Paragraphes |
[250] |
διαφθείραιεν,
ἢ
καὶ
πυκτεύειν
καὶ
|
παγκρατιάζειν |
ὡς
οἷόν
τ'
ἄριστα
παιδευθέντες |
[60] |
οὔτε
ταῖς
πράξεσιν
οὔτε
τοῖς
|
πάθεσι |
τῶν
μοναρχιῶν·
ἀναμιμνήσκω
δὲ
καὶ |
[300] |
διὰ
τῆς
ἑτέρων
ὠμότητος
εὖ
|
πάθοιεν. |
Οἱ
δὲ
ταῦτα
μὲν
διασύρουσι, |
[310] |
προειρημένων
δέδοικα,
μὴ
τοιοῦτόν
τι
|
πάθος |
αὐτοῖς
διὰ
τὸ
πλῆθος
τυγχάνῃ |
[30] |
μῖσος
ὑμᾶς
καταστήσειν·
ἅπερ
ὅταν
|
πάθωσιν |
οἱ
κρίνοντες,
χαλεπώτατοι
τοῖς
ἀγωνιζομένοις |
[250] |
πολίτας
ὑβρίζοιεν
καὶ
τούς
τε
|
παῖδας |
καὶ
τὰς
γυναῖκας
αἰσχύνοιεν,
ἔστιν |
[240] |
λέγειν,
εἰ
δὲ
μή,
τοὺς
|
παῖδας |
καὶ
τοὺς
οἰκείους
τοὺς
αὑτοῦ· |
[150] |
τούτοις
οὔτε
γυναῖκα
γήμας
οὔτε
|
παῖδας |
ποιησάμενος,
ἀλλ'
ἀτελὴς
γενόμενος
καὶ |
[240] |
δ'
ἐκεῖνοι
μὲν
συνιστᾶσι
τοὺς
|
παῖδας |
τοὺς
αὑτῶν,
καὶ
χρήματα
διδόασι, |
[320] |
τῆς
ἀπολογίας,
ἱκετεύοντας,
δεομένους,
τοὺς
|
παῖδας, |
τοὺς
φίλους
ἀναβιβαζομένους·
ἐγὼ
δὲ |
[170] |
προσηκούσης
περιέθηκεν·
ὅπερ
καὶ
τῇ
|
παιδεία |
ταύτῃ
συμβέβηκεν.
(Ὧν
ἐνθυμουμένους
χρὴ |
[290] |
διαφθείρεσθαι
ψηφίσαισθε,
καὶ
τοὺς
τῇ
|
παιδείᾳ |
ταύτῃ
χρωμένους,
ἧς
ὑμεῖς
ἡγεμόνες |
[190] |
καὶ
φενακισμός·
οὐδεμία
γὰρ
εὕρηται
|
παιδεία |
τοιαύτη
δι'
ἦς
γένοιτό
τις |
[200] |
ἐν
ταῖς
ἄλλαις
τέχναις
καὶ
|
παιδείαις |
οὐδὲν
ἑωρακότες
τούτων
συμβαῖνον,
ἀλλὰ |
[300] |
ἀμφισβητοῦντας
ἔχομεν,
περὶ
δὲ
τὴν
|
παιδείαν |
ἅπαντες
ἂν
ἡμᾶς
πρωτεύειν
προκρίνειαν. |
[180] |
δύναμιν
πρὸς
τὴν
τῶν
λόγων
|
παιδείαν, |
ἀποκριναίμην
ἂν
ὅτι
τὸ
τῆς |
[260] |
τὴν
μουσικὴν
καὶ
τὴν
ἄλλην
|
παιδείαν |
διαπονηθέντες
πρὸς
μὲν
τὸ
βέλτιον |
[290] |
ἐν
τῇ
ψυχῇ
διὰ
τὴν
|
παιδείαν |
ἐγγιγνομένοις.
Καί
τοι
τοὺς
τοιούτῳ |
[210] |
φύσιν
μηδεμίαν
οἴονται
τοιαύτην
εὑρῆσθαι
|
παιδείαν, |
ἥ
τις
ἂν
αὐτοὺς
ἐπί |
[280] |
λόγους
τῶν
διαβαλλόντων
τὴν
τοιαύτην
|
παιδείαν. |
(Καὶ
γάρ
τοι
πεποιήκατε
τοὺς |
[300] |
σχολὴν
ἄγειν
δυναμένους
ἐπὶ
τὴν
|
παιδείαν |
καὶ
τὴν
ἄσκησιν
τὴν
τοιαύτην, |
[210] |
ἐκ
τούτων
δύνανται
γνῶναι
τὴν
|
παιδείαν |
καὶ
τὴν
ἐπιμέλειαν
ὅσην
ἔχει |
[10] |
ἐπὶ
τὰ
μαθήματα
καὶ
τὴν
|
παιδείαν |
ὁρμῶσιν
ἀκούσασιν
ἂν
συνενέγκοι,
πολλὰ |
[280] |
τοὺς
δ'
εἰς
τὴν
αὑτῶν
|
παιδείαν |
ὁτιοῦν
ἀναλίσκοντας
διαφθείρεσθαί
φασιν.
Ὧν |
[0] |
βίον
ὃν
ζῶ
καὶ
τὴν
|
παιδείαν |
περὶ
ἣν
διατρίβω,
καὶ
μὴ |
[260] |
νομίζοντες
μηδὲν
χρησίμην
εἶναι
τὴν
|
παιδείαν |
ταύτην
πρὸς
τὰς
πράξεις
ὀρθῶς |
[200] |
ὁμοίων
πραγμάτων,
οὐδ'
ἀποδοκιμάζειν
τὴν
|
παιδείαν |
τὴν
ταὐτὰ
ταῖς
πλείσταις
τῶν |
[270] |
παύσεσθαι
ληροῦντας,
πρὶν
εὑρεθῆναί
τινα
|
παιδείαν |
τοιαύτην,
(οὐ
μὴν
ἀλλ'
αὐτούς |
[160] |
διακειμένους
περὶ
τὴν
τῶν
λόγων
|
παιδείαν |
τοὺς
εἰθισμένους
ἅπασι
χαλεπαίνειν,
ἀλλὰ |
[190] |
τῶν
φλυαρίαν
φασκόντων
εἶναι
τὴν
|
παιδείαν, |
ὡς
αὐτοὶ
λίαν
καταφανῶς
ληροῦσι. |
[290] |
μέρος
πρὸς
τὴν
τῶν
λόγων
|
παιδείαν· |
ὥστ'
οὐκ
ἀδίκως
ὑπολαμβάνουσιν
ἅπαντας |
[180] |
παρασκευάζουσιν,
οὐ
πολὺ
διαστησάμενοι
τὰς
|
παιδείας |
ἀπ'
ἀλλήλων,
ἀλλὰ
παραπλησίαις
χρώμενοι |
[290] |
προσήκει
πολλοὺς
εἶναι
τοὺς
ἐκ
|
παιδείας |
δεινοὺς
εἰπεῖν
γιγνομένους,
μάλιστα
δ' |
[220] |
γὰρ
τοιοῦτοι
πολλοὺς
μετασχεῖν
τῆς
|
παιδείας |
εἰς
ἐπιθυμίαν
καθιστᾶσιν,
οἱ
δὲ |
[200] |
εἶναι
φανερὸν
ὅτι
τῆς
αὐτῆς
|
παιδείας |
μετεσχήκασι.
Καί
τοι
μηδενὸς
ἔθους |
[190] |
οἶδεν
ὅτι
τυχὼν
ὁ
τοιοῦτος
|
παιδείας |
μὴ
τῆς
ἀπηκριβωμένης,
ἀλλὰ
τῆς |
[220] |
ἀφικνουμένους
καὶ
τοὺς
προεστῶτας
τῆς
|
παιδείας |
οὐδὲν
κακὸν
ἐπιτηδεύοντας,
ἀλλ'
ἀπραγμονεστάτους |
[190] |
ταῦτα
γιγνώσκω·
περὶ
δὲ
τῆς
|
παιδείας |
οὐκ
ἔχω
τοιοῦτον
λόγον
εἰπεῖν· |
[210] |
χρήματα
πλεῖστ'
ἂν
λάβοιμεν
οὕτω
|
παιδείας |
προεστῶτες.
~Οἶμαι
γὰρ
δήπου
τοῦτό |
[260] |
(Διατρῖψαι
μὲν
οὖν
περὶ
τὰς
|
παιδείας |
ταύτας
χρόνον
τινὰ
συμβουλεύσαιμ'
ἂν |
[50] |
τὴν
αἵρεσιν,
βούλονται
μετασχεῖν
τῆς
|
παιδείας |
ταύτης,
ἧς
οὐδ'
ἂν
ἐγὼ |
[180] |
δὲ
περὶ
τῆς
τῶν
λόγων
|
παιδείας |
ὥσπερ
οἱ
γενεαλογοῦντες
πρῶτον
διελθεῖν |
[260] |
τοιαύτην,
ἀνδρικωτέραν
μὲν
ἧς
οἱ
|
παῖδες |
ἐν
τοῖς
διδασκαλείοις
ποιοῦνται,
τὰ |
[200] |
ἔχοι
πολλοὺς
τῶν
συμπαιδευθέντων,
οἳ
|
παῖδες |
μὲν
ὄντες
ἀμαθέστατοι
τῶν
ἡλικιωτῶν |
[200] |
λέγειν
τῶν
αὐτῶν
τούτων
ὧν
|
παῖδες |
ὄντες
ἀπελείφθησαν.
Ὅθεν
μάλιστ'
ἄν |
[200] |
ἱκανοὺς
ἀγωνιστὰς
ἀποτελεσθέντας,
τοὺς
δὲ
|
παιδεύειν |
ἑτέρους
δυνηθέντας,
ὅσοι
δ'
αὐτῶν |
[290] |
πάντων
τῶν
δυναμένων
λέγειν
ἢ
|
παιδεύειν |
ἡ
πόλις
ἡμῶν
δοκεῖ
γεγενῆσθαι |
[210] |
ὑπὲρ
ἁπάντων
τῶν
προσποιουμένων
δύνασθαι
|
παιδεύειν |
ποιοῦμαι
τοὺς
λόγους,
ἀλλ'
ὑπὲρ |
[210] |
μηδὲν
ἂν
νομίζουσι
γενέσθαι
σπουδαιοτέρας
|
παιδευθείσας |
καὶ
τυχούσας
τῆς
προσηκούσης
ἐπιμελείας· |
[250] |
παγκρατιάζειν
ὡς
οἷόν
τ'
ἄριστα
|
παιδευθέντες |
τῶν
μὲν
ἀγώνων
ἀμελοῖεν,
τοὺς |
[180] |
ὃ
ἂν
προῃρημένοι
τυγχάνωσιν,
ἔπειτα
|
παιδευθῆναι |
καὶ
λαβεῖν
τὴν
ἐπιστήμην,
ἥτις |
[220] |
ἄλλων
τόπων
δεῦρο
πλεόντων,
ἵνα
|
παιδευθῶσι. |
Πότερον
αὐτοὺς
οἴονται
σπανίζοντας
ἐκεῖ |
[170] |
ἐστιν,
ὅπως
ἃ
οἱ
νεώτεροι
|
παιδευθῶσιν, |
οὕτω
τὴν
πόλιν
πράττουσαν
διατελεῖν· |
[290] |
λοιδοροῦσιν
ὡς
ἀδίκου
καὶ
κακοῦ
|
παιδεύματος |
ἐπιθυμοῦντας.
Καί
τοι
τί
τῶν |
[250] |
Διὰ
τούτου
τοὺς
τ'
ἀνοήτους
|
παιδεύομεν |
καὶ
τοὺς
φρονίμους
δοκιμάζομεν·
τὸ |
[230] |
γὰρ
ὅτι
τοιαῦτα
τοὺς
συνόντας
|
παιδεύομεν, |
οἷά
περ
αὐτοὶ
τυγχάνομεν
ἐπιτηδεύοντες. |
[180] |
τοὺς
μὲν
ἐπιμελῶς
ἐπιστατῆσαι
τοῖς
|
παιδευομένοις, |
τοὺς
δ'
ἐγκρατῶς
ἐμμεῖναι
τοῖς |
[70] |
τῶν
ἄλλων,
οἱ
δὲ
χεῖρον
|
παιδεύονται |
τῶν
ἰδιωτῶν.
Διαλεχθεὶς
δὲ
περὶ |
[220] |
βελτίους
γενήσεσθαι
καὶ
τοὺς
ἐνθάδε
|
παιδεύοντας |
πολὺ
φρονιμωτέρους
εἶναι
τῶν
παρὰ |
[180] |
δὲ
τὸν
τρόπον
ἐπιμελόμενοι
καὶ
|
παιδεύοντες |
μέχρι
μὲν
τοῦ
γενέσθαι
βελτίους |
[180] |
οἵαν
δεῖ,
τοῖς
δὲ
δύνασθαι
|
παιδεῦσαι |
τοὺς
τοιούτους,
κοινὸν
δ'
ἀμφοτέρων |
[280] |
καὶ
συνουσίαις
καὶ
ῥᾳθυμίαις
καὶ
|
παιδιαῖς |
τὴν
ἡλικίαν
διάγειν,
ἀμελήσαντας
τοῦ |
[180] |
γὰρ
λάβωσι
μαθητάς,
οἱ
μὲν
|
παιδοτρίβαι |
τὰ
σχήματα
τὰ
πρὸς
τὴν |
[180] |
περὶ
μὲν
τὰ
σώματα
τὴν
|
παιδοτριβικήν, |
ἧς
ἡ
γυμναστικὴ
μέρος
ἐστί, |
[280] |
χρήματα
τελέσαντες,
ἄρτι
δ'
ἐκ
|
παίδων |
ἐξεληλυθότες
ἔγνωσαν
ἃ
πολλοὶ
τῶν |
[150] |
ἔχουσιν.
Ὅτε
μὲν
γὰρ
ἐγὼ
|
παῖς |
ἦν,
οὕτως
ἐνομίζετο
τὸ
πλουτεῖν |
[10] |
δὲ
καὶ
τῶν
ὑπ'
ἐμοῦ
|
πάλαι |
γεγραμμένων
ἐγκαταμεμιγμένα
τοῖς
νῦν
λεγομένοις |
[70] |
ἐπεὶ
μικροῦ
γε
μέρους
τῶν
|
πάλαι |
γεγραμμένων
οὐκ
ἂν
ἀποσχοίμην,
ἀλλ' |
[50] |
με
νομίζειν,
ὅτι
λέγω
τοὺς
|
πάλαι |
παρ'
ὑμῖν
διατεθρυλημένους.
Εἰ
μὲν |
[60] |
πράττειν
συμβουλεύοντας
ἢ
τοὺς
τὰ
|
παλαιὰ |
τῶν
ἔργων
διεξιόντας.
(Ἵν'
οὖν |
[210] |
τὰς
δ'
ἄρκτους
καλινδουμένας
καὶ
|
παλαιούσας |
καὶ
μιμουμένας
τὰς
ἡμετέρας
ἐπιστήμας, |
[310] |
κρινομένην.
Ὃ
τίς
ἂν
τῶν
|
παλαιῶν |
ἀνδρῶν
γενήσεσθαι
προσεδόκησεν,
ἄλλως
τε |
[280] |
ἀναγκαίων
ἀμελοῦντας,
τὰς
δὲ
τῶν
|
παλαιῶν |
σοφιστῶν
τερατολογίας
ἀγαπῶντας
φιλοσοφεῖν
φασιν, |
[260] |
εἰς
τοὺς
λόγους
τοὺς
τῶν
|
παλαιῶν |
σοφιστῶν,
ὧν
ὁ
μὲν
ἄπειρον |
[230] |
βῆμα
παριόντων,
ἔτι
δὲ
τῶν
|
παλαιῶν |
τοὺς
ἀρίστους
ῥήτορας
καὶ
μεγίστην |
[180] |
ποιήσαντες
καὶ
διακριβώσαντες
ἐν
τούτοις
|
πάλιν |
γυμνάζουσιν
αὐτούς,
καὶ
πονεῖν
ἐθίζουσι, |
[120] |
ἀπολέσαντα
περὶ
προδοσίας
ἔκρινε,
καὶ
|
πάλιν |
εἰ
διδόντος
εὐθύνας
αὐτοῦ,
καὶ |
[120] |
ἐνεγκεῖν
στρατοπέδου
καὶ
πενίας,
καὶ
|
πάλιν |
εὐπορίας
εὑρεῖν,
τίς
οὐκ
ἂν |
[130] |
δὲ
καὶ
τῶν
ἐνεστώτων
πραγμάτων
|
πάλιν |
ποιήσομαι
τοὺς
λόγους.
~Ἀπορῶ
δ' |
[240] |
δὲ
δι'
ἄλλας
τινὰς
προφάσεις
|
παμπληθεῖς |
δ'
εἰσί̓
(πρὸς
δὲ
τοὺς |
[40] |
κἀκεῖνο
πᾶσι
φανερόν
ἐστιν
ὅτι
|
παμπληθεῖς |
εἰσιν
οἱ
παρασκευάζοντες
τοὺς
λόγους |
[150] |
περὶ
ὧν
Λυσίμαχος
διέβαλεν,
ὡς
|
παμπληθῆ |
κεκτήμεθα
τὴν
οὐσίαν,
ἀναγκαῖόν
ἐστιν |
[30] |
τυράννους,
καὶ
χρήματα
παρ'
αὐτῶν
|
παμπληθῆ |
τὰ
μὲν
εἰληφέναι
τὰ
δ' |
[280] |
εἰκότα
καὶ
τὰ
τεκμήρια
καὶ
|
πᾶν |
τὸ
τῶν
πίστεων
εἶδος
τοῦτο |
[140] |
τρόπον
ἠγαπηκότων,
ἔν
τε
ταῖς
|
πανηγύρεσι |
καὶ
τοῖς
ἰδίοις
συλλόγοις
ἐπιδείξεις |
[50] |
τῆς
ἡγεμονίας
αὐτοῖς.
{Ἐκ
τοῦ
|
Πανηγυρικοῦ, |
~Περὶ
μὲν
οὖν
τῆς
ἡγεμονίας, |
[40] |
ἀλλ'
Ἑλληνικοὺς
καὶ
πολιτικοὺς
καὶ
|
πανηγυρικούς, |
οὓς
ἅπαντες
ἂν
φήσαιεν
ὁμοιοτέρους |
[310] |
διανοοῦμαι
ῥηθὲν
ἐπιεικὲς
ἂν
φανῆναι,
|
πάντα |
δὲ
νυνὶ
λεγόμενα
πολὺν
ἂν |
[210] |
ἔχοντας
τὴν
φρόνησιν
ταύτην,
ᾗ
|
πάντα |
πλέονος
ἄξια
ποιοῦμεν,
τολμῶσι
λέγειν |
[220] |
πλέουσι
καὶ
χρήματα
διδόασι
καὶ
|
πάντα |
ποιοῦσι
νομίζοντες
αὐτοί
τε
βελτίους |
[280] |
καὶ
πονητέον
καὶ
φιλοσοφητέον
καὶ
|
πάντα |
πρακτέον
ἐστίν.
Ἀφ'
ὧν
ὑμεῖς |
[210] |
ἢ
τιμῆς
ἕνεκα
φημὶ
πάντας
|
πάντα |
πράττειν·
ἔξω
γὰρ
τούτων
οὐδεμίαν |
[130] |
ἰδίοις
συλλόγοις
λογοποιεῖν
δυναμένους
καὶ
|
πάντα |
προσποιουμένους
εἰδέναι
θεραπεύουσι,
σὺ
δ' |
[40] |
ἁπάσαις
ταῖς
ὁμιλίαις
καὶ
παρὰ
|
πάντα |
τὸν
χρόνον
ἐντίμους
ὄντας
καὶ |
[90] |
ἄν
τινες
τολμήσαιεν
εἰπεῖν
τῶν
|
παντάπασι |
πρός
με
δυσκόλως
διακειμένων,
ὡς |
[20] |
πάντας
ἐτύγχανον
ἠδικηκώς.
Οὐ
μὴν
|
παντάπασιν |
ἀθυμῶ
διὰ
τὸ
μέγεθος
τοῦ |
[150] |
θῆτε
πρὸς
ἐκεῖνον,
οὔθ'
ὑμεῖς
|
παντάπασιν |
ἀσκέπτως
εἰκάζειν
δόξετε
περὶ
τῶν |
[0] |
ὑπὸ
τῶν
τοιούτων
ἐκταραττομένους
μήτε
|
παντάπασιν |
ἀσώτως
μηδ'
ὀλιγώρως
πρὸς
χρήματα |
[260] |
ταῖς
πράξεσιν
ἐπαμύνειν,
ἀλλ'
ἔξω
|
παντάπασιν |
εἶναι
τῶν
ἀναγκαίων.
(Ἐγὼ
δ' |
[50] |
ποιεῖ
προαπαγορεύειν.
Ἵν'
οὖν
μὴ
|
παντάπασιν |
ἐκλυθῶ
πολλῶν
ἔτι
μοι
λεκτέων |
[290] |
εἶναι
μαθητάς.
(Σκοπεῖτ'
οὖν
μὴ
|
παντάπασιν |
ᾖ
καταγέλαστον
τῆς
δόξης
ταύτης |
[70] |
ὠφελίμων
εἶναι
δοκούντων.
(Οἶμαι
δὴ
|
πάντας |
ἂν
ὁμολογῆσαι
τοὺς
νόμους
πλείστων |
[220] |
~Οἶμαι
γὰρ
δήπου
τοῦτό
γε
|
πάντας |
γιγνώσκειν,
ὅτι
σοφιστῇ
μισθὸς
κάλλιστός |
[170] |
ἂν
γράψηταί
τις
τούτων,
ἀλλὰ
|
πάντας |
ἐκποδὼν
ποιεῖσθαι
τοὺς
περὶ
τὴν |
[20] |
κίνδυνον,
εἰς
ὅνπερ
ἂν
εἰ
|
πάντας |
ἐτύγχανον
ἠδικηκώς.
Οὐ
μὴν
παντάπασιν |
[290] |
μάλιστα
ποιεῖ
δύνασθαι
λέγειν,
ἐνθένδε
|
πάντας |
λαμβάνοντας·
πρὸς
δὲ
τούτοις
καὶ |
[130] |
οὐρανόμηκες
ποιήσουσιν·
ἡ
γὰρ
εὔνοια
|
πάντας |
οὕτω
διατίθησιν.
(Ἢν
σὺ
τῇ |
[210] |
κέρδους
ἢ
τιμῆς
ἕνεκα
φημὶ
|
πάντας |
πάντα
πράττειν·
ἔξω
γὰρ
τούτων |
[80] |
κακῶν
ἀπαλλάξουσι.
(Καί
τοι
τὸν
|
πάντας |
τοὺς
πολίτας
προτρέπειν
προθυμούμενον
πρὸς |
[240] |
τῇ
διανοίᾳ
μοι
παρεστηκός,
ἡγοῦμαι
|
πάντας |
τοὺς
φιλοτίμως
μοι1
διακειμένους
ἐπιθυμητικῶς |
[220] |
ἐνθάδε
ποιεῖσθαι
τὴν
πορείαν;
Ἀλλὰ
|
πανταχοῦ |
πολλὴν
ἀφθονίαν
εὕροι
τις
ἂν |
[90] |
διακεῖσθαι·
πρὸς
γὰρ
τὸ
παρὸν
|
πανταχῶς |
ἕξει
μοι
καλῶς.
(Ἤν
τε |
[260] |
καὶ
Μέλισσος
ἕν,
Γοργίας
δὲ
|
παντελῶς |
οὐδέν.
(Ἡγοῦμαι
γὰρ
τὰς
μὲν |
[200] |
δυναμένης;
(Ἀλλὰ
μὴν
καὶ
τόδε
|
πάντες |
ἂν
ὁμολογήσαιεν,
ὅτι
τούτους
τεχνικωτάτους |
[130] |
ἀναλογίσησθε
τὴν
ἄγνοιαν
ὅσην
ἔχομεν
|
πάντες |
ἄνθρωποι,
καὶ
τοὺς
φθόνους
τοὺς |
[30] |
γὰρ
οὐδένα
τοῦτ'
ἀγνοεῖν,
ὅτι
|
πάντες |
ἄνθρωποι
περὶ
τὸν
τόπον
τοῦτον |
[60] |
ἔτι
μᾶλλον
γένηται
καταφανὲς
ὅτι
|
πάντες |
οἱ
λόγοι
πρὸς
ἀρετὴν
καὶ |
[80] |
τοῦτο
δέον
αὐτὸν
ἀποφαίνειν
ὃ
|
πάντες |
ὁμολογοῦσιν,
ἀλλ'
οὐκ
ἐκεῖνο
μόνον |
[150] |
καὶ
σεμνὸν
ὥστ'
ὀλίγου
δεῖν
|
πάντες |
προσεποιοῦντο
πλείω
κεκτῆσθαι
τὴν
οὐσίαν |
[190] |
πολλῶν
ἔτι
δέονται
λόγων
καὶ
|
παντοδαπῶν, |
εἰ
μέλλουσιν
ἑτέραν
μεταλήψεσθαι
δόξαν |
[120] |
ἀλλ'
ὅστις
ἐπὶ
πολλῶν
καὶ
|
παντοδαπῶν |
καὶ
δυσκόλων
πραγμάτων
ὀρθῶς
ἀεὶ |
[290] |
ἔχουσι,
καὶ
γυμνάσια
πλεῖστα
καὶ
|
παντοδαπώτατα |
παρέχουσαν
τοῖς
ἀγωνίζεσθαι
προῃρημένοις
καὶ |
[240] |
ἀμαθίαν
ὀνειδίζουσι,
τοὺς
δ'
ἐκ
|
παντὸς |
τρόπου
ζητοῦντας
τὴν
νόσον
ταύτην |
[130] |
πόλει
παρὰ
τῶν
ἄλλων
ἐκ
|
παντὸς |
τρόπου
κτήσασθαι
ζητεῖς,
ἡγούμενος
μέγιστον |
[160] |
δ'
ἀλογίας
περί
με
γεγενημένης
|
πάντων |
ἂν
συμβαίη
δεινότατον,
εἰ
οἱ |
[290] |
ἄμεινον
πεπαιδεῦσθαι
τῶν
ἄλλων.
Ὥστε
|
πάντων |
ἂν
συμβαίη
δεινότατον,
εἰ
τοὺς |
[150] |
ταῦτα
λέγοντος
καὶ
νῦν
ἡγοῦμαι
|
πάντων |
ἀνθρώπων
ἀτοπωτάτους
εἶναι
καὶ
σχετλιωτάτους, |
[30] |
συγχωρήσαιμι
τῷ
κατηγόρῳ
καὶ
προσομολογήσαιμι
|
πάντων |
ἀνθρώπων
εἶναι
δεινότατος,
καὶ
συγγραφεὺς |
[90] |
γνωσθείην
τοὺς
συνόντας
διαφθείρειν;
(Ἢ
|
πάντων |
γ'
ἂν
εἴην
δυστυχέστατος,
εἰ |
[20] |
τοῖς
ἀγωνιζομένοις
παρέχοντες.
(Ὃ
δὲ
|
πάντων |
δεινότατον,
ὅταν
τις
αὐτὸς
μὲν |
[210] |
πρὸς
ἐπιείκειαν
εὐεργετήσαιμεν.
(Ὃ
δὲ
|
πάντων |
δεινότατον,
ὅτι
καθ'
ἕκαστον
τὸν |
[250] |
ἐπιθυμοῦντας
διαφθείρεσθαί
φασιν.
~Ὃ
δὲ
|
πάντων |
δεινότατον,
ὅτι
προκρίναιεν
μὲν
ἂν |
[180] |
φύσεως
ἀνυπέρβλητόν
ἐστι
καὶ
πολὺ
|
πάντων |
διαφέρει·
τὸν
γὰρ
ἔχοντα
τὴν |
[250] |
τοὺς
τοῦ
σπουδαιοτέρου,
καὶ
ταῦτα
|
πάντων |
εἰδότων
διὰ
μὲν
εὐεξίαν
σώματος |
[50] |
τρόπον
αὐτοῖς.
(Καὶ
γὰρ
ἂν
|
πάντων |
εἴην
καταγελαστότατος,
εἰ
τοῦ
κατηγόρου |
[10] |
ἂν
δυναίμην
λαβεῖν
παρ'
αὐτῶν.
|
(Πάντων |
ἡγοῦμαι
πονηροτάτους
εἶναι
καὶ
μεγίστης |
[80] |
ἐγὼ
δ'
ἐπὶ
τὴν
ὑπὸ
|
πάντων |
ὁμολογουμένην.
(Κἀκείνοις
μὲν
ἀπόχρη
τοσοῦτον, |
[140] |
ἐτόλμησεν
εἰπεῖν
πρός
με
λόγον
|
πάντων |
σχετλιώτατον,
ὡς
ἄξια
μὲν
εἴη |
[120] |
οὕτως
ἐξιὼν
κατέλειπεν.
(Κεφάλαιον
δὲ
|
πάντων |
τούτων·
εἰθισμένων
γὰρ
τὸν
ἄλλον |
[30] |
καὶ
νομίμως,
ἐγώ
τε
τεύξομαι
|
πάντων |
τῶν
δικαίων.
(Ὅτι
μὲν
οὖν |
[290] |
μηδὲ
τοῦτο
λανθάνειν
ὑμᾶς,
ὅτι
|
πάντων |
τῶν
δυναμένων
λέγειν
ἢ
παιδεύειν |
[250] |
πρᾶγμα
δυσμενῶς
φαίνεσθαι
διακειμένους,
ὃ
|
πάντων |
τῶν
ἐνόντων
ἐν
τῇ
τῶν |
[150] |
ἐν
ὀλίγοις
οἱ
δ'
ἐν
|
πάνυ |
μετρίοις
τὸν
βίον
διαγαγόντες·
ὁ |
[10] |
ποιῆσαι
σφίσιν
αὐταῖς
ὁμολογουμένας,
οὐ
|
πάνυ |
μικρὸν
ἦν
ἔργον.
Ὅμως
δ' |
[320] |
τῆς
τούτων
συκοφαντίας,
μικρῶν
ἔτι
|
πάνυ |
μνησθεὶς
ἤδη
καταλύσω
τὸν
λόγον. |
[150] |
δῆλον
ὅτι
τοσούτω
χεῖρον
ἀγωνιεῖται
|
παρ' |
αὐτοῖς·
πρὸς
δὲ
τοὺς
ἄλλους, |
[30] |
βασιλέας
καὶ
τυράννους,
καὶ
χρήματα
|
παρ' |
αὐτῶν
παμπληθῆ
τὰ
μὲν
εἰληφέναι |
[10] |
δίκην
οὐκ
ἂν
δυναίμην
λαβεῖν
|
παρ' |
αὐτῶν.
(Πάντων
ἡγοῦμαι
πονηροτάτους
εἶναι |
[80] |
συνδιαιτηθέντων,
οὐδεὶς
οὐδὲν
φανήσεται
τῶν
|
παρ' |
ἐμοὶ
μεμψάμενος,
(ἀλλ'
ἐπὶ
τελευτῆς, |
[100] |
γράφεσθαι
καὶ
τῶν
ἀλλοτρίων
ἐπιθυμεῖν,
|
~παρ' |
ἐμοῦ
δίκην
λαμβάνειν.
Καίτοι
τίς |
[50] |
μὴ
ζητεῖν
ἐν
τῷ
παρόντι
|
παρ' |
ἐμοῦ
καινοὺς
λόγους,
μηδ'
ὀχληρόν |
[160] |
οὓς
ἀνήλωκα
τἀμαυτοῦ,
δίκην
ἐπιθυμήσαιτε
|
παρ' |
ἐμοῦ
λαβεῖν.
Ἔτι
δὲ
δεινότερον, |
[30] |
δηλώσασιν
ἃ
πεπόνθασι
τὴν
μεγίστην
|
παρ' |
ἐμοῦ
λαβεῖν
τιμωρίαν.
(Ἀλλὰ
γὰρ |
[30] |
κακῶς
πεπονθότες
ἐπειρῶντ'
ἂν
δίκην
|
παρ' |
ἐμοῦ
λαμβάνειν.
(Οὐ
γὰρ
δὴ |
[0] |
ἢν
μαλακώτερος
ὢν
φαίνηται
τῶν
|
παρ' |
ἐμοῦ
πρότερον
ἐκδεδομένων.
Καὶ
γὰρ |
[130] |
ἐπιμέλειαν.
(Καί
τοι
πολλάκις
καὶ
|
παρ' |
ἐμοῦ
τοιούτους
λόγους
ἤκουσεν,
ὡς |
[20] |
δόξῃ
ταύτῃ
φαίνεσθαι
πράττοντας·
(καὶ
|
παρ' |
ἑτέροις
μὲν
ἐπειδὰν
περὶ
ψυχῆς |
[220] |
τῆς
αὑτοῦ
φύσεως
ἐπίσταται,
ταῦτα
|
παρ' |
ἑτέρου
μανθάνειν
ἐπιχειρήσειεν;
Ἀλλὰ
τοὺς |
[20] |
τὸν
ἀγῶνα
τὸν
πρὸς
ἐμὲ
|
παρ' |
ἑτέρων
αὑτῷ
χρηματισμὸν
ποιήσειν,
καὶ |
[160] |
δύναμιν
ταύτην,
δι'
ἣν
ἔμελλον
|
παρ' |
ἑτέρων
λαμβάνοντες
χρησίμους
αὑτούς,
ὥσπερ |
[10] |
διὰ
τέλους
ἀκούσητε
καὶ
τὰ
|
παρ' |
ἡμῶν,
ἐνθυμουμένους
ὅτι
οὐδὲν
ἂν |
[240] |
καὶ
γραφομένους
καὶ
δίκην
ζητοῦντας
|
παρ' |
ἡμῶν
λαμβάνειν.
(Νῦν
δ'
ἐκεῖνοι |
[20] |
τῶν
ψήφων
ὑποβάλλεσθαι
τοῖς
φεύγουσι,
|
παρ' |
ὑμῖν
δὲ
μηδὲ
τῶν
ἴσων |
[50] |
νομίζειν,
ὅτι
λέγω
τοὺς
πάλαι
|
παρ' |
ὑμῖν
διατεθρυλημένους.
Εἰ
μὲν
γὰρ |
[170] |
διεξιὼν
πολὺ
τῶν
εἰθισμένων
λέγεσθαι
|
παρ' |
ὑμῖν
ἐξηλλαγμένους,
μὴ
δυσχεραίνειν
ἀλλ' |
[150] |
δ'
ὁρῶν
τοὺς
τοιούτους
καὶ
|
παρ' |
ὑμῖν
καὶ
παρὰ
τοῖς
ἄλλοις |
[110] |
ποτε
τῶν
μὲν
εὐδοκιμούντων
ἀνδρῶν
|
παρ' |
ὑμῖν
καὶ
πολεμικῶν
εἶναι
δοκούντων |
[230] |
μηδὲν
δεῖσθαι
τῶν
ἀγώνων
τῶν
|
παρ' |
ὑμῖν.
(Καί
τοι
τοὺς
μήτ' |
[30] |
(Ἔπειτ'
ἐκείνους
μὲν
ἂν
εὕροιτε
|
παρ' |
ὑμῖν
μόνοις
χρηματίζεσθαι
δυναμένους,
εἰ |
[290] |
Ἕλλησι
πολὺ
μᾶλλον
ἢ
ἐγὼ
|
παρ' |
ὑμῖν·
οὐδὲν
γὰρ
ἀλλ'
ἢ |
[230] |
τὴν
νῦν
ἀτιμαζομένην
καὶ
κρινομένην
|
παρ' |
ὑμῖν,
Περικλῆς
δὲ
δυοῖν
ἐγένετο |
[310] |
γενήσεσθαι
προσεδόκησεν,
ἄλλως
τε
καὶ
|
παρ' |
ὑμῖν
τοῖς
ἐπὶ
σοφίᾳ
μεῖζον |
[170] |
ἐφορῶν
οὕτως
αὐτὴν
ὥσπερ
νῦν
|
παρ' |
ὑμῖν
φερομένην.
(Τῆς
μὲν
οὖν |
[50] |
τοῖς
λόγοις,
μηδεμιᾶς
συγγνώμης
τυγχάνειν
|
παρ' |
ὑμῶν,
ἀλλ'
εἰ
μὴ
τοιούτοις, |
[320] |
οὐκ
ὀρρωδῶ
τὸ
μέλλον
συμβήσεσθαι
|
παρ' |
ὑμῶν,
ἀλλὰ
θαρρῶ
καὶ
πολλὰς |
[110] |
ταύτην
οὔτε
πλέον
οὔτ'
ἔλαττον
|
παρ' |
ὑμῶν
λαβὼν
οὔτε
παρὰ
τῶν |
[60] |
ἀλλ'
οὐκ
ἂν
χάριν
κομίσασθαι
|
παρ' |
ὑμῶν
τὴν
μεγίστην,
(ὃς
οὕτως |
[170] |
μὴ
διδόντας
τούτοις
ἀργύριον
τιμωρητέον,
|
παρ' |
ὧν
δ'
ἂν
λάβωσιν
ἐατέον |
[280] |
θεραπείαν
τὴν
ἐκείνων
ἐπιμελεστάτους
ὄντας,
|
παρὰ |
δὲ
τῶν
ἀνθρώπων
τοὺς
ἄριστα |
[10] |
ὥστ'
οὐ
πολὺν
χρόνον
διαλιποῦσα
|
παρὰ |
μὲν
τῶν
ἐξαπατησάντων
δίκην
λαβεῖν |
[280] |
ἔχειν
ἡγεῖσθαι
καὶ
πλεονεκτήσειν
νομίζειν
|
παρὰ |
μὲν
τῶν
θεῶν
τοὺς
εὐσεβεστάτους |
[40] |
καὶ
τοῦ
κατηγόρου
λέγοντος
ὅτι
|
παρὰ |
Νικοκλέους
τοῦ
Σαλαμινίων
βασιλέως
πολλὰς |
[160] |
τῶν
μὲν
ἐνθένδε
λημμάτων
ἀπεσχόμην,
|
παρὰ |
ξένων
δὲ
καὶ
νομιζόντων
εὖ |
[40] |
ἐν
ἁπάσαις
ταῖς
ὁμιλίαις
καὶ
|
παρὰ |
πάντα
τὸν
χρόνον
ἐντίμους
ὄντας |
[220] |
τῶν
λυπούντων
τινάς,
ἀλλὰ
τῶν
|
παρὰ |
πᾶσιν
ἀνθρώποις
εὐδοκιμούντων,
ὅμως
τολμῶσι |
[80] |
καὶ
διαδοθέντων
καὶ
δόξαν
ἔσχον
|
παρὰ |
πολλοῖς
καὶ
μαθητὰς
πολλοὺς
ἔλαβον, |
[220] |
παιδεύοντας
πολὺ
φρονιμωτέρους
εἶναι
τῶν
|
παρὰ |
σφίσιν
αὐτοῖς·
ἐφ'
οἷς
ἄξιον |
[200] |
οὐκ
ἐνούσας,
ταύτας
ἀπαιτεῖν
τολμῶντας
|
παρὰ |
ταύτης
ἣν
οὐκ
εἶναί
φασι, |
[200] |
πλείους
τὰς
ὠφελείας
ἀξιοῦντας
γίγνεσθαι
|
παρὰ |
τῆς
ἀπιστουμένης
ὑφ'
αὑτῶν
ἢ |
[220] |
πονηρούς;
Καὶ
τίς
ἄν,
ἃ
|
παρὰ |
τῆς
αὑτοῦ
φύσεως
ἐπίσταται,
ταῦτα |
[150] |
προειλόμην·
τῶν
δὲ
λημμάτων
τῶν
|
παρὰ |
τῆς
πόλεως
ἀπεσχόμην
δεινὸν
ἡγησάμενος, |
[120] |
τῶν
πολέμων
διὰ
τὸ
μηδὲν
|
παρὰ |
τῆς
πόλεως
λαμβάνειν
εἰς
τὰς |
[130] |
τῶν
ἀγαθῶν,
αὐτὸς
δὲ
σαυτῷ
|
παρὰ |
τῆς
πόλεως
οὐκ
οἴει
δεῖν |
[80] |
λόγους
διδάσκω
δι'
ὧν
πλεονεκτήσουσι
|
παρὰ |
τὸ
δίκαιον
ἀπόδειξιν
μὲν
οὐδεμίαν |
[30] |
τοὺς
νεωτέρους
λέγειν
διδάσκων
καὶ
|
παρὰ |
τὸ
δίκαιον
ἐν
τοῖς
ἀγῶσι |
[220] |
μελέτην,
ἵν'
ἐν
τοῖς
ἀγῶσι
|
παρὰ |
τὸ
δίκαιον
πλεονεκτῶσι.
(Καί
τοι |
[150] |
τοιούτους
καὶ
παρ'
ὑμῖν
καὶ
|
παρὰ |
τοῖς
ἄλλοις
εὐδοκιμοῦντας,
ἔπειτα
τὸν |
[80] |
δεῖ
ζητεῖν
ἑτέρους,
ἀλλὰ
τοὺς
|
παρὰ |
τοῖς
ἄλλοις
εὐδοκιμοῦντας
πειραθῆναι
συναγαγεῖν, |
[290] |
τι
καταγιγνώσκειν,
ἣν
ὑμεῖς
ἔχετε
|
παρὰ |
τοῖς
Ἕλλησι
πολὺ
μᾶλλον
ἢ |
[120] |
στρατιώταις,
ἀλλ'
ὅπως
ἡ
πόλις
|
παρὰ |
τοῖς
Ἕλλησιν.
(Πρὸς
δὲ
τούτοις |
[210] |
πολλὰ
λίαν
λέγω
περὶ
τῶν
|
παρὰ |
τοῖς
πλείστοις
ὁμολογουμένων,
δέδοικα
μὴ |
[270] |
ἀσκήσει
καλὸς
κἀγαθὸς
εἶναι
καὶ
|
παρὰ |
τοῖς
πολίταις
εὐδοκιμεῖν.
(Καὶ
μηδεὶς |
[220] |
κἀγαθοὶ
καὶ
φρόνιμοι
γένωνται
καὶ
|
παρὰ |
τοῖς
πολίταις
εὐδοκιμοῦντες·
οἱ
μὲν |
[120] |
ἐκ
τῶν
τοιούτων
αὐτὸς
εὐδοκιμήσει
|
παρὰ |
τοῖς
στρατιώταις,
ἀλλ'
ὅπως
ἡ |
[270] |
ὅπως
δόξαν
ὡς
ἐπιεικεστάτην
λήψεται
|
παρὰ |
τοῖς
συμπολιτευομένοις.
Τίς
γὰρ
οὐκ |
[200] |
τῆς
ἀπιστουμένης
ὑφ'
αὑτῶν
ἢ
|
παρὰ |
τῶν
ἀκριβῶς
εὑρῆσθαι
δοκουσῶν;
(Χρὴ |
[130] |
(Ἢν
σὺ
τῇ
μὲν
πόλει
|
παρὰ |
τῶν
ἄλλων
ἐκ
παντὸς
τρόπου |
[30] |
τὴν
ἀλήθειαν
πολὺ
μᾶλλον
ἢ
|
παρὰ |
τῶν
διαβαλλόντων.
