Paragraphes |
[30] |
σοι
συμβέβηκεν,
ἅπαντα
ταῦτα
διαλύσεις·
|
αἱ |
γὰρ
ἐν
τοῖς
παροῦσι
καιροῖς |
[40] |
καταμαθεῖν
εἴτ'
εἰρηνικῶς
εἴτε
πολεμικῶς
|
αἱ |
πόλεις
αὗται
πρὸς
ἀλλήλας
ἔχουσιν, |
[40] |
στρατευσάντων
ἐπὶ
Θηβαίους
καὶ
βουλομένων
|
λυμήνασθαι |
τὴν
Βοιωτίαν
καὶ
διοικίσαι
τὰς |
[10] |
ἔστιν
ὅπως
οὐκ
οἴεται
βέλτιον
|
δύνασθαι |
βουλεύεσθαι
τῶν
ἄλλων.
(Ἔπειτα
καὶ |
[80] |
γιγνομένην
μὴ
σχολὴν
ἄγειν
μηδὲ
|
δύνασθαι |
πολεμεῖν
τοῖς
βαρβάροις.
(Ὥστ'
ἐκ |
[90] |
τὴν
τότε
γεγενημένην
οὐ
χαλεπὸν
|
φυλάξασθαι, |
τοῦ
τε
στρατοπέδου
τοῦ
κρατήσαντος |
[110] |
νοῦν
ἔχοντας
τὸν
κράτιστον
ὑποστησαμένους
|
πειρᾶσθαι |
γίγνεσθαι
τοιούτους,
μάλιστα
δὲ
σοὶ |
[90] |
ἐκείνου
δύναμιν
ῥᾴδιον
πολὺ
κρεῖττον
|
παρασκευάσασθαι. |
Καίτοι
τούτων
ἀμφοτέρων
ὑπαρξάντων
πῶς |
[0] |
ταύτας
εἰ
παρὰ
τῶν
βαρβάρων
|
ποιήσασθαι |
βουληθεῖεν·
ἅπερ
ἐν
τῷ
πανηγυρικῷ |
[10] |
πανηγυρίζειν,
αὐτοὺς
δ'
ὧν
εἰσηγοῦνται
|
ποιήσασθαί |
τινα
προστάτην
τῶν
καὶ
λέγειν |
[110] |
οὐχ
ὡς
δυνησόμενον
ἁπάσας
σε
|
μιμήσασθαι |
τὰς
Ἡρακλέους
πράξεις,
οὐδὲ
γὰρ |
[110] |
γάρ
ἐστιν
ἐκ
τῶν
παρόντων
|
κτήσασθαι |
τὴν
καλλίστην
ἤπερ
ἐξ
ὧν |
[120] |
δὲ
μὴ,
χώραν
ὅτι
πλείστην
|
ἀφορίσασθαι |
καὶ
διαλαβεῖν
τὴν
Ἀσίαν,
ὡς |
[0] |
καὶ
νομίζειν
οὐδαμῶς
ἂν
ἄλλως
|
παύσασθαι |
τῆς
φιλονικίας
ὑμᾶς,
(πλὴν
εἰ |
[70] |
βασιλέα
τοῖς
Ἕλλησιν
ἐπιβουλεύειν
καὶ
|
παρεσκευάσθαι |
στρατεύειν
ἐφ'
ἡμᾶς,
οὐδὲν
ἂν |
[120] |
πρὸς
ἄλλους
τινὰς
πρότερον
ἐπεχείρουν
|
διαλέγεσθαι |
περὶ
τούτων
ἢ
πρὸς
τὴν |
[110] |
δυνατὰς
μὲν,
εὐχῇ
δ'
ὁμοίας,
|
ἐξεργάζεσθαι |
δὲ
ζητεῖν
αὐτὰς,
ὅπως
ἂν |
[80] |
ὑποργάψειν
γ'
οἶμαι
χαριέντως
τοῖς
|
ἐξεργάζεσθαι |
καὶ
διαπονεῖν
δυναμένοις.
(Τὴν
μὲν |
[10] |
τῶν
ὄντων
καὶ
πείθειν
καὶ
|
βιάζεσθαι |
πέφυκεν·
ὧν
οἶμαι
καὶ
τὰ |
[10] |
τοὺς
Ἕλληνας
συμφέρον,
τὸ
δὲ
|
βιάζεσθαι |
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους
χρήσιμον.
Ἡ |
[30] |
ὡς
ἐπιχειρῶ
σε
πείθειν
ἀδυνάτοις
|
ἐπιτίθεσθαι |
πράγμασιν·
οὔτε
γὰρ
Ἀργείους
φίλους |
[30] |
δὲ
τρόπον,
σοὶ
μὲν
αὖθις
|
πυθέσθαι |
ῥᾴδιον,
ἐμοὶ
δὲ
νῦν
εἰπεῖν |
[60] |
διὰ
τοὺς
συνάρχοντας
οἴκαδε
μὲν
|
ἀφικέσθαι |
κατῃσχύνθη,
πλεύσας
δ'
εἰς
Κύπρον |
[120] |
ταύταις
ὁρίσαι
τὴν
Ἑλλάδα
καὶ
|
προβαλέσθαι |
πρὸ
ἁπάντων
ἡμῶν.
(Ταῦτα
γὰρ |
[130] |
τι
ποιῆσαι,
τοὺς
δὲ
βαρβάρους
|
ἀφελέσθαι |
τὴν
ὑπάρχουσαν
εὐδαιμονίαν.
(Διόπερ
καὶ |
[110] |
μείζονος
δόξης
τῶν
ἄλλων
ἐπιθυμοῦντας
|
περιβάλλεσθαι |
μὲν
τῇ
διανοίᾳ
τὰς
πράξεις, |
[90] |
ταύτην;
(Καὶ
μηδεὶς
ὑπολάβῃ
με
|
βούλεσθαι |
λαθεῖν,
ὅτι
τούτων
ἔνια
πέφρακα |
[140] |
χρωμένους
καὶ
διὰ
τὸ
μὴ
|
βούλεσθαι |
ταπεινοτέρους
ποιεῖν
τῶν
νῦν
ὄντων |
[150] |
ἀκριβείαις,
παρ'
ὑμῶν
τῶν
ἀκουόντων
|
πυνθάνεσθαι |
δίκαιόν
ἐστιν·
ὅτι
μέντοι
βελτίω |
[0] |
παρὰ
τῶν
Ἑλλήνων
ἀξιοῦσιν
αὑταῖς
|
γίγνεσθαι, |
ταύτας
εἰ
παρὰ
τῶν
βαρβάρων |
[130] |
δυναστειῶν
πολλάκις
τοὺς
ἐχθροὺς
κυρίους
|
γίγνεσθαι, |
τῆς
δ'
εὐνοίας
τῆς
παρὰ |
[110] |
ἔχοντας
τὸν
κράτιστον
ὑποστησαμένους
πειρᾶσθαι
|
γίγνεσθαι |
τοιούτους,
μάλιστα
δὲ
σοὶ
προσήκει. |
[60] |
φαίη
τότε
τὴν
ἀρχὴν
αὐτοῖς
|
γίγνεσθαι |
τῶν
παρόντων
κακῶν
ὅτε
τὴν |
[150] |
ὥστε
δι'
ἀλλήλων
ἡμῖν
ἑκάτερα
|
παραγίγνεσθαι |
τούτων.
(Οἷον
ἴσως
καὶ
νῦν |
[60] |
μεταβολὴν
ὥσθ'
ἁπάσης
τῆς
Ἀσίας
|
γενέσθαι |
δεσπότης.
(Ὅπου
δ'
Ἀλκιβιάδης
μὲν |
[30] |
σοι
μηδὲ
πρὸς
μίαν
αὐτῶν
|
γενέσθαι |
διαφοράν.
Ἀλλὰ
γὰρ
ἅπαντες
πλείω |
[80] |
τούτων,
ἢν
ἐθελήσῃς
κοινὸς
ἅπασιν
|
γενέσθαι |
καὶ
παύσῃ
ταῖς
μὲν
τῶν |
[100] |
αὐτοῦ
καὶ
τῶν
χρημάτων
ἁπάντων
|
γενέσθαι |
κυρίαν.
(Ὑπὲρ
ὧν
δεδιὼς
νῦν |
[30] |
γὰρ
Ἀργείους
φίλους
ἄν
ποτε
|
γενέσθαι |
Λακεδαιμονίοις
οὔτε
Λακεδαιμονίους
Θηβαίοις
οὔθ' |
[80] |
ἅπασιν
συνέπεσεν
ἐξ
ἀδόξων
μὲν
|
γενέσθαι |
λαμπροῖς,
ἐκ
πενήτων
δὲ
πλουσίοις, |
[100] |
λάβοιεν,
τῶν
αὐτῶν
ἂν
τούτων
|
γενέσθαι |
συμβούλους
ὧνπερ
ἐγώ.
(Χρῶμαι
δὲ |
[150] |
πρότερον
οὐκ
ἄν
ποτέ
σοι
|
γενέσθαι |
τηλικαῦτα
τὸ
μέγεθος,
εἰ
μή |
[30] |
παλαιῶν
πιστεύομεν,
Ἡρακλεῖ
μὲν
συναιτίαν
|
γενέσθαι |
τῆς
ἀθανασίας
ὃν
δὲ
τρόπον, |
[30] |
μὴ
γὰρ
σωθέντων
ἐκείνων
οὐδὲ
|
γενέσθαι |
τὸ
παράπαν
ὑπῆρχεν
αὐτοῖς.
(Τοιούτων |
[150] |
τὸν
ἐμὸν
ἥκιστ'
ἂν
ὀχληρὸν
|
γενέσθαι |
τοῖς
ἀκούουσιν.
Ἡγοῦμαι
δὲ
καὶ |
[40] |
ῥᾳδίως
γὰρ
ἂν
ἑκατέραν
ἐμποδὼν
|
γενέσθαι |
τοῖς
πραττομένοις·
νῦν
δ'
οὐχ |
[20] |
μάλιστ'
ἂν
βλάψειεν
καὶ
φαυλότερον
|
φαίνεσθαι |
ποιήσειεν·
οὐδὲ
γὰρ
ταῖς
περὶ |
[80] |
τόλμαν
δυναμένην
ὄχλῳ
χρῆσθαι
καὶ
|
μολύνεσθαι |
καὶ
λοιδορεῖσθαι
τοῖς
ἐπὶ
τοῦ |
[120] |
οὐδ'
ὑπὲρ
ὧν
κακῶς
ἐπάθομεν
|
ἀμύνεσθαι |
τολμῶμεν
αὐτοὺς,
ἀλλ'
ὁμολογούντων
ἐκείνων |
[110] |
οὐκ
εἰκὸς
ὑπ'
αὐτοῦ
σε
|
παροξύνεσθαι |
καὶ
φιλονικεῖν,
ὅπως
τῷ
προγόνῳ |
[130] |
ἄλλων
τῶν
προειρημένων
μηδένας
ἄλλους
|
καταλείπεσθαι |
κληρονόμους
πλὴν
τοὺς
ἐξ
ἡμῶν |
[50] |
ἅπαντας
τοὺς
Ἕλληνας
ὑφ'
αὑτοῖς
|
ἔσεσθαι |
νῦν
ἐν
σοὶ
τὰς
ἐλπίδας |
[0] |
σὺ
μὲν
πεισθείης
πλείονος
ἀξίαν
|
ἔσεσθαί |
σοι
τὴν
τῆς
πόλεως
φιλίαν |
[10] |
με
τῶν
πλησιασάντων·
οἶμαι
γὰρ
|
ἔσεσθαί |
τι
προὔργου.
Δηλώσαντος
γάρ
μου |
[140] |
τινὰς
χρὴ
προσδοκᾶν
τοὺς
ἐπαίνους
|
ἔσεσθαι |
τοὺς
περὶ
σοῦ
ῥηθησομένους,
ὅταν |
[90] |
ἔτι
δουλεύσειν,
βασιλέως
δὲ
κρατήσαντος
|
ἀπαλλαγήσεσθαι |
τῶν
κακῶν
τῶν
παρόντων·
ὅπερ |
[10] |
ὧν
οἶμαι
καὶ
τὰ
ῥηθησόμενα
|
προσδεήσεσθαι. |
(Μέλλω
γάρ
σοι
συμβουλεύειν
προστῆναι |
[0] |
πρὸς
σὲ
ῥηθησομένου
καὶ
νῦν
|
δειχθήσεσθαι |
μέλλοντος,
ἀλλὰ
τοῦ
περὶ
Ἀμφιπόλεως |
[60] |
Ἑλλάδος
πράγματα
καὶ
τὰς
μὲν
|
ἀτιμωθήσεσθαι, |
τὰς
δ'
ἐπιπολάσειν
τῶν
Ἑλληνίδων |
[130] |
τούτων
μεγίστην
σοι
καὶ
καλλίστην
|
γενήσεσθαι |
δόξαν.
Ἐνθυμοῦ
δ'
ὅτι
τὸ |
[40] |
οἶμαι
τούτων
σοι
συναγωνιζομένων
ἅπαντα
|
γενήσεσθαι |
κατὰ
τρόπον.
(Ἡγοῦμαι
δ'
οὕτως |
[140] |
οὔτε
γὰρ
ἐν
τοῖς
Ἕλλησι
|
γενήσεσθαι |
τηλικοῦτον
ἔργον,
ὅσον
ἐστὶν
τὸ |
[140] |
ἕξειν·
οὐδένα
γὰρ
ἄλλον
ποτὲ
|
δυνήσεσθαι |
μείζω
πρᾶξαι
τούτων·
οὔτε
γὰρ |
[130] |
ἐπιχειρῶν
οὓς
ἂν
ἐλπίσω
μάλιστα
|
δυνήσεσθαι |
τοὺς
μὲν
Ἕλληνας
ἀγαθόν
τι |
[40] |
ὥσθ'
ἡγοῦμαι
πολὺ
μᾶλλον
αὐτὰς
|
αἱρήσεσθαι |
τὰς
ἐκ
τῆς
ὁμονοίας
ὠφελείας |
[60] |
ὑπ'
ἀνδρὸς
οὕτω
ταπεινῶς
πράξαντος
|
ἀναστραφήσεσθαι |
τὰ
τῆς
Ἑλλάδος
πράγματα
καὶ |
[0] |
τὸν
πόλεμον
ὑμᾶς
καὶ
γνωσιμαχήσαντας
|
βουλεύσεσθαί |
τι
κοινὸν
ἀγαθὸν
περὶ
ὑμῶν |
[0] |
ὅσοιπερ
ἤκουσαν,
διαδοθέντος
τοῦ
λόγου
|
διαλύσεσθαι |
τὸν
πόλεμον
ὑμᾶς
καὶ
γνωσιμαχήσαντας |
[20] |
διαπεπραγμένον
οὐκ
οἴει
πολλὴν
μωρίαν
|
καταγνώσεσθαι |
τοῦ
πέμψαντος
τὸ
βιβλίον
καὶ |
[80] |
συμφωνούσας
δ'
ἀλλήλαις
οὐδ'
ἅμα
|
πράττεσθαι |
δυναμένας.
Προῃρεῖτο
γὰρ
βασιλεῖ
τε |
[50] |
καὶ
περὶ
τῶν
ἄλλων
ἄμεινον
|
βουλεύεσθαι |
ποιήσεις.
(Ἀλλὰ
μὴν
τὰ
περὶ |
[10] |
ὅπως
οὐκ
οἴεται
βέλτιον
δύνασθαι
|
βουλεύεσθαι |
τῶν
ἄλλων.
(Ἔπειτα
καὶ
Μακεδόνων |
[20] |
περὶ
σπουδαίων
πραγμάτων
καὶ
κατεπειγόντων
|
ῥητορεύεσθαι, |
τοὺς
δὲ
πρὸς
ἐπίδειξιν
καὶ |
[140] |
θαυμάζουσιν,
οἵτινες
ἀμφότερα
δύνανται
καὶ
|
πολιτεύεσθαι |
καὶ
στρατηγεῖν.
Ὅταν
οὖν
ὁρᾷς |
[80] |
Ἐγὼ
γὰρ
πρὸς
μὲν
τὸ
|
πολιτεύεσθαι |
πάντων
ἀφυέστατος
ἐγενόμην
τῶν
πολιτῶν· |
[10] |
πρὸς
οὕστινας
ἂν
βουληθῇς
καὶ
|
δέχεσθαι |
παρ'
ὧν
ἄν
σοι
δοκῇ |
[0] |
πεπρᾶχθαι
κρεῖττον
ἦν
αὐτὴν
ἢ
|
συνέχεσθαι |
τοῖς
κακοῖς
τοῖς
διὰ
τὸν |
[140] |
κἀκείνων
διαπεπραγμένον;
(Ἀλλὰ
γὰρ
εἱλόμην
|
ἀποσχέσθαι |
τῆς
τοιαύτης
ἰδέας
δι'
ἀμφότερα, |
[80] |
τοῦ
λόγου
τοῦ
σύμπαντος
οἶμαι
|
πεποιῆσθαι |
ταύτην,
ἥνπερ
προσήκει
τοὺς
ἐπὶ |
[100] |
αὐτὸν
ἰδίως
καὶ
τὴν
βασιλείαν
|
γεγενῆσθαι |
πολὺ
τῶν
ἄλλων
ἐξηλλαγμένην·
μόνος |
[50] |
ἐκ
τῶν
εἰρημένων
ἡγοῦμαί
σοι
|
γεγενῆσθαι |
φανερόν·
ἔτι
τοίνυν
ὡς
καὶ |
[30] |
~Ἃ
μὲν
οὖν
ἐβουλόμην
μοι
|
προειρῆσθαι, |
ταῦτ'
ἐστίν.
Περὶ
δ'
αὐτῶν |
[80] |
ἱκανὴν
οὔτε
τόλμαν
δυναμένην
ὄχλῳ
|
χρῆσθαι |
καὶ
μολύνεσθαι
καὶ
λοιδορεῖσθαι
τοῖς |
[110] |
Τὸ
γὰρ
μὴ
δεῖν
ἀλλοτρίοις
|
χρῆσθαι |
παραδείγμασιν
ἀλλ'
οἰκεῖον
ὑπάρχειν,
πῶς |
[50] |
λαβόντες,
διὰ
τὸ
μὴ
καλῶς
|
χρῆσθαι |
ταῖς
εὐτυχίαις
οὐδὲν
βέλτιον
πράττουσιν |
[70] |
χάριν
ἔχοντας
τοῖς
ὑπὲρ
αὐτῶν
|
φοβεῖσθαι |
καὶ
δεδιέναι
προσποιουμένοις,
ἔτι
δὲ |
[70] |
τοῦ
πλήθους,
μηδὲ
παρὰ
μικρὸν
|
ἡγεῖσθαι |
τὸ
παρὰ
πᾶσιν
εὐδοκιμεῖν,
ἀλλὰ |
[50] |
Νῦν
δ'
αὐτὴν
οἶμαι
καὶ
|
συναγωνιεῖσθαι |
τοῖς
ὑπὸ
σοῦ
πραττομένοις,
ἄλλως |
[70] |
διοικήσῃς,
ἔργῳ
δ'
ὑπὸ
σαυτῷ
|
ποιεῖσθαι |
Πελοπόννησον·
ὑπάρχουσι
δέ
σοι
Θετταλοὶ |
[30] |
πατρὶς,
ἧς
δίκαιον
τοσαύτην
σε
|
ποιεῖσθαι |
πρόνοιαν
ὅσην
περ
τῶν
γονέων |
[130] |
σοι
συνεβούλευον
καὶ
τὴν
στρατείαν
|
ποιεῖσθαι |
ταύτην
καὶ
πολεμεῖν
καὶ
κινδυνεύειν. |
[70] |
προσήκειν
μετὰ
παρρησίας,
ὥσπερ
εἴθισμαι,
|
ποιεῖσθαι |
τοὺς
λόγους.
(Αἰσθάνομαι
γάρ
σε |
[20] |
Μακεδονίας
οὕτως
οἰκείως
πρὸς
αὑτὸν
|
διακεῖσθαι |
πεποίηκεν
ὥσθ'
ἑκάστους
αὐτῶν
μᾶλλον |
[10] |
ὥστε
καὶ
τοὺς
βασκαίνοντας
ἡμᾶς
|
μιμεῖσθαι |
καὶ
θαυμάζειν
αὐτὸν
μᾶλλον
τῶν |
[0] |
ἀλλ'
οὕτω
διεκείμην
ὥστ'
εὐθὺς
|
σκοπεῖσθαι |
πῶς
ἂν
τὰ
πεπραγμένα
παραμείνειεν |
[70] |
ταύτας
ἄν
σοι
παραινέσειεν
μάλιστα
|
προαιρεῖσθαι |
τῶν
πράξεων
τὰς
ἀμφότερα
φέρειν |
[80] |
ὄχλῳ
χρῆσθαι
καὶ
μολύνεσθαι
καὶ
|
λοιδορεῖσθαι |
τοῖς
ἐπὶ
τοῦ
βήματος
καλινδουμένοις· |
[80] |
(τοῦ
δὲ
φρονεῖν
εὖ
καὶ
|
πεπαιδεῦσθαι |
καλῶς,
εἰ
καί
τις
ἀγροικότερον |
[20] |
πέμψαντος
τὸ
βιβλίον
καὶ
πολὺ
|
διεψεῦσθαι |
νομιεῖν
τῆς
τε
τῶν
λόγων |
[100] |
εἴη
σχετλιώτατος,
εἰ
μὴ
βούλοιτο
|
καταλελύσθαι |
ταύτην
τὴν
ἀρχὴν,
τὴν
αἰκισαμένην |
[50] |
ἐν
Πελοποννήσῳ,
Θετταλίαν
δ'
ἐτόλμων
|
καταδουλοῦσθαι, |
Μεγαρεῦσι
δ'
ὁμόροις
οὖσιν
ἠπείλουν, |
[20] |
πρὸς
ἐπίδειξιν
καὶ
πρὸς
ἐργολαβίαν
|
γεγράφθαι. |
(Καὶ
ταῦτ'
οὐκ
ἀλόγως
ἐγνώκασιν· |
[0] |
λόγον,
σωφρονοῦντες·
ὅπως
γὰρ
οὖν
|
πεπρᾶχθαι |
κρεῖττον
ἦν
αὐτὴν
ἢ
συνέχεσθαι |
[140] |
ἀλλ'
ἐκ
τούτων
μὲν
πολλαὶ
|
κατηγορίαι |
κατ'
αὐτῆς
γεγόνασιν,
ἐκ
δὲ |
[30] |
γὰρ
ἐν
τοῖς
παροῦσι
καιροῖς
|
εὐεργεσίαι |
λήθην
ἐμποιοῦσι
τῶν
πρότερον
ὑμῖν |
[110] |
ὡς
εἰς
τὴν
ἤπειρον
διαβησόμενος
|
καὶ |
βασιλεῖ
πολεμήσων.
~Ὅπου
δ'
Ἰάσων |
[10] |
μόνα
τῶν
ὄντων
καὶ
πείθειν
|
καὶ |
βιάζεσθαι
πέφυκεν·
ὧν
οἶμαι
καὶ |
[90] |
τὸν
νῦν
ἡγησόμενον
τῆς
στρατείας
|
καὶ |
βουλευσόμενον
περὶ
ἁπάντων
καὶ
Κλέαρχον |
[100] |
ἅπαντα
δὲ
τὸν
χρόνον
ἐπιβουλεύουσαν
|
καὶ |
βουλομένην
τοῦ
τε
σώματος
αὐτοῦ |
[140] |
φροντίζον,
ἀλλὰ
τῆς
Ἑλλάδος
κηδόμενον
|
καὶ |
βουλόμενον
ταύτην
τε
τῶν
κακῶν |
[40] |
Λακεδαιμονίων
τε
στρατευσάντων
ἐπὶ
Θηβαίους
|
καὶ |
βουλομένων
λυμήνασθαι
τὴν
Βοιωτίαν
καὶ |
[110] |
καὶ
τὰς
πόλεις
καὶ
νεὼς
|
καὶ |
βωμοὺς
ἱδρυμένους,
τοὺς
δ'
οὔτ' |
[90] |
τὰ
δεδηλωμένα
καλῶς
ἑτέρως
εἰπεῖν·
|
καὶ |
γὰρ
εἰ
μὲν
ἐπίδειξιν
ἐποιούμην, |
[30] |
παραπλησίως
ἔχουσιν
τοῖς
ἰδίᾳ
μαχομένοις.
|
Καὶ |
γὰρ
ἐκείνους
αὐξανομένης
τῆς
ὀργῆς |
[140] |
γνώμην
καὶ
περὶ
Λακεδαιμονίων
ἔχουσιν·
|
καὶ |
γὰρ
ἐκείνων
μᾶλλον
ἄγανται
τὴν |
[80] |
τὸ
πεῖσαί
σε
ταῦτα
πράττειν.
|
Καὶ |
γὰρ
ἢν
ἐλλίπω
τι
καὶ |
[80] |
προειρημένων
πολὺ
καταδεέστερον
τύχω
διαλεχθείς.
|
Καὶ |
γὰρ
πρὸς
τοῖς
ἄλλοις
ὁ |
[100] |
τὸν
βίον
τὸν
σφέτερον
αὐτῶν.
|
(Καὶ |
γάρ
τοι
συνέβη
διὰ
τὸ |
[50] |
Βυζάντιον
δὲ
τριήρεις
ἐξέπεμπον,
ὡς
|
καὶ |
γῆς
καὶ
θαλάττης
ἄρξοντες.
(Τελευτῶντες |
[150] |
τούτοις
γυμνασθεὶς
καὶ
λαβὼν
ἐμπειρίαν
|
καὶ |
γνωσθεὶς
οἷος
εἶ,
τούτων
ἐπιθυμήσῃς |
[0] |
λόγου
διαλύσεσθαι
τὸν
πόλεμον
ὑμᾶς
|
καὶ |
γνωσιμαχήσαντας
βουλεύσεσθαί
τι
κοινὸν
ἀγαθὸν |
[20] |
μὲν
προειρημένων
ἁπάντων
ἔρημος
γένηται
|
καὶ |
γυμνὸς,
ἀναγιγνώσκῃ
δέ
τις
αὐτὸν |
[40] |
αὐτοῖς
τοῖς
ἀρχείοις
περὶ
παίδων
|
καὶ |
γυναικῶν
τοιοῦτον
κίνδυνον,
ὃν
μὴ |
[70] |
ἔχοντας
τοῖς
ὑπὲρ
αὐτῶν
φοβεῖσθαι
|
καὶ |
δεδιέναι
προσποιουμένοις,
ἔτι
δὲ
τοὺς |
[40] |
ἀκηκόασιν
ὅτι
πολλοὶ
δὴ
πόλεμοι
|
καὶ |
δεινοὶ
γεγόνασιν,
οὓς
οἱ
διαλυσάμενοι |
[20] |
ἡμέραις
ὕστερον
ἐπιτελεσθέντος
τοῦ
λόγου
|
καὶ |
δειχθέντος
αὐτοῖς
τοσοῦτον
μετέπεσον
ὥστ' |
[10] |
πέμπειν
πρὸς
οὕστινας
ἂν
βουληθῇς
|
καὶ |
δέχεσθαι
παρ'
ὧν
ἄν
σοι |
[140] |
τοὺς
οὐκ
εὐκαίρως
αὐτῇ
χρωμένους
|
καὶ |
διὰ
τὸ
μὴ
βούλεσθαι
ταπεινοτέρους |
[120] |
μὴ,
χώραν
ὅτι
πλείστην
ἀφορίσασθαι
|
καὶ |
διαλαβεῖν
τὴν
Ἀσίαν,
ὡς
λέγουσίν |
[110] |
κακῶν
μεστὴν
οὖσαν,
παύσας
ταῦτα
|
καὶ |
διαλλάξας
τὰς
πόλεις
πρὸς
ἀλλήλας, |
[80] |
γ'
οἶμαι
χαριέντως
τοῖς
ἐξεργάζεσθαι
|
καὶ |
διαπονεῖν
δυναμένοις.
(Τὴν
μὲν
οὖν |
[60] |
δοίη,
μετὰ
ποίας
ἂν
ἐπιμελείας
|
καὶ |
διατριβῆς
εὔξαιο
τὸν
βίον
διαγαγεῖν, |
[100] |
ὁμοφύλου
γένους
ἄρχειν
ἀξιώσας,
μόνος
|
καὶ |
διαφυγεῖν
ἠδυνήθη
τοὺς
κινδύνους
τοὺς |
[140] |
πλεονεξίας.
(Ταῦτ'
οὖν
ἐξετάσας
ἅπαντα
|
καὶ |
διελθὼν
πρὸς
αὑτὸν,
ἢν
μέν |
[120] |
μαλακοὺς
εἶναι
καὶ
πολέμων
ἀπείρους
|
καὶ |
διεφθαρμένους
ὑπὸ
τῆς
τρυφῆς,
ἄνδρες |
[120] |
οὐ
μᾶλλον
τῶν
ἄλλων
εὐδοκιμήσεις,
|
καὶ |
δικαίως
ἤνπερ
αὐτός
τ'
ἐπὶ |
[40] |
καὶ
βουλομένων
λυμήνασθαι
τὴν
Βοιωτίαν
|
καὶ |
διοικίσαι
τὰς
πόλεις
βοηθήσαντες
ἡμεῖς |
[90] |
ἀτυχῆσαι·
περιχαρῆ
γὰρ
αὐτὸν
ὄντα
|
καὶ |
διώκοντα
πολὺ
πρὸ
τῶν
ἄλλων, |
[50] |
λέληθεν.
Καλλίστην
γὰρ
μάχην
νικήσαντες
|
καὶ |
δόξαν
ἐξ
αὐτῆς
μεγίστην
λαβόντες, |
[10] |
καὶ
λέγειν
καὶ
πράττειν
δυναμένων
|
καὶ |
δόξαν
μεγάλην
ἐχόντων,
εἴπερ
μέλλουσί |
[130] |
ἀνανδρίαν
καὶ
τοὺς
ὀνομαστοὺς
γενομένους
|
καὶ |
δόξαντας
ἡμιθέους
εἶναι
διὰ
τὴν |
[100] |
μόνον
ἡττηθεὶς,
ἀλλὰ
καὶ
καταγελασθεὶς
|
καὶ |
δόξας
οὔτε
βασιλεύειν
οὔτε
στρατηγεῖν |
[20] |
ἕκαστον
τῶν
ῥηθέντων,
παραλείψω,
μὴ
|
καὶ |
δόξω
τισὶν
λίαν
ἀγαπᾶν
εἰ |
[80] |
τρόπον
τοῦτον,
ὃν
ἐγὼ
πέφυκα
|
καὶ |
δύναμαι,
καὶ
τῇ
πόλει
καὶ |
[50] |
ἐπιστατοῦντα
τῆς
εἰρήνης
ἀξιόχρεων
ἄνδρα
|
καὶ |
δυνάμενον
διαλῦσαι
τοὺς
ἐνεστῶτας
πολέμους |
[10] |
πρὸς
δὲ
τούτοις
καὶ
πλοῦτον
|
καὶ |
δύναμιν
κεκτημένον
ὅσην
οὐδεὶς
τῶν |
[50] |
ἡμεῖς
συμβεβουλεύκαμεν
ἐπιχειρήσαντες,
μείζω
δὲ
|
καὶ |
δυσκολώτερα
τούτων
ἐπιτελέσαντες,
τί
λοιπὸν |
[60] |
τοιαῦτα
τῶν
ἔργων
φθόνον
ἔχει
|
καὶ |
δυσμένειαν
καὶ
πολλὰς
βλασφημίας,
οἷς |
[50] |
οὐδὲν
βέλτιον
πράττουσιν
τῶν
ἡττηθέντων
|
καὶ |
δυστυχησάντων.
Οὐ
γὰρ
ἔφθασαν
τῶν |
[30] |
νῦν
ὄντας·
διὰ
γὰρ
ἡμᾶς
|
καὶ |
ζῶσι
καὶ
τῶν
ὑπαρχόντων
ἀγαθῶν |
[50] |
τριήρεις
ἐξέπεμπον,
ὡς
καὶ
γῆς
|
καὶ |
θαλάττης
ἄρξοντες.
