Paragraphes
[110]	τοίνυν ἀναπλεύσας Σηστὸν καὶ Κριθώτην	ἔλαβε,	καὶ τὸν ἄλλον χρόνον ἀμελουμένης
[280]	φαυλότατα τῶν ἐπιτηδευμάτων. (Τοὺς μέν	γε	βωμολοχευομένους καὶ σκώπτειν καὶ μιμεῖσθαι
[140]	φιλοτιμίας, οὐ μὴν ἀλλ' αὐτός	γε	δεδιέναι ταῦτα μάλιστα, μὴ πολλοὺς
[310]	ἀκαιρίας ἐμβάλλομεν ἡμᾶς αὐτούς· ὅπου	γε	καὶ λέγων ἐγὼ ταῦτα καὶ
[90]	ὑμᾶς. (Ἐγὼ δ' ἡγοῦμαι τοῦτό	γε	καὶ τοὺς ἀμαθεστάτους γιγνώσκειν, ὅτι
[20]	διοίσειν. (Οὐ γὰρ δὴ τῷ	γε	κοσμίως ζῆν ἄξιον πιστεύειν ὡς
[310]	γὰρ ἄλλους ἀλλ' οὖν πειρᾶσθαί	γε	λανθάνειν κακουργοῦντας, (τούτους δ' ἐν
[70]	τηλικοῦτο μῆκος ἐχόντων· ἐπεὶ μικροῦ	γε	μέρους τῶν πάλαι γεγραμμένων οὐκ
[250]	δυναμένους. Οὐ μὴν ἀλλὰ μικρά	γε	μνησθήσομαι περὶ αὐτῶν, μάλιστα μὲν
[220]	προεστῶτες. ~Οἶμαι γὰρ δήπου τοῦτό	γε	πάντας γιγνώσκειν, ὅτι σοφιστῇ μισθὸς
[40]	διανοίας· οὐ μὴν ἀλλὰ παρρησιάσομαί	γε	πρὸς ὑμᾶς. (Καὶ γὰρ ἂν
[140]	χρῇ πρὸς αὐτούς, ἐπεὶ νῦν	γε	τίνα χρὴ προσδοκᾶν γνώμην ἕξειν
[290]	γὰρ εὑρήσομεν τοιοῦτον, ἀλλ' ἔν	γε	τοῖς ἄλλοις ἐπαινοῦμεν τοὺς ταῖς
[130]	Ἑλλάδος ἄξιος, οὐ μὴν σύμμετρός	γε	τοῖς τοιούτοις τῶν ἀνθρώπων, ὅσοι
[120]	δεδωκὼς ὡς οὐδέποτ' ἂν περί	γε	τοὺς ἄλλους ἐξαμαρτεῖν τολμήσειεν. (Τοιγάρτοι
[310]	τῶν ἄλλων φρονοῦσιν; (Οὔκουν ἐπί	γε	τῶν προγόνων οὕτως εἶχεν, ἀλλὰ
[160]	ἀδικῶν ἀσφαλῶς ἂν ἔζων ἕνεκά	γε	τῶν συκοφαντῶν· νῦν δ' ἀντὶ
[280]	εἰ καὶ μηδενὸς ἄλλου, τούτου	γε	χάριν ἔχειν, ὅτι τοὺς συνόντας
[230]	χρημάτων αὑτῷ, τόν τε δῆμον	κατήγαγε	καὶ τοὺς τυράννους ἐξέβαλε καὶ
[50]	ἔχειν καὶ συναγωνιστὰς γίγνεσθαι, τοῖς	δὲ	ἄλλοις ἤδη περαίνειν ἐπιχειρήσω, μικρὸν
[70]	ὡς οἷόν τε πραοτάτην. Ὅπου	δὲ	βασιλεῖ διαλεψόμενος ὑπὲρ τοῦ δήμου
[90]	συνουσιῶν τῶν μὲν χείρω τῶν	δὲ	βελτίω δόξαν λαμβανόντων ἐγὼ μόνος
[60]	τῶν πολιτῶν ἄρχειν· οὐχ ὁμοίως	δὲ	γέγραπται τοῖς ἀνεγνωσμένοις. (Οὗτοι μὲν
[200]	τῶν ἡλικιωτῶν ἔδοξαν εἶναι, πρεσβύτεροι	δὲ	γενόμενοι πλέον διήνεγκαν πρὸς τὸ
[200]	ἐξ ἀρχῆς ἔφυσαν ἔχοντες, ἄνδρες	δὲ	γενόμενοι τούτων διήνεγκαν καὶ μετήλλαξαν
[250]	σπουδαιοτέραν εἶναι τοῦ σώματος, οὕτω	δὲ	γιγνώσκοντες ἀποδέχονται μᾶλλον τοὺς γυμναζομένους
[110]	προσέτι Χαλκιδεῖς ἅπαντας κατεπολέμησεν. Εἰ	δὲ	δεῖ μὴ καθ' ἕκαστον ἀλλὰ
[250]	περὶ τῶν πραγμάτων διαλεχθῶσιν. (Εἰ	δὲ	δεῖ συλλήβδην περὶ τῆς δυνάμεως
[160]	ἐπιθυμήσαιτε παρ' ἐμοῦ λαβεῖν. Ἔτι	δὲ	δεινότερον, εἰ Πίνδαρον μὲν τὸν
[190]	φύσει τῶν ἄλλων διαφέρουσιν· (οἱ	δὲ	δεινοτέρους μὲν ὁμολογοῦσιν εἶναι τοὺς
[230]	τοῖς πράγμασι χρώμενοι διατελοῦσιν. (Ἔχω	δὲ	δεῖξαι καὶ τόπους ἐν οἷς
[150]	καὶ ποιοῦντα τὸ προσταττόμενον, μηδὲν	δὲ	δέομαι μήτε κληροῦσθαι τῶν ἀρχῶν
[180]	πασῶν λέγομεν τῶν τεχνῶν· εἰ	δὲ	δή τις ἀφέμενος τῶν ἄλλων
[240]	τὴν φύσιν τὴν αὑτῶν, τοὺς	δὲ	δι' ἄλλας τινὰς προφάσεις παμπληθεῖς
[140]	οὐδὲν ἠδικηκότας οὐδ' ἡμαρτηκότας, τοὺς	δὲ	δι' ἀρετὴν ὑπὸ τῆς πόλεως
[0]	οἶμαι προδιαλεχθῆναι περὶ αὐτοῦ· νῦν	δὲ	διὰ τὴν καινότητα καὶ τὴν
[10]	ἐξαπατησάντων δίκην λαβεῖν ἐπεθύμησε, τοὺς	δὲ	διαβληθέντας ἡδέως ἂν εἶδεν ἄμεινον
[190]	ὑμᾶς συστέλλειν τὴν ὑπόσχεσιν, ἐπειδὰν	δὲ	διαλέγωμαι πρὸς τοὺς συνεῖναί μοι
[0]	ἁπάντων ὧν τυγχάνω βουλόμενος. (Ταῦτα	δὲ	διανοηθεὶς ἔγραφον τὸν λόγον τοῦτον,
[80]	μὲν οὐδεμίαν τούτων ἤνεγκε, λέγων	δὲ	διατετέλεκεν ὡς δεινόν ἐστι διαφθείρεσθαι
[10]	τοὺς μὲν ψευδομένους εὐδοκιμεῖν, τοὺς	δὲ	δικάζοντας ἐπιορκεῖν, ὅλως δὲ τὴν
[20]	κινδυνεύων κατηγορῇ τῶν διαβαλλόντων, ἑτέρῳ	δὲ	δικάζων μὴ τὴν αὐτὴν ἔχῃ
[100]	ἠξίωσεν ὡς σύμβουλον γεγενημένον· εἶναι	δὲ	δίκαιον ἢ καὶ τῶν ἀγαθῶν
[190]	ἡμῶν ἐξελέγξομεν ψευδεῖς οὔσας. Εἰσὶ	δὲ	διτταί. Λέγουσι γὰρ οἱ μὲν
[280]	αὐτῶν ἕκαστον τύχῃ ῥηθέν, τὸ	δὲ	δοκεῖν εἶναι καλὸν κἀγαθὸν οὐ
[280]	καὶ μικρὰ μὲν λαμβάνοντας πονηρὰν	δὲ	δόξαν κτωμένους, πλεονεκτεῖν νομίζουσιν, ἀλλ'
[10]	τὴν μὲν ἀλήθειαν ἀφανίζει, ψευδῆ	δὲ	δόξαν παραστήσασα τοῖς ἀκούουσιν ὃν
[220]	οὐκ ἂν δύναιτο μετασχεῖν, τῆς	δὲ	δόξης τῆς διὰ τὴν πονηρίαν
[140]	ἀπολλύουσιν, ἤν περ δυνηθῶσι. (Ταῦτα	δὲ	δρῶντες οὐκ ἀγνοοῦσι περὶ ὧν
[180]	τὴν φύσιν οἵαν δεῖ, τοῖς	δὲ	δύνασθαι παιδεῦσαι τοὺς τοιούτους, κοινὸν
[260]	δ' οὐ πλείω τριῶν, Ἀλκμαίων	δὲ	δύο μόνα, Παρμενίδης δὲ καὶ
[230]	καὶ κρινομένην παρ' ὑμῖν, Περικλῆς	δὲ	δυοῖν ἐγένετο μαθητής, Ἀναξαγόρου τε
[80]	ἀναισχυντεῖν καὶ ληρεῖν δόξουσι, καινὰ	δὲ	ζητοῦντες ἐπιπόνως εὑρήσουσι. Διόπερ ἔφασκον
[170]	ταύτην τὴν γνώμην. (Οὐκ ἄξιον	δὲ	θαυμάζειν εἴ τι τῶν καλῶν
[60]	εἰπεῖν ἄξιον λόγου δυναμένων, ἐπιτιμᾶν	δὲ	καὶ βασκαίνειν τὰ τῶν ἄλλων
[200]	αὐτοῖς προσέχειν τὸν νοῦν. (Ὅπου	δὲ	καὶ διὰ τὰς αὑτῶν ἐπιμελείας
[100]	δὲ τῶν ἐν Ἰωνίᾳ, Σηστὸν	δὲ	καὶ Κριθώτην τῶν ἐν Ἑλλησπόντῳ,
[40]	ἐν τοῖς μέτροις πεποιημένων, πολλοὶ	δὲ	καὶ μαθηταὶ γίγνεσθαι βούλονται, νομίζοντες
[260]	Ἀλκμαίων δὲ δύο μόνα, Παρμενίδης	δὲ	καὶ Μέλισσος ἕν, Γοργίας δὲ
[160]	ἐνθένδε λημμάτων ἀπεσχόμην, παρὰ ξένων	δὲ	καὶ νομιζόντων εὖ πάσχειν ἐπορισάμην
[170]	ἀγαπωμένην αὐτὴν ἢ μισουμένην. Ἔχω	δὲ	καὶ νῦν ἔτι ταύτην τὴν
[280]	ὅλως ἀθλιώτεροι τυγχάνουσιν ὄντες· (χρὴ	δὲ	καὶ νῦν πλέον ἔχειν ἡγεῖσθαι
[270]	ἅπαν ἐμπλήσητε τὸ δικαστήριον. Ὅμως	δὲ	καὶ περ οὕτω διακείμενος ἐπιχειρήσω
[110]	αἱ πράξεις αὐταὶ δεδηλώκασιν· ὡς	δὲ	καὶ πρὸς τὸ παρασκευάσασθαι μεγαλοπρεπῶς
[60]	τοῖς πάθεσι τῶν μοναρχιῶν· ἀναμιμνήσκω	δὲ	καὶ τὰ συμβάντα δι' αὐτὴν
[0]	περὶ ἃ τυγχάνω διατρίβων, φθονοῦντας	δὲ	καὶ ταὐτὸν πεπονθότας τοῖς σοφισταῖς
[100]	ἂν σαφέστερον ἐπιδεῖξαι δυνηθείην. Ἐμνήσθη	δὲ	καὶ τῆς πρὸς Τιμόθεόν μοι
[100]	τῶν ἐν Ἑλλησπόντῳ, πόντῳ, Ποτίδαιαν	δὲ	καὶ Τορώνην τῶν ἐπὶ Θρᾴκης;
[40]	σχολὴν τῶν Ἑλλήνων ἄγοντας. ~Ἠκούσατε	δὲ	καὶ τοῦ κατηγόρου λέγοντος ὅτι
[60]	μὲν τοίνυν λόγοιν ἀκηκόατε· βούλομαι	δὲ	καὶ τοῦ τρίτου μικρὰ διελθεῖν,
[230]	ἂν ἐν πολλαῖς ἐγγεγραμμένους, ἐμὲ	δὲ	καὶ τοὺς περὶ τὴν αὐτὴν
[70]	τὸν νοῦν τοῖς πράγμασιν. (Ἐπιχειρῶ	δὲ	καὶ τοῦτο πείθειν αὐτόν, ὡς
[130]	ταῦτα μὲν ἐάσω, περὶ ἐμαυτοῦ	δὲ	καὶ τῶν ἐνεστώτων πραγμάτων πάλιν
[10]	ὁρμῶσιν ἀκούσασιν ἂν συνενέγκοι, πολλὰ	δὲ	καὶ τῶν ὑπ' ἐμοῦ πάλαι
[90]	μηδὲν συναίτιος ἐγενόμην, ὡς ἑταίροις	δὲ	καὶ φίλοις αὐτοῖς ἐχρώμην, ἱκανὴν
[280]	ταύτης εἰς ὑμᾶς εἰσήγαγεν· ἡμῖν	δὲ	κακὰ παρέχουσιν, οἷς ἄξιον ἦν,
[150]	καὶ τί παραλειπτέον ἐστίν. ~Ἐγὼ	δὲ	κἀκείνου τότε ταῦτα λέγοντος καὶ
[20]	μὲν σωφρόνως πολιτευομένων ἀπέχονται, τοὺς	δὲ	κακόν τι δρῶντας εἰς ὑμᾶς
[250]	τοὺς μὲν διδασκάλους ἐπαινέσειε, τοὺς	δὲ	κακῶς χρωμένους οἷς ἔμαθον ἀποκτείνειεν;
[30]	τις τὴν τύχην αἰτιάσαιτο, τοῦ	δὲ	καλῶς καὶ μετρίως κεχρῆσθαι τῇ
[300]	πόλει περὶ πολλοῦ ποιήσεσθε, τοὺς	δὲ	καταβεβλημένως ζῶντας καὶ μηδενὸς ἄλλου
[140]	ἴσως ἄν σε ζηλώσειαν, οἱ	δὲ	καταδεέστερον πράττοντες καὶ λυπεῖσθαι μᾶλλον
[240]	τοὺς μὲν διὰ ῥᾳθυμίαν, τοὺς	δὲ	καταμεμφομένους τὴν φύσιν τὴν αὑτῶν,
[190]	γένοιτο τῶν πολλῶν, εἰς ὄχλον	δὲ	καταστάς, τούτου μόνον ἀποστερηθείς, τοῦ
[130]	τὰ μὲν ἁμαρτανόμενα παρόψονται, τὸ	δὲ	κατορθωθὲν οὐρανόμηκες ποιήσουσιν· ἡ γὰρ