Οἶμαι
γὰρ
οὐδένα |
[240] |
φιλοσοφίᾳ
τοῦτο
κατεργάσασθαι
πειρωμένους,
ὃ
|
παρὰ |
τῶν
θεῶν
αὐτοὶ
βούλονται
λαβεῖν, |
[290] |
ἀσκοῦντας
ζημιοῦν
ἐπιχειροῖεν,
ἢ
Θετταλοὶ
|
παρὰ |
τῶν
ἱππεύειν
μελετώντων
δίκην
λαμβάνειν |
[140] |
αὐτοῖς·
νῦν
δὲ
τά
τε
|
παρὰ |
τῶν
ξένων
σοι
γιγνόμενα
πολὺ |
[290] |
κτήσασθαι
δυνηθέντας
μᾶλλον
ἢ
τοὺς
|
παρὰ |
τῶν
προγόνων
παραλαβόντας,
(εἰκότως·
συμφέρει |
[250] |
γὰρ
εἴ
τινες
πολλὰ
χρήματα
|
παρὰ |
τῶν
προγόνων
παραλαβόντες
τῇ
μὲν |
[110] |
ἔλαττον
παρ'
ὑμῶν
λαβὼν
οὔτε
|
παρὰ |
τῶν
συμμάχων
ἐκλέξας,
ἐν
δέκα |
[20] |
ἀδικοῦσιν
ἐπιδειξάμενοι
τὰς
αὑτῶν
δυνάμεις
|
παρὰ |
τῶν
φανερῶς
ἐξημαρτηκότων
πλέον
λαμβάνουσιν |
[220] |
(Ἡδέως
δ'
ἂν
κἀκεῖνο
πυθοίμην
|
παρὰ |
τῶν
χαλεπῶς
ἐχόντων
πρὸς
ἡμᾶς, |
[70] |
δὲ
τὴν
δύναμιν
αὐτῶν,
ἢν
|
παραβάλλητε |
πρὸς
ἕτερα
τῶν
εὐδοκιμούντων
καὶ |
[160] |
θεοῖς
ὡς
πλείστοις
τῶν
πολιτῶν
|
παραγενέσθαι |
τὴν
δύναμιν
ταύτην,
δι'
ἣν |
[270] |
λέγειν
εὖ
καὶ
τὸ
φρονεῖν
|
παραγενήσεται |
τοῖς
φιλοσόφως
καὶ
φιλοτίμως
πρὸς |
[200] |
μόλις
μὲν
ἡμῖν
τὰς
ἐπιστήμας
|
παραγιγνομένας, |
οὐχ
ὁμοίως
δ'
ἀλλήλοις
ὅ |
[180] |
δ'
ὅλον
αἱ
δυνάμεις
αὗται
|
παραγίγνονται |
τοῖς
καὶ
τῇ
φύσει
καὶ |
[50] |
λεκτέων
ὄντων,
ἀρξάμενος
ἀπὸ
τῆς
|
παραγραφῆς |
ἀνάγνωθι
τὰ
περὶ
τῆς
ἡγεμονίας |
[170] |
καὶ
τοῖς
τοιούτοις
οἱ
πρεσβύτεροι
|
παραδιδόασι. |
Τοιαύτης
οὖν
ἀεὶ
τῆς
περιόδου |
[140] |
παρέχοντας,
τοῖς
δ'
ἀκροωμένοις
ἐξουσίαν
|
παραδιδόντας |
τοῖς
μὲν
καταγελάσαι
τῶν
λεγομένων, |
[270] |
οὕτω
γάρ
ἐστι
σφόδρα
καὶ
|
παράδοξα |
καὶ
πολὺ
τῆς
τῶν
ἄλλων |
[60] |
τὴν
ὑπόθεσιν,
(ἡγούμενος
ἐκ
τοῦ
|
παραινεῖν |
τήν
τε
διάνοιαν
τὴν
ἐκείνου |
[60] |
συμφορὰς
ὀδυράμενος,
καὶ
τῇ
πόλει
|
παραινέσας |
ὡς
χρὴ
μὴ
περιορᾶν
αὐτὴν |
[240] |
ὅ
τι
ἂν
οἱ
τοιοῦτοι
|
παραινέσωσι· |
περὶ
δὲ
τοὺς
ἔργον
ποιουμένους |
[70] |
ἰδιωτῶν.
Διαλεχθεὶς
δὲ
περὶ
τούτων,
|
παραινῶ |
τῷ
Νικοκλεῖ
μὴ
ῥᾳθυμεῖν
μηδ' |
[80] |
μὲν
ἰδιωτῶν
οὐδένα
πώποτε
φανήσομαι
|
παρακαλέσας |
ἐπ'
ἐμαυτόν,
τὴν
δὲ
πόλιν |
[70] |
τε
τὴν
τῶν
βαρβάρων
στρατείαν
|
παρακαλοῦντος |
καὶ
περὶ
τῆς
πρὸς
ἀλλήλους |
[80] |
φανεῖμεν
ὄντες.
Οἱ
μὲν
γὰρ
|
παρακαλοῦσιν |
ἐπὶ
τὴν
ἀρετὴν
καὶ
τὴν |
[60] |
τελευτῆς
ἐπί
τε
τὴν
δικαιοσύνην
|
παρακαλῶ |
καὶ
τοῖς
ἁμαρτανομένοις
ἐπιπλήττω
καὶ |
[50] |
Ἔστι
δὲ
τοὺς
μὲν
Ἕλληνας
|
παρακαλῶν |
ἐπὶ
τὴν
τῶν
βαρβάρων
στρατείαν, |
[70] |
ἐν
δημοκρατία
πολιτευομένοις
σφόδρ'
ἃ
|
παρακελευσαίμην |
τὸ
πλῆθος
θεραπεύειν.
(Ἐν
μὲν |
[260] |
διὰ
τὸ
μήτε
τῷ
βίω
|
παρακολουθεῖν |
μήτε
ταῖς
πράξεσιν
ἐπαμύνειν,
ἀλλ' |
[290] |
ἢ
τοὺς
παρὰ
τῶν
προγόνων
|
παραλαβόντας, |
(εἰκότως·
συμφέρει
γὰρ
ἐπί
τε |
[250] |
πολλὰ
χρήματα
παρὰ
τῶν
προγόνων
|
παραλαβόντες |
τῇ
μὲν
πόλει
μηδὲν
εἶεν |
[140] |
σοι
λεκτέον
τούτων
καὶ
τί
|
παραλειπτέον |
ἐστίν.
~Ἐγὼ
δὲ
κἀκείνου
τότε |
[190] |
μὲν
οὖν
κατηγορῶ
τῶν
ἄλλων
|
παραλείψω· |
καὶ
γάρ
ἐστι
πλείω
τοῦ |
[90] |
δὲ
τούτων
μὲν
οὐδέτερον
πεποίηκε,
|
παραλιπὼν |
δὲ
τὴν
δικαιοτάτην
τῶν
κατηγοριῶν |
[280] |
τις
ὑπολαμβάνει
τοὺς
ἀποστεροῦντας
ἢ
|
παραλογιζομένους |
ἢ
κακόν
τι
ποιοῦντας
πλεονεκτεῖν, |
[200] |
ἐμπειρίαις
προεχόντων,
ἐνιαυτὸν
δὲ
μόνον
|
παραμείναντας |
ῥήτορας
ἅπαντας
ἀγαθοὺς
εἶναι
καὶ |
[160] |
μὴ
τὰ
μὲν
ἴδιά
μου
|
παραμεληθῇ, |
τῆς
δὲ
κοινῆς
τῆς
περὶ |
[160] |
ἐκ
τῶν
εἰκότων
λογισάμενος
καὶ
|
παραμυθησάμενος |
ἐμαυτόν·
~τούς
τε
γὰρ
ἐπιεικεῖς |
[120] |
ὥσθ'
ὁπότε
ὁπότε
μέλλοι
τινὰ
|
παραπλεῖν |
τῶν
μὴ
τὰς
συντάξεις
διδουσῶν, |
[240] |
ψυχὰς
τεταραγμένως
διακεῖσθαι
καὶ
πεπονθέναι
|
παραπλήσια |
τοῖς
ἐρῶσι·
τίνα
γὰρ
ἄν |
[180] |
τὰς
παιδείας
ἀπ'
ἀλλήλων,
ἀλλὰ
|
παραπλησίαις |
χρώμενοι
καὶ
ταῖς
διδασκαλίαις
καὶ |
[80] |
συνοικίζεσθαι
κατὰ
πόλεις,
εἰκὸς
ἦν
|
παραπλησίαν |
εἶναι
τὴν
ζήτησιν
αὐτῶν·
ἐπειδὴ |
[190] |
εἰπεῖν·
οὔτε
γὰρ
ὁμοίαν
οὔτε
|
παραπλησίαν |
ἔχει
τούτοις
τὴν
δύναμιν.
Εἰ |
[260] |
διδασκαλείοις
ποιοῦνται,
τὰ
δὲ
πλεῖστα
|
παραπλησίαν· |
(καὶ
γὰρ
ἐκείνων
οἱ
περὶ |
[150] |
ὁμοίαν
ἐν
ἑκάστῃ
δύναμιν
λαβόντας
|
παραπλησίαν |
καὶ
τὴν
οὐσίαν
ἔχειν
νομίζειν. |
[0] |
ὡς
ἔστι
περὶ
δικογραφίαν,
καὶ
|
παραπλήσιον |
ποιοῦντας
ὥσπερ
ἂν
εἴ
τις |
[110] |
οὐδεὶς
τοιοῦτος
γέγονεν,
ἀλλ'
οὐδὲ
|
παραπλήσιος. |
Ῥᾴδιον
δ'
ἐξ
αὐτῶν
τῶν |
[130] |
οἴει
δεῖν
τὴν
αὐτὴν
ταύτην
|
παρασκευάζειν, |
ἀλλὰ
πλείστων
ἀγαθῶν
αἴτιος
γεγενημένος |
[200] |
τῆς
τοὺς
κεχρημένους
αὐτῇ
τοιούτους
|
παρασκευάζειν |
δυναμένης;
(Ἀλλὰ
μὴν
καὶ
τόδε |
[300] |
τοὺς
μὲν
πονεῖν
ἐθέλοντας
καὶ
|
παρασκευάζειν |
σφᾶς
αὐτοὺς
χρησίμους
τῇ
πόλει |
[160] |
τῶν
μεγίστων
ἀδικημάτων
ἀπολογίαν
δεῖ
|
παρασκευάζεσθαι |
καὶ
σκοπεῖν,
εἰ
μέλλει
τις |
[40] |
ἐστιν
ὅτι
παμπληθεῖς
εἰσιν
οἱ
|
παρασκευάζοντες |
τοὺς
λόγους
τοῖς
ἐν
τοῖς |
[190] |
ἀλλὰ
τὴν
μετὰ
σωφροσύνης
οὕτω
|
παρασκευάζουσαν |
τὴν
ψυχὴν
ὥστε
μηδὲν
ἧττον |
[180] |
φρονιμωτέρας
καὶ
τὰ
σώματα
χρησιμώτερα
|
παρασκευάζουσιν, |
οὐ
πολὺ
διαστησάμενοι
τὰς
παιδείας |
[70] |
ἀλλὰ
τοῖς
ἀρχομένοις
ἐπαμύνων,
καὶ
|
παρασκευάζων |
καθ'
ὅσον
ἠδυνάμην
τὴν
πολιτείαν |
[110] |
ὡς
δὲ
καὶ
πρὸς
τὸ
|
παρασκευάσασθαι |
μεγαλοπρεπῶς
καὶ
τῆς
πόλεως
ἀξίως |
[260] |
γυμνασίαν
μέντοι
τῆς
ψυχῆς
καὶ
|
παρασκευὴν |
φιλοσοφίας
καλῶ
τὴν
διατριβὴν
τὴν |
[10] |
ἀλήθειαν
ἀφανίζει,
ψευδῆ
δὲ
δόξαν
|
παραστήσασα |
τοῖς
ἀκούουσιν
ὃν
ἂν
τύχῃ |
[50] |
τ'
ἦν
ἰδεῖν
ὑμῖν
αὐτὰς
|
παρασχεῖν, |
ἀλλ'
ἀναγκαίως
εἶχεν
εἰκάζοντας
ὑμᾶς |
[310] |
ἐμοί
τε
καὶ
τοῖς
ἀκούουσι
|
παρασχεῖν. |
Ὅπερ
καὶ
περὶ
τῶν
ἤδη |
[110] |
ἔχοι
σαφεστέραν
καὶ
μείζω
ταύτης
|
παρασχέσθαι; |
(Δεύτερον
τί
προσήκει
τὸν
στρατηγὸν |
[240] |
καιροῖς
τοῖς
τοιούτοις
τῇ
πόλει
|
παρασχήσουσι, |
βλασφημεῖν
οἴονται
χρῆναι.
Καὶ
Θηβαίοις |
[130] |
δικαιοτάτους,
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
κἀκεῖνο
|
παρατηρεῖν |
καὶ
σκοπεῖν,
ὅπως
ἐπιχαρίτως
καὶ |
[100] |
λόγος
μάτην
εἰρημένος
ἐστίν,
ἀλλὰ
|
παραχωρῶ |
καὶ
τῷ
κατηγόρῳ
καὶ
τῷ |
[100] |
Θρᾴκης;
Ὃς
ἐκεῖνος
ἁπάσας
κτησάμενος
|
παρέδωκεν |
ὑμῖν,
οὐ
δαπάναις
μεγάλαις,
οὐδὲ |
[200] |
πραγμάτων
ἔμπειρον,
καὶ
τὰ
μὲν
|
παρειληφότα |
τὰ
δ'
αὐτὸν
εὑρηκότα,
πολὺ |
[160] |
μηδέν,
οὐδεὶς
ἄν
μοι
πράγματα
|
παρεῖχεν, |
ἀλλὰ
φανερῶς
ἀδικῶν
ἀσφαλῶς
ἂν |
[160] |
τῇ
τε
πόλει
χρήσιμον
αὑτὸν
|
παρεῖχεν, |
ἡμᾶς
θ'
οὕτως
ἐπιμελῶς
ἐπαίδευσεν |
[320] |
σημείῳ
χρώμενος
ὅτι
καὶ
τὸν
|
παρελθόντα |
χρόνον
οὕτω
τυγχάνω
βεβιωκὼς
μέχρι |
[20] |
ἀγώνων.
(Οὕτω
γὰρ
βεβίωκα
τὸν
|
παρελθόντα |
χρόνον,
ὥστε
μηδένα
μοι
πώποτε |
[80] |
πολλοὺς
ἔλαβον,
ὧν
οὐδεὶς
ἂν
|
παρέμεινεν, |
εἰ
μὴ
τοιοῦτον
ὄντα
με |
[160] |
αὑτούς,
ὥσπερ
ἐγώ,
τῇ
πόλει
|
παρέξειν. |
Πολλῆς
δ'
ἀλογίας
περί
με |
[90] |
δηλώσω,
καὶ
μάρτυρας
ὑμῶν
αὐτῶν
|
παρέξομαι |
περὶ
ὧν
ἂν
λέγω
τοὺς |
[240] |
νῦν
ἐν
τῇ
διανοίᾳ
μοι
|
παρεστηκός, |
ἡγοῦμαι
πάντας
τοὺς
φιλοτίμως
μοι1 |
[120] |
ἀνέγκλητον
τὴν
πόλιν
τοῖς
Ἕλλησι
|
παρέσχε. |
(Καί
τοι
χρὴ
στρατηγὸν
ἄριστον |
[90] |
μὲν
γὰρ
ἕκαστος
αὑτὸν
μόνον
|
παρέσχε |
καλὸν
κἀγαθόν,
ἐγὼ
δὲ
τοσούτους |
[90] |
ἐμαυτὸν
μέχρι
ταυτησὶ
τῆς
ἡλικίας
|
παρεσχηκώς, |
ὅμοιος
εἶναι
δόξαιμι
τοῖς
ἔκ |
[30] |
ὄντας
ἢ
τοὺς
ἑτέροις
πράγματα
|
παρέχειν |
βουλομένους,
ἐμοὶ
δὲ
τοὺς
πλείστην |
[140] |
καὶ
λειτουργοῦντας
οὐ
μόνον
αὑτὸν
|
παρέχεις |
ἀλλὰ
καὶ
τὸν
υἱόν,
καὶ |
[0] |
γεγραμμένον
καὶ
τὸν
πράγματά
μοι
|
παρέχοντα, |
κἀκεῖνον
μὲν
ταῖς
διαβολαῖς
χρώμενον |
[140] |
ἀλλὰ
σφίσι
μὲν
αὐτοῖς
πράγματα
|
παρέχοντας, |
τοῖς
δ'
ἀκροωμένοις
ἐξουσίαν
παραδιδόντας |
[20] |
κοινὴν
τὴν
εὔνοιαν
τοῖς
ἀγωνιζομένοις
|
παρέχοντες. |
(Ὃ
δὲ
πάντων
δεινότατον,
ὅταν |
[290] |
καὶ
γυμνάσια
πλεῖστα
καὶ
παντοδαπώτατα
|
παρέχουσαν |
τοῖς
ἀγωνίζεσθαι
προῃρημένοις
καὶ
περὶ |
[240] |
δὲ
συκοφάνται
διαβάλλουσι
καὶ
πράγματα
|
παρέχουσιν |
ἡμῖν,
ὧν
τίνες
ἂν
ἥδιον |
[280] |
ὑμᾶς
εἰσήγαγεν·
ἡμῖν
δὲ
κακὰ
|
παρέχουσιν, |
οἷς
ἄξιον
ἦν,
εἰ
καὶ |
[150] |
λειτουργοῦντα
μὲν
ἐμαυτὸν
τῇ
πόλει
|
παρέχω |
καὶ
ποιοῦντα
τὸ
προσταττόμενον,
μηδὲν |
[210] |
Καὶ
μὴν
οὐδ'
εἰ
ταῦτα
|
παρίδοιμεν, |
χρήματα
πλεῖστ'
ἂν
λάβοιμεν
οὕτω |
[230] |
ὄντας
τῶν
ἐπὶ
τὸ
βῆμα
|
παριόντων, |
ἔτι
δὲ
τῶν
παλαιῶν
τοὺς |
[260] |
τριῶν,
Ἀλκμαίων
δὲ
δύο
μόνα,
|
Παρμενίδης |
δὲ
καὶ
Μέλισσος
ἕν,
Γοργίας |
[90] |
με
διακεῖσθαι·
πρὸς
γὰρ
τὸ
|
παρὸν |
πανταχῶς
ἕξει
μοι
καλῶς.
(Ἤν |
[10] |
μέρος
ὅσον
μὴ
λυπήσει
τοὺς
|
παρόντας. |
Ἐὰν
γὰρ
ἐμμείνητε
τούτοις,
μᾶλλον |
[110] |
συναγαγεῖν
ἁρμόττον
τῷ
πολέμῳ
τῷ
|
παρόντι, |
καὶ
τοῦτο
συντάξαι
καὶ
χρήσασθαι |
[70] |
μοι
δόξειε
πρέπον
εἶναι
τῶ
|
παρόντι |
καιρῷ·
καὶ
γὰρ
ἂν
ἄτοπος |
[260] |
προσαγορεύειν
τὴν
μηδὲν
ἐν
τῷ
|
παρόντι |
μήτε
πρὸς
τὸ
λέγειν
μήτε |
[50] |
ῥηθήσεσθαι
μὴ
ζητεῖν
ἐν
τῷ
|
παρόντι |
παρ'
ἐμοῦ
καινοὺς
λόγους,
μηδ' |
[230] |
εὑρήσετε
καὶ
τῶν
ἐν
τῷ
|
παρόντι |
πολιτευομένων
καὶ
τῶν
νεωστὶ
τετελευτηκότων |
[160] |
γὰρ
ἡ
πόλις
ἐν
τῷ
|
παρόντι |
χαίρει
τοὺς
μὲν
ἐπιεικεῖς
πιέζουσα |
[190] |
ἐστι
πλείω
τοῦ
καιροῦ
τοῦ
|
παρόντος· |
ἃ
δ'
αὐτὸς
ἀποφαίνομαι,
πειράσομαι |
[30] |
ἂν
ἠμέλησε
τοῦ
καιροῦ
τοῦ
|
παρόντος, |
ἀλλ'
ἦλθεν
ἂν
ἤτοι
κατηγορήσων |
[250] |
γὼ
καὶ
τοῦ
καιροῦ
τοῦ
|
παρόντος |
μὴ
φροντιζόντων·
ἐπεὶ
καὶ
τάδε |
[10] |
ἢ
κακῶς,
οὐδεὶς
ἂν
τῶν
|
παρόντων |
ἀγνοήσειεν·
εἰ
δ'
ἀληθέσι
κέχρηται |
[80] |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
Ἕλληνας
τῶν
|
παρόντων |
κακῶν
ἀπαλλάξουσι.
(Καί
τοι
τὸν |
[260] |
διάνοιαν,
ἐν
τούτοις
γυμνασθέντες
καὶ
|
παροξυνθέντες |
ῥᾷον
καὶ
θᾶττον
τὰ
σπουδαιότερα |
[220] |
οὐκ
εὐθὺς
τῇ
φύσει
τῇ
|
παρούσῃ |
χρωμένους;
~Χωρὶς
δὲ
τούτων,
εἴπερ |
[150] |
ἠναγκασμένων,
καὶ
διὰ
τὴν
ἐμὴν
|
παρουσίαν |
ἐνδεής
τις
γενήσεται
τῶν
ἀναγκαίων. |
[160] |
καὶ
σκοπεῖν
τί
χρήσομαι
τοῖς
|
παροῦσιν, |
ἐπαυσάμην
τοῦ
δέους
καὶ
τῆς |
[130] |
ὑπολήψονται,
καὶ
τὰ
μὲν
ἁμαρτανόμενα
|
παρόψονται, |
τὸ
δὲ
κατορθωθὲν
οὐρανόμηκες
ποιήσουσιν· |
[0] |
καλεῖν
κοροπλάθον,
ἢ
Ζεῦξιν
καὶ
|
Παρράσιον |
τὴν
αὐτὴν
ἔχειν
φαίη
τέχνην |
[170] |
τρόπον
τῶν
λεγομένων
καὶ
τὴν
|
παρρησίαν, |
καὶ
τὸν
χρόνον
ἐάσαντες
ἀναλῶσαί |
[40] |
ὑμετέρας
διανοίας·
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
|
παρρησιάσομαί |
γε
πρὸς
ὑμᾶς.
(Καὶ
γὰρ |
[120] |
αὐτὸν
φοβήσεται
τῶν
Ἑλληνίδων,
ἀλλὰ
|
πᾶσαι |
θαρρήσουσι
πλὴν
τῶν
ἀδικουσῶν.
(Ἠπίστατο |
[270] |
ὀνομάτων
τούτων
ἔστι
γὰρ
ἀλλότρια
|
πάσαις |
ταῖς
πραγματείαις*
ἐμοὶ
δ'
ἐπειδὴ |
[50] |
εἴτε
φιλοσοφίας
εἴτε
διατριβῆς,
ἀκηκόατε
|
πᾶσαν |
τὴν
ἀλήθειαν.
(Βούλομαι
δὲ
περὶ |
[10] |
ἐπιφερομένας
οἰκειῶσαι
ταῖς
προειρημέναις,
καὶ
|
πάσας |
ποιῆσαι
σφίσιν
αὐταῖς
ὁμολογουμένας,
οὐ |
[200] |
τῆς
φιλοσοφίας·
πρῶτον
μὲν
εἰ
|
πάσας |
τὰς
πράξεις
καὶ
τὰς
τέχνας |
[90] |
λόγον
ὃς
ἐξελέγξει
καὶ
διαλύσει
|
πάσας |
τὰς
τοιάσδε
βλασφημίας·
ἀξιῶ
γάρ, |
[40] |
ἂν
οὐ
μικρὸν
ἔργον,
εἰ
|
πάσας |
τις
τὰς
ἰδέας
τὰς
τῶν |
[190] |
ἀπηκριβωμένης,
ἀλλὰ
τῆς
ἐπιπολαίου
καὶ
|
πᾶσι |
κοινῆς,
τοιοῦτος
ἂν
εἴη
ῥήτωρ |
[190] |
μηδὲν
ἧττον
θαρρεῖν
ἐν
δὴ
|
πᾶσι |
τοῖς
πολίταις
τοὺς
λόγους
ποιούμενον |
[140] |
προστάττουσι.
(Ταῦτ'
ἀκούοντας
τοὺς
τἀναντία
|
πᾶσι |
τοῖς
προειρημένοις
ἐπιτετηδευκότας
οὐκ
οἴει |
[0] |
οὐδεμίαν
δύναμιν
ἔχειν,
αὐτὸς
δὲ
|
πᾶσι |
τοῦτο
πεποιηκέναι
φανερόν,
ὅτι
προῄρημαι |
[40] |
συμβόλαια
γιγνομένων.
(Ἀλλὰ
μὴν
κἀκεῖνο
|
πᾶσι |
φανερόν
ἐστιν
ὅτι
παμπληθεῖς
εἰσιν |
[190] |
τούτων
λέγουσι,
πολλὰς
ἐλπίδας
ἔχω
|
πᾶσι |
φανερὸν
ποιήσειν.
(Πρῶτον
δ'
ἐνθυμήθητε |
[240] |
λόγους
εἶναι
τοὺς
εἰρημένους
καὶ
|
πᾶσι |
φανερούς,
ὥστ'
οὐδεὶς
ἀγνοεῖν
μοι |
[220] |
λυπούντων
τινάς,
ἀλλὰ
τῶν
παρὰ
|
πᾶσιν |
ἀνθρώποις
εὐδοκιμούντων,
ὅμως
τολμῶσι
βλασφημεῖν |
[130] |
ὅπως
οὐ
δεινὰ
καὶ
σχέτλια
|
πᾶσιν |
εἶναι
δόξει
τὰ
πεπραγμένα
περὶ |
[200] |
ὁμοίαν
τὴν
δύναμιν
ἔχοντες
ὥστε
|
πᾶσιν |
εἶναι
φανερὸν
ὅτι
τῆς
αὐτῆς |
[160] |
ξένων
δὲ
καὶ
νομιζόντων
εὖ
|
πάσχειν |
ἐπορισάμην
τὰς
ὠφελίας,
ὡς
δεινὰ |
[100] |
μετέχειν
καὶ
δίκην
διδόναι
καὶ
|
πάσχειν |
ὅμοια
τοῖς
ἀδικοῦσιν·
ἢν
δ' |
[180] |
μὲν
οὖν
ἐστιν
ἃ
κατὰ
|
πασῶν |
λέγομεν
τῶν
τεχνῶν·
εἰ
δὲ |
[200] |
τούτους
τεχνικωτάτους
εἶναι
νομίζομεν
ἐπὶ
|
πασῶν |
τῶν
τεχνῶν
καὶ
χειρουργιῶν,
οἵ |
[240] |
οὐδεὶς
τῶν
τοιούτων,
ἀλλὰ
τοὺς
|
πατέρας |
ἂν
ἑωρᾶτε
τῶν
συνόντων
ἡμῖν |
[110] |
ἐποίησεν
ἐλάττω
δαπανήσας
ὧν
οἱ
|
πατέρες |
ἡμῶν
εἰς
τὴν
Μηλίων
πολιορκίαν |
[310] |
καὶ
λαβούσης
τὴν
ἀρχὴν
οἱ
|
πατέρες |
ἡμῶν,
μᾶλλον
θαρρήσαντες
τοῦ
συμφέροντος, |
[160] |
ὑπαρχόντων
ἡμῖν,
ἀφ'
ὧν
ὁ
|
πατὴρ |
ἅμα
τῇ
τε
πόλει
χρήσιμον |
[310] |
καταλυθεῖσαν
καὶ
τὰ
τείχη
τῆς
|
πατρίδος |
κατασκαφέντα,
τὸ
δὲ
μέγιστον,
ὅλην |
[190] |
λόγοις
χρώμενος
καὶ
ἀκμάζων
καὶ
|
παυόμενος |
αὐτῆς,
καὶ
θαρρῶν
καὶ
κινδυνεύων, |
[210] |
περὶ
τῶν
ἀμφισβητουμένων
ἀπορεῖν
δόξω.
|
Παυσάμενος |
οὖν
τούτων
ἐπ'
ἐκείνους
τρέψομαι, |
[270] |
περὶ
αὐτῶν
πρότερον
ἀπερεῖν
καὶ
|
παύσεσθαι |
ληροῦντας,
πρὶν
εὑρεθῆναί
τινα
παιδείαν |
[300] |
οὖν
σωφρονῆτε,
τῆς
μὲν
ταραχῆς
|
παύσεσθε |
ταύτης,
οὐχ
οὕτω
δ'
ὥσπερ |
[170] |
τοὺς
μὲν
διαβεβλημένους
πρὸς
αὐτὴν
|
παυστέον, |
τοὺς
δὲ
συκοφαντοῦντας
ἀτιμητέον,
τοῖς |
[110] |
ναυτικὸν
ἐντὸς
Μαλέας
περιπλέον
μήτε
|
πεζὸν |
στρατόπεδον
διὰ
τοῦ
Ἰσθμοῦ
πορευόμενον, |
[250] |
ὄντες·
(ἐγγενομένου
δ'
ἡμῖν
τοῦ
|
πείθειν |
ἀλλήλους
καὶ
δηλοῦν
πρὸς
ἡμᾶς |
[70] |
πράγμασιν.
(Ἐπιχειρῶ
δὲ
καὶ
τοῦτο
|
πείθειν |
αὐτόν,
ὡς
χρὴ
δεινὸν
νομίζειν, |
[270] |
εὖ
φιλοτίμως
διατεθεῖεν,
καὶ
τοῦ
|
πείθειν |
δύνασθαι
τοὺς
ἀκούοντας
ἐρασθεῖεν,
καὶ |
[270] |
διακειμένοις.
(Καὶ
μὴν
οὐδ'
ὁ
|
πείθειν |
τινὰς
βουλόμενος
ἀμελήσει
τῆς
ἀρετῆς, |
[270] |
ὅσην
ἔχει
ῥοπὴν
εἰς
τὸ
|
πείθειν |
τὸ
τοῖς
κρίνουσιν
ἀρέσκειν,
τοὺς |
[80] |
τὴν
δὲ
πόλιν
ὅλην
πειρῶμαι
|
πείθειν |
τοιούτοις
πράγμασιν
ἐπιχειρεῖν,
ἐξ
ὧν |
[270] |
ὅσῳ
ἄν
τις
ἐρρωμενεστέρως
ἐπιθυμῇ
|
πείθειν |
τοὺς
ἀκούοντας,
τοσούτῳ
μᾶλλον
ἀσκήσει |
[0] |
ἐπιτηδευμάτων
καὶ
ῥέποντας
ἐπὶ
τὸ
|
πείθεσθαι |
τοῖς
ἀνεπιτήδειόν
τι
λέγουσι,
τοὺς |
[130] |
τοὺς
ὑμνήσοντας.
Ἢν
οὖν
ἐμοὶ
|
πείθῃ |
καὶ
νοῦν
ἔχῃς,
οὐ
καταφρονήσεις |
[70] |
αὐτούς·
εἰ
δὲ
τοῖς
λόγοις
|
πείθοισθε |
τοῖς
ἐμοῖς,
ὅλην
τὴν
Ἑλλάδα |
[250] |
πίστεσιν,
αἷς
τοὺς
ἄλλους
λέγοντες
|
πείθομεν, |
ταῖς
αὐταῖς
ταύταις
βουλευόμενοι
χρώμεθα, |
[240] |
θεοὺς
ὀλιγωρίας·
τὴν
μὲν
γὰρ
|
Πειθὼ |
μίαν
τῶν
θεῶν
νομίζουσιν
εἶναι, |
[80] |
τοὺς
παρὰ
τοῖς
ἄλλοις
εὐδοκιμοῦντας
|
πειραθῆναι |
συναγαγεῖν,
ὃ
ῥᾳδίως
ὅστις
ἂν |
[300] |
δὲ
τὴν
φύσιν
τὴν
τοῦ
|
Πειραιέως |
κατιδὼν
καὶ
τὸ
τεῖχος
ἀκόντων |
[310] |
μὲν
γὰρ
ἄλλους
ἀλλ'
οὖν
|
πειρᾶσθαί |
γε
λανθάνειν
κακουργοῦντας,
(τούτους
δ' |
[20] |
ὧν
οἴσετε
τὴν
ψῆφον,
ἤδη
|
πειράσομαι |
διδάσκειν
ὑμᾶς.
Καί
μοι
ἀνάγνωθι |
[170] |
ὅμως
δ'
ὅπως
ἂν
δύνωμαι,
|
πειράσομαι |
διελθεῖν
τήν
τε
φύσιν
αὐτῆς |
[190] |
παρόντος·
ἃ
δ'
αὐτὸς
ἀποφαίνομαι,
|
πειράσομαι |
διελθεῖν
ὑμῖν.
Ἄρχομαι
δ'
ἐνθένδε |
[60] |
ἀφέμενος
τοῦ
βοηθεῖν
τοῖς
εἰρημένοις
|
πειράσομαι |
μέρος
ἑτέρου
λόγου
τοσοῦτον,
ὅσον |
[50] |
τῶν
καρπῶν,
ἐξενεγκεῖν
ἑκάστου
δεῖγμα
|
πειράσομαι. |
Μικρὸν
γὰρ
μέρος
ἀκούσαντες
ῥᾳδίως |
[30] |
~Ἐκ
μὲν
τοίνυν
τῆς
γραφῆς
|
πειρᾶταί |
με
διαβάλλειν
ὁ
κατήγορος
ὡς |
[60] |
ὥσπερ
τὰ
καλούμενα
κεφάλαια,
ποιήσας,
|
πειρῶμαι |
διὰ
βραχέων
ἕκαστον
ὧν
συμβουλεύω |
[80] |
ἐμαυτόν,
τὴν
δὲ
πόλιν
ὅλην
|
πειρῶμαι |
πείθειν
τοιούτοις
πράγμασιν
ἐπιχειρεῖν,
ἐξ |
[240] |
πόνῳ
καὶ
φιλοσοφίᾳ
τοῦτο
κατεργάσασθαι
|
πειρωμένους, |
ὃ
παρὰ
τῶν
θεῶν
αὐτοὶ |
[20] |
ἀποδέχεσθαι,
τῶν
δὲ
τούτους
ἐξελέγχειν
|
πειρωμένων |
ἐνίοτε
μηδὲ
τὴν
φωνὴν
ἀκούοντας |
[230] |
τίς
ἂν
οἷός
τ'
ἐγένετο
|
πεῖσαι |
μὴ
πολὺ
τῷ
λόγῳ
διενεγκών; |
[230] |
πόλεως
ὑπὸ
τῶν
τυράννων,
λόγῳ
|
πείσας |
τοὺς
Ἀμφικτύονας
δανεῖσαι
τῶν
τοῦ |
[170] |
ἀξίως
εἰπὼν
τῆς
ὑποθέσεως
καὶ
|
πείσας |
ὑμᾶς
τοιαύτην
νομίζειν
τὴν
τῶν |
[100] |
καὶ
κάλλιστα
κειμένην
τῶν
περὶ
|
Πελοπόννησον, |
Σάμον
δὲ
τῶν
ἐν
Ἰωνίᾳ, |
[100] |
μὲν
τὸν
περίπλουν
τὸν
περὶ
|
Πελοπόννησον |
τρία
καὶ
δέκα
μόνον
τάλαντα |
[110] |
ἐν
δέκα
μησὶν
ἐξεπολιόρκησεν
ὀκτακισχιλίοις
|
πελτασταῖς |
καὶ
τριήρεσι
τριάκοντα,
καὶ
τούτοις |
[120] |
τῶν
μὴ
τὰς
συντάξεις
διδουσῶν,
|
πέμψας |
προηγόρευε
τοῖς
ἄρχουσιν,
ἵνα
μὴ |
[120] |
τούτοις
ἀπορίας
ἐνεγκεῖν
στρατοπέδου
καὶ
|
πενίας, |
καὶ
πάλιν
εὐπορίας
εὑρεῖν,
τίς |
[100] |
αὐτῷ
τῆς
πόλεως
καὶ
τριήρεις
|
πεντήκοντα |
Κόρκυραν
εἷλε,
πόλιν
ὀγδοήκοντα
τριήρεις |
[300] |
πῶς
γεγονὼς
καὶ
τίνα
τρόπον
|
πεπαιδευμένος |
ὁ
τοὺς
τυράννους
ἐκβαλὼν
καὶ |
[290] |
καὶ
πρὸς
τοὺς
λόγους
ἄμεινον
|
πεπαιδεῦσθαι |
τῶν
ἄλλων.
Ὥστε
πάντων
ἂν |
[10] |
οὐχ
ἁρμόττοντα,
περὶ
δὲ
φιλοσοφίας
|
πεπαρρησιασμένα |
καὶ
δεδηλωκότα
τὴν
δύναμιν
αὐτῆς· |
[20] |
διεψευσμένους
τῶν
ἐμῶν
ἐπιτηδευμάτων
καὶ
|
πεπεισμένους |
ὑπὸ
τῶν
βουλομένων
βλασφημεῖν
ταχέως |
[260] |
λεγομένοις
καὶ
δεικνυμένοις
καὶ
μὴ
|
πεπλανημένην |
ἔχειν
τὴν
διάνοιαν,
ἐν
τούτοις |
[300] |
ὄντας,
ἢ
τοὺς
ἅπαντας
οἷς
|
πεπλησιάκασιν |
εὖ
διακεῖσθαι
πρὸς
αὐτὴν
πεποιηκότας. |
[0] |
ἄλλος
ἐπιχειρήσειε,
πλὴν
τῶν
ἐμοὶ
|
πεπλησιακότων |
ἢ
τῶν
τούτους
μιμεῖσθαι
βουλομένων. |
[140] |
μεγίστης
ἀξίους
ὄντας,
τῶν
τε
|
πεπλησιακότων |
σοι
τοὺς
μὲν
οὐδὲν
ἠδικηκότας |
[280] |
τοιαύτην
παιδείαν.
(Καὶ
γάρ
τοι
|
πεποιήκατε |
τοὺς
μὲν
ἐπιεικεστάτους
αὐτῶν
ἐν |
[90] |
νῦν
δὲ
τούτων
μὲν
οὐδέτερον
|
πεποίηκε, |
παραλιπὼν
δὲ
τὴν
δικαιοτάτην
τῶν |
[10] |
διαλεχθεὶς
ὧν
οὗτος
ὑμᾶς
προσδοκᾶν
|
πεποίηκε, |
τὰς
πράξεις
ἡγῆσθέ
μου
χείρους |
[10] |
ἄλλων
τολμῶσι
κατηγορεῖν·
ὅπερ
Λυσίμαχος
|
πεποίηκεν. |
Οὗτος
γὰρ
αὐτὸς
συγγεγραμμένα
λέγων |
[0] |
ἔχειν,
αὐτὸς
δὲ
πᾶσι
τοῦτο
|
πεποιηκέναι |
φανερόν,
ὅτι
προῄρημαι
καὶ
λέγειν |
[140] |
συνηγωνισμένον
μήτε
μεμαρτυρηκότα,
μήτ'
ἄλλο
|
πεποιηκότα |
μηδέν,
ἐν
οἷς
ἅπαντες
πολιτευόμενοι |
[300] |
πεπλησιάκασιν
εὖ
διακεῖσθαι
πρὸς
αὐτὴν
|
πεποιηκότας. |
(Ἢν
οὖν
σωφρονῆτε,
τῆς
μὲν |
[290] |
κατεψηφισμένοι
τὴν
τοιαύτην
ἀδικίαν,
(καὶ
|
πεποιηκότες |
ὅμοιον
ὥσπερ
ἂν
εἰ
Λακεδαιμόνιοι |
[110] |
ἔργον
ἄν
τις
ἄλλος
φανῇ
|
πεποιηκώς, |
ὁμολογῶ
ληρεῖν,
ὅτι
διαφερόντως
ἐπαινεῖν |
[40] |
τοῖς
μετὰ
μουσικῆς
καὶ
ῥυθμῶν
|
πεποιημένοις |
ἢ
τοῖς
ἐν
δικαστηρίῳ
λεγομένοις. |
[60] |
περὶ
τούτων
ἁπάντων
πολλὴν
ἐπιμέλειαν
|
πεποιημένος. |
Ἔστι
δὲ
τὰ
μὲν
ἐν |
[40] |
ἢ
τῶν
ἐν
τοῖς
μέτροις
|
πεποιημένων, |
πολλοὶ
δὲ
καὶ
μαθηταὶ
γίγνεσθαι |
[10] |
περὶ
τῶν
ἐμῶν
συγγραμμάτων
πλείω
|
πεποίηται |
λόγον
ἢ
περὶ
τῶν
ἄλλων |
[30] |
λαμβάνειν.
(Τοῦτον
δὲ
τὸν
τρόπον
|
πεποίηται |
τὴν
κατηγορίαν,
ἡγούμενος
ἐκ
μὲν |
[150] |
πραγμάτων
οἱ
νῦν
τοῖς
πρότερον
|
πεπολιτευμένοις |
ἔχουσιν.
Ὅτε
μὲν
γὰρ
ἐγὼ |
[30] |
ἠδικημένων,
ἐξὸν
αὐτοῖς
δηλώσασιν
ἃ
|
πεπόνθασι |
τὴν
μεγίστην
παρ'
ἐμοῦ
λαβεῖν |
[240] |
τὰς
ψυχὰς
τεταραγμένως
διακεῖσθαι
καὶ
|
πεπονθέναι |
παραπλήσια
τοῖς
ἐρῶσι·
τίνα
γὰρ |
[240] |
ὡς
διαφθείρομεν
τοὺς
μαθητάς,
οὐδὲ
|
πεπονθέναι |
τοιοῦτον
οὐδὲν
οἷον
αὐτοὺς
ὀλίγῳ |
[0] |
διατρίβων,
φθονοῦντας
δὲ
καὶ
ταὐτὸν
|
πεπονθότας |
τοῖς
σοφισταῖς
καὶ
χαίροντας
ἐπὶ |
[30] |
που
σφόδρ'
ἂν
οἱ
κακῶς
|
πεπονθότες |
ἐπειρῶντ'
ἂν
δίκην
παρ'
ἐμοῦ |
[120] |
μισοῦσι
δι'
οὓς
ἂν
τοῦτο
|
πεπονθότες |
τυγχάνωσι,
τήν
τε
πόλιν
διὰ |
[240] |
πολεμοῦντας.
(Ἄτοπον
δέ
τι
τυγχάνω
|
πεπονθώς· |
εἰρήσεται
γὰρ,
εἰ
καί
τινες |
[270] |
ἢ
τὰς
ὑπὸ
τοῦ
λόγου
|
πεπορισμένας; |
Ὥσθ'
ὅσῳ
ἄν
τις
ἐρρωμενεστέρως |
[130] |
σχέτλια
πᾶσιν
εἶναι
δόξει
τὰ
|
πεπραγμένα |
περὶ
Τιμόθεον·
ἢν
δ'
ἀναλογίσησθε |
[60] |
νῦν
ἁμαρτανομένοις
ἢ
τοὺς
τὰ
|
πεπραγμένα |
πρότερον
ἐπαινοῦντας,
καὶ
τοὺς
ὑπὲρ |
[160] |
γὰρ
τοῖς
βεβιωμένοις
καὶ
τοῖς
|
πεπραγμένοις |
ἐπίστευον,
καὶ
πολλοὺς
λόγους
καὶ |
[70] |
ἐκείνων
καὶ
τῶν
ἔργων
τῶν
|
πεπραγμένων |
αὐτοῖς;
(Ἔπειτα
τίς
ἂν
πολιτικώτερος |
[90] |
ὑμῖν.
