Paragraphes |
[60] |
τῶν
ἰδίων
ἐπιμέλειαν
διέτριβεν,
αἰσθόμενος
|
δ' |
Ἀγησίλαον
μετὰ
πολλῆς
δυνάμεως
εἰς |
[150] |
τοιαῦτα
λέγειν
οὐ
δύναμαι·
τὴν
|
δ' |
αἰτίαν
δι'
ἣν,
πλεονάκις
τοῦ |
[60] |
τῆς
Ἀσίας
γενέσθαι
δεσπότης.
(Ὅπου
|
δ' |
Ἀλκιβιάδης
μὲν
φυγὰς
ὢν,
Κόνων |
[80] |
καλὰς
μὲν
ἀμφοτέρας,
οὐ
συμφωνούσας
|
δ' |
ἀλλήλαις
οὐδ'
ἅμα
πράττεσθαι
δυναμένας. |
[90] |
ὑπισχνούμενος
μεγάλας
δωρεὰς
δώσειν,
τοῖς
|
δ' |
ἄλλοις
στρατιώταις
ἐντελῆ
τὸν
μισθὸν |
[90] |
σφόδρα
κατεπείγῃ
καὶ
πρέπῃ,
τῶν
|
δ' |
ἀλλοτρίων
οὐδὲν
ἂν
προσδεξαίμην,
ὥσπερ |
[100] |
εἰθισμένους
ὑπομένειν
τὰς
μοναρχίας,
τοὺς
|
δ' |
ἄλλους
οὐ
δυναμένους
ἄνευ
τῆς |
[50] |
παθεῖν
ἃ
πάντες
ἴσασιν,
τοὺς
|
δ' |
ἄλλους
τηλικούτοις
κακοῖς
περιπεσεῖν
~ὥστε |
[70] |
ὑπερβαλλούσας
καὶ
τιμὰς
ἀνεξαλείπτους.
(Ἀπέχρη
|
δ' |
ἄν
μοι
τὰ
προειρημένα
περὶ |
[120] |
ὑπὲρ
ὧν
μάλιστα
σπουδάζεις.
(Ἴσως
|
δ' |
ἄν
τινες
ἐπιτιμῆσαί
μοι
τολμήσειαν |
[20] |
μόναις
προσέχειν
τὸν
νοῦν.
Οὕτω
|
δ' |
ἂν
ἀκριβέστατα
καὶ
κάλλιστα
θεωρήσειας |
[130] |
πώποτε
τῶν
βασιλευσάντων.
(Πρὸ
πολλοῦ
|
δ' |
ἂν
ἐποιησάμην
οἷόν
τ'
εἶναι |
[50] |
σὺ
κελεύῃς
καὶ
συμβουλεύῃς.
(Λοιπὸν
|
δ' |
ἂν
ἦν
ἡμῖν
ἔτι
περὶ |
[130] |
τ'
ἐσμὲν
ὁτιοῦν
πάσχειν.
(Ἴδοις
|
δ' |
ἂν
καὶ
τῶν
ἰδιωτῶν
τοὺς |
[110] |
οἱ
καιροὶ
παραδιδῶσιν.
(Ἐκ
πολλῶν
|
δ' |
ἂν
κατανοήσειας
ὅτι
δεῖ
τοῦτον |
[100] |
καὶ
Λακεδαιμονίων
ἀρχὴν
κατέλυσεν.
(Ἔτι
|
δ' |
ἂν
πλείω
λέγειν
ἐπεχείρουν,
ὃν |
[120] |
τὴν
Ἀσίαν
κατοικούσας
ἐλευθερώσεις.
Ὅτι
|
δ' |
ἂν
τούτων
πρᾶξαι
δυνηθῇς
ἢ |
[30] |
ἄλλας
πολλῶν
κακῶν
ἀπαλλάξεις.
