HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Isocrate, Sur la permutation de biens (texte complet)

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

κ = 5 formes différentes pour 137 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Paragraphes

[30]   φθόνον ἅπασι τοῖς ἀκούουσιν ἐμποιήσειν, ἐκ δὲ τῆς περὶ τὰ δικαστήρια

[120]   εἰς τὰς ἐσχάτας ἐνδείας καθιστάμενον, ἐκ δὲ τούτων εἰς τοῦτο τὰ

[30]   δίκαιον ἐν τοῖς ἀγῶσι πλεονεκτεῖν, ἐκ δὲ τῶν ἄλλων λόγων ποιεῖ

[90]   ἀνέγνωμεν ὑμῖν, τοὺς δὲ κεχρημένους ἐκ μειρακίων μοι μέχρι γήρως δηλώσω,

[30]   μοι ἀνάγνωθι τὴν γραφήν. Γραφή. ~Ἐκ μὲν τοίνυν τῆς γραφῆς πειρᾶταί

[30]   τρόπον πεποίηται τὴν κατηγορίαν, ἡγούμενος ἐκ μὲν ὧν καταλαζονεύεται περί μου

[290]   βούλεσθαι προσήκει πολλοὺς εἶναι τοὺς ἐκ παιδείας δεινοὺς εἰπεῖν γιγνομένους, μάλιστα

[280]   πονεῖν χρήματα τελέσαντες, ἄρτι δ' ἐκ παίδων ἐξεληλυθότες ἔγνωσαν ἃ πολλοὶ

[240]   τὴν ἀμαθίαν ὀνειδίζουσι, τοὺς δ' ἐκ παντὸς τρόπου ζητοῦντας τὴν νόσον

[130]   μὲν πόλει παρὰ τῶν ἄλλων ἐκ παντὸς τρόπου κτήσασθαι ζητεῖς, ἡγούμενος

[170]   τὰ δίκαια, τήν τε φιλοσοφίαν ἐκ πολλῶν ἐνόμιζον ἐπιδείξειν ἀδίκως διαβεβλημένην,

[220]   ποτὲ γνώμην ἔχουσι περὶ τῶν ἐκ Σικελίας καὶ τοῦ Πόντου καὶ

[300]   νικήσας καὶ τὴν δόξαν τὴν ἐκ ταύτης γενομένην τῇ πόλει κτησάμενος,

[310]   φρονήσειν οὐδ' ἐπιθυμήσειν ἑτέρας πολιτείας. Ἐκ ταύτης τῆς μεταβολῆς τί τῶν

[100]   πώποτε τῶν ἐστρατηγηκότων, οὔτε τῶν ἐκ ταύτης τῆς πόλεως οὔτε τῶν

[100]   ταύτης τῆς πόλεως οὔτε τῶν ἐκ τῆς ἄλλης Ἑλλάδος, καὶ τούτων

[30]   ἐγγεγενημέναις, ἀλλ' ὁποῖός τις ἂν ἐκ τῆς κατηγορίας τῆς νῦν καὶ

[110]   τριήρεσι τριάκοντα, καὶ τούτοις ἅπασιν ἐκ τῆς πολεμίας τὸν μισθὸν ἀπέδωκε.

[230]   μετὰ δὲ ταῦτα Κλεισθένης ἐκπεσὼν ἐκ τῆς πόλεως ὑπὸ τῶν τυράννων,

[230]   δόξαντος εἶναι τῶν πολιτῶν. (Ὥστ' ἐκ τίνων ἄν τις ὑμῖν σαφέστερον

[270]   τὰς πίστεις μεῖζον δυναμένας τὰς ἐκ τοῦ βίου γεγενημένας ἢ τὰς

[190]   ὑμῖν. Ἄρχομαι δ' ἐνθένδε ποθέν. {ἐκ τοῦ κατὰ Σοφιστῶν, (Ταῦτα κομψοτέρως

[50]   τὰ περὶ τῆς ἡγεμονίας αὐτοῖς. {Ἐκ τοῦ Πανηγυρικοῦ, ~Περὶ μὲν οὖν

[60]   ταύτην ἐποιησάμην τὴν ὑπόθεσιν, (ἡγούμενος ἐκ τοῦ παραινεῖν τήν τε διάνοιαν

[60]   καὶ τοῦτο τὸ μέρος αὐτοῖς. {Ἐκ τοῦ περὶ Εἰρήνης, (Δυοῖν μὲν

[70]   λόγου τὸ λοιπὸν μέρος αὐτοῖς. {Ἐκ τοῦ πρὸς Νικόκλεα, (Τῶν μὲν

[160]   Λυσίμαχος μὲν ὁ προῃρημένος ζῆν ἐκ τοῦ συκοφαντεῖν καὶ κακῶς ἀεί

[60]   τῶν λοιπῶν γεγραμμένον, ἀλλ' ὡς ἐκ τούτου μάλιστα φανερὸς γενησόμενος, ὃν

[200]   ἄλλων διήνεγκαν; (Οὐ μόνον δ' ἐκ τούτων ἀλλὰ καὶ τῶν λοιπῶν

[180]   χρείαν καὶ τὴν ἐμπειρίαν αὐτῶν· ἐκ τούτων γὰρ ἐν ἁπάσαις ταῖς

[120]   (Τοιγάρτοι διὰ τὴν δόξαν τὴν ἐκ τούτων γιγνομένην πολλαὶ τῶν πόλεων

[210]   μιμουμένας τὰς ἡμετέρας ἐπιστήμας, (οὐδ' ἐκ τούτων δύνανται γνῶναι τὴν παιδείαν

[160]   ταραχῆς ταύτης, οὐκ ἀλόγως, ἀλλ' ἐκ τῶν εἰκότων λογισάμενος καὶ παραμυθησάμενος

[50]   ἀλλ' ἀναγκαίως εἶχεν εἰκάζοντας ὑμᾶς ἐκ τῶν εἰρημένων διαγιγνώσκειν ὅπως ἐτύχετε

