HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ISOCRATE, A Philippe (discours complet)

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ω  =  69 formes différentes pour 143 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Paragraphes
[10]   μὴ διὰ τὸ γῆρας ἐξεστηκὼς     τοῦ φρονεῖν ὥστ' ἐτόλμησαν ἐπιπλῆξαί
[0]   ~ΙΣΟΚΡΑΤΟΥΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ. (Μὴ θαυμάσῃς,     Φίλιππε, δίοτι τοῦ λόγου ποιήσομαι
[130]   δὲ πάντων τὸν καιρὸν, ἐν     σὺ μὲν τυγχάνεις τοσαύτην δύναμιν
[50]   ὡς οὐ θᾶττον σὺ τὰ  ῥᾴω   πράξεις κεῖνοι τὰ χαλεπώτερα;
[80]   θρασύτερόν σοι διείλεγμαι τῶν ἄλλων.  Ἐγὼ   γὰρ πρὸς μὲν τὸ πολιτεύεσθαι
[10]   προσέξειν αὐτοῖς τὸν νοῦν. (Ἅπερ  ἐγὼ   γνοὺς διαλεχθῆναι σοὶ προειλόμην, οὐ
[120]   Ἑλλήνων, παραλιπὼν τὴν ἐμαυτοῦ πόλιν.  (Ἐγὼ   δ' εἰ μὲν πρὸς ἄλλους
[100]   λογοποιῶν οὐδεμίαν φανήσεται μνείαν πεποιημένος.  Ἐγὼ   δ' ὁρῶ μὲν τόπον ἴδιον
[40]   οὐδέποτ' ἂν ἰσομοιρῆσαι πρὸς ἀλλήλους.  ~Ἐγὼ   δ' ὅτε μὲν πόλις
[90]   πολλῆς χώρας καὶ πόλεων δεσπόταις.  ~Ἐγὼ   δ' οὐκ ἐκ τῶν τοιούτων
[0]   πόλεμον, συναγορεύοντες ταῖς ἐπιθυμίαις ὑμῶν·  ἐγὼ   δὲ περὶ μὲν τῶν ἀμφισβητουμένων
[140]   δὲ στρατηγίαις τοὺς βαρβάρους κατεστραμμένος;  (Ἐγὼ   μὲν γὰρ ἡγοῦμαι ταῦτα πέρας
[40]   τῶν δὲ παρόντων κακῶν ἀναγκαζόντων.  Ἐγὼ   μὲν γὰρ οἶμαι τούτων σοι
[80]   συμβουλεύειν τὸν τρόπον τοῦτον, ὃν  ἐγὼ   πέφυκα καὶ δύναμαι, καὶ τῇ
[10]   ὑπερβολὴν ἐπαινούντων. (Ἀλλ' ὅμως ἁπάσας  ἐγὼ   ταύτας τὰς δυσχερείας ὑπεριδὼν οὕτως
[150]   οἷος εἶ, τούτων ἐπιθυμήσῃς ὧν  ἐγὼ   τυγχάνω συμβεβουλευκώς. Αἰσχρὸν οὖν ἐστὶν
[100]   ἂν τούτων γενέσθαι συμβούλους ὧνπερ  ἐγώ.   (Χρῶμαι δὲ τεκμηρίοις ἐξ ὧν
[90]   ἀλλ' ἐκ τῶν ἠτυχηκέναι δοξάντων,  λέγω   δ' ἐκ τῶν μετὰ Κύρου
[110]   τῷ προγόνῳ σαυτὸν ὅμοιον παρασκευάσεις;  (Λέγω   δ' οὐχ ὡς δυνησόμενον ἁπάσας
[20]   πράγματος διαμαρτεῖν, ἔσπευδον δὲ μᾶλλον  ἠγὼ   πεμφθῆναί σοι τὸν λόγον τοῦτον,