(Γνοίης
|
δ' |
ἂν
ὡς
οὐδεμιᾶς
σοι
προσήκει |
[40] |
ἐν
τοῖς
Ἕλλησι
δυναστείας,
τοιούτους
|
δ' |
ἄνδρας
ἀπώλεσαν
σφῶν
αὐτῶν,
οἳ |
[120] |
μὲν
ἀπὸ
τῶν
βαρβάρων,
ἅπαξ
|
δ' |
ἀπὸ
τῆς
Λακεδαιμονίων
ἀρχῆς,
ὡμολόγουν |
[130] |
καὶ
πολεμεῖν
καὶ
κινδυνεύειν.
(Οὕτω
|
δ' |
ἄριστα
βουλεύσει
περὶ
τούτων,
ἢν |
[140] |
μὲν
ἀναστά
τους
ποιῆσαι,
τὰς
|
δ' |
αὐξῆσαι,
τὰς
δ'
ὅπως
ἐβουλήθη |
[50] |
φρονήσασα
τὴν
εἰρήνην
ἐπεποίητο.
Νῦν
|
δ' |
αὐτὴν
οἶμαι
καὶ
συναγωνιεῖσθαι
τοῖς |
[20] |
μὲν
ἐφ'
οἷς
ἐθρασύναντο,
μετέμελεν
|
δ' |
αὐτοῖς
ἁπάντων
τῶν
εἰρημένων,
ὡμολόγουν |
[130] |
μὲν
λεγομένοις
πολλοὶ
φθονήσουσι,
τοῖς
|
δ' |
αὐτοῖς
τούτοις
ὑπὸ
σοῦ
πραττομένοις |
[100] |
αὐτῶν
ἐξ
ἀνθρώπων
ἠφανισμένον,
ἐκεῖνον
|
δ' |
αὐτόν
τ'
ἐν
εὐδαιμονίᾳ
τὸν |
[50] |
πατρίδος
ἀποθνῄσκειν
ἀπολλύουσιν.
Εἰς
τοῦτο
|
δ' |
αὐτῶν
τὰ
πράγματα
περιέστηκεν,
ὥστ' |
[30] |
μοι
προειρῆσθαι,
ταῦτ'
ἐστίν.
Περὶ
|
δ' |
αὐτῶν
τῶν
πραγμάτων
ἤδη
ποιήσομαι |
[130] |
ἐξέβαλεν,
βασιλέας
μεγάλους
προσαγορευομένους,
τοὺς
|
δ' |
ἀφ'
Ἡρακλέους
πεφυκότας,
ὃν
ὁ |
[90] |
ταῖς
γυναιξὶν
αὐτῶν
συνέβαλον,
ἤδη
|
δ' |
ἐγκρατεῖς
δοκοῦντας
εἶναι
τῶν
πραγμάτων |
[120] |
παραλιπὼν
τὴν
ἐμαυτοῦ
πόλιν.
(Ἐγὼ
|
δ' |
εἰ
μὲν
πρὸς
ἄλλους
τινὰς |
[90] |
ἢ
περὶ
τὰς
πράξεις,
ἔτι
|
δ' |
εἰ
τοὺς
ἄλλους
ὁρῶν
τοῖς |
[60] |
οἴκαδε
μὲν
ἀφικέσθαι
κατῃσχύνθη,
πλεύσας
|
δ' |
εἰς
Κύπρον
χρόνον
μέν
τινα |
[50] |
πόλεις
τὰς
αὑτῶν
ἀπολωλέκασιν,
εἰσβάλλοντες
|
δ' |
εἰς
τὴν
τῶν
πολεμίων
ἐλάττω |
[110] |
τοῦτον
τὸν
τρόπον
πράττειν,
μάλιστα
|
δ' |
ἐκ
τῶν
Ἰάσονι
συμβάντων.
