Paragraphes |
[150] |
τῆς
νῦν
ὑπαρχούσης.
~Οἶμαι
δέ
|
ς' |
οὐκ
ἀγνοεῖν
ὃν
τρόπον
οἱ |
[110] |
λόγῳ
παρακαλῶν
ἐπὶ
τοιαύτας
πράξεις,
|
ἃς |
ἐπὶ
τῶν
ἔργων
οἱ
πρόγονοί |
[80] |
τὴν
Ἀσίαν
ταῖς
μὲν
πόλεσιν,
|
ἃς |
ἔφην
χρῆναί
σε
διαλλάττειν,
τότε |
[0] |
πόλεμον
ἐξενεγκεῖν
καὶ
τὰς
πλεονεξίας,
|
ἃς |
νῦν
παρὰ
τῶν
Ἑλλήνων
ἀξιοῦσιν |
[100] |
πόλεσιν
στάσεις
καὶ
ταραχὰς
καὶ
|
σφαγὰς |
ἐμποιοῦντες
ἐκτῶντο
τὴν
τιμὴν
ταύτην, |
[60] |
δεσπότης.
(Ὅπου
δ'
Ἀλκιβιάδης
μὲν
|
φυγὰς |
ὢν,
Κόνων
δὲ
δεδυστυχηκὼς,
Διονύσιος |
[30] |
μεγίστης
ὕβρεως
ἔπαυσεν
καὶ
τοὺς
|
παῖδας |
τῶν
φόβων
τῶν
ἀεὶ
παραγιγνομένων |
[50] |
ἔσεσθαι
νῦν
ἐν
σοὶ
τὰς
|
ἐλπίδας |
ἔχουσι
τῆς
αὑτῶν
σωτηρίας.
Ὥστ' |
[140] |
γὰρ
εἱλόμην
ἀποσχέσθαι
τῆς
τοιαύτης
|
ἰδέας |
δι'
ἀμφότερα,
διά
τε
τοὺς |
[70] |
Μεσσηνίοις
βοηθεῖν
ἐὰν
τὰ
περὶ
|
Φωκέας |
διοικήσῃς,
ἔργῳ
δ'
ὑπὸ
σαυτῷ |
[50] |
μὴ
Θηβαῖοι
διαλυσάμενοι
τὰ
πρὸς
|
Φωκέας |
πάλιν
ἐπανελθόντες
μείζοσιν
αὐτοὺς
συμφοραῖς |
[50] |
θαλάττης
ἄρξοντες.
(Τελευτῶντες
δὲ
πρὸς
|
Φωκέας |
πόλεμον
ἐξήνεγκαν
ὡς
τῶν
τε |
[80] |
Λακεδαιμονίους
τε
πρὸς
τοὺς
αὑτῶν
|
βασιλέας |
ἔχοντας
τούς
θ'
ἑταίρους
τοὺς |
[130] |
μήτηρ
εἰς
τὴν
ὁδὸν
ἐξέβαλεν,
|
βασιλέας |
μεγάλους
προσαγορευομένους,
τοὺς
δ'
ἀφ' |
[110] |
εἷλεν.
Καὶ
μετὰ
ταῦτα
τοὺς
|
βασιλέας |
τῶν
ἐθνῶν
τῶν
ἐφ'
ἑκατέρας |
[90] |
καὶ
τούτοις
μὲν
ὑπισχνούμενος
μεγάλας
|
δωρεὰς |
δώσειν,
τοῖς
δ'
ἄλλοις
στρατιώταις |
[90] |
εἰς
τὰς
διδομένας
τοῖς
συλλέγουσιν
|
δωρεὰς |
ἢ
τὴν
εἰς
τοὺς
στρατιώτας |
[30] |
ἂν
τύχωσιν
τούτων,
καὶ
τὰς
|
βοηθείας |
ἐντεῦθεν
λαμβάνουσιν.
Ὥστ'
ἂν
τέτταρας |
[60] |
σοι
δοίη,
μετὰ
ποίας
ἂν
|
ἐπιμελείας |
καὶ
διατριβῆς
εὔξαιο
τὸν
βίον |
[150] |
σὲ
βαρβαρικῆς
δεσποτείας
ἀπαλλαγέντες
Ἑλληνικῆς
|
ἐπιμελείας |
τύχωσιν.
(Ταῦθ'
ὅπως
μὲν
γέγραπται |
[40] |
αἱρήσεσθαι
τὰς
ἐκ
τῆς
ὁμονοίας
|
ὠφελείας |
ἢ
τὰς
ἐκ
τῶν
τότε |
[120] |
πατρικῶν
ἐχθρῶν
τοὺς
τῆς
αὐτῆς
|
συγγενείας |
μετέχοντας
ἀπολλύναι
ζητοῦντες.
(Διὸ
καὶ |
[20] |
τυγχάνομεν
λέγοντες,
(ἢν
τὰς
μὲν
|
δυσχερείας |
τὰς
περὶ
τοὺς
σοφιστὰς
καὶ |
[10] |
ὅμως
ἁπάσας
ἐγὼ
ταύτας
τὰς
|
δυσχερείας |
ὑπεριδὼν
οὕτως
ἐπὶ
γήρως
γέγονα |
[110] |
παραδιδῶσιν.
(Ἐκ
πολλῶν
δ'
ἂν
|
κατανοήσειας |
ὅτι
δεῖ
τοῦτον
τὸν
τρόπον |
[20] |
δ'
ἂν
ἀκριβέστατα
καὶ
κάλλιστα
|
θεωρήσειας |
εἴ
τι
τυγχάνομεν
λέγοντες,
(ἢν |
[120] |
ἐκείνην
μὲν
εἴασα,
τῆς
δὲ
|
πραγματείας |
οὐκ
ἀπέστην.
~Διὸ
δικαίως
ἄν |
[80] |
Συνέβαινεν
οὖν
ἐκ
μὲν
τῆς
|
πραγματείας |
τῆς
ὑπὲρ
τῶν
ἑταίρων
ἐν |
[10] |
καὶ
τῆς
ἐπὶ
τοὺς
βαρβάρους
|
στρατείας· |
ἔστι
δὲ
τὸ
μὲν
πείθειν |
[90] |
τε
τὸν
νῦν
ἡγησόμενον
τῆς
|
στρατείας |
καὶ
βουλευσόμενον
περὶ
ἁπάντων
καὶ |
[110] |
παρακαλῶν
ἐξ
ὧν
ποιήσει
τὰς
|
στρατείας |
οὐ
μετὰ
τῶν
βαρβάρων
ἐφ' |
[80] |
εἴ
τισιν
δόξειε
περὶ
τῆς
|
στρατείας |
τῆς
εἰς
τὴν
Ἀσίαν
συμβουλεύειν, |
[80] |
σχεδὸν
ἀκήκοας,
περὶ
δὲ
τῆς
|
στρατείας |
τῆς
εἰς
τὴν
Ἀσίαν
ταῖς |
[50] |
πρὸ
τῆς
ἐπὶ
τὸν
βάρβαρον
|
στρατείας. |
(Ὡς
μὲν
οὖν
οὐκ
ἀδύνατόν |
[150] |
γένος,
ἢν
διὰ
σὲ
βαρβαρικῆς
|
δεσποτείας |
ἀπαλλαγέντες
Ἑλληνικῆς
ἐπιμελείας
τύχωσιν.
(Ταῦθ' |
[100] |
οὐ
δυναμένους
ἄνευ
τῆς
τοιαύτης
|
δυναστείας |
διοικεῖν
τὸν
βίον
τὸν
σφέτερον |
[0] |
δὲ
πόλις
ὑπὲρ
τῆς
σῆς
|
δυναστείας· |
λυσιτελεῖν
γὰρ
σοὶ
μὲν
ἡμᾶς |
[100] |
ὑπερεωρακέναι
καὶ
καταπεφρονηκέναι
τῆς
βαρβαρικῆς
|
δυναστείας. |
(Τὰ
τοίνυν
περὶ
τὴν
χώραν |
[40] |
μὲν
τῆς
ἐν
τοῖς
Ἕλλησι
|
δυναστείας, |
τοιούτους
δ'
ἄνδρας
ἀπώλεσαν
σφῶν |
[10] |
τὸν
λόγον
τοῦτον
οὐ
τῆς
|
ἡλικίας |
τῆς
ἐμῆς
δεόμενον
ἀλλ'
ἀνδρὸς |
[120] |
Ἀσίαν,
ὡς
λέγουσίν
τινες,
ἀπὸ
|
Κιλικίας |
μέχρι
Σινώπης,
πρὸς
δὲ
τούτοις |
[0] |
οὐδαμῶς
ἂν
ἄλλως
παύσασθαι
τῆς
|
φιλονικίας |
ὑμᾶς,
(πλὴν
εἰ
σὺ
μὲν |
[0] |
χρὴ
τὰς
μὲν
τοιαύτας
φεύγειν
|
ἀποικίας, |
αἵτινες
τετράκις
ἢ
πεντάκις
ἀπολωλέκασιν |
[60] |
τοῖς
πρωτεύσασιν,
διαμαρτὼν
δὲ
τῆς
|
προσδοκίας |
ἀλλ'
οὖν
τήν
γ'
εὔνοιαν |
[0] |
ὁμήρους
λήψει
παρ'
ἡμῶν
τῆς
|
φιλίας, |
ὅσους
περ
ἂν
ἐποίκους
εἰς |
[90] |
τότε
πραγμάτων,
εὑρήσομεν
ἐκεῖνον
μὲν
|
οὐδεμιᾶς |
πώποτε
δυνάμεως
πρότερον
οὔτε
ναυτικῆς |
[30] |
ἀπαλλάξεις.
(Γνοίης
δ'
ἂν
ὡς
|
οὐδεμιᾶς |
σοι
προσήκει
τούτων
ὀλιγωρεῖν,
ἢν |
[60] |
ἔχει
καὶ
δυσμένειαν
καὶ
πολλὰς
|
βλασφημίας, |
οἷς
δ'
ἡμεῖς
συμβεβουλεύκαμεν
οὐδὲν |
[100] |
ἐβουλεύσατο
τοῖς
πρὸς
τὰς
τοιαύτας
|
φιλοτιμίας |
ὁρμωμένοις.
(Οἱ
μὲν
γὰρ
ἐν |
[20] |
μὴ
πάρεργον
ποιούμενος
μηδὲ
μετὰ
|
ῥᾳθυμίας |
ἀλλὰ
μετὰ
λογισμοῦ
καὶ
φιλοσοφίας, |
[70] |
ἀλλὰ
τὴν
αἰτίαν
ταύτην
ἀξίαν
|
ἐπιθυμίας |
εἶναι
νομίζοντας·
(οἳ
τοσοῦτον
ἀφεστᾶσι |
[80] |
διὰ
φιλοτιμίαν.
Ἔσχεν
γὰρ
διττὰς
|
ἐπιθυμίας, |
καλὰς
μὲν
ἀμφοτέρας,
οὐ
συμφωνούσας |
[120] |
ἡμῶν
μεταπεμπομένων,
εἰς
τοῦθ'
ἥκομεν
|
ἐπιθυμίας |
τοῦ
κακῶς
ἡμᾶς
αὐτοὺς
ποιεῖν |
[110] |
ταῖς
τιμωρίαις
τεταγμένους
δυσχερεστέρας
τὰς
|
ἐπωνυμίας |
ἔχοντας,
καὶ
τῶν
μὲν
καὶ |
[80] |
τοὺς
Ἕλληνας
καὶ
παύσῃ
τῆς
|
μανίας |
τῆς
νῦν
αὐτοῖς
ἐνεστώσης·
ἅπερ |
[60] |
τὸν
ἐκ
τοιούτων
μὲν
γεγονότα,
|
Μακεδονίας |
δὲ
βασιλεύοντα,
τοσούτων
δὲ
κύριον |
[20] |
Θετταλοὺς
μὲν
τοὺς
πρότερον
ἐπάρχοντας
|
Μακεδονίας |
οὕτως
οἰκείως
πρὸς
αὑτὸν
διακεῖσθαι |
[60] |
ἂν
ὑπερβολὴ
γένοιτο
τῆς
τοιαύτης
|
εὐδαιμονίας, |
ὅταν
πρέσβεις
μὲν
ἥκωσιν
ἐκ |
[70] |
Θηβαῖοι
καὶ
πάντες
οἱ
τῆς
|
Ἀμφικτυονίας |
μετέχοντες
ἕτοιμοι
συνακολουθεῖν,
Ἀργεῖοι
δὲ |
[0] |
τὸν
πόλεμον
ἐξενεγκεῖν
καὶ
τὰς
|
πλεονεξίας, |
ἃς
νῦν
παρὰ
τῶν
Ἑλλήνων |
[40] |
τὰς
ἐκ
τῶν
τότε
πραττομένων
|
πλεονεξίας. |
(Ἔπειτα
τῶν
μὲν
ἄλλων
ὁμολογῶ |
[140] |
ἀρετῆς
εἶναι
σημεῖον,
τὰ
δὲ
|
πλεονεξίας. |
(Ταῦτ'
οὖν
ἐξετάσας
ἅπαντα
καὶ |
[110] |
ὑπ'
ἐμοῦ
λεγομένοις
τυχεῖν
δόξης
|
(οἵας |
ἂν
αὐτὸς
βουληθῇς·
ῥᾴδιον
γάρ |
[110] |
πράξεις,
δυνατὰς
μὲν,
εὐχῇ
δ'
|
ὁμοίας, |
ἐξεργάζεσθαι
δὲ
ζητεῖν
αὐτὰς,
ὅπως |
[40] |
σωτηρίας
αὐτοῖς
κατέστημεν.
(Πολλῆς
οὖν
|
ἀνοίας |
ἂν
εἴη
μεστὸς,
εἴ
τις |
[90] |
Ἐπιστὰς
γὰρ
ἐπὶ
τὰς
αὐτὰς
|
διανοίας |
εἱλόμην
μὴ
πονεῖν
γλιχόμενος
τὰ |
[0] |
τε
πλεῖστον
ἀφεστῶτα
τῆς
τούτων
|
διανοίας. |
(Οὗτοι
μὲν
γὰρ
παρώξυνον
ἐπὶ |
[20] |
λόγων
δυνάμεως
καὶ
τῆς
αὑτοῦ
|
διανοίας; |
(Ταῦτ'
ἀκούσας
ὡς
μὲν
τὸ |
[10] |
προστῆναι
τῆς
τε
τῶν
Ἑλλήνων
|
ὁμονοίας |
καὶ
τῆς
ἐπὶ
τοὺς
βαρβάρους |
[40] |
αὐτὰς
αἱρήσεσθαι
τὰς
ἐκ
τῆς
|
ὁμονοίας |
ὠφελείας
ἢ
τὰς
ἐκ
τῶν |
[130] |
ἐχθροὺς
κυρίους
γίγνεσθαι,
τῆς
δ'
|
εὐνοίας |
τῆς
παρὰ
τῶν
πολλῶν
καὶ |
[60] |
θεῶν
αἵρεσίν
σοι
δοίη,
μετὰ
|
ποίας |
ἂν
ἐπιμελείας
καὶ
διατριβῆς
εὔξαιο |
[140] |
ἐξέλιπον
ὑπὲρ
τῆς
τῶν
Ἑλλήνων
|
σωτηρίας, |
ἅπαντες
ἐγκωμιάζουσιν.
(Τὴν
αὐτὴν
δὲ |
[40] |
Ἑλλήνων
ποιησάμενοι
συμμαχίαν
συναίτιοι
τῆς
|
σωτηρίας |
αὐτοῖς
κατέστημεν.
(Πολλῆς
οὖν
ἀνοίας |
[30] |
δὲ
παισὶ
τοῖς
ἐκείνου
τῆς
|
σωτηρίας. |
(Μόνη
γὰρ
ὑποστᾶσα
τοὺς
μεγίστους |
[60] |
τούτων
βουλεύῃ
περὶ
τῆς
κοινῆς
|
σωτηρίας, |
περὶ
ἧς
οὐδεὶς
ἄλλος
φανήσεται |
[50] |
τὰς
ἐλπίδας
ἔχουσι
τῆς
αὑτῶν
|
σωτηρίας. |
Ὥστ'
οἶμαι
καὶ
τούτους
ταχέως |
[100] |
καὶ
τῆς
διὰ
τὸν
ποταμὸν
|
δυσχωρίας |
καὶ
τῆς
ἄλλης
παρασκευῆς
ἁπάσης· |
[70] |
μέν
τις
φαίη
τὸν
τῆς
|
Ἀσίας |
βασιλέα
τοῖς
Ἕλλησιν
ἐπιβουλεύειν
καὶ |
[60] |
ἦλθεν
μεταβολὴν
ὥσθ'
ἁπάσης
τῆς
|
Ἀσίας |
γενέσθαι
δεσπότης.
(Ὅπου
δ'
Ἀλκιβιάδης |
[120] |
τοσοῦτον
πεφρόνηκεν
ὥστ'
ἐπιχειρῆσαι
τῆς
|
Ἀσίας |
ἡμᾶς
ποιῆσαι
κυρίους,
(ἀλλὰ
τοσοῦτον |
[130] |
μνήμην
τὴν
τῷ
χρόνῳ
συμπαρακολουθοῦσαν
|
ἀθανασίας |
μεταλαμβάνομεν,
ἧς
ἄξιον
ὀρεγομένους
καθ' |
[30] |
Ἡρακλεῖ
μὲν
συναιτίαν
γενέσθαι
τῆς
|
ἀθανασίας |
ὃν
δὲ
τρόπον,
σοὶ
μὲν |
[110] |
πειρῶμαι
προτρέπειν
ἐπί
τε
τὰς
|
εὐεργεσίας |
τὰς
τῶν
Ἑλλήνων
καὶ
πραότητα |
[30] |
φιλίαν
πρὸς
ὑμᾶς
καὶ
μεγάλας
|
εὐεργεσίας |
ὑπαρχούσας.
Ἄργος
μὲν
γάρ
ἐστίν |
[70] |
αὐτῶν
ἐμοί
τε
προσήκειν
μετὰ
|
παρρησίας, |
ὥσπερ
εἴθισμαι,
ποιεῖσθαι
τοὺς
λόγους. |
[110] |
οὖν
ἄλλων
ἀπέστην
διὰ
τὰς
|
αἰτίας |
ταύτας,
μίαν
δὲ
πρᾶξιν
ἐξ |
[0] |
δι'
ἄγνοιαν
οὐδὲ
διαψευσθεὶς
τῆς
|
ἀρρωστίας |
τῆς
νῦν
μοι
παρούσης
ἐπεθέμην |
[20] |
ῥᾳθυμίας
ἀλλὰ
μετὰ
λογισμοῦ
καὶ
|
φιλοσοφίας, |
ἧς
καὶ
σὲ
μετεσχηκέναι
φασίν. |
[140] |
μάχης
καὶ
τῆς
ἐν
Σαλαμῖνι
|
ναυμαχίας, |
καὶ
μάλισθ'
ὅτι
τὴν
αὑτῶν |
[90] |
εἰρημένοις,
ἐκεῖνοι
δὲ
διὰ
τὰς
|
δεκαρχίας |
τὰς
ἐπὶ
Λακεδαιμονίων
ὡς
οἷόν |
[60] |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ἅπασιν,
ἐπιθυμήσας
|
μοναρχίας |
ἀλόγως
καὶ
μανικῶς
καὶ
τολμήσας |
[100] |
τοὺς
κινδύνους
τοὺς
περὶ
τὰς
|
μοναρχίας |
γιγνομένους.
Τοὺς
μὲν
γὰρ
ἐν |
[100] |
φρονήσας
τῶν
αὑτοῦ
πολιτῶν
καὶ
|
μοναρχίας |
ἐπιθυμήσας,
οὐχ
ὁμοίως
ἐβουλεύσατο
τοῖς |
[100] |
Ἕλληνας
οὐκ
εἰθισμένους
ὑπομένειν
τὰς
|
μοναρχίας, |
τοὺς
δ'
ἄλλους
οὐ
δυναμένους |
[60] |
δόξαντας
εὐτυχεῖν
εἰς
τὰς
νῦν
|
ἀτυχίας |
δι'
Ἀλκιβιάδην
καθεστάναι·
(πεισθέντες
γὰρ |
[90] |
καταστάντα
κύριον,
ἀλλ'
ἐκ
τῆς
|
ἀτυχίας |
τῆς
συμβάσης
αὐτῷ
περὶ
τὴν |
[140] |
ἐν
Θερμοπύλαις
ἢ
τὰς
ἄλλας
|
νίκας, |
καὶ
τὸ
τρόπαιον
τὸ
μὲν |
[90] |
ἐλθεῖν,
καὶ
τούτοις
μὲν
ὑπισχνούμενος
|
μεγάλας |
δωρεὰς
δώσειν,
τοῖς
δ'
ἄλλοις |
[30] |
πολλὴν
φιλίαν
πρὸς
ὑμᾶς
καὶ
|
μεγάλας |
εὐεργεσίας
ὑπαρχούσας.
Ἄργος
μὲν
γάρ |
[80] |
φιλοτιμίαν.
Ἔσχεν
γὰρ
διττὰς
ἐπιθυμίας,
|
καλὰς |
μὲν
ἀμφοτέρας,
οὐ
συμφωνούσας
δ' |
[40] |
πολεμικῶς
αἱ
πόλεις
αὗται
πρὸς
|
ἀλλήλας |
ἔχουσιν,
εἰ
διεξέλθοιμεν
μήτε
παντάπασιν |
[110] |
καὶ
διαλλάξας
τὰς
πόλεις
πρὸς
|
ἀλλήλας, |
ὑπέδειξε
τοῖς
ἐπιγιγνομένοις
μεθ'
ὧν |
[110] |
ἐκράτησεν.
Ταῦτα
δὲ
πράξας
τὰς
|
στήλας |
τὰς
Ἡρακλέους
καλουμένας
ἐποιήσατο,
τρόπαιον |
[140] |
τὴν
ἐν
Θερμοπύλαις
ἢ
τὰς
|
ἄλλας |
νίκας,
καὶ
τὸ
τρόπαιον
τὸ |
[30] |
δυνηθῇς,
οὐ
χαλεπῶς
καὶ
τὰς
|
ἄλλας |
ὁμονοεῖν
ποιήσεις.
(Ἅπασαι
γάρ
εἰσιν |
[30] |
εὖ
φρονεῖν
πείσῃς,
καὶ
τὰς
|
ἄλλας |
πολλῶν
κακῶν
ἀπαλλάξεις.
(Γνοίης
δ' |
[60] |
φθόνον
ἔχει
καὶ
δυσμένειαν
καὶ
|
πολλὰς |
βλασφημίας,
οἷς
δ'
ἡμεῖς
συμβεβουλεύκαμεν |
[60] |
πόλυ
κάλλιόν
ἐστιν
λαβεῖν
ἢ
|
πολλὰς |
πόλεις
τῶν
Ἑλληνίδων
κατὰ
κράτος |
[40] |
μεστὸς,
εἴ
τις
ὁρῶν
τηλικαύτας
|
μεταβολὰς |
γιγνομένας
καὶ
τὰς
πόλεις
μήτ' |
[120] |
τῆς
βασιλέως
συγκαταστρεφόμεθα
καὶ
λελήθαμεν
|
ἡμᾶς |
αὐτοὺς
ἐνίοτε
μετὰ
τῶν
πατρικῶν |
[120] |
τοῦθ'
ἥκομεν
ἐπιθυμίας
τοῦ
κακῶς
|
ἡμᾶς |
αὐτοὺς
ποιεῖν
ὥστ'
ἐξὸν
ἡμῖν |
[120] |
εὐδαίμονας
ποιήσεις,
ἀλλὰ
καὶ
πάντας
|
ἡμᾶς |
εἰς
ἀσφάλειαν
καταστήσεις.
Ἢν
δ' |
[140] |
ἔργον,
ὅσον
ἐστὶν
τὸ
πάντας
|
ἡμᾶς |
ἐκ
τοσούτων
πολέμων
ἐπὶ
τὴν |
[0] |
δυναστείας·
λυσιτελεῖν
γὰρ
σοὶ
μὲν
|
ἡμᾶς |
ἔχειν
τὴν
χώραν
ταύτην,
τῇ |
[30] |
τοὺς
νῦν
ὄντας·
διὰ
γὰρ
|
ἡμᾶς |
καὶ
ζῶσι
καὶ
τῶν
ὑπαρχόντων |
[50] |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
Ἕλληνας,
ὥσθ'
|
ἡμᾶς |
μὲν
παθεῖν
ἃ
πάντες
ἴσασιν, |
[10] |
γεγραμμένος
ὥστε
καὶ
τοὺς
βασκαίνοντας
|
ἡμᾶς |
μιμεῖσθαι
καὶ
θαυμάζειν
αὐτὸν
μᾶλλον |
[70] |
ἐπιβουλεύειν
καὶ
παρεσκευάσθαι
στρατεύειν
ἐφ'
|
ἡμᾶς, |
οὐδὲν
ἂν
λέγοι
περὶ
αὐτοῦ |
[120] |
πεφρόνηκεν
ὥστ'
ἐπιχειρῆσαι
τῆς
Ἀσίας
|
ἡμᾶς |
ποιῆσαι
κυρίους,
(ἀλλὰ
τοσοῦτον
αὐτῶν |
[110] |
θυσίαις
τιμωμένους,
ἀλλ'
ἀποπομπὰς
αὐτῶν
|
ἡμᾶς |
ποιουμένους.
(Ὧν
ἐνθυμούμενον
ἐθίζειν
σαυτὸν |
[120] |
ἡμῖν
τἀκείνων
ἀδεῶς
ἔχειν,
πρὸς
|
ἡμᾶς |
τ'
αὐτοὺς
περὶ
μικρῶν
πολεμοῦμεν |
[40] |
Οὗ
τὴν
φιλίαν
ἅπαντες
ἴσασιν
|
ἡμᾶς |
τε
καὶ
Λακεδαιμονίους
μᾶλλον
ἀγαπήσαντας |
[120] |
βίον
αὐτοῖς
ἱκανὸν
πορίσαντες,
λήσουσιν
|
ἡμᾶς |
τοσοῦτοι
γενόμενοι
τὸ
πλῆθος
ὥστε |
[70] |
καρποὺς,
ἡδονάς
θ'
ὑπερβαλλούσας
καὶ
|
τιμὰς |
ἀνεξαλείπτους.
(Ἀπέχρη
δ'
ἄν
μοι |
[100] |
τε
γένει
καταλιπόντα
τὰς
αὐτὰς
|
τιμὰς |
ἅσπερ
αὐτὸς
εἶχεν.
(Περὶ
τοίνυν |
[0] |
τοῦ
λόγου
διαλύσεσθαι
τὸν
πόλεμον
|
ὑμᾶς |
καὶ
γνωσιμαχήσαντας
βουλεύσεσθαί
τι
κοινὸν |
[120] |
πατρίδα
νομίζειν,
ὥσπερ
ὁ
γεννήσας
|
ὑμᾶς, |
καὶ
κινδυνεύειν
ὑπὲρ
αὐτῆς
ὁμοίως, |
[30] |
γὰρ
ἑκάστῃ
πολλὴν
φιλίαν
πρὸς
|
ὑμᾶς |
καὶ
μεγάλας
εὐεργεσίας
ὑπαρχούσας.
Ἄργος |
[0] |
ἂν
ἄλλως
παύσασθαι
τῆς
φιλονικίας
|
ὑμᾶς, |
(πλὴν
εἰ
σὺ
μὲν
πεισθείης |
[20] |
μὴ
πρέπον
σοι
πράττειν,
μὴ
|
δυσχεράνας |
ἀποστῇς
τῶν
λοιπῶν
μηδὲ
πάθῃς |
[130] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
τῶν
προειρημένων
|
μηδένας |
ἄλλους
καταλείπεσθαι
κληρονόμους
πλὴν
τοὺς |
[80] |
δ'
ἀλλήλαις
οὐδ'
ἅμα
πράττεσθαι
|
δυναμένας. |
Προῃρεῖτο
γὰρ
βασιλεῖ
τε
πολεμεῖν |
[70] |
πράξεων
τὰς
ἀμφότερα
φέρειν
ἅμα
|
δυναμένας |
ὥσπερ
καρποὺς,
ἡδονάς
θ'
ὑπερβαλλούσας |
[60] |
τὸν
πόλεμον
ἐν
ταῖς
πόλεσιν
|
ἐγγεγενημένας, |
Λακεδαιμονίους
δὲ
τοὺς
τότε
δόξαντας |
[90] |
πόλεων
πλέον
ἀνήλισκον
εἰς
τὰς
|
διδομένας |
τοῖς
συλλέγουσιν
δωρεὰς
ἢ
τὴν |
[0] |
τὰς
προσόδους
τὰς
ἐξ
Ἀμφιπόλεως
|
γιγνομένας, |
ἡ
δὲ
πόλις
δυνηθείη
καταμαθεῖν |
[40] |
εἴ
τις
ὁρῶν
τηλικαύτας
μεταβολὰς
|
γιγνομένας |
καὶ
τὰς
πόλεις
μήτ'
ἔχθρας |
[40] |
περὶ
αὐτῶν.
Οἶδα
γὰρ
ἁπάσας
|
ὡμαλισμένας |
ὑπὸ
τῶν
συμφορῶν,
ὥσθ'
ἡγοῦμαι |
[40] |
πᾶσαν
τὴν
σπουδὴν
περὶ
τούτου
|
ποιουμένας, |
μὴ
καὶ
νῦν
νομίζοι
τὴν |
[110] |
πράξας
τὰς
στήλας
τὰς
Ἡρακλέους
|
καλουμένας |
ἐποιήσατο,
τρόπαιον
μὲν
τῶν
βαρβάρων, |
[130] |
ἐλπίσω
μάλιστα
δυνήσεσθαι
τοὺς
μὲν
|
Ἕλληνας |
ἀγαθόν
τι
ποιῆσαι,
τοὺς
δὲ |
[20] |
τῶν
εἰρημένων
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς
|
Ἕλληνας |
ἅπαντας.
(Τούτου
δ'
ἕνεκά
σοι |
[80] |
κακοῖς
καὶ
κινδύνοις
εἶναι
τοὺς
|
Ἕλληνας, |
διὰ
δὲ
τὴν
ταραχὴν
τὴν |
[110] |
εὔνοιαν
ἣν
εἶχεν
εἰς
τοὺς
|
Ἕλληνας, |
δύναι'
ἂν
ὁμοιωθῆναι
τοῖς
ἐκείνου |
[80] |
πρὶν
ἂν
λάβῃ
τις
τοὺς
|
Ἕλληνας |
δυοῖν
θάτερον
ἢ
συναγωνιζομένους
ἢ |
[100] |
τὴν
Ἀσίαν,
ὅπερ
εἰς
τοὺς
|
Ἕλληνας |
εἰσπεσὸν
καὶ
τὴν
ἡμετέραν
καὶ |
[120] |
τὴν
αὑτοῦ
τὴν
τρὶς
τοὺς
|
Ἕλληνας |
ἐλευθερώσασαν,
δὶς
μὲν
ἀπὸ
τῶν |
[150] |
γὰρ
χρῆναί
σε
τοὺς
μὲν
|
Ἕλληνας |
εὐεργετεῖν,
Μακεδόνων
δὲ
βασιλεύειν,
τῶν |
[90] |
τοίνυν
μέγιστον,
σὺ
μὲν
τοὺς
|
Ἕλληνας |
εὔνους
ἕξεις,
ἤνπερ
ἐθελήσῃς
ἐμμεῖναι |
[60] |
ἐκ
τῆς
ἀρχῆς,
(τοὺς
δ'
|
Ἕλληνας |
ἠλευθέρωσεν,
οὐ
μόνον
δὲ
τὰ |
[120] |
τῆς
ἔχθρας
τῆς
πρὸς
τοὺς
|
Ἕλληνας, |
ἡμεῖς
δ'
οὐδ'
ὑπὲρ
ὧν |
[80] |
πρὶν
ἂν
διαλλάξῃ
τις
τοὺς
|
Ἕλληνας |
καὶ
παύσῃ
τῆς
μανίας
τῆς |
[100] |
ἐπεθύμησεν·
ἠπίστατο
γὰρ
τοὺς
μὲν
|
Ἕλληνας |
οὐκ
εἰθισμένους
ὑπομένειν
τὰς
μοναρχίας, |
[120] |
ἐπὶ
ταῦθ'
ὁρμήσῃς
καὶ
τοὺς
|
Ἕλληνας |
προτρέψῃς.
(Ἐπεὶ
νῦν
γε
τίς |
[10] |
τὸ
μὲν
πείθειν
πρὸς
τοὺς
|
Ἕλληνας |
συμφέρον,
τὸ
δὲ
βιάζεσθαι
πρὸς |
[80] |
σοὶ
πρακτέον
ἐστὶν
πρὸς
τοὺς
|
Ἕλληνας |
σχεδὸν
ἀκήκοας,
περὶ
δὲ
τῆς |
[50] |
περιέστηκεν,
ὥστ'
ἐλπίσαντες
ἅπαντας
τοὺς
|
Ἕλληνας |
ὑφ'
αὑτοῖς
ἔσεσθαι
νῦν
ἐν |
[50] |
καὶ
Λακεδαιμονίους
καὶ
τοὺς
ἄλλους
|
Ἕλληνας, |
ὥσθ'
ἡμᾶς
μὲν
παθεῖν
ἃ |
[80] |
πεπραγμένοις,
~ὅταν
οὕτω
διαθῇς
τοὺς
|
Ἕλληνας |
ὥσπερ
ὁρᾷς
Λακεδαιμονίους
τε
πρὸς |
[100] |
αὐτῶν
ἀφεστάναι
δί'
ἀνανδρίαν
ἢ
|
κείνας |
ὑπερεωρακέναι
καὶ
καταπεφρονηκέναι
τῆς
βαρβαρικῆς |
[30] |
μηδὲν
δ'
ἧττον
ἑαυτὸν
ἢ
|
κείνας |
ὠφελεῖν.
(Χωρὶς
δὲ
τούτων
εἰ |
[50] |
γὰρ
τῇ
Φωκίδι
τῶν
μισθοφόρων
|
τινὰς |
ἀποκτείνουσιν
οἷς
λυσιτελεῖ
τεθνάναι
μᾶλλον |
[30] |
(Χωρὶς
δὲ
τούτων
εἰ
πρός
|
τινας |
αὐτῶν
ἀηδές
τί
σοι
συμβέβηκεν, |
[40] |
ἐπί
τινας
ἢ
μαχόμενοι
πρός
|
τινας |
ἢ
βοηθοῦντες
τοῖς
ἀπολλυμένοις
αὑτῶν. |
[40] |
ἡμέραν
διαλείπουσιν
ἢ
στρατεύοντες
ἐπί
|
τινας |
ἢ
μαχόμενοι
πρός
τινας
ἢ |
[120] |
δ'
εἰ
μὲν
πρὸς
ἄλλους
|
τινὰς |
πρότερον
ἐπεχείρουν
διαλέγεσθαι
περὶ
τούτων |
[140] |
ἔχοντας
τὴν
φύσιν
εὐδοκιμοῦντας,
ποίους
|
τινὰς |
χρὴ
προσδοκᾶν
τοὺς
ἐπαίνους
ἔσεσθαι |
[10] |
δεδομένην
καὶ
πρέσβεις
πέμπειν
πρὸς
|
οὕστινας |
ἂν
βουληθῇς
καὶ
δέχεσθαι
παρ' |
[70] |
φέρειν
ἅμα
δυναμένας
ὥσπερ
καρποὺς,
|
ἡδονάς |
θ'
ὑπερβαλλούσας
καὶ
τιμὰς
ἀνεξαλείπτους. |
[20] |
(Μάγνητας
δὲ
καὶ
Περραιβοὺς
καὶ
|
Παίονας |
κατέστραπται
καὶ
πάντας
ὑπηκόους
αὐτὸς |
[90] |
προκαλεσάμενος
Κλέαρχον
καὶ
τοὺς
ἄλλους
|
ἡγεμόνας |
εἰς
λόγον
ἐλθεῖν,
καὶ
τούτοις |
[120] |
γὰρ
πράξας
οὐ
μόνον
ἐκείνους
|
εὐδαίμονας |
ποιήσεις,
ἀλλὰ
καὶ
πάντας
ἡμᾶς |
[110] |
μεστὴν
οὖσαν,
παύσας
ταῦτα
καὶ
|
διαλλάξας |
τὰς
πόλεις
πρὸς
ἀλλήλας,
ὑπέδειξε |
[120] |
πρὸ
ἁπάντων
ἡμῶν.
(Ταῦτα
γὰρ
|
πράξας |
οὐ
μόνον
ἐκείνους
εὐδαίμονας
ποιήσεις, |
[110] |
δυνάμεως
αὐτῶν
ἐκράτησεν.
Ταῦτα
δὲ
|
πράξας |
τὰς
στήλας
τὰς
Ἡρακλέους
καλουμένας |
[80] |
τοῖς
πραττομένοις.
Ὧν
Ἀγησίλαος
ὁ
|
δόξας |
εἶναι
Λακεδαιμονίων
φρονιμώτατος
ὠλιγώρησεν,
(οὐ |
[100] |
ἡττηθεὶς,
ἀλλὰ
καὶ
καταγελασθεὶς
καὶ
|
δόξας |
οὔτε
βασιλεύειν
οὔτε
στρατηγεῖν
ἄξιος |
[80] |
ἐστὶν
πρὸς
τοὺς
Ἕλληνας
σχεδὸν
|
ἀκήκοας, |
περὶ
δὲ
τῆς
στρατείας
τῆς |
[110] |
ἐν
ταῖς
θυσίαις
τιμωμένους,
ἀλλ'
|
ἀποπομπὰς |
αὐτῶν
ἡμᾶς
ποιουμένους.
(Ὧν
ἐνθυμούμενον |
[30] |
βοηθείας
ἐντεῦθεν
λαμβάνουσιν.
Ὥστ'
ἂν
|
τέτταρας |
μόνον
πόλεις
εὖ
φρονεῖν
πείσῃς, |
[40] |
τοῖς
Ἕλλησι
δυναστείας,
τοιούτους
δ'
|
ἄνδρας |
ἀπώλεσαν
σφῶν
αὐτῶν,
οἳ
προῃροῦντο |
[10] |
ἴδοις
ἐκεῖ
κατοικοῦντας,
οὐκ
ἀδόξους
|
ἄνδρας |
οὐδ'
ἀνοήτους,
ἀλλ'
οἷς
ἐκεῖνος |
[40] |
καὶ
τῆς
νυκτὸς
καὶ
τῆς
|
ἡμέρας |
ὑπὸ
τῶν
οἰκετῶν
τῶν
σφετέρων |
[140] |
(Ἐγὼ
μὲν
γὰρ
ἡγοῦμαι
ταῦτα
|
πέρας |
ἕξειν·
οὐδένα
γὰρ
ἄλλον
ποτὲ |
[110] |
βασιλέας
τῶν
ἐθνῶν
τῶν
ἐφ'
|
ἑκατέρας |
τῆς
ἠπείρου
τὴν
παραλίαν
κατοικούντων |
[50] |
περὶ
τῆς
πόλεως
διαλεχθῆναι
τῆς
|
ἡμετέρας, |
εἰ
μὴ
προτέρα
τῶν
ἄλλων |
[10] |
πειρασόμενόν
σε
προτρέπειν
ἐπὶ
πράξεις
|
οἰκειοτέρας |
καὶ
καλλίους
καὶ
μᾶλλον
συμφερούσας |
[80] |
γὰρ
διττὰς
ἐπιθυμίας,
καλὰς
μὲν
|
ἀμφοτέρας, |
οὐ
συμφωνούσας
δ'
ἀλλήλαις
οὐδ' |
[110] |
συμφοραῖς
καὶ
ταῖς
τιμωρίαις
τεταγμένους
|
δυσχερεστέρας |
τὰς
ἐπωνυμίας
ἔχοντας,
καὶ
τῶν |
[10] |
(οὕτως
ἐξεπλάγησαν
μὴ
διὰ
τὸ
|
γῆρας |
ἐξεστηκὼς
ὦ
τοῦ
φρονεῖν
ὥστ' |
[140] |
νομίζειν
αὐτὰ
χρὴ
μὴ
τὸ
|
γῆρας |
τοὐμὸν
εὑρεῖν
ἀλλὰ
τὸ
δαιμόνιον |
[110] |
ὁρῶ
γὰρ
τὰς
μὲν
χαλεπότητας
|
λυπηρὰς |
οὔσας
καὶ
τοῖς
ἔχουσι
καὶ |
[40] |
γιγνομένας
καὶ
τὰς
πόλεις
μήτ'
|
ἔχθρας |
μήθ'
ὅρκων
μήτ'
ἄλλου
μηδενὸς |
[40] |
γὰρ
ἂν
ὑπερβολὴ
γένοιτο
τῆς
|
ἔχθρας |
τῆς
πρὸς
Ξέρξην
τοῖς
Ἕλλησι |
[120] |
οὐκ
ὤκνησαν
οὐδὲ
προϋπάρξαι
τῆς
|
ἔχθρας |
τῆς
πρὸς
τοὺς
Ἕλληνας,
ἡμεῖς |
[30] |
ἐν
ταῖς
συμφοραῖς
εὖ
πάθωσιν.
|
(Ὁρᾷς |
δ'
ὡς
τεταλαιπώρηνται
διὰ
τὸν |
[80] |
οὕτω
διαθῇς
τοὺς
Ἕλληνας
ὥσπερ
|
ὁρᾷς |
Λακεδαιμονίους
τε
πρὸς
τοὺς
αὑτῶν |
[140] |
πολιτεύεσθαι
καὶ
στρατηγεῖν.
Ὅταν
οὖν
|
ὁρᾷς |
τοὺς
ἐν
μιᾷ
πόλει
ταύτην |
[40] |
καὶ
σκέψαιτο
τὰς
τῶν
Ἑλλήνων
|
συμφορὰς, |
οὐδὲν
ἂν
μέρος
οὖσαι
φανεῖεν |
[90] |
πολεμίοις
ἀποθανεῖν.
(Ἀλλ'
ὅμως
τηλικαύτης
|
συμφορᾶς |
συμπεσούσης
οὕτω
σφόδρα
κατεφρόνησεν
ὁ |
[60] |
μηδέπω
νῦν
ἐξιτήλους
εἶναι
τὰς
|
συμφορὰς |
τὰς
δι'
ἐκεῖνον
τὸν
πόλεμον |
[60] |
ἔνδοξος
ὢν,
Κῦρος
δ'
οὕτως
|
οἰκτρᾶς |
αὐτῷ
τῆς
ἐξ
ἀρχῆς
γενέσεως |
[50] |
ἡμετέραν
πόλιν
μέρος
τι
τῆς
|
χῶρας |
ἀπεστέρουν,
Εὔβοιαν
δ'
ἐπόρθουν,
εἰς |
[80] |
πλουσίοις,
ἐκ
ταπεινῶν
δὲ
πολλῆς
|
χώρας |
καὶ
πόλεων
δεσπόταις.
~Ἐγὼ
δ' |
[0] |
τῆς
πόλεως
ταύτης
καὶ
τῆς
|
χώρας |
οὐδὲν
τῶν
αὐτῶν
οὔτε
τοῖς |
[110] |
ὅρους
δὲ
τῆς
τῶν
Ἑλλήνων
|
χώρας. |
(Τούτου
δ'
ἕνεκά
σοι
περὶ |
[150] |
τοὺς
ἐπιγιγνομένους
οὕτω
ποιήσωσι
τὰς
|
σὰς |
πράξεις
θαυμάζειν
ὡς
οὐδενὸς
ἄλλου |
[90] |
σὲ
δὲ
διαλεγόμενος,
εἰ
τὰς
|
σὰς |
πράξεις
σοι
διεξιοίην,
δικαίως
ἂν |
[60] |
δύναμιν
ταύτην,
κατέσχε
μὲν
Συρακούσας,
|
ἁπάσας |
δὲ
τὰς
ἐν
Σικελίᾳ
πόλεις, |
[10] |
καθ'
ὑπερβολὴν
ἐπαινούντων.
(Ἀλλ'
ὅμως
|
ἁπάσας |
ἐγὼ
ταύτας
τὰς
δυσχερείας
ὑπεριδὼν |
[100] |
παραινῶ
προσέχειν
τὸν
νοῦν,
πρὸς
|
ἁπάσας |
οἰκείως
εἶχεν·
ὅ
τε
κτησάμενος |
[110] |
(Λέγω
δ'
οὐχ
ὡς
δυνησόμενον
|
ἁπάσας |
σε
μιμήσασθαι
τὰς
Ἡρακλέους
πράξεις, |
[40] |
ἔγνωκα
περὶ
αὐτῶν.
Οἶδα
γὰρ
|
ἁπάσας |
ὡμαλισμένας
ὑπὸ
τῶν
συμφορῶν,
ὥσθ' |
[140] |
τὰ
δὲ
πλεονεξίας.
(Ταῦτ'
οὖν
|
ἐξετάσας |
ἅπαντα
καὶ
διελθὼν
πρὸς
αὑτὸν, |
[80] |
περὶ
τὴν
φιλοσοφίαν
διατρίβοντας
εὐπορωτέρους
|
ποιήσας, |
ἐμοὶ
πολλὴν
ἀπορίαν
παρέσχηκεν·
οὔτε |
[60] |
αὐτῷ
ναυτικοῦ
περὶ
Ῥόδον
καὶ
|
νικήσας |
τῇ
ναυμαχίᾳ
Λακεδαιμονίους
μὲν
ἐξέβαλεν |
[70] |
αὑτοῦ
γεγενημένοις,
μὴ
πειρῷτο
διαφυλάττειν,
|
ἀμελήσας |
δὲ
τούτων
ἐπονειδίστων
ἐπιθυμοίη
καὶ |
[60] |
μοναρχίας
ἀλόγως
καὶ
μανικῶς
καὶ
|
τολμήσας |
ἅπαντα
πράττειν
τὰ
φέροντα
πρὸς |
[70] |
εὔχωνταί
σε
μὴ
διαμαρτεῖν
ὧν
|
ἐπεθυμήσας, |
οἱ
δὲ
δεδίωσιν
μὴ
πρότερόν |
[60] |
δόξῃ
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ἅπασιν,
|
ἐπιθυμήσας |
μοναρχίας
ἀλόγως
καὶ
μανικῶς
καὶ |
[100] |
τῶν
αὑτοῦ
πολιτῶν
καὶ
μοναρχίας
|
ἐπιθυμήσας, |
οὐχ
ὁμοίως
ἐβουλεύσατο
τοῖς
πρὸς |
[70] |
τινα
λόγον
οὐκ
ἀμνημονήσας
ἀλλ'
|
ὀκνήσας |
εἰπεῖν,
ὃν
ἤδη
μοι
δοκῶ |
[130] |
ἀφ'
Ἡρακλέους
πεφυκότας,
ὃν
ὁ
|
γεννήσας |
διὰ
τὴν
ἀρετὴν
εἰς
θεοὺς |
[120] |
Ἑλλάδα
πατρίδα
νομίζειν,
ὥσπερ
ὁ
|
γεννήσας |
ὑμᾶς,
καὶ
κινδυνεύειν
ὑπὲρ
αὐτῆς |
[70] |
παραλελοιπὼς
ἦν
τινα
λόγον
οὐκ
|
ἀμνημονήσας |
ἀλλ'
ὀκνήσας
εἰπεῖν,
ὃν
ἤδη |
[100] |
τε
κτησάμενος
τὴν
ἀρχὴν,
μεῖζον
|
φρονήσας |
τῶν
αὑτοῦ
πολιτῶν
καὶ
μοναρχίας |
[20] |
ἀγαπᾶν
εἰ
χαριέντως
αὐτοὺς
ἠμυνάμην·
|
λυπήσας |
δ'
οὖν
μετρίως,
ὡς
ἐμαυτὸν |
[60] |
ἔτεσιν
ὕστερον
ἀντίστροφα
τούτων
ἔπραξεν.
|
(Ἀτυχήσας |
γὰρ
ἐν
τῇ
ναυμαχίᾳ
τῇ |
[0] |
περὶ
τῆς
εἰρήνης
ψηφισθεῖσιν
καὶ
|
νομίσας |
οὐ
μόνον
ἡμῖν
ἀλλὰ
καὶ |
[10] |
συμβεβουλευκώς.
~Ταῦτα
δὲ
διανοηθεὶς
καὶ
|
νομίσας |
οὐδέποτ'
ἂν
εὑρεθῆναι
καλλίω
ταύτης |
[140] |
γὰρ
ἔθνη
τοσαῦτα
τυγχάνεις
κατεστραμμένος
|
ὅσας |
οὐδεὶς
πῶποτε
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων |
[110] |
πολλῶν
ἄλλων
κακῶν
μεστὴν
οὖσαν,
|
παύσας |
ταῦτα
καὶ
διαλλάξας
τὰς
πόλεις |
[60] |
συνάρχοντας
οἴκαδε
μὲν
ἀφικέσθαι
κατῃσχύνθη,
|
πλεύσας |
δ'
εἰς
Κύπρον
χρόνον
μέν |
[100] |
οἷός
τ'
ἦν
πλείστην,
καὶ
|
στρατεύσας |
ἐπ'
αὐτοὺς,
ἀπῆλθεν
ἐκεῖθεν
οὐ |
[110] |
ἢ
τοσαύταις
καὶ
μετ'
ὀλίγων
|
στρατεύσας |
ῥᾳδίως
αὐτὴν
κατὰ
κράτος
εἷλεν. |
[110] |
γὰρ
τὰς
μὲν
χαλεπότητας
λυπηρὰς
|
οὔσας |
καὶ
τοῖς
ἔχουσι
καὶ
τοῖς |
[40] |
ὠφέλιμον
αὑταῖς
εἶναι,
τοῦτο
δὲ
|
στεργούσας |
μόνον
καὶ
πᾶσαν
τὴν
σπουδὴν |
[40] |
μήθ'
ὅρκων
μήτ'
ἄλλου
μηδενὸς
|
φροντιζούσας |
πλὴν
ὅ
τι
ἂν
ὑπολάβωσιν |
[100] |
ὡς
διάκειται
τίς
οὐκ
ἂν
|
ἀκούσας |
παροξυνθείη
πολεμεῖν
πρὸς
αὐτόν;
Αἴγυπτος |
[20] |
καὶ
τῆς
αὑτοῦ
διανοίας;
(Ταῦτ'
|
ἀκούσας |
ὡς
μὲν
τὸ
πρῶτον
ἐξεπλάγην |
[60] |
τὴν
δύναμιν
ταύτην,
κατέσχε
μὲν
|
Συρακούσας, |
ἁπάσας
δὲ
τὰς
ἐν
Σικελίᾳ |
[120] |
τὰς
πόλεις
τὰς
τὴν
Ἀσίαν
|
κατοικούσας |
ἐλευθερώσεις.
Ὅτι
δ'
ἂν
τούτων |
[70] |
δυναμένας
ὥσπερ
καρποὺς,
ἡδονάς
θ'
|
ὑπερβαλλούσας |
καὶ
τιμὰς
ἀνεξαλείπτους.
(Ἀπέχρη
δ' |
[110] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
ζῴων
ἁπάντων
|
εὐδοκιμούσας, |
(ἀλλὰ
καὶ
τῶν
θεῶν
τοὺς |
[80] |
ἐπιθυμίας,
καλὰς
μὲν
ἀμφοτέρας,
οὐ
|
συμφωνούσας |
δ'
ἀλλήλαις
οὐδ'
ἅμα
πράττεσθαι |
[80] |
τοὺς
βαρβάρους,
ὅταν
ἴδωμεν
αὐτὰς
|
ὁμονοούσας, |
πρὸς
σὲ
δὲ
νῦν
ποιήσομαι |
[20] |
συμμαχίαν
προσῆκται,
τὰς
δὲ
σφόδρα
|
λυπούσας |
αὐτὸν
ἀναστάτους
πεποίηκεν;
(Μάγνητας
δὲ |
[10] |
οἰκειοτέρας
καὶ
καλλίους
καὶ
μᾶλλον
|
συμφερούσας |
ὧν
νῦν
τυγχάνεις
προῃρημένος,
(οὕτως |
[30] |
πρὸς
ὑμᾶς
καὶ
μεγάλας
εὐεργεσίας
|
ὑπαρχούσας. |
Ἄργος
μὲν
γάρ
ἐστίν
σοι |
[60] |
ἔργων
μάλιστ'
ἐπιχειρεῖν,
ἐν
οἷς
|
κατορθώσας |
μὲν
ἐνάμιλλον
τὴν
σαυτοῦ
δόξαν |
[100] |
Ἑλλήνων
οὐχ
ὁμοφύλου
γένους
ἄρχειν
|
ἀξιώσας, |
μόνος
καὶ
διαφυγεῖν
ἠδυνήθη
τοὺς |
[110] |
μὲν
οὖν
ἄλλων
ἀπέστην
διὰ
|
τὰς |
αἰτίας
ταύτας,
μίαν
δὲ
πρᾶξιν |
[140] |
ἧτταν
τὴν
ἐν
Θερμοπύλαις
ἢ
|
τὰς |
ἄλλας
νίκας,
καὶ
τὸ
τρόπαιον |
[30] |
συστῆσαι
δυνηθῇς,
οὐ
χαλεπῶς
καὶ
|
τὰς |
ἄλλας
ὁμονοεῖν
ποιήσεις.
(Ἅπασαι
γάρ |
[30] |
πόλεις
εὖ
φρονεῖν
πείσῃς,
καὶ
|
τὰς |
ἄλλας
πολλῶν
κακῶν
ἀπαλλάξεις.
(Γνοίης |
[80] |
πόλεων
οἰκείως
ἔχων,
πρὸς
δὲ
|
τὰς |
ἀλλοτρίως
διακείμενος,
ἔτι
δ'
ἢν |
[70] |
παραινέσειεν
μάλιστα
προαιρεῖσθαι
τῶν
πράξεων
|
τὰς |
ἀμφότερα
φέρειν
ἅμα
δυναμένας
ὥσπερ |
[140] |
ἐν
μικροῖς
πολιχνίοις
καὶ
νησυδρίοις
|
τὰς |
ἀρχὰς
κατασχόντας.
Ἀλλ'
ὅμως
ἰσόθεον |
[90] |
ὅνπερ
πρότερον.
Ἐπιστὰς
γὰρ
ἐπὶ
|
τὰς |
αὐτὰς
διανοίας
εἱλόμην
μὴ
πονεῖν |
[100] |
διαγαγόντα
τῷ
τε
γένει
καταλιπόντα
|
τὰς |
αὐτὰς
τιμὰς
ἅσπερ
αὐτὸς
εἶχεν. |
[50] |
τοῦ
λαβεῖν
τὰς
Φωκέων
πόλεις
|
τὰς |
αὑτῶν
ἀπολωλέκασιν,
εἰσβάλλοντες
δ'
εἰς |
[70] |
μὲν
φθονούντων,
τὰς
δὲ
πόλεις
|
τὰς |
αὑτῶν
εἰθισμένων
εἰς
ταραχὰς
καθιστάναι, |
[80] |
τοὺς
ἑταίρους
εἰς
τὰς
πόλεις
|
τὰς |
αὑτῶν
καταγαγεῖν
καὶ
κυρίους
ποιῆσαι |
[30] |
ἣν
ἂν
τύχωσιν
τούτων,
καὶ
|
τὰς |
βοηθείας
ἐντεῦθεν
λαμβάνουσιν.
Ὥστ'
ἂν |
[140] |
τὰς
μὲν
ἀναστά
τους
ποιῆσαι,
|
τὰς |
δ'
αὐξῆσαι,
τὰς
δ'
ὅπως |
[60] |
πράγματα
καὶ
τὰς
μὲν
ἀτιμωθήσεσθαι,
|
τὰς |
δ'
ἐπιπολάσειν
τῶν
Ἑλληνίδων
πόλεων; |
[140] |
τους
ποιῆσαι,
τὰς
δ'
αὐξῆσαι,
|
τὰς |
δ'
ὅπως
ἐβουλήθη
διοικῆσαι·
(πάντα |
[70] |
ὑπὸ
τῶν
σοὶ
μὲν
φθονούντων,
|
τὰς |
δὲ
πόλεις
τὰς
αὑτῶν
εἰθισμένων |
[110] |
τοῖς
ἔχουσι
καὶ
τοῖς
ἐντυγχάνουσιν,
|
τὰς |
δὲ
πραότητας
οὐ
μόνον
ἐπὶ |
[20] |
πρὸς
τὴν
αὑτοῦ
συμμαχίαν
προσῆκται,
|
τὰς |
δὲ
σφόδρα
λυπούσας
αὐτὸν
ἀναστάτους |
[90] |
τούτων
εἰρημένοις,
ἐκεῖνοι
δὲ
διὰ
|
τὰς |
δεκαρχίας
τὰς
ἐπὶ
Λακεδαιμονίων
ὡς |
[60] |
νῦν
ἐξιτήλους
εἶναι
τὰς
συμφορὰς
|
τὰς |
δι'
ἐκεῖνον
τὸν
πόλεμον
ἐν |
[90] |
τῶν
πόλεων
πλέον
ἀνήλισκον
εἰς
|
τὰς |
διδομένας
τοῖς
συλλέγουσιν
δωρεὰς
ἢ |
[10] |
(Ἀλλ'
ὅμως
ἁπάσας
ἐγὼ
ταύτας
|
τὰς |
δυσχερείας
ὑπεριδὼν
οὕτως
ἐπὶ
γήρως |
[40] |
ἡγοῦμαι
πολὺ
μᾶλλον
αὐτὰς
αἱρήσεσθαι
|
τὰς |
ἐκ
τῆς
ὁμονοίας
ὠφελείας
ἢ |
[40] |
ἐκ
τῆς
ὁμονοίας
ὠφελείας
ἢ
|
τὰς |
ἐκ
τῶν
τότε
πραττομένων
πλεονεξίας. |
[50] |
αὑτοῖς
ἔσεσθαι
νῦν
ἐν
σοὶ
|
τὰς |
ἐλπίδας
ἔχουσι
τῆς
αὑτῶν
σωτηρίας. |
[60] |
κατέσχε
μὲν
Συρακούσας,
ἁπάσας
δὲ
|
τὰς |
ἐν
Σικελίᾳ
πόλεις,
ὅσαι
περ |
[0] |
πόλεως
φιλίαν
ἢ
τὰς
προσόδους
|
τὰς |
ἐξ
Ἀμφιπόλεως
γιγνομένας,
ἡ
δὲ |
[90] |
ἐκεῖνοι
δὲ
διὰ
τὰς
δεκαρχίας
|
τὰς |
ἐπὶ
Λακεδαιμονίων
ὡς
οἷόν
τε |
[110] |
καὶ
ταῖς
τιμωρίαις
τεταγμένους
δυσχερεστέρας
|
τὰς |
ἐπωνυμίας
ἔχοντας,
καὶ
τῶν
μὲν |
[110] |
λόγου
πειρῶμαι
προτρέπειν
ἐπί
τε
|
τὰς |
εὐεργεσίας
τὰς
τῶν
Ἑλλήνων
καὶ |
[110] |
Ταῦτα
δὲ
πράξας
τὰς
στήλας
|
τὰς |
Ἡρακλέους
καλουμένας
ἐποιήσατο,
τρόπαιον
μὲν |
[110] |
ὡς
δυνησόμενον
ἁπάσας
σε
μιμήσασθαι
|
τὰς |
Ἡρακλέους
πράξεις,
οὐδὲ
γὰρ
ἂν |
[90] |
πίστεις
δοὺς
τῶν
ἐκεῖ
νομιζομένων
|
τὰς |
μεγίστας,
συλλαβὼν
αὐτοὺς
ἀπέκτεινεν,
καὶ |
[30] |
Καλὸν
δ'
ἐστὶν
δοκεῖν
μὲν
|
τὰς |
μεγίστας
τῶν
πόλεων
εὖ
ποιεῖν, |
[140] |
ὅτι
πολλῶν
πόλεων
ἐξουσίαν
ἔλαβε
|
τὰς |
μὲν
ἀναστά
τους
ποιῆσαι,
τὰς |
[60] |
τὰ
τῆς
Ἑλλάδος
πράγματα
καὶ
|
τὰς |
μὲν
ἀτιμωθήσεσθαι,
τὰς
δ'
ἐπιπολάσειν |
[20] |
εἴ
τι
τυγχάνομεν
λέγοντες,
(ἢν
|
τὰς |
μὲν
δυσχερείας
τὰς
περὶ
τοὺς |
[20] |
τῶν
περὶ
τὸν
τόπον
ἐκεῖνον
|
τὰς |
μὲν
ταῖς
εὐεργεσίαις
πρὸς
τὴν |
[0] |
πόλις
δυνηθείη
καταμαθεῖν
ὡς
χρὴ
|
τὰς |
μὲν
τοιαύτας
φεύγειν
ἀποικίας,
αἵτινες |
[110] |
πραότητα
καὶ
φιλανθρωπίαν·
ὁρῶ
γὰρ
|
τὰς |
μὲν
χαλεπότητας
λυπηρὰς
οὔσας
καὶ |
[100] |
ἠδυνήθη
τοὺς
κινδύνους
τοὺς
περὶ
|
τὰς |
μοναρχίας
γιγνομένους.
