Paragraphes |
[10] |
μὴ
διὰ
τὸ
γῆρας
ἐξεστηκὼς
|
ὦ |
τοῦ
φρονεῖν
ὥστ'
ἐτόλμησαν
ἐπιπλῆξαί |
[0] |
~ΙΣΟΚΡΑΤΟΥΣ
ΦΙΛΙΠΠΟΣ.
(Μὴ
θαυμάσῃς,
|
ὦ |
Φίλιππε,
δίοτι
τοῦ
λόγου
ποιήσομαι |
[130] |
δὲ
πάντων
τὸν
καιρὸν,
ἐν
|
ᾧ |
σὺ
μὲν
τυγχάνεις
τοσαύτην
δύναμιν |
[50] |
ὡς
οὐ
θᾶττον
σὺ
τὰ
|
ῥᾴω |
πράξεις
ἢ
κεῖνοι
τὰ
χαλεπώτερα; |
[80] |
θρασύτερόν
σοι
διείλεγμαι
τῶν
ἄλλων.
|
Ἐγὼ |
γὰρ
πρὸς
μὲν
τὸ
πολιτεύεσθαι |
[10] |
προσέξειν
αὐτοῖς
τὸν
νοῦν.
(Ἅπερ
|
ἐγὼ |
γνοὺς
διαλεχθῆναι
σοὶ
προειλόμην,
οὐ |
[120] |
Ἑλλήνων,
παραλιπὼν
τὴν
ἐμαυτοῦ
πόλιν.
|
(Ἐγὼ |
δ'
εἰ
μὲν
πρὸς
ἄλλους |
[100] |
λογοποιῶν
οὐδεμίαν
φανήσεται
μνείαν
πεποιημένος.
|
Ἐγὼ |
δ'
ὁρῶ
μὲν
τόπον
ἴδιον |
[40] |
οὐδέποτ'
ἂν
ἰσομοιρῆσαι
πρὸς
ἀλλήλους.
|
~Ἐγὼ |
δ'
ὅτε
μὲν
ἡ
πόλις |
[90] |
πολλῆς
χώρας
καὶ
πόλεων
δεσπόταις.
|
~Ἐγὼ |
δ'
οὐκ
ἐκ
τῶν
τοιούτων |
[0] |
πόλεμον,
συναγορεύοντες
ταῖς
ἐπιθυμίαις
ὑμῶν·
|
ἐγὼ |
δὲ
περὶ
μὲν
τῶν
ἀμφισβητουμένων |
[140] |
δὲ
στρατηγίαις
τοὺς
βαρβάρους
κατεστραμμένος;
|
(Ἐγὼ |
μὲν
γὰρ
ἡγοῦμαι
ταῦτα
πέρας |
[40] |
τῶν
δὲ
παρόντων
κακῶν
ἀναγκαζόντων.
|
Ἐγὼ |
μὲν
γὰρ
οἶμαι
τούτων
σοι |
[80] |
συμβουλεύειν
τὸν
τρόπον
τοῦτον,
ὃν
|
ἐγὼ |
πέφυκα
καὶ
δύναμαι,
καὶ
τῇ |
[10] |
ὑπερβολὴν
ἐπαινούντων.
(Ἀλλ'
ὅμως
ἁπάσας
|
ἐγὼ |
ταύτας
τὰς
δυσχερείας
ὑπεριδὼν
οὕτως |
[150] |
οἷος
εἶ,
τούτων
ἐπιθυμήσῃς
ὧν
|
ἐγὼ |
τυγχάνω
συμβεβουλευκώς.