Ἐκεῖνος |
[90] |
ἐκ
τῶν
ἠτυχηκέναι
δοξάντων,
λέγω
|
δ' |
ἐκ
τῶν
μετὰ
Κύρου
καὶ |
[20] |
ἀναγιγνωσκομένους
τῶν
λόγων
ἀφέλῃς,
ἀναλαμβάνων
|
δ' |
ἕκαστον
αὐτῶν
εἰς
τὴν
διάνοιαν |
[120] |
ἀρχῆς,
ὡμολόγουν
ἂν
πλημμελεῖν·
νῦν
|
δ' |
ἐκείνην
μὲν
φανήσομαι
πρώτην
ἐπὶ |
[0] |
πεντάκις
ἀπολωλέκασιν
τοὺς
ἐμπολιτευθέντας,
ζητεῖν
|
δ' |
ἐκείνους
τοὺς
τόπους
τοὺς
πόρρω |
[120] |
ἠδυνάμην
μετὰ
πλείστης
σπουδῆς,
αἰσθανόμενος
|
δ' |
ἔλαττον
αὐτὴν
φροντίζουσαν
τῶν
ὑπ' |
[60] |
ἐξέβαλεν
ἐκ
τῆς
ἀρχῆς,
(τοὺς
|
δ' |
Ἕλληνας
ἠλευθέρωσεν,
οὐ
μόνον
δὲ |
[120] |
τῆς
Ἑλλάδος
ἄρχειν
ἠξίωσαν,
τῶν
|
δ' |
Ἑλλήνων
οὐδεὶς
τοσοῦτον
πεφρόνηκεν
ὥστ' |
[110] |
δέκα
μόλις
αὐτὴν
ἐξεπολιόρκησαν,
ὁ
|
δ' |
ἐν
ἡμέραις
ἐλάττοσιν
ἢ
τοσαύταις |
[100] |
τὸν
Ἑλληνικὸν
ὅλως
εἴασεν,
τὴν
|
δ' |
ἐν
Μακεδονίᾳ
βασιλείαν
κατασχεῖν
ἐπεθύμησεν· |
[100] |
δὲ
τὰ
μὲν
ἀφέστηκεν,
τὰ
|
δ' |
ἐν
πολέμῳ
καὶ
κακοῖς
τοσούτοις |
[110] |
τῆς
τῶν
Ἑλλήνων
χώρας.
(Τούτου
|
δ' |
ἕνεκά
σοι
περὶ
τούτων
διῆλθον, |
[20] |
καὶ
τοὺς
Ἕλληνας
ἅπαντας.
(Τούτου
|
δ' |
ἕνεκά
σοι
ταῦτα
διῆλθον,
ἵν' |
[110] |
ῥώμῃ
τῇ
τοῦ
σώματος·
νῦν
|
δ' |
ἐπελθὼν
ἐπ'
αὐτὸν
καὶ
κατιδὼν |
[110] |
ἡμῖν
ὄντας
Ὀλυμπίους
προσαγορευομένους,
τοὺς
|
δ' |
ἐπὶ
ταῖς
συμφοραῖς
καὶ
ταῖς |
[140] |
ἀγαθῶν
αἰτίους
γεγενημένους.
(Οὐ
μόνον
|
δ' |
ἐπὶ
τούτων
αὐτοὺς
ὄψει
τὴν |
[60] |
καὶ
τὰς
μὲν
ἀτιμωθήσεσθαι,
τὰς
|
δ' |
ἐπιπολάσειν
τῶν
Ἑλληνίδων
πόλεων;
(Διονύσιος |
[130] |
αὐτὴν
ἐμοὶ
γνώμην
ἐχόντων,
προτρέπειν
|
δ' |
ἐπιχειρῶν
οὓς
ἂν
ἐλπίσω
μάλιστα |
[50] |
τι
τῆς
χῶρας
ἀπεστέρουν,
Εὔβοιαν
|
δ' |
ἐπόρθουν,
εἰς
Βυζάντιον
δὲ
τριήρεις |
[50] |
ἄλλοι
τοὺς
πολεμίους
ἀποκτείνοντες.