Τοὺς
μὲν
γὰρ |
[100] |
μὲν
Ἕλληνας
οὐκ
εἰθισμένους
ὑπομένειν
|
τὰς |
μοναρχίας,
τοὺς
δ'
ἄλλους
οὐ |
[60] |
τοὺς
τότε
δόξαντας
εὐτυχεῖν
εἰς
|
τὰς |
νῦν
ἀτυχίας
δι'
Ἀλκιβιάδην
καθεστάναι· |
[20] |
λέγοντες,
(ἢν
τὰς
μὲν
δυσχερείας
|
τὰς |
περὶ
τοὺς
σοφιστὰς
καὶ
τοὺς |
[0] |
Ἀσίαν
τὸν
πόλεμον
ἐξενεγκεῖν
καὶ
|
τὰς |
πλεονεξίας,
ἃς
νῦν
παρὰ
τῶν |
[40] |
λυμήνασθαι
τὴν
Βοιωτίαν
καὶ
διοικίσαι
|
τὰς |
πόλεις
βοηθήσαντες
ἡμεῖς
ἐμποδὼν
ἐγενόμεθα |
[110] |
μὲν
καὶ
τοὺς
ἰδιώτας
καὶ
|
τὰς |
πόλεις
καὶ
νεὼς
καὶ
βωμοὺς |
[40] |
ὁρῶν
τηλικαύτας
μεταβολὰς
γιγνομένας
καὶ
|
τὰς |
πόλεις
μήτ'
ἔχθρας
μήθ'
ὅρκων |
[110] |
οὖσαν,
παύσας
ταῦτα
καὶ
διαλλάξας
|
τὰς |
πόλεις
πρὸς
ἀλλήλας,
ὑπέδειξε
τοῖς |
[80] |
πολεμεῖν
καὶ
τοὺς
ἑταίρους
εἰς
|
τὰς |
πόλεις
τὰς
αὑτῶν
καταγαγεῖν
καὶ |
[120] |
ἀλλ'
ἐκεῖνό
γε
ῥᾳδίως
ποιήσεις,
|
τὰς |
πόλεις
τὰς
τὴν
Ἀσίαν
κατοικούσας |
[100] |
τε
γὰρ
πατήρ
σου
πρὸς
|
τὰς |
πόλεις
ταύτας
αἷς
σοι
παραινῶ |
[50] |
οὐκ
ἀδύνατόν
ἐστί
σοι
συστῆσαι
|
τὰς |
πόλεις
ταύτας,
ἐκ
τῶν
εἰρημένων |
[40] |
ὁμολογῶ
μηδέν'
ἂν
δυνηθῆναι
διαλλάξαι
|
τὰς |
πόλεις
ταύτας,
σοὶ
δ'
οὐδὲν |
[20] |
ἀπόχρη
μοι
τοσοῦτον,
ἢν
αὐτὰς
|
τὰς |
πράξεις
ἁπλῶς
δυνηθῶ
διελθεῖν.
Ἡγοῦμαι |
[110] |
ἐπιθυμοῦντας
περιβάλλεσθαι
μὲν
τῇ
διανοίᾳ
|
τὰς |
πράξεις,
δυνατὰς
μὲν,
εὐχῇ
δ' |
[30] |
τούτων
ὀλιγωρεῖν,
ἢν
ἀνενέγκῃς
αὐτῶν
|
τὰς |
πράξεις
ἐπὶ
τοὺς
σαυτοῦ
προγόνους· |
[90] |
πλείω
χρόνον
διέτριβον
ἢ
περὶ
|
τὰς |
πράξεις,
ἔτι
δ'
εἰ
τοὺς |
[150] |
λόγους
ἡμῖν
ἀπένειμαν,
ἐπὶ
δὲ
|
τὰς |
πράξεις
σε
τάττουσιν,
νομίζοντες
τούτων |
[140] |
γε
προγεγενημένων
ἔχω
μὲν
ὑπερβαλεῖν
|
τὰς |
πράξεις
τοῖς
ἤδη
διὰ
σοῦ |
[0] |
τὴν
τῆς
πόλεως
φιλίαν
ἢ
|
τὰς |
προσόδους
τὰς
ἐξ
Ἀμφιπόλεως
γιγνομένας, |
[150] |
ἂν
τοὺς
ἐπιγιγνομένους
οὕτω
ποιήσωσι
|
τὰς |
σὰς
πράξεις
θαυμάζειν
ὡς
οὐδενὸς |
[90] |
πρὸς
σὲ
δὲ
διαλεγόμενος,
εἰ
|
τὰς |
σὰς
πράξεις
σοι
διεξιοίην,
δικαίως |
[110] |
αὐτῶν
ἐκράτησεν.
Ταῦτα
δὲ
πράξας
|
τὰς |
στήλας
τὰς
Ἡρακλέους
καλουμένας
ἐποιήσατο, |
[110] |
τυγχάνω
παρακαλῶν
ἐξ
ὧν
ποιήσει
|
τὰς |
στρατείας
οὐ
μετὰ
τῶν
βαρβάρων |
[60] |
~ὥστε
μηδέπω
νῦν
ἐξιτήλους
εἶναι
|
τὰς |
συμφορὰς
τὰς
δι'
ἐκεῖνον
τὸν |
[120] |
γε
ῥᾳδίως
ποιήσεις,
τὰς
πόλεις
|
τὰς |
τὴν
Ἀσίαν
κατοικούσας
ἐλευθερώσεις.
Ὅτι |
[100] |
οὐχ
ὁμοίως
ἐβουλεύσατο
τοῖς
πρὸς
|
τὰς |
τοιαύτας
φιλοτιμίας
ὁρμωμένοις.
(Οἱ
μὲν |
[130] |
ψυχῆς.
(Ἀλλὰ
γὰρ
οὐ
πρὸς
|
τὰς |
τούτων
κτήσεις
ἀποβλέψας
ποιοῦμαι
τοὺς |
[110] |
προτρέπειν
ἐπί
τε
τὰς
εὐεργεσίας
|
τὰς |
τῶν
Ἑλλήνων
καὶ
πραότητα
καὶ |
[40] |
εἴ
τις
ἀθρήσειε
καὶ
σκέψαιτο
|
τὰς |
τῶν
Ἑλλήνων
συμφορὰς,
οὐδὲν
ἂν |
[50] |
ἀλλ'
ἀντὶ
μὲν
τοῦ
λαβεῖν
|
τὰς |
Φωκέων
πόλεις
τὰς
αὑτῶν
ἀπολωλέκασιν, |
[110] |
μὲν
τῇ
διανοίᾳ
τὰς
πράξεις,
|
δυνατὰς |
μὲν,
εὐχῇ
δ'
ὁμοίας,
ἐξεργάζεσθαι |
[20] |
σφόδρα
λυπούσας
αὐτὸν
ἀναστάτους
πεποίηκεν;
|
(Μάγνητας |
δὲ
καὶ
Περραιβοὺς
καὶ
Παίονας |
[110] |
καὶ
τοῖς
ἐντυγχάνουσιν,
τὰς
δὲ
|
πραότητας |
οὐ
μόνον
ἐπὶ
τῶν
ἀνθρώπων |
[110] |
φιλανθρωπίαν·
ὁρῶ
γὰρ
τὰς
μὲν
|
χαλεπότητας |
λυπηρὰς
οὔσας
καὶ
τοῖς
ἔχουσι |
[60] |
ἐγγεγενημένας,
Λακεδαιμονίους
δὲ
τοὺς
τότε
|
δόξαντας |
εὐτυχεῖν
εἰς
τὰς
νῦν
ἀτυχίας |
[130] |
καὶ
τοὺς
ὀνομαστοὺς
γενομένους
καὶ
|
δόξαντας |
ἡμιθέους
εἶναι
διὰ
τὴν
στρατείαν |
[120] |
ἐκείνους
εὐδαίμονας
ποιήσεις,
ἀλλὰ
καὶ
|
πάντας |
ἡμᾶς
εἰς
ἀσφάλειαν
καταστήσεις.
Ἢν |
[140] |
τηλικοῦτον
ἔργον,
ὅσον
ἐστὶν
τὸ
|
πάντας |
ἡμᾶς
ἐκ
τοσούτων
πολέμων
ἐπὶ |
[150] |
προαγαγεῖν.
(Νομίζω
δὲ
χρῆναί
σε
|
πάντας |
μὲν
τιμᾶν
τοὺς
περὶ
τῶν |
[20] |
Περραιβοὺς
καὶ
Παίονας
κατέστραπται
καὶ
|
πάντας |
ὑπηκόους
αὐτὸς
εἴληφεν;
Τοῦ
δ' |
[110] |
τῆς
ἠπείρου
τὴν
παραλίαν
κατοικούντων
|
ἅπαντας |
ἀπέκτεινεν·
οὓς
οὐδέποτ'
ἂν
διέφθειρεν, |
[120] |
χρὴ
προσδοκᾶν
περὶ
σοῦ
γνώμην
|
ἅπαντας |
ἕξειν,
ἢν
ἔργῳ
ταῦτα
πράξῃς |
[10] |
ταῖς
πανηγύρεσιν
ἐνοχλεῖν
καὶ
πρὸς
|
ἅπαντας |
λέγειν
τοὺς
συντρέχοντας
ἐν
αὐταῖς |
[110] |
πρόγονοί
σου
φαίνονται
καλλίστας
προκρίναντες.
|
Ἅπαντας |
μὲν
οὖν
χρὴ
τοὺς
νοῦν |
[50] |
τὰ
πράγματα
περιέστηκεν,
ὥστ'
ἐλπίσαντες
|
ἅπαντας |
τοὺς
Ἕλληνας
ὑφ'
αὑτοῖς
ἔσεσθαι |
[40] |
(Πρὸς
δὲ
τούτοις
ἐπεῖδον
Πελοποννησίους
|
ἅπαντας |
τοὺς
πρότερον
μεθ'
αὑτῶν
ἐπὶ |
[130] |
τ'
εἶναι
συνερᾶσαι
τοὺς
λόγους
|
ἅπαντας |
τοὺς
ὑπ'
ἐμοῦ
περὶ
τούτων |
[20] |
εἰρημένων
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς
Ἕλληνας
|
ἅπαντας. |
(Τούτου
δ'
ἕνεκά
σοι
ταῦτα |
[20] |
ἐμαυτὸν
ἔπειθον,
τοὺς
ἐπιπλῆξαί
μοι
|
τολμήσαντας, |
τελευτῶν
ὑπεσχόμην
μόνοις
αὐτοῖς
τὸν |
[40] |
ἡμᾶς
τε
καὶ
Λακεδαιμονίους
μᾶλλον
|
ἀγαπήσαντας |
ἢ
τῶν
συγκατασκευασάντων
ἑκατέροις
ἡμῶν |
[0] |
διαλύσεσθαι
τὸν
πόλεμον
ὑμᾶς
καὶ
|
γνωσιμαχήσαντας |
βουλεύσεσθαί
τι
κοινὸν
ἀγαθὸν
περὶ |
[0] |
τετράκις
ἢ
πεντάκις
ἀπολωλέκασιν
τοὺς
|
ἐμπολιτευθέντας, |
ζητεῖν
δ'
ἐκείνους
τοὺς
τόπους |
[30] |
ὧν
οὐ
μόνον
τοὺς
τότε
|
σωθέντας |
δίκαιον
ἦν
ἡμῖν
χάριν
ἔχειν, |
[30] |
ἔχειν,
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς
νῦν
|
ὄντας· |
διὰ
γὰρ
ἡμᾶς
καὶ
ζῶσι |
[130] |
τοὺς
βαρβάρους
εὐπορωτέρους
τῶν
Ἑλλήνων
|
ὄντας, |
ἔτι
δὲ
τοὺς
μὲν
ἀπὸ |
[110] |
μὲν
τῶν
ἀγαθῶν
αἰτίους
ἡμῖν
|
ὄντας |
Ὀλυμπίους
προσαγορευομένους,
τοὺς
δ'
ἐπὶ |
[10] |
προσταττόμενον,
ἔτι
δὲ
πόλυ
καταδεεστέρους
|
ὄντας |
τῶν
ῥηθησομένων
πραγμάτων,
(σοὶ
δὲ |
[80] |
ἄλλους
τοὺς
περὶ
τὴν
φιλοσοφίαν
|
διατρίβοντας |
εὐπορωτέρους
ποιήσας,
ἐμοὶ
πολλὴν
ἀπορίαν |
[150] |
τῶν
σοι
πεπραγμένων
ἀγαθόν
τι
|
λέγοντας, |
κάλλιστα
μέντοι
νομίζειν
ἐκείνους
ἐγκωμιάζειν |
[80] |
ταύτην
ἂν
ἐπιπεσεῖν
τὴν
παράκλησιν,
|
λέγοντας |
ὡς
ὅσοι
περ
ἐπεχείρησαν
πρὸς |
[70] |
προσποιουμένοις,
ἔτι
δὲ
τοὺς
οὐκ
|
ἀποδοκιμάζοντας |
τὸ
δοκεῖν
ἐπιβουλεύειν
σε
τοῖς |
[70] |
αἰτίαν
ταύτην
ἀξίαν
ἐπιθυμίας
εἶναι
|
νομίζοντας· |
(οἳ
τοσοῦτον
ἀφεστᾶσι
τοῦ
νοῦν |
[80] |
προσήκει
τοὺς
ἐπὶ
τὴν
Ἀσίαν
|
πείθοντας |
στρατεύειν.
Δεῖ
γὰρ
μηδὲν
πρότερον |
[40] |
μετὰ
Θηβαίων
εἰς
τὴν
αὑτῶν
|
εἰσβαλόντας, |
πρὸς
οὓς
ἠναγκάσθησαν
διακινδυνεύειν
οὐκ |
[130] |
δόξης
ἀποθνῄσκειν
ἐν
τοῖς
πολέμοις
|
ἐθέλοντας, |
ὅλως
δὲ
τοὺς
μὲν
τιμῆς |
[10] |
ᾖ
γεγραμμένος
ὥστε
καὶ
τοὺς
|
βασκαίνοντας |
ἡμᾶς
μιμεῖσθαι
καὶ
θαυμάζειν
αὐτὸν |
[40] |
τοὺς
μέγα
φρονοῦντας
καὶ
τοὺς
|
διαφέροντας |
μὴ
τοῖς
τοιούτοις
ἐπιχειρεῖν
ἃ |
[50] |
τὰ
μὲν
παραπλησίως
τοῖς
εἰρημένοις
|
πράττοντας, |
τὰ
δὲ
χεῖρον
τούτων
ἔχοντας· |
[140] |
αὐτοὺς
ὄψει
τὴν
γνώμην
ταύτην
|
ἔχοντας, |
ἀλλ'
ἐπὶ
πάντων
ὁμοίως,
ἐπεὶ |
[110] |
τιμωρίαις
τεταγμένους
δυσχερεστέρας
τὰς
ἐπωνυμίας
|
ἔχοντας, |
καὶ
τῶν
μὲν
καὶ
τοὺς |
[130] |
μὲν
ἀπὸ
Κύρου
τὴν
ἀρχὴν
|
ἔχοντας, |
ὃν
ἡ
μήτηρ
εἰς
τὴν |
[50] |
πράττοντας,
τὰ
δὲ
χεῖρον
τούτων
|
ἔχοντας· |
πολεμοῦσιν
μὲν
γὰρ,
ἐξ
οὗπερ |
[140] |
τοὺς
ἐν
μιᾷ
πόλει
ταύτην
|
ἔχοντας |
τὴν
φύσιν
εὐδοκιμοῦντας,
ποίους
τινὰς |
[80] |
ἢ
συναγωνιζομένους
ἢ
πολλὴν
εὔνοιαν
|
ἔχοντας |
τοῖς
πραττομένοις.
Ὧν
Ἀγησίλαος
ὁ |
[70] |
ἀναισθήτως
διακειμένους
καὶ
πολλὴν
χάριν
|
ἔχοντας |
τοῖς
ὑπὲρ
αὐτῶν
φοβεῖσθαι
καὶ |
[110] |
μὲν
οὖν
χρὴ
τοὺς
νοῦν
|
ἔχοντας |
τὸν
κράτιστον
ὑποστησαμένους
πειρᾶσθαι
γίγνεσθαι |
[80] |
τε
πρὸς
τοὺς
αὑτῶν
βασιλέας
|
ἔχοντας |
τούς
θ'
ἑταίρους
τοὺς
σοὺς |
[10] |
καὶ
πρὸς
ἅπαντας
λέγειν
τοὺς
|
συντρέχοντας |
ἐν
αὐταῖς
πρὸς
οὐδένα
λέγειν |
[120] |
ἐχθρῶν
τοὺς
τῆς
αὐτῆς
συγγενείας
|
μετέχοντας |
ἀπολλύναι
ζητοῦντες.
(Διὸ
καὶ
σοὶ |
[60] |
τὴν
διάνοιαν
ἤλπισεν
Λακεδαιμονίους
καταπολεμήσειν
|
ἄρχοντας |
τῶν
Ἑλλήνων
καὶ
κατὰ
γῆν |
[60] |
δι'
αὐτὸν
ἀλλὰ
διὰ
τοὺς
|
συνάρχοντας |
οἴκαδε
μὲν
ἀφικέσθαι
κατῃσχύνθη,
πλεύσας |
[20] |
Οὐ
Θετταλοὺς
μὲν
τοὺς
πρότερον
|
ἐπάρχοντας |
Μακεδονίας
οὕτως
οἰκείως
πρὸς
αὑτὸν |
[140] |
πολιχνίοις
καὶ
νησυδρίοις
τὰς
ἀρχὰς
|
κατασχόντας. |
Ἀλλ'
ὅμως
ἰσόθεον
καὶ
παρὰ |
[0] |
παλαιῷ
διὰ
τοὺς
ἐν
Χερρονήσῳ
|
γεωργοῦντας. |
(Τοιούτων
δὲ
πολλῶν
λεγομένων
ἤλπισαν, |
[40] |
μεθ'
αὑτῶν
ἐπὶ
τοὺς
ἄλλους
|
ἀκολουθοῦντας, |
τούτους
μετὰ
Θηβαίων
εἰς
τὴν |
[150] |
ἢ
τηλικούτων
τὴν
σὴν
φύσιν
|
ἀξιοῦντας, |
καὶ
τοὺς
μὴ
μόνον
ἐν |
[10] |
ἀνδρῶν
ὑπὸ
πόλεσι
καὶ
νόμοις
|
οἰκοῦντας, |
καὶ
οὐδὲν
ἐξὸν
αὐτοῖς
ἄλλο |
[0] |
σοῖς
πράγμασι
διὰ
τοὺς
ἐνταῦθα
|
κατοικοῦντας |
οἵαν
περ
εἴχομεν
Ἀμαδόκῳ
τῷ |
[10] |
Ἑλλήνων
πολλοὺς
ἂν
ἴδοις
ἐκεῖ
|
κατοικοῦντας, |
οὐκ
ἀδόξους
ἄνδρας
οὐδ'
ἀνοήτους, |
[90] |
αὐτῶν
συνέβαλον,
ἤδη
δ'
ἐγκρατεῖς
|
δοκοῦντας |
εἶναι
τῶν
πραγμάτων
διὰ
τὴν |
[130] |
διακειμένους
ἀκρατεστέρους
καὶ
φαυλοτέρους
εἶναι
|
δοκοῦντας. |
(Τὸ
δὲ
μέγιστον
τῶν
εἰρημένων· |
[140] |
πόλει
ταύτην
ἔχοντας
τὴν
φύσιν
|
εὐδοκιμοῦντας, |
ποίους
τινὰς
χρὴ
προσδοκᾶν
τοὺς |
[130] |
ὅλως
δὲ
τοὺς
μὲν
τιμῆς
|
ἐπιθυμοῦντας |
ἀεὶ
μείζονος
ἧς
ἔχουσιν
ὑπὸ |
[110] |
τοὺς
μείζονος
δόξης
τῶν
ἄλλων
|
ἐπιθυμοῦντας |
περιβάλλεσθαι
μὲν
τῇ
διανοίᾳ
τὰς |
[70] |
μὲν
τοὺς
τῶν
αὐτῶν
κακῶν
|
ἐπιθυμοῦντας |
ὧνπερ
οἱ
λογοποιοῦντες,
ἔπειτα
καὶ |
[40] |
δυνηθείης.
Χρὴ
δὲ
τοὺς
μέγα
|
φρονοῦντας |
καὶ
τοὺς
διαφέροντας
μὴ
τοῖς |
[50] |
τοὺς
ἐνδοξοτάτους
αὑτῶν
καὶ
μάλιστα
|
τολμῶντας |
ὑπὲρ
τῆς
πατρίδος
ἀποθνῄσκειν
ἀπολλύουσιν. |
[130] |
προσαγορευομένους,
τοὺς
δ'
ἀφ'
Ἡρακλέους
|
πεφυκότας, |
ὃν
ὁ
γεννήσας
διὰ
τὴν |
[110] |
οὓς
προσήκει
τοὺς
ἀφ'
Ἡρακλέους
|
γεγονότας |
πολεμεῖν.
(Καὶ
μὴ
θαυμάσῃς
εἰ |
[130] |
κληρονόμους
πλὴν
τοὺς
ἐξ
ἡμῶν
|
γεγονότας. |
Ὥστ'
ᾐσχυνόμην
ἂν,
εἰ
μὴ |
[20] |
δὲ
τῆς
Θρᾴκης
οὓς
ἠβουλήθη
|
δεσπότας |
κατέστησεν;
Τὸν
δὴ
τοσαῦτα
καὶ |
[50] |
αὑτοῦ
ταύτῃ
τῇ
συμφορᾷ
κεχρημένους
|
ἐπτηχότας |
διὰ
τὸ
μέγεθος
τὸ
τῆς |
[90] |
δοὺς
τῶν
ἐκεῖ
νομιζομένων
τὰς
|
μεγίστας, |
συλλαβὼν
αὐτοὺς
ἀπέκτεινεν,
καὶ
μᾶλλον |
[30] |
δ'
ἐστὶν
δοκεῖν
μὲν
τὰς
|
μεγίστας |
τῶν
πόλεων
εὖ
ποιεῖν,
μηδὲν |
[110] |
ἔργων
οἱ
πρόγονοί
σου
φαίνονται
|
καλλίστας |
προκρίναντες.
Ἅπαντας
μὲν
οὖν
χρὴ |
[90] |
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
ὅνπερ
πρότερον.
|
Ἐπιστὰς |
γὰρ
ἐπὶ
τὰς
αὐτὰς
διανοίας |
[20] |
μὲν
δυσχερείας
τὰς
περὶ
τοὺς
|
σοφιστὰς |
καὶ
τοὺς
ἀναγιγνωσκομένους
τῶν
λόγων |
[80] |
ἀλλὰ
διὰ
φιλοτιμίαν.
Ἔσχεν
γὰρ
|
διττὰς |
ἐπιθυμίας,
καλὰς
μὲν
ἀμφοτέρας,
οὐ |
[40] |
συμφορῶν,
ὥσθ'
ἡγοῦμαι
πολὺ
μᾶλλον
|
αὐτὰς |
αἱρήσεσθαι
τὰς
ἐκ
τῆς
ὁμονοίας |
[40] |
νομίζοι
τὴν
αὐτὴν
γνώμην
ἕξειν
|
αὐτὰς, |
ἄλλως
τε
καὶ
σοῦ
μὲν |
[90] |
πρότερον.
Ἐπιστὰς
γὰρ
ἐπὶ
τὰς
|
αὐτὰς |
διανοίας
εἱλόμην
μὴ
πονεῖν
γλιχόμενος |
[0] |
μεγίσταις
διαλυσαμέναις
τὰ
πρὸς
σφᾶς
|
αὐτὰς |
εἰς
τὴν
Ἀσίαν
τὸν
πόλεμον |
[30] |
καὶ
σκεπτέον
τί
ἂν
ἀγαθὸν
|
αὐτὰς |
ἐργασάμενος
φανείης
ἄξια
καὶ
σαυτοῦ |
[80] |
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους,
ὅταν
ἴδωμεν
|
αὐτὰς |
ὁμονοούσας,
πρὸς
σὲ
δὲ
νῦν |
[110] |
δ'
ὁμοίας,
ἐξεργάζεσθαι
δὲ
ζητεῖν
|
αὐτὰς, |
ὅπως
ἂν
οἱ
καιροὶ
παραδιδῶσιν. |
[20] |
ἀλλ'
ἀπόχρη
μοι
τοσοῦτον,
ἢν
|
αὐτὰς |
τὰς
πράξεις
ἁπλῶς
δυνηθῶ
διελθεῖν. |
[100] |
τῷ
τε
γένει
καταλιπόντα
τὰς
|
αὐτὰς |
τιμὰς
ἅσπερ
αὐτὸς
εἶχεν.
(Περὶ |
[110] |
τυγχάνω
τῷ
λόγῳ
παρακαλῶν
ἐπὶ
|
τοιαύτας |
πράξεις,
ἃς
ἐπὶ
τῶν
ἔργων |
[0] |
καταμαθεῖν
ὡς
χρὴ
τὰς
μὲν
|
τοιαύτας |
φεύγειν
ἀποικίας,
αἵτινες
τετράκις
ἢ |
[100] |
ὁμοίως
ἐβουλεύσατο
τοῖς
πρὸς
τὰς
|
τοιαύτας |
φιλοτιμίας
ὁρμωμένοις.
(Οἱ
μὲν
γὰρ |
[40] |
εἴη
μεστὸς,
εἴ
τις
ὁρῶν
|
τηλικαύτας |
μεταβολὰς
γιγνομένας
καὶ
τὰς
πόλεις |
[100] |
πατήρ
σου
πρὸς
τὰς
πόλεις
|
ταύτας |
αἷς
σοι
παραινῶ
προσέχειν
τὸν |
[70] |
ἂν
τῶν
καὶ
μετρίως
λογιζομένων
|
ταύτας |
ἄν
σοι
παραινέσειεν
μάλιστα
προαιρεῖσθαι |
[0] |
τῶν
Ἑλλήνων
ἀξιοῦσιν
αὑταῖς
γίγνεσθαι,
|
ταύτας |
εἰ
παρὰ
τῶν
βαρβάρων
ποιήσασθαι |
[50] |
ἐστί
σοι
συστῆσαι
τὰς
πόλεις
|
ταύτας, |
ἐκ
τῶν
εἰρημένων
ἡγοῦμαί
σοι |
[110] |
ἄλλων
ἀπέστην
διὰ
τὰς
αἰτίας
|
ταύτας, |
μίαν
δὲ
πρᾶξιν
ἐξ
αὐτῶν |
[30] |
αὐτοὶ
διέστησαν.
Ὅπερ
οἶμαι
καὶ
|
ταύτας |
ποιήσειν,
ἢν
μὴ
σὺ
πρότερον |
[40] |
ἂν
δυνηθῆναι
διαλλάξαι
τὰς
πόλεις
|
ταύτας, |
σοὶ
δ'
οὐδὲν
τῶν
τοιούτων |
[30] |
καὶ
τὴν
ἡμετέραν.
Ἢν
γὰρ
|
ταύτας |
συστῆσαι
δυνηθῇς,
οὐ
χαλεπῶς
καὶ |
[10] |
ἐπαινούντων.
(Ἀλλ'
ὅμως
ἁπάσας
ἐγὼ
|
ταύτας |
τὰς
δυσχερείας
ὑπεριδὼν
οὕτως
ἐπὶ |
[110] |
καὶ
τῶν
μὲν
καὶ
τοὺς
|
ἰδιώτας |
καὶ
τὰς
πόλεις
καὶ
νεὼς |
[120] |
ἐν
ἅπασι
τοῖς
πολέμοις
μήτε
|
στρατιώτας |
ἔχειν
μήτε
στρατηγοὺς
μήτ'
ἄλλο |
[90] |
δωρεὰς
ἢ
τὴν
εἰς
τοὺς
|
στρατιώτας |
μισθοφοράν.
(Καὶ
μὴν
εἰ
βουληθεῖμεν |
[90] |
συνέπεσεν
αὐτοῖς.
(Καὶ
μὴν
καὶ
|
στρατιώτας |
σὺ
μὲν
ἐξ
ἑτοίμου
λήψει |
[50] |
ἄνδρα
καὶ
δυνάμενον
διαλῦσαι
τοὺς
|
ἐνεστῶτας |
πολέμους
αὐτοῖς;
(Ἀργείους
τοίνυν
ἴδοις |
[0] |
ταῖς
μεγίσταις
διαλυσαμέναις
τὰ
πρὸς
|
σφᾶς |
αὐτὰς
εἰς
τὴν
Ἀσίαν
τὸν |
[70] |
πόλεις
τὰς
αὑτῶν
εἰθισμένων
εἰς
|
ταραχὰς |
καθιστάναι,
καὶ
τὴν
εἰρήνην
τὴν |
[100] |
ταῖς
αὑτῶν
πόλεσιν
στάσεις
καὶ
|
ταραχὰς |
καὶ
σφαγὰς
ἐμποιοῦντες
ἐκτῶντο
τὴν |
[140] |
μικροῖς
πολιχνίοις
καὶ
νησυδρίοις
τὰς
|
ἀρχὰς |
κατασχόντας.
Ἀλλ'
ὅμως
ἰσόθεον
καὶ |
[130] |
οὐ
πρὸς
τὰς
τούτων
κτήσεις
|
ἀποβλέψας |
ποιοῦμαι
τοὺς
λόγους,
ἀλλ'
οἰόμενος |
[110] |
τὴν
καλλίστην
ἤπερ
ἐξ
ὧν
|
παρέλαβες |
ἐπὶ
τὴν
νῦν
ὑπάρχουσαν
προελθεῖν. |
[30] |
τούτων
εἰ
πρός
τινας
αὐτῶν
|
ἀηδές |
τί
σοι
συμβέβηκεν,
ἅπαντα
ταῦτα |
[60] |
Σικελίᾳ
πόλεις,
ὅσαι
περ
ἦσαν
|
Ἑλληνίδες, |
κατεστρέψατο,
τηλικαύτην
δὲ
δύναμιν
περιεβάλετο |
[30] |
ἀποδιδόντα
γάρ
σε
χάριν
ὧν
|
ὤφειλες, |
ὑπολήψονται
διὰ
τὸ
πλῆθος
τοῦ |
[50] |
ταῦτα
δρῶντες
οὕτω
χαίρουσιν
ὡς
|
οὐδένες |
ἄλλοι
τοὺς
πολεμίους
ἀποκτείνοντες.
Αἴτιον |
[150] |
σοι
χάριν
ἕξουσιν,
οἱ
μὲν
|
Ἕλληνες |
ὑπὲρ
ὧν
ἂν
εὖ
πάσχωσιν, |
[120] |
διαλαβεῖν
τὴν
Ἀσίαν,
ὡς
λέγουσίν
|
τινες, |
ἀπὸ
Κιλικίας
μέχρι
Σινώπης,
πρὸς |
[120] |
μάλιστα
σπουδάζεις.
(Ἴσως
δ'
ἄν
|
τινες |
ἐπιτιμῆσαί
μοι
τολμήσειαν
τῶν
οὐδὲν |
[100] |
δυνάμεως·
νῦν
δὲ
φοβοῦμαι
μή
|
τινες |
ἐπιτιμήσωσιν
ἡμῖν,
εἰ
μηδὲν
πώποτε |
[10] |
σὲ
κατειπεῖν,
ἐφ'
οἷς
ἐλύπησάν
|
τινές |
με
τῶν
πλησιασάντων·
οἶμαι
γὰρ |
[0] |
καὶ
καθαρῶς
ἔχουσαν,
ὅπερ
εἰώθασί
|
τινες |
ποιεῖν,
ἀλλὰ
τὴν
ἀληθείαν
τῶν |
[10] |
δόξαν
μεγάλην
ἐχόντων,
εἴπερ
μέλλουσί
|
τινες |
προσέξειν
αὐτοῖς
τὸν
νοῦν.
(Ἅπερ |
[50] |
ποιήσειν.
Ἢν
γὰρ
φανῶσιν
ἕτεροί
|
τινες |
τῶν
προγεγενημένων
μὴ
καλλίοσι
μὲν |
[0] |
τὰς
μὲν
τοιαύτας
φεύγειν
ἀποικίας,
|
αἵτινες |
τετράκις
ἢ
πεντάκις
ἀπολωλέκασιν
τοὺς |
[140] |
τούτους
τιμῶσιν
ἅπαντες
καὶ
θαυμάζουσιν,
|
οἵτινες |
ἀμφότερα
δύνανται
καὶ
πολιτεύεσθαι
καὶ |
[150] |
τῷ
παρόντι
κεχαρισμένως
διειλεγμένους,
ἀλλ'
|
οἵτινες |
ἂν
τοὺς
ἐπιγιγνομένους
οὕτω
ποιήσωσι |
[150] |
ὑπὲρ
ὧν
ἂν
εὖ
πάσχωσιν,
|
Μακεδόνες |
δ'
ἢν
βασιλικῶς
ἀλλὰ
μὴ |
[120] |
καὶ
διεφθαρμένους
ὑπὸ
τῆς
τρυφῆς,
|
ἄνδρες |
ἐγγεγόνασιν
οἳ
τῆς
Ἑλλάδος
ἄρχειν |
[150] |
τῶν
ἀνθρώπων
διοικοῦσιν.
Οὐ
γὰρ
|
αὐτόχειρες |
οὔτε
τῶν
ἀγαθῶν
οὔτε
τῶν |
[110] |
οἱ
πρόγονοί
σου
φαίνονται
καλλίστας
|
προκρίναντες. |
Ἅπαντας
μὲν
οὖν
χρὴ
τοὺς |
[50] |
οὗτοι
δὲ
πρὸς
κρείττους·
ὃ
|
πάντες |
ἂν
ὁμολογήσειαν
μέγιστον
εἶναι
τῶν |
[30] |
Ἀλλὰ
μὴν
κἀκεῖνο
φανερὸν,
ὅτι
|
πάντες |
ἄνθρωποι
τούτων
πλείστην
μνείαν
ἔχουσιν |
[130] |
ἀπέστην.
~Διὸ
δικαίως
ἄν
με
|
πάντες |
ἐπαινοῖεν,
ὅτι
τῇ
δυνάμει
ταύτῃ |
[50] |
ὥσθ'
ἡμᾶς
μὲν
παθεῖν
ἃ
|
πάντες |
ἴσασιν,
τοὺς
δ'
ἄλλους
τηλικούτοις |
[70] |
Θετταλοὶ
μὲν
καὶ
Θηβαῖοι
καὶ
|
πάντες |
οἱ
τῆς
Ἀμφικτυονίας
μετέχοντες
ἕτοιμοι |
[20] |
λεγόμενοι
τῶν
ἀναγιγνωσκομένων,
οὐδ'
ὅτι
|
πάντες |
ὑπειλήφασιν
τοὺς
μὲν
περὶ
σπουδαίων |
[140] |
καὶ
τοὺς
ἐκείνοις
ὁμοίους
γενομένους
|
ἅπαντες |
ἂν
εὐλογήσειαν.
(Καίτοι
τοὺς
ὀνομαστοτάτους |
[140] |
ὀνομαστὴν
τὴν
αὑτῶν
δόξαν
κατέλιπον·
|
ἅπαντες |
γὰρ
φιλοῦσιν
οὐ
τοὺς
σφίσιν |
[140] |
ὑπὲρ
τῆς
τῶν
Ἑλλήνων
σωτηρίας,
|
ἅπαντες |
ἐγκωμιάζουσιν.
(Τὴν
αὐτὴν
δὲ
γνώμην |
[130] |
ὅτι
τὸ
μὲν
σῶμα
θνητὸν
|
ἅπαντες |
ἔχομεν
κατὰ
δὲ
τὴν
εὐλογίαν |
[40] |
Ἕλλησι
γενομένης;
Οὗ
τὴν
φιλίαν
|
ἅπαντες |
ἴσασιν
ἡμᾶς
τε
καὶ
Λακεδαιμονίους |
[140] |
δ'
ὅτι
μάλιστα
τούτους
τιμῶσιν
|
ἅπαντες |
καὶ
θαυμάζουσιν,
οἵτινες
ἀμφότερα
δύνανται |
[110] |
ἔτι
μᾶλλον
ἢ
νῦν
τοιαύτην
|
ἅπαντες |
περὶ
σοῦ
τὴν
γνώμην
ἕξουσιν. |
[30] |
αὐτῶν
γενέσθαι
διαφοράν.
Ἀλλὰ
γὰρ
|
ἅπαντες |
πλείω
πεφύκαμεν
ἐξαμαρτάνειν
ἢ
κατορθοῦν. |
[150] |
ἄρχειν.
Ἢν
γὰρ
ταῦτα
πράττῃς,
|
ἅπαντές |
σοι
χάριν
ἕξουσιν,
οἱ
μὲν |
[140] |
τὴν
ἐμὴν
ᾗ
δικαίως
ἂν
|
ἅπαντες |
συγγνώμην
ἔχοιεν·
ἢν
δ'
ὅμοια |
[130] |
αὐτοῖς
τούτοις
ὑπὸ
σοῦ
πραττομένοις
|
ἅπαντες |
συνησθήσονται.
Τῶν
μὲν
γὰρ
εἰρημένων |
[50] |
μείζω
δὲ
καὶ
δυσκολώτερα
τούτων
|
ἐπιτελέσαντες, |
τί
λοιπὸν
ἔσται
τοῖς
ἀντιλέγουσιν |
[40] |
Βοιωτίαν
καὶ
διοικίσαι
τὰς
πόλεις
|
βοηθήσαντες |
ἡμεῖς
ἐμποδὼν
ἐγενόμεθα
ταῖς
ἐκείνων |
[40] |
μὴ
κατορθώσαντες
μὲν
εὐθὺς
ἀπώλλυντο,
|
(νικήσαντες |
δ'
οὐδὲν
μᾶλλον
ἀπηλλαγμένοι
τῶν |
[50] |
σὲ
λέληθεν.
Καλλίστην
γὰρ
μάχην
|
νικήσαντες |
καὶ
δόξαν
ἐξ
αὐτῆς
μεγίστην |
[50] |
τῶν
ἐχθρῶν
κρατήσαντες,
καὶ
πάντων
|
ἀμελήσαντες |
ἠνώχλουν
μὲν
ταῖς
πόλεσι
ταῖς |
[70] |
νομιζόντων,
οἳ
πάντων
τῶν
ἄλλων
|
ἀμελήσαντες |
περὶ
τῆς
σῆς
δυνάμεως
λέγουσιν |
[50] |
μηδ'
ὁσιωτέροις
ὧν
ἡμεῖς
συμβεβουλεύκαμεν
|
ἐπιχειρήσαντες, |
μείζω
δὲ
καὶ
δυσκολώτερα
τούτων |
[90] |
καὶ
πιστοτέρα;
Φαίνονται
γὰρ
κἀκεῖνοι
|
κρατήσαντες |
ἂν
τῶν
βασιλέως
πραγμάτων
εἰ |
[50] |
Οὐ
γὰρ
ἔφθασαν
τῶν
ἐχθρῶν
|
κρατήσαντες, |
καὶ
πάντων
ἀμελήσαντες
ἠνώχλουν
μὲν |
[50] |
αὐτῶν
τὰ
πράγματα
περιέστηκεν,
ὥστ'
|
ἐλπίσαντες |
ἅπαντας
τοὺς
Ἕλληνας
ὑφ'
αὑτοῖς |
[120] |
παύσομεν
ἀθροιζομένους
βίον
αὐτοῖς
ἱκανὸν
|
πορίσαντες, |
λήσουσιν
ἡμᾶς
τοσοῦτοι
γενόμενοι
τὸ |
[20] |
τι
ἂν
ἐκείνοις
δόξῃ.
(Τούτων
|
ἀκούσαντες |
ἀπῆλθον,
οὐκ
οἶδ'
ὅπως
τὴν |
[40] |
γυναικῶν
τοιοῦτον
κίνδυνον,
ὃν
μὴ
|
κατορθώσαντες |
μὲν
εὐθὺς
ἀπώλλυντο,
(νικήσαντες
δ' |
[150] |
ἢν
διὰ
σὲ
βαρβαρικῆς
δεσποτείας
|
ἀπαλλαγέντες |
Ἑλληνικῆς
ἐπιμελείας
τύχωσιν.
(Ταῦθ'
ὅπως |
[40] |
προῃροῦντο
τεθνάναι
μᾶλλον
ἢ
ζῆν
|
ἡττηθέντες |
ὧν
πρότερον
ἐδέσποζον.
(Πρὸς
δὲ |
[60] |
νῦν
ἀτυχίας
δι'
Ἀλκιβιάδην
καθεστάναι·
|
(πεισθέντες |
γὰρ
ὑπ'
αὐτοῦ
τῆς
κατὰ |
[10] |
τοιοῦτοι
τῶν
λόγων
ἄκυροι
τυγχάνουσιν
|
ὄντες |
τοῖς
νόμοις
καὶ
ταῖς
πολιτείαις |
[50] |
καὶ
δόξαν
ἐξ
αὐτῆς
μεγίστην
|
λαβόντες, |
διὰ
τὸ
μὴ
καλῶς
χρῆσθαι |
[20] |
κάλλιστα
θεωρήσειας
εἴ
τι
τυγχάνομεν
|
λέγοντες, |
(ἢν
τὰς
μὲν
δυσχερείας
τὰς |
[10] |
πρότερον
οὐκ
εἰωθότες
τοῦτο
ποιεῖν,
|
λέγοντες |
ὡς
ἀτόποις
καὶ
λίαν
ἀνοήτοις |
[150] |
δὲ
τὰς
πράξεις
σε
τάττουσιν,
|
νομίζοντες |
τούτων
μὲν
σὲ
κάλλιστ'
ἂν |
[50] |
διαλυσάμενοι
τὰ
πρὸς
Φωκέας
πάλιν
|
ἐπανελθόντες |
μείζοσιν
αὐτοὺς
συμφοραῖς
περιβάλωσιν
τῶν |
[50] |
κακὰ
ποιοῦσιν
ἐκείνους
ἢ
πάσχουσιν
|
ἀπιόντες |
εἰς
τὴν
αὑτῶν·
(ἐν
μὲν |
[70] |
ῥᾳδίως
κρατήσεις.
(Ταῦτα
φλυαροῦντες
καὶ
|
φάσκοντες |
ἀκριβῶς
εἰδέναι
καὶ
ταχέως
ἅπαντα |
[50] |
Φωκέων
πόλεις
τὰς
αὑτῶν
ἀπολωλέκασιν,
|
εἰσβάλλοντες |
δ'
εἰς
τὴν
τῶν
πολεμίων |
[50] |
ὡς
οὐδένες
ἄλλοι
τοὺς
πολεμίους
|
ἀποκτείνοντες. |
Αἴτιον
δ'
ἐστὶ
τοῦ
ταραχωδῶς |
[50] |
ὡς
καὶ
γῆς
καὶ
θαλάττης
|
ἄρξοντες. |
(Τελευτῶντες
δὲ
πρὸς
Φωκέας
πόλεμον |
[50] |
τε
πόλεων
ἐν
ὀλίγῳ
χρόνῳ
|
κρατήσοντες, |
τόν
τε
τόπον
ἅπαντα
τὸν |
[50] |
τε
τόπον
ἅπαντα
τὸν
περιέχοντα
|
κατασχήσοντες, |
τῶν
τε
χρημάτων
τῶν
ἐν |
[0] |
γὰρ
παρώξυνον
ἐπὶ
τὸν
πόλεμον,
|
συναγορεύοντες |
ταῖς
ἐπιθυμίαις
ὑμῶν·
ἐγὼ
δὲ |
[40] |
οὐδεμίαν
δ'
ἡμέραν
διαλείπουσιν
ἢ
|
στρατεύοντες |
ἐπί
τινας
ἢ
μαχόμενοι
πρός |
[20] |
οὐκ
οἶδ'
ὅπως
τὴν
διάνοιαν
|
ἔχοντες. |
Πλὴν
οὐ
πολλαῖς
ἡμέραις
ὕστερον |
[70] |
καὶ
πάντες
οἱ
τῆς
Ἀμφικτυονίας
|
μετέχοντες |
ἕτοιμοι
συνακολουθεῖν,
Ἀργεῖοι
δὲ
καὶ |
[40] |
σκεψαίμεθα
τὰ
Λακεδαιμονίων.
(Οὗτοι
γὰρ
|
ἄρχοντες |
τῶν
Ἑλλήνων,
οὐ
πολὺς
χρόνος |
[40] |
ἢ
μαχόμενοι
πρός
τινας
ἢ
|
βοηθοῦντες |
τοῖς
ἀπολλυμένοις
αὑτῶν.
~Τὸ
δὲ |
[50] |
οἱ
πολέμιοι
διαλίπωσιν
κακῶς
αὐτοὺς
|
ποιοῦντες, |
αὐτοὶ
τοὺς
ἐνδοξοτάτους
καὶ
πλουσιωτάτους |
[100] |
στάσεις
καὶ
ταραχὰς
καὶ
σφαγὰς
|
ἐμποιοῦντες |
ἐκτῶντο
τὴν
τιμὴν
ταύτην,
ὁ |
[70] |
αὐτῶν
κακῶν
ἐπιθυμοῦντας
ὧνπερ
οἱ
|
λογοποιοῦντες, |
ἔπειτα
καὶ
τοὺς
οὐδενὶ
λογισμῷ |
[120] |
πόλιν
στέργειν
ἐν
ᾗ
τυγχάνουσι
|
κατοικοῦντες, |
σὲ
δ'
ὥσπερ
ἄφετον
γεγενημένον |
[100] |
ὑμνοῦντες
αὐτοῦ
καὶ
τοὺς
ἄθλους
|
ἀπαριθμοῦντες |
διατελοῦσιν,
περὶ
δὲ
τῶν
ἄλλων |
[60] |
τῶν
μεγίστων
πόλεων
οἱ
μάλιστ'
|
εὐδοκιμοῦντες |
εἰς
τὴν
σὴν
δυναστείαν,
μετὰ |
[100] |
οἱ
μὲν
ἄλλοι
τὴν
ἀνδρείαν
|
ὑμνοῦντες |
αὐτοῦ
καὶ
τοὺς
ἄθλους
ἀπαριθμοῦντες |
[0] |
εἰρήνην
πρὶν
ἐξεργασθῆναι
τὸν
λόγον,
|
σωφρονοῦντες· |
ὅπως
γὰρ
οὖν
πεπρᾶχθαι
κρεῖττον |
[70] |
ἄλλων
Ἑλλήνων
ῥᾳδίως
κρατήσεις.
(Ταῦτα
|
φλυαροῦντες |
καὶ
φάσκοντες
ἀκριβῶς
εἰδέναι
καὶ |
[50] |
λυσιτελεῖ
τεθνάναι
μᾶλλον
ἢ
ζῆν,
|
ἀναχωροῦντες |
δὲ
τοὺς
ἐνδοξοτάτους
αὑτῶν
καὶ |
[120] |
τῆς
αὐτῆς
συγγενείας
μετέχοντας
ἀπολλύναι
|
ζητοῦντες. |
(Διὸ
καὶ
σοὶ
νομίζω
συμφέρειν |
[50] |
τῶν
πολιτῶν
ἀπολλύουσιν,
καὶ
ταῦτα
|
δρῶντες |
οὕτω
χαίρουσιν
ὡς
οὐδένες
ἄλλοι |
[50] |
καὶ
γῆς
καὶ
θαλάττης
ἄρξοντες.
|
(Τελευτῶντες |
δὲ
πρὸς
Φωκέας
πόλεμον
ἐξήνεγκαν |
[40] |
τούτων,
εἰ
μήτ'
αὐτοὶ
τυγχάνουσιν
|
εἰδότες |
μήθ'
ἑτέρων
ἀκηκόασιν
ὅτι
πολλοὶ |
[130] |
ἐπ'
ἐλευθερίᾳ
διαλυθῆναι,
καὶ
ταῦτ'
|
εἰδότες |
ὅτι
συστῆσαι
μέν
ἐστιν
ἅπαντα |
[10] |
ἐτόλμησαν
ἐπιπλῆξαί
μοι
πρότερον
οὐκ
|
εἰωθότες |
τοῦτο
ποιεῖν,
λέγοντες
ὡς
ἀτόποις |
[50] |
~Τὸ
δὲ
μέγιστον
τῶν
κακῶν·
|
δεδιότες |
γὰρ
διατελοῦσιν
μὴ
Θηβαῖοι
διαλυσάμενοι |
[80] |
αὐτοῖς
ἐνεστώσης·
ἅπερ
καὶ
σοὶ
|
συμβεβουλευκότες |
τυγχάνομεν.
(Περὶ
μὲν
οὖν
τούτων |
[130] |
τῷ
χρόνῳ
συμπαρακολουθοῦσαν
ἀθανασίας
μεταλαμβάνομεν,
|
ἧς |
ἄξιον
ὀρεγομένους
καθ'
ὅσον
οἷοί |
[30] |
μὲν
γάρ
ἐστίν
σοι
πατρὶς,
|
ἧς |
δίκαιον
τοσαύτην
σε
ποιεῖσθαι
πρόνοιαν |
[130] |
μὲν
τιμῆς
ἐπιθυμοῦντας
ἀεὶ
μείζονος
|
ἧς |
ἔχουσιν
ὑπὸ
πάντων
ἐπαινουμένους,
τοὺς |
[20] |
ἀλλὰ
μετὰ
λογισμοῦ
καὶ
φιλοσοφίας,
|
ἧς |
καὶ
σὲ
μετεσχηκέναι
φασίν.
Μετὰ |
[60] |
περὶ
τῆς
κοινῆς
σωτηρίας,
περὶ
|
ἧς |
οὐδεὶς
ἄλλος
φανήσεται
τοιαύτην
πρόνοιαν |
[130] |
ἄριστα
βουλεύσει
περὶ
τούτων,
ἢν
|
ὑπολάβῃς |
μὴ
μόνον
τὸν
λόγον
τοῦτόν |
[60] |
μετὰ
ποίας
ἂν
ἐπιμελείας
καὶ
|
διατριβῆς |
εὔξαιο
τὸν
βίον
διαγαγεῖν,
οὐδεμίαν |
[50] |
δὲ
τριήρεις
ἐξέπεμπον,
ὡς
καὶ
|
γῆς |
καὶ
θαλάττης
ἄρξοντες.
(Τελευτῶντες
δὲ |
[30] |
Καὶ
γὰρ
ἐκείνους
αὐξανομένης
τῆς
|
ὀργῆς |
οὐδεὶς
ἂν
διαλλάξειεν·
ἐπὴν
δὲ |
[60] |
Ἀσίας
γενέσθαι
δεσπότης.
(Ὅπου
δ'
|
Ἀλκιβιάδης |
μὲν
φυγὰς
ὢν,
Κόνων
δὲ |
[90] |
τὴν
γνώμην
καὶ
τὴν
δύναμιν
|
εἰδῇς. |
Ὁ
μὲν
τοίνυν
τούτου
πατὴρ |
[70] |
θ'
ὅταν
καὶ
μηδὲν
σαυτῷ
|
συνειδῇς |
ἐξαμαρτάνων.
Χρὴ
δὲ
μὴ
καταφρονεῖν |
[150] |
συναγαγεῖν,
ἵν'
ὡς
ἐν
ἐλαχίστοις
|
κατίδῃς |
τὸ
κεφάλαιον
τῶν
συμβεβουλευμένων.
Φημὶ |
[120] |
προτρέπων
ὡς
ἠδυνάμην
μετὰ
πλείστης
|
σπουδῆς, |
αἰσθανόμενος
δ'
ἔλαττον
αὐτὴν
φροντίζουσαν |
[20] |
δὲ
τῶν
καιρῶν
καὶ
τῆς
|
σπουδῆς |
τῆς
περὶ
τὴν
πρᾶξιν,
καὶ |
[20] |
ἕκαστον
αὐτῶν
εἰς
τὴν
διάνοιαν
|
ἐξετάζῃς, |
μὴ
πάρεργον
ποιούμενος
μηδὲ
μετὰ |
[90] |
δυνάμεως
πρότερον
οὔτε
ναυτικῆς
οὔτε
|
πεζῆς |
καταστάντα
κύριον,
ἀλλ'
ἐκ
τῆς |
[80] |
ὑφ'
ὑμῶν
πεπραγμένοις,
~ὅταν
οὕτω
|
διαθῇς |
τοὺς
Ἕλληνας
ὥσπερ
ὁρᾷς
Λακεδαιμονίους |
[70] |
δὲ
δεδίωσιν
μὴ
πρότερόν
τι
|
πάθῃς |
πρὶν
τέλος
ἐπιθεῖναι
τοῖς
πραττομένοις; |
[20] |
δυσχεράνας
ἀποστῇς
τῶν
λοιπῶν
μηδὲ
|
πάθῃς |
ταὐτὸν
τοῖς
ἐπιτηδείοις
τοῖς
ἐμοῖς, |
[120] |
ταῦτα
πράξῃς
καὶ
μάλιστα
μὲν
|
πειραθῇς |
ὅλην
τὴν
βασιλείαν
ἀνελεῖν,
εἰ |
[30] |
ἢν
μὴ
σὺ
πρότερον
αὐτῶν
|
ἐπιμεληθῇς. |
(Τάχ'
οὖν
ἄν
τις
ἐνστῆναι |
[10] |
πρέσβεις
πέμπειν
πρὸς
οὕστινας
ἂν
|
βουληθῇς |
καὶ
δέχεσθαι
παρ'
ὧν
ἄν |
[90] |
ἑτοίμου
λήψει
τοσούτους
ὅσους
ἂν
|
βουληθῇς· |
οὕτω
γὰρ
ἔχει
τὰ
τῆς |
[110] |
τυχεῖν
δόξης
(οἵας
ἂν
αὐτὸς
|
βουληθῇς· |
ῥᾴδιον
γάρ
ἐστιν
ἐκ
τῶν |
[100] |
δ'
ἢν
πολεμεῖν
πρὸς
αὐτὸν
|
βουληθῇς |
συμφόρως
ἕξειν.
(Καὶ
μὴν
Ἰδριέα |
[120] |
Ὅτι
δ'
ἂν
τούτων
πρᾶξαι
|
δυνηθῇς |
ἢ
καὶ
μόνον
ἐπιχειρήσῃς,
οὐκ |
[30] |
ἡμετέραν.
Ἢν
γὰρ
ταύτας
συστῆσαι
|
δυνηθῇς, |
οὐ
χαλεπῶς
καὶ
τὰς
ἄλλας |
[100] |
ἐνιαυτὸν
ἀναπέμπειν·
εἰ
δὲ
σὺ
|
διαβαίης |
εἰς
τὴν
ἤπειρον,
ἐκεῖνός
τ' |
[40] |
εἰ
καὶ
ταῦτα
μόνος
συστῆσαι
|
δυνηθείης. |
Χρὴ
δὲ
τοὺς
μέγα
φρονοῦντας |
[0] |
ὑμᾶς,
(πλὴν
εἰ
σὺ
μὲν
|
πεισθείης |
πλείονος
ἀξίαν
ἔσεσθαί
σοι
τὴν |
[30] |
τί
ἂν
ἀγαθὸν
αὐτὰς
ἐργασάμενος
|
φανείης |
ἄξια
καὶ
σαυτοῦ
καὶ
τῶν |
[70] |
ἂν
περιχαρὴς
ὢν
τὸν
βίον
|
διατελοίης, |
τηλικούτων
εἰδὼς
σαυτὸν
πραγμάτων
ἐπιστάτην |
[30] |
τὰς
ἄλλας
πολλῶν
κακῶν
ἀπαλλάξεις.
|
(Γνοίης |
δ'
ἂν
ὡς
οὐδεμιᾶς
σοι |
[0] |
δὲ
τούτοις,
εἰ
σὺ
μὲν
|
γνοίης |
ὅτι
λόγῳ
παραδοὺς
τὴν
χώραν |
[70] |
πῶς
οὐκ
ἂν
εἰκότως
μέγα
|
φρονοίης; |
πῶς
δ'
οὐκ
ἂν
περιχαρὴς |
[20] |
κύριος
γέγονεν;
Ἁπάσης
δὲ
τῆς
|
Θρᾴκης |
οὓς
ἠβουλήθη
δεσπότας
κατέστησεν;
Τὸν |
[30] |
σοι
προσήκει
τούτων
ὀλιγωρεῖν,
ἢν
|
ἀνενέγκῃς |
αὐτῶν
τὰς
πράξεις
ἐπὶ
τοὺς |
[150] |
διὰ
σὲ
βαρβαρικῆς
δεσποτείας
ἀπαλλαγέντες
|
Ἑλληνικῆς |
ἐπιμελείας
τύχωσιν.