[120]   καὶ χώραν ἀποτεμόμενον τοσαύτην ὅσην  ὀλίγῳ   πρότερον εἰρήκαμεν, ἀπαλλάξαι τε τοὺς
[50]   ὡς τῶν τε πόλεων ἐν  ὀλίγῳ   χρόνῳ κρατήσοντες, τόν τε τόπον
[70]   εἰδέναι καὶ ταχέως ἅπαντα τῷ  λόγῳ   καταστρεφόμενοι, πολλοὺς πείθουσιν καὶ μάλιστα
[70]   ἤδη πᾶσιν ἡμῖν ἐπιβουλεύεις, (καὶ  λόγῳ   μὲν μέλλεις Μεσσηνίοις βοηθεῖν ἐὰν
[120]   βασιλεῖ πολεμήσων. ~Ὅπου δ' Ἰάσων  λόγῳ   μόνον χρησάμενος οὕτως αὑτὸν ηὔξησεν,
[0]   εἰ σὺ μὲν γνοίης ὅτι  λόγῳ   παραδοὺς τὴν χώραν ἡμῖν ταύτην
[110]   γνῷς ὅτι σε τυγχάνω τῷ  λόγῳ   παρακαλῶν ἐπὶ τοιαύτας πράξεις, ἃς
[0]   βουληθεῖεν· ἅπερ ἐν τῷ πανηγυρικῷ  λόγῳ   τυγχάνω συμβεβουλευκώς. ~Ταῦτα δὲ διανοηθεὶς
[40]   πλεονεξίας. (Ἔπειτα τῶν μὲν ἄλλων  ὁμολογῶ   μηδέν' ἂν δυνηθῆναι διαλλάξαι τὰς
[70]   ἐὰν τὰ περὶ Φωκέας διοικήσῃς,  ἔργῳ   δ' ὑπὸ σαυτῷ ποιεῖσθαι Πελοπόννησον·
[0]   τὴν χώραν ἡμῖν ταύτην αὐτὸς  ἔργῳ   κρατήσεις αὐτῆς καὶ προσέτι τὴν
[120]   σοῦ γνώμην ἅπαντας ἕξειν, ἢν  ἔργῳ   ταῦτα πράξῃς καὶ μάλιστα μὲν
[40]   φύσιν καὶ τὴν δύναμιν ἐχόντων.  (Θαυμάζω   δὲ τῶν ἡγουμένων ἀδύνατον εἶναι
[50]   ὁσιωτέροις ὧν ἡμεῖς συμβεβουλεύκαμεν ἐπιχειρήσαντες,  μείζω   δὲ καὶ δυσκολώτερα τούτων ἐπιτελέσαντες,
[140]   τῶν παρόντων καὶ σοὶ πολὺ  μείζω   περιθεῖναι δόξαν τῆς νῦν ὑπαρχούσης.
[140]   οὐδένα γὰρ ἄλλον ποτὲ δυνήσεσθαι  μείζω   πρᾶξαι τούτων· οὔτε γὰρ ἐν
[140]   αὐτῶν ἀντιπαραβάλλων ῥᾳδίως ἂν ἐπέδειξα  μείζω   σε κἀκείνων διαπεπραγμένον; (Ἀλλὰ γὰρ
[150]   ἄν σοι συμβουλεύσειεν, σαφῶς εἰδέναι  νομίζω.  
[150]   εἰς βούλεταί σε προαγαγεῖν.  (Νομίζω   δὲ χρῆναί σε πάντας μὲν
[120]   ἀπολλύναι ζητοῦντες. (Διὸ καὶ σοὶ  νομίζω   συμφέρειν οὕτως ἀνάνδρως διακειμένων τῶν
[20]   ἢν αὐτὰς τὰς πράξεις ἁπλῶς  δυνηθῶ   διελθεῖν. Ἡγοῦμαι δὲ καὶ σοὶ
[80]   ἢν ἐλλίπω τι καὶ μὴ  δυνηθῶ   τὸν αὐτὸν τρόπον γράψαι τοῖς
[0]   οἵαν περ εἴχομεν Ἀμαδόκῳ τῷ  παλαιῷ   διὰ τοὺς ἐν Χερρονήσῳ γεωργοῦντας.
