HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Isocrate, Sur la permutation de biens (texte complet)

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


τ  =  28 formes différentes pour 118 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Paragraphes
[170]   ἂν ἠθύμουν, ἀλλὰ μᾶλλον οἷός  τ'   ἂν ἐγενόμην καὶ τὸν κατήγορον
[250]   ἀγαθοὺς ἐγκωμιάζομεν. Διὰ τούτου τοὺς  τ'   ἀνοήτους παιδεύομεν καὶ τοὺς φρονίμους
[250]   πυκτεύειν καὶ παγκρατιάζειν ὡς οἷόν  τ'   ἄριστα παιδευθέντες τῶν μὲν ἀγώνων
[230]   πόλιν, τίς ἂν οἷός  τ'   ἐγένετο πεῖσαι μὴ πολὺ τῷ
[110]   πράξεις ῥᾴδιον γέγονεν, οὕτως οἷόν  τ'   εἶναι συντόμως δηλῶσαι τοὺς καιροὺς
[90]   ἠδικηκότων, ἀλλ' ἃς οὐχ οἷόν  τ'   εἰπεῖν ἀλλ' κατὰ τῶν
[50]   γὰρ μέρος ἀκούσαντες ῥᾳδίως τό  τ'   ἐμὸν ἦθος γνωριεῖτε καὶ τῶν
[40]   διαφορὰς περὶ τοῦ βίου τοῦ  τ'   ἐμοῦ καὶ τῶν περὶ τὰς
[230]   δὲ ταῖς τῶν τετταράκοντα τούς  τ'   ἐν τοῖς ἰδίοις πράγμασιν ἀδικοῦντας
[260]   ὀρθῶς μοι δοκοῦσι γιγνώσκειν, οἵ  τ'   ἐπαινοῦντες αὐτὴν ἀληθῆ λέγειν. Διὰ
[30]   τῶν ἐμῶν, ἐξ ὧνπερ οἷόν  τ'   ἐστὶν εἰδέναι τὴν ἀλήθειαν πολὺ
[180]   εἰδέναι περιλαβεῖν αὐτοὺς οὐχ οἷόν  τ'   ἐστίν· ἐπὶ γὰρ ἁπάντων τῶν
[110]   πολὺ γὰρ ἂν ὑμῖν αἵ  τ'   εὐεργεσίαι μείζους κἀκεῖνος πλείονος ἄξιος
[250]   μὴ διαταχθέντων οὐκ ἂν οἷοί  τ'   ἦμεν οἰκεῖν μετ' ἀλλήλων. Τούτῳ
[100]   ἀναγκαῖον ποιεῖσθαι τὴν ἀπολογίαν, ἄλλως  τ'   ἢν καὶ τύχῃ τις διὰ
[10]   τοῖς φεύγουσιν ἀπολογίαν, εἴπερ οἷόν  τ'   ἦν ἐκ τῶν τοῦ διώκοντος
[50]   τινὰς ἡμαρτηκώς, οὐκ ἂν οἷός  τ'   ἦν ἰδεῖν ὑμῖν αὐτὰς παρασχεῖν,
[130]   με λέγειν, οὐ μὴν οἷός  τ'   ἦν τὴν φύσιν μεταβαλεῖν, ἀλλ'
[60]   δειχθήσεσθαι Νικοκλεῖ τῷ Κυπρίῳ, τῷ  κατ'   ἐκεῖνον τὸν χρόνον βασιλεύοντι, συμβουλεύων
[120]   ἀλλ' οὕτως αἱ τοιαῦται συμφοραὶ  κατ'   ἐκεῖνον τὸν χρόνον ἐλώφησαν, ὥστε
[310]   αὐτοὺς νῦν μισεῖσθαι μᾶλλον  κατ'   ἐκεῖνον τὸν χρόνον. (Τότε μὲν
[230]   τοῦ Κλαζομενίου καὶ Δάμωνος, τοῦ  κατ'   ἐκεῖνον τὸν χρόνον φρονιμωτάτου δόξαντος
[50]   μέλλων πρῶτος ὑμῖν δειχθήσεσθαι  κατ'   ἐκείνους ἐγράφη τοὺς χρόνους, ὅτε
[220]   σφίσιν αὐτοῖς καὶ τὰς συνουσίας  μετ'   ἀλλήλων ποιουμένους, (ἔτι δὲ τὰ
[250]   ἂν οἷοί τ' ἦμεν οἰκεῖν  μετ'   ἀλλήλων. Τούτῳ καὶ τοὺς κακοὺς