(Τελευτῶντες
δὲ
πρὸς |
[10] |
καὶ
τοὺς
βασκαίνοντας
ἡμᾶς
μιμεῖσθαι
|
καὶ |
θαυμάζειν
αὐτὸν
μᾶλλον
τῶν
καθ' |
[140] |
ὅτι
μάλιστα
τούτους
τιμῶσιν
ἅπαντες
|
καὶ |
θαυμάζουσιν,
οἵτινες
ἀμφότερα
δύνανται
καὶ |
[80] |
εἶναι
φήσει
τὸ
ῥηθὲν,
ἀμφισβητῶ
|
καὶ |
θείην
ἂν
ἐμαυτὸν
οὐκ
ἐν |
[140] |
ὑπὸ
τῶν
βαρβάρων
σταθὲν
ἀγαπῶσι
|
καὶ |
θεωροῦσιν
τὰ
δ'
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων |
[70] |
ὑπάρχουσι
δέ
σοι
Θετταλοὶ
μὲν
|
καὶ |
Θηβαῖοι
καὶ
πάντες
οἱ
τῆς |
[40] |
(καὶ
πάλιν
μεταπεσούσης
τῆς
τύχης
|
καὶ |
Θηβαίων
καὶ
Πελοποννησίων
ἁπάντων
ἐπιχειρησάντων |
[0] |
τὴν
λέξιν
ἐπαινεῖν
ὡς
ἀκριβῶς
|
καὶ |
καθαρῶς
ἔχουσαν,
ὅπερ
εἰώθασί
τινες |
[100] |
ἀφέστηκεν,
τὰ
δ'
ἐν
πολέμῳ
|
καὶ |
κακοῖς
τοσούτοις
ἐστὶν
ὥστ'
ἐκείνῳ |
[130] |
εἰ
τὴν
ὑπ'
ἀνθρώπου
βαρβάρου
|
καὶ |
κακῶς
τεθραμμένου
καταστραφεῖσαν
καὶ
συναχθεῖσαν |
[10] |
σε
προτρέπειν
ἐπὶ
πράξεις
οἰκειοτέρας
|
καὶ |
καλλίους
καὶ
μᾶλλον
συμφερούσας
ὧν |
[20] |
νοῦν.
Οὕτω
δ'
ἂν
ἀκριβέστατα
|
καὶ |
κάλλιστα
θεωρήσειας
εἴ
τι
τυγχάνομεν |
[130] |
οἰόμενος
ἐκ
τούτων
μεγίστην
σοι
|
καὶ |
καλλίστην
γενήσεσθαι
δόξαν.
Ἐνθυμοῦ
δ' |
[100] |
κενὸν,
ἀλλὰ
πολλῶν
μὲν
ἐπαίνων
|
καὶ |
καλῶν
πράξεων
γέμοντα,
ποθοῦντα
δὲ |
[80] |
οὐ
τὴν
αὐτὴν
ἔχων
διάνοιαν
|
καὶ |
κατ'
ἐκείνην
τὴν
ἡλικίαν
ὅτ' |
[100] |
αὐτόν;
Αἴγυπτος
γὰρ
ἀφειστήκει
μὲν
|
καὶ |
κατ'
ἐκεῖνον
τὸν
χρόνον,
οὐ |
[60] |
Λακεδαιμονίους
καταπολεμήσειν
ἄρχοντας
τῶν
Ἑλλήνων
|
καὶ |
κατὰ
γῆν
καὶ
κατὰ
θάλατταν, |
[40] |
οὐ
πολὺς
χρόνος
ἐξ
οὗ,
|
καὶ |
κατὰ
γῆν
καὶ
κατὰ
θάλατταν, |
[40] |
ἐξ
οὗ,
καὶ
κατὰ
γῆν
|
καὶ |
κατὰ
θάλατταν,
εἰς
τοσαύτην
μεταβολὴν |
[60] |
τῶν
Ἑλλήνων
καὶ
κατὰ
γῆν
|
καὶ |
κατὰ
θάλατταν,
καὶ
ταῦτα
πέμπων |
[0] |
πρὸς
σὲ
λόγον,
ἀλλ'
εἰκότως
|
καὶ |
κατὰ
μικρὸν
ὑπαχθείς.
(Ὁρῶν
γὰρ |
[100] |
ἐκεῖθεν
οὐ
μόνον
ἡττηθεὶς,
ἀλλὰ
|
καὶ |
καταγελασθεὶς
καὶ
δόξας
οὔτε
βασιλεύειν |
[100] |
δί'
ἀνανδρίαν
ἢ
κείνας
ὑπερεωρακέναι
|
καὶ |
καταπεφρονηκέναι
τῆς
βαρβαρικῆς
δυναστείας.
(Τὰ |
[130] |
δὲ
πολεμήσεις,
οὕτω
σφόδρα
μεμισημένος
|
καὶ |
καταπεφρονημένος
ὑφ'
ἁπάντων,
ὡς
οὐδεὶς |
[30] |
γάρ
εἰσιν
ὑπὸ
ταῖς
εἰρημέναις
|
καὶ |
καταφεύγουσιν,
ὅταν
φοβηθῶσιν,
ἐφ'
ἣν |
[80] |
παρεκελευόμην
τοῖς
ἀκουσόμενοις
καταγελᾶν
μου
|
καὶ |
καταφρονεῖν,
ἢν
μὴ
καὶ
τῶν |
[120] |
ἂν
εἰκότως
τὰ
συμβεβηκότα
θαυμάσειεν
|
καὶ |
καταφρονήσειεν
ἡμῶν,
ὅπου
παρὰ
μὲν |
[20] |
τοὺς
μὲν
περὶ
σπουδαίων
πραγμάτων
|
καὶ |
κατεπειγόντων
ῥητορεύεσθαι,
τοὺς
δὲ
πρὸς |
[110] |
νῦν
δ'
ἐπελθὼν
ἐπ'
αὐτὸν
|
καὶ |
κατιδὼν
τὸ
πλῆθος
τῶν
ἐνόντων |
[120] |
πόλεις
ἐπὶ
τούτῳ
τῷ
τόπῳ
|
καὶ |
κατοικίσαι
τοὺς
νῦν
πλανωμένους
δι' |
[100] |
τοίνυν
περὶ
Κύπρον
καὶ
Φοινίκην
|
καὶ |
Κιλικίαν
καὶ
τὸν
τόπον
ἐκεῖνον |
[130] |
στρατείαν
ποιεῖσθαι
ταύτην
καὶ
πολεμεῖν
|
καὶ |
κινδυνεύειν.
(Οὕτω
δ'
ἄριστα
βουλεύσει |
[120] |
νομίζειν,
ὥσπερ
ὁ
γεννήσας
ὑμᾶς,
|
καὶ |
κινδυνεύειν
ὑπὲρ
αὐτῆς
ὁμοίως,
ὥσπερ |
[80] |
ὑπὲρ
τῶν
ἑταίρων
ἐν
κακοῖς
|
καὶ |
κινδύνοις
εἶναι
τοὺς
Ἕλληνας,
διὰ |
[120] |
πρόνοιαν,
ἀλλ'
ἀγνοοῦμεν
κοινὸν
φόβον
|
καὶ |
κίνδυνον
ἅπασιν
ἡμῖν
αὐξανόμενον.
(Ἔστιν |
[90] |
στρατείας
καὶ
βουλευσόμενον
περὶ
ἁπάντων
|
καὶ |
Κλέαρχον
τὸν
ἐπιστατήσαντα
τῶν
τότε |
[90] |
δυσμενεστάτους.
Ἡγοῦντο
γὰρ
Κύρου
μὲν
|
καὶ |
Κλεάρχου
κατορθωσάντων
μᾶλλον
ἔτι
δουλεύσειν, |
[90] |
δ'
ἐκ
τῶν
μετὰ
Κύρου
|
καὶ |
Κλεάρχου
συστρατευσαμένων.
Ἐκείνους
γὰρ
ὁμολογεῖται |
[90] |
ῥᾷον
εἶναι
συστῆσαι
στρατόπεδον
μεῖζον
|
καὶ |
κρεῖττον
ἐκ
τῶν
πλανωμένων
ἢ |
[20] |
παρὰ
τὸν
Ἀδρίαν
οἰκούντων
ἐγκρατὴς
|
καὶ |
κύριος
γέγονεν;
Ἁπάσης
δὲ
τῆς |
[80] |
τὰς
πόλεις
τὰς
αὑτῶν
καταγαγεῖν
|
καὶ |
κυρίους
ποιῆσαι
τῶν
πραγμάτων.
Συνέβαινεν |
[150] |
ὅπως
ἂν
ἐν
τούτοις
γυμνασθεὶς
|
καὶ |
λαβὼν
ἐμπειρίαν
καὶ
γνωσθεὶς
οἷος |
[40] |
οὖσαι
φανεῖεν
τῶν
διὰ
Θηβαίους
|
καὶ |
Λακεδαιμονίους
ἡμῖν
γεγενημένων.
Ἀλλ'
οὐδὲν |
[50] |
οὐ
μόνον
τὴν
πόλιν,
ἀλλὰ
|
καὶ |
Λακεδαιμονίους
καὶ
τοὺς
ἄλλους
Ἕλληνας, |
[40] |
φιλίαν
ἅπαντες
ἴσασιν
ἡμᾶς
τε
|
καὶ |
Λακεδαιμονίους
μᾶλλον
ἀγαπήσαντας
ἢ
τῶν |
[100] |
Ἕλληνας
εἰσπεσὸν
καὶ
τὴν
ἡμετέραν
|
καὶ |
Λακεδαιμονίων
ἀρχὴν
κατέλυσεν.
(Ἔτι
δ' |
[10] |
εἰσηγοῦνται
ποιήσασθαί
τινα
προστάτην
τῶν
|
καὶ |
λέγειν
καὶ
πράττειν
δυναμένων
καὶ |
[10] |
παρ'
ὧν
ἄν
σοι
δοκῇ
|
καὶ |
λέγειν
ὅ
τι
ἂν
ἡγῇ |
[120] |
τῆς
ἀρχῆς
τῆς
βασιλέως
συγκαταστρεφόμεθα
|
καὶ |
λελήθαμεν
ἡμᾶς
αὐτοὺς
ἐνίοτε
μετὰ |
[10] |
τοῦτο
ποιεῖν,
λέγοντες
ὡς
ἀτόποις
|
καὶ |
λίαν
ἀνοήτοις
ἐπιχειρῶ
πράγμασιν·
ὅστις |
[70] |
χρόνον
ἤδη
πᾶσιν
ἡμῖν
ἐπιβουλεύεις,
|
(καὶ |
λόγῳ
μὲν
μέλλεις
Μεσσηνίοις
βοηθεῖν |
[80] |
δυναμένην
ὄχλῳ
χρῆσθαι
καὶ
μολύνεσθαι
|
καὶ |
λοιδορεῖσθαι
τοῖς
ἐπὶ
τοῦ
βήματος |
[120] |
δι'
ἔνδειαν
τῶν
καθ'
ἡμέραν
|
καὶ |
λυμαινομένους
οἷς
ἂν
ἐντύχωσιν.
(Οὓς |
[10] |
δύνασθαι
βουλεύεσθαι
τῶν
ἄλλων.
(Ἔπειτα
|
καὶ |
Μακεδόνων
ἔχει
περὶ
αὑτὸν
τοὺς |
[140] |
καὶ
τῆς
ἐν
Σαλαμῖνι
ναυμαχίας,
|
καὶ |
μάλισθ'
ὅτι
τὴν
αὑτῶν
ἐξέλιπον |
[120] |
ἕξειν,
ἢν
ἔργῳ
ταῦτα
πράξῃς
|
καὶ |
μάλιστα
μὲν
πειραθῇς
ὅλην
τὴν |
[70] |
τῷ
λόγῳ
καταστρεφόμενοι,
πολλοὺς
πείθουσιν
|
καὶ |
μάλιστα
μὲν
τοὺς
τῶν
αὐτῶν |
[50] |
ἀναχωροῦντες
δὲ
τοὺς
ἐνδοξοτάτους
αὑτῶν
|
καὶ |
μάλιστα
τολμῶντας
ὑπὲρ
τῆς
πατρίδος |
[150] |
ἐστιν·
ὅτι
μέντοι
βελτίω
τούτων
|
καὶ |
μᾶλλον
ἁρμόττοντα
τοῖς
ὑπάρχουσιν
οὐδεὶς |
[90] |
τὰς
μεγίστας,
συλλαβὼν
αὐτοὺς
ἀπέκτεινεν,
|
καὶ |
μᾶλλον
εἵλετο
περὶ
τοὺς
θεοὺς |
[10] |
ἐπὶ
πράξεις
οἰκειοτέρας
καὶ
καλλίους
|
καὶ |
μᾶλλον
συμφερούσας
ὧν
νῦν
τυγχάνεις |
[60] |
ἄλλοις
ἅπασιν,
ἐπιθυμήσας
μοναρχίας
ἀλόγως
|
καὶ |
μανικῶς
καὶ
τολμήσας
ἅπαντα
πράττειν |
[30] |
ἑκάστῃ
πολλὴν
φιλίαν
πρὸς
ὑμᾶς
|
καὶ |
μεγάλας
εὐεργεσίας
ὑπαρχούσας.
Ἄργος
μὲν |
[70] |
ἀλλὰ
τότε
νομίζειν
καλὴν
ἔχειν
|
καὶ |
μεγάλην
τὴν
δόξαν
καὶ
πρέπουσαν |
[70] |
συνακολουθεῖν,
Ἀργεῖοι
δὲ
καὶ
Μεσσήνιοι
|
καὶ |
Μεγαλοπολῖται
καὶ
τῶν
ἄλλων
πολλοὶ |
[100] |
τολμῴην
σοὶ
παραινεῖν
τῷ
πλεῖστα
|
καὶ |
μέγιστα
διαπεπραγμένῳ
κατὰ
πόλεμον.
Ὥστε |
[110] |
(Ὧν
ἐνθυμούμενον
ἐθίζειν
σαυτὸν
χρὴ
|
καὶ |
μελετᾶν
ὅπως
ἔτι
μᾶλλον
ἢ |
[70] |
μετέχοντες
ἕτοιμοι
συνακολουθεῖν,
Ἀργεῖοι
δὲ
|
καὶ |
Μεσσήνιοι
καὶ
Μεγαλοπολῖται
καὶ
τῶν |
[110] |
ἐν
ἡμέραις
ἐλάττοσιν
ἢ
τοσαύταις
|
καὶ |
μετ'
ὀλίγων
στρατεύσας
ῥᾳδίως
αὐτὴν |
[110] |
ῥᾳδίως
αὐτὴν
κατὰ
κράτος
εἷλεν.
|
Καὶ |
μετὰ
ταῦτα
τοὺς
βασιλέας
τῶν |
[130] |
ἐατέον
οὕτως
ἔχειν,
ἀλλ'
ἀναστρεπτέον
|
καὶ |
μεταστατέον
ἅπαντα
ταῦτ'
ἐστίν.
(Εὖ |
[70] |
Τίς
δ'
οὐκ
ἂν
τῶν
|
καὶ |
μετρίως
λογιζομένων
ταύτας
ἄν
σοι |
[80] |
Καὶ
γὰρ
ἢν
ἐλλίπω
τι
|
καὶ |
μὴ
δυνηθῶ
τὸν
αὐτὸν
τρόπον |
[80] |
πιστὸς,
τοῖς
δὲ
βαρβάροις
φοβερός.
|
(Καὶ |
μὴ
θαυμάσῃς,
ἅπερ
ἐπέστειλα
καὶ |
[110] |
τοὺς
ἀφ'
Ἡρακλέους
γεγονότας
πολεμεῖν.
|
(Καὶ |
μὴ
θαυμάσῃς
εἰ
διὰ
παντός |
[150] |
καλῶς
τῆς
τύχης
ἡγουμένης
ἀπολειφθῆναι
|
καὶ |
μὴ
παρασχεῖν
σαυτὸν
εἰς
ὃ |
[0] |
ἂν
τὰ
πεπραγμένα
παραμείνειεν
ἡμῖν
|
καὶ |
μὴ
χρόνον
ὀλίγον
ἡ
πόλις |
[90] |
θαρρεῖν
ποιούμενον
τὴν
στρατείαν
ταύτην;
|
(Καὶ |
μηδεὶς
ὑπολάβῃ
με
βούλεσθαι
λαθεῖν, |
[20] |
σπουδῆς
τῆς
περὶ
τὴν
πρᾶξιν,
|
καὶ |
μηδὲν
ᾖ
τὸ
συναγωνιζόμενον
καὶ |
[20] |
ἀναγιγνώσκῃ
δέ
τις
αὐτὸν
ἀπιθάνως
|
καὶ |
μηδὲν
ἦθος
ἐνσημαινόμενος
ἀλλ'
ὥσπερ |
[70] |
τούτοις
φροντίζειν,
ἄλλως
θ'
ὅταν
|
καὶ |
μηδὲν
σαυτῷ
συνειδῇς
ἐξαμαρτάνων.
Χρὴ |
[90] |
τὴν
εἰς
τοὺς
στρατιώτας
μισθοφοράν.
|
(Καὶ |
μὴν
εἰ
βουληθεῖμεν
ἐξετάσαι
καὶ |
[100] |
πρὸς
αὐτὸν
βουληθῇς
συμφόρως
ἕξειν.
|
(Καὶ |
μὴν
Ἰδριέα
γε
τὸν
εὐπορώτατον |
[90] |
παρόντων·
ὅπερ
καὶ
συνέπεσεν
αὐτοῖς.
|
(Καὶ |
μὴν
καὶ
στρατιώτας
σὺ
μὲν |
[70] |
(Τίς
γὰρ
οὐκ
ἂν
ἀγανακτήσειε
|
καὶ |
μισήσειεν,
εἰ
φαίνοιτο
τούτοις
ἐπιβουλεύων |
[80] |
οὔτε
τόλμαν
δυναμένην
ὄχλῳ
χρῆσθαι
|
καὶ |
μολύνεσθαι
καὶ
λοιδορεῖσθαι
τοῖς
ἐπὶ |
[100] |
μεῖζον
φρονήσας
τῶν
αὑτοῦ
πολιτῶν
|
καὶ |
μοναρχίας
ἐπιθυμήσας,
οὐχ
ὁμοίως
ἐβουλεύσατο |
[120] |
ἂν
τούτων
πρᾶξαι
δυνηθῇς
ἢ
|
καὶ |
μόνον
ἐπιχειρήσῃς,
οὐκ
ἔσθ'
ὅπως |
[60] |
δὲ
δύναμιν
περιεβάλετο
καὶ
πεζὴν
|
καὶ |
ναυτικὴν
ὅσην
οὐδεὶς
ἀνὴρ
τῶν |
[110] |
τοὺς
ἰδιώτας
καὶ
τὰς
πόλεις
|
καὶ |
νεὼς
καὶ
βωμοὺς
ἱδρυμένους,
τοὺς |
[140] |
αὐτῶν
ἴσμεν
ἐν
μικροῖς
πολιχνίοις
|
καὶ |
νησυδρίοις
τὰς
ἀρχὰς
κατασχόντας.
Ἀλλ' |
[60] |
γὰρ
αὐτῷ
ναυτικοῦ
περὶ
Ῥόδον
|
καὶ |
νικήσας
τῇ
ναυμαχίᾳ
Λακεδαιμονίους
μὲν |
[0] |
τὴν
ἀληθείαν
τῶν
πραγμάτων
θαυμάζειν
|
καὶ |
νομίζειν
οὐδαμῶς
ἂν
ἄλλως
παύσασθαι |
[0] |
τοῖς
περὶ
τῆς
εἰρήνης
ψηφισθεῖσιν
|
καὶ |
νομίσας
οὐ
μόνον
ἡμῖν
ἀλλὰ |
[10] |
τυγχάνω
συμβεβουλευκώς.
~Ταῦτα
δὲ
διανοηθεὶς
|
καὶ |
νομίσας
οὐδέποτ'
ἂν
εὑρεθῆναι
καλλίω |
[120] |
πεφυκόσι
καὶ
τοῖς
ἐν
πολιτείᾳ
|
καὶ |
νόμοις
ἐνδεδεμένοις
ἐκείνην
τὴν
πόλιν |
[10] |
ἐνδόξους
τῶν
ἀνδρῶν
ὑπὸ
πόλεσι
|
καὶ |
νόμοις
οἰκοῦντας,
καὶ
οὐδὲν
ἐξὸν |
[0] |
οὐ
τοῦ
πρὸς
σὲ
ῥηθησομένου
|
καὶ |
νῦν
δειχθήσεσθαι
μέλλοντος,
ἀλλὰ
τοῦ |
[70] |
βλάψειεν,
τοὺς
δ'
ὠφελήσειεν.
Οἷον
|
καὶ |
νῦν,
εἰ
μέν
τις
φαίη |
[40] |
σπουδὴν
περὶ
τούτου
ποιουμένας,
μὴ
|
καὶ |
νῦν
νομίζοι
τὴν
αὐτὴν
γνώμην |
[130] |
ἀφελέσθαι
τὴν
ὑπάρχουσαν
εὐδαιμονίαν.
(Διόπερ
|
καὶ |
νῦν
πρὸς
σὲ
ποιοῦμαι
τοὺς |
[130] |
ἡγοῦμαι
γὰρ
τά
γε
τοιαῦτα
|
καὶ |
νῦν
σοι
πλείω
τῶν
ἱκανῶν |
[150] |
ἑκάτερα
παραγίγνεσθαι
τούτων.
(Οἷον
ἴσως
|
καὶ |
νῦν
τοὺς
μὲν
λόγους
ἡμῖν |
[10] |
ὑπὸ
πόλεσι
καὶ
νόμοις
οἰκοῦντας,
|
καὶ |
οὐδὲν
ἐξὸν
αὐτοῖς
ἄλλο
πράττειν |
[20] |
πεποίηκεν;
(Μάγνητας
δὲ
καὶ
Περραιβοὺς
|
καὶ |
Παίονας
κατέστραπται
καὶ
πάντας
ὑπηκόους |
[40] |
ἡμῶν
ἐν
τοῖς
Ἕλλησιν
ἐδυνάστευεν
|
καὶ |
πάλιν
ἡ
Λακεδαιμονίων,
οὐδὲν
ἂν |
[40] |
ἐμποδὼν
ἐγενόμεθα
ταῖς
ἐκείνων
ἐπιθυμίαις·
|
(καὶ |
πάλιν
μεταπεσούσης
τῆς
τύχης
καὶ |
[90] |
πατὴρ
τὴν
πόλιν
τὴν
ἡμετέραν
|
καὶ |
πάλιν
τὴν
Λακεδαιμονίων
κατεπολέμησεν,
οὗτος |
[20] |
ὡς
μὲν
τὸ
πρῶτον
ἐξεπλάγην
|
καὶ |
πάλιν
ὡς
ἀναλαβὼν
ἐμαυτὸν
ἀντεῖπον |
[100] |
δ'
ὁρῶ
μὲν
τόπον
ἴδιον
|
καὶ |
παντάπασιν
ἀδιεξέργαστον,
οὐ
μικρὸν
οὐδὲ |
[120] |
μόνον
ἐκείνους
εὐδαίμονας
ποιήσεις,
ἀλλὰ
|
καὶ |
πάντας
ἡμᾶς
εἰς
ἀσφάλειαν
καταστήσεις. |
[20] |
καὶ
Περραιβοὺς
καὶ
Παίονας
κατέστραπται
|
καὶ |
πάντας
ὑπηκόους
αὐτὸς
εἴληφεν;
Τοῦ |
[70] |
σοι
Θετταλοὶ
μὲν
καὶ
Θηβαῖοι
|
καὶ |
πάντες
οἱ
τῆς
Ἀμφικτυονίας
μετέχοντες |
[50] |
γὰρ
ἔφθασαν
τῶν
ἐχθρῶν
κρατήσαντες,
|
καὶ |
πάντων
ἀμελήσαντες
ἠνώχλουν
μὲν
ταῖς |
[140] |
ἀρχὰς
κατασχόντας.
Ἀλλ'
ὅμως
ἰσόθεον
|
καὶ |
παρὰ
πᾶσιν
ὀνομαστὴν
τὴν
αὑτῶν |
[90] |
(Καὶ
μὴν
εἰ
βουληθεῖμεν
ἐξετάσαι
|
καὶ |
παραβαλεῖν
σέ
τε
τὸν
νῦν |
[40] |
τοῖς
ἄλλοις
ἀνελπίστων
δοκούντων
εἶναι
|
καὶ |
παραδόξων
πολλὰ
διαπεπραγμένον,
ὥστ'
οὐδὲν |
[70] |
Ἀσίας
βασιλέα
τοῖς
Ἕλλησιν
ἐπιβουλεύειν
|
καὶ |
παρεσκευάσθαι
στρατεύειν
ἐφ'
ἡμᾶς,
οὐδὲν |
[40] |
εἶναι,
τοῦτο
δὲ
στεργούσας
μόνον
|
καὶ |
πᾶσαν
τὴν
σπουδὴν
περὶ
τούτου |
[80] |
ἢν
ἐθελήσῃς
κοινὸς
ἅπασιν
γενέσθαι
|
καὶ |
παύσῃ
ταῖς
μὲν
τῶν
πόλεων |
[80] |
ἂν
διαλλάξῃ
τις
τοὺς
Ἕλληνας
|
καὶ |
παύσῃ
τῆς
μανίας
τῆς
νῦν |
[60] |
κατεστρέψατο,
τηλικαύτην
δὲ
δύναμιν
περιεβάλετο
|
καὶ |
πεζὴν
καὶ
ναυτικὴν
ὅσην
οὐδεὶς |
[10] |
Ἑλλήνων,
ἃ
μόνα
τῶν
ὄντων
|
καὶ |
πείθειν
καὶ
βιάζεσθαι
πέφυκεν·
ὧν |
[40] |
μεταπεσούσης
τῆς
τύχης
καὶ
Θηβαίων
|
καὶ |
Πελοποννησίων
ἁπάντων
ἐπιχειρησάντων
ἀνάστατον
ποιῆσαι |
[80] |
καλινδουμένοις·
(τοῦ
δὲ
φρονεῖν
εὖ
|
καὶ |
πεπαιδεῦσθαι
καλῶς,
εἰ
καί
τις |
[140] |
ἐγκωμιάζουσιν.
(Τὴν
αὐτὴν
δὲ
γνώμην
|
καὶ |
περὶ
Λακεδαιμονίων
ἔχουσιν·
καὶ
γὰρ |
[130] |
δουλείᾳ,
ταύτην
ὑπ'
ἀνδρὸς
Ἕλληνος
|
καὶ |
περὶ
τοὺς
πολέμους
πολλὴν
ἐμπειρίαν |
[0] |
ἐξ
ἑνὸς
τρόπου
λαβεῖν
αὐτήν.
|
(Καὶ |
περὶ
τούτων
οὕτως
ἐδόκουν
διεξιέναι |
[50] |
μόνον
αὐτοὺς
τούτων
ἀπαλλάξεις,
ἀλλὰ
|
καὶ |
περὶ
τῶν
ἄλλων
ἄμεινον
βουλεύεσθαι |
[10] |
τοὺς
σπουδαιοτάτους,
οὓς
εἰκὸς,
εἰ
|
καὶ |
περὶ
τῶν
ἄλλων
ἀπείρως
ἔχουσιν, |
[60] |
(Ἔτι
τοίνυν
Κῦρος,
ἵνα
μνησθῶμεν
|
καὶ |
περὶ
τῶν
βαρβάρων,
ἐκτεθεὶς
μὲν |
[80] |
(Περὶ
μὲν
οὖν
τῶν
ἐμῶν
|
καὶ |
περὶ
ὧν
σοὶ
πρακτέον
ἐστὶν |
[90] |
διεξιοίην,
δικαίως
ἂν
ἀνόητος
ἅμα
|
καὶ |
περίεργος
εἶναι
δοκοίην.
(Ἄξιον
δὲ |
[20] |
αὐτὸν
ἀναστάτους
πεποίηκεν;
(Μάγνητας
δὲ
|
καὶ |
Περραιβοὺς
καὶ
Παίονας
κατέστραπται
καὶ |
[90] |
ἀποδοὺς
ἀποπέμψειν,
τοιαύταις
ἐλπίσιν
ὑπαγαγόμενος
|
καὶ |
πίστεις
δοὺς
τῶν
ἐκεῖ
νομιζομένων |
[90] |
ἂν
γένοιτο
παράκλησις
ταύτης
καλλίων
|
καὶ |
πιστοτέρα;
Φαίνονται
γὰρ
κἀκεῖνοι
κρατήσαντες |
[20] |
τοὺς
λόγους
ἡδίους
ἂν
ἅμα
|
καὶ |
πιστοτέρους
ποιοῖεν.
(Ὧν
οὐδὲν
ἔτι |
[70] |
αὐτοῦ
φλαῦρον,
ἀλλ'
ἀνδρωδέστερον
αὐτὸν
|
καὶ |
πλείονος
ἄξιον
δοκεῖν
εἶναι
ποιήσειεν· |
[50] |
αὐτοὺς
ποιοῦντες,
αὐτοὶ
τοὺς
ἐνδοξοτάτους
|
καὶ |
πλουσιωτάτους
τῶν
πολιτῶν
ἀπολλύουσιν,
καὶ |
[130] |
σε
πείθειν,
εἰ
δυναστείαν
μόνον
|
καὶ |
πλοῦτον
ἑώρων
ἐξ
αὐτῶν
γενησόμενον· |
[10] |
ἡγῇ
συμφέρειν,
πρὸς
δὲ
τούτοις
|
καὶ |
πλοῦτον
καὶ
δύναμιν
κεκτημένον
ὅσην |
[70] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
πολλοὶ
συμπολεμεῖν
|
καὶ |
ποιεῖν
ἀναστάτους
Λακεδαιμονίους·
ἢν
δὲ |
[10] |
τοῖς
μετ'
ἐμοῦ
διατρίψασιν
ὑποδεῖξαι
|
καὶ |
ποιῆσαι
φανερὸν
ὅτι
τὸ
μὲν |
[20] |
τῶν
ἐν
τῇ
πόλει
δείξειν
|
καὶ |
ποιήσειν
οὐδὲν
ἄλλο
περὶ
αὐτοῦ |
[20] |
ταῖς
περὶ
τὴν
λέξιν
εὐρυθμίαις
|
καὶ |
ποικιλίαις
κεκοσμήκαμεν
αὐτὸν,
αἷς
αὐτός |
[120] |
ἔχουσιν
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
παρέχουσιν,
|
καὶ |
πόλεις
ἐξ
αὐτῶν
συστῆσαι
καὶ |
[130] |
καὶ
τὴν
στρατείαν
ποιεῖσθαι
ταύτην
|
καὶ |
πολεμεῖν
καὶ
κινδυνεύειν.
(Οὕτω
δ' |
[120] |
βαρβάροις,
οὓς
ὑπειλήφαμεν
μαλακοὺς
εἶναι
|
καὶ |
πολέμων
ἀπείρους
καὶ
διεφθαρμένους
ὑπὸ |
[80] |
ἐκ
ταπεινῶν
δὲ
πολλῆς
χώρας
|
καὶ |
πόλεων
δεσπόταις.
~Ἐγὼ
δ'
οὐκ |
[140] |
καὶ
θαυμάζουσιν,
οἵτινες
ἀμφότερα
δύνανται
|
καὶ |
πολιτεύεσθαι
καὶ
στρατηγεῖν.
Ὅταν
οὖν |
[60] |
ἔργων
φθόνον
ἔχει
καὶ
δυσμένειαν
|
καὶ |
πολλὰς
βλασφημίας,
οἷς
δ'
ἡμεῖς |
[130] |
σοι
πλείω
τῶν
ἱκανῶν
ὑπάρχειν,
|
καὶ |
πολλὴν
ἀπληστίαν
ἔχειν
ὅστις
προαιρεῖται |
[70] |
κοινῶν
ἀλλὰ
παντάπασιν
ἀναισθήτως
διακειμένους
|
καὶ |
πολλὴν
χάριν
ἔχοντας
τοῖς
ὑπὲρ |
[110] |
τὴν
Ἑλλάδα
πολέμων
καὶ
στάσεων
|
καὶ |
πολλῶν
ἄλλων
κακῶν
μεστὴν
οὖσαν, |
[20] |
καταγνώσεσθαι
τοῦ
πέμψαντος
τὸ
βιβλίον
|
καὶ |
πολὺ
διεψεῦσθαι
νομιεῖν
τῆς
τε |
[70] |
ἀμελήσας
δὲ
τούτων
ἐπονειδίστων
ἐπιθυμοίη
|
καὶ |
πονηρῶν
πραγμάτων;
(Ὧν
ἐνθυμούμενον
χρὴ |
[50] |
καθ'
ἕκαστον
τὸν
ἐνιαυτὸν
τεμνομένην
|
καὶ |
πορθουμένην
τὴν
αὑτῶν
χώραν
περιορῶσιν. |
[60] |
δυνάμεως
εἰς
τὴν
Ἀσίαν
διαβεβηκότα
|
καὶ |
πορθοῦντα
τὴν
χώραν
οὕτω
μεγ' |
[120] |
ἀνδρὸς
μέγα
φρονοῦντος
καὶ
φιλέλληνος
|
καὶ |
πορρωτέρω
τῶν
ἄλλων
τῇ
διανοίᾳ |
[110] |
τὰς
εὐεργεσίας
τὰς
τῶν
Ἑλλήνων
|
καὶ |
πραότητα
καὶ
φιλανθρωπίαν·
ὁρῶ
γὰρ |
[10] |
τινα
προστάτην
τῶν
καὶ
λέγειν
|
καὶ |
πράττειν
δυναμένων
καὶ
δόξαν
μεγάλην |
[90] |
ἂν
χρησαίμην,
ἂν
σφόδρα
κατεπείγῃ
|
καὶ |
πρέπῃ,
τῶν
δ'
ἀλλοτρίων
οὐδὲν |
[110] |
ἔλαβον,
ἥπερ
ἦν
προσήκουσα
μὲν
|
καὶ |
πρέπουσα
τοῖς
προειρημένοις,
τὸν
δὲ |
[70] |
ἔχειν
καὶ
μεγάλην
τὴν
δόξαν
|
καὶ |
πρέπουσαν
σοὶ
καὶ
τοῖς
σοῖς |
[10] |
ἐξουσίαν
ὑπὸ
τῆς
τύχης
δεδομένην
|
καὶ |
πρέσβεις
πέμπειν
πρὸς
οὕστινας
ἂν |
[120] |
καὶ
ταύταις
ὁρίσαι
τὴν
Ἑλλάδα
|
καὶ |
προβαλέσθαι
πρὸ
ἁπάντων
ἡμῶν.
