| Paragraphes |
| [130] |
πραγματείας
οὐκ
ἀπέστην.
~Διὸ
δικαίως
|
ἄν |
με
πάντες
ἐπαινοῖεν,
ὅτι
τῇ |
| [130] |
ἐστίν.
(Εὖ
δ'
ἴσθι
μηδὲν
|
ἄν |
με
τούτων
ἐπιχειρήσαντά
σε
πείθειν, |
| [70] |
καὶ
τιμὰς
ἀνεξαλείπτους.
(Ἀπέχρη
δ'
|
ἄν |
μοι
τὰ
προειρημένα
περὶ
τούτων, |
| [30] |
πράγμασιν·
οὔτε
γὰρ
Ἀργείους
φίλους
|
ἄν |
ποτε
γενέσθαι
Λακεδαιμονίοις
οὔτε
Λακεδαιμονίους |
| [150] |
καὶ
τὰ
πεπραγμένα
πρότερον
οὐκ
|
ἄν |
ποτέ
σοι
γενέσθαι
τηλικαῦτα
τὸ |
| [40] |
κατὰ
τρόπον.
(Ἡγοῦμαι
δ'
οὕτως
|
ἄν |
σε
μάλιστα
καταμαθεῖν
εἴτ'
εἰρηνικῶς |
| [10] |
ἐκλεξάμενος,
καίτοι
πρὸ
πολλοῦ
ποιησαίμην
|
ἄν |
σοι
κεχαρισμένως
εἰπεῖν,
ἀλλ'
οὐκ |
| [70] |
τῶν
καὶ
μετρίως
λογιζομένων
ταύτας
|
ἄν |
σοι
παραινέσειεν
μάλιστα
προαιρεῖσθαι
τῶν |
| [150] |
μᾶλλον
ἁρμόττοντα
τοῖς
ὑπάρχουσιν
οὐδεὶς
|
ἄν |
σοι
συμβουλεύσειεν,
σαφῶς
εἰδέναι
νομίζω. |
| [120] |
ὧν
μάλιστα
σπουδάζεις.
(Ἴσως
δ'
|
ἄν |
τινες
ἐπιτιμῆσαί
μοι
τολμήσειαν
τῶν |
| [30] |
πρότερον
αὐτῶν
ἐπιμεληθῇς.
(Τάχ'
οὖν
|
ἄν |
τις
ἐνστῆναι
τοῖς
εἰρημένοις
τολμήσειεν, |
| [40] |
ἐπιχειρεῖν
ἃ
καὶ
τῶν
τυχόντων
|
ἄν |
τις
καταπράξειεν,
ἀλλ'
ἐκείνοις
οἷς |
| [70] |
οὐκ
ἴσασιν
ὅτι
τοῖς
αὐτοῖς
|
ἄν |
τις
λόγοις
χρώμενος
τοὺς
μὲν |
| [30] |
σοι
τοιοῦτον,
καὶ
σκεπτέον
τί
|
ἂν |
ἀγαθὸν
αὐτὰς
ἐργασάμενος
φανείης
ἄξια |
| [70] |
αὐτὸν
καταστήσειεν.
(Τίς
γὰρ
οὐκ
|
ἂν |
ἀγανακτήσειε
καὶ
μισήσειεν,
εἰ
φαίνοιτο |
| [100] |
χώραν
ὡς
διάκειται
τίς
οὐκ
|
ἂν |
ἀκούσας
παροξυνθείη
πολεμεῖν
πρὸς
αὐτόν; |
| [20] |
προσέχειν
τὸν
νοῦν.
Οὕτω
δ'
|
ἂν |
ἀκριβέστατα
καὶ
κάλλιστα
θεωρήσειας
εἴ |
| [40] |
καταπράξειεν,
ἀλλ'
ἐκείνοις
οἷς
μηδεὶς
|
ἂν |
ἄλλος
ἐπιχειρήσειε
πλὴν
τῶν
ὁμοίαν |
| [0] |
τούτων
πρὸς
ἐμαυτὸν
εὕρισκον
οὐδαμῶς
|
ἂν |
ἄλλως
αὐτὴν
ἡσυχίαν
ἄγουσαν,
πλὴν |
| [0] |
πραγμάτων
θαυμάζειν
καὶ
νομίζειν
οὐδαμῶς
|
ἂν |
ἄλλως
παύσασθαι
τῆς
φιλονικίας
ὑμᾶς, |
| [20] |
δι'
ὧν
τοὺς
λόγους
ἡδίους
|
ἂν |
ἅμα
καὶ
πιστοτέρους
ποιοῖεν.
(Ὧν |
| [90] |
σὰς
πράξεις
σοι
διεξιοίην,
δικαίως
|
ἂν |
ἀνόητος
ἅμα
καὶ
περίεργος
εἶναι |
| [80] |
(Περὶ
μὲν
οὖν
τούτων
οὐδεὶς
|
ἂν |
ἀντειπεῖν
τῶν
εὖ
φρονούντων
τολμήσειεν, |
| [70] |
δὲ
φίλων
οὐδεὶς
ὅστις
οὐκ
|
ἂν |
ἀντειπεῖν
ὑπὲρ
σοῦ
τολμήσειεν.
Καίτοι |
| [130] |
περὶ
τούτων
εἰρημένους·
μᾶλλον
γὰρ
|
ἂν |
ἀξιόχρεως
οὗτος
ἔδοξεν
εἶναι
τῆς |
| [90] |
εἰ
μὲν
ἐπίδειξιν
ἐποιούμην,
ἐπειρώμην
|
ἂν |
ἅπαντα
τὰ
τοιαῦτα
διαφεύγειν,
(σοὶ |
| [140] |
ἡλικίαν
τὴν
ἐμὴν
ᾗ
δικαίως
|
ἂν |
ἅπαντες
συγγνώμην
ἔχοιεν·
ἢν
δ' |
| [100] |
ἐστιν.
Ὥστ'
οὐδεὶς
ὅστις
οὐκ
|
ἂν |
ἀπορήσειεν
πότερα
χρὴ
νομίζειν
τοῦτον |
| [130] |
τὸν
πόλεμον
τοῦτον·
οὕτω
γὰρ
|
ἂν |
ἄριστα
βουλεύσαιο
περὶ
αὐτῶν.
(Οὐκ |
| [100] |
εἰς
τὴν
ἤπειρον,
ἐκεῖνός
τ'
|
ἂν |
ἄσμενος
ἴδοι
βοηθὸν
ἥκειν
αὑτῷ |
| [70] |
ταύτην,
εἰς
τὴν
μεγίστην
αἰσχύνην
|
ἂν |
αὐτὸν
καταστήσειεν.
(Τίς
γὰρ
οὐκ |
| [110] |
ἐμοῦ
λεγομένοις
τυχεῖν
δόξης
(οἵας
|
ἂν |
αὐτὸς
βουληθῇς·
ῥᾴδιον
γάρ
ἐστιν |
| [20] |
καὶ
τὸν
νῦν
ἐπιδεικνύμενον
μάλιστ'
|
ἂν |
βλάψειεν
καὶ
φαυλότερον
φαίνεσθαι
ποιήσειεν· |
| [20] |
τῆς
τῶν
πολλῶν
δόξης
ἄμεινον
|
ἂν |
βουλεύσαιο
περὶ
αὐτῶν.
~Ἃ
μὲν |
| [10] |
καὶ
πρέσβεις
πέμπειν
πρὸς
οὕστινας
|
ἂν |
βουληθῇς
καὶ
δέχεσθαι
παρ'
ὧν |
| [90] |
ἐξ
ἑτοίμου
λήψει
τοσούτους
ὅσους
|
ἂν |
βουληθῇς·
οὕτω
γὰρ
ἔχει
τὰ |
| [90] |
ἐρήμοις
οὖσι
συμβαλεῖν.
(Ὥστε
τίς
|
ἂν |
γένοιτο
παράκλησις
ταύτης
καλλίων
καὶ |
| [110] |
καὶ
τὸν
λόγον
ᾐσθόμην
διπλάσιον
|
ἂν |
γενόμενον
τοῦ
νῦν
ἀναγιγνωσκομένου.
Τῶν |
| [20] |
ἡσυχάζουσαν
ἔχων
τὴν
διάνοιαν,
ἕως
|
ἂν |
διὰ
τέλους
ἀκούσῃς
ἁπάντων
τῶν |
| [30] |
ἐκείνους
αὐξανομένης
τῆς
ὀργῆς
οὐδεὶς
|
ἂν |
διαλλάξειεν·
ἐπὴν
δὲ
κακῶς
ἀλλήλους |
| [80] |
πρὸς
τὸν
βασιλέα
πόλεμον
πρὶν
|
ἂν |
διαλλάξῃ
τις
τοὺς
Ἕλληνας
καὶ |
| [50] |
εἴ
τις
λέγειν
ἐπιχειρήσειεν,
οὔτ'
|
ἂν |
διελθεῖν
ἀκριβῶς
δύναιτο,
πρός
τε |
| [110] |
κατοικούντων
ἅπαντας
ἀπέκτεινεν·
οὓς
οὐδέποτ'
|
ἂν |
διέφθειρεν,
εἰ
μὴ
καὶ
τῆς |
| [100] |
γέμοντα,
ποθοῦντα
δὲ
τὸν
ἀξίως
|
ἂν |
δυνηθέντα
διαλεχθῆναι
περὶ
αὐτῶν·
~ἐφ' |
| [40] |
τῶν
μὲν
ἄλλων
ὁμολογῶ
μηδέν'
|
ἂν |
δυνηθῆναι
διαλλάξαι
τὰς
πόλεις
ταύτας, |
| [130] |
ἐξ
ἡμῶν
γεγονότας.
Ὥστ'
ᾐσχυνόμην
|
ἂν, |
εἰ
μὴ
τούτων
ἕνεκά
σοι |
| [90] |
(σοὶ
δὲ
συμβουλεύων
μωρὸς
ἂν
|
ἦν |
εἰ
περὶ
τὴν
λέξιν
πλείω |
| [90] |
τὴν
βασιλέως
δύναμιν
τοσοῦτον,
ὅσονπερ
|
ἂν |
εἰ
ταῖς
γυναιξὶν
αὐτῶν
συνέβαλον, |
| [40] |
αὐτοῖς
κατέστημεν.
(Πολλῆς
οὖν
ἀνοίας
|
ἂν |
εἴη
μεστὸς,
εἴ
τις
ὁρῶν |
| [100] |
τῶν
πολεμούντων·
ἢ
πάντων
γ'
|
ἂν |
εἴη
σχετλιώτατος,
εἰ
μὴ
βούλοιτο |
| [70] |
πραττομένοις;
(Ὧν
γιγνομένων
πῶς
οὐκ
|
ἂν |
εἰκότως
μέγα
φρονοίης;
πῶς
δ' |
| [120] |
(Ἐπεὶ
νῦν
γε
τίς
οὐκ
|
ἂν |
εἰκότως
τὰ
συμβεβηκότα
θαυμάσειεν
καὶ |
| [60] |
τὸν
βίον
διαγαγεῖν,
οὐδεμίαν
ἕλοι'
|
ἂν, |
εἴπερ
ἐμοὶ
συμβούλῳ
χρῷο,
μᾶλλον |
| [90] |
ἑτέρους
τοὺς
λόγους
ἐποιούμην,
καλῶς
|
ἂν |
εἶχε
διελθεῖν,
πρὸς
σὲ
δὲ |
| [40] |
ἡγοῦμαι
περανθῆναι
τούτων·
ῥᾳδίως
γὰρ
|
ἂν |
ἑκατέραν
ἐμποδὼν
γενέσθαι
τοῖς
πραττομένοις· |
| [0] |
νοῦν
ἐχόντως
ταῦτ'
ἐδόξαζον,
δικαίως
|
ἂν |
ἐκεῖνοι
τὴν
αἰτίαν
ἔχοιεν·
ὄντος |
| [20] |
περὶ
αὐτοῦ
πλὴν
ὅ
τι
|
ἂν |
ἐκείνοις
δόξῃ.
(Τούτων
ἀκούσαντες
ἀπῆλθον, |
| [130] |
ἐχόντων,
προτρέπειν
δ'
ἐπιχειρῶν
οὓς
|
ἂν |
ἐλπίσω
μάλιστα
δυνήσεσθαι
τοὺς
μὲν |
| [80] |
τὸ
ῥηθὲν,
ἀμφισβητῶ
καὶ
θείην
|
ἂν |
ἐμαυτὸν
οὐκ
ἐν
τοῖς
ἀπολελειμμένοις |
| [150] |
κατοικοῦσιν
πολεμῶν
διατελῇς,
ἀλλ'
ὅπως
|
ἂν |
ἐν
τούτοις
γυμνασθεὶς
καὶ
λαβὼν |
| [50] |
πρός
τε
τὸ
παρὸν
ἴσως
|
ἂν |
ἐνοχλήσειεν·
εἰς
τοσαύτην
δὲ
ταραχὴν |
| [120] |
καθ'
ἡμέραν
καὶ
λυμαινομένους
οἷς
|
ἂν |
ἐντύχωσιν.
(Οὓς
εἰ
μὴ
παύσομεν |
| [60] |
ἀρχὴν
τῆς
θαλάττης
ἐλάμβανον,
οὐκ
|
ἂν |
ἐξελεγχθείη
ψευδόμενος.
Ἐκεῖνος
μὲν
οὖν |
| [130] |
πολλὴν
ἐμπειρίαν
ἔχοντος
μὴ
νομίζουσιν
|
ἂν |
ἐπ'
ἐλευθερίᾳ
διαλυθῆναι,
καὶ
ταῦτ' |
| [140] |
καὶ
τὴν
πόλιν
ἡμῶν
οὐδεὶς
|
ἂν |
ἐπαινέσειεν,
οὔθ'
ὅτι
τῆς
θαλάττης |
| [140] |
πρὸς
ἕκαστον
αὐτῶν
ἀντιπαραβάλλων
ῥᾳδίως
|
ἂν |
ἐπέδειξα
μείζω
σε
κἀκείνων
διαπεπραγμένον; |
| [110] |
μὲν
νεώτερος
ὢν
ἐπέστην,
ῥᾳδίως
|
ἂν |
ἐπέδειξα
τὸν
πρόγονον
ὑμῶν
καὶ |
| [60] |
αἵρεσίν
σοι
δοίη,
μετὰ
ποίας
|
ἂν |
ἐπιμελείας
καὶ
διατριβῆς
εὔξαιο
τὸν |
| [80] |
τὴν
Ἀσίαν
συμβουλεύειν,
ἐπὶ
ταύτην
|
ἂν |
ἐπιπεσεῖν
τὴν
παράκλησιν,
λέγοντας
ὡς |
| [150] |
νομίζοντες
τούτων
μὲν
σὲ
κάλλιστ'
|
ἂν |
ἐπιστατῆσαι,
τὸν
δὲ
λόγον
τὸν |
| [130] |
τῶν
βασιλευσάντων.
(Πρὸ
πολλοῦ
δ'
|
ἂν |
ἐποιησάμην
οἷόν
τ'
εἶναι
συνερᾶσαι |
| [0] |
ἡμῶν
τῆς
φιλίας,
ὅσους
περ
|
ἂν |
ἐποίκους
εἰς
τὴν
σὴν
δυναστείαν |
| [140] |
τοὺς
ἐκείνοις
ὁμοίους
γενομένους
ἅπαντες
|
ἂν |
εὐλογήσειαν.
(Καίτοι
τοὺς
ὀνομαστοτάτους
καὶ |
| [10] |
δὲ
διανοηθεὶς
καὶ
νομίσας
οὐδέποτ'
|
ἂν |
εὑρεθῆναι
καλλίω
ταύτης
ὑπόθεσιν
οὐδὲ |
| [10] |
δοκῇ
καὶ
λέγειν
ὅ
τι
|
ἂν |
ἡγῇ
συμφέρειν,
πρὸς
δὲ
τούτοις |
| [40] |
καὶ
πάλιν
ἡ
Λακεδαιμονίων,
οὐδὲν
|
ἂν |
ἡγοῦμαι
περανθῆναι
τούτων·
ῥᾳδίως
γὰρ |
| [50] |
καὶ
συμβουλεύῃς.
(Λοιπὸν
δ'
ἂν
|
ἦν |
ἡμῖν
ἔτι
περὶ
τῆς
πόλεως |
| [90] |
διαφεύγειν,
(σοὶ
δὲ
συμβουλεύων
μωρὸς
|
ἂν |
ἦν
εἰ
περὶ
τὴν
λέξιν |
| [50] |
κελεύῃς
καὶ
συμβουλεύῃς.
(Λοιπὸν
δ'
|
ἂν |
ἦν
ἡμῖν
ἔτι
περὶ
τῆς |
| [50] |
νομίζειν
τοὺς
οὕτω
διακειμένους
ἀσμένους
|
ἂν |
ἰδεῖν
ἐπιστατοῦντα
τῆς
εἰρήνης
ἀξιόχρεων |
| [10] |
Ἔτι
καὶ
τῶν
Ἑλλήνων
πολλοὺς
|
ἂν |
ἴδοις
ἐκεῖ
κατοικοῦντας,
οὐκ
ἀδόξους |
| [30] |
ἅπαντα
τὸν
χρόνον
πλεονεκτεῖν
οὐδέποτ'
|
ἂν |
ἰσομοιρῆσαι
πρὸς
ἀλλήλους.
~Ἐγὼ
δ' |
| [130] |
ἐσμὲν
ὁτιοῦν
πάσχειν.
(Ἴδοις
δ'
|
ἂν |
καὶ
τῶν
ἰδιωτῶν
τοὺς
ἐπιεικεστάτους |
| [110] |
καιροὶ
παραδιδῶσιν.
(Ἐκ
πολλῶν
δ'
|
ἂν |
κατανοήσειας
ὅτι
δεῖ
τοῦτον
τὸν |
| [70] |
ταῖς
τούτων
ἀμφοτέρων
γνώμαις
μάλιστ'
|
ἂν |
κατίδοις
τὴν
ἀλήθειαν.
(Ἴσως
οὖν |
| [80] |
γὰρ
μηδὲν
πρότερον
πράττειν
πρὶν
|
ἂν |
λάβῃ
τις
τοὺς
Ἕλληνας
δυοῖν |
| [0] |
ἡμῶν
εἴ
τις
διδάξειεν
ὡς,
|
ἂν |
λάβωμεν
Ἀμφίπολιν,
ἀναγκασθησόμεθα
τὴν
αὐτὴν |
| [70] |
παρεσκευάσθαι
στρατεύειν
ἐφ'
ἡμᾶς,
οὐδὲν
|
ἂν |
λέγοι
περὶ
αὐτοῦ
φλαῦρον,
ἀλλ' |
| [40] |
τὰς
τῶν
Ἑλλήνων
συμφορὰς,
οὐδὲν
|
ἂν |
μέρος
οὖσαι
φανεῖεν
τῶν
διὰ |
| [110] |
ἐξεργάζεσθαι
δὲ
ζητεῖν
αὐτὰς,
ὅπως
|
ἂν |
οἱ
καιροὶ
παραδιδῶσιν.
(Ἐκ
πολλῶν |
| [110] |
εἶχεν
εἰς
τοὺς
Ἕλληνας,
δύναι'
|
ἂν |
ὁμοιωθῆναι
τοῖς
ἐκείνου
βουλήμασιν.
Ἔστι |
| [50] |
δὲ
πρὸς
κρείττους·
ὃ
πάντες
|
ἂν |
ὁμολογήσειαν
μέγιστον
εἶναι
τῶν
κακῶν. |
| [100] |
Ἕλλησι
τοιοῦτόν
τι
διαπεπραγμένους
εὕροιμεν
|
ἂν |
οὐ
μόνον
αὐτοὺς
διεφθαρμένους,
ἀλλὰ |
| [140] |
καὶ
τὴν
Εὐρυσθέως
δύναμιν
οὐδεὶς
|
ἂν |
οὔτε
λόγων
εὑρετὴς
οὔτε
ποιητὴς |
| [150] |
δὲ
λόγον
τὸν
ἐμὸν
ἥκιστ'
|
ἂν |
ὀχληρὸν
γενέσθαι
τοῖς
ἀκούουσιν.
Ἡγοῦμαι |
| [100] |
ἐπεχείρουν,
ὃν
τρόπον
πολεμῶν
τάχιστ'
|
ἂν |
περιγένοιο
τῆς
τοῦ
βασιλέως
δυνάμεως· |
| [70] |
μέγα
φρονοίης;
πῶς
δ'
οὐκ
|
ἂν |
περιχαρὴς
ὢν
τὸν
βίον
διατελοίης, |
| [100] |
Λακεδαιμονίων
ἀρχὴν
κατέλυσεν.
(Ἔτι
δ'
|
ἂν |
πλείω
λέγειν
ἐπεχείρουν,
ὃν
τρόπον |
| [120] |
ἀπὸ
τῆς
Λακεδαιμονίων
ἀρχῆς,
ὡμολόγουν
|
ἂν |
πλημμελεῖν·
νῦν
δ'
ἐκείνην
μὲν |
| [140] |
Ἑλλήνων
πόλεις
εἷλεν,
πῶς
οὐκ
|
ἂν |
πρὸς
ἕκαστον
αὐτῶν
ἀντιπαραβάλλων
ῥᾳδίως |
| [90] |
πρέπῃ,
τῶν
δ'
ἀλλοτρίων
οὐδὲν
|
ἂν |
προσδεξαίμην,
ὥσπερ
οὐδ'
ἐν
τῷ |
| [60] |
ἐξ
ἧσπερ
ἐξέπεσεν.
Καίτοι
τίς
|
ἂν |
προσεδόκησεν
ὑπ'
ἀνδρὸς
οὕτω
ταπεινῶς |
| [50] |
τούτους
ταχέως
ποιήσειν
ὅ
τι
|
ἂν |
σὺ
κελεύῃς
καὶ
συμβουλεύῃς.
(Λοιπὸν |
| [90] |
οὖν
οἰκείοις
τυχὸν
ἂν
χρησαίμην,
|
ἂν |
σφόδρα
κατεπείγῃ
καὶ
πρέπῃ,
τῶν |
| [50] |
πολέμους
αὐτοῖς;
(Ἀργείους
τοίνυν
ἴδοις
|
ἂν |
τὰ
μὲν
παραπλησίως
τοῖς
εἰρημένοις |
| [0] |
διεκείμην
ὥστ'
εὐθὺς
σκοπεῖσθαι
πῶς
|
ἂν |
τὰ
πεπραγμένα
παραμείνειεν
ἡμῖν
καὶ |
| [30] |
τὰς
βοηθείας
ἐντεῦθεν
λαμβάνουσιν.
Ὥστ'
|
ἂν |
τέτταρας
μόνον
πόλεις
εὖ
φρονεῖν |
| [130] |
ἐπιεικεστάτους
ὑπὲρ
ἄλλου
μὲν
οὐδενὸς
|
ἂν |
τὸ
ζῆν
ἀντικαταλλαξαμένους,
ὑπὲρ
δὲ |
| [150] |
παρόντι
κεχαρισμένως
διειλεγμένους,
ἀλλ'
οἵτινες
|
ἂν |
τοὺς
ἐπιγιγνομένους
οὕτω
ποιήσωσι
τὰς |
| [150] |
πολεμῶν
διατελῇς,
ἀλλ'
ὅπως
ἂν
|
ἐν |
τούτοις
γυμνασθεὶς
καὶ
λαβὼν
ἐμπειρίαν |
| [100] |
δὲ
δύναμιν
λάβοιεν,
τῶν
αὐτῶν
|
ἂν |
τούτων
γενέσθαι
συμβούλους
ὧνπερ
ἐγώ. |
| [120] |
Ἀσίαν
κατοικούσας
ἐλευθερώσεις.
Ὅτι
δ'
|
ἂν |
τούτων
πρᾶξαι
δυνηθῇς
ἢ
καὶ |
| [90] |
πιστοτέρα;
Φαίνονται
γὰρ
κἀκεῖνοι
κρατήσαντες
|
ἂν |
τῶν
βασιλέως
πραγμάτων
εἰ
μὴ |
| [110] |
τὰς
Ἡρακλέους
πράξεις,
οὐδὲ
γὰρ
|
ἂν |
τῶν
θεῶν
ἔνιοι
δυνηθεῖεν
ἀλλὰ |
| [70] |
ἐπιστάτην
γεγενημένον;
Τίς
δ'
οὐκ
|
ἂν |
τῶν
καὶ
μετρίως
λογιζομένων
ταύτας |
| [40] |
ἀλλήλοις
αἴτιοι
κατέστησαν.
Τίς
γὰρ
|
ἂν |
ὑπερβολὴ
γένοιτο
τῆς
ἔχθρας
τῆς |
| [60] |
καὶ
σαυτὸν
μακαριεῖς.
Τίς
γὰρ
|
ἂν |
ὑπερβολὴ
γένοιτο
τῆς
τοιαύτης
εὐδαιμονίας, |
| [40] |
μηδενὸς
φροντιζούσας
πλὴν
ὅ
τι
|
ἂν |
ὑπολάβωσιν
ὠφέλιμον
αὑταῖς
εἶναι,
τοῦτο |
| [80] |
περὶ
ὧν
ὑπεθέμην,
ὅ
τι
|
ἂν |
ὑποπέσῃ
καὶ
συμφέρῃ
πρὸς
τὸ |
| [90] |
Τοῖς
μὲν
οὖν
οἰκείοις
τυχὸν
|
ἂν |
χρησαίμην,
ἂν
σφόδρα
κατεπείγῃ
καὶ |
| [30] |
πολλῶν
κακῶν
ἀπαλλάξεις.
(Γνοίης
δ'
|
ἂν |
ὡς
οὐδεμιᾶς
σοι
προσήκει
τούτων |
| [20] |
(Καὶ
ταῦτ'
οὐκ
ἀλόγως
ἐγνώκασιν·
|
ἐπειδὰν |
γὰρ
ὁ
λόγος
ἀποστερηθῇ
τῆς |
| [10] |
κοινὸν
εὑρηκέναι
τοὺς
μὲν
ἄλλους
|
ἐᾶν |
πανηγυρίζειν,
αὐτοὺς
δ'
ὧν
εἰσηγοῦνται |
| [70] |
λόγῳ
μὲν
μέλλεις
Μεσσηνίοις
βοηθεῖν
|
ἐὰν |
τὰ
περὶ
Φωκέας
διοικήσῃς,
ἔργῳ |
| [20] |
δὲ
πρὸς
ἐπίδειξιν
καὶ
πρὸς
|
ἐργολαβίαν |
γεγράφθαι.
(Καὶ
ταῦτ'
οὐκ
ἀλόγως |
| [130] |
ἅπαντες
ἔχομεν
κατὰ
δὲ
τὴν
|
εὐλογίαν |
καὶ
τοὺς
ἐπαίνους
καὶ
τὴν |
| [60] |
γὰρ
ἐκ
πολλῶν
σε
πεισθῆναι
|
ῥᾳδίαν |
εἶναι
τὴν
πρᾶξιν
ἐφ'
ἥν |
| [120] |
κατοικίσαι
τοὺς
νῦν
πλανωμένους
δι'
|
ἔνδειαν |
τῶν
καθ'
ἡμέραν
καὶ
λυμαινομένους |
| [70] |
γνώμαις
μάλιστ'
ἂν
κατίδοις
τὴν
|
ἀλήθειαν. |
(Ἴσως
οὖν
ὑπολαμβάνεις
μικροψυχίαν
εἶναι |
| [0] |
εἰώθασί
τινες
ποιεῖν,
ἀλλὰ
τὴν
|
ἀληθείαν |
τῶν
πραγμάτων
θαυμάζειν
καὶ
νομίζειν |
| [120] |
ἀλλὰ
καὶ
πάντας
ἡμᾶς
εἰς
|
ἀσφάλειαν |
καταστήσεις.
Ἢν
δ'
οὖν
τούτων |
| [60] |
τινα
περὶ
τὴν
τῶν
ἰδίων
|
ἐπιμέλειαν |
διέτριβεν,
αἰσθόμενος
δ'
Ἀγησίλαον
μετὰ |
| [120] |
ἐπὶ
τοὺς
βαρβάρους
καὶ
τὴν
|
ἐπιμέλειαν |
τὴν
τῶν
Ἑλλήνων,
παραλιπὼν
τὴν |
| [120] |
μάλιστα
μὲν
πειραθῇς
ὅλην
τὴν
|
βασιλείαν |
ἀνελεῖν,
εἰ
δὲ
μὴ,
χώραν |
| [100] |
τούτων
αὐτὸν
ἰδίως
καὶ
τὴν
|
βασιλείαν |
γεγενῆσθαι
πολὺ
τῶν
ἄλλων
ἐξηλλαγμένην· |
| [30] |
ἀπ'
ἐκείνου
γεγονόσιν
καὶ
τὴν
|
βασιλείαν |
καὶ
τὴν
ἡγεμονίαν
εἰς
ἅπαντα |
| [100] |
σου
καὶ
τὸν
κτησάμενον
τὴν
|
βασιλείαν |
καὶ
τὸν
τοῦ
γένους
ἀρχηγὸν, |
| [100] |
εἴασεν,
τὴν
δ'
ἐν
Μακεδονίᾳ
|
βασιλείαν |
κατασχεῖν
ἐπεθύμησεν·
ἠπίστατο
γὰρ
τοὺς |
| [10] |
ἐκεῖνος
ἀνακοινούμενος
οὐκ
ἐλάττω
τὴν
|
βασιλείαν |
πεποίηκεν,
ἀλλ'
εὐχῆς
ἄξια
διαπέπρακται. |
| [60] |
τῶν
ἔργων
φθόνον
ἔχει
καὶ
|
δυσμένειαν |
καὶ
πολλὰς
βλασφημίας,
οἷς
δ' |
| [30] |
ὅτι
πάντες
ἄνθρωποι
τούτων
πλείστην
|
μνείαν |
ἔχουσιν
ὑφ'
ὧν
ἂν
ἐν |
| [100] |
οὔτε
τῶν
λογοποιῶν
οὐδεμίαν
φανήσεται
|
μνείαν |
πεποιημένος.
Ἐγὼ
δ'
ὁρῶ
μὲν |
| [100] |
Ἡρακλέους
οἱ
μὲν
ἄλλοι
τὴν
|
ἀνδρείαν |
ὑμνοῦντες
αὐτοῦ
καὶ
τοὺς
ἄθλους |
| [50] |
πρὸς
κρείττους·
ὃ
πάντες
ἂν
|
ὁμολογήσειαν |
μέγιστον
εἶναι
τῶν
κακῶν.
Οὕτω |
| [140] |
ἐκείνοις
ὁμοίους
γενομένους
ἅπαντες
ἂν
|
εὐλογήσειαν. |
(Καίτοι
τοὺς
ὀνομαστοτάτους
καὶ
τοὺς |
| [120] |
δ'
ἄν
τινες
ἐπιτιμῆσαί
μοι
|
τολμήσειαν |
τῶν
οὐδὲν
ἄλλο
δυναμένων
ἢ |
| [0] |
δ'
οὖν
ἐμοῦ
περὶ
τὴν
|
πραγματείαν |
ταύτην
ἔφθητε
ποιησάμενοι
τὴν
εἰρήνην |
| [110] |
τοὺς
πολέμους
ἐκφέρειν.
Ποιησάμενος
γὰρ
|
στρατείαν |
ἐπὶ
Τροίαν,
ἥπερ
εἶχεν
τότε |
| [100] |
μή
ποτε
βασιλεὺς
αὐτὸς
ποιησάμενος
|
στρατείαν |
κρατήσειεν
καὶ
τῆς
διὰ
τὸν |
| [130] |
ἕνεκά
σοι
συνεβούλευον
καὶ
τὴν
|
στρατείαν |
ποιεῖσθαι
ταύτην
καὶ
πολεμεῖν
καὶ |
| [90] |
οὐ
χρὴ
θαρρεῖν
ποιούμενον
τὴν
|
στρατείαν |
ταύτην;
(Καὶ
μηδεὶς
ὑπολάβῃ
με |
| [130] |
δόξαντας
ἡμιθέους
εἶναι
διὰ
τὴν
|
στρατείαν |
τὴν
ἐπ'
ἐκείνους,
μάλιστα
δὲ |
| [120] |
σὲ
προειλόμην
παρακαλεῖν
ἐπὶ
τὴν
|
στρατείαν |
τὴν
ἐπὶ
τοὺς
βαρβάρους
καὶ |
| [90] |
τῶν
πραγμάτων
διὰ
τὴν
Κύρου
|
προπέτειαν |
ἀτυχῆσαι·
περιχαρῆ
γὰρ
αὐτὸν
ὄντα |
| [0] |
ἂν
ἐποίκους
εἰς
τὴν
σὴν
|
δυναστείαν |
ἀποστείλωμεν,
τὸ
δὲ
πλῆθος
ἡμῶν |
| [140] |
οὐ
τοὺς
σφίσιν
αὐτοῖς
μεγίστην
|
δυναστείαν |
κτησαμένους,
ἀλλὰ
τοὺς
τοῖς
Ἕλλησι |
| [60] |
μάλιστ'
εὐδοκιμοῦντες
εἰς
τὴν
σὴν
|
δυναστείαν, |
μετὰ
δὲ
τούτων
βουλεύῃ
περὶ |
| [130] |
τούτων
ἐπιχειρήσαντά
σε
πείθειν,
εἰ
|
δυναστείαν |
μόνον
καὶ
πλοῦτον
ἑώρων
ἐξ |
| [80] |
Λακεδαιμονίων
φρονιμώτατος
ὠλιγώρησεν,
(οὐ
διὰ
|
κακίαν, |
ἀλλὰ
διὰ
φιλοτιμίαν.
Ἔσχεν
γὰρ |
| [20] |
οὐδὲν
ἔτι
δύναμαι
διὰ
τὴν
|
ἡλικίαν, |
ἀλλ'
ἀπόχρη
μοι
τοσοῦτον,
ἢν |
| [80] |
διάνοιαν
καὶ
κατ'
ἐκείνην
τὴν
|
ἡλικίαν |
ὅτ'
ἔγραφον
περὶ
τὴν
αὐτὴν |
| [140] |
μαλακώτερον
ἢ
καταδεέστερον,
αἰτιῶ
τὴν
|
ἡλικίαν |
τὴν
ἐμὴν
ᾗ
δικαίως
ἂν |
| [100] |
περὶ
Κύπρον
καὶ
Φοινίκην
καὶ
|
Κιλικίαν |
καὶ
τὸν
τόπον
ἐκεῖνον
ὅθεν |
| [20] |
παραλείψω,
μὴ
καὶ
δόξω
τισὶν
|
λίαν |
ἀγαπᾶν
εἰ
χαριέντως
αὐτοὺς
ἠμυνάμην· |
| [40] |
διεξέλθοιμεν
μήτε
παντάπασιν
ἁπλῶς
μήτε
|
λίαν |
ἀκριβῶς
τὰ
μέγιστα
τῶν
παρόντων |
| [10] |
ποιεῖν,
λέγοντες
ὡς
ἀτόποις
καὶ
|
λίαν |
ἀνοήτοις
ἐπιχειρῶ
πράγμασιν·
ὅστις
Φιλίππῳ |
| [110] |
ἐφ'
ἑκατέρας
τῆς
ἠπείρου
τὴν
|
παραλίαν |
κατοικούντων
ἅπαντας
ἀπέκτεινεν·
οὓς
οὐδέποτ' |
| [50] |
ταῖς
πόλεσι
ταῖς
ἐν
Πελοποννήσῳ,
|
Θετταλίαν |
δ'
ἐτόλμων
καταδουλοῦσθαι,
Μεγαρεῦσι
δ' |
| [40] |
τοῖς
Ἕλλησι
γενομένης;
Οὗ
τὴν
|
φιλίαν |
ἅπαντες
ἴσασιν
ἡμᾶς
τε
καὶ |
| [0] |
ἔσεσθαί
σοι
τὴν
τῆς
πόλεως
|
φιλίαν |
ἢ
τὰς
προσόδους
τὰς
ἐξ |
| [30] |
προγόνους·
εὑρήσεις
γὰρ
ἑκάστῃ
πολλὴν
|
φιλίαν |
πρὸς
ὑμᾶς
καὶ
μεγάλας
εὐεργεσίας |
| [30] |
μὲν
μηδέποτέ
σοι
μηδὲ
πρὸς
|
μίαν |
αὐτῶν
γενέσθαι
διαφοράν.
Ἀλλὰ
γὰρ |
| [110] |
ἀπέστην
διὰ
τὰς
αἰτίας
ταύτας,
|
μίαν |
δὲ
πρᾶξιν
ἐξ
αὐτῶν
ἔλαβον, |
| [60] |
οὕτω
μεγ'
ἐφρόνησεν,
(ὥστ'
ἀφορμὴν
|
οὐδεμίαν |
ἄλλην
ἔχων
πλὴν
τὸ
σῶμα |
| [40] |
τῶν
οἰκετῶν
τῶν
σφετέρων
αὐτῶν,
|
οὐδεμίαν |
δ'
ἡμέραν
διαλείπουσιν
ἢ
στρατεύοντες |
| [60] |
διατριβῆς
εὔξαιο
τὸν
βίον
διαγαγεῖν,
|
οὐδεμίαν |
ἕλοι'
ἂν,
εἴπερ
ἐμοὶ
συμβούλῳ |
| [120] |
Ἕλλησιν
ἢ
τοῖς
βαρβάροις·
ὧν
|
οὐδεμίαν |
ποιούμεθα
πρόνοιαν,
ἀλλ'
ἀγνοοῦμεν
κοινὸν |
| [100] |
τῶν
ποιητῶν
οὔτε
τῶν
λογοποιῶν
|
οὐδεμίαν |
φανήσεται
μνείαν
πεποιημένος.
Ἐγὼ
δ' |
| [80] |
(οὐ
διὰ
κακίαν,
ἀλλὰ
διὰ
|
φιλοτιμίαν. |
Ἔσχεν
γὰρ
διττὰς
ἐπιθυμίας,
καλὰς |
| [60] |
ἐπιθυμῆσαι,
καὶ
τὴν
κατὰ
γῆν
|
ἡγεμονίαν |
ἀπώλεσαν,
ὥστ'
εἴ
τις
φαίη |
| [30] |
καὶ
τὴν
βασιλείαν
καὶ
τὴν
|
ἡγεμονίαν |
εἰς
ἅπαντα
τὸν
χρόνον
δεδώκασιν· |
| [130] |
δὲ
βαρβάρους
ἀφελέσθαι
τὴν
ὑπάρχουσαν
|
εὐδαιμονίαν. |
(Διόπερ
καὶ
νῦν
πρὸς
σὲ |
| [70] |
Ἕλλησιν
ἀλλὰ
τὴν
αἰτίαν
ταύτην
|
ἀξίαν |
ἐπιθυμίας
εἶναι
νομίζοντας·
(οἳ
τοσοῦτον |
| [0] |
εἰ
σὺ
μὲν
πεισθείης
πλείονος
|
ἀξίαν |
ἔσεσθαί
σοι
τὴν
τῆς
πόλεως |
| [0] |
πράγμασι
διὰ
τοὺς
ἐνταῦθα
κατοικοῦντας
|
οἵαν |
περ
εἴχομεν
Ἀμαδόκῳ
τῷ
παλαιῷ |
| [50] |
μέρος
τι
τῆς
χῶρας
ἀπεστέρουν,
|
Εὔβοιαν |
δ'
ἐπόρθουν,
εἰς
Βυζάντιον
δὲ |
| [40] |
ἂν
ἄλλος
ἐπιχειρήσειε
πλὴν
τῶν
|
ὁμοίαν |
σοὶ
καὶ
τὴν
φύσιν
καὶ |
| [20] |
δ'
ἕκαστον
αὐτῶν
εἰς
τὴν
|
διάνοιαν |
ἐξετάζῃς,
μὴ
πάρεργον
ποιούμενος
μηδὲ |
| [10] |
ἀλλ'
οὐκ
ἐπὶ
τούτῳ
τὴν
|
διάνοιαν |
ἔσχον.
Ἀλλὰ
τοὺς
μὲν
ἄλλους |
| [20] |
ἀπῆλθον,
οὐκ
οἶδ'
ὅπως
τὴν
|
διάνοιαν |
ἔχοντες.
Πλὴν
οὐ
πολλαῖς
ἡμέραις |
| [20] |
ἀλλ'
ἐπιμείνῃς
ἡσυχάζουσαν
ἔχων
τὴν
|
διάνοιαν, |
ἕως
ἂν
διὰ
τέλους
ἀκούσῃς |
| [60] |
πλὴν
τὸ
σῶμα
καὶ
τὴν
|
διάνοιαν |
ἤλπισεν
Λακεδαιμονίους
καταπολεμήσειν
ἄρχοντας
τῶν |
| [80] |
λόγους,
οὐ
τὴν
αὐτὴν
ἔχων
|
διάνοιαν |
καὶ
κατ'
ἐκείνην
τὴν
ἡλικίαν |
| [0] |
συνοίσειν,
ἀποστῆσαι
μὲν
τὴν
ἐμαυτοῦ
|
διάνοιαν |
τῶν
ἐχομένων
οὐχ
οἷός
τ' |
| [0] |
τοῖς
ἄλλοις
ὡς
οὐ
δι'
|
ἄγνοιαν |
οὐδὲ
διαψευσθεὶς
τῆς
ἀρρωστίας
τῆς |
| [150] |
συμβαινόντων
αὐτοῖς,
ἀλλ'
ἑκάστοις
τοιαύτην
|
ἔννοιαν |
ἐμποιοῦσιν
ὥστε
δι'
ἀλλήλων
ἡμῖν |
| [140] |
ἐκ
τοσούτων
πολέμων
ἐπὶ
τὴν
|
ὁμόνοιαν |
προαγαγεῖν,
οὔτε
τοῖς
βαρβάροις
εἰκός |
| [120] |
τοῖς
βαρβάροις·
ὧν
οὐδεμίαν
ποιούμεθα
|
πρόνοιαν, |
ἀλλ'
ἀγνοοῦμεν
κοινὸν
φόβον
καὶ |
| [30] |
ἧς
δίκαιον
τοσαύτην
σε
ποιεῖσθαι
|
πρόνοιαν |
ὅσην
περ
τῶν
γονέων
τῶν |
| [60] |
ἧς
οὐδεὶς
ἄλλος
φανήσεται
τοιαύτην
|
πρόνοιαν |
πεποιημένος,
~αἰσθάνῃ
δὲ
τὴν
Ἑλλάδα |
| [0] |
λάβωμεν
Ἀμφίπολιν,
ἀναγκασθησόμεθα
τὴν
αὐτὴν
|
εὔνοιαν |
ἔχειν
τοῖς
σοῖς
πράγμασι
διὰ |
| [80] |
θάτερον
ἢ
συναγωνιζομένους
ἢ
πολλὴν
|
εὔνοιαν |
ἔχοντας
τοῖς
πραττομένοις.
Ὧν
Ἀγησίλαος |
| [110] |
καὶ
τὴν
φιλανθρωπίαν
καὶ
τὴν
|
εὔνοιαν |
ἣν
εἶχεν
εἰς
τοὺς
Ἕλληνας, |
| [70] |
προείλετο
κινδυνεύειν,
καὶ
τὴν
μὲν
|
εὔνοιαν, |
ἣν
ἐκεῖνος
κατέλιπεν
τοῖς
ἐξ |
| [60] |
προσδοκίας
ἀλλ'
οὖν
τήν
γ'
|
εὔνοιαν |
κτήσει
τὴν
παρὰ
τῶν
Ἑλλήνων, |
| [0] |
κρατήσεις
αὐτῆς
καὶ
προσέτι
τὴν
|
εὔνοιαν |
τὴν
ἡμετέραν
κτήσει·
τοσούτους
γὰρ |
| [120] |
μόνον
χρησάμενος
οὕτως
αὑτὸν
ηὔξησεν,
|
ποίαν |
τινὰ
χρὴ
προσδοκᾶν
περὶ
σοῦ |
| [110] |
ἐκφέρειν.
Ποιησάμενος
γὰρ
στρατείαν
ἐπὶ
|
Τροίαν, |
ἥπερ
εἶχεν
τότε
μεγίστην
δύναμιν |
| [140] |
τὴν
Θησέως
ἀρετὴν
τοὺς
ἐπὶ
|
Τροίαν |
στρατευσαμένους
καὶ
τοὺς
ἐκείνοις
ὁμοίους |
| [110] |
τῆς
ψυχῆς
ἦθος
καὶ
τὴν
|
φιλανθρωπίαν |
καὶ
τὴν
εὔνοιαν
ἣν
εἶχεν |
| [110] |
τῶν
Ἑλλήνων
καὶ
πραότητα
καὶ
|
φιλανθρωπίαν· |
ὁρῶ
γὰρ
τὰς
μὲν
χαλεπότητας |
| [20] |
πλήθους
πλὴν
τῶν
παρὰ
τὸν
|
Ἀδρίαν |
οἰκούντων
ἐγκρατὴς
καὶ
κύριος
γέγονεν; |
| [100] |
νομίζειν
τοῦτον
αὐτῶν
ἀφεστάναι
δί'
|
ἀνανδρίαν |
ἢ
κείνας
ὑπερεωρακέναι
καὶ
καταπεφρονηκέναι |
| [130] |
προγόνους
καὶ
τὴν
τῶν
βαρβάρων
|
ἀνανδρίαν |
καὶ
τοὺς
ὀνομαστοὺς
γενομένους
καὶ |
| [100] |
πολλοὺς
ἀποστήσεις,
ἢν
ὑπόσχῃ
τὴν
|
ἐλευθερίαν |
αὐτοῖς
καὶ
τοὔνομα
τοῦτο
διασπείρῃς |
| [130] |
καὶ
περὶ
τοὺς
πολέμους
πολλὴν
|
ἐμπειρίαν |
ἔχοντος
μὴ
νομίζουσιν
ἂν
ἐπ' |
| [150] |
ἐν
τούτοις
γυμνασθεὶς
καὶ
λαβὼν
|
ἐμπειρίαν |
καὶ
γνωσθεὶς
οἷος
εἶ,
τούτων |
| [80] |
διατρίβοντας
εὐπορωτέρους
ποιήσας,
ἐμοὶ
πολλὴν
|
ἀπορίαν |
παρέσχηκεν·
οὔτε
γὰρ
ταὐτὰ
βούλομαι |
| [100] |
καὶ
τῶν
χρημάτων
ἁπάντων
γενέσθαι
|
κυρίαν. |
(Ὑπὲρ
ὧν
δεδιὼς
νῦν
μὲν |
| [20] |
τηλικαῦτα
διαπεπραγμένον
οὐκ
οἴει
πολλὴν
|
μωρίαν |
καταγνώσεσθαι
τοῦ
πέμψαντος
τὸ
βιβλίον |
| [130] |
δ'
ὡς
αἰσχρὸν
περιορᾶν
τὴν
|
Ἀσίαν |
ἄμεινον
πράττουσαν
τῆς
Εὐρώπης
καὶ |
| [100] |
ἐπεκράτησεν.
~Ἔπειθ'
ὁ
μὲν
τὴν
|
Ἀσίαν |
ἅπασαν
παρὰ
τῶν
Ἑλλήνων
ἐν |
| [60] |
μετὰ
πολλῆς
δυνάμεως
εἰς
τὴν
|
Ἀσίαν |
διαβεβηκότα
καὶ
πορθοῦντα
τὴν
χώραν |
| [120] |
ποιήσεις,
τὰς
πόλεις
τὰς
τὴν
|
Ἀσίαν |
κατοικούσας
ἐλευθερώσεις.
Ὅτι
δ'
ἂν |
| [100] |
τοὔνομα
τοῦτο
διασπείρῃς
εἰς
τὴν
|
Ἀσίαν, |
ὅπερ
εἰς
τοὺς
Ἕλληνας
εἰσπεσὸν |
| [80] |
ἥνπερ
προσήκει
τοὺς
ἐπὶ
τὴν
|
Ἀσίαν |
πείθοντας
στρατεύειν.
Δεῖ
γὰρ
μηδὲν |
| [80] |
τῆς
στρατείας
τῆς
εἰς
τὴν
|
Ἀσίαν |
συμβουλεύειν,
ἐπὶ
ταύτην
ἂν
ἐπιπεσεῖν |
| [80] |
τῆς
στρατείας
τῆς
εἰς
τὴν
|
Ἀσίαν |
ταῖς
μὲν
πόλεσιν,
ἃς
ἔφην |
| [0] |
πρὸς
σφᾶς
αὐτὰς
εἰς
τὴν
|
Ἀσίαν |
τὸν
πόλεμον
ἐξενεγκεῖν
καὶ
τὰς |
| [110] |
μεγίστην
δύναμιν
τῶν
περὶ
τὴν
|
Ἀσίαν, |
τοσοῦτον
διήνεγκε
τῇ
στρατηγίᾳ
τῶν |
| [120] |
πλείστην
ἀφορίσασθαι
καὶ
διαλαβεῖν
τὴν
|
Ἀσίαν, |
ὡς
λέγουσίν
τινες,
ἀπὸ
Κιλικίας |
| [140] |
μὴν
οὐδ'
ὅτι
πολλῶν
πόλεων
|
ἐξουσίαν |
ἔλαβε
τὰς
μὲν
ἀναστά
τους |
| [10] |
πραγμάτων,
(σοὶ
δὲ
μόνῳ
πολλὴν
|
ἐξουσίαν |
ὑπὸ
τῆς
τύχης
δεδομένην
καὶ |
| [150] |
λέγειν
οὐ
δύναμαι·
τὴν
δ'
|
αἰτίαν |
δι'
ἣν,
πλεονάκις
τοῦ
δέοντος |
| [0] |
ἐδόξαζον,
δικαίως
ἂν
ἐκεῖνοι
τὴν
|
αἰτίαν |
ἔχοιεν·
ὄντος
δ'
οὖν
ἐμοῦ |
| [70] |
σε
τοῖς
Ἕλλησιν
ἀλλὰ
τὴν
|
αἰτίαν |
ταύτην
ἀξίαν
ἐπιθυμίας
εἶναι
νομίζοντας· |
| [70] |
τῆς
Ἑλλάδος
εὐεργέτης,
ἐπιφέροι
τὴν
|
αἰτίαν |
ταύτην,
εἰς
τὴν
μεγίστην
αἰσχύνην |
| [30] |
τῶν
παλαιῶν
πιστεύομεν,
Ἡρακλεῖ
μὲν
|
συναιτίαν |
γενέσθαι
τῆς
ἀθανασίας
ὃν
δὲ |
| [130] |
τῶν
ἱκανῶν
ὑπάρχειν,
καὶ
πολλὴν
|
ἀπληστίαν |
ἔχειν
ὅστις
προαιρεῖται
κινδυνεύειν
ὥστ' |
| [40] |
Θηβαίους
καὶ
βουλομένων
λυμήνασθαι
τὴν
|
Βοιωτίαν |
καὶ
διοικίσαι
τὰς
πόλεις
βοηθήσαντες |
| [80] |
τοὺς
ἄλλους
τοὺς
περὶ
τὴν
|
φιλοσοφίαν |
διατρίβοντας
εὐπορωτέρους
ποιήσας,
ἐμοὶ
πολλὴν |
| [20] |
ταῖς
εὐεργεσίαις
πρὸς
τὴν
αὑτοῦ
|
συμμαχίαν |
προσῆκται,
τὰς
δὲ
σφόδρα
λυπούσας |
| [40] |
ἐκείνους
μόνοι
τῶν
Ἑλλήνων
ποιησάμενοι
|
συμμαχίαν |
συναίτιοι
τῆς
σωτηρίας
αὐτοῖς
κατέστημεν. |
| [0] |
εὕρισκον
οὐδαμῶς
ἂν
ἄλλως
αὐτὴν
|
ἡσυχίαν |
ἄγουσαν,
πλὴν
εἰ
δόξειεν
ταῖς |
| [90] |
Κῦρον.
Σοὶ
δὲ
τήν
τ'
|
ἀτυχίαν |
τὴν
τότε
γεγενημένην
οὐ
χαλεπὸν |
| [70] |
τὴν
ἀλήθειαν.
(Ἴσως
οὖν
ὑπολαμβάνεις
|
μικροψυχίαν |
εἶναι
τὸ
τῶν
βλασφημούντων
καὶ |
| [50] |
ὑπὸ
σοῦ
πραττομένοις,
ἄλλως
τε
|
κἂν |
δυνηθῇ
συνιδεῖν
ὅτι
ταῦτα
διοικεῖς |
| [10] |
λόγους
ἀνεκτῶς
εἰπεῖν,
ἄλλως
τε
|
κἂν |
ὁ
πρότερον
ἐκδοθεὶς
οὕτως
ᾖ |
| [50] |
(Τελευτῶντες
δὲ
πρὸς
Φωκέας
πόλεμον
|
ἐξήνεγκαν |
ὡς
τῶν
τε
πόλεων
ἐν |
| [120] |
αὑτὸν
ηὔξησεν,
ποίαν
τινὰ
χρὴ
|
προσδοκᾶν |
περὶ
σοῦ
γνώμην
ἅπαντας
ἕξειν, |
| [60] |
πῶς
οὐ
σέ
γε
χρὴ
|
προσδοκᾶν, |
τὸν
ἐκ
τοιούτων
μὲν
γεγονότα, |
| [140] |
φύσιν
εὐδοκιμοῦντας,
ποίους
τινὰς
χρὴ
|
προσδοκᾶν |
τοὺς
ἐπαίνους
ἔσεσθαι
τοὺς
περὶ |
| [80] |
μὲν
γὰρ
παρεκελευόμην
τοῖς
ἀκουσόμενοις
|
καταγελᾶν |
μου
καὶ
καταφρονεῖν,
ἢν
μὴ |
| [150] |
νῦν
τοὺς
μὲν
λόγους
ἡμῖν
|
ἀπένειμαν, |
ἐπὶ
δὲ
τὰς
πράξεις
σε |
| [150] |
δὲ
χρῆναί
σε
πάντας
μὲν
|
τιμᾶν |
τοὺς
περὶ
τῶν
σοι
πεπραγμένων |
| [80] |
γὰρ
φωνὴν
ἔσχον
ἱκανὴν
οὔτε
|
τόλμαν |
δυναμένην
ὄχλῳ
χρῆσθαι
καὶ
μολύνεσθαι |
| [130] |
μεγίστην
σοι
καὶ
καλλίστην
γενήσεσθαι
|
δόξαν. |
Ἐνθυμοῦ
δ'
ὅτι
τὸ
μὲν |
| [50] |
Καλλίστην
γὰρ
μάχην
νικήσαντες
καὶ
|
δόξαν |
ἐξ
αὐτῆς
μεγίστην
λαβόντες,
διὰ |
| [70] |
καλὴν
ἔχειν
καὶ
μεγάλην
τὴν
|
δόξαν |
καὶ
πρέπουσαν
σοὶ
καὶ
τοῖς |
| [60] |
κατορθώσας
μὲν
ἐνάμιλλον
τὴν
σαυτοῦ
|
δόξαν |
καταστήσεις
τοῖς
πρωτεύσασιν,
διαμαρτὼν
δὲ |
| [140] |
παρὰ
πᾶσιν
ὀνομαστὴν
τὴν
αὑτῶν
|
δόξαν |
κατέλιπον·
ἅπαντες
γὰρ
φιλοῦσιν
οὐ |
| [10] |
λέγειν
καὶ
πράττειν
δυναμένων
καὶ
|
δόξαν |
μεγάλην
ἐχόντων,
εἴπερ
μέλλουσί
τινες |
| [60] |
τὴν
πόλιν
εἰς
τὴν
αὐτὴν
|
δόξαν |
προήγαγεν
ἐξ
ἧσπερ
ἐξέπεσεν.
Καίτοι |
| [140] |
καὶ
σοὶ
πολὺ
μείζω
περιθεῖναι
|
δόξαν |
τῆς
νῦν
ὑπαρχούσης.
~Οἶμαι
δέ |
| [20] |
μὴ
καὶ
δόξω
τισὶν
λίαν
|
ἀγαπᾶν |
εἰ
χαριέντως
αὐτοὺς
ἠμυνάμην·
λυπήσας |
| [30] |
σωθέντων
ἐκείνων
οὐδὲ
γενέσθαι
τὸ
|
παράπαν |
ὑπῆρχεν
αὐτοῖς.
(Τοιούτων
οὖν
ἁπασῶν |
| [40] |
τῶν
σφετέρων
αὐτῶν,
οὐδεμίαν
δ'
|
ἡμέραν |
διαλείπουσιν
ἢ
στρατεύοντες
ἐπί
τινας |
| [120] |
πλανωμένους
δι'
ἔνδειαν
τῶν
καθ'
|
ἡμέραν |
καὶ
λυμαινομένους
οἷς
ἂν
ἐντύχωσιν. |
| [40] |
περανθῆναι
τούτων·
ῥᾳδίως
γὰρ
ἂν
|
ἑκατέραν |
ἐμποδὼν
γενέσθαι
τοῖς
πραττομένοις·
νῦν |
| [30] |
καὶ
τὴν
Θηβαίων
καὶ
τὴν
|
ἡμετέραν. |
Ἢν
γὰρ
ταύτας
συστῆσαι
δυνηθῇς, |
| [100] |
τοὺς
Ἕλληνας
εἰσπεσὸν
καὶ
τὴν
|
ἡμετέραν |
καὶ
Λακεδαιμονίων
ἀρχὴν
κατέλυσεν.
(Ἔτι |
| [90] |
τούτου
πατὴρ
τὴν
πόλιν
τὴν
|
ἡμετέραν |
καὶ
πάλιν
τὴν
Λακεδαιμονίων
κατεπολέμησεν, |
| [0] |
καὶ
προσέτι
τὴν
εὔνοιαν
τὴν
|
ἡμετέραν |
κτήσει·
τοσούτους
γὰρ
ὁμήρους
λήψει |
| [50] |
ὁμόροις
οὖσιν
ἠπείλουν,
τὴν
δ'
|
ἡμετέραν |
πόλιν
μέρος
τι
τῆς
χῶρας |
| [30] |
δεδώκασιν·
τὴν
δὲ
πόλιν
τὴν
|
ἡμετέραν |
φασὶν,
οἷσπερ
περὶ
τῶν
παλαιῶν |
| [10] |
εὑρεθῆναι
καλλίω
ταύτης
ὑπόθεσιν
οὐδὲ
|
κοινοτέραν |
οὐδὲ
μᾶλλον
ἅπασιν
ἡμῖν
συμφέρουσαν, |
| [130] |
μεθέξειν.
(Σκέψαι
δ'
ὡς
αἰσχρὸν
|
περιορᾶν |
τὴν
Ἀσίαν
ἄμεινον
πράττουσαν
τῆς |
| [70] |
πραγμάτων;
(Ὧν
ἐνθυμούμενον
χρὴ
μὴ
|
περιορᾶν |
τοιαύτην
φήμην
σαυτῷ
περιφυομένην,
ἣν |
| [30] |
μηδὲ
πρὸς
μίαν
αὐτῶν
γενέσθαι
|
διαφοράν. |
Ἀλλὰ
γὰρ
ἅπαντες
πλείω
πεφύκαμεν |
| [90] |
ἢ
τὴν
εἰς
τοὺς
στρατιώτας
|
μισθοφοράν. |
(Καὶ
μὴν
εἰ
βουληθεῖμεν
ἐξετάσαι |
| [120] |
τοιούτοις
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους
καὶ
|
χώραν |
ἀποτεμόμενον
τοσαύτην
ὅσην
ὀλίγῳ
πρότερον |
| [90] |
πώποτε
τῶν
στρατευμάτων
τῶν
τὴν
|
χώραν |
αὐτοῦ
λυμαινομένων
ἐπεκράτησεν.
~Ἔπειθ'
ὁ |
| [40] |
πολεμοῦνται
μὲν
ὑπὸ
τῶν
τὴν
|
χώραν |
αὐτῶν
περιοικούντων,
ἀπιστοῦνται
δ'
ὑφ' |
| [0] |
γνοίης
ὅτι
λόγῳ
παραδοὺς
τὴν
|
χώραν |
ἡμῖν
ταύτην
αὐτὸς
ἔργῳ
κρατήσεις |
| [120] |
βασιλείαν
ἀνελεῖν,
εἰ
δὲ
μὴ,
|
χώραν |
ὅτι
πλείστην
ἀφορίσασθαι
καὶ
διαλαβεῖν |
| [60] |
Ἀσίαν
διαβεβηκότα
καὶ
πορθοῦντα
τὴν
|
χώραν |
οὕτω
μεγ'
ἐφρόνησεν,
(ὥστ'
ἀφορμὴν |
| [50] |
τεμνομένην
καὶ
πορθουμένην
τὴν
αὑτῶν
|
χώραν |
περιορῶσιν.
(Ὃ
δὲ
πάντων
δεινότατον· |
| [0] |
σοὶ
μὲν
ἡμᾶς
ἔχειν
τὴν
|
χώραν |
ταύτην,
τῇ
δὲ
πόλει
μηδ' |
| [100] |
δυναστείας.
(Τὰ
τοίνυν
περὶ
τὴν
|
χώραν |
ὡς
διάκειται
τίς
οὐκ
ἂν |
| [50] |
ἡττηθέντων
καὶ
δυστυχησάντων.
Οὐ
γὰρ
|
ἔφθασαν |
τῶν
ἐχθρῶν
κρατήσαντες,
καὶ
πάντων |
| [70] |
πεποιημένος,
~αἰσθάνῃ
δὲ
τὴν
Ἑλλάδα
|
πᾶσαν |
ὀρθὴν
οὖσαν
ἐφ'
οἷς
σὺ |
| [40] |
τοῦτο
δὲ
στεργούσας
μόνον
καὶ
|
πᾶσαν |
τὴν
σπουδὴν
περὶ
τούτου
ποιουμένας, |
| [100] |
~Ἔπειθ'
ὁ
μὲν
τὴν
Ἀσίαν
|
ἅπασαν |
παρὰ
τῶν
Ἑλλήνων
ἐν
ταῖς |
| [90] |
γὰρ
ὁμολογεῖται
νικῆσαι
μὲν
μαχομένους
|
ἅπασαν |
τὴν
βασιλέως
δύναμιν
τοσοῦτον,
ὅσονπερ |
| [120] |
σὲ
δ'
ὥσπερ
ἄφετον
γεγενημένον
|
ἅπασαν |
τὴν
Ἑλλάδα
πατρίδα
νομίζειν,
ὥσπερ |
| [100] |
τὴν
αἰκισαμένην
μὲν
τὸν
ἀδελφὸν,
|
πολεμήσασαν |
δὲ
πρὸς
αὑτὸν,
ἅπαντα
δὲ |
| [120] |
αὑτοῦ
τὴν
τρὶς
τοὺς
Ἕλληνας
|
ἐλευθερώσασαν, |
δὶς
μὲν
ἀπὸ
τῶν
βαρβάρων, |
| [40] |
Ἕλλησι
δυναστείας,
τοιούτους
δ'
ἄνδρας
|
ἀπώλεσαν |
σφῶν
αὐτῶν,
οἳ
προῃροῦντο
τεθνάναι |
| [60] |
καὶ
τὴν
κατὰ
γῆν
ἡγεμονίαν
|
ἀπώλεσαν, |
ὥστ'
εἴ
τις
φαίη
τότε |
| [60] |
ἐν
Σικελίᾳ
πόλεις,
ὅσαι
περ
|
ἦσαν |
Ἑλληνίδες,
κατεστρέψατο,
τηλικαύτην
δὲ
δύναμιν |
| [10] |
ὧν
νῦν
τυγχάνεις
προῃρημένος,
(οὕτως
|
ἐξεπλάγησαν |
μὴ
διὰ
τὸ
γῆρας
ἐξεστηκὼς |
| [40] |
ἡττήθησαν
τὴν
ἐν
Λεύκτροις,
ὥστ'
|
ἀπεστερήθησαν |
μὲν
τῆς
ἐν
τοῖς
Ἕλλησι |
| [40] |
μεταβολὴν
ἦλθον,
ἐπειδὴ
τὴν
μάχην
|
ἡττήθησαν |
τὴν
ἐν
Λεύκτροις,
ὥστ'
ἀπεστερήθησαν |
| [40] |
τὴν
αὑτῶν
εἰσβαλόντας,
πρὸς
οὓς
|
ἠναγκάσθησαν |
διακινδυνεύειν
οὐκ
ἐν
τῇ
χώρᾳ |
| [110] |
ἐν
ἔτεσι
δέκα
μόλις
αὐτὴν
|
ἐξεπολιόρκησαν, |
ὁ
δ'
ἐν
ἡμέραις
ἐλάττοσιν |
| [10] |
ἐξεστηκὼς
ὦ
τοῦ
φρονεῖν
ὥστ'
|
ἐτόλμησαν |
ἐπιπλῆξαί
μοι
πρότερον
οὐκ
εἰωθότες |
| [120] |
τυγχάνομεν
ὥστ'
ἐκεῖνοι
μὲν
οὐκ
|
ὤκνησαν |
οὐδὲ
προϋπάρξαι
τῆς
ἔχθρας
τῆς |
| [10] |
πρὸς
σὲ
κατειπεῖν,
ἐφ'
οἷς
|
ἐλύπησάν |
τινές
με
τῶν
πλησιασάντων·
οἶμαι |
| [80] |
παράκλησιν,
λέγοντας
ὡς
ὅσοι
περ
|
ἐπεχείρησαν |
πρὸς
τὸν
βασιλέα
πολεμεῖν,
ἅπασιν |
| [30] |
ἀλλήλους
διαθῶσιν,
οὐδενὸς
διαλύοντος
αὐτοὶ
|
διέστησαν. |
Ὅπερ
οἶμαι
καὶ
ταύτας
ποιήσειν, |
| [40] |
διαλυσάμενοι
μεγάλων
ἀγαθῶν
ἀλλήλοις
αἴτιοι
|
κατέστησαν. |
Τίς
γὰρ
ἂν
ὑπερβολὴ
γένοιτο |
| [130] |
καὶ
κακῶς
τεθραμμένου
καταστραφεῖσαν
καὶ
|
συναχθεῖσαν |
ἐπὶ
δουλείᾳ,
ταύτην
ὑπ'
ἀνδρὸς |
| [130] |
ἀνθρώπου
βαρβάρου
καὶ
κακῶς
τεθραμμένου
|
καταστραφεῖσαν |
καὶ
συναχθεῖσαν
ἐπὶ
δουλείᾳ,
ταύτην |
| [0] |
εἰθισμένων,
εἰς
οἷονπερ
Λακεδαιμόνιον
Κυρηναίους
|
ἀπῴκισαν· |
(πρὸς
δὲ
τούτοις,
εἰ
σὺ |
| [0] |
γεωργοῦντας.
(Τοιούτων
δὲ
πολλῶν
λεγομένων
|
ἤλπισαν, |
ὅσοιπερ
ἤκουσαν,
διαδοθέντος
τοῦ
λόγου |
| [70] |
δὲ
τὴν
Ἑλλάδα
πᾶσαν
ὀρθὴν
|
οὖσαν |
ἐφ'
οἷς
σὺ
τυγχάνεις
εἰσηγούμενος, |
| [110] |
καὶ
πολλῶν
ἄλλων
κακῶν
μεστὴν
|
οὖσαν, |
παύσας
ταῦτα
καὶ
διαλλάξας
τὰς |
| [0] |
οὐδαμῶς
ἂν
ἄλλως
αὐτὴν
ἡσυχίαν
|
ἄγουσαν, |
πλὴν
εἰ
δόξειεν
ταῖς
πόλεσιν |
| [20] |
ἐπιτηδείοις
τοῖς
ἐμοῖς,
ἀλλ'
ἐπιμείνῃς
|
ἡσυχάζουσαν |
ἔχων
τὴν
διάνοιαν,
ἕως
ἂν |
| [120] |
σπουδῆς,
αἰσθανόμενος
δ'
ἔλαττον
αὐτὴν
|
φροντίζουσαν |
τῶν
ὑπ'
ἐμοῦ
λεγομένων
ἢ |
| [10] |
τῆς
ἐμῆς
δεόμενον
ἀλλ'
ἀνδρὸς
|
ἀνθοῦσαν |
τὴν
ἀκμὴν
ἔχοντος
καὶ
τὴν |
| [130] |
τὴν
μνήμην
τὴν
τῷ
χρόνῳ
|
συμπαρακολουθοῦσαν |
ἀθανασίας
μεταλαμβάνομεν,
ἧς
ἄξιον
ὀρεγομένους |
| [0] |
δὲ
πολλῶν
λεγομένων
ἤλπισαν,
ὅσοιπερ
|
ἤκουσαν, |
διαδοθέντος
τοῦ
λόγου
διαλύσεσθαι
τὸν |
| [70] |
καὶ
μεγάλην
τὴν
δόξαν
καὶ
|
πρέπουσαν |
σοὶ
καὶ
τοῖς
σοῖς
προγόνοις |
| [110] |
εἰπεῖν,
τήν
τε
δύναμιν
τὴν
|
παροῦσάν |
μοι
κατεμεμψάμην
καὶ
τὸν
λόγον |
| [10] |
κοινοτέραν
οὐδὲ
μᾶλλον
ἅπασιν
ἡμῖν
|
συμφέρουσαν, |
ἐπήρθην
πάλιν
γράψαι
περὶ
αὐτῆς, |
| [130] |
αἰσχρὸν
περιορᾶν
τὴν
Ἀσίαν
ἄμεινον
|
πράττουσαν |
τῆς
Εὐρώπης
καὶ
τοὺς
βαρβάρους |
| [100] |
αὑτὸν,
ἅπαντα
δὲ
τὸν
χρόνον
|
ἐπιβουλεύουσαν |
καὶ
βουλομένην
τοῦ
τε
σώματος |
| [0] |
ἐπαινεῖν
ὡς
ἀκριβῶς
καὶ
καθαρῶς
|
ἔχουσαν, |
ὅπερ
εἰώθασί
τινες
ποιεῖν,
ἀλλὰ |
| [130] |
τοὺς
δὲ
βαρβάρους
ἀφελέσθαι
τὴν
|
ὑπάρχουσαν |
εὐδαιμονίαν.
(Διόπερ
καὶ
νῦν
πρὸς |
| [140] |
τηλικαύτην
δύναμιν,
ἢν
τὴν
νῦν
|
ὑπάρχουσαν |
καταλύσῃς.
(Ὥστε
τῶν
μὲν
ἐπιγιγνομένων |
| [110] |
ὧν
παρέλαβες
ἐπὶ
τὴν
νῦν
|
ὑπάρχουσαν |
προελθεῖν.
Σκέψαι
δ'
ὅτι
σε |
| [120] |
ἐγγεγόνασιν
οἳ
τῆς
Ἑλλάδος
ἄρχειν
|
ἠξίωσαν, |
τῶν
δ'
Ἑλλήνων
οὐδεὶς
τοσοῦτον |
| [110] |
ἐνθυμούμενον
ἐθίζειν
σαυτὸν
χρὴ
καὶ
|
μελετᾶν |
ὅπως
ἔτι
μᾶλλον
ἢ
νῦν |
| [50] |
περιορῶσιν.
(Ὃ
δὲ
πάντων
δεινότατον·
|
ὅταν |
γὰρ
οἱ
πολέμιοι
διαλίπωσιν
κακῶς |
| [80] |
χρὴ
πολεμεῖν
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους,
|
ὅταν |
ἴδωμεν
αὐτὰς
ὁμονοούσας,
πρὸς
σὲ |
| [70] |
πειθομένων
τούτοις
φροντίζειν,
ἄλλως
θ'
|
ὅταν |
καὶ
μηδὲν
σαυτῷ
συνειδῇς
ἐξαμαρτάνων. |
| [140] |
δύνανται
καὶ
πολιτεύεσθαι
καὶ
στρατηγεῖν.
|
Ὅταν |
οὖν
ὁρᾷς
τοὺς
ἐν
μιᾷ |
| [80] |
καὶ
τοῖς
ὑφ'
ὑμῶν
πεπραγμένοις,
|
~ὅταν |
οὕτω
διαθῇς
τοὺς
Ἕλληνας
ὥσπερ |
| [60] |
ὑπερβολὴ
γένοιτο
τῆς
τοιαύτης
εὐδαιμονίας,
|
ὅταν |
πρέσβεις
μὲν
ἥκωσιν
ἐκ
τῶν |
| [140] |
ἔσεσθαι
τοὺς
περὶ
σοῦ
ῥηθησομένους,
|
ὅταν |
φαίνῃ
ταῖς
μὲν
εὐεργεσίαις
ἐν |
| [30] |
ὑπὸ
ταῖς
εἰρημέναις
καὶ
καταφεύγουσιν,
|
ὅταν |
φοβηθῶσιν,
ἐφ'
ἣν
ἂν
τύχωσιν |
| [60] |
γὰρ
ὑπ'
αὐτοῦ
τῆς
κατὰ
|
θάλατταν |
δυνάμεως
ἐπιθυμῆσαι,
καὶ
τὴν
κατὰ |
| [40] |
καὶ
κατὰ
γῆν
καὶ
κατὰ
|
θάλατταν, |
εἰς
τοσαύτην
μεταβολὴν
ἦλθον,
ἐπειδὴ |
| [60] |
καὶ
κατὰ
γῆν
καὶ
κατὰ
|
θάλατταν, |
καὶ
ταῦτα
πέμπων
ὡς
τοὺς |
| [140] |
γὰρ
ἐκείνων
μᾶλλον
ἄγανται
τὴν
|
ἧτταν |
τὴν
ἐν
Θερμοπύλαις
ἢ
τὰς |
| [140] |
ὅταν
φαίνῃ
ταῖς
μὲν
εὐεργεσίαις
|
ἐν |
ἅπασι
τοῖς
Ἕλλησι
πεπολιτευμένος,
ταῖς |
| [120] |
τολμῶμεν
αὐτοὺς,
ἀλλ'
ὁμολογούντων
ἐκείνων
|
ἐν |
ἅπασι
τοῖς
πολέμοις
μήτε
στρατιώτας |
| [20] |
ἄν
τί
σοι
φανῇ
τῶν
|
ἐν |
ἀρχῇ
λεγομένων
ἢ
μὴ
πιστὸν |
| [10] |
πρὸς
ἅπαντας
λέγειν
τοὺς
συντρέχοντας
|
ἐν |
αὐταῖς
πρὸς
οὐδένα
λέγειν
ἐστὶν, |
| [50] |
κατασχήσοντες,
τῶν
τε
χρημάτων
τῶν
|
ἐν |
Δελφοῖς
περιγενησόμενοι
ταῖς
ἐκ
τῶν |
| [90] |
τῶν
πλανωμένων
ἢ
τῶν
πολιτευομένων·
|
ἐν |
ἐκείνοις
δὲ
τοῖς
χρόνοις
οὐκ |
| [80] |
γὰρ
ταὐτὰ
βούλομαι
λέγειν
τοῖς
|
ἐν |
ἐκείνῳ
γεγραμμένοις
οὔτ'
ἔτι
καινὰ |
| [150] |
τὰ
προειρημένα
συναγαγεῖν,
ἵν'
ὡς
|
ἐν |
ἐλαχίστοις
κατίδῃς
τὸ
κεφάλαιον
τῶν |
| [110] |
μετὰ
τῆς
τῶν
Ἑλλήνων
δυνάμεως
|
ἐν |
ἔτεσι
δέκα
μόλις
αὐτὴν
ἐξεπολιόρκησαν, |
| [100] |
ἠφανισμένον,
ἐκεῖνον
δ'
αὐτόν
τ'
|
ἐν |
εὐδαιμονίᾳ
τὸν
βίον
διαγαγόντα
τῷ |
| [120] |
ἐνδεδεμένοις
ἐκείνην
τὴν
πόλιν
στέργειν
|
ἐν |
ᾗ
τυγχάνουσι
κατοικοῦντες,
σὲ
δ' |
| [110] |
μόλις
αὐτὴν
ἐξεπολιόρκησαν,
ὁ
δ'
|
ἐν |
ἡμέραις
ἐλάττοσιν
ἢ
τοσαύταις
καὶ |
| [140] |
μᾶλλον
ἄγανται
τὴν
ἧτταν
τὴν
|
ἐν |
Θερμοπύλαις
ἢ
τὰς
ἄλλας
νίκας, |
| [80] |
πραγματείας
τῆς
ὑπὲρ
τῶν
ἑταίρων
|
ἐν |
κακοῖς
καὶ
κινδύνοις
εἶναι
τοὺς |
| [40] |
ἐπειδὴ
τὴν
μάχην
ἡττήθησαν
τὴν
|
ἐν |
Λεύκτροις,
ὥστ'
ἀπεστερήθησαν
μὲν
τῆς |
| [100] |
Ἑλληνικὸν
ὅλως
εἴασεν,
τὴν
δ'
|
ἐν |
Μακεδονίᾳ
βασιλείαν
κατασχεῖν
ἐπεθύμησεν·
ἠπίστατο |
| [50] |
πάσχουσιν
ἀπιόντες
εἰς
τὴν
αὑτῶν·
|
(ἐν |
μὲν
γὰρ
τῇ
Φωκίδι
τῶν |
| [40] |
χώρᾳ
περὶ
τῶν
καρπῶν,
ἀλλ'
|
ἐν |
μέση
τῇ
πόλει
πρὸς
αὐτοῖς |
| [90] |
διώκοντα
πολὺ
πρὸ
τῶν
ἄλλων,
|
ἐν |
μέσοις
γενόμενον
τοῖς
πολεμίοις
ἀποθανεῖν. |
| [140] |
στρατηγεῖν.
Ὅταν
οὖν
ὁρᾷς
τοὺς
|
ἐν |
μιᾷ
πόλει
ταύτην
ἔχοντας
τὴν |
| [140] |
καὶ
τοὺς
ἀρίστους
αὐτῶν
ἴσμεν
|
ἐν |
μικροῖς
πολιχνίοις
καὶ
νησυδρίοις
τὰς |
| [70] |
οἱ
μὲν
πυνθάνωνται
περὶ
αὐτῶν
|
ἐν |
οἷς
ἐστὶν,
οἱ
δ'
εὔχωνταί |
| [60] |
τοιούτοις
τῶν
ἔργων
μάλιστ'
ἐπιχειρεῖν,
|
ἐν |
οἷς
κατορθώσας
μὲν
ἐνάμιλλον
τὴν |
| [50] |
ἐξήνεγκαν
ὡς
τῶν
τε
πόλεων
|
ἐν |
ὀλίγῳ
χρόνῳ
κρατήσοντες,
τόν
τε |
| [50] |
ἠνώχλουν
μὲν
ταῖς
πόλεσι
ταῖς
|
ἐν |
Πελοποννήσῳ,
Θετταλίαν
δ'
ἐτόλμων
καταδουλοῦσθαι, |
| [100] |
τὰ
μὲν
ἀφέστηκεν,
τὰ
δ'
|
ἐν |
πολέμῳ
καὶ
κακοῖς
τοσούτοις
ἐστὶν |
| [120] |
ἀφ'
Ἡρακλέους
πεφυκόσι
καὶ
τοῖς
|
ἐν |
πολιτείᾳ
καὶ
νόμοις
ἐνδεδεμένοις
ἐκείνην |
| [140] |
τῆς
Μαραθῶνι
μάχης
καὶ
τῆς
|
ἐν |
Σαλαμῖνι
ναυμαχίας,
καὶ
μάλισθ'
ὅτι |
| [60] |
μὲν
Συρακούσας,
ἁπάσας
δὲ
τὰς
|
ἐν |
Σικελίᾳ
πόλεις,
ὅσαι
περ
ἦσαν |
| [50] |
Ἕλληνας
ὑφ'
αὑτοῖς
ἔσεσθαι
νῦν
|
ἐν |
σοὶ
τὰς
ἐλπίδας
ἔχουσι
τῆς |
| [100] |
φιλοτιμίας
ὁρμωμένοις.
(Οἱ
μὲν
γὰρ
|
ἐν |
ταῖς
αὑτῶν
πόλεσιν
στάσεις
καὶ |
| [110] |
βωμοὺς
ἱδρυμένους,
τοὺς
δ'
οὔτ'
|
ἐν |
ταῖς
εὐχαῖς
οὔτ'
ἐν
ταῖς |
| [110] |
οὔτ'
ἐν
ταῖς
εὐχαῖς
οὔτ'
|
ἐν |
ταῖς
θυσίαις
τιμωμένους,
ἀλλ'
ἀποπομπὰς |
| [60] |
τὰς
δι'
ἐκεῖνον
τὸν
πόλεμον
|
ἐν |
ταῖς
πόλεσιν
ἐγγεγενημένας,
Λακεδαιμονίους
δὲ |
| [20] |
φωνῆς
καὶ
τῶν
μεταβολῶν
τῶν
|
ἐν |
ταῖς
ῥητορείαις
γιγνομένων,
ἔτι
δὲ |
| [100] |
Ἀσίαν
ἅπασαν
παρὰ
τῶν
Ἑλλήνων
|
ἐν |
ταῖς
συνθήκαις
ἐξέλαβεν,
οὗτος
δὲ |
| [70] |
Καίτοι
περὶ
τῶν
σοὶ
συμφερόντων
|
ἐν |
ταῖς
τούτων
ἀμφοτέρων
γνώμαις
μάλιστ' |
| [60] |
ἀντίστροφα
τούτων
ἔπραξεν.
(Ἀτυχήσας
γὰρ
|
ἐν |
τῇ
ναυμαχίᾳ
τῇ
περὶ
Ἑλλήσποντον |
| [20] |
μόνοις
αὐτοῖς
τὸν
λόγον
τῶν
|
ἐν |
τῇ
πόλει
δείξειν
καὶ
ποιήσειν |
| [40] |
πρὸς
οὓς
ἠναγκάσθησαν
διακινδυνεύειν
οὐκ
|
ἐν |
τῇ
χώρᾳ
περὶ
τῶν
καρπῶν, |
| [80] |
καὶ
θείην
ἂν
ἐμαυτὸν
οὐκ
|
ἐν |
τοῖς
ἀπολελειμμένοις
ἀλλ'
ἐν
τοῖς |
| [140] |
μείζω
πρᾶξαι
τούτων·
οὔτε
γὰρ
|
ἐν |
τοῖς
Ἕλλησι
γενήσεσθαι
τηλικοῦτον
ἔργον, |
| [40] |
Λεύκτροις,
ὥστ'
ἀπεστερήθησαν
μὲν
τῆς
|
ἐν |
τοῖς
Ἕλλησι
δυναστείας,
τοιούτους
δ' |
| [100] |
μοναρχίας
γιγνομένους.
Τοὺς
μὲν
γὰρ
|
ἐν |
τοῖς
Ἕλλησι
τοιοῦτόν
τι
διαπεπραγμένους |
| [40] |
ὅτε
μὲν
ἡ
πόλις
ἡμῶν
|
ἐν |
τοῖς
Ἕλλησιν
ἐδυνάστευεν
καὶ
πάλιν |
| [30] |
ἅπαντα
ταῦτα
διαλύσεις·
αἱ
γὰρ
|
ἐν |
τοῖς
παροῦσι
καιροῖς
εὐεργεσίαι
λήθην |
| [130] |
τοῦ
τυχεῖν
καλῆς
δόξης
ἀποθνῄσκειν
|
ἐν |
τοῖς
πολέμοις
ἐθέλοντας,
ὅλως
δὲ |
| [80] |
οὐκ
ἐν
τοῖς
ἀπολελειμμένοις
ἀλλ'
|
ἐν |
τοῖς
προέχουσι
τῶν
ἄλλων.
Διόπερ |
| [0] |
τῶν
βαρβάρων
ποιήσασθαι
βουληθεῖεν·
ἅπερ
|
ἐν |
τῷ
πανηγυρικῷ
λόγῳ
τυγχάνω
συμβεβουλευκώς. |
| [90] |
οὐδὲν
ἂν
προσδεξαίμην,
ὥσπερ
οὐδ'
|
ἐν |
τῷ
παρελθόντι
χρόνῳ.
