>

Livre, Chap.
[4, 2]	ἐν οἷς ἐβούλετο ἐκεῖνον συνομολογοῦντα	λαβεῖν.	Ἐπειδὴ γὰρ ὁ βασιλεὺς παρεπορεύετο,
[4, 7]	κἂν ὑβρισθῆναι δέῃ, κἂν πληγὰς	λαβεῖν,	κἂν ὁτιοῦν ἕτερον ὑπομεῖναι, πάντα
[4, 6]	ψυχροποσίας, καὶ ἀπειλοῦντα, εἰ μὴ	λάβοι,	βρόχον ἀνάψειν, ἢ κατὰ κρημνῶν
[4, 6]	ἐπιθυμοῦντας θυσιῶν, παρεσκευασμένους, εἰ μὴ	λάβοιεν,	πρὸς τὰ εἴδωλα αὐτομολῆσαι, μᾶλλον
[4, 2]	βασιλέα τινά ποτε τῶν Σύρων	λαβὼν	ὁ Ἀχαὰβ, παρὰ τὸ τῷ
[4, 6]	ἐπειδὴ τὴν τῶν ζώων τούτων	λαγνείαν	ἐδίωκον. Τί μοι πλῆθος τῶν
[4, 6]	ἀπολαύειν, καὶ τοῦ κάμνοντος πεισθέντος,	λάθρα	τοῖς ἐπιδιδοῦσι προσέταξε συντρίψαι τὴν
[4, 6]	φιάλην αὐτὴν, ἵνα ἀνυπόπτως καὶ	λαθραίως	αὐτὸν ἀπαγάγῃ τῆς ἐπιθυμίας ἐκείνης·
[4, 7]	ὥστε αὐτοὺς ἀνακτήσασθαι. Καὶ γὰρ	λακτιζόντων	τῶν νοσούντων καὶ ὑβριζόντων καὶ
[4, 4]	ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωϋσῆν, λέγων·	Λάλησον	τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ, λέγων· Ἄνθρωπος
[4, 6]	παλαιοὺς πάντας τοὺς πρὸ αὐτῶν	λάμψαντας	πρώτους ἂν εἰς ταύτην εἰσήγαγε
[4, 6]	τῆς κατὰ τὸν τόπον ἀνάγκης	λανθανόντως	αὐτοὺς ἀπήγαγε τῆς περὶ τὸ
[4, 6]	Σοδόμων· προσέχετε νόμον Θεοῦ ὑμῶν,	λαὸς	Γομόῤῥας· οὐ πρὸς Σοδομίτας καὶ
[4, 2]	τῆς ψυχῆς αὐτοῦ, καὶ ὁ	λαός	σου ἀντὶ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ.
[4, 2]	τῆς ψυχῆς αὐτοῦ, καὶ ὁ	λαός	σου ἀντὶ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ.
[4, 2]	ὁ λαός σου ἀντὶ τοῦ	λαοῦ	αὐτοῦ. Εἶδες φιλανθρωπίας οἵαν ἔδωκε
[4, 2]	ὁ λαός σου ἀντὶ τοῦ	λαοῦ	αὐτοῦ. Ὁρᾷς πῶς οὐχ ὁ
[4, 6]	Τίνος δὲ ἕνεκεν τὴν μὲν	λατρείαν	εἰς θυσίας, τὰς δὲ θυσίας
[4, 6]	ὁ Θεὸς, καθάπερ τινὰ σύνδεσμον	λατρείας	τὴν πόλιν ποιήσας, εἶτα ταύτην
[4, 5]	ὅτι τοῖς θεοῖς σου οὐ	λατρεύομεν.	Ἀρκετὸν ἡμῖν ἐστιν ὁ μισθὸς,
[4, 7]	Ὁρᾷς ὅτι παίζουσι μᾶλλον, ἢ	λατρεύουσιν;	Ἀλλ´ ὥσπερ ἐκείνοις ἐγκαλοῦμεν ὅτι
[4, 7]	καὶ μὴ βουλομένοις. Μή μοι	λέγε·	Τί γὰρ ἔχω κοινὸν πρὸς
[4, 6]	μοι πλῆθος τῶν θυσιῶν ὑμῶν;	λέγει	Κύριος. Οἱ δὲ ἐν Σοδόμοις
[4, 2]	καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Τάδε	λέγει	Κύριος· Ὅτι ἐξαπέστειλας σὺ ἄνδρα
[4, 6]	μοι πλῆθος τῶν θυσιῶν ὑμῶν;	λέγει	Κύριος. Πλήρης εἰμὶ ὁλοκαυτωμάτων κριῶν·