(Ταῦτα |
[10] |
τὸ
μὲν
ταῖς
πανηγύρεσιν
ἐνοχλεῖν
|
καὶ |
πρὸς
ἅπαντας
λέγειν
τοὺς
συντρέχοντας |
[80] |
(Καὶ
μὴ
θαυμάσῃς,
ἅπερ
ἐπέστειλα
|
καὶ |
πρὸς
Διονύσιον
τὴν
τυραννίδα
κτησάμενον, |
[40] |
ἀνάστατον
ποιῆσαι
τὴν
Σπάρτην,
ἡμεῖς
|
καὶ |
πρὸς
ἐκείνους
μόνοι
τῶν
Ἑλλήνων |
[20] |
ῥητορεύεσθαι,
τοὺς
δὲ
πρὸς
ἐπίδειξιν
|
καὶ |
πρὸς
ἐργολαβίαν
γεγράφθαι.
(Καὶ
ταῦτ' |
[90] |
ὃν
σοί
τε
συμβουλεύω
στρατεύειν
|
καὶ |
πρὸς
ὃν
Κλέαρχος
ἐπολέμησεν,
ἵν' |
[110] |
τοῖς
ἐπιγιγνομένοις
μεθ'
ὧν
χρὴ
|
καὶ |
πρὸς
οὓς
δεῖ
τοὺς
πολέμους |
[0] |
ταύτην
αὐτὸς
ἔργῳ
κρατήσεις
αὐτῆς
|
καὶ |
προσέτι
τὴν
εὔνοιαν
τὴν
ἡμετέραν |
[10] |
λόγον
μέλλεις
πέμπειν,
ὃς
εἰ
|
καὶ |
πρότερον
ἐνόμιζεν
αὑτὸν
εἶναί
τινος |
[130] |
σκοπεῖν
ἐξ
ἁπάντων
τὰ
συντείνοντα
|
καὶ |
προτρέποντα
πρὸς
τὸν
πόλεμον
τοῦτον· |
[40] |
τὰ
μέγιστα
τῶν
παρόντων
αὐταῖς,
|
καὶ |
πρῶτον
μὲν
σκεψαίμεθα
τὰ
Λακεδαιμονίων. |
[50] |
γεγενῆσθαι
φανερόν·
ἔτι
τοίνυν
ὡς
|
καὶ |
ῥᾳδίως
ταῦτα
πράξεις,
ἐκ
πολλῶν |
[60] |
τῶν
ἄλλων
ἔσει
ζηλωτὸς,
ἀλλὰ
|
καὶ |
σαυτὸν
μακαριεῖς.
Τίς
γὰρ
ἂν |
[30] |
ἀγαθὸν
αὐτὰς
ἐργασάμενος
φανείης
ἄξια
|
καὶ |
σαυτοῦ
καὶ
τῶν
ἐκείναις
πεπραγμένων |
[20] |
μετὰ
λογισμοῦ
καὶ
φιλοσοφίας,
ἧς
|
καὶ |
σὲ
μετεσχηκέναι
φασίν.
Μετὰ
γὰρ |
[30] |
ὅπως
μηδὲν
συμβήσεταί
σοι
τοιοῦτον,
|
καὶ |
σκεπτέον
τί
ἂν
ἀγαθὸν
αὐτὰς |
[40] |
βαρβάρους;
Ἀλλ'
εἴ
τις
ἀθρήσειε
|
καὶ |
σκέψαιτο
τὰς
τῶν
Ἑλλήνων
συμφορὰς, |
[0] |
νομίσας
οὐ
μόνον
ἡμῖν
ἀλλὰ
|
καὶ |
σοὶ
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
Ἕλλησιν |
[0] |
μικρὰ
βούλομαι
προειπεῖν,
ἵνα
δηλώσω
|
καὶ |
σοὶ
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ὡς |
[120] |
συγγενείας
μετέχοντας
ἀπολλύναι
ζητοῦντες.
(Διὸ
|
καὶ |
σοὶ
νομίζω
συμφέρειν
οὕτως
ἀνάνδρως |
[140] |
τῶν
κακῶν
ἀπαλλάξαι
τῶν
παρόντων
|
καὶ |
σοὶ
πολὺ
μείζω
περιθεῖναι
δόξαν |
[20] |
ἁπλῶς
δυνηθῶ
διελθεῖν.
Ἡγοῦμαι
δὲ
|
καὶ |
σοὶ
προσήκειν
ἁπάντων
τῶν
ἄλλων |
[80] |
τῆς
νῦν
αὐτοῖς
ἐνεστώσης·
ἅπερ
|
καὶ |
σοὶ
συμβεβουλευκότες
τυγχάνομεν.
(Περὶ
μὲν |
[40] |
γνώμην
ἕξειν
αὐτὰς,
ἄλλως
τε
|
καὶ |
σοῦ
μὲν
ἐπιστατοῦντος
ταῖς
διαλλαγαῖς, |
[110] |
γὰρ
ὁρῶν
τὴν
Ἑλλάδα
πολέμων
|
καὶ |
στάσεων
καὶ
πολλῶν
ἄλλων
κακῶν |
[100] |
ὅσην
οἷός
τ'
ἦν
πλείστην,
|
καὶ |
στρατεύσας
ἐπ'
αὐτοὺς,
ἀπῆλθεν
ἐκεῖθεν |
[140] |
οἵτινες
ἀμφότερα
δύνανται
καὶ
πολιτεύεσθαι
|
καὶ |
στρατηγεῖν.
Ὅταν
οὖν
ὁρᾷς
τοὺς |
[90] |
καὶ
συνέπεσεν
αὐτοῖς.
(Καὶ
μὴν
|
καὶ |
στρατιώτας
σὺ
μὲν
ἐξ
ἑτοίμου |
[0] |
ὡς
ἀμφότεροι
διαμαρτάνετε
τῶν
πραγμάτων
|
καὶ |
σὺ
μὲν
πολεμεῖς
ὑπὲρ
τῶν |
[70] |
Ἑλλάδος
ἀλλ'
ἐπὶ
ταύτην
αὐξάνεται,
|
καὶ |
σὺ
πολὺν
χρόνον
ἤδη
πᾶσιν |
[50] |
ὅ
τι
ἂν
σὺ
κελεύῃς
|
καὶ |
συμβουλεύῃς.
(Λοιπὸν
δ'
ἂν
ἦν |
[20] |
καὶ
μηδὲν
ᾖ
τὸ
συναγωνιζόμενον
|
καὶ |
συμπεῖθον,
ἀλλὰ
τῶν
μὲν
προειρημένων |
[80] |
ὑπεθέμην,
ὅ
τι
ἂν
ὑποπέσῃ
|
καὶ |
συμφέρῃ
πρὸς
τὸ
πεῖσαί
σε |
[50] |
ἐπεποίητο.
Νῦν
δ'
αὐτὴν
οἶμαι
|
καὶ |
συναγωνιεῖσθαι
τοῖς
ὑπὸ
σοῦ
πραττομένοις, |
[130] |
βαρβάρου
καὶ
κακῶς
τεθραμμένου
καταστραφεῖσαν
|
καὶ |
συναχθεῖσαν
ἐπὶ
δουλείᾳ,
ταύτην
ὑπ' |
[90] |
τῶν
κακῶν
τῶν
παρόντων·
ὅπερ
|
καὶ |
συνέπεσεν
αὐτοῖς.
(Καὶ
μὴν
καὶ |
[100] |
αὑτῶν
πόλεσιν
στάσεις
καὶ
ταραχὰς
|
καὶ |
σφαγὰς
ἐμποιοῦντες
ἐκτῶντο
τὴν
τιμὴν |
[150] |
γενέσθαι
τοῖς
ἀκούουσιν.
Ἡγοῦμαι
δὲ
|
καὶ |
τὰ
πεπραγμένα
πρότερον
οὐκ
ἄν |
[40] |
τί
δεῖ
λέγειν
τὰ
παλαιὰ
|
καὶ |
τὰ
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους;
Ἀλλ' |
[10] |
καὶ
βιάζεσθαι
πέφυκεν·
ὧν
οἶμαι
|
καὶ |
τὰ
ῥηθησόμενα
προσδεήσεσθαι.
(Μέλλω
γάρ |
[150] |
ὅπως
μὲν
γέγραπται
τοῖς
καιροῖς
|
καὶ |
ταῖς
ἀκριβείαις,
παρ'
ὑμῶν
τῶν |
[30] |
ὑμῶν
τιμῶσιν
καὶ
ταῖς
προσόδοις
|
καὶ |
ταῖς
θυσίαις
μᾶλλον
ἢ
τοὺς |
[10] |
ἄκυροι
τυγχάνουσιν
ὄντες
τοῖς
νόμοις
|
καὶ |
ταῖς
πολιτείαις
ταῖς
ὑπὸ
τῶν |
[30] |
ἀρχηγὸν
τοῦ
γένους
ὑμῶν
τιμῶσιν
|
καὶ |
ταῖς
προσόδοις
καὶ
ταῖς
θυσίαις |
[110] |
τοὺς
δ'
ἐπὶ
ταῖς
συμφοραῖς
|
καὶ |
ταῖς
τιμωρίαις
τεταγμένους
δυσχερεστέρας
τὰς |
[100] |
ἐν
ταῖς
αὑτῶν
πόλεσιν
στάσεις
|
καὶ |
ταραχὰς
καὶ
σφαγὰς
ἐμποιοῦντες
ἐκτῶντο |
[30] |
ταύτας
συστῆσαι
δυνηθῇς,
οὐ
χαλεπῶς
|
καὶ |
τὰς
ἄλλας
ὁμονοεῖν
ποιήσεις.
(Ἅπασαι |
[30] |
μόνον
πόλεις
εὖ
φρονεῖν
πείσῃς,
|
καὶ |
τὰς
ἄλλας
πολλῶν
κακῶν
ἀπαλλάξεις. |
[30] |
ἐφ'
ἣν
ἂν
τύχωσιν
τούτων,
|
καὶ |
τὰς
βοηθείας
ἐντεῦθεν
λαμβάνουσιν.
Ὥστ' |
[60] |
ἀναστραφήσεσθαι
τὰ
τῆς
Ἑλλάδος
πράγματα
|
καὶ |
τὰς
μὲν
ἀτιμωθήσεσθαι,
τὰς
δ' |
[0] |
τὴν
Ἀσίαν
τὸν
πόλεμον
ἐξενεγκεῖν
|
καὶ |
τὰς
πλεονεξίας,
ἃς
νῦν
παρὰ |
[110] |
τῶν
μὲν
καὶ
τοὺς
ἰδιώτας
|
καὶ |
τὰς
πόλεις
καὶ
νεὼς
καὶ |
[40] |
τις
ὁρῶν
τηλικαύτας
μεταβολὰς
γιγνομένας
|
καὶ |
τὰς
πόλεις
μήτ'
ἔχθρας
μήθ' |
[130] |
νομίζουσιν
ἂν
ἐπ'
ἐλευθερίᾳ
διαλυθῆναι,
|
καὶ |
ταῦτ'
εἰδότες
ὅτι
συστῆσαι
μέν |
[20] |
ἐπίδειξιν
καὶ
πρὸς
ἐργολαβίαν
γεγράφθαι.
|
(Καὶ |
ταῦτ'
οὐκ
ἀλόγως
ἐγνώκασιν·
ἐπειδὰν |
[50] |
καὶ
πλουσιωτάτους
τῶν
πολιτῶν
ἀπολλύουσιν,
|
καὶ |
ταῦτα
δρῶντες
οὕτω
χαίρουσιν
ὡς |
[40] |
διαπεπραγμένον,
ὥστ'
οὐδὲν
ἄτοπον
εἰ
|
καὶ |
ταῦτα
μόνος
συστῆσαι
δυνηθείης.
Χρὴ |
[60] |
κατὰ
γῆν
καὶ
κατὰ
θάλατταν,
|
καὶ |
ταῦτα
πέμπων
ὡς
τοὺς
βασιλέως |
[120] |
καὶ
πόλεις
ἐξ
αὐτῶν
συστῆσαι
|
καὶ |
ταύταις
ὁρίσαι
τὴν
Ἑλλάδα
καὶ |
[30] |
διαλύοντος
αὐτοὶ
διέστησαν.
Ὅπερ
οἶμαι
|
καὶ |
ταύτας
ποιήσειν,
ἢν
μὴ
σὺ |
[70] |
φλυαροῦντες
καὶ
φάσκοντες
ἀκριβῶς
εἰδέναι
|
καὶ |
ταχέως
ἅπαντα
τῷ
λόγῳ
καταστρεφόμενοι, |
[110] |
τῇ
φρονήσει
καὶ
τῇ
φιλοτιμίᾳ
|
καὶ |
τῇ
δικαιοσύνῃ
πλέον
διενεγκόντα
πάντων |
[60] |
ὢν
Συρακοσίων
καὶ
τῷ
γένει
|
καὶ |
τῇ
δόξῃ
καὶ
τοῖς
ἄλλοις |
[80] |
ὃν
ἐγὼ
πέφυκα
καὶ
δύναμαι,
|
καὶ |
τῇ
πόλει
καὶ
τοῖς
Ἕλλησιν |
[0] |
τὸν
πόλεμον
τὸν
ἐνστάντα
σοὶ
|
καὶ |
τῇ
πόλει
περὶ
Ἀμφιπόλεως
πολλῶν |
[110] |
πρόγονον
ὑμῶν
καὶ
τῇ
φρονήσει
|
καὶ |
τῇ
φιλοτιμίᾳ
καὶ
τῇ
δικαιοσύνῃ |
[110] |
ἂν
ἐπέδειξα
τὸν
πρόγονον
ὑμῶν
|
καὶ |
τῇ
φρονήσει
καὶ
τῇ
φιλοτιμίᾳ |
[20] |
δεσπότας
κατέστησεν;
Τὸν
δὴ
τοσαῦτα
|
καὶ |
τηλικαῦτα
διαπεπραγμένον
οὐκ
οἴει
πολλὴν |
[60] |
γενέσεως
ὑπαρξάσης,
εἰς
τοσοῦτον
προῆλθον
|
καὶ |
τηλικαῦτα
διεπράξαντο,
πῶς
οὐ
σέ |
[90] |
ὀνομαστὸν
γενόμενον,
(σὲ
δὲ
τοσαῦτα
|
καὶ |
τηλικαῦτα
τὸ
μέγεθος
διαπεπραγμένον,
περὶ |
[100] |
γνῶναι
περὶ
τούτων
αὐτὸν
ἰδίως
|
καὶ |
τὴν
βασιλείαν
γεγενῆσθαι
πολὺ
τῶν |
[30] |
δὲ
τοῖς
ἀπ'
ἐκείνου
γεγονόσιν
|
καὶ |
τὴν
βασιλείαν
καὶ
τὴν
ἡγεμονίαν |
[60] |
ἄλλην
ἔχων
πλὴν
τὸ
σῶμα
|
καὶ |
τὴν
διάνοιαν
ἤλπισεν
Λακεδαιμονίους
καταπολεμήσειν |
[90] |
ἐπολέμησεν,
ἵν'
ἑκατέρου
τὴν
γνώμην
|
καὶ |
τὴν
δύναμιν
εἰδῇς.
Ὁ
μὲν |
[40] |
ὁμοίαν
σοὶ
καὶ
τὴν
φύσιν
|
καὶ |
τὴν
δύναμιν
ἐχόντων.
(Θαυμάζω
δὲ |
[70] |
αὑτῶν
εἰθισμένων
εἰς
ταραχὰς
καθιστάναι,
|
καὶ |
τὴν
εἰρήνην
τὴν
τοῖς
ἄλλοις |
[120] |
στρατείαν
τὴν
ἐπὶ
τοὺς
βαρβάρους
|
καὶ |
τὴν
ἐπιμέλειαν
τὴν
τῶν
Ἑλλήνων, |
[110] |
ψυχῆς
ἦθος
καὶ
τὴν
φιλανθρωπίαν
|
καὶ |
τὴν
εὔνοιαν
ἣν
εἶχεν
εἰς |
[140] |
πλοῦτον
καὶ
τὴν
Πέλοπος
ἀρχὴν
|
καὶ |
τὴν
Εὐρυσθέως
δύναμιν
οὐδεὶς
ἂν |
[30] |
ἐκείνου
γεγονόσιν
καὶ
τὴν
βασιλείαν
|
καὶ |
τὴν
ἡγεμονίαν
εἰς
ἅπαντα
τὸν |
[30] |
τὴν
Λακεδαιμονίων
καὶ
τὴν
Θηβαίων
|
καὶ |
τὴν
ἡμετέραν.
Ἢν
γὰρ
ταύτας |
[100] |
ὅπερ
εἰς
τοὺς
Ἕλληνας
εἰσπεσὸν
|
καὶ |
τὴν
ἡμετέραν
καὶ
Λακεδαιμονίων
ἀρχὴν |
[30] |
τὴν
Ἀργείων
καὶ
τὴν
Λακεδαιμονίων
|
καὶ |
τὴν
Θηβαίων
καὶ
τὴν
ἡμετέραν. |
[140] |
μετά
γε
τὴν
Ἡρακλέους
ὑπερβολὴν
|
καὶ |
τὴν
Θησέως
ἀρετὴν
τοὺς
ἐπὶ |
[60] |
τῆς
κατὰ
θάλατταν
δυνάμεως
ἐπιθυμῆσαι,
|
καὶ |
τὴν
κατὰ
γῆν
ἡγεμονίαν
ἀπώλεσαν, |
[30] |
τήν
τε
πόλιν
τὴν
Ἀργείων
|
καὶ |
τὴν
Λακεδαιμονίων
καὶ
τὴν
Θηβαίων |
[70] |
ὁ
πρόγονος
αὐτοῦ
προείλετο
κινδυνεύειν,
|
καὶ |
τὴν
μὲν
εὔνοιαν,
ἣν
ἐκεῖνος |
[130] |
τοὺς
ἐπαίνους
καὶ
τὴν
φήμην
|
καὶ |
τὴν
μνήμην
τὴν
τῷ
χρόνῳ |
[140] |
εἴπωμεν,
ὅτι
τὸν
Ταντάλου
πλοῦτον
|
καὶ |
τὴν
Πέλοπος
ἀρχὴν
καὶ
τὴν |
[60] |
τείχη
τῆς
πατρίδος
ἀνώρθωσεν,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τὴν
πόλιν
εἰς
τὴν
αὐτὴν |
[20] |
ὡς
ἐλπίζουσιν
οὐ
μόνον
σὲ
|
καὶ |
τὴν
πόλιν
ἕξειν
μοι
χάριν |
[140] |
ἀλλ'
ἐπὶ
πάντων
ὁμοίως,
ἐπεὶ
|
καὶ |
τὴν
πόλιν
ἡμῶν
οὐδεὶς
ἂν |
[130] |
μὴ
τούτων
ἕνεκά
σοι
συνεβούλευον
|
καὶ |
τὴν
στρατείαν
ποιεῖσθαι
ταύτην
καὶ |
[130] |
παρακαλεῖν,
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς
προγόνους
|
καὶ |
τὴν
τῶν
βαρβάρων
ἀνανδρίαν
καὶ |
[130] |
τὴν
εὐλογίαν
καὶ
τοὺς
ἐπαίνους
|
καὶ |
τὴν
φήμην
καὶ
τὴν
μνήμην |
[110] |
γε
τὸ
τῆς
ψυχῆς
ἦθος
|
καὶ |
τὴν
φιλανθρωπίαν
καὶ
τὴν
εὔνοιαν |
[40] |
ἐπιχειρήσειε
πλὴν
τῶν
ὁμοίαν
σοὶ
|
καὶ |
τὴν
φύσιν
καὶ
τὴν
δύναμιν |
[10] |
ἀνδρὸς
ἀνθοῦσαν
τὴν
ἀκμὴν
ἔχοντος
|
καὶ |
τὴν
φύσιν
πολὺ
τῶν
ἄλλων |
[100] |
τῆς
διὰ
τὸν
ποταμὸν
δυσχωρίας
|
καὶ |
τῆς
ἄλλης
παρασκευῆς
ἁπάσης·
νῦν |
[20] |
τῆς
τε
τῶν
λόγων
δυνάμεως
|
καὶ |
τῆς
αὑτοῦ
διανοίας;
(Ταῦτ'
ἀκούσας |
[100] |
βασιλεὺς
αὐτὸς
ποιησάμενος
στρατείαν
κρατήσειεν
|
καὶ |
τῆς
διὰ
τὸν
ποταμὸν
δυσχωρίας |
[80] |
ἢν
μὴ
καὶ
τῶν
πραγμάτων
|
καὶ |
τῆς
δόξης
τῆς
ἐμαυτοῦ
καὶ |
[110] |
οὐδέποτ'
ἂν
διέφθειρεν,
εἰ
μὴ
|
καὶ |
τῆς
δυνάμεως
αὐτῶν
ἐκράτησεν.
Ταῦτα |
[90] |
εἶναι
τῆς
τε
σοὶ
γενησομένης
|
καὶ |
τῆς
ἐκείνοις
ὑπαρξάσης.
Τὸ
μὲν |
[140] |
ἐκ
δὲ
τῆς
Μαραθῶνι
μάχης
|
καὶ |
τῆς
ἐν
Σαλαμῖνι
ναυμαχίας,
καὶ |
[10] |
τῆς
τε
τῶν
Ἑλλήνων
ὁμονοίας
|
καὶ |
τῆς
ἐπὶ
τοὺς
βαρβάρους
στρατείας· |
[40] |
καὶ
φέρονται
καὶ
τῆς
νυκτὸς
|
καὶ |
τῆς
ἡμέρας
ὑπὸ
τῶν
οἰκετῶν |
[40] |
Ἑλλήνων,
ἄγονται
δὲ
καὶ
φέρονται
|
καὶ |
τῆς
νυκτὸς
καὶ
τῆς
ἡμέρας |
[20] |
γιγνομένων,
ἔτι
δὲ
τῶν
καιρῶν
|
καὶ |
τῆς
σπουδῆς
τῆς
περὶ
τὴν |
[20] |
τε
δόξης
τῆς
τοῦ
λέγοντος
|
καὶ |
τῆς
φωνῆς
καὶ
τῶν
μεταβολῶν |
[0] |
περί
τε
τῆς
πόλεως
ταύτης
|
καὶ |
τῆς
χώρας
οὐδὲν
τῶν
αὐτῶν |
[40] |
συγκατασκευασάντων
ἑκατέροις
ἡμῶν
τὴν
ἀρχήν.
|
(Καὶ |
τί
δεῖ
λέγειν
τὰ
παλαιὰ |
[60] |
τοὺς
βασιλέως
στρατηγοὺς
ὑπισχνεῖτο
ποιήσειν.
|
Καὶ |
τί
δεῖ
τὰ
πλείω
λέγειν; |
[70] |
ὥσπερ
καρποὺς,
ἡδονάς
θ'
ὑπερβαλλούσας
|
καὶ |
τιμὰς
ἀνεξαλείπτους.
(Ἀπέχρη
δ'
ἄν |
[80] |
εὖ
καὶ
πεπαιδεῦσθαι
καλῶς,
εἰ
|
καί |
τις
ἀγροικότερον
εἶναι
φήσει
τὸ |
[100] |
οὐ
μόνον
αὐτοὺς
διεφθαρμένους,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τὸ
γένος
αὐτῶν
ἐξ
ἀνθρώπων |
[140] |
Θερμοπύλαις
ἢ
τὰς
ἄλλας
νίκας,
|
καὶ |
τὸ
τρόπαιον
τὸ
μὲν
κατ' |
[60] |
τῷ
γένει
καὶ
τῇ
δόξῃ
|
καὶ |
τοῖς
ἄλλοις
ἅπασιν,
ἐπιθυμήσας
μοναρχίας |
[0] |
μόνον
ἡμῖν
ἀλλὰ
καὶ
σοὶ
|
καὶ |
τοῖς
ἄλλοις
Ἕλλησιν
ἅπασι
συνοίσειν, |
[120] |
κακῶν
ὧν
αὐτοί
τ'
ἔχουσιν
|
καὶ |
τοῖς
ἄλλοις
παρέχουσιν,
καὶ
πόλεις |
[20] |
αὐτός
τε
νεώτερος
ὢν
ἐχρώμην
|
καὶ |
τοῖς
ἄλλοις
ὑπέδειξα,
δι'
ὧν |
[0] |
προειπεῖν,
ἵνα
δηλώσω
καὶ
σοὶ
|
καὶ |
τοῖς
ἄλλοις
ὡς
οὐ
δι' |
[80] |
καὶ
δύναμαι,
καὶ
τῇ
πόλει
|
καὶ |
τοῖς
Ἕλλησιν
καὶ
τῶν
ἀνδρῶν |
[120] |
ἄλλοις
τοῖς
ἀφ'
Ἡρακλέους
πεφυκόσι
|
καὶ |
τοῖς
ἐν
πολιτείᾳ
καὶ
νόμοις |
[110] |
λυπηρὰς
οὔσας
καὶ
τοῖς
ἔχουσι
|
καὶ |
τοῖς
ἐντυγχάνουσιν,
τὰς
δὲ
πραότητας |
[110] |
τὰς
μὲν
χαλεπότητας
λυπηρὰς
οὔσας
|
καὶ |
τοῖς
ἔχουσι
καὶ
τοῖς
ἐντυγχάνουσιν, |
[10] |
ἅμα
τοῖς
πρὸς
σὲ
λεγομένοις
|
καὶ |
τοῖς
μετ'
ἐμοῦ
διατρίψασιν
ὑποδεῖξαι |
[70] |
τὴν
δόξαν
καὶ
πρέπουσαν
σοὶ
|
καὶ |
τοῖς
σοῖς
προγόνοις
καὶ
τοῖς |
[70] |
σοὶ
καὶ
τοῖς
σοῖς
προγόνοις
|
καὶ |
τοῖς
ὑφ'
ὑμῶν
πεπραγμένοις,
~ὅταν |
[60] |
ἐπιθυμήσας
μοναρχίας
ἀλόγως
καὶ
μανικῶς
|
καὶ |
τολμήσας
ἅπαντα
πράττειν
τὰ
φέροντα |
[100] |
ἡγοῦμαι
τόν
τε
πατέρα
σου
|
καὶ |
τὸν
κτησάμενον
τὴν
βασιλείαν
καὶ |
[110] |
δύναμιν
τὴν
παροῦσάν
μοι
κατεμεμψάμην
|
καὶ |
τὸν
λόγον
ᾐσθόμην
διπλάσιον
ἂν |
[20] |
εἶναι
δοκεῖ
τοῖς
ἀκούουσιν.
Ἅπερ
|
καὶ |
τὸν
νῦν
ἐπιδεικνύμενον
μάλιστ'
ἂν |
[100] |
Κύπρον
καὶ
Φοινίκην
καὶ
Κιλικίαν
|
καὶ |
τὸν
τόπον
ἐκεῖνον
ὅθεν
ἐχρῶντο |
[100] |
καὶ
τὸν
κτησάμενον
τὴν
βασιλείαν
|
καὶ |
τὸν
τοῦ
γένους
ἀρχηγὸν,
εἰ |
[80] |
καὶ
τῆς
δόξης
τῆς
ἐμαυτοῦ
|
καὶ |
τοῦ
χρόνου
τοῦ
περὶ
τὸν |
[100] |
ἢν
ὑπόσχῃ
τὴν
ἐλευθερίαν
αὐτοῖς
|
καὶ |
τοὔνομα
τοῦτο
διασπείρῃς
εἰς
τὴν |
[100] |
ἄλλοι
τὴν
ἀνδρείαν
ὑμνοῦντες
αὐτοῦ
|
καὶ |
τοὺς
ἄθλους
ἀπαριθμοῦντες
διατελοῦσιν,
περὶ |
[50] |
τὴν
πόλιν,
ἀλλὰ
καὶ
Λακεδαιμονίους
|
καὶ |
τοὺς
ἄλλους
Ἕλληνας,
ὥσθ'
ἡμᾶς |
[90] |
αὑτὸν
δυνάμεως,
ὥστε
προκαλεσάμενος
Κλέαρχον
|
καὶ |
τοὺς
ἄλλους
ἡγεμόνας
εἰς
λόγον |
[50] |
Ἐκεῖνος
γὰρ
φυγὼν
παρ'
ἡμῶν
|
καὶ |
τοὺς
ἄλλους
ὁρῶν
τοὺς
πρὸ |
[20] |
δυσχερείας
τὰς
περὶ
τοὺς
σοφιστὰς
|
καὶ |
τοὺς
ἀναγιγνωσκομένους
τῶν
λόγων
ἀφέλῃς, |
[140] |
ἂν
εὐλογήσειαν.
(Καίτοι
τοὺς
ὀνομαστοτάτους
|
καὶ |
τοὺς
ἀρίστους
αὐτῶν
ἴσμεν
ἐν |
[120] |
τ'
αὐτοὺς
περὶ
μικρῶν
πολεμοῦμεν
|
καὶ |
τοὺς
ἀφισταμένους
τῆς
ἀρχῆς
τῆς |
[130] |
Ἀσίαν
ἄμεινον
πράττουσαν
τῆς
Εὐρώπης
|
καὶ |
τοὺς
βαρβάρους
εὐπορωτέρους
τῶν
Ἑλλήνων |
[10] |
ἐκδοθεὶς
οὕτως
ᾖ
γεγραμμένος
ὥστε
|
καὶ |
τοὺς
βασκαίνοντας
ἡμᾶς
μιμεῖσθαι
καὶ |
[40] |
Χρὴ
δὲ
τοὺς
μέγα
φρονοῦντας
|
καὶ |
τοὺς
διαφέροντας
μὴ
τοῖς
τοιούτοις |
[140] |
ἀρετὴν
τοὺς
ἐπὶ
Τροίαν
στρατευσαμένους
|
καὶ |
τοὺς
ἐκείνοις
ὁμοίους
γενομένους
ἅπαντες |
[20] |
χάριν
ὑπὲρ
τῶν
εἰρημένων
ἀλλὰ
|
καὶ |
τοὺς
Ἕλληνας
ἅπαντας.
(Τούτου
δ' |
[120] |
αὐτός
τ'
ἐπὶ
ταῦθ'
ὁρμήσῃς
|
καὶ |
τοὺς
Ἕλληνας
προτρέψῃς.
(Ἐπεὶ
νῦν |
[130] |
ἔχομεν
κατὰ
δὲ
τὴν
εὐλογίαν
|
καὶ |
τοὺς
ἐπαίνους
καὶ
τὴν
φήμην |
[80] |
Προῃρεῖτο
γὰρ
βασιλεῖ
τε
πολεμεῖν
|
καὶ |
τοὺς
ἑταίρους
εἰς
τὰς
πόλεις |
[110] |
ἐπωνυμίας
ἔχοντας,
καὶ
τῶν
μὲν
|
καὶ |
τοὺς
ἰδιώτας
καὶ
τὰς
πόλεις |
[150] |
τηλικούτων
τὴν
σὴν
φύσιν
ἀξιοῦντας,
|
καὶ |
τοὺς
μὴ
μόνον
ἐν
τῷ |
[30] |
ἦν
ἡμῖν
χάριν
ἔχειν,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τοὺς
νῦν
ὄντας·
διὰ
γὰρ |
[10] |
φλυαρεῖν,
ἀλλὰ
προὔργου
τι
ποιεῖν
|
καὶ |
τοὺς
οἰομένους
ἀγαθόν
τι
κοινὸν |
[130] |
καὶ
τὴν
τῶν
βαρβάρων
ἀνανδρίαν
|
καὶ |
τοὺς
ὀνομαστοὺς
γενομένους
καὶ
δόξαντας |
[70] |
ἐπιθυμοῦντας
ὧνπερ
οἱ
λογοποιοῦντες,
ἔπειτα
|
καὶ |
τοὺς
οὐδενὶ
λογισμῷ
χρωμένους
ὑπὲρ |
[30] |
τε
τῆς
μεγίστης
ὕβρεως
ἔπαυσεν
|
καὶ |
τοὺς
παῖδας
τῶν
φόβων
τῶν |
[130] |
λόγον
τοῦτόν
σε
παρακαλεῖν,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τοὺς
προγόνους
καὶ
τὴν
τῶν |
[90] |
ἄλλους
ἡγεμόνας
εἰς
λόγον
ἐλθεῖν,
|
καὶ |
τούτοις
μὲν
ὑπισχνούμενος
μεγάλας
δωρεὰς |
[50] |
τῆς
αὑτῶν
σωτηρίας.