(Ταῦθ'
ὅπως
μὲν |
[150] |
ἄλλων
γένος,
ἢν
διὰ
σὲ
|
βαρβαρικῆς |
δεσποτείας
ἀπαλλαγέντες
Ἑλληνικῆς
ἐπιμελείας
τύχωσιν. |
[100] |
κείνας
ὑπερεωρακέναι
καὶ
καταπεφρονηκέναι
τῆς
|
βαρβαρικῆς |
δυναστείας.
(Τὰ
τοίνυν
περὶ
τὴν |
[90] |
οὐδεμιᾶς
πώποτε
δυνάμεως
πρότερον
οὔτε
|
ναυτικῆς |
οὔτε
πεζῆς
καταστάντα
κύριον,
ἀλλ' |
[60] |
γενόμενος
κατῆλθεν
εἰς
τὴν
πόλιν,
|
μεγάλης |
μὲν
δόξης
τυχὼν,
οὐ
μὴν |
[130] |
ἀντικαταλλαξαμένους,
ὑπὲρ
δὲ
τοῦ
τυχεῖν
|
καλῆς |
δόξης
ἀποθνῄσκειν
ἐν
τοῖς
πολέμοις |
[150] |
ἐπὶ
τῆς
Εὐρώπης
κατοικοῦσιν
πολεμῶν
|
διατελῇς, |
ἀλλ'
ὅπως
ἂν
ἐν
τούτοις |
[20] |
καὶ
τοὺς
ἀναγιγνωσκομένους
τῶν
λόγων
|
ἀφέλῃς, |
ἀναλαμβάνων
δ'
ἕκαστον
αὐτῶν
εἰς |
[100] |
τὸν
ποταμὸν
δυσχωρίας
καὶ
τῆς
|
ἄλλης |
παρασκευῆς
ἁπάσης·
νῦν
δ'
οὗτος |
[60] |
διέτριβεν,
αἰσθόμενος
δ'
Ἀγησίλαον
μετὰ
|
πολλῆς |
δυνάμεως
εἰς
τὴν
Ἀσίαν
διαβεβηκότα |
[40] |
συναίτιοι
τῆς
σωτηρίας
αὐτοῖς
κατέστημεν.
|
(Πολλῆς |
οὖν
ἀνοίας
ἂν
εἴη
μεστὸς, |
[80] |
δὲ
πλουσίοις,
ἐκ
ταπεινῶν
δὲ
|
πολλῆς |
χώρας
καὶ
πόλεων
δεσπόταις.
~Ἐγὼ |
[10] |
τοῦτον
οὐ
τῆς
ἡλικίας
τῆς
|
ἐμῆς |
δεόμενον
ἀλλ'
ἀνδρὸς
ἀνθοῦσαν
τὴν |
[130] |
ἐθέλοντας,
ὅλως
δὲ
τοὺς
μὲν
|
τιμῆς |
ἐπιθυμοῦντας
ἀεὶ
μείζονος
ἧς
ἔχουσιν |
[30] |
ἰδίᾳ
μαχομένοις.
Καὶ
γὰρ
ἐκείνους
|
αὐξανομένης |
τῆς
ὀργῆς
οὐδεὶς
ἂν
διαλλάξειεν· |
[40] |
τῆς
πρὸς
Ξέρξην
τοῖς
Ἕλλησι
|
γενομένης; |
Οὗ
τὴν
φιλίαν
ἅπαντες
ἴσασιν |
[90] |
διαλεκτέον
εἶναι
τῆς
τε
σοὶ
|
γενησομένης |
καὶ
τῆς
ἐκείνοις
ὑπαρξάσης.
Τὸ |
[150] |
οὖν
ἐστὶν
καλῶς
τῆς
τύχης
|
ἡγουμένης |
ἀπολειφθῆναι
καὶ
μὴ
παρασχεῖν
σαυτὸν |
[50] |
ἀσμένους
ἂν
ἰδεῖν
ἐπιστατοῦντα
τῆς
|
εἰρήνης |
ἀξιόχρεων
ἄνδρα
καὶ
δυνάμενον
διαλῦσαι |
[0] |
(Συνησθεὶς
δὲ
τοῖς
περὶ
τῆς
|
εἰρήνης |
ψηφισθεῖσιν
καὶ
νομίσας
οὐ
μόνον |
[20] |
τοῖς
ἐπιτηδείοις
τοῖς
ἐμοῖς,
ἀλλ'
|
ἐπιμείνῃς |
ἡσυχάζουσαν
ἔχων
τὴν
διάνοιαν,
ἕως |
[60] |
δὲ
τούτων
βουλεύῃ
περὶ
τῆς
|
κοινῆς |
σωτηρίας,
περὶ
ἧς
οὐδεὶς
ἄλλος |
[20] |
τῆς
τοῦ
λέγοντος
καὶ
τῆς
|
φωνῆς |
καὶ
τῶν
μεταβολῶν
τῶν
ἐν |
[120] |
ἅπαντας
ἕξειν,
ἢν
ἔργῳ
ταῦτα
|
πράξῃς |
καὶ
μάλιστα
μὲν
πειραθῇς
ὅλην |
[70] |
ἀναστάτους
Λακεδαιμονίους·
ἢν
δὲ
ταῦτα
|
πράξῃς, |
ὡς
καὶ
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων |
[20] |
ἢ
μετὰ
τῆς
τῶν
πολλῶν
|
δόξης |
ἄμεινον
ἂν
βουλεύσαιο
περὶ
αὐτῶν. |
[130] |
ὑπὲρ
δὲ
τοῦ
τυχεῖν
καλῆς
|
δόξης |
ἀποθνῄσκειν
ἐν
τοῖς
πολέμοις
ἐθέλοντας, |
[110] |
τοιοῦτον
οἷον
σὺ
κατεργασάμενος
μεγίστης
|
δόξης |
ἔτυχεν,
οὐκ
ἐξ
ὧν
ἔπραξεν |
[110] |
τοῖς
ὑπ'
ἐμοῦ
λεγομένοις
τυχεῖν
|
δόξης |
(οἵας
ἂν
αὐτὸς
βουληθῇς·
ῥᾴδιον |
[80] |
καὶ
τῶν
πραγμάτων
καὶ
τῆς
|
δόξης |
τῆς
ἐμαυτοῦ
καὶ
τοῦ
χρόνου |
[20] |
ὁ
λόγος
ἀποστερηθῇ
τῆς
τε
|
δόξης |
τῆς
τοῦ
λέγοντος
καὶ
τῆς |
[60] |
εἰς
τὴν
πόλιν,
μεγάλης
μὲν
|
δόξης |
τυχὼν,
οὐ
μὴν
ἐπαινούμενος
ὑφ' |
[110] |
ἕξουσιν.
Χρὴ
δὲ
τοὺς
μείζονος
|
δόξης |
τῶν
ἄλλων
ἐπιθυμοῦντας
περιβάλλεσθαι
μὲν |
[120] |
λέγουσίν
τινες,
ἀπὸ
Κιλικίας
μέχρι
|
Σινώπης, |
πρὸς
δὲ
τούτοις
κτίσαι
πόλεις |
[130] |
τὴν
Ἀσίαν
ἄμεινον
πράττουσαν
τῆς
|
Εὐρώπης |
καὶ
τοὺς
βαρβάρους
εὐπορωτέρους
τῶν |
[150] |
βαρβάροις
μόνον
τοῖς
ἐπὶ
τῆς
|
Εὐρώπης |
κατοικοῦσιν
πολεμῶν
διατελῇς,
ἀλλ'
ὅπως |
[70] |
φρονοίης;
πῶς
δ'
οὐκ
ἂν
|
περιχαρὴς |
ὢν
τὸν
βίον
διατελοίης,
τηλικούτων |
[100] |
ἐλευθερίαν
αὐτοῖς
καὶ
τοὔνομα
τοῦτο
|
διασπείρῃς |
εἰς
τὴν
Ἀσίαν,
ὅπερ
εἰς |
[70] |
τῶν
ἄλλων
ἀμελήσαντες
περὶ
τῆς
|
σῆς |
δυνάμεως
λέγουσιν
ὡς
οὐχ
ὑπὲρ |
[0] |
ἡ
δὲ
πόλις
ὑπὲρ
τῆς
|
σῆς |
δυναστείας·
λυσιτελεῖν
γὰρ
σοὶ
μὲν |
[90] |
ἀλλ'
ἐκ
τῆς
ἀτυχίας
τῆς
|
συμβάσης |
αὐτῷ
περὶ
τὴν
ἤπειρον
ὀνομαστὸν |
[80] |
δὲ
βαρβάροις
φοβερός.
(Καὶ
μὴ
|
θαυμάσῃς, |
ἅπερ
ἐπέστειλα
καὶ
πρὸς
Διονύσιον |
[110] |
Ἡρακλέους
γεγονότας
πολεμεῖν.
(Καὶ
μὴ
|
θαυμάσῃς |
εἰ
διὰ
παντός
σε
τοῦ |
[0] |
~ΙΣΟΚΡΑΤΟΥΣ
ΦΙΛΙΠΠΟΣ.
(Μὴ
|
θαυμάσῃς, |
ὦ
Φίλιππε,
δίοτι
τοῦ
λόγου |
[60] |
αὐτῷ
τῆς
ἐξ
ἀρχῆς
γενέσεως
|
ὑπαρξάσης, |
εἰς
τοσοῦτον
προῆλθον
καὶ
τηλικαῦτα |
[90] |
σοὶ
γενησομένης
καὶ
τῆς
ἐκείνοις
|
ὑπαρξάσης. |
Τὸ
μὲν
τοίνυν
μέγιστον,
σὺ |
[20] |
οἰκούντων
ἐγκρατὴς
καὶ
κύριος
γέγονεν;
|
Ἁπάσης |
δὲ
τῆς
Θρᾴκης
οὓς
ἠβουλήθη |
[70] |
ἀφ'
Ἡρακλέους
τινὶ
πεφυκότων,
ὃς
|
ἁπάσης |
κατέστη
τῆς
Ἑλλάδος
εὐεργέτης,
ἐπιφέροι |
[100] |
δυσχωρίας
καὶ
τῆς
ἄλλης
παρασκευῆς
|
ἁπάσης· |
νῦν
δ'
οὗτος
ἀπήλλαξεν
αὐτοὺς |
[60] |
εἰς
τοσαύτην
ἦλθεν
μεταβολὴν
ὥσθ'
|
ἁπάσης |
τῆς
Ἀσίας
γενέσθαι
δεσπότης.
(Ὅπου |
[70] |
βοηθεῖν
ἐὰν
τὰ
περὶ
Φωκέας
|
διοικήσῃς, |
ἔργῳ
δ'
ὑπὸ
σαυτῷ
ποιεῖσθαι |
[90] |
τοὺς
Ἕλληνας
εὔνους
ἕξεις,
ἤνπερ
|
ἐθελήσῃς |
ἐμμεῖναι
τοῖς
περὶ
τούτων
εἰρημένοις, |
[80] |
οὐ
χάλεπον
τυχεῖν
τούτων,
ἢν
|
ἐθελήσῃς |
κοινὸς
ἅπασιν
γενέσθαι
καὶ
παύσῃ |
[120] |
ἤνπερ
αὐτός
τ'
ἐπὶ
ταῦθ'
|
ὁρμήσῃς |
καὶ
τοὺς
Ἕλληνας
προτρέψῃς.
(Ἐπεὶ |
[150] |
καὶ
γνωσθεὶς
οἷος
εἶ,
τούτων
|
ἐπιθυμήσῃς |
ὧν
ἐγὼ
τυγχάνω
συμβεβουλευκώς.
Αἰσχρὸν |
[120] |
πρᾶξαι
δυνηθῇς
ἢ
καὶ
μόνον
|
ἐπιχειρήσῃς, |
οὐκ
ἔσθ'
ὅπως
οὐ
μᾶλλον |
[30] |
τέτταρας
μόνον
πόλεις
εὖ
φρονεῖν
|
πείσῃς, |
καὶ
τὰς
ἄλλας
πολλῶν
κακῶν |
[50] |
πλὴν
ὁ
πόλεμος·
ὃν
ἢν
|
διαλύσῃς, |
οὐ
μόνον
αὐτοὺς
τούτων
ἀπαλλάξεις, |
[140] |
δύναμιν,
ἢν
τὴν
νῦν
ὑπάρχουσαν
|
καταλύσῃς. |
(Ὥστε
τῶν
μὲν
ἐπιγιγνομένων
οὐδ' |
[20] |
διάνοιαν,
ἕως
ἂν
διὰ
τέλους
|
ἀκούσῃς |
ἁπάντων
τῶν
λεγομένων.
Οἶμαι
γὰρ |
[0] |
τῆς
ἀρρωστίας
τῆς
νῦν
μοι
|
παρούσης |
ἐπεθέμην
γράφειν
τὸν
πρὸς
σὲ |
[40] |
ταῖς
ἐκείνων
ἐπιθυμίαις·
(καὶ
πάλιν
|
μεταπεσούσης |
τῆς
τύχης
καὶ
Θηβαίων
καὶ |
[90] |
ἀποθανεῖν.
(Ἀλλ'
ὅμως
τηλικαύτης
συμφορᾶς
|
συμπεσούσης |
οὕτω
σφόδρα
κατεφρόνησεν
ὁ
βασιλεὺς |
[140] |
μείζω
περιθεῖναι
δόξαν
τῆς
νῦν
|
ὑπαρχούσης. |
~Οἶμαι
δέ
ς'
οὐκ
ἀγνοεῖν |
[80] |
τῆς
μανίας
τῆς
νῦν
αὐτοῖς
|
ἐνεστώσης· |
ἅπερ
καὶ
σοὶ
συμβεβουλευκότες
τυγχάνομεν. |
[30] |
πιστεύομεν,
Ἡρακλεῖ
μὲν
συναιτίαν
γενέσθαι
|
τῆς |
ἀθανασίας
ὃν
δὲ
τρόπον,
σοὶ |
[100] |
διὰ
τὸν
ποταμὸν
δυσχωρίας
καὶ
|
τῆς |
ἄλλης
παρασκευῆς
ἁπάσης·
νῦν
δ' |
[70] |
καὶ
Θηβαῖοι
καὶ
πάντες
οἱ
|
τῆς |
Ἀμφικτυονίας
μετέχοντες
ἕτοιμοι
συνακολουθεῖν,
Ἀργεῖοι |
[110] |
μὲν
τῶν
βαρβάρων,
μνημεῖον
δὲ
|
τῆς |
ἀρετῆς
τῆς
αὑτοῦ
καὶ
τῶν |
[0] |
οὐ
δι'
ἄγνοιαν
οὐδὲ
διαψευσθεὶς
|
τῆς |
ἀρρωστίας
τῆς
νῦν
μοι
παρούσης |
[120] |
μικρῶν
πολεμοῦμεν
καὶ
τοὺς
ἀφισταμένους
|
τῆς |
ἀρχῆς
τῆς
βασιλέως
συγκαταστρεφόμεθα
καὶ |
[60] |
ναυμαχίᾳ
Λακεδαιμονίους
μὲν
ἐξέβαλεν
ἐκ
|
τῆς |
ἀρχῆς,
(τοὺς
δ'
Ἕλληνας
ἠλευθέρωσεν, |
[70] |
εἰ
μέν
τις
φαίη
τὸν
|
τῆς |
Ἀσίας
βασιλέα
τοῖς
Ἕλλησιν
ἐπιβουλεύειν |
[60] |
τοσαύτην
ἦλθεν
μεταβολὴν
ὥσθ'
ἁπάσης
|
τῆς |
Ἀσίας
γενέσθαι
δεσπότης.
(Ὅπου
δ' |
[120] |
οὐδεὶς
τοσοῦτον
πεφρόνηκεν
ὥστ'
ἐπιχειρῆσαι
|
τῆς |
Ἀσίας
ἡμᾶς
ποιῆσαι
κυρίους,
(ἀλλὰ |
[90] |
πεζῆς
καταστάντα
κύριον,
ἀλλ'
ἐκ
|
τῆς |
ἀτυχίας
τῆς
συμβάσης
αὐτῷ
περὶ |
[120] |
μετὰ
τῶν
πατρικῶν
ἐχθρῶν
τοὺς
|
τῆς |
αὐτῆς
συγγενείας
μετέχοντας
ἀπολλύναι
ζητοῦντες. |
[20] |
τε
τῶν
λόγων
δυνάμεως
καὶ
|
τῆς |
αὑτοῦ
διανοίας;
(Ταῦτ'
ἀκούσας
ὡς |
[110] |
βαρβάρων,
μνημεῖον
δὲ
τῆς
ἀρετῆς
|
τῆς |
αὑτοῦ
καὶ
τῶν
κινδύνων,
ὅρους |
[50] |
ἐν
σοὶ
τὰς
ἐλπίδας
ἔχουσι
|
τῆς |
αὑτῶν
σωτηρίας.
Ὥστ'
οἶμαι
καὶ |
[100] |
ἢ
κείνας
ὑπερεωρακέναι
καὶ
καταπεφρονηκέναι
|
τῆς |
βαρβαρικῆς
δυναστείας.
(Τὰ
τοίνυν
περὶ |
[120] |
καὶ
τοὺς
ἀφισταμένους
τῆς
ἀρχῆς
|
τῆς |
βασιλέως
συγκαταστρεφόμεθα
καὶ
λελήθαμεν
ἡμᾶς |
[130] |
πολλάκις
τοὺς
ἐχθροὺς
κυρίους
γίγνεσθαι,
|
τῆς |
δ'
εὐνοίας
τῆς
παρὰ
τῶν |
[120] |
βήματος
μαινομένων
ἐκείνην
μὲν
εἴασα,
|
τῆς |
δὲ
πραγματείας
οὐκ
ἀπέστην.
~Διὸ |
[100] |
αὐτὸς
ποιησάμενος
στρατείαν
κρατήσειεν
καὶ
|
τῆς |
διὰ
τὸν
ποταμὸν
δυσχωρίας
καὶ |
[80] |
μὴ
καὶ
τῶν
πραγμάτων
καὶ
|
τῆς |
δόξης
τῆς
ἐμαυτοῦ
καὶ
τοῦ |
[110] |
ἂν
διέφθειρεν,
εἰ
μὴ
καὶ
|
τῆς |
δυνάμεως
αὐτῶν
ἐκράτησεν.
Ταῦτα
δὲ |
[50] |
διακειμένους
ἀσμένους
ἂν
ἰδεῖν
ἐπιστατοῦντα
|
τῆς |
εἰρήνης
ἀξιόχρεων
ἄνδρα
καὶ
δυνάμενον |
[0] |
γιγνομένοις.
(Συνησθεὶς
δὲ
τοῖς
περὶ
|
τῆς |
εἰρήνης
ψηφισθεῖσιν
καὶ
νομίσας
οὐ |
[80] |
τισιν
δόξειε
περὶ
τῆς
στρατείας
|
τῆς |
εἰς
τὴν
Ἀσίαν
συμβουλεύειν,
ἐπὶ |
[80] |
ἀκήκοας,
περὶ
δὲ
τῆς
στρατείας
|
τῆς |
εἰς
τὴν
Ἀσίαν
ταῖς
μὲν |
[90] |
τῆς
τε
σοὶ
γενησομένης
καὶ
|
τῆς |
ἐκείνοις
ὑπαρξάσης.
Τὸ
μὲν
τοίνυν |
[70] |
δυνάμεως
λέγουσιν
ὡς
οὐχ
ὑπὲρ
|
τῆς |
Ἑλλάδος
ἀλλ'
ἐπὶ
ταύτην
αὐξάνεται, |
[120] |
τῆς
τρυφῆς,
ἄνδρες
ἐγγεγόνασιν
οἳ
|
τῆς |
Ἑλλάδος
ἄρχειν
ἠξίωσαν,
τῶν
δ' |
[70] |
τινὶ
πεφυκότων,
ὃς
ἁπάσης
κατέστη
|
τῆς |
Ἑλλάδος
εὐεργέτης,
ἐπιφέροι
τὴν
αἰτίαν |
[140] |
ὑποβαλεῖν,
οὐκ
ἐμοῦ
φροντίζον,
ἀλλὰ
|
τῆς |
Ἑλλάδος
κηδόμενον
καὶ
βουλόμενον
ταύτην |
[60] |
οὕτω
ταπεινῶς
πράξαντος
ἀναστραφήσεσθαι
τὰ
|
τῆς |
Ἑλλάδος
πράγματα
καὶ
τὰς
μὲν |
[90] |
βουληθῇς·
οὕτω
γὰρ
ἔχει
τὰ
|
τῆς |
Ἑλλάδος
ὥστε
ῥᾷον
εἶναι
συστῆσαι |
[80] |
τῶν
πραγμάτων
καὶ
τῆς
δόξης
|
τῆς |
ἐμαυτοῦ
καὶ
τοῦ
χρόνου
τοῦ |
[10] |
λόγον
τοῦτον
οὐ
τῆς
ἡλικίας
|
τῆς |
ἐμῆς
δεόμενον
ἀλλ'
ἀνδρὸς
ἀνθοῦσαν |
[140] |
δὲ
τῆς
Μαραθῶνι
μάχης
καὶ
|
τῆς |
ἐν
Σαλαμῖνι
ναυμαχίας,
καὶ
μάλισθ' |
[40] |
ἐν
Λεύκτροις,
ὥστ'
ἀπεστερήθησαν
μὲν
|
τῆς |
ἐν
τοῖς
Ἕλλησι
δυναστείας,
τοιούτους |
[60] |
Κῦρος
δ'
οὕτως
οἰκτρᾶς
αὐτῷ
|
τῆς |
ἐξ
ἀρχῆς
γενέσεως
ὑπαρξάσης,
εἰς |
[50] |
συνιδεῖν
ὅτι
ταῦτα
διοικεῖς
πρὸ
|
τῆς |
ἐπὶ
τὸν
βάρβαρον
στρατείας.
(Ὡς |
[10] |
τε
τῶν
Ἑλλήνων
ὁμονοίας
καὶ
|
τῆς |
ἐπὶ
τοὺς
βαρβάρους
στρατείας·
ἔστι |
[130] |
περιορᾶν
τὴν
Ἀσίαν
ἄμεινον
πράττουσαν
|
τῆς |
Εὐρώπης
καὶ
τοὺς
βαρβάρους
εὐπορωτέρους |
[150] |
τοῖς
βαρβάροις
μόνον
τοῖς
ἐπὶ
|
τῆς |
Εὐρώπης
κατοικοῦσιν
πολεμῶν
διατελῇς,
ἀλλ' |
[40] |
Τίς
γὰρ
ἂν
ὑπερβολὴ
γένοιτο
|
τῆς |
ἔχθρας
τῆς
πρὸς
Ξέρξην
τοῖς |
[120] |
μὲν
οὐκ
ὤκνησαν
οὐδὲ
προϋπάρξαι
|
τῆς |
ἔχθρας
τῆς
πρὸς
τοὺς
Ἕλληνας, |
[10] |
μὲν
τὸν
λόγον
τοῦτον
οὐ
|
τῆς |
ἡλικίας
τῆς
ἐμῆς
δεόμενον
ἀλλ' |
[40] |
φέρονται
καὶ
τῆς
νυκτὸς
καὶ
|
τῆς |
ἡμέρας
ὑπὸ
τῶν
οἰκετῶν
τῶν |
[50] |
ἔτι
περὶ
τῆς
πόλεως
διαλεχθῆναι
|
τῆς |
ἡμετέρας,
εἰ
μὴ
προτέρα
τῶν |
[110] |
τῶν
ἐθνῶν
τῶν
ἐφ'
ἑκατέρας
|
τῆς |
ἠπείρου
τὴν
παραλίαν
κατοικούντων
ἅπαντας |
[60] |
παρόντων
κακῶν
ὅτε
τὴν
ἀρχὴν
|
τῆς |
θαλάττης
ἐλάμβανον,
οὐκ
ἂν
ἐξελεγχθείη |
[140] |
οὐδεὶς
ἂν
ἐπαινέσειεν,
οὔθ'
ὅτι
|
τῆς |
θαλάττης
ἦρξεν,
οὔθ'
ὅτι
τοσοῦτον |
[20] |
καὶ
κύριος
γέγονεν;
Ἁπάσης
δὲ
|
τῆς |
Θρᾴκης
οὓς
ἠβουλήθη
δεσπότας
κατέστησεν; |
[60] |
καθεστάναι·
(πεισθέντες
γὰρ
ὑπ'
αὐτοῦ
|
τῆς |
κατὰ
θάλατταν
δυνάμεως
ἐπιθυμῆσαι,
καὶ |
[60] |
μετὰ
δὲ
τούτων
βουλεύῃ
περὶ
|
τῆς |
κοινῆς
σωτηρίας,
περὶ
ἧς
οὐδεὶς |
[120] |
τῶν
βαρβάρων,
ἅπαξ
δ'
ἀπὸ
|
τῆς |
Λακεδαιμονίων
ἀρχῆς,
ὡμολόγουν
ἂν
πλημμελεῖν· |
[80] |
τις
τοὺς
Ἕλληνας
καὶ
παύσῃ
|
τῆς |
μανίας
τῆς
νῦν
αὐτοῖς
ἐνεστώσης· |
[140] |
κατ'
αὐτῆς
γεγόνασιν,
ἐκ
δὲ
|
τῆς |
Μαραθῶνι
μάχης
καὶ
τῆς
ἐν |
[30] |
τὴν
Εὐρυσθέως
δύναμιν
ἐκεῖνόν
τε
|
τῆς |
μεγίστης
ὕβρεως
ἔπαυσεν
καὶ
τοὺς |
[60] |
τῶν
βαρβάρων,
ἐκτεθεὶς
μὲν
ὑπὸ
|
τῆς |
μητρὸς
εἰς
τὴν
ὁδὸν,
ἀναιρεθεὶς |
[40] |
ἄγονται
δὲ
καὶ
φέρονται
καὶ
|
τῆς |
νυκτὸς
καὶ
τῆς
ἡμέρας
ὑπὸ |
[80] |
Ἕλληνας
καὶ
παύσῃ
τῆς
μανίας
|
τῆς |
νῦν
αὐτοῖς
ἐνεστώσης·
ἅπερ
καὶ |
[0] |
ἄγνοιαν
οὐδὲ
διαψευσθεὶς
τῆς
ἀρρωστίας
|
τῆς |
νῦν
μοι
παρούσης
ἐπεθέμην
γράφειν |
[140] |
σοὶ
πολὺ
μείζω
περιθεῖναι
δόξαν
|
τῆς |
νῦν
ὑπαρχούσης.
~Οἶμαι
δέ
ς' |
[40] |
μᾶλλον
αὐτὰς
αἱρήσεσθαι
τὰς
ἐκ
|
τῆς |
ὁμονοίας
ὠφελείας
ἢ
τὰς
ἐκ |
[30] |
μαχομένοις.
Καὶ
γὰρ
ἐκείνους
αὐξανομένης
|
τῆς |
ὀργῆς
οὐδεὶς
ἂν
διαλλάξειεν·
ἐπὴν |
[130] |
κυρίους
γίγνεσθαι,
τῆς
δ'
εὐνοίας
|
τῆς |
παρὰ
τῶν
πολλῶν
καὶ
τῶν |
[90] |
δέ
μοι
μετὰ
ταῦτα
περὶ
|
τῆς |
παρασκευῆς
διαλεκτέον
εἶναι
τῆς
τε |
[60] |
οὐ
μόνον
δὲ
τὰ
τείχη
|
τῆς |
πατρίδος
ἀνώρθωσεν,
ἀλλὰ
καὶ
τὴν |
[50] |
αὑτῶν
καὶ
μάλιστα
τολμῶντας
ὑπὲρ
|
τῆς |
πατρίδος
ἀποθνῄσκειν
ἀπολλύουσιν.
Εἰς
τοῦτο |
[90] |
οὕτω
σφόδρα
κατεφρόνησεν
ὁ
βασιλεὺς
|
τῆς |
περὶ
αὑτὸν
δυνάμεως,
ὥστε
προκαλεσάμενος |
[20] |
τῶν
καιρῶν
καὶ
τῆς
σπουδῆς
|
τῆς |
περὶ
τὴν
πρᾶξιν,
καὶ
μηδὲν |
[50] |
ἂν
ἦν
ἡμῖν
ἔτι
περὶ
|
τῆς |
πόλεως
διαλεχθῆναι
τῆς
ἡμετέρας,
εἰ |
[50] |
ἐπτηχότας
διὰ
τὸ
μέγεθος
τὸ
|
τῆς |
πόλεως,
οὐ
τὴν
αὐτὴν
γνώμην |
[0] |
γιγνόμενον,
ἐπεχείρησα
λέγειν
περί
τε
|
τῆς |
πόλεως
ταύτης
καὶ
τῆς
χώρας |
[0] |
πλείονος
ἀξίαν
ἔσεσθαί
σοι
τὴν
|
τῆς |
πόλεως
φιλίαν
ἢ
τὰς
προσόδους |
[80] |
πραγμάτων.
Συνέβαινεν
οὖν
ἐκ
μὲν
|
τῆς |
πραγματείας
τῆς
ὑπὲρ
τῶν
ἑταίρων |
[40] |
ἂν
ὑπερβολὴ
γένοιτο
τῆς
ἔχθρας
|
τῆς |
πρὸς
Ξέρξην
τοῖς
Ἕλλησι
γενομένης; |
[120] |
ὤκνησαν
οὐδὲ
προϋπάρξαι
τῆς
ἔχθρας
|
τῆς |
πρὸς
τοὺς
Ἕλληνας,
ἡμεῖς
δ' |
[60] |
καταστήσεις
τοῖς
πρωτεύσασιν,
διαμαρτὼν
δὲ
|
τῆς |
προσδοκίας
ἀλλ'
οὖν
τήν
γ' |
[70] |
πάντων
τῶν
ἄλλων
ἀμελήσαντες
περὶ
|
τῆς |
σῆς
δυνάμεως
λέγουσιν
ὡς
οὐχ |
[0] |
συμφερόντων,
ἡ
δὲ
πόλις
ὑπὲρ
|
τῆς |
σῆς
δυναστείας·
λυσιτελεῖν
γὰρ
σοὶ |
[20] |
ἔτι
δὲ
τῶν
καιρῶν
καὶ
|
τῆς |
σπουδῆς
τῆς
περὶ
τὴν
πρᾶξιν, |
[90] |
σέ
τε
τὸν
νῦν
ἡγησόμενον
|
τῆς |
στρατείας
καὶ
βουλευσόμενον
περὶ
ἁπάντων |
[80] |
Ἕλληνας
σχεδὸν
ἀκήκοας,
περὶ
δὲ
|
τῆς |
στρατείας
τῆς
εἰς
τὴν
Ἀσίαν |
[80] |
ἄλλων
εἴ
τισιν
δόξειε
περὶ
|
τῆς |
στρατείας
τῆς
εἰς
τὴν
Ἀσίαν |
[90] |
κύριον,
ἀλλ'
ἐκ
τῆς
ἀτυχίας
|
τῆς |
συμβάσης
αὐτῷ
περὶ
τὴν
ἤπειρον |
[40] |
τῶν
Ἑλλήνων
ποιησάμενοι
συμμαχίαν
συναίτιοι
|
τῆς |
σωτηρίας
αὐτοῖς
κατέστημεν.
(Πολλῆς
οὖν |
[30] |
τοῖς
δὲ
παισὶ
τοῖς
ἐκείνου
|
τῆς |
σωτηρίας.
(Μόνη
γὰρ
ὑποστᾶσα
τοὺς |
[20] |
ἐπειδὰν
γὰρ
ὁ
λόγος
ἀποστερηθῇ
|
τῆς |
τε
δόξης
τῆς
τοῦ
λέγοντος |
[90] |
περὶ
τῆς
παρασκευῆς
διαλεκτέον
εἶναι
|
τῆς |
τε
σοὶ
γενησομένης
καὶ
τῆς |
[10] |
(Μέλλω
γάρ
σοι
συμβουλεύειν
προστῆναι
|
τῆς |
τε
τῶν
Ἑλλήνων
ὁμονοίας
καὶ |
[20] |
βιβλίον
καὶ
πολὺ
διεψεῦσθαι
νομιεῖν
|
τῆς |
τε
τῶν
λόγων
δυνάμεως
καὶ |
[100] |
δ'
ἄλλους
οὐ
δυναμένους
ἄνευ
|
τῆς |
τοιαύτης
δυναστείας
διοικεῖν
τὸν
βίον |
[60] |
Τίς
γὰρ
ἂν
ὑπερβολὴ
γένοιτο
|
τῆς |
τοιαύτης
εὐδαιμονίας,
ὅταν
πρέσβεις
μὲν |
[140] |
διαπεπραγμένον;
(Ἀλλὰ
γὰρ
εἱλόμην
ἀποσχέσθαι
|
τῆς |
τοιαύτης
ἰδέας
δι'
ἀμφότερα,
διά |
[100] |
τρόπον
πολεμῶν
τάχιστ'
ἂν
περιγένοιο
|
τῆς |
τοῦ
βασιλέως
δυνάμεως·
νῦν
δὲ |
[20] |
λόγος
ἀποστερηθῇ
τῆς
τε
δόξης
|
τῆς |
τοῦ
λέγοντος
καὶ
τῆς
φωνῆς |
[0] |
ὡς
οἷόν
τε
πλεῖστον
ἀφεστῶτα
|
τῆς |
τούτων
διανοίας.
(Οὗτοι
μὲν
γὰρ |
[120] |
πολέμων
ἀπείρους
καὶ
διεφθαρμένους
ὑπὸ
|
τῆς |
τρυφῆς,
ἄνδρες
ἐγγεγόνασιν
οἳ
τῆς |
[10] |
δὲ
μόνῳ
πολλὴν
ἐξουσίαν
ὑπὸ
|
τῆς |
τύχης
δεδομένην
καὶ
πρέσβεις
πέμπειν |
[150] |
συμβεβουλευκώς.
Αἰσχρὸν
οὖν
ἐστὶν
καλῶς
|
τῆς |
τύχης
ἡγουμένης
ἀπολειφθῆναι
καὶ
μὴ |
[40] |
ἐκείνων
ἐπιθυμίαις·
(καὶ
πάλιν
μεταπεσούσης
|
τῆς |
τύχης
καὶ
Θηβαίων
καὶ
Πελοποννησίων |
[110] |
πολεμησάντων,
(ὅσον
οἱ
μὲν
μετὰ
|
τῆς |
τῶν
Ἑλλήνων
δυνάμεως
ἐν
ἔτεσι |
[140] |
ὅτι
τὴν
αὑτῶν
ἐξέλιπον
ὑπὲρ
|
τῆς |
τῶν
Ἑλλήνων
σωτηρίας,
ἅπαντες
ἐγκωμιάζουσιν. |
[110] |
καὶ
τῶν
κινδύνων,
ὅρους
δὲ
|
τῆς |
τῶν
Ἑλλήνων
χώρας.
(Τούτου
δ' |
[20] |
τούτων
σκοπούμενος
μᾶλλον
ἢ
μετὰ
|
τῆς |
τῶν
πολλῶν
δόξης
ἄμεινον
ἂν |
[80] |
οὖν
ἐκ
μὲν
τῆς
πραγματείας
|
τῆς |
ὑπὲρ
τῶν
ἑταίρων
ἐν
κακοῖς |
[130] |
ἂν
ἀξιόχρεως
οὗτος
ἔδοξεν
εἶναι
|
τῆς |
ὑποθέσεως.
Οὐ
μὴν
ἀλλὰ
σέ |
[0] |
γὰρ
ὁμήρους
λήψει
παρ'
ἡμῶν
|
τῆς |
φιλίας,
ὅσους
περ
ἂν
ἐποίκους |
[0] |
νομίζειν
οὐδαμῶς
ἂν
ἄλλως
παύσασθαι
|
τῆς |
φιλονικίας
ὑμᾶς,
(πλὴν
εἰ
σὺ |
[20] |
δόξης
τῆς
τοῦ
λέγοντος
καὶ
|
τῆς |
φωνῆς
καὶ
τῶν
μεταβολῶν
τῶν |
[50] |
δ'
ἡμετέραν
πόλιν
μέρος
τι
|
τῆς |
χῶρας
ἀπεστέρουν,
Εὔβοιαν
δ'
ἐπόρθουν, |
[0] |
τε
τῆς
πόλεως
ταύτης
καὶ
|
τῆς |
χώρας
οὐδὲν
τῶν
αὐτῶν
οὔτε |
[130] |
ἢ
ταῦτα
λαβεῖν
ἢ
στερηθῆναι
|
τῆς |
ψυχῆς.
(Ἀλλὰ
γὰρ
οὐ
πρὸς |
[110] |
δυνηθεῖεν
ἀλλὰ
κατά
γε
τὸ
|
τῆς |
ψυχῆς
ἦθος
καὶ
τὴν
φιλανθρωπίαν |
[100] |
οὐδὲ
τῶν
ἐκδοθεισῶν
αὐτῷ
πόλεων
|
ἐγκρατής |
ἐστιν.
Ὥστ'
οὐδεὶς
ὅστις
οὐκ |
[20] |
τῶν
παρὰ
τὸν
Ἀδρίαν
οἰκούντων
|
ἐγκρατὴς |
καὶ
κύριος
γέγονεν;
Ἁπάσης
δὲ |
[150] |
βασιλικῶς
ἀλλὰ
μὴ
τυραννικῶς
αὐτῶν
|
ἐπιστατῇς, |
τὸ
δὲ
τῶν
ἄλλων
γένος, |
[70] |
ὃς
ἁπάσης
κατέστη
τῆς
Ἑλλάδος
|
εὐεργέτης, |
ἐπιφέροι
τὴν
αἰτίαν
ταύτην,
εἰς |
[140] |
ὁρῶσιν·
ἡγοῦνται
γὰρ
τὸ
μὲν
|
ἀρετῆς |
εἶναι
σημεῖον,
τὰ
δὲ
πλεονεξίας. |
[110] |
τῶν
βαρβάρων,
μνημεῖον
δὲ
τῆς
|
ἀρετῆς |
τῆς
αὑτοῦ
καὶ
τῶν
κινδύνων, |
[140] |
δύναμιν
οὐδεὶς
ἂν
οὔτε
λόγων
|
εὑρετὴς |
οὔτε
ποιητὴς
ἐπαινέσειεν,
ἀλλὰ
μετά |
[140] |
ἂν
οὔτε
λόγων
εὑρετὴς
οὔτε
|
ποιητὴς |
ἐπαινέσειεν,
ἀλλὰ
μετά
γε
τὴν |
[60] |
ὥσθ'
ἁπάσης
τῆς
Ἀσίας
γενέσθαι
|
δεσπότης. |
(Ὅπου
δ'
Ἀλκιβιάδης
μὲν
φυγὰς |
[120] |
καταστήσεις.
Ἢν
δ'
οὖν
τούτων
|
διαμάρτῃς, |
ἀλλ'
ἐκεῖνό
γε
ῥᾳδίως
ποιήσεις, |
[80] |
ὢν
μήτε
ῥήτωρ
μήτ'
ἄλλως
|
δυνάστης |
θρασύτερόν
σοι
διείλεγμαι
τῶν
ἄλλων. |
[110] |
οὐδὲν
τοιοῦτον
οἷον
σὺ
κατεργασάμενος
|
μεγίστης |
δόξης
ἔτυχεν,
οὐκ
ἐξ
ὧν |
[30] |
Εὐρυσθέως
δύναμιν
ἐκεῖνόν
τε
τῆς
|
μεγίστης |
ὕβρεως
ἔπαυσεν
καὶ
τοὺς
παῖδας |
[120] |
ταῦτα
προτρέπων
ὡς
ἠδυνάμην
μετὰ
|
πλείστης |
σπουδῆς,
αἰσθανόμενος
δ'
ἔλαττον
αὐτὴν |
[20] |
πρέπον
σοι
πράττειν,
μὴ
δυσχεράνας
|
ἀποστῇς |
τῶν
λοιπῶν
μηδὲ
πάθῃς
ταὐτὸν |
[50] |
ἐξέπεμπον,
ὡς
καὶ
γῆς
καὶ
|
θαλάττης |
ἄρξοντες.
(Τελευτῶντες
δὲ
πρὸς
Φωκέας |
[60] |
κακῶν
ὅτε
τὴν
ἀρχὴν
τῆς
|
θαλάττης |
ἐλάμβανον,
οὐκ
ἂν
ἐξελεγχθείη
ψευδόμενος. |
[140] |
ἂν
ἐπαινέσειεν,
οὔθ'
ὅτι
τῆς
|
θαλάττης |
ἦρξεν,
οὔθ'
ὅτι
τοσοῦτον
πλῆθος |
[150] |
πλείστων
ἄρχειν.
Ἢν
γὰρ
ταῦτα
|
πράττῃς, |
ἅπαντές
σοι
χάριν
ἕξουσιν,
οἱ |
[140] |
τούτων
μὲν
πολλαὶ
κατηγορίαι
κατ'
|
αὐτῆς |
γεγόνασιν,
ἐκ
δὲ
τῆς
Μαραθῶνι |
[0] |
ἡμῖν
ταύτην
αὐτὸς
ἔργῳ
κρατήσεις
|
αὐτῆς |
καὶ
προσέτι
τὴν
εὔνοιαν
τὴν |
[50] |
μάχην
νικήσαντες
καὶ
δόξαν
ἐξ
|
αὐτῆς |
μεγίστην
λαβόντες,
διὰ
τὸ
μὴ |
[120] |
γεννήσας
ὑμᾶς,
καὶ
κινδυνεύειν
ὑπὲρ
|
αὐτῆς |
ὁμοίως,
ὥσπερ
ὑπὲρ
ὧν
μάλιστα |
[10] |
συμφέρουσαν,
ἐπήρθην
πάλιν
γράψαι
περὶ
|
αὐτῆς, |
οὐκ
ἀγνοῶν
οὐδὲν
τῶν
περὶ |
[120] |
τῶν
πατρικῶν
ἐχθρῶν
τοὺς
τῆς
|
αὐτῆς |
συγγενείας
μετέχοντας
ἀπολλύναι
ζητοῦντες.
(Διὸ |
[100] |
ἄλλους
οὐ
δυναμένους
ἄνευ
τῆς
|
τοιαύτης |
δυναστείας
διοικεῖν
τὸν
βίον
τὸν |
[60] |
γὰρ
ἂν
ὑπερβολὴ
γένοιτο
τῆς
|
τοιαύτης |
εὐδαιμονίας,
ὅταν
πρέσβεις
μὲν
ἥκωσιν |
[140] |
(Ἀλλὰ
γὰρ
εἱλόμην
ἀποσχέσθαι
τῆς
|
τοιαύτης |
ἰδέας
δι'
ἀμφότερα,
διά
τε |
[90] |
τοῖς
πολεμίοις
ἀποθανεῖν.
(Ἀλλ'
ὅμως
|
τηλικαύτης |
συμφορᾶς
συμπεσούσης
οὕτω
σφόδρα
κατεφρόνησεν |
[0] |
λέγειν
περί
τε
τῆς
πόλεως
|
ταύτης |
καὶ
τῆς
χώρας
οὐδὲν
τῶν |
[90] |
(Ὥστε
τίς
ἂν
γένοιτο
παράκλησις
|
ταύτης |
καλλίων
καὶ
πιστοτέρα;
Φαίνονται
γὰρ |
[10] |
νομίσας
οὐδέποτ'
ἂν
εὑρεθῆναι
καλλίω
|
ταύτης |
ὑπόθεσιν
οὐδὲ
κοινοτέραν
οὐδὲ
μᾶλλον |
[100] |
ποταμὸν
δυσχωρίας
καὶ
τῆς
ἄλλης
|
παρασκευῆς |
ἁπάσης·
νῦν
δ'
οὗτος
ἀπήλλαξεν |
[90] |
μοι
μετὰ
ταῦτα
περὶ
τῆς
|
παρασκευῆς |
διαλεκτέον
εἶναι
τῆς
τε
σοὶ |
[50] |
ποιήσειν
ὅ
τι
ἂν
σὺ
|
κελεύῃς |
καὶ
συμβουλεύῃς.
(Λοιπὸν
δ'
ἂν |
[50] |
τι
ἂν
σὺ
κελεύῃς
καὶ
|
συμβουλεύῃς. |
(Λοιπὸν
δ'
ἂν
ἦν
ἡμῖν |
[120] |
ἀπείρους
καὶ
διεφθαρμένους
ὑπὸ
τῆς
|
τρυφῆς, |
ἄνδρες
ἐγγεγόνασιν
οἳ
τῆς
Ἑλλάδος |
[140] |
γεγόνασιν,
ἐκ
δὲ
τῆς
Μαραθῶνι
|
μάχης |
καὶ
τῆς
ἐν
Σαλαμῖνι
ναυμαχίας, |
[60] |
οὕτως
οἰκτρᾶς
αὐτῷ
τῆς
ἐξ
|
ἀρχῆς |
γενέσεως
ὑπαρξάσης,
εἰς
τοσοῦτον
προῆλθον |
[120] |
πολεμοῦμεν
καὶ
τοὺς
ἀφισταμένους
τῆς
|
ἀρχῆς |
τῆς
βασιλέως
συγκαταστρεφόμεθα
καὶ
λελήθαμεν |
[60] |
Λακεδαιμονίους
μὲν
ἐξέβαλεν
ἐκ
τῆς
|
ἀρχῆς, |
(τοὺς
δ'
Ἕλληνας
ἠλευθέρωσεν,
οὐ |
[120] |
ἅπαξ
δ'
ἀπὸ
τῆς
Λακεδαιμονίων
|
ἀρχῆς, |
ὡμολόγουν
ἂν
πλημμελεῖν·
νῦν
δ' |
[10] |
ἐλάττω
τὴν
βασιλείαν
πεποίηκεν,
ἀλλ'
|
εὐχῆς |
ἄξια
διαπέπρακται.
~Τί
γὰρ
ἐλλέλοιπεν; |
[10] |
μόνῳ
πολλὴν
ἐξουσίαν
ὑπὸ
τῆς
|
τύχης |
δεδομένην
καὶ
πρέσβεις
πέμπειν
πρὸς |
[150] |
Αἰσχρὸν
οὖν
ἐστὶν
καλῶς
τῆς
|
τύχης |
ἡγουμένης
ἀπολειφθῆναι
καὶ
μὴ
παρασχεῖν |
[40] |
ἐπιθυμίαις·
(καὶ
πάλιν
μεταπεσούσης
τῆς
|
τύχης |
καὶ
Θηβαίων
καὶ
Πελοποννησίων
ἁπάντων |
[130] |
ταῦτα
λαβεῖν
ἢ
στερηθῆναι
τῆς
|
ψυχῆς. |
(Ἀλλὰ
γὰρ
οὐ
πρὸς
τὰς |
[110] |
ἀλλὰ
κατά
γε
τὸ
τῆς
|
ψυχῆς |
ἦθος
καὶ
τὴν
φιλανθρωπίαν
καὶ |
[120] |
ταῦθ'
ὁρμήσῃς
καὶ
τοὺς
Ἕλληνας
|
προτρέψῃς. |
(Ἐπεὶ
νῦν
γε
τίς
οὐκ |
[20] |
εὐρυθμίαις
καὶ
ποικιλίαις
κεκοσμήκαμεν
αὐτὸν,
|
αἷς |
αὐτός
τε
νεώτερος
ὢν
ἐχρώμην |
[100] |
σου
πρὸς
τὰς
πόλεις
ταύτας
|
αἷς |
σοι
παραινῶ
προσέχειν
τὸν
νοῦν, |
[40] |
καὶ
σοῦ
μὲν
ἐπιστατοῦντος
ταῖς
|
διαλλαγαῖς, |
τοῦ
δὲ
συμφέροντος
πείθοντος,
τῶν |
[140] |
τοῖς
Ἕλλησι
πεπολιτευμένος,
ταῖς
δὲ
|
στρατηγίαις |
τοὺς
βαρβάρους
κατεστραμμένος;
(Ἐγὼ
μὲν |
[150] |
γέγραπται
τοῖς
καιροῖς
καὶ
ταῖς
|
ἀκριβείαις, |
παρ'
ὑμῶν
τῶν
ἀκουόντων
πυνθάνεσθαι |
[20] |
τῶν
μεταβολῶν
τῶν
ἐν
ταῖς
|
ῥητορείαις |
γιγνομένων,
ἔτι
δὲ
τῶν
καιρῶν |
[10] |
ὄντες
τοῖς
νόμοις
καὶ
ταῖς
|
πολιτείαις |
ταῖς
ὑπὸ
τῶν
σοφιστῶν
γεγραμμέναις, |
[20] |
περὶ
τὴν
λέξιν
εὐρυθμίαις
καὶ
|
ποικιλίαις |
κεκοσμήκαμεν
αὐτὸν,
αἷς
αὐτός
τε |
[20] |
γὰρ
ταῖς
περὶ
τὴν
λέξιν
|
εὐρυθμίαις |
καὶ
ποικιλίαις
κεκοσμήκαμεν
αὐτὸν,
αἷς |
[40] |
ἡμεῖς
ἐμποδὼν
ἐγενόμεθα
ταῖς
ἐκείνων
|
ἐπιθυμίαις· |
(καὶ
πάλιν
μεταπεσούσης
τῆς
τύχης |
[0] |
ἐπὶ
τὸν
πόλεμον,
συναγορεύοντες
ταῖς
|
ἐπιθυμίαις |
ὑμῶν·
ἐγὼ
δὲ
περὶ
μὲν |
[110] |
ἐπὶ
ταῖς
συμφοραῖς
καὶ
ταῖς
|
τιμωρίαις |
τεταγμένους
δυσχερεστέρας
τὰς
ἐπωνυμίας
ἔχοντας, |
[140] |
ῥηθησομένους,
ὅταν
φαίνῃ
ταῖς
μὲν
|
εὐεργεσίαις |
ἐν
ἅπασι
τοῖς
Ἕλλησι
πεπολιτευμένος, |
[20] |
τόπον
ἐκεῖνον
τὰς
μὲν
ταῖς
|
εὐεργεσίαις |
πρὸς
τὴν
αὑτοῦ
συμμαχίαν
προσῆκται, |
[30] |
καὶ
ταῖς
προσόδοις
καὶ
ταῖς
|
θυσίαις |
μᾶλλον
ἢ
τοὺς
θεοὺς
τοὺς |
[110] |
ταῖς
εὐχαῖς
οὔτ'
ἐν
ταῖς
|
θυσίαις |
τιμωμένους,
ἀλλ'
ἀποπομπὰς
αὐτῶν
ἡμᾶς |
[50] |
τὸ
μὴ
καλῶς
χρῆσθαι
ταῖς
|
εὐτυχίαις |
οὐδὲν
βέλτιον
πράττουσιν
τῶν
ἡττηθέντων |
[100] |
παρὰ
τῶν
Ἑλλήνων
ἐν
ταῖς
|
συνθήκαις |
ἐξέλαβεν,
οὗτος
δὲ
τοσούτου
δεῖ |
[80] |
μὲν
ἀμφοτέρας,
οὐ
συμφωνούσας
δ'
|
ἀλλήλαις |
οὐδ'
ἅμα
πράττεσθαι
δυναμένας.
Προῃρεῖτο |
[20] |
τὴν
διάνοιαν
ἔχοντες.
Πλὴν
οὐ
|
πολλαῖς |
ἡμέραις
ὕστερον
ἐπιτελεσθέντος
τοῦ
λόγου |
[140] |
ἄγανται
τὴν
ἧτταν
τὴν
ἐν
|
Θερμοπύλαις |
ἢ
τὰς
ἄλλας
νίκας,
καὶ |
[70] |
συμφερόντων
ἐν
ταῖς
τούτων
ἀμφοτέρων
|
γνώμαις |
μάλιστ'
ἂν
κατίδοις
τὴν
ἀλήθειαν. |
[50] |
περιγενησόμενοι
ταῖς
ἐκ
τῶν
ἰδίων
|
δαπάναις. |
Ὧν
οὐδὲν
αὐτοῖς
ἀποβέβηκεν,
ἀλλ' |
[0] |
δόξειεν
ταῖς
πόλεσιν
ταῖς
μεγίσταις
|
διαλυσαμέναις |
τὰ
πρὸς
σφᾶς
αὐτὰς
εἰς |
[30] |
(Ἅπασαι
γάρ
εἰσιν
ὑπὸ
ταῖς
|
εἰρημέναις |
καὶ
καταφεύγουσιν,
ὅταν
φοβηθῶσιν,
ἐφ' |
[10] |
πολιτείαις
ταῖς
ὑπὸ
τῶν
σοφιστῶν
|
γεγραμμέναις, |
(δεῖ
δὲ
τοὺς
βουλομένους
μὴ |
[30] |
ἄξια
καὶ
σαυτοῦ
καὶ
τῶν
|
ἐκείναις |
πεπραγμένων
πεποιηκώς.
(Ἔχεις
δὲ
καιρόν· |
[20] |
ἁπάντων
τῶν
ἄλλων
ἀμελήσαντι
ταύταις
|
μόναις |
προσέχειν
τὸν
νοῦν.
Οὕτω
δ' |
[110] |
αὐτὴν
ἐξεπολιόρκησαν,
ὁ
δ'
ἐν
|
ἡμέραις |
ἐλάττοσιν
ἢ
τοσαύταις
καὶ
μετ' |
[20] |
διάνοιαν
ἔχοντες.
Πλὴν
οὐ
πολλαῖς
|
ἡμέραις |
ὕστερον
ἐπιτελεσθέντος
τοῦ
λόγου
καὶ |
[30] |
ὑφ'
ὧν
ἂν
ἐν
ταῖς
|
συμφοραῖς |
εὖ
πάθωσιν.
(Ὁρᾷς
δ'
ὡς |
[110] |
προσαγορευομένους,
τοὺς
δ'
ἐπὶ
ταῖς
|
συμφοραῖς |
καὶ
ταῖς
τιμωρίαις
τεταγμένους
δυσχερεστέρας |
[50] |
Φωκέας
πάλιν
ἐπανελθόντες
μείζοσιν
αὐτοὺς
|
συμφοραῖς |
περιβάλωσιν
τῶν
πρότερον
γεγενημένων.
Καίτοι |
[150] |
μὲν
γέγραπται
τοῖς
καιροῖς
καὶ
|
ταῖς |
ἀκριβείαις,
παρ'
ὑμῶν
τῶν
ἀκουόντων |
[100] |
ὁρμωμένοις.
(Οἱ
μὲν
γὰρ
ἐν
|
ταῖς |
αὑτῶν
πόλεσιν
στάσεις
καὶ
ταραχὰς |
[90] |
δύναμιν
τοσοῦτον,
ὅσονπερ
ἂν
εἰ
|
ταῖς |
γυναιξὶν
αὐτῶν
συνέβαλον,
ἤδη
δ' |
[140] |
ἐν
ἅπασι
τοῖς
Ἕλλησι
πεπολιτευμένος,
|
ταῖς |
δὲ
στρατηγίαις
τοὺς
βαρβάρους
κατεστραμμένος; |
[40] |
τε
καὶ
σοῦ
μὲν
ἐπιστατοῦντος
|
ταῖς |
διαλλαγαῖς,
τοῦ
δὲ
συμφέροντος
πείθοντος, |
[30] |
ποιήσεις.
(Ἅπασαι
γάρ
εἰσιν
ὑπὸ
|
ταῖς |
εἰρημέναις
καὶ
καταφεύγουσιν,
ὅταν
φοβηθῶσιν, |
[50] |
χρημάτων
τῶν
ἐν
Δελφοῖς
περιγενησόμενοι
|
ταῖς |
ἐκ
τῶν
ἰδίων
δαπάναις.
