Livre, Chap. |
[2, 10] |
τινὰς
χοίρους
ἐν
βορβόρῳ
κυλινδουμένους;
|
~ιʹ |
Ἀλλὰ
γὰρ
μήπω
τοῦτο·
τὴν |
[2, 8] |
δυνήσεται.
Καὶ
τοῦτον
μὲν
οὕτως
|
ἰάσεται. |
Ἀγέσθω
δὲ
πρὸς
αὐτὸν
καὶ |
[2, 5] |
καὶ
ἑτέρωθέν
σου
τὴν
πενίαν
|
ἰδεῖν, |
καὶ
τοῦ
παιδὸς
τὴν
εὐπορίαν |
[2, 5] |
γε
ἐφ´
ὑμῶν
τοὐναντίον
ἔστιν
|
ἰδεῖν. |
Οὐ
γὰρ
μόνον
ὑμᾶς
οὐκ
|
[2, 7] |
Βούλει
καὶ
ἑτέρωθεν
τὴν
δύναμιν
|
ἰδεῖν
|
τοῦ
ἀνδρὸς
θαυμαστοτέραν
καὶ
ἡδίστην, |
[2, 1] |
εὐδοκιμωτέρους
σφῶν
αὐτῶν
τοὺς
παῖδας
|
ἰδεῖν, |
τοὺς
πάντα
διὰ
τοῦτο
καὶ |
[2, 8] |
τὸ
πένθος
ἐκεῖνος.
Ὅταν
γὰρ
|
ἴδῃ |
ταύτην
καθαρὰν
οὖσαν
κακῶν,
καὶ |
[2, 8] |
κληρονόμον
ἔχειν
τῶν
αὐτοῦ,
ὅταν
|
ἴδῃ |
τούτων
πάντων
καταφρονοῦντα
ἕτερον;
Καὶ |
[2, 5] |
τοῦ
βασιλεύοντος
γεγόνασι
λαμπρότεροι,
τὸν
|
ἰδιωτικὸν |
ἑλόμενοι
βίον
καὶ
ἀπράγμονα,
καὶ |
[2, 6] |
ἅπασαν
οὐδὲ
παρὰ
τῷ
βασιλεύοντι
|
ἴδοι
|
τις
ἄν·
καὶ
γὰρ
πολλοὺς |
[2, 5] |
ἐπὶ
Πέρσας
ἄγοντα,
πάντα
ἀφέντα,
|
ἰδόντα |
αὐτὸν
ἀπελθεῖν,
καὶ
ἐρέσθαι
δι´
|
[2, 7] |
ἐστὶ,
καὶ
οὐ
τιμωρία,
ἀλλ´
|
ἱδρώτων
|
λύσις
καὶ
ἀνάπαυλα.
Βούλει
καὶ |
[2, 2] |
ἀγροίκων
ἐκείνων
ἀτιμότερον
αὐτὸν
ἠμφιεσμένον
|
ἴδω, |
καὶ
ἐπ´
ἔργα
ἀτιμότερα
τοῦτον |
[2, 8] |
πρὸς
αὐτὸν
τὸν
βασιλεύοντα·
εἶτα
|
ἴδωμεν |
τίς
μᾶλλον
προνοῆσαι
δυνήσεται
τούτου. |
[2, 9] |
μᾶλλον
τοῦτο
ποιήσουσιν,
ὅταν
παραταττόμενον
|
ἴδωσι, |
καὶ
πλείονι
κεχρημένον
τῇ
παῤῥησίᾳ, |
[2, 1] |
δέ
φασι
τῷ
θυμῷ,
ὅταν
|
ἴδωσι |
τοὺς
μήτε
πατέρας,
μήτε
φίλους, |
[2, 8] |
τοσούτων
δὲ
ἐλπίδων,
πρὸς
ἐκείνην
|
ἴδωσιν |
ἐλθόντα
τὴν
ἀρετὴν,
τοῦτο
ἐργάσονται. |
[2, 10] |
βίῳ,
καὶ
δακρύουσί
σε,
ὅταν
|
ἴδωσιν |
ἕτεροι
καὶ
γελῶσιν
ἄλλοι.