[100]   ἀρχὴν κατέλυσεν. (Ἔτι δ' ἂν  πλείω   λέγειν ἐπεχείρουν, ὃν τρόπον πολεμῶν
[100]   μὲν τούτων οὐδὲν οἶμαι δεῖν  πλείω   λέγειν. Περὶ δὲ τῶν ἄλλων
[60]   ποιήσειν. Καὶ τί δεῖ τὰ  πλείω   λέγειν; Συστάντος γὰρ αὐτῷ ναυτικοῦ
[30]   γενέσθαι διαφοράν. Ἀλλὰ γὰρ ἅπαντες  πλείω   πεφύκαμεν ἐξαμαρτάνειν κατορθοῦν. Ὥστε
[130]   γε τοιαῦτα καὶ νῦν σοι  πλείω   τῶν ἱκανῶν ὑπάρχειν, καὶ πολλὴν
[90]   ἦν εἰ περὶ τὴν λέξιν  πλείω   χρόνον διέτριβον περὶ τὰς
[10]   καὶ νομίσας οὐδέποτ' ἂν εὑρεθῆναι  καλλίω   ταύτης ὑπόθεσιν οὐδὲ κοινοτέραν οὐδὲ
[140]   εἰρημένων μαλακώτερον καταδεέστερον,  αἰτιῶ   τὴν ἡλικίαν τὴν ἐμὴν
[150]   πυνθάνεσθαι δίκαιόν ἐστιν· ὅτι μέντοι  βελτίω   τούτων καὶ μᾶλλον ἁρμόττοντα τοῖς
[0]   ποιήσασθαι βουληθεῖεν· ἅπερ ἐν τῷ  πανηγυρικῷ   λόγῳ τυγχάνω συμβεβουλευκώς. ~Ταῦτα δὲ
[100]   τὸν τόπον ἐκεῖνον ὅθεν ἐχρῶντο  ναυτικῷ,   τότε μὲν ἦν βασιλέως, νῦν
[70]   ὀκνήσας εἰπεῖν, ὃν ἤδη μοι  δοκῶ   δηλώσειν· οἶμαι γὰρ σοί τε
[0]   ἐνταῦθα κατοικοῦντας οἵαν περ εἴχομεν  Ἀμαδόκῳ   τῷ παλαιῷ διὰ τοὺς ἐν
[10]   οἶμαι καὶ τὰ ῥηθησόμενα προσδεήσεσθαι.  (Μέλλω   γάρ σοι συμβουλεύειν προστῆναι τῆς
[90]   δ' οὐκ ἐκ τῶν τοιούτων  μέλλω   σε παρακαλεῖν, ἀλλ' ἐκ τῶν
[10]   γάρ μου πρὸς αὐτοὺς ὅτι  μέλλω   σοι λόγον πέμπειν οὐκ ἐπίδειξιν
[60]   οὐδεμίαν ἕλοι' ἂν, εἴπερ ἐμοὶ  συμβούλῳ   χρῷο, μᾶλλον ταύτην. (Οὐ
[80]   ἔσχον ἱκανὴν οὔτε τόλμαν δυναμένην  ὄχλῳ   χρῆσθαι καὶ μολύνεσθαι καὶ λοιδορεῖσθαι
[100]   μὲν ἀφέστηκεν, τὰ δ' ἐν  πολέμῳ   καὶ κακοῖς τοσούτοις ἐστὶν ὥστ'
[70]   λογοποιοῦντες, ἔπειτα καὶ τοὺς οὐδενὶ  λογισμῷ   χρωμένους ὑπὲρ τῶν κοινῶν ἀλλὰ
[130]   δυνάμει ταύτῃ χρώμενος, ἣν ἔχων  τυγχάνω,   διατετέλεκα πάντα τὸν χρόνον πολεμῶν
[110]   προελθεῖν. Σκέψαι δ' ὅτι σε  τυγχάνω   παρακαλῶν ἐξ ὧν ποιήσει τὰς
[60]   τὴν πρᾶξιν ἐφ' ἥν σε  τυγχάνω   παρακαλῶν πολλοστὸς ὢν Συρακοσίων καὶ
[150]   εἶ, τούτων ἐπιθυμήσῃς ὧν ἐγὼ  τυγχάνω   συμβεβουλευκώς. Αἰσχρὸν οὖν ἐστὶν καλῶς
[0]   ἅπερ ἐν τῷ πανηγυρικῷ λόγῳ  τυγχάνω   συμβεβουλευκώς. ~Ταῦτα δὲ διανοηθεὶς καὶ
[110]   διῆλθον, ἵνα γνῷς ὅτι σε  τυγχάνω   τῷ λόγῳ παρακαλῶν ἐπὶ τοιαύτας