[60]   ἂν εἴη τῆς πόλεως, ῥᾴδιον ἐκ τῶν εἰρημένων καταμαθεῖν. Ἐνθυμήθητε δὲ

[100]   περὶ δὲ ταυτησὶ τῆς γραφῆς ἐκ τῶν ἐμοὶ πεπραγμένων, ὅ τι

[30]   τοὺς τοιούτους γεγενημένος. (Γνώσεσθε δ' ἐκ τῶν ἐπιτηδευμάτων τῶν ἐμῶν, ἐξ

[150]   ἀπεσχόμην δεινὸν ἡγησάμενος, εἰ δυνάμενος ἐκ τῶν ἰδίων τρέφειν ἐμαυτὸν ἐμποδών

[300]   καὶ τὸ δύνασθαι τὰς πόλεις ἐκ τῶν κινδύνων σώζειν καὶ τὴν

[270]   τι πρακτέον ἤ λεκτέον ἐστίν, ἐκ τῶν λοιπῶν σοφοὺς μὲν νομίζω

[310]   καὶ συκοφαντοῦντες, καὶ τοὺς βελτίστους ἐκ τῶν ὄντων ἐκβάλλοντες, οὕτω διέθεσαν

[160]   καὶ πλείους ἂν εὕροιμεν τοὺς ἐκ τῶν ὄντων ἐκπεπτωκότας ἢ τοὺς

[50]   πόλει τιμᾶσθαι προσήκει πολὺ μᾶλλον ἐκ τῶν περὶ τὸν πόλεμον κινδύνων

[240]   ἐπιτηδεύοντες. ~Ἔτι τοίνυν γνώσεσθε σαφέστερον ἐκ τῶν ῥηθήσεσθαι μελλόντων ὡς πόρρω

[120]   τούτῳ προσεῖχε τὸν νοῦν, ὅπως ἐκ τῶν τοιούτων αὐτὸς εὐδοκιμήσει παρὰ

[10]   ἀπολογίαν, εἴπερ οἷόν τ' ἦν ἐκ τῶν τοῦ διώκοντος λόγων ἐψηφίσθαι

[40]   τῶν ἀγώνων γεγενημένοις, τοὺς δ' ἐκ φιλοσοφίας ἐκείνων τῶν λόγων ὧν

[180]   μὲν γὰρ τὴν φύσιν ἡμῶν ἔκ τε τοῦ σώματος συγκεῖσθαι καὶ

[70]   πόλει τοῦ τὴν ἡγεμονίαν ἀποφαίνοντος ἔκ τε τῶν ἄλλων εὐεργεσιῶν καὶ

[90]   παρεσχηκώς, ὅμοιος εἶναι δόξαιμι τοῖς ἔκ τε τῶν ἐπιτηδευμάτων καὶ τῶν

[90]   δυστυχέστατος, εἰ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων ἔκ τε τῶν ἐπιτηδευμάτων καὶ τῶν

[170]   τὸν νοῦν. (Οἶμαι δ' ὑμᾶς οὐκ ἀγνοεῖν ὅτι τὰ πράγματα τῆς

[10]   φανήσεσθε περιπίπτοντες. Οἶμαι δ' ὑμᾶς οὐκ ἀγνοεῖν ὅτι τῇ πόλει πολλάκις

[290]   τῶν ἐπαινούντων. (Οἶμαι δ' ὑμᾶς οὐκ ἀγνοεῖν ὅτι τῶν Ἑλλήνων οἱ

[250]   ὥσπερ οἱ φαυλότατοι τῶν ἀνθρώπων, οὐκ ἀγνοοῦντες τὴν δύναμιν αὐτῶν, οὐδ'

[140]   περ δυνηθῶσι. (Ταῦτα δὲ δρῶντες οὐκ ἀγνοοῦσι περὶ ὧν τὴν ψῆφον

[190]   τοῖς πρότερον περὶ ἡμῶν εἰρημένοις· οὐκ ἀγνοῶ δ' ὅτι τοὺς δυσκόλως

[290]   τὴν τῶν λόγων παιδείαν· ὥστ' οὐκ ἀδίκως ὑπολαμβάνουσιν ἅπαντας τοὺς λέγειν

[0]   διανοηθεὶς ἔγραφον τὸν λόγον τοῦτον, οὐκ ἀκμάζων, ἀλλ' ἔτη γεγονὼς δύο

[100]   δὲ τὸν ὑπὲρ ἐκείνου λόγον οὐκ ἀλλότριον εἶναι νομίζειν τοῖς ἐνεστῶσι

[250]   τῶν φιλοσοφούντων. Καί τοι πῶς οὐκ ἄλογον τοὺς τοῦ φαυλοτέρου ποιουμένους

[160]   δέους καὶ τῆς ταραχῆς ταύτης, οὐκ ἀλόγως, ἀλλ' ἐκ τῶν εἰκότων

[10]   γεγραμμένων ἐγκαταμεμιγμένα τοῖς νῦν λεγομένοις οὐκ ἀλόγως οὐδ' ἀκαίρως, ἀλλὰ προσηκόντως

[100]   τῆς τῶν μὲν καλῶν κἀγαθῶν οὐκ ἀμφισβητούσης, εἰ δέ τινες πονηροὶ

[210]   τίς οὕτως ἐστὶν ἀναίσθητος ὅστις οὐκ ἂν ἀλγήσειε τοιαύτης διαβολῆς περὶ

[70]   γε μέρους τῶν πάλαι γεγραμμένων οὐκ ἂν ἀποσχοίμην, ἀλλ' εἴποιμ' ἂν

[270]   μὲν περὶ ἄλλων τινῶν ἀγωνιζομένοις οὐκ ἂν ἁρμόσειε λέγειν περὶ τῶν

[250]   τοῦ πλούτου μέμψασθαι τολμήσειεν, ἀλλ' οὐκ ἂν αὐτοὺς τοὺς ἐξαμαρτάνοντας κολάζειν

[70]   εἶναι καὶ μέγα τὸ ῥηθέν, οὐκ ἂν δικαίως ἔτι τὴν γνώμην

[10]   ταύτης λυπεῖσθαι· μείζω γὰρ δίκην οὐκ ἂν δυναίμην λαβεῖν παρ' αὐτῶν.