[90]	ὀλίγῳ πρότερον ἀνέγνωμεν ὑμῖν, τοὺς	δὲ	κεχρημένους ἐκ μειρακίων μοι μέχρι
[160]	μὲν ἴδιά μου παραμεληθῇ, τῆς	δὲ	κοινῆς τῆς περὶ τοὺς σοφιστὰς
[310]	καὶ τὴν μὲν κατηγοροῦσαν, τὴν	δὲ	κρινομένην. Ὃ τίς ἂν τῶν
[50]	εἶχον τὴν αἰτίαν ταύτην· νῦν	δὲ	κρινόμενος καὶ κινδυνεύων ἀναγκάζομαι χρῆσθαι
[310]	ὥσθ' ἡμῶν μὲν ἀποστῆναι, τῆς	δὲ	Λακεδαιμονίων ἐρασθῆναι φιλίας καὶ συμμαχίας;
[10]	μοι πράγματα ποιεῖν ἐπεχείρησε. Νῦν	δὲ	λέγει μὲν ὡς ἐγὼ τοὺς
[270]	δύναμιν, ἔχω μὲν εἰπεῖν, ὀκνῶ	δὲ	λέγειν· οὕτω γάρ ἐστι σφόδρα
[150]	τὸν τρόπον ζῆν προειλόμην· τῶν	δὲ	λημμάτων τῶν παρὰ τῆς πόλεως
[80]	νόμων ἐπαινεῖσθαι τοὺς ἀρχαιοτάτους τῶν	δὲ	λόγων τοὺς καινοτάτους, οὐκέτι τῆς
[10]	λόγοις διαλύονται τὰς διαβολάς, ἐμοῦ	δὲ	Λυσίμαχος αὐτοὺς τοὺς λόγους μάλιστα
[100]	φιλίαν σώζεσθαί μοι προσήκειν· ἐπειδὴ	δὲ	Λυσίμαχος καὶ τοῖς τοιούτοις ἐπιχειρεῖ
[180]	πραγμάτων διαφεύγουσι τὰς ἐπιστήμας, οἱ	δὲ	μάλιστα προσέχοντες τὸν νοῦν καὶ
[80]	ἀμφοτέροις μὲν ἐπαινεῖσθαι προσήκειν, πολὺ	δὲ	μᾶλλον τοῖς τὸ χαλεπώτερον ἐξεργάζεσθαι
[260]	τοὺς ἐντεῦθεν ζῆν προῃρημένους, τοὺς	δὲ	μανθάνοντας ὀνίνησι· περὶ γὰρ τὴν
[50]	δυνήσεσθαι διελθεῖν περὶ αὐτῶν· νῦν	δέ	με τὸ γῆρας ἐμποδίζει καὶ
[300]	τὸν ἅπαντα βίον συνδιατρίψειεν οὕτω	δὲ	μεγάλαις χρῶνται ταῖς ὑπερβολαῖς, ὥστ'
[310]	τείχη τῆς πατρίδος κατασκαφέντα, τὸ	δὲ	μέγιστον, ὅλην τὴν πόλιν περὶ
[110]	οὕτω τῇ πόλει συνενεγκούσης, Λακεδαιμονίων	δὲ	μετ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον μηδ'
[150]	ὄντας δίκαιόν ἐστιν ἐπαινεῖν. (Ἐνθυμοῦμαι	δὲ	μεταξὺ λέγων, ὅσον τὰ τῆς
[20]	ταύτην ἕξειν τὴν διάνοιαν. (Ἵνα	δὲ	μὴ λίαν ἐνοχλῶ πολλὰ πρὸ
[20]	τοὺς ἄλλους μηδὲν ἐξαμαρτάνειν, ἀδικούμενος	δὲ	μὴ μετὰ δικαστηρίου ποιεῖσθαι τὰς
[240]	μὲν αὐτὸς δύνασθαι λέγειν, εἰ	δὲ	μή, τοὺς παῖδας καὶ τοὺς
[20]	ὑποβάλλεσθαι τοῖς φεύγουσι, παρ' ὑμῖν	δὲ	μηδὲ τῶν ἴσων τυγχάνειν τοὺς
[90]	οἶκον, ἐκείνους ὑμᾶς ἐπαινεῖν, ἐμοὶ	δὲ	μηδεμίαν ὑπὲρ τούτων χάριν ἔχειν,
[140]	τις ἄλλος τῶν πολιτῶν, ἔτι	δὲ	μήτε δεδικασμένον μηδενὶ μήτε πεφευγότα
[300]	ἀσελγῶς ἀπολαύσονται τῶν καταλειφθέντων, τούτους	δὲ	μισήσετε καὶ προδότας νομιεῖτε καὶ
[10]	λέγοντος ἐλπίζει ῥᾳδίως ἐπικρατήσειν. (Οὕτω	δέ	μοι δυσκόλως ἅπαντα συμβέβηκεν, ὥσθ'
[200]	καὶ ταῖς ἐμπειρίαις προεχόντων, ἐνιαυτὸν	δὲ	μόνον παραμείναντας ῥήτορας ἅπαντας ἀγαθοὺς
[10]	λόγους κρείττους δύναμαι ποιεῖν, τοσοῦτον	δέ	μου καταπεφρόνηκεν, ὥστε αὐτὸς ψευδόμενος
[170]	τοὺς δὲ συκοφαντοῦντας ἀτιμητέον, τοῖς	δὲ	νεωτέροις συμβουλευτέον ἐν ταύτῃ διατρίβειν
[250]	τῷ πλήθει λέγειν δυναμένους, εὐβούλους	δὲ	νομίζομεν οἵτινες ἂν αὐτοὶ πρὸς
[310]	ῥηθὲν ἐπιεικὲς ἂν φανῆναι, πάντα	δὲ	νυνὶ λεγόμενα πολὺν ἂν ὄχλον
[300]	Λακεδαιμονίων τῇ πόλει περιβαλών, τίς	δὲ	ὁ μετὰ τοῦτον ἀργυρίου καὶ
[320]	παῖδας, τοὺς φίλους ἀναβιβαζομένους· ἐγὼ	δὲ	οὔτε πρέπειν οὐδὲν ἡγοῦμαι τῶν
[200]	αὐτῶν ἱκανοὺς ἀγωνιστὰς ἀποτελεσθέντας, τοὺς	δὲ	παιδεύειν ἑτέρους δυνηθέντας, ὅσοι δ'
[260]	δὲ καὶ Μέλισσος ἕν, Γοργίας	δὲ	παντελῶς οὐδέν. (Ἡγοῦμαι γὰρ τὰς
[20]	εὔνοιαν τοῖς ἀγωνιζομένοις παρέχοντες. (Ὃ	δὲ	πάντων δεινότατον, ὅταν τις αὐτὸς
[210]	ἀλλήλους πρὸς ἐπιείκειαν εὐεργετήσαιμεν. (Ὃ	δὲ	πάντων δεινότατον, ὅτι καθ' ἕκαστον
[250]	πράγματος ἐπιθυμοῦντας διαφθείρεσθαί φασιν. ~Ὃ	δὲ	πάντων δεινότατον, ὅτι προκρίναιεν μὲν
[120]	κατέλαβεν, οὕτως ἐξιὼν κατέλειπεν. (Κεφάλαιον	δὲ	πάντων τούτων· εἰθισμένων γὰρ τὸν
[0]	φλυαρίας οὐδεμίαν δύναμιν ἔχειν, αὐτὸς	δὲ	πᾶσι τοῦτο πεποιηκέναι φανερόν, ὅτι
[50]	ἀκηκόατε πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν. (Βούλομαι	δὲ	περὶ ἐμαυτοῦ καὶ νόμον θεῖναι
[10]	μὲν περὶ κρίσεως γεγράφθαι, βουλομένην	δὲ	περὶ ἐμοῦ δηλῶσαι τὴν ἀλήθειαν,
[110]	λοχαγοῖς ἐχρῆτο καὶ ταξιάρχοις, (αὐτὸς	δὲ	περὶ ταῦτα δεινὸς ἦν, περὶ
[270]	τὸ τοῖς κρίνουσιν ἀρέσκειν, τοὺς	δὲ	περὶ τὴν φιλοσοφίαν ὄντας μόνους
[180]	εὑρημένα τοὺς φοιτῶντας διδάσκουσιν, οἱ	δὲ	περὶ τὴν φιλοσοφίαν ὄντες τὰς
[50]	τὴν τῶν βαρβάρων στρατείαν, Λακεδαιμονίοις	δὲ	περὶ τῆς ἡγεμονίας ἀμφισβητῶν. Τοιαύτην
[180]	οὕτω φέρετε τὴν ψῆφον. ~Βούλομαι	δὲ	περὶ τῆς τῶν λόγων παιδείας
[50]	ἐτύχετε περὶ τῶν πεπραγμένων· ἐπειδὴ	δὲ	περὶ τοὺς λόγους ἔχω τὴν
[80]	ἂν οὖν βουληθεὶς ποιήσειἐ, τοῖς	δὲ	περὶ τοὺς λόγους πραγματευομένοις διὰ
[40]	βίον τὸν αὑτῶν κατέτριψαν, οἱ	δὲ	περὶ τοὺς ποιητὰς ἐφιλοσόφησαν, ἕτεροι
[60]	καὶ τοῖς ἄλλοις ἅπασι. Διαλεχθεὶς	δὲ	περὶ τούτων, (καὶ τὰς τῆς
[70]	χεῖρον παιδεύονται τῶν ἰδιωτῶν. Διαλεχθεὶς	δὲ	περὶ τούτων, παραινῶ τῷ Νικοκλεῖ
[80]	τῶν βαρβάρων ἱκανοὶ γεγόνασιν, εἰπεῖν	δὲ	περὶ τῶν συμφερόντων ἀξίως τῆς
[210]	καταφρονοῦντας μὲν τῆς φιλοσοφίας, πολὺ	δὲ	πικρότερον κατηγοροῦντας αὐτῆς, καὶ μεταφέροντας
[40]	πώποτε φανήσεται μαθητῶν ἠξιωμένος, ἐγὼ	δὲ	πλείους εἰληφώς, ὥς φησιν ὁ
[150]	μετρίοις τὸν βίον διαγαγόντες· ὁ	δὲ	πλεῖστα κτησάμενος ὦν ἡμεῖς μνημονεύομεν,
[260]	ἐν τοῖς διδασκαλείοις ποιοῦνται, τὰ	δὲ	πλεῖστα παραπλησίαν· (καὶ γὰρ ἐκείνων
[140]	λεγομένων, ἐνίοις δ' ἐπαινέσαι, τοῖς	δὲ	πλείστοις μισῆσαι, τοῖς δ' ὅπως
[130]	πολλὰς καὶ ψευδεῖς πλάττειν, τὸ	δὲ	πλῆθος ἀποδέχεσθαι τὰς ὑπὸ τούτων
[250]	μὴ χρῷντο ταῖς ἐπιστήμαις, ἐπανάστασιν	δὲ	ποιήσαντες πολλοὺς τῶν πολιτῶν διαφθείραιεν,
[100]	αἰσχυνθείην ἂν εἰπεῖν, τὴν αὐτὴν	δὲ	ποιοῦμαι πρόκλησιν ἥν περ καὶ
[80]	φανήσομαι παρακαλέσας ἐπ' ἐμαυτόν, τὴν	δὲ	πόλιν ὅλην πειρῶμαι πείθειν τοιούτοις
[250]	πόλει μηδὲν εἶεν χρήσιμοι, τοὺς	δὲ	πολίτας ὑβρίζοιεν καὶ τούς τε
[40]	αὐτὰς πράξεις ἡγεῖσθαι διατρίβειν; (Ἔχων	δὲ	πολλὰς εἰπεῖν διαφορὰς περὶ τοῦ
[100]	πρότερον ὑπ' ἐμοῦ λεχθείσης, ὁ	δὲ	πολλῶν καὶ μεγάλων πραγμάτων καὶ
[160]	μυρίας αὐτῷ δοῦναι δραχμάς, ἐμοὶ	δὲ	πολὺ πλείω καὶ κάλλιον ἐγκεκωμιακότι
[90]	ὑπὲρ τούτων χάριν ἔχειν, εἰ	δὲ	πονηροὶ καὶ τοιοῦτοι τὰς φύσεις
[220]	παιδείας εἰς ἐπιθυμίαν καθιστᾶσιν, οἱ	δὲ	πονηροὶ καὶ τοὺς πρότερον συνεῖναι
[160]	πιέζουσα καὶ ταπεινοὺς ποιοῦσα, τοῖς	δὲ	πονηροῖς ἐξουσίαν διδοῦσα καὶ λέγειν
[240]	τοὺς οἰκείους τοὺς αὑτοῦ· (τοὺς	δὲ	πόνῳ καὶ φιλοσοφίᾳ τοῦτο κατεργάσασθαι
[70]	ἂν ἡμῖν συμπίπτῃ, ποιήσομεν. (Εἶπον	δέ	που, πρὶν ἀναγιγνώσκεσθαι τούτους, ὡς
[210]	αἷς τὰ μὲν ἀνδρειότερα τὰ	δὲ	πραότερα τὰ δὲ φρονιμώτερα ποιοῦσι,
[40]	προειρημένων οὐκ ἀπείρως ἔχουσι, γράφειν	δὲ	προῄρηνται λόγους οὐ περὶ τῶν
[10]	ἐν δικαστηρίῳ πρέποντα ῥηθῆναι, τὰ	δὲ	πρὸς μὲν τοὺς τοιούτους ἀγῶνας
[150]	οὐδ' εἰσφορὰν εἰσενεγκεῖν ἀναγκασθείς, ἔτι	δὲ	πρὸς τούτοις οὔτε γυναῖκα γήμας
[60]	ἐκ τῶν εἰρημένων καταμαθεῖν. Ἐνθυμήθητε	δὲ	πρὸς ὑμᾶς αὐτούς, εἰ δοκῶ
[160]	τὴν εἰρημένην ἀπολογίαν· οὐκ ὀκνήσω	δὲ	πρὸς ὑμᾶς οὔθ' ὡς ἔχω
[240]	αὑτῶν πονηρίαις καὶ συκοφαντίαις, ὑμᾶς	δὲ	προσήκει τἀναντία τούτοις πράττειν, καὶ
[220]	τῶν ἄλλων ζῆν ἐθελήσαιεν; Τίνας	δὲ	πώποθ' ἑωράκασιν οἱ ταῦτα λέγοντες
[270]	καὶ δηλῶσαι πρὸς ὑμᾶς. Ἁπλῶς	δέ	πως τυγχάνω γιγνώσκων περὶ αὐτῶν.
