HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Julien l'Apostat, Contre les chiens ignorants

Liste des contextes (ordre alphabétique)

χ = 39 formes différentes pour 55 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[12]   πεποίηκεν ὕμνον Εἰς τὴν Εὐτέλειαν· Χαῖρε, θεὰ δέσποινα, σοφῶν ἀνδρῶν ἀγάπημα,

[14]   εἰ τῇ πολυτελείᾳ τῶν σιτίων χαίρει, εἰ στρωμνῆς δεῖται μαλακῆς, εἰ

[13]   τοῦ ἀνδρός. Ἐντυχὼν δὲ τῷ Χαιρωνικῷ Πλουτάρχῳ τὸν Κράτητος ἀναγράψαντι βίον

[1]   ὑπὸ μείζονος σοφίας ἴσμεν ὅτι χαλεπὸν ὁ θάνατος, καὶ τὸ νοσεῖν

[9]   φυτά. Ἀλλ´ ὅτι μὲν οὐ χαλεπὸν οὐδὲ παράνομον οὐδὲ ἀσύνηθες ὑμῖν

[15]   αὐτοὺς ὅτι πολλῷ φαυλότερα καὶ χαλεπώτερα τούτων ἐπιτηδεύουσι, τὰ μὲν γάρ

[1]   τοῦ θανάτου, τὸ ῥιγοῦν δὲ χαλεπώτερον καὶ τοῦ νοσεῖν· ὁ μὲν

[6]   πόλεως ἀπεληλάκασι, λουτρὰ δημόσια καὶ χαμαιτυπεῖα καὶ καπηλεῖα καὶ πάντα ἁπλῶς

[8]   πολλῇ, ταύτῃ δὲ οὐκ ἄλλου χάριν ἀλλὰ τῆς πράξεως· ἐπεὶ καὶ

[3]   λόγῳ τοῦτο ἐξεταζέσθω πλὴν ἐκείνου χάριν ὅτι τὴν φιλοσοφίαν εἴθ´, ὥσπερ

[9]   εἰ σαρκῶν ἑψημένων ἁπτόμεθα, τοῦ χάριν οὐχὶ καὶ ἁπλῶς αὐτὰς προσφερόμεθα,

[11]   ἀναγκάζει τουτὶ τὸ περικείμενον αὐτοῦ χάριν πολυπραγμονεῖν, οὐδὲ ἐν μέρει προσίετο.

[15]   ἐλευθερίαν, αὐτάρκειαν, δικαιοσύνην, σωφροσύνην, εὐλάβειαν, χάριν, προσοχὴν ὡς μηθὲν εἰκῇ μηδὲ

[14]   οὐ μετὰ πικρίας, ἀλλὰ μετὰ χάριτος, οὐχ ἵνα συκοφαντεῖν δοκῇ τοὺς

[12]   Οὐ βέλτιόν ἐστιν ὑπὸ τὴν Χάρυβδιν καὶ τὸν Κωκυτὸν καὶ μυρίας

[12]   τε παντάπασι φαῦλον ἐν δεινῷ χειμῶσι· Τίς ἄρα δαίμων τοῦτον εἰς

[9]   ὄρνιθάς τε φίλας θ´ ὅτι χεῖρας ἵκοιτο» Αἰγύπτιός γε ὤν, οὐ

[8]   μέν ἐστιν, οἷον ὀφθαλμοί, πόδες, χεῖρες, ἄλλα γε ἐπισυμβαίνει, τρίχες, ὄνυχες,

[13]   τῷ λόγῳ πρότερον μὲν αὑτῷ χειρόηθες καταστησάτω τὸ παθηματικὸν τῆς ψυχῆς

[12]   Τοῦτο οὐκ ἔστι τοῦ Ταρτάρου χεῖρον; Οὐ βέλτιόν ἐστιν ὑπὸ τὴν

[11]   τῶν πολλῶν εὖ τε καὶ χεῖρον πράττεσθαι. Οὐκοῦν ἐπειδὴ τὸ μέν

[2]   γε νῦν ἐπιχειροῦντες κυνίζειν ἔσονται χείρους· ἀπειθοῦντες δὲ εἰ μέν τι

[12]   Πυθαγόρου καὶ Πλάτωνος καὶ Ἀριστοτέλους χορευταὶ γνήσιοι γόητες εἶναι λέγονται καὶ

