HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ISOCRATE, A Philippe (discours complet)

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ς  =  915 formes différentes pour 2229 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Paragraphes
[150]   τῆς νῦν ὑπαρχούσης. ~Οἶμαι δέ  ς'   οὐκ ἀγνοεῖν ὃν τρόπον οἱ
[110]   λόγῳ παρακαλῶν ἐπὶ τοιαύτας πράξεις,  ἃς   ἐπὶ τῶν ἔργων οἱ πρόγονοί
[80]   τὴν Ἀσίαν ταῖς μὲν πόλεσιν,  ἃς   ἔφην χρῆναί σε διαλλάττειν, τότε
[0]   πόλεμον ἐξενεγκεῖν καὶ τὰς πλεονεξίας,  ἃς   νῦν παρὰ τῶν Ἑλλήνων ἀξιοῦσιν
[100]   πόλεσιν στάσεις καὶ ταραχὰς καὶ  σφαγὰς   ἐμποιοῦντες ἐκτῶντο τὴν τιμὴν ταύτην,
[60]   δεσπότης. (Ὅπου δ' Ἀλκιβιάδης μὲν  φυγὰς   ὢν, Κόνων δὲ δεδυστυχηκὼς, Διονύσιος
[30]   μεγίστης ὕβρεως ἔπαυσεν καὶ τοὺς  παῖδας   τῶν φόβων τῶν ἀεὶ παραγιγνομένων
[50]   ἔσεσθαι νῦν ἐν σοὶ τὰς  ἐλπίδας   ἔχουσι τῆς αὑτῶν σωτηρίας. Ὥστ'
[140]   γὰρ εἱλόμην ἀποσχέσθαι τῆς τοιαύτης  ἰδέας   δι' ἀμφότερα, διά τε τοὺς
[70]   Μεσσηνίοις βοηθεῖν ἐὰν τὰ περὶ  Φωκέας   διοικήσῃς, ἔργῳ δ' ὑπὸ σαυτῷ
[50]   μὴ Θηβαῖοι διαλυσάμενοι τὰ πρὸς  Φωκέας   πάλιν ἐπανελθόντες μείζοσιν αὐτοὺς συμφοραῖς
[50]   θαλάττης ἄρξοντες. (Τελευτῶντες δὲ πρὸς  Φωκέας   πόλεμον ἐξήνεγκαν ὡς τῶν τε
[80]   Λακεδαιμονίους τε πρὸς τοὺς αὑτῶν  βασιλέας   ἔχοντας τούς θ' ἑταίρους τοὺς
[130]   μήτηρ εἰς τὴν ὁδὸν ἐξέβαλεν,  βασιλέας   μεγάλους προσαγορευομένους, τοὺς δ' ἀφ'
[110]   εἷλεν. Καὶ μετὰ ταῦτα τοὺς  βασιλέας   τῶν ἐθνῶν τῶν ἐφ' ἑκατέρας
[90]   καὶ τούτοις μὲν ὑπισχνούμενος μεγάλας  δωρεὰς   δώσειν, τοῖς δ' ἄλλοις στρατιώταις
[90]   εἰς τὰς διδομένας τοῖς συλλέγουσιν  δωρεὰς   τὴν εἰς τοὺς στρατιώτας
[30]   ἂν τύχωσιν τούτων, καὶ τὰς  βοηθείας   ἐντεῦθεν λαμβάνουσιν. Ὥστ' ἂν τέτταρας
[60]   σοι δοίη, μετὰ ποίας ἂν  ἐπιμελείας   καὶ διατριβῆς εὔξαιο τὸν βίον
[150]   σὲ βαρβαρικῆς δεσποτείας ἀπαλλαγέντες Ἑλληνικῆς  ἐπιμελείας   τύχωσιν. (Ταῦθ' ὅπως μὲν γέγραπται
[40]   αἱρήσεσθαι τὰς ἐκ τῆς ὁμονοίας  ὠφελείας   τὰς ἐκ τῶν τότε
[120]   πατρικῶν ἐχθρῶν τοὺς τῆς αὐτῆς  συγγενείας   μετέχοντας ἀπολλύναι ζητοῦντες. (Διὸ καὶ
[20]   τυγχάνομεν λέγοντες, (ἢν τὰς μὲν  δυσχερείας   τὰς περὶ τοὺς σοφιστὰς καὶ
[10]   ὅμως ἁπάσας ἐγὼ ταύτας τὰς  δυσχερείας   ὑπεριδὼν οὕτως ἐπὶ γήρως γέγονα
[110]   παραδιδῶσιν. (Ἐκ πολλῶν δ' ἂν  κατανοήσειας   ὅτι δεῖ τοῦτον τὸν τρόπον
[20]   δ' ἂν ἀκριβέστατα καὶ κάλλιστα  θεωρήσειας   εἴ τι τυγχάνομεν λέγοντες, (ἢν
[120]   ἐκείνην μὲν εἴασα, τῆς δὲ  πραγματείας   οὐκ ἀπέστην. ~Διὸ δικαίως ἄν
[80]   Συνέβαινεν οὖν ἐκ μὲν τῆς  πραγματείας   τῆς ὑπὲρ τῶν ἑταίρων ἐν
[10]   καὶ τῆς ἐπὶ τοὺς βαρβάρους  στρατείας·   ἔστι δὲ τὸ μὲν πείθειν
[90]   τε τὸν νῦν ἡγησόμενον τῆς  στρατείας   καὶ βουλευσόμενον περὶ ἁπάντων καὶ
[110]   παρακαλῶν ἐξ ὧν ποιήσει τὰς  στρατείας   οὐ μετὰ τῶν βαρβάρων ἐφ'
[80]   εἴ τισιν δόξειε περὶ τῆς  στρατείας   τῆς εἰς τὴν Ἀσίαν συμβουλεύειν,
[80]   σχεδὸν ἀκήκοας, περὶ δὲ τῆς  στρατείας   τῆς εἰς τὴν Ἀσίαν ταῖς
[50]   πρὸ τῆς ἐπὶ τὸν βάρβαρον  στρατείας.   (Ὡς μὲν οὖν οὐκ ἀδύνατόν
[150]   γένος, ἢν διὰ σὲ βαρβαρικῆς  δεσποτείας   ἀπαλλαγέντες Ἑλληνικῆς ἐπιμελείας τύχωσιν. (Ταῦθ'
[100]   οὐ δυναμένους ἄνευ τῆς τοιαύτης  δυναστείας   διοικεῖν τὸν βίον τὸν σφέτερον
[0]   δὲ πόλις ὑπὲρ τῆς σῆς  δυναστείας·   λυσιτελεῖν γὰρ σοὶ μὲν ἡμᾶς
[100]   ὑπερεωρακέναι καὶ καταπεφρονηκέναι τῆς βαρβαρικῆς  δυναστείας.   (Τὰ τοίνυν περὶ τὴν χώραν
[40]   μὲν τῆς ἐν τοῖς Ἕλλησι  δυναστείας,   τοιούτους δ' ἄνδρας ἀπώλεσαν σφῶν
[10]   τὸν λόγον τοῦτον οὐ τῆς  ἡλικίας   τῆς ἐμῆς δεόμενον ἀλλ' ἀνδρὸς
[120]   Ἀσίαν, ὡς λέγουσίν τινες, ἀπὸ  Κιλικίας   μέχρι Σινώπης, πρὸς δὲ τούτοις
[0]   οὐδαμῶς ἂν ἄλλως παύσασθαι τῆς  φιλονικίας   ὑμᾶς, (πλὴν εἰ σὺ μὲν
[0]   χρὴ τὰς μὲν τοιαύτας φεύγειν  ἀποικίας,   αἵτινες τετράκις πεντάκις ἀπολωλέκασιν
[60]   τοῖς πρωτεύσασιν, διαμαρτὼν δὲ τῆς  προσδοκίας   ἀλλ' οὖν τήν γ' εὔνοιαν
[0]   ὁμήρους λήψει παρ' ἡμῶν τῆς  φιλίας,   ὅσους περ ἂν ἐποίκους εἰς
[90]   τότε πραγμάτων, εὑρήσομεν ἐκεῖνον μὲν  οὐδεμιᾶς   πώποτε δυνάμεως πρότερον οὔτε ναυτικῆς
[30]   ἀπαλλάξεις. (Γνοίης δ' ἂν ὡς  οὐδεμιᾶς   σοι προσήκει τούτων ὀλιγωρεῖν, ἢν
[60]   ἔχει καὶ δυσμένειαν καὶ πολλὰς  βλασφημίας,   οἷς δ' ἡμεῖς συμβεβουλεύκαμεν οὐδὲν
[100]   ἐβουλεύσατο τοῖς πρὸς τὰς τοιαύτας  φιλοτιμίας   ὁρμωμένοις. (Οἱ μὲν γὰρ ἐν
[20]   μὴ πάρεργον ποιούμενος μηδὲ μετὰ  ῥᾳθυμίας   ἀλλὰ μετὰ λογισμοῦ καὶ φιλοσοφίας,
[70]   ἀλλὰ τὴν αἰτίαν ταύτην ἀξίαν  ἐπιθυμίας   εἶναι νομίζοντας· (οἳ τοσοῦτον ἀφεστᾶσι
[80]   διὰ φιλοτιμίαν. Ἔσχεν γὰρ διττὰς  ἐπιθυμίας,   καλὰς μὲν ἀμφοτέρας, οὐ συμφωνούσας
[120]   ἡμῶν μεταπεμπομένων, εἰς τοῦθ' ἥκομεν  ἐπιθυμίας   τοῦ κακῶς ἡμᾶς αὐτοὺς ποιεῖν
[110]   ταῖς τιμωρίαις τεταγμένους δυσχερεστέρας τὰς  ἐπωνυμίας   ἔχοντας, καὶ τῶν μὲν καὶ
[80]   τοὺς Ἕλληνας καὶ παύσῃ τῆς  μανίας   τῆς νῦν αὐτοῖς ἐνεστώσης· ἅπερ
[60]   τὸν ἐκ τοιούτων μὲν γεγονότα,  Μακεδονίας   δὲ βασιλεύοντα, τοσούτων δὲ κύριον
[20]   Θετταλοὺς μὲν τοὺς πρότερον ἐπάρχοντας  Μακεδονίας   οὕτως οἰκείως πρὸς αὑτὸν διακεῖσθαι
[60]   ἂν ὑπερβολὴ γένοιτο τῆς τοιαύτης  εὐδαιμονίας,   ὅταν πρέσβεις μὲν ἥκωσιν ἐκ
[70]   Θηβαῖοι καὶ πάντες οἱ τῆς  Ἀμφικτυονίας   μετέχοντες ἕτοιμοι συνακολουθεῖν, Ἀργεῖοι δὲ
[0]   τὸν πόλεμον ἐξενεγκεῖν καὶ τὰς  πλεονεξίας,   ἃς νῦν παρὰ τῶν Ἑλλήνων
[40]   τὰς ἐκ τῶν τότε πραττομένων  πλεονεξίας.   (Ἔπειτα τῶν μὲν ἄλλων ὁμολογῶ
[140]   ἀρετῆς εἶναι σημεῖον, τὰ δὲ  πλεονεξίας.   (Ταῦτ' οὖν ἐξετάσας ἅπαντα καὶ
[110]   ὑπ' ἐμοῦ λεγομένοις τυχεῖν δόξης  (οἵας   ἂν αὐτὸς βουληθῇς· ῥᾴδιον γάρ
[110]   πράξεις, δυνατὰς μὲν, εὐχῇ δ'  ὁμοίας,   ἐξεργάζεσθαι δὲ ζητεῖν αὐτὰς, ὅπως
[40]   σωτηρίας αὐτοῖς κατέστημεν. (Πολλῆς οὖν  ἀνοίας   ἂν εἴη μεστὸς, εἴ τις
[90]   Ἐπιστὰς γὰρ ἐπὶ τὰς αὐτὰς  διανοίας   εἱλόμην μὴ πονεῖν γλιχόμενος τὰ
[0]   τε πλεῖστον ἀφεστῶτα τῆς τούτων  διανοίας.   (Οὗτοι μὲν γὰρ παρώξυνον ἐπὶ
[20]   λόγων δυνάμεως καὶ τῆς αὑτοῦ  διανοίας;   (Ταῦτ' ἀκούσας ὡς μὲν τὸ
[10]   προστῆναι τῆς τε τῶν Ἑλλήνων  ὁμονοίας   καὶ τῆς ἐπὶ τοὺς βαρβάρους
[40]   αὐτὰς αἱρήσεσθαι τὰς ἐκ τῆς  ὁμονοίας   ὠφελείας τὰς ἐκ τῶν
[130]   ἐχθροὺς κυρίους γίγνεσθαι, τῆς δ'  εὐνοίας   τῆς παρὰ τῶν πολλῶν καὶ
[60]   θεῶν αἵρεσίν σοι δοίη, μετὰ  ποίας   ἂν ἐπιμελείας καὶ διατριβῆς εὔξαιο
[140]   ἐξέλιπον ὑπὲρ τῆς τῶν Ἑλλήνων  σωτηρίας,   ἅπαντες ἐγκωμιάζουσιν. (Τὴν αὐτὴν δὲ
[40]   Ἑλλήνων ποιησάμενοι συμμαχίαν συναίτιοι τῆς  σωτηρίας   αὐτοῖς κατέστημεν. (Πολλῆς οὖν ἀνοίας
[30]   δὲ παισὶ τοῖς ἐκείνου τῆς  σωτηρίας.   (Μόνη γὰρ ὑποστᾶσα τοὺς μεγίστους
[60]   τούτων βουλεύῃ περὶ τῆς κοινῆς  σωτηρίας,   περὶ ἧς οὐδεὶς ἄλλος φανήσεται
[50]   τὰς ἐλπίδας ἔχουσι τῆς αὑτῶν  σωτηρίας.   Ὥστ' οἶμαι καὶ τούτους ταχέως
[100]   καὶ τῆς διὰ τὸν ποταμὸν  δυσχωρίας   καὶ τῆς ἄλλης παρασκευῆς ἁπάσης·
[70]   μέν τις φαίη τὸν τῆς  Ἀσίας   βασιλέα τοῖς Ἕλλησιν ἐπιβουλεύειν καὶ
[60]   ἦλθεν μεταβολὴν ὥσθ' ἁπάσης τῆς  Ἀσίας   γενέσθαι δεσπότης. (Ὅπου δ' Ἀλκιβιάδης
[120]   τοσοῦτον πεφρόνηκεν ὥστ' ἐπιχειρῆσαι τῆς  Ἀσίας   ἡμᾶς ποιῆσαι κυρίους, (ἀλλὰ τοσοῦτον
[130]   μνήμην τὴν τῷ χρόνῳ συμπαρακολουθοῦσαν  ἀθανασίας   μεταλαμβάνομεν, ἧς ἄξιον ὀρεγομένους καθ'
[30]   Ἡρακλεῖ μὲν συναιτίαν γενέσθαι τῆς  ἀθανασίας   ὃν δὲ τρόπον, σοὶ μὲν
[110]   πειρῶμαι προτρέπειν ἐπί τε τὰς  εὐεργεσίας   τὰς τῶν Ἑλλήνων καὶ πραότητα
[30]   φιλίαν πρὸς ὑμᾶς καὶ μεγάλας  εὐεργεσίας   ὑπαρχούσας. Ἄργος μὲν γάρ ἐστίν
[70]   αὐτῶν ἐμοί τε προσήκειν μετὰ  παρρησίας,   ὥσπερ εἴθισμαι, ποιεῖσθαι τοὺς λόγους.
[110]   οὖν ἄλλων ἀπέστην διὰ τὰς  αἰτίας   ταύτας, μίαν δὲ πρᾶξιν ἐξ
[0]   δι' ἄγνοιαν οὐδὲ διαψευσθεὶς τῆς  ἀρρωστίας   τῆς νῦν μοι παρούσης ἐπεθέμην
[20]   ῥᾳθυμίας ἀλλὰ μετὰ λογισμοῦ καὶ  φιλοσοφίας,   ἧς καὶ σὲ μετεσχηκέναι φασίν.
[140]   μάχης καὶ τῆς ἐν Σαλαμῖνι  ναυμαχίας,   καὶ μάλισθ' ὅτι τὴν αὑτῶν
[90]   εἰρημένοις, ἐκεῖνοι δὲ διὰ τὰς  δεκαρχίας   τὰς ἐπὶ Λακεδαιμονίων ὡς οἷόν
[60]   καὶ τοῖς ἄλλοις ἅπασιν, ἐπιθυμήσας  μοναρχίας   ἀλόγως καὶ μανικῶς καὶ τολμήσας
[100]   τοὺς κινδύνους τοὺς περὶ τὰς  μοναρχίας   γιγνομένους. Τοὺς μὲν γὰρ ἐν
[100]   φρονήσας τῶν αὑτοῦ πολιτῶν καὶ  μοναρχίας   ἐπιθυμήσας, οὐχ ὁμοίως ἐβουλεύσατο τοῖς
[100]   Ἕλληνας οὐκ εἰθισμένους ὑπομένειν τὰς  μοναρχίας,   τοὺς δ' ἄλλους οὐ δυναμένους
[60]   δόξαντας εὐτυχεῖν εἰς τὰς νῦν  ἀτυχίας   δι' Ἀλκιβιάδην καθεστάναι· (πεισθέντες γὰρ
[90]   καταστάντα κύριον, ἀλλ' ἐκ τῆς  ἀτυχίας   τῆς συμβάσης αὐτῷ περὶ τὴν
[140]   ἐν Θερμοπύλαις τὰς ἄλλας  νίκας,   καὶ τὸ τρόπαιον τὸ μὲν
[90]   ἐλθεῖν, καὶ τούτοις μὲν ὑπισχνούμενος  μεγάλας   δωρεὰς δώσειν, τοῖς δ' ἄλλοις
[30]   πολλὴν φιλίαν πρὸς ὑμᾶς καὶ  μεγάλας   εὐεργεσίας ὑπαρχούσας. Ἄργος μὲν γάρ
[80]   φιλοτιμίαν. Ἔσχεν γὰρ διττὰς ἐπιθυμίας,  καλὰς   μὲν ἀμφοτέρας, οὐ συμφωνούσας δ'
[40]   πολεμικῶς αἱ πόλεις αὗται πρὸς  ἀλλήλας   ἔχουσιν, εἰ διεξέλθοιμεν μήτε παντάπασιν
[110]   καὶ διαλλάξας τὰς πόλεις πρὸς  ἀλλήλας,   ὑπέδειξε τοῖς ἐπιγιγνομένοις μεθ' ὧν
[110]   ἐκράτησεν. Ταῦτα δὲ πράξας τὰς  στήλας   τὰς Ἡρακλέους καλουμένας ἐποιήσατο, τρόπαιον
[140]   τὴν ἐν Θερμοπύλαις τὰς  ἄλλας   νίκας, καὶ τὸ τρόπαιον τὸ
[30]   δυνηθῇς, οὐ χαλεπῶς καὶ τὰς  ἄλλας   ὁμονοεῖν ποιήσεις. (Ἅπασαι γάρ εἰσιν
[30]   εὖ φρονεῖν πείσῃς, καὶ τὰς  ἄλλας   πολλῶν κακῶν ἀπαλλάξεις. (Γνοίης δ'
[60]   φθόνον ἔχει καὶ δυσμένειαν καὶ  πολλὰς   βλασφημίας, οἷς δ' ἡμεῖς συμβεβουλεύκαμεν
[60]   πόλυ κάλλιόν ἐστιν λαβεῖν  πολλὰς   πόλεις τῶν Ἑλληνίδων κατὰ κράτος
[40]   μεστὸς, εἴ τις ὁρῶν τηλικαύτας  μεταβολὰς   γιγνομένας καὶ τὰς πόλεις μήτ'
[120]   τῆς βασιλέως συγκαταστρεφόμεθα καὶ λελήθαμεν  ἡμᾶς   αὐτοὺς ἐνίοτε μετὰ τῶν πατρικῶν
[120]   τοῦθ' ἥκομεν ἐπιθυμίας τοῦ κακῶς  ἡμᾶς   αὐτοὺς ποιεῖν ὥστ' ἐξὸν ἡμῖν
[120]   εὐδαίμονας ποιήσεις, ἀλλὰ καὶ πάντας  ἡμᾶς   εἰς ἀσφάλειαν καταστήσεις. Ἢν δ'
[140]   ἔργον, ὅσον ἐστὶν τὸ πάντας  ἡμᾶς   ἐκ τοσούτων πολέμων ἐπὶ τὴν
[0]   δυναστείας· λυσιτελεῖν γὰρ σοὶ μὲν  ἡμᾶς   ἔχειν τὴν χώραν ταύτην, τῇ
[30]   τοὺς νῦν ὄντας· διὰ γὰρ  ἡμᾶς   καὶ ζῶσι καὶ τῶν ὑπαρχόντων
[50]   καὶ τοὺς ἄλλους Ἕλληνας, ὥσθ'  ἡμᾶς   μὲν παθεῖν πάντες ἴσασιν,
[10]   γεγραμμένος ὥστε καὶ τοὺς βασκαίνοντας  ἡμᾶς   μιμεῖσθαι καὶ θαυμάζειν αὐτὸν μᾶλλον
[70]   ἐπιβουλεύειν καὶ παρεσκευάσθαι στρατεύειν ἐφ'  ἡμᾶς,   οὐδὲν ἂν λέγοι περὶ αὐτοῦ
[120]   πεφρόνηκεν ὥστ' ἐπιχειρῆσαι τῆς Ἀσίας  ἡμᾶς   ποιῆσαι κυρίους, (ἀλλὰ τοσοῦτον αὐτῶν
[110]   θυσίαις τιμωμένους, ἀλλ' ἀποπομπὰς αὐτῶν  ἡμᾶς   ποιουμένους. (Ὧν ἐνθυμούμενον ἐθίζειν σαυτὸν
[120]   ἡμῖν τἀκείνων ἀδεῶς ἔχειν, πρὸς  ἡμᾶς   τ' αὐτοὺς περὶ μικρῶν πολεμοῦμεν
[40]   Οὗ τὴν φιλίαν ἅπαντες ἴσασιν  ἡμᾶς   τε καὶ Λακεδαιμονίους μᾶλλον ἀγαπήσαντας
[120]   βίον αὐτοῖς ἱκανὸν πορίσαντες, λήσουσιν  ἡμᾶς   τοσοῦτοι γενόμενοι τὸ πλῆθος ὥστε
[70]   καρποὺς, ἡδονάς θ' ὑπερβαλλούσας καὶ  τιμὰς   ἀνεξαλείπτους. (Ἀπέχρη δ' ἄν μοι
[100]   τε γένει καταλιπόντα τὰς αὐτὰς  τιμὰς   ἅσπερ αὐτὸς εἶχεν. (Περὶ τοίνυν
[0]   τοῦ λόγου διαλύσεσθαι τὸν πόλεμον  ὑμᾶς   καὶ γνωσιμαχήσαντας βουλεύσεσθαί τι κοινὸν
[120]   πατρίδα νομίζειν, ὥσπερ γεννήσας  ὑμᾶς,   καὶ κινδυνεύειν ὑπὲρ αὐτῆς ὁμοίως,
[30]   γὰρ ἑκάστῃ πολλὴν φιλίαν πρὸς  ὑμᾶς   καὶ μεγάλας εὐεργεσίας ὑπαρχούσας. Ἄργος
[0]   ἂν ἄλλως παύσασθαι τῆς φιλονικίας  ὑμᾶς,   (πλὴν εἰ σὺ μὲν πεισθείης
[20]   μὴ πρέπον σοι πράττειν, μὴ  δυσχεράνας   ἀποστῇς τῶν λοιπῶν μηδὲ πάθῃς
[130]   καὶ τῶν ἄλλων τῶν προειρημένων  μηδένας   ἄλλους καταλείπεσθαι κληρονόμους πλὴν τοὺς
[80]   δ' ἀλλήλαις οὐδ' ἅμα πράττεσθαι  δυναμένας.   Προῃρεῖτο γὰρ βασιλεῖ τε πολεμεῖν
[70]   πράξεων τὰς ἀμφότερα φέρειν ἅμα  δυναμένας   ὥσπερ καρποὺς, ἡδονάς θ' ὑπερβαλλούσας
[60]   τὸν πόλεμον ἐν ταῖς πόλεσιν  ἐγγεγενημένας,   Λακεδαιμονίους δὲ τοὺς τότε δόξαντας
[90]   πόλεων πλέον ἀνήλισκον εἰς τὰς  διδομένας   τοῖς συλλέγουσιν δωρεὰς τὴν
[0]   τὰς προσόδους τὰς ἐξ Ἀμφιπόλεως  γιγνομένας,   δὲ πόλις δυνηθείη καταμαθεῖν
[40]   εἴ τις ὁρῶν τηλικαύτας μεταβολὰς  γιγνομένας   καὶ τὰς πόλεις μήτ' ἔχθρας
[40]   περὶ αὐτῶν. Οἶδα γὰρ ἁπάσας  ὡμαλισμένας   ὑπὸ τῶν συμφορῶν, ὥσθ' ἡγοῦμαι
[40]   πᾶσαν τὴν σπουδὴν περὶ τούτου  ποιουμένας,   μὴ καὶ νῦν νομίζοι τὴν
[110]   πράξας τὰς στήλας τὰς Ἡρακλέους  καλουμένας   ἐποιήσατο, τρόπαιον μὲν τῶν βαρβάρων,
[130]   ἐλπίσω μάλιστα δυνήσεσθαι τοὺς μὲν  Ἕλληνας   ἀγαθόν τι ποιῆσαι, τοὺς δὲ
[20]   τῶν εἰρημένων ἀλλὰ καὶ τοὺς  Ἕλληνας   ἅπαντας. (Τούτου δ' ἕνεκά σοι
[80]   κακοῖς καὶ κινδύνοις εἶναι τοὺς  Ἕλληνας,   διὰ δὲ τὴν ταραχὴν τὴν
[110]   εὔνοιαν ἣν εἶχεν εἰς τοὺς  Ἕλληνας,   δύναι' ἂν ὁμοιωθῆναι τοῖς ἐκείνου
[80]   πρὶν ἂν λάβῃ τις τοὺς  Ἕλληνας   δυοῖν θάτερον συναγωνιζομένους
[100]   τὴν Ἀσίαν, ὅπερ εἰς τοὺς  Ἕλληνας   εἰσπεσὸν καὶ τὴν ἡμετέραν καὶ
[120]   τὴν αὑτοῦ τὴν τρὶς τοὺς  Ἕλληνας   ἐλευθερώσασαν, δὶς μὲν ἀπὸ τῶν
[150]   γὰρ χρῆναί σε τοὺς μὲν  Ἕλληνας   εὐεργετεῖν, Μακεδόνων δὲ βασιλεύειν, τῶν
[90]   τοίνυν μέγιστον, σὺ μὲν τοὺς  Ἕλληνας   εὔνους ἕξεις, ἤνπερ ἐθελήσῃς ἐμμεῖναι
[60]   ἐκ τῆς ἀρχῆς, (τοὺς δ'  Ἕλληνας   ἠλευθέρωσεν, οὐ μόνον δὲ τὰ
[120]   τῆς ἔχθρας τῆς πρὸς τοὺς  Ἕλληνας,   ἡμεῖς δ' οὐδ' ὑπὲρ ὧν
[80]   πρὶν ἂν διαλλάξῃ τις τοὺς  Ἕλληνας   καὶ παύσῃ τῆς μανίας τῆς
[100]   ἐπεθύμησεν· ἠπίστατο γὰρ τοὺς μὲν  Ἕλληνας   οὐκ εἰθισμένους ὑπομένειν τὰς μοναρχίας,
[120]   ἐπὶ ταῦθ' ὁρμήσῃς καὶ τοὺς  Ἕλληνας   προτρέψῃς. (Ἐπεὶ νῦν γε τίς
[10]   τὸ μὲν πείθειν πρὸς τοὺς  Ἕλληνας   συμφέρον, τὸ δὲ βιάζεσθαι πρὸς
[80]   σοὶ πρακτέον ἐστὶν πρὸς τοὺς  Ἕλληνας   σχεδὸν ἀκήκοας, περὶ δὲ τῆς
[50]   περιέστηκεν, ὥστ' ἐλπίσαντες ἅπαντας τοὺς  Ἕλληνας   ὑφ' αὑτοῖς ἔσεσθαι νῦν ἐν
[50]   καὶ Λακεδαιμονίους καὶ τοὺς ἄλλους  Ἕλληνας,   ὥσθ' ἡμᾶς μὲν παθεῖν
[80]   πεπραγμένοις, ~ὅταν οὕτω διαθῇς τοὺς  Ἕλληνας   ὥσπερ ὁρᾷς Λακεδαιμονίους τε πρὸς
[100]   αὐτῶν ἀφεστάναι δί' ἀνανδρίαν  κείνας   ὑπερεωρακέναι καὶ καταπεφρονηκέναι τῆς βαρβαρικῆς
[30]   μηδὲν δ' ἧττον ἑαυτὸν  κείνας   ὠφελεῖν. (Χωρὶς δὲ τούτων εἰ
[50]   γὰρ τῇ Φωκίδι τῶν μισθοφόρων  τινὰς   ἀποκτείνουσιν οἷς λυσιτελεῖ τεθνάναι μᾶλλον
[30]   (Χωρὶς δὲ τούτων εἰ πρός  τινας   αὐτῶν ἀηδές τί σοι συμβέβηκεν,
[40]   ἐπί τινας μαχόμενοι πρός  τινας   βοηθοῦντες τοῖς ἀπολλυμένοις αὑτῶν.
[40]   ἡμέραν διαλείπουσιν στρατεύοντες ἐπί  τινας   μαχόμενοι πρός τινας
[120]   δ' εἰ μὲν πρὸς ἄλλους  τινὰς   πρότερον ἐπεχείρουν διαλέγεσθαι περὶ τούτων
[140]   ἔχοντας τὴν φύσιν εὐδοκιμοῦντας, ποίους  τινὰς   χρὴ προσδοκᾶν τοὺς ἐπαίνους ἔσεσθαι
[10]   δεδομένην καὶ πρέσβεις πέμπειν πρὸς  οὕστινας   ἂν βουληθῇς καὶ δέχεσθαι παρ'
[70]   φέρειν ἅμα δυναμένας ὥσπερ καρποὺς,  ἡδονάς   θ' ὑπερβαλλούσας καὶ τιμὰς ἀνεξαλείπτους.
[20]   (Μάγνητας δὲ καὶ Περραιβοὺς καὶ  Παίονας   κατέστραπται καὶ πάντας ὑπηκόους αὐτὸς
[90]   προκαλεσάμενος Κλέαρχον καὶ τοὺς ἄλλους  ἡγεμόνας   εἰς λόγον ἐλθεῖν, καὶ τούτοις
[120]   γὰρ πράξας οὐ μόνον ἐκείνους  εὐδαίμονας   ποιήσεις, ἀλλὰ καὶ πάντας ἡμᾶς
[110]   μεστὴν οὖσαν, παύσας ταῦτα καὶ  διαλλάξας   τὰς πόλεις πρὸς ἀλλήλας, ὑπέδειξε
[120]   πρὸ ἁπάντων ἡμῶν. (Ταῦτα γὰρ  πράξας   οὐ μόνον ἐκείνους εὐδαίμονας ποιήσεις,
[110]   δυνάμεως αὐτῶν ἐκράτησεν. Ταῦτα δὲ  πράξας   τὰς στήλας τὰς Ἡρακλέους καλουμένας
[80]   τοῖς πραττομένοις. Ὧν Ἀγησίλαος  δόξας   εἶναι Λακεδαιμονίων φρονιμώτατος ὠλιγώρησεν, (οὐ
[100]   ἡττηθεὶς, ἀλλὰ καὶ καταγελασθεὶς καὶ  δόξας   οὔτε βασιλεύειν οὔτε στρατηγεῖν ἄξιος
[80]   ἐστὶν πρὸς τοὺς Ἕλληνας σχεδὸν  ἀκήκοας,   περὶ δὲ τῆς στρατείας τῆς
[110]   ἐν ταῖς θυσίαις τιμωμένους, ἀλλ'  ἀποπομπὰς   αὐτῶν ἡμᾶς ποιουμένους. (Ὧν ἐνθυμούμενον
[30]   βοηθείας ἐντεῦθεν λαμβάνουσιν. Ὥστ' ἂν  τέτταρας   μόνον πόλεις εὖ φρονεῖν πείσῃς,
[40]   τοῖς Ἕλλησι δυναστείας, τοιούτους δ'  ἄνδρας   ἀπώλεσαν σφῶν αὐτῶν, οἳ προῃροῦντο
[10]   ἴδοις ἐκεῖ κατοικοῦντας, οὐκ ἀδόξους  ἄνδρας   οὐδ' ἀνοήτους, ἀλλ' οἷς ἐκεῖνος
[40]   καὶ τῆς νυκτὸς καὶ τῆς  ἡμέρας   ὑπὸ τῶν οἰκετῶν τῶν σφετέρων
[140]   (Ἐγὼ μὲν γὰρ ἡγοῦμαι ταῦτα  πέρας   ἕξειν· οὐδένα γὰρ ἄλλον ποτὲ
[110]   βασιλέας τῶν ἐθνῶν τῶν ἐφ'  ἑκατέρας   τῆς ἠπείρου τὴν παραλίαν κατοικούντων
[50]   περὶ τῆς πόλεως διαλεχθῆναι τῆς  ἡμετέρας,   εἰ μὴ προτέρα τῶν ἄλλων
[10]   πειρασόμενόν σε προτρέπειν ἐπὶ πράξεις  οἰκειοτέρας   καὶ καλλίους καὶ μᾶλλον συμφερούσας
[80]   γὰρ διττὰς ἐπιθυμίας, καλὰς μὲν  ἀμφοτέρας,   οὐ συμφωνούσας δ' ἀλλήλαις οὐδ'
[110]   συμφοραῖς καὶ ταῖς τιμωρίαις τεταγμένους  δυσχερεστέρας   τὰς ἐπωνυμίας ἔχοντας, καὶ τῶν
[10]   (οὕτως ἐξεπλάγησαν μὴ διὰ τὸ  γῆρας   ἐξεστηκὼς τοῦ φρονεῖν ὥστ'
[140]   νομίζειν αὐτὰ χρὴ μὴ τὸ  γῆρας   τοὐμὸν εὑρεῖν ἀλλὰ τὸ δαιμόνιον
[110]   ὁρῶ γὰρ τὰς μὲν χαλεπότητας  λυπηρὰς   οὔσας καὶ τοῖς ἔχουσι καὶ
[40]   γιγνομένας καὶ τὰς πόλεις μήτ'  ἔχθρας   μήθ' ὅρκων μήτ' ἄλλου μηδενὸς
[40]   γὰρ ἂν ὑπερβολὴ γένοιτο τῆς  ἔχθρας   τῆς πρὸς Ξέρξην τοῖς Ἕλλησι
[120]   οὐκ ὤκνησαν οὐδὲ προϋπάρξαι τῆς  ἔχθρας   τῆς πρὸς τοὺς Ἕλληνας, ἡμεῖς
[30]   ἐν ταῖς συμφοραῖς εὖ πάθωσιν.  (Ὁρᾷς   δ' ὡς τεταλαιπώρηνται διὰ τὸν
[80]   οὕτω διαθῇς τοὺς Ἕλληνας ὥσπερ  ὁρᾷς   Λακεδαιμονίους τε πρὸς τοὺς αὑτῶν
[140]   πολιτεύεσθαι καὶ στρατηγεῖν. Ὅταν οὖν  ὁρᾷς   τοὺς ἐν μιᾷ πόλει ταύτην
[40]   καὶ σκέψαιτο τὰς τῶν Ἑλλήνων  συμφορὰς,   οὐδὲν ἂν μέρος οὖσαι φανεῖεν
[90]   πολεμίοις ἀποθανεῖν. (Ἀλλ' ὅμως τηλικαύτης  συμφορᾶς   συμπεσούσης οὕτω σφόδρα κατεφρόνησεν
[60]   μηδέπω νῦν ἐξιτήλους εἶναι τὰς  συμφορὰς   τὰς δι' ἐκεῖνον τὸν πόλεμον
[60]   ἔνδοξος ὢν, Κῦρος δ' οὕτως  οἰκτρᾶς   αὐτῷ τῆς ἐξ ἀρχῆς γενέσεως
[50]   ἡμετέραν πόλιν μέρος τι τῆς  χῶρας   ἀπεστέρουν, Εὔβοιαν δ' ἐπόρθουν, εἰς
[80]   πλουσίοις, ἐκ ταπεινῶν δὲ πολλῆς  χώρας   καὶ πόλεων δεσπόταις. ~Ἐγὼ δ'
[0]   τῆς πόλεως ταύτης καὶ τῆς  χώρας   οὐδὲν τῶν αὐτῶν οὔτε τοῖς
[110]   ὅρους δὲ τῆς τῶν Ἑλλήνων  χώρας.   (Τούτου δ' ἕνεκά σοι περὶ
[150]   τοὺς ἐπιγιγνομένους οὕτω ποιήσωσι τὰς  σὰς   πράξεις θαυμάζειν ὡς οὐδενὸς ἄλλου
[90]   σὲ δὲ διαλεγόμενος, εἰ τὰς  σὰς   πράξεις σοι διεξιοίην, δικαίως ἂν
[60]   δύναμιν ταύτην, κατέσχε μὲν Συρακούσας,  ἁπάσας   δὲ τὰς ἐν Σικελίᾳ πόλεις,
[10]   καθ' ὑπερβολὴν ἐπαινούντων. (Ἀλλ' ὅμως  ἁπάσας   ἐγὼ ταύτας τὰς δυσχερείας ὑπεριδὼν
[100]   παραινῶ προσέχειν τὸν νοῦν, πρὸς  ἁπάσας   οἰκείως εἶχεν· τε κτησάμενος
[110]   (Λέγω δ' οὐχ ὡς δυνησόμενον  ἁπάσας   σε μιμήσασθαι τὰς Ἡρακλέους πράξεις,
[40]   ἔγνωκα περὶ αὐτῶν. Οἶδα γὰρ  ἁπάσας   ὡμαλισμένας ὑπὸ τῶν συμφορῶν, ὥσθ'
[140]   τὰ δὲ πλεονεξίας. (Ταῦτ' οὖν  ἐξετάσας   ἅπαντα καὶ διελθὼν πρὸς αὑτὸν,
[80]   περὶ τὴν φιλοσοφίαν διατρίβοντας εὐπορωτέρους  ποιήσας,   ἐμοὶ πολλὴν ἀπορίαν παρέσχηκεν· οὔτε
[60]   αὐτῷ ναυτικοῦ περὶ Ῥόδον καὶ  νικήσας   τῇ ναυμαχίᾳ Λακεδαιμονίους μὲν ἐξέβαλεν
[70]   αὑτοῦ γεγενημένοις, μὴ πειρῷτο διαφυλάττειν,  ἀμελήσας   δὲ τούτων ἐπονειδίστων ἐπιθυμοίη καὶ
[60]   μοναρχίας ἀλόγως καὶ μανικῶς καὶ  τολμήσας   ἅπαντα πράττειν τὰ φέροντα πρὸς
[70]   εὔχωνταί σε μὴ διαμαρτεῖν ὧν  ἐπεθυμήσας,   οἱ δὲ δεδίωσιν μὴ πρότερόν
[60]   δόξῃ καὶ τοῖς ἄλλοις ἅπασιν,  ἐπιθυμήσας   μοναρχίας ἀλόγως καὶ μανικῶς καὶ
[100]   τῶν αὑτοῦ πολιτῶν καὶ μοναρχίας  ἐπιθυμήσας,   οὐχ ὁμοίως ἐβουλεύσατο τοῖς πρὸς
[70]   τινα λόγον οὐκ ἀμνημονήσας ἀλλ'  ὀκνήσας   εἰπεῖν, ὃν ἤδη μοι δοκῶ
[130]   ἀφ' Ἡρακλέους πεφυκότας, ὃν  γεννήσας   διὰ τὴν ἀρετὴν εἰς θεοὺς
[120]   Ἑλλάδα πατρίδα νομίζειν, ὥσπερ  γεννήσας   ὑμᾶς, καὶ κινδυνεύειν ὑπὲρ αὐτῆς
[70]   παραλελοιπὼς ἦν τινα λόγον οὐκ  ἀμνημονήσας   ἀλλ' ὀκνήσας εἰπεῖν, ὃν ἤδη
[100]   τε κτησάμενος τὴν ἀρχὴν, μεῖζον  φρονήσας   τῶν αὑτοῦ πολιτῶν καὶ μοναρχίας
[20]   ἀγαπᾶν εἰ χαριέντως αὐτοὺς ἠμυνάμην·  λυπήσας   δ' οὖν μετρίως, ὡς ἐμαυτὸν
[60]   ἔτεσιν ὕστερον ἀντίστροφα τούτων ἔπραξεν.  (Ἀτυχήσας   γὰρ ἐν τῇ ναυμαχίᾳ τῇ
[0]   περὶ τῆς εἰρήνης ψηφισθεῖσιν καὶ  νομίσας   οὐ μόνον ἡμῖν ἀλλὰ καὶ
[10]   συμβεβουλευκώς. ~Ταῦτα δὲ διανοηθεὶς καὶ  νομίσας   οὐδέποτ' ἂν εὑρεθῆναι καλλίω ταύτης
[140]   γὰρ ἔθνη τοσαῦτα τυγχάνεις κατεστραμμένος  ὅσας   οὐδεὶς πῶποτε τῶν ἄλλων Ἑλλήνων
[110]   πολλῶν ἄλλων κακῶν μεστὴν οὖσαν,  παύσας   ταῦτα καὶ διαλλάξας τὰς πόλεις
[60]   συνάρχοντας οἴκαδε μὲν ἀφικέσθαι κατῃσχύνθη,  πλεύσας   δ' εἰς Κύπρον χρόνον μέν
[100]   οἷός τ' ἦν πλείστην, καὶ  στρατεύσας   ἐπ' αὐτοὺς, ἀπῆλθεν ἐκεῖθεν οὐ
[110]   τοσαύταις καὶ μετ' ὀλίγων  στρατεύσας   ῥᾳδίως αὐτὴν κατὰ κράτος εἷλεν.
[110]   γὰρ τὰς μὲν χαλεπότητας λυπηρὰς  οὔσας   καὶ τοῖς ἔχουσι καὶ τοῖς
[40]   ὠφέλιμον αὑταῖς εἶναι, τοῦτο δὲ  στεργούσας   μόνον καὶ πᾶσαν τὴν σπουδὴν
[40]   μήθ' ὅρκων μήτ' ἄλλου μηδενὸς  φροντιζούσας   πλὴν τι ἂν ὑπολάβωσιν
[100]   ὡς διάκειται τίς οὐκ ἂν  ἀκούσας   παροξυνθείη πολεμεῖν πρὸς αὐτόν; Αἴγυπτος
[20]   καὶ τῆς αὑτοῦ διανοίας; (Ταῦτ'  ἀκούσας   ὡς μὲν τὸ πρῶτον ἐξεπλάγην
[60]   τὴν δύναμιν ταύτην, κατέσχε μὲν  Συρακούσας,   ἁπάσας δὲ τὰς ἐν Σικελίᾳ
[120]   τὰς πόλεις τὰς τὴν Ἀσίαν  κατοικούσας   ἐλευθερώσεις. Ὅτι δ' ἂν τούτων
[70]   δυναμένας ὥσπερ καρποὺς, ἡδονάς θ'  ὑπερβαλλούσας   καὶ τιμὰς ἀνεξαλείπτους. (Ἀπέχρη δ'
[110]   καὶ τῶν ἄλλων ζῴων ἁπάντων  εὐδοκιμούσας,   (ἀλλὰ καὶ τῶν θεῶν τοὺς
[80]   ἐπιθυμίας, καλὰς μὲν ἀμφοτέρας, οὐ  συμφωνούσας   δ' ἀλλήλαις οὐδ' ἅμα πράττεσθαι
[80]   τοὺς βαρβάρους, ὅταν ἴδωμεν αὐτὰς  ὁμονοούσας,   πρὸς σὲ δὲ νῦν ποιήσομαι
[20]   συμμαχίαν προσῆκται, τὰς δὲ σφόδρα  λυπούσας   αὐτὸν ἀναστάτους πεποίηκεν; (Μάγνητας δὲ
[10]   οἰκειοτέρας καὶ καλλίους καὶ μᾶλλον  συμφερούσας   ὧν νῦν τυγχάνεις προῃρημένος, (οὕτως
[30]   πρὸς ὑμᾶς καὶ μεγάλας εὐεργεσίας  ὑπαρχούσας.   Ἄργος μὲν γάρ ἐστίν σοι
[60]   ἔργων μάλιστ' ἐπιχειρεῖν, ἐν οἷς  κατορθώσας   μὲν ἐνάμιλλον τὴν σαυτοῦ δόξαν
[100]   Ἑλλήνων οὐχ ὁμοφύλου γένους ἄρχειν  ἀξιώσας,   μόνος καὶ διαφυγεῖν ἠδυνήθη τοὺς
[110]   μὲν οὖν ἄλλων ἀπέστην διὰ  τὰς   αἰτίας ταύτας, μίαν δὲ πρᾶξιν
[140]   ἧτταν τὴν ἐν Θερμοπύλαις  τὰς   ἄλλας νίκας, καὶ τὸ τρόπαιον
[30]   συστῆσαι δυνηθῇς, οὐ χαλεπῶς καὶ  τὰς   ἄλλας ὁμονοεῖν ποιήσεις. (Ἅπασαι γάρ
[30]   πόλεις εὖ φρονεῖν πείσῃς, καὶ  τὰς   ἄλλας πολλῶν κακῶν ἀπαλλάξεις. (Γνοίης
[80]   πόλεων οἰκείως ἔχων, πρὸς δὲ  τὰς   ἀλλοτρίως διακείμενος, ἔτι δ' ἢν
[70]   παραινέσειεν μάλιστα προαιρεῖσθαι τῶν πράξεων  τὰς   ἀμφότερα φέρειν ἅμα δυναμένας ὥσπερ
[140]   ἐν μικροῖς πολιχνίοις καὶ νησυδρίοις  τὰς   ἀρχὰς κατασχόντας. Ἀλλ' ὅμως ἰσόθεον
[90]   ὅνπερ πρότερον. Ἐπιστὰς γὰρ ἐπὶ  τὰς   αὐτὰς διανοίας εἱλόμην μὴ πονεῖν
[100]   διαγαγόντα τῷ τε γένει καταλιπόντα  τὰς   αὐτὰς τιμὰς ἅσπερ αὐτὸς εἶχεν.
[50]   τοῦ λαβεῖν τὰς Φωκέων πόλεις  τὰς   αὑτῶν ἀπολωλέκασιν, εἰσβάλλοντες δ' εἰς
[70]   μὲν φθονούντων, τὰς δὲ πόλεις  τὰς   αὑτῶν εἰθισμένων εἰς ταραχὰς καθιστάναι,
[80]   τοὺς ἑταίρους εἰς τὰς πόλεις  τὰς   αὑτῶν καταγαγεῖν καὶ κυρίους ποιῆσαι
[30]   ἣν ἂν τύχωσιν τούτων, καὶ  τὰς   βοηθείας ἐντεῦθεν λαμβάνουσιν. Ὥστ' ἂν
[140]   τὰς μὲν ἀναστά τους ποιῆσαι,  τὰς   δ' αὐξῆσαι, τὰς δ' ὅπως
[60]   πράγματα καὶ τὰς μὲν ἀτιμωθήσεσθαι,  τὰς   δ' ἐπιπολάσειν τῶν Ἑλληνίδων πόλεων;
[140]   τους ποιῆσαι, τὰς δ' αὐξῆσαι,  τὰς   δ' ὅπως ἐβουλήθη διοικῆσαι· (πάντα
[70]   ὑπὸ τῶν σοὶ μὲν φθονούντων,  τὰς   δὲ πόλεις τὰς αὑτῶν εἰθισμένων
[110]   τοῖς ἔχουσι καὶ τοῖς ἐντυγχάνουσιν,  τὰς   δὲ πραότητας οὐ μόνον ἐπὶ
[20]   πρὸς τὴν αὑτοῦ συμμαχίαν προσῆκται,  τὰς   δὲ σφόδρα λυπούσας αὐτὸν ἀναστάτους
[90]   τούτων εἰρημένοις, ἐκεῖνοι δὲ διὰ  τὰς   δεκαρχίας τὰς ἐπὶ Λακεδαιμονίων ὡς
[60]   νῦν ἐξιτήλους εἶναι τὰς συμφορὰς  τὰς   δι' ἐκεῖνον τὸν πόλεμον ἐν
[90]   τῶν πόλεων πλέον ἀνήλισκον εἰς  τὰς   διδομένας τοῖς συλλέγουσιν δωρεὰς
[10]   (Ἀλλ' ὅμως ἁπάσας ἐγὼ ταύτας  τὰς   δυσχερείας ὑπεριδὼν οὕτως ἐπὶ γήρως
[40]   ἡγοῦμαι πολὺ μᾶλλον αὐτὰς αἱρήσεσθαι  τὰς   ἐκ τῆς ὁμονοίας ὠφελείας
[40]   ἐκ τῆς ὁμονοίας ὠφελείας  τὰς   ἐκ τῶν τότε πραττομένων πλεονεξίας.
[50]   αὑτοῖς ἔσεσθαι νῦν ἐν σοὶ  τὰς   ἐλπίδας ἔχουσι τῆς αὑτῶν σωτηρίας.