Ὧν |
[40] |
πόλεις
βοηθήσαντες
ἡμεῖς
ἐμποδὼν
ἐγενόμεθα
|
ταῖς |
ἐκείνων
ἐπιθυμίαις·
(καὶ
πάλιν
μεταπεσούσης |
[50] |
ἀμελήσαντες
ἠνώχλουν
μὲν
ταῖς
πόλεσι
|
ταῖς |
ἐν
Πελοποννήσῳ,
Θετταλίαν
δ'
ἐτόλμων |
[0] |
παρώξυνον
ἐπὶ
τὸν
πόλεμον,
συναγορεύοντες
|
ταῖς |
ἐπιθυμίαις
ὑμῶν·
ἐγὼ
δὲ
περὶ |
[20] |
τὸν
τόπον
ἐκεῖνον
τὰς
μὲν
|
ταῖς |
εὐεργεσίαις
πρὸς
τὴν
αὑτοῦ
συμμαχίαν |
[50] |
διὰ
τὸ
μὴ
καλῶς
χρῆσθαι
|
ταῖς |
εὐτυχίαις
οὐδὲν
βέλτιον
πράττουσιν
τῶν |
[110] |
ἱδρυμένους,
τοὺς
δ'
οὔτ'
ἐν
|
ταῖς |
εὐχαῖς
οὔτ'
ἐν
ταῖς
θυσίαις |
[30] |
τιμῶσιν
καὶ
ταῖς
προσόδοις
καὶ
|
ταῖς |
θυσίαις
μᾶλλον
ἢ
τοὺς
θεοὺς |
[110] |
ἐν
ταῖς
εὐχαῖς
οὔτ'
ἐν
|
ταῖς |
θυσίαις
τιμωμένους,
ἀλλ'
ἀποπομπὰς
αὐτῶν |
[0] |
πλὴν
εἰ
δόξειεν
ταῖς
πόλεσιν
|
ταῖς |
μεγίσταις
διαλυσαμέναις
τὰ
πρὸς
σφᾶς |
[140] |
περὶ
σοῦ
ῥηθησομένους,
ὅταν
φαίνῃ
|
ταῖς |
μὲν
εὐεργεσίαις
ἐν
ἅπασι
τοῖς |
[80] |
στρατείας
τῆς
εἰς
τὴν
Ἀσίαν
|
ταῖς |
μὲν
πόλεσιν,
ἃς
ἔφην
χρῆναί |
[80] |
κοινὸς
ἅπασιν
γενέσθαι
καὶ
παύσῃ
|
ταῖς |
μὲν
τῶν
πόλεων
οἰκείως
ἔχων, |
[10] |
ποιῆσαι
φανερὸν
ὅτι
τὸ
μὲν
|
ταῖς |
πανηγύρεσιν
ἐνοχλεῖν
καὶ
πρὸς
ἅπαντας |
[20] |
φαυλότερον
φαίνεσθαι
ποιήσειεν·
οὐδὲ
γὰρ
|
ταῖς |
περὶ
τὴν
λέξιν
εὐρυθμίαις
καὶ |
[50] |
καὶ
πάντων
ἀμελήσαντες
ἠνώχλουν
μὲν
|
ταῖς |
πόλεσι
ταῖς
ἐν
Πελοποννήσῳ,
Θετταλίαν |
[60] |
δι'
ἐκεῖνον
τὸν
πόλεμον
ἐν
|
ταῖς |
πόλεσιν
ἐγγεγενημένας,
Λακεδαιμονίους
δὲ
τοὺς |
[0] |
ἡσυχίαν
ἄγουσαν,
πλὴν
εἰ
δόξειεν
|
ταῖς |
πόλεσιν
ταῖς
μεγίσταις
διαλυσαμέναις
τὰ |
[10] |
τυγχάνουσιν
ὄντες
τοῖς
νόμοις
καὶ
|
ταῖς |
πολιτείαις
ταῖς
ὑπὸ
τῶν
σοφιστῶν |
[30] |
τοῦ
γένους
ὑμῶν
τιμῶσιν
καὶ
|
ταῖς |
προσόδοις
καὶ
ταῖς
θυσίαις
μᾶλλον |
[20] |
καὶ
τῶν
μεταβολῶν
τῶν
ἐν
|
ταῖς |
ῥητορείαις
γιγνομένων,
ἔτι
δὲ
τῶν |
[30] |
ἔχουσιν
ὑφ'
ὧν
ἂν
ἐν
|
ταῖς |
συμφοραῖς
εὖ
πάθωσιν.
(Ὁρᾷς
δ' |
[110] |
Ὀλυμπίους
προσαγορευομένους,
τοὺς
δ'
ἐπὶ
|
ταῖς |
συμφοραῖς
καὶ
ταῖς
τιμωρίαις
τεταγμένους |
[100] |
ἅπασαν
παρὰ
τῶν
Ἑλλήνων
ἐν
|
ταῖς |
συνθήκαις
ἐξέλαβεν,
οὗτος
δὲ
τοσούτου |
[110] |
δ'
ἐπὶ
ταῖς
συμφοραῖς
καὶ
|
ταῖς |
τιμωρίαις
τεταγμένους
δυσχερεστέρας
τὰς
ἐπωνυμίας |
[70] |
περὶ
τῶν
σοὶ
συμφερόντων
ἐν
|
ταῖς |
τούτων
ἀμφοτέρων
γνώμαις
μάλιστ'
ἂν |
[10] |
τοῖς
νόμοις
καὶ
ταῖς
πολιτείαις
|
ταῖς |
ὑπὸ
τῶν
σοφιστῶν
γεγραμμέναις,
(δεῖ |
[80] |
δὲ
πολλῆς
χώρας
καὶ
πόλεων
|
δεσπόταις. |
~Ἐγὼ
δ'
οὐκ
ἐκ
τῶν |
[0] |
εἰ
δόξειεν
ταῖς
πόλεσιν
ταῖς
|
μεγίσταις |
διαλυσαμέναις
τὰ
πρὸς
σφᾶς
αὐτὰς |
[40] |
ἀκριβῶς
τὰ
μέγιστα
τῶν
παρόντων
|
αὐταῖς, |
καὶ
πρῶτον
μὲν
σκεψαίμεθα
τὰ |
[10] |
ἅπαντας
λέγειν
τοὺς
συντρέχοντας
ἐν
|
αὐταῖς |
πρὸς
οὐδένα
λέγειν
ἐστὶν,
ἀλλ' |
[0] |
νῦν
παρὰ
τῶν
Ἑλλήνων
ἀξιοῦσιν
|
αὑταῖς |
γίγνεσθαι,
ταύτας
εἰ
παρὰ
τῶν |
[40] |
ὅ
τι
ἂν
ὑπολάβωσιν
ὠφέλιμον
|
αὑταῖς |
εἶναι,
τοῦτο
δὲ
στεργούσας
μόνον |
[90] |
ἐντελῆ
τὸν
μισθὸν
ἀποδοὺς
ἀποπέμψειν,
|
τοιαύταις |
ἐλπίσιν
ὑπαγαγόμενος
καὶ
πίστεις
δοὺς |
[110] |
δ'
ἐν
ἡμέραις
ἐλάττοσιν
ἢ
|
τοσαύταις |
καὶ
μετ'
ὀλίγων
στρατεύσας
ῥᾳδίως |
[20] |
προσήκειν
ἁπάντων
τῶν
ἄλλων
ἀμελήσαντι
|
ταύταις |
μόναις
προσέχειν
τὸν
νοῦν.
Οὕτω |
[120] |
πόλεις
ἐξ
αὐτῶν
συστῆσαι
καὶ
|
ταύταις |
ὁρίσαι
τὴν
Ἑλλάδα
καὶ
προβαλέσθαι |
[90] |
δωρεὰς
δώσειν,
τοῖς
δ'
ἄλλοις
|
στρατιώταις |
ἐντελῆ
τὸν
μισθὸν
ἀποδοὺς
ἀποπέμψειν, |
[90] |
τοὺς
θεοὺς
ἐξαμαρτεῖν
ἢ
τοῖς
|
στρατιώταις |
οὕτως
ἐρήμοις
οὖσι
συμβαλεῖν.
(Ὥστε |
[110] |
τοὺς
δ'
οὔτ'
ἐν
ταῖς
|
εὐχαῖς |
οὔτ'
ἐν
ταῖς
θυσίαις
τιμωμένους, |
[120] |
τὴν
τρὶς
τοὺς
Ἕλληνας
ἐλευθερώσασαν,
|
δὶς |
μὲν
ἀπὸ
τῶν
βαρβάρων,
ἅπαξ |
[30] |
λήθην
ἐμποιοῦσι
τῶν
πρότερον
ὑμῖν
|
εἰς |
ἀλλήλους
πεπλημμελημένων.
Ἀλλὰ
μὴν
κἀκεῖνο |
[30] |
τὴν
βασιλείαν
καὶ
τὴν
ἡγεμονίαν
|
εἰς |
ἅπαντα
τὸν
χρόνον
δεδώκασιν·
τὴν |
[120] |
ποιήσεις,
ἀλλὰ
καὶ
πάντας
ἡμᾶς
|
εἰς |
ἀσφάλειαν
καταστήσεις.
Ἢν
δ'
οὖν |
[50] |
χῶρας
ἀπεστέρουν,
Εὔβοιαν
δ'
ἐπόρθουν,
|
εἰς |
Βυζάντιον
δὲ
τριήρεις
ἐξέπεμπον,
ὡς |
[30] |
γεγενημένα
κοινὰ
θεῖναι
δίκαιόν
ἐστιν,
|
εἰς |
δὲ
τὸν
ἐπίλοιπον
χρόνον
φυλακτέον |
[130] |
ὁ
γεννήσας
διὰ
τὴν
ἀρετὴν
|
εἰς |
θεοὺς
ἀνήγαγε,
ταπεινοτέροις
ὀνόμασιν
ἢ |
[60] |
μὲν
ἀφικέσθαι
κατῃσχύνθη,
πλεύσας
δ'
|
εἰς |
Κύπρον
χρόνον
μέν
τινα
περὶ |
[90] |
Κλέαρχον
καὶ
τοὺς
ἄλλους
ἡγεμόνας
|
εἰς |
λόγον
ἐλθεῖν,
καὶ
τούτοις
μὲν |
[150] |
ἀπολειφθῆναι
καὶ
μὴ
παρασχεῖν
σαυτὸν
|
εἰς |
ὃ
βούλεταί
σε
προαγαγεῖν.
(Νομίζω |
[0] |
ἐγγὺς
δὲ
τῶν
δουλεύειν
εἰθισμένων,
|
εἰς |
οἷονπερ
Λακεδαιμόνιον
Κυρηναίους
ἀπῴκισαν·
(πρὸς |
[70] |
δὲ
πόλεις
τὰς
αὑτῶν
εἰθισμένων
|
εἰς |
ταραχὰς
καθιστάναι,
καὶ
τὴν
εἰρήνην |
[90] |
ἐκ
τῶν
πόλεων
πλέον
ἀνήλισκον
|
εἰς |
τὰς
διδομένας
τοῖς
συλλέγουσιν
δωρεὰς |
[60] |
δὲ
τοὺς
τότε
δόξαντας
εὐτυχεῖν
|
εἰς |
τὰς
νῦν
ἀτυχίας
δι'
Ἀλκιβιάδην |
[80] |
τε
πολεμεῖν
καὶ
τοὺς
ἑταίρους
|
εἰς |
τὰς
πόλεις
τὰς
αὑτῶν
καταγαγεῖν |
[140] |
πλῆθος
χρημάτων
εἰσπράξασα
τοὺς
συμμάχους
|
εἰς |
τὴν
ἀκρόπολιν
ἀνήνεγκεν
ἀλλὰ
μὴν |
[60] |
δ'
Ἀγησίλαον
μετὰ
πολλῆς
δυνάμεως
|
εἰς |
τὴν
Ἀσίαν
διαβεβηκότα
καὶ
πορθοῦντα |
[100] |
αὐτοῖς
καὶ
τοὔνομα
τοῦτο
διασπείρῃς
|
εἰς |
τὴν
Ἀσίαν,
ὅπερ
εἰς
τοὺς |
[80] |
δόξειε
περὶ
τῆς
στρατείας
τῆς
|
εἰς |
τὴν
Ἀσίαν
συμβουλεύειν,
ἐπὶ
ταύτην |
[80] |
περὶ
δὲ
τῆς
στρατείας
τῆς
|
εἰς |
τὴν
Ἀσίαν
ταῖς
μὲν
πόλεσιν, |
[0] |
διαλυσαμέναις
τὰ
πρὸς
σφᾶς
αὐτὰς
|
εἰς |
τὴν
Ἀσίαν
τὸν
πόλεμον
ἐξενεγκεῖν |
[60] |
ἀνώρθωσεν,
ἀλλὰ
καὶ
τὴν
πόλιν
|
εἰς |
τὴν
αὐτὴν
δόξαν
προήγαγεν
ἐξ |
[40] |
ἄλλους
ἀκολουθοῦντας,
τούτους
μετὰ
Θηβαίων
|
εἰς |
τὴν
αὑτῶν
εἰσβαλόντας,
πρὸς
οὓς |
[50] |
ποιοῦσιν
ἐκείνους
ἢ
πάσχουσιν
ἀπιόντες
|
εἰς |
τὴν
αὑτῶν·
(ἐν
μὲν
γὰρ |
[20] |
ἀφέλῃς,
ἀναλαμβάνων
δ'
ἕκαστον
αὐτῶν
|
εἰς |
τὴν
διάνοιαν
ἐξετάζῃς,
μὴ
πάρεργον |
[110] |
ἐποιεῖτο
γὰρ
τοὺς
λόγους
ὡς
|
εἰς |
τὴν
ἤπειρον
διαβησόμενος
καὶ
βασιλεῖ |
[100] |
ἀναπέμπειν·
εἰ
δὲ
σὺ
διαβαίης
|
εἰς |
τὴν
ἤπειρον,
ἐκεῖνός
τ'
ἂν |
[70] |
εὐεργέτης,
ἐπιφέροι
τὴν
αἰτίαν
ταύτην,
|
εἰς |
τὴν
μεγίστην
αἰσχύνην
ἂν
αὐτὸν |
[60] |
ἐκτεθεὶς
μὲν
ὑπὸ
τῆς
μητρὸς
|
εἰς |
τὴν
ὁδὸν,
ἀναιρεθεὶς
δ'
ὑπὸ |
[130] |
ἀρχὴν
ἔχοντας,
ὃν
ἡ
μήτηρ
|
εἰς |
τὴν
ὁδὸν
ἐξέβαλεν,
βασιλέας
μεγάλους |
[60] |
τηλικούτων
κακῶν
αἴτιος
γενόμενος
κατῆλθεν
|
εἰς |
τὴν
πόλιν,
μεγάλης
μὲν
δόξης |
[0] |
φιλίας,
ὅσους
περ
ἂν
ἐποίκους
|
εἰς |
τὴν
σὴν
δυναστείαν
ἀποστείλωμεν,
τὸ |
[60] |
μεγίστων
πόλεων
οἱ
μάλιστ'
εὐδοκιμοῦντες
|
εἰς |
τὴν
σὴν
δυναστείαν,
μετὰ
δὲ |
[50] |
τὰς
αὑτῶν
ἀπολωλέκασιν,
εἰσβάλλοντες
δ'
|
εἰς |
τὴν
τῶν
πολεμίων
ἐλάττω
κακὰ |
[20] |
λέληθεν,
ὅσον
διαφέρουσιν
τῶν
λόγων
|
εἰς |
τὸ
πείθειν
οἱ
λεγόμενοι
τῶν |
[50] |
τὸ
παρὸν
ἴσως
ἂν
ἐνοχλήσειεν·
|
εἰς |
τοσαύτην
δὲ
ταραχὴν
κατέστησεν
οὐ |
[60] |
ἀναιρεθεὶς
δ'
ὑπὸ
Περσίδος
γυναικός,
|
εἰς |
τοσαύτην
ἦλθεν
μεταβολὴν
ὥσθ'
ἁπάσης |
[40] |
κατὰ
γῆν
καὶ
κατὰ
θάλατταν,
|
εἰς |
τοσαύτην
μεταβολὴν
ἦλθον,
ἐπειδὴ
τὴν |
[60] |
τῆς
ἐξ
ἀρχῆς
γενέσεως
ὑπαρξάσης,
|
εἰς |
τοσοῦτον
προῆλθον
καὶ
τηλικαῦτα
διεπράξαντο, |
[120] |
ταῦτα
πάντα
παρ'
ἡμῶν
μεταπεμπομένων,
|
εἰς |
τοῦθ'
ἥκομεν
ἐπιθυμίας
τοῦ
κακῶς |
[110] |
καὶ
τὴν
εὔνοιαν
ἣν
εἶχεν
|
εἰς |
τοὺς
Ἕλληνας,
δύναι'
ἂν
ὁμοιωθῆναι |
[100] |
διασπείρῃς
εἰς
τὴν
Ἀσίαν,
ὅπερ
|
εἰς |
τοὺς
Ἕλληνας
εἰσπεσὸν
καὶ
τὴν |
[120] |
στρατηγοὺς
μήτ'
ἄλλο
μηδὲν
τῶν
|
εἰς |
τοὺς
κινδύνους
χρησίμων,
(ἀλλὰ
ταῦτα |
[90] |
τοῖς
συλλέγουσιν
δωρεὰς
ἢ
τὴν
|
εἰς |
τοὺς
στρατιώτας
μισθοφοράν.
(Καὶ
μὴν |
[50] |
ὑπὲρ
τῆς
πατρίδος
ἀποθνῄσκειν
ἀπολλύουσιν.
|
Εἰς |
τοῦτο
δ'
αὐτῶν
τὰ
πράγματα |
[60] |
γένοιτο
τῆς
τοιαύτης
εὐδαιμονίας,
ὅταν
|
πρέσβεις |
μὲν
ἥκωσιν
ἐκ
τῶν
μεγίστων |
[10] |
ὑπὸ
τῆς
τύχης
δεδομένην
καὶ
|
πρέσβεις |
πέμπειν
πρὸς
οὕστινας
ἂν
βουληθῇς |
[40] |
τις
καταπράξειεν,
ἀλλ'
ἐκείνοις
οἷς
|
μηδεὶς |
ἂν
ἄλλος
ἐπιχειρήσειε
πλὴν
τῶν |
[70] |
ἐφ'
οἷς
σὺ
τυγχάνεις
εἰσηγούμενος,
|
μηδεὶς |
δ'
ὀλιγώρως
ἔχῃ
τῶν
παρὰ |
[90] |
ποιούμενον
τὴν
στρατείαν
ταύτην;
(Καὶ
|
μηδεὶς |
ὑπολάβῃ
με
βούλεσθαι
λαθεῖν,
ὅτι |
[60] |
τῆς
κοινῆς
σωτηρίας,
περὶ
ἧς
|
οὐδεὶς |
ἄλλος
φανήσεται
τοιαύτην
πρόνοιαν
πεποιημένος, |
[150] |
καὶ
μᾶλλον
ἁρμόττοντα
τοῖς
ὑπάρχουσιν
|
οὐδεὶς |
ἄν
σοι
συμβουλεύσειεν,
σαφῶς
εἰδέναι |
[80] |
τυγχάνομεν.
(Περὶ
μὲν
οὖν
τούτων
|
οὐδεὶς |
ἂν
ἀντειπεῖν
τῶν
εὖ
φρονούντων |
[30] |
γὰρ
ἐκείνους
αὐξανομένης
τῆς
ὀργῆς
|
οὐδεὶς |
ἂν
διαλλάξειεν·
ἐπὴν
δὲ
κακῶς |
[140] |
ἐπεὶ
καὶ
τὴν
πόλιν
ἡμῶν
|
οὐδεὶς |
ἂν
ἐπαινέσειεν,
οὔθ'
ὅτι
τῆς |
[140] |
ἀρχὴν
καὶ
τὴν
Εὐρυσθέως
δύναμιν
|
οὐδεὶς |
ἂν
οὔτε
λόγων
εὑρετὴς
οὔτε |
[60] |
καὶ
πεζὴν
καὶ
ναυτικὴν
ὅσην
|
οὐδεὶς |
ἀνὴρ
τῶν
πρὸ
ἐκείνου
γενομένων. |
[130] |
συνησθήσονται.
Τῶν
μὲν
γὰρ
εἰρημένων
|
οὐδεὶς |
κεκοινώνηκεν,
τῶν
δ'
ὠφελειῶν
τῶν |
[70] |
σοι
ζητοῦσι,
τῶν
δὲ
φίλων
|
οὐδεὶς |
ὅστις
οὐκ
ἂν
ἀντειπεῖν
ὑπὲρ |
[100] |
αὐτῷ
πόλεων
ἐγκρατής
ἐστιν.
Ὥστ'
|
οὐδεὶς |
ὅστις
οὐκ
ἂν
ἀπορήσειεν
πότερα |
[100] |
τῶν
τῇ
ψυχῇ
προσόντων
ἀγαθῶν
|
οὐδεὶς |
οὔτε
τῶν
ποιητῶν
οὔτε
τῶν |
[140] |
ἔθνη
τοσαῦτα
τυγχάνεις
κατεστραμμένος
ὅσας
|
οὐδεὶς |
πῶποτε
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων
πόλεις |
[130] |
καὶ
καταπεφρονημένος
ὑφ'
ἁπάντων,
ὡς
|
οὐδεὶς |
πώποτε
τῶν
βασιλευσάντων.
(Πρὸ
πολλοῦ |
[120] |
ἄρχειν
ἠξίωσαν,
τῶν
δ'
Ἑλλήνων
|
οὐδεὶς |
τοσοῦτον
πεφρόνηκεν
ὥστ'
ἐπιχειρῆσαι
τῆς |
[10] |
πλοῦτον
καὶ
δύναμιν
κεκτημένον
ὅσην
|
οὐδεὶς |
τῶν
Ἑλλήνων,
ἃ
μόνα
τῶν |
[130] |
τυγχάνεις
τοσαύτην
δύναμιν
κεκτημένος
ὅσην
|
οὐδεὶς |
τῶν
τὴν
Εὐρώπην
κατοικησάντων,
πρὸς |
[120] |
ὁμοίως,
ὥσπερ
ὑπὲρ
ὧν
μάλιστα
|
σπουδάζεις. |
(Ἴσως
δ'
ἄν
τινες
ἐπιτιμῆσαί |
[60] |
τῆς
μητρὸς
εἰς
τὴν
ὁδὸν,
|
ἀναιρεθεὶς |
δ'
ὑπὸ
Περσίδος
γυναικός,
εἰς |
[60] |
μνησθῶμεν
καὶ
περὶ
τῶν
βαρβάρων,
|
ἐκτεθεὶς |
μὲν
ὑπὸ
τῆς
μητρὸς
εἰς |
[50] |
αὐτὴν
γνώμην
ἔσχεν
ἐκείνοις,
ἀλλ'
|
οἰηθεὶς |
πειρατέον
εἶναι
βίᾳ
κατελθεῖν
προείλετο |
[10] |
λόγῳ
τυγχάνω
συμβεβουλευκώς.
~Ταῦτα
δὲ
|
διανοηθεὶς |
καὶ
νομίσας
οὐδέποτ'
ἂν
εὑρεθῆναι |
[100] |
αὐτοὺς,
ἀπῆλθεν
ἐκεῖθεν
οὐ
μόνον
|
ἡττηθεὶς, |
ἀλλὰ
καὶ
καταγελασθεὶς
καὶ
δόξας |
[10] |
ἄλλως
τε
κἂν
ὁ
πρότερον
|
ἐκδοθεὶς |
οὕτως
ᾖ
γεγραμμένος
ὥστε
καὶ |
[100] |
οὐ
μόνον
ἡττηθεὶς,
ἀλλὰ
καὶ
|
καταγελασθεὶς |
καὶ
δόξας
οὔτε
βασιλεύειν
οὔτε |
[150] |
ἀλλ'
ὅπως
ἂν
ἐν
τούτοις
|
γυμνασθεὶς |
καὶ
λαβὼν
ἐμπειρίαν
καὶ
γνωσθεὶς |
[0] |
τοῖς
διὰ
τὸν
πόλεμον
γιγνομένοις.
|
(Συνησθεὶς |
δὲ
τοῖς
περὶ
τῆς
εἰρήνης |
[0] |
ὡς
οὐ
δι'
ἄγνοιαν
οὐδὲ
|
διαψευσθεὶς |
τῆς
ἀρρωστίας
τῆς
νῦν
μοι |
[150] |
γυμνασθεὶς
καὶ
λαβὼν
ἐμπειρίαν
καὶ
|
γνωσθεὶς |
οἷος
εἶ,
τούτων
ἐπιθυμήσῃς
ὧν |
[0] |
ἀλλ'
εἰκότως
καὶ
κατὰ
μικρὸν
|
ὑπαχθείς. |
(Ὁρῶν
γὰρ
τὸν
πόλεμον
τὸν |
[80] |
τῶν
προειρημένων
πολὺ
καταδεέστερον
τύχω
|
διαλεχθείς. |
Καὶ
γὰρ
πρὸς
τοῖς
ἄλλοις |
[60] |
ἔσει
ζηλωτὸς,
ἀλλὰ
καὶ
σαυτὸν
|
μακαριεῖς. |
Τίς
γὰρ
ἂν
ὑπερβολὴ
γένοιτο |
[50] |
κἂν
δυνηθῇ
συνιδεῖν
ὅτι
ταῦτα
|
διοικεῖς |
πρὸ
τῆς
ἐπὶ
τὸν
βάρβαρον |
[70] |
ἡμῖν
ἐπιβουλεύεις,
(καὶ
λόγῳ
μὲν
|
μέλλεις |
Μεσσηνίοις
βοηθεῖν
ἐὰν
τὰ
περὶ |
[10] |
πράγμασιν·
ὅστις
Φιλίππῳ
συμβουλεύσοντα
λόγον
|
μέλλεις |
πέμπειν,
ὃς
εἰ
καὶ
πρότερον |
[40] |
εἴτ'
εἰρηνικῶς
εἴτε
πολεμικῶς
αἱ
|
πόλεις |
αὗται
πρὸς
ἀλλήλας
ἔχουσιν,
εἰ |
[40] |
τὴν
Βοιωτίαν
καὶ
διοικίσαι
τὰς
|
πόλεις |
βοηθήσαντες
ἡμεῖς
ἐμποδὼν
ἐγενόμεθα
ταῖς |
[140] |
οὐδεὶς
πῶποτε
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων
|
πόλεις |
εἷλεν,
πῶς
οὐκ
ἂν
πρὸς |
[120] |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
παρέχουσιν,
καὶ
|
πόλεις |
ἐξ
αὐτῶν
συστῆσαι
καὶ
ταύταις |
[120] |
Σινώπης,
πρὸς
δὲ
τούτοις
κτίσαι
|
πόλεις |
ἐπὶ
τούτῳ
τῷ
τόπῳ
καὶ |
[30] |
λαμβάνουσιν.
Ὥστ'
ἂν
τέτταρας
μόνον
|
πόλεις |
εὖ
φρονεῖν
πείσῃς,
καὶ
τὰς |
[110] |
καὶ
τοὺς
ἰδιώτας
καὶ
τὰς
|
πόλεις |
καὶ
νεὼς
καὶ
βωμοὺς
ἱδρυμένους, |
[40] |
τηλικαύτας
μεταβολὰς
γιγνομένας
καὶ
τὰς
|
πόλεις |
μήτ'
ἔχθρας
μήθ'
ὅρκων
μήτ' |
[60] |
ἁπάσας
δὲ
τὰς
ἐν
Σικελίᾳ
|
πόλεις, |
ὅσαι
περ
ἦσαν
Ἑλληνίδες,
κατεστρέψατο, |
[110] |
παύσας
ταῦτα
καὶ
διαλλάξας
τὰς
|
πόλεις |
πρὸς
ἀλλήλας,
ὑπέδειξε
τοῖς
ἐπιγιγνομένοις |
[50] |
μὲν
τοῦ
λαβεῖν
τὰς
Φωκέων
|
πόλεις |
τὰς
αὑτῶν
ἀπολωλέκασιν,
εἰσβάλλοντες
δ' |
[70] |
σοὶ
μὲν
φθονούντων,
τὰς
δὲ
|
πόλεις |
τὰς
αὑτῶν
εἰθισμένων
εἰς
ταραχὰς |
[80] |
καὶ
τοὺς
ἑταίρους
εἰς
τὰς
|
πόλεις |
τὰς
αὑτῶν
καταγαγεῖν
καὶ
κυρίους |
[120] |
ἐκεῖνό
γε
ῥᾳδίως
ποιήσεις,
τὰς
|
πόλεις |
τὰς
τὴν
Ἀσίαν
κατοικούσας
ἐλευθερώσεις. |
[100] |
γὰρ
πατήρ
σου
πρὸς
τὰς
|
πόλεις |
ταύτας
αἷς
σοι
παραινῶ
προσέχειν |
[50] |
ἀδύνατόν
ἐστί
σοι
συστῆσαι
τὰς
|
πόλεις |
ταύτας,
ἐκ
τῶν
εἰρημένων
ἡγοῦμαί |
[40] |
μηδέν'
ἂν
δυνηθῆναι
διαλλάξαι
τὰς
|
πόλεις |
ταύτας,
σοὶ
δ'
οὐδὲν
τῶν |
[60] |
κάλλιόν
ἐστιν
λαβεῖν
ἢ
πολλὰς
|
πόλεις |
τῶν
Ἑλληνίδων
κατὰ
κράτος
ἑλεῖν· |
[0] |
τῶν
πραγμάτων
καὶ
σὺ
μὲν
|
πολεμεῖς |
ὑπὲρ
τῶν
ἡμῖν
συμφερόντων,
ἡ |
[120] |
ἔχθρας
τῆς
πρὸς
τοὺς
Ἕλληνας,
|
ἡμεῖς |
δ'
οὐδ'
ὑπὲρ
ὧν
κακῶς |
[40] |
καὶ
διοικίσαι
τὰς
πόλεις
βοηθήσαντες
|
ἡμεῖς |
ἐμποδὼν
ἐγενόμεθα
ταῖς
ἐκείνων
ἐπιθυμίαις· |
[40] |
ἐπιχειρησάντων
ἀνάστατον
ποιῆσαι
τὴν
Σπάρτην,
|
ἡμεῖς |
καὶ
πρὸς
ἐκείνους
μόνοι
τῶν |
[50] |
καλλίοσι
μὲν
μηδ'
ὁσιωτέροις
ὧν
|
ἡμεῖς |
συμβεβουλεύκαμεν
ἐπιχειρήσαντες,
μείζω
δὲ
καὶ |
[60] |
καὶ
πολλὰς
βλασφημίας,
οἷς
δ'
|
ἡμεῖς |
συμβεβουλεύκαμεν
οὐδὲν
πρόσεστι
τούτων.
Ἀλλ' |
[70] |
κατίδοις
τὴν
ἀλήθειαν.
(Ἴσως
οὖν
|
ὑπολαμβάνεις |
μικροψυχίαν
εἶναι
τὸ
τῶν
βλασφημούντων |
[70] |
ὀρθὴν
οὖσαν
ἐφ'
οἷς
σὺ
|
τυγχάνεις |
εἰσηγούμενος,
μηδεὶς
δ'
ὀλιγώρως
ἔχῃ |
[140] |
ἀληθινῶς·
ὅστις
γὰρ
ἔθνη
τοσαῦτα
|
τυγχάνεις |
κατεστραμμένος
ὅσας
οὐδεὶς
πῶποτε
τῶν |
[10] |
καὶ
μᾶλλον
συμφερούσας
ὧν
νῦν
|
τυγχάνεις |
προῃρημένος,
(οὕτως
ἐξεπλάγησαν
μὴ
διὰ |
[130] |
καιρὸν,
ἐν
ᾧ
σὺ
μὲν
|
τυγχάνεις |
τοσαύτην
δύναμιν
κεκτημένος
ὅσην
οὐδεὶς |
[50] |
διαλύσῃς,
οὐ
μόνον
αὐτοὺς
τούτων
|
ἀπαλλάξεις, |
ἀλλὰ
καὶ
περὶ
τῶν
ἄλλων |
[30] |
καὶ
τὰς
ἄλλας
πολλῶν
κακῶν
|
ἀπαλλάξεις. |
(Γνοίης
δ'
ἂν
ὡς
οὐδεμιᾶς |
[20] |
μοι
τοσοῦτον,
ἢν
αὐτὰς
τὰς
|
πράξεις |
ἁπλῶς
δυνηθῶ
διελθεῖν.
Ἡγοῦμαι
δὲ |
[110] |
τῷ
λόγῳ
παρακαλῶν
ἐπὶ
τοιαύτας
|
πράξεις, |
ἃς
ἐπὶ
τῶν
ἔργων
οἱ |
[110] |
περιβάλλεσθαι
μὲν
τῇ
διανοίᾳ
τὰς
|
πράξεις, |
δυνατὰς
μὲν,
εὐχῇ
δ'
ὁμοίας, |
[50] |
τοίνυν
ὡς
καὶ
ῥᾳδίως
ταῦτα
|
πράξεις, |
ἐκ
πολλῶν
παραδειγμάτων
οἶμαί
σε |
[30] |
ὀλιγωρεῖν,
ἢν
ἀνενέγκῃς
αὐτῶν
τὰς
|
πράξεις |
ἐπὶ
τοὺς
σαυτοῦ
προγόνους·
εὑρήσεις |
[90] |
χρόνον
διέτριβον
ἢ
περὶ
τὰς
|
πράξεις, |
ἔτι
δ'
εἰ
τοὺς
ἄλλους |
[50] |
οὐ
θᾶττον
σὺ
τὰ
ῥᾴω
|
πράξεις |
ἢ
κεῖνοι
τὰ
χαλεπώτερα;
(Σκέψαι |
[150] |
ἐπιγιγνομένους
οὕτω
ποιήσωσι
τὰς
σὰς
|
πράξεις |
θαυμάζειν
ὡς
οὐδενὸς
ἄλλου
τῶν |
[10] |
ἀλλὰ
πειρασόμενόν
σε
προτρέπειν
ἐπὶ
|
πράξεις |
οἰκειοτέρας
καὶ
καλλίους
καὶ
μᾶλλον |
[110] |
ἁπάσας
σε
μιμήσασθαι
τὰς
Ἡρακλέους
|
πράξεις, |
οὐδὲ
γὰρ
ἂν
τῶν
θεῶν |
[150] |
ἡμῖν
ἀπένειμαν,
ἐπὶ
δὲ
τὰς
|
πράξεις |
σε
τάττουσιν,
νομίζοντες
τούτων
μὲν |
[90] |
δὲ
διαλεγόμενος,
εἰ
τὰς
σὰς
|
πράξεις |
σοι
διεξιοίην,
δικαίως
ἂν
ἀνόητος |
[140] |
προγεγενημένων
ἔχω
μὲν
ὑπερβαλεῖν
τὰς
|
πράξεις |
τοῖς
ἤδη
διὰ
σοῦ
κατειργασμένοις, |
[90] |
σὺ
μὲν
τοὺς
Ἕλληνας
εὔνους
|
ἕξεις, |
ἤνπερ
ἐθελήσῃς
ἐμμεῖναι
τοῖς
περὶ |
[50] |
δ'
ἐπόρθουν,
εἰς
Βυζάντιον
δὲ
|
τριήρεις |
ἐξέπεμπον,
ὡς
καὶ
γῆς
καὶ |
[100] |
γὰρ
ἐν
ταῖς
αὑτῶν
πόλεσιν
|
στάσεις |
καὶ
ταραχὰς
καὶ
σφαγὰς
ἐμποιοῦντες |
[110] |
ὅπως
τῷ
προγόνῳ
σαυτὸν
ὅμοιον
|
παρασκευάσεις; |
(Λέγω
δ'
οὐχ
ὡς
δυνησόμενον |
[120] |
πράξας
οὐ
μόνον
ἐκείνους
εὐδαίμονας
|
ποιήσεις, |
ἀλλὰ
καὶ
πάντας
ἡμᾶς
εἰς |
[50] |
περὶ
τῶν
ἄλλων
ἄμεινον
βουλεύεσθαι
|
ποιήσεις. |
(Ἀλλὰ
μὴν
τὰ
περὶ
Θηβαίους |
[30] |
χαλεπῶς
καὶ
τὰς
ἄλλας
ὁμονοεῖν
|
ποιήσεις. |
(Ἅπασαι
γάρ
εἰσιν
ὑπὸ
ταῖς |
[120] |
διαμάρτῃς,
ἀλλ'
ἐκεῖνό
γε
ῥᾳδίως
|
ποιήσεις, |
τὰς
πόλεις
τὰς
τὴν
Ἀσίαν |
[130] |
Εὐρώπην
κατοικησάντων,
πρὸς
ὃν
δὲ
|
πολεμήσεις, |
οὕτω
σφόδρα
μεμισημένος
καὶ
καταπεφρονημένος |
[120] |
ὅπως
οὐ
μᾶλλον
τῶν
ἄλλων
|
εὐδοκιμήσεις, |
καὶ
δικαίως
ἤνπερ
αὐτός
τ' |
[30] |
πράξεις
ἐπὶ
τοὺς
σαυτοῦ
προγόνους·
|
εὑρήσεις |
γὰρ
ἑκάστῃ
πολλὴν
φιλίαν
πρὸς |
[0] |
χώραν
ἡμῖν
ταύτην
αὐτὸς
ἔργῳ
|
κρατήσεις |
αὐτῆς
καὶ
προσέτι
τὴν
εὔνοιαν |
[70] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων
ῥᾳδίως
|
κρατήσεις. |
(Ταῦτα
φλυαροῦντες
καὶ
φάσκοντες
ἀκριβῶς |
[130] |
γὰρ
οὐ
πρὸς
τὰς
τούτων
|
κτήσεις |
ἀποβλέψας
ποιοῦμαι
τοὺς
λόγους,
ἀλλ' |
[120] |
καὶ
πάντας
ἡμᾶς
εἰς
ἀσφάλειαν
|
καταστήσεις. |
Ἢν
δ'
οὖν
τούτων
διαμάρτῃς, |
[60] |
μὲν
ἐνάμιλλον
τὴν
σαυτοῦ
δόξαν
|
καταστήσεις |
τοῖς
πρωτεύσασιν,
διαμαρτὼν
δὲ
τῆς |
[100] |
τῶν
τ'
ἄλλων
σατραπῶν
πολλοὺς
|
ἀποστήσεις, |
ἢν
ὑπόσχῃ
τὴν
ἐλευθερίαν
αὐτοῖς |
[30] |
τί
σοι
συμβέβηκεν,
ἅπαντα
ταῦτα
|
διαλύσεις· |
αἱ
γὰρ
ἐν
τοῖς
παροῦσι |
[120] |
πόλεις
τὰς
τὴν
Ἀσίαν
κατοικούσας
|
ἐλευθερώσεις. |
Ὅτι
δ'
ἂν
τούτων
πρᾶξαι |
[90] |
γυναιξὶν
αὐτῶν
συνέβαλον,
ἤδη
δ'
|
ἐγκρατεῖς |
δοκοῦντας
εἶναι
τῶν
πραγμάτων
διὰ |
[90] |
ἀποπέμψειν,
τοιαύταις
ἐλπίσιν
ὑπαγαγόμενος
καὶ
|
πίστεις |
δοὺς
τῶν
ἐκεῖ
νομιζομένων
τὰς |
[70] |
πολὺν
χρόνον
ἤδη
πᾶσιν
ἡμῖν
|
ἐπιβουλεύεις, |
(καὶ
λόγῳ
μὲν
μέλλεις
Μεσσηνίοις |
[30] |
καὶ
τῶν
ἐκείναις
πεπραγμένων
πεποιηκώς.
|
(Ἔχεις |
δὲ
καιρόν·
ἀποδιδόντα
γάρ
σε |
[30] |
ὃν
δὲ
τρόπον,
σοὶ
μὲν
|
αὖθις |
πυθέσθαι
ῥᾴδιον,
ἐμοὶ
δὲ
νῦν |
[130] |
μὲν
πλούτου
καὶ
τῶν
δυναστειῶν
|
πολλάκις |
τοὺς
ἐχθροὺς
κυρίους
γίγνεσθαι,
τῆς |
[150] |
τὴν
δ'
αἰτίαν
δι'
ἣν,
|
πλεονάκις |
τοῦ
δέοντος
εἴρηκα.
(Λοιπὸν
οὖν |
[0] |
μὲν
τοιαύτας
φεύγειν
ἀποικίας,
αἵτινες
|
τετράκις |
ἢ
πεντάκις
ἀπολωλέκασιν
τοὺς
ἐμπολιτευθέντας, |
[0] |
φεύγειν
ἀποικίας,
αἵτινες
τετράκις
ἢ
|
πεντάκις |
ἀπολωλέκασιν
τοὺς
ἐμπολιτευθέντας,
ζητεῖν
δ' |
[110] |
Ἑλλήνων
δυνάμεως
ἐν
ἔτεσι
δέκα
|
μόλις |
αὐτὴν
ἐξεπολιόρκησαν,
ὁ
δ'
ἐν |
[0] |
ἐξ
Ἀμφιπόλεως
γιγνομένας,
ἡ
δὲ
|
πόλις |
δυνηθείη
καταμαθεῖν
ὡς
χρὴ
τὰς |
[0] |
καὶ
μὴ
χρόνον
ὀλίγον
ἡ
|
πόλις |
ἡμῶν
διαλιποῦσα
πάλιν
ἑτέρων
πολέμων |
[40] |
~Ἐγὼ
δ'
ὅτε
μὲν
ἡ
|
πόλις |
ἡμῶν
ἐν
τοῖς
Ἕλλησιν
ἐδυνάστευεν |
[0] |
τῶν
ἡμῖν
συμφερόντων,
ἡ
δὲ
|
πόλις |
ὑπὲρ
τῆς
σῆς
δυναστείας·
λυσιτελεῖν |
[100] |
ἀρχηγὸν,
εἰ
τῷ
μὲν
εἴη
|
θέμις, |
οἱ
δὲ
δύναμιν
λάβοιεν,
τῶν |
[120] |
τῶν
καθ'
ἡμέραν
καὶ
λυμαινομένους
|
οἷς |
ἂν
ἐντύχωσιν.
(Οὓς
εἰ
μὴ |
[60] |
καὶ
δυσμένειαν
καὶ
πολλὰς
βλασφημίας,
|
οἷς |
δ'
ἡμεῖς
συμβεβουλεύκαμεν
οὐδὲν
πρόσεστι |
[20] |
μετέπεσον
ὥστ'
ᾐσχύνοντο
μὲν
ἐφ'
|
οἷς |
ἐθρασύναντο,
μετέμελεν
δ'
αὐτοῖς
ἁπάντων |
[10] |
ἀδόξους
ἄνδρας
οὐδ'
ἀνοήτους,
ἀλλ'
|
οἷς |
ἐκεῖνος
ἀνακοινούμενος
οὐκ
ἐλάττω
τὴν |
[10] |
δὲ
πρὸς
σὲ
κατειπεῖν,
ἐφ'
|
οἷς |
ἐλύπησάν
τινές
με
τῶν
πλησιασάντων· |
[70] |
μὲν
πυνθάνωνται
περὶ
αὐτῶν
ἐν
|
οἷς |
ἐστὶν,
οἱ
δ'
εὔχωνταί
σε |
[60] |
τῶν
ἔργων
μάλιστ'
ἐπιχειρεῖν,
ἐν
|
οἷς |
κατορθώσας
μὲν
ἐνάμιλλον
τὴν
σαυτοῦ |
[50] |
Φωκίδι
τῶν
μισθοφόρων
τινὰς
ἀποκτείνουσιν
|
οἷς |
λυσιτελεῖ
τεθνάναι
μᾶλλον
ἢ
ζῆν, |
[40] |
ἄν
τις
καταπράξειεν,
ἀλλ'
ἐκείνοις
|
οἷς |
μηδεὶς
ἂν
ἄλλος
ἐπιχειρήσειε
πλὴν |
[70] |
Ἑλλάδα
πᾶσαν
ὀρθὴν
οὖσαν
ἐφ'
|
οἷς |
σὺ
τυγχάνεις
εἰσηγούμενος,
μηδεὶς
δ' |
[70] |
ὅτι
τοῖς
αὐτοῖς
ἄν
τις
|
λόγοις |
χρώμενος
τοὺς
μὲν
βλάψειεν,
τοὺς |
[50] |
ἐνεστῶτας
πολέμους
αὐτοῖς;
(Ἀργείους
τοίνυν
|
ἴδοις |
ἂν
τὰ
μὲν
παραπλησίως
τοῖς |
[130] |
οἷοί
τ'
ἐσμὲν
ὁτιοῦν
πάσχειν.
|
(Ἴδοις |
δ'
ἂν
καὶ
τῶν
ἰδιωτῶν |
[10] |
καὶ
τῶν
Ἑλλήνων
πολλοὺς
ἂν
|
ἴδοις |
ἐκεῖ
κατοικοῦντας,
οὐκ
ἀδόξους
ἄνδρας |
[70] |
τούτων
ἀμφοτέρων
γνώμαις
μάλιστ'
ἂν
|
κατίδοις |
τὴν
ἀλήθειαν.
(Ἴσως
οὖν
ὑπολαμβάνεις |
[30] |
γένους
ὑμῶν
τιμῶσιν
καὶ
ταῖς
|
προσόδοις |
καὶ
ταῖς
θυσίαις
μᾶλλον
ἢ |
[30] |
ποτε
γενέσθαι
Λακεδαιμονίοις
οὔτε
Λακεδαιμονίους
|
Θηβαίοις |
οὔθ'
ὅλως
τοὺς
εἰθισμένους
ἅπαντα |
[70] |
ἄλλοις
κοινὴν
πόλεμον
τοῖς
αὑτῶν
|
ἰδίοις |
εἶναι
νομιζόντων,
οἳ
πάντων
τῶν |
[20] |
λοιπῶν
μηδὲ
πάθῃς
ταὐτὸν
τοῖς
|
ἐπιτηδείοις |
τοῖς
ἐμοῖς,
ἀλλ'
ἐπιμείνῃς
ἡσυχάζουσαν |
[90] |
πρότερον
εἰρημένων.
Τοῖς
μὲν
οὖν
|
οἰκείοις |
τυχὸν
ἂν
χρησαίμην,
ἂν
σφόδρα |
[40] |
τῇ
πόλει
πρὸς
αὐτοῖς
τοῖς
|
ἀρχείοις |
περὶ
παίδων
καὶ
γυναικῶν
τοιοῦτον |
[90] |
ἄλλων,
ἐν
μέσοις
γενόμενον
τοῖς
|
πολεμίοις |
ἀποθανεῖν.
(Ἀλλ'
ὅμως
τηλικαύτης
συμφορᾶς |
[70] |
ἐπιβουλεύεις,
(καὶ
λόγῳ
μὲν
μέλλεις
|
Μεσσηνίοις |
βοηθεῖν
ἐὰν
τὰ
περὶ
Φωκέας |
[30] |
Ἀργείους
φίλους
ἄν
ποτε
γενέσθαι
|
Λακεδαιμονίοις |
οὔτε
Λακεδαιμονίους
Θηβαίοις
οὔθ'
ὅλως |
[140] |
ἀρίστους
αὐτῶν
ἴσμεν
ἐν
μικροῖς
|
πολιχνίοις |
καὶ
νησυδρίοις
τὰς
ἀρχὰς
κατασχόντας. |
[140] |
ἴσμεν
ἐν
μικροῖς
πολιχνίοις
καὶ
|
νησυδρίοις |
τὰς
ἀρχὰς
κατασχόντας.
Ἀλλ'
ὅμως |
[100] |
συμβούλους
ὧνπερ
ἐγώ.
(Χρῶμαι
δὲ
|
τεκμηρίοις |
ἐξ
ὧν
διαπεπραγμένοι
τυγχάνουσιν.
Ὅ |
[110] |
προσήκει.
Τὸ
γὰρ
μὴ
δεῖν
|
ἀλλοτρίοις |
χρῆσθαι
παραδείγμασιν
ἀλλ'
οἰκεῖον
ὑπάρχειν, |
[80] |
γενέσθαι
λαμπροῖς,
ἐκ
πενήτων
δὲ
|
πλουσίοις, |
ἐκ
ταπεινῶν
δὲ
πολλῆς
χώρας |
[80] |
τῆς
ὑπὲρ
τῶν
ἑταίρων
ἐν
|
κακοῖς |
καὶ
κινδύνοις
εἶναι
τοὺς
Ἕλληνας, |
[50] |
ἴσασιν,
τοὺς
δ'
ἄλλους
τηλικούτοις
|
κακοῖς |
περιπεσεῖν
~ὥστε
μηδέπω
νῦν
ἐξιτήλους |
[0] |
ἦν
αὐτὴν
ἢ
συνέχεσθαι
τοῖς
|
κακοῖς |
τοῖς
διὰ
τὸν
πόλεμον
γιγνομένοις. |
[100] |
τὰ
δ'
ἐν
πολέμῳ
καὶ
|
κακοῖς |
τοσούτοις
ἐστὶν
ὥστ'
ἐκείνῳ
μὲν |
[40] |
οὓς
οἱ
διαλυσάμενοι
μεγάλων
ἀγαθῶν
|
ἀλλήλοις |
αἴτιοι
κατέστησαν.
Τίς
γὰρ
ἂν |
[40] |
Ὁρῶ
γάρ
σε
τῶν
τοῖς
|
ἄλλοις |
ἀνελπίστων
δοκούντων
εἶναι
καὶ
παραδόξων |
[60] |
καὶ
τῇ
δόξῃ
καὶ
τοῖς
|
ἄλλοις |
ἅπασιν,
ἐπιθυμήσας
μοναρχίας
ἀλόγως
καὶ |
[0] |
ἀλλὰ
καὶ
σοὶ
καὶ
τοῖς
|
ἄλλοις |
Ἕλλησιν
ἅπασι
συνοίσειν,
ἀποστῆσαι
μὲν |
[70] |
καὶ
τὴν
εἰρήνην
τὴν
τοῖς
|
ἄλλοις |
κοινὴν
πόλεμον
τοῖς
αὑτῶν
ἰδίοις |
[80] |
διαλεχθείς.
Καὶ
γὰρ
πρὸς
τοῖς
|
ἄλλοις |
ὁ
λόγος
ὁ
πανηγυρικὸς,
ὁ |
[120] |
αὐτοί
τ'
ἔχουσιν
καὶ
τοῖς
|
ἄλλοις |
παρέχουσιν,
καὶ
πόλεις
ἐξ
αὐτῶν |
[90] |
μεγάλας
δωρεὰς
δώσειν,
τοῖς
δ'
|
ἄλλοις |
στρατιώταις
ἐντελῆ
τὸν
μισθὸν
ἀποδοὺς |
[120] |
ἐκεῖνον.
Προσήκει
δὲ
τοῖς
μὲν
|
ἄλλοις |
τοῖς
ἀφ'
Ἡρακλέους
πεφυκόσι
καὶ |
[20] |
νεώτερος
ὢν
ἐχρώμην
καὶ
τοῖς
|
ἄλλοις |
ὑπέδειξα,
δι'
ὧν
τοὺς
λόγους |
[0] |
δηλώσω
καὶ
σοὶ
καὶ
τοῖς
|
ἄλλοις |
ὡς
οὐ
δι'
ἄγνοιαν
οὐδὲ |
[60] |
ὑφ'
ἁπάντων.
Κόνων
δ'
οὐ
|
πολλοῖς |
ἔτεσιν
ὕστερον
ἀντίστροφα
τούτων
ἔπραξεν. |
[20] |
πάθῃς
ταὐτὸν
τοῖς
ἐπιτηδείοις
τοῖς
|
ἐμοῖς, |
ἀλλ'
ἐπιμείνῃς
ἡσυχάζουσαν
ἔχων
τὴν |
[90] |
εἰ
τοὺς
ἄλλους
ὁρῶν
τοῖς
|
ἐμοῖς |
χρωμένους
αὐτὸς
μόνος
ἀπειχόμην
τῶν |
[130] |
καλῆς
δόξης
ἀποθνῄσκειν
ἐν
τοῖς
|
πολέμοις |
ἐθέλοντας,
ὅλως
δὲ
τοὺς
μὲν |
[120] |
ὁμολογούντων
ἐκείνων
ἐν
ἅπασι
τοῖς
|
πολέμοις |
μήτε
στρατιώτας
ἔχειν
μήτε
στρατηγοὺς |
[90] |
ἐξαμαρτεῖν
ἢ
τοῖς
στρατιώταις
οὕτως
|
ἐρήμοις |
οὖσι
συμβαλεῖν.
(Ὥστε
τίς
ἂν |
[120] |
καὶ
τοῖς
ἐν
πολιτείᾳ
καὶ
|
νόμοις |
ἐνδεδεμένοις
ἐκείνην
τὴν
πόλιν
στέργειν |
[10] |
λόγων
ἄκυροι
τυγχάνουσιν
ὄντες
τοῖς
|
νόμοις |
καὶ
ταῖς
πολιτείαις
ταῖς
ὑπὸ |
[10] |
τῶν
ἀνδρῶν
ὑπὸ
πόλεσι
καὶ
|
νόμοις |
οἰκοῦντας,
καὶ
οὐδὲν
ἐξὸν
αὐτοῖς |
[80] |
χαριέντως
τοῖς
ἐξεργάζεσθαι
καὶ
διαπονεῖν
|
δυναμένοις. |
(Τὴν
μὲν
οὖν
ἀρχὴν
τοῦ |
[70] |
προγόνοις
καὶ
τοῖς
ὑφ'
ὑμῶν
|
πεπραγμένοις, |
~ὅταν
οὕτω
διαθῇς
τοὺς
Ἕλληνας |
[120] |
τοῖς
ἐν
πολιτείᾳ
καὶ
νόμοις
|
ἐνδεδεμένοις |
ἐκείνην
τὴν
πόλιν
στέργειν
ἐν |
[70] |
ἐκεῖνος
κατέλιπεν
τοῖς
ἐξ
αὑτοῦ
|
γεγενημένοις, |
μὴ
πειρῷτο
διαφυλάττειν,
ἀμελήσας
δὲ |
[90] |
ἐθελήσῃς
ἐμμεῖναι
τοῖς
περὶ
τούτων
|
εἰρημένοις, |
ἐκεῖνοι
δὲ
διὰ
τὰς
δεκαρχίας |
[50] |
ἂν
τὰ
μὲν
παραπλησίως
τοῖς
|
εἰρημένοις |
πράττοντας,
τὰ
δὲ
χεῖρον
τούτων |
[30] |
οὖν
ἄν
τις
ἐνστῆναι
τοῖς
|
εἰρημένοις |
τολμήσειεν,
λέγων
ὡς
ἐπιχειρῶ
σε |
[110] |
προσήκουσα
μὲν
καὶ
πρέπουσα
τοῖς
|
προειρημένοις, |
τὸν
δὲ
καιρὸν
ἔχουσα
μάλιστα |
[80] |
βούλομαι
λέγειν
τοῖς
ἐν
ἐκείνῳ
|
γεγραμμένοις |
οὔτ'
ἔτι
καινὰ
δύναμαι
ζητεῖν. |
[80] |
ἂν
ἐμαυτὸν
οὐκ
ἐν
τοῖς
|
ἀπολελειμμένοις |
ἀλλ'
ἐν
τοῖς
προέχουσι
τῶν |
[110] |
ἔχουσα
μάλιστα
σύμμετρον
τοῖς
νῦν
|
λεγομένοις. |
(Ἐκεῖνος
γὰρ
ὁρῶν
τὴν
Ἑλλάδα |
[10] |
ἠβουλήθην
ἅμα
τοῖς
πρὸς
σὲ
|
λεγομένοις |
καὶ
τοῖς
μετ'
ἐμοῦ
διατρίψασιν |
[0] |
τοῖς
ὑπὸ
τῶν
σῶν
ἑταίρων
|
λεγομένοις |
οὔτε
τοῖς
ὑπὸ
τῶν
ῥητόρων |
[130] |
ὅτι
τούτοις
ὑπ'
ἐμοῦ
μὲν
|
λεγομένοις |
πολλοὶ
φθονήσουσι,
τοῖς
δ'
αὐτοῖς |
[110] |
σοι
πεισθέντι
τοῖς
ὑπ'
ἐμοῦ
|
λεγομένοις |
τυχεῖν
δόξης
(οἵας
ἂν
αὐτὸς |
[140] |
ἢν
δ'
ὅμοια
τοῖς
πρότερον
|
διαδεδομένοις, |
νομίζειν
αὐτὰ
χρὴ
μὴ
τὸ |
[80] |
αὐτὸν
τρόπον
γράψαι
τοῖς
πρότερον
|
ἐκδεδομένοις, |
ἀλλ'
οὖν
ὑποργάψειν
γ'
οἶμαι |
[0] |
κακοῖς
τοῖς
διὰ
τὸν
πόλεμον
|
γιγνομένοις. |
(Συνησθεὶς
δὲ
τοῖς
περὶ
τῆς |
[110] |
πόλεις
πρὸς
ἀλλήλας,
ὑπέδειξε
τοῖς
|
ἐπιγιγνομένοις |
μεθ'
ὧν
χρὴ
καὶ
πρὸς |
[80] |
(Τότε
μὲν
γὰρ
παρεκελευόμην
τοῖς
|
ἀκουσόμενοις |
καταγελᾶν
μου
καὶ
καταφρονεῖν,
ἢν |
[50] |
καὶ
συναγωνιεῖσθαι
τοῖς
ὑπὸ
σοῦ
|
πραττομένοις, |
ἄλλως
τε
κἂν
δυνηθῇ
συνιδεῖν |
[130] |
δ'
αὐτοῖς
τούτοις
ὑπὸ
σοῦ
|
πραττομένοις |
ἅπαντες
συνησθήσονται.
Τῶν
μὲν
γὰρ |
[40] |
ἂν
ἑκατέραν
ἐμποδὼν
γενέσθαι
τοῖς
|
πραττομένοις· |
νῦν
δ'
οὐχ
ὁμοίως
ἔγνωκα |
[80] |
ἢ
πολλὴν
εὔνοιαν
ἔχοντας
τοῖς
|
πραττομένοις. |
Ὧν
Ἀγησίλαος
ὁ
δόξας
εἶναι |
[70] |
πάθῃς
πρὶν
τέλος
ἐπιθεῖναι
τοῖς
|
πραττομένοις; |
(Ὧν
γιγνομένων
πῶς
οὐκ
ἂν |
[20] |
μᾶλλον
ἐκείνῳ
πιστεύειν
ἢ
τοῖς
|
συμπολιτευομένοις; |
Τῶν
δὲ
πόλεων
τῶν
περὶ |
[30] |
ὡς
παραπλησίως
ἔχουσιν
τοῖς
ἰδίᾳ
|
μαχομένοις. |
Καὶ
γὰρ
ἐκείνους
αὐξανομένης
τῆς |
[140] |
πράξεις
τοῖς
ἤδη
διὰ
σοῦ
|
κατειργασμένοις, |
οὐ
γλίσχρως
ἀλλ'
ἀληθινῶς·
ὅστις |
[40] |
πρός
τινας
ἢ
βοηθοῦντες
τοῖς
|
ἀπολλυμένοις |
αὑτῶν.
~Τὸ
δὲ
μέγιστον
τῶν |
[80] |
λοιδορεῖσθαι
τοῖς
ἐπὶ
τοῦ
βήματος
|
καλινδουμένοις· |
(τοῦ
δὲ
φρονεῖν
εὖ
καὶ |
[70] |
ὑπὲρ
αὐτῶν
φοβεῖσθαι
καὶ
δεδιέναι
|
προσποιουμένοις, |
ἔτι
δὲ
τοὺς
οὐκ
ἀποδοκιμάζοντας |
[100] |
τοῖς
πρὸς
τὰς
τοιαύτας
φιλοτιμίας
|
ὁρμωμένοις. |
(Οἱ
μὲν
γὰρ
ἐν
ταῖς |
[50] |
οὐ
τὴν
αὐτὴν
γνώμην
ἔσχεν
|
ἐκείνοις, |
ἀλλ'
οἰηθεὶς
πειρατέον
εἶναι
βίᾳ |
[90] |
πλανωμένων
ἢ
τῶν
πολιτευομένων·
ἐν
|
ἐκείνοις |
δὲ
τοῖς
χρόνοις
οὐκ
ἦν |
[20] |
αὐτοῦ
πλὴν
ὅ
τι
ἂν
|
ἐκείνοις |
δόξῃ.