[13]   Μοῦσαι Πιερίδες, κλῦτέ μοι εὐχομένῳ· Χόρτον ἀεὶ συνεχῶς δότε γαστέρι, ἥτε

[9]   πάντα ἐσθίειν νόμος ὡς λάχανα χόρτου» Γνωρίζεις, οἶμαι, τῶν Γαλιλαίων τὰ

[11]   οὐ τοῦτό φημι ὡς ἀπερυθριᾶσαι χρὴ πρὸς πάντας καὶ πράττειν τὰμὴ

[11]   τι καὶ πολυκέφαλον θηρίον, πότερον χρὴ πρὸς τὰς δόξας τῶν πολλῶν

[7]   καὶ θεῶν ἔκγονε, τίνα τρόπον χρὴ πρὸς τὰς τῶν πολλῶν διακεῖσθαι

[7]   ῥᾴδιον εὑρεῖν, ἐφ´ ὃν ἀνενέγκαι χρὴ πρῶτον αὐτό, εἰ καί τινες

[13]   τρυφεραῖς, ἀλλ´ ἀρεταῖς ὁσίαις. Εἰ χρή σοι περὶ τούτων γράφειν, ἔχω

[14]   ἐπανίωμεν ἐπ´ ἐκεῖνο πάλιν ὅτι χρὴ τὸν ἀρχόμενον κυνίζειν αὑτῷ πρότερον

[14]   καὶ εἴτε παιδιὰν εἴτε παροινίαν χρὴ φάναι τοσοῦτον ἀπέσχον τοῦ δυσκόλως

[1]   ὁ Διογένης εἰπών· Εἰ φίλου χρῄζεις ὑπουργίας οὕτως οὐθὲν ᾤετο δεινὸν

[13]   δὲ φίλοις, μὴ γλυκερὸν τίθετε. Χρήματα δ´ οὐκ ἐθέλω συνάγειν κλυτά,

[11]   οὐ φήσεις, ἐπεὶ καὶ τὰ χρήματα καὶ πλοῦτος καὶ γένος καὶ

[13]   κανθάρου οἶτον, Μύρμηκός τ´ ἄφενος χρήματα μαιόμενος, Ἀλλὰ δικαιοσύνης μετέχειν καὶ

[5]   οἶμαι, παραπετάσμασιν οἰκονομίᾳ καὶ τῇ χρηματιστικῇ καὶ τῇ πρὸς τὴν γυναῖκα

[15]   μηδὲν ἡμῶν οἰκεῖα τῇ φύσει, χρημάτων ἁρπαγάς, συκοφαντίας, γραφὰς ἀδίκους, διώξεις

[4]   ἐντεῦθεν. Οὐ γὰρ ἐπὶ πλούτῳ χρημάτων τὸ θεῖον μακαρίζομεν οὐδὲ ἐπ´

[9]   παντάπασιν ἐξάντη τῆς δειλίας ᾠήθη χρῆναι· δειλία γάρ ἐστιν, εὖ ἴσθι,

[9]   ταῦτα καὶ κατὰ φύσιν ᾠήθη χρῆναι προσφέρεσθαι, ἁλσὶ δὲ ὑμεῖς καὶ

[12]   ἄρχῃ δόξης καταφρονεῖν. Οὕτως ᾤετο χρῆναι πρότερον ἡδονῆς καὶ θυμοῦ κρείττονα

