Paragraphes |
[200] |
ἂν
τοὺς
μαθητὰς
ὡς
οἷόν
|
θ' |
ὁμοιοτάτους
ἐργάτας
ἀλλήλοις
ἀποδείξωσι.
Τῇ |
[160] |
πόλει
χρήσιμον
αὑτὸν
παρεῖχεν,
ἡμᾶς
|
θ' |
οὕτως
ἐπιμελῶς
ἐπαίδευσεν
ὥστ'
ἐπιφανέστερον |
[100] |
ἔχω
περὶ
Τιμοθέου
καὶ
μάλιστα
|
καθ' |
ἁπάντων,
ὅτι
τοσαύτας
ᾕρηκε
πόλεις |
[310] |
αὐτοὺς
διαθῶμαι·
δοκεῖ
γάρ
μοι
|
καθ' |
αὑτὸ
μὲν
ἕκαστον
ὧν
διανοοῦμαι |
[110] |
κατεπολέμησεν.
Εἰ
δὲ
δεῖ
μὴ
|
καθ' |
ἕκαστον
ἀλλὰ
διὰ
βραχέων
εἰπεῖν, |
[20] |
τοῖς
συκοφαντοῦσιν,
ἀλλ'
ὀμνύναι
μὲν
|
καθ' |
ἕκαστον
τὸν
ἐνιαυτὸν
ἦ
μὴν |
[210] |
(Ὃ
δὲ
πάντων
δεινότατον,
ὅτι
|
καθ' |
ἕκαστον
τὸν
ἐνιαυτὸν
θεωροῦντες
ἐν |
[240] |
εἶναι,
καὶ
τὴν
πόλιν
ὁρῶσι
|
καθ' |
ἕκαστον
τὸν
ἐνιαυτὸν
θυσίαν
αὐτῇ |
[110] |
ἐκείνης
τῆς
ἡμέρας
θύειν
αὐτῇ
|
καθ' |
ἕκαστον
τὸν
ἐνιαυτὸν
ὡς
οὐδεμιᾶς |
[180] |
καὶ
πονεῖν
ἐθίζουσι,
καὶ
συνείρειν
|
καθ' |
ἓν
ἕκαστον
ὧν
ἔμαθον
ἀναγκάζουσιν, |
[30] |
πλεύσειαν,
ἐνδεεῖς
ἂν
ὄντας
τῶν
|
καθ' |
ἡμέραν,
ἐμοὶ
δὲ
τὰς
εὐπορίας, |
[220] |
ἀλλήλων
ποιουμένους,
(ἔτι
δὲ
τὰ
|
καθ' |
ἡμέραν
εὐτελέστατα
καὶ
κοσμιώτατα
ζῶντας, |
[140] |
τῆς
πόλεως
ἐστεφανωμένους,
τά
τε
|
καθ' |
ἡμέραν
οὕτω
κοσμίως
καὶ
τεταγμένως |
[190] |
βλασφημίας
καὶ
κατηγορίας
αἷς
χρῶνται
|
καθ' |
ἡμῶν
ἐξελέγξομεν
ψευδεῖς
οὔσας.