(Τούτων
ἀκούσαντες
ἀπῆλθον,
οὐκ |
[40] |
τυχόντων
ἄν
τις
καταπράξειεν,
ἀλλ'
|
ἐκείνοις |
οἷς
μηδεὶς
ἂν
ἄλλος
ἐπιχειρήσειε |
[140] |
ἐπὶ
Τροίαν
στρατευσαμένους
καὶ
τοὺς
|
ἐκείνοις |
ὁμοίους
γενομένους
ἅπαντες
ἂν
εὐλογήσειαν. |
[90] |
τε
σοὶ
γενησομένης
καὶ
τῆς
|
ἐκείνοις |
ὑπαρξάσης.
Τὸ
μὲν
τοίνυν
μέγιστον, |
[70] |
πρέπουσαν
σοὶ
καὶ
τοῖς
σοῖς
|
προγόνοις |
καὶ
τοῖς
ὑφ'
ὑμῶν
πεπραγμένοις, |
[20] |
ἐπιπλῆξαί
μοι
τολμήσαντας,
τελευτῶν
ὑπεσχόμην
|
μόνοις |
αὐτοῖς
τὸν
λόγον
τῶν
ἐν |
[90] |
πολιτευομένων·
ἐν
ἐκείνοις
δὲ
τοῖς
|
χρόνοις |
οὐκ
ἦν
ξενικὸν
οὐδὲν,
ὥστ' |
[80] |
τῶν
ἑταίρων
ἐν
κακοῖς
καὶ
|
κινδύνοις |
εἶναι
τοὺς
Ἕλληνας,
διὰ
δὲ |
[10] |
εἰωθότες
τοῦτο
ποιεῖν,
λέγοντες
ὡς
|
ἀτόποις |
καὶ
λίαν
ἀνοήτοις
ἐπιχειρῶ
πράγμασιν· |
[140] |
τὴν
ὁμόνοιαν
προαγαγεῖν,
οὔτε
τοῖς
|
βαρβάροις |
εἰκός
ἐστι
συστῆναι
τηλικαύτην
δύναμιν, |
[130] |
τὸν
χρόνον
πολεμῶν
μὲν
τοῖς
|
βαρβάροις, |
κατηγορῶν
δὲ
τῶν
μὴ
τὴν |
[150] |
αὐτὰ
συγκατώρθωσεν,
(οὐχ
ἵνα
τοῖς
|
βαρβάροις |
μόνον
τοῖς
ἐπὶ
τῆς
Εὐρώπης |
[120] |
ἡμῶν,
ὅπου
παρὰ
μὲν
τοῖς
|
βαρβάροις, |
οὓς
ὑπειλήφαμεν
μαλακοὺς
εἶναι
καὶ |
[80] |
Ἕλλησιν
ἔσει
πιστὸς,
τοῖς
δὲ
|
βαρβάροις |
φοβερός.
(Καὶ
μὴ
θαυμάσῃς,
ἅπερ |
[120] |
φοβεροὺς
τοῖς
Ἕλλησιν
ἢ
τοῖς
|
βαρβάροις· |
ὧν
οὐδεμίαν
ποιούμεθα
πρόνοιαν,
ἀλλ' |
[80] |
ἄγειν
μηδὲ
δύνασθαι
πολεμεῖν
τοῖς
|
βαρβάροις. |
(Ὥστ'
ἐκ
τῶν
ἀγνοηθέντων
κατ' |
[40] |
μᾶλλον
ἀγαπήσαντας
ἢ
τῶν
συγκατασκευασάντων
|
ἑκατέροις |
ἡμῶν
τὴν
ἀρχήν.
(Καὶ
τί |
[130] |
τὴν
ἀρετὴν
εἰς
θεοὺς
ἀνήγαγε,
|
ταπεινοτέροις |
ὀνόμασιν
ἢ
κείνους
προσαγορευομένους.
Ὧν |
[50] |
προγεγενημένων
μὴ
καλλίοσι
μὲν
μηδ'
|
ὁσιωτέροις |
ὧν
ἡμεῖς
συμβεβουλεύκαμεν
ἐπιχειρήσαντες,
μείζω |
[30] |
αἱ
γὰρ
ἐν
τοῖς
παροῦσι
|
καιροῖς |
εὐεργεσίαι
λήθην
ἐμποιοῦσι
τῶν
πρότερον |
[150] |
(Ταῦθ'
ὅπως
μὲν
γέγραπται
τοῖς
|
καιροῖς |
καὶ
ταῖς
ἀκριβείαις,
παρ'
ὑμῶν |
[140] |
τοὺς
ἀρίστους
αὐτῶν
ἴσμεν
ἐν
|
μικροῖς |
πολιχνίοις
καὶ
νησυδρίοις
τὰς
ἀρχὰς |
[50] |
δ'
ἐτόλμων
καταδουλοῦσθαι,
Μεγαρεῦσι
δ'
|
ὁμόροις |
οὖσιν
ἠπείλουν,
τὴν
δ'
ἡμετέραν |
[80] |
συνέπεσεν
ἐξ
ἀδόξων
μὲν
γενέσθαι
|
λαμπροῖς, |
ἐκ
πενήτων
δὲ
πλουσίοις,
ἐκ |
[40] |
τὴν
μάχην
ἡττήθησαν
τὴν
ἐν
|
Λεύκτροις, |
ὥστ'
ἀπεστερήθησαν
μὲν
τῆς
ἐν |
[0] |
τὴν
αὐτὴν
εὔνοιαν
ἔχειν
τοῖς
|
σοῖς |
πράγμασι
διὰ
τοὺς
ἐνταῦθα
κατοικοῦντας |
[70] |
καὶ
πρέπουσαν
σοὶ
καὶ
τοῖς
|
σοῖς |
προγόνοις
καὶ
τοῖς
ὑφ'
ὑμῶν |
[90] |
πολὺ
πρὸ
τῶν
ἄλλων,
ἐν
|
μέσοις |
γενόμενον
τοῖς
πολεμίοις
ἀποθανεῖν.
(Ἀλλ' |
[20] |
(εἰκότως,
οἶμαι,
φαῦλος
εἶναι
δοκεῖ
|
τοῖς |
ἀκούουσιν.
Ἅπερ
καὶ
τὸν
νῦν |
[150] |
ἐμὸν
ἥκιστ'
ἂν
ὀχληρὸν
γενέσθαι
|
τοῖς |
ἀκούουσιν.
Ἡγοῦμαι
δὲ
καὶ
τὰ |
[0] |
περὶ
τούτων
οὕτως
ἐδόκουν
διεξιέναι
|
τοῖς |
ἀκούουσιν
ὥστε
μηδένα
τὸν
λόγον |
[80] |
ταύτην.
(Τότε
μὲν
γὰρ
παρεκελευόμην
|
τοῖς |
ἀκουσόμενοις
καταγελᾶν
μου
καὶ
καταφρονεῖν, |
[40] |
χαλεπόν.
Ὁρῶ
γάρ
σε
τῶν
|
τοῖς |
ἄλλοις
ἀνελπίστων
δοκούντων
εἶναι
καὶ |
[60] |
γένει
καὶ
τῇ
δόξῃ
καὶ
|
τοῖς |
ἄλλοις
ἅπασιν,
ἐπιθυμήσας
μοναρχίας
ἀλόγως |
[0] |
ἡμῖν
ἀλλὰ
καὶ
σοὶ
καὶ
|
τοῖς |
ἄλλοις
Ἕλλησιν
ἅπασι
συνοίσειν,
ἀποστῆσαι |
[70] |
καθιστάναι,
καὶ
τὴν
εἰρήνην
τὴν
|
τοῖς |
ἄλλοις
κοινὴν
πόλεμον
τοῖς
αὑτῶν |
[80] |
τύχω
διαλεχθείς.
Καὶ
γὰρ
πρὸς
|
τοῖς |
ἄλλοις
ὁ
λόγος
ὁ
πανηγυρικὸς, |
[120] |
ὧν
αὐτοί
τ'
ἔχουσιν
καὶ
|
τοῖς |
ἄλλοις
παρέχουσιν,
καὶ
πόλεις
ἐξ |
[20] |
τε
νεώτερος
ὢν
ἐχρώμην
καὶ
|
τοῖς |
ἄλλοις
ὑπέδειξα,
δι'
ὧν
τοὺς |
[0] |
ἵνα
δηλώσω
καὶ
σοὶ
καὶ
|
τοῖς |
ἄλλοις
ὡς
οὐ
δι'
ἄγνοιαν |
[50] |
τούτων
ἐπιτελέσαντες,
τί
λοιπὸν
ἔσται
|
τοῖς |
ἀντιλέγουσιν
ὡς
οὐ
θᾶττον
σὺ |
[30] |
θεοὺς
τοὺς
ἄλλους·
(Λακεδαιμόνιοι
δὲ
|
τοῖς |
ἀπ'
ἐκείνου
γεγονόσιν
καὶ
τὴν |
[80] |
θείην
ἂν
ἐμαυτὸν
οὐκ
ἐν
|
τοῖς |
ἀπολελειμμένοις
ἀλλ'
ἐν
τοῖς
προέχουσι |
[40] |
μαχόμενοι
πρός
τινας
ἢ
βοηθοῦντες
|
τοῖς |
ἀπολλυμένοις
αὑτῶν.
~Τὸ
δὲ
μέγιστον |
[40] |
μέση
τῇ
πόλει
πρὸς
αὐτοῖς
|
τοῖς |
ἀρχείοις
περὶ
παίδων
καὶ
γυναικῶν |
[70] |
ἔχειν,
ὥστ'
οὐκ
ἴσασιν
ὅτι
|
τοῖς |
αὐτοῖς
ἄν
τις
λόγοις
χρώμενος |
[70] |
τὴν
τοῖς
ἄλλοις
κοινὴν
πόλεμον
|
τοῖς |
αὑτῶν
ἰδίοις
εἶναι
νομιζόντων,
οἳ |
[120] |
Προσήκει
δὲ
τοῖς
μὲν
ἄλλοις
|
τοῖς |
ἀφ'
Ἡρακλέους
πεφυκόσι
καὶ
τοῖς |
[140] |
ἐπὶ
τὴν
ὁμόνοιαν
προαγαγεῖν,
οὔτε
|
τοῖς |
βαρβάροις
εἰκός
ἐστι
συστῆναι
τηλικαύτην |
[130] |
πάντα
τὸν
χρόνον
πολεμῶν
μὲν
|
τοῖς |
βαρβάροις,
κατηγορῶν
δὲ
τῶν
μὴ |
[150] |
θεῶν
αὐτὰ
συγκατώρθωσεν,
(οὐχ
ἵνα
|
τοῖς |
βαρβάροις
μόνον
τοῖς
ἐπὶ
τῆς |
[120] |
καταφρονήσειεν
ἡμῶν,
ὅπου
παρὰ
μὲν
|
τοῖς |
βαρβάροις,
οὓς
ὑπειλήφαμεν
μαλακοὺς
εἶναι |
[120] |
εἶναι
φοβεροὺς
τοῖς
Ἕλλησιν
ἢ
|
τοῖς |
βαρβάροις·
ὧν
οὐδεμίαν
ποιούμεθα
πρόνοιαν, |
[80] |
σχολὴν
ἄγειν
μηδὲ
δύνασθαι
πολεμεῖν
|
τοῖς |
βαρβάροις.
(Ὥστ'
ἐκ
τῶν
ἀγνοηθέντων |
[100] |
τὴν
ἤπειρον
προσήκει
δυσμενέστερον
εἶναι
|
τοῖς |
βασιλέως
πράγμασι
τῶν
πολεμούντων·
ἢ |
[90] |
μὲν
ὑπισχνούμενος
μεγάλας
δωρεὰς
δώσειν,
|
τοῖς |
δ'
ἄλλοις
στρατιώταις
ἐντελῆ
τὸν |
[130] |
ἐμοῦ
μὲν
λεγομένοις
πολλοὶ
φθονήσουσι,
|
τοῖς |
δ'
αὐτοῖς
τούτοις
ὑπὸ
σοῦ |
[80] |
τοῖς
μὲν
Ἕλλησιν
ἔσει
πιστὸς,
|
τοῖς |
δὲ
βαρβάροις
φοβερός.
(Καὶ
μὴ |
[30] |
δὲ
νῦν
εἰπεῖν
οὐ
καιρός
|
τοῖς |
δὲ
παισὶ
τοῖς
ἐκείνου
τῆς |
[0] |
αὐτὴν
ἢ
συνέχεσθαι
τοῖς
κακοῖς
|
τοῖς |
διὰ
τὸν
πόλεμον
γιγνομένοις.
(Συνησθεὶς |
[50] |
ἴδοις
ἂν
τὰ
μὲν
παραπλησίως
|
τοῖς |
εἰρημένοις
πράττοντας,
τὰ
δὲ
χεῖρον |
[30] |
(Τάχ'
οὖν
ἄν
τις
ἐνστῆναι
|
τοῖς |
εἰρημένοις
τολμήσειεν,
λέγων
ὡς
ἐπιχειρῶ |
[110] |
τοὺς
Ἕλληνας,
δύναι'
ἂν
ὁμοιωθῆναι
|
τοῖς |
ἐκείνου
βουλήμασιν.
Ἔστι
δέ
σοι |
[30] |
οὐ
καιρός
τοῖς
δὲ
παισὶ
|
τοῖς |
ἐκείνου
τῆς
σωτηρίας.
(Μόνη
γὰρ |
[140] |
πρᾶξαι
τούτων·
οὔτε
γὰρ
ἐν
|
τοῖς |
Ἕλλησι
γενήσεσθαι
τηλικοῦτον
ἔργον,
ὅσον |
[40] |
τῆς
ἔχθρας
τῆς
πρὸς
Ξέρξην
|
τοῖς |
Ἕλλησι
γενομένης;
Οὗ
τὴν
φιλίαν |
[40] |
ὥστ'
ἀπεστερήθησαν
μὲν
τῆς
ἐν
|
τοῖς |
Ἕλλησι
δυναστείας,
τοιούτους
δ'
ἄνδρας |
[140] |
ταῖς
μὲν
εὐεργεσίαις
ἐν
ἅπασι
|
τοῖς |
Ἕλλησι
πεπολιτευμένος,
ταῖς
δὲ
στρατηγίαις |
[100] |
γιγνομένους.
Τοὺς
μὲν
γὰρ
ἐν
|
τοῖς |
Ἕλλησι
τοιοῦτόν
τι
διαπεπραγμένους
εὕροιμεν |
[70] |
ἀποδοκιμάζοντας
τὸ
δοκεῖν
ἐπιβουλεύειν
σε
|
τοῖς |
Ἕλλησιν
ἀλλὰ
τὴν
αἰτίαν
ταύτην |
[40] |
μὲν
ἡ
πόλις
ἡμῶν
ἐν
|
τοῖς |
Ἕλλησιν
ἐδυνάστευεν
καὶ
πάλιν
ἡ |
[70] |
φαίη
τὸν
τῆς
Ἀσίας
βασιλέα
|
τοῖς |
Ἕλλησιν
ἐπιβουλεύειν
καὶ
παρεσκευάσθαι
στρατεύειν |
[120] |
μηδὲν
ἧττον
αὐτοὺς
εἶναι
φοβεροὺς
|
τοῖς |
Ἕλλησιν
ἢ
τοῖς
βαρβάροις·
ὧν |
[80] |
δύναμαι,
καὶ
τῇ
πόλει
καὶ
|
τοῖς |
Ἕλλησιν
καὶ
τῶν
ἀνδρῶν
τοῖς |
[20] |
μηδὲ
πάθῃς
ταὐτὸν
τοῖς
ἐπιτηδείοις
|
τοῖς |
ἐμοῖς,
ἀλλ'
ἐπιμείνῃς
ἡσυχάζουσαν
ἔχων |
[90] |
δ'
εἰ
τοὺς
ἄλλους
ὁρῶν
|
τοῖς |
ἐμοῖς
χρωμένους
αὐτὸς
μόνος
ἀπειχόμην |
[80] |
οὔτε
γὰρ
ταὐτὰ
βούλομαι
λέγειν
|
τοῖς |
ἐν
ἐκείνῳ
γεγραμμένοις
οὔτ'
ἔτι |
[120] |
τοῖς
ἀφ'
Ἡρακλέους
πεφυκόσι
καὶ
|
τοῖς |
ἐν
πολιτείᾳ
καὶ
νόμοις
ἐνδεδεμένοις |
[80] |
τοῖς
Ἕλλησιν
καὶ
τῶν
ἀνδρῶν
|
τοῖς |
ἐνδοξοτάτοις.
(Περὶ
μὲν
οὖν
τῶν |
[110] |
οὔσας
καὶ
τοῖς
ἔχουσι
καὶ
|
τοῖς |
ἐντυγχάνουσιν,
τὰς
δὲ
πραότητας
οὐ |
[70] |
μὲν
εὔνοιαν,
ἣν
ἐκεῖνος
κατέλιπεν
|
τοῖς |
ἐξ
αὑτοῦ
γεγενημένοις,
μὴ
πειρῷτο |
[80] |
οὖν
ὑποργάψειν
γ'
οἶμαι
χαριέντως
|
τοῖς |
ἐξεργάζεσθαι
καὶ
διαπονεῖν
δυναμένοις.
(Τὴν |
[150] |
(οὐχ
ἵνα
τοῖς
βαρβάροις
μόνον
|
τοῖς |
ἐπὶ
τῆς
Εὐρώπης
κατοικοῦσιν
πολεμῶν |
[80] |
χρῆσθαι
καὶ
μολύνεσθαι
καὶ
λοιδορεῖσθαι
|
τοῖς |
ἐπὶ
τοῦ
βήματος
καλινδουμένοις·
(τοῦ |
[110] |
τὰς
πόλεις
πρὸς
ἀλλήλας,
ὑπέδειξε
|
τοῖς |
ἐπιγιγνομένοις
μεθ'
ὧν
χρὴ
καὶ |
[20] |
τῶν
λοιπῶν
μηδὲ
πάθῃς
ταὐτὸν
|
τοῖς |
ἐπιτηδείοις
τοῖς
ἐμοῖς,
ἀλλ'
ἐπιμείνῃς |
[110] |
μὲν
χαλεπότητας
λυπηρὰς
οὔσας
καὶ
|
τοῖς |
ἔχουσι
καὶ
τοῖς
ἐντυγχάνουσιν,
τὰς |
[140] |
ἔχω
μὲν
ὑπερβαλεῖν
τὰς
πράξεις
|
τοῖς |
ἤδη
διὰ
σοῦ
κατειργασμένοις,
οὐ |
[30] |
πόλεμον
καὶ
ὡς
παραπλησίως
ἔχουσιν
|
τοῖς |
ἰδίᾳ
μαχομένοις.
Καὶ
γὰρ
ἐκείνους |
[150] |
τύχωσιν.
(Ταῦθ'
ὅπως
μὲν
γέγραπται
|
τοῖς |
καιροῖς
καὶ
ταῖς
ἀκριβείαις,
παρ' |
[0] |
κρεῖττον
ἦν
αὐτὴν
ἢ
συνέχεσθαι
|
τοῖς |
κακοῖς
τοῖς
διὰ
τὸν
πόλεμον |
[120] |
τοῦ
πρὸς
ἐκεῖνον.
Προσήκει
δὲ
|
τοῖς |
μὲν
ἄλλοις
τοῖς
ἀφ'
Ἡρακλέους |
[80] |
τοιαῦτα
προαιρῇ
πράττειν
ἐξ
ὧν
|
τοῖς |
μὲν
Ἕλλησιν
ἔσει
πιστὸς,
τοῖς |
[90] |
τῶν
ὑπ'
ἐμοῦ
πρότερον
εἰρημένων.
|
Τοῖς |
μὲν
οὖν
οἰκείοις
τυχὸν
ἂν |
[10] |
τοῖς
πρὸς
σὲ
λεγομένοις
καὶ
|
τοῖς |
μετ'
ἐμοῦ
διατρίψασιν
ὑποδεῖξαι
καὶ |
[10] |
τῶν
λόγων
ἄκυροι
τυγχάνουσιν
ὄντες
|
τοῖς |
νόμοις
καὶ
ταῖς
πολιτείαις
ταῖς |
[110] |
δὲ
καιρὸν
ἔχουσα
μάλιστα
σύμμετρον
|
τοῖς |
νῦν
λεγομένοις.
(Ἐκεῖνος
γὰρ
ὁρῶν |
[30] |
ταῦτα
διαλύσεις·
αἱ
γὰρ
ἐν
|
τοῖς |
παροῦσι
καιροῖς
εὐεργεσίαι
λήθην
ἐμποιοῦσι |
[0] |
τὸν
πόλεμον
γιγνομένοις.
(Συνησθεὶς
δὲ
|
τοῖς |
περὶ
τῆς
εἰρήνης
ψηφισθεῖσιν
καὶ |
[90] |
εὔνους
ἕξεις,
ἤνπερ
ἐθελήσῃς
ἐμμεῖναι
|
τοῖς |
περὶ
τούτων
εἰρημένοις,
ἐκεῖνοι
δὲ |
[90] |
τῶν
ἄλλων,
ἐν
μέσοις
γενόμενον
|
τοῖς |
πολεμίοις
ἀποθανεῖν.
(Ἀλλ'
ὅμως
τηλικαύτης |
[130] |
τυχεῖν
καλῆς
δόξης
ἀποθνῄσκειν
ἐν
|
τοῖς |
πολέμοις
ἐθέλοντας,
ὅλως
δὲ
τοὺς |
[120] |
ἀλλ'
ὁμολογούντων
ἐκείνων
ἐν
ἅπασι
|
τοῖς |
πολέμοις
μήτε
στρατιώτας
ἔχειν
μήτε |
[40] |
γὰρ
ἂν
ἑκατέραν
ἐμποδὼν
γενέσθαι
|
τοῖς |
πραττομένοις·
νῦν
δ'
οὐχ
ὁμοίως |
[80] |
συναγωνιζομένους
ἢ
πολλὴν
εὔνοιαν
ἔχοντας
|
τοῖς |
πραττομένοις.
Ὧν
Ἀγησίλαος
ὁ
δόξας |
[70] |
τι
πάθῃς
πρὶν
τέλος
ἐπιθεῖναι
|
τοῖς |
πραττομένοις;
(Ὧν
γιγνομένων
πῶς
οὐκ |
[110] |
ἦν
προσήκουσα
μὲν
καὶ
πρέπουσα
|
τοῖς |
προειρημένοις,
τὸν
δὲ
καιρὸν
ἔχουσα |
[80] |
ἐν
τοῖς
ἀπολελειμμένοις
ἀλλ'
ἐν
|
τοῖς |
προέχουσι
τῶν
ἄλλων.
Διόπερ
ἐπιχειρῶ |
[10] |
γέγονα
φιλότιμος
ὥστ'
ἠβουλήθην
ἅμα
|
τοῖς |
πρὸς
σὲ
λεγομένοις
καὶ
τοῖς |
[100] |
μοναρχίας
ἐπιθυμήσας,
οὐχ
ὁμοίως
ἐβουλεύσατο
|
τοῖς |
πρὸς
τὰς
τοιαύτας
φιλοτιμίας
ὁρμωμένοις. |
[140] |
συγγνώμην
ἔχοιεν·
ἢν
δ'
ὅμοια
|
τοῖς |
πρότερον
διαδεδομένοις,
νομίζειν
αὐτὰ
χρὴ |
[80] |
δυνηθῶ
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
γράψαι
|
τοῖς |
πρότερον
ἐκδεδομένοις,
ἀλλ'
οὖν
ὑποργάψειν |
[60] |
ἐνάμιλλον
τὴν
σαυτοῦ
δόξαν
καταστήσεις
|
τοῖς |
πρωτεύσασιν,
διαμαρτὼν
δὲ
τῆς
προσδοκίας |
[0] |
ἀναγκασθησόμεθα
τὴν
αὐτὴν
εὔνοιαν
ἔχειν
|
τοῖς |
σοῖς
πράγμασι
διὰ
τοὺς
ἐνταῦθα |
[70] |
δόξαν
καὶ
πρέπουσαν
σοὶ
καὶ
|
τοῖς |
σοῖς
προγόνοις
καὶ
τοῖς
ὑφ' |
[90] |
περὶ
τοὺς
θεοὺς
ἐξαμαρτεῖν
ἢ
|
τοῖς |
στρατιώταις
οὕτως
ἐρήμοις
οὖσι
συμβαλεῖν. |
[90] |
πλέον
ἀνήλισκον
εἰς
τὰς
διδομένας
|
τοῖς |
συλλέγουσιν
δωρεὰς
ἢ
τὴν
εἰς |
[20] |
αὐτῶν
μᾶλλον
ἐκείνῳ
πιστεύειν
ἢ
|
τοῖς |
συμπολιτευομένοις;
Τῶν
δὲ
πόλεων
τῶν |
[40] |
φρονοῦντας
καὶ
τοὺς
διαφέροντας
μὴ
|
τοῖς |
τοιούτοις
ἐπιχειρεῖν
ἃ
καὶ
τῶν |
[120] |
ἄλλων
τῇ
διανοίᾳ
καθορῶντος,
ἀποχρησάμενον
|
τοῖς |
τοιούτοις
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους
καὶ |
[60] |
(Σκέψαι
δ'
ὡς
ἄξιόν
ἐστιν
|
τοῖς |
τοιούτοις
τῶν
ἔργων
μάλιστ'
ἐπιχειρεῖν, |
[110] |
βουλήμασιν.
Ἔστι
δέ
σοι
πεισθέντι
|
τοῖς |
ὑπ'
ἐμοῦ
λεγομένοις
τυχεῖν
δόξης |
[150] |
βελτίω
τούτων
καὶ
μᾶλλον
ἁρμόττοντα
|
τοῖς |
ὑπάρχουσιν
οὐδεὶς
ἄν
σοι
συμβουλεύσειεν, |
[70] |
διακειμένους
καὶ
πολλὴν
χάριν
ἔχοντας
|
τοῖς |
ὑπὲρ
αὐτῶν
φοβεῖσθαι
καὶ
δεδιέναι |
[50] |
δ'
αὐτὴν
οἶμαι
καὶ
συναγωνιεῖσθαι
|
τοῖς |
ὑπὸ
σοῦ
πραττομένοις,
ἄλλως
τε |
[0] |
τῶν
σῶν
ἑταίρων
λεγομένοις
οὔτε
|
τοῖς |
ὑπὸ
τῶν
ῥητόρων
τῶν
παρ' |
[0] |
χώρας
οὐδὲν
τῶν
αὐτῶν
οὔτε
|
τοῖς |
ὑπὸ
τῶν
σῶν
ἑταίρων
λεγομένοις |
[70] |
καὶ
τοῖς
σοῖς
προγόνοις
καὶ
|
τοῖς |
ὑφ'
ὑμῶν
πεπραγμένοις,
~ὅταν
οὕτω |
[90] |
τῶν
πολιτευομένων·
ἐν
ἐκείνοις
δὲ
|
τοῖς |
χρόνοις
οὐκ
ἦν
ξενικὸν
οὐδὲν, |
[30] |
λέγων
ὡς
ἐπιχειρῶ
σε
πείθειν
|
ἀδυνάτοις |
ἐπιτίθεσθαι
πράγμασιν·
οὔτε
γὰρ
Ἀργείους |
[80] |
Ἕλλησιν
καὶ
τῶν
ἀνδρῶν
τοῖς
|
ἐνδοξοτάτοις. |
(Περὶ
μὲν
οὖν
τῶν
ἐμῶν |
[10] |
λέγοντες
ὡς
ἀτόποις
καὶ
λίαν
|
ἀνοήτοις |
ἐπιχειρῶ
πράγμασιν·
ὅστις
Φιλίππῳ
συμβουλεύσοντα |
[150] |
γίγνονται
τῶν
συμβαινόντων
αὐτοῖς,
ἀλλ'
|
ἑκάστοις |
τοιαύτην
ἔννοιαν
ἐμποιοῦσιν
ὥστε
δι' |
[150] |
προειρημένα
συναγαγεῖν,
ἵν'
ὡς
ἐν
|
ἐλαχίστοις |
κατίδῃς
τὸ
κεφάλαιον
τῶν
συμβεβουλευμένων. |
[150] |
τῶν
κακῶν
γίγνονται
τῶν
συμβαινόντων
|
αὐτοῖς, |
ἀλλ'
ἑκάστοις
τοιαύτην
ἔννοιαν
ἐμποιοῦσιν |
[10] |
νόμοις
οἰκοῦντας,
καὶ
οὐδὲν
ἐξὸν
|
αὐτοῖς |
ἄλλο
πράττειν
πλὴν
τὸ
προσταττόμενον, |
[70] |
ὥστ'
οὐκ
ἴσασιν
ὅτι
τοῖς
|
αὐτοῖς |
ἄν
τις
λόγοις
χρώμενος
τοὺς |
[20] |
ἐφ'
οἷς
ἐθρασύναντο,
μετέμελεν
δ'
|
αὐτοῖς |
ἁπάντων
τῶν
εἰρημένων,
ὡμολόγουν
δὲ |
[30] |
τῶν
φόβων
τῶν
ἀεὶ
παραγιγνομένων
|
αὐτοῖς |
ἀπήλλαξεν.
Ὑπὲρ
ὧν
οὐ
μόνον |
[50] |
τῶν
ἰδίων
δαπάναις.
Ὧν
οὐδὲν
|
αὐτοῖς |
ἀποβέβηκεν,
ἀλλ'
ἀντὶ
μὲν
τοῦ |
[50] |
δυνάμενον
διαλῦσαι
τοὺς
ἐνεστῶτας
πολέμους
|
αὐτοῖς; |
(Ἀργείους
τοίνυν
ἴδοις
ἂν
τὰ |
[60] |
τις
φαίη
τότε
τὴν
ἀρχὴν
|
αὐτοῖς |
γίγνεσθαι
τῶν
παρόντων
κακῶν
ὅτε |
[80] |
παύσῃ
τῆς
μανίας
τῆς
νῦν
|
αὐτοῖς |
ἐνεστώσης·
ἅπερ
καὶ
σοὶ
συμβεβουλευκότες |
[120] |
εἰ
μὴ
παύσομεν
ἀθροιζομένους
βίον
|
αὐτοῖς |
ἱκανὸν
πορίσαντες,
λήσουσιν
ἡμᾶς
τοσοῦτοι |
[90] |
τῶν
παρόντων·
ὅπερ
καὶ
συνέπεσεν
|
αὐτοῖς. |
(Καὶ
μὴν
καὶ
στρατιώτας
σὺ |
[100] |
ἀποστήσεις,
ἢν
ὑπόσχῃ
τὴν
ἐλευθερίαν
|
αὐτοῖς |
καὶ
τοὔνομα
τοῦτο
διασπείρῃς
εἰς |
[40] |
ποιησάμενοι
συμμαχίαν
συναίτιοι
τῆς
σωτηρίας
|
αὐτοῖς |
κατέστημεν.
(Πολλῆς
οὖν
ἀνοίας
ἂν |
[140] |
γὰρ
φιλοῦσιν
οὐ
τοὺς
σφίσιν
|
αὐτοῖς |
μεγίστην
δυναστείαν
κτησαμένους,
ἀλλὰ
τοὺς |
[30] |
οὐδὲ
γενέσθαι
τὸ
παράπαν
ὑπῆρχεν
|
αὐτοῖς. |
(Τοιούτων
οὖν
ἁπασῶν
τῶν
πόλεων |
[40] |
ἐν
μέση
τῇ
πόλει
πρὸς
|
αὐτοῖς |
τοῖς
ἀρχείοις
περὶ
παίδων
καὶ |
[20] |
μοι
τολμήσαντας,
τελευτῶν
ὑπεσχόμην
μόνοις
|
αὐτοῖς |
τὸν
λόγον
τῶν
ἐν
τῇ |
[10] |
ἐχόντων,
εἴπερ
μέλλουσί
τινες
προσέξειν
|
αὐτοῖς |
τὸν
νοῦν.
(Ἅπερ
ἐγὼ
γνοὺς |
[20] |
ἐπιτελεσθέντος
τοῦ
λόγου
καὶ
δειχθέντος
|
αὐτοῖς |
τοσοῦτον
μετέπεσον
ὥστ'
ᾐσχύνοντο
μὲν |
[130] |
λεγομένοις
πολλοὶ
φθονήσουσι,
τοῖς
δ'
|
αὐτοῖς |
τούτοις
ὑπὸ
σοῦ
πραττομένοις
ἅπαντες |
[50] |
ἐλπίσαντες
ἅπαντας
τοὺς
Ἕλληνας
ὑφ'
|
αὑτοῖς |
ἔσεσθαι
νῦν
ἐν
σοὶ
τὰς |
[40] |
καὶ
τοὺς
διαφέροντας
μὴ
τοῖς
|
τοιούτοις |
ἐπιχειρεῖν
ἃ
καὶ
τῶν
τυχόντων |
[120] |
τῇ
διανοίᾳ
καθορῶντος,
ἀποχρησάμενον
τοῖς
|
τοιούτοις |
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους
καὶ
χώραν |
[60] |
δ'
ὡς
ἄξιόν
ἐστιν
τοῖς
|
τοιούτοις |
τῶν
ἔργων
μάλιστ'
ἐπιχειρεῖν,
ἐν |
[50] |
πάντες
ἴσασιν,
τοὺς
δ'
ἄλλους
|
τηλικούτοις |
κακοῖς
περιπεσεῖν
~ὥστε
μηδέπω
νῦν |
[100] |
δ'
ἐν
πολέμῳ
καὶ
κακοῖς
|
τοσούτοις |
ἐστὶν
ὥστ'
ἐκείνῳ
μὲν
μηδὲν |
[150] |
διατελῇς,
ἀλλ'
ὅπως
ἂν
ἐν
|
τούτοις |
γυμνασθεὶς
καὶ
λαβὼν
ἐμπειρίαν
καὶ |
[0] |
Λακεδαιμόνιον
Κυρηναίους
ἀπῴκισαν·
(πρὸς
δὲ
|
τούτοις, |
εἰ
σὺ
μὲν
γνοίης
ὅτι |
[40] |
ὧν
πρότερον
ἐδέσποζον.
(Πρὸς
δὲ
|
τούτοις |
ἐπεῖδον
Πελοποννησίους
ἅπαντας
τοὺς
πρότερον |
[70] |
ἀγανακτήσειε
καὶ
μισήσειεν,
εἰ
φαίνοιτο
|
τούτοις |
ἐπιβουλεύων
ὑπὲρ
ὧν
ὁ
πρόγονος |
[10] |
ἂν
ἡγῇ
συμφέρειν,
πρὸς
δὲ
|
τούτοις |
καὶ
πλοῦτον
καὶ
δύναμιν
κεκτημένον |
[120] |
Κιλικίας
μέχρι
Σινώπης,
πρὸς
δὲ
|
τούτοις |
κτίσαι
πόλεις
ἐπὶ
τούτῳ
τῷ |
[90] |
ἡγεμόνας
εἰς
λόγον
ἐλθεῖν,
καὶ
|
τούτοις |
μὲν
ὑπισχνούμενος
μεγάλας
δωρεὰς
δώσειν, |
[130] |
τοὺς
λόγους,
οὐκ
ἀγνοῶν
ὅτι
|
τούτοις |
ὑπ'
ἐμοῦ
μὲν
λεγομένοις
πολλοὶ |
[130] |
πολλοὶ
φθονήσουσι,
τοῖς
δ'
αὐτοῖς
|
τούτοις |
ὑπὸ
σοῦ
πραττομένοις
ἅπαντες
συνησθήσονται. |
[70] |
καὶ
φλυαρούντων
καὶ
τῶν
πειθομένων
|
τούτοις |
φροντίζειν,
ἄλλως
θ'
ὅταν
καὶ |
[50] |
τῶν
τε
χρημάτων
τῶν
ἐν
|
Δελφοῖς |
περιγενησόμενοι
ταῖς
ἐκ
τῶν
ἰδίων |
[120] |
τὴν
πατρίδα
τὴν
αὑτοῦ
τὴν
|
τρὶς |
τοὺς
Ἕλληνας
ἐλευθερώσασαν,
δὶς
μὲν |
[30] |
Ἄργος
μὲν
γάρ
ἐστίν
σοι
|
πατρὶς, |
ἧς
δίκαιον
τοσαύτην
σε
ποιεῖσθαι |
[30] |
ἧττον
ἑαυτὸν
ἢ
κείνας
ὠφελεῖν.
|
(Χωρὶς |
δὲ
τούτων
εἰ
πρός
τινας |
[90] |
συμβαλεῖν.
(Ὥστε
τίς
ἂν
γένοιτο
|
παράκλησις |
ταύτης
καλλίων
καὶ
πιστοτέρα;
Φαίνονται |
[80] |
καὶ
πεπαιδεῦσθαι
καλῶς,
εἰ
καί
|
τις |
ἀγροικότερον
εἶναι
φήσει
τὸ
ῥηθὲν, |
[40] |
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους;
Ἀλλ'
εἴ
|
τις |
ἀθρήσειε
καὶ
σκέψαιτο
τὰς
τῶν |
[90] |
οὕτως
ἐρήμοις
οὖσι
συμβαλεῖν.
(Ὥστε
|
τίς |
ἂν
γένοιτο
παράκλησις
ταύτης
καλλίων |
[60] |
προήγαγεν
ἐξ
ἧσπερ
ἐξέπεσεν.
Καίτοι
|
τίς |
ἂν
προσεδόκησεν
ὑπ'
ἀνδρὸς
οὕτω |
[20] |
γένηται
καὶ
γυμνὸς,
ἀναγιγνώσκῃ
δέ
|
τις |
αὐτὸν
ἀπιθάνως
καὶ
μηδὲν
ἦθος |
[60] |
ζηλωτὸς,
ἀλλὰ
καὶ
σαυτὸν
μακαριεῖς.
|
Τίς |
γὰρ
ἂν
ὑπερβολὴ
γένοιτο
τῆς |
[40] |
μεγάλων
ἀγαθῶν
ἀλλήλοις
αἴτιοι
κατέστησαν.
|
Τίς |
γὰρ
ἂν
ὑπερβολὴ
γένοιτο
τῆς |
[70] |
μεγίστην
αἰσχύνην
ἂν
αὐτὸν
καταστήσειεν.
|
(Τίς |
γὰρ
οὐκ
ἂν
ἀγανακτήσειε
καὶ |
[70] |
εἰδὼς
σαυτὸν
πραγμάτων
ἐπιστάτην
γεγενημένον;
|
Τίς |
δ'
οὐκ
ἂν
τῶν
καὶ |
[0] |
τὸ
δὲ
πλῆθος
ἡμῶν
εἴ
|
τις |
διδάξειεν
ὡς,
ἂν
λάβωμεν
Ἀμφίπολιν, |
[30] |
αὐτῶν
ἐπιμεληθῇς.
(Τάχ'
οὖν
ἄν
|
τις |
ἐνστῆναι
τοῖς
εἰρημένοις
τολμήσειεν,
λέγων |
[10] |
περιβολὴ
παντὸς
τοῦ
λόγου
τοιαύτη
|
τίς |
ἐστιν.
(Οὐκ
ὀκνήσω
δὲ
πρὸς |
[60] |
οὐδὲν
πρόσεστι
τούτων.
Ἀλλ'
εἴ
|
τις |
θεῶν
αἵρεσίν
σοι
δοίη,
μετὰ |
[150] |
τηλικαῦτα
τὸ
μέγεθος,
εἰ
μή
|
τις |
θεῶν
αὐτὰ
συγκατώρθωσεν,
(οὐχ
ἵνα |
[40] |
ἃ
καὶ
τῶν
τυχόντων
ἄν
|
τις |
καταπράξειεν,
ἀλλ'
ἐκείνοις
οἷς
μηδεὶς |
[50] |
οὖν
τῶν
τότε
γενομένων
εἴ
|
τις |
λέγειν
ἐπιχειρήσειεν,
οὔτ'
ἂν
διελθεῖν |
[70] |
ἴσασιν
ὅτι
τοῖς
αὐτοῖς
ἄν
|
τις |
λόγοις
χρώμενος
τοὺς
μὲν
βλάψειεν, |
[40] |
ἀνοίας
ἂν
εἴη
μεστὸς,
εἴ
|
τις |
ὁρῶν
τηλικαύτας
μεταβολὰς
γιγνομένας
καὶ |
[100] |
περὶ
τὴν
χώραν
ὡς
διάκειται
|
τίς |
οὐκ
ἂν
ἀκούσας
παροξυνθείη
πολεμεῖν |
[120] |
Ἕλληνας
προτρέψῃς.
(Ἐπεὶ
νῦν
γε
|
τίς |
οὐκ
ἂν
εἰκότως
τὰ
συμβεβηκότα |
[80] |
πρότερον
πράττειν
πρὶν
ἂν
λάβῃ
|
τις |
τοὺς
Ἕλληνας
δυοῖν
θάτερον
ἢ |
[80] |
βασιλέα
πόλεμον
πρὶν
ἂν
διαλλάξῃ
|
τις |
τοὺς
Ἕλληνας
καὶ
παύσῃ
τῆς |
[140] |
τῶν
μὲν
ἐπιγιγνομένων
οὐδ'
ἤν
|
τις |
τῶν
ἄλλων
διενέγκῃ
τὴν
φύσιν, |
[70] |
Οἷον
καὶ
νῦν,
εἰ
μέν
|
τις |
φαίη
τὸν
τῆς
Ἀσίας
βασιλέα |
[60] |
γῆν
ἡγεμονίαν
ἀπώλεσαν,
ὥστ'
εἴ
|
τις |
φαίη
τότε
τὴν
ἀρχὴν
αὐτοῖς |
[140] |
κατειργασμένοις,
οὐ
γλίσχρως
ἀλλ'
ἀληθινῶς·
|
ὅστις |
γὰρ
ἔθνη
τοσαῦτα
τυγχάνεις
κατεστραμμένος |
[70] |
ζητοῦσι,
τῶν
δὲ
φίλων
οὐδεὶς
|
ὅστις |
οὐκ
ἂν
ἀντειπεῖν
ὑπὲρ
σοῦ |
[100] |
πόλεων
ἐγκρατής
ἐστιν.
Ὥστ'
οὐδεὶς
|
ὅστις |
οὐκ
ἂν
ἀπορήσειεν
πότερα
χρὴ |
[130] |
ὠφελειῶν
τῶν
κατεργασθησομένων
οὐκ
ἔστιν
|
ὅστις |
οὐκ
οἰήσεται
μεθέξειν.
(Σκέψαι
δ' |
[130] |
ὑπάρχειν,
καὶ
πολλὴν
ἀπληστίαν
ἔχειν
|
ὅστις |
προαιρεῖται
κινδυνεύειν
ὥστ'
ἢ
ταῦτα |
[10] |
καὶ
λίαν
ἀνοήτοις
ἐπιχειρῶ
πράγμασιν·
|
ὅστις |
Φιλίππῳ
συμβουλεύσοντα
λόγον
μέλλεις
πέμπειν, |
[70] |
τῶν
ἀφ'
Ἡρακλέους
τινὶ
πεφυκότων,
|
ὃς |
ἁπάσης
κατέστη
τῆς
Ἑλλάδος
εὐεργέτης, |
[10] |
Φιλίππῳ
συμβουλεύσοντα
λόγον
μέλλεις
πέμπειν,
|
ὃς |
εἰ
καὶ
πρότερον
ἐνόμιζεν
αὑτὸν |
[80] |
εὔνοιαν
ἔχοντας
τοῖς
πραττομένοις.
Ὧν
|
Ἀγησίλαος |
ὁ
δόξας
εἶναι
Λακεδαιμονίων
φρονιμώτατος |
[80] |
τὴν
τυραννίδα
κτησάμενον,
εἰ
μήτε
|
στρατηγὸς |
ὢν
μήτε
ῥήτωρ
μήτ'
ἄλλως |
[20] |
ἀλόγως
ἐγνώκασιν·
ἐπειδὰν
γὰρ
ὁ
|
λόγος |
ἀποστερηθῇ
τῆς
τε
δόξης
τῆς |
[80] |
γὰρ
πρὸς
τοῖς
ἄλλοις
ὁ
|
λόγος |
ὁ
πανηγυρικὸς,
ὁ
τοὺς
ἄλλους |
[30] |
ὑμᾶς
καὶ
μεγάλας
εὐεργεσίας
ὑπαρχούσας.
|
Ἄργος |
μὲν
γάρ
ἐστίν
σοι
πατρὶς, |
[90] |
δικαίως
ἂν
ἀνόητος
ἅμα
καὶ
|
περίεργος |
εἶναι
δοκοίην.
(Ἄξιον
δὲ
μνησθῆναι |
[70] |
λέγουσιν
ὡς
οὐχ
ὑπὲρ
τῆς
|
Ἑλλάδος |
ἀλλ'
ἐπὶ
ταύτην
αὐξάνεται,
καὶ |
[120] |
τρυφῆς,
ἄνδρες
ἐγγεγόνασιν
οἳ
τῆς
|
Ἑλλάδος |
ἄρχειν
ἠξίωσαν,
τῶν
δ'
Ἑλλήνων |
[70] |
πεφυκότων,
ὃς
ἁπάσης
κατέστη
τῆς
|
Ἑλλάδος |
εὐεργέτης,
ἐπιφέροι
τὴν
αἰτίαν
ταύτην, |
[140] |
οὐκ
ἐμοῦ
φροντίζον,
ἀλλὰ
τῆς
|
Ἑλλάδος |
κηδόμενον
καὶ
βουλόμενον
ταύτην
τε |
[60] |
ταπεινῶς
πράξαντος
ἀναστραφήσεσθαι
τὰ
τῆς
|
Ἑλλάδος |
πράγματα
καὶ
τὰς
μὲν
ἀτιμωθήσεσθαι, |
[90] |
οὕτω
γὰρ
ἔχει
τὰ
τῆς
|
Ἑλλάδος |
ὥστε
ῥᾷον
εἶναι
συστῆσαι
στρατόπεδον |
[60] |
μόνον
δὲ
τὰ
τείχη
τῆς
|
πατρίδος |
ἀνώρθωσεν,
ἀλλὰ
καὶ
τὴν
πόλιν |
[50] |
καὶ
μάλιστα
τολμῶντας
ὑπὲρ
τῆς
|
πατρίδος |
ἀποθνῄσκειν
ἀπολλύουσιν.
Εἰς
τοῦτο
δ' |
[60] |
τὴν
ὁδὸν,
ἀναιρεθεὶς
δ'
ὑπὸ
|
Περσίδος |
γυναικός,
εἰς
τοσαύτην
ἦλθεν
μεταβολὴν |
[90] |
δὲ
τοσαῦτα
καὶ
τηλικαῦτα
τὸ
|
μέγεθος |
διαπεπραγμένον,
περὶ
ὧν
εἰ
μὲν |
[150] |
ποτέ
σοι
γενέσθαι
τηλικαῦτα
τὸ
|
μέγεθος, |
εἰ
μή
τις
θεῶν
αὐτὰ |
[50] |
συμφορᾷ
κεχρημένους
ἐπτηχότας
διὰ
τὸ
|
μέγεθος |
τὸ
τῆς
πόλεως,
οὐ
τὴν |
[10] |
φρονεῖν
καταδεέστερον,
νῦν
διὰ
τὸ
|
μέγεθος |
τῶν
συμβεβηκότων
οὐκ
ἔστιν
ὅπως |
[20] |
τις
αὐτὸν
ἀπιθάνως
καὶ
μηδὲν
|
ἦθος |
ἐνσημαινόμενος
ἀλλ'
ὥσπερ
ἀπαριθμῶν,
(εἰκότως, |
[110] |
κατά
γε
τὸ
τῆς
ψυχῆς
|
ἦθος |
καὶ
τὴν
φιλανθρωπίαν
καὶ
τὴν |
[0] |
σὴν
δυναστείαν
ἀποστείλωμεν,
τὸ
δὲ
|
πλῆθος |
ἡμῶν
εἴ
τις
διδάξειεν
ὡς, |
[30] |
ὧν
ὤφειλες,
ὑπολήψονται
διὰ
τὸ
|
πλῆθος |
τοῦ
χρόνου
τοῦ
μεταξὺ
προϋπάρχειν |
[110] |
ἐπ'
αὐτὸν
καὶ
κατιδὼν
τὸ
|
πλῆθος |
τῶν
ἐνόντων
εἰπεῖν,
τήν
τε |
[140] |
θαλάττης
ἦρξεν,
οὔθ'
ὅτι
τοσοῦτον
|
πλῆθος |
χρημάτων
εἰσπράξασα
τοὺς
συμμάχους
εἰς |
[120] |
λήσουσιν
ἡμᾶς
τοσοῦτοι
γενόμενοι
τὸ
|
πλῆθος |
ὥστε
μηδὲν
ἧττον
αὐτοὺς
εἶναι |
[100] |
δόξας
οὔτε
βασιλεύειν
οὔτε
στρατηγεῖν
|
ἄξιος |
εἶναι.
(Τὰ
τοίνυν
περὶ
Κύπρον |
[150] |
καὶ
λαβὼν
ἐμπειρίαν
καὶ
γνωσθεὶς
|
οἷος |
εἶ,
τούτων
ἐπιθυμήσῃς
ὧν
ἐγὼ |
[0] |
ἐμαυτοῦ
διάνοιαν
τῶν
ἐχομένων
οὐχ
|
οἷός |
τ'
ἦν,
ἀλλ'
οὕτω
διεκείμην |
[100] |
τούτου.
Συμπαρασκευασάμενος
γὰρ
δύναμιν
ὅσην
|
οἷός |
τ'
ἦν
πλείστην,
καὶ
στρατεύσας |
[20] |
τὸν
Ἀδρίαν
οἰκούντων
ἐγκρατὴς
καὶ
|
κύριος |
γέγονεν;
Ἁπάσης
δὲ
τῆς
Θρᾴκης |
[60] |
φυγὰς
ὢν,
Κόνων
δὲ
δεδυστυχηκὼς,
|
Διονύσιος |
δ'
οὐκ
ἔνδοξος
ὢν,
Κῦρος |
[60] |
δ'
ἐπιπολάσειν
τῶν
Ἑλληνίδων
πόλεων;
|
(Διονύσιος |
τοίνυν
βούλομαι
γὰρ
ἐκ
πολλῶν |
[60] |
Ἐκεῖνος
μὲν
οὖν
τηλικούτων
κακῶν
|
αἴτιος |
γενόμενος
κατῆλθεν
εἰς
τὴν
πόλιν, |
[60] |
ὁδὸν,
ἀναιρεθεὶς
δ'
ὑπὸ
Περσίδος
|
γυναικός, |
εἰς
τοσαύτην
ἦλθεν
μεταβολὴν
ὥσθ' |
[10] |
περὶ
αὑτὸν
τοὺς
σπουδαιοτάτους,
οὓς
|
εἰκὸς, |
εἰ
καὶ
περὶ
τῶν
ἄλλων |
[140] |
ὁμόνοιαν
προαγαγεῖν,
οὔτε
τοῖς
βαρβάροις
|
εἰκός |
ἐστι
συστῆναι
τηλικαύτην
δύναμιν,
ἢν |
[110] |
ἀλλ'
οἰκεῖον
ὑπάρχειν,
πῶς
οὐκ
|
εἰκὸς |
ὑπ'
αὐτοῦ
σε
παροξύνεσθαι
καὶ |
[80] |
τοῖς
ἄλλοις
ὁ
λόγος
ὁ
|
πανηγυρικὸς, |
ὁ
τοὺς
ἄλλους
τοὺς
περὶ |
[70] |
μὴ
πρότερόν
τι
πάθῃς
πρὶν
|
τέλος |
ἐπιθεῖναι
τοῖς
πραττομένοις;
(Ὧν
γιγνομένων |
[40] |
ἀλλ'
ἐκείνοις
οἷς
μηδεὶς
ἂν
|
ἄλλος |
ἐπιχειρήσειε
πλὴν
τῶν
ὁμοίαν
σοὶ |
[60] |
κοινῆς
σωτηρίας,
περὶ
ἧς
οὐδεὶς
|
ἄλλος |
φανήσεται
τοιαύτην
πρόνοιαν
πεποιημένος,
~αἰσθάνῃ |
[20] |
ἀλλ'
ὥσπερ
ἀπαριθμῶν,
(εἰκότως,
οἶμαι,
|
φαῦλος |
εἶναι
δοκεῖ
τοῖς
ἀκούουσιν.
Ἅπερ |
[50] |
οὕτως
οὐδὲν
ἄλλο
πλὴν
ὁ
|
πόλεμος· |
ὃν
ἢν
διαλύσῃς,
οὐ
μόνον |
[20] |
ἀλλὰ
τῶν
μὲν
προειρημένων
ἁπάντων
|
ἔρημος |
γένηται
καὶ
γυμνὸς,
ἀναγιγνώσκῃ
δέ |
[10] |
ὑπεριδὼν
οὕτως
ἐπὶ
γήρως
γέγονα
|
φιλότιμος |
ὥστ'
ἠβουλήθην
ἅμα
τοῖς
πρὸς |
[0] |
τῇ
δὲ
πόλει
μηδ'
ἐξ
|
ἑνὸς |
τρόπου
λαβεῖν
αὐτήν.
(Καὶ
περὶ |
[100] |
αὐτοὺς
διεφθαρμένους,
ἀλλὰ
καὶ
τὸ
|
γένος |
αὐτῶν
ἐξ
ἀνθρώπων
ἠφανισμένον,
ἐκεῖνον |
[150] |
ἐπιστατῇς,
τὸ
δὲ
τῶν
ἄλλων
|
γένος, |
ἢν
διὰ
σὲ
βαρβαρικῆς
δεσποτείας |
[30] |
χρῆναί
σε
τῶν
μὲν
ἰδίων
|
μηδενὸς |
ἀμελῆσαι,
πειραθῆναι
δὲ
διαλλάξαι
τήν |
[20] |
ἁπάντων
τῶν
εἰρημένων,
ὡμολόγουν
δὲ
|
μηδενὸς |
πώποτε
τοσοῦτον
πράγματος
διαμαρτεῖν,
ἔσπευδον |
[40] |
ἔχθρας
μήθ'
ὅρκων
μήτ'
ἄλλου
|
μηδενὸς |
φροντιζούσας
πλὴν
ὅ
τι
ἂν |
[150] |
τὰς
σὰς
πράξεις
θαυμάζειν
ὡς
|
οὐδενὸς |
ἄλλου
τῶν
προγεγενημένων.
Πολλὰ
δὲ |
[130] |
τοὺς
ἐπιεικεστάτους
ὑπὲρ
ἄλλου
μὲν
|
οὐδενὸς |
ἂν
τὸ
ζῆν
ἀντικαταλλαξαμένους,
ὑπὲρ |
[30] |
ἐπὴν
δὲ
κακῶς
ἀλλήλους
διαθῶσιν,
|
οὐδενὸς |
διαλύοντος
αὐτοὶ
διέστησαν.
Ὅπερ
οἶμαι |
[90] |
τὴν
Λακεδαιμονίων
κατεπολέμησεν,
οὗτος
δ'
|
οὐδενὸς |
πώποτε
τῶν
στρατευμάτων
τῶν
τὴν |
[10] |
σοὶ
προειλόμην,
οὐ
πρὸς
χάριν
|
ἐκλεξάμενος, |
καίτοι
πρὸ
πολλοῦ
ποιησαίμην
ἄν |
[30] |
σκεπτέον
τί
ἂν
ἀγαθὸν
αὐτὰς
|
ἐργασάμενος |
φανείης
ἄξια
καὶ
σαυτοῦ
καὶ |
[110] |
γὰρ
οὐδὲν
τοιοῦτον
οἷον
σὺ
|
κατεργασάμενος |
μεγίστης
δόξης
ἔτυχεν,
οὐκ
ἐξ |
[100] |
ἀπήλλαξεν
αὐτοὺς
τοῦ
δέους
τούτου.
|
Συμπαρασκευασάμενος |
γὰρ
δύναμιν
ὅσην
οἷός
τ' |
[90] |
τῆς
περὶ
αὑτὸν
δυνάμεως,
ὥστε
|
προκαλεσάμενος |
Κλέαρχον
καὶ
τοὺς
ἄλλους
ἡγεμόνας |
[110] |
οὓς
δεῖ
τοὺς
πολέμους
ἐκφέρειν.
|
Ποιησάμενος |
γὰρ
στρατείαν
ἐπὶ
Τροίαν,
ἥπερ |
[100] |
ἐφοβοῦντο
μή
ποτε
βασιλεὺς
αὐτὸς
|
ποιησάμενος |
στρατείαν
κρατήσειεν
καὶ
τῆς
διὰ |
[120] |
~Ὅπου
δ'
Ἰάσων
λόγῳ
μόνον
|
χρησάμενος |
οὕτως
αὑτὸν
ηὔξησεν,
ποίαν
τινὰ |
[100] |
ἁπάσας
οἰκείως
εἶχεν·
ὅ
τε
|
κτησάμενος |
τὴν
ἀρχὴν,
μεῖζον
φρονήσας
τῶν |
[100] |
ἐπιτιμήσωσιν
ἡμῖν,
εἰ
μηδὲν
πώποτε
|
μεταχειρισάμενος |
τῶν
στρατιωτικῶν
νῦν
τολμῴην
σοὶ |
[60] |
οὐδεὶς
ἄλλος
φανήσεται
τοιαύτην
πρόνοιαν
|
πεποιημένος, |
~αἰσθάνῃ
δὲ
τὴν
Ἑλλάδα
πᾶσαν |
[100] |
τῶν
λογοποιῶν
οὐδεμίαν
φανήσεται
μνείαν
|
πεποιημένος. |
Ἐγὼ
δ'
ὁρῶ
μὲν
τόπον |
[130] |
πολεμήσεις,
οὕτω
σφόδρα
μεμισημένος
καὶ
|
καταπεφρονημένος |
ὑφ'
ἁπάντων,
ὡς
οὐδεὶς
πώποτε |
[10] |
μᾶλλον
συμφερούσας
ὧν
νῦν
τυγχάνεις
|
προῃρημένος, |
(οὕτως
ἐξεπλάγησαν
μὴ
διὰ
τὸ |
[130] |
ὃν
δὲ
πολεμήσεις,
οὕτω
σφόδρα
|
μεμισημένος |
καὶ
καταπεφρονημένος
ὑφ'
ἁπάντων,
ὡς |
[130] |
σὺ
μὲν
τυγχάνεις
τοσαύτην
δύναμιν
|
κεκτημένος |
ὅσην
οὐδεὶς
τῶν
τὴν
Εὐρώπην |
[80] |
ἔχων,
πρὸς
δὲ
τὰς
ἀλλοτρίως
|
διακείμενος, |
ἔτι
δ'
ἢν
τὰ
τοιαῦτα |
[10] |
ὁ
πρότερον
ἐκδοθεὶς
οὕτως
ᾖ
|
γεγραμμένος |
ὥστε
καὶ
τοὺς
βασκαίνοντας
ἡμᾶς |
[140] |
ταῖς
δὲ
στρατηγίαις
τοὺς
βαρβάρους
|
κατεστραμμένος; |
(Ἐγὼ
μὲν
γὰρ
ἡγοῦμαι
ταῦτα |
[140] |
ὅστις
γὰρ
ἔθνη
τοσαῦτα
τυγχάνεις
|
κατεστραμμένος |
ὅσας
οὐδεὶς
πῶποτε
τῶν
ἄλλων |
[90] |
μισθὸν
ἀποδοὺς
ἀποπέμψειν,
τοιαύταις
ἐλπίσιν
|
ὑπαγαγόμενος |
καὶ
πίστεις
δοὺς
τῶν
ἐκεῖ |
[90] |
εἶχε
διελθεῖν,
πρὸς
σὲ
δὲ
|
διαλεγόμενος, |
εἰ
τὰς
σὰς
πράξεις
σοι |
[60] |
θαλάττης
ἐλάμβανον,
οὐκ
ἂν
ἐξελεγχθείη
|
ψευδόμενος. |
Ἐκεῖνος
μὲν
οὖν
τηλικούτων
κακῶν |
[60] |
τὴν
τῶν
ἰδίων
ἐπιμέλειαν
διέτριβεν,
|
αἰσθόμενος |
δ'
Ἀγησίλαον
μετὰ
πολλῆς
δυνάμεως |
[130] |
ἀποβλέψας
ποιοῦμαι
τοὺς
λόγους,
ἀλλ'
|
οἰόμενος |
ἐκ
τούτων
μεγίστην
σοι
καὶ |
[150] |
ἄλλου
τῶν
προγεγενημένων.