[20]	δύναμιν ἅπασιν εἶναι δόξειν. (Ἐλπίζει	δὲ	ῥᾳδίως τοῦτο ποιήσειν· ὁρᾷ γὰρ
[180]	μὲν ἀθλητὰς οὓς βουληθεῖεν, οἱ	δὲ	ῥήτορας ἱκανοὺς ποιήσαιεν, ἀλλὰ μέρος
[130]	μέγιστον εἶναι τῶν ἀγαθῶν, αὐτὸς	δὲ	σαυτῷ παρὰ τῆς πόλεως οὐκ
[210]	τὴν δόξαν ταύτην ἐχόντων. Οἶμαι	δὲ	σαφῶς ἐπιδείξειν τοὺς κατηγοροῦντας ἡμῶν
[0]	τοῖς ἀνεπιτήδειόν τι λέγουσι, τοὺς	δὲ	σαφῶς μὲν εἰδότας περὶ ἃ
[270]	ταῦτ' εἰρηκέναι καὶ συμβεβουλευκέναι· περὶ	δὲ	σοφίας καὶ φιλοσοφίας τοῖς μὲν
[240]	αὐτοὺς μεθ' ἡμῶν ἡμερεύοντας, οἱ	δὲ	συκοφάνται διαβάλλουσι καὶ πράγματα παρέχουσιν
[310]	τοὺς συνόντας αὐτοῖς ἐζήλουν, τοὺς	δὲ	συκοφάντας πλείστων κακῶν αἰτίους ἐνόμιζον
[80]	μὲν εἰδότι τῶν ἐμῶν, προῃρημένῳ	δὲ	συκοφαντεῖν; Ὃς εἰς τοσοῦτο πονηρίας
[90]	ἀρετὴν δωρεὰς εἰληφόσιν ἤρεσκον, τῷ	δὲ	συκοφάντῃ μὴ τὴν αὐτὴν ἔχω
[170]	διαβεβλημένους πρὸς αὐτὴν παυστέον, τοὺς	δὲ	συκοφαντοῦντας ἀτιμητέον, τοῖς δὲ νεωτέροις
[310]	ταῖς λεγομέναις περὶ αὐτῶν· τοὺς	δὲ	συμμάχους λυμαινόμενοι καὶ συκοφαντοῦντες, καὶ
[260]	ἀναγκαζόμενοι προσέχειν τὸν νοῦν, ἔτι	δὲ	συνεθιζόμενοι λέγειν καὶ πονεῖν ἐπὶ
[180]	καὶ περὶ τῶν κοινῶν, τοῦ	δὲ	σώματος ὑπηρετῆσαι τοῖς ὑπὸ τῆς
[220]	συνουσίας μετ' ἀλλήλων ποιουμένους, (ἔτι	δὲ	τὰ καθ' ἡμέραν εὐτελέστατα καὶ
[60]	ἁπάντων πολλὴν ἐπιμέλειαν πεποιημένος. Ἔστι	δὲ	τὰ μὲν ἐν ἀρχῇ λεγόμενα
[140]	ἂν ὁμοίως ἔμελεν αὐτοῖς· νῦν	δὲ	τά τε παρὰ τῶν ξένων
[40]	καὶ καινοτέροις χρῆσθαι ζητοῦσιν, ἔτι	δὲ	ταῖς ἄλλαις ἰδέαις ἐπιφανεστέραις καὶ
[150]	τὸν τῶν πολλὰ πραττόντων, ἔτι	δὲ	ταῖς διατριβαῖς ταῖς ἐμαῖς πρεπωδέστερον,
[280]	ἄριστα πρὸς ἀρετὴν πεφυκότας· τοὺς	δὲ	ταῖς κακοηθείαις καὶ ταῖς κακουργίαις
[30]	μὲν περὶ πολλοὺς ἡμαρτηκέναι, τοὺς	δὲ	ταῖς συμφοραῖς δι' ἐμὲ περιπεπτωκότας
[230]	ἀδικοῦντας καὶ τοὺς συκοφαντοῦντας, ἐν	δὲ	ταῖς τῶν ἕνδεκα τούς τε
[230]	καὶ τοὺς τούτοις ἐφεστῶτας, ἐν	δὲ	ταῖς τῶν τετταράκοντα τούς τ'
[50]	μὲν ἦρχον τῶν Ἑλλήνων, ἡμεῖς	δὲ	ταπεινῶς ἐπράττομεν. Ἔστι δὲ τοὺς
[30]	ὄντας τῶν καθ' ἡμέραν, ἐμοὶ	δὲ	τὰς εὐπορίας, περὶ ὧν οὗτος
[40]	περὶ τοὺς ποιητὰς ἐφιλοσόφησαν, ἕτεροι	δὲ	τὰς πράξεις τὰς ἐν τοῖς
[130]	φθόνους τοὺς ἐπιγιγνομένους ἡμῖν, ἔτι	δὲ	τὰς ταραχὰς καὶ τὴν τύρβην
[270]	πρεπωδεστάτας καὶ μάλιστα συμφερούσας· ὁ	δὲ	τὰς τοιαύτας συνεθιζόμενος θεωρεῖν καὶ
[300]	δὲ ταῦτα μὲν διασύρουσι, διεξιόντες	δὲ	τὰς τῶν συκοφαντῶν πικρότητας καὶ
[180]	τοὺς μὲν τὰς διανοίας τοὺς	δὲ	τὰς τῶν σωμάτων ἕξεις, ἀμφότεροι
[130]	τῇ στρατηγίᾳ μὲν συμφέρουσαν, πρὸς	δὲ	τὰς χρείας τῶν ἀεὶ προσπιπτόντων
[180]	ἡ γυμναστικὴ μέρος ἐστί, περὶ	δὲ	τὰς ψυχὰς τὴν φιλοσοφίαν, περὶ
[230]	τὴν ὑπ' ἐκείνου συνταχθεῖσαν· μετὰ	δὲ	ταῦτα Κλεισθένης ἐκπεσὼν ἐκ τῆς
[100]	μηδὲ τῶν ἀτυχιῶν ἀπολαύειν. (Ἐγὼ	δὲ	ταῦτα μὲν αἰσχυνθείην ἂν εἰπεῖν,
[300]	ἑτέρων ὠμότητος εὖ πάθοιεν. Οἱ	δὲ	ταῦτα μὲν διασύρουσι, διεξιόντες δὲ
[110]	πλείονος ἄξιος ἔδοξεν εἶναι. Νῦν	δὲ	ταῦτα μὲν ἐάσω διὰ τὸ
[130]	περὶ αὐτοῦ λέγειν τολμῶντας. Νῦν	δὲ	ταῦτα μὲν ἐάσω, περὶ ἐμαυτοῦ
[110]	τὸν στρατηγὸν τὸν ἀγαθόν. Ἔστι	δὲ	ταῦτα τίνα δύναμιν ἔχοντα; Δεῖ
[190]	πέφρασται τῶν ἔμπροσθεν εἰρημένων, βούλεται	δὲ	ταὐτὰ δηλοῦν ἐκείνοις. Ὃ χρὴ
[110]	τις ἂν αἴτιον γεγενημένον. (Μετὰ	δὲ	ταύτας τὰς πράξεις ἐπὶ Σάμον
[60]	τάχιστα δηλώσειν. Διὰ τὴν αὐτὴν	δὲ	ταύτην πρόφασιν καὶ νῦν αὐτὸν
[100]	καὶ χάριν ἔχειν αὐτῷ, περὶ	δὲ	ταυτησὶ τῆς γραφῆς ἐκ τῶν
[310]	κακῶν αἰτίους ἐνόμιζον εἶναι. Μέγιστον	δὲ	τεκμήριον· Σόλωνα μὲν γάρ, τὸν
[230]	δεσπόται τῶν Ἑλλήνων κατέστησαν· (τὸ	δὲ	τελευταῖον Περικλῆς καὶ δημαγωγὸς ὢν
[110]	αὐτῇ τὸν νοῦν ἐποίησε. Τὸ	δὲ	τελευταῖον Ποτίδαιαν, (εἰς ἣν ἡ
[260]	ἔφησεν εἶναι τῶν ὄντων, Ἐμπεδοκλῆς	δὲ	τέτταρα, καὶ νεῖκος καὶ φιλίαν
[80]	τῶν μὲν ἔτη τρία τῶν	δὲ	τέτταρα συνδιαιτηθέντων, οὐδεὶς οὐδὲν φανήσεται
[310]	ἔνδειαν τῶν ἀναγκαίων καταστάντας, ἔτι	δὲ	τὴν δημοκρατίαν δὶς καταλυθεῖσαν καὶ
[90]	τούτων μὲν οὐδέτερον πεποίηκε, παραλιπὼν	δὲ	τὴν δικαιοτάτην τῶν κατηγοριῶν ἐξαπατᾶν
[70]	ἧττον τῇ πόλει συμφερόντων. Γνώσεσθε	δὲ	τὴν δύναμιν αὐτῶν, ἢν παραβάλλητε
[290]	τὰ τοιαῦτα γυμνάζεσθαι βουλομένοις, (ἔτι	δὲ	τὴν ἐμπειρίαν, ἥ περ μάλιστα
[180]	ἕξεις, ἀμφότεροι δύνανται προαγαγεῖν· ἐκείνην	δὲ	τὴν ἐπιστήμην οὐδέτεροι τυγχάνουσιν ἔχοντες,
[10]	τοὺς δὲ δικάζοντας ἐπιορκεῖν, ὅλως	δὲ	τὴν μὲν ἀλήθειαν ἀφανίζει, ψευδῆ
[300]	πολλοὺς τοὺς ἀμφισβητοῦντας ἔχομεν, περὶ	δὲ	τὴν παιδείαν ἅπαντες ἂν ἡμᾶς
[100]	εἰπεῖν ὁ κατήγορος ἐτόλμησε, περὶ	δὲ	τὴν Τιμοθέου κατηγορίαν μᾶλλον ἐσπούδασεν
[190]	εὐαρμοστίαις συμπείθειν τοὺς ἀκούοντας, ~ἔτι	δὲ	τὴν τόλμαν μὴ τὴν ἀναισχυντίας
[0]	ἦν οὐδὲν λέγοντος δίκαιον, διαβάλλοντος	δὲ	τὴν τῶν λόγων τῶν ἐμῶν
[50]	περὶ τῆς ἡγεμονίας ἀμφισβητῶν. Τοιαύτην	δὲ	τὴν ὑπόθεσιν ποιησάμενος, (ἀποφαίνω τὴν
[310]	ἔσεσθαι διαφυλάττειν τὴν δημοκρατίαν, διὰ	δὲ	τὴν φαυλότητα τῶν ἐξ ἀρχῆς
[300]	δυναστείαν ἣν ἔσχον προαγαγών, ἔτι	δὲ	τὴν φύσιν τὴν τοῦ Πειραιέως
[130]	δοκοῦσιν εἶναι τοῖς συμπολιτευομένοις. (Ὁρᾷς	δὲ	τὴν φύσιν τὴν τῶν πολλῶν
[240]	ἐνιαυτὸν θυσίαν αὐτῇ ποιουμένην, τοὺς	δὲ	τῆς δυνάμεως ἧς ἡ θεὸς
[190]	τῆς ἐμπειρίας ταῦτα γιγνώσκω· περὶ	δὲ	τῆς παιδείας οὐκ ἔχω τοιοῦτον
[30]	ἅπασι τοῖς ἀκούουσιν ἐμποιήσειν, ἐκ	δὲ	τῆς περὶ τὰ δικαστήρια πραγματείας
[10]	δεδηλωκότα τὴν δύναμιν αὐτῆς· ἔστι	δέ	τι καὶ τοιοῦτον ὃ τῶν
[210]	φασκόντων μὲν εἶναι σοφιστῶν ἄλλο	δέ	τι πραττόντων ἐπὶ τοὺς οὐδὲν
[240]	τούτους ὁρᾶτε μάλιστα πολεμοῦντας. (Ἄτοπον	δέ	τι τυγχάνω πεπονθώς· εἰρήσεται γὰρ,
[220]	ὁτιοῦν τῶν σφετέρων αὐτῶν· ἔτι	δὲ	τίνες ἂν ὑπὲρ πονηρίας ἀργύριον
[90]	ἐχρώμην ὅσον ὀφθῆναι διαλεγόμενος, ἕτεροι	δέ	τινές μοι πολλοὶ καὶ πολυπράγμονες
[40]	τοῖς πολέμοις συναγαγεῖν ἐβουλήθησαν, ἄλλοι	δέ	τινες περὶ τὰς ἐρωτήσεις καὶ
[100]	καλῶν κἀγαθῶν οὐκ ἀμφισβητούσης, εἰ	δέ	τινες πονηροὶ γεγόνασιν, ὑπὲρ τούτων
[70]	οὖσαν μᾶλλον ἢ Λακεδαιμονίων; Ἔτι	δὲ	τίς ἂν περὶ καλλιόνων καὶ
[140]	μὲν ἐνόμιζον εἶναι δηλωτέον, ἄλλος	δέ	τίς μοι συνεβούλευε μὴ λέγειν,
[300]	καὶ τὴν δημοκρατίαν καταστήσας, ποῖος	δέ	τις ὁ τοὺς βαρβάρους Μαραθῶνι
[140]	ᾠόμην ἐπαινεῖσθαί με προσήκειν. Ἀκροώμενος	δέ	τις τῶν ἐπιτηδείων ἐτόλμησεν εἰπεῖν
[300]	τῇ φιλοσοφίᾳ τὸν νοῦν. (Ἀναμνήσθητε	δὲ	τὸ κάλλος καὶ τὸ μέγεθος
[20]	κατηγορούντων καὶ τῶν ἀπολογουμένων, (τοσοῦτον	δὲ	τὸ μεταξὺ ποιεῖν, ὥστε τῶν
[120]	εὐδαιμονεστάτην καὶ μεγίστην γενομένην, διὰ	δὲ	τὸ μῖσος μικρὸν ἀπολιποῦσαν τοῦ
[180]	ἄλλων πολλὰς τέχνας συνεστηκυίας, περὶ	δὲ	τὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχὴν
[270]	ᾤμην ἔχειν ὑπὲρ αὐτῶν. (Ἡγοῦμαι	δὲ	τοιαύτην μὲν τέχνην, ἥτις τοῖς
[90]	καὶ μαίνεσθαι τὸν κατήγορον, αὐτὸς	δὲ	τοιούτοις λόγοις κεχρημένος οἴεται λανθάνειν
[20]	ταχέως μεταπεισθήσεσθαι περὶ αὐτῶν, τοὺς	δὲ	τοιοῦτον εἶναί με νομίζοντας οἷός
[150]	πλὴν ἐμὲ μὲν ἀτυχῆ, τοὺς	δὲ	τοιούτους ἀμαθεῖς δοκεῖν εἶναι καὶ
[290]	καλοῦ πράγματος αὐτοῖς συμβεβηκότος, τοὺς	δὲ	τοιούτους γενέσθαι βουλομένους λοιδοροῦσιν ὡς
[80]	τοῦτον τοὺς συνόντας διαφθείρειν; Τίς	δὲ	τοιούτους λόγους εὑρίσκειν δυνάμενος πονηροὺς
[20]	ἁπάντων εἶναι τῶν Ἑλλήνων, ἐπὶ	δὲ	τοῖς ἀγῶσι τοῖς ἐνθάδε γιγνομένοις
[70]	γιγνόμενα πρὸς ἡμᾶς αὐτούς· εἰ	δὲ	τοῖς λόγοις πείθοισθε τοῖς ἐμοῖς,
[30]	εἴρηκεν, ἔξωθεν ἁπάσας γεγενημένας· ἔτι	δὲ	τοῖς μὲν πλησιάζοντας ἢ τοὺς
[110]	διαπραξόμενοί τι τῶν δεόντων. Ὁ	δὲ	τοῖς μὲν τοιούτοις λοχαγοῖς ἐχρῆτο
[200]	ἐκκεχυμένως ζῆν καὶ ῥᾳθύμως, τοὺς	δὲ	τοῖς τε πράγμασι καὶ σφίσιν
[70]	περὶ τούτων τυγχάνω διειλεγμένος, ἐν	δὲ	τοῖς ὑστέροις περὶ ἐλαττόνων μὲν
[50]	Ἕλλησιν ἀγαθῶν αἰτίαν γεγενημένην. Ἀφορισάμενος	δὲ	τὸν λόγον τὸν περὶ τῶν
[220]	καὶ πλείστην ἡσυχίαν ἄγοντας, προσέχοντας	δὲ	τὸν νοῦν σφίσιν αὐτοῖς καὶ
[180]	πολὺ πλειστάκις αὐτῶν τυγχάνουσι. (Τοῦτον	δὲ	τὸν τρόπον ἐπιμελόμενοι καὶ παιδεύοντες
[30]	ἔτι καὶ νῦν λαμβάνειν. (Τοῦτον	δὲ	τὸν τρόπον πεποίηται τὴν κατηγορίαν,
[100]	καὶ διατάξασθαι περὶ αὐτῶν. (Χρὴ	δὲ	τὸν ὑπὲρ ἐκείνου λόγον οὐκ
[120]	Μενεσθέως, τούτους μὲν ἀπέλυσε, Τιμόθεον	δὲ	τοσούτοις ἐζημίωσε χρήμασιν ὅσοις οὐδένα
[310]	οὕτως ἐγίγνωσκον περὶ αὐτῶν· ὑμεῖς	δὲ	τοσοῦτον ἀπέχετε τοῦ κολάζειν αὐτούς,
[90]	μόνον παρέσχε καλὸν κἀγαθόν, ἐγὼ	δὲ	τοσούτους τὸ πλῆθος ὅσους ὀλίγῳ
[80]	κατέλαβον οἷόν περ προσεδόκησαν· νῦν	δὲ	τοσούτων γεγενημένων, καὶ τῶν μὲν
[160]	κοσμιώτερον βεβιωκέναι τῶν ἄλλων. Ἐμοὶ	δὲ	τοὐναντίον ἀποβέβηκεν. (Εἰ μὲν γὰρ
[170]	τὴν διατριβὴν ταύτην ὄντας· εἰ	δὲ	τοὐναντίον πέφυκεν ὥστ' ὠφελεῖν καὶ
[150]	χεῖρον ἀγωνιεῖται παρ' αὐτοῖς· πρὸς	δὲ	τοὺς ἄλλους, περὶ ὧν Λυσίμαχος
[140]	ἁπάντων τῶν κοινῶν ἐξέστηκας, εἰς	δὲ	τοὺς διακοσίους καὶ χιλίους τοὺς
[10]	εἶναι δόξη τοῖς ἀκροωμένοις. (Χρὴ	δὲ	τοὺς διεξιόντας αὐτὸν πρῶτον μὲν
[270]	πολὺ τοῦ βελτίστου δυναμένους, φιλοσόφους	δὲ	τοὺς ἐν τούτοις διατρίβοντας ἐξ
[240]	ἂν οἱ τοιοῦτοι παραινέσωσι· περὶ	δὲ	τοὺς ἔργον ποιουμένους ὅπως χρησίμους