Αἰσχρὸν
οὖν
ἐστὶν |
[100] |
ἂν
τούτων
γενέσθαι
συμβούλους
ὧνπερ
|
ἐγώ. |
(Χρῶμαι
δὲ
τεκμηρίοις
ἐξ
ὧν |
[90] |
ἀλλ'
ἐκ
τῶν
ἠτυχηκέναι
δοξάντων,
|
λέγω |
δ'
ἐκ
τῶν
μετὰ
Κύρου |
[110] |
τῷ
προγόνῳ
σαυτὸν
ὅμοιον
παρασκευάσεις;
|
(Λέγω |
δ'
οὐχ
ὡς
δυνησόμενον
ἁπάσας |
[20] |
πράγματος
διαμαρτεῖν,
ἔσπευδον
δὲ
μᾶλλον
|
ἠγὼ |
πεμφθῆναί
σοι
τὸν
λόγον
τοῦτον, |
[120] |
καὶ
χώραν
ἀποτεμόμενον
τοσαύτην
ὅσην
|
ὀλίγῳ |
πρότερον
εἰρήκαμεν,
ἀπαλλάξαι
τε
τοὺς |
[50] |
ὡς
τῶν
τε
πόλεων
ἐν
|
ὀλίγῳ |
χρόνῳ
κρατήσοντες,
τόν
τε
τόπον |
[70] |
εἰδέναι
καὶ
ταχέως
ἅπαντα
τῷ
|
λόγῳ |
καταστρεφόμενοι,
πολλοὺς
πείθουσιν
καὶ
μάλιστα |
[70] |
ἤδη
πᾶσιν
ἡμῖν
ἐπιβουλεύεις,
(καὶ
|
λόγῳ |
μὲν
μέλλεις
Μεσσηνίοις
βοηθεῖν
ἐὰν |
[120] |
βασιλεῖ
πολεμήσων.
~Ὅπου
δ'
Ἰάσων
|
λόγῳ |
μόνον
χρησάμενος
οὕτως
αὑτὸν
ηὔξησεν, |
[0] |
εἰ
σὺ
μὲν
γνοίης
ὅτι
|
λόγῳ |
παραδοὺς
τὴν
χώραν
ἡμῖν
ταύτην |
[110] |
γνῷς
ὅτι
σε
τυγχάνω
τῷ
|
λόγῳ |
παρακαλῶν
ἐπὶ
τοιαύτας
πράξεις,
ἃς |
[0] |
βουληθεῖεν·
ἅπερ
ἐν
τῷ
πανηγυρικῷ
|
λόγῳ |
τυγχάνω
συμβεβουλευκώς.
~Ταῦτα
δὲ
διανοηθεὶς |
[40] |
πλεονεξίας.
(Ἔπειτα
τῶν
μὲν
ἄλλων
|
ὁμολογῶ |
μηδέν'
ἂν
δυνηθῆναι
διαλλάξαι
τὰς |
[70] |
ἐὰν
τὰ
περὶ
Φωκέας
διοικήσῃς,
|
ἔργῳ |
δ'
ὑπὸ
σαυτῷ
ποιεῖσθαι
Πελοπόννησον· |
[0] |
τὴν
χώραν
ἡμῖν
ταύτην
αὐτὸς
|
ἔργῳ |
κρατήσεις
αὐτῆς
καὶ
προσέτι
τὴν |
[120] |
σοῦ
γνώμην
ἅπαντας
ἕξειν,
ἢν
|
ἔργῳ |
ταῦτα
πράξῃς
καὶ
μάλιστα
μὲν |
[40] |
φύσιν
καὶ
τὴν
δύναμιν
ἐχόντων.