[50]   μὲν οὖν διὰ τέλους εἰπεῖν οὐκ ἂν δυναίμην· ὁ γὰρ χρόνος

[220]   διὰ τὴν ἀκρασίαν ἐκείνοις συμβαινουσῶν οὐκ ἂν δύναιτο μετασχεῖν, τῆς δὲ

[210]   ὅ τι γυμνασθὲν καὶ πονῆσαν οὐκ ἂν εἴη βέλτιον, τὰς δὲ

[200]   ὑμῶν αὐτῶν οὐδεὶς ἔστιν ὅστις οὐκ ἂν εἰπεῖν ἔχοι πολλοὺς τῶν

[240]   μὲν θεοῖς οὐδεὶς ἔστιν ὅστις οὐκ ἂν εὔξαιτο μάλιστα μὲν αὐτὸς

[120]   τύχοι καθορμισθεὶς πρὸς τὴν χώραν, οὐκ ἂν ἐφῆκε τοῖς στρατιώταις ἁρπάζειν

[30]   τὸν ἄλλον χρόνον ἡσυχίαν εἶχεν, οὐκ ἂν ἠμέλησε τοῦ καιροῦ τοῦ

[100]   πολὺν χρόνον κατέστη κύριος. Ὥστ' οὐκ ἂν ἥρμοσεν ἅμα περὶ τούτου

[240]   Εἰ γάρ τι τοιοῦτον ἐποιοῦμεν, οὐκ ἂν Λυσίμαχος ἦν ὁ λυπούμενος

[250]   αἰσχρῶν ἐνομοθέτησεν, ὧν μὴ διαταχθέντων οὐκ ἂν οἷοί τ' ἦμεν οἰκεῖν

[50]   ὡς περὶ πράξεις τινὰς ἡμαρτηκώς, οὐκ ἂν οἷός τ' ἦν ἰδεῖν

[140]   καὶ περὶ τὴν ἄλλην διοίκησιν, οὐκ ἂν ὁμοίως ἔμελεν αὐτοῖς· νῦν

[200]   ἐπιμελείας γίγνονταί τινες βελτίους, πῶς οὐκ ἂν οὗτοι λαβόντες ἐπιστάτην καὶ

[80]   τῆς πόλεως καὶ τῆς Ἑλλάδος οὐκ ἂν πολλοὶ δυνηθεῖεν. (Ὧν ἕνεκα

[250]   τοὺς δ' ἀπαντῶντας τύπτοιεν, τίς οὐκ ἂν τούτων τοὺς μὲν διδασκάλους

[120]   καὶ πάλιν εὐπορίας εὑρεῖν, τίς οὐκ ἂν τῶν συνεστρατευμένων πρὸς ἀμφότερα

[180]   δὲ τούτοιν οὐδεὶς ἔστιν ὅστις οὐκ ἂν φήσειεν ἡγεμονικωτέραν πεφυκέναι τὴν

[60]   δίκην ὑπὲρ τῶν εἰρημένων, ἀλλ' οὐκ ἂν χάριν κομίσασθαι παρ' ὑμῶν

[200]   (Χρὴ δὲ τοὺς νοῦν ἔχοντας οὐκ ἀνωμάλως ποιεῖσθαι τὰς κρίσεις περὶ

[170]   νῦν ἔτι ταύτην τὴν γνώμην. (Οὐκ ἄξιον δὲ θαυμάζειν εἴ τι

[40]   τινες οἳ τῶν μὲν προειρημένων οὐκ ἀπείρως ἔχουσι, γράφειν δὲ προῄρηνται

[10]   μικρὸν ἦν ἔργον. Ὅμως δ' οὐκ ἀπέστην, καίπερ τηλικοῦτος ὤν. Πρὶν

[140]   τίς μοι συνεβούλευε μὴ λέγειν, οὐκ ἀποκρύψομαι πρὸς ὑμᾶς. (Ἐπειδὴ γὰρ

[110]   τούτων φιλαπεχθήμων μέν, ῥηθῆναι δ' οὐκ ἀσύμφορος. Ἐκεῖνος γὰρ τούτῳ τῶν

[200]   ἰδιώτας ἀπαλλαττομένους. (Καί τοι πῶς οὐκ ἄφρονας εἶναι χρὴ νομίζειν τοὺς

[120]   τοι χρὴ στρατηγὸν ἄριστον νομίζειν οὐκ εἴ τις μιᾷ τύχῃ τηλικοῦτόν

[200]   ἀπαιτεῖν τολμῶντας παρὰ ταύτης ἣν οὐκ εἶναί φασι, καὶ πλείους τὰς

[270]   τὴν καλουμένην ὑπό τινων φιλοσοφίαν οὐκ εἶναι φημί, προσήκει τὴν δικαίως

[80]   ἀποφαίνειν ὃ πάντες ὁμολογοῦσιν, ἀλλ' οὐκ ἐκεῖνο μόνον διδάσκειν ὡς ἐγὼ

[40]   ὅτι τρόποι τῶν λόγων εἰσὶν οὐκ ἐλάττους ἢ τῶν μετὰ μέτρου

[230]   πρὸς τούτοις εἰς τὴν ἀκρόπολιν οὐκ ἐλάττω μυρίων ταλάντων ἀνήνεγκε. (Καὶ

[170]   ἐγὼ ποιήσομαι τοὺς λόγους, ἠπιστάμην οὐκ ἐμμένοντας ταῖς δόξαις ταῖς ἀδίκως

[220]   τῶν ἀνθρώπων διὰ τὰς ἀκρασίας οὐκ ἐμμένουσι τοῖς λογισμοῖς, ἀλλ' ἀμελήσαντες

[100]   καὶ τῆς ζημίας ἐκείνοις ἀλλ' οὐκ ἐμοὶ γενησομένης. (Περὶ μὲν οὖν

[30]   ταῦτα πραγματείας ἴδοιτ' ἂν μόνον οὐκ ἐν τοῖς δικαστηρίοις οἰκοῦντας, ἐμὲ

[300]   ἐν τοῖς τοιούτοις ἔνεστιν, ἀλλ' οὐκ ἐν τοῖς συκοφάνταις. ~Πολλῶν δ'