[4, 3]	ἀλλὰ, τὴν δόξαν Ὃ δὲ	λέγει	τοιοῦτόν ἐστίν· Ἐκεῖνοι, φησὶν, εἴδωλα
[4, 4]	μηνὶ τῷ δευτέρῳ. Ὃ δὲ	λέγει,	τοιοῦτόν ἐστιν· Ὃς ἂν ᾖ,
[4, 7]	ἡμετέρων ποιήσησθε πρόνοιαν, ἵνα μὴ	λέγητε·	Τί δέ μοι μέλει; τί
[4, 7]	ἐνταῦθα δὲ ἀσέβεια. Ταῦτα δὲ	λέγομεν,	οὐχ ἵνα εἰς θέατρον ἀφῆτε
[4, 6]	χρόνου γένοιτ´ ἂν καταφανὲς τὸ	λεγόμενον.	Μετὰ γὰρ τὴν ἑορτὴν, ἣν
[4, 6]	αὐτὸν τὸν προφήτην παράγω μάρτυρα,	λέγοντα	οὕτως· Ἀκούσατε λόγον Κυρίου, ἄρχοντες
[4, 4]	μὲν οὖν τοὺς τὰ ἡμέτερα	λέγοντας	φρονεῖν, καὶ τὰ ἐκείνων ζηλοῦντας,
[4, 4]	προσῆλθον, φησὶ, τινὲς τῷ Μωϋσῇ,	λέγοντες·	Ἡμεῖς ἀκάθαρτοί ἐσμεν ἐπὶ ψυχῇ
[4, 5]	ἦσαν καὶ ἀνευλαβεῖς οἱ ταῦτα	λέγοντες	καὶ ποιοῦντες, ἴσως ἄν τις
[4, 5]	βάρβαροι κεχρῆσθαι τοῖς ὀργάνοις αὐτῶν,	λέγοντες·	σατε ἡμῖν τὴν ᾠδὴν Κυρίου,
[4, 6]	χειρῶν ὑμῶν; Ἥκουσας σαφεστάτης φωνῆς	λεγούσης,	ὅτι οὐκ ἐξεζήτει ταῦτα παρ´
[4, 5]	οὐκ ἐπετέλεσαν· καὶ πῶς, ἐγὼ	λέγω.	Ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν ἀζύμων
[4, 3]	τὴν παρανομίαν τρέχετε· παρανομίαν δὲ	λέγω,	ἐπειδὴ παρὰ τὸν προσήκοντα ταῦτα
[4, 4]	αὐτοῦ. Τοῦτο καὶ ἐγὼ νῦν	λέγω	πρὸς αὐτούς· Εἰ τὸν Ἰουδαϊσμὸν
[4, 4]	τὸν τόπον τηρῆσαι. Ὃ δὲ	λέγω,	τοιοῦτόν ἐστιν· Ἐπέταξε καὶ ἐν
[4, 4]	λέγων· Λάλησον τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ,	λέγων·	Ἄνθρωπος ὃς ἐὰν γένηται ἀκάθαρτος
[4, 7]	φησὶ, σάλπιγγας ἐλατὰς ἀργυρᾶς. Εἶτα	λέγων	αὐτῶν τὴν χρείαν, ἐπήγαγε· Καὶ
[4, 2]	πράγματος διήγησιν, ὥστε καὶ περιγενέσθαι	λέγων,	καὶ ἐν οἷς ἐβούλετο ἐκεῖνον
[4, 4]	Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωϋσῆν,	λέγων·	Λάλησον τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ, λέγων·
[4, 6]	τότε τὰς θυσίας ἐπέτρεψε, μονονουχὶ	λέγων·	Μαίνεσθε καὶ βούλεσθε θύειν· οὐκοῦν
[4, 5]	ἔτη ἑβδομήκοντα; τὰ τῆς αἰχμαλωσίας	λέγων.	Πῶς οὖν σὺ νῦν νηστεύεις,
[4, 3]	τρέχεις τοὺς ἀνελόντας, ὁ προσκυνεῖν	λέγων	τὸν ἐσταυρωμένον; Μὴ γὰρ ἐγὼ
[4, 4]	τόπῳ μὴ ποιοῦντες, κἂν μυριάκις	λέγωσι	τὸν καιρὸν τηρεῖν. Πόθεν οὖν
[4, 1]	ταῖς ἔμπροσθεν ἡμέραις, ὥσπερ ἐν	λειμῶνί	τινι, τῇ τῶν Γραφῶν διηγήσει
[4, 2]	ἐμοῦ, καὶ πατάξει σε ὁ	λέων.	Καὶ ἀπῆλθεν ἀπ´ αὐτοῦ, καὶ