(Εἴ
τε
τῶν
μὲν
|
πεπραγμένων |
ἐκείνοις
μηδὲν
συναίτιος
ἐγενόμην,
ὡς |
[50] |
διαγιγνώσκειν
ὅπως
ἐτύχετε
περὶ
τῶν
|
πεπραγμένων· |
ἐπειδὴ
δὲ
περὶ
τοὺς
λόγους |
[300] |
τῇ
πόλει
καὶ
τοῖς
προγόνοις
|
πεπραγμένων, |
καὶ
διέλθετε
πρὸς
ὑμᾶς
αὐτοὺς |
[100] |
τῆς
γραφῆς
ἐκ
τῶν
ἐμοὶ
|
πεπραγμένων, |
ὅ
τι
ἂν
ὑμῖν
δίκαιον |
[20] |
δικαστὴν
ὅστις
περὶ
τῶν
ἐμοὶ
|
πεπραγμένων |
φανήσεται
κριτὴς
γεγενημένος·
ἠπιστάμην
γὰρ |
[40] |
μόνην
ἀνεκτοὺς
ὄντας
ἐν
ᾗ
|
περ |
ἂν
ἀγωνιζόμενοι
τυγχάνωσι,
τοὺς
δ' |
[20] |
εἶναι
κριτὰς
τοῖς
ἄλλοις,
οἵων
|
περ |
ἂν
αὐτοὶ
τυγχάνειν
ἀξιώσαιεν,
λογιζομένους |
[70] |
φρονιμωτέροις
προστάττοντας,
λέγων
ὡς
ὅσῳ
|
περ |
ἂν
ἐρρωμενέστερον
τὴν
τῶν
ἄλλων |
[40] |
καὶ
διαβαλλομένους,
τοὺς
δ'
ὅσῳ
|
περ |
ἂν
πλείοσι
καὶ
πλεονάκις
συγγίγνωνται, |
[60] |
μέρος
ἑτέρου
λόγου
τοσοῦτον,
ὅσον
|
περ |
ἄρτι,
διελθεῖν
ὑμῖν,
ἐν
ᾧ |
[230] |
τοιαῦτα
τοὺς
συνόντας
παιδεύομεν,
οἷά
|
περ |
αὐτοὶ
τυγχάνομεν
ἐπιτηδεύοντες.
~Ἔτι
τοίνυν |
[140] |
δ'
ἂν
φθονήσωσιν
ἀπολλύουσιν,
ἤν
|
περ |
δυνηθῶσι.
(Ταῦτα
δὲ
δρῶντες
οὐκ |
[170] |
γὰρ
ἐπιεικεῖς
ὑμῶν,
πρὸς
οὕς
|
περ |
ἐγὼ
ποιήσομαι
τοὺς
λόγους,
ἠπιστάμην |
[210] |
πολὺ
τῆς
ἀληθείας
διημαρτηκότας,
ἤν
|
περ |
ἐθελήσητε
διὰ
τέλους
ἀκοῦσαι
τῶν |
[20] |
μέγεθος
τοῦ
τιμήματος,
ἀλλ'
ἐάν
|
περ |
ἐθελήσητε
μετ'
εὐνοίας
ἀκροάσασθαι,
πολλὰς |
[20] |
τοιοῦτον
εἶναί
με
νομίζοντας
οἷός
|
περ |
εἰμί,
βεβαιότερον
ἔτι
ταύτην
ἕξειν |
[80] |
νόμους
τιθέντων
καὶ
γραφόντων,
ὅσῳ
|
πέρ |
εἰσι
σπανιώτεροι
καὶ
χαλεπώτεροι
καὶ |
[100] |
τὴν
αἰτίαν
ταύτην
κρινόμενος·
ὅ
|
περ |
ἐμοὶ
συμβέβηκεν.
(Ἑτέρῳ
μὲν
οὖν |
[200] |
τοιαύταις
ἐχρῶντο
ταῖς
διανοίαις
οἵας
|
περ |
ἐξ
ἀρχῆς
ἔφυσαν
ἔχοντες,
ἄνδρες |
[70] |
τοὺς
λόγους
τοὺς
ἀναγνωσθέντας
οἵους
|
περ |
ἐξ
ἀρχῆς
ὑπεθέμην.
(Βούλομαι
δ' |
[170] |
τὴν
τῶν
λόγων
μελέτην
οἵα
|
πέρ |
ἐστι,
μᾶλλον
ἢ
ζῆν
πολυπλασίω |
[90] |
μοι
τοιοῦτος
ἦν
συγγεγενημένος
οἷός
|
πέρ |
ἐστιν
ὁ
κατήγορος,
ὃς
μισῶν |
[290] |
πρόγονοι
κατέλιπον,
ἀλλὰ
τούτοις
οἷς
|
περ |
ἡ
φύσις
ἡ
τῶν
ἀνθρώπων |
[250] |
γὰρ
ἄλλοις
οἷς
ἔχομεν,
ὅ
|
περ |
ἤδη
καὶ
πρότερον
εἶπον,
οὐδὲν |
[70] |
Νικοκλεῖ
μὴ
ῥᾳθυμεῖν
μηδ'
ὥς
|
περ |
ἱερωσύνην
εἰληφότα
τὴν
βασιλείαν,
οὕτω |
[100] |
αὐτὴν
δὲ
ποιοῦμαι
πρόκλησιν
ἥν
|
περ |
καὶ
περὶ
τῶν
ἄλλων·
ἀξιῶ |
[250] |
τὴν
αὐτὴν
ἔχειν
διάνοιαν
ἥν
|
περ |
καὶ
περὶ
τῶν
ἄλλων,
καὶ |
[210] |
αὐτοὺς
ἐπί
τι
τούτων
ὧν
|
περ |
καὶ
τὰ
θηρία
δυνηθείη
προαγαγεῖν, |
[290] |
(ἔτι
δὲ
τὴν
ἐμπειρίαν,
ἥ
|
περ |
μάλιστα
ποιεῖ
δύνασθαι
λέγειν,
ἐνθένδε |
[230] |
οἱ
τοιαύτην
φύσιν
ἔχοντες,
οἵαν
|
περ |
ὁ
κατήγορος,
πονηροῖς
οἶμαι
καὶ |
[120] |
τοῦ
μηδὲν
γίγνεσθαι
τοιοῦτον,
ὅσην
|
περ |
οἱ
δεσπόται
τῶν
χρημάτων·
οὐ |
[270] |
τὸ
δικαστήριον.
Ὅμως
δὲ
καὶ
|
περ |
οὕτω
διακείμενος
ἐπιχειρήσω
διαλεχθῆναι
περὶ |
[140] |
οὔσας
ταῖς
τούτων,
ἀλλ'
οἵας
|
περ |
πρὸς
ἐμὲ
λέγειν
ἐπιχειρεῖς;
(Ἀποφαίνεις |
[80] |
τοιοῦτον
ὄντα
με
κατέλαβον
οἷόν
|
περ |
προσεδόκησαν·
νῦν
δὲ
τοσούτων
γεγενημένων, |
[90] |
ἐξ
αὐτῶν
τούτων
ἐξ
ὧν
|
περ |
προσήκει
καὶ
δίκαιόν
ἐστι,
ποιήσομαι |
[320] |
μέχρι
ταύτης
τῆς
ἡμέρας,
ὥς
|
περ |
προσήκει
τοὺς
εὐσεβεῖς
καὶ
θεοφιλεῖς |
[290] |
τούτοις
διενεγκεῖν
τῶν
ἡλικιωτῶν,
οἷς
|
περ |
ὑμεῖς
ἁπάντων,
διαφθείρεσθαι
ψηφίσαισθε,
καὶ |
[50] |
γίγνεσθαι,
τοῖς
δὲ
ἄλλοις
ἤδη
|
περαίνειν |
ἐπιχειρήσω,
μικρὸν
ἔτι4
προειπών,
ἵνα |
[0] |
τοὺς
δὲ
σαφῶς
μὲν
εἰδότας
|
περὶ |
ἃ
τυγχάνω
διατρίβων,
φθονοῦντας
δὲ |
[230] |
ὄντας
μήτ'
ἀκολάστως
ζῶντας
μήτε
|
περὶ |
ἄλλην
πρᾶξιν
μηδεμίαν
αἰσχρὰν
γεγενημένους |
[170] |
γὰρ
περὶ
ἡμῶν
αὐτῶν
καὶ
|
περὶ |
ἄλλων
πραγμάτων
ἀναριθμήτων
οὕτως
ἔχοντες |
[270] |
σοφίας
καὶ
φιλοσοφίας
τοῖς
μὲν
|
περὶ |
ἄλλων
τινῶν
ἀγωνιζομένοις
οὐκ
ἂν |
[80] |
~Χρὴ
δὲ
τοὺς
νοῦν
ἔχοντας
|
περὶ |
ἀμφότερα
μὲν
ταῦτα
σπουδάζειν,
αὐτοῖν |
[310] |
δὲ
μέγιστον,
ὅλην
τὴν
πόλιν
|
περὶ |
ἀνδραποδισμοῦ
κινδυνεύσασαν
καὶ
τὴν
ἀκρόπολιν |
[100] |
ἀμφοτέρους
ἐπεχείρησε,
καὶ
οὐκ
ᾐσχύνθη
|
περὶ |
ἀνδρὸς
τετελευτηκότος
καὶ
πολλῶν
ἀγαθῶν |
[0] |
|
~Περὶ |
ἀντιδόσεως.
(Εἰ
μὲν
ὅμοιος
ἦν |
[140] |
δεδικασμένον
μηδενὶ
μήτε
πεφευγότα
πλὴν
|
περὶ |
ἀντιδόσεως,
μήθ'
ἑτέροις
συνηγωνισμένον
μήτε |
[0] |
ἂν
ἐκγενέσθαι
μοι
μάλιστα
διαλεχθῆναι
|
περὶ |
ἁπάντων
ὧν
τυγχάνω
βουλόμενος.
(Ταῦτα |
[110] |
δὲ
περὶ
ταῦτα
δεινὸς
ἦν,
|
περὶ |
ἅπερ
χρὴ
φρόνιμον
εἶναι
τὸν |
[190] |
ἄν
τις
ἀληθέστερος
ἢ
δικαιότερος
|
περὶ |
αὐτὴν
ἐπιδειχθείη
γεγενημένος.
(Ταῦτα
μὲν |
[170] |
ἄμεινον
καὶ
βουλεύσεσθαι
καὶ
διαγνώσεσθαι
|
περὶ |
αὐτῆς.
(Ἀξιῶ
δ'
ὑμᾶς,
ἢν |
[300] |
δὲ
τῶν
ἐπαίνων
τῶν
λεγομένων
|
περὶ |
αὐτῆς
μέρος
τι
συμβαλλομένους
τιμᾶν |
[170] |
ὑπὲρ
ἄλλων
πραγμάτων
ἐπιεικῶς
εἰρηκώς,
|
περὶ |
αὐτῆς
ταύτης
χεῖρον
τύχω
διαλεχθεὶς |
[210] |
οὐκ
ἂν
ἀλγήσειε
τοιαύτης
διαβολῆς
|
περὶ |
αὑτὸν
γιγνομένης;
(Ἀλλὰ
μὴν
οὐδ' |
[120] |
τῶν
πόλεων
μηδὲ
μικρὰν
ὑποψίαν
|
περὶ |
αὐτοῦ
λαβεῖν
ὡς
ἐπιβουλεύοντος,
ὥσθ' |
[130] |
ἐκεῖνον
καὶ
τοὺς
φλαῦρόν
τι
|
περὶ |
αὐτοῦ
λέγειν
τολμῶντας.
Νῦν
δὲ |
[0] |
γιγνομένοις,
οὐδὲν
ἂν
οἶμαι
προδιαλεχθῆναι
|
περὶ |
αὐτοῦ·
νῦν
δὲ
διὰ
τὴν |
[130] |
μὲν
ῥήτορες
ἔργον
εἶχον
αἰτίας
|
περὶ |
αὐτοῦ
πολλὰς
καὶ
ψευδεῖς
πλάττειν, |
[20] |
ἐγὼ
νῦν
πρὸς
τοὺς
μέλλοντας
|
περὶ |
αὐτοῦ
τὴν
ψῆφον
διοίσειν.
(Οὐ |
[140] |
ἕκαστον
τύχῃ
προσπεσόν,
οὕτως
εἰπεῖν
|
περὶ |
αὐτῶν·
ἃ
δ'
οὖν
μοι |
[270] |
περ
οὕτω
διακείμενος
ἐπιχειρήσω
διαλεχθῆναι
|
περὶ |
αὐτῶν·
αἰσχύνομαι
γὰρ
εἴ
τισι |
[260] |
οὕτως
οὔτε
πόρρω
τούτων
ἔγνωκα
|
περὶ |
αὐτῶν,
ἀλλ'
οἵ
τε
νομίζοντες |
[60] |
οὖν
ἀρχὴν
ταύτην
ὅθεν
διαλέγομαι
|
περὶ |
αὐτῶν,
ἀνάγνωθι
καὶ
τοῦτο
τὸ |
[50] |
τινές
εἰσι
τὴν
ψῆφον
οἴσετε
|
περὶ |
αὐτῶν.
Ἅπαντας
μὲν
οὖν
διὰ |
[100] |
ἂν
ὠφελοίμην,
ἀναγκαίως
ἔχει
διαλεχθῆναι
|
περὶ |
αὐτῶν.
Διὰ
τοῦτο
δ'
οὐχ |
[0] |
οὔτ'
ἐπιχαρίτως
οὐδ'
ἀνεπιφθόνως
εἰπεῖν
|
περὶ |
αὐτῶν
δυνησόμενος·
εἰ
δ'
ὑποθείμην |
[130] |
τοῦ
μὴ
κατὰ
τρόπον
γνωσθῆναι
|
περὶ |
αὐτῶν.
(Ἐκεῖνος
γὰρ
οὔτε
μισόδημος |
[280] |
συμφέρει
τὸν
τρόπον
τοῦτον
λέγεσθαι
|
περὶ |
αὐτῶν,
ἐπεὶ
νῦν
γ'
οὕτως |
[270] |
Ἁπλῶς
δέ
πως
τυγχάνω
γιγνώσκων
|
περὶ |
αὐτῶν.
(Ἐπειδὴ
γὰρ
οὐκ
ἔνεστιν |
[260] |
τοιοῦτον,
ἀλλὰ
ταῖς
ἀληθείαις
χρήσομαι
|
περὶ |
αὐτῶν.
(Ἡγοῦμαι
γὰρ
καὶ
τοὺς |
[220] |
ἀνθρώποις
εὐδοκιμούντων,
ὅμως
τολμῶσι
βλασφημεῖν
|
περὶ |
αὐτῶν
καὶ
λέγειν
ὡς
ταύτην |
[70] |
τότε
προεῖπον
καὶ
νῦν
λέγω
|
περὶ |
αὐτῶν.
Καὶ
πρῶτον
μὲν
ποῖος |
[20] |
μὴ
τὴν
αὐτὴν
ἔχῃ
γνώμην
|
περὶ |
αὐτῶν.
Καίτοι
χρὴ
τοὺς
νοῦν |
[250] |
μὴν
ἀλλὰ
μικρά
γε
μνησθήσομαι
|
περὶ |
αὐτῶν,
μάλιστα
μὲν
ὅτι
κἀκεῖνοι |
[50] |
μὲν
οὖν
αὐτὸς
δυνήσεσθαι
διελθεῖν
|
περὶ |
αὐτῶν·
νῦν
δέ
με
τὸ |
[270] |
τούς
τε
τὰς
ὑποσχέσεις
ποιουμένους
|
περὶ |
αὐτῶν
πρότερον
ἀπερεῖν
καὶ
παύσεσθαι |
[110] |
ἁπλῶς
εἰπεῖν,
ἀλλὰ
σαφῶς
φράσαι
|
περὶ |
αὐτῶν.
Πρῶτον
μὲν
δύνασθαι
γνῶναι |
[310] |
γενέσθαι
ταῖς
αἰτίαις
ταῖς
λεγομέναις
|
περὶ |
αὐτῶν·
τοὺς
δὲ
συμμάχους
λυμαινόμενοι |
[20] |
τῶν
βουλομένων
βλασφημεῖν
ταχέως
μεταπεισθήσεσθαι
|
περὶ |
αὐτῶν,
τοὺς
δὲ
τοιοῦτον
εἶναί |
[140] |
γὰρ
ἀπήνεγκε
τὴν
γραφήν,
ἐσκόπουν
|
περὶ |
αὐτῶν
τούτων
ὥσπερ
ἂν
ὑμῶν |
[310] |
φιλαπεχθημοσύνην.
Κἀκεῖνοι
μὲν
οὕτως
ἐγίγνωσκον
|
περὶ |
αὐτῶν·
ὑμεῖς
δὲ
τοσοῦτον
ἀπέχετε |
[170] |
καὶ
τοῖς
λόγοις
τοιούτοις
χρῆσθαι
|
περὶ |
αὐτῶν.
Ὑπομείναντες
οὖν
τὸν
τρόπον |
[100] |
εἶχεν
οὕτω
διελέσθαι
καὶ
διατάξασθαι
|
περὶ |
αὐτῶν.
(Χρὴ
δὲ
τὸν
ὑπὲρ |
[300] |
ἐναντία
τοῖς
ἄλλοις
Ἕλλησι
γιγνώσκειν
|
περὶ |
αὐτῶν.
(Ὧν
ὑμῖν
οὐδὲν
πώποτ' |
[70] |
μὲν
ἢ
τηλικούτων,
οὐ
μὴν
|
περὶ |
ἀχρηστοτέρων
οὐδ'
ἧττον
τῇ
πόλει |
[260] |
προῃρημένους,
τοὺς
δὲ
μανθάνοντας
ὀνίνησι·
|
περὶ |
γὰρ
τὴν
περιττολογίαν
καὶ
τὴν |
[120] |
ἔσεσθαι
δεδωκὼς
ὡς
οὐδέποτ'
ἂν
|
περί |
γε
τοὺς
ἄλλους
ἐξαμαρτεῖν
τολμήσειεν. |
[270] |
εἶναι
ταῦτ'
εἰρηκέναι
καὶ
συμβεβουλευκέναι·
|
περὶ |
δὲ
σοφίας
καὶ
φιλοσοφίας
τοῖς |
[180] |
ἧς
ἡ
γυμναστικὴ
μέρος
ἐστί,
|
περὶ |
δὲ
τὰς
ψυχὰς
τὴν
φιλοσοφίαν, |
[100] |
ἐπαινεῖν
καὶ
χάριν
ἔχειν
αὐτῷ,
|
περὶ |
δὲ
ταυτησὶ
τῆς
γραφῆς
ἐκ |
[300] |
ἀγωνίαν
πολλοὺς
τοὺς
ἀμφισβητοῦντας
ἔχομεν,
|
περὶ |
δὲ
τὴν
παιδείαν
ἅπαντες
ἂν |
[100] |
φλαῦρον
εἰπεῖν
ὁ
κατήγορος
ἐτόλμησε,
|
περὶ |
δὲ
τὴν
Τιμοθέου
κατηγορίαν
μᾶλλον |
[190] |
καὶ
τῆς
ἐμπειρίας
ταῦτα
γιγνώσκω·
|
περὶ |
δὲ
τῆς
παιδείας
οὐκ
ἔχω |
[180] |
τῶν
ἄλλων
πολλὰς
τέχνας
συνεστηκυίας,
|
περὶ |
δὲ
τὸ
σῶμα
καὶ
τὴν |
[240] |
τι
ἂν
οἱ
τοιοῦτοι
παραινέσωσι·
|
περὶ |
δὲ
τοὺς
ἔργον
ποιουμένους
ὅπως |
[310] |
προστάτην
ἠξίωσαν
τῆς
πόλεως
εἶναι,
|
περὶ |
δὲ
τῶν
συκοφαντῶν
χαλεπωτέρους
ἢ |
[10] |
τοὺς
τοιούτους
ἀγῶνας
οὐχ
ἁρμόττοντα,
|
περὶ |
δὲ
φιλοσοφίας
πεπαρρησιασμένα
καὶ
δεδηλωκότα |
[0] |
διατριβῆς,
καὶ
λέγοντας
ὡς
ἔστι
|
περὶ |
δικογραφίαν,
καὶ
παραπλήσιον
ποιοῦντας
ὥσπερ |
[60] |
τὸ
μέρος
αὐτοῖς.
{Ἐκ
τοῦ
|
περὶ |
Εἰρήνης,
(Δυοῖν
μὲν
τοίνυν
λόγοιν |
[70] |
δ'
ὑμῖν
διὰ
βραχέων
ἀπολογήσασθαι
|
περὶ |
ἑκάστου,
καὶ
ποιῆσαι
μᾶλλον
ἔτι |
[170] |
ταῖς
ἰδίαις
διατριβαῖς,
ἀλλὰ
διακριβοῦσθαι
|
περὶ |
ἑκάστου
καὶ
τὴν
ἀλήθειαν
ζητεῖν, |
[180] |
τὴν
ἐπιστήμην,
ἥτις
ἂν
ᾗ
|
περὶ |
ἑκάστου,
τρίτον
ἐντριβεῖς
γενέσθαι
καὶ |
[70] |
διειλεγμένος,
ἐν
δὲ
τοῖς
ὑστέροις
|
περὶ |
ἐλαττόνων
μὲν
ἢ
τηλικούτων,
οὐ |
[130] |
Νῦν
δὲ
ταῦτα
μὲν
ἐάσω,
|
περὶ |
ἐμαυτοῦ
δὲ
καὶ
τῶν
ἐνεστώτων |
[50] |
πᾶσαν
τὴν
ἀλήθειαν.
(Βούλομαι
δὲ
|
περὶ |
ἐμαυτοῦ
καὶ
νόμον
θεῖναι
χαλεπώτερον |
[30] |
μὴν
οὐδ'
εἰ
ταῦτ'
ἔχων
|
περὶ |
ἐμαυτοῦ
λέγειν,
οὐδ'
οὕτω
φανήσομαι |
[0] |
ἀγῶνα
μὲν
καὶ
κίνδυνόν
τινα
|
περὶ |
ἐμὲ
γιγνόμενον,
συκοφάντην
δ'
ὄντα |
[320] |
αὐτοῖς
πραγμάτων,
(οὐδὲ
τῶν
νῦν
|
περὶ |
ἐμὲ
γιγνομένων
οὐδὲν
αὐτοὺς
οἶμαι |
[0] |
τούτου
γὰρ
ἤλπιζον
καὶ
τὰ
|
περὶ |
ἐμὲ
μάλιστα
γνωσθήσεσθαι,
καὶ
τὸν |
[10] |
περὶ
κρίσεως
γεγράφθαι,
βουλομένην
δὲ
|
περὶ |
ἐμοῦ
δηλῶσαι
τὴν
ἀλήθειαν,
καὶ |
[170] |
περὶ
τῶν
μεγίστων·
οὐ
γὰρ
|
περὶ |
ἐμοῦ
μέλλετε
μόνον
τὴν
ψῆφον |
[160] |
ἀναβέβηκεν,
ἐγὼ
δ'
ὃς
οὐδὲ
|
περὶ |
ἕνα
πότ'
ἐξήμαρτον,
ἀλλὰ
τῶν |
[130] |
πλῆθος
εἴθισται
πιστεύειν
οὐ
μόνον
|
περὶ |
ἑνὸς
ἑκάστου
τῶν
πολιτῶν
ἀλλὰ |
[170] |
τὴν
ψῆφον
διοίσειν,
ἀλλὰ
καὶ
|
περὶ |
ἐπιτηδεύματος
ᾧ
πολλοὶ
τῶν
νεωτέρων |
[230] |
τούτων
ἐνόντας,
ἀλλ'
οὕτω
τὰ
|
περὶ |
ἡμᾶς
αὐτοὺς
διοικοῦντας
ὥστε
μηδὲν |
[150] |
περὶ
τὴν
πόλιν
οὔτε
τὰ
|
περὶ |
ἡμᾶς
αὐτοὺς
κακῶς
διῳκηκότες,
ἀλλ' |
[170] |
τινὲς
αὐτοῦ
τυγχάνουσι·
καὶ
γὰρ
|
περὶ |
ἡμῶν
αὐτῶν
καὶ
περὶ
ἄλλων |
[190] |
οὖν
ἐκείνοις
προσκείσθω
τοῖς
πρότερον
|
περὶ |
ἡμῶν
εἰρημένοις·
οὐκ
ἀγνοῶ
δ' |
[250] |
αὐτῶν,
μάλιστα
μὲν
ὅτι
κἀκεῖνοι
|
περὶ |
ἡμῶν,
ἔπειθ'
ὅπως
ἂν
ὑμεῖς |
[250] |
διαλεχθῆναι
πολὺ
πικρότερον
ἢ
κεῖνοι
|
περὶ |
ἡμῶν,
οὐδέτερον
δ'
οἶμαι
δεῖν, |
[50] |
ἀπολύσασθαι
τὴν
διαβολὴν
τὴν
λεγομένην
|
περὶ |
ἡμῶν.
Ὑμᾶς
μὲν
οὖν
ἀξιῶ |
[260] |
οἱ
μὲν
γὰρ
ἀεί
τι
|
περὶ |
ἡμῶν
φλαῦρον
λέγουσιν,
ἐγὼ
δ' |
[0] |
ὃν
ζῶ
καὶ
τὴν
παιδείαν
|
περὶ |
ἣν
διατρίβω,
καὶ
μὴ
περιίδοιμι |
[180] |
δὲ
τὰς
ψυχὰς
τὴν
φιλοσοφίαν,
|
περὶ |
ἧς
ἐγὼ
μέλλω
ποιεῖσθαι
τοὺς |
[150] |
ὁ
Λεοντῖνος,
οὗτος
διατρίψας
μὲν
|
περὶ |
Θετταλίαν,
ὅτ'
εὐδαιμονέστατοι
τῶν
Ἑλλήνων |
[70] |
Λακεδαιμονίων;
Ἔτι
δὲ
τίς
ἂν
|
περὶ |
καλλιόνων
καὶ
μειζόνων
πραγμάτων
τοῦ |
[10] |
τὴν
ἀπολογίαν
τὴν
προσποιουμένην
μὲν
|
περὶ |
κρίσεως
γεγράφθαι,
βουλομένην
δὲ
περὶ |
[110] |
Ἰσθμοῦ
πορευόμενον,
ὅπερ
αὐτοῖς
τῆς
|
περὶ |
Λεῦκτρα
συμφορᾶς
εὕροι
τις
ἂν |
[160] |
πόλει
παρέξειν.
Πολλῆς
δ'
ἀλογίας
|
περί |
με
γεγενημένης
πάντων
ἂν
συμβαίη |
[160] |
τῆς
δόξης
ἧς
προσεδόκων
ἀγῶνες
|
περί |
με
καὶ
κίνδυνοι
καὶ
φθόνοι |
[100] |
πολὺ
τὰ
πράγματα
διέφερεν
αὐτῶν.
|
(Περὶ |
μὲν
γὰρ
ἐκείνων
οὐδὲν
φλαῦρον |
[300] |
πόλει
τυγχάνουσι
καὶ
μᾶλλον
ἁρμόττουσαν.
|
(Περὶ |
μὲν
γὰρ
τὴν
τῶν
σωμάτων |
[50] |
ἀλλὰ
πολλῷ
χαριεστέραν
δόξαν
εἰληφώς.
|
Περὶ |
μὲν
οὖν
τῆς
ἐμῆς
εἴτε |
[60] |
ἡγεμονίας
αὐτοῖς.
{Ἐκ
τοῦ
Πανηγυρικοῦ,
|
~Περὶ |
μὲν
οὖν
τῆς
ἡγεμονίας,
ὡς |
[190] |
ἀνυπέρβλητον
ἂν
τοῖς
ἄλλοις
ἀποτελέσειεν.
|
(Περὶ |
μὲν
οὖν
τῆς
φύσεως
καὶ |
[270] |
ἀναιρεῖν
ἐξ
ἁπασῶν
τῶν
διατριβῶν.
|
~Περὶ |
μὲν
οὖν
τούτων
ἀπόχρη
μοι |
[160] |
ἐγγένοιτο
ἐπιβιῶναι
τὸν
ἐπίλοιπον
χρόνον.
|
(Περὶ |
μὲν
οὖν
τούτων
καὶ
τῶν |
[100] |
ἐκείνοις
ἀλλ'
οὐκ
ἐμοὶ
γενησομένης.
|
(Περὶ |
μὲν
οὖν
ὧν
φεύγω
τὴν |
[180] |
εὑρόντες
διττὰς
ἐπιμελείας
κατέλιπον
ἡμῖν,
|
περὶ |
μὲν
τὰ
σώματα
τὴν
παιδοτριβικήν, |
[180] |
τῶν
πολὺ
πρὸ
ἡμῶν
γεγονότων
|
περὶ |
μὲν
τῶν
ἄλλων
πολλὰς
τέχνας |
[0] |
οὕτω
διακείμενοι·
τοῦ
γὰρ
ἀντιδίκου
|
περὶ |
μὲν
ὧν
ἡ
κρίσις
ἦν |
[170] |
συνεληλύθατε
δικάσοντες·
ἔστι
δ'
οὐ
|
περὶ |
μικρῶν
οὔθ'
ὁ
λόγος
οὔθ' |
[0] |
ὧν
ᾠόμην
τοὺς
οὐκ
ὀρθῶς
|
περί |
μου
γιγνώσκοντας,
ἐνεθυμούμην
πῶς
ἂν |
[0] |
καὶ
χαίροντας
ἐπὶ
τοῖς
Ψευδῆ
|
περί |
μου
δόξαν
ἔχουσιν.
(Ἐδήλωσαν
δ' |
[30] |
ἡγούμενος
ἐκ
μὲν
ὧν
καταλαζονεύεται
|
περί |
μου
καὶ
τοῦ
πλούτου
καὶ |
[190] |
πλησιάζειν
καὶ
πρὸς
τοὺς
μέλλοντας
|
περί |
μου
τὴν
ψῆφον
οἴσειν,
ὥστ' |
[30] |
μὲν
λόγοις
οἷς
πρότερον
ἀκηκόατε
|
περί |
μου
τῶν
βλασφημεῖν
καὶ
διαβάλλειν |
[130] |
ἑκάστου
τῶν
πολιτῶν
ἀλλὰ
καὶ
|
περὶ |
ὅλων
τῶν
πραγμάτων,
ἀλλ'
ἐπιμέλειάν |
[100] |
ἐπικαιροτάτῳ
καὶ
κάλλιστα
κειμένην
τῶν
|
περὶ |
Πελοπόννησον,
Σάμον
δὲ
τῶν
ἐν |
[100] |
εἰς
μὲν
τὸν
περίπλουν
τὸν
|
περὶ |
Πελοπόννησον
τρία
καὶ
δέκα
μόνον |
[80] |
τοιούτους
λόγους
εὑρίσκειν
τοσούτῳ
χρὴ
|
περὶ |
πλείονος
ποιεῖσθαι
τῶν
τοὺς
νόμους |
[240] |
ὁπόταν
δὲ
τύχωσι,
μεταβαλόντες
ὡς
|
περὶ |
πλεονεκτεῖν
δυναμένων
τοὺς
λόγους
ποιοῦνται. |
[40] |
μεταλαβεῖν
διάνοιαν,
καὶ
ποθεῖν
ἀκοῦσαι
|
περὶ |
ποίους
ἄλλους
λόγους
γεγενημένος
τηλικαύτην |
[220] |
ἅπαντας
τοὺς
πολίτας
φιλοτιμεῖσθαι,
καὶ
|
περὶ |
πολλοῦ
ποιεῖσθαι
τοὺς
αἰτίους
τῇ |
[300] |
σφᾶς
αὐτοὺς
χρησίμους
τῇ
πόλει
|
περὶ |
πολλοῦ
ποιήσεσθε,
τοὺς
δὲ
καταβεβλημένως |
[30] |
εἰκὸς
οὔτε
δυνατόν,
ἐμὲ
μὲν
|
περὶ |
πολλοὺς
ἡμαρτηκέναι,
τοὺς
δὲ
ταῖς |
[80] |
εὑρίσκειν
δυνάμενος
πονηροὺς
ἂν
καὶ
|
περὶ |
πονηρῶν
πραγμάτων
ζητεῖν
ἐπιχειρήσειεν,
ἄλλως |
[170] |
ἔχειν
συγγνώμην,
ἐνθυμουμένους
ὅτι
τοὺς
|
περὶ |
πραγμάτων
ἀνομοίων
τοῖς
ἄλλοις
ἀγωνιζομένους |
[50] |
(Εἰ
μὲν
τοίνυν
ἠγωνιζόμην
ὡς
|
περὶ |
πράξεις
τινὰς
ἡμαρτηκώς,
οὐκ
ἂν |
[120] |
πόλεις
ἑλόντα
μηδεμίαν
δ'
ἀπολέσαντα
|
περὶ |
προδοσίας
ἔκρινε,
καὶ
πάλιν
εἰ |
[30] |
οὐδεὶς
πώποτε
γέγονεν
οὔτε
τῶν
|
περὶ |
τὰ
δικαστήρια
καλινδουμένων
οὔτε
τῶν |
[30] |
ἀκούουσιν
ἐμποιήσειν,
ἐκ
δὲ
τῆς
|
περὶ |
τὰ
δικαστήρια
πραγματείας
εἰς
ὀργὴν |
[150] |
δ'
οὐδεμίαν
καταπαγίως
οἰκήσας
οὐδὲ
|
περὶ |
τὰ
κοινὰ
δαπανηθεὶς
οὐδ'
εἰσφορὰν |
[40] |
πόρρω
τῶν
πραγματειῶν
εἰμι
τῶν
|
περὶ |
τὰ
συμβόλαια
γιγνομένων.
(Ἀλλὰ
μὴν |
[290] |
παρέχουσαν
τοῖς
ἀγωνίζεσθαι
προῃρημένοις
καὶ
|
περὶ |
τὰ
τοιαῦτα
γυμνάζεσθαι
βουλομένοις,
(ἔτι |
[180] |
ἢ
περὶ
τὰς
πράξεις
ἢ
|
περὶ |
τὰς
ἄλλας
ἐργασίας
πρῶτον
μὲν |
[270] |
τὸν
ἐνεστῶτα
λόγον
ἀλλὰ
καὶ
|
περὶ |
τὰς
ἄλλας
πράξεις
τὴν
αὐτὴν |
[30] |
οὔτ'
ἐν
τοῖς
συνεδρίοις
οὔτε
|
περὶ |
τὰς
ἀνακρίσεις
οὔτ'
ἐπὶ
τοῖς |
[40] |
τοσοῦτον
τοῖς
ἐπιτηδεύμασιν
ἀλλήλων
ἀφεστῶτας
|
περὶ |
τὰς
αὐτὰς
πράξεις
ἡγεῖσθαι
διατρίβειν; |
[40] |
πρὸς
δὲ
τούτοις
τοὺς
μὲν
|
περὶ |
τὰς
δίκας
δεινοὺς
πόρρω
τῶν |
[40] |
τοῦ
τ'
ἐμοῦ
καὶ
τῶν
|
περὶ |
τὰς
δίκας,
ἐκείνως
ὑμᾶς
ἡγοῦμαι |
[250] |
τούτου
θαυμάζειν,
ὅπου
καὶ
τῶν
|
περὶ |
τὰς
ἔριδας
σπουδαζόντων
ἔνιοί
τινες |
[40] |
συναγαγεῖν
ἐβουλήθησαν,
ἄλλοι
δέ
τινες
|
περὶ |
τὰς
ἐρωτήσεις
καὶ
τὰς
ἀποκρίσεις |
[260] |
τῶν
μαθημάτων.
(Διατρῖψαι
μὲν
οὖν
|
περὶ |
τὰς
παιδείας
ταύτας
χρόνον
τινὰ |
[30] |
ἢ
περὶ
τοὺς
λόγους
ἢ
|
περὶ |
τὰς
πράξεις
εἰκότως
ἄν
τις |
[180] |
ἢ
περὶ
τοὺς
λόγους
ἢ
|
περὶ |
τὰς
πράξεις
ἢ
περὶ
τὰς |
[290] |
λαβόντες,
οὐδὲν
ἀσκέπτως
λέγοντες,
ἧττον
|
περὶ |
τὰς
πράξεις
πλημμελοῦσιν.
(Ὥσθ'
ἅπασι |
[190] |
περὶ
τοὺς
λόγους
δεινότερος
ἢ
|
περὶ |
τὰς
πράξεις
φρονιμώτερος,
ἀλλ'
οἱ |
[140] |
πράξεις
ἐξήταζον,
καὶ
πλεῖστον
χρόνον
|
περὶ |
τὰς
τοιαύτας
διέτριβον
ἐφ'
αἷς |
[110] |
ἐχρῆτο
καὶ
ταξιάρχοις,
(αὐτὸς
δὲ
|
περὶ |
ταῦτα
δεινὸς
ἦν,
περὶ
ἅπερ |
[30] |
τῶν
ὑμετέρων
ζῶντας
καὶ
τῆς
|
περὶ |
ταῦτα
πραγματείας
ἴδοιτ'
ἂν
μόνον |
[190] |
τὰς
τοιαύτας
αἰτίας,
ὅτ'
ἠρχόμην
|
περὶ |
ταύτην
εἶναι
τὴν
πραγματείαν,
λόγον |
[0] |
ἀντιδόσεως
γενομένης
περὶ
τριηραρχίας
καὶ
|
περὶ |
ταύτης
ἀγῶνος
ἔγνων
καὶ
τούτων |
[0] |
τῶν
ἐμῶν
δύναμιν
καὶ
καταλαζονευομένου
|
περί |
τε
τοῦ
πλούτου
καὶ
τοῦ |
[140] |
εἴς
τε
τὰς
λειτουργίας
καὶ
|
περὶ |
τὴν
ἄλλην
διοίκησιν,
οὐκ
ἂν |
[260] |
ἐριστικοῖς
λόγοις
δυναστεύοντας
καὶ
τοὺς
|
περὶ |
τὴν
ἀστρολογίαν
καὶ
τὴν
γεωμετρίαν |
[230] |
ἐγγεγραμμένους,
ἐμὲ
δὲ
καὶ
τοὺς
|
περὶ |
τὴν
αὐτὴν
ἐμοὶ
διατριβὴν
ὄντας |
[260] |
παραπλησίαν·
(καὶ
γὰρ
ἐκείνων
οἱ
|
περὶ |
τὴν
γραμματικὴν
καὶ
τὴν
μουσικὴν |
[170] |
ἀλλὰ
πάντας
ἐκποδὼν
ποιεῖσθαι
τοὺς
|
περὶ |
τὴν
διατριβὴν
ταύτην
ὄντας·
εἰ |
[180] |
τοιούτους,
κοινὸν
δ'
ἀμφοτέρων
τὸ
|
περὶ |
τὴν
ἐμπειρίαν
γυμνάσιον·
δεῖν
γὰρ |
[280] |
θεῶν
τοὺς
εὐσεβεστάτους
καὶ
τοὺς
|
περὶ |
τὴν
θεραπείαν
τὴν
ἐκείνων
ἐπιμελεστάτους |
[190] |
δεινοτέρους
μὲν
ὁμολογοῦσιν
εἶναι
τοὺς
|
περὶ |
τὴν
μελέτην
ταύτην
ὄντας,
οὐ |
[280] |
τῶν
ἄλλων
ἁπάντων.
(Τὸ
τοίνυν
|
περὶ |
τὴν
πλεονεξίαν,
ὃ
δυσχερέστατον
ἦν |
[320] |
καὶ
δικαίως
κεχρημένον
αὐτοῖς
καὶ
|
περὶ |
τὴν
πόλιν
καὶ
περὶ
τοὺς |
[90] |
ἐμοὶ
συγγεγενημένων
ἄνδρες
ἀγαθοὶ
γεγόνασι
|
περὶ |
τὴν
πόλιν
καὶ
τοὺς
φίλους |
[150] |
ἡμεῖς
εὑρεθεῖμεν
ἂν
οὔτε
τὰ
|
περὶ |
τὴν
πόλιν
οὔτε
τὰ
περὶ |
[320] |
ἄλλους
ὁρῶ
τοὺς
κινδυνεύοντας,
ἐπειδὰν
|
περὶ |
τὴν
τελευτὴν
ὦσι
τῆς
ἀπολογίας, |
[210] |
πραότερα
τὰ
δὲ
φρονιμώτερα
ποιοῦσι,
|
περὶ |
τὴν
τῶν
ἀνθρώπων
φύσιν
μηδεμίαν |
[160] |
δ'
οὐ
μόνον
δυσκόλως
διακειμένους
|
περὶ |
τὴν
τῶν
λόγων
παιδείαν
τοὺς |
[130] |
τῶν
ἀνθρώπων
θεραπείαν
ὥσπερ
δεινὸς
|
περὶ |
τὴν
τῶν
πραγμάτων
ἐπιμέλειαν.
(Καί |
[60] |
ὥστε
τούς
τε
πρότερον
γράψαντας
|
περὶ |
τὴν
ὑπόθεσιν
ταύτην
ἅπαντας
ἠφανικέναι |
[40] |
ὁ
κατήγορος,
ἢ
σύμπαντες
οἱ
|
περὶ |
τὴν
φιλοσοφίαν
διατρίβοντες.
Καίτοι
πῶς |
[30] |
τὰ
δικαστήρια
καλινδουμένων
οὔτε
τῶν
|
περὶ |
τὴν
φιλοσοφίαν
διατριψάντων·
οὐ
γὰρ |
[160] |
βίον
ὁρμησάντων,
ἀμφότερα
δόξειν,
καὶ
|
περὶ |
τὴν
φιλοσοφίαν
διαφέρειν
καὶ
κοσμιώτερον |
[140] |
τῶν
ἄλλων
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
|
περὶ |
τὴν
φιλοσοφίαν
καὶ
τὴν
αὐτὴν |
[270] |
τοῖς
κρίνουσιν
ἀρέσκειν,
τοὺς
δὲ
|
περὶ |
τὴν
φιλοσοφίαν
ὄντας
μόνους
ἀγνοεῖν |
[180] |
τοὺς
φοιτῶντας
διδάσκουσιν,
οἱ
δὲ
|
περὶ |
τὴν
φιλοσοφίαν
ὄντες
τὰς
ἰδέας |
[180] |
τρίτον
ἐντριβεῖς
γενέσθαι
καὶ
γυμνασθῆναι
|
περὶ |
τὴν
χρείαν
καὶ
τὴν
ἐμπειρίαν |
[10] |
ὢν
φανῶ
τοῖς
ὑπὸ
τούτου
|
περὶ |
τῆς
δεινότητος
τῆς
ἐμῆς
προειρημένοις, |
[250] |
διαλεχθῶσιν.
(Εἰ
δὲ
δεῖ
συλλήβδην
|
περὶ |
τῆς
δυνάμεως
ταύτης
εἰπεῖν,
οὐδὲν |
[60] |
τὰ
μὲν
ἐν
ἀρχῇ
λεγόμενα
|
περὶ |
τῆς
εἰρήνης
τῆς
πρὸς
Χίους |
[0] |
εἰδὼς
ἐνίους
τῶν
σοφιστῶν
βλασφημοῦντας
|
περὶ |
τῆς
ἐμῆς
διατριβῆς,
καὶ
λέγοντας |
[50] |
τῶν
βαρβάρων
στρατείαν,
Λακεδαιμονίοις
δὲ
|
περὶ |
τῆς
ἡγεμονίας
ἀμφισβητῶν.
