>

Livre, Chap.
[4, 3]	ἐκείνῳ γινόμενον, ἐκεῖνο ἀποδέχου μόνον.	~γʹ	Τούτῳ τῷ κανόνι χρώμενοι, καὶ
[4, 5]	συμβάντων εἰς θεογνωσίαν ἐπισπάσασθαι. Τί	γὰρ	ἂν ἴσον γένοιτο τοῦ Δανιήλ;
[4, 5]	μίαν καὶ εἰκάδα τελευτᾷ. Ἀρξάμενοι	γὰρ	ἀπὸ τῆς τεσσαρεσκαιδεκάτης τοῦ πρώτου
[4, 5]	πάσχα ἔμεινεν αὐτὸς νηστεύων. Ἀρξάμενος	γὰρ	ἀπὸ τῆς τρίτης ἡμέρας τοῦ
[4, 3]	τὴν νηστείαν ταύτην ἐξετάζωμεν. Εἰ	γὰρ	δὴ μὴ μέλλοιμεν τοῦτο ποιεῖν,
[4, 3]	προσκυνεῖν λέγων τὸν ἐσταυρωμένον; Μὴ	γὰρ	ἐγὼ τοῦτον εἰσάγω τῶν ἐγκλημάτων
[4, 5]	πρὸς φιλονεικίαν καὶ ἔριν; Καὶ	γὰρ	εἰ μὲν ῥᾴθυμοί τινες ἦσαν
[4, 6]	καὶ ὁ Θεὸς ἐποίησεν. Ἐπειδὴ	γὰρ	εἶδεν μαινομένους, ἀγχομένους, ἐπιθυμοῦντας θυσιῶν,
[4, 7]	μετὰ πολλῆς τῆς σφοδρότητος. Εἰ	γὰρ	εἰς θέατρον οὐκ ἐπιτρέπεις ἀπελθεῖν,
[4, 1]	καὶ θερισταὶ ποιεῖν εἰώθασι. Καὶ	γὰρ	ἐκεῖνοι πρὸ τοῦ καιροῦ τῆς
[4, 4]	Ἠλία πρὸς αὐτοὺς εἰπεῖν. Καὶ	γὰρ	ἐκεῖνος ὁρῶν τοὺς Ἰουδαίους ἀσεβοῦντας,
[4, 3]	Ἠλλάξασθε τὴν δόξαν ὑμῶν. Μὴ	γὰρ	ἐμὲ, φησὶν, ἠδικήσατε· μὴ γὰρ
[4, 3]	γὰρ ἐμὲ, φησὶν, ἠδικήσατε· μὴ	γὰρ	ἐμοὶ ἐγένετο βλάβη· ὑμεῖς ἑαυτοὺς
[4, 6]	ἐὰν ἔρχησθε ὀφθῆναί μοι. Τίς	γὰρ	ἐξεζήτησε ταῦτα πάντα ἐκ τῶν
[4, 5]	πρὸς τοὺς ἐρωτῶντας ἔλεγον. Ἐπειδὴ	γὰρ	ἐπέκειντο βιαζόμενοι καὶ ἀναγκάζοντες αὐτοὺς
[4, 4]	Ἀπ´ αὐτοῦ τοῦ νόμου. Καὶ	γὰρ	ἐπὶ τῶν ἑορτῶν τῶν Ἰουδαϊκῶν
[4, 4]	Ἀπ´ αὐτοῦ τοῦ Μωϋσέως. Ἐπειδὴ	γὰρ	ἐποίησαν ἔξω τὸ πάσχα, προσῆλθον,
[4, 7]	ἔχουσι μεθ´ ἑαυτῶν χορεύοντα. Ὅπερ	γὰρ	ἔφθην εἰπὼν, τὸ παρὰ γνώμην
[4, 4]	τὴν προτέραν ἀπολήψεσθαι πολιτείαν (ποῦ	γὰρ	ἔχουσιν ἀπὸ τῶν προφητῶν δεῖξαι
[4, 7]	βουλομένοις. Μή μοι λέγε· Τί	γὰρ	ἔχω κοινὸν πρὸς ἐκεῖνον; ἀλλότριός
[4, 7]	συναγωγῆς τοῦτο χρὴ ποιεῖν· μείζων	γὰρ	ἡ παρανομία ἐκείνης αὕτη· ἐκεῖ
[4, 1]	γένοιτ´ ἂν ἡ φειδώ. Οὐ	γὰρ	ἡ φύσις τῶν πραγμάτων, ἀλλ´