[60]   κατέσχε μὲν Συρακούσας, ἁπάσας δὲ  τὰς   ἐν Σικελίᾳ πόλεις, ὅσαι περ
[0]   πόλεως φιλίαν τὰς προσόδους  τὰς   ἐξ Ἀμφιπόλεως γιγνομένας, δὲ
[90]   ἐκεῖνοι δὲ διὰ τὰς δεκαρχίας  τὰς   ἐπὶ Λακεδαιμονίων ὡς οἷόν τε
[110]   καὶ ταῖς τιμωρίαις τεταγμένους δυσχερεστέρας  τὰς   ἐπωνυμίας ἔχοντας, καὶ τῶν μὲν
[110]   λόγου πειρῶμαι προτρέπειν ἐπί τε  τὰς   εὐεργεσίας τὰς τῶν Ἑλλήνων καὶ
[110]   Ταῦτα δὲ πράξας τὰς στήλας  τὰς   Ἡρακλέους καλουμένας ἐποιήσατο, τρόπαιον μὲν
[110]   ὡς δυνησόμενον ἁπάσας σε μιμήσασθαι  τὰς   Ἡρακλέους πράξεις, οὐδὲ γὰρ ἂν
[90]   πίστεις δοὺς τῶν ἐκεῖ νομιζομένων  τὰς   μεγίστας, συλλαβὼν αὐτοὺς ἀπέκτεινεν, καὶ
[30]   Καλὸν δ' ἐστὶν δοκεῖν μὲν  τὰς   μεγίστας τῶν πόλεων εὖ ποιεῖν,
[140]   ὅτι πολλῶν πόλεων ἐξουσίαν ἔλαβε  τὰς   μὲν ἀναστά τους ποιῆσαι, τὰς
[60]   τὰ τῆς Ἑλλάδος πράγματα καὶ  τὰς   μὲν ἀτιμωθήσεσθαι, τὰς δ' ἐπιπολάσειν
[20]   εἴ τι τυγχάνομεν λέγοντες, (ἢν  τὰς   μὲν δυσχερείας τὰς περὶ τοὺς
[20]   τῶν περὶ τὸν τόπον ἐκεῖνον  τὰς   μὲν ταῖς εὐεργεσίαις πρὸς τὴν
[0]   πόλις δυνηθείη καταμαθεῖν ὡς χρὴ  τὰς   μὲν τοιαύτας φεύγειν ἀποικίας, αἵτινες
[110]   πραότητα καὶ φιλανθρωπίαν· ὁρῶ γὰρ  τὰς   μὲν χαλεπότητας λυπηρὰς οὔσας καὶ
[100]   ἠδυνήθη τοὺς κινδύνους τοὺς περὶ  τὰς   μοναρχίας γιγνομένους. Τοὺς μὲν γὰρ
[100]   μὲν Ἕλληνας οὐκ εἰθισμένους ὑπομένειν  τὰς   μοναρχίας, τοὺς δ' ἄλλους οὐ
[60]   τοὺς τότε δόξαντας εὐτυχεῖν εἰς  τὰς   νῦν ἀτυχίας δι' Ἀλκιβιάδην καθεστάναι·
[20]   λέγοντες, (ἢν τὰς μὲν δυσχερείας  τὰς   περὶ τοὺς σοφιστὰς καὶ τοὺς
[0]   Ἀσίαν τὸν πόλεμον ἐξενεγκεῖν καὶ  τὰς   πλεονεξίας, ἃς νῦν παρὰ τῶν
[40]   λυμήνασθαι τὴν Βοιωτίαν καὶ διοικίσαι  τὰς   πόλεις βοηθήσαντες ἡμεῖς ἐμποδὼν ἐγενόμεθα
[110]   μὲν καὶ τοὺς ἰδιώτας καὶ  τὰς   πόλεις καὶ νεὼς καὶ βωμοὺς
[40]   ὁρῶν τηλικαύτας μεταβολὰς γιγνομένας καὶ  τὰς   πόλεις μήτ' ἔχθρας μήθ' ὅρκων
[110]   οὖσαν, παύσας ταῦτα καὶ διαλλάξας  τὰς   πόλεις πρὸς ἀλλήλας, ὑπέδειξε τοῖς
[80]   πολεμεῖν καὶ τοὺς ἑταίρους εἰς  τὰς   πόλεις τὰς αὑτῶν καταγαγεῖν καὶ
[120]   ἀλλ' ἐκεῖνό γε ῥᾳδίως ποιήσεις,  τὰς   πόλεις τὰς τὴν Ἀσίαν κατοικούσας
[100]   τε γὰρ πατήρ σου πρὸς  τὰς   πόλεις ταύτας αἷς σοι παραινῶ
[50]   οὐκ ἀδύνατόν ἐστί σοι συστῆσαι  τὰς   πόλεις ταύτας, ἐκ τῶν εἰρημένων
[40]   ὁμολογῶ μηδέν' ἂν δυνηθῆναι διαλλάξαι  τὰς   πόλεις ταύτας, σοὶ δ' οὐδὲν
[20]   ἀπόχρη μοι τοσοῦτον, ἢν αὐτὰς  τὰς   πράξεις ἁπλῶς δυνηθῶ διελθεῖν. Ἡγοῦμαι
[110]   ἐπιθυμοῦντας περιβάλλεσθαι μὲν τῇ διανοίᾳ  τὰς   πράξεις, δυνατὰς μὲν, εὐχῇ δ'
[30]   τούτων ὀλιγωρεῖν, ἢν ἀνενέγκῃς αὐτῶν  τὰς   πράξεις ἐπὶ τοὺς σαυτοῦ προγόνους·
[90]   πλείω χρόνον διέτριβον περὶ  τὰς   πράξεις, ἔτι δ' εἰ τοὺς
[150]   λόγους ἡμῖν ἀπένειμαν, ἐπὶ δὲ  τὰς   πράξεις σε τάττουσιν, νομίζοντες τούτων
[140]   γε προγεγενημένων ἔχω μὲν ὑπερβαλεῖν  τὰς   πράξεις τοῖς ἤδη διὰ σοῦ
[0]   τὴν τῆς πόλεως φιλίαν  τὰς   προσόδους τὰς ἐξ Ἀμφιπόλεως γιγνομένας,
[150]   ἂν τοὺς ἐπιγιγνομένους οὕτω ποιήσωσι  τὰς   σὰς πράξεις θαυμάζειν ὡς οὐδενὸς
[90]   πρὸς σὲ δὲ διαλεγόμενος, εἰ  τὰς   σὰς πράξεις σοι διεξιοίην, δικαίως
[110]   αὐτῶν ἐκράτησεν. Ταῦτα δὲ πράξας  τὰς   στήλας τὰς Ἡρακλέους καλουμένας ἐποιήσατο,
[110]   τυγχάνω παρακαλῶν ἐξ ὧν ποιήσει  τὰς   στρατείας οὐ μετὰ τῶν βαρβάρων
[60]   ~ὥστε μηδέπω νῦν ἐξιτήλους εἶναι  τὰς   συμφορὰς τὰς δι' ἐκεῖνον τὸν
[120]   γε ῥᾳδίως ποιήσεις, τὰς πόλεις  τὰς   τὴν Ἀσίαν κατοικούσας ἐλευθερώσεις. Ὅτι
[100]   οὐχ ὁμοίως ἐβουλεύσατο τοῖς πρὸς  τὰς   τοιαύτας φιλοτιμίας ὁρμωμένοις. (Οἱ μὲν
[130]   ψυχῆς. (Ἀλλὰ γὰρ οὐ πρὸς  τὰς   τούτων κτήσεις ἀποβλέψας ποιοῦμαι τοὺς
[110]   προτρέπειν ἐπί τε τὰς εὐεργεσίας  τὰς   τῶν Ἑλλήνων καὶ πραότητα καὶ
[40]   εἴ τις ἀθρήσειε καὶ σκέψαιτο  τὰς   τῶν Ἑλλήνων συμφορὰς, οὐδὲν ἂν
[50]   ἀλλ' ἀντὶ μὲν τοῦ λαβεῖν  τὰς   Φωκέων πόλεις τὰς αὑτῶν ἀπολωλέκασιν,
[110]   μὲν τῇ διανοίᾳ τὰς πράξεις,  δυνατὰς   μὲν, εὐχῇ δ' ὁμοίας, ἐξεργάζεσθαι
[20]   σφόδρα λυπούσας αὐτὸν ἀναστάτους πεποίηκεν;  (Μάγνητας   δὲ καὶ Περραιβοὺς καὶ Παίονας
[110]   καὶ τοῖς ἐντυγχάνουσιν, τὰς δὲ  πραότητας   οὐ μόνον ἐπὶ τῶν ἀνθρώπων
[110]   φιλανθρωπίαν· ὁρῶ γὰρ τὰς μὲν  χαλεπότητας   λυπηρὰς οὔσας καὶ τοῖς ἔχουσι
[60]   ἐγγεγενημένας, Λακεδαιμονίους δὲ τοὺς τότε  δόξαντας   εὐτυχεῖν εἰς τὰς νῦν ἀτυχίας
[130]   καὶ τοὺς ὀνομαστοὺς γενομένους καὶ  δόξαντας   ἡμιθέους εἶναι διὰ τὴν στρατείαν
[120]   ἐκείνους εὐδαίμονας ποιήσεις, ἀλλὰ καὶ  πάντας   ἡμᾶς εἰς ἀσφάλειαν καταστήσεις. Ἢν
[140]   τηλικοῦτον ἔργον, ὅσον ἐστὶν τὸ  πάντας   ἡμᾶς ἐκ τοσούτων πολέμων ἐπὶ
[150]   προαγαγεῖν. (Νομίζω δὲ χρῆναί σε  πάντας   μὲν τιμᾶν τοὺς περὶ τῶν
[20]   Περραιβοὺς καὶ Παίονας κατέστραπται καὶ  πάντας   ὑπηκόους αὐτὸς εἴληφεν; Τοῦ δ'
[110]   τῆς ἠπείρου τὴν παραλίαν κατοικούντων  ἅπαντας   ἀπέκτεινεν· οὓς οὐδέποτ' ἂν διέφθειρεν,
[120]   χρὴ προσδοκᾶν περὶ σοῦ γνώμην  ἅπαντας   ἕξειν, ἢν ἔργῳ ταῦτα πράξῃς
[10]   ταῖς πανηγύρεσιν ἐνοχλεῖν καὶ πρὸς  ἅπαντας   λέγειν τοὺς συντρέχοντας ἐν αὐταῖς
[110]   πρόγονοί σου φαίνονται καλλίστας προκρίναντες.  Ἅπαντας   μὲν οὖν χρὴ τοὺς νοῦν
[50]   τὰ πράγματα περιέστηκεν, ὥστ' ἐλπίσαντες  ἅπαντας   τοὺς Ἕλληνας ὑφ' αὑτοῖς ἔσεσθαι
[40]   (Πρὸς δὲ τούτοις ἐπεῖδον Πελοποννησίους  ἅπαντας   τοὺς πρότερον μεθ' αὑτῶν ἐπὶ
[130]   τ' εἶναι συνερᾶσαι τοὺς λόγους  ἅπαντας   τοὺς ὑπ' ἐμοῦ περὶ τούτων
[20]   εἰρημένων ἀλλὰ καὶ τοὺς Ἕλληνας  ἅπαντας.   (Τούτου δ' ἕνεκά σοι ταῦτα
[20]   ἐμαυτὸν ἔπειθον, τοὺς ἐπιπλῆξαί μοι  τολμήσαντας,   τελευτῶν ὑπεσχόμην μόνοις αὐτοῖς τὸν
[40]   ἡμᾶς τε καὶ Λακεδαιμονίους μᾶλλον  ἀγαπήσαντας   τῶν συγκατασκευασάντων ἑκατέροις ἡμῶν
[0]   διαλύσεσθαι τὸν πόλεμον ὑμᾶς καὶ  γνωσιμαχήσαντας   βουλεύσεσθαί τι κοινὸν ἀγαθὸν περὶ
[0]   τετράκις πεντάκις ἀπολωλέκασιν τοὺς  ἐμπολιτευθέντας,   ζητεῖν δ' ἐκείνους τοὺς τόπους
[30]   ὧν οὐ μόνον τοὺς τότε  σωθέντας   δίκαιον ἦν ἡμῖν χάριν ἔχειν,
[30]   ἔχειν, ἀλλὰ καὶ τοὺς νῦν  ὄντας·   διὰ γὰρ ἡμᾶς καὶ ζῶσι
[130]   τοὺς βαρβάρους εὐπορωτέρους τῶν Ἑλλήνων  ὄντας,   ἔτι δὲ τοὺς μὲν ἀπὸ
[110]   μὲν τῶν ἀγαθῶν αἰτίους ἡμῖν  ὄντας   Ὀλυμπίους προσαγορευομένους, τοὺς δ' ἐπὶ
[10]   προσταττόμενον, ἔτι δὲ πόλυ καταδεεστέρους  ὄντας   τῶν ῥηθησομένων πραγμάτων, (σοὶ δὲ
[80]   ἄλλους τοὺς περὶ τὴν φιλοσοφίαν  διατρίβοντας   εὐπορωτέρους ποιήσας, ἐμοὶ πολλὴν ἀπορίαν
[150]   τῶν σοι πεπραγμένων ἀγαθόν τι  λέγοντας,   κάλλιστα μέντοι νομίζειν ἐκείνους ἐγκωμιάζειν
[80]   ταύτην ἂν ἐπιπεσεῖν τὴν παράκλησιν,  λέγοντας   ὡς ὅσοι περ ἐπεχείρησαν πρὸς
[70]   προσποιουμένοις, ἔτι δὲ τοὺς οὐκ  ἀποδοκιμάζοντας   τὸ δοκεῖν ἐπιβουλεύειν σε τοῖς
[70]   αἰτίαν ταύτην ἀξίαν ἐπιθυμίας εἶναι  νομίζοντας·   (οἳ τοσοῦτον ἀφεστᾶσι τοῦ νοῦν
[80]   προσήκει τοὺς ἐπὶ τὴν Ἀσίαν  πείθοντας   στρατεύειν. Δεῖ γὰρ μηδὲν πρότερον
[40]   μετὰ Θηβαίων εἰς τὴν αὑτῶν  εἰσβαλόντας,   πρὸς οὓς ἠναγκάσθησαν διακινδυνεύειν οὐκ
[130]   δόξης ἀποθνῄσκειν ἐν τοῖς πολέμοις  ἐθέλοντας,   ὅλως δὲ τοὺς μὲν τιμῆς
[10]   γεγραμμένος ὥστε καὶ τοὺς  βασκαίνοντας   ἡμᾶς μιμεῖσθαι καὶ θαυμάζειν αὐτὸν
[40]   τοὺς μέγα φρονοῦντας καὶ τοὺς  διαφέροντας   μὴ τοῖς τοιούτοις ἐπιχειρεῖν
[50]   τὰ μὲν παραπλησίως τοῖς εἰρημένοις  πράττοντας,   τὰ δὲ χεῖρον τούτων ἔχοντας·
[140]   αὐτοὺς ὄψει τὴν γνώμην ταύτην  ἔχοντας,   ἀλλ' ἐπὶ πάντων ὁμοίως, ἐπεὶ
[110]   τιμωρίαις τεταγμένους δυσχερεστέρας τὰς ἐπωνυμίας  ἔχοντας,   καὶ τῶν μὲν καὶ τοὺς
[130]   μὲν ἀπὸ Κύρου τὴν ἀρχὴν  ἔχοντας,   ὃν μήτηρ εἰς τὴν
[50]   πράττοντας, τὰ δὲ χεῖρον τούτων  ἔχοντας·   πολεμοῦσιν μὲν γὰρ, ἐξ οὗπερ
[140]   τοὺς ἐν μιᾷ πόλει ταύτην  ἔχοντας   τὴν φύσιν εὐδοκιμοῦντας, ποίους τινὰς
[80]   συναγωνιζομένους πολλὴν εὔνοιαν  ἔχοντας   τοῖς πραττομένοις. Ὧν Ἀγησίλαος
[70]   ἀναισθήτως διακειμένους καὶ πολλὴν χάριν  ἔχοντας   τοῖς ὑπὲρ αὐτῶν φοβεῖσθαι καὶ
[110]   μὲν οὖν χρὴ τοὺς νοῦν  ἔχοντας   τὸν κράτιστον ὑποστησαμένους πειρᾶσθαι γίγνεσθαι
[80]   τε πρὸς τοὺς αὑτῶν βασιλέας  ἔχοντας   τούς θ' ἑταίρους τοὺς σοὺς
[10]   καὶ πρὸς ἅπαντας λέγειν τοὺς  συντρέχοντας   ἐν αὐταῖς πρὸς οὐδένα λέγειν
[120]   ἐχθρῶν τοὺς τῆς αὐτῆς συγγενείας  μετέχοντας   ἀπολλύναι ζητοῦντες. (Διὸ καὶ σοὶ
[60]   τὴν διάνοιαν ἤλπισεν Λακεδαιμονίους καταπολεμήσειν  ἄρχοντας   τῶν Ἑλλήνων καὶ κατὰ γῆν
[60]   δι' αὐτὸν ἀλλὰ διὰ τοὺς  συνάρχοντας   οἴκαδε μὲν ἀφικέσθαι κατῃσχύνθη, πλεύσας
[20]   Οὐ Θετταλοὺς μὲν τοὺς πρότερον  ἐπάρχοντας   Μακεδονίας οὕτως οἰκείως πρὸς αὑτὸν
[140]   πολιχνίοις καὶ νησυδρίοις τὰς ἀρχὰς  κατασχόντας.   Ἀλλ' ὅμως ἰσόθεον καὶ παρὰ
[0]   παλαιῷ διὰ τοὺς ἐν Χερρονήσῳ  γεωργοῦντας.   (Τοιούτων δὲ πολλῶν λεγομένων ἤλπισαν,
[40]   μεθ' αὑτῶν ἐπὶ τοὺς ἄλλους  ἀκολουθοῦντας,   τούτους μετὰ Θηβαίων εἰς τὴν
[150]   τηλικούτων τὴν σὴν φύσιν  ἀξιοῦντας,   καὶ τοὺς μὴ μόνον ἐν
[10]   ἀνδρῶν ὑπὸ πόλεσι καὶ νόμοις  οἰκοῦντας,   καὶ οὐδὲν ἐξὸν αὐτοῖς ἄλλο
[0]   σοῖς πράγμασι διὰ τοὺς ἐνταῦθα  κατοικοῦντας   οἵαν περ εἴχομεν Ἀμαδόκῳ τῷ
[10]   Ἑλλήνων πολλοὺς ἂν ἴδοις ἐκεῖ  κατοικοῦντας,   οὐκ ἀδόξους ἄνδρας οὐδ' ἀνοήτους,
[90]   αὐτῶν συνέβαλον, ἤδη δ' ἐγκρατεῖς  δοκοῦντας   εἶναι τῶν πραγμάτων διὰ τὴν
[130]   διακειμένους ἀκρατεστέρους καὶ φαυλοτέρους εἶναι  δοκοῦντας.   (Τὸ δὲ μέγιστον τῶν εἰρημένων·
[140]   πόλει ταύτην ἔχοντας τὴν φύσιν  εὐδοκιμοῦντας,   ποίους τινὰς χρὴ προσδοκᾶν τοὺς
[130]   ὅλως δὲ τοὺς μὲν τιμῆς  ἐπιθυμοῦντας   ἀεὶ μείζονος ἧς ἔχουσιν ὑπὸ
[110]   τοὺς μείζονος δόξης τῶν ἄλλων  ἐπιθυμοῦντας   περιβάλλεσθαι μὲν τῇ διανοίᾳ τὰς
[70]   μὲν τοὺς τῶν αὐτῶν κακῶν  ἐπιθυμοῦντας   ὧνπερ οἱ λογοποιοῦντες, ἔπειτα καὶ
[40]   δυνηθείης. Χρὴ δὲ τοὺς μέγα  φρονοῦντας   καὶ τοὺς διαφέροντας μὴ τοῖς
[50]   τοὺς ἐνδοξοτάτους αὑτῶν καὶ μάλιστα  τολμῶντας   ὑπὲρ τῆς πατρίδος ἀποθνῄσκειν ἀπολλύουσιν.
[130]   προσαγορευομένους, τοὺς δ' ἀφ' Ἡρακλέους  πεφυκότας,   ὃν γεννήσας διὰ τὴν
[110]   οὓς προσήκει τοὺς ἀφ' Ἡρακλέους  γεγονότας   πολεμεῖν. (Καὶ μὴ θαυμάσῃς εἰ
[130]   κληρονόμους πλὴν τοὺς ἐξ ἡμῶν  γεγονότας.   Ὥστ' ᾐσχυνόμην ἂν, εἰ μὴ
[20]   δὲ τῆς Θρᾴκης οὓς ἠβουλήθη  δεσπότας   κατέστησεν; Τὸν δὴ τοσαῦτα καὶ
[50]   αὑτοῦ ταύτῃ τῇ συμφορᾷ κεχρημένους  ἐπτηχότας   διὰ τὸ μέγεθος τὸ τῆς
[90]   δοὺς τῶν ἐκεῖ νομιζομένων τὰς  μεγίστας,   συλλαβὼν αὐτοὺς ἀπέκτεινεν, καὶ μᾶλλον
[30]   δ' ἐστὶν δοκεῖν μὲν τὰς  μεγίστας   τῶν πόλεων εὖ ποιεῖν, μηδὲν
[110]   ἔργων οἱ πρόγονοί σου φαίνονται  καλλίστας   προκρίναντες. Ἅπαντας μὲν οὖν χρὴ
[90]   τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ πρότερον.  Ἐπιστὰς   γὰρ ἐπὶ τὰς αὐτὰς διανοίας
[20]   μὲν δυσχερείας τὰς περὶ τοὺς  σοφιστὰς   καὶ τοὺς ἀναγιγνωσκομένους τῶν λόγων
[80]   ἀλλὰ διὰ φιλοτιμίαν. Ἔσχεν γὰρ  διττὰς   ἐπιθυμίας, καλὰς μὲν ἀμφοτέρας, οὐ
[40]   συμφορῶν, ὥσθ' ἡγοῦμαι πολὺ μᾶλλον  αὐτὰς   αἱρήσεσθαι τὰς ἐκ τῆς ὁμονοίας
[40]   νομίζοι τὴν αὐτὴν γνώμην ἕξειν  αὐτὰς,   ἄλλως τε καὶ σοῦ μὲν
[90]   πρότερον. Ἐπιστὰς γὰρ ἐπὶ τὰς  αὐτὰς   διανοίας εἱλόμην μὴ πονεῖν γλιχόμενος
[0]   μεγίσταις διαλυσαμέναις τὰ πρὸς σφᾶς  αὐτὰς   εἰς τὴν Ἀσίαν τὸν πόλεμον
[30]   καὶ σκεπτέον τί ἂν ἀγαθὸν  αὐτὰς   ἐργασάμενος φανείης ἄξια καὶ σαυτοῦ
[80]   πρὸς τοὺς βαρβάρους, ὅταν ἴδωμεν  αὐτὰς   ὁμονοούσας, πρὸς σὲ δὲ νῦν
[110]   δ' ὁμοίας, ἐξεργάζεσθαι δὲ ζητεῖν  αὐτὰς,   ὅπως ἂν οἱ καιροὶ παραδιδῶσιν.
[20]   ἀλλ' ἀπόχρη μοι τοσοῦτον, ἢν  αὐτὰς   τὰς πράξεις ἁπλῶς δυνηθῶ διελθεῖν.
[100]   τῷ τε γένει καταλιπόντα τὰς  αὐτὰς   τιμὰς ἅσπερ αὐτὸς εἶχεν. (Περὶ
[110]   τυγχάνω τῷ λόγῳ παρακαλῶν ἐπὶ  τοιαύτας   πράξεις, ἃς ἐπὶ τῶν ἔργων
[0]   καταμαθεῖν ὡς χρὴ τὰς μὲν  τοιαύτας   φεύγειν ἀποικίας, αἵτινες τετράκις
[100]   ὁμοίως ἐβουλεύσατο τοῖς πρὸς τὰς  τοιαύτας   φιλοτιμίας ὁρμωμένοις. (Οἱ μὲν γὰρ
[40]   εἴη μεστὸς, εἴ τις ὁρῶν  τηλικαύτας   μεταβολὰς γιγνομένας καὶ τὰς πόλεις
[100]   πατήρ σου πρὸς τὰς πόλεις  ταύτας   αἷς σοι παραινῶ προσέχειν τὸν
[70]   ἂν τῶν καὶ μετρίως λογιζομένων  ταύτας   ἄν σοι παραινέσειεν μάλιστα προαιρεῖσθαι
[0]   τῶν Ἑλλήνων ἀξιοῦσιν αὑταῖς γίγνεσθαι,  ταύτας   εἰ παρὰ τῶν βαρβάρων ποιήσασθαι
[50]   ἐστί σοι συστῆσαι τὰς πόλεις  ταύτας,   ἐκ τῶν εἰρημένων ἡγοῦμαί σοι
[110]   ἄλλων ἀπέστην διὰ τὰς αἰτίας  ταύτας,   μίαν δὲ πρᾶξιν ἐξ αὐτῶν
[30]   αὐτοὶ διέστησαν. Ὅπερ οἶμαι καὶ  ταύτας   ποιήσειν, ἢν μὴ σὺ πρότερον
[40]   ἂν δυνηθῆναι διαλλάξαι τὰς πόλεις  ταύτας,   σοὶ δ' οὐδὲν τῶν τοιούτων
[30]   καὶ τὴν ἡμετέραν. Ἢν γὰρ  ταύτας   συστῆσαι δυνηθῇς, οὐ χαλεπῶς καὶ
[10]   ἐπαινούντων. (Ἀλλ' ὅμως ἁπάσας ἐγὼ  ταύτας   τὰς δυσχερείας ὑπεριδὼν οὕτως ἐπὶ
[110]   καὶ τῶν μὲν καὶ τοὺς  ἰδιώτας   καὶ τὰς πόλεις καὶ νεὼς
[120]   ἐν ἅπασι τοῖς πολέμοις μήτε  στρατιώτας   ἔχειν μήτε στρατηγοὺς μήτ' ἄλλο
[90]   δωρεὰς τὴν εἰς τοὺς  στρατιώτας   μισθοφοράν. (Καὶ μὴν εἰ βουληθεῖμεν
[90]   συνέπεσεν αὐτοῖς. (Καὶ μὴν καὶ  στρατιώτας   σὺ μὲν ἐξ ἑτοίμου λήψει
[50]   ἄνδρα καὶ δυνάμενον διαλῦσαι τοὺς  ἐνεστῶτας   πολέμους αὐτοῖς; (Ἀργείους τοίνυν ἴδοις
[0]   ταῖς μεγίσταις διαλυσαμέναις τὰ πρὸς  σφᾶς   αὐτὰς εἰς τὴν Ἀσίαν τὸν
[70]   πόλεις τὰς αὑτῶν εἰθισμένων εἰς  ταραχὰς   καθιστάναι, καὶ τὴν εἰρήνην τὴν
[100]   ταῖς αὑτῶν πόλεσιν στάσεις καὶ  ταραχὰς   καὶ σφαγὰς ἐμποιοῦντες ἐκτῶντο τὴν
[140]   μικροῖς πολιχνίοις καὶ νησυδρίοις τὰς  ἀρχὰς   κατασχόντας. Ἀλλ' ὅμως ἰσόθεον καὶ
[130]   οὐ πρὸς τὰς τούτων κτήσεις  ἀποβλέψας   ποιοῦμαι τοὺς λόγους, ἀλλ' οἰόμενος
[110]   τὴν καλλίστην ἤπερ ἐξ ὧν  παρέλαβες   ἐπὶ τὴν νῦν ὑπάρχουσαν προελθεῖν.
[30]   τούτων εἰ πρός τινας αὐτῶν  ἀηδές   τί σοι συμβέβηκεν, ἅπαντα ταῦτα
[60]   Σικελίᾳ πόλεις, ὅσαι περ ἦσαν  Ἑλληνίδες,   κατεστρέψατο, τηλικαύτην δὲ δύναμιν περιεβάλετο
[30]   ἀποδιδόντα γάρ σε χάριν ὧν  ὤφειλες,   ὑπολήψονται διὰ τὸ πλῆθος τοῦ
[50]   ταῦτα δρῶντες οὕτω χαίρουσιν ὡς  οὐδένες   ἄλλοι τοὺς πολεμίους ἀποκτείνοντες. Αἴτιον
[150]   σοι χάριν ἕξουσιν, οἱ μὲν  Ἕλληνες   ὑπὲρ ὧν ἂν εὖ πάσχωσιν,
[120]   διαλαβεῖν τὴν Ἀσίαν, ὡς λέγουσίν  τινες,   ἀπὸ Κιλικίας μέχρι Σινώπης, πρὸς
[120]   μάλιστα σπουδάζεις. (Ἴσως δ' ἄν  τινες   ἐπιτιμῆσαί μοι τολμήσειαν τῶν οὐδὲν
[100]   δυνάμεως· νῦν δὲ φοβοῦμαι μή  τινες   ἐπιτιμήσωσιν ἡμῖν, εἰ μηδὲν πώποτε
[10]   σὲ κατειπεῖν, ἐφ' οἷς ἐλύπησάν  τινές   με τῶν πλησιασάντων· οἶμαι γὰρ
[0]   καὶ καθαρῶς ἔχουσαν, ὅπερ εἰώθασί  τινες   ποιεῖν, ἀλλὰ τὴν ἀληθείαν τῶν
[10]   δόξαν μεγάλην ἐχόντων, εἴπερ μέλλουσί  τινες   προσέξειν αὐτοῖς τὸν νοῦν. (Ἅπερ
[50]   ποιήσειν. Ἢν γὰρ φανῶσιν ἕτεροί  τινες   τῶν προγεγενημένων μὴ καλλίοσι μὲν
[0]   τὰς μὲν τοιαύτας φεύγειν ἀποικίας,  αἵτινες   τετράκις πεντάκις ἀπολωλέκασιν τοὺς
[140]   τούτους τιμῶσιν ἅπαντες καὶ θαυμάζουσιν,  οἵτινες   ἀμφότερα δύνανται καὶ πολιτεύεσθαι καὶ
[150]   τῷ παρόντι κεχαρισμένως διειλεγμένους, ἀλλ'  οἵτινες   ἂν τοὺς ἐπιγιγνομένους οὕτω ποιήσωσι
[150]   ὑπὲρ ὧν ἂν εὖ πάσχωσιν,  Μακεδόνες   δ' ἢν βασιλικῶς ἀλλὰ μὴ
[120]   καὶ διεφθαρμένους ὑπὸ τῆς τρυφῆς,  ἄνδρες   ἐγγεγόνασιν οἳ τῆς Ἑλλάδος ἄρχειν
[150]   τῶν ἀνθρώπων διοικοῦσιν. Οὐ γὰρ  αὐτόχειρες   οὔτε τῶν ἀγαθῶν οὔτε τῶν
[110]   οἱ πρόγονοί σου φαίνονται καλλίστας  προκρίναντες.   Ἅπαντας μὲν οὖν χρὴ τοὺς
[50]   οὗτοι δὲ πρὸς κρείττους·  πάντες   ἂν ὁμολογήσειαν μέγιστον εἶναι τῶν
[30]   Ἀλλὰ μὴν κἀκεῖνο φανερὸν, ὅτι  πάντες   ἄνθρωποι τούτων πλείστην μνείαν ἔχουσιν
[130]   ἀπέστην. ~Διὸ δικαίως ἄν με  πάντες   ἐπαινοῖεν, ὅτι τῇ δυνάμει ταύτῃ
[50]   ὥσθ' ἡμᾶς μὲν παθεῖν  πάντες   ἴσασιν, τοὺς δ' ἄλλους τηλικούτοις
[70]   Θετταλοὶ μὲν καὶ Θηβαῖοι καὶ  πάντες   οἱ τῆς Ἀμφικτυονίας μετέχοντες ἕτοιμοι
[20]   λεγόμενοι τῶν ἀναγιγνωσκομένων, οὐδ' ὅτι  πάντες   ὑπειλήφασιν τοὺς μὲν περὶ σπουδαίων
[140]   καὶ τοὺς ἐκείνοις ὁμοίους γενομένους  ἅπαντες   ἂν εὐλογήσειαν. (Καίτοι τοὺς ὀνομαστοτάτους
[140]   ὀνομαστὴν τὴν αὑτῶν δόξαν κατέλιπον·  ἅπαντες   γὰρ φιλοῦσιν οὐ τοὺς σφίσιν
[140]   ὑπὲρ τῆς τῶν Ἑλλήνων σωτηρίας,  ἅπαντες   ἐγκωμιάζουσιν. (Τὴν αὐτὴν δὲ γνώμην
[130]   ὅτι τὸ μὲν σῶμα θνητὸν  ἅπαντες   ἔχομεν κατὰ δὲ τὴν εὐλογίαν
[40]   Ἕλλησι γενομένης; Οὗ τὴν φιλίαν  ἅπαντες   ἴσασιν ἡμᾶς τε καὶ Λακεδαιμονίους
[140]   δ' ὅτι μάλιστα τούτους τιμῶσιν  ἅπαντες   καὶ θαυμάζουσιν, οἵτινες ἀμφότερα δύνανται
[110]   ἔτι μᾶλλον νῦν τοιαύτην  ἅπαντες   περὶ σοῦ τὴν γνώμην ἕξουσιν.
[30]   αὐτῶν γενέσθαι διαφοράν. Ἀλλὰ γὰρ  ἅπαντες   πλείω πεφύκαμεν ἐξαμαρτάνειν κατορθοῦν.
[150]   ἄρχειν. Ἢν γὰρ ταῦτα πράττῃς,  ἅπαντές   σοι χάριν ἕξουσιν, οἱ μὲν
[140]   τὴν ἐμὴν δικαίως ἂν  ἅπαντες   συγγνώμην ἔχοιεν· ἢν δ' ὅμοια
[130]   αὐτοῖς τούτοις ὑπὸ σοῦ πραττομένοις  ἅπαντες   συνησθήσονται. Τῶν μὲν γὰρ εἰρημένων
[50]   μείζω δὲ καὶ δυσκολώτερα τούτων  ἐπιτελέσαντες,   τί λοιπὸν ἔσται τοῖς ἀντιλέγουσιν
[40]   Βοιωτίαν καὶ διοικίσαι τὰς πόλεις  βοηθήσαντες   ἡμεῖς ἐμποδὼν ἐγενόμεθα ταῖς ἐκείνων
[40]   μὴ κατορθώσαντες μὲν εὐθὺς ἀπώλλυντο,  (νικήσαντες   δ' οὐδὲν μᾶλλον ἀπηλλαγμένοι τῶν
[50]   σὲ λέληθεν. Καλλίστην γὰρ μάχην  νικήσαντες   καὶ δόξαν ἐξ αὐτῆς μεγίστην
[50]   τῶν ἐχθρῶν κρατήσαντες, καὶ πάντων  ἀμελήσαντες   ἠνώχλουν μὲν ταῖς πόλεσι ταῖς
[70]   νομιζόντων, οἳ πάντων τῶν ἄλλων  ἀμελήσαντες   περὶ τῆς σῆς δυνάμεως λέγουσιν
[50]   μηδ' ὁσιωτέροις ὧν ἡμεῖς συμβεβουλεύκαμεν  ἐπιχειρήσαντες,   μείζω δὲ καὶ δυσκολώτερα τούτων
[90]   καὶ πιστοτέρα; Φαίνονται γὰρ κἀκεῖνοι  κρατήσαντες   ἂν τῶν βασιλέως πραγμάτων εἰ
[50]   Οὐ γὰρ ἔφθασαν τῶν ἐχθρῶν  κρατήσαντες,   καὶ πάντων ἀμελήσαντες ἠνώχλουν μὲν
[50]   αὐτῶν τὰ πράγματα περιέστηκεν, ὥστ'  ἐλπίσαντες   ἅπαντας τοὺς Ἕλληνας ὑφ' αὑτοῖς
[120]   παύσομεν ἀθροιζομένους βίον αὐτοῖς ἱκανὸν  πορίσαντες,   λήσουσιν ἡμᾶς τοσοῦτοι γενόμενοι τὸ
[20]   τι ἂν ἐκείνοις δόξῃ. (Τούτων  ἀκούσαντες   ἀπῆλθον, οὐκ οἶδ' ὅπως τὴν
[40]   γυναικῶν τοιοῦτον κίνδυνον, ὃν μὴ  κατορθώσαντες   μὲν εὐθὺς ἀπώλλυντο, (νικήσαντες δ'
[150]   ἢν διὰ σὲ βαρβαρικῆς δεσποτείας  ἀπαλλαγέντες   Ἑλληνικῆς ἐπιμελείας τύχωσιν. (Ταῦθ' ὅπως
[40]   προῃροῦντο τεθνάναι μᾶλλον ζῆν  ἡττηθέντες   ὧν πρότερον ἐδέσποζον. (Πρὸς δὲ
[60]   νῦν ἀτυχίας δι' Ἀλκιβιάδην καθεστάναι·  (πεισθέντες   γὰρ ὑπ' αὐτοῦ τῆς κατὰ
[10]   τοιοῦτοι τῶν λόγων ἄκυροι τυγχάνουσιν  ὄντες   τοῖς νόμοις καὶ ταῖς πολιτείαις
[50]   καὶ δόξαν ἐξ αὐτῆς μεγίστην  λαβόντες,   διὰ τὸ μὴ καλῶς χρῆσθαι
[20]   κάλλιστα θεωρήσειας εἴ τι τυγχάνομεν  λέγοντες,   (ἢν τὰς μὲν δυσχερείας τὰς
[10]   πρότερον οὐκ εἰωθότες τοῦτο ποιεῖν,  λέγοντες   ὡς ἀτόποις καὶ λίαν ἀνοήτοις
[150]   δὲ τὰς πράξεις σε τάττουσιν,  νομίζοντες   τούτων μὲν σὲ κάλλιστ' ἂν
[50]   διαλυσάμενοι τὰ πρὸς Φωκέας πάλιν  ἐπανελθόντες   μείζοσιν αὐτοὺς συμφοραῖς περιβάλωσιν τῶν
[50]   κακὰ ποιοῦσιν ἐκείνους πάσχουσιν  ἀπιόντες   εἰς τὴν αὑτῶν· (ἐν μὲν
[70]   ῥᾳδίως κρατήσεις. (Ταῦτα φλυαροῦντες καὶ  φάσκοντες   ἀκριβῶς εἰδέναι καὶ ταχέως ἅπαντα
[50]   Φωκέων πόλεις τὰς αὑτῶν ἀπολωλέκασιν,  εἰσβάλλοντες   δ' εἰς τὴν τῶν πολεμίων
[50]   ὡς οὐδένες ἄλλοι τοὺς πολεμίους  ἀποκτείνοντες.   Αἴτιον δ' ἐστὶ τοῦ ταραχωδῶς
[50]   ὡς καὶ γῆς καὶ θαλάττης  ἄρξοντες.   (Τελευτῶντες δὲ πρὸς Φωκέας πόλεμον
[50]   τε πόλεων ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ  κρατήσοντες,   τόν τε τόπον ἅπαντα τὸν
[50]   τε τόπον ἅπαντα τὸν περιέχοντα  κατασχήσοντες,   τῶν τε χρημάτων τῶν ἐν
[0]   γὰρ παρώξυνον ἐπὶ τὸν πόλεμον,  συναγορεύοντες   ταῖς ἐπιθυμίαις ὑμῶν· ἐγὼ δὲ
[40]   οὐδεμίαν δ' ἡμέραν διαλείπουσιν  στρατεύοντες   ἐπί τινας μαχόμενοι πρός
[20]   οὐκ οἶδ' ὅπως τὴν διάνοιαν  ἔχοντες.   Πλὴν οὐ πολλαῖς ἡμέραις ὕστερον
[70]   καὶ πάντες οἱ τῆς Ἀμφικτυονίας  μετέχοντες   ἕτοιμοι συνακολουθεῖν, Ἀργεῖοι δὲ καὶ
[40]   σκεψαίμεθα τὰ Λακεδαιμονίων. (Οὗτοι γὰρ  ἄρχοντες   τῶν Ἑλλήνων, οὐ πολὺς χρόνος
[40]   μαχόμενοι πρός τινας  βοηθοῦντες   τοῖς ἀπολλυμένοις αὑτῶν. ~Τὸ δὲ
[50]   οἱ πολέμιοι διαλίπωσιν κακῶς αὐτοὺς  ποιοῦντες,   αὐτοὶ τοὺς ἐνδοξοτάτους καὶ πλουσιωτάτους
[100]   στάσεις καὶ ταραχὰς καὶ σφαγὰς  ἐμποιοῦντες   ἐκτῶντο τὴν τιμὴν ταύτην,
[70]   αὐτῶν κακῶν ἐπιθυμοῦντας ὧνπερ οἱ  λογοποιοῦντες,   ἔπειτα καὶ τοὺς οὐδενὶ λογισμῷ
[120]   πόλιν στέργειν ἐν τυγχάνουσι  κατοικοῦντες,   σὲ δ' ὥσπερ ἄφετον γεγενημένον
[100]   ὑμνοῦντες αὐτοῦ καὶ τοὺς ἄθλους  ἀπαριθμοῦντες   διατελοῦσιν, περὶ δὲ τῶν ἄλλων
[60]   τῶν μεγίστων πόλεων οἱ μάλιστ'  εὐδοκιμοῦντες   εἰς τὴν σὴν δυναστείαν, μετὰ
[100]   οἱ μὲν ἄλλοι τὴν ἀνδρείαν  ὑμνοῦντες   αὐτοῦ καὶ τοὺς ἄθλους ἀπαριθμοῦντες
[0]   εἰρήνην πρὶν ἐξεργασθῆναι τὸν λόγον,  σωφρονοῦντες·   ὅπως γὰρ οὖν πεπρᾶχθαι κρεῖττον
[70]   ἄλλων Ἑλλήνων ῥᾳδίως κρατήσεις. (Ταῦτα  φλυαροῦντες   καὶ φάσκοντες ἀκριβῶς εἰδέναι καὶ
[50]   λυσιτελεῖ τεθνάναι μᾶλλον ζῆν,  ἀναχωροῦντες   δὲ τοὺς ἐνδοξοτάτους αὑτῶν καὶ
[120]   τῆς αὐτῆς συγγενείας μετέχοντας ἀπολλύναι  ζητοῦντες.   (Διὸ καὶ σοὶ νομίζω συμφέρειν
[50]   τῶν πολιτῶν ἀπολλύουσιν, καὶ ταῦτα  δρῶντες   οὕτω χαίρουσιν ὡς οὐδένες ἄλλοι
[50]   καὶ γῆς καὶ θαλάττης ἄρξοντες.  (Τελευτῶντες   δὲ πρὸς Φωκέας πόλεμον ἐξήνεγκαν
[40]   τούτων, εἰ μήτ' αὐτοὶ τυγχάνουσιν  εἰδότες   μήθ' ἑτέρων ἀκηκόασιν ὅτι πολλοὶ
[130]   ἐπ' ἐλευθερίᾳ διαλυθῆναι, καὶ ταῦτ'  εἰδότες   ὅτι συστῆσαι μέν ἐστιν ἅπαντα
[10]   ἐτόλμησαν ἐπιπλῆξαί μοι πρότερον οὐκ  εἰωθότες   τοῦτο ποιεῖν, λέγοντες ὡς ἀτόποις
[50]   ~Τὸ δὲ μέγιστον τῶν κακῶν·  δεδιότες   γὰρ διατελοῦσιν μὴ Θηβαῖοι διαλυσάμενοι
[80]   αὐτοῖς ἐνεστώσης· ἅπερ καὶ σοὶ  συμβεβουλευκότες   τυγχάνομεν. (Περὶ μὲν οὖν τούτων
[130]   τῷ χρόνῳ συμπαρακολουθοῦσαν ἀθανασίας μεταλαμβάνομεν,  ἧς   ἄξιον ὀρεγομένους καθ' ὅσον οἷοί
[30]   μὲν γάρ ἐστίν σοι πατρὶς,  ἧς   δίκαιον τοσαύτην σε ποιεῖσθαι πρόνοιαν
[130]   μὲν τιμῆς ἐπιθυμοῦντας ἀεὶ μείζονος  ἧς   ἔχουσιν ὑπὸ πάντων ἐπαινουμένους, τοὺς
[20]   ἀλλὰ μετὰ λογισμοῦ καὶ φιλοσοφίας,  ἧς   καὶ σὲ μετεσχηκέναι φασίν. Μετὰ
[60]   περὶ τῆς κοινῆς σωτηρίας, περὶ  ἧς   οὐδεὶς ἄλλος φανήσεται τοιαύτην πρόνοιαν
[130]   ἄριστα βουλεύσει περὶ τούτων, ἢν  ὑπολάβῃς   μὴ μόνον τὸν λόγον τοῦτόν
[60]   μετὰ ποίας ἂν ἐπιμελείας καὶ  διατριβῆς   εὔξαιο τὸν βίον διαγαγεῖν, οὐδεμίαν
[50]   δὲ τριήρεις ἐξέπεμπον, ὡς καὶ  γῆς   καὶ θαλάττης ἄρξοντες. (Τελευτῶντες δὲ
[30]   Καὶ γὰρ ἐκείνους αὐξανομένης τῆς  ὀργῆς   οὐδεὶς ἂν διαλλάξειεν· ἐπὴν δὲ
[60]   Ἀσίας γενέσθαι δεσπότης. (Ὅπου δ'  Ἀλκιβιάδης   μὲν φυγὰς ὢν, Κόνων δὲ
[90]   τὴν γνώμην καὶ τὴν δύναμιν  εἰδῇς.   μὲν τοίνυν τούτου πατὴρ
[70]   θ' ὅταν καὶ μηδὲν σαυτῷ  συνειδῇς   ἐξαμαρτάνων. Χρὴ δὲ μὴ καταφρονεῖν
[150]   συναγαγεῖν, ἵν' ὡς ἐν ἐλαχίστοις  κατίδῃς   τὸ κεφάλαιον τῶν συμβεβουλευμένων. Φημὶ
[120]   προτρέπων ὡς ἠδυνάμην μετὰ πλείστης  σπουδῆς,   αἰσθανόμενος δ' ἔλαττον αὐτὴν φροντίζουσαν
[20]   δὲ τῶν καιρῶν καὶ τῆς  σπουδῆς   τῆς περὶ τὴν πρᾶξιν, καὶ
[20]   ἕκαστον αὐτῶν εἰς τὴν διάνοιαν  ἐξετάζῃς,   μὴ πάρεργον ποιούμενος μηδὲ μετὰ
[90]   δυνάμεως πρότερον οὔτε ναυτικῆς οὔτε  πεζῆς   καταστάντα κύριον, ἀλλ' ἐκ τῆς
[80]   ὑφ' ὑμῶν πεπραγμένοις, ~ὅταν οὕτω  διαθῇς   τοὺς Ἕλληνας ὥσπερ ὁρᾷς Λακεδαιμονίους
[70]   δὲ δεδίωσιν μὴ πρότερόν τι  πάθῃς   πρὶν τέλος ἐπιθεῖναι τοῖς πραττομένοις;
[20]   δυσχεράνας ἀποστῇς τῶν λοιπῶν μηδὲ  πάθῃς   ταὐτὸν τοῖς ἐπιτηδείοις τοῖς ἐμοῖς,
[120]   ταῦτα πράξῃς καὶ μάλιστα μὲν  πειραθῇς   ὅλην τὴν βασιλείαν ἀνελεῖν, εἰ
[30]   ἢν μὴ σὺ πρότερον αὐτῶν  ἐπιμεληθῇς.   (Τάχ' οὖν ἄν τις ἐνστῆναι
[10]   πρέσβεις πέμπειν πρὸς οὕστινας ἂν  βουληθῇς   καὶ δέχεσθαι παρ' ὧν ἄν
[90]   ἑτοίμου λήψει τοσούτους ὅσους ἂν  βουληθῇς·   οὕτω γὰρ ἔχει τὰ τῆς
[110]   τυχεῖν δόξης (οἵας ἂν αὐτὸς  βουληθῇς·   ῥᾴδιον γάρ ἐστιν ἐκ τῶν
[100]   δ' ἢν πολεμεῖν πρὸς αὐτὸν  βουληθῇς   συμφόρως ἕξειν. (Καὶ μὴν Ἰδριέα
[120]   Ὅτι δ' ἂν τούτων πρᾶξαι  δυνηθῇς   καὶ μόνον ἐπιχειρήσῃς, οὐκ
[30]   ἡμετέραν. Ἢν γὰρ ταύτας συστῆσαι  δυνηθῇς,   οὐ χαλεπῶς καὶ τὰς ἄλλας
[100]   ἐνιαυτὸν ἀναπέμπειν· εἰ δὲ σὺ  διαβαίης   εἰς τὴν ἤπειρον, ἐκεῖνός τ'
[40]   εἰ καὶ ταῦτα μόνος συστῆσαι  δυνηθείης.   Χρὴ δὲ τοὺς μέγα φρονοῦντας
[0]   ὑμᾶς, (πλὴν εἰ σὺ μὲν  πεισθείης   πλείονος ἀξίαν ἔσεσθαί σοι τὴν
[30]   τί ἂν ἀγαθὸν αὐτὰς ἐργασάμενος  φανείης   ἄξια καὶ σαυτοῦ καὶ τῶν
[70]   ἂν περιχαρὴς ὢν τὸν βίον  διατελοίης,   τηλικούτων εἰδὼς σαυτὸν πραγμάτων ἐπιστάτην
[30]   τὰς ἄλλας πολλῶν κακῶν ἀπαλλάξεις.  (Γνοίης   δ' ἂν ὡς οὐδεμιᾶς σοι
[0]   δὲ τούτοις, εἰ σὺ μὲν  γνοίης   ὅτι λόγῳ παραδοὺς τὴν χώραν
[70]   πῶς οὐκ ἂν εἰκότως μέγα  φρονοίης;   πῶς δ' οὐκ ἂν περιχαρὴς
[20]   κύριος γέγονεν; Ἁπάσης δὲ τῆς  Θρᾴκης   οὓς ἠβουλήθη δεσπότας κατέστησεν; Τὸν
[30]   σοι προσήκει τούτων ὀλιγωρεῖν, ἢν  ἀνενέγκῃς   αὐτῶν τὰς πράξεις ἐπὶ τοὺς
[150]   διὰ σὲ βαρβαρικῆς δεσποτείας ἀπαλλαγέντες  Ἑλληνικῆς   ἐπιμελείας τύχωσιν. (Ταῦθ' ὅπως μὲν
[150]   ἄλλων γένος, ἢν διὰ σὲ  βαρβαρικῆς   δεσποτείας ἀπαλλαγέντες Ἑλληνικῆς ἐπιμελείας τύχωσιν.