Ὥστ'
οἶμαι
|
καὶ |
τούτους
ταχέως
ποιήσειν
ὅ
τι |
[60] |
τυγχάνω
παρακαλῶν
πολλοστὸς
ὢν
Συρακοσίων
|
καὶ |
τῷ
γένει
καὶ
τῇ
δόξῃ |
[70] |
ἢν
δὲ
ταῦτα
πράξῃς,
ὡς
|
καὶ |
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων
ῥᾳδίως
κρατήσεις. |
[110] |
οὐ
μόνον
ἐπὶ
τῶν
ἀνθρώπων
|
καὶ |
τῶν
ἄλλων
ζῴων
ἁπάντων
εὐδοκιμούσας, |
[70] |
δὲ
καὶ
Μεσσήνιοι
καὶ
Μεγαλοπολῖται
|
καὶ |
τῶν
ἄλλων
πολλοὶ
συμπολεμεῖν
καὶ |
[130] |
εὐνοίας
τῆς
παρὰ
τῶν
πολλῶν
|
καὶ |
τῶν
ἄλλων
τῶν
προειρημένων
μηδένας |
[80] |
τῇ
πόλει
καὶ
τοῖς
Ἕλλησιν
|
καὶ |
τῶν
ἀνδρῶν
τοῖς
ἐνδοξοτάτοις.
(Περὶ |
[140] |
νομιζομένους.
(Ἐνθυμοῦ
δ'
ἵνα
τι
|
καὶ |
τῶν
ἀρχαίων
εἴπωμεν,
ὅτι
τὸν |
[90] |
εἶναι
δοκοίην.
(Ἄξιον
δὲ
μνησθῆναι
|
καὶ |
τῶν
βασιλέων
ἀμφοτέρων,
ἐφ'
ὃν |
[130] |
ὅτι
συμβαίνει
τοῦ
μὲν
πλούτου
|
καὶ |
τῶν
δυναστειῶν
πολλάκις
τοὺς
ἐχθροὺς |
[30] |
ἐργασάμενος
φανείης
ἄξια
καὶ
σαυτοῦ
|
καὶ |
τῶν
ἐκείναις
πεπραγμένων
πεποιηκώς.
(Ἔχεις |
[10] |
μᾶλλον
ἢ
σὲ
γιγνώσκειν.
Ἔτι
|
καὶ |
τῶν
Ἑλλήνων
πολλοὺς
ἂν
ἴδοις |
[110] |
ἄλλων
ζῴων
ἁπάντων
εὐδοκιμούσας,
(ἀλλὰ
|
καὶ |
τῶν
θεῶν
τοὺς
μὲν
τῶν |
[130] |
ὁτιοῦν
πάσχειν.
(Ἴδοις
δ'
ἂν
|
καὶ |
τῶν
ἰδιωτῶν
τοὺς
ἐπιεικεστάτους
ὑπὲρ |
[110] |
δὲ
τῆς
ἀρετῆς
τῆς
αὑτοῦ
|
καὶ |
τῶν
κινδύνων,
ὅρους
δὲ
τῆς |
[110] |
τεταγμένους
δυσχερεστέρας
τὰς
ἐπωνυμίας
ἔχοντας,
|
καὶ |
τῶν
μὲν
καὶ
τοὺς
ἰδιώτας |
[20] |
τοῦ
λέγοντος
καὶ
τῆς
φωνῆς
|
καὶ |
τῶν
μεταβολῶν
τῶν
ἐν
ταῖς |
[70] |
τὸ
τῶν
βλασφημούντων
καὶ
φλυαρούντων
|
καὶ |
τῶν
πειθομένων
τούτοις
φροντίζειν,
ἄλλως |
[80] |
μου
καὶ
καταφρονεῖν,
ἢν
μὴ
|
καὶ |
τῶν
πραγμάτων
καὶ
τῆς
δόξης |
[20] |
γὰρ
ἐρεῖν
τι
τῶν
δεόντων
|
καὶ |
τῶν
σοὶ
συμφερόντων.
(Καίτοι
μ' |
[40] |
μὴ
τοῖς
τοιούτοις
ἐπιχειρεῖν
ἃ
|
καὶ |
τῶν
τυχόντων
ἄν
τις
καταπράξειεν, |
[30] |
διὰ
γὰρ
ἡμᾶς
καὶ
ζῶσι
|
καὶ |
τῶν
ὑπαρχόντων
ἀγαθῶν
ἀπολαύουσι·
μὴ |
[100] |
βουλομένην
τοῦ
τε
σώματος
αὐτοῦ
|
καὶ |
τῶν
χρημάτων
ἁπάντων
γενέσθαι
κυρίαν. |
[70] |
Ἑλλήνων
ῥᾳδίως
κρατήσεις.
(Ταῦτα
φλυαροῦντες
|
καὶ |
φάσκοντες
ἀκριβῶς
εἰδέναι
καὶ
ταχέως |
[20] |
νῦν
ἐπιδεικνύμενον
μάλιστ'
ἂν
βλάψειεν
|
καὶ |
φαυλότερον
φαίνεσθαι
ποιήσειεν·
οὐδὲ
γὰρ |
[130] |
τῶν
ὄντων
ἀπλήστως
διακειμένους
ἀκρατεστέρους
|
καὶ |
φαυλοτέρους
εἶναι
δοκοῦντας.
(Τὸ
δὲ |
[40] |
πλήθους
τῶν
Ἑλλήνων,
ἄγονται
δὲ
|
καὶ |
φέρονται
καὶ
τῆς
νυκτὸς
καὶ |
[110] |
τὰς
τῶν
Ἑλλήνων
καὶ
πραότητα
|
καὶ |
φιλανθρωπίαν·
ὁρῶ
γὰρ
τὰς
μὲν |
[120] |
(Ἔστιν
οὖν
ἀνδρὸς
μέγα
φρονοῦντος
|
καὶ |
φιλέλληνος
καὶ
πορρωτέρω
τῶν
ἄλλων |
[110] |
εἰκὸς
ὑπ'
αὐτοῦ
σε
παροξύνεσθαι
|
καὶ |
φιλονικεῖν,
ὅπως
τῷ
προγόνῳ
σαυτὸν |
[20] |
μετὰ
ῥᾳθυμίας
ἀλλὰ
μετὰ
λογισμοῦ
|
καὶ |
φιλοσοφίας,
ἧς
καὶ
σὲ
μετεσχηκέναι |
[70] |
μικροψυχίαν
εἶναι
τὸ
τῶν
βλασφημούντων
|
καὶ |
φλυαρούντων
καὶ
τῶν
πειθομένων
τούτοις |
[100] |
εἶναι.
(Τὰ
τοίνυν
περὶ
Κύπρον
|
καὶ |
Φοινίκην
καὶ
Κιλικίαν
καὶ
τὸν |
[100] |
νῦν
μὲν
ἀναγκάζεται
θεραπεύειν
αὐτὸν
|
καὶ |
χρήματα
πολλὰ
καθ'
ἕκαστον
τὸν |
[120] |
τοῖς
τοιούτοις
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους
|
καὶ |
χώραν
ἀποτεμόμενον
τοσαύτην
ὅσην
ὀλίγῳ |
[30] |
ὡς
τεταλαιπώρηνται
διὰ
τὸν
πόλεμον
|
καὶ |
ὡς
παραπλησίως
ἔχουσιν
τοῖς
ἰδίᾳ |
[140] |
πράττειν·
ἀλλ'
ἐκ
τούτων
μὲν
|
πολλαὶ |
κατηγορίαι
κατ'
αὐτῆς
γεγόνασιν,
ἐκ |
[20] |
πιστοτέρους
ποιοῖεν.
(Ὧν
οὐδὲν
ἔτι
|
δύναμαι |
διὰ
τὴν
ἡλικίαν,
ἀλλ'
ἀπόχρη |
[80] |
ἐκείνῳ
γεγραμμένοις
οὔτ'
ἔτι
καινὰ
|
δύναμαι |
ζητεῖν.
(Οὐ
μὴν
ἀποστατέον
ἐστὶν, |
[80] |
τοῦτον,
ὃν
ἐγὼ
πέφυκα
καὶ
|
δύναμαι, |
καὶ
τῇ
πόλει
καὶ
τοῖς |
[150] |
δὲ
βουλόμενος
τοιαῦτα
λέγειν
οὐ
|
δύναμαι· |
τὴν
δ'
αἰτίαν
δι'
ἣν, |
[80] |
μήτ'
ἄλλως
δυνάστης
θρασύτερόν
σοι
|
διείλεγμαι |
τῶν
ἄλλων.
Ἐγὼ
γὰρ
πρὸς |
[20] |
τέλους
ἀκούσῃς
ἁπάντων
τῶν
λεγομένων.
|
Οἶμαι |
γὰρ
ἐρεῖν
τι
τῶν
δεόντων |
[10] |
ἐλύπησάν
τινές
με
τῶν
πλησιασάντων·
|
οἶμαι |
γὰρ
ἔσεσθαί
τι
προὔργου.
Δηλώσαντος |
[70] |
ὃν
ἤδη
μοι
δοκῶ
δηλώσειν·
|
οἶμαι |
γὰρ
σοί
τε
συμφέρειν
ἀκοῦσαι |
[150] |
περιθεῖναι
δόξαν
τῆς
νῦν
ὑπαρχούσης.
|
~Οἶμαι |
δέ
ς'
οὐκ
ἀγνοεῖν
ὃν |
[80] |
ἀντειπεῖν
τῶν
εὖ
φρονούντων
τολμήσειεν,
|
οἶμαι |
δὲ
τῶν
μὲν
ἄλλων
εἴ |
[100] |
Ὥστε
περὶ
μὲν
τούτων
οὐδὲν
|
οἶμαι |
δεῖν
πλείω
λέγειν.
Περὶ
δὲ |
[50] |
εἰρήνην
ἐπεποίητο.
Νῦν
δ'
αὐτὴν
|
οἶμαι |
καὶ
συναγωνιεῖσθαι
τοῖς
ὑπὸ
σοῦ |
[10] |
πείθειν
καὶ
βιάζεσθαι
πέφυκεν·
ὧν
|
οἶμαι |
καὶ
τὰ
ῥηθησόμενα
προσδεήσεσθαι.
(Μέλλω |
[30] |
οὐδενὸς
διαλύοντος
αὐτοὶ
διέστησαν.
Ὅπερ
|
οἶμαι |
καὶ
ταύτας
ποιήσειν,
ἢν
μὴ |
[50] |
ἔχουσι
τῆς
αὑτῶν
σωτηρίας.
Ὥστ'
|
οἶμαι |
καὶ
τούτους
ταχέως
ποιήσειν
ὅ |
[80] |
ἀρχὴν
τοῦ
λόγου
τοῦ
σύμπαντος
|
οἶμαι |
πεποιῆσθαι
ταύτην,
ἥνπερ
προσήκει
τοὺς |
[50] |
ταῦτα
πράξεις,
ἐκ
πολλῶν
παραδειγμάτων
|
οἶμαί |
σε
γνῶναι
ποιήσειν.
Ἢν
γὰρ |
[40] |
κακῶν
ἀναγκαζόντων.
Ἐγὼ
μὲν
γὰρ
|
οἶμαι |
τούτων
σοι
συναγωνιζομένων
ἅπαντα
γενήσεσθαι |
[20] |
ἐνσημαινόμενος
ἀλλ'
ὥσπερ
ἀπαριθμῶν,
(εἰκότως,
|
οἶμαι, |
φαῦλος
εἶναι
δοκεῖ
τοῖς
ἀκούουσιν. |
[80] |
ἐκδεδομένοις,
ἀλλ'
οὖν
ὑποργάψειν
γ'
|
οἶμαι |
χαριέντως
τοῖς
ἐξεργάζεσθαι
καὶ
διαπονεῖν |
[60] |
τῶν
Ἑλληνίδων
πόλεων;
(Διονύσιος
τοίνυν
|
βούλομαι |
γὰρ
ἐκ
πολλῶν
σε
πεισθῆναι |
[80] |
ἀπορίαν
παρέσχηκεν·
οὔτε
γὰρ
ταὐτὰ
|
βούλομαι |
λέγειν
τοῖς
ἐν
ἐκείνῳ
γεγραμμένοις |
[0] |
Ἀμφιπόλεως
γραφέντος.
Περὶ
οὗ
μικρὰ
|
βούλομαι |
προειπεῖν,
ἵνα
δηλώσω
καὶ
σοὶ |
[70] |
ὥσπερ
εἴθισμαι,
ποιεῖσθαι
τοὺς
λόγους.
|
(Αἰσθάνομαι |
γάρ
σε
διαβαλλόμενον
ὑπὸ
τῶν |
[0] |
ὦ
Φίλιππε,
δίοτι
τοῦ
λόγου
|
ποιήσομαι |
τὴν
ἀρχὴν
οὐ
τοῦ
πρὸς |
[80] |
ὁμονοούσας,
πρὸς
σὲ
δὲ
νῦν
|
ποιήσομαι |
τοὺς
λόγους,
οὐ
τὴν
αὐτὴν |
[30] |
δ'
αὐτῶν
τῶν
πραγμάτων
ἤδη
|
ποιήσομαι |
τοὺς
λόγους.
Φημὶ
γὰρ
χρῆναί |
[120] |
πλημμελεῖν·
νῦν
δ'
ἐκείνην
μὲν
|
φανήσομαι |
πρώτην
ἐπὶ
ταῦτα
προτρέπων
ὡς |
[70] |
τε
προσήκειν
μετὰ
παρρησίας,
ὥσπερ
|
εἴθισμαι, |
ποιεῖσθαι
τοὺς
λόγους.
(Αἰσθάνομαι
γάρ |
[80] |
ἀξίως
φαίνωμαι
διεξιών·
νῦν
δὲ
|
φοβοῦμαι |
μὴ
πάντων
τῶν
προειρημένων
πολὺ |
[100] |
τοῦ
βασιλέως
δυνάμεως·
νῦν
δὲ
|
φοβοῦμαι |
μή
τινες
ἐπιτιμήσωσιν
ἡμῖν,
εἰ |
[130] |
πλοῦτον
ἑώρων
ἐξ
αὐτῶν
γενησόμενον·
|
ἡγοῦμαι |
γὰρ
τά
γε
τοιαῦτα
καὶ |
[40] |
συναγωνιζομένων
ἅπαντα
γενήσεσθαι
κατὰ
τρόπον.
|
(Ἡγοῦμαι |
δ'
οὕτως
ἄν
σε
μάλιστα |
[20] |
τὰς
πράξεις
ἁπλῶς
δυνηθῶ
διελθεῖν.
|
Ἡγοῦμαι |
δὲ
καὶ
σοὶ
προσήκειν
ἁπάντων |
[150] |
ἂν
ὀχληρὸν
γενέσθαι
τοῖς
ἀκούουσιν.
|
Ἡγοῦμαι |
δὲ
καὶ
τὰ
πεπραγμένα
πρότερον |
[40] |
πάλιν
ἡ
Λακεδαιμονίων,
οὐδὲν
ἂν
|
ἡγοῦμαι |
περανθῆναι
τούτων·
ῥᾳδίως
γὰρ
ἂν |
[40] |
ὡμαλισμένας
ὑπὸ
τῶν
συμφορῶν,
ὥσθ'
|
ἡγοῦμαι |
πολὺ
μᾶλλον
αὐτὰς
αἱρήσεσθαι
τὰς |
[50] |
πόλεις
ταύτας,
ἐκ
τῶν
εἰρημένων
|
ἡγοῦμαί |
σοι
γεγενῆσθαι
φανερόν·
ἔτι
τοίνυν |
[140] |
βαρβάρους
κατεστραμμένος;
(Ἐγὼ
μὲν
γὰρ
|
ἡγοῦμαι |
ταῦτα
πέρας
ἕξειν·
οὐδένα
γὰρ |
[100] |
λέγειν.
Περὶ
δὲ
τῶν
ἄλλων
|
ἡγοῦμαι |
τόν
τε
πατέρα
σου
καὶ |
[130] |
πρὸς
τὰς
τούτων
κτήσεις
ἀποβλέψας
|
ποιοῦμαι |
τοὺς
λόγους,
ἀλλ'
οἰόμενος
ἐκ |
[130] |
(Διόπερ
καὶ
νῦν
πρὸς
σὲ
|
ποιοῦμαι |
τοὺς
λόγους,
οὐκ
ἀγνοῶν
ὅτι |
[80] |
περὶ
τὸν
λόγον
διατριφθέντος
ἀξίως
|
φαίνωμαι |
διεξιών·
νῦν
δὲ
φοβοῦμαι
μὴ |
[110] |
διὰ
παντός
σε
τοῦ
λόγου
|
πειρῶμαι |
προτρέπειν
ἐπί
τε
τὰς
εὐεργεσίας |
[100] |
τούτων
γενέσθαι
συμβούλους
ὧνπερ
ἐγώ.
|
(Χρῶμαι |
δὲ
τεκμηρίοις
ἐξ
ὧν
διαπεπραγμένοι |
[50] |
μισθοφόρων
τινὰς
ἀποκτείνουσιν
οἷς
λυσιτελεῖ
|
τεθνάναι |
μᾶλλον
ἢ
ζῆν,
ἀναχωροῦντες
δὲ |
[40] |
ἀπώλεσαν
σφῶν
αὐτῶν,
οἳ
προῃροῦντο
|
τεθνάναι |
μᾶλλον
ἢ
ζῆν
ἡττηθέντες
ὧν |
[60] |
τὰς
νῦν
ἀτυχίας
δι'
Ἀλκιβιάδην
|
καθεστάναι· |
(πεισθέντες
γὰρ
ὑπ'
αὐτοῦ
τῆς |
[100] |
πότερα
χρὴ
νομίζειν
τοῦτον
αὐτῶν
|
ἀφεστάναι |
δί'
ἀνανδρίαν
ἢ
κείνας
ὑπερεωρακέναι |
[70] |
τὰς
αὑτῶν
εἰθισμένων
εἰς
ταραχὰς
|
καθιστάναι, |
καὶ
τὴν
εἰρήνην
τὴν
τοῖς |
[70] |
(Ταῦτα
φλυαροῦντες
καὶ
φάσκοντες
ἀκριβῶς
|
εἰδέναι |
καὶ
ταχέως
ἅπαντα
τῷ
λόγῳ |
[150] |
οὐδεὶς
ἄν
σοι
συμβουλεύσειεν,
σαφῶς
|
εἰδέναι |
νομίζω.
|
[70] |
τοῖς
ὑπὲρ
αὐτῶν
φοβεῖσθαι
καὶ
|
δεδιέναι |
προσποιουμένοις,
ἔτι
δὲ
τοὺς
οὐκ |
[0] |
(Καὶ
περὶ
τούτων
οὕτως
ἐδόκουν
|
διεξιέναι |
τοῖς
ἀκούουσιν
ὥστε
μηδένα
τὸν |
[100] |
ἀφεστάναι
δί'
ἀνανδρίαν
ἢ
κείνας
|
ὑπερεωρακέναι |
καὶ
καταπεφρονηκέναι
τῆς
βαρβαρικῆς
δυναστείας. |
[100] |
ἀνανδρίαν
ἢ
κείνας
ὑπερεωρακέναι
καὶ
|
καταπεφρονηκέναι |
τῆς
βαρβαρικῆς
δυναστείας.
(Τὰ
τοίνυν |
[10] |
τοὺς
οἰομένους
ἀγαθόν
τι
κοινὸν
|
εὑρηκέναι |
τοὺς
μὲν
ἄλλους
ἐᾶν
πανηγυρίζειν, |
[20] |
καὶ
φιλοσοφίας,
ἧς
καὶ
σὲ
|
μετεσχηκέναι |
φασίν.
Μετὰ
γὰρ
τούτων
σκοπούμενος |
[90] |
σε
παρακαλεῖν,
ἀλλ'
ἐκ
τῶν
|
ἠτυχηκέναι |
δοξάντων,
λέγω
δ'
ἐκ
τῶν |
[30] |
τῶν
μὲν
ἰδίων
μηδενὸς
ἀμελῆσαι,
|
πειραθῆναι |
δὲ
διαλλάξαι
τήν
τε
πόλιν |
[10] |
διανοηθεὶς
καὶ
νομίσας
οὐδέποτ'
ἂν
|
εὑρεθῆναι |
καλλίω
ταύτης
ὑπόθεσιν
οὐδὲ
κοινοτέραν |
[40] |
μὲν
ἄλλων
ὁμολογῶ
μηδέν'
ἂν
|
δυνηθῆναι |
διαλλάξαι
τὰς
πόλεις
ταύτας,
σοὶ |
[130] |
ὥστ'
ἢ
ταῦτα
λαβεῖν
ἢ
|
στερηθῆναι |
τῆς
ψυχῆς.
(Ἀλλὰ
γὰρ
οὐ |
[40] |
ἡ
Λακεδαιμονίων,
οὐδὲν
ἂν
ἡγοῦμαι
|
περανθῆναι |
τούτων·
ῥᾳδίως
γὰρ
ἂν
ἑκατέραν |
[0] |
ἔφθητε
ποιησάμενοι
τὴν
εἰρήνην
πρὶν
|
ἐξεργασθῆναι |
τὸν
λόγον,
σωφρονοῦντες·
ὅπως
γὰρ |
[90] |
περίεργος
εἶναι
δοκοίην.
(Ἄξιον
δὲ
|
μνησθῆναι |
καὶ
τῶν
βασιλέων
ἀμφοτέρων,
ἐφ' |
[60] |
βούλομαι
γὰρ
ἐκ
πολλῶν
σε
|
πεισθῆναι |
ῥᾳδίαν
εἶναι
τὴν
πρᾶξιν
ἐφ' |
[130] |
μὴ
νομίζουσιν
ἂν
ἐπ'
ἐλευθερίᾳ
|
διαλυθῆναι, |
καὶ
ταῦτ'
εἰδότες
ὅτι
συστῆσαι |
[150] |
ἐστὶν
καλῶς
τῆς
τύχης
ἡγουμένης
|
ἀπολειφθῆναι |
καὶ
μὴ
παρασχεῖν
σαυτὸν
εἰς |
[20] |
διαμαρτεῖν,
ἔσπευδον
δὲ
μᾶλλον
ἠγὼ
|
πεμφθῆναί |
σοι
τὸν
λόγον
τοῦτον,
ἔλεγον |
[40] |
δὲ
τῶν
ἡγουμένων
ἀδύνατον
εἶναι
|
πραχθῆναί |
τι
τούτων,
εἰ
μήτ'
αὐτοὶ |
[100] |
δὲ
τὸν
ἀξίως
ἂν
δυνηθέντα
|
διαλεχθῆναι |
περὶ
αὐτῶν·
~ἐφ'
ὃν
εἰ |
[10] |
τὸν
νοῦν.
(Ἅπερ
ἐγὼ
γνοὺς
|
διαλεχθῆναι |
σοὶ
προειλόμην,
οὐ
πρὸς
χάριν |
[50] |
ἡμῖν
ἔτι
περὶ
τῆς
πόλεως
|
διαλεχθῆναι |
τῆς
ἡμετέρας,
εἰ
μὴ
προτέρα |
[110] |
εἰς
τοὺς
Ἕλληνας,
δύναι'
ἂν
|
ὁμοιωθῆναι |
τοῖς
ἐκείνου
βουλήμασιν.
Ἔστι
δέ |
[80] |
ταῖς
μὲν
πόλεσιν,
ἃς
ἔφην
|
χρῆναί |
σε
διαλλάττειν,
τότε
συμβουλεύσομεν
ὡς |
[150] |
βούλεταί
σε
προαγαγεῖν.
(Νομίζω
δὲ
|
χρῆναί |
σε
πάντας
μὲν
τιμᾶν
τοὺς |
[150] |
κεφάλαιον
τῶν
συμβεβουλευμένων.
Φημὶ
γὰρ
|
χρῆναί |
σε
τοὺς
μὲν
Ἕλληνας
εὐεργετεῖν, |
[30] |
ποιήσομαι
τοὺς
λόγους.
Φημὶ
γὰρ
|
χρῆναί |
σε
τῶν
μὲν
ἰδίων
μηδενὸς |
[30] |
ἐπιμεληθῇς.
(Τάχ'
οὖν
ἄν
τις
|
ἐνστῆναι |
τοῖς
εἰρημένοις
τολμήσειεν,
λέγων
ὡς |
[10] |
προσδεήσεσθαι.
(Μέλλω
γάρ
σοι
συμβουλεύειν
|
προστῆναι |
τῆς
τε
τῶν
Ἑλλήνων
ὁμονοίας |
[120] |
οὕτως
ἀνάνδρως
διακειμένων
τῶν
ἄλλων
|
προστῆναι |
τοῦ
πολέμου
τοῦ
πρὸς
ἐκεῖνον. |
[140] |
οὔτε
τοῖς
βαρβάροις
εἰκός
ἐστι
|
συστῆναι |
τηλικαύτην
δύναμιν,
ἢν
τὴν
νῦν |
[50] |
ἔσχεν
ἐκείνοις,
ἀλλ'
οἰηθεὶς
πειρατέον
|
εἶναι |
βίᾳ
κατελθεῖν
προείλετο
πολεμεῖν
πρὸς |
[130] |
ὀνομαστοὺς
γενομένους
καὶ
δόξαντας
ἡμιθέους
|
εἶναι |
διὰ
τὴν
στρατείαν
τὴν
ἐπ' |
[20] |
ὥσπερ
ἀπαριθμῶν,
(εἰκότως,
οἶμαι,
φαῦλος
|
εἶναι |
δοκεῖ
τοῖς
ἀκούουσιν.
Ἅπερ
καὶ |
[90] |
ἂν
ἀνόητος
ἅμα
καὶ
περίεργος
|
εἶναι |
δοκοίην.
(Ἄξιον
δὲ
μνησθῆναι
καὶ |
[130] |
ἀπλήστως
διακειμένους
ἀκρατεστέρους
καὶ
φαυλοτέρους
|
εἶναι |
δοκοῦντας.
(Τὸ
δὲ
μέγιστον
τῶν |
[40] |
τῶν
τοῖς
ἄλλοις
ἀνελπίστων
δοκούντων
|
εἶναι |
καὶ
παραδόξων
πολλὰ
διαπεπραγμένον,
ὥστ' |
[120] |
τοῖς
βαρβάροις,
οὓς
ὑπειλήφαμεν
μαλακοὺς
|
εἶναι |
καὶ
πολέμων
ἀπείρους
καὶ
διεφθαρμένους |
[80] |
πραττομένοις.
Ὧν
Ἀγησίλαος
ὁ
δόξας
|
εἶναι |
Λακεδαιμονίων
φρονιμώτατος
ὠλιγώρησεν,
(οὐ
διὰ |
[140] |
τῶν
νῦν
ὄντων
τοὺς
ἡμιθέους
|
εἶναι |
νομιζομένους.
(Ἐνθυμοῦ
δ'
ἵνα
τι |
[70] |
τὴν
αἰτίαν
ταύτην
ἀξίαν
ἐπιθυμίας
|
εἶναι |
νομίζοντας·
(οἳ
τοσοῦτον
ἀφεστᾶσι
τοῦ |
[70] |
κοινὴν
πόλεμον
τοῖς
αὑτῶν
ἰδίοις
|
εἶναι |
νομιζόντων,
οἳ
πάντων
τῶν
ἄλλων |
[130] |
Ἑλλήνων
τὴν
βασιλέως
δύναμιν
ἄμαχον
|
εἶναι |
νομίζουσιν·
ὧν
ἄξιον
θαυμάζειν,
εἰ |
[0] |
δ'
ὑπελάμβανον
τῶν
λόγων
εἰρηνικώτατον
|
εἶναι, |
περὶ
τοῦτον
διέτριβον,
λέγων
ὡς |
[70] |
αὐτὸν
καὶ
πλείονος
ἄξιον
δοκεῖν
|
εἶναι |
ποιήσειεν·
εἰ
δὲ
τῶν
ἀφ' |
[40] |
(Θαυμάζω
δὲ
τῶν
ἡγουμένων
ἀδύνατον
|
εἶναι |
πραχθῆναί
τι
τούτων,
εἰ
μήτ' |
[140] |
ἡγοῦνται
γὰρ
τὸ
μὲν
ἀρετῆς
|
εἶναι |
σημεῖον,
τὰ
δὲ
πλεονεξίας.
(Ταῦτ' |
[130] |
δ'
ἂν
ἐποιησάμην
οἷόν
τ'
|
εἶναι |
συνερᾶσαι
τοὺς
λόγους
ἅπαντας
τοὺς |
[90] |
τὰ
τῆς
Ἑλλάδος
ὥστε
ῥᾷον
|
εἶναι |
συστῆσαι
στρατόπεδον
μεῖζον
καὶ
κρεῖττον |
[100] |
οὔτε
βασιλεύειν
οὔτε
στρατηγεῖν
ἄξιος
|
εἶναι. |
(Τὰ
τοίνυν
περὶ
Κύπρον
καὶ |
[60] |
περιπεσεῖν
~ὥστε
μηδέπω
νῦν
ἐξιτήλους
|
εἶναι |
τὰς
συμφορὰς
τὰς
δι'
ἐκεῖνον |
[60] |
ἐκ
πολλῶν
σε
πεισθῆναι
ῥᾳδίαν
|
εἶναι |
τὴν
πρᾶξιν
ἐφ'
ἥν
σε |
[90] |
ταῦτα
περὶ
τῆς
παρασκευῆς
διαλεκτέον
|
εἶναι |
τῆς
τε
σοὶ
γενησομένης
καὶ |
[130] |
γὰρ
ἂν
ἀξιόχρεως
οὗτος
ἔδοξεν
|
εἶναι |
τῆς
ὑποθέσεως.
Οὐ
μὴν
ἀλλὰ |
[10] |
εἰ
καὶ
πρότερον
ἐνόμιζεν
αὑτὸν
|
εἶναί |
τινος
πρὸς
τὸ
φρονεῖν
καταδεέστερον, |
[70] |
ἀλήθειαν.
(Ἴσως
οὖν
ὑπολαμβάνεις
μικροψυχίαν
|
εἶναι |
τὸ
τῶν
βλασφημούντων
καὶ
φλυαρούντων |
[100] |
περὶ
τὴν
ἤπειρον
προσήκει
δυσμενέστερον
|
εἶναι |
τοῖς
βασιλέως
πράγμασι
τῶν
πολεμούντων· |
[80] |
ἑταίρων
ἐν
κακοῖς
καὶ
κινδύνοις
|
εἶναι |
τοὺς
Ἕλληνας,
διὰ
δὲ
τὴν |
[40] |
τι
ἂν
ὑπολάβωσιν
ὠφέλιμον
αὑταῖς
|
εἶναι, |
τοῦτο
δὲ
στεργούσας
μόνον
καὶ |
[100] |
ἐστὶν
ὥστ'
ἐκείνῳ
μὲν
μηδὲν
|
εἶναι |
τούτων
τῶν
ἐθνῶν
χρήσιμον,
σοὶ |
[50] |
ὃ
πάντες
ἂν
ὁμολογήσειαν
μέγιστον
|
εἶναι |
τῶν
κακῶν.
Οὕτω
δὲ
τὰ |
[90] |
συνέβαλον,
ἤδη
δ'
ἐγκρατεῖς
δοκοῦντας
|
εἶναι |
τῶν
πραγμάτων
διὰ
τὴν
Κύρου |
[80] |
καλῶς,
εἰ
καί
τις
ἀγροικότερον
|
εἶναι |
φήσει
τὸ
ῥηθὲν,
ἀμφισβητῶ
καὶ |
[120] |
πλῆθος
ὥστε
μηδὲν
ἧττον
αὐτοὺς
|
εἶναι |
φοβεροὺς
τοῖς
Ἕλλησιν
ἢ
τοῖς |
[30] |
τὰ
μὲν
πρότερον
γεγενημένα
κοινὰ
|
θεῖναι |
δίκαιόν
ἐστιν,
εἰς
δὲ
τὸν |
[70] |
πρότερόν
τι
πάθῃς
πρὶν
τέλος
|
ἐπιθεῖναι |
τοῖς
πραττομένοις;
(Ὧν
γιγνομένων
πῶς |
[140] |
παρόντων
καὶ
σοὶ
πολὺ
μείζω
|
περιθεῖναι |
δόξαν
τῆς
νῦν
ὑπαρχούσης.
~Οἶμαι |
[70] |
περιφυομένην,
ἣν
οἱ
μὲν
ἐχθροὶ
|
περιθεῖναί |
σοι
ζητοῦσι,
τῶν
δὲ
φίλων |
[90] |
Ἕλληνας
εὔνους
ἕξεις,
ἤνπερ
ἐθελήσῃς
|
ἐμμεῖναι |
τοῖς
περὶ
τούτων
εἰρημένοις,
ἐκεῖνοι |
[110] |
ἣν
εἶχεν
εἰς
τοὺς
Ἕλληνας,
|
δύναι' |
ἂν
ὁμοιωθῆναι
τοῖς
ἐκείνου
βουλήμασιν. |
[120] |
τοὺς
τῆς
αὐτῆς
συγγενείας
μετέχοντας
|
ἀπολλύναι |
ζητοῦντες.