Τοιαύτην
δὲ |
[50] |
ἀπὸ
τῆς
παραγραφῆς
ἀνάγνωθι
τὰ
|
περὶ |
τῆς
ἡγεμονίας
αὐτοῖς.
{Ἐκ
τοῦ |
[150] |
στατῆρας
κατέλιπε.
(Καί
τοι
χρὴ
|
περὶ |
τῆς
οὐσίας
τῆς
ἀλλήλων
μὴ |
[70] |
τῶν
βαρβάρων
στρατείαν
παρακαλοῦντος
καὶ
|
περὶ |
τῆς
πρὸς
ἀλλήλους
ὁμονοίας
συμβουλεύοντος; |
[320] |
τὸν
ὄχλον
τῶν
ἐνόντων
εἰπεῖν
|
περὶ |
τῆς
τούτων
συκοφαντίας,
μικρῶν
ἔτι |
[180] |
φέρετε
τὴν
ψῆφον.
~Βούλομαι
δὲ
|
περὶ |
τῆς
τῶν
λόγων
παιδείας
ὥσπερ |
[130] |
πᾶσιν
εἶναι
δόξει
τὰ
πεπραγμένα
|
περὶ |
Τιμόθεον·
ἢν
δ'
ἀναλογίσησθε
τὴν |
[100] |
μὲν
οὖν
τοῦτ'
εἰπεῖν
ἔχω
|
περὶ |
Τιμοθέου
καὶ
μάλιστα
καθ'
ἁπάντων, |
[120] |
νικῆσαι
μαχόμενος.
(Οὕτω
δ'
ἐσπούδαζε
|
περὶ |
τὸ
μηδεμίαν
τῶν
πόλεων
μηδὲ |
[110] |
καὶ
χαλεπὸν
καὶ
περίεργον
εἶναι.
|
(Περὶ |
τοίνυν
τὴν
τοιαύτην
προαίρεσιν
οὐ |
[190] |
πράττειν
ποιήσειεν,
ἀμφότερά
τε
γενόμενα
|
περὶ |
τὸν
αὐτὸν
ἀνυπέρβλητον
ἂν
τοῖς |
[100] |
πόλιν
ὀγδοήκοντα
τριήρεις
κεκτημένην,
καὶ
|
περὶ |
τὸν
αὐτὸν
χρόνον
Λακεδαιμονίους
ἐνίκησε |
[270] |
θεωρεῖν
καὶ
δοκιμάζειν
οὐ
μόνον
|
περὶ |
τὸν
ἐνεστῶτα
λόγον
ἀλλὰ
καὶ |
[290] |
ἂν
εἰ
Λακεδαιμόνιοι
τοὺς
τὰ
|
περὶ |
τὸν
πόλεμον
ἀσκοῦντας
ζημιοῦν
ἐπιχειροῖεν, |
[290] |
διαφέρετε
τῶν
ἄλλων
οὐ
ταῖς
|
περὶ |
τὸν
πόλεμον
ἐπιμελείαις,
οὐδ'
ὅτι |
[50] |
προσήκει
πολὺ
μᾶλλον
ἐκ
τῶν
|
περὶ |
τὸν
πόλεμον
κινδύνων
ἢ
τῶν |
[30] |
τοῦτ'
ἀγνοεῖν,
ὅτι
πάντες
ἄνθρωποι
|
περὶ |
τὸν
τόπον
τοῦτον
εἰώθασι
διατρίβειν, |
[150] |
πλεῖστον
δὲ
χρόνον
βιοὺς
καὶ
|
περὶ |
τὸν
χρηματισμὸν
τοῦτον
γενόμενος,
(πόλιν |
[40] |
(Ἔχων
δὲ
πολλὰς
εἰπεῖν
διαφορὰς
|
περὶ |
τοῦ
βίου
τοῦ
τ'
ἐμοῦ |
[240] |
σημεῖόν
ἐστιν,
ἀλλὰ
καὶ
τῆς
|
περὶ |
τοὺς
θεοὺς
ὀλιγωρίας·
τὴν
μὲν |
[320] |
περὶ
τοὺς
προγόνους
καὶ
μάλιστα
|
περὶ |
τοὺς
θεούς,
ὥστε,
εἴ
τι |
[210] |
προσηκούσης
ἐπιμελείας·
(ἔτι
δ'
εἰ
|
περὶ |
τοὺς
ἵππους
καὶ
τοὺς
κύνας |
[190] |
ἦς
γένοιτό
τις
ἂν
ἢ
|
περὶ |
τοὺς
λόγους
δεινότερος
ἢ
περὶ |
[230] |
~Χωρὶς
δὲ
τούτων,
εἴπερ
ἡ
|
περὶ |
τοὺς
λόγους
δεινότης
ποιεῖ
τοῖς |
[50] |
περὶ
τῶν
πεπραγμένων·
ἐπειδὴ
δὲ
|
περὶ |
τοὺς
λόγους
ἔχω
τὴν
αἰτίαν, |
[180] |
δεῖ
τοὺς
μέλλοντας
διοίσειν
ἢ
|
περὶ |
τοὺς
λόγους
ἢ
περὶ
τὰς |
[30] |
γενέσθαι
προέχοντα
τῶν
ἄλλων
ἢ
|
περὶ |
τοὺς
λόγους
ἢ
περὶ
τὰς |
[190] |
γάρ
τις
διακούσειεν
ἅπαντα
τὰ
|
περὶ |
τοὺς
λόγους
καὶ
διακριβωθείη
μᾶλλον |
[40] |
ὧν
ὁ
κατήγορος
εἴρηκε,
μηδὲ
|
περὶ |
τοὺς
λόγους
ὄντα
με
δεινὸν |
[80] |
οὖν
βουληθεὶς
ποιήσειἐ,
τοῖς
δὲ
|
περὶ |
τοὺς
λόγους
πραγματευομένοις
διὰ
τὸ |
[30] |
ἐμαυτοῦ
λέγειν,
οὐδ'
οὕτω
φανήσομαι
|
περὶ |
τοὺς
λόγους
τοὺς
τοιούτους
γεγενημένος. |
[310] |
(Οὕτω
γὰρ
ἀπλήστως
ἅπαντες
ἔχομεν
|
περὶ |
τοὺς
λόγους,
ὥστ'
ἐπαινοῦμεν
μὲν |
[40] |
τὸν
αὑτῶν
κατέτριψαν,
οἱ
δὲ
|
περὶ |
τοὺς
ποιητὰς
ἐφιλοσόφησαν,
ἕτεροι
δὲ |
[120] |
ἡγούμενος,
εἰ
τοιοῦτος
ὢν
φαίνοιτο
|
περὶ |
τοὺς
πολεμήσαντας,
τὴν
μεγίστην
πίστιν |
[260] |
καὶ
τοῦτο
ποιήσω
φανερόν,
ὅτι
|
περὶ |
τοὺς
πολιτικοὺς
λόγους
ἡμεῖς
ὄντες, |
[320] |
καὶ
περὶ
τὴν
πόλιν
καὶ
|
περὶ |
τοὺς
προγόνους
καὶ
μάλιστα
περὶ |
[160] |
παραμεληθῇ,
τῆς
δὲ
κοινῆς
τῆς
|
περὶ |
τοὺς
σοφιστὰς
διαβολῆς
ἀπολαύσω
τι |
[190] |
οἱ
μὲν
ὡς
ἔστιν
ἡ
|
περὶ |
τοὺς
σοφιστὰς
διατριβὴ
φλυαρία
καὶ |
[100] |
Διὰ
τοῦτο
δ'
οὐχ
ἅμα
|
περὶ |
τούτου
καὶ
τῶν
ἄλλων
ἐπιτηδείων |
[100] |
Ὥστ'
οὐκ
ἂν
ἥρμοσεν
ἅμα
|
περὶ |
τούτου
καὶ
τῶν
ἄλλων
χρήσασθαι |
[60] |
δεινοὺς
μὴ
τολμᾶν
ἔτι
λέγειν
|
περὶ |
τούτων,
ἀλλὰ
καταμέμφεσθαι
τὴν
δύναμιν |
[60] |
διελθεῖν
ὑμῖν,
ἐν
ᾧ
φανήσομαι
|
περὶ |
τούτων
ἁπάντων
πολλὴν
ἐπιμέλειαν
πεποιημένος. |
[210] |
(Ἔχοι
δ'
ἄν
τις
πλείω
|
περὶ |
τούτων
εἰπεῖν·
ἀλλὰ
γὰρ
ἢν |
[80] |
τοὺς
τηλικούτους,
ὥσπερ
ἀντιλέγοντός
τινος
|
περὶ |
τούτων,
ἢ
τοῦτο
δέον
αὐτὸν |
[60] |
τοῖς
ἄλλοις
ἅπασι.
Διαλεχθεὶς
δὲ
|
περὶ |
τούτων,
(καὶ
τὰς
τῆς
Ἑλλάδος |
[130] |
αὐτὸ
τὸ
δίκαιον
ἀποβλέποντες
σκέψεσθε
|
περὶ |
τούτων,
οὐκ
ἔστιν
ὅπως
οὐ |
[70] |
παιδεύονται
τῶν
ἰδιωτῶν.
Διαλεχθεὶς
δὲ
|
περὶ |
τούτων,
παραινῶ
τῷ
Νικοκλεῖ
μὴ |
[70] |
μὲν
τοίνυν
τῷ
πρώτῳ
λόγῳ
|
περὶ |
τούτων
τυγχάνω
διειλεγμένος,
ἐν
δὲ |
[110] |
Ἔστι
δ'
ὁ
λόγος
ὁ
|
περὶ |
τούτων
φιλαπεχθήμων
μέν,
ῥηθῆναι
δ' |
[50] |
πόλεως,
ἐνθένδε
ποθὲν
ἐπιχειρῶ
διδάσκειν
|
περὶ |
τούτων,
ὡς
τῇ
πόλει
τιμᾶσθαι |
[0] |
βίου
τελευτῆς
οὔσης,
ἀντιδόσεως
γενομένης
|
περὶ |
τριηραρχίας
καὶ
περὶ
ταύτης
ἀγῶνος |
[280] |
τοὺς
ὁσιωτάτους
καὶ
δικαιοτάτους,
οἳ
|
περὶ |
τῶν
ἀγαθῶν
ἀλλ'
οὐ
τῶν |
[250] |
περὶ
τῶν
ἀμφισβητησίμων
ἀγωνιζόμεθα
καὶ
|
περὶ |
τῶν
ἀγνοουμένων
σκοπούμεθα·
ταῖς
γὰρ |
[100] |
ποιοῦμαι
πρόκλησιν
ἥν
περ
καὶ
|
περὶ |
τῶν
ἄλλων·
ἀξιῶ
γάρ,
εἰ |
[10] |
συγγραμμάτων
πλείω
πεποίηται
λόγον
ἢ
|
περὶ |
τῶν
ἄλλων
ἁπάντων,
ὅμοιον
ἐργαζόμενος |
[280] |
τοῖς
εὖ
φρονοῦσι
μᾶλλον
ἢ
|
περὶ |
τῶν
ἄλλων
ἁπάντων.
(Τὸ
τοίνυν |
[50] |
καὶ
νόμον
θεῖναι
χαλεπώτερον
ἢ
|
περὶ |
τῶν
ἄλλων,
καὶ
λόγον
εἰπεῖν |
[250] |
ἔχειν
διάνοιαν
ἥν
περ
καὶ
|
περὶ |
τῶν
ἄλλων,
καὶ
μὴ
περὶ |
[310] |
χρῆσθε
καὶ
κατηγόροις
καὶ
νομοθέταις
|
περὶ |
τῶν
ἄλλων.
Καί
τοι
προσῆκεν |
[310] |
δὲ
τῶν
συκοφαντῶν
χαλεπωτέρους
ἢ
|
περὶ |
τῶν
ἄλλων
κακουργιῶν
τοὺς
νόμους |
[250] |
εἴδωλόν
ἐστι.
(Μετὰ
τούτου
καὶ
|
περὶ |
τῶν
ἀμφισβητησίμων
ἀγωνιζόμεθα
καὶ
περὶ |
[210] |
τοῖς
πλείστοις
ὁμολογουμένων,
δέδοικα
μὴ
|
περὶ |
τῶν
ἀμφισβητουμένων
ἀπορεῖν
δόξω.
Παυσάμενος |
[20] |
τοῖς
φίλοις
τοῖς
ἐκείνων
διαλύεσθαι
|
περὶ |
τῶν
ἀμφισβητουμένων.
Ὧν
οὐδέν
μοι |
[40] |
λέγειν,
ὃς
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
|
περὶ |
τῶν
ἀμφισβητουμένων
ὥσπερ
δεσπότης
ἐδίκαζεν; |
[250] |
μὴ
φροντιζόντων·
ἐπεὶ
καὶ
τάδε
|
περὶ |
τῶν
αὐτῶν
τούτων
ἔνεστιν
εἰπεῖν. |
[250] |
ἐστιν
ὁ
συγκατασκευάσας.
(Οὗτος
γὰρ
|
περὶ |
τῶν
δικαίων
καὶ
τῶν
ἀδίκων |
[220] |
ἡμᾶς,
τίνα
ποτὲ
γνώμην
ἔχουσι
|
περὶ |
τῶν
ἐκ
Σικελίας
καὶ
τοῦ |
[110] |
τούτῳ
τῶν
ἄλλων
διήνεγκεν,
(ὅτι
|
περὶ |
τῶν
Ἑλληνικῶν
καὶ
συμμαχικῶν
πραγμάτων |
[20] |
μήτε
διαιτητὴν
μήτε
δικαστὴν
ὅστις
|
περὶ |
τῶν
ἐμοὶ
πεπραγμένων
φανήσεται
κριτὴς |
[10] |
Οὗτος
γὰρ
αὐτὸς
συγγεγραμμένα
λέγων
|
περὶ |
τῶν
ἐμῶν
συγγραμμάτων
πλείω
πεποίηται |
[310] |
τοῖς
ἀκούουσι
παρασχεῖν.
Ὅπερ
καὶ
|
περὶ |
τῶν
ἤδη
προειρημένων
δέδοικα,
μὴ |
[180] |
γὰρ
ἔργον
εἶναι
βουλεύσασθαι
καὶ
|
περὶ |
τῶν
ἰδίων
καὶ
περὶ
τῶν |
[40] |
γράφειν
δὲ
προῄρηνται
λόγους
οὐ
|
περὶ |
τῶν
ἰδίων
συμβολαίων,
ἀλλ'
Ἑλληνικοὺς |
[0] |
καὶ
λέγειν
καὶ
γράφειν
οὐ
|
περὶ |
τῶν
ἰδίων
συμβολαίων,
ἀλλ'
ὑπὲρ |
[270] |
ὑποθέσεις
ἀδίκους
ἢ
μικρὰς
ἢ
|
περὶ |
τῶν
ἰδίων
συμβολαίων,
ἀλλὰ
μεγάλας |
[40] |
λόγους
ὄντα
με
δεινὸν
τοὺς
|
περὶ |
τῶν
ἰδίων
συμβολαίων.
(Οἶμαι
γὰρ |
[160] |
δεδωκότας.
(Καὶ
τί
δεῖ
λέγειν
|
περὶ |
τῶν
κοινῶν;
Αὐτὸς
γὰρ
οὐ |
[270] |
καὶ
καλὰς
καὶ
φιλανθρώπους
καὶ
|
περὶ |
τῶν
κοινῶν
πραγμάτων·
μὴ
γὰρ |
[180] |
καὶ
περὶ
τῶν
ἰδίων
καὶ
|
περὶ |
τῶν
κοινῶν,
τοῦ
δὲ
σώματος |
[250] |
ἔμαθον
ἀποκτείνειεν;
(Οὐκοῦν
χρὴ
καὶ
|
περὶ |
τῶν
λόγων
τὴν
αὐτὴν
ἔχειν |
[250] |
σπουδαζόντων
ἔνιοί
τινες
ὁμοίως
βλασφημοῦσι
|
περὶ |
τῶν
λόγων
τῶν
κοινῶν
καὶ |
[170] |
κρίσις
ἐν
ᾗ
καθέσταμεν,
ἀλλὰ
|
περὶ |
τῶν
μεγίστων·
οὐ
γὰρ
περὶ |
[60] |
καὶ
τοῖς
ἁμαρτανομένοις
ἐπιπλήττω
καὶ
|
περὶ |
τῶν
μελλόντων
συμβουλεύω.
Λαβὼν
οὖν |
[90] |
οὐχ
αἷς
ἔξεστι
χρήσασθαι
καὶ
|
περὶ |
τῶν
μηδὲν
ἠδικηκότων,
ἀλλ'
ἃς |
[200] |
οὐκ
ἀνωμάλως
ποιεῖσθαι
τὰς
κρίσεις
|
περὶ |
τῶν
ὁμοίων
πραγμάτων,
οὐδ'
ἀποδοκιμάζειν |
[250] |
περὶ
τῶν
ἄλλων,
καὶ
μὴ
|
περὶ |
τῶν
ὁμοίων
τἀναντία
γιγνώσκειν,
μηδὲ |
[270] |
ἀγωνιζομένοις
οὐκ
ἂν
ἁρμόσειε
λέγειν
|
περὶ |
τῶν
ὀνομάτων
τούτων
ἔστι
γὰρ |
[210] |
γὰρ
ἢν
πολλὰ
λίαν
λέγω
|
περὶ |
τῶν
παρὰ
τοῖς
πλείστοις
ὁμολογουμένων, |
[50] |
τῶν
εἰρημένων
διαγιγνώσκειν
ὅπως
ἐτύχετε
|
περὶ |
τῶν
πεπραγμένων·
ἐπειδὴ
δὲ
περὶ |
[250] |
ἂν
αὐτοὶ
πρὸς
αὑτοὺς
ἄριστα
|
περὶ |
τῶν
πραγμάτων
διαλεχθῶσιν.
(Εἰ
δὲ |
[240] |
καταλάβῃ
τὴν
πόλιν,
τοῖς
ἄριστα
|
περὶ |
τῶν
πραγμάτων
λέγουσι,
τούτοις
χρῶνται, |
[150] |
τὰς
διανοίας
ὡς
οὐδὲν
ὁμοίας
|
περὶ |
τῶν
πραγμάτων
οἱ
νῦν
τοῖς |
[260] |
τὸ
βέλτιον
εἰπεῖν
ἢ
βουλεύσασθαι
|
περὶ |
τῶν
πραγμάτων
οὐδεμίαν
πω
λαμβάνουσιν |
[300] |
ἔν
τε
τοῖς
ἀγῶσι
τοῖς
|
περὶ |
τῶν
συμβολαίων
τῶν
δικαίων
τεύξονται |
[80] |
βαρβάρων
ἱκανοὶ
γεγόνασιν,
εἰπεῖν
δὲ
|
περὶ |
τῶν
συμφερόντων
ἀξίως
τῆς
πόλεως |
[0] |
ἣν
διατρίβω,
καὶ
μὴ
περιίδοιμι
|
περὶ |
τῶν
τοιούτων
ἄκριτον
ἐμαυτὸν
ὄντα, |
[50] |
Ἀφορισάμενος
δὲ
τὸν
λόγον
τὸν
|
περὶ |
τῶν
τοιούτων
εὐεργεσιῶν,
καὶ
βουλόμενος |
[270] |
ἐμοὶ
δ'
ἐπειδὴ
καὶ
κρίνομαι
|
περὶ |
τῶν
τοιούτων
καὶ
τὴν
καλουμένην |
[150] |
ὑμεῖς
παντάπασιν
ἀσκέπτως
εἰκάζειν
δόξετε
|
περὶ |
τῶν
τοιούτων,
οὔθ'
ἡμεῖς
εὑρεθεῖμεν |
[190] |
φανερὸν
ποιήσειν.
(Πρῶτον
δ'
ἐνθυμήθητε
|
περὶ |
τῶν
φλυαρίαν
φασκόντων
εἶναι
τὴν |
[290] |
ἐστίν,
ὅπως
μηδὲν
τοιοῦτον
ἐξαμαρτήσεσθε
|
περὶ |
ὑμᾶς
αὐτούς,
μηδὲ
πιστοτέρους
ποιήσετε |
[100] |
ἀνὴρ
γέγονε
Τιμόθεος
καὶ
πολλὰ
|
περὶ |
ὑμᾶς
ἐξήμαρτε,
μετέχειν
καὶ
δίκην |
[20] |
(καὶ
παρ'
ἑτέροις
μὲν
ἐπειδὰν
|
περὶ |
ψυχῆς
ἀνθρώπου
δικάζωσι,
μέρος
τι |
[250] |
καὶ
δηλοῦν
πρὸς
ἡμᾶς
αὐτοὺς
|
περὶ |
ὧν
ἂν
βουληθῶμεν,
οὐ
μόνον |
[90] |
καὶ
μάρτυρας
ὑμῶν
αὐτῶν
παρέξομαι
|
περὶ |
ὧν
ἂν
λέγω
τοὺς
κατὰ |
[100] |
Τιμοθέου
κατηγορίαν
μᾶλλον
ἐσπούδασεν
ἢ
|
περὶ |
ὧν
ἀπήνεγκε
τὴν
γραφήν·
ἔπειθ' |
[0] |
ἐπιχειροίην,
ἑώρων
οὔτε
περιλαβεῖν
ἅπαντα
|
περὶ |
ὧν
διελθεῖν
προῃρούμην
οἷός
τε |
[250] |
διαβάλλωσι,
τοὺς
αὑτῶν
ἐντιμοτέρους
ποιήσειν.
|
(Περὶ |
ὧν
δυνηθείην
μὲν
ἂν
ἴσως |
[140] |
οὖν
μοι
νῦν
ἐπελήλυθε,
καὶ
|
περὶ |
ὧν
ἐγὼ
μὲν
ἐνόμιζον
εἶναι |
[130] |
ἀποδέχεσθαι
τὰς
ὑπὸ
τούτων
λεγομένας.
|
(Περὶ |
ὧν
ἡδέως
ἂν
ἀπελογησάμην,
εἰ |
[170] |
ταύτης
χεῖρον
τύχω
διαλεχθεὶς
ἢ
|
περὶ |
ὧν
ἧττόν
μοι
σπουδάσαι
προσῆκε. |
[150] |
αὐτοῖς·
πρὸς
δὲ
τοὺς
ἄλλους,
|
περὶ |
ὧν
Λυσίμαχος
διέβαλεν,
ὡς
παμπληθῆ |
[20] |
τοῦ
πράγματος
λέγων,
ἀφέμενος
τούτων,
|
περὶ |
ὧν
οἴσετε
τὴν
ψῆφον,
ἤδη |
[30] |
ἡμέραν,
ἐμοὶ
δὲ
τὰς
εὐπορίας,
|
περὶ |
ὧν
οὗτος
μειζόνως
εἴρηκεν,
ἔξωθεν |
[50] |
τοὺς
δικάζοντας
ὡς
δυνατὸν
μάλιστα,
|
περὶ |
ὧν
τὴν
ψῆφον
οἴσουσι,
καὶ |
[140] |
(Ταῦτα
δὲ
δρῶντες
οὐκ
ἀγνοοῦσι
|
περὶ |
ὧν
τὴν
ψῆφον
οἴσουσιν,
ἀλλ' |
[290] |
ὑμεῖς
ἡγεμόνες
γεγένησθε,
συμφορᾷ
τινι
|
περιβάλοιτε. |
(Χρὴ
γὰρ
μηδὲ
τοῦτο
λανθάνειν |
[300] |
τεῖχος
ἀκόντων
Λακεδαιμονίων
τῇ
πόλει
|
περιβαλών, |
τίς
δὲ
ὁ
μετὰ
τοῦτον |
[20] |
ποιήσειν,
καὶ
προσδοκῶν,
ἢν
ἐμοῦ
|
περιγένηται |
τοῖς
λόγοις,
ὅν
φησι
διδάσκαλον |
[120] |
δυνάμενον,
ὥστε
καὶ
τῶν
πολεμίων6
|
περιγίγνεσθαι |
καὶ
τοῖς
στρατιώταις
ἐντελεῖς
ἀποδιδόναι |
[170] |
ἐνίοις
τὴν
ἐναντίαν
τῆς
προσηκούσης
|
περιέθηκεν· |
ὅπερ
καὶ
τῇ
παιδεία
ταύτῃ |
[160] |
μήτ'
ἄξιος
μηδενὸς
ἐγενόμην
μήτε
|
περιεποιησάμην |
μηδέν,
οὐδεὶς
ἄν
μοι
πράγματα |
[100] |
προσήκει
διαλεχθεῖσι
καταβαίνειν
ἢ
δοκεῖν
|
περιεργάζεσθαι, |
τοῖς
δ'
ὑπολαμβανομένοις
συμβούλοις
εἶναι |
[110] |
πόλεμον
ἀσύμφορον
καὶ
χαλεπὸν
καὶ
|
περίεργον |
εἶναι.
(Περὶ
τοίνυν
τὴν
τοιαύτην |
[100] |
ληφθεισῶν
ἅπας
ὁ
τόπος
ὁ
|
περιέχων |
οἰκεῖος
ἠναγκάσθη
τῇ
πόλει
γενέσθαι· |
[260] |
ἂν
τοῖς
νεωτέροις,
μὴ
μέντοι
|
περιιδεῖν |
τὴν
αὑτῶν
κατασκελετευθεῖσαν
ἐπὶ
τούτοις, |
[0] |
περὶ
ἣν
διατρίβω,
καὶ
μὴ
|
περιίδοιμι |
περὶ
τῶν
τοιούτων
ἄκριτον
ἐμαυτὸν |
[120] |
τούτων
εἰς
τοῦτο
τὰ
πράγματα
|
περιιστάναι |
δυνάμενον,
ὥστε
καὶ
τῶν
πολεμίων6 |
[230] |
ἀτιμαζομένην
καὶ
κρινομένην
παρ'
ὑμῖν,
|
Περικλῆς |
δὲ
δυοῖν
ἐγένετο
μαθητής,
Ἀναξαγόρου |
[230] |
Ἑλλήνων
κατέστησαν·
(τὸ
δὲ
τελευταῖον
|
Περικλῆς |
καὶ
δημαγωγὸς
ὢν
ἀγαθὸς
καὶ |
[110] |
πράξεις
ἐπὶ
Σάμον
στρατεύσας,
ἣν
|
Περικλῆς |
ὁ
μεγίστην
ἐπὶ
σοφίᾳ
καὶ |
[0] |
ἐπαινεῖν
ἐμαυτὸν
ἐπιχειροίην,
ἑώρων
οὔτε
|
περιλαβεῖν |
ἅπαντα
περὶ
ὧν
διελθεῖν
προῃρούμην |
[180] |
γένωνται.
Τῷ
μὲν
γὰρ
εἰδέναι
|
περιλαβεῖν |
αὐτοὺς
οὐχ
οἷόν
τ'
ἐστίν· |
[210] |
ἀδικεῖν·
ἢν
γὰρ
ταῦτα
καλῶς
|
περιλάβωμεν, |
ἄμεινον
γνώσεσθε
τὰς
αἰτίας
τὰς |
[170] |
παραδιδόασι.
Τοιαύτης
οὖν
ἀεὶ
τῆς
|
περιόδου |
γιγνομένης
ἀναγκαῖόν
ἐστιν,
ὅπως
ἃ |
[60] |
πόλει
παραινέσας
ὡς
χρὴ
μὴ
|
περιορᾶν |
αὐτὴν
οὕτω
πράττουσαν,
ἐπὶ
τελευτῆς |
[130] |
τούτων
ψευδολογίας
τοὺς
μὲν
συμφοραῖς
|
περιπεπτωκέναι, |
τοὺς
δ'
ἀτίμους
εἶναι;
Πόσους |
[30] |
δὲ
ταῖς
συμφοραῖς
δι'
ἐμὲ
|
περιπεπτωκότας |
ἡσυχίαν
ἔχειν
καὶ
μὴ
τολμᾶν |
[120] |
τοῦ
μὴ
ταῖς
ἐσχάταις
συμφοραῖς
|
περιπεσεῖν. |
Ὧν
ἐνθυμούμενος
τῇ
μὲν
δυνάμει |
[10] |
ἂν
ἐπιτιμήσαιτε
τούτοις
αὐτοὶ
φανήσεσθε
|
περιπίπτοντες. |
Οἶμαι
δ'
ὑμᾶς
οὐκ
ἀγνοεῖν |
[110] |
ἑωρᾶσθαι
μήτε
ναυτικὸν
ἐντὸς
Μαλέας
|
περιπλέον |
μήτε
πεζὸν
στρατόπεδον
διὰ
τοῦ |
[100] |
εἰσενεγκεῖν,
(ἀλλ'
εἰς
μὲν
τὸν
|
περίπλουν |
τὸν
περὶ
Πελοπόννησον
τρία
καὶ |
[160] |
εἰ
δυνηθείην
πλείω
κτήσασθαι
καὶ
|
περιποιήσασθαι |
τῶν
ἐπὶ
τὸν
αὐτὸν
βίον |
[300] |
ὡς
μεγάλην
αἰσχύνην
τῇ
πόλει
|
περιποιοῦντας, |
τοὺς
δὲ
τῶν
ἐπαίνων
τῶν |
[260] |
ὠφελούσαις
ὑπὸ
δὲ
τῶν
ἀνοήτων
|
περιστάτοις |
γιγνομέναις,
δεῖν
δὲ
τοὺς
προὔργου |
[140] |
τούτοις
οὕτως
ἰδίοις
οὖσι
καὶ
|
περιττοῖς |
κἀκεῖνο
λέγεις,
ὡς
τῶν
μὲν |
[260] |
μανθάνοντας
ὀνίνησι·
περὶ
γὰρ
τὴν
|
περιττολογίαν |
καὶ
τὴν
ἀκρίβειαν
τῆς
ἀστρολογίας |
[260] |
(Ἡγοῦμαι
γὰρ
τὰς
μὲν
τοιαύτας
|
περιττολογίας |
ὁμοίας
εἶναι
ταῖς
θαυματοποιίαις,
ταῖς |
[110] |
διαφερόντως
ἐπαινεῖν
ἐπιχειρῶ
τὸν
οὐδὲν
|
περιττότερον |
τῶν
ἄλλων
διαπεπραγμένον.
Ἐντεῦθεν
τοίνυν |
[230] |
ἡγεμὼν
ἐν
τῷ
πολέμῳ
τῷ
|
Περσικῷ |
γενόμενος,
συμβουλεύσας
τοῖς
προγόνοις
ἡμῶν |
[240] |
ἐνίοτε
μὲν
ὡς
ἐξηπατημένων
καὶ
|
πεφενακισμένων |
προσποιοῦνται
καταγελᾶν
αὐτῶν,
ὁπόταν
δὲ |
[140] |
δὲ
μήτε
δεδικασμένον
μηδενὶ
μήτε
|
πεφευγότα |
πλὴν
περὶ
ἀντιδόσεως,
μήθ'
ἑτέροις |
[190] |
κατὰ
Σοφιστῶν,
(Ταῦτα
κομψοτέρως
μὲν
|
πέφρασται |
τῶν
ἔμπροσθεν
εἰρημένων,
βούλεται
δὲ |
[70] |
τούτων
χρῆσις
τοῦτ'
ὠφελεῖν
μόνον
|
πέφυκε, |
τὰ
κατὰ
τὴν
πόλιν
καὶ |
[270] |
ἐχούσης.
(Καὶ
ταῦθ'
ὡς
οὕτω
|
πέφυκε, |
ταχέως
οἶμαι
δηλώσειν.
Πρῶτον
μὲν |
[230] |
γὰρ
αἴτιον
ἐν
ἅπασι
ταὐτὸ
|
πέφυκεν |
ἐνεργάζεσθαι.
(Νῦν
δ'
εὑρήσετε
καὶ |
[260] |
γὰρ
ἄλλα
τότ'
ὠφελεῖν
ἡμᾶς
|
πέφυκεν, |
ὅταν
λάβωμεν
αὐτῶν
τὴν
ἐπιστήμην, |
[170] |
ταύτην
ὄντας·
εἰ
δὲ
τοὐναντίον
|
πέφυκεν |
ὥστ'
ὠφελεῖν
καὶ
βελτίους
ποιεῖν |
[180] |
ἐργασίας
πρῶτον
μὲν
πρὸς
τοῦτο
|
πεφυκέναι |
καλῶς,
πρὸς
ὃ
ἂν
προῃρημένοι |
[180] |
ὅστις
οὐκ
ἂν
φήσειεν
ἡγεμονικωτέραν
|
πεφυκέναι |
τὴν
ψυχὴν
καὶ
πλέονος
ἀξίαν· |
[270] |
μὲν
τέχνην,
ἥτις
τοῖς
κακῶς
|
πεφυκόσιν |
ἀρετὴν
ἐνεργάσαιτ'
ἂν
καὶ
δικαιοσύνην, |
[130] |
ἀνθρώπων,
ὅσοι
τοῖς
ὑπὲρ
αὑτοὺς
|
πεφυκόσιν |
ἀχθόμενοι
τυγχάνουσι.
Τοιγαροῦν
οἱ
μὲν |
[280] |
τυγχάνειν
τοὺς
ἄριστα
πρὸς
ἀρετὴν
|
πεφυκότας· |
τοὺς
δὲ
ταῖς
κακοηθείαις
καὶ |
[190] |
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
εὖ
μὲν
|
πεφυκότων |
λίαν
δ'
αὑτῶν
κατημεληκότων·
ὥσθ' |
[210] |
τὰς
δὲ
ψυχὰς
τὰς
ἄμεινον
|
πεφυκυίας |
τῶν
σωμάτων
μηδὲν
ἂν
νομίζουσι |
[160] |
παρόντι
χαίρει
τοὺς
μὲν
ἐπιεικεῖς
|
πιέζουσα |
καὶ
ταπεινοὺς
ποιοῦσα,
τοῖς
δὲ |
[250] |
μὲν
ἂν
ἴσως
διαλεχθῆναι
πολὺ
|
πικρότερον |
ἢ
κεῖνοι
περὶ
ἡμῶν,
οὐδέτερον |
[210] |
μὲν
τῆς
φιλοσοφίας,
πολὺ
δὲ
|
πικρότερον |
κατηγοροῦντας
αὐτῆς,
καὶ
μεταφέροντας
τὰς |
[300] |
διεξιόντες
δὲ
τὰς
τῶν
συκοφαντῶν
|
πικρότητας |
καὶ
κακοπραγίας
ὅλης
τῆς
πόλεως |
[0] |
ἔχειν
φαίη
τέχνην
τοῖς
τὰ
|
πινάκια |
γράφουσιν,
ὅμως
οὐδὲ
πώποτε
τὴν |
[160] |
λαβεῖν.
Ἔτι
δὲ
δεινότερον,
εἰ
|
Πίνδαρον |
μὲν
τὸν
ποιητὴν
οἱ
πρὸ |
[280] |
οἱ
δ'
ἐν
τοῖς
καπηλείοις
|
πίνουσιν, |
ἕτεροι
δ'
ἐν
τοῖς
σκιραφείοις |
[90] |
τοὺς
ἀμαθεστάτους
γιγνώσκειν,
ὅτι
δεῖ
|
πιστὰς |
εἶναι
καὶ
μέγα
δυναμένας
τῶν |
[270] |
ὑπὸ
τῶν
διαβεβλημένων,
καὶ
τὰς
|
πίστεις |
μεῖζον
δυναμένας
τὰς
ἐκ
τοῦ |
[250] |
τῶν
ἀγνοουμένων
σκοπούμεθα·
ταῖς
γὰρ
|
πίστεσιν, |
αἷς
τοὺς
ἄλλους
λέγοντες
πείθομεν, |
[150] |
ἀλλήλων
μὴ
τοῖς
αἰτιωμένοις
εἰκῇ
|
πιστεύειν, |
μηδὲ
τὰς
ἐργασίας
ἴσας
νομίζειν |
[130] |
τούτων,
οἷς
τὸ
πλῆθος
εἴθισται
|
πιστεύειν |
οὐ
μόνον
περὶ
ἑνὸς
ἑκάστου |
[10] |
εἶναι.
(Δέομαι
οὖν
ὑμῶν
μήτε
|
πιστεύειν |
πω
μήτ'
ἀπιστεῖν
τοῖς
εἰρημένοις, |
[30] |
μὴ
προσέχειν
τὸν
νοῦν,
μηδὲ
|
πιστεύειν |
τοῖς
μήτε
μετ'
ἐλέγχου
μήτε |
[20] |
~Ὧν
χρὴ
μεμνημένους
μὴ
προπετῶς
|
πιστεύειν |
τοῖς
τῶν
κατηγόρων
λόγοις,
μηδὲ |
[80] |
ἀπαλλαγήν.
Καὶ
τοι
πότερα
χρὴ
|
πιστεύειν |
ὑμᾶς
τοῖς
σαφῶς
ἐπισταμένοις
καὶ |
[20] |
τῷ
γε
κοσμίως
ζῆν
ἄξιον
|
πιστεύειν |
ὡς
ἀδεῶς
ἐξέσται
τὴν
πόλιν |
[150] |
ἀναγκαῖόν
ἐστιν
εἰπεῖν,
ἵνα
μὴ
|
πιστευθεὶς |
ὁ
λόγος
εἰς
μείζους
καὶ |
[280] |
τεκμήρια
καὶ
πᾶν
τὸ
τῶν
|
πίστεων |
εἶδος
τοῦτο
μόνον
ὠφελεῖ
τὸ |
[250] |
καὶ
δίκαιος
ψυχῆς
ἀγαθῆς
καὶ
|
πιστῆς |
εἴδωλόν
ἐστι.
(Μετὰ
τούτου
καὶ |
[120] |
περὶ
τοὺς
πολεμήσαντας,
τὴν
μεγίστην
|
πίστιν |
ἔσεσθαι
δεδωκὼς
ὡς
οὐδέποτ'
ἂν |
[40] |
καὶ
μεγάλας
δωρεάς.
Καίτοι
τίνι
|
πιστὸν |
ὑμῶν
ἐστιν
ὡς
Νικοκλῆς
ἔδωκέ |
[280] |
κἀγαθὸν
οὐ
μόνον
τὸν
λόγον
|
πιστότερον |
ἐποίησεν,
ἀλλὰ
καὶ
τὰς
πράξεις |
[290] |
ἐξαμαρτήσεσθε
περὶ
ὑμᾶς
αὐτούς,
μηδὲ
|
πιστοτέρους |
ποιήσετε
τοὺς
λόγους
τοὺς
τῶν |
[50] |
τὴν
ψῆφον
οἴσουσι,
καὶ
μὴ
|
πλανᾶσθαι |
τῇ
διανοίᾳ
μηδ'
ἀμφιγνοεῖν
τοὺς |
[110] |
οὔτ'
ἐν
τοῖς
στρατοπέδοις
τοῖς
|
πλανωμένοις |
κατατετριμμένος,
ἀλλ'
ὁ
μεθ'
ὑμῶν |
[130] |
περὶ
αὐτοῦ
πολλὰς
καὶ
ψευδεῖς
|
πλάττειν, |
τὸ
δὲ
πλῆθος
ἀποδέχεσθαι
τὰς |
[110] |
αἵ
τ'
εὐεργεσίαι
μείζους
κἀκεῖνος
|
πλείονος |
ἄξιος
ἔδοξεν
εἶναι.
Νῦν
δὲ |
[80] |
λόγους
εὑρίσκειν
τοσούτῳ
χρὴ
περὶ
|
πλείονος |
ποιεῖσθαι
τῶν
τοὺς
νόμους
τιθέντων |
[40] |
τοὺς
δ'
ὅσῳ
περ
ἂν
|
πλείοσι |
καὶ
πλεονάκις
συγγίγνωνται,
τοσούτῳ
μᾶλλον |
[40] |
ταῖς
ἄλλαις
ἰδέαις
ἐπιφανεστέραις
καὶ
|
πλείοσιν |
ὅλον
τὸν
λόγον
διοικοῦσιν.
Ὧν |
[160] |
οἱ
δ'
ἄρδην
ἀπόλλυνται,
καὶ
|
πλείους |
ἂν
εὕροιμεν
τοὺς
ἐκ
τῶν |
[40] |
φανήσεται
μαθητῶν
ἠξιωμένος,
ἐγὼ
δὲ
|
πλείους |
εἰληφώς,
ὥς
φησιν
ὁ
κατήγορος, |
[150] |
ὁ
λόγος
εἰς
μείζους
καὶ
|
πλείους |
ἡμᾶς
ἐμβάλῃ
λειτουργίας
ὧν
ὑπενεγκεῖν |
[0] |
διακειμένους·
(ᾐσθημένος
δ'
ὥσπερ
εἶπον
|
πλείους |
ὄντας
ὧν
ᾠόμην
τοὺς
οὐκ |
[200] |
ἣν
οὐκ
εἶναί
φασι,
καὶ
|
πλείους |
τὰς
ὠφελείας
ἀξιοῦντας
γίγνεσθαι
παρὰ |
[250] |
(Πολὺ
δ'
ἄν
τις
ἔχοι
|
πλείους |
τούτων
ἐναντιώσεις
συναγαγεῖν
τῶν
ἀκμαζόντων |
[210] |
οὐδ'
εἰ
ταῦτα
παρίδοιμεν,
χρήματα
|
πλεῖστ' |
ἂν
λάβοιμεν
οὕτω
παιδείας
προεστῶτες. |
[290] |
δύναμιν
ταύτην
ἔχουσι,
καὶ
γυμνάσια
|
πλεῖστα |
καὶ
παντοδαπώτατα
παρέχουσαν
τοῖς
ἀγωνίζεσθαι |
[150] |
τὸν
βίον
διαγαγόντες·
ὁ
δὲ
|
πλεῖστα |
κτησάμενος
ὦν
ἡμεῖς
μνημονεύομεν,
Γοργίας |
[260] |
τοῖς
διδασκαλείοις
ποιοῦνται,
τὰ
δὲ
|
πλεῖστα |
παραπλησίαν·
(καὶ
γὰρ
ἐκείνων
οἱ |
[80] |
πραγματευομένοις
διὰ
τὸ
προκατειλῆφθαι
τὰ
|
πλεῖστα |
τοὐναντίον
συμβέβηκε·
λέγοντες
μὲν
γὰρ |
[210] |
καὶ
τοὺς
κύνας
καὶ
τὰ
|
πλεῖστα |
τῶν
ζώων
ὁρῶντες
τέχνας
ἔχοντάς |
[200] |
τὴν
παιδείαν
τὴν
ταὐτὰ
ταῖς
|
πλείσταις |
τῶν
τεχνῶν
ἀπεργαζομένην.
Τίς
γὰρ |
[180] |
συμβαῖνον
ὡς
ἐπὶ
τὸ
πολὺ
|
πλειστάκις |
αὐτῶν
τυγχάνουσι.
(Τοῦτον
δὲ
τὸν |
[230] |
καὶ
τῶν
νεωστὶ
τετελευτηκότων
τοὺς
|
πλείστην |
ἐπιμέλειαν
τῶν
λόγων
ποιουμένους
βελτίστους |
[220] |
τῶν
ἐν
τῇ
πόλει
καὶ
|
πλείστην |
ἡσυχίαν
ἄγοντας,
προσέχοντας
δὲ
τὸν |
[30] |
παρέχειν
βουλομένους,
ἐμοὶ
δὲ
τοὺς
|
πλείστην |
σχολὴν
τῶν
Ἑλλήνων
ἄγοντας.