[100]   κείνας ὑπερεωρακέναι καὶ καταπεφρονηκέναι τῆς  βαρβαρικῆς   δυναστείας. (Τὰ τοίνυν περὶ τὴν
[90]   οὐδεμιᾶς πώποτε δυνάμεως πρότερον οὔτε  ναυτικῆς   οὔτε πεζῆς καταστάντα κύριον, ἀλλ'
[60]   γενόμενος κατῆλθεν εἰς τὴν πόλιν,  μεγάλης   μὲν δόξης τυχὼν, οὐ μὴν
[130]   ἀντικαταλλαξαμένους, ὑπὲρ δὲ τοῦ τυχεῖν  καλῆς   δόξης ἀποθνῄσκειν ἐν τοῖς πολέμοις
[150]   ἐπὶ τῆς Εὐρώπης κατοικοῦσιν πολεμῶν  διατελῇς,   ἀλλ' ὅπως ἂν ἐν τούτοις
[20]   καὶ τοὺς ἀναγιγνωσκομένους τῶν λόγων  ἀφέλῃς,   ἀναλαμβάνων δ' ἕκαστον αὐτῶν εἰς
[100]   τὸν ποταμὸν δυσχωρίας καὶ τῆς  ἄλλης   παρασκευῆς ἁπάσης· νῦν δ' οὗτος
[60]   διέτριβεν, αἰσθόμενος δ' Ἀγησίλαον μετὰ  πολλῆς   δυνάμεως εἰς τὴν Ἀσίαν διαβεβηκότα
[40]   συναίτιοι τῆς σωτηρίας αὐτοῖς κατέστημεν.  (Πολλῆς   οὖν ἀνοίας ἂν εἴη μεστὸς,
[80]   δὲ πλουσίοις, ἐκ ταπεινῶν δὲ  πολλῆς   χώρας καὶ πόλεων δεσπόταις. ~Ἐγὼ
[10]   τοῦτον οὐ τῆς ἡλικίας τῆς  ἐμῆς   δεόμενον ἀλλ' ἀνδρὸς ἀνθοῦσαν τὴν
[130]   ἐθέλοντας, ὅλως δὲ τοὺς μὲν  τιμῆς   ἐπιθυμοῦντας ἀεὶ μείζονος ἧς ἔχουσιν
[30]   ἰδίᾳ μαχομένοις. Καὶ γὰρ ἐκείνους  αὐξανομένης   τῆς ὀργῆς οὐδεὶς ἂν διαλλάξειεν·
[40]   τῆς πρὸς Ξέρξην τοῖς Ἕλλησι  γενομένης;   Οὗ τὴν φιλίαν ἅπαντες ἴσασιν
[90]   διαλεκτέον εἶναι τῆς τε σοὶ  γενησομένης   καὶ τῆς ἐκείνοις ὑπαρξάσης. Τὸ
[150]   οὖν ἐστὶν καλῶς τῆς τύχης  ἡγουμένης   ἀπολειφθῆναι καὶ μὴ παρασχεῖν σαυτὸν
[50]   ἀσμένους ἂν ἰδεῖν ἐπιστατοῦντα τῆς  εἰρήνης   ἀξιόχρεων ἄνδρα καὶ δυνάμενον διαλῦσαι
[0]   (Συνησθεὶς δὲ τοῖς περὶ τῆς  εἰρήνης   ψηφισθεῖσιν καὶ νομίσας οὐ μόνον
[20]   τοῖς ἐπιτηδείοις τοῖς ἐμοῖς, ἀλλ'  ἐπιμείνῃς   ἡσυχάζουσαν ἔχων τὴν διάνοιαν, ἕως
[60]   δὲ τούτων βουλεύῃ περὶ τῆς  κοινῆς   σωτηρίας, περὶ ἧς οὐδεὶς ἄλλος
[20]   τῆς τοῦ λέγοντος καὶ τῆς  φωνῆς   καὶ τῶν μεταβολῶν τῶν ἐν
[120]   ἅπαντας ἕξειν, ἢν ἔργῳ ταῦτα  πράξῃς   καὶ μάλιστα μὲν πειραθῇς ὅλην
[70]   ἀναστάτους Λακεδαιμονίους· ἢν δὲ ταῦτα  πράξῃς,   ὡς καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων
[20]   μετὰ τῆς τῶν πολλῶν  δόξης   ἄμεινον ἂν βουλεύσαιο περὶ αὐτῶν.
[130]   ὑπὲρ δὲ τοῦ τυχεῖν καλῆς  δόξης   ἀποθνῄσκειν ἐν τοῖς πολέμοις ἐθέλοντας,
[110]   τοιοῦτον οἷον σὺ κατεργασάμενος μεγίστης  δόξης   ἔτυχεν, οὐκ ἐξ ὧν ἔπραξεν
[110]   τοῖς ὑπ' ἐμοῦ λεγομένοις τυχεῖν  δόξης   (οἵας ἂν αὐτὸς βουληθῇς· ῥᾴδιον
[80]   καὶ τῶν πραγμάτων καὶ τῆς  δόξης   τῆς ἐμαυτοῦ καὶ τοῦ χρόνου
[20]   λόγος ἀποστερηθῇ τῆς τε  δόξης   τῆς τοῦ λέγοντος καὶ τῆς
[60]   εἰς τὴν πόλιν, μεγάλης μὲν  δόξης   τυχὼν, οὐ μὴν ἐπαινούμενος ὑφ'
[110]   ἕξουσιν. Χρὴ δὲ τοὺς μείζονος  δόξης   τῶν ἄλλων ἐπιθυμοῦντας περιβάλλεσθαι μὲν
[120]   λέγουσίν τινες, ἀπὸ Κιλικίας μέχρι  Σινώπης,   πρὸς δὲ τούτοις κτίσαι πόλεις
[130]   τὴν Ἀσίαν ἄμεινον πράττουσαν τῆς  Εὐρώπης   καὶ τοὺς βαρβάρους εὐπορωτέρους τῶν
[150]   βαρβάροις μόνον τοῖς ἐπὶ τῆς  Εὐρώπης   κατοικοῦσιν πολεμῶν διατελῇς, ἀλλ' ὅπως
[70]   φρονοίης; πῶς δ' οὐκ ἂν  περιχαρὴς   ὢν τὸν βίον διατελοίης, τηλικούτων
[100]   ἐλευθερίαν αὐτοῖς καὶ τοὔνομα τοῦτο  διασπείρῃς   εἰς τὴν Ἀσίαν, ὅπερ εἰς
[70]   τῶν ἄλλων ἀμελήσαντες περὶ τῆς  σῆς   δυνάμεως λέγουσιν ὡς οὐχ ὑπὲρ
[0]   δὲ πόλις ὑπὲρ τῆς  σῆς   δυναστείας· λυσιτελεῖν γὰρ σοὶ μὲν
[90]   ἀλλ' ἐκ τῆς ἀτυχίας τῆς  συμβάσης   αὐτῷ περὶ τὴν ἤπειρον ὀνομαστὸν
[80]   δὲ βαρβάροις φοβερός. (Καὶ μὴ  θαυμάσῃς,   ἅπερ ἐπέστειλα καὶ πρὸς Διονύσιον
[110]   Ἡρακλέους γεγονότας πολεμεῖν. (Καὶ μὴ  θαυμάσῃς   εἰ διὰ παντός σε τοῦ
[0]   ~ΙΣΟΚΡΑΤΟΥΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ. (Μὴ  θαυμάσῃς,   Φίλιππε, δίοτι τοῦ λόγου
[60]   αὐτῷ τῆς ἐξ ἀρχῆς γενέσεως  ὑπαρξάσης,   εἰς τοσοῦτον προῆλθον καὶ τηλικαῦτα
[90]   σοὶ γενησομένης καὶ τῆς ἐκείνοις  ὑπαρξάσης.   Τὸ μὲν τοίνυν μέγιστον, σὺ
[20]   οἰκούντων ἐγκρατὴς καὶ κύριος γέγονεν;  Ἁπάσης   δὲ τῆς Θρᾴκης οὓς ἠβουλήθη
[70]   ἀφ' Ἡρακλέους τινὶ πεφυκότων, ὃς  ἁπάσης   κατέστη τῆς Ἑλλάδος εὐεργέτης, ἐπιφέροι
[100]   δυσχωρίας καὶ τῆς ἄλλης παρασκευῆς  ἁπάσης·   νῦν δ' οὗτος ἀπήλλαξεν αὐτοὺς
[60]   εἰς τοσαύτην ἦλθεν μεταβολὴν ὥσθ'  ἁπάσης   τῆς Ἀσίας γενέσθαι δεσπότης. (Ὅπου
[70]   βοηθεῖν ἐὰν τὰ περὶ Φωκέας  διοικήσῃς,   ἔργῳ δ' ὑπὸ σαυτῷ ποιεῖσθαι
[90]   τοὺς Ἕλληνας εὔνους ἕξεις, ἤνπερ  ἐθελήσῃς   ἐμμεῖναι τοῖς περὶ τούτων εἰρημένοις,
[80]   οὐ χάλεπον τυχεῖν τούτων, ἢν  ἐθελήσῃς   κοινὸς ἅπασιν γενέσθαι καὶ παύσῃ
[120]   ἤνπερ αὐτός τ' ἐπὶ ταῦθ'  ὁρμήσῃς   καὶ τοὺς Ἕλληνας προτρέψῃς. (Ἐπεὶ
[150]   καὶ γνωσθεὶς οἷος εἶ, τούτων  ἐπιθυμήσῃς   ὧν ἐγὼ τυγχάνω συμβεβουλευκώς. Αἰσχρὸν
[120]   πρᾶξαι δυνηθῇς καὶ μόνον  ἐπιχειρήσῃς,   οὐκ ἔσθ' ὅπως οὐ μᾶλλον
[30]   τέτταρας μόνον πόλεις εὖ φρονεῖν  πείσῃς,   καὶ τὰς ἄλλας πολλῶν κακῶν
[50]   πλὴν πόλεμος· ὃν ἢν  διαλύσῃς,   οὐ μόνον αὐτοὺς τούτων ἀπαλλάξεις,
[140]   δύναμιν, ἢν τὴν νῦν ὑπάρχουσαν  καταλύσῃς.   (Ὥστε τῶν μὲν ἐπιγιγνομένων οὐδ'
[20]   διάνοιαν, ἕως ἂν διὰ τέλους  ἀκούσῃς   ἁπάντων τῶν λεγομένων. Οἶμαι γὰρ
[0]   τῆς ἀρρωστίας τῆς νῦν μοι  παρούσης   ἐπεθέμην γράφειν τὸν πρὸς σὲ
[40]   ταῖς ἐκείνων ἐπιθυμίαις· (καὶ πάλιν  μεταπεσούσης   τῆς τύχης καὶ Θηβαίων καὶ
[90]   ἀποθανεῖν. (Ἀλλ' ὅμως τηλικαύτης συμφορᾶς  συμπεσούσης   οὕτω σφόδρα κατεφρόνησεν βασιλεὺς
[140]   μείζω περιθεῖναι δόξαν τῆς νῦν  ὑπαρχούσης.   ~Οἶμαι δέ ς' οὐκ ἀγνοεῖν
[80]   τῆς μανίας τῆς νῦν αὐτοῖς  ἐνεστώσης·   ἅπερ καὶ σοὶ συμβεβουλευκότες τυγχάνομεν.
[30]   πιστεύομεν, Ἡρακλεῖ μὲν συναιτίαν γενέσθαι  τῆς   ἀθανασίας ὃν δὲ τρόπον, σοὶ
[100]   διὰ τὸν ποταμὸν δυσχωρίας καὶ  τῆς   ἄλλης παρασκευῆς ἁπάσης· νῦν δ'
[70]   καὶ Θηβαῖοι καὶ πάντες οἱ  τῆς   Ἀμφικτυονίας μετέχοντες ἕτοιμοι συνακολουθεῖν, Ἀργεῖοι
[110]   μὲν τῶν βαρβάρων, μνημεῖον δὲ  τῆς   ἀρετῆς τῆς αὑτοῦ καὶ τῶν
[0]   οὐ δι' ἄγνοιαν οὐδὲ διαψευσθεὶς  τῆς   ἀρρωστίας τῆς νῦν μοι παρούσης
[120]   μικρῶν πολεμοῦμεν καὶ τοὺς ἀφισταμένους  τῆς   ἀρχῆς τῆς βασιλέως συγκαταστρεφόμεθα καὶ
[60]   ναυμαχίᾳ Λακεδαιμονίους μὲν ἐξέβαλεν ἐκ  τῆς   ἀρχῆς, (τοὺς δ' Ἕλληνας ἠλευθέρωσεν,
[70]   εἰ μέν τις φαίη τὸν  τῆς   Ἀσίας βασιλέα τοῖς Ἕλλησιν ἐπιβουλεύειν
[60]   τοσαύτην ἦλθεν μεταβολὴν ὥσθ' ἁπάσης  τῆς   Ἀσίας γενέσθαι δεσπότης. (Ὅπου δ'
[120]   οὐδεὶς τοσοῦτον πεφρόνηκεν ὥστ' ἐπιχειρῆσαι  τῆς   Ἀσίας ἡμᾶς ποιῆσαι κυρίους, (ἀλλὰ
[90]   πεζῆς καταστάντα κύριον, ἀλλ' ἐκ  τῆς   ἀτυχίας τῆς συμβάσης αὐτῷ περὶ
[120]   μετὰ τῶν πατρικῶν ἐχθρῶν τοὺς  τῆς   αὐτῆς συγγενείας μετέχοντας ἀπολλύναι ζητοῦντες.
[20]   τε τῶν λόγων δυνάμεως καὶ  τῆς   αὑτοῦ διανοίας; (Ταῦτ' ἀκούσας ὡς
[110]   βαρβάρων, μνημεῖον δὲ τῆς ἀρετῆς  τῆς   αὑτοῦ καὶ τῶν κινδύνων, ὅρους
[50]   ἐν σοὶ τὰς ἐλπίδας ἔχουσι  τῆς   αὑτῶν σωτηρίας. Ὥστ' οἶμαι καὶ
[100]   κείνας ὑπερεωρακέναι καὶ καταπεφρονηκέναι  τῆς   βαρβαρικῆς δυναστείας. (Τὰ τοίνυν περὶ
[120]   καὶ τοὺς ἀφισταμένους τῆς ἀρχῆς  τῆς   βασιλέως συγκαταστρεφόμεθα καὶ λελήθαμεν ἡμᾶς
[130]   πολλάκις τοὺς ἐχθροὺς κυρίους γίγνεσθαι,  τῆς   δ' εὐνοίας τῆς παρὰ τῶν
[120]   βήματος μαινομένων ἐκείνην μὲν εἴασα,  τῆς   δὲ πραγματείας οὐκ ἀπέστην. ~Διὸ
[100]   αὐτὸς ποιησάμενος στρατείαν κρατήσειεν καὶ  τῆς   διὰ τὸν ποταμὸν δυσχωρίας καὶ
[80]   μὴ καὶ τῶν πραγμάτων καὶ  τῆς   δόξης τῆς ἐμαυτοῦ καὶ τοῦ
[110]   ἂν διέφθειρεν, εἰ μὴ καὶ  τῆς   δυνάμεως αὐτῶν ἐκράτησεν. Ταῦτα δὲ
[50]   διακειμένους ἀσμένους ἂν ἰδεῖν ἐπιστατοῦντα  τῆς   εἰρήνης ἀξιόχρεων ἄνδρα καὶ δυνάμενον
[0]   γιγνομένοις. (Συνησθεὶς δὲ τοῖς περὶ  τῆς   εἰρήνης ψηφισθεῖσιν καὶ νομίσας οὐ
[80]   τισιν δόξειε περὶ τῆς στρατείας  τῆς   εἰς τὴν Ἀσίαν συμβουλεύειν, ἐπὶ
[80]   ἀκήκοας, περὶ δὲ τῆς στρατείας  τῆς   εἰς τὴν Ἀσίαν ταῖς μὲν
[90]   τῆς τε σοὶ γενησομένης καὶ  τῆς   ἐκείνοις ὑπαρξάσης. Τὸ μὲν τοίνυν
[70]   δυνάμεως λέγουσιν ὡς οὐχ ὑπὲρ  τῆς   Ἑλλάδος ἀλλ' ἐπὶ ταύτην αὐξάνεται,
[120]   τῆς τρυφῆς, ἄνδρες ἐγγεγόνασιν οἳ  τῆς   Ἑλλάδος ἄρχειν ἠξίωσαν, τῶν δ'
[70]   τινὶ πεφυκότων, ὃς ἁπάσης κατέστη  τῆς   Ἑλλάδος εὐεργέτης, ἐπιφέροι τὴν αἰτίαν
[140]   ὑποβαλεῖν, οὐκ ἐμοῦ φροντίζον, ἀλλὰ  τῆς   Ἑλλάδος κηδόμενον καὶ βουλόμενον ταύτην
[60]   οὕτω ταπεινῶς πράξαντος ἀναστραφήσεσθαι τὰ  τῆς   Ἑλλάδος πράγματα καὶ τὰς μὲν
[90]   βουληθῇς· οὕτω γὰρ ἔχει τὰ  τῆς   Ἑλλάδος ὥστε ῥᾷον εἶναι συστῆσαι
[80]   τῶν πραγμάτων καὶ τῆς δόξης  τῆς   ἐμαυτοῦ καὶ τοῦ χρόνου τοῦ
[10]   λόγον τοῦτον οὐ τῆς ἡλικίας  τῆς   ἐμῆς δεόμενον ἀλλ' ἀνδρὸς ἀνθοῦσαν
[140]   δὲ τῆς Μαραθῶνι μάχης καὶ  τῆς   ἐν Σαλαμῖνι ναυμαχίας, καὶ μάλισθ'
[40]   ἐν Λεύκτροις, ὥστ' ἀπεστερήθησαν μὲν  τῆς   ἐν τοῖς Ἕλλησι δυναστείας, τοιούτους
[60]   Κῦρος δ' οὕτως οἰκτρᾶς αὐτῷ  τῆς   ἐξ ἀρχῆς γενέσεως ὑπαρξάσης, εἰς
[50]   συνιδεῖν ὅτι ταῦτα διοικεῖς πρὸ  τῆς   ἐπὶ τὸν βάρβαρον στρατείας. (Ὡς
[10]   τε τῶν Ἑλλήνων ὁμονοίας καὶ  τῆς   ἐπὶ τοὺς βαρβάρους στρατείας· ἔστι
[130]   περιορᾶν τὴν Ἀσίαν ἄμεινον πράττουσαν  τῆς   Εὐρώπης καὶ τοὺς βαρβάρους εὐπορωτέρους
[150]   τοῖς βαρβάροις μόνον τοῖς ἐπὶ  τῆς   Εὐρώπης κατοικοῦσιν πολεμῶν διατελῇς, ἀλλ'
[40]   Τίς γὰρ ἂν ὑπερβολὴ γένοιτο  τῆς   ἔχθρας τῆς πρὸς Ξέρξην τοῖς
[120]   μὲν οὐκ ὤκνησαν οὐδὲ προϋπάρξαι  τῆς   ἔχθρας τῆς πρὸς τοὺς Ἕλληνας,
[10]   μὲν τὸν λόγον τοῦτον οὐ  τῆς   ἡλικίας τῆς ἐμῆς δεόμενον ἀλλ'
[40]   φέρονται καὶ τῆς νυκτὸς καὶ  τῆς   ἡμέρας ὑπὸ τῶν οἰκετῶν τῶν
[50]   ἔτι περὶ τῆς πόλεως διαλεχθῆναι  τῆς   ἡμετέρας, εἰ μὴ προτέρα τῶν
[110]   τῶν ἐθνῶν τῶν ἐφ' ἑκατέρας  τῆς   ἠπείρου τὴν παραλίαν κατοικούντων ἅπαντας
[60]   παρόντων κακῶν ὅτε τὴν ἀρχὴν  τῆς   θαλάττης ἐλάμβανον, οὐκ ἂν ἐξελεγχθείη
[140]   οὐδεὶς ἂν ἐπαινέσειεν, οὔθ' ὅτι  τῆς   θαλάττης ἦρξεν, οὔθ' ὅτι τοσοῦτον
[20]   καὶ κύριος γέγονεν; Ἁπάσης δὲ  τῆς   Θρᾴκης οὓς ἠβουλήθη δεσπότας κατέστησεν;
[60]   καθεστάναι· (πεισθέντες γὰρ ὑπ' αὐτοῦ  τῆς   κατὰ θάλατταν δυνάμεως ἐπιθυμῆσαι, καὶ
[60]   μετὰ δὲ τούτων βουλεύῃ περὶ  τῆς   κοινῆς σωτηρίας, περὶ ἧς οὐδεὶς
[120]   τῶν βαρβάρων, ἅπαξ δ' ἀπὸ  τῆς   Λακεδαιμονίων ἀρχῆς, ὡμολόγουν ἂν πλημμελεῖν·
[80]   τις τοὺς Ἕλληνας καὶ παύσῃ  τῆς   μανίας τῆς νῦν αὐτοῖς ἐνεστώσης·
[140]   κατ' αὐτῆς γεγόνασιν, ἐκ δὲ  τῆς   Μαραθῶνι μάχης καὶ τῆς ἐν
[30]   τὴν Εὐρυσθέως δύναμιν ἐκεῖνόν τε  τῆς   μεγίστης ὕβρεως ἔπαυσεν καὶ τοὺς
[60]   τῶν βαρβάρων, ἐκτεθεὶς μὲν ὑπὸ  τῆς   μητρὸς εἰς τὴν ὁδὸν, ἀναιρεθεὶς
[40]   ἄγονται δὲ καὶ φέρονται καὶ  τῆς   νυκτὸς καὶ τῆς ἡμέρας ὑπὸ
[80]   Ἕλληνας καὶ παύσῃ τῆς μανίας  τῆς   νῦν αὐτοῖς ἐνεστώσης· ἅπερ καὶ
[0]   ἄγνοιαν οὐδὲ διαψευσθεὶς τῆς ἀρρωστίας  τῆς   νῦν μοι παρούσης ἐπεθέμην γράφειν
[140]   σοὶ πολὺ μείζω περιθεῖναι δόξαν  τῆς   νῦν ὑπαρχούσης. ~Οἶμαι δέ ς'
[40]   μᾶλλον αὐτὰς αἱρήσεσθαι τὰς ἐκ  τῆς   ὁμονοίας ὠφελείας τὰς ἐκ
[30]   μαχομένοις. Καὶ γὰρ ἐκείνους αὐξανομένης  τῆς   ὀργῆς οὐδεὶς ἂν διαλλάξειεν· ἐπὴν
[130]   κυρίους γίγνεσθαι, τῆς δ' εὐνοίας  τῆς   παρὰ τῶν πολλῶν καὶ τῶν
[90]   δέ μοι μετὰ ταῦτα περὶ  τῆς   παρασκευῆς διαλεκτέον εἶναι τῆς τε
[60]   οὐ μόνον δὲ τὰ τείχη  τῆς   πατρίδος ἀνώρθωσεν, ἀλλὰ καὶ τὴν
[50]   αὑτῶν καὶ μάλιστα τολμῶντας ὑπὲρ  τῆς   πατρίδος ἀποθνῄσκειν ἀπολλύουσιν. Εἰς τοῦτο
[90]   οὕτω σφόδρα κατεφρόνησεν βασιλεὺς  τῆς   περὶ αὑτὸν δυνάμεως, ὥστε προκαλεσάμενος
[20]   τῶν καιρῶν καὶ τῆς σπουδῆς  τῆς   περὶ τὴν πρᾶξιν, καὶ μηδὲν
[50]   ἂν ἦν ἡμῖν ἔτι περὶ  τῆς   πόλεως διαλεχθῆναι τῆς ἡμετέρας, εἰ
[50]   ἐπτηχότας διὰ τὸ μέγεθος τὸ  τῆς   πόλεως, οὐ τὴν αὐτὴν γνώμην
[0]   γιγνόμενον, ἐπεχείρησα λέγειν περί τε  τῆς   πόλεως ταύτης καὶ τῆς χώρας
[0]   πλείονος ἀξίαν ἔσεσθαί σοι τὴν  τῆς   πόλεως φιλίαν τὰς προσόδους
[80]   πραγμάτων. Συνέβαινεν οὖν ἐκ μὲν  τῆς   πραγματείας τῆς ὑπὲρ τῶν ἑταίρων
[40]   ἂν ὑπερβολὴ γένοιτο τῆς ἔχθρας  τῆς   πρὸς Ξέρξην τοῖς Ἕλλησι γενομένης;
[120]   ὤκνησαν οὐδὲ προϋπάρξαι τῆς ἔχθρας  τῆς   πρὸς τοὺς Ἕλληνας, ἡμεῖς δ'
[60]   καταστήσεις τοῖς πρωτεύσασιν, διαμαρτὼν δὲ  τῆς   προσδοκίας ἀλλ' οὖν τήν γ'
[70]   πάντων τῶν ἄλλων ἀμελήσαντες περὶ  τῆς   σῆς δυνάμεως λέγουσιν ὡς οὐχ
[0]   συμφερόντων, δὲ πόλις ὑπὲρ  τῆς   σῆς δυναστείας· λυσιτελεῖν γὰρ σοὶ
[20]   ἔτι δὲ τῶν καιρῶν καὶ  τῆς   σπουδῆς τῆς περὶ τὴν πρᾶξιν,
[90]   σέ τε τὸν νῦν ἡγησόμενον  τῆς   στρατείας καὶ βουλευσόμενον περὶ ἁπάντων
[80]   Ἕλληνας σχεδὸν ἀκήκοας, περὶ δὲ  τῆς   στρατείας τῆς εἰς τὴν Ἀσίαν
[80]   ἄλλων εἴ τισιν δόξειε περὶ  τῆς   στρατείας τῆς εἰς τὴν Ἀσίαν
[90]   κύριον, ἀλλ' ἐκ τῆς ἀτυχίας  τῆς   συμβάσης αὐτῷ περὶ τὴν ἤπειρον
[40]   τῶν Ἑλλήνων ποιησάμενοι συμμαχίαν συναίτιοι  τῆς   σωτηρίας αὐτοῖς κατέστημεν. (Πολλῆς οὖν
[30]   τοῖς δὲ παισὶ τοῖς ἐκείνου  τῆς   σωτηρίας. (Μόνη γὰρ ὑποστᾶσα τοὺς
[20]   ἐπειδὰν γὰρ λόγος ἀποστερηθῇ  τῆς   τε δόξης τῆς τοῦ λέγοντος
[90]   περὶ τῆς παρασκευῆς διαλεκτέον εἶναι  τῆς   τε σοὶ γενησομένης καὶ τῆς
[10]   (Μέλλω γάρ σοι συμβουλεύειν προστῆναι  τῆς   τε τῶν Ἑλλήνων ὁμονοίας καὶ
[20]   βιβλίον καὶ πολὺ διεψεῦσθαι νομιεῖν  τῆς   τε τῶν λόγων δυνάμεως καὶ
[100]   δ' ἄλλους οὐ δυναμένους ἄνευ  τῆς   τοιαύτης δυναστείας διοικεῖν τὸν βίον
[60]   Τίς γὰρ ἂν ὑπερβολὴ γένοιτο  τῆς   τοιαύτης εὐδαιμονίας, ὅταν πρέσβεις μὲν
[140]   διαπεπραγμένον; (Ἀλλὰ γὰρ εἱλόμην ἀποσχέσθαι  τῆς   τοιαύτης ἰδέας δι' ἀμφότερα, διά
[100]   τρόπον πολεμῶν τάχιστ' ἂν περιγένοιο  τῆς   τοῦ βασιλέως δυνάμεως· νῦν δὲ
[20]   λόγος ἀποστερηθῇ τῆς τε δόξης  τῆς   τοῦ λέγοντος καὶ τῆς φωνῆς
[0]   ὡς οἷόν τε πλεῖστον ἀφεστῶτα  τῆς   τούτων διανοίας. (Οὗτοι μὲν γὰρ
[120]   πολέμων ἀπείρους καὶ διεφθαρμένους ὑπὸ  τῆς   τρυφῆς, ἄνδρες ἐγγεγόνασιν οἳ τῆς
[10]   δὲ μόνῳ πολλὴν ἐξουσίαν ὑπὸ  τῆς   τύχης δεδομένην καὶ πρέσβεις πέμπειν
[150]   συμβεβουλευκώς. Αἰσχρὸν οὖν ἐστὶν καλῶς  τῆς   τύχης ἡγουμένης ἀπολειφθῆναι καὶ μὴ
[40]   ἐκείνων ἐπιθυμίαις· (καὶ πάλιν μεταπεσούσης  τῆς   τύχης καὶ Θηβαίων καὶ Πελοποννησίων
[110]   πολεμησάντων, (ὅσον οἱ μὲν μετὰ  τῆς   τῶν Ἑλλήνων δυνάμεως ἐν ἔτεσι
[140]   ὅτι τὴν αὑτῶν ἐξέλιπον ὑπὲρ  τῆς   τῶν Ἑλλήνων σωτηρίας, ἅπαντες ἐγκωμιάζουσιν.
[110]   καὶ τῶν κινδύνων, ὅρους δὲ  τῆς   τῶν Ἑλλήνων χώρας. (Τούτου δ'
[20]   τούτων σκοπούμενος μᾶλλον μετὰ  τῆς   τῶν πολλῶν δόξης ἄμεινον ἂν
[80]   οὖν ἐκ μὲν τῆς πραγματείας  τῆς   ὑπὲρ τῶν ἑταίρων ἐν κακοῖς
[130]   ἂν ἀξιόχρεως οὗτος ἔδοξεν εἶναι  τῆς   ὑποθέσεως. Οὐ μὴν ἀλλὰ σέ
[0]   γὰρ ὁμήρους λήψει παρ' ἡμῶν  τῆς   φιλίας, ὅσους περ ἂν ἐποίκους
[0]   νομίζειν οὐδαμῶς ἂν ἄλλως παύσασθαι  τῆς   φιλονικίας ὑμᾶς, (πλὴν εἰ σὺ
[20]   δόξης τῆς τοῦ λέγοντος καὶ  τῆς   φωνῆς καὶ τῶν μεταβολῶν τῶν
[50]   δ' ἡμετέραν πόλιν μέρος τι  τῆς   χῶρας ἀπεστέρουν, Εὔβοιαν δ' ἐπόρθουν,
[0]   τε τῆς πόλεως ταύτης καὶ  τῆς   χώρας οὐδὲν τῶν αὐτῶν οὔτε
[130]   ταῦτα λαβεῖν στερηθῆναι  τῆς   ψυχῆς. (Ἀλλὰ γὰρ οὐ πρὸς
[110]   δυνηθεῖεν ἀλλὰ κατά γε τὸ  τῆς   ψυχῆς ἦθος καὶ τὴν φιλανθρωπίαν
[100]   οὐδὲ τῶν ἐκδοθεισῶν αὐτῷ πόλεων  ἐγκρατής   ἐστιν. Ὥστ' οὐδεὶς ὅστις οὐκ
[20]   τῶν παρὰ τὸν Ἀδρίαν οἰκούντων  ἐγκρατὴς   καὶ κύριος γέγονεν; Ἁπάσης δὲ
[150]   βασιλικῶς ἀλλὰ μὴ τυραννικῶς αὐτῶν  ἐπιστατῇς,   τὸ δὲ τῶν ἄλλων γένος,
[70]   ὃς ἁπάσης κατέστη τῆς Ἑλλάδος  εὐεργέτης,   ἐπιφέροι τὴν αἰτίαν ταύτην, εἰς
[140]   ὁρῶσιν· ἡγοῦνται γὰρ τὸ μὲν  ἀρετῆς   εἶναι σημεῖον, τὰ δὲ πλεονεξίας.
[110]   τῶν βαρβάρων, μνημεῖον δὲ τῆς  ἀρετῆς   τῆς αὑτοῦ καὶ τῶν κινδύνων,
[140]   δύναμιν οὐδεὶς ἂν οὔτε λόγων  εὑρετὴς   οὔτε ποιητὴς ἐπαινέσειεν, ἀλλὰ μετά
[140]   ἂν οὔτε λόγων εὑρετὴς οὔτε  ποιητὴς   ἐπαινέσειεν, ἀλλὰ μετά γε τὴν
[60]   ὥσθ' ἁπάσης τῆς Ἀσίας γενέσθαι  δεσπότης.   (Ὅπου δ' Ἀλκιβιάδης μὲν φυγὰς
[120]   καταστήσεις. Ἢν δ' οὖν τούτων  διαμάρτῃς,   ἀλλ' ἐκεῖνό γε ῥᾳδίως ποιήσεις,
[80]   ὢν μήτε ῥήτωρ μήτ' ἄλλως  δυνάστης   θρασύτερόν σοι διείλεγμαι τῶν ἄλλων.
[110]   οὐδὲν τοιοῦτον οἷον σὺ κατεργασάμενος  μεγίστης   δόξης ἔτυχεν, οὐκ ἐξ ὧν
[30]   Εὐρυσθέως δύναμιν ἐκεῖνόν τε τῆς  μεγίστης   ὕβρεως ἔπαυσεν καὶ τοὺς παῖδας
[120]   ταῦτα προτρέπων ὡς ἠδυνάμην μετὰ  πλείστης   σπουδῆς, αἰσθανόμενος δ' ἔλαττον αὐτὴν
[20]   πρέπον σοι πράττειν, μὴ δυσχεράνας  ἀποστῇς   τῶν λοιπῶν μηδὲ πάθῃς ταὐτὸν
[50]   ἐξέπεμπον, ὡς καὶ γῆς καὶ  θαλάττης   ἄρξοντες. (Τελευτῶντες δὲ πρὸς Φωκέας
[60]   κακῶν ὅτε τὴν ἀρχὴν τῆς  θαλάττης   ἐλάμβανον, οὐκ ἂν ἐξελεγχθείη ψευδόμενος.
[140]   ἂν ἐπαινέσειεν, οὔθ' ὅτι τῆς  θαλάττης   ἦρξεν, οὔθ' ὅτι τοσοῦτον πλῆθος
[150]   πλείστων ἄρχειν. Ἢν γὰρ ταῦτα  πράττῃς,   ἅπαντές σοι χάριν ἕξουσιν, οἱ
[140]   τούτων μὲν πολλαὶ κατηγορίαι κατ'  αὐτῆς   γεγόνασιν, ἐκ δὲ τῆς Μαραθῶνι
[0]   ἡμῖν ταύτην αὐτὸς ἔργῳ κρατήσεις  αὐτῆς   καὶ προσέτι τὴν εὔνοιαν τὴν
[50]   μάχην νικήσαντες καὶ δόξαν ἐξ  αὐτῆς   μεγίστην λαβόντες, διὰ τὸ μὴ
[120]   γεννήσας ὑμᾶς, καὶ κινδυνεύειν ὑπὲρ  αὐτῆς   ὁμοίως, ὥσπερ ὑπὲρ ὧν μάλιστα
[10]   συμφέρουσαν, ἐπήρθην πάλιν γράψαι περὶ  αὐτῆς,   οὐκ ἀγνοῶν οὐδὲν τῶν περὶ
[120]   τῶν πατρικῶν ἐχθρῶν τοὺς τῆς  αὐτῆς   συγγενείας μετέχοντας ἀπολλύναι ζητοῦντες. (Διὸ
[100]   ἄλλους οὐ δυναμένους ἄνευ τῆς  τοιαύτης   δυναστείας διοικεῖν τὸν βίον τὸν
[60]   γὰρ ἂν ὑπερβολὴ γένοιτο τῆς  τοιαύτης   εὐδαιμονίας, ὅταν πρέσβεις μὲν ἥκωσιν
[140]   (Ἀλλὰ γὰρ εἱλόμην ἀποσχέσθαι τῆς  τοιαύτης   ἰδέας δι' ἀμφότερα, διά τε
[90]   τοῖς πολεμίοις ἀποθανεῖν. (Ἀλλ' ὅμως  τηλικαύτης   συμφορᾶς συμπεσούσης οὕτω σφόδρα κατεφρόνησεν
[0]   λέγειν περί τε τῆς πόλεως  ταύτης   καὶ τῆς χώρας οὐδὲν τῶν
[90]   (Ὥστε τίς ἂν γένοιτο παράκλησις  ταύτης   καλλίων καὶ πιστοτέρα; Φαίνονται γὰρ
[10]   νομίσας οὐδέποτ' ἂν εὑρεθῆναι καλλίω  ταύτης   ὑπόθεσιν οὐδὲ κοινοτέραν οὐδὲ μᾶλλον
[100]   ποταμὸν δυσχωρίας καὶ τῆς ἄλλης  παρασκευῆς   ἁπάσης· νῦν δ' οὗτος ἀπήλλαξεν
[90]   μοι μετὰ ταῦτα περὶ τῆς  παρασκευῆς   διαλεκτέον εἶναι τῆς τε σοὶ
[50]   ποιήσειν τι ἂν σὺ  κελεύῃς   καὶ συμβουλεύῃς. (Λοιπὸν δ' ἂν
[50]   τι ἂν σὺ κελεύῃς καὶ  συμβουλεύῃς.   (Λοιπὸν δ' ἂν ἦν ἡμῖν
[120]   ἀπείρους καὶ διεφθαρμένους ὑπὸ τῆς  τρυφῆς,   ἄνδρες ἐγγεγόνασιν οἳ τῆς Ἑλλάδος
[140]   γεγόνασιν, ἐκ δὲ τῆς Μαραθῶνι  μάχης   καὶ τῆς ἐν Σαλαμῖνι ναυμαχίας,
[60]   οὕτως οἰκτρᾶς αὐτῷ τῆς ἐξ  ἀρχῆς   γενέσεως ὑπαρξάσης, εἰς τοσοῦτον προῆλθον
[120]   πολεμοῦμεν καὶ τοὺς ἀφισταμένους τῆς  ἀρχῆς   τῆς βασιλέως συγκαταστρεφόμεθα καὶ λελήθαμεν
[60]   Λακεδαιμονίους μὲν ἐξέβαλεν ἐκ τῆς  ἀρχῆς,   (τοὺς δ' Ἕλληνας ἠλευθέρωσεν, οὐ
[120]   ἅπαξ δ' ἀπὸ τῆς Λακεδαιμονίων  ἀρχῆς,   ὡμολόγουν ἂν πλημμελεῖν· νῦν δ'
[10]   ἐλάττω τὴν βασιλείαν πεποίηκεν, ἀλλ'  εὐχῆς   ἄξια διαπέπρακται. ~Τί γὰρ ἐλλέλοιπεν;
[10]   μόνῳ πολλὴν ἐξουσίαν ὑπὸ τῆς  τύχης   δεδομένην καὶ πρέσβεις πέμπειν πρὸς
[150]   Αἰσχρὸν οὖν ἐστὶν καλῶς τῆς  τύχης   ἡγουμένης ἀπολειφθῆναι καὶ μὴ παρασχεῖν
[40]   ἐπιθυμίαις· (καὶ πάλιν μεταπεσούσης τῆς  τύχης   καὶ Θηβαίων καὶ Πελοποννησίων ἁπάντων
[130]   ταῦτα λαβεῖν στερηθῆναι τῆς  ψυχῆς.   (Ἀλλὰ γὰρ οὐ πρὸς τὰς
[110]   ἀλλὰ κατά γε τὸ τῆς  ψυχῆς   ἦθος καὶ τὴν φιλανθρωπίαν καὶ
[120]   ταῦθ' ὁρμήσῃς καὶ τοὺς Ἕλληνας  προτρέψῃς.   (Ἐπεὶ νῦν γε τίς οὐκ
[20]   εὐρυθμίαις καὶ ποικιλίαις κεκοσμήκαμεν αὐτὸν,  αἷς   αὐτός τε νεώτερος ὢν ἐχρώμην
[100]   σου πρὸς τὰς πόλεις ταύτας  αἷς   σοι παραινῶ προσέχειν τὸν νοῦν,
[40]   καὶ σοῦ μὲν ἐπιστατοῦντος ταῖς  διαλλαγαῖς,   τοῦ δὲ συμφέροντος πείθοντος, τῶν
[140]   τοῖς Ἕλλησι πεπολιτευμένος, ταῖς δὲ  στρατηγίαις   τοὺς βαρβάρους κατεστραμμένος; (Ἐγὼ μὲν
[150]   γέγραπται τοῖς καιροῖς καὶ ταῖς  ἀκριβείαις,   παρ' ὑμῶν τῶν ἀκουόντων πυνθάνεσθαι
[20]   τῶν μεταβολῶν τῶν ἐν ταῖς  ῥητορείαις   γιγνομένων, ἔτι δὲ τῶν καιρῶν
[10]   ὄντες τοῖς νόμοις καὶ ταῖς  πολιτείαις   ταῖς ὑπὸ τῶν σοφιστῶν γεγραμμέναις,
[20]   περὶ τὴν λέξιν εὐρυθμίαις καὶ  ποικιλίαις   κεκοσμήκαμεν αὐτὸν, αἷς αὐτός τε
[20]   γὰρ ταῖς περὶ τὴν λέξιν  εὐρυθμίαις   καὶ ποικιλίαις κεκοσμήκαμεν αὐτὸν, αἷς
[40]   ἡμεῖς ἐμποδὼν ἐγενόμεθα ταῖς ἐκείνων  ἐπιθυμίαις·   (καὶ πάλιν μεταπεσούσης τῆς τύχης
[0]   ἐπὶ τὸν πόλεμον, συναγορεύοντες ταῖς  ἐπιθυμίαις   ὑμῶν· ἐγὼ δὲ περὶ μὲν
[110]   ἐπὶ ταῖς συμφοραῖς καὶ ταῖς  τιμωρίαις   τεταγμένους δυσχερεστέρας τὰς ἐπωνυμίας ἔχοντας,
[140]   ῥηθησομένους, ὅταν φαίνῃ ταῖς μὲν  εὐεργεσίαις   ἐν ἅπασι τοῖς Ἕλλησι πεπολιτευμένος,
[20]   τόπον ἐκεῖνον τὰς μὲν ταῖς  εὐεργεσίαις   πρὸς τὴν αὑτοῦ συμμαχίαν προσῆκται,
[30]   καὶ ταῖς προσόδοις καὶ ταῖς  θυσίαις   μᾶλλον τοὺς θεοὺς τοὺς
[110]   ταῖς εὐχαῖς οὔτ' ἐν ταῖς  θυσίαις   τιμωμένους, ἀλλ' ἀποπομπὰς αὐτῶν ἡμᾶς
[50]   τὸ μὴ καλῶς χρῆσθαι ταῖς  εὐτυχίαις   οὐδὲν βέλτιον πράττουσιν τῶν ἡττηθέντων
[100]   παρὰ τῶν Ἑλλήνων ἐν ταῖς  συνθήκαις   ἐξέλαβεν, οὗτος δὲ τοσούτου δεῖ
[80]   μὲν ἀμφοτέρας, οὐ συμφωνούσας δ'  ἀλλήλαις   οὐδ' ἅμα πράττεσθαι δυναμένας. Προῃρεῖτο
[20]   τὴν διάνοιαν ἔχοντες. Πλὴν οὐ  πολλαῖς   ἡμέραις ὕστερον ἐπιτελεσθέντος τοῦ λόγου
[140]   ἄγανται τὴν ἧτταν τὴν ἐν  Θερμοπύλαις   τὰς ἄλλας νίκας, καὶ
[70]   συμφερόντων ἐν ταῖς τούτων ἀμφοτέρων  γνώμαις   μάλιστ' ἂν κατίδοις τὴν ἀλήθειαν.