(Διὸ
καὶ
σοὶ
νομίζω |
[100] |
γάρ
τοι
συνέβη
διὰ
τὸ
|
γνῶναι |
περὶ
τούτων
αὐτὸν
ἰδίως
καὶ |
[50] |
ἐκ
πολλῶν
παραδειγμάτων
οἶμαί
σε
|
γνῶναι |
ποιήσειν.
Ἢν
γὰρ
φανῶσιν
ἕτεροί |
[40] |
ἄλλων
ὁμολογῶ
μηδέν'
ἂν
δυνηθῆναι
|
διαλλάξαι |
τὰς
πόλεις
ταύτας,
σοὶ
δ' |
[30] |
ἰδίων
μηδενὸς
ἀμελῆσαι,
πειραθῆναι
δὲ
|
διαλλάξαι |
τήν
τε
πόλιν
τὴν
Ἀργείων |
[120] |
τοσαύτην
ὅσην
ὀλίγῳ
πρότερον
εἰρήκαμεν,
|
ἀπαλλάξαι |
τε
τοὺς
ξενιτευομένους
τῶν
κακῶν |
[140] |
βουλόμενον
ταύτην
τε
τῶν
κακῶν
|
ἀπαλλάξαι |
τῶν
παρόντων
καὶ
σοὶ
πολὺ |
[120] |
ἐλευθερώσεις.
Ὅτι
δ'
ἂν
τούτων
|
πρᾶξαι |
δυνηθῇς
ἢ
καὶ
μόνον
ἐπιχειρήσῃς, |
[140] |
γὰρ
ἄλλον
ποτὲ
δυνήσεσθαι
μείζω
|
πρᾶξαι |
τούτων·
οὔτε
γὰρ
ἐν
τοῖς |
[10] |
ὦ
τοῦ
φρονεῖν
ὥστ'
ἐτόλμησαν
|
ἐπιπλῆξαί |
μοι
πρότερον
οὐκ
εἰωθότες
τοῦτο |
[20] |
μετρίως,
ὡς
ἐμαυτὸν
ἔπειθον,
τοὺς
|
ἐπιπλῆξαί |
μοι
τολμήσαντας,
τελευτῶν
ὑπεσχόμην
μόνοις |
[10] |
καὶ
τοῖς
μετ'
ἐμοῦ
διατρίψασιν
|
ὑποδεῖξαι |
καὶ
ποιῆσαι
φανερὸν
ὅτι
τὸ |
[120] |
ἐκεῖνοι
μὲν
οὐκ
ὤκνησαν
οὐδὲ
|
προϋπάρξαι |
τῆς
ἔχθρας
τῆς
πρὸς
τοὺς |
[30] |
καὶ
τὰς
ἄλλας
ὁμονοεῖν
ποιήσεις.
|
(Ἅπασαι |
γάρ
εἰσιν
ὑπὸ
ταῖς
εἰρημέναις |
[130] |
ἂν
ἐποιησάμην
οἷόν
τ'
εἶναι
|
συνερᾶσαι |
τοὺς
λόγους
ἅπαντας
τοὺς
ὑπ' |
[90] |
μισθοφοράν.
(Καὶ
μὴν
εἰ
βουληθεῖμεν
|
ἐξετάσαι |
καὶ
παραβαλεῖν
σέ
τε
τὸν |
[120] |
ὥστ'
ἐπιχειρῆσαι
τῆς
Ἀσίας
ἡμᾶς
|
ποιῆσαι |
κυρίους,
(ἀλλὰ
τοσοῦτον
αὐτῶν
ἀπολελειμμένοι |
[140] |
ἔλαβε
τὰς
μὲν
ἀναστά
τους
|
ποιῆσαι, |
τὰς
δ'
αὐξῆσαι,
τὰς
δ' |
[40] |
καὶ
Πελοποννησίων
ἁπάντων
ἐπιχειρησάντων
ἀνάστατον
|
ποιῆσαι |
τὴν
Σπάρτην,
ἡμεῖς
καὶ
πρὸς |
[140] |
διενέγκῃ
τὴν
φύσιν,
οὐδὲν
ἕξει
|
ποιῆσαι |
τοιοῦτον.
Ἀλλὰ
μὴν
τῶν
γε |
[130] |
τοὺς
μὲν
Ἕλληνας
ἀγαθόν
τι
|
ποιῆσαι, |
τοὺς
δὲ
βαρβάρους
ἀφελέσθαι
τὴν |
[80] |
τὰς
αὑτῶν
καταγαγεῖν
καὶ
κυρίους
|
ποιῆσαι |
τῶν
πραγμάτων.
Συνέβαινεν
οὖν
ἐκ |
[10] |
μετ'
ἐμοῦ
διατρίψασιν
ὑποδεῖξαι
καὶ
|
ποιῆσαι |
φανερὸν
ὅτι
τὸ
μὲν
ταῖς |
[90] |
Κλεάρχου
συστρατευσαμένων.
Ἐκείνους
γὰρ
ὁμολογεῖται
|
νικῆσαι |
μὲν
μαχομένους
ἅπασαν
τὴν
βασιλέως |
[140] |
αὐξῆσαι,
τὰς
δ'
ὅπως
ἐβουλήθη
|
διοικῆσαι· |
(πάντα
γὰρ
ταῦτα
παρῆν
αὐτῇ |
[30] |
σε
τῶν
μὲν
ἰδίων
μηδενὸς
|
ἀμελῆσαι, |
πειραθῆναι
δὲ
διαλλάξαι
τήν
τε |
[120] |
σπουδάζεις.
(Ἴσως
δ'
ἄν
τινες
|
ἐπιτιμῆσαί |
μοι
τολμήσειαν
τῶν
οὐδὲν
ἄλλο |
[60] |
αὐτοῦ
τῆς
κατὰ
θάλατταν
δυνάμεως
|
ἐπιθυμῆσαι, |
καὶ
τὴν
κατὰ
γῆν
ἡγεμονίαν |
[140] |
ἀναστά
τους
ποιῆσαι,
τὰς
δ'
|
αὐξῆσαι, |
τὰς
δ'
ὅπως
ἐβουλήθη
διοικῆσαι· |
[120] |
Ἑλλήνων
οὐδεὶς
τοσοῦτον
πεφρόνηκεν
ὥστ'
|
ἐπιχειρῆσαι |
τῆς
Ἀσίας
ἡμᾶς
ποιῆσαι
κυρίους, |
[30] |
τὸν
χρόνον
πλεονεκτεῖν
οὐδέποτ'
ἂν
|
ἰσομοιρῆσαι |
πρὸς
ἀλλήλους.
~Ἐγὼ
δ'
ὅτε |
[150] |
τούτων
μὲν
σὲ
κάλλιστ'
ἂν
|
ἐπιστατῆσαι, |
τὸν
δὲ
λόγον
τὸν
ἐμὸν |
[130] |
συστῆσαι
μέν
ἐστιν
ἅπαντα
χαλεπὸν,
|
διαστῆσαι |
δὲ
ῥᾴδιον.
~Ἐνθυμοῦ
δ'
ὅτι |
[0] |
τοῖς
ἄλλοις
Ἕλλησιν
ἅπασι
συνοίσειν,
|
ἀποστῆσαι |
μὲν
τὴν
ἐμαυτοῦ
διάνοιαν
τῶν |
[40] |
ἄτοπον
εἰ
καὶ
ταῦτα
μόνος
|
συστῆσαι |
δυνηθείης.
Χρὴ
δὲ
τοὺς
μέγα |
[30] |
τὴν
ἡμετέραν.
Ἢν
γὰρ
ταύτας
|
συστῆσαι |
δυνηθῇς,
οὐ
χαλεπῶς
καὶ
τὰς |
[120] |
παρέχουσιν,
καὶ
πόλεις
ἐξ
αὐτῶν
|
συστῆσαι |
καὶ
ταύταις
ὁρίσαι
τὴν
Ἑλλάδα |
[130] |
διαλυθῆναι,
καὶ
ταῦτ'
εἰδότες
ὅτι
|
συστῆσαι |
μέν
ἐστιν
ἅπαντα
χαλεπὸν,
διαστῆσαι |
[90] |
τῆς
Ἑλλάδος
ὥστε
ῥᾷον
εἶναι
|
συστῆσαι |
στρατόπεδον
μεῖζον
καὶ
κρεῖττον
ἐκ |
[50] |
οὖν
οὐκ
ἀδύνατόν
ἐστί
σοι
|
συστῆσαι |
τὰς
πόλεις
ταύτας,
ἐκ
τῶν |
[90] |
πραγμάτων
διὰ
τὴν
Κύρου
προπέτειαν
|
ἀτυχῆσαι· |
περιχαρῆ
γὰρ
αὐτὸν
ὄντα
καὶ |
[80] |
ὑποπέσῃ
καὶ
συμφέρῃ
πρὸς
τὸ
|
πεῖσαί |
σε
ταῦτα
πράττειν.
Καὶ
γὰρ |
[40] |
βουλομένων
λυμήνασθαι
τὴν
Βοιωτίαν
καὶ
|
διοικίσαι |
τὰς
πόλεις
βοηθήσαντες
ἡμεῖς
ἐμποδὼν |
[120] |
ἐπὶ
τούτῳ
τῷ
τόπῳ
καὶ
|
κατοικίσαι |
τοὺς
νῦν
πλανωμένους
δι'
ἔνδειαν |
[120] |
ἐξ
αὐτῶν
συστῆσαι
καὶ
ταύταις
|
ὁρίσαι |
τὴν
Ἑλλάδα
καὶ
προβαλέσθαι
πρὸ |
[120] |
μέχρι
Σινώπης,
πρὸς
δὲ
τούτοις
|
κτίσαι |
πόλεις
ἐπὶ
τούτῳ
τῷ
τόπῳ |
[60] |
δὲ
τὰς
ἐν
Σικελίᾳ
πόλεις,
|
ὅσαι |
περ
ἦσαν
Ἑλληνίδες,
κατεστρέψατο,
τηλικαύτην |
[50] |
εἰρήνης
ἀξιόχρεων
ἄνδρα
καὶ
δυνάμενον
|
διαλῦσαι |
τοὺς
ἐνεστῶτας
πολέμους
αὐτοῖς;
(Ἀργείους |
[40] |
Ἑλλήνων
συμφορὰς,
οὐδὲν
ἂν
μέρος
|
οὖσαι |
φανεῖεν
τῶν
διὰ
Θηβαίους
καὶ |
[70] |
οἶμαι
γὰρ
σοί
τε
συμφέρειν
|
ἀκοῦσαι |
περὶ
αὐτῶν
ἐμοί
τε
προσήκειν |
[100] |
(Ὑπὲρ
ὧν
δεδιὼς
νῦν
μὲν
|
ἀναγκάζεται |
θεραπεύειν
αὐτὸν
καὶ
χρήματα
πολλὰ |
[10] |
συμβεβηκότων
οὐκ
ἔστιν
ὅπως
οὐκ
|
οἴεται |
βέλτιον
δύνασθαι
βουλεύεσθαι
τῶν
ἄλλων. |
[150] |
μὴ
παρασχεῖν
σαυτὸν
εἰς
ὃ
|
βούλεταί |
σε
προαγαγεῖν.
(Νομίζω
δὲ
χρῆναί |
[70] |
τῆς
Ἑλλάδος
ἀλλ'
ἐπὶ
ταύτην
|
αὐξάνεται, |
καὶ
σὺ
πολὺν
χρόνον
ἤδη |
[30] |
ἐπίλοιπον
χρόνον
φυλακτέον
ὅπως
μηδὲν
|
συμβήσεταί |
σοι
τοιοῦτον,
καὶ
σκεπτέον
τί |
[130] |
κατεργασθησομένων
οὐκ
ἔστιν
ὅστις
οὐκ
|
οἰήσεται |
μεθέξειν.
(Σκέψαι
δ'
ὡς
αἰσχρὸν |
[100] |
ποιητῶν
οὔτε
τῶν
λογοποιῶν
οὐδεμίαν
|
φανήσεται |
μνείαν
πεποιημένος.
Ἐγὼ
δ'
ὁρῶ |
[60] |
σωτηρίας,
περὶ
ἧς
οὐδεὶς
ἄλλος
|
φανήσεται |
τοιαύτην
πρόνοιαν
πεποιημένος,
~αἰσθάνῃ
δὲ |
[20] |
τῶν
μὲν
προειρημένων
ἁπάντων
ἔρημος
|
γένηται |
καὶ
γυμνὸς,
ἀναγιγνώσκῃ
δέ
τις |
[90] |
καὶ
Κλεάρχου
συστρατευσαμένων.
Ἐκείνους
γὰρ
|
ὁμολογεῖται |
νικῆσαι
μὲν
μαχομένους
ἅπασαν
τὴν |
[100] |
τοίνυν
περὶ
τὴν
χώραν
ὡς
|
διάκειται |
τίς
οὐκ
ἂν
ἀκούσας
παροξυνθείη |
[130] |
καὶ
πολλὴν
ἀπληστίαν
ἔχειν
ὅστις
|
προαιρεῖται |
κινδυνεύειν
ὥστ'
ἢ
ταῦτα
λαβεῖν |
[70] |
Ἀργεῖοι
δὲ
καὶ
Μεσσήνιοι
καὶ
|
Μεγαλοπολῖται |
καὶ
τῶν
ἄλλων
πολλοὶ
συμπολεμεῖν |
[10] |
βασιλείαν
πεποίηκεν,
ἀλλ'
εὐχῆς
ἄξια
|
διαπέπρακται. |
~Τί
γὰρ
ἐλλέλοιπεν;
Οὐ
Θετταλοὺς |
[20] |
εὐεργεσίαις
πρὸς
τὴν
αὑτοῦ
συμμαχίαν
|
προσῆκται, |
τὰς
δὲ
σφόδρα
λυπούσας
αὐτὸν |
[140] |
ἔχουσιν·
καὶ
γὰρ
ἐκείνων
μᾶλλον
|
ἄγανται |
τὴν
ἧτταν
τὴν
ἐν
Θερμοπύλαις |
[140] |
ἅπαντες
καὶ
θαυμάζουσιν,
οἵτινες
ἀμφότερα
|
δύνανται |
καὶ
πολιτεύεσθαι
καὶ
στρατηγεῖν.
Ὅταν |
[30] |
εὖ
πάθωσιν.
(Ὁρᾷς
δ'
ὡς
|
τεταλαιπώρηνται |
διὰ
τὸν
πόλεμον
καὶ
ὡς |
[40] |
ὑπὸ
τοῦ
πλήθους
τῶν
Ἑλλήνων,
|
ἄγονται |
δὲ
καὶ
φέρονται
καὶ
τῆς |
[150] |
τῶν
ἀγαθῶν
οὔτε
τῶν
κακῶν
|
γίγνονται |
τῶν
συμβαινόντων
αὐτοῖς,
ἀλλ'
ἑκάστοις |
[90] |
παράκλησις
ταύτης
καλλίων
καὶ
πιστοτέρα;
|
Φαίνονται |
γὰρ
κἀκεῖνοι
κρατήσαντες
ἂν
τῶν |
[110] |
τῶν
ἔργων
οἱ
πρόγονοί
σου
|
φαίνονται |
καλλίστας
προκρίναντες.
Ἅπαντας
μὲν
οὖν |
[40] |
τῶν
Ἑλλήνων,
ἄγονται
δὲ
καὶ
|
φέρονται |
καὶ
τῆς
νυκτὸς
καὶ
τῆς |
[130] |
τούτοις
ὑπὸ
σοῦ
πραττομένοις
ἅπαντες
|
συνησθήσονται. |
Τῶν
μὲν
γὰρ
εἰρημένων
οὐδεὶς |
[30] |
γάρ
σε
χάριν
ὧν
ὤφειλες,
|
ὑπολήψονται |
διὰ
τὸ
πλῆθος
τοῦ
χρόνου |
[140] |
οὐκ
ἐπαινοῦσιν,
ἀλλ'
ἀηδῶς
ὁρῶσιν·
|
ἡγοῦνται |
γὰρ
τὸ
μὲν
ἀρετῆς
εἶναι |
[10] |
ἐᾶν
πανηγυρίζειν,
αὐτοὺς
δ'
ὧν
|
εἰσηγοῦνται |
ποιήσασθαί
τινα
προστάτην
τῶν
καὶ |
[40] |
ἀπηλλαγμένοι
τῶν
κακῶν
εἰσιν,
ἀλλὰ
|
πολεμοῦνται |
μὲν
ὑπὸ
τῶν
τὴν
χώραν |
[40] |
ἀπιστοῦνται
δ'
ὑφ'
ἁπάντων
Πελοποννησίων,
|
μισοῦνται |
δ'
ὑπὸ
τοῦ
πλήθους
τῶν |
[40] |
τῶν
τὴν
χώραν
αὐτῶν
περιοικούντων,
|
ἀπιστοῦνται |
δ'
ὑφ'
ἁπάντων
Πελοποννησίων,
μισοῦνται |
[70] |
σοὶ
βραβευομένων,
ἀλλ'
οἱ
μὲν
|
πυνθάνωνται |
περὶ
αὐτῶν
ἐν
οἷς
ἐστὶν, |
[70] |
ἐν
οἷς
ἐστὶν,
οἱ
δ'
|
εὔχωνταί |
σε
μὴ
διαμαρτεῖν
ὧν
ἐπεθυμήσας, |
[150] |
ἐπιμελείας
τύχωσιν.
(Ταῦθ'
ὅπως
μὲν
|
γέγραπται |
τοῖς
καιροῖς
καὶ
ταῖς
ἀκριβείαις, |
[20] |
δὲ
καὶ
Περραιβοὺς
καὶ
Παίονας
|
κατέστραπται |
καὶ
πάντας
ὑπηκόους
αὐτὸς
εἴληφεν; |
[50] |
δυσκολώτερα
τούτων
ἐπιτελέσαντες,
τί
λοιπὸν
|
ἔσται |
τοῖς
ἀντιλέγουσιν
ὡς
οὐ
θᾶττον |
[40] |
εἰρηνικῶς
εἴτε
πολεμικῶς
αἱ
πόλεις
|
αὗται |
πρὸς
ἀλλήλας
ἔχουσιν,
εἰ
διεξέλθοιμεν |
[10] |
ἅπασιν
ἡμῖν
συμφέρουσαν,
ἐπήρθην
πάλιν
|
γράψαι |
περὶ
αὐτῆς,
οὐκ
ἀγνοῶν
οὐδὲν |
[80] |
μὴ
δυνηθῶ
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
|
γράψαι |
τοῖς
πρότερον
ἐκδεδομένοις,
ἀλλ'
οὖν |
[110] |
ἐπὶ
τὴν
νῦν
ὑπάρχουσαν
προελθεῖν.
|
Σκέψαι |
δ'
ὅτι
σε
τυγχάνω
παρακαλῶν |
[130] |
ἔστιν
ὅστις
οὐκ
οἰήσεται
μεθέξειν.
|
(Σκέψαι |
δ'
ὡς
αἰσχρὸν
περιορᾶν
τὴν |
[60] |
ὄντα,
ῥᾳδίως
τὰ
προειρημένα
συστήσειν;
|
(Σκέψαι |
δ'
ὡς
ἄξιόν
ἐστιν
τοῖς |
[50] |
πράξεις
ἢ
κεῖνοι
τὰ
χαλεπώτερα;
|
(Σκέψαι |
δὲ
πρῶτον
τὰ
περὶ
Ἀλκιβιάδην. |
[0] |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ὡς
οὐ
|
δι' |
ἄγνοιαν
οὐδὲ
διαψευσθεὶς
τῆς
ἀρρωστίας |
[60] |
εὐτυχεῖν
εἰς
τὰς
νῦν
ἀτυχίας
|
δι' |
Ἀλκιβιάδην
καθεστάναι·
(πεισθέντες
γὰρ
ὑπ' |
[150] |
ἑκάστοις
τοιαύτην
ἔννοιαν
ἐμποιοῦσιν
ὥστε
|
δι' |
ἀλλήλων
ἡμῖν
ἑκάτερα
παραγίγνεσθαι
τούτων. |
[140] |
εἱλόμην
ἀποσχέσθαι
τῆς
τοιαύτης
ἰδέας
|
δι' |
ἀμφότερα,
διά
τε
τοὺς
οὐκ |
[100] |
χρὴ
νομίζειν
τοῦτον
αὐτῶν
ἀφεστάναι
|
δί' |
ἀνανδρίαν
ἢ
κείνας
ὑπερεωρακέναι
καὶ |
[60] |
ναυμαχίᾳ
τῇ
περὶ
Ἑλλήσποντον
οὐ
|
δι' |
αὐτὸν
ἀλλὰ
διὰ
τοὺς
συνάρχοντας |
[60] |
ἐξιτήλους
εἶναι
τὰς
συμφορὰς
τὰς
|
δι' |
ἐκεῖνον
τὸν
πόλεμον
ἐν
ταῖς |
[120] |
καὶ
κατοικίσαι
τοὺς
νῦν
πλανωμένους
|
δι' |
ἔνδειαν
τῶν
καθ'
ἡμέραν
καὶ |
[150] |
οὐ
δύναμαι·
τὴν
δ'
αἰτίαν
|
δι' |
ἣν,
πλεονάκις
τοῦ
δέοντος
εἴρηκα. |
[20] |
ἐχρώμην
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ὑπέδειξα,
|
δι' |
ὧν
τοὺς
λόγους
ἡδίους
ἂν |
[50] |
αὑτῶν·
(ἐν
μὲν
γὰρ
τῇ
|
Φωκίδι |
τῶν
μισθοφόρων
τινὰς
ἀποκτείνουσιν
οἷς |
[90] |
τοὺς
στρατιώτας
μισθοφοράν.
(Καὶ
μὴν
|
εἰ |
βουληθεῖμεν
ἐξετάσαι
καὶ
παραβαλεῖν
σέ |
[120] |
πειραθῇς
ὅλην
τὴν
βασιλείαν
ἀνελεῖν,
|
εἰ |
δὲ
μὴ,
χώραν
ὅτι
πλείστην |
[100] |
καθ'
ἕκαστον
τὸν
ἐνιαυτὸν
ἀναπέμπειν·
|
εἰ |
δὲ
σὺ
διαβαίης
εἰς
τὴν |
[70] |
πλείονος
ἄξιον
δοκεῖν
εἶναι
ποιήσειεν·
|
εἰ |
δὲ
τῶν
ἀφ'
Ἡρακλέους
τινὶ |
[110] |
γεγονότας
πολεμεῖν.
(Καὶ
μὴ
θαυμάσῃς
|
εἰ |
διὰ
παντός
σε
τοῦ
λόγου |
[40] |
πόλεις
αὗται
πρὸς
ἀλλήλας
ἔχουσιν,
|
εἰ |
διεξέλθοιμεν
μήτε
παντάπασιν
ἁπλῶς
μήτε |
[0] |
ἄλλως
αὐτὴν
ἡσυχίαν
ἄγουσαν,
πλὴν
|
εἰ |
δόξειεν
ταῖς
πόλεσιν
ταῖς
μεγίσταις |
[130] |
με
τούτων
ἐπιχειρήσαντά
σε
πείθειν,
|
εἰ |
δυναστείαν
μόνον
καὶ
πλοῦτον
ἑώρων |
[10] |
αὑτὸν
τοὺς
σπουδαιοτάτους,
οὓς
εἰκὸς,
|
εἰ |
καὶ
περὶ
τῶν
ἄλλων
ἀπείρως |
[10] |
συμβουλεύσοντα
λόγον
μέλλεις
πέμπειν,
ὃς
|
εἰ |
καὶ
πρότερον
ἐνόμιζεν
αὑτὸν
εἶναί |
[40] |
πολλὰ
διαπεπραγμένον,
ὥστ'
οὐδὲν
ἄτοπον
|
εἰ |
καὶ
ταῦτα
μόνος
συστῆσαι
δυνηθείης. |
[80] |
φρονεῖν
εὖ
καὶ
πεπαιδεῦσθαι
καλῶς,
|
εἰ |
καί
τις
ἀγροικότερον
εἶναι
φήσει |
[90] |
καλῶς
ἑτέρως
εἰπεῖν·
καὶ
γὰρ
|
εἰ |
μὲν
ἐπίδειξιν
ἐποιούμην,
ἐπειρώμην
ἂν |
[110] |
διαλεχθῆναι
περὶ
αὐτῶν·
~ἐφ'
ὃν
|
εἰ |
μὲν
νεώτερος
ὢν
ἐπέστην,
ῥᾳδίως |
[0] |
κοινὸν
ἀγαθὸν
περὶ
ὑμῶν
αὐτῶν.
|
Εἰ |
μὲν
οὖν
ἀφρόνως
ἢ
νοῦν |
[120] |
τὴν
ἐμαυτοῦ
πόλιν.
(Ἐγὼ
δ'
|
εἰ |
μὲν
πρὸς
ἄλλους
τινὰς
πρότερον |
[90] |
τὸ
μέγεθος
διαπεπραγμένον,
περὶ
ὧν
|
εἰ |
μὲν
πρὸς
ἑτέρους
τοὺς
λόγους |
[70] |
δ'
ὠφελήσειεν.
Οἷον
καὶ
νῦν,
|
εἰ |
μέν
τις
φαίη
τὸν
τῆς |
[100] |
πάντων
γ'
ἂν
εἴη
σχετλιώτατος,
|
εἰ |
μὴ
βούλοιτο
καταλελύσθαι
ταύτην
τὴν |
[90] |
κρατήσαντες
ἂν
τῶν
βασιλέως
πραγμάτων
|
εἰ |
μὴ
διὰ
Κῦρον.
Σοὶ
δὲ |
[110] |
ἀπέκτεινεν·
οὓς
οὐδέποτ'
ἂν
διέφθειρεν,
|
εἰ |
μὴ
καὶ
τῆς
δυνάμεως
αὐτῶν |
[70] |
μοι
τὰ
προειρημένα
περὶ
τούτων,
|
εἰ |
μὴ
παραλελοιπὼς
ἦν
τινα
λόγον |
[120] |
λυμαινομένους
οἷς
ἂν
ἐντύχωσιν.
(Οὓς
|
εἰ |
μὴ
παύσομεν
ἀθροιζομένους
βίον
αὐτοῖς |
[50] |
τῆς
πόλεως
διαλεχθῆναι
τῆς
ἡμετέρας,
|
εἰ |
μὴ
προτέρα
τῶν
ἄλλων
εὖ |
[150] |
σοι
γενέσθαι
τηλικαῦτα
τὸ
μέγεθος,
|
εἰ |
μή
τις
θεῶν
αὐτὰ
συγκατώρθωσεν, |
[130] |
ἡμῶν
γεγονότας.
Ὥστ'
ᾐσχυνόμην
ἂν,
|
εἰ |
μὴ
τούτων
ἕνεκά
σοι
συνεβούλευον |
[100] |
φοβοῦμαι
μή
τινες
ἐπιτιμήσωσιν
ἡμῖν,
|
εἰ |
μηδὲν
πώποτε
μεταχειρισάμενος
τῶν
στρατιωτικῶν |
[40] |
ἀδύνατον
εἶναι
πραχθῆναί
τι
τούτων,
|
εἰ |
μήτ'
αὐτοὶ
τυγχάνουσιν
εἰδότες
μήθ' |
[80] |
πρὸς
Διονύσιον
τὴν
τυραννίδα
κτησάμενον,
|
εἰ |
μήτε
στρατηγὸς
ὢν
μήτε
ῥήτωρ |
[0] |
Ἑλλήνων
ἀξιοῦσιν
αὑταῖς
γίγνεσθαι,
ταύτας
|
εἰ |
παρὰ
τῶν
βαρβάρων
ποιήσασθαι
βουληθεῖεν· |
[90] |
δὲ
συμβουλεύων
μωρὸς
ἂν
ἦν
|
εἰ |
περὶ
τὴν
λέξιν
πλείω
χρόνον |
[30] |
κείνας
ὠφελεῖν.
(Χωρὶς
δὲ
τούτων
|
εἰ |
πρός
τινας
αὐτῶν
ἀηδές
τί |
[0] |
Κυρηναίους
ἀπῴκισαν·
(πρὸς
δὲ
τούτοις,
|
εἰ |
σὺ
μὲν
γνοίης
ὅτι
λόγῳ |
[0] |
παύσασθαι
τῆς
φιλονικίας
ὑμᾶς,
(πλὴν
|
εἰ |
σὺ
μὲν
πεισθείης
πλείονος
ἀξίαν |
[90] |
βασιλέως
δύναμιν
τοσοῦτον,
ὅσονπερ
ἂν
|
εἰ |
ταῖς
γυναιξὶν
αὐτῶν
συνέβαλον,
ἤδη |
[90] |
διελθεῖν,
πρὸς
σὲ
δὲ
διαλεγόμενος,
|
εἰ |
τὰς
σὰς
πράξεις
σοι
διεξιοίην, |
[130] |
εἶναι
νομίζουσιν·
ὧν
ἄξιον
θαυμάζειν,
|
εἰ |
τὴν
ὑπ'
ἀνθρώπου
βαρβάρου
καὶ |
[90] |
περὶ
τὰς
πράξεις,
ἔτι
δ'
|
εἰ |
τοὺς
ἄλλους
ὁρῶν
τοῖς
ἐμοῖς |
[100] |
καὶ
τὸν
τοῦ
γένους
ἀρχηγὸν,
|
εἰ |
τῷ
μὲν
εἴη
θέμις,
οἱ |
[70] |
οὐκ
ἂν
ἀγανακτήσειε
καὶ
μισήσειεν,
|
εἰ |
φαίνοιτο
τούτοις
ἐπιβουλεύων
ὑπὲρ
ὧν |
[20] |
καὶ
δόξω
τισὶν
λίαν
ἀγαπᾶν
|
εἰ |
χαριέντως
αὐτοὺς
ἠμυνάμην·
λυπήσας
δ' |
[20] |
ἂν
ἀκριβέστατα
καὶ
κάλλιστα
θεωρήσειας
|
εἴ |
τι
τυγχάνομεν
λέγοντες,
(ἢν
τὰς |
[40] |
τὰ
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους;
Ἀλλ'
|
εἴ |
τις
ἀθρήσειε
καὶ
σκέψαιτο
τὰς |
[0] |
ἀποστείλωμεν,
τὸ
δὲ
πλῆθος
ἡμῶν
|
εἴ |
τις
διδάξειεν
ὡς,
ἂν
λάβωμεν |
[60] |
συμβεβουλεύκαμεν
οὐδὲν
πρόσεστι
τούτων.
Ἀλλ'
|
εἴ |
τις
θεῶν
αἵρεσίν
σοι
δοίη, |
[50] |
μὲν
οὖν
τῶν
τότε
γενομένων
|
εἴ |
τις
λέγειν
ἐπιχειρήσειεν,
οὔτ'
ἂν |
[40] |
οὖν
ἀνοίας
ἂν
εἴη
μεστὸς,
|
εἴ |
τις
ὁρῶν
τηλικαύτας
μεταβολὰς
γιγνομένας |
[60] |
κατὰ
γῆν
ἡγεμονίαν
ἀπώλεσαν,
ὥστ'
|
εἴ |
τις
φαίη
τότε
τὴν
ἀρχὴν |
[80] |
οἶμαι
δὲ
τῶν
μὲν
ἄλλων
|
εἴ |
τισιν
δόξειε
περὶ
τῆς
στρατείας |
[150] |
λαβὼν
ἐμπειρίαν
καὶ
γνωσθεὶς
οἷος
|
εἶ, |
τούτων
ἐπιθυμήσῃς
ὧν
ἐγὼ
τυγχάνω |
[130] |
δὲ
τοὺς
μὲν
τιμῆς
ἐπιθυμοῦντας
|
ἀεὶ |
μείζονος
ἧς
ἔχουσιν
ὑπὸ
πάντων |
[30] |
τοὺς
παῖδας
τῶν
φόβων
τῶν
|
ἀεὶ |
παραγιγνομένων
αὐτοῖς
ἀπήλλαξεν.
Ὑπὲρ
ὧν |
[80] |
ἐπὶ
τὴν
Ἀσίαν
πείθοντας
στρατεύειν.
|
Δεῖ |
γὰρ
μηδὲν
πρότερον
πράττειν
πρὶν |
[10] |
ταῖς
ὑπὸ
τῶν
σοφιστῶν
γεγραμμέναις,
|
(δεῖ |
δὲ
τοὺς
βουλομένους
μὴ
μάτην |
[40] |
ἡμῶν
τὴν
ἀρχήν.
(Καὶ
τί
|
δεῖ |
λέγειν
τὰ
παλαιὰ
καὶ
τὰ |
[60] |
στρατηγοὺς
ὑπισχνεῖτο
ποιήσειν.