[300]	ἂν ἡμᾶς πρωτεύειν προκρίνειαν. Χρὴ	δὲ	τοὺς καὶ μικρὰ λογίζεσθαι δυναμένους
[260]	λάβωμεν αὐτῶν τὴν ἐπιστήμην, ταῦτα	δὲ	τοὺς μὲν ἀπηκριβωμένους οὐδὲν ἂν
[50]	ἡμεῖς δὲ ταπεινῶς ἐπράττομεν. Ἔστι	δὲ	τοὺς μὲν Ἕλληνας παρακαλῶν ἐπὶ
[40]	καὶ δόξης ἐπιεικοῦς τυγχάνοντας· ἔτι	δὲ	τοὺς μέν, (ἢν ὀφθῶσι δὶς
[200]	τῶν ἀκριβῶς εὑρῆσθαι δοκουσῶν; (Χρὴ	δὲ	τοὺς νοῦν ἔχοντας οὐκ ἀνωμάλως
[80]	καὶ τῇ πόλει συμφερόντως. ~Χρὴ	δὲ	τοὺς νοῦν ἔχοντας περὶ ἀμφότερα
[30]	ἑτέροις πράγματα παρέχειν βουλομένους, ἐμοὶ	δὲ	τοὺς πλείστην σχολὴν τῶν Ἑλλήνων
[240]	προφάσεις παμπληθεῖς δ' εἰσί̓ (πρὸς	δὲ	τοὺς πολλὴν ἐπιμέλειαν ποιουμένους καὶ
[260]	τῶν ἀνοήτων περιστάτοις γιγνομέναις, δεῖν	δὲ	τοὺς προὔργου τι ποιεῖν βουλομένους
[190]	ἀπάτην καὶ φενακισμὸν οὖσαν, ἀξιοῦσι	δὲ	τοὺς συνόντας ἡμῖν εὐθὺς μὲν
[180]	συγκεῖσθαι καὶ τῆς ψυχῆς, αὐτοῖν	δὲ	τούτοιν οὐδεὶς ἔστιν ὅστις οὐκ
[80]	ἀμφότερα μὲν ταῦτα σπουδάζειν, αὐτοῖν	δὲ	τούτοιν τὸ μεῖζον καὶ τὸ
[260]	ἡμῶν ὥσπερ δίκαιόν ἐστι, ~πρὸς	δὲ	τούτοις ἵνα καὶ τοῦτο ποιήσω
[290]	λέγειν, ἐνθένδε πάντας λαμβάνοντας· πρὸς	δὲ	τούτοις καὶ τὴν τῆς φωνῆς
[10]	ἢ τοῖς ἤδη προειρημένοις, πρὸς	δὲ	τούτοις μὴ ζητεῖν εὐθὺς ἐπελθόντας
[140]	οἷς ἅπαντες πολιτευόμενοι τυγχάνουσι. (Πρὸς	δὲ	τούτοις οὕτως ἰδίοις οὖσι καὶ
[120]	πόλις παρὰ τοῖς Ἕλλησιν. (Πρὸς	δὲ	τούτοις τὰς δοριαλώτους τῶν πόλεων
[40]	συγγίγνωνται, τοσούτῳ μᾶλλον θαυμαζομένους· πρὸς	δὲ	τούτοις τοὺς μὲν περὶ τὰς
[20]	τι ἂν λέγωσιν ἀποδέχεσθαι, τῶν	δὲ	τούτους ἐξελέγχειν πειρωμένων ἐνίοτε μηδὲ
[90]	Λυσιθείδης καὶ Κάλλιππος πλησιάζειν, μετὰ	δὲ	τούτους Ὀνήτωρ, Ἀντικλῆς, Φιλωνίδης, Φιλόμηλος,
[230]	τῶν μεγίστων ἀγαθῶν γενομένην· (ἐπὶ	δὲ	τούτῳ Θεμιστοκλῆς ἡγεμὼν ἐν τῷ
[60]	προειρημένῳ καὶ συγκεκλειμένον ἔχουσιν, ἐν	δὲ	τούτῳ τοὐναντίον· ἀπολύσας γὰρ ἀπὸ
[80]	ἄλλων μὲν ἀγνοουμένην, ὑπ' αὐτῶν	δὲ	τούτων ἀντιλεγομένην, ἐγὼ δ' ἐπὶ
[310]	δικαστηρίων τὴν κρίσιν ἐποίησαν, κατὰ	δὲ	τούτων γραφὰς μὲν πρὸς τοὺς
[230]	φύσει τῇ παρούσῃ χρωμένους; ~Χωρὶς	δὲ	τούτων, εἴπερ ἡ περὶ τοὺς
[120]	τὰς ἐσχάτας ἐνδείας καθιστάμενον, ἐκ	δὲ	τούτων εἰς τοῦτο τὰ πράγματα
[180]	ὑπὸ τῆς ψυχῆς γνωσθεῖσιν. (Οὕτω	δὲ	τούτων ἐχόντων ὁρῶντές τινες τῶν
[90]	συνουσίαν τὴν ἐμὴν γεγενημένους· νῦν	δὲ	τούτων μὲν οὐδέτερον πεποίηκε, παραλιπὼν
[180]	χρώμενος, (διεξέρχονται τοῖς μαθηταῖς. Ἐμπείρους	δὲ	τούτων ποιήσαντες καὶ διακριβώσαντες ἐν
[180]	πολὺ διαφέροντας τῶν ἄλλων. Εἶναι	δὲ	τούτων προσῆκον ἑκατέροις, (τοῖς τε
[120]	καὶ ταραχὴν αὐτοὺς καταστήσειεν. (Εἰ	δὲ	τύχοι καθορμισθεὶς πρὸς τὴν χώραν,
[240]	πεφενακισμένων προσποιοῦνται καταγελᾶν αὐτῶν, ὁπόταν	δὲ	τύχωσι, μεταβαλόντες ὡς περὶ πλεονεκτεῖν
[30]	ἐν τοῖς ἀγῶσι πλεονεκτεῖν, ἐκ	δὲ	τῶν ἄλλων λόγων ποιεῖ με
[280]	τὴν ἐκείνων ἐπιμελεστάτους ὄντας, παρὰ	δὲ	τῶν ἀνθρώπων τοὺς ἄριστα πρὸς
[260]	ταῖς οὐδὲν μὲν ὠφελούσαις ὑπὸ	δὲ	τῶν ἀνοήτων περιστάτοις γιγνομέναις, δεῖν
[100]	κειμένην τῶν περὶ Πελοπόννησον, Σάμον	δὲ	τῶν ἐν Ἰωνίᾳ, Σηστὸν δὲ
[300]	αἰσχύνην τῇ πόλει περιποιοῦντας, τοὺς	δὲ	τῶν ἐπαίνων τῶν λεγομένων περὶ
[240]	μὲν τοῖς τοιούτοις δυναστεύοντας, ὑπὸ	δὲ	τῶν καλῶν κἀγαθῶν καὶ νοῦν
[50]	δεδομένος ἡμῖν ὀλίγος ἐστίν· ὥσπερ	δὲ	τῶν καρπῶν, ἐξενεγκεῖν ἑκάστου δεῖγμα
[310]	οὐ συνέπεσε τῇ πόλει, τί	δὲ	τῶν μεγίστων κακῶν οἱ ταύτην
[280]	οὐ τῶν κακῶν πλεονεκτοῦσι· (τοὺς	δὲ	τῶν μὲν ἀναγκαίων ἀμελοῦντας, τὰς
[80]	εἰς τὴν αὑτῶν ὁμιλίαν, ἐγὼ	δὲ	τῶν μὲν ἰδιωτῶν οὐδένα πώποτε
[240]	χρῆσθαι τῷ λόγῳ δυναμένους, ἐπιτιμῶσι	δὲ	τῶν νεωτέρων τοῖς τυχεῖν ταύτης
[280]	τῶν μὲν ἀναγκαίων ἀμελοῦντας, τὰς	δὲ	τῶν παλαιῶν σοφιστῶν τερατολογίας ἀγαπῶντας
[230]	ἐπὶ τὸ βῆμα παριόντων, ἔτι	δὲ	τῶν παλαιῶν τοὺς ἀρίστους ῥήτορας
[10]	δυνηθῶσι τὸ δίκαιον. (Οὐ θαυμάζω	δὲ	τῶν πλείω χρόνον διατριβόντων ἐπὶ
[50]	τὴν δύναμιν ἁπάντων μαθήσεσθε. (Δέομαι	δὲ	τῶν πολλάκις ἀνεγνωκότων τὰ μέλλοντα
[130]	τοὺς δ' ἀτίμους εἶναι; Πόσους	δὲ	τῶν προγεγενημένων ἀνωνύμους εἶναι; Πολὺ
[310]	ἠξίωσαν τῆς πόλεως εἶναι, περὶ	δὲ	τῶν συκοφαντῶν χαλεπωτέρους ἢ περὶ
[10]	μὲν ἀγνοοῦντας εἰδέναι ποιῆσαι, τοὺς	δὲ	φθονοῦντας ἔτι μᾶλλον ὑπὸ τῆς
[290]	χρῆσθαι τοῖς λόγοις εἰώθασιν· οἱ	δὲ	φιλοσοφίᾳ καὶ λογισμῷ τὴν δύναμιν
[10]	τοιούτους ἀγῶνας οὐχ ἁρμόττοντα, περὶ	δὲ	φιλοσοφίας πεπαρρησιασμένα καὶ δεδηλωκότα τὴν
[170]	καὶ τῇ φιλοσοφίᾳ βοηθῆσαι· νῦν	δὲ	φοβοῦμαι μὴ διὰ ταύτην ὑπὲρ
[250]	τῶν ἐλλογίμων ἔργων διαπραξαμένην, διὰ	δὲ	φρόνησιν ἀνδρὸς εὐδαιμονεστάτην καὶ μεγίστην
[210]	ἀνδρειότερα τὰ δὲ πραότερα τὰ	δὲ	φρονιμώτερα ποιοῦσι, περὶ τὴν τῶν
[180]	πονῆσαι καὶ μνημονεῦσαι δυναμένην, τὴν	δὲ	φωνὴν καὶ τὴν τοῦ στόματος
[70]	ἀσκεῖν μᾶλλον τῶν ἄλλων, οἱ	δὲ	χεῖρον παιδεύονται τῶν ἰδιωτῶν. Διαλεχθεὶς
[280]	σπουδάζειν ὅπως ἔσονται βελτίους, τοὺς	δὲ	χείρω τὴν φύσιν ἔχοντας ἐν
[150]	εὐδαιμονέστατοι τῶν Ἑλλήνων ἦσαν, πλεῖστον	δὲ	χρόνον βιοὺς καὶ περὶ τὸν
[160]	διαβολῆς ἀπολαύσω τι φλαῦρον. (Ἐπειδὴ	δὲ	χρόνων ἐγγιγνομένων εἰσέπεσον εἰς τὸ
[210]	οὐκ ἂν εἴη βέλτιον, τὰς	δὲ	ψυχὰς τὰς ἄμεινον πεφυκυίας τῶν
[20]	ἐπὶ δὲ τοῖς ἀγῶσι τοῖς	ἐνθάδε	γιγνομένοις τἀναντία τῇ δόξῃ ταύτῃ
[220]	τε βελτίους γενήσεσθαι καὶ τοὺς	ἐνθάδε	παιδεύοντας πολὺ φρονιμωτέρους εἶναι τῶν
[220]	οἴονται σπανίζοντας ἐκεῖ πονηρῶν ἀνθρώπων	ἐνθάδε	ποιεῖσθαι τὴν πορείαν; Ἀλλὰ πανταχοῦ
[130]	ἐπιμεληθῇς, οἴει σοι καὶ τοὺς	ἐνθάδε	πολιτευομένους καλῶς ἕξειν. (Τὸ δ'
[250]	παρόντος μὴ φροντιζόντων· ἐπεὶ καὶ	τάδε	περὶ τῶν αὐτῶν τούτων ἔνεστιν
[200]	μηδενὸς ἔθους αὐτοῖς ἐγγενομένου κοινοῦ	μηδὲ	διατριβῆς μηδὲ διατριβῆς τεχνικῆς ὑπαρξάσης
[200]	αὐτοῖς ἐγγενομένου κοινοῦ μηδὲ διατριβῆς	μηδὲ	διατριβῆς τεχνικῆς ὑπαρξάσης οὐκ ἔστιν
[290]	τὴν ἐπιμέλειαν, καὶ μὴ σπεύδειν	μηδὲ	ζητεῖν ἑτέρων ἄρχειν πρὶν ἂν
[140]	σαυτοῦ καὶ τὰς πράξεις διεξίῃς	μηδὲ	κατὰ μικρὸν ὁμοίας οὔσας ταῖς
[290]	τὸν ἐπιστατήσοντα, μηδ' οὕτω χαίρειν	μηδὲ	μέγα φρονεῖν ἐπὶ τοῖς ἄλλοις
[20]	πιστεύειν τοῖς τῶν κατηγόρων λόγοις,	μηδὲ	μετὰ θορύβου καὶ χαλεπότητος ἀκροᾶσθαι
[120]	περὶ τὸ μηδεμίαν τῶν πόλεων	μηδὲ	μικρὰν ὑποψίαν περὶ αὐτοῦ λαβεῖν
[40]	γιγνομένους ὧν ὁ κατήγορος εἴρηκε,	μηδὲ	περὶ τοὺς λόγους ὄντα με
[30]	βουλομένων, μὴ προσέχειν τὸν νοῦν,	μηδὲ	πιστεύειν τοῖς μήτε μετ' ἐλέγχου
[290]	τοιοῦτον ἐξαμαρτήσεσθε περὶ ὑμᾶς αὐτούς,	μηδὲ	πιστοτέρους ποιήσετε τοὺς λόγους τοὺς
[250]	περὶ τῶν ὁμοίων τἀναντία γιγνώσκειν,	μηδὲ	πρὸς τοιοῦτο πρᾶγμα δυσμενῶς φαίνεσθαι
[30]	ἐλέγχου μήτε μετὰ κρίσεως εἰρημένοις,	μηδὲ	ταῖς δόξαις χρῆσθαι ταῖς ἀδίκως
[150]	μὴ τοῖς αἰτιωμένοις εἰκῇ πιστεύειν,	μηδὲ	τὰς ἐργασίας ἴσας νομίζειν τάς
[60]	τῶν ἔργων διεξιόντας. (Ἵν' οὖν	μηδὲ	ταῦτ' ἔχωσιν εἰπεῖν, ἀφέμενος τοῦ
[20]	δὲ τούτους ἐξελέγχειν πειρωμένων ἐνίοτε	μηδὲ	τὴν φωνὴν ἀκούοντας ἀνέχεσθαι, καὶ
[200]	τοὺς ἀμελεῖς τῶν πονεῖν ἐθελόντων	μηδὲ	τοὺς ἀφυεῖς τῶν τὰς ψυχὰς
[290]	συμφορᾷ τινι περιβάλοιτε. (Χρὴ γὰρ	μηδὲ	τοῦτο λανθάνειν ὑμᾶς, ὅτι πάντων
[100]	καὶ τῶν ἀγαθῶν κοινωνεῖν ἢ	μηδὲ	τῶν ἀτυχιῶν ἀπολαύειν. (Ἐγὼ δὲ
[20]	τοῖς φεύγουσι, παρ' ὑμῖν δὲ	μηδὲ	τῶν ἴσων τυγχάνειν τοὺς κινδυνεύοντας
[270]	τοῖς συμπολιτευομένοις. Τίς γὰρ οὐκ	οἶδε	καὶ τοὺς λόγους ἀληθεστέρους δοκοῦντας
[100]	δύναμιν εἶχε. (Τίς γὰρ οὐκ	οἶδε	Κόρκυραν μὲν ἐν ἐπικαιροτάτῳ καὶ
[160]	πότ' ἐξήμαρτον, ἀλλὰ τῶν μὲν	ἐνθένδε	λημμάτων ἀπεσχόμην, παρὰ ξένων δὲ
[290]	περ μάλιστα ποιεῖ δύνασθαι λέγειν,	ἐνθένδε	πάντας λαμβάνοντας· πρὸς δὲ τούτοις
[190]	πειράσομαι διελθεῖν ὑμῖν. Ἄρχομαι δ'	ἐνθένδε	ποθέν. {ἐκ τοῦ κατὰ Σοφιστῶν,
[50]	ἀποφαίνειν ὡς ἔστι τῆς πόλεως,	ἐνθένδε	ποθὲν ἐπιχειρῶ διδάσκειν περὶ τούτων,
[290]	καὶ διὰ τὰς εὐπορίας τὰς	ἐνθένδε	τοῖς ἄλλοις γιγνομένας καὶ μάλιστα
[200]	παρασκευάζειν δυναμένης; (Ἀλλὰ μὴν καὶ	τόδε	πάντες ἂν ὁμολογήσαιεν, ὅτι τούτους
[90]	ἐξελέγξει καὶ διαλύσει πάσας τὰς	τοιάσδε	βλασφημίας· ἀξιῶ γάρ, (εἰ μέν
[100]	τι Τιμόθεος πράττων μὴ κατώρθωσεν·	οὐδὲ	γὰρ τῶν δωρεῶν οὐδὲ τῶν
[150]	γὰρ συνεταξάμην οὐ διὰ πλοῦτον	οὐδὲ	δι' ὑπερηφανίαν, οὐδὲ καταφρονῶν τῶν
[240]	μοι δοκεῖ τὴν δύναμιν αὐτῆς,	οὐδὲ	καταγιγνώσκειν ἡμῶν ὡς διαφθείρομεν τοὺς
[150]	διὰ πλοῦτον οὐδὲ δι' ὑπερηφανίαν,	οὐδὲ	καταφρονῶν τῶν μὴ τὸν αὐτὸν
[300]	ἐνοικούντων· ~οὐδένας γὰρ εἶναι πραοτέρους	οὐδὲ	κοινοτέρους οὐδ' οἷς οἰκειότερον ἄν
[110]	ὑμῖν καὶ πολεμικῶν εἶναι δοκούντων	οὐδὲ	κώμην ἔνιοι λαβεῖν ἠδυνήθησαν, Τιμόθεος
[110]	μόνον οὐδεὶς τοιοῦτος γέγονεν, ἀλλ'	οὐδὲ	παραπλήσιος. Ῥᾴδιον δ' ἐξ αὐτῶν
[240]	ἡμῶν ὡς διαφθείρομεν τοὺς μαθητάς,	οὐδὲ	πεπονθέναι τοιοῦτον οὐδὲν οἷον αὐτοὺς
[160]	ἡμῶν ἀναβέβηκεν, ἐγὼ δ' ὃς	οὐδὲ	περὶ ἕνα πότ' ἐξήμαρτον, ἀλλὰ
[150]	(πόλιν δ' οὐδεμίαν καταπαγίως οἰκήσας	οὐδὲ	περὶ τὰ κοινὰ δαπανηθεὶς οὐδ'
[100]	οὐδὲ τοὺς ὑπάρχοντας συμμάχους λυμηνάμενος,	οὐδὲ	πολλὰς ὑμᾶς εἰσφορὰς ἀναγκάσας εἰσενεγκεῖν,
[0]	τοῖς τὰ πινάκια γράφουσιν, ὅμως	οὐδὲ	πώποτε τὴν μικρολογίαν ταύτην ἠμυνάμην