[100]   παραινεῖν τῷ πλεῖστα καὶ μέγιστα  διαπεπραγμένῳ   κατὰ πόλεμον. Ὥστε περὶ μὲν
[100]   τὰς πόλεις ταύτας αἷς σοι  παραινῶ   προσέχειν τὸν νοῦν, πρὸς ἁπάσας
[80]   ταὐτὰ βούλομαι λέγειν τοῖς ἐν  ἐκείνῳ   γεγραμμένοις οὔτ' ἔτι καινὰ δύναμαι
[10]   ἀπείρως ἔχουσιν, τό γε συμφέρον  ἐκείνῳ   μᾶλλον σὲ γιγνώσκειν. Ἔτι
[100]   καὶ κακοῖς τοσούτοις ἐστὶν ὥστ'  ἐκείνῳ   μὲν μηδὲν εἶναι τούτων τῶν
[20]   πεποίηκεν ὥσθ' ἑκάστους αὐτῶν μᾶλλον  ἐκείνῳ   πιστεύειν τοῖς συμπολιτευομένοις; Τῶν
[110]   παροξύνεσθαι καὶ φιλονικεῖν, ὅπως τῷ  προγόνῳ   σαυτὸν ὅμοιον παρασκευάσεις; (Λέγω δ'
[10]   τῶν ῥηθησομένων πραγμάτων, (σοὶ δὲ  μόνῳ   πολλὴν ἐξουσίαν ὑπὸ τῆς τύχης
[50]   τῶν τε πόλεων ἐν ὀλίγῳ  χρόνῳ   κρατήσοντες, τόν τε τόπον ἅπαντα
[130]   καὶ τὴν μνήμην τὴν τῷ  χρόνῳ   συμπαρακολουθοῦσαν ἀθανασίας μεταλαμβάνομεν, ἧς ἄξιον
[90]   ὥσπερ οὐδ' ἐν τῷ παρελθόντι  χρόνῳ.   (Ταῦτα μὲν οὖν οὕτως· δοκεῖ
[20]   τῶν ῥηθέντων, παραλείψω, μὴ καὶ  δόξω   τισὶν λίαν ἀγαπᾶν εἰ χαριέντως
[130]   ἄριστα βουλεύσαιο περὶ αὐτῶν. (Οὐκ  ἀγνοῶ   δ' ὅτι πολλοὶ τῶν Ἑλλήνων
[60]   ἄλλους τηλικούτοις κακοῖς περιπεσεῖν ~ὥστε  μηδέπω   νῦν ἐξιτήλους εἶναι τὰς συμφορὰς
[80]   ταῦτα πράττειν. Καὶ γὰρ ἢν  ἐλλίπω   τι καὶ μὴ δυνηθῶ τὸν
[120]   κτίσαι πόλεις ἐπὶ τούτῳ τῷ  τόπῳ   καὶ κατοικίσαι τοὺς νῦν πλανωμένους
[10]   λίαν ἀνοήτοις ἐπιχειρῶ πράγμασιν· ὅστις  Φιλίππῳ   συμβουλεύσοντα λόγον μέλλεις πέμπειν, ὃς
[120]   μέγα φρονοῦντος καὶ φιλέλληνος καὶ  πορρωτέρω   τῶν ἄλλων τῇ διανοίᾳ καθορῶντος,
[10]   ὡς ἀτόποις καὶ λίαν ἀνοήτοις  ἐπιχειρῶ   πράγμασιν· ὅστις Φιλίππῳ συμβουλεύσοντα λόγον
[30]   τοῖς εἰρημένοις τολμήσειεν, λέγων ὡς  ἐπιχειρῶ   σε πείθειν ἀδυνάτοις ἐπιτίθεσθαι πράγμασιν·
[80]   τοῖς προέχουσι τῶν ἄλλων. Διόπερ  ἐπιχειρῶ   συμβουλεύειν τὸν τρόπον τοῦτον, ὃν
[40]   οὐδὲν τῶν τοιούτων ἐστὶν χαλεπόν.  Ὁρῶ   γάρ σε τῶν τοῖς ἄλλοις
[110]   Ἑλλήνων καὶ πραότητα καὶ φιλανθρωπίαν·  ὁρῶ   γὰρ τὰς μὲν χαλεπότητας λυπηρὰς
[100]   φανήσεται μνείαν πεποιημένος. Ἐγὼ δ'  ὁρῶ   μὲν τόπον ἴδιον καὶ παντάπασιν