|
(Θαυμάζω |
δὲ
τῶν
ἡγουμένων
ἀδύνατον
εἶναι |
[50] |
ὁσιωτέροις
ὧν
ἡμεῖς
συμβεβουλεύκαμεν
ἐπιχειρήσαντες,
|
μείζω |
δὲ
καὶ
δυσκολώτερα
τούτων
ἐπιτελέσαντες, |
[140] |
τῶν
παρόντων
καὶ
σοὶ
πολὺ
|
μείζω |
περιθεῖναι
δόξαν
τῆς
νῦν
ὑπαρχούσης. |
[140] |
οὐδένα
γὰρ
ἄλλον
ποτὲ
δυνήσεσθαι
|
μείζω |
πρᾶξαι
τούτων·
οὔτε
γὰρ
ἐν |
[140] |
αὐτῶν
ἀντιπαραβάλλων
ῥᾳδίως
ἂν
ἐπέδειξα
|
μείζω |
σε
κἀκείνων
διαπεπραγμένον;
(Ἀλλὰ
γὰρ |
[150] |
ἄν
σοι
συμβουλεύσειεν,
σαφῶς
εἰδέναι
|
νομίζω. |
|
[150] |
εἰς
ὃ
βούλεταί
σε
προαγαγεῖν.
|
(Νομίζω |
δὲ
χρῆναί
σε
πάντας
μὲν |
[120] |
ἀπολλύναι
ζητοῦντες.
(Διὸ
καὶ
σοὶ
|
νομίζω |
συμφέρειν
οὕτως
ἀνάνδρως
διακειμένων
τῶν |
[20] |
ἢν
αὐτὰς
τὰς
πράξεις
ἁπλῶς
|
δυνηθῶ |
διελθεῖν.
Ἡγοῦμαι
δὲ
καὶ
σοὶ |
[80] |
ἢν
ἐλλίπω
τι
καὶ
μὴ
|
δυνηθῶ |
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
γράψαι
τοῖς |
[0] |
οἵαν
περ
εἴχομεν
Ἀμαδόκῳ
τῷ
|
παλαιῷ |
διὰ
τοὺς
ἐν
Χερρονήσῳ
γεωργοῦντας. |
[100] |
ἀρχὴν
κατέλυσεν.
(Ἔτι
δ'
ἂν
|
πλείω |
λέγειν
ἐπεχείρουν,
ὃν
τρόπον
πολεμῶν |
[100] |
μὲν
τούτων
οὐδὲν
οἶμαι
δεῖν
|
πλείω |
λέγειν.
Περὶ
δὲ
τῶν
ἄλλων |
[60] |
ποιήσειν.
Καὶ
τί
δεῖ
τὰ
|
πλείω |
λέγειν;
Συστάντος
γὰρ
αὐτῷ
ναυτικοῦ |
[30] |
γενέσθαι
διαφοράν.
Ἀλλὰ
γὰρ
ἅπαντες
|
πλείω |
πεφύκαμεν
ἐξαμαρτάνειν
ἢ
κατορθοῦν.
Ὥστε |
[130] |
γε
τοιαῦτα
καὶ
νῦν
σοι
|
πλείω |
τῶν
ἱκανῶν
ὑπάρχειν,
καὶ
πολλὴν |
[90] |
ἦν
εἰ
περὶ
τὴν
λέξιν
|
πλείω |
χρόνον
διέτριβον
ἢ
περὶ
τὰς |
[10] |
καὶ
νομίσας
οὐδέποτ'
ἂν
εὑρεθῆναι
|
καλλίω |
ταύτης
ὑπόθεσιν
οὐδὲ
κοινοτέραν
οὐδὲ |
[140] |
εἰρημένων
ᾖ
μαλακώτερον
ἢ
καταδεέστερον,
|
αἰτιῶ |
τὴν
ἡλικίαν
τὴν
ἐμὴν
ᾗ |
[150] |
πυνθάνεσθαι
δίκαιόν
ἐστιν·
ὅτι
μέντοι
|
βελτίω |
τούτων
καὶ
μᾶλλον
ἁρμόττοντα
τοῖς |
[0] |
ποιήσασθαι
βουληθεῖεν·
ἅπερ
ἐν
τῷ
|
πανηγυρικῷ |
λόγῳ
τυγχάνω
συμβεβουλευκώς.