[8]   πλείονες ἄλλοι θεωρίᾳ μὲν φαίνονται χρησάμενοι πολλῇ, ταύτῃ δὲ οὐκ ἄλλου

[4]   διὰ γῆς ἢ ταῖς πλατείαις χρῆσθαι λεωφόροις ἢ ταῖς ἀτραποῖς καὶ

[12]   λύει λιμός, εἰ δὲ τούτῳ χρῆσθαι μὴ δύνασαι, βρόχος. Οὐκ οἶσθα

[8]   ἐκτελεῖν ἐν τῷ τὸν δοθέντα χρησμὸν ὑπὲρ αὐτοῦ κατὰ πάντα σκοπὸν

[6]   ὑπερβάντα μικρὸν ἰδεῖν τὸν Σωκράτη» χρήσομαι γὰρ ἐκείνοις ἐγὼ τοῖς ῥήμασιν,

[14]   ὑπολαμβανέτω φιλοσοφίας γνωρίσματα. Παρρησίᾳ δὲ χρηστέον αὐτῷ πρῶτον ὁπόσου πέφυκεν ἄξιος

[10]   τῶν ὄντων ζῴων ἢ φυτῶν χρυσᾶ περιεργάζεται πτερὰ καὶ φύλλα, οὐδὲ

[10]   ὥσπερ οἶμαι τὸ καθαρὸν ἤδη χρυσίον τοῦ συμπεφυρμένου τῇ ψάμμῳ· λέγεται

[11]   τόσων ἢ μναῖν δυοῖν ἢ χρυσίου στατήρων δέκα; Ἐρεῖς δήπουθεν τοῦτον

[3]   μόνον ὡς ἔστιν ἄνθρωπος ψυχὴ χρωμένη σώματι μαθεῖν, ἀλλὰ καὶ αὐτῆς

[14]   σῶμα βλαβεὶς ἔσκωπτεν ἑαυτὸνεἰς τὴν χωλότητα τοῦ σκέλους καὶ τὸ κυρτὸν

[6]   ἱερῶν ἁγνῶν ἐν ἁγνοῖς μενόντων χωρίοις· αὐτοῦ τε ἕνεκα πολλάκις τούτου,

[13]   δότε γαστέρι, ἥτε μοι αἰεὶ Χωρὶς δουλοσύνης λιτὸν ἔθηκε βίον. Ὠφέλιμον

Chapitre
[12]	πεποίηκεν ὕμνον Εἰς τὴν Εὐτέλειαν·	Χαῖρε,	θεὰ δέσποινα, σοφῶν ἀνδρῶν ἀγάπημα,
[14]	εἰ τῇ πολυτελείᾳ τῶν σιτίων	χαίρει,	εἰ στρωμνῆς δεῖται μαλακῆς, εἰ
[13]	τοῦ ἀνδρός. Ἐντυχὼν δὲ τῷ	Χαιρωνικῷ	Πλουτάρχῳ τὸν Κράτητος ἀναγράψαντι βίον
[1]	ὑπὸ μείζονος σοφίας ἴσμεν ὅτι	χαλεπὸν	ὁ θάνατος, καὶ τὸ νοσεῖν
[9]	φυτά. Ἀλλ´ ὅτι μὲν οὐ	χαλεπὸν	οὐδὲ παράνομον οὐδὲ ἀσύνηθες ὑμῖν
[15]	αὐτοὺς ὅτι πολλῷ φαυλότερα καὶ	χαλεπώτερα	τούτων ἐπιτηδεύουσι, τὰ μὲν γάρ
[1]	τοῦ θανάτου, τὸ ῥιγοῦν δὲ	χαλεπώτερον	καὶ τοῦ νοσεῖν· ὁ μὲν
[6]	πόλεως ἀπεληλάκασι, λουτρὰ δημόσια καὶ	χαμαιτυπεῖα	καὶ καπηλεῖα καὶ πάντα ἁπλῶς
[8]	πολλῇ, ταύτῃ δὲ οὐκ ἄλλου	χάριν	ἀλλὰ τῆς πράξεως· ἐπεὶ καὶ
[3]	λόγῳ τοῦτο ἐξεταζέσθω πλὴν ἐκείνου	χάριν	ὅτι τὴν φιλοσοφίαν εἴθ´, ὥσπερ