[4, 7]	Ἰουδαίους μενέτω τέως μάχη. Σήμερον	γὰρ	ἠκροβολισάμεθα πρὸς αὐτοὺς, μόνον τοσοῦτον
[4, 1]	οὐδενὸς ἡψάμεθα ἀγωνιστικοῦ λόγου· οὐδεὶς	γὰρ	ἦν ἡμῖν ὁ διενοχλῶν· ἐπειδὴ
[4, 6]	τὴν πόλιν σου κατέλυσε; Δυοῖν	γὰρ	θάτερον ἐχρῆν ποιεῖν αὐτὸν, βουλόμενον
[4, 5]	καὶ ἐκ τούτων δῆλον. Ὅπου	γὰρ	θυσία οὐκ ἦν, οὐδὲ ἑορτὴ
[4, 1]	αὐτὸν παρασκευάζονται τρόπῳ. Ἡσυχάζοντι μὲν	γὰρ	καὶ κατεσταλμένῳ ῥᾴδιον ἐπιθέσθαι, αὐξομένῳ
[4, 3]	καὶ πολὺς ὁ θόρυβος. Καὶ	γὰρ	καὶ λῃσταὶ τὰ πλευρὰ καταξαίνονται,
[4, 7]	εἰς θέατρον ἀφῆτε ἀναβαίνειν, κακὸν	γὰρ	κἀκεῖνο, ἀλλ´ ἵνα καὶ τοῦτο
[4, 1]	τῶν γινομένων ἐπιζητεῖν. Τὸ μὲν	γὰρ	κατὰ γνώμην τοῦ Θεοῦ γινόμενον,
[4, 2]	ὅπερ οὖν καὶ ἐγένετο. Ἐπειδὴ	γὰρ	κατεδίκασεν αὐτὸν, περιελὼν τὸν τελαμῶνα,
[4, 6]	καθάπερ ὁ ἰατρὸς ἐκεῖνος (οὐδὲν	γὰρ	κωλύει τῷ αὐτῷ παραδείγματι χρήσασθαι
[4, 7]	ποιήσωμεν, ὥστε αὐτοὺς ἀνακτήσασθαι. Καὶ	γὰρ	λακτιζόντων τῶν νοσούντων καὶ ὑβριζόντων
[4, 2]	γινομένων, ἀλλὰ πείθεσθαι μόνον. Ἵνα	γὰρ	μὴ τὸν προφήτην αἰδεσθεὶς φείσηται
[4, 6]	ποιήσας αὐτὴν ἄβατον πᾶσιν. Εἰ	γὰρ	μὴ τοῦτο κατασκευάσαι ἐβούλετο, τίνος
[4, 1]	παράνομον ταύτην φεύγειν νηστείαν. Μὴ	γάρ	μοι τοῦτο εἴπῃς. ὅτι νηστεύουσιν,
[4, 2]	ἐβούλετο ἐκεῖνον συνομολογοῦντα λαβεῖν. Ἐπειδὴ	γὰρ	ὁ βασιλεὺς παρεπορεύετο, ἐβόησε (πρὸς
[4, 4]	τὰ τοῦ νόμου πληροῦντες· τοῦτο	γὰρ	ὁ νόμος ἔλεγεν· οὗτοι δὲ
[4, 4]	καὶ τὸν καιρὸν φυλάξας. Ἂν	γὰρ	ὁ τὸν καιρὸν μὲν παραβὰς
[4, 6]	αἰτία τῆς κατασκαφῆς ἐκείνης; Ὥσπερ	γὰρ	οἰκοδόμος θεμελίους θεὶς, τοίχους ἀναστήσας,
[4, 3]	μεθιστάμενος πολιτείαν ἀξιοῖς σώζεσθαι; Μὴ	γὰρ	ὀλίγον ἐστὶ τὸ μέσον ἡμῶν
[4, 5]	ἄλλο τοιοῦτον ποιεῖν. ~εʹ Ὅτι	γὰρ	οὐδὲν τούτων ἐποίησαν ἐκεῖνοι, ἄκουσον
[4, 3]	τὸν Θεὸν ὑμῶν· ὁ Θεὸς	γὰρ	οὐκ ἀλλάσσεται· ἀλλ´, Ἠλλάξασθε τὴν