(Ταῦτα
μὲν |
| [150] |
ἀξιοῦντας,
καὶ
τοὺς
μὴ
μόνον
|
ἐν |
τῷ
παρόντι
κεχαρισμένως
διειλεγμένους,
ἀλλ' |
| [0] |
Ἀμαδόκῳ
τῷ
παλαιῷ
διὰ
τοὺς
|
ἐν |
Χερρονήσῳ
γεωργοῦντας.
(Τοιούτων
δὲ
πολλῶν |
| [130] |
μάλιστα
δὲ
πάντων
τὸν
καιρὸν,
|
ἐν |
ᾧ
σὺ
μὲν
τυγχάνεις
τοσαύτην |
| [100] |
τῶν
Ἑλλήνων
ἐν
ταῖς
συνθήκαις
|
ἐξέλαβεν, |
οὗτος
δὲ
τοσούτου
δεῖ
τῶν |
| [60] |
περὶ
τὴν
τῶν
ἰδίων
ἐπιμέλειαν
|
διέτριβεν, |
αἰσθόμενος
δ'
Ἀγησίλαον
μετὰ
πολλῆς |
| [60] |
πόλιν
εἰς
τὴν
αὐτὴν
δόξαν
|
προήγαγεν |
ἐξ
ἧσπερ
ἐξέπεσεν.
Καίτοι
τίς |
| [130] |
ταῦτ'
ἐστίν.
(Εὖ
δ'
ἴσθι
|
μηδὲν |
ἄν
με
τούτων
ἐπιχειρήσαντά
σε |
| [40] |
(Ἔπειτα
τῶν
μὲν
ἄλλων
ὁμολογῶ
|
μηδέν' |
ἂν
δυνηθῆναι
διαλλάξαι
τὰς
πόλεις |
| [30] |
μεγίστας
τῶν
πόλεων
εὖ
ποιεῖν,
|
μηδὲν |
δ'
ἧττον
ἑαυτὸν
ἢ
κείνας |
| [100] |
τοσούτοις
ἐστὶν
ὥστ'
ἐκείνῳ
μὲν
|
μηδὲν |
εἶναι
τούτων
τῶν
ἐθνῶν
χρήσιμον, |
| [20] |
τῆς
περὶ
τὴν
πρᾶξιν,
καὶ
|
μηδὲν |
ᾖ
τὸ
συναγωνιζόμενον
καὶ
συμπεῖθον, |
| [20] |
δέ
τις
αὐτὸν
ἀπιθάνως
καὶ
|
μηδὲν |
ἦθος
ἐνσημαινόμενος
ἀλλ'
ὥσπερ
ἀπαριθμῶν, |
| [120] |
τοσοῦτοι
γενόμενοι
τὸ
πλῆθος
ὥστε
|
μηδὲν |
ἧττον
αὐτοὺς
εἶναι
φοβεροὺς
τοῖς |
| [80] |
Ἀσίαν
πείθοντας
στρατεύειν.
Δεῖ
γὰρ
|
μηδὲν |
πρότερον
πράττειν
πρὶν
ἂν
λάβῃ |
| [100] |
μή
τινες
ἐπιτιμήσωσιν
ἡμῖν,
εἰ
|
μηδὲν |
πώποτε
μεταχειρισάμενος
τῶν
στρατιωτικῶν
νῦν |
| [70] |
φροντίζειν,
ἄλλως
θ'
ὅταν
καὶ
|
μηδὲν |
σαυτῷ
συνειδῇς
ἐξαμαρτάνων.
Χρὴ
δὲ |
| [30] |
τὸν
ἐπίλοιπον
χρόνον
φυλακτέον
ὅπως
|
μηδὲν |
συμβήσεταί
σοι
τοιοῦτον,
καὶ
σκεπτέον |
| [120] |
ἔχειν
μήτε
στρατηγοὺς
μήτ'
ἄλλο
|
μηδὲν |
τῶν
εἰς
τοὺς
κινδύνους
χρησίμων, |
| [120] |
τινες
ἐπιτιμῆσαί
μοι
τολμήσειαν
τῶν
|
οὐδὲν |
ἄλλο
δυναμένων
ἢ
τοῦτο
ποιεῖν, |
| [20] |
τῇ
πόλει
δείξειν
καὶ
ποιήσειν
|
οὐδὲν |
ἄλλο
περὶ
αὐτοῦ
πλὴν
ὅ |
| [50] |
τοῦ
ταραχωδῶς
αὐτοὺς
ζῆν
οὕτως
|
οὐδὲν |
ἄλλο
πλὴν
ὁ
πόλεμος·
ὃν |
| [40] |
ἐδυνάστευεν
καὶ
πάλιν
ἡ
Λακεδαιμονίων,
|
οὐδὲν |
ἂν
ἡγοῦμαι
περανθῆναι
τούτων·
ῥᾳδίως |
| [70] |
καὶ
παρεσκευάσθαι
στρατεύειν
ἐφ'
ἡμᾶς,
|
οὐδὲν |
ἂν
λέγοι
περὶ
αὐτοῦ
φλαῦρον, |
| [40] |
σκέψαιτο
τὰς
τῶν
Ἑλλήνων
συμφορὰς,
|
οὐδὲν |
ἂν
μέρος
οὖσαι
φανεῖεν
τῶν |
| [90] |
καὶ
πρέπῃ,
τῶν
δ'
ἀλλοτρίων
|
οὐδὲν |
ἂν
προσδεξαίμην,
ὥσπερ
οὐδ'
ἐν |
| [0] |
δὲ
περὶ
μὲν
τῶν
ἀμφισβητουμένων
|
οὐδὲν |
ἀπεφαινόμην,
ὃν
δ'
ὑπελάμβανον
τῶν |
| [40] |
καὶ
παραδόξων
πολλὰ
διαπεπραγμένον,
ὥστ'
|
οὐδὲν |
ἄτοπον
εἰ
καὶ
ταῦτα
μόνος |
| [50] |
ἐκ
τῶν
ἰδίων
δαπάναις.
Ὧν
|
οὐδὲν |
αὐτοῖς
ἀποβέβηκεν,
ἀλλ'
ἀντὶ
μὲν |
| [50] |
μὴ
καλῶς
χρῆσθαι
ταῖς
εὐτυχίαις
|
οὐδὲν |
βέλτιον
πράττουσιν
τῶν
ἡττηθέντων
καὶ |
| [130] |
ὀνόμασιν
ἢ
κείνους
προσαγορευομένους.
Ὧν
|
οὐδὲν |
ἐατέον
οὕτως
ἔχειν,
ἀλλ'
ἀναστρεπτέον |
| [140] |
τῶν
ἄλλων
διενέγκῃ
τὴν
φύσιν,
|
οὐδὲν |
ἕξει
ποιῆσαι
τοιοῦτον.
Ἀλλὰ
μὴν |
| [10] |
πόλεσι
καὶ
νόμοις
οἰκοῦντας,
καὶ
|
οὐδὲν |
ἐξὸν
αὐτοῖς
ἄλλο
πράττειν
πλὴν |
| [20] |
ἅμα
καὶ
πιστοτέρους
ποιοῖεν.
(Ὧν
|
οὐδὲν |
ἔτι
δύναμαι
διὰ
τὴν
ἡλικίαν, |
| [40] |
καὶ
Λακεδαιμονίους
ἡμῖν
γεγενημένων.
Ἀλλ'
|
οὐδὲν |
ἧττον
Λακεδαιμονίων
τε
στρατευσάντων
ἐπὶ |
| [40] |
μὲν
εὐθὺς
ἀπώλλυντο,
(νικήσαντες
δ'
|
οὐδὲν |
μᾶλλον
ἀπηλλαγμένοι
τῶν
κακῶν
εἰσιν, |
| [100] |
πόλεμον.
Ὥστε
περὶ
μὲν
τούτων
|
οὐδὲν |
οἶμαι
δεῖν
πλείω
λέγειν.
Περὶ |
| [60] |
βλασφημίας,
οἷς
δ'
ἡμεῖς
συμβεβουλεύκαμεν
|
οὐδὲν |
πρόσεστι
τούτων.
Ἀλλ'
εἴ
τις |
| [110] |
τῶν
Ἰάσονι
συμβάντων.
Ἐκεῖνος
γὰρ
|
οὐδὲν |
τοιοῦτον
οἷον
σὺ
κατεργασάμενος
μεγίστης |
| [0] |
πόλεως
ταύτης
καὶ
τῆς
χώρας
|
οὐδὲν |
τῶν
αὐτῶν
οὔτε
τοῖς
ὑπὸ |
| [10] |
γράψαι
περὶ
αὐτῆς,
οὐκ
ἀγνοῶν
|
οὐδὲν |
τῶν
περὶ
ἐμαυτὸν,
ἀλλ'
εἰδὼς |
| [40] |
τὰς
πόλεις
ταύτας,
σοὶ
δ'
|
οὐδὲν |
τῶν
τοιούτων
ἐστὶν
χαλεπόν.
Ὁρῶ |
| [90] |
τοῖς
χρόνοις
οὐκ
ἦν
ξενικὸν
|
οὐδὲν, |
ὥστ'
ἀναγκαζόμενοι
ξενολογεῖν
ἐκ
τῶν |
| [10] |
πέμπειν,
ὃς
εἰ
καὶ
πρότερον
|
ἐνόμιζεν |
αὑτὸν
εἶναί
τινος
πρὸς
τὸ |
| [140] |
κατ'
ἐκείνων
ὑπὸ
τῶν
βαρβάρων
|
σταθὲν |
ἀγαπῶσι
καὶ
θεωροῦσιν
τὰ
δ' |
| [50] |
τὰ
περὶ
Θηβαίους
οὐδὲ
σὲ
|
λέληθεν. |
Καλλίστην
γὰρ
μάχην
νικήσαντες
καὶ |
| [20] |
σοὶ
συμφερόντων.
(Καίτοι
μ'
οὐ
|
λέληθεν, |
ὅσον
διαφέρουσιν
τῶν
λόγων
εἰς |
| [80] |
τις
ἀγροικότερον
εἶναι
φήσει
τὸ
|
ῥηθὲν, |
ἀμφισβητῶ
καὶ
θείην
ἂν
ἐμαυτὸν |
| [100] |
καὶ
στρατεύσας
ἐπ'
αὐτοὺς,
ἀπῆλθεν
|
ἐκεῖθεν |
οὐ
μόνον
ἡττηθεὶς,
ἀλλὰ
καὶ |
| [60] |
ὑπὸ
Περσίδος
γυναικός,
εἰς
τοσαύτην
|
ἦλθεν |
μεταβολὴν
ὥσθ'
ἁπάσης
τῆς
Ἀσίας |
| [100] |
πλείστην,
καὶ
στρατεύσας
ἐπ'
αὐτοὺς,
|
ἀπῆλθεν |
ἐκεῖθεν
οὐ
μόνον
ἡττηθεὶς,
ἀλλὰ |
| [60] |
οὖν
τηλικούτων
κακῶν
αἴτιος
γενόμενος
|
κατῆλθεν |
εἰς
τὴν
πόλιν,
μεγάλης
μὲν |
| [100] |
Κιλικίαν
καὶ
τὸν
τόπον
ἐκεῖνον
|
ὅθεν |
ἐχρῶντο
ναυτικῷ,
τότε
μὲν
ἦν |
| [30] |
τύχωσιν
τούτων,
καὶ
τὰς
βοηθείας
|
ἐντεῦθεν |
λαμβάνουσιν.
Ὥστ'
ἂν
τέτταρας
μόνον |
| [0] |
εἰ
παρὰ
τῶν
βαρβάρων
ποιήσασθαι
|
βουληθεῖεν· |
ἅπερ
ἐν
τῷ
πανηγυρικῷ
λόγῳ |
| [110] |
γὰρ
ἂν
τῶν
θεῶν
ἔνιοι
|
δυνηθεῖεν |
ἀλλὰ
κατά
γε
τὸ
τῆς |
| [40] |
συμφορὰς,
οὐδὲν
ἂν
μέρος
οὖσαι
|
φανεῖεν |
τῶν
διὰ
Θηβαίους
καὶ
Λακεδαιμονίους |
| [0] |
σκοπεῖσθαι
πῶς
ἂν
τὰ
πεπραγμένα
|
παραμείνειεν |
ἡμῖν
καὶ
μὴ
χρόνον
ὀλίγον |
| [0] |
δὲ
πλῆθος
ἡμῶν
εἴ
τις
|
διδάξειεν |
ὡς,
ἂν
λάβωμεν
Ἀμφίπολιν,
ἀναγκασθησόμεθα |
| [30] |
αὐξανομένης
τῆς
ὀργῆς
οὐδεὶς
ἂν
|
διαλλάξειεν· |
ἐπὴν
δὲ
κακῶς
ἀλλήλους
διαθῶσιν, |
| [40] |
καὶ
τῶν
τυχόντων
ἄν
τις
|
καταπράξειεν, |
ἀλλ'
ἐκείνοις
οἷς
μηδεὶς
ἂν |
| [0] |
αὐτὴν
ἡσυχίαν
ἄγουσαν,
πλὴν
εἰ
|
δόξειεν |
ταῖς
πόλεσιν
ταῖς
μεγίσταις
διαλυσαμέναις |
| [120] |
οὐκ
ἂν
εἰκότως
τὰ
συμβεβηκότα
|
θαυμάσειεν |
καὶ
καταφρονήσειεν
ἡμῶν,
ὅπου
παρὰ |
| [140] |
οὔτε
λόγων
εὑρετὴς
οὔτε
ποιητὴς
|
ἐπαινέσειεν, |
ἀλλὰ
μετά
γε
τὴν
Ἡρακλέους |
| [140] |
τὴν
πόλιν
ἡμῶν
οὐδεὶς
ἂν
|
ἐπαινέσειεν, |
οὔθ'
ὅτι
τῆς
θαλάττης
ἦρξεν, |
| [70] |
μετρίως
λογιζομένων
ταύτας
ἄν
σοι
|
παραινέσειεν |
μάλιστα
προαιρεῖσθαι
τῶν
πράξεων
τὰς |
| [70] |
καὶ
πλείονος
ἄξιον
δοκεῖν
εἶναι
|
ποιήσειεν· |
εἰ
δὲ
τῶν
ἀφ'
Ἡρακλέους |
| [20] |
ἂν
βλάψειεν
καὶ
φαυλότερον
φαίνεσθαι
|
ποιήσειεν· |
οὐδὲ
γὰρ
ταῖς
περὶ
τὴν |
| [70] |
τοὺς
μὲν
βλάψειεν,
τοὺς
δ'
|
ὠφελήσειεν. |
Οἷον
καὶ
νῦν,
εἰ
μέν |
| [50] |
τε
τὸ
παρὸν
ἴσως
ἂν
|
ἐνοχλήσειεν· |
εἰς
τοσαύτην
δὲ
ταραχὴν
κατέστησεν |
| [70] |
οὐκ
ἂν
ἀντειπεῖν
ὑπὲρ
σοῦ
|
τολμήσειεν. |
Καίτοι
περὶ
τῶν
σοὶ
συμφερόντων |
| [30] |
ἄν
τις
ἐνστῆναι
τοῖς
εἰρημένοις
|
τολμήσειεν, |
λέγων
ὡς
ἐπιχειρῶ
σε
πείθειν |
| [80] |
ἂν
ἀντειπεῖν
τῶν
εὖ
φρονούντων
|
τολμήσειεν, |
οἶμαι
δὲ
τῶν
μὲν
ἄλλων |
| [0] |
ἡμῶν
διαλιποῦσα
πάλιν
ἑτέρων
πολέμων
|
ἐπιθυμήσειεν· |
(διεξιὼν
δὲ
περὶ
τούτων
πρὸς |
| [120] |
εἰκότως
τὰ
συμβεβηκότα
θαυμάσειεν
καὶ
|
καταφρονήσειεν |
ἡμῶν,
ὅπου
παρὰ
μὲν
τοῖς |
| [50] |
τότε
γενομένων
εἴ
τις
λέγειν
|
ἐπιχειρήσειεν, |
οὔτ'
ἂν
διελθεῖν
ἀκριβῶς
δύναιτο, |
| [100] |
Ὥστ'
οὐδεὶς
ὅστις
οὐκ
ἂν
|
ἀπορήσειεν |
πότερα
χρὴ
νομίζειν
τοῦτον
αὐτῶν |
| [70] |
γὰρ
οὐκ
ἂν
ἀγανακτήσειε
καὶ
|
μισήσειεν, |
εἰ
φαίνοιτο
τούτοις
ἐπιβουλεύων
ὑπὲρ |
| [100] |
ποτε
βασιλεὺς
αὐτὸς
ποιησάμενος
στρατείαν
|
κρατήσειεν |
καὶ
τῆς
διὰ
τὸν
ποταμὸν |
| [70] |
τὴν
μεγίστην
αἰσχύνην
ἂν
αὐτὸν
|
καταστήσειεν. |
(Τίς
γὰρ
οὐκ
ἂν
ἀγανακτήσειε |
| [150] |
τοῖς
ὑπάρχουσιν
οὐδεὶς
ἄν
σοι
|
συμβουλεύσειεν, |
σαφῶς
εἰδέναι
νομίζω.
|
| [20] |
τὸν
νῦν
ἐπιδεικνύμενον
μάλιστ'
ἂν
|
βλάψειεν |
καὶ
φαυλότερον
φαίνεσθαι
ποιήσειεν·
οὐδὲ |
| [70] |
τις
λόγοις
χρώμενος
τοὺς
μὲν
|
βλάψειεν, |
τοὺς
δ'
ὠφελήσειεν.
Οἷον
καὶ |
| [100] |
εἴη
θέμις,
οἱ
δὲ
δύναμιν
|
λάβοιεν, |
τῶν
αὐτῶν
ἂν
τούτων
γενέσθαι |
| [20] |
ἡδίους
ἂν
ἅμα
καὶ
πιστοτέρους
|
ποιοῖεν. |
(Ὧν
οὐδὲν
ἔτι
δύναμαι
διὰ |
| [130] |
~Διὸ
δικαίως
ἄν
με
πάντες
|
ἐπαινοῖεν, |
ὅτι
τῇ
δυνάμει
ταύτῃ
χρώμενος, |
| [140] |
ᾗ
δικαίως
ἂν
ἅπαντες
συγγνώμην
|
ἔχοιεν· |
ἢν
δ'
ὅμοια
τοῖς
πρότερον |
| [0] |
δικαίως
ἂν
ἐκεῖνοι
τὴν
αἰτίαν
|
ἔχοιεν· |
ὄντος
δ'
οὖν
ἐμοῦ
περὶ |
| [140] |
τοὺς
συμμάχους
εἰς
τὴν
ἀκρόπολιν
|
ἀνήνεγκεν |
ἀλλὰ
μὴν
οὐδ'
ὅτι
πολλῶν |
| [30] |
τινας
αὐτῶν
ἀηδές
τί
σοι
|
συμβέβηκεν, |
ἅπαντα
ταῦτα
διαλύσεις·
αἱ
γὰρ |
| [50] |
ἰδίων
δαπάναις.
Ὧν
οὐδὲν
αὐτοῖς
|
ἀποβέβηκεν, |
ἀλλ'
ἀντὶ
μὲν
τοῦ
λαβεῖν |
| [10] |
ἀνακοινούμενος
οὐκ
ἐλάττω
τὴν
βασιλείαν
|
πεποίηκεν, |
ἀλλ'
εὐχῆς
ἄξια
διαπέπρακται.
~Τί |
| [20] |
δὲ
σφόδρα
λυπούσας
αὐτὸν
ἀναστάτους
|
πεποίηκεν; |
(Μάγνητας
δὲ
καὶ
Περραιβοὺς
καὶ |
| [20] |
οὕτως
οἰκείως
πρὸς
αὑτὸν
διακεῖσθαι
|
πεποίηκεν |
ὥσθ'
ἑκάστους
αὐτῶν
μᾶλλον
ἐκείνῳ |
| [120] |
τῶν
δ'
Ἑλλήνων
οὐδεὶς
τοσοῦτον
|
πεφρόνηκεν |
ὥστ'
ἐπιχειρῆσαι
τῆς
Ἀσίας
ἡμᾶς |
| [130] |
Τῶν
μὲν
γὰρ
εἰρημένων
οὐδεὶς
|
κεκοινώνηκεν, |
τῶν
δ'
ὠφελειῶν
τῶν
κατεργασθησομένων |
| [50] |
τοῦτο
δ'
αὐτῶν
τὰ
πράγματα
|
περιέστηκεν, |
ὥστ'
ἐλπίσαντες
ἅπαντας
τοὺς
Ἕλληνας |
| [100] |
βασιλέως,
νῦν
δὲ
τὰ
μὲν
|
ἀφέστηκεν, |
τὰ
δ'
ἐν
πολέμῳ
καὶ |
| [80] |
εὐπορωτέρους
ποιήσας,
ἐμοὶ
πολλὴν
ἀπορίαν
|
παρέσχηκεν· |
οὔτε
γὰρ
ταὐτὰ
βούλομαι
λέγειν |
| [10] |
ὄντων
καὶ
πείθειν
καὶ
βιάζεσθαι
|
πέφυκεν· |
ὧν
οἶμαι
καὶ
τὰ
ῥηθησόμενα |
| [130] |
ἡ
μήτηρ
εἰς
τὴν
ὁδὸν
|
ἐξέβαλεν, |
βασιλέας
μεγάλους
προσαγορευομένους,
τοὺς
δ' |
| [60] |
νικήσας
τῇ
ναυμαχίᾳ
Λακεδαιμονίους
μὲν
|
ἐξέβαλεν |
ἐκ
τῆς
ἀρχῆς,
(τοὺς
δ' |
| [20] |
ᾐσχύνοντο
μὲν
ἐφ'
οἷς
ἐθρασύναντο,
|
μετέμελεν |
δ'
αὐτοῖς
ἁπάντων
τῶν
εἰρημένων, |
| [110] |
στρατεύσας
ῥᾳδίως
αὐτὴν
κατὰ
κράτος
|
εἷλεν. |
Καὶ
μετὰ
ταῦτα
τοὺς
βασιλέας |
| [140] |
πῶποτε
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων
πόλεις
|
εἷλεν, |
πῶς
οὐκ
ἂν
πρὸς
ἕκαστον |
| [100] |
εἶχεν.
(Περὶ
τοίνυν
Ἡρακλέους
οἱ
|
μὲν |
ἄλλοι
τὴν
ἀνδρείαν
ὑμνοῦντες
αὐτοῦ |
| [120] |
πρὸς
ἐκεῖνον.
Προσήκει
δὲ
τοῖς
|
μὲν |
ἄλλοις
τοῖς
ἀφ'
Ἡρακλέους
πεφυκόσι |
| [10] |
ἀγαθόν
τι
κοινὸν
εὑρηκέναι
τοὺς
|
μὲν |
ἄλλους
ἐᾶν
πανηγυρίζειν,
αὐτοὺς
δ' |
| [10] |
τὴν
διάνοιαν
ἔσχον.
Ἀλλὰ
τοὺς
|
μὲν |
ἄλλους
ἑώρων
τοὺς
ἐνδόξους
τῶν |
| [80] |
φρονούντων
τολμήσειεν,
οἶμαι
δὲ
τῶν
|
μὲν |
ἄλλων
εἴ
τισιν
δόξειε
περὶ |
| [40] |
τότε
πραττομένων
πλεονεξίας.
(Ἔπειτα
τῶν
|
μὲν |
ἄλλων
ὁμολογῶ
μηδέν'
ἂν
δυνηθῆναι |
| [80] |
Ἔσχεν
γὰρ
διττὰς
ἐπιθυμίας,
καλὰς
|
μὲν |
ἀμφοτέρας,
οὐ
συμφωνούσας
δ'
ἀλλήλαις |
| [100] |
κυρίαν.
(Ὑπὲρ
ὧν
δεδιὼς
νῦν
|
μὲν |
ἀναγκάζεται
θεραπεύειν
αὐτὸν
καὶ
χρήματα |
| [140] |
πολλῶν
πόλεων
ἐξουσίαν
ἔλαβε
τὰς
|
μὲν |
ἀναστά
τους
ποιῆσαι,
τὰς
δ' |
| [130] |
Ἑλλήνων
ὄντας,
ἔτι
δὲ
τοὺς
|
μὲν |
ἀπὸ
Κύρου
τὴν
ἀρχὴν
ἔχοντας, |
| [120] |
τρὶς
τοὺς
Ἕλληνας
ἐλευθερώσασαν,
δὶς
|
μὲν |
ἀπὸ
τῶν
βαρβάρων,
ἅπαξ
δ' |
| [140] |
ἀηδῶς
ὁρῶσιν·
ἡγοῦνται
γὰρ
τὸ
|
μὲν |
ἀρετῆς
εἶναι
σημεῖον,
τὰ
δὲ |
| [60] |
τῆς
Ἑλλάδος
πράγματα
καὶ
τὰς
|
μὲν |
ἀτιμωθήσεσθαι,
τὰς
δ'
ἐπιπολάσειν
τῶν |
| [30] |
ἀθανασίας
ὃν
δὲ
τρόπον,
σοὶ
|
μὲν |
αὖθις
πυθέσθαι
ῥᾴδιον,
ἐμοὶ
δὲ |
| [100] |
ἦν
βασιλέως,
νῦν
δὲ
τὰ
|
μὲν |
ἀφέστηκεν,
τὰ
δ'
ἐν
πολέμῳ |
| [60] |
ἀλλὰ
διὰ
τοὺς
συνάρχοντας
οἴκαδε
|
μὲν |
ἀφικέσθαι
κατῃσχύνθη,
πλεύσας
δ'
εἰς |
| [70] |
ἄν
τις
λόγοις
χρώμενος
τοὺς
|
μὲν |
βλάψειεν,
τοὺς
δ'
ὠφελήσειεν.
Οἷον |
| [130] |
σοῦ
πραττομένοις
ἅπαντες
συνησθήσονται.
Τῶν
|
μὲν |
γὰρ
εἰρημένων
οὐδεὶς
κεκοινώνηκεν,
τῶν |
| [100] |
τὰς
τοιαύτας
φιλοτιμίας
ὁρμωμένοις.
(Οἱ
|
μὲν |
γὰρ
ἐν
ταῖς
αὑτῶν
πόλεσιν |
| [100] |
περὶ
τὰς
μοναρχίας
γιγνομένους.
Τοὺς
|
μὲν |
γὰρ
ἐν
τοῖς
Ἕλλησι
τοιοῦτόν |
| [50] |
δὲ
χεῖρον
τούτων
ἔχοντας·
πολεμοῦσιν
|
μὲν |
γὰρ,
ἐξ
οὗπερ
τὴν
πόλιν |
| [30] |
καὶ
μεγάλας
εὐεργεσίας
ὑπαρχούσας.
Ἄργος
|
μὲν |
γάρ
ἐστίν
σοι
πατρὶς,
ἧς |
| [140] |
στρατηγίαις
τοὺς
βαρβάρους
κατεστραμμένος;
(Ἐγὼ
|
μὲν |
γὰρ
ἡγοῦμαι
ταῦτα
πέρας
ἕξειν· |
| [40] |
δὲ
παρόντων
κακῶν
ἀναγκαζόντων.
Ἐγὼ
|
μὲν |
γὰρ
οἶμαι
τούτων
σοι
συναγωνιζομένων |
| [80] |
τὴν
αὐτὴν
ὑπόθεσιν
ταύτην.
(Τότε
|
μὲν |
γὰρ
παρεκελευόμην
τοῖς
ἀκουσόμενοις
καταγελᾶν |
| [0] |
ἀφεστῶτα
τῆς
τούτων
διανοίας.
(Οὗτοι
|
μὲν |
γὰρ
παρώξυνον
ἐπὶ
τὸν
πόλεμον, |
| [50] |
ἀπιόντες
εἰς
τὴν
αὑτῶν·
(ἐν
|
μὲν |
γὰρ
τῇ
Φωκίδι
τῶν
μισθοφόρων |
| [60] |
Ἑλληνίδων
κατὰ
κράτος
ἑλεῖν·
τὰ
|
μὲν |
γὰρ
τοιαῦτα
τῶν
ἔργων
φθόνον |
| [60] |
χρὴ
προσδοκᾶν,
τὸν
ἐκ
τοιούτων
|
μὲν |
γεγονότα,
Μακεδονίας
δὲ
βασιλεύοντα,
τοσούτων |
| [150] |
Ἑλληνικῆς
ἐπιμελείας
τύχωσιν.
(Ταῦθ'
ὅπως
|
μὲν |
γέγραπται
τοῖς
καιροῖς
καὶ
ταῖς |
| [80] |
πολεμεῖν,
ἅπασιν
συνέπεσεν
ἐξ
ἀδόξων
|
μὲν |
γενέσθαι
λαμπροῖς,
ἐκ
πενήτων
δὲ |
| [0] |
(πρὸς
δὲ
τούτοις,
εἰ
σὺ
|
μὲν |
γνοίης
ὅτι
λόγῳ
παραδοὺς
τὴν |
| [60] |
κατῆλθεν
εἰς
τὴν
πόλιν,
μεγάλης
|
μὲν |
δόξης
τυχὼν,
οὐ
μὴν
ἐπαινούμενος |
| [20] |
τι
τυγχάνομεν
λέγοντες,
(ἢν
τὰς
|
μὲν |
δυσχερείας
τὰς
περὶ
τοὺς
σοφιστὰς |
| [120] |
ἐπὶ
τοῦ
βήματος
μαινομένων
ἐκείνην
|
μὲν |
εἴασα,
τῆς
δὲ
πραγματείας
οὐκ |
| [100] |
τοῦ
γένους
ἀρχηγὸν,
εἰ
τῷ
|
μὲν |
εἴη
θέμις,
οἱ
δὲ
δύναμιν |
| [130] |
ἂν
ἐλπίσω
μάλιστα
δυνήσεσθαι
τοὺς
|
μὲν |
Ἕλληνας
ἀγαθόν
τι
ποιῆσαι,
τοὺς |
| [150] |
Φημὶ
γὰρ
χρῆναί
σε
τοὺς
|
μὲν |
Ἕλληνας
εὐεργετεῖν,
Μακεδόνων
δὲ
βασιλεύειν, |
| [100] |
κατασχεῖν
ἐπεθύμησεν·
ἠπίστατο
γὰρ
τοὺς
|
μὲν |
Ἕλληνας
οὐκ
εἰθισμένους
ὑπομένειν
τὰς |
| [150] |
ἅπαντές
σοι
χάριν
ἕξουσιν,
οἱ
|
μὲν |
Ἕλληνες
ὑπὲρ
ὧν
ἂν
εὖ |
| [80] |
προαιρῇ
πράττειν
ἐξ
ὧν
τοῖς
|
μὲν |
Ἕλλησιν
ἔσει
πιστὸς,
τοῖς
δὲ |
| [60] |
μάλιστ'
ἐπιχειρεῖν,
ἐν
οἷς
κατορθώσας
|
μὲν |
ἐνάμιλλον
τὴν
σαυτοῦ
δόξαν
καταστήσεις |
| [90] |
(Καὶ
μὴν
καὶ
στρατιώτας
σὺ
|
μὲν |
ἐξ
ἑτοίμου
λήψει
τοσούτους
ὅσους |
| [60] |
καὶ
νικήσας
τῇ
ναυμαχίᾳ
Λακεδαιμονίους
|
μὲν |
ἐξέβαλεν
ἐκ
τῆς
ἀρχῆς,
(τοὺς |
| [100] |
μικρὸν
οὐδὲ
κενὸν,
ἀλλὰ
πολλῶν
|
μὲν |
ἐπαίνων
καὶ
καλῶν
πράξεων
γέμοντα, |
| [140] |
νῦν
ὑπάρχουσαν
καταλύσῃς.
(Ὥστε
τῶν
|
μὲν |
ἐπιγιγνομένων
οὐδ'
ἤν
τις
τῶν |
| [90] |
ἑτέρως
εἰπεῖν·
καὶ
γὰρ
εἰ
|
μὲν |
ἐπίδειξιν
ἐποιούμην,
ἐπειρώμην
ἂν
ἅπαντα |
| [40] |
αὐτὰς,
ἄλλως
τε
καὶ
σοῦ
|
μὲν |
ἐπιστατοῦντος
ταῖς
διαλλαγαῖς,
τοῦ
δὲ |
| [130] |
καὶ
ταῦτ'
εἰδότες
ὅτι
συστῆσαι
|
μέν |
ἐστιν
ἅπαντα
χαλεπὸν,
διαστῆσαι
δὲ |
| [140] |
σοῦ
ῥηθησομένους,
ὅταν
φαίνῃ
ταῖς
|
μὲν |
εὐεργεσίαις
ἐν
ἅπασι
τοῖς
Ἕλλησι |
| [40] |
τοιοῦτον
κίνδυνον,
ὃν
μὴ
κατορθώσαντες
|
μὲν |
εὐθὺς
ἀπώλλυντο,
(νικήσαντες
δ'
οὐδὲν |
| [70] |
αὐτοῦ
προείλετο
κινδυνεύειν,
καὶ
τὴν
|
μὲν |
εὔνοιαν,
ἣν
ἐκεῖνος
κατέλιπεν
τοῖς |
| [110] |
τῇ
διανοίᾳ
τὰς
πράξεις,
δυνατὰς
|
μὲν, |
εὐχῇ
δ'
ὁμοίας,
ἐξεργάζεσθαι
δὲ |
| [20] |
αὐτοῖς
τοσοῦτον
μετέπεσον
ὥστ'
ᾐσχύνοντο
|
μὲν |
ἐφ'
οἷς
ἐθρασύναντο,
μετέμελεν
δ' |
| [70] |
φήμην
σαυτῷ
περιφυομένην,
ἣν
οἱ
|
μὲν |
ἐχθροὶ
περιθεῖναί
σοι
ζητοῦσι,
τῶν |
| [40] |
πρὸς
ἀλλήλους.
~Ἐγὼ
δ'
ὅτε
|
μὲν |
ἡ
πόλις
ἡμῶν
ἐν
τοῖς |
| [60] |
τῆς
τοιαύτης
εὐδαιμονίας,
ὅταν
πρέσβεις
|
μὲν |
ἥκωσιν
ἐκ
τῶν
μεγίστων
πόλεων |
| [0] |
σῆς
δυναστείας·
λυσιτελεῖν
γὰρ
σοὶ
|
μὲν |
ἡμᾶς
ἔχειν
τὴν
χώραν
ταύτην, |
| [100] |
ἐκεῖνον
ὅθεν
ἐχρῶντο
ναυτικῷ,
τότε
|
μὲν |
ἦν
βασιλέως,
νῦν
δὲ
τὰ |
| [30] |
Φημὶ
γὰρ
χρῆναί
σε
τῶν
|
μὲν |
ἰδίων
μηδενὸς
ἀμελῆσαι,
πειραθῆναι
δὲ |
| [70] |
Πελοπόννησον·
ὑπάρχουσι
δέ
σοι
Θετταλοὶ
|
μὲν |
καὶ
Θηβαῖοι
καὶ
πάντες
οἱ |
| [100] |
πρὸς
αὐτόν;
Αἴγυπτος
γὰρ
ἀφειστήκει
|
μὲν |
καὶ
κατ'
ἐκεῖνον
τὸν
χρόνον, |
| [90] |
τε
δυσμενεστάτους.
Ἡγοῦντο
γὰρ
Κύρου
|
μὲν |
καὶ
Κλεάρχου
κατορθωσάντων
μᾶλλον
ἔτι |
| [110] |
αὐτῶν
ἔλαβον,
ἥπερ
ἦν
προσήκουσα
|
μὲν |
καὶ
πρέπουσα
τοῖς
προειρημένοις,
τὸν |
| [110] |
τὰς
ἐπωνυμίας
ἔχοντας,
καὶ
τῶν
|
μὲν |
καὶ
τοὺς
ἰδιώτας
καὶ
τὰς |
| [140] |
νίκας,
καὶ
τὸ
τρόπαιον
τὸ
|
μὲν |
κατ'
ἐκείνων
ὑπὸ
τῶν
βαρβάρων |
| [0] |
ἐκείνους
τοὺς
τόπους
τοὺς
πόρρω
|
μὲν |
κειμένους
τῶν
ἄρχειν
δυναμένων,
ἐγγὺς |
| [130] |
ἀγνοῶν
ὅτι
τούτοις
ὑπ'
ἐμοῦ
|
μὲν |
λεγομένοις
πολλοὶ
φθονήσουσι,
τοῖς
δ' |
| [150] |
(Οἷον
ἴσως
καὶ
νῦν
τοὺς
|
μὲν |
λόγους
ἡμῖν
ἀπένειμαν,
ἐπὶ
δὲ |
| [90] |
συστρατευσαμένων.
Ἐκείνους
γὰρ
ὁμολογεῖται
νικῆσαι
|
μὲν |
μαχομένους
ἅπασαν
τὴν
βασιλέως
δύναμιν |
| [70] |
πᾶσιν
ἡμῖν
ἐπιβουλεύεις,
(καὶ
λόγῳ
|
μὲν |
μέλλεις
Μεσσηνίοις
βοηθεῖν
ἐὰν
τὰ |
| [110] |
ταύτην
ὕστερον
πολεμησάντων,
(ὅσον
οἱ
|
μὲν |
μετὰ
τῆς
τῶν
Ἑλλήνων
δυνάμεως |
| [50] |
τινες
τῶν
προγεγενημένων
μὴ
καλλίοσι
|
μὲν |
μηδ'
ὁσιωτέροις
ὧν
ἡμεῖς
συμβεβουλεύκαμεν |
| [100] |
κακοῖς
τοσούτοις
ἐστὶν
ὥστ'
ἐκείνῳ
|
μὲν |
μηδὲν
εἶναι
τούτων
τῶν
ἐθνῶν |
| [30] |
ἁπασῶν
τῶν
πόλεων
γεγενημένων
ἔδει
|
μὲν |
μηδέποτέ
σοι
μηδὲ
πρὸς
μίαν |
| [110] |
περὶ
αὐτῶν·
~ἐφ'
ὃν
εἰ
|
μὲν |
νεώτερος
ὢν
ἐπέστην,
ῥᾳδίως
ἂν |
| [90] |
τῶν
τότε
πραγμάτων,
εὑρήσομεν
ἐκεῖνον
|
μὲν |
οὐδεμιᾶς
πώποτε
δυνάμεως
πρότερον
οὔτε |
| [130] |
ἰδιωτῶν
τοὺς
ἐπιεικεστάτους
ὑπὲρ
ἄλλου
|
μὲν |
οὐδενὸς
ἂν
τὸ
ζῆν
ἀντικαταλλαξαμένους, |
| [120] |
αὐτῶν
ἀπολελειμμένοι
τυγχάνομεν
ὥστ'
ἐκεῖνοι
|
μὲν |
οὐκ
ὤκνησαν
οὐδὲ
προϋπάρξαι
τῆς |
| [110] |
γενόμενον
τοῦ
νῦν
ἀναγιγνωσκομένου.
Τῶν
|
μὲν |
οὖν
ἄλλων
ἀπέστην
διὰ
τὰς |
| [80] |
ἐξεργάζεσθαι
καὶ
διαπονεῖν
δυναμένοις.
(Τὴν
|
μὲν |
οὖν
ἀρχὴν
τοῦ
λόγου
τοῦ |
| [0] |
ἀγαθὸν
περὶ
ὑμῶν
αὐτῶν.
Εἰ
|
μὲν |
οὖν
ἀφρόνως
ἢ
νοῦν
ἐχόντως |
| [30] |
ἂν
βουλεύσαιο
περὶ
αὐτῶν.
~Ἃ
|
μὲν |
οὖν
ἐβουλόμην
μοι
προειρῆσθαι,
ταῦτ' |
| [90] |
ὑπ'
ἐμοῦ
πρότερον
εἰρημένων.
Τοῖς
|
μὲν |
οὖν
οἰκείοις
τυχὸν
ἂν
χρησαίμην, |
| [50] |
ἐπὶ
τὸν
βάρβαρον
στρατείας.
(Ὡς
|
μὲν |
οὖν
οὐκ
ἀδύνατόν
ἐστί
σοι |
| [90] |
ἐν
τῷ
παρελθόντι
χρόνῳ.
(Ταῦτα
|
μὲν |
οὖν
οὕτως·
δοκεῖ
δέ
μοι |
| [10] |
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους
χρήσιμον.
Ἡ
|
μὲν |
οὖν
περιβολὴ
παντὸς
τοῦ
λόγου |
| [60] |
οὐκ
ἂν
ἐξελεγχθείη
ψευδόμενος.
Ἐκεῖνος
|
μὲν |
οὖν
τηλικούτων
κακῶν
αἴτιος
γενόμενος |
| [80] |
καὶ
σοὶ
συμβεβουλευκότες
τυγχάνομεν.
(Περὶ
|
μὲν |
οὖν
τούτων
οὐδεὶς
ἂν
ἀντειπεῖν |
| [80] |
τῶν
ἀνδρῶν
τοῖς
ἐνδοξοτάτοις.
(Περὶ
|
μὲν |
οὖν
τῶν
ἐμῶν
καὶ
περὶ |
| [50] |
πολεμεῖν
πρὸς
αὐτήν.
(Καθ'
ἕκαστον
|
μὲν |
οὖν
τῶν
τότε
γενομένων
εἴ |
| [110] |
σου
φαίνονται
καλλίστας
προκρίναντες.
Ἅπαντας
|
μὲν |
οὖν
χρὴ
τοὺς
νοῦν
ἔχοντας |
| [50] |
τοὺς
ἄλλους
Ἕλληνας,
ὥσθ'
ἡμᾶς
|
μὲν |
παθεῖν
ἃ
πάντες
ἴσασιν,
τοὺς |
| [50] |
(Ἀργείους
τοίνυν
ἴδοις
ἂν
τὰ
|
μὲν |
παραπλησίως
τοῖς
εἰρημένοις
πράττοντας,
τὰ |
| [10] |
βαρβάρους
στρατείας·
ἔστι
δὲ
τὸ
|
μὲν |
πείθειν
πρὸς
τοὺς
Ἕλληνας
συμφέρον, |
| [120] |
ἔργῳ
ταῦτα
πράξῃς
καὶ
μάλιστα
|
μὲν |
πειραθῇς
ὅλην
τὴν
βασιλείαν
ἀνελεῖν, |
| [0] |
φιλονικίας
ὑμᾶς,
(πλὴν
εἰ
σὺ
|
μὲν |
πεισθείης
πλείονος
ἀξίαν
ἔσεσθαί
σοι |
| [20] |
οὐδ'
ὅτι
πάντες
ὑπειλήφασιν
τοὺς
|
μὲν |
περὶ
σπουδαίων
πραγμάτων
καὶ
κατεπειγόντων |
| [130] |
τῶν
εἰρημένων·
ὅτι
συμβαίνει
τοῦ
|
μὲν |
πλούτου
καὶ
τῶν
δυναστειῶν
πολλάκις |
| [0] |
διαμαρτάνετε
τῶν
πραγμάτων
καὶ
σὺ
|
μὲν |
πολεμεῖς
ὑπὲρ
τῶν
ἡμῖν
συμφερόντων, |
| [80] |
τῆς
εἰς
τὴν
Ἀσίαν
ταῖς
|
μὲν |
πόλεσιν,
ἃς
ἔφην
χρῆναί
σε |
| [140] |
αὐτῇ
πράττειν·
ἀλλ'
ἐκ
τούτων
|
μὲν |
πολλαὶ
κατηγορίαι
κατ'
αὐτῆς
γεγόνασιν, |
| [20] |
συναγωνιζόμενον
καὶ
συμπεῖθον,
ἀλλὰ
τῶν
|
μὲν |
προειρημένων
ἁπάντων
ἔρημος
γένηται
καὶ |
| [120] |
ἐμαυτοῦ
πόλιν.
(Ἐγὼ
δ'
εἰ
|
μὲν |
πρὸς
ἄλλους
τινὰς
πρότερον
ἐπεχείρουν |
| [90] |
μέγεθος
διαπεπραγμένον,
περὶ
ὧν
εἰ
|
μὲν |
πρὸς
ἑτέρους
τοὺς
λόγους
ἐποιούμην, |
| [50] |
τοσοῦτον
δὲ
διαφέρουσιν
ὅσον
ἐκεῖνοι
|
μὲν |
πρὸς
ἥττους
αὑτῶν,
οὗτοι
δὲ |
| [30] |
ἐξαμαρτάνειν
ἢ
κατορθοῦν.
Ὥστε
τὰ
|
μὲν |
πρότερον
γεγενημένα
κοινὰ
θεῖναι
δίκαιόν |
| [70] |
παρὰ
σοὶ
βραβευομένων,
ἀλλ'
οἱ
|
μὲν |
πυνθάνωνται
περὶ
αὐτῶν
ἐν
οἷς |
| [150] |
πράξεις
σε
τάττουσιν,
νομίζοντες
τούτων
|
μὲν |
σὲ
κάλλιστ'
ἂν
ἐπιστατῆσαι,
τὸν |
| [40] |
τῶν
παρόντων
αὐταῖς,
καὶ
πρῶτον
|
μὲν |
σκεψαίμεθα
τὰ
Λακεδαιμονίων.
(Οὗτοι
γὰρ |
| [30] |
περὶ
τῶν
παλαιῶν
πιστεύομεν,
Ἡρακλεῖ
|
μὲν |
συναιτίαν
γενέσθαι
τῆς
ἀθανασίας
ὃν |
| [60] |
πρὸς
τὴν
δύναμιν
ταύτην,
κατέσχε
|
μὲν |
Συρακούσας,
ἁπάσας
δὲ
τὰς
ἐν |
| [130] |
δόξαν.
Ἐνθυμοῦ
δ'
ὅτι
τὸ
|
μὲν |
σῶμα
θνητὸν
ἅπαντες
ἔχομεν
κατὰ |
| [20] |
περὶ
τὸν
τόπον
ἐκεῖνον
τὰς
|
μὲν |
ταῖς
εὐεργεσίαις
πρὸς
τὴν
αὑτοῦ |
| [10] |
καὶ
ποιῆσαι
φανερὸν
ὅτι
τὸ
|
μὲν |
ταῖς
πανηγύρεσιν
ἐνοχλεῖν
καὶ
πρὸς |
| [50] |
κρατήσαντες,
καὶ
πάντων
ἀμελήσαντες
ἠνώχλουν
|
μὲν |
ταῖς
πόλεσι
ταῖς
ἐν
Πελοποννήσῳ, |
| [30] |
εὐεργεσιῶν.
Καλὸν
δ'
ἐστὶν
δοκεῖν
|
μὲν |
τὰς
μεγίστας
τῶν
πόλεων
εὖ |
| [110] |
δόξης
τῶν
ἄλλων
ἐπιθυμοῦντας
περιβάλλεσθαι
|
μὲν |
τῇ
διανοίᾳ
τὰς
πράξεις,
δυνατὰς |
| [100] |
αὐτοῦ
λυμαινομένων
ἐπεκράτησεν.
~Ἔπειθ'
ὁ
|
μὲν |
τὴν
Ἀσίαν
ἅπασαν
παρὰ
τῶν |
| [0] |
ἄλλοις
Ἕλλησιν
ἅπασι
συνοίσειν,
ἀποστῆσαι
|
μὲν |
τὴν
ἐμαυτοῦ
διάνοιαν
τῶν
ἐχομένων |
| [40] |
τὴν
ἐν
Λεύκτροις,
ὥστ'
ἀπεστερήθησαν
|
μὲν |
τῆς
ἐν
τοῖς
Ἕλλησι
δυναστείας, |
| [80] |
τῶν
πραγμάτων.
Συνέβαινεν
οὖν
ἐκ
|
μὲν |
τῆς
πραγματείας
τῆς
ὑπὲρ
τῶν |
| [140] |
καὶ
διελθὼν
πρὸς
αὑτὸν,
ἢν
|
μέν |
τι
τῶν
εἰρημένων
ᾖ
μαλακώτερον |
| [150] |
(Νομίζω
δὲ
χρῆναί
σε
πάντας
|
μὲν |
τιμᾶν
τοὺς
περὶ
τῶν
σοι |
| [130] |
πολέμοις
ἐθέλοντας,
ὅλως
δὲ
τοὺς
|
μὲν |
τιμῆς
ἐπιθυμοῦντας
ἀεὶ
μείζονος
ἧς |
| [60] |
πλεύσας
δ'
εἰς
Κύπρον
χρόνον
|
μέν |
τινα
περὶ
τὴν
τῶν
ἰδίων |
| [70] |
ὠφελήσειεν.
Οἷον
καὶ
νῦν,
εἰ
|
μέν |
τις
φαίη
τὸν
τῆς
Ἀσίας |
| [80] |
τῶν
ἄλλων.
Ἐγὼ
γὰρ
πρὸς
|
μὲν |
τὸ
πολιτεύεσθαι
πάντων
ἀφυέστατος
ἐγενόμην |
| [20] |
αὑτοῦ
διανοίας;
(Ταῦτ'
ἀκούσας
ὡς
|
μὲν |
τὸ
πρῶτον
ἐξεπλάγην
καὶ
πάλιν |
| [0] |
δυνηθείη
καταμαθεῖν
ὡς
χρὴ
τὰς
|
μὲν |
τοιαύτας
φεύγειν
ἀποικίας,
αἵτινες
τετράκις |
| [90] |
καὶ
τῆς
ἐκείνοις
ὑπαρξάσης.
Τὸ
|
μὲν |
τοίνυν
μέγιστον,
σὺ
μὲν
τοὺς |
| [90] |
καὶ
τὴν
δύναμιν
εἰδῇς.
Ὁ
|
μὲν |
τοίνυν
τούτου
πατὴρ
τὴν
πόλιν |
| [130] |
διατετέλεκα
πάντα
τὸν
χρόνον
πολεμῶν
|
μὲν |
τοῖς
βαρβάροις,
κατηγορῶν
δὲ
τῶν |
| [120] |
καὶ
καταφρονήσειεν
ἡμῶν,
ὅπου
παρὰ
|
μὲν |
τοῖς
βαρβάροις,
οὓς
ὑπειλήφαμεν
μαλακοὺς |
| [100] |
ταύτην
τὴν
ἀρχὴν,
τὴν
αἰκισαμένην
|
μὲν |
τὸν
ἀδελφὸν,
πολεμήσασαν
δὲ
πρὸς |
| [10] |
τῶν
περὶ
ἐμαυτὸν,
ἀλλ'
εἰδὼς
|
μὲν |
τὸν
λόγον
τοῦτον
οὐ
τῆς |
| [100] |
μνείαν
πεποιημένος.
Ἐγὼ
δ'
ὁρῶ
|
μὲν |
τόπον
ἴδιον
καὶ
παντάπασιν
ἀδιεξέργαστον, |
| [100] |
τιμὴν
ταύτην,
ὁ
δὲ
τὸν
|
μὲν |
τόπον
τὸν
Ἑλληνικὸν
ὅλως
εἴασεν, |
| [50] |
οὐδὲν
αὐτοῖς
ἀποβέβηκεν,
ἀλλ'
ἀντὶ
|
μὲν |
τοῦ
λαβεῖν
τὰς
Φωκέων
πόλεις |
| [90] |
Τὸ
μὲν
τοίνυν
μέγιστον,
σὺ
|
μὲν |
τοὺς
Ἕλληνας
εὔνους
ἕξεις,
ἤνπερ |
| [20] |
~Τί
γὰρ
ἐλλέλοιπεν;
Οὐ
Θετταλοὺς
|
μὲν |
τοὺς
πρότερον
ἐπάρχοντας
Μακεδονίας
οὕτως |
| [70] |
καταστρεφόμενοι,
πολλοὺς
πείθουσιν
καὶ
μάλιστα
|
μὲν |
τοὺς
τῶν
αὐτῶν
κακῶν
ἐπιθυμοῦντας |
| [100] |
διαπεπραγμένῳ
κατὰ
πόλεμον.
Ὥστε
περὶ
|
μὲν |
τούτων
οὐδὲν
οἶμαι
δεῖν
πλείω |
| [130] |
τὸν
καιρὸν,
ἐν
ᾧ
σὺ
|
μὲν |
τυγχάνεις
τοσαύτην
δύναμιν
κεκτημένος
ὅσην |
| [110] |
(ἀλλὰ
καὶ
τῶν
θεῶν
τοὺς
|
μὲν |
τῶν
ἀγαθῶν
αἰτίους
ἡμῖν
ὄντας |
| [0] |
ἐπιθυμίαις
ὑμῶν·
ἐγὼ
δὲ
περὶ
|
μὲν |
τῶν
ἀμφισβητουμένων
οὐδὲν
ἀπεφαινόμην,
ὃν |
| [110] |
τὰς
Ἡρακλέους
καλουμένας
ἐποιήσατο,
τρόπαιον
|
μὲν |
τῶν
βαρβάρων,
μνημεῖον
δὲ
τῆς |
| [80] |
ἅπασιν
γενέσθαι
καὶ
παύσῃ
ταῖς
|
μὲν |
τῶν
πόλεων
οἰκείως
ἔχων,
πρὸς |
| [140] |
μὴν
τῶν
γε
προγεγενημένων
ἔχω
|
μὲν |
ὑπερβαλεῖν
τὰς
πράξεις
τοῖς
ἤδη |
| [90] |
εἰς
λόγον
ἐλθεῖν,
καὶ
τούτοις
|
μὲν |
ὑπισχνούμενος
μεγάλας
δωρεὰς
δώσειν,
τοῖς |
| [60] |
καὶ
περὶ
τῶν
βαρβάρων,
ἐκτεθεὶς
|
μὲν |
ὑπὸ
τῆς
μητρὸς
εἰς
τὴν |
| [40] |
τῶν
κακῶν
εἰσιν,
ἀλλὰ
πολεμοῦνται
|
μὲν |
ὑπὸ
τῶν
τὴν
χώραν
αὐτῶν |
| [120] |
ἂν
πλημμελεῖν·
νῦν
δ'
ἐκείνην
|
μὲν |
φανήσομαι
πρώτην
ἐπὶ
ταῦτα
προτρέπων |
| [70] |
σε
διαβαλλόμενον
ὑπὸ
τῶν
σοὶ
|
μὲν |
φθονούντων,
τὰς
δὲ
πόλεις
τὰς |
| [60] |
γενέσθαι
δεσπότης.
(Ὅπου
δ'
Ἀλκιβιάδης
|
μὲν |
φυγὰς
ὢν,
Κόνων
δὲ
δεδυστυχηκὼς, |
| [110] |
καὶ
φιλανθρωπίαν·
ὁρῶ
γὰρ
τὰς
|
μὲν |
χαλεπότητας
λυπηρὰς
οὔσας
καὶ
τοῖς |
| [120] |
ἀρχῆς
τῆς
βασιλέως
συγκαταστρεφόμεθα
καὶ
|
λελήθαμεν |
ἡμᾶς
αὐτοὺς
ἐνίοτε
μετὰ
τῶν |
| [20] |
τὴν
λέξιν
εὐρυθμίαις
καὶ
ποικιλίαις
|
κεκοσμήκαμεν |
αὐτὸν,
αἷς
αὐτός
τε
νεώτερος |
| [120] |
ἀποτεμόμενον
τοσαύτην
ὅσην
ὀλίγῳ
πρότερον
|
εἰρήκαμεν, |
ἀπαλλάξαι
τε
τοὺς
ξενιτευομένους
τῶν |
| [50] |
μὲν
μηδ'
ὁσιωτέροις
ὧν
ἡμεῖς
|
συμβεβουλεύκαμεν |
ἐπιχειρήσαντες,
μείζω
δὲ
καὶ
δυσκολώτερα |
| [60] |
πολλὰς
βλασφημίας,
οἷς
δ'
ἡμεῖς
|
συμβεβουλεύκαμεν |
οὐδὲν
πρόσεστι
τούτων.
Ἀλλ'
εἴ |
| [30] |
διαφοράν.
Ἀλλὰ
γὰρ
ἅπαντες
πλείω
|
πεφύκαμεν |
ἐξαμαρτάνειν
ἢ
κατορθοῦν.
Ὥστε
τὰ |
| [120] |
παρὰ
μὲν
τοῖς
βαρβάροις,
οὓς
|
ὑπειλήφαμεν |
μαλακοὺς
εἶναι
καὶ
πολέμων
ἀπείρους |
| [40] |
συμμαχίαν
συναίτιοι
τῆς
σωτηρίας
αὐτοῖς
|
κατέστημεν. |
(Πολλῆς
οὖν
ἀνοίας
ἂν
εἴη |
| [90] |
στρατιώτας
μισθοφοράν.
(Καὶ
μὴν
εἰ
|
βουληθεῖμεν |
ἐξετάσαι
καὶ
παραβαλεῖν
σέ
τε |
| [40] |
αὗται
πρὸς
ἀλλήλας
ἔχουσιν,
εἰ
|
διεξέλθοιμεν |
μήτε
παντάπασιν
ἁπλῶς
μήτε
λίαν |
| [100] |
τοῖς
Ἕλλησι
τοιοῦτόν
τι
διαπεπραγμένους
|
εὕροιμεν |
ἂν
οὐ
μόνον
αὐτοὺς
διεφθαρμένους, |
| [120] |
δ'
οὐδ'
ὑπὲρ
ὧν
κακῶς
|
ἐπάθομεν |
ἀμύνεσθαι
τολμῶμεν
αὐτοὺς,
ἀλλ'
ὁμολογούντων |
| [120] |
παρ'
ἡμῶν
μεταπεμπομένων,
εἰς
τοῦθ'
|
ἥκομεν |
ἐπιθυμίας
τοῦ
κακῶς
ἡμᾶς
αὐτοὺς |
| [130] |
τὴν
τῷ
χρόνῳ
συμπαρακολουθοῦσαν
ἀθανασίας
|
μεταλαμβάνομεν, |
ἧς
ἄξιον
ὀρεγομένους
καθ'
ὅσον |
| [20] |
καὶ
κάλλιστα
θεωρήσειας
εἴ
τι
|
τυγχάνομεν |
λέγοντες,
(ἢν
τὰς
μὲν
δυσχερείας |
| [80] |
ἐνεστώσης·
ἅπερ
καὶ
σοὶ
συμβεβουλευκότες
|
τυγχάνομεν. |
(Περὶ
μὲν
οὖν
τούτων
οὐδεὶς |
| [120] |
κυρίους,
(ἀλλὰ
τοσοῦτον
αὐτῶν
ἀπολελειμμένοι
|
τυγχάνομεν |
ὥστ'
ἐκεῖνοι
μὲν
οὐκ
ὤκνησαν |
| [90] |
τὸν
ἐπιστατήσαντα
τῶν
τότε
πραγμάτων,
|
εὑρήσομεν |
ἐκεῖνον
μὲν
οὐδεμιᾶς
πώποτε
δυνάμεως |
| [120] |
ἂν
ἐντύχωσιν.
(Οὓς
εἰ
μὴ
|
παύσομεν |
ἀθροιζομένους
βίον
αὐτοῖς
ἱκανὸν
πορίσαντες, |
| [80] |
ἔφην
χρῆναί
σε
διαλλάττειν,
τότε
|
συμβουλεύσομεν |
ὡς
χρὴ
πολεμεῖν
πρὸς
τοὺς |
| [30] |
φασὶν,
οἷσπερ
περὶ
τῶν
παλαιῶν
|
πιστεύομεν, |
Ἡρακλεῖ
μὲν
συναιτίαν
γενέσθαι
τῆς |
| [130] |
τὸ
μὲν
σῶμα
θνητὸν
ἅπαντες
|
ἔχομεν |
κατὰ
δὲ
τὴν
εὐλογίαν
καὶ |
| [0] |
τοὺς
ἐνταῦθα
κατοικοῦντας
οἵαν
περ
|
εἴχομεν |
Ἀμαδόκῳ
τῷ
παλαιῷ
διὰ
τοὺς |
| [130] |
ὀρεγομένους
καθ'
ὅσον
οἷοί
τ'
|
ἐσμὲν |
ὁτιοῦν
πάσχειν.
(Ἴδοις
δ'
ἂν |
| [140] |
ὀνομαστοτάτους
καὶ
τοὺς
ἀρίστους
αὐτῶν
|
ἴσμεν |
ἐν
μικροῖς
πολιχνίοις
καὶ
νησυδρίοις |
| [120] |
ἡμᾶς
τ'
αὐτοὺς
περὶ
μικρῶν
|
πολεμοῦμεν |
καὶ
τοὺς
ἀφισταμένους
τῆς
ἀρχῆς |
| [120] |
ὧν
οὐδεμίαν
ποιούμεθα
πρόνοιαν,
ἀλλ'
|
ἀγνοοῦμεν |
κοινὸν
φόβον
καὶ
κίνδυνον
ἅπασιν |
| [0] |
εἴ
τις
διδάξειεν
ὡς,
ἂν
|
λάβωμεν |
Ἀμφίπολιν,
ἀναγκασθησόμεθα
τὴν
αὐτὴν
εὔνοιαν |
| [80] |
πολεμεῖν
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους,
ὅταν
|
ἴδωμεν |
αὐτὰς
ὁμονοούσας,
πρὸς
σὲ
δὲ |
| [60] |
γενομένων.
(Ἔτι
τοίνυν
Κῦρος,
ἵνα
|
μνησθῶμεν |
καὶ
περὶ
τῶν
βαρβάρων,
ἐκτεθεὶς |
| [0] |
ἐποίκους
εἰς
τὴν
σὴν
δυναστείαν
|
ἀποστείλωμεν, |
τὸ
δὲ
πλῆθος
ἡμῶν
εἴ |
| [120] |
ὑπὲρ
ὧν
κακῶς
ἐπάθομεν
ἀμύνεσθαι
|
τολμῶμεν |
αὐτοὺς,
ἀλλ'
ὁμολογούντων
ἐκείνων
ἐν |
| [140] |
ἵνα
τι
καὶ
τῶν
ἀρχαίων
|
εἴπωμεν, |
ὅτι
τὸν
Ταντάλου
πλοῦτον
καὶ |
| [80] |
καὶ
κυρίους
ποιῆσαι
τῶν
πραγμάτων.
|
Συνέβαινεν |
οὖν
ἐκ
μὲν
τῆς
πραγματείας |
| [90] |
νομιζομένων
τὰς
μεγίστας,
συλλαβὼν
αὐτοὺς
|
ἀπέκτεινεν, |
καὶ
μᾶλλον
εἵλετο
περὶ
τοὺς |
| [110] |
ἠπείρου
τὴν
παραλίαν
κατοικούντων
ἅπαντας
|
ἀπέκτεινεν· |
οὓς
οὐδέποτ'
ἂν
διέφθειρεν,
εἰ |
| [20] |
Ἀδρίαν
οἰκούντων
ἐγκρατὴς
καὶ
κύριος
|
γέγονεν; |
Ἁπάσης
δὲ
τῆς
Θρᾴκης
οὓς |
| [100] |
παρασκευῆς
ἁπάσης·
νῦν
δ'
οὗτος
|
ἀπήλλαξεν |
αὐτοὺς
τοῦ
δέους
τούτου.
Συμπαρασκευασάμενος |
| [30] |
φόβων
τῶν
ἀεὶ
παραγιγνομένων
αὐτοῖς
|
ἀπήλλαξεν. |
Ὑπὲρ
ὧν
οὐ
μόνον
τοὺς |
| [110] |
δόξης
ἔτυχεν,
οὐκ
ἐξ
ὧν
|
ἔπραξεν |
ἀλλ'
ἐξ
ὧν
ἔφησεν·
ἐποιεῖτο |
| [60] |
πολλοῖς
ἔτεσιν
ὕστερον
ἀντίστροφα
τούτων
|
ἔπραξεν. |
(Ἀτυχήσας
γὰρ
ἐν
τῇ
ναυμαχίᾳ |
| [130] |
μᾶλλον
γὰρ
ἂν
ἀξιόχρεως
οὗτος
|
ἔδοξεν |
εἶναι
τῆς
ὑποθέσεως.
Οὐ
μὴν |
| [140] |
ἐπαινέσειεν,
οὔθ'
ὅτι
τῆς
θαλάττης
|
ἦρξεν, |
οὔθ'
ὅτι
τοσοῦτον
πλῆθος
χρημάτων |
| [70] |
τὴν
μὲν
εὔνοιαν,
ἣν
ἐκεῖνος
|
κατέλιπεν |
τοῖς
ἐξ
αὑτοῦ
γεγενημένοις,
μὴ |
| [20] |
εὐχῆς
ἄξια
διαπέπρακται.
~Τί
γὰρ
|
ἐλλέλοιπεν; |
Οὐ
Θετταλοὺς
μὲν
τοὺς
πρότερον |
| [110] |
ἅπαντας
ἀπέκτεινεν·
οὓς
οὐδέποτ'
ἂν
|
διέφθειρεν, |
εἰ
μὴ
καὶ
τῆς
δυνάμεως |
| [100] |
μὲν
τόπον
τὸν
Ἑλληνικὸν
ὅλως
|
εἴασεν, |
τὴν
δ'
ἐν
Μακεδονίᾳ
βασιλείαν |
| [90] |
κακῶν
τῶν
παρόντων·
ὅπερ
καὶ
|
συνέπεσεν |
αὐτοῖς.
(Καὶ
μὴν
καὶ
στρατιώτας |
| [80] |
πρὸς
τὸν
βασιλέα
πολεμεῖν,
ἅπασιν
|
συνέπεσεν |
ἐξ
ἀδόξων
μὲν
γενέσθαι
λαμπροῖς, |
| [60] |
αὐτὴν
δόξαν
προήγαγεν
ἐξ
ἧσπερ
|
ἐξέπεσεν. |
Καίτοι
τίς
ἂν
προσεδόκησεν
ὑπ' |
| [60] |
ἧσπερ
ἐξέπεσεν.
Καίτοι
τίς
ἂν
|
προσεδόκησεν |
ὑπ'
ἀνδρὸς
οὕτω
ταπεινῶς
πράξαντος |
| [90] |
στρατεύειν
καὶ
πρὸς
ὃν
Κλέαρχος
|
ἐπολέμησεν, |
ἵν'
ἑκατέρου
τὴν
γνώμην
καὶ |
| [90] |
ἡμετέραν
καὶ
πάλιν
τὴν
Λακεδαιμονίων
|
κατεπολέμησεν, |
οὗτος
δ'
οὐδενὸς
πώποτε
τῶν |
| [100] |
δ'
ἐν
Μακεδονίᾳ
βασιλείαν
κατασχεῖν
|
ἐπεθύμησεν· |
ἠπίστατο
γὰρ
τοὺς
μὲν
Ἕλληνας |
| [60] |
πορθοῦντα
τὴν
χώραν
οὕτω
μεγ'
|
ἐφρόνησεν, |
(ὥστ'
ἀφορμὴν
οὐδεμίαν
ἄλλην
ἔχων |
| [90] |
τηλικαύτης
συμφορᾶς
συμπεσούσης
οὕτω
σφόδρα
|
κατεφρόνησεν |
ὁ
βασιλεὺς
τῆς
περὶ
αὑτὸν |
| [120] |
λόγῳ
μόνον
χρησάμενος
οὕτως
αὑτὸν
|
ηὔξησεν, |
ποίαν
τινὰ
χρὴ
προσδοκᾶν
περὶ |
| [80] |
ὁ
δόξας
εἶναι
Λακεδαιμονίων
φρονιμώτατος
|
ὠλιγώρησεν, |
(οὐ
διὰ
κακίαν,
ἀλλὰ
διὰ |
| [110] |
μὴ
καὶ
τῆς
δυνάμεως
αὐτῶν
|
ἐκράτησεν. |
Ταῦτα
δὲ
πράξας
τὰς
στήλας |
| [90] |
τῶν
τὴν
χώραν
αὐτοῦ
λυμαινομένων
|
ἐπεκράτησεν. |
~Ἔπειθ'
ὁ
μὲν
τὴν
Ἀσίαν |
| [50] |
ἐνοχλήσειεν·
εἰς
τοσαύτην
δὲ
ταραχὴν
|
κατέστησεν |
οὐ
μόνον
τὴν
πόλιν,
ἀλλὰ |
| [20] |
τῆς
Θρᾴκης
οὓς
ἠβουλήθη
δεσπότας
|
κατέστησεν; |
Τὸν
δὴ
τοσαῦτα
καὶ
τηλικαῦτα |
| [110] |
ὧν
ἔπραξεν
ἀλλ'
ἐξ
ὧν
|
ἔφησεν· |
ἐποιεῖτο
γὰρ
τοὺς
λόγους
ὡς |
| [60] |
τὸ
σῶμα
καὶ
τὴν
διάνοιαν
|
ἤλπισεν |
Λακεδαιμονίους
καταπολεμήσειν
ἄρχοντας
τῶν
Ἑλλήνων |
| [30] |
ἐκεῖνόν
τε
τῆς
μεγίστης
ὕβρεως
|
ἔπαυσεν |
καὶ
τοὺς
παῖδας
τῶν
φόβων |
| [100] |
τὴν
ἡμετέραν
καὶ
Λακεδαιμονίων
ἀρχὴν
|
κατέλυσεν. |
(Ἔτι
δ'
ἂν
πλείω
λέγειν |
| [60] |
δὲ
τὰ
τείχη
τῆς
πατρίδος
|
ἀνώρθωσεν, |
ἀλλὰ
καὶ
τὴν
πόλιν
εἰς |
| [150] |
εἰ
μή
τις
θεῶν
αὐτὰ
|
συγκατώρθωσεν, |
(οὐχ
ἵνα
τοῖς
βαρβάροις
μόνον |
| [60] |
τῆς
ἀρχῆς,
(τοὺς
δ'
Ἕλληνας
|
ἠλευθέρωσεν, |
οὐ
μόνον
δὲ
τὰ
τείχη |
| [40] |
πόλις
ἡμῶν
ἐν
τοῖς
Ἕλλησιν
|
ἐδυνάστευεν |
καὶ
πάλιν
ἡ
Λακεδαιμονίων,
οὐδὲν |
| [20] |
κατέστραπται
καὶ
πάντας
ὑπηκόους
αὐτὸς
|
εἴληφεν; |
Τοῦ
δ'
Ἰλλυριῶν
πλήθους
πλὴν |
| [110] |
φιλανθρωπίαν
καὶ
τὴν
εὔνοιαν
ἣν
|
εἶχεν |
εἰς
τοὺς
Ἕλληνας,
δύναι'
ἂν |
| [100] |
τὸν
νοῦν,
πρὸς
ἁπάσας
οἰκείως
|
εἶχεν· |
ὅ
τε
κτησάμενος
τὴν
ἀρχὴν, |
| [100] |
τὰς
αὐτὰς
τιμὰς
ἅσπερ
αὐτὸς
|
εἶχεν. |
(Περὶ
τοίνυν
Ἡρακλέους
οἱ
μὲν |
| [110] |
γὰρ
στρατείαν
ἐπὶ
Τροίαν,
ἥπερ
|
εἶχεν |
τότε
μεγίστην
δύναμιν
τῶν
περὶ |
| [30] |
ἐκείνων
οὐδὲ
γενέσθαι
τὸ
παράπαν
|
ὑπῆρχεν |
αὐτοῖς.
(Τοιούτων
οὖν
ἁπασῶν
τῶν |
| [80] |
διὰ
κακίαν,
ἀλλὰ
διὰ
φιλοτιμίαν.
|
Ἔσχεν |
γὰρ
διττὰς
ἐπιθυμίας,
καλὰς
μὲν |
| [50] |
πόλεως,
οὐ
τὴν
αὐτὴν
γνώμην
|
ἔσχεν |
ἐκείνοις,
ἀλλ'
οἰηθεὶς
πειρατέον
εἶναι |
| [110] |
οἷον
σὺ
κατεργασάμενος
μεγίστης
δόξης
|
ἔτυχεν, |
οὐκ
ἐξ
ὧν
ἔπραξεν
ἀλλ' |
| [140] |
(Ὥστε
τῶν
μὲν
ἐπιγιγνομένων
οὐδ'
|
ἤν |
τις
τῶν
ἄλλων
διενέγκῃ
τὴν |
| [30] |
οὐδεμιᾶς
σοι
προσήκει
τούτων
ὀλιγωρεῖν,
|
ἢν |
ἀνενέγκῃς
αὐτῶν
τὰς
πράξεις
ἐπὶ |
| [20] |
ἡλικίαν,
ἀλλ'
ἀπόχρη
μοι
τοσοῦτον,
|
ἢν |
αὐτὰς
τὰς
πράξεις
ἁπλῶς
δυνηθῶ |
| [150] |
ἂν
εὖ
πάσχωσιν,
Μακεδόνες
δ'
|
ἢν |
βασιλικῶς
ἀλλὰ
μὴ
τυραννικῶς
αὐτῶν |
| [150] |
δὲ
βαρβάρων
ὡς
πλείστων
ἄρχειν.
|
Ἢν |
γὰρ
ταῦτα
πράττῃς,
ἅπαντές
σοι |
| [30] |
τὴν
Θηβαίων
καὶ
τὴν
ἡμετέραν.
|
Ἢν |
γὰρ
ταύτας
συστῆσαι
δυνηθῇς,
οὐ |
| [50] |
παραδειγμάτων
οἶμαί
σε
γνῶναι
ποιήσειν.
|
Ἢν |
γὰρ
φανῶσιν
ἕτεροί
τινες
τῶν |
| [140] |
δικαίως
ἂν
ἅπαντες
συγγνώμην
ἔχοιεν·
|
ἢν |
δ'
ὅμοια
τοῖς
πρότερον
διαδεδομένοις, |
| [120] |
πάντας
ἡμᾶς
εἰς
ἀσφάλειαν
καταστήσεις.
|
Ἢν |
δ'
οὖν
τούτων
διαμάρτῃς,
ἀλλ' |
| [70] |
συμπολεμεῖν
καὶ
ποιεῖν
ἀναστάτους
Λακεδαιμονίους·
|
ἢν |
δὲ
ταῦτα
πράξῃς,
ὡς
καὶ |
| [150] |
τὸ
δὲ
τῶν
ἄλλων
γένος,
|
ἢν |
διὰ
σὲ
βαρβαρικῆς
δεσποτείας
ἀπαλλαγέντες |
| [80] |
δ'
οὐ
χάλεπον
τυχεῖν
τούτων,
|
ἢν |
ἐθελήσῃς
κοινὸς
ἅπασιν
γενέσθαι
καὶ |
| [80] |
σε
ταῦτα
πράττειν.
Καὶ
γὰρ
|
ἢν |
ἐλλίπω
τι
καὶ
μὴ
δυνηθῶ |
| [120] |
περὶ
σοῦ
γνώμην
ἅπαντας
ἕξειν,
|
ἢν |
ἔργῳ
ταῦτα
πράξῃς
καὶ
μάλιστα |
| [140] |
ἅπαντα
καὶ
διελθὼν
πρὸς
αὑτὸν,
|
ἢν |
μέν
τι
τῶν
εἰρημένων
ᾖ |
| [80] |
ἀκουσόμενοις
καταγελᾶν
μου
καὶ
καταφρονεῖν,
|
ἢν |
μὴ
καὶ
τῶν
πραγμάτων
καὶ |
| [30] |
Ὅπερ
οἶμαι
καὶ
ταύτας
ποιήσειν,
|
ἢν |
μὴ
σὺ
πρότερον
αὐτῶν
ἐπιμεληθῇς. |
| [100] |
τῶν
ἐθνῶν
χρήσιμον,
σοὶ
δ'
|
ἢν |
πολεμεῖν
πρὸς
αὐτὸν
βουληθῇς
συμφόρως |
| [80] |
τὰς
ἀλλοτρίως
διακείμενος,
ἔτι
δ'
|
ἢν |
τὰ
τοιαῦτα
προαιρῇ
πράττειν
ἐξ |
| [20] |
θεωρήσειας
εἴ
τι
τυγχάνομεν
λέγοντες,
|
(ἢν |
τὰς
μὲν
δυσχερείας
τὰς
περὶ |
| [140] |
εἰκός
ἐστι
συστῆναι
τηλικαύτην
δύναμιν,
|
ἢν |
τὴν
νῦν
ὑπάρχουσαν
καταλύσῃς.
(Ὥστε |
| [130] |
δ'
ἄριστα
βουλεύσει
περὶ
τούτων,
|
ἢν |
ὑπολάβῃς
μὴ
μόνον
τὸν
λόγον |
| [100] |
τ'
ἄλλων
σατραπῶν
πολλοὺς
ἀποστήσεις,
|
ἢν |
ὑπόσχῃ
τὴν
ἐλευθερίαν
αὐτοῖς
καὶ |
| [0] |
τῶν
ἐχομένων
οὐχ
οἷός
τ'
|
ἦν, |
ἀλλ'
οὕτω
διεκείμην
ὥστ'
εὐθὺς |
| [0] |
ὅπως
γὰρ
οὖν
πεπρᾶχθαι
κρεῖττον
|
ἦν |
αὐτὴν
ἢ
συνέχεσθαι
τοῖς
κακοῖς |
| [100] |
ὅθεν
ἐχρῶντο
ναυτικῷ,
τότε
μὲν
|
ἦν |
βασιλέως,
νῦν
δὲ
τὰ
μὲν |
| [30] |
μόνον
τοὺς
τότε
σωθέντας
δίκαιον
|
ἦν |
ἡμῖν
χάριν
ἔχειν,
ἀλλὰ
καὶ |
| [90] |
ἐκείνοις
δὲ
τοῖς
χρόνοις
οὐκ
|
ἦν |
ξενικὸν
οὐδὲν,
ὥστ'
ἀναγκαζόμενοι
ξενολογεῖν |
| [100] |
γὰρ
δύναμιν
ὅσην
οἷός
τ'
|
ἦν |
πλείστην,
καὶ
στρατεύσας
ἐπ'
αὐτοὺς, |
| [110] |
πρᾶξιν
ἐξ
αὐτῶν
ἔλαβον,
ἥπερ
|
ἦν |
προσήκουσα
μὲν
καὶ
πρέπουσα
τοῖς |
| [70] |
περὶ
τούτων,
εἰ
μὴ
παραλελοιπὼς
|
ἦν |
τινα
λόγον
οὐκ
ἀμνημονήσας
ἀλλ' |
| [60] |
ῥᾳδίαν
εἶναι
τὴν
πρᾶξιν
ἐφ'
|
ἥν |
σε
τυγχάνω
παρακαλῶν
πολλοστὸς
ὢν |
| [30] |
καὶ
καταφεύγουσιν,
ὅταν
φοβηθῶσιν,
ἐφ'
|
ἣν |
ἂν
τύχωσιν
τούτων,
καὶ
τὰς |
| [110] |
τὴν
φιλανθρωπίαν
καὶ
τὴν
εὔνοιαν
|
ἣν |
εἶχεν
εἰς
τοὺς
Ἕλληνας,
δύναι' |
| [70] |
κινδυνεύειν,
καὶ
τὴν
μὲν
εὔνοιαν,
|
ἣν |
ἐκεῖνος
κατέλιπεν
τοῖς
ἐξ
αὑτοῦ |
| [130] |
ὅτι
τῇ
δυνάμει
ταύτῃ
χρώμενος,
|
ἣν |
ἔχων
τυγχάνω,
διατετέλεκα
πάντα
τὸν |
| [70] |
περιορᾶν
τοιαύτην
φήμην
σαυτῷ
περιφυομένην,
|
ἣν |
οἱ
μὲν
ἐχθροὶ
περιθεῖναί
σοι |
| [150] |
δύναμαι·
τὴν
δ'
αἰτίαν
δι'
|
ἣν, |
πλεονάκις
τοῦ
δέοντος
εἴρηκα.
(Λοιπὸν |
| [60] |
κτήσει
τὴν
παρὰ
τῶν
Ἑλλήνων,
|
ἣν |
πόλυ
κάλλιόν
ἐστιν
λαβεῖν
ἢ |
| [30] |
καταφεύγουσιν,
ὅταν
φοβηθῶσιν,
ἐφ'
ἣν
|
ἂν |
τύχωσιν
τούτων,
καὶ
τὰς
βοηθείας |
| [60] |
δυνάμεως
ἐπιθυμῆσαι,
καὶ
τὴν
κατὰ
|
γῆν |
ἡγεμονίαν
ἀπώλεσαν,
ὥστ'
εἴ
τις |
| [40] |
χρόνος
ἐξ
οὗ,
καὶ
κατὰ
|
γῆν |
καὶ
κατὰ
θάλατταν,
εἰς
τοσαύτην |
| [60] |
ἄρχοντας
τῶν
Ἑλλήνων
καὶ
κατὰ
|
γῆν |
καὶ
κατὰ
θάλατταν,
καὶ
ταῦτα |
| [20] |
ἀκούσας
ὡς
μὲν
τὸ
πρῶτον
|
ἐξεπλάγην |
καὶ
πάλιν
ὡς
ἀναλαβὼν
ἐμαυτὸν |
| [50] |
(Σκέψαι
δὲ
πρῶτον
τὰ
περὶ
|
Ἀλκιβιάδην. |
Ἐκεῖνος
γὰρ
φυγὼν
παρ'
ἡμῶν |
| [60] |
εἰς
τὰς
νῦν
ἀτυχίας
δι'
|
Ἀλκιβιάδην |
καθεστάναι·
(πεισθέντες
γὰρ
ὑπ'
αὐτοῦ |
| [40] |
στεργούσας
μόνον
καὶ
πᾶσαν
τὴν
|
σπουδὴν |
περὶ
τούτου
ποιουμένας,
μὴ
καὶ |
| [50] |
οἷς
λυσιτελεῖ
τεθνάναι
μᾶλλον
ἢ
|
ζῆν, |
ἀναχωροῦντες
δὲ
τοὺς
ἐνδοξοτάτους
αὑτῶν |
| [130] |
ἄλλου
μὲν
οὐδενὸς
ἂν
τὸ
|
ζῆν |
ἀντικαταλλαξαμένους,
ὑπὲρ
δὲ
τοῦ
τυχεῖν |
| [40] |
οἳ
προῃροῦντο
τεθνάναι
μᾶλλον
ἢ
|
ζῆν |
ἡττηθέντες
ὧν
πρότερον
ἐδέσποζον.