Πολλὰ
δὲ
|
βουλόμενος |
τοιαῦτα
λέγειν
οὐ
δύναμαι·
τὴν |
[120] |
ὡς
ἠδυνάμην
μετὰ
πλείστης
σπουδῆς,
|
αἰσθανόμενος |
δ'
ἔλαττον
αὐτὴν
φροντίζουσαν
τῶν |
[60] |
μὲν
οὖν
τηλικούτων
κακῶν
αἴτιος
|
γενόμενος |
κατῆλθεν
εἰς
τὴν
πόλιν,
μεγάλης |
[20] |
αὐτὸν
ἀπιθάνως
καὶ
μηδὲν
ἦθος
|
ἐνσημαινόμενος |
ἀλλ'
ὥσπερ
ἀπαριθμῶν,
(εἰκότως,
οἶμαι, |
[110] |
λόγους
ὡς
εἰς
τὴν
ἤπειρον
|
διαβησόμενος |
καὶ
βασιλεῖ
πολεμήσων.
~Ὅπου
δ' |
[90] |
αὐτὰς
διανοίας
εἱλόμην
μὴ
πονεῖν
|
γλιχόμενος |
τὰ
δεδηλωμένα
καλῶς
ἑτέρως
εἰπεῖν· |
[100] |
τὴν
ἤπειρον,
ἐκεῖνός
τ'
ἂν
|
ἄσμενος |
ἴδοι
βοηθὸν
ἥκειν
αὑτῷ
σε |
[140] |
εὐεργεσίαις
ἐν
ἅπασι
τοῖς
Ἕλλησι
|
πεπολιτευμένος, |
ταῖς
δὲ
στρατηγίαις
τοὺς
βαρβάρους |
[70] |
οὖσαν
ἐφ'
οἷς
σὺ
τυγχάνεις
|
εἰσηγούμενος, |
μηδεὶς
δ'
ὀλιγώρως
ἔχῃ
τῶν |
[20] |
τὴν
διάνοιαν
ἐξετάζῃς,
μὴ
πάρεργον
|
ποιούμενος |
μηδὲ
μετὰ
ῥᾳθυμίας
ἀλλὰ
μετὰ |
[60] |
μὲν
δόξης
τυχὼν,
οὐ
μὴν
|
ἐπαινούμενος |
ὑφ'
ἁπάντων.
Κόνων
δ'
οὐ |
[10] |
οὐδ'
ἀνοήτους,
ἀλλ'
οἷς
ἐκεῖνος
|
ἀνακοινούμενος |
οὐκ
ἐλάττω
τὴν
βασιλείαν
πεποίηκεν, |
[90] |
λόγον
ἐλθεῖν,
καὶ
τούτοις
μὲν
|
ὑπισχνούμενος |
μεγάλας
δωρεὰς
δώσειν,
τοῖς
δ' |
[20] |
μετεσχηκέναι
φασίν.
Μετὰ
γὰρ
τούτων
|
σκοπούμενος |
μᾶλλον
ἢ
μετὰ
τῆς
τῶν |
[130] |
ἐπαινοῖεν,
ὅτι
τῇ
δυνάμει
ταύτῃ
|
χρώμενος, |
ἣν
ἔχων
τυγχάνω,
διατετέλεκα
πάντα |
[70] |
τοῖς
αὐτοῖς
ἄν
τις
λόγοις
|
χρώμενος |
τοὺς
μὲν
βλάψειεν,
τοὺς
δ' |
[130] |
ἐπὶ
δουλείᾳ,
ταύτην
ὑπ'
ἀνδρὸς
|
Ἕλληνος |
καὶ
περὶ
τοὺς
πολέμους
πολλὴν |
[120] |
οὖν
ἀνδρὸς
μέγα
φρονοῦντος
καὶ
|
φιλέλληνος |
καὶ
πορρωτέρω
τῶν
ἄλλων
τῇ |
[10] |
ἄνδρας
οὐδ'
ἀνοήτους,
ἀλλ'
οἷς
|
ἐκεῖνος |
ἀνακοινούμενος
οὐκ
ἐλάττω
τὴν
βασιλείαν |
[110] |
μάλιστα
σύμμετρον
τοῖς
νῦν
λεγομένοις.
|
(Ἐκεῖνος |
γὰρ
ὁρῶν
τὴν
Ἑλλάδα
πολέμων |
[110] |
δ'
ἐκ
τῶν
Ἰάσονι
συμβάντων.
|
Ἐκεῖνος |
γὰρ
οὐδὲν
τοιοῦτον
οἷον
σὺ |
[50] |
δὲ
πρῶτον
τὰ
περὶ
Ἀλκιβιάδην.
|
Ἐκεῖνος |
γὰρ
φυγὼν
παρ'
ἡμῶν
καὶ |
[70] |
καὶ
τὴν
μὲν
εὔνοιαν,
ἣν
|
ἐκεῖνος |
κατέλιπεν
τοῖς
ἐξ
αὑτοῦ
γεγενημένοις, |
[60] |
ἐλάμβανον,
οὐκ
ἂν
ἐξελεγχθείη
ψευδόμενος.
|
Ἐκεῖνος |
μὲν
οὖν
τηλικούτων
κακῶν
αἴτιος |
[100] |
σὺ
διαβαίης
εἰς
τὴν
ἤπειρον,
|
ἐκεῖνός |
τ'
ἂν
ἄσμενος
ἴδοι
βοηθὸν |
[80] |
χάλεπον
τυχεῖν
τούτων,
ἢν
ἐθελήσῃς
|
κοινὸς |
ἅπασιν
γενέσθαι
καὶ
παύσῃ
ταῖς |
[10] |
καὶ
πρότερον
ἐνόμιζεν
αὑτὸν
εἶναί
|
τινος |
πρὸς
τὸ
φρονεῖν
καταδεέστερον,
νῦν |
[20] |
προειρημένων
ἁπάντων
ἔρημος
γένηται
καὶ
|
γυμνὸς, |
ἀναγιγνώσκῃ
δέ
τις
αὐτὸν
ἀπιθάνως |
[70] |
τούτοις
ἐπιβουλεύων
ὑπὲρ
ὧν
ὁ
|
πρόγονος |
αὐτοῦ
προείλετο
κινδυνεύειν,
καὶ
τὴν |
[110] |
γνώμην
ἕξουσιν.
Χρὴ
δὲ
τοὺς
|
μείζονος |
δόξης
τῶν
ἄλλων
ἐπιθυμοῦντας
περιβάλλεσθαι |
[130] |
τοὺς
μὲν
τιμῆς
ἐπιθυμοῦντας
ἀεὶ
|
μείζονος |
ἧς
ἔχουσιν
ὑπὸ
πάντων
ἐπαινουμένους, |
[0] |
(πλὴν
εἰ
σὺ
μὲν
πεισθείης
|
πλείονος |
ἀξίαν
ἔσεσθαί
σοι
τὴν
τῆς |
[70] |
φλαῦρον,
ἀλλ'
ἀνδρωδέστερον
αὐτὸν
καὶ
|
πλείονος |
ἄξιον
δοκεῖν
εἶναι
ποιήσειεν·
εἰ |
[90] |
ὁρῶν
τοῖς
ἐμοῖς
χρωμένους
αὐτὸς
|
μόνος |
ἀπειχόμην
τῶν
ὑπ'
ἐμοῦ
πρότερον |
[100] |
γεγενῆσθαι
πολὺ
τῶν
ἄλλων
ἐξηλλαγμένην·
|
μόνος |
γὰρ
τῶν
Ἑλλήνων
οὐχ
ὁμοφύλου |
[100] |
οὐχ
ὁμοφύλου
γένους
ἄρχειν
ἀξιώσας,
|
μόνος |
καὶ
διαφυγεῖν
ἠδυνήθη
τοὺς
κινδύνους |
[40] |
οὐδὲν
ἄτοπον
εἰ
καὶ
ταῦτα
|
μόνος |
συστῆσαι
δυνηθείης.
Χρὴ
δὲ
τοὺς |
[40] |
ἄρχοντες
τῶν
Ἑλλήνων,
οὐ
πολὺς
|
χρόνος |
ἐξ
οὗ,
καὶ
κατὰ
γῆν |
[60] |
δὲ
δεδυστυχηκὼς,
Διονύσιος
δ'
οὐκ
|
ἔνδοξος |
ὢν,
Κῦρος
δ'
οὕτως
οἰκτρᾶς |
[140] |
τὸν
Ταντάλου
πλοῦτον
καὶ
τὴν
|
Πέλοπος |
ἀρχὴν
καὶ
τὴν
Εὐρυσθέως
δύναμιν |
[0] |
~ΙΣΟΚΡΑΤΟΥΣ
|
ΦΙΛΙΠΠΟΣ. |
(Μὴ
θαυμάσῃς,
ὦ
Φίλιππε,
δίοτι |
[10] |
ἡλικίας
τῆς
ἐμῆς
δεόμενον
ἀλλ'
|
ἀνδρὸς |
ἀνθοῦσαν
τὴν
ἀκμὴν
ἔχοντος
καὶ |
[130] |
συναχθεῖσαν
ἐπὶ
δουλείᾳ,
ταύτην
ὑπ'
|
ἀνδρὸς |
Ἕλληνος
καὶ
περὶ
τοὺς
πολέμους |
[120] |
ἅπασιν
ἡμῖν
αὐξανόμενον.
(Ἔστιν
οὖν
|
ἀνδρὸς |
μέγα
φρονοῦντος
καὶ
φιλέλληνος
καὶ |
[60] |
Καίτοι
τίς
ἂν
προσεδόκησεν
ὑπ'
|
ἀνδρὸς |
οὕτω
ταπεινῶς
πράξαντος
ἀναστραφήσεσθαι
τὰ |
[80] |
ἔσει
πιστὸς,
τοῖς
δὲ
βαρβάροις
|
φοβερός. |
(Καὶ
μὴ
θαυμάσῃς,
ἅπερ
ἐπέστειλα |
[40] |
τῶν
Ἑλλήνων
συμφορὰς,
οὐδὲν
ἂν
|
μέρος |
οὖσαι
φανεῖεν
τῶν
διὰ
Θηβαίους |
[50] |
ἠπείλουν,
τὴν
δ'
ἡμετέραν
πόλιν
|
μέρος |
τι
τῆς
χῶρας
ἀπεστέρουν,
Εὔβοιαν |
[110] |
αὐτῶν·
~ἐφ'
ὃν
εἰ
μὲν
|
νεώτερος |
ὢν
ἐπέστην,
ῥᾳδίως
ἂν
ἐπέδειξα |
[20] |
κεκοσμήκαμεν
αὐτὸν,
αἷς
αὐτός
τε
|
νεώτερος |
ὢν
ἐχρώμην
καὶ
τοῖς
ἄλλοις |
[30] |
ἐμοὶ
δὲ
νῦν
εἰπεῖν
οὐ
|
καιρός |
τοῖς
δὲ
παισὶ
τοῖς
ἐκείνου |
[40] |
εἴτε
πολεμικῶς
αἱ
πόλεις
αὗται
|
πρὸς |
ἀλλήλας
ἔχουσιν,
εἰ
διεξέλθοιμεν
μήτε |
[110] |
ταῦτα
καὶ
διαλλάξας
τὰς
πόλεις
|
πρὸς |
ἀλλήλας,
ὑπέδειξε
τοῖς
ἐπιγιγνομένοις
μεθ' |
[30] |
χρόνον
πλεονεκτεῖν
οὐδέποτ'
ἂν
ἰσομοιρῆσαι
|
πρὸς |
ἀλλήλους.
~Ἐγὼ
δ'
ὅτε
μὲν |
[130] |
ὑπὸ
πάντων
ἐπαινουμένους,
τοὺς
δὲ
|
πρὸς |
ἄλλο
τι
τῶν
ὄντων
ἀπλήστως |
[120] |
πόλιν.
(Ἐγὼ
δ'
εἰ
μὲν
|
πρὸς |
ἄλλους
τινὰς
πρότερον
ἐπεχείρουν
διαλέγεσθαι |
[10] |
μὲν
ταῖς
πανηγύρεσιν
ἐνοχλεῖν
καὶ
|
πρὸς |
ἅπαντας
λέγειν
τοὺς
συντρέχοντας
ἐν |
[100] |
σοι
παραινῶ
προσέχειν
τὸν
νοῦν,
|
πρὸς |
ἁπάσας
οἰκείως
εἶχεν·
ὅ
τε |
[50] |
εἶναι
βίᾳ
κατελθεῖν
προείλετο
πολεμεῖν
|
πρὸς |
αὐτήν.
(Καθ'
ἕκαστον
μὲν
οὖν |
[40] |
ἀλλ'
ἐν
μέση
τῇ
πόλει
|
πρὸς |
αὐτοῖς
τοῖς
ἀρχείοις
περὶ
παίδων |
[100] |
οὐκ
ἂν
ἀκούσας
παροξυνθείη
πολεμεῖν
|
πρὸς |
αὐτόν;
Αἴγυπτος
γὰρ
ἀφειστήκει
μὲν |
[100] |
χρήσιμον,
σοὶ
δ'
ἢν
πολεμεῖν
|
πρὸς |
αὐτὸν
βουληθῇς
συμφόρως
ἕξειν.
(Καὶ |
[100] |
μὲν
τὸν
ἀδελφὸν,
πολεμήσασαν
δὲ
|
πρὸς |
αὑτὸν,
ἅπαντα
δὲ
τὸν
χρόνον |
[20] |
πρότερον
ἐπάρχοντας
Μακεδονίας
οὕτως
οἰκείως
|
πρὸς |
αὑτὸν
διακεῖσθαι
πεποίηκεν
ὥσθ'
ἑκάστους |
[140] |
οὖν
ἐξετάσας
ἅπαντα
καὶ
διελθὼν
|
πρὸς |
αὑτὸν,
ἢν
μέν
τι
τῶν |
[10] |
τι
προὔργου.
Δηλώσαντος
γάρ
μου
|
πρὸς |
αὐτοὺς
ὅτι
μέλλω
σοι
λόγον |
[80] |
μὲν
τῶν
πόλεων
οἰκείως
ἔχων,
|
πρὸς |
δὲ
τὰς
ἀλλοτρίως
διακείμενος,
ἔτι |
[0] |
εἰς
οἷονπερ
Λακεδαιμόνιον
Κυρηναίους
ἀπῴκισαν·
|
(πρὸς |
δὲ
τούτοις,
εἰ
σὺ
μὲν |
[40] |
ζῆν
ἡττηθέντες
ὧν
πρότερον
ἐδέσποζον.
|
(Πρὸς |
δὲ
τούτοις
ἐπεῖδον
Πελοποννησίους
ἅπαντας |
[10] |
ὅ
τι
ἂν
ἡγῇ
συμφέρειν,
|
πρὸς |
δὲ
τούτοις
καὶ
πλοῦτον
καὶ |
[120] |
τινες,
ἀπὸ
Κιλικίας
μέχρι
Σινώπης,
|
πρὸς |
δὲ
τούτοις
κτίσαι
πόλεις
ἐπὶ |
[80] |
μὴ
θαυμάσῃς,
ἅπερ
ἐπέστειλα
καὶ
|
πρὸς |
Διονύσιον
τὴν
τυραννίδα
κτησάμενον,
εἰ |
[140] |
πόλεις
εἷλεν,
πῶς
οὐκ
ἂν
|
πρὸς |
ἕκαστον
αὐτῶν
ἀντιπαραβάλλων
ῥᾳδίως
ἂν |
[20] |
πάλιν
ὡς
ἀναλαβὼν
ἐμαυτὸν
ἀντεῖπον
|
πρὸς |
ἕκαστον
τῶν
ῥηθέντων,
παραλείψω,
μὴ |
[120] |
ἄλλων
προστῆναι
τοῦ
πολέμου
τοῦ
|
πρὸς |
ἐκεῖνον.
Προσήκει
δὲ
τοῖς
μὲν |
[40] |
ποιῆσαι
τὴν
Σπάρτην,
ἡμεῖς
καὶ
|
πρὸς |
ἐκείνους
μόνοι
τῶν
Ἑλλήνων
ποιησάμενοι |
[0] |
ἐπιθυμήσειεν·
(διεξιὼν
δὲ
περὶ
τούτων
|
πρὸς |
ἐμαυτὸν
εὕρισκον
οὐδαμῶς
ἂν
ἄλλως |
[20] |
καὶ
κατεπειγόντων
ῥητορεύεσθαι,
τοὺς
δὲ
|
πρὸς |
ἐπίδειξιν
καὶ
πρὸς
ἐργολαβίαν
γεγράφθαι. |
[20] |
τοὺς
δὲ
πρὸς
ἐπίδειξιν
καὶ
|
πρὸς |
ἐργολαβίαν
γεγράφθαι.
(Καὶ
ταῦτ'
οὐκ |
[90] |
διαπεπραγμένον,
περὶ
ὧν
εἰ
μὲν
|
πρὸς |
ἑτέρους
τοὺς
λόγους
ἐποιούμην,
καλῶς |
[120] |
ἐξὸν
ἡμῖν
τἀκείνων
ἀδεῶς
ἔχειν,
|
πρὸς |
ἡμᾶς
τ'
αὐτοὺς
περὶ
μικρῶν |
[50] |
δὲ
διαφέρουσιν
ὅσον
ἐκεῖνοι
μὲν
|
πρὸς |
ἥττους
αὑτῶν,
οὗτοι
δὲ
πρὸς |
[50] |
πρὸς
ἥττους
αὑτῶν,
οὗτοι
δὲ
|
πρὸς |
κρείττους·
ὃ
πάντες
ἂν
ὁμολογήσειαν |
[80] |
διείλεγμαι
τῶν
ἄλλων.
Ἐγὼ
γὰρ
|
πρὸς |
μὲν
τὸ
πολιτεύεσθαι
πάντων
ἀφυέστατος |
[30] |
ἔδει
μὲν
μηδέποτέ
σοι
μηδὲ
|
πρὸς |
μίαν
αὐτῶν
γενέσθαι
διαφοράν.
Ἀλλὰ |
[40] |
ὑπερβολὴ
γένοιτο
τῆς
ἔχθρας
τῆς
|
πρὸς |
Ξέρξην
τοῖς
Ἕλλησι
γενομένης;
Οὗ |
[130] |
οὐδεὶς
τῶν
τὴν
Εὐρώπην
κατοικησάντων,
|
πρὸς |
ὃν
δὲ
πολεμήσεις,
οὕτω
σφόδρα |
[90] |
σοί
τε
συμβουλεύω
στρατεύειν
καὶ
|
πρὸς |
ὃν
Κλέαρχος
ἐπολέμησεν,
ἵν'
ἑκατέρου |
[10] |
λέγειν
τοὺς
συντρέχοντας
ἐν
αὐταῖς
|
πρὸς |
οὐδένα
λέγειν
ἐστὶν,
ἀλλ'
ὁμοίως |
[110] |
ἐπιγιγνομένοις
μεθ'
ὧν
χρὴ
καὶ
|
πρὸς |
οὓς
δεῖ
τοὺς
πολέμους
ἐκφέρειν. |
[40] |
Θηβαίων
εἰς
τὴν
αὑτῶν
εἰσβαλόντας,
|
πρὸς |
οὓς
ἠναγκάσθησαν
διακινδυνεύειν
οὐκ
ἐν |
[110] |
μετὰ
τῶν
Ἑλλήνων
ἐπὶ
τούτους
|
πρὸς |
οὓς
προσήκει
τοὺς
ἀφ'
Ἡρακλέους |
[10] |
τύχης
δεδομένην
καὶ
πρέσβεις
πέμπειν
|
πρὸς |
οὕστινας
ἂν
βουληθῇς
καὶ
δέχεσθαι |
[90] |
ἐποιούμην,
καλῶς
ἂν
εἶχε
διελθεῖν,
|
πρὸς |
σὲ
δὲ
διαλεγόμενος,
εἰ
τὰς |
[80] |
βαρβάρους,
ὅταν
ἴδωμεν
αὐτὰς
ὁμονοούσας,
|
πρὸς |
σὲ
δὲ
νῦν
ποιήσομαι
τοὺς |
[80] |
τούς
θ'
ἑταίρους
τοὺς
σοὺς
|
πρὸς |
σὲ
διακειμένους.
Ἔστιν
δ'
οὐ |
[10] |
τίς
ἐστιν.
(Οὐκ
ὀκνήσω
δὲ
|
πρὸς |
σὲ
κατειπεῖν,
ἐφ'
οἷς
ἐλύπησάν |
[10] |
φιλότιμος
ὥστ'
ἠβουλήθην
ἅμα
τοῖς
|
πρὸς |
σὲ
λεγομένοις
καὶ
τοῖς
μετ' |
[0] |
μοι
παρούσης
ἐπεθέμην
γράφειν
τὸν
|
πρὸς |
σὲ
λόγον,
ἀλλ'
εἰκότως
καὶ |
[130] |
ὑπάρχουσαν
εὐδαιμονίαν.
(Διόπερ
καὶ
νῦν
|
πρὸς |
σὲ
ποιοῦμαι
τοὺς
λόγους,
οὐκ |
[0] |
ποιήσομαι
τὴν
ἀρχὴν
οὐ
τοῦ
|
πρὸς |
σὲ
ῥηθησομένου
καὶ
νῦν
δειχθήσεσθαι |
[0] |
πόλεσιν
ταῖς
μεγίσταις
διαλυσαμέναις
τὰ
|
πρὸς |
σφᾶς
αὐτὰς
εἰς
τὴν
Ἀσίαν |
[100] |
Ὅ
τε
γὰρ
πατήρ
σου
|
πρὸς |
τὰς
πόλεις
ταύτας
αἷς
σοι |
[100] |
ἐπιθυμήσας,
οὐχ
ὁμοίως
ἐβουλεύσατο
τοῖς
|
πρὸς |
τὰς
τοιαύτας
φιλοτιμίας
ὁρμωμένοις.
(Οἱ |
[130] |
τῆς
ψυχῆς.
(Ἀλλὰ
γὰρ
οὐ
|
πρὸς |
τὰς
τούτων
κτήσεις
ἀποβλέψας
ποιοῦμαι |
[50] |
οὔτ'
ἂν
διελθεῖν
ἀκριβῶς
δύναιτο,
|
πρός |
τε
τὸ
παρὸν
ἴσως
ἂν |
[110] |
τοσοῦτον
διήνεγκε
τῇ
στρατηγίᾳ
τῶν
|
πρὸς |
τὴν
αὐτὴν
ταύτην
ὕστερον
πολεμησάντων, |
[20] |
ἐκεῖνον
τὰς
μὲν
ταῖς
εὐεργεσίαις
|
πρὸς |
τὴν
αὑτοῦ
συμμαχίαν
προσῆκται,
τὰς |
[60] |
τολμήσας
ἅπαντα
πράττειν
τὰ
φέροντα
|
πρὸς |
τὴν
δύναμιν
ταύτην,
κατέσχε
μὲν |
[30] |
γὰρ
ὑποστᾶσα
τοὺς
μεγίστους
κινδύνους
|
πρὸς |
τὴν
Εὐρυσθέως
δύναμιν
ἐκεῖνόν
τε |
[120] |
ἐπεχείρουν
διαλέγεσθαι
περὶ
τούτων
ἢ
|
πρὸς |
τὴν
πατρίδα
τὴν
αὑτοῦ
τὴν |
[30] |
ὠφελεῖν.
(Χωρὶς
δὲ
τούτων
εἰ
|
πρός |
τινας
αὐτῶν
ἀηδές
τί
σοι |
[40] |
στρατεύοντες
ἐπί
τινας
ἢ
μαχόμενοι
|
πρός |
τινας
ἢ
βοηθοῦντες
τοῖς
ἀπολλυμένοις |
[80] |
τι
ἂν
ὑποπέσῃ
καὶ
συμφέρῃ
|
πρὸς |
τὸ
πεῖσαί
σε
ταῦτα
πράττειν. |
[10] |
πρότερον
ἐνόμιζεν
αὑτὸν
εἶναί
τινος
|
πρὸς |
τὸ
φρονεῖν
καταδεέστερον,
νῦν
διὰ |
[80] |
καταδεέστερον
τύχω
διαλεχθείς.
Καὶ
γὰρ
|
πρὸς |
τοῖς
ἄλλοις
ὁ
λόγος
ὁ |
[80] |
λέγοντας
ὡς
ὅσοι
περ
ἐπεχείρησαν
|
πρὸς |
τὸν
βασιλέα
πολεμεῖν,
ἅπασιν
συνέπεσεν |
[80] |
ὀρθῶς
βουλευομένους
μὴ
πρότερον
ἐκφέρειν
|
πρὸς |
τὸν
βασιλέα
πόλεμον
πρὶν
ἂν |
[130] |
ἁπάντων
τὰ
συντείνοντα
καὶ
προτρέποντα
|
πρὸς |
τὸν
πόλεμον
τοῦτον·
οὕτω
γὰρ |
[80] |
Ἕλληνας
ὥσπερ
ὁρᾷς
Λακεδαιμονίους
τε
|
πρὸς |
τοὺς
αὑτῶν
βασιλέας
ἔχοντας
τούς |
[40] |
λέγειν
τὰ
παλαιὰ
καὶ
τὰ
|
πρὸς |
τοὺς
βαρβάρους;
Ἀλλ'
εἴ
τις |
[120] |
διανοίᾳ
καθορῶντος,
ἀποχρησάμενον
τοῖς
τοιούτοις
|
πρὸς |
τοὺς
βαρβάρους
καὶ
χώραν
ἀποτεμόμενον |
[80] |
τότε
συμβουλεύσομεν
ὡς
χρὴ
πολεμεῖν
|
πρὸς |
τοὺς
βαρβάρους,
ὅταν
ἴδωμεν
αὐτὰς |
[10] |
Ἕλληνας
συμφέρον,
τὸ
δὲ
βιάζεσθαι
|
πρὸς |
τοὺς
βαρβάρους
χρήσιμον.
Ἡ
μὲν |
[120] |
οὐδὲ
προϋπάρξαι
τῆς
ἔχθρας
τῆς
|
πρὸς |
τοὺς
Ἕλληνας,
ἡμεῖς
δ'
οὐδ' |
[10] |
ἔστι
δὲ
τὸ
μὲν
πείθειν
|
πρὸς |
τοὺς
Ἕλληνας
συμφέρον,
τὸ
δὲ |
[80] |
περὶ
ὧν
σοὶ
πρακτέον
ἐστὶν
|
πρὸς |
τοὺς
Ἕλληνας
σχεδὸν
ἀκήκοας,
περὶ |
[50] |
ἐξ
οὗπερ
τὴν
πόλιν
οἰκοῦσιν,
|
πρὸς |
τοὺς
ὁμόρους,
ὥσπερ
Λακεδαιμόνιοι,
τοσοῦτον |
[30] |
εὑρήσεις
γὰρ
ἑκάστῃ
πολλὴν
φιλίαν
|
πρὸς |
ὑμᾶς
καὶ
μεγάλας
εὐεργεσίας
ὑπαρχούσας. |
[50] |
διατελοῦσιν
μὴ
Θηβαῖοι
διαλυσάμενοι
τὰ
|
πρὸς |
Φωκέας
πάλιν
ἐπανελθόντες
μείζοσιν
αὐτοὺς |
[50] |
καὶ
θαλάττης
ἄρξοντες.
(Τελευτῶντες
δὲ
|
πρὸς |
Φωκέας
πόλεμον
ἐξήνεγκαν
ὡς
τῶν |
[10] |
γνοὺς
διαλεχθῆναι
σοὶ
προειλόμην,
οὐ
|
πρὸς |
χάριν
ἐκλεξάμενος,
καίτοι
πρὸ
πολλοῦ |
[60] |
βαρβάρων,
ἐκτεθεὶς
μὲν
ὑπὸ
τῆς
|
μητρὸς |
εἰς
τὴν
ὁδὸν,
ἀναιρεθεὶς
δ' |
[60] |
Διονύσιος
δ'
οὐκ
ἔνδοξος
ὢν,
|
Κῦρος |
δ'
οὕτως
οἰκτρᾶς
αὐτῷ
τῆς |
[60] |
πρὸ
ἐκείνου
γενομένων.
(Ἔτι
τοίνυν
|
Κῦρος, |
ἵνα
μνησθῶμεν
καὶ
περὶ
τῶν |
[90] |
τοιαῦτα
διαφεύγειν,
(σοὶ
δὲ
συμβουλεύων
|
μωρὸς |
ἂν
ἦν
εἰ
περὶ
τὴν |
[20] |
ὡμολόγουν
δὲ
μηδενὸς
πώποτε
τοσοῦτον
|
πράγματος |
διαμαρτεῖν,
ἔσπευδον
δὲ
μᾶλλον
ἠγὼ |
[80] |
καὶ
λοιδορεῖσθαι
τοῖς
ἐπὶ
τοῦ
|
βήματος |
καλινδουμένοις·
(τοῦ
δὲ
φρονεῖν
εὖ |
[120] |
λεγομένων
ἢ
τῶν
ἐπὶ
τοῦ
|
βήματος |
μαινομένων
ἐκείνην
μὲν
εἴασα,
τῆς |
[100] |
ἐπιβουλεύουσαν
καὶ
βουλομένην
τοῦ
τε
|
σώματος |
αὐτοῦ
καὶ
τῶν
χρημάτων
ἁπάντων |
[110] |
ἢ
τῇ
ῥώμῃ
τῇ
τοῦ
|
σώματος· |
νῦν
δ'
ἐπελθὼν
ἐπ'
αὐτὸν |
[110] |
ὀλίγων
στρατεύσας
ῥᾳδίως
αὐτὴν
κατὰ
|
κράτος |
εἷλεν.
Καὶ
μετὰ
ταῦτα
τοὺς |
[60] |
πολλὰς
πόλεις
τῶν
Ἑλληνίδων
κατὰ
|
κράτος |
ἑλεῖν·
τὰ
μὲν
γὰρ
τοιαῦτα |
[80] |
πρὸς
μὲν
τὸ
πολιτεύεσθαι
πάντων
|
ἀφυέστατος |
ἐγενόμην
τῶν
πολιτῶν·
οὔτε
γὰρ |
[100] |
ἢ
πάντων
γ'
ἂν
εἴη
|
σχετλιώτατος, |
εἰ
μὴ
βούλοιτο
καταλελύσθαι
ταύτην |
[80] |
Ἀγησίλαος
ὁ
δόξας
εἶναι
Λακεδαιμονίων
|
φρονιμώτατος |
ὠλιγώρησεν,
(οὐ
διὰ
κακίαν,
ἀλλὰ |
[90] |
πράξεις
σοι
διεξιοίην,
δικαίως
ἂν
|
ἀνόητος |
ἅμα
καὶ
περίεργος
εἶναι
δοκοίην. |
[40] |
δὲ
καὶ
φέρονται
καὶ
τῆς
|
νυκτὸς |
καὶ
τῆς
ἡμέρας
ὑπὸ
τῶν |
[60] |
προσεδόκησεν
ὑπ'
ἀνδρὸς
οὕτω
ταπεινῶς
|
πράξαντος |
ἀναστραφήσεσθαι
τὰ
τῆς
Ἑλλάδος
πράγματα |
[110] |
(Καὶ
μὴ
θαυμάσῃς
εἰ
διὰ
|
παντός |
σε
τοῦ
λόγου
πειρῶμαι
προτρέπειν |
[10] |
χρήσιμον.
Ἡ
μὲν
οὖν
περιβολὴ
|
παντὸς |
τοῦ
λόγου
τοιαύτη
τίς
ἐστιν. |
[80] |
οὖν
ἀρχὴν
τοῦ
λόγου
τοῦ
|
σύμπαντος |
οἶμαι
πεποιῆσθαι
ταύτην,
ἥνπερ
προσήκει |
[90] |
μᾶλλον
ἔτι
δουλεύσειν,
βασιλέως
δὲ
|
κρατήσαντος |
ἀπαλλαγήσεσθαι
τῶν
κακῶν
τῶν
παρόντων· |
[90] |
φυλάξασθαι,
τοῦ
τε
στρατοπέδου
τοῦ
|
κρατήσαντος |
τὴν
ἐκείνου
δύναμιν
ῥᾴδιον
πολὺ |
[10] |
οἶμαι
γὰρ
ἔσεσθαί
τι
προὔργου.
|
Δηλώσαντος |
γάρ
μου
πρὸς
αὐτοὺς
ὅτι |
[60] |
τί
δεῖ
τὰ
πλείω
λέγειν;
|
Συστάντος |
γὰρ
αὐτῷ
ναυτικοῦ
περὶ
Ῥόδον |
[20] |
οἴει
πολλὴν
μωρίαν
καταγνώσεσθαι
τοῦ
|
πέμψαντος |
τὸ
βιβλίον
καὶ
πολὺ
διεψεῦσθαι |
[0] |
πολλῶν
λεγομένων
ἤλπισαν,
ὅσοιπερ
ἤκουσαν,
|
διαδοθέντος |
τοῦ
λόγου
διαλύσεσθαι
τὸν
πόλεμον |
[20] |
Πλὴν
οὐ
πολλαῖς
ἡμέραις
ὕστερον
|
ἐπιτελεσθέντος |
τοῦ
λόγου
καὶ
δειχθέντος
αὐτοῖς |
[80] |
χρόνου
τοῦ
περὶ
τὸν
λόγον
|
διατριφθέντος |
ἀξίως
φαίνωμαι
διεξιών·
νῦν
δὲ |
[20] |
ὕστερον
ἐπιτελεσθέντος
τοῦ
λόγου
καὶ
|
δειχθέντος |
αὐτοῖς
τοσοῦτον
μετέπεσον
ὥστ'
ᾐσχύνοντο |
[0] |
μέλλοντος,
ἀλλὰ
τοῦ
περὶ
Ἀμφιπόλεως
|
γραφέντος. |
Περὶ
οὗ
μικρὰ
βούλομαι
προειπεῖν, |
[0] |
ἂν
ἐκεῖνοι
τὴν
αἰτίαν
ἔχοιεν·
|
ὄντος |
δ'
οὖν
ἐμοῦ
περὶ
τὴν |
[20] |
τῆς
τε
δόξης
τῆς
τοῦ
|
λέγοντος |
καὶ
τῆς
φωνῆς
καὶ
τῶν |
[150] |
αἰτίαν
δι'
ἣν,
πλεονάκις
τοῦ
|
δέοντος |
εἴρηκα.
(Λοιπὸν
οὖν
ἐστὶν
τὰ |
[40] |
ταῖς
διαλλαγαῖς,
τοῦ
δὲ
συμφέροντος
|
πείθοντος, |
τῶν
δὲ
παρόντων
κακῶν
ἀναγκαζόντων. |
[0] |
σὲ
ῥηθησομένου
καὶ
νῦν
δειχθήσεσθαι
|
μέλλοντος, |
ἀλλὰ
τοῦ
περὶ
Ἀμφιπόλεως
γραφέντος. |
[10] |
τὴν
φύσιν
πολὺ
τῶν
ἄλλων
|
διαφέροντος, |
(ὁρῶν
δ'
ὅτι
χαλεπόν
ἐστιν |
[40] |
ἐπιστατοῦντος
ταῖς
διαλλαγαῖς,
τοῦ
δὲ
|
συμφέροντος |
πείθοντος,
τῶν
δὲ
παρόντων
κακῶν |
[30] |
δὲ
κακῶς
ἀλλήλους
διαθῶσιν,
οὐδενὸς
|
διαλύοντος |
αὐτοὶ
διέστησαν.
Ὅπερ
οἶμαι
καὶ |
[10] |
ἀλλ'
ἀνδρὸς
ἀνθοῦσαν
τὴν
ἀκμὴν
|
ἔχοντος |
καὶ
τὴν
φύσιν
πολὺ
τῶν |
[130] |
περὶ
τοὺς
πολέμους
πολλὴν
ἐμπειρίαν
|
ἔχοντος |
μὴ
νομίζουσιν
ἂν
ἐπ'
ἐλευθερίᾳ |
[120] |
αὐξανόμενον.
(Ἔστιν
οὖν
ἀνδρὸς
μέγα
|
φρονοῦντος |
καὶ
φιλέλληνος
καὶ
πορρωτέρω
τῶν |
[40] |
ἄλλως
τε
καὶ
σοῦ
μὲν
|
ἐπιστατοῦντος |
ταῖς
διαλλαγαῖς,
τοῦ
δὲ
συμφέροντος |
[120] |
πορρωτέρω
τῶν
ἄλλων
τῇ
διανοίᾳ
|
καθορῶντος, |
ἀποχρησάμενον
τοῖς
τοιούτοις
πρὸς
τοὺς |
[100] |
ἀκούσας
παροξυνθείη
πολεμεῖν
πρὸς
αὐτόν;
|
Αἴγυπτος |
γὰρ
ἀφειστήκει
μὲν
καὶ
κατ' |
[40] |
(Πολλῆς
οὖν
ἀνοίας
ἂν
εἴη
|
μεστὸς, |
εἴ
τις
ὁρῶν
τηλικαύτας
μεταβολὰς |
[80] |
ὧν
τοῖς
μὲν
Ἕλλησιν
ἔσει
|
πιστὸς, |
τοῖς
δὲ
βαρβάροις
φοβερός.
(Καὶ |
[60] |
ἐφ'
ἥν
σε
τυγχάνω
παρακαλῶν
|
πολλοστὸς |
ὢν
Συρακοσίων
καὶ
τῷ
γένει |
[110] |
λεγομένοις
τυχεῖν
δόξης
(οἵας
ἂν
|
αὐτὸς |
βουληθῇς·
ῥᾴδιον
γάρ
ἐστιν
ἐκ |
[20] |
Παίονας
κατέστραπται
καὶ
πάντας
ὑπηκόους
|
αὐτὸς |
εἴληφεν;
Τοῦ
δ'
Ἰλλυριῶν
πλήθους |
[100] |
καταλιπόντα
τὰς
αὐτὰς
τιμὰς
ἅσπερ
|
αὐτὸς |
εἶχεν.
(Περὶ
τοίνυν
Ἡρακλέους
οἱ |
[0] |
παραδοὺς
τὴν
χώραν
ἡμῖν
ταύτην
|
αὐτὸς |
ἔργῳ
κρατήσεις
αὐτῆς
καὶ
προσέτι |
[90] |
ἄλλους
ὁρῶν
τοῖς
ἐμοῖς
χρωμένους
|
αὐτὸς |
μόνος
ἀπειχόμην
τῶν
ὑπ'
ἐμοῦ |
[100] |
ἀλλ'
ἐφοβοῦντο
μή
ποτε
βασιλεὺς
|
αὐτὸς |
ποιησάμενος
στρατείαν
κρατήσειεν
καὶ
τῆς |
[120] |
ἄλλων
εὐδοκιμήσεις,
καὶ
δικαίως
ἤνπερ
|
αὐτός |
τ'
ἐπὶ
ταῦθ'
ὁρμήσῃς
καὶ |
[20] |
καὶ
ποικιλίαις
κεκοσμήκαμεν
αὐτὸν,
αἷς
|
αὐτός |
τε
νεώτερος
ὢν
ἐχρώμην
καὶ |
[100] |
ἄλλης
παρασκευῆς
ἁπάσης·
νῦν
δ'
|
οὗτος |
ἀπήλλαξεν
αὐτοὺς
τοῦ
δέους
τούτου. |
[90] |
καὶ
πάλιν
τὴν
Λακεδαιμονίων
κατεπολέμησεν,
|
οὗτος |
δ'
οὐδενὸς
πώποτε
τῶν
στρατευμάτων |
[100] |
Ἑλλήνων
ἐν
ταῖς
συνθήκαις
ἐξέλαβεν,
|
οὗτος |
δὲ
τοσούτου
δεῖ
τῶν
ἄλλων |
[130] |
εἰρημένους·
μᾶλλον
γὰρ
ἂν
ἀξιόχρεως
|
οὗτος |
ἔδοξεν
εἶναι
τῆς
ὑποθέσεως.
Οὐ |
[60] |
μόνον
ὑπὸ
τῶν
ἄλλων
ἔσει
|
ζηλωτὸς, |
ἀλλὰ
καὶ
σαυτὸν
μακαριεῖς.
Τίς |
[90] |
συμβουλεύω
στρατεύειν
καὶ
πρὸς
ὃν
|
Κλέαρχος |
ἐπολέμησεν,
ἵν'
ἑκατέρου
τὴν
γνώμην |
[0] |
μὲν
κειμένους
τῶν
ἄρχειν
δυναμένων,
|
ἐγγὺς |
δὲ
τῶν
δουλεύειν
εἰθισμένων,
εἰς |
[100] |
μὴν
ἀλλ'
ἐφοβοῦντο
μή
ποτε
|
βασιλεὺς |
αὐτὸς
ποιησάμενος
στρατείαν
κρατήσειεν
καὶ |
[90] |
συμπεσούσης
οὕτω
σφόδρα
κατεφρόνησεν
ὁ
|
βασιλεὺς |
τῆς
περὶ
αὑτὸν
δυνάμεως,
ὥστε |
[40] |
κίνδυνον,
ὃν
μὴ
κατορθώσαντες
μὲν
|
εὐθὺς |
ἀπώλλυντο,
(νικήσαντες
δ'
οὐδὲν
μᾶλλον |
[0] |
ἦν,
ἀλλ'
οὕτω
διεκείμην
ὥστ'
|
εὐθὺς |
σκοπεῖσθαι
πῶς
ἂν
τὰ
πεπραγμένα |
[40] |
γὰρ
ἄρχοντες
τῶν
Ἑλλήνων,
οὐ
|
πολὺς |
χρόνος
ἐξ
οὗ,
καὶ
κατὰ |
[130] |
γνώμην
ἐχόντων,
προτρέπειν
δ'
ἐπιχειρῶν
|
οὓς |
ἂν
ἐλπίσω
μάλιστα
δυνήσεσθαι
τοὺς |
[110] |
μεθ'
ὧν
χρὴ
καὶ
πρὸς
|
οὓς |
δεῖ
τοὺς
πολέμους
ἐκφέρειν.
Ποιησάμενος |
[120] |
καὶ
λυμαινομένους
οἷς
ἂν
ἐντύχωσιν.
|
(Οὓς |
εἰ
μὴ
παύσομεν
ἀθροιζομένους
βίον |
[10] |
ἔχει
περὶ
αὑτὸν
τοὺς
σπουδαιοτάτους,
|
οὓς |
εἰκὸς,
εἰ
καὶ
περὶ
τῶν |
[20] |
γέγονεν;
Ἁπάσης
δὲ
τῆς
Θρᾴκης
|
οὓς |
ἠβουλήθη
δεσπότας
κατέστησεν;
Τὸν
δὴ |
[40] |
εἰς
τὴν
αὑτῶν
εἰσβαλόντας,
πρὸς
|
οὓς |
ἠναγκάσθησαν
διακινδυνεύειν
οὐκ
ἐν
τῇ |
[40] |
δὴ
πόλεμοι
καὶ
δεινοὶ
γεγόνασιν,
|
οὓς |
οἱ
διαλυσάμενοι
μεγάλων
ἀγαθῶν
ἀλλήλοις |
[110] |
οὐ
μετὰ
τῶν
βαρβάρων
ἐφ'
|
οὓς |
οὐ
δίκαιόν
ἐστιν,
ἀλλὰ
μετὰ |
[110] |
τὴν
παραλίαν
κατοικούντων
ἅπαντας
ἀπέκτεινεν·
|
οὓς |
οὐδέποτ'
ἂν
διέφθειρεν,
εἰ
μὴ |
[110] |
τῶν
Ἑλλήνων
ἐπὶ
τούτους
πρὸς
|
οὓς |
προσήκει
τοὺς
ἀφ'
Ἡρακλέους
γεγονότας |
[120] |
ὅπου
παρὰ
μὲν
τοῖς
βαρβάροις,
|
οὓς |
ὑπειλήφαμεν
μαλακοὺς
εἶναι
καὶ
πολέμων |
[20] |
ἀναστάτους
πεποίηκεν;
(Μάγνητας
δὲ
καὶ
|
Περραιβοὺς |
καὶ
Παίονας
κατέστραπται
καὶ
πάντας |
[120] |
πολέμοις
μήτε
στρατιώτας
ἔχειν
μήτε
|
στρατηγοὺς |
μήτ'
ἄλλο
μηδὲν
τῶν
εἰς |
[60] |
ταῦτα
πέμπων
ὡς
τοὺς
βασιλέως
|
στρατηγοὺς |
ὑπισχνεῖτο
ποιήσειν.
Καὶ
τί
δεῖ |
[70] |
παρρησίας,
ὥσπερ
εἴθισμαι,
ποιεῖσθαι
τοὺς
|
λόγους. |
(Αἰσθάνομαι
γάρ
σε
διαβαλλόμενον
ὑπὸ |
[130] |
τούτων
κτήσεις
ἀποβλέψας
ποιοῦμαι
τοὺς
|
λόγους, |
ἀλλ'
οἰόμενος
ἐκ
τούτων
μεγίστην |
[10] |
περὶ
τὴν
αὐτὴν
ὑπόθεσιν
δύο
|
λόγους |
ἀνεκτῶς
εἰπεῖν,
ἄλλως
τε
κἂν |
[130] |
οἷόν
τ'
εἶναι
συνερᾶσαι
τοὺς
|
λόγους |
ἅπαντας
τοὺς
ὑπ'
ἐμοῦ
περὶ |
[90] |
εἰ
μὲν
πρὸς
ἑτέρους
τοὺς
|
λόγους |
ἐποιούμην,
καλῶς
ἂν
εἶχε
διελθεῖν, |
[20] |
ἄλλοις
ὑπέδειξα,
δι'
ὧν
τοὺς
|
λόγους |
ἡδίους
ἂν
ἅμα
καὶ
πιστοτέρους |
[150] |
ἴσως
καὶ
νῦν
τοὺς
μὲν
|
λόγους |
ἡμῖν
ἀπένειμαν,
ἐπὶ
δὲ
τὰς |
[80] |
σὲ
δὲ
νῦν
ποιήσομαι
τοὺς
|
λόγους, |
οὐ
τὴν
αὐτὴν
ἔχων
διάνοιαν |
[130] |
νῦν
πρὸς
σὲ
ποιοῦμαι
τοὺς
|
λόγους, |
οὐκ
ἀγνοῶν
ὅτι
τούτοις
ὑπ' |
[30] |
τῶν
πραγμάτων
ἤδη
ποιήσομαι
τοὺς
|
λόγους. |
Φημὶ
γὰρ
χρῆναί
σε
τῶν |
[110] |
ὧν
ἔφησεν·
ἐποιεῖτο
γὰρ
τοὺς
|
λόγους |
ὡς
εἰς
τὴν
ἤπειρον
διαβησόμενος |
[90] |
τοιαύταις
ἐλπίσιν
ὑπαγαγόμενος
καὶ
πίστεις
|
δοὺς |
τῶν
ἐκεῖ
νομιζομένων
τὰς
μεγίστας, |
[0] |
σὺ
μὲν
γνοίης
ὅτι
λόγῳ
|
παραδοὺς |
τὴν
χώραν
ἡμῖν
ταύτην
αὐτὸς |
[90] |
ἄλλοις
στρατιώταις
ἐντελῆ
τὸν
μισθὸν
|
ἀποδοὺς |
ἀποπέμψειν,
τοιαύταις
ἐλπίσιν
ὑπαγαγόμενος
καὶ |
[0] |
τῆς
πόλεως
φιλίαν
ἢ
τὰς
|
προσόδους |
τὰς
ἐξ
Ἀμφιπόλεως
γιγνομένας,
ἡ |
[100] |
δ'
οὗτος
ἀπήλλαξεν
αὐτοὺς
τοῦ
|
δέους |
τούτου.
Συμπαρασκευασάμενος
γὰρ
δύναμιν
ὅσην |
[130] |
γεννήσας
διὰ
τὴν
ἀρετὴν
εἰς
|
θεοὺς |
ἀνήγαγε,
ταπεινοτέροις
ὀνόμασιν
ἢ
κείνους |
[90] |
καὶ
μᾶλλον
εἵλετο
περὶ
τοὺς
|
θεοὺς |
ἐξαμαρτεῖν
ἢ
τοῖς
στρατιώταις
οὕτως |
[30] |
ταῖς
θυσίαις
μᾶλλον
ἢ
τοὺς
|
θεοὺς |
τοὺς
ἄλλους·
(Λακεδαιμόνιοι
δὲ
τοῖς |
[130] |
τοὺς
ὀνομαστοὺς
γενομένους
καὶ
δόξαντας
|
ἡμιθέους |
εἶναι
διὰ
τὴν
στρατείαν
τὴν |
[140] |
ποιεῖν
τῶν
νῦν
ὄντων
τοὺς
|
ἡμιθέους |
εἶναι
νομιζομένους.
(Ἐνθυμοῦ
δ'
ἵνα |
[110] |
πρὸς
οὓς
προσήκει
τοὺς
ἀφ'
|
Ἡρακλέους |
γεγονότας
πολεμεῖν.
(Καὶ
μὴ
θαυμάσῃς |
[110] |
δὲ
πράξας
τὰς
στήλας
τὰς
|
Ἡρακλέους |
καλουμένας
ἐποιήσατο,
τρόπαιον
μὲν
τῶν |
[100] |
ἅσπερ
αὐτὸς
εἶχεν.
(Περὶ
τοίνυν
|
Ἡρακλέους |
οἱ
μὲν
ἄλλοι
τὴν
ἀνδρείαν |
[120] |
τοῖς
μὲν
ἄλλοις
τοῖς
ἀφ'
|
Ἡρακλέους |
πεφυκόσι
καὶ
τοῖς
ἐν
πολιτείᾳ |
[130] |
μεγάλους
προσαγορευομένους,
τοὺς
δ'
ἀφ'
|
Ἡρακλέους |
πεφυκότας,
ὃν
ὁ
γεννήσας
διὰ |
[110] |
δυνησόμενον
ἁπάσας
σε
μιμήσασθαι
τὰς
|
Ἡρακλέους |
πράξεις,
οὐδὲ
γὰρ
ἂν
τῶν |
[70] |
ποιήσειεν·
εἰ
δὲ
τῶν
ἀφ'
|
Ἡρακλέους |
τινὶ
πεφυκότων,
ὃς
ἁπάσης
κατέστη |
[140] |
ἐπαινέσειεν,
ἀλλὰ
μετά
γε
τὴν
|
Ἡρακλέους |
ὑπερβολὴν
καὶ
τὴν
Θησέως
ἀρετὴν |
[70] |
Χρὴ
δὲ
μὴ
καταφρονεῖν
τοῦ
|
πλήθους, |
μηδὲ
παρὰ
μικρὸν
ἡγεῖσθαι
τὸ |
[20] |
αὐτὸς
εἴληφεν;
Τοῦ
δ'
Ἰλλυριῶν
|
πλήθους |
πλὴν
τῶν
παρὰ
τὸν
Ἀδρίαν |
[40] |
Πελοποννησίων,
μισοῦνται
δ'
ὑπὸ
τοῦ
|
πλήθους |
τῶν
Ἑλλήνων,
ἄγονται
δὲ
καὶ |
[40] |
ἧττον
Λακεδαιμονίων
τε
στρατευσάντων
ἐπὶ
|
Θηβαίους |
καὶ
βουλομένων
λυμήνασθαι
τὴν
Βοιωτίαν |
[40] |
μέρος
οὖσαι
φανεῖεν
τῶν
διὰ
|
Θηβαίους |
καὶ
Λακεδαιμονίους
ἡμῖν
γεγενημένων.
Ἀλλ' |
[50] |
ποιήσεις.
(Ἀλλὰ
μὴν
τὰ
περὶ
|
Θηβαίους |
οὐδὲ
σὲ
λέληθεν.
Καλλίστην
γὰρ |
[0] |
δουλεύειν
εἰθισμένων,
εἰς
οἷονπερ
Λακεδαιμόνιον
|
Κυρηναίους |
ἀπῴκισαν·
(πρὸς
δὲ
τούτοις,
εἰ |
[20] |
ὑπέδειξα,
δι'
ὧν
τοὺς
λόγους
|
ἡδίους |
ἂν
ἅμα
καὶ
πιστοτέρους
ποιοῖεν. |
[50] |
διαλῦσαι
τοὺς
ἐνεστῶτας
πολέμους
αὐτοῖς;
|
(Ἀργείους |
τοίνυν
ἴδοις
ἂν
τὰ
μὲν |
[30] |
ἀδυνάτοις
ἐπιτίθεσθαι
πράγμασιν·
οὔτε
γὰρ
|
Ἀργείους |
φίλους
ἄν
ποτε
γενέσθαι
Λακεδαιμονίοις |
[10] |
προτρέπειν
ἐπὶ
πράξεις
οἰκειοτέρας
καὶ
|
καλλίους |
καὶ
μᾶλλον
συμφερούσας
ὧν
νῦν |
[50] |
χαίρουσιν
ὡς
οὐδένες
ἄλλοι
τοὺς
|
πολεμίους |
ἀποκτείνοντες.
Αἴτιον
δ'
ἐστὶ
τοῦ |
[60] |
πόλεμον
ἐν
ταῖς
πόλεσιν
ἐγγεγενημένας,
|
Λακεδαιμονίους |
δὲ
τοὺς
τότε
δόξαντας
εὐτυχεῖν |
[40] |
φανεῖεν
τῶν
διὰ
Θηβαίους
καὶ
|
Λακεδαιμονίους |
ἡμῖν
γεγενημένων.
Ἀλλ'
οὐδὲν
ἧττον |
[70] |
πολλοὶ
συμπολεμεῖν
καὶ
ποιεῖν
ἀναστάτους
|
Λακεδαιμονίους· |
ἢν
δὲ
ταῦτα
πράξῃς,
ὡς |
[30] |
ἄν
ποτε
γενέσθαι
Λακεδαιμονίοις
οὔτε
|
Λακεδαιμονίους |
Θηβαίοις
οὔθ'
ὅλως
τοὺς
εἰθισμένους |
[50] |
μόνον
τὴν
πόλιν,
ἀλλὰ
καὶ
|
Λακεδαιμονίους |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
Ἕλληνας,
ὥσθ' |
[60] |
σῶμα
καὶ
τὴν
διάνοιαν
ἤλπισεν
|
Λακεδαιμονίους |
καταπολεμήσειν
ἄρχοντας
τῶν
Ἑλλήνων
καὶ |
[40] |
ἅπαντες
ἴσασιν
ἡμᾶς
τε
καὶ
|
Λακεδαιμονίους |
μᾶλλον
ἀγαπήσαντας
ἢ
τῶν
συγκατασκευασάντων |
[60] |
Ῥόδον
καὶ
νικήσας
τῇ
ναυμαχίᾳ
|
Λακεδαιμονίους |
μὲν
ἐξέβαλεν
ἐκ
τῆς
ἀρχῆς, |
[80] |
διαθῇς
τοὺς
Ἕλληνας
ὥσπερ
ὁρᾷς
|
Λακεδαιμονίους |
τε
πρὸς
τοὺς
αὑτῶν
βασιλέας |
[140] |
Τροίαν
στρατευσαμένους
καὶ
τοὺς
ἐκείνοις
|
ὁμοίους |
γενομένους
ἅπαντες
ἂν
εὐλογήσειαν.
(Καίτοι |
[140] |
ταύτην
ἔχοντας
τὴν
φύσιν
εὐδοκιμοῦντας,
|
ποίους |
τινὰς
χρὴ
προσδοκᾶν
τοὺς
ἐπαίνους |
[110] |
τῶν
ἀγαθῶν
αἰτίους
ἡμῖν
ὄντας
|
Ὀλυμπίους |
προσαγορευομένους,
τοὺς
δ'
ἐπὶ
ταῖς |
[120] |
ἐπιχειρῆσαι
τῆς
Ἀσίας
ἡμᾶς
ποιῆσαι
|
κυρίους, |
(ἀλλὰ
τοσοῦτον
αὐτῶν
ἀπολελειμμένοι
τυγχάνομεν |
[130] |
τῶν
δυναστειῶν
πολλάκις
τοὺς
ἐχθροὺς
|
κυρίους |
γίγνεσθαι,
τῆς
δ'
εὐνοίας
τῆς |
[80] |
πόλεις
τὰς
αὑτῶν
καταγαγεῖν
καὶ
|
κυρίους |
ποιῆσαι
τῶν
πραγμάτων.