Αἴτιον
|
δ' |
ἐστὶ
τοῦ
ταραχωδῶς
αὐτοὺς
ζῆν |
[30] |
μεταξὺ
προϋπάρχειν
τῶν
εὐεργεσιῶν.
Καλὸν
|
δ' |
ἐστὶν
δοκεῖν
μὲν
τὰς
μεγίστας |
[50] |
πόλεσι
ταῖς
ἐν
Πελοποννήσῳ,
Θετταλίαν
|
δ' |
ἐτόλμων
καταδουλοῦσθαι,
Μεγαρεῦσι
δ'
ὁμόροις |
[130] |
τοὺς
ἐχθροὺς
κυρίους
γίγνεσθαι,
τῆς
|
δ' |
εὐνοίας
τῆς
παρὰ
τῶν
πολλῶν |
[70] |
αὐτῶν
ἐν
οἷς
ἐστὶν,
οἱ
|
δ' |
εὔχωνταί
σε
μὴ
διαμαρτεῖν
ὧν |
[60] |
δυσμένειαν
καὶ
πολλὰς
βλασφημίας,
οἷς
|
δ' |
ἡμεῖς
συμβεβουλεύκαμεν
οὐδὲν
πρόσεστι
τούτων. |
[40] |
οἰκετῶν
τῶν
σφετέρων
αὐτῶν,
οὐδεμίαν
|
δ' |
ἡμέραν
διαλείπουσιν
ἢ
στρατεύοντες
ἐπί |
[50] |
δ'
ὁμόροις
οὖσιν
ἠπείλουν,
τὴν
|
δ' |
ἡμετέραν
πόλιν
μέρος
τι
τῆς |
[150] |
ὧν
ἂν
εὖ
πάσχωσιν,
Μακεδόνες
|
δ' |
ἢν
βασιλικῶς
ἀλλὰ
μὴ
τυραννικῶς |
[100] |
τούτων
τῶν
ἐθνῶν
χρήσιμον,
σοὶ
|
δ' |
ἢν
πολεμεῖν
πρὸς
αὐτὸν
βουληθῇς |
[80] |
δὲ
τὰς
ἀλλοτρίως
διακείμενος,
ἔτι
|
δ' |
ἢν
τὰ
τοιαῦτα
προαιρῇ
πράττειν |
[30] |
τῶν
πόλεων
εὖ
ποιεῖν,
μηδὲν
|
δ' |
ἧττον
ἑαυτὸν
ἢ
κείνας
ὠφελεῖν. |
[120] |
διαβησόμενος
καὶ
βασιλεῖ
πολεμήσων.
~Ὅπου
|
δ' |
Ἰάσων
λόγῳ
μόνον
χρησάμενος
οὕτως |
[20] |
πάντας
ὑπηκόους
αὐτὸς
εἴληφεν;
Τοῦ
|
δ' |
Ἰλλυριῶν
πλήθους
πλὴν
τῶν
παρὰ |
[140] |
τοὺς
ἡμιθέους
εἶναι
νομιζομένους.
(Ἐνθυμοῦ
|
δ' |
ἵνα
τι
καὶ
τῶν
ἀρχαίων |
[130] |
μεταστατέον
ἅπαντα
ταῦτ'
ἐστίν.
(Εὖ
|
δ' |
ἴσθι
μηδὲν
ἄν
με
τούτων |
[70] |
οἷς
σὺ
τυγχάνεις
εἰσηγούμενος,
μηδεὶς
|
δ' |
ὀλιγώρως
ἔχῃ
τῶν
παρὰ
σοὶ |
[140] |
ἂν
ἅπαντες
συγγνώμην
ἔχοιεν·
ἢν
|
δ' |
ὅμοια
τοῖς
πρότερον
διαδεδομένοις,
νομίζειν |
[110] |
τὰς
πράξεις,
δυνατὰς
μὲν,
εὐχῇ
|
δ' |
ὁμοίας,
ἐξεργάζεσθαι
δὲ
ζητεῖν
αὐτὰς, |
[50] |
Θετταλίαν
δ'
ἐτόλμων
καταδουλοῦσθαι,
Μεγαρεῦσι
|
δ' |
ὁμόροις
οὖσιν
ἠπείλουν,
τὴν
δ' |
[140] |
ποιῆσαι,
τὰς
δ'
αὐξῆσαι,
τὰς
|
δ' |
ὅπως
ἐβουλήθη
διοικῆσαι·
(πάντα
γὰρ |
[100] |
οὐδεμίαν
φανήσεται
μνείαν
πεποιημένος.