(Πρὸς |
| [50] |
δ'
ἐστὶ
τοῦ
ταραχωδῶς
αὐτοὺς
|
ζῆν |
οὕτως
οὐδὲν
ἄλλο
πλὴν
ὁ |
| [60] |
τηλικαύτην
δὲ
δύναμιν
περιεβάλετο
καὶ
|
πεζὴν |
καὶ
ναυτικὴν
ὅσην
οὐδεὶς
ἀνὴρ |
| [30] |
ἐν
τοῖς
παροῦσι
καιροῖς
εὐεργεσίαι
|
λήθην |
ἐμποιοῦσι
τῶν
πρότερον
ὑμῖν
εἰς |
| [10] |
ἐπὶ
γήρως
γέγονα
φιλότιμος
ὥστ'
|
ἠβουλήθην |
ἅμα
τοῖς
πρὸς
σὲ
λεγομένοις |
| [10] |
οὐδὲ
μᾶλλον
ἅπασιν
ἡμῖν
συμφέρουσαν,
|
ἐπήρθην |
πάλιν
γράψαι
περὶ
αὐτῆς,
οὐκ |
| [70] |
~αἰσθάνῃ
δὲ
τὴν
Ἑλλάδα
πᾶσαν
|
ὀρθὴν |
οὖσαν
ἐφ'
οἷς
σὺ
τυγχάνεις |
| [80] |
φήσει
τὸ
ῥηθὲν,
ἀμφισβητῶ
καὶ
|
θείην |
ἂν
ἐμαυτὸν
οὐκ
ἐν
τοῖς |
| [90] |
εἰ
τὰς
σὰς
πράξεις
σοι
|
διεξιοίην, |
δικαίως
ἂν
ἀνόητος
ἅμα
καὶ |
| [90] |
ἀνόητος
ἅμα
καὶ
περίεργος
εἶναι
|
δοκοίην. |
(Ἄξιον
δὲ
μνησθῆναι
καὶ
τῶν |
| [100] |
(Τὰ
τοίνυν
περὶ
Κύπρον
καὶ
|
Φοινίκην |
καὶ
Κιλικίαν
καὶ
τὸν
τόπον |
| [60] |
δύναμιν
περιεβάλετο
καὶ
πεζὴν
καὶ
|
ναυτικὴν |
ὅσην
οὐδεὶς
ἀνὴρ
τῶν
πρὸ |
| [10] |
καὶ
πράττειν
δυναμένων
καὶ
δόξαν
|
μεγάλην |
ἐχόντων,
εἴπερ
μέλλουσί
τινες
προσέξειν |
| [70] |
τότε
νομίζειν
καλὴν
ἔχειν
καὶ
|
μεγάλην |
τὴν
δόξαν
καὶ
πρέπουσαν
σοὶ |
| [70] |
πᾶσιν
εὐδοκιμεῖν,
ἀλλὰ
τότε
νομίζειν
|
καλὴν |
ἔχειν
καὶ
μεγάλην
τὴν
δόξαν |
| [60] |
μεγ'
ἐφρόνησεν,
(ὥστ'
ἀφορμὴν
οὐδεμίαν
|
ἄλλην |
ἔχων
πλὴν
τὸ
σῶμα
καὶ |
| [130] |
πλείω
τῶν
ἱκανῶν
ὑπάρχειν,
καὶ
|
πολλὴν |
ἀπληστίαν
ἔχειν
ὅστις
προαιρεῖται
κινδυνεύειν |
| [80] |
φιλοσοφίαν
διατρίβοντας
εὐπορωτέρους
ποιήσας,
ἐμοὶ
|
πολλὴν |
ἀπορίαν
παρέσχηκεν·
οὔτε
γὰρ
ταὐτὰ |
| [130] |
Ἕλληνος
καὶ
περὶ
τοὺς
πολέμους
|
πολλὴν |
ἐμπειρίαν
ἔχοντος
μὴ
νομίζουσιν
ἂν |
| [10] |
ῥηθησομένων
πραγμάτων,
(σοὶ
δὲ
μόνῳ
|
πολλὴν |
ἐξουσίαν
ὑπὸ
τῆς
τύχης
δεδομένην |
| [80] |
δυοῖν
θάτερον
ἢ
συναγωνιζομένους
ἢ
|
πολλὴν |
εὔνοιαν
ἔχοντας
τοῖς
πραττομένοις.
Ὧν |
| [20] |
καὶ
τηλικαῦτα
διαπεπραγμένον
οὐκ
οἴει
|
πολλὴν |
μωρίαν
καταγνώσεσθαι
τοῦ
πέμψαντος
τὸ |
| [30] |
σαυτοῦ
προγόνους·
εὑρήσεις
γὰρ
ἑκάστῃ
|
πολλὴν |
φιλίαν
πρὸς
ὑμᾶς
καὶ
μεγάλας |
| [70] |
ἀλλὰ
παντάπασιν
ἀναισθήτως
διακειμένους
καὶ
|
πολλὴν |
χάριν
ἔχοντας
τοῖς
ὑπὲρ
αὐτῶν |
| [120] |
πράξῃς
καὶ
μάλιστα
μὲν
πειραθῇς
|
ὅλην |
τὴν
βασιλείαν
ἀνελεῖν,
εἰ
δὲ |
| [40] |
καὶ
κατὰ
θάλατταν,
εἰς
τοσαύτην
|
μεταβολὴν |
ἦλθον,
ἐπειδὴ
τὴν
μάχην
ἡττήθησαν |
| [60] |
Περσίδος
γυναικός,
εἰς
τοσαύτην
ἦλθεν
|
μεταβολὴν |
ὥσθ'
ἁπάσης
τῆς
Ἀσίας
γενέσθαι |
| [10] |
θαυμάζειν
αὐτὸν
μᾶλλον
τῶν
καθ'
|
ὑπερβολὴν |
ἐπαινούντων.
(Ἀλλ'
ὅμως
ἁπάσας
ἐγὼ |
| [140] |
ἀλλὰ
μετά
γε
τὴν
Ἡρακλέους
|
ὑπερβολὴν |
καὶ
τὴν
Θησέως
ἀρετὴν
τοὺς |
| [80] |
ταραχὴν
τὴν
ἐνθάδε
γιγνομένην
μὴ
|
σχολὴν |
ἄγειν
μηδὲ
δύνασθαι
πολεμεῖν
τοῖς |
| [0] |
ἂν
ἄλλως
αὐτὴν
ἡσυχίαν
ἄγουσαν,
|
πλὴν |
εἰ
δόξειεν
ταῖς
πόλεσιν
ταῖς |
| [0] |
ἄλλως
παύσασθαι
τῆς
φιλονικίας
ὑμᾶς,
|
(πλὴν |
εἰ
σὺ
μὲν
πεισθείης
πλείονος |
| [50] |
αὐτοὺς
ζῆν
οὕτως
οὐδὲν
ἄλλο
|
πλὴν |
ὁ
πόλεμος·
ὃν
ἢν
διαλύσῃς, |
| [20] |
ποιήσειν
οὐδὲν
ἄλλο
περὶ
αὐτοῦ
|
πλὴν |
ὅ
τι
ἂν
ἐκείνοις
δόξῃ. |
| [40] |
ὅρκων
μήτ'
ἄλλου
μηδενὸς
φροντιζούσας
|
πλὴν |
ὅ
τι
ἂν
ὑπολάβωσιν
ὠφέλιμον |
| [20] |
οἶδ'
ὅπως
τὴν
διάνοιαν
ἔχοντες.
|
Πλὴν |
οὐ
πολλαῖς
ἡμέραις
ὕστερον
ἐπιτελεσθέντος |
| [10] |
οὐδὲν
ἐξὸν
αὐτοῖς
ἄλλο
πράττειν
|
πλὴν |
τὸ
προσταττόμενον,
ἔτι
δὲ
πόλυ |
| [60] |
(ὥστ'
ἀφορμὴν
οὐδεμίαν
ἄλλην
ἔχων
|
πλὴν |
τὸ
σῶμα
καὶ
τὴν
διάνοιαν |
| [130] |
προειρημένων
μηδένας
ἄλλους
καταλείπεσθαι
κληρονόμους
|
πλὴν |
τοὺς
ἐξ
ἡμῶν
γεγονότας.
Ὥστ' |
| [40] |
οἷς
μηδεὶς
ἂν
ἄλλος
ἐπιχειρήσειε
|
πλὴν |
τῶν
ὁμοίαν
σοὶ
καὶ
τὴν |
| [20] |
εἴληφεν;
Τοῦ
δ'
Ἰλλυριῶν
πλήθους
|
πλὴν |
τῶν
παρὰ
τὸν
Ἀδρίαν
οἰκούντων |
| [100] |
κατ'
ἐκεῖνον
τὸν
χρόνον,
οὐ
|
μὴν |
ἀλλ'
ἐφοβοῦντο
μή
ποτε
βασιλεὺς |
| [130] |
ἔδοξεν
εἶναι
τῆς
ὑποθέσεως.
Οὐ
|
μὴν |
ἀλλὰ
σέ
γε
χρὴ
σκοπεῖν |
| [80] |
ἔτι
καινὰ
δύναμαι
ζητεῖν.
(Οὐ
|
μὴν |
ἀποστατέον
ἐστὶν,
ἀλλὰ
λεκτέον,
περὶ |
| [90] |
εἰς
τοὺς
στρατιώτας
μισθοφοράν.
(Καὶ
|
μὴν |
εἰ
βουληθεῖμεν
ἐξετάσαι
καὶ
παραβαλεῖν |
| [60] |
μεγάλης
μὲν
δόξης
τυχὼν,
οὐ
|
μὴν |
ἐπαινούμενος
ὑφ'
ἁπάντων.
Κόνων
δ' |
| [100] |
αὐτὸν
βουληθῇς
συμφόρως
ἕξειν.
(Καὶ
|
μὴν |
Ἰδριέα
γε
τὸν
εὐπορώτατον
τῶν |
| [90] |
ὅπερ
καὶ
συνέπεσεν
αὐτοῖς.
(Καὶ
|
μὴν |
καὶ
στρατιώτας
σὺ
μὲν
ἐξ |
| [30] |
ὑμῖν
εἰς
ἀλλήλους
πεπλημμελημένων.
Ἀλλὰ
|
μὴν |
κἀκεῖνο
φανερὸν,
ὅτι
πάντες
ἄνθρωποι |
| [140] |
εἰς
τὴν
ἀκρόπολιν
ἀνήνεγκεν
ἀλλὰ
|
μὴν |
οὐδ'
ὅτι
πολλῶν
πόλεων
ἐξουσίαν |
| [50] |
ἄλλων
ἄμεινον
βουλεύεσθαι
ποιήσεις.
(Ἀλλὰ
|
μὴν |
τὰ
περὶ
Θηβαίους
οὐδὲ
σὲ |
| [140] |
οὐδὲν
ἕξει
ποιῆσαι
τοιοῦτον.
Ἀλλὰ
|
μὴν |
τῶν
γε
προγεγενημένων
ἔχω
μὲν |
| [120] |
πρώτην
ἐπὶ
ταῦτα
προτρέπων
ὡς
|
ἠδυνάμην |
μετὰ
πλείστης
σπουδῆς,
αἰσθανόμενος
δ' |
| [20] |
λίαν
ἀγαπᾶν
εἰ
χαριέντως
αὐτοὺς
|
ἠμυνάμην· |
λυπήσας
δ'
οὖν
μετρίως,
ὡς |
| [130] |
βασιλευσάντων.
(Πρὸ
πολλοῦ
δ'
ἂν
|
ἐποιησάμην |
οἷόν
τ'
εἶναι
συνερᾶσαι
τοὺς |
| [110] |
τε
δύναμιν
τὴν
παροῦσάν
μοι
|
κατεμεμψάμην |
καὶ
τὸν
λόγον
ᾐσθόμην
διπλάσιον |
| [140] |
καταδεέστερον,
αἰτιῶ
τὴν
ἡλικίαν
τὴν
|
ἐμὴν |
ᾗ
δικαίως
ἂν
ἅπαντες
συγγνώμην |
| [0] |
ἀρρωστίας
τῆς
νῦν
μοι
παρούσης
|
ἐπεθέμην |
γράφειν
τὸν
πρὸς
σὲ
λόγον, |
| [80] |
ἐστὶν,
ἀλλὰ
λεκτέον,
περὶ
ὧν
|
ὑπεθέμην, |
ὅ
τι
ἂν
ὑποπέσῃ
καὶ |
| [130] |
καὶ
τὴν
φήμην
καὶ
τὴν
|
μνήμην |
τὴν
τῷ
χρόνῳ
συμπαρακολουθοῦσαν
ἀθανασίας |
| [130] |
καὶ
τοὺς
ἐπαίνους
καὶ
τὴν
|
φήμην |
καὶ
τὴν
μνήμην
τὴν
τῷ |
| [70] |
ἐνθυμούμενον
χρὴ
μὴ
περιορᾶν
τοιαύτην
|
φήμην |
σαυτῷ
περιφυομένην,
ἣν
οἱ
μὲν |
| [90] |
τῶν
δ'
ἀλλοτρίων
οὐδὲν
ἂν
|
προσδεξαίμην, |
ὥσπερ
οὐδ'
ἐν
τῷ
παρελθόντι |
| [10] |
χάριν
ἐκλεξάμενος,
καίτοι
πρὸ
πολλοῦ
|
ποιησαίμην |
ἄν
σοι
κεχαρισμένως
εἰπεῖν,
ἀλλ' |
| [90] |
μὲν
οὖν
οἰκείοις
τυχὸν
ἂν
|
χρησαίμην, |
ἂν
σφόδρα
κατεπείγῃ
καὶ
πρέπῃ, |
| [0] |
οἷός
τ'
ἦν,
ἀλλ'
οὕτω
|
διεκείμην |
ὥστ'
εὐθὺς
σκοπεῖσθαι
πῶς
ἂν |
| [100] |
καὶ
σφαγὰς
ἐμποιοῦντες
ἐκτῶντο
τὴν
|
τιμὴν |
ταύτην,
ὁ
δὲ
τὸν
μὲν |
| [10] |
δεόμενον
ἀλλ'
ἀνδρὸς
ἀνθοῦσαν
τὴν
|
ἀκμὴν |
ἔχοντος
καὶ
τὴν
φύσιν
πολὺ |
| [110] |
μοι
κατεμεμψάμην
καὶ
τὸν
λόγον
|
ᾐσθόμην |
διπλάσιον
ἂν
γενόμενον
τοῦ
νῦν |
| [140] |
σε
κἀκείνων
διαπεπραγμένον;
(Ἀλλὰ
γὰρ
|
εἱλόμην |
ἀποσχέσθαι
τῆς
τοιαύτης
ἰδέας
δι' |
| [90] |
γὰρ
ἐπὶ
τὰς
αὐτὰς
διανοίας
|
εἱλόμην |
μὴ
πονεῖν
γλιχόμενος
τὰ
δεδηλωμένα |
| [10] |
(Ἅπερ
ἐγὼ
γνοὺς
διαλεχθῆναι
σοὶ
|
προειλόμην, |
οὐ
πρὸς
χάριν
ἐκλεξάμενος,
καίτοι |
| [120] |
ἢ
τοῦτο
ποιεῖν,
ὅτι
σὲ
|
προειλόμην |
παρακαλεῖν
ἐπὶ
τὴν
στρατείαν
τὴν |
| [30] |
περὶ
αὐτῶν.
~Ἃ
μὲν
οὖν
|
ἐβουλόμην |
μοι
προειρῆσθαι,
ταῦτ'
ἐστίν.
Περὶ |
| [80] |
μὲν
τὸ
πολιτεύεσθαι
πάντων
ἀφυέστατος
|
ἐγενόμην |
τῶν
πολιτῶν·
οὔτε
γὰρ
φωνὴν |
| [0] |
περὶ
μὲν
τῶν
ἀμφισβητουμένων
οὐδὲν
|
ἀπεφαινόμην, |
ὃν
δ'
ὑπελάμβανον
τῶν
λόγων |
| [130] |
τοὺς
ἐξ
ἡμῶν
γεγονότας.
Ὥστ'
|
ᾐσχυνόμην |
ἂν,
εἰ
μὴ
τούτων
ἕνεκά |
| [80] |
ὑπόθεσιν
ταύτην.
(Τότε
μὲν
γὰρ
|
παρεκελευόμην |
τοῖς
ἀκουσόμενοις
καταγελᾶν
μου
καὶ |
| [90] |
τοῖς
ἐμοῖς
χρωμένους
αὐτὸς
μόνος
|
ἀπειχόμην |
τῶν
ὑπ'
ἐμοῦ
πρότερον
εἰρημένων. |
| [20] |
τοὺς
ἐπιπλῆξαί
μοι
τολμήσαντας,
τελευτῶν
|
ὑπεσχόμην |
μόνοις
αὐτοῖς
τὸν
λόγον
τῶν |
| [60] |
χώραν
οὕτω
μεγ'
ἐφρόνησεν,
(ὥστ'
|
ἀφορμὴν |
οὐδεμίαν
ἄλλην
ἔχων
πλὴν
τὸ |
| [90] |
καὶ
γὰρ
εἰ
μὲν
ἐπίδειξιν
|
ἐποιούμην, |
ἐπειρώμην
ἂν
ἅπαντα
τὰ
τοιαῦτα |
| [90] |
μὲν
πρὸς
ἑτέρους
τοὺς
λόγους
|
ἐποιούμην, |
καλῶς
ἂν
εἶχε
διελθεῖν,
πρὸς |
| [120] |
τινὰ
χρὴ
προσδοκᾶν
περὶ
σοῦ
|
γνώμην |
ἅπαντας
ἕξειν,
ἢν
ἔργῳ
ταῦτα |
| [40] |
καὶ
νῦν
νομίζοι
τὴν
αὐτὴν
|
γνώμην |
ἕξειν
αὐτὰς,
ἄλλως
τε
καὶ |
| [110] |
τοιαύτην
ἅπαντες
περὶ
σοῦ
τὴν
|
γνώμην |
ἕξουσιν.
Χρὴ
δὲ
τοὺς
μείζονος |
| [50] |
τῆς
πόλεως,
οὐ
τὴν
αὐτὴν
|
γνώμην |
ἔσχεν
ἐκείνοις,
ἀλλ'
οἰηθεὶς
πειρατέον |
| [130] |
τῶν
μὴ
τὴν
αὐτὴν
ἐμοὶ
|
γνώμην |
ἐχόντων,
προτρέπειν
δ'
ἐπιχειρῶν
οὓς |
| [140] |
ἅπαντες
ἐγκωμιάζουσιν.
(Τὴν
αὐτὴν
δὲ
|
γνώμην |
καὶ
περὶ
Λακεδαιμονίων
ἔχουσιν·
καὶ |
| [90] |
Κλέαρχος
ἐπολέμησεν,
ἵν'
ἑκατέρου
τὴν
|
γνώμην |
καὶ
τὴν
δύναμιν
εἰδῇς.
Ὁ |
| [140] |
ἐπὶ
τούτων
αὐτοὺς
ὄψει
τὴν
|
γνώμην |
ταύτην
ἔχοντας,
ἀλλ'
ἐπὶ
πάντων |
| [140] |
ἐμὴν
ᾗ
δικαίως
ἂν
ἅπαντες
|
συγγνώμην |
ἔχοιεν·
ἢν
δ'
ὅμοια
τοῖς |
| [90] |
γὰρ
εἰ
μὲν
ἐπίδειξιν
ἐποιούμην,
|
ἐπειρώμην |
ἂν
ἅπαντα
τὰ
τοιαῦτα
διαφεύγειν, |
| [20] |
αἷς
αὐτός
τε
νεώτερος
ὢν
|
ἐχρώμην |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ὑπέδειξα,
δι' |
| [80] |
πολιτῶν·
οὔτε
γὰρ
φωνὴν
ἔσχον
|
ἱκανὴν |
οὔτε
τόλμαν
δυναμένην
ὄχλῳ
χρῆσθαι |
| [80] |
φωνὴν
ἔσχον
ἱκανὴν
οὔτε
τόλμαν
|
δυναμένην |
ὄχλῳ
χρῆσθαι
καὶ
μολύνεσθαι
καὶ |
| [100] |
καταλελύσθαι
ταύτην
τὴν
ἀρχὴν,
τὴν
|
αἰκισαμένην |
μὲν
τὸν
ἀδελφὸν,
πολεμήσασαν
δὲ |
| [100] |
βασιλείαν
γεγενῆσθαι
πολὺ
τῶν
ἄλλων
|
ἐξηλλαγμένην· |
μόνος
γὰρ
τῶν
Ἑλλήνων
οὐχ |
| [90] |
τήν
τ'
ἀτυχίαν
τὴν
τότε
|
γεγενημένην |
οὐ
χαλεπὸν
φυλάξασθαι,
τοῦ
τε |
| [10] |
πολλὴν
ἐξουσίαν
ὑπὸ
τῆς
τύχης
|
δεδομένην |
καὶ
πρέσβεις
πέμπειν
πρὸς
οὕστινας |
| [100] |
δὲ
τὸν
χρόνον
ἐπιβουλεύουσαν
καὶ
|
βουλομένην |
τοῦ
τε
σώματος
αὐτοῦ
καὶ |
| [80] |
δὲ
τὴν
ταραχὴν
τὴν
ἐνθάδε
|
γιγνομένην |
μὴ
σχολὴν
ἄγειν
μηδὲ
δύνασθαι |
| [50] |
δεῖν
καθ'
ἕκαστον
τὸν
ἐνιαυτὸν
|
τεμνομένην |
καὶ
πορθουμένην
τὴν
αὑτῶν
χώραν |
| [70] |
μὴ
περιορᾶν
τοιαύτην
φήμην
σαυτῷ
|
περιφυομένην, |
ἣν
οἱ
μὲν
ἐχθροὶ
περιθεῖναί |
| [50] |
ἕκαστον
τὸν
ἐνιαυτὸν
τεμνομένην
καὶ
|
πορθουμένην |
τὴν
αὑτῶν
χώραν
περιορῶσιν.
(Ὃ |
| [50] |
τῶν
ἄλλων
εὖ
φρονήσασα
τὴν
|
εἰρήνην |
ἐπεποίητο.
Νῦν
δ'
αὐτὴν
οἶμαι |
| [0] |
πραγματείαν
ταύτην
ἔφθητε
ποιησάμενοι
τὴν
|
εἰρήνην |
πρὶν
ἐξεργασθῆναι
τὸν
λόγον,
σωφρονοῦντες· |
| [70] |
εἰς
ταραχὰς
καθιστάναι,
καὶ
τὴν
|
εἰρήνην |
τὴν
τοῖς
ἄλλοις
κοινὴν
πόλεμον |
| [120] |
τῶν
ἐπὶ
τοῦ
βήματος
μαινομένων
|
ἐκείνην |
μὲν
εἴασα,
τῆς
δὲ
πραγματείας |
| [120] |
ὡμολόγουν
ἂν
πλημμελεῖν·
νῦν
δ'
|
ἐκείνην |
μὲν
φανήσομαι
πρώτην
ἐπὶ
ταῦτα |
| [80] |
αὐτὴν
ἔχων
διάνοιαν
καὶ
κατ'
|
ἐκείνην |
τὴν
ἡλικίαν
ὅτ'
ἔγραφον
περὶ |
| [120] |
ἐν
πολιτείᾳ
καὶ
νόμοις
ἐνδεδεμένοις
|
ἐκείνην |
τὴν
πόλιν
στέργειν
ἐν
ᾗ |
| [70] |
τὴν
εἰρήνην
τὴν
τοῖς
ἄλλοις
|
κοινὴν |
πόλεμον
τοῖς
αὑτῶν
ἰδίοις
εἶναι |
| [70] |
αἰτίαν
ταύτην,
εἰς
τὴν
μεγίστην
|
αἰσχύνην |
ἂν
αὐτὸν
καταστήσειεν.
(Τίς
γὰρ |
| [80] |
ἐγενόμην
τῶν
πολιτῶν·
οὔτε
γὰρ
|
φωνὴν |
ἔσχον
ἱκανὴν
οὔτε
τόλμαν
δυναμένην |
| [40] |
γένοιτο
τῆς
ἔχθρας
τῆς
πρὸς
|
Ξέρξην |
τοῖς
Ἕλλησι
γενομένης;
Οὗ
τὴν |
| [30] |
τῆς
ὀργῆς
οὐδεὶς
ἂν
διαλλάξειεν·
|
ἐπὴν |
δὲ
κακῶς
ἀλλήλους
διαθῶσιν,
οὐδενὸς |
| [130] |
κεκτημένος
ὅσην
οὐδεὶς
τῶν
τὴν
|
Εὐρώπην |
κατοικησάντων,
πρὸς
ὃν
δὲ
πολεμήσεις, |
| [140] |
ἐβουλήθη
διοικῆσαι·
(πάντα
γὰρ
ταῦτα
|
παρῆν |
αὐτῇ
πράττειν·
ἀλλ'
ἐκ
τούτων |
| [0] |
περ
ἂν
ἐποίκους
εἰς
τὴν
|
σὴν |
δυναστείαν
ἀποστείλωμεν,
τὸ
δὲ
πλῆθος |
| [60] |
οἱ
μάλιστ'
εὐδοκιμοῦντες
εἰς
τὴν
|
σὴν |
δυναστείαν,
μετὰ
δὲ
τούτων
βουλεύῃ |
| [150] |
μειζόνων
ἔργων
ἢ
τηλικούτων
τὴν
|
σὴν |
φύσιν
ἀξιοῦντας,
καὶ
τοὺς
μὴ |
| [100] |
δέους
τούτου.
Συμπαρασκευασάμενος
γὰρ
δύναμιν
|
ὅσην |
οἷός
τ'
ἦν
πλείστην,
καὶ |
| [120] |
βαρβάρους
καὶ
χώραν
ἀποτεμόμενον
τοσαύτην
|
ὅσην |
ὀλίγῳ
πρότερον
εἰρήκαμεν,
ἀπαλλάξαι
τε |
| [60] |
περιεβάλετο
καὶ
πεζὴν
καὶ
ναυτικὴν
|
ὅσην |
οὐδεὶς
ἀνὴρ
τῶν
πρὸ
ἐκείνου |
| [10] |
καὶ
πλοῦτον
καὶ
δύναμιν
κεκτημένον
|
ὅσην |
οὐδεὶς
τῶν
Ἑλλήνων,
ἃ
μόνα |
| [130] |
μὲν
τυγχάνεις
τοσαύτην
δύναμιν
κεκτημένος
|
ὅσην |
οὐδεὶς
τῶν
τὴν
Εὐρώπην
κατοικησάντων, |
| [30] |
δίκαιον
τοσαύτην
σε
ποιεῖσθαι
πρόνοιαν
|
ὅσην |
περ
τῶν
γονέων
τῶν
σαυτοῦ· |
| [100] |
βούλοιτο
καταλελύσθαι
ταύτην
τὴν
ἀρχὴν,
|
τὴν |
αἰκισαμένην
μὲν
τὸν
ἀδελφὸν,
πολεμήσασαν |
| [0] |
ταῦτ'
ἐδόξαζον,
δικαίως
ἂν
ἐκεῖνοι
|
τὴν |
αἰτίαν
ἔχοιεν·
ὄντος
δ'
οὖν |
| [70] |
ἐπιβουλεύειν
σε
τοῖς
Ἕλλησιν
ἀλλὰ
|
τὴν |
αἰτίαν
ταύτην
ἀξίαν
ἐπιθυμίας
εἶναι |
| [70] |
κατέστη
τῆς
Ἑλλάδος
εὐεργέτης,
ἐπιφέροι
|
τὴν |
αἰτίαν
ταύτην,
εἰς
τὴν
μεγίστην |
| [10] |
ἐμῆς
δεόμενον
ἀλλ'
ἀνδρὸς
ἀνθοῦσαν
|
τὴν |
ἀκμὴν
ἔχοντος
καὶ
τὴν
φύσιν |
| [140] |
χρημάτων
εἰσπράξασα
τοὺς
συμμάχους
εἰς
|
τὴν |
ἀκρόπολιν
ἀνήνεγκεν
ἀλλὰ
μὴν
οὐδ' |
| [70] |
ἀμφοτέρων
γνώμαις
μάλιστ'
ἂν
κατίδοις
|
τὴν |
ἀλήθειαν.
(Ἴσως
οὖν
ὑπολαμβάνεις
μικροψυχίαν |
| [0] |
ὅπερ
εἰώθασί
τινες
ποιεῖν,
ἀλλὰ
|
τὴν |
ἀληθείαν
τῶν
πραγμάτων
θαυμάζειν
καὶ |
| [100] |
τοίνυν
Ἡρακλέους
οἱ
μὲν
ἄλλοι
|
τὴν |
ἀνδρείαν
ὑμνοῦντες
αὐτοῦ
καὶ
τοὺς |
| [30] |
δὲ
διαλλάξαι
τήν
τε
πόλιν
|
τὴν |
Ἀργείων
καὶ
τὴν
Λακεδαιμονίων
καὶ |
| [130] |
πεφυκότας,
ὃν
ὁ
γεννήσας
διὰ
|
τὴν |
ἀρετὴν
εἰς
θεοὺς
ἀνήγαγε,
ταπεινοτέροις |
| [60] |
ὥστ'
εἴ
τις
φαίη
τότε
|
τὴν |
ἀρχὴν
αὐτοῖς
γίγνεσθαι
τῶν
παρόντων |
| [130] |
δὲ
τοὺς
μὲν
ἀπὸ
Κύρου
|
τὴν |
ἀρχὴν
ἔχοντας,
ὃν
ἡ
μήτηρ |
| [40] |
ἢ
τῶν
συγκατασκευασάντων
ἑκατέροις
ἡμῶν
|
τὴν |
ἀρχήν.
(Καὶ
τί
δεῖ
λέγειν |
| [100] |
οἰκείως
εἶχεν·
ὅ
τε
κτησάμενος
|
τὴν |
ἀρχὴν,
μεῖζον
φρονήσας
τῶν
αὑτοῦ |
| [0] |
Φίλιππε,
δίοτι
τοῦ
λόγου
ποιήσομαι
|
τὴν |
ἀρχὴν
οὐ
τοῦ
πρὸς
σὲ |
| [100] |
εἰ
μὴ
βούλοιτο
καταλελύσθαι
ταύτην
|
τὴν |
ἀρχὴν,
τὴν
αἰκισαμένην
μὲν
τὸν |
| [60] |
γίγνεσθαι
τῶν
παρόντων
κακῶν
ὅτε
|
τὴν |
ἀρχὴν
τῆς
θαλάττης
ἐλάμβανον,
οὐκ |
| [130] |
(Σκέψαι
δ'
ὡς
αἰσχρὸν
περιορᾶν
|
τὴν |
Ἀσίαν
ἄμεινον
πράττουσαν
τῆς
Εὐρώπης |
| [100] |
λυμαινομένων
ἐπεκράτησεν.
~Ἔπειθ'
ὁ
μὲν
|
τὴν |
Ἀσίαν
ἅπασαν
παρὰ
τῶν
Ἑλλήνων |
| [60] |
Ἀγησίλαον
μετὰ
πολλῆς
δυνάμεως
εἰς
|
τὴν |
Ἀσίαν
διαβεβηκότα
καὶ
πορθοῦντα
τὴν |
| [120] |
ῥᾳδίως
ποιήσεις,
τὰς
πόλεις
τὰς
|
τὴν |
Ἀσίαν
κατοικούσας
ἐλευθερώσεις.
Ὅτι
δ' |
| [100] |
καὶ
τοὔνομα
τοῦτο
διασπείρῃς
εἰς
|
τὴν |
Ἀσίαν,
ὅπερ
εἰς
τοὺς
Ἕλληνας |
| [80] |
ταύτην,
ἥνπερ
προσήκει
τοὺς
ἐπὶ
|
τὴν |
Ἀσίαν
πείθοντας
στρατεύειν.
Δεῖ
γὰρ |
| [80] |
περὶ
τῆς
στρατείας
τῆς
εἰς
|
τὴν |
Ἀσίαν
συμβουλεύειν,
ἐπὶ
ταύτην
ἂν |
| [80] |
δὲ
τῆς
στρατείας
τῆς
εἰς
|
τὴν |
Ἀσίαν
ταῖς
μὲν
πόλεσιν,
ἃς |
| [0] |
τὰ
πρὸς
σφᾶς
αὐτὰς
εἰς
|
τὴν |
Ἀσίαν
τὸν
πόλεμον
ἐξενεγκεῖν
καὶ |
| [110] |
τότε
μεγίστην
δύναμιν
τῶν
περὶ
|
τὴν |
Ἀσίαν,
τοσοῦτον
διήνεγκε
τῇ
στρατηγίᾳ |
| [120] |
ὅτι
πλείστην
ἀφορίσασθαι
καὶ
διαλαβεῖν
|
τὴν |
Ἀσίαν,
ὡς
λέγουσίν
τινες,
ἀπὸ |
| [40] |
ποιουμένας,
μὴ
καὶ
νῦν
νομίζοι
|
τὴν |
αὐτὴν
γνώμην
ἕξειν
αὐτὰς,
ἄλλως |
| [50] |
μέγεθος
τὸ
τῆς
πόλεως,
οὐ
|
τὴν |
αὐτὴν
γνώμην
ἔσχεν
ἐκείνοις,
ἀλλ' |
| [140] |
τῶν
Ἑλλήνων
σωτηρίας,
ἅπαντες
ἐγκωμιάζουσιν.
|
(Τὴν |
αὐτὴν
δὲ
γνώμην
καὶ
περὶ |
| [60] |
ἀλλὰ
καὶ
τὴν
πόλιν
εἰς
|
τὴν |
αὐτὴν
δόξαν
προήγαγεν
ἐξ
ἧσπερ |
| [130] |
βαρβάροις,
κατηγορῶν
δὲ
τῶν
μὴ
|
τὴν |
αὐτὴν
ἐμοὶ
γνώμην
ἐχόντων,
προτρέπειν |
| [0] |
ὡς,
ἂν
λάβωμεν
Ἀμφίπολιν,
ἀναγκασθησόμεθα
|
τὴν |
αὐτὴν
εὔνοιαν
ἔχειν
τοῖς
σοῖς |
| [80] |
νῦν
ποιήσομαι
τοὺς
λόγους,
οὐ
|
τὴν |
αὐτὴν
ἔχων
διάνοιαν
καὶ
κατ' |
| [110] |
διήνεγκε
τῇ
στρατηγίᾳ
τῶν
πρὸς
|
τὴν |
αὐτὴν
ταύτην
ὕστερον
πολεμησάντων,
(ὅσον |
| [10] |
δ'
ὅτι
χαλεπόν
ἐστιν
περὶ
|
τὴν |
αὐτὴν
ὑπόθεσιν
δύο
λόγους
ἀνεκτῶς |
| [80] |
τὴν
ἡλικίαν
ὅτ'
ἔγραφον
περὶ
|
τὴν |
αὐτὴν
ὑπόθεσιν
ταύτην.
(Τότε
μὲν |
| [20] |
τὰς
μὲν
ταῖς
εὐεργεσίαις
πρὸς
|
τὴν |
αὑτοῦ
συμμαχίαν
προσῆκται,
τὰς
δὲ |
| [120] |
τούτων
ἢ
πρὸς
τὴν
πατρίδα
|
τὴν |
αὑτοῦ
τὴν
τρὶς
τοὺς
Ἕλληνας |
| [140] |
ἰσόθεον
καὶ
παρὰ
πᾶσιν
ὀνομαστὴν
|
τὴν |
αὑτῶν
δόξαν
κατέλιπον·
ἅπαντες
γὰρ |
| [40] |
ἀκολουθοῦντας,
τούτους
μετὰ
Θηβαίων
εἰς
|
τὴν |
αὑτῶν
εἰσβαλόντας,
πρὸς
οὓς
ἠναγκάσθησαν |
| [50] |
ἐκείνους
ἢ
πάσχουσιν
ἀπιόντες
εἰς
|
τὴν |
αὑτῶν·
(ἐν
μὲν
γὰρ
τῇ |
| [140] |
Σαλαμῖνι
ναυμαχίας,
καὶ
μάλισθ'
ὅτι
|
τὴν |
αὑτῶν
ἐξέλιπον
ὑπὲρ
τῆς
τῶν |
| [50] |
τὸν
ἐνιαυτὸν
τεμνομένην
καὶ
πορθουμένην
|
τὴν |
αὑτῶν
χώραν
περιορῶσιν.
(Ὃ
δὲ |
| [130] |
καὶ
τοὺς
προγόνους
καὶ
τὴν
|
τῶν |
βαρβάρων
ἀνανδρίαν
καὶ
τοὺς
ὀνομαστοὺς |
| [120] |
καὶ
μάλιστα
μὲν
πειραθῇς
ὅλην
|
τὴν |
βασιλείαν
ἀνελεῖν,
εἰ
δὲ
μὴ, |
| [100] |
περὶ
τούτων
αὐτὸν
ἰδίως
καὶ
|
τὴν |
βασιλείαν
γεγενῆσθαι
πολὺ
τῶν
ἄλλων |
| [30] |
τοῖς
ἀπ'
ἐκείνου
γεγονόσιν
καὶ
|
τὴν |
βασιλείαν
καὶ
τὴν
ἡγεμονίαν
εἰς |
| [100] |
πατέρα
σου
καὶ
τὸν
κτησάμενον
|
τὴν |
βασιλείαν
καὶ
τὸν
τοῦ
γένους |
| [10] |
οἷς
ἐκεῖνος
ἀνακοινούμενος
οὐκ
ἐλάττω
|
τὴν |
βασιλείαν
πεποίηκεν,
ἀλλ'
εὐχῆς
ἄξια |
| [130] |
δ'
ὅτι
πολλοὶ
τῶν
Ἑλλήνων
|
τὴν |
βασιλέως
δύναμιν
ἄμαχον
εἶναι
νομίζουσιν· |
| [90] |
ὁμολογεῖται
νικῆσαι
μὲν
μαχομένους
ἅπασαν
|
τὴν |
βασιλέως
δύναμιν
τοσοῦτον,
ὅσονπερ
ἂν |
| [40] |
ἐπὶ
Θηβαίους
καὶ
βουλομένων
λυμήνασθαι
|
τὴν |
Βοιωτίαν
καὶ
διοικίσαι
τὰς
πόλεις |
| [60] |
δὲ
τῆς
προσδοκίας
ἀλλ'
οὖν
|
τήν |
γ'
εὔνοιαν
κτήσει
τὴν
παρὰ |
| [110] |
νῦν
τοιαύτην
ἅπαντες
περὶ
σοῦ
|
τὴν |
γνώμην
ἕξουσιν.
Χρὴ
δὲ
τοὺς |
| [90] |
ὃν
Κλέαρχος
ἐπολέμησεν,
ἵν'
ἑκατέρου
|
τὴν |
γνώμην
καὶ
τὴν
δύναμιν
εἰδῇς. |
| [140] |
δ'
ἐπὶ
τούτων
αὐτοὺς
ὄψει
|
τὴν |
γνώμην
ταύτην
ἔχοντας,
ἀλλ'
ἐπὶ |
| [150] |
βουλόμενος
τοιαῦτα
λέγειν
οὐ
δύναμαι·
|
τὴν |
δ'
αἰτίαν
δι'
ἣν,
πλεονάκις |
| [100] |
τόπον
τὸν
Ἑλληνικὸν
ὅλως
εἴασεν,
|
τὴν |
δ'
ἐν
Μακεδονίᾳ
βασιλείαν
κατασχεῖν |
| [50] |
Μεγαρεῦσι
δ'
ὁμόροις
οὖσιν
ἠπείλουν,
|
τὴν |
δ'
ἡμετέραν
πόλιν
μέρος
τι |
| [30] |
εἰς
ἅπαντα
τὸν
χρόνον
δεδώκασιν·
|
τὴν |
δὲ
πόλιν
τὴν
ἡμετέραν
φασὶν, |
| [20] |
ἀναλαμβάνων
δ'
ἕκαστον
αὐτῶν
εἰς
|
τὴν |
διάνοιαν
ἐξετάζῃς,
μὴ
πάρεργον
ποιούμενος |
| [10] |
εἰπεῖν,
ἀλλ'
οὐκ
ἐπὶ
τούτῳ
|
τὴν |
διάνοιαν
ἔσχον.
Ἀλλὰ
τοὺς
μὲν |
| [20] |
ἀκούσαντες
ἀπῆλθον,
οὐκ
οἶδ'
ὅπως
|
τὴν |
διάνοιαν
ἔχοντες.
Πλὴν
οὐ
πολλαῖς |
| [20] |
ἐμοῖς,
ἀλλ'
ἐπιμείνῃς
ἡσυχάζουσαν
ἔχων
|
τὴν |
διάνοιαν,
ἕως
ἂν
διὰ
τέλους |
| [60] |
ἔχων
πλὴν
τὸ
σῶμα
καὶ
|
τὴν |
διάνοιαν
ἤλπισεν
Λακεδαιμονίους
καταπολεμήσειν
ἄρχοντας |
| [70] |
νομίζειν
καλὴν
ἔχειν
καὶ
μεγάλην
|
τὴν |
δόξαν
καὶ
πρέπουσαν
σοὶ
καὶ |
| [90] |
ἵν'
ἑκατέρου
τὴν
γνώμην
καὶ
|
τὴν |
δύναμιν
εἰδῇς.
Ὁ
μὲν
τοίνυν |
| [40] |
σοὶ
καὶ
τὴν
φύσιν
καὶ
|
τὴν |
δύναμιν
ἐχόντων.
(Θαυμάζω
δὲ
τῶν |
| [60] |
ἅπαντα
πράττειν
τὰ
φέροντα
πρὸς
|
τὴν |
δύναμιν
ταύτην,
κατέσχε
μὲν
Συρακούσας, |
| [50] |
προτέρα
τῶν
ἄλλων
εὖ
φρονήσασα
|
τὴν |
εἰρήνην
ἐπεποίητο.
Νῦν
δ'
αὐτὴν |
| [0] |
τὴν
πραγματείαν
ταύτην
ἔφθητε
ποιησάμενοι
|
τὴν |
εἰρήνην
πρὶν
ἐξεργασθῆναι
τὸν
λόγον, |
| [70] |
εἰθισμένων
εἰς
ταραχὰς
καθιστάναι,
καὶ
|
τὴν |
εἰρήνην
τὴν
τοῖς
ἄλλοις
κοινὴν |
| [90] |
διδομένας
τοῖς
συλλέγουσιν
δωρεὰς
ἢ
|
τὴν |
εἰς
τοὺς
στρατιώτας
μισθοφοράν.
(Καὶ |
| [90] |
τοῦ
τε
στρατοπέδου
τοῦ
κρατήσαντος
|
τὴν |
ἐκείνου
δύναμιν
ῥᾴδιον
πολὺ
κρεῖττον |
| [100] |
σατραπῶν
πολλοὺς
ἀποστήσεις,
ἢν
ὑπόσχῃ
|
τὴν |
ἐλευθερίαν
αὐτοῖς
καὶ
τοὔνομα
τοῦτο |
| [120] |
αὐτῶν
συστῆσαι
καὶ
ταύταις
ὁρίσαι
|
τὴν |
Ἑλλάδα
καὶ
προβαλέσθαι
πρὸ
ἁπάντων |
| [70] |
τοιαύτην
πρόνοιαν
πεποιημένος,
~αἰσθάνῃ
δὲ
|
τὴν |
Ἑλλάδα
πᾶσαν
ὀρθὴν
οὖσαν
ἐφ' |
| [120] |
δ'
ὥσπερ
ἄφετον
γεγενημένον
ἅπασαν
|
τὴν |
Ἑλλάδα
πατρίδα
νομίζειν,
ὥσπερ
ὁ |
| [110] |
νῦν
λεγομένοις.
(Ἐκεῖνος
γὰρ
ὁρῶν
|
τὴν |
Ἑλλάδα
πολέμων
καὶ
στάσεων
καὶ |
| [120] |
βαρβάρους
καὶ
τὴν
ἐπιμέλειαν
τὴν
|
τῶν |
Ἑλλήνων,
παραλιπὼν
τὴν
ἐμαυτοῦ
πόλιν. |
| [0] |
Ἕλλησιν
ἅπασι
συνοίσειν,
ἀποστῆσαι
μὲν
|
τὴν |
ἐμαυτοῦ
διάνοιαν
τῶν
ἐχομένων
οὐχ |
| [120] |
ἐπιμέλειαν
τὴν
τῶν
Ἑλλήνων,
παραλιπὼν
|
τὴν |
ἐμαυτοῦ
πόλιν.
(Ἐγὼ
δ'
εἰ |
| [140] |
ἢ
καταδεέστερον,
αἰτιῶ
τὴν
ἡλικίαν
|
τὴν |
ἐμὴν
ᾗ
δικαίως
ἂν
ἅπαντες |
| [140] |
ἐκείνων
μᾶλλον
ἄγανται
τὴν
ἧτταν
|
τὴν |
ἐν
Θερμοπύλαις
ἢ
τὰς
ἄλλας |
| [40] |
ἦλθον,
ἐπειδὴ
τὴν
μάχην
ἡττήθησαν
|
τὴν |
ἐν
Λεύκτροις,
ὥστ'
ἀπεστερήθησαν
μὲν |
| [80] |
Ἕλληνας,
διὰ
δὲ
τὴν
ταραχὴν
|
τὴν |
ἐνθάδε
γιγνομένην
μὴ
σχολὴν
ἄγειν |
| [130] |
ἡμιθέους
εἶναι
διὰ
τὴν
στρατείαν
|
τὴν |
ἐπ'
ἐκείνους,
μάλιστα
δὲ
πάντων |
| [120] |
προειλόμην
παρακαλεῖν
ἐπὶ
τὴν
στρατείαν
|
τὴν |
ἐπὶ
τοὺς
βαρβάρους
καὶ
τὴν |
| [120] |
τὴν
ἐπὶ
τοὺς
βαρβάρους
καὶ
|
τὴν |
ἐπιμέλειαν
τὴν
τῶν
Ἑλλήνων,
παραλιπὼν |
| [130] |
θνητὸν
ἅπαντες
ἔχομεν
κατὰ
δὲ
|
τὴν |
εὐλογίαν
καὶ
τοὺς
ἐπαίνους
καὶ |
| [110] |
ἦθος
καὶ
τὴν
φιλανθρωπίαν
καὶ
|
τὴν |
εὔνοιαν
ἣν
εἶχεν
εἰς
τοὺς |
| [0] |
ἔργῳ
κρατήσεις
αὐτῆς
καὶ
προσέτι
|
τὴν |
εὔνοιαν
τὴν
ἡμετέραν
κτήσει·
τοσούτους |
| [30] |
ὑποστᾶσα
τοὺς
μεγίστους
κινδύνους
πρὸς
|
τὴν |
Εὐρυσθέως
δύναμιν
ἐκεῖνόν
τε
τῆς |
| [140] |
καὶ
τὴν
Πέλοπος
ἀρχὴν
καὶ
|
τὴν |
Εὐρυσθέως
δύναμιν
οὐδεὶς
ἂν
οὔτε |
| [30] |
γεγονόσιν
καὶ
τὴν
βασιλείαν
καὶ
|
τὴν |
ἡγεμονίαν
εἰς
ἅπαντα
τὸν
χρόνον |
| [20] |
(Ὧν
οὐδὲν
ἔτι
δύναμαι
διὰ
|
τὴν |
ἡλικίαν,
ἀλλ'
ἀπόχρη
μοι
τοσοῦτον, |
| [80] |
ἔχων
διάνοιαν
καὶ
κατ'
ἐκείνην
|
τὴν |
ἡλικίαν
ὅτ'
ἔγραφον
περὶ
τὴν |
| [140] |
ᾖ
μαλακώτερον
ἢ
καταδεέστερον,
αἰτιῶ
|
τὴν |
ἡλικίαν
τὴν
ἐμὴν
ᾗ
δικαίως |
| [30] |
Λακεδαιμονίων
καὶ
τὴν
Θηβαίων
καὶ
|
τὴν |
ἡμετέραν.
Ἢν
γὰρ
ταύτας
συστῆσαι |
| [100] |
εἰς
τοὺς
Ἕλληνας
εἰσπεσὸν
καὶ
|
τὴν |
ἡμετέραν
καὶ
Λακεδαιμονίων
ἀρχὴν
κατέλυσεν. |
| [90] |
τοίνυν
τούτου
πατὴρ
τὴν
πόλιν
|
τὴν |
ἡμετέραν
καὶ
πάλιν
τὴν
Λακεδαιμονίων |
| [0] |
αὐτῆς
καὶ
προσέτι
τὴν
εὔνοιαν
|
τὴν |
ἡμετέραν
κτήσει·
τοσούτους
γὰρ
ὁμήρους |
| [30] |
χρόνον
δεδώκασιν·
τὴν
δὲ
πόλιν
|
τὴν |
ἡμετέραν
φασὶν,
οἷσπερ
περὶ
τῶν |
| [110] |
γὰρ
τοὺς
λόγους
ὡς
εἰς
|
τὴν |
ἤπειρον
διαβησόμενος
καὶ
βασιλεῖ
πολεμήσων. |
| [100] |
εἰ
δὲ
σὺ
διαβαίης
εἰς
|
τὴν |
ἤπειρον,
ἐκεῖνός
τ'
ἂν
ἄσμενος |
| [90] |
ἀτυχίας
τῆς
συμβάσης
αὐτῷ
περὶ
|
τὴν |
ἤπειρον
ὀνομαστὸν
γενόμενον,
(σὲ
δὲ |
| [100] |
τὸν
εὐπορώτατον
τῶν
νῦν
περὶ
|
τὴν |
ἤπειρον
προσήκει
δυσμενέστερον
εἶναι
τοῖς |
| [140] |
ποιητὴς
ἐπαινέσειεν,
ἀλλὰ
μετά
γε
|
τὴν |
Ἡρακλέους
ὑπερβολὴν
καὶ
τὴν
Θησέως |
| [140] |
καὶ
γὰρ
ἐκείνων
μᾶλλον
ἄγανται
|
τὴν |
ἧτταν
τὴν
ἐν
Θερμοπύλαις
ἢ |
| [30] |
Ἀργείων
καὶ
τὴν
Λακεδαιμονίων
καὶ
|
τὴν |
Θηβαίων
καὶ
τὴν
ἡμετέραν.
Ἢν |
| [140] |
γε
τὴν
Ἡρακλέους
ὑπερβολὴν
καὶ
|
τὴν |
Θησέως
ἀρετὴν
τοὺς
ἐπὶ
Τροίαν |
| [60] |
χρόνον
μέν
τινα
περὶ
τὴν
|
τῶν |
ἰδίων
ἐπιμέλειαν
διέτριβεν,
αἰσθόμενος
δ' |
| [110] |
ἐστιν
ἐκ
τῶν
παρόντων
κτήσασθαι
|
τὴν |
καλλίστην
ἤπερ
ἐξ
ὧν
παρέλαβες |
| [60] |
κατὰ
θάλατταν
δυνάμεως
ἐπιθυμῆσαι,
καὶ
|
τὴν |
κατὰ
γῆν
ἡγεμονίαν
ἀπώλεσαν,
ὥστ' |
| [90] |
δοκοῦντας
εἶναι
τῶν
πραγμάτων
διὰ
|
τὴν |
Κύρου
προπέτειαν
ἀτυχῆσαι·
περιχαρῆ
γὰρ |
| [30] |
τε
πόλιν
τὴν
Ἀργείων
καὶ
|
τὴν |
Λακεδαιμονίων
καὶ
τὴν
Θηβαίων
καὶ |
| [90] |
πόλιν
τὴν
ἡμετέραν
καὶ
πάλιν
|
τὴν |
Λακεδαιμονίων
κατεπολέμησεν,
οὗτος
δ'
οὐδενὸς |
| [0] |
μηδένα
τὸν
λόγον
αὐτῶν
μηδὲ
|
τὴν |
λέξιν
ἐπαινεῖν
ὡς
ἀκριβῶς
καὶ |
| [20] |
ποιήσειεν·
οὐδὲ
γὰρ
ταῖς
περὶ
|
τὴν |
λέξιν
εὐρυθμίαις
καὶ
ποικιλίαις
κεκοσμήκαμεν |
| [90] |
μωρὸς
ἂν
ἦν
εἰ
περὶ
|
τὴν |
λέξιν
πλείω
χρόνον
διέτριβον
ἢ |
| [40] |
εἰς
τοσαύτην
μεταβολὴν
ἦλθον,
ἐπειδὴ
|
τὴν |
μάχην
ἡττήθησαν
τὴν
ἐν
Λεύκτροις, |
| [70] |
ἐπιφέροι
τὴν
αἰτίαν
ταύτην,
εἰς
|
τὴν |
μεγίστην
αἰσχύνην
ἂν
αὐτὸν
καταστήσειεν. |
| [70] |
πρόγονος
αὐτοῦ
προείλετο
κινδυνεύειν,
καὶ
|
τὴν |
μὲν
εὔνοιαν,
ἣν
ἐκεῖνος
κατέλιπεν |
| [80] |
τοῖς
ἐξεργάζεσθαι
καὶ
διαπονεῖν
δυναμένοις.
|
(Τὴν |
μὲν
οὖν
ἀρχὴν
τοῦ
λόγου |
| [130] |
ἐπαίνους
καὶ
τὴν
φήμην
καὶ
|
τὴν |
μνήμην
τὴν
τῷ
χρόνῳ
συμπαρακολουθοῦσαν |
| [140] |
ἐστι
συστῆναι
τηλικαύτην
δύναμιν,
ἢν
|
τὴν |
νῦν
ὑπάρχουσαν
καταλύσῃς.
(Ὥστε
τῶν |
| [110] |
ἤπερ
ἐξ
ὧν
παρέλαβες
ἐπὶ
|
τὴν |
νῦν
ὑπάρχουσαν
προελθεῖν.
Σκέψαι
δ' |
| [60] |
μὲν
ὑπὸ
τῆς
μητρὸς
εἰς
|
τὴν |
ὁδὸν,
ἀναιρεθεὶς
δ'
ὑπὸ
Περσίδος |
| [130] |
ἔχοντας,
ὃν
ἡ
μήτηρ
εἰς
|
τὴν |
ὁδὸν
ἐξέβαλεν,
βασιλέας
μεγάλους
προσαγορευομένους, |
| [140] |
ἡμᾶς
ἐκ
τοσούτων
πολέμων
ἐπὶ
|
τὴν |
ὁμόνοιαν
προαγαγεῖν,
οὔτε
τοῖς
βαρβάροις |
| [60] |
οὖν
τήν
γ'
εὔνοιαν
κτήσει
|
τὴν |
παρὰ
τῶν
Ἑλλήνων,
ἣν
πόλυ |
| [80] |
συμβουλεύειν,
ἐπὶ
ταύτην
ἂν
ἐπιπεσεῖν
|
τὴν |
παράκλησιν,
λέγοντας
ὡς
ὅσοι
περ |
| [110] |
τῶν
ἐφ'
ἑκατέρας
τῆς
ἠπείρου
|
τὴν |
παραλίαν
κατοικούντων
ἅπαντας
ἀπέκτεινεν·
οὓς |
| [110] |
ἐνόντων
εἰπεῖν,
τήν
τε
δύναμιν
|
τὴν |
παροῦσάν
μοι
κατεμεμψάμην
καὶ
τὸν |
| [120] |
διαλέγεσθαι
περὶ
τούτων
ἢ
πρὸς
|
τὴν |
πατρίδα
τὴν
αὑτοῦ
τὴν
τρὶς |
| [140] |
ὅτι
τὸν
Ταντάλου
πλοῦτον
καὶ
|
τὴν |
Πέλοπος
ἀρχὴν
καὶ
τὴν
Εὐρυσθέως |
| [50] |
ἀπολωλέκασιν,
εἰσβάλλοντες
δ'
εἰς
τὴν
|
τῶν |
πολεμίων
ἐλάττω
κακὰ
ποιοῦσιν
ἐκείνους |
| [50] |
δὲ
ταραχὴν
κατέστησεν
οὐ
μόνον
|
τὴν |
πόλιν,
ἀλλὰ
καὶ
Λακεδαιμονίους
καὶ |
| [60] |
τῆς
πατρίδος
ἀνώρθωσεν,
ἀλλὰ
καὶ
|
τὴν |
πόλιν
εἰς
τὴν
αὐτὴν
δόξαν |
| [20] |
ἐλπίζουσιν
οὐ
μόνον
σὲ
καὶ
|
τὴν |
πόλιν
ἕξειν
μοι
χάριν
ὑπὲρ |
| [140] |
ἐπὶ
πάντων
ὁμοίως,
ἐπεὶ
καὶ
|
τὴν |
πόλιν
ἡμῶν
οὐδεὶς
ἂν
ἐπαινέσειεν, |
| [60] |
κακῶν
αἴτιος
γενόμενος
κατῆλθεν
εἰς
|
τὴν |
πόλιν,
μεγάλης
μὲν
δόξης
τυχὼν, |
| [50] |
πολεμοῦσιν
μὲν
γὰρ,
ἐξ
οὗπερ
|
τὴν |
πόλιν
οἰκοῦσιν,
πρὸς
τοὺς
ὁμόρους, |
| [120] |
πολιτείᾳ
καὶ
νόμοις
ἐνδεδεμένοις
ἐκείνην
|
τὴν |
πόλιν
στέργειν
ἐν
ᾗ
τυγχάνουσι |
| [90] |
Ὁ
μὲν
τοίνυν
τούτου
πατὴρ
|
τὴν |
πόλιν
τὴν
ἡμετέραν
καὶ
πάλιν |
| [0] |
ὄντος
δ'
οὖν
ἐμοῦ
περὶ
|
τὴν |
πραγματείαν
ταύτην
ἔφθητε
ποιησάμενοι
τὴν |
| [60] |
πολλῶν
σε
πεισθῆναι
ῥᾳδίαν
εἶναι
|
τὴν |
πρᾶξιν
ἐφ'
ἥν
σε
τυγχάνω |
| [20] |
καὶ
τῆς
σπουδῆς
τῆς
περὶ
|
τὴν |
πρᾶξιν,
καὶ
μηδὲν
ᾖ
τὸ |
| [60] |
ἐν
οἷς
κατορθώσας
μὲν
ἐνάμιλλον
|
τὴν |
σαυτοῦ
δόξαν
καταστήσεις
τοῖς
πρωτεύσασιν, |
| [0] |
ὅσους
περ
ἂν
ἐποίκους
εἰς
|
τὴν |
σὴν
δυναστείαν
ἀποστείλωμεν,
τὸ
δὲ |
| [60] |
πόλεων
οἱ
μάλιστ'
εὐδοκιμοῦντες
εἰς
|
τὴν |
σὴν
δυναστείαν,
μετὰ
δὲ
τούτων |
| [150] |
τοὺς
μειζόνων
ἔργων
ἢ
τηλικούτων
|
τὴν |
σὴν
φύσιν
ἀξιοῦντας,
καὶ
τοὺς |
| [40] |
Πελοποννησίων
ἁπάντων
ἐπιχειρησάντων
ἀνάστατον
ποιῆσαι
|
τὴν |
Σπάρτην,
ἡμεῖς
καὶ
πρὸς
ἐκείνους |
| [40] |
δὲ
στεργούσας
μόνον
καὶ
πᾶσαν
|
τὴν |
σπουδὴν
περὶ
τούτου
ποιουμένας,
μὴ |
| [130] |
τούτων
ἕνεκά
σοι
συνεβούλευον
καὶ
|
τὴν |
στρατείαν
ποιεῖσθαι
ταύτην
καὶ
πολεμεῖν |
| [90] |
πῶς
οὐ
χρὴ
θαρρεῖν
ποιούμενον
|
τὴν |
στρατείαν
ταύτην;
(Καὶ
μηδεὶς
ὑπολάβῃ |
| [130] |
καὶ
δόξαντας
ἡμιθέους
εἶναι
διὰ
|
τὴν |
στρατείαν
τὴν
ἐπ'
ἐκείνους,
μάλιστα |
| [120] |
ὅτι
σὲ
προειλόμην
παρακαλεῖν
ἐπὶ
|
τὴν |
στρατείαν
τὴν
ἐπὶ
τοὺς
βαρβάρους |
| [90] |
μὴ
διὰ
Κῦρον.
Σοὶ
δὲ
|
τήν |
τ'
ἀτυχίαν
τὴν
τότε
γεγενημένην |
| [80] |
εἶναι
τοὺς
Ἕλληνας,
διὰ
δὲ
|
τὴν |
ταραχὴν
τὴν
ἐνθάδε
γιγνομένην
μὴ |
| [110] |
τὸ
πλῆθος
τῶν
ἐνόντων
εἰπεῖν,
|
τήν |
τε
δύναμιν
τὴν
παροῦσάν
μοι |
| [30] |
μηδενὸς
ἀμελῆσαι,
πειραθῆναι
δὲ
διαλλάξαι
|
τήν |
τε
πόλιν
τὴν
Ἀργείων
καὶ |
| [0] |
πεισθείης
πλείονος
ἀξίαν
ἔσεσθαί
σοι
|
τὴν |
τῆς
πόλεως
φιλίαν
ἢ
τὰς |
| [100] |
ταραχὰς
καὶ
σφαγὰς
ἐμποιοῦντες
ἐκτῶντο
|
τὴν |
τιμὴν
ταύτην,
ὁ
δὲ
τὸν |
| [70] |
ταραχὰς
καθιστάναι,
καὶ
τὴν
εἰρήνην
|
τὴν |
τοῖς
ἄλλοις
κοινὴν
πόλεμον
τοῖς |
| [90] |
Σοὶ
δὲ
τήν
τ'
ἀτυχίαν
|
τὴν |
τότε
γεγενημένην
οὐ
χαλεπὸν
φυλάξασθαι, |
| [120] |
πρὸς
τὴν
πατρίδα
τὴν
αὑτοῦ
|
τὴν |
τρὶς
τοὺς
Ἕλληνας
ἐλευθερώσασαν,
δὶς |
| [80] |
ἅπερ
ἐπέστειλα
καὶ
πρὸς
Διονύσιον
|
τὴν |
τυραννίδα
κτησάμενον,
εἰ
μήτε
στρατηγὸς |
| [130] |
τὴν
φήμην
καὶ
τὴν
μνήμην
|
τὴν |
τῷ
χρόνῳ
συμπαρακολουθοῦσαν
ἀθανασίας
μεταλαμβάνομεν, |
| [130] |
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς
προγόνους
καὶ
|
τὴν |
τῶν
βαρβάρων
ἀνανδρίαν
καὶ
τοὺς |
| [120] |
τοὺς
βαρβάρους
καὶ
τὴν
ἐπιμέλειαν
|
τὴν |
τῶν
Ἑλλήνων,
παραλιπὼν
τὴν
ἐμαυτοῦ |
| [60] |
Κύπρον
χρόνον
μέν
τινα
περὶ
|
τὴν |
τῶν
ἰδίων
ἐπιμέλειαν
διέτριβεν,
αἰσθόμενος |
| [50] |
αὑτῶν
ἀπολωλέκασιν,
εἰσβάλλοντες
δ'
εἰς
|
τὴν |
τῶν
πολεμίων
ἐλάττω
κακὰ
ποιοῦσιν |
| [130] |
νομίζουσιν·
ὧν
ἄξιον
θαυμάζειν,
εἰ
|
τὴν |
ὑπ'
ἀνθρώπου
βαρβάρου
καὶ
κακῶς |
| [130] |
ποιῆσαι,
τοὺς
δὲ
βαρβάρους
ἀφελέσθαι
|
τὴν |
ὑπάρχουσαν
εὐδαιμονίαν.
(Διόπερ
καὶ
νῦν |
| [130] |
εὐλογίαν
καὶ
τοὺς
ἐπαίνους
καὶ
|
τὴν |
φήμην
καὶ
τὴν
μνήμην
τὴν |
| [110] |
τὸ
τῆς
ψυχῆς
ἦθος
καὶ
|
τὴν |
φιλανθρωπίαν
καὶ
τὴν
εὔνοιαν
ἣν |
| [40] |
Ξέρξην
τοῖς
Ἕλλησι
γενομένης;
Οὗ
|
τὴν |
φιλίαν
ἅπαντες
ἴσασιν
ἡμᾶς
τε |
| [80] |
ὁ
τοὺς
ἄλλους
τοὺς
περὶ
|
τὴν |
φιλοσοφίαν
διατρίβοντας
εὐπορωτέρους
ποιήσας,
ἐμοὶ |
| [140] |
ἐν
μιᾷ
πόλει
ταύτην
ἔχοντας
|
τὴν |
φύσιν
εὐδοκιμοῦντας,
ποίους
τινὰς
χρὴ |
| [40] |
πλὴν
τῶν
ὁμοίαν
σοὶ
καὶ
|
τὴν |
φύσιν
καὶ
τὴν
δύναμιν
ἐχόντων. |
| [140] |
ἤν
τις
τῶν
ἄλλων
διενέγκῃ
|
τὴν |
φύσιν,
οὐδὲν
ἕξει
ποιῆσαι
τοιοῦτον. |
| [10] |
ἀνθοῦσαν
τὴν
ἀκμὴν
ἔχοντος
καὶ
|
τὴν |
φύσιν
πολὺ
τῶν
ἄλλων
διαφέροντος, |
| [0] |
μὲν
γνοίης
ὅτι
λόγῳ
παραδοὺς
|
τὴν |
χώραν
ἡμῖν
ταύτην
αὐτὸς
ἔργῳ |
| [60] |
τὴν
Ἀσίαν
διαβεβηκότα
καὶ
πορθοῦντα
|
τὴν |
χώραν
οὕτω
μεγ'
ἐφρόνησεν,
(ὥστ' |
| [0] |
γὰρ
σοὶ
μὲν
ἡμᾶς
ἔχειν
|
τὴν |
χώραν
ταύτην,
τῇ
δὲ
πόλει |
| [100] |
βαρβαρικῆς
δυναστείας.
(Τὰ
τοίνυν
περὶ
|
τὴν |
χώραν
ὡς
διάκειται
τίς
οὐκ |
| [10] |
(δεῖ
δὲ
τοὺς
βουλομένους
μὴ
|
μάτην |
φλυαρεῖν,
ἀλλὰ
προὔργου
τι
ποιεῖν |
| [70] |
διατελοίης,
τηλικούτων
εἰδὼς
σαυτὸν
πραγμάτων
|
ἐπιστάτην |
γεγενημένον;
Τίς
δ'
οὐκ
ἂν |
| [10] |
δ'
ὧν
εἰσηγοῦνται
ποιήσασθαί
τινα
|
προστάτην |
τῶν
καὶ
λέγειν
καὶ
πράττειν |
| [130] |
ὃν
ὁ
γεννήσας
διὰ
τὴν
|
ἀρετὴν |
εἰς
θεοὺς
ἀνήγαγε,
ταπεινοτέροις
ὀνόμασιν |
| [140] |
Ἡρακλέους
ὑπερβολὴν
καὶ
τὴν
Θησέως
|
ἀρετὴν |
τοὺς
ἐπὶ
Τροίαν
στρατευσαμένους
καὶ |
| [40] |
ἁπάντων
ἐπιχειρησάντων
ἀνάστατον
ποιῆσαι
τὴν
|
Σπάρτην, |
ἡμεῖς
καὶ
πρὸς
ἐκείνους
μόνοι |
| [140] |
ὅμως
ἰσόθεον
καὶ
παρὰ
πᾶσιν
|
ὀνομαστὴν |
τὴν
αὑτῶν
δόξαν
κατέλιπον·
ἅπαντες |
| [110] |
στάσεων
καὶ
πολλῶν
ἄλλων
κακῶν
|
μεστὴν |
οὖσαν,
παύσας
ταῦτα
καὶ
διαλλάξας |
| [110] |
ἀναγιγνωσκομένου.
Τῶν
μὲν
οὖν
ἄλλων
|
ἀπέστην |
διὰ
τὰς
αἰτίας
ταύτας,
μίαν |
| [120] |
εἴασα,
τῆς
δὲ
πραγματείας
οὐκ
|
ἀπέστην. |
~Διὸ
δικαίως
ἄν
με
πάντες |
| [110] |
ὃν
εἰ
μὲν
νεώτερος
ὢν
|
ἐπέστην, |
ῥᾳδίως
ἂν
ἐπέδειξα
τὸν
πρόγονον |
| [70] |
τὴν
αἰτίαν
ταύτην,
εἰς
τὴν
|
μεγίστην |
αἰσχύνην
ἂν
αὐτὸν
καταστήσειεν.
(Τίς |
| [110] |
ἐπὶ
Τροίαν,
ἥπερ
εἶχεν
τότε
|
μεγίστην |
δύναμιν
τῶν
περὶ
τὴν
Ἀσίαν, |
| [140] |
φιλοῦσιν
οὐ
τοὺς
σφίσιν
αὐτοῖς
|
μεγίστην |
δυναστείαν
κτησαμένους,
ἀλλὰ
τοὺς
τοῖς |
| [50] |
νικήσαντες
καὶ
δόξαν
ἐξ
αὐτῆς
|
μεγίστην |
λαβόντες,
διὰ
τὸ
μὴ
καλῶς |
| [130] |
λόγους,
ἀλλ'
οἰόμενος
ἐκ
τούτων
|
μεγίστην |
σοι
καὶ
καλλίστην
γενήσεσθαι
δόξαν. |
| [120] |
εἰ
δὲ
μὴ,
χώραν
ὅτι
|
πλείστην |
ἀφορίσασθαι
καὶ
διαλαβεῖν
τὴν
Ἀσίαν, |
| [100] |
δύναμιν
ὅσην
οἷός
τ'
ἦν
|
πλείστην, |
καὶ
στρατεύσας
ἐπ'
αὐτοὺς,
ἀπῆλθεν |
| [30] |
φανερὸν,
ὅτι
πάντες
ἄνθρωποι
τούτων
|
πλείστην |
μνείαν
ἔχουσιν
ὑφ'
ὧν
ἂν |
| [50] |
περὶ
Θηβαίους
οὐδὲ
σὲ
λέληθεν.
|
Καλλίστην |
γὰρ
μάχην
νικήσαντες
καὶ
δόξαν |
| [130] |
ἐκ
τούτων
μεγίστην
σοι
καὶ
|
καλλίστην |
γενήσεσθαι
δόξαν.
Ἐνθυμοῦ
δ'
ὅτι |
| [110] |
ἐκ
τῶν
παρόντων
κτήσασθαι
τὴν
|
καλλίστην |
ἤπερ
ἐξ
ὧν
παρέλαβες
ἐπὶ |
| [40] |
μὴ
καὶ
νῦν
νομίζοι
τὴν
|
αὐτὴν |
γνώμην
ἕξειν
αὐτὰς,
ἄλλως
τε |
| [50] |
τὸ
τῆς
πόλεως,
οὐ
τὴν
|
αὐτὴν |
γνώμην
ἔσχεν
ἐκείνοις,
ἀλλ'
οἰηθεὶς |
| [140] |
Ἑλλήνων
σωτηρίας,
ἅπαντες
ἐγκωμιάζουσιν.
(Τὴν
|
αὐτὴν |
δὲ
γνώμην
καὶ
περὶ
Λακεδαιμονίων |
| [60] |
καὶ
τὴν
πόλιν
εἰς
τὴν
|
αὐτὴν |
δόξαν
προήγαγεν
ἐξ
ἧσπερ
ἐξέπεσεν. |
| [130] |
κατηγορῶν
δὲ
τῶν
μὴ
τὴν
|
αὐτὴν |
ἐμοὶ
γνώμην
ἐχόντων,
προτρέπειν
δ' |
| [110] |
δυνάμεως
ἐν
ἔτεσι
δέκα
μόλις
|
αὐτὴν |
ἐξεπολιόρκησαν,
ὁ
δ'
ἐν
ἡμέραις |
| [0] |
ἂν
λάβωμεν
Ἀμφίπολιν,
ἀναγκασθησόμεθα
τὴν
|
αὐτὴν |
εὔνοιαν
ἔχειν
τοῖς
σοῖς
πράγμασι |
| [80] |
ποιήσομαι
τοὺς
λόγους,
οὐ
τὴν
|
αὐτὴν |
ἔχων
διάνοιαν
καὶ
κατ'
ἐκείνην |
| [0] |
γὰρ
οὖν
πεπρᾶχθαι
κρεῖττον
ἦν
|
αὐτὴν |
ἢ
συνέχεσθαι
τοῖς
κακοῖς
τοῖς |
| [0] |
ἐμαυτὸν
εὕρισκον
οὐδαμῶς
ἂν
ἄλλως
|
αὐτὴν |
ἡσυχίαν
ἄγουσαν,
πλὴν
εἰ
δόξειεν |
| [50] |
βίᾳ
κατελθεῖν
προείλετο
πολεμεῖν
πρὸς
|
αὐτήν. |
(Καθ'
ἕκαστον
μὲν
οὖν
τῶν |
| [0] |
μηδ'
ἐξ
ἑνὸς
τρόπου
λαβεῖν
|
αὐτήν. |
(Καὶ
περὶ
τούτων
οὕτως
ἐδόκουν |
| [110] |
καὶ
μετ'
ὀλίγων
στρατεύσας
ῥᾳδίως
|
αὐτὴν |
κατὰ
κράτος
εἷλεν.
Καὶ
μετὰ |
| [50] |
τὴν
εἰρήνην
ἐπεποίητο.
Νῦν
δ'
|
αὐτὴν |
οἶμαι
καὶ
συναγωνιεῖσθαι
τοῖς
ὑπὸ |
| [110] |
τῇ
στρατηγίᾳ
τῶν
πρὸς
τὴν
|
αὐτὴν |
ταύτην
ὕστερον
πολεμησάντων,
(ὅσον
οἱ |
| [10] |
ὅτι
χαλεπόν
ἐστιν
περὶ
τὴν
|
αὐτὴν |
ὑπόθεσιν
δύο
λόγους
ἀνεκτῶς
εἰπεῖν, |
| [80] |
ἡλικίαν
ὅτ'
ἔγραφον
περὶ
τὴν
|
αὐτὴν |
ὑπόθεσιν
ταύτην.
(Τότε
μὲν
γὰρ |
| [120] |
πλείστης
σπουδῆς,
αἰσθανόμενος
δ'
ἔλαττον
|
αὐτὴν |
φροντίζουσαν
τῶν
ὑπ'
ἐμοῦ
λεγομένων |
| [110] |
ὅπως
ἔτι
μᾶλλον
ἢ
νῦν
|
τοιαύτην |
ἅπαντες
περὶ
σοῦ
τὴν
γνώμην |
| [150] |
τῶν
συμβαινόντων
αὐτοῖς,
ἀλλ'
ἑκάστοις
|
τοιαύτην |
ἔννοιαν
ἐμποιοῦσιν
ὥστε
δι'
ἀλλήλων |
| [60] |
περὶ
ἧς
οὐδεὶς
ἄλλος
φανήσεται
|
τοιαύτην |
πρόνοιαν
πεποιημένος,
~αἰσθάνῃ
δὲ
τὴν |
| [70] |
(Ὧν
ἐνθυμούμενον
χρὴ
μὴ
περιορᾶν
|
τοιαύτην |
φήμην
σαυτῷ
περιφυομένην,
ἣν
οἱ |
| [60] |
ὅσαι
περ
ἦσαν
Ἑλληνίδες,
κατεστρέψατο,
|
τηλικαύτην |
δὲ
δύναμιν
περιεβάλετο
καὶ
πεζὴν |
| [140] |
τοῖς
βαρβάροις
εἰκός
ἐστι
συστῆναι
|
τηλικαύτην |
δύναμιν,
ἢν
τὴν
νῦν
ὑπάρχουσαν |
| [50] |
παρὸν
ἴσως
ἂν
ἐνοχλήσειεν·
εἰς
|
τοσαύτην |
δὲ
ταραχὴν
κατέστησεν
οὐ
μόνον |
| [130] |
ἐν
ᾧ
σὺ
μὲν
τυγχάνεις
|
τοσαύτην |
δύναμιν
κεκτημένος
ὅσην
οὐδεὶς
τῶν |
| [60] |
δ'
ὑπὸ
Περσίδος
γυναικός,
εἰς
|
τοσαύτην |
ἦλθεν
μεταβολὴν
ὥσθ'
ἁπάσης
τῆς |
| [40] |
γῆν
καὶ
κατὰ
θάλατταν,
εἰς
|
τοσαύτην |
μεταβολὴν
ἦλθον,
ἐπειδὴ
τὴν
μάχην |
| [120] |
τοὺς
βαρβάρους
καὶ
χώραν
ἀποτεμόμενον
|
τοσαύτην |
ὅσην
ὀλίγῳ
πρότερον
εἰρήκαμεν,
ἀπαλλάξαι |
| [30] |
ἐστίν
σοι
πατρὶς,
ἧς
δίκαιον
|
τοσαύτην |
σε
ποιεῖσθαι
πρόνοιαν
ὅσην
περ |
| [80] |
εἰς
τὴν
Ἀσίαν
συμβουλεύειν,
ἐπὶ
|
ταύτην |
ἂν
ἐπιπεσεῖν
τὴν
παράκλησιν,
λέγοντας |
| [70] |
τοῖς
Ἕλλησιν
ἀλλὰ
τὴν
αἰτίαν
|
ταύτην |
ἀξίαν
ἐπιθυμίας
εἶναι
νομίζοντας·
(οἳ |
| [70] |
ὑπὲρ
τῆς
Ἑλλάδος
ἀλλ'
ἐπὶ
|
ταύτην |
αὐξάνεται,
καὶ
σὺ
πολὺν
χρόνον |
| [0] |
λόγῳ
παραδοὺς
τὴν
χώραν
ἡμῖν
|
ταύτην |
αὐτὸς
ἔργῳ
κρατήσεις
αὐτῆς
καὶ |
| [70] |
Ἑλλάδος
εὐεργέτης,
ἐπιφέροι
τὴν
αἰτίαν
|
ταύτην, |
εἰς
τὴν
μεγίστην
αἰσχύνην
ἂν |
| [0] |
οὖν
ἐμοῦ
περὶ
τὴν
πραγματείαν
|
ταύτην |
ἔφθητε
ποιησάμενοι
τὴν
εἰρήνην
πρὶν |
| [140] |
τούτων
αὐτοὺς
ὄψει
τὴν
γνώμην
|
ταύτην |
ἔχοντας,
ἀλλ'
ἐπὶ
πάντων
ὁμοίως, |
| [140] |
ὁρᾷς
τοὺς
ἐν
μιᾷ
πόλει
|
ταύτην |
ἔχοντας
τὴν
φύσιν
εὐδοκιμοῦντας,
ποίους |
| [80] |
λόγου
τοῦ
σύμπαντος
οἶμαι
πεποιῆσθαι
|
ταύτην, |
ἥνπερ
προσήκει
τοὺς
ἐπὶ
τὴν |
| [90] |
χρὴ
θαρρεῖν
ποιούμενον
τὴν
στρατείαν
|
ταύτην; |
(Καὶ
μηδεὶς
ὑπολάβῃ
με
βούλεσθαι |
| [130] |
συνεβούλευον
καὶ
τὴν
στρατείαν
ποιεῖσθαι
|
ταύτην |
καὶ
πολεμεῖν
καὶ
κινδυνεύειν.
(Οὕτω |
| [60] |
τὰ
φέροντα
πρὸς
τὴν
δύναμιν
|
ταύτην, |
κατέσχε
μὲν
Συρακούσας,
ἁπάσας
δὲ |
| [100] |
σφαγὰς
ἐμποιοῦντες
ἐκτῶντο
τὴν
τιμὴν
|
ταύτην, |
ὁ
δὲ
τὸν
μὲν
τόπον |
| [60] |
ἐμοὶ
συμβούλῳ
χρῷο,
μᾶλλον
ἢ
|
ταύτην. |
(Οὐ
γὰρ
μόνον
ὑπὸ
τῶν |
| [140] |
τῆς
Ἑλλάδος
κηδόμενον
καὶ
βουλόμενον
|
ταύτην |
τε
τῶν
κακῶν
ἀπαλλάξαι
τῶν |
| [0] |
μὲν
ἡμᾶς
ἔχειν
τὴν
χώραν
|
ταύτην, |
τῇ
δὲ
πόλει
μηδ'
ἐξ |
| [100] |
σχετλιώτατος,
εἰ
μὴ
βούλοιτο
καταλελύσθαι
|
ταύτην |
τὴν
ἀρχὴν,
τὴν
αἰκισαμένην
μὲν |
| [80] |
ἔγραφον
περὶ
τὴν
αὐτὴν
ὑπόθεσιν
|
ταύτην. |
(Τότε
μὲν
γὰρ
παρεκελευόμην
τοῖς |
| [130] |
καταστραφεῖσαν
καὶ
συναχθεῖσαν
ἐπὶ
δουλείᾳ,
|
ταύτην |
ὑπ'
ἀνδρὸς
Ἕλληνος
καὶ
περὶ |
| [110] |
στρατηγίᾳ
τῶν
πρὸς
τὴν
αὐτὴν
|
ταύτην |
ὕστερον
πολεμησάντων,
(ὅσον
οἱ
μὲν |
| [120] |
νῦν
δ'
ἐκείνην
μὲν
φανήσομαι
|
πρώτην |
ἐπὶ
ταῦτα
προτρέπων
ὡς
ἠδυνάμην |
| [80] |
Ἀσίαν
ταῖς
μὲν
πόλεσιν,
ἃς
|
ἔφην |
χρῆναί
σε
διαλλάττειν,
τότε
συμβουλεύσομεν |
| [40] |
τοσαύτην
μεταβολὴν
ἦλθον,
ἐπειδὴ
τὴν
|
μάχην |
ἡττήθησαν
τὴν
ἐν
Λεύκτροις,
ὥστ' |
| [50] |
οὐδὲ
σὲ
λέληθεν.
Καλλίστην
γὰρ
|
μάχην |
νικήσαντες
καὶ
δόξαν
ἐξ
αὐτῆς |
| [50] |
ἂν
ἐνοχλήσειεν·
εἰς
τοσαύτην
δὲ
|
ταραχὴν |
κατέστησεν
οὐ
μόνον
τὴν
πόλιν, |
| [80] |
τοὺς
Ἕλληνας,
διὰ
δὲ
τὴν
|
ταραχὴν |
τὴν
ἐνθάδε
γιγνομένην
μὴ
σχολὴν |
| [60] |
εἴ
τις
φαίη
τότε
τὴν
|
ἀρχὴν |
αὐτοῖς
γίγνεσθαι
τῶν
παρόντων
κακῶν |
| [130] |
τοὺς
μὲν
ἀπὸ
Κύρου
τὴν
|
ἀρχὴν |
ἔχοντας,
ὃν
ἡ
μήτηρ
εἰς |
| [140] |
Ταντάλου
πλοῦτον
καὶ
τὴν
Πέλοπος
|
ἀρχὴν |
καὶ
τὴν
Εὐρυσθέως
δύναμιν
οὐδεὶς |
| [40] |
τῶν
συγκατασκευασάντων
ἑκατέροις
ἡμῶν
τὴν
|
ἀρχήν. |
(Καὶ
τί
δεῖ
λέγειν
τὰ |
| [100] |
καὶ
τὴν
ἡμετέραν
καὶ
Λακεδαιμονίων
|
ἀρχὴν |
κατέλυσεν.
(Ἔτι
δ'
ἂν
πλείω |
| [100] |
εἶχεν·
ὅ
τε
κτησάμενος
τὴν
|
ἀρχὴν, |
μεῖζον
φρονήσας
τῶν
αὑτοῦ
πολιτῶν |
| [0] |
δίοτι
τοῦ
λόγου
ποιήσομαι
τὴν
|
ἀρχὴν |
οὐ
τοῦ
πρὸς
σὲ
ῥηθησομένου |
| [100] |
μὴ
βούλοιτο
καταλελύσθαι
ταύτην
τὴν
|
ἀρχὴν, |
τὴν
αἰκισαμένην
μὲν
τὸν
ἀδελφὸν, |
| [60] |
τῶν
παρόντων
κακῶν
ὅτε
τὴν
|
ἀρχὴν |
τῆς
θαλάττης
ἐλάμβανον,
οὐκ
ἂν |
| [80] |
διαπονεῖν
δυναμένοις.
(Τὴν
μὲν
οὖν
|
ἀρχὴν |
τοῦ
λόγου
τοῦ
σύμπαντος
οἶμαι |
| [100] |
πώποτε
μεταχειρισάμενος
τῶν
στρατιωτικῶν
νῦν
|
τολμῴην |
σοὶ
παραινεῖν
τῷ
πλεῖστα
καὶ |
| [20] |
δ'
ἕνεκά
σοι
ταῦτα
διῆλθον,
|
ἵν' |
ἄν
τί
σοι
φανῇ
τῶν |
| [90] |
καὶ
πρὸς
ὃν
Κλέαρχος
ἐπολέμησεν,
|
ἵν' |
ἑκατέρου
τὴν
γνώμην
καὶ
τὴν |
| [20] |
ἕνεκά
σοι
ταῦτα
διῆλθον,
ἵν'
|
ἄν |
τί
σοι
φανῇ
τῶν
ἐν |
| [150] |
οὖν
ἐστὶν
τὰ
προειρημένα
συναγαγεῖν,
|
ἵν' |
ὡς
ἐν
ἐλαχίστοις
κατίδῃς
τὸ |
| [0] |
πόλει
μηδ'
ἐξ
ἑνὸς
τρόπου
|
λαβεῖν |
αὐτήν.
(Καὶ
περὶ
τούτων
οὕτως |
| [60] |
Ἑλλήνων,
ἣν
πόλυ
κάλλιόν
ἐστιν
|
λαβεῖν |
ἢ
πολλὰς
πόλεις
τῶν
Ἑλληνίδων |
| [130] |
προαιρεῖται
κινδυνεύειν
ὥστ'
ἢ
ταῦτα
|
λαβεῖν |
ἢ
στερηθῆναι
τῆς
ψυχῆς.