[50]   περιγενησόμενοι ταῖς ἐκ τῶν ἰδίων  δαπάναις.   Ὧν οὐδὲν αὐτοῖς ἀποβέβηκεν, ἀλλ'
[0]   δόξειεν ταῖς πόλεσιν ταῖς μεγίσταις  διαλυσαμέναις   τὰ πρὸς σφᾶς αὐτὰς εἰς
[30]   (Ἅπασαι γάρ εἰσιν ὑπὸ ταῖς  εἰρημέναις   καὶ καταφεύγουσιν, ὅταν φοβηθῶσιν, ἐφ'
[10]   πολιτείαις ταῖς ὑπὸ τῶν σοφιστῶν  γεγραμμέναις,   (δεῖ δὲ τοὺς βουλομένους μὴ
[30]   ἄξια καὶ σαυτοῦ καὶ τῶν  ἐκείναις   πεπραγμένων πεποιηκώς. (Ἔχεις δὲ καιρόν·
[20]   ἁπάντων τῶν ἄλλων ἀμελήσαντι ταύταις  μόναις   προσέχειν τὸν νοῦν. Οὕτω δ'
[110]   αὐτὴν ἐξεπολιόρκησαν, δ' ἐν  ἡμέραις   ἐλάττοσιν τοσαύταις καὶ μετ'
[20]   διάνοιαν ἔχοντες. Πλὴν οὐ πολλαῖς  ἡμέραις   ὕστερον ἐπιτελεσθέντος τοῦ λόγου καὶ
[30]   ὑφ' ὧν ἂν ἐν ταῖς  συμφοραῖς   εὖ πάθωσιν. (Ὁρᾷς δ' ὡς
[110]   προσαγορευομένους, τοὺς δ' ἐπὶ ταῖς  συμφοραῖς   καὶ ταῖς τιμωρίαις τεταγμένους δυσχερεστέρας
[50]   Φωκέας πάλιν ἐπανελθόντες μείζοσιν αὐτοὺς  συμφοραῖς   περιβάλωσιν τῶν πρότερον γεγενημένων. Καίτοι
[150]   μὲν γέγραπται τοῖς καιροῖς καὶ  ταῖς   ἀκριβείαις, παρ' ὑμῶν τῶν ἀκουόντων
[100]   ὁρμωμένοις. (Οἱ μὲν γὰρ ἐν  ταῖς   αὑτῶν πόλεσιν στάσεις καὶ ταραχὰς
[90]   δύναμιν τοσοῦτον, ὅσονπερ ἂν εἰ  ταῖς   γυναιξὶν αὐτῶν συνέβαλον, ἤδη δ'
[140]   ἐν ἅπασι τοῖς Ἕλλησι πεπολιτευμένος,  ταῖς   δὲ στρατηγίαις τοὺς βαρβάρους κατεστραμμένος;
[40]   τε καὶ σοῦ μὲν ἐπιστατοῦντος  ταῖς   διαλλαγαῖς, τοῦ δὲ συμφέροντος πείθοντος,
[30]   ποιήσεις. (Ἅπασαι γάρ εἰσιν ὑπὸ  ταῖς   εἰρημέναις καὶ καταφεύγουσιν, ὅταν φοβηθῶσιν,
[50]   χρημάτων τῶν ἐν Δελφοῖς περιγενησόμενοι  ταῖς   ἐκ τῶν ἰδίων δαπάναις. Ὧν
[40]   πόλεις βοηθήσαντες ἡμεῖς ἐμποδὼν ἐγενόμεθα  ταῖς   ἐκείνων ἐπιθυμίαις· (καὶ πάλιν μεταπεσούσης
[50]   ἀμελήσαντες ἠνώχλουν μὲν ταῖς πόλεσι  ταῖς   ἐν Πελοποννήσῳ, Θετταλίαν δ' ἐτόλμων
[0]   παρώξυνον ἐπὶ τὸν πόλεμον, συναγορεύοντες  ταῖς   ἐπιθυμίαις ὑμῶν· ἐγὼ δὲ περὶ
[20]   τὸν τόπον ἐκεῖνον τὰς μὲν  ταῖς   εὐεργεσίαις πρὸς τὴν αὑτοῦ συμμαχίαν
[50]   διὰ τὸ μὴ καλῶς χρῆσθαι  ταῖς   εὐτυχίαις οὐδὲν βέλτιον πράττουσιν τῶν
[110]   ἱδρυμένους, τοὺς δ' οὔτ' ἐν  ταῖς   εὐχαῖς οὔτ' ἐν ταῖς θυσίαις
[30]   τιμῶσιν καὶ ταῖς προσόδοις καὶ  ταῖς   θυσίαις μᾶλλον τοὺς θεοὺς
[110]   ἐν ταῖς εὐχαῖς οὔτ' ἐν  ταῖς   θυσίαις τιμωμένους, ἀλλ' ἀποπομπὰς αὐτῶν
[0]   πλὴν εἰ δόξειεν ταῖς πόλεσιν  ταῖς   μεγίσταις διαλυσαμέναις τὰ πρὸς σφᾶς
[140]   περὶ σοῦ ῥηθησομένους, ὅταν φαίνῃ  ταῖς   μὲν εὐεργεσίαις ἐν ἅπασι τοῖς
[80]   στρατείας τῆς εἰς τὴν Ἀσίαν  ταῖς   μὲν πόλεσιν, ἃς ἔφην χρῆναί
[80]   κοινὸς ἅπασιν γενέσθαι καὶ παύσῃ  ταῖς   μὲν τῶν πόλεων οἰκείως ἔχων,
[10]   ποιῆσαι φανερὸν ὅτι τὸ μὲν  ταῖς   πανηγύρεσιν ἐνοχλεῖν καὶ πρὸς ἅπαντας
[20]   φαυλότερον φαίνεσθαι ποιήσειεν· οὐδὲ γὰρ  ταῖς   περὶ τὴν λέξιν εὐρυθμίαις καὶ
[50]   καὶ πάντων ἀμελήσαντες ἠνώχλουν μὲν  ταῖς   πόλεσι ταῖς ἐν Πελοποννήσῳ, Θετταλίαν
[60]   δι' ἐκεῖνον τὸν πόλεμον ἐν  ταῖς   πόλεσιν ἐγγεγενημένας, Λακεδαιμονίους δὲ τοὺς
[0]   ἡσυχίαν ἄγουσαν, πλὴν εἰ δόξειεν  ταῖς   πόλεσιν ταῖς μεγίσταις διαλυσαμέναις τὰ
[10]   τυγχάνουσιν ὄντες τοῖς νόμοις καὶ  ταῖς   πολιτείαις ταῖς ὑπὸ τῶν σοφιστῶν
[30]   τοῦ γένους ὑμῶν τιμῶσιν καὶ  ταῖς   προσόδοις καὶ ταῖς θυσίαις μᾶλλον
[20]   καὶ τῶν μεταβολῶν τῶν ἐν  ταῖς   ῥητορείαις γιγνομένων, ἔτι δὲ τῶν
[30]   ἔχουσιν ὑφ' ὧν ἂν ἐν  ταῖς   συμφοραῖς εὖ πάθωσιν. (Ὁρᾷς δ'
[110]   Ὀλυμπίους προσαγορευομένους, τοὺς δ' ἐπὶ  ταῖς   συμφοραῖς καὶ ταῖς τιμωρίαις τεταγμένους
[100]   ἅπασαν παρὰ τῶν Ἑλλήνων ἐν  ταῖς   συνθήκαις ἐξέλαβεν, οὗτος δὲ τοσούτου
[110]   δ' ἐπὶ ταῖς συμφοραῖς καὶ  ταῖς   τιμωρίαις τεταγμένους δυσχερεστέρας τὰς ἐπωνυμίας
[70]   περὶ τῶν σοὶ συμφερόντων ἐν  ταῖς   τούτων ἀμφοτέρων γνώμαις μάλιστ' ἂν
[10]   τοῖς νόμοις καὶ ταῖς πολιτείαις  ταῖς   ὑπὸ τῶν σοφιστῶν γεγραμμέναις, (δεῖ
[80]   δὲ πολλῆς χώρας καὶ πόλεων  δεσπόταις.   ~Ἐγὼ δ' οὐκ ἐκ τῶν
[0]   εἰ δόξειεν ταῖς πόλεσιν ταῖς  μεγίσταις   διαλυσαμέναις τὰ πρὸς σφᾶς αὐτὰς
[40]   ἀκριβῶς τὰ μέγιστα τῶν παρόντων  αὐταῖς,   καὶ πρῶτον μὲν σκεψαίμεθα τὰ
[10]   ἅπαντας λέγειν τοὺς συντρέχοντας ἐν  αὐταῖς   πρὸς οὐδένα λέγειν ἐστὶν, ἀλλ'
[0]   νῦν παρὰ τῶν Ἑλλήνων ἀξιοῦσιν  αὑταῖς   γίγνεσθαι, ταύτας εἰ παρὰ τῶν
[40]   τι ἂν ὑπολάβωσιν ὠφέλιμον  αὑταῖς   εἶναι, τοῦτο δὲ στεργούσας μόνον
[90]   ἐντελῆ τὸν μισθὸν ἀποδοὺς ἀποπέμψειν,  τοιαύταις   ἐλπίσιν ὑπαγαγόμενος καὶ πίστεις δοὺς
[110]   δ' ἐν ἡμέραις ἐλάττοσιν  τοσαύταις   καὶ μετ' ὀλίγων στρατεύσας ῥᾳδίως
[20]   προσήκειν ἁπάντων τῶν ἄλλων ἀμελήσαντι  ταύταις   μόναις προσέχειν τὸν νοῦν. Οὕτω
[120]   πόλεις ἐξ αὐτῶν συστῆσαι καὶ  ταύταις   ὁρίσαι τὴν Ἑλλάδα καὶ προβαλέσθαι
[90]   δωρεὰς δώσειν, τοῖς δ' ἄλλοις  στρατιώταις   ἐντελῆ τὸν μισθὸν ἀποδοὺς ἀποπέμψειν,
[90]   τοὺς θεοὺς ἐξαμαρτεῖν τοῖς  στρατιώταις   οὕτως ἐρήμοις οὖσι συμβαλεῖν. (Ὥστε
[110]   τοὺς δ' οὔτ' ἐν ταῖς  εὐχαῖς   οὔτ' ἐν ταῖς θυσίαις τιμωμένους,
[120]   τὴν τρὶς τοὺς Ἕλληνας ἐλευθερώσασαν,  δὶς   μὲν ἀπὸ τῶν βαρβάρων, ἅπαξ
[30]   λήθην ἐμποιοῦσι τῶν πρότερον ὑμῖν  εἰς   ἀλλήλους πεπλημμελημένων. Ἀλλὰ μὴν κἀκεῖνο
[30]   τὴν βασιλείαν καὶ τὴν ἡγεμονίαν  εἰς   ἅπαντα τὸν χρόνον δεδώκασιν· τὴν
[120]   ποιήσεις, ἀλλὰ καὶ πάντας ἡμᾶς  εἰς   ἀσφάλειαν καταστήσεις. Ἢν δ' οὖν
[50]   χῶρας ἀπεστέρουν, Εὔβοιαν δ' ἐπόρθουν,  εἰς   Βυζάντιον δὲ τριήρεις ἐξέπεμπον, ὡς
[30]   γεγενημένα κοινὰ θεῖναι δίκαιόν ἐστιν,  εἰς   δὲ τὸν ἐπίλοιπον χρόνον φυλακτέον
[130]   γεννήσας διὰ τὴν ἀρετὴν  εἰς   θεοὺς ἀνήγαγε, ταπεινοτέροις ὀνόμασιν
[60]   μὲν ἀφικέσθαι κατῃσχύνθη, πλεύσας δ'  εἰς   Κύπρον χρόνον μέν τινα περὶ
[90]   Κλέαρχον καὶ τοὺς ἄλλους ἡγεμόνας  εἰς   λόγον ἐλθεῖν, καὶ τούτοις μὲν
[150]   ἀπολειφθῆναι καὶ μὴ παρασχεῖν σαυτὸν  εἰς   βούλεταί σε προαγαγεῖν. (Νομίζω
[0]   ἐγγὺς δὲ τῶν δουλεύειν εἰθισμένων,  εἰς   οἷονπερ Λακεδαιμόνιον Κυρηναίους ἀπῴκισαν· (πρὸς
[70]   δὲ πόλεις τὰς αὑτῶν εἰθισμένων  εἰς   ταραχὰς καθιστάναι, καὶ τὴν εἰρήνην
[90]   ἐκ τῶν πόλεων πλέον ἀνήλισκον  εἰς   τὰς διδομένας τοῖς συλλέγουσιν δωρεὰς
[60]   δὲ τοὺς τότε δόξαντας εὐτυχεῖν  εἰς   τὰς νῦν ἀτυχίας δι' Ἀλκιβιάδην
[80]   τε πολεμεῖν καὶ τοὺς ἑταίρους  εἰς   τὰς πόλεις τὰς αὑτῶν καταγαγεῖν
[140]   πλῆθος χρημάτων εἰσπράξασα τοὺς συμμάχους  εἰς   τὴν ἀκρόπολιν ἀνήνεγκεν ἀλλὰ μὴν
[60]   δ' Ἀγησίλαον μετὰ πολλῆς δυνάμεως  εἰς   τὴν Ἀσίαν διαβεβηκότα καὶ πορθοῦντα
[100]   αὐτοῖς καὶ τοὔνομα τοῦτο διασπείρῃς  εἰς   τὴν Ἀσίαν, ὅπερ εἰς τοὺς
[80]   δόξειε περὶ τῆς στρατείας τῆς  εἰς   τὴν Ἀσίαν συμβουλεύειν, ἐπὶ ταύτην
[80]   περὶ δὲ τῆς στρατείας τῆς  εἰς   τὴν Ἀσίαν ταῖς μὲν πόλεσιν,
[0]   διαλυσαμέναις τὰ πρὸς σφᾶς αὐτὰς  εἰς   τὴν Ἀσίαν τὸν πόλεμον ἐξενεγκεῖν
[60]   ἀνώρθωσεν, ἀλλὰ καὶ τὴν πόλιν  εἰς   τὴν αὐτὴν δόξαν προήγαγεν ἐξ
[40]   ἄλλους ἀκολουθοῦντας, τούτους μετὰ Θηβαίων  εἰς   τὴν αὑτῶν εἰσβαλόντας, πρὸς οὓς
[50]   ποιοῦσιν ἐκείνους πάσχουσιν ἀπιόντες  εἰς   τὴν αὑτῶν· (ἐν μὲν γὰρ
[20]   ἀφέλῃς, ἀναλαμβάνων δ' ἕκαστον αὐτῶν  εἰς   τὴν διάνοιαν ἐξετάζῃς, μὴ πάρεργον
[110]   ἐποιεῖτο γὰρ τοὺς λόγους ὡς  εἰς   τὴν ἤπειρον διαβησόμενος καὶ βασιλεῖ
[100]   ἀναπέμπειν· εἰ δὲ σὺ διαβαίης  εἰς   τὴν ἤπειρον, ἐκεῖνός τ' ἂν
[70]   εὐεργέτης, ἐπιφέροι τὴν αἰτίαν ταύτην,  εἰς   τὴν μεγίστην αἰσχύνην ἂν αὐτὸν
[60]   ἐκτεθεὶς μὲν ὑπὸ τῆς μητρὸς  εἰς   τὴν ὁδὸν, ἀναιρεθεὶς δ' ὑπὸ
[130]   ἀρχὴν ἔχοντας, ὃν μήτηρ  εἰς   τὴν ὁδὸν ἐξέβαλεν, βασιλέας μεγάλους
[60]   τηλικούτων κακῶν αἴτιος γενόμενος κατῆλθεν  εἰς   τὴν πόλιν, μεγάλης μὲν δόξης
[0]   φιλίας, ὅσους περ ἂν ἐποίκους  εἰς   τὴν σὴν δυναστείαν ἀποστείλωμεν, τὸ
[60]   μεγίστων πόλεων οἱ μάλιστ' εὐδοκιμοῦντες  εἰς   τὴν σὴν δυναστείαν, μετὰ δὲ
[50]   τὰς αὑτῶν ἀπολωλέκασιν, εἰσβάλλοντες δ'  εἰς   τὴν τῶν πολεμίων ἐλάττω κακὰ
[20]   λέληθεν, ὅσον διαφέρουσιν τῶν λόγων  εἰς   τὸ πείθειν οἱ λεγόμενοι τῶν
[50]   τὸ παρὸν ἴσως ἂν ἐνοχλήσειεν·  εἰς   τοσαύτην δὲ ταραχὴν κατέστησεν οὐ
[60]   ἀναιρεθεὶς δ' ὑπὸ Περσίδος γυναικός,  εἰς   τοσαύτην ἦλθεν μεταβολὴν ὥσθ' ἁπάσης
[40]   κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν,  εἰς   τοσαύτην μεταβολὴν ἦλθον, ἐπειδὴ τὴν
[60]   τῆς ἐξ ἀρχῆς γενέσεως ὑπαρξάσης,  εἰς   τοσοῦτον προῆλθον καὶ τηλικαῦτα διεπράξαντο,
[120]   ταῦτα πάντα παρ' ἡμῶν μεταπεμπομένων,  εἰς   τοῦθ' ἥκομεν ἐπιθυμίας τοῦ κακῶς
[110]   καὶ τὴν εὔνοιαν ἣν εἶχεν  εἰς   τοὺς Ἕλληνας, δύναι' ἂν ὁμοιωθῆναι
[100]   διασπείρῃς εἰς τὴν Ἀσίαν, ὅπερ  εἰς   τοὺς Ἕλληνας εἰσπεσὸν καὶ τὴν
[120]   στρατηγοὺς μήτ' ἄλλο μηδὲν τῶν  εἰς   τοὺς κινδύνους χρησίμων, (ἀλλὰ ταῦτα
[90]   τοῖς συλλέγουσιν δωρεὰς τὴν  εἰς   τοὺς στρατιώτας μισθοφοράν. (Καὶ μὴν
[50]   ὑπὲρ τῆς πατρίδος ἀποθνῄσκειν ἀπολλύουσιν.  Εἰς   τοῦτο δ' αὐτῶν τὰ πράγματα
[60]   γένοιτο τῆς τοιαύτης εὐδαιμονίας, ὅταν  πρέσβεις   μὲν ἥκωσιν ἐκ τῶν μεγίστων
[10]   ὑπὸ τῆς τύχης δεδομένην καὶ  πρέσβεις   πέμπειν πρὸς οὕστινας ἂν βουληθῇς
[40]   τις καταπράξειεν, ἀλλ' ἐκείνοις οἷς  μηδεὶς   ἂν ἄλλος ἐπιχειρήσειε πλὴν τῶν
[70]   ἐφ' οἷς σὺ τυγχάνεις εἰσηγούμενος,  μηδεὶς   δ' ὀλιγώρως ἔχῃ τῶν παρὰ
[90]   ποιούμενον τὴν στρατείαν ταύτην; (Καὶ  μηδεὶς   ὑπολάβῃ με βούλεσθαι λαθεῖν, ὅτι
[60]   τῆς κοινῆς σωτηρίας, περὶ ἧς  οὐδεὶς   ἄλλος φανήσεται τοιαύτην πρόνοιαν πεποιημένος,
[150]   καὶ μᾶλλον ἁρμόττοντα τοῖς ὑπάρχουσιν  οὐδεὶς   ἄν σοι συμβουλεύσειεν, σαφῶς εἰδέναι
[80]   τυγχάνομεν. (Περὶ μὲν οὖν τούτων  οὐδεὶς   ἂν ἀντειπεῖν τῶν εὖ φρονούντων
[30]   γὰρ ἐκείνους αὐξανομένης τῆς ὀργῆς  οὐδεὶς   ἂν διαλλάξειεν· ἐπὴν δὲ κακῶς
[140]   ἐπεὶ καὶ τὴν πόλιν ἡμῶν  οὐδεὶς   ἂν ἐπαινέσειεν, οὔθ' ὅτι τῆς
[140]   ἀρχὴν καὶ τὴν Εὐρυσθέως δύναμιν  οὐδεὶς   ἂν οὔτε λόγων εὑρετὴς οὔτε
[60]   καὶ πεζὴν καὶ ναυτικὴν ὅσην  οὐδεὶς   ἀνὴρ τῶν πρὸ ἐκείνου γενομένων.
[130]   συνησθήσονται. Τῶν μὲν γὰρ εἰρημένων  οὐδεὶς   κεκοινώνηκεν, τῶν δ' ὠφελειῶν τῶν
[70]   σοι ζητοῦσι, τῶν δὲ φίλων  οὐδεὶς   ὅστις οὐκ ἂν ἀντειπεῖν ὑπὲρ
[100]   αὐτῷ πόλεων ἐγκρατής ἐστιν. Ὥστ'  οὐδεὶς   ὅστις οὐκ ἂν ἀπορήσειεν πότερα
[100]   τῶν τῇ ψυχῇ προσόντων ἀγαθῶν  οὐδεὶς   οὔτε τῶν ποιητῶν οὔτε τῶν
[140]   ἔθνη τοσαῦτα τυγχάνεις κατεστραμμένος ὅσας  οὐδεὶς   πῶποτε τῶν ἄλλων Ἑλλήνων πόλεις
[130]   καὶ καταπεφρονημένος ὑφ' ἁπάντων, ὡς  οὐδεὶς   πώποτε τῶν βασιλευσάντων. (Πρὸ πολλοῦ
[120]   ἄρχειν ἠξίωσαν, τῶν δ' Ἑλλήνων  οὐδεὶς   τοσοῦτον πεφρόνηκεν ὥστ' ἐπιχειρῆσαι τῆς
[10]   πλοῦτον καὶ δύναμιν κεκτημένον ὅσην  οὐδεὶς   τῶν Ἑλλήνων, μόνα τῶν
[130]   τυγχάνεις τοσαύτην δύναμιν κεκτημένος ὅσην  οὐδεὶς   τῶν τὴν Εὐρώπην κατοικησάντων, πρὸς
[120]   ὁμοίως, ὥσπερ ὑπὲρ ὧν μάλιστα  σπουδάζεις.   (Ἴσως δ' ἄν τινες ἐπιτιμῆσαί
[60]   τῆς μητρὸς εἰς τὴν ὁδὸν,  ἀναιρεθεὶς   δ' ὑπὸ Περσίδος γυναικός, εἰς
[60]   μνησθῶμεν καὶ περὶ τῶν βαρβάρων,  ἐκτεθεὶς   μὲν ὑπὸ τῆς μητρὸς εἰς
[50]   αὐτὴν γνώμην ἔσχεν ἐκείνοις, ἀλλ'  οἰηθεὶς   πειρατέον εἶναι βίᾳ κατελθεῖν προείλετο
[10]   λόγῳ τυγχάνω συμβεβουλευκώς. ~Ταῦτα δὲ  διανοηθεὶς   καὶ νομίσας οὐδέποτ' ἂν εὑρεθῆναι
[100]   αὐτοὺς, ἀπῆλθεν ἐκεῖθεν οὐ μόνον  ἡττηθεὶς,   ἀλλὰ καὶ καταγελασθεὶς καὶ δόξας
[10]   ἄλλως τε κἂν πρότερον  ἐκδοθεὶς   οὕτως γεγραμμένος ὥστε καὶ
[100]   οὐ μόνον ἡττηθεὶς, ἀλλὰ καὶ  καταγελασθεὶς   καὶ δόξας οὔτε βασιλεύειν οὔτε
[150]   ἀλλ' ὅπως ἂν ἐν τούτοις  γυμνασθεὶς   καὶ λαβὼν ἐμπειρίαν καὶ γνωσθεὶς
[0]   τοῖς διὰ τὸν πόλεμον γιγνομένοις.  (Συνησθεὶς   δὲ τοῖς περὶ τῆς εἰρήνης
[0]   ὡς οὐ δι' ἄγνοιαν οὐδὲ  διαψευσθεὶς   τῆς ἀρρωστίας τῆς νῦν μοι
[150]   γυμνασθεὶς καὶ λαβὼν ἐμπειρίαν καὶ  γνωσθεὶς   οἷος εἶ, τούτων ἐπιθυμήσῃς ὧν
[0]   ἀλλ' εἰκότως καὶ κατὰ μικρὸν  ὑπαχθείς.   (Ὁρῶν γὰρ τὸν πόλεμον τὸν
[80]   τῶν προειρημένων πολὺ καταδεέστερον τύχω  διαλεχθείς.   Καὶ γὰρ πρὸς τοῖς ἄλλοις
[60]   ἔσει ζηλωτὸς, ἀλλὰ καὶ σαυτὸν  μακαριεῖς.   Τίς γὰρ ἂν ὑπερβολὴ γένοιτο
[50]   κἂν δυνηθῇ συνιδεῖν ὅτι ταῦτα  διοικεῖς   πρὸ τῆς ἐπὶ τὸν βάρβαρον
[70]   ἡμῖν ἐπιβουλεύεις, (καὶ λόγῳ μὲν  μέλλεις   Μεσσηνίοις βοηθεῖν ἐὰν τὰ περὶ
[10]   πράγμασιν· ὅστις Φιλίππῳ συμβουλεύσοντα λόγον  μέλλεις   πέμπειν, ὃς εἰ καὶ πρότερον
[40]   εἴτ' εἰρηνικῶς εἴτε πολεμικῶς αἱ  πόλεις   αὗται πρὸς ἀλλήλας ἔχουσιν, εἰ
[40]   τὴν Βοιωτίαν καὶ διοικίσαι τὰς  πόλεις   βοηθήσαντες ἡμεῖς ἐμποδὼν ἐγενόμεθα ταῖς
[140]   οὐδεὶς πῶποτε τῶν ἄλλων Ἑλλήνων  πόλεις   εἷλεν, πῶς οὐκ ἂν πρὸς
[120]   καὶ τοῖς ἄλλοις παρέχουσιν, καὶ  πόλεις   ἐξ αὐτῶν συστῆσαι καὶ ταύταις
[120]   Σινώπης, πρὸς δὲ τούτοις κτίσαι  πόλεις   ἐπὶ τούτῳ τῷ τόπῳ καὶ
[30]   λαμβάνουσιν. Ὥστ' ἂν τέτταρας μόνον  πόλεις   εὖ φρονεῖν πείσῃς, καὶ τὰς
[110]   καὶ τοὺς ἰδιώτας καὶ τὰς  πόλεις   καὶ νεὼς καὶ βωμοὺς ἱδρυμένους,
[40]   τηλικαύτας μεταβολὰς γιγνομένας καὶ τὰς  πόλεις   μήτ' ἔχθρας μήθ' ὅρκων μήτ'
[60]   ἁπάσας δὲ τὰς ἐν Σικελίᾳ  πόλεις,   ὅσαι περ ἦσαν Ἑλληνίδες, κατεστρέψατο,
[110]   παύσας ταῦτα καὶ διαλλάξας τὰς  πόλεις   πρὸς ἀλλήλας, ὑπέδειξε τοῖς ἐπιγιγνομένοις
[50]   μὲν τοῦ λαβεῖν τὰς Φωκέων  πόλεις   τὰς αὑτῶν ἀπολωλέκασιν, εἰσβάλλοντες δ'
[70]   σοὶ μὲν φθονούντων, τὰς δὲ  πόλεις   τὰς αὑτῶν εἰθισμένων εἰς ταραχὰς
[80]   καὶ τοὺς ἑταίρους εἰς τὰς  πόλεις   τὰς αὑτῶν καταγαγεῖν καὶ κυρίους
[120]   ἐκεῖνό γε ῥᾳδίως ποιήσεις, τὰς  πόλεις   τὰς τὴν Ἀσίαν κατοικούσας ἐλευθερώσεις.
[100]   γὰρ πατήρ σου πρὸς τὰς  πόλεις   ταύτας αἷς σοι παραινῶ προσέχειν
[50]   ἀδύνατόν ἐστί σοι συστῆσαι τὰς  πόλεις   ταύτας, ἐκ τῶν εἰρημένων ἡγοῦμαί
[40]   μηδέν' ἂν δυνηθῆναι διαλλάξαι τὰς  πόλεις   ταύτας, σοὶ δ' οὐδὲν τῶν
[60]   κάλλιόν ἐστιν λαβεῖν πολλὰς  πόλεις   τῶν Ἑλληνίδων κατὰ κράτος ἑλεῖν·
[0]   τῶν πραγμάτων καὶ σὺ μὲν  πολεμεῖς   ὑπὲρ τῶν ἡμῖν συμφερόντων,
[120]   ἔχθρας τῆς πρὸς τοὺς Ἕλληνας,  ἡμεῖς   δ' οὐδ' ὑπὲρ ὧν κακῶς
[40]   καὶ διοικίσαι τὰς πόλεις βοηθήσαντες  ἡμεῖς   ἐμποδὼν ἐγενόμεθα ταῖς ἐκείνων ἐπιθυμίαις·
[40]   ἐπιχειρησάντων ἀνάστατον ποιῆσαι τὴν Σπάρτην,  ἡμεῖς   καὶ πρὸς ἐκείνους μόνοι τῶν
[50]   καλλίοσι μὲν μηδ' ὁσιωτέροις ὧν  ἡμεῖς   συμβεβουλεύκαμεν ἐπιχειρήσαντες, μείζω δὲ καὶ
[60]   καὶ πολλὰς βλασφημίας, οἷς δ'  ἡμεῖς   συμβεβουλεύκαμεν οὐδὲν πρόσεστι τούτων. Ἀλλ'
[70]   κατίδοις τὴν ἀλήθειαν. (Ἴσως οὖν  ὑπολαμβάνεις   μικροψυχίαν εἶναι τὸ τῶν βλασφημούντων
[70]   ὀρθὴν οὖσαν ἐφ' οἷς σὺ  τυγχάνεις   εἰσηγούμενος, μηδεὶς δ' ὀλιγώρως ἔχῃ
[140]   ἀληθινῶς· ὅστις γὰρ ἔθνη τοσαῦτα  τυγχάνεις   κατεστραμμένος ὅσας οὐδεὶς πῶποτε τῶν
[10]   καὶ μᾶλλον συμφερούσας ὧν νῦν  τυγχάνεις   προῃρημένος, (οὕτως ἐξεπλάγησαν μὴ διὰ
[130]   καιρὸν, ἐν σὺ μὲν  τυγχάνεις   τοσαύτην δύναμιν κεκτημένος ὅσην οὐδεὶς
[50]   διαλύσῃς, οὐ μόνον αὐτοὺς τούτων  ἀπαλλάξεις,   ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν ἄλλων
[30]   καὶ τὰς ἄλλας πολλῶν κακῶν  ἀπαλλάξεις.   (Γνοίης δ' ἂν ὡς οὐδεμιᾶς
[20]   μοι τοσοῦτον, ἢν αὐτὰς τὰς  πράξεις   ἁπλῶς δυνηθῶ διελθεῖν. Ἡγοῦμαι δὲ
[110]   τῷ λόγῳ παρακαλῶν ἐπὶ τοιαύτας  πράξεις,   ἃς ἐπὶ τῶν ἔργων οἱ
[110]   περιβάλλεσθαι μὲν τῇ διανοίᾳ τὰς  πράξεις,   δυνατὰς μὲν, εὐχῇ δ' ὁμοίας,
[50]   τοίνυν ὡς καὶ ῥᾳδίως ταῦτα  πράξεις,   ἐκ πολλῶν παραδειγμάτων οἶμαί σε
[30]   ὀλιγωρεῖν, ἢν ἀνενέγκῃς αὐτῶν τὰς  πράξεις   ἐπὶ τοὺς σαυτοῦ προγόνους· εὑρήσεις
[90]   χρόνον διέτριβον περὶ τὰς  πράξεις,   ἔτι δ' εἰ τοὺς ἄλλους
[50]   οὐ θᾶττον σὺ τὰ ῥᾴω  πράξεις   κεῖνοι τὰ χαλεπώτερα; (Σκέψαι
[150]   ἐπιγιγνομένους οὕτω ποιήσωσι τὰς σὰς  πράξεις   θαυμάζειν ὡς οὐδενὸς ἄλλου τῶν
[10]   ἀλλὰ πειρασόμενόν σε προτρέπειν ἐπὶ  πράξεις   οἰκειοτέρας καὶ καλλίους καὶ μᾶλλον
[110]   ἁπάσας σε μιμήσασθαι τὰς Ἡρακλέους  πράξεις,   οὐδὲ γὰρ ἂν τῶν θεῶν
[150]   ἡμῖν ἀπένειμαν, ἐπὶ δὲ τὰς  πράξεις   σε τάττουσιν, νομίζοντες τούτων μὲν
[90]   δὲ διαλεγόμενος, εἰ τὰς σὰς  πράξεις   σοι διεξιοίην, δικαίως ἂν ἀνόητος
[140]   προγεγενημένων ἔχω μὲν ὑπερβαλεῖν τὰς  πράξεις   τοῖς ἤδη διὰ σοῦ κατειργασμένοις,
[90]   σὺ μὲν τοὺς Ἕλληνας εὔνους  ἕξεις,   ἤνπερ ἐθελήσῃς ἐμμεῖναι τοῖς περὶ
[50]   δ' ἐπόρθουν, εἰς Βυζάντιον δὲ  τριήρεις   ἐξέπεμπον, ὡς καὶ γῆς καὶ
[100]   γὰρ ἐν ταῖς αὑτῶν πόλεσιν  στάσεις   καὶ ταραχὰς καὶ σφαγὰς ἐμποιοῦντες
[110]   ὅπως τῷ προγόνῳ σαυτὸν ὅμοιον  παρασκευάσεις;   (Λέγω δ' οὐχ ὡς δυνησόμενον
[120]   πράξας οὐ μόνον ἐκείνους εὐδαίμονας  ποιήσεις,   ἀλλὰ καὶ πάντας ἡμᾶς εἰς
[50]   περὶ τῶν ἄλλων ἄμεινον βουλεύεσθαι  ποιήσεις.   (Ἀλλὰ μὴν τὰ περὶ Θηβαίους
[30]   χαλεπῶς καὶ τὰς ἄλλας ὁμονοεῖν  ποιήσεις.   (Ἅπασαι γάρ εἰσιν ὑπὸ ταῖς
[120]   διαμάρτῃς, ἀλλ' ἐκεῖνό γε ῥᾳδίως  ποιήσεις,   τὰς πόλεις τὰς τὴν Ἀσίαν
[130]   Εὐρώπην κατοικησάντων, πρὸς ὃν δὲ  πολεμήσεις,   οὕτω σφόδρα μεμισημένος καὶ καταπεφρονημένος
[120]   ὅπως οὐ μᾶλλον τῶν ἄλλων  εὐδοκιμήσεις,   καὶ δικαίως ἤνπερ αὐτός τ'
[30]   πράξεις ἐπὶ τοὺς σαυτοῦ προγόνους·  εὑρήσεις   γὰρ ἑκάστῃ πολλὴν φιλίαν πρὸς
[0]   χώραν ἡμῖν ταύτην αὐτὸς ἔργῳ  κρατήσεις   αὐτῆς καὶ προσέτι τὴν εὔνοιαν
[70]   καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ῥᾳδίως  κρατήσεις.   (Ταῦτα φλυαροῦντες καὶ φάσκοντες ἀκριβῶς
[130]   γὰρ οὐ πρὸς τὰς τούτων  κτήσεις   ἀποβλέψας ποιοῦμαι τοὺς λόγους, ἀλλ'
[120]   καὶ πάντας ἡμᾶς εἰς ἀσφάλειαν  καταστήσεις.   Ἢν δ' οὖν τούτων διαμάρτῃς,
[60]   μὲν ἐνάμιλλον τὴν σαυτοῦ δόξαν  καταστήσεις   τοῖς πρωτεύσασιν, διαμαρτὼν δὲ τῆς
[100]   τῶν τ' ἄλλων σατραπῶν πολλοὺς  ἀποστήσεις,   ἢν ὑπόσχῃ τὴν ἐλευθερίαν αὐτοῖς
[30]   τί σοι συμβέβηκεν, ἅπαντα ταῦτα  διαλύσεις·   αἱ γὰρ ἐν τοῖς παροῦσι
[120]   πόλεις τὰς τὴν Ἀσίαν κατοικούσας  ἐλευθερώσεις.   Ὅτι δ' ἂν τούτων πρᾶξαι
[90]   γυναιξὶν αὐτῶν συνέβαλον, ἤδη δ'  ἐγκρατεῖς   δοκοῦντας εἶναι τῶν πραγμάτων διὰ
[90]   ἀποπέμψειν, τοιαύταις ἐλπίσιν ὑπαγαγόμενος καὶ  πίστεις   δοὺς τῶν ἐκεῖ νομιζομένων τὰς
[70]   πολὺν χρόνον ἤδη πᾶσιν ἡμῖν  ἐπιβουλεύεις,   (καὶ λόγῳ μὲν μέλλεις Μεσσηνίοις
[30]   καὶ τῶν ἐκείναις πεπραγμένων πεποιηκώς.  (Ἔχεις   δὲ καιρόν· ἀποδιδόντα γάρ σε
[30]   ὃν δὲ τρόπον, σοὶ μὲν  αὖθις   πυθέσθαι ῥᾴδιον, ἐμοὶ δὲ νῦν
[130]   μὲν πλούτου καὶ τῶν δυναστειῶν  πολλάκις   τοὺς ἐχθροὺς κυρίους γίγνεσθαι, τῆς
[150]   τὴν δ' αἰτίαν δι' ἣν,  πλεονάκις   τοῦ δέοντος εἴρηκα. (Λοιπὸν οὖν
[0]   μὲν τοιαύτας φεύγειν ἀποικίας, αἵτινες  τετράκις   πεντάκις ἀπολωλέκασιν τοὺς ἐμπολιτευθέντας,
[0]   φεύγειν ἀποικίας, αἵτινες τετράκις  πεντάκις   ἀπολωλέκασιν τοὺς ἐμπολιτευθέντας, ζητεῖν δ'
[110]   Ἑλλήνων δυνάμεως ἐν ἔτεσι δέκα  μόλις   αὐτὴν ἐξεπολιόρκησαν, δ' ἐν
[0]   ἐξ Ἀμφιπόλεως γιγνομένας, δὲ  πόλις   δυνηθείη καταμαθεῖν ὡς χρὴ τὰς
[0]   καὶ μὴ χρόνον ὀλίγον  πόλις   ἡμῶν διαλιποῦσα πάλιν ἑτέρων πολέμων
[40]   ~Ἐγὼ δ' ὅτε μὲν  πόλις   ἡμῶν ἐν τοῖς Ἕλλησιν ἐδυνάστευεν
[0]   τῶν ἡμῖν συμφερόντων, δὲ  πόλις   ὑπὲρ τῆς σῆς δυναστείας· λυσιτελεῖν
[100]   ἀρχηγὸν, εἰ τῷ μὲν εἴη  θέμις,   οἱ δὲ δύναμιν λάβοιεν, τῶν
[120]   τῶν καθ' ἡμέραν καὶ λυμαινομένους  οἷς   ἂν ἐντύχωσιν. (Οὓς εἰ μὴ
[60]   καὶ δυσμένειαν καὶ πολλὰς βλασφημίας,  οἷς   δ' ἡμεῖς συμβεβουλεύκαμεν οὐδὲν πρόσεστι
[20]   μετέπεσον ὥστ' ᾐσχύνοντο μὲν ἐφ'  οἷς   ἐθρασύναντο, μετέμελεν δ' αὐτοῖς ἁπάντων
[10]   ἀδόξους ἄνδρας οὐδ' ἀνοήτους, ἀλλ'  οἷς   ἐκεῖνος ἀνακοινούμενος οὐκ ἐλάττω τὴν
[10]   δὲ πρὸς σὲ κατειπεῖν, ἐφ'  οἷς   ἐλύπησάν τινές με τῶν πλησιασάντων·
[70]   μὲν πυνθάνωνται περὶ αὐτῶν ἐν  οἷς   ἐστὶν, οἱ δ' εὔχωνταί σε
[60]   τῶν ἔργων μάλιστ' ἐπιχειρεῖν, ἐν  οἷς   κατορθώσας μὲν ἐνάμιλλον τὴν σαυτοῦ
[50]   Φωκίδι τῶν μισθοφόρων τινὰς ἀποκτείνουσιν  οἷς   λυσιτελεῖ τεθνάναι μᾶλλον ζῆν,
[40]   ἄν τις καταπράξειεν, ἀλλ' ἐκείνοις  οἷς   μηδεὶς ἂν ἄλλος ἐπιχειρήσειε πλὴν
[70]   Ἑλλάδα πᾶσαν ὀρθὴν οὖσαν ἐφ'  οἷς   σὺ τυγχάνεις εἰσηγούμενος, μηδεὶς δ'
[70]   ὅτι τοῖς αὐτοῖς ἄν τις  λόγοις   χρώμενος τοὺς μὲν βλάψειεν, τοὺς
[50]   ἐνεστῶτας πολέμους αὐτοῖς; (Ἀργείους τοίνυν  ἴδοις   ἂν τὰ μὲν παραπλησίως τοῖς
[130]   οἷοί τ' ἐσμὲν ὁτιοῦν πάσχειν.  (Ἴδοις   δ' ἂν καὶ τῶν ἰδιωτῶν
[10]   καὶ τῶν Ἑλλήνων πολλοὺς ἂν  ἴδοις   ἐκεῖ κατοικοῦντας, οὐκ ἀδόξους ἄνδρας
[70]   τούτων ἀμφοτέρων γνώμαις μάλιστ' ἂν  κατίδοις   τὴν ἀλήθειαν. (Ἴσως οὖν ὑπολαμβάνεις
[30]   γένους ὑμῶν τιμῶσιν καὶ ταῖς  προσόδοις   καὶ ταῖς θυσίαις μᾶλλον
[30]   ποτε γενέσθαι Λακεδαιμονίοις οὔτε Λακεδαιμονίους  Θηβαίοις   οὔθ' ὅλως τοὺς εἰθισμένους ἅπαντα
[70]   ἄλλοις κοινὴν πόλεμον τοῖς αὑτῶν  ἰδίοις   εἶναι νομιζόντων, οἳ πάντων τῶν
[20]   λοιπῶν μηδὲ πάθῃς ταὐτὸν τοῖς  ἐπιτηδείοις   τοῖς ἐμοῖς, ἀλλ' ἐπιμείνῃς ἡσυχάζουσαν
[90]   πρότερον εἰρημένων. Τοῖς μὲν οὖν  οἰκείοις   τυχὸν ἂν χρησαίμην, ἂν σφόδρα
[40]   τῇ πόλει πρὸς αὐτοῖς τοῖς  ἀρχείοις   περὶ παίδων καὶ γυναικῶν τοιοῦτον
[90]   ἄλλων, ἐν μέσοις γενόμενον τοῖς  πολεμίοις   ἀποθανεῖν. (Ἀλλ' ὅμως τηλικαύτης συμφορᾶς
[70]   ἐπιβουλεύεις, (καὶ λόγῳ μὲν μέλλεις  Μεσσηνίοις   βοηθεῖν ἐὰν τὰ περὶ Φωκέας
[30]   Ἀργείους φίλους ἄν ποτε γενέσθαι  Λακεδαιμονίοις   οὔτε Λακεδαιμονίους Θηβαίοις οὔθ' ὅλως
[140]   ἀρίστους αὐτῶν ἴσμεν ἐν μικροῖς  πολιχνίοις   καὶ νησυδρίοις τὰς ἀρχὰς κατασχόντας.
[140]   ἴσμεν ἐν μικροῖς πολιχνίοις καὶ  νησυδρίοις   τὰς ἀρχὰς κατασχόντας. Ἀλλ' ὅμως
[100]   συμβούλους ὧνπερ ἐγώ. (Χρῶμαι δὲ  τεκμηρίοις   ἐξ ὧν διαπεπραγμένοι τυγχάνουσιν.
[110]   προσήκει. Τὸ γὰρ μὴ δεῖν  ἀλλοτρίοις   χρῆσθαι παραδείγμασιν ἀλλ' οἰκεῖον ὑπάρχειν,
[80]   γενέσθαι λαμπροῖς, ἐκ πενήτων δὲ  πλουσίοις,   ἐκ ταπεινῶν δὲ πολλῆς χώρας
[80]   τῆς ὑπὲρ τῶν ἑταίρων ἐν  κακοῖς   καὶ κινδύνοις εἶναι τοὺς Ἕλληνας,
[50]   ἴσασιν, τοὺς δ' ἄλλους τηλικούτοις  κακοῖς   περιπεσεῖν ~ὥστε μηδέπω νῦν ἐξιτήλους
[0]   ἦν αὐτὴν συνέχεσθαι τοῖς  κακοῖς   τοῖς διὰ τὸν πόλεμον γιγνομένοις.
[100]   τὰ δ' ἐν πολέμῳ καὶ  κακοῖς   τοσούτοις ἐστὶν ὥστ' ἐκείνῳ μὲν
[40]   οὓς οἱ διαλυσάμενοι μεγάλων ἀγαθῶν  ἀλλήλοις   αἴτιοι κατέστησαν. Τίς γὰρ ἂν
[40]   Ὁρῶ γάρ σε τῶν τοῖς  ἄλλοις   ἀνελπίστων δοκούντων εἶναι καὶ παραδόξων
[60]   καὶ τῇ δόξῃ καὶ τοῖς  ἄλλοις   ἅπασιν, ἐπιθυμήσας μοναρχίας ἀλόγως καὶ
[0]   ἀλλὰ καὶ σοὶ καὶ τοῖς  ἄλλοις   Ἕλλησιν ἅπασι συνοίσειν, ἀποστῆσαι μὲν
[70]   καὶ τὴν εἰρήνην τὴν τοῖς  ἄλλοις   κοινὴν πόλεμον τοῖς αὑτῶν ἰδίοις
[80]   διαλεχθείς. Καὶ γὰρ πρὸς τοῖς  ἄλλοις   λόγος πανηγυρικὸς,
[120]   αὐτοί τ' ἔχουσιν καὶ τοῖς  ἄλλοις   παρέχουσιν, καὶ πόλεις ἐξ αὐτῶν
[90]   μεγάλας δωρεὰς δώσειν, τοῖς δ'  ἄλλοις   στρατιώταις ἐντελῆ τὸν μισθὸν ἀποδοὺς
[120]   ἐκεῖνον. Προσήκει δὲ τοῖς μὲν  ἄλλοις   τοῖς ἀφ' Ἡρακλέους πεφυκόσι καὶ
[20]   νεώτερος ὢν ἐχρώμην καὶ τοῖς  ἄλλοις   ὑπέδειξα, δι' ὧν τοὺς λόγους
[0]   δηλώσω καὶ σοὶ καὶ τοῖς  ἄλλοις   ὡς οὐ δι' ἄγνοιαν οὐδὲ
[60]   ὑφ' ἁπάντων. Κόνων δ' οὐ  πολλοῖς   ἔτεσιν ὕστερον ἀντίστροφα τούτων ἔπραξεν.
[20]   πάθῃς ταὐτὸν τοῖς ἐπιτηδείοις τοῖς  ἐμοῖς,   ἀλλ' ἐπιμείνῃς ἡσυχάζουσαν ἔχων τὴν
[90]   εἰ τοὺς ἄλλους ὁρῶν τοῖς  ἐμοῖς   χρωμένους αὐτὸς μόνος ἀπειχόμην τῶν
[130]   καλῆς δόξης ἀποθνῄσκειν ἐν τοῖς  πολέμοις   ἐθέλοντας, ὅλως δὲ τοὺς μὲν
[120]   ὁμολογούντων ἐκείνων ἐν ἅπασι τοῖς  πολέμοις   μήτε στρατιώτας ἔχειν μήτε στρατηγοὺς
[90]   ἐξαμαρτεῖν τοῖς στρατιώταις οὕτως  ἐρήμοις   οὖσι συμβαλεῖν. (Ὥστε τίς ἂν
[120]   καὶ τοῖς ἐν πολιτείᾳ καὶ  νόμοις   ἐνδεδεμένοις ἐκείνην τὴν πόλιν στέργειν
[10]   λόγων ἄκυροι τυγχάνουσιν ὄντες τοῖς  νόμοις   καὶ ταῖς πολιτείαις ταῖς ὑπὸ
[10]   τῶν ἀνδρῶν ὑπὸ πόλεσι καὶ  νόμοις   οἰκοῦντας, καὶ οὐδὲν ἐξὸν αὐτοῖς
[80]   χαριέντως τοῖς ἐξεργάζεσθαι καὶ διαπονεῖν  δυναμένοις.   (Τὴν μὲν οὖν ἀρχὴν τοῦ
[70]   προγόνοις καὶ τοῖς ὑφ' ὑμῶν  πεπραγμένοις,   ~ὅταν οὕτω διαθῇς τοὺς Ἕλληνας
[120]   τοῖς ἐν πολιτείᾳ καὶ νόμοις  ἐνδεδεμένοις   ἐκείνην τὴν πόλιν στέργειν ἐν
[70]   ἐκεῖνος κατέλιπεν τοῖς ἐξ αὑτοῦ  γεγενημένοις,   μὴ πειρῷτο διαφυλάττειν, ἀμελήσας δὲ
[90]   ἐθελήσῃς ἐμμεῖναι τοῖς περὶ τούτων  εἰρημένοις,   ἐκεῖνοι δὲ διὰ τὰς δεκαρχίας
[50]   ἂν τὰ μὲν παραπλησίως τοῖς  εἰρημένοις   πράττοντας, τὰ δὲ χεῖρον τούτων
[30]   οὖν ἄν τις ἐνστῆναι τοῖς  εἰρημένοις   τολμήσειεν, λέγων ὡς ἐπιχειρῶ σε
[110]   προσήκουσα μὲν καὶ πρέπουσα τοῖς  προειρημένοις,   τὸν δὲ καιρὸν ἔχουσα μάλιστα
[80]   βούλομαι λέγειν τοῖς ἐν ἐκείνῳ  γεγραμμένοις   οὔτ' ἔτι καινὰ δύναμαι ζητεῖν.
[80]   ἂν ἐμαυτὸν οὐκ ἐν τοῖς  ἀπολελειμμένοις   ἀλλ' ἐν τοῖς προέχουσι τῶν
[110]   ἔχουσα μάλιστα σύμμετρον τοῖς νῦν  λεγομένοις.   (Ἐκεῖνος γὰρ ὁρῶν τὴν Ἑλλάδα
[10]   ἠβουλήθην ἅμα τοῖς πρὸς σὲ  λεγομένοις   καὶ τοῖς μετ' ἐμοῦ διατρίψασιν
[0]   τοῖς ὑπὸ τῶν σῶν ἑταίρων  λεγομένοις   οὔτε τοῖς ὑπὸ τῶν ῥητόρων
[130]   ὅτι τούτοις ὑπ' ἐμοῦ μὲν  λεγομένοις   πολλοὶ φθονήσουσι, τοῖς δ' αὐτοῖς
[110]   σοι πεισθέντι τοῖς ὑπ' ἐμοῦ  λεγομένοις   τυχεῖν δόξης (οἵας ἂν αὐτὸς
[140]   ἢν δ' ὅμοια τοῖς πρότερον  διαδεδομένοις,   νομίζειν αὐτὰ χρὴ μὴ τὸ
[80]   αὐτὸν τρόπον γράψαι τοῖς πρότερον  ἐκδεδομένοις,   ἀλλ' οὖν ὑποργάψειν γ' οἶμαι
[0]   κακοῖς τοῖς διὰ τὸν πόλεμον  γιγνομένοις.   (Συνησθεὶς δὲ τοῖς περὶ τῆς
[110]   πόλεις πρὸς ἀλλήλας, ὑπέδειξε τοῖς  ἐπιγιγνομένοις   μεθ' ὧν χρὴ καὶ πρὸς
[80]   (Τότε μὲν γὰρ παρεκελευόμην τοῖς  ἀκουσόμενοις   καταγελᾶν μου καὶ καταφρονεῖν, ἢν
[50]   καὶ συναγωνιεῖσθαι τοῖς ὑπὸ σοῦ  πραττομένοις,   ἄλλως τε κἂν δυνηθῇ συνιδεῖν
[130]   δ' αὐτοῖς τούτοις ὑπὸ σοῦ  πραττομένοις   ἅπαντες συνησθήσονται. Τῶν μὲν γὰρ
[40]   ἂν ἑκατέραν ἐμποδὼν γενέσθαι τοῖς  πραττομένοις·   νῦν δ' οὐχ ὁμοίως ἔγνωκα
[80]   πολλὴν εὔνοιαν ἔχοντας τοῖς  πραττομένοις.   Ὧν Ἀγησίλαος δόξας εἶναι
[70]   πάθῃς πρὶν τέλος ἐπιθεῖναι τοῖς  πραττομένοις;   (Ὧν γιγνομένων πῶς οὐκ ἂν
[20]   μᾶλλον ἐκείνῳ πιστεύειν τοῖς  συμπολιτευομένοις;   Τῶν δὲ πόλεων τῶν περὶ
[30]   ὡς παραπλησίως ἔχουσιν τοῖς ἰδίᾳ  μαχομένοις.   Καὶ γὰρ ἐκείνους αὐξανομένης τῆς
[140]   πράξεις τοῖς ἤδη διὰ σοῦ  κατειργασμένοις,   οὐ γλίσχρως ἀλλ' ἀληθινῶς· ὅστις
[40]   πρός τινας βοηθοῦντες τοῖς  ἀπολλυμένοις   αὑτῶν. ~Τὸ δὲ μέγιστον τῶν
[80]   λοιδορεῖσθαι τοῖς ἐπὶ τοῦ βήματος  καλινδουμένοις·   (τοῦ δὲ φρονεῖν εὖ καὶ
[70]   ὑπὲρ αὐτῶν φοβεῖσθαι καὶ δεδιέναι  προσποιουμένοις,   ἔτι δὲ τοὺς οὐκ ἀποδοκιμάζοντας
[100]   τοῖς πρὸς τὰς τοιαύτας φιλοτιμίας  ὁρμωμένοις.   (Οἱ μὲν γὰρ ἐν ταῖς
[50]   οὐ τὴν αὐτὴν γνώμην ἔσχεν  ἐκείνοις,   ἀλλ' οἰηθεὶς πειρατέον εἶναι βίᾳ
[90]   πλανωμένων τῶν πολιτευομένων· ἐν  ἐκείνοις   δὲ τοῖς χρόνοις οὐκ ἦν
[20]   αὐτοῦ πλὴν τι ἂν  ἐκείνοις   δόξῃ. (Τούτων ἀκούσαντες ἀπῆλθον, οὐκ
[40]   τυχόντων ἄν τις καταπράξειεν, ἀλλ'  ἐκείνοις   οἷς μηδεὶς ἂν ἄλλος ἐπιχειρήσειε
[140]   ἐπὶ Τροίαν στρατευσαμένους καὶ τοὺς  ἐκείνοις   ὁμοίους γενομένους ἅπαντες ἂν εὐλογήσειαν.