[270]   γιγνώσκων περὶ αὐτῶν. (Ἐπειδὴ γὰρ οὐκ ἔνεστιν ἐν τῇ φύσει τῇ

[200]   ἐν ταῖς ὁμολογουμέναις τῶν τεχνῶν οὐκ ἐνούσας, ταύτας ἀπαιτεῖν τολμῶντας παρὰ

[230]   πρᾶξιν μηδεμίαν αἰσχρὰν γεγενημένους πῶς οὐκ ἐπαινεῖσθαι προσήκει μᾶλλον ἢ κρίνεσθαι;

[290]   τοὺς τοιούτῳ λογισμῷ κεχρημένους πῶς οὐκ ἐπαινεῖσθαι χρὴ μᾶλλον ἢ ψέγεσθαι,

[120]   τι νεωτερίζοντας ἐν τοῖς συμμάχοις, οὐκ ἐπηκολούθησε ταῖς ὑμετέραις γνώμαις, οὐδ'

[200]   διατριβῆς μηδὲ διατριβῆς τεχνικῆς ὑπαρξάσης οὐκ ἔστιν ὅπως ἂν εἰς τὴν

[130]   δίκαιον ἀποβλέποντες σκέψεσθε περὶ τούτων, οὐκ ἔστιν ὅπως οὐ δεινὰ καὶ

[140]   ἐπιεικείαις ἢ ταῖς ἑαυτῶν ἀτυχίαις οὐκ ἔστιν ὅπως οὐ δυσκολανοῦσι καὶ

[270]   λόγους ἀξίους ἐπαίνου καὶ τιμῆς οὐκ ἔστιν ὅπως ποιήσεται τὰς ὑποθέσεις

[130]   ἔτυχον καὶ λογοποιῶν, οἱ δ' οὐκ ἔσχον τοὺς ὑμνήσοντας. Ἢν οὖν

[220]   καὶ θησαυριζομένους τὰς πονηρίας, ἀλλ' οὐκ εὐθὺς τῇ φύσει τῇ παρούσῃ

[170]   καὶ τὸ πλῆθος τῶν ἐνοικούντων οὐκ εὐσύνοπτός ἐστιν οὐδ' ἀκριβής, ἀλλ'

[190]   γιγνώσκω· περὶ δὲ τῆς παιδείας οὐκ ἔχω τοιοῦτον λόγον εἰπεῖν· οὔτε

[100]   διαβάλλειν ἡμᾶς ἀμφοτέρους ἐπεχείρησε, καὶ οὐκ ᾐσχύνθη περὶ ἀνδρὸς τετελευτηκότος καὶ

[280]   ἔγνωσαν ἃ πολλοὶ τῶν πρεσβυτέρων οὐκ ἴσασιν, ~ὅτι δεῖ τὸν ὀρθῶς

[140]   καὶ τεταγμένως βεβιωκότα σαυτὸν ὡς οὐκ οἶδ' εἴ τις ἄλλος τῶν

[190]   τοιοῦτος ἂν εἴη ῥήτωρ οἷος οὐκ οἶδ' εἴ τις τῶν Ἑλλήνων

[190]   μου τὴν ψῆφον οἴσειν, ὥστ' οὐκ οἶδ' ὅπως ἄν τις ἀληθέστερος

[100]   τοῦ μὴ διαφθείρειν τοὺς συνόντας, οὐκ οἶδ' ὅπως ἂν σαφέστερον ἐπιδεῖξαι

[40]   μοι συνοίσει κατειπόντι τὴν ἀλήθειαν, οὐκ οἶδα· χαλεπὸν γὰρ στοχάζεσθαι τῆς

[270]   παρὰ τοῖς συμπολιτευομένοις. Τίς γὰρ οὐκ οἶδε καὶ τοὺς λόγους ἀληθεστέρους

[100]   ἑκάστη δύναμιν εἶχε. (Τίς γὰρ οὐκ οἶδε Κόρκυραν μὲν ἐν ἐπικαιροτάτῳ

[190]   ἢ πρὸς αὑτὸν διανοούμενον, τίς οὐκ οἶδεν ὅτι τυχὼν ὁ τοιοῦτος

[200]   τῶν τεχνῶν ἀπεργαζομένην. Τίς γὰρ οὐκ οἶδεν ὑμῶν πολλοὺς τῶν ὑπὸ

[140]   τἀναντία πᾶσι τοῖς προειρημένοις ἐπιτετηδευκότας οὐκ οἴει βαρέως οἴσειν καὶ νομιεῖν

[130]   δὲ σαυτῷ παρὰ τῆς πόλεως οὐκ οἴει δεῖν τὴν αὐτὴν ταύτην

[260]   μανθάνειν δύνανται. (Φιλοσοφίαν μὲν οὖν οὐκ οἶμαι δεῖν προσαγορεύειν τὴν μηδὲν

[160]   εἶναι νομίζω τὴν εἰρημένην ἀπολογίαν· οὐκ ὀκνήσω δὲ πρὸς ὑμᾶς οὔθ'

[280]   ἢ κακόν τι ποιοῦντας πλεονεκτεῖν, οὐκ ὀρθῶς ἔγνωκεν· οὐδένες γὰρ ἐν

[0]   πλείους ὄντας ὧν ᾠόμην τοὺς οὐκ ὀρθῶς περί μου γιγνώσκοντας, ἐνεθυμούμην

[320]   οὐδὲν αὐτοὺς οἶμαι λανθάνειν. Διόπερ οὐκ ὀρρωδῶ τὸ μέλλον συμβήσεσθαι παρ'

