Livre, Chap. |
[2, 2] |
καὶ
τῆς
φύσεως
ἁπάσης
ἐχθρούς.
|
~βʹ |
Πῶς
οὖν
τοῦτο
ἔσται
δῆλον |
[2, 5] |
εἰ
καὶ
διὰ
τῶν
σῶν
|
βαδίζειν |
ἔξεστιν,
ἀλλ´
ὅμως
καὶ
δι´ |
[2, 5] |
ἐπιθυμήσητε,
ταῦτα
ἀφέντες,
πρὸς
ἐκεῖνα
|
βαδίζετε. |
Ἀλλ´
ὑπὲρ
δόξης
ἴσως
θρηνεῖς, |
[2, 8] |
τὸ
ἐκ
τοιούτων
ἐπ´
ἐκεῖνα
|
βαδίσαι, |
τοῦτό
ἐστιν
ὃ
μάλιστα
πάντων |
[2, 5] |
οἴει
μᾶλλον
τρυφᾷν,
τὸν
ἐπὶ
|
βαθείας |
κατακεκλιμένον
πόας,
παρὰ
πηγὴν
καθαρὰν, |
[2, 2] |
ἀλλ´
αἰχμαλώτου
γενομένου,
καὶ
παρὰ
|
βαρβάροις |
ἀνημέροις
δουλεύοντος
θανάτου
παντὸς
πικροτέραν |
[2, 8] |
τὸ
πολὺ
τῆς
ὀδύνης
ἀποθέμενον
|
βάρος, |
καὶ
τῶν
συνδείπνων
καὶ
περιδείπνων |
[2, 6] |
γε
δι´
ἐκείνην
μὲν
οὐδεὶς
|
βασιλέα |
ἐθαύμασε,
διὰ
δὲ
ταύτην
ἅπαντες |
[2, 6] |
κἂν
εἴποι
τις
θαυμάζων
τὸν
|
βασιλέα, |
ὅτι
στολὴν
περιβέβληται
χρυσῆν,
οὐ |
[2, 7] |
ἂν
αὐτῷ,
εἰ
μυριάκις
αὐτὸν
|
βασιλέα |
τῆς
οἰκουμένης
ἐποίησας,
καὶ
ἐπὶ |
[2, 7] |
γὰρ
μετὰ
πλείονος
ἐξουσίας
διαλέξεται
|
βασιλεῖ |
καὶ
ἐπιτιμήσει;
σὺ
ὁ
τοσαῦτα |
[2, 9] |
πολέμῳ
πέσῃ,
μή
ποτε
προσκρούσῃ
|
βασιλεῖ, |
μή
ποτε
βασκανίᾳ
τῶν
συστρατευομένων |
[2, 5] |
οὔτε
λαμπρὸν
καὶ
περιφανῆ
τὰ
|
βασίλεια, |
καὶ
πρὶν
ἐπὶ
λογισμοὺς
ἐλθεῖν |
[2, 5] |
τὴν
ἐρημίαν
εἴπῃς,
μηδὲ
τὰ
|
βασίλεια. |
Οὐ
γὰρ
ἐν
τόποις
τὰ |
[2, 5] |
οὐδαμοῦ
φαινομένης
(ἐνταῦθα;
Τὰ
γὰρ
|
βασίλεια |
τῇ
ἐρημίᾳ
παραβάλλων,
καὶ
τὰς |
[2, 7] |
καὶ
ἐπὶ
μυρίοις
ἔτεσι
τὴν
|
βασιλείαν |
ἐξέτεινας;
πόσης
ἁλουργίδος
τοῦτο
τὸ |
[2, 2] |
ταυτὸν,
οἷον
ἂν
εἴ
τις
|
βασιλείας |
ἐρᾷν
πείθῃ
τὸν
οὐκ
ἐθέλοντα |
[2, 6] |
Οὐ
γὰρ
δὴ
τῶν
ἐν
|
βασιλείοις |
ἔσται
περιφανέστερος
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ |
[2, 5] |