Καὶ
τί
|
δεῖ |
τὰ
πλείω
λέγειν;
Συστάντος
γὰρ |
[80] |
τὸν
χρόνον
ῥᾴδιον
καταμαθεῖν
ὅτι
|
δεῖ |
τοὺς
ὀρθῶς
βουλευομένους
μὴ
πρότερον |
[110] |
ὧν
χρὴ
καὶ
πρὸς
οὓς
|
δεῖ |
τοὺς
πολέμους
ἐκφέρειν.
Ποιησάμενος
γὰρ |
[110] |
πολλῶν
δ'
ἂν
κατανοήσειας
ὅτι
|
δεῖ |
τοῦτον
τὸν
τρόπον
πράττειν,
μάλιστα |
[100] |
συνθήκαις
ἐξέλαβεν,
οὗτος
δὲ
τοσούτου
|
δεῖ |
τῶν
ἄλλων
ἄρχειν
ὥστ'
οὐδὲ |
[30] |
οὖν
ἁπασῶν
τῶν
πόλεων
γεγενημένων
|
ἔδει |
μὲν
μηδέποτέ
σοι
μηδὲ
πρὸς |
[20] |
τοσαῦτα
καὶ
τηλικαῦτα
διαπεπραγμένον
οὐκ
|
οἴει |
πολλὴν
μωρίαν
καταγνώσεσθαι
τοῦ
πέμψαντος |
[10] |
τῶν
Ἑλλήνων
πολλοὺς
ἂν
ἴδοις
|
ἐκεῖ |
κατοικοῦντας,
οὐκ
ἀδόξους
ἄνδρας
οὐδ' |
[90] |
ὑπαγαγόμενος
καὶ
πίστεις
δοὺς
τῶν
|
ἐκεῖ |
νομιζομένων
τὰς
μεγίστας,
συλλαβὼν
αὐτοὺς |
[120] |
τοῦ
πολέμου
τοῦ
πρὸς
ἐκεῖνον.
|
Προσήκει |
δὲ
τοῖς
μὲν
ἄλλοις
τοῖς |
[100] |
τῶν
νῦν
περὶ
τὴν
ἤπειρον
|
προσήκει |
δυσμενέστερον
εἶναι
τοῖς
βασιλέως
πράγμασι |
[110] |
γίγνεσθαι
τοιούτους,
μάλιστα
δὲ
σοὶ
|
προσήκει. |
Τὸ
γὰρ
μὴ
δεῖν
ἀλλοτρίοις |
[110] |
Ἑλλήνων
ἐπὶ
τούτους
πρὸς
οὓς
|
προσήκει |
τοὺς
ἀφ'
Ἡρακλέους
γεγονότας
πολεμεῖν. |
[80] |
σύμπαντος
οἶμαι
πεποιῆσθαι
ταύτην,
ἥνπερ
|
προσήκει |
τοὺς
ἐπὶ
τὴν
Ἀσίαν
πείθοντας |
[30] |
δ'
ἂν
ὡς
οὐδεμιᾶς
σοι
|
προσήκει |
τούτων
ὀλιγωρεῖν,
ἢν
ἀνενέγκῃς
αὐτῶν |
[100] |
πολεμεῖν
πρὸς
αὐτόν;
Αἴγυπτος
γὰρ
|
ἀφειστήκει |
μὲν
καὶ
κατ'
ἐκεῖνον
τὸν |
[90] |
χρόνῳ.
(Ταῦτα
μὲν
οὖν
οὕτως·
|
δοκεῖ |
δέ
μοι
μετὰ
ταῦτα
περὶ |
[20] |
ἀπαριθμῶν,
(εἰκότως,
οἶμαι,
φαῦλος
εἶναι
|
δοκεῖ |
τοῖς
ἀκούουσιν.
Ἅπερ
καὶ
τὸν |
[50] |
τῶν
μισθοφόρων
τινὰς
ἀποκτείνουσιν
οἷς
|
λυσιτελεῖ |
τεθνάναι
μᾶλλον
ἢ
ζῆν,
ἀναχωροῦντες |
[110] |
εἰς
τὴν
ἤπειρον
διαβησόμενος
καὶ
|
βασιλεῖ |
πολεμήσων.
~Ὅπου
δ'
Ἰάσων
λόγῳ |
[80] |
ἅμα
πράττεσθαι
δυναμένας.
Προῃρεῖτο
γὰρ
|
βασιλεῖ |
τε
πολεμεῖν
καὶ
τοὺς
ἑταίρους |
[30] |
οἷσπερ
περὶ
τῶν
παλαιῶν
πιστεύομεν,
|
Ἡρακλεῖ |
μὲν
συναιτίαν
γενέσθαι
τῆς
ἀθανασίας |
[20] |
τὸν
λόγον
τῶν
ἐν
τῇ
|
πόλει |
δείξειν
καὶ
ποιήσειν
οὐδὲν
ἄλλο |
[80] |
πέφυκα
καὶ
δύναμαι,
καὶ
τῇ
|
πόλει |
καὶ
τοῖς
Ἕλλησιν
καὶ
τῶν |
[0] |
τὴν
χώραν
ταύτην,
τῇ
δὲ
|
πόλει |
μηδ'
ἐξ
ἑνὸς
τρόπου
λαβεῖν |
[0] |
τὸν
ἐνστάντα
σοὶ
καὶ
τῇ
|
πόλει |
περὶ
Ἀμφιπόλεως
πολλῶν
κακῶν
αἴτιον |
[40] |
καρπῶν,
ἀλλ'
ἐν
μέση
τῇ
|
πόλει |
πρὸς
αὐτοῖς
τοῖς
ἀρχείοις
περὶ |
[140] |
οὖν
ὁρᾷς
τοὺς
ἐν
μιᾷ
|
πόλει |
ταύτην
ἔχοντας
τὴν
φύσιν
εὐδοκιμοῦντας, |
[130] |
με
πάντες
ἐπαινοῖεν,
ὅτι
τῇ
|
δυνάμει |
ταύτῃ
χρώμενος,
ἣν
ἔχων
τυγχάνω, |
[60] |
πολλοστὸς
ὢν
Συρακοσίων
καὶ
τῷ
|
γένει |
καὶ
τῇ
δόξῃ
καὶ
τοῖς |
[100] |
τὸν
βίον
διαγαγόντα
τῷ
τε
|
γένει |
καταλιπόντα
τὰς
αὐτὰς
τιμὰς
ἅσπερ |
[130] |
δὲ
μέγιστον
τῶν
εἰρημένων·
ὅτι
|
συμβαίνει |
τοῦ
μὲν
πλούτου
καὶ
τῶν |
[140] |
ἄλλων
διενέγκῃ
τὴν
φύσιν,
οὐδὲν
|
ἕξει |
ποιῆσαι
τοιοῦτον.
Ἀλλὰ
μὴν
τῶν |
[140] |
ἔχοντας,
ἀλλ'
ἐπὶ
πάντων
ὁμοίως,
|
ἐπεὶ |
καὶ
τὴν
πόλιν
ἡμῶν
οὐδεὶς |
[120] |
ὁρμήσῃς
καὶ
τοὺς
Ἕλληνας
προτρέψῃς.
|
(Ἐπεὶ |
νῦν
γε
τίς
οὐκ
ἂν |
[60] |
γὰρ
μόνον
ὑπὸ
τῶν
ἄλλων
|
ἔσει |
ζηλωτὸς,
ἀλλὰ
καὶ
σαυτὸν
μακαριεῖς. |
[80] |
ἐξ
ὧν
τοῖς
μὲν
Ἕλλησιν
|
ἔσει |
πιστὸς,
τοῖς
δὲ
βαρβάροις
φοβερός. |
[110] |
σε
τυγχάνω
παρακαλῶν
ἐξ
ὧν
|
ποιήσει |
τὰς
στρατείας
οὐ
μετὰ
τῶν |
[110] |
τὸν
πρόγονον
ὑμῶν
καὶ
τῇ
|
φρονήσει |
καὶ
τῇ
φιλοτιμίᾳ
καὶ
τῇ |
[60] |
ἀλλ'
οὖν
τήν
γ'
εὔνοιαν
|
κτήσει |
τὴν
παρὰ
τῶν
Ἑλλήνων,
ἣν |
[0] |
προσέτι
τὴν
εὔνοιαν
τὴν
ἡμετέραν
|
κτήσει· |
τοσούτους
γὰρ
ὁμήρους
λήψει
παρ' |
[80] |
εἰ
καί
τις
ἀγροικότερον
εἶναι
|
φήσει |
τὸ
ῥηθὲν,
ἀμφισβητῶ
καὶ
θείην |
[130] |
καὶ
κινδυνεύειν.
(Οὕτω
δ'
ἄριστα
|
βουλεύσει |
περὶ
τούτων,
ἢν
ὑπολάβῃς
μὴ |
[60] |
γὰρ
τοιαῦτα
τῶν
ἔργων
φθόνον
|
ἔχει |
καὶ
δυσμένειαν
καὶ
πολλὰς
βλασφημίας, |
[10] |
τῶν
ἄλλων.
(Ἔπειτα
καὶ
Μακεδόνων
|
ἔχει |
περὶ
αὑτὸν
τοὺς
σπουδαιοτάτους,
οὓς |
[90] |
ὅσους
ἂν
βουληθῇς·
οὕτω
γὰρ
|
ἔχει |
τὰ
τῆς
Ἑλλάδος
ὥστε
ῥᾷον |
[0] |
ἡμετέραν
κτήσει·
τοσούτους
γὰρ
ὁμήρους
|
λήψει |
παρ'
ἡμῶν
τῆς
φιλίας,
ὅσους |
[90] |
στρατιώτας
σὺ
μὲν
ἐξ
ἑτοίμου
|
λήψει |
τοσούτους
ὅσους
ἂν
βουληθῇς·
οὕτω |
[140] |
μόνον
δ'
ἐπὶ
τούτων
αὐτοὺς
|
ὄψει |
τὴν
γνώμην
ταύτην
ἔχοντας,
ἀλλ' |
[130] |
ἅπαντα
ταῦτ'
ἐστίν.
(Εὖ
δ'
|
ἴσθι |
μηδὲν
ἄν
με
τούτων
ἐπιχειρήσαντά |
[150] |
κατίδῃς
τὸ
κεφάλαιον
τῶν
συμβεβουλευμένων.
|
Φημὶ |
γὰρ
χρῆναί
σε
τοὺς
μὲν |
[30] |
πραγμάτων
ἤδη
ποιήσομαι
τοὺς
λόγους.
|
Φημὶ |
γὰρ
χρῆναί
σε
τῶν
μὲν |
[70] |
οἱ
λογοποιοῦντες,
ἔπειτα
καὶ
τοὺς
|
οὐδενὶ |
λογισμῷ
χρωμένους
ὑπὲρ
τῶν
κοινῶν |
[140] |
Μαραθῶνι
μάχης
καὶ
τῆς
ἐν
|
Σαλαμῖνι |
ναυμαχίας,
καὶ
μάλισθ'
ὅτι
τὴν |
[70] |
εἰ
δὲ
τῶν
ἀφ'
Ἡρακλέους
|
τινὶ |
πεφυκότων,
ὃς
ἁπάσης
κατέστη
τῆς |
[110] |
πράττειν,
μάλιστα
δ'
ἐκ
τῶν
|
Ἰάσονι |
συμβάντων.
Ἐκεῖνος
γὰρ
οὐδὲν
τοιοῦτον |
[140] |
αὐτῆς
γεγόνασιν,
ἐκ
δὲ
τῆς
|
Μαραθῶνι |
μάχης
καὶ
τῆς
ἐν
Σαλαμῖνι |
[70] |
περὶ
αὐτῶν
ἐν
οἷς
ἐστὶν,
|
οἱ |
δ'
εὔχωνταί
σε
μὴ
διαμαρτεῖν |
[70] |
σε
μὴ
διαμαρτεῖν
ὧν
ἐπεθυμήσας,
|
οἱ |
δὲ
δεδίωσιν
μὴ
πρότερόν
τι |
[100] |
εἰ
τῷ
μὲν
εἴη
θέμις,
|
οἱ |
δὲ
δύναμιν
λάβοιεν,
τῶν
αὐτῶν |
[40] |
πόλεμοι
καὶ
δεινοὶ
γεγόνασιν,
οὓς
|
οἱ |
διαλυσάμενοι
μεγάλων
ἀγαθῶν
ἀλλήλοις
αἴτιοι |
[150] |
ς'
οὐκ
ἀγνοεῖν
ὃν
τρόπον
|
οἱ |
θεοὶ
τὰ
τῶν
ἀνθρώπων
διοικοῦσιν. |
[110] |
δὲ
ζητεῖν
αὐτὰς,
ὅπως
ἂν
|
οἱ |
καιροὶ
παραδιδῶσιν.
(Ἐκ
πολλῶν
δ' |
[20] |
τῶν
λόγων
εἰς
τὸ
πείθειν
|
οἱ |
λεγόμενοι
τῶν
ἀναγιγνωσκομένων,
οὐδ'
ὅτι |
[70] |
τῶν
αὐτῶν
κακῶν
ἐπιθυμοῦντας
ὧνπερ
|
οἱ |
λογοποιοῦντες,
ἔπειτα
καὶ
τοὺς
οὐδενὶ |
[60] |
ἥκωσιν
ἐκ
τῶν
μεγίστων
πόλεων
|
οἱ |
μάλιστ'
εὐδοκιμοῦντες
εἰς
τὴν
σὴν |
[100] |
αὐτὸς
εἶχεν.
(Περὶ
τοίνυν
Ἡρακλέους
|
οἱ |
μὲν
ἄλλοι
τὴν
ἀνδρείαν
ὑμνοῦντες |
[100] |
πρὸς
τὰς
τοιαύτας
φιλοτιμίας
ὁρμωμένοις.
|
(Οἱ |
μὲν
γὰρ
ἐν
ταῖς
αὑτῶν |
[150] |
πράττῃς,
ἅπαντές
σοι
χάριν
ἕξουσιν,
|
οἱ |
μὲν
Ἕλληνες
ὑπὲρ
ὧν
ἂν |
[70] |
τοιαύτην
φήμην
σαυτῷ
περιφυομένην,
ἣν
|
οἱ |
μὲν
ἐχθροὶ
περιθεῖναί
σοι
ζητοῦσι, |
[110] |
αὐτὴν
ταύτην
ὕστερον
πολεμησάντων,
(ὅσον
|
οἱ |
μὲν
μετὰ
τῆς
τῶν
Ἑλλήνων |
[70] |
τῶν
παρὰ
σοὶ
βραβευομένων,
ἀλλ'
|
οἱ |
μὲν
πυνθάνωνται
περὶ
αὐτῶν
ἐν |
[50] |
δὲ
πάντων
δεινότατον·
ὅταν
γὰρ
|
οἱ |
πολέμιοι
διαλίπωσιν
κακῶς
αὐτοὺς
ποιοῦντες, |
[110] |
πράξεις,
ἃς
ἐπὶ
τῶν
ἔργων
|
οἱ |
πρόγονοί
σου
φαίνονται
καλλίστας
προκρίναντες. |
[70] |
μὲν
καὶ
Θηβαῖοι
καὶ
πάντες
|
οἱ |
τῆς
Ἀμφικτυονίας
μετέχοντες
ἕτοιμοι
συνακολουθεῖν, |
[10] |
οὐδένα
λέγειν
ἐστὶν,
ἀλλ'
ὁμοίως
|
οἱ |
τοιοῦτοι
τῶν
λόγων
ἄκυροι
τυγχάνουσιν |
[70] |
τοῖς
αὑτῶν
ἰδίοις
εἶναι
νομιζόντων,
|
οἳ |
πάντων
τῶν
ἄλλων
ἀμελήσαντες
περὶ |
[40] |
δ'
ἄνδρας
ἀπώλεσαν
σφῶν
αὐτῶν,
|
οἳ |
προῃροῦντο
τεθνάναι
μᾶλλον
ἢ
ζῆν |
[120] |
ὑπὸ
τῆς
τρυφῆς,
ἄνδρες
ἐγγεγόνασιν
|
οἳ |
τῆς
Ἑλλάδος
ἄρχειν
ἠξίωσαν,
τῶν |
[70] |
ταύτην
ἀξίαν
ἐπιθυμίας
εἶναι
νομίζοντας·
|
(οἳ |
τοσοῦτον
ἀφεστᾶσι
τοῦ
νοῦν
ἔχειν, |
[70] |
στρατεύειν
ἐφ'
ἡμᾶς,
οὐδὲν
ἂν
|
λέγοι |
περὶ
αὐτοῦ
φλαῦρον,
ἀλλ'
ἀνδρωδέστερον |
[100] |
ἤπειρον,
ἐκεῖνός
τ'
ἂν
ἄσμενος
|
ἴδοι |
βοηθὸν
ἥκειν
αὑτῷ
σε
νομίζων, |
[150] |
οὐκ
ἀγνοεῖν
ὃν
τρόπον
οἱ
|
θεοὶ |
τὰ
τῶν
ἀνθρώπων
διοικοῦσιν.
Οὐ |
[40] |
τούτου
ποιουμένας,
μὴ
καὶ
νῦν
|
νομίζοι |
τὴν
αὐτὴν
γνώμην
ἕξειν
αὐτὰς, |
[30] |
περ
τῶν
γονέων
τῶν
σαυτοῦ·
|
Θηβαῖοι |
δὲ
τὸν
ἀρχηγὸν
τοῦ
γένους |
[50] |
κακῶν·
δεδιότες
γὰρ
διατελοῦσιν
μὴ
|
Θηβαῖοι |
διαλυσάμενοι
τὰ
πρὸς
Φωκέας
πάλιν |
[70] |
δέ
σοι
Θετταλοὶ
μὲν
καὶ
|
Θηβαῖοι |
καὶ
πάντες
οἱ
τῆς
Ἀμφικτυονίας |
[70] |
τῆς
Ἀμφικτυονίας
μετέχοντες
ἕτοιμοι
συνακολουθεῖν,
|
Ἀργεῖοι |
δὲ
καὶ
Μεσσήνιοι
καὶ
Μεγαλοπολῖται |
[50] |
πάντων
δεινότατον·
ὅταν
γὰρ
οἱ
|
πολέμιοι |
διαλίπωσιν
κακῶς
αὐτοὺς
ποιοῦντες,
αὐτοὶ |
[110] |
οὐδὲ
γὰρ
ἂν
τῶν
θεῶν
|
ἔνιοι |
δυνηθεῖεν
ἀλλὰ
κατά
γε
τὸ |
[70] |
ἕτοιμοι
συνακολουθεῖν,
Ἀργεῖοι
δὲ
καὶ
|
Μεσσήνιοι |
καὶ
Μεγαλοπολῖται
καὶ
τῶν
ἄλλων |
[30] |
ἢ
τοὺς
θεοὺς
τοὺς
ἄλλους·
|
(Λακεδαιμόνιοι |
δὲ
τοῖς
ἀπ'
ἐκείνου
γεγονόσιν |
[50] |
οἰκοῦσιν,
πρὸς
τοὺς
ὁμόρους,
ὥσπερ
|
Λακεδαιμόνιοι, |
τοσοῦτον
δὲ
διαφέρουσιν
ὅσον
ἐκεῖνοι |
[130] |
ἧς
ἄξιον
ὀρεγομένους
καθ'
ὅσον
|
οἷοί |
τ'
ἐσμὲν
ὁτιοῦν
πάσχειν.
(Ἴδοις |
[40] |
οἱ
διαλυσάμενοι
μεγάλων
ἀγαθῶν
ἀλλήλοις
|
αἴτιοι |
κατέστησαν.
Τίς
γὰρ
ἂν
ὑπερβολὴ |
[40] |
μόνοι
τῶν
Ἑλλήνων
ποιησάμενοι
συμμαχίαν
|
συναίτιοι |
τῆς
σωτηρίας
αὐτοῖς
κατέστημεν.
(Πολλῆς |
[70] |
ποιεῖσθαι
Πελοπόννησον·
ὑπάρχουσι
δέ
σοι
|
Θετταλοὶ |
μὲν
καὶ
Θηβαῖοι
καὶ
πάντες |
[60] |
εὔξαιο
τὸν
βίον
διαγαγεῖν,
οὐδεμίαν
|
ἕλοι' |
ἂν,
εἴπερ
ἐμοὶ
συμβούλῳ
χρῷο, |
[100] |
(Περὶ
τοίνυν
Ἡρακλέους
οἱ
μὲν
|
ἄλλοι |
τὴν
ἀνδρείαν
ὑμνοῦντες
αὐτοῦ
καὶ |
[50] |
δρῶντες
οὕτω
χαίρουσιν
ὡς
οὐδένες
|
ἄλλοι |
τοὺς
πολεμίους
ἀποκτείνοντες.
Αἴτιον
δ' |
[40] |
εἰδότες
μήθ'
ἑτέρων
ἀκηκόασιν
ὅτι
|
πολλοὶ |
δὴ
πόλεμοι
καὶ
δεινοὶ
γεγόνασιν, |
[70] |
καὶ
Μεγαλοπολῖται
καὶ
τῶν
ἄλλων
|
πολλοὶ |
συμπολεμεῖν
καὶ
ποιεῖν
ἀναστάτους
Λακεδαιμονίους· |
[130] |
αὐτῶν.
(Οὐκ
ἀγνοῶ
δ'
ὅτι
|
πολλοὶ |
τῶν
Ἑλλήνων
τὴν
βασιλέως
δύναμιν |
[130] |
τούτοις
ὑπ'
ἐμοῦ
μὲν
λεγομένοις
|
πολλοὶ |
φθονήσουσι,
τοῖς
δ'
αὐτοῖς
τούτοις |
[70] |
ἀλλ'
ὀκνήσας
εἰπεῖν,
ὃν
ἤδη
|
μοι |
δοκῶ
δηλώσειν·
οἶμαι
γὰρ
σοί |
[110] |
τήν
τε
δύναμιν
τὴν
παροῦσάν
|
μοι |
κατεμεμψάμην
καὶ
τὸν
λόγον
ᾐσθόμην |
[90] |
μὲν
οὖν
οὕτως·
δοκεῖ
δέ
|
μοι |
μετὰ
ταῦτα
περὶ
τῆς
παρασκευῆς |
[0] |
διαψευσθεὶς
τῆς
ἀρρωστίας
τῆς
νῦν
|
μοι |
παρούσης
ἐπεθέμην
γράφειν
τὸν
πρὸς |
[30] |
αὐτῶν.
~Ἃ
μὲν
οὖν
ἐβουλόμην
|
μοι |
προειρῆσθαι,
ταῦτ'
ἐστίν.
Περὶ
δ' |
[10] |
τοῦ
φρονεῖν
ὥστ'
ἐτόλμησαν
ἐπιπλῆξαί
|
μοι |
πρότερον
οὐκ
εἰωθότες
τοῦτο
ποιεῖν, |
[70] |
τιμὰς
ἀνεξαλείπτους.
(Ἀπέχρη
δ'
ἄν
|
μοι |
τὰ
προειρημένα
περὶ
τούτων,
εἰ |
[20] |
ὡς
ἐμαυτὸν
ἔπειθον,
τοὺς
ἐπιπλῆξαί
|
μοι |
τολμήσαντας,
τελευτῶν
ὑπεσχόμην
μόνοις
αὐτοῖς |
[120] |
(Ἴσως
δ'
ἄν
τινες
ἐπιτιμῆσαί
|
μοι |
τολμήσειαν
τῶν
οὐδὲν
ἄλλο
δυναμένων |
[20] |
διὰ
τὴν
ἡλικίαν,
ἀλλ'
ἀπόχρη
|
μοι |
τοσοῦτον,
ἢν
αὐτὰς
τὰς
πράξεις |
[20] |
σὲ
καὶ
τὴν
πόλιν
ἕξειν
|
μοι |
χάριν
ὑπὲρ
τῶν
εἰρημένων
ἀλλὰ |
[130] |
δὲ
τῶν
μὴ
τὴν
αὐτὴν
|
ἐμοὶ |
γνώμην
ἐχόντων,
προτρέπειν
δ'
ἐπιχειρῶν |
[30] |
σοὶ
μὲν
αὖθις
πυθέσθαι
ῥᾴδιον,
|
ἐμοὶ |
δὲ
νῦν
εἰπεῖν
οὐ
καιρός |
[80] |
τὴν
φιλοσοφίαν
διατρίβοντας
εὐπορωτέρους
ποιήσας,
|
ἐμοὶ |
πολλὴν
ἀπορίαν
παρέσχηκεν·
οὔτε
γὰρ |
[60] |
διαγαγεῖν,
οὐδεμίαν
ἕλοι'
ἂν,
εἴπερ
|
ἐμοὶ |
συμβούλῳ
χρῷο,
μᾶλλον
ἢ
ταύτην. |
[70] |
τε
συμφέρειν
ἀκοῦσαι
περὶ
αὐτῶν
|
ἐμοί |
τε
προσήκειν
μετὰ
παρρησίας,
ὥσπερ |
[40] |
ἑτέρων
ἀκηκόασιν
ὅτι
πολλοὶ
δὴ
|
πόλεμοι |
καὶ
δεινοὶ
γεγόνασιν,
οὓς
οἱ |
[70] |
πάντες
οἱ
τῆς
Ἀμφικτυονίας
μετέχοντες
|
ἕτοιμοι |
συνακολουθεῖν,
Ἀργεῖοι
δὲ
καὶ
Μεσσήνιοι |
[40] |
πρὸς
ἐκείνους
μόνοι
τῶν
Ἑλλήνων
|
ποιησάμενοι |
συμμαχίαν
συναίτιοι
τῆς
σωτηρίας
αὐτοῖς |
[0] |
περὶ
τὴν
πραγματείαν
ταύτην
ἔφθητε
|
ποιησάμενοι |
τὴν
εἰρήνην
πρὶν
ἐξεργασθῆναι
τὸν |
[40] |
καὶ
δεινοὶ
γεγόνασιν,
οὓς
οἱ
|
διαλυσάμενοι |
μεγάλων
ἀγαθῶν
ἀλλήλοις
αἴτιοι
κατέστησαν. |
[50] |
δεδιότες
γὰρ
διατελοῦσιν
μὴ
Θηβαῖοι
|
διαλυσάμενοι |
τὰ
πρὸς
Φωκέας
πάλιν
ἐπανελθόντες |
[40] |
ἀπώλλυντο,
(νικήσαντες
δ'
οὐδὲν
μᾶλλον
|
ἀπηλλαγμένοι |
τῶν
κακῶν
εἰσιν,
ἀλλὰ
πολεμοῦνται |
[100] |
(Χρῶμαι
δὲ
τεκμηρίοις
ἐξ
ὧν
|
διαπεπραγμένοι |
τυγχάνουσιν.
Ὅ
τε
γὰρ
πατήρ |
[120] |
ποιῆσαι
κυρίους,
(ἀλλὰ
τοσοῦτον
αὐτῶν
|
ἀπολελειμμένοι |
τυγχάνομεν
ὥστ'
ἐκεῖνοι
μὲν
οὐκ |
[20] |
λόγων
εἰς
τὸ
πείθειν
οἱ
|
λεγόμενοι |
τῶν
ἀναγιγνωσκομένων,
οὐδ'
ὅτι
πάντες |
[90] |
οὐκ
ἦν
ξενικὸν
οὐδὲν,
ὥστ'
|
ἀναγκαζόμενοι |
ξενολογεῖν
ἐκ
τῶν
πόλεων
πλέον |
[120] |
ἱκανὸν
πορίσαντες,
λήσουσιν
ἡμᾶς
τοσοῦτοι
|
γενόμενοι |
τὸ
πλῆθος
ὥστε
μηδὲν
ἧττον |
[50] |
τε
χρημάτων
τῶν
ἐν
Δελφοῖς
|
περιγενησόμενοι |
ταῖς
ἐκ
τῶν
ἰδίων
δαπάναις. |
[70] |
καὶ
ταχέως
ἅπαντα
τῷ
λόγῳ
|
καταστρεφόμενοι, |
πολλοὺς
πείθουσιν
καὶ
μάλιστα
μὲν |
[40] |
ἢ
στρατεύοντες
ἐπί
τινας
ἢ
|
μαχόμενοι |
πρός
τινας
ἢ
βοηθοῦντες
τοῖς |
[40] |
ὅτι
πολλοὶ
δὴ
πόλεμοι
καὶ
|
δεινοὶ |
γεγόνασιν,
οὓς
οἱ
διαλυσάμενοι
μεγάλων |
[50] |
σὺ
τὰ
ῥᾴω
πράξεις
ἢ
|
κεῖνοι |
τὰ
χαλεπώτερα;
(Σκέψαι
δὲ
πρῶτον |
[90] |
καλλίων
καὶ
πιστοτέρα;
Φαίνονται
γὰρ
|
κἀκεῖνοι |
κρατήσαντες
ἂν
τῶν
βασιλέως
πραγμάτων |
[90] |
ἐμμεῖναι
τοῖς
περὶ
τούτων
εἰρημένοις,
|
ἐκεῖνοι |
δὲ
διὰ
τὰς
δεκαρχίας
τὰς |
[120] |
τοσοῦτον
αὐτῶν
ἀπολελειμμένοι
τυγχάνομεν
ὥστ'
|
ἐκεῖνοι |
μὲν
οὐκ
ὤκνησαν
οὐδὲ
προϋπάρξαι |
[50] |
Λακεδαιμόνιοι,
τοσοῦτον
δὲ
διαφέρουσιν
ὅσον
|
ἐκεῖνοι |
μὲν
πρὸς
ἥττους
αὑτῶν,
οὗτοι |
[0] |
ἐχόντως
ταῦτ'
ἐδόξαζον,
δικαίως
ἂν
|
ἐκεῖνοι |
τὴν
αἰτίαν
ἔχοιεν·
ὄντος
δ' |
[110] |
ἃς
ἐπὶ
τῶν
ἔργων
οἱ
|
πρόγονοί |
σου
φαίνονται
καλλίστας
προκρίναντες.
Ἅπαντας |
[40] |
Σπάρτην,
ἡμεῖς
καὶ
πρὸς
ἐκείνους
|
μόνοι |
τῶν
Ἑλλήνων
ποιησάμενοι
συμμαχίαν
συναίτιοι |
[30] |
μὴν
κἀκεῖνο
φανερὸν,
ὅτι
πάντες
|
ἄνθρωποι |
τούτων
πλείστην
μνείαν
ἔχουσιν
ὑφ' |
[10] |
πολέμους
τοὺς
διὰ
σοῦ
γεγενημένους,
|
ἕτεροι |
γὰρ
τοῦτο
ποιήσουσιν,
ἀλλὰ
πειρασόμενόν |
[50] |
γνῶναι
ποιήσειν.
Ἢν
γὰρ
φανῶσιν
|
ἕτεροί |
τινες
τῶν
προγεγενημένων
μὴ
καλλίοσι |
[0] |
περὶ
τοῦτον
διέτριβον,
λέγων
ὡς
|
ἀμφότεροι |
διαμαρτάνετε
τῶν
πραγμάτων
καὶ
σὺ |
[70] |
ἁπάσης
κατέστη
τῆς
Ἑλλάδος
εὐεργέτης,
|
ἐπιφέροι |
τὴν
αἰτίαν
ταύτην,
εἰς
τὴν |
[70] |
σαυτῷ
περιφυομένην,
ἣν
οἱ
μὲν
|
ἐχθροὶ |
περιθεῖναί
σοι
ζητοῦσι,
τῶν
δὲ |
[110] |
ζητεῖν
αὐτὰς,
ὅπως
ἂν
οἱ
|
καιροὶ |
παραδιδῶσιν.
(Ἐκ
πολλῶν
δ'
ἂν |
[10] |
ὁμοίως
οἱ
τοιοῦτοι
τῶν
λόγων
|
ἄκυροι |
τυγχάνουσιν
ὄντες
τοῖς
νόμοις
καὶ |
[70] |
δ'
ὀλιγώρως
ἔχῃ
τῶν
παρὰ
|
σοὶ |
βραβευομένων,
ἀλλ'
οἱ
μὲν
πυνθάνωνται |
[50] |
ταύτας,
ἐκ
τῶν
εἰρημένων
ἡγοῦμαί
|
σοι |
γεγενῆσθαι
φανερόν·
ἔτι
τοίνυν
ὡς |
[150] |
πεπραγμένα
πρότερον
οὐκ
ἄν
ποτέ
|
σοι |
γενέσθαι
τηλικαῦτα
τὸ
μέγεθος,
εἰ |
[90] |
παρασκευῆς
διαλεκτέον
εἶναι
τῆς
τε
|
σοὶ |
γενησομένης
καὶ
τῆς
ἐκείνοις
ὑπαρξάσης. |
[100] |
εἶναι
τούτων
τῶν
ἐθνῶν
χρήσιμον,
|
σοὶ |
δ'
ἢν
πολεμεῖν
πρὸς
αὐτὸν |
[40] |
δυνηθῆναι
διαλλάξαι
τὰς
πόλεις
ταύτας,
|
σοὶ |
δ'
οὐδὲν
τῶν
τοιούτων
ἐστὶν |
[10] |
καταδεεστέρους
ὄντας
τῶν
ῥηθησομένων
πραγμάτων,
|
(σοὶ |
δὲ
μόνῳ
πολλὴν
ἐξουσίαν
ὑπὸ |
[90] |
ἂν
ἅπαντα
τὰ
τοιαῦτα
διαφεύγειν,
|
(σοὶ |
δὲ
συμβουλεύων
μωρὸς
ἂν
ἦν |
[90] |
πραγμάτων
εἰ
μὴ
διὰ
Κῦρον.
|
Σοὶ |
δὲ
τήν
τ'
ἀτυχίαν
τὴν |
[80] |
ῥήτωρ
μήτ'
ἄλλως
δυνάστης
θρασύτερόν
|
σοι |
διείλεγμαι
τῶν
ἄλλων.