Paragraphes
[30]	φθόνον ἅπασι τοῖς ἀκούουσιν ἐμποιήσειν,	ἐκ	δὲ τῆς περὶ τὰ δικαστήρια
[120]	εἰς τὰς ἐσχάτας ἐνδείας καθιστάμενον,	ἐκ	δὲ τούτων εἰς τοῦτο τὰ
[30]	δίκαιον ἐν τοῖς ἀγῶσι πλεονεκτεῖν,	ἐκ	δὲ τῶν ἄλλων λόγων ποιεῖ
[90]	ἀνέγνωμεν ὑμῖν, τοὺς δὲ κεχρημένους	ἐκ	μειρακίων μοι μέχρι γήρως δηλώσω,
[30]	μοι ἀνάγνωθι τὴν γραφήν. Γραφή.	~Ἐκ	μὲν τοίνυν τῆς γραφῆς πειρᾶταί
[30]	τρόπον πεποίηται τὴν κατηγορίαν, ἡγούμενος	ἐκ	μὲν ὧν καταλαζονεύεται περί μου
[290]	βούλεσθαι προσήκει πολλοὺς εἶναι τοὺς	ἐκ	παιδείας δεινοὺς εἰπεῖν γιγνομένους, μάλιστα
[280]	πονεῖν χρήματα τελέσαντες, ἄρτι δ'	ἐκ	παίδων ἐξεληλυθότες ἔγνωσαν ἃ πολλοὶ
[240]	τὴν ἀμαθίαν ὀνειδίζουσι, τοὺς δ'	ἐκ	παντὸς τρόπου ζητοῦντας τὴν νόσον
[130]	μὲν πόλει παρὰ τῶν ἄλλων	ἐκ	παντὸς τρόπου κτήσασθαι ζητεῖς, ἡγούμενος
[170]	τὰ δίκαια, τήν τε φιλοσοφίαν	ἐκ	πολλῶν ἐνόμιζον ἐπιδείξειν ἀδίκως διαβεβλημένην,
[220]	ποτὲ γνώμην ἔχουσι περὶ τῶν	ἐκ	Σικελίας καὶ τοῦ Πόντου καὶ
[300]	νικήσας καὶ τὴν δόξαν τὴν	ἐκ	ταύτης γενομένην τῇ πόλει κτησάμενος,
[310]	φρονήσειν οὐδ' ἐπιθυμήσειν ἑτέρας πολιτείας.	Ἐκ	ταύτης τῆς μεταβολῆς τί τῶν
[100]	πώποτε τῶν ἐστρατηγηκότων, οὔτε τῶν	ἐκ	ταύτης τῆς πόλεως οὔτε τῶν
[100]	ταύτης τῆς πόλεως οὔτε τῶν	ἐκ	τῆς ἄλλης Ἑλλάδος, καὶ τούτων
[30]	ἐγγεγενημέναις, ἀλλ' ὁποῖός τις ἂν	ἐκ	τῆς κατηγορίας τῆς νῦν καὶ
[110]	τριήρεσι τριάκοντα, καὶ τούτοις ἅπασιν	ἐκ	τῆς πολεμίας τὸν μισθὸν ἀπέδωκε.
[230]	μετὰ δὲ ταῦτα Κλεισθένης ἐκπεσὼν	ἐκ	τῆς πόλεως ὑπὸ τῶν τυράννων,
[230]	δόξαντος εἶναι τῶν πολιτῶν. (Ὥστ'	ἐκ	τίνων ἄν τις ὑμῖν σαφέστερον
[270]	τὰς πίστεις μεῖζον δυναμένας τὰς	ἐκ	τοῦ βίου γεγενημένας ἢ τὰς
[190]	ὑμῖν. Ἄρχομαι δ' ἐνθένδε ποθέν.	{ἐκ	τοῦ κατὰ Σοφιστῶν, (Ταῦτα κομψοτέρως
[50]	τὰ περὶ τῆς ἡγεμονίας αὐτοῖς.	{Ἐκ	τοῦ Πανηγυρικοῦ, ~Περὶ μὲν οὖν
[60]	ταύτην ἐποιησάμην τὴν ὑπόθεσιν, (ἡγούμενος	ἐκ	τοῦ παραινεῖν τήν τε διάνοιαν
[60]	καὶ τοῦτο τὸ μέρος αὐτοῖς.	{Ἐκ	τοῦ περὶ Εἰρήνης, (Δυοῖν μὲν
[70]	λόγου τὸ λοιπὸν μέρος αὐτοῖς.	{Ἐκ	τοῦ πρὸς Νικόκλεα, (Τῶν μὲν
[160]	Λυσίμαχος μὲν ὁ προῃρημένος ζῆν	ἐκ	τοῦ συκοφαντεῖν καὶ κακῶς ἀεί
[60]	τῶν λοιπῶν γεγραμμένον, ἀλλ' ὡς	ἐκ	τούτου μάλιστα φανερὸς γενησόμενος, ὃν
[200]	ἄλλων διήνεγκαν; (Οὐ μόνον δ'	ἐκ	τούτων ἀλλὰ καὶ τῶν λοιπῶν
[180]	χρείαν καὶ τὴν ἐμπειρίαν αὐτῶν·	ἐκ	τούτων γὰρ ἐν ἁπάσαις ταῖς
[120]	(Τοιγάρτοι διὰ τὴν δόξαν τὴν	ἐκ	τούτων γιγνομένην πολλαὶ τῶν πόλεων
[210]	μιμουμένας τὰς ἡμετέρας ἐπιστήμας, (οὐδ'	ἐκ	τούτων δύνανται γνῶναι τὴν παιδείαν
[160]	ταραχῆς ταύτης, οὐκ ἀλόγως, ἀλλ'	ἐκ	τῶν εἰκότων λογισάμενος καὶ παραμυθησάμενος
[50]	ἀλλ' ἀναγκαίως εἶχεν εἰκάζοντας ὑμᾶς	ἐκ	τῶν εἰρημένων διαγιγνώσκειν ὅπως ἐτύχετε