[4, 2]	αὐτοῦ, καὶ εὗρεν αὐτὸν ὁ	λέων,	καὶ ἐπάταξεν αὐτόν. Καὶ εὑρίσκει
[4, 3]	ὁ θόρυβος. Καὶ γὰρ καὶ	λῃσταὶ	τὰ πλευρὰ καταξαίνονται, καὶ τυμβωρύχοι
[4, 3]	τὸν Χριστὸν βασανίζονται· καὶ τοὺς	λῃστὰς	ἀποστρεφόμεθα, οὐκ ἐπειδὴ κολάζονται, ἀλλ´
[4, 1]	τὴν σύριγγα ἀφέντες, ῥοπάλοις καὶ	λίθοις	ἑαυτοὺς καθοπλίζουσι, καὶ πρὸ τῆς
[4, 6]	ἐκείνην εἰς ἕνα μέσον συνδήσας	λίθον,	ἂν ἐκεῖνον ἀφέλῃ, τὸν πάντα
[4, 1]	πρὶν ἢ τὸ σκάφος εἰς	λιμένα	καθελκύσαι, καὶ τρόπιν ἐπισκευάζουσι, καὶ
[4, 4]	Ὅτε γοῦν ἐβούλετο αὐτοὺς νηστεύειν,	λιπαίνοντες	ἐπλατύνοντο· ὅτε δὲ βούλεται αὐτοὺς
[4, 6]	παράγω μάρτυρα, λέγοντα οὕτως· Ἀκούσατε	λόγον	Κυρίου, ἄρχοντες Σοδόμων· προσέχετε νόμον
[4, 7]	ἡμᾶς ἀπέθανε, σὺ δὲ οὐδὲ	λόγον	προΐεσαι; καὶ ποίαν ἕξεις συγγνώμην;
[4, 6]	θυσίας· ἀλλὰ πρὸς τούτους ὁ	λόγος	ἀποτείνεται καλῶν αὐτοὺς ἀπὸ τῆς
[4, 4]	ἐκείνων ζηλοῦντας, ἀρκεῖ οὗτος ὁ	λόγος	ἡμῖν· ἐπειδὴ δὲ καὶ πρὸς
[4, 0]	ΑΝΤΙΟΧΕΙᾼ ΕΝ Τῌ ΜΕΓΑΛῌ ΕΚΚΛΗΣΙᾼ	Λόγος	τέταρτος. ~(αʹ Πάλιν οἱ δείλαιοι
[4, 3]	μόνον, ἀλλὰ καὶ οἱ ὁπωσοῦν	λόγου	καὶ διανοίας μετέχοντες συνομολογήσαιεν ἂν
[4, 3]	ἐκείνων φρονῶν, οὐκ εὐθέως χωρὶς	λόγου	καὶ ἐξετάσεως κολάζεται, κἂν μυρία
[4, 1]	διηγήσει σκιρτῶντες, οὐδενὸς ἡψάμεθα ἀγωνιστικοῦ	λόγου·	οὐδεὶς γὰρ ἦν ἡμῖν ὁ
[4, 2]	πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ· Ἐν	λόγῳ	Κυρίου πάταξον δή με. Καὶ
[4, 2]	αὐτῷ· Πάταξόν με, ἀλλ´, Ἐν	λόγῳ	Κυρίου· τουτέστιν, Ὁ Θεὸς ἐπέταξε,
[4, 7]	κἂν ἴδῃς ἀδελφὸν ἀπολλύμενον, κἂν	λοιδορῇ,	κἂν ὑβρίζῃ, κἂν τύπτῃ, κἂν
[4, 7]	τῶν νοσούντων καὶ ὑβριζόντων καὶ	λοιδορούντων	ἀνεχόμεθα, οὐ δακνόμεθα ταῖς ὕβρεσιν,
[4, 6]	εἶτα ταύτην ἀνατρέψας. καὶ τὴν	λοιπὴν	τῆς πολιτείας ἐκείνης οἰκοδομὴν κατέλυσεν
[4, 7]	καὶ πολλῷ πλέον. Ἀνάγκη δὲ	λοιπὸν	παρακαλέσαι ὑμᾶς τοὺς παρόντας, ἵνα
[4, 4]	γνώμῃ εἰς τὴν ἐκκλησίαν ἀπαντᾷς	λοιπόν;	Πρὸς μὲν οὖν τοὺς τὰ
[4, 1]	διενοχλῶν· ἐπειδὴ δὲ σήμερον οἱ	λύκων	ἁπάντων χαλεπώτεροι Ἰουδαῖοι περιίστασθαι ἡμῶν
[4, 1]	τὰ πρόβατα νέμεσθαι· ἐπειδὰν δὲ	λύκων	καταδρομὴν αἴσθωνται γινομένην, ταχέως τὸν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 22/04/2009