[110]   τῇ πόλει συνενεγκούσης, Λακεδαιμονίων δὲ  μετ'   ἐκεῖνον τὸν χρόνον μηδ' ὑφ'
[300]   κτησάμενος, (τίς δ' ἦν,  μετ'   ἐκεῖνον τοὺς Ἕλληνας ἐλευθερώσας καὶ
[10]   τῶν μετ' ὀργῆς καὶ μὴ  μετ'   ἐλέγχου γενομένων, ὥστ' οὐ πολὺν
[30]   νοῦν, μηδὲ πιστεύειν τοῖς μήτε  μετ'   ἐλέγχου μήτε μετὰ κρίσεως εἰρημένοις,
[20]   τιμήματος, ἀλλ' ἐάν περ ἐθελήσητε  μετ'   εὐνοίας ἀκροάσασθαι, πολλὰς ἐλπίδας ἔχω
[130]   καὶ φιλανθρωπίας φενακίζοντας τοὺς  μετ'   ὄγκου καὶ σεμνότητος ὠφελοῦντας. Ὧν
[10]   ἤδη μετεμέλησε τῶν κρίσεων τῶν  μετ'   ὀργῆς καὶ μὴ μετ' ἐλέγχου
[150]   χρόνον ἔργον ποιούμενος ὅπως μηδένα  μήτ'   ἀδικήσω μήτ' ἐνοχλήσω μήτε λυπήσω,
[20]   μήτ' ἐν δημοκρατία μήθ' ὕβριν  μήτ'   ἀδικίαν ἐγκαλέσαι, μηδ' εἶναι μήτε
[230]   ἐν ταῖς πραγματείαις ταύταις ὄντας  μήτ'   ἀκολάστως ζῶντας μήτε περὶ ἄλλην
[140]   μήθ' ἑτέροις συνηγωνισμένον μήτε μεμαρτυρηκότα,  μήτ'   ἄλλο πεποιηκότα μηδέν, ἐν οἷς
[160]   τοὐναντίον ἀποβέβηκεν. (Εἰ μὲν γὰρ  μήτ'   ἄξιος μηδενὸς ἐγενόμην μήτε περιεποιησάμην
[10]   οὖν ὑμῶν μήτε πιστεύειν πω  μήτ'   ἀπιστεῖν τοῖς εἰρημένοις, πρὶν ἂν
[150]   τοῖς ἄλλοις πόλις δίδωσι,  μήτ'   αὖ φεύγειν δίκας μήτε διώκειν.
[20]   μοι πώποτε μήτ' ἐν ὀλιγαρχία  μήτ'   ἐν δημοκρατία μήθ' ὕβριν μήτ'
[20]   χρόνον, ὥστε μηδένα μοι πώποτε  μήτ'   ἐν ὀλιγαρχία μήτ' ἐν δημοκρατία
[230]   παρ' ὑμῖν. (Καί τοι τοὺς  μήτ'   ἐν ταῖς πραγματείαις ταύταις ὄντας
[150]   ποιούμενος ὅπως μηδένα μήτ' ἀδικήσω  μήτ'   ἐνοχλήσω μήτε λυπήσω, δι' αὐτὰ
[270]   ἥτις τοῖς κακῶς πεφυκόσιν ἀρετὴν  ἐνεργάσαιτ'   ἂν καὶ δικαιοσύνην, οὔτε πρότερον
[210]   αἰτίας τὰς καθ' ἡμῶν λεγομένας,  εἴτ'   ἀληθεῖς εἰσιν εἴτε ψευδεῖς. Ἐγὼ
[210]   ταῦτα μηδεμίαν ἡγοῦνται δύναμιν ἔχειν,  ~ἔπειτ'   εἰ τῶν μὲν σωμάτων μηδὲν
[30]   ὡς οὐδεὶς ἄλλος τῶν πολιτῶν.  (Ἔπειτ'   ἐκείνους μὲν ἂν εὕροιτε παρ'
[290]   δεινοὺς τῆς πόλεως εἶναι μαθητάς.  (Σκοπεῖτ'   οὖν μὴ παντάπασιν καταγέλαστον
[30]   καὶ τῆς περὶ ταῦτα πραγματείας  ἴδοιτ'   ἂν μόνον οὐκ ἐν τοῖς
[70]   αὐτῶν. Καὶ πρῶτον μὲν ποῖος  γένοιτ'   ἂν λόγος ὁσιώτερος δικαιότερος
[230]   μὲν καὶ τοὺς τούτου φίλους  εὕροιτ'   ἂν ἐν πολλαῖς ἐγγεγραμμένους, ἐμὲ
[30]   σφόδρ' ἂν οἱ κακῶς πεπονθότες  ἐπειρῶντ'   ἂν δίκην παρ' ἐμοῦ λαμβάνειν.