[60]	ἂν εἴη τῆς πόλεως, ῥᾴδιον	ἐκ	τῶν εἰρημένων καταμαθεῖν. Ἐνθυμήθητε δὲ
[100]	περὶ δὲ ταυτησὶ τῆς γραφῆς	ἐκ	τῶν ἐμοὶ πεπραγμένων, ὅ τι
[30]	τοὺς τοιούτους γεγενημένος. (Γνώσεσθε δ'	ἐκ	τῶν ἐπιτηδευμάτων τῶν ἐμῶν, ἐξ
[150]	ἀπεσχόμην δεινὸν ἡγησάμενος, εἰ δυνάμενος	ἐκ	τῶν ἰδίων τρέφειν ἐμαυτὸν ἐμποδών
[300]	καὶ τὸ δύνασθαι τὰς πόλεις	ἐκ	τῶν κινδύνων σώζειν καὶ τὴν
[270]	τι πρακτέον ἤ λεκτέον ἐστίν,	ἐκ	τῶν λοιπῶν σοφοὺς μὲν νομίζω
[310]	καὶ συκοφαντοῦντες, καὶ τοὺς βελτίστους	ἐκ	τῶν ὄντων ἐκβάλλοντες, οὕτω διέθεσαν
[160]	καὶ πλείους ἂν εὕροιμεν τοὺς	ἐκ	τῶν ὄντων ἐκπεπτωκότας ἢ τοὺς
[50]	πόλει τιμᾶσθαι προσήκει πολὺ μᾶλλον	ἐκ	τῶν περὶ τὸν πόλεμον κινδύνων
[240]	ἐπιτηδεύοντες. ~Ἔτι τοίνυν γνώσεσθε σαφέστερον	ἐκ	τῶν ῥηθήσεσθαι μελλόντων ὡς πόρρω
[120]	τούτῳ προσεῖχε τὸν νοῦν, ὅπως	ἐκ	τῶν τοιούτων αὐτὸς εὐδοκιμήσει παρὰ
[10]	ἀπολογίαν, εἴπερ οἷόν τ' ἦν	ἐκ	τῶν τοῦ διώκοντος λόγων ἐψηφίσθαι
[40]	τῶν ἀγώνων γεγενημένοις, τοὺς δ'	ἐκ	φιλοσοφίας ἐκείνων τῶν λόγων ὧν
[180]	μὲν γὰρ τὴν φύσιν ἡμῶν	ἔκ	τε τοῦ σώματος συγκεῖσθαι καὶ
[70]	πόλει τοῦ τὴν ἡγεμονίαν ἀποφαίνοντος	ἔκ	τε τῶν ἄλλων εὐεργεσιῶν καὶ
[90]	παρεσχηκώς, ὅμοιος εἶναι δόξαιμι τοῖς	ἔκ	τε τῶν ἐπιτηδευμάτων καὶ τῶν
[90]	δυστυχέστατος, εἰ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων	ἔκ	τε τῶν ἐπιτηδευμάτων καὶ τῶν
[170]	τὸν νοῦν. (Οἶμαι δ' ὑμᾶς	οὐκ	ἀγνοεῖν ὅτι τὰ πράγματα τῆς
[10]	φανήσεσθε περιπίπτοντες. Οἶμαι δ' ὑμᾶς	οὐκ	ἀγνοεῖν ὅτι τῇ πόλει πολλάκις
[290]	τῶν ἐπαινούντων. (Οἶμαι δ' ὑμᾶς	οὐκ	ἀγνοεῖν ὅτι τῶν Ἑλλήνων οἱ
[250]	ὥσπερ οἱ φαυλότατοι τῶν ἀνθρώπων,	οὐκ	ἀγνοοῦντες τὴν δύναμιν αὐτῶν, οὐδ'
[140]	περ δυνηθῶσι. (Ταῦτα δὲ δρῶντες	οὐκ	ἀγνοοῦσι περὶ ὧν τὴν ψῆφον
[190]	τοῖς πρότερον περὶ ἡμῶν εἰρημένοις·	οὐκ	ἀγνοῶ δ' ὅτι τοὺς δυσκόλως
[290]	τὴν τῶν λόγων παιδείαν· ὥστ'	οὐκ	ἀδίκως ὑπολαμβάνουσιν ἅπαντας τοὺς λέγειν
[0]	διανοηθεὶς ἔγραφον τὸν λόγον τοῦτον,	οὐκ	ἀκμάζων, ἀλλ' ἔτη γεγονὼς δύο
[100]	δὲ τὸν ὑπὲρ ἐκείνου λόγον	οὐκ	ἀλλότριον εἶναι νομίζειν τοῖς ἐνεστῶσι
[250]	τῶν φιλοσοφούντων. Καί τοι πῶς	οὐκ	ἄλογον τοὺς τοῦ φαυλοτέρου ποιουμένους
[160]	δέους καὶ τῆς ταραχῆς ταύτης,	οὐκ	ἀλόγως, ἀλλ' ἐκ τῶν εἰκότων
[10]	γεγραμμένων ἐγκαταμεμιγμένα τοῖς νῦν λεγομένοις	οὐκ	ἀλόγως οὐδ' ἀκαίρως, ἀλλὰ προσηκόντως
[100]	τῆς τῶν μὲν καλῶν κἀγαθῶν	οὐκ	ἀμφισβητούσης, εἰ δέ τινες πονηροὶ
[210]	τίς οὕτως ἐστὶν ἀναίσθητος ὅστις	οὐκ	ἂν ἀλγήσειε τοιαύτης διαβολῆς περὶ
[70]	γε μέρους τῶν πάλαι γεγραμμένων	οὐκ	ἂν ἀποσχοίμην, ἀλλ' εἴποιμ' ἂν
[270]	μὲν περὶ ἄλλων τινῶν ἀγωνιζομένοις	οὐκ	ἂν ἁρμόσειε λέγειν περὶ τῶν
[250]	τοῦ πλούτου μέμψασθαι τολμήσειεν, ἀλλ'	οὐκ	ἂν αὐτοὺς τοὺς ἐξαμαρτάνοντας κολάζειν