[0]	ἐμοῦ πρότερον ἐκδεδομένων. Καὶ γὰρ	οὐδὲ	ῥᾴδιος ἦν οὐδ' ἁπλοῦς, ἀλλὰ
[70]	καὶ οὐ τὸν ἐκείνου πλοῦτον	οὐδὲ	τὴν δύναμιν θεραπεύων ἀλλὰ τοῖς
[210]	(Ἀλλὰ μὴν οὐδ' ἂν θαυμασθεῖμεν	οὐδὲ	τιμῆς μεγάλης τύχοιμεν τοιούτους τοὺς
[280]	τῶν κατὰ τὴν πόλιν, ὥστ'	οὐδὲ	τοῖς ὀνόμασιν ἔνιοί τινες ἔτι
[300]	ἕκαστον, οὐ τοὺς συκοφαντικῶς βεβιωκότας	οὐδὲ	τοὺς ἀμελῶς, οὐδὲ τοὺς τοῖς
[170]	τοὺς συκοφάντας κυρίους τηλικούτου πράγματος,	οὐδὲ	τοὺς μὲν μὴ διδόντας τούτοις
[300]	συκοφαντικῶς βεβιωκότας οὐδὲ τοὺς ἀμελῶς,	οὐδὲ	τοὺς τοῖς πολλοῖς ὁμοίους ὄντας,
[100]	παρέδωκεν ὑμῖν, οὐ δαπάναις μεγάλαις,	οὐδὲ	τοὺς ὑπάρχοντας συμμάχους λυμηνάμενος, οὐδὲ
[300]	μεγάλαις χρῶνται ταῖς ὑπερβολαῖς, ὥστ'	οὐδὲ	τοῦτ' ὀκνοῦσι λέγειν, ὡς ἥδιον
[110]	τῆς πόλεως ἀξίως ἁπάντων διήνεγκεν,	οὐδὲ	τῶν ἐχθρῶν οὐδεὶς ἂν ἄλλως
[10]	ἢ ταῖς ὑπὲρ αὑτῶν ἀπολογίαις,	οὐδὲ	τῶν λεγόντων ὡς ἔστι μέγιστον
[220]	ἐπὶ τοῖς ἰδίοις συμβολαίοις λεγομένων	οὐδὲ	τῶν λυπούντων τινάς, ἀλλὰ τῶν
[320]	μέλει τῶν ἀνθρωπίνων αὐτοῖς πραγμάτων,	(οὐδὲ	τῶν νῦν περὶ ἐμὲ γιγνομένων
[100]	κατώρθωσεν· οὐδὲ γὰρ τῶν δωρεῶν	οὐδὲ	τῶν τιμῶν οὐδεὶς αὐτῷ μετέδωκε
[220]	τὴν φύσιν ταύτην, (ἀλλ' ὅμως	οὐδὲ	τῶν τοιούτων οὐδείς ἐστιν οὕτως
[120]	πολλάκις νικῆσαι μαχόμενος. (Οὕτω δ'	ἐσπούδαζε	περὶ τὸ μηδεμίαν τῶν πόλεων
[300]	διέλθετε πρὸς ὑμᾶς αὐτοὺς καὶ	σκέψασθε	ποῖός τις ἦν καὶ πῶς
[90]	πόλιν ἀνηλωκότας. Πρὸς οὓς ὅπως	βούλεσθε	θέτε με διακεῖσθαι· πρὸς γὰρ
[50]	μὲν οὖν τῆς ἐμῆς εἴτε	βούλεσθε	καλεῖν δυνάμεως εἴτε φιλοσοφίας εἴτε
[290]	ἀλλ' ἢ φανερῶς ὑμῶν αὐτῶν	ἔσεσθε	κατεψηφισμένοι τὴν τοιαύτην ἀδικίαν, (καὶ
[50]	τῶν λόγων τὴν δύναμιν ἁπάντων	μαθήσεσθε.	(Δέομαι δὲ τῶν πολλάκις ἀνεγνωκότων
[300]	χρησίμους τῇ πόλει περὶ πολλοῦ	ποιήσεσθε,	τοὺς δὲ καταβεβλημένως ζῶντας καὶ
[10]	ἄλλοις ἂν ἐπιτιμήσαιτε τούτοις αὐτοὶ	φανήσεσθε	περιπίπτοντες. Οἶμαι δ' ὑμᾶς οὐκ
[10]	Ἐὰν γὰρ ἐμμείνητε τούτοις, μᾶλλον	δυνήσεσθε	κατιδεῖν εἴ τι τυγχάνομεν λέγοντες
[290]	φυλακτέον ἐστίν, ὅπως μηδὲν τοιοῦτον	ἐξαμαρτήσεσθε	περὶ ὑμᾶς αὐτούς, μηδὲ πιστοτέρους
[300]	μὲν τραχέως οἱ δ' ὀλιγώρως	διακείσεσθε	πρὸς τὴν φιλοσοφίαν, ἀλλ' ὑπολαβόντες
[300]	οὖν σωφρονῆτε, τῆς μὲν ταραχῆς	παύσεσθε	ταύτης, οὐχ οὕτω δ' ὥσπερ
[30]	τοὺς λόγους τοὺς τοιούτους γεγενημένος.	(Γνώσεσθε	δ' ἐκ τῶν ἐπιτηδευμάτων τῶν
[70]	οὐδ' ἧττον τῇ πόλει συμφερόντων.	Γνώσεσθε	δὲ τὴν δύναμιν αὐτῶν, ἢν
[240]	αὐτοὶ τυγχάνομεν ἐπιτηδεύοντες. ~Ἔτι τοίνυν	γνώσεσθε	σαφέστερον ἐκ τῶν ῥηθήσεσθαι μελλόντων
[210]	γὰρ ταῦτα καλῶς περιλάβωμεν, ἄμεινον	γνώσεσθε	τὰς αἰτίας τὰς καθ' ἡμῶν
[290]	πόλεμον ἐπιμελείαις, οὐδ' ὅτι κάλλιστα	πολιτεύεσθε	καὶ μάλιστα φυλάττετε τοὺς νόμους
[130]	πρὸς αὐτὸ τὸ δίκαιον ἀποβλέποντες	σκέψεσθε	περὶ τούτων, οὐκ ἔστιν ὅπως
[10]	ὑμᾶς προσδοκᾶν πεποίηκε, τὰς πράξεις	ἡγῆσθέ	μου χείρους εἶναι. (Δέομαι οὖν
[250]	εἰδότες τὴν δύναμιν αὐτῶν οὕτω	διακέησθε	πρὸς ἑκάστους ἡμῶν ὥσπερ δίκαιόν
[290]	ταύτῃ χρωμένους, ἧς ὑμεῖς ἡγεμόνες	γεγένησθε,	συμφορᾷ τινι περιβάλοιτε. (Χρὴ γὰρ
[310]	τοῦ κολάζειν αὐτούς, ὥστε τούτοις	χρῆσθε	καὶ κατηγόροις καὶ νομοθέταις περὶ
[130]	πεπραγμένα περὶ Τιμόθεον· ἢν δ'	ἀναλογίσησθε	τὴν ἄγνοιαν ὅσην ἔχομεν πάντες
[290]	οἷς περ ὑμεῖς ἁπάντων, διαφθείρεσθαι	ψηφίσαισθε,	καὶ τοὺς τῇ παιδείᾳ ταύτῃ
[300]	ἀκούετε κακῶς ἢ δι' οὓς	ἐπαινεῖσθε,	καὶ δημοτικωτέρους εἶναι νομίζετε τοὺς
[70]	αὐτούς· εἰ δὲ τοῖς λόγοις	πείθοισθε	τοῖς ἐμοῖς, ὅλην τὴν Ἑλλάδα
[140]	ἃ δ' οὖν μοι νῦν	ἐπελήλυθε,	καὶ περὶ ὧν ἐγὼ μὲν
[40]	δόξης ταύτης, εἴ τις ὑμῖν	ἐπιδείξειε	μὴ τούτων τῶν πραγμάτων μαθητάς
[70]	εἴποιμ' ἂν εἴ τί μοι	δόξειε	πρέπον εἶναι τῶ παρόντι καιρῷ·
[210]	ἀπορῶ πότερον ἄν τις δικαιότερον	θαυμάσειε	τὰς πραότητας τὰς τοῖς χαλεπωτάτοις
[250]	ἂν τούτων τοὺς μὲν διδασκάλους	ἐπαινέσειε,	τοὺς δὲ κακῶς χρωμένους οἷς
[210]	ἐστὶν ἀναίσθητος ὅστις οὐκ ἂν	ἀλγήσειε	τοιαύτης διαβολῆς περὶ αὑτὸν γιγνομένης;
[80]	ῥᾳδίως ὅστις ἂν οὖν βουληθεὶς	ποιήσειἐ,	τοῖς δὲ περὶ τοὺς λόγους
[0]	ὑπὲρ ὧν οὐδεὶς ἂν ἄλλος	ἐπιχειρήσειε,	πλὴν τῶν ἐμοὶ πεπλησιακότων ἢ
[260]	τοὺς μὲν ἀπηκριβωμένους οὐδὲν ἂν	εὐεργετήσειε,	πλὴν τοὺς ἐντεῦθεν ζῆν προῃρημένους,
[270]	ἄλλων τινῶν ἀγωνιζομένοις οὐκ ἂν	ἁρμόσειε	λέγειν περὶ τῶν ὀνομάτων τούτων
[250]	ἂν αὐτοὺς τοὺς ἐξαμαρτάνοντας κολάζειν	ἀξιώσειε;	(Τί δ' εἴ τινες ὁπλομαχεῖν
[80]	δίκαιον ἀπόδειξιν μὲν οὐδεμίαν τούτων	ἤνεγκε,	λέγων δὲ διατετέλεκεν ὡς δεινόν
[230]	ἀκρόπολιν οὐκ ἐλάττω μυρίων ταλάντων	ἀνήνεγκε.	(Καὶ τούτων τῶν ἀνδρῶν τῶν
[100]	μᾶλλον ἐσπούδασεν ἢ περὶ ὧν	ἀπήνεγκε	τὴν γραφήν· ἔπειθ' οἱ μὲν
[140]	ἀποκρύψομαι πρὸς ὑμᾶς. (Ἐπειδὴ γὰρ	ἀπήνεγκε	τὴν γραφήν, ἐσκόπουν περὶ αὐτῶν
[170]	ἀνθρώπων καὶ τῶν πραγμάτων, οὕτω	κατήνεγκε,	καὶ δόξαν ἐνίοις τὴν ἐναντίαν
[80]	τὸ προκατειλῆφθαι τὰ πλεῖστα τοὐναντίον	συμβέβηκε·	λέγοντες μὲν γὰρ ταὐτὰ τοῖς
[90]	νῦν δὲ τούτων μὲν οὐδέτερον	πεποίηκε,	παραλιπὼν δὲ τὴν δικαιοτάτην τῶν
[10]	διαλεχθεὶς ὧν οὗτος ὑμᾶς προσδοκᾶν	πεποίηκε,	τὰς πράξεις ἡγῆσθέ μου χείρους
[100]	μάλιστα καθ' ἁπάντων, ὅτι τοσαύτας	ᾕρηκε	πόλεις κατὰ κράτος ὅσας οὐδεὶς
[40]	μου γιγνομένους ὧν ὁ κατήγορος	εἴρηκε,	μηδὲ περὶ τοὺς λόγους ὄντα
[40]	Ὥστ' ἐξ ὧν αὐτὸς οὗτος	εἴρηκε,	ῥᾴδιον καταμαθεῖν ὅτι πόρρω τῶν
[30]	τὰ μὲν μείζω τοῦ προσήκοντος	εἴρηκε,	τὰ δ' ὅλως ψεύδεται, ῥᾳδίως
[170]	περὶ ὧν ἧττόν μοι σπουδάσαι	προσῆκε.	(Καίτοι δεξαίμην ἄν, εἰρήσεται γὰρ
[160]	τηλικουτονὶ καθέστηκα κίνδυνον. (Καί τοι	προσῆκε	τοὺς εὖ φρονοῦντας εὔχεσθαι τοῖς
[160]	τις σωθήσεσθαι. Πολὺ γὰρ δεινότερον	καθέστηκε	τὸ δοκεῖν εὐπορεῖν ἢ τὸ
[120]	πρὸς τὴν χώραν, οὐκ ἂν	ἐφῆκε	τοῖς στρατιώταις ἁρπάζειν καὶ κλέπτειν
[130]	(Ταῦτα δ' ἀκούων ὀρθῶς μὲν	ἔφασκέ	με λέγειν, οὐ μὴν οἷός
[70]	τούτων χρῆσις τοῦτ' ὠφελεῖν μόνον	πέφυκε,	τὰ κατὰ τὴν πόλιν καὶ
[270]	ἐχούσης. (Καὶ ταῦθ' ὡς οὕτω	πέφυκε,	ταχέως οἶμαι δηλώσειν. Πρῶτον μὲν
[40]	πιστὸν ὑμῶν ἐστιν ὡς Νικοκλῆς	ἔδωκέ	μοι ταύτας, ἵνα δίκας μανθάνῃ
[110]	ἐκ τῆς πολεμίας τὸν μισθὸν	ἀπέδωκε.	(Καί τοι τοιοῦτον ἔργον ἄν
[100]	οὐδὲ τῶν τιμῶν οὐδεὶς αὐτῷ	μετέδωκε	τῶν ἐκείνῳ ψηφισθεισῶν, ἀλλ' οὐδ'
[150]	λέγων, ὅσον τὰ τῆς πόλεως	μεταπέπτωκε,	καὶ τὰς διανοίας ὡς οὐδὲν
[230]	δῆμον κατήγαγε καὶ τοὺς τυράννους	ἐξέβαλε	καὶ τὴν δημοκρατίαν ἐκείνην κατέστησε,
[100]	πόλεως καὶ τριήρεις πεντήκοντα Κόρκυραν	εἷλε,	πόλιν ὀγδοήκοντα τριήρεις κεκτημένην, καὶ
[100]	Λυσίμαχος καὶ τοῖς τοιούτοις ἐπιχειρεῖ	με	βλάπτειν ἐξ ὧν δικαίως ἂν
[90]	ἐκεῖνος ὁ λόγος δικαίως ἄν	με	βλάψειεν, ὃν ἴσως ἄν τινες
[160]	παρέξειν. Πολλῆς δ' ἀλογίας περί	με	γεγενημένης πάντων ἂν συμβαίη δεινότατον,
[40]	μηδὲ περὶ τοὺς λόγους ὄντα	με	δεινὸν τοὺς περὶ τῶν ἰδίων
[10]	ἐποιησάμην οὕτως αὐτὸν νομίζειν εἶναί	με	δεινόν, ὥσπερ ἐν ὑμῖν εἴρηκεν·
[30]	μὲν τοίνυν τῆς γραφῆς πειρᾶταί	με	διαβάλλειν ὁ κατήγορος ὡς διαφθείρω
[0]	τούτων τινὰς οὐχ οὕτω πρός	με	διακειμένους ὥσπερ ἤλπιζον, ἀλλὰ τοὺς
[90]	Πρὸς οὓς ὅπως βούλεσθε θέτε	με	διακεῖσθαι· πρὸς γὰρ τὸ παρὸν
[90]	τολμήσαιεν εἰπεῖν τῶν παντάπασι πρός	με	δυσκόλως διακειμένων, ὡς τούτοις μὲν
[160]	χάριν, ὥστ' ἔτι καὶ νῦν	με	θεραπεύειν, (ὑμεῖς δ' εἰς οὓς
[90]	τε γὰρ ὑπολάβητε σύμβουλον εἶναί	με	καὶ διδάσκαλον τούτων, δικαίως ἂν
[160]	δόξης ἧς προσεδόκων ἀγῶνες περί	με	καὶ κίνδυνοι καὶ φθόνοι καὶ
[80]	παρέμεινεν, εἰ μὴ τοιοῦτον ὄντα	με	κατέλαβον οἷόν περ προσεδόκησαν· νῦν
[20]	διανοηθεὶς εἰς τουτονὶ τὸν κίνδυνόν	με	κατέστησεν, ἡγούμενος τὸν ἀγῶνα τὸν
[140]	ποίου δευτέρου· τὸ γὰρ ἐφεξῆς	με	λέγειν διαπέφευγεν. Ἴσως μὲν οὖν
[130]	δ' ἀκούων ὀρθῶς μὲν ἔφασκέ	με	λέγειν, οὐ μὴν οἷός τ'
[140]	τῶν ἐπιτηδείων ἐτόλμησεν εἰπεῖν πρός	με	λόγον πάντων σχετλιώτατον, ὡς ἄξια
[50]	ἐμοῦ καινοὺς λόγους, μηδ' ὀχληρόν	με	νομίζειν, ὅτι λέγω τοὺς πάλαι
[30]	τῆς ἀπολογίας φαίνωμαι, τοιοῦτον εἶναί	με	νομίζειν· οὕτω γὰρ γιγνώσκοντες αὐτοί
[20]	αὐτῶν, τοὺς δὲ τοιοῦτον εἶναί	με	νομίζοντας οἷός περ εἰμί, βεβαιότερον
[190]	φθέγξασθαι δυνηθείη. (Καὶ μηδεὶς οἰέσθω	με	πρὸς μὲν ὑμᾶς συστέλλειν τὴν
[140]	διέτριβον ἐφ' αἷς ᾠόμην ἐπαινεῖσθαί	με	προσήκειν. Ἀκροώμενος δέ τις τῶν
[30]	δὲ τῶν ἄλλων λόγων ποιεῖ	με	τηλικοῦτον, ὅσος οὐδεὶς πώποτε γέγονεν
[30]	μηδὲν πώποτε φλαῦρον εἰς ἀγῶνά	με	τηλικουτονὶ κατέστησεν, ἦ που σφόδρ'
[180]	τις ἀφέμενος τῶν ἄλλων ἔροιτό	με	τί τούτων μεγίστην ἔχει δύναμιν
[50]	διελθεῖν περὶ αὐτῶν· νῦν δέ	με	τὸ γῆρας ἐμποδίζει καὶ ποιεῖ
[170]	καὶ τὸν χρόνον ἐάσαντες ἀναλῶσαί	με	τὸν δεδομένον ταῖς ἀπολογίαις, ὅπως
[160]	ἐπιμελῶς ἐπαίδευσεν ὥστ' ἐπιφανέστερον εἶναί	με	τότε καὶ γνωριμώτερον ἐν τοῖς
[150]	ἔχειν νομίζειν. (Ἢν οὖν ἐξισώσητέ	με	τῷ πλεῖστον ἐξειργασμένῳ καὶ θῆτε
[240]	καί τινες λίαν εὐμετάβολον εἶναί	με	φήσουσιν. Ὀλίγῳ μὲν γὰρ πρότερον
[0]	μὲν καὶ κίνδυνόν τινα περὶ	ἐμὲ	γιγνόμενον, συκοφάντην δ' ὄντα τὸν
[320]	πραγμάτων, (οὐδὲ τῶν νῦν περὶ	ἐμὲ	γιγνομένων οὐδὲν αὐτοὺς οἶμαι λανθάνειν.