~Ἠκούσατε |
[260] |
ἄλλοις
δοκοῦσιν.
(Οἱ
μὲν
γὰρ
|
πλεῖστοι |
τῶν
ἀνθρώπων
ὑπειλήφασιν
ἀδολεσχίαν
καὶ |
[280] |
τὰς
ἡδονάς,
ἐν
αἷς
οἱ
|
πλεῖστοι |
τῶν
τηλικούτων
μάλιστ'
αὐτῶν
ἐπιθυμοῦσιν, |
[140] |
ἐνίοις
δ'
ἐπαινέσαι,
τοῖς
δὲ
|
πλείστοις |
μισῆσαι,
τοῖς
δ'
ὅπως
ἕκαστοι |
[210] |
λέγω
περὶ
τῶν
παρὰ
τοῖς
|
πλείστοις |
ὁμολογουμένων,
δέδοικα
μὴ
περὶ
τῶν |
[160] |
φρονοῦντας
εὔχεσθαι
τοῖς
θεοῖς
ὡς
|
πλείστοις |
τῶν
πολιτῶν
παραγενέσθαι
τὴν
δύναμιν |
[150] |
ὅτ'
εὐδαιμονέστατοι
τῶν
Ἑλλήνων
ἦσαν,
|
πλεῖστον |
δὲ
χρόνον
βιοὺς
καὶ
περὶ |
[150] |
(Ἢν
οὖν
ἐξισώσητέ
με
τῷ
|
πλεῖστον |
ἐξειργασμένῳ
καὶ
θῆτε
πρὸς
ἐκεῖνον, |
[220] |
πονηρίαν
γιγνομένης
αὐτὸς
ἂν
τὸ
|
πλεῖστον |
μέρος
ἀπολαύσειεν.
Ἔπειτα
τίνας
ἂν |
[250] |
καὶ
μάλιστα
χρωμένους
αὐτῷ
τοὺς
|
πλεῖστον |
νοῦν
ἔχοντας.
Ὧν
οὐδὲν
ἐνθυμηθεὶς |
[140] |
καὶ
τὰς
πράξεις
ἐξήταζον,
καὶ
|
πλεῖστον |
χρόνον
περὶ
τὰς
τοιαύτας
διέτριβον |
[110] |
ἐξ
αὐτῶν
τῶν
ἔργων
γνῶναι·
|
πλείστους |
γὰρ
πολέμους
ἄνευ
τῆς
πόλεως |
[140] |
Ὁρῶσι
γὰρ
ἐκείνων
μὲν
τοὺς
|
πλείστους, |
πλὴν
τῶν
τὸν
σὸν
βίον |
[250] |
ἐν
τῇ
τῶν
ἀνθρώπων
φύσει
|
πλείστων |
ἀγαθῶν
αἴτιόν
ἐστι.
Τοῖς
μὲν |
[130] |
τὴν
αὐτὴν
ταύτην
παρασκευάζειν,
ἀλλὰ
|
πλείστων |
ἀγαθῶν
αἴτιος
γεγενημένος
χεῖρον
διάκεισαι |
[230] |
ῥήτορας
καὶ
μεγίστην
δόξαν
λαβόντας
|
πλείστων |
ἀγαθῶν
αἰτίους
τῇ
πόλει
γεγενημένους, |
[200] |
κριτὰς
καὶ
συμβούλους
ἀκριβεστέρους
τῶν
|
πλείστων |
γεγενημένους;
Ὥστε
πῶς
χρὴ
τῆς |
[70] |
πάντας
ἂν
ὁμολογῆσαι
τοὺς
νόμους
|
πλείστων |
καὶ
μεγίστων
ἀγαθῶν
αἰτίους
εἶναι |
[310] |
αὐτοῖς
ἐζήλουν,
τοὺς
δὲ
συκοφάντας
|
πλείστων |
κακῶν
αἰτίους
ἐνόμιζον
εἶναι.
Μέγιστον |
[260] |
συνόντας,
ἐλάττω
μὲν
ὧν
ὑπισχνοῦνται,
|
πλείω |
δ'
ὧν
τοῖς
ἄλλοις
δοκοῦσιν. |
[160] |
δοῦναι
δραχμάς,
ἐμοὶ
δὲ
πολὺ
|
πλείω |
καὶ
κάλλιον
ἐγκεκωμιακότι
καὶ
τὴν |
[150] |
ὥστ'
ὀλίγου
δεῖν
πάντες
προσεποιοῦντο
|
πλείω |
κεκτῆσθαι
τὴν
οὐσίαν
ἧς
ἔχοντες |
[160] |
πλησιάζειν
τισίν,
ᾠόμην,
εἰ
δυνηθείην
|
πλείω |
κτήσασθαι
καὶ
περιποιήσασθαι
τῶν
ἐπὶ |
[150] |
πολυτελεστάτης,
τοσοῦτον
προλαβὼν
πρὸς
τὸ
|
πλείω |
κτήσασθαι
τῶν
ἄλλων,
χιλίους
μόνους |
[140] |
τῶν
ξένων
σοι
γιγνόμενα
πολὺ
|
πλείω |
νομίζουσιν
εἶναι
τῶν
διδομένων,
(αὐτόν |
[10] |
λέγων
περὶ
τῶν
ἐμῶν
συγγραμμάτων
|
πλείω |
πεποίηται
λόγον
ἢ
περὶ
τῶν |
[210] |
ἐνούσας.
(Ἔχοι
δ'
ἄν
τις
|
πλείω |
περὶ
τούτων
εἰπεῖν·
ἀλλὰ
γὰρ |
[190] |
ἄλλων
παραλείψω·
καὶ
γάρ
ἐστι
|
πλείω |
τοῦ
καιροῦ
τοῦ
παρόντος·
ἃ |
[260] |
ἐν
αὐτοῖς,
Ἴων
δ'
οὐ
|
πλείω |
τριῶν,
Ἀλκμαίων
δὲ
δύο
μόνα, |
[90] |
τούτων,
δικαίως
ἂν
ἔχοιτέ
μοι
|
πλείω |
χάριν
ἢ
τοῖς
δι'
ἀρετὴν |
[10] |
δίκαιον.
(Οὐ
θαυμάζω
δὲ
τῶν
|
πλείω |
χρόνον
διατριβόντων
ἐπὶ
ταῖς
τῶν |
[20] |
τῶν
ἀμφισβητουμένων.
Ὧν
οὐδέν
μοι
|
πλέον |
γέγονεν,
(ἀλλ'
ἀνεγκλητεὶ
μέχρι
ταυτησὶ |
[200] |
ἔδοξαν
εἶναι,
πρεσβύτεροι
δὲ
γενόμενοι
|
πλέον |
διήνεγκαν
πρὸς
τὸ
φρονεῖν
καὶ |
[280] |
ὄντες·
(χρὴ
δὲ
καὶ
νῦν
|
πλέον |
ἔχειν
ἡγεῖσθαι
καὶ
πλεονεκτήσειν
νομίζειν |
[200] |
αὐτὸν
εὑρηκότα,
πολὺ
ἃ
ἔτι
|
πλέον |
καὶ
σφῶν
αὐτῶν
καὶ
τῶν |
[20] |
δυνάμεις
παρὰ
τῶν
φανερῶς
ἐξημαρτηκότων
|
πλέον |
λαμβάνουσιν
ἀργύριον.
(Ἅπερ
Λυσίμαχος
διανοηθεὶς |
[110] |
χιλίων
ταλάντων
κατεπολέμησε,
ταύτην
οὔτε
|
πλέον |
οὔτ'
ἔλαττον
παρ'
ὑμῶν
λαβὼν |
[40] |
ὅσῳ
περ
ἂν
πλείοσι
καὶ
|
πλεονάκις |
συγγίγνωνται,
τοσούτῳ
μᾶλλον
θαυμαζομένους·
πρὸς |
[240] |
δὲ
τύχωσι,
μεταβαλόντες
ὡς
περὶ
|
πλεονεκτεῖν |
δυναμένων
τοὺς
λόγους
ποιοῦνται.
(Καὶ |
[30] |
τὸ
δίκαιον
ἐν
τοῖς
ἀγῶσι
|
πλεονεκτεῖν, |
ἐκ
δὲ
τῶν
ἄλλων
λόγων |
[280] |
λαμβάνοντας
πονηρὰν
δὲ
δόξαν
κτωμένους,
|
πλεονεκτεῖν |
νομίζουσιν,
ἀλλ'
οὐ
τοὺς
ὁσιωτάτους |
[280] |
παραλογιζομένους
ἢ
κακόν
τι
ποιοῦντας
|
πλεονεκτεῖν, |
οὐκ
ὀρθῶς
ἔγνωκεν·
οὐδένες
γὰρ |
[280] |
νῦν
πλέον
ἔχειν
ἡγεῖσθαι
καὶ
|
πλεονεκτήσειν |
νομίζειν
παρὰ
μὲν
τῶν
θεῶν |
[80] |
ὡς
λόγους
διδάσκω
δι'
ὧν
|
πλεονεκτήσουσι |
παρὰ
τὸ
δίκαιον
ἀπόδειξιν
μὲν |
[280] |
ἀγαθῶν
ἀλλ'
οὐ
τῶν
κακῶν
|
πλεονεκτοῦσι· |
(τοὺς
δὲ
τῶν
μὲν
ἀναγκαίων |
[220] |
τοῖς
ἀγῶσι
παρὰ
τὸ
δίκαιον
|
πλεονεκτῶσι. |
(Καί
τοι
τίνες
ἂν
ἀδικίαν |
[280] |
ἁπάντων.
(Τὸ
τοίνυν
περὶ
τὴν
|
πλεονεξίαν, |
ὃ
δυσχερέστατον
ἦν
τῶν
ῥηθέντων· |
[270] |
ἐρασθεῖεν,
καὶ
πρὸς
τούτοις
τῆς
|
πλεονεξίας |
ἐπιθυμήσαιεν,
μὴ
τῆς
ὑπὸ
τῶν |
[210] |
τὴν
φρόνησιν
ταύτην,
ᾗ
πάντα
|
πλέονος |
ἄξια
ποιοῦμεν,
τολμῶσι
λέγειν
ὡς |
[260] |
καὶ
θᾶττον
τὰ
σπουδαιότερα
καὶ
|
πλέονος |
ἄξια
τῶν
πραγμάτων
ἀποδέχεσθαι
καὶ |
[180] |
ἡγεμονικωτέραν
πεφυκέναι
τὴν
ψυχὴν
καὶ
|
πλέονος |
ἀξίαν·
τῆς
μὲν
γὰρ
ἔργον |
[80] |
τούτοιν
τὸ
μεῖζον
καὶ
τὸ
|
πλέονος |
ἄξιον
προτιμᾶν,
ἔπειτα
κἀκεῖνο
γιγνώσκειν, |
[130] |
ἀνωνύμους
εἶναι;
Πολὺ
σπουδαιοτέρους
καὶ
|
πλέονος |
ἀξίους
γεγενημένους
τῶν
ᾀδομένων
καὶ |
[270] |
αὑτῶν
βελτίους
ἂν
γίγνεσθαι
καὶ
|
πλέονος |
ἀξίους,
εἰ
πρός
τε
τὸ |
[170] |
βελτίους
ποιεῖν
τοὺς
πλησιάζοντας
καὶ
|
πλέονος |
ἀξίους,
τοὺς
μὲν
διαβεβλημένους
πρὸς |
[220] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
τόπων
δεῦρο
|
πλεόντων, |
ἵνα
παιδευθῶσι.
Πότερον
αὐτοὺς
οἴονται |
[280] |
ἐλαττοῦνται
τῶν
τοιούτων,
οὐδ'
ἐν
|
πλέοσιν |
ἀπορίαις
εἰσίν,
οὐδ'
ἐπονειδιστότερον
ζῶσιν, |
[220] |
ἔργων.
(Ἀλλὰ
δῆλον
ὅτι
καὶ
|
πλέουσι |
καὶ
χρήματα
διδόασι
καὶ
πάντα |
[30] |
δυναμένους,
εἰ
δ'
ἄλλοσέ
ποι
|
πλεύσειαν, |
ἐνδεεῖς
ἂν
ὄντας
τῶν
καθ' |
[250] |
μὲν
καλοῦμεν
τοὺς
ἐν
τῷ
|
πλήθει |
λέγειν
δυναμένους,
εὐβούλους
δὲ
νομίζομεν |
[130] |
καὶ
ψευδεῖς
πλάττειν,
τὸ
δὲ
|
πλῆθος |
ἀποδέχεσθαι
τὰς
ὑπὸ
τούτων
λεγομένας. |
[130] |
τῶν
ἀνδρῶν
τούτων,
οἷς
τὸ
|
πλῆθος |
εἴθισται
πιστεύειν
οὐ
μόνον
περὶ |
[260] |
ὧν
ὁ
μὲν
ἄπειρον
τὸ
|
πλῆθος |
ἔφησεν
εἶναι
τῶν
ὄντων,
Ἐμπεδοκλῆς |
[110] |
ταῦτα
μὲν
ἐάσω
διὰ
τὸ
|
πλῆθος. |
(Ἡγοῦμαι
δ'
ὑμᾶς
ἡδέως
ἂν |
[70] |
πολιτευομένοις
σφόδρ'
ἃ
παρακελευσαίμην
τὸ
|
πλῆθος |
θεραπεύειν.
(Ἐν
μὲν
οὖν
τῷ |
[250] |
τοιούτου
πράγματος,
ὃ
τοσούτων
τὸ
|
πλῆθος |
καὶ
τηλικούτων
τὸ
μέγεθος
ἀγαθῶν |
[90] |
κἀγαθόν,
ἐγὼ
δὲ
τοσούτους
τὸ
|
πλῆθος |
ὅσους
ὀλίγῳ
πρότερον
διῆλθον
ὑμῖν. |
[310] |
τι
πάθος
αὐτοῖς
διὰ
τὸ
|
πλῆθος |
τυγχάνῃ
συμβεβηκός.
(Οὕτω
γὰρ
ἀπλήστως |
[170] |
γὰρ
τὸ
μέγεθος
καὶ
τὸ
|
πλῆθος |
τῶν
ἐνοικούντων
οὐκ
εὐσύνοπτός
ἐστιν |
[80] |
τιθέναι
προαιρουμένοις
προὔργου
γέγονε
τὸ
|
πλῆθος |
τῶν
κειμένων
οὐδὲν
γὰρ
αὐτοὺς |
[320] |
καὶ
κατηγορίας.
Ὑπερβὰς
οὖν
τὸ
|
πλῆθος |
τῶν
συμφορῶν
τῶν
διὰ
τούτους |
[300] |
ὑμᾶς
ἐνθυμουμένους
ὑπὲρ
μὲν
τοῦ
|
πλήθους |
τοῦτο
σκοπεῖν,
ὅπως
ἔν
τε |
[0] |
τε
τοῦ
πλούτου
καὶ
τοῦ
|
πλήθους |
τῶν
μαθητῶν,
ἔγνωσαν
ἐμὴν
εἶναι |
[30] |
καὶ
τοῦ
πλούτου
καὶ
τοῦ
|
πλήθους |
τῶν
μαθητῶν
φθόνον
ἅπασι
τοῖς |
[290] |
λέγοντες,
ἧττον
περὶ
τὰς
πράξεις
|
πλημμελοῦσιν. |
(Ὥσθ'
ἅπασι
μὲν
βούλεσθαι
προσήκει |
[0] |
οὐδαμῶς
ἂν
ἄλλως
τοῦτο
διαπραξόμενος,
|
πλὴν |
εἰ
γραφείη
λόγος
ὥσπερ
εἰκὼν |
[150] |
χαριζοίμην;
Ἢ
τί
λοιπόν
ἐστι
|
πλὴν |
ἐμὲ
μὲν
ἀτυχῆ,
τοὺς
δὲ |
[300] |
ζῶντας
καὶ
μηδενὸς
ἄλλου
φροντίζοντας
|
πλὴν |
ὅπως
ἀσελγῶς
ἀπολαύσονται
τῶν
καταλειφθέντων, |
[140] |
μήτε
δεδικασμένον
μηδενὶ
μήτε
πεφευγότα
|
πλὴν |
περὶ
ἀντιδόσεως,
μήθ'
ἑτέροις
συνηγωνισμένον |
[260] |
μὲν
ἀπηκριβωμένους
οὐδὲν
ἂν
εὐεργετήσειε,
|
πλὴν |
τοὺς
ἐντεῦθεν
ζῆν
προῃρημένους,
τοὺς |
[120] |
τῶν
Ἑλληνίδων,
ἀλλὰ
πᾶσαι
θαρρήσουσι
|
πλὴν |
τῶν
ἀδικουσῶν.
(Ἠπίστατο
γὰρ
τούς |
[0] |
ὧν
οὐδεὶς
ἂν
ἄλλος
ἐπιχειρήσειε,
|
πλὴν |
τῶν
ἐμοὶ
πεπλησιακότων
ἢ
τῶν |
[140] |
γὰρ
ἐκείνων
μὲν
τοὺς
πλείστους,
|
πλὴν |
τῶν
τὸν
σὸν
βίον
καὶ |
[180] |
ὑποσχέσεις
ἃς
ποιούμεθα
πρὸς
τοὺς
|
πλησιάζειν |
ἡμῖν
βουλομένους.
(Λέγομεν
γὰρ
ὡς |
[190] |
κινδυνεύων,
καὶ
πρὸς
τοὺς
βουλομένους
|
πλησιάζειν |
καὶ
πρὸς
τοὺς
μέλλοντας
περί |
[90] |
μοι
καὶ
Λυσιθείδης
καὶ
Κάλλιππος
|
πλησιάζειν, |
μετὰ
δὲ
τούτους
Ὀνήτωρ,
Ἀντικλῆς, |
[160] |
δ'
οὖν,
ὥσπερ
εἶπον,
ἠρχόμην
|
πλησιάζειν |
τισίν,
ᾠόμην,
εἰ
δυνηθείην
πλείω |
[60] |
τοῖς
ἰδιώταις
καὶ
τοῖς
δυνάσταις
|
πλησιάζειν· |
~φανήσομαι
γὰρ
πρὸς
αὐτὸν
ἐλευθέρως |
[30] |
γεγενημένας·
ἔτι
δὲ
τοῖς
μὲν
|
πλησιάζοντας |
ἢ
τοὺς
ἐν
κακοῖς
αὐτοὺς |
[170] |
ὠφελεῖν
καὶ
βελτίους
ποιεῖν
τοὺς
|
πλησιάζοντας |
καὶ
πλέονος
ἀξίους,
τοὺς
μὲν |
[40] |
(Καὶ
γὰρ
ἂν
αἰσχυνθείην
τοὺς
|
πλησιάσαντας, |
εἰ
πολλάκις
εἰρηκὼς
ὅτι
δεξαίμην |
[150] |
παῖς
ἦν,
οὕτως
ἐνομίζετο
τὸ
|
πλουτεῖν |
ἀσφαλὲς
εἶναι
καὶ
σεμνὸν
ὥστ' |
[160] |
νῦν
δ'
ὑπὲρ
τοῦ
μὴ
|
πλουτεῖν |
ὥσπερ
τῶν
μεγίστων
ἀδικημάτων
ἀπολογίαν |
[150] |
(Ταῦτα
γὰρ
συνεταξάμην
οὐ
διὰ
|
πλοῦτον |
οὐδὲ
δι'
ὑπερηφανίαν,
οὐδὲ
καταφρονῶν |
[70] |
διειλεγμένος,
καὶ
οὐ
τὸν
ἐκείνου
|
πλοῦτον |
οὐδὲ
τὴν
δύναμιν
θεραπεύων
ἀλλὰ |
[0] |
καὶ
καταλαζονευομένου
περί
τε
τοῦ
|
πλούτου |
καὶ
τοῦ
πλήθους
τῶν
μαθητῶν, |
[30] |
καταλαζονεύεται
περί
μου
καὶ
τοῦ
|
πλούτου |
καὶ
τοῦ
πλήθους
τῶν
μαθητῶν |
[250] |
ὅστις
ἂν
τοὺς
αἰτίους
τοῦ
|
πλούτου |
μέμψασθαι
τολμήσειεν,
ἀλλ'
οὐκ
ἂν |
[300] |
ἰδίους
μεστοὺς
πολλῆς
εὐδαιμονίας
καὶ
|
πλούτου |
ποιήσας·
(εὑρήσετε
γάρ,
ἢν
ἐξετάζητε |
[40] |
ζητεῖν
ἑτέραν
μεταλαβεῖν
διάνοιαν,
καὶ
|
ποθεῖν |
ἀκοῦσαι
περὶ
ποίους
ἄλλους
λόγους |
[190] |
διελθεῖν
ὑμῖν.
Ἄρχομαι
δ'
ἐνθένδε
|
ποθέν. |
{ἐκ
τοῦ
κατὰ
Σοφιστῶν,
(Ταῦτα |
[50] |
ὡς
ἔστι
τῆς
πόλεως,
ἐνθένδε
|
ποθὲν |
ἐπιχειρῶ
διδάσκειν
περὶ
τούτων,
ὡς |
[80] |
ἠγάπων
τὴν
διατριβὴν
ὥστε
μετὰ
|
πόθου |
καὶ
δακρύων
ποιεῖσθαι
τὴν
ἀπαλλαγήν. |
[30] |
χρηματίζεσθαι
δυναμένους,
εἰ
δ'
ἄλλοσέ
|
ποι |
πλεύσειαν,
ἐνδεεῖς
ἂν
ὄντας
τῶν |
[170] |
τὴν
δύναμιν
ἣν
ἔχει,
καὶ
|
ποίᾳ |
τῶν
ἄλλων
τεχνῶν
ὁμοιοειδής
ἐστι, |
[170] |
τί
τοὺς
συνόντας
ὠφελεῖ,
καὶ
|
ποίας |
τινὰς
ποιούμεθα
ἡμεῖς
τὰς
ὑποσχέσεις· |
[290] |
τὴν
ἐμπειρίαν,
ἥ
περ
μάλιστα
|
ποιεῖ |
δύνασθαι
λέγειν,
ἐνθένδε
πάντας
λαμβάνοντας· |
[30] |
ἐκ
δὲ
τῶν
ἄλλων
λόγων
|
ποιεῖ |
με
τηλικοῦτον,
ὅσος
οὐδεὶς
πώποτε |
[50] |
με
τὸ
γῆρας
ἐμποδίζει
καὶ
|
ποιεῖ |
προαπαγορεύειν.
Ἵν'
οὖν
μὴ
παντάπασιν |
[230] |
ἡ
περὶ
τοὺς
λόγους
δεινότης
|
ποιεῖ |
τοῖς
ἀλλοτρίοις
ἐπιβουλεύειν,
προσῆκεν
ἅπαντας |
[50] |
τὴν
τοιαύτην
ἀπολογίαν,
ἥτις
εἰδέναι
|
ποιεῖ |
τοὺς
δικάζοντας
ὡς
δυνατὸν
μάλιστα, |
[10] |
ἂν
γένοιτο
ταύτης
κακουργότερον,
ἣ
|
ποιεῖ |
τοὺς
μὲν
ψευδομένους
εὐδοκιμεῖν,
τοὺς |
[260] |
δεῖν
δὲ
τοὺς
προὔργου
τι
|
ποιεῖν |
βουλομένους
καὶ
τῶν
λόγων
τοὺς |
[10] |
γὰρ
ἄν
ποτέ
μοι
πράγματα
|
ποιεῖν |
ἐπεχείρησε.
Νῦν
δὲ
λέγει
μὲν |
[170] |
ὧν
δ'
ἂν
λάβωσιν
ἐατέον
|
ποιεῖν |
ὅ
τι
ἂν
βουληθῶσιν,
(ἀλλ' |
[160] |
ἐξουσίαν
διδοῦσα
καὶ
λέγειν
καὶ
|
ποιεῖν |
ὅ
τι
ἂν
βουληθῶσιν,
ὥστε |
[10] |
τοὺς
ἥττους
λόγους
κρείττους
δύναμαι
|
ποιεῖν, |
τοσοῦτον
δέ
μου
καταπεφρόνηκεν,
ὥστε |
[170] |
πέφυκεν
ὥστ'
ὠφελεῖν
καὶ
βελτίους
|
ποιεῖν |
τοὺς
πλησιάζοντας
καὶ
πλέονος
ἀξίους, |
[160] |
συκοφαντεῖν
καὶ
κακῶς
ἀεί
τινα
|
ποιεῖν |
τῶν
πολιτῶν
κατηγορήσων
ἡμῶν
ἀναβέβηκεν, |
[20] |
ἀπολογουμένων,
(τοσοῦτον
δὲ
τὸ
μεταξὺ
|
ποιεῖν, |
ὥστε
τῶν
μὲν
αἰτιωμένων
ὅ |
[200] |
τοὺς
νοῦν
ἔχοντας
οὐκ
ἀνωμάλως
|
ποιεῖσθαι |
τὰς
κρίσεις
περὶ
τῶν
ὁμοίων |
[20] |
ἀδικούμενος
δὲ
μὴ
μετὰ
δικαστηρίου
|
ποιεῖσθαι |
τὰς
τιμωρίας,
ἀλλ'
ἐν
τοῖς |
[10] |
ἁπάσας
τὰς
ὑποθέσεις
ταύτας
γεγραμμένου
|
ποιεῖσθαι |
τὴν
ἀκρόασιν,
ἔπειτα
προσέχειν
τὸν |
[80] |
ὥστε
μετὰ
πόθου
καὶ
δακρύων
|
ποιεῖσθαι |
τὴν
ἀπαλλαγήν.
Καὶ
τοι
πότερα |
[100] |
συγγεγενημένων
ὥσπερ
ὑπὲρ
αὑτῶν
ἀναγκαῖον
|
ποιεῖσθαι |
τὴν
ἀπολογίαν,
ἄλλως
τ'
ἢν |
[190] |
μοι
βουλομένους,
ἅπασαν
ὑπ'
ἐμαυτῷ
|
ποιεῖσθαι |
τὴν
δύναμιν·
φεύγων
γὰρ
τὰς |
[220] |
σπανίζοντας
ἐκεῖ
πονηρῶν
ἀνθρώπων
ἐνθάδε
|
ποιεῖσθαι |
τὴν
πορείαν;
Ἀλλὰ
πανταχοῦ
πολλὴν |
[220] |
πολίτας
φιλοτιμεῖσθαι,
καὶ
περὶ
πολλοῦ
|
ποιεῖσθαι |
τοὺς
αἰτίους
τῇ
πόλει
τῆς |
[180] |
φιλοσοφίαν,
περὶ
ἧς
ἐγὼ
μέλλω
|
ποιεῖσθαι |
τοὺς
λόγους,
(ἀντιστρόφους
καὶ
σύζυγας |
[170] |
τις
τούτων,
ἀλλὰ
πάντας
ἐκποδὼν
|
ποιεῖσθαι |
τοὺς
περὶ
τὴν
διατριβὴν
ταύτην |
[80] |
εὑρίσκειν
τοσούτῳ
χρὴ
περὶ
πλείονος
|
ποιεῖσθαι |
τῶν
τοὺς
νόμους
τιθέντων
καὶ |
[40] |
ἐλάττους
ἢ
τῶν
μετὰ
μέτρου
|
ποιημάτων. |
Οἱ
μὲν
γὰρ
τὰ
γένη |
[70] |
βραχέων
ἀπολογήσασθαι
περὶ
ἑκάστου,
καὶ
|
ποιῆσαι |
μᾶλλον
ἔτι
καταφανὲς
ὡς
ἀληθῆ |
[10] |
οἰκειῶσαι
ταῖς
προειρημέναις,
καὶ
πάσας
|
ποιῆσαι |
σφίσιν
αὐταῖς
ὁμολογουμένας,
οὐ
πάνυ |
[310] |
τῶν
πολιτῶν
καὶ
μάλιστα
δυναμένους
|
ποιῆσαί |
τι
τὴν
πόλιν
ἀγαθόν,
ὀλιγαρχίαν |
[10] |
καὶ
τοὺς
μὲν
ἀγνοοῦντας
εἰδέναι
|
ποιῆσαι, |
τοὺς
δὲ
φθονοῦντας
ἔτι
μᾶλλον |
[180] |
βουληθεῖεν,
οἱ
δὲ
ῥήτορας
ἱκανοὺς
|
ποιήσαιεν, |
ἀλλὰ
μέρος
μὲν
ἄν
τι |
[150] |
οὔτε
γυναῖκα
γήμας
οὔτε
παῖδας
|
ποιησάμενος, |
ἀλλ'
ἀτελὴς
γενόμενος
καὶ
ταύτης |
[50] |
ἀμφισβητῶν.
Τοιαύτην
δὲ
τὴν
ὑπόθεσιν
|
ποιησάμενος, |
(ἀποφαίνω
τὴν
πόλιν
ἁπάντων
τῶν |
[70] |
μᾶλλον
τὴν
ἑαυτοῦ
διάνοιαν
ἀσκήσει.
|
Ποιησάμενος |
οὖν
ἀρχὴν
ἣν
ἐγὼ
τελευτήν, |
[180] |
τοῖς
μαθηταῖς.
Ἐμπείρους
δὲ
τούτων
|
ποιήσαντες |
καὶ
διακριβώσαντες
ἐν
τούτοις
πάλιν |
[250] |
χρῷντο
ταῖς
ἐπιστήμαις,
ἐπανάστασιν
δὲ
|
ποιήσαντες |
πολλοὺς
τῶν
πολιτῶν
διαφθείραιεν,
ἢ |
[300] |
μεστοὺς
πολλῆς
εὐδαιμονίας
καὶ
πλούτου
|
ποιήσας· |
(εὑρήσετε
γάρ,
ἢν
ἐξετάζητε
τούτων |
[60] |
χωρίς,
ὥσπερ
τὰ
καλούμενα
κεφάλαια,
|
ποιήσας, |
πειρῶμαι
διὰ
βραχέων
ἕκαστον
ὧν |
[160] |
οὕτως
ἐτίμησαν
ὥστε
καὶ
πρόξενον
|
ποιήσασθαι |
καὶ
δωρεὰν
μυρίας
αὐτῷ
δοῦναι |
[110] |
ἅπασι
τοῖς
Ἕλλησιν
ἔδοξεν
αὐτοὺς
|
ποιήσασθαι. |
Καί
τοι
τοῦ
καλῶς
βουλεύσασθαι |
[290] |
αὑτοῦ
πρότερον
ἢ
τῶν
αὑτοῦ
|
ποιήσασθαι |
τὴν
ἐπιμέλειαν,
καὶ
μὴ
σπεύδειν |
[310] |
ἀνδρῶν
καὶ
μεγάλην
τὴν
πόλιν
|
ποιήσασι |
διὰ
τὰς
δυναστείας
ἐφθόνησαν,
πονηρῶν |
[130] |
τῶν
πραγμάτων,
ἀλλ'
ἐπιμέλειάν
τινα
|
ποιήσει |
καὶ
θεραπείαν
αὐτῶν,
ἵν'
εὐδοκιμήσῃς |
[80] |
ῥᾳδίως
ὅστις
ἂν
οὖν
βουληθεὶς
|
ποιήσειἐ, |
τοῖς
δὲ
περὶ
τοὺς
λόγους |
[190] |
ἂν
καὶ
λέγειν
καὶ
πράττειν
|
ποιήσειεν, |
ἀμφότερά
τε
γενόμενα
περὶ
τὸν |
[30] |
ὅλως
ψεύδεται,
ῥᾳδίως
οἶμαι
φανερὸν
|
ποιήσειν. |
(Ἀξιῶ
δ'
ὑμᾶς
τοῖς
μὲν |
[20] |
ἐμὲ
παρ'
ἑτέρων
αὑτῷ
χρηματισμὸν
|
ποιήσειν, |
καὶ
προσδοκῶν,
ἢν
ἐμοῦ
περιγένηται |
[20] |
δόξειν.
(Ἐλπίζει
δὲ
ῥᾳδίως
τοῦτο
|
ποιήσειν· |
ὁρᾷ
γὰρ
ὑμᾶς
μὲν
λίαν |
[250] |
τούτους
διαβάλλωσι,
τοὺς
αὑτῶν
ἐντιμοτέρους
|
ποιήσειν. |
(Περὶ
ὧν
δυνηθείην
μὲν
ἂν |
[190] |
πολλὰς
ἐλπίδας
ἔχω
πᾶσι
φανερὸν
|
ποιήσειν. |
(Πρῶτον
δ'
ἐνθυμήθητε
περὶ
τῶν |
[50] |
δείξειν
ἤμελλον
ὑμῖν
καὶ
ῥᾳδίαν
|
ποιήσειν |
τὴν
διάγνωσιν
αὐτῶν.
(Ἔχει
γὰρ |
[300] |
χρησίμους
τῇ
πόλει
περὶ
πολλοῦ
|
ποιήσεσθε, |
τοὺς
δὲ
καταβεβλημένως
ζῶντας
καὶ |
[270] |
καὶ
τιμῆς
οὐκ
ἔστιν
ὅπως
|
ποιήσεται |
τὰς
ὑποθέσεις
ἀδίκους
ἢ
μικρὰς |
[290] |
περὶ
ὑμᾶς
αὐτούς,
μηδὲ
πιστοτέρους
|
ποιήσετε |
τοὺς
λόγους
τοὺς
τῶν
κατηγορούντων |
[90] |
περ
προσήκει
καὶ
δίκαιόν
ἐστι,
|
ποιήσομαι |
τὴν
ἀπολογίαν.
(Καὶ
τοὺς
μὲν |
[130] |
καὶ
τῶν
ἐνεστώτων
πραγμάτων
πάλιν
|
ποιήσομαι |
τοὺς
λόγους.
~Ἀπορῶ
δ'
ὅ |
[170] |
ὑμῶν,
πρὸς
οὕς
περ
ἐγὼ
|
ποιήσομαι |
τοὺς
λόγους,
ἠπιστάμην
οὐκ
ἐμμένοντας |
[70] |
οὖν,
ὅπως
ἂν
ἡμῖν
συμπίπτῃ,
|
ποιήσομεν. |
(Εἶπον
δέ
που,
πρὶν
ἀναγιγνώσκεσθαι |
[130] |
παρόψονται,
τὸ
δὲ
κατορθωθὲν
οὐρανόμηκες
|
ποιήσουσιν· |
ἡ
γὰρ
εὔνοια
πάντας
οὕτω |
[260] |
δὲ
τούτοις
ἵνα
καὶ
τοῦτο
|
ποιήσω |
φανερόν,
ὅτι
περὶ
τοὺς
πολιτικοὺς |
[40] |
κατέτριψαν,
οἱ
δὲ
περὶ
τοὺς
|
ποιητὰς |
ἐφιλοσόφησαν,
ἕτεροι
δὲ
τὰς
πράξεις |
[110] |
τίνας
πολεμητέον
καὶ
τίνας
συμμάχους
|
ποιητέον· |
ἀρχὴ
γὰρ
αὕτη
στρατηγίας
ἐστίν, |
[170] |
πόλιν
πράττουσαν
διατελεῖν·
ὥστ'
σὺ
|
ποιητέον |
τοὺς
συκοφάντας
κυρίους
τηλικούτου
πράγματος, |
[160] |
δεινότερον,
εἰ
Πίνδαρον
μὲν
τὸν
|
ποιητὴν |
οἱ
πρὸ
ἡμῶν
γεγονότες
ὑπὲρ |
[190] |
μᾶλλον
τῶν
ἄλλων,
λόγων
μὲν
|
ποιητὴς |
τυχὸν
ἂν
χαριέστερος
γένοιτο
τῶν |
[40] |
λεγομένοις.
(Καὶ
γὰρ
τῇ
λέξει
|
ποιητικωτέρᾳ |
καὶ
ποικιλωτέρᾳ
τὰς
πράξεις
δηλοῦσι, |
[130] |
τραγῳδουμένων;
(Ἀλλ'
οἱ
μέν,
οἶμαι,
|
ποιητῶν |
ἔτυχον
καὶ
λογοποιῶν,
οἱ
δ' |
[40] |
γὰρ
τῇ
λέξει
ποιητικωτέρᾳ
καὶ
|
ποικιλωτέρᾳ |
τὰς
πράξεις
δηλοῦσι,
καὶ
τοῖς |
[50] |
τοὺς
νεωτέρους
διαφθείρουσι,
δι'
ἑτέρων
|
ποιοίμην |
τὴν
ἀπολογίαν,
ἐξὸν
αὐτοὺς
δείξαντι |
[70] |
περὶ
αὐτῶν.
Καὶ
πρῶτον
μὲν
|
ποῖος |
γένοιτ'
ἂν
λόγος
ὁσιώτερος
ἢ |
[300] |
καταραρὼν
καὶ
τὴν
δημοκρατίαν
καταστήσας,
|
ποῖος |
δέ
τις
ὁ
τοὺς
βαρβάρους |
[300] |
πρὸς
ὑμᾶς
αὐτοὺς
καὶ
σκέψασθε
|
ποῖός |
τις
ἦν
καὶ
πῶς
γεγονὼς |
[140] |
καὶ
τίνος
πρώτου
μνησθῶ
καὶ
|
ποίου |
δευτέρου·
τὸ
γὰρ
ἐφεξῆς
με |
[100] |
ἂν
εἰπεῖν,
τὴν
αὐτὴν
δὲ
|
ποιοῦμαι |
πρόκλησιν
ἥν
περ
καὶ
περὶ |
[210] |
ἁπάντων
τῶν
προσποιουμένων
δύνασθαι
παιδεύειν
|
ποιοῦμαι |
τοὺς
λόγους,
ἀλλ'
ὑπὲρ
τῶν |
[170] |
συνόντας
ὠφελεῖ,
καὶ
ποίας
τινὰς
|
ποιούμεθα |
ἡμεῖς
τὰς
ὑποσχέσεις·
οἶμαι
γὰρ |
[250] |
τοῦ
φρονεῖν
εὖ
μέγιστον
σημεῖον
|
ποιούμεθα, |
καὶ
λόγος
ἀληθὴς
καὶ
νόμιμος |
[180] |
εἰ
διέλθοιμι
τὰς
ὑποσχέσεις
ἃς
|
ποιούμεθα |
πρὸς
τοὺς
πλησιάζειν
ἡμῖν
βουλομένους. |
[210] |
ταύτην,
ᾗ
πάντα
πλέονος
ἄξια
|
ποιοῦμεν, |
τολμῶσι
λέγειν
ὡς
οὐδὲν
ἂν |
[240] |
ἕκαστον
τὸν
ἐνιαυτὸν
θυσίαν
αὐτῇ
|
ποιουμένην, |
τοὺς
δὲ
τῆς
δυνάμεως
ἧς |
[190] |
ᾧ
φανήσομαι
τοῖς
τε
μείζους
|
ποιουμένοις |
τὰς
ὑποσχέσεις
ἐπιτιμῶν
καὶ
τὴν |
[290] |
καὶ
καλὴν
ἀρχὴν
τοῦ
βίου
|
ποιούμενον |
αὑτοῦ
πρότερον
ἢ
τῶν
αὑτοῦ |
[190] |
πᾶσι
τοῖς
πολίταις
τοὺς
λόγους
|
ποιούμενον |
ἢ
πρὸς
αὑτὸν
διανοούμενον,
τίς |
[0] |
ἐν
ἀπολογίας
σχήματι
τοὺς
λόγους
|
ποιούμενον, |
οὕτως
ἂν
ἐκγενέσθαι
μοι
μάλιστα |
[50] |
διατεθρυλημένους.
Εἰ
μὲν
γὰρ
ἐπίδειξιν
|
ποιούμενος |
ἔλεγον
αὐτούς,
εἰκότως
ἂν
εἶχον |
[190] |
φαίνομαι
καὶ
μεγάλας
τὰς
ὑποσχέσεις
|
ποιούμενος, |
ἐπειδὴ
δ'
ἀπολέλαυκα
τοῦ
πράγματος |
[150] |
γὰρ
ἅπαντα
τὸν
χρόνον
ἔργον
|
ποιούμενος |
ὅπως
μηδένα
μήτ'
ἀδικήσω
μήτ' |
[230] |
τοὺς
πλείστην
ἐπιμέλειαν
τῶν
λόγων
|
ποιουμένους |
βελτίστους
ὄντας
τῶν
ἐπὶ
τὸ |
[140] |
καὶ
τοῖς
ἰδίοις
συλλόγοις
ἐπιδείξεις
|
ποιουμένους, |
διαγωνιζομένους
πρὸς
ἀλλήλους,
καθ'
ὑπερβολὴν |
[220] |
καὶ
τὰς
συνουσίας
μετ'
ἀλλήλων
|
ποιουμένους, |
(ἔτι
δὲ
τὰ
καθ'
ἡμέραν |
[240] |
(πρὸς
δὲ
τοὺς
πολλὴν
ἐπιμέλειαν
|
ποιουμένους |
καὶ
τυχεῖν
βουλομένους
ὧν
εἰς |
[240] |
παραινέσωσι·
περὶ
δὲ
τοὺς
ἔργον
|
ποιουμένους |
ὅπως
χρησίμους
αὑτοὺς
ἐν
τοῖς |
[270] |
εἶναι,
τούς
τε
τὰς
ὑποσχέσεις
|
ποιουμένους |
περὶ
αὐτῶν
πρότερον
ἀπερεῖν
καὶ |
[250] |
οὐκ
ἄλογον
τοὺς
τοῦ
φαυλοτέρου
|
ποιουμένους |
τὴν
ἐπιμέλειαν
ἐπαινεῖν
μᾶλλον
ἢ |
[80] |
δυνηθεῖεν.