~Ταῦτα
δὲ |
[100] |
τὸν
τόπον
ἐκεῖνον
ὅθεν
ἐχρῶντο
|
ναυτικῷ, |
τότε
μὲν
ἦν
βασιλέως,
νῦν |
[70] |
ὀκνήσας
εἰπεῖν,
ὃν
ἤδη
μοι
|
δοκῶ |
δηλώσειν·
οἶμαι
γὰρ
σοί
τε |
[0] |
ἐνταῦθα
κατοικοῦντας
οἵαν
περ
εἴχομεν
|
Ἀμαδόκῳ |
τῷ
παλαιῷ
διὰ
τοὺς
ἐν |
[10] |
οἶμαι
καὶ
τὰ
ῥηθησόμενα
προσδεήσεσθαι.
|
(Μέλλω |
γάρ
σοι
συμβουλεύειν
προστῆναι
τῆς |
[90] |
δ'
οὐκ
ἐκ
τῶν
τοιούτων
|
μέλλω |
σε
παρακαλεῖν,
ἀλλ'
ἐκ
τῶν |
[10] |
γάρ
μου
πρὸς
αὐτοὺς
ὅτι
|
μέλλω |
σοι
λόγον
πέμπειν
οὐκ
ἐπίδειξιν |
[60] |
οὐδεμίαν
ἕλοι'
ἂν,
εἴπερ
ἐμοὶ
|
συμβούλῳ |
χρῷο,
μᾶλλον
ἢ
ταύτην.
(Οὐ |
[80] |
ἔσχον
ἱκανὴν
οὔτε
τόλμαν
δυναμένην
|
ὄχλῳ |
χρῆσθαι
καὶ
μολύνεσθαι
καὶ
λοιδορεῖσθαι |
[100] |
μὲν
ἀφέστηκεν,
τὰ
δ'
ἐν
|
πολέμῳ |
καὶ
κακοῖς
τοσούτοις
ἐστὶν
ὥστ' |
[70] |
λογοποιοῦντες,
ἔπειτα
καὶ
τοὺς
οὐδενὶ
|
λογισμῷ |
χρωμένους
ὑπὲρ
τῶν
κοινῶν
ἀλλὰ |
[130] |
δυνάμει
ταύτῃ
χρώμενος,
ἣν
ἔχων
|
τυγχάνω, |
διατετέλεκα
πάντα
τὸν
χρόνον
πολεμῶν |
[110] |
προελθεῖν.
Σκέψαι
δ'
ὅτι
σε
|
τυγχάνω |
παρακαλῶν
ἐξ
ὧν
ποιήσει
τὰς |
[60] |
τὴν
πρᾶξιν
ἐφ'
ἥν
σε
|
τυγχάνω |
παρακαλῶν
πολλοστὸς
ὢν
Συρακοσίων
καὶ |
[150] |
εἶ,
τούτων
ἐπιθυμήσῃς
ὧν
ἐγὼ
|
τυγχάνω |
συμβεβουλευκώς.
Αἰσχρὸν
οὖν
ἐστὶν
καλῶς |
[0] |
ἅπερ
ἐν
τῷ
πανηγυρικῷ
λόγῳ
|
τυγχάνω |
συμβεβουλευκώς.
~Ταῦτα
δὲ
διανοηθεὶς
καὶ |
[110] |
διῆλθον,
ἵνα
γνῷς
ὅτι
σε
|
τυγχάνω |
τῷ
λόγῳ
παρακαλῶν
ἐπὶ
τοιαύτας |
[100] |
παραινεῖν
τῷ
πλεῖστα
καὶ
μέγιστα
|
διαπεπραγμένῳ |
κατὰ
πόλεμον.
Ὥστε
περὶ
μὲν |
[100] |
τὰς
πόλεις
ταύτας
αἷς
σοι
|
παραινῶ |
προσέχειν
τὸν
νοῦν,
πρὸς
ἁπάσας |
[80] |
ταὐτὰ
βούλομαι
λέγειν
τοῖς
ἐν
|
ἐκείνῳ |
γεγραμμένοις
οὔτ'
ἔτι
καινὰ
δύναμαι |
[10] |
ἀπείρως
ἔχουσιν,
τό
γε
συμφέρον
|
ἐκείνῳ |
μᾶλλον
ἢ
σὲ
γιγνώσκειν.