Οὗτοι
γὰρ
οὐχὶ
τῶν
ἐν
|
βασιλείοις |
μόνον
λαμπρῶν,
ἀλλ´
αὐτοῦ
τοῦ |
[2, 7] |
δυνάμει
ὢν,
καὶ
ἐν
τοῖς
|
βασιλείοις |
στρεφόμενος,
τῷ
πλουτοῦντί
σοι,
καὶ |
[2, 6] |
ταύτης
τῆς
δυνάμεως,
ἧς
οὐδὲ
|
βασιλεῖς |
ἀπολαύουσιν,
ὡς
ὁ
λόγος
ἀπέδειξεν, |
[2, 8] |
σὲ,
ἀλλὰ
πρὸς
αὐτὸν
τὸν
|
βασιλεύοντα· |
εἶτα
ἴδωμεν
τίς
μᾶλλον
προνοῆσαι |
[2, 6] |
ταύτην
ἅπασαν
οὐδὲ
παρὰ
τῷ
|
βασιλεύοντι |
ἴδοι
τις
ἄν·
καὶ
γὰρ |
[2, 5] |
μόνον
λαμπρῶν,
ἀλλ´
αὐτοῦ
τοῦ
|
βασιλεύοντος |
γεγόνασι
λαμπρότεροι,
τὸν
ἰδιωτικὸν
ἑλόμενοι |
[2, 10] |
ἱκανὸς
ἀποστῆσαι
φόβος·
κἂν
γὰρ
|
βασιλεὺς |
γράμματα
καταπέμψῃ
θάνατον
ἀπειλοῦντα,
τὸ
|
[2, 5] |
λαμπρότερος
ἦν;
Καίτοι
ὁ
μὲν
|
βασιλεὺς |
ἦν,
καὶ
ἐν
πολλῷ
πλούτῳ |
[2, 8] |
ἀποβαλέτω.
Τοῦτον
οὔτε
ἄρχων,
οὔτε
|
βασιλεὺς, |
οὔτε
ἄλλος
τις
ὠφελῆσαι
δυνήσεται, |
[2, 7] |
τῶν
ἐκείνου
χειρῶν
ἀνώτερος
ὤν;
|
Βασιλεῦσι |
μὲν
γὰρ
οὗτοι
μάλιστα
διελέχθησαν
|
[2, 5] |
τούτων
καὶ
ἑτέρων
μυρίων
τοιούτων
|
βασιλέων |
εὐπορώτερος
ἦν,
καὶ
ταῦτα
ῥακίοις |
[2, 6] |
μεγαλοψυχίας
αὐτόν.
Καὶ
τῶν
μὲν
|
βασιλέων |
μυρία
κατηγορουμένων,
οὐδὲν
τὰ
ἱμάτια |
[2, 9] |
~θʹ
Καὶ
μή
τοι
νομίσῃς
|
βασιλέων |
ὄντων
εὐσεβῶν
ταῦτα
γίνεσθαι
μόνον, |
[2, 9] |
εἵλετο,
δι´
ὃν
καὶ
τοῦ
|
βασιλέως
|
βασιλικώτερος
ὢν,
πάντων
ἔσται
πρὸς |
[2, 5] |
πενίᾳ·
καὶ
τοσοῦτον
ἦν
τοῦ
|
βασιλέως |
λαμπρότερος,
ὡς
πολλάκις
αὐτὸν
καλοῦντος |
[2, 6] |
Ἐκεῖνα
μὲν
γὰρ
τὰ
τοῦ
|
βασιλέως |
νόμοις
τε
ὥρισται,
καὶ
τῆς |
[2, 6] |
Ὥστε
αὕτη
ἡ
στολὴ
τῆς
|
βασιλικῆς |
μᾶλλον
αὐτὸν
ἀπόβλεπτον
ἀπέφηνε
καὶ |
[2, 2] |
ἔστω
δὲ
καὶ
πατρίδος
τῆς
|
βασιλικωτάτης, |
καὶ
γένους
τοῦ
περιφανεστάτου,
καὶ |
[2, 7] |
βλάπτειν
ἑτέρους.