(Ὧν
ἕνεκα
τοὺς
ἔργον
|
ποιουμένους |
τοὺς
τοιούτους
λόγους
εὑρίσκειν
τοσούτῳ |
[200] |
προστάττουσιν
οὔθ'
ἡμῶν
ἀκηκοότες
τοιαύτας
|
ποιουμένων |
τὰς
ὑποσχέσεις,
οὔτ'
ἐν
ταῖς |
[150] |
ἐμαυτὸν
τῇ
πόλει
παρέχω
καὶ
|
ποιοῦντα |
τὸ
προσταττόμενον,
μηδὲν
δὲ
δέομαι |
[240] |
περὶ
πλεονεκτεῖν
δυναμένων
τοὺς
λόγους
|
ποιοῦνται. |
(Καὶ
συμβούλοις
μέν,
ὅταν
κίνδυνός |
[260] |
οἱ
παῖδες
ἐν
τοῖς
διδασκαλείοις
|
ποιοῦνται, |
τὰ
δὲ
πλεῖστα
παραπλησίαν·
(καὶ |
[220] |
αὐτῶν
καὶ
λέγειν
ὡς
ταύτην
|
ποιοῦνται |
τὴν
μελέτην,
ἵν'
ἐν
τοῖς |
[130] |
χάριν
ὁμιλοῦντας
ἢ
τοὺς
εὖ
|
ποιοῦντας, |
καὶ
τοὺς
μετὰ
φαιδρότητος
καὶ |
[280] |
ἢ
παραλογιζομένους
ἢ
κακόν
τι
|
ποιοῦντας |
πλεονεκτεῖν,
οὐκ
ὀρθῶς
ἔγνωκεν·
οὐδένες |
[210] |
ἀνθρώπων
ἔνιοι
πρὸς
τοὺς
εὖ
|
ποιοῦντας, |
τὰς
δ'
ἄρκτους
καλινδουμένας
καὶ |
[0] |
ἔστι
περὶ
δικογραφίαν,
καὶ
παραπλήσιον
|
ποιοῦντας |
ὥσπερ
ἂν
εἴ
τις
Φειδίαν |
[40] |
διάνοιαν,
καὶ
ποθεῖν
ἀκοῦσαι
περὶ
|
ποίους |
ἄλλους
λόγους
γεγενημένος
τηλικαύτην
δόξαν |
[160] |
μὲν
ἐπιεικεῖς
πιέζουσα
καὶ
ταπεινοὺς
|
ποιοῦσα, |
τοῖς
δὲ
πονηροῖς
ἐξουσίαν
διδοῦσα |
[220] |
καὶ
χρήματα
διδόασι
καὶ
πάντα
|
ποιοῦσι |
νομίζοντες
αὐτοί
τε
βελτίους
γενήσεσθαι |
[210] |
δὲ
πραότερα
τὰ
δὲ
φρονιμώτερα
|
ποιοῦσι, |
περὶ
τὴν
τῶν
ἀνθρώπων
φύσιν |
[230] |
τῶν
λόγων
κακοπράγμονας
τοὺς
ἀνθρώπους
|
ποιοῦσιν; |
Ἀλλ'
οἱ
τοιαύτην
φύσιν
ἔχοντες, |
[20] |
πολιτῶν,
ἀγνοεῖν
δ'
ὅτι
τοῦτο
|
ποιοῦσιν |
οἱ
μὴ
κοινὴν
τὴν
εὔνοιαν |
[150] |
αὐτὰ
ταῦτα
λυπῶ
τινας,
τί
|
ποιῶν |
ἂν
χαριζοίμην;
Ἢ
τί
λοιπόν |
[160] |
ἐπορισάμην
τὰς
ὠφελίας,
ὡς
δεινὰ
|
ποιῶν |
εἰς
τηλικουτονὶ
καθέστηκα
κίνδυνον.
(Καί |
[190] |
καὶ
πρεσβύτερος
γέγονα,
τηνικαῦτα
ταπεινὴν
|
ποιῶν |
τὴν
φιλοσοφίαν,
ἀλλὰ
τοῖς
αὐτοῖς |
[100] |
καὶ
πολλῶν
ἀγαθῶν
αἰτίου
τῇ
|
πόλει |
βλασφήμους
καὶ
λίαν
ἀσελγεῖς
λόγους |
[230] |
λαβόντας
πλείστων
ἀγαθῶν
αἰτίους
τῇ
|
πόλει |
γεγενημένους,
ἀρξαμένους
ἀπὸ
Σόλωνος.
(Ἐκεῖνός |
[100] |
ὁ
περιέχων
οἰκεῖος
ἠναγκάσθη
τῇ
|
πόλει |
γενέσθαι·
τηλικαύτην
ἑκάστη
δύναμιν
εἶχε. |
[60] |
(ἐπιδείξας
δ'
ὡς
συμφέρει
τῇ
|
πόλει |
διαλύσασθαι
τὸν
πόλεμον,
κατηγορῶ
τῆς |
[60] |
τὰ
συμβάντα
δι'
αὐτὴν
τῇ
|
πόλει |
καὶ
Λακεδαιμονίοις
καὶ
τοῖς
ἄλλοις |
[220] |
μὲν
ὄντας
τῶν
ἐν
τῇ
|
πόλει |
καὶ
πλείστην
ἡσυχίαν
ἄγοντας,
προσέχοντας |
[300] |
μέγεθος
τῶν
ἔργων
τῶν
τῇ
|
πόλει |
καὶ
τοῖς
προγόνοις
πεπραγμένων,
καὶ |
[300] |
τὴν
ἐκ
ταύτης
γενομένην
τῇ
|
πόλει |
κτησάμενος,
(τίς
δ'
ἦν,
ὁ |
[250] |
τῶν
προγόνων
παραλαβόντες
τῇ
μὲν
|
πόλει |
μηδὲν
εἶεν
χρήσιμοι,
τοὺς
δὲ |
[130] |
διατίθησιν.
(Ἢν
σὺ
τῇ
μὲν
|
πόλει |
παρὰ
τῶν
ἄλλων
ἐκ
παντὸς |
[60] |
Ἑλλάδος
συμφορὰς
ὀδυράμενος,
καὶ
τῇ
|
πόλει |
παραινέσας
ὡς
χρὴ
μὴ
περιορᾶν |
[240] |
τοῖς
καιροῖς
τοῖς
τοιούτοις
τῇ
|
πόλει |
παρασχήσουσι,
βλασφημεῖν
οἴονται
χρῆναι.
Καὶ |
[160] |
χρησίμους
αὑτούς,
ὥσπερ
ἐγώ,
τῇ
|
πόλει |
παρέξειν.
Πολλῆς
δ'
ἀλογίας
περί |
[150] |
εἰ
λειτουργοῦντα
μὲν
ἐμαυτὸν
τῇ
|
πόλει |
παρέχω
καὶ
ποιοῦντα
τὸ
προσταττόμενον, |
[300] |
παρασκευάζειν
σφᾶς
αὐτοὺς
χρησίμους
τῇ
|
πόλει |
περὶ
πολλοῦ
ποιήσεσθε,
τοὺς
δὲ |
[300] |
τὸ
τεῖχος
ἀκόντων
Λακεδαιμονίων
τῇ
|
πόλει |
περιβαλών,
τίς
δὲ
ὁ
μετὰ |
[300] |
ἀποκτείνειν
ὡς
μεγάλην
αἰσχύνην
τῇ
|
πόλει |
περιποιοῦντας,
τοὺς
δὲ
τῶν
ἐπαίνων |
[10] |
ὑμᾶς
οὐκ
ἀγνοεῖν
ὅτι
τῇ
|
πόλει |
πολλάκις
οὕτως
ἤδη
μετεμέλησε
τῶν |
[70] |
περὶ
ἀχρηστοτέρων
οὐδ'
ἧττον
τῇ
|
πόλει |
συμφερόντων.
Γνώσεσθε
δὲ
τὴν
δύναμιν |
[70] |
διοικοῖτε
καὶ
δικαίως
καὶ
τῇ
|
πόλει |
συμφερόντως.
~Χρὴ
δὲ
τοὺς
νοῦν |
[110] |
ὡς
οὐδεμιᾶς
ἄλλης
οὕτω
τῇ
|
πόλει |
συνενεγκούσης,
Λακεδαιμονίων
δὲ
μετ'
ἐκεῖνον |
[220] |
πολλοῦ
ποιεῖσθαι
τοὺς
αἰτίους
τῇ
|
πόλει |
τῆς
δόξης
ταύτης
γενομένους.
(Ἀλλὰ |
[310] |
τῶν
δεινῶν
οὐ
συνέπεσε
τῇ
|
πόλει, |
τί
δὲ
τῶν
μεγίστων
κακῶν |
[50] |
διδάσκειν
περὶ
τούτων,
ὡς
τῇ
|
πόλει |
τιμᾶσθαι
προσήκει
πολὺ
μᾶλλον
ἐκ |
[70] |
πολιτικώτερος
καὶ
μᾶλλον
πρέπων
τῇ
|
πόλει |
τοῦ
τὴν
ἡγεμονίαν
ἀποφαίνοντος
ἔκ |
[300] |
καλλίω
δόξαν
ἐκείνων
κτώμενοι
τῇ
|
πόλει |
τυγχάνουσι
καὶ
μᾶλλον
ἁρμόττουσαν.
(Περὶ |
[160] |
ὁ
πατὴρ
ἅμα
τῇ
τε
|
πόλει |
χρήσιμον
αὑτὸν
παρεῖχεν,
ἡμᾶς
θ' |
[80] |
ἀνθρώπων
γίγνεσθαι
καὶ
συνοικίζεσθαι
κατὰ
|
πόλεις, |
εἰκὸς
ἦν
παραπλησίαν
εἶναι
τὴν |
[300] |
πραγμάτων
καὶ
τὸ
δύνασθαι
τὰς
|
πόλεις |
ἐκ
τῶν
κινδύνων
σώζειν
καὶ |
[120] |
εἶναι
καὶ
κάλλιον
ἢ
πολλὰς
|
πόλεις |
ἑλεῖν
καὶ
πολλάκις
νικῆσαι
μαχόμενος. |
[120] |
τῆς
πόλεως,
εἰ
τοσαύτας
μὲν
|
πόλεις |
ἑλόντα
μηδεμίαν
δ'
ἀπολέσαντα
περὶ |
[120] |
καὶ
τοὺς
ἐκφοβοῦντας
τὰς
ἄλλας
|
πόλεις |
καὶ
τοὺς
ἀεί
τι
νεωτερίζοντας |
[100] |
καθ'
ἁπάντων,
ὅτι
τοσαύτας
ᾕρηκε
|
πόλεις |
κατὰ
κράτος
ὅσας
οὐδεὶς
πώποτε |
[250] |
ζῆν
ἀπηλλάγημεν,
ἀλλὰ
καὶ
συνελθόντες
|
πόλεις |
ᾠκίσαμεν
καὶ
νόμους
ἐθέμεθα
καὶ |
[130] |
οὐ
μόνον
ἀμελεῖς,
ἀλλὰ
καὶ
|
πολεμεῖς |
τοῖς
μέγιστον
ἀεὶ
δυναμένοις
αὐτῶν. |
[120] |
τοιοῦτος
ὢν
φαίνοιτο
περὶ
τοὺς
|
πολεμήσαντας, |
τὴν
μεγίστην
πίστιν
ἔσεσθαι
δεδωκὼς |
[110] |
μὲν
δύνασθαι
γνῶναι
πρὸς
τίνας
|
πολεμητέον |
καὶ
τίνας
συμμάχους
ποιητέον·
ἀρχὴ |
[110] |
καὶ
τούτοις
ἅπασιν
ἐκ
τῆς
|
πολεμίας |
τὸν
μισθὸν
ἀπέδωκε.
(Καί
τοι |
[110] |
εὐδοκιμούντων
ἀνδρῶν
παρ'
ὑμῖν
καὶ
|
πολεμικῶν |
εἶναι
δοκούντων
οὐδὲ
κώμην
ἔνιοι |
[310] |
τελευτήσαντας,
τοὺς
δ'
ἐπὶ
τοῖς
|
πολεμίοις |
γενομένους,
τοὺς
δ'
εἰς
ἔνδειαν |
[120] |
δυνάμει
τῇ
τῆς
πόλεως
τοὺς
|
πολεμίους |
κατεστρέφετο,
τῷ
δ'
ἤθει
τῷ |
[250] |
ὁπλομαχεῖν
μαθόντες
πρὸς
μὲν
τοὺς
|
πολεμίους |
μὴ
χρῷντο
ταῖς
ἐπιστήμαις,
ἐπανάστασιν |
[310] |
κινδυνεύσασαν
καὶ
τὴν
ἀκρόπολιν
τοὺς
|
πολεμίους |
οἰκήσαντας.
~Ἀλλὰ
γὰρ
αἰσθάνομαι,
καίπερ |
[110] |
ὡς
εἶχε,
καὶ
τὴν
τῶν
|
πολεμίων |
δύναμιν·
πολὺ
γὰρ
ἂν
ὑμῖν |
[120] |
περιιστάναι
δυνάμενον,
ὥστε
καὶ
τῶν
|
πολεμίων6 |
περιγίγνεσθαι
καὶ
τοῖς
στρατιώταις
ἐντελεῖς |
[40] |
τὰς
πράξεις
τὰς
ἐν
τοῖς
|
πολέμοις |
συναγαγεῖν
ἐβουλήθησαν,
ἄλλοι
δέ
τινες |
[290] |
Λακεδαιμόνιοι
τοὺς
τὰ
περὶ
τὸν
|
πόλεμον |
ἀσκοῦντας
ζημιοῦν
ἐπιχειροῖεν,
ἢ
Θετταλοὶ |
[110] |
ἢν
διαμάρτῃ
τις,
ἀνάγκη
τὸν
|
πόλεμον |
ἀσύμφορον
καὶ
χαλεπὸν
καὶ
περίεργον |
[290] |
ἄλλων
οὐ
ταῖς
περὶ
τὸν
|
πόλεμον |
ἐπιμελείαις,
οὐδ'
ὅτι
κάλλιστα
πολιτεύεσθε |
[310] |
καὶ
συμμαχίας;
(Ἐξ
ὧν
εἰς
|
πόλεμον |
καταστάντες
πολλοὺς
ἐπείδομεν
τῶν
πολιτῶν |
[60] |
συμφέρει
τῇ
πόλει
διαλύσασθαι
τὸν
|
πόλεμον, |
κατηγορῶ
τῆς
δυναστείας
τῆς
ἐν |
[50] |
μᾶλλον
ἐκ
τῶν
περὶ
τὸν
|
πόλεμον |
κινδύνων
ἢ
τῶν
ἄλλων
εὐεργεσιῶν. |
[240] |
οἷς
ἂν
τούτους
ὁρᾶτε
μάλιστα
|
πολεμοῦντας. |
(Ἄτοπον
δέ
τι
τυγχάνω
πεπονθώς· |
[110] |
τῶν
ἔργων
γνῶναι·
πλείστους
γὰρ
|
πολέμους |
ἄνευ
τῆς
πόλεως
ἀνελόμενος,
ἅπαντας |
[140] |
ταῖς
πονηρίαις
ἀλλὰ
ταῖς
εὐπραγίαις
|
πολεμοῦσι, |
καὶ
μισοῦσιν
οὐ
μόνον
τῶν |
[110] |
ἀγαθόν;
Στρατόπεδον
συναγαγεῖν
ἁρμόττον
τῷ
|
πολέμῳ |
τῷ
παρόντι,
καὶ
τοῦτο
συντάξαι |
[230] |
τούτῳ
Θεμιστοκλῆς
ἡγεμὼν
ἐν
τῷ
|
πολέμῳ |
τῷ
Περσικῷ
γενόμενος,
συμβουλεύσας
τοῖς |
[160] |
τοῖς
ἰδίοις,
ἀπολομένων
ἐν
τῷ
|
πολέμῳ |
τῷ
πρὸς
Λακεδαιμονίους
ἁπάντων
τῶν |
[120] |
αὐτῷ
κατὰ
μὲν
ἀρχὰς
τῶν
|
πολέμων |
διὰ
τὸ
μηδὲν
παρὰ
τῆς |
[120] |
τοῦτ'
ἔπραττεν,
ὅπως
μηδεμία
τῶν
|
πόλεων |
αὐτὸν
φοβήσεται
τῶν
Ἑλληνίδων,
ἀλλὰ |
[250] |
εὐδαιμονεστάτην
καὶ
μεγίστην
τῶν
Ἑλληνίδων
|
πόλεων |
γενομένην;
(Πολὺ
δ'
ἄν
τις |
[20] |
μὲν
ἀοικήτους
εἶναι
ταύτας
τῶν
|
πόλεων |
ἐν
αἷς
ἄκριτοί
τινες
ἀπόλλυνται |
[100] |
ἣ
τοσαύτην
μεταβολὴν
ἑκατέρᾳ
τῶν
|
πόλεων |
ἐποίησεν,
~ὥσθ'
ἡμᾶς
μὲν
ἀπ' |
[110] |
βραχέων
εἰπεῖν,
τεττάρων
καὶ
εἴκοσι
|
πόλεων |
κυρίους
ὑμᾶς
ἐποίησεν
ἐλάττω
δαπανήσας |
[120] |
ἐσπούδαζε
περὶ
τὸ
μηδεμίαν
τῶν
|
πόλεων |
μηδὲ
μικρὰν
ὑποψίαν
περὶ
αὐτοῦ |
[120] |
δὲ
τούτοις
τὰς
δοριαλώτους
τῶν
|
πόλεων |
οὕτω
πράως
διῴκει
καὶ
νομίμως |
[120] |
ἐκ
τούτων
γιγνομένην
πολλαὶ
τῶν
|
πόλεων |
τῶν
πρὸς
ὑμᾶς
δυσκόλως
ἐχουσῶν |
[110] |
πλείστους
γὰρ
πολέμους
ἄνευ
τῆς
|
πόλεως |
ἀνελόμενος,
ἅπαντας
τούτους
κατώρθωσε
καὶ |
[110] |
τὸ
παρασκευάσασθαι
μεγαλοπρεπῶς
καὶ
τῆς
|
πόλεως |
ἀξίως
ἁπάντων
διήνεγκεν,
οὐδὲ
τῶν |
[70] |
πρὸς
αὐτὸν
ἐλευθέρως
καὶ
τῆς
|
πόλεως |
ἀξίως
διειλεγμένος,
καὶ
οὐ
τὸν |
[150] |
δὲ
λημμάτων
τῶν
παρὰ
τῆς
|
πόλεως |
ἀπεσχόμην
δεινὸν
ἡγησάμενος,
εἰ
δυνάμενος |
[120] |
τὸν
ἐκείνου
κατηγορίαν
εἶναι
τῆς
|
πόλεως, |
εἰ
τοσαύτας
μὲν
πόλεις
ἑλόντα |
[290] |
τοὺς
λέγειν
ὄντας
δεινοὺς
τῆς
|
πόλεως |
εἶναι
μαθητάς.
(Σκοπεῖτ'
οὖν
μὴ |
[310] |
ἐπωνυμίαν
ταύτην,
προστάτην
ἠξίωσαν
τῆς
|
πόλεως |
εἶναι,
περὶ
δὲ
τῶν
συκοφαντῶν |
[50] |
σαφέστερον
ἀποφαίνειν
ὡς
ἔστι
τῆς
|
πόλεως, |
ἐνθένδε
ποθὲν
ἐπιχειρῶ
διδάσκειν
περὶ |
[140] |
δὲ
δι'
ἀρετὴν
ὑπὸ
τῆς
|
πόλεως |
ἐστεφανωμένους,
τά
τε
καθ'
ἡμέραν |
[290] |
λόγους
τοὺς
τῶν
κατηγορούντων
τῆς
|
πόλεως |
ἢ
τοὺς
τῶν
ἐπαινούντων.
(Οἶμαι |
[310] |
συμπολιτευομένους·
ἐπειδὴ
δ'
αὐξηθείσης
τῆς
|
πόλεως |
καὶ
λαβούσης
τὴν
ἀρχὴν
οἱ |
[130] |
καλὸς
κἀγαθὸς
ἀνὴρ
καὶ
τῆς
|
πόλεως |
καὶ
τῆς
Ἑλλάδος
ἄξιος,
οὐ |
[80] |
περὶ
τῶν
συμφερόντων
ἀξίως
τῆς
|
πόλεως |
καὶ
τῆς
Ἑλλάδος
οὐκ
ἂν |
[300] |
καὶ
προδότας
νομιεῖτε
καὶ
τῆς
|
πόλεως |
καὶ
τῆς
τῶν
προγόνων
δόξης· |
[100] |
μόνον
τάλαντα
δούσης
αὐτῷ
τῆς
|
πόλεως |
καὶ
τριήρεις
πεντήκοντα
Κόρκυραν
εἷλε, |
[280] |
καὶ
τὰ
κοινὰ
τὰ
τῆς
|
πόλεως |
καλῶς
διοικήσουσιν,
ὧνπερ
ἕνεκα
καὶ |
[60] |
ἀρετὴν
καὶ
τοὺς
ὑπὲρ
τῆς
|
πόλεως |
κινδύνους,
ἢ
δικαίως
ἂν
δοῦναι |
[120] |
διὰ
τὸ
μηδὲν
παρὰ
τῆς
|
πόλεως |
λαμβάνειν
εἰς
τὰς
ἐσχάτας
ἐνδείας |
[130] |
γὰρ
καὶ
τὸν
ὑπὲρ
τῆς
|
πόλεως |
λόγον
εἰπεῖν.
Εἰ
μὲν
ὑμεῖς |
[150] |
μεταξὺ
λέγων,
ὅσον
τὰ
τῆς
|
πόλεως |
μεταπέπτωκε,
καὶ
τὰς
διανοίας
ὡς |
[130] |
αὐτὸς
δὲ
σαυτῷ
παρὰ
τῆς
|
πόλεως |
οὐκ
οἴει
δεῖν
τὴν
αὐτὴν |
[100] |
οὔτε
τῶν
ἐκ
ταύτης
τῆς
|
πόλεως |
οὔτε
τῶν
ἐκ
τῆς
ἄλλης |
[60] |
ὡς
δικαίως
ἂν
εἴη
τῆς
|
πόλεως, |
ῥᾴδιον
ἐκ
τῶν
εἰρημένων
καταμαθεῖν. |
[170] |
ἀγνοεῖν
ὅτι
τὰ
πράγματα
τῆς
|
πόλεως |
τοῖς
ἐπιγιγνομένοις
καὶ
τοῖς
τοιούτοις |
[120] |
τῇ
μὲν
δυνάμει
τῇ
τῆς
|
πόλεως |
τοὺς
πολεμίους
κατεστρέφετο,
τῷ
δ' |
[230] |
ταῦτα
Κλεισθένης
ἐκπεσὼν
ἐκ
τῆς
|
πόλεως |
ὑπὸ
τῶν
τυράννων,
λόγῳ
πείσας |
[300] |
πικρότητας
καὶ
κακοπραγίας
ὅλης
τῆς
|
πόλεως |
ὡς
ἀμίκτου
καὶ
χαλεπῆς
οὔσης |
[110] |
τούτων
ἐπράχθη,
καὶ
τὰ
τῆς
|
πόλεως |
ὡς
εἶχε,
καὶ
τὴν
τῶν |
[310] |
μάλιστα
δυναμένους
ποιῆσαί
τι
τὴν
|
πόλιν |
ἀγαθόν,
ὀλιγαρχίαν
ὀνειδίζοντες
καὶ
λακωνισμόν, |
[230] |
ἀμφοτέρους
ἐνεῖναι,
τούς
τε
τὴν
|
πόλιν |
ἀδικοῦντας
καὶ
τοὺς
συκοφαντοῦντας,
ἐν |
[90] |
πολλὰ
τῶν
ἰδίων
εἰς
τὴν
|
πόλιν |
ἀνηλωκότας.
Πρὸς
οὓς
ὅπως
βούλεσθε |
[50] |
τὴν
ὑπόθεσιν
ποιησάμενος,
(ἀποφαίνω
τὴν
|
πόλιν |
ἁπάντων
τῶν
ὑπαρχόντων
τοῖς
Ἕλλησιν |
[50] |
γράφω
λόγους
οἳ
καὶ
τὴν
|
πόλιν |
βλάπτουσι
καὶ
τοὺς
νεωτέρους
διαφθείρουσι, |
[150] |
περὶ
τὸν
χρηματισμὸν
τοῦτον
γενόμενος,
|
(πόλιν |
δ'
οὐδεμίαν
καταπαγίως
οἰκήσας
οὐδὲ |
[120] |
τοῦτο
πεπονθότες
τυγχάνωσι,
τήν
τε
|
πόλιν |
διὰ
μὲν
τὴν
φιλίαν
τὴν |
[310] |
μόνον
καὶ
τοῖς
κατὰ
τὴν
|
πόλιν |
ἔβλαπτον
τοὺς
συμπολιτευομένους·
ἐπειδὴ
δ' |
[130] |
μισῆσαι
τούς
τε
προαγαγόντας
τὴν
|
πόλιν |
ἐπὶ
τὴν
ὀργὴν
τὴν
πρὸς |
[160] |
ἑνὸς
μόνον
ῥήματος,
ὅτι
τὴν
|
πόλιν |
ἔρεισμα
τῆς
Ἑλλάδος
ὠνόμασεν,
οὕτως |
[120] |
γνώμαις,
οὐδ'
ἠβουλήθη
βλάπτων
τὴν
|
πόλιν |
εὐδοκιμεῖν,
ἀλλὰ
τοῦτ'
ἐφιλοσόφει
καὶ |
[320] |
κεχρημένον
αὐτοῖς
καὶ
περὶ
τὴν
|
πόλιν |
καὶ
περὶ
τοὺς
προγόνους
καὶ |
[70] |
μόνον
πέφυκε,
τὰ
κατὰ
τὴν
|
πόλιν |
καὶ
τὰ
συμβόλαια
τὰ
γιγνόμενα |
[230] |
ῥήτωρ
ἄριστος
οὕτως
ἐκόσμησε
τὴν
|
πόλιν |
καὶ
τοῖς
ἱεροῖς
καὶ
τοῖς |
[60] |
μεγίστην,
(ὃς
οὕτως
ἐγκεκωμίακα
τὴν
|
πόλιν |
καὶ
τοὺς
προγόνους
καὶ
τοὺς |
[160] |
καὶ
κάλλιον
ἐγκεκωμιακότι
καὶ
τὴν
|
πόλιν |
καὶ
τοὺς
προγόνους
μηδ'
ἀσφαλῶς |
[90] |
ἄνδρες
ἀγαθοὶ
γεγόνασι
περὶ
τὴν
|
πόλιν |
καὶ
τοὺς
φίλους
καὶ
τὸν |
[230] |
τὰ
πράγματα
διέταξε
καὶ
τὴν
|
πόλιν |
κατεσκεύασεν,
ὥστ'
ἔτι
καὶ
νῦν |
[230] |
τοῖς
προγόνοις
ἡμῶν
ἐκλιπεῖν
τὴν
|
πόλιν, |
ὃ
τίς
ἂν
οἷός
τ' |
[100] |
καὶ
τριήρεις
πεντήκοντα
Κόρκυραν
εἷλε,
|
πόλιν |
ὀγδοήκοντα
τριήρεις
κεκτημένην,
καὶ
περὶ |
[20] |
πιστεύειν
ὡς
ἀδεῶς
ἐξέσται
τὴν
|
πόλιν |
οἰκεῖν·
οἱ
γὰρ
προῃρημένοι
τῶν |
[80] |
παρακαλέσας
ἐπ'
ἐμαυτόν,
τὴν
δὲ
|
πόλιν |
ὅλην
πειρῶμαι
πείθειν
τοιούτοις
πράγμασιν |
[240] |
θεῶν
νομίζουσιν
εἶναι,
καὶ
τὴν
|
πόλιν |
ὁρῶσι
καθ'
ἕκαστον
τὸν
ἐνιαυτὸν |
[150] |
ἂν
οὔτε
τὰ
περὶ
τὴν
|
πόλιν |
οὔτε
τὰ
περὶ
ἡμᾶς
αὐτοὺς |
[310] |
τὸ
δὲ
μέγιστον,
ὅλην
τὴν
|
πόλιν |
περὶ
ἀνδραποδισμοῦ
κινδυνεύσασαν
καὶ
τὴν |
[310] |
τῶν
ἀνδρῶν
καὶ
μεγάλην
τὴν
|
πόλιν |
ποιήσασι
διὰ
τὰς
δυναστείας
ἐφθόνησαν, |
[170] |
οἱ
νεώτεροι
παιδευθῶσιν,
οὕτω
τὴν
|
πόλιν |
πράττουσαν
διατελεῖν·
ὥστ'
σὺ
ποιητέον |
[290] |
μὲν
τοιοῦτοι
μόνην
εἶναι
ταύτην
|
πόλιν, |
τὰς
δ'
ἄλλας
κώμας,
καὶ |
[240] |
ὅταν
κίνδυνός
τις
καταλάβῃ
τὴν
|
πόλιν, |
τοῖς
ἄριστα
περὶ
τῶν
πραγμάτων |
[120] |
ὧν
ἡμεῖς
μνημονεύομεν
ἀνέγκλητον
τὴν
|
πόλιν |
τοῖς
Ἕλλησι
παρέσχε.
(Καί
τοι |
[250] |
εὐεξίαν
σώματος
οὐδὲν
πώποτε
τὴν
|
πόλιν |
τῶν
ἐλλογίμων
ἔργων
διαπραξαμένην,
διὰ |
[300] |
νομίζετε
τοὺς
τοῦ
μισεῖσθαι
τὴν
|
πόλιν |
ὑπὸ
πολλῶν
αἰτίους
ὄντας,
ἢ |
[280] |
συγκέχυται
πολλὰ
τῶν
κατὰ
τὴν
|
πόλιν, |
ὥστ'
οὐδὲ
τοῖς
ὀνόμασιν
ἔνιοί |
[110] |
πατέρες
ἡμῶν
εἰς
τὴν
Μηλίων
|
πολιορκίαν |
ἀνήλωσαν.
(Ἠβουλόμην
δ'
ἄν,
ὥσπερ |
[150] |
λαμβάνειν
ἃ
τοῖς
ἄλλοις
ἡ
|
πόλις |
δίδωσι,
μήτ'
αὖ
φεύγειν
δίκας |
[160] |
διαβολαὶ
γεγόνασιν.
(Οὕτω
γὰρ
ἡ
|
πόλις |
ἐν
τῷ
παρόντι
χαίρει
τοὺς |
[300] |
ἔργων
διαφέροντας,
ἐν
οἷς
ἡ
|
πόλις |
εὐδοκιμεῖ,
τιμῶντας
φαίνεσθαι,
καὶ
μὴ |
[290] |
δυναμένων
λέγειν
ἢ
παιδεύειν
ἡ
|
πόλις |
ἡμῶν
δοκεῖ
γεγενῆσθαι
διδάσκαλος.
Εἰκότως· |
[170] |
ἔχοντες
ἂν
εὑρεθεῖμεν.
Ἡ
γὰρ
|
πόλις |
ἡμῶν
πολλῶν
ἀγαθῶν
αἰτία
καὶ |
[120] |
τοῖς
στρατιώταις,
ἀλλ'
ὅπως
ἡ
|
πόλις |
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησιν.
(Πρὸς
δὲ |
[110] |
τελευταῖον
Ποτίδαιαν,
(εἰς
ἣν
ἡ
|
πόλις |
τετρακόσια
καὶ
δισχίλια
τάλαντα
τὸ |
[90] |
Φιλόμηλος,
(Χαρμαντίδης.
Τούτους
ἅπαντας
ἡ
|
πόλις |
χρυσοῖς
στεφάνοις
ἐστεφάνωσεν,
οὐχ
ὡς |
[270] |
κἀγαθὸς
εἶναι
καὶ
παρὰ
τοῖς
|
πολίταις |
εὐδοκιμεῖν.
(Καὶ
μηδεὶς
ὑμῶν
οἰέσθω |
[220] |
φρόνιμοι
γένωνται
καὶ
παρὰ
τοῖς
|
πολίταις |
εὐδοκιμοῦντες·
οἱ
μὲν
γὰρ
τοιοῦτοι |
[170] |
καὶ
πρότερον
γεγενημένη
καὶ
τοῖς
|
πολίταις |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
Ἕλλησι,
καὶ |
[190] |
θαρρεῖν
ἐν
δὴ
πᾶσι
τοῖς
|
πολίταις |
τοὺς
λόγους
ποιούμενον
ἢ
πρὸς |
[40] |
δεξαίμην
ἂν
ἅπαντας
εἰδέναι
τοὺς
|
πολίτας |
καὶ
τὸν
βίον
ὃν
ζῶ |
[80] |
(Καί
τοι
τὸν
πάντας
τοὺς
|
πολίτας |
προτρέπειν
προθυμούμενον
πρὸς
τὸ
βέλτιον |
[250] |
μηδὲν
εἶεν
χρήσιμοι,
τοὺς
δὲ
|
πολίτας |
ὑβρίζοιεν
καὶ
τούς
τε
παῖδας |
[220] |
οἷς
ἄξιον
ἦν
ἅπαντας
τοὺς
|
πολίτας |
φιλοτιμεῖσθαι,
καὶ
περὶ
πολλοῦ
ποιεῖσθαι |
[70] |
παρασκευάζων
καθ'
ὅσον
ἠδυνάμην
τὴν
|
πολιτείαν |
αὐτοῖς
ὡς
οἷόν
τε
πραοτάτην. |
[310] |
μέγα
φρονήσειν
οὐδ'
ἐπιθυμήσειν
ἑτέρας
|
πολιτείας. |
Ἐκ
ταύτης
τῆς
μεταβολῆς
τί |
[120] |
οὔτ'
ἀναστάσεις
εὕροι
γεγενημένας
οὔτε
|
πολιτειῶν |
μεταβολὰς
οὔτε
σφαγὰς
καὶ
φυγὰς |
[290] |
πόλεμον
ἐπιμελείαις,
οὐδ'
ὅτι
κάλλιστα
|
πολιτεύεσθε |
καὶ
μάλιστα
φυλάττετε
τοὺς
νόμους |
[140] |
πεποιηκότα
μηδέν,
ἐν
οἷς
ἅπαντες
|
πολιτευόμενοι |
τυγχάνουσι.
(Πρὸς
δὲ
τούτοις
οὕτως |
[70] |
ἐποιούμην,
ἦπου
τοῖς
ἐν
δημοκρατία
|
πολιτευομένοις |
σφόδρ'
ἃ
παρακελευσαίμην
τὸ
πλῆθος |
[110] |
κατατετριμμένος,
ἀλλ'
ὁ
μεθ'
ὑμῶν
|
πολιτευόμενος |
τηλικαῦτα
διεπράξατο
τὸ
μέγεθος.
Ἔστι |
[130] |
λόγους
ἤκουσεν,
ὡς
χρὴ
τοὺς
|
πολιτευομένους |
καὶ
βουλομένους
ἀρέσκειν
προαιρεῖσθαι
μὲν |
[130] |
οἴει
σοι
καὶ
τοὺς
ἐνθάδε
|
πολιτευομένους |
καλῶς
ἕξειν.
(Τὸ
δ'
οὐχ |
[20] |
ἐπιβουλεύειν
οὐ
τῶν
μὲν
σωφρόνως
|
πολιτευομένων |
ἀπέχονται,
τοὺς
δὲ
κακόν
τι |
[230] |
καὶ
τῶν
ἐν
τῷ
παρόντι
|
πολιτευομένων |
καὶ
τῶν
νεωστὶ
τετελευτηκότων
τοὺς |
[280] |
μεθ'
ὧν
ἂν
οἰκῶσι
καὶ
|
πολιτεύωνται |
διακειμένους
καὶ
τοὺς
βελτίστους
αὐτοὺς |
[100] |
ἀδικοῦσιν·
ἢν
δ'
ἐπιδειχθῇ
καὶ
|
πολίτης |
ὢν
ἀγαθὸς
καὶ
στρατηγὸς
τοιοῦτος |
[40] |
ἰδίων
συμβολαίων,
ἀλλ'
Ἑλληνικοὺς
καὶ
|
πολιτικοὺς |
καὶ
πανηγυρικούς,
οὓς
ἅπαντες
ἂν |
[260] |
ποιήσω
φανερόν,
ὅτι
περὶ
τοὺς
|
πολιτικοὺς |
λόγους
ἡμεῖς
ὄντες,
οὓς
ἐκεῖνοί |
[70] |
πεπραγμένων
αὐτοῖς;
(Ἔπειτα
τίς
ἂν
|
πολιτικώτερος |
καὶ
μᾶλλον
πρέπων
τῇ
πόλει |
[20] |
αἷς
ἄκριτοί
τινες
ἀπόλλυνται
τῶν
|
πολιτῶν, |
ἀγνοεῖν
δ'
ὅτι
τοῦτο
ποιοῦσιν |
[10] |
ἀκούουσιν
ὃν
ἂν
τύχῃ
τῶν
|
πολιτῶν |
ἀδίκως
ἀπόλλυσιν;
(Ἃ
φυλακτέον
ἐστίν, |
[130] |
μόνον
περὶ
ἑνὸς
ἑκάστου
τῶν
|
πολιτῶν |
ἀλλὰ
καὶ
περὶ
ὅλων
τῶν |
[60] |
βασιλεύοντι,
συμβουλεύων
ὡς
δεῖ
τῶν
|
πολιτῶν |
ἄρχειν·
οὐχ
ὁμοίως
δὲ
γέγραπται |
[250] |
ἐπανάστασιν
δὲ
ποιήσαντες
πολλοὺς
τῶν
|
πολιτῶν |
διαφθείραιεν,
ἢ
καὶ
πυκτεύειν
καὶ |
[240] |
ἂν
ἥδιον
ἴδοιεν
πολλοὺς
τῶν
|
πολιτῶν |
διαφθειρομένους
καὶ
πονηροὺς
γιγνομένους;
Ἴσασι |
[30] |
ἁπάντων
ὡς
οὐδεὶς
ἄλλος
τῶν
|
πολιτῶν. |
(Ἔπειτ'
ἐκείνους
μὲν
ἂν
εὕροιτε |
[140] |
οἶδ'
εἴ
τις
ἄλλος
τῶν
|
πολιτῶν, |
ἔτι
δὲ
μήτε
δεδικασμένον
μηδενὶ |
[310] |
(Οὐ
τοὺς
μὲν
ἐνδοξοτάτους
τῶν
|
πολιτῶν |
καὶ
μάλιστα
δυναμένους
ποιῆσαί
τι |
[160] |
κακῶς
ἀεί
τινα
ποιεῖν
τῶν
|
πολιτῶν |
κατηγορήσων
ἡμῶν
ἀναβέβηκεν,
ἐγὼ
δ' |
[310] |
μὲν
γάρ,
τὸν
πρῶτον
τῶν
|
πολιτῶν |
λαβόντα
τὴν
ἐπωνυμίαν
ταύτην,
προστάτην |
[160] |
τοῖς
θεοῖς
ὡς
πλείστοις
τῶν
|
πολιτῶν |
παραγενέσθαι
τὴν
δύναμιν
ταύτην,
δι' |
[160] |
χαλεπαίνειν,
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
ἄλλων
|
πολιτῶν |
πολλοὺς
τραχέως
πρὸς
αὐτὴν
διακειμένους, |
[30] |
ὑπὸ
τῶν
συγγραμμάτων
βέβλαπται
τῶν
|
πολιτῶν, |
τὸν
ἐνεστῶτα
κίνδυνον
ἡγοῦμαι
μέγιστον |
[310] |
πόλεμον
καταστάντες
πολλοὺς
ἐπείδομεν
τῶν
|
πολιτῶν |
τοὺς
μὲν
τελευτήσαντας,
τοὺς
δ' |
[230] |
χρόνον
φρονιμωτάτου
δόξαντος
εἶναι
τῶν
|
πολιτῶν. |
(Ὥστ'
ἐκ
τίνων
ἄν
τις |
[10] |
παιδείαν
ὁρμῶσιν
ἀκούσασιν
ἂν
συνενέγκοι,
|
πολλὰ |
δὲ
καὶ
τῶν
ὑπ'
ἐμοῦ |
[140] |
καὶ
τοῖς
ἰδιώταις,
καὶ
τοῖς
|
πολλὰ |
κεκτημένοις
καὶ
τοῖς
ἀπόρως
διακειμένοις. |
[210] |
τούτων
εἰπεῖν·
ἀλλὰ
γὰρ
ἢν
|
πολλὰ |
λίαν
λέγω
περὶ
τῶν
παρὰ |
[100] |
κακὸς
ἀνὴρ
γέγονε
Τιμόθεος
καὶ
|
πολλὰ |
περὶ
ὑμᾶς
ἐξήμαρτε,
μετέχειν
καὶ |
[150] |
εἶναι
τοῦτον
ἢ
τὸν
τῶν
|
πολλὰ |
πραττόντων,
ἔτι
δὲ
ταῖς
διατριβαῖς |
[20] |
(Ἵνα
δὲ
μὴ
λίαν
ἐνοχλῶ
|
πολλὰ |
πρὸ
τοῦ
πράγματος
λέγων,
ἀφέμενος |
[90] |
ὡς
ἄνδρας
ἀγαθοὺς
ὄντας
καὶ
|
πολλὰ |
τῶν
ἰδίων
εἰς
τὴν
πόλιν |
[280] |
γ'
οὕτως
ἀνέστραπται
καὶ
συγκέχυται
|
πολλὰ |
τῶν
κατὰ
τὴν
πόλιν,
ὥστ' |
[250] |
εἰπεῖν.
Φέρε
γὰρ
εἴ
τινες
|
πολλὰ |
χρήματα
παρὰ
τῶν
προγόνων
παραλαβόντες |
[150] |
οὐδεὶς
εὑρεθήσεται
τῶν
καλουμένων
σοφιστῶν
|
πολλὰ |
χρήματα
συλλεξάμενος,
ἀλλ'
οἱ
μὲν |
[220] |
ἵνα
κακοπράγμονες
καὶ
συκοφάνται
γένωνται,
|
(πολλὰ |
χρήματα
τελέσαντες;
Ἀλλὰ
πρῶτον
μὲν |
[120] |
δόξαν
τὴν
ἐκ
τούτων
γιγνομένην
|
πολλαὶ |
τῶν
πόλεων
τῶν
πρὸς
ὑμᾶς |
[230] |
τούτου
φίλους
εὕροιτ'
ἂν
ἐν
|
πολλαῖς |
ἐγγεγραμμένους,
ἐμὲ
δὲ
καὶ
τοὺς |
[50] |
ἁπάντων
μαθήσεσθε.
(Δέομαι
δὲ
τῶν
|
πολλάκις |
ἀνεγνωκότων
τὰ
μέλλοντα
ῥηθήσεσθαι
μὴ |
[40] |
ἂν
αἰσχυνθείην
τοὺς
πλησιάσαντας,
εἰ
|
πολλάκις |
εἰρηκὼς
ὅτι
δεξαίμην
ἂν
ἅπαντας |
[110] |
τοὺς
εὐρωστοτάτους
τοῖς
σώμασι
καὶ
|
πολλάκις |
ἐν
τοῖς
ξενικοῖς
στρατεύμασι
γεγενημένους, |
[130] |
τῶν
πραγμάτων
ἐπιμέλειαν.
(Καί
τοι
|
πολλάκις |
καὶ
παρ'
ἐμοῦ
τοιούτους
λόγους |
[120] |
ἢ
πολλὰς
πόλεις
ἑλεῖν
καὶ
|
πολλάκις |
νικῆσαι
μαχόμενος.
(Οὕτω
δ'
ἐσπούδαζε |
[10] |
οὐκ
ἀγνοεῖν
ὅτι
τῇ
πόλει
|
πολλάκις |
οὕτως
ἤδη
μετεμέλησε
τῶν
κρίσεων |
[40] |
πράξεις
ἡγεῖσθαι
διατρίβειν;
(Ἔχων
δὲ
|
πολλὰς |
εἰπεῖν
διαφορὰς
περὶ
τοῦ
βίου |
[40] |
παρὰ
Νικοκλέους
τοῦ
Σαλαμινίων
βασιλέως
|
πολλὰς |
ἔλαβον
καὶ
μεγάλας
δωρεάς.