[30]	οὐκ ἐν τοῖς δικαστηρίοις οἰκοῦντας,	ἐμὲ	δ' οὐδεὶς πώποθ' ἑώρακεν οὔτ'
[20]	τὰς αἰτίας καὶ τὰς διαβολάς,	ἐμὲ	δ' ὑπὲρ αὐτῶν οὐ δυνησόμενον
[230]	εὕροιτ' ἂν ἐν πολλαῖς ἐγγεγραμμένους,	ἐμὲ	δὲ καὶ τοὺς περὶ τὴν
[100]	νομίζειν τοῖς ἐνεστῶσι πράγμασιν, οὐδ'	ἐμὲ	λέγειν ἔξω τῆς γραφῆς· τοῖς
[140]	τούτων, ἀλλ' οἵας περ πρὸς	ἐμὲ	λέγειν ἐπιχειρεῖς; (Ἀποφαίνεις γὰρ τούς
[0]	γὰρ ἤλπιζον καὶ τὰ περὶ	ἐμὲ	μάλιστα γνωσθήσεσθαι, καὶ τὸν αὐτὸν
[150]	Ἢ τί λοιπόν ἐστι πλὴν	ἐμὲ	μὲν ἀτυχῆ, τοὺς δὲ τοιούτους
[30]	ἐστὶν οὔτ' εἰκὸς οὔτε δυνατόν,	ἐμὲ	μὲν περὶ πολλοὺς ἡμαρτηκέναι, τοὺς
[20]	ἡγούμενος τὸν ἀγῶνα τὸν πρὸς	ἐμὲ	παρ' ἑτέρων αὑτῷ χρηματισμὸν ποιήσειν,
[30]	τοὺς δὲ ταῖς συμφοραῖς δι'	ἐμὲ	περιπεπτωκότας ἡσυχίαν ἔχειν καὶ μὴ
[120]	μηδεμίαν δ' ἀπολέσαντα περὶ προδοσίας	ἔκρινε,	καὶ πάλιν εἰ διδόντος εὐθύνας
[30]	ὑμᾶς τοιοῦτος οἷος οὐδεὶς ἄλλος	γέγονε,	πολὺ ἂν δικαιότερον ἐπιεικὴς εἶναι
[100]	γάρ, εἰ μὲν κακὸς ἀνὴρ	γέγονε	Τιμόθεος καὶ πολλὰ περὶ ὑμᾶς
[80]	τοὺς νόμους τιθέναι προαιρουμένοις προὔργου	γέγονε	τὸ πλῆθος τῶν κειμένων οὐδὲν
[100]	γὰρ ἰδιώταις ὑπὲρ ὧν ἕκαστος	ἔπραξε	προσήκει διαλεχθεῖσι καταβαίνειν ἢ δοκεῖν
[230]	οὕτως ἐνομοθέτησε καὶ τὰ πράγματα	διέταξε	καὶ τὴν πόλιν κατεσκεύασεν, ὥστ'
[150]	τῶν ἄλλων, χιλίους μόνους στατῆρας	κατέλιπε.	(Καί τοι χρὴ περὶ τῆς
[250]	τῶν αὐτῶν τούτων ἔνεστιν εἰπεῖν.	Φέρε	γὰρ εἴ τινες πολλὰ χρήματα
[140]	ἕκαστοι βούλονται διατεθῆναι πρὸς αὐτούς·	σὲ	δ' οὐδενὸς μετέχοντα τούτων, ἀλλ'
[140]	καὶ νοῦν ἔχοντες ἴσως ἄν	σε	ζηλώσειαν, οἱ δὲ καταδεέστερον πράττοντες
[140]	μετὰ πόνου καὶ ταλαιπωρίας ᾐσθάνοντό	σε	ποριζόμενον εἴς τε τὰς λειτουργίας
[140]	εἶναι τῶν διδομένων, (αὐτόν τε	σὲ	ῥᾳθυμότερον ἡγοῦνται ζῆν οὐ μόνον
[100]	ἐνίκησε ναυμαχῶν, καὶ ταύτην αὐτοὺς	ἠνάγκασε	συνθέσθαι τὴν εἰρήνην, ἣ τοσαύτην
[310]	μεταβολῆς τί τῶν δεινῶν οὐ	συνέπεσε	τῇ πόλει, τί δὲ τῶν
[120]	νεωτερίζοντας ἐν τοῖς συμμάχοις, οὐκ	ἐπηκολούθησε	ταῖς ὑμετέραις γνώμαις, οὐδ' ἠβουλήθη
[110]	προσέχειν ὑμᾶς αὐτῇ τὸν νοῦν	ἐποίησε.	Τὸ δὲ τελευταῖον Ποτίδαιαν, (εἰς
[100]	περὶ τὸν αὐτὸν χρόνον Λακεδαιμονίους	ἐνίκησε	ναυμαχῶν, καὶ ταύτην αὐτοὺς ἠνάγκασε
[10]	τῇ πόλει πολλάκις οὕτως ἤδη	μετεμέλησε	τῶν κρίσεων τῶν μετ' ὀργῆς
[30]	χρόνον ἡσυχίαν εἶχεν, οὐκ ἂν	ἠμέλησε	τοῦ καιροῦ τοῦ παρόντος, ἀλλ'
[110]	διακοσίων νεῶν καὶ χιλίων ταλάντων	κατεπολέμησε,	ταύτην οὔτε πλέον οὔτ' ἔλαττον
[100]	οὐδὲν φλαῦρον εἰπεῖν ὁ κατήγορος	ἐτόλμησε,	περὶ δὲ τὴν Τιμοθέου κατηγορίαν
[250]	Ὧν οὐδὲν ἐνθυμηθεὶς Λυσίμαχος κατηγορεῖν	ἐτόλμησε	τῶν ἐπιθυμούντων τοιούτου πράγματος, ὃ
[230]	ἀγαθὸς καὶ ῥήτωρ ἄριστος οὕτως	ἐκόσμησε	τὴν πόλιν καὶ τοῖς ἱεροῖς
[10]	μὲν τῶν ἐξαπατησάντων δίκην λαβεῖν	ἐπεθύμησε,	τοὺς δὲ διαβληθέντας ἡδέως ἂν
[100]	γεγενημένης, καὶ διαβάλλειν ἡμᾶς ἀμφοτέρους	ἐπεχείρησε,	καὶ οὐκ ᾐσχύνθη περὶ ἀνδρὸς
[10]	ἄν ποτέ μοι πράγματα ποιεῖν	ἐπεχείρησε.	Νῦν δὲ λέγει μὲν ὡς
[230]	προστάτης τοῦ δήμου καταστὰς οὕτως	ἐνομοθέτησε	καὶ τὰ πράγματα διέταξε καὶ
[230]	ἐξέβαλε καὶ τὴν δημοκρατίαν ἐκείνην	κατέστησε,	τὴν αἰτίαν τοῖς Ἕλλησι τῶν
[110]	ἀπὸ τῶν χρημάτων ὧν αὐτὸς	ἐπόρισε	καὶ τῶν συντάξεων τῶν ἀπὸ
[30]	μόνοις χρηματίζεσθαι δυναμένους, εἰ δ'	ἄλλοσέ	ποι πλεύσειαν, ἐνδεεῖς ἂν ὄντας
[120]	χρημάτων λόγον Μενεσθέως, τούτους μὲν	ἀπέλυσε,	Τιμόθεον δὲ τοσούτοις ἐζημίωσε χρήμασιν
[110]	τῆς πόλεως ἀνελόμενος, ἅπαντας τούτους	κατώρθωσε	καὶ δικαίως ἅπασι τοῖς Ἕλλησιν
[120]	μὲν ἀπέλυσε, Τιμόθεον δὲ τοσούτοις	ἐζημίωσε	χρήμασιν ὅσοις οὐδένα πώποτε τῶν
[110]	καὶ δισχίλια τάλαντα τὸ πρότερον	ἀνήλωσε,	ταύτην εἷλεν ἀπὸ τῶν χρημάτων
[220]	καὶ πάντα ποιοῦσι νομίζοντες αὐτοί	τε	βελτίους γενήσεσθαι καὶ τοὺς ἐνθάδε
[140]	ἂν ὑμῶν ἕκαστος, καὶ τόν	τε	βίον τὸν ἐμαυτοῦ καὶ τὰς
[140]	ἕξειν τοὺς τοιούτους, ὅταν τόν	τε	βίον τὸν σαυτοῦ καὶ τὰς
[170]	λογισάμενος καὶ παραμυθησάμενος ἐμαυτόν· ~τούς	τε	γὰρ ἐπιεικεῖς ὑμῶν, πρὸς οὕς
[230]	γεγενημένους, ἀρξαμένους ἀπὸ Σόλωνος. (Ἐκεῖνός	τε	γὰρ προστάτης τοῦ δήμου καταστὰς
[90]	πανταχῶς ἕξει μοι καλῶς. (Ἤν	τε	γὰρ ὑπολάβητε σύμβουλον εἶναί με
[0]	περὶ ὧν διελθεῖν προῃρούμην οἷός	τε	γενησόμενος, οὔτ' ἐπιχαρίτως οὐδ' ἀνεπιφθόνως
[190]	λέγειν καὶ πράττειν ποιήσειεν, ἀμφότερά	τε	γενόμενα περὶ τὸν αὐτὸν ἀνυπέρβλητον
[120]	τῶν ἀδικουσῶν. (Ἠπίστατο γὰρ τούς	τε	δεδιότας ὅτι μισοῦσι δι' οὓς
[80]	ψυχῆς φρονιμωτέρας δεόμενοι τυγχάνουσιν, ἄλλως	τε	δὴ καὶ νῦν. (Ὅτε μὲν
[230]	τοῦ θεοῦ χρημάτων αὑτῷ, τόν	τε	δῆμον κατήγαγε καὶ τοὺς τυράννους
[60]	(ἡγούμενος ἐκ τοῦ παραινεῖν τήν	τε	διάνοιαν τὴν ἐκείνου μάλιστ' ὠφελήσειν
[180]	δὲ τούτων προσῆκον ἑκατέροις, (τοῖς	τε	διδάσκουσι καὶ τοῖς μανθάνουσιν, ἴδιον
[30]	νομίζειν· οὕτω γὰρ γιγνώσκοντες αὐτοί	τε	δόξετε καλῶς κρίνειν καὶ νομίμως,
[80]	πράγμασιν ἐπιχειρεῖν, ἐξ ὧν αὐτοί	τε	εὐδαιμονήσουσι καὶ τοὺς ἄλλους Ἕλληνας
[140]	ὑπὸ τῆς πόλεως ἐστεφανωμένους, τά	τε	καθ' ἡμέραν οὕτω κοσμίως καὶ
[80]	πονηρῶν πραγμάτων ζητεῖν ἐπιχειρήσειεν, ἄλλως	τε	καὶ διαπεπραγμένος ἀπ' αὐτῶν ἅπερ
[70]	ὑπ' ἐμοῦ πρότερον εἰρημένων, ἄλλως	τε	καὶ νῦν ὅτ' οὐ μόνον
[310]	παλαιῶν ἀνδρῶν γενήσεσθαι προσεδόκησεν, ἄλλως	τε	καὶ παρ' ὑμῖν τοῖς ἐπὶ
[310]	λεγόμενα πολὺν ἂν ὄχλον ἐμοί	τε	καὶ τοῖς ἀκούουσι παρασχεῖν. Ὅπερ
[230]	δὲ ταῖς τῶν ἕνδεκα τούς	τε	κακουργοῦντας καὶ τοὺς τούτοις ἐφεστῶτας,
[140]	λέγειν ἐπιχειρεῖς; (Ἀποφαίνεις γὰρ τούς	τε	λόγους οὓς γέγραφας οὐ μέμψεως
[200]	ὄντας ἢ πρότερον ἦσαν, τῶν	τε	λόγων κριτὰς καὶ συμβούλους ἀκριβεστέρους
[290]	ἔχουσιν, οἱ δ' ὡς οἷόν	τε	μάλιστα φιλοῦσι καὶ τὰς ἐλπίδας
[250]	τούτων ἐναντιώσεις συναγαγεῖν τῶν ἀκμαζόντων	τε	μᾶλλον ἢ γὼ καὶ τοῦ
[190]	γράψας ἐν ᾧ φανήσομαι τοῖς	τε	μείζους ποιουμένοις τὰς ὑποσχέσεις ἐπιτιμῶν
[260]	ἔγνωκα περὶ αὐτῶν, ἀλλ' οἵ	τε	νομίζοντες μηδὲν χρησίμην εἶναι τὴν
[60]	ὑπὲρ τῶν εἰρημένων αὑτοῖς, τούς	τε	νῦν δοκοῦντας εἶναι δεινοὺς μὴ
[250]	δὲ πολίτας ὑβρίζοιεν καὶ τούς	τε	παῖδας καὶ τὰς γυναῖκας αἰσχύνοιεν,
[140]	ἔμελεν αὐτοῖς· νῦν δὲ τά	τε	παρὰ τῶν ξένων σοι γιγνόμενα
[140]	τῆς μεγίστης ἀξίους ὄντας, τῶν	τε	πεπλησιακότων σοι τοὺς μὲν οὐδὲν
[160]	ὧν ὁ πατὴρ ἅμα τῇ	τε	πόλει χρήσιμον αὑτὸν παρεῖχεν, ἡμᾶς
[120]	ἂν τοῦτο πεπονθότες τυγχάνωσι, τήν	τε	πόλιν διὰ μὲν τὴν φιλίαν
[200]	καὶ ῥᾳθύμως, τοὺς δὲ τοῖς	τε	πράγμασι καὶ σφίσιν αὐτοῖς προσέχειν
[130]	βουλομένους ἀρέσκειν προαιρεῖσθαι μὲν τῶν	τε	πράξεων τὰς ὠφελιμωτάτας καὶ βελτίστας
[70]	τὴν πολιτείαν αὐτοῖς ὡς οἷόν	τε	πραοτάτην. Ὅπου δὲ βασιλεῖ διαλεψόμενος
[130]	ἂν ὑμᾶς ἀκούσαντας μισῆσαι τούς	τε	προαγαγόντας τὴν πόλιν ἐπὶ τὴν
[60]	τοῖς χρόνοις γεγενημένους, ὥστε τούς	τε	πρότερον γράψαντας περὶ τὴν ὑπόθεσιν
[140]	νομίζουσιν εἶναι τῶν διδομένων, (αὐτόν	τε	σὲ ῥᾳθυμότερον ἡγοῦνται ζῆν οὐ
[200]	δ' αὐτῶν ἰδιωτεύειν ἐβουλήθησαν, ἔν	τε	ταῖς ὁμιλίαις χαριεστέρους ὄντας ἢ
[140]	καὶ τὸν τρόπον ἠγαπηκότων, ἔν	τε	ταῖς πανηγύρεσι καὶ τοῖς ἰδίοις
[140]	ταλαιπωρίας ᾐσθάνοντό σε ποριζόμενον εἴς	τε	τὰς λειτουργίας καὶ περὶ τὴν
[270]	οὔτε νῦν οὐδεμίαν εἶναι, τούς	τε	τὰς ὑποσχέσεις ποιουμένους περὶ αὐτῶν
[30]	καλῶς κρίνειν καὶ νομίμως, ἐγώ	τε	τεύξομαι πάντων τῶν δικαίων. (Ὅτι
[60]	οὕτω πράττουσαν, ἐπὶ τελευτῆς ἐπί	τε	τὴν δικαιοσύνην παρακαλῶ καὶ τοῖς
[230]	τῶν θεσμοθετῶν ἀμφοτέρους ἐνεῖναι, τούς	τε	τὴν πόλιν ἀδικοῦντας καὶ τοὺς
[70]	πραγμάτων τοῦ τοὺς Ἕλληνας ἐπί	τε	τὴν τῶν βαρβάρων στρατείαν παρακαλοῦντος
[270]	καὶ πλέονος ἀξίους, εἰ πρός	τε	τὸ λέγειν εὖ φιλοτίμως διατεθεῖεν,
[300]	πλήθους τοῦτο σκοπεῖν, ὅπως ἔν	τε	τοῖς ἀγῶσι τοῖς περὶ τῶν