[90]   τε σοὶ γενησομένης καὶ τῆς  ἐκείνοις   ὑπαρξάσης. Τὸ μὲν τοίνυν μέγιστον,
[70]   πρέπουσαν σοὶ καὶ τοῖς σοῖς  προγόνοις   καὶ τοῖς ὑφ' ὑμῶν πεπραγμένοις,
[20]   ἐπιπλῆξαί μοι τολμήσαντας, τελευτῶν ὑπεσχόμην  μόνοις   αὐτοῖς τὸν λόγον τῶν ἐν
[90]   πολιτευομένων· ἐν ἐκείνοις δὲ τοῖς  χρόνοις   οὐκ ἦν ξενικὸν οὐδὲν, ὥστ'
[80]   τῶν ἑταίρων ἐν κακοῖς καὶ  κινδύνοις   εἶναι τοὺς Ἕλληνας, διὰ δὲ
[10]   εἰωθότες τοῦτο ποιεῖν, λέγοντες ὡς  ἀτόποις   καὶ λίαν ἀνοήτοις ἐπιχειρῶ πράγμασιν·
[140]   τὴν ὁμόνοιαν προαγαγεῖν, οὔτε τοῖς  βαρβάροις   εἰκός ἐστι συστῆναι τηλικαύτην δύναμιν,
[130]   τὸν χρόνον πολεμῶν μὲν τοῖς  βαρβάροις,   κατηγορῶν δὲ τῶν μὴ τὴν
[150]   αὐτὰ συγκατώρθωσεν, (οὐχ ἵνα τοῖς  βαρβάροις   μόνον τοῖς ἐπὶ τῆς Εὐρώπης
[120]   ἡμῶν, ὅπου παρὰ μὲν τοῖς  βαρβάροις,   οὓς ὑπειλήφαμεν μαλακοὺς εἶναι καὶ
[80]   Ἕλλησιν ἔσει πιστὸς, τοῖς δὲ  βαρβάροις   φοβερός. (Καὶ μὴ θαυμάσῃς, ἅπερ
[120]   φοβεροὺς τοῖς Ἕλλησιν τοῖς  βαρβάροις·   ὧν οὐδεμίαν ποιούμεθα πρόνοιαν, ἀλλ'
[80]   ἄγειν μηδὲ δύνασθαι πολεμεῖν τοῖς  βαρβάροις.   (Ὥστ' ἐκ τῶν ἀγνοηθέντων κατ'
[40]   μᾶλλον ἀγαπήσαντας τῶν συγκατασκευασάντων  ἑκατέροις   ἡμῶν τὴν ἀρχήν. (Καὶ τί
[130]   τὴν ἀρετὴν εἰς θεοὺς ἀνήγαγε,  ταπεινοτέροις   ὀνόμασιν κείνους προσαγορευομένους. Ὧν
[50]   προγεγενημένων μὴ καλλίοσι μὲν μηδ'  ὁσιωτέροις   ὧν ἡμεῖς συμβεβουλεύκαμεν ἐπιχειρήσαντες, μείζω
[30]   αἱ γὰρ ἐν τοῖς παροῦσι  καιροῖς   εὐεργεσίαι λήθην ἐμποιοῦσι τῶν πρότερον
[150]   (Ταῦθ' ὅπως μὲν γέγραπται τοῖς  καιροῖς   καὶ ταῖς ἀκριβείαις, παρ' ὑμῶν
[140]   τοὺς ἀρίστους αὐτῶν ἴσμεν ἐν  μικροῖς   πολιχνίοις καὶ νησυδρίοις τὰς ἀρχὰς
[50]   δ' ἐτόλμων καταδουλοῦσθαι, Μεγαρεῦσι δ'  ὁμόροις   οὖσιν ἠπείλουν, τὴν δ' ἡμετέραν
[80]   συνέπεσεν ἐξ ἀδόξων μὲν γενέσθαι  λαμπροῖς,   ἐκ πενήτων δὲ πλουσίοις, ἐκ
[40]   τὴν μάχην ἡττήθησαν τὴν ἐν  Λεύκτροις,   ὥστ' ἀπεστερήθησαν μὲν τῆς ἐν
[0]   τὴν αὐτὴν εὔνοιαν ἔχειν τοῖς  σοῖς   πράγμασι διὰ τοὺς ἐνταῦθα κατοικοῦντας
[70]   καὶ πρέπουσαν σοὶ καὶ τοῖς  σοῖς   προγόνοις καὶ τοῖς ὑφ' ὑμῶν
[90]   πολὺ πρὸ τῶν ἄλλων, ἐν  μέσοις   γενόμενον τοῖς πολεμίοις ἀποθανεῖν. (Ἀλλ'
[20]   (εἰκότως, οἶμαι, φαῦλος εἶναι δοκεῖ  τοῖς   ἀκούουσιν. Ἅπερ καὶ τὸν νῦν
[150]   ἐμὸν ἥκιστ' ἂν ὀχληρὸν γενέσθαι  τοῖς   ἀκούουσιν. Ἡγοῦμαι δὲ καὶ τὰ
[0]   περὶ τούτων οὕτως ἐδόκουν διεξιέναι  τοῖς   ἀκούουσιν ὥστε μηδένα τὸν λόγον
[80]   ταύτην. (Τότε μὲν γὰρ παρεκελευόμην  τοῖς   ἀκουσόμενοις καταγελᾶν μου καὶ καταφρονεῖν,
[40]   χαλεπόν. Ὁρῶ γάρ σε τῶν  τοῖς   ἄλλοις ἀνελπίστων δοκούντων εἶναι καὶ
[60]   γένει καὶ τῇ δόξῃ καὶ  τοῖς   ἄλλοις ἅπασιν, ἐπιθυμήσας μοναρχίας ἀλόγως
[0]   ἡμῖν ἀλλὰ καὶ σοὶ καὶ  τοῖς   ἄλλοις Ἕλλησιν ἅπασι συνοίσειν, ἀποστῆσαι
[70]   καθιστάναι, καὶ τὴν εἰρήνην τὴν  τοῖς   ἄλλοις κοινὴν πόλεμον τοῖς αὑτῶν
[80]   τύχω διαλεχθείς. Καὶ γὰρ πρὸς  τοῖς   ἄλλοις λόγος πανηγυρικὸς,
[120]   ὧν αὐτοί τ' ἔχουσιν καὶ  τοῖς   ἄλλοις παρέχουσιν, καὶ πόλεις ἐξ
[20]   τε νεώτερος ὢν ἐχρώμην καὶ  τοῖς   ἄλλοις ὑπέδειξα, δι' ὧν τοὺς
[0]   ἵνα δηλώσω καὶ σοὶ καὶ  τοῖς   ἄλλοις ὡς οὐ δι' ἄγνοιαν
[50]   τούτων ἐπιτελέσαντες, τί λοιπὸν ἔσται  τοῖς   ἀντιλέγουσιν ὡς οὐ θᾶττον σὺ
[30]   θεοὺς τοὺς ἄλλους· (Λακεδαιμόνιοι δὲ  τοῖς   ἀπ' ἐκείνου γεγονόσιν καὶ τὴν
[80]   θείην ἂν ἐμαυτὸν οὐκ ἐν  τοῖς   ἀπολελειμμένοις ἀλλ' ἐν τοῖς προέχουσι
[40]   μαχόμενοι πρός τινας βοηθοῦντες  τοῖς   ἀπολλυμένοις αὑτῶν. ~Τὸ δὲ μέγιστον
[40]   μέση τῇ πόλει πρὸς αὐτοῖς  τοῖς   ἀρχείοις περὶ παίδων καὶ γυναικῶν
[70]   ἔχειν, ὥστ' οὐκ ἴσασιν ὅτι  τοῖς   αὐτοῖς ἄν τις λόγοις χρώμενος
[70]   τὴν τοῖς ἄλλοις κοινὴν πόλεμον  τοῖς   αὑτῶν ἰδίοις εἶναι νομιζόντων, οἳ
[120]   Προσήκει δὲ τοῖς μὲν ἄλλοις  τοῖς   ἀφ' Ἡρακλέους πεφυκόσι καὶ τοῖς
[140]   ἐπὶ τὴν ὁμόνοιαν προαγαγεῖν, οὔτε  τοῖς   βαρβάροις εἰκός ἐστι συστῆναι τηλικαύτην
[130]   πάντα τὸν χρόνον πολεμῶν μὲν  τοῖς   βαρβάροις, κατηγορῶν δὲ τῶν μὴ
[150]   θεῶν αὐτὰ συγκατώρθωσεν, (οὐχ ἵνα  τοῖς   βαρβάροις μόνον τοῖς ἐπὶ τῆς
[120]   καταφρονήσειεν ἡμῶν, ὅπου παρὰ μὲν  τοῖς   βαρβάροις, οὓς ὑπειλήφαμεν μαλακοὺς εἶναι
[120]   εἶναι φοβεροὺς τοῖς Ἕλλησιν  τοῖς   βαρβάροις· ὧν οὐδεμίαν ποιούμεθα πρόνοιαν,
[80]   σχολὴν ἄγειν μηδὲ δύνασθαι πολεμεῖν  τοῖς   βαρβάροις. (Ὥστ' ἐκ τῶν ἀγνοηθέντων
[100]   τὴν ἤπειρον προσήκει δυσμενέστερον εἶναι  τοῖς   βασιλέως πράγμασι τῶν πολεμούντων·
[90]   μὲν ὑπισχνούμενος μεγάλας δωρεὰς δώσειν,  τοῖς   δ' ἄλλοις στρατιώταις ἐντελῆ τὸν
[130]   ἐμοῦ μὲν λεγομένοις πολλοὶ φθονήσουσι,  τοῖς   δ' αὐτοῖς τούτοις ὑπὸ σοῦ
[80]   τοῖς μὲν Ἕλλησιν ἔσει πιστὸς,  τοῖς   δὲ βαρβάροις φοβερός. (Καὶ μὴ
[30]   δὲ νῦν εἰπεῖν οὐ καιρός  τοῖς   δὲ παισὶ τοῖς ἐκείνου τῆς
[0]   αὐτὴν συνέχεσθαι τοῖς κακοῖς  τοῖς   διὰ τὸν πόλεμον γιγνομένοις. (Συνησθεὶς
[50]   ἴδοις ἂν τὰ μὲν παραπλησίως  τοῖς   εἰρημένοις πράττοντας, τὰ δὲ χεῖρον
[30]   (Τάχ' οὖν ἄν τις ἐνστῆναι  τοῖς   εἰρημένοις τολμήσειεν, λέγων ὡς ἐπιχειρῶ
[110]   τοὺς Ἕλληνας, δύναι' ἂν ὁμοιωθῆναι  τοῖς   ἐκείνου βουλήμασιν. Ἔστι δέ σοι
[30]   οὐ καιρός τοῖς δὲ παισὶ  τοῖς   ἐκείνου τῆς σωτηρίας. (Μόνη γὰρ
[140]   πρᾶξαι τούτων· οὔτε γὰρ ἐν  τοῖς   Ἕλλησι γενήσεσθαι τηλικοῦτον ἔργον, ὅσον
[40]   τῆς ἔχθρας τῆς πρὸς Ξέρξην  τοῖς   Ἕλλησι γενομένης; Οὗ τὴν φιλίαν
[40]   ὥστ' ἀπεστερήθησαν μὲν τῆς ἐν  τοῖς   Ἕλλησι δυναστείας, τοιούτους δ' ἄνδρας
[140]   ταῖς μὲν εὐεργεσίαις ἐν ἅπασι  τοῖς   Ἕλλησι πεπολιτευμένος, ταῖς δὲ στρατηγίαις
[100]   γιγνομένους. Τοὺς μὲν γὰρ ἐν  τοῖς   Ἕλλησι τοιοῦτόν τι διαπεπραγμένους εὕροιμεν
[70]   ἀποδοκιμάζοντας τὸ δοκεῖν ἐπιβουλεύειν σε  τοῖς   Ἕλλησιν ἀλλὰ τὴν αἰτίαν ταύτην
[40]   μὲν πόλις ἡμῶν ἐν  τοῖς   Ἕλλησιν ἐδυνάστευεν καὶ πάλιν
[70]   φαίη τὸν τῆς Ἀσίας βασιλέα  τοῖς   Ἕλλησιν ἐπιβουλεύειν καὶ παρεσκευάσθαι στρατεύειν
[120]   μηδὲν ἧττον αὐτοὺς εἶναι φοβεροὺς  τοῖς   Ἕλλησιν τοῖς βαρβάροις· ὧν
[80]   δύναμαι, καὶ τῇ πόλει καὶ  τοῖς   Ἕλλησιν καὶ τῶν ἀνδρῶν τοῖς
[20]   μηδὲ πάθῃς ταὐτὸν τοῖς ἐπιτηδείοις  τοῖς   ἐμοῖς, ἀλλ' ἐπιμείνῃς ἡσυχάζουσαν ἔχων
[90]   δ' εἰ τοὺς ἄλλους ὁρῶν  τοῖς   ἐμοῖς χρωμένους αὐτὸς μόνος ἀπειχόμην
[80]   οὔτε γὰρ ταὐτὰ βούλομαι λέγειν  τοῖς   ἐν ἐκείνῳ γεγραμμένοις οὔτ' ἔτι
[120]   τοῖς ἀφ' Ἡρακλέους πεφυκόσι καὶ  τοῖς   ἐν πολιτείᾳ καὶ νόμοις ἐνδεδεμένοις
[80]   τοῖς Ἕλλησιν καὶ τῶν ἀνδρῶν  τοῖς   ἐνδοξοτάτοις. (Περὶ μὲν οὖν τῶν
[110]   οὔσας καὶ τοῖς ἔχουσι καὶ  τοῖς   ἐντυγχάνουσιν, τὰς δὲ πραότητας οὐ
[70]   μὲν εὔνοιαν, ἣν ἐκεῖνος κατέλιπεν  τοῖς   ἐξ αὑτοῦ γεγενημένοις, μὴ πειρῷτο
[80]   οὖν ὑποργάψειν γ' οἶμαι χαριέντως  τοῖς   ἐξεργάζεσθαι καὶ διαπονεῖν δυναμένοις. (Τὴν
[150]   (οὐχ ἵνα τοῖς βαρβάροις μόνον  τοῖς   ἐπὶ τῆς Εὐρώπης κατοικοῦσιν πολεμῶν
[80]   χρῆσθαι καὶ μολύνεσθαι καὶ λοιδορεῖσθαι  τοῖς   ἐπὶ τοῦ βήματος καλινδουμένοις· (τοῦ
[110]   τὰς πόλεις πρὸς ἀλλήλας, ὑπέδειξε  τοῖς   ἐπιγιγνομένοις μεθ' ὧν χρὴ καὶ
[20]   τῶν λοιπῶν μηδὲ πάθῃς ταὐτὸν  τοῖς   ἐπιτηδείοις τοῖς ἐμοῖς, ἀλλ' ἐπιμείνῃς
[110]   μὲν χαλεπότητας λυπηρὰς οὔσας καὶ  τοῖς   ἔχουσι καὶ τοῖς ἐντυγχάνουσιν, τὰς
[140]   ἔχω μὲν ὑπερβαλεῖν τὰς πράξεις  τοῖς   ἤδη διὰ σοῦ κατειργασμένοις, οὐ
[30]   πόλεμον καὶ ὡς παραπλησίως ἔχουσιν  τοῖς   ἰδίᾳ μαχομένοις. Καὶ γὰρ ἐκείνους
[150]   τύχωσιν. (Ταῦθ' ὅπως μὲν γέγραπται  τοῖς   καιροῖς καὶ ταῖς ἀκριβείαις, παρ'
[0]   κρεῖττον ἦν αὐτὴν συνέχεσθαι  τοῖς   κακοῖς τοῖς διὰ τὸν πόλεμον
[120]   τοῦ πρὸς ἐκεῖνον. Προσήκει δὲ  τοῖς   μὲν ἄλλοις τοῖς ἀφ' Ἡρακλέους
[80]   τοιαῦτα προαιρῇ πράττειν ἐξ ὧν  τοῖς   μὲν Ἕλλησιν ἔσει πιστὸς, τοῖς
[90]   τῶν ὑπ' ἐμοῦ πρότερον εἰρημένων.  Τοῖς   μὲν οὖν οἰκείοις τυχὸν ἂν
[10]   τοῖς πρὸς σὲ λεγομένοις καὶ  τοῖς   μετ' ἐμοῦ διατρίψασιν ὑποδεῖξαι καὶ
[10]   τῶν λόγων ἄκυροι τυγχάνουσιν ὄντες  τοῖς   νόμοις καὶ ταῖς πολιτείαις ταῖς
[110]   δὲ καιρὸν ἔχουσα μάλιστα σύμμετρον  τοῖς   νῦν λεγομένοις. (Ἐκεῖνος γὰρ ὁρῶν
[30]   ταῦτα διαλύσεις· αἱ γὰρ ἐν  τοῖς   παροῦσι καιροῖς εὐεργεσίαι λήθην ἐμποιοῦσι
[0]   τὸν πόλεμον γιγνομένοις. (Συνησθεὶς δὲ  τοῖς   περὶ τῆς εἰρήνης ψηφισθεῖσιν καὶ
[90]   εὔνους ἕξεις, ἤνπερ ἐθελήσῃς ἐμμεῖναι  τοῖς   περὶ τούτων εἰρημένοις, ἐκεῖνοι δὲ
[90]   τῶν ἄλλων, ἐν μέσοις γενόμενον  τοῖς   πολεμίοις ἀποθανεῖν. (Ἀλλ' ὅμως τηλικαύτης
[130]   τυχεῖν καλῆς δόξης ἀποθνῄσκειν ἐν  τοῖς   πολέμοις ἐθέλοντας, ὅλως δὲ τοὺς
[120]   ἀλλ' ὁμολογούντων ἐκείνων ἐν ἅπασι  τοῖς   πολέμοις μήτε στρατιώτας ἔχειν μήτε
[40]   γὰρ ἂν ἑκατέραν ἐμποδὼν γενέσθαι  τοῖς   πραττομένοις· νῦν δ' οὐχ ὁμοίως
[80]   συναγωνιζομένους πολλὴν εὔνοιαν ἔχοντας  τοῖς   πραττομένοις. Ὧν Ἀγησίλαος δόξας
[70]   τι πάθῃς πρὶν τέλος ἐπιθεῖναι  τοῖς   πραττομένοις; (Ὧν γιγνομένων πῶς οὐκ
[110]   ἦν προσήκουσα μὲν καὶ πρέπουσα  τοῖς   προειρημένοις, τὸν δὲ καιρὸν ἔχουσα
[80]   ἐν τοῖς ἀπολελειμμένοις ἀλλ' ἐν  τοῖς   προέχουσι τῶν ἄλλων. Διόπερ ἐπιχειρῶ
[10]   γέγονα φιλότιμος ὥστ' ἠβουλήθην ἅμα  τοῖς   πρὸς σὲ λεγομένοις καὶ τοῖς
[100]   μοναρχίας ἐπιθυμήσας, οὐχ ὁμοίως ἐβουλεύσατο  τοῖς   πρὸς τὰς τοιαύτας φιλοτιμίας ὁρμωμένοις.
[140]   συγγνώμην ἔχοιεν· ἢν δ' ὅμοια  τοῖς   πρότερον διαδεδομένοις, νομίζειν αὐτὰ χρὴ
[80]   δυνηθῶ τὸν αὐτὸν τρόπον γράψαι  τοῖς   πρότερον ἐκδεδομένοις, ἀλλ' οὖν ὑποργάψειν
[60]   ἐνάμιλλον τὴν σαυτοῦ δόξαν καταστήσεις  τοῖς   πρωτεύσασιν, διαμαρτὼν δὲ τῆς προσδοκίας
[0]   ἀναγκασθησόμεθα τὴν αὐτὴν εὔνοιαν ἔχειν  τοῖς   σοῖς πράγμασι διὰ τοὺς ἐνταῦθα
[70]   δόξαν καὶ πρέπουσαν σοὶ καὶ  τοῖς   σοῖς προγόνοις καὶ τοῖς ὑφ'
[90]   περὶ τοὺς θεοὺς ἐξαμαρτεῖν  τοῖς   στρατιώταις οὕτως ἐρήμοις οὖσι συμβαλεῖν.
[90]   πλέον ἀνήλισκον εἰς τὰς διδομένας  τοῖς   συλλέγουσιν δωρεὰς τὴν εἰς
[20]   αὐτῶν μᾶλλον ἐκείνῳ πιστεύειν  τοῖς   συμπολιτευομένοις; Τῶν δὲ πόλεων τῶν
[40]   φρονοῦντας καὶ τοὺς διαφέροντας μὴ  τοῖς   τοιούτοις ἐπιχειρεῖν καὶ τῶν
[120]   ἄλλων τῇ διανοίᾳ καθορῶντος, ἀποχρησάμενον  τοῖς   τοιούτοις πρὸς τοὺς βαρβάρους καὶ
[60]   (Σκέψαι δ' ὡς ἄξιόν ἐστιν  τοῖς   τοιούτοις τῶν ἔργων μάλιστ' ἐπιχειρεῖν,
[110]   βουλήμασιν. Ἔστι δέ σοι πεισθέντι  τοῖς   ὑπ' ἐμοῦ λεγομένοις τυχεῖν δόξης
[150]   βελτίω τούτων καὶ μᾶλλον ἁρμόττοντα  τοῖς   ὑπάρχουσιν οὐδεὶς ἄν σοι συμβουλεύσειεν,
[70]   διακειμένους καὶ πολλὴν χάριν ἔχοντας  τοῖς   ὑπὲρ αὐτῶν φοβεῖσθαι καὶ δεδιέναι
[50]   δ' αὐτὴν οἶμαι καὶ συναγωνιεῖσθαι  τοῖς   ὑπὸ σοῦ πραττομένοις, ἄλλως τε
[0]   τῶν σῶν ἑταίρων λεγομένοις οὔτε  τοῖς   ὑπὸ τῶν ῥητόρων τῶν παρ'
[0]   χώρας οὐδὲν τῶν αὐτῶν οὔτε  τοῖς   ὑπὸ τῶν σῶν ἑταίρων λεγομένοις
[70]   καὶ τοῖς σοῖς προγόνοις καὶ  τοῖς   ὑφ' ὑμῶν πεπραγμένοις, ~ὅταν οὕτω
[90]   τῶν πολιτευομένων· ἐν ἐκείνοις δὲ  τοῖς   χρόνοις οὐκ ἦν ξενικὸν οὐδὲν,
[30]   λέγων ὡς ἐπιχειρῶ σε πείθειν  ἀδυνάτοις   ἐπιτίθεσθαι πράγμασιν· οὔτε γὰρ Ἀργείους
[80]   Ἕλλησιν καὶ τῶν ἀνδρῶν τοῖς  ἐνδοξοτάτοις.   (Περὶ μὲν οὖν τῶν ἐμῶν
[10]   λέγοντες ὡς ἀτόποις καὶ λίαν  ἀνοήτοις   ἐπιχειρῶ πράγμασιν· ὅστις Φιλίππῳ συμβουλεύσοντα
[150]   γίγνονται τῶν συμβαινόντων αὐτοῖς, ἀλλ'  ἑκάστοις   τοιαύτην ἔννοιαν ἐμποιοῦσιν ὥστε δι'
[150]   προειρημένα συναγαγεῖν, ἵν' ὡς ἐν  ἐλαχίστοις   κατίδῃς τὸ κεφάλαιον τῶν συμβεβουλευμένων.
[150]   τῶν κακῶν γίγνονται τῶν συμβαινόντων  αὐτοῖς,   ἀλλ' ἑκάστοις τοιαύτην ἔννοιαν ἐμποιοῦσιν
[10]   νόμοις οἰκοῦντας, καὶ οὐδὲν ἐξὸν  αὐτοῖς   ἄλλο πράττειν πλὴν τὸ προσταττόμενον,
[70]   ὥστ' οὐκ ἴσασιν ὅτι τοῖς  αὐτοῖς   ἄν τις λόγοις χρώμενος τοὺς
[20]   ἐφ' οἷς ἐθρασύναντο, μετέμελεν δ'  αὐτοῖς   ἁπάντων τῶν εἰρημένων, ὡμολόγουν δὲ
[30]   τῶν φόβων τῶν ἀεὶ παραγιγνομένων  αὐτοῖς   ἀπήλλαξεν. Ὑπὲρ ὧν οὐ μόνον
[50]   τῶν ἰδίων δαπάναις. Ὧν οὐδὲν  αὐτοῖς   ἀποβέβηκεν, ἀλλ' ἀντὶ μὲν τοῦ
[50]   δυνάμενον διαλῦσαι τοὺς ἐνεστῶτας πολέμους  αὐτοῖς;   (Ἀργείους τοίνυν ἴδοις ἂν τὰ
[60]   τις φαίη τότε τὴν ἀρχὴν  αὐτοῖς   γίγνεσθαι τῶν παρόντων κακῶν ὅτε
[80]   παύσῃ τῆς μανίας τῆς νῦν  αὐτοῖς   ἐνεστώσης· ἅπερ καὶ σοὶ συμβεβουλευκότες
[120]   εἰ μὴ παύσομεν ἀθροιζομένους βίον  αὐτοῖς   ἱκανὸν πορίσαντες, λήσουσιν ἡμᾶς τοσοῦτοι
[90]   τῶν παρόντων· ὅπερ καὶ συνέπεσεν  αὐτοῖς.   (Καὶ μὴν καὶ στρατιώτας σὺ
[100]   ἀποστήσεις, ἢν ὑπόσχῃ τὴν ἐλευθερίαν  αὐτοῖς   καὶ τοὔνομα τοῦτο διασπείρῃς εἰς
[40]   ποιησάμενοι συμμαχίαν συναίτιοι τῆς σωτηρίας  αὐτοῖς   κατέστημεν. (Πολλῆς οὖν ἀνοίας ἂν
[140]   γὰρ φιλοῦσιν οὐ τοὺς σφίσιν  αὐτοῖς   μεγίστην δυναστείαν κτησαμένους, ἀλλὰ τοὺς
[30]   οὐδὲ γενέσθαι τὸ παράπαν ὑπῆρχεν  αὐτοῖς.   (Τοιούτων οὖν ἁπασῶν τῶν πόλεων
[40]   ἐν μέση τῇ πόλει πρὸς  αὐτοῖς   τοῖς ἀρχείοις περὶ παίδων καὶ
[20]   μοι τολμήσαντας, τελευτῶν ὑπεσχόμην μόνοις  αὐτοῖς   τὸν λόγον τῶν ἐν τῇ
[10]   ἐχόντων, εἴπερ μέλλουσί τινες προσέξειν  αὐτοῖς   τὸν νοῦν. (Ἅπερ ἐγὼ γνοὺς
[20]   ἐπιτελεσθέντος τοῦ λόγου καὶ δειχθέντος  αὐτοῖς   τοσοῦτον μετέπεσον ὥστ' ᾐσχύνοντο μὲν
[130]   λεγομένοις πολλοὶ φθονήσουσι, τοῖς δ'  αὐτοῖς   τούτοις ὑπὸ σοῦ πραττομένοις ἅπαντες
[50]   ἐλπίσαντες ἅπαντας τοὺς Ἕλληνας ὑφ'  αὑτοῖς   ἔσεσθαι νῦν ἐν σοὶ τὰς
[40]   καὶ τοὺς διαφέροντας μὴ τοῖς  τοιούτοις   ἐπιχειρεῖν καὶ τῶν τυχόντων
[120]   τῇ διανοίᾳ καθορῶντος, ἀποχρησάμενον τοῖς  τοιούτοις   πρὸς τοὺς βαρβάρους καὶ χώραν
[60]   δ' ὡς ἄξιόν ἐστιν τοῖς  τοιούτοις   τῶν ἔργων μάλιστ' ἐπιχειρεῖν, ἐν
[50]   πάντες ἴσασιν, τοὺς δ' ἄλλους  τηλικούτοις   κακοῖς περιπεσεῖν ~ὥστε μηδέπω νῦν
[100]   δ' ἐν πολέμῳ καὶ κακοῖς  τοσούτοις   ἐστὶν ὥστ' ἐκείνῳ μὲν μηδὲν
[150]   διατελῇς, ἀλλ' ὅπως ἂν ἐν  τούτοις   γυμνασθεὶς καὶ λαβὼν ἐμπειρίαν καὶ
[0]   Λακεδαιμόνιον Κυρηναίους ἀπῴκισαν· (πρὸς δὲ  τούτοις,   εἰ σὺ μὲν γνοίης ὅτι
[40]   ὧν πρότερον ἐδέσποζον. (Πρὸς δὲ  τούτοις   ἐπεῖδον Πελοποννησίους ἅπαντας τοὺς πρότερον
[70]   ἀγανακτήσειε καὶ μισήσειεν, εἰ φαίνοιτο  τούτοις   ἐπιβουλεύων ὑπὲρ ὧν πρόγονος
[10]   ἂν ἡγῇ συμφέρειν, πρὸς δὲ  τούτοις   καὶ πλοῦτον καὶ δύναμιν κεκτημένον
[120]   Κιλικίας μέχρι Σινώπης, πρὸς δὲ  τούτοις   κτίσαι πόλεις ἐπὶ τούτῳ τῷ
[90]   ἡγεμόνας εἰς λόγον ἐλθεῖν, καὶ  τούτοις   μὲν ὑπισχνούμενος μεγάλας δωρεὰς δώσειν,
[130]   τοὺς λόγους, οὐκ ἀγνοῶν ὅτι  τούτοις   ὑπ' ἐμοῦ μὲν λεγομένοις πολλοὶ
[130]   πολλοὶ φθονήσουσι, τοῖς δ' αὐτοῖς  τούτοις   ὑπὸ σοῦ πραττομένοις ἅπαντες συνησθήσονται.
[70]   καὶ φλυαρούντων καὶ τῶν πειθομένων  τούτοις   φροντίζειν, ἄλλως θ' ὅταν καὶ
[50]   τῶν τε χρημάτων τῶν ἐν  Δελφοῖς   περιγενησόμενοι ταῖς ἐκ τῶν ἰδίων
[120]   τὴν πατρίδα τὴν αὑτοῦ τὴν  τρὶς   τοὺς Ἕλληνας ἐλευθερώσασαν, δὶς μὲν
[30]   Ἄργος μὲν γάρ ἐστίν σοι  πατρὶς,   ἧς δίκαιον τοσαύτην σε ποιεῖσθαι
[30]   ἧττον ἑαυτὸν κείνας ὠφελεῖν.  (Χωρὶς   δὲ τούτων εἰ πρός τινας
[90]   συμβαλεῖν. (Ὥστε τίς ἂν γένοιτο  παράκλησις   ταύτης καλλίων καὶ πιστοτέρα; Φαίνονται
[80]   καὶ πεπαιδεῦσθαι καλῶς, εἰ καί  τις   ἀγροικότερον εἶναι φήσει τὸ ῥηθὲν,
[40]   πρὸς τοὺς βαρβάρους; Ἀλλ' εἴ  τις   ἀθρήσειε καὶ σκέψαιτο τὰς τῶν
[90]   οὕτως ἐρήμοις οὖσι συμβαλεῖν. (Ὥστε  τίς   ἂν γένοιτο παράκλησις ταύτης καλλίων
[60]   προήγαγεν ἐξ ἧσπερ ἐξέπεσεν. Καίτοι  τίς   ἂν προσεδόκησεν ὑπ' ἀνδρὸς οὕτω
[20]   γένηται καὶ γυμνὸς, ἀναγιγνώσκῃ δέ  τις   αὐτὸν ἀπιθάνως καὶ μηδὲν ἦθος
[60]   ζηλωτὸς, ἀλλὰ καὶ σαυτὸν μακαριεῖς.  Τίς   γὰρ ἂν ὑπερβολὴ γένοιτο τῆς
[40]   μεγάλων ἀγαθῶν ἀλλήλοις αἴτιοι κατέστησαν.  Τίς   γὰρ ἂν ὑπερβολὴ γένοιτο τῆς
[70]   μεγίστην αἰσχύνην ἂν αὐτὸν καταστήσειεν.  (Τίς   γὰρ οὐκ ἂν ἀγανακτήσειε καὶ
[70]   εἰδὼς σαυτὸν πραγμάτων ἐπιστάτην γεγενημένον;  Τίς   δ' οὐκ ἂν τῶν καὶ
[0]   τὸ δὲ πλῆθος ἡμῶν εἴ  τις   διδάξειεν ὡς, ἂν λάβωμεν Ἀμφίπολιν,
[30]   αὐτῶν ἐπιμεληθῇς. (Τάχ' οὖν ἄν  τις   ἐνστῆναι τοῖς εἰρημένοις τολμήσειεν, λέγων
[10]   περιβολὴ παντὸς τοῦ λόγου τοιαύτη  τίς   ἐστιν. (Οὐκ ὀκνήσω δὲ πρὸς
[60]   οὐδὲν πρόσεστι τούτων. Ἀλλ' εἴ  τις   θεῶν αἵρεσίν σοι δοίη, μετὰ
[150]   τηλικαῦτα τὸ μέγεθος, εἰ μή  τις   θεῶν αὐτὰ συγκατώρθωσεν, (οὐχ ἵνα
[40]   καὶ τῶν τυχόντων ἄν  τις   καταπράξειεν, ἀλλ' ἐκείνοις οἷς μηδεὶς
[50]   οὖν τῶν τότε γενομένων εἴ  τις   λέγειν ἐπιχειρήσειεν, οὔτ' ἂν διελθεῖν
[70]   ἴσασιν ὅτι τοῖς αὐτοῖς ἄν  τις   λόγοις χρώμενος τοὺς μὲν βλάψειεν,
[40]   ἀνοίας ἂν εἴη μεστὸς, εἴ  τις   ὁρῶν τηλικαύτας μεταβολὰς γιγνομένας καὶ
[100]   περὶ τὴν χώραν ὡς διάκειται  τίς   οὐκ ἂν ἀκούσας παροξυνθείη πολεμεῖν
[120]   Ἕλληνας προτρέψῃς. (Ἐπεὶ νῦν γε  τίς   οὐκ ἂν εἰκότως τὰ συμβεβηκότα
[80]   πρότερον πράττειν πρὶν ἂν λάβῃ  τις   τοὺς Ἕλληνας δυοῖν θάτερον
[80]   βασιλέα πόλεμον πρὶν ἂν διαλλάξῃ  τις   τοὺς Ἕλληνας καὶ παύσῃ τῆς
[140]   τῶν μὲν ἐπιγιγνομένων οὐδ' ἤν  τις   τῶν ἄλλων διενέγκῃ τὴν φύσιν,
[70]   Οἷον καὶ νῦν, εἰ μέν  τις   φαίη τὸν τῆς Ἀσίας βασιλέα
[60]   γῆν ἡγεμονίαν ἀπώλεσαν, ὥστ' εἴ  τις   φαίη τότε τὴν ἀρχὴν αὐτοῖς
[140]   κατειργασμένοις, οὐ γλίσχρως ἀλλ' ἀληθινῶς·  ὅστις   γὰρ ἔθνη τοσαῦτα τυγχάνεις κατεστραμμένος
[70]   ζητοῦσι, τῶν δὲ φίλων οὐδεὶς  ὅστις   οὐκ ἂν ἀντειπεῖν ὑπὲρ σοῦ
[100]   πόλεων ἐγκρατής ἐστιν. Ὥστ' οὐδεὶς  ὅστις   οὐκ ἂν ἀπορήσειεν πότερα χρὴ
[130]   ὠφελειῶν τῶν κατεργασθησομένων οὐκ ἔστιν  ὅστις   οὐκ οἰήσεται μεθέξειν. (Σκέψαι δ'
[130]   ὑπάρχειν, καὶ πολλὴν ἀπληστίαν ἔχειν  ὅστις   προαιρεῖται κινδυνεύειν ὥστ' ταῦτα
[10]   καὶ λίαν ἀνοήτοις ἐπιχειρῶ πράγμασιν·  ὅστις   Φιλίππῳ συμβουλεύσοντα λόγον μέλλεις πέμπειν,
[70]   τῶν ἀφ' Ἡρακλέους τινὶ πεφυκότων,  ὃς   ἁπάσης κατέστη τῆς Ἑλλάδος εὐεργέτης,
[10]   Φιλίππῳ συμβουλεύσοντα λόγον μέλλεις πέμπειν,  ὃς   εἰ καὶ πρότερον ἐνόμιζεν αὑτὸν
[80]   εὔνοιαν ἔχοντας τοῖς πραττομένοις. Ὧν  Ἀγησίλαος   δόξας εἶναι Λακεδαιμονίων φρονιμώτατος
[80]   τὴν τυραννίδα κτησάμενον, εἰ μήτε  στρατηγὸς   ὢν μήτε ῥήτωρ μήτ' ἄλλως
[20]   ἀλόγως ἐγνώκασιν· ἐπειδὰν γὰρ  λόγος   ἀποστερηθῇ τῆς τε δόξης τῆς
[80]   γὰρ πρὸς τοῖς ἄλλοις  λόγος   πανηγυρικὸς, τοὺς ἄλλους
[30]   ὑμᾶς καὶ μεγάλας εὐεργεσίας ὑπαρχούσας.  Ἄργος   μὲν γάρ ἐστίν σοι πατρὶς,
[90]   δικαίως ἂν ἀνόητος ἅμα καὶ  περίεργος   εἶναι δοκοίην. (Ἄξιον δὲ μνησθῆναι
[70]   λέγουσιν ὡς οὐχ ὑπὲρ τῆς  Ἑλλάδος   ἀλλ' ἐπὶ ταύτην αὐξάνεται, καὶ
[120]   τρυφῆς, ἄνδρες ἐγγεγόνασιν οἳ τῆς  Ἑλλάδος   ἄρχειν ἠξίωσαν, τῶν δ' Ἑλλήνων
[70]   πεφυκότων, ὃς ἁπάσης κατέστη τῆς  Ἑλλάδος   εὐεργέτης, ἐπιφέροι τὴν αἰτίαν ταύτην,
[140]   οὐκ ἐμοῦ φροντίζον, ἀλλὰ τῆς  Ἑλλάδος   κηδόμενον καὶ βουλόμενον ταύτην τε
[60]   ταπεινῶς πράξαντος ἀναστραφήσεσθαι τὰ τῆς  Ἑλλάδος   πράγματα καὶ τὰς μὲν ἀτιμωθήσεσθαι,
[90]   οὕτω γὰρ ἔχει τὰ τῆς  Ἑλλάδος   ὥστε ῥᾷον εἶναι συστῆσαι στρατόπεδον
[60]   μόνον δὲ τὰ τείχη τῆς  πατρίδος   ἀνώρθωσεν, ἀλλὰ καὶ τὴν πόλιν
[50]   καὶ μάλιστα τολμῶντας ὑπὲρ τῆς  πατρίδος   ἀποθνῄσκειν ἀπολλύουσιν. Εἰς τοῦτο δ'
[60]   τὴν ὁδὸν, ἀναιρεθεὶς δ' ὑπὸ  Περσίδος   γυναικός, εἰς τοσαύτην ἦλθεν μεταβολὴν
[90]   δὲ τοσαῦτα καὶ τηλικαῦτα τὸ  μέγεθος   διαπεπραγμένον, περὶ ὧν εἰ μὲν
[150]   ποτέ σοι γενέσθαι τηλικαῦτα τὸ  μέγεθος,   εἰ μή τις θεῶν αὐτὰ
[50]   συμφορᾷ κεχρημένους ἐπτηχότας διὰ τὸ  μέγεθος   τὸ τῆς πόλεως, οὐ τὴν
[10]   φρονεῖν καταδεέστερον, νῦν διὰ τὸ  μέγεθος   τῶν συμβεβηκότων οὐκ ἔστιν ὅπως
[20]   τις αὐτὸν ἀπιθάνως καὶ μηδὲν  ἦθος   ἐνσημαινόμενος ἀλλ' ὥσπερ ἀπαριθμῶν, (εἰκότως,
[110]   κατά γε τὸ τῆς ψυχῆς  ἦθος   καὶ τὴν φιλανθρωπίαν καὶ τὴν
[0]   σὴν δυναστείαν ἀποστείλωμεν, τὸ δὲ  πλῆθος   ἡμῶν εἴ τις διδάξειεν ὡς,
[30]   ὧν ὤφειλες, ὑπολήψονται διὰ τὸ  πλῆθος   τοῦ χρόνου τοῦ μεταξὺ προϋπάρχειν
[110]   ἐπ' αὐτὸν καὶ κατιδὼν τὸ  πλῆθος   τῶν ἐνόντων εἰπεῖν, τήν τε
[140]   θαλάττης ἦρξεν, οὔθ' ὅτι τοσοῦτον  πλῆθος   χρημάτων εἰσπράξασα τοὺς συμμάχους εἰς
[120]   λήσουσιν ἡμᾶς τοσοῦτοι γενόμενοι τὸ  πλῆθος   ὥστε μηδὲν ἧττον αὐτοὺς εἶναι
[100]   δόξας οὔτε βασιλεύειν οὔτε στρατηγεῖν  ἄξιος   εἶναι. (Τὰ τοίνυν περὶ Κύπρον
[150]   καὶ λαβὼν ἐμπειρίαν καὶ γνωσθεὶς  οἷος   εἶ, τούτων ἐπιθυμήσῃς ὧν ἐγὼ
[0]   ἐμαυτοῦ διάνοιαν τῶν ἐχομένων οὐχ  οἷός   τ' ἦν, ἀλλ' οὕτω διεκείμην
[100]   τούτου. Συμπαρασκευασάμενος γὰρ δύναμιν ὅσην  οἷός   τ' ἦν πλείστην, καὶ στρατεύσας
[20]   τὸν Ἀδρίαν οἰκούντων ἐγκρατὴς καὶ  κύριος   γέγονεν; Ἁπάσης δὲ τῆς Θρᾴκης
[60]   φυγὰς ὢν, Κόνων δὲ δεδυστυχηκὼς,  Διονύσιος   δ' οὐκ ἔνδοξος ὢν, Κῦρος
[60]   δ' ἐπιπολάσειν τῶν Ἑλληνίδων πόλεων;  (Διονύσιος   τοίνυν βούλομαι γὰρ ἐκ πολλῶν
[60]   Ἐκεῖνος μὲν οὖν τηλικούτων κακῶν  αἴτιος   γενόμενος κατῆλθεν εἰς τὴν πόλιν,
[60]   ὁδὸν, ἀναιρεθεὶς δ' ὑπὸ Περσίδος  γυναικός,   εἰς τοσαύτην ἦλθεν μεταβολὴν ὥσθ'
[10]   περὶ αὑτὸν τοὺς σπουδαιοτάτους, οὓς  εἰκὸς,   εἰ καὶ περὶ τῶν ἄλλων
[140]   ὁμόνοιαν προαγαγεῖν, οὔτε τοῖς βαρβάροις  εἰκός   ἐστι συστῆναι τηλικαύτην δύναμιν, ἢν
[110]   ἀλλ' οἰκεῖον ὑπάρχειν, πῶς οὐκ  εἰκὸς   ὑπ' αὐτοῦ σε παροξύνεσθαι καὶ
[80]   τοῖς ἄλλοις λόγος  πανηγυρικὸς,   τοὺς ἄλλους τοὺς περὶ
[70]   μὴ πρότερόν τι πάθῃς πρὶν  τέλος   ἐπιθεῖναι τοῖς πραττομένοις; (Ὧν γιγνομένων
[40]   ἀλλ' ἐκείνοις οἷς μηδεὶς ἂν  ἄλλος   ἐπιχειρήσειε πλὴν τῶν ὁμοίαν σοὶ
[60]   κοινῆς σωτηρίας, περὶ ἧς οὐδεὶς  ἄλλος   φανήσεται τοιαύτην πρόνοιαν πεποιημένος, ~αἰσθάνῃ
[20]   ἀλλ' ὥσπερ ἀπαριθμῶν, (εἰκότως, οἶμαι,  φαῦλος   εἶναι δοκεῖ τοῖς ἀκούουσιν. Ἅπερ
[50]   οὕτως οὐδὲν ἄλλο πλὴν  πόλεμος·   ὃν ἢν διαλύσῃς, οὐ μόνον
[20]   ἀλλὰ τῶν μὲν προειρημένων ἁπάντων  ἔρημος   γένηται καὶ γυμνὸς, ἀναγιγνώσκῃ δέ
[10]   ὑπεριδὼν οὕτως ἐπὶ γήρως γέγονα  φιλότιμος   ὥστ' ἠβουλήθην ἅμα τοῖς πρὸς
[0]   τῇ δὲ πόλει μηδ' ἐξ  ἑνὸς   τρόπου λαβεῖν αὐτήν. (Καὶ περὶ
[100]   αὐτοὺς διεφθαρμένους, ἀλλὰ καὶ τὸ  γένος   αὐτῶν ἐξ ἀνθρώπων ἠφανισμένον, ἐκεῖνον
[150]   ἐπιστατῇς, τὸ δὲ τῶν ἄλλων  γένος,   ἢν διὰ σὲ βαρβαρικῆς δεσποτείας
[30]   χρῆναί σε τῶν μὲν ἰδίων  μηδενὸς   ἀμελῆσαι, πειραθῆναι δὲ διαλλάξαι τήν
[20]   ἁπάντων τῶν εἰρημένων, ὡμολόγουν δὲ  μηδενὸς   πώποτε τοσοῦτον πράγματος διαμαρτεῖν, ἔσπευδον
[40]   ἔχθρας μήθ' ὅρκων μήτ' ἄλλου  μηδενὸς   φροντιζούσας πλὴν τι ἂν
[150]   τὰς σὰς πράξεις θαυμάζειν ὡς  οὐδενὸς   ἄλλου τῶν προγεγενημένων. Πολλὰ δὲ
[130]   τοὺς ἐπιεικεστάτους ὑπὲρ ἄλλου μὲν  οὐδενὸς   ἂν τὸ ζῆν ἀντικαταλλαξαμένους, ὑπὲρ
[30]   ἐπὴν δὲ κακῶς ἀλλήλους διαθῶσιν,  οὐδενὸς   διαλύοντος αὐτοὶ διέστησαν. Ὅπερ οἶμαι
[90]   τὴν Λακεδαιμονίων κατεπολέμησεν, οὗτος δ'  οὐδενὸς   πώποτε τῶν στρατευμάτων τῶν τὴν
[10]   σοὶ προειλόμην, οὐ πρὸς χάριν  ἐκλεξάμενος,   καίτοι πρὸ πολλοῦ ποιησαίμην ἄν
[30]   σκεπτέον τί ἂν ἀγαθὸν αὐτὰς  ἐργασάμενος   φανείης ἄξια καὶ σαυτοῦ καὶ
[110]   γὰρ οὐδὲν τοιοῦτον οἷον σὺ  κατεργασάμενος   μεγίστης δόξης ἔτυχεν, οὐκ ἐξ
[100]   ἀπήλλαξεν αὐτοὺς τοῦ δέους τούτου.  Συμπαρασκευασάμενος   γὰρ δύναμιν ὅσην οἷός τ'
[90]   τῆς περὶ αὑτὸν δυνάμεως, ὥστε  προκαλεσάμενος   Κλέαρχον καὶ τοὺς ἄλλους ἡγεμόνας
[110]   οὓς δεῖ τοὺς πολέμους ἐκφέρειν.  Ποιησάμενος   γὰρ στρατείαν ἐπὶ Τροίαν, ἥπερ
[100]   ἐφοβοῦντο μή ποτε βασιλεὺς αὐτὸς  ποιησάμενος   στρατείαν κρατήσειεν καὶ τῆς διὰ
[120]   ~Ὅπου δ' Ἰάσων λόγῳ μόνον  χρησάμενος   οὕτως αὑτὸν ηὔξησεν, ποίαν τινὰ
[100]   ἁπάσας οἰκείως εἶχεν· τε  κτησάμενος   τὴν ἀρχὴν, μεῖζον φρονήσας τῶν
[100]   ἐπιτιμήσωσιν ἡμῖν, εἰ μηδὲν πώποτε  μεταχειρισάμενος   τῶν στρατιωτικῶν νῦν τολμῴην σοὶ
[60]   οὐδεὶς ἄλλος φανήσεται τοιαύτην πρόνοιαν  πεποιημένος,   ~αἰσθάνῃ δὲ τὴν Ἑλλάδα πᾶσαν
[100]   τῶν λογοποιῶν οὐδεμίαν φανήσεται μνείαν  πεποιημένος.   Ἐγὼ δ' ὁρῶ μὲν τόπον
[130]   πολεμήσεις, οὕτω σφόδρα μεμισημένος καὶ  καταπεφρονημένος   ὑφ' ἁπάντων, ὡς οὐδεὶς πώποτε
[10]   μᾶλλον συμφερούσας ὧν νῦν τυγχάνεις  προῃρημένος,   (οὕτως ἐξεπλάγησαν μὴ διὰ τὸ
[130]   ὃν δὲ πολεμήσεις, οὕτω σφόδρα  μεμισημένος   καὶ καταπεφρονημένος ὑφ' ἁπάντων, ὡς
[130]   σὺ μὲν τυγχάνεις τοσαύτην δύναμιν  κεκτημένος   ὅσην οὐδεὶς τῶν τὴν Εὐρώπην
[80]   ἔχων, πρὸς δὲ τὰς ἀλλοτρίως  διακείμενος,   ἔτι δ' ἢν τὰ τοιαῦτα
[10]   πρότερον ἐκδοθεὶς οὕτως  γεγραμμένος   ὥστε καὶ τοὺς βασκαίνοντας ἡμᾶς
[140]   ταῖς δὲ στρατηγίαις τοὺς βαρβάρους  κατεστραμμένος;   (Ἐγὼ μὲν γὰρ ἡγοῦμαι ταῦτα
[140]   ὅστις γὰρ ἔθνη τοσαῦτα τυγχάνεις  κατεστραμμένος   ὅσας οὐδεὶς πῶποτε τῶν ἄλλων
[90]   μισθὸν ἀποδοὺς ἀποπέμψειν, τοιαύταις ἐλπίσιν  ὑπαγαγόμενος   καὶ πίστεις δοὺς τῶν ἐκεῖ
[90]   εἶχε διελθεῖν, πρὸς σὲ δὲ  διαλεγόμενος,   εἰ τὰς σὰς πράξεις σοι