Ἀλλ´
οὗτος
ὁ
|
βασιλικώτατος |
πάντων
ἐστὶν
ἀνώτερος.
Τίς
γὰρ |
[2, 9] |
δι´
ὃν
καὶ
τοῦ
βασιλέως
|
βασιλικώτερος |
ὢν,
πάντων
ἔσται
πρὸς
σὲ |
[2, 5] |
καὶ
μισοῦσι
καὶ
ἀποστρέφονται
καὶ
|
βασκαίνουσι |
δὲ
ὑμῖν
καὶ
ἐπιβουλεύουσιν
οἱ |
[2, 9] |
ποτε
προσκρούσῃ
βασιλεῖ,
μή
ποτε
|
βασκανίᾳ |
τῶν
συστρατευομένων
ἁλῷ;
ἢ
οὐχὶ |
[2, 5] |
ἀδήλῳ,
μηδὲ
φροντίδας
ἔχειν,
μηδὲ
|
βασκανίᾳ |
χειροῦσθαι,
ἀλλὰ
θαῦμα
καὶ
ἔπαινον |
[2, 1] |
ἀλγεῖν
ἀγαθοῖς,
πὴ
μὲν
ὑπὸ
|
βασκανίας |
ἁλισκομένους,
πὴ
δὲ
τῆς
οἰκείας |
[2, 3] |
εἵλου
τὴν
περιουσίαν,
ὥστε
μήτε
|
βασκανίας, |
μήτε
συκοφαντίας,
μήτε
φροντίδος,
μήτ´ |
[2, 10] |
δέξαιτο
πρὸς
ἐκείνην.
Μὴ
δὴ
|
βασκήνῃς |
τῷ
παιδὶ,
ἀπὸ
τῶν
ῥεόντων |
[2, 10] |
ἐκείνη
ἡ
ἡδονή.
Πολλῷ
γὰρ
|
βέλτιον, |
ἀπὸ
πόνων
προσκαίρων
ἀρξάμενον
πρὸς |
[2, 9] |
τε
καὶ
εὐδοκίμησις,
τί
ταύτης
|
βέλτιον |
γένοιτ´
ἂν
τῆς
ζωῆς;
Ἀλλὰ |
[2, 3] |
ἐπιθυμεῖν
φορτίων
ἑτέρων,
ἀλλὰ
πολλῷ
|
βέλτιον
|
καὶ
τῶν
ἐπιτεθέντων
ἤδη
καταφρονεῖν. |
[2, 6] |
φανερόν.
Εἰπὲ
γάρ
μοι,
τί
|
βέλτιον, |
οὕτως
ἔμπειρον
εἶναι
τὰ
πολεμικὰ, |
[2, 5] |
ἀφθονίᾳ
μόνον
οὗτος
ὁ
πλοῦτος
|
βελτίων, |
οὐδὲ
τῇ
ἡδονῇ,
ἀλλὰ
καὶ |
[2, 9] |
πατρὸς
ἔμελλεν
ὑπερορᾷν·
νῦν
δὲ
|
βίον |
εἵλετο,
δι´
ὃν
καὶ
τοῦ |
[2, 3] |
παῖδες
ἐπὶ
τοῦτον
ἕλκοιντο
τὸν
|
βίον. |
Εἰπὲ
οὖν
μοι,
τίνα
μακαρίζομεν |
[2, 9] |
τῇ
ἄλλῃ
βλακείᾳ,
τοσούτῳ
τὸν
|
βίον |
ἡγεῖται
τοῦτον
ἡδίω,
ὡς
ἑλέσθαι |
[2, 5] |
γεγόνασι
λαμπρότεροι,
τὸν
ἰδιωτικὸν
ἑλόμενοι
|
βίον |
καὶ
ἀπράγμονα,
καὶ
πολιτείας
οὐδὲ |
[2, 9] |
Οὐκ
οἶδας
ὅσην
ὁ
ἀπράγμων
|
βίος |
ἔχει
τὴν
ἡδονήν;
τάχα
οὐδὲ |
[2, 2] |
τὴν
ἐπιθυμίαν,
ἀφ´
ἧς
ὁ
|
βίος |
ἔχει
τὴν
ὑπόθεσιν
οὗτος.