[70]	εἶναι καὶ μέγα τὸ ῥηθέν,	οὐκ	ἂν δικαίως ἔτι τὴν γνώμην
[10]	ταύτης λυπεῖσθαι· μείζω γὰρ δίκην	οὐκ	ἂν δυναίμην λαβεῖν παρ' αὐτῶν.
[50]	μὲν οὖν διὰ τέλους εἰπεῖν	οὐκ	ἂν δυναίμην· ὁ γὰρ χρόνος
[220]	διὰ τὴν ἀκρασίαν ἐκείνοις συμβαινουσῶν	οὐκ	ἂν δύναιτο μετασχεῖν, τῆς δὲ
[210]	ὅ τι γυμνασθὲν καὶ πονῆσαν	οὐκ	ἂν εἴη βέλτιον, τὰς δὲ
[200]	ὑμῶν αὐτῶν οὐδεὶς ἔστιν ὅστις	οὐκ	ἂν εἰπεῖν ἔχοι πολλοὺς τῶν
[240]	μὲν θεοῖς οὐδεὶς ἔστιν ὅστις	οὐκ	ἂν εὔξαιτο μάλιστα μὲν αὐτὸς
[120]	τύχοι καθορμισθεὶς πρὸς τὴν χώραν,	οὐκ	ἂν ἐφῆκε τοῖς στρατιώταις ἁρπάζειν
[30]	τὸν ἄλλον χρόνον ἡσυχίαν εἶχεν,	οὐκ	ἂν ἠμέλησε τοῦ καιροῦ τοῦ
[100]	πολὺν χρόνον κατέστη κύριος. Ὥστ'	οὐκ	ἂν ἥρμοσεν ἅμα περὶ τούτου
[240]	Εἰ γάρ τι τοιοῦτον ἐποιοῦμεν,	οὐκ	ἂν Λυσίμαχος ἦν ὁ λυπούμενος
[250]	αἰσχρῶν ἐνομοθέτησεν, ὧν μὴ διαταχθέντων	οὐκ	ἂν οἷοί τ' ἦμεν οἰκεῖν
[50]	ὡς περὶ πράξεις τινὰς ἡμαρτηκώς,	οὐκ	ἂν οἷός τ' ἦν ἰδεῖν
[140]	καὶ περὶ τὴν ἄλλην διοίκησιν,	οὐκ	ἂν ὁμοίως ἔμελεν αὐτοῖς· νῦν
[200]	ἐπιμελείας γίγνονταί τινες βελτίους, πῶς	οὐκ	ἂν οὗτοι λαβόντες ἐπιστάτην καὶ
[80]	τῆς πόλεως καὶ τῆς Ἑλλάδος	οὐκ	ἂν πολλοὶ δυνηθεῖεν. (Ὧν ἕνεκα
[250]	τοὺς δ' ἀπαντῶντας τύπτοιεν, τίς	οὐκ	ἂν τούτων τοὺς μὲν διδασκάλους
[120]	καὶ πάλιν εὐπορίας εὑρεῖν, τίς	οὐκ	ἂν τῶν συνεστρατευμένων πρὸς ἀμφότερα
[180]	δὲ τούτοιν οὐδεὶς ἔστιν ὅστις	οὐκ	ἂν φήσειεν ἡγεμονικωτέραν πεφυκέναι τὴν
[60]	δίκην ὑπὲρ τῶν εἰρημένων, ἀλλ'	οὐκ	ἂν χάριν κομίσασθαι παρ' ὑμῶν
[200]	(Χρὴ δὲ τοὺς νοῦν ἔχοντας	οὐκ	ἀνωμάλως ποιεῖσθαι τὰς κρίσεις περὶ
[170]	νῦν ἔτι ταύτην τὴν γνώμην.	(Οὐκ	ἄξιον δὲ θαυμάζειν εἴ τι
[40]	τινες οἳ τῶν μὲν προειρημένων	οὐκ	ἀπείρως ἔχουσι, γράφειν δὲ προῄρηνται
[10]	μικρὸν ἦν ἔργον. Ὅμως δ'	οὐκ	ἀπέστην, καίπερ τηλικοῦτος ὤν. Πρὶν
[140]	τίς μοι συνεβούλευε μὴ λέγειν,	οὐκ	ἀποκρύψομαι πρὸς ὑμᾶς. (Ἐπειδὴ γὰρ
[110]	τούτων φιλαπεχθήμων μέν, ῥηθῆναι δ'	οὐκ	ἀσύμφορος. Ἐκεῖνος γὰρ τούτῳ τῶν
[200]	ἰδιώτας ἀπαλλαττομένους. (Καί τοι πῶς	οὐκ	ἄφρονας εἶναι χρὴ νομίζειν τοὺς
[120]	τοι χρὴ στρατηγὸν ἄριστον νομίζειν	οὐκ	εἴ τις μιᾷ τύχῃ τηλικοῦτόν
[200]	ἀπαιτεῖν τολμῶντας παρὰ ταύτης ἣν	οὐκ	εἶναί φασι, καὶ πλείους τὰς
[270]	τὴν καλουμένην ὑπό τινων φιλοσοφίαν	οὐκ	εἶναι φημί, προσήκει τὴν δικαίως
[80]	ἀποφαίνειν ὃ πάντες ὁμολογοῦσιν, ἀλλ'	οὐκ	ἐκεῖνο μόνον διδάσκειν ὡς ἐγὼ
[40]	ὅτι τρόποι τῶν λόγων εἰσὶν	οὐκ	ἐλάττους ἢ τῶν μετὰ μέτρου
[230]	πρὸς τούτοις εἰς τὴν ἀκρόπολιν	οὐκ	ἐλάττω μυρίων ταλάντων ἀνήνεγκε. (Καὶ
[170]	ἐγὼ ποιήσομαι τοὺς λόγους, ἠπιστάμην	οὐκ	ἐμμένοντας ταῖς δόξαις ταῖς ἀδίκως
[220]	τῶν ἀνθρώπων διὰ τὰς ἀκρασίας	οὐκ	ἐμμένουσι τοῖς λογισμοῖς, ἀλλ' ἀμελήσαντες
[100]	καὶ τῆς ζημίας ἐκείνοις ἀλλ'	οὐκ	ἐμοὶ γενησομένης. (Περὶ μὲν οὖν