Ἔτι |
[100] |
καὶ
κακοῖς
τοσούτοις
ἐστὶν
ὥστ'
|
ἐκείνῳ |
μὲν
μηδὲν
εἶναι
τούτων
τῶν |
[20] |
πεποίηκεν
ὥσθ'
ἑκάστους
αὐτῶν
μᾶλλον
|
ἐκείνῳ |
πιστεύειν
ἢ
τοῖς
συμπολιτευομένοις;
Τῶν |
[110] |
παροξύνεσθαι
καὶ
φιλονικεῖν,
ὅπως
τῷ
|
προγόνῳ |
σαυτὸν
ὅμοιον
παρασκευάσεις;
(Λέγω
δ' |
[10] |
τῶν
ῥηθησομένων
πραγμάτων,
(σοὶ
δὲ
|
μόνῳ |
πολλὴν
ἐξουσίαν
ὑπὸ
τῆς
τύχης |
[50] |
τῶν
τε
πόλεων
ἐν
ὀλίγῳ
|
χρόνῳ |
κρατήσοντες,
τόν
τε
τόπον
ἅπαντα |
[130] |
καὶ
τὴν
μνήμην
τὴν
τῷ
|
χρόνῳ |
συμπαρακολουθοῦσαν
ἀθανασίας
μεταλαμβάνομεν,
ἧς
ἄξιον |
[90] |
ὥσπερ
οὐδ'
ἐν
τῷ
παρελθόντι
|
χρόνῳ. |
(Ταῦτα
μὲν
οὖν
οὕτως·
δοκεῖ |
[20] |
τῶν
ῥηθέντων,
παραλείψω,
μὴ
καὶ
|
δόξω |
τισὶν
λίαν
ἀγαπᾶν
εἰ
χαριέντως |
[130] |
ἄριστα
βουλεύσαιο
περὶ
αὐτῶν.
(Οὐκ
|
ἀγνοῶ |
δ'
ὅτι
πολλοὶ
τῶν
Ἑλλήνων |
[60] |
ἄλλους
τηλικούτοις
κακοῖς
περιπεσεῖν
~ὥστε
|
μηδέπω |
νῦν
ἐξιτήλους
εἶναι
τὰς
συμφορὰς |
[80] |
ταῦτα
πράττειν.
Καὶ
γὰρ
ἢν
|
ἐλλίπω |
τι
καὶ
μὴ
δυνηθῶ
τὸν |
[120] |
κτίσαι
πόλεις
ἐπὶ
τούτῳ
τῷ
|
τόπῳ |
καὶ
κατοικίσαι
τοὺς
νῦν
πλανωμένους |
[10] |
λίαν
ἀνοήτοις
ἐπιχειρῶ
πράγμασιν·
ὅστις
|
Φιλίππῳ |
συμβουλεύσοντα
λόγον
μέλλεις
πέμπειν,
ὃς |
[120] |
μέγα
φρονοῦντος
καὶ
φιλέλληνος
καὶ
|
πορρωτέρω |
τῶν
ἄλλων
τῇ
διανοίᾳ
καθορῶντος, |
[10] |
ὡς
ἀτόποις
καὶ
λίαν
ἀνοήτοις
|
ἐπιχειρῶ |
πράγμασιν·
ὅστις
Φιλίππῳ
συμβουλεύσοντα
λόγον |
[30] |
τοῖς
εἰρημένοις
τολμήσειεν,
λέγων
ὡς
|
ἐπιχειρῶ |
σε
πείθειν
ἀδυνάτοις
ἐπιτίθεσθαι
πράγμασιν· |
[80] |
τοῖς
προέχουσι
τῶν
ἄλλων.