Καίτοι |
[160] |
γὰρ
ὑπὲρ
μὲν
τῶν
ἰδίων
|
πολλὰς |
ἐλπίδας
εἶχον
καλῶς
ἀγωνιεῖσθαι·
(καὶ |
[190] |
οὐδ'
ἀληθὲς
οὐδέτεροι
τούτων
λέγουσι,
|
πολλὰς |
ἐλπίδας
ἔχω
πᾶσι
φανερὸν
ποιήσειν. |
[320] |
παρ'
ὑμῶν,
ἀλλὰ
θαρρῶ
καὶ
|
πολλὰς |
ἐλπίδας
ἔχω
τότε
μοι
τοῦ |
[20] |
περ
ἐθελήσητε
μετ'
εὐνοίας
ἀκροάσασθαι,
|
πολλὰς |
ἐλπίδας
ἔχω
τοὺς
μὲν
διεψευσμένους |
[130] |
ἔργον
εἶχον
αἰτίας
περὶ
αὐτοῦ
|
πολλὰς |
καὶ
ψευδεῖς
πλάττειν,
τὸ
δὲ |
[120] |
μεῖζον
εἶναι
καὶ
κάλλιον
ἢ
|
πολλὰς |
πόλεις
ἑλεῖν
καὶ
πολλάκις
νικῆσαι |
[180] |
γεγονότων
περὶ
μὲν
τῶν
ἄλλων
|
πολλὰς |
τέχνας
συνεστηκυίας,
περὶ
δὲ
τὸ |
[100] |
τοὺς
ὑπάρχοντας
συμμάχους
λυμηνάμενος,
οὐδὲ
|
πολλὰς |
ὑμᾶς
εἰσφορὰς
ἀναγκάσας
εἰσενεγκεῖν,
(ἀλλ' |
[150] |
ἢ
διαβολῆς.
(Νῦν
δ'
εἰς
|
πολλὴν |
ἀπορίαν
καθέστηκα,
τί
δρῶν
ἀρέσαι |
[220] |
ποιεῖσθαι
τὴν
πορείαν;
Ἀλλὰ
πανταχοῦ
|
πολλὴν |
ἀφθονίαν
εὕροι
τις
ἂν
τῶν |
[60] |
ᾧ
φανήσομαι
περὶ
τούτων
ἁπάντων
|
πολλὴν |
ἐπιμέλειαν
πεποιημένος.
Ἔστι
δὲ
τὰ |
[240] |
δ'
εἰσί̓
(πρὸς
δὲ
τοὺς
|
πολλὴν |
ἐπιμέλειαν
ποιουμένους
καὶ
τυχεῖν
βουλομένους |
[0] |
ῥᾴδιος
ἦν
οὐδ'
ἁπλοῦς,
ἀλλὰ
|
πολλὴν |
ἔχων
πραγματείαν.
~Ἔστι
γὰρ
τῶν |
[160] |
ὥσπερ
ἐγώ,
τῇ
πόλει
παρέξειν.
|
Πολλῆς |
δ'
ἀλογίας
περί
με
γεγενημένης |
[300] |
τοὺς
οἴκους
τοὺς
ἰδίους
μεστοὺς
|
πολλῆς |
εὐδαιμονίας
καὶ
πλούτου
ποιήσας·
(εὑρήσετε |
[10] |
ὤν.
Πρὶν
αὐτὸν
ἀπετέλεσα,
μετὰ
|
πολλῆς |
μὲν
ἀληθείας
εἰρημένον,
τὰ
δ' |
[280] |
δ'
ἐν
τοῖς
σκιραφείοις
κυβεύουσι,
|
πολλοὶ |
δ'
ἐν
τοῖς
τῶν
αὐλητρίδων |
[40] |
τῶν
ἐν
τοῖς
μέτροις
πεποιημένων,
|
πολλοὶ |
δὲ
καὶ
μαθηταὶ
γίγνεσθαι
βούλονται, |
[80] |
καὶ
τῆς
Ἑλλάδος
οὐκ
ἂν
|
πολλοὶ |
δυνηθεῖεν.
(Ὧν
ἕνεκα
τοὺς
ἔργον |
[90] |
διαλεγόμενος,
ἕτεροι
δέ
τινές
μοι
|
πολλοὶ |
καὶ
πολυπράγμονες
μαθηταὶ
γεγόνασιν,
οὓς |
[220] |
πρὸς
ταῦτα
τολμήσειεν
εἰπεῖν
ὡς
|
πολλοὶ |
τῶν
ἀνθρώπων
διὰ
τὰς
ἀκρασίας |
[240] |
μὲν
γὰρ
πρότερον
ἔλεγον
ὡς
|
πολλοὶ |
τῶν
καλῶν
κἀγαθῶν
ἀνδρῶν
διεψευσμένοι |
[170] |
ἀλλὰ
καὶ
περὶ
ἐπιτηδεύματος
ᾧ
|
πολλοὶ |
τῶν
νεωτέρων
προσέχουσι
τὸν
νοῦν. |
[280] |
ἐκ
παίδων
ἐξεληλυθότες
ἔγνωσαν
ἃ
|
πολλοὶ |
τῶν
πρεσβυτέρων
οὐκ
ἴσασιν,
~ὅτι |
[0] |
προειλόμην·
μὴ
γὰρ
τούτων
δηλωθεισῶν
|
πολλοῖς |
ἂν
ἴσως
ἄτοπος
εἶναι
δόξειεν. |
[80] |
διαδοθέντων
καὶ
δόξαν
ἔσχον
παρὰ
|
πολλοῖς |
καὶ
μαθητὰς
πολλοὺς
ἔλαβον,
ὧν |
[300] |
τοὺς
ἀμελῶς,
οὐδὲ
τοὺς
τοῖς
|
πολλοῖς |
ὁμοίους
ὄντας,
ταῦτα
διαπεπραγμένους,
ἀλλὰ |
[10] |
τοῖν
χεροῖν
ἔχων
φανείη.
(Πρὸ
|
πολλοῦ |
δ'
ἂν
ἐποιησάμην
οὕτως
αὐτὸν |
[220] |
τοὺς
πολίτας
φιλοτιμεῖσθαι,
καὶ
περὶ
|
πολλοῦ |
ποιεῖσθαι
τοὺς
αἰτίους
τῇ
πόλει |
[300] |
αὐτοὺς
χρησίμους
τῇ
πόλει
περὶ
|
πολλοῦ |
ποιήσεσθε,
τοὺς
δὲ
καταβεβλημένως
ζῶντας |
[290] |
(Ὥσθ'
ἅπασι
μὲν
βούλεσθαι
προσήκει
|
πολλοὺς |
εἶναι
τοὺς
ἐκ
παιδείας
δεινοὺς |
[80] |
ἔσχον
παρὰ
πολλοῖς
καὶ
μαθητὰς
|
πολλοὺς |
ἔλαβον,
ὧν
οὐδεὶς
ἂν
παρέμεινεν, |
[310] |
(Ἐξ
ὧν
εἰς
πόλεμον
καταστάντες
|
πολλοὺς |
ἐπείδομεν
τῶν
πολιτῶν
τοὺς
μὲν |
[30] |
οὔτε
δυνατόν,
ἐμὲ
μὲν
περὶ
|
πολλοὺς |
ἡμαρτηκέναι,
τοὺς
δὲ
ταῖς
συμφοραῖς |
[120] |
συμβέβηκεν.
(Οἶμαι
οὖν
ὑμῶν
τοὺς
|
πολλοὺς |
θαυμάζειν
τὰ
λεγόμενα
καὶ
νομίζειν |
[220] |
δ'
ὁμολογῶ
καὶ
τῶν
ἄλλων
|
πολλοὺς |
καὶ
τῶν
προσποιουμένων
εἶναι
σοφιστῶν |
[160] |
καὶ
τοῖς
πεπραγμένοις
ἐπίστευον,
καὶ
|
πολλοὺς |
λόγους
καὶ
δικαίους
ᾤμην
ἔχειν |
[140] |
γε
δεδιέναι
ταῦτα
μάλιστα,
μὴ
|
πολλοὺς |
λυπήσῃ
τῶν
ἀκουόντων.
(Οὕτω
γάρ” |
[220] |
εὐδοκιμοῦντες·
οἱ
μὲν
γὰρ
τοιοῦτοι
|
πολλοὺς |
μετασχεῖν
τῆς
παιδείας
εἰς
ἐπιθυμίαν |
[300] |
γὰρ
τὴν
τῶν
σωμάτων
ἀγωνίαν
|
πολλοὺς |
τοὺς
ἀμφισβητοῦντας
ἔχομεν,
περὶ
δὲ |
[160] |
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
ἄλλων
πολιτῶν
|
πολλοὺς |
τραχέως
πρὸς
αὐτὴν
διακειμένους,
ἐφοβούμην |
[250] |
ταῖς
ἐπιστήμαις,
ἐπανάστασιν
δὲ
ποιήσαντες
|
πολλοὺς |
τῶν
πολιτῶν
διαφθείραιεν,
ἢ
καὶ |
[240] |
ὧν
τίνες
ἂν
ἥδιον
ἴδοιεν
|
πολλοὺς |
τῶν
πολιτῶν
διαφθειρομένους
καὶ
πονηροὺς |
[200] |
ὅστις
οὐκ
ἂν
εἰπεῖν
ἔχοι
|
πολλοὺς |
τῶν
συμπαιδευθέντων,
οἳ
παῖδες
μὲν |
[200] |
Τίς
γὰρ
οὐκ
οἶδεν
ὑμῶν
|
πολλοὺς |
τῶν
ὑπὸ
τοῖς
σοφισταῖς
γενομένων |
[50] |
ἂν
ἐγὼ
φανείην
ἀπεληλαμένος,
ἀλλὰ
|
πολλῷ |
χαριεστέραν
δόξαν
εἰληφώς.
Περὶ
μὲν |
[170] |
εὑρεθεῖμεν.
Ἡ
γὰρ
πόλις
ἡμῶν
|
πολλῶν |
ἀγαθῶν
αἰτία
καὶ
νῦν
οὖσα |
[100] |
ᾐσχύνθη
περὶ
ἀνδρὸς
τετελευτηκότος
καὶ
|
πολλῶν |
ἀγαθῶν
αἰτίου
τῇ
πόλει
βλασφήμους |
[300] |
τοῦ
μισεῖσθαι
τὴν
πόλιν
ὑπὸ
|
πολλῶν |
αἰτίους
ὄντας,
ἢ
τοὺς
ἅπαντας |
[120] |
εἰθισμένων
γὰρ
τὸν
ἄλλον
χρόνον
|
πολλῶν |
γίγνεσθαι
καὶ
δεινῶν
ἐν
τοῖς |
[170] |
ἢ
τοῖς
ἄλλοις
ἐπιτηδεύμασι.
(Πρὸ
|
πολλῶν |
δ'
ἂν
ἐποιησάμην,
εἴπερ
ἦν |
[310] |
ἀλλ'
οὐκ
ἐν
τοῖς
συκοφάνταις.
|
~Πολλῶν |
δ'
ἐφεστώτων
μοι
λόγων
ἀπορῶ |
[190] |
τυχὸν
ἂν
χαριέστερος
γένοιτο
τῶν
|
πολλῶν, |
εἰς
ὄχλον
δὲ
καταστάς,
τούτου |
[170] |
δίκαια,
τήν
τε
φιλοσοφίαν
ἐκ
|
πολλῶν |
ἐνόμιζον
ἐπιδείξειν
ἀδίκως
διαβεβλημένην,
καὶ |
[190] |
ἀπαλλάξαι
τῆς
διανοίας
ταύτης,
ἀλλὰ
|
πολλῶν |
ἔτι
δέονται
λόγων
καὶ
παντοδαπῶν, |
[50] |
Ἵν'
οὖν
μὴ
παντάπασιν
ἐκλυθῶ
|
πολλῶν |
ἔτι
μοι
λεκτέων
ὄντων,
ἀρξάμενος |
[170] |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
Ἕλλησι,
καὶ
|
πολλῶν |
ἡδονῶν
γέμουσα,
(τοῦτ'
ἔχει
δυσκολώτατον· |
[100] |
ὑπ'
ἐμοῦ
λεχθείσης,
ὁ
δὲ
|
πολλῶν |
καὶ
μεγάλων
πραγμάτων
καὶ
πολὺν |
[120] |
διαπράξασθαι
συμβέβηκεν,
ἀλλ'
ὅστις
ἐπὶ
|
πολλῶν |
καὶ
παντοδαπῶν
καὶ
δυσκόλων
πραγμάτων |
[250] |
τῶν
ἄλλων
ζώων
διαφέρομεν,
ἀλλὰ
|
πολλῶν |
καὶ
τῷ
τάχει
καὶ
τῇ |
[200] |
λαβόντες
ἐπιστάτην
καὶ
πρεσβύτερον
καὶ
|
πολλῶν |
πραγμάτων
ἔμπειρον,
καὶ
τὰ
μὲν |
[130] |
δὲ
τὴν
φύσιν
τὴν
τῶν
|
πολλῶν |
ὡς
διάκειται
πρὸς
τὰς
ἡδονάς, |
[200] |
παρειληφότα
τὰ
δ'
αὐτὸν
εὑρηκότα,
|
πολὺ |
ἃ
ἔτι
πλέον
καὶ
σφῶν |
[30] |
τοιοῦτος
οἷος
οὐδεὶς
ἄλλος
γέγονε,
|
πολὺ |
ἂν
δικαιότερον
ἐπιεικὴς
εἶναι
δοκοίην |
[170] |
ἐνόμιζον
ἐπιδείξειν
ἀδίκως
διαβεβλημένην,
καὶ
|
πολὺ |
ἂν
δικαιοτέρως
ἀγαπωμένην
αὐτὴν
ἢ |
[220] |
οἱ
ταύτην
ἔχοντες
τὴν
γνώμην
|
πολὺ |
ἂν
ἥδιον
τὰ
τῶν
ἄλλων |
[210] |
ἔχει
δύναμιν,
οὐδ'
ὅτι
ταῦτα
|
πολὺ |
ἂν
θᾶττον
τὴν
ἡμετέραν
φύσιν |
[210] |
τοιούτους
τοὺς
συνόντας
ἀποπέμποντες,
ἀλλὰ
|
πολὺ |
ἂν
μᾶλλον
καταφρονηθεῖμεν
καὶ
μισηθεῖμεν |
[270] |
ἀγνοεῖν
τὴν
τῆς
εὐνοίας
δύναμιν·
|
πολὺ |
γὰρ
ἀκριβέστερον
τῶν
ἄλλων
καὶ |
[110] |
καὶ
τὴν
τῶν
πολεμίων
δύναμιν·
|
πολὺ |
γὰρ
ἂν
ὑμῖν
αἵ
τ' |
[160] |
σκοπεῖν,
εἰ
μέλλει
τις
σωθήσεσθαι.
|
Πολὺ |
γὰρ
δεινότερον
καθέστηκε
τὸ
δοκεῖν |
[300] |
ἐν
τοῖς
στεφανίταις
ἀγῶσι
νικῶντας·
|
πολὺ |
γὰρ
καλλίω
δόξαν
ἐκείνων
κτώμενοι |
[250] |
μεγίστην
τῶν
Ἑλληνίδων
πόλεων
γενομένην;
|
(Πολὺ |
δ'
ἄν
τις
ἔχοι
πλείους |
[80] |
ἔφασκον
ἀμφοτέροις
μὲν
ἐπαινεῖσθαι
προσήκειν,
|
πολὺ |
δὲ
μᾶλλον
τοῖς
τὸ
χαλεπώτερον |
[210] |
οὐ
καταφρονοῦντας
μὲν
τῆς
φιλοσοφίας,
|
πολὺ |
δὲ
πικρότερον
κατηγοροῦντας
αὐτῆς,
καὶ |
[180] |
τὰ
σώματα
χρησιμώτερα
παρασκευάζουσιν,
οὐ
|
πολὺ |
διαστησάμενοι
τὰς
παιδείας
ἀπ'
ἀλλήλων, |
[180] |
ταῖς
ἐργασίαις
τελείους
γίγνεσθαι
καὶ
|
πολὺ |
διαφέροντας
τῶν
ἄλλων.
Εἶναι
δὲ |
[0] |
ὥσπερ
ἤλπιζον,
ἀλλὰ
τοὺς
μὲν
|
πολὺ |
διεΨευσμένους
τῶν
ἐμῶν
ἐπιτηδευμάτων
καὶ |
[0] |
αὐτὸν
τοῦτον
μνημεῖόν
μου
καταλειφθήσεσθαι
|
πολὺ |
κάλλιον
τῶν
χαλκῶν
ἀναθημάτων.
(Εἰ |
[170] |
μὲν
οὖν
ἐπιθυμίας
οἶδ'
ὅτι
|
πολὺ |
καταδεέστερον
ἐροῦμεν·
ὅμως
δ'
ὅπως |
[50] |
τοὺτους
δυνηθέντας.
~Ταῦτα
λογιζόμενοι
καὶ
|
πολὺ |
κρείττω
νομίζοντες
εἶναι
τὴν
αἵρεσιν, |
[50] |
ὡς
τῇ
πόλει
τιμᾶσθαι
προσήκει
|
πολὺ |
μᾶλλον
ἐκ
τῶν
περὶ
τὸν |
[290] |
ὑμεῖς
ἔχετε
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησι
|
πολὺ |
μᾶλλον
ἢ
ἐγὼ
παρ'
ὑμῖν· |
[30] |
τ'
ἐστὶν
εἰδέναι
τὴν
ἀλήθειαν
|
πολὺ |
μᾶλλον
ἢ
παρὰ
τῶν
διαβαλλόντων. |
[60] |
τὸ
γὰρ
εὖ
φθονήσουσιν
εἰπεῖν̓
|
πολὺ |
μέντοι
χρησιμωτέρους
εἶναι
τῶν
λόγων |
[180] |
τῆς
φύσεως
ἀνυπέρβλητόν
ἐστι
καὶ
|
πολὺ |
πάντων
διαφέρει·
τὸν
γὰρ
ἔχοντα |
[250] |
δυνηθείην
μὲν
ἂν
ἴσως
διαλεχθῆναι
|
πολὺ |
πικρότερον
ἢ
κεῖνοι
περὶ
ἡμῶν, |
[180] |
τὸ
συμβαῖνον
ὡς
ἐπὶ
τὸ
|
πολὺ |
πλειστάκις
αὐτῶν
τυγχάνουσι.
(Τοῦτον
δὲ |
[160] |
αὐτῷ
δοῦναι
δραχμάς,
ἐμοὶ
δὲ
|
πολὺ |
πλείω
καὶ
κάλλιον
ἐγκεκωμιακότι
καὶ |
[140] |
παρὰ
τῶν
ξένων
σοι
γιγνόμενα
|
πολὺ |
πλείω
νομίζουσιν
εἶναι
τῶν
διδομένων, |
[260] |
οὓς
ἐκεῖνοί
φασιν
εἶναι
φιλαπεχθήμονας,
|
πολὺ |
πραότεροι
τυγχάνομεν
αὐτῶν
ὄντες·
οἱ |
[180] |
τούτων
ἐχόντων
ὁρῶντές
τινες
τῶν
|
πολὺ |
πρὸ
ἡμῶν
γεγονότων
περὶ
μὲν |
[40] |
νομίζοντες
τοὺς
ἐν
τούτοις
πρωτεύοντας
|
πολὺ |
σοφωτέρους
καὶ
βελτίους
καὶ
μᾶλλον |
[130] |
δὲ
τῶν
προγεγενημένων
ἀνωνύμους
εἶναι;
|
Πολὺ |
σπουδαιοτέρους
καὶ
πλέονος
ἀξίους
γεγενημένους |
[100] |
ἐπιτηδείων
ἐποιησάμην
τὴν
μνείαν,
ὅτι
|
πολὺ |
τὰ
πράγματα
διέφερεν
αὐτῶν.
(Περὶ |
[210] |
σαφῶς
ἐπιδείξειν
τοὺς
κατηγοροῦντας
ἡμῶν
|
πολὺ |
τῆς
ἀληθείας
διημαρτηκότας,
ἤν
περ |
[270] |
ἐστι
σφόδρα
καὶ
παράδοξα
καὶ
|
πολὺ |
τῆς
τῶν
ἄλλων
ἀφεστῶτα
διανοίας, |
[270] |
δόξαις
ἐπιτυγχάνειν
ὡς
ἐπὶ
τὸ
|
πολὺ |
τοῦ
βελτίστου
δυναμένους,
φιλοσόφους
δὲ |
[230] |
οἷός
τ'
ἐγένετο
πεῖσαι
μὴ
|
πολὺ |
τῷ
λόγῳ
διενεγκών;
εἰς
τοῦτ' |
[170] |
ἢν
ἄρα
φαίνωμαι
λόγους
διεξιὼν
|
πολὺ |
τῶν
εἰθισμένων
λέγεσθαι
παρ'
ὑμῖν |
[220] |
γενήσεσθαι
καὶ
τοὺς
ἐνθάδε
παιδεύοντας
|
πολὺ |
φρονιμωτέρους
εἶναι
τῶν
παρὰ
σφίσιν |
[310] |
φανῆναι,
πάντα
δὲ
νυνὶ
λεγόμενα
|
πολὺν |
ἂν
ὄχλον
ἐμοί
τε
καὶ |
[280] |
πρακτέον
ἐστίν.
Ἀφ'
ὧν
ὑμεῖς
|
πολὺν |
ἤδη
χρόνον
ἀπελαύνετε
τοὺς
νεωτέρους, |
[230] |
ὥστ'
ὀλίγας
ἡμέρας
ἀνάστατοι
γενόμενοι
|
πολὺν |
χρόνον
δεσπόται
τῶν
Ἑλλήνων
κατέστησαν· |
[10] |
μετ'
ἐλέγχου
γενομένων,
ὥστ'
οὐ
|
πολὺν |
χρόνον
διαλιποῦσα
παρὰ
μὲν
τῶν |
[100] |
πολλῶν
καὶ
μεγάλων
πραγμάτων
καὶ
|
πολὺν |
χρόνον
κατέστη
κύριος.
Ὥστ'
οὐκ |
[170] |
πέρ
ἐστι,
μᾶλλον
ἢ
ζῆν
|
πολυπλασίω |
χρόνον
ἐφορῶν
οὕτως
αὐτὴν
ὥσπερ |
[230] |
προσῆκεν
ἅπαντας
τοὺς
δυναμένους
εἰπεῖν
|
πολυπράγμονας |
καὶ
συκοφάντας
εἶναι·
τὸ
γὰρ |
[230] |
ἔξεστιν
ἰδεῖν
τοῖς
βουλομένοις
τοὺς
|
πολυπράγμονας |
καὶ
τοὺς
ταῖς
αἰτίαις
ἐνόχους |
[90] |
δέ
τινές
μοι
πολλοὶ
καὶ
|
πολυπράγμονες |
μαθηταὶ
γεγόνασιν,
οὓς
ἀποκρύπτομαι
πρὸς |
[40] |
(Συνίσασι
γὰρ
τοῖς
μὲν
διὰ
|
πολυπραγμοσύνην |
ἠπείροις
τῶν
ἀγώνων
γεγενημένοις,
τοὺς |
[150] |
τῆς
λειτουργίας
τῆς
ἐνδελεχεστάτης
καὶ
|
πολυτελεστάτης, |
τοσοῦτον
προλαβὼν
πρὸς
τὸ
πλείω |
[140] |
τετριηραρχήκατε,
τὰς
δ'
ἄλλας
λειτουργίας
|
πολυτελέστερον |
λελειτουργήκατε
καὶ
κάλλιον
ὧν
οἱ |
[300] |
τὴν
τοιαύτην,
(καὶ
τοὺς
μὲν
|
πονεῖν |
ἐθέλοντας
καὶ
παρασκευάζειν
σφᾶς
αὐτοὺς |
[200] |
μηδὲν
φαυλοτέρους
τοὺς
ἀμελεῖς
τῶν
|
πονεῖν |
ἐθελόντων
μηδὲ
τοὺς
ἀφυεῖς
τῶν |
[180] |
τούτοις
πάλιν
γυμνάζουσιν
αὐτούς,
καὶ
|
πονεῖν |
ἐθίζουσι,
καὶ
συνείρειν
καθ'
ἓν |
[260] |
ἔτι
δὲ
συνεθιζόμενοι
λέγειν
καὶ
|
πονεῖν |
ἐπὶ
τοῖς
λεγομένοις
καὶ
δεικνυμένοις |
[280] |
αὐτοῖς
ῥᾳθυμεῖν
μηδὲν
δαπανωμένοις
εἵλοντο
|
πονεῖν |
χρήματα
τελέσαντες,
ἄρτι
δ'
ἐκ |
[280] |
χρωμένους,
καὶ
μικρὰ
μὲν
λαμβάνοντας
|
πονηρὰν |
δὲ
δόξαν
κτωμένους,
πλεονεκτεῖν
νομίζουσιν, |
[140] |
δυσμενῶς
ἔχουσιν,
ὥστ'
οὐ
ταῖς
|
πονηρίαις |
ἀλλὰ
ταῖς
εὐπραγίαις
πολεμοῦσι,
καὶ |
[210] |
καὶ
μισηθεῖμεν
τῶν
ταῖς
ἄλλαις
|
πονηρίαις |
ἐνόχων
ὄντων.
Καὶ
μὴν
οὐδ' |
[240] |
γενομένους
χαλεπωτέρους
ἔσεσθαι
ταῖς
αὑτῶν
|
πονηρίαις |
καὶ
συκοφαντίαις,
ὑμᾶς
δὲ
προσήκει |
[220] |
δὲ
δόξης
τῆς
διὰ
τὴν
|
πονηρίαν |
γιγνομένης
αὐτὸς
ἂν
τὸ
πλεῖστον |
[220] |
λέγοντες
ἀναβαλλομένους
καὶ
θησαυριζομένους
τὰς
|
πονηρίας, |
ἀλλ'
οὐκ
εὐθὺς
τῇ
φύσει |
[220] |
ἔτι
δὲ
τίνες
ἂν
ὑπὲρ
|
πονηρίας |
ἀργύριον
ἀναλώσαιεν,
ἐξὸν
αὐτοῖς
μηδὲν |
[80] |
δὲ
συκοφαντεῖν;
Ὃς
εἰς
τοσοῦτο
|
πονηρίας |
καὶ
τόλμης
ἐλήλυθεν,
(ὥστε
γραψάμενος |
[210] |
κατηγοροῦντας
αὐτῆς,
καὶ
μεταφέροντας
τὰς
|
πονηρίας |
τὰς
τῶν
φασκόντων
μὲν
εἶναι |
[310] |
τέχνῃ
χρωμένους
ἁπάσας
ὑπερβάλλειν
τὰς
|
πονηρίας. |
Τοὺς
μὲν
γὰρ
ἄλλους
ἀλλ' |
[100] |
οὐκ
ἀμφισβητούσης,
εἰ
δέ
τινες
|
πονηροὶ |
γεγόνασιν,
ὑπὲρ
τούτων
δίκην
ὑποσχεῖν |
[90] |
τούτων
χάριν
ἔχειν,
εἰ
δὲ
|
πονηροὶ |
καὶ
τοιοῦτοι
τὰς
φύσεις
οἷοι |
[220] |
εἰς
ἐπιθυμίαν
καθιστᾶσιν,
οἱ
δὲ
|
πονηροὶ |
καὶ
τοὺς
πρότερον
συνεῖναι
διανοουμένους |
[160] |
καὶ
ταπεινοὺς
ποιοῦσα,
τοῖς
δὲ
|
πονηροῖς |
ἐξουσίαν
διδοῦσα
καὶ
λέγειν
καὶ |
[230] |
ἔχοντες,
οἵαν
περ
ὁ
κατήγορος,
|
πονηροῖς |
οἶμαι
καὶ
τοῖς
λόγοις
καὶ |
[10] |
λαβεῖν
παρ'
αὐτῶν.
(Πάντων
ἡγοῦμαι
|
πονηροτάτους |
εἶναι
καὶ
μεγίστης
ζημίας
ἀξίους, |
[80] |
δὲ
τοιούτους
λόγους
εὑρίσκειν
δυνάμενος
|
πονηροὺς |
ἂν
καὶ
περὶ
πονηρῶν
πραγμάτων |
[210] |
ἡσθείημεν
ὁρῶντες
ἢ
καὶ
πυνθανόμενοι
|
πονηροὺς |
αὐτοὺς
ὄντας
καὶ
δοκοῦντας
τοῖς |
[240] |
πολλοὺς
τῶν
πολιτῶν
διαφθειρομένους
καὶ
|
πονηροὺς |
γιγνομένους;
Ἴσασι
γὰρ
σφᾶς
αὐτοὺς |
[220] |
τοὺς
ἤδη
κακοήθεις
ὄντας
καὶ
|
πονηρούς; |
Καὶ
τίς
ἄν,
ἃ
παρὰ |
[220] |
Πότερον
αὐτοὺς
οἴονται
σπανίζοντας
ἐκεῖ
|
πονηρῶν |
ἀνθρώπων
ἐνθάδε
ποιεῖσθαι
τὴν
πορείαν; |
[310] |
ποιήσασι
διὰ
τὰς
δυναστείας
ἐφθόνησαν,
|
πονηρῶν |
δ'
ἀνθρώπων
καὶ
μεστῶν
θρασύτητος |
[80] |
δυνάμενος
πονηροὺς
ἂν
καὶ
περὶ
|
πονηρῶν |
πραγμάτων
ζητεῖν
ἐπιχειρήσειεν,
ἄλλως
τε |
[180] |
ψυχὴν
εὑρεῖν
καὶ
μαθεῖν
καὶ
|
πονῆσαι |
καὶ
μνημονεῦσαι
δυναμένην,
τὴν
δὲ |
[210] |
φαῦλον,
ὅ
τι
γυμνασθὲν
καὶ
|
πονῆσαν |
οὐκ
ἂν
εἴη
βέλτιον,
τὰς |
[280] |
καλῶς
διοικήσουσιν,
ὧνπερ
ἕνεκα
καὶ
|
πονητέον |
καὶ
φιλοσοφητέον
καὶ
πάντα
πρακτέον |
[140] |
Καὶ
γὰρ
εἰ
μὲν
μετὰ
|
πόνου |
καὶ
ταλαιπωρίας
ᾐσθάνοντό
σε
ποριζόμενον |
[220] |
τῶν
ἐκ
Σικελίας
καὶ
τοῦ
|
Πόντου |
καὶ
τῶν
ἄλλων
τόπων
δεῦρο |
[100] |
καὶ
Κριθώτην
τῶν
ἐν
Ἑλλησπόντῳ,
|
πόντῳ, |
Ποτίδαιαν
δὲ
καὶ
Τορώνην
τῶν |
[240] |
οἰκείους
τοὺς
αὑτοῦ·
(τοὺς
δὲ
|
πόνῳ |
καὶ
φιλοσοφίᾳ
τοῦτο
κατεργάσασθαι
πειρωμένους, |
[220] |
πονηρῶν
ἀνθρώπων
ἐνθάδε
ποιεῖσθαι
τὴν
|
πορείαν; |
Ἀλλὰ
πανταχοῦ
πολλὴν
ἀφθονίαν
εὕροι |
[110] |
πεζὸν
στρατόπεδον
διὰ
τοῦ
Ἰσθμοῦ
|
πορευόμενον, |
ὅπερ
αὐτοῖς
τῆς
περὶ
Λεῦκτρα |
[120] |
στρατιώταις
ἁρπάζειν
καὶ
κλέπτειν
καὶ
|
πορθεῖν |
τὰς
οἰκίας,
ἀλλὰ
τοσαύτην
εἶχεν |
[30] |
ὅθεν
ἂν
προέλωνται
τὸν
βίον
|
πορίζεσθαι. |
(Τοὺς
μὲν
τοίνυν
ἀπὸ
τῶν |
[140] |
πόνου
καὶ
ταλαιπωρίας
ᾐσθάνοντό
σε
|
ποριζόμενον |
εἴς
τε
τὰς
λειτουργίας
καὶ |
[0] |
μιμεῖσθαι
βουλομένων.
(Μέχρι
μὲν
οὖν
|
πόρρω |
τῆς
ἡλικίας
ᾠόμην
καὶ
διὰ |
[240] |
ἐκ
τῶν
ῥηθήσεσθαι
μελλόντων
ὡς
|
πόρρω |
τοῦ
διαφθείρειν
τοὺς
νεωτέρους
ἐσμέν. |
[260] |
(Ἐγὼ
δ'
οὔθ'
οὕτως
οὔτε
|
πόρρω |
τούτων
ἔγνωκα
περὶ
αὐτῶν,
ἀλλ' |
[40] |
μὲν
περὶ
τὰς
δίκας
δεινοὺς
|
πόρρω |
τῶν
λόγων
ἐκείνων
ὄντας,
τοὺς |
[40] |
οὗτος
εἴρηκε,
ῥᾴδιον
καταμαθεῖν
ὅτι
|
πόρρω |
τῶν
πραγματειῶν
εἰμι
τῶν
περὶ |
[130] |
περιπεπτωκέναι,
τοὺς
δ'
ἀτίμους
εἶναι;
|
Πόσους |
δὲ
τῶν
προγεγενημένων
ἀνωνύμους
εἶναι; |
[130] |
ἀεὶ
δυναμένοις
αὐτῶν.
Καί
τοι
|
πόσους |
οἴει
διὰ
τὰς
τούτων
ψευδολογίας |
[90] |
Ἡδέως
δ'
ἂν
εἰδείην
τί
|
ποτ' |
ἂν
ἔπαθον,
εἴ
τίς
μοι |
[160] |
δ'
ὃς
οὐδὲ
περὶ
ἕνα
|
πότ' |
ἐξήμαρτον,
ἀλλὰ
τῶν
μὲν
ἐνθένδε |
[220] |
χαλεπῶς
ἐχόντων
πρὸς
ἡμᾶς,
τίνα
|
ποτὲ |
γνώμην
ἔχουσι
περὶ
τῶν
ἐκ |
[10] |
ὑμῖν
εἴρηκεν·
οὐ
γὰρ
ἄν
|
ποτέ |
μοι
πράγματα
ποιεῖν
ἐπεχείρησε.
Νῦν |
[110] |
ἡδέως
ἂν
ἀκοῦσαι
διὰ
τί
|
ποτε |
τῶν
μὲν
εὐδοκιμούντων
ἀνδρῶν
παρ' |
[210] |
ἡμῖν
γίγνοιτο
διαφθείρουσι
τοὺς
νεωτέρους.
|
Πότερ' |
ἂν
ἡσθείημεν
ὁρῶντες
ἢ
καὶ |
[80] |
ποιεῖσθαι
τὴν
ἀπαλλαγήν.
Καὶ
τοι
|
πότερα |
χρὴ
πιστεύειν
ὑμᾶς
τοῖς
σαφῶς |
[210] |
τὴν
ἐκείνων
ὠφελήσειεν·
ὥστ'
ἀπορῶ
|
πότερον |
ἄν
τις
δικαιότερον
θαυμάσειε
τὰς |
[220] |
τόπων
δεῦρο
πλεόντων,
ἵνα
παιδευθῶσι.
|
Πότερον |
αὐτοὺς
οἴονται
σπανίζοντας
ἐκεῖ
πονηρῶν |
[220] |
Ἄξιον
γὰρ
καὶ
ταῦτα
διελθεῖν.
|
(Πότερον |
τοὺς
ἤδη
κακοήθεις
ὄντας
καὶ |
[100] |
Κριθώτην
τῶν
ἐν
Ἑλλησπόντῳ,
πόντῳ,
|
Ποτίδαιαν |
δὲ
καὶ
Τορώνην
τῶν
ἐπὶ |
[110] |
νοῦν
ἐποίησε.
Τὸ
δὲ
τελευταῖον
|
Ποτίδαιαν, |
(εἰς
ἣν
ἡ
πόλις
τετρακόσια |
[280] |
τοὺς
μὲν
ἐπιεικεστάτους
αὐτῶν
ἐν
|
πότοις |
καὶ
συνουσίαις
καὶ
ῥᾳθυμίαις
καὶ |
[70] |
ἡμῖν
συμπίπτῃ,
ποιήσομεν.
(Εἶπον
δέ
|
που, |
πρὶν
ἀναγιγνώσκεσθαι
τούτους,
ὡς
ἄξιος |
[30] |
ἀγῶνά
με
τηλικουτονὶ
κατέστησεν,
ἦ
|
που |
σφόδρ'
ἂν
οἱ
κακῶς
πεπονθότες |
[250] |
τἀναντία
γιγνώσκειν,
μηδὲ
πρὸς
τοιοῦτο
|
πρᾶγμα |
δυσμενῶς
φαίνεσθαι
διακειμένους,
ὃ
πάντων |
[200] |
ῥᾳθύμως,
τοὺς
δὲ
τοῖς
τε
|
πράγμασι |
καὶ
σφίσιν
αὐτοῖς
προσέχειν
τὸν |
[230] |
καὶ
τοῖς
λόγοις
καὶ
τοῖς
|
πράγμασι |
χρώμενοι
διατελοῦσιν.
(Ἔχω
δὲ
δεῖξαι |
[230] |
τούς
τ'
ἐν
τοῖς
ἰδίοις
|
πράγμασιν |
ἀδικοῦντας
καὶ
τοὺς
μὴ
δικαίως |
[260] |
καὶ
γεωμετρίας
διατρίβοντες,
(καὶ
δυσκαταμαθήτοις
|
πράγμασιν |
ἀναγκαζόμενοι
προσέχειν
τὸν
νοῦν,
ἔτι |
[80] |
πόλιν
ὅλην
πειρῶμαι
πείθειν
τοιούτοις
|
πράγμασιν |
ἐπιχειρεῖν,
ἐξ
ὧν
αὐτοί
τε |
[70] |
ἀμελήσαντα
προσέχειν
τὸν
νοῦν
τοῖς
|
πράγμασιν. |
(Ἐπιχειρῶ
δὲ
καὶ
τοῦτο
πείθειν |
[100] |
ἀλλότριον
εἶναι
νομίζειν
τοῖς
ἐνεστῶσι
|
πράγμασιν, |
οὐδ'
ἐμὲ
λέγειν
ἔξω
τῆς |
[230] |
καταστὰς
οὕτως
ἐνομοθέτησε
καὶ
τὰ
|
πράγματα |
διέταξε
καὶ
τὴν
πόλιν
κατεσκεύασεν, |
[100] |
τὴν
μνείαν,
ὅτι
πολὺ
τὰ
|
πράγματα |
διέφερεν
αὐτῶν.
(Περὶ
μὲν
γὰρ |
[0] |
ὄντα
τὸν
γεγραμμένον
καὶ
τὸν
|
πράγματά |
μοι
παρέχοντα,
κἀκεῖνον
μὲν
ταῖς |
[160] |
περιεποιησάμην
μηδέν,
οὐδεὶς
ἄν
μοι
|
πράγματα |
παρεῖχεν,
ἀλλὰ
φανερῶς
ἀδικῶν
ἀσφαλῶς |
[30] |
αὐτοὺς
ὄντας
ἢ
τοὺς
ἑτέροις
|
πράγματα |
παρέχειν
βουλομένους,
ἐμοὶ
δὲ
τοὺς |
[140] |
κακῶν,
ἀλλὰ
σφίσι
μὲν
αὐτοῖς
|
πράγματα |
παρέχοντας,
τοῖς
δ'
ἀκροωμένοις
ἐξουσίαν |
[240] |
οἱ
δὲ
συκοφάνται
διαβάλλουσι
καὶ
|
πράγματα |
παρέχουσιν
ἡμῖν,
ὧν
τίνες
ἂν |
[120] |
δὲ
τούτων
εἰς
τοῦτο
τὰ
|
πράγματα |
περιιστάναι
δυνάμενον,
ὥστε
καὶ
τῶν |
[10] |
οὐ
γὰρ
ἄν
ποτέ
μοι
|
πράγματα |
ποιεῖν
ἐπεχείρησε.
Νῦν
δὲ
λέγει |
[230] |
διενεγκών;
εἰς
τοῦτ'
αὐτῶν
τὰ
|
πράγματα |
προήγαγεν
ὥστ'
ὀλίγας
ἡμέρας
ἀνάστατοι |
[170] |
ὑμᾶς
οὐκ
ἀγνοεῖν
ὅτι
τὰ
|
πράγματα |
τῆς
πόλεως
τοῖς
ἐπιγιγνομένοις
καὶ |
[270] |
ἔστι
γὰρ
ἀλλότρια
πάσαις
ταῖς
|
πραγματείαις* |
ἐμοὶ
δ'
ἐπειδὴ
καὶ
κρίνομαι |
[230] |
τοι
τοὺς
μήτ'
ἐν
ταῖς
|
πραγματείαις |
ταύταις
ὄντας
μήτ'
ἀκολάστως
ζῶντας |
[0] |
οὐδ'
ἁπλοῦς,
ἀλλὰ
πολλὴν
ἔχων
|
πραγματείαν. |
~Ἔστι
γὰρ
τῶν
γεγραμμένων
ἔνια |
[190] |
ἠρχόμην
περὶ
ταύτην
εἶναι
τὴν
|
πραγματείαν, |
λόγον
διέδωκα
γράψας
ἐν
ᾧ |
[140] |
φιλοσοφίαν
καὶ
τὴν
αὐτὴν
σοι
|
πραγματείαν |
ὄντων.
Ὁρῶσι
γὰρ
ἐκείνων
μὲν |
[30] |
δὲ
τῆς
περὶ
τὰ
δικαστήρια
|
πραγματείας |
εἰς
ὀργὴν
καὶ
μῖσος
ὑμᾶς |
[30] |
ζῶντας
καὶ
τῆς
περὶ
ταῦτα
|
πραγματείας |
ἴδοιτ'
ἂν
μόνον
οὐκ
ἐν |
[40] |
ῥᾴδιον
καταμαθεῖν
ὅτι
πόρρω
τῶν
|
πραγματειῶν |
εἰμι
τῶν
περὶ
τὰ
συμβόλαια |
[80] |
τοῖς
δὲ
περὶ
τοὺς
λόγους
|
πραγματευομένοις |
διὰ
τὸ
προκατειλῆφθαι
τὰ
πλεῖστα |
[170] |
συμβέβηκεν.
(Ὧν
ἐνθυμουμένους
χρὴ
μηδενὸς
|
πράγματος |
ἄνευ
λόγου
καταγιγνώσκειν,
μηδ'
ὁμοίως |
[290] |
εὐδαιμονίζουσιν
ὡς
ἀγαθοῦ
καὶ
καλοῦ
|
πράγματος |
αὐτοῖς
συμβεβηκότος,
τοὺς
δὲ
τοιούτους |
[240] |
ἔχει
μετασχεῖν
βουλομένους
ὡς
κακοῦ
|
πράγματος |
ἐπιθυμοῦντας
διαφθείρεσθαί
φασιν.
~Ὃ
δὲ |
[190] |
ποιούμενος,
ἐπειδὴ
δ'
ἀπολέλαυκα
τοῦ
|
πράγματος |
καὶ
πρεσβύτερος
γέγονα,
τηνικαῦτα
ταπεινὴν |
[20] |
λίαν
ἐνοχλῶ
πολλὰ
πρὸ
τοῦ
|
πράγματος |
λέγων,
ἀφέμενος
τούτων,
περὶ
ὧν |
[250] |
κατηγορεῖν
ἐτόλμησε
τῶν
ἐπιθυμούντων
τοιούτου
|
πράγματος, |
ὃ
τοσούτων
τὸ
πλῆθος
καὶ |
[170] |
ποιητέον
τοὺς
συκοφάντας
κυρίους
τηλικούτου
|
πράγματος, |
οὐδὲ
τοὺς
μὲν
μὴ
διδόντας |
[130] |
ἀλλὰ
καὶ
περὶ
ὅλων
τῶν
|
πραγμάτων, |
ἀλλ'
ἐπιμέλειάν
τινα
ποιήσει
καὶ |
[170] |
ἡμῶν
αὐτῶν
καὶ
περὶ
ἄλλων
|
πραγμάτων |
ἀναριθμήτων
οὕτως
ἔχοντες
ἂν
εὑρεθεῖμεν. |
[170] |
συγγνώμην,
ἐνθυμουμένους
ὅτι
τοὺς
περὶ
|
πραγμάτων |
ἀνομοίων
τοῖς
ἄλλοις
ἀγωνιζομένους
ἀναγκαῖόν |
[260] |
σπουδαιότερα
καὶ
πλέονος
ἄξια
τῶν
|
πραγμάτων |
ἀποδέχεσθαι
καὶ
μανθάνειν
δύνανται.