[150]   οὗτος διατρίψας μὲν περὶ Θετταλίαν,  ὅτ'   εὐδαιμονέστατοι τῶν Ἑλλήνων ἦσαν, πλεῖστον
[80]   ἐμοὶ μεμψάμενος, (ἀλλ' ἐπὶ τελευτῆς,  ὅτ'   ἤδη μέλλοιεν ἀποπλεῖν ὡς τοὺς
[190]   φεύγων γὰρ τὰς τοιαύτας αἰτίας,  ὅτ'   ἠρχόμην περὶ ταύτην εἶναι τὴν
[70]   εἰρημένων, ἄλλως τε καὶ νῦν  ὅτ'   οὐ μόνον μικροῖς μέρεσιν ἀλλ'
[90]   Ἡδέως δ' ἂν εἰδείην τί  ποτ'   ἂν ἔπαθον, εἴ τίς μοι
[160]   δ' ὃς οὐδὲ περὶ ἕνα  πότ'   ἐξήμαρτον, ἀλλὰ τῶν μὲν ἐνθένδε
[120]   μεγίστην πίστιν ἔσεσθαι δεδωκὼς ὡς  οὐδέποτ'   ἂν περί γε τοὺς ἄλλους
[300]   περὶ αὐτῶν. (Ὧν ὑμῖν οὐδὲν  πώποτ'   ἐμέλησεν, ἀλλὰ τοσοῦτον διημαρτήκατε τοῦ
[260]   διδασκόμεθα. (Τὰ μὲν γὰρ ἄλλα  τότ'   ὠφελεῖν ἡμᾶς πέφυκεν, ὅταν λάβωμεν
[210]   οὐδ' εἰ ταῦτα παρίδοιμεν, χρήματα  πλεῖστ'   ἂν λάβοιμεν οὕτω παιδείας προεστῶτες.
[200]   ὧν παῖδες ὄντες ἀπελείφθησαν. Ὅθεν  μάλιστ'   ἄν τις γνοίη τὴν ἐπιμέλειαν
[280]   αἷς οἱ πλεῖστοι τῶν τηλικούτων  μάλιστ'   αὐτῶν ἐπιθυμοῦσιν, ἐξὸν δ' αὐτοῖς
[290]   τε τῶν ἄλλων ἁπάντων, καὶ  μάλιστ'   ἐπὶ τῶν λόγων, μὴ τὰς
[60]   τήν τε διάνοιαν τὴν ἐκείνου  μάλιστ'   ὠφελήσειν καὶ τὸν τρόπον τὸν
[40]   τὰς δίκας, ἐκείνως ὑμᾶς ἡγοῦμαι  τάχιστ'   ἂν ἀφέσθαι τῆς δόξης ταύτης,
[250]   τὴν δύναμιν αὐτῶν, οὐδ' ὅτι  τάχιστ'   ἂν οὗτοι τοὺς χρωμένους ὠφελήσαιεν,
[210]   φύσιν τὴν ἐκείνων ὠφελήσειεν·  ὥστ'   ἀπορῶ πότερον ἄν τις δικαιότερον
[30]   μοι φανήσεται τοιοῦτον οὐδὲν ἐγκαλέσας.  Ὥστ'   εἰ συγχωρήσαιμι τῷ κατηγόρῳ καὶ
[220]   γὰρ οὕτω τινὲς ἀγνωμόνως ἔχουσιν  ὥστ'   εἰδότες καὶ τοὺς ξένους τοὺς
[230]   φρονιμωτάτου δόξαντος εἶναι τῶν πολιτῶν.  (Ὥστ'   ἐκ τίνων ἄν τις ὑμῖν
[40]   τῶν ἀμφισβητουμένων ὥσπερ δεσπότης ἐδίκαζεν;  Ὥστ'   ἐξ ὧν αὐτὸς οὗτος εἴρηκε,
[310]   ἅπαντες ἔχομεν περὶ τοὺς λόγους,  ὥστ'   ἐπαινοῦμεν μὲν τὴν εὐκαιρίαν καὶ
[160]   ἡμᾶς θ' οὕτως ἐπιμελῶς ἐπαίδευσεν  ὥστ'   ἐπιφανέστερον εἶναί με τότε καὶ