Ἐγὼ
|
δ' |
ὁρῶ
μὲν
τόπον
ἴδιον
καὶ |
[40] |
ἂν
ἰσομοιρῆσαι
πρὸς
ἀλλήλους.
~Ἐγὼ
|
δ' |
ὅτε
μὲν
ἡ
πόλις
ἡμῶν |
[140] |
χαλεπὸν,
διαστῆσαι
δὲ
ῥᾴδιον.
~Ἐνθυμοῦ
|
δ' |
ὅτι
μάλιστα
τούτους
τιμῶσιν
ἅπαντες |
[130] |
βουλεύσαιο
περὶ
αὐτῶν.
(Οὐκ
ἀγνοῶ
|
δ' |
ὅτι
πολλοὶ
τῶν
Ἑλλήνων
τὴν |
[110] |
τὴν
νῦν
ὑπάρχουσαν
προελθεῖν.
Σκέψαι
|
δ' |
ὅτι
σε
τυγχάνω
παρακαλῶν
ἐξ |
[130] |
καὶ
καλλίστην
γενήσεσθαι
δόξαν.
Ἐνθυμοῦ
|
δ' |
ὅτι
τὸ
μὲν
σῶμα
θνητὸν |
[10] |
πολὺ
τῶν
ἄλλων
διαφέροντος,
(ὁρῶν
|
δ' |
ὅτι
χαλεπόν
ἐστιν
περὶ
τὴν |
[60] |
μὴν
ἐπαινούμενος
ὑφ'
ἁπάντων.
Κόνων
|
δ' |
οὐ
πολλοῖς
ἔτεσιν
ὕστερον
ἀντίστροφα |
[80] |
σοὺς
πρὸς
σὲ
διακειμένους.
Ἔστιν
|
δ' |
οὐ
χάλεπον
τυχεῖν
τούτων,
ἢν |
[120] |
τῆς
πρὸς
τοὺς
Ἕλληνας,
ἡμεῖς
|
δ' |
οὐδ'
ὑπὲρ
ὧν
κακῶς
ἐπάθομεν |
[40] |
κατορθώσαντες
μὲν
εὐθὺς
ἀπώλλυντο,
(νικήσαντες
|
δ' |
οὐδὲν
μᾶλλον
ἀπηλλαγμένοι
τῶν
κακῶν |
[40] |
διαλλάξαι
τὰς
πόλεις
ταύτας,
σοὶ
|
δ' |
οὐδὲν
τῶν
τοιούτων
ἐστὶν
χαλεπόν. |
[90] |
πάλιν
τὴν
Λακεδαιμονίων
κατεπολέμησεν,
οὗτος
|
δ' |
οὐδενὸς
πώποτε
τῶν
στρατευμάτων
τῶν |
[70] |
ἂν
εἰκότως
μέγα
φρονοίης;
πῶς
|
δ' |
οὐκ
ἂν
περιχαρὴς
ὢν
τὸν |
[70] |
σαυτὸν
πραγμάτων
ἐπιστάτην
γεγενημένον;
Τίς
|
δ' |
οὐκ
ἂν
τῶν
καὶ
μετρίως |
[90] |
χώρας
καὶ
πόλεων
δεσπόταις.