(Ἀλλὰ |
| [50] |
ἀποβέβηκεν,
ἀλλ'
ἀντὶ
μὲν
τοῦ
|
λαβεῖν |
τὰς
Φωκέων
πόλεις
τὰς
αὑτῶν |
| [120] |
χώραν
ὅτι
πλείστην
ἀφορίσασθαι
καὶ
|
διαλαβεῖν |
τὴν
Ἀσίαν,
ὡς
λέγουσίν
τινες, |
| [80] |
τὴν
ἐνθάδε
γιγνομένην
μὴ
σχολὴν
|
ἄγειν |
μηδὲ
δύνασθαι
πολεμεῖν
τοῖς
βαρβάροις. |
| [60] |
καὶ
διατριβῆς
εὔξαιο
τὸν
βίον
|
διαγαγεῖν, |
οὐδεμίαν
ἕλοι'
ἂν,
εἴπερ
ἐμοὶ |
| [150] |
(Λοιπὸν
οὖν
ἐστὶν
τὰ
προειρημένα
|
συναγαγεῖν, |
ἵν'
ὡς
ἐν
ἐλαχίστοις
κατίδῃς |
| [150] |
σαυτὸν
εἰς
ὃ
βούλεταί
σε
|
προαγαγεῖν. |
(Νομίζω
δὲ
χρῆναί
σε
πάντας |
| [140] |
τοσούτων
πολέμων
ἐπὶ
τὴν
ὁμόνοιαν
|
προαγαγεῖν, |
οὔτε
τοῖς
βαρβάροις
εἰκός
ἐστι |
| [80] |
εἰς
τὰς
πόλεις
τὰς
αὑτῶν
|
καταγαγεῖν |
καὶ
κυρίους
ποιῆσαι
τῶν
πραγμάτων. |
| [100] |
κατέλυσεν.
(Ἔτι
δ'
ἂν
πλείω
|
λέγειν |
ἐπεχείρουν,
ὃν
τρόπον
πολεμῶν
τάχιστ' |
| [50] |
τῶν
τότε
γενομένων
εἴ
τις
|
λέγειν |
ἐπιχειρήσειεν,
οὔτ'
ἂν
διελθεῖν
ἀκριβῶς |
| [10] |
συντρέχοντας
ἐν
αὐταῖς
πρὸς
οὐδένα
|
λέγειν |
ἐστὶν,
ἀλλ'
ὁμοίως
οἱ
τοιοῦτοι |
| [10] |
ποιήσασθαί
τινα
προστάτην
τῶν
καὶ
|
λέγειν |
καὶ
πράττειν
δυναμένων
καὶ
δόξαν |
| [10] |
ὧν
ἄν
σοι
δοκῇ
καὶ
|
λέγειν |
ὅ
τι
ἂν
ἡγῇ
συμφέρειν, |
| [150] |
προγεγενημένων.
Πολλὰ
δὲ
βουλόμενος
τοιαῦτα
|
λέγειν |
οὐ
δύναμαι·
τὴν
δ'
αἰτίαν |
| [100] |
τούτων
οὐδὲν
οἶμαι
δεῖν
πλείω
|
λέγειν. |
Περὶ
δὲ
τῶν
ἄλλων
ἡγοῦμαι |
| [0] |
πολλῶν
κακῶν
αἴτιον
γιγνόμενον,
ἐπεχείρησα
|
λέγειν |
περί
τε
τῆς
πόλεως
ταύτης |
| [60] |
Καὶ
τί
δεῖ
τὰ
πλείω
|
λέγειν; |
Συστάντος
γὰρ
αὐτῷ
ναυτικοῦ
περὶ |
| [40] |
τὴν
ἀρχήν.
(Καὶ
τί
δεῖ
|
λέγειν |
τὰ
παλαιὰ
καὶ
τὰ
πρὸς |
| [80] |
παρέσχηκεν·
οὔτε
γὰρ
ταὐτὰ
βούλομαι
|
λέγειν |
τοῖς
ἐν
ἐκείνῳ
γεγραμμένοις
οὔτ' |
| [10] |
πανηγύρεσιν
ἐνοχλεῖν
καὶ
πρὸς
ἅπαντας
|
λέγειν |
τοὺς
συντρέχοντας
ἐν
αὐταῖς
πρὸς |
| [100] |
καὶ
δόξας
οὔτε
βασιλεύειν
οὔτε
|
στρατηγεῖν |
ἄξιος
εἶναι.
(Τὰ
τοίνυν
περὶ |
| [140] |
ἀμφότερα
δύνανται
καὶ
πολιτεύεσθαι
καὶ
|
στρατηγεῖν. |
Ὅταν
οὖν
ὁρᾷς
τοὺς
ἐν |
| [90] |
ἦν
ξενικὸν
οὐδὲν,
ὥστ'
ἀναγκαζόμενοι
|
ξενολογεῖν |
ἐκ
τῶν
πόλεων
πλέον
ἀνήλισκον |
| [120] |
νόμοις
ἐνδεδεμένοις
ἐκείνην
τὴν
πόλιν
|
στέργειν |
ἐν
ᾗ
τυγχάνουσι
κατοικοῦντες,
σὲ |
| [0] |
ὡς
χρὴ
τὰς
μὲν
τοιαύτας
|
φεύγειν |
ἀποικίας,
αἵτινες
τετράκις
ἢ
πεντάκις |
| [90] |
ἐπειρώμην
ἂν
ἅπαντα
τὰ
τοιαῦτα
|
διαφεύγειν, |
(σοὶ
δὲ
συμβουλεύων
μωρὸς
ἂν |
| [100] |
γένους
ἄρχειν
ἀξιώσας,
μόνος
καὶ
|
διαφυγεῖν |
ἠδυνήθη
τοὺς
κινδύνους
τοὺς
περὶ |
| [110] |
σοὶ
προσήκει.
Τὸ
γὰρ
μὴ
|
δεῖν |
ἀλλοτρίοις
χρῆσθαι
παραδείγμασιν
ἀλλ'
οἰκεῖον |
| [50] |
τὸν
πόλεμον
ἀτυχοῦσιν,
ὥστ'
ὀλίγου
|
δεῖν |
καθ'
ἕκαστον
τὸν
ἐνιαυτὸν
τεμνομένην |
| [100] |
περὶ
μὲν
τούτων
οὐδὲν
οἶμαι
|
δεῖν |
πλείω
λέγειν.
Περὶ
δὲ
τῶν |
| [50] |
τοὺς
οὕτω
διακειμένους
ἀσμένους
ἂν
|
ἰδεῖν |
ἐπιστατοῦντα
τῆς
εἰρήνης
ἀξιόχρεων
ἄνδρα |
| [50] |
πραττομένοις,
ἄλλως
τε
κἂν
δυνηθῇ
|
συνιδεῖν |
ὅτι
ταῦτα
διοικεῖς
πρὸ
τῆς |
| [150] |
λέγοντας,
κάλλιστα
μέντοι
νομίζειν
ἐκείνους
|
ἐγκωμιάζειν |
τοὺς
μειζόνων
ἔργων
ἢ
τηλικούτων |
| [10] |
τοὺς
βασκαίνοντας
ἡμᾶς
μιμεῖσθαι
καὶ
|
θαυμάζειν |
αὐτὸν
μᾶλλον
τῶν
καθ'
ὑπερβολὴν |
| [130] |
ἄμαχον
εἶναι
νομίζουσιν·
ὧν
ἄξιον
|
θαυμάζειν, |
εἰ
τὴν
ὑπ'
ἀνθρώπου
βαρβάρου |
| [0] |
ἀλλὰ
τὴν
ἀληθείαν
τῶν
πραγμάτων
|
θαυμάζειν |
καὶ
νομίζειν
οὐδαμῶς
ἂν
ἄλλως |
| [150] |
οὕτω
ποιήσωσι
τὰς
σὰς
πράξεις
|
θαυμάζειν |
ὡς
οὐδενὸς
ἄλλου
τῶν
προγεγενημένων. |
| [110] |
αὐτῶν
ἡμᾶς
ποιουμένους.
(Ὧν
ἐνθυμούμενον
|
ἐθίζειν |
σαυτὸν
χρὴ
καὶ
μελετᾶν
ὅπως |
| [140] |
δ'
ὅμοια
τοῖς
πρότερον
διαδεδομένοις,
|
νομίζειν |
αὐτὰ
χρὴ
μὴ
τὸ
γῆρας |
| [150] |
ἀγαθόν
τι
λέγοντας,
κάλλιστα
μέντοι
|
νομίζειν |
ἐκείνους
ἐγκωμιάζειν
τοὺς
μειζόνων
ἔργων |
| [70] |
παρὰ
πᾶσιν
εὐδοκιμεῖν,
ἀλλὰ
τότε
|
νομίζειν |
καλὴν
ἔχειν
καὶ
μεγάλην
τὴν |
| [0] |
ἀληθείαν
τῶν
πραγμάτων
θαυμάζειν
καὶ
|
νομίζειν |
οὐδαμῶς
ἂν
ἄλλως
παύσασθαι
τῆς |
| [50] |
γεγενημένων.
Καίτοι
πῶς
οὐ
χρὴ
|
νομίζειν |
τοὺς
οὕτω
διακειμένους
ἀσμένους
ἂν |
| [100] |
οὐκ
ἂν
ἀπορήσειεν
πότερα
χρὴ
|
νομίζειν |
τοῦτον
αὐτῶν
ἀφεστάναι
δί'
ἀνανδρίαν |
| [120] |
γεγενημένον
ἅπασαν
τὴν
Ἑλλάδα
πατρίδα
|
νομίζειν, |
ὥσπερ
ὁ
γεννήσας
ὑμᾶς,
καὶ |
| [10] |
εὑρηκέναι
τοὺς
μὲν
ἄλλους
ἐᾶν
|
πανηγυρίζειν, |
αὐτοὺς
δ'
ὧν
εἰσηγοῦνται
ποιήσασθαί |
| [70] |
φλυαρούντων
καὶ
τῶν
πειθομένων
τούτοις
|
φροντίζειν, |
ἄλλως
θ'
ὅταν
καὶ
μηδὲν |
| [90] |
(Καὶ
μηδεὶς
ὑπολάβῃ
με
βούλεσθαι
|
λαθεῖν, |
ὅτι
τούτων
ἔνια
πέφρακα
τὸν |
| [40] |
δ'
οὕτως
ἄν
σε
μάλιστα
|
καταμαθεῖν |
εἴτ'
εἰρηνικῶς
εἴτε
πολεμικῶς
αἱ |
| [80] |
κατ'
ἐκεῖνον
τὸν
χρόνον
ῥᾴδιον
|
καταμαθεῖν |
ὅτι
δεῖ
τοὺς
ὀρθῶς
βουλευομένους |
| [0] |
γιγνομένας,
ἡ
δὲ
πόλις
δυνηθείη
|
καταμαθεῖν |
ὡς
χρὴ
τὰς
μὲν
τοιαύτας |
| [50] |
ἄλλους
Ἕλληνας,
ὥσθ'
ἡμᾶς
μὲν
|
παθεῖν |
ἃ
πάντες
ἴσασιν,
τοὺς
δ' |
| [70] |
(καὶ
λόγῳ
μὲν
μέλλεις
Μεσσηνίοις
|
βοηθεῖν |
ἐὰν
τὰ
περὶ
Φωκέας
διοικήσῃς, |
| [30] |
τολμήσειεν,
λέγων
ὡς
ἐπιχειρῶ
σε
|
πείθειν |
ἀδυνάτοις
ἐπιτίθεσθαι
πράγμασιν·
οὔτε
γὰρ |
| [130] |
ἄν
με
τούτων
ἐπιχειρήσαντά
σε
|
πείθειν, |
εἰ
δυναστείαν
μόνον
καὶ
πλοῦτον |
| [10] |
ἃ
μόνα
τῶν
ὄντων
καὶ
|
πείθειν |
καὶ
βιάζεσθαι
πέφυκεν·
ὧν
οἶμαι |
| [20] |
διαφέρουσιν
τῶν
λόγων
εἰς
τὸ
|
πείθειν |
οἱ
λεγόμενοι
τῶν
ἀναγιγνωσκομένων,
οὐδ' |
| [10] |
στρατείας·
ἔστι
δὲ
τὸ
μὲν
|
πείθειν |
πρὸς
τοὺς
Ἕλληνας
συμφέρον,
τὸ |
| [90] |
τοὺς
ἄλλους
ἡγεμόνας
εἰς
λόγον
|
ἐλθεῖν, |
καὶ
τούτοις
μὲν
ὑπισχνούμενος
μεγάλας |
| [50] |
τις
λέγειν
ἐπιχειρήσειεν,
οὔτ'
ἂν
|
διελθεῖν |
ἀκριβῶς
δύναιτο,
πρός
τε
τὸ |
| [20] |
αὐτὰς
τὰς
πράξεις
ἁπλῶς
δυνηθῶ
|
διελθεῖν. |
Ἡγοῦμαι
δὲ
καὶ
σοὶ
προσήκειν |
| [90] |
λόγους
ἐποιούμην,
καλῶς
ἂν
εἶχε
|
διελθεῖν, |
πρὸς
σὲ
δὲ
διαλεγόμενος,
εἰ |
| [110] |
παρέλαβες
ἐπὶ
τὴν
νῦν
ὑπάρχουσαν
|
προελθεῖν. |
Σκέψαι
δ'
ὅτι
σε
τυγχάνω |
| [50] |
ἀλλ'
οἰηθεὶς
πειρατέον
εἶναι
βίᾳ
|
κατελθεῖν |
προείλετο
πολεμεῖν
πρὸς
αὐτήν.
(Καθ' |
| [70] |
οἱ
τῆς
Ἀμφικτυονίας
μετέχοντες
ἕτοιμοι
|
συνακολουθεῖν, |
Ἀργεῖοι
δὲ
καὶ
Μεσσήνιοι
καὶ |
| [20] |
τὸ
βιβλίον
καὶ
πολὺ
διεψεῦσθαι
|
νομιεῖν |
τῆς
τε
τῶν
λόγων
δυνάμεως |
| [0] |
καθαρῶς
ἔχουσαν,
ὅπερ
εἰώθασί
τινες
|
ποιεῖν, |
ἀλλὰ
τὴν
ἀληθείαν
τῶν
πραγμάτων |
| [70] |
τῶν
ἄλλων
πολλοὶ
συμπολεμεῖν
καὶ
|
ποιεῖν |
ἀναστάτους
Λακεδαιμονίους·
ἢν
δὲ
ταῦτα |
| [10] |
μάτην
φλυαρεῖν,
ἀλλὰ
προὔργου
τι
|
ποιεῖν |
καὶ
τοὺς
οἰομένους
ἀγαθόν
τι |
| [10] |
μοι
πρότερον
οὐκ
εἰωθότες
τοῦτο
|
ποιεῖν, |
λέγοντες
ὡς
ἀτόποις
καὶ
λίαν |
| [30] |
τὰς
μεγίστας
τῶν
πόλεων
εὖ
|
ποιεῖν, |
μηδὲν
δ'
ἧττον
ἑαυτὸν
ἢ |
| [120] |
οὐδὲν
ἄλλο
δυναμένων
ἢ
τοῦτο
|
ποιεῖν, |
ὅτι
σὲ
προειλόμην
παρακαλεῖν
ἐπὶ |
| [140] |
διὰ
τὸ
μὴ
βούλεσθαι
ταπεινοτέρους
|
ποιεῖν |
τῶν
νῦν
ὄντων
τοὺς
ἡμιθέους |
| [120] |
ἐπιθυμίας
τοῦ
κακῶς
ἡμᾶς
αὐτοὺς
|
ποιεῖν |
ὥστ'
ἐξὸν
ἡμῖν
τἀκείνων
ἀδεῶς |
| [0] |
εἰς
τὴν
Ἀσίαν
τὸν
πόλεμον
|
ἐξενεγκεῖν |
καὶ
τὰς
πλεονεξίας,
ἃς
νῦν |
| [100] |
τ'
ἂν
ἄσμενος
ἴδοι
βοηθὸν
|
ἥκειν |
αὑτῷ
σε
νομίζων,
τῶν
τ' |
| [20] |
διελθεῖν.
Ἡγοῦμαι
δὲ
καὶ
σοὶ
|
προσήκειν |
ἁπάντων
τῶν
ἄλλων
ἀμελήσαντι
ταύταις |
| [70] |
ἀκοῦσαι
περὶ
αὐτῶν
ἐμοί
τε
|
προσήκειν |
μετὰ
παρρησίας,
ὥσπερ
εἴθισμαι,
ποιεῖσθαι |
| [110] |
ὑπ'
αὐτοῦ
σε
παροξύνεσθαι
καὶ
|
φιλονικεῖν, |
ὅπως
τῷ
προγόνῳ
σαυτὸν
ὅμοιον |
| [100] |
δυναμένους
ἄνευ
τῆς
τοιαύτης
δυναστείας
|
διοικεῖν |
τὸν
βίον
τὸν
σφέτερον
αὐτῶν. |
| [70] |
ἀνδρωδέστερον
αὐτὸν
καὶ
πλείονος
ἄξιον
|
δοκεῖν |
εἶναι
ποιήσειεν·
εἰ
δὲ
τῶν |
| [70] |
δὲ
τοὺς
οὐκ
ἀποδοκιμάζοντας
τὸ
|
δοκεῖν |
ἐπιβουλεύειν
σε
τοῖς
Ἕλλησιν
ἀλλὰ |
| [30] |
τῶν
εὐεργεσιῶν.
Καλὸν
δ'
ἐστὶν
|
δοκεῖν |
μὲν
τὰς
μεγίστας
τῶν
πόλεων |
| [50] |
μάλιστα
τολμῶντας
ὑπὲρ
τῆς
πατρίδος
|
ἀποθνῄσκειν |
ἀπολλύουσιν.
Εἰς
τοῦτο
δ'
αὐτῶν |
| [130] |
δὲ
τοῦ
τυχεῖν
καλῆς
δόξης
|
ἀποθνῄσκειν |
ἐν
τοῖς
πολέμοις
ἐθέλοντας,
ὅλως |
| [10] |
συμφέρον
ἐκείνῳ
μᾶλλον
ἢ
σὲ
|
γιγνώσκειν. |
Ἔτι
καὶ
τῶν
Ἑλλήνων
πολλοὺς |
| [90] |
μὴν
εἰ
βουληθεῖμεν
ἐξετάσαι
καὶ
|
παραβαλεῖν |
σέ
τε
τὸν
νῦν
ἡγησόμενον |
| [90] |
τοῖς
στρατιώταις
οὕτως
ἐρήμοις
οὖσι
|
συμβαλεῖν. |
(Ὥστε
τίς
ἂν
γένοιτο
παράκλησις |
| [140] |
τοὐμὸν
εὑρεῖν
ἀλλὰ
τὸ
δαιμόνιον
|
ὑποβαλεῖν, |
οὐκ
ἐμοῦ
φροντίζον,
ἀλλὰ
τῆς |
| [140] |
τῶν
γε
προγεγενημένων
ἔχω
μὲν
|
ὑπερβαλεῖν |
τὰς
πράξεις
τοῖς
ἤδη
διὰ |
| [90] |
ἐκ
τῶν
τοιούτων
μέλλω
σε
|
παρακαλεῖν, |
ἀλλ'
ἐκ
τῶν
ἠτυχηκέναι
δοξάντων, |
| [130] |
μόνον
τὸν
λόγον
τοῦτόν
σε
|
παρακαλεῖν, |
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς
προγόνους
καὶ |
| [120] |
τοῦτο
ποιεῖν,
ὅτι
σὲ
προειλόμην
|
παρακαλεῖν |
ἐπὶ
τὴν
στρατείαν
τὴν
ἐπὶ |
| [60] |
πόλεις
τῶν
Ἑλληνίδων
κατὰ
κράτος
|
ἑλεῖν· |
τὰ
μὲν
γὰρ
τοιαῦτα
τῶν |
| [120] |
τῆς
Λακεδαιμονίων
ἀρχῆς,
ὡμολόγουν
ἂν
|
πλημμελεῖν· |
νῦν
δ'
ἐκείνην
μὲν
φανήσομαι |
| [120] |
μὲν
πειραθῇς
ὅλην
τὴν
βασιλείαν
|
ἀνελεῖν, |
εἰ
δὲ
μὴ,
χώραν
ὅτι |
| [0] |
πόλις
ὑπὲρ
τῆς
σῆς
δυναστείας·
|
λυσιτελεῖν |
γὰρ
σοὶ
μὲν
ἡμᾶς
ἔχειν |
| [30] |
δ'
ἧττον
ἑαυτὸν
ἢ
κείνας
|
ὠφελεῖν. |
(Χωρὶς
δὲ
τούτων
εἰ
πρός |
| [10] |
ὅτι
τὸ
μὲν
ταῖς
πανηγύρεσιν
|
ἐνοχλεῖν |
καὶ
πρὸς
ἅπαντας
λέγειν
τοὺς |
| [80] |
περ
ἐπεχείρησαν
πρὸς
τὸν
βασιλέα
|
πολεμεῖν, |
ἅπασιν
συνέπεσεν
ἐξ
ἀδόξων
μὲν |
| [130] |
τὴν
στρατείαν
ποιεῖσθαι
ταύτην
καὶ
|
πολεμεῖν |
καὶ
κινδυνεύειν.
(Οὕτω
δ'
ἄριστα |
| [110] |
προσήκει
τοὺς
ἀφ'
Ἡρακλέους
γεγονότας
|
πολεμεῖν. |
(Καὶ
μὴ
θαυμάσῃς
εἰ
διὰ |
| [80] |
δυναμένας.
Προῃρεῖτο
γὰρ
βασιλεῖ
τε
|
πολεμεῖν |
καὶ
τοὺς
ἑταίρους
εἰς
τὰς |
| [50] |
πειρατέον
εἶναι
βίᾳ
κατελθεῖν
προείλετο
|
πολεμεῖν |
πρὸς
αὐτήν.
(Καθ'
ἕκαστον
μὲν |
| [100] |
τίς
οὐκ
ἂν
ἀκούσας
παροξυνθείη
|
πολεμεῖν |
πρὸς
αὐτόν;
Αἴγυπτος
γὰρ
ἀφειστήκει |
| [100] |
ἐθνῶν
χρήσιμον,
σοὶ
δ'
ἢν
|
πολεμεῖν |
πρὸς
αὐτὸν
βουληθῇς
συμφόρως
ἕξειν. |
| [80] |
διαλλάττειν,
τότε
συμβουλεύσομεν
ὡς
χρὴ
|
πολεμεῖν |
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους,
ὅταν
ἴδωμεν |
| [80] |
μὴ
σχολὴν
ἄγειν
μηδὲ
δύνασθαι
|
πολεμεῖν |
τοῖς
βαρβάροις.
(Ὥστ'
ἐκ
τῶν |
| [70] |
Μεγαλοπολῖται
καὶ
τῶν
ἄλλων
πολλοὶ
|
συμπολεμεῖν |
καὶ
ποιεῖν
ἀναστάτους
Λακεδαιμονίους·
ἢν |
| [70] |
μικρὸν
ἡγεῖσθαι
τὸ
παρὰ
πᾶσιν
|
εὐδοκιμεῖν, |
ἀλλὰ
τότε
νομίζειν
καλὴν
ἔχειν |
| [90] |
ἐν
μέσοις
γενόμενον
τοῖς
πολεμίοις
|
ἀποθανεῖν. |
(Ἀλλ'
ὅμως
τηλικαύτης
συμφορᾶς
συμπεσούσης |
| [30] |
Ἀλλὰ
γὰρ
ἅπαντες
πλείω
πεφύκαμεν
|
ἐξαμαρτάνειν |
ἢ
κατορθοῦν.
Ὥστε
τὰ
μὲν |
| [100] |
τοὺς
μὲν
Ἕλληνας
οὐκ
εἰθισμένους
|
ὑπομένειν |
τὰς
μοναρχίας,
τοὺς
δ'
ἄλλους |
| [0] |
λόγον
αὐτῶν
μηδὲ
τὴν
λέξιν
|
ἐπαινεῖν |
ὡς
ἀκριβῶς
καὶ
καθαρῶς
ἔχουσαν, |
| [100] |
τῶν
στρατιωτικῶν
νῦν
τολμῴην
σοὶ
|
παραινεῖν |
τῷ
πλεῖστα
καὶ
μέγιστα
διαπεπραγμένῳ |
| [90] |
τὰς
αὐτὰς
διανοίας
εἱλόμην
μὴ
|
πονεῖν |
γλιχόμενος
τὰ
δεδηλωμένα
καλῶς
ἑτέρως |
| [80] |
οἶμαι
χαριέντως
τοῖς
ἐξεργάζεσθαι
καὶ
|
διαπονεῖν |
δυναμένοις.
(Τὴν
μὲν
οὖν
ἀρχὴν |
| [80] |
τοῦ
βήματος
καλινδουμένοις·
(τοῦ
δὲ
|
φρονεῖν |
εὖ
καὶ
πεπαιδεῦσθαι
καλῶς,
εἰ |
| [10] |
αὑτὸν
εἶναί
τινος
πρὸς
τὸ
|
φρονεῖν |
καταδεέστερον,
νῦν
διὰ
τὸ
μέγεθος |
| [30] |
ἂν
τέτταρας
μόνον
πόλεις
εὖ
|
φρονεῖν |
πείσῃς,
καὶ
τὰς
ἄλλας
πολλῶν |
| [10] |
τὸ
γῆρας
ἐξεστηκὼς
ὦ
τοῦ
|
φρονεῖν |
ὥστ'
ἐτόλμησαν
ἐπιπλῆξαί
μοι
πρότερον |
| [80] |
τοῖς
ἀκουσόμενοις
καταγελᾶν
μου
καὶ
|
καταφρονεῖν, |
ἢν
μὴ
καὶ
τῶν
πραγμάτων |
| [70] |
συνειδῇς
ἐξαμαρτάνων.
Χρὴ
δὲ
μὴ
|
καταφρονεῖν |
τοῦ
πλήθους,
μηδὲ
παρὰ
μικρὸν |
| [40] |
νῦν
νομίζοι
τὴν
αὐτὴν
γνώμην
|
ἕξειν |
αὐτὰς,
ἄλλως
τε
καὶ
σοῦ |
| [120] |
προσδοκᾶν
περὶ
σοῦ
γνώμην
ἅπαντας
|
ἕξειν, |
ἢν
ἔργῳ
ταῦτα
πράξῃς
καὶ |
| [100] |
πολεμεῖν
πρὸς
αὐτὸν
βουληθῇς
συμφόρως
|
ἕξειν. |
(Καὶ
μὴν
Ἰδριέα
γε
τὸν |
| [20] |
μόνον
σὲ
καὶ
τὴν
πόλιν
|
ἕξειν |
μοι
χάριν
ὑπὲρ
τῶν
εἰρημένων |
| [140] |
μὲν
γὰρ
ἡγοῦμαι
ταῦτα
πέρας
|
ἕξειν· |
οὐδένα
γὰρ
ἄλλον
ποτὲ
δυνήσεσθαι |
| [130] |
οὐκ
ἔστιν
ὅστις
οὐκ
οἰήσεται
|
μεθέξειν. |
(Σκέψαι
δ'
ὡς
αἰσχρὸν
περιορᾶν |
| [10] |
μεγάλην
ἐχόντων,
εἴπερ
μέλλουσί
τινες
|
προσέξειν |
αὐτοῖς
τὸν
νοῦν.
(Ἅπερ
ἐγὼ |
| [20] |
λόγον
τῶν
ἐν
τῇ
πόλει
|
δείξειν |
καὶ
ποιήσειν
οὐδὲν
ἄλλο
περὶ |
| [150] |
ὑπαρχούσης.
~Οἶμαι
δέ
ς'
οὐκ
|
ἀγνοεῖν |
ὃν
τρόπον
οἱ
θεοὶ
τὰ |
| [30] |
οὐ
χαλεπῶς
καὶ
τὰς
ἄλλας
|
ὁμονοεῖν |
ποιήσεις.
(Ἅπασαι
γάρ
εἰσιν
ὑπὸ |
| [130] |
τὴν
αὐτὴν
ἐμοὶ
γνώμην
ἐχόντων,
|
προτρέπειν |
δ'
ἐπιχειρῶν
οὓς
ἂν
ἐλπίσω |
| [10] |
τοῦτο
ποιήσουσιν,
ἀλλὰ
πειρασόμενόν
σε
|
προτρέπειν |
ἐπὶ
πράξεις
οἰκειοτέρας
καὶ
καλλίους |
| [110] |
παντός
σε
τοῦ
λόγου
πειρῶμαι
|
προτρέπειν |
ἐπί
τε
τὰς
εὐεργεσίας
τὰς |
| [10] |
πολλοῦ
ποιησαίμην
ἄν
σοι
κεχαρισμένως
|
εἰπεῖν, |
ἀλλ'
οὐκ
ἐπὶ
τούτῳ
τὴν |
| [10] |
αὐτὴν
ὑπόθεσιν
δύο
λόγους
ἀνεκτῶς
|
εἰπεῖν, |
ἄλλως
τε
κἂν
ὁ
πρότερον |
| [90] |
γλιχόμενος
τὰ
δεδηλωμένα
καλῶς
ἑτέρως
|
εἰπεῖν· |
καὶ
γὰρ
εἰ
μὲν
ἐπίδειξιν |
| [70] |
λόγον
οὐκ
ἀμνημονήσας
ἀλλ'
ὀκνήσας
|
εἰπεῖν, |
ὃν
ἤδη
μοι
δοκῶ
δηλώσειν· |
| [30] |
πυθέσθαι
ῥᾴδιον,
ἐμοὶ
δὲ
νῦν
|
εἰπεῖν |
οὐ
καιρός
τοῖς
δὲ
παισὶ |
| [110] |
κατιδὼν
τὸ
πλῆθος
τῶν
ἐνόντων
|
εἰπεῖν, |
τήν
τε
δύναμιν
τὴν
παροῦσάν |
| [0] |
γραφέντος.
Περὶ
οὗ
μικρὰ
βούλομαι
|
προειπεῖν, |
ἵνα
δηλώσω
καὶ
σοὶ
καὶ |
| [10] |
(Οὐκ
ὀκνήσω
δὲ
πρὸς
σὲ
|
κατειπεῖν, |
ἐφ'
οἷς
ἐλύπησάν
τινές
με |
| [80] |
μὲν
οὖν
τούτων
οὐδεὶς
ἂν
|
ἀντειπεῖν |
τῶν
εὖ
φρονούντων
τολμήσειεν,
οἶμαι |
| [70] |
φίλων
οὐδεὶς
ὅστις
οὐκ
ἂν
|
ἀντειπεῖν |
ὑπὲρ
σοῦ
τολμήσειεν.
Καίτοι
περὶ |
| [10] |
ὅστις
Φιλίππῳ
συμβουλεύσοντα
λόγον
μέλλεις
|
πέμπειν, |
ὃς
εἰ
καὶ
πρότερον
ἐνόμιζεν |
| [10] |
αὐτοὺς
ὅτι
μέλλω
σοι
λόγον
|
πέμπειν |
οὐκ
ἐπίδειξιν
ποιησόμενον
οὐδ'
ἐγκωμιασόμενον |
| [10] |
τῆς
τύχης
δεδομένην
καὶ
πρέσβεις
|
πέμπειν |
πρὸς
οὕστινας
ἂν
βουληθῇς
καὶ |
| [100] |
πολλὰ
καθ'
ἕκαστον
τὸν
ἐνιαυτὸν
|
ἀναπέμπειν· |
εἰ
δὲ
σὺ
διαβαίης
εἰς |
| [130] |
μὴν
ἀλλὰ
σέ
γε
χρὴ
|
σκοπεῖν |
ἐξ
ἁπάντων
τὰ
συντείνοντα
καὶ |
| [10] |
δὲ
τοὺς
βουλομένους
μὴ
μάτην
|
φλυαρεῖν, |
ἀλλὰ
προὔργου
τι
ποιεῖν
καὶ |
| [20] |
ἁπάντων
τῶν
λεγομένων.
Οἶμαι
γὰρ
|
ἐρεῖν |
τι
τῶν
δεόντων
καὶ
τῶν |
| [70] |
προαιρεῖσθαι
τῶν
πράξεων
τὰς
ἀμφότερα
|
φέρειν |
ἅμα
δυναμένας
ὥσπερ
καρποὺς,
ἡδονάς |
| [110] |
πρὸς
οὓς
δεῖ
τοὺς
πολέμους
|
ἐκφέρειν. |
Ποιησάμενος
γὰρ
στρατείαν
ἐπὶ
Τροίαν, |
| [80] |
τοὺς
ὀρθῶς
βουλευομένους
μὴ
πρότερον
|
ἐκφέρειν |
πρὸς
τὸν
βασιλέα
πόλεμον
πρὶν |
| [70] |
δηλώσειν·
οἶμαι
γὰρ
σοί
τε
|
συμφέρειν |
ἀκοῦσαι
περὶ
αὐτῶν
ἐμοί
τε |
| [120] |
ζητοῦντες.
(Διὸ
καὶ
σοὶ
νομίζω
|
συμφέρειν |
οὕτως
ἀνάνδρως
διακειμένων
τῶν
ἄλλων |
| [10] |
λέγειν
ὅ
τι
ἂν
ἡγῇ
|
συμφέρειν, |
πρὸς
δὲ
τούτοις
καὶ
πλοῦτον |
| [40] |
τοὺς
διαφέροντας
μὴ
τοῖς
τοιούτοις
|
ἐπιχειρεῖν |
ἃ
καὶ
τῶν
τυχόντων
ἄν |
| [60] |
τοῖς
τοιούτοις
τῶν
ἔργων
μάλιστ'
|
ἐπιχειρεῖν, |
ἐν
οἷς
κατορθώσας
μὲν
ἐνάμιλλον |
| [90] |
ἀμφοτέρων
ὑπαρξάντων
πῶς
οὐ
χρὴ
|
θαρρεῖν |
ποιούμενον
τὴν
στρατείαν
ταύτην;
(Καὶ |
| [140] |
χρὴ
μὴ
τὸ
γῆρας
τοὐμὸν
|
εὑρεῖν |
ἀλλὰ
τὸ
δαιμόνιον
ὑποβαλεῖν,
οὐκ |
| [30] |
ὡς
οὐδεμιᾶς
σοι
προσήκει
τούτων
|
ὀλιγωρεῖν, |
ἢν
ἀνενέγκῃς
αὐτῶν
τὰς
πράξεις |
| [60] |
τὰς
μὲν
ἀτιμωθήσεσθαι,
τὰς
δ'
|
ἐπιπολάσειν |
τῶν
Ἑλληνίδων
πόλεων;
(Διονύσιος
τοίνυν |
| [80] |
Ἀσίαν
συμβουλεύειν,
ἐπὶ
ταύτην
ἂν
|
ἐπιπεσεῖν |
τὴν
παράκλησιν,
λέγοντας
ὡς
ὅσοι |
| [50] |
τοὺς
δ'
ἄλλους
τηλικούτοις
κακοῖς
|
περιπεσεῖν |
~ὥστε
μηδέπω
νῦν
ἐξιτήλους
εἶναι |
| [50] |
πολλῶν
παραδειγμάτων
οἶμαί
σε
γνῶναι
|
ποιήσειν. |
Ἢν
γὰρ
φανῶσιν
ἕτεροί
τινες |
| [30] |
διέστησαν.
Ὅπερ
οἶμαι
καὶ
ταύτας
|
ποιήσειν, |
ἢν
μὴ
σὺ
πρότερον
αὐτῶν |
| [60] |
ὡς
τοὺς
βασιλέως
στρατηγοὺς
ὑπισχνεῖτο
|
ποιήσειν. |
Καὶ
τί
δεῖ
τὰ
πλείω |
| [50] |
Ὥστ'
οἶμαι
καὶ
τούτους
ταχέως
|
ποιήσειν |
ὅ
τι
ἂν
σὺ
κελεύῃς |
| [20] |
ἐν
τῇ
πόλει
δείξειν
καὶ
|
ποιήσειν |
οὐδὲν
ἄλλο
περὶ
αὐτοῦ
πλὴν |
| [60] |
καὶ
τὴν
διάνοιαν
ἤλπισεν
Λακεδαιμονίους
|
καταπολεμήσειν |
ἄρχοντας
τῶν
Ἑλλήνων
καὶ
κατὰ |
| [60] |
κύριον
ὄντα,
ῥᾳδίως
τὰ
προειρημένα
|
συστήσειν; |
(Σκέψαι
δ'
ὡς
ἄξιόν
ἐστιν |
| [0] |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
Ἕλλησιν
ἅπασι
|
συνοίσειν, |
ἀποστῆσαι
μὲν
τὴν
ἐμαυτοῦ
διάνοιαν |
| [90] |
καὶ
Κλεάρχου
κατορθωσάντων
μᾶλλον
ἔτι
|
δουλεύσειν, |
βασιλέως
δὲ
κρατήσαντος
ἀπαλλαγήσεσθαι
τῶν |
| [90] |
τούτοις
μὲν
ὑπισχνούμενος
μεγάλας
δωρεὰς
|
δώσειν, |
τοῖς
δ'
ἄλλοις
στρατιώταις
ἐντελῆ |
| [70] |
εἰπεῖν,
ὃν
ἤδη
μοι
δοκῶ
|
δηλώσειν· |
οἶμαι
γὰρ
σοί
τε
συμφέρειν |
| [150] |
χρῆναί
σε
τοὺς
μὲν
Ἕλληνας
|
εὐεργετεῖν, |
Μακεδόνων
δὲ
βασιλεύειν,
τῶν
δὲ |
| [110] |
εὐχῇ
δ'
ὁμοίας,
ἐξεργάζεσθαι
δὲ
|
ζητεῖν |
αὐτὰς,
ὅπως
ἂν
οἱ
καιροὶ |
| [0] |
ἢ
πεντάκις
ἀπολωλέκασιν
τοὺς
ἐμπολιτευθέντας,
|
ζητεῖν |
δ'
ἐκείνους
τοὺς
τόπους
τοὺς |
| [80] |
γεγραμμένοις
οὔτ'
ἔτι
καινὰ
δύναμαι
|
ζητεῖν. |
(Οὐ
μὴν
ἀποστατέον
ἐστὶν,
ἀλλὰ |
| [30] |
τοὺς
εἰθισμένους
ἅπαντα
τὸν
χρόνον
|
πλεονεκτεῖν |
οὐδέποτ'
ἂν
ἰσομοιρῆσαι
πρὸς
ἀλλήλους. |
| [20] |
δὲ
μηδενὸς
πώποτε
τοσοῦτον
πράγματος
|
διαμαρτεῖν, |
ἔσπευδον
δὲ
μᾶλλον
ἠγὼ
πεμφθῆναί |
| [70] |
οἱ
δ'
εὔχωνταί
σε
μὴ
|
διαμαρτεῖν |
ὧν
ἐπεθυμήσας,
οἱ
δὲ
δεδίωσιν |
| [90] |
μᾶλλον
εἵλετο
περὶ
τοὺς
θεοὺς
|
ἐξαμαρτεῖν |
ἢ
τοῖς
στρατιώταις
οὕτως
ἐρήμοις |
| [80] |
πόλεσιν,
ἃς
ἔφην
χρῆναί
σε
|
διαλλάττειν, |
τότε
συμβουλεύσομεν
ὡς
χρὴ
πολεμεῖν |
| [70] |
ἐξ
αὑτοῦ
γεγενημένοις,
μὴ
πειρῷτο
|
διαφυλάττειν, |
ἀμελήσας
δὲ
τούτων
ἐπονειδίστων
ἐπιθυμοίη |
| [140] |
(πάντα
γὰρ
ταῦτα
παρῆν
αὐτῇ
|
πράττειν· |
ἀλλ'
ἐκ
τούτων
μὲν
πολλαὶ |
| [10] |
προστάτην
τῶν
καὶ
λέγειν
καὶ
|
πράττειν |
δυναμένων
καὶ
δόξαν
μεγάλην
ἐχόντων, |
| [80] |
δ'
ἢν
τὰ
τοιαῦτα
προαιρῇ
|
πράττειν |
ἐξ
ὧν
τοῖς
μὲν
Ἕλλησιν |
| [80] |
πρὸς
τὸ
πεῖσαί
σε
ταῦτα
|
πράττειν. |
Καὶ
γὰρ
ἢν
ἐλλίπω
τι |
| [110] |
ὅτι
δεῖ
τοῦτον
τὸν
τρόπον
|
πράττειν, |
μάλιστα
δ'
ἐκ
τῶν
Ἰάσονι |
| [20] |
δυνατὸν
ἢ
μὴ
πρέπον
σοι
|
πράττειν, |
μὴ
δυσχεράνας
ἀποστῇς
τῶν
λοιπῶν |
| [10] |
καὶ
οὐδὲν
ἐξὸν
αὐτοῖς
ἄλλο
|
πράττειν |
πλὴν
τὸ
προσταττόμενον,
ἔτι
δὲ |
| [80] |
στρατεύειν.
Δεῖ
γὰρ
μηδὲν
πρότερον
|
πράττειν |
πρὶν
ἂν
λάβῃ
τις
τοὺς |
| [60] |
καὶ
μανικῶς
καὶ
τολμήσας
ἅπαντα
|
πράττειν |
τὰ
φέροντα
πρὸς
τὴν
δύναμιν |
| [100] |
καὶ
καταγελασθεὶς
καὶ
δόξας
οὔτε
|
βασιλεύειν |
οὔτε
στρατηγεῖν
ἄξιος
εἶναι.
(Τὰ |
| [150] |
μὲν
Ἕλληνας
εὐεργετεῖν,
Μακεδόνων
δὲ
|
βασιλεύειν, |
τῶν
δὲ
βαρβάρων
ὡς
πλείστων |
| [70] |
τῆς
Ἀσίας
βασιλέα
τοῖς
Ἕλλησιν
|
ἐπιβουλεύειν |
καὶ
παρεσκευάσθαι
στρατεύειν
ἐφ'
ἡμᾶς, |
| [70] |
τοὺς
οὐκ
ἀποδοκιμάζοντας
τὸ
δοκεῖν
|
ἐπιβουλεύειν |
σε
τοῖς
Ἕλλησιν
ἀλλὰ
τὴν |
| [80] |
στρατείας
τῆς
εἰς
τὴν
Ἀσίαν
|
συμβουλεύειν, |
ἐπὶ
ταύτην
ἂν
ἐπιπεσεῖν
τὴν |
| [10] |
ῥηθησόμενα
προσδεήσεσθαι.
(Μέλλω
γάρ
σοι
|
συμβουλεύειν |
προστῆναι
τῆς
τε
τῶν
Ἑλλήνων |
| [80] |
προέχουσι
τῶν
ἄλλων.
Διόπερ
ἐπιχειρῶ
|
συμβουλεύειν |
τὸν
τρόπον
τοῦτον,
ὃν
ἐγὼ |
| [0] |
ἄρχειν
δυναμένων,
ἐγγὺς
δὲ
τῶν
|
δουλεύειν |
εἰθισμένων,
εἰς
οἷονπερ
Λακεδαιμόνιον
Κυρηναίους |
| [70] |
ὧν
ὁ
πρόγονος
αὐτοῦ
προείλετο
|
κινδυνεύειν, |
καὶ
τὴν
μὲν
εὔνοιαν,
ἣν |
| [130] |
ποιεῖσθαι
ταύτην
καὶ
πολεμεῖν
καὶ
|
κινδυνεύειν. |
(Οὕτω
δ'
ἄριστα
βουλεύσει
περὶ |
| [120] |
ὥσπερ
ὁ
γεννήσας
ὑμᾶς,
καὶ
|
κινδυνεύειν |
ὑπὲρ
αὐτῆς
ὁμοίως,
ὥσπερ
ὑπὲρ |
| [130] |
πολλὴν
ἀπληστίαν
ἔχειν
ὅστις
προαιρεῖται
|
κινδυνεύειν |
ὥστ'
ἢ
ταῦτα
λαβεῖν
ἢ |
| [40] |
αὑτῶν
εἰσβαλόντας,
πρὸς
οὓς
ἠναγκάσθησαν
|
διακινδυνεύειν |
οὐκ
ἐν
τῇ
χώρᾳ
περὶ |
| [100] |
ὧν
δεδιὼς
νῦν
μὲν
ἀναγκάζεται
|
θεραπεύειν |
αὐτὸν
καὶ
χρήματα
πολλὰ
καθ' |
| [80] |
τοὺς
ἐπὶ
τὴν
Ἀσίαν
πείθοντας
|
στρατεύειν. |
Δεῖ
γὰρ
μηδὲν
πρότερον
πράττειν |
| [70] |
τοῖς
Ἕλλησιν
ἐπιβουλεύειν
καὶ
παρεσκευάσθαι
|
στρατεύειν |
ἐφ'
ἡμᾶς,
οὐδὲν
ἂν
λέγοι |
| [90] |
ἐφ'
ὃν
σοί
τε
συμβουλεύω
|
στρατεύειν |
καὶ
πρὸς
ὃν
Κλέαρχος
ἐπολέμησεν, |
| [20] |
ὥσθ'
ἑκάστους
αὐτῶν
μᾶλλον
ἐκείνῳ
|
πιστεύειν |
ἢ
τοῖς
συμπολιτευομένοις;
Τῶν
δὲ |
| [0] |
τῆς
νῦν
μοι
παρούσης
ἐπεθέμην
|
γράφειν |
τὸν
πρὸς
σὲ
λόγον,
ἀλλ' |
| [130] |
προσαγορευομένους.
Ὧν
οὐδὲν
ἐατέον
οὕτως
|
ἔχειν, |
ἀλλ'
ἀναστρεπτέον
καὶ
μεταστατέον
ἅπαντα |
| [30] |
σωθέντας
δίκαιον
ἦν
ἡμῖν
χάριν
|
ἔχειν, |
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς
νῦν
ὄντας· |
| [70] |
εὐδοκιμεῖν,
ἀλλὰ
τότε
νομίζειν
καλὴν
|
ἔχειν |
καὶ
μεγάλην
τὴν
δόξαν
καὶ |
| [120] |
ἅπασι
τοῖς
πολέμοις
μήτε
στρατιώτας
|
ἔχειν |
μήτε
στρατηγοὺς
μήτ'
ἄλλο
μηδὲν |
| [130] |
ἱκανῶν
ὑπάρχειν,
καὶ
πολλὴν
ἀπληστίαν
|
ἔχειν |
ὅστις
προαιρεῖται
κινδυνεύειν
ὥστ'
ἢ |
| [120] |
ὥστ'
ἐξὸν
ἡμῖν
τἀκείνων
ἀδεῶς
|
ἔχειν, |
πρὸς
ἡμᾶς
τ'
αὐτοὺς
περὶ |
| [0] |
λυσιτελεῖν
γὰρ
σοὶ
μὲν
ἡμᾶς
|
ἔχειν |
τὴν
χώραν
ταύτην,
τῇ
δὲ |
| [0] |
Ἀμφίπολιν,
ἀναγκασθησόμεθα
τὴν
αὐτὴν
εὔνοιαν
|
ἔχειν |
τοῖς
σοῖς
πράγμασι
διὰ
τοὺς |
| [70] |
(οἳ
τοσοῦτον
ἀφεστᾶσι
τοῦ
νοῦν
|
ἔχειν, |
ὥστ'
οὐκ
ἴσασιν
ὅτι
τοῖς |
| [20] |
τῶν
ἄλλων
ἀμελήσαντι
ταύταις
μόναις
|
προσέχειν |
τὸν
νοῦν.
Οὕτω
δ'
ἂν |
| [100] |
πόλεις
ταύτας
αἷς
σοι
παραινῶ
|
προσέχειν |
τὸν
νοῦν,
πρὸς
ἁπάσας
οἰκείως |
| [100] |
τῶν
Ἑλλήνων
οὐχ
ὁμοφύλου
γένους
|
ἄρχειν |
ἀξιώσας,
μόνος
καὶ
διαφυγεῖν
ἠδυνήθη |
| [0] |
τοὺς
πόρρω
μὲν
κειμένους
τῶν
|
ἄρχειν |
δυναμένων,
ἐγγὺς
δὲ
τῶν
δουλεύειν |
| [150] |
τῶν
δὲ
βαρβάρων
ὡς
πλείστων
|
ἄρχειν. |
Ἢν
γὰρ
ταῦτα
πράττῃς,
ἅπαντές |
| [120] |
ἄνδρες
ἐγγεγόνασιν
οἳ
τῆς
Ἑλλάδος
|
ἄρχειν |
ἠξίωσαν,
τῶν
δ'
Ἑλλήνων
οὐδεὶς |
| [100] |
δὲ
τοσούτου
δεῖ
τῶν
ἄλλων
|
ἄρχειν |
ὥστ'
οὐδὲ
τῶν
ἐκδοθεισῶν
αὐτῷ |
| [130] |
νῦν
σοι
πλείω
τῶν
ἱκανῶν
|
ὑπάρχειν, |
καὶ
πολλὴν
ἀπληστίαν
ἔχειν
ὅστις |
| [110] |
ἀλλοτρίοις
χρῆσθαι
παραδείγμασιν
ἀλλ'
οἰκεῖον
|
ὑπάρχειν, |
πῶς
οὐκ
εἰκὸς
ὑπ'
αὐτοῦ |
| [30] |
πλῆθος
τοῦ
χρόνου
τοῦ
μεταξὺ
|
προϋπάρχειν |
τῶν
εὐεργεσιῶν.
Καλὸν
δ'
ἐστὶν |
| [130] |
ὅσον
οἷοί
τ'
ἐσμὲν
ὁτιοῦν
|
πάσχειν. |
(Ἴδοις
δ'
ἂν
καὶ
τῶν |
| [150] |
τύχης
ἡγουμένης
ἀπολειφθῆναι
καὶ
μὴ
|
παρασχεῖν |
σαυτὸν
εἰς
ὃ
βούλεταί
σε |
| [100] |
τὴν
δ'
ἐν
Μακεδονίᾳ
βασιλείαν
|
κατασχεῖν |
ἐπεθύμησεν·
ἠπίστατο
γὰρ
τοὺς
μὲν |
| [110] |
πεισθέντι
τοῖς
ὑπ'
ἐμοῦ
λεγομένοις
|
τυχεῖν |
δόξης
(οἵας
ἂν
αὐτὸς
βουληθῇς· |
| [130] |
ζῆν
ἀντικαταλλαξαμένους,
ὑπὲρ
δὲ
τοῦ
|
τυχεῖν |
καλῆς
δόξης
ἀποθνῄσκειν
ἐν
τοῖς |
| [80] |
διακειμένους.
Ἔστιν
δ'
οὐ
χάλεπον
|
τυχεῖν |
τούτων,
ἢν
ἐθελήσῃς
κοινὸς
ἅπασιν |
| [60] |
Λακεδαιμονίους
δὲ
τοὺς
τότε
δόξαντας
|
εὐτυχεῖν |
εἰς
τὰς
νῦν
ἀτυχίας
δι' |
| [80] |
τοῖς
πρότερον
ἐκδεδομένοις,
ἀλλ'
οὖν
|
ὑποργάψειν |
γ'
οἶμαι
χαριέντως
τοῖς
ἐξεργάζεσθαι |
| [90] |
στρατιώταις
ἐντελῆ
τὸν
μισθὸν
ἀποδοὺς
|
ἀποπέμψειν, |
τοιαύταις
ἐλπίσιν
ὑπαγαγόμενος
καὶ
πίστεις |
| [10] |
μᾶλλον
ἅπασιν
ἡμῖν
συμφέρουσαν,
ἐπήρθην
|
πάλιν |
γράψαι
περὶ
αὐτῆς,
οὐκ
ἀγνοῶν |
| [50] |
Θηβαῖοι
διαλυσάμενοι
τὰ
πρὸς
Φωκέας
|
πάλιν |
ἐπανελθόντες
μείζοσιν
αὐτοὺς
συμφοραῖς
περιβάλωσιν |
| [0] |
ὀλίγον
ἡ
πόλις
ἡμῶν
διαλιποῦσα
|
πάλιν |
ἑτέρων
πολέμων
ἐπιθυμήσειεν·
(διεξιὼν
δὲ |
| [40] |
ἐν
τοῖς
Ἕλλησιν
ἐδυνάστευεν
καὶ
|
πάλιν |
ἡ
Λακεδαιμονίων,
οὐδὲν
ἂν
ἡγοῦμαι |
| [40] |
ἐγενόμεθα
ταῖς
ἐκείνων
ἐπιθυμίαις·
(καὶ
|
πάλιν |
μεταπεσούσης
τῆς
τύχης
καὶ
Θηβαίων |
| [90] |
τὴν
πόλιν
τὴν
ἡμετέραν
καὶ
|
πάλιν |
τὴν
Λακεδαιμονίων
κατεπολέμησεν,
οὗτος
δ' |
| [20] |
μὲν
τὸ
πρῶτον
ἐξεπλάγην
καὶ
|
πάλιν |
ὡς
ἀναλαβὼν
ἐμαυτὸν
ἀντεῖπον
πρὸς |
| [50] |
ταραχὴν
κατέστησεν
οὐ
μόνον
τὴν
|
πόλιν, |
ἀλλὰ
καὶ
Λακεδαιμονίους
καὶ
τοὺς |
| [120] |
τῶν
Ἑλλήνων,
παραλιπὼν
τὴν
ἐμαυτοῦ
|
πόλιν. |
(Ἐγὼ
δ'
εἰ
μὲν
πρὸς |
| [60] |
πατρίδος
ἀνώρθωσεν,
ἀλλὰ
καὶ
τὴν
|
πόλιν |
εἰς
τὴν
αὐτὴν
δόξαν
προήγαγεν |
| [20] |
οὐ
μόνον
σὲ
καὶ
τὴν
|
πόλιν |
ἕξειν
μοι
χάριν
ὑπὲρ
τῶν |
| [140] |
πάντων
ὁμοίως,
ἐπεὶ
καὶ
τὴν
|
πόλιν |
ἡμῶν
οὐδεὶς
ἂν
ἐπαινέσειεν,
οὔθ' |
| [60] |
αἴτιος
γενόμενος
κατῆλθεν
εἰς
τὴν
|
πόλιν, |
μεγάλης
μὲν
δόξης
τυχὼν,
οὐ |
| [50] |
οὖσιν
ἠπείλουν,
τὴν
δ'
ἡμετέραν
|
πόλιν |
μέρος
τι
τῆς
χῶρας
ἀπεστέρουν, |
| [50] |
μὲν
γὰρ,
ἐξ
οὗπερ
τὴν
|
πόλιν |
οἰκοῦσιν,
πρὸς
τοὺς
ὁμόρους,
ὥσπερ |
| [120] |
καὶ
νόμοις
ἐνδεδεμένοις
ἐκείνην
τὴν
|
πόλιν |
στέργειν
ἐν
ᾗ
τυγχάνουσι
κατοικοῦντες, |
| [30] |
πειραθῆναι
δὲ
διαλλάξαι
τήν
τε
|
πόλιν |
τὴν
Ἀργείων
καὶ
τὴν
Λακεδαιμονίων |
| [90] |
μὲν
τοίνυν
τούτου
πατὴρ
τὴν
|
πόλιν |
τὴν
ἡμετέραν
καὶ
πάλιν
τὴν |
| [30] |
τὸν
χρόνον
δεδώκασιν·
τὴν
δὲ
|
πόλιν |
τὴν
ἡμετέραν
φασὶν,
οἷσπερ
περὶ |
| [0] |
τις
διδάξειεν
ὡς,
ἂν
λάβωμεν
|
Ἀμφίπολιν, |
ἀναγκασθησόμεθα
τὴν
αὐτὴν
εὔνοιαν
ἔχειν |
| [140] |
εἰσπράξασα
τοὺς
συμμάχους
εἰς
τὴν
|
ἀκρόπολιν |
ἀνήνεγκεν
ἀλλὰ
μὴν
οὐδ'
ὅτι |
| [130] |
πολλοὶ
τῶν
Ἑλλήνων
τὴν
βασιλέως
|
δύναμιν |
ἄμαχον
εἶναι
νομίζουσιν·
ὧν
ἄξιον |
| [90] |
ἑκατέρου
τὴν
γνώμην
καὶ
τὴν
|
δύναμιν |
εἰδῇς.
Ὁ
μὲν
τοίνυν
τούτου |
| [30] |
μεγίστους
κινδύνους
πρὸς
τὴν
Εὐρυσθέως
|
δύναμιν |
ἐκεῖνόν
τε
τῆς
μεγίστης
ὕβρεως |
| [40] |
καὶ
τὴν
φύσιν
καὶ
τὴν
|
δύναμιν |
ἐχόντων.
(Θαυμάζω
δὲ
τῶν
ἡγουμένων |
| [140] |
βαρβάροις
εἰκός
ἐστι
συστῆναι
τηλικαύτην
|
δύναμιν, |
ἢν
τὴν
νῦν
ὑπάρχουσαν
καταλύσῃς. |
| [10] |
δὲ
τούτοις
καὶ
πλοῦτον
καὶ
|
δύναμιν |
κεκτημένον
ὅσην
οὐδεὶς
τῶν
Ἑλλήνων, |
| [130] |
ᾧ
σὺ
μὲν
τυγχάνεις
τοσαύτην
|
δύναμιν |
κεκτημένος
ὅσην
οὐδεὶς
τῶν
τὴν |
| [100] |
μὲν
εἴη
θέμις,
οἱ
δὲ
|
δύναμιν |
λάβοιεν,
τῶν
αὐτῶν
ἂν
τούτων |
| [100] |
τοῦ
δέους
τούτου.
Συμπαρασκευασάμενος
γὰρ
|
δύναμιν |
ὅσην
οἷός
τ'
ἦν
πλείστην, |
| [140] |
Πέλοπος
ἀρχὴν
καὶ
τὴν
Εὐρυσθέως
|
δύναμιν |
οὐδεὶς
ἂν
οὔτε
λόγων
εὑρετὴς |
| [60] |
ἦσαν
Ἑλληνίδες,
κατεστρέψατο,
τηλικαύτην
δὲ
|
δύναμιν |
περιεβάλετο
καὶ
πεζὴν
καὶ
ναυτικὴν |
| [90] |
στρατοπέδου
τοῦ
κρατήσαντος
τὴν
ἐκείνου
|
δύναμιν |
ῥᾴδιον
πολὺ
κρεῖττον
παρασκευάσασθαι.
Καίτοι |
| [60] |
πράττειν
τὰ
φέροντα
πρὸς
τὴν
|
δύναμιν |
ταύτην,
κατέσχε
μὲν
Συρακούσας,
ἁπάσας |
| [110] |
τῶν
ἐνόντων
εἰπεῖν,
τήν
τε
|
δύναμιν |
τὴν
παροῦσάν
μοι
κατεμεμψάμην
καὶ |
| [90] |
μὲν
μαχομένους
ἅπασαν
τὴν
βασιλέως
|
δύναμιν |
τοσοῦτον,
ὅσονπερ
ἂν
εἰ
ταῖς |
| [110] |
Τροίαν,
ἥπερ
εἶχεν
τότε
μεγίστην
|
δύναμιν |
τῶν
περὶ
τὴν
Ἀσίαν,
τοσοῦτον |
| [0] |
ὑπὸ
τῶν
ῥητόρων
τῶν
παρ'
|
ἡμῖν, |
ἀλλ'
ὡς
οἷόν
τε
πλεῖστον |
| [0] |
ψηφισθεῖσιν
καὶ
νομίσας
οὐ
μόνον
|
ἡμῖν |
ἀλλὰ
καὶ
σοὶ
καὶ
τοῖς |
| [150] |
καὶ
νῦν
τοὺς
μὲν
λόγους
|
ἡμῖν |
ἀπένειμαν,
ἐπὶ
δὲ
τὰς
πράξεις |
| [120] |
κοινὸν
φόβον
καὶ
κίνδυνον
ἅπασιν
|
ἡμῖν |
αὐξανόμενον.
(Ἔστιν
οὖν
ἀνδρὸς
μέγα |
| [40] |
τῶν
διὰ
Θηβαίους
καὶ
Λακεδαιμονίους
|
ἡμῖν |
γεγενημένων.
Ἀλλ'
οὐδὲν
ἧττον
Λακεδαιμονίων |
| [100] |
δὲ
φοβοῦμαι
μή
τινες
ἐπιτιμήσωσιν
|
ἡμῖν, |
εἰ
μηδὲν
πώποτε
μεταχειρισάμενος
τῶν |
| [150] |
ἔννοιαν
ἐμποιοῦσιν
ὥστε
δι'
ἀλλήλων
|
ἡμῖν |
ἑκάτερα
παραγίγνεσθαι
τούτων.
(Οἷον
ἴσως |
| [70] |
σὺ
πολὺν
χρόνον
ἤδη
πᾶσιν
|
ἡμῖν |
ἐπιβουλεύεις,
(καὶ
λόγῳ
μὲν
μέλλεις |
| [50] |
συμβουλεύῃς.
(Λοιπὸν
δ'
ἂν
ἦν
|
ἡμῖν |
ἔτι
περὶ
τῆς
πόλεως
διαλεχθῆναι |
| [0] |
πῶς
ἂν
τὰ
πεπραγμένα
παραμείνειεν
|
ἡμῖν |
καὶ
μὴ
χρόνον
ὀλίγον
ἡ |
| [110] |
τοὺς
μὲν
τῶν
ἀγαθῶν
αἰτίους
|
ἡμῖν |
ὄντας
Ὀλυμπίους
προσαγορευομένους,
τοὺς
δ' |
| [0] |
σὺ
μὲν
πολεμεῖς
ὑπὲρ
τῶν
|
ἡμῖν |
συμφερόντων,
ἡ
δὲ
πόλις
ὑπὲρ |
| [10] |
οὐδὲ
κοινοτέραν
οὐδὲ
μᾶλλον
ἅπασιν
|
ἡμῖν |
συμφέρουσαν,
ἐπήρθην
πάλιν
γράψαι
περὶ |
| [120] |
ἡμᾶς
αὐτοὺς
ποιεῖν
ὥστ'
ἐξὸν
|
ἡμῖν |
τἀκείνων
ἀδεῶς
ἔχειν,
πρὸς
ἡμᾶς |
| [0] |
ὅτι
λόγῳ
παραδοὺς
τὴν
χώραν
|
ἡμῖν |
ταύτην
αὐτὸς
ἔργῳ
κρατήσεις
αὐτῆς |
| [30] |
τοὺς
τότε
σωθέντας
δίκαιον
ἦν
|
ἡμῖν |
χάριν
ἔχειν,
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς |
| [30] |
εὐεργεσίαι
λήθην
ἐμποιοῦσι
τῶν
πρότερον
|
ὑμῖν |
εἰς
ἀλλήλους
πεπλημμελημένων.
Ἀλλὰ
μὴν |
| [110] |
τὰς
αἰτίας
ταύτας,
μίαν
δὲ
|
πρᾶξιν |
ἐξ
αὐτῶν
ἔλαβον,
ἥπερ
ἦν |
| [60] |
σε
πεισθῆναι
ῥᾳδίαν
εἶναι
τὴν
|
πρᾶξιν |
ἐφ'
ἥν
σε
τυγχάνω
παρακαλῶν |
| [20] |
τῆς
σπουδῆς
τῆς
περὶ
τὴν
|
πρᾶξιν, |
καὶ
μηδὲν
ᾖ
τὸ
συναγωνιζόμενον |
| [0] |
τὸν
λόγον
αὐτῶν
μηδὲ
τὴν
|
λέξιν |
ἐπαινεῖν
ὡς
ἀκριβῶς
καὶ
καθαρῶς |
| [20] |
οὐδὲ
γὰρ
ταῖς
περὶ
τὴν
|
λέξιν |
εὐρυθμίαις
καὶ
ποικιλίαις
κεκοσμήκαμεν
αὐτὸν, |
| [90] |
ἂν
ἦν
εἰ
περὶ
τὴν
|
λέξιν |
πλείω
χρόνον
διέτριβον
ἢ
περὶ |
| [90] |
τοσοῦτον,
ὅσονπερ
ἂν
εἰ
ταῖς
|
γυναιξὶν |
αὐτῶν
συνέβαλον,
ἤδη
δ'
ἐγκρατεῖς |
| [90] |
εἰπεῖν·
καὶ
γὰρ
εἰ
μὲν
|
ἐπίδειξιν |
ἐποιούμην,
ἐπειρώμην
ἂν
ἅπαντα
τὰ |
| [20] |
κατεπειγόντων
ῥητορεύεσθαι,
τοὺς
δὲ
πρὸς
|
ἐπίδειξιν |
καὶ
πρὸς
ἐργολαβίαν
γεγράφθαι.
(Καὶ |
| [10] |
μέλλω
σοι
λόγον
πέμπειν
οὐκ
|
ἐπίδειξιν |
ποιησόμενον
οὐδ'
ἐγκωμιασόμενον
τοὺς
πολέμους |
| [80] |
ἂν
λάβῃ
τις
τοὺς
Ἕλληνας
|
δυοῖν |
θάτερον
ἢ
συναγωνιζομένους
ἢ
πολλὴν |
| [10] |
διαλεχθῆναι
σοὶ
προειλόμην,
οὐ
πρὸς
|
χάριν |
ἐκλεξάμενος,
καίτοι
πρὸ
πολλοῦ
ποιησαίμην |
| [150] |
γὰρ
ταῦτα
πράττῃς,
ἅπαντές
σοι
|
χάριν |
ἕξουσιν,
οἱ
μὲν
Ἕλληνες
ὑπὲρ |
| [30] |
τότε
σωθέντας
δίκαιον
ἦν
ἡμῖν
|
χάριν |
ἔχειν,
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς
νῦν |
| [70] |
παντάπασιν
ἀναισθήτως
διακειμένους
καὶ
πολλὴν
|
χάριν |
ἔχοντας
τοῖς
ὑπὲρ
αὐτῶν
φοβεῖσθαι |
| [20] |
καὶ
τὴν
πόλιν
ἕξειν
μοι
|
χάριν |
ὑπὲρ
τῶν
εἰρημένων
ἀλλὰ
καὶ |
| [30] |
δὲ
καιρόν·
ἀποδιδόντα
γάρ
σε
|
χάριν |
ὧν
ὤφειλες,
ὑπολήψονται
διὰ
τὸ |
| [80] |
ἐκφέρειν
πρὸς
τὸν
βασιλέα
πόλεμον
|
πρὶν |
ἂν
διαλλάξῃ
τις
τοὺς
Ἕλληνας |
| [80] |
Δεῖ
γὰρ
μηδὲν
πρότερον
πράττειν
|
πρὶν |
ἂν
λάβῃ
τις
τοὺς
Ἕλληνας |
| [0] |
ταύτην
ἔφθητε
ποιησάμενοι
τὴν
εἰρήνην
|
πρὶν |
ἐξεργασθῆναι
τὸν
λόγον,
σωφρονοῦντες·
ὅπως |
| [70] |
δεδίωσιν
μὴ
πρότερόν
τι
πάθῃς
|
πρὶν |
τέλος
ἐπιθεῖναι
τοῖς
πραττομένοις;
(Ὧν |
| [50] |
τὰς
Φωκέων
πόλεις
τὰς
αὑτῶν
|
ἀπολωλέκασιν, |
εἰσβάλλοντες
δ'
εἰς
τὴν
τῶν |
| [0] |
ἀποικίας,
αἵτινες
τετράκις
ἢ
πεντάκις
|
ἀπολωλέκασιν |
τοὺς
ἐμπολιτευθέντας,
ζητεῖν
δ'
ἐκείνους |
| [30] |
ἡγεμονίαν
εἰς
ἅπαντα
τὸν
χρόνον
|
δεδώκασιν· |
τὴν
δὲ
πόλιν
τὴν
ἡμετέραν |
| [20] |
γεγράφθαι.
(Καὶ
ταῦτ'
οὐκ
ἀλόγως
|
ἐγνώκασιν· |
ἐπειδὰν
γὰρ
ὁ
λόγος
ἀποστερηθῇ |
| [10] |
ἀτόποις
καὶ
λίαν
ἀνοήτοις
ἐπιχειρῶ
|
πράγμασιν· |
ὅστις
Φιλίππῳ
συμβουλεύσοντα
λόγον
μέλλεις |
| [30] |
ἐπιχειρῶ
σε
πείθειν
ἀδυνάτοις
ἐπιτίθεσθαι
|
πράγμασιν· |
οὔτε
γὰρ
Ἀργείους
φίλους
ἄν |
| [110] |
γὰρ
μὴ
δεῖν
ἀλλοτρίοις
χρῆσθαι
|
παραδείγμασιν |
ἀλλ'
οἰκεῖον
ὑπάρχειν,
πῶς
οὐκ |
| [110] |
δύναι'
ἂν
ὁμοιωθῆναι
τοῖς
ἐκείνου
|
βουλήμασιν. |
Ἔστι
δέ
σοι
πεισθέντι
τοῖς |
| [130] |
ἀρετὴν
εἰς
θεοὺς
ἀνήγαγε,
ταπεινοτέροις
|
ὀνόμασιν |
ἢ
κείνους
προσαγορευομένους.
Ὧν
οὐδὲν |
| [140] |
μὲν
πολλαὶ
κατηγορίαι
κατ'
αὐτῆς
|
γεγόνασιν, |
ἐκ
δὲ
τῆς
Μαραθῶνι
μάχης |
| [40] |
πολλοὶ
δὴ
πόλεμοι
καὶ
δεινοὶ
|
γεγόνασιν, |
οὓς
οἱ
διαλυσάμενοι
μεγάλων
ἀγαθῶν |
| [120] |
διεφθαρμένους
ὑπὸ
τῆς
τρυφῆς,
ἄνδρες
|
ἐγγεγόνασιν |
οἳ
τῆς
Ἑλλάδος
ἄρχειν
ἠξίωσαν, |
| [40] |
αὐτοὶ
τυγχάνουσιν
εἰδότες
μήθ'
ἑτέρων
|
ἀκηκόασιν |
ὅτι
πολλοὶ
δὴ
πόλεμοι
καὶ |
| [70] |
παρὰ
μικρὸν
ἡγεῖσθαι
τὸ
παρὰ
|
πᾶσιν |
εὐδοκιμεῖν,
ἀλλὰ
τότε
νομίζειν
καλὴν |
| [70] |
καὶ
σὺ
πολὺν
χρόνον
ἤδη
|
πᾶσιν |
ἡμῖν
ἐπιβουλεύεις,
(καὶ
λόγῳ
μὲν |
| [140] |
Ἀλλ'
ὅμως
ἰσόθεον
καὶ
παρὰ
|
πᾶσιν |
ὀνομαστὴν
τὴν
αὑτῶν
δόξαν
κατέλιπον· |
| [80] |
τυχεῖν
τούτων,
ἢν
ἐθελήσῃς
κοινὸς
|
ἅπασιν |
γενέσθαι
καὶ
παύσῃ
ταῖς
μὲν |
| [60] |
τῇ
δόξῃ
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
|
ἅπασιν, |
ἐπιθυμήσας
μοναρχίας
ἀλόγως
καὶ
μανικῶς |
| [120] |
ἀγνοοῦμεν
κοινὸν
φόβον
καὶ
κίνδυνον
|
ἅπασιν |
ἡμῖν
αὐξανόμενον.
(Ἔστιν
οὖν
ἀνδρὸς |
| [10] |
ὑπόθεσιν
οὐδὲ
κοινοτέραν
οὐδὲ
μᾶλλον
|
ἅπασιν |
ἡμῖν
συμφέρουσαν,
ἐπήρθην
πάλιν
γράψαι |
| [80] |
ἐπεχείρησαν
πρὸς
τὸν
βασιλέα
πολεμεῖν,
|
ἅπασιν |
συνέπεσεν
ἐξ
ἀδόξων
μὲν
γενέσθαι |
| [100] |
ὁρῶ
μὲν
τόπον
ἴδιον
καὶ
|
παντάπασιν |
ἀδιεξέργαστον,
οὐ
μικρὸν
οὐδὲ
κενὸν, |
| [70] |
χρωμένους
ὑπὲρ
τῶν
κοινῶν
ἀλλὰ
|
παντάπασιν |
ἀναισθήτως
διακειμένους
καὶ
πολλὴν
χάριν |
| [40] |
ἀλλήλας
ἔχουσιν,
εἰ
διεξέλθοιμεν
μήτε
|
παντάπασιν |
ἁπλῶς
μήτε
λίαν
ἀκριβῶς
τὰ |
| [40] |
γενομένης;
Οὗ
τὴν
φιλίαν
ἅπαντες
|
ἴσασιν |
ἡμᾶς
τε
καὶ
Λακεδαιμονίους
μᾶλλον |
| [70] |
τοῦ
νοῦν
ἔχειν,
ὥστ'
οὐκ
|
ἴσασιν |
ὅτι
τοῖς
αὐτοῖς
ἄν
τις |
| [50] |
ἡμᾶς
μὲν
παθεῖν
ἃ
πάντες
|
ἴσασιν, |
τοὺς
δ'
ἄλλους
τηλικούτοις
κακοῖς |
| [60] |
τὴν
σαυτοῦ
δόξαν
καταστήσεις
τοῖς
|
πρωτεύσασιν, |
διαμαρτὼν
δὲ
τῆς
προσδοκίας
ἀλλ' |
| [20] |
φιλοσοφίας,
ἧς
καὶ
σὲ
μετεσχηκέναι
|
φασίν. |
Μετὰ
γὰρ
τούτων
σκοπούμενος
μᾶλλον |
| [30] |
τὴν
δὲ
πόλιν
τὴν
ἡμετέραν
|
φασὶν, |
οἷσπερ
περὶ
τῶν
παλαιῶν
πιστεύομεν, |
| [20] |
τῶν
ἀναγιγνωσκομένων,
οὐδ'
ὅτι
πάντες
|
ὑπειλήφασιν |
τοὺς
μὲν
περὶ
σπουδαίων
πραγμάτων |
| [10] |
λεγομένοις
καὶ
τοῖς
μετ'
ἐμοῦ
|
διατρίψασιν |
ὑποδεῖξαι
καὶ
ποιῆσαι
φανερὸν
ὅτι |
| [10] |
χαλεπόν
ἐστιν
περὶ
τὴν
αὐτὴν
|
ὑπόθεσιν |
δύο
λόγους
ἀνεκτῶς
εἰπεῖν,
ἄλλως |
| [10] |
οὐδέποτ'
ἂν
εὑρεθῆναι
καλλίω
ταύτης
|
ὑπόθεσιν |
οὐδὲ
κοινοτέραν
οὐδὲ
μᾶλλον
ἅπασιν |
| [80] |
ὅτ'
ἔγραφον
περὶ
τὴν
αὐτὴν
|
ὑπόθεσιν |
ταύτην.
(Τότε
μὲν
γὰρ
παρεκελευόμην |
| [80] |
εἰς
τὴν
Ἀσίαν
ταῖς
μὲν
|
πόλεσιν, |
ἃς
ἔφην
χρῆναί
σε
διαλλάττειν, |
| [60] |
ἐκεῖνον
τὸν
πόλεμον
ἐν
ταῖς
|
πόλεσιν |
ἐγγεγενημένας,
Λακεδαιμονίους
δὲ
τοὺς
τότε |
| [100] |
μὲν
γὰρ
ἐν
ταῖς
αὑτῶν
|
πόλεσιν |
στάσεις
καὶ
ταραχὰς
καὶ
σφαγὰς |
| [0] |
ἄγουσαν,
πλὴν
εἰ
δόξειεν
ταῖς
|
πόλεσιν |
ταῖς
μεγίσταις
διαλυσαμέναις
τὰ
πρὸς |
| [60] |
τούτων.
Ἀλλ'
εἴ
τις
θεῶν
|
αἵρεσίν |
σοι
δοίη,
μετὰ
ποίας
ἂν |
| [10] |
φανερὸν
ὅτι
τὸ
μὲν
ταῖς
|
πανηγύρεσιν |
ἐνοχλεῖν
καὶ
πρὸς
ἅπαντας
λέγειν |
| [60] |
ἁπάντων.
Κόνων
δ'
οὐ
πολλοῖς
|
ἔτεσιν |
ὕστερον
ἀντίστροφα
τούτων
ἔπραξεν.
(Ἀτυχήσας |
| [80] |
ἐπὶ
ταύτην
ἂν
ἐπιπεσεῖν
τὴν
|
παράκλησιν, |
λέγοντας
ὡς
ὅσοι
περ
ἐπεχείρησαν |
| [70] |
τὸ
δοκεῖν
ἐπιβουλεύειν
σε
τοῖς
|
Ἕλλησιν |
ἀλλὰ
τὴν
αἰτίαν
ταύτην
ἀξίαν |
| [0] |
καὶ
σοὶ
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
|
Ἕλλησιν |
ἅπασι
συνοίσειν,
ἀποστῆσαι
μὲν
τὴν |
| [40] |
ἡ
πόλις
ἡμῶν
ἐν
τοῖς
|
Ἕλλησιν |
ἐδυνάστευεν
καὶ
πάλιν
ἡ
Λακεδαιμονίων, |
| [70] |
τὸν
τῆς
Ἀσίας
βασιλέα
τοῖς
|
Ἕλλησιν |
ἐπιβουλεύειν
καὶ
παρεσκευάσθαι
στρατεύειν
ἐφ' |
| [80] |
πράττειν
ἐξ
ὧν
τοῖς
μὲν
|
Ἕλλησιν |
ἔσει
πιστὸς,
τοῖς
δὲ
βαρβάροις |
| [120] |
ἧττον
αὐτοὺς
εἶναι
φοβεροὺς
τοῖς
|
Ἕλλησιν |
ἢ
τοῖς
βαρβάροις·
ὧν
οὐδεμίαν |
| [80] |
καὶ
τῇ
πόλει
καὶ
τοῖς
|
Ἕλλησιν |
καὶ
τῶν
ἀνδρῶν
τοῖς
ἐνδοξοτάτοις. |
| [40] |
οὐδὲν
μᾶλλον
ἀπηλλαγμένοι
τῶν
κακῶν
|
εἰσιν, |
ἀλλὰ
πολεμοῦνται
μὲν
ὑπὸ
τῶν |
| [30] |
ἄλλας
ὁμονοεῖν
ποιήσεις.
(Ἅπασαι
γάρ
|
εἰσιν |
ὑπὸ
ταῖς
εἰρημέναις
καὶ
καταφεύγουσιν, |
| [0] |
δὲ
τοῖς
περὶ
τῆς
εἰρήνης
|
ψηφισθεῖσιν |
καὶ
νομίσας
οὐ
μόνον
ἡμῖν |
| [90] |
τὸν
μισθὸν
ἀποδοὺς
ἀποπέμψειν,
τοιαύταις
|
ἐλπίσιν |
ὑπαγαγόμενος
καὶ
πίστεις
δοὺς
τῶν |
| [80] |
δὲ
τῶν
μὲν
ἄλλων
εἴ
|
τισιν |
δόξειε
περὶ
τῆς
στρατείας
τῆς |
| [20] |
ῥηθέντων,
παραλείψω,
μὴ
καὶ
δόξω
|
τισὶν |
λίαν
ἀγαπᾶν
εἰ
χαριέντως
αὐτοὺς |
| [140] |
ἅπαντες
γὰρ
φιλοῦσιν
οὐ
τοὺς
|
σφίσιν |
αὐτοῖς
μεγίστην
δυναστείαν
κτησαμένους,
ἀλλὰ |
| [50] |
τὰ
πρὸς
Φωκέας
πάλιν
ἐπανελθόντες
|
μείζοσιν |
αὐτοὺς
συμφοραῖς
περιβάλωσιν
τῶν
πρότερον |
| [30] |
(Λακεδαιμόνιοι
δὲ
τοῖς
ἀπ'
ἐκείνου
|
γεγονόσιν |
καὶ
τὴν
βασιλείαν
καὶ
τὴν |
| [110] |
ἐξεπολιόρκησαν,
ὁ
δ'
ἐν
ἡμέραις
|
ἐλάττοσιν |
ἢ
τοσαύταις
καὶ
μετ'
ὀλίγων |
| [50] |
ἐτόλμων
καταδουλοῦσθαι,
Μεγαρεῦσι
δ'
ὁμόροις
|
οὖσιν |
ἠπείλουν,
τὴν
δ'
ἡμετέραν
πόλιν |
| [120] |
καὶ
διαλαβεῖν
τὴν
Ἀσίαν,
ὡς
|
λέγουσίν |
τινες,
ἀπὸ
Κιλικίας
μέχρι
Σινώπης, |
| [70] |
ἀμελήσαντες
περὶ
τῆς
σῆς
δυνάμεως
|
λέγουσιν |
ὡς
οὐχ
ὑπὲρ
τῆς
Ἑλλάδος |
| [50] |
ἐπιτελέσαντες,
τί
λοιπὸν
ἔσται
τοῖς
|
ἀντιλέγουσιν |
ὡς
οὐ
θᾶττον
σὺ
τὰ |
| [90] |
ἀνήλισκον
εἰς
τὰς
διδομένας
τοῖς
|
συλλέγουσιν |
δωρεὰς
ἢ
τὴν
εἰς
τοὺς |
| [30] |
εἰσιν
ὑπὸ
ταῖς
εἰρημέναις
καὶ
|
καταφεύγουσιν, |
ὅταν
φοβηθῶσιν,
ἐφ'
ἣν
ἂν |
| [140] |
τῆς
τῶν
Ἑλλήνων
σωτηρίας,
ἅπαντες
|
ἐγκωμιάζουσιν. |
(Τὴν
αὐτὴν
δὲ
γνώμην
καὶ |
| [140] |
μάλιστα
τούτους
τιμῶσιν
ἅπαντες
καὶ
|
θαυμάζουσιν, |
οἵτινες
ἀμφότερα
δύνανται
καὶ
πολιτεύεσθαι |
| [130] |
πολέμους
πολλὴν
ἐμπειρίαν
ἔχοντος
μὴ
|
νομίζουσιν |
ἂν
ἐπ'
ἐλευθερίᾳ
διαλυθῆναι,
καὶ |
| [130] |
τὴν
βασιλέως
δύναμιν
ἄμαχον
εἶναι
|
νομίζουσιν· |
ὧν
ἄξιον
θαυμάζειν,
εἰ
τὴν |
| [20] |
λόγον
τοῦτον,
ἔλεγον
δ'
ὡς
|
ἐλπίζουσιν |
οὐ
μόνον
σὲ
καὶ
τὴν |
| [70] |
ἅπαντα
τῷ
λόγῳ
καταστρεφόμενοι,
πολλοὺς
|
πείθουσιν |
καὶ
μάλιστα
μὲν
τοὺς
τῶν |
| [0] |
ἃς
νῦν
παρὰ
τῶν
Ἑλλήνων
|
ἀξιοῦσιν |
αὑταῖς
γίγνεσθαι,
ταύτας
εἰ
παρὰ |
| [50] |
τὴν
τῶν
πολεμίων
ἐλάττω
κακὰ
|
ποιοῦσιν |
ἐκείνους
ἢ
πάσχουσιν
ἀπιόντες
εἰς |
| [150] |
αὐτοῖς,
ἀλλ'
ἑκάστοις
τοιαύτην
ἔννοιαν
|
ἐμποιοῦσιν |
ὥστε
δι'
ἀλλήλων
ἡμῖν
ἑκάτερα |
| [50] |
γὰρ,
ἐξ
οὗπερ
τὴν
πόλιν
|
οἰκοῦσιν, |
πρὸς
τοὺς
ὁμόρους,
ὥσπερ
Λακεδαιμόνιοι, |
| [150] |
οἱ
θεοὶ
τὰ
τῶν
ἀνθρώπων
|
διοικοῦσιν. |
Οὐ
γὰρ
αὐτόχειρες
οὔτε
τῶν |
| [150] |
μόνον
τοῖς
ἐπὶ
τῆς
Εὐρώπης
|
κατοικοῦσιν |
πολεμῶν
διατελῇς,
ἀλλ'
ὅπως
ἂν |
| [50] |
μέγιστον
τῶν
κακῶν·
δεδιότες
γὰρ
|
διατελοῦσιν |
μὴ
Θηβαῖοι
διαλυσάμενοι
τὰ
πρὸς |
| [100] |
αὐτοῦ
καὶ
τοὺς
ἄθλους
ἀπαριθμοῦντες
|
διατελοῦσιν, |
περὶ
δὲ
τῶν
ἄλλων
τῶν |
| [140] |
αὑτῶν
δόξαν
κατέλιπον·
ἅπαντες
γὰρ
|
φιλοῦσιν |
οὐ
τοὺς
σφίσιν
αὐτοῖς
μεγίστην |
| [50] |
τὰ
δὲ
χεῖρον
τούτων
ἔχοντας·
|
πολεμοῦσιν |
μὲν
γὰρ,
ἐξ
οὗπερ
τὴν |
| [30] |
τούτων,
καὶ
τὰς
βοηθείας
ἐντεῦθεν
|
λαμβάνουσιν. |
Ὥστ'
ἂν
τέτταρας
μόνον
πόλεις |
| [40] |
τι
τούτων,
εἰ
μήτ'
αὐτοὶ
|
τυγχάνουσιν |
εἰδότες
μήθ'
ἑτέρων
ἀκηκόασιν
ὅτι |
| [100] |
δὲ
τεκμηρίοις
ἐξ
ὧν
διαπεπραγμένοι
|
τυγχάνουσιν. |
Ὅ
τε
γὰρ
πατήρ
σου |
| [10] |
οἱ
τοιοῦτοι
τῶν
λόγων
ἄκυροι
|
τυγχάνουσιν |
ὄντες
τοῖς
νόμοις
καὶ
ταῖς |
| [110] |
καὶ
τοῖς
ἔχουσι
καὶ
τοῖς
|
ἐντυγχάνουσιν, |
τὰς
δὲ
πραότητας
οὐ
μόνον |
| [140] |
Λακεδαιμονίων
κατὰ
τῶν
ἄλλων
οὐκ
|
ἐπαινοῦσιν, |
ἀλλ'
ἀηδῶς
ὁρῶσιν·
ἡγοῦνται
γὰρ |
| [50] |
τῇ
Φωκίδι
τῶν
μισθοφόρων
τινὰς
|
ἀποκτείνουσιν |
οἷς
λυσιτελεῖ
τεθνάναι
μᾶλλον
ἢ |
| [150] |
ταῦτα
πράττῃς,
ἅπαντές
σοι
χάριν
|
ἕξουσιν, |
οἱ
μὲν
Ἕλληνες
ὑπὲρ
ὧν |
| [110] |
ἅπαντες
περὶ
σοῦ
τὴν
γνώμην
|
ἕξουσιν. |
Χρὴ
δὲ
τοὺς
μείζονος
δόξης |
| [40] |
σφετέρων
αὐτῶν,
οὐδεμίαν
δ'
ἡμέραν
|
διαλείπουσιν |
ἢ
στρατεύοντες
ἐπί
τινας
ἢ |
| [50] |
ὁμόρους,
ὥσπερ
Λακεδαιμόνιοι,
τοσοῦτον
δὲ
|
διαφέρουσιν |
ὅσον
ἐκεῖνοι
μὲν
πρὸς
ἥττους |
| [20] |
(Καίτοι
μ'
οὐ
λέληθεν,
ὅσον
|
διαφέρουσιν |
τῶν
λόγων
εἰς
τὸ
πείθειν |
| [50] |
ἀπολλύουσιν,
καὶ
ταῦτα
δρῶντες
οὕτω
|
χαίρουσιν |
ὡς
οὐδένες
ἄλλοι
τοὺς
πολεμίους |
| [140] |
τῶν
βαρβάρων
σταθὲν
ἀγαπῶσι
καὶ
|
θεωροῦσιν |
τὰ
δ'
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων
κατὰ |
| [10] |
σοῦ
γεγενημένους,
ἕτεροι
γὰρ
τοῦτο
|
ποιήσουσιν, |
ἀλλὰ
πειρασόμενόν
σε
προτρέπειν
ἐπὶ |
| [120] |
ἀθροιζομένους
βίον
αὐτοῖς
ἱκανὸν
πορίσαντες,
|
λήσουσιν |
ἡμᾶς
τοσοῦτοι
γενόμενοι
τὸ
πλῆθος |
| [50] |
χρῆσθαι
ταῖς
εὐτυχίαις
οὐδὲν
βέλτιον
|
πράττουσιν |
τῶν
ἡττηθέντων
καὶ
δυστυχησάντων.