Τοσοῦτον |
[2, 10] |
ὅτι
καὶ
ἐνταῦθα
οὗτος
ὁ
|
βίος |
ἡδίων,
οὐχὶ
τοῦτο
ὅπερ
ἀρχόμενος
|
[2, 10] |
ἡδονῆς
τὰ
τοῦ
παρόντος
προχωρῇ
|
βίου, |
καθάπερ
ὑπό
τινος
ἐλαύνονται
μάστιγος
|
[2, 6] |
ταύτης
τὸ
τοιαύτην
εὑρεῖν
τοῦ
|
βίου
|
κατάστασιν,
ἐν
ᾗ
μὲν
οὐδ´ |
[2, 1] |
παραλαμβάνωσι
συμβούλους,
περὶ
τῆς
τοῦ
|
βίου
|
προαιρέσεως,
ἐφ´
ἣν
τὸν
παῖδα |
[2, 2] |
οὐ
πρὸς
τὸν
ἔρωτα
τοῦ
|
βίου
|
τούτου
μεταστήσομεν
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ |
[2, 10] |
Πῶς
οὖν
οἴει
μετὰ
τοιούτων
|
βιοῦν |
τῶν
λογισμῶν
τούς
τε
ἀγαθοὺς, |
[2, 10] |
ἔχοντες
ἐν
τῷ
παρόντι
στρεφομένους
|
βίῳ, |
καὶ
δακρύουσί
σε,
ὅταν
ἴδωσιν |
[2, 5] |
εὐτελείᾳ,
τοὺς
ἐν
ἀτύφῳ
ζῶντας
|
βίῳ. |
Παρὰ
μὲν
Ἀθηναίοις
Ἀριστείδης,
ὃν |
[2, 10] |
καθάπερ
ἐν
εὐρίπῳ
τῷ
παρόντι
|
βίῳ |
φερόμενος.
Καὶ
τὸ
δὴ
κεφάλαιον· |
[2, 6] |
καταγελάσας
τοῦ
πατρικοῦ,
καὶ
τὴν
|
βιωτικὴν |
καταπατήσας
φαντασίαν,
καὶ
τῶν
κοσμικῶν |
[2, 2] |
καὶ
πᾶσιν
αὐτὸν
ἀποκρύψειν
τοῖς
|
βιωτικοῖς· |
εἶτα
ἐν
μέσῳ
τῶν
ἐλπίδων |
[2, 4] |
ταῦτα
μὲν
ὡς
πρὸς
ἄνδρα
|
βιωτικόν· |
εἰ
δὲ
φιλοσοφώτερον
αὐτοῦ
τὸν |
[2, 7] |
πολλῆς,
ὅσοι
πάντων
ἐγένοντο
τῶν
|
βιωτικῶν |
ἐκτός.
Τίνι
δὲ
μᾶλλον
εἴξει |
[2, 10] |
ὡς
ταύτῃ
πείσων
πρὸς
τὴν
|
βιωτικωτέραν |
ζωὴν
ἐπανελθεῖν·
ἐπειδὴ
δὲ
εἶδε |
[2, 9] |
καὶ
κόλαξι
καὶ
τῇ
ἄλλῃ
|
βλακείᾳ, |
τοσούτῳ
τὸν
βίον
ἡγεῖται
τοῦτον |
[2, 7] |
ἢ
ὀργῇ
κινούμεθα
πρὸς
τὸ
|
βλάπτειν |
ἑτέρους.