[4, 5]	οὔτε νηστευσάντων, οὔτε ἑορτασάντων; Ὅτι	γὰρ	οὔτε τὸ πάσχα ἐπετέλουν, μάλιστα
[4, 6]	καὶ σφόδρα ἑαυτῷ συμφωνεῖ· οὐδὲ	γὰρ	παρὰ τὴν ἀρχὴν ὑμῖν δοῦναι
[4, 4]	παρατηρεῖν ἐκέλευσεν ὁ νόμος. Καὶ	γὰρ	περὶ τοῦ πάσχα τούτου πρὸς
[4, 6]	ὑμῶν παρὰ τὴν ἀρχήν; Εἰ	γὰρ	ταῦτα ἐπεζήτει, καὶ τοὺς παλαιοὺς
[4, 5]	διὰ τῶν ἔργων ἐπεδείξαντο; Μείζονα	γὰρ	ταύτης, φησὶν, ἀγάπην οὐδεὶς ἔχει,
[4, 6]	ἂν καταφανὲς τὸ λεγόμενον. Μετὰ	γὰρ	τὴν ἑορτὴν, ἣν ἐπετέλεσαν τοῖς
[4, 4]	τῆς πόλεως ἔξω ποιοῦντες; Ὅταν	γὰρ	τὸ ἀναγκαιότερον παραβῶσιν, οὐδὲ ἡ
[4, 1]	ἐστὶν ἡ νηστεία παρανομωτέρα. Οὐ	γὰρ	τὸ πραττόμενον ὑπ´ αὐτῶν χρὴ
[4, 2]	ἐπειδὴ τὸν πολέμιον ἀφῆκας. Διὰ	γὰρ	τοῦτο καὶ ὁ προφήτης τὸν
[4, 5]	μοι μετὰ ἀκριβείας προσέχετε· ἀπὸ	γὰρ	τούτων δῆλον, ὅτι τὸ πάσχα
[4, 3]	μέσον ἡμῶν καὶ Ἰουδαίων; μὴ	γὰρ	ὑπὲρ τῶν τυχόντων ἐστὶν ἡ
[4, 4]	καὶ ἀπὸ τῶν προφητῶν. Ὅταν	γὰρ	φαίνωνται ἐκεῖνοι, μήτε θύσαντες, μήτε
[4, 6]	αὐτοὺς ἀπαγάγῃ τοῦ πράγματος. Εἰ	γὰρ	φανερῶς εἶπεν, ἀπόστητε, οὐκ ἂν
[4, 3]	μετέχοντες συνομολογήσαιεν ἂν ἡμῖν. Οὐ	γὰρ	χρεία σοφισμάτων καὶ κατασκευῆς καὶ
[4, 4]	ἔχοιεν ἂν οὗτοι συγγνώμην; Καίτοι	γε	ἐκεῖνοι προσδοκῶντες ἀπολήψεσθαι τὴν τοιαύτην
[4, 3]	πρὸς τοὺς ἡμετέρους εἰπεῖν, εἴ	γε	ἡμετέρους χρὴ καλεῖν τοὺς τὰ
[4, 5]	σου, καὶ εὑρεῖν ἔλεος. Καίτοι	γε	πολὺς ἦν ἐκεῖ τόπος, ἀλλ´
[4, 5]	εἰκάδι τοῦ πρώτου μηνός. Καίτοι	γε	τὸ πάσχα εἰς μίαν καὶ
[4, 3]	ἐπεδείξασθε Διὰ τοῦτό φησιν· Εἰ	γέγονε	τοιαῦτα, εἰ ἀλλάξονται ἔθνη θεοὺς
[4, 3]	νήσους Χετιεὶμ, καὶ γνῶτε, εἰ	γέγονε	τοιαῦτα. Ποῖα ταῦτα; Εἰ ἀλλάξονται
[4, 6]	μόνη δὲ ἡ Ἱερουσαλὴμ ἄβατος	γέγονεν,	ἔνθα μόνον θύειν ἐξῆν. Ἆρα
[4, 1]	γεωργῶν οἱ φιλόπονοι, ἐπειδὰν ἔχωσι	γείτονα	χείμαῤῥον παρασύροντα τὰς γεωργίας, οὐκ