[0]   δ' ἐκείνους τοὺς τόπους τοὺς  πόρρω   μὲν κειμένους τῶν ἄρχειν δυναμένων,
[10]   λόγου τοιαύτη τίς ἐστιν. (Οὐκ  ὀκνήσω   δὲ πρὸς σὲ κατειπεῖν, ἐφ'
[50]   μὲν ταῖς πόλεσι ταῖς ἐν  Πελοποννήσῳ,   Θετταλίαν δ' ἐτόλμων καταδουλοῦσθαι, Μεγαρεῦσι
[0]   τῷ παλαιῷ διὰ τοὺς ἐν  Χερρονήσῳ   γεωργοῦντας. (Τοιούτων δὲ πολλῶν λεγομένων
[130]   προτρέπειν δ' ἐπιχειρῶν οὓς ἂν  ἐλπίσω   μάλιστα δυνήσεσθαι τοὺς μὲν Ἕλληνας
[0]   οὗ μικρὰ βούλομαι προειπεῖν, ἵνα  δηλώσω   καὶ σοὶ καὶ τοῖς ἄλλοις
[60]   παρακαλῶν πολλοστὸς ὢν Συρακοσίων καὶ  τῷ   γένει καὶ τῇ δόξῃ καὶ
[70]   ἀκριβῶς εἰδέναι καὶ ταχέως ἅπαντα  τῷ   λόγῳ καταστρεφόμενοι, πολλοὺς πείθουσιν καὶ
[110]   ἵνα γνῷς ὅτι σε τυγχάνω  τῷ   λόγῳ παρακαλῶν ἐπὶ τοιαύτας πράξεις,
[100]   τὸν τοῦ γένους ἀρχηγὸν, εἰ  τῷ   μὲν εἴη θέμις, οἱ δὲ
[0]   κατοικοῦντας οἵαν περ εἴχομεν Ἀμαδόκῳ  τῷ   παλαιῷ διὰ τοὺς ἐν Χερρονήσῳ
[0]   βαρβάρων ποιήσασθαι βουληθεῖεν· ἅπερ ἐν  τῷ   πανηγυρικῷ λόγῳ τυγχάνω συμβεβουλευκώς. ~Ταῦτα
[90]   ἂν προσδεξαίμην, ὥσπερ οὐδ' ἐν  τῷ   παρελθόντι χρόνῳ. (Ταῦτα μὲν οὖν
[150]   καὶ τοὺς μὴ μόνον ἐν  τῷ   παρόντι κεχαρισμένως διειλεγμένους, ἀλλ' οἵτινες
[100]   στρατιωτικῶν νῦν τολμῴην σοὶ παραινεῖν  τῷ   πλεῖστα καὶ μέγιστα διαπεπραγμένῳ κατὰ
[110]   σε παροξύνεσθαι καὶ φιλονικεῖν, ὅπως  τῷ   προγόνῳ σαυτὸν ὅμοιον παρασκευάσεις; (Λέγω
[100]   ἐν εὐδαιμονίᾳ τὸν βίον διαγαγόντα  τῷ   τε γένει καταλιπόντα τὰς αὐτὰς
[120]   τούτοις κτίσαι πόλεις ἐπὶ τούτῳ  τῷ   τόπῳ καὶ κατοικίσαι τοὺς νῦν
[130]   φήμην καὶ τὴν μνήμην τὴν  τῷ   χρόνῳ συμπαρακολουθοῦσαν ἀθανασίας μεταλαμβάνομεν, ἧς
[80]   ἀγροικότερον εἶναι φήσει τὸ ῥηθὲν,  ἀμφισβητῶ   καὶ θείην ἂν ἐμαυτὸν οὐκ
[50]   δ' εἰς τὴν τῶν πολεμίων  ἐλάττω   κακὰ ποιοῦσιν ἐκείνους πάσχουσιν
[10]   ἀλλ' οἷς ἐκεῖνος ἀνακοινούμενος οὐκ  ἐλάττω   τὴν βασιλείαν πεποίηκεν, ἀλλ' εὐχῆς
[60]   τὰ πλείω λέγειν; Συστάντος γὰρ  αὐτῷ   ναυτικοῦ περὶ Ῥόδον καὶ νικήσας
[90]   ἐκ τῆς ἀτυχίας τῆς συμβάσης  αὐτῷ   περὶ τὴν ἤπειρον ὀνομαστὸν γενόμενον,
[100]   ἄρχειν ὥστ' οὐδὲ τῶν ἐκδοθεισῶν  αὐτῷ   πόλεων ἐγκρατής ἐστιν. Ὥστ' οὐδεὶς
[60]   ὢν, Κῦρος δ' οὕτως οἰκτρᾶς  αὐτῷ   τῆς ἐξ ἀρχῆς γενέσεως ὑπαρξάσης,