[9]	εἰ σαρκῶν ἑψημένων ἁπτόμεθα, τοῦ	χάριν	οὐχὶ καὶ ἁπλῶς αὐτὰς προσφερόμεθα,
[11]	ἀναγκάζει τουτὶ τὸ περικείμενον αὐτοῦ	χάριν	πολυπραγμονεῖν, οὐδὲ ἐν μέρει προσίετο.
[15]	ἐλευθερίαν, αὐτάρκειαν, δικαιοσύνην, σωφροσύνην, εὐλάβειαν,	χάριν,	προσοχὴν ὡς μηθὲν εἰκῇ μηδὲ
[14]	οὐ μετὰ πικρίας, ἀλλὰ μετὰ	χάριτος,	οὐχ ἵνα συκοφαντεῖν δοκῇ τοὺς
[12]	Οὐ βέλτιόν ἐστιν ὑπὸ τὴν	Χάρυβδιν	καὶ τὸν Κωκυτὸν καὶ μυρίας
[12]	τε παντάπασι φαῦλον ἐν δεινῷ	χειμῶσι·	Τίς ἄρα δαίμων τοῦτον εἰς
[9]	ὄρνιθάς τε φίλας θ´ ὅτι	χεῖρας	ἵκοιτο» Αἰγύπτιός γε ὤν, οὐ
[8]	μέν ἐστιν, οἷον ὀφθαλμοί, πόδες,	χεῖρες,	ἄλλα γε ἐπισυμβαίνει, τρίχες, ὄνυχες,
[13]	τῷ λόγῳ πρότερον μὲν αὑτῷ	χειρόηθες	καταστησάτω τὸ παθηματικὸν τῆς ψυχῆς
[12]	Τοῦτο οὐκ ἔστι τοῦ Ταρτάρου	χεῖρον;	Οὐ βέλτιόν ἐστιν ὑπὸ τὴν
[11]	τῶν πολλῶν εὖ τε καὶ	χεῖρον	πράττεσθαι. Οὐκοῦν ἐπειδὴ τὸ μέν
[2]	γε νῦν ἐπιχειροῦντες κυνίζειν ἔσονται	χείρους·	ἀπειθοῦντες δὲ εἰ μέν τι
[12]	Πυθαγόρου καὶ Πλάτωνος καὶ Ἀριστοτέλους	χορευταὶ	γνήσιοι γόητες εἶναι λέγονται καὶ
[13]	Μοῦσαι Πιερίδες, κλῦτέ μοι εὐχομένῳ·	Χόρτον	ἀεὶ συνεχῶς δότε γαστέρι, ἥτε
[9]	πάντα ἐσθίειν νόμος ὡς λάχανα	χόρτου»	Γνωρίζεις, οἶμαι, τῶν Γαλιλαίων τὰ
[11]	οὐ τοῦτό φημι ὡς ἀπερυθριᾶσαι	χρὴ	πρὸς πάντας καὶ πράττειν τὰμὴ
[11]	τι καὶ πολυκέφαλον θηρίον, πότερον	χρὴ	πρὸς τὰς δόξας τῶν πολλῶν
[7]	καὶ θεῶν ἔκγονε, τίνα τρόπον	χρὴ	πρὸς τὰς τῶν πολλῶν διακεῖσθαι
[7]	ῥᾴδιον εὑρεῖν, ἐφ´ ὃν ἀνενέγκαι	χρὴ	πρῶτον αὐτό, εἰ καί τινες
[13]	τρυφεραῖς, ἀλλ´ ἀρεταῖς ὁσίαις. Εἰ	χρή	σοι περὶ τούτων γράφειν, ἔχω
[14]	ἐπανίωμεν ἐπ´ ἐκεῖνο πάλιν ὅτι	χρὴ	τὸν ἀρχόμενον κυνίζειν αὑτῷ πρότερον
[14]	καὶ εἴτε παιδιὰν εἴτε παροινίαν	χρὴ	φάναι τοσοῦτον ἀπέσχον τοῦ δυσκόλως
[1]	ὁ Διογένης εἰπών· Εἰ φίλου	χρῄζεις	ὑπουργίας οὕτως οὐθὲν ᾤετο δεινὸν