[230]   διέταξε καὶ τὴν πόλιν κατεσκεύασεν,  ὥστ'   ἔτι καὶ νῦν ἀγαπᾶσθαι τὴν
[160]   μοι χρήματα τοσαύτην ἔχοιεν χάριν,  ὥστ'   ἔτι καὶ νῦν με θεραπεύειν,
[230]   ἀναθήμασι καὶ τοῖς ἄλλοις ἅπασιν,  ὥστ'   ἔτι καὶ νῦν τοὺς εἰσαφικνουμένους
[230]   τοῦτ' αὐτῶν τὰ πράγματα προήγαγεν  ὥστ'   ὀλίγας ἡμέρας ἀνάστατοι γενόμενοι πολὺν
[150]   πλουτεῖν ἀσφαλὲς εἶναι καὶ σεμνὸν  ὥστ'   ὀλίγου δεῖν πάντες προσεποιοῦντο πλείω
[50]   εἰρημένους ὑπ' ἐμοῦ καὶ γεγραμμένους,  ὥστ'   οὐ δοξάσαντες ἀλλὰ σαφῶς εἰδότες
[10]   καὶ μὴ μετ' ἐλέγχου γενομένων,  ὥστ'   οὐ πολὺν χρόνον διαλιποῦσα παρὰ
[140]   ἀποριῶν ἐξηγρίωνται καὶ δυσμενῶς ἔχουσιν,  ὥστ'   οὐ ταῖς πονηρίαις ἀλλὰ ταῖς
[280]   πολλὰ τῶν κατὰ τὴν πόλιν,  ὥστ'   οὐδὲ τοῖς ὀνόμασιν ἔνιοί τινες
[300]   δὲ μεγάλαις χρῶνται ταῖς ὑπερβολαῖς,  ὥστ'   οὐδὲ τοῦτ' ὀκνοῦσι λέγειν, ὡς
[240]   τοὺς εἰρημένους καὶ πᾶσι φανερούς,  ὥστ'   οὐδεὶς ἀγνοεῖν μοι δοκεῖ τὴν
[290]   πρὸς τὴν τῶν λόγων παιδείαν·  ὥστ'   οὐκ ἀδίκως ὑπολαμβάνουσιν ἅπαντας τοὺς
[100]   καὶ πολὺν χρόνον κατέστη κύριος.  Ὥστ'   οὐκ ἂν ἥρμοσεν ἅμα περὶ
[190]   περί μου τὴν ψῆφον οἴσειν,  ὥστ'   οὐκ οἶδ' ὅπως ἄν τις
[170]   οὕτω τὴν πόλιν πράττουσαν διατελεῖν·  ὥστ'   σὺ ποιητέον τοὺς συκοφάντας κυρίους
[170]   ὄντας· εἰ δὲ τοὐναντίον πέφυκεν  ὥστ'   ὠφελεῖν καὶ βελτίους ποιεῖν τοὺς
[140]   κάλλιον ὧν οἱ νόμοι προστάττουσι.  (Ταῦτ'   ἀκούοντας τοὺς τἀναντία πᾶσι τοῖς
[270]   ἀπόχρη μοι τὸ νῦν εἶναι  ταῦτ'   εἰρηκέναι καὶ συμβεβουλευκέναι· περὶ δὲ
[10]   μὲν οὖν ἀναγκαῖον ἦν προειπεῖν,  ταῦτ'   ἐστίν· ἤδη δ' ἀναγιγνώσκετε τὴν
[30]   ἐπαινέσειαν. Οὐ μὴν οὐδ' εἰ  ταῦτ'   ἔχων περὶ ἐμαυτοῦ λέγειν, οὐδ'
[60]   ἔργων διεξιόντας. (Ἵν' οὖν μηδὲ  ταῦτ'   ἔχωσιν εἰπεῖν, ἀφέμενος τοῦ βοηθεῖν
[270]   γὰρ ἀκριβέστερον τῶν ἄλλων καὶ  ταῦτ'   ἴσασι, ~καὶ πρὸς τούτοις ὅτι