(Φιλοσοφίαν |
[250] |
πρὸς
αὑτοὺς
ἄριστα
περὶ
τῶν
|
πραγμάτων |
διαλεχθῶσιν.
(Εἰ
δὲ
δεῖ
συλλήβδην |
[180] |
ἐστίν·
ἐπὶ
γὰρ
ἁπάντων
τῶν
|
πραγμάτων |
διαφεύγουσι
τὰς
ἐπιστήμας,
οἱ
δὲ |
[20] |
αἰσχρὸν
ἐπὶ
μὲν
τῶν
ἄλλων
|
πραγμάτων |
ἐλεημονεστάτους
ὁμολογεῖσθαι
καὶ
πραοτάτους
ἁπάντων |
[200] |
ἐπιστάτην
καὶ
πρεσβύτερον
καὶ
πολλῶν
|
πραγμάτων |
ἔμπειρον,
καὶ
τὰ
μὲν
παρειληφότα |
[280] |
ἀλλὰ
μεταφέρουσιν
ἀπὸ
τῶν
καλλίστων
|
πραγμάτων |
ἐπὶ
τὰ
φαυλότατα
τῶν
ἐπιτηδευμάτων. |
[170] |
μὴ
διὰ
ταύτην
ὑπὲρ
ἄλλων
|
πραγμάτων |
ἐπιεικῶς
εἰρηκώς,
περὶ
αὐτῆς
ταύτης |
[130] |
ὥσπερ
δεινὸς
περὶ
τὴν
τῶν
|
πραγμάτων |
ἐπιμέλειαν.
(Καί
τοι
πολλάκις
καὶ |
[130] |
ἀλλ'
ἢν
ἐπιεικῶς
τῶν
ἔξω
|
πραγμάτων |
ἐπιμεληθῇς,
οἴει
σοι
καὶ
τοὺς |
[220] |
οὕτω
μεγάλην
τὴν
διαφορὰν
τῶν
|
πραγμάτων |
ἐχόντων;
(Ἴσως
οὖν
ἄν
τις |
[80] |
πονηροὺς
ἂν
καὶ
περὶ
πονηρῶν
|
πραγμάτων |
ζητεῖν
ἐπιχειρήσειεν,
ἄλλως
τε
καὶ |
[100] |
ὁ
δὲ
πολλῶν
καὶ
μεγάλων
|
πραγμάτων |
καὶ
πολὺν
χρόνον
κατέστη
κύριος. |
[110] |
περὶ
τῶν
Ἑλληνικῶν
καὶ
συμμαχικῶν
|
πραγμάτων |
καὶ
τῆς
ἐπιμελείας
τῆς
τούτων |
[300] |
τὸ
καλῶν
καὶ
μεγάλων
ἡγήσασθαι
|
πραγμάτων |
καὶ
τὸ
δύνασθαι
τὰς
πόλεις |
[240] |
πόλιν,
τοῖς
ἄριστα
περὶ
τῶν
|
πραγμάτων |
λέγουσι,
τούτοις
χρῶνται,
καὶ
πράττουσιν |
[40] |
ὑμῖν
ἐπιδείξειε
μὴ
τούτων
τῶν
|
πραγμάτων |
μαθητάς
μου
γιγνομένους
ὧν
ὁ |
[270] |
φιλανθρώπους
καὶ
περὶ
τῶν
κοινῶν
|
πραγμάτων· |
μὴ
γὰρ
τοιαύτας
εὑρίσκων
οὐδὲν |
[150] |
ὡς
οὐδὲν
ὁμοίας
περὶ
τῶν
|
πραγμάτων |
οἱ
νῦν
τοῖς
πρότερον
πεπολιτευμένοις |
[120] |
πολλῶν
καὶ
παντοδαπῶν
καὶ
δυσκόλων
|
πραγμάτων |
ὀρθῶς
ἀεὶ
πράττων
καὶ
νοῦν |
[160] |
ταύτην
τὴν
μεταβολὴν
τῶν
ἐμαυτοῦ
|
πραγμάτων. |
Ὅτε
γὰρ
ἐπαμύνειν
ἠρχόμην
τοῖς |
[200] |
τὰς
κρίσεις
περὶ
τῶν
ὁμοίων
|
πραγμάτων, |
οὐδ'
ἀποδοκιμάζειν
τὴν
παιδείαν
τὴν |
[320] |
τι
μέλει
τῶν
ἀνθρωπίνων
αὐτοῖς
|
πραγμάτων, |
(οὐδὲ
τῶν
νῦν
περὶ
ἐμὲ |
[260] |
εἰπεῖν
ἢ
βουλεύσασθαι
περὶ
τῶν
|
πραγμάτων |
οὐδεμίαν
πω
λαμβάνουσιν
ἐπίδοσιν,
αὐτοὶ |
[170] |
καὶ
τῶν
ἀνθρώπων
καὶ
τῶν
|
πραγμάτων, |
οὕτω
κατήνεγκε,
καὶ
δόξαν
ἐνίοις |
[130] |
ἐμαυτοῦ
δὲ
καὶ
τῶν
ἐνεστώτων
|
πραγμάτων |
πάλιν
ποιήσομαι
τοὺς
λόγους.
~Ἀπορῶ |
[70] |
ἂν
περὶ
καλλιόνων
καὶ
μειζόνων
|
πραγμάτων |
τοῦ
τοὺς
Ἕλληνας
ἐπί
τε |
[0] |
τηλικούτων
τὸ
μέγεθος
καὶ
τοιούτων
|
πραγμάτων, |
ὑπὲρ
ὧν
οὐδεὶς
ἂν
ἄλλος |
[280] |
πονητέον
καὶ
φιλοσοφητέον
καὶ
πάντα
|
πρακτέον |
ἐστίν.
Ἀφ'
ὧν
ὑμεῖς
πολὺν |
[270] |
ἔχοντες
ἂν
εἰδεῖμεν
ὅ
τι
|
πρακτέον |
ἤ
λεκτέον
ἐστίν,
ἐκ
τῶν |
[110] |
τοίνυν
ἠπίστατο
χρῆσθαι
καλῶς,
αἱ
|
πράξεις |
αὐταὶ
δεδηλώκασιν·
ὡς
δὲ
καὶ |
[40] |
λέξει
ποιητικωτέρᾳ
καὶ
ποικιλωτέρᾳ
τὰς
|
πράξεις |
δηλοῦσι,
καὶ
τοῖς
ἐνθυμήμασιν
ὀγκωδεστέροις |
[140] |
βίον
τὸν
σαυτοῦ
καὶ
τὰς
|
πράξεις |
διεξίῃς
μηδὲ
κατὰ
μικρὸν
ὁμοίας |
[30] |
τοὺς
λόγους
ἢ
περὶ
τὰς
|
πράξεις |
εἰκότως
ἄν
τις
τὴν
τύχην |
[140] |
βίον
τὸν
ἐμαυτοῦ
καὶ
τὰς
|
πράξεις |
ἐξήταζον,
καὶ
πλεῖστον
χρόνον
περὶ |
[110] |
γεγενημένον.
(Μετὰ
δὲ
ταύτας
τὰς
|
πράξεις |
ἐπὶ
Σάμον
στρατεύσας,
ἣν
Περικλῆς |
[180] |
τοὺς
λόγους
ἢ
περὶ
τὰς
|
πράξεις |
ἢ
περὶ
τὰς
ἄλλας
ἐργασίας |
[40] |
ἀλλήλων
ἀφεστῶτας
περὶ
τὰς
αὐτὰς
|
πράξεις |
ἡγεῖσθαι
διατρίβειν;
(Ἔχων
δὲ
πολλὰς |
[10] |
οὗτος
ὑμᾶς
προσδοκᾶν
πεποίηκε,
τὰς
|
πράξεις |
ἡγῆσθέ
μου
χείρους
εἶναι.
(Δέομαι |
[120] |
εὐθύνας
αὐτοῦ,
καὶ
τὰς
μὲν
|
πράξεις |
Ἰφικράτους
ἀναδεχομένου,
τὸν
δ'
ὑπὲρ |
[130] |
ἀμφότερα,
καὶ
διὰ
τὰς
σαυτοῦ
|
πράξεις |
καὶ
διὰ
τοὺς
τούτων
λόγους. |
[200] |
πρῶτον
μὲν
εἰ
πάσας
τὰς
|
πράξεις |
καὶ
τὰς
τέχνας
εἰδότες
ταῖς |
[260] |
τὴν
παιδείαν
ταύτην
πρὸς
τὰς
|
πράξεις |
ὀρθῶς
μοι
δοκοῦσι
γιγνώσκειν,
οἵ |
[290] |
ἀσκέπτως
λέγοντες,
ἧττον
περὶ
τὰς
|
πράξεις |
πλημμελοῦσιν.
(Ὥσθ'
ἅπασι
μὲν
βούλεσθαι |
[110] |
δ'
ἄν,
ὥσπερ
ἐξαριθμῆσαι
τὰς
|
πράξεις |
ῥᾴδιον
γέγονεν,
οὕτως
οἷόν
τ' |
[40] |
ποιητὰς
ἐφιλοσόφησαν,
ἕτεροι
δὲ
τὰς
|
πράξεις |
τὰς
ἐν
τοῖς
πολέμοις
συναγαγεῖν |
[270] |
ἀλλὰ
καὶ
περὶ
τὰς
ἄλλας
|
πράξεις |
τὴν
αὐτὴν
ἕξει
ταύτην
δύναμιν, |
[50] |
μὲν
τοίνυν
ἠγωνιζόμην
ὡς
περὶ
|
πράξεις |
τινὰς
ἡμαρτηκώς,
οὐκ
ἂν
οἷός |
[280] |
πιστότερον
ἐποίησεν,
ἀλλὰ
καὶ
τὰς
|
πράξεις |
τοῦ
τὴν
τοιαύτην
δόξαν
ἔχοντος |
[190] |
λόγους
δεινότερος
ἢ
περὶ
τὰς
|
πράξεις |
φρονιμώτερος,
ἀλλ'
οἱ
προέχοντες
ἐν |
[260] |
τῷ
βίω
παρακολουθεῖν
μήτε
ταῖς
|
πράξεσιν |
ἐπαμύνειν,
ἀλλ'
ἔξω
παντάπασιν
εἶναι |
[60] |
αὐτὴν
οὐδὲν
διαφέρουσαν
οὔτε
ταῖς
|
πράξεσιν |
οὔτε
τοῖς
πάθεσι
τῶν
μοναρχιῶν· |
[260] |
λόγων
τοὺς
ματαίους
καὶ
τῶν
|
πράξεων |
τὰς
μηδὲν
πρὸς
τὸν
βίον |
[130] |
ἀρέσκειν
προαιρεῖσθαι
μὲν
τῶν
τε
|
πράξεων |
τὰς
ὠφελιμωτάτας
καὶ
βελτίστας
καὶ |
[270] |
διαπράξεται
τῶν
δεόντων.
(Ἔπειτα
τῶν
|
πράξεων |
τῶν
συντεινουσῶν
πρὸς
τὴν
ὑπόθεσιν |
[130] |
ἀρέσκῃς,
ἅπαν
ὅ
τι
ἂν
|
πράξῃς |
οὐ
πρὸς
τὴν
ἀλήθειαν
κρινοῦσιν |
[230] |
ἀκολάστως
ζῶντας
μήτε
περὶ
ἄλλην
|
πρᾶξιν |
μηδεμίαν
αἰσχρὰν
γεγενημένους
πῶς
οὐκ |
[70] |
πολιτείαν
αὐτοῖς
ὡς
οἷόν
τε
|
πραοτάτην. |
Ὅπου
δὲ
βασιλεῖ
διαλεψόμενος
ὑπὲρ |
[20] |
ἄλλων
πραγμάτων
ἐλεημονεστάτους
ὁμολογεῖσθαι
καὶ
|
πραοτάτους |
ἁπάντων
εἶναι
τῶν
Ἑλλήνων,
ἐπὶ |
[210] |
τὰ
μὲν
ἀνδρειότερα
τὰ
δὲ
|
πραότερα |
τὰ
δὲ
φρονιμώτερα
ποιοῦσι,
περὶ |
[260] |
ἐκεῖνοί
φασιν
εἶναι
φιλαπεχθήμονας,
πολὺ
|
πραότεροι |
τυγχάνομεν
αὐτῶν
ὄντες·
οἱ
μὲν |
[210] |
τοῖς
θαύμασι
τοὺς
μὲν
λέοντας
|
πραότερον |
διακειμένους
πρὸς
τοὺς
θεραπεύοντας
ἤ |
[30] |
καὶ
μὴ
τολμᾶν
ἐγκαλεῖν,
ἀλλὰ
|
πραοτέρους |
ἐν
τοῖς
ἐμοῖς
εἶναι
κινδύνοις |
[300] |
τῶν
ἐνοικούντων·
~οὐδένας
γὰρ
εἶναι
|
πραοτέρους |
οὐδὲ
κοινοτέρους
οὐδ'
οἷς
οἰκειότερον |
[210] |
ἄν
τις
δικαιότερον
θαυμάσειε
τὰς
|
πραότητας |
τὰς
τοῖς
χαλεπωτάτοις
τῶν
θηρίων |
[240] |
λαβεῖν,
οὐδέν
φασι
τῶν
δεόντων
|
πράττειν, |
ἀλλ'
ἐνίοτε
μὲν
ὡς
ἐξηπατημένων |
[210] |
τιμῆς
ἕνεκα
φημὶ
πάντας
πάντα
|
πράττειν· |
ἔξω
γὰρ
τούτων
οὐδεμίαν
ἐπιθυμίαν |
[240] |
ὑμᾶς
δὲ
προσήκει
τἀναντία
τούτοις
|
πράττειν, |
καὶ
ταῦτα
νομίζειν
εἶναι
κάλλιστα |
[190] |
δεινὸν
ἂν
καὶ
λέγειν
καὶ
|
πράττειν |
ποιήσειεν,
ἀμφότερά
τε
γενόμενα
περὶ |
[60] |
καὶ
τοὺς
ὑπὲρ
ὧν
δεῖ
|
πράττειν |
συμβουλεύοντας
ἢ
τοὺς
τὰ
παλαιὰ |
[260] |
τὸ
λέγειν
μήτε
πρὸς
τὸ
|
πράττειν |
ὠφελοῦσαν,
γυμνασίαν
μέντοι
τῆς
ψυχῆς |
[250] |
ταύτης
εἰπεῖν,
οὐδὲν
τῶν
φρονίμως
|
πραττομένων |
εὑρήσομεν
ἀλόγως
γιγνόμενον,
ἀλλὰ
καὶ |
[20] |
τἀναντία
τῇ
δόξῃ
ταύτῃ
φαίνεσθαι
|
πράττοντας· |
(καὶ
παρ'
ἑτέροις
μὲν
ἐπειδὰν |
[10] |
ἂν
εἶδεν
ἄμεινον
ἢ
πρότερον
|
πράττοντας. |
~Ὧν
χρὴ
μεμνημένους
μὴ
προπετῶς |
[310] |
φύσιν
οὐ
καὶ
λέγοντες
καὶ
|
πράττοντες |
διετέλεσαν;
(Οὐ
τοὺς
μὲν
ἐνδοξοτάτους |
[140] |
σε
ζηλώσειαν,
οἱ
δὲ
καταδεέστερον
|
πράττοντες |
καὶ
λυπεῖσθαι
μᾶλλον
εἰωθότες
ἐπὶ |
[130] |
ἅπαντα
φανήσονται
καὶ
λέγοντες
καὶ
|
πράττοντες, |
ὡς
οἱ
τούτων
ὀλιγωροῦντες
ἐπαχθέστεροι |
[210] |
εἶναι
σοφιστῶν
ἄλλο
δέ
τι
|
πραττόντων |
ἐπὶ
τοὺς
οὐδὲν
τῶν
αὐτῶν |
[150] |
τοῦτον
ἢ
τὸν
τῶν
πολλὰ
|
πραττόντων, |
ἔτι
δὲ
ταῖς
διατριβαῖς
ταῖς |
[170] |
νεώτεροι
παιδευθῶσιν,
οὕτω
τὴν
πόλιν
|
πράττουσαν |
διατελεῖν·
ὥστ'
σὺ
ποιητέον
τοὺς |
[60] |
χρὴ
μὴ
περιορᾶν
αὐτὴν
οὕτω
|
πράττουσαν, |
ἐπὶ
τελευτῆς
ἐπί
τε
τὴν |
[220] |
τοῖς
κακόν
τι
λέγουσιν
ἢ
|
πράττουσι |
διαλεχθῆναι
τολμήσειεν.
(Ἡδέως
δ'
ἂν |
[150] |
χαλεπωτέρους
ὄντας
τοῖς
μὴ
κακῶς
|
πράττουσιν |
ἢ
τοῖς
ἀδικοῦσι,
μωρόν
ἐστιν |
[240] |
πραγμάτων
λέγουσι,
τούτοις
χρῶνται,
καὶ
|
πράττουσιν |
ὅ
τι
ἂν
οἱ
τοιοῦτοι |
[120] |
καὶ
δυσκόλων
πραγμάτων
ὀρθῶς
ἀεὶ
|
πράττων |
καὶ
νοῦν
ἐχόντως
διατετέλεκεν·
ὅπερ |
[100] |
ἐστι
μετέχειν
εἴ
τι
Τιμόθεος
|
πράττων |
μὴ
κατώρθωσεν·
οὐδὲ
γὰρ
τῶν |
[120] |
τὰς
δοριαλώτους
τῶν
πόλεων
οὕτω
|
πράως |
διῴκει
καὶ
νομίμως
ὡς
οὐδεὶς |
[320] |
φίλους
ἀναβιβαζομένους·
ἐγὼ
δὲ
οὔτε
|
πρέπειν |
οὐδὲν
ἡγοῦμαι
τῶν
τοιούτων
τοῖς |
[70] |
ἂν
εἴ
τί
μοι
δόξειε
|
πρέπον |
εἶναι
τῶ
παρόντι
καιρῷ·
καὶ |
[10] |
γεγραμμένων
ἔνια
μὲν
ἐν
δικαστηρίῳ
|
πρέποντα |
ῥηθῆναι,
τὰ
δὲ
πρὸς
μὲν |
[290] |
~ὅτι
δεῖ
τὸν
ὀρθῶς
καὶ
|
πρεπόντως |
προεστῶτα
τῆς
ἡλικίας
καὶ
καλὴν |
[270] |
πρὸς
τὴν
ὑπόθεσιν
ἐκλέξεται
τὰς
|
πρεπωδεστάτας |
καὶ
μάλιστα
συμφερούσας·
ὁ
δὲ |
[240] |
τις
αὐτοῖς
ἐπενεγκεῖν
αἰτίαν
ἔχοι
|
πρεπωδεστέραν |
ταύτης;
(Οἵτινες
μακαρίζουσι
μὲν
καὶ |
[150] |
δὲ
ταῖς
διατριβαῖς
ταῖς
ἐμαῖς
|
πρεπωδέστερον, |
αἷς
ἐξ
ἀρχῆς
κατεστησάμην.
(Τούτων |
[70] |
τίς
ἂν
πολιτικώτερος
καὶ
μᾶλλον
|
πρέπων |
τῇ
πόλει
τοῦ
τὴν
ἡγεμονίαν |
[200] |
ἀμαθέστατοι
τῶν
ἡλικιωτῶν
ἔδοξαν
εἶναι,
|
πρεσβύτεροι |
δὲ
γενόμενοι
πλέον
διήνεγκαν
πρὸς |
[170] |
ἐπιγιγνομένοις
καὶ
τοῖς
τοιούτοις
οἱ
|
πρεσβύτεροι |
παραδιδόασι.
Τοιαύτης
οὖν
ἀεὶ
τῆς |
[200] |
ἂν
οὗτοι
λαβόντες
ἐπιστάτην
καὶ
|
πρεσβύτερον |
καὶ
πολλῶν
πραγμάτων
ἔμπειρον,
καὶ |
[190] |
δ'
ἀπολέλαυκα
τοῦ
πράγματος
καὶ
|
πρεσβύτερος |
γέγονα,
τηνικαῦτα
ταπεινὴν
ποιῶν
τὴν |
[280] |
ἐξεληλυθότες
ἔγνωσαν
ἃ
πολλοὶ
τῶν
|
πρεσβυτέρων |
οὐκ
ἴσασιν,
~ὅτι
δεῖ
τὸν |
[10] |
πω
μήτ'
ἀπιστεῖν
τοῖς
εἰρημένοις,
|
πρὶν |
ἂν
διὰ
τέλους
ἀκούσητε
καὶ |
[290] |
σπεύδειν
μηδὲ
ζητεῖν
ἑτέρων
ἄρχειν
|
πρὶν |
ἂν
τῆς
αὑτοῦ
διανοίας
λάβῃ |
[70] |
συμπίπτῃ,
ποιήσομεν.
(Εἶπον
δέ
που,
|
πρὶν |
ἀναγιγνώσκεσθαι
τούτους,
ὡς
ἄξιος
εἴην |
[10] |
οὐκ
ἀπέστην,
καίπερ
τηλικοῦτος
ὤν.
|
Πρὶν |
αὐτὸν
ἀπετέλεσα,
μετὰ
πολλῆς
μὲν |
[270] |
πρότερον
ἀπερεῖν
καὶ
παύσεσθαι
ληροῦντας,
|
πρὶν |
εὑρεθῆναί
τινα
παιδείαν
τοιαύτην,
(οὐ |
[310] |
καὶ
λακωνισμόν,
οὐ
πρότερον
ἐπαύοντο
|
πρὶν |
ἠνάγκασαν
ὁμοίους
γενέσθαι
ταῖς
αἰτίαις |
[160] |
Πίνδαρον
μὲν
τὸν
ποιητὴν
οἱ
|
πρὸ |
ἡμῶν
γεγονότες
ὑπὲρ
ἑνὸς
μόνον |
[180] |
ἐχόντων
ὁρῶντές
τινες
τῶν
πολὺ
|
πρὸ |
ἡμῶν
γεγονότων
περὶ
μὲν
τῶν |
[10] |
ἐν
τοῖν
χεροῖν
ἔχων
φανείη.
|
(Πρὸ |
πολλοῦ
δ'
ἂν
ἐποιησάμην
οὕτως |
[170] |
μᾶλλον
ἢ
τοῖς
ἄλλοις
ἐπιτηδεύμασι.
|
(Πρὸ |
πολλῶν
δ'
ἂν
ἐποιησάμην,
εἴπερ |
[20] |
δὲ
μὴ
λίαν
ἐνοχλῶ
πολλὰ
|
πρὸ |
τοῦ
πράγματος
λέγων,
ἀφέμενος
τούτων, |
[120] |
προηγόρευε
τοῖς
ἄρχουσιν,
ἵνα
μὴ
|
πρὸ |
τῶν
λιμένων
ἐξαίφνης
ὀφθεὶς
εἰς |
[210] |
περ
καὶ
τὰ
θηρία
δυνηθείη
|
προαγαγεῖν, |
(ἀλλὰ
τοσαύτην
ἁπάντων
ἡμῶν
ἀτυχίαν |
[180] |
τῶν
σωμάτων
ἕξεις,
ἀμφότεροι
δύνανται
|
προαγαγεῖν· |
ἐκείνην
δὲ
τὴν
ἐπιστήμην
οὐδέτεροι |
[130] |
ὑμᾶς
ἀκούσαντας
μισῆσαι
τούς
τε
|
προαγαγόντας |
τὴν
πόλιν
ἐπὶ
τὴν
ὀργὴν |
[300] |
καὶ
τὴν
δυναστείαν
ἣν
ἔσχον
|
προαγαγών, |
ἔτι
δὲ
τὴν
φύσιν
τὴν |
[130] |
τοὺς
πολιτευομένους
καὶ
βουλομένους
ἀρέσκειν
|
προαιρεῖσθαι |
μὲν
τῶν
τε
πράξεων
τὰς |
[110] |
εἶναι.
(Περὶ
τοίνυν
τὴν
τοιαύτην
|
προαίρεσιν |
οὐ
μόνον
οὐδεὶς
τοιοῦτος
γέγονεν, |
[0] |
ἡλικίας
ᾠόμην
καὶ
διὰ
τὴν
|
προαίρεσιν |
ταύτην
καὶ
διὰ
τὴν
ἄλλην |
[80] |
τοῖς
μὲν
τοὺς
νόμους
τιθέναι
|
προαιρουμένοις |
προὔργου
γέγονε
τὸ
πλῆθος
τῶν |
[270] |
γὰρ
ὁ
λέγειν
ἢ
γράφειν
|
προαιρούμενος |
λόγους
ἀξίους
ἐπαίνου
καὶ
τιμῆς |
[50] |
τὸ
γῆρας
ἐμποδίζει
καὶ
ποιεῖ
|
προαπαγορεύειν. |
Ἵν'
οὖν
μὴ
παντάπασιν
ἐκλυθῶ |
[190] |
ἔχοντες.
(Δεῖ
δὴ
μηδ'
ἡμᾶς
|
προαπειπεῖν |
διδάσκοντας
καὶ
λέγοντας,
ἐξ
ὧν, |
[310] |
εἰσαγγελίας
δ'
εἰς
τὴν
βουλήν,
|
προβολὰς |
δ'
ἐν
τῷ
δήμῳ,
νομίζοντες |
[130] |
ἀτίμους
εἶναι;
Πόσους
δὲ
τῶν
|
προγεγενημένων |
ἀνωνύμους
εἶναι;
Πολὺ
σπουδαιοτέρους
καὶ |
[120] |
χρήμασιν
ὅσοις
οὐδένα
πώποτε
τῶν
|
προγεγενημένων. |
~Ἔχει
δ'
οὕτως·
βούλομαι
γὰρ |
[290] |
τοὺς
νόμους
οὓς
ὑμῖν
οἱ
|
πρόγονοι |
κατέλιπον,
ἀλλὰ
τούτοις
οἷς
περ |
[230] |
τῷ
Περσικῷ
γενόμενος,
συμβουλεύσας
τοῖς
|
προγόνοις |
ἡμῶν
ἐκλιπεῖν
τὴν
πόλιν,
ὃ |
[300] |
τῶν
τῇ
πόλει
καὶ
τοῖς
|
προγόνοις |
πεπραγμένων,
καὶ
διέλθετε
πρὸς
ὑμᾶς |
[70] |
ὁσιώτερος
ἢ
δικαιότερος
τοῦ
τοὺς
|
προγόνους |
ἐγκωμιάζοντος
ἀξίως
τῆς
ἀρετῆς
τῆς |
[300] |
τοὺς
Ἕλληνας
ἐλευθερώσας
καὶ
τοὺς
|
προγόνους |
ἐπὶ
ἡγεμονίαν
καὶ
τὴν
δυναστείαν |
[320] |
τὴν
πόλιν
καὶ
περὶ
τοὺς
|
προγόνους |
καὶ
μάλιστα
περὶ
τοὺς
θεούς, |
[60] |
ἐγκεκωμίακα
τὴν
πόλιν
καὶ
τοὺς
|
προγόνους |
καὶ
τοὺς
κινδύνους
τοὺς
ἐν |
[160] |
καὶ
τὴν
πόλιν
καὶ
τοὺς
|
προγόνους |
μηδ'
ἀσφαλῶς
ἐγγένοιτο
ἐπιβιῶναι
τὸν |
[300] |
τῆς
πόλεως
καὶ
τῆς
τῶν
|
προγόνων |
δόξης·
μόλις
γὰρ
ἢν
οὕτως |
[310] |
φρονοῦσιν;
(Οὔκουν
ἐπί
γε
τῶν
|
προγόνων |
οὕτως
εἶχεν,
ἀλλὰ
τοὺς
μὲν |
[290] |
μᾶλλον
ἢ
τοὺς
παρὰ
τῶν
|
προγόνων |
παραλαβόντας,
(εἰκότως·
συμφέρει
γὰρ
ἐπί |
[250] |
τινες
πολλὰ
χρήματα
παρὰ
τῶν
|
προγόνων |
παραλαβόντες
τῇ
μὲν
πόλει
μηδὲν |
[0] |
ἐπιδείξεις
γιγνομένοις,
οὐδὲν
ἂν
οἶμαι
|
προδιαλεχθῆναι |
περὶ
αὐτοῦ·
νῦν
δὲ
διὰ |
[270] |
ὑπὲρ
γήρως
καὶ
μικροῦ
βίου
|
προδιδόναι |
τὴν
ἀλήθειαν.
(Δέομαι
δ'
ὑμῶν |
[120] |
ἑλόντα
μηδεμίαν
δ'
ἀπολέσαντα
περὶ
|
προδοσίας |
ἔκρινε,
καὶ
πάλιν
εἰ
διδόντος |
[300] |
καταλειφθέντων,
τούτους
δὲ
μισήσετε
καὶ
|
προδότας |
νομιεῖτε
καὶ
τῆς
πόλεως
καὶ |
[140] |
ἕνεκά
σοι
ταῦτα
διῆλθον,
ἵνα
|
προειδὼς |
ἄμεινον
προσφέρῃ
καὶ
τοῖς
λόγοις |
[270] |
μανίαν,
ὡς
ἄρ'
ἐγὼ
κινδυνεύων
|
προειλόμην |
ἂν
λόγους
εἰπεῖν
ἐναντίους
ταῖς |
[0] |
αὐτὸν
ὄντα
τοῖς
ἄλλοις
γράφειν
|
προειλόμην· |
μὴ
γὰρ
τούτων
δηλωθεισῶν
πολλοῖς |
[60] |
νῦν
αὐτὸν
αὐτὸν
ὑμῖν
δεῖξαι
|
προειλόμην, |
οὐχ
ὡς
ἄριστα
τῶν
λοιπῶν |
[150] |
ἕνεκα
τοῦτον
τὸν
τρόπον
ζῆν
|
προειλόμην· |
τῶν
δὲ
λημμάτων
τῶν
παρὰ |
[70] |
μικροῖς
μέρεσιν
ἀλλ'
ὅλοις
εἴδεσι
|
προειλόμην |
χρῆσθαι
πρὸς
ὑμᾶς.
Ταῦτα
μὲν |
[0] |
καὶ
τὴν
διαφορὰν
ἀναγκαῖόν
ἐστι
|
προειπεῖν |
τὰς
αἰτίας,
δι'
ἃς
οὕτως |
[10] |
(Ἃ
μὲν
οὖν
ἀναγκαῖον
ἦν
|
προειπεῖν, |
ταῦτ'
ἐστίν·
ἤδη
δ'
ἀναγιγνώσκετε |
[70] |
καταφανὲς
ὡς
ἀληθῆ
καὶ
τότε
|
προεῖπον |
καὶ
νῦν
λέγω
περὶ
αὐτῶν. |
[40] |
ἐκείνων
τῶν
λόγων
ὧν
ἄρτι
|
προεῖπον |
τὴν
δύναμιν
εἰληφότας,
καὶ
τοὺς |
[50] |
ἤδη
περαίνειν
ἐπιχειρήσω,
μικρὸν
ἔτι4
|
προειπών, |
ἵνα
ῥᾷον
ἐπακολουθῶσι
τοῖς
λεγομένοις. |
[10] |
καὶ
τὰς
ἐπιφερομένας
οἰκειῶσαι
ταῖς
|
προειρημέναις, |
καὶ
πάσας
ποιῆσαι
σφίσιν
αὐταῖς |
[270] |
γνώμαις,
εἰ
μὴ
καὶ
τοῖς
|
προειρημένοις |
ἀκολούθους
αὐτοὺς
ἐνόμιζον
εἶναι,
καὶ |
[140] |
ἀκούοντας
τοὺς
τἀναντία
πᾶσι
τοῖς
|
προειρημένοις |
ἐπιτετηδευκότας
οὐκ
οἴει
βαρέως
οἴσειν |
[10] |
περὶ
τῆς
δεινότητος
τῆς
ἐμῆς
|
προειρημένοις, |
ἢν
δ'
ἐνδεέστερον
τύχω
διαλεχθεὶς |
[130] |
ἅπασιν
ἔδοξεν
ἔνοχος
εἶναι
τοῖς
|
προειρημένοις· |
οὕτω
γὰρ
ἀφυὴς
ἦν
πρὸς |
[10] |
λέγεσθαι
μέλλουσιν
ἢ
τοῖς
ἤδη
|
προειρημένοις, |
πρὸς
δὲ
τούτοις
μὴ
ζητεῖν |
[320] |
ἢ
διὰ
τοὺς
λόγους
τοὺς
|
προειρημένους. |
Οἶδα
γὰρ
ἐμαυτὸν
οὕτως
ὁσίως |
[60] |
τὸ
λεγόμενον
ὁμολογούμενον
ἀεὶ
τῷ
|
προειρημένῳ |
καὶ
συγκεκλειμένον
ἔχουσιν,
ἐν
δὲ |
[310] |
Ὅπερ
καὶ
περὶ
τῶν
ἤδη
|
προειρημένων |
δέδοικα,
μὴ
τοιοῦτόν
τι
πάθος |
[40] |
γάρ
τινες
οἳ
τῶν
μὲν
|
προειρημένων |
οὐκ
ἀπείρως
ἔχουσι,
γράφειν
δὲ |
[80] |
ζήτησιν
αὐτῶν·
ἐπειδὴ
δ'
ἐνταῦθα
|
προεληλύθαμεν |
ὥστε
καὶ
τοὺς
λόγους
τοὺς |
[30] |
τοῦτον
εἰώθασι
διατρίβειν,
ὅθεν
ἂν
|
προέλωνται |
τὸν
βίον
πορίζεσθαι.
(Τοὺς
μὲν |
[290] |
δεῖ
τὸν
ὀρθῶς
καὶ
πρεπόντως
|
προεστῶτα |
τῆς
ἡλικίας
καὶ
καλὴν
ἀρχὴν |
[220] |
ξένους
τοὺς
ἀφικνουμένους
καὶ
τοὺς
|
προεστῶτας |
τῆς
παιδείας
οὐδὲν
κακὸν
ἐπιτηδεύοντας, |
[180] |
αὐταῖς
ὁμολογουμένας,
δι'
ὧν
οἱ
|
προεστῶτες |
αὐτῶν
τάς
τε
ψυχὰς
φρονιμωτέρας |
[210] |
πλεῖστ'
ἂν
λάβοιμεν
οὕτω
παιδείας
|
προεστῶτες. |
~Οἶμαι
γὰρ
δήπου
τοῦτό
γε |
[290] |
δ'
ὑμῖν·
καὶ
γὰρ
αὐτοὶ
|
προέχετε |
καὶ
διαφέρετε
τῶν
ἄλλων
οὐ |
[30] |
ζημιωθείην.
(Τοῦ
μὲν
γὰρ
γενέσθαι
|
προέχοντα |
τῶν
ἄλλων
ἢ
περὶ
τοὺς |
[300] |
διαπεπραγμένους,
ἀλλὰ
τοὺς
διαφέροντας
καὶ
|
προέχοντας |
μὴ
μόνον
ταῖς
εὐγενείαις
καὶ |
[190] |
δ'
ἐμπειρίαις
καὶ
ταῖς
ἐπιμελείαις
|
προέχοντας, |
ὅτι
γίγνονται
κρείττους
οὐ
μόνον |
[190] |
τὰς
πράξεις
φρονιμώτερος,
ἀλλ'
οἱ
|
προέχοντες |
ἐν
τούτοις
τῇ
φύσει
τῶν |
[200] |
ταῖς
ἡλικίαις
καὶ
ταῖς
ἐμπειρίαις
|
προεχόντων, |
ἐνιαυτὸν
δὲ
μόνον
παραμείναντας
ῥήτορας |
[230] |
εἰς
τοῦτ'
αὐτῶν
τὰ
πράγματα
|
προήγαγεν |
ὥστ'
ὀλίγας
ἡμέρας
ἀνάστατοι
γενόμενοι |
[120] |
μὴ
τὰς
συντάξεις
διδουσῶν,
πέμψας
|
προηγόρευε |
τοῖς
ἄρχουσιν,
ἵνα
μὴ
πρὸ |
[0] |
πᾶσι
τοῦτο
πεποιηκέναι
φανερόν,
ὅτι
|
προῄρημαι |
καὶ
λέγειν
καὶ
γράφειν
οὐ |
[180] |
πεφυκέναι
καλῶς,
πρὸς
ὃ
ἂν
|
προῃρημένοι |
τυγχάνωσιν,
ἔπειτα
παιδευθῆναι
καὶ
λαβεῖν |
[20] |
τὴν
πόλιν
οἰκεῖν·
οἱ
γὰρ
|
προῃρημένοι |
τῶν
μὲν
ἰδίων
ἀμελεῖν
τοῖς |
[290] |
καὶ
παντοδαπώτατα
παρέχουσαν
τοῖς
ἀγωνίζεσθαι
|
προῃρημένοις |
καὶ
περὶ
τὰ
τοιαῦτα
γυμνάζεσθαι |
[160] |
βουληθῶσιν,
ὥστε
Λυσίμαχος
μὲν
ὁ
|
προῃρημένος |
ζῆν
ἐκ
τοῦ
συκοφαντεῖν
καὶ |
[260] |
εὐεργετήσειε,
πλὴν
τοὺς
ἐντεῦθεν
ζῆν
|
προῃρημένους, |
τοὺς
δὲ
μανθάνοντας
ὀνίνησι·
περὶ |
[80] |
μηδὲν
μὲν
εἰδότι
τῶν
ἐμῶν,
|
προῃρημένῳ |
δὲ
συκοφαντεῖν;
Ὃς
εἰς
τοσοῦτο |
[40] |
οὐκ
ἀπείρως
ἔχουσι,
γράφειν
δὲ
|
προῄρηνται |
λόγους
οὐ
περὶ
τῶν
ἰδίων |
[0] |
περιλαβεῖν
ἅπαντα
περὶ
ὧν
διελθεῖν
|
προῃρούμην |
οἷός
τε
γενησόμενος,
οὔτ'
ἐπιχαρίτως |
[80] |
τὸν
πάντας
τοὺς
πολίτας
προτρέπειν
|
προθυμούμενον |
πρὸς
τὸ
βέλτιον
καὶ
δικαιότερον |
[300] |
μελέταις,
καὶ
τοὺς
τοιούτους
γενέσθαι
|
προθυμουμένους, |
ἀγαπᾶν
καὶ
τιμᾶν
καὶ
θεραπεύειν, |
[270] |
ἀλήθειαν.
(Δέομαι
δ'
ὑμῶν
μὴ
|
προκαταγνῶναί |
μου
τοιαύτην
μανίαν,
ὡς
ἄρ' |
[80] |
τοὺς
λόγους
πραγματευομένοις
διὰ
τὸ
|
προκατειλῆφθαι |
τὰ
πλεῖστα
τοὐναντίον
συμβέβηκε·
λέγοντες |
[100] |
εἰπεῖν,
τὴν
αὐτὴν
δὲ
ποιοῦμαι
|
πρόκλησιν |
ἥν
περ
καὶ
περὶ
τῶν |
[100] |
δίκην
λαμβάνειν.
Καίτοι
τίς
ἂν
|
πρόκλησις |
γένοιτο
ταύτης
ἀνεπιφθονωτέρα,
καὶ
δικαιοτέρα |
[250] |
~Ὃ
δὲ
πάντων
δεινότατον,
ὅτι
|
προκρίναιεν |
μὲν
ἂν
τὴν
ψυχὴν
σπουδαιοτέραν |
[300] |
παιδείαν
ἅπαντες
ἂν
ἡμᾶς
πρωτεύειν
|
προκρίνειαν. |
Χρὴ
δὲ
τοὺς
καὶ
μικρὰ |
[120] |
πρὸς
ἀμφότερα
ταῦτα
διαφέρειν
ἐκεῖνον
|
προκρίνειεν; |
Συνίσασι
γὰρ
αὐτῷ
κατὰ
μὲν |
[150] |
τῆς
ἐνδελεχεστάτης
καὶ
πολυτελεστάτης,
τοσοῦτον
|
προλαβὼν |
πρὸς
τὸ
πλείω
κτήσασθαι
τῶν |
[160] |
ὠνόμασεν,
οὕτως
ἐτίμησαν
ὥστε
καὶ
|
πρόξενον |
ποιήσασθαι
καὶ
δωρεὰν
μυρίας
αὐτῷ |
[70] |
θεραπεύειν.
(Ἐν
μὲν
οὖν
τῷ
|
προοιμίῳ |
καὶ
τοῖς
πρώτοις
λεγομένοις
ἐπιτιμῶ |
[20] |
πράττοντας.
~Ὧν
χρὴ
μεμνημένους
μὴ
|
προπετῶς |
πιστεύειν
τοῖς
τῶν
κατηγόρων
λόγοις, |
[140] |
ἰδίοις
συλλόγοις
ἐπιδείξεις
ποιουμένους,
διαγωνιζομένους
|
πρὸς |
ἀλλήλους,
καθ'
ὑπερβολὴν
ὑπισχνουμένους,
ἐρίζοντας, |
[150] |
ἐν
ταῖς
αὐταῖς
τέχναις
ὄντας
|
πρὸς |
ἀλλήλους
κρίνειν,
καὶ
τοὺς
ὁμοίαν |
[70] |
στρατείαν
παρακαλοῦντος
καὶ
περὶ
τῆς
|
πρὸς |
ἀλλήλους
ὁμονοίας
συμβουλεύοντος;
(Ἐν
μὲν |
[120] |
τίς
οὐκ
ἂν
τῶν
συνεστρατευμένων
|
πρὸς |
ἀμφότερα
ταῦτα
διαφέρειν
ἐκεῖνον
προκρίνειεν; |
[0] |
τὴν
ἄλλην
ἀπραγμοσύνην
ἐπιεικῶς
ἔχειν
|
πρὸς |
ἅπαντας
τοὺς
ἰδιώτας·
ἤδη
δ' |
[10] |
ὄντος
μικτοῦ
τοῦ
λόγου
καὶ
|
πρὸς |
ἁπάσας
τὰς
ὑποθέσεις
ταύτας
γεγραμμένου |
[60] |
καταφανὲς
ὅτι
πάντες
οἱ
λόγοι
|
πρὸς |
ἀρετὴν
καὶ
δικαιοσύνην
συντείνουσιν.
Ἔστι |
[280] |
προσηγορίας
ταύτης
τυγχάνειν
τοὺς
ἄριστα
|
πρὸς |
ἀρετὴν
πεφυκότας·
τοὺς
δὲ
ταῖς |
[160] |
τῶν
ἄλλων
πολιτῶν
πολλοὺς
τραχέως
|
πρὸς |
αὐτὴν
διακειμένους,
ἐφοβούμην
μὴ
τὰ |
[240] |
ἀνδρῶν
διεψευσμένοι
τῆς
φιλοσοφίας
τραχύτερον
|
πρὸς |
αὐτὴν
ἔχουσι·
νῦν
δ'
οὕτως |
[170] |
πλέονος
ἀξίους,
τοὺς
μὲν
διαβεβλημένους
|
πρὸς |
αὐτὴν
παυστέον,
τοὺς
δὲ
συκοφαντοῦντας |
[300] |
ἅπαντας
οἷς
πεπλησιάκασιν