Εἰσὶ |
[210] |
ἄμεινον
γνώσεσθε
τὰς
αἰτίας
τὰς
|
καθ' |
ἡμῶν
λεγομένας,
εἴτ'
ἀληθεῖς
εἰσιν |
[70] |
τοῖς
ἀρχομένοις
ἐπαμύνων,
καὶ
παρασκευάζων
|
καθ' |
ὅσον
ἠδυνάμην
τὴν
πολιτείαν
αὐτοῖς |
[170] |
τῶν
ὅρκων
καὶ
τῶν
νόμων
|
καθ' |
οὓς
συνεληλύθατε
δικάσοντες·
ἔστι
δ' |
[140] |
ἐπιδείξεις
ποιουμένους,
διαγωνιζομένους
πρὸς
ἀλλήλους,
|
καθ' |
ὑπερβολὴν
ὑπισχνουμένους,
ἐρίζοντας,
λοιδορουμένους,
(οὐδὲν |
[240] |
καὶ
χαίρουσιν
ὁπόταν
ὁρῶσιν
αὐτοὺς
|
μεθ' |
ἡμῶν
ἡμερεύοντας,
οἱ
δὲ
συκοφάνται |
[110] |
τοῖς
πλανωμένοις
κατατετριμμένος,
ἀλλ'
ὁ
|
μεθ' |
ὑμῶν
πολιτευόμενος
τηλικαῦτα
διεπράξατο
τὸ |
[280] |
ἀνθρώπων
τοὺς
ἄριστα
πρὸς
τούτους
|
μεθ' |
ὧν
ἂν
οἰκῶσι
καὶ
πολιτεύωνται |
[140] |
μήτε
πεφευγότα
πλὴν
περὶ
ἀντιδόσεως,
|
μήθ' |
ἑτέροις
συνηγωνισμένον
μήτε
μεμαρτυρηκότα,
μήτ' |
[20] |
ἐν
ὀλιγαρχία
μήτ'
ἐν
δημοκρατία
|
μήθ' |
ὕβριν
μήτ'
ἀδικίαν
ἐγκαλέσαι,
μηδ' |
[100] |
περὶ
ὧν
ἀπήνεγκε
τὴν
γραφήν·
|
ἔπειθ' |
οἱ
μὲν
ὀλίγων
ἐπεστάτησαν,
τῶν |
[250] |
μὲν
ὅτι
κἀκεῖνοι
περὶ
ἡμῶν,
|
ἔπειθ' |
ὅπως
ἂν
ὑμεῖς
σαφέστερον
εἰδότες |
[190] |
εἰ
μέλλουσιν
ἑτέραν
μεταλήψεσθαι
δόξαν
|
ἀνθ' |
ἧς
νῦν
τυγχάνουσιν
ἔχοντες.
(Δεῖ |
[220] |
ἄλλων
ζῆν
ἐθελήσαιεν;
Τίνας
δὲ
|
πώποθ' |
ἑωράκασιν
οἱ
ταῦτα
λέγοντες
ἀναβαλλομένους |
[30] |
δικαστηρίοις
οἰκοῦντας,
ἐμὲ
δ'
οὐδεὶς
|
πώποθ' |
ἑώρακεν
οὔτ'
ἐν
τοῖς
συνεδρίοις |
[270] |
τὴν
αὐτὴν
ἕξει
ταύτην
δύναμιν,
|
ὥσθ' |
ἅμα
τὸ
λέγειν
εὖ
καὶ |
[290] |
ἧττον
περὶ
τὰς
πράξεις
πλημμελοῦσιν.
|
(Ὥσθ' |
ἅπασι
μὲν
βούλεσθαι
προσήκει
πολλοὺς |
[190] |
πεφυκότων
λίαν
δ'
αὑτῶν
κατημεληκότων·
|
ὥσθ' |
ἑκάτερόν
τε
τούτων
δεινὸν
ἂν |
[300] |
ἀλλὰ
τοσοῦτον
διημαρτήκατε
τοῦ
συμφέροντος,
|
ὥσθ' |
ἥδιον
ἔχετε
δι'
οὓς
ἀκούετε |
[110] |
μεταβολὴν
ἑκατέρᾳ
τῶν
πόλεων
ἐποίησεν,
|
~ὥσθ' |
ἡμᾶς
μὲν
ἀπ'
ἐκείνης
τῆς |
[310] |
τῶν
ὄντων
ἐκβάλλοντες,
οὕτω
διέθεσαν
|
ὥσθ' |
ἡμῶν
μὲν
ἀποστῆναι,
τῆς
δὲ |
[10] |
δέ
μοι
δυσκόλως
ἅπαντα
συμβέβηκεν,
|
ὥσθ' |
οἱ
μὲν
ἄλλοι
τοῖς
λόγοις |
[210] |
τοσαύτην
ἁπάντων
ἡμῶν
ἀτυχίαν
κατεγνώκασιν,
|
ὥσθ' |
ὁμολογήσειαν
μὲν
ἂν
ταῖς
ἡμετέραις |
[120] |
περὶ
αὐτοῦ
λαβεῖν
ὡς
ἐπιβουλεύοντος,
|
ὥσθ' |
ὁπότε
ὁπότε
μέλλοι
τινὰ
παραπλεῖν |
[270] |
τὰς
ὑπὸ
τοῦ
λόγου
πεπορισμένας;
|
Ὥσθ' |
ὅσῳ
ἄν
τις
ἐρρωμενεστέρως
ἐπιθυμῇ |
[240] |
νοῦν
ἐχόντων
ἀπολλυμένους,
ὁπόταν
ληφθῶσιν.