Διὰ
|
[2, 4] |
Ἐὰν
δὲ
βούλῃ
εἰς
Θετταλίαν
|
ἰέναι, |
εἰσὶν
ἐμοὶ
ἐκεῖ
ξένοι,
οἵ |
[2, 4] |
ἐμὰ
χρήματα,
ὡς
ἔγωγε
οἶμαι,
|
ἱκανά· |
ἔπειτα
δὲ
καὶ
εἴ
τι
|
[2, 1] |
ΑΠΙΣΤΟΝ
ΠΑΤΕΡΑ,
ΛΟΓΟΣ
ΔΕΥΤΕΡΟΣ.
~αʹ
|
(Ἱκανὰ |
μὲν
οὖν
καὶ
ταῦτα
ἔκστασιν |
[2, 2] |
ἑαυτοῦ
εὐτελεστέραν
περικείσθω
στολήν·
ἆρα
|
ἱκανὰς |
ἐδώκαμεν
τῷ
κατηγόρῳ
τὰς
λαβὰς, |
[2, 4] |
δὲ
ἐπ´
αὐτῷ
τούτῳ
ἀργύριον
|
ἱκανὸν |
Σιμμίας
ὁ
Θηβαῖος,
ἕτοιμος
(δὲ |
[2, 1] |
πάντα
διεφθάρθαι
τεκμήριον
εἶναί
φημι
|
ἱκανόν. |
Τοῦτο
γὰρ
οὐδ´
ἐπὶ
τῶν |
[2, 10] |
ἡ
ἡδονὴ,
τὴν
μὲν
ὑμετέραν
|
ἱκανὸς |
ἀποστῆσαι
φόβος·
κἂν
γὰρ
βασιλεὺς |
[2, 6] |
τὸ
διάδημα
περικειμένου,
διὰ
τὰ
|
ἱμάτια |
ἐκεῖνα
τὰ
εὐτελῆ
καὶ
κατατετριμμένα. |
[2, 9] |
ἀρετῆς.
Ἀλλ´
ἐβούλου
πολυτελῆ
φοροῦντα
|
ἱμάτια, |
καὶ
ἐφ´
ἵππου
φερόμενον
ὁρᾷν, |
[2, 5] |
ἕως
ἂν
τὰ
τῆς
ἀρετῆς
|
ἱμάτια |
περικείμενος
ᾖ,
οὔτε
λιμῷ
διαφθερεῖς, |
[2, 6] |
βασιλέων
μυρία
κατηγορουμένων,
οὐδὲν
τὰ
|
ἱμάτια |
προστήσεται
τὰ
χρυσᾶ,
τοσοῦτον
ἀπέχει
|
[2, 5] |
τὰ
τῆς
περιφανείας,
οὐδὲ
ἐν
|
ἱματίοις, |
οὐδὲ
ἐν
ἀξιώματι,
οὐδὲ
ἐν |
[2, 2] |
πειθέτω
πάντων
ἐκείνων
καταγελάσαντα
περιβαλέσθαι
|
ἱμάτιον |
ἁδρὸν,
καὶ
τὴν
πόλιν
ἀφέντα |
[2, 5] |
δυνάμενος
ἐλθεῖν,
ἐπειδὴ
αὐτῷ
τὸ
|
ἱμάτιον |
ἔτυχε
πλυνόμενον,
καὶ
ἕτερον
περιθέσθαι |
[2, 6] |
καὶ
αὐχμῶν
καὶ
παχὺ
περιβεβλημένος
|
ἱμάτιον, |
καὶ
μηδένα
ἀκολουθοῦντα
ἐπαγόμενος,
καὶ
|
[2, 5] |
ἄπελθε,
καὶ
ἀφελοῦ
αὐτοῦ
τὸ
|
ἱμάτιον, |
ὅπερ
ἔχει
μόνον,
καὶ
τῆς |
[2, 5] |
ἐν
Λυκείῳ
διέτριβε,
καὶ
ἑνὸς
|
ἱματίου
|
πλέον
εἶχεν
οὐδὲν,
καὶ
τοῦτο |
[2, 6] |
οὗτος
δὲ
καὶ
ἀπὸ
τῶν
|
ἱματίων |
πολλὰς
ἔχει
τοῦ
θαυμάζεσθαι
τὰς |
[2, 7] |
Χρήματα
οὐκ
ἔστι
παρ´
αὐτῷ,
|
ἵνα |
ἀπειλήσῃ
ζημίαν·
πατρίδα
οὐκ
ἔχει, |
[2, 7] |
ὑπερορίαν
ἐπανατείνηται·
δόξης
οὐκ
ἐφίεται,
|
ἵνα |
εἰς
ἀτιμίαν
ἀγάγῃ·
ἕν
ἐστι |
[2, 7] |
ἀπειλήσῃ
ζημίαν·
πατρίδα
οὐκ
ἔχει,
|
ἵνα |
τὴν
ὑπερορίαν
ἐπανατείνηται·
δόξης
οὐκ |
[2, 3] |
τῶν
αἰτιῶν
τὸν
λόγον
ἤγαγον,
|
ἵνα |
τούτου
τοῦ
οὕτω
κατασκευασθέντος,
ἡττηθέντος |
[2, 9] |
πολυτελῆ
φοροῦντα
ἱμάτια,
καὶ
ἐφ´
|
ἵππου |
φερόμενον
ὁρᾷν,
καὶ
πλῆθος
ἔχοντα |
[2, 4] |
ὑμέτερον
μετὰ
τοῦ
οἰκείου·
οὕτως
|
ἴσασιν |
ὅτι
πρᾶγμά
ἐστιν
εὐκαταφρόνητον.
Καὶ |
[2, 6] |
ἐκεῖ
κατορθώματα,
οὐκ
ἔσχε
τοῖς
|
ἴσοις |
ἀμείψασθαι,
προαναρπασθέντας
τῆς
ἀντιδόσεως,
καὶ |
[2, 6] |
παραδείγματα
οὐ
τοσαύτην
ἔχει
τὴν
|
ἰσχὺν, |
ἀπ´
αὐτοῦ
τοῦ
σοῦ
παιδὸς |
[2, 10] |
τὴν
γλῶτταν,
καὶ
συγκατέλυσε
τὴν
|
ἰσχύν. |
Καὶ
σιωπῶ
τὰ
λοιπὰ
κακὰ, |
[2, 9] |
ἀλλ´
ἕστηκεν
ἐπὶ
τῆς
οἰκείας
|
ἰσχύος, |
καὶ
τότε
μάλιστα
φαίνεται,
ὅταν |
[2, 7] |
ζῆλον
ἀγαγεῖν,
καὶ
οὕτω
ποιῆσαι
|
ἰσχυρούς· |
εἰ
δὲ
μὴ
θέλοιεν,
ἀλλὰ |
[2, 6] |
κακὰ,
ἀμύνασθαι
ἐπεθύμησε
μὲν,
οὐκ
|
ἴσχυσε |
δέ·
καὶ
φίλους
δὲ
μεγάλα |
[2, 5] |
ἡμῖν,
ἀλλὰ
τῶν
ὑμετέρων.
Διονύσιον
|
ἴσως |
ἀκούεις
τὸν
Σικελίας
τύραννον,
ἀκούεις |
[2, 7] |
ἐν
ἀσφαλείᾳ
καταστήσει
πολλῇ,
τοῦτο
|
ἴσως |
ζητεῖς
μαθεῖν.
Τοῦτο
μὲν
οὖν
|
[2, 5] |
ἐκεῖνα
βαδίζετε.
Ἀλλ´
ὑπὲρ
δόξης
|
ἴσως |
θρηνεῖς,
τῆς
πολλῆς
ἐκείνης
καὶ |
[2, 4] |
πλοῦτον
ἐξετάζειν
ἐθέλοιμεν,
σὺ
μὲν
|
ἴσως |
οὐ
παρακολουθήσεις
τῷ
λόγῳ,
ἐμοὶ |
[2, 9] |
ἀκούσῃς
αὐτοῦ
λέγοντος
(ἡμῖν
γὰρ
|
ἴσως |
οὐ
πείσῃ)
ὅτι
τῶν
ἐν |
[2, 6] |
ἀποδείξωμεν
τὸν
σόν;
Καὶ
μηδεὶς
|
ἴσως |
τὰ
ἐν
τοῖς
οὐρανοῖς
ἀγαθὰ |