[100]   τούτων δίκην ὑποσχεῖν ἐθελούσης; Καὶ  ταῦτ'   οὐ λόγος μάτην εἰρημένος ἐστίν,
[130]   ὢν οὔτε μισάνθρωπος οὔθ' ὑπερήφανος,  οὔτ'   ἄλλ' οὐδὲν ἔχων τῶν τοιούτων
[120]   τῆς ἐκείνου στρατηγίας οὐδεὶς ἂν  οὔτ'   ἀναστάσεις εὕροι γεγενημένας οὔτε πολιτειῶν
[30]   γὰρ δὴ τοῦτό γ' ἐστὶν  οὔτ'   εἰκὸς οὔτε δυνατόν, ἐμὲ μὲν
[110]   ταλάντων κατεπολέμησε, ταύτην οὔτε πλέον  οὔτ'   ἔλαττον παρ' ὑμῶν λαβὼν οὔτε
[200]   ἀκηκοότες τοιαύτας ποιουμένων τὰς ὑποσχέσεις,  οὔτ'   ἐν ταῖς ἄλλαις τέχναις καὶ
[110]   τοῦ σώματος φύσιν ἔχων ἐρρωμένην  οὔτ'   ἐν τοῖς στρατοπέδοις τοῖς πλανωμένοις
[30]   ἐμὲ δ' οὐδεὶς πώποθ' ἑώρακεν  οὔτ'   ἐν τοῖς συνεδρίοις οὔτε περὶ
[30]   συνεδρίοις οὔτε περὶ τὰς ἀνακρίσεις  οὔτ'   ἐπὶ τοῖς δικαστηρίοις οὔτε πρὸς
[260]   τῶν μαθημάτων· οὐδὲν γὰρ αὐτῶν  οὔτ'   ἐπὶ τῶν ἰδίων οὔτ' ἐπὶ
[260]   αὐτῶν οὔτ' ἐπὶ τῶν ἰδίων  οὔτ'   ἐπὶ τῶν κοινῶν εἶναι χρήσιμον,
[0]   διελθεῖν προῃρούμην οἷός τε γενησόμενος,  οὔτ'   ἐπιχαρίτως οὐδ' ἀνεπιφθόνως εἰπεῖν περὶ
[30]   τῶν διαβαλλόντων. Οἶμαι γὰρ οὐδένα  τοῦτ'   ἀγνοεῖν, ὅτι πάντες ἄνθρωποι περὶ
[230]   πολὺ τῷ λόγῳ διενεγκών; εἰς  τοῦτ'   αὐτῶν τὰ πράγματα προήγαγεν ὥστ'
[100]   τοῦτο γιγνώσκειν. (Ἀθροώτατον μὲν οὖν  τοῦτ'   εἰπεῖν ἔχω περὶ Τιμοθέου καὶ
[100]   (Ἑτέρῳ μὲν οὖν ἀπέχρησεν ἂν  τοῦτ'   εἰπεῖν, ὡς οὐ δίκαιόν ἐστι
[120]   εὐδοκιμεῖν, ἀλλὰ τοῦτ' ἐφιλοσόφει καὶ  τοῦτ'   ἔπραττεν, ὅπως μηδεμία τῶν πόλεων
[120]   βλάπτων τὴν πόλιν εὐδοκιμεῖν, ἀλλὰ  τοῦτ'   ἐφιλοσόφει καὶ τοῦτ' ἔπραττεν, ὅπως
[170]   Ἕλλησι, καὶ πολλῶν ἡδονῶν γέμουσα,  (τοῦτ'   ἔχει δυσκολώτατον· διὰ γὰρ τὸ
[300]   χρῶνται ταῖς ὑπερβολαῖς, ὥστ' οὐδὲ  τοῦτ'   ὀκνοῦσι λέγειν, ὡς ἥδιον ἂν
[70]   ἀλλ' μὲν τούτων χρῆσις  τοῦτ'   ὠφελεῖν μόνον πέφυκε, τὰ κατὰ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 2/10/2008