Οὐ |
| [150] |
ἐπὶ
δὲ
τὰς
πράξεις
σε
|
τάττουσιν, |
νομίζοντες
τούτων
μὲν
σὲ
κάλλιστ' |
| [50] |
τολμῶντας
ὑπὲρ
τῆς
πατρίδος
ἀποθνῄσκειν
|
ἀπολλύουσιν. |
Εἰς
τοῦτο
δ'
αὐτῶν
τὰ |
| [50] |
ἐνδοξοτάτους
καὶ
πλουσιωτάτους
τῶν
πολιτῶν
|
ἀπολλύουσιν, |
καὶ
ταῦτα
δρῶντες
οὕτω
χαίρουσιν |
| [20] |
οἶμαι,
φαῦλος
εἶναι
δοκεῖ
τοῖς
|
ἀκούουσιν. |
Ἅπερ
καὶ
τὸν
νῦν
ἐπιδεικνύμενον |
| [150] |
ἥκιστ'
ἂν
ὀχληρὸν
γενέσθαι
τοῖς
|
ἀκούουσιν. |
Ἡγοῦμαι
δὲ
καὶ
τὰ
πεπραγμένα |
| [0] |
τούτων
οὕτως
ἐδόκουν
διεξιέναι
τοῖς
|
ἀκούουσιν |
ὥστε
μηδένα
τὸν
λόγον
αὐτῶν |
| [40] |
αἱ
πόλεις
αὗται
πρὸς
ἀλλήλας
|
ἔχουσιν, |
εἰ
διεξέλθοιμεν
μήτε
παντάπασιν
ἁπλῶς |
| [140] |
δὲ
γνώμην
καὶ
περὶ
Λακεδαιμονίων
|
ἔχουσιν· |
καὶ
γὰρ
ἐκείνων
μᾶλλον
ἄγανται |
| [120] |
τῶν
κακῶν
ὧν
αὐτοί
τ'
|
ἔχουσιν |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
παρέχουσιν,
καὶ |
| [10] |
καὶ
περὶ
τῶν
ἄλλων
ἀπείρως
|
ἔχουσιν, |
τό
γε
συμφέρον
ἐκείνῳ
μᾶλλον |
| [30] |
τὸν
πόλεμον
καὶ
ὡς
παραπλησίως
|
ἔχουσιν |
τοῖς
ἰδίᾳ
μαχομένοις.
Καὶ
γὰρ |
| [130] |
τιμῆς
ἐπιθυμοῦντας
ἀεὶ
μείζονος
ἧς
|
ἔχουσιν |
ὑπὸ
πάντων
ἐπαινουμένους,
τοὺς
δὲ |
| [30] |
πάντες
ἄνθρωποι
τούτων
πλείστην
μνείαν
|
ἔχουσιν |
ὑφ'
ὧν
ἂν
ἐν
ταῖς |
| [120] |
τ'
ἔχουσιν
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
|
παρέχουσιν, |
καὶ
πόλεις
ἐξ
αὐτῶν
συστῆσαι |
| [150] |
τούτων
καὶ
μᾶλλον
ἁρμόττοντα
τοῖς
|
ὑπάρχουσιν |
οὐδεὶς
ἄν
σοι
συμβουλεύσειεν,
σαφῶς |
| [50] |
ἐλάττω
κακὰ
ποιοῦσιν
ἐκείνους
ἢ
|
πάσχουσιν |
ἀπιόντες
εἰς
τὴν
αὑτῶν·
(ἐν |
| [50] |
δὲ
τὰ
περὶ
τὸν
πόλεμον
|
ἀτυχοῦσιν, |
ὥστ'
ὀλίγου
δεῖν
καθ'
ἕκαστον |
| [150] |
ἔργων
ἢ
τηλικούτων
τὴν
σὴν
|
φύσιν |
ἀξιοῦντας,
καὶ
τοὺς
μὴ
μόνον |
| [140] |
μιᾷ
πόλει
ταύτην
ἔχοντας
τὴν
|
φύσιν |
εὐδοκιμοῦντας,
ποίους
τινὰς
χρὴ
προσδοκᾶν |
| [40] |
τῶν
ὁμοίαν
σοὶ
καὶ
τὴν
|
φύσιν |
καὶ
τὴν
δύναμιν
ἐχόντων.
(Θαυμάζω |
| [140] |
τις
τῶν
ἄλλων
διενέγκῃ
τὴν
|
φύσιν, |
οὐδὲν
ἕξει
ποιῆσαι
τοιοῦτον.
Ἀλλὰ |
| [10] |
τὴν
ἀκμὴν
ἔχοντος
καὶ
τὴν
|
φύσιν |
πολὺ
τῶν
ἄλλων
διαφέροντος,
(ὁρῶν |
| [40] |
φροντιζούσας
πλὴν
ὅ
τι
ἂν
|
ὑπολάβωσιν |
ὠφέλιμον
αὑταῖς
εἶναι,
τοῦτο
δὲ |
| [110] |
αὐτὰς,
ὅπως
ἂν
οἱ
καιροὶ
|
παραδιδῶσιν. |
(Ἐκ
πολλῶν
δ'
ἂν
κατανοήσειας |
| [30] |
διαλλάξειεν·
ἐπὴν
δὲ
κακῶς
ἀλλήλους
|
διαθῶσιν, |
οὐδενὸς
διαλύοντος
αὐτοὶ
διέστησαν.
Ὅπερ |
| [30] |
ἂν
ἐν
ταῖς
συμφοραῖς
εὖ
|
πάθωσιν. |
(Ὁρᾷς
δ'
ὡς
τεταλαιπώρηνται
διὰ |
| [30] |
ταῖς
εἰρημέναις
καὶ
καταφεύγουσιν,
ὅταν
|
φοβηθῶσιν, |
ἐφ'
ἣν
ἂν
τύχωσιν
τούτων, |
| [70] |
διαμαρτεῖν
ὧν
ἐπεθυμήσας,
οἱ
δὲ
|
δεδίωσιν |
μὴ
πρότερόν
τι
πάθῃς
πρὶν |
| [60] |
τοιαύτης
εὐδαιμονίας,
ὅταν
πρέσβεις
μὲν
|
ἥκωσιν |
ἐκ
τῶν
μεγίστων
πόλεων
οἱ |
| [50] |
πάλιν
ἐπανελθόντες
μείζοσιν
αὐτοὺς
συμφοραῖς
|
περιβάλωσιν |
τῶν
πρότερον
γεγενημένων.
Καίτοι
πῶς |
| [140] |
~Ἐνθυμοῦ
δ'
ὅτι
μάλιστα
τούτους
|
τιμῶσιν |
ἅπαντες
καὶ
θαυμάζουσιν,
οἵτινες
ἀμφότερα |
| [30] |
τὸν
ἀρχηγὸν
τοῦ
γένους
ὑμῶν
|
τιμῶσιν |
καὶ
ταῖς
προσόδοις
καὶ
ταῖς |
| [50] |
σε
γνῶναι
ποιήσειν.
Ἢν
γὰρ
|
φανῶσιν |
ἕτεροί
τινες
τῶν
προγεγενημένων
μὴ |
| [50] |
δεινότατον·
ὅταν
γὰρ
οἱ
πολέμιοι
|
διαλίπωσιν |
κακῶς
αὐτοὺς
ποιοῦντες,
αὐτοὶ
τοὺς |
| [140] |
ἄλλων
οὐκ
ἐπαινοῦσιν,
ἀλλ'
ἀηδῶς
|
ὁρῶσιν· |
ἡγοῦνται
γὰρ
τὸ
μὲν
ἀρετῆς |
| [50] |
καὶ
πορθουμένην
τὴν
αὑτῶν
χώραν
|
περιορῶσιν. |
(Ὃ
δὲ
πάντων
δεινότατον·
ὅταν |
| [100] |
νῦν
δὲ
φοβοῦμαι
μή
τινες
|
ἐπιτιμήσωσιν |
ἡμῖν,
εἰ
μηδὲν
πώποτε
μεταχειρισάμενος |
| [150] |
Ἕλληνες
ὑπὲρ
ὧν
ἂν
εὖ
|
πάσχωσιν, |
Μακεδόνες
δ'
ἢν
βασιλικῶς
ἀλλὰ |
| [150] |
βαρβαρικῆς
δεσποτείας
ἀπαλλαγέντες
Ἑλληνικῆς
ἐπιμελείας
|
τύχωσιν. |
(Ταῦθ'
ὅπως
μὲν
γέγραπται
τοῖς |
| [30] |
ὅταν
φοβηθῶσιν,
ἐφ'
ἣν
ἂν
|
τύχωσιν |
τούτων,
καὶ
τὰς
βοηθείας
ἐντεῦθεν |
| [120] |
ἡμέραν
καὶ
λυμαινομένους
οἷς
ἂν
|
ἐντύχωσιν. |
(Οὓς
εἰ
μὴ
παύσομεν
ἀθροιζομένους |
| [10] |
ἐν
αὐταῖς
πρὸς
οὐδένα
λέγειν
|
ἐστὶν, |
ἀλλ'
ὁμοίως
οἱ
τοιοῦτοι
τῶν |
| [80] |
δύναμαι
ζητεῖν.
(Οὐ
μὴν
ἀποστατέον
|
ἐστὶν, |
ἀλλὰ
λεκτέον,
περὶ
ὧν
ὑπεθέμην, |
| [110] |
βαρβάρων
ἐφ'
οὓς
οὐ
δίκαιόν
|
ἐστιν, |
ἀλλὰ
μετὰ
τῶν
Ἑλλήνων
ἐπὶ |
| [130] |
ταῦτ'
εἰδότες
ὅτι
συστῆσαι
μέν
|
ἐστιν |
ἅπαντα
χαλεπὸν,
διαστῆσαι
δὲ
ῥᾴδιον. |
| [30] |
προϋπάρχειν
τῶν
εὐεργεσιῶν.
Καλὸν
δ'
|
ἐστὶν |
δοκεῖν
μὲν
τὰς
μεγίστας
τῶν |
| [30] |
πρότερον
γεγενημένα
κοινὰ
θεῖναι
δίκαιόν
|
ἐστιν, |
εἰς
δὲ
τὸν
ἐπίλοιπον
χρόνον |
| [110] |
ἂν
αὐτὸς
βουληθῇς·
ῥᾴδιον
γάρ
|
ἐστιν |
ἐκ
τῶν
παρόντων
κτήσασθαι
τὴν |
| [130] |
ἀναστρεπτέον
καὶ
μεταστατέον
ἅπαντα
ταῦτ'
|
ἐστίν. |
(Εὖ
δ'
ἴσθι
μηδὲν
ἄν |
| [150] |
ἐγὼ
τυγχάνω
συμβεβουλευκώς.
Αἰσχρὸν
οὖν
|
ἐστὶν |
καλῶς
τῆς
τύχης
ἡγουμένης
ἀπολειφθῆναι |
| [60] |
τῶν
Ἑλλήνων,
ἣν
πόλυ
κάλλιόν
|
ἐστιν |
λαβεῖν
ἢ
πολλὰς
πόλεις
τῶν |
| [70] |
πυνθάνωνται
περὶ
αὐτῶν
ἐν
οἷς
|
ἐστὶν, |
οἱ
δ'
εὔχωνταί
σε
μὴ |
| [150] |
ὑμῶν
τῶν
ἀκουόντων
πυνθάνεσθαι
δίκαιόν
|
ἐστιν· |
ὅτι
μέντοι
βελτίω
τούτων
καὶ |
| [10] |
παντὸς
τοῦ
λόγου
τοιαύτη
τίς
|
ἐστιν. |
(Οὐκ
ὀκνήσω
δὲ
πρὸς
σὲ |
| [30] |
οὖν
ἐβουλόμην
μοι
προειρῆσθαι,
ταῦτ'
|
ἐστίν. |
Περὶ
δ'
αὐτῶν
τῶν
πραγμάτων |
| [10] |
διαφέροντος,
(ὁρῶν
δ'
ὅτι
χαλεπόν
|
ἐστιν |
περὶ
τὴν
αὐτὴν
ὑπόθεσιν
δύο |
| [80] |
καὶ
περὶ
ὧν
σοὶ
πρακτέον
|
ἐστὶν |
πρὸς
τοὺς
Ἕλληνας
σχεδὸν
ἀκήκοας, |
| [30] |
εὐεργεσίας
ὑπαρχούσας.
Ἄργος
μὲν
γάρ
|
ἐστίν |
σοι
πατρὶς,
ἧς
δίκαιον
τοσαύτην |
| [150] |
τοῦ
δέοντος
εἴρηκα.
(Λοιπὸν
οὖν
|
ἐστὶν |
τὰ
προειρημένα
συναγαγεῖν,
ἵν'
ὡς |
| [140] |
Ἕλλησι
γενήσεσθαι
τηλικοῦτον
ἔργον,
ὅσον
|
ἐστὶν |
τὸ
πάντας
ἡμᾶς
ἐκ
τοσούτων |
| [60] |
συστήσειν;
(Σκέψαι
δ'
ὡς
ἄξιόν
|
ἐστιν |
τοῖς
τοιούτοις
τῶν
ἔργων
μάλιστ' |
| [40] |
σοὶ
δ'
οὐδὲν
τῶν
τοιούτων
|
ἐστὶν |
χαλεπόν.
Ὁρῶ
γάρ
σε
τῶν |
| [100] |
ἐν
πολέμῳ
καὶ
κακοῖς
τοσούτοις
|
ἐστὶν |
ὥστ'
ἐκείνῳ
μὲν
μηδὲν
εἶναι |
| [100] |
τῶν
ἐκδοθεισῶν
αὐτῷ
πόλεων
ἐγκρατής
|
ἐστιν. |
Ὥστ'
οὐδεὶς
ὅστις
οὐκ
ἂν |
| [80] |
τοὺς
σοὺς
πρὸς
σὲ
διακειμένους.
|
Ἔστιν |
δ'
οὐ
χάλεπον
τυχεῖν
τούτων, |
| [10] |
τὸ
μέγεθος
τῶν
συμβεβηκότων
οὐκ
|
ἔστιν |
ὅπως
οὐκ
οἴεται
βέλτιον
δύνασθαι |
| [130] |
δ'
ὠφελειῶν
τῶν
κατεργασθησομένων
οὐκ
|
ἔστιν |
ὅστις
οὐκ
οἰήσεται
μεθέξειν.
(Σκέψαι |
| [120] |
καὶ
κίνδυνον
ἅπασιν
ἡμῖν
αὐξανόμενον.
|
(Ἔστιν |
οὖν
ἀνδρὸς
μέγα
φρονοῦντος
καὶ |
| [0] |
μὲν
τῶν
ἀμφισβητουμένων
οὐδὲν
ἀπεφαινόμην,
|
ὃν |
δ'
ὑπελάμβανον
τῶν
λόγων
εἰρηνικώτατον |
| [130] |
τῶν
τὴν
Εὐρώπην
κατοικησάντων,
πρὸς
|
ὃν |
δὲ
πολεμήσεις,
οὕτω
σφόδρα
μεμισημένος |
| [30] |
μὲν
συναιτίαν
γενέσθαι
τῆς
ἀθανασίας
|
ὃν |
δὲ
τρόπον,
σοὶ
μὲν
αὖθις |
| [50] |
ἄλλο
πλὴν
ὁ
πόλεμος·
ὃν
|
ἢν |
διαλύσῃς,
οὐ
μόνον
αὐτοὺς
τούτων |
| [80] |
ἐπιχειρῶ
συμβουλεύειν
τὸν
τρόπον
τοῦτον,
|
ὃν |
ἐγὼ
πέφυκα
καὶ
δύναμαι,
καὶ |
| [110] |
δυνηθέντα
διαλεχθῆναι
περὶ
αὐτῶν·
~ἐφ'
|
ὃν |
εἰ
μὲν
νεώτερος
ὢν
ἐπέστην, |
| [130] |
ἀπὸ
Κύρου
τὴν
ἀρχὴν
ἔχοντας,
|
ὃν |
ἡ
μήτηρ
εἰς
τὴν
ὁδὸν |
| [70] |
οὐκ
ἀμνημονήσας
ἀλλ'
ὀκνήσας
εἰπεῖν,
|
ὃν |
ἤδη
μοι
δοκῶ
δηλώσειν·
οἶμαι |
| [50] |
οὐδὲν
ἄλλο
πλὴν
ὁ
πόλεμος·
|
ὃν |
ἢν
διαλύσῃς,
οὐ
μόνον
αὐτοὺς |
| [90] |
τε
συμβουλεύω
στρατεύειν
καὶ
πρὸς
|
ὃν |
Κλέαρχος
ἐπολέμησεν,
ἵν'
ἑκατέρου
τὴν |
| [40] |
παίδων
καὶ
γυναικῶν
τοιοῦτον
κίνδυνον,
|
ὃν |
μὴ
κατορθώσαντες
μὲν
εὐθὺς
ἀπώλλυντο, |
| [130] |
τοὺς
δ'
ἀφ'
Ἡρακλέους
πεφυκότας,
|
ὃν |
ὁ
γεννήσας
διὰ
τὴν
ἀρετὴν |
| [90] |
καὶ
τῶν
βασιλέων
ἀμφοτέρων,
ἐφ'
|
ὃν |
σοί
τε
συμβουλεύω
στρατεύειν
καὶ |
| [150] |
~Οἶμαι
δέ
ς'
οὐκ
ἀγνοεῖν
|
ὃν |
τρόπον
οἱ
θεοὶ
τὰ
τῶν |
| [100] |
δ'
ἂν
πλείω
λέγειν
ἐπεχείρουν,
|
ὃν |
τρόπον
πολεμῶν
τάχιστ'
ἂν
περιγένοιο |
| [60] |
ἰδίων
ἐπιμέλειαν
διέτριβεν,
αἰσθόμενος
δ'
|
Ἀγησίλαον |
μετὰ
πολλῆς
δυνάμεως
εἰς
τὴν |
| [90] |
ἔχει
τὰ
τῆς
Ἑλλάδος
ὥστε
|
ῥᾷον |
εἶναι
συστῆσαι
στρατόπεδον
μεῖζον
καὶ |
| [110] |
μίαν
δὲ
πρᾶξιν
ἐξ
αὐτῶν
|
ἔλαβον, |
ἥπερ
ἦν
προσήκουσα
μὲν
καὶ |
| [90] |
περὶ
τὴν
λέξιν
πλείω
χρόνον
|
διέτριβον |
ἢ
περὶ
τὰς
πράξεις,
ἔτι |
| [0] |
λόγων
εἰρηνικώτατον
εἶναι,
περὶ
τοῦτον
|
διέτριβον, |
λέγων
ὡς
ἀμφότεροι
διαμαρτάνετε
τῶν |
| [120] |
ποιούμεθα
πρόνοιαν,
ἀλλ'
ἀγνοοῦμεν
κοινὸν
|
φόβον |
καὶ
κίνδυνον
ἅπασιν
ἡμῖν
αὐξανόμενον. |
| [20] |
πεμφθῆναί
σοι
τὸν
λόγον
τοῦτον,
|
ἔλεγον |
δ'
ὡς
ἐλπίζουσιν
οὐ
μόνον |
| [100] |
βασιλείαν
καὶ
τὸν
τοῦ
γένους
|
ἀρχηγὸν, |
εἰ
τῷ
μὲν
εἴη
θέμις, |
| [30] |
τῶν
σαυτοῦ·
Θηβαῖοι
δὲ
τὸν
|
ἀρχηγὸν |
τοῦ
γένους
ὑμῶν
τιμῶσιν
καὶ |
| [0] |
παραμείνειεν
ἡμῖν
καὶ
μὴ
χρόνον
|
ὀλίγον |
ἡ
πόλις
ἡμῶν
διαλιποῦσα
πάλιν |
| [0] |
ἐπεθέμην
γράφειν
τὸν
πρὸς
σὲ
|
λόγον, |
ἀλλ'
εἰκότως
καὶ
κατὰ
μικρὸν |
| [0] |
τοῖς
ἀκούουσιν
ὥστε
μηδένα
τὸν
|
λόγον |
αὐτῶν
μηδὲ
τὴν
λέξιν
ἐπαινεῖν |
| [80] |
τοῦ
χρόνου
τοῦ
περὶ
τὸν
|
λόγον |
διατριφθέντος
ἀξίως
φαίνωμαι
διεξιών·
νῦν |
| [90] |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
ἡγεμόνας
εἰς
|
λόγον |
ἐλθεῖν,
καὶ
τούτοις
μὲν
ὑπισχνούμενος |
| [110] |
παροῦσάν
μοι
κατεμεμψάμην
καὶ
τὸν
|
λόγον |
ᾐσθόμην
διπλάσιον
ἂν
γενόμενον
τοῦ |
| [10] |
ἐπιχειρῶ
πράγμασιν·
ὅστις
Φιλίππῳ
συμβουλεύσοντα
|
λόγον |
μέλλεις
πέμπειν,
ὃς
εἰ
καὶ |
| [70] |
εἰ
μὴ
παραλελοιπὼς
ἦν
τινα
|
λόγον |
οὐκ
ἀμνημονήσας
ἀλλ'
ὀκνήσας
εἰπεῖν, |
| [10] |
πρὸς
αὐτοὺς
ὅτι
μέλλω
σοι
|
λόγον |
πέμπειν
οὐκ
ἐπίδειξιν
ποιησόμενον
οὐδ' |
| [0] |
τὴν
εἰρήνην
πρὶν
ἐξεργασθῆναι
τὸν
|
λόγον, |
σωφρονοῦντες·
ὅπως
γὰρ
οὖν
πεπρᾶχθαι |
| [150] |
κάλλιστ'
ἂν
ἐπιστατῆσαι,
τὸν
δὲ
|
λόγον |
τὸν
ἐμὸν
ἥκιστ'
ἂν
ὀχληρὸν |
| [20] |
μᾶλλον
ἠγὼ
πεμφθῆναί
σοι
τὸν
|
λόγον |
τοῦτον,
ἔλεγον
δ'
ὡς
ἐλπίζουσιν |
| [10] |
ἐμαυτὸν,
ἀλλ'
εἰδὼς
μὲν
τὸν
|
λόγον |
τοῦτον
οὐ
τῆς
ἡλικίας
τῆς |
| [130] |
ἢν
ὑπολάβῃς
μὴ
μόνον
τὸν
|
λόγον |
τοῦτόν
σε
παρακαλεῖν,
ἀλλὰ
καὶ |
| [20] |
τελευτῶν
ὑπεσχόμην
μόνοις
αὐτοῖς
τὸν
|
λόγον |
τῶν
ἐν
τῇ
πόλει
δείξειν |
| [140] |
ἐν
τοῖς
Ἕλλησι
γενήσεσθαι
τηλικοῦτον
|
ἔργον, |
ὅσον
ἐστὶν
τὸ
πάντας
ἡμᾶς |
| [20] |
εἰς
τὴν
διάνοιαν
ἐξετάζῃς,
μὴ
|
πάρεργον |
ποιούμενος
μηδὲ
μετὰ
ῥᾳθυμίας
ἀλλὰ |
| [90] |
Ἑλλάδος
ὥστε
ῥᾷον
εἶναι
συστῆσαι
|
στρατόπεδον |
μεῖζον
καὶ
κρεῖττον
ἐκ
τῶν |
| [80] |
πρακτέον
ἐστὶν
πρὸς
τοὺς
Ἕλληνας
|
σχεδὸν |
ἀκήκοας,
περὶ
δὲ
τῆς
στρατείας |
| [40] |
πρότερον
ἐδέσποζον.
(Πρὸς
δὲ
τούτοις
|
ἐπεῖδον |
Πελοποννησίους
ἅπαντας
τοὺς
πρότερον
μεθ' |
| [60] |
ὑπὸ
τῆς
μητρὸς
εἰς
τὴν
|
ὁδὸν, |
ἀναιρεθεὶς
δ'
ὑπὸ
Περσίδος
γυναικός, |
| [130] |
ὃν
ἡ
μήτηρ
εἰς
τὴν
|
ὁδὸν |
ἐξέβαλεν,
βασιλέας
μεγάλους
προσαγορευομένους,
τοὺς |
| [60] |
Συστάντος
γὰρ
αὐτῷ
ναυτικοῦ
περὶ
|
Ῥόδον |
καὶ
νικήσας
τῇ
ναυμαχίᾳ
Λακεδαιμονίους |
| [20] |
μηδενὸς
πώποτε
τοσοῦτον
πράγματος
διαμαρτεῖν,
|
ἔσπευδον |
δὲ
μᾶλλον
ἠγὼ
πεμφθῆναί
σοι |
| [140] |
τὰς
ἀρχὰς
κατασχόντας.
Ἀλλ'
ὅμως
|
ἰσόθεον |
καὶ
παρὰ
πᾶσιν
ὀνομαστὴν
τὴν |
| [90] |
ἀναγκαζόμενοι
ξενολογεῖν
ἐκ
τῶν
πόλεων
|
πλέον |
ἀνήλισκον
εἰς
τὰς
διδομένας
τοῖς |
| [110] |
τῇ
φιλοτιμίᾳ
καὶ
τῇ
δικαιοσύνῃ
|
πλέον |
διενεγκόντα
πάντων
τῶν
προγεγενημένων
ἢ |
| [130] |
ἢ
κείνους
προσαγορευομένους.
Ὧν
οὐδὲν
|
ἐατέον |
οὕτως
ἔχειν,
ἀλλ'
ἀναστρεπτέον
καὶ |
| [50] |
γνώμην
ἔσχεν
ἐκείνοις,
ἀλλ'
οἰηθεὶς
|
πειρατέον |
εἶναι
βίᾳ
κατελθεῖν
προείλετο
πολεμεῖν |
| [130] |
οὕτως
ἔχειν,
ἀλλ'
ἀναστρεπτέον
καὶ
|
μεταστατέον |
ἅπαντα
ταῦτ'
ἐστίν.
(Εὖ
δ' |
| [80] |
καινὰ
δύναμαι
ζητεῖν.
(Οὐ
μὴν
|
ἀποστατέον |
ἐστὶν,
ἀλλὰ
λεκτέον,
περὶ
ὧν |
| [30] |
εἰς
δὲ
τὸν
ἐπίλοιπον
χρόνον
|
φυλακτέον |
ὅπως
μηδὲν
συμβήσεταί
σοι
τοιοῦτον, |
| [80] |
ἐμῶν
καὶ
περὶ
ὧν
σοὶ
|
πρακτέον |
ἐστὶν
πρὸς
τοὺς
Ἕλληνας
σχεδὸν |
| [80] |
(Οὐ
μὴν
ἀποστατέον
ἐστὶν,
ἀλλὰ
|
λεκτέον, |
περὶ
ὧν
ὑπεθέμην,
ὅ
τι |
| [90] |
μετὰ
ταῦτα
περὶ
τῆς
παρασκευῆς
|
διαλεκτέον |
εἶναι
τῆς
τε
σοὶ
γενησομένης |
| [30] |
μηδὲν
συμβήσεταί
σοι
τοιοῦτον,
καὶ
|
σκεπτέον |
τί
ἂν
ἀγαθὸν
αὐτὰς
ἐργασάμενος |
| [130] |
οὐδὲν
ἐατέον
οὕτως
ἔχειν,
ἀλλ'
|
ἀναστρεπτέον |
καὶ
μεταστατέον
ἅπαντα
ταῦτ'
ἐστίν. |
| [0] |
ἀφρόνως
ἢ
νοῦν
ἐχόντως
ταῦτ'
|
ἐδόξαζον, |
δικαίως
ἂν
ἐκεῖνοι
τὴν
αἰτίαν |
| [90] |
ὥστε
ῥᾷον
εἶναι
συστῆσαι
στρατόπεδον
|
μεῖζον |
καὶ
κρεῖττον
ἐκ
τῶν
πλανωμένων |
| [100] |
ὅ
τε
κτησάμενος
τὴν
ἀρχὴν,
|
μεῖζον |
φρονήσας
τῶν
αὑτοῦ
πολιτῶν
καὶ |
| [140] |
τὸ
δαιμόνιον
ὑποβαλεῖν,
οὐκ
ἐμοῦ
|
φροντίζον, |
ἀλλὰ
τῆς
Ἑλλάδος
κηδόμενον
καὶ |
| [40] |
ἢ
ζῆν
ἡττηθέντες
ὧν
πρότερον
|
ἐδέσποζον. |
(Πρὸς
δὲ
τούτοις
ἐπεῖδον
Πελοποννησίους |
| [30] |
τοιοῦτον,
καὶ
σκεπτέον
τί
ἂν
|
ἀγαθὸν |
αὐτὰς
ἐργασάμενος
φανείης
ἄξια
καὶ |
| [0] |
καὶ
γνωσιμαχήσαντας
βουλεύσεσθαί
τι
κοινὸν
|
ἀγαθὸν |
περὶ
ὑμῶν
αὐτῶν.
Εἰ
μὲν |
| [10] |
τι
ποιεῖν
καὶ
τοὺς
οἰομένους
|
ἀγαθόν |
τι
κοινὸν
εὑρηκέναι
τοὺς
μὲν |
| [150] |
τοὺς
περὶ
τῶν
σοι
πεπραγμένων
|
ἀγαθόν |
τι
λέγοντας,
κάλλιστα
μέντοι
νομίζειν |
| [130] |
μάλιστα
δυνήσεσθαι
τοὺς
μὲν
Ἕλληνας
|
ἀγαθόν |
τι
ποιῆσαι,
τοὺς
δὲ
βαρβάρους |
| [100] |
ἐκεῖνός
τ'
ἂν
ἄσμενος
ἴδοι
|
βοηθὸν |
ἥκειν
αὑτῷ
σε
νομίζων,
τῶν |
| [20] |
δ'
οὖν
μετρίως,
ὡς
ἐμαυτὸν
|
ἔπειθον, |
τοὺς
ἐπιπλῆξαί
μοι
τολμήσαντας,
τελευτῶν |
| [20] |
μηδὲν
ᾖ
τὸ
συναγωνιζόμενον
καὶ
|
συμπεῖθον, |
ἀλλὰ
τῶν
μὲν
προειρημένων
ἁπάντων |
| [40] |
κατὰ
θάλατταν,
εἰς
τοσαύτην
μεταβολὴν
|
ἦλθον, |
ἐπειδὴ
τὴν
μάχην
ἡττήθησαν
τὴν |
| [20] |
(Τούτου
δ'
ἕνεκά
σοι
ταῦτα
|
διῆλθον, |
ἵν'
ἄν
τί
σοι
φανῇ |
| [110] |
δ'
ἕνεκά
σοι
περὶ
τούτων
|
διῆλθον, |
ἵνα
γνῷς
ὅτι
σε
τυγχάνω |
| [60] |
ἀρχῆς
γενέσεως
ὑπαρξάσης,
εἰς
τοσοῦτον
|
προῆλθον |
καὶ
τηλικαῦτα
διεπράξαντο,
πῶς
οὐ |
| [20] |
ἂν
ἐκείνοις
δόξῃ.
(Τούτων
ἀκούσαντες
|
ἀπῆλθον, |
οὐκ
οἶδ'
ὅπως
τὴν
διάνοιαν |
| [90] |
δ'
ἄλλοις
στρατιώταις
ἐντελῆ
τὸν
|
μισθὸν |
ἀποδοὺς
ἀποπέμψειν,
τοιαύταις
ἐλπίσιν
ὑπαγαγόμενος |
| [110] |
τῶν
βαρβάρων
ἐφ'
οὓς
οὐ
|
δίκαιόν |
ἐστιν,
ἀλλὰ
μετὰ
τῶν
Ἑλλήνων |
| [30] |
μὲν
πρότερον
γεγενημένα
κοινὰ
θεῖναι
|
δίκαιόν |
ἐστιν,
εἰς
δὲ
τὸν
ἐπίλοιπον |
| [150] |
παρ'
ὑμῶν
τῶν
ἀκουόντων
πυνθάνεσθαι
|
δίκαιόν |
ἐστιν·
ὅτι
μέντοι
βελτίω
τούτων |
| [30] |
οὐ
μόνον
τοὺς
τότε
σωθέντας
|
δίκαιον |
ἦν
ἡμῖν
χάριν
ἔχειν,
ἀλλὰ |
| [30] |
γάρ
ἐστίν
σοι
πατρὶς,
ἧς
|
δίκαιον |
τοσαύτην
σε
ποιεῖσθαι
πρόνοιαν
ὅσην |
| [150] |
ὡς
ἐν
ἐλαχίστοις
κατίδῃς
τὸ
|
κεφάλαιον |
τῶν
συμβεβουλευμένων.
Φημὶ
γὰρ
χρῆναί |
| [110] |
στήλας
τὰς
Ἡρακλέους
καλουμένας
ἐποιήσατο,
|
τρόπαιον |
μὲν
τῶν
βαρβάρων,
μνημεῖον
δὲ |
| [140] |
τὰς
ἄλλας
νίκας,
καὶ
τὸ
|
τρόπαιον |
τὸ
μὲν
κατ'
ἐκείνων
ὑπὸ |
| [120] |
(Οὓς
εἰ
μὴ
παύσομεν
ἀθροιζομένους
|
βίον |
αὐτοῖς
ἱκανὸν
πορίσαντες,
λήσουσιν
ἡμᾶς |
| [60] |
ἐπιμελείας
καὶ
διατριβῆς
εὔξαιο
τὸν
|
βίον |
διαγαγεῖν,
οὐδεμίαν
ἕλοι'
ἂν,
εἴπερ |
| [100] |
αὐτόν
τ'
ἐν
εὐδαιμονίᾳ
τὸν
|
βίον |
διαγαγόντα
τῷ
τε
γένει
καταλιπόντα |
| [70] |
οὐκ
ἂν
περιχαρὴς
ὢν
τὸν
|
βίον |
διατελοίης,
τηλικούτων
εἰδὼς
σαυτὸν
πραγμάτων |
| [100] |
τῆς
τοιαύτης
δυναστείας
διοικεῖν
τὸν
|
βίον |
τὸν
σφέτερον
αὐτῶν.
(Καὶ
γάρ |
| [110] |
δόξης
(οἵας
ἂν
αὐτὸς
βουληθῇς·
|
ῥᾴδιον |
γάρ
ἐστιν
ἐκ
τῶν
παρόντων |
| [30] |
τρόπον,
σοὶ
μὲν
αὖθις
πυθέσθαι
|
ῥᾴδιον, |
ἐμοὶ
δὲ
νῦν
εἰπεῖν
οὐ |
| [130] |
ἐστιν
ἅπαντα
χαλεπὸν,
διαστῆσαι
δὲ
|
ῥᾴδιον. |
~Ἐνθυμοῦ
δ'
ὅτι
μάλιστα
τούτους |
| [80] |
ἀγνοηθέντων
κατ'
ἐκεῖνον
τὸν
χρόνον
|
ῥᾴδιον |
καταμαθεῖν
ὅτι
δεῖ
τοὺς
ὀρθῶς |
| [90] |
τοῦ
κρατήσαντος
τὴν
ἐκείνου
δύναμιν
|
ῥᾴδιον |
πολὺ
κρεῖττον
παρασκευάσασθαι.
Καίτοι
τούτων |
| [100] |
Ἐγὼ
δ'
ὁρῶ
μὲν
τόπον
|
ἴδιον |
καὶ
παντάπασιν
ἀδιεξέργαστον,
οὐ
μικρὸν |
| [110] |
δεῖν
ἀλλοτρίοις
χρῆσθαι
παραδείγμασιν
ἀλλ'
|
οἰκεῖον |
ὑπάρχειν,
πῶς
οὐκ
εἰκὸς
ὑπ' |
| [110] |
ἐποιήσατο,
τρόπαιον
μὲν
τῶν
βαρβάρων,
|
μνημεῖον |
δὲ
τῆς
ἀρετῆς
τῆς
αὑτοῦ |
| [140] |
γὰρ
τὸ
μὲν
ἀρετῆς
εἶναι
|
σημεῖον, |
τὰ
δὲ
πλεονεξίας.
(Ταῦτ'
οὖν |
| [20] |
μωρίαν
καταγνώσεσθαι
τοῦ
πέμψαντος
τὸ
|
βιβλίον |
καὶ
πολὺ
διεψεῦσθαι
νομιεῖν
τῆς |
| [60] |
παρὰ
τῶν
Ἑλλήνων,
ἣν
πόλυ
|
κάλλιόν |
ἐστιν
λαβεῖν
ἢ
πολλὰς
πόλεις |
| [140] |
γῆρας
τοὐμὸν
εὑρεῖν
ἀλλὰ
τὸ
|
δαιμόνιον |
ὑποβαλεῖν,
οὐκ
ἐμοῦ
φροντίζον,
ἀλλὰ |
| [0] |
τῶν
δουλεύειν
εἰθισμένων,
εἰς
οἷονπερ
|
Λακεδαιμόνιον |
Κυρηναίους
ἀπῴκισαν·
(πρὸς
δὲ
τούτοις, |
| [90] |
ἅμα
καὶ
περίεργος
εἶναι
δοκοίην.
|
(Ἄξιον |
δὲ
μνησθῆναι
καὶ
τῶν
βασιλέων |
| [70] |
ἀλλ'
ἀνδρωδέστερον
αὐτὸν
καὶ
πλείονος
|
ἄξιον |
δοκεῖν
εἶναι
ποιήσειεν·
εἰ
δὲ |
| [60] |
προειρημένα
συστήσειν;
(Σκέψαι
δ'
ὡς
|
ἄξιόν |
ἐστιν
τοῖς
τοιούτοις
τῶν
ἔργων |
| [130] |
δύναμιν
ἄμαχον
εἶναι
νομίζουσιν·
ὧν
|
ἄξιον |
θαυμάζειν,
εἰ
τὴν
ὑπ'
ἀνθρώπου |
| [130] |
χρόνῳ
συμπαρακολουθοῦσαν
ἀθανασίας
μεταλαμβάνομεν,
ἧς
|
ἄξιον |
ὀρεγομένους
καθ'
ὅσον
οἷοί
τ' |
| [150] |
ἀλλήλων
ἡμῖν
ἑκάτερα
παραγίγνεσθαι
τούτων.
|
(Οἷον |
ἴσως
καὶ
νῦν
τοὺς
μὲν |
| [70] |
μὲν
βλάψειεν,
τοὺς
δ'
ὠφελήσειεν.
|
Οἷον |
καὶ
νῦν,
εἰ
μέν
τις |
| [110] |
συμβάντων.
Ἐκεῖνος
γὰρ
οὐδὲν
τοιοῦτον
|
οἷον |
σὺ
κατεργασάμενος
μεγίστης
δόξης
ἔτυχεν, |
| [130] |
(Πρὸ
πολλοῦ
δ'
ἂν
ἐποιησάμην
|
οἷόν |
τ'
εἶναι
συνερᾶσαι
τοὺς
λόγους |
| [90] |
δεκαρχίας
τὰς
ἐπὶ
Λακεδαιμονίων
ὡς
|
οἷόν |
τε
δυσμενεστάτους.
Ἡγοῦντο
γὰρ
Κύρου |
| [0] |
τῶν
παρ'
ἡμῖν,
ἀλλ'
ὡς
|
οἷόν |
τε
πλεῖστον
ἀφεστῶτα
τῆς
τούτων |
| [110] |
φιλονικεῖν,
ὅπως
τῷ
προγόνῳ
σαυτὸν
|
ὅμοιον |
παρασκευάσεις;
(Λέγω
δ'
οὐχ
ὡς |
| [90] |
οὔτε
ναυτικῆς
οὔτε
πεζῆς
καταστάντα
|
κύριον, |
ἀλλ'
ἐκ
τῆς
ἀτυχίας
τῆς |
| [60] |
Μακεδονίας
δὲ
βασιλεύοντα,
τοσούτων
δὲ
|
κύριον |
ὄντα,
ῥᾳδίως
τὰ
προειρημένα
συστήσειν; |
| [110] |
κατεμεμψάμην
καὶ
τὸν
λόγον
ᾐσθόμην
|
διπλάσιον |
ἂν
γενόμενον
τοῦ
νῦν
ἀναγιγνωσκομένου. |
| [80] |
θαυμάσῃς,
ἅπερ
ἐπέστειλα
καὶ
πρὸς
|
Διονύσιον |
τὴν
τυραννίδα
κτησάμενον,
εἰ
μήτε |
| [0] |
πόλει
περὶ
Ἀμφιπόλεως
πολλῶν
κακῶν
|
αἴτιον |
γιγνόμενον,
ἐπεχείρησα
λέγειν
περί
τε |
| [50] |
οὐδένες
ἄλλοι
τοὺς
πολεμίους
ἀποκτείνοντες.
|
Αἴτιον |
δ'
ἐστὶ
τοῦ
ταραχωδῶς
αὐτοὺς |
| [10] |
οὐκ
ἔστιν
ὅπως
οὐκ
οἴεται
|
βέλτιον |
δύνασθαι
βουλεύεσθαι
τῶν
ἄλλων.
(Ἔπειτα |
| [50] |
καλῶς
χρῆσθαι
ταῖς
εὐτυχίαις
οὐδὲν
|
βέλτιον |
πράττουσιν
τῶν
ἡττηθέντων
καὶ
δυστυχησάντων. |
| [50] |
ἀπεστέρουν,
Εὔβοιαν
δ'
ἐπόρθουν,
εἰς
|
Βυζάντιον |
δὲ
τριήρεις
ἐξέπεμπον,
ὡς
καὶ |
| [90] |
δὲ
τοῖς
χρόνοις
οὐκ
ἦν
|
ξενικὸν |
οὐδὲν,
ὥστ'
ἀναγκαζόμενοι
ξενολογεῖν
ἐκ |
| [100] |
δὲ
τὸν
μὲν
τόπον
τὸν
|
Ἑλληνικὸν |
ὅλως
εἴασεν,
τὴν
δ'
ἐν |
| [90] |
ξενολογεῖν
ἐκ
τῶν
πόλεων
πλέον
|
ἀνήλισκον |
εἰς
τὰς
διδομένας
τοῖς
συλλέγουσιν |
| [0] |
δὲ
περὶ
τούτων
πρὸς
ἐμαυτὸν
|
εὕρισκον |
οὐδαμῶς
ἂν
ἄλλως
αὐτὴν
ἡσυχίαν |
| [90] |
ἂν
εἰ
ταῖς
γυναιξὶν
αὐτῶν
|
συνέβαλον, |
ἤδη
δ'
ἐγκρατεῖς
δοκοῦντας
εἶναι |
| [30] |
τοῦ
μεταξὺ
προϋπάρχειν
τῶν
εὐεργεσιῶν.
|
Καλὸν |
δ'
ἐστὶν
δοκεῖν
μὲν
τὰς |
| [140] |
ταῦτα
πέρας
ἕξειν·
οὐδένα
γὰρ
|
ἄλλον |
ποτὲ
δυνήσεσθαι
μείζω
πρᾶξαι
τούτων· |
| [140] |
Λακεδαιμονίων
ἔχουσιν·
καὶ
γὰρ
ἐκείνων
|
μᾶλλον |
ἄγανται
τὴν
ἧτταν
τὴν
ἐν |
| [40] |
ἴσασιν
ἡμᾶς
τε
καὶ
Λακεδαιμονίους
|
μᾶλλον |
ἀγαπήσαντας
ἢ
τῶν
συγκατασκευασάντων
ἑκατέροις |
| [10] |
ταύτης
ὑπόθεσιν
οὐδὲ
κοινοτέραν
οὐδὲ
|
μᾶλλον |
ἅπασιν
ἡμῖν
συμφέρουσαν,
ἐπήρθην
πάλιν |
| [40] |
εὐθὺς
ἀπώλλυντο,
(νικήσαντες
δ'
οὐδὲν
|
μᾶλλον |
ἀπηλλαγμένοι
τῶν
κακῶν
εἰσιν,
ἀλλὰ |
| [150] |
ὅτι
μέντοι
βελτίω
τούτων
καὶ
|
μᾶλλον |
ἁρμόττοντα
τοῖς
ὑπάρχουσιν
οὐδεὶς
ἄν |
| [40] |
τῶν
συμφορῶν,
ὥσθ'
ἡγοῦμαι
πολὺ
|
μᾶλλον |
αὐτὰς
αἱρήσεσθαι
τὰς
ἐκ
τῆς |
| [130] |
ὑπ'
ἐμοῦ
περὶ
τούτων
εἰρημένους·
|
μᾶλλον |
γὰρ
ἂν
ἀξιόχρεως
οὗτος
ἔδοξεν |
| [90] |
μεγίστας,
συλλαβὼν
αὐτοὺς
ἀπέκτεινεν,
καὶ
|
μᾶλλον |
εἵλετο
περὶ
τοὺς
θεοὺς
ἐξαμαρτεῖν |
| [20] |
διακεῖσθαι
πεποίηκεν
ὥσθ'
ἑκάστους
αὐτῶν
|
μᾶλλον |
ἐκείνῳ
πιστεύειν
ἢ
τοῖς
συμπολιτευομένοις; |
| [90] |
Κύρου
μὲν
καὶ
Κλεάρχου
κατορθωσάντων
|
μᾶλλον |
ἔτι
δουλεύσειν,
βασιλέως
δὲ
κρατήσαντος |
| [50] |
τινὰς
ἀποκτείνουσιν
οἷς
λυσιτελεῖ
τεθνάναι
|
μᾶλλον |
ἢ
ζῆν,
ἀναχωροῦντες
δὲ
τοὺς |
| [40] |
σφῶν
αὐτῶν,
οἳ
προῃροῦντο
τεθνάναι
|
μᾶλλον |
ἢ
ζῆν
ἡττηθέντες
ὧν
πρότερον |
| [20] |
φασίν.
Μετὰ
γὰρ
τούτων
σκοπούμενος
|
μᾶλλον |
ἢ
μετὰ
τῆς
τῶν
πολλῶν |
| [110] |
χρὴ
καὶ
μελετᾶν
ὅπως
ἔτι
|
μᾶλλον |
ἢ
νῦν
τοιαύτην
ἅπαντες
περὶ |
| [10] |
ἔχουσιν,
τό
γε
συμφέρον
ἐκείνῳ
|
μᾶλλον |
ἢ
σὲ
γιγνώσκειν.
Ἔτι
καὶ |
| [60] |
ἂν,
εἴπερ
ἐμοὶ
συμβούλῳ
χρῷο,
|
μᾶλλον |
ἢ
ταύτην.
(Οὐ
γὰρ
μόνον |
| [30] |
ταῖς
προσόδοις
καὶ
ταῖς
θυσίαις
|
μᾶλλον |
ἢ
τοὺς
θεοὺς
τοὺς
ἄλλους· |
| [20] |
τοσοῦτον
πράγματος
διαμαρτεῖν,
ἔσπευδον
δὲ
|
μᾶλλον |
ἠγὼ
πεμφθῆναί
σοι
τὸν
λόγον |
| [10] |
πράξεις
οἰκειοτέρας
καὶ
καλλίους
καὶ
|
μᾶλλον |
συμφερούσας
ὧν
νῦν
τυγχάνεις
προῃρημένος, |
| [120] |
ἐπιχειρήσῃς,
οὐκ
ἔσθ'
ὅπως
οὐ
|
μᾶλλον |
τῶν
ἄλλων
εὐδοκιμήσεις,
καὶ
δικαίως |
| [10] |
ἡμᾶς
μιμεῖσθαι
καὶ
θαυμάζειν
αὐτὸν
|
μᾶλλον |
τῶν
καθ'
ὑπερβολὴν
ἐπαινούντων.
(Ἀλλ' |
| [60] |
ἐπιχειρεῖν,
ἐν
οἷς
κατορθώσας
μὲν
|
ἐνάμιλλον |
τὴν
σαυτοῦ
δόξαν
καταστήσεις
τοῖς |
| [100] |
κρατήσειεν
καὶ
τῆς
διὰ
τὸν
|
ποταμὸν |
δυσχωρίας
καὶ
τῆς
ἄλλης
παρασκευῆς |
| [150] |
ἐπιστατῆσαι,
τὸν
δὲ
λόγον
τὸν
|
ἐμὸν |
ἥκιστ'
ἂν
ὀχληρὸν
γενέσθαι
τοῖς |
| [50] |
Οὕτω
δὲ
τὰ
περὶ
τὸν
|
πόλεμον |
ἀτυχοῦσιν,
ὥστ'
ὀλίγου
δεῖν
καθ' |
| [0] |
τοῖς
κακοῖς
τοῖς
διὰ
τὸν
|
πόλεμον |
γιγνομένοις.
(Συνησθεὶς
δὲ
τοῖς
περὶ |
| [60] |
συμφορὰς
τὰς
δι'
ἐκεῖνον
τὸν
|
πόλεμον |
ἐν
ταῖς
πόλεσιν
ἐγγεγενημένας,
Λακεδαιμονίους |
| [0] |
αὐτὰς
εἰς
τὴν
Ἀσίαν
τὸν
|
πόλεμον |
ἐξενεγκεῖν
καὶ
τὰς
πλεονεξίας,
ἃς |
| [50] |
ἄρξοντες.
(Τελευτῶντες
δὲ
πρὸς
Φωκέας
|
πόλεμον |
ἐξήνεγκαν
ὡς
τῶν
τε
πόλεων |
| [30] |
δ'
ὡς
τεταλαιπώρηνται
διὰ
τὸν
|
πόλεμον |
καὶ
ὡς
παραπλησίως
ἔχουσιν
τοῖς |
| [80] |
πρότερον
ἐκφέρειν
πρὸς
τὸν
βασιλέα
|
πόλεμον |
πρὶν
ἂν
διαλλάξῃ
τις
τοὺς |
| [0] |
μὲν
γὰρ
παρώξυνον
ἐπὶ
τὸν
|
πόλεμον, |
συναγορεύοντες
ταῖς
ἐπιθυμίαις
ὑμῶν·
ἐγὼ |
| [70] |
εἰρήνην
τὴν
τοῖς
ἄλλοις
κοινὴν
|
πόλεμον |
τοῖς
αὑτῶν
ἰδίοις
εἶναι
νομιζόντων, |
| [0] |
μικρὸν
ὑπαχθείς.
(Ὁρῶν
γὰρ
τὸν
|
πόλεμον |
τὸν
ἐνστάντα
σοὶ
καὶ
τῇ |
| [130] |
συντείνοντα
καὶ
προτρέποντα
πρὸς
τὸν
|
πόλεμον |
τοῦτον·
οὕτω
γὰρ
ἂν
ἄριστα |
| [0] |
διαδοθέντος
τοῦ
λόγου
διαλύσεσθαι
τὸν
|
πόλεμον |
ὑμᾶς
καὶ
γνωσιμαχήσαντας
βουλεύσεσθαί
τι |
| [100] |
πλεῖστα
καὶ
μέγιστα
διαπεπραγμένῳ
κατὰ
|
πόλεμον. |
Ὥστε
περὶ
μὲν
τούτων
οὐδὲν |
| [40] |
πλὴν
ὅ
τι
ἂν
ὑπολάβωσιν
|
ὠφέλιμον |
αὑταῖς
εἶναι,
τοῦτο
δὲ
στεργούσας |
| [10] |
δὲ
βιάζεσθαι
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους
|
χρήσιμον. |
Ἡ
μὲν
οὖν
περιβολὴ
παντὸς |
| [100] |
μηδὲν
εἶναι
τούτων
τῶν
ἐθνῶν
|
χρήσιμον, |
σοὶ
δ'
ἢν
πολεμεῖν
πρὸς |
| [140] |
αὐτὰ
χρὴ
μὴ
τὸ
γῆρας
|
τοὐμὸν |
εὑρεῖν
ἀλλὰ
τὸ
δαιμόνιον
ὑποβαλεῖν, |
| [60] |
ὅτε
τὴν
ἀρχὴν
τῆς
θαλάττης
|
ἐλάμβανον, |
οὐκ
ἂν
ἐξελεγχθείη
ψευδόμενος.
Ἐκεῖνος |
| [0] |
ἀμφισβητουμένων
οὐδὲν
ἀπεφαινόμην,
ὃν
δ'
|
ὑπελάμβανον |
τῶν
λόγων
εἰρηνικώτατον
εἶναι,
περὶ |
| [120] |
μὴ
παύσομεν
ἀθροιζομένους
βίον
αὐτοῖς
|
ἱκανὸν |
πορίσαντες,
λήσουσιν
ἡμᾶς
τοσοῦτοι
γενόμενοι |
| [100] |
παντάπασιν
ἀδιεξέργαστον,
οὐ
μικρὸν
οὐδὲ
|
κενὸν, |
ἀλλὰ
πολλῶν
μὲν
ἐπαίνων
καὶ |
| [50] |
τῆς
εἰρήνης
ἀξιόχρεων
ἄνδρα
καὶ
|
δυνάμενον |
διαλῦσαι
τοὺς
ἐνεστῶτας
πολέμους
αὐτοῖς; |
| [120] |
τῶν
ἄλλων
τῇ
διανοίᾳ
καθορῶντος,
|
ἀποχρησάμενον |
τοῖς
τοιούτοις
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους |
| [80] |
καὶ
πρὸς
Διονύσιον
τὴν
τυραννίδα
|
κτησάμενον, |
εἰ
μήτε
στρατηγὸς
ὢν
μήτε |
| [100] |
τε
πατέρα
σου
καὶ
τὸν
|
κτησάμενον |
τὴν
βασιλείαν
καὶ
τὸν
τοῦ |
| [140] |
ἂν
ἐπέδειξα
μείζω
σε
κἀκείνων
|
διαπεπραγμένον; |
(Ἀλλὰ
γὰρ
εἱλόμην
ἀποσχέσθαι
τῆς |
| [20] |
Τὸν
δὴ
τοσαῦτα
καὶ
τηλικαῦτα
|
διαπεπραγμένον |
οὐκ
οἴει
πολλὴν
μωρίαν
καταγνώσεσθαι |
| [90] |
τοσαῦτα
καὶ
τηλικαῦτα
τὸ
μέγεθος
|
διαπεπραγμένον, |
περὶ
ὧν
εἰ
μὲν
πρὸς |
| [40] |
δοκούντων
εἶναι
καὶ
παραδόξων
πολλὰ
|
διαπεπραγμένον, |
ὥστ'
οὐδὲν
ἄτοπον
εἰ
καὶ |
| [120] |
κατοικοῦντες,
σὲ
δ'
ὥσπερ
ἄφετον
|
γεγενημένον |
ἅπασαν
τὴν
Ἑλλάδα
πατρίδα
νομίζειν, |
| [70] |
τηλικούτων
εἰδὼς
σαυτὸν
πραγμάτων
ἐπιστάτην
|
γεγενημένον; |
Τίς
δ'
οὐκ
ἂν
τῶν |
| [10] |
τούτοις
καὶ
πλοῦτον
καὶ
δύναμιν
|
κεκτημένον |
ὅσην
οὐδεὶς
τῶν
Ἑλλήνων,
ἃ |
| [140] |
ἐμοῦ
φροντίζον,
ἀλλὰ
τῆς
Ἑλλάδος
|
κηδόμενον |
καὶ
βουλόμενον
ταύτην
τε
τῶν |
| [10] |
οὐ
τῆς
ἡλικίας
τῆς
ἐμῆς
|
δεόμενον |
ἀλλ'
ἀνδρὸς
ἀνθοῦσαν
τὴν
ἀκμὴν |
| [20] |
πρᾶξιν,
καὶ
μηδὲν
ᾖ
τὸ
|
συναγωνιζόμενον |
καὶ
συμπεῖθον,
ἀλλὰ
τῶν
μὲν |
| [70] |
τοὺς
λόγους.
(Αἰσθάνομαι
γάρ
σε
|
διαβαλλόμενον |
ὑπὸ
τῶν
σοὶ
μὲν
φθονούντων, |
| [140] |
ἀλλὰ
τῆς
Ἑλλάδος
κηδόμενον
καὶ
|
βουλόμενον |
ταύτην
τε
τῶν
κακῶν
ἀπαλλάξαι |
| [120] |
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους
καὶ
χώραν
|
ἀποτεμόμενον |
τοσαύτην
ὅσην
ὀλίγῳ
πρότερον
εἰρήκαμεν, |
| [120] |
φόβον
καὶ
κίνδυνον
ἅπασιν
ἡμῖν
|
αὐξανόμενον. |
(Ἔστιν
οὖν
ἀνδρὸς
μέγα
φρονοῦντος |
| [0] |
περὶ
Ἀμφιπόλεως
πολλῶν
κακῶν
αἴτιον
|
γιγνόμενον, |
ἐπεχείρησα
λέγειν
περί
τε
τῆς |
| [90] |
αὐτῷ
περὶ
τὴν
ἤπειρον
ὀνομαστὸν
|
γενόμενον, |
(σὲ
δὲ
τοσαῦτα
καὶ
τηλικαῦτα |
| [90] |
πρὸ
τῶν
ἄλλων,
ἐν
μέσοις
|
γενόμενον |
τοῖς
πολεμίοις
ἀποθανεῖν.
(Ἀλλ'
ὅμως |
| [110] |
τὸν
λόγον
ᾐσθόμην
διπλάσιον
ἂν
|
γενόμενον |
τοῦ
νῦν
ἀναγιγνωσκομένου.
Τῶν
μὲν |
| [10] |
πέμπειν
οὐκ
ἐπίδειξιν
ποιησόμενον
οὐδ'
|
ἐγκωμιασόμενον |
τοὺς
πολέμους
τοὺς
διὰ
σοῦ |
| [10] |
ἕτεροι
γὰρ
τοῦτο
ποιήσουσιν,
ἀλλὰ
|
πειρασόμενόν |
σε
προτρέπειν
ἐπὶ
πράξεις
οἰκειοτέρας |
| [90] |
παραβαλεῖν
σέ
τε
τὸν
νῦν
|
ἡγησόμενον |
τῆς
στρατείας
καὶ
βουλευσόμενον
περὶ |
| [10] |
σοι
λόγον
πέμπειν
οὐκ
ἐπίδειξιν
|
ποιησόμενον |
οὐδ'
ἐγκωμιασόμενον
τοὺς
πολέμους
τοὺς |
| [130] |
καὶ
πλοῦτον
ἑώρων
ἐξ
αὐτῶν
|
γενησόμενον· |
ἡγοῦμαι
γὰρ
τά
γε
τοιαῦτα |
| [110] |
παρασκευάσεις;
(Λέγω
δ'
οὐχ
ὡς
|
δυνησόμενον |
ἁπάσας
σε
μιμήσασθαι
τὰς
Ἡρακλέους |
| [90] |
νῦν
ἡγησόμενον
τῆς
στρατείας
καὶ
|
βουλευσόμενον |
περὶ
ἁπάντων
καὶ
Κλέαρχον
τὸν |
| [10] |
αὐτοῖς
ἄλλο
πράττειν
πλὴν
τὸ
|
προσταττόμενον, |
ἔτι
δὲ
πόλυ
καταδεεστέρους
ὄντας |
| [100] |
τὸ
γένος
αὐτῶν
ἐξ
ἀνθρώπων
|
ἠφανισμένον, |
ἐκεῖνον
δ'
αὐτόν
τ'
ἐν |
| [20] |
ἀκούουσιν.
Ἅπερ
καὶ
τὸν
νῦν
|
ἐπιδεικνύμενον |
μάλιστ'
ἂν
βλάψειεν
καὶ
φαυλότερον |
| [90] |
ὑπαρξάντων
πῶς
οὐ
χρὴ
θαρρεῖν
|
ποιούμενον |
τὴν
στρατείαν
ταύτην;
(Καὶ
μηδεὶς |
| [110] |
ἀποπομπὰς
αὐτῶν
ἡμᾶς
ποιουμένους.
(Ὧν
|
ἐνθυμούμενον |
ἐθίζειν
σαυτὸν
χρὴ
καὶ
μελετᾶν |
| [70] |
ἐπιθυμοίη
καὶ
πονηρῶν
πραγμάτων;
(Ὧν
|
ἐνθυμούμενον |
χρὴ
μὴ
περιορᾶν
τοιαύτην
φήμην |
| [100] |
γένος
αὐτῶν
ἐξ
ἀνθρώπων
ἠφανισμένον,
|
ἐκεῖνον |
δ'
αὐτόν
τ'
ἐν
εὐδαιμονίᾳ |
| [90] |
ἐπιστατήσαντα
τῶν
τότε
πραγμάτων,
εὑρήσομεν
|
ἐκεῖνον |
μὲν
οὐδεμιᾶς
πώποτε
δυνάμεως
πρότερον |
| [100] |
καὶ
Κιλικίαν
καὶ
τὸν
τόπον
|
ἐκεῖνον |
ὅθεν
ἐχρῶντο
ναυτικῷ,
τότε
μὲν |
| [120] |
προστῆναι
τοῦ
πολέμου
τοῦ
πρὸς
|
ἐκεῖνον. |
Προσήκει
δὲ
τοῖς
μὲν
ἄλλοις |
| [20] |
πόλεων
τῶν
περὶ
τὸν
τόπον
|
ἐκεῖνον |
τὰς
μὲν
ταῖς
εὐεργεσίαις
πρὸς |
| [30] |
κινδύνους
πρὸς
τὴν
Εὐρυσθέως
δύναμιν
|
ἐκεῖνόν |
τε
τῆς
μεγίστης
ὕβρεως
ἔπαυσεν |
| [60] |
εἶναι
τὰς
συμφορὰς
τὰς
δι'
|
ἐκεῖνον |
τὸν
πόλεμον
ἐν
ταῖς
πόλεσιν |
| [100] |
γὰρ
ἀφειστήκει
μὲν
καὶ
κατ'
|
ἐκεῖνον |
τὸν
χρόνον,
οὐ
μὴν
ἀλλ' |
| [80] |
(Ὥστ'
ἐκ
τῶν
ἀγνοηθέντων
κατ'
|
ἐκεῖνον |
τὸν
χρόνον
ῥᾴδιον
καταμαθεῖν
ὅτι |
| [20] |
μετὰ
τῆς
τῶν
πολλῶν
δόξης
|
ἄμεινον |
ἂν
βουλεύσαιο
περὶ
αὐτῶν.
~Ἃ |
| [50] |
ἀλλὰ
καὶ
περὶ
τῶν
ἄλλων
|
ἄμεινον |
βουλεύεσθαι
ποιήσεις.
(Ἀλλὰ
μὴν
τὰ |
| [130] |
ὡς
αἰσχρὸν
περιορᾶν
τὴν
Ἀσίαν
|
ἄμεινον |
πράττουσαν
τῆς
Εὐρώπης
καὶ
τοὺς |
| [0] |
ὑμᾶς
καὶ
γνωσιμαχήσαντας
βουλεύσεσθαί
τι
|
κοινὸν |
ἀγαθὸν
περὶ
ὑμῶν
αὐτῶν.
Εἰ |
| [10] |
καὶ
τοὺς
οἰομένους
ἀγαθόν
τι
|
κοινὸν |
εὑρηκέναι
τοὺς
μὲν
ἄλλους
ἐᾶν |
| [120] |
οὐδεμίαν
ποιούμεθα
πρόνοιαν,
ἀλλ'
ἀγνοοῦμεν
|
κοινὸν |
φόβον
καὶ
κίνδυνον
ἅπασιν
ἡμῖν |
| [110] |
ἐπέστην,
ῥᾳδίως
ἂν
ἐπέδειξα
τὸν
|
πρόγονον |
ὑμῶν
καὶ
τῇ
φρονήσει
καὶ |
| [60] |
μὲν
γὰρ
τοιαῦτα
τῶν
ἔργων
|
φθόνον |
ἔχει
καὶ
δυσμένειαν
καὶ
πολλὰς |
| [100] |
τι
διαπεπραγμένους
εὕροιμεν
ἂν
οὐ
|
μόνον |
αὐτοὺς
διεφθαρμένους,
ἀλλὰ
καὶ
τὸ |
| [50] |
πόλεμος·
ὃν
ἢν
διαλύσῃς,
οὐ
|
μόνον |
αὐτοὺς
τούτων
ἀπαλλάξεις,
ἀλλὰ
καὶ |
| [140] |
πλείστων
ἀγαθῶν
αἰτίους
γεγενημένους.
(Οὐ
|
μόνον |
δ'
ἐπὶ
τούτων
αὐτοὺς
ὄψει |
| [60] |
(τοὺς
δ'
Ἕλληνας
ἠλευθέρωσεν,
οὐ
|
μόνον |
δὲ
τὰ
τείχη
τῆς
πατρίδος |
| [120] |
ἡμῶν.
(Ταῦτα
γὰρ
πράξας
οὐ
|
μόνον |
ἐκείνους
εὐδαίμονας
ποιήσεις,
ἀλλὰ
καὶ |
| [150] |
φύσιν
ἀξιοῦντας,
καὶ
τοὺς
μὴ
|
μόνον |
ἐν
τῷ
παρόντι
κεχαρισμένως
διειλεγμένους, |
| [110] |
ἐντυγχάνουσιν,
τὰς
δὲ
πραότητας
οὐ
|
μόνον |
ἐπὶ
τῶν
ἀνθρώπων
καὶ
τῶν |
| [120] |
τούτων
πρᾶξαι
δυνηθῇς
ἢ
καὶ
|
μόνον |
ἐπιχειρήσῃς,
οὐκ
ἔσθ'
ὅπως
οὐ |
| [0] |
εἰρήνης
ψηφισθεῖσιν
καὶ
νομίσας
οὐ
|
μόνον |
ἡμῖν
ἀλλὰ
καὶ
σοὶ
καὶ |
| [100] |
ἐπ'
αὐτοὺς,
ἀπῆλθεν
ἐκεῖθεν
οὐ
|
μόνον |
ἡττηθεὶς,
ἀλλὰ
καὶ
καταγελασθεὶς
καὶ |
| [40] |
αὑταῖς
εἶναι,
τοῦτο
δὲ
στεργούσας
|
μόνον |
καὶ
πᾶσαν
τὴν
σπουδὴν
περὶ |
| [130] |
ἐπιχειρήσαντά
σε
πείθειν,
εἰ
δυναστείαν
|
μόνον |
καὶ
πλοῦτον
ἑώρων
ἐξ
αὐτῶν |
| [30] |
ἐντεῦθεν
λαμβάνουσιν.
Ὥστ'
ἂν
τέτταρας
|
μόνον |
πόλεις
εὖ
φρονεῖν
πείσῃς,
καὶ |
| [20] |
ἔλεγον
δ'
ὡς
ἐλπίζουσιν
οὐ
|
μόνον |
σὲ
καὶ
τὴν
πόλιν
ἕξειν |
| [50] |
τοσαύτην
δὲ
ταραχὴν
κατέστησεν
οὐ
|
μόνον |
τὴν
πόλιν,
ἀλλὰ
καὶ
Λακεδαιμονίους |
| [150] |
συγκατώρθωσεν,
(οὐχ
ἵνα
τοῖς
βαρβάροις
|
μόνον |
τοῖς
ἐπὶ
τῆς
Εὐρώπης
κατοικοῦσιν |
| [130] |
περὶ
τούτων,
ἢν
ὑπολάβῃς
μὴ
|
μόνον |
τὸν
λόγον
τοῦτόν
σε
παρακαλεῖν, |
| [30] |
αὐτοῖς
ἀπήλλαξεν.
Ὑπὲρ
ὧν
οὐ
|
μόνον |
τοὺς
τότε
σωθέντας
δίκαιον
ἦν |
| [60] |
μᾶλλον
ἢ
ταύτην.
(Οὐ
γὰρ
|
μόνον |
ὑπὸ
τῶν
ἄλλων
ἔσει
ζηλωτὸς, |
| [120] |
πολεμήσων.
~Ὅπου
δ'
Ἰάσων
λόγῳ
|
μόνον |
χρησάμενος
οὕτως
αὑτὸν
ηὔξησεν,
ποίαν |
| [30] |
τὴν
ἡγεμονίαν
εἰς
ἅπαντα
τὸν
|
χρόνον |
δεδώκασιν·
τὴν
δὲ
πόλιν
τὴν |
| [90] |
εἰ
περὶ
τὴν
λέξιν
πλείω
|
χρόνον |
διέτριβον
ἢ
περὶ
τὰς
πράξεις, |
| [100] |
πρὸς
αὑτὸν,
ἅπαντα
δὲ
τὸν
|
χρόνον |
ἐπιβουλεύουσαν
καὶ
βουλομένην
τοῦ
τε |
| [70] |
ταύτην
αὐξάνεται,
καὶ
σὺ
πολὺν
|
χρόνον |
ἤδη
πᾶσιν
ἡμῖν
ἐπιβουλεύεις,
(καὶ |
| [60] |
κατῃσχύνθη,
πλεύσας
δ'
εἰς
Κύπρον
|
χρόνον |
μέν
τινα
περὶ
τὴν
τῶν |
| [0] |
πεπραγμένα
παραμείνειεν
ἡμῖν
καὶ
μὴ
|
χρόνον |
ὀλίγον
ἡ
πόλις
ἡμῶν
διαλιποῦσα |
| [100] |
μὲν
καὶ
κατ'
ἐκεῖνον
τὸν
|
χρόνον, |
οὐ
μὴν
ἀλλ'
ἐφοβοῦντο
μή |
| [30] |
ὅλως
τοὺς
εἰθισμένους
ἅπαντα
τὸν
|
χρόνον |
πλεονεκτεῖν
οὐδέποτ'
ἂν
ἰσομοιρῆσαι
πρὸς |
| [130] |
ἔχων
τυγχάνω,
διατετέλεκα
πάντα
τὸν
|
χρόνον |
πολεμῶν
μὲν
τοῖς
βαρβάροις,
κατηγορῶν |
| [80] |
τῶν
ἀγνοηθέντων
κατ'
ἐκεῖνον
τὸν
|
χρόνον |
ῥᾴδιον
καταμαθεῖν
ὅτι
δεῖ
τοὺς |
| [30] |
ἐστιν,
εἰς
δὲ
τὸν
ἐπίλοιπον
|
χρόνον |
φυλακτέον
ὅπως
μηδὲν
συμβήσεταί
σοι |
| [120] |
ἀλλ'
ἀγνοοῦμεν
κοινὸν
φόβον
καὶ
|
κίνδυνον |
ἅπασιν
ἡμῖν
αὐξανόμενον.
(Ἔστιν
οὖν |
| [40] |
περὶ
παίδων
καὶ
γυναικῶν
τοιοῦτον
|
κίνδυνον, |
ὃν
μὴ
κατορθώσαντες
μὲν
εὐθὺς |
| [0] |
τούτων
διανοίας.
(Οὗτοι
μὲν
γὰρ
|
παρώξυνον |
ἐπὶ
τὸν
πόλεμον,
συναγορεύοντες
ταῖς |
| [10] |
καὶ
νόμοις
οἰκοῦντας,
καὶ
οὐδὲν
|
ἐξὸν |
αὐτοῖς
ἄλλο
πράττειν
πλὴν
τὸ |
| [120] |
κακῶς
ἡμᾶς
αὐτοὺς
ποιεῖν
ὥστ'
|
ἐξὸν |
ἡμῖν
τἀκείνων
ἀδεῶς
ἔχειν,
πρὸς |
| [130] |
ὅτι
συστῆσαι
μέν
ἐστιν
ἅπαντα
|
χαλεπὸν, |
διαστῆσαι
δὲ
ῥᾴδιον.
~Ἐνθυμοῦ
δ' |
| [10] |
ἄλλων
διαφέροντος,
(ὁρῶν
δ'
ὅτι
|
χαλεπόν |
ἐστιν
περὶ
τὴν
αὐτὴν
ὑπόθεσιν |
| [40] |
δ'
οὐδὲν
τῶν
τοιούτων
ἐστὶν
|
χαλεπόν. |
Ὁρῶ
γάρ
σε
τῶν
τοῖς |
| [80] |
σὲ
διακειμένους.
Ἔστιν
δ'
οὐ
|
χάλεπον |
τυχεῖν
τούτων,
ἢν
ἐθελήσῃς
κοινὸς |
| [90] |
ἀτυχίαν
τὴν
τότε
γεγενημένην
οὐ
|
χαλεπὸν |
φυλάξασθαι,
τοῦ
τε
στρατοπέδου
τοῦ |
| [20] |
ἢ
μὴ
δυνατὸν
ἢ
μὴ
|
πρέπον |
σοι
πράττειν,
μὴ
δυσχεράνας
ἀποστῇς |
| [20] |
καὶ
πάλιν
ὡς
ἀναλαβὼν
ἐμαυτὸν
|
ἀντεῖπον |
πρὸς
ἕκαστον
τῶν
ῥηθέντων,
παραλείψω, |
| [140] |
καὶ
μάλισθ'
ὅτι
τὴν
αὑτῶν
|
ἐξέλιπον |
ὑπὲρ
τῆς
τῶν
Ἑλλήνων
σωτηρίας, |
| [140] |
πᾶσιν
ὀνομαστὴν
τὴν
αὑτῶν
δόξαν
|
κατέλιπον· |
ἅπαντες
γὰρ
φιλοῦσιν
οὐ
τοὺς |
| [50] |
ἂν
σὺ
κελεύῃς
καὶ
συμβουλεύῃς.
|
(Λοιπὸν |
δ'
ἂν
ἦν
ἡμῖν
ἔτι |
| [50] |
καὶ
δυσκολώτερα
τούτων
ἐπιτελέσαντες,
τί
|
λοιπὸν |
ἔσται
τοῖς
ἀντιλέγουσιν
ὡς
οὐ |
| [150] |
ἣν,
πλεονάκις
τοῦ
δέοντος
εἴρηκα.
|
(Λοιπὸν |
οὖν
ἐστὶν
τὰ
προειρημένα
συναγαγεῖν, |
| [30] |
δίκαιόν
ἐστιν,
εἰς
δὲ
τὸν
|
ἐπίλοιπον |
χρόνον
φυλακτέον
ὅπως
μηδὲν
συμβήσεταί |
| [50] |
ἐπόρθουν,
εἰς
Βυζάντιον
δὲ
τριήρεις
|
ἐξέπεμπον, |
ὡς
καὶ
γῆς
καὶ
θαλάττης |
| [80] |
καὶ
μὴ
δυνηθῶ
τὸν
αὐτὸν
|
τρόπον |
γράψαι
τοῖς
πρότερον
ἐκδεδομένοις,
ἀλλ' |
| [40] |
σοι
συναγωνιζομένων
ἅπαντα
γενήσεσθαι
κατὰ
|
τρόπον. |
(Ἡγοῦμαι
δ'
οὕτως
ἄν
σε |
| [150] |
δέ
ς'
οὐκ
ἀγνοεῖν
ὃν
|
τρόπον |
οἱ
θεοὶ
τὰ
τῶν
ἀνθρώπων |
| [90] |
τούτων
ἔνια
πέφρακα
τὸν
αὐτὸν
|
τρόπον |
ὅνπερ
πρότερον.
Ἐπιστὰς
γὰρ
ἐπὶ |
| [100] |
ἂν
πλείω
λέγειν
ἐπεχείρουν,
ὃν
|
τρόπον |
πολεμῶν
τάχιστ'
ἂν
περιγένοιο
τῆς |
| [110] |
κατανοήσειας
ὅτι
δεῖ
τοῦτον
τὸν
|
τρόπον |
πράττειν,
μάλιστα
δ'
ἐκ
τῶν |
| [30] |
γενέσθαι
τῆς
ἀθανασίας
ὃν
δὲ
|
τρόπον, |
σοὶ
μὲν
αὖθις
πυθέσθαι
ῥᾴδιον, |
| [80] |
ἄλλων.
Διόπερ
ἐπιχειρῶ
συμβουλεύειν
τὸν
|
τρόπον |
τοῦτον,
ὃν
ἐγὼ
πέφυκα
καὶ |
| [50] |
ὀλίγῳ
χρόνῳ
κρατήσοντες,
τόν
τε
|
τόπον |
ἅπαντα
τὸν
περιέχοντα
κατασχήσοντες,
τῶν |
| [100] |
Φοινίκην
καὶ
Κιλικίαν
καὶ
τὸν
|
τόπον |
ἐκεῖνον
ὅθεν
ἐχρῶντο
ναυτικῷ,
τότε |
| [20] |
δὲ
πόλεων
τῶν
περὶ
τὸν
|
τόπον |
ἐκεῖνον
τὰς
μὲν
ταῖς
εὐεργεσίαις |
| [100] |
πεποιημένος.
Ἐγὼ
δ'
ὁρῶ
μὲν
|
τόπον |
ἴδιον
καὶ
παντάπασιν
ἀδιεξέργαστον,
οὐ |
| [100] |
ταύτην,
ὁ
δὲ
τὸν
μὲν
|
τόπον |
τὸν
Ἑλληνικὸν
ὅλως
εἴασεν,
τὴν |
| [40] |
παραδόξων
πολλὰ
διαπεπραγμένον,
ὥστ'
οὐδὲν
|
ἄτοπον |
εἰ
καὶ
ταῦτα
μόνος
συστῆσαι |
| [50] |
διοικεῖς
πρὸ
τῆς
ἐπὶ
τὸν
|
βάρβαρον |
στρατείας.
(Ὡς
μὲν
οὖν
οὐκ |
| [50] |
ἀκριβῶς
δύναιτο,
πρός
τε
τὸ
|
παρὸν |
ἴσως
ἂν
ἐνοχλήσειεν·
εἰς
τοσαύτην |
| [50] |
τῶν
εἰρημένων
ἡγοῦμαί
σοι
γεγενῆσθαι
|
φανερόν· |
ἔτι
τοίνυν
ὡς
καὶ
ῥᾳδίως |
| [30] |
ἀλλήλους
πεπλημμελημένων.
Ἀλλὰ
μὴν
κἀκεῖνο
|
φανερὸν, |
ὅτι
πάντες
ἄνθρωποι
τούτων
πλείστην |
| [10] |
ἐμοῦ
διατρίψασιν
ὑποδεῖξαι
καὶ
ποιῆσαι
|
φανερὸν |
ὅτι
τὸ
μὲν
ταῖς
πανηγύρεσιν |
| [80] |
λάβῃ
τις
τοὺς
Ἕλληνας
δυοῖν
|
θάτερον |
ἢ
συναγωνιζομένους
ἢ
πολλὴν
εὔνοιαν |
| [100] |
δυναστείας
διοικεῖν
τὸν
βίον
τὸν
|
σφέτερον |
αὐτῶν.
(Καὶ
γάρ
τοι
συνέβη |
| [80] |
πεπαιδεῦσθαι
καλῶς,
εἰ
καί
τις
|
ἀγροικότερον |
εἶναι
φήσει
τὸ
ῥηθὲν,
ἀμφισβητῶ |
| [20] |
ἐπιδεικνύμενον
μάλιστ'
ἂν
βλάψειεν
καὶ
|
φαυλότερον |
φαίνεσθαι
ποιήσειεν·
οὐδὲ
γὰρ
ταῖς |
| [30] |
ταύτας
ποιήσειν,
ἢν
μὴ
σὺ
|
πρότερον |
αὐτῶν
ἐπιμεληθῇς.
(Τάχ'
οὖν
ἄν |
| [30] |
ἢ
κατορθοῦν.
Ὥστε
τὰ
μὲν
|
πρότερον |
γεγενημένα
κοινὰ
θεῖναι
δίκαιόν
ἐστιν, |
| [50] |
μείζοσιν
αὐτοὺς
συμφοραῖς
περιβάλωσιν
τῶν
|
πρότερον |
γεγενημένων.
Καίτοι
πῶς
οὐ
χρὴ |
| [140] |
ἔχοιεν·
ἢν
δ'
ὅμοια
τοῖς
|
πρότερον |
διαδεδομένοις,
νομίζειν
αὐτὰ
χρὴ
μὴ |
| [40] |
μᾶλλον
ἢ
ζῆν
ἡττηθέντες
ὧν
|
πρότερον |
ἐδέσποζον.