|
(Ὥσθ' |
οὗτοι
μὲν
σωφρονοῦσιν
ἀναιρεῖν
ζητοῦντες |
[210] |
τοῖς
ἀνθρώποις
ἐγγιγνομένην.
(Εἰ
δὴ
|
ταῦθ' |
οὕτως
ἔχει,
λοιπόν
ἐστι
σκέψασθαι |
[270] |
τὴν
δύναμιν
ταύτην
ἐχούσης.
(Καὶ
|
ταῦθ' |
ὡς
οὕτω
πέφυκε,
ταχέως
οἶμαι |
[170] |
περὶ
μικρῶν
οὔθ'
ὁ
λόγος
|
οὔθ' |
ἡ
κρίσις
ἐν
ᾗ
καθέσταμεν, |
[150] |
εἰκάζειν
δόξετε
περὶ
τῶν
τοιούτων,
|
οὔθ' |
ἡμεῖς
εὑρεθεῖμεν
ἂν
οὔτε
τὰ |
[200] |
ἀνδρικὰς
ἐχόντων.
(Καὶ
ταῦτα
προστάττουσιν
|
οὔθ' |
ἡμῶν
ἀκηκοότες
τοιαύτας
ποιουμένων
τὰς |
[170] |
ἔστι
δ'
οὐ
περὶ
μικρῶν
|
οὔθ' |
ὁ
λόγος
οὔθ'
ἡ
κρίσις |
[250] |
ἡμῶν,
οὐδέτερον
δ'
οἶμαι
δεῖν,
|
οὔθ' |
ὅμοιος
γίγνεσθαι
τοῖς
ὑπὸ
τοῦ |
[260] |
εἶναι
τῶν
ἀναγκαίων.
(Ἐγὼ
δ'
|
οὔθ' |
οὕτως
οὔτε
πόρρω
τούτων
ἔγνωκα |
[150] |
ἐξειργασμένῳ
καὶ
θῆτε
πρὸς
ἐκεῖνον,
|
οὔθ' |
ὑμεῖς
παντάπασιν
ἀσκέπτως
εἰκάζειν
δόξετε |
[130] |
οὔτε
μισόδημος
ὢν
οὔτε
μισάνθρωπος
|
οὔθ' |
ὑπερήφανος,
οὔτ'
ἄλλ'
οὐδὲν
ἔχων |
[30] |
δικαίων.
(Ὅτι
μὲν
οὖν
οὐδεὶς
|
οὔθ' |
ὑπὸ
τῆς
δεινότητος
τῆς
ἐμῆς |
[30] |
ὑπὸ
τῆς
δεινότητος
τῆς
ἐμῆς
|
οὔθ' |
ὑπὸ
τῶν
συγγραμμάτων
βέβλαπται
τῶν |
[160] |
οὐκ
ὀκνήσω
δὲ
πρὸς
ὑμᾶς
|
οὔθ' |
ὡς
ἔχω
νῦν
πρὸς
τὸν |
[160] |
ἐνεστῶτα
κίνδυνον
κατειπεῖν
τὴν
ἀλήθειαν,
|
οὔθ' |
ὡς
τὸ
πρῶτον
διετέθην
πρὸς |
[320] |
ὅ
τι
ἂν
ὑμῖν
δόξῃ,
|
τοῦθ' |
ἕξειν
μοι
καλῶς
καὶ
συμφερόντως, |