[230]	δὲ δυοῖν ἐγένετο μαθητής, Ἀναξαγόρου	τε	τοῦ Κλαζομενίου καὶ Δάμωνος, τοῦ
[0]	ἐμῶν δύναμιν καὶ καταλαζονευομένου περί	τε	τοῦ πλούτου καὶ τοῦ πλήθους
[180]	γὰρ τὴν φύσιν ἡμῶν ἔκ	τε	τοῦ σώματος συγκεῖσθαι καὶ τῆς
[190]	δ' αὑτῶν κατημεληκότων· ὥσθ' ἑκάτερόν	τε	τούτων δεινὸν ἂν καὶ λέγειν
[320]	τῶν τοιούτων τοῖς τηλικούτοις, πρός	τε	τῷ ταῦτα γιγνώσκειν, αἰσχυνθείην ἄν,
[290]	παραλαβόντας, (εἰκότως· συμφέρει γὰρ ἐπί	τε	τῶν ἄλλων ἁπάντων, καὶ μάλιστ'
[70]	τοῦ τὴν ἡγεμονίαν ἀποφαίνοντος ἔκ	τε	τῶν ἄλλων εὐεργεσιῶν καὶ τῶν
[90]	ὅμοιος εἶναι δόξαιμι τοῖς ἔκ	τε	τῶν ἐπιτηδευμάτων καὶ τῶν ἄλλων
[90]	εἰ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων ἔκ	τε	τῶν ἐπιτηδευμάτων καὶ τῶν συνουσιῶν
[90]	ὀλίγῳ πρότερον διῆλθον ὑμῖν. (Εἴ	τε	τῶν μὲν πεπραγμένων ἐκείνοις μηδὲν
[150]	τὰς ἐργασίας ἴσας νομίζειν τάς	τε	τῶν σοφιστῶν καὶ τὰς τῶν
[170]	τῶν λεγόντων τὰ δίκαια, τήν	τε	φιλοσοφίαν ἐκ πολλῶν ἐνόμιζον ἐπιδείξειν
[170]	ἂν δύνωμαι, πειράσομαι διελθεῖν τήν	τε	φύσιν αὐτῆς καὶ τὴν δύναμιν
[180]	ὧν οἱ προεστῶτες αὐτῶν τάς	τε	ψυχὰς φρονιμωτέρας καὶ τὰ σώματα
[170]	καὶ τῶν νόμων καθ' οὓς	συνεληλύθατε	δικάσοντες· ἔστι δ' οὐ περὶ
[140]	τὰς δ' ἄλλας λειτουργίας πολυτελέστερον	λελειτουργήκατε	καὶ κάλλιον ὧν οἱ νόμοι
[280]	τοιαύτην παιδείαν. (Καὶ γάρ τοι	πεποιήκατε	τοὺς μὲν ἐπιεικεστάτους αὐτῶν ἐν
[300]	οὐδὲν πώποτ' ἐμέλησεν, ἀλλὰ τοσοῦτον	διημαρτήκατε	τοῦ συμφέροντος, ὥσθ' ἥδιον ἔχετε
[140]	υἱόν, καὶ τρὶς μὲν ἤδη	τετριηραρχήκατε,	τὰς δ' ἄλλας λειτουργίας πολυτελέστερον
[60]	Εἰρήνης, (Δυοῖν μὲν τοίνυν λόγοιν	ἀκηκόατε·	βούλομαι δὲ καὶ τοῦ τρίτου
[50]	δυνάμεως εἴτε φιλοσοφίας εἴτε διατριβῆς,	ἀκηκόατε	πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν. (Βούλομαι δὲ
[30]	τοῖς μὲν λόγοις οἷς πρότερον	ἀκηκόατε	περί μου τῶν βλασφημεῖν καὶ
[240]	τῶν ἐπιτηδευμάτων οἷς ἂν τούτους	ὁρᾶτε	μάλιστα πολεμοῦντας. (Ἄτοπον δέ τι
[240]	τοιούτων, ἀλλὰ τοὺς πατέρας ἂν	ἑωρᾶτε	τῶν συνόντων ἡμῖν καὶ τοὺς
[40]	πλείστην σχολὴν τῶν Ἑλλήνων ἄγοντας.	~Ἠκούσατε	δὲ καὶ τοῦ κατηγόρου λέγοντος
[300]	οὓς ἐπαινεῖσθε, καὶ δημοτικωτέρους εἶναι	νομίζετε	τοὺς τοῦ μισεῖσθαι τὴν πόλιν
[90]	ἀνηλωκότας. Πρὸς οὓς ὅπως βούλεσθε	θέτε	με διακεῖσθαι· πρὸς γὰρ τὸ
[300]	καὶ τοῖς προγόνοις πεπραγμένων, καὶ	διέλθετε	πρὸς ὑμᾶς αὐτοὺς καὶ σκέψασθε
[10]	προειπεῖν, ταῦτ' ἐστίν· ἤδη δ'	ἀναγιγνώσκετε	τὴν ἀπολογίαν τὴν προσποιουμένην μὲν
[170]	μεγίστων· οὐ γὰρ περὶ ἐμοῦ	μέλλετε	μόνον τὴν ψῆφον διοίσειν, ἀλλὰ
[280]	ὧν ὑμεῖς πολὺν ἤδη χρόνον	ἀπελαύνετε	τοὺς νεωτέρους, ἀποδεχόμενοι τοὺς λόγους
[30]	οὕτω γὰρ γιγνώσκοντες αὐτοί τε	δόξετε	καλῶς κρίνειν καὶ νομίμως, ἐγώ
[150]	οὔθ' ὑμεῖς παντάπασιν ἀσκέπτως εἰκάζειν	δόξετε	περὶ τῶν τοιούτων, οὔθ' ἡμεῖς
[170]	δίκαιον εἶναι καὶ νόμιμον, οὕτω	φέρετε	τὴν ψῆφον. ~Βούλομαι δὲ περὶ
[290]	καὶ γὰρ αὐτοὶ προέχετε καὶ	διαφέρετε	τῶν ἄλλων οὐ ταῖς περὶ
[290]	περὶ ὑμᾶς αὐτούς, μηδὲ πιστοτέρους	ποιήσετε	τοὺς λόγους τοὺς τῶν κατηγορούντων
[300]	πολλῆς εὐδαιμονίας καὶ πλούτου ποιήσας·	(εὑρήσετε	γάρ, ἢν ἐξετάζητε τούτων ἕκαστον,
[230]	ταὐτὸ πέφυκεν ἐνεργάζεσθαι. (Νῦν δ'	εὑρήσετε	καὶ τῶν ἐν τῷ παρόντι
[300]	ἀπολαύσονται τῶν καταλειφθέντων, τούτους δὲ	μισήσετε	καὶ προδότας νομιεῖτε καὶ τῆς
[50]	ὁποῖοί τινές εἰσι τὴν ψῆφον	οἴσετε	περὶ αὐτῶν. Ἅπαντας μὲν οὖν
[20]	λέγων, ἀφέμενος τούτων, περὶ ὧν	οἴσετε	τὴν ψῆφον, ἤδη πειράσομαι διδάσκειν
[290]	ὅτι κάλλιστα πολιτεύεσθε καὶ μάλιστα	φυλάττετε	τοὺς νόμους οὓς ὑμῖν οἱ
[300]	ὥσθ' ἥδιον ἔχετε δι' οὓς	ἀκούετε	κακῶς ἢ δι' οὓς ἐπαινεῖσθε,
[300]	διημαρτήκατε τοῦ συμφέροντος, ὥσθ' ἥδιον	ἔχετε	δι' οὓς ἀκούετε κακῶς ἢ
[290]	φλαῦρόν τι καταγιγνώσκειν, ἣν ὑμεῖς	ἔχετε	παρὰ τοῖς Ἕλλησι πολὺ μᾶλλον
[290]	δ' ὑμῖν· καὶ γὰρ αὐτοὶ	προέχετε	καὶ διαφέρετε τῶν ἄλλων οὐ
[310]	περὶ αὐτῶν· ὑμεῖς δὲ τοσοῦτον	ἀπέχετε	τοῦ κολάζειν αὐτούς, ὥστε τούτοις
[40]	οὖν ἀκουσόμενοι τὴν ἀλήθειαν, οὕτω	προσέχετε	τὸν νοῦν. (Πρῶτον μὲν οὖν
[50]	ἐκ τῶν εἰρημένων διαγιγνώσκειν ὅπως	ἐτύχετε	περὶ τῶν πεπραγμένων· ἐπειδὴ δὲ
[300]	ἐπιτηδευμάτων τὴν τῆς ψυχῆς ἐπιμέλειαν,	προτρέψετε	τῶν νεωτέρων τοὺς βίον ἱκανὸν
[90]	μοι καλῶς. (Ἤν τε γὰρ	ὑπολάβητε	σύμβουλον εἶναί με καὶ διδάσκαλον
[300]	πλούτου ποιήσας· (εὑρήσετε γάρ, ἢν	ἐξετάζητε	τούτων ἕκαστον, οὐ τοὺς συκοφαντικῶς
[150]	με τῷ πλεῖστον ἐξειργασμένῳ καὶ	θῆτε	πρὸς ἐκεῖνον, οὔθ' ὑμεῖς παντάπασιν
[60]	ῥᾴδιον ἐκ τῶν εἰρημένων καταμαθεῖν.	Ἐνθυμήθητε	δὲ πρὸς ὑμᾶς αὐτούς, εἰ
[190]	πᾶσι φανερὸν ποιήσειν. (Πρῶτον δ'	ἐνθυμήθητε	περὶ τῶν φλυαρίαν φασκόντων εἶναι
[300]	καὶ τῇ φιλοσοφίᾳ τὸν νοῦν.	(Ἀναμνήσθητε	δὲ τὸ κάλλος καὶ τὸ
[70]	δὲ τὴν δύναμιν αὐτῶν, ἢν	παραβάλλητε	πρὸς ἕτερα τῶν εὐδοκιμούντων καὶ
[140]	ἄλλος τῶν πολιτῶν, ἔτι δὲ	μήτε	δεδικασμένον μηδενὶ μήτε πεφευγότα πλὴν
[20]	μήτ' ἀδικίαν ἐγκαλέσαι, μηδ' εἶναι	μήτε	διαιτητὴν μήτε δικαστὴν ὅστις περὶ
[20]	ἐγκαλέσαι, μηδ' εἶναι μήτε διαιτητὴν	μήτε	δικαστὴν ὅστις περὶ τῶν ἐμοὶ
[150]	δίδωσι, μήτ' αὖ φεύγειν δίκας	μήτε	διώκειν. (Ταῦτα γὰρ συνεταξάμην οὐ
[150]	τὸ προσταττόμενον, μηδὲν δὲ δέομαι	μήτε	κληροῦσθαι τῶν ἀρχῶν ἕνεκα, μήτε
[150]	μήτε κληροῦσθαι τῶν ἀρχῶν ἕνεκα,	μήτε	λαμβάνειν ἃ τοῖς ἄλλοις ἡ
[0]	οὕτως ἠνέγκαμεν, ὥσπερ προσήκει τοὺς	μήτε	λίαν ὑπὸ τῶν τοιούτων ἐκταραττομένους
[150]	μηδένα μήτ' ἀδικήσω μήτ' ἐνοχλήσω	μήτε	λυπήσω, δι' αὐτὰ ταῦτα λυπῶ
[140]	περὶ ἀντιδόσεως, μήθ' ἑτέροις συνηγωνισμένον	μήτε	μεμαρτυρηκότα, μήτ' ἄλλο πεποιηκότα μηδέν,
[30]	τὸν νοῦν, μηδὲ πιστεύειν τοῖς	μήτε	μετ' ἐλέγχου μήτε μετὰ κρίσεως
[30]	πιστεύειν τοῖς μήτε μετ' ἐλέγχου	μήτε	μετὰ κρίσεως εἰρημένοις, μηδὲ ταῖς
[110]	χρόνον μηδ' ὑφ' ἑνὸς ἑωρᾶσθαι	μήτε	ναυτικὸν ἐντὸς Μαλέας περιπλέον μήτε
[0]	λίαν ὑπὸ τῶν τοιούτων ἐκταραττομένους	μήτε	παντάπασιν ἀσώτως μηδ' ὀλιγώρως πρὸς
[110]	μήτε ναυτικὸν ἐντὸς Μαλέας περιπλέον	μήτε	πεζὸν στρατόπεδον διὰ τοῦ Ἰσθμοῦ
[230]	ταύταις ὄντας μήτ' ἀκολάστως ζῶντας	μήτε	περὶ ἄλλην πρᾶξιν μηδεμίαν αἰσχρὰν
[160]	γὰρ μήτ' ἄξιος μηδενὸς ἐγενόμην	μήτε	περιεποιησάμην μηδέν, οὐδεὶς ἄν μοι
[140]	ἔτι δὲ μήτε δεδικασμένον μηδενὶ	μήτε	πεφευγότα πλὴν περὶ ἀντιδόσεως, μήθ'
[10]	χείρους εἶναι. (Δέομαι οὖν ὑμῶν	μήτε	πιστεύειν πω μήτ' ἀπιστεῖν τοῖς
[260]	τὴν μηδὲν ἐν τῷ παρόντι	μήτε	πρὸς τὸ λέγειν μήτε πρὸς
[260]	παρόντι μήτε πρὸς τὸ λέγειν	μήτε	πρὸς τὸ πράττειν ὠφελοῦσαν, γυμνασίαν
[260]	τὸ μήτε τῷ βίω παρακολουθεῖν	μήτε	ταῖς πράξεσιν ἐπαμύνειν, ἀλλ' ἔξω
[260]	ταῖς τῶν μαθόντων διὰ τὸ	μήτε	τῷ βίω παρακολουθεῖν μήτε ταῖς
[10]	λυπήσει τοὺς παρόντας. Ἐὰν γὰρ	ἐμμείνητε	τούτοις, μᾶλλον δυνήσεσθε κατιδεῖν εἴ
[300]	πρὸς αὐτὴν πεποιηκότας. (Ἢν οὖν	σωφρονῆτε,	τῆς μὲν ταραχῆς παύσεσθε ταύτης,
[210]	τῆς ἀληθείας διημαρτηκότας, ἤν περ	ἐθελήσητε	διὰ τέλους ἀκοῦσαι τῶν λεγομένων.
[20]	τοῦ τιμήματος, ἀλλ' ἐάν περ	ἐθελήσητε	μετ' εὐνοίας ἀκροάσασθαι, πολλὰς ἐλπίδας
[270]	ἀκούσαντες θορύβου καὶ βοῆς ἅπαν	ἐμπλήσητε	τὸ δικαστήριον. Ὅμως δὲ καὶ
[10]	εἰρημένοις, πρὶν ἂν διὰ τέλους	ἀκούσητε	καὶ τὰ παρ' ἡμῶν, ἐνθυμουμένους
[150]	οὐσίαν ἔχειν νομίζειν. (Ἢν οὖν	ἐξισώσητέ	με τῷ πλεῖστον ἐξειργασμένῳ καὶ
[10]	μηδ' ἃ τοῖς ἄλλοις ἂν	ἐπιτιμήσαιτε	τούτοις αὐτοὶ φανήσεσθε περιπίπτοντες. Οἶμαι
[160]	εἰς οὓς ἀνήλωκα τἀμαυτοῦ, δίκην	ἐπιθυμήσαιτε	παρ' ἐμοῦ λαβεῖν. Ἔτι δὲ
[50]	Περὶ μὲν οὖν τῆς ἐμῆς	εἴτε	βούλεσθε καλεῖν δυνάμεως εἴτε φιλοσοφίας
[50]	βούλεσθε καλεῖν δυνάμεως εἴτε φιλοσοφίας	εἴτε	διατριβῆς, ἀκηκόατε πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν.