(Πρὸς
δὲ
τούτοις
ἐπεῖδον |
| [120] |
χώραν
ἀποτεμόμενον
τοσαύτην
ὅσην
ὀλίγῳ
|
πρότερον |
εἰρήκαμεν,
ἀπαλλάξαι
τε
τοὺς
ξενιτευομένους |
| [90] |
μόνος
ἀπειχόμην
τῶν
ὑπ'
ἐμοῦ
|
πρότερον |
εἰρημένων.
Τοῖς
μὲν
οὖν
οἰκείοις |
| [80] |
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
γράψαι
τοῖς
|
πρότερον |
ἐκδεδομένοις,
ἀλλ'
οὖν
ὑποργάψειν
γ' |
| [10] |
εἰπεῖν,
ἄλλως
τε
κἂν
ὁ
|
πρότερον |
ἐκδοθεὶς
οὕτως
ᾖ
γεγραμμένος
ὥστε |
| [80] |
δεῖ
τοὺς
ὀρθῶς
βουλευομένους
μὴ
|
πρότερον |
ἐκφέρειν
πρὸς
τὸν
βασιλέα
πόλεμον |
| [10] |
μέλλεις
πέμπειν,
ὃς
εἰ
καὶ
|
πρότερον |
ἐνόμιζεν
αὑτὸν
εἶναί
τινος
πρὸς |
| [20] |
ἐλλέλοιπεν;
Οὐ
Θετταλοὺς
μὲν
τοὺς
|
πρότερον |
ἐπάρχοντας
Μακεδονίας
οὕτως
οἰκείως
πρὸς |
| [120] |
εἰ
μὲν
πρὸς
ἄλλους
τινὰς
|
πρότερον |
ἐπεχείρουν
διαλέγεσθαι
περὶ
τούτων
ἢ |
| [90] |
πέφρακα
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
ὅνπερ
|
πρότερον. |
Ἐπιστὰς
γὰρ
ἐπὶ
τὰς
αὐτὰς |
| [40] |
τούτοις
ἐπεῖδον
Πελοποννησίους
ἅπαντας
τοὺς
|
πρότερον |
μεθ'
αὑτῶν
ἐπὶ
τοὺς
ἄλλους |
| [150] |
Ἡγοῦμαι
δὲ
καὶ
τὰ
πεπραγμένα
|
πρότερον |
οὐκ
ἄν
ποτέ
σοι
γενέσθαι |
| [10] |
φρονεῖν
ὥστ'
ἐτόλμησαν
ἐπιπλῆξαί
μοι
|
πρότερον |
οὐκ
εἰωθότες
τοῦτο
ποιεῖν,
λέγοντες |
| [90] |
ἐκεῖνον
μὲν
οὐδεμιᾶς
πώποτε
δυνάμεως
|
πρότερον |
οὔτε
ναυτικῆς
οὔτε
πεζῆς
καταστάντα |
| [80] |
πείθοντας
στρατεύειν.
Δεῖ
γὰρ
μηδὲν
|
πρότερον |
πράττειν
πρὶν
ἂν
λάβῃ
τις |
| [70] |
ἐπεθυμήσας,
οἱ
δὲ
δεδίωσιν
μὴ
|
πρότερόν |
τι
πάθῃς
πρὶν
τέλος
ἐπιθεῖναι |
| [30] |
καιροῖς
εὐεργεσίαι
λήθην
ἐμποιοῦσι
τῶν
|
πρότερον |
ὑμῖν
εἰς
ἀλλήλους
πεπλημμελημένων.
Ἀλλὰ |
| [70] |
λέγοι
περὶ
αὐτοῦ
φλαῦρον,
ἀλλ'
|
ἀνδρωδέστερον |
αὐτὸν
καὶ
πλείονος
ἄξιον
δοκεῖν |
| [140] |
τῶν
εἰρημένων
ᾖ
μαλακώτερον
ἢ
|
καταδεέστερον, |
αἰτιῶ
τὴν
ἡλικίαν
τὴν
ἐμὴν |
| [10] |
εἶναί
τινος
πρὸς
τὸ
φρονεῖν
|
καταδεέστερον, |
νῦν
διὰ
τὸ
μέγεθος
τῶν |
| [80] |
μὴ
πάντων
τῶν
προειρημένων
πολὺ
|
καταδεέστερον |
τύχω
διαλεχθείς.
Καὶ
γὰρ
πρὸς |
| [100] |
νῦν
περὶ
τὴν
ἤπειρον
προσήκει
|
δυσμενέστερον |
εἶναι
τοῖς
βασιλέως
πράγμασι
τῶν |
| [60] |
Κόνων
δ'
οὐ
πολλοῖς
ἔτεσιν
|
ὕστερον |
ἀντίστροφα
τούτων
ἔπραξεν.
(Ἀτυχήσας
γὰρ |
| [20] |
ἔχοντες.
Πλὴν
οὐ
πολλαῖς
ἡμέραις
|
ὕστερον |
ἐπιτελεσθέντος
τοῦ
λόγου
καὶ
δειχθέντος |
| [110] |
τῶν
πρὸς
τὴν
αὐτὴν
ταύτην
|
ὕστερον |
πολεμησάντων,
(ὅσον
οἱ
μὲν
μετὰ |
| [80] |
μήτε
ῥήτωρ
μήτ'
ἄλλως
δυνάστης
|
θρασύτερόν |
σοι
διείλεγμαι
τῶν
ἄλλων.
Ἐγὼ |
| [140] |
μέν
τι
τῶν
εἰρημένων
ᾖ
|
μαλακώτερον |
ἢ
καταδεέστερον,
αἰτιῶ
τὴν
ἡλικίαν |
| [10] |
ἄλλων
ἀπείρως
ἔχουσιν,
τό
γε
|
συμφέρον |
ἐκείνῳ
μᾶλλον
ἢ
σὲ
γιγνώσκειν. |
| [10] |
μὲν
πείθειν
πρὸς
τοὺς
Ἕλληνας
|
συμφέρον, |
τὸ
δὲ
βιάζεσθαι
πρὸς
τοὺς |
| [150] |
λόγον
τὸν
ἐμὸν
ἥκιστ'
ἂν
|
ὀχληρὸν |
γενέσθαι
τοῖς
ἀκούουσιν.
Ἡγοῦμαι
δὲ |
| [30] |
ἐκείναις
πεπραγμένων
πεποιηκώς.
(Ἔχεις
δὲ
|
καιρόν· |
ἀποδιδόντα
γάρ
σε
χάριν
ὧν |
| [130] |
ἐκείνους,
μάλιστα
δὲ
πάντων
τὸν
|
καιρὸν, |
ἐν
ᾧ
σὺ
μὲν
τυγχάνεις |
| [110] |
πρέπουσα
τοῖς
προειρημένοις,
τὸν
δὲ
|
καιρὸν |
ἔχουσα
μάλιστα
σύμμετρον
τοῖς
νῦν |
| [110] |
τοὺς
λόγους
ὡς
εἰς
τὴν
|
ἤπειρον |
διαβησόμενος
καὶ
βασιλεῖ
πολεμήσων.
~Ὅπου |
| [100] |
δὲ
σὺ
διαβαίης
εἰς
τὴν
|
ἤπειρον, |
ἐκεῖνός
τ'
ἂν
ἄσμενος
ἴδοι |
| [90] |
τῆς
συμβάσης
αὐτῷ
περὶ
τὴν
|
ἤπειρον |
ὀνομαστὸν
γενόμενον,
(σὲ
δὲ
τοσαῦτα |
| [100] |
εὐπορώτατον
τῶν
νῦν
περὶ
τὴν
|
ἤπειρον |
προσήκει
δυσμενέστερον
εἶναι
τοῖς
βασιλέως |
| [50] |
τοῖς
εἰρημένοις
πράττοντας,
τὰ
δὲ
|
χεῖρον |
τούτων
ἔχοντας·
πολεμοῦσιν
μὲν
γὰρ, |
| [70] |
καταφρονεῖν
τοῦ
πλήθους,
μηδὲ
παρὰ
|
μικρὸν |
ἡγεῖσθαι
τὸ
παρὰ
πᾶσιν
εὐδοκιμεῖν, |
| [100] |
ἴδιον
καὶ
παντάπασιν
ἀδιεξέργαστον,
οὐ
|
μικρὸν |
οὐδὲ
κενὸν,
ἀλλὰ
πολλῶν
μὲν |
| [0] |
λόγον,
ἀλλ'
εἰκότως
καὶ
κατὰ
|
μικρὸν |
ὑπαχθείς.
(Ὁρῶν
γὰρ
τὸν
πόλεμον |
| [100] |
ἄξιος
εἶναι.
(Τὰ
τοίνυν
περὶ
|
Κύπρον |
καὶ
Φοινίκην
καὶ
Κιλικίαν
καὶ |
| [60] |
ἀφικέσθαι
κατῃσχύνθη,
πλεύσας
δ'
εἰς
|
Κύπρον |
χρόνον
μέν
τινα
περὶ
τὴν |
| [110] |
τὸν
δὲ
καιρὸν
ἔχουσα
μάλιστα
|
σύμμετρον |
τοῖς
νῦν
λεγομένοις.
(Ἐκεῖνος
γὰρ |
| [70] |
οὐδὲν
ἂν
λέγοι
περὶ
αὐτοῦ
|
φλαῦρον, |
ἀλλ'
ἀνδρωδέστερον
αὐτὸν
καὶ
πλείονος |
| [90] |
βασιλέως
πραγμάτων
εἰ
μὴ
διὰ
|
Κῦρον. |
Σοὶ
δὲ
τήν
τ'
ἀτυχίαν |
| [150] |
ἐπιθυμήσῃς
ὧν
ἐγὼ
τυγχάνω
συμβεβουλευκώς.
|
Αἰσχρὸν |
οὖν
ἐστὶν
καλῶς
τῆς
τύχης |
| [130] |
οἰήσεται
μεθέξειν.
(Σκέψαι
δ'
ὡς
|
αἰσχρὸν |
περιορᾶν
τὴν
Ἀσίαν
ἄμεινον
πράττουσαν |
| [20] |
λόγου
καὶ
δειχθέντος
αὐτοῖς
τοσοῦτον
|
μετέπεσον |
ὥστ'
ᾐσχύνοντο
μὲν
ἐφ'
οἷς |
| [100] |
Ἀσίαν,
ὅπερ
εἰς
τοὺς
Ἕλληνας
|
εἰσπεσὸν |
καὶ
τὴν
ἡμετέραν
καὶ
Λακεδαιμονίων |
| [70] |
ἔργῳ
δ'
ὑπὸ
σαυτῷ
ποιεῖσθαι
|
Πελοπόννησον· |
ὑπάρχουσι
δέ
σοι
Θετταλοὶ
μὲν |
| [20] |
συμφερόντων.
(Καίτοι
μ'
οὐ
λέληθεν,
|
ὅσον |
διαφέρουσιν
τῶν
λόγων
εἰς
τὸ |
| [50] |
ὥσπερ
Λακεδαιμόνιοι,
τοσοῦτον
δὲ
διαφέρουσιν
|
ὅσον |
ἐκεῖνοι
μὲν
πρὸς
ἥττους
αὑτῶν, |
| [140] |
τοῖς
Ἕλλησι
γενήσεσθαι
τηλικοῦτον
ἔργον,
|
ὅσον |
ἐστὶν
τὸ
πάντας
ἡμᾶς
ἐκ |
| [110] |
τὴν
αὐτὴν
ταύτην
ὕστερον
πολεμησάντων,
|
(ὅσον |
οἱ
μὲν
μετὰ
τῆς
τῶν |
| [130] |
μεταλαμβάνομεν,
ἧς
ἄξιον
ὀρεγομένους
καθ'
|
ὅσον |
οἷοί
τ'
ἐσμὲν
ὁτιοῦν
πάσχειν. |
| [100] |
τὴν
ἀρχὴν,
τὴν
αἰκισαμένην
μὲν
|
τὸν |
ἀδελφὸν,
πολεμήσασαν
δὲ
πρὸς
αὑτὸν, |
| [20] |
Ἰλλυριῶν
πλήθους
πλὴν
τῶν
παρὰ
|
τὸν |
Ἀδρίαν
οἰκούντων
ἐγκρατὴς
καὶ
κύριος |
| [100] |
καλῶν
πράξεων
γέμοντα,
ποθοῦντα
δὲ
|
τὸν |
ἀξίως
ἂν
δυνηθέντα
διαλεχθῆναι
περὶ |
| [30] |
γονέων
τῶν
σαυτοῦ·
Θηβαῖοι
δὲ
|
τὸν |
ἀρχηγὸν
τοῦ
γένους
ὑμῶν
τιμῶσιν |
| [80] |
ἐλλίπω
τι
καὶ
μὴ
δυνηθῶ
|
τὸν |
αὐτὸν
τρόπον
γράψαι
τοῖς
πρότερον |
| [90] |
λαθεῖν,
ὅτι
τούτων
ἔνια
πέφρακα
|
τὸν |
αὐτὸν
τρόπον
ὅνπερ
πρότερον.
Ἐπιστὰς |
| [50] |
ταῦτα
διοικεῖς
πρὸ
τῆς
ἐπὶ
|
τὸν |
βάρβαρον
στρατείας.
(Ὡς
μὲν
οὖν |
| [80] |
ὡς
ὅσοι
περ
ἐπεχείρησαν
πρὸς
|
τὸν |
βασιλέα
πολεμεῖν,
ἅπασιν
συνέπεσεν
ἐξ |
| [80] |
βουλευομένους
μὴ
πρότερον
ἐκφέρειν
πρὸς
|
τὸν |
βασιλέα
πόλεμον
πρὶν
ἂν
διαλλάξῃ |
| [60] |
ἂν
ἐπιμελείας
καὶ
διατριβῆς
εὔξαιο
|
τὸν |
βίον
διαγαγεῖν,
οὐδεμίαν
ἕλοι'
ἂν, |
| [100] |
δ'
αὐτόν
τ'
ἐν
εὐδαιμονίᾳ
|
τὸν |
βίον
διαγαγόντα
τῷ
τε
γένει |
| [70] |
δ'
οὐκ
ἂν
περιχαρὴς
ὢν
|
τὸν |
βίον
διατελοίης,
τηλικούτων
εἰδὼς
σαυτὸν |
| [100] |
ἄνευ
τῆς
τοιαύτης
δυναστείας
διοικεῖν
|
τὸν |
βίον
τὸν
σφέτερον
αὐτῶν.
(Καὶ |
| [110] |
μὲν
καὶ
πρέπουσα
τοῖς
προειρημένοις,
|
τὸν |
δὲ
καιρὸν
ἔχουσα
μάλιστα
σύμμετρον |
| [150] |
μὲν
σὲ
κάλλιστ'
ἂν
ἐπιστατῆσαι,
|
τὸν |
δὲ
λόγον
τὸν
ἐμὸν
ἥκιστ' |
| [20] |
Θρᾴκης
οὓς
ἠβουλήθη
δεσπότας
κατέστησεν;
|
Τὸν |
δὴ
τοσαῦτα
καὶ
τηλικαῦτα
διαπεπραγμένον |
| [60] |
οὐ
σέ
γε
χρὴ
προσδοκᾶν,
|
τὸν |
ἐκ
τοιούτων
μὲν
γεγονότα,
Μακεδονίας |
| [100] |
ὁ
δὲ
τὸν
μὲν
τόπον
|
τὸν |
Ἑλληνικὸν
ὅλως
εἴασεν,
τὴν
δ' |
| [150] |
ἂν
ἐπιστατῆσαι,
τὸν
δὲ
λόγον
|
τὸν |
ἐμὸν
ἥκιστ'
ἂν
ὀχληρὸν
γενέσθαι |
| [100] |
καὶ
χρήματα
πολλὰ
καθ'
ἕκαστον
|
τὸν |
ἐνιαυτὸν
ἀναπέμπειν·
εἰ
δὲ
σὺ |
| [50] |
ὥστ'
ὀλίγου
δεῖν
καθ'
ἕκαστον
|
τὸν |
ἐνιαυτὸν
τεμνομένην
καὶ
πορθουμένην
τὴν |
| [0] |
ὑπαχθείς.
(Ὁρῶν
γὰρ
τὸν
πόλεμον
|
τὸν |
ἐνστάντα
σοὶ
καὶ
τῇ
πόλει |
| [30] |
θεῖναι
δίκαιόν
ἐστιν,
εἰς
δὲ
|
τὸν |
ἐπίλοιπον
χρόνον
φυλακτέον
ὅπως
μηδὲν |
| [90] |
βουλευσόμενον
περὶ
ἁπάντων
καὶ
Κλέαρχον
|
τὸν |
ἐπιστατήσαντα
τῶν
τότε
πραγμάτων,
εὑρήσομεν |
| [100] |
ἕξειν.
(Καὶ
μὴν
Ἰδριέα
γε
|
τὸν |
εὐπορώτατον
τῶν
νῦν
περὶ
τὴν |
| [130] |
ἐπ'
ἐκείνους,
μάλιστα
δὲ
πάντων
|
τὸν |
καιρὸν,
ἐν
ᾧ
σὺ
μὲν |
| [110] |
οὖν
χρὴ
τοὺς
νοῦν
ἔχοντας
|
τὸν |
κράτιστον
ὑποστησαμένους
πειρᾶσθαι
γίγνεσθαι
τοιούτους, |
| [100] |
τόν
τε
πατέρα
σου
καὶ
|
τὸν |
κτησάμενον
τὴν
βασιλείαν
καὶ
τὸν |
| [0] |
διεξιέναι
τοῖς
ἀκούουσιν
ὥστε
μηδένα
|
τὸν |
λόγον
αὐτῶν
μηδὲ
τὴν
λέξιν |
| [80] |
καὶ
τοῦ
χρόνου
τοῦ
περὶ
|
τὸν |
λόγον
διατριφθέντος
ἀξίως
φαίνωμαι
διεξιών· |
| [110] |
τὴν
παροῦσάν
μοι
κατεμεμψάμην
καὶ
|
τὸν |
λόγον
ᾐσθόμην
διπλάσιον
ἂν
γενόμενον |
| [0] |
ποιησάμενοι
τὴν
εἰρήνην
πρὶν
ἐξεργασθῆναι
|
τὸν |
λόγον,
σωφρονοῦντες·
ὅπως
γὰρ
οὖν |
| [20] |
δὲ
μᾶλλον
ἠγὼ
πεμφθῆναί
σοι
|
τὸν |
λόγον
τοῦτον,
ἔλεγον
δ'
ὡς |
| [10] |
περὶ
ἐμαυτὸν,
ἀλλ'
εἰδὼς
μὲν
|
τὸν |
λόγον
τοῦτον
οὐ
τῆς
ἡλικίας |
| [130] |
τούτων,
ἢν
ὑπολάβῃς
μὴ
μόνον
|
τὸν |
λόγον
τοῦτόν
σε
παρακαλεῖν,
ἀλλὰ |
| [20] |
τολμήσαντας,
τελευτῶν
ὑπεσχόμην
μόνοις
αὐτοῖς
|
τὸν |
λόγον
τῶν
ἐν
τῇ
πόλει |
| [100] |
τὴν
τιμὴν
ταύτην,
ὁ
δὲ
|
τὸν |
μὲν
τόπον
τὸν
Ἑλληνικὸν
ὅλως |
| [90] |
τοῖς
δ'
ἄλλοις
στρατιώταις
ἐντελῆ
|
τὸν |
μισθὸν
ἀποδοὺς
ἀποπέμψειν,
τοιαύταις
ἐλπίσιν |
| [10] |
εἴπερ
μέλλουσί
τινες
προσέξειν
αὐτοῖς
|
τὸν |
νοῦν.
(Ἅπερ
ἐγὼ
γνοὺς
διαλεχθῆναι |
| [20] |
ἄλλων
ἀμελήσαντι
ταύταις
μόναις
προσέχειν
|
τὸν |
νοῦν.
Οὕτω
δ'
ἂν
ἀκριβέστατα |
| [100] |
ταύτας
αἷς
σοι
παραινῶ
προσέχειν
|
τὸν |
νοῦν,
πρὸς
ἁπάσας
οἰκείως
εἶχεν· |
| [20] |
δοκεῖ
τοῖς
ἀκούουσιν.
Ἅπερ
καὶ
|
τὸν |
νῦν
ἐπιδεικνύμενον
μάλιστ'
ἂν
βλάψειεν |
| [90] |
ἐξετάσαι
καὶ
παραβαλεῖν
σέ
τε
|
τὸν |
νῦν
ἡγησόμενον
τῆς
στρατείας
καὶ |
| [50] |
κρατήσοντες,
τόν
τε
τόπον
ἅπαντα
|
τὸν |
περιέχοντα
κατασχήσοντες,
τῶν
τε
χρημάτων |
| [50] |
κακῶν.
Οὕτω
δὲ
τὰ
περὶ
|
τὸν |
πόλεμον
ἀτυχοῦσιν,
ὥστ'
ὀλίγου
δεῖν |
| [0] |
συνέχεσθαι
τοῖς
κακοῖς
τοῖς
διὰ
|
τὸν |
πόλεμον
γιγνομένοις.
(Συνησθεὶς
δὲ
τοῖς |
| [60] |
τὰς
συμφορὰς
τὰς
δι'
ἐκεῖνον
|
τὸν |
πόλεμον
ἐν
ταῖς
πόλεσιν
ἐγγεγενημένας, |
| [0] |
σφᾶς
αὐτὰς
εἰς
τὴν
Ἀσίαν
|
τὸν |
πόλεμον
ἐξενεγκεῖν
καὶ
τὰς
πλεονεξίας, |
| [30] |
(Ὁρᾷς
δ'
ὡς
τεταλαιπώρηνται
διὰ
|
τὸν |
πόλεμον
καὶ
ὡς
παραπλησίως
ἔχουσιν |
| [0] |
(Οὗτοι
μὲν
γὰρ
παρώξυνον
ἐπὶ
|
τὸν |
πόλεμον,
συναγορεύοντες
ταῖς
ἐπιθυμίαις
ὑμῶν· |
| [0] |
κατὰ
μικρὸν
ὑπαχθείς.
(Ὁρῶν
γὰρ
|
τὸν |
πόλεμον
τὸν
ἐνστάντα
σοὶ
καὶ |
| [130] |
τὰ
συντείνοντα
καὶ
προτρέποντα
πρὸς
|
τὸν |
πόλεμον
τοῦτον·
οὕτω
γὰρ
ἂν |
| [0] |
ἤκουσαν,
διαδοθέντος
τοῦ
λόγου
διαλύσεσθαι
|
τὸν |
πόλεμον
ὑμᾶς
καὶ
γνωσιμαχήσαντας
βουλεύσεσθαί |
| [100] |
στρατείαν
κρατήσειεν
καὶ
τῆς
διὰ
|
τὸν |
ποταμὸν
δυσχωρίας
καὶ
τῆς
ἄλλης |
| [110] |
ὢν
ἐπέστην,
ῥᾳδίως
ἂν
ἐπέδειξα
|
τὸν |
πρόγονον
ὑμῶν
καὶ
τῇ
φρονήσει |
| [0] |
νῦν
μοι
παρούσης
ἐπεθέμην
γράφειν
|
τὸν |
πρὸς
σὲ
λόγον,
ἀλλ'
εἰκότως |
| [100] |
τοιαύτης
δυναστείας
διοικεῖν
τὸν
βίον
|
τὸν |
σφέτερον
αὐτῶν.
(Καὶ
γάρ
τοι |
| [140] |
καὶ
τῶν
ἀρχαίων
εἴπωμεν,
ὅτι
|
τὸν |
Ταντάλου
πλοῦτον
καὶ
τὴν
Πέλοπος |
| [100] |
Περὶ
δὲ
τῶν
ἄλλων
ἡγοῦμαι
|
τόν |
τε
πατέρα
σου
καὶ
τὸν |
| [50] |
πόλεων
ἐν
ὀλίγῳ
χρόνῳ
κρατήσοντες,
|
τόν |
τε
τόπον
ἅπαντα
τὸν
περιέχοντα |
| [70] |
νῦν,
εἰ
μέν
τις
φαίη
|
τὸν |
τῆς
Ἀσίας
βασιλέα
τοῖς
Ἕλλησιν |
| [100] |
καὶ
Φοινίκην
καὶ
Κιλικίαν
καὶ
|
τὸν |
τόπον
ἐκεῖνον
ὅθεν
ἐχρῶντο
ναυτικῷ, |
| [20] |
Τῶν
δὲ
πόλεων
τῶν
περὶ
|
τὸν |
τόπον
ἐκεῖνον
τὰς
μὲν
ταῖς |
| [100] |
τὸν
κτησάμενον
τὴν
βασιλείαν
καὶ
|
τὸν |
τοῦ
γένους
ἀρχηγὸν,
εἰ
τῷ |
| [110] |
ἂν
κατανοήσειας
ὅτι
δεῖ
τοῦτον
|
τὸν |
τρόπον
πράττειν,
μάλιστα
δ'
ἐκ |
| [80] |
τῶν
ἄλλων.
Διόπερ
ἐπιχειρῶ
συμβουλεύειν
|
τὸν |
τρόπον
τοῦτον,
ὃν
ἐγὼ
πέφυκα |
| [30] |
καὶ
τὴν
ἡγεμονίαν
εἰς
ἅπαντα
|
τὸν |
χρόνον
δεδώκασιν·
τὴν
δὲ
πόλιν |
| [100] |
δὲ
πρὸς
αὑτὸν,
ἅπαντα
δὲ
|
τὸν |
χρόνον
ἐπιβουλεύουσαν
καὶ
βουλομένην
τοῦ |
| [100] |
ἀφειστήκει
μὲν
καὶ
κατ'
ἐκεῖνον
|
τὸν |
χρόνον,
οὐ
μὴν
ἀλλ'
ἐφοβοῦντο |
| [30] |
οὔθ'
ὅλως
τοὺς
εἰθισμένους
ἅπαντα
|
τὸν |
χρόνον
πλεονεκτεῖν
οὐδέποτ'
ἂν
ἰσομοιρῆσαι |
| [130] |
ἣν
ἔχων
τυγχάνω,
διατετέλεκα
πάντα
|
τὸν |
χρόνον
πολεμῶν
μὲν
τοῖς
βαρβάροις, |
| [80] |
ἐκ
τῶν
ἀγνοηθέντων
κατ'
ἐκεῖνον
|
τὸν |
χρόνον
ῥᾴδιον
καταμαθεῖν
ὅτι
δεῖ |
| [20] |
ἢ
μὴ
πιστὸν
ἢ
μὴ
|
δυνατὸν |
ἢ
μὴ
πρέπον
σοι
πράττειν, |
| [40] |
ἐχόντων.
(Θαυμάζω
δὲ
τῶν
ἡγουμένων
|
ἀδύνατον |
εἶναι
πραχθῆναί
τι
τούτων,
εἰ |
| [50] |
στρατείας.
(Ὡς
μὲν
οὖν
οὐκ
|
ἀδύνατόν |
ἐστί
σοι
συστῆσαι
τὰς
πόλεις |
| [50] |
χώραν
περιορῶσιν.
(Ὃ
δὲ
πάντων
|
δεινότατον· |
ὅταν
γὰρ
οἱ
πολέμιοι
διαλίπωσιν |
| [40] |
Θηβαίων
καὶ
Πελοποννησίων
ἁπάντων
ἐπιχειρησάντων
|
ἀνάστατον |
ποιῆσαι
τὴν
Σπάρτην,
ἡμεῖς
καὶ |
| [0] |
ὃν
δ'
ὑπελάμβανον
τῶν
λόγων
|
εἰρηνικώτατον |
εἶναι,
περὶ
τοῦτον
διέτριβον,
λέγων |
| [100] |
(Καὶ
μὴν
Ἰδριέα
γε
τὸν
|
εὐπορώτατον |
τῶν
νῦν
περὶ
τὴν
ἤπειρον |
| [120] |
τυγχάνουσι
κατοικοῦντες,
σὲ
δ'
ὥσπερ
|
ἄφετον |
γεγενημένον
ἅπασαν
τὴν
Ἑλλάδα
πατρίδα |
| [130] |
δ'
ὅτι
τὸ
μὲν
σῶμα
|
θνητὸν |
ἅπαντες
ἔχομεν
κατὰ
δὲ
τὴν |
| [60] |
ἐν
τῇ
ναυμαχίᾳ
τῇ
περὶ
|
Ἑλλήσποντον |
οὐ
δι'
αὐτὸν
ἀλλὰ
διὰ |
| [100] |
μὲν
τόπον
ἴδιον
καὶ
παντάπασιν
|
ἀδιεξέργαστον, |
οὐ
μικρὸν
οὐδὲ
κενὸν,
ἀλλὰ |
| [140] |
εἷλεν,
πῶς
οὐκ
ἂν
πρὸς
|
ἕκαστον |
αὐτῶν
ἀντιπαραβάλλων
ῥᾳδίως
ἂν
ἐπέδειξα |
| [20] |
τῶν
λόγων
ἀφέλῃς,
ἀναλαμβάνων
δ'
|
ἕκαστον |
αὐτῶν
εἰς
τὴν
διάνοιαν
ἐξετάζῃς, |
| [50] |
προείλετο
πολεμεῖν
πρὸς
αὐτήν.
(Καθ'
|
ἕκαστον |
μὲν
οὖν
τῶν
τότε
γενομένων |
| [100] |
αὐτὸν
καὶ
χρήματα
πολλὰ
καθ'
|
ἕκαστον |
τὸν
ἐνιαυτὸν
ἀναπέμπειν·
εἰ
δὲ |
| [50] |
ἀτυχοῦσιν,
ὥστ'
ὀλίγου
δεῖν
καθ'
|
ἕκαστον |
τὸν
ἐνιαυτὸν
τεμνομένην
καὶ
πορθουμένην |
| [20] |
ὡς
ἀναλαβὼν
ἐμαυτὸν
ἀντεῖπον
πρὸς
|
ἕκαστον |
τῶν
ῥηθέντων,
παραλείψω,
μὴ
καὶ |
| [90] |
συμβάσης
αὐτῷ
περὶ
τὴν
ἤπειρον
|
ὀνομαστὸν |
γενόμενον,
(σὲ
δὲ
τοσαῦτα
καὶ |
| [50] |
κρείττους·
ὃ
πάντες
ἂν
ὁμολογήσειαν
|
μέγιστον |
εἶναι
τῶν
κακῶν.
Οὕτω
δὲ |
| [90] |
ἐκείνοις
ὑπαρξάσης.
Τὸ
μὲν
τοίνυν
|
μέγιστον, |
σὺ
μὲν
τοὺς
Ἕλληνας
εὔνους |
| [130] |
φαυλοτέρους
εἶναι
δοκοῦντας.
(Τὸ
δὲ
|
μέγιστον |
τῶν
εἰρημένων·
ὅτι
συμβαίνει
τοῦ |
| [50] |
τοῖς
ἀπολλυμένοις
αὑτῶν.
~Τὸ
δὲ
|
μέγιστον |
τῶν
κακῶν·
δεδιότες
γὰρ
διατελοῦσιν |
| [0] |
ἡμῖν,
ἀλλ'
ὡς
οἷόν
τε
|
πλεῖστον |
ἀφεστῶτα
τῆς
τούτων
διανοίας.
(Οὗτοι |
| [20] |
ἐν
ἀρχῇ
λεγομένων
ἢ
μὴ
|
πιστὸν |
ἢ
μὴ
δυνατὸν
ἢ
μὴ |
| [110] |
χρὴ
τοὺς
νοῦν
ἔχοντας
τὸν
|
κράτιστον |
ὑποστησαμένους
πειρᾶσθαι
γίγνεσθαι
τοιούτους,
μάλιστα |
| [50] |
ἔσται
τοῖς
ἀντιλέγουσιν
ὡς
οὐ
|
θᾶττον |
σὺ
τὰ
ῥᾴω
πράξεις
ἢ |
| [120] |
μετὰ
πλείστης
σπουδῆς,
αἰσθανόμενος
δ'
|
ἔλαττον |
αὐτὴν
φροντίζουσαν
τῶν
ὑπ'
ἐμοῦ |
| [120] |
γενόμενοι
τὸ
πλῆθος
ὥστε
μηδὲν
|
ἧττον |
αὐτοὺς
εἶναι
φοβεροὺς
τοῖς
Ἕλλησιν |
| [30] |
πόλεων
εὖ
ποιεῖν,
μηδὲν
δ'
|
ἧττον |
ἑαυτὸν
ἢ
κείνας
ὠφελεῖν.
(Χωρὶς |
| [40] |
Λακεδαιμονίους
ἡμῖν
γεγενημένων.
Ἀλλ'
οὐδὲν
|
ἧττον |
Λακεδαιμονίων
τε
στρατευσάντων
ἐπὶ
Θηβαίους |
| [90] |
εἶναι
συστῆσαι
στρατόπεδον
μεῖζον
καὶ
|
κρεῖττον |
ἐκ
τῶν
πλανωμένων
ἢ
τῶν |
| [0] |
σωφρονοῦντες·
ὅπως
γὰρ
οὖν
πεπρᾶχθαι
|
κρεῖττον |
ἦν
αὐτὴν
ἢ
συνέχεσθαι
τοῖς |
| [90] |
τὴν
ἐκείνου
δύναμιν
ῥᾴδιον
πολὺ
|
κρεῖττον |
παρασκευάσασθαι.
Καίτοι
τούτων
ἀμφοτέρων
ὑπαρξάντων |
| [100] |
ἂν
ἀκούσας
παροξυνθείη
πολεμεῖν
πρὸς
|
αὐτόν; |
Αἴγυπτος
γὰρ
ἀφειστήκει
μὲν
καὶ |
| [20] |
λέξιν
εὐρυθμίαις
καὶ
ποικιλίαις
κεκοσμήκαμεν
|
αὐτὸν, |
αἷς
αὐτός
τε
νεώτερος
ὢν |
| [60] |
τῇ
περὶ
Ἑλλήσποντον
οὐ
δι'
|
αὐτὸν |
ἀλλὰ
διὰ
τοὺς
συνάρχοντας
οἴκαδε |
| [20] |
προσῆκται,
τὰς
δὲ
σφόδρα
λυπούσας
|
αὐτὸν |
ἀναστάτους
πεποίηκεν;
(Μάγνητας
δὲ
καὶ |
| [20] |
καὶ
γυμνὸς,
ἀναγιγνώσκῃ
δέ
τις
|
αὐτὸν |
ἀπιθάνως
καὶ
μηδὲν
ἦθος
ἐνσημαινόμενος |
| [100] |
σοὶ
δ'
ἢν
πολεμεῖν
πρὸς
|
αὐτὸν |
βουληθῇς
συμφόρως
ἕξειν.
(Καὶ
μὴν |
| [100] |
διὰ
τὸ
γνῶναι
περὶ
τούτων
|
αὐτὸν |
ἰδίως
καὶ
τὴν
βασιλείαν
γεγενῆσθαι |
| [110] |
σώματος·
νῦν
δ'
ἐπελθὼν
ἐπ'
|
αὐτὸν |
καὶ
κατιδὼν
τὸ
πλῆθος
τῶν |
| [70] |
περὶ
αὐτοῦ
φλαῦρον,
ἀλλ'
ἀνδρωδέστερον
|
αὐτὸν |
καὶ
πλείονος
ἄξιον
δοκεῖν
εἶναι |
| [100] |
δεδιὼς
νῦν
μὲν
ἀναγκάζεται
θεραπεύειν
|
αὐτὸν |
καὶ
χρήματα
πολλὰ
καθ'
ἕκαστον |
| [70] |
εἰς
τὴν
μεγίστην
αἰσχύνην
ἂν
|
αὐτὸν |
καταστήσειεν.
(Τίς
γὰρ
οὐκ
ἂν |
| [10] |
βασκαίνοντας
ἡμᾶς
μιμεῖσθαι
καὶ
θαυμάζειν
|
αὐτὸν |
μᾶλλον
τῶν
καθ'
ὑπερβολὴν
ἐπαινούντων. |
| [90] |
Κύρου
προπέτειαν
ἀτυχῆσαι·
περιχαρῆ
γὰρ
|
αὐτὸν |
ὄντα
καὶ
διώκοντα
πολὺ
πρὸ |
| [100] |
ἐξ
ἀνθρώπων
ἠφανισμένον,
ἐκεῖνον
δ'
|
αὐτόν |
τ'
ἐν
εὐδαιμονίᾳ
τὸν
βίον |
| [80] |
τι
καὶ
μὴ
δυνηθῶ
τὸν
|
αὐτὸν |
τρόπον
γράψαι
τοῖς
πρότερον
ἐκδεδομένοις, |
| [90] |
ὅτι
τούτων
ἔνια
πέφρακα
τὸν
|
αὐτὸν |
τρόπον
ὅνπερ
πρότερον.
Ἐπιστὰς
γὰρ |
| [100] |
τὸν
ἀδελφὸν,
πολεμήσασαν
δὲ
πρὸς
|
αὑτὸν, |
ἅπαντα
δὲ
τὸν
χρόνον
ἐπιβουλεύουσαν |
| [20] |
ἐπάρχοντας
Μακεδονίας
οὕτως
οἰκείως
πρὸς
|
αὑτὸν |
διακεῖσθαι
πεποίηκεν
ὥσθ'
ἑκάστους
αὐτῶν |
| [90] |
κατεφρόνησεν
ὁ
βασιλεὺς
τῆς
περὶ
|
αὑτὸν |
δυνάμεως,
ὥστε
προκαλεσάμενος
Κλέαρχον
καὶ |
| [10] |
ὃς
εἰ
καὶ
πρότερον
ἐνόμιζεν
|
αὑτὸν |
εἶναί
τινος
πρὸς
τὸ
φρονεῖν |
| [140] |
ἐξετάσας
ἅπαντα
καὶ
διελθὼν
πρὸς
|
αὑτὸν, |
ἢν
μέν
τι
τῶν
εἰρημένων |
| [120] |
Ἰάσων
λόγῳ
μόνον
χρησάμενος
οὕτως
|
αὑτὸν |
ηὔξησεν,
ποίαν
τινὰ
χρὴ
προσδοκᾶν |
| [10] |
(Ἔπειτα
καὶ
Μακεδόνων
ἔχει
περὶ
|
αὑτὸν |
τοὺς
σπουδαιοτάτους,
οὓς
εἰκὸς,
εἰ |
| [30] |
εὖ
ποιεῖν,
μηδὲν
δ'
ἧττον
|
ἑαυτὸν |
ἢ
κείνας
ὠφελεῖν.
(Χωρὶς
δὲ |
| [100] |
χρήματα
πολλὰ
καθ'
ἕκαστον
τὸν
|
ἐνιαυτὸν |
ἀναπέμπειν·
εἰ
δὲ
σὺ
διαβαίης |
| [50] |
ὀλίγου
δεῖν
καθ'
ἕκαστον
τὸν
|
ἐνιαυτὸν |
τεμνομένην
καὶ
πορθουμένην
τὴν
αὑτῶν |
| [10] |
οὐκ
ἀγνοῶν
οὐδὲν
τῶν
περὶ
|
ἐμαυτὸν, |
ἀλλ'
εἰδὼς
μὲν
τὸν
λόγον |
| [20] |
ἐξεπλάγην
καὶ
πάλιν
ὡς
ἀναλαβὼν
|
ἐμαυτὸν |
ἀντεῖπον
πρὸς
ἕκαστον
τῶν
ῥηθέντων, |
| [20] |
λυπήσας
δ'
οὖν
μετρίως,
ὡς
|
ἐμαυτὸν |
ἔπειθον,
τοὺς
ἐπιπλῆξαί
μοι
τολμήσαντας, |
| [0] |
(διεξιὼν
δὲ
περὶ
τούτων
πρὸς
|
ἐμαυτὸν |
εὕρισκον
οὐδαμῶς
ἂν
ἄλλως
αὐτὴν |
| [80] |
ῥηθὲν,
ἀμφισβητῶ
καὶ
θείην
ἂν
|
ἐμαυτὸν |
οὐκ
ἐν
τοῖς
ἀπολελειμμένοις
ἀλλ' |
| [150] |
ἡγουμένης
ἀπολειφθῆναι
καὶ
μὴ
παρασχεῖν
|
σαυτὸν |
εἰς
ὃ
βούλεταί
σε
προαγαγεῖν. |
| [60] |
ἄλλων
ἔσει
ζηλωτὸς,
ἀλλὰ
καὶ
|
σαυτὸν |
μακαριεῖς.
Τίς
γὰρ
ἂν
ὑπερβολὴ |
| [110] |
καὶ
φιλονικεῖν,
ὅπως
τῷ
προγόνῳ
|
σαυτὸν |
ὅμοιον
παρασκευάσεις;
(Λέγω
δ'
οὐχ |
| [70] |
τὸν
βίον
διατελοίης,
τηλικούτων
εἰδὼς
|
σαυτὸν |
πραγμάτων
ἐπιστάτην
γεγενημένον;
Τίς
δ' |
| [110] |
ἡμᾶς
ποιουμένους.
(Ὧν
ἐνθυμούμενον
ἐθίζειν
|
σαυτὸν |
χρὴ
καὶ
μελετᾶν
ὅπως
ἔτι |
| [20] |
ἀποστῇς
τῶν
λοιπῶν
μηδὲ
πάθῃς
|
ταὐτὸν |
τοῖς
ἐπιτηδείοις
τοῖς
ἐμοῖς,
ἀλλ' |
| [140] |
τὴν
φύσιν,
οὐδὲν
ἕξει
ποιῆσαι
|
τοιοῦτον. |
Ἀλλὰ
μὴν
τῶν
γε
προγεγενημένων |
| [30] |
φυλακτέον
ὅπως
μηδὲν
συμβήσεταί
σοι
|
τοιοῦτον, |
καὶ
σκεπτέον
τί
ἂν
ἀγαθὸν |
| [40] |
ἀρχείοις
περὶ
παίδων
καὶ
γυναικῶν
|
τοιοῦτον |
κίνδυνον,
ὃν
μὴ
κατορθώσαντες
μὲν |
| [110] |
Ἰάσονι
συμβάντων.
Ἐκεῖνος
γὰρ
οὐδὲν
|
τοιοῦτον |
οἷον
σὺ
κατεργασάμενος
μεγίστης
δόξης |
| [100] |
μὲν
γὰρ
ἐν
τοῖς
Ἕλλησι
|
τοιοῦτόν |
τι
διαπεπραγμένους
εὕροιμεν
ἂν
οὐ |
| [140] |
γὰρ
ἐν
τοῖς
Ἕλλησι
γενήσεσθαι
|
τηλικοῦτον |
ἔργον,
ὅσον
ἐστὶν
τὸ
πάντας |
| [130] |
πείθειν,
εἰ
δυναστείαν
μόνον
καὶ
|
πλοῦτον |
ἑώρων
ἐξ
αὐτῶν
γενησόμενον·
ἡγοῦμαι |
| [10] |
συμφέρειν,
πρὸς
δὲ
τούτοις
καὶ
|
πλοῦτον |
καὶ
δύναμιν
κεκτημένον
ὅσην
οὐδεὶς |
| [140] |
ἀρχαίων
εἴπωμεν,
ὅτι
τὸν
Ταντάλου
|
πλοῦτον |
καὶ
τὴν
Πέλοπος
ἀρχὴν
καὶ |
| [120] |
Ἀσίας
ἡμᾶς
ποιῆσαι
κυρίους,
(ἀλλὰ
|
τοσοῦτον |
αὐτῶν
ἀπολελειμμένοι
τυγχάνομεν
ὥστ'
ἐκεῖνοι |
| [70] |
ἀξίαν
ἐπιθυμίας
εἶναι
νομίζοντας·
(οἳ
|
τοσοῦτον |
ἀφεστᾶσι
τοῦ
νοῦν
ἔχειν,
ὥστ' |
| [50] |
πρὸς
τοὺς
ὁμόρους,
ὥσπερ
Λακεδαιμόνιοι,
|
τοσοῦτον |
δὲ
διαφέρουσιν
ὅσον
ἐκεῖνοι
μὲν |
| [110] |
δύναμιν
τῶν
περὶ
τὴν
Ἀσίαν,
|
τοσοῦτον |
διήνεγκε
τῇ
στρατηγίᾳ
τῶν
πρὸς |
| [20] |
τὴν
ἡλικίαν,
ἀλλ'
ἀπόχρη
μοι
|
τοσοῦτον, |
ἢν
αὐτὰς
τὰς
πράξεις
ἁπλῶς |
| [20] |
τοῦ
λόγου
καὶ
δειχθέντος
αὐτοῖς
|
τοσοῦτον |
μετέπεσον
ὥστ'
ᾐσχύνοντο
μὲν
ἐφ' |
| [90] |
μαχομένους
ἅπασαν
τὴν
βασιλέως
δύναμιν
|
τοσοῦτον, |
ὅσονπερ
ἂν
εἰ
ταῖς
γυναιξὶν |
| [120] |
ἠξίωσαν,
τῶν
δ'
Ἑλλήνων
οὐδεὶς
|
τοσοῦτον |
πεφρόνηκεν
ὥστ'
ἐπιχειρῆσαι
τῆς
Ἀσίας |
| [140] |
τῆς
θαλάττης
ἦρξεν,
οὔθ'
ὅτι
|
τοσοῦτον |
πλῆθος
χρημάτων
εἰσπράξασα
τοὺς
συμμάχους |
| [20] |
εἰρημένων,
ὡμολόγουν
δὲ
μηδενὸς
πώποτε
|
τοσοῦτον |
πράγματος
διαμαρτεῖν,
ἔσπευδον
δὲ
μᾶλλον |
| [60] |
ἐξ
ἀρχῆς
γενέσεως
ὑπαρξάσης,
εἰς
|
τοσοῦτον |
προῆλθον
καὶ
τηλικαῦτα
διεπράξαντο,
πῶς |
| [100] |
ἂν
ἀπορήσειεν
πότερα
χρὴ
νομίζειν
|
τοῦτον |
αὐτῶν
ἀφεστάναι
δί'
ἀνανδρίαν
ἢ |
| [0] |
τῶν
λόγων
εἰρηνικώτατον
εἶναι,
περὶ
|
τοῦτον |
διέτριβον,
λέγων
ὡς
ἀμφότεροι
διαμαρτάνετε |
| [20] |
ἠγὼ
πεμφθῆναί
σοι
τὸν
λόγον
|
τοῦτον, |
ἔλεγον
δ'
ὡς
ἐλπίζουσιν
οὐ |
| [80] |
Διόπερ
ἐπιχειρῶ
συμβουλεύειν
τὸν
τρόπον
|
τοῦτον, |
ὃν
ἐγὼ
πέφυκα
καὶ
δύναμαι, |
| [10] |
ἀλλ'
εἰδὼς
μὲν
τὸν
λόγον
|
τοῦτον |
οὐ
τῆς
ἡλικίας
τῆς
ἐμῆς |
| [130] |
καὶ
προτρέποντα
πρὸς
τὸν
πόλεμον
|
τοῦτον· |
οὕτω
γὰρ
ἂν
ἄριστα
βουλεύσαιο |
| [130] |
ὑπολάβῃς
μὴ
μόνον
τὸν
λόγον
|
τοῦτόν |
σε
παρακαλεῖν,
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς |
| [110] |
δ'
ἂν
κατανοήσειας
ὅτι
δεῖ
|
τοῦτον |
τὸν
τρόπον
πράττειν,
μάλιστα
δ' |
| [20] |
(Ταῦτ'
ἀκούσας
ὡς
μὲν
τὸ
|
πρῶτον |
ἐξεπλάγην
καὶ
πάλιν
ὡς
ἀναλαβὼν |
| [40] |
μέγιστα
τῶν
παρόντων
αὐταῖς,
καὶ
|
πρῶτον |
μὲν
σκεψαίμεθα
τὰ
Λακεδαιμονίων.
(Οὗτοι |
| [50] |
κεῖνοι
τὰ
χαλεπώτερα;
(Σκέψαι
δὲ
|
πρῶτον |
τὰ
περὶ
Ἀλκιβιάδην.
Ἐκεῖνος
γὰρ |
| [130] |
εἰ
μὴ
τούτων
ἕνεκά
σοι
|
συνεβούλευον |
καὶ
τὴν
στρατείαν
ποιεῖσθαι
ταύτην |
| [80] |
κατ'
ἐκείνην
τὴν
ἡλικίαν
ὅτ'
|
ἔγραφον |
περὶ
τὴν
αὐτὴν
ὑπόθεσιν
ταύτην. |
| [100] |
ἀρχὴν,
τὴν
αἰκισαμένην
μὲν
τὸν
|
ἀδελφὸν, |
πολεμήσασαν
δὲ
πρὸς
αὑτὸν,
ἅπαντα |
| [130] |
τῶν
Ἑλλήνων
τὴν
βασιλέως
δύναμιν
|
ἄμαχον |
εἶναι
νομίζουσιν·
ὧν
ἄξιον
θαυμάζειν, |
| [90] |
περὶ
αὑτὸν
δυνάμεως,
ὥστε
προκαλεσάμενος
|
Κλέαρχον |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
ἡγεμόνας
εἰς |
| [90] |
καὶ
βουλευσόμενον
περὶ
ἁπάντων
καὶ
|
Κλέαρχον |
τὸν
ἐπιστατήσαντα
τῶν
τότε
πραγμάτων, |
| [10] |
οὐκ
ἐπὶ
τούτῳ
τὴν
διάνοιαν
|
ἔσχον. |
Ἀλλὰ
τοὺς
μὲν
ἄλλους
ἑώρων |
| [80] |
τῶν
πολιτῶν·
οὔτε
γὰρ
φωνὴν
|
ἔσχον |
ἱκανὴν
οὔτε
τόλμαν
δυναμένην
ὄχλῳ |
| [90] |
εἰρημένων.
Τοῖς
μὲν
οὖν
οἰκείοις
|
τυχὸν |
ἂν
χρησαίμην,
ἂν
σφόδρα
κατεπείγῃ |
| [70] |
ἐπὶ
ταύτην
αὐξάνεται,
καὶ
σὺ
|
πολὺν |
χρόνον
ἤδη
πᾶσιν
ἡμῖν
ἐπιβουλεύεις, |
| [110] |
ᾐσθόμην
διπλάσιον
ἂν
γενόμενον
τοῦ
|
νῦν |
ἀναγιγνωσκομένου.
Τῶν
μὲν
οὖν
ἄλλων |
| [60] |
τότε
δόξαντας
εὐτυχεῖν
εἰς
τὰς
|
νῦν |
ἀτυχίας
δι'
Ἀλκιβιάδην
καθεστάναι·
(πεισθέντες |
| [80] |
καὶ
παύσῃ
τῆς
μανίας
τῆς
|
νῦν |
αὐτοῖς
ἐνεστώσης·
ἅπερ
καὶ
σοὶ |
| [120] |
καὶ
τοὺς
Ἕλληνας
προτρέψῃς.
(Ἐπεὶ
|
νῦν |
γε
τίς
οὐκ
ἂν
εἰκότως |
| [50] |
εὖ
φρονήσασα
τὴν
εἰρήνην
ἐπεποίητο.
|
Νῦν |
δ'
αὐτὴν
οἶμαι
καὶ
συναγωνιεῖσθαι |
| [120] |
Λακεδαιμονίων
ἀρχῆς,
ὡμολόγουν
ἂν
πλημμελεῖν·
|
νῦν |
δ'
ἐκείνην
μὲν
φανήσομαι
πρώτην |
| [110] |
τῇ
ῥώμῃ
τῇ
τοῦ
σώματος·
|
νῦν |
δ'
ἐπελθὼν
ἐπ'
αὐτὸν
καὶ |
| [100] |
καὶ
τῆς
ἄλλης
παρασκευῆς
ἁπάσης·
|
νῦν |
δ'
οὗτος
ἀπήλλαξεν
αὐτοὺς
τοῦ |
| [40] |
ἑκατέραν
ἐμποδὼν
γενέσθαι
τοῖς
πραττομένοις·
|
νῦν |
δ'
οὐχ
ὁμοίως
ἔγνωκα
περὶ |
| [100] |
ναυτικῷ,
τότε
μὲν
ἦν
βασιλέως,
|
νῦν |
δὲ
τὰ
μὲν
ἀφέστηκεν,
τὰ |
| [80] |
λόγον
διατριφθέντος
ἀξίως
φαίνωμαι
διεξιών·
|
νῦν |
δὲ
φοβοῦμαι
μὴ
πάντων
τῶν |
| [100] |
περιγένοιο
τῆς
τοῦ
βασιλέως
δυνάμεως·
|
νῦν |
δὲ
φοβοῦμαι
μή
τινες
ἐπιτιμήσωσιν |
| [0] |
τοῦ
πρὸς
σὲ
ῥηθησομένου
καὶ
|
νῦν |
δειχθήσεσθαι
μέλλοντος,
ἀλλὰ
τοῦ
περὶ |
| [10] |
τινος
πρὸς
τὸ
φρονεῖν
καταδεέστερον,
|
νῦν |
διὰ
τὸ
μέγεθος
τῶν
συμβεβηκότων |
| [70] |
τοὺς
δ'
ὠφελήσειεν.
Οἷον
καὶ
|
νῦν, |
εἰ
μέν
τις
φαίη
τὸν |
| [30] |
αὖθις
πυθέσθαι
ῥᾴδιον,
ἐμοὶ
δὲ
|
νῦν |
εἰπεῖν
οὐ
καιρός
τοῖς
δὲ |
| [50] |
τοὺς
Ἕλληνας
ὑφ'
αὑτοῖς
ἔσεσθαι
|
νῦν |
ἐν
σοὶ
τὰς
ἐλπίδας
ἔχουσι |
| [60] |
τηλικούτοις
κακοῖς
περιπεσεῖν
~ὥστε
μηδέπω
|
νῦν |
ἐξιτήλους
εἶναι
τὰς
συμφορὰς
τὰς |
| [20] |
τοῖς
ἀκούουσιν.
Ἅπερ
καὶ
τὸν
|
νῦν |
ἐπιδεικνύμενον
μάλιστ'
ἂν
βλάψειεν
καὶ |
| [90] |
καὶ
παραβαλεῖν
σέ
τε
τὸν
|
νῦν |
ἡγησόμενον
τῆς
στρατείας
καὶ
βουλευσόμενον |
| [110] |
καιρὸν
ἔχουσα
μάλιστα
σύμμετρον
τοῖς
|
νῦν |
λεγομένοις.
(Ἐκεῖνος
γὰρ
ὁρῶν
τὴν |
| [100] |
γενέσθαι
κυρίαν.
(Ὑπὲρ
ὧν
δεδιὼς
|
νῦν |
μὲν
ἀναγκάζεται
θεραπεύειν
αὐτὸν
καὶ |
| [0] |
οὐδὲ
διαψευσθεὶς
τῆς
ἀρρωστίας
τῆς
|
νῦν |
μοι
παρούσης
ἐπεθέμην
γράφειν
τὸν |
| [40] |
περὶ
τούτου
ποιουμένας,
μὴ
καὶ
|
νῦν |
νομίζοι
τὴν
αὐτὴν
γνώμην
ἕξειν |
| [30] |
χάριν
ἔχειν,
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς
|
νῦν |
ὄντας·
διὰ
γὰρ
ἡμᾶς
καὶ |
| [140] |
μὴ
βούλεσθαι
ταπεινοτέρους
ποιεῖν
τῶν
|
νῦν |
ὄντων
τοὺς
ἡμιθέους
εἶναι
νομιζομένους. |
| [0] |
ἐξενεγκεῖν
καὶ
τὰς
πλεονεξίας,
ἃς
|
νῦν |
παρὰ
τῶν
Ἑλλήνων
ἀξιοῦσιν
αὑταῖς |
| [100] |
Ἰδριέα
γε
τὸν
εὐπορώτατον
τῶν
|
νῦν |
περὶ
τὴν
ἤπειρον
προσήκει
δυσμενέστερον |
| [120] |
τῷ
τόπῳ
καὶ
κατοικίσαι
τοὺς
|
νῦν |
πλανωμένους
δι'
ἔνδειαν
τῶν
καθ' |
| [80] |
αὐτὰς
ὁμονοούσας,
πρὸς
σὲ
δὲ
|
νῦν |
ποιήσομαι
τοὺς
λόγους,
οὐ
τὴν |
| [130] |
τὴν
ὑπάρχουσαν
εὐδαιμονίαν.
(Διόπερ
καὶ
|
νῦν |
πρὸς
σὲ
ποιοῦμαι
τοὺς
λόγους, |
| [130] |
γὰρ
τά
γε
τοιαῦτα
καὶ
|
νῦν |
σοι
πλείω
τῶν
ἱκανῶν
ὑπάρχειν, |
| [110] |
μελετᾶν
ὅπως
ἔτι
μᾶλλον
ἢ
|
νῦν |
τοιαύτην
ἅπαντες
περὶ
σοῦ
τὴν |
| [100] |
μηδὲν
πώποτε
μεταχειρισάμενος
τῶν
στρατιωτικῶν
|
νῦν |
τολμῴην
σοὶ
παραινεῖν
τῷ
πλεῖστα |
| [150] |
παραγίγνεσθαι
τούτων.
(Οἷον
ἴσως
καὶ
|
νῦν |
τοὺς
μὲν
λόγους
ἡμῖν
ἀπένειμαν, |
| [10] |
καλλίους
καὶ
μᾶλλον
συμφερούσας
ὧν
|
νῦν |
τυγχάνεις
προῃρημένος,
(οὕτως
ἐξεπλάγησαν
μὴ |
| [140] |
συστῆναι
τηλικαύτην
δύναμιν,
ἢν
τὴν
|
νῦν |
ὑπάρχουσαν
καταλύσῃς.
(Ὥστε
τῶν
μὲν |
| [110] |
ἐξ
ὧν
παρέλαβες
ἐπὶ
τὴν
|
νῦν |
ὑπάρχουσαν
προελθεῖν.
Σκέψαι
δ'
ὅτι |
| [140] |
πολὺ
μείζω
περιθεῖναι
δόξαν
τῆς
|
νῦν |
ὑπαρχούσης.
~Οἶμαι
δέ
ς'
οὐκ |
| [60] |
ἐπιπολάσειν
τῶν
Ἑλληνίδων
πόλεων;
(Διονύσιος
|
τοίνυν |
βούλομαι
γὰρ
ἐκ
πολλῶν
σε |
| [100] |
τιμὰς
ἅσπερ
αὐτὸς
εἶχεν.
(Περὶ
|
τοίνυν |
Ἡρακλέους
οἱ
μὲν
ἄλλοι
τὴν |
| [50] |
τοὺς
ἐνεστῶτας
πολέμους
αὐτοῖς;
(Ἀργείους
|
τοίνυν |
ἴδοις
ἂν
τὰ
μὲν
παραπλησίως |
| [60] |
τῶν
πρὸ
ἐκείνου
γενομένων.
(Ἔτι
|
τοίνυν |
Κῦρος,
ἵνα
μνησθῶμεν
καὶ
περὶ |
| [90] |
τῆς
ἐκείνοις
ὑπαρξάσης.
Τὸ
μὲν
|
τοίνυν |
μέγιστον,
σὺ
μὲν
τοὺς
Ἕλληνας |
| [100] |
οὔτε
στρατηγεῖν
ἄξιος
εἶναι.
(Τὰ
|
τοίνυν |
περὶ
Κύπρον
καὶ
Φοινίκην
καὶ |
| [100] |
καταπεφρονηκέναι
τῆς
βαρβαρικῆς
δυναστείας.
(Τὰ
|
τοίνυν |
περὶ
τὴν
χώραν
ὡς
διάκειται |
| [90] |
τὴν
δύναμιν
εἰδῇς.
Ὁ
μὲν
|
τοίνυν |
τούτου
πατὴρ
τὴν
πόλιν
τὴν |
| [50] |
ἡγοῦμαί
σοι
γεγενῆσθαι
φανερόν·
ἔτι
|
τοίνυν |
ὡς
καὶ
ῥᾳδίως
ταῦτα
πράξεις, |
| [110] |
τοῦ
νῦν
ἀναγιγνωσκομένου.
Τῶν
μὲν
|
οὖν |
ἄλλων
ἀπέστην
διὰ
τὰς
αἰτίας |
| [30] |
σὺ
πρότερον
αὐτῶν
ἐπιμεληθῇς.
(Τάχ'
|
οὖν |
ἄν
τις
ἐνστῆναι
τοῖς
εἰρημένοις |
| [120] |
κίνδυνον
ἅπασιν
ἡμῖν
αὐξανόμενον.
(Ἔστιν
|
οὖν |
ἀνδρὸς
μέγα
φρονοῦντος
καὶ
φιλέλληνος |
| [40] |
τῆς
σωτηρίας
αὐτοῖς
κατέστημεν.
(Πολλῆς
|
οὖν |
ἀνοίας
ἂν
εἴη
μεστὸς,
εἴ |
| [30] |
τὸ
παράπαν
ὑπῆρχεν
αὐτοῖς.
(Τοιούτων
|
οὖν |
ἁπασῶν
τῶν
πόλεων
γεγενημένων
ἔδει |
| [80] |
καὶ
διαπονεῖν
δυναμένοις.
(Τὴν
μὲν
|
οὖν |
ἀρχὴν
τοῦ
λόγου
τοῦ
σύμπαντος |
| [0] |
περὶ
ὑμῶν
αὐτῶν.
Εἰ
μὲν
|
οὖν |
ἀφρόνως
ἢ
νοῦν
ἐχόντως
ταῦτ' |
| [30] |
βουλεύσαιο
περὶ
αὐτῶν.
~Ἃ
μὲν
|
οὖν |
ἐβουλόμην
μοι
προειρῆσθαι,
ταῦτ'
ἐστίν. |
| [80] |
κυρίους
ποιῆσαι
τῶν
πραγμάτων.
Συνέβαινεν
|
οὖν |
ἐκ
μὲν
τῆς
πραγματείας
τῆς |
| [0] |
τὴν
αἰτίαν
ἔχοιεν·
ὄντος
δ'
|
οὖν |
ἐμοῦ
περὶ
τὴν
πραγματείαν
ταύτην |
| [140] |
σημεῖον,
τὰ
δὲ
πλεονεξίας.
(Ταῦτ'
|
οὖν |
ἐξετάσας
ἅπαντα
καὶ
διελθὼν
πρὸς |
| [150] |
ὧν
ἐγὼ
τυγχάνω
συμβεβουλευκώς.
Αἰσχρὸν
|
οὖν |
ἐστὶν
καλῶς
τῆς
τύχης
ἡγουμένης |
| [150] |
πλεονάκις
τοῦ
δέοντος
εἴρηκα.
(Λοιπὸν
|
οὖν |
ἐστὶν
τὰ
προειρημένα
συναγαγεῖν,
ἵν' |
| [20] |
χαριέντως
αὐτοὺς
ἠμυνάμην·
λυπήσας
δ'
|
οὖν |
μετρίως,
ὡς
ἐμαυτὸν
ἔπειθον,
τοὺς |
| [90] |
ἐμοῦ
πρότερον
εἰρημένων.
Τοῖς
μὲν
|
οὖν |
οἰκείοις
τυχὸν
ἂν
χρησαίμην,
ἂν |
| [140] |
καὶ
πολιτεύεσθαι
καὶ
στρατηγεῖν.
Ὅταν
|
οὖν |
ὁρᾷς
τοὺς
ἐν
μιᾷ
πόλει |
| [50] |
τὸν
βάρβαρον
στρατείας.
(Ὡς
μὲν
|
οὖν |
οὐκ
ἀδύνατόν
ἐστί
σοι
συστῆσαι |
| [90] |
τῷ
παρελθόντι
χρόνῳ.
(Ταῦτα
μὲν
|
οὖν |
οὕτως·
δοκεῖ
δέ
μοι
μετὰ |
| [0] |
τὸν
λόγον,
σωφρονοῦντες·
ὅπως
γὰρ
|
οὖν |
πεπρᾶχθαι
κρεῖττον
ἦν
αὐτὴν
ἢ |
| [10] |
τοὺς
βαρβάρους
χρήσιμον.
Ἡ
μὲν
|
οὖν |
περιβολὴ
παντὸς
τοῦ
λόγου
τοιαύτη |
| [60] |
ἂν
ἐξελεγχθείη
ψευδόμενος.
Ἐκεῖνος
μὲν
|
οὖν |
τηλικούτων
κακῶν
αἴτιος
γενόμενος
κατῆλθεν |
| [60] |
διαμαρτὼν
δὲ
τῆς
προσδοκίας
ἀλλ'
|
οὖν |
τήν
γ'
εὔνοιαν
κτήσει
τὴν |
| [120] |
εἰς
ἀσφάλειαν
καταστήσεις.
Ἢν
δ'
|
οὖν |
τούτων
διαμάρτῃς,
ἀλλ'
ἐκεῖνό
γε |
| [80] |
σοὶ
συμβεβουλευκότες
τυγχάνομεν.
(Περὶ
μὲν
|
οὖν |
τούτων
οὐδεὶς
ἂν
ἀντειπεῖν
τῶν |
| [80] |
ἀνδρῶν
τοῖς
ἐνδοξοτάτοις.
(Περὶ
μὲν
|
οὖν |
τῶν
ἐμῶν
καὶ
περὶ
ὧν |
| [50] |
πρὸς
αὐτήν.
(Καθ'
ἕκαστον
μὲν
|
οὖν |
τῶν
τότε
γενομένων
εἴ
τις |
| [70] |
ἂν
κατίδοις
τὴν
ἀλήθειαν.
(Ἴσως
|
οὖν |
ὑπολαμβάνεις
μικροψυχίαν
εἶναι
τὸ
τῶν |
| [80] |
γράψαι
τοῖς
πρότερον
ἐκδεδομένοις,
ἀλλ'
|
οὖν |
ὑποργάψειν
γ'
οἶμαι
χαριέντως
τοῖς |
| [110] |
φαίνονται
καλλίστας
προκρίναντες.
Ἅπαντας
μὲν
|
οὖν |
χρὴ
τοὺς
νοῦν
ἔχοντας
τὸν |
| [120] |
δ'
ἀπὸ
τῆς
Λακεδαιμονίων
ἀρχῆς,
|
ὡμολόγουν |
ἂν
πλημμελεῖν·
νῦν
δ'
ἐκείνην |
| [20] |
δ'
αὐτοῖς
ἁπάντων
τῶν
εἰρημένων,
|
ὡμολόγουν |
δὲ
μηδενὸς
πώποτε
τοσοῦτον
πράγματος |
| [50] |
τῆς
χῶρας
ἀπεστέρουν,
Εὔβοιαν
δ'
|
ἐπόρθουν, |
εἰς
Βυζάντιον
δὲ
τριήρεις
ἐξέπεμπον, |
| [30] |
ἅπαντες
πλείω
πεφύκαμεν
ἐξαμαρτάνειν
ἢ
|
κατορθοῦν. |
Ὥστε
τὰ
μὲν
πρότερον
γεγενημένα |
| [130] |
καθ'
ὅσον
οἷοί
τ'
ἐσμὲν
|
ὁτιοῦν |
πάσχειν.
(Ἴδοις
δ'
ἂν
καὶ |
| [0] |
αὐτήν.
(Καὶ
περὶ
τούτων
οὕτως
|
ἐδόκουν |
διεξιέναι
τοῖς
ἀκούουσιν
ὥστε
μηδένα |
| [50] |
καταδουλοῦσθαι,
Μεγαρεῦσι
δ'
ὁμόροις
οὖσιν
|
ἠπείλουν, |
τὴν
δ'
ἡμετέραν
πόλιν
μέρος |
| [50] |
ἐχθρῶν
κρατήσαντες,
καὶ
πάντων
ἀμελήσαντες
|
ἠνώχλουν |
μὲν
ταῖς
πόλεσι
ταῖς
ἐν |
| [10] |
μέλλουσί
τινες
προσέξειν
αὐτοῖς
τὸν
|
νοῦν. |
(Ἅπερ
ἐγὼ
γνοὺς
διαλεχθῆναι
σοὶ |
| [70] |
νομίζοντας·
(οἳ
τοσοῦτον
ἀφεστᾶσι
τοῦ
|
νοῦν |
ἔχειν,
ὥστ'
οὐκ
ἴσασιν
ὅτι |
| [110] |
Ἅπαντας
μὲν
οὖν
χρὴ
τοὺς
|
νοῦν |
ἔχοντας
τὸν
κράτιστον
ὑποστησαμένους
πειρᾶσθαι |
| [0] |
Εἰ
μὲν
οὖν
ἀφρόνως
ἢ
|
νοῦν |
ἐχόντως
ταῦτ'
ἐδόξαζον,
δικαίως
ἂν |
| [20] |
ἀμελήσαντι
ταύταις
μόναις
προσέχειν
τὸν
|
νοῦν. |
Οὕτω
δ'
ἂν
ἀκριβέστατα
καὶ |
| [100] |
αἷς
σοι
παραινῶ
προσέχειν
τὸν
|
νοῦν, |
πρὸς
ἁπάσας
οἰκείως
εἶχεν·
ὅ |
| [50] |
πόλιν
μέρος
τι
τῆς
χῶρας
|
ἀπεστέρουν, |
Εὔβοιαν
δ'
ἐπόρθουν,
εἰς
Βυζάντιον |
| [120] |
μὲν
πρὸς
ἄλλους
τινὰς
πρότερον
|
ἐπεχείρουν |
διαλέγεσθαι
περὶ
τούτων
ἢ
πρὸς |
| [100] |
(Ἔτι
δ'
ἂν
πλείω
λέγειν
|
ἐπεχείρουν, |
ὃν
τρόπον
πολεμῶν
τάχιστ'
ἂν |
| [110] |
~ἐφ'
ὃν
εἰ
μὲν
νεώτερος
|
ὢν |
ἐπέστην,
ῥᾳδίως
ἂν
ἐπέδειξα
τὸν |
| [20] |
αὐτὸν,
αἷς
αὐτός
τε
νεώτερος
|
ὢν |
ἐχρώμην
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ὑπέδειξα, |
| [60] |
(Ὅπου
δ'
Ἀλκιβιάδης
μὲν
φυγὰς
|
ὢν, |
Κόνων
δὲ
δεδυστυχηκὼς,
Διονύσιος
δ' |
| [60] |
δεδυστυχηκὼς,
Διονύσιος
δ'
οὐκ
ἔνδοξος
|
ὢν, |
Κῦρος
δ'
οὕτως
οἰκτρᾶς
αὐτῷ |
| [80] |
τυραννίδα
κτησάμενον,
εἰ
μήτε
στρατηγὸς
|
ὢν |
μήτε
ῥήτωρ
μήτ'
ἄλλως
δυνάστης |
| [60] |
ἥν
σε
τυγχάνω
παρακαλῶν
πολλοστὸς
|
ὢν |
Συρακοσίων
καὶ
τῷ
γένει
καὶ |
| [70] |
πῶς
δ'
οὐκ
ἂν
περιχαρὴς
|
ὢν |
τὸν
βίον
διατελοίης,
τηλικούτων
εἰδὼς |
| [80] |
πολλὴν
εὔνοιαν
ἔχοντας
τοῖς
πραττομένοις.
|
Ὧν |
Ἀγησίλαος
ὁ
δόξας
εἶναι
Λακεδαιμονίων |
| [10] |
ἂν
βουληθῇς
καὶ
δέχεσθαι
παρ'
|
ὧν |
ἄν
σοι
δοκῇ
καὶ
λέγειν |
| [30] |
τούτων
πλείστην
μνείαν
ἔχουσιν
ὑφ'
|
ὧν |
ἂν
ἐν
ταῖς
συμφοραῖς
εὖ |
| [150] |
ἕξουσιν,
οἱ
μὲν
Ἕλληνες
ὑπὲρ
|
ὧν |
ἂν
εὖ
πάσχωσιν,
Μακεδόνες
δ' |
| [130] |
βασιλέως
δύναμιν
ἄμαχον
εἶναι
νομίζουσιν·
|
ὧν |
ἄξιον
θαυμάζειν,
εἰ
τὴν
ὑπ' |
| [120] |
τε
τοὺς
ξενιτευομένους
τῶν
κακῶν
|
ὧν |
αὐτοί
τ'
ἔχουσιν
καὶ
τοῖς |
| [70] |
πρὶν
τέλος
ἐπιθεῖναι
τοῖς
πραττομένοις;
|
(Ὧν |
γιγνομένων
πῶς
οὐκ
ἂν
εἰκότως |
| [100] |
χρημάτων
ἁπάντων
γενέσθαι
κυρίαν.
(Ὑπὲρ
|
ὧν |
δεδιὼς
νῦν
μὲν
ἀναγκάζεται
θεραπεύειν |
| [100] |
ἐγώ.
(Χρῶμαι
δὲ
τεκμηρίοις
ἐξ
|
ὧν |
διαπεπραγμένοι
τυγχάνουσιν.
Ὅ
τε
γὰρ |
| [150] |
γνωσθεὶς
οἷος
εἶ,
τούτων
ἐπιθυμήσῃς
|
ὧν |
ἐγὼ
τυγχάνω
συμβεβουλευκώς.
Αἰσχρὸν
οὖν |
| [90] |
τηλικαῦτα
τὸ
μέγεθος
διαπεπραγμένον,
περὶ
|
ὧν |
εἰ
μὲν
πρὸς
ἑτέρους
τοὺς |
| [10] |
ἄλλους
ἐᾶν
πανηγυρίζειν,
αὐτοὺς
δ'
|
ὧν |
εἰσηγοῦνται
ποιήσασθαί
τινα
προστάτην
τῶν |
| [30] |
πλείστην
μνείαν
ἔχουσιν
ὑφ'
ὧν
|
ἂν |
ἐν
ταῖς
συμφοραῖς
εὖ
πάθωσιν. |
| [110] |
ἀλλ'
ἀποπομπὰς
αὐτῶν
ἡμᾶς
ποιουμένους.
|
(Ὧν |
ἐνθυμούμενον
ἐθίζειν
σαυτὸν
χρὴ
καὶ |
| [70] |
ἐπονειδίστων
ἐπιθυμοίη
καὶ
πονηρῶν
πραγμάτων;
|
(Ὧν |
ἐνθυμούμενον
χρὴ
μὴ
περιορᾶν
τοιαύτην |
| [70] |
δ'
εὔχωνταί
σε
μὴ
διαμαρτεῖν
|
ὧν |
ἐπεθυμήσας,
οἱ
δὲ
δεδίωσιν
μὴ |
| [110] |
μεγίστης
δόξης
ἔτυχεν,
οὐκ
ἐξ
|
ὧν |
ἔπραξεν
ἀλλ'
ἐξ
ὧν
ἔφησεν· |
| [150] |
οἱ
μὲν
Ἕλληνες
ὑπὲρ
ὧν
|
ἂν |
εὖ
πάσχωσιν,
Μακεδόνες
δ'
ἢν |
| [110] |
ἐξ
ὧν
ἔπραξεν
ἀλλ'
ἐξ
|
ὧν |
ἔφησεν·
ἐποιεῖτο
γὰρ
τοὺς
λόγους |
| [50] |
μὴ
καλλίοσι
μὲν
μηδ'
ὁσιωτέροις
|
ὧν |
ἡμεῖς
συμβεβουλεύκαμεν
ἐπιχειρήσαντες,
μείζω
δὲ |
| [120] |
Ἕλληνας,
ἡμεῖς
δ'
οὐδ'
ὑπὲρ
|
ὧν |
κακῶς
ἐπάθομεν
ἀμύνεσθαι
τολμῶμεν
αὐτοὺς, |
| [120] |
ὑπὲρ
αὐτῆς
ὁμοίως,
ὥσπερ
ὑπὲρ
|
ὧν |
μάλιστα
σπουδάζεις.
(Ἴσως
δ'
ἄν |
| [10] |
καὶ
καλλίους
καὶ
μᾶλλον
συμφερούσας
|
ὧν |
νῦν
τυγχάνεις
προῃρημένος,
(οὕτως
ἐξεπλάγησαν |
| [70] |
εἰ
φαίνοιτο
τούτοις
ἐπιβουλεύων
ὑπὲρ
|
ὧν |
ὁ
πρόγονος
αὐτοῦ
προείλετο
κινδυνεύειν, |
| [10] |
καὶ
πείθειν
καὶ
βιάζεσθαι
πέφυκεν·
|
ὧν |
οἶμαι
καὶ
τὰ
ῥηθησόμενα
προσδεήσεσθαι. |
| [30] |
ἀεὶ
παραγιγνομένων
αὐτοῖς
ἀπήλλαξεν.
Ὑπὲρ
|
ὧν |
οὐ
μόνον
τοὺς
τότε
σωθέντας |
| [120] |
τοῖς
Ἕλλησιν
ἢ
τοῖς
βαρβάροις·
|
ὧν |
οὐδεμίαν
ποιούμεθα
πρόνοιαν,
ἀλλ'
ἀγνοοῦμεν |
| [50] |
ταῖς
ἐκ
τῶν
ἰδίων
δαπάναις.
|
Ὧν |
οὐδὲν
αὐτοῖς
ἀποβέβηκεν,
ἀλλ'
ἀντὶ |
| [130] |
ταπεινοτέροις
ὀνόμασιν
ἢ
κείνους
προσαγορευομένους.
|
Ὧν |
οὐδὲν
ἐατέον
οὕτως
ἔχειν,
ἀλλ' |
| [20] |
ἂν
ἅμα
καὶ
πιστοτέρους
ποιοῖεν.
|
(Ὧν |
οὐδὲν
ἔτι
δύναμαι
διὰ
τὴν |
| [110] |
κτήσασθαι
τὴν
καλλίστην
ἤπερ
ἐξ
|
ὧν |
παρέλαβες
ἐπὶ
τὴν
νῦν
ὑπάρχουσαν |
| [110] |
ὅτι
σε
τυγχάνω
παρακαλῶν
ἐξ
|
ὧν |
ποιήσει
τὰς
στρατείας
οὐ
μετὰ |
| [40] |
τεθνάναι
μᾶλλον
ἢ
ζῆν
ἡττηθέντες
|
ὧν |
πρότερον
ἐδέσποζον.
(Πρὸς
δὲ
τούτοις |
| [10] |
βουληθῇς
καὶ
δέχεσθαι
παρ'
ὧν
|
ἄν |
σοι
δοκῇ
καὶ
λέγειν
ὅ |
| [80] |
οὖν
τῶν
ἐμῶν
καὶ
περὶ
|
ὧν |
σοὶ
πρακτέον
ἐστὶν
πρὸς
τοὺς |
| [30] |
μνείαν
ἔχουσιν
ὑφ'
ὧν
ἂν
|
ἐν |
ταῖς
συμφοραῖς
εὖ
πάθωσιν.
(Ὁρᾷς |
| [80] |
τὰ
τοιαῦτα
προαιρῇ
πράττειν
ἐξ
|
ὧν |
τοῖς
μὲν
Ἕλλησιν
ἔσει
πιστὸς, |
| [20] |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ὑπέδειξα,
δι'
|
ὧν |
τοὺς
λόγους
ἡδίους
ἂν
ἅμα |
| [80] |
ἀποστατέον
ἐστὶν,
ἀλλὰ
λεκτέον,
περὶ
|
ὧν |
ὑπεθέμην,
ὅ
τι
ἂν
ὑποπέσῃ |
| [110] |
ἀλλήλας,
ὑπέδειξε
τοῖς
ἐπιγιγνομένοις
μεθ'
|
ὧν |
χρὴ
καὶ
πρὸς
οὓς
δεῖ |
| [30] |
καιρόν·
ἀποδιδόντα
γάρ
σε
χάριν
|
ὧν |
ὤφειλες,
ὑπολήψονται
διὰ
τὸ
πλῆθος |
| [150] |
ἂν
ἐν
τούτοις
γυμνασθεὶς
καὶ
|
λαβὼν |
ἐμπειρίαν
καὶ
γνωσθεὶς
οἷος
εἶ, |
| [20] |
πρῶτον
ἐξεπλάγην
καὶ
πάλιν
ὡς
|
ἀναλαβὼν |
ἐμαυτὸν
ἀντεῖπον
πρὸς
ἕκαστον
τῶν |
| [90] |
τῶν
ἐκεῖ
νομιζομένων
τὰς
μεγίστας,
|
συλλαβὼν |
αὐτοὺς
ἀπέκτεινεν,
καὶ
μᾶλλον
εἵλετο |
| [30] |
ἔπαυσεν
καὶ
τοὺς
παῖδας
τῶν
|
φόβων |
τῶν
ἀεὶ
παραγιγνομένων
αὐτοῖς
ἀπήλλαξεν. |
| [0] |
εἰρηνικώτατον
εἶναι,
περὶ
τοῦτον
διέτριβον,
|
λέγων |
ὡς
ἀμφότεροι
διαμαρτάνετε
τῶν
πραγμάτων |
| [30] |
τις
ἐνστῆναι
τοῖς
εἰρημένοις
τολμήσειεν,
|
λέγων |
ὡς
ἐπιχειρῶ
σε
πείθειν
ἀδυνάτοις |
| [110] |
ἐλάττοσιν
ἢ
τοσαύταις
καὶ
μετ'
|
ὀλίγων |
στρατεύσας
ῥᾳδίως
αὐτὴν
κατὰ
κράτος |
| [10] |
ἀλλ'
ὁμοίως
οἱ
τοιοῦτοι
τῶν
|
λόγων |
ἄκυροι
τυγχάνουσιν
ὄντες
τοῖς
νόμοις |
| [20] |
σοφιστὰς
καὶ
τοὺς
ἀναγιγνωσκομένους
τῶν
|
λόγων |
ἀφέλῃς,
ἀναλαμβάνων
δ'
ἕκαστον
αὐτῶν |
| [20] |
διεψεῦσθαι
νομιεῖν
τῆς
τε
τῶν
|
λόγων |
δυνάμεως
καὶ
τῆς
αὑτοῦ
διανοίας; |
| [0] |
ἀπεφαινόμην,
ὃν
δ'
ὑπελάμβανον
τῶν
|
λόγων |
εἰρηνικώτατον
εἶναι,
περὶ
τοῦτον
διέτριβον, |
| [20] |
οὐ
λέληθεν,
ὅσον
διαφέρουσιν
τῶν
|
λόγων |
εἰς
τὸ
πείθειν
οἱ
λεγόμενοι |
| [140] |
Εὐρυσθέως
δύναμιν
οὐδεὶς
ἂν
οὔτε
|
λόγων |
εὑρετὴς
οὔτε
ποιητὴς
ἐπαινέσειεν,
ἀλλὰ |
| [150] |
νομίζειν
ἐκείνους
ἐγκωμιάζειν
τοὺς
μειζόνων
|
ἔργων |
ἢ
τηλικούτων
τὴν
σὴν
φύσιν |
| [60] |
ἄξιόν
ἐστιν
τοῖς
τοιούτοις
τῶν
|
ἔργων |
μάλιστ'
ἐπιχειρεῖν,
ἐν
οἷς
κατορθώσας |
| [110] |
τοιαύτας
πράξεις,
ἃς
ἐπὶ
τῶν
|
ἔργων |
οἱ
πρόγονοί
σου
φαίνονται
καλλίστας |
| [60] |
τὰ
μὲν
γὰρ
τοιαῦτα
τῶν
|
ἔργων |
φθόνον
ἔχει
καὶ
δυσμένειαν
καὶ |
| [50] |
τὰ
περὶ
Ἀλκιβιάδην.
Ἐκεῖνος
γὰρ
|
φυγὼν |
παρ'
ἡμῶν
καὶ
τοὺς
ἄλλους |
| [40] |
πρὸς
αὐτοῖς
τοῖς
ἀρχείοις
περὶ
|
παίδων |
καὶ
γυναικῶν
τοιοῦτον
κίνδυνον,
ὃν |
| [60] |
λαβεῖν
ἢ
πολλὰς
πόλεις
τῶν
|
Ἑλληνίδων |
κατὰ
κράτος
ἑλεῖν·
τὰ
μὲν |
| [60] |
ἀτιμωθήσεσθαι,
τὰς
δ'
ἐπιπολάσειν
τῶν
|
Ἑλληνίδων |
πόλεων;
(Διονύσιος
τοίνυν
βούλομαι
γὰρ |
| [10] |
ἁπάσας
ἐγὼ
ταύτας
τὰς
δυσχερείας
|
ὑπεριδὼν |
οὕτως
ἐπὶ
γήρως
γέγονα
φιλότιμος |
| [110] |
δ'
ἐπελθὼν
ἐπ'
αὐτὸν
καὶ
|
κατιδὼν |
τὸ
πλῆθος
τῶν
ἐνόντων
εἰπεῖν, |
| [40] |
τούτων·
ῥᾳδίως
γὰρ
ἂν
ἑκατέραν
|
ἐμποδὼν |
γενέσθαι
τοῖς
πραττομένοις·
νῦν
δ' |
| [40] |
διοικίσαι
τὰς
πόλεις
βοηθήσαντες
ἡμεῖς
|
ἐμποδὼν |
ἐγενόμεθα
ταῖς
ἐκείνων
ἐπιθυμίαις·
(καὶ |
| [60] |
πρόσεστι
τούτων.