Ἐγὼ
γὰρ |
[90] |
διαλεγόμενος,
εἰ
τὰς
σὰς
πράξεις
|
σοι |
διεξιοίην,
δικαίως
ἂν
ἀνόητος
ἅμα |
[60] |
Ἀλλ'
εἴ
τις
θεῶν
αἵρεσίν
|
σοι |
δοίη,
μετὰ
ποίας
ἂν
ἐπιμελείας |
[10] |
καὶ
δέχεσθαι
παρ'
ὧν
ἄν
|
σοι |
δοκῇ
καὶ
λέγειν
ὅ
τι |
[70] |
ἣν
οἱ
μὲν
ἐχθροὶ
περιθεῖναί
|
σοι |
ζητοῦσι,
τῶν
δὲ
φίλων
οὐδεὶς |
[70] |
σαυτῷ
ποιεῖσθαι
Πελοπόννησον·
ὑπάρχουσι
δέ
|
σοι |
Θετταλοὶ
μὲν
καὶ
Θηβαῖοι
καὶ |
[130] |
ἀλλ'
οἰόμενος
ἐκ
τούτων
μεγίστην
|
σοι |
καὶ
καλλίστην
γενήσεσθαι
δόξαν.
Ἐνθυμοῦ |
[0] |
γὰρ
τὸν
πόλεμον
τὸν
ἐνστάντα
|
σοὶ |
καὶ
τῇ
πόλει
περὶ
Ἀμφιπόλεως |
[40] |
ἄλλος
ἐπιχειρήσειε
πλὴν
τῶν
ὁμοίαν
|
σοὶ |
καὶ
τὴν
φύσιν
καὶ
τὴν |
[0] |
οὐ
μόνον
ἡμῖν
ἀλλὰ
καὶ
|
σοὶ |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
Ἕλλησιν
ἅπασι |
[0] |
βούλομαι
προειπεῖν,
ἵνα
δηλώσω
καὶ
|
σοὶ |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ὡς
οὐ |
[70] |
μεγάλην
τὴν
δόξαν
καὶ
πρέπουσαν
|
σοὶ |
καὶ
τοῖς
σοῖς
προγόνοις
καὶ |
[10] |
καίτοι
πρὸ
πολλοῦ
ποιησαίμην
ἄν
|
σοι |
κεχαρισμένως
εἰπεῖν,
ἀλλ'
οὐκ
ἐπὶ |
[10] |
μου
πρὸς
αὐτοὺς
ὅτι
μέλλω
|
σοι |
λόγον
πέμπειν
οὐκ
ἐπίδειξιν
ποιησόμενον |
[30] |
τῆς
ἀθανασίας
ὃν
δὲ
τρόπον,
|
σοὶ |
μὲν
αὖθις
πυθέσθαι
ῥᾴδιον,
ἐμοὶ |
[0] |
τῆς
σῆς
δυναστείας·
λυσιτελεῖν
γὰρ
|
σοὶ |
μὲν
ἡμᾶς
ἔχειν
τὴν
χώραν |
[70] |
γάρ
σε
διαβαλλόμενον
ὑπὸ
τῶν
|
σοὶ |
μὲν
φθονούντων,
τὰς
δὲ
πόλεις |
[30] |
πόλεων
γεγενημένων
ἔδει
μὲν
μηδέποτέ
|
σοι |
μηδὲ
πρὸς
μίαν
αὐτῶν
γενέσθαι |
[120] |
μετέχοντας
ἀπολλύναι
ζητοῦντες.
(Διὸ
καὶ
|
σοὶ |
νομίζω
συμφέρειν
οὕτως
ἀνάνδρως
διακειμένων |
[100] |
μεταχειρισάμενος
τῶν
στρατιωτικῶν
νῦν
τολμῴην
|
σοὶ |
παραινεῖν
τῷ
πλεῖστα
καὶ
μέγιστα |
[70] |
καὶ
μετρίως
λογιζομένων
ταύτας
ἄν
|
σοι |
παραινέσειεν
μάλιστα
προαιρεῖσθαι
τῶν
πράξεων |
[100] |
πρὸς
τὰς
πόλεις
ταύτας
αἷς
|
σοι |
παραινῶ
προσέχειν
τὸν
νοῦν,
πρὸς |
[30] |
ὑπαρχούσας.
Ἄργος
μὲν
γάρ
ἐστίν
|
σοι |
πατρὶς,
ἧς
δίκαιον
τοσαύτην
σε |
[110] |
τοῖς
ἐκείνου
βουλήμασιν.
Ἔστι
δέ
|
σοι |
πεισθέντι
τοῖς
ὑπ'
ἐμοῦ
λεγομένοις |
[150] |
μὲν
τιμᾶν
τοὺς
περὶ
τῶν
|
σοι |
πεπραγμένων
ἀγαθόν
τι
λέγοντας,
κάλλιστα |
[110] |
Ἑλλήνων
χώρας.
(Τούτου
δ'
ἕνεκά
|
σοι |
περὶ
τούτων
διῆλθον,
ἵνα
γνῷς |
[130] |
τά
γε
τοιαῦτα
καὶ
νῦν
|
σοι |
πλείω
τῶν
ἱκανῶν
ὑπάρχειν,
καὶ |
[140] |
κακῶν
ἀπαλλάξαι
τῶν
παρόντων
καὶ
|
σοὶ |
πολὺ
μείζω
περιθεῖναι
δόξαν
τῆς |
[80] |
τῶν
ἐμῶν
καὶ
περὶ
ὧν
|
σοὶ |
πρακτέον
ἐστὶν
πρὸς
τοὺς
Ἕλληνας |
[20] |
μὴ
δυνατὸν
ἢ
μὴ
πρέπον
|
σοι |
πράττειν,
μὴ
δυσχεράνας
ἀποστῇς
τῶν |
[10] |
νοῦν.
(Ἅπερ
ἐγὼ
γνοὺς
διαλεχθῆναι
|
σοὶ |
προειλόμην,
οὐ
πρὸς
χάριν
ἐκλεξάμενος, |
[110] |
πειρᾶσθαι
γίγνεσθαι
τοιούτους,
μάλιστα
δὲ
|
σοὶ |
προσήκει.
Τὸ
γὰρ
μὴ
δεῖν |
[30] |
(Γνοίης
δ'
ἂν
ὡς
οὐδεμιᾶς
|
σοι |
προσήκει
τούτων
ὀλιγωρεῖν,
ἢν
ἀνενέγκῃς |
[20] |
δυνηθῶ
διελθεῖν.
Ἡγοῦμαι
δὲ
καὶ
|
σοὶ |
προσήκειν
ἁπάντων
τῶν
ἄλλων
ἀμελήσαντι |
[30] |
πρός
τινας
αὐτῶν
ἀηδές
τί
|
σοι |
συμβέβηκεν,
ἅπαντα
ταῦτα
διαλύσεις·
αἱ |
[80] |
νῦν
αὐτοῖς
ἐνεστώσης·
ἅπερ
καὶ
|
σοὶ |
συμβεβουλευκότες
τυγχάνομεν.
(Περὶ
μὲν
οὖν |
[10] |
τὰ
ῥηθησόμενα
προσδεήσεσθαι.
(Μέλλω
γάρ
|
σοι |
συμβουλεύειν
προστῆναι
τῆς
τε
τῶν |
[150] |
ἁρμόττοντα
τοῖς
ὑπάρχουσιν
οὐδεὶς
ἄν
|
σοι |
συμβουλεύσειεν,
σαφῶς
εἰδέναι
νομίζω.
|
[70] |
σοῦ
τολμήσειεν.
Καίτοι
περὶ
τῶν
|
σοὶ |
συμφερόντων
ἐν
ταῖς
τούτων
ἀμφοτέρων |
[20] |
τι
τῶν
δεόντων
καὶ
τῶν
|
σοὶ |
συμφερόντων.
(Καίτοι
μ'
οὐ
λέληθεν, |
[40] |
Ἐγὼ
μὲν
γὰρ
οἶμαι
τούτων
|
σοι |
συναγωνιζομένων
ἅπαντα
γενήσεσθαι
κατὰ
τρόπον. |
[130] |
ἂν,
εἰ
μὴ
τούτων
ἕνεκά
|
σοι |
συνεβούλευον
καὶ
τὴν
στρατείαν
ποιεῖσθαι |
[50] |
μὲν
οὖν
οὐκ
ἀδύνατόν
ἐστί
|
σοι |
συστῆσαι
τὰς
πόλεις
ταύτας,
ἐκ |
[50] |
ὑφ'
αὑτοῖς
ἔσεσθαι
νῦν
ἐν
|
σοὶ |
τὰς
ἐλπίδας
ἔχουσι
τῆς
αὑτῶν |
[20] |
Ἕλληνας
ἅπαντας.
(Τούτου
δ'
ἕνεκά
|
σοι |
ταῦτα
διῆλθον,
ἵν'
ἄν
τί |
[90] |
τῶν
βασιλέων
ἀμφοτέρων,
ἐφ'
ὃν
|
σοί |
τε
συμβουλεύω
στρατεύειν
καὶ
πρὸς |
[70] |
μοι
δοκῶ
δηλώσειν·
οἶμαι
γὰρ
|
σοί |
τε
συμφέρειν
ἀκοῦσαι
περὶ
αὐτῶν |
[0] |
μὲν
πεισθείης
πλείονος
ἀξίαν
ἔσεσθαί
|
σοι |
τὴν
τῆς
πόλεως
φιλίαν
ἢ |
[30] |
χρόνον
φυλακτέον
ὅπως
μηδὲν
συμβήσεταί
|
σοι |
τοιοῦτον,
καὶ
σκεπτέον
τί
ἂν |
[20] |
ἔσπευδον
δὲ
μᾶλλον
ἠγὼ
πεμφθῆναί
|
σοι |
τὸν
λόγον
τοῦτον,
ἔλεγον
δ' |
[20] |
ταῦτα
διῆλθον,
ἵν'
ἄν
τί
|
σοι |
φανῇ
τῶν
ἐν
ἀρχῇ
λεγομένων |
[150] |
Ἢν
γὰρ
ταῦτα
πράττῃς,
ἅπαντές
|
σοι |
χάριν
ἕξουσιν,
οἱ
μὲν
Ἕλληνες |
[80] |
ἐπιπεσεῖν
τὴν
παράκλησιν,
λέγοντας
ὡς
|
ὅσοι |
περ
ἐπεχείρησαν
πρὸς
τὸν
βασιλέα |
[100] |
τὸν
σφέτερον
αὐτῶν.
(Καὶ
γάρ
|
τοι |
συνέβη
διὰ
τὸ
γνῶναι
περὶ |
[20] |
δεόντων
καὶ
τῶν
σοὶ
συμφερόντων.
|
(Καίτοι |
μ'
οὐ
λέληθεν,
ὅσον
διαφέρουσιν |
[70] |
ἂν
ἀντειπεῖν
ὑπὲρ
σοῦ
τολμήσειεν.
|
Καίτοι |
περὶ
τῶν
σοὶ
συμφερόντων
ἐν |
[10] |
προειλόμην,
οὐ
πρὸς
χάριν
ἐκλεξάμενος,
|
καίτοι |
πρὸ
πολλοῦ
ποιησαίμην
ἄν
σοι |
[50] |
συμφοραῖς
περιβάλωσιν
τῶν
πρότερον
γεγενημένων.
|
Καίτοι |
πῶς
οὐ
χρὴ
νομίζειν
τοὺς |
[60] |
δόξαν
προήγαγεν
ἐξ
ἧσπερ
ἐξέπεσεν.
|
Καίτοι |
τίς
ἂν
προσεδόκησεν
ὑπ'
ἀνδρὸς |
[140] |
ὁμοίους
γενομένους
ἅπαντες
ἂν
εὐλογήσειαν.
|
(Καίτοι |
τοὺς
ὀνομαστοτάτους
καὶ
τοὺς
ἀρίστους |
[90] |
δύναμιν
ῥᾴδιον
πολὺ
κρεῖττον
παρασκευάσασθαι.
|
Καίτοι |
τούτων
ἀμφοτέρων
ὑπαρξάντων
πῶς
οὐ |
[150] |
ἀκουόντων
πυνθάνεσθαι
δίκαιόν
ἐστιν·
ὅτι
|
μέντοι |
βελτίω
τούτων
καὶ
μᾶλλον
ἁρμόττοντα |
[150] |
πεπραγμένων
ἀγαθόν
τι
λέγοντας,
κάλλιστα
|
μέντοι |
νομίζειν
ἐκείνους
ἐγκωμιάζειν
τοὺς
μειζόνων |
[30] |
κακῶς
ἀλλήλους
διαθῶσιν,
οὐδενὸς
διαλύοντος
|
αὐτοὶ |
διέστησαν.
Ὅπερ
οἶμαι
καὶ
ταύτας |
[120] |
τοὺς
ξενιτευομένους
τῶν
κακῶν
ὧν
|
αὐτοί |
τ'
ἔχουσιν
καὶ
τοῖς
ἄλλοις |
[50] |
πολέμιοι
διαλίπωσιν
κακῶς
αὐτοὺς
ποιοῦντες,
|
αὐτοὶ |
τοὺς
ἐνδοξοτάτους
καὶ
πλουσιωτάτους
τῶν |
[40] |
πραχθῆναί
τι
τούτων,
εἰ
μήτ'
|
αὐτοὶ |
τυγχάνουσιν
εἰδότες
μήθ'
ἑτέρων
ἀκηκόασιν |
[40] |
πρῶτον
μὲν
σκεψαίμεθα
τὰ
Λακεδαιμονίων.
|
(Οὗτοι |
γὰρ
ἄρχοντες
τῶν
Ἑλλήνων,
οὐ |
[50] |
ἐκεῖνοι
μὲν
πρὸς
ἥττους
αὑτῶν,
|
οὗτοι |
δὲ
πρὸς
κρείττους·
ὃ
πάντες |
[0] |
πλεῖστον
ἀφεστῶτα
τῆς
τούτων
διανοίας.
|
(Οὗτοι |
μὲν
γὰρ
παρώξυνον
ἐπὶ
τὸν |
[10] |
λέγειν
ἐστὶν,
ἀλλ'
ὁμοίως
οἱ
|
τοιοῦτοι |
τῶν
λόγων
ἄκυροι
τυγχάνουσιν
ὄντες |
[120] |
αὐτοῖς
ἱκανὸν
πορίσαντες,
λήσουσιν
ἡμᾶς
|
τοσοῦτοι |
γενόμενοι
τὸ
πλῆθος
ὥστε
μηδὲν |
[10] |
ταύτας
τὰς
δυσχερείας
ὑπεριδὼν
οὕτως
|
ἐπὶ |
γήρως
γέγονα
φιλότιμος
ὥστ'
ἠβουλήθην |
[150] |
τοὺς
μὲν
λόγους
ἡμῖν
ἀπένειμαν,
|
ἐπὶ |
δὲ
τὰς
πράξεις
σε
τάττουσιν, |
[130] |
κακῶς
τεθραμμένου
καταστραφεῖσαν
καὶ
συναχθεῖσαν
|
ἐπὶ |
δουλείᾳ,
ταύτην
ὑπ'
ἀνδρὸς
Ἕλληνος |
[40] |
οὐδὲν
ἧττον
Λακεδαιμονίων
τε
στρατευσάντων
|
ἐπὶ |
Θηβαίους
καὶ
βουλομένων
λυμήνασθαι
τὴν |
[90] |
δὲ
διὰ
τὰς
δεκαρχίας
τὰς
|
ἐπὶ |
Λακεδαιμονίων
ὡς
οἷόν
τε
δυσμενεστάτους. |
[140] |
τὴν
γνώμην
ταύτην
ἔχοντας,
ἀλλ'
|
ἐπὶ |
πάντων
ὁμοίως,
ἐπεὶ
καὶ
τὴν |
[10] |
ποιήσουσιν,
ἀλλὰ
πειρασόμενόν
σε
προτρέπειν
|
ἐπὶ |
πράξεις
οἰκειοτέρας
καὶ
καλλίους
καὶ |
[110] |
ὄντας
Ὀλυμπίους
προσαγορευομένους,
τοὺς
δ'
|
ἐπὶ |
ταῖς
συμφοραῖς
καὶ
ταῖς
τιμωρίαις |
[90] |
τρόπον
ὅνπερ
πρότερον.
Ἐπιστὰς
γὰρ
|
ἐπὶ |
τὰς
αὐτὰς
διανοίας
εἱλόμην
μὴ |
[120] |
καὶ
δικαίως
ἤνπερ
αὐτός
τ'
|
ἐπὶ |
ταῦθ'
ὁρμήσῃς
καὶ
τοὺς
Ἕλληνας |
[120] |
δ'
ἐκείνην
μὲν
φανήσομαι
πρώτην
|
ἐπὶ |
ταῦτα
προτρέπων
ὡς
ἠδυνάμην
μετὰ |
[80] |
τῆς
εἰς
τὴν
Ἀσίαν
συμβουλεύειν,
|
ἐπὶ |
ταύτην
ἂν
ἐπιπεσεῖν
τὴν
παράκλησιν, |
[70] |
οὐχ
ὑπὲρ
τῆς
Ἑλλάδος
ἀλλ'
|
ἐπὶ |
ταύτην
αὐξάνεται,
καὶ
σὺ
πολὺν |
[110] |
σε
τοῦ
λόγου
πειρῶμαι
προτρέπειν
|
ἐπί |
τε
τὰς
εὐεργεσίας
τὰς
τῶν |
[80] |
πεποιῆσθαι
ταύτην,
ἥνπερ
προσήκει
τοὺς
|
ἐπὶ |
τὴν
Ἀσίαν
πείθοντας
στρατεύειν.
Δεῖ |
[110] |
καλλίστην
ἤπερ
ἐξ
ὧν
παρέλαβες
|
ἐπὶ |
τὴν
νῦν
ὑπάρχουσαν
προελθεῖν.
Σκέψαι |
[140] |
πάντας
ἡμᾶς
ἐκ
τοσούτων
πολέμων
|
ἐπὶ |
τὴν
ὁμόνοιαν
προαγαγεῖν,
οὔτε
τοῖς |
[120] |
ποιεῖν,
ὅτι
σὲ
προειλόμην
παρακαλεῖν
|
ἐπὶ |
τὴν
στρατείαν
τὴν
ἐπὶ
τοὺς |
[150] |
ἵνα
τοῖς
βαρβάροις
μόνον
τοῖς
|
ἐπὶ |
τῆς
Εὐρώπης
κατοικοῦσιν
πολεμῶν
διατελῇς, |
[40] |
δ'
ἡμέραν
διαλείπουσιν
ἢ
στρατεύοντες
|
ἐπί |
τινας
ἢ
μαχόμενοι
πρός
τινας |
[110] |
σε
τυγχάνω
τῷ
λόγῳ
παρακαλῶν
|
ἐπὶ |
τοιαύτας
πράξεις,
ἃς
ἐπὶ
τῶν |
[50] |
ὅτι
ταῦτα
διοικεῖς
πρὸ
τῆς
|
ἐπὶ |
τὸν
βάρβαρον
στρατείας.
(Ὡς
μὲν |
[0] |
διανοίας.
(Οὗτοι
μὲν
γὰρ
παρώξυνον
|
ἐπὶ |
τὸν
πόλεμον,
συναγορεύοντες
ταῖς
ἐπιθυμίαις |
[80] |
καὶ
μολύνεσθαι
καὶ
λοιδορεῖσθαι
τοῖς
|
ἐπὶ |
τοῦ
βήματος
καλινδουμένοις·
(τοῦ
δὲ |
[120] |
ὑπ'
ἐμοῦ
λεγομένων
ἢ
τῶν
|
ἐπὶ |
τοῦ
βήματος
μαινομένων
ἐκείνην
μὲν |
[40] |
ἅπαντας
τοὺς
πρότερον
μεθ'
αὑτῶν
|
ἐπὶ |
τοὺς
ἄλλους
ἀκολουθοῦντας,
τούτους
μετὰ |
[120] |
παρακαλεῖν
ἐπὶ
τὴν
στρατείαν
τὴν
|
ἐπὶ |
τοὺς
βαρβάρους
καὶ
τὴν
ἐπιμέλειαν |
[10] |
τῶν
Ἑλλήνων
ὁμονοίας
καὶ
τῆς
|
ἐπὶ |
τοὺς
βαρβάρους
στρατείας·
ἔστι
δὲ |
[30] |
ἢν
ἀνενέγκῃς
αὐτῶν
τὰς
πράξεις
|
ἐπὶ |
τοὺς
σαυτοῦ
προγόνους·
εὑρήσεις
γὰρ |
[110] |
ἐστιν,
ἀλλὰ
μετὰ
τῶν
Ἑλλήνων
|
ἐπὶ |
τούτους
πρὸς
οὓς
προσήκει
τοὺς |
[10] |
σοι
κεχαρισμένως
εἰπεῖν,
ἀλλ'
οὐκ
|
ἐπὶ |
τούτῳ
τὴν
διάνοιαν
ἔσχον.
Ἀλλὰ |
[120] |
πρὸς
δὲ
τούτοις
κτίσαι
πόλεις
|
ἐπὶ |
τούτῳ
τῷ
τόπῳ
καὶ
κατοικίσαι |
[140] |
αἰτίους
γεγενημένους.
(Οὐ
μόνον
δ'
|
ἐπὶ |
τούτων
αὐτοὺς
ὄψει
τὴν
γνώμην |
[110] |
πολέμους
ἐκφέρειν.
Ποιησάμενος
γὰρ
στρατείαν
|
ἐπὶ |
Τροίαν,
ἥπερ
εἶχεν
τότε
μεγίστην |
[140] |
καὶ
τὴν
Θησέως
ἀρετὴν
τοὺς
|
ἐπὶ |
Τροίαν
στρατευσαμένους
καὶ
τοὺς
ἐκείνοις |
[110] |
τὰς
δὲ
πραότητας
οὐ
μόνον
|
ἐπὶ |
τῶν
ἀνθρώπων
καὶ
τῶν
ἄλλων |
[110] |
παρακαλῶν
ἐπὶ
τοιαύτας
πράξεις,
ἃς
|
ἐπὶ |
τῶν
ἔργων
οἱ
πρόγονοί
σου |
[50] |
χαλεπώτερα;
(Σκέψαι
δὲ
πρῶτον
τὰ
|
περὶ |
Ἀλκιβιάδην.
Ἐκεῖνος
γὰρ
φυγὼν
παρ' |
[0] |
νῦν
δειχθήσεσθαι
μέλλοντος,
ἀλλὰ
τοῦ
|
περὶ |
Ἀμφιπόλεως
γραφέντος.
Περὶ
οὗ
μικρὰ |
[0] |
ἐνστάντα
σοὶ
καὶ
τῇ
πόλει
|
περὶ |
Ἀμφιπόλεως
πολλῶν
κακῶν
αἴτιον
γιγνόμενον, |
[90] |
ἡγησόμενον
τῆς
στρατείας
καὶ
βουλευσόμενον
|
περὶ |
ἁπάντων
καὶ
Κλέαρχον
τὸν
ἐπιστατήσαντα |
[10] |
ἡμῖν
συμφέρουσαν,
ἐπήρθην
πάλιν
γράψαι
|
περὶ |
αὐτῆς,
οὐκ
ἀγνοῶν
οὐδὲν
τῶν |
[90] |
σφόδρα
κατεφρόνησεν
ὁ
βασιλεὺς
τῆς
|
περὶ |
αὑτὸν
δυνάμεως,
ὥστε
προκαλεσάμενος
Κλέαρχον |
[10] |
ἄλλων.
(Ἔπειτα
καὶ
Μακεδόνων
ἔχει
|
περὶ |
αὑτὸν
τοὺς
σπουδαιοτάτους,
οὓς
εἰκὸς, |
[20] |
δείξειν
καὶ
ποιήσειν
οὐδὲν
ἄλλο
|
περὶ |
αὐτοῦ
πλὴν
ὅ
τι
ἂν |
[70] |
ἐφ'
ἡμᾶς,
οὐδὲν
ἂν
λέγοι
|
περὶ |
αὐτοῦ
φλαῦρον,
ἀλλ'
ἀνδρωδέστερον
αὐτὸν |
[20] |
πολλῶν
δόξης
ἄμεινον
ἂν
βουλεύσαιο
|
περὶ |
αὐτῶν.
~Ἃ
μὲν
οὖν
ἐβουλόμην |
[70] |
γὰρ
σοί
τε
συμφέρειν
ἀκοῦσαι
|
περὶ |
αὐτῶν
ἐμοί
τε
προσήκειν
μετὰ |
[70] |
βραβευομένων,
ἀλλ'
οἱ
μὲν
πυνθάνωνται
|
περὶ |
αὐτῶν
ἐν
οἷς
ἐστὶν,
οἱ |
[100] |
τὸν
ἀξίως
ἂν
δυνηθέντα
διαλεχθῆναι
|
περὶ |
αὐτῶν·
~ἐφ'
ὃν
εἰ
μὲν |
[40] |
νῦν
δ'
οὐχ
ὁμοίως
ἔγνωκα
|
περὶ |
αὐτῶν.
Οἶδα
γὰρ
ἁπάσας
ὡμαλισμένας |
[130] |
οὕτω
γὰρ
ἂν
ἄριστα
βουλεύσαιο
|
περὶ |
αὐτῶν.
(Οὐκ
ἀγνοῶ
δ'
ὅτι |
[30] |
ἐβουλόμην
μοι
προειρῆσθαι,
ταῦτ'
ἐστίν.
|
Περὶ |
δ'
αὐτῶν
τῶν
πραγμάτων
ἤδη |
[80] |
πρὸς
τοὺς
Ἕλληνας
σχεδὸν
ἀκήκοας,
|
περὶ |
δὲ
τῆς
στρατείας
τῆς
εἰς |
[100] |
οὐδὲν
οἶμαι
δεῖν
πλείω
λέγειν.
|
Περὶ |
δὲ
τῶν
ἄλλων
ἡγοῦμαι
τόν |
[100] |
καὶ
τοὺς
ἄθλους
ἀπαριθμοῦντες
διατελοῦσιν,
|
περὶ |
δὲ
τῶν
ἄλλων
τῶν
τῇ |
[60] |
γὰρ
ἐν
τῇ
ναυμαχίᾳ
τῇ
|
περὶ |
Ἑλλήσποντον
οὐ
δι'
αὐτὸν
ἀλλὰ |
[10] |
αὐτῆς,
οὐκ
ἀγνοῶν
οὐδὲν
τῶν
|
περὶ |
ἐμαυτὸν,
ἀλλ'
εἰδὼς
μὲν
τὸν |
[60] |
βουλεύῃ
περὶ
τῆς
κοινῆς
σωτηρίας,
|
περὶ |
ἧς
οὐδεὶς
ἄλλος
φανήσεται
τοιαύτην |
[50] |
βουλεύεσθαι
ποιήσεις.
(Ἀλλὰ
μὴν
τὰ
|
περὶ |
Θηβαίους
οὐδὲ
σὲ
λέληθεν.
Καλλίστην |
[100] |
στρατηγεῖν
ἄξιος
εἶναι.
(Τὰ
τοίνυν
|
περὶ |
Κύπρον
καὶ
Φοινίκην
καὶ
Κιλικίαν |
[140] |
(Τὴν
αὐτὴν
δὲ
γνώμην
καὶ
|
περὶ |
Λακεδαιμονίων
ἔχουσιν·
καὶ
γὰρ
ἐκείνων |
[80] |
ἅπερ
καὶ
σοὶ
συμβεβουλευκότες
τυγχάνομεν.
|
(Περὶ |
μὲν
οὖν
τούτων
οὐδεὶς
ἂν |
[80] |
καὶ
τῶν
ἀνδρῶν
τοῖς
ἐνδοξοτάτοις.
|
(Περὶ |
μὲν
οὖν
τῶν
ἐμῶν
καὶ |
[100] |
μέγιστα
διαπεπραγμένῳ
κατὰ
πόλεμον.
Ὥστε
|
περὶ |
μὲν
τούτων
οὐδὲν
οἶμαι
δεῖν |
[0] |
ταῖς
ἐπιθυμίαις
ὑμῶν·
ἐγὼ
δὲ
|
περὶ |
μὲν
τῶν
ἀμφισβητουμένων
οὐδὲν
ἀπεφαινόμην, |
[120] |
ἔχειν,
πρὸς
ἡμᾶς
τ'
αὐτοὺς
|
περὶ |
μικρῶν
πολεμοῦμεν
καὶ
τοὺς
ἀφισταμένους |
[0] |
ἀλλὰ
τοῦ
περὶ
Ἀμφιπόλεως
γραφέντος.
|
Περὶ |
οὗ
μικρὰ
βούλομαι
προειπεῖν,
ἵνα |
[40] |
πόλει
πρὸς
αὐτοῖς
τοῖς
ἀρχείοις
|
περὶ |
παίδων
καὶ
γυναικῶν
τοιοῦτον
κίνδυνον, |
[60] |
λέγειν;
Συστάντος
γὰρ
αὐτῷ
ναυτικοῦ
|
περὶ |
Ῥόδον
καὶ
νικήσας
τῇ
ναυμαχίᾳ |
[120] |
ηὔξησεν,
ποίαν
τινὰ
χρὴ
προσδοκᾶν
|
περὶ |
σοῦ
γνώμην
ἅπαντας
ἕξειν,
ἢν |
[140] |
προσδοκᾶν
τοὺς
ἐπαίνους
ἔσεσθαι
τοὺς
|
περὶ |
σοῦ
ῥηθησομένους,
ὅταν
φαίνῃ
ταῖς |
[110] |
μᾶλλον
ἢ
νῦν
τοιαύτην
ἅπαντες
|
περὶ |
σοῦ
τὴν
γνώμην
ἕξουσιν.
Χρὴ |
[20] |
ὅτι
πάντες
ὑπειλήφασιν
τοὺς
μὲν
|
περὶ |
σπουδαίων
πραγμάτων
καὶ
κατεπειγόντων
ῥητορεύεσθαι, |
[100] |
διαφυγεῖν
ἠδυνήθη
τοὺς
κινδύνους
τοὺς
|
περὶ |
τὰς
μοναρχίας
γιγνομένους.
Τοὺς
μὲν |
[90] |
λέξιν
πλείω
χρόνον
διέτριβον
ἢ
|
περὶ |
τὰς
πράξεις,
ἔτι
δ'
εἰ |
[0] |
κακῶν
αἴτιον
γιγνόμενον,
ἐπεχείρησα
λέγειν
|
περί |
τε
τῆς
πόλεως
ταύτης
καὶ |
[110] |
εἶχεν
τότε
μεγίστην
δύναμιν
τῶν
|
περὶ |
τὴν
Ἀσίαν,
τοσοῦτον
διήνεγκε
τῇ |
[10] |
(ὁρῶν
δ'
ὅτι
χαλεπόν
ἐστιν
|
περὶ |
τὴν
αὐτὴν
ὑπόθεσιν
δύο
λόγους |
[80] |
ἐκείνην
τὴν
ἡλικίαν
ὅτ'
ἔγραφον
|
περὶ |
τὴν
αὐτὴν
ὑπόθεσιν
ταύτην.
(Τότε |
[90] |
τῆς
ἀτυχίας
τῆς
συμβάσης
αὐτῷ
|
περὶ |
τὴν
ἤπειρον
ὀνομαστὸν
γενόμενον,
(σὲ |
[100] |
γε
τὸν
εὐπορώτατον
τῶν
νῦν
|
περὶ |
τὴν
ἤπειρον
προσήκει
δυσμενέστερον
εἶναι |
[20] |
φαίνεσθαι
ποιήσειεν·
οὐδὲ
γὰρ
ταῖς
|
περὶ |
τὴν
λέξιν
εὐρυθμίαις
καὶ
ποικιλίαις |
[90] |
συμβουλεύων
μωρὸς
ἂν
ἦν
εἰ
|
περὶ |
τὴν
λέξιν
πλείω
χρόνον
διέτριβον |
[0] |
ἔχοιεν·
ὄντος
δ'
οὖν
ἐμοῦ
|
περὶ |
τὴν
πραγματείαν
ταύτην
ἔφθητε
ποιησάμενοι |
[20] |
καιρῶν
καὶ
τῆς
σπουδῆς
τῆς
|
περὶ |
τὴν
πρᾶξιν,
καὶ
μηδὲν
ᾖ |
[60] |
εἰς
Κύπρον
χρόνον
μέν
τινα
|
περὶ |
τὴν
τῶν
ἰδίων
ἐπιμέλειαν
διέτριβεν, |
[80] |
πανηγυρικὸς,
ὁ
τοὺς
ἄλλους
τοὺς
|
περὶ |
τὴν
φιλοσοφίαν
διατρίβοντας
εὐπορωτέρους
ποιήσας, |
[100] |
τῆς
βαρβαρικῆς
δυναστείας.