Διόπερ
|
ἐπιχειρῶ |
συμβουλεύειν
τὸν
τρόπον
τοῦτον,
ὃν |
[40] |
οὐδὲν
τῶν
τοιούτων
ἐστὶν
χαλεπόν.
|
Ὁρῶ |
γάρ
σε
τῶν
τοῖς
ἄλλοις |
[110] |
Ἑλλήνων
καὶ
πραότητα
καὶ
φιλανθρωπίαν·
|
ὁρῶ |
γὰρ
τὰς
μὲν
χαλεπότητας
λυπηρὰς |
[100] |
φανήσεται
μνείαν
πεποιημένος.
Ἐγὼ
δ'
|
ὁρῶ |
μὲν
τόπον
ἴδιον
καὶ
παντάπασιν |
[0] |
δ'
ἐκείνους
τοὺς
τόπους
τοὺς
|
πόρρω |
μὲν
κειμένους
τῶν
ἄρχειν
δυναμένων, |
[10] |
λόγου
τοιαύτη
τίς
ἐστιν.
(Οὐκ
|
ὀκνήσω |
δὲ
πρὸς
σὲ
κατειπεῖν,
ἐφ' |
[50] |
μὲν
ταῖς
πόλεσι
ταῖς
ἐν
|
Πελοποννήσῳ, |
Θετταλίαν
δ'
ἐτόλμων
καταδουλοῦσθαι,
Μεγαρεῦσι |
[0] |
τῷ
παλαιῷ
διὰ
τοὺς
ἐν
|
Χερρονήσῳ |
γεωργοῦντας.
(Τοιούτων
δὲ
πολλῶν
λεγομένων |
[130] |
προτρέπειν
δ'
ἐπιχειρῶν
οὓς
ἂν
|
ἐλπίσω |
μάλιστα
δυνήσεσθαι
τοὺς
μὲν
Ἕλληνας |
[0] |
οὗ
μικρὰ
βούλομαι
προειπεῖν,
ἵνα
|
δηλώσω |
καὶ
σοὶ
καὶ
τοῖς
ἄλλοις |
[60] |
παρακαλῶν
πολλοστὸς
ὢν
Συρακοσίων
καὶ
|
τῷ |
γένει
καὶ
τῇ
δόξῃ
καὶ |
[70] |
ἀκριβῶς
εἰδέναι
καὶ
ταχέως
ἅπαντα
|
τῷ |
λόγῳ
καταστρεφόμενοι,
πολλοὺς
πείθουσιν
καὶ |
[110] |
ἵνα
γνῷς
ὅτι
σε
τυγχάνω
|
τῷ |
λόγῳ
παρακαλῶν
ἐπὶ
τοιαύτας
πράξεις, |
[100] |
τὸν
τοῦ
γένους
ἀρχηγὸν,
εἰ
|
τῷ |
μὲν
εἴη
θέμις,
οἱ
δὲ |
[0] |
κατοικοῦντας
οἵαν
περ
εἴχομεν
Ἀμαδόκῳ
|
τῷ |
παλαιῷ
διὰ
τοὺς
ἐν
Χερρονήσῳ |
[0] |
βαρβάρων
ποιήσασθαι
βουληθεῖεν·
ἅπερ
ἐν
|
τῷ |
πανηγυρικῷ
λόγῳ
τυγχάνω
συμβεβουλευκώς.
~Ταῦτα |
[90] |
ἂν
προσδεξαίμην,
ὥσπερ
οὐδ'
ἐν
|
τῷ |
παρελθόντι
χρόνῳ.