[4, 4]	ἢ ἐν ὑμῖν, ἐν ταῖς	γενεαῖς	ὑμῶν, ποιήσει τὸ πάσχα ἐν
[4, 7]	κἂν τύπτῃ, κἂν ἀπειλῇ ἐχθρὸς	γενέσθαι,	κἂν ὁτιοῦν ἕτερον ἐπανατείνηται, πάντα
[4, 1]	τῶν πραγμάτων ἐπιστάντος εὔκολον αὐτοῖς	γενέσθαι	τὴν τῶν ἔργων ἐκπλήρωσιν. Τούτους
[4, 4]	Ἰσραὴλ, λέγων· Ἄνθρωπος ὃς ἐὰν	γένηται	ἀκάθαρτος ἐπὶ ψυχῇ ἀνθρώπου, ἢ
[4, 1]	μάχεσθαι, ὅπως μηδὲν ἡμῖν θηριάλωτον	γένηται.	Καὶ μὴ θαυμάσητε, εἰ μετὰ
[4, 7]	σωτηρίαν. Ἐὰν οὗτος ἐχθρός σου	γένηται,	ὁ Θεὸς ἔσται σου φίλος,
[4, 7]	ὁτιοῦν ἕτερον ἐπανατείνηται, πάντα φέρε	γενναίως,	ὅπως αὐτοῦ κερδάνῃς τὴν σωτηρίαν.
[4, 1]	δοκοῦν ἐκείνῳ, φόνου παντὸς ἀνοσιωτέρα	γένοιτ´	ἂν ἡ φειδώ. Οὐ γὰρ
[4, 6]	καὶ ἀπ´ αὐτοῦ τοῦ χρόνου	γένοιτ´	ἂν καταφανὲς τὸ λεγόμενον. Μετὰ
[4, 2]	τὸ πρόσωπον ἑαυτοῦ. Τί τούτου	γένοιτ´	ἂν παραδοξότερον; Ὁ τυπτήσας τὸν
[4, 6]	σφόδρα ἀνοήτοις δήλη καὶ καταφανὴς	γένοιτο	ἂν ἡ αἰτία τῆς κατασκαφῆς
[4, 7]	ἡμέραν ἐκείνην ἀμείψεται τοῖς ἀγαθοῖς.	Γένοιτο	δὲ εὐχαῖς τῶν ἁγίων τούς
[4, 5]	ἐπισπάσασθαι. Τί γὰρ ἂν ἴσον	γένοιτο	τοῦ Δανιήλ; τί δὲ τῶν
[4, 1]	ἔχωσι γείτονα χείμαῤῥον παρασύροντα τὰς	γεωργίας,	οὐκ ἐν τῷ (καιρῷ τοῦ
[4, 1]	καὶ στρατιῶται καὶ ναῦται καὶ	γεωργοὶ	καὶ θερισταὶ ποιεῖν εἰώθασι. Καὶ
[4, 1]	ὑμετέρας ψυχὰς, ἐπεὶ καὶ τῶν	γεωργῶν	οἱ φιλόπονοι, ἐπειδὰν ἔχωσι γείτονα
[4, 5]	τοιοῦτον τῶν νομίμων φυλαττόντων ἐπὶ	γῆς	ἀλλοτρίας, αὐτοὶ τὰ ἐναντία ποιοῦντες
[4, 5]	ᾄσομεν τὴν ᾠδὴν Κυρίου ἐπὶ	γῆς	ἀλλοτρίας; Καὶ πάλιν οἱ παῖδες
[4, 4]	θύσαντες, μήτε ᾠδὴν ᾄσαντες ἐπὶ	γῆς	ἀλλοτρίας, μήτε νηστείαν τοιαύτην τινὰ
[4, 5]	ἀγγέλων ἐπιδειξάμενοι ἐφαμίλλους πολιτείας ἐπὶ	γῆς,	οὐδὲν τούτων ἐπιτελοῦντες, οὐ θυσίαν
[4, 6]	τόπῳ τῆς οἰκουμένης εἴασε τοῦτο	γίνεσθαι,	ἀλλ´ ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις μόνον.