[30]	ταῦτα πραγματείας ἴδοιτ' ἂν μόνον	οὐκ	ἐν τοῖς δικαστηρίοις οἰκοῦντας, ἐμὲ
[300]	ἐν τοῖς τοιούτοις ἔνεστιν, ἀλλ'	οὐκ	ἐν τοῖς συκοφάνταις. ~Πολλῶν δ'
[270]	γιγνώσκων περὶ αὐτῶν. (Ἐπειδὴ γὰρ	οὐκ	ἔνεστιν ἐν τῇ φύσει τῇ
[200]	ἐν ταῖς ὁμολογουμέναις τῶν τεχνῶν	οὐκ	ἐνούσας, ταύτας ἀπαιτεῖν τολμῶντας παρὰ
[230]	πρᾶξιν μηδεμίαν αἰσχρὰν γεγενημένους πῶς	οὐκ	ἐπαινεῖσθαι προσήκει μᾶλλον ἢ κρίνεσθαι;
[290]	τοὺς τοιούτῳ λογισμῷ κεχρημένους πῶς	οὐκ	ἐπαινεῖσθαι χρὴ μᾶλλον ἢ ψέγεσθαι,
[120]	τι νεωτερίζοντας ἐν τοῖς συμμάχοις,	οὐκ	ἐπηκολούθησε ταῖς ὑμετέραις γνώμαις, οὐδ'
[200]	διατριβῆς μηδὲ διατριβῆς τεχνικῆς ὑπαρξάσης	οὐκ	ἔστιν ὅπως ἂν εἰς τὴν
[130]	δίκαιον ἀποβλέποντες σκέψεσθε περὶ τούτων,	οὐκ	ἔστιν ὅπως οὐ δεινὰ καὶ
[140]	ἐπιεικείαις ἢ ταῖς ἑαυτῶν ἀτυχίαις	οὐκ	ἔστιν ὅπως οὐ δυσκολανοῦσι καὶ
[270]	λόγους ἀξίους ἐπαίνου καὶ τιμῆς	οὐκ	ἔστιν ὅπως ποιήσεται τὰς ὑποθέσεις
[130]	ἔτυχον καὶ λογοποιῶν, οἱ δ'	οὐκ	ἔσχον τοὺς ὑμνήσοντας. Ἢν οὖν
[220]	καὶ θησαυριζομένους τὰς πονηρίας, ἀλλ'	οὐκ	εὐθὺς τῇ φύσει τῇ παρούσῃ
[170]	καὶ τὸ πλῆθος τῶν ἐνοικούντων	οὐκ	εὐσύνοπτός ἐστιν οὐδ' ἀκριβής, ἀλλ'
[190]	γιγνώσκω· περὶ δὲ τῆς παιδείας	οὐκ	ἔχω τοιοῦτον λόγον εἰπεῖν· οὔτε
[100]	διαβάλλειν ἡμᾶς ἀμφοτέρους ἐπεχείρησε, καὶ	οὐκ	ᾐσχύνθη περὶ ἀνδρὸς τετελευτηκότος καὶ
[280]	ἔγνωσαν ἃ πολλοὶ τῶν πρεσβυτέρων	οὐκ	ἴσασιν, ~ὅτι δεῖ τὸν ὀρθῶς
[140]	καὶ τεταγμένως βεβιωκότα σαυτὸν ὡς	οὐκ	οἶδ' εἴ τις ἄλλος τῶν
[190]	τοιοῦτος ἂν εἴη ῥήτωρ οἷος	οὐκ	οἶδ' εἴ τις τῶν Ἑλλήνων
[190]	μου τὴν ψῆφον οἴσειν, ὥστ'	οὐκ	οἶδ' ὅπως ἄν τις ἀληθέστερος
[100]	τοῦ μὴ διαφθείρειν τοὺς συνόντας,	οὐκ	οἶδ' ὅπως ἂν σαφέστερον ἐπιδεῖξαι
[40]	μοι συνοίσει κατειπόντι τὴν ἀλήθειαν,	οὐκ	οἶδα· χαλεπὸν γὰρ στοχάζεσθαι τῆς
[270]	παρὰ τοῖς συμπολιτευομένοις. Τίς γὰρ	οὐκ	οἶδε καὶ τοὺς λόγους ἀληθεστέρους
[100]	ἑκάστη δύναμιν εἶχε. (Τίς γὰρ	οὐκ	οἶδε Κόρκυραν μὲν ἐν ἐπικαιροτάτῳ
[190]	ἢ πρὸς αὑτὸν διανοούμενον, τίς	οὐκ	οἶδεν ὅτι τυχὼν ὁ τοιοῦτος
[200]	τῶν τεχνῶν ἀπεργαζομένην. Τίς γὰρ	οὐκ	οἶδεν ὑμῶν πολλοὺς τῶν ὑπὸ
[140]	τἀναντία πᾶσι τοῖς προειρημένοις ἐπιτετηδευκότας	οὐκ	οἴει βαρέως οἴσειν καὶ νομιεῖν
[130]	δὲ σαυτῷ παρὰ τῆς πόλεως	οὐκ	οἴει δεῖν τὴν αὐτὴν ταύτην
[260]	μανθάνειν δύνανται. (Φιλοσοφίαν μὲν οὖν	οὐκ	οἶμαι δεῖν προσαγορεύειν τὴν μηδὲν
[160]	εἶναι νομίζω τὴν εἰρημένην ἀπολογίαν·	οὐκ	ὀκνήσω δὲ πρὸς ὑμᾶς οὔθ'
[280]	ἢ κακόν τι ποιοῦντας πλεονεκτεῖν,	οὐκ	ὀρθῶς ἔγνωκεν· οὐδένες γὰρ ἐν
[0]	πλείους ὄντας ὧν ᾠόμην τοὺς	οὐκ	ὀρθῶς περί μου γιγνώσκοντας, ἐνεθυμούμην
[320]	οὐδὲν αὐτοὺς οἶμαι λανθάνειν. Διόπερ	οὐκ	ὀρρωδῶ τὸ μέλλον συμβήσεσθαι παρ'

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 2/10/2008