(Ταῦτα
μὲν
οὖν |
[150] |
καὶ
τοὺς
μὴ
μόνον
ἐν
|
τῷ |
παρόντι
κεχαρισμένως
διειλεγμένους,
ἀλλ'
οἵτινες |
[100] |
στρατιωτικῶν
νῦν
τολμῴην
σοὶ
παραινεῖν
|
τῷ |
πλεῖστα
καὶ
μέγιστα
διαπεπραγμένῳ
κατὰ |
[110] |
σε
παροξύνεσθαι
καὶ
φιλονικεῖν,
ὅπως
|
τῷ |
προγόνῳ
σαυτὸν
ὅμοιον
παρασκευάσεις;
(Λέγω |
[100] |
ἐν
εὐδαιμονίᾳ
τὸν
βίον
διαγαγόντα
|
τῷ |
τε
γένει
καταλιπόντα
τὰς
αὐτὰς |
[120] |
τούτοις
κτίσαι
πόλεις
ἐπὶ
τούτῳ
|
τῷ |
τόπῳ
καὶ
κατοικίσαι
τοὺς
νῦν |
[130] |
φήμην
καὶ
τὴν
μνήμην
τὴν
|
τῷ |
χρόνῳ
συμπαρακολουθοῦσαν
ἀθανασίας
μεταλαμβάνομεν,
ἧς |
[80] |
ἀγροικότερον
εἶναι
φήσει
τὸ
ῥηθὲν,
|
ἀμφισβητῶ |
καὶ
θείην
ἂν
ἐμαυτὸν
οὐκ |
[50] |
δ'
εἰς
τὴν
τῶν
πολεμίων
|
ἐλάττω |
κακὰ
ποιοῦσιν
ἐκείνους
ἢ
πάσχουσιν |
[10] |
ἀλλ'
οἷς
ἐκεῖνος
ἀνακοινούμενος
οὐκ
|
ἐλάττω |
τὴν
βασιλείαν
πεποίηκεν,
ἀλλ'
εὐχῆς |
[60] |
τὰ
πλείω
λέγειν;
Συστάντος
γὰρ
|
αὐτῷ |
ναυτικοῦ
περὶ
Ῥόδον
καὶ
νικήσας |
[90] |
ἐκ
τῆς
ἀτυχίας
τῆς
συμβάσης
|
αὐτῷ |
περὶ
τὴν
ἤπειρον
ὀνομαστὸν
γενόμενον, |
[100] |
ἄρχειν
ὥστ'
οὐδὲ
τῶν
ἐκδοθεισῶν
|
αὐτῷ |
πόλεων
ἐγκρατής
ἐστιν.
Ὥστ'
οὐδεὶς |
[60] |
ὢν,
Κῦρος
δ'
οὕτως
οἰκτρᾶς
|
αὐτῷ |
τῆς
ἐξ
ἀρχῆς
γενέσεως
ὑπαρξάσης, |
[100] |
ἂν
ἄσμενος
ἴδοι
βοηθὸν
ἥκειν
|
αὑτῷ |
σε
νομίζων,
τῶν
τ'
ἄλλων |
[70] |
χρὴ
μὴ
περιορᾶν
τοιαύτην
φήμην
|
σαυτῷ |
περιφυομένην,
ἣν
οἱ
μὲν
ἐχθροὶ |
[70] |
Φωκέας
διοικήσῃς,
ἔργῳ
δ'
ὑπὸ
|
σαυτῷ |
ποιεῖσθαι
Πελοπόννησον·
ὑπάρχουσι
δέ
σοι |
[70] |
ἄλλως
θ'
ὅταν
καὶ
μηδὲν
|
σαυτῷ |
συνειδῇς
ἐξαμαρτάνων.