[4, 6]	ὁ Θεὸς, εἰ μὴ ἐβούλετο	γίνεσθαι;	Καὶ εἰ ἐβούλετο γίνεσθαι, τίνος
[4, 4]	καὶ ἐν Ἱεροσολύμοις τὸ πάσχα	γίνεσθαι,	καὶ ἐν καιρῷ καὶ ἐν
[4, 6]	ἐβούλετο γίνεσθαι; Καὶ εἰ ἐβούλετο	γίνεσθαι,	τίνος οὖν ἕνεκεν τὴν πόλιν
[4, 3]	ἐπειδὴ παρὰ τὸν προσήκοντα ταῦτα	γίνεται	καιρόν. Ἦν ποτε καιρὸς, ὅτε
[4, 3]	καὶ ἡ αἰτία, μεθ´ ἧς	γίνεται,	οὐχ ἡ αὐτὴ, καὶ διὰ
[4, 3]	αὐτὸ πάσχουσι, καὶ τὰ μὲν	γινόμενα	τὰ αὐτὰ, ἡ γνώμη δὲ
[4, 1]	ἐπειδὰν δὲ λύκων καταδρομὴν αἴσθωνται	γινομένην,	ταχέως τὸν κάλαμον ῥίψαντες, τὴν
[4, 3]	οὕτω δὴ καὶ ἐνταῦθα τοῖς	γινομένοις	ἐπιψηφίζου· κἂν μὲν ἴδῃς διὰ
[4, 3]	τὸν Θεὸν νηστεύοντας, ἀποδέχου τὸ	γινόμενον·	ἂν δὲ ἴδῃς παρὰ γνώμην
[4, 7]	τὸ παρὰ γνώμην τοῦ Θεοῦ	γινόμενον,	εἰ καὶ ποτὲ συγκεχωρημένον ἦν,
[4, 2]	τι κατὰ τὸ δοκοῦν ἐκείνῳ	γινόμενον,	ἐκεῖνο ἀποδέχου μόνον. ~γʹ Τούτῳ
[4, 7]	ἐκείνης αὕτη· ἐκεῖ ἁμαρτία τὸ	γινόμενον,	ἐνταῦθα δὲ ἀσέβεια. Ταῦτα δὲ
[4, 1]	γὰρ κατὰ γνώμην τοῦ Θεοῦ	γινόμενον,	κἂν φαῦλον εἶναι δοκῇ, πάντων
[4, 2]	δεῖ περιεργάζεσθαι τὴν φύσιν τῶν	γινομένων,	ἀλλὰ πείθεσθαι μόνον. Ἵνα γὰρ
[4, 1]	ἀλλὰ καὶ τὴν αἰτίαν τῶν	γινομένων	ἐπιζητεῖν. Τὸ μὲν γὰρ κατὰ
[4, 3]	αἰτίαν ἀφ´ ἧς αἱ βάσανοι	γίνονται·	διὰ τοῦτο δὲ καὶ τοὺς
[4, 3]	μὲν γινόμενα τὰ αὐτὰ, ἡ	γνώμη	δὲ καὶ ἡ αἰτία, μεθ´
[4, 4]	ἑορτάζεις τῶν ἐκείνου; καὶ ποίᾳ	γνώμῃ	εἰς τὴν ἐκκλησίαν ἀπαντᾷς λοιπόν;
[4, 1]	ἐστὶν ἄριστον· τὸ δὲ παρὰ	γνώμην	καὶ μὴ δοκοῦν ἐκείνῳ, κἂν
[4, 7]	γὰρ ἔφθην εἰπὼν, τὸ παρὰ	γνώμην	τοῦ Θεοῦ γινόμενον, εἰ καὶ
[4, 1]	ἐπιζητεῖν. Τὸ μὲν γὰρ κατὰ	γνώμην	τοῦ Θεοῦ γινόμενον, κἂν φαῦλον
[4, 3]	γινόμενον· ἂν δὲ ἴδῃς παρὰ	γνώμην	τοῦ Θεοῦ τοῦτο ποιοῦντας, τῶν