(Τὰ
τοίνυν
|
περὶ |
τὴν
χώραν
ὡς
διάκειται
τίς |
[0] |
πόλεμον
γιγνομένοις.
(Συνησθεὶς
δὲ
τοῖς
|
περὶ |
τῆς
εἰρήνης
ψηφισθεῖσιν
καὶ
νομίσας |
[60] |
δυναστείαν,
μετὰ
δὲ
τούτων
βουλεύῃ
|
περὶ |
τῆς
κοινῆς
σωτηρίας,
περὶ
ἧς |
[90] |
δοκεῖ
δέ
μοι
μετὰ
ταῦτα
|
περὶ |
τῆς
παρασκευῆς
διαλεκτέον
εἶναι
τῆς |
[50] |
δ'
ἂν
ἦν
ἡμῖν
ἔτι
|
περὶ |
τῆς
πόλεως
διαλεχθῆναι
τῆς
ἡμετέρας, |
[70] |
οἳ
πάντων
τῶν
ἄλλων
ἀμελήσαντες
|
περὶ |
τῆς
σῆς
δυνάμεως
λέγουσιν
ὡς |
[80] |
μὲν
ἄλλων
εἴ
τισιν
δόξειε
|
περὶ |
τῆς
στρατείας
τῆς
εἰς
τὴν |
[100] |
αὐτὰς
τιμὰς
ἅσπερ
αὐτὸς
εἶχεν.
|
(Περὶ |
τοίνυν
Ἡρακλέους
οἱ
μὲν
ἄλλοι |
[80] |
ἐμαυτοῦ
καὶ
τοῦ
χρόνου
τοῦ
|
περὶ |
τὸν
λόγον
διατριφθέντος
ἀξίως
φαίνωμαι |
[50] |
τῶν
κακῶν.
Οὕτω
δὲ
τὰ
|
περὶ |
τὸν
πόλεμον
ἀτυχοῦσιν,
ὥστ'
ὀλίγου |
[20] |
συμπολιτευομένοις;
Τῶν
δὲ
πόλεων
τῶν
|
περὶ |
τὸν
τόπον
ἐκεῖνον
τὰς
μὲν |
[90] |
αὐτοὺς
ἀπέκτεινεν,
καὶ
μᾶλλον
εἵλετο
|
περὶ |
τοὺς
θεοὺς
ἐξαμαρτεῖν
ἢ
τοῖς |
[130] |
ταύτην
ὑπ'
ἀνδρὸς
Ἕλληνος
καὶ
|
περὶ |
τοὺς
πολέμους
πολλὴν
ἐμπειρίαν
ἔχοντος |
[20] |
(ἢν
τὰς
μὲν
δυσχερείας
τὰς
|
περὶ |
τοὺς
σοφιστὰς
καὶ
τοὺς
ἀναγιγνωσκομένους |
[0] |
ὑπελάμβανον
τῶν
λόγων
εἰρηνικώτατον
εἶναι,
|
περὶ |
τοῦτον
διέτριβον,
λέγων
ὡς
ἀμφότεροι |
[40] |
μόνον
καὶ
πᾶσαν
τὴν
σπουδὴν
|
περὶ |
τούτου
ποιουμένας,
μὴ
καὶ
νῦν |
[100] |
τοι
συνέβη
διὰ
τὸ
γνῶναι
|
περὶ |
τούτων
αὐτὸν
ἰδίως
καὶ
τὴν |
[110] |
χώρας.
(Τούτου
δ'
ἕνεκά
σοι
|
περὶ |
τούτων
διῆλθον,
ἵνα
γνῷς
ὅτι |
[70] |
δ'
ἄν
μοι
τὰ
προειρημένα
|
περὶ |
τούτων,
εἰ
μὴ
παραλελοιπὼς
ἦν |
[90] |
ἕξεις,
ἤνπερ
ἐθελήσῃς
ἐμμεῖναι
τοῖς
|
περὶ |
τούτων
εἰρημένοις,
ἐκεῖνοι
δὲ
διὰ |
[130] |
λόγους
ἅπαντας
τοὺς
ὑπ'
ἐμοῦ
|
περὶ |
τούτων
εἰρημένους·
μᾶλλον
γὰρ
ἂν |
[120] |
ἄλλους
τινὰς
πρότερον
ἐπεχείρουν
διαλέγεσθαι
|
περὶ |
τούτων
ἢ
πρὸς
τὴν
πατρίδα |
[130] |
κινδυνεύειν.
(Οὕτω
δ'
ἄριστα
βουλεύσει
|
περὶ |
τούτων,
ἢν
ὑπολάβῃς
μὴ
μόνον |
[0] |
ἑνὸς
τρόπου
λαβεῖν
αὐτήν.
(Καὶ
|
περὶ |
τούτων
οὕτως
ἐδόκουν
διεξιέναι
τοῖς |
[0] |
ἑτέρων
πολέμων
ἐπιθυμήσειεν·
(διεξιὼν
δὲ
|
περὶ |
τούτων
πρὸς
ἐμαυτὸν
εὕρισκον
οὐδαμῶς |
[50] |
αὐτοὺς
τούτων
ἀπαλλάξεις,
ἀλλὰ
καὶ
|
περὶ |
τῶν
ἄλλων
ἄμεινον
βουλεύεσθαι
ποιήσεις. |
[10] |
σπουδαιοτάτους,
οὓς
εἰκὸς,
εἰ
καὶ
|
περὶ |
τῶν
ἄλλων
ἀπείρως
ἔχουσιν,
τό |
[60] |
τοίνυν
Κῦρος,
ἵνα
μνησθῶμεν
καὶ
|
περὶ |
τῶν
βαρβάρων,
ἐκτεθεὶς
μὲν
ὑπὸ |
[40] |
διακινδυνεύειν
οὐκ
ἐν
τῇ
χώρᾳ
|
περὶ |
τῶν
καρπῶν,
ἀλλ'
ἐν
μέση |
[30] |
πόλιν
τὴν
ἡμετέραν
φασὶν,
οἷσπερ
|
περὶ |
τῶν
παλαιῶν
πιστεύομεν,
Ἡρακλεῖ
μὲν |
[150] |
σε
πάντας
μὲν
τιμᾶν
τοὺς
|
περὶ |
τῶν
σοι
πεπραγμένων
ἀγαθόν
τι |
[70] |
ἀντειπεῖν
ὑπὲρ
σοῦ
τολμήσειεν.
Καίτοι
|
περὶ |
τῶν
σοὶ
συμφερόντων
ἐν
ταῖς |
[0] |
γνωσιμαχήσαντας
βουλεύσεσθαί
τι
κοινὸν
ἀγαθὸν
|
περὶ |
ὑμῶν
αὐτῶν.
Εἰ
μὲν
οὖν |
[70] |
μέλλεις
Μεσσηνίοις
βοηθεῖν
ἐὰν
τὰ
|
περὶ |
Φωκέας
διοικήσῃς,
ἔργῳ
δ'
ὑπὸ |
[90] |
καὶ
τηλικαῦτα
τὸ
μέγεθος
διαπεπραγμένον,
|
περὶ |
ὧν
εἰ
μὲν
πρὸς
ἑτέρους |
[80] |
μὲν
οὖν
τῶν
ἐμῶν
καὶ
|
περὶ |
ὧν
σοὶ
πρακτέον
ἐστὶν
πρὸς |
[80] |
μὴν
ἀποστατέον
ἐστὶν,
ἀλλὰ
λεκτέον,
|
περὶ |
ὧν
ὑπεθέμην,
ὅ
τι
ἂν |
[120] |
ὡς
λέγουσίν
τινες,
ἀπὸ
Κιλικίας
|
μέχρι |
Σινώπης,
πρὸς
δὲ
τούτοις
κτίσαι |
[0] |
ἀκριβῶς
καὶ
καθαρῶς
ἔχουσαν,
ὅπερ
|
εἰώθασί |
τινες
ποιεῖν,
ἀλλὰ
τὴν
ἀληθείαν |
[0] |
αὐτὴν
εὔνοιαν
ἔχειν
τοῖς
σοῖς
|
πράγμασι |
διὰ
τοὺς
ἐνταῦθα
κατοικοῦντας
οἵαν |
[100] |
προσήκει
δυσμενέστερον
εἶναι
τοῖς
βασιλέως
|
πράγμασι |
τῶν
πολεμούντων·
ἢ
πάντων
γ' |
[0] |
σοὶ
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
Ἕλλησιν
|
ἅπασι |
συνοίσειν,
ἀποστῆσαι
μὲν
τὴν
ἐμαυτοῦ |
[140] |
φαίνῃ
ταῖς
μὲν
εὐεργεσίαις
ἐν
|
ἅπασι |
τοῖς
Ἕλλησι
πεπολιτευμένος,
ταῖς
δὲ |
[120] |
αὐτοὺς,
ἀλλ'
ὁμολογούντων
ἐκείνων
ἐν
|
ἅπασι |
τοῖς
πολέμοις
μήτε
στρατιώτας
ἔχειν |
[70] |
ἐπιθυμίας
εἶναι
νομίζοντας·
(οἳ
τοσοῦτον
|
ἀφεστᾶσι |
τοῦ
νοῦν
ἔχειν,
ὥστ'
οὐκ |
[10] |
τοὺς
ἐνδόξους
τῶν
ἀνδρῶν
ὑπὸ
|
πόλεσι |
καὶ
νόμοις
οἰκοῦντας,
καὶ
οὐδὲν |
[50] |
πάντων
ἀμελήσαντες
ἠνώχλουν
μὲν
ταῖς
|
πόλεσι |
ταῖς
ἐν
Πελοποννήσῳ,
Θετταλίαν
δ' |
[110] |
τῆς
τῶν
Ἑλλήνων
δυνάμεως
ἐν
|
ἔτεσι |
δέκα
μόλις
αὐτὴν
ἐξεπολιόρκησαν,
ὁ |
[140] |
τούτων·
οὔτε
γὰρ
ἐν
τοῖς
|
Ἕλλησι |
γενήσεσθαι
τηλικοῦτον
ἔργον,
ὅσον
ἐστὶν |
[40] |
ἔχθρας
τῆς
πρὸς
Ξέρξην
τοῖς
|
Ἕλλησι |
γενομένης;
Οὗ
τὴν
φιλίαν
ἅπαντες |
[40] |
ἀπεστερήθησαν
μὲν
τῆς
ἐν
τοῖς
|
Ἕλλησι |
δυναστείας,
τοιούτους
δ'
ἄνδρας
ἀπώλεσαν |
[140] |
μὲν
εὐεργεσίαις
ἐν
ἅπασι
τοῖς
|
Ἕλλησι |
πεπολιτευμένος,
ταῖς
δὲ
στρατηγίαις
τοὺς |
[140] |
δυναστείαν
κτησαμένους,
ἀλλὰ
τοὺς
τοῖς
|
Ἕλλησι |
πλείστων
ἀγαθῶν
αἰτίους
γεγενημένους.
(Οὐ |
[100] |
Τοὺς
μὲν
γὰρ
ἐν
τοῖς
|
Ἕλλησι |
τοιοῦτόν
τι
διαπεπραγμένους
εὕροιμεν
ἂν |
[30] |
εἰπεῖν
οὐ
καιρός
τοῖς
δὲ
|
παισὶ |
τοῖς
ἐκείνου
τῆς
σωτηρίας.
(Μόνη |
[50] |
ἕτεροί
τινες
τῶν
προγεγενημένων
μὴ
|
καλλίοσι |
μὲν
μηδ'
ὁσιωτέροις
ὧν
ἡμεῖς |
[120] |
μὲν
ἄλλοις
τοῖς
ἀφ'
Ἡρακλέους
|
πεφυκόσι |
καὶ
τοῖς
ἐν
πολιτείᾳ
καὶ |
[50] |
Πελοποννήσῳ,
Θετταλίαν
δ'
ἐτόλμων
καταδουλοῦσθαι,
|
Μεγαρεῦσι |
δ'
ὁμόροις
οὖσιν
ἠπείλουν,
τὴν |
[90] |
ἢ
τοῖς
στρατιώταις
οὕτως
ἐρήμοις
|
οὖσι |
συμβαλεῖν.
(Ὥστε
τίς
ἂν
γένοιτο |
[30] |
τοῖς
παροῦσι
καιροῖς
εὐεργεσίαι
λήθην
|
ἐμποιοῦσι |
τῶν
πρότερον
ὑμῖν
εἰς
ἀλλήλους |
[10] |
καὶ
δόξαν
μεγάλην
ἐχόντων,
εἴπερ
|
μέλλουσί |
τινες
προσέξειν
αὐτοῖς
τὸν
νοῦν. |
[120] |
τὴν
πόλιν
στέργειν
ἐν
ᾗ
|
τυγχάνουσι |
κατοικοῦντες,
σὲ
δ'
ὥσπερ
ἄφετον |
[30] |
διαλύσεις·
αἱ
γὰρ
ἐν
τοῖς
|
παροῦσι |
καιροῖς
εὐεργεσίαι
λήθην
ἐμποιοῦσι
τῶν |
[130] |
ὑπ'
ἐμοῦ
μὲν
λεγομένοις
πολλοὶ
|
φθονήσουσι, |
τοῖς
δ'
αὐτοῖς
τούτοις
ὑπὸ |
[70] |
οἱ
μὲν
ἐχθροὶ
περιθεῖναί
σοι
|
ζητοῦσι, |
τῶν
δὲ
φίλων
οὐδεὶς
ὅστις |
[30] |
ζῶσι
καὶ
τῶν
ὑπαρχόντων
ἀγαθῶν
|
ἀπολαύουσι· |
μὴ
γὰρ
σωθέντων
ἐκείνων
οὐδὲ |
[110] |
χαλεπότητας
λυπηρὰς
οὔσας
καὶ
τοῖς
|
ἔχουσι |
καὶ
τοῖς
ἐντυγχάνουσιν,
τὰς
δὲ |
[50] |
νῦν
ἐν
σοὶ
τὰς
ἐλπίδας
|
ἔχουσι |
τῆς
αὑτῶν
σωτηρίας.
Ὥστ'
οἶμαι |
[80] |
τοῖς
ἀπολελειμμένοις
ἀλλ'
ἐν
τοῖς
|
προέχουσι |
τῶν
ἄλλων.
Διόπερ
ἐπιχειρῶ
συμβουλεύειν |
[70] |
δ'
ὑπὸ
σαυτῷ
ποιεῖσθαι
Πελοπόννησον·
|
ὑπάρχουσι |
δέ
σοι
Θετταλοὶ
μὲν
καὶ |
[30] |
ὄντας·
διὰ
γὰρ
ἡμᾶς
καὶ
|
ζῶσι |
καὶ
τῶν
ὑπαρχόντων
ἀγαθῶν
ἀπολαύουσι· |
[140] |
ἐκείνων
ὑπὸ
τῶν
βαρβάρων
σταθὲν
|
ἀγαπῶσι |
καὶ
θεωροῦσιν
τὰ
δ'
ὑπὸ |
[150] |
οἵτινες
ἂν
τοὺς
ἐπιγιγνομένους
οὕτω
|
ποιήσωσι |
τὰς
σὰς
πράξεις
θαυμάζειν
ὡς |
[30] |
συμβήσεταί
σοι
τοιοῦτον,
καὶ
σκεπτέον
|
τί |
ἂν
ἀγαθὸν
αὐτὰς
ἐργασάμενος
φανείης |
[20] |
ἄλλο
περὶ
αὐτοῦ
πλὴν
ὅ
|
τι |
ἂν
ἐκείνοις
δόξῃ.
(Τούτων
ἀκούσαντες |
[10] |
σοι
δοκῇ
καὶ
λέγειν
ὅ
|
τι |
ἂν
ἡγῇ
συμφέρειν,
πρὸς
δὲ |
[50] |
καὶ
τούτους
ταχέως
ποιήσειν
ὅ
|
τι |
ἂν
σὺ
κελεύῃς
καὶ
συμβουλεύῃς. |
[40] |
ἄλλου
μηδενὸς
φροντιζούσας
πλὴν
ὅ
|
τι |
ἂν
ὑπολάβωσιν
ὠφέλιμον
αὑταῖς
εἶναι, |
[80] |
λεκτέον,
περὶ
ὧν
ὑπεθέμην,
ὅ
|
τι |
ἂν
ὑποπέσῃ
καὶ
συμφέρῃ
πρὸς |
[20] |
πεποίηκεν,
ἀλλ'
εὐχῆς
ἄξια
διαπέπρακται.
|
~Τί |
γὰρ
ἐλλέλοιπεν;
Οὐ
Θετταλοὺς
μὲν |
[40] |
ἑκατέροις
ἡμῶν
τὴν
ἀρχήν.
(Καὶ
|
τί |
δεῖ
λέγειν
τὰ
παλαιὰ
καὶ |
[60] |
βασιλέως
στρατηγοὺς
ὑπισχνεῖτο
ποιήσειν.
Καὶ
|
τί |
δεῖ
τὰ
πλείω
λέγειν;
Συστάντος |
[100] |
γὰρ
ἐν
τοῖς
Ἕλλησι
τοιοῦτόν
|
τι |
διαπεπραγμένους
εὕροιμεν
ἂν
οὐ
μόνον |
[80] |
πράττειν.
Καὶ
γὰρ
ἢν
ἐλλίπω
|
τι |
καὶ
μὴ
δυνηθῶ
τὸν
αὐτὸν |
[140] |
εἶναι
νομιζομένους.
(Ἐνθυμοῦ
δ'
ἵνα
|
τι |
καὶ
τῶν
ἀρχαίων
εἴπωμεν,
ὅτι |
[0] |
πόλεμον
ὑμᾶς
καὶ
γνωσιμαχήσαντας
βουλεύσεσθαί
|
τι |
κοινὸν
ἀγαθὸν
περὶ
ὑμῶν
αὐτῶν. |
[10] |
ποιεῖν
καὶ
τοὺς
οἰομένους
ἀγαθόν
|
τι |
κοινὸν
εὑρηκέναι
τοὺς
μὲν
ἄλλους |
[150] |
περὶ
τῶν
σοι
πεπραγμένων
ἀγαθόν
|
τι |
λέγοντας,
κάλλιστα
μέντοι
νομίζειν
ἐκείνους |
[50] |
δὲ
καὶ
δυσκολώτερα
τούτων
ἐπιτελέσαντες,
|
τί |
λοιπὸν
ἔσται
τοῖς
ἀντιλέγουσιν
ὡς |
[70] |
οἱ
δὲ
δεδίωσιν
μὴ
πρότερόν
|
τι |
πάθῃς
πρὶν
τέλος
ἐπιθεῖναι
τοῖς |
[10] |
μὴ
μάτην
φλυαρεῖν,
ἀλλὰ
προὔργου
|
τι |
ποιεῖν
καὶ
τοὺς
οἰομένους
ἀγαθόν |
[130] |
δυνήσεσθαι
τοὺς
μὲν
Ἕλληνας
ἀγαθόν
|
τι |
ποιῆσαι,
τοὺς
δὲ
βαρβάρους
ἀφελέσθαι |
[10] |
τῶν
πλησιασάντων·
οἶμαι
γὰρ
ἔσεσθαί
|
τι |
προὔργου.
Δηλώσαντος
γάρ
μου
πρὸς |
[30] |
εἰ
πρός
τινας
αὐτῶν
ἀηδές
|
τί |
σοι
συμβέβηκεν,
ἅπαντα
ταῦτα
διαλύσεις· |
[20] |
σοι
ταῦτα
διῆλθον,
ἵν'
ἄν
|
τί |
σοι
φανῇ
τῶν
ἐν
ἀρχῇ |
[50] |
τὴν
δ'
ἡμετέραν
πόλιν
μέρος
|
τι |
τῆς
χῶρας
ἀπεστέρουν,
Εὔβοιαν
δ' |
[40] |
τῶν
ἡγουμένων
ἀδύνατον
εἶναι
πραχθῆναί
|
τι |
τούτων,
εἰ
μήτ'
αὐτοὶ
τυγχάνουσιν |
[20] |
ἀκριβέστατα
καὶ
κάλλιστα
θεωρήσειας
εἴ
|
τι |
τυγχάνομεν
λέγοντες,
(ἢν
τὰς
μὲν |
[20] |
τῶν
λεγομένων.
Οἶμαι
γὰρ
ἐρεῖν
|
τι |
τῶν
δεόντων
καὶ
τῶν
σοὶ |
[140] |
διελθὼν
πρὸς
αὑτὸν,
ἢν
μέν
|
τι |
τῶν
εἰρημένων
ᾖ
μαλακώτερον
ἢ |
[130] |
ἐπαινουμένους,
τοὺς
δὲ
πρὸς
ἄλλο
|
τι |
τῶν
ὄντων
ἀπλήστως
διακειμένους
ἀκρατεστέρους |
[100] |
ἡμετέραν
καὶ
Λακεδαιμονίων
ἀρχὴν
κατέλυσεν.
|
(Ἔτι |
δ'
ἂν
πλείω
λέγειν
ἐπεχείρουν, |
[90] |
διέτριβον
ἢ
περὶ
τὰς
πράξεις,
|
ἔτι |
δ'
εἰ
τοὺς
ἄλλους
ὁρῶν |
[80] |
πρὸς
δὲ
τὰς
ἀλλοτρίως
διακείμενος,
|
ἔτι |
δ'
ἢν
τὰ
τοιαῦτα
προαιρῇ |
[10] |
ἄλλο
πράττειν
πλὴν
τὸ
προσταττόμενον,
|
ἔτι |
δὲ
πόλυ
καταδεεστέρους
ὄντας
τῶν |
[130] |
βαρβάρους
εὐπορωτέρους
τῶν
Ἑλλήνων
ὄντας,
|
ἔτι |
δὲ
τοὺς
μὲν
ἀπὸ
Κύρου |
[70] |
αὐτῶν
φοβεῖσθαι
καὶ
δεδιέναι
προσποιουμένοις,
|
ἔτι |
δὲ
τοὺς
οὐκ
ἀποδοκιμάζοντας
τὸ |
[20] |
τῶν
ἐν
ταῖς
ῥητορείαις
γιγνομένων,
|
ἔτι |
δὲ
τῶν
καιρῶν
καὶ
τῆς |
[90] |
μὲν
καὶ
Κλεάρχου
κατορθωσάντων
μᾶλλον
|
ἔτι |
δουλεύσειν,
βασιλέως
δὲ
κρατήσαντος
ἀπαλλαγήσεσθαι |
[20] |
καὶ
πιστοτέρους
ποιοῖεν.
(Ὧν
οὐδὲν
|
ἔτι |
δύναμαι
διὰ
τὴν
ἡλικίαν,
ἀλλ' |
[10] |
ἐκείνῳ
μᾶλλον
ἢ
σὲ
γιγνώσκειν.
|
Ἔτι |
καὶ
τῶν
Ἑλλήνων
πολλοὺς
ἂν |
[80] |
τοῖς
ἐν
ἐκείνῳ
γεγραμμένοις
οὔτ'
|
ἔτι |
καινὰ
δύναμαι
ζητεῖν.
(Οὐ
μὴν |
[110] |
σαυτὸν
χρὴ
καὶ
μελετᾶν
ὅπως
|
ἔτι |
μᾶλλον
ἢ
νῦν
τοιαύτην
ἅπαντες |
[50] |
(Λοιπὸν
δ'
ἂν
ἦν
ἡμῖν
|
ἔτι |
περὶ
τῆς
πόλεως
διαλεχθῆναι
τῆς |
[60] |
ἀνὴρ
τῶν
πρὸ
ἐκείνου
γενομένων.
|
(Ἔτι |
τοίνυν
Κῦρος,
ἵνα
μνησθῶμεν
καὶ |
[50] |
εἰρημένων
ἡγοῦμαί
σοι
γεγενῆσθαι
φανερόν·
|
ἔτι |
τοίνυν
ὡς
καὶ
ῥᾳδίως
ταῦτα |
[0] |
αὐτὸς
ἔργῳ
κρατήσεις
αὐτῆς
καὶ
|
προσέτι |
τὴν
εὔνοιαν
τὴν
ἡμετέραν
κτήσει· |
[50] |
Ὧν
οὐδὲν
αὐτοῖς
ἀποβέβηκεν,
ἀλλ'
|
ἀντὶ |
μὲν
τοῦ
λαβεῖν
τὰς
Φωκέων |
[20] |
σοὶ
προσήκειν
ἁπάντων
τῶν
ἄλλων
|
ἀμελήσαντι |
ταύταις
μόναις
προσέχειν
τὸν
νοῦν. |
[110] |
ἐκείνου
βουλήμασιν.
Ἔστι
δέ
σοι
|
πεισθέντι |
τοῖς
ὑπ'
ἐμοῦ
λεγομένοις
τυχεῖν |
[90] |
προσδεξαίμην,
ὥσπερ
οὐδ'
ἐν
τῷ
|
παρελθόντι |
χρόνῳ.
(Ταῦτα
μὲν
οὖν
οὕτως· |
[150] |
τοὺς
μὴ
μόνον
ἐν
τῷ
|
παρόντι |
κεχαρισμένως
διειλεγμένους,
ἀλλ'
οἵτινες
ἂν |
[120] |
τὰς
τὴν
Ἀσίαν
κατοικούσας
ἐλευθερώσεις.
|
Ὅτι |
δ'
ἂν
τούτων
πρᾶξαι
δυνηθῇς |
[80] |
ἐκεῖνον
τὸν
χρόνον
ῥᾴδιον
καταμαθεῖν
|
ὅτι |
δεῖ
τοὺς
ὀρθῶς
βουλευομένους
μὴ |
[110] |
(Ἐκ
πολλῶν
δ'
ἂν
κατανοήσειας
|
ὅτι |
δεῖ
τοῦτον
τὸν
τρόπον
πράττειν, |
[0] |
τούτοις,
εἰ
σὺ
μὲν
γνοίης
|
ὅτι |
λόγῳ
παραδοὺς
τὴν
χώραν
ἡμῖν |
[140] |
διαστῆσαι
δὲ
ῥᾴδιον.
~Ἐνθυμοῦ
δ'
|
ὅτι |
μάλιστα
τούτους
τιμῶσιν
ἅπαντες
καὶ |
[10] |
Δηλώσαντος
γάρ
μου
πρὸς
αὐτοὺς
|
ὅτι |
μέλλω
σοι
λόγον
πέμπειν
οὐκ |
[150] |
τῶν
ἀκουόντων
πυνθάνεσθαι
δίκαιόν
ἐστιν·
|
ὅτι |
μέντοι
βελτίω
τούτων
καὶ
μᾶλλον |
[30] |
πεπλημμελημένων.
Ἀλλὰ
μὴν
κἀκεῖνο
φανερὸν,
|
ὅτι |
πάντες
ἄνθρωποι
τούτων
πλείστην
μνείαν |
[20] |
οἱ
λεγόμενοι
τῶν
ἀναγιγνωσκομένων,
οὐδ'
|
ὅτι |
πάντες
ὑπειλήφασιν
τοὺς
μὲν
περὶ |
[120] |
ἀνελεῖν,
εἰ
δὲ
μὴ,
χώραν
|
ὅτι |
πλείστην
ἀφορίσασθαι
καὶ
διαλαβεῖν
τὴν |
[40] |
τυγχάνουσιν
εἰδότες
μήθ'
ἑτέρων
ἀκηκόασιν
|
ὅτι |
πολλοὶ
δὴ
πόλεμοι
καὶ
δεινοὶ |
[130] |
περὶ
αὐτῶν.
(Οὐκ
ἀγνοῶ
δ'
|
ὅτι |
πολλοὶ
τῶν
Ἑλλήνων
τὴν
βασιλέως |
[140] |
ἀκρόπολιν
ἀνήνεγκεν
ἀλλὰ
μὴν
οὐδ'
|
ὅτι |
πολλῶν
πόλεων
ἐξουσίαν
ἔλαβε
τὰς |
[120] |
ἄλλο
δυναμένων
ἢ
τοῦτο
ποιεῖν,
|
ὅτι |
σὲ
προειλόμην
παρακαλεῖν
ἐπὶ
τὴν |
[110] |
νῦν
ὑπάρχουσαν
προελθεῖν.
Σκέψαι
δ'
|
ὅτι |
σε
τυγχάνω
παρακαλῶν
ἐξ
ὧν |
[110] |
περὶ
τούτων
διῆλθον,
ἵνα
γνῷς
|
ὅτι |
σε
τυγχάνω
τῷ
λόγῳ
παρακαλῶν |
[130] |
(Τὸ
δὲ
μέγιστον
τῶν
εἰρημένων·
|
ὅτι |
συμβαίνει
τοῦ
μὲν
πλούτου
καὶ |
[130] |
ἐλευθερίᾳ
διαλυθῆναι,
καὶ
ταῦτ'
εἰδότες
|
ὅτι |
συστῆσαι
μέν
ἐστιν
ἅπαντα
χαλεπὸν, |
[50] |
ἄλλως
τε
κἂν
δυνηθῇ
συνιδεῖν
|
ὅτι |
ταῦτα
διοικεῖς
πρὸ
τῆς
ἐπὶ |
[130] |
δικαίως
ἄν
με
πάντες
ἐπαινοῖεν,
|
ὅτι |
τῇ
δυνάμει
ταύτῃ
χρώμενος,
ἣν |
[140] |
ἐν
Σαλαμῖνι
ναυμαχίας,
καὶ
μάλισθ'
|
ὅτι |
τὴν
αὑτῶν
ἐξέλιπον
ὑπὲρ
τῆς |
[140] |
ἡμῶν
οὐδεὶς
ἂν
ἐπαινέσειεν,
οὔθ'
|
ὅτι |
τῆς
θαλάττης
ἦρξεν,
οὔθ'
ὅτι |
[130] |
καλλίστην
γενήσεσθαι
δόξαν.
Ἐνθυμοῦ
δ'
|
ὅτι |
τὸ
μὲν
σῶμα
θνητὸν
ἅπαντες |
[10] |
διατρίψασιν
ὑποδεῖξαι
καὶ
ποιῆσαι
φανερὸν
|
ὅτι |
τὸ
μὲν
ταῖς
πανηγύρεσιν
ἐνοχλεῖν |
[70] |
νοῦν
ἔχειν,
ὥστ'
οὐκ
ἴσασιν
|
ὅτι |
τοῖς
αὐτοῖς
ἄν
τις
λόγοις |
[140] |
τι
καὶ
τῶν
ἀρχαίων
εἴπωμεν,
|
ὅτι |
τὸν
Ταντάλου
πλοῦτον
καὶ
τὴν |
[140] |
ὅτι
τῆς
θαλάττης
ἦρξεν,
οὔθ'
|
ὅτι |
τοσοῦτον
πλῆθος
χρημάτων
εἰσπράξασα
τοὺς |
[130] |
ποιοῦμαι
τοὺς
λόγους,
οὐκ
ἀγνοῶν
|
ὅτι |
τούτοις
ὑπ'
ἐμοῦ
μὲν
λεγομένοις |
[90] |
μηδεὶς
ὑπολάβῃ
με
βούλεσθαι
λαθεῖν,
|
ὅτι |
τούτων
ἔνια
πέφρακα
τὸν
αὐτὸν |
[10] |
τῶν
ἄλλων
διαφέροντος,
(ὁρῶν
δ'
|
ὅτι |
χαλεπόν
ἐστιν
περὶ
τὴν
αὐτὴν |
[0] |
ΦΙΛΙΠΠΟΣ.
(Μὴ
θαυμάσῃς,
ὦ
Φίλιππε,
|
δίοτι |
τοῦ
λόγου
ποιήσομαι
τὴν
ἀρχὴν |
[50] |
(Ὡς
μὲν
οὖν
οὐκ
ἀδύνατόν
|
ἐστί |
σοι
συστῆσαι
τὰς
πόλεις
ταύτας, |
[140] |
προαγαγεῖν,
οὔτε
τοῖς
βαρβάροις
εἰκός
|
ἐστι |
συστῆναι
τηλικαύτην
δύναμιν,
ἢν
τὴν |
[50] |
τοὺς
πολεμίους
ἀποκτείνοντες.
Αἴτιον
δ'
|
ἐστὶ |
τοῦ
ταραχωδῶς
αὐτοὺς
ζῆν
οὕτως |
[110] |
ἂν
ὁμοιωθῆναι
τοῖς
ἐκείνου
βουλήμασιν.
|
Ἔστι |
δέ
σοι
πεισθέντι
τοῖς
ὑπ' |
[10] |
τῆς
ἐπὶ
τοὺς
βαρβάρους
στρατείας·
|
ἔστι |
δὲ
τὸ
μὲν
πείθειν
πρὸς |
[60] |
οἷς
δ'
ἡμεῖς
συμβεβουλεύκαμεν
οὐδὲν
|
πρόσεστι |
τούτων.
Ἀλλ'
εἴ
τις
θεῶν |