[100]   ἂν ἄσμενος ἴδοι βοηθὸν ἥκειν  αὑτῷ   σε νομίζων, τῶν τ' ἄλλων
[70]   χρὴ μὴ περιορᾶν τοιαύτην φήμην  σαυτῷ   περιφυομένην, ἣν οἱ μὲν ἐχθροὶ
[70]   Φωκέας διοικήσῃς, ἔργῳ δ' ὑπὸ  σαυτῷ   ποιεῖσθαι Πελοπόννησον· ὑπάρχουσι δέ σοι
[70]   ἄλλως θ' ὅταν καὶ μηδὲν  σαυτῷ   συνειδῇς ἐξαμαρτάνων. Χρὴ δὲ μὴ
[130]   προτρέποντα πρὸς τὸν πόλεμον τοῦτον·  οὕτω   γὰρ ἂν ἄριστα βουλεύσαιο περὶ
[90]   λήψει τοσούτους ὅσους ἂν βουληθῇς·  οὕτω   γὰρ ἔχει τὰ τῆς Ἑλλάδος
[20]   ταύταις μόναις προσέχειν τὸν νοῦν.  Οὕτω   δ' ἂν ἀκριβέστατα καὶ κάλλιστα
[130]   ταύτην καὶ πολεμεῖν καὶ κινδυνεύειν.  (Οὕτω   δ' ἄριστα βουλεύσει περὶ τούτων,
[50]   ὁμολογήσειαν μέγιστον εἶναι τῶν κακῶν.  Οὕτω   δὲ τὰ περὶ τὸν πόλεμον
[80]   τοῖς ὑφ' ὑμῶν πεπραγμένοις, ~ὅταν  οὕτω   διαθῇς τοὺς Ἕλληνας ὥσπερ ὁρᾷς
[50]   πῶς οὐ χρὴ νομίζειν τοὺς  οὕτω   διακειμένους ἀσμένους ἂν ἰδεῖν ἐπιστατοῦντα
[0]   οὐχ οἷός τ' ἦν, ἀλλ'  οὕτω   διεκείμην ὥστ' εὐθὺς σκοπεῖσθαι πῶς
[60]   διαβεβηκότα καὶ πορθοῦντα τὴν χώραν  οὕτω   μεγ' ἐφρόνησεν, (ὥστ' ἀφορμὴν οὐδεμίαν
[150]   ἀλλ' οἵτινες ἂν τοὺς ἐπιγιγνομένους  οὕτω   ποιήσωσι τὰς σὰς πράξεις θαυμάζειν
[90]   (Ἀλλ' ὅμως τηλικαύτης συμφορᾶς συμπεσούσης  οὕτω   σφόδρα κατεφρόνησεν βασιλεὺς τῆς
[130]   κατοικησάντων, πρὸς ὃν δὲ πολεμήσεις,  οὕτω   σφόδρα μεμισημένος καὶ καταπεφρονημένος ὑφ'
[60]   τίς ἂν προσεδόκησεν ὑπ' ἀνδρὸς  οὕτω   ταπεινῶς πράξαντος ἀναστραφήσεσθαι τὰ τῆς
[50]   πολιτῶν ἀπολλύουσιν, καὶ ταῦτα δρῶντες  οὕτω   χαίρουσιν ὡς οὐδένες ἄλλοι τοὺς
[10]   κεχαρισμένως εἰπεῖν, ἀλλ' οὐκ ἐπὶ  τούτῳ   τὴν διάνοιαν ἔσχον. Ἀλλὰ τοὺς
[120]   δὲ τούτοις κτίσαι πόλεις ἐπὶ  τούτῳ   τῷ τόπῳ καὶ κατοικίσαι τοὺς
[90]   ἀμφοτέρων, ἐφ' ὃν σοί τε  συμβουλεύω   στρατεύειν καὶ πρὸς ὃν Κλέαρχος
[140]   Ἀλλὰ μὴν τῶν γε προγεγενημένων  ἔχω   μὲν ὑπερβαλεῖν τὰς πράξεις τοῖς
[80]   πάντων τῶν προειρημένων πολὺ καταδεέστερον  τύχω   διαλεχθείς. Καὶ γὰρ πρὸς τοῖς
[20]   ἀντεῖπον πρὸς ἕκαστον τῶν ῥηθέντων,  παραλείψω,   μὴ καὶ δόξω τισὶν λίαν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 5/04/2007