[4, 1]	ἐκεῖνό μοι δεῖξον, εἰ κατὰ	γνώμην	τοῦ Θεοῦ τοῦτο ποιοῦσιν· ὡς
[4, 1]	παρανομώτατον. Κἂν φονεύσῃ τις κατὰ	γνώμην	τοῦ Θεοῦ, φιλανθρωπίας ἁπάσης βελτίων
[4, 2]	τὴν δίκην εἰσήγαγεν, ἵνα μετὰ	γνώμης	ὀρθῆς τὴν ἀπόφασιν ὁ βασιλεὺς
[4, 5]	ἐξελέσθαι ἡμᾶς· καὶ ἐὰν μὴ,	γνωστὸν	ἔστω σοι, βασιλεῦ, ὅτι τοῖς
[4, 3]	εἰς τὰς νήσους Χετιεὶμ, καὶ	γνῶτε,	εἰ γέγονε τοιαῦτα. Ποῖα ταῦτα;
[4, 3]	πλευρὰ καταξαίνονται, καὶ τυμβωρύχοι καὶ	γόητες·	ἀλλὰ καὶ μάρτυρες τὸ αὐτὸ
[4, 6]	προσέχετε νόμον Θεοῦ ὑμῶν, λαὸς	Γομόῤῥας·	οὐ πρὸς Σοδομίτας καὶ τοὺς
[4, 6]	πρὸς Σοδομίτας καὶ τοὺς ἐν	Γομόῤῥοις	οἰκοῦντας διαλεγόμενος, ἀλλὰ πρὸς Ἰουδαίους.
[4, 4]	δοκοῦσι πάντα ποιοῦντες ἀεί. Ὅτε	γοῦν	ἐβούλετο αὐτοὺς νηστεύειν, λιπαίνοντες ἐπλατύνοντο·
[4, 7]	οὐκ ἀφίεται τοῦτο ποιεῖν. Ἄκουσον	γοῦν,	καὶ διὰ τί τὰς σάλπιγγας
[4, 6]	πρὸς ἐκείνους ἐπεσπάσαντο συγγένειαν. Οὕτω	γοῦν	καὶ κύνας καλεῖ, καὶ ἵππους
[4, 2]	τέλει καὶ ταῖς αἰτίαις; Ἰδοὺ	γοῦν	καὶ ὁ βασιλεὺς αὐτῷ φησιν·
[4, 5]	ἐν τῇ ψυχῇ φιλοσοφίας. Οὗτοι	γοῦν	οἱ τῇ φιλοσοφίᾳ τῶν ἀγγέλων
[4, 2]	ἕτερος δὲ φονεύσας ηὐδοκίμησεν. Ὁ	γοῦν	Φινεὲς δύο φόνους ἐργασάμενος ἐν
[4, 3]	κατηγορίας εἶδος; οὐχὶ καὶ ἡ	Γραφὴ	τούτῳ κέχρηται πρὸς αὐτοὺς τῷ
[4, 1]	ἐν λειμῶνί τινι, τῇ τῶν	Γραφῶν	διηγήσει σκιρτῶντες, οὐδενὸς ἡψάμεθα ἀγωνιστικοῦ
[4, 3]	μὴ μέλλοιμεν τοῦτο ποιεῖν, ἀλλὰ	γυμνὰ	τὰ πράγματα καθ´ ἑαυτὰ φέροντες
[4, 7]	Δεσπότην· κἂν οἰκέτην ἔχῃς, κἂν	γυναῖκα,	κάτεχε ἐπὶ τῆς οἰκίας μετὰ
[4, 2]	καιροῦ ῥοπῇ, καὶ ἄνδρα μετὰ	γυναικὸς	ἀνελὼν, ἱερωσύνῃ τιμᾶται· οὕτως οὐ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 22/04/2009