~Ἐγὼ
|
δ' |
οὐκ
ἐκ
τῶν
τοιούτων
μέλλω |
[60] |
ὢν,
Κόνων
δὲ
δεδυστυχηκὼς,
Διονύσιος
|
δ' |
οὐκ
ἔνδοξος
ὢν,
Κῦρος
δ' |
[0] |
ἐκεῖνοι
τὴν
αἰτίαν
ἔχοιεν·
ὄντος
|
δ' |
οὖν
ἐμοῦ
περὶ
τὴν
πραγματείαν |
[20] |
εἰ
χαριέντως
αὐτοὺς
ἠμυνάμην·
λυπήσας
|
δ' |
οὖν
μετρίως,
ὡς
ἐμαυτὸν
ἔπειθον, |
[120] |
ἡμᾶς
εἰς
ἀσφάλειαν
καταστήσεις.
Ἢν
|
δ' |
οὖν
τούτων
διαμάρτῃς,
ἀλλ'
ἐκεῖνό |
[110] |
νεὼς
καὶ
βωμοὺς
ἱδρυμένους,
τοὺς
|
δ' |
οὔτ'
ἐν
ταῖς
εὐχαῖς
οὔτ' |
[100] |
τῆς
ἄλλης
παρασκευῆς
ἁπάσης·
νῦν
|
δ' |
οὗτος
ἀπήλλαξεν
αὐτοὺς
τοῦ
δέους |
[40] |
ἅπαντα
γενήσεσθαι
κατὰ
τρόπον.
(Ἡγοῦμαι
|
δ' |
οὕτως
ἄν
σε
μάλιστα
καταμαθεῖν |
[60] |
δ'
οὐκ
ἔνδοξος
ὢν,
Κῦρος
|
δ' |
οὕτως
οἰκτρᾶς
αὐτῷ
τῆς
ἐξ |
[40] |
ἐμποδὼν
γενέσθαι
τοῖς
πραττομένοις·
νῦν
|
δ' |
οὐχ
ὁμοίως
ἔγνωκα
περὶ
αὐτῶν. |
[110] |
προγόνῳ
σαυτὸν
ὅμοιον
παρασκευάσεις;
(Λέγω
|
δ' |
οὐχ
ὡς
δυνησόμενον
ἁπάσας
σε |
[0] |
τῶν
ἀμφισβητουμένων
οὐδὲν
ἀπεφαινόμην,
ὃν
|
δ' |
ὑπελάμβανον
τῶν
λόγων
εἰρηνικώτατον
εἶναι, |
[140] |
σταθὲν
ἀγαπῶσι
καὶ
θεωροῦσιν
τὰ
|
δ' |
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων
κατὰ
τῶν
ἄλλων |
[60] |
μητρὸς
εἰς
τὴν
ὁδὸν,
ἀναιρεθεὶς
|
δ' |
ὑπὸ
Περσίδος
γυναικός,
εἰς
τοσαύτην |
[70] |
τὰ
περὶ
Φωκέας
διοικήσῃς,
ἔργῳ
|
δ' |
ὑπὸ
σαυτῷ
ποιεῖσθαι
Πελοπόννησον·
ὑπάρχουσι |
[40] |
δ'
ὑφ'
ἁπάντων
Πελοποννησίων,
μισοῦνται
|
δ' |
ὑπὸ
τοῦ
πλήθους
τῶν
Ἑλλήνων, |
[40] |
τὴν
χώραν
αὐτῶν
περιοικούντων,
ἀπιστοῦνται
|
δ' |
ὑφ'
ἁπάντων
Πελοποννησίων,
μισοῦνται
δ' |
[10] |
μὲν
ἄλλους
ἐᾶν
πανηγυρίζειν,
αὐτοὺς
|
δ' |
ὧν
εἰσηγοῦνται
ποιήσασθαί
τινα
προστάτην |
[130] |
ὅστις
οὐκ
οἰήσεται
μεθέξειν.