Ἀλλ´
οὗτος
ὁ
βασιλικώτατος |
[2, 10] |
ἡμῖν
ἀρετὴ,
ἅτε
δὴ
θείᾳ
|
βλαστάνουσα |
χάριτι,
καὶ
ὄψει
πάντα
τὰ |
[2, 10] |
ἀπὸ
τούτων
ἐπήρειαι
τῶν
συμποσίων
|
βλαστάνουσιν; |
ἀλλὰ
τὸ
πόρναις
γυναιξὶν
ὁμιλεῖν
|
[2, 7] |
οὗτος.
Πόθεν
γὰρ
αὐτόν
τις
|
βλάψαι |
δυνήσεται;
Χρήματα
οὐκ
ἔστι
παρ´ |
[2, 7] |
πραγμάτων,
οὐκ
ἄλλου
οὐδενὸς,
ἐθελήσει
|
βλάψαι
|
ποτέ;
ὑπὲρ
ποίας
χώρας
φιλονεικήσει |
[2, 7] |
δυναμένους,
ἀλλ´
οὐδὲ
βουλομένους
ἐκείνων
|
βλάψαι |
τινὰς
ὄψεταί
τις·
ὥστε
διπλᾶ |
[2, 8] |
Παρίημι
τὴν
ἀπὸ
τῶν
εὐχῶν
|
βοήθειαν, |
πολλῷ
τούτων
ἁπάντων
οὖσαν
μείζονα· |
[2, 5] |
εἰλικρινοῦς,
οὗτος
δὲ
ὥσπερ
ἐν
|
βορβόρῳ
|
κείμενος,
μαλακώτερός
τέ
ἐστι
καὶ |
[2, 9] |
συγγίνεσθαι
καθάπερ
τινὰς
χοίρους
ἐν
|
βορβόρῳ |
κυλινδουμένους;
~ιʹ
Ἀλλὰ
γὰρ
μήπω |
[2, 5] |
τροφὴ
δὲ
αὐτῷ
λάχανα
καὶ
|
βοτάναι, |
καὶ
ἄρτοι
δὲ
πολλαχόθεν.
Οὔπω
|
[2, 5] |
πλοῦτον
ἐλθεῖν
τὸν
τούτου.
~εʹ
|
Βούλει |
δὲ
καὶ
ἑτέρωθέν
σου
τὴν |
[2, 8] |
λόγος
ἐστίν.
Εἰ
δὲ
τιμᾶσθαι
|
βούλει |
διὰ
τὸν
υἱὸν
καὶ
μὴ |
[2, 7] |
ἀλλ´
ἱδρώτων
λύσις
καὶ
ἀνάπαυλα.
|
Βούλει |
καὶ
ἕτερον
τρόπον
τῆς
δυνάμεως |
[2, 7] |
ταύτης
τῆς
ζωῆς
τὴν
ἐπιθυμίαν.
|
Βούλει |
καὶ
ἑτέρωθεν
τὴν
δύναμιν
ἰδεῖν
|
[2, 5] |
σοι
τῶν
παραδειγμάτων
ἅλις,
ἢ
|
βούλει
|
καὶ
ἑτέρων
ἐπιμνησθῶμεν;
Οὗτοι
γὰρ |
[2, 6] |
τιμήσουσι
πάντως.
Εἰ
δὲ
δυναστείαν
|
βούλει
|
καὶ
προστασίαν,
καὶ
ταύτην
οὐχ |
[2, 9] |
τῆς
εὐδοκιμήσεως
ἔχοντα
τὰς
ἀφορμάς.
|
Βούλει |
καὶ
τὰ
πρὸς
σὲ
ἐξετάσωμεν, |
[2, 8] |
προστῆναι
κελεύουσιν.
~ηʹ
Εἰ
δὲ
|
βούλει, |
μηδὲν
δι´
ἑτέρων
ἀνυέτω,
ἀλλὰ |
[2, 8] |
πρὸς
αὐτὸν
καὶ
ἕτερος,
εἰ
|
βούλει, |
νόσῳ
μακρᾷ
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
ἐκκοπείς· |
[2, 6] |
φῂς
καὶ
εὐτελῆ.