[60]   θαλάττης ἐλάμβανον, οὐκ ἂν ἐξελεγχθείη  ψευδόμενος.   Ἐκεῖνος μὲν οὖν τηλικούτων κακῶν
[60]   τὴν τῶν ἰδίων ἐπιμέλειαν διέτριβεν,  αἰσθόμενος   δ' Ἀγησίλαον μετὰ πολλῆς δυνάμεως
[130]   ἀποβλέψας ποιοῦμαι τοὺς λόγους, ἀλλ'  οἰόμενος   ἐκ τούτων μεγίστην σοι καὶ
[150]   ἄλλου τῶν προγεγενημένων. Πολλὰ δὲ  βουλόμενος   τοιαῦτα λέγειν οὐ δύναμαι· τὴν
[120]   ὡς ἠδυνάμην μετὰ πλείστης σπουδῆς,  αἰσθανόμενος   δ' ἔλαττον αὐτὴν φροντίζουσαν τῶν
[60]   μὲν οὖν τηλικούτων κακῶν αἴτιος  γενόμενος   κατῆλθεν εἰς τὴν πόλιν, μεγάλης
[20]   αὐτὸν ἀπιθάνως καὶ μηδὲν ἦθος  ἐνσημαινόμενος   ἀλλ' ὥσπερ ἀπαριθμῶν, (εἰκότως, οἶμαι,
[110]   λόγους ὡς εἰς τὴν ἤπειρον  διαβησόμενος   καὶ βασιλεῖ πολεμήσων. ~Ὅπου δ'
[90]   αὐτὰς διανοίας εἱλόμην μὴ πονεῖν  γλιχόμενος   τὰ δεδηλωμένα καλῶς ἑτέρως εἰπεῖν·
[100]   τὴν ἤπειρον, ἐκεῖνός τ' ἂν  ἄσμενος   ἴδοι βοηθὸν ἥκειν αὑτῷ σε
[140]   εὐεργεσίαις ἐν ἅπασι τοῖς Ἕλλησι  πεπολιτευμένος,   ταῖς δὲ στρατηγίαις τοὺς βαρβάρους
[70]   οὖσαν ἐφ' οἷς σὺ τυγχάνεις  εἰσηγούμενος,   μηδεὶς δ' ὀλιγώρως ἔχῃ τῶν
[20]   τὴν διάνοιαν ἐξετάζῃς, μὴ πάρεργον  ποιούμενος   μηδὲ μετὰ ῥᾳθυμίας ἀλλὰ μετὰ
[60]   μὲν δόξης τυχὼν, οὐ μὴν  ἐπαινούμενος   ὑφ' ἁπάντων. Κόνων δ' οὐ
[10]   οὐδ' ἀνοήτους, ἀλλ' οἷς ἐκεῖνος  ἀνακοινούμενος   οὐκ ἐλάττω τὴν βασιλείαν πεποίηκεν,
[90]   λόγον ἐλθεῖν, καὶ τούτοις μὲν  ὑπισχνούμενος   μεγάλας δωρεὰς δώσειν, τοῖς δ'
[20]   μετεσχηκέναι φασίν. Μετὰ γὰρ τούτων  σκοπούμενος   μᾶλλον μετὰ τῆς τῶν
[130]   ἐπαινοῖεν, ὅτι τῇ δυνάμει ταύτῃ  χρώμενος,   ἣν ἔχων τυγχάνω, διατετέλεκα πάντα
[70]   τοῖς αὐτοῖς ἄν τις λόγοις  χρώμενος   τοὺς μὲν βλάψειεν, τοὺς δ'
[130]   ἐπὶ δουλείᾳ, ταύτην ὑπ' ἀνδρὸς  Ἕλληνος   καὶ περὶ τοὺς πολέμους πολλὴν
[120]   οὖν ἀνδρὸς μέγα φρονοῦντος καὶ  φιλέλληνος   καὶ πορρωτέρω τῶν ἄλλων τῇ
[10]   ἄνδρας οὐδ' ἀνοήτους, ἀλλ' οἷς  ἐκεῖνος   ἀνακοινούμενος οὐκ ἐλάττω τὴν βασιλείαν
[110]   μάλιστα σύμμετρον τοῖς νῦν λεγομένοις.  (Ἐκεῖνος   γὰρ ὁρῶν τὴν Ἑλλάδα πολέμων
[110]   δ' ἐκ τῶν Ἰάσονι συμβάντων.  Ἐκεῖνος   γὰρ οὐδὲν τοιοῦτον οἷον σὺ
[50]   δὲ πρῶτον τὰ περὶ Ἀλκιβιάδην.  Ἐκεῖνος   γὰρ φυγὼν παρ' ἡμῶν καὶ
[70]   καὶ τὴν μὲν εὔνοιαν, ἣν  ἐκεῖνος   κατέλιπεν τοῖς ἐξ αὑτοῦ γεγενημένοις,
[60]   ἐλάμβανον, οὐκ ἂν ἐξελεγχθείη ψευδόμενος.  Ἐκεῖνος   μὲν οὖν τηλικούτων κακῶν αἴτιος
[100]   σὺ διαβαίης εἰς τὴν ἤπειρον,  ἐκεῖνός   τ' ἂν ἄσμενος ἴδοι βοηθὸν
[80]   χάλεπον τυχεῖν τούτων, ἢν ἐθελήσῃς  κοινὸς   ἅπασιν γενέσθαι καὶ παύσῃ ταῖς
[10]   καὶ πρότερον ἐνόμιζεν αὑτὸν εἶναί  τινος   πρὸς τὸ φρονεῖν καταδεέστερον, νῦν
[20]   προειρημένων ἁπάντων ἔρημος γένηται καὶ  γυμνὸς,   ἀναγιγνώσκῃ δέ τις αὐτὸν ἀπιθάνως
[70]   τούτοις ἐπιβουλεύων ὑπὲρ ὧν  πρόγονος   αὐτοῦ προείλετο κινδυνεύειν, καὶ τὴν
[110]   γνώμην ἕξουσιν. Χρὴ δὲ τοὺς  μείζονος   δόξης τῶν ἄλλων ἐπιθυμοῦντας περιβάλλεσθαι
[130]   τοὺς μὲν τιμῆς ἐπιθυμοῦντας ἀεὶ  μείζονος   ἧς ἔχουσιν ὑπὸ πάντων ἐπαινουμένους,
[0]   (πλὴν εἰ σὺ μὲν πεισθείης  πλείονος   ἀξίαν ἔσεσθαί σοι τὴν τῆς
[70]   φλαῦρον, ἀλλ' ἀνδρωδέστερον αὐτὸν καὶ  πλείονος   ἄξιον δοκεῖν εἶναι ποιήσειεν· εἰ
[90]   ὁρῶν τοῖς ἐμοῖς χρωμένους αὐτὸς  μόνος   ἀπειχόμην τῶν ὑπ' ἐμοῦ πρότερον
[100]   γεγενῆσθαι πολὺ τῶν ἄλλων ἐξηλλαγμένην·  μόνος   γὰρ τῶν Ἑλλήνων οὐχ ὁμοφύλου
[100]   οὐχ ὁμοφύλου γένους ἄρχειν ἀξιώσας,  μόνος   καὶ διαφυγεῖν ἠδυνήθη τοὺς κινδύνους
[40]   οὐδὲν ἄτοπον εἰ καὶ ταῦτα  μόνος   συστῆσαι δυνηθείης. Χρὴ δὲ τοὺς
[40]   ἄρχοντες τῶν Ἑλλήνων, οὐ πολὺς  χρόνος   ἐξ οὗ, καὶ κατὰ γῆν
[60]   δὲ δεδυστυχηκὼς, Διονύσιος δ' οὐκ  ἔνδοξος   ὢν, Κῦρος δ' οὕτως οἰκτρᾶς
[140]   τὸν Ταντάλου πλοῦτον καὶ τὴν  Πέλοπος   ἀρχὴν καὶ τὴν Εὐρυσθέως δύναμιν
[0]   ~ΙΣΟΚΡΑΤΟΥΣ  ΦΙΛΙΠΠΟΣ.   (Μὴ θαυμάσῃς, Φίλιππε, δίοτι
[10]   ἡλικίας τῆς ἐμῆς δεόμενον ἀλλ'  ἀνδρὸς   ἀνθοῦσαν τὴν ἀκμὴν ἔχοντος καὶ
[130]   συναχθεῖσαν ἐπὶ δουλείᾳ, ταύτην ὑπ'  ἀνδρὸς   Ἕλληνος καὶ περὶ τοὺς πολέμους
[120]   ἅπασιν ἡμῖν αὐξανόμενον. (Ἔστιν οὖν  ἀνδρὸς   μέγα φρονοῦντος καὶ φιλέλληνος καὶ
[60]   Καίτοι τίς ἂν προσεδόκησεν ὑπ'  ἀνδρὸς   οὕτω ταπεινῶς πράξαντος ἀναστραφήσεσθαι τὰ
[80]   ἔσει πιστὸς, τοῖς δὲ βαρβάροις  φοβερός.   (Καὶ μὴ θαυμάσῃς, ἅπερ ἐπέστειλα
[40]   τῶν Ἑλλήνων συμφορὰς, οὐδὲν ἂν  μέρος   οὖσαι φανεῖεν τῶν διὰ Θηβαίους
[50]   ἠπείλουν, τὴν δ' ἡμετέραν πόλιν  μέρος   τι τῆς χῶρας ἀπεστέρουν, Εὔβοιαν
[110]   αὐτῶν· ~ἐφ' ὃν εἰ μὲν  νεώτερος   ὢν ἐπέστην, ῥᾳδίως ἂν ἐπέδειξα
[20]   κεκοσμήκαμεν αὐτὸν, αἷς αὐτός τε  νεώτερος   ὢν ἐχρώμην καὶ τοῖς ἄλλοις
[30]   ἐμοὶ δὲ νῦν εἰπεῖν οὐ  καιρός   τοῖς δὲ παισὶ τοῖς ἐκείνου
[40]   εἴτε πολεμικῶς αἱ πόλεις αὗται  πρὸς   ἀλλήλας ἔχουσιν, εἰ διεξέλθοιμεν μήτε
[110]   ταῦτα καὶ διαλλάξας τὰς πόλεις  πρὸς   ἀλλήλας, ὑπέδειξε τοῖς ἐπιγιγνομένοις μεθ'
[30]   χρόνον πλεονεκτεῖν οὐδέποτ' ἂν ἰσομοιρῆσαι  πρὸς   ἀλλήλους. ~Ἐγὼ δ' ὅτε μὲν
[130]   ὑπὸ πάντων ἐπαινουμένους, τοὺς δὲ  πρὸς   ἄλλο τι τῶν ὄντων ἀπλήστως
[120]   πόλιν. (Ἐγὼ δ' εἰ μὲν  πρὸς   ἄλλους τινὰς πρότερον ἐπεχείρουν διαλέγεσθαι
[10]   μὲν ταῖς πανηγύρεσιν ἐνοχλεῖν καὶ  πρὸς   ἅπαντας λέγειν τοὺς συντρέχοντας ἐν
[100]   σοι παραινῶ προσέχειν τὸν νοῦν,  πρὸς   ἁπάσας οἰκείως εἶχεν· τε
[50]   εἶναι βίᾳ κατελθεῖν προείλετο πολεμεῖν  πρὸς   αὐτήν. (Καθ' ἕκαστον μὲν οὖν
[40]   ἀλλ' ἐν μέση τῇ πόλει  πρὸς   αὐτοῖς τοῖς ἀρχείοις περὶ παίδων
[100]   οὐκ ἂν ἀκούσας παροξυνθείη πολεμεῖν  πρὸς   αὐτόν; Αἴγυπτος γὰρ ἀφειστήκει μὲν
[100]   χρήσιμον, σοὶ δ' ἢν πολεμεῖν  πρὸς   αὐτὸν βουληθῇς συμφόρως ἕξειν. (Καὶ
[100]   μὲν τὸν ἀδελφὸν, πολεμήσασαν δὲ  πρὸς   αὑτὸν, ἅπαντα δὲ τὸν χρόνον
[20]   πρότερον ἐπάρχοντας Μακεδονίας οὕτως οἰκείως  πρὸς   αὑτὸν διακεῖσθαι πεποίηκεν ὥσθ' ἑκάστους
[140]   οὖν ἐξετάσας ἅπαντα καὶ διελθὼν  πρὸς   αὑτὸν, ἢν μέν τι τῶν
[10]   τι προὔργου. Δηλώσαντος γάρ μου  πρὸς   αὐτοὺς ὅτι μέλλω σοι λόγον
[80]   μὲν τῶν πόλεων οἰκείως ἔχων,  πρὸς   δὲ τὰς ἀλλοτρίως διακείμενος, ἔτι
[0]   εἰς οἷονπερ Λακεδαιμόνιον Κυρηναίους ἀπῴκισαν·  (πρὸς   δὲ τούτοις, εἰ σὺ μὲν
[40]   ζῆν ἡττηθέντες ὧν πρότερον ἐδέσποζον.  (Πρὸς   δὲ τούτοις ἐπεῖδον Πελοποννησίους ἅπαντας
[10]   τι ἂν ἡγῇ συμφέρειν,  πρὸς   δὲ τούτοις καὶ πλοῦτον καὶ
[120]   τινες, ἀπὸ Κιλικίας μέχρι Σινώπης,  πρὸς   δὲ τούτοις κτίσαι πόλεις ἐπὶ
[80]   μὴ θαυμάσῃς, ἅπερ ἐπέστειλα καὶ  πρὸς   Διονύσιον τὴν τυραννίδα κτησάμενον, εἰ
[140]   πόλεις εἷλεν, πῶς οὐκ ἂν  πρὸς   ἕκαστον αὐτῶν ἀντιπαραβάλλων ῥᾳδίως ἂν
[20]   πάλιν ὡς ἀναλαβὼν ἐμαυτὸν ἀντεῖπον  πρὸς   ἕκαστον τῶν ῥηθέντων, παραλείψω, μὴ
[120]   ἄλλων προστῆναι τοῦ πολέμου τοῦ  πρὸς   ἐκεῖνον. Προσήκει δὲ τοῖς μὲν
[40]   ποιῆσαι τὴν Σπάρτην, ἡμεῖς καὶ  πρὸς   ἐκείνους μόνοι τῶν Ἑλλήνων ποιησάμενοι
[0]   ἐπιθυμήσειεν· (διεξιὼν δὲ περὶ τούτων  πρὸς   ἐμαυτὸν εὕρισκον οὐδαμῶς ἂν ἄλλως
[20]   καὶ κατεπειγόντων ῥητορεύεσθαι, τοὺς δὲ  πρὸς   ἐπίδειξιν καὶ πρὸς ἐργολαβίαν γεγράφθαι.
[20]   τοὺς δὲ πρὸς ἐπίδειξιν καὶ  πρὸς   ἐργολαβίαν γεγράφθαι. (Καὶ ταῦτ' οὐκ
[90]   διαπεπραγμένον, περὶ ὧν εἰ μὲν  πρὸς   ἑτέρους τοὺς λόγους ἐποιούμην, καλῶς
[120]   ἐξὸν ἡμῖν τἀκείνων ἀδεῶς ἔχειν,  πρὸς   ἡμᾶς τ' αὐτοὺς περὶ μικρῶν
[50]   δὲ διαφέρουσιν ὅσον ἐκεῖνοι μὲν  πρὸς   ἥττους αὑτῶν, οὗτοι δὲ πρὸς
[50]   πρὸς ἥττους αὑτῶν, οὗτοι δὲ  πρὸς   κρείττους· πάντες ἂν ὁμολογήσειαν
[80]   διείλεγμαι τῶν ἄλλων. Ἐγὼ γὰρ  πρὸς   μὲν τὸ πολιτεύεσθαι πάντων ἀφυέστατος
[30]   ἔδει μὲν μηδέποτέ σοι μηδὲ  πρὸς   μίαν αὐτῶν γενέσθαι διαφοράν. Ἀλλὰ
[40]   ὑπερβολὴ γένοιτο τῆς ἔχθρας τῆς  πρὸς   Ξέρξην τοῖς Ἕλλησι γενομένης; Οὗ
[130]   οὐδεὶς τῶν τὴν Εὐρώπην κατοικησάντων,  πρὸς   ὃν δὲ πολεμήσεις, οὕτω σφόδρα
[90]   σοί τε συμβουλεύω στρατεύειν καὶ  πρὸς   ὃν Κλέαρχος ἐπολέμησεν, ἵν' ἑκατέρου
[10]   λέγειν τοὺς συντρέχοντας ἐν αὐταῖς  πρὸς   οὐδένα λέγειν ἐστὶν, ἀλλ' ὁμοίως
[110]   ἐπιγιγνομένοις μεθ' ὧν χρὴ καὶ  πρὸς   οὓς δεῖ τοὺς πολέμους ἐκφέρειν.
[40]   Θηβαίων εἰς τὴν αὑτῶν εἰσβαλόντας,  πρὸς   οὓς ἠναγκάσθησαν διακινδυνεύειν οὐκ ἐν
[110]   μετὰ τῶν Ἑλλήνων ἐπὶ τούτους  πρὸς   οὓς προσήκει τοὺς ἀφ' Ἡρακλέους
[10]   τύχης δεδομένην καὶ πρέσβεις πέμπειν  πρὸς   οὕστινας ἂν βουληθῇς καὶ δέχεσθαι
[90]   ἐποιούμην, καλῶς ἂν εἶχε διελθεῖν,  πρὸς   σὲ δὲ διαλεγόμενος, εἰ τὰς
[80]   βαρβάρους, ὅταν ἴδωμεν αὐτὰς ὁμονοούσας,  πρὸς   σὲ δὲ νῦν ποιήσομαι τοὺς
[80]   τούς θ' ἑταίρους τοὺς σοὺς  πρὸς   σὲ διακειμένους. Ἔστιν δ' οὐ
[10]   τίς ἐστιν. (Οὐκ ὀκνήσω δὲ  πρὸς   σὲ κατειπεῖν, ἐφ' οἷς ἐλύπησάν
[10]   φιλότιμος ὥστ' ἠβουλήθην ἅμα τοῖς  πρὸς   σὲ λεγομένοις καὶ τοῖς μετ'
[0]   μοι παρούσης ἐπεθέμην γράφειν τὸν  πρὸς   σὲ λόγον, ἀλλ' εἰκότως καὶ
[130]   ὑπάρχουσαν εὐδαιμονίαν. (Διόπερ καὶ νῦν  πρὸς   σὲ ποιοῦμαι τοὺς λόγους, οὐκ
[0]   ποιήσομαι τὴν ἀρχὴν οὐ τοῦ  πρὸς   σὲ ῥηθησομένου καὶ νῦν δειχθήσεσθαι
[0]   πόλεσιν ταῖς μεγίσταις διαλυσαμέναις τὰ  πρὸς   σφᾶς αὐτὰς εἰς τὴν Ἀσίαν
[100]   τε γὰρ πατήρ σου  πρὸς   τὰς πόλεις ταύτας αἷς σοι
[100]   ἐπιθυμήσας, οὐχ ὁμοίως ἐβουλεύσατο τοῖς  πρὸς   τὰς τοιαύτας φιλοτιμίας ὁρμωμένοις. (Οἱ
[130]   τῆς ψυχῆς. (Ἀλλὰ γὰρ οὐ  πρὸς   τὰς τούτων κτήσεις ἀποβλέψας ποιοῦμαι
[50]   οὔτ' ἂν διελθεῖν ἀκριβῶς δύναιτο,  πρός   τε τὸ παρὸν ἴσως ἂν
[110]   τοσοῦτον διήνεγκε τῇ στρατηγίᾳ τῶν  πρὸς   τὴν αὐτὴν ταύτην ὕστερον πολεμησάντων,
[20]   ἐκεῖνον τὰς μὲν ταῖς εὐεργεσίαις  πρὸς   τὴν αὑτοῦ συμμαχίαν προσῆκται, τὰς
[60]   τολμήσας ἅπαντα πράττειν τὰ φέροντα  πρὸς   τὴν δύναμιν ταύτην, κατέσχε μὲν
[30]   γὰρ ὑποστᾶσα τοὺς μεγίστους κινδύνους  πρὸς   τὴν Εὐρυσθέως δύναμιν ἐκεῖνόν τε
[120]   ἐπεχείρουν διαλέγεσθαι περὶ τούτων  πρὸς   τὴν πατρίδα τὴν αὑτοῦ τὴν
[30]   ὠφελεῖν. (Χωρὶς δὲ τούτων εἰ  πρός   τινας αὐτῶν ἀηδές τί σοι
[40]   στρατεύοντες ἐπί τινας μαχόμενοι  πρός   τινας βοηθοῦντες τοῖς ἀπολλυμένοις
[80]   τι ἂν ὑποπέσῃ καὶ συμφέρῃ  πρὸς   τὸ πεῖσαί σε ταῦτα πράττειν.
[10]   πρότερον ἐνόμιζεν αὑτὸν εἶναί τινος  πρὸς   τὸ φρονεῖν καταδεέστερον, νῦν διὰ
[80]   καταδεέστερον τύχω διαλεχθείς. Καὶ γὰρ  πρὸς   τοῖς ἄλλοις λόγος
[80]   λέγοντας ὡς ὅσοι περ ἐπεχείρησαν  πρὸς   τὸν βασιλέα πολεμεῖν, ἅπασιν συνέπεσεν
[80]   ὀρθῶς βουλευομένους μὴ πρότερον ἐκφέρειν  πρὸς   τὸν βασιλέα πόλεμον πρὶν ἂν
[130]   ἁπάντων τὰ συντείνοντα καὶ προτρέποντα  πρὸς   τὸν πόλεμον τοῦτον· οὕτω γὰρ
[80]   Ἕλληνας ὥσπερ ὁρᾷς Λακεδαιμονίους τε  πρὸς   τοὺς αὑτῶν βασιλέας ἔχοντας τούς
[40]   λέγειν τὰ παλαιὰ καὶ τὰ  πρὸς   τοὺς βαρβάρους; Ἀλλ' εἴ τις
[120]   διανοίᾳ καθορῶντος, ἀποχρησάμενον τοῖς τοιούτοις  πρὸς   τοὺς βαρβάρους καὶ χώραν ἀποτεμόμενον
[80]   τότε συμβουλεύσομεν ὡς χρὴ πολεμεῖν  πρὸς   τοὺς βαρβάρους, ὅταν ἴδωμεν αὐτὰς
[10]   Ἕλληνας συμφέρον, τὸ δὲ βιάζεσθαι  πρὸς   τοὺς βαρβάρους χρήσιμον. μὲν
[120]   οὐδὲ προϋπάρξαι τῆς ἔχθρας τῆς  πρὸς   τοὺς Ἕλληνας, ἡμεῖς δ' οὐδ'
[10]   ἔστι δὲ τὸ μὲν πείθειν  πρὸς   τοὺς Ἕλληνας συμφέρον, τὸ δὲ
[80]   περὶ ὧν σοὶ πρακτέον ἐστὶν  πρὸς   τοὺς Ἕλληνας σχεδὸν ἀκήκοας, περὶ
[50]   ἐξ οὗπερ τὴν πόλιν οἰκοῦσιν,  πρὸς   τοὺς ὁμόρους, ὥσπερ Λακεδαιμόνιοι, τοσοῦτον
[30]   εὑρήσεις γὰρ ἑκάστῃ πολλὴν φιλίαν  πρὸς   ὑμᾶς καὶ μεγάλας εὐεργεσίας ὑπαρχούσας.
[50]   διατελοῦσιν μὴ Θηβαῖοι διαλυσάμενοι τὰ  πρὸς   Φωκέας πάλιν ἐπανελθόντες μείζοσιν αὐτοὺς
[50]   καὶ θαλάττης ἄρξοντες. (Τελευτῶντες δὲ  πρὸς   Φωκέας πόλεμον ἐξήνεγκαν ὡς τῶν
[10]   γνοὺς διαλεχθῆναι σοὶ προειλόμην, οὐ  πρὸς   χάριν ἐκλεξάμενος, καίτοι πρὸ πολλοῦ
[60]   βαρβάρων, ἐκτεθεὶς μὲν ὑπὸ τῆς  μητρὸς   εἰς τὴν ὁδὸν, ἀναιρεθεὶς δ'
[60]   Διονύσιος δ' οὐκ ἔνδοξος ὢν,  Κῦρος   δ' οὕτως οἰκτρᾶς αὐτῷ τῆς
[60]   πρὸ ἐκείνου γενομένων. (Ἔτι τοίνυν  Κῦρος,   ἵνα μνησθῶμεν καὶ περὶ τῶν
[90]   τοιαῦτα διαφεύγειν, (σοὶ δὲ συμβουλεύων  μωρὸς   ἂν ἦν εἰ περὶ τὴν
[20]   ὡμολόγουν δὲ μηδενὸς πώποτε τοσοῦτον  πράγματος   διαμαρτεῖν, ἔσπευδον δὲ μᾶλλον ἠγὼ
[80]   καὶ λοιδορεῖσθαι τοῖς ἐπὶ τοῦ  βήματος   καλινδουμένοις· (τοῦ δὲ φρονεῖν εὖ
[120]   λεγομένων τῶν ἐπὶ τοῦ  βήματος   μαινομένων ἐκείνην μὲν εἴασα, τῆς
[100]   ἐπιβουλεύουσαν καὶ βουλομένην τοῦ τε  σώματος   αὐτοῦ καὶ τῶν χρημάτων ἁπάντων
[110]   τῇ ῥώμῃ τῇ τοῦ  σώματος·   νῦν δ' ἐπελθὼν ἐπ' αὐτὸν
[110]   ὀλίγων στρατεύσας ῥᾳδίως αὐτὴν κατὰ  κράτος   εἷλεν. Καὶ μετὰ ταῦτα τοὺς
[60]   πολλὰς πόλεις τῶν Ἑλληνίδων κατὰ  κράτος   ἑλεῖν· τὰ μὲν γὰρ τοιαῦτα
[80]   πρὸς μὲν τὸ πολιτεύεσθαι πάντων  ἀφυέστατος   ἐγενόμην τῶν πολιτῶν· οὔτε γὰρ
[100]   πάντων γ' ἂν εἴη  σχετλιώτατος,   εἰ μὴ βούλοιτο καταλελύσθαι ταύτην
[80]   Ἀγησίλαος δόξας εἶναι Λακεδαιμονίων  φρονιμώτατος   ὠλιγώρησεν, (οὐ διὰ κακίαν, ἀλλὰ
[90]   πράξεις σοι διεξιοίην, δικαίως ἂν  ἀνόητος   ἅμα καὶ περίεργος εἶναι δοκοίην.
[40]   δὲ καὶ φέρονται καὶ τῆς  νυκτὸς   καὶ τῆς ἡμέρας ὑπὸ τῶν
[60]   προσεδόκησεν ὑπ' ἀνδρὸς οὕτω ταπεινῶς  πράξαντος   ἀναστραφήσεσθαι τὰ τῆς Ἑλλάδος πράγματα
[110]   (Καὶ μὴ θαυμάσῃς εἰ διὰ  παντός   σε τοῦ λόγου πειρῶμαι προτρέπειν
[10]   χρήσιμον. μὲν οὖν περιβολὴ  παντὸς   τοῦ λόγου τοιαύτη τίς ἐστιν.
[80]   οὖν ἀρχὴν τοῦ λόγου τοῦ  σύμπαντος   οἶμαι πεποιῆσθαι ταύτην, ἥνπερ προσήκει
[90]   μᾶλλον ἔτι δουλεύσειν, βασιλέως δὲ  κρατήσαντος   ἀπαλλαγήσεσθαι τῶν κακῶν τῶν παρόντων·
[90]   φυλάξασθαι, τοῦ τε στρατοπέδου τοῦ  κρατήσαντος   τὴν ἐκείνου δύναμιν ῥᾴδιον πολὺ
[10]   οἶμαι γὰρ ἔσεσθαί τι προὔργου.  Δηλώσαντος   γάρ μου πρὸς αὐτοὺς ὅτι
[60]   τί δεῖ τὰ πλείω λέγειν;  Συστάντος   γὰρ αὐτῷ ναυτικοῦ περὶ Ῥόδον
[20]   οἴει πολλὴν μωρίαν καταγνώσεσθαι τοῦ  πέμψαντος   τὸ βιβλίον καὶ πολὺ διεψεῦσθαι
[0]   πολλῶν λεγομένων ἤλπισαν, ὅσοιπερ ἤκουσαν,  διαδοθέντος   τοῦ λόγου διαλύσεσθαι τὸν πόλεμον
[20]   Πλὴν οὐ πολλαῖς ἡμέραις ὕστερον  ἐπιτελεσθέντος   τοῦ λόγου καὶ δειχθέντος αὐτοῖς
[80]   χρόνου τοῦ περὶ τὸν λόγον  διατριφθέντος   ἀξίως φαίνωμαι διεξιών· νῦν δὲ
[20]   ὕστερον ἐπιτελεσθέντος τοῦ λόγου καὶ  δειχθέντος   αὐτοῖς τοσοῦτον μετέπεσον ὥστ' ᾐσχύνοντο
[0]   μέλλοντος, ἀλλὰ τοῦ περὶ Ἀμφιπόλεως  γραφέντος.   Περὶ οὗ μικρὰ βούλομαι προειπεῖν,
[0]   ἂν ἐκεῖνοι τὴν αἰτίαν ἔχοιεν·  ὄντος   δ' οὖν ἐμοῦ περὶ τὴν
[20]   τῆς τε δόξης τῆς τοῦ  λέγοντος   καὶ τῆς φωνῆς καὶ τῶν
[150]   αἰτίαν δι' ἣν, πλεονάκις τοῦ  δέοντος   εἴρηκα. (Λοιπὸν οὖν ἐστὶν τὰ
[40]   ταῖς διαλλαγαῖς, τοῦ δὲ συμφέροντος  πείθοντος,   τῶν δὲ παρόντων κακῶν ἀναγκαζόντων.
[0]   σὲ ῥηθησομένου καὶ νῦν δειχθήσεσθαι  μέλλοντος,   ἀλλὰ τοῦ περὶ Ἀμφιπόλεως γραφέντος.
[10]   τὴν φύσιν πολὺ τῶν ἄλλων  διαφέροντος,   (ὁρῶν δ' ὅτι χαλεπόν ἐστιν
[40]   ἐπιστατοῦντος ταῖς διαλλαγαῖς, τοῦ δὲ  συμφέροντος   πείθοντος, τῶν δὲ παρόντων κακῶν
[30]   δὲ κακῶς ἀλλήλους διαθῶσιν, οὐδενὸς  διαλύοντος   αὐτοὶ διέστησαν. Ὅπερ οἶμαι καὶ
[10]   ἀλλ' ἀνδρὸς ἀνθοῦσαν τὴν ἀκμὴν  ἔχοντος   καὶ τὴν φύσιν πολὺ τῶν
[130]   περὶ τοὺς πολέμους πολλὴν ἐμπειρίαν  ἔχοντος   μὴ νομίζουσιν ἂν ἐπ' ἐλευθερίᾳ
[120]   αὐξανόμενον. (Ἔστιν οὖν ἀνδρὸς μέγα  φρονοῦντος   καὶ φιλέλληνος καὶ πορρωτέρω τῶν
[40]   ἄλλως τε καὶ σοῦ μὲν  ἐπιστατοῦντος   ταῖς διαλλαγαῖς, τοῦ δὲ συμφέροντος
[120]   πορρωτέρω τῶν ἄλλων τῇ διανοίᾳ  καθορῶντος,   ἀποχρησάμενον τοῖς τοιούτοις πρὸς τοὺς
[100]   ἀκούσας παροξυνθείη πολεμεῖν πρὸς αὐτόν;  Αἴγυπτος   γὰρ ἀφειστήκει μὲν καὶ κατ'
[40]   (Πολλῆς οὖν ἀνοίας ἂν εἴη  μεστὸς,   εἴ τις ὁρῶν τηλικαύτας μεταβολὰς
[80]   ὧν τοῖς μὲν Ἕλλησιν ἔσει  πιστὸς,   τοῖς δὲ βαρβάροις φοβερός. (Καὶ
[60]   ἐφ' ἥν σε τυγχάνω παρακαλῶν  πολλοστὸς   ὢν Συρακοσίων καὶ τῷ γένει
[110]   λεγομένοις τυχεῖν δόξης (οἵας ἂν  αὐτὸς   βουληθῇς· ῥᾴδιον γάρ ἐστιν ἐκ
[20]   Παίονας κατέστραπται καὶ πάντας ὑπηκόους  αὐτὸς   εἴληφεν; Τοῦ δ' Ἰλλυριῶν πλήθους
[100]   καταλιπόντα τὰς αὐτὰς τιμὰς ἅσπερ  αὐτὸς   εἶχεν. (Περὶ τοίνυν Ἡρακλέους οἱ
[0]   παραδοὺς τὴν χώραν ἡμῖν ταύτην  αὐτὸς   ἔργῳ κρατήσεις αὐτῆς καὶ προσέτι
[90]   ἄλλους ὁρῶν τοῖς ἐμοῖς χρωμένους  αὐτὸς   μόνος ἀπειχόμην τῶν ὑπ' ἐμοῦ
[100]   ἀλλ' ἐφοβοῦντο μή ποτε βασιλεὺς  αὐτὸς   ποιησάμενος στρατείαν κρατήσειεν καὶ τῆς
[120]   ἄλλων εὐδοκιμήσεις, καὶ δικαίως ἤνπερ  αὐτός   τ' ἐπὶ ταῦθ' ὁρμήσῃς καὶ
[20]   καὶ ποικιλίαις κεκοσμήκαμεν αὐτὸν, αἷς  αὐτός   τε νεώτερος ὢν ἐχρώμην καὶ
[100]   ἄλλης παρασκευῆς ἁπάσης· νῦν δ'  οὗτος   ἀπήλλαξεν αὐτοὺς τοῦ δέους τούτου.
[90]   καὶ πάλιν τὴν Λακεδαιμονίων κατεπολέμησεν,  οὗτος   δ' οὐδενὸς πώποτε τῶν στρατευμάτων
[100]   Ἑλλήνων ἐν ταῖς συνθήκαις ἐξέλαβεν,  οὗτος   δὲ τοσούτου δεῖ τῶν ἄλλων
[130]   εἰρημένους· μᾶλλον γὰρ ἂν ἀξιόχρεως  οὗτος   ἔδοξεν εἶναι τῆς ὑποθέσεως. Οὐ
[60]   μόνον ὑπὸ τῶν ἄλλων ἔσει  ζηλωτὸς,   ἀλλὰ καὶ σαυτὸν μακαριεῖς. Τίς
[90]   συμβουλεύω στρατεύειν καὶ πρὸς ὃν  Κλέαρχος   ἐπολέμησεν, ἵν' ἑκατέρου τὴν γνώμην
[0]   μὲν κειμένους τῶν ἄρχειν δυναμένων,  ἐγγὺς   δὲ τῶν δουλεύειν εἰθισμένων, εἰς
[100]   μὴν ἀλλ' ἐφοβοῦντο μή ποτε  βασιλεὺς   αὐτὸς ποιησάμενος στρατείαν κρατήσειεν καὶ
[90]   συμπεσούσης οὕτω σφόδρα κατεφρόνησεν  βασιλεὺς   τῆς περὶ αὑτὸν δυνάμεως, ὥστε
[40]   κίνδυνον, ὃν μὴ κατορθώσαντες μὲν  εὐθὺς   ἀπώλλυντο, (νικήσαντες δ' οὐδὲν μᾶλλον
[0]   ἦν, ἀλλ' οὕτω διεκείμην ὥστ'  εὐθὺς   σκοπεῖσθαι πῶς ἂν τὰ πεπραγμένα
[40]   γὰρ ἄρχοντες τῶν Ἑλλήνων, οὐ  πολὺς   χρόνος ἐξ οὗ, καὶ κατὰ
[130]   γνώμην ἐχόντων, προτρέπειν δ' ἐπιχειρῶν  οὓς   ἂν ἐλπίσω μάλιστα δυνήσεσθαι τοὺς
[110]   μεθ' ὧν χρὴ καὶ πρὸς  οὓς   δεῖ τοὺς πολέμους ἐκφέρειν. Ποιησάμενος
[120]   καὶ λυμαινομένους οἷς ἂν ἐντύχωσιν.  (Οὓς   εἰ μὴ παύσομεν ἀθροιζομένους βίον
[10]   ἔχει περὶ αὑτὸν τοὺς σπουδαιοτάτους,  οὓς   εἰκὸς, εἰ καὶ περὶ τῶν
[20]   γέγονεν; Ἁπάσης δὲ τῆς Θρᾴκης  οὓς   ἠβουλήθη δεσπότας κατέστησεν; Τὸν δὴ
[40]   εἰς τὴν αὑτῶν εἰσβαλόντας, πρὸς  οὓς   ἠναγκάσθησαν διακινδυνεύειν οὐκ ἐν τῇ
[40]   δὴ πόλεμοι καὶ δεινοὶ γεγόνασιν,  οὓς   οἱ διαλυσάμενοι μεγάλων ἀγαθῶν ἀλλήλοις
[110]   οὐ μετὰ τῶν βαρβάρων ἐφ'  οὓς   οὐ δίκαιόν ἐστιν, ἀλλὰ μετὰ
[110]   τὴν παραλίαν κατοικούντων ἅπαντας ἀπέκτεινεν·  οὓς   οὐδέποτ' ἂν διέφθειρεν, εἰ μὴ
[110]   τῶν Ἑλλήνων ἐπὶ τούτους πρὸς  οὓς   προσήκει τοὺς ἀφ' Ἡρακλέους γεγονότας
[120]   ὅπου παρὰ μὲν τοῖς βαρβάροις,  οὓς   ὑπειλήφαμεν μαλακοὺς εἶναι καὶ πολέμων
[20]   ἀναστάτους πεποίηκεν; (Μάγνητας δὲ καὶ  Περραιβοὺς   καὶ Παίονας κατέστραπται καὶ πάντας
[120]   πολέμοις μήτε στρατιώτας ἔχειν μήτε  στρατηγοὺς   μήτ' ἄλλο μηδὲν τῶν εἰς
[60]   ταῦτα πέμπων ὡς τοὺς βασιλέως  στρατηγοὺς   ὑπισχνεῖτο ποιήσειν. Καὶ τί δεῖ
[70]   παρρησίας, ὥσπερ εἴθισμαι, ποιεῖσθαι τοὺς  λόγους.   (Αἰσθάνομαι γάρ σε διαβαλλόμενον ὑπὸ
[130]   τούτων κτήσεις ἀποβλέψας ποιοῦμαι τοὺς  λόγους,   ἀλλ' οἰόμενος ἐκ τούτων μεγίστην
[10]   περὶ τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν δύο  λόγους   ἀνεκτῶς εἰπεῖν, ἄλλως τε κἂν
[130]   οἷόν τ' εἶναι συνερᾶσαι τοὺς  λόγους   ἅπαντας τοὺς ὑπ' ἐμοῦ περὶ
[90]   εἰ μὲν πρὸς ἑτέρους τοὺς  λόγους   ἐποιούμην, καλῶς ἂν εἶχε διελθεῖν,
[20]   ἄλλοις ὑπέδειξα, δι' ὧν τοὺς  λόγους   ἡδίους ἂν ἅμα καὶ πιστοτέρους
[150]   ἴσως καὶ νῦν τοὺς μὲν  λόγους   ἡμῖν ἀπένειμαν, ἐπὶ δὲ τὰς
[80]   σὲ δὲ νῦν ποιήσομαι τοὺς  λόγους,   οὐ τὴν αὐτὴν ἔχων διάνοιαν
[130]   νῦν πρὸς σὲ ποιοῦμαι τοὺς  λόγους,   οὐκ ἀγνοῶν ὅτι τούτοις ὑπ'
[30]   τῶν πραγμάτων ἤδη ποιήσομαι τοὺς  λόγους.   Φημὶ γὰρ χρῆναί σε τῶν
[110]   ὧν ἔφησεν· ἐποιεῖτο γὰρ τοὺς  λόγους   ὡς εἰς τὴν ἤπειρον διαβησόμενος
[90]   τοιαύταις ἐλπίσιν ὑπαγαγόμενος καὶ πίστεις  δοὺς   τῶν ἐκεῖ νομιζομένων τὰς μεγίστας,
[0]   σὺ μὲν γνοίης ὅτι λόγῳ  παραδοὺς   τὴν χώραν ἡμῖν ταύτην αὐτὸς
[90]   ἄλλοις στρατιώταις ἐντελῆ τὸν μισθὸν  ἀποδοὺς   ἀποπέμψειν, τοιαύταις ἐλπίσιν ὑπαγαγόμενος καὶ
[0]   τῆς πόλεως φιλίαν τὰς  προσόδους   τὰς ἐξ Ἀμφιπόλεως γιγνομένας,
[100]   δ' οὗτος ἀπήλλαξεν αὐτοὺς τοῦ  δέους   τούτου. Συμπαρασκευασάμενος γὰρ δύναμιν ὅσην
[130]   γεννήσας διὰ τὴν ἀρετὴν εἰς  θεοὺς   ἀνήγαγε, ταπεινοτέροις ὀνόμασιν κείνους
[90]   καὶ μᾶλλον εἵλετο περὶ τοὺς  θεοὺς   ἐξαμαρτεῖν τοῖς στρατιώταις οὕτως
[30]   ταῖς θυσίαις μᾶλλον τοὺς  θεοὺς   τοὺς ἄλλους· (Λακεδαιμόνιοι δὲ τοῖς
[130]   τοὺς ὀνομαστοὺς γενομένους καὶ δόξαντας  ἡμιθέους   εἶναι διὰ τὴν στρατείαν τὴν
[140]   ποιεῖν τῶν νῦν ὄντων τοὺς  ἡμιθέους   εἶναι νομιζομένους. (Ἐνθυμοῦ δ' ἵνα
[110]   πρὸς οὓς προσήκει τοὺς ἀφ'  Ἡρακλέους   γεγονότας πολεμεῖν. (Καὶ μὴ θαυμάσῃς
[110]   δὲ πράξας τὰς στήλας τὰς  Ἡρακλέους   καλουμένας ἐποιήσατο, τρόπαιον μὲν τῶν
[100]   ἅσπερ αὐτὸς εἶχεν. (Περὶ τοίνυν  Ἡρακλέους   οἱ μὲν ἄλλοι τὴν ἀνδρείαν
[120]   τοῖς μὲν ἄλλοις τοῖς ἀφ'  Ἡρακλέους   πεφυκόσι καὶ τοῖς ἐν πολιτείᾳ
[130]   μεγάλους προσαγορευομένους, τοὺς δ' ἀφ'  Ἡρακλέους   πεφυκότας, ὃν γεννήσας διὰ
[110]   δυνησόμενον ἁπάσας σε μιμήσασθαι τὰς  Ἡρακλέους   πράξεις, οὐδὲ γὰρ ἂν τῶν
[70]   ποιήσειεν· εἰ δὲ τῶν ἀφ'  Ἡρακλέους   τινὶ πεφυκότων, ὃς ἁπάσης κατέστη
[140]   ἐπαινέσειεν, ἀλλὰ μετά γε τὴν  Ἡρακλέους   ὑπερβολὴν καὶ τὴν Θησέως ἀρετὴν
[70]   Χρὴ δὲ μὴ καταφρονεῖν τοῦ  πλήθους,   μηδὲ παρὰ μικρὸν ἡγεῖσθαι τὸ
[20]   αὐτὸς εἴληφεν; Τοῦ δ' Ἰλλυριῶν  πλήθους   πλὴν τῶν παρὰ τὸν Ἀδρίαν
[40]   Πελοποννησίων, μισοῦνται δ' ὑπὸ τοῦ  πλήθους   τῶν Ἑλλήνων, ἄγονται δὲ καὶ
[40]   ἧττον Λακεδαιμονίων τε στρατευσάντων ἐπὶ  Θηβαίους   καὶ βουλομένων λυμήνασθαι τὴν Βοιωτίαν
[40]   μέρος οὖσαι φανεῖεν τῶν διὰ  Θηβαίους   καὶ Λακεδαιμονίους ἡμῖν γεγενημένων. Ἀλλ'
[50]   ποιήσεις. (Ἀλλὰ μὴν τὰ περὶ  Θηβαίους   οὐδὲ σὲ λέληθεν. Καλλίστην γὰρ
[0]   δουλεύειν εἰθισμένων, εἰς οἷονπερ Λακεδαιμόνιον  Κυρηναίους   ἀπῴκισαν· (πρὸς δὲ τούτοις, εἰ
[20]   ὑπέδειξα, δι' ὧν τοὺς λόγους  ἡδίους   ἂν ἅμα καὶ πιστοτέρους ποιοῖεν.
[50]   διαλῦσαι τοὺς ἐνεστῶτας πολέμους αὐτοῖς;  (Ἀργείους   τοίνυν ἴδοις ἂν τὰ μὲν
[30]   ἀδυνάτοις ἐπιτίθεσθαι πράγμασιν· οὔτε γὰρ  Ἀργείους   φίλους ἄν ποτε γενέσθαι Λακεδαιμονίοις
[10]   προτρέπειν ἐπὶ πράξεις οἰκειοτέρας καὶ  καλλίους   καὶ μᾶλλον συμφερούσας ὧν νῦν
[50]   χαίρουσιν ὡς οὐδένες ἄλλοι τοὺς  πολεμίους   ἀποκτείνοντες. Αἴτιον δ' ἐστὶ τοῦ
[60]   πόλεμον ἐν ταῖς πόλεσιν ἐγγεγενημένας,  Λακεδαιμονίους   δὲ τοὺς τότε δόξαντας εὐτυχεῖν
[40]   φανεῖεν τῶν διὰ Θηβαίους καὶ  Λακεδαιμονίους   ἡμῖν γεγενημένων. Ἀλλ' οὐδὲν ἧττον
[70]   πολλοὶ συμπολεμεῖν καὶ ποιεῖν ἀναστάτους  Λακεδαιμονίους·   ἢν δὲ ταῦτα πράξῃς, ὡς
[30]   ἄν ποτε γενέσθαι Λακεδαιμονίοις οὔτε  Λακεδαιμονίους   Θηβαίοις οὔθ' ὅλως τοὺς εἰθισμένους
[50]   μόνον τὴν πόλιν, ἀλλὰ καὶ  Λακεδαιμονίους   καὶ τοὺς ἄλλους Ἕλληνας, ὥσθ'
[60]   σῶμα καὶ τὴν διάνοιαν ἤλπισεν  Λακεδαιμονίους   καταπολεμήσειν ἄρχοντας τῶν Ἑλλήνων καὶ
[40]   ἅπαντες ἴσασιν ἡμᾶς τε καὶ  Λακεδαιμονίους   μᾶλλον ἀγαπήσαντας τῶν συγκατασκευασάντων
[60]   Ῥόδον καὶ νικήσας τῇ ναυμαχίᾳ  Λακεδαιμονίους   μὲν ἐξέβαλεν ἐκ τῆς ἀρχῆς,
[80]   διαθῇς τοὺς Ἕλληνας ὥσπερ ὁρᾷς  Λακεδαιμονίους   τε πρὸς τοὺς αὑτῶν βασιλέας
[140]   Τροίαν στρατευσαμένους καὶ τοὺς ἐκείνοις  ὁμοίους   γενομένους ἅπαντες ἂν εὐλογήσειαν. (Καίτοι
[140]   ταύτην ἔχοντας τὴν φύσιν εὐδοκιμοῦντας,  ποίους   τινὰς χρὴ προσδοκᾶν τοὺς ἐπαίνους
[110]   τῶν ἀγαθῶν αἰτίους ἡμῖν ὄντας  Ὀλυμπίους   προσαγορευομένους, τοὺς δ' ἐπὶ ταῖς
[120]   ἐπιχειρῆσαι τῆς Ἀσίας ἡμᾶς ποιῆσαι  κυρίους,   (ἀλλὰ τοσοῦτον αὐτῶν ἀπολελειμμένοι τυγχάνομεν
[130]   τῶν δυναστειῶν πολλάκις τοὺς ἐχθροὺς  κυρίους   γίγνεσθαι, τῆς δ' εὐνοίας τῆς
[80]   πόλεις τὰς αὑτῶν καταγαγεῖν καὶ  κυρίους   ποιῆσαι τῶν πραγμάτων. Συνέβαινεν οὖν
[40]   ἐδέσποζον. (Πρὸς δὲ τούτοις ἐπεῖδον  Πελοποννησίους   ἅπαντας τοὺς πρότερον μεθ' αὑτῶν
[140]   τοὺς τοῖς Ἕλλησι πλείστων ἀγαθῶν  αἰτίους   γεγενημένους. (Οὐ μόνον δ' ἐπὶ
[110]   θεῶν τοὺς μὲν τῶν ἀγαθῶν  αἰτίους   ἡμῖν ὄντας Ὀλυμπίους προσαγορευομένους, τοὺς
[120]   μὲν τοῖς βαρβάροις, οὓς ὑπειλήφαμεν  μαλακοὺς   εἶναι καὶ πολέμων ἀπείρους καὶ
[0]   τῆς φιλίας, ὅσους περ ἂν  ἐποίκους   εἰς τὴν σὴν δυναστείαν ἀποστείλωμεν,
[130]   εἰς τὴν ὁδὸν ἐξέβαλεν, βασιλέας  μεγάλους   προσαγορευομένους, τοὺς δ' ἀφ' Ἡρακλέους
[20]   διαπέπρακται. ~Τί γὰρ ἐλλέλοιπεν; Οὐ  Θετταλοὺς   μὲν τοὺς πρότερον ἐπάρχοντας Μακεδονίας
[20]   τὴν διάνοιαν, ἕως ἂν διὰ  τέλους   ἀκούσῃς ἁπάντων τῶν λεγομένων. Οἶμαι
[30]   ἂν διαλλάξειεν· ἐπὴν δὲ κακῶς  ἀλλήλους   διαθῶσιν, οὐδενὸς διαλύοντος αὐτοὶ διέστησαν.