(Σκέψαι
|
δ' |
ὡς
αἰσχρὸν
περιορᾶν
τὴν
Ἀσίαν |
[60] |
ῥᾳδίως
τὰ
προειρημένα
συστήσειν;
(Σκέψαι
|
δ' |
ὡς
ἄξιόν
ἐστιν
τοῖς
τοιούτοις |
[20] |
σοι
τὸν
λόγον
τοῦτον,
ἔλεγον
|
δ' |
ὡς
ἐλπίζουσιν
οὐ
μόνον
σὲ |
[30] |
ταῖς
συμφοραῖς
εὖ
πάθωσιν.
(Ὁρᾷς
|
δ' |
ὡς
τεταλαιπώρηνται
διὰ
τὸν
πόλεμον |
[120] |
ἐν
ᾗ
τυγχάνουσι
κατοικοῦντες,
σὲ
|
δ' |
ὥσπερ
ἄφετον
γεγενημένον
ἅπασαν
τὴν |
[130] |
γὰρ
εἰρημένων
οὐδεὶς
κεκοινώνηκεν,
τῶν
|
δ' |
ὠφελειῶν
τῶν
κατεργασθησομένων
οὐκ
ἔστιν |
[70] |
χρώμενος
τοὺς
μὲν
βλάψειεν,
τοὺς
|
δ' |
ὠφελήσειεν.
Οἷον
καὶ
νῦν,
εἰ |
[0] |
χώραν
ταύτην,
τῇ
δὲ
πόλει
|
μηδ' |
ἐξ
ἑνὸς
τρόπου
λαβεῖν
αὐτήν. |
[50] |
τῶν
προγεγενημένων
μὴ
καλλίοσι
μὲν
|
μηδ' |
ὁσιωτέροις
ὧν
ἡμεῖς
συμβεβουλεύκαμεν
ἐπιχειρήσαντες, |
[20] |
δόξῃ.
(Τούτων
ἀκούσαντες
ἀπῆλθον,
οὐκ
|
οἶδ' |
ὅπως
τὴν
διάνοιαν
ἔχοντες.
Πλὴν |
[80] |
ἀμφοτέρας,
οὐ
συμφωνούσας
δ'
ἀλλήλαις
|
οὐδ' |
ἅμα
πράττεσθαι
δυναμένας.
Προῃρεῖτο
γὰρ |
[10] |
ἐκεῖ
κατοικοῦντας,
οὐκ
ἀδόξους
ἄνδρας
|
οὐδ' |
ἀνοήτους,
ἀλλ'
οἷς
ἐκεῖνος
ἀνακοινούμενος |
[10] |
λόγον
πέμπειν
οὐκ
ἐπίδειξιν
ποιησόμενον
|
οὐδ' |
ἐγκωμιασόμενον
τοὺς
πολέμους
τοὺς
διὰ |
[90] |
ἀλλοτρίων
οὐδὲν
ἂν
προσδεξαίμην,
ὥσπερ
|
οὐδ' |
ἐν
τῷ
παρελθόντι
χρόνῳ.
(Ταῦτα |
[140] |
καταλύσῃς.
(Ὥστε
τῶν
μὲν
ἐπιγιγνομένων
|
οὐδ' |
ἤν
τις
τῶν
ἄλλων
διενέγκῃ |
[20] |
πείθειν
οἱ
λεγόμενοι
τῶν
ἀναγιγνωσκομένων,
|
οὐδ' |
ὅτι
πάντες
ὑπειλήφασιν
τοὺς
μὲν |
[140] |
τὴν
ἀκρόπολιν
ἀνήνεγκεν
ἀλλὰ
μὴν
|
οὐδ' |
ὅτι
πολλῶν
πόλεων
ἐξουσίαν
ἔλαβε |
[120] |
πρὸς
τοὺς
Ἕλληνας,
ἡμεῖς
δ'
|
οὐδ' |
ὑπὲρ
ὧν
κακῶς
ἐπάθομεν
ἀμύνεσθαι |