Ἀλλ'
εἴ
τις
|
θεῶν |
αἵρεσίν
σοι
δοίη,
μετὰ
ποίας |
| [150] |
τὸ
μέγεθος,
εἰ
μή
τις
|
θεῶν |
αὐτὰ
συγκατώρθωσεν,
(οὐχ
ἵνα
τοῖς |
| [110] |
πράξεις,
οὐδὲ
γὰρ
ἂν
τῶν
|
θεῶν |
ἔνιοι
δυνηθεῖεν
ἀλλὰ
κατά
γε |
| [110] |
ἁπάντων
εὐδοκιμούσας,
(ἀλλὰ
καὶ
τῶν
|
θεῶν |
τοὺς
μὲν
τῶν
ἀγαθῶν
αἰτίους |
| [50] |
ἀντὶ
μὲν
τοῦ
λαβεῖν
τὰς
|
Φωκέων |
πόλεις
τὰς
αὑτῶν
ἀπολωλέκασιν,
εἰσβάλλοντες |
| [90] |
(Ἄξιον
δὲ
μνησθῆναι
καὶ
τῶν
|
βασιλέων |
ἀμφοτέρων,
ἐφ'
ὃν
σοί
τε |
| [30] |
αὐτοῖς.
(Τοιούτων
οὖν
ἁπασῶν
τῶν
|
πόλεων |
γεγενημένων
ἔδει
μὲν
μηδέποτέ
σοι |
| [80] |
ταπεινῶν
δὲ
πολλῆς
χώρας
καὶ
|
πόλεων |
δεσπόταις.
~Ἐγὼ
δ'
οὐκ
ἐκ |
| [60] |
τὰς
δ'
ἐπιπολάσειν
τῶν
Ἑλληνίδων
|
πόλεων; |
(Διονύσιος
τοίνυν
βούλομαι
γὰρ
ἐκ |
| [100] |
ὥστ'
οὐδὲ
τῶν
ἐκδοθεισῶν
αὐτῷ
|
πόλεων |
ἐγκρατής
ἐστιν.
Ὥστ'
οὐδεὶς
ὅστις |
| [50] |
πόλεμον
ἐξήνεγκαν
ὡς
τῶν
τε
|
πόλεων |
ἐν
ὀλίγῳ
χρόνῳ
κρατήσοντες,
τόν |
| [140] |
ἀλλὰ
μὴν
οὐδ'
ὅτι
πολλῶν
|
πόλεων |
ἐξουσίαν
ἔλαβε
τὰς
μὲν
ἀναστά |
| [30] |
δοκεῖν
μὲν
τὰς
μεγίστας
τῶν
|
πόλεων |
εὖ
ποιεῖν,
μηδὲν
δ'
ἧττον |
| [60] |
μὲν
ἥκωσιν
ἐκ
τῶν
μεγίστων
|
πόλεων |
οἱ
μάλιστ'
εὐδοκιμοῦντες
εἰς
τὴν |
| [80] |
καὶ
παύσῃ
ταῖς
μὲν
τῶν
|
πόλεων |
οἰκείως
ἔχων,
πρὸς
δὲ
τὰς |
| [90] |
ὥστ'
ἀναγκαζόμενοι
ξενολογεῖν
ἐκ
τῶν
|
πόλεων |
πλέον
ἀνήλισκον
εἰς
τὰς
διδομένας |
| [20] |
ἢ
τοῖς
συμπολιτευομένοις;
Τῶν
δὲ
|
πόλεων |
τῶν
περὶ
τὸν
τόπον
ἐκεῖνον |
| [30] |
ποιεῖσθαι
πρόνοιαν
ὅσην
περ
τῶν
|
γονέων |
τῶν
σαυτοῦ·
Θηβαῖοι
δὲ
τὸν |
| [100] |
πολλῶν
μὲν
ἐπαίνων
καὶ
καλῶν
|
πράξεων |
γέμοντα,
ποθοῦντα
δὲ
τὸν
ἀξίως |
| [70] |
σοι
παραινέσειεν
μάλιστα
προαιρεῖσθαι
τῶν
|
πράξεων |
τὰς
ἀμφότερα
φέρειν
ἅμα
δυναμένας |
| [50] |
ἂν
ἰδεῖν
ἐπιστατοῦντα
τῆς
εἰρήνης
|
ἀξιόχρεων |
ἄνδρα
καὶ
δυνάμενον
διαλῦσαι
τοὺς |
| [110] |
ὁρῶν
τὴν
Ἑλλάδα
πολέμων
καὶ
|
στάσεων |
καὶ
πολλῶν
ἄλλων
κακῶν
μεστὴν |
| [100] |
ἴδοι
βοηθὸν
ἥκειν
αὑτῷ
σε
|
νομίζων, |
τῶν
τ'
ἄλλων
σατραπῶν
πολλοὺς |
| [140] |
ἀλλὰ
τοὺς
τοῖς
Ἕλλησι
πλείστων
|
ἀγαθῶν |
αἰτίους
γεγενημένους.
(Οὐ
μόνον
δ' |
| [110] |
τῶν
θεῶν
τοὺς
μὲν
τῶν
|
ἀγαθῶν |
αἰτίους
ἡμῖν
ὄντας
Ὀλυμπίους
προσαγορευομένους, |
| [40] |
γεγόνασιν,
οὓς
οἱ
διαλυσάμενοι
μεγάλων
|
ἀγαθῶν |
ἀλλήλοις
αἴτιοι
κατέστησαν.
Τίς
γὰρ |
| [30] |
καὶ
ζῶσι
καὶ
τῶν
ὑπαρχόντων
|
ἀγαθῶν |
ἀπολαύουσι·
μὴ
γὰρ
σωθέντων
ἐκείνων |
| [100] |
ἄλλων
τῶν
τῇ
ψυχῇ
προσόντων
|
ἀγαθῶν |
οὐδεὶς
οὔτε
τῶν
ποιητῶν
οὔτε |
| [150] |
Οὐ
γὰρ
αὐτόχειρες
οὔτε
τῶν
|
ἀγαθῶν |
οὔτε
τῶν
κακῶν
γίγνονται
τῶν |
| [140] |
(Ταῦτ'
οὖν
ἐξετάσας
ἅπαντα
καὶ
|
διελθὼν |
πρὸς
αὑτὸν,
ἢν
μέν
τι |
| [110] |
τῇ
τοῦ
σώματος·
νῦν
δ'
|
ἐπελθὼν |
ἐπ'
αὐτὸν
καὶ
κατιδὼν
τὸ |
| [40] |
τοὺς
ἄλλους
ἀκολουθοῦντας,
τούτους
μετὰ
|
Θηβαίων |
εἰς
τὴν
αὑτῶν
εἰσβαλόντας,
πρὸς |
| [40] |
πάλιν
μεταπεσούσης
τῆς
τύχης
καὶ
|
Θηβαίων |
καὶ
Πελοποννησίων
ἁπάντων
ἐπιχειρησάντων
ἀνάστατον |
| [30] |
καὶ
τὴν
Λακεδαιμονίων
καὶ
τὴν
|
Θηβαίων |
καὶ
τὴν
ἡμετέραν.
Ἢν
γὰρ |
| [20] |
πάντες
ὑπειλήφασιν
τοὺς
μὲν
περὶ
|
σπουδαίων |
πραγμάτων
καὶ
κατεπειγόντων
ῥητορεύεσθαι,
τοὺς |
| [30] |
ἡμετέραν
φασὶν,
οἷσπερ
περὶ
τῶν
|
παλαιῶν |
πιστεύομεν,
Ἡρακλεῖ
μὲν
συναιτίαν
γενέσθαι |
| [140] |
δ'
ἵνα
τι
καὶ
τῶν
|
ἀρχαίων |
εἴπωμεν,
ὅτι
τὸν
Ταντάλου
πλοῦτον |
| [50] |
Δελφοῖς
περιγενησόμενοι
ταῖς
ἐκ
τῶν
|
ἰδίων |
δαπάναις.
Ὧν
οὐδὲν
αὐτοῖς
ἀποβέβηκεν, |
| [60] |
μέν
τινα
περὶ
τὴν
τῶν
|
ἰδίων |
ἐπιμέλειαν
διέτριβεν,
αἰσθόμενος
δ'
Ἀγησίλαον |
| [30] |
γὰρ
χρῆναί
σε
τῶν
μὲν
|
ἰδίων |
μηδενὸς
ἀμελῆσαι,
πειραθῆναι
δὲ
διαλλάξαι |
| [30] |
διαλλάξαι
τήν
τε
πόλιν
τὴν
|
Ἀργείων |
καὶ
τὴν
Λακεδαιμονίων
καὶ
τὴν |
| [130] |
εἰρημένων
οὐδεὶς
κεκοινώνηκεν,
τῶν
δ'
|
ὠφελειῶν |
τῶν
κατεργασθησομένων
οὐκ
ἔστιν
ὅστις |
| [130] |
τοῦ
μὲν
πλούτου
καὶ
τῶν
|
δυναστειῶν |
πολλάκις
τοὺς
ἐχθροὺς
κυρίους
γίγνεσθαι, |
| [90] |
τίς
ἂν
γένοιτο
παράκλησις
ταύτης
|
καλλίων |
καὶ
πιστοτέρα;
Φαίνονται
γὰρ
κἀκεῖνοι |
| [50] |
εἰσβάλλοντες
δ'
εἰς
τὴν
τῶν
|
πολεμίων |
ἐλάττω
κακὰ
ποιοῦσιν
ἐκείνους
ἢ |
| [100] |
εἰσπεσὸν
καὶ
τὴν
ἡμετέραν
καὶ
|
Λακεδαιμονίων |
ἀρχὴν
κατέλυσεν.
(Ἔτι
δ'
ἂν |
| [120] |
βαρβάρων,
ἅπαξ
δ'
ἀπὸ
τῆς
|
Λακεδαιμονίων |
ἀρχῆς,
ὡμολόγουν
ἂν
πλημμελεῖν·
νῦν |
| [140] |
αὐτὴν
δὲ
γνώμην
καὶ
περὶ
|
Λακεδαιμονίων |
ἔχουσιν·
καὶ
γὰρ
ἐκείνων
μᾶλλον |
| [30] |
πόλιν
τὴν
Ἀργείων
καὶ
τὴν
|
Λακεδαιμονίων |
καὶ
τὴν
Θηβαίων
καὶ
τὴν |
| [140] |
καὶ
θεωροῦσιν
τὰ
δ'
ὑπὸ
|
Λακεδαιμονίων |
κατὰ
τῶν
ἄλλων
οὐκ
ἐπαινοῦσιν, |
| [90] |
τὴν
ἡμετέραν
καὶ
πάλιν
τὴν
|
Λακεδαιμονίων |
κατεπολέμησεν,
οὗτος
δ'
οὐδενὸς
πώποτε |
| [40] |
Ἕλλησιν
ἐδυνάστευεν
καὶ
πάλιν
ἡ
|
Λακεδαιμονίων, |
οὐδὲν
ἂν
ἡγοῦμαι
περανθῆναι
τούτων· |
| [40] |
καὶ
πρῶτον
μὲν
σκεψαίμεθα
τὰ
|
Λακεδαιμονίων. |
(Οὗτοι
γὰρ
ἄρχοντες
τῶν
Ἑλλήνων, |
| [40] |
ἡμῖν
γεγενημένων.
Ἀλλ'
οὐδὲν
ἧττον
|
Λακεδαιμονίων |
τε
στρατευσάντων
ἐπὶ
Θηβαίους
καὶ |
| [80] |
Ὧν
Ἀγησίλαος
ὁ
δόξας
εἶναι
|
Λακεδαιμονίων |
φρονιμώτατος
ὠλιγώρησεν,
(οὐ
διὰ
κακίαν, |
| [90] |
διὰ
τὰς
δεκαρχίας
τὰς
ἐπὶ
|
Λακεδαιμονίων |
ὡς
οἷόν
τε
δυσμενεστάτους.
Ἡγοῦντο |
| [0] |
διαλιποῦσα
πάλιν
ἑτέρων
πολέμων
ἐπιθυμήσειεν·
|
(διεξιὼν |
δὲ
περὶ
τούτων
πρὸς
ἐμαυτὸν |
| [80] |
τὸν
λόγον
διατριφθέντος
ἀξίως
φαίνωμαι
|
διεξιών· |
νῦν
δὲ
φοβοῦμαι
μὴ
πάντων |
| [100] |
οὔτε
τῶν
ποιητῶν
οὔτε
τῶν
|
λογοποιῶν |
οὐδεμίαν
φανήσεται
μνείαν
πεποιημένος.
Ἐγὼ |
| [90] |
κατεπείγῃ
καὶ
πρέπῃ,
τῶν
δ'
|
ἀλλοτρίων |
οὐδὲν
ἂν
προσδεξαίμην,
ὥσπερ
οὐδ' |
| [20] |
ὑπηκόους
αὐτὸς
εἴληφεν;
Τοῦ
δ'
|
Ἰλλυριῶν |
πλήθους
πλὴν
τῶν
παρὰ
τὸν |
| [30] |
χρόνου
τοῦ
μεταξὺ
προϋπάρχειν
τῶν
|
εὐεργεσιῶν. |
Καλὸν
δ'
ἐστὶν
δοκεῖν
μὲν |
| [40] |
τῆς
τύχης
καὶ
Θηβαίων
καὶ
|
Πελοποννησίων |
ἁπάντων
ἐπιχειρησάντων
ἀνάστατον
ποιῆσαι
τὴν |
| [40] |
περιοικούντων,
ἀπιστοῦνται
δ'
ὑφ'
ἁπάντων
|
Πελοποννησίων, |
μισοῦνται
δ'
ὑπὸ
τοῦ
πλήθους |
| [60] |
σε
τυγχάνω
παρακαλῶν
πολλοστὸς
ὢν
|
Συρακοσίων |
καὶ
τῷ
γένει
καὶ
τῇ |
| [0] |
τῇ
πόλει
περὶ
Ἀμφιπόλεως
πολλῶν
|
κακῶν |
αἴτιον
γιγνόμενον,
ἐπεχείρησα
λέγειν
περί |
| [60] |
ψευδόμενος.
Ἐκεῖνος
μὲν
οὖν
τηλικούτων
|
κακῶν |
αἴτιος
γενόμενος
κατῆλθεν
εἰς
τὴν |
| [40] |
συμφέροντος
πείθοντος,
τῶν
δὲ
παρόντων
|
κακῶν |
ἀναγκαζόντων.
Ἐγὼ
μὲν
γὰρ
οἶμαι |
| [140] |
καὶ
βουλόμενον
ταύτην
τε
τῶν
|
κακῶν |
ἀπαλλάξαι
τῶν
παρόντων
καὶ
σοὶ |
| [30] |
πείσῃς,
καὶ
τὰς
ἄλλας
πολλῶν
|
κακῶν |
ἀπαλλάξεις.
(Γνοίης
δ'
ἂν
ὡς |
| [150] |
οὔτε
τῶν
ἀγαθῶν
οὔτε
τῶν
|
κακῶν |
γίγνονται
τῶν
συμβαινόντων
αὐτοῖς,
ἀλλ' |
| [50] |
αὑτῶν.
~Τὸ
δὲ
μέγιστον
τῶν
|
κακῶν· |
δεδιότες
γὰρ
διατελοῦσιν
μὴ
Θηβαῖοι |
| [40] |
δ'
οὐδὲν
μᾶλλον
ἀπηλλαγμένοι
τῶν
|
κακῶν |
εἰσιν,
ἀλλὰ
πολεμοῦνται
μὲν
ὑπὸ |
| [70] |
μάλιστα
μὲν
τοὺς
τῶν
αὐτῶν
|
κακῶν |
ἐπιθυμοῦντας
ὧνπερ
οἱ
λογοποιοῦντες,
ἔπειτα |
| [110] |
καὶ
στάσεων
καὶ
πολλῶν
ἄλλων
|
κακῶν |
μεστὴν
οὖσαν,
παύσας
ταῦτα
καὶ |
| [60] |
ἀρχὴν
αὐτοῖς
γίγνεσθαι
τῶν
παρόντων
|
κακῶν |
ὅτε
τὴν
ἀρχὴν
τῆς
θαλάττης |
| [50] |
ἂν
ὁμολογήσειαν
μέγιστον
εἶναι
τῶν
|
κακῶν. |
Οὕτω
δὲ
τὰ
περὶ
τὸν |
| [90] |
βασιλέως
δὲ
κρατήσαντος
ἀπαλλαγήσεσθαι
τῶν
|
κακῶν |
τῶν
παρόντων·
ὅπερ
καὶ
συνέπεσεν |
| [120] |
ἀπαλλάξαι
τε
τοὺς
ξενιτευομένους
τῶν
|
κακῶν |
ὧν
αὐτοί
τ'
ἔχουσιν
καὶ |
| [40] |
τοῖς
ἀρχείοις
περὶ
παίδων
καὶ
|
γυναικῶν |
τοιοῦτον
κίνδυνον,
ὃν
μὴ
κατορθώσαντες |
| [120] |
ἡμᾶς
αὐτοὺς
ἐνίοτε
μετὰ
τῶν
|
πατρικῶν |
ἐχθρῶν
τοὺς
τῆς
αὐτῆς
συγγενείας |
| [100] |
εἰ
μηδὲν
πώποτε
μεταχειρισάμενος
τῶν
|
στρατιωτικῶν |
νῦν
τολμῴην
σοὶ
παραινεῖν
τῷ |
| [40] |
τὰς
πόλεις
μήτ'
ἔχθρας
μήθ'
|
ὅρκων |
μήτ'
ἄλλου
μηδενὸς
φροντιζούσας
πλὴν |
| [40] |
δεινοὶ
γεγόνασιν,
οὓς
οἱ
διαλυσάμενοι
|
μεγάλων |
ἀγαθῶν
ἀλλήλοις
αἴτιοι
κατέστησαν.
Τίς |
| [100] |
ἀλλὰ
πολλῶν
μὲν
ἐπαίνων
καὶ
|
καλῶν |
πράξεων
γέμοντα,
ποθοῦντα
δὲ
τὸν |
| [110] |
Σκέψαι
δ'
ὅτι
σε
τυγχάνω
|
παρακαλῶν |
ἐξ
ὧν
ποιήσει
τὰς
στρατείας |
| [110] |
ὅτι
σε
τυγχάνω
τῷ
λόγῳ
|
παρακαλῶν |
ἐπὶ
τοιαύτας
πράξεις,
ἃς
ἐπὶ |
| [60] |
πρᾶξιν
ἐφ'
ἥν
σε
τυγχάνω
|
παρακαλῶν |
πολλοστὸς
ὢν
Συρακοσίων
καὶ
τῷ |
| [150] |
τοιαύτην
ἔννοιαν
ἐμποιοῦσιν
ὥστε
δι'
|
ἀλλήλων |
ἡμῖν
ἑκάτερα
παραγίγνεσθαι
τούτων.
(Οἷον |
| [70] |
περιθεῖναί
σοι
ζητοῦσι,
τῶν
δὲ
|
φίλων |
οὐδεὶς
ὅστις
οὐκ
ἂν
ἀντειπεῖν |
| [50] |
ἀπαλλάξεις,
ἀλλὰ
καὶ
περὶ
τῶν
|
ἄλλων |
ἄμεινον
βουλεύεσθαι
ποιήσεις.
(Ἀλλὰ
μὴν |
| [70] |
εἶναι
νομιζόντων,
οἳ
πάντων
τῶν
|
ἄλλων |
ἀμελήσαντες
περὶ
τῆς
σῆς
δυνάμεως |
| [20] |
καὶ
σοὶ
προσήκειν
ἁπάντων
τῶν
|
ἄλλων |
ἀμελήσαντι
ταύταις
μόναις
προσέχειν
τὸν |
| [10] |
εἰκὸς,
εἰ
καὶ
περὶ
τῶν
|
ἄλλων |
ἀπείρως
ἔχουσιν,
τό
γε
συμφέρον |
| [110] |
νῦν
ἀναγιγνωσκομένου.
Τῶν
μὲν
οὖν
|
ἄλλων |
ἀπέστην
διὰ
τὰς
αἰτίας
ταύτας, |
| [100] |
οὗτος
δὲ
τοσούτου
δεῖ
τῶν
|
ἄλλων |
ἄρχειν
ὥστ'
οὐδὲ
τῶν
ἐκδοθεισῶν |
| [150] |
αὐτῶν
ἐπιστατῇς,
τὸ
δὲ
τῶν
|
ἄλλων |
γένος,
ἢν
διὰ
σὲ
βαρβαρικῆς |
| [10] |
καὶ
τὴν
φύσιν
πολὺ
τῶν
|
ἄλλων |
διαφέροντος,
(ὁρῶν
δ'
ὅτι
χαλεπόν |
| [140] |
ἐπιγιγνομένων
οὐδ'
ἤν
τις
τῶν
|
ἄλλων |
διενέγκῃ
τὴν
φύσιν,
οὐδὲν
ἕξει |
| [80] |
ἀλλ'
ἐν
τοῖς
προέχουσι
τῶν
|
ἄλλων. |
Διόπερ
ἐπιχειρῶ
συμβουλεύειν
τὸν
τρόπον |
| [80] |
δυνάστης
θρασύτερόν
σοι
διείλεγμαι
τῶν
|
ἄλλων. |
Ἐγὼ
γὰρ
πρὸς
μὲν
τὸ |
| [80] |
τολμήσειεν,
οἶμαι
δὲ
τῶν
μὲν
|
ἄλλων |
εἴ
τισιν
δόξειε
περὶ
τῆς |
| [140] |
κατεστραμμένος
ὅσας
οὐδεὶς
πῶποτε
τῶν
|
ἄλλων |
Ἑλλήνων
πόλεις
εἷλεν,
πῶς
οὐκ |
| [70] |
ταῦτα
πράξῃς,
ὡς
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
Ἑλλήνων
ῥᾳδίως
κρατήσεις.
(Ταῦτα
φλυαροῦντες |
| [90] |
καὶ
διώκοντα
πολὺ
πρὸ
τῶν
|
ἄλλων, |
ἐν
μέσοις
γενόμενον
τοῖς
πολεμίοις |
| [100] |
τὴν
βασιλείαν
γεγενῆσθαι
πολὺ
τῶν
|
ἄλλων |
ἐξηλλαγμένην·
μόνος
γὰρ
τῶν
Ἑλλήνων |
| [10] |
οἴεται
βέλτιον
δύνασθαι
βουλεύεσθαι
τῶν
|
ἄλλων. |
(Ἔπειτα
καὶ
Μακεδόνων
ἔχει
περὶ |
| [110] |
δὲ
τοὺς
μείζονος
δόξης
τῶν
|
ἄλλων |
ἐπιθυμοῦντας
περιβάλλεσθαι
μὲν
τῇ
διανοίᾳ |
| [60] |
(Οὐ
γὰρ
μόνον
ὑπὸ
τῶν
|
ἄλλων |
ἔσει
ζηλωτὸς,
ἀλλὰ
καὶ
σαυτὸν |
| [50] |
ἡμετέρας,
εἰ
μὴ
προτέρα
τῶν
|
ἄλλων |
εὖ
φρονήσασα
τὴν
εἰρήνην
ἐπεποίητο. |
| [120] |
ἔσθ'
ὅπως
οὐ
μᾶλλον
τῶν
|
ἄλλων |
εὐδοκιμήσεις,
καὶ
δικαίως
ἤνπερ
αὐτός |
| [110] |
ἐπὶ
τῶν
ἀνθρώπων
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
ζῴων
ἁπάντων
εὐδοκιμούσας,
(ἀλλὰ
καὶ |
| [100] |
πλείω
λέγειν.
Περὶ
δὲ
τῶν
|
ἄλλων |
ἡγοῦμαι
τόν
τε
πατέρα
σου |
| [110] |
πολέμων
καὶ
στάσεων
καὶ
πολλῶν
|
ἄλλων |
κακῶν
μεστὴν
οὖσαν,
παύσας
ταῦτα |
| [40] |
πραττομένων
πλεονεξίας.
(Ἔπειτα
τῶν
μὲν
|
ἄλλων |
ὁμολογῶ
μηδέν'
ἂν
δυνηθῆναι
διαλλάξαι |
| [140] |
δ'
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων
κατὰ
τῶν
|
ἄλλων |
οὐκ
ἐπαινοῦσιν,
ἀλλ'
ἀηδῶς
ὁρῶσιν· |
| [70] |
Μεσσήνιοι
καὶ
Μεγαλοπολῖται
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
πολλοὶ
συμπολεμεῖν
καὶ
ποιεῖν
ἀναστάτους |
| [120] |
συμφέρειν
οὕτως
ἀνάνδρως
διακειμένων
τῶν
|
ἄλλων |
προστῆναι
τοῦ
πολέμου
τοῦ
πρὸς |
| [100] |
αὑτῷ
σε
νομίζων,
τῶν
τ'
|
ἄλλων |
σατραπῶν
πολλοὺς
ἀποστήσεις,
ἢν
ὑπόσχῃ |
| [120] |
καὶ
φιλέλληνος
καὶ
πορρωτέρω
τῶν
|
ἄλλων |
τῇ
διανοίᾳ
καθορῶντος,
ἀποχρησάμενον
τοῖς |
| [130] |
παρὰ
τῶν
πολλῶν
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
τῶν
προειρημένων
μηδένας
ἄλλους
καταλείπεσθαι |
| [100] |
ἀπαριθμοῦντες
διατελοῦσιν,
περὶ
δὲ
τῶν
|
ἄλλων |
τῶν
τῇ
ψυχῇ
προσόντων
ἀγαθῶν |
| [140] |
οὐκ
ἂν
πρὸς
ἕκαστον
αὐτῶν
|
ἀντιπαραβάλλων |
ῥᾳδίως
ἂν
ἐπέδειξα
μείζω
σε |
| [110] |
Ἑλλάδα
πολέμων
καὶ
στάσεων
καὶ
|
πολλῶν |
ἄλλων
κακῶν
μεστὴν
οὖσαν,
παύσας |
| [110] |
ἂν
οἱ
καιροὶ
παραδιδῶσιν.
(Ἐκ
|
πολλῶν |
δ'
ἂν
κατανοήσειας
ὅτι
δεῖ |
| [20] |
μᾶλλον
ἢ
μετὰ
τῆς
τῶν
|
πολλῶν |
δόξης
ἄμεινον
ἂν
βουλεύσαιο
περὶ |
| [130] |
δ'
εὐνοίας
τῆς
παρὰ
τῶν
|
πολλῶν |
καὶ
τῶν
ἄλλων
τῶν
προειρημένων |
| [0] |
καὶ
τῇ
πόλει
περὶ
Ἀμφιπόλεως
|
πολλῶν |
κακῶν
αἴτιον
γιγνόμενον,
ἐπεχείρησα
λέγειν |
| [30] |
φρονεῖν
πείσῃς,
καὶ
τὰς
ἄλλας
|
πολλῶν |
κακῶν
ἀπαλλάξεις.
(Γνοίης
δ'
ἂν |
| [0] |
ἐν
Χερρονήσῳ
γεωργοῦντας.
(Τοιούτων
δὲ
|
πολλῶν |
λεγομένων
ἤλπισαν,
ὅσοιπερ
ἤκουσαν,
διαδοθέντος |
| [100] |
οὐ
μικρὸν
οὐδὲ
κενὸν,
ἀλλὰ
|
πολλῶν |
μὲν
ἐπαίνων
καὶ
καλῶν
πράξεων |
| [50] |
καὶ
ῥᾳδίως
ταῦτα
πράξεις,
ἐκ
|
πολλῶν |
παραδειγμάτων
οἶμαί
σε
γνῶναι
ποιήσειν. |
| [140] |
ἀνήνεγκεν
ἀλλὰ
μὴν
οὐδ'
ὅτι
|
πολλῶν |
πόλεων
ἐξουσίαν
ἔλαβε
τὰς
μὲν |
| [60] |
(Διονύσιος
τοίνυν
βούλομαι
γὰρ
ἐκ
|
πολλῶν |
σε
πεισθῆναι
ῥᾳδίαν
εἶναι
τὴν |
| [20] |
καὶ
τῆς
φωνῆς
καὶ
τῶν
|
μεταβολῶν |
τῶν
ἐν
ταῖς
ῥητορείαις
γιγνομένων, |
| [80] |
ἐνδοξοτάτοις.
(Περὶ
μὲν
οὖν
τῶν
|
ἐμῶν |
καὶ
περὶ
ὧν
σοὶ
πρακτέον |
| [120] |
οὓς
ὑπειλήφαμεν
μαλακοὺς
εἶναι
καὶ
|
πολέμων |
ἀπείρους
καὶ
διεφθαρμένους
ὑπὸ
τῆς |
| [150] |
τοῖς
ἐπὶ
τῆς
Εὐρώπης
κατοικοῦσιν
|
πολεμῶν |
διατελῇς,
ἀλλ'
ὅπως
ἂν
ἐν |
| [140] |
τὸ
πάντας
ἡμᾶς
ἐκ
τοσούτων
|
πολέμων |
ἐπὶ
τὴν
ὁμόνοιαν
προαγαγεῖν,
οὔτε |
| [0] |
πόλις
ἡμῶν
διαλιποῦσα
πάλιν
ἑτέρων
|
πολέμων |
ἐπιθυμήσειεν·
(διεξιὼν
δὲ
περὶ
τούτων |
| [110] |
(Ἐκεῖνος
γὰρ
ὁρῶν
τὴν
Ἑλλάδα
|
πολέμων |
καὶ
στάσεων
καὶ
πολλῶν
ἄλλων |
| [130] |
τυγχάνω,
διατετέλεκα
πάντα
τὸν
χρόνον
|
πολεμῶν |
μὲν
τοῖς
βαρβάροις,
κατηγορῶν
δὲ |
| [100] |
πλείω
λέγειν
ἐπεχείρουν,
ὃν
τρόπον
|
πολεμῶν |
τάχιστ'
ἂν
περιγένοιο
τῆς
τοῦ |
| [130] |
καταλείπεσθαι
κληρονόμους
πλὴν
τοὺς
ἐξ
|
ἡμῶν |
γεγονότας.
Ὥστ'
ᾐσχυνόμην
ἂν,
εἰ |
| [0] |
μὴ
χρόνον
ὀλίγον
ἡ
πόλις
|
ἡμῶν |
διαλιποῦσα
πάλιν
ἑτέρων
πολέμων
ἐπιθυμήσειεν· |
| [0] |
δυναστείαν
ἀποστείλωμεν,
τὸ
δὲ
πλῆθος
|
ἡμῶν |
εἴ
τις
διδάξειεν
ὡς,
ἂν |
| [40] |
δ'
ὅτε
μὲν
ἡ
πόλις
|
ἡμῶν |
ἐν
τοῖς
Ἕλλησιν
ἐδυνάστευεν
καὶ |
| [50] |
Ἀλκιβιάδην.
Ἐκεῖνος
γὰρ
φυγὼν
παρ'
|
ἡμῶν |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
ὁρῶν
τοὺς |
| [120] |
χρησίμων,
(ἀλλὰ
ταῦτα
πάντα
παρ'
|
ἡμῶν |
μεταπεμπομένων,
εἰς
τοῦθ'
ἥκομεν
ἐπιθυμίας |
| [120] |
τὰ
συμβεβηκότα
θαυμάσειεν
καὶ
καταφρονήσειεν
|
ἡμῶν, |
ὅπου
παρὰ
μὲν
τοῖς
βαρβάροις, |
| [140] |
ὁμοίως,
ἐπεὶ
καὶ
τὴν
πόλιν
|
ἡμῶν |
οὐδεὶς
ἂν
ἐπαινέσειεν,
οὔθ'
ὅτι |
| [120] |
Ἑλλάδα
καὶ
προβαλέσθαι
πρὸ
ἁπάντων
|
ἡμῶν. |
(Ταῦτα
γὰρ
πράξας
οὐ
μόνον |
| [40] |
ἀγαπήσαντας
ἢ
τῶν
συγκατασκευασάντων
ἑκατέροις
|
ἡμῶν |
τὴν
ἀρχήν.
(Καὶ
τί
δεῖ |
| [0] |
τοσούτους
γὰρ
ὁμήρους
λήψει
παρ'
|
ἡμῶν |
τῆς
φιλίας,
ὅσους
περ
ἂν |
| [20] |
μηδὲν
ἦθος
ἐνσημαινόμενος
ἀλλ'
ὥσπερ
|
ἀπαριθμῶν, |
(εἰκότως,
οἶμαι,
φαῦλος
εἶναι
δοκεῖ |
| [120] |
μηδὲν
τῶν
εἰς
τοὺς
κινδύνους
|
χρησίμων, |
(ἀλλὰ
ταῦτα
πάντα
παρ'
ἡμῶν |
| [50] |
ταῖς
ἐν
Πελοποννήσῳ,
Θετταλίαν
δ'
|
ἐτόλμων |
καταδουλοῦσθαι,
Μεγαρεῦσι
δ'
ὁμόροις
οὖσιν |
| [0] |
βουλεύσεσθαί
τι
κοινὸν
ἀγαθὸν
περὶ
|
ὑμῶν |
αὐτῶν.
Εἰ
μὲν
οὖν
ἀφρόνως |
| [0] |
τὸν
πόλεμον,
συναγορεύοντες
ταῖς
ἐπιθυμίαις
|
ὑμῶν· |
ἐγὼ
δὲ
περὶ
μὲν
τῶν |
| [110] |
ῥᾳδίως
ἂν
ἐπέδειξα
τὸν
πρόγονον
|
ὑμῶν |
καὶ
τῇ
φρονήσει
καὶ
τῇ |
| [70] |
σοῖς
προγόνοις
καὶ
τοῖς
ὑφ'
|
ὑμῶν |
πεπραγμένοις,
~ὅταν
οὕτω
διαθῇς
τοὺς |
| [30] |
δὲ
τὸν
ἀρχηγὸν
τοῦ
γένους
|
ὑμῶν |
τιμῶσιν
καὶ
ταῖς
προσόδοις
καὶ |
| [150] |
καιροῖς
καὶ
ταῖς
ἀκριβείαις,
παρ'
|
ὑμῶν |
τῶν
ἀκουόντων
πυνθάνεσθαι
δίκαιόν
ἐστιν· |
| [20] |
τοὺς
ἀναγιγνωσκομένους
τῶν
λόγων
ἀφέλῃς,
|
ἀναλαμβάνων |
δ'
ἕκαστον
αὐτῶν
εἰς
τὴν |
| [130] |
καὶ
νῦν
σοι
πλείω
τῶν
|
ἱκανῶν |
ὑπάρχειν,
καὶ
πολλὴν
ἀπληστίαν
ἔχειν |
| [70] |
ὅταν
καὶ
μηδὲν
σαυτῷ
συνειδῇς
|
ἐξαμαρτάνων. |
Χρὴ
δὲ
μὴ
καταφρονεῖν
τοῦ |
| [0] |
πόρρω
μὲν
κειμένους
τῶν
ἄρχειν
|
δυναμένων, |
ἐγγὺς
δὲ
τῶν
δουλεύειν
εἰθισμένων, |
| [120] |
μοι
τολμήσειαν
τῶν
οὐδὲν
ἄλλο
|
δυναμένων |
ἢ
τοῦτο
ποιεῖν,
ὅτι
σὲ |
| [10] |
τῶν
καὶ
λέγειν
καὶ
πράττειν
|
δυναμένων |
καὶ
δόξαν
μεγάλην
ἐχόντων,
εἴπερ |
| [90] |
τῶν
μετὰ
Κύρου
καὶ
Κλεάρχου
|
συστρατευσαμένων. |
Ἐκείνους
γὰρ
ὁμολογεῖται
νικῆσαι
μὲν |
| [150] |
τιμᾶν
τοὺς
περὶ
τῶν
σοι
|
πεπραγμένων |
ἀγαθόν
τι
λέγοντας,
κάλλιστα
μέντοι |
| [30] |
καὶ
σαυτοῦ
καὶ
τῶν
ἐκείναις
|
πεπραγμένων |
πεποιηκώς.
(Ἔχεις
δὲ
καιρόν·
ἀποδιδόντα |
| [30] |
τῶν
πρότερον
ὑμῖν
εἰς
ἀλλήλους
|
πεπλημμελημένων. |
Ἀλλὰ
μὴν
κἀκεῖνο
φανερὸν,
ὅτι |
| [40] |
διὰ
Θηβαίους
καὶ
Λακεδαιμονίους
ἡμῖν
|
γεγενημένων. |
Ἀλλ'
οὐδὲν
ἧττον
Λακεδαιμονίων
τε |
| [30] |
(Τοιούτων
οὖν
ἁπασῶν
τῶν
πόλεων
|
γεγενημένων |
ἔδει
μὲν
μηδέποτέ
σοι
μηδὲ |
| [50] |
αὐτοὺς
συμφοραῖς
περιβάλωσιν
τῶν
πρότερον
|
γεγενημένων. |
Καίτοι
πῶς
οὐ
χρὴ
νομίζειν |
| [140] |
τοιοῦτον.
Ἀλλὰ
μὴν
τῶν
γε
|
προγεγενημένων |
ἔχω
μὲν
ὑπερβαλεῖν
τὰς
πράξεις |
| [110] |
δικαιοσύνῃ
πλέον
διενεγκόντα
πάντων
τῶν
|
προγεγενημένων |
ἢ
τῇ
ῥώμῃ
τῇ
τοῦ |
| [50] |
γὰρ
φανῶσιν
ἕτεροί
τινες
τῶν
|
προγεγενημένων |
μὴ
καλλίοσι
μὲν
μηδ'
ὁσιωτέροις |
| [150] |
θαυμάζειν
ὡς
οὐδενὸς
ἄλλου
τῶν
|
προγεγενημένων. |
Πολλὰ
δὲ
βουλόμενος
τοιαῦτα
λέγειν |
| [20] |
ἕξειν
μοι
χάριν
ὑπὲρ
τῶν
|
εἰρημένων |
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς
Ἕλληνας
ἅπαντας. |
| [140] |
αὑτὸν,
ἢν
μέν
τι
τῶν
|
εἰρημένων |
ᾖ
μαλακώτερον
ἢ
καταδεέστερον,
αἰτιῶ |
| [50] |
τὰς
πόλεις
ταύτας,
ἐκ
τῶν
|
εἰρημένων |
ἡγοῦμαί
σοι
γεγενῆσθαι
φανερόν·
ἔτι |
| [130] |
δοκοῦντας.
(Τὸ
δὲ
μέγιστον
τῶν
|
εἰρημένων· |
ὅτι
συμβαίνει
τοῦ
μὲν
πλούτου |
| [130] |
ἅπαντες
συνησθήσονται.
Τῶν
μὲν
γὰρ
|
εἰρημένων |
οὐδεὶς
κεκοινώνηκεν,
τῶν
δ'
ὠφελειῶν |
| [90] |
ἀπειχόμην
τῶν
ὑπ'
ἐμοῦ
πρότερον
|
εἰρημένων. |
Τοῖς
μὲν
οὖν
οἰκείοις
τυχὸν |
| [20] |
μετέμελεν
δ'
αὐτοῖς
ἁπάντων
τῶν
|
εἰρημένων, |
ὡμολόγουν
δὲ
μηδενὸς
πώποτε
τοσοῦτον |
| [20] |
καὶ
συμπεῖθον,
ἀλλὰ
τῶν
μὲν
|
προειρημένων |
ἁπάντων
ἔρημος
γένηται
καὶ
γυμνὸς, |
| [130] |
πολλῶν
καὶ
τῶν
ἄλλων
τῶν
|
προειρημένων |
μηδένας
ἄλλους
καταλείπεσθαι
κληρονόμους
πλὴν |
| [80] |
δὲ
φοβοῦμαι
μὴ
πάντων
τῶν
|
προειρημένων |
πολὺ
καταδεέστερον
τύχω
διαλεχθείς.
Καὶ |
| [120] |
σοὶ
νομίζω
συμφέρειν
οὕτως
ἀνάνδρως
|
διακειμένων |
τῶν
ἄλλων
προστῆναι
τοῦ
πολέμου |
| [20] |
σοι
φανῇ
τῶν
ἐν
ἀρχῇ
|
λεγομένων |
ἢ
μὴ
πιστὸν
ἢ
μὴ |
| [120] |
αὐτὴν
φροντίζουσαν
τῶν
ὑπ'
ἐμοῦ
|
λεγομένων |
ἢ
τῶν
ἐπὶ
τοῦ
βήματος |
| [0] |
Χερρονήσῳ
γεωργοῦντας.
(Τοιούτων
δὲ
πολλῶν
|
λεγομένων |
ἤλπισαν,
ὅσοιπερ
ἤκουσαν,
διαδοθέντος
τοῦ |
| [20] |
διὰ
τέλους
ἀκούσῃς
ἁπάντων
τῶν
|
λεγομένων. |
Οἶμαι
γὰρ
ἐρεῖν
τι
τῶν |
| [70] |
οὐκ
ἂν
τῶν
καὶ
μετρίως
|
λογιζομένων |
ταύτας
ἄν
σοι
παραινέσειεν
μάλιστα |
| [90] |
καὶ
πίστεις
δοὺς
τῶν
ἐκεῖ
|
νομιζομένων |
τὰς
μεγίστας,
συλλαβὼν
αὐτοὺς
ἀπέκτεινεν, |
| [40] |
μὲν
γὰρ
οἶμαι
τούτων
σοι
|
συναγωνιζομένων |
ἅπαντα
γενήσεσθαι
κατὰ
τρόπον.
(Ἡγοῦμαι |
| [70] |
βλασφημούντων
καὶ
φλυαρούντων
καὶ
τῶν
|
πειθομένων |
τούτοις
φροντίζειν,
ἄλλως
θ'
ὅταν |
| [20] |
τὸ
πείθειν
οἱ
λεγόμενοι
τῶν
|
ἀναγιγνωσκομένων, |
οὐδ'
ὅτι
πάντες
ὑπειλήφασιν
τοὺς |
| [40] |
τε
στρατευσάντων
ἐπὶ
Θηβαίους
καὶ
|
βουλομένων |
λυμήνασθαι
τὴν
Βοιωτίαν
καὶ
διοικίσαι |
| [20] |
μεταβολῶν
τῶν
ἐν
ταῖς
ῥητορείαις
|
γιγνομένων, |
ἔτι
δὲ
τῶν
καιρῶν
καὶ |
| [70] |
τέλος
ἐπιθεῖναι
τοῖς
πραττομένοις;
(Ὧν
|
γιγνομένων |
πῶς
οὐκ
ἂν
εἰκότως
μέγα |
| [30] |
παῖδας
τῶν
φόβων
τῶν
ἀεὶ
|
παραγιγνομένων |
αὐτοῖς
ἀπήλλαξεν.
Ὑπὲρ
ὧν
οὐ |
| [140] |
ὑπάρχουσαν
καταλύσῃς.
(Ὥστε
τῶν
μὲν
|
ἐπιγιγνομένων |
οὐδ'
ἤν
τις
τῶν
ἄλλων |
| [50] |
ἕκαστον
μὲν
οὖν
τῶν
τότε
|
γενομένων |
εἴ
τις
λέγειν
ἐπιχειρήσειεν,
οὔτ' |
| [60] |
οὐδεὶς
ἀνὴρ
τῶν
πρὸ
ἐκείνου
|
γενομένων. |
(Ἔτι
τοίνυν
Κῦρος,
ἵνα
μνησθῶμεν |
| [120] |
ἢ
τῶν
ἐπὶ
τοῦ
βήματος
|
μαινομένων |
ἐκείνην
μὲν
εἴασα,
τῆς
δὲ |
| [90] |
στρατευμάτων
τῶν
τὴν
χώραν
αὐτοῦ
|
λυμαινομένων |
ἐπεκράτησεν.
~Ἔπειθ'
ὁ
μὲν
τὴν |
| [120] |
(ἀλλὰ
ταῦτα
πάντα
παρ'
ἡμῶν
|
μεταπεμπομένων, |
εἰς
τοῦθ'
ἥκομεν
ἐπιθυμίας
τοῦ |
| [10] |
δὲ
πόλυ
καταδεεστέρους
ὄντας
τῶν
|
ῥηθησομένων |
πραγμάτων,
(σοὶ
δὲ
μόνῳ
πολλὴν |
| [130] |
κεκοινώνηκεν,
τῶν
δ'
ὠφελειῶν
τῶν
|
κατεργασθησομένων |
οὐκ
ἔστιν
ὅστις
οὐκ
οἰήσεται |
| [40] |
ἢ
τὰς
ἐκ
τῶν
τότε
|
πραττομένων |
πλεονεξίας.
(Ἔπειτα
τῶν
μὲν
ἄλλων |
| [70] |
ὀλιγώρως
ἔχῃ
τῶν
παρὰ
σοὶ
|
βραβευομένων, |
ἀλλ'
οἱ
μὲν
πυνθάνωνται
περὶ |
| [90] |
ἐκ
τῶν
πλανωμένων
ἢ
τῶν
|
πολιτευομένων· |
ἐν
ἐκείνοις
δὲ
τοῖς
χρόνοις |
| [0] |
μὲν
τὴν
ἐμαυτοῦ
διάνοιαν
τῶν
|
ἐχομένων |
οὐχ
οἷός
τ'
ἦν,
ἀλλ' |
| [0] |
δυναμένων,
ἐγγὺς
δὲ
τῶν
δουλεύειν
|
εἰθισμένων, |
εἰς
οἷονπερ
Λακεδαιμόνιον
Κυρηναίους
ἀπῴκισαν· |
| [70] |
τὰς
δὲ
πόλεις
τὰς
αὑτῶν
|
εἰθισμένων |
εἰς
ταραχὰς
καθιστάναι,
καὶ
τὴν |
| [150] |
ἐλαχίστοις
κατίδῃς
τὸ
κεφάλαιον
τῶν
|
συμβεβουλευμένων. |
Φημὶ
γὰρ
χρῆναί
σε
τοὺς |
| [40] |
δύναμιν
ἐχόντων.
(Θαυμάζω
δὲ
τῶν
|
ἡγουμένων |
ἀδύνατον
εἶναι
πραχθῆναί
τι
τούτων, |
| [0] |
ἐγὼ
δὲ
περὶ
μὲν
τῶν
|
ἀμφισβητουμένων |
οὐδὲν
ἀπεφαινόμην,
ὃν
δ'
ὑπελάμβανον |
| [90] |
μεῖζον
καὶ
κρεῖττον
ἐκ
τῶν
|
πλανωμένων |
ἢ
τῶν
πολιτευομένων·
ἐν
ἐκείνοις |
| [10] |
δύναμιν
κεκτημένον
ὅσην
οὐδεὶς
τῶν
|
Ἑλλήνων, |
ἃ
μόνα
τῶν
ὄντων
καὶ |
| [40] |
δ'
ὑπὸ
τοῦ
πλήθους
τῶν
|
Ἑλλήνων, |
ἄγονται
δὲ
καὶ
φέρονται
καὶ |
| [0] |
πλεονεξίας,
ἃς
νῦν
παρὰ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
ἀξιοῦσιν
αὑταῖς
γίγνεσθαι,
ταύτας
εἰ |
| [110] |
οἱ
μὲν
μετὰ
τῆς
τῶν
|
Ἑλλήνων |
δυνάμεως
ἐν
ἔτεσι
δέκα
μόλις |
| [100] |
τὴν
Ἀσίαν
ἅπασαν
παρὰ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
ἐν
ταῖς
συνθήκαις
ἐξέλαβεν,
οὗτος |
| [110] |
δίκαιόν
ἐστιν,
ἀλλὰ
μετὰ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
ἐπὶ
τούτους
πρὸς
οὓς
προσήκει |
| [60] |
εὔνοιαν
κτήσει
τὴν
παρὰ
τῶν
|
Ἑλλήνων, |
ἣν
πόλυ
κάλλιόν
ἐστιν
λαβεῖν |
| [60] |
ἤλπισεν
Λακεδαιμονίους
καταπολεμήσειν
ἄρχοντας
τῶν
|
Ἑλλήνων |
καὶ
κατὰ
γῆν
καὶ
κατὰ |
| [110] |
τε
τὰς
εὐεργεσίας
τὰς
τῶν
|
Ἑλλήνων |
καὶ
πραότητα
καὶ
φιλανθρωπίαν·
ὁρῶ |
| [10] |
συμβουλεύειν
προστῆναι
τῆς
τε
τῶν
|
Ἑλλήνων |
ὁμονοίας
καὶ
τῆς
ἐπὶ
τοὺς |
| [130] |
καὶ
τοὺς
βαρβάρους
εὐπορωτέρους
τῶν
|
Ἑλλήνων |
ὄντας,
ἔτι
δὲ
τοὺς
μὲν |
| [40] |
Λακεδαιμονίων.
(Οὗτοι
γὰρ
ἄρχοντες
τῶν
|
Ἑλλήνων, |
οὐ
πολὺς
χρόνος
ἐξ
οὗ, |
| [120] |
Ἑλλάδος
ἄρχειν
ἠξίωσαν,
τῶν
δ'
|
Ἑλλήνων |
οὐδεὶς
τοσοῦτον
πεφρόνηκεν
ὥστ'
ἐπιχειρῆσαι |
| [100] |
ἄλλων
ἐξηλλαγμένην·
μόνος
γὰρ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
οὐχ
ὁμοφύλου
γένους
ἄρχειν
ἀξιώσας, |
| [120] |
καὶ
τὴν
ἐπιμέλειαν
τὴν
τῶν
|
Ἑλλήνων, |
παραλιπὼν
τὴν
ἐμαυτοῦ
πόλιν.
(Ἐγὼ |
| [40] |
καὶ
πρὸς
ἐκείνους
μόνοι
τῶν
|
Ἑλλήνων |
ποιησάμενοι
συμμαχίαν
συναίτιοι
τῆς
σωτηρίας |
| [140] |
ὅσας
οὐδεὶς
πῶποτε
τῶν
ἄλλων
|
Ἑλλήνων |
πόλεις
εἷλεν,
πῶς
οὐκ
ἂν |
| [10] |
σὲ
γιγνώσκειν.
Ἔτι
καὶ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
πολλοὺς
ἂν
ἴδοις
ἐκεῖ
κατοικοῦντας, |
| [70] |
πράξῃς,
ὡς
καὶ
τῶν
ἄλλων
|
Ἑλλήνων |
ῥᾳδίως
κρατήσεις.
(Ταῦτα
φλυαροῦντες
καὶ |
| [40] |
ἀθρήσειε
καὶ
σκέψαιτο
τὰς
τῶν
|
Ἑλλήνων |
συμφορὰς,
οὐδὲν
ἂν
μέρος
οὖσαι |
| [140] |
αὑτῶν
ἐξέλιπον
ὑπὲρ
τῆς
τῶν
|
Ἑλλήνων |
σωτηρίας,
ἅπαντες
ἐγκωμιάζουσιν.
(Τὴν
αὐτὴν |
| [130] |
ἀγνοῶ
δ'
ὅτι
πολλοὶ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
τὴν
βασιλέως
δύναμιν
ἄμαχον
εἶναι |
| [110] |
κινδύνων,
ὅρους
δὲ
τῆς
τῶν
|
Ἑλλήνων |
χώρας.
(Τούτου
δ'
ἕνεκά
σοι |
| [110] |
μετὰ
ταῦτα
τοὺς
βασιλέας
τῶν
|
ἐθνῶν |
τῶν
ἐφ'
ἑκατέρας
τῆς
ἠπείρου |
| [100] |
μὲν
μηδὲν
εἶναι
τούτων
τῶν
|
ἐθνῶν |
χρήσιμον,
σοὶ
δ'
ἢν
πολεμεῖν |
| [100] |
οὐδὲ
κενὸν,
ἀλλὰ
πολλῶν
μὲν
|
ἐπαίνων |
καὶ
καλῶν
πράξεων
γέμοντα,
ποθοῦντα |
| [140] |
ῥᾳδίως
ἂν
ἐπέδειξα
μείζω
σε
|
κἀκείνων |
διαπεπραγμένον;
(Ἀλλὰ
γὰρ
εἱλόμην
ἀποσχέσθαι |
| [120] |
αὐτοὺς
ποιεῖν
ὥστ'
ἐξὸν
ἡμῖν
|
τἀκείνων |
ἀδεῶς
ἔχειν,
πρὸς
ἡμᾶς
τ' |
| [120] |
ἀμύνεσθαι
τολμῶμεν
αὐτοὺς,
ἀλλ'
ὁμολογούντων
|
ἐκείνων |
ἐν
ἅπασι
τοῖς
πολέμοις
μήτε |
| [40] |
βοηθήσαντες
ἡμεῖς
ἐμποδὼν
ἐγενόμεθα
ταῖς
|
ἐκείνων |
ἐπιθυμίαις·
(καὶ
πάλιν
μεταπεσούσης
τῆς |
| [140] |
περὶ
Λακεδαιμονίων
ἔχουσιν·
καὶ
γὰρ
|
ἐκείνων |
μᾶλλον
ἄγανται
τὴν
ἧτταν
τὴν |
| [30] |
ἀγαθῶν
ἀπολαύουσι·
μὴ
γὰρ
σωθέντων
|
ἐκείνων |
οὐδὲ
γενέσθαι
τὸ
παράπαν
ὑπῆρχεν |
| [140] |
τὸ
τρόπαιον
τὸ
μὲν
κατ'
|
ἐκείνων |
ὑπὸ
τῶν
βαρβάρων
σταθὲν
ἀγαπῶσι |
| [80] |
ἐκ
πενήτων
δὲ
πλουσίοις,
ἐκ
|
ταπεινῶν |
δὲ
πολλῆς
χώρας
καὶ
πόλεων |
| [70] |
οὐδενὶ
λογισμῷ
χρωμένους
ὑπὲρ
τῶν
|
κοινῶν |
ἀλλὰ
παντάπασιν
ἀναισθήτως
διακειμένους
καὶ |
| [150] |
σε
τοὺς
μὲν
Ἕλληνας
εὐεργετεῖν,
|
Μακεδόνων |
δὲ
βασιλεύειν,
τῶν
δὲ
βαρβάρων |
| [10] |
βουλεύεσθαι
τῶν
ἄλλων.
(Ἔπειτα
καὶ
|
Μακεδόνων |
ἔχει
περὶ
αὑτὸν
τοὺς
σπουδαιοτάτους, |
| [150] |
μέντοι
νομίζειν
ἐκείνους
ἐγκωμιάζειν
τοὺς
|
μειζόνων |
ἔργων
ἢ
τηλικούτων
τὴν
σὴν |
| [60] |
οὐ
μὴν
ἐπαινούμενος
ὑφ'
ἁπάντων.
|
Κόνων |
δ'
οὐ
πολλοῖς
ἔτεσιν
ὕστερον |
| [60] |
δ'
Ἀλκιβιάδης
μὲν
φυγὰς
ὢν,
|
Κόνων |
δὲ
δεδυστυχηκὼς,
Διονύσιος
δ'
οὐκ |
| [110] |
ἀρετῆς
τῆς
αὑτοῦ
καὶ
τῶν
|
κινδύνων, |
ὅρους
δὲ
τῆς
τῶν
Ἑλλήνων |
| [80] |
βασιλέα
πολεμεῖν,
ἅπασιν
συνέπεσεν
ἐξ
|
ἀδόξων |
μὲν
γενέσθαι
λαμπροῖς,
ἐκ
πενήτων |
| [40] |
ἄλλοις
ἀνελπίστων
δοκούντων
εἶναι
καὶ
|
παραδόξων |
πολλὰ
διαπεπραγμένον,
ὥστ'
οὐδὲν
ἄτοπον |
| [130] |
σὲ
ποιοῦμαι
τοὺς
λόγους,
οὐκ
|
ἀγνοῶν |
ὅτι
τούτοις
ὑπ'
ἐμοῦ
μὲν |
| [10] |
πάλιν
γράψαι
περὶ
αὐτῆς,
οὐκ
|
ἀγνοῶν |
οὐδὲν
τῶν
περὶ
ἐμαυτὸν,
ἀλλ' |
| [100] |
σε
νομίζων,
τῶν
τ'
ἄλλων
|
σατραπῶν |
πολλοὺς
ἀποστήσεις,
ἢν
ὑπόσχῃ
τὴν |
| [120] |
μὲν
φανήσομαι
πρώτην
ἐπὶ
ταῦτα
|
προτρέπων |
ὡς
ἠδυνάμην
μετὰ
πλείστης
σπουδῆς, |
| [120] |
τὴν
ἐπιμέλειαν
τὴν
τῶν
Ἑλλήνων,
|
παραλιπὼν |
τὴν
ἐμαυτοῦ
πόλιν.
(Ἐγὼ
δ' |
| [20] |
πράττειν,
μὴ
δυσχεράνας
ἀποστῇς
τῶν
|
λοιπῶν |
μηδὲ
πάθῃς
ταὐτὸν
τοῖς
ἐπιτηδείοις |
| [60] |
καὶ
κατὰ
θάλατταν,
καὶ
ταῦτα
|
πέμπων |
ὡς
τοὺς
βασιλέως
στρατηγοὺς
ὑπισχνεῖτο |
| [40] |
ἐν
τῇ
χώρᾳ
περὶ
τῶν
|
καρπῶν, |
ἀλλ'
ἐν
μέση
τῇ
πόλει |
| [150] |
τρόπον
οἱ
θεοὶ
τὰ
τῶν
|
ἀνθρώπων |
διοικοῦσιν.
Οὐ
γὰρ
αὐτόχειρες
οὔτε |
| [100] |
καὶ
τὸ
γένος
αὐτῶν
ἐξ
|
ἀνθρώπων |
ἠφανισμένον,
ἐκεῖνον
δ'
αὐτόν
τ' |
| [110] |
πραότητας
οὐ
μόνον
ἐπὶ
τῶν
|
ἀνθρώπων |
καὶ
τῶν
ἄλλων
ζῴων
ἁπάντων |
| [130] |
τοὺς
προγόνους
καὶ
τὴν
τῶν
|
βαρβάρων |
ἀνανδρίαν
καὶ
τοὺς
ὀνομαστοὺς
γενομένους |
| [120] |
ἐλευθερώσασαν,
δὶς
μὲν
ἀπὸ
τῶν
|
βαρβάρων, |
ἅπαξ
δ'
ἀπὸ
τῆς
Λακεδαιμονίων |
| [60] |
ἵνα
μνησθῶμεν
καὶ
περὶ
τῶν
|
βαρβάρων, |
ἐκτεθεὶς
μὲν
ὑπὸ
τῆς
μητρὸς |
| [110] |
τὰς
στρατείας
οὐ
μετὰ
τῶν
|
βαρβάρων |
ἐφ'
οὓς
οὐ
δίκαιόν
ἐστιν, |
| [110] |
καλουμένας
ἐποιήσατο,
τρόπαιον
μὲν
τῶν
|
βαρβάρων, |
μνημεῖον
δὲ
τῆς
ἀρετῆς
τῆς |
| [0] |
γίγνεσθαι,
ταύτας
εἰ
παρὰ
τῶν
|
βαρβάρων |
ποιήσασθαι
βουληθεῖεν·
ἅπερ
ἐν
τῷ |
| [140] |
μὲν
κατ'
ἐκείνων
ὑπὸ
τῶν
|
βαρβάρων |
σταθὲν
ἀγαπῶσι
καὶ
θεωροῦσιν
τὰ |
| [150] |
Μακεδόνων
δὲ
βασιλεύειν,
τῶν
δὲ
|
βαρβάρων |
ὡς
πλείστων
ἄρχειν.
Ἢν
γὰρ |
| [80] |
καὶ
τοῖς
Ἕλλησιν
καὶ
τῶν
|
ἀνδρῶν |
τοῖς
ἐνδοξοτάτοις.
(Περὶ
μὲν
οὖν |
| [10] |
ἄλλους
ἑώρων
τοὺς
ἐνδόξους
τῶν
|
ἀνδρῶν |
ὑπὸ
πόλεσι
καὶ
νόμοις
οἰκοῦντας, |
| [40] |
μήτ'
αὐτοὶ
τυγχάνουσιν
εἰδότες
μήθ'
|
ἑτέρων |
ἀκηκόασιν
ὅτι
πολλοὶ
δὴ
πόλεμοι |
| [0] |
ἡ
πόλις
ἡμῶν
διαλιποῦσα
πάλιν
|
ἑτέρων |
πολέμων
ἐπιθυμήσειεν·
(διεξιὼν
δὲ
περὶ |
| [40] |
ἡμέρας
ὑπὸ
τῶν
οἰκετῶν
τῶν
|
σφετέρων |
αὐτῶν,
οὐδεμίαν
δ'
ἡμέραν
διαλείπουσιν |
| [70] |
σοὶ
συμφερόντων
ἐν
ταῖς
τούτων
|
ἀμφοτέρων |
γνώμαις
μάλιστ'
ἂν
κατίδοις
τὴν |
| [90] |
δὲ
μνησθῆναι
καὶ
τῶν
βασιλέων
|
ἀμφοτέρων, |
ἐφ'
ὃν
σοί
τε
συμβουλεύω |
| [90] |
πολὺ
κρεῖττον
παρασκευάσασθαι.
Καίτοι
τούτων
|
ἀμφοτέρων |
ὑπαρξάντων
πῶς
οὐ
χρὴ
θαρρεῖν |
| [70] |
δὲ
τούτων
ἐπονειδίστων
ἐπιθυμοίη
καὶ
|
πονηρῶν |
πραγμάτων;
(Ὧν
ἐνθυμούμενον
χρὴ
μὴ |
| [50] |
δυστυχησάντων.
Οὐ
γὰρ
ἔφθασαν
τῶν
|
ἐχθρῶν |
κρατήσαντες,
καὶ
πάντων
ἀμελήσαντες
ἠνώχλουν |
| [120] |
αὐτοὺς
ἐνίοτε
μετὰ
τῶν
πατρικῶν
|
ἐχθρῶν |
τοὺς
τῆς
αὐτῆς
συγγενείας
μετέχοντας |
| [20] |
ῥητορείαις
γιγνομένων,
ἔτι
δὲ
τῶν
|
καιρῶν |
καὶ
τῆς
σπουδῆς
τῆς
περὶ |
| [80] |
τῆς
πραγματείας
τῆς
ὑπὲρ
τῶν
|
ἑταίρων |
ἐν
κακοῖς
καὶ
κινδύνοις
εἶναι |
| [0] |
οὔτε
τοῖς
ὑπὸ
τῶν
σῶν
|
ἑταίρων |
λεγομένοις
οὔτε
τοῖς
ὑπὸ
τῶν |
| [130] |
ἐμοὶ
γνώμην
ἐχόντων,
προτρέπειν
δ'
|
ἐπιχειρῶν |
οὓς
ἂν
ἐλπίσω
μάλιστα
δυνήσεσθαι |
| [120] |
πρὸς
ἡμᾶς
τ'
αὐτοὺς
περὶ
|
μικρῶν |
πολεμοῦμεν
καὶ
τοὺς
ἀφισταμένους
τῆς |
| [0] |
εἰκότως
καὶ
κατὰ
μικρὸν
ὑπαχθείς.
|
(Ὁρῶν |
γὰρ
τὸν
πόλεμον
τὸν
ἐνστάντα |
| [10] |
φύσιν
πολὺ
τῶν
ἄλλων
διαφέροντος,
|
(ὁρῶν |
δ'
ὅτι
χαλεπόν
ἐστιν
περὶ |
| [40] |
ἂν
εἴη
μεστὸς,
εἴ
τις
|
ὁρῶν |
τηλικαύτας
μεταβολὰς
γιγνομένας
καὶ
τὰς |
| [110] |
τοῖς
νῦν
λεγομένοις.
(Ἐκεῖνος
γὰρ
|
ὁρῶν |
τὴν
Ἑλλάδα
πολέμων
καὶ
στάσεων |
| [90] |
ἔτι
δ'
εἰ
τοὺς
ἄλλους
|
ὁρῶν |
τοῖς
ἐμοῖς
χρωμένους
αὐτὸς
μόνος |
| [50] |
παρ'
ἡμῶν
καὶ
τοὺς
ἄλλους
|
ὁρῶν |
τοὺς
πρὸ
αὑτοῦ
ταύτῃ
τῇ |
| [130] |
χρόνον
πολεμῶν
μὲν
τοῖς
βαρβάροις,
|
κατηγορῶν |
δὲ
τῶν
μὴ
τὴν
αὐτὴν |
| [0] |
λεγομένοις
οὔτε
τοῖς
ὑπὸ
τῶν
|
ῥητόρων |
τῶν
παρ'
ἡμῖν,
ἀλλ'
ὡς |
| [40] |
γὰρ
ἁπάσας
ὡμαλισμένας
ὑπὸ
τῶν
|
συμφορῶν, |
ὥσθ'
ἡγοῦμαι
πολὺ
μᾶλλον
αὐτὰς |
| [50] |
μὲν
γὰρ
τῇ
Φωκίδι
τῶν
|
μισθοφόρων |
τινὰς
ἀποκτείνουσιν
οἷς
λυσιτελεῖ
τεθνάναι |
| [130] |
εἰ
δυναστείαν
μόνον
καὶ
πλοῦτον
|
ἑώρων |
ἐξ
αὐτῶν
γενησόμενον·
ἡγοῦμαι
γὰρ |
| [10] |
ἔσχον.
Ἀλλὰ
τοὺς
μὲν
ἄλλους
|
ἑώρων |
τοὺς
ἐνδόξους
τῶν
ἀνδρῶν
ὑπὸ |
| [0] |
αὐτῶν
οὔτε
τοῖς
ὑπὸ
τῶν
|
σῶν |
ἑταίρων
λεγομένοις
οὔτε
τοῖς
ὑπὸ |
| [120] |
καὶ
βασιλεῖ
πολεμήσων.
~Ὅπου
δ'
|
Ἰάσων |
λόγῳ
μόνον
χρησάμενος
οὕτως
αὑτὸν |
| [30] |
παράπαν
ὑπῆρχεν
αὐτοῖς.
(Τοιούτων
οὖν
|
ἁπασῶν |
τῶν
πόλεων
γεγενημένων
ἔδει
μὲν |
| [110] |
τὴν
ἤπειρον
διαβησόμενος
καὶ
βασιλεῖ
|
πολεμήσων. |
~Ὅπου
δ'
Ἰάσων
λόγῳ
μόνον |
| [100] |
ἄλλων
ἄρχειν
ὥστ'
οὐδὲ
τῶν
|
ἐκδοθεισῶν |
αὐτῷ
πόλεων
ἐγκρατής
ἐστιν.
Ὥστ' |
| [110] |
καὶ
τῶν
θεῶν
τοὺς
μὲν
|
τῶν |
ἀγαθῶν
αἰτίους
ἡμῖν
ὄντας
Ὀλυμπίους |
| [150] |
διοικοῦσιν.
Οὐ
γὰρ
αὐτόχειρες
οὔτε
|
τῶν |
ἀγαθῶν
οὔτε
τῶν
κακῶν
γίγνονται |
| [80] |
πολεμεῖν
τοῖς
βαρβάροις.
(Ὥστ'
ἐκ
|
τῶν |
ἀγνοηθέντων
κατ'
ἐκεῖνον
τὸν
χρόνον |
| [30] |
καὶ
τοὺς
παῖδας
τῶν
φόβων
|
τῶν |
ἀεὶ
παραγιγνομένων
αὐτοῖς
ἀπήλλαξεν.
Ὑπὲρ |
| [150] |
καὶ
ταῖς
ἀκριβείαις,
παρ'
ὑμῶν
|
τῶν |
ἀκουόντων
πυνθάνεσθαι
δίκαιόν
ἐστιν·
ὅτι |
| [50] |
τούτων
ἀπαλλάξεις,
ἀλλὰ
καὶ
περὶ
|
τῶν |
ἄλλων
ἄμεινον
βουλεύεσθαι
ποιήσεις.
(Ἀλλὰ |
| [70] |
ἰδίοις
εἶναι
νομιζόντων,
οἳ
πάντων
|
τῶν |
ἄλλων
ἀμελήσαντες
περὶ
τῆς
σῆς |
| [20] |
δὲ
καὶ
σοὶ
προσήκειν
ἁπάντων
|
τῶν |
ἄλλων
ἀμελήσαντι
ταύταις
μόναις
προσέχειν |
| [10] |
οὓς
εἰκὸς,
εἰ
καὶ
περὶ
|
τῶν |
ἄλλων
ἀπείρως
ἔχουσιν,
τό
γε |
| [100] |
ἐξέλαβεν,
οὗτος
δὲ
τοσούτου
δεῖ
|
τῶν |
ἄλλων
ἄρχειν
ὥστ'
οὐδὲ
τῶν |
| [150] |
τυραννικῶς
αὐτῶν
ἐπιστατῇς,
τὸ
δὲ
|
τῶν |
ἄλλων
γένος,
ἢν
διὰ
σὲ |
| [10] |
ἔχοντος
καὶ
τὴν
φύσιν
πολὺ
|
τῶν |
ἄλλων
διαφέροντος,
(ὁρῶν
δ'
ὅτι |
| [140] |
μὲν
ἐπιγιγνομένων
οὐδ'
ἤν
τις
|
τῶν |
ἄλλων
διενέγκῃ
τὴν
φύσιν,
οὐδὲν |
| [80] |
ἀπολελειμμένοις
ἀλλ'
ἐν
τοῖς
προέχουσι
|
τῶν |
ἄλλων.
Διόπερ
ἐπιχειρῶ
συμβουλεύειν
τὸν |
| [80] |
ἄλλως
δυνάστης
θρασύτερόν
σοι
διείλεγμαι
|
τῶν |
ἄλλων.
Ἐγὼ
γὰρ
πρὸς
μὲν |
| [140] |
τυγχάνεις
κατεστραμμένος
ὅσας
οὐδεὶς
πῶποτε
|
τῶν |
ἄλλων
Ἑλλήνων
πόλεις
εἷλεν,
πῶς |
| [70] |
δὲ
ταῦτα
πράξῃς,
ὡς
καὶ
|
τῶν |
ἄλλων
Ἑλλήνων
ῥᾳδίως
κρατήσεις.
(Ταῦτα |
| [90] |
ὄντα
καὶ
διώκοντα
πολὺ
πρὸ
|
τῶν |
ἄλλων,
ἐν
μέσοις
γενόμενον
τοῖς |
| [100] |
καὶ
τὴν
βασιλείαν
γεγενῆσθαι
πολὺ
|
τῶν |
ἄλλων
ἐξηλλαγμένην·
μόνος
γὰρ
τῶν |
| [10] |
οὐκ
οἴεται
βέλτιον
δύνασθαι
βουλεύεσθαι
|
τῶν |
ἄλλων.
(Ἔπειτα
καὶ
Μακεδόνων
ἔχει |
| [110] |
Χρὴ
δὲ
τοὺς
μείζονος
δόξης
|
τῶν |
ἄλλων
ἐπιθυμοῦντας
περιβάλλεσθαι
μὲν
τῇ |
| [60] |
ταύτην.
(Οὐ
γὰρ
μόνον
ὑπὸ
|
τῶν |
ἄλλων
ἔσει
ζηλωτὸς,
ἀλλὰ
καὶ |
| [50] |
τῆς
ἡμετέρας,
εἰ
μὴ
προτέρα
|
τῶν |
ἄλλων
εὖ
φρονήσασα
τὴν
εἰρήνην |
| [120] |
οὐκ
ἔσθ'
ὅπως
οὐ
μᾶλλον
|
τῶν |
ἄλλων
εὐδοκιμήσεις,
καὶ
δικαίως
ἤνπερ |
| [110] |
μόνον
ἐπὶ
τῶν
ἀνθρώπων
καὶ
|
τῶν |
ἄλλων
ζῴων
ἁπάντων
εὐδοκιμούσας,
(ἀλλὰ |
| [100] |
δεῖν
πλείω
λέγειν.
Περὶ
δὲ
|
τῶν |
ἄλλων
ἡγοῦμαι
τόν
τε
πατέρα |
| [140] |
τὰ
δ'
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων
κατὰ
|
τῶν |
ἄλλων
οὐκ
ἐπαινοῦσιν,
ἀλλ'
ἀηδῶς |
| [70] |
καὶ
Μεσσήνιοι
καὶ
Μεγαλοπολῖται
καὶ
|
τῶν |
ἄλλων
πολλοὶ
συμπολεμεῖν
καὶ
ποιεῖν |
| [120] |
νομίζω
συμφέρειν
οὕτως
ἀνάνδρως
διακειμένων
|
τῶν |
ἄλλων
προστῆναι
τοῦ
πολέμου
τοῦ |
| [120] |
φρονοῦντος
καὶ
φιλέλληνος
καὶ
πορρωτέρω
|
τῶν |
ἄλλων
τῇ
διανοίᾳ
καθορῶντος,
ἀποχρησάμενον |
| [130] |
τῆς
παρὰ
τῶν
πολλῶν
καὶ
|
τῶν |
ἄλλων
τῶν
προειρημένων
μηδένας
ἄλλους |
| [100] |
ἄθλους
ἀπαριθμοῦντες
διατελοῦσιν,
περὶ
δὲ
|
τῶν |
ἄλλων
τῶν
τῇ
ψυχῇ
προσόντων |
| [0] |
ὑμῶν·
ἐγὼ
δὲ
περὶ
μὲν
|
τῶν |
ἀμφισβητουμένων
οὐδὲν
ἀπεφαινόμην,
ὃν
δ' |
| [20] |
εἰς
τὸ
πείθειν
οἱ
λεγόμενοι
|
τῶν |
ἀναγιγνωσκομένων,
οὐδ'
ὅτι
πάντες
ὑπειλήφασιν |
| [80] |
πόλει
καὶ
τοῖς
Ἕλλησιν
καὶ
|
τῶν |
ἀνδρῶν
τοῖς
ἐνδοξοτάτοις.
(Περὶ
μὲν |
| [10] |
μὲν
ἄλλους
ἑώρων
τοὺς
ἐνδόξους
|
τῶν |
ἀνδρῶν
ὑπὸ
πόλεσι
καὶ
νόμοις |
| [150] |
ὃν
τρόπον
οἱ
θεοὶ
τὰ
|
τῶν |
ἀνθρώπων
διοικοῦσιν.
Οὐ
γὰρ
αὐτόχειρες |
| [110] |
δὲ
πραότητας
οὐ
μόνον
ἐπὶ
|
τῶν |
ἀνθρώπων
καὶ
τῶν
ἄλλων
ζῴων |
| [140] |
(Ἐνθυμοῦ
δ'
ἵνα
τι
καὶ
|
τῶν |
ἀρχαίων
εἴπωμεν,
ὅτι
τὸν
Ταντάλου |
| [0] |
τόπους
τοὺς
πόρρω
μὲν
κειμένους
|
τῶν |
ἄρχειν
δυναμένων,
ἐγγὺς
δὲ
τῶν |
| [100] |
κτησάμενος
τὴν
ἀρχὴν,
μεῖζον
φρονήσας
|
τῶν |
αὑτοῦ
πολιτῶν
καὶ
μοναρχίας
ἐπιθυμήσας, |
| [100] |
θέμις,
οἱ
δὲ
δύναμιν
λάβοιεν,
|
τῶν |
αὐτῶν
ἂν
τούτων
γενέσθαι
συμβούλους |
| [70] |
πείθουσιν
καὶ
μάλιστα
μὲν
τοὺς
|
τῶν |
αὐτῶν
κακῶν
ἐπιθυμοῦντας
ὧνπερ
οἱ |
| [0] |
ταύτης
καὶ
τῆς
χώρας
οὐδὲν
|
τῶν |
αὐτῶν
οὔτε
τοῖς
ὑπὸ
τῶν |
| [70] |
δοκεῖν
εἶναι
ποιήσειεν·
εἰ
δὲ
|
τῶν |
ἀφ'
Ἡρακλέους
τινὶ
πεφυκότων,
ὃς |
| [120] |
Ἕλληνας
ἐλευθερώσασαν,
δὶς
μὲν
ἀπὸ
|
τῶν |
βαρβάρων,
ἅπαξ
δ'
ἀπὸ
τῆς |
| [60] |
Κῦρος,
ἵνα
μνησθῶμεν
καὶ
περὶ
|
τῶν |
βαρβάρων,
ἐκτεθεὶς
μὲν
ὑπὸ
τῆς |
| [110] |
ποιήσει
τὰς
στρατείας
οὐ
μετὰ
|
τῶν |
βαρβάρων
ἐφ'
οὓς
οὐ
δίκαιόν |
| [110] |
Ἡρακλέους
καλουμένας
ἐποιήσατο,
τρόπαιον
μὲν
|
τῶν |
βαρβάρων,
μνημεῖον
δὲ
τῆς
ἀρετῆς |
| [0] |
αὑταῖς
γίγνεσθαι,
ταύτας
εἰ
παρὰ
|
τῶν |
βαρβάρων
ποιήσασθαι
βουληθεῖεν·
ἅπερ
ἐν |
| [140] |
τὸ
μὲν
κατ'
ἐκείνων
ὑπὸ
|
τῶν |
βαρβάρων
σταθὲν
ἀγαπῶσι
καὶ
θεωροῦσιν |
| [130] |
ὑφ'
ἁπάντων,
ὡς
οὐδεὶς
πώποτε
|
τῶν |
βασιλευσάντων.
(Πρὸ
πολλοῦ
δ'
ἂν |
| [90] |
δοκοίην.
(Ἄξιον
δὲ
μνησθῆναι
καὶ
|
τῶν |
βασιλέων
ἀμφοτέρων,
ἐφ'
ὃν
σοί |
| [90] |
Φαίνονται
γὰρ
κἀκεῖνοι
κρατήσαντες
ἂν
|
τῶν |
βασιλέως
πραγμάτων
εἰ
μὴ
διὰ |
| [70] |
οὖν
ὑπολαμβάνεις
μικροψυχίαν
εἶναι
τὸ
|
τῶν |
βλασφημούντων
καὶ
φλυαρούντων
καὶ
τῶν |
| [140] |
ἕξει
ποιῆσαι
τοιοῦτον.
Ἀλλὰ
μὴν
|
τῶν |
γε
προγεγενημένων
ἔχω
μὲν
ὑπερβαλεῖν |
| [30] |
σε
ποιεῖσθαι
πρόνοιαν
ὅσην
περ
|
τῶν |
γονέων
τῶν
σαυτοῦ·
Θηβαῖοι
δὲ |
| [90] |
ἂν
σφόδρα
κατεπείγῃ
καὶ
πρέπῃ,
|
τῶν |
δ'
ἀλλοτρίων
οὐδὲν
ἂν
προσδεξαίμην, |
| [120] |
οἳ
τῆς
Ἑλλάδος
ἄρχειν
ἠξίωσαν,
|
τῶν |
δ'
Ἑλλήνων
οὐδεὶς
τοσοῦτον
πεφρόνηκεν |
| [130] |
μὲν
γὰρ
εἰρημένων
οὐδεὶς
κεκοινώνηκεν,
|
τῶν |
δ'
ὠφελειῶν
τῶν
κατεργασθησομένων
οὐκ |
| [150] |
Ἕλληνας
εὐεργετεῖν,
Μακεδόνων
δὲ
βασιλεύειν,
|
τῶν |
δὲ
βαρβάρων
ὡς
πλείστων
ἄρχειν. |
| [40] |
διαλλαγαῖς,
τοῦ
δὲ
συμφέροντος
πείθοντος,
|
τῶν |
δὲ
παρόντων
κακῶν
ἀναγκαζόντων.
Ἐγὼ |
| [20] |
ἐκείνῳ
πιστεύειν
ἢ
τοῖς
συμπολιτευομένοις;
|
Τῶν |
δὲ
πόλεων
τῶν
περὶ
τὸν |
| [70] |
μὲν
ἐχθροὶ
περιθεῖναί
σοι
ζητοῦσι,
|
τῶν |
δὲ
φίλων
οὐδεὶς
ὅστις
οὐκ |
| [20] |
λεγομένων.
Οἶμαι
γὰρ
ἐρεῖν
τι
|
τῶν |
δεόντων
καὶ
τῶν
σοὶ
συμφερόντων. |
| [40] |
οὐδὲν
ἂν
μέρος
οὖσαι
φανεῖεν
|
τῶν |
διὰ
Θηβαίους
καὶ
Λακεδαιμονίους
ἡμῖν |
| [0] |
τῶν
ἄρχειν
δυναμένων,
ἐγγὺς
δὲ
|
τῶν |
δουλεύειν
εἰθισμένων,
εἰς
οἷονπερ
Λακεδαιμόνιον |
| [130] |
συμβαίνει
τοῦ
μὲν
πλούτου
καὶ
|
τῶν |
δυναστειῶν
πολλάκις
τοὺς
ἐχθροὺς
κυρίους |
| [110] |
Καὶ
μετὰ
ταῦτα
τοὺς
βασιλέας
|
τῶν |
ἐθνῶν
τῶν
ἐφ'
ἑκατέρας
τῆς |
| [100] |
ἐκείνῳ
μὲν
μηδὲν
εἶναι
τούτων
|
τῶν |
ἐθνῶν
χρήσιμον,
σοὶ
δ'
ἢν |
| [20] |
πόλιν
ἕξειν
μοι
χάριν
ὑπὲρ
|
τῶν |
εἰρημένων
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς
Ἕλληνας |
| [140] |
πρὸς
αὑτὸν,
ἢν
μέν
τι
|
τῶν |
εἰρημένων
ᾖ
μαλακώτερον
ἢ
καταδεέστερον, |
| [50] |
συστῆσαι
τὰς
πόλεις
ταύτας,
ἐκ
|
τῶν |
εἰρημένων
ἡγοῦμαί
σοι
γεγενῆσθαι
φανερόν· |
| [130] |
εἶναι
δοκοῦντας.
(Τὸ
δὲ
μέγιστον
|
τῶν |
εἰρημένων·
ὅτι
συμβαίνει
τοῦ
μὲν |
| [20] |
ἐθρασύναντο,
μετέμελεν
δ'
αὐτοῖς
ἁπάντων
|
τῶν |
εἰρημένων,
ὡμολόγουν
δὲ
μηδενὸς
πώποτε |
| [120] |
μήτε
στρατηγοὺς
μήτ'
ἄλλο
μηδὲν
|
τῶν |
εἰς
τοὺς
κινδύνους
χρησίμων,
(ἀλλὰ |
| [100] |
τῶν
ἄλλων
ἄρχειν
ὥστ'
οὐδὲ
|
τῶν |
ἐκδοθεισῶν
αὐτῷ
πόλεων
ἐγκρατής
ἐστιν. |
| [90] |
ἐλπίσιν
ὑπαγαγόμενος
καὶ
πίστεις
δοὺς
|
τῶν |
ἐκεῖ
νομιζομένων
τὰς
μεγίστας,
συλλαβὼν |
| [30] |
φανείης
ἄξια
καὶ
σαυτοῦ
καὶ
|
τῶν |
ἐκείναις
πεπραγμένων
πεποιηκώς.