[13]	δὲ φίλοις, μὴ γλυκερὸν τίθετε.	Χρήματα	δ´ οὐκ ἐθέλω συνάγειν κλυτά,
[11]	οὐ φήσεις, ἐπεὶ καὶ τὰ	χρήματα	καὶ πλοῦτος καὶ γένος καὶ
[13]	κανθάρου οἶτον, Μύρμηκός τ´ ἄφενος	χρήματα	μαιόμενος, Ἀλλὰ δικαιοσύνης μετέχειν καὶ
[5]	οἶμαι, παραπετάσμασιν οἰκονομίᾳ καὶ τῇ	χρηματιστικῇ	καὶ τῇ πρὸς τὴν γυναῖκα
[15]	μηδὲν ἡμῶν οἰκεῖα τῇ φύσει,	χρημάτων	ἁρπαγάς, συκοφαντίας, γραφὰς ἀδίκους, διώξεις
[4]	ἐντεῦθεν. Οὐ γὰρ ἐπὶ πλούτῳ	χρημάτων	τὸ θεῖον μακαρίζομεν οὐδὲ ἐπ´
[9]	παντάπασιν ἐξάντη τῆς δειλίας ᾠήθη	χρῆναι·	δειλία γάρ ἐστιν, εὖ ἴσθι,
[9]	ταῦτα καὶ κατὰ φύσιν ᾠήθη	χρῆναι	προσφέρεσθαι, ἁλσὶ δὲ ὑμεῖς καὶ
[12]	ἄρχῃ δόξης καταφρονεῖν. Οὕτως ᾤετο	χρῆναι	πρότερον ἡδονῆς καὶ θυμοῦ κρείττονα
[8]	πλείονες ἄλλοι θεωρίᾳ μὲν φαίνονται	χρησάμενοι	πολλῇ, ταύτῃ δὲ οὐκ ἄλλου
[4]	διὰ γῆς ἢ ταῖς πλατείαις	χρῆσθαι	λεωφόροις ἢ ταῖς ἀτραποῖς καὶ
[12]	λύει λιμός, εἰ δὲ τούτῳ	χρῆσθαι	μὴ δύνασαι, βρόχος. Οὐκ οἶσθα
[8]	ἐκτελεῖν ἐν τῷ τὸν δοθέντα	χρησμὸν	ὑπὲρ αὐτοῦ κατὰ πάντα σκοπὸν
[6]	ὑπερβάντα μικρὸν ἰδεῖν τὸν Σωκράτη»	χρήσομαι	γὰρ ἐκείνοις ἐγὼ τοῖς ῥήμασιν,
[14]	ὑπολαμβανέτω φιλοσοφίας γνωρίσματα. Παρρησίᾳ δὲ	χρηστέον	αὐτῷ πρῶτον ὁπόσου πέφυκεν ἄξιος
[10]	τῶν ὄντων ζῴων ἢ φυτῶν	χρυσᾶ	περιεργάζεται πτερὰ καὶ φύλλα, οὐδὲ
[10]	ὥσπερ οἶμαι τὸ καθαρὸν ἤδη	χρυσίον	τοῦ συμπεφυρμένου τῇ ψάμμῳ· λέγεται
[11]	τόσων ἢ μναῖν δυοῖν ἢ	χρυσίου	στατήρων δέκα; Ἐρεῖς δήπουθεν τοῦτον
[3]	μόνον ὡς ἔστιν ἄνθρωπος ψυχὴ	χρωμένη	σώματι μαθεῖν, ἀλλὰ καὶ αὐτῆς
[14]	σῶμα βλαβεὶς ἔσκωπτεν ἑαυτὸνεἰς τὴν	χωλότητα	τοῦ σκέλους καὶ τὸ κυρτὸν
[6]	ἱερῶν ἁγνῶν ἐν ἁγνοῖς μενόντων	χωρίοις·	αὐτοῦ τε ἕνεκα πολλάκις τούτου,
[13]	δότε γαστέρι, ἥτε μοι αἰεὶ	Χωρὶς	δουλοσύνης λιτὸν ἔθηκε βίον. Ὠφέλιμον

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 7/03/2006