[30]   πλεονεκτεῖν οὐδέποτ' ἂν ἰσομοιρῆσαι πρὸς  ἀλλήλους.   ~Ἐγὼ δ' ὅτε μὲν
[30]   ἐμποιοῦσι τῶν πρότερον ὑμῖν εἰς  ἀλλήλους   πεπλημμελημένων. Ἀλλὰ μὴν κἀκεῖνο φανερὸν,
[60]   κακοῖς περιπεσεῖν ~ὥστε μηδέπω νῦν  ἐξιτήλους   εἶναι τὰς συμφορὰς τὰς δι'
[100]   ἀνδρείαν ὑμνοῦντες αὐτοῦ καὶ τοὺς  ἄθλους   ἀπαριθμοῦντες διατελοῦσιν, περὶ δὲ τῶν
[30]   ἐπιτίθεσθαι πράγμασιν· οὔτε γὰρ Ἀργείους  φίλους   ἄν ποτε γενέσθαι Λακεδαιμονίοις οὔτε
[40]   πρότερον μεθ' αὑτῶν ἐπὶ τοὺς  ἄλλους   ἀκολουθοῦντας, τούτους μετὰ Θηβαίων εἰς
[10]   τι κοινὸν εὑρηκέναι τοὺς μὲν  ἄλλους   ἐᾶν πανηγυρίζειν, αὐτοὺς δ' ὧν
[50]   ἀλλὰ καὶ Λακεδαιμονίους καὶ τοὺς  ἄλλους   Ἕλληνας, ὥσθ' ἡμᾶς μὲν παθεῖν
[10]   διάνοιαν ἔσχον. Ἀλλὰ τοὺς μὲν  ἄλλους   ἑώρων τοὺς ἐνδόξους τῶν ἀνδρῶν
[90]   ὥστε προκαλεσάμενος Κλέαρχον καὶ τοὺς  ἄλλους   ἡγεμόνας εἰς λόγον ἐλθεῖν, καὶ
[130]   τῶν ἄλλων τῶν προειρημένων μηδένας  ἄλλους   καταλείπεσθαι κληρονόμους πλὴν τοὺς ἐξ
[30]   μᾶλλον τοὺς θεοὺς τοὺς  ἄλλους·   (Λακεδαιμόνιοι δὲ τοῖς ἀπ' ἐκείνου
[90]   πράξεις, ἔτι δ' εἰ τοὺς  ἄλλους   ὁρῶν τοῖς ἐμοῖς χρωμένους αὐτὸς
[50]   φυγὼν παρ' ἡμῶν καὶ τοὺς  ἄλλους   ὁρῶν τοὺς πρὸ αὑτοῦ ταύτῃ
[100]   ὑπομένειν τὰς μοναρχίας, τοὺς δ'  ἄλλους   οὐ δυναμένους ἄνευ τῆς τοιαύτης
[50]   πάντες ἴσασιν, τοὺς δ'  ἄλλους   τηλικούτοις κακοῖς περιπεσεῖν ~ὥστε μηδέπω
[120]   (Ἐγὼ δ' εἰ μὲν πρὸς  ἄλλους   τινὰς πρότερον ἐπεχείρουν διαλέγεσθαι περὶ
[80]   λόγος πανηγυρικὸς, τοὺς  ἄλλους   τοὺς περὶ τὴν φιλοσοφίαν διατρίβοντας
[10]   γιγνώσκειν. Ἔτι καὶ τῶν Ἑλλήνων  πολλοὺς   ἂν ἴδοις ἐκεῖ κατοικοῦντας, οὐκ
[100]   νομίζων, τῶν τ' ἄλλων σατραπῶν  πολλοὺς   ἀποστήσεις, ἢν ὑπόσχῃ τὴν ἐλευθερίαν
[70]   ταχέως ἅπαντα τῷ λόγῳ καταστρεφόμενοι,  πολλοὺς   πείθουσιν καὶ μάλιστα μὲν τοὺς
[100]   τῶν αὐτῶν ἂν τούτων γενέσθαι  συμβούλους   ὧνπερ ἐγώ. (Χρῶμαι δὲ τεκμηρίοις
[50]   καὶ δυνάμενον διαλῦσαι τοὺς ἐνεστῶτας  πολέμους   αὐτοῖς; (Ἀργείους τοίνυν ἴδοις ἂν
[110]   καὶ πρὸς οὓς δεῖ τοὺς  πολέμους   ἐκφέρειν. Ποιησάμενος γὰρ στρατείαν ἐπὶ
[130]   ἀνδρὸς Ἕλληνος καὶ περὶ τοὺς  πολέμους   πολλὴν ἐμπειρίαν ἔχοντος μὴ νομίζουσιν
[10]   ἐπίδειξιν ποιησόμενον οὐδ' ἐγκωμιασόμενον τοὺς  πολέμους   τοὺς διὰ σοῦ γεγενημένους, ἕτεροι
[130]   τῶν προειρημένων μηδένας ἄλλους καταλείπεσθαι  κληρονόμους   πλὴν τοὺς ἐξ ἡμῶν γεγονότας.
[110]   τὰς πόλεις καὶ νεὼς καὶ  βωμοὺς   ἱδρυμένους, τοὺς δ' οὔτ' ἐν
[10]   αὐτοῖς τὸν νοῦν. (Ἅπερ ἐγὼ  γνοὺς   διαλεχθῆναι σοὶ προειλόμην, οὐ πρὸς
[100]   γὰρ τῶν Ἑλλήνων οὐχ ὁμοφύλου  γένους   ἄρχειν ἀξιώσας, μόνος καὶ διαφυγεῖν
[100]   τὴν βασιλείαν καὶ τὸν τοῦ  γένους   ἀρχηγὸν, εἰ τῷ μὲν εἴη
[30]   Θηβαῖοι δὲ τὸν ἀρχηγὸν τοῦ  γένους   ὑμῶν τιμῶσιν καὶ ταῖς προσόδοις
[100]   μοναρχίας, τοὺς δ' ἄλλους οὐ  δυναμένους   ἄνευ τῆς τοιαύτης δυναστείας διοικεῖν
[130]   μὲν οὐδενὸς ἂν τὸ ζῆν  ἀντικαταλλαξαμένους,   ὑπὲρ δὲ τοῦ τυχεῖν καλῆς
[140]   τοὺς σφίσιν αὐτοῖς μεγίστην δυναστείαν  κτησαμένους,   ἀλλὰ τοὺς τοῖς Ἕλλησι πλείστων
[110]   τοὺς νοῦν ἔχοντας τὸν κράτιστον  ὑποστησαμένους   πειρᾶσθαι γίγνεσθαι τοιούτους, μάλιστα δὲ
[140]   Θησέως ἀρετὴν τοὺς ἐπὶ Τροίαν  στρατευσαμένους   καὶ τοὺς ἐκείνοις ὁμοίους γενομένους
[120]   περὶ μικρῶν πολεμοῦμεν καὶ τοὺς  ἀφισταμένους   τῆς ἀρχῆς τῆς βασιλέως συγκαταστρεφόμεθα
[100]   ἐν τοῖς Ἕλλησι τοιοῦτόν τι  διαπεπραγμένους   εὕροιμεν ἂν οὐ μόνον αὐτοὺς
[110]   ταῖς συμφοραῖς καὶ ταῖς τιμωρίαις  τεταγμένους   δυσχερεστέρας τὰς ἐπωνυμίας ἔχοντας, καὶ
[150]   μόνον ἐν τῷ παρόντι κεχαρισμένως  διειλεγμένους,   ἀλλ' οἵτινες ἂν τοὺς ἐπιγιγνομένους
[10]   τοὺς πολέμους τοὺς διὰ σοῦ  γεγενημένους,   ἕτεροι γὰρ τοῦτο ποιήσουσιν, ἀλλὰ
[140]   τοῖς Ἕλλησι πλείστων ἀγαθῶν αἰτίους  γεγενημένους.   (Οὐ μόνον δ' ἐπὶ τούτων
[130]   τοὺς ὑπ' ἐμοῦ περὶ τούτων  εἰρημένους·   μᾶλλον γὰρ ἂν ἀξιόχρεως οὗτος
[50]   πρὸ αὑτοῦ ταύτῃ τῇ συμφορᾷ  κεχρημένους   ἐπτηχότας διὰ τὸ μέγεθος τὸ
[0]   τοὺς τόπους τοὺς πόρρω μὲν  κειμένους   τῶν ἄρχειν δυναμένων, ἐγγὺς δὲ
[130]   ἄλλο τι τῶν ὄντων ἀπλήστως  διακειμένους   ἀκρατεστέρους καὶ φαυλοτέρους εἶναι δοκοῦντας.
[50]   οὐ χρὴ νομίζειν τοὺς οὕτω  διακειμένους   ἀσμένους ἂν ἰδεῖν ἐπιστατοῦντα τῆς
[80]   ἑταίρους τοὺς σοὺς πρὸς σὲ  διακειμένους.   Ἔστιν δ' οὐ χάλεπον τυχεῖν
[70]   τῶν κοινῶν ἀλλὰ παντάπασιν ἀναισθήτως  διακειμένους   καὶ πολλὴν χάριν ἔχοντας τοῖς
[130]   συμπαρακολουθοῦσαν ἀθανασίας μεταλαμβάνομεν, ἧς ἄξιον  ὀρεγομένους   καθ' ὅσον οἷοί τ' ἐσμὲν
[140]   νῦν ὄντων τοὺς ἡμιθέους εἶναι  νομιζομένους.   (Ἐνθυμοῦ δ' ἵνα τι καὶ
[80]   τοὺς Ἕλληνας δυοῖν θάτερον  συναγωνιζομένους   πολλὴν εὔνοιαν ἔχοντας τοῖς
[120]   ἐντύχωσιν. (Οὓς εἰ μὴ παύσομεν  ἀθροιζομένους   βίον αὐτοῖς ἱκανὸν πορίσαντες, λήσουσιν
[10]   προὔργου τι ποιεῖν καὶ τοὺς  οἰομένους   ἀγαθόν τι κοινὸν εὑρηκέναι τοὺς
[20]   περὶ τοὺς σοφιστὰς καὶ τοὺς  ἀναγιγνωσκομένους   τῶν λόγων ἀφέλῃς, ἀναλαμβάνων δ'
[10]   σοφιστῶν γεγραμμέναις, (δεῖ δὲ τοὺς  βουλομένους   μὴ μάτην φλυαρεῖν, ἀλλὰ προὔργου
[100]   κινδύνους τοὺς περὶ τὰς μοναρχίας  γιγνομένους.   Τοὺς μὲν γὰρ ἐν τοῖς
[150]   διειλεγμένους, ἀλλ' οἵτινες ἂν τοὺς  ἐπιγιγνομένους   οὕτω ποιήσωσι τὰς σὰς πράξεις
[140]   στρατευσαμένους καὶ τοὺς ἐκείνοις ὁμοίους  γενομένους   ἅπαντες ἂν εὐλογήσειαν. (Καίτοι τοὺς
[130]   βαρβάρων ἀνανδρίαν καὶ τοὺς ὀνομαστοὺς  γενομένους   καὶ δόξαντας ἡμιθέους εἶναι διὰ
[120]   ἔνδειαν τῶν καθ' ἡμέραν καὶ  λυμαινομένους   οἷς ἂν ἐντύχωσιν. (Οὓς εἰ
[140]   ἐπαίνους ἔσεσθαι τοὺς περὶ σοῦ  ῥηθησομένους,   ὅταν φαίνῃ ταῖς μὲν εὐεργεσίαις
[80]   καταμαθεῖν ὅτι δεῖ τοὺς ὀρθῶς  βουλευομένους   μὴ πρότερον ἐκφέρειν πρὸς τὸν
[130]   τὴν ὁδὸν ἐξέβαλεν, βασιλέας μεγάλους  προσαγορευομένους,   τοὺς δ' ἀφ' Ἡρακλέους πεφυκότας,
[110]   ἀγαθῶν αἰτίους ἡμῖν ὄντας Ὀλυμπίους  προσαγορευομένους,   τοὺς δ' ἐπὶ ταῖς συμφοραῖς
[130]   ἀνήγαγε, ταπεινοτέροις ὀνόμασιν κείνους  προσαγορευομένους.   Ὧν οὐδὲν ἐατέον οὕτως ἔχειν,
[120]   πρότερον εἰρήκαμεν, ἀπαλλάξαι τε τοὺς  ξενιτευομένους   τῶν κακῶν ὧν αὐτοί τ'
[90]   Ἐκείνους γὰρ ὁμολογεῖται νικῆσαι μὲν  μαχομένους   ἅπασαν τὴν βασιλέως δύναμιν τοσοῦτον,
[100]   εὕροιμεν ἂν οὐ μόνον αὐτοὺς  διεφθαρμένους,   ἀλλὰ καὶ τὸ γένος αὐτῶν
[120]   εἶναι καὶ πολέμων ἀπείρους καὶ  διεφθαρμένους   ὑπὸ τῆς τρυφῆς, ἄνδρες ἐγγεγόνασιν
[50]   χρὴ νομίζειν τοὺς οὕτω διακειμένους  ἀσμένους   ἂν ἰδεῖν ἐπιστατοῦντα τῆς εἰρήνης
[30]   Λακεδαιμονίους Θηβαίοις οὔθ' ὅλως τοὺς  εἰθισμένους   ἅπαντα τὸν χρόνον πλεονεκτεῖν οὐδέποτ'
[100]   γὰρ τοὺς μὲν Ἕλληνας οὐκ  εἰθισμένους   ὑπομένειν τὰς μοναρχίας, τοὺς δ'
[110]   τιμωμένους, ἀλλ' ἀποπομπὰς αὐτῶν ἡμᾶς  ποιουμένους.   (Ὧν ἐνθυμούμενον ἐθίζειν σαυτὸν χρὴ
[130]   μείζονος ἧς ἔχουσιν ὑπὸ πάντων  ἐπαινουμένους,   τοὺς δὲ πρὸς ἄλλο τι
[110]   πόλεις καὶ νεὼς καὶ βωμοὺς  ἱδρυμένους,   τοὺς δ' οὔτ' ἐν ταῖς
[110]   εὐχαῖς οὔτ' ἐν ταῖς θυσίαις  τιμωμένους,   ἀλλ' ἀποπομπὰς αὐτῶν ἡμᾶς ποιουμένους.
[120]   τόπῳ καὶ κατοικίσαι τοὺς νῦν  πλανωμένους   δι' ἔνδειαν τῶν καθ' ἡμέραν
[90]   τοὺς ἄλλους ὁρῶν τοῖς ἐμοῖς  χρωμένους   αὐτὸς μόνος ἀπειχόμην τῶν ὑπ'
[140]   τε τοὺς οὐκ εὐκαίρως αὐτῇ  χρωμένους   καὶ διὰ τὸ μὴ βούλεσθαι
[70]   ἔπειτα καὶ τοὺς οὐδενὶ λογισμῷ  χρωμένους   ὑπὲρ τῶν κοινῶν ἀλλὰ παντάπασιν
[140]   ποίους τινὰς χρὴ προσδοκᾶν τοὺς  ἐπαίνους   ἔσεσθαι τοὺς περὶ σοῦ ῥηθησομένους,
[130]   δὲ τὴν εὐλογίαν καὶ τοὺς  ἐπαίνους   καὶ τὴν φήμην καὶ τὴν
[130]   θεοὺς ἀνήγαγε, ταπεινοτέροις ὀνόμασιν  κείνους   προσαγορευομένους. Ὧν οὐδὲν ἐατέον οὕτως
[30]   τοῖς ἰδίᾳ μαχομένοις. Καὶ γὰρ  ἐκείνους   αὐξανομένης τῆς ὀργῆς οὐδεὶς ἂν
[90]   μετὰ Κύρου καὶ Κλεάρχου συστρατευσαμένων.  Ἐκείνους   γὰρ ὁμολογεῖται νικῆσαι μὲν μαχομένους
[150]   τι λέγοντας, κάλλιστα μέντοι νομίζειν  ἐκείνους   ἐγκωμιάζειν τοὺς μειζόνων ἔργων
[120]   (Ταῦτα γὰρ πράξας οὐ μόνον  ἐκείνους   εὐδαίμονας ποιήσεις, ἀλλὰ καὶ πάντας
[50]   τῶν πολεμίων ἐλάττω κακὰ ποιοῦσιν  ἐκείνους   πάσχουσιν ἀπιόντες εἰς τὴν
[130]   διὰ τὴν στρατείαν τὴν ἐπ'  ἐκείνους,   μάλιστα δὲ πάντων τὸν καιρὸν,
[40]   τὴν Σπάρτην, ἡμεῖς καὶ πρὸς  ἐκείνους   μόνοι τῶν Ἑλλήνων ποιησάμενοι συμμαχίαν
[0]   ἀπολωλέκασιν τοὺς ἐμπολιτευθέντας, ζητεῖν δ'  ἐκείνους   τοὺς τόπους τοὺς πόρρω μὲν
[30]   τὰς πράξεις ἐπὶ τοὺς σαυτοῦ  προγόνους·   εὑρήσεις γὰρ ἑκάστῃ πολλὴν φιλίαν
[130]   σε παρακαλεῖν, ἀλλὰ καὶ τοὺς  προγόνους   καὶ τὴν τῶν βαρβάρων ἀνανδρίαν
[30]   (Μόνη γὰρ ὑποστᾶσα τοὺς μεγίστους  κινδύνους   πρὸς τὴν Εὐρυσθέως δύναμιν ἐκεῖνόν
[100]   μόνος καὶ διαφυγεῖν ἠδυνήθη τοὺς  κινδύνους   τοὺς περὶ τὰς μοναρχίας γιγνομένους.
[120]   ἄλλο μηδὲν τῶν εἰς τοὺς  κινδύνους   χρησίμων, (ἀλλὰ ταῦτα πάντα παρ'
[90]   μέγιστον, σὺ μὲν τοὺς Ἕλληνας  εὔνους   ἕξεις, ἤνπερ ἐθελήσῃς ἐμμεῖναι τοῖς
[10]   ἂν ἴδοις ἐκεῖ κατοικοῦντας, οὐκ  ἀδόξους   ἄνδρας οὐδ' ἀνοήτους, ἀλλ' οἷς
[10]   τοὺς μὲν ἄλλους ἑώρων τοὺς  ἐνδόξους   τῶν ἀνδρῶν ὑπὸ πόλεσι καὶ
[20]   καὶ Παίονας κατέστραπται καὶ πάντας  ὑπηκόους   αὐτὸς εἴληφεν; Τοῦ δ' Ἰλλυριῶν
[0]   ἐμπολιτευθέντας, ζητεῖν δ' ἐκείνους τοὺς  τόπους   τοὺς πόρρω μὲν κειμένους τῶν
[70]   ἀμφότερα φέρειν ἅμα δυναμένας ὥσπερ  καρποὺς,   ἡδονάς θ' ὑπερβαλλούσας καὶ τιμὰς
[40]   παλαιὰ καὶ τὰ πρὸς τοὺς  βαρβάρους;   Ἀλλ' εἴ τις ἀθρήσειε καὶ
[130]   ἀγαθόν τι ποιῆσαι, τοὺς δὲ  βαρβάρους   ἀφελέσθαι τὴν ὑπάρχουσαν εὐδαιμονίαν. (Διόπερ
[130]   πράττουσαν τῆς Εὐρώπης καὶ τοὺς  βαρβάρους   εὐπορωτέρους τῶν Ἑλλήνων ὄντας, ἔτι
[120]   τὴν στρατείαν τὴν ἐπὶ τοὺς  βαρβάρους   καὶ τὴν ἐπιμέλειαν τὴν τῶν
[120]   ἀποχρησάμενον τοῖς τοιούτοις πρὸς τοὺς  βαρβάρους   καὶ χώραν ἀποτεμόμενον τοσαύτην ὅσην
[140]   πεπολιτευμένος, ταῖς δὲ στρατηγίαις τοὺς  βαρβάρους   κατεστραμμένος; (Ἐγὼ μὲν γὰρ ἡγοῦμαι
[80]   ὡς χρὴ πολεμεῖν πρὸς τοὺς  βαρβάρους,   ὅταν ἴδωμεν αὐτὰς ὁμονοούσας, πρὸς
[10]   ὁμονοίας καὶ τῆς ἐπὶ τοὺς  βαρβάρους   στρατείας· ἔστι δὲ τὸ μὲν
[10]   τὸ δὲ βιάζεσθαι πρὸς τοὺς  βαρβάρους   χρήσιμον. μὲν οὖν περιβολὴ
[120]   ὥστε μηδὲν ἧττον αὐτοὺς εἶναι  φοβεροὺς   τοῖς Ἕλλησιν τοῖς βαρβάροις·
[90]   περὶ ὧν εἰ μὲν πρὸς  ἑτέρους   τοὺς λόγους ἐποιούμην, καλῶς ἂν
[130]   ὄντων ἀπλήστως διακειμένους ἀκρατεστέρους καὶ  φαυλοτέρους   εἶναι δοκοῦντας. (Τὸ δὲ μέγιστον
[140]   καὶ διὰ τὸ μὴ βούλεσθαι  ταπεινοτέρους   ποιεῖν τῶν νῦν ὄντων τοὺς
[20]   λόγους ἡδίους ἂν ἅμα καὶ  πιστοτέρους   ποιοῖεν. (Ὧν οὐδὲν ἔτι δύναμαι
[10]   τὸ προσταττόμενον, ἔτι δὲ πόλυ  καταδεεστέρους   ὄντας τῶν ῥηθησομένων πραγμάτων, (σοὶ
[130]   τι τῶν ὄντων ἀπλήστως διακειμένους  ἀκρατεστέρους   καὶ φαυλοτέρους εἶναι δοκοῦντας. (Τὸ
[80]   τοὺς περὶ τὴν φιλοσοφίαν διατρίβοντας  εὐπορωτέρους   ποιήσας, ἐμοὶ πολλὴν ἀπορίαν παρέσχηκεν·
[130]   τῆς Εὐρώπης καὶ τοὺς βαρβάρους  εὐπορωτέρους   τῶν Ἑλλήνων ὄντας, ἔτι δὲ
[0]   τὴν ἡμετέραν κτήσει· τοσούτους γὰρ  ὁμήρους   λήψει παρ' ἡμῶν τῆς φιλίας,
[130]   καὶ τῶν δυναστειῶν πολλάκις τοὺς  ἐχθροὺς   κυρίους γίγνεσθαι, τῆς δ' εὐνοίας
[80]   βασιλεῖ τε πολεμεῖν καὶ τοὺς  ἑταίρους   εἰς τὰς πόλεις τὰς αὑτῶν
[80]   αὑτῶν βασιλέας ἔχοντας τούς θ'  ἑταίρους   τοὺς σοὺς πρὸς σὲ διακειμένους.
[120]   ὑπειλήφαμεν μαλακοὺς εἶναι καὶ πολέμων  ἀπείρους   καὶ διεφθαρμένους ὑπὸ τῆς τρυφῆς,
[110]   τῆς αὑτοῦ καὶ τῶν κινδύνων,  ὅρους   δὲ τῆς τῶν Ἑλλήνων χώρας.
[50]   τὴν πόλιν οἰκοῦσιν, πρὸς τοὺς  ὁμόρους,   ὥσπερ Λακεδαιμόνιοι, τοσοῦτον δὲ διαφέρουσιν
[80]   ἔχοντας τούς θ' ἑταίρους τοὺς  σοὺς   πρὸς σὲ διακειμένους. Ἔστιν δ'
[90]   μὲν ἐξ ἑτοίμου λήψει τοσούτους  ὅσους   ἂν βουληθῇς· οὕτω γὰρ ἔχει
[0]   λήψει παρ' ἡμῶν τῆς φιλίας,  ὅσους   περ ἂν ἐποίκους εἰς τὴν
[100]   τὴν ἀνδρείαν ὑμνοῦντες αὐτοῦ καὶ  τοὺς   ἄθλους ἀπαριθμοῦντες διατελοῦσιν, περὶ δὲ
[40]   τοὺς πρότερον μεθ' αὑτῶν ἐπὶ  τοὺς   ἄλλους ἀκολουθοῦντας, τούτους μετὰ Θηβαίων
[50]   πόλιν, ἀλλὰ καὶ Λακεδαιμονίους καὶ  τοὺς   ἄλλους Ἕλληνας, ὥσθ' ἡμᾶς μὲν
[90]   δυνάμεως, ὥστε προκαλεσάμενος Κλέαρχον καὶ  τοὺς   ἄλλους ἡγεμόνας εἰς λόγον ἐλθεῖν,
[30]   θυσίαις μᾶλλον τοὺς θεοὺς  τοὺς   ἄλλους· (Λακεδαιμόνιοι δὲ τοῖς ἀπ'
[90]   τὰς πράξεις, ἔτι δ' εἰ  τοὺς   ἄλλους ὁρῶν τοῖς ἐμοῖς χρωμένους
[50]   γὰρ φυγὼν παρ' ἡμῶν καὶ  τοὺς   ἄλλους ὁρῶν τοὺς πρὸ αὑτοῦ
[80]   λόγος πανηγυρικὸς,  τοὺς   ἄλλους τοὺς περὶ τὴν φιλοσοφίαν
[20]   τὰς περὶ τοὺς σοφιστὰς καὶ  τοὺς   ἀναγιγνωσκομένους τῶν λόγων ἀφέλῃς, ἀναλαμβάνων
[140]   εὐλογήσειαν. (Καίτοι τοὺς ὀνομαστοτάτους καὶ  τοὺς   ἀρίστους αὐτῶν ἴσμεν ἐν μικροῖς
[80]   ὥσπερ ὁρᾷς Λακεδαιμονίους τε πρὸς  τοὺς   αὑτῶν βασιλέας ἔχοντας τούς θ'
[110]   ἐπὶ τούτους πρὸς οὓς προσήκει  τοὺς   ἀφ' Ἡρακλέους γεγονότας πολεμεῖν. (Καὶ
[120]   αὐτοὺς περὶ μικρῶν πολεμοῦμεν καὶ  τοὺς   ἀφισταμένους τῆς ἀρχῆς τῆς βασιλέως
[40]   τὰ παλαιὰ καὶ τὰ πρὸς  τοὺς   βαρβάρους; Ἀλλ' εἴ τις ἀθρήσειε
[130]   ἄμεινον πράττουσαν τῆς Εὐρώπης καὶ  τοὺς   βαρβάρους εὐπορωτέρους τῶν Ἑλλήνων ὄντας,
[120]   ἐπὶ τὴν στρατείαν τὴν ἐπὶ  τοὺς   βαρβάρους καὶ τὴν ἐπιμέλειαν τὴν
[120]   καθορῶντος, ἀποχρησάμενον τοῖς τοιούτοις πρὸς  τοὺς   βαρβάρους καὶ χώραν ἀποτεμόμενον τοσαύτην
[140]   Ἕλλησι πεπολιτευμένος, ταῖς δὲ στρατηγίαις  τοὺς   βαρβάρους κατεστραμμένος; (Ἐγὼ μὲν γὰρ
[80]   συμβουλεύσομεν ὡς χρὴ πολεμεῖν πρὸς  τοὺς   βαρβάρους, ὅταν ἴδωμεν αὐτὰς ὁμονοούσας,
[10]   Ἑλλήνων ὁμονοίας καὶ τῆς ἐπὶ  τοὺς   βαρβάρους στρατείας· ἔστι δὲ τὸ
[10]   συμφέρον, τὸ δὲ βιάζεσθαι πρὸς  τοὺς   βαρβάρους χρήσιμον. μὲν οὖν
[110]   κράτος εἷλεν. Καὶ μετὰ ταῦτα  τοὺς   βασιλέας τῶν ἐθνῶν τῶν ἐφ'
[60]   θάλατταν, καὶ ταῦτα πέμπων ὡς  τοὺς   βασιλέως στρατηγοὺς ὑπισχνεῖτο ποιήσειν. Καὶ
[10]   οὕτως γεγραμμένος ὥστε καὶ  τοὺς   βασκαίνοντας ἡμᾶς μιμεῖσθαι καὶ θαυμάζειν
[10]   τῶν σοφιστῶν γεγραμμέναις, (δεῖ δὲ  τοὺς   βουλομένους μὴ μάτην φλυαρεῖν, ἀλλὰ
[100]   οὐκ εἰθισμένους ὑπομένειν τὰς μοναρχίας,  τοὺς   δ' ἄλλους οὐ δυναμένους ἄνευ
[50]   μὲν παθεῖν πάντες ἴσασιν,  τοὺς   δ' ἄλλους τηλικούτοις κακοῖς περιπεσεῖν
[130]   ὁδὸν ἐξέβαλεν, βασιλέας μεγάλους προσαγορευομένους,  τοὺς   δ' ἀφ' Ἡρακλέους πεφυκότας, ὃν
[60]   μὲν ἐξέβαλεν ἐκ τῆς ἀρχῆς,  (τοὺς   δ' Ἕλληνας ἠλευθέρωσεν, οὐ μόνον
[110]   αἰτίους ἡμῖν ὄντας Ὀλυμπίους προσαγορευομένους,  τοὺς   δ' ἐπὶ ταῖς συμφοραῖς καὶ
[110]   καὶ νεὼς καὶ βωμοὺς ἱδρυμένους,  τοὺς   δ' οὔτ' ἐν ταῖς εὐχαῖς
[70]   λόγοις χρώμενος τοὺς μὲν βλάψειεν,  τοὺς   δ' ὠφελήσειεν. Οἷον καὶ νῦν,
[130]   μὲν Ἕλληνας ἀγαθόν τι ποιῆσαι,  τοὺς   δὲ βαρβάρους ἀφελέσθαι τὴν ὑπάρχουσαν
[130]   ἧς ἔχουσιν ὑπὸ πάντων ἐπαινουμένους,  τοὺς   δὲ πρὸς ἄλλο τι τῶν
[20]   σπουδαίων πραγμάτων καὶ κατεπειγόντων ῥητορεύεσθαι,  τοὺς   δὲ πρὸς ἐπίδειξιν καὶ πρὸς
[10]   ποιησόμενον οὐδ' ἐγκωμιασόμενον τοὺς πολέμους  τοὺς   διὰ σοῦ γεγενημένους, ἕτεροι γὰρ
[40]   δὲ τοὺς μέγα φρονοῦντας καὶ  τοὺς   διαφέροντας μὴ τοῖς τοιούτοις ἐπιχειρεῖν
[30]   οὔτε Λακεδαιμονίους Θηβαίοις οὔθ' ὅλως  τοὺς   εἰθισμένους ἅπαντα τὸν χρόνον πλεονεκτεῖν
[140]   τοὺς ἐπὶ Τροίαν στρατευσαμένους καὶ  τοὺς   ἐκείνοις ὁμοίους γενομένους ἅπαντες ἂν
[20]   ὑπὲρ τῶν εἰρημένων ἀλλὰ καὶ  τοὺς   Ἕλληνας ἅπαντας. (Τούτου δ' ἕνεκά
[80]   ἐν κακοῖς καὶ κινδύνοις εἶναι  τοὺς   Ἕλληνας, διὰ δὲ τὴν ταραχὴν
[110]   τὴν εὔνοιαν ἣν εἶχεν εἰς  τοὺς   Ἕλληνας, δύναι' ἂν ὁμοιωθῆναι τοῖς
[80]   πράττειν πρὶν ἂν λάβῃ τις  τοὺς   Ἕλληνας δυοῖν θάτερον συναγωνιζομένους
[100]   εἰς τὴν Ἀσίαν, ὅπερ εἰς  τοὺς   Ἕλληνας εἰσπεσὸν καὶ τὴν ἡμετέραν
[120]   πατρίδα τὴν αὑτοῦ τὴν τρὶς  τοὺς   Ἕλληνας ἐλευθερώσασαν, δὶς μὲν ἀπὸ
[90]   μὲν τοίνυν μέγιστον, σὺ μὲν  τοὺς   Ἕλληνας εὔνους ἕξεις, ἤνπερ ἐθελήσῃς
[120]   προϋπάρξαι τῆς ἔχθρας τῆς πρὸς  τοὺς   Ἕλληνας, ἡμεῖς δ' οὐδ' ὑπὲρ
[80]   πόλεμον πρὶν ἂν διαλλάξῃ τις  τοὺς   Ἕλληνας καὶ παύσῃ τῆς μανίας
[120]   τ' ἐπὶ ταῦθ' ὁρμήσῃς καὶ  τοὺς   Ἕλληνας προτρέψῃς. (Ἐπεὶ νῦν γε
[10]   δὲ τὸ μὲν πείθειν πρὸς  τοὺς   Ἕλληνας συμφέρον, τὸ δὲ βιάζεσθαι
[80]   ὧν σοὶ πρακτέον ἐστὶν πρὸς  τοὺς   Ἕλληνας σχεδὸν ἀκήκοας, περὶ δὲ
[50]   πράγματα περιέστηκεν, ὥστ' ἐλπίσαντες ἅπαντας  τοὺς   Ἕλληνας ὑφ' αὑτοῖς ἔσεσθαι νῦν
[80]   ὑμῶν πεπραγμένοις, ~ὅταν οὕτω διαθῇς  τοὺς   Ἕλληνας ὥσπερ ὁρᾷς Λακεδαιμονίους τε
[140]   μεγίστην δυναστείαν κτησαμένους, ἀλλὰ τοὺς  τοῖς   Ἕλλησι πλείστων ἀγαθῶν αἰτίους γεγενημένους.
[0]   αἵτινες τετράκις πεντάκις ἀπολωλέκασιν  τοὺς   ἐμπολιτευθέντας, ζητεῖν δ' ἐκείνους τοὺς
[140]   καὶ στρατηγεῖν. Ὅταν οὖν ὁρᾷς  τοὺς   ἐν μιᾷ πόλει ταύτην ἔχοντας
[0]   εἴχομεν Ἀμαδόκῳ τῷ παλαιῷ διὰ  τοὺς   ἐν Χερρονήσῳ γεωργοῦντας. (Τοιούτων δὲ
[50]   μᾶλλον ζῆν, ἀναχωροῦντες δὲ  τοὺς   ἐνδοξοτάτους αὑτῶν καὶ μάλιστα τολμῶντας
[50]   διαλίπωσιν κακῶς αὐτοὺς ποιοῦντες, αὐτοὶ  τοὺς   ἐνδοξοτάτους καὶ πλουσιωτάτους τῶν πολιτῶν
[10]   Ἀλλὰ τοὺς μὲν ἄλλους ἑώρων  τοὺς   ἐνδόξους τῶν ἀνδρῶν ὑπὸ πόλεσι
[50]   ἀξιόχρεων ἄνδρα καὶ δυνάμενον διαλῦσαι  τοὺς   ἐνεστῶτας πολέμους αὐτοῖς; (Ἀργείους τοίνυν
[0]   ἔχειν τοῖς σοῖς πράγμασι διὰ  τοὺς   ἐνταῦθα κατοικοῦντας οἵαν περ εἴχομεν
[130]   μηδένας ἄλλους καταλείπεσθαι κληρονόμους πλὴν  τοὺς   ἐξ ἡμῶν γεγονότας. Ὥστ' ᾐσχυνόμην
[140]   εὐδοκιμοῦντας, ποίους τινὰς χρὴ προσδοκᾶν  τοὺς   ἐπαίνους ἔσεσθαι τοὺς περὶ σοῦ
[130]   κατὰ δὲ τὴν εὐλογίαν καὶ  τοὺς   ἐπαίνους καὶ τὴν φήμην καὶ
[80]   οἶμαι πεποιῆσθαι ταύτην, ἥνπερ προσήκει  τοὺς   ἐπὶ τὴν Ἀσίαν πείθοντας στρατεύειν.
[140]   ὑπερβολὴν καὶ τὴν Θησέως ἀρετὴν  τοὺς   ἐπὶ Τροίαν στρατευσαμένους καὶ τοὺς
[150]   κεχαρισμένως διειλεγμένους, ἀλλ' οἵτινες ἂν  τοὺς   ἐπιγιγνομένους οὕτω ποιήσωσι τὰς σὰς
[130]   δ' ἂν καὶ τῶν ἰδιωτῶν  τοὺς   ἐπιεικεστάτους ὑπὲρ ἄλλου μὲν οὐδενὸς
[20]   οὖν μετρίως, ὡς ἐμαυτὸν ἔπειθον,  τοὺς   ἐπιπλῆξαί μοι τολμήσαντας, τελευτῶν ὑπεσχόμην
[80]   γὰρ βασιλεῖ τε πολεμεῖν καὶ  τοὺς   ἑταίρους εἰς τὰς πόλεις τὰς
[130]   πλούτου καὶ τῶν δυναστειῶν πολλάκις  τοὺς   ἐχθροὺς κυρίους γίγνεσθαι, τῆς δ'
[140]   ταπεινοτέρους ποιεῖν τῶν νῦν ὄντων  τοὺς   ἡμιθέους εἶναι νομιζομένους. (Ἐνθυμοῦ δ'
[80]   πρὸς τοὺς αὑτῶν βασιλέας ἔχοντας  τούς   θ' ἑταίρους τοὺς σοὺς πρὸς
[90]   ἀπέκτεινεν, καὶ μᾶλλον εἵλετο περὶ  τοὺς   θεοὺς ἐξαμαρτεῖν τοῖς στρατιώταις
[30]   καὶ ταῖς θυσίαις μᾶλλον  τοὺς   θεοὺς τοὺς ἄλλους· (Λακεδαιμόνιοι δὲ
[110]   ἔχοντας, καὶ τῶν μὲν καὶ  τοὺς   ἰδιώτας καὶ τὰς πόλεις καὶ
[100]   ἀξιώσας, μόνος καὶ διαφυγεῖν ἠδυνήθη  τοὺς   κινδύνους τοὺς περὶ τὰς μοναρχίας
[120]   μήτ' ἄλλο μηδὲν τῶν εἰς  τοὺς   κινδύνους χρησίμων, (ἀλλὰ ταῦτα πάντα
[70]   μετὰ παρρησίας, ὥσπερ εἴθισμαι, ποιεῖσθαι  τοὺς   λόγους. (Αἰσθάνομαι γάρ σε διαβαλλόμενον
[130]   τὰς τούτων κτήσεις ἀποβλέψας ποιοῦμαι  τοὺς   λόγους, ἀλλ' οἰόμενος ἐκ τούτων
[130]   ἐποιησάμην οἷόν τ' εἶναι συνερᾶσαι  τοὺς   λόγους ἅπαντας τοὺς ὑπ' ἐμοῦ
[90]   ὧν εἰ μὲν πρὸς ἑτέρους  τοὺς   λόγους ἐποιούμην, καλῶς ἂν εἶχε
[20]   τοῖς ἄλλοις ὑπέδειξα, δι' ὧν  τοὺς   λόγους ἡδίους ἂν ἅμα καὶ
[80]   πρὸς σὲ δὲ νῦν ποιήσομαι  τοὺς   λόγους, οὐ τὴν αὐτὴν ἔχων
[130]   καὶ νῦν πρὸς σὲ ποιοῦμαι  τοὺς   λόγους, οὐκ ἀγνοῶν ὅτι τούτοις
[30]   αὐτῶν τῶν πραγμάτων ἤδη ποιήσομαι  τοὺς   λόγους. Φημὶ γὰρ χρῆναί σε
[110]   ἐξ ὧν ἔφησεν· ἐποιεῖτο γὰρ  τοὺς   λόγους ὡς εἰς τὴν ἤπειρον
[40]   μόνος συστῆσαι δυνηθείης. Χρὴ δὲ  τοὺς   μέγα φρονοῦντας καὶ τοὺς διαφέροντας
[30]   τῆς σωτηρίας. (Μόνη γὰρ ὑποστᾶσα  τοὺς   μεγίστους κινδύνους πρὸς τὴν Εὐρυσθέως
[110]   τὴν γνώμην ἕξουσιν. Χρὴ δὲ  τοὺς   μείζονος δόξης τῶν ἄλλων ἐπιθυμοῦντας
[150]   κάλλιστα μέντοι νομίζειν ἐκείνους ἐγκωμιάζειν  τοὺς   μειζόνων ἔργων τηλικούτων τὴν
[10]   οἰομένους ἀγαθόν τι κοινὸν εὑρηκέναι  τοὺς   μὲν ἄλλους ἐᾶν πανηγυρίζειν, αὐτοὺς
[10]   τούτῳ τὴν διάνοιαν ἔσχον. Ἀλλὰ  τοὺς   μὲν ἄλλους ἑώρων τοὺς ἐνδόξους
[130]   τῶν Ἑλλήνων ὄντας, ἔτι δὲ  τοὺς   μὲν ἀπὸ Κύρου τὴν ἀρχὴν
[70]   αὐτοῖς ἄν τις λόγοις χρώμενος  τοὺς   μὲν βλάψειεν, τοὺς δ' ὠφελήσειεν.