[50]	ἐμῆς εἴτε βούλεσθε καλεῖν δυνάμεως	εἴτε	φιλοσοφίας εἴτε διατριβῆς, ἀκηκόατε πᾶσαν
[210]	ἡμῶν λεγομένας, εἴτ' ἀληθεῖς εἰσιν	εἴτε	ψευδεῖς. Ἐγὼ μὲν οὖν ἡδονῆς
[300]	τούτους δὲ μισήσετε καὶ προδότας	νομιεῖτε	καὶ τῆς πόλεως καὶ τῆς
[50]	ῥᾳδίως τό τ' ἐμὸν ἦθος	γνωριεῖτε	καὶ τῶν λόγων τὴν δύναμιν
[110]	γνώμην εἶχεν. Ὑμεῖς μὲν γὰρ	χειροτονεῖτε	στρατηγοὺς τοὺς εὐρωστοτάτους τοῖς σώμασι
[70]	ὅλην τὴν Ἑλλάδα καλῶς ἂν	διοικοῖτε	καὶ δικαίως καὶ τῇ πόλει
[290]	ὑμεῖς ἡγεμόνες γεγένησθε, συμφορᾷ τινι	περιβάλοιτε.	(Χρὴ γὰρ μηδὲ τοῦτο λανθάνειν
[30]	πολιτῶν. (Ἔπειτ' ἐκείνους μὲν ἂν	εὕροιτε	παρ' ὑμῖν μόνοις χρηματίζεσθαι δυναμένους,
[90]	καὶ διδάσκαλον τούτων, δικαίως ἂν	ἔχοιτέ	μοι πλείω χάριν ἢ τοῖς
[160]	τὴν μεταβολὴν τῶν ἐμαυτοῦ πραγμάτων.	Ὅτε	γὰρ ἐπαμύνειν ἠρχόμην τοῖς ἰδίοις,
[160]	ἢ νῦν ἐν τοῖς συμπολιτευομένοις-	(ὅτε	δ' οὖν, ὥσπερ εἶπον, ἠρχόμην
[50]	κατ' ἐκείνους ἐγράφη τοὺς χρόνους,	ὅτε	Λακεδαιμόνιοι μὲν ἦρχον τῶν Ἑλλήνων,
[150]	νῦν τοῖς πρότερον πεπολιτευμένοις ἔχουσιν.	Ὅτε	μὲν γὰρ ἐγὼ παῖς ἦν,
[80]	ἄλλως τε δὴ καὶ νῦν.	(Ὅτε	μὲν γὰρ ἤρχετο τὸ γένος
[190]	τῆς ἐμῆς ἐπιεικείας· οὐ γάρ,	ὅτε	μὲν ἦν νεώτερος, ἀλαζονευόμενος φαίνομαι
[240]	φασι τῶν δεόντων πράττειν, ἀλλ'	ἐνίοτε	μὲν ὡς ἐξηπατημένων καὶ πεφενακισμένων
[20]	τῶν δὲ τούτους ἐξελέγχειν πειρωμένων	ἐνίοτε	μηδὲ τὴν φωνὴν ἀκούοντας ἀνέχεσθαι,
[220]	χαλεπῶς ἐχόντων πρὸς ἡμᾶς, τίνα	ποτὲ	γνώμην ἔχουσι περὶ τῶν ἐκ
[10]	ὑμῖν εἴρηκεν· οὐ γὰρ ἄν	ποτέ	μοι πράγματα ποιεῖν ἐπεχείρησε. Νῦν
[110]	ἡδέως ἂν ἀκοῦσαι διὰ τί	ποτε	τῶν μὲν εὐδοκιμούντων ἀνδρῶν παρ'
[120]	λαβεῖν ὡς ἐπιβουλεύοντος, ὥσθ' ὁπότε	ὁπότε	μέλλοι τινὰ παραπλεῖν τῶν μὴ
[120]	αὐτοῦ λαβεῖν ὡς ἐπιβουλεύοντος, ὥσθ'	ὁπότε	ὁπότε μέλλοι τινὰ παραπλεῖν τῶν
[30]	ποιεῖ με τηλικοῦτον, ὅσος οὐδεὶς	πώποτε	γέγονεν οὔτε τῶν περὶ τὰ
[20]	παρελθόντα χρόνον, ὥστε μηδένα μοι	πώποτε	μήτ' ἐν ὀλιγαρχία μήτ' ἐν
[0]	τὰ πινάκια γράφουσιν, ὅμως οὐδὲ	πώποτε	τὴν μικρολογίαν ταύτην ἠμυνάμην αὐτῶν,
[250]	διὰ μὲν εὐεξίαν σώματος οὐδὲν	πώποτε	τὴν πόλιν τῶν ἐλλογίμων ἔργων
[100]	πόλεις κατὰ κράτος ὅσας οὐδεὶς	πώποτε	τῶν ἐστρατηγηκότων, οὔτε τῶν ἐκ
[280]	μὲν ἐπὶ ταῦτα προτρέποντας οὐδεὶς	πώποτε	τῶν κήδεσθαι φασκόντων τῆς ἡλικίας
[120]	τοσούτοις ἐζημίωσε χρήμασιν ὅσοις οὐδένα	πώποτε	τῶν προγεγενημένων. ~Ἔχει δ' οὕτως·
[40]	μὲν τοίνυν τοσούτων ὄντων οὐδεὶς	πώποτε	φανήσεται μαθητῶν ἠξιωμένος, ἐγὼ δὲ
[80]	δὲ τῶν μὲν ἰδιωτῶν οὐδένα	πώποτε	φανήσομαι παρακαλέσας ἐπ' ἐμαυτόν, τὴν
[30]	γὰρ ὁ μηδ' ἀκηκοὼς μηδὲν	πώποτε	φλαῦρον εἰς ἀγῶνά με τηλικουτονὶ
[160]	ἐπαίδευσεν ὥστ' ἐπιφανέστερον εἶναί με	τότε	καὶ γνωριμώτερον ἐν τοῖς ἡλικιώταις
[70]	Εἴ τινες οὖν ὑμῶν ὑπέλαβον	τότε	λίαν ἀλαζονικὸν εἶναι καὶ μέγα
[200]	ἔχει δύναμιν· δῆλον γὰρ ὅτι	τότε	μὲν ἅπαντες τοιαύταις ἐχρῶντο ταῖς
[310]	ἢ κατ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον.	(Τότε	μὲν γὰρ ἐν τοῖς ἐγκυκλίοις
[320]	θαρρῶ καὶ πολλὰς ἐλπίδας ἔχω	τότε	μοι τοῦ βίου τὴν τελευτὴν
[70]	ἔτι καταφανὲς ὡς ἀληθῆ καὶ	τότε	προεῖπον καὶ νῦν λέγω περὶ
[150]	παραλειπτέον ἐστίν. ~Ἐγὼ δὲ κἀκείνου	τότε	ταῦτα λέγοντος καὶ νῦν ἡγοῦμαι
[100]	Τιμόθεος καὶ πολλὰ περὶ ὑμᾶς	ἐξήμαρτε,	μετέχειν καὶ δίκην διδόναι καὶ
[10]	ποιεῖν, τοσοῦτον δέ μου καταπεφρόνηκεν,	ὥστε	αὐτὸς ψευδόμενος ἐμοῦ τἀληθῆ λέγοντος
[80]	τοσοῦτο πονηρίας καὶ τόλμης ἐλήλυθεν,	(ὥστε	γραψάμενος ὡς λόγους διδάσκω δι'
[170]	ἡ φιλοσοφία τοιαύτην ἔχει δύναμιν	ὥστε	διαφθείρειν τοὺς νεωτέρους, οὐ τοῦτον
[320]	καὶ μάλιστα περὶ τοὺς θεούς,	ὥστε,	εἴ τι μέλει τῶν ἀνθρωπίνων
[160]	τῆς Ἑλλάδος ὠνόμασεν, οὕτως ἐτίμησαν	ὥστε	καὶ πρόξενον ποιήσασθαι καὶ δωρεὰν
[80]	αὐτῶν· ἐπειδὴ δ' ἐνταῦθα προεληλύθαμεν	ὥστε	καὶ τοὺς λόγους τοὺς εἰρημένους
[120]	τοῦτο τὰ πράγματα περιιστάναι δυνάμενον,	ὥστε	καὶ τῶν πολεμίων6 περιγίγνεσθαι καὶ
[160]	ποιεῖν ὅ τι ἂν βουληθῶσιν,	ὥστε	Λυσίμαχος μὲν ὁ προῃρημένος ζῆν
[80]	ἑαυτῶν, οὕτως ἠγάπων τὴν διατριβὴν	ὥστε	μετὰ πόθου καὶ δακρύων ποιεῖσθαι
[180]	τὴν τοῦ στόματος σαφήνειαν τοιαύτην	ὥστε	μὴ μόνοις τοῖς λεγομένοις ἀλλὰ
[230]	τὰ περὶ ἡμᾶς αὐτοὺς διοικοῦντας	ὥστε	μηδὲν δεῖσθαι τῶν ἀγώνων τῶν
[190]	σωφροσύνης οὕτω παρασκευάζουσαν τὴν ψυχὴν	ὥστε	μηδὲν ἧττον θαρρεῖν ἐν δὴ
[20]	γὰρ βεβίωκα τὸν παρελθόντα χρόνον,	ὥστε	μηδένα μοι πώποτε μήτ' ἐν
[120]	κατ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον ἐλώφησαν,	ὥστε	μόνος ὧν ἡμεῖς μνημονεύομεν ἀνέγκλητον
[290]	λόγους ἄμεινον πεπαιδεῦσθαι τῶν ἄλλων.	Ὥστε	πάντων ἂν συμβαίη δεινότατον, εἰ
[200]	οὕτως ὁμοίαν τὴν δύναμιν ἔχοντες	ὥστε	πᾶσιν εἶναι φανερὸν ὅτι τῆς
[200]	συμβούλους ἀκριβεστέρους τῶν πλείστων γεγενημένους;	Ὥστε	πῶς χρὴ τῆς τοιαύτης διατριβῆς
[230]	ἄλλων προσέσχον αὐτοῖς τὸν νοῦν,	ὥστε	Σόλων μὲν τῶν ἑπτὰ σοφιστῶν
[220]	τοὺς πρότερον συνεῖναι διανοουμένους ἀποτρέπουσιν.	Ὥστε	τίς ἂν ἐν τούτοις τὸ
[280]	ἅπασι τὸ τῶν συκοφαντῶν γένος,	ὥστε	τοῖς μὲν λυομένοις εἴκοσι καὶ
[60]	ἐν ἐκείνοις τοῖς χρόνοις γεγενημένους,	ὥστε	τούς τε πρότερον γράψαντας περὶ
[310]	τοσοῦτον ἀπέχετε τοῦ κολάζειν αὐτούς,	ὥστε	τούτοις χρῆσθε καὶ κατηγόροις καὶ
[100]	δ' ἑκάστῳ προσταχθέντων οὕτως ἐπεμελήθησαν	ὥστε	τυχεῖν τῆς τιμῆς τῆς ὀλίγῳ
[20]	(τοσοῦτον δὲ τὸ μεταξὺ ποιεῖν,	ὥστε	τῶν μὲν αἰτιωμένων ὅ τι
[270]	τῆς τῶν ἄλλων ἀφεστῶτα διανοίας,	ὥστε	φοβοῦμαι μὴ τὴν ἀρχὴν αὐτῶν
[190]	οὐκ ἔχω τοιοῦτον λόγον εἰπεῖν·	οὔτε	γὰρ ὁμοίαν οὔτε παραπλησίαν ἔχει
[150]	ἀναγκασθείς, ἔτι δὲ πρὸς τούτοις	οὔτε	γυναῖκα γήμας οὔτε παῖδας ποιησάμενος,
[30]	τοῦτό γ' ἐστὶν οὔτ' εἰκὸς	οὔτε	δυνατόν, ἐμὲ μὲν περὶ πολλοὺς
[130]	(Ἐκεῖνος γὰρ οὔτε μισόδημος ὢν	οὔτε	μισάνθρωπος οὔθ' ὑπερήφανος, οὔτ' ἄλλ'
[130]	γνωσθῆναι περὶ αὐτῶν. (Ἐκεῖνος γὰρ	οὔτε	μισόδημος ὢν οὔτε μισάνθρωπος οὔθ'
[30]	τιμωρίαν. (Ἀλλὰ γὰρ οὔτε πρότερον	οὔτε	νῦν οὐδείς μοι φανήσεται τοιοῦτον
[270]	ἂν καὶ δικαιοσύνην, οὔτε πρότερον	οὔτε	νῦν οὐδεμίαν εἶναι, τούς τε
[150]	πρὸς τούτοις οὔτε γυναῖκα γήμας	οὔτε	παῖδας ποιησάμενος, ἀλλ' ἀτελὴς γενόμενος
[110]	οὔτ' ἔλαττον παρ' ὑμῶν λαβὼν	οὔτε	παρὰ τῶν συμμάχων ἐκλέξας, ἐν
[190]	λόγον εἰπεῖν· οὔτε γὰρ ὁμοίαν	οὔτε	παραπλησίαν ἔχει τούτοις τὴν δύναμιν.
[30]	ἑώρακεν οὔτ' ἐν τοῖς συνεδρίοις	οὔτε	περὶ τὰς ἀνακρίσεις οὔτ' ἐπὶ
[0]	οὖν ἐπαινεῖν ἐμαυτὸν ἐπιχειροίην, ἑώρων	οὔτε	περιλαβεῖν ἅπαντα περὶ ὧν διελθεῖν
[110]	καὶ χιλίων ταλάντων κατεπολέμησε, ταύτην	οὔτε	πλέον οὔτ' ἔλαττον παρ' ὑμῶν
[120]	ἂν οὔτ' ἀναστάσεις εὕροι γεγενημένας	οὔτε	πολιτειῶν μεταβολὰς οὔτε σφαγὰς καὶ
[260]	ἀναγκαίων. (Ἐγὼ δ' οὔθ' οὕτως	οὔτε	πόρρω τούτων ἔγνωκα περὶ αὐτῶν,
[320]	τοὺς φίλους ἀναβιβαζομένους· ἐγὼ δὲ	οὔτε	πρέπειν οὐδὲν ἡγοῦμαι τῶν τοιούτων
[30]	ἀνακρίσεις οὔτ' ἐπὶ τοῖς δικαστηρίοις	οὔτε	πρὸς τοῖς διαιτηταῖς, ἀλλ' οὕτως
[30]	ἐμοῦ λαβεῖν τιμωρίαν. (Ἀλλὰ γὰρ	οὔτε	πρότερον οὔτε νῦν οὐδείς μοι
[270]	ἀρετὴν ἐνεργάσαιτ' ἂν καὶ δικαιοσύνην,	οὔτε	πρότερον οὔτε νῦν οὐδεμίαν εἶναι,
[120]	εὕροι γεγενημένας οὔτε πολιτειῶν μεταβολὰς	οὔτε	σφαγὰς καὶ φυγὰς οὕτως ἄλλ'
[150]	οὔτε τὰ περὶ τὴν πόλιν	οὔτε	τὰ περὶ ἡμᾶς αὐτοὺς κακῶς
[150]	τοιούτων, οὔθ' ἡμεῖς εὑρεθεῖμεν ἂν	οὔτε	τὰ περὶ τὴν πόλιν οὔτε
[60]	θάλατταν, ἀποφαίνων αὐτὴν οὐδὲν διαφέρουσαν	οὔτε	ταῖς πράξεσιν οὔτε τοῖς πάθεσι
[110]	ἔνιοι λαβεῖν ἠδυνήθησαν, Τιμόθεος δ'	οὔτε	τὴν τοῦ σώματος φύσιν ἔχων
[60]	οὐδὲν διαφέρουσαν οὔτε ταῖς πράξεσιν	οὔτε	τοῖς πάθεσι τῶν μοναρχιῶν· ἀναμιμνήσκω
[100]	ὅσας οὐδεὶς πώποτε τῶν ἐστρατηγηκότων,	οὔτε	τῶν ἐκ ταύτης τῆς πόλεως
[100]	τῶν ἐκ ταύτης τῆς πόλεως	οὔτε	τῶν ἐκ τῆς ἄλλης Ἑλλάδος,
[30]	τηλικοῦτον, ὅσος οὐδεὶς πώποτε γέγονεν	οὔτε	τῶν περὶ τὰ δικαστήρια καλινδουμένων
[30]	τῶν περὶ τὰ δικαστήρια καλινδουμένων	οὔτε	τῶν περὶ τὴν φιλοσοφίαν διατριψάντων·
[250]	τοῖς ὑπὸ τοῦ φθόνου διεφθαρμένοις,	οὔτε	ψέγειν τοὺς μηδὲν μὲν κακὸν
[140]	δηλωτέον, ἄλλος δέ τίς μοι	συνεβούλευε	μὴ λέγειν, οὐκ ἀποκρύψομαι πρὸς
[120]	μὴ τὰς συντάξεις διδουσῶν, πέμψας	προηγόρευε	τοῖς ἄρχουσιν, ἵνα μὴ πρὸ
[110]	καὶ τὰ τῆς πόλεως ὡς	εἶχε,	καὶ τὴν τῶν πολεμίων δύναμιν·
[100]	πόλει γενέσθαι· τηλικαύτην ἑκάστη δύναμιν	εἶχε.	(Τίς γὰρ οὐκ οἶδε Κόρκυραν
[120]	τῶν χρημάτων· οὐ γὰρ τούτῳ	προσεῖχε	τὸν νοῦν, ὅπως ἐκ τῶν
[230]	ἑπτὰ σοφιστῶν ἐκλήθη καὶ ταύτην	ἔσχε	τὴν ἐπωνυμίαν, τὴν νῦν ἀτιμαζομένην
[120]	ἀνέγκλητον τὴν πόλιν τοῖς Ἕλλησι	παρέσχε.	(Καί τοι χρὴ στρατηγὸν ἄριστον
[90]	μὲν γὰρ ἕκαστος αὑτὸν μόνον	παρέσχε	καλὸν κἀγαθόν, ἐγὼ δὲ τοσούτους