(Ἔχεις
δὲ |
| [60] |
ἐστιν
λαβεῖν
ἢ
πολλὰς
πόλεις
|
τῶν |
Ἑλληνίδων
κατὰ
κράτος
ἑλεῖν·
τὰ |
| [60] |
μὲν
ἀτιμωθήσεσθαι,
τὰς
δ'
ἐπιπολάσειν
|
τῶν |
Ἑλληνίδων
πόλεων;
(Διονύσιος
τοίνυν
βούλομαι |
| [10] |
καὶ
δύναμιν
κεκτημένον
ὅσην
οὐδεὶς
|
τῶν |
Ἑλλήνων,
ἃ
μόνα
τῶν
ὄντων |
| [40] |
μισοῦνται
δ'
ὑπὸ
τοῦ
πλήθους
|
τῶν |
Ἑλλήνων,
ἄγονται
δὲ
καὶ
φέρονται |
| [0] |
τὰς
πλεονεξίας,
ἃς
νῦν
παρὰ
|
τῶν |
Ἑλλήνων
ἀξιοῦσιν
αὑταῖς
γίγνεσθαι,
ταύτας |
| [110] |
(ὅσον
οἱ
μὲν
μετὰ
τῆς
|
τῶν |
Ἑλλήνων
δυνάμεως
ἐν
ἔτεσι
δέκα |
| [100] |
μὲν
τὴν
Ἀσίαν
ἅπασαν
παρὰ
|
τῶν |
Ἑλλήνων
ἐν
ταῖς
συνθήκαις
ἐξέλαβεν, |
| [110] |
οὐ
δίκαιόν
ἐστιν,
ἀλλὰ
μετὰ
|
τῶν |
Ἑλλήνων
ἐπὶ
τούτους
πρὸς
οὓς |
| [60] |
γ'
εὔνοιαν
κτήσει
τὴν
παρὰ
|
τῶν |
Ἑλλήνων,
ἣν
πόλυ
κάλλιόν
ἐστιν |
| [60] |
διάνοιαν
ἤλπισεν
Λακεδαιμονίους
καταπολεμήσειν
ἄρχοντας
|
τῶν |
Ἑλλήνων
καὶ
κατὰ
γῆν
καὶ |
| [110] |
ἐπί
τε
τὰς
εὐεργεσίας
τὰς
|
τῶν |
Ἑλλήνων
καὶ
πραότητα
καὶ
φιλανθρωπίαν· |
| [10] |
σοι
συμβουλεύειν
προστῆναι
τῆς
τε
|
τῶν |
Ἑλλήνων
ὁμονοίας
καὶ
τῆς
ἐπὶ |
| [130] |
Εὐρώπης
καὶ
τοὺς
βαρβάρους
εὐπορωτέρους
|
τῶν |
Ἑλλήνων
ὄντας,
ἔτι
δὲ
τοὺς |
| [40] |
τὰ
Λακεδαιμονίων.
(Οὗτοι
γὰρ
ἄρχοντες
|
τῶν |
Ἑλλήνων,
οὐ
πολὺς
χρόνος
ἐξ |
| [100] |
τῶν
ἄλλων
ἐξηλλαγμένην·
μόνος
γὰρ
|
τῶν |
Ἑλλήνων
οὐχ
ὁμοφύλου
γένους
ἄρχειν |
| [40] |
ἡμεῖς
καὶ
πρὸς
ἐκείνους
μόνοι
|
τῶν |
Ἑλλήνων
ποιησάμενοι
συμμαχίαν
συναίτιοι
τῆς |
| [10] |
ἢ
σὲ
γιγνώσκειν.
Ἔτι
καὶ
|
τῶν |
Ἑλλήνων
πολλοὺς
ἂν
ἴδοις
ἐκεῖ |
| [40] |
τις
ἀθρήσειε
καὶ
σκέψαιτο
τὰς
|
τῶν |
Ἑλλήνων
συμφορὰς,
οὐδὲν
ἂν
μέρος |
| [140] |
τὴν
αὑτῶν
ἐξέλιπον
ὑπὲρ
τῆς
|
τῶν |
Ἑλλήνων
σωτηρίας,
ἅπαντες
ἐγκωμιάζουσιν.
(Τὴν |
| [130] |
(Οὐκ
ἀγνοῶ
δ'
ὅτι
πολλοὶ
|
τῶν |
Ἑλλήνων
τὴν
βασιλέως
δύναμιν
ἄμαχον |
| [110] |
τῶν
κινδύνων,
ὅρους
δὲ
τῆς
|
τῶν |
Ἑλλήνων
χώρας.
(Τούτου
δ'
ἕνεκά |
| [80] |
τοῖς
ἐνδοξοτάτοις.
(Περὶ
μὲν
οὖν
|
τῶν |
ἐμῶν
καὶ
περὶ
ὧν
σοὶ |
| [20] |
ἵν'
ἄν
τί
σοι
φανῇ
|
τῶν |
ἐν
ἀρχῇ
λεγομένων
ἢ
μὴ |
| [50] |
περιέχοντα
κατασχήσοντες,
τῶν
τε
χρημάτων
|
τῶν |
ἐν
Δελφοῖς
περιγενησόμενοι
ταῖς
ἐκ |
| [20] |
τῆς
φωνῆς
καὶ
τῶν
μεταβολῶν
|
τῶν |
ἐν
ταῖς
ῥητορείαις
γιγνομένων,
ἔτι |
| [20] |
ὑπεσχόμην
μόνοις
αὐτοῖς
τὸν
λόγον
|
τῶν |
ἐν
τῇ
πόλει
δείξειν
καὶ |
| [110] |
αὐτὸν
καὶ
κατιδὼν
τὸ
πλῆθος
|
τῶν |
ἐνόντων
εἰπεῖν,
τήν
τε
δύναμιν |
| [120] |
τῶν
ὑπ'
ἐμοῦ
λεγομένων
ἢ
|
τῶν |
ἐπὶ
τοῦ
βήματος
μαινομένων
ἐκείνην |
| [60] |
ὡς
ἄξιόν
ἐστιν
τοῖς
τοιούτοις
|
τῶν |
ἔργων
μάλιστ'
ἐπιχειρεῖν,
ἐν
οἷς |
| [110] |
ἐπὶ
τοιαύτας
πράξεις,
ἃς
ἐπὶ
|
τῶν |
ἔργων
οἱ
πρόγονοί
σου
φαίνονται |
| [60] |
ἑλεῖν·
τὰ
μὲν
γὰρ
τοιαῦτα
|
τῶν |
ἔργων
φθόνον
ἔχει
καὶ
δυσμένειαν |
| [80] |
μὲν
τῆς
πραγματείας
τῆς
ὑπὲρ
|
τῶν |
ἑταίρων
ἐν
κακοῖς
καὶ
κινδύνοις |
| [80] |
οὖν
τούτων
οὐδεὶς
ἂν
ἀντειπεῖν
|
τῶν |
εὖ
φρονούντων
τολμήσειεν,
οἶμαι
δὲ |
| [30] |
τοῦ
χρόνου
τοῦ
μεταξὺ
προϋπάρχειν
|
τῶν |
εὐεργεσιῶν.
Καλὸν
δ'
ἐστὶν
δοκεῖν |
| [130] |
δύναμιν
κεκτημένος
ὅσην
οὐδεὶς
τῶν
|
τὴν |
Εὐρώπην
κατοικησάντων,
πρὸς
ὃν
δὲ |
| [110] |
ταῦτα
τοὺς
βασιλέας
τῶν
ἐθνῶν
|
τῶν |
ἐφ'
ἑκατέρας
τῆς
ἠπείρου
τὴν |
| [50] |
καὶ
δυστυχησάντων.
Οὐ
γὰρ
ἔφθασαν
|
τῶν |
ἐχθρῶν
κρατήσαντες,
καὶ
πάντων
ἀμελήσαντες |
| [0] |
ἀποστῆσαι
μὲν
τὴν
ἐμαυτοῦ
διάνοιαν
|
τῶν |
ἐχομένων
οὐχ
οἷός
τ'
ἦν, |
| [40] |
τὴν
δύναμιν
ἐχόντων.
(Θαυμάζω
δὲ
|
τῶν |
ἡγουμένων
ἀδύνατον
εἶναι
πραχθῆναί
τι |
| [0] |
καὶ
σὺ
μὲν
πολεμεῖς
ὑπὲρ
|
τῶν |
ἡμῖν
συμφερόντων,
ἡ
δὲ
πόλις |
| [50] |
ταῖς
εὐτυχίαις
οὐδὲν
βέλτιον
πράττουσιν
|
τῶν |
ἡττηθέντων
καὶ
δυστυχησάντων.
Οὐ
γὰρ |
| [90] |
μέλλω
σε
παρακαλεῖν,
ἀλλ'
ἐκ
|
τῶν |
ἠτυχηκέναι
δοξάντων,
λέγω
δ'
ἐκ |
| [110] |
Ἡρακλέους
πράξεις,
οὐδὲ
γὰρ
ἂν
|
τῶν |
θεῶν
ἔνιοι
δυνηθεῖεν
ἀλλὰ
κατά |
| [110] |
ζῴων
ἁπάντων
εὐδοκιμούσας,
(ἀλλὰ
καὶ
|
τῶν |
θεῶν
τοὺς
μὲν
τῶν
ἀγαθῶν |
| [110] |
τρόπον
πράττειν,
μάλιστα
δ'
ἐκ
|
τῶν |
Ἰάσονι
συμβάντων.
Ἐκεῖνος
γὰρ
οὐδὲν |
| [50] |
ἐν
Δελφοῖς
περιγενησόμενοι
ταῖς
ἐκ
|
τῶν |
ἰδίων
δαπάναις.
Ὧν
οὐδὲν
αὐτοῖς |
| [130] |
πάσχειν.
(Ἴδοις
δ'
ἂν
καὶ
|
τῶν |
ἰδιωτῶν
τοὺς
ἐπιεικεστάτους
ὑπὲρ
ἄλλου |
| [130] |
τοιαῦτα
καὶ
νῦν
σοι
πλείω
|
τῶν |
ἱκανῶν
ὑπάρχειν,
καὶ
πολλὴν
ἀπληστίαν |
| [120] |
τοὺς
νῦν
πλανωμένους
δι'
ἔνδειαν
|
τῶν |
καθ'
ἡμέραν
καὶ
λυμαινομένους
οἷς |
| [10] |
μιμεῖσθαι
καὶ
θαυμάζειν
αὐτὸν
μᾶλλον
|
τῶν |
καθ'
ὑπερβολὴν
ἐπαινούντων.
(Ἀλλ'
ὅμως |
| [10] |
ὧν
εἰσηγοῦνται
ποιήσασθαί
τινα
προστάτην
|
τῶν |
καὶ
λέγειν
καὶ
πράττειν
δυναμένων |
| [70] |
γεγενημένον;
Τίς
δ'
οὐκ
ἂν
|
τῶν |
καὶ
μετρίως
λογιζομένων
ταύτας
ἄν |
| [20] |
ταῖς
ῥητορείαις
γιγνομένων,
ἔτι
δὲ
|
τῶν |
καιρῶν
καὶ
τῆς
σπουδῆς
τῆς |
| [140] |
κηδόμενον
καὶ
βουλόμενον
ταύτην
τε
|
τῶν |
κακῶν
ἀπαλλάξαι
τῶν
παρόντων
καὶ |
| [150] |
αὐτόχειρες
οὔτε
τῶν
ἀγαθῶν
οὔτε
|
τῶν |
κακῶν
γίγνονται
τῶν
συμβαινόντων
αὐτοῖς, |
| [50] |
ἀπολλυμένοις
αὑτῶν.
~Τὸ
δὲ
μέγιστον
|
τῶν |
κακῶν·
δεδιότες
γὰρ
διατελοῦσιν
μὴ |
| [40] |
(νικήσαντες
δ'
οὐδὲν
μᾶλλον
ἀπηλλαγμένοι
|
τῶν |
κακῶν
εἰσιν,
ἀλλὰ
πολεμοῦνται
μὲν |
| [50] |
πάντες
ἂν
ὁμολογήσειαν
μέγιστον
εἶναι
|
τῶν |
κακῶν.
Οὕτω
δὲ
τὰ
περὶ |
| [90] |
δουλεύσειν,
βασιλέως
δὲ
κρατήσαντος
ἀπαλλαγήσεσθαι
|
τῶν |
κακῶν
τῶν
παρόντων·
ὅπερ
καὶ |
| [120] |
εἰρήκαμεν,
ἀπαλλάξαι
τε
τοὺς
ξενιτευομένους
|
τῶν |
κακῶν
ὧν
αὐτοί
τ'
ἔχουσιν |
| [40] |
οὐκ
ἐν
τῇ
χώρᾳ
περὶ
|
τῶν |
καρπῶν,
ἀλλ'
ἐν
μέση
τῇ |
| [130] |
οὐδεὶς
κεκοινώνηκεν,
τῶν
δ'
ὠφελειῶν
|
τῶν |
κατεργασθησομένων
οὐκ
ἔστιν
ὅστις
οὐκ |
| [110] |
τῆς
ἀρετῆς
τῆς
αὑτοῦ
καὶ
|
τῶν |
κινδύνων,
ὅρους
δὲ
τῆς
τῶν |
| [70] |
τοὺς
οὐδενὶ
λογισμῷ
χρωμένους
ὑπὲρ
|
τῶν |
κοινῶν
ἀλλὰ
παντάπασιν
ἀναισθήτως
διακειμένους |
| [20] |
ἂν
διὰ
τέλους
ἀκούσῃς
ἁπάντων
|
τῶν |
λεγομένων.
Οἶμαι
γὰρ
ἐρεῖν
τι |
| [100] |
οὐδεὶς
οὔτε
τῶν
ποιητῶν
οὔτε
|
τῶν |
λογοποιῶν
οὐδεμίαν
φανήσεται
μνείαν
πεποιημένος. |
| [10] |
ἐστὶν,
ἀλλ'
ὁμοίως
οἱ
τοιοῦτοι
|
τῶν |
λόγων
ἄκυροι
τυγχάνουσιν
ὄντες
τοῖς |
| [20] |
τοὺς
σοφιστὰς
καὶ
τοὺς
ἀναγιγνωσκομένους
|
τῶν |
λόγων
ἀφέλῃς,
ἀναλαμβάνων
δ'
ἕκαστον |
| [20] |
πολὺ
διεψεῦσθαι
νομιεῖν
τῆς
τε
|
τῶν |
λόγων
δυνάμεως
καὶ
τῆς
αὑτοῦ |
| [0] |
οὐδὲν
ἀπεφαινόμην,
ὃν
δ'
ὑπελάμβανον
|
τῶν |
λόγων
εἰρηνικώτατον
εἶναι,
περὶ
τοῦτον |
| [20] |
μ'
οὐ
λέληθεν,
ὅσον
διαφέρουσιν
|
τῶν |
λόγων
εἰς
τὸ
πείθειν
οἱ |
| [20] |
σοι
πράττειν,
μὴ
δυσχεράνας
ἀποστῇς
|
τῶν |
λοιπῶν
μηδὲ
πάθῃς
ταὐτὸν
τοῖς |
| [60] |
ὅταν
πρέσβεις
μὲν
ἥκωσιν
ἐκ
|
τῶν |
μεγίστων
πόλεων
οἱ
μάλιστ'
εὐδοκιμοῦντες |
| [80] |
εὖ
φρονούντων
τολμήσειεν,
οἶμαι
δὲ
|
τῶν |
μὲν
ἄλλων
εἴ
τισιν
δόξειε |
| [40] |
τῶν
τότε
πραττομένων
πλεονεξίας.
(Ἔπειτα
|
τῶν |
μὲν
ἄλλων
ὁμολογῶ
μηδέν'
ἂν |
| [130] |
ὑπὸ
σοῦ
πραττομένοις
ἅπαντες
συνησθήσονται.
|
Τῶν |
μὲν
γὰρ
εἰρημένων
οὐδεὶς
κεκοινώνηκεν, |
| [140] |
τὴν
νῦν
ὑπάρχουσαν
καταλύσῃς.
(Ὥστε
|
τῶν |
μὲν
ἐπιγιγνομένων
οὐδ'
ἤν
τις |
| [30] |
λόγους.
Φημὶ
γὰρ
χρῆναί
σε
|
τῶν |
μὲν
ἰδίων
μηδενὸς
ἀμελῆσαι,
πειραθῆναι |
| [110] |
δυσχερεστέρας
τὰς
ἐπωνυμίας
ἔχοντας,
καὶ
|
τῶν |
μὲν
καὶ
τοὺς
ἰδιώτας
καὶ |
| [110] |
ἂν
γενόμενον
τοῦ
νῦν
ἀναγιγνωσκομένου.
|
Τῶν |
μὲν
οὖν
ἄλλων
ἀπέστην
διὰ |
| [20] |
τὸ
συναγωνιζόμενον
καὶ
συμπεῖθον,
ἀλλὰ
|
τῶν |
μὲν
προειρημένων
ἁπάντων
ἔρημος
γένηται |
| [90] |
ἠτυχηκέναι
δοξάντων,
λέγω
δ'
ἐκ
|
τῶν |
μετὰ
Κύρου
καὶ
Κλεάρχου
συστρατευσαμένων. |
| [20] |
λέγοντος
καὶ
τῆς
φωνῆς
καὶ
|
τῶν |
μεταβολῶν
τῶν
ἐν
ταῖς
ῥητορείαις |
| [130] |
μὲν
τοῖς
βαρβάροις,
κατηγορῶν
δὲ
|
τῶν |
μὴ
τὴν
αὐτὴν
ἐμοὶ
γνώμην |
| [50] |
(ἐν
μὲν
γὰρ
τῇ
Φωκίδι
|
τῶν |
μισθοφόρων
τινὰς
ἀποκτείνουσιν
οἷς
λυσιτελεῖ |
| [140] |
τὸ
μὴ
βούλεσθαι
ταπεινοτέρους
ποιεῖν
|
τῶν |
νῦν
ὄντων
τοὺς
ἡμιθέους
εἶναι |
| [100] |
μὴν
Ἰδριέα
γε
τὸν
εὐπορώτατον
|
τῶν |
νῦν
περὶ
τὴν
ἤπειρον
προσήκει |
| [40] |
νυκτὸς
καὶ
τῆς
ἡμέρας
ὑπὸ
|
τῶν |
οἰκετῶν
τῶν
σφετέρων
αὐτῶν,
οὐδεμίαν |
| [40] |
μηδεὶς
ἂν
ἄλλος
ἐπιχειρήσειε
πλὴν
|
τῶν |
ὁμοίαν
σοὶ
καὶ
τὴν
φύσιν |
| [130] |
τοὺς
δὲ
πρὸς
ἄλλο
τι
|
τῶν |
ὄντων
ἀπλήστως
διακειμένους
ἀκρατεστέρους
καὶ |
| [10] |
οὐδεὶς
τῶν
Ἑλλήνων,
ἃ
μόνα
|
τῶν |
ὄντων
καὶ
πείθειν
καὶ
βιάζεσθαι |
| [120] |
ἄν
τινες
ἐπιτιμῆσαί
μοι
τολμήσειαν
|
τῶν |
οὐδὲν
ἄλλο
δυναμένων
ἢ
τοῦτο |
| [30] |
τὴν
ἡμετέραν
φασὶν,
οἷσπερ
περὶ
|
τῶν |
παλαιῶν
πιστεύομεν,
Ἡρακλεῖ
μὲν
συναιτίαν |
| [0] |
οὔτε
τοῖς
ὑπὸ
τῶν
ῥητόρων
|
τῶν |
παρ'
ἡμῖν,
ἀλλ'
ὡς
οἷόν |
| [70] |
εἰσηγούμενος,
μηδεὶς
δ'
ὀλιγώρως
ἔχῃ
|
τῶν |
παρὰ
σοὶ
βραβευομένων,
ἀλλ'
οἱ |
| [20] |
Τοῦ
δ'
Ἰλλυριῶν
πλήθους
πλὴν
|
τῶν |
παρὰ
τὸν
Ἀδρίαν
οἰκούντων
ἐγκρατὴς |
| [40] |
μήτε
λίαν
ἀκριβῶς
τὰ
μέγιστα
|
τῶν |
παρόντων
αὐταῖς,
καὶ
πρῶτον
μὲν |
| [140] |
ταύτην
τε
τῶν
κακῶν
ἀπαλλάξαι
|
τῶν |
παρόντων
καὶ
σοὶ
πολὺ
μείζω |
| [60] |
τότε
τὴν
ἀρχὴν
αὐτοῖς
γίγνεσθαι
|
τῶν |
παρόντων
κακῶν
ὅτε
τὴν
ἀρχὴν |
| [110] |
βουληθῇς·
ῥᾴδιον
γάρ
ἐστιν
ἐκ
|
τῶν |
παρόντων
κτήσασθαι
τὴν
καλλίστην
ἤπερ |
| [90] |
δὲ
κρατήσαντος
ἀπαλλαγήσεσθαι
τῶν
κακῶν
|
τῶν |
παρόντων·
ὅπερ
καὶ
συνέπεσεν
αὐτοῖς. |
| [120] |
λελήθαμεν
ἡμᾶς
αὐτοὺς
ἐνίοτε
μετὰ
|
τῶν |
πατρικῶν
ἐχθρῶν
τοὺς
τῆς
αὐτῆς |
| [70] |
τῶν
βλασφημούντων
καὶ
φλυαρούντων
καὶ
|
τῶν |
πειθομένων
τούτοις
φροντίζειν,
ἄλλως
θ' |
| [10] |
περὶ
αὐτῆς,
οὐκ
ἀγνοῶν
οὐδὲν
|
τῶν |
περὶ
ἐμαυτὸν,
ἀλλ'
εἰδὼς
μὲν |
| [110] |
ἥπερ
εἶχεν
τότε
μεγίστην
δύναμιν
|
τῶν |
περὶ
τὴν
Ἀσίαν,
τοσοῦτον
διήνεγκε |
| [20] |
τοῖς
συμπολιτευομένοις;
Τῶν
δὲ
πόλεων
|
τῶν |
περὶ
τὸν
τόπον
ἐκεῖνον
τὰς |
| [90] |
στρατόπεδον
μεῖζον
καὶ
κρεῖττον
ἐκ
|
τῶν |
πλανωμένων
ἢ
τῶν
πολιτευομένων·
ἐν |
| [10] |
ἐφ'
οἷς
ἐλύπησάν
τινές
με
|
τῶν |
πλησιασάντων·
οἶμαι
γὰρ
ἔσεσθαί
τι |
| [100] |
ψυχῇ
προσόντων
ἀγαθῶν
οὐδεὶς
οὔτε
|
τῶν |
ποιητῶν
οὔτε
τῶν
λογοποιῶν
οὐδεμίαν |
| [100] |
δυσμενέστερον
εἶναι
τοῖς
βασιλέως
πράγμασι
|
τῶν |
πολεμούντων·
ἢ
πάντων
γ'
ἂν |
| [30] |
ὑπῆρχεν
αὐτοῖς.
(Τοιούτων
οὖν
ἁπασῶν
|
τῶν |
πόλεων
γεγενημένων
ἔδει
μὲν
μηδέποτέ |
| [30] |
ἐστὶν
δοκεῖν
μὲν
τὰς
μεγίστας
|
τῶν |
πόλεων
εὖ
ποιεῖν,
μηδὲν
δ' |
| [80] |
γενέσθαι
καὶ
παύσῃ
ταῖς
μὲν
|
τῶν |
πόλεων
οἰκείως
ἔχων,
πρὸς
δὲ |
| [90] |
οὐδὲν,
ὥστ'
ἀναγκαζόμενοι
ξενολογεῖν
ἐκ
|
τῶν |
πόλεων
πλέον
ἀνήλισκον
εἰς
τὰς |
| [90] |
κρεῖττον
ἐκ
τῶν
πλανωμένων
ἢ
|
τῶν |
πολιτευομένων·
ἐν
ἐκείνοις
δὲ
τοῖς |
| [50] |
αὐτοὶ
τοὺς
ἐνδοξοτάτους
καὶ
πλουσιωτάτους
|
τῶν |
πολιτῶν
ἀπολλύουσιν,
καὶ
ταῦτα
δρῶντες |
| [80] |
τὸ
πολιτεύεσθαι
πάντων
ἀφυέστατος
ἐγενόμην
|
τῶν |
πολιτῶν·
οὔτε
γὰρ
φωνὴν
ἔσχον |
| [20] |
σκοπούμενος
μᾶλλον
ἢ
μετὰ
τῆς
|
τῶν |
πολλῶν
δόξης
ἄμεινον
ἂν
βουλεύσαιο |
| [130] |
τῆς
δ'
εὐνοίας
τῆς
παρὰ
|
τῶν |
πολλῶν
καὶ
τῶν
ἄλλων
τῶν |
| [90] |
ἤδη
δ'
ἐγκρατεῖς
δοκοῦντας
εἶναι
|
τῶν |
πραγμάτων
διὰ
τὴν
Κύρου
προπέτειαν |
| [30] |
ταῦτ'
ἐστίν.
Περὶ
δ'
αὐτῶν
|
τῶν |
πραγμάτων
ἤδη
ποιήσομαι
τοὺς
λόγους. |
| [0] |
τινες
ποιεῖν,
ἀλλὰ
τὴν
ἀληθείαν
|
τῶν |
πραγμάτων
θαυμάζειν
καὶ
νομίζειν
οὐδαμῶς |
| [0] |
διέτριβον,
λέγων
ὡς
ἀμφότεροι
διαμαρτάνετε
|
τῶν |
πραγμάτων
καὶ
σὺ
μὲν
πολεμεῖς |
| [80] |
καὶ
καταφρονεῖν,
ἢν
μὴ
καὶ
|
τῶν |
πραγμάτων
καὶ
τῆς
δόξης
τῆς |
| [80] |
αὑτῶν
καταγαγεῖν
καὶ
κυρίους
ποιῆσαι
|
τῶν |
πραγμάτων.
Συνέβαινεν
οὖν
ἐκ
μὲν |
| [70] |
ἄν
σοι
παραινέσειεν
μάλιστα
προαιρεῖσθαι
|
τῶν |
πράξεων
τὰς
ἀμφότερα
φέρειν
ἅμα |
| [60] |
καὶ
ναυτικὴν
ὅσην
οὐδεὶς
ἀνὴρ
|
τῶν |
πρὸ
ἐκείνου
γενομένων.
(Ἔτι
τοίνυν |
| [110] |
τῇ
δικαιοσύνῃ
πλέον
διενεγκόντα
πάντων
|
τῶν |
προγεγενημένων
ἢ
τῇ
ῥώμῃ
τῇ |
| [50] |
Ἢν
γὰρ
φανῶσιν
ἕτεροί
τινες
|
τῶν |
προγεγενημένων
μὴ
καλλίοσι
μὲν
μηδ' |
| [150] |
πράξεις
θαυμάζειν
ὡς
οὐδενὸς
ἄλλου
|
τῶν |
προγεγενημένων.
Πολλὰ
δὲ
βουλόμενος
τοιαῦτα |
| [130] |
τῶν
πολλῶν
καὶ
τῶν
ἄλλων
|
τῶν |
προειρημένων
μηδένας
ἄλλους
καταλείπεσθαι
κληρονόμους |
| [80] |
νῦν
δὲ
φοβοῦμαι
μὴ
πάντων
|
τῶν |
προειρημένων
πολὺ
καταδεέστερον
τύχω
διαλεχθείς. |
| [110] |
Ἀσίαν,
τοσοῦτον
διήνεγκε
τῇ
στρατηγίᾳ
|
τῶν |
πρὸς
τὴν
αὐτὴν
ταύτην
ὕστερον |
| [50] |
ἐπανελθόντες
μείζοσιν
αὐτοὺς
συμφοραῖς
περιβάλωσιν
|
τῶν |
πρότερον
γεγενημένων.
Καίτοι
πῶς
οὐ |
| [30] |
παροῦσι
καιροῖς
εὐεργεσίαι
λήθην
ἐμποιοῦσι
|
τῶν |
πρότερον
ὑμῖν
εἰς
ἀλλήλους
πεπλημμελημένων. |
| [20] |
ἀναλαβὼν
ἐμαυτὸν
ἀντεῖπον
πρὸς
ἕκαστον
|
τῶν |
ῥηθέντων,
παραλείψω,
μὴ
καὶ
δόξω |
| [10] |
ἔτι
δὲ
πόλυ
καταδεεστέρους
ὄντας
|
τῶν |
ῥηθησομένων
πραγμάτων,
(σοὶ
δὲ
μόνῳ |
| [0] |
ἑταίρων
λεγομένοις
οὔτε
τοῖς
ὑπὸ
|
τῶν |
ῥητόρων
τῶν
παρ'
ἡμῖν,
ἀλλ' |
| [30] |
πρόνοιαν
ὅσην
περ
τῶν
γονέων
|
τῶν |
σαυτοῦ·
Θηβαῖοι
δὲ
τὸν
ἀρχηγὸν |
| [70] |
(Αἰσθάνομαι
γάρ
σε
διαβαλλόμενον
ὑπὸ
|
τῶν |
σοὶ
μὲν
φθονούντων,
τὰς
δὲ |
| [150] |
πάντας
μὲν
τιμᾶν
τοὺς
περὶ
|
τῶν |
σοι
πεπραγμένων
ἀγαθόν
τι
λέγοντας, |
| [70] |
ὑπὲρ
σοῦ
τολμήσειεν.
Καίτοι
περὶ
|
τῶν |
σοὶ
συμφερόντων
ἐν
ταῖς
τούτων |
| [20] |
ἐρεῖν
τι
τῶν
δεόντων
καὶ
|
τῶν |
σοὶ
συμφερόντων.
(Καίτοι
μ'
οὐ |
| [10] |
καὶ
ταῖς
πολιτείαις
ταῖς
ὑπὸ
|
τῶν |
σοφιστῶν
γεγραμμέναις,
(δεῖ
δὲ
τοὺς |
| [90] |
κατεπολέμησεν,
οὗτος
δ'
οὐδενὸς
πώποτε
|
τῶν |
στρατευμάτων
τῶν
τὴν
χώραν
αὐτοῦ |
| [100] |
ἡμῖν,
εἰ
μηδὲν
πώποτε
μεταχειρισάμενος
|
τῶν |
στρατιωτικῶν
νῦν
τολμῴην
σοὶ
παραινεῖν |
| [40] |
καὶ
Λακεδαιμονίους
μᾶλλον
ἀγαπήσαντας
ἢ
|
τῶν |
συγκατασκευασάντων
ἑκατέροις
ἡμῶν
τὴν
ἀρχήν. |
| [150] |
ἀγαθῶν
οὔτε
τῶν
κακῶν
γίγνονται
|
τῶν |
συμβαινόντων
αὐτοῖς,
ἀλλ'
ἑκάστοις
τοιαύτην |
| [10] |
καταδεέστερον,
νῦν
διὰ
τὸ
μέγεθος
|
τῶν |
συμβεβηκότων
οὐκ
ἔστιν
ὅπως
οὐκ |
| [150] |
ἐν
ἐλαχίστοις
κατίδῃς
τὸ
κεφάλαιον
|
τῶν |
συμβεβουλευμένων.
Φημὶ
γὰρ
χρῆναί
σε |
| [40] |
Οἶδα
γὰρ
ἁπάσας
ὡμαλισμένας
ὑπὸ
|
τῶν |
συμφορῶν,
ὥσθ'
ἡγοῦμαι
πολὺ
μᾶλλον |
| [40] |
τῆς
ἡμέρας
ὑπὸ
τῶν
οἰκετῶν
|
τῶν |
σφετέρων
αὐτῶν,
οὐδεμίαν
δ'
ἡμέραν |
| [0] |
τῶν
αὐτῶν
οὔτε
τοῖς
ὑπὸ
|
τῶν |
σῶν
ἑταίρων
λεγομένοις
οὔτε
τοῖς |
| [100] |
βοηθὸν
ἥκειν
αὑτῷ
σε
νομίζων,
|
τῶν |
τ'
ἄλλων
σατραπῶν
πολλοὺς
ἀποστήσεις, |
| [50] |
πρὸς
Φωκέας
πόλεμον
ἐξήνεγκαν
ὡς
|
τῶν |
τε
πόλεων
ἐν
ὀλίγῳ
χρόνῳ |
| [50] |
τόπον
ἅπαντα
τὸν
περιέχοντα
κατασχήσοντες,
|
τῶν |
τε
χρημάτων
τῶν
ἐν
Δελφοῖς |
| [100] |
διατελοῦσιν,
περὶ
δὲ
τῶν
ἄλλων
|
τῶν |
τῇ
ψυχῇ
προσόντων
ἀγαθῶν
οὐδεὶς |
| [130] |
τοσαύτην
δύναμιν
κεκτημένος
ὅσην
οὐδεὶς
|
τῶν |
τὴν
Εὐρώπην
κατοικησάντων,
πρὸς
ὃν |
| [90] |
δ'
οὐδενὸς
πώποτε
τῶν
στρατευμάτων
|
τῶν |
τὴν
χώραν
αὐτοῦ
λυμαινομένων
ἐπεκράτησεν. |
| [40] |
εἰσιν,
ἀλλὰ
πολεμοῦνται
μὲν
ὑπὸ
|
τῶν |
τὴν
χώραν
αὐτῶν
περιοικούντων,
ἀπιστοῦνται |
| [40] |
πόλεις
ταύτας,
σοὶ
δ'
οὐδὲν
|
τῶν |
τοιούτων
ἐστὶν
χαλεπόν.
Ὁρῶ
γάρ |
| [90] |
δεσπόταις.
~Ἐγὼ
δ'
οὐκ
ἐκ
|
τῶν |
τοιούτων
μέλλω
σε
παρακαλεῖν,
ἀλλ' |
| [40] |
ἐστὶν
χαλεπόν.
Ὁρῶ
γάρ
σε
|
τῶν |
τοῖς
ἄλλοις
ἀνελπίστων
δοκούντων
εἶναι |
| [50] |
αὐτήν.
(Καθ'
ἕκαστον
μὲν
οὖν
|
τῶν |
τότε
γενομένων
εἴ
τις
λέγειν |
| [90] |
ἁπάντων
καὶ
Κλέαρχον
τὸν
ἐπιστατήσαντα
|
τῶν |
τότε
πραγμάτων,
εὑρήσομεν
ἐκεῖνον
μὲν |
| [40] |
ὁμονοίας
ὠφελείας
ἢ
τὰς
ἐκ
|
τῶν |
τότε
πραττομένων
πλεονεξίας.
(Ἔπειτα
τῶν |
| [40] |
τοῖς
τοιούτοις
ἐπιχειρεῖν
ἃ
καὶ
|
τῶν |
τυχόντων
ἄν
τις
καταπράξειεν,
ἀλλ' |
| [120] |
αἰσθανόμενος
δ'
ἔλαττον
αὐτὴν
φροντίζουσαν
|
τῶν |
ὑπ'
ἐμοῦ
λεγομένων
ἢ
τῶν |
| [90] |
ἐμοῖς
χρωμένους
αὐτὸς
μόνος
ἀπειχόμην
|
τῶν |
ὑπ'
ἐμοῦ
πρότερον
εἰρημένων.
Τοῖς |
| [30] |
γὰρ
ἡμᾶς
καὶ
ζῶσι
καὶ
|
τῶν |
ὑπαρχόντων
ἀγαθῶν
ἀπολαύουσι·
μὴ
γὰρ |
| [30] |
ὕβρεως
ἔπαυσεν
καὶ
τοὺς
παῖδας
|
τῶν |
φόβων
τῶν
ἀεὶ
παραγιγνομένων
αὐτοῖς |
| [100] |
τοῦ
τε
σώματος
αὐτοῦ
καὶ
|
τῶν |
χρημάτων
ἁπάντων
γενέσθαι
κυρίαν.
(Ὑπὲρ |
| [90] |
οὐδενὸς
πώποτε
τῶν
στρατευμάτων
τῶν
|
τὴν |
χώραν
αὐτοῦ
λυμαινομένων
ἐπεκράτησεν.
~Ἔπειθ' |
| [40] |
ἀλλὰ
πολεμοῦνται
μὲν
ὑπὸ
τῶν
|
τὴν |
χώραν
αὐτῶν
περιοικούντων,
ἀπιστοῦνται
δ' |
| [90] |
δ'
ἐγκρατεῖς
δοκοῦντας
εἶναι
τῶν
|
πραγμάτων |
διὰ
τὴν
Κύρου
προπέτειαν
ἀτυχῆσαι· |
| [90] |
κἀκεῖνοι
κρατήσαντες
ἂν
τῶν
βασιλέως
|
πραγμάτων |
εἰ
μὴ
διὰ
Κῦρον.
Σοὶ |
| [70] |
βίον
διατελοίης,
τηλικούτων
εἰδὼς
σαυτὸν
|
πραγμάτων |
ἐπιστάτην
γεγενημένον;
Τίς
δ'
οὐκ |
| [90] |
Κλέαρχον
τὸν
ἐπιστατήσαντα
τῶν
τότε
|
πραγμάτων, |
εὑρήσομεν
ἐκεῖνον
μὲν
οὐδεμιᾶς
πώποτε |
| [30] |
ἐστίν.
Περὶ
δ'
αὐτῶν
τῶν
|
πραγμάτων |
ἤδη
ποιήσομαι
τοὺς
λόγους.
Φημὶ |
| [0] |
ποιεῖν,
ἀλλὰ
τὴν
ἀληθείαν
τῶν
|
πραγμάτων |
θαυμάζειν
καὶ
νομίζειν
οὐδαμῶς
ἂν |
| [20] |
ὑπειλήφασιν
τοὺς
μὲν
περὶ
σπουδαίων
|
πραγμάτων |
καὶ
κατεπειγόντων
ῥητορεύεσθαι,
τοὺς
δὲ |
| [0] |
λέγων
ὡς
ἀμφότεροι
διαμαρτάνετε
τῶν
|
πραγμάτων |
καὶ
σὺ
μὲν
πολεμεῖς
ὑπὲρ |
| [80] |
καταφρονεῖν,
ἢν
μὴ
καὶ
τῶν
|
πραγμάτων |
καὶ
τῆς
δόξης
τῆς
ἐμαυτοῦ |
| [10] |
πόλυ
καταδεεστέρους
ὄντας
τῶν
ῥηθησομένων
|
πραγμάτων, |
(σοὶ
δὲ
μόνῳ
πολλὴν
ἐξουσίαν |
| [80] |
καταγαγεῖν
καὶ
κυρίους
ποιῆσαι
τῶν
|
πραγμάτων. |
Συνέβαινεν
οὖν
ἐκ
μὲν
τῆς |
| [70] |
τούτων
ἐπονειδίστων
ἐπιθυμοίη
καὶ
πονηρῶν
|
πραγμάτων; |
(Ὧν
ἐνθυμούμενον
χρὴ
μὴ
περιορᾶν |
| [50] |
ῥᾳδίως
ταῦτα
πράξεις,
ἐκ
πολλῶν
|
παραδειγμάτων |
οἶμαί
σε
γνῶναι
ποιήσειν.
Ἢν |
| [100] |
τε
σώματος
αὐτοῦ
καὶ
τῶν
|
χρημάτων |
ἁπάντων
γενέσθαι
κυρίαν.
(Ὑπὲρ
ὧν |
| [140] |
ἦρξεν,
οὔθ'
ὅτι
τοσοῦτον
πλῆθος
|
χρημάτων |
εἰσπράξασα
τοὺς
συμμάχους
εἰς
τὴν |
| [50] |
τὸν
περιέχοντα
κατασχήσοντες,
τῶν
τε
|
χρημάτων |
τῶν
ἐν
Δελφοῖς
περιγενησόμενοι
ταῖς |
| [90] |
οὗτος
δ'
οὐδενὸς
πώποτε
τῶν
|
στρατευμάτων |
τῶν
τὴν
χώραν
αὐτοῦ
λυμαινομένων |
| [40] |
καὶ
τῆς
ἡμέρας
ὑπὸ
τῶν
|
οἰκετῶν |
τῶν
σφετέρων
αὐτῶν,
οὐδεμίαν
δ' |
| [100] |
προσόντων
ἀγαθῶν
οὐδεὶς
οὔτε
τῶν
|
ποιητῶν |
οὔτε
τῶν
λογοποιῶν
οὐδεμίαν
φανήσεται |
| [80] |
ἀδόξων
μὲν
γενέσθαι
λαμπροῖς,
ἐκ
|
πενήτων |
δὲ
πλουσίοις,
ἐκ
ταπεινῶν
δὲ |
| [50] |
τοὺς
ἐνδοξοτάτους
καὶ
πλουσιωτάτους
τῶν
|
πολιτῶν |
ἀπολλύουσιν,
καὶ
ταῦτα
δρῶντες
οὕτω |
| [100] |
ἀρχὴν,
μεῖζον
φρονήσας
τῶν
αὑτοῦ
|
πολιτῶν |
καὶ
μοναρχίας
ἐπιθυμήσας,
οὐχ
ὁμοίως |
| [80] |
πολιτεύεσθαι
πάντων
ἀφυέστατος
ἐγενόμην
τῶν
|
πολιτῶν· |
οὔτε
γὰρ
φωνὴν
ἔσχον
ἱκανὴν |
| [110] |
μάλιστα
δ'
ἐκ
τῶν
Ἰάσονι
|
συμβάντων. |
Ἐκεῖνος
γὰρ
οὐδὲν
τοιοῦτον
οἷον |
| [90] |
παρακαλεῖν,
ἀλλ'
ἐκ
τῶν
ἠτυχηκέναι
|
δοξάντων, |
λέγω
δ'
ἐκ
τῶν
μετὰ |
| [90] |
κρεῖττον
παρασκευάσασθαι.
Καίτοι
τούτων
ἀμφοτέρων
|
ὑπαρξάντων |
πῶς
οὐ
χρὴ
θαρρεῖν
ποιούμενον |
| [50] |
ἔφθασαν
τῶν
ἐχθρῶν
κρατήσαντες,
καὶ
|
πάντων |
ἀμελήσαντες
ἠνώχλουν
μὲν
ταῖς
πόλεσι |
| [80] |
γὰρ
πρὸς
μὲν
τὸ
πολιτεύεσθαι
|
πάντων |
ἀφυέστατος
ἐγενόμην
τῶν
πολιτῶν·
οὔτε |
| [100] |
βασιλέως
πράγμασι
τῶν
πολεμούντων·
ἢ
|
πάντων |
γ'
ἂν
εἴη
σχετλιώτατος,
εἰ |
| [50] |
αὑτῶν
χώραν
περιορῶσιν.
(Ὃ
δὲ
|
πάντων |
δεινότατον·
ὅταν
γὰρ
οἱ
πολέμιοι |
| [130] |
ἀεὶ
μείζονος
ἧς
ἔχουσιν
ὑπὸ
|
πάντων |
ἐπαινουμένους,
τοὺς
δὲ
πρὸς
ἄλλο |
| [140] |
γνώμην
ταύτην
ἔχοντας,
ἀλλ'
ἐπὶ
|
πάντων |
ὁμοίως,
ἐπεὶ
καὶ
τὴν
πόλιν |
| [130] |
τὴν
ἐπ'
ἐκείνους,
μάλιστα
δὲ
|
πάντων |
τὸν
καιρὸν,
ἐν
ᾧ
σὺ |
| [70] |
αὑτῶν
ἰδίοις
εἶναι
νομιζόντων,
οἳ
|
πάντων |
τῶν
ἄλλων
ἀμελήσαντες
περὶ
τῆς |
| [110] |
καὶ
τῇ
δικαιοσύνῃ
πλέον
διενεγκόντα
|
πάντων |
τῶν
προγεγενημένων
ἢ
τῇ
ῥώμῃ |
| [80] |
διεξιών·
νῦν
δὲ
φοβοῦμαι
μὴ
|
πάντων |
τῶν
προειρημένων
πολὺ
καταδεέστερον
τύχω |
| [100] |
σώματος
αὐτοῦ
καὶ
τῶν
χρημάτων
|
ἁπάντων |
γενέσθαι
κυρίαν.
(Ὑπὲρ
ὧν
δεδιὼς |
| [40] |
τύχης
καὶ
Θηβαίων
καὶ
Πελοποννησίων
|
ἁπάντων |
ἐπιχειρησάντων
ἀνάστατον
ποιῆσαι
τὴν
Σπάρτην, |
| [20] |
συμπεῖθον,
ἀλλὰ
τῶν
μὲν
προειρημένων
|
ἁπάντων |
ἔρημος
γένηται
καὶ
γυμνὸς,
ἀναγιγνώσκῃ |
| [110] |
ἀνθρώπων
καὶ
τῶν
ἄλλων
ζῴων
|
ἁπάντων |
εὐδοκιμούσας,
(ἀλλὰ
καὶ
τῶν
θεῶν |
| [120] |
τὴν
Ἑλλάδα
καὶ
προβαλέσθαι
πρὸ
|
ἁπάντων |
ἡμῶν.
(Ταῦτα
γὰρ
πράξας
οὐ |
| [90] |
τῆς
στρατείας
καὶ
βουλευσόμενον
περὶ
|
ἁπάντων |
καὶ
Κλέαρχον
τὸν
ἐπιστατήσαντα
τῶν |
| [60] |
τυχὼν,
οὐ
μὴν
ἐπαινούμενος
ὑφ'
|
ἁπάντων. |
Κόνων
δ'
οὐ
πολλοῖς
ἔτεσιν |
| [40] |
αὐτῶν
περιοικούντων,
ἀπιστοῦνται
δ'
ὑφ'
|
ἁπάντων |
Πελοποννησίων,
μισοῦνται
δ'
ὑπὸ
τοῦ |
| [130] |
σέ
γε
χρὴ
σκοπεῖν
ἐξ
|
ἁπάντων |
τὰ
συντείνοντα
καὶ
προτρέποντα
πρὸς |
| [20] |
Ἡγοῦμαι
δὲ
καὶ
σοὶ
προσήκειν
|
ἁπάντων |
τῶν
ἄλλων
ἀμελήσαντι
ταύταις
μόναις |
| [20] |
οἷς
ἐθρασύναντο,
μετέμελεν
δ'
αὐτοῖς
|
ἁπάντων |
τῶν
εἰρημένων,
ὡμολόγουν
δὲ
μηδενὸς |
| [20] |
ἕως
ἂν
διὰ
τέλους
ἀκούσῃς
|
ἁπάντων |
τῶν
λεγομένων.
Οἶμαι
γὰρ
ἐρεῖν |
| [130] |
σφόδρα
μεμισημένος
καὶ
καταπεφρονημένος
ὑφ'
|
ἁπάντων, |
ὡς
οὐδεὶς
πώποτε
τῶν
βασιλευσάντων. |
| [10] |
οἷς
ἐλύπησάν
τινές
με
τῶν
|
πλησιασάντων· |
οἶμαι
γὰρ
ἔσεσθαί
τι
προὔργου. |
| [40] |
Λακεδαιμονίους
μᾶλλον
ἀγαπήσαντας
ἢ
τῶν
|
συγκατασκευασάντων |
ἑκατέροις
ἡμῶν
τὴν
ἀρχήν.
(Καὶ |
| [130] |
ὅσην
οὐδεὶς
τῶν
τὴν
Εὐρώπην
|
κατοικησάντων, |
πρὸς
ὃν
δὲ
πολεμήσεις,
οὕτω |
| [110] |
πρὸς
τὴν
αὐτὴν
ταύτην
ὕστερον
|
πολεμησάντων, |
(ὅσον
οἱ
μὲν
μετὰ
τῆς |
| [40] |
καὶ
Θηβαίων
καὶ
Πελοποννησίων
ἁπάντων
|
ἐπιχειρησάντων |
ἀνάστατον
ποιῆσαι
τὴν
Σπάρτην,
ἡμεῖς |
| [50] |
βέλτιον
πράττουσιν
τῶν
ἡττηθέντων
καὶ
|
δυστυχησάντων. |
Οὐ
γὰρ
ἔφθασαν
τῶν
ἐχθρῶν |
| [130] |
ἁπάντων,
ὡς
οὐδεὶς
πώποτε
τῶν
|
βασιλευσάντων. |
(Πρὸ
πολλοῦ
δ'
ἂν
ἐποιησάμην |
| [40] |
Ἀλλ'
οὐδὲν
ἧττον
Λακεδαιμονίων
τε
|
στρατευσάντων |
ἐπὶ
Θηβαίους
καὶ
βουλομένων
λυμήνασθαι |
| [90] |
γὰρ
Κύρου
μὲν
καὶ
Κλεάρχου
|
κατορθωσάντων |
μᾶλλον
ἔτι
δουλεύσειν,
βασιλέως
δὲ |
| [80] |
τοῖς
βαρβάροις.
(Ὥστ'
ἐκ
τῶν
|
ἀγνοηθέντων |
κατ'
ἐκεῖνον
τὸν
χρόνον
ῥᾴδιον |
| [20] |
ἐμαυτὸν
ἀντεῖπον
πρὸς
ἕκαστον
τῶν
|
ῥηθέντων, |
παραλείψω,
μὴ
καὶ
δόξω
τισὶν |
| [50] |
εὐτυχίαις
οὐδὲν
βέλτιον
πράττουσιν
τῶν
|
ἡττηθέντων |
καὶ
δυστυχησάντων.
Οὐ
γὰρ
ἔφθασαν |
| [30] |
ὑπαρχόντων
ἀγαθῶν
ἀπολαύουσι·
μὴ
γὰρ
|
σωθέντων |
ἐκείνων
οὐδὲ
γενέσθαι
τὸ
παράπαν |
| [130] |
δὲ
πρὸς
ἄλλο
τι
τῶν
|
ὄντων |
ἀπλήστως
διακειμένους
ἀκρατεστέρους
καὶ
φαυλοτέρους |
| [10] |
τῶν
Ἑλλήνων,
ἃ
μόνα
τῶν
|
ὄντων |
καὶ
πείθειν
καὶ
βιάζεσθαι
πέφυκεν· |
| [140] |
βούλεσθαι
ταπεινοτέρους
ποιεῖν
τῶν
νῦν
|
ὄντων |
τοὺς
ἡμιθέους
εἶναι
νομιζομένους.
(Ἐνθυμοῦ |
| [20] |
μὲν
περὶ
σπουδαίων
πραγμάτων
καὶ
|
κατεπειγόντων |
ῥητορεύεσθαι,
τοὺς
δὲ
πρὸς
ἐπίδειξιν |
| [20] |
Οἶμαι
γὰρ
ἐρεῖν
τι
τῶν
|
δεόντων |
καὶ
τῶν
σοὶ
συμφερόντων.
(Καίτοι |
| [40] |
πείθοντος,
τῶν
δὲ
παρόντων
κακῶν
|
ἀναγκαζόντων. |
Ἐγὼ
μὲν
γὰρ
οἶμαι
τούτων |
| [70] |
πόλεμον
τοῖς
αὑτῶν
ἰδίοις
εἶναι
|
νομιζόντων, |
οἳ
πάντων
τῶν
ἄλλων
ἀμελήσαντες |
| [110] |
καὶ
κατιδὼν
τὸ
πλῆθος
τῶν
|
ἐνόντων |
εἰπεῖν,
τήν
τε
δύναμιν
τὴν |
| [150] |
οὔτε
τῶν
κακῶν
γίγνονται
τῶν
|
συμβαινόντων |
αὐτοῖς,
ἀλλ'
ἑκάστοις
τοιαύτην
ἔννοιαν |
| [40] |
λίαν
ἀκριβῶς
τὰ
μέγιστα
τῶν
|
παρόντων |
αὐταῖς,
καὶ
πρῶτον
μὲν
σκεψαίμεθα |
| [140] |
τε
τῶν
κακῶν
ἀπαλλάξαι
τῶν
|
παρόντων |
καὶ
σοὶ
πολὺ
μείζω
περιθεῖναι |
| [40] |
δὲ
συμφέροντος
πείθοντος,
τῶν
δὲ
|
παρόντων |
κακῶν
ἀναγκαζόντων.
Ἐγὼ
μὲν
γὰρ |
| [60] |
τὴν
ἀρχὴν
αὐτοῖς
γίγνεσθαι
τῶν
|
παρόντων |
κακῶν
ὅτε
τὴν
ἀρχὴν
τῆς |
| [110] |
ῥᾴδιον
γάρ
ἐστιν
ἐκ
τῶν
|
παρόντων |
κτήσασθαι
τὴν
καλλίστην
ἤπερ
ἐξ |
| [90] |
κρατήσαντος
ἀπαλλαγήσεσθαι
τῶν
κακῶν
τῶν
|
παρόντων· |
ὅπερ
καὶ
συνέπεσεν
αὐτοῖς.
(Καὶ |
| [70] |
τολμήσειεν.
Καίτοι
περὶ
τῶν
σοὶ
|
συμφερόντων |
ἐν
ταῖς
τούτων
ἀμφοτέρων
γνώμαις |
| [0] |
μὲν
πολεμεῖς
ὑπὲρ
τῶν
ἡμῖν
|
συμφερόντων, |
ἡ
δὲ
πόλις
ὑπὲρ
τῆς |
| [20] |
τῶν
δεόντων
καὶ
τῶν
σοὶ
|
συμφερόντων. |
(Καίτοι
μ'
οὐ
λέληθεν,
ὅσον |
| [100] |
τῶν
ἄλλων
τῶν
τῇ
ψυχῇ
|
προσόντων |
ἀγαθῶν
οὐδεὶς
οὔτε
τῶν
ποιητῶν |
| [150] |
ταῖς
ἀκριβείαις,
παρ'
ὑμῶν
τῶν
|
ἀκουόντων |
πυνθάνεσθαι
δίκαιόν
ἐστιν·
ὅτι
μέντοι |
| [10] |
πράττειν
δυναμένων
καὶ
δόξαν
μεγάλην
|
ἐχόντων, |
εἴπερ
μέλλουσί
τινες
προσέξειν
αὐτοῖς |
| [40] |
τὴν
φύσιν
καὶ
τὴν
δύναμιν
|
ἐχόντων. |
(Θαυμάζω
δὲ
τῶν
ἡγουμένων
ἀδύνατον |
| [130] |
μὴ
τὴν
αὐτὴν
ἐμοὶ
γνώμην
|
ἐχόντων, |
προτρέπειν
δ'
ἐπιχειρῶν
οὓς
ἂν |
| [30] |
ἡμᾶς
καὶ
ζῶσι
καὶ
τῶν
|
ὑπαρχόντων |
ἀγαθῶν
ἀπολαύουσι·
μὴ
γὰρ
σωθέντων |
| [40] |
τοιούτοις
ἐπιχειρεῖν
ἃ
καὶ
τῶν
|
τυχόντων |
ἄν
τις
καταπράξειεν,
ἀλλ'
ἐκείνοις |
| [120] |
ἐπάθομεν
ἀμύνεσθαι
τολμῶμεν
αὐτοὺς,
ἀλλ'
|
ὁμολογούντων |
ἐκείνων
ἐν
ἅπασι
τοῖς
πολέμοις |
| [20] |
πλὴν
τῶν
παρὰ
τὸν
Ἀδρίαν
|
οἰκούντων |
ἐγκρατὴς
καὶ
κύριος
γέγονεν;
Ἁπάσης |
| [40] |
ὑπὸ
τῶν
τὴν
χώραν
αὐτῶν
|
περιοικούντων, |
ἀπιστοῦνται
δ'
ὑφ'
ἁπάντων
Πελοποννησίων, |
| [110] |
ἑκατέρας
τῆς
ἠπείρου
τὴν
παραλίαν
|
κατοικούντων |
ἅπαντας
ἀπέκτεινεν·
οὓς
οὐδέποτ'
ἂν |
| [40] |
σε
τῶν
τοῖς
ἄλλοις
ἀνελπίστων
|
δοκούντων |
εἶναι
καὶ
παραδόξων
πολλὰ
διαπεπραγμένον, |
| [100] |
εἶναι
τοῖς
βασιλέως
πράγμασι
τῶν
|
πολεμούντων· |
ἢ
πάντων
γ'
ἂν
εἴη |
| [70] |
ὑπολαμβάνεις
μικροψυχίαν
εἶναι
τὸ
τῶν
|
βλασφημούντων |
καὶ
φλυαρούντων
καὶ
τῶν
πειθομένων |
| [10] |
αὐτὸν
μᾶλλον
τῶν
καθ'
ὑπερβολὴν
|
ἐπαινούντων. |
(Ἀλλ'
ὅμως
ἁπάσας
ἐγὼ
ταύτας |
| [70] |
διαβαλλόμενον
ὑπὸ
τῶν
σοὶ
μὲν
|
φθονούντων, |
τὰς
δὲ
πόλεις
τὰς
αὑτῶν |
| [80] |
οὐδεὶς
ἂν
ἀντειπεῖν
τῶν
εὖ
|
φρονούντων |
τολμήσειεν,
οἶμαι
δὲ
τῶν
μὲν |
| [70] |
εἶναι
τὸ
τῶν
βλασφημούντων
καὶ
|
φλυαρούντων |
καὶ
τῶν
πειθομένων
τούτοις
φροντίζειν, |
| [10] |
νῦν
διὰ
τὸ
μέγεθος
τῶν
|
συμβεβηκότων |
οὐκ
ἔστιν
ὅπως
οὐκ
οἴεται |
| [70] |
δὲ
τῶν
ἀφ'
Ἡρακλέους
τινὶ
|
πεφυκότων, |
ὃς
ἁπάσης
κατέστη
τῆς
Ἑλλάδος |
| [60] |
σαυτοῦ
δόξαν
καταστήσεις
τοῖς
πρωτεύσασιν,
|
διαμαρτὼν |
δὲ
τῆς
προσδοκίας
ἀλλ'
οὖν |
| [60] |
πρέσβεις
μὲν
ἥκωσιν
ἐκ
τῶν
|
μεγίστων |
πόλεων
οἱ
μάλιστ'
εὐδοκιμοῦντες
εἰς |
| [70] |
πειρῷτο
διαφυλάττειν,
ἀμελήσας
δὲ
τούτων
|
ἐπονειδίστων |
ἐπιθυμοίη
καὶ
πονηρῶν
πραγμάτων;
(Ὧν |
| [140] |
κτησαμένους,
ἀλλὰ
τοὺς
τοῖς
Ἕλλησι
|
πλείστων |
ἀγαθῶν
αἰτίους
γεγενημένους.
(Οὐ
μόνον |
| [150] |
βασιλεύειν,
τῶν
δὲ
βαρβάρων
ὡς
|
πλείστων |
ἄρχειν.
Ἢν
γὰρ
ταῦτα
πράττῃς, |
| [40] |
γάρ
σε
τῶν
τοῖς
ἄλλοις
|
ἀνελπίστων |
δοκούντων
εἶναι
καὶ
παραδόξων
πολλὰ |
| [10] |
ταῖς
πολιτείαις
ταῖς
ὑπὸ
τῶν
|
σοφιστῶν |
γεγραμμέναις,
(δεῖ
δὲ
τοὺς
βουλομένους |
| [20] |
δόξης
ἄμεινον
ἂν
βουλεύσαιο
περὶ
|
αὐτῶν. |
~Ἃ
μὲν
οὖν
ἐβουλόμην
μοι |
| [30] |
δὲ
τούτων
εἰ
πρός
τινας
|
αὐτῶν |
ἀηδές
τί
σοι
συμβέβηκεν,
ἅπαντα |
| [100] |
οἱ
δὲ
δύναμιν
λάβοιεν,
τῶν
|
αὐτῶν |
ἂν
τούτων
γενέσθαι
συμβούλους
ὧνπερ |
| [140] |
πῶς
οὐκ
ἂν
πρὸς
ἕκαστον
|
αὐτῶν |
ἀντιπαραβάλλων
ῥᾳδίως
ἂν
ἐπέδειξα
μείζω |
| [120] |
ἡμᾶς
ποιῆσαι
κυρίους,
(ἀλλὰ
τοσοῦτον
|
αὐτῶν |
ἀπολελειμμένοι
τυγχάνομεν
ὥστ'
ἐκεῖνοι
μὲν |
| [100] |
ἀπορήσειεν
πότερα
χρὴ
νομίζειν
τοῦτον
|
αὐτῶν |
ἀφεστάναι
δί'
ἀνανδρίαν
ἢ
κείνας |
| [30] |
μηδέποτέ
σοι
μηδὲ
πρὸς
μίαν
|
αὐτῶν |
γενέσθαι
διαφοράν.
Ἀλλὰ
γὰρ
ἅπαντες |
| [130] |
μόνον
καὶ
πλοῦτον
ἑώρων
ἐξ
|
αὐτῶν |
γενησόμενον·
ἡγοῦμαι
γὰρ
τά
γε |
| [0] |
τι
κοινὸν
ἀγαθὸν
περὶ
ὑμῶν
|
αὐτῶν. |
Εἰ
μὲν
οὖν
ἀφρόνως
ἢ |
| [20] |
λόγων
ἀφέλῃς,
ἀναλαμβάνων
δ'
ἕκαστον
|
αὐτῶν |
εἰς
τὴν
διάνοιαν
ἐξετάζῃς,
μὴ |
| [110] |
εἰ
μὴ
καὶ
τῆς
δυνάμεως
|
αὐτῶν |
ἐκράτησεν.
Ταῦτα
δὲ
πράξας
τὰς |
| [110] |
ταύτας,
μίαν
δὲ
πρᾶξιν
ἐξ
|
αὐτῶν |
ἔλαβον,
ἥπερ
ἦν
προσήκουσα
μὲν |
| [70] |
σοί
τε
συμφέρειν
ἀκοῦσαι
περὶ
|
αὐτῶν |
ἐμοί
τε
προσήκειν
μετὰ
παρρησίας, |
| [70] |
ἀλλ'
οἱ
μὲν
πυνθάνωνται
περὶ
|
αὐτῶν |
ἐν
οἷς
ἐστὶν,
οἱ
δ' |
| [100] |
διεφθαρμένους,
ἀλλὰ
καὶ
τὸ
γένος
|
αὐτῶν |
ἐξ
ἀνθρώπων
ἠφανισμένον,
ἐκεῖνον
δ' |
| [30] |
ποιήσειν,
ἢν
μὴ
σὺ
πρότερον
|
αὐτῶν |
ἐπιμεληθῇς.
(Τάχ'
οὖν
ἄν
τις |
| [150] |
ἢν
βασιλικῶς
ἀλλὰ
μὴ
τυραννικῶς
|
αὐτῶν |
ἐπιστατῇς,
τὸ
δὲ
τῶν
ἄλλων |
| [100] |
ἀξίως
ἂν
δυνηθέντα
διαλεχθῆναι
περὶ
|
αὐτῶν· |
~ἐφ'
ὃν
εἰ
μὲν
νεώτερος |
| [110] |
ταῖς
θυσίαις
τιμωμένους,
ἀλλ'
ἀποπομπὰς
|
αὐτῶν |
ἡμᾶς
ποιουμένους.
(Ὧν
ἐνθυμούμενον
ἐθίζειν |
| [140] |
τοὺς
ὀνομαστοτάτους
καὶ
τοὺς
ἀρίστους
|
αὐτῶν |
ἴσμεν
ἐν
μικροῖς
πολιχνίοις
καὶ |
| [100] |
διοικεῖν
τὸν
βίον
τὸν
σφέτερον
|
αὐτῶν. |
(Καὶ
γάρ
τοι
συνέβη
διὰ |
| [70] |
καὶ
μάλιστα
μὲν
τοὺς
τῶν
|
αὐτῶν |
κακῶν
ἐπιθυμοῦντας
ὧνπερ
οἱ
λογοποιοῦντες, |
| [20] |
αὑτὸν
διακεῖσθαι
πεποίηκεν
ὥσθ'
ἑκάστους
|
αὐτῶν |
μᾶλλον
ἐκείνῳ
πιστεύειν
ἢ
τοῖς |
| [0] |
ἀκούουσιν
ὥστε
μηδένα
τὸν
λόγον
|
αὐτῶν |
μηδὲ
τὴν
λέξιν
ἐπαινεῖν
ὡς |
| [40] |
τοιούτους
δ'
ἄνδρας
ἀπώλεσαν
σφῶν
|
αὐτῶν, |
οἳ
προῃροῦντο
τεθνάναι
μᾶλλον
ἢ |
| [40] |
δ'
οὐχ
ὁμοίως
ἔγνωκα
περὶ
|
αὐτῶν. |
Οἶδα
γὰρ
ἁπάσας
ὡμαλισμένας
ὑπὸ |
| [40] |
ὑπὸ
τῶν
οἰκετῶν
τῶν
σφετέρων
|
αὐτῶν, |
οὐδεμίαν
δ'
ἡμέραν
διαλείπουσιν
ἢ |
| [130] |
γὰρ
ἂν
ἄριστα
βουλεύσαιο
περὶ
|
αὐτῶν. |
(Οὐκ
ἀγνοῶ
δ'
ὅτι
πολλοὶ |
| [0] |
καὶ
τῆς
χώρας
οὐδὲν
τῶν
|
αὐτῶν |
οὔτε
τοῖς
ὑπὸ
τῶν
σῶν |
| [40] |
μὲν
ὑπὸ
τῶν
τὴν
χώραν
|
αὐτῶν |
περιοικούντων,
ἀπιστοῦνται
δ'
ὑφ'
ἁπάντων |
| [90] |
ὅσονπερ
ἂν
εἰ
ταῖς
γυναιξὶν
|
αὐτῶν |
συνέβαλον,
ἤδη
δ'
ἐγκρατεῖς
δοκοῦντας |
| [120] |
ἄλλοις
παρέχουσιν,
καὶ
πόλεις
ἐξ
|
αὐτῶν |
συστῆσαι
καὶ
ταύταις
ὁρίσαι
τὴν |
| [50] |
ἀποθνῄσκειν
ἀπολλύουσιν.
Εἰς
τοῦτο
δ'
|
αὐτῶν |
τὰ
πράγματα
περιέστηκεν,
ὥστ'
ἐλπίσαντες |
| [30] |
προσήκει
τούτων
ὀλιγωρεῖν,
ἢν
ἀνενέγκῃς
|
αὐτῶν |
τὰς
πράξεις
ἐπὶ
τοὺς
σαυτοῦ |
| [30] |
προειρῆσθαι,
ταῦτ'
ἐστίν.
Περὶ
δ'
|
αὐτῶν |
τῶν
πραγμάτων
ἤδη
ποιήσομαι
τοὺς |
| [70] |
πολλὴν
χάριν
ἔχοντας
τοῖς
ὑπὲρ
|
αὐτῶν |
φοβεῖσθαι
καὶ
δεδιέναι
προσποιουμένοις,
ἔτι |
| [50] |
λαβεῖν
τὰς
Φωκέων
πόλεις
τὰς
|
αὑτῶν |
ἀπολωλέκασιν,
εἰσβάλλοντες
δ'
εἰς
τὴν |
| [80] |
ὁρᾷς
Λακεδαιμονίους
τε
πρὸς
τοὺς
|
αὑτῶν |
βασιλέας
ἔχοντας
τούς
θ'
ἑταίρους |
| [140] |
καὶ
παρὰ
πᾶσιν
ὀνομαστὴν
τὴν
|
αὑτῶν |
δόξαν
κατέλιπον·
ἅπαντες
γὰρ
φιλοῦσιν |
| [70] |
φθονούντων,
τὰς
δὲ
πόλεις
τὰς
|
αὑτῶν |
εἰθισμένων
εἰς
ταραχὰς
καθιστάναι,
καὶ |
| [40] |
τούτους
μετὰ
Θηβαίων
εἰς
τὴν
|
αὑτῶν |
εἰσβαλόντας,
πρὸς
οὓς
ἠναγκάσθησαν
διακινδυνεύειν |
| [50] |
ἢ
πάσχουσιν
ἀπιόντες
εἰς
τὴν
|
αὑτῶν· |
(ἐν
μὲν
γὰρ
τῇ
Φωκίδι |
| [140] |
ναυμαχίας,
καὶ
μάλισθ'
ὅτι
τὴν
|
αὑτῶν |
ἐξέλιπον
ὑπὲρ
τῆς
τῶν
Ἑλλήνων |
| [40] |
Πελοποννησίους
ἅπαντας
τοὺς
πρότερον
μεθ'
|
αὑτῶν |
ἐπὶ
τοὺς
ἄλλους
ἀκολουθοῦντας,
τούτους |
| [70] |
τοῖς
ἄλλοις
κοινὴν
πόλεμον
τοῖς
|
αὑτῶν |
ἰδίοις
εἶναι
νομιζόντων,
οἳ
πάντων |
| [50] |
ζῆν,
ἀναχωροῦντες
δὲ
τοὺς
ἐνδοξοτάτους
|
αὑτῶν |
καὶ
μάλιστα
τολμῶντας
ὑπὲρ
τῆς |
| [80] |
ἑταίρους
εἰς
τὰς
πόλεις
τὰς
|
αὑτῶν |
καταγαγεῖν
καὶ
κυρίους
ποιῆσαι
τῶν |
| [50] |
ὅσον
ἐκεῖνοι
μὲν
πρὸς
ἥττους
|
αὑτῶν, |
οὗτοι
δὲ
πρὸς
κρείττους·
ὃ |
| [100] |
(Οἱ
μὲν
γὰρ
ἐν
ταῖς
|
αὑτῶν |
πόλεσιν
στάσεις
καὶ
ταραχὰς
καὶ |
| [50] |
σοὶ
τὰς
ἐλπίδας
ἔχουσι
τῆς
|
αὑτῶν |
σωτηρίας.
Ὥστ'
οἶμαι
καὶ
τούτους |
| [40] |
τινας
ἢ
βοηθοῦντες
τοῖς
ἀπολλυμένοις
|
αὑτῶν. |
~Τὸ
δὲ
μέγιστον
τῶν
κακῶν· |
| [50] |
ἐνιαυτὸν
τεμνομένην
καὶ
πορθουμένην
τὴν
|
αὑτῶν |
χώραν
περιορῶσιν.
(Ὃ
δὲ
πάντων |
| [20] |
ἔπειθον,
τοὺς
ἐπιπλῆξαί
μοι
τολμήσαντας,
|
τελευτῶν |
ὑπεσχόμην
μόνοις
αὐτοῖς
τὸν
λόγον |
| [0] |
διὰ
τοὺς
ἐν
Χερρονήσῳ
γεωργοῦντας.
|
(Τοιούτων |
δὲ
πολλῶν
λεγομένων
ἤλπισαν,
ὅσοιπερ |
| [40] |
ταύτας,
σοὶ
δ'
οὐδὲν
τῶν
|
τοιούτων |
ἐστὶν
χαλεπόν.
Ὁρῶ
γάρ
σε |
| [90] |
~Ἐγὼ
δ'
οὐκ
ἐκ
τῶν
|
τοιούτων |
μέλλω
σε
παρακαλεῖν,
ἀλλ'
ἐκ |
| [60] |
γε
χρὴ
προσδοκᾶν,
τὸν
ἐκ
|
τοιούτων |
μὲν
γεγονότα,
Μακεδονίας
δὲ
βασιλεύοντα, |
| [30] |
γενέσθαι
τὸ
παράπαν
ὑπῆρχεν
αὐτοῖς.
|
(Τοιούτων |
οὖν
ἁπασῶν
τῶν
πόλεων
γεγενημένων |
| [70] |
περιχαρὴς
ὢν
τὸν
βίον
διατελοίης,
|
τηλικούτων |
εἰδὼς
σαυτὸν
πραγμάτων
ἐπιστάτην
γεγενημένον; |
| [60] |
ἐξελεγχθείη
ψευδόμενος.
Ἐκεῖνος
μὲν
οὖν
|
τηλικούτων |
κακῶν
αἴτιος
γενόμενος
κατῆλθεν
εἰς |
| [150] |
ἐγκωμιάζειν
τοὺς
μειζόνων
ἔργων
ἢ
|
τηλικούτων |
τὴν
σὴν
φύσιν
ἀξιοῦντας,
καὶ |
| [60] |
μὲν
γεγονότα,
Μακεδονίας
δὲ
βασιλεύοντα,
|
τοσούτων |
δὲ
κύριον
ὄντα,
ῥᾳδίως
τὰ |
| [140] |
ἐστὶν
τὸ
πάντας
ἡμᾶς
ἐκ
|
τοσούτων |
πολέμων
ἐπὶ
τὴν
ὁμόνοιαν
προαγαγεῖν, |
| [20] |
ὅ
τι
ἂν
ἐκείνοις
δόξῃ.
|
(Τούτων |
ἀκούσαντες
ἀπῆλθον,
οὐκ
οἶδ'
ὅπως |
| [60] |
δ'
ἡμεῖς
συμβεβουλεύκαμεν
οὐδὲν
πρόσεστι
|
τούτων. |
Ἀλλ'
εἴ
τις
θεῶν
αἵρεσίν |
| [70] |
τῶν
σοὶ
συμφερόντων
ἐν
ταῖς
|
τούτων |
ἀμφοτέρων
γνώμαις
μάλιστ'
ἂν
κατίδοις |
| [90] |
ῥᾴδιον
πολὺ
κρεῖττον
παρασκευάσασθαι.
Καίτοι
|
τούτων |
ἀμφοτέρων
ὑπαρξάντων
πῶς
οὐ
χρὴ |
| [50] |
ἢν
διαλύσῃς,
οὐ
μόνον
αὐτοὺς
|
τούτων |
ἀπαλλάξεις,
ἀλλὰ
καὶ
περὶ
τῶν |
| [100] |
συνέβη
διὰ
τὸ
γνῶναι
περὶ
|
τούτων |
αὐτὸν
ἰδίως
καὶ
τὴν
βασιλείαν |
| [140] |
γεγενημένους.
(Οὐ
μόνον
δ'
ἐπὶ
|
τούτων |
αὐτοὺς
ὄψει
τὴν
γνώμην
ταύτην |
| [60] |
τὴν
σὴν
δυναστείαν,
μετὰ
δὲ
|
τούτων |
βουλεύῃ
περὶ
τῆς
κοινῆς
σωτηρίας, |
| [100] |
δύναμιν
λάβοιεν,
τῶν
αὐτῶν
ἂν
|
τούτων |
γενέσθαι
συμβούλους
ὧνπερ
ἐγώ.
(Χρῶμαι |
| [120] |
ἀσφάλειαν
καταστήσεις.
Ἢν
δ'
οὖν
|
τούτων |
διαμάρτῃς,
ἀλλ'
ἐκεῖνό
γε
ῥᾳδίως |
| [0] |
οἷόν
τε
πλεῖστον
ἀφεστῶτα
τῆς
|
τούτων |
διανοίας.
(Οὗτοι
μὲν
γὰρ
παρώξυνον |
| [110] |
(Τούτου
δ'
ἕνεκά
σοι
περὶ
|
τούτων |
διῆλθον,
ἵνα
γνῷς
ὅτι
σε |
| [70] |
ἄν
μοι
τὰ
προειρημένα
περὶ
|
τούτων, |
εἰ
μὴ
παραλελοιπὼς
ἦν
τινα |
| [40] |
ἡγουμένων
ἀδύνατον
εἶναι
πραχθῆναί
τι
|
τούτων, |
εἰ
μήτ'
αὐτοὶ
τυγχάνουσιν
εἰδότες |
| [30] |
ἢ
κείνας
ὠφελεῖν.
(Χωρὶς
δὲ
|
τούτων |
εἰ
πρός
τινας
αὐτῶν
ἀηδές |
| [90] |
ἤνπερ
ἐθελήσῃς
ἐμμεῖναι
τοῖς
περὶ
|
τούτων |
εἰρημένοις,
ἐκεῖνοι
δὲ
διὰ
τὰς |
| [130] |
ἅπαντας
τοὺς
ὑπ'
ἐμοῦ
περὶ
|
τούτων |
εἰρημένους·
μᾶλλον
γὰρ
ἂν
ἀξιόχρεως |
| [130] |
Ὥστ'
ᾐσχυνόμην
ἂν,
εἰ
μὴ
|
τούτων |
ἕνεκά
σοι
συνεβούλευον
καὶ
τὴν |
| [90] |
ὑπολάβῃ
με
βούλεσθαι
λαθεῖν,
ὅτι
|
τούτων |
ἔνια
πέφρακα
τὸν
αὐτὸν
τρόπον |
| [150] |
ἐμπειρίαν
καὶ
γνωσθεὶς
οἷος
εἶ,
|
τούτων |
ἐπιθυμήσῃς
ὧν
ἐγὼ
τυγχάνω
συμβεβουλευκώς. |
| [50] |
ἐπιχειρήσαντες,
μείζω
δὲ
καὶ
δυσκολώτερα
|
τούτων |
ἐπιτελέσαντες,
τί
λοιπὸν
ἔσται
τοῖς |
| [130] |
δ'
ἴσθι
μηδὲν
ἄν
με
|
τούτων |
ἐπιχειρήσαντά
σε
πείθειν,
εἰ
δυναστείαν |
| [70] |
μὴ
πειρῷτο
διαφυλάττειν,
ἀμελήσας
δὲ
|
τούτων |
ἐπονειδίστων
ἐπιθυμοίη
καὶ
πονηρῶν
πραγμάτων; |
| [60] |
οὐ
πολλοῖς
ἔτεσιν
ὕστερον
ἀντίστροφα
|
τούτων |
ἔπραξεν.
(Ἀτυχήσας
γὰρ
ἐν
τῇ |
| [50] |
εἰρημένοις
πράττοντας,
τὰ
δὲ
χεῖρον
|
τούτων |
ἔχοντας·
πολεμοῦσιν
μὲν
γὰρ,
ἐξ |
| [120] |
τινὰς
πρότερον
ἐπεχείρουν
διαλέγεσθαι
περὶ
|
τούτων |
ἢ
πρὸς
τὴν
πατρίδα
τὴν |
| [80] |
Ἔστιν
δ'
οὐ
χάλεπον
τυχεῖν
|
τούτων, |
ἢν
ἐθελήσῃς
κοινὸς
ἅπασιν
γενέσθαι |
| [130] |
(Οὕτω
δ'
ἄριστα
βουλεύσει
περὶ
|
τούτων, |
ἢν
ὑπολάβῃς
μὴ
μόνον
τὸν |
| [150] |
δίκαιόν
ἐστιν·
ὅτι
μέντοι
βελτίω
|
τούτων |
καὶ
μᾶλλον
ἁρμόττοντα
τοῖς
ὑπάρχουσιν |
| [30] |
φοβηθῶσιν,
ἐφ'
ἣν
ἂν
τύχωσιν
|
τούτων, |
καὶ
τὰς
βοηθείας
ἐντεῦθεν
λαμβάνουσιν. |
| [130] |
(Ἀλλὰ
γὰρ
οὐ
πρὸς
τὰς
|
τούτων |
κτήσεις
ἀποβλέψας
ποιοῦμαι
τοὺς
λόγους, |
| [130] |
τοὺς
λόγους,
ἀλλ'
οἰόμενος
ἐκ
|
τούτων |
μεγίστην
σοι
καὶ
καλλίστην
γενήσεσθαι |
| [140] |
παρῆν
αὐτῇ
πράττειν·
ἀλλ'
ἐκ
|
τούτων |
μὲν
πολλαὶ
κατηγορίαι
κατ'
αὐτῆς |
| [150] |
τὰς
πράξεις
σε
τάττουσιν,
νομίζοντες
|
τούτων |
μὲν
σὲ
κάλλιστ'
ἂν
ἐπιστατῆσαι, |
| [150] |
δι'
ἀλλήλων
ἡμῖν
ἑκάτερα
παραγίγνεσθαι
|
τούτων. |
(Οἷον
ἴσως
καὶ
νῦν
τοὺς |
| [30] |
ἂν
ὡς
οὐδεμιᾶς
σοι
προσήκει
|
τούτων |
ὀλιγωρεῖν,
ἢν
ἀνενέγκῃς
αὐτῶν
τὰς |
| [80] |
συμβεβουλευκότες
τυγχάνομεν.
(Περὶ
μὲν
οὖν
|
τούτων |
οὐδεὶς
ἂν
ἀντειπεῖν
τῶν
εὖ |
| [100] |
κατὰ
πόλεμον.
Ὥστε
περὶ
μὲν
|
τούτων |
οὐδὲν
οἶμαι
δεῖν
πλείω
λέγειν. |
| [140] |
ἄλλον
ποτὲ
δυνήσεσθαι
μείζω
πρᾶξαι
|
τούτων· |
οὔτε
γὰρ
ἐν
τοῖς
Ἕλλησι |
| [0] |
τρόπου
λαβεῖν
αὐτήν.
(Καὶ
περὶ
|
τούτων |
οὕτως
ἐδόκουν
διεξιέναι
τοῖς
ἀκούουσιν |
| [30] |
κἀκεῖνο
φανερὸν,
ὅτι
πάντες
ἄνθρωποι
|
τούτων |
πλείστην
μνείαν
ἔχουσιν
ὑφ'
ὧν |
| [120] |
κατοικούσας
ἐλευθερώσεις.
Ὅτι
δ'
ἂν
|
τούτων |
πρᾶξαι
δυνηθῇς
ἢ
καὶ
μόνον |
| [0] |
πολέμων
ἐπιθυμήσειεν·
(διεξιὼν
δὲ
περὶ
|
τούτων |
πρὸς
ἐμαυτὸν
εὕρισκον
οὐδαμῶς
ἂν |
| [40] |
Λακεδαιμονίων,
οὐδὲν
ἂν
ἡγοῦμαι
περανθῆναι
|
τούτων· |
ῥᾳδίως
γὰρ
ἂν
ἑκατέραν
ἐμποδὼν |
| [20] |
σὲ
μετεσχηκέναι
φασίν.
Μετὰ
γὰρ
|
τούτων |
σκοπούμενος
μᾶλλον
ἢ
μετὰ
τῆς |
| [40] |
ἀναγκαζόντων.
Ἐγὼ
μὲν
γὰρ
οἶμαι
|
τούτων |
σοι
συναγωνιζομένων
ἅπαντα
γενήσεσθαι
κατὰ |
| [100] |
ὥστ'
ἐκείνῳ
μὲν
μηδὲν
εἶναι
|
τούτων |
τῶν
ἐθνῶν
χρήσιμον,
σοὶ
δ' |
| [130] |
(Ἴδοις
δ'
ἂν
καὶ
τῶν
|
ἰδιωτῶν |
τοὺς
ἐπιεικεστάτους
ὑπὲρ
ἄλλου
μὲν |
| [70] |
καὶ
μισήσειεν,
εἰ
φαίνοιτο
τούτοις
|
ἐπιβουλεύων |
ὑπὲρ
ὧν
ὁ
πρόγονος
αὐτοῦ |
| [90] |
τὰ
τοιαῦτα
διαφεύγειν,
(σοὶ
δὲ
|
συμβουλεύων |
μωρὸς
ἂν
ἦν
εἰ
περὶ |
| [40] |
δυναστείας,
τοιούτους
δ'
ἄνδρας
ἀπώλεσαν
|
σφῶν |
αὐτῶν,
οἳ
προῃροῦντο
τεθνάναι
μᾶλλον |
| [80] |
τοὺς
λόγους,
οὐ
τὴν
αὐτὴν
|
ἔχων |
διάνοιαν
καὶ
κατ'
ἐκείνην
τὴν |
| [60] |
ἐφρόνησεν,
(ὥστ'
ἀφορμὴν
οὐδεμίαν
ἄλλην
|
ἔχων |
πλὴν
τὸ
σῶμα
καὶ
τὴν |
| [80] |
ταῖς
μὲν
τῶν
πόλεων
οἰκείως
|
ἔχων, |
πρὸς
δὲ
τὰς
ἀλλοτρίως
διακείμενος, |
| [20] |
τοῖς
ἐμοῖς,
ἀλλ'
ἐπιμείνῃς
ἡσυχάζουσαν
|
ἔχων |
τὴν
διάνοιαν,
ἕως
ἂν
διὰ |
| [130] |
τῇ
δυνάμει
ταύτῃ
χρώμενος,
ἣν
|
ἔχων |
τυγχάνω,
διατετέλεκα
πάντα
τὸν
χρόνον |
| [60] |
τὴν
πόλιν,
μεγάλης
μὲν
δόξης
|
τυχὼν, |
οὐ
μὴν
ἐπαινούμενος
ὑφ'
ἁπάντων. |
| [110] |
τῶν
ἀνθρώπων
καὶ
τῶν
ἄλλων
|
ζῴων |
ἁπάντων
εὐδοκιμούσας,
(ἀλλὰ
καὶ
τῶν |