Συνέβαινεν
οὖν |
[40] |
ἐδέσποζον.
(Πρὸς
δὲ
τούτοις
ἐπεῖδον
|
Πελοποννησίους |
ἅπαντας
τοὺς
πρότερον
μεθ'
αὑτῶν |
[140] |
τοὺς
τοῖς
Ἕλλησι
πλείστων
ἀγαθῶν
|
αἰτίους |
γεγενημένους.
(Οὐ
μόνον
δ'
ἐπὶ |
[110] |
θεῶν
τοὺς
μὲν
τῶν
ἀγαθῶν
|
αἰτίους |
ἡμῖν
ὄντας
Ὀλυμπίους
προσαγορευομένους,
τοὺς |
[120] |
μὲν
τοῖς
βαρβάροις,
οὓς
ὑπειλήφαμεν
|
μαλακοὺς |
εἶναι
καὶ
πολέμων
ἀπείρους
καὶ |
[0] |
τῆς
φιλίας,
ὅσους
περ
ἂν
|
ἐποίκους |
εἰς
τὴν
σὴν
δυναστείαν
ἀποστείλωμεν, |
[130] |
εἰς
τὴν
ὁδὸν
ἐξέβαλεν,
βασιλέας
|
μεγάλους |
προσαγορευομένους,
τοὺς
δ'
ἀφ'
Ἡρακλέους |
[20] |
διαπέπρακται.
~Τί
γὰρ
ἐλλέλοιπεν;
Οὐ
|
Θετταλοὺς |
μὲν
τοὺς
πρότερον
ἐπάρχοντας
Μακεδονίας |
[20] |
τὴν
διάνοιαν,
ἕως
ἂν
διὰ
|
τέλους |
ἀκούσῃς
ἁπάντων
τῶν
λεγομένων.
Οἶμαι |
[30] |
ἂν
διαλλάξειεν·
ἐπὴν
δὲ
κακῶς
|
ἀλλήλους |
διαθῶσιν,
οὐδενὸς
διαλύοντος
αὐτοὶ
διέστησαν. |
[30] |
πλεονεκτεῖν
οὐδέποτ'
ἂν
ἰσομοιρῆσαι
πρὸς
|
ἀλλήλους. |
~Ἐγὼ
δ'
ὅτε
μὲν
ἡ |
[30] |
ἐμποιοῦσι
τῶν
πρότερον
ὑμῖν
εἰς
|
ἀλλήλους |
πεπλημμελημένων.
Ἀλλὰ
μὴν
κἀκεῖνο
φανερὸν, |
[60] |
κακοῖς
περιπεσεῖν
~ὥστε
μηδέπω
νῦν
|
ἐξιτήλους |
εἶναι
τὰς
συμφορὰς
τὰς
δι' |
[100] |
ἀνδρείαν
ὑμνοῦντες
αὐτοῦ
καὶ
τοὺς
|
ἄθλους |
ἀπαριθμοῦντες
διατελοῦσιν,
περὶ
δὲ
τῶν |
[30] |
ἐπιτίθεσθαι
πράγμασιν·
οὔτε
γὰρ
Ἀργείους
|
φίλους |
ἄν
ποτε
γενέσθαι
Λακεδαιμονίοις
οὔτε |
[40] |
πρότερον
μεθ'
αὑτῶν
ἐπὶ
τοὺς
|
ἄλλους |
ἀκολουθοῦντας,
τούτους
μετὰ
Θηβαίων
εἰς |
[10] |
τι
κοινὸν
εὑρηκέναι
τοὺς
μὲν
|
ἄλλους |
ἐᾶν
πανηγυρίζειν,
αὐτοὺς
δ'
ὧν |
[50] |
ἀλλὰ
καὶ
Λακεδαιμονίους
καὶ
τοὺς
|
ἄλλους |
Ἕλληνας,
ὥσθ'
ἡμᾶς
μὲν
παθεῖν |
[10] |
διάνοιαν
ἔσχον.
Ἀλλὰ
τοὺς
μὲν
|
ἄλλους |
ἑώρων
τοὺς
ἐνδόξους
τῶν
ἀνδρῶν |
[90] |
ὥστε
προκαλεσάμενος
Κλέαρχον
καὶ
τοὺς
|
ἄλλους |
ἡγεμόνας
εἰς
λόγον
ἐλθεῖν,
καὶ |
[130] |
τῶν
ἄλλων
τῶν
προειρημένων
μηδένας
|
ἄλλους |
καταλείπεσθαι
κληρονόμους
πλὴν
τοὺς
ἐξ |
[30] |
μᾶλλον
ἢ
τοὺς
θεοὺς
τοὺς
|
ἄλλους· |
(Λακεδαιμόνιοι
δὲ
τοῖς
ἀπ'
ἐκείνου |
[90] |
πράξεις,
ἔτι
δ'
εἰ
τοὺς
|
ἄλλους |
ὁρῶν
τοῖς
ἐμοῖς
χρωμένους
αὐτὸς |
[50] |
φυγὼν
παρ'
ἡμῶν
καὶ
τοὺς
|
ἄλλους |
ὁρῶν
τοὺς
πρὸ
αὑτοῦ
ταύτῃ |
[100] |
ὑπομένειν
τὰς
μοναρχίας,
τοὺς
δ'
|
ἄλλους |
οὐ
δυναμένους
ἄνευ
τῆς
τοιαύτης |
[50] |
ἃ
πάντες
ἴσασιν,
τοὺς
δ'
|
ἄλλους |
τηλικούτοις
κακοῖς
περιπεσεῖν
~ὥστε
μηδέπω |
[120] |
(Ἐγὼ
δ'
εἰ
μὲν
πρὸς
|
ἄλλους |
τινὰς
πρότερον
ἐπεχείρουν
διαλέγεσθαι
περὶ |
[80] |
λόγος
ὁ
πανηγυρικὸς,
ὁ
τοὺς
|
ἄλλους |
τοὺς
περὶ
τὴν
φιλοσοφίαν
διατρίβοντας |
[10] |
γιγνώσκειν.
Ἔτι
καὶ
τῶν
Ἑλλήνων
|
πολλοὺς |
ἂν
ἴδοις
ἐκεῖ
κατοικοῦντας,
οὐκ |
[100] |
νομίζων,
τῶν
τ'
ἄλλων
σατραπῶν
|
πολλοὺς |
ἀποστήσεις,
ἢν
ὑπόσχῃ
τὴν
ἐλευθερίαν |
[70] |
ταχέως
ἅπαντα
τῷ
λόγῳ
καταστρεφόμενοι,
|
πολλοὺς |
πείθουσιν
καὶ
μάλιστα
μὲν
τοὺς |
[100] |
τῶν
αὐτῶν
ἂν
τούτων
γενέσθαι
|
συμβούλους |
ὧνπερ
ἐγώ.
(Χρῶμαι
δὲ
τεκμηρίοις |
[50] |
καὶ
δυνάμενον
διαλῦσαι
τοὺς
ἐνεστῶτας
|
πολέμους |
αὐτοῖς;
(Ἀργείους
τοίνυν
ἴδοις
ἂν |
[110] |
καὶ
πρὸς
οὓς
δεῖ
τοὺς
|
πολέμους |
ἐκφέρειν.
Ποιησάμενος
γὰρ
στρατείαν
ἐπὶ |
[130] |
ἀνδρὸς
Ἕλληνος
καὶ
περὶ
τοὺς
|
πολέμους |
πολλὴν
ἐμπειρίαν
ἔχοντος
μὴ
νομίζουσιν |
[10] |
ἐπίδειξιν
ποιησόμενον
οὐδ'
ἐγκωμιασόμενον
τοὺς
|
πολέμους |
τοὺς
διὰ
σοῦ
γεγενημένους,
ἕτεροι |
[130] |
τῶν
προειρημένων
μηδένας
ἄλλους
καταλείπεσθαι
|
κληρονόμους |
πλὴν
τοὺς
ἐξ
ἡμῶν
γεγονότας. |
[110] |
τὰς
πόλεις
καὶ
νεὼς
καὶ
|
βωμοὺς |
ἱδρυμένους,
τοὺς
δ'
οὔτ'
ἐν |
[10] |
αὐτοῖς
τὸν
νοῦν.
(Ἅπερ
ἐγὼ
|
γνοὺς |
διαλεχθῆναι
σοὶ
προειλόμην,
οὐ
πρὸς |
[100] |
γὰρ
τῶν
Ἑλλήνων
οὐχ
ὁμοφύλου
|
γένους |
ἄρχειν
ἀξιώσας,
μόνος
καὶ
διαφυγεῖν |
[100] |
τὴν
βασιλείαν
καὶ
τὸν
τοῦ
|
γένους |
ἀρχηγὸν,
εἰ
τῷ
μὲν
εἴη |
[30] |
Θηβαῖοι
δὲ
τὸν
ἀρχηγὸν
τοῦ
|
γένους |
ὑμῶν
τιμῶσιν
καὶ
ταῖς
προσόδοις |
[100] |
μοναρχίας,
τοὺς
δ'
ἄλλους
οὐ
|
δυναμένους |
ἄνευ
τῆς
τοιαύτης
δυναστείας
διοικεῖν |
[130] |
μὲν
οὐδενὸς
ἂν
τὸ
ζῆν
|
ἀντικαταλλαξαμένους, |
ὑπὲρ
δὲ
τοῦ
τυχεῖν
καλῆς |
[140] |
τοὺς
σφίσιν
αὐτοῖς
μεγίστην
δυναστείαν
|
κτησαμένους, |
ἀλλὰ
τοὺς
τοῖς
Ἕλλησι
πλείστων |
[110] |
τοὺς
νοῦν
ἔχοντας
τὸν
κράτιστον
|
ὑποστησαμένους |
πειρᾶσθαι
γίγνεσθαι
τοιούτους,
μάλιστα
δὲ |
[140] |
Θησέως
ἀρετὴν
τοὺς
ἐπὶ
Τροίαν
|
στρατευσαμένους |
καὶ
τοὺς
ἐκείνοις
ὁμοίους
γενομένους |
[120] |
περὶ
μικρῶν
πολεμοῦμεν
καὶ
τοὺς
|
ἀφισταμένους |
τῆς
ἀρχῆς
τῆς
βασιλέως
συγκαταστρεφόμεθα |
[100] |
ἐν
τοῖς
Ἕλλησι
τοιοῦτόν
τι
|
διαπεπραγμένους |
εὕροιμεν
ἂν
οὐ
μόνον
αὐτοὺς |
[110] |
ταῖς
συμφοραῖς
καὶ
ταῖς
τιμωρίαις
|
τεταγμένους |
δυσχερεστέρας
τὰς
ἐπωνυμίας
ἔχοντας,
καὶ |
[150] |
μόνον
ἐν
τῷ
παρόντι
κεχαρισμένως
|
διειλεγμένους, |
ἀλλ'
οἵτινες
ἂν
τοὺς
ἐπιγιγνομένους |
[10] |
τοὺς
πολέμους
τοὺς
διὰ
σοῦ
|
γεγενημένους, |
ἕτεροι
γὰρ
τοῦτο
ποιήσουσιν,
ἀλλὰ |
[140] |
τοῖς
Ἕλλησι
πλείστων
ἀγαθῶν
αἰτίους
|
γεγενημένους. |
(Οὐ
μόνον
δ'
ἐπὶ
τούτων |
[130] |
τοὺς
ὑπ'
ἐμοῦ
περὶ
τούτων
|
εἰρημένους· |
μᾶλλον
γὰρ
ἂν
ἀξιόχρεως
οὗτος |
[50] |
πρὸ
αὑτοῦ
ταύτῃ
τῇ
συμφορᾷ
|
κεχρημένους |
ἐπτηχότας
διὰ
τὸ
μέγεθος
τὸ |
[0] |
τοὺς
τόπους
τοὺς
πόρρω
μὲν
|
κειμένους |
τῶν
ἄρχειν
δυναμένων,
ἐγγὺς
δὲ |
[130] |
ἄλλο
τι
τῶν
ὄντων
ἀπλήστως
|
διακειμένους |
ἀκρατεστέρους
καὶ
φαυλοτέρους
εἶναι
δοκοῦντας. |
[50] |
οὐ
χρὴ
νομίζειν
τοὺς
οὕτω
|
διακειμένους |
ἀσμένους
ἂν
ἰδεῖν
ἐπιστατοῦντα
τῆς |
[80] |
ἑταίρους
τοὺς
σοὺς
πρὸς
σὲ
|
διακειμένους. |
Ἔστιν
δ'
οὐ
χάλεπον
τυχεῖν |
[70] |
τῶν
κοινῶν
ἀλλὰ
παντάπασιν
ἀναισθήτως
|
διακειμένους |
καὶ
πολλὴν
χάριν
ἔχοντας
τοῖς |
[130] |
συμπαρακολουθοῦσαν
ἀθανασίας
μεταλαμβάνομεν,
ἧς
ἄξιον
|
ὀρεγομένους |
καθ'
ὅσον
οἷοί
τ'
ἐσμὲν |
[140] |
νῦν
ὄντων
τοὺς
ἡμιθέους
εἶναι
|
νομιζομένους. |
(Ἐνθυμοῦ
δ'
ἵνα
τι
καὶ |
[80] |
τοὺς
Ἕλληνας
δυοῖν
θάτερον
ἢ
|
συναγωνιζομένους |
ἢ
πολλὴν
εὔνοιαν
ἔχοντας
τοῖς |
[120] |
ἐντύχωσιν.
(Οὓς
εἰ
μὴ
παύσομεν
|
ἀθροιζομένους |
βίον
αὐτοῖς
ἱκανὸν
πορίσαντες,
λήσουσιν |
[10] |
προὔργου
τι
ποιεῖν
καὶ
τοὺς
|
οἰομένους |
ἀγαθόν
τι
κοινὸν
εὑρηκέναι
τοὺς |
[20] |
περὶ
τοὺς
σοφιστὰς
καὶ
τοὺς
|
ἀναγιγνωσκομένους |
τῶν
λόγων
ἀφέλῃς,
ἀναλαμβάνων
δ' |
[10] |
σοφιστῶν
γεγραμμέναις,
(δεῖ
δὲ
τοὺς
|
βουλομένους |
μὴ
μάτην
φλυαρεῖν,
ἀλλὰ
προὔργου |
[100] |
κινδύνους
τοὺς
περὶ
τὰς
μοναρχίας
|
γιγνομένους. |
Τοὺς
μὲν
γὰρ
ἐν
τοῖς |
[150] |
διειλεγμένους,
ἀλλ'
οἵτινες
ἂν
τοὺς
|
ἐπιγιγνομένους |
οὕτω
ποιήσωσι
τὰς
σὰς
πράξεις |
[140] |
στρατευσαμένους
καὶ
τοὺς
ἐκείνοις
ὁμοίους
|
γενομένους |
ἅπαντες
ἂν
εὐλογήσειαν.
(Καίτοι
τοὺς |
[130] |
βαρβάρων
ἀνανδρίαν
καὶ
τοὺς
ὀνομαστοὺς
|
γενομένους |
καὶ
δόξαντας
ἡμιθέους
εἶναι
διὰ |
[120] |
ἔνδειαν
τῶν
καθ'
ἡμέραν
καὶ
|
λυμαινομένους |
οἷς
ἂν
ἐντύχωσιν.
(Οὓς
εἰ |
[140] |
ἐπαίνους
ἔσεσθαι
τοὺς
περὶ
σοῦ
|
ῥηθησομένους, |
ὅταν
φαίνῃ
ταῖς
μὲν
εὐεργεσίαις |
[80] |
καταμαθεῖν
ὅτι
δεῖ
τοὺς
ὀρθῶς
|
βουλευομένους |
μὴ
πρότερον
ἐκφέρειν
πρὸς
τὸν |
[130] |
τὴν
ὁδὸν
ἐξέβαλεν,
βασιλέας
μεγάλους
|
προσαγορευομένους, |
τοὺς
δ'
ἀφ'
Ἡρακλέους
πεφυκότας, |
[110] |
ἀγαθῶν
αἰτίους
ἡμῖν
ὄντας
Ὀλυμπίους
|
προσαγορευομένους, |
τοὺς
δ'
ἐπὶ
ταῖς
συμφοραῖς |
[130] |
ἀνήγαγε,
ταπεινοτέροις
ὀνόμασιν
ἢ
κείνους
|
προσαγορευομένους. |
Ὧν
οὐδὲν
ἐατέον
οὕτως
ἔχειν, |
[120] |
πρότερον
εἰρήκαμεν,
ἀπαλλάξαι
τε
τοὺς
|
ξενιτευομένους |
τῶν
κακῶν
ὧν
αὐτοί
τ' |
[90] |
Ἐκείνους
γὰρ
ὁμολογεῖται
νικῆσαι
μὲν
|
μαχομένους |
ἅπασαν
τὴν
βασιλέως
δύναμιν
τοσοῦτον, |
[100] |
εὕροιμεν
ἂν
οὐ
μόνον
αὐτοὺς
|
διεφθαρμένους, |
ἀλλὰ
καὶ
τὸ
γένος
αὐτῶν |
[120] |
εἶναι
καὶ
πολέμων
ἀπείρους
καὶ
|
διεφθαρμένους |
ὑπὸ
τῆς
τρυφῆς,
ἄνδρες
ἐγγεγόνασιν |
[50] |
χρὴ
νομίζειν
τοὺς
οὕτω
διακειμένους
|
ἀσμένους |
ἂν
ἰδεῖν
ἐπιστατοῦντα
τῆς
εἰρήνης |
[30] |
Λακεδαιμονίους
Θηβαίοις
οὔθ'
ὅλως
τοὺς
|
εἰθισμένους |
ἅπαντα
τὸν
χρόνον
πλεονεκτεῖν
οὐδέποτ' |
[100] |
γὰρ
τοὺς
μὲν
Ἕλληνας
οὐκ
|
εἰθισμένους |
ὑπομένειν
τὰς
μοναρχίας,
τοὺς
δ' |
[110] |
τιμωμένους,
ἀλλ'
ἀποπομπὰς
αὐτῶν
ἡμᾶς
|
ποιουμένους. |
(Ὧν
ἐνθυμούμενον
ἐθίζειν
σαυτὸν
χρὴ |
[130] |
μείζονος
ἧς
ἔχουσιν
ὑπὸ
πάντων
|
ἐπαινουμένους, |
τοὺς
δὲ
πρὸς
ἄλλο
τι |
[110] |
πόλεις
καὶ
νεὼς
καὶ
βωμοὺς
|
ἱδρυμένους, |
τοὺς
δ'
οὔτ'
ἐν
ταῖς |
[110] |
εὐχαῖς
οὔτ'
ἐν
ταῖς
θυσίαις
|
τιμωμένους, |
ἀλλ'
ἀποπομπὰς
αὐτῶν
ἡμᾶς
ποιουμένους. |
[120] |
τόπῳ
καὶ
κατοικίσαι
τοὺς
νῦν
|
πλανωμένους |
δι'
ἔνδειαν
τῶν
καθ'
ἡμέραν |
[90] |
τοὺς
ἄλλους
ὁρῶν
τοῖς
ἐμοῖς
|
χρωμένους |
αὐτὸς
μόνος
ἀπειχόμην
τῶν
ὑπ' |
[140] |
τε
τοὺς
οὐκ
εὐκαίρως
αὐτῇ
|
χρωμένους |
καὶ
διὰ
τὸ
μὴ
βούλεσθαι |
[70] |
ἔπειτα
καὶ
τοὺς
οὐδενὶ
λογισμῷ
|
χρωμένους |
ὑπὲρ
τῶν
κοινῶν
ἀλλὰ
παντάπασιν |
[140] |
ποίους
τινὰς
χρὴ
προσδοκᾶν
τοὺς
|
ἐπαίνους |
ἔσεσθαι
τοὺς
περὶ
σοῦ
ῥηθησομένους, |
[130] |
δὲ
τὴν
εὐλογίαν
καὶ
τοὺς
|
ἐπαίνους |
καὶ
τὴν
φήμην
καὶ
τὴν |
[130] |
θεοὺς
ἀνήγαγε,
ταπεινοτέροις
ὀνόμασιν
ἢ
|
κείνους |
προσαγορευομένους.
Ὧν
οὐδὲν
ἐατέον
οὕτως |
[30] |
τοῖς
ἰδίᾳ
μαχομένοις.
Καὶ
γὰρ
|
ἐκείνους |
αὐξανομένης
τῆς
ὀργῆς
οὐδεὶς
ἂν |
[90] |
μετὰ
Κύρου
καὶ
Κλεάρχου
συστρατευσαμένων.
|
Ἐκείνους |
γὰρ
ὁμολογεῖται
νικῆσαι
μὲν
μαχομένους |
[150] |
τι
λέγοντας,
κάλλιστα
μέντοι
νομίζειν
|
ἐκείνους |
ἐγκωμιάζειν
τοὺς
μειζόνων
ἔργων
ἢ |
[120] |
(Ταῦτα
γὰρ
πράξας
οὐ
μόνον
|
ἐκείνους |
εὐδαίμονας
ποιήσεις,
ἀλλὰ
καὶ
πάντας |
[50] |
τῶν
πολεμίων
ἐλάττω
κακὰ
ποιοῦσιν
|
ἐκείνους |
ἢ
πάσχουσιν
ἀπιόντες
εἰς
τὴν |
[130] |
διὰ
τὴν
στρατείαν
τὴν
ἐπ'
|
ἐκείνους, |
μάλιστα
δὲ
πάντων
τὸν
καιρὸν, |
[40] |
τὴν
Σπάρτην,
ἡμεῖς
καὶ
πρὸς
|
ἐκείνους |
μόνοι
τῶν
Ἑλλήνων
ποιησάμενοι
συμμαχίαν |
[0] |
ἀπολωλέκασιν
τοὺς
ἐμπολιτευθέντας,
ζητεῖν
δ'
|
ἐκείνους |
τοὺς
τόπους
τοὺς
πόρρω
μὲν |
[30] |
τὰς
πράξεις
ἐπὶ
τοὺς
σαυτοῦ
|
προγόνους· |
εὑρήσεις
γὰρ
ἑκάστῃ
πολλὴν
φιλίαν |
[130] |
σε
παρακαλεῖν,
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς
|
προγόνους |
καὶ
τὴν
τῶν
βαρβάρων
ἀνανδρίαν |
[30] |
(Μόνη
γὰρ
ὑποστᾶσα
τοὺς
μεγίστους
|
κινδύνους |
πρὸς
τὴν
Εὐρυσθέως
δύναμιν
ἐκεῖνόν |
[100] |
μόνος
καὶ
διαφυγεῖν
ἠδυνήθη
τοὺς
|
κινδύνους |
τοὺς
περὶ
τὰς
μοναρχίας
γιγνομένους. |
[120] |
ἄλλο
μηδὲν
τῶν
εἰς
τοὺς
|
κινδύνους |
χρησίμων,
(ἀλλὰ
ταῦτα
πάντα
παρ' |
[90] |
μέγιστον,
σὺ
μὲν
τοὺς
Ἕλληνας
|
εὔνους |
ἕξεις,
ἤνπερ
ἐθελήσῃς
ἐμμεῖναι
τοῖς |
[10] |
ἂν
ἴδοις
ἐκεῖ
κατοικοῦντας,
οὐκ
|
ἀδόξους |
ἄνδρας
οὐδ'
ἀνοήτους,
ἀλλ'
οἷς |
[10] |
τοὺς
μὲν
ἄλλους
ἑώρων
τοὺς
|
ἐνδόξους |
τῶν
ἀνδρῶν
ὑπὸ
πόλεσι
καὶ |
[20] |
καὶ
Παίονας
κατέστραπται
καὶ
πάντας
|
ὑπηκόους |
αὐτὸς
εἴληφεν;
Τοῦ
δ'
Ἰλλυριῶν |
[0] |
ἐμπολιτευθέντας,
ζητεῖν
δ'
ἐκείνους
τοὺς
|
τόπους |
τοὺς
πόρρω
μὲν
κειμένους
τῶν |
[70] |
ἀμφότερα
φέρειν
ἅμα
δυναμένας
ὥσπερ
|
καρποὺς, |
ἡδονάς
θ'
ὑπερβαλλούσας
καὶ
τιμὰς |
[40] |
παλαιὰ
καὶ
τὰ
πρὸς
τοὺς
|
βαρβάρους; |
Ἀλλ'
εἴ
τις
ἀθρήσειε
καὶ |
[130] |
ἀγαθόν
τι
ποιῆσαι,
τοὺς
δὲ
|
βαρβάρους |
ἀφελέσθαι
τὴν
ὑπάρχουσαν
εὐδαιμονίαν.
(Διόπερ |
[130] |
πράττουσαν
τῆς
Εὐρώπης
καὶ
τοὺς
|
βαρβάρους |
εὐπορωτέρους
τῶν
Ἑλλήνων
ὄντας,
ἔτι |
[120] |
τὴν
στρατείαν
τὴν
ἐπὶ
τοὺς
|
βαρβάρους |
καὶ
τὴν
ἐπιμέλειαν
τὴν
τῶν |
[120] |
ἀποχρησάμενον
τοῖς
τοιούτοις
πρὸς
τοὺς
|
βαρβάρους |
καὶ
χώραν
ἀποτεμόμενον
τοσαύτην
ὅσην |
[140] |
πεπολιτευμένος,
ταῖς
δὲ
στρατηγίαις
τοὺς
|
βαρβάρους |
κατεστραμμένος;
(Ἐγὼ
μὲν
γὰρ
ἡγοῦμαι |
[80] |
ὡς
χρὴ
πολεμεῖν
πρὸς
τοὺς
|
βαρβάρους, |
ὅταν
ἴδωμεν
αὐτὰς
ὁμονοούσας,
πρὸς |
[10] |
ὁμονοίας
καὶ
τῆς
ἐπὶ
τοὺς
|
βαρβάρους |
στρατείας·
ἔστι
δὲ
τὸ
μὲν |
[10] |
τὸ
δὲ
βιάζεσθαι
πρὸς
τοὺς
|
βαρβάρους |
χρήσιμον.
Ἡ
μὲν
οὖν
περιβολὴ |
[120] |
ὥστε
μηδὲν
ἧττον
αὐτοὺς
εἶναι
|
φοβεροὺς |
τοῖς
Ἕλλησιν
ἢ
τοῖς
βαρβάροις· |
[90] |
περὶ
ὧν
εἰ
μὲν
πρὸς
|
ἑτέρους |
τοὺς
λόγους
ἐποιούμην,
καλῶς
ἂν |
[130] |
ὄντων
ἀπλήστως
διακειμένους
ἀκρατεστέρους
καὶ
|
φαυλοτέρους |
εἶναι
δοκοῦντας.
(Τὸ
δὲ
μέγιστον |
[140] |
καὶ
διὰ
τὸ
μὴ
βούλεσθαι
|
ταπεινοτέρους |
ποιεῖν
τῶν
νῦν
ὄντων
τοὺς |
[20] |
λόγους
ἡδίους
ἂν
ἅμα
καὶ
|
πιστοτέρους |
ποιοῖεν.
(Ὧν
οὐδὲν
ἔτι
δύναμαι |
[10] |
τὸ
προσταττόμενον,
ἔτι
δὲ
πόλυ
|
καταδεεστέρους |
ὄντας
τῶν
ῥηθησομένων
πραγμάτων,
(σοὶ |
[130] |
τι
τῶν
ὄντων
ἀπλήστως
διακειμένους
|
ἀκρατεστέρους |
καὶ
φαυλοτέρους
εἶναι
δοκοῦντας.
(Τὸ |
[80] |
τοὺς
περὶ
τὴν
φιλοσοφίαν
διατρίβοντας
|
εὐπορωτέρους |
ποιήσας,
ἐμοὶ
πολλὴν
ἀπορίαν
παρέσχηκεν· |
[130] |
τῆς
Εὐρώπης
καὶ
τοὺς
βαρβάρους
|
εὐπορωτέρους |
τῶν
Ἑλλήνων
ὄντας,
ἔτι
δὲ |
[0] |
τὴν
ἡμετέραν
κτήσει·
τοσούτους
γὰρ
|
ὁμήρους |
λήψει
παρ'
ἡμῶν
τῆς
φιλίας, |
[130] |
καὶ
τῶν
δυναστειῶν
πολλάκις
τοὺς
|
ἐχθροὺς |
κυρίους
γίγνεσθαι,
τῆς
δ'
εὐνοίας |
[80] |
βασιλεῖ
τε
πολεμεῖν
καὶ
τοὺς
|
ἑταίρους |
εἰς
τὰς
πόλεις
τὰς
αὑτῶν |
[80] |
αὑτῶν
βασιλέας
ἔχοντας
τούς
θ'
|
ἑταίρους |
τοὺς
σοὺς
πρὸς
σὲ
διακειμένους. |
[120] |
ὑπειλήφαμεν
μαλακοὺς
εἶναι
καὶ
πολέμων
|
ἀπείρους |
καὶ
διεφθαρμένους
ὑπὸ
τῆς
τρυφῆς, |
[110] |
τῆς
αὑτοῦ
καὶ
τῶν
κινδύνων,
|
ὅρους |
δὲ
τῆς
τῶν
Ἑλλήνων
χώρας. |
[50] |
τὴν
πόλιν
οἰκοῦσιν,
πρὸς
τοὺς
|
ὁμόρους, |
ὥσπερ
Λακεδαιμόνιοι,
τοσοῦτον
δὲ
διαφέρουσιν |
[80] |
ἔχοντας
τούς
θ'
ἑταίρους
τοὺς
|
σοὺς |
πρὸς
σὲ
διακειμένους.
Ἔστιν
δ' |
[90] |
μὲν
ἐξ
ἑτοίμου
λήψει
τοσούτους
|
ὅσους |
ἂν
βουληθῇς·
οὕτω
γὰρ
ἔχει |
[0] |
λήψει
παρ'
ἡμῶν
τῆς
φιλίας,
|
ὅσους |
περ
ἂν
ἐποίκους
εἰς
τὴν |
[100] |
τὴν
ἀνδρείαν
ὑμνοῦντες
αὐτοῦ
καὶ
|
τοὺς |
ἄθλους
ἀπαριθμοῦντες
διατελοῦσιν,
περὶ
δὲ |
[40] |
τοὺς
πρότερον
μεθ'
αὑτῶν
ἐπὶ
|
τοὺς |
ἄλλους
ἀκολουθοῦντας,
τούτους
μετὰ
Θηβαίων |
[50] |
πόλιν,
ἀλλὰ
καὶ
Λακεδαιμονίους
καὶ
|
τοὺς |
ἄλλους
Ἕλληνας,
ὥσθ'
ἡμᾶς
μὲν |
[90] |
δυνάμεως,
ὥστε
προκαλεσάμενος
Κλέαρχον
καὶ
|
τοὺς |
ἄλλους
ἡγεμόνας
εἰς
λόγον
ἐλθεῖν, |
[30] |
θυσίαις
μᾶλλον
ἢ
τοὺς
θεοὺς
|
τοὺς |
ἄλλους·
(Λακεδαιμόνιοι
δὲ
τοῖς
ἀπ' |
[90] |
τὰς
πράξεις,
ἔτι
δ'
εἰ
|
τοὺς |
ἄλλους
ὁρῶν
τοῖς
ἐμοῖς
χρωμένους |
[50] |
γὰρ
φυγὼν
παρ'
ἡμῶν
καὶ
|
τοὺς |
ἄλλους
ὁρῶν
τοὺς
πρὸ
αὑτοῦ |
[80] |
ὁ
λόγος
ὁ
πανηγυρικὸς,
ὁ
|
τοὺς |
ἄλλους
τοὺς
περὶ
τὴν
φιλοσοφίαν |
[20] |
τὰς
περὶ
τοὺς
σοφιστὰς
καὶ
|
τοὺς |
ἀναγιγνωσκομένους
τῶν
λόγων
ἀφέλῃς,
ἀναλαμβάνων |
[140] |
εὐλογήσειαν.
(Καίτοι
τοὺς
ὀνομαστοτάτους
καὶ
|
τοὺς |
ἀρίστους
αὐτῶν
ἴσμεν
ἐν
μικροῖς |
[80] |
ὥσπερ
ὁρᾷς
Λακεδαιμονίους
τε
πρὸς
|
τοὺς |
αὑτῶν
βασιλέας
ἔχοντας
τούς
θ' |
[110] |
ἐπὶ
τούτους
πρὸς
οὓς
προσήκει
|
τοὺς |
ἀφ'
Ἡρακλέους
γεγονότας
πολεμεῖν.
(Καὶ |
[120] |
αὐτοὺς
περὶ
μικρῶν
πολεμοῦμεν
καὶ
|
τοὺς |
ἀφισταμένους
τῆς
ἀρχῆς
τῆς
βασιλέως |
[40] |
τὰ
παλαιὰ
καὶ
τὰ
πρὸς
|
τοὺς |
βαρβάρους;
Ἀλλ'
εἴ
τις
ἀθρήσειε |
[130] |
ἄμεινον
πράττουσαν
τῆς
Εὐρώπης
καὶ
|
τοὺς |
βαρβάρους
εὐπορωτέρους
τῶν
Ἑλλήνων
ὄντας, |
[120] |
ἐπὶ
τὴν
στρατείαν
τὴν
ἐπὶ
|
τοὺς |
βαρβάρους
καὶ
τὴν
ἐπιμέλειαν
τὴν |
[120] |
καθορῶντος,
ἀποχρησάμενον
τοῖς
τοιούτοις
πρὸς
|
τοὺς |
βαρβάρους
καὶ
χώραν
ἀποτεμόμενον
τοσαύτην |
[140] |
Ἕλλησι
πεπολιτευμένος,
ταῖς
δὲ
στρατηγίαις
|
τοὺς |
βαρβάρους
κατεστραμμένος;
(Ἐγὼ
μὲν
γὰρ |
[80] |
συμβουλεύσομεν
ὡς
χρὴ
πολεμεῖν
πρὸς
|
τοὺς |
βαρβάρους,
ὅταν
ἴδωμεν
αὐτὰς
ὁμονοούσας, |
[10] |
Ἑλλήνων
ὁμονοίας
καὶ
τῆς
ἐπὶ
|
τοὺς |
βαρβάρους
στρατείας·
ἔστι
δὲ
τὸ |
[10] |
συμφέρον,
τὸ
δὲ
βιάζεσθαι
πρὸς
|
τοὺς |
βαρβάρους
χρήσιμον.
Ἡ
μὲν
οὖν |
[110] |
κράτος
εἷλεν.
Καὶ
μετὰ
ταῦτα
|
τοὺς |
βασιλέας
τῶν
ἐθνῶν
τῶν
ἐφ' |
[60] |
θάλατταν,
καὶ
ταῦτα
πέμπων
ὡς
|
τοὺς |
βασιλέως
στρατηγοὺς
ὑπισχνεῖτο
ποιήσειν.
Καὶ |
[10] |
οὕτως
ᾖ
γεγραμμένος
ὥστε
καὶ
|
τοὺς |
βασκαίνοντας
ἡμᾶς
μιμεῖσθαι
καὶ
θαυμάζειν |
[10] |
τῶν
σοφιστῶν
γεγραμμέναις,
(δεῖ
δὲ
|
τοὺς |
βουλομένους
μὴ
μάτην
φλυαρεῖν,
ἀλλὰ |
[100] |
οὐκ
εἰθισμένους
ὑπομένειν
τὰς
μοναρχίας,
|
τοὺς |
δ'
ἄλλους
οὐ
δυναμένους
ἄνευ |
[50] |
μὲν
παθεῖν
ἃ
πάντες
ἴσασιν,
|
τοὺς |
δ'
ἄλλους
τηλικούτοις
κακοῖς
περιπεσεῖν |
[130] |
ὁδὸν
ἐξέβαλεν,
βασιλέας
μεγάλους
προσαγορευομένους,
|
τοὺς |
δ'
ἀφ'
Ἡρακλέους
πεφυκότας,
ὃν |
[60] |
μὲν
ἐξέβαλεν
ἐκ
τῆς
ἀρχῆς,
|
(τοὺς |
δ'
Ἕλληνας
ἠλευθέρωσεν,
οὐ
μόνον |
[110] |
αἰτίους
ἡμῖν
ὄντας
Ὀλυμπίους
προσαγορευομένους,
|
τοὺς |
δ'
ἐπὶ
ταῖς
συμφοραῖς
καὶ |
[110] |
καὶ
νεὼς
καὶ
βωμοὺς
ἱδρυμένους,
|
τοὺς |
δ'
οὔτ'
ἐν
ταῖς
εὐχαῖς |
[70] |
λόγοις
χρώμενος
τοὺς
μὲν
βλάψειεν,
|
τοὺς |
δ'
ὠφελήσειεν.
Οἷον
καὶ
νῦν, |
[130] |
μὲν
Ἕλληνας
ἀγαθόν
τι
ποιῆσαι,
|
τοὺς |
δὲ
βαρβάρους
ἀφελέσθαι
τὴν
ὑπάρχουσαν |
[130] |
ἧς
ἔχουσιν
ὑπὸ
πάντων
ἐπαινουμένους,
|
τοὺς |
δὲ
πρὸς
ἄλλο
τι
τῶν |
[20] |
σπουδαίων
πραγμάτων
καὶ
κατεπειγόντων
ῥητορεύεσθαι,
|
τοὺς |
δὲ
πρὸς
ἐπίδειξιν
καὶ
πρὸς |
[10] |
ποιησόμενον
οὐδ'
ἐγκωμιασόμενον
τοὺς
πολέμους
|
τοὺς |
διὰ
σοῦ
γεγενημένους,
ἕτεροι
γὰρ |
[40] |
δὲ
τοὺς
μέγα
φρονοῦντας
καὶ
|
τοὺς |
διαφέροντας
μὴ
τοῖς
τοιούτοις
ἐπιχειρεῖν |
[30] |
οὔτε
Λακεδαιμονίους
Θηβαίοις
οὔθ'
ὅλως
|
τοὺς |
εἰθισμένους
ἅπαντα
τὸν
χρόνον
πλεονεκτεῖν |
[140] |
τοὺς
ἐπὶ
Τροίαν
στρατευσαμένους
καὶ
|
τοὺς |
ἐκείνοις
ὁμοίους
γενομένους
ἅπαντες
ἂν |
[20] |
ὑπὲρ
τῶν
εἰρημένων
ἀλλὰ
καὶ
|
τοὺς |
Ἕλληνας
ἅπαντας.
(Τούτου
δ'
ἕνεκά |
[80] |
ἐν
κακοῖς
καὶ
κινδύνοις
εἶναι
|
τοὺς |
Ἕλληνας,
διὰ
δὲ
τὴν
ταραχὴν |
[110] |
τὴν
εὔνοιαν
ἣν
εἶχεν
εἰς
|
τοὺς |
Ἕλληνας,
δύναι'
ἂν
ὁμοιωθῆναι
τοῖς |
[80] |
πράττειν
πρὶν
ἂν
λάβῃ
τις
|
τοὺς |
Ἕλληνας
δυοῖν
θάτερον
ἢ
συναγωνιζομένους |
[100] |
εἰς
τὴν
Ἀσίαν,
ὅπερ
εἰς
|
τοὺς |
Ἕλληνας
εἰσπεσὸν
καὶ
τὴν
ἡμετέραν |
[120] |
πατρίδα
τὴν
αὑτοῦ
τὴν
τρὶς
|
τοὺς |
Ἕλληνας
ἐλευθερώσασαν,
δὶς
μὲν
ἀπὸ |
[90] |
μὲν
τοίνυν
μέγιστον,
σὺ
μὲν
|
τοὺς |
Ἕλληνας
εὔνους
ἕξεις,
ἤνπερ
ἐθελήσῃς |
[120] |
προϋπάρξαι
τῆς
ἔχθρας
τῆς
πρὸς
|
τοὺς |
Ἕλληνας,
ἡμεῖς
δ'
οὐδ'
ὑπὲρ |
[80] |
πόλεμον
πρὶν
ἂν
διαλλάξῃ
τις
|
τοὺς |
Ἕλληνας
καὶ
παύσῃ
τῆς
μανίας |
[120] |
τ'
ἐπὶ
ταῦθ'
ὁρμήσῃς
καὶ
|
τοὺς |
Ἕλληνας
προτρέψῃς.
(Ἐπεὶ
νῦν
γε |
[10] |
δὲ
τὸ
μὲν
πείθειν
πρὸς
|
τοὺς |
Ἕλληνας
συμφέρον,
τὸ
δὲ
βιάζεσθαι |
[80] |
ὧν
σοὶ
πρακτέον
ἐστὶν
πρὸς
|
τοὺς |
Ἕλληνας
σχεδὸν
ἀκήκοας,
περὶ
δὲ |
[50] |
πράγματα
περιέστηκεν,
ὥστ'
ἐλπίσαντες
ἅπαντας
|
τοὺς |
Ἕλληνας
ὑφ'
αὑτοῖς
ἔσεσθαι
νῦν |
[80] |
ὑμῶν
πεπραγμένοις,
~ὅταν
οὕτω
διαθῇς
|
τοὺς |
Ἕλληνας
ὥσπερ
ὁρᾷς
Λακεδαιμονίους
τε |
[140] |
μεγίστην
δυναστείαν
κτησαμένους,
ἀλλὰ
τοὺς
|
τοῖς |
Ἕλλησι
πλείστων
ἀγαθῶν
αἰτίους
γεγενημένους. |
[0] |
αἵτινες
τετράκις
ἢ
πεντάκις
ἀπολωλέκασιν
|
τοὺς |
ἐμπολιτευθέντας,
ζητεῖν
δ'
ἐκείνους
τοὺς |
[140] |
καὶ
στρατηγεῖν.
Ὅταν
οὖν
ὁρᾷς
|
τοὺς |
ἐν
μιᾷ
πόλει
ταύτην
ἔχοντας |
[0] |
εἴχομεν
Ἀμαδόκῳ
τῷ
παλαιῷ
διὰ
|
τοὺς |
ἐν
Χερρονήσῳ
γεωργοῦντας.
(Τοιούτων
δὲ |
[50] |
μᾶλλον
ἢ
ζῆν,
ἀναχωροῦντες
δὲ
|
τοὺς |
ἐνδοξοτάτους
αὑτῶν
καὶ
μάλιστα
τολμῶντας |
[50] |
διαλίπωσιν
κακῶς
αὐτοὺς
ποιοῦντες,
αὐτοὶ
|
τοὺς |
ἐνδοξοτάτους
καὶ
πλουσιωτάτους
τῶν
πολιτῶν |
[10] |
Ἀλλὰ
τοὺς
μὲν
ἄλλους
ἑώρων
|
τοὺς |
ἐνδόξους
τῶν
ἀνδρῶν
ὑπὸ
πόλεσι |
[50] |
ἀξιόχρεων
ἄνδρα
καὶ
δυνάμενον
διαλῦσαι
|
τοὺς |
ἐνεστῶτας
πολέμους
αὐτοῖς;
(Ἀργείους
τοίνυν |
[0] |
ἔχειν
τοῖς
σοῖς
πράγμασι
διὰ
|
τοὺς |
ἐνταῦθα
κατοικοῦντας
οἵαν
περ
εἴχομεν |
[130] |
μηδένας
ἄλλους
καταλείπεσθαι
κληρονόμους
πλὴν
|
τοὺς |
ἐξ
ἡμῶν
γεγονότας.
Ὥστ'
ᾐσχυνόμην |
[140] |
εὐδοκιμοῦντας,
ποίους
τινὰς
χρὴ
προσδοκᾶν
|
τοὺς |
ἐπαίνους
ἔσεσθαι
τοὺς
περὶ
σοῦ |
[130] |
κατὰ
δὲ
τὴν
εὐλογίαν
καὶ
|
τοὺς |
ἐπαίνους
καὶ
τὴν
φήμην
καὶ |
[80] |
οἶμαι
πεποιῆσθαι
ταύτην,
ἥνπερ
προσήκει
|
τοὺς |
ἐπὶ
τὴν
Ἀσίαν
πείθοντας
στρατεύειν. |
[140] |
ὑπερβολὴν
καὶ
τὴν
Θησέως
ἀρετὴν
|
τοὺς |
ἐπὶ
Τροίαν
στρατευσαμένους
καὶ
τοὺς |
[150] |
κεχαρισμένως
διειλεγμένους,
ἀλλ'
οἵτινες
ἂν
|
τοὺς |
ἐπιγιγνομένους
οὕτω
ποιήσωσι
τὰς
σὰς |
[130] |
δ'
ἂν
καὶ
τῶν
ἰδιωτῶν
|
τοὺς |
ἐπιεικεστάτους
ὑπὲρ
ἄλλου
μὲν
οὐδενὸς |
[20] |
οὖν
μετρίως,
ὡς
ἐμαυτὸν
ἔπειθον,
|
τοὺς |
ἐπιπλῆξαί
μοι
τολμήσαντας,
τελευτῶν
ὑπεσχόμην |
[80] |
γὰρ
βασιλεῖ
τε
πολεμεῖν
καὶ
|
τοὺς |
ἑταίρους
εἰς
τὰς
πόλεις
τὰς |
[130] |
πλούτου
καὶ
τῶν
δυναστειῶν
πολλάκις
|
τοὺς |
ἐχθροὺς
κυρίους
γίγνεσθαι,
τῆς
δ' |
[140] |
ταπεινοτέρους
ποιεῖν
τῶν
νῦν
ὄντων
|
τοὺς |
ἡμιθέους
εἶναι
νομιζομένους.
(Ἐνθυμοῦ
δ' |
[80] |
πρὸς
τοὺς
αὑτῶν
βασιλέας
ἔχοντας
|
τούς |
θ'
ἑταίρους
τοὺς
σοὺς
πρὸς |
[90] |
ἀπέκτεινεν,
καὶ
μᾶλλον
εἵλετο
περὶ
|
τοὺς |
θεοὺς
ἐξαμαρτεῖν
ἢ
τοῖς
στρατιώταις |
[30] |
καὶ
ταῖς
θυσίαις
μᾶλλον
ἢ
|
τοὺς |
θεοὺς
τοὺς
ἄλλους·
(Λακεδαιμόνιοι
δὲ |
[110] |
ἔχοντας,
καὶ
τῶν
μὲν
καὶ
|
τοὺς |
ἰδιώτας
καὶ
τὰς
πόλεις
καὶ |
[100] |
ἀξιώσας,
μόνος
καὶ
διαφυγεῖν
ἠδυνήθη
|
τοὺς |
κινδύνους
τοὺς
περὶ
τὰς
μοναρχίας |
[120] |
μήτ'
ἄλλο
μηδὲν
τῶν
εἰς
|
τοὺς |
κινδύνους
χρησίμων,
(ἀλλὰ
ταῦτα
πάντα |
[70] |
μετὰ
παρρησίας,
ὥσπερ
εἴθισμαι,
ποιεῖσθαι
|
τοὺς |
λόγους.
(Αἰσθάνομαι
γάρ
σε
διαβαλλόμενον |
[130] |
τὰς
τούτων
κτήσεις
ἀποβλέψας
ποιοῦμαι
|
τοὺς |
λόγους,
ἀλλ'
οἰόμενος
ἐκ
τούτων |
[130] |
ἐποιησάμην
οἷόν
τ'
εἶναι
συνερᾶσαι
|
τοὺς |
λόγους
ἅπαντας
τοὺς
ὑπ'
ἐμοῦ |
[90] |
ὧν
εἰ
μὲν
πρὸς
ἑτέρους
|
τοὺς |
λόγους
ἐποιούμην,
καλῶς
ἂν
εἶχε |
[20] |
τοῖς
ἄλλοις
ὑπέδειξα,
δι'
ὧν
|
τοὺς |
λόγους
ἡδίους
ἂν
ἅμα
καὶ |
[80] |
πρὸς
σὲ
δὲ
νῦν
ποιήσομαι
|
τοὺς |
λόγους,
οὐ
τὴν
αὐτὴν
ἔχων |
[130] |
καὶ
νῦν
πρὸς
σὲ
ποιοῦμαι
|
τοὺς |
λόγους,
οὐκ
ἀγνοῶν
ὅτι
τούτοις |
[30] |
αὐτῶν
τῶν
πραγμάτων
ἤδη
ποιήσομαι
|
τοὺς |
λόγους.
Φημὶ
γὰρ
χρῆναί
σε |
[110] |
ἐξ
ὧν
ἔφησεν·
ἐποιεῖτο
γὰρ
|
τοὺς |
λόγους
ὡς
εἰς
τὴν
ἤπειρον |
[40] |
μόνος
συστῆσαι
δυνηθείης.
Χρὴ
δὲ
|
τοὺς |
μέγα
φρονοῦντας
καὶ
τοὺς
διαφέροντας |
[30] |
τῆς
σωτηρίας.
(Μόνη
γὰρ
ὑποστᾶσα
|
τοὺς |
μεγίστους
κινδύνους
πρὸς
τὴν
Εὐρυσθέως |
[110] |
τὴν
γνώμην
ἕξουσιν.
Χρὴ
δὲ
|
τοὺς |
μείζονος
δόξης
τῶν
ἄλλων
ἐπιθυμοῦντας |
[150] |
κάλλιστα
μέντοι
νομίζειν
ἐκείνους
ἐγκωμιάζειν
|
τοὺς |
μειζόνων
ἔργων
ἢ
τηλικούτων
τὴν |
[10] |
οἰομένους
ἀγαθόν
τι
κοινὸν
εὑρηκέναι
|
τοὺς |
μὲν
ἄλλους
ἐᾶν
πανηγυρίζειν,
αὐτοὺς |
[10] |
τούτῳ
τὴν
διάνοιαν
ἔσχον.
Ἀλλὰ
|
τοὺς |
μὲν
ἄλλους
ἑώρων
τοὺς
ἐνδόξους |
[130] |
τῶν
Ἑλλήνων
ὄντας,
ἔτι
δὲ
|
τοὺς |
μὲν
ἀπὸ
Κύρου
τὴν
ἀρχὴν |
[70] |
αὐτοῖς
ἄν
τις
λόγοις
χρώμενος
|
τοὺς |
μὲν
βλάψειεν,
τοὺς
δ'
ὠφελήσειεν. |
[100] |
τοὺς
περὶ
τὰς
μοναρχίας
γιγνομένους.
|
Τοὺς |
μὲν
γὰρ
ἐν
τοῖς
Ἕλλησι |
[130] |
οὓς
ἂν
ἐλπίσω
μάλιστα
δυνήσεσθαι
|
τοὺς |
μὲν
Ἕλληνας
ἀγαθόν
τι
ποιῆσαι, |
[150] |
συμβεβουλευμένων.
Φημὶ
γὰρ
χρῆναί
σε
|
τοὺς |
μὲν
Ἕλληνας
εὐεργετεῖν,
Μακεδόνων
δὲ |
[100] |
βασιλείαν
κατασχεῖν
ἐπεθύμησεν·
ἠπίστατο
γὰρ
|
τοὺς |
μὲν
Ἕλληνας
οὐκ
εἰθισμένους
ὑπομένειν |
[150] |
τούτων.
(Οἷον
ἴσως
καὶ
νῦν
|
τοὺς |
μὲν
λόγους
ἡμῖν
ἀπένειμαν,
ἐπὶ |
[20] |
ἀναγιγνωσκομένων,
οὐδ'
ὅτι
πάντες
ὑπειλήφασιν
|
τοὺς |
μὲν
περὶ
σπουδαίων
πραγμάτων
καὶ |
[130] |
τοῖς
πολέμοις
ἐθέλοντας,
ὅλως
δὲ
|
τοὺς |
μὲν
τιμῆς
ἐπιθυμοῦντας
ἀεὶ
μείζονος |
[110] |
εὐδοκιμούσας,
(ἀλλὰ
καὶ
τῶν
θεῶν
|
τοὺς |
μὲν
τῶν
ἀγαθῶν
αἰτίους
ἡμῖν |
[150] |
τὴν
σὴν
φύσιν
ἀξιοῦντας,
καὶ
|
τοὺς |
μὴ
μόνον
ἐν
τῷ
παρόντι |
[110] |
προκρίναντες.
Ἅπαντας
μὲν
οὖν
χρὴ
|
τοὺς |
νοῦν
ἔχοντας
τὸν
κράτιστον
ὑποστησαμένους |
[30] |
ἡμῖν
χάριν
ἔχειν,
ἀλλὰ
καὶ
|
τοὺς |
νῦν
ὄντας·
διὰ
γὰρ
ἡμᾶς |
[120] |
τούτῳ
τῷ
τόπῳ
καὶ
κατοικίσαι
|
τοὺς |
νῦν
πλανωμένους
δι'
ἔνδειαν
τῶν |
[120] |
ὀλίγῳ
πρότερον
εἰρήκαμεν,
ἀπαλλάξαι
τε
|
τοὺς |
ξενιτευομένους
τῶν
κακῶν
ὧν
αὐτοί |
[10] |
ἀλλὰ
προὔργου
τι
ποιεῖν
καὶ
|
τοὺς |
οἰομένους
ἀγαθόν
τι
κοινὸν
εὑρηκέναι |
[50] |
οὗπερ
τὴν
πόλιν
οἰκοῦσιν,
πρὸς
|
τοὺς |
ὁμόρους,
ὥσπερ
Λακεδαιμόνιοι,
τοσοῦτον
δὲ |
[140] |
γενομένους
ἅπαντες
ἂν
εὐλογήσειαν.
(Καίτοι
|
τοὺς |
ὀνομαστοτάτους
καὶ
τοὺς
ἀρίστους
αὐτῶν |
[130] |
τὴν
τῶν
βαρβάρων
ἀνανδρίαν
καὶ
|
τοὺς |
ὀνομαστοὺς
γενομένους
καὶ
δόξαντας
ἡμιθέους |
[80] |
χρόνον
ῥᾴδιον
καταμαθεῖν
ὅτι
δεῖ
|
τοὺς |
ὀρθῶς
βουλευομένους
μὴ
πρότερον
ἐκφέρειν |
[70] |
ὧνπερ
οἱ
λογοποιοῦντες,
ἔπειτα
καὶ
|
τοὺς |
οὐδενὶ
λογισμῷ
χρωμένους
ὑπὲρ
τῶν |
[70] |
καὶ
δεδιέναι
προσποιουμένοις,
ἔτι
δὲ
|
τοὺς |
οὐκ
ἀποδοκιμάζοντας
τὸ
δοκεῖν
ἐπιβουλεύειν |
[140] |
ἰδέας
δι'
ἀμφότερα,
διά
τε
|
τοὺς |
οὐκ
εὐκαίρως
αὐτῇ
χρωμένους
καὶ |
[50] |
Καίτοι
πῶς
οὐ
χρὴ
νομίζειν
|
τοὺς |
οὕτω
διακειμένους
ἀσμένους
ἂν
ἰδεῖν |
[30] |
τῆς
μεγίστης
ὕβρεως
ἔπαυσεν
καὶ
|
τοὺς |
παῖδας
τῶν
φόβων
τῶν
ἀεὶ |
[140] |
χρὴ
προσδοκᾶν
τοὺς
ἐπαίνους
ἔσεσθαι
|
τοὺς |
περὶ
σοῦ
ῥηθησομένους,
ὅταν
φαίνῃ |
[100] |
καὶ
διαφυγεῖν
ἠδυνήθη
τοὺς
κινδύνους
|
τοὺς |
περὶ
τὰς
μοναρχίας
γιγνομένους.
Τοὺς |
[80] |
ὁ
πανηγυρικὸς,
ὁ
τοὺς
ἄλλους
|
τοὺς |
περὶ
τὴν
φιλοσοφίαν
διατρίβοντας
εὐπορωτέρους |
[150] |
χρῆναί
σε
πάντας
μὲν
τιμᾶν
|
τοὺς |
περὶ
τῶν
σοι
πεπραγμένων
ἀγαθόν |
[140] |
ἐξουσίαν
ἔλαβε
τὰς
μὲν
ἀναστά
|
τους |
ποιῆσαι,
τὰς
δ'
αὐξῆσαι,
τὰς |
[50] |
οὕτω
χαίρουσιν
ὡς
οὐδένες
ἄλλοι
|
τοὺς |
πολεμίους
ἀποκτείνοντες.
Αἴτιον
δ'
ἐστὶ |
[110] |
χρὴ
καὶ
πρὸς
οὓς
δεῖ
|
τοὺς |
πολέμους
ἐκφέρειν.
Ποιησάμενος
γὰρ
στρατείαν |
[130] |
ὑπ'
ἀνδρὸς
Ἕλληνος
καὶ
περὶ
|
τοὺς |
πολέμους
πολλὴν
ἐμπειρίαν
ἔχοντος
μὴ |
[10] |
οὐκ
ἐπίδειξιν
ποιησόμενον
οὐδ'
ἐγκωμιασόμενον
|
τοὺς |
πολέμους
τοὺς
διὰ
σοῦ
γεγενημένους, |
[0] |
ζητεῖν
δ'
ἐκείνους
τοὺς
τόπους
|
τοὺς |
πόρρω
μὲν
κειμένους
τῶν
ἄρχειν |
[50] |
ἡμῶν
καὶ
τοὺς
ἄλλους
ὁρῶν
|
τοὺς |
πρὸ
αὑτοῦ
ταύτῃ
τῇ
συμφορᾷ |
[130] |
τοῦτόν
σε
παρακαλεῖν,
ἀλλὰ
καὶ
|
τοὺς |
προγόνους
καὶ
τὴν
τῶν
βαρβάρων |
[20] |
γὰρ
ἐλλέλοιπεν;
Οὐ
Θετταλοὺς
μὲν
|
τοὺς |
πρότερον
ἐπάρχοντας
Μακεδονίας
οὕτως
οἰκείως |
[40] |
δὲ
τούτοις
ἐπεῖδον
Πελοποννησίους
ἅπαντας
|
τοὺς |
πρότερον
μεθ'
αὑτῶν
ἐπὶ
τοὺς |
[30] |
ἀνενέγκῃς
αὐτῶν
τὰς
πράξεις
ἐπὶ
|
τοὺς |
σαυτοῦ
προγόνους·
εὑρήσεις
γὰρ
ἑκάστῃ |
[80] |
βασιλέας
ἔχοντας
τούς
θ'
ἑταίρους
|
τοὺς |
σοὺς
πρὸς
σὲ
διακειμένους.