Χρὴ
δὲ
μὴ |
[130] |
προτρέποντα
πρὸς
τὸν
πόλεμον
τοῦτον·
|
οὕτω |
γὰρ
ἂν
ἄριστα
βουλεύσαιο
περὶ |
[90] |
λήψει
τοσούτους
ὅσους
ἂν
βουληθῇς·
|
οὕτω |
γὰρ
ἔχει
τὰ
τῆς
Ἑλλάδος |
[20] |
ταύταις
μόναις
προσέχειν
τὸν
νοῦν.
|
Οὕτω |
δ'
ἂν
ἀκριβέστατα
καὶ
κάλλιστα |
[130] |
ταύτην
καὶ
πολεμεῖν
καὶ
κινδυνεύειν.
|
(Οὕτω |
δ'
ἄριστα
βουλεύσει
περὶ
τούτων, |
[50] |
ὁμολογήσειαν
μέγιστον
εἶναι
τῶν
κακῶν.
|
Οὕτω |
δὲ
τὰ
περὶ
τὸν
πόλεμον |
[80] |
τοῖς
ὑφ'
ὑμῶν
πεπραγμένοις,
~ὅταν
|
οὕτω |
διαθῇς
τοὺς
Ἕλληνας
ὥσπερ
ὁρᾷς |
[50] |
πῶς
οὐ
χρὴ
νομίζειν
τοὺς
|
οὕτω |
διακειμένους
ἀσμένους
ἂν
ἰδεῖν
ἐπιστατοῦντα |
[0] |
οὐχ
οἷός
τ'
ἦν,
ἀλλ'
|
οὕτω |
διεκείμην
ὥστ'
εὐθὺς
σκοπεῖσθαι
πῶς |
[60] |
διαβεβηκότα
καὶ
πορθοῦντα
τὴν
χώραν
|
οὕτω |
μεγ'
ἐφρόνησεν,
(ὥστ'
ἀφορμὴν
οὐδεμίαν |
[150] |
ἀλλ'
οἵτινες
ἂν
τοὺς
ἐπιγιγνομένους
|
οὕτω |
ποιήσωσι
τὰς
σὰς
πράξεις
θαυμάζειν |
[90] |
(Ἀλλ'
ὅμως
τηλικαύτης
συμφορᾶς
συμπεσούσης
|
οὕτω |
σφόδρα
κατεφρόνησεν
ὁ
βασιλεὺς
τῆς |
[130] |
κατοικησάντων,
πρὸς
ὃν
δὲ
πολεμήσεις,
|
οὕτω |
σφόδρα
μεμισημένος
καὶ
καταπεφρονημένος
ὑφ' |
[60] |
τίς
ἂν
προσεδόκησεν
ὑπ'
ἀνδρὸς
|
οὕτω |
ταπεινῶς
πράξαντος
ἀναστραφήσεσθαι
τὰ
τῆς |
[50] |
πολιτῶν
ἀπολλύουσιν,
καὶ
ταῦτα
δρῶντες
|
οὕτω |
χαίρουσιν
ὡς
οὐδένες
ἄλλοι
τοὺς |
[10] |
κεχαρισμένως
εἰπεῖν,
ἀλλ'
οὐκ
ἐπὶ
|
τούτῳ |
τὴν
διάνοιαν
ἔσχον.
Ἀλλὰ
τοὺς |
[120] |
δὲ
τούτοις
κτίσαι
πόλεις
ἐπὶ
|
τούτῳ |
τῷ
τόπῳ
καὶ
κατοικίσαι
τοὺς |
[90] |
ἀμφοτέρων,
ἐφ'
ὃν
σοί
τε
|
συμβουλεύω |
στρατεύειν
καὶ
πρὸς
ὃν
Κλέαρχος |
[140] |
Ἀλλὰ
μὴν
τῶν
γε
προγεγενημένων
|
ἔχω |
μὲν
ὑπερβαλεῖν
τὰς
πράξεις
τοῖς |
[80] |
πάντων
τῶν
προειρημένων
πολὺ
καταδεέστερον
|
τύχω |
διαλεχθείς.
Καὶ
γὰρ
πρὸς
τοῖς |
[20] |
ἀντεῖπον
πρὸς
ἕκαστον
τῶν
ῥηθέντων,
|
παραλείψω, |
μὴ
καὶ
δόξω
τισὶν
λίαν |