[100]   τοὺς περὶ τὰς μοναρχίας γιγνομένους.  Τοὺς   μὲν γὰρ ἐν τοῖς Ἕλλησι
[130]   οὓς ἂν ἐλπίσω μάλιστα δυνήσεσθαι  τοὺς   μὲν Ἕλληνας ἀγαθόν τι ποιῆσαι,
[150]   συμβεβουλευμένων. Φημὶ γὰρ χρῆναί σε  τοὺς   μὲν Ἕλληνας εὐεργετεῖν, Μακεδόνων δὲ
[100]   βασιλείαν κατασχεῖν ἐπεθύμησεν· ἠπίστατο γὰρ  τοὺς   μὲν Ἕλληνας οὐκ εἰθισμένους ὑπομένειν
[150]   τούτων. (Οἷον ἴσως καὶ νῦν  τοὺς   μὲν λόγους ἡμῖν ἀπένειμαν, ἐπὶ
[20]   ἀναγιγνωσκομένων, οὐδ' ὅτι πάντες ὑπειλήφασιν  τοὺς   μὲν περὶ σπουδαίων πραγμάτων καὶ
[130]   τοῖς πολέμοις ἐθέλοντας, ὅλως δὲ  τοὺς   μὲν τιμῆς ἐπιθυμοῦντας ἀεὶ μείζονος
[110]   εὐδοκιμούσας, (ἀλλὰ καὶ τῶν θεῶν  τοὺς   μὲν τῶν ἀγαθῶν αἰτίους ἡμῖν
[150]   τὴν σὴν φύσιν ἀξιοῦντας, καὶ  τοὺς   μὴ μόνον ἐν τῷ παρόντι
[110]   προκρίναντες. Ἅπαντας μὲν οὖν χρὴ  τοὺς   νοῦν ἔχοντας τὸν κράτιστον ὑποστησαμένους
[30]   ἡμῖν χάριν ἔχειν, ἀλλὰ καὶ  τοὺς   νῦν ὄντας· διὰ γὰρ ἡμᾶς
[120]   τούτῳ τῷ τόπῳ καὶ κατοικίσαι  τοὺς   νῦν πλανωμένους δι' ἔνδειαν τῶν
[120]   ὀλίγῳ πρότερον εἰρήκαμεν, ἀπαλλάξαι τε  τοὺς   ξενιτευομένους τῶν κακῶν ὧν αὐτοί
[10]   ἀλλὰ προὔργου τι ποιεῖν καὶ  τοὺς   οἰομένους ἀγαθόν τι κοινὸν εὑρηκέναι
[50]   οὗπερ τὴν πόλιν οἰκοῦσιν, πρὸς  τοὺς   ὁμόρους, ὥσπερ Λακεδαιμόνιοι, τοσοῦτον δὲ
[140]   γενομένους ἅπαντες ἂν εὐλογήσειαν. (Καίτοι  τοὺς   ὀνομαστοτάτους καὶ τοὺς ἀρίστους αὐτῶν
[130]   τὴν τῶν βαρβάρων ἀνανδρίαν καὶ  τοὺς   ὀνομαστοὺς γενομένους καὶ δόξαντας ἡμιθέους
[80]   χρόνον ῥᾴδιον καταμαθεῖν ὅτι δεῖ  τοὺς   ὀρθῶς βουλευομένους μὴ πρότερον ἐκφέρειν
[70]   ὧνπερ οἱ λογοποιοῦντες, ἔπειτα καὶ  τοὺς   οὐδενὶ λογισμῷ χρωμένους ὑπὲρ τῶν
[70]   καὶ δεδιέναι προσποιουμένοις, ἔτι δὲ  τοὺς   οὐκ ἀποδοκιμάζοντας τὸ δοκεῖν ἐπιβουλεύειν
[140]   ἰδέας δι' ἀμφότερα, διά τε  τοὺς   οὐκ εὐκαίρως αὐτῇ χρωμένους καὶ
[50]   Καίτοι πῶς οὐ χρὴ νομίζειν  τοὺς   οὕτω διακειμένους ἀσμένους ἂν ἰδεῖν
[30]   τῆς μεγίστης ὕβρεως ἔπαυσεν καὶ  τοὺς   παῖδας τῶν φόβων τῶν ἀεὶ
[140]   χρὴ προσδοκᾶν τοὺς ἐπαίνους ἔσεσθαι  τοὺς   περὶ σοῦ ῥηθησομένους, ὅταν φαίνῃ
[100]   καὶ διαφυγεῖν ἠδυνήθη τοὺς κινδύνους  τοὺς   περὶ τὰς μοναρχίας γιγνομένους. Τοὺς
[80]   πανηγυρικὸς, τοὺς ἄλλους  τοὺς   περὶ τὴν φιλοσοφίαν διατρίβοντας εὐπορωτέρους
[150]   χρῆναί σε πάντας μὲν τιμᾶν  τοὺς   περὶ τῶν σοι πεπραγμένων ἀγαθόν
[140]   ἐξουσίαν ἔλαβε τὰς μὲν ἀναστά  τους   ποιῆσαι, τὰς δ' αὐξῆσαι, τὰς
[50]   οὕτω χαίρουσιν ὡς οὐδένες ἄλλοι  τοὺς   πολεμίους ἀποκτείνοντες. Αἴτιον δ' ἐστὶ
[110]   χρὴ καὶ πρὸς οὓς δεῖ  τοὺς   πολέμους ἐκφέρειν. Ποιησάμενος γὰρ στρατείαν
[130]   ὑπ' ἀνδρὸς Ἕλληνος καὶ περὶ  τοὺς   πολέμους πολλὴν ἐμπειρίαν ἔχοντος μὴ
[10]   οὐκ ἐπίδειξιν ποιησόμενον οὐδ' ἐγκωμιασόμενον  τοὺς   πολέμους τοὺς διὰ σοῦ γεγενημένους,
[0]   ζητεῖν δ' ἐκείνους τοὺς τόπους  τοὺς   πόρρω μὲν κειμένους τῶν ἄρχειν
[50]   ἡμῶν καὶ τοὺς ἄλλους ὁρῶν  τοὺς   πρὸ αὑτοῦ ταύτῃ τῇ συμφορᾷ
[130]   τοῦτόν σε παρακαλεῖν, ἀλλὰ καὶ  τοὺς   προγόνους καὶ τὴν τῶν βαρβάρων
[20]   γὰρ ἐλλέλοιπεν; Οὐ Θετταλοὺς μὲν  τοὺς   πρότερον ἐπάρχοντας Μακεδονίας οὕτως οἰκείως
[40]   δὲ τούτοις ἐπεῖδον Πελοποννησίους ἅπαντας  τοὺς   πρότερον μεθ' αὑτῶν ἐπὶ τοὺς
[30]   ἀνενέγκῃς αὐτῶν τὰς πράξεις ἐπὶ  τοὺς   σαυτοῦ προγόνους· εὑρήσεις γὰρ ἑκάστῃ
[80]   βασιλέας ἔχοντας τούς θ' ἑταίρους  τοὺς   σοὺς πρὸς σὲ διακειμένους. Ἔστιν
[20]   τὰς μὲν δυσχερείας τὰς περὶ  τοὺς   σοφιστὰς καὶ τοὺς ἀναγιγνωσκομένους τῶν
[10]   καὶ Μακεδόνων ἔχει περὶ αὑτὸν  τοὺς   σπουδαιοτάτους, οὓς εἰκὸς, εἰ καὶ
[90]   συλλέγουσιν δωρεὰς τὴν εἰς  τοὺς   στρατιώτας μισθοφοράν. (Καὶ μὴν εἰ
[140]   ὅτι τοσοῦτον πλῆθος χρημάτων εἰσπράξασα  τοὺς   συμμάχους εἰς τὴν ἀκρόπολιν ἀνήνεγκεν
[60]   οὐ δι' αὐτὸν ἀλλὰ διὰ  τοὺς   συνάρχοντας οἴκαδε μὲν ἀφικέσθαι κατῃσχύνθη,
[10]   ἐνοχλεῖν καὶ πρὸς ἅπαντας λέγειν  τοὺς   συντρέχοντας ἐν αὐταῖς πρὸς οὐδένα
[140]   κατέλιπον· ἅπαντες γὰρ φιλοῦσιν οὐ  τοὺς   σφίσιν αὐτοῖς μεγίστην δυναστείαν κτησαμένους,
[120]   ἐνίοτε μετὰ τῶν πατρικῶν ἐχθρῶν  τοὺς   τῆς αὐτῆς συγγενείας μετέχοντας ἀπολλύναι
[140]   αὐτοῖς μεγίστην δυναστείαν κτησαμένους, ἀλλὰ  τοὺς   τοῖς Ἕλλησι πλείστων ἀγαθῶν αἰτίους
[0]   τοὺς ἐμπολιτευθέντας, ζητεῖν δ' ἐκείνους  τοὺς   τόπους τοὺς πόρρω μὲν κειμένους
[60]   ταῖς πόλεσιν ἐγγεγενημένας, Λακεδαιμονίους δὲ  τοὺς   τότε δόξαντας εὐτυχεῖν εἰς τὰς
[30]   ἀπήλλαξεν. Ὑπὲρ ὧν οὐ μόνον  τοὺς   τότε σωθέντας δίκαιον ἦν ἡμῖν
[70]   πολλοὺς πείθουσιν καὶ μάλιστα μὲν  τοὺς   τῶν αὐτῶν κακῶν ἐπιθυμοῦντας ὧνπερ
[130]   εἶναι συνερᾶσαι τοὺς λόγους ἅπαντας  τοὺς   ὑπ' ἐμοῦ περὶ τούτων εἰρημένους·
[0]    ~ΙΣΟΚΡΑΤΟΥΣ   ΦΙΛΙΠΠΟΣ. (Μὴ θαυμάσῃς, Φίλιππε,
[10]   Μακεδόνων ἔχει περὶ αὑτὸν τοὺς  σπουδαιοτάτους,   οὓς εἰκὸς, εἰ καὶ περὶ
[50]   ζῆν, ἀναχωροῦντες δὲ τοὺς  ἐνδοξοτάτους   αὑτῶν καὶ μάλιστα τολμῶντας ὑπὲρ
[50]   κακῶς αὐτοὺς ποιοῦντες, αὐτοὶ τοὺς  ἐνδοξοτάτους   καὶ πλουσιωτάτους τῶν πολιτῶν ἀπολλύουσιν,
[140]   ἅπαντες ἂν εὐλογήσειαν. (Καίτοι τοὺς  ὀνομαστοτάτους   καὶ τοὺς ἀρίστους αὐτῶν ἴσμεν
[70]   ἄλλων πολλοὶ συμπολεμεῖν καὶ ποιεῖν  ἀναστάτους   Λακεδαιμονίους· ἢν δὲ ταῦτα πράξῃς,
[20]   τὰς δὲ σφόδρα λυπούσας αὐτὸν  ἀναστάτους   πεποίηκεν; (Μάγνητας δὲ καὶ Περραιβοὺς
[130]   ἂν καὶ τῶν ἰδιωτῶν τοὺς  ἐπιεικεστάτους   ὑπὲρ ἄλλου μὲν οὐδενὸς ἂν
[90]   ἐπὶ Λακεδαιμονίων ὡς οἷόν τε  δυσμενεστάτους.   Ἡγοῦντο γὰρ Κύρου μὲν καὶ
[50]   ποιοῦντες, αὐτοὶ τοὺς ἐνδοξοτάτους καὶ  πλουσιωτάτους   τῶν πολιτῶν ἀπολλύουσιν, καὶ ταῦτα
[10]   κατοικοῦντας, οὐκ ἀδόξους ἄνδρας οὐδ'  ἀνοήτους,   ἀλλ' οἷς ἐκεῖνος ἀνακοινούμενος οὐκ
[70]   ἡδονάς θ' ὑπερβαλλούσας καὶ τιμὰς  ἀνεξαλείπτους.   (Ἀπέχρη δ' ἄν μοι τὰ
[20]   πρὸς αὑτὸν διακεῖσθαι πεποίηκεν ὥσθ'  ἑκάστους   αὐτῶν μᾶλλον ἐκείνῳ πιστεύειν
[130]   τῶν βαρβάρων ἀνανδρίαν καὶ τοὺς  ὀνομαστοὺς   γενομένους καὶ δόξαντας ἡμιθέους εἶναι
[30]   σωτηρίας. (Μόνη γὰρ ὑποστᾶσα τοὺς  μεγίστους   κινδύνους πρὸς τὴν Εὐρυσθέως δύναμιν
[140]   (Καίτοι τοὺς ὀνομαστοτάτους καὶ τοὺς  ἀρίστους   αὐτῶν ἴσμεν ἐν μικροῖς πολιχνίοις
[50]   διαφέρουσιν ὅσον ἐκεῖνοι μὲν πρὸς  ἥττους   αὑτῶν, οὗτοι δὲ πρὸς κρείττους·
[50]   ἥττους αὑτῶν, οὗτοι δὲ πρὸς  κρείττους·   πάντες ἂν ὁμολογήσειαν μέγιστον
[120]   ὧν κακῶς ἐπάθομεν ἀμύνεσθαι τολμῶμεν  αὐτοὺς,   ἀλλ' ὁμολογούντων ἐκείνων ἐν ἅπασι
[90]   ἐκεῖ νομιζομένων τὰς μεγίστας, συλλαβὼν  αὐτοὺς   ἀπέκτεινεν, καὶ μᾶλλον εἵλετο περὶ
[100]   ἦν πλείστην, καὶ στρατεύσας ἐπ'  αὐτοὺς,   ἀπῆλθεν ἐκεῖθεν οὐ μόνον ἡττηθεὶς,
[10]   τοὺς μὲν ἄλλους ἐᾶν πανηγυρίζειν,  αὐτοὺς   δ' ὧν εἰσηγοῦνται ποιήσασθαί τινα
[100]   διαπεπραγμένους εὕροιμεν ἂν οὐ μόνον  αὐτοὺς   διεφθαρμένους, ἀλλὰ καὶ τὸ γένος
[120]   τὸ πλῆθος ὥστε μηδὲν ἧττον  αὐτοὺς   εἶναι φοβεροὺς τοῖς Ἕλλησιν
[120]   βασιλέως συγκαταστρεφόμεθα καὶ λελήθαμεν ἡμᾶς  αὐτοὺς   ἐνίοτε μετὰ τῶν πατρικῶν ἐχθρῶν
[50]   Αἴτιον δ' ἐστὶ τοῦ ταραχωδῶς  αὐτοὺς   ζῆν οὕτως οὐδὲν ἄλλο πλὴν
[20]   τισὶν λίαν ἀγαπᾶν εἰ χαριέντως  αὐτοὺς   ἠμυνάμην· λυπήσας δ' οὖν μετρίως,
[10]   προὔργου. Δηλώσαντος γάρ μου πρὸς  αὐτοὺς   ὅτι μέλλω σοι λόγον πέμπειν
[140]   (Οὐ μόνον δ' ἐπὶ τούτων  αὐτοὺς   ὄψει τὴν γνώμην ταύτην ἔχοντας,
[120]   ἀδεῶς ἔχειν, πρὸς ἡμᾶς τ'  αὐτοὺς   περὶ μικρῶν πολεμοῦμεν καὶ τοὺς
[120]   ἥκομεν ἐπιθυμίας τοῦ κακῶς ἡμᾶς  αὐτοὺς   ποιεῖν ὥστ' ἐξὸν ἡμῖν τἀκείνων
[50]   γὰρ οἱ πολέμιοι διαλίπωσιν κακῶς  αὐτοὺς   ποιοῦντες, αὐτοὶ τοὺς ἐνδοξοτάτους καὶ
[50]   πρὸς Φωκέας πάλιν ἐπανελθόντες μείζοσιν  αὐτοὺς   συμφοραῖς περιβάλωσιν τῶν πρότερον γεγενημένων.
[100]   ἁπάσης· νῦν δ' οὗτος ἀπήλλαξεν  αὐτοὺς   τοῦ δέους τούτου. Συμπαρασκευασάμενος γὰρ
[50]   ὃν ἢν διαλύσῃς, οὐ μόνον  αὐτοὺς   τούτων ἀπαλλάξεις, ἀλλὰ καὶ περὶ
[40]   τῆς ἐν τοῖς Ἕλλησι δυναστείας,  τοιούτους   δ' ἄνδρας ἀπώλεσαν σφῶν αὐτῶν,
[110]   τὸν κράτιστον ὑποστησαμένους πειρᾶσθαι γίγνεσθαι  τοιούτους,   μάλιστα δὲ σοὶ προσήκει. Τὸ
[0]   τὴν εὔνοιαν τὴν ἡμετέραν κτήσει·  τοσούτους   γὰρ ὁμήρους λήψει παρ' ἡμῶν
[90]   σὺ μὲν ἐξ ἑτοίμου λήψει  τοσούτους   ὅσους ἂν βουληθῇς· οὕτω γὰρ
[40]   αὑτῶν ἐπὶ τοὺς ἄλλους ἀκολουθοῦντας,  τούτους   μετὰ Θηβαίων εἰς τὴν αὑτῶν
[110]   ἀλλὰ μετὰ τῶν Ἑλλήνων ἐπὶ  τούτους   πρὸς οὓς προσήκει τοὺς ἀφ'
[50]   αὑτῶν σωτηρίας. Ὥστ' οἶμαι καὶ  τούτους   ταχέως ποιήσειν τι ἂν
[140]   ῥᾴδιον. ~Ἐνθυμοῦ δ' ὅτι μάλιστα  τούτους   τιμῶσιν ἅπαντες καὶ θαυμάζουσιν, οἵτινες
[140]   τοσοῦτον πλῆθος χρημάτων εἰσπράξασα τοὺς  συμμάχους   εἰς τὴν ἀκρόπολιν ἀνήνεγκεν ἀλλὰ
[130]   οὐκ οἰήσεται μεθέξειν. (Σκέψαι δ'  ὡς   αἰσχρὸν περιορᾶν τὴν Ἀσίαν ἄμεινον
[0]   αὐτῶν μηδὲ τὴν λέξιν ἐπαινεῖν  ὡς   ἀκριβῶς καὶ καθαρῶς ἔχουσαν, ὅπερ
[0]   εἶναι, περὶ τοῦτον διέτριβον, λέγων  ὡς   ἀμφότεροι διαμαρτάνετε τῶν πραγμάτων καὶ
[0]   πλῆθος ἡμῶν εἴ τις διδάξειεν  ὡς,   ἂν λάβωμεν Ἀμφίπολιν, ἀναγκασθησόμεθα τὴν
[20]   τὸ πρῶτον ἐξεπλάγην καὶ πάλιν  ὡς   ἀναλαβὼν ἐμαυτὸν ἀντεῖπον πρὸς ἕκαστον
[60]   τὰ προειρημένα συστήσειν; (Σκέψαι δ'  ὡς   ἄξιόν ἐστιν τοῖς τοιούτοις τῶν
[10]   οὐκ εἰωθότες τοῦτο ποιεῖν, λέγοντες  ὡς   ἀτόποις καὶ λίαν ἀνοήτοις ἐπιχειρῶ
[100]   (Τὰ τοίνυν περὶ τὴν χώραν  ὡς   διάκειται τίς οὐκ ἂν ἀκούσας
[110]   ὅμοιον παρασκευάσεις; (Λέγω δ' οὐχ  ὡς   δυνησόμενον ἁπάσας σε μιμήσασθαι τὰς
[110]   ἔφησεν· ἐποιεῖτο γὰρ τοὺς λόγους  ὡς   εἰς τὴν ἤπειρον διαβησόμενος καὶ
[20]   τὸν λόγον τοῦτον, ἔλεγον δ'  ὡς   ἐλπίζουσιν οὐ μόνον σὲ καὶ
[20]   ἠμυνάμην· λυπήσας δ' οὖν μετρίως,  ὡς   ἐμαυτὸν ἔπειθον, τοὺς ἐπιπλῆξαί μοι
[150]   ἐστὶν τὰ προειρημένα συναγαγεῖν, ἵν'  ὡς   ἐν ἐλαχίστοις κατίδῃς τὸ κεφάλαιον
[30]   ἐνστῆναι τοῖς εἰρημένοις τολμήσειεν, λέγων  ὡς   ἐπιχειρῶ σε πείθειν ἀδυνάτοις ἐπιτίθεσθαι
[120]   φανήσομαι πρώτην ἐπὶ ταῦτα προτρέπων  ὡς   ἠδυνάμην μετὰ πλείστης σπουδῆς, αἰσθανόμενος
[50]   εἰς Βυζάντιον δὲ τριήρεις ἐξέπεμπον,  ὡς   καὶ γῆς καὶ θαλάττης ἄρξοντες.
[50]   σοι γεγενῆσθαι φανερόν· ἔτι τοίνυν  ὡς   καὶ ῥᾳδίως ταῦτα πράξεις, ἐκ
[70]   Λακεδαιμονίους· ἢν δὲ ταῦτα πράξῃς,  ὡς   καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ῥᾳδίως
[120]   ἀφορίσασθαι καὶ διαλαβεῖν τὴν Ἀσίαν,  ὡς   λέγουσίν τινες, ἀπὸ Κιλικίας μέχρι
[50]   τῆς ἐπὶ τὸν βάρβαρον στρατείας.  (Ὡς   μὲν οὖν οὐκ ἀδύνατόν ἐστί
[20]   τῆς αὑτοῦ διανοίας; (Ταῦτ' ἀκούσας  ὡς   μὲν τὸ πρῶτον ἐξεπλάγην καὶ
[90]   τὰς δεκαρχίας τὰς ἐπὶ Λακεδαιμονίων  ὡς   οἷόν τε δυσμενεστάτους. Ἡγοῦντο γὰρ
[0]   ῥητόρων τῶν παρ' ἡμῖν, ἀλλ'  ὡς   οἷόν τε πλεῖστον ἀφεστῶτα τῆς
[80]   ἂν ἐπιπεσεῖν τὴν παράκλησιν, λέγοντας  ὡς   ὅσοι περ ἐπεχείρησαν πρὸς τὸν
[0]   καὶ σοὶ καὶ τοῖς ἄλλοις  ὡς   οὐ δι' ἄγνοιαν οὐδὲ διαψευσθεὶς
[50]   τί λοιπὸν ἔσται τοῖς ἀντιλέγουσιν  ὡς   οὐ θᾶττον σὺ τὰ ῥᾴω
[130]   μεμισημένος καὶ καταπεφρονημένος ὑφ' ἁπάντων,  ὡς   οὐδεὶς πώποτε τῶν βασιλευσάντων. (Πρὸ
[30]   κακῶν ἀπαλλάξεις. (Γνοίης δ' ἂν  ὡς   οὐδεμιᾶς σοι προσήκει τούτων ὀλιγωρεῖν,
[50]   καὶ ταῦτα δρῶντες οὕτω χαίρουσιν  ὡς   οὐδένες ἄλλοι τοὺς πολεμίους ἀποκτείνοντες.
[150]   ποιήσωσι τὰς σὰς πράξεις θαυμάζειν  ὡς   οὐδενὸς ἄλλου τῶν προγεγενημένων. Πολλὰ
[70]   περὶ τῆς σῆς δυνάμεως λέγουσιν  ὡς   οὐχ ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος ἀλλ'
[30]   τεταλαιπώρηνται διὰ τὸν πόλεμον καὶ  ὡς   παραπλησίως ἔχουσιν τοῖς ἰδίᾳ μαχομένοις.
[150]   δὲ βασιλεύειν, τῶν δὲ βαρβάρων  ὡς   πλείστων ἄρχειν. Ἢν γὰρ ταῦτα
[30]   συμφοραῖς εὖ πάθωσιν. (Ὁρᾷς δ'  ὡς   τεταλαιπώρηνται διὰ τὸν πόλεμον καὶ
[60]   κατὰ θάλατταν, καὶ ταῦτα πέμπων  ὡς   τοὺς βασιλέως στρατηγοὺς ὑπισχνεῖτο ποιήσειν.
[50]   δὲ πρὸς Φωκέας πόλεμον ἐξήνεγκαν  ὡς   τῶν τε πόλεων ἐν ὀλίγῳ
[80]   χρῆναί σε διαλλάττειν, τότε συμβουλεύσομεν  ὡς   χρὴ πολεμεῖν πρὸς τοὺς βαρβάρους,
[0]   δὲ πόλις δυνηθείη καταμαθεῖν  ὡς   χρὴ τὰς μὲν τοιαύτας φεύγειν
[50]   λέγειν ἐπιχειρήσειεν, οὔτ' ἂν διελθεῖν  ἀκριβῶς   δύναιτο, πρός τε τὸ παρὸν
[70]   κρατήσεις. (Ταῦτα φλυαροῦντες καὶ φάσκοντες  ἀκριβῶς   εἰδέναι καὶ ταχέως ἅπαντα τῷ
[0]   μηδὲ τὴν λέξιν ἐπαινεῖν ὡς  ἀκριβῶς   καὶ καθαρῶς ἔχουσαν, ὅπερ εἰώθασί
[40]   μήτε παντάπασιν ἁπλῶς μήτε λίαν  ἀκριβῶς   τὰ μέγιστα τῶν παρόντων αὐταῖς,
[20]   ἐργολαβίαν γεγράφθαι. (Καὶ ταῦτ' οὐκ  ἀλόγως   ἐγνώκασιν· ἐπειδὰν γὰρ λόγος
[60]   τοῖς ἄλλοις ἅπασιν, ἐπιθυμήσας μοναρχίας  ἀλόγως   καὶ μανικῶς καὶ τολμήσας ἅπαντα
[140]   τῶν ἄλλων οὐκ ἐπαινοῦσιν, ἀλλ'  ἀηδῶς   ὁρῶσιν· ἡγοῦνται γὰρ τὸ μὲν
[10]   οὐδὲν τῶν περὶ ἐμαυτὸν, ἀλλ'  εἰδὼς   μὲν τὸν λόγον τοῦτον οὐ
[70]   ὢν τὸν βίον διατελοίης, τηλικούτων  εἰδὼς   σαυτὸν πραγμάτων ἐπιστάτην γεγενημένον; Τίς
[50]   ἀποκτείνοντες. Αἴτιον δ' ἐστὶ τοῦ  ταραχωδῶς   αὐτοὺς ζῆν οὕτως οὐδὲν ἄλλο
[20]   ἐπιμείνῃς ἡσυχάζουσαν ἔχων τὴν διάνοιαν,  ἕως   ἂν διὰ τέλους ἀκούσῃς ἁπάντων
[120]   ποιεῖν ὥστ' ἐξὸν ἡμῖν τἀκείνων  ἀδεῶς   ἔχειν, πρὸς ἡμᾶς τ' αὐτοὺς
[30]   τοὺς μεγίστους κινδύνους πρὸς τὴν  Εὐρυσθέως   δύναμιν ἐκεῖνόν τε τῆς μεγίστης
[140]   τὴν Πέλοπος ἀρχὴν καὶ τὴν  Εὐρυσθέως   δύναμιν οὐδεὶς ἂν οὔτε λόγων
[90]   Κλεάρχου κατορθωσάντων μᾶλλον ἔτι δουλεύσειν,  βασιλέως   δὲ κρατήσαντος ἀπαλλαγήσεσθαι τῶν κακῶν
[100]   τάχιστ' ἂν περιγένοιο τῆς τοῦ  βασιλέως   δυνάμεως· νῦν δὲ φοβοῦμαι μή
[130]   ὅτι πολλοὶ τῶν Ἑλλήνων τὴν  βασιλέως   δύναμιν ἄμαχον εἶναι νομίζουσιν· ὧν
[90]   νικῆσαι μὲν μαχομένους ἅπασαν τὴν  βασιλέως   δύναμιν τοσοῦτον, ὅσονπερ ἂν εἰ
[100]   ἐχρῶντο ναυτικῷ, τότε μὲν ἦν  βασιλέως,   νῦν δὲ τὰ μὲν ἀφέστηκεν,
[100]   ἤπειρον προσήκει δυσμενέστερον εἶναι τοῖς  βασιλέως   πράγμασι τῶν πολεμούντων· πάντων
[90]   γὰρ κἀκεῖνοι κρατήσαντες ἂν τῶν  βασιλέως   πραγμάτων εἰ μὴ διὰ Κῦρον.
[60]   καὶ ταῦτα πέμπων ὡς τοὺς  βασιλέως   στρατηγοὺς ὑπισχνεῖτο ποιήσειν. Καὶ τί
[120]   τοὺς ἀφισταμένους τῆς ἀρχῆς τῆς  βασιλέως   συγκαταστρεφόμεθα καὶ λελήθαμεν ἡμᾶς αὐτοὺς
[50]   ἦν ἡμῖν ἔτι περὶ τῆς  πόλεως   διαλεχθῆναι τῆς ἡμετέρας, εἰ μὴ
[50]   διὰ τὸ μέγεθος τὸ τῆς  πόλεως,   οὐ τὴν αὐτὴν γνώμην ἔσχεν
[0]   ἐπεχείρησα λέγειν περί τε τῆς  πόλεως   ταύτης καὶ τῆς χώρας οὐδὲν
[0]   ἀξίαν ἔσεσθαί σοι τὴν τῆς  πόλεως   φιλίαν τὰς προσόδους τὰς
[0]   τὰς προσόδους τὰς ἐξ  Ἀμφιπόλεως   γιγνομένας, δὲ πόλις δυνηθείη
[0]   δειχθήσεσθαι μέλλοντος, ἀλλὰ τοῦ περὶ  Ἀμφιπόλεως   γραφέντος. Περὶ οὗ μικρὰ βούλομαι
[0]   σοὶ καὶ τῇ πόλει περὶ  Ἀμφιπόλεως   πολλῶν κακῶν αἴτιον γιγνόμενον, ἐπεχείρησα
[110]   διέφθειρεν, εἰ μὴ καὶ τῆς  δυνάμεως   αὐτῶν ἐκράτησεν. Ταῦτα δὲ πράξας
[60]   αἰσθόμενος δ' Ἀγησίλαον μετὰ πολλῆς  δυνάμεως   εἰς τὴν Ἀσίαν διαβεβηκότα καὶ
[110]   μὲν μετὰ τῆς τῶν Ἑλλήνων  δυνάμεως   ἐν ἔτεσι δέκα μόλις αὐτὴν
[60]   ὑπ' αὐτοῦ τῆς κατὰ θάλατταν  δυνάμεως   ἐπιθυμῆσαι, καὶ τὴν κατὰ γῆν
[20]   νομιεῖν τῆς τε τῶν λόγων  δυνάμεως   καὶ τῆς αὑτοῦ διανοίας; (Ταῦτ'
[70]   ἄλλων ἀμελήσαντες περὶ τῆς σῆς  δυνάμεως   λέγουσιν ὡς οὐχ ὑπὲρ τῆς
[100]   ἂν περιγένοιο τῆς τοῦ βασιλέως  δυνάμεως·   νῦν δὲ φοβοῦμαι μή τινες
[90]   εὑρήσομεν ἐκεῖνον μὲν οὐδεμιᾶς πώποτε  δυνάμεως   πρότερον οὔτε ναυτικῆς οὔτε πεζῆς
[90]   βασιλεὺς τῆς περὶ αὑτὸν  δυνάμεως,   ὥστε προκαλεσάμενος Κλέαρχον καὶ τοὺς
[110]   ἰδιώτας καὶ τὰς πόλεις καὶ  νεὼς   καὶ βωμοὺς ἱδρυμένους, τοὺς δ'
[30]   δύναμιν ἐκεῖνόν τε τῆς μεγίστης  ὕβρεως   ἔπαυσεν καὶ τοὺς παῖδας τῶν
[130]   τούτων εἰρημένους· μᾶλλον γὰρ ἂν  ἀξιόχρεως   οὗτος ἔδοξεν εἶναι τῆς ὑποθέσεως.
[130]   ἀξιόχρεως οὗτος ἔδοξεν εἶναι τῆς  ὑποθέσεως.   Οὐ μὴν ἀλλὰ σέ γε
[60]   οἰκτρᾶς αὐτῷ τῆς ἐξ ἀρχῆς  γενέσεως   ὑπαρξάσης, εἰς τοσοῦτον προῆλθον καὶ
[140]   τὴν Ἡρακλέους ὑπερβολὴν καὶ τὴν  Θησέως   ἀρετὴν τοὺς ἐπὶ Τροίαν στρατευσαμένους
[70]   καὶ φάσκοντες ἀκριβῶς εἰδέναι καὶ  ταχέως   ἅπαντα τῷ λόγῳ καταστρεφόμενοι, πολλοὺς
[50]   σωτηρίας. Ὥστ' οἶμαι καὶ τούτους  ταχέως   ποιήσειν τι ἂν σὺ
[80]   ῥᾴδιον καταμαθεῖν ὅτι δεῖ τοὺς  ὀρθῶς   βουλευομένους μὴ πρότερον ἐκφέρειν πρὸς
[130]   δὲ πραγματείας οὐκ ἀπέστην. ~Διὸ  δικαίως   ἄν με πάντες ἐπαινοῖεν, ὅτι
[90]   τὰς σὰς πράξεις σοι διεξιοίην,  δικαίως   ἂν ἀνόητος ἅμα καὶ περίεργος
[140]   τὴν ἡλικίαν τὴν ἐμὴν  δικαίως   ἂν ἅπαντες συγγνώμην ἔχοιεν· ἢν
[0]   νοῦν ἐχόντως ταῦτ' ἐδόξαζον,  δικαίως   ἂν ἐκεῖνοι τὴν αἰτίαν ἔχοιεν·
[120]   μᾶλλον τῶν ἄλλων εὐδοκιμήσεις, καὶ  δικαίως   ἤνπερ αὐτός τ' ἐπὶ ταῦθ'
[140]   ἂν πρὸς ἕκαστον αὐτῶν ἀντιπαραβάλλων  ῥᾳδίως   ἂν ἐπέδειξα μείζω σε κἀκείνων
[110]   εἰ μὲν νεώτερος ὢν ἐπέστην,  ῥᾳδίως   ἂν ἐπέδειξα τὸν πρόγονον ὑμῶν
[110]   τοσαύταις καὶ μετ' ὀλίγων στρατεύσας  ῥᾳδίως   αὐτὴν κατὰ κράτος εἷλεν. Καὶ
[40]   οὐδὲν ἂν ἡγοῦμαι περανθῆναι τούτων·  ῥᾳδίως   γὰρ ἂν ἑκατέραν ἐμποδὼν γενέσθαι
[70]   ὡς καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων  ῥᾳδίως   κρατήσεις. (Ταῦτα φλυαροῦντες καὶ φάσκοντες
[120]   τούτων διαμάρτῃς, ἀλλ' ἐκεῖνό γε  ῥᾳδίως   ποιήσεις, τὰς πόλεις τὰς τὴν
[60]   βασιλεύοντα, τοσούτων δὲ κύριον ὄντα,  ῥᾳδίως   τὰ προειρημένα συστήσειν; (Σκέψαι δ'
[50]   φανερόν· ἔτι τοίνυν ὡς καὶ  ῥᾳδίως   ταῦτα πράξεις, ἐκ πολλῶν παραδειγμάτων
[100]   ἁπάντων γενέσθαι κυρίαν. (Ὑπὲρ ὧν  δεδιὼς   νῦν μὲν ἀναγκάζεται θεραπεύειν αὐτὸν
[100]   τὸ γνῶναι περὶ τούτων αὐτὸν  ἰδίως   καὶ τὴν βασιλείαν γεγενῆσθαι πολὺ
[100]   προσέχειν τὸν νοῦν, πρὸς ἁπάσας  οἰκείως   εἶχεν· τε κτησάμενος τὴν
[80]   παύσῃ ταῖς μὲν τῶν πόλεων  οἰκείως   ἔχων, πρὸς δὲ τὰς ἀλλοτρίως
[20]   τοὺς πρότερον ἐπάρχοντας Μακεδονίας οὕτως  οἰκείως   πρὸς αὑτὸν διακεῖσθαι πεποίηκεν ὥσθ'
[100]   πράξεων γέμοντα, ποθοῦντα δὲ τὸν  ἀξίως   ἂν δυνηθέντα διαλεχθῆναι περὶ αὐτῶν·
[80]   τοῦ περὶ τὸν λόγον διατριφθέντος  ἀξίως   φαίνωμαι διεξιών· νῦν δὲ φοβοῦμαι
[100]   πολιτῶν καὶ μοναρχίας ἐπιθυμήσας, οὐχ  ὁμοίως   ἐβουλεύσατο τοῖς πρὸς τὰς τοιαύτας
[40]   τοῖς πραττομένοις· νῦν δ' οὐχ  ὁμοίως   ἔγνωκα περὶ αὐτῶν. Οἶδα γὰρ
[140]   ταύτην ἔχοντας, ἀλλ' ἐπὶ πάντων  ὁμοίως,   ἐπεὶ καὶ τὴν πόλιν ἡμῶν
[10]   πρὸς οὐδένα λέγειν ἐστὶν, ἀλλ'  ὁμοίως   οἱ τοιοῦτοι τῶν λόγων ἄκυροι
[120]   ὑμᾶς, καὶ κινδυνεύειν ὑπὲρ αὐτῆς  ὁμοίως,   ὥσπερ ὑπὲρ ὧν μάλιστα σπουδάζεις.
[70]   δ' οὐκ ἂν τῶν καὶ  μετρίως   λογιζομένων ταύτας ἄν σοι παραινέσειεν
[20]   αὐτοὺς ἠμυνάμην· λυπήσας δ' οὖν  μετρίως,   ὡς ἐμαυτὸν ἔπειθον, τοὺς ἐπιπλῆξαί
[80]   οἰκείως ἔχων, πρὸς δὲ τὰς  ἀλλοτρίως   διακείμενος, ἔτι δ' ἢν τὰ
[30]   διὰ τὸν πόλεμον καὶ ὡς  παραπλησίως   ἔχουσιν τοῖς ἰδίᾳ μαχομένοις. Καὶ
[50]   τοίνυν ἴδοις ἂν τὰ μὲν  παραπλησίως   τοῖς εἰρημένοις πράττοντας, τὰ δὲ
[30]   οὐδεὶς ἂν διαλλάξειεν· ἐπὴν δὲ  κακῶς   ἀλλήλους διαθῶσιν, οὐδενὸς διαλύοντος αὐτοὶ
[50]   ὅταν γὰρ οἱ πολέμιοι διαλίπωσιν  κακῶς   αὐτοὺς ποιοῦντες, αὐτοὶ τοὺς ἐνδοξοτάτους
[120]   ἡμεῖς δ' οὐδ' ὑπὲρ ὧν  κακῶς   ἐπάθομεν ἀμύνεσθαι τολμῶμεν αὐτοὺς, ἀλλ'
[120]   εἰς τοῦθ' ἥκομεν ἐπιθυμίας τοῦ  κακῶς   ἡμᾶς αὐτοὺς ποιεῖν ὥστ' ἐξὸν
[130]   τὴν ὑπ' ἀνθρώπου βαρβάρου καὶ  κακῶς   τεθραμμένου καταστραφεῖσαν καὶ συναχθεῖσαν ἐπὶ
[30]   σαυτοῦ καὶ τῶν ἐκείναις πεπραγμένων  πεποιηκώς.   (Ἔχεις δὲ καιρόν· ἀποδιδόντα γάρ
[10]   ἐξεπλάγησαν μὴ διὰ τὸ γῆρας  ἐξεστηκὼς   τοῦ φρονεῖν ὥστ' ἐτόλμησαν
[60]   μὲν φυγὰς ὢν, Κόνων δὲ  δεδυστυχηκὼς,   Διονύσιος δ' οὐκ ἔνδοξος ὢν,
[150]   εὖ πάσχωσιν, Μακεδόνες δ' ἢν  βασιλικῶς   ἀλλὰ μὴ τυραννικῶς αὐτῶν ἐπιστατῇς,
[40]   μάλιστα καταμαθεῖν εἴτ' εἰρηνικῶς εἴτε  πολεμικῶς   αἱ πόλεις αὗται πρὸς ἀλλήλας
[60]   ἅπασιν, ἐπιθυμήσας μοναρχίας ἀλόγως καὶ  μανικῶς   καὶ τολμήσας ἅπαντα πράττειν τὰ
[40]   ἄν σε μάλιστα καταμαθεῖν εἴτ'  εἰρηνικῶς   εἴτε πολεμικῶς αἱ πόλεις αὗται
[150]   δ' ἢν βασιλικῶς ἀλλὰ μὴ  τυραννικῶς   αὐτῶν ἐπιστατῇς, τὸ δὲ τῶν
[150]   τούτων ἐπιθυμήσῃς ὧν ἐγὼ τυγχάνω  συμβεβουλευκώς.   Αἰσχρὸν οὖν ἐστὶν καλῶς τῆς
[0]   ἐν τῷ πανηγυρικῷ λόγῳ τυγχάνω  συμβεβουλευκώς.   ~Ταῦτα δὲ διανοηθεὶς καὶ νομίσας
[90]   πρὸς ἑτέρους τοὺς λόγους ἐποιούμην,  καλῶς   ἂν εἶχε διελθεῖν, πρὸς σὲ
[80]   δὲ φρονεῖν εὖ καὶ πεπαιδεῦσθαι  καλῶς,   εἰ καί τις ἀγροικότερον εἶναι
[90]   μὴ πονεῖν γλιχόμενος τὰ δεδηλωμένα  καλῶς   ἑτέρως εἰπεῖν· καὶ γὰρ εἰ
[150]   τυγχάνω συμβεβουλευκώς. Αἰσχρὸν οὖν ἐστὶν  καλῶς   τῆς τύχης ἡγουμένης ἀπολειφθῆναι καὶ
[50]   μεγίστην λαβόντες, διὰ τὸ μὴ  καλῶς   χρῆσθαι ταῖς εὐτυχίαις οὐδὲν βέλτιον
[0]   πρὸς ἐμαυτὸν εὕρισκον οὐδαμῶς ἂν  ἄλλως   αὐτὴν ἡσυχίαν ἄγουσαν, πλὴν εἰ
[80]   στρατηγὸς ὢν μήτε ῥήτωρ μήτ'  ἄλλως   δυνάστης θρασύτερόν σοι διείλεγμαι τῶν
[70]   καὶ τῶν πειθομένων τούτοις φροντίζειν,  ἄλλως   θ' ὅταν καὶ μηδὲν σαυτῷ
[0]   θαυμάζειν καὶ νομίζειν οὐδαμῶς ἂν  ἄλλως   παύσασθαι τῆς φιλονικίας ὑμᾶς, (πλὴν
[40]   τὴν αὐτὴν γνώμην ἕξειν αὐτὰς,  ἄλλως   τε καὶ σοῦ μὲν ἐπιστατοῦντος
[50]   συναγωνιεῖσθαι τοῖς ὑπὸ σοῦ πραττομένοις,  ἄλλως   τε κἂν δυνηθῇ συνιδεῖν ὅτι
[10]   ὑπόθεσιν δύο λόγους ἀνεκτῶς εἰπεῖν,  ἄλλως   τε κἂν πρότερον ἐκδοθεὶς
[130]   ἀποθνῄσκειν ἐν τοῖς πολέμοις ἐθέλοντας,  ὅλως   δὲ τοὺς μὲν τιμῆς ἐπιθυμοῦντας
[100]   τὸν μὲν τόπον τὸν Ἑλληνικὸν  ὅλως   εἴασεν, τὴν δ' ἐν Μακεδονίᾳ
[30]   Λακεδαιμονίοις οὔτε Λακεδαιμονίους Θηβαίοις οὔθ'  ὅλως   τοὺς εἰθισμένους ἅπαντα τὸν χρόνον
[20]   τοσοῦτον, ἢν αὐτὰς τὰς πράξεις  ἁπλῶς   δυνηθῶ διελθεῖν. Ἡγοῦμαι δὲ καὶ
[40]   ἔχουσιν, εἰ διεξέλθοιμεν μήτε παντάπασιν  ἁπλῶς   μήτε λίαν ἀκριβῶς τὰ μέγιστα
[0]   περὶ τούτων πρὸς ἐμαυτὸν εὕρισκον  οὐδαμῶς   ἂν ἄλλως αὐτὴν ἡσυχίαν ἄγουσαν,
[0]   τῶν πραγμάτων θαυμάζειν καὶ νομίζειν  οὐδαμῶς   ἂν ἄλλως παύσασθαι τῆς φιλονικίας
[10]   τῶν καθ' ὑπερβολὴν ἐπαινούντων. (Ἀλλ'  ὅμως   ἁπάσας ἐγὼ ταύτας τὰς δυσχερείας
[140]   νησυδρίοις τὰς ἀρχὰς κατασχόντας. Ἀλλ'  ὅμως   ἰσόθεον καὶ παρὰ πᾶσιν ὀνομαστὴν
[90]   γενόμενον τοῖς πολεμίοις ἀποθανεῖν. (Ἀλλ'  ὅμως   τηλικαύτης συμφορᾶς συμπεσούσης οὕτω σφόδρα
[20]   γυμνὸς, ἀναγιγνώσκῃ δέ τις αὐτὸν  ἀπιθάνως   καὶ μηδὲν ἦθος ἐνσημαινόμενος ἀλλ'
[110]   σοι περὶ τούτων διῆλθον, ἵνα  γνῷς   ὅτι σε τυγχάνω τῷ λόγῳ
[150]   μὴ μόνον ἐν τῷ παρόντι  κεχαρισμένως   διειλεγμένους, ἀλλ' οἵτινες ἂν τοὺς
[10]   πρὸ πολλοῦ ποιησαίμην ἄν σοι  κεχαρισμένως   εἰπεῖν, ἀλλ' οὐκ ἐπὶ τούτῳ
[60]   ἂν προσεδόκησεν ὑπ' ἀνδρὸς οὕτω  ταπεινῶς   πράξαντος ἀναστραφήσεσθαι τὰ τῆς Ἑλλάδος
[140]   σοῦ κατειργασμένοις, οὐ γλίσχρως ἀλλ'  ἀληθινῶς·   ὅστις γὰρ ἔθνη τοσαῦτα τυγχάνεις
[0]   ὑμῶν αὐτῶν. Εἰ μὲν οὖν  ἀφρόνως   νοῦν ἐχόντως ταῦτ' ἐδόξαζον,
[0]   οὕτω διεκείμην ὥστ' εὐθὺς σκοπεῖσθαι  πῶς   ἂν τὰ πεπραγμένα παραμείνειεν ἡμῖν
[70]   οὐκ ἂν εἰκότως μέγα φρονοίης;  πῶς   δ' οὐκ ἂν περιχαρὴς ὢν
[60]   τοσοῦτον προῆλθον καὶ τηλικαῦτα διεπράξαντο,  πῶς   οὐ σέ γε χρὴ προσδοκᾶν,
[90]   παρασκευάσασθαι. Καίτοι τούτων ἀμφοτέρων ὑπαρξάντων  πῶς   οὐ χρὴ θαρρεῖν ποιούμενον τὴν
[50]   περιβάλωσιν τῶν πρότερον γεγενημένων. Καίτοι  πῶς   οὐ χρὴ νομίζειν τοὺς οὕτω
[70]   ἐπιθεῖναι τοῖς πραττομένοις; (Ὧν γιγνομένων  πῶς   οὐκ ἂν εἰκότως μέγα φρονοίης;
[140]   τῶν ἄλλων Ἑλλήνων πόλεις εἷλεν,  πῶς   οὐκ ἂν πρὸς ἕκαστον αὐτῶν
[110]   χρῆσθαι παραδείγμασιν ἀλλ' οἰκεῖον ὑπάρχειν,  πῶς   οὐκ εἰκὸς ὑπ' αὐτοῦ σε
[30]   γὰρ ταύτας συστῆσαι δυνηθῇς, οὐ  χαλεπῶς   καὶ τὰς ἄλλας ὁμονοεῖν ποιήσεις.
[70]   προειρημένα περὶ τούτων, εἰ μὴ  παραλελοιπὼς   ἦν τινα λόγον οὐκ ἀμνημονήσας
[150]   Εὐρώπης κατοικοῦσιν πολεμῶν διατελῇς, ἀλλ'  ὅπως   ἂν ἐν τούτοις γυμνασθεὶς καὶ
[110]   ὁμοίας, ἐξεργάζεσθαι δὲ ζητεῖν αὐτὰς,  ὅπως   ἂν οἱ καιροὶ παραδιδῶσιν. (Ἐκ
[0]   πρὶν ἐξεργασθῆναι τὸν λόγον, σωφρονοῦντες·  ὅπως   γὰρ οὖν πεπρᾶχθαι κρεῖττον ἦν
[140]   τὰς δ' αὐξῆσαι, τὰς δ'  ὅπως   ἐβουλήθη διοικῆσαι· (πάντα γὰρ ταῦτα
[110]   ἐθίζειν σαυτὸν χρὴ καὶ μελετᾶν  ὅπως   ἔτι μᾶλλον νῦν τοιαύτην
[150]   ἀπαλλαγέντες Ἑλληνικῆς ἐπιμελείας τύχωσιν. (Ταῦθ'  ὅπως   μὲν γέγραπται τοῖς καιροῖς καὶ
[30]   δὲ τὸν ἐπίλοιπον χρόνον φυλακτέον  ὅπως   μηδὲν συμβήσεταί σοι τοιοῦτον, καὶ
[120]   καὶ μόνον ἐπιχειρήσῃς, οὐκ ἔσθ'  ὅπως   οὐ μᾶλλον τῶν ἄλλων εὐδοκιμήσεις,
[10]   μέγεθος τῶν συμβεβηκότων οὐκ ἔστιν  ὅπως   οὐκ οἴεται βέλτιον δύνασθαι βουλεύεσθαι
[20]   (Τούτων ἀκούσαντες ἀπῆλθον, οὐκ οἶδ'  ὅπως   τὴν διάνοιαν ἔχοντες. Πλὴν οὐ
[110]   αὐτοῦ σε παροξύνεσθαι καὶ φιλονικεῖν,  ὅπως   τῷ προγόνῳ σαυτὸν ὅμοιον παρασκευάσεις;
[0]   λέξιν ἐπαινεῖν ὡς ἀκριβῶς καὶ  καθαρῶς   ἔχουσαν, ὅπερ εἰώθασί τινες ποιεῖν,
[120]   καὶ σοὶ νομίζω συμφέρειν οὕτως  ἀνάνδρως   διακειμένων τῶν ἄλλων προστῆναι τοῦ
[90]   πονεῖν γλιχόμενος τὰ δεδηλωμένα καλῶς  ἑτέρως   εἰπεῖν· καὶ γὰρ εἰ μὲν
[10]   τὰς δυσχερείας ὑπεριδὼν οὕτως ἐπὶ  γήρως   γέγονα φιλότιμος ὥστ' ἠβουλήθην ἅμα
[140]   ἀμφότερα, διά τε τοὺς οὐκ  εὐκαίρως   αὐτῇ χρωμένους καὶ διὰ τὸ
[10]   εἰ καὶ περὶ τῶν ἄλλων  ἀπείρως   ἔχουσιν, τό γε συμφέρον ἐκείνῳ
[100]   ἢν πολεμεῖν πρὸς αὐτὸν βουληθῇς  συμφόρως   ἕξειν. (Καὶ μὴν Ἰδριέα γε
[140]   ἤδη διὰ σοῦ κατειργασμένοις, οὐ  γλίσχρως   ἀλλ' ἀληθινῶς· ὅστις γὰρ ἔθνη
[70]   σὺ τυγχάνεις εἰσηγούμενος, μηδεὶς δ'  ὀλιγώρως   ἔχῃ τῶν παρὰ σοὶ βραβευομένων,
[50]   δύναιτο, πρός τε τὸ παρὸν  ἴσως   ἂν ἐνοχλήσειεν· εἰς τοσαύτην δὲ
[120]   ὥσπερ ὑπὲρ ὧν μάλιστα σπουδάζεις.  (Ἴσως   δ' ἄν τινες ἐπιτιμῆσαί μοι
[150]   ἡμῖν ἑκάτερα παραγίγνεσθαι τούτων. (Οἷον  ἴσως   καὶ νῦν τοὺς μὲν λόγους
[70]   μάλιστ' ἂν κατίδοις τὴν ἀλήθειαν.  (Ἴσως   οὖν ὑπολαμβάνεις μικροψυχίαν εἶναι τὸ
[70]   ὑπὲρ τῶν κοινῶν ἀλλὰ παντάπασιν  ἀναισθήτως   διακειμένους καὶ πολλὴν χάριν ἔχοντας
[10]   τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν δύο λόγους  ἀνεκτῶς   εἰπεῖν, ἄλλως τε κἂν
[20]   δόξω τισὶν λίαν ἀγαπᾶν εἰ  χαριέντως   αὐτοὺς ἠμυνάμην· λυπήσας δ' οὖν
[80]   ἀλλ' οὖν ὑποργάψειν γ' οἶμαι  χαριέντως   τοῖς ἐξεργάζεσθαι καὶ διαπονεῖν δυναμένοις.
[0]   μὲν οὖν ἀφρόνως νοῦν  ἐχόντως   ταῦτ' ἐδόξαζον, δικαίως ἂν ἐκεῖνοι
[0]   τὸν πρὸς σὲ λόγον, ἀλλ'  εἰκότως   καὶ κατὰ μικρὸν ὑπαχθείς. (Ὁρῶν
[70]   (Ὧν γιγνομένων πῶς οὐκ ἂν  εἰκότως   μέγα φρονοίης; πῶς δ' οὐκ
[20]   ἦθος ἐνσημαινόμενος ἀλλ' ὥσπερ ἀπαριθμῶν,  (εἰκότως,   οἶμαι, φαῦλος εἶναι δοκεῖ τοῖς
[120]   νῦν γε τίς οὐκ ἂν  εἰκότως   τὰ συμβεβηκότα θαυμάσειεν καὶ καταφρονήσειεν
[130]   πρὸς ἄλλο τι τῶν ὄντων  ἀπλήστως   διακειμένους ἀκρατεστέρους καὶ φαυλοτέρους εἶναι
[40]   γενήσεσθαι κατὰ τρόπον. (Ἡγοῦμαι δ'  οὕτως   ἄν σε μάλιστα καταμαθεῖν εἴτ'
[120]   (Διὸ καὶ σοὶ νομίζω συμφέρειν  οὕτως   ἀνάνδρως διακειμένων τῶν ἄλλων προστῆναι
[120]   δ' Ἰάσων λόγῳ μόνον χρησάμενος  οὕτως   αὑτὸν ηὔξησεν, ποίαν τινὰ χρὴ
[90]   παρελθόντι χρόνῳ. (Ταῦτα μὲν οὖν  οὕτως·   δοκεῖ δέ μοι μετὰ ταῦτα
[0]   λαβεῖν αὐτήν. (Καὶ περὶ τούτων  οὕτως   ἐδόκουν διεξιέναι τοῖς ἀκούουσιν ὥστε
[10]   συμφερούσας ὧν νῦν τυγχάνεις προῃρημένος,  (οὕτως   ἐξεπλάγησαν μὴ διὰ τὸ γῆρας
[10]   ἐγὼ ταύτας τὰς δυσχερείας ὑπεριδὼν  οὕτως   ἐπὶ γήρως γέγονα φιλότιμος ὥστ'
[90]   θεοὺς ἐξαμαρτεῖν τοῖς στρατιώταις  οὕτως   ἐρήμοις οὖσι συμβαλεῖν. (Ὥστε τίς
[130]   κείνους προσαγορευομένους. Ὧν οὐδὲν ἐατέον  οὕτως   ἔχειν, ἀλλ' ἀναστρεπτέον καὶ μεταστατέον
[10]   τε κἂν πρότερον ἐκδοθεὶς  οὕτως   γεγραμμένος ὥστε καὶ τοὺς
[20]   μὲν τοὺς πρότερον ἐπάρχοντας Μακεδονίας  οὕτως   οἰκείως πρὸς αὑτὸν διακεῖσθαι πεποίηκεν
[60]   οὐκ ἔνδοξος ὢν, Κῦρος δ'  οὕτως   οἰκτρᾶς αὐτῷ τῆς ἐξ ἀρχῆς
[50]   ἐστὶ τοῦ ταραχωδῶς αὐτοὺς ζῆν  οὕτως   οὐδὲν ἄλλο πλὴν πόλεμος·
[150]   ὑπάρχουσιν οὐδεὶς ἄν σοι συμβουλεύσειεν,  σαφῶς   εἰδέναι νομίζω.




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 5/04/2007