Ἔστιν |
[20] |
τὰς
μὲν
δυσχερείας
τὰς
περὶ
|
τοὺς |
σοφιστὰς
καὶ
τοὺς
ἀναγιγνωσκομένους
τῶν |
[10] |
καὶ
Μακεδόνων
ἔχει
περὶ
αὑτὸν
|
τοὺς |
σπουδαιοτάτους,
οὓς
εἰκὸς,
εἰ
καὶ |
[90] |
συλλέγουσιν
δωρεὰς
ἢ
τὴν
εἰς
|
τοὺς |
στρατιώτας
μισθοφοράν.
(Καὶ
μὴν
εἰ |
[140] |
ὅτι
τοσοῦτον
πλῆθος
χρημάτων
εἰσπράξασα
|
τοὺς |
συμμάχους
εἰς
τὴν
ἀκρόπολιν
ἀνήνεγκεν |
[60] |
οὐ
δι'
αὐτὸν
ἀλλὰ
διὰ
|
τοὺς |
συνάρχοντας
οἴκαδε
μὲν
ἀφικέσθαι
κατῃσχύνθη, |
[10] |
ἐνοχλεῖν
καὶ
πρὸς
ἅπαντας
λέγειν
|
τοὺς |
συντρέχοντας
ἐν
αὐταῖς
πρὸς
οὐδένα |
[140] |
κατέλιπον·
ἅπαντες
γὰρ
φιλοῦσιν
οὐ
|
τοὺς |
σφίσιν
αὐτοῖς
μεγίστην
δυναστείαν
κτησαμένους, |
[120] |
ἐνίοτε
μετὰ
τῶν
πατρικῶν
ἐχθρῶν
|
τοὺς |
τῆς
αὐτῆς
συγγενείας
μετέχοντας
ἀπολλύναι |
[140] |
αὐτοῖς
μεγίστην
δυναστείαν
κτησαμένους,
ἀλλὰ
|
τοὺς |
τοῖς
Ἕλλησι
πλείστων
ἀγαθῶν
αἰτίους |
[0] |
τοὺς
ἐμπολιτευθέντας,
ζητεῖν
δ'
ἐκείνους
|
τοὺς |
τόπους
τοὺς
πόρρω
μὲν
κειμένους |
[60] |
ταῖς
πόλεσιν
ἐγγεγενημένας,
Λακεδαιμονίους
δὲ
|
τοὺς |
τότε
δόξαντας
εὐτυχεῖν
εἰς
τὰς |
[30] |
ἀπήλλαξεν.
Ὑπὲρ
ὧν
οὐ
μόνον
|
τοὺς |
τότε
σωθέντας
δίκαιον
ἦν
ἡμῖν |
[70] |
πολλοὺς
πείθουσιν
καὶ
μάλιστα
μὲν
|
τοὺς |
τῶν
αὐτῶν
κακῶν
ἐπιθυμοῦντας
ὧνπερ |
[130] |
εἶναι
συνερᾶσαι
τοὺς
λόγους
ἅπαντας
|
τοὺς |
ὑπ'
ἐμοῦ
περὶ
τούτων
εἰρημένους· |
[0] |
|
~ΙΣΟΚΡΑΤΟΥΣ |
ΦΙΛΙΠΠΟΣ.
(Μὴ
θαυμάσῃς,
ὦ
Φίλιππε, |
[10] |
Μακεδόνων
ἔχει
περὶ
αὑτὸν
τοὺς
|
σπουδαιοτάτους, |
οὓς
εἰκὸς,
εἰ
καὶ
περὶ |
[50] |
ἢ
ζῆν,
ἀναχωροῦντες
δὲ
τοὺς
|
ἐνδοξοτάτους |
αὑτῶν
καὶ
μάλιστα
τολμῶντας
ὑπὲρ |
[50] |
κακῶς
αὐτοὺς
ποιοῦντες,
αὐτοὶ
τοὺς
|
ἐνδοξοτάτους |
καὶ
πλουσιωτάτους
τῶν
πολιτῶν
ἀπολλύουσιν, |
[140] |
ἅπαντες
ἂν
εὐλογήσειαν.
(Καίτοι
τοὺς
|
ὀνομαστοτάτους |
καὶ
τοὺς
ἀρίστους
αὐτῶν
ἴσμεν |
[70] |
ἄλλων
πολλοὶ
συμπολεμεῖν
καὶ
ποιεῖν
|
ἀναστάτους |
Λακεδαιμονίους·
ἢν
δὲ
ταῦτα
πράξῃς, |
[20] |
τὰς
δὲ
σφόδρα
λυπούσας
αὐτὸν
|
ἀναστάτους |
πεποίηκεν;
(Μάγνητας
δὲ
καὶ
Περραιβοὺς |
[130] |
ἂν
καὶ
τῶν
ἰδιωτῶν
τοὺς
|
ἐπιεικεστάτους |
ὑπὲρ
ἄλλου
μὲν
οὐδενὸς
ἂν |
[90] |
ἐπὶ
Λακεδαιμονίων
ὡς
οἷόν
τε
|
δυσμενεστάτους. |
Ἡγοῦντο
γὰρ
Κύρου
μὲν
καὶ |
[50] |
ποιοῦντες,
αὐτοὶ
τοὺς
ἐνδοξοτάτους
καὶ
|
πλουσιωτάτους |
τῶν
πολιτῶν
ἀπολλύουσιν,
καὶ
ταῦτα |
[10] |
κατοικοῦντας,
οὐκ
ἀδόξους
ἄνδρας
οὐδ'
|
ἀνοήτους, |
ἀλλ'
οἷς
ἐκεῖνος
ἀνακοινούμενος
οὐκ |
[70] |
ἡδονάς
θ'
ὑπερβαλλούσας
καὶ
τιμὰς
|
ἀνεξαλείπτους. |
(Ἀπέχρη
δ'
ἄν
μοι
τὰ |
[20] |
πρὸς
αὑτὸν
διακεῖσθαι
πεποίηκεν
ὥσθ'
|
ἑκάστους |
αὐτῶν
μᾶλλον
ἐκείνῳ
πιστεύειν
ἢ |
[130] |
τῶν
βαρβάρων
ἀνανδρίαν
καὶ
τοὺς
|
ὀνομαστοὺς |
γενομένους
καὶ
δόξαντας
ἡμιθέους
εἶναι |
[30] |
σωτηρίας.
(Μόνη
γὰρ
ὑποστᾶσα
τοὺς
|
μεγίστους |
κινδύνους
πρὸς
τὴν
Εὐρυσθέως
δύναμιν |
[140] |
(Καίτοι
τοὺς
ὀνομαστοτάτους
καὶ
τοὺς
|
ἀρίστους |
αὐτῶν
ἴσμεν
ἐν
μικροῖς
πολιχνίοις |
[50] |
διαφέρουσιν
ὅσον
ἐκεῖνοι
μὲν
πρὸς
|
ἥττους |
αὑτῶν,
οὗτοι
δὲ
πρὸς
κρείττους· |
[50] |
ἥττους
αὑτῶν,
οὗτοι
δὲ
πρὸς
|
κρείττους· |
ὃ
πάντες
ἂν
ὁμολογήσειαν
μέγιστον |
[120] |
ὧν
κακῶς
ἐπάθομεν
ἀμύνεσθαι
τολμῶμεν
|
αὐτοὺς, |
ἀλλ'
ὁμολογούντων
ἐκείνων
ἐν
ἅπασι |
[90] |
ἐκεῖ
νομιζομένων
τὰς
μεγίστας,
συλλαβὼν
|
αὐτοὺς |
ἀπέκτεινεν,
καὶ
μᾶλλον
εἵλετο
περὶ |
[100] |
ἦν
πλείστην,
καὶ
στρατεύσας
ἐπ'
|
αὐτοὺς, |
ἀπῆλθεν
ἐκεῖθεν
οὐ
μόνον
ἡττηθεὶς, |
[10] |
τοὺς
μὲν
ἄλλους
ἐᾶν
πανηγυρίζειν,
|
αὐτοὺς |
δ'
ὧν
εἰσηγοῦνται
ποιήσασθαί
τινα |
[100] |
διαπεπραγμένους
εὕροιμεν
ἂν
οὐ
μόνον
|
αὐτοὺς |
διεφθαρμένους,
ἀλλὰ
καὶ
τὸ
γένος |
[120] |
τὸ
πλῆθος
ὥστε
μηδὲν
ἧττον
|
αὐτοὺς |
εἶναι
φοβεροὺς
τοῖς
Ἕλλησιν
ἢ |
[120] |
βασιλέως
συγκαταστρεφόμεθα
καὶ
λελήθαμεν
ἡμᾶς
|
αὐτοὺς |
ἐνίοτε
μετὰ
τῶν
πατρικῶν
ἐχθρῶν |
[50] |
Αἴτιον
δ'
ἐστὶ
τοῦ
ταραχωδῶς
|
αὐτοὺς |
ζῆν
οὕτως
οὐδὲν
ἄλλο
πλὴν |
[20] |
τισὶν
λίαν
ἀγαπᾶν
εἰ
χαριέντως
|
αὐτοὺς |
ἠμυνάμην·
λυπήσας
δ'
οὖν
μετρίως, |
[10] |
προὔργου.
Δηλώσαντος
γάρ
μου
πρὸς
|
αὐτοὺς |
ὅτι
μέλλω
σοι
λόγον
πέμπειν |
[140] |
(Οὐ
μόνον
δ'
ἐπὶ
τούτων
|
αὐτοὺς |
ὄψει
τὴν
γνώμην
ταύτην
ἔχοντας, |
[120] |
ἀδεῶς
ἔχειν,
πρὸς
ἡμᾶς
τ'
|
αὐτοὺς |
περὶ
μικρῶν
πολεμοῦμεν
καὶ
τοὺς |
[120] |
ἥκομεν
ἐπιθυμίας
τοῦ
κακῶς
ἡμᾶς
|
αὐτοὺς |
ποιεῖν
ὥστ'
ἐξὸν
ἡμῖν
τἀκείνων |
[50] |
γὰρ
οἱ
πολέμιοι
διαλίπωσιν
κακῶς
|
αὐτοὺς |
ποιοῦντες,
αὐτοὶ
τοὺς
ἐνδοξοτάτους
καὶ |
[50] |
πρὸς
Φωκέας
πάλιν
ἐπανελθόντες
μείζοσιν
|
αὐτοὺς |
συμφοραῖς
περιβάλωσιν
τῶν
πρότερον
γεγενημένων. |
[100] |
ἁπάσης·
νῦν
δ'
οὗτος
ἀπήλλαξεν
|
αὐτοὺς |
τοῦ
δέους
τούτου.
Συμπαρασκευασάμενος
γὰρ |
[50] |
ὃν
ἢν
διαλύσῃς,
οὐ
μόνον
|
αὐτοὺς |
τούτων
ἀπαλλάξεις,
ἀλλὰ
καὶ
περὶ |
[40] |
τῆς
ἐν
τοῖς
Ἕλλησι
δυναστείας,
|
τοιούτους |
δ'
ἄνδρας
ἀπώλεσαν
σφῶν
αὐτῶν, |
[110] |
τὸν
κράτιστον
ὑποστησαμένους
πειρᾶσθαι
γίγνεσθαι
|
τοιούτους, |
μάλιστα
δὲ
σοὶ
προσήκει.
Τὸ |
[0] |
τὴν
εὔνοιαν
τὴν
ἡμετέραν
κτήσει·
|
τοσούτους |
γὰρ
ὁμήρους
λήψει
παρ'
ἡμῶν |
[90] |
σὺ
μὲν
ἐξ
ἑτοίμου
λήψει
|
τοσούτους |
ὅσους
ἂν
βουληθῇς·
οὕτω
γὰρ |
[40] |
αὑτῶν
ἐπὶ
τοὺς
ἄλλους
ἀκολουθοῦντας,
|
τούτους |
μετὰ
Θηβαίων
εἰς
τὴν
αὑτῶν |
[110] |
ἀλλὰ
μετὰ
τῶν
Ἑλλήνων
ἐπὶ
|
τούτους |
πρὸς
οὓς
προσήκει
τοὺς
ἀφ' |
[50] |
αὑτῶν
σωτηρίας.
Ὥστ'
οἶμαι
καὶ
|
τούτους |
ταχέως
ποιήσειν
ὅ
τι
ἂν |
[140] |
ῥᾴδιον.
~Ἐνθυμοῦ
δ'
ὅτι
μάλιστα
|
τούτους |
τιμῶσιν
ἅπαντες
καὶ
θαυμάζουσιν,
οἵτινες |
[140] |
τοσοῦτον
πλῆθος
χρημάτων
εἰσπράξασα
τοὺς
|
συμμάχους |
εἰς
τὴν
ἀκρόπολιν
ἀνήνεγκεν
ἀλλὰ |
[130] |
οὐκ
οἰήσεται
μεθέξειν.
(Σκέψαι
δ'
|
ὡς |
αἰσχρὸν
περιορᾶν
τὴν
Ἀσίαν
ἄμεινον |
[0] |
αὐτῶν
μηδὲ
τὴν
λέξιν
ἐπαινεῖν
|
ὡς |
ἀκριβῶς
καὶ
καθαρῶς
ἔχουσαν,
ὅπερ |
[0] |
εἶναι,
περὶ
τοῦτον
διέτριβον,
λέγων
|
ὡς |
ἀμφότεροι
διαμαρτάνετε
τῶν
πραγμάτων
καὶ |
[0] |
πλῆθος
ἡμῶν
εἴ
τις
διδάξειεν
|
ὡς, |
ἂν
λάβωμεν
Ἀμφίπολιν,
ἀναγκασθησόμεθα
τὴν |
[20] |
τὸ
πρῶτον
ἐξεπλάγην
καὶ
πάλιν
|
ὡς |
ἀναλαβὼν
ἐμαυτὸν
ἀντεῖπον
πρὸς
ἕκαστον |
[60] |
τὰ
προειρημένα
συστήσειν;
(Σκέψαι
δ'
|
ὡς |
ἄξιόν
ἐστιν
τοῖς
τοιούτοις
τῶν |
[10] |
οὐκ
εἰωθότες
τοῦτο
ποιεῖν,
λέγοντες
|
ὡς |
ἀτόποις
καὶ
λίαν
ἀνοήτοις
ἐπιχειρῶ |
[100] |
(Τὰ
τοίνυν
περὶ
τὴν
χώραν
|
ὡς |
διάκειται
τίς
οὐκ
ἂν
ἀκούσας |
[110] |
ὅμοιον
παρασκευάσεις;
(Λέγω
δ'
οὐχ
|
ὡς |
δυνησόμενον
ἁπάσας
σε
μιμήσασθαι
τὰς |
[110] |
ἔφησεν·
ἐποιεῖτο
γὰρ
τοὺς
λόγους
|
ὡς |
εἰς
τὴν
ἤπειρον
διαβησόμενος
καὶ |
[20] |
τὸν
λόγον
τοῦτον,
ἔλεγον
δ'
|
ὡς |
ἐλπίζουσιν
οὐ
μόνον
σὲ
καὶ |
[20] |
ἠμυνάμην·
λυπήσας
δ'
οὖν
μετρίως,
|
ὡς |
ἐμαυτὸν
ἔπειθον,
τοὺς
ἐπιπλῆξαί
μοι |
[150] |
ἐστὶν
τὰ
προειρημένα
συναγαγεῖν,
ἵν'
|
ὡς |
ἐν
ἐλαχίστοις
κατίδῃς
τὸ
κεφάλαιον |
[30] |
ἐνστῆναι
τοῖς
εἰρημένοις
τολμήσειεν,
λέγων
|
ὡς |
ἐπιχειρῶ
σε
πείθειν
ἀδυνάτοις
ἐπιτίθεσθαι |
[120] |
φανήσομαι
πρώτην
ἐπὶ
ταῦτα
προτρέπων
|
ὡς |
ἠδυνάμην
μετὰ
πλείστης
σπουδῆς,
αἰσθανόμενος |
[50] |
εἰς
Βυζάντιον
δὲ
τριήρεις
ἐξέπεμπον,
|
ὡς |
καὶ
γῆς
καὶ
θαλάττης
ἄρξοντες. |
[50] |
σοι
γεγενῆσθαι
φανερόν·
ἔτι
τοίνυν
|
ὡς |
καὶ
ῥᾳδίως
ταῦτα
πράξεις,
ἐκ |
[70] |
Λακεδαιμονίους·
ἢν
δὲ
ταῦτα
πράξῃς,
|
ὡς |
καὶ
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων
ῥᾳδίως |
[120] |
ἀφορίσασθαι
καὶ
διαλαβεῖν
τὴν
Ἀσίαν,
|
ὡς |
λέγουσίν
τινες,
ἀπὸ
Κιλικίας
μέχρι |
[50] |
τῆς
ἐπὶ
τὸν
βάρβαρον
στρατείας.
|
(Ὡς |
μὲν
οὖν
οὐκ
ἀδύνατόν
ἐστί |
[20] |
τῆς
αὑτοῦ
διανοίας;
(Ταῦτ'
ἀκούσας
|
ὡς |
μὲν
τὸ
πρῶτον
ἐξεπλάγην
καὶ |
[90] |
τὰς
δεκαρχίας
τὰς
ἐπὶ
Λακεδαιμονίων
|
ὡς |
οἷόν
τε
δυσμενεστάτους.
Ἡγοῦντο
γὰρ |
[0] |
ῥητόρων
τῶν
παρ'
ἡμῖν,
ἀλλ'
|
ὡς |
οἷόν
τε
πλεῖστον
ἀφεστῶτα
τῆς |
[80] |
ἂν
ἐπιπεσεῖν
τὴν
παράκλησιν,
λέγοντας
|
ὡς |
ὅσοι
περ
ἐπεχείρησαν
πρὸς
τὸν |
[0] |
καὶ
σοὶ
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
|
ὡς |
οὐ
δι'
ἄγνοιαν
οὐδὲ
διαψευσθεὶς |
[50] |
τί
λοιπὸν
ἔσται
τοῖς
ἀντιλέγουσιν
|
ὡς |
οὐ
θᾶττον
σὺ
τὰ
ῥᾴω |
[130] |
μεμισημένος
καὶ
καταπεφρονημένος
ὑφ'
ἁπάντων,
|
ὡς |
οὐδεὶς
πώποτε
τῶν
βασιλευσάντων.
(Πρὸ |
[30] |
κακῶν
ἀπαλλάξεις.
(Γνοίης
δ'
ἂν
|
ὡς |
οὐδεμιᾶς
σοι
προσήκει
τούτων
ὀλιγωρεῖν, |
[50] |
καὶ
ταῦτα
δρῶντες
οὕτω
χαίρουσιν
|
ὡς |
οὐδένες
ἄλλοι
τοὺς
πολεμίους
ἀποκτείνοντες. |
[150] |
ποιήσωσι
τὰς
σὰς
πράξεις
θαυμάζειν
|
ὡς |
οὐδενὸς
ἄλλου
τῶν
προγεγενημένων.
Πολλὰ |
[70] |
περὶ
τῆς
σῆς
δυνάμεως
λέγουσιν
|
ὡς |
οὐχ
ὑπὲρ
τῆς
Ἑλλάδος
ἀλλ' |
[30] |
τεταλαιπώρηνται
διὰ
τὸν
πόλεμον
καὶ
|
ὡς |
παραπλησίως
ἔχουσιν
τοῖς
ἰδίᾳ
μαχομένοις. |
[150] |
δὲ
βασιλεύειν,
τῶν
δὲ
βαρβάρων
|
ὡς |
πλείστων
ἄρχειν.
Ἢν
γὰρ
ταῦτα |
[30] |
συμφοραῖς
εὖ
πάθωσιν.
(Ὁρᾷς
δ'
|
ὡς |
τεταλαιπώρηνται
διὰ
τὸν
πόλεμον
καὶ |
[60] |
κατὰ
θάλατταν,
καὶ
ταῦτα
πέμπων
|
ὡς |
τοὺς
βασιλέως
στρατηγοὺς
ὑπισχνεῖτο
ποιήσειν. |
[50] |
δὲ
πρὸς
Φωκέας
πόλεμον
ἐξήνεγκαν
|
ὡς |
τῶν
τε
πόλεων
ἐν
ὀλίγῳ |
[80] |
χρῆναί
σε
διαλλάττειν,
τότε
συμβουλεύσομεν
|
ὡς |
χρὴ
πολεμεῖν
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους, |
[0] |
ἡ
δὲ
πόλις
δυνηθείη
καταμαθεῖν
|
ὡς |
χρὴ
τὰς
μὲν
τοιαύτας
φεύγειν |
[50] |
λέγειν
ἐπιχειρήσειεν,
οὔτ'
ἂν
διελθεῖν
|
ἀκριβῶς |
δύναιτο,
πρός
τε
τὸ
παρὸν |
[70] |
κρατήσεις.
(Ταῦτα
φλυαροῦντες
καὶ
φάσκοντες
|
ἀκριβῶς |
εἰδέναι
καὶ
ταχέως
ἅπαντα
τῷ |
[0] |
μηδὲ
τὴν
λέξιν
ἐπαινεῖν
ὡς
|
ἀκριβῶς |
καὶ
καθαρῶς
ἔχουσαν,
ὅπερ
εἰώθασί |
[40] |
μήτε
παντάπασιν
ἁπλῶς
μήτε
λίαν
|
ἀκριβῶς |
τὰ
μέγιστα
τῶν
παρόντων
αὐταῖς, |
[20] |
ἐργολαβίαν
γεγράφθαι.
(Καὶ
ταῦτ'
οὐκ
|
ἀλόγως |
ἐγνώκασιν·
ἐπειδὰν
γὰρ
ὁ
λόγος |
[60] |
τοῖς
ἄλλοις
ἅπασιν,
ἐπιθυμήσας
μοναρχίας
|
ἀλόγως |
καὶ
μανικῶς
καὶ
τολμήσας
ἅπαντα |
[140] |
τῶν
ἄλλων
οὐκ
ἐπαινοῦσιν,
ἀλλ'
|
ἀηδῶς |
ὁρῶσιν·
ἡγοῦνται
γὰρ
τὸ
μὲν |
[10] |
οὐδὲν
τῶν
περὶ
ἐμαυτὸν,
ἀλλ'
|
εἰδὼς |
μὲν
τὸν
λόγον
τοῦτον
οὐ |
[70] |
ὢν
τὸν
βίον
διατελοίης,
τηλικούτων
|
εἰδὼς |
σαυτὸν
πραγμάτων
ἐπιστάτην
γεγενημένον;
Τίς |
[50] |
ἀποκτείνοντες.
Αἴτιον
δ'
ἐστὶ
τοῦ
|
ταραχωδῶς |
αὐτοὺς
ζῆν
οὕτως
οὐδὲν
ἄλλο |
[20] |
ἐπιμείνῃς
ἡσυχάζουσαν
ἔχων
τὴν
διάνοιαν,
|
ἕως |
ἂν
διὰ
τέλους
ἀκούσῃς
ἁπάντων |
[120] |
ποιεῖν
ὥστ'
ἐξὸν
ἡμῖν
τἀκείνων
|
ἀδεῶς |
ἔχειν,
πρὸς
ἡμᾶς
τ'
αὐτοὺς |
[30] |
τοὺς
μεγίστους
κινδύνους
πρὸς
τὴν
|
Εὐρυσθέως |
δύναμιν
ἐκεῖνόν
τε
τῆς
μεγίστης |
[140] |
τὴν
Πέλοπος
ἀρχὴν
καὶ
τὴν
|
Εὐρυσθέως |
δύναμιν
οὐδεὶς
ἂν
οὔτε
λόγων |
[90] |
Κλεάρχου
κατορθωσάντων
μᾶλλον
ἔτι
δουλεύσειν,
|
βασιλέως |
δὲ
κρατήσαντος
ἀπαλλαγήσεσθαι
τῶν
κακῶν |
[100] |
τάχιστ'
ἂν
περιγένοιο
τῆς
τοῦ
|
βασιλέως |
δυνάμεως·
νῦν
δὲ
φοβοῦμαι
μή |
[130] |
ὅτι
πολλοὶ
τῶν
Ἑλλήνων
τὴν
|
βασιλέως |
δύναμιν
ἄμαχον
εἶναι
νομίζουσιν·
ὧν |
[90] |
νικῆσαι
μὲν
μαχομένους
ἅπασαν
τὴν
|
βασιλέως |
δύναμιν
τοσοῦτον,
ὅσονπερ
ἂν
εἰ |
[100] |
ἐχρῶντο
ναυτικῷ,
τότε
μὲν
ἦν
|
βασιλέως, |
νῦν
δὲ
τὰ
μὲν
ἀφέστηκεν, |
[100] |
ἤπειρον
προσήκει
δυσμενέστερον
εἶναι
τοῖς
|
βασιλέως |
πράγμασι
τῶν
πολεμούντων·
ἢ
πάντων |
[90] |
γὰρ
κἀκεῖνοι
κρατήσαντες
ἂν
τῶν
|
βασιλέως |
πραγμάτων
εἰ
μὴ
διὰ
Κῦρον. |
[60] |
καὶ
ταῦτα
πέμπων
ὡς
τοὺς
|
βασιλέως |
στρατηγοὺς
ὑπισχνεῖτο
ποιήσειν.
Καὶ
τί |
[120] |
τοὺς
ἀφισταμένους
τῆς
ἀρχῆς
τῆς
|
βασιλέως |
συγκαταστρεφόμεθα
καὶ
λελήθαμεν
ἡμᾶς
αὐτοὺς |
[50] |
ἦν
ἡμῖν
ἔτι
περὶ
τῆς
|
πόλεως |
διαλεχθῆναι
τῆς
ἡμετέρας,
εἰ
μὴ |
[50] |
διὰ
τὸ
μέγεθος
τὸ
τῆς
|
πόλεως, |
οὐ
τὴν
αὐτὴν
γνώμην
ἔσχεν |
[0] |
ἐπεχείρησα
λέγειν
περί
τε
τῆς
|
πόλεως |
ταύτης
καὶ
τῆς
χώρας
οὐδὲν |
[0] |
ἀξίαν
ἔσεσθαί
σοι
τὴν
τῆς
|
πόλεως |
φιλίαν
ἢ
τὰς
προσόδους
τὰς |
[0] |
ἢ
τὰς
προσόδους
τὰς
ἐξ
|
Ἀμφιπόλεως |
γιγνομένας,
ἡ
δὲ
πόλις
δυνηθείη |
[0] |
δειχθήσεσθαι
μέλλοντος,
ἀλλὰ
τοῦ
περὶ
|
Ἀμφιπόλεως |
γραφέντος.
Περὶ
οὗ
μικρὰ
βούλομαι |
[0] |
σοὶ
καὶ
τῇ
πόλει
περὶ
|
Ἀμφιπόλεως |
πολλῶν
κακῶν
αἴτιον
γιγνόμενον,
ἐπεχείρησα |
[110] |
διέφθειρεν,
εἰ
μὴ
καὶ
τῆς
|
δυνάμεως |
αὐτῶν
ἐκράτησεν.
Ταῦτα
δὲ
πράξας |
[60] |
αἰσθόμενος
δ'
Ἀγησίλαον
μετὰ
πολλῆς
|
δυνάμεως |
εἰς
τὴν
Ἀσίαν
διαβεβηκότα
καὶ |
[110] |
μὲν
μετὰ
τῆς
τῶν
Ἑλλήνων
|
δυνάμεως |
ἐν
ἔτεσι
δέκα
μόλις
αὐτὴν |
[60] |
ὑπ'
αὐτοῦ
τῆς
κατὰ
θάλατταν
|
δυνάμεως |
ἐπιθυμῆσαι,
καὶ
τὴν
κατὰ
γῆν |
[20] |
νομιεῖν
τῆς
τε
τῶν
λόγων
|
δυνάμεως |
καὶ
τῆς
αὑτοῦ
διανοίας;
(Ταῦτ' |
[70] |
ἄλλων
ἀμελήσαντες
περὶ
τῆς
σῆς
|
δυνάμεως |
λέγουσιν
ὡς
οὐχ
ὑπὲρ
τῆς |
[100] |
ἂν
περιγένοιο
τῆς
τοῦ
βασιλέως
|
δυνάμεως· |
νῦν
δὲ
φοβοῦμαι
μή
τινες |
[90] |
εὑρήσομεν
ἐκεῖνον
μὲν
οὐδεμιᾶς
πώποτε
|
δυνάμεως |
πρότερον
οὔτε
ναυτικῆς
οὔτε
πεζῆς |
[90] |
ὁ
βασιλεὺς
τῆς
περὶ
αὑτὸν
|
δυνάμεως, |
ὥστε
προκαλεσάμενος
Κλέαρχον
καὶ
τοὺς |
[110] |
ἰδιώτας
καὶ
τὰς
πόλεις
καὶ
|
νεὼς |
καὶ
βωμοὺς
ἱδρυμένους,
τοὺς
δ' |
[30] |
δύναμιν
ἐκεῖνόν
τε
τῆς
μεγίστης
|
ὕβρεως |
ἔπαυσεν
καὶ
τοὺς
παῖδας
τῶν |
[130] |
τούτων
εἰρημένους·
μᾶλλον
γὰρ
ἂν
|
ἀξιόχρεως |
οὗτος
ἔδοξεν
εἶναι
τῆς
ὑποθέσεως. |
[130] |
ἀξιόχρεως
οὗτος
ἔδοξεν
εἶναι
τῆς
|
ὑποθέσεως. |
Οὐ
μὴν
ἀλλὰ
σέ
γε |
[60] |
οἰκτρᾶς
αὐτῷ
τῆς
ἐξ
ἀρχῆς
|
γενέσεως |
ὑπαρξάσης,
εἰς
τοσοῦτον
προῆλθον
καὶ |
[140] |
τὴν
Ἡρακλέους
ὑπερβολὴν
καὶ
τὴν
|
Θησέως |
ἀρετὴν
τοὺς
ἐπὶ
Τροίαν
στρατευσαμένους |
[70] |
καὶ
φάσκοντες
ἀκριβῶς
εἰδέναι
καὶ
|
ταχέως |
ἅπαντα
τῷ
λόγῳ
καταστρεφόμενοι,
πολλοὺς |
[50] |
σωτηρίας.
Ὥστ'
οἶμαι
καὶ
τούτους
|
ταχέως |
ποιήσειν
ὅ
τι
ἂν
σὺ |
[80] |
ῥᾴδιον
καταμαθεῖν
ὅτι
δεῖ
τοὺς
|
ὀρθῶς |
βουλευομένους
μὴ
πρότερον
ἐκφέρειν
πρὸς |
[130] |
δὲ
πραγματείας
οὐκ
ἀπέστην.
~Διὸ
|
δικαίως |
ἄν
με
πάντες
ἐπαινοῖεν,
ὅτι |
[90] |
τὰς
σὰς
πράξεις
σοι
διεξιοίην,
|
δικαίως |
ἂν
ἀνόητος
ἅμα
καὶ
περίεργος |
[140] |
τὴν
ἡλικίαν
τὴν
ἐμὴν
ᾗ
|
δικαίως |
ἂν
ἅπαντες
συγγνώμην
ἔχοιεν·
ἢν |
[0] |
ἢ
νοῦν
ἐχόντως
ταῦτ'
ἐδόξαζον,
|
δικαίως |
ἂν
ἐκεῖνοι
τὴν
αἰτίαν
ἔχοιεν· |
[120] |
μᾶλλον
τῶν
ἄλλων
εὐδοκιμήσεις,
καὶ
|
δικαίως |
ἤνπερ
αὐτός
τ'
ἐπὶ
ταῦθ' |
[140] |
ἂν
πρὸς
ἕκαστον
αὐτῶν
ἀντιπαραβάλλων
|
ῥᾳδίως |
ἂν
ἐπέδειξα
μείζω
σε
κἀκείνων |
[110] |
εἰ
μὲν
νεώτερος
ὢν
ἐπέστην,
|
ῥᾳδίως |
ἂν
ἐπέδειξα
τὸν
πρόγονον
ὑμῶν |
[110] |
τοσαύταις
καὶ
μετ'
ὀλίγων
στρατεύσας
|
ῥᾳδίως |
αὐτὴν
κατὰ
κράτος
εἷλεν.
Καὶ |
[40] |
οὐδὲν
ἂν
ἡγοῦμαι
περανθῆναι
τούτων·
|
ῥᾳδίως |
γὰρ
ἂν
ἑκατέραν
ἐμποδὼν
γενέσθαι |
[70] |
ὡς
καὶ
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων
|
ῥᾳδίως |
κρατήσεις.
(Ταῦτα
φλυαροῦντες
καὶ
φάσκοντες |
[120] |
τούτων
διαμάρτῃς,
ἀλλ'
ἐκεῖνό
γε
|
ῥᾳδίως |
ποιήσεις,
τὰς
πόλεις
τὰς
τὴν |
[60] |
βασιλεύοντα,
τοσούτων
δὲ
κύριον
ὄντα,
|
ῥᾳδίως |
τὰ
προειρημένα
συστήσειν;
(Σκέψαι
δ' |
[50] |
φανερόν·
ἔτι
τοίνυν
ὡς
καὶ
|
ῥᾳδίως |
ταῦτα
πράξεις,
ἐκ
πολλῶν
παραδειγμάτων |
[100] |
ἁπάντων
γενέσθαι
κυρίαν.
(Ὑπὲρ
ὧν
|
δεδιὼς |
νῦν
μὲν
ἀναγκάζεται
θεραπεύειν
αὐτὸν |
[100] |
τὸ
γνῶναι
περὶ
τούτων
αὐτὸν
|
ἰδίως |
καὶ
τὴν
βασιλείαν
γεγενῆσθαι
πολὺ |
[100] |
προσέχειν
τὸν
νοῦν,
πρὸς
ἁπάσας
|
οἰκείως |
εἶχεν·
ὅ
τε
κτησάμενος
τὴν |
[80] |
παύσῃ
ταῖς
μὲν
τῶν
πόλεων
|
οἰκείως |
ἔχων,
πρὸς
δὲ
τὰς
ἀλλοτρίως |
[20] |
τοὺς
πρότερον
ἐπάρχοντας
Μακεδονίας
οὕτως
|
οἰκείως |
πρὸς
αὑτὸν
διακεῖσθαι
πεποίηκεν
ὥσθ' |
[100] |
πράξεων
γέμοντα,
ποθοῦντα
δὲ
τὸν
|
ἀξίως |
ἂν
δυνηθέντα
διαλεχθῆναι
περὶ
αὐτῶν· |
[80] |
τοῦ
περὶ
τὸν
λόγον
διατριφθέντος
|
ἀξίως |
φαίνωμαι
διεξιών·
νῦν
δὲ
φοβοῦμαι |
[100] |
πολιτῶν
καὶ
μοναρχίας
ἐπιθυμήσας,
οὐχ
|
ὁμοίως |
ἐβουλεύσατο
τοῖς
πρὸς
τὰς
τοιαύτας |
[40] |
τοῖς
πραττομένοις·
νῦν
δ'
οὐχ
|
ὁμοίως |
ἔγνωκα
περὶ
αὐτῶν.
Οἶδα
γὰρ |
[140] |
ταύτην
ἔχοντας,
ἀλλ'
ἐπὶ
πάντων
|
ὁμοίως, |
ἐπεὶ
καὶ
τὴν
πόλιν
ἡμῶν |
[10] |
πρὸς
οὐδένα
λέγειν
ἐστὶν,
ἀλλ'
|
ὁμοίως |
οἱ
τοιοῦτοι
τῶν
λόγων
ἄκυροι |
[120] |
ὑμᾶς,
καὶ
κινδυνεύειν
ὑπὲρ
αὐτῆς
|
ὁμοίως, |
ὥσπερ
ὑπὲρ
ὧν
μάλιστα
σπουδάζεις. |
[70] |
δ'
οὐκ
ἂν
τῶν
καὶ
|
μετρίως |
λογιζομένων
ταύτας
ἄν
σοι
παραινέσειεν |
[20] |
αὐτοὺς
ἠμυνάμην·
λυπήσας
δ'
οὖν
|
μετρίως, |
ὡς
ἐμαυτὸν
ἔπειθον,
τοὺς
ἐπιπλῆξαί |
[80] |
οἰκείως
ἔχων,
πρὸς
δὲ
τὰς
|
ἀλλοτρίως |
διακείμενος,
ἔτι
δ'
ἢν
τὰ |
[30] |
διὰ
τὸν
πόλεμον
καὶ
ὡς
|
παραπλησίως |
ἔχουσιν
τοῖς
ἰδίᾳ
μαχομένοις.
Καὶ |
[50] |
τοίνυν
ἴδοις
ἂν
τὰ
μὲν
|
παραπλησίως |
τοῖς
εἰρημένοις
πράττοντας,
τὰ
δὲ |
[30] |
οὐδεὶς
ἂν
διαλλάξειεν·
ἐπὴν
δὲ
|
κακῶς |
ἀλλήλους
διαθῶσιν,
οὐδενὸς
διαλύοντος
αὐτοὶ |
[50] |
ὅταν
γὰρ
οἱ
πολέμιοι
διαλίπωσιν
|
κακῶς |
αὐτοὺς
ποιοῦντες,
αὐτοὶ
τοὺς
ἐνδοξοτάτους |
[120] |
ἡμεῖς
δ'
οὐδ'
ὑπὲρ
ὧν
|
κακῶς |
ἐπάθομεν
ἀμύνεσθαι
τολμῶμεν
αὐτοὺς,
ἀλλ' |
[120] |
εἰς
τοῦθ'
ἥκομεν
ἐπιθυμίας
τοῦ
|
κακῶς |
ἡμᾶς
αὐτοὺς
ποιεῖν
ὥστ'
ἐξὸν |
[130] |
τὴν
ὑπ'
ἀνθρώπου
βαρβάρου
καὶ
|
κακῶς |
τεθραμμένου
καταστραφεῖσαν
καὶ
συναχθεῖσαν
ἐπὶ |
[30] |
σαυτοῦ
καὶ
τῶν
ἐκείναις
πεπραγμένων
|
πεποιηκώς. |
(Ἔχεις
δὲ
καιρόν·
ἀποδιδόντα
γάρ |
[10] |
ἐξεπλάγησαν
μὴ
διὰ
τὸ
γῆρας
|
ἐξεστηκὼς |
ὦ
τοῦ
φρονεῖν
ὥστ'
ἐτόλμησαν |
[60] |
μὲν
φυγὰς
ὢν,
Κόνων
δὲ
|
δεδυστυχηκὼς, |
Διονύσιος
δ'
οὐκ
ἔνδοξος
ὢν, |
[150] |
εὖ
πάσχωσιν,
Μακεδόνες
δ'
ἢν
|
βασιλικῶς |
ἀλλὰ
μὴ
τυραννικῶς
αὐτῶν
ἐπιστατῇς, |
[40] |
μάλιστα
καταμαθεῖν
εἴτ'
εἰρηνικῶς
εἴτε
|
πολεμικῶς |
αἱ
πόλεις
αὗται
πρὸς
ἀλλήλας |
[60] |
ἅπασιν,
ἐπιθυμήσας
μοναρχίας
ἀλόγως
καὶ
|
μανικῶς |
καὶ
τολμήσας
ἅπαντα
πράττειν
τὰ |
[40] |
ἄν
σε
μάλιστα
καταμαθεῖν
εἴτ'
|
εἰρηνικῶς |
εἴτε
πολεμικῶς
αἱ
πόλεις
αὗται |
[150] |
δ'
ἢν
βασιλικῶς
ἀλλὰ
μὴ
|
τυραννικῶς |
αὐτῶν
ἐπιστατῇς,
τὸ
δὲ
τῶν |
[150] |
τούτων
ἐπιθυμήσῃς
ὧν
ἐγὼ
τυγχάνω
|
συμβεβουλευκώς. |
Αἰσχρὸν
οὖν
ἐστὶν
καλῶς
τῆς |
[0] |
ἐν
τῷ
πανηγυρικῷ
λόγῳ
τυγχάνω
|
συμβεβουλευκώς. |
~Ταῦτα
δὲ
διανοηθεὶς
καὶ
νομίσας |
[90] |
πρὸς
ἑτέρους
τοὺς
λόγους
ἐποιούμην,
|
καλῶς |
ἂν
εἶχε
διελθεῖν,
πρὸς
σὲ |
[80] |
δὲ
φρονεῖν
εὖ
καὶ
πεπαιδεῦσθαι
|
καλῶς, |
εἰ
καί
τις
ἀγροικότερον
εἶναι |
[90] |
μὴ
πονεῖν
γλιχόμενος
τὰ
δεδηλωμένα
|
καλῶς |
ἑτέρως
εἰπεῖν·
καὶ
γὰρ
εἰ |
[150] |
τυγχάνω
συμβεβουλευκώς.
Αἰσχρὸν
οὖν
ἐστὶν
|
καλῶς |
τῆς
τύχης
ἡγουμένης
ἀπολειφθῆναι
καὶ |
[50] |
μεγίστην
λαβόντες,
διὰ
τὸ
μὴ
|
καλῶς |
χρῆσθαι
ταῖς
εὐτυχίαις
οὐδὲν
βέλτιον |
[0] |
πρὸς
ἐμαυτὸν
εὕρισκον
οὐδαμῶς
ἂν
|
ἄλλως |
αὐτὴν
ἡσυχίαν
ἄγουσαν,
πλὴν
εἰ |
[80] |
στρατηγὸς
ὢν
μήτε
ῥήτωρ
μήτ'
|
ἄλλως |
δυνάστης
θρασύτερόν
σοι
διείλεγμαι
τῶν |
[70] |
καὶ
τῶν
πειθομένων
τούτοις
φροντίζειν,
|
ἄλλως |
θ'
ὅταν
καὶ
μηδὲν
σαυτῷ |
[0] |
θαυμάζειν
καὶ
νομίζειν
οὐδαμῶς
ἂν
|
ἄλλως |
παύσασθαι
τῆς
φιλονικίας
ὑμᾶς,
(πλὴν |
[40] |
τὴν
αὐτὴν
γνώμην
ἕξειν
αὐτὰς,
|
ἄλλως |
τε
καὶ
σοῦ
μὲν
ἐπιστατοῦντος |
[50] |
συναγωνιεῖσθαι
τοῖς
ὑπὸ
σοῦ
πραττομένοις,
|
ἄλλως |
τε
κἂν
δυνηθῇ
συνιδεῖν
ὅτι |
[10] |
ὑπόθεσιν
δύο
λόγους
ἀνεκτῶς
εἰπεῖν,
|
ἄλλως |
τε
κἂν
ὁ
πρότερον
ἐκδοθεὶς |
[130] |
ἀποθνῄσκειν
ἐν
τοῖς
πολέμοις
ἐθέλοντας,
|
ὅλως |
δὲ
τοὺς
μὲν
τιμῆς
ἐπιθυμοῦντας |
[100] |
τὸν
μὲν
τόπον
τὸν
Ἑλληνικὸν
|
ὅλως |
εἴασεν,
τὴν
δ'
ἐν
Μακεδονίᾳ |
[30] |
Λακεδαιμονίοις
οὔτε
Λακεδαιμονίους
Θηβαίοις
οὔθ'
|
ὅλως |
τοὺς
εἰθισμένους
ἅπαντα
τὸν
χρόνον |
[20] |
τοσοῦτον,
ἢν
αὐτὰς
τὰς
πράξεις
|
ἁπλῶς |
δυνηθῶ
διελθεῖν.
Ἡγοῦμαι
δὲ
καὶ |
[40] |
ἔχουσιν,
εἰ
διεξέλθοιμεν
μήτε
παντάπασιν
|
ἁπλῶς |
μήτε
λίαν
ἀκριβῶς
τὰ
μέγιστα |
[0] |
περὶ
τούτων
πρὸς
ἐμαυτὸν
εὕρισκον
|
οὐδαμῶς |
ἂν
ἄλλως
αὐτὴν
ἡσυχίαν
ἄγουσαν, |
[0] |
τῶν
πραγμάτων
θαυμάζειν
καὶ
νομίζειν
|
οὐδαμῶς |
ἂν
ἄλλως
παύσασθαι
τῆς
φιλονικίας |
[10] |
τῶν
καθ'
ὑπερβολὴν
ἐπαινούντων.
(Ἀλλ'
|
ὅμως |
ἁπάσας
ἐγὼ
ταύτας
τὰς
δυσχερείας |
[140] |
νησυδρίοις
τὰς
ἀρχὰς
κατασχόντας.
Ἀλλ'
|
ὅμως |
ἰσόθεον
καὶ
παρὰ
πᾶσιν
ὀνομαστὴν |
[90] |
γενόμενον
τοῖς
πολεμίοις
ἀποθανεῖν.
(Ἀλλ'
|
ὅμως |
τηλικαύτης
συμφορᾶς
συμπεσούσης
οὕτω
σφόδρα |
[20] |
γυμνὸς,
ἀναγιγνώσκῃ
δέ
τις
αὐτὸν
|
ἀπιθάνως |
καὶ
μηδὲν
ἦθος
ἐνσημαινόμενος
ἀλλ' |
[110] |
σοι
περὶ
τούτων
διῆλθον,
ἵνα
|
γνῷς |
ὅτι
σε
τυγχάνω
τῷ
λόγῳ |
[150] |
μὴ
μόνον
ἐν
τῷ
παρόντι
|
κεχαρισμένως |
διειλεγμένους,
ἀλλ'
οἵτινες
ἂν
τοὺς |
[10] |
πρὸ
πολλοῦ
ποιησαίμην
ἄν
σοι
|
κεχαρισμένως |
εἰπεῖν,
ἀλλ'
οὐκ
ἐπὶ
τούτῳ |
[60] |
ἂν
προσεδόκησεν
ὑπ'
ἀνδρὸς
οὕτω
|
ταπεινῶς |
πράξαντος
ἀναστραφήσεσθαι
τὰ
τῆς
Ἑλλάδος |
[140] |
σοῦ
κατειργασμένοις,
οὐ
γλίσχρως
ἀλλ'
|
ἀληθινῶς· |
ὅστις
γὰρ
ἔθνη
τοσαῦτα
τυγχάνεις |
[0] |
ὑμῶν
αὐτῶν.
Εἰ
μὲν
οὖν
|
ἀφρόνως |
ἢ
νοῦν
ἐχόντως
ταῦτ'
ἐδόξαζον, |
[0] |
οὕτω
διεκείμην
ὥστ'
εὐθὺς
σκοπεῖσθαι
|
πῶς |
ἂν
τὰ
πεπραγμένα
παραμείνειεν
ἡμῖν |
[70] |
οὐκ
ἂν
εἰκότως
μέγα
φρονοίης;
|
πῶς |
δ'
οὐκ
ἂν
περιχαρὴς
ὢν |
[60] |
τοσοῦτον
προῆλθον
καὶ
τηλικαῦτα
διεπράξαντο,
|
πῶς |
οὐ
σέ
γε
χρὴ
προσδοκᾶν, |
[90] |
παρασκευάσασθαι.
Καίτοι
τούτων
ἀμφοτέρων
ὑπαρξάντων
|
πῶς |
οὐ
χρὴ
θαρρεῖν
ποιούμενον
τὴν |
[50] |
περιβάλωσιν
τῶν
πρότερον
γεγενημένων.
Καίτοι
|
πῶς |
οὐ
χρὴ
νομίζειν
τοὺς
οὕτω |
[70] |
ἐπιθεῖναι
τοῖς
πραττομένοις;
(Ὧν
γιγνομένων
|
πῶς |
οὐκ
ἂν
εἰκότως
μέγα
φρονοίης; |
[140] |
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων
πόλεις
εἷλεν,
|
πῶς |
οὐκ
ἂν
πρὸς
ἕκαστον
αὐτῶν |
[110] |
χρῆσθαι
παραδείγμασιν
ἀλλ'
οἰκεῖον
ὑπάρχειν,
|
πῶς |
οὐκ
εἰκὸς
ὑπ'
αὐτοῦ
σε |
[30] |
γὰρ
ταύτας
συστῆσαι
δυνηθῇς,
οὐ
|
χαλεπῶς |
καὶ
τὰς
ἄλλας
ὁμονοεῖν
ποιήσεις. |
[70] |
προειρημένα
περὶ
τούτων,
εἰ
μὴ
|
παραλελοιπὼς |
ἦν
τινα
λόγον
οὐκ
ἀμνημονήσας |
[150] |
Εὐρώπης
κατοικοῦσιν
πολεμῶν
διατελῇς,
ἀλλ'
|
ὅπως |
ἂν
ἐν
τούτοις
γυμνασθεὶς
καὶ |
[110] |
ὁμοίας,
ἐξεργάζεσθαι
δὲ
ζητεῖν
αὐτὰς,
|
ὅπως |
ἂν
οἱ
καιροὶ
παραδιδῶσιν.
(Ἐκ |
[0] |
πρὶν
ἐξεργασθῆναι
τὸν
λόγον,
σωφρονοῦντες·
|
ὅπως |
γὰρ
οὖν
πεπρᾶχθαι
κρεῖττον
ἦν |
[140] |
τὰς
δ'
αὐξῆσαι,
τὰς
δ'
|
ὅπως |
ἐβουλήθη
διοικῆσαι·
(πάντα
γὰρ
ταῦτα |
[110] |
ἐθίζειν
σαυτὸν
χρὴ
καὶ
μελετᾶν
|
ὅπως |
ἔτι
μᾶλλον
ἢ
νῦν
τοιαύτην |
[150] |
ἀπαλλαγέντες
Ἑλληνικῆς
ἐπιμελείας
τύχωσιν.
(Ταῦθ'
|
ὅπως |
μὲν
γέγραπται
τοῖς
καιροῖς
καὶ |
[30] |
δὲ
τὸν
ἐπίλοιπον
χρόνον
φυλακτέον
|
ὅπως |
μηδὲν
συμβήσεταί
σοι
τοιοῦτον,
καὶ |
[120] |
καὶ
μόνον
ἐπιχειρήσῃς,
οὐκ
ἔσθ'
|
ὅπως |
οὐ
μᾶλλον
τῶν
ἄλλων
εὐδοκιμήσεις, |
[10] |
μέγεθος
τῶν
συμβεβηκότων
οὐκ
ἔστιν
|
ὅπως |
οὐκ
οἴεται
βέλτιον
δύνασθαι
βουλεύεσθαι |
[20] |
(Τούτων
ἀκούσαντες
ἀπῆλθον,
οὐκ
οἶδ'
|
ὅπως |
τὴν
διάνοιαν
ἔχοντες.
Πλὴν
οὐ |
[110] |
αὐτοῦ
σε
παροξύνεσθαι
καὶ
φιλονικεῖν,
|
ὅπως |
τῷ
προγόνῳ
σαυτὸν
ὅμοιον
παρασκευάσεις; |
[0] |
λέξιν
ἐπαινεῖν
ὡς
ἀκριβῶς
καὶ
|
καθαρῶς |
ἔχουσαν,
ὅπερ
εἰώθασί
τινες
ποιεῖν, |
[120] |
καὶ
σοὶ
νομίζω
συμφέρειν
οὕτως
|
ἀνάνδρως |
διακειμένων
τῶν
ἄλλων
προστῆναι
τοῦ |
[90] |
πονεῖν
γλιχόμενος
τὰ
δεδηλωμένα
καλῶς
|
ἑτέρως |
εἰπεῖν·
καὶ
γὰρ
εἰ
μὲν |
[10] |
τὰς
δυσχερείας
ὑπεριδὼν
οὕτως
ἐπὶ
|
γήρως |
γέγονα
φιλότιμος
ὥστ'
ἠβουλήθην
ἅμα |
[140] |
ἀμφότερα,
διά
τε
τοὺς
οὐκ
|
εὐκαίρως |
αὐτῇ
χρωμένους
καὶ
διὰ
τὸ |
[10] |
εἰ
καὶ
περὶ
τῶν
ἄλλων
|
ἀπείρως |
ἔχουσιν,
τό
γε
συμφέρον
ἐκείνῳ |
[100] |
ἢν
πολεμεῖν
πρὸς
αὐτὸν
βουληθῇς
|
συμφόρως |
ἕξειν.
(Καὶ
μὴν
Ἰδριέα
γε |
[140] |
ἤδη
διὰ
σοῦ
κατειργασμένοις,
οὐ
|
γλίσχρως |
ἀλλ'
ἀληθινῶς·
ὅστις
γὰρ
ἔθνη |
[70] |
σὺ
τυγχάνεις
εἰσηγούμενος,
μηδεὶς
δ'
|
ὀλιγώρως |
ἔχῃ
τῶν
παρὰ
σοὶ
βραβευομένων, |
[50] |
δύναιτο,
πρός
τε
τὸ
παρὸν
|
ἴσως |
ἂν
ἐνοχλήσειεν·
εἰς
τοσαύτην
δὲ |
[120] |
ὥσπερ
ὑπὲρ
ὧν
μάλιστα
σπουδάζεις.
|
(Ἴσως |
δ'
ἄν
τινες
ἐπιτιμῆσαί
μοι |
[150] |
ἡμῖν
ἑκάτερα
παραγίγνεσθαι
τούτων.
(Οἷον
|
ἴσως |
καὶ
νῦν
τοὺς
μὲν
λόγους |
[70] |
μάλιστ'
ἂν
κατίδοις
τὴν
ἀλήθειαν.
|
(Ἴσως |
οὖν
ὑπολαμβάνεις
μικροψυχίαν
εἶναι
τὸ |
[70] |
ὑπὲρ
τῶν
κοινῶν
ἀλλὰ
παντάπασιν
|
ἀναισθήτως |
διακειμένους
καὶ
πολλὴν
χάριν
ἔχοντας |
[10] |
τὴν
αὐτὴν
ὑπόθεσιν
δύο
λόγους
|
ἀνεκτῶς |
εἰπεῖν,
ἄλλως
τε
κἂν
ὁ |
[20] |
δόξω
τισὶν
λίαν
ἀγαπᾶν
εἰ
|
χαριέντως |
αὐτοὺς
ἠμυνάμην·
λυπήσας
δ'
οὖν |
[80] |
ἀλλ'
οὖν
ὑποργάψειν
γ'
οἶμαι
|
χαριέντως |
τοῖς
ἐξεργάζεσθαι
καὶ
διαπονεῖν
δυναμένοις. |
[0] |
μὲν
οὖν
ἀφρόνως
ἢ
νοῦν
|
ἐχόντως |
ταῦτ'
ἐδόξαζον,
δικαίως
ἂν
ἐκεῖνοι |
[0] |
τὸν
πρὸς
σὲ
λόγον,
ἀλλ'
|
εἰκότως |
καὶ
κατὰ
μικρὸν
ὑπαχθείς.
(Ὁρῶν |
[70] |
(Ὧν
γιγνομένων
πῶς
οὐκ
ἂν
|
εἰκότως |
μέγα
φρονοίης;
πῶς
δ'
οὐκ |
[20] |
ἦθος
ἐνσημαινόμενος
ἀλλ'
ὥσπερ
ἀπαριθμῶν,
|
(εἰκότως, |
οἶμαι,
φαῦλος
εἶναι
δοκεῖ
τοῖς |
[120] |
νῦν
γε
τίς
οὐκ
ἂν
|
εἰκότως |
τὰ
συμβεβηκότα
θαυμάσειεν
καὶ
καταφρονήσειεν |
[130] |
πρὸς
ἄλλο
τι
τῶν
ὄντων
|
ἀπλήστως |
διακειμένους
ἀκρατεστέρους
καὶ
φαυλοτέρους
εἶναι |
[40] |
γενήσεσθαι
κατὰ
τρόπον.
(Ἡγοῦμαι
δ'
|
οὕτως |
ἄν
σε
μάλιστα
καταμαθεῖν
εἴτ' |
[120] |
(Διὸ
καὶ
σοὶ
νομίζω
συμφέρειν
|
οὕτως |
ἀνάνδρως
διακειμένων
τῶν
ἄλλων
προστῆναι |
[120] |
δ'
Ἰάσων
λόγῳ
μόνον
χρησάμενος
|
οὕτως |
αὑτὸν
ηὔξησεν,
ποίαν
τινὰ
χρὴ |
[90] |
παρελθόντι
χρόνῳ.
(Ταῦτα
μὲν
οὖν
|
οὕτως· |
δοκεῖ
δέ
μοι
μετὰ
ταῦτα |
[0] |
λαβεῖν
αὐτήν.
(Καὶ
περὶ
τούτων
|
οὕτως |
ἐδόκουν
διεξιέναι
τοῖς
ἀκούουσιν
ὥστε |
[10] |
συμφερούσας
ὧν
νῦν
τυγχάνεις
προῃρημένος,
|
(οὕτως |
ἐξεπλάγησαν
μὴ
διὰ
τὸ
γῆρας |
[10] |
ἐγὼ
ταύτας
τὰς
δυσχερείας
ὑπεριδὼν
|
οὕτως |
ἐπὶ
γήρως
γέγονα
φιλότιμος
ὥστ' |
[90] |
θεοὺς
ἐξαμαρτεῖν
ἢ
τοῖς
στρατιώταις
|
οὕτως |
ἐρήμοις
οὖσι
συμβαλεῖν.
(Ὥστε
τίς |
[130] |
κείνους
προσαγορευομένους.
Ὧν
οὐδὲν
ἐατέον
|
οὕτως |
ἔχειν,
ἀλλ'
ἀναστρεπτέον
καὶ
μεταστατέον |
[10] |
τε
κἂν
ὁ
πρότερον
ἐκδοθεὶς
|
οὕτως |
ᾖ
γεγραμμένος
ὥστε
καὶ
τοὺς |
[20] |
μὲν
τοὺς
πρότερον
ἐπάρχοντας
Μακεδονίας
|
οὕτως |
οἰκείως
πρὸς
αὑτὸν
διακεῖσθαι
πεποίηκεν |
[60] |
οὐκ
ἔνδοξος
ὢν,
Κῦρος
δ'
|
οὕτως |
οἰκτρᾶς
αὐτῷ
τῆς
ἐξ
ἀρχῆς |
[50] |
ἐστὶ
τοῦ
ταραχωδῶς
αὐτοὺς
ζῆν
|
οὕτως |
οὐδὲν
ἄλλο
πλὴν
ὁ
πόλεμος· |
[150] |
ὑπάρχουσιν
οὐδεὶς
ἄν
σοι
συμβουλεύσειεν,
|
σαφῶς |
εἰδέναι
νομίζω.
|