Εἰ
γὰρ
|
βούλει |
πείσαντες
αὐτὸν
ἀπὸ
τοῦ
ὄρους |
[2, 10] |
ἐστι
καὶ
εὐτελὴς,
καὶ
εἰ
|
βούλει, |
πρώτην
τὴν
ἡδίω
δοκοῦσαν
εἶναι |
[2, 1] |
ἣν
τὸν
παῖδα
ἄγειν
δεῖ,
|
βουλευόμενοι. |
Καὶ
οὐ
τοῦτό
πω
θαυμαστὸν, |
[2, 1] |
ἑτέρων
ἔστησαν
ὑπὲρ
τῶν
οἰκείων
|
βουλευόμενοι |
παίδων.
Μὴ
τοίνυν
μηδὲ
πρὸς |
[2, 1] |
καὶ
περὶ
παίδων
τῶν
αὐτῶν
|
βουλευόμενοι, |
ταῦτα
φθέγγεσθαι
τολμῶσιν,
ἃ
περὶ |
[2, 4] |
ἀφίκῃ,
ἀγαπήσουσί
σε.
Ἐὰν
δὲ
|
βούλῃ |
εἰς
Θετταλίαν
ἰέναι,
εἰσὶν
ἐμοὶ |
[2, 5] |
ἀπράγμονα,
καὶ
πολιτείας
οὐδὲ
ἐγγὺς
|
βουληθέντες |
ἐλθεῖν.
Καὶ
ἐν
αὐτῇ
δὲ |
[2, 1] |
πω
θαυμαστὸν,
ἀλλ´
ὅτι
πολλάκις
|
βουλῆς
|
γινομένης,
τὴν
αὐτῶν
ἀκυρώσαντες,
τὴν |
[2, 7] |
ὑποπτεύων;
Οὐκοῦν,
ὅτι
μὲν
οὐ
|
βουλήσονταί |
τινες
ἀδικεῖν,
ἐκ
τούτου
δῆλον· |
[2, 7] |
μυρίας
αὐτῷ
παρέχων
λαβὰς,
εἰ
|
βούλοιτό |
σε
ἀδικεῖν
ὀργισθεὶς,
ἢ
οὗτος |
[2, 3] |
αὐτὸς
ἐκείνης
τῆς
ἀνάγκης
ἀπαλλάττεσθαι
|
βούλοιτο, |
τούς
τε
ἀπηλλαγμένους
τοῦ
πάθους |
[2, 10] |
ἄλλους
ἅπαντας,
τὸν
δὲ
μὴ
|
βουλόμενον |
ἀπορεῖν
ὑπερορᾶσθαι
παρὰ
τῆς
πόρνης |
[2, 3] |
καὶ
διὰ
τοῦτο
μήτε
ἀπαλλαγῆναι
|
βουλόμενος, |
καὶ
τοὺς
ἀπηλλαγμένους
θρηνῶν;
Ἀγάγωμεν |
[2, 7] |
μόνον
οὐ
δυναμένους,
ἀλλ´
οὐδὲ
|
βουλομένους |
ἐκείνων
βλάψαι
τινὰς
ὄψεταί
τις· |
[2, 2] |
οἰκίας
καὶ
ἀγροὺς
καὶ
ἀγέλας
|
βοῶν |
καὶ
ποίμνια
προβάτων.
Ποῦ
γὰρ |
[2, 10] |
μανίᾳ
καὶ
κλόνῳ
πολλῷ
καὶ
|
βρασμῷ. |
Ἀλλ´
οὐχ
ἡ
παρ´
ἡμῖν |
[2, 10] |
τῶν
δοκούντων
εἶναι
ἡδίστων
ἐν
|
βραχεῖ |
γευσάμενον,
ἐπὶ
τὰ
πικρότερα
καὶ |
[2, 3] |
ἀεὶ,
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
ἐν
|
βραχεῖ |
τοῦτο
παθόντων,
καὶ
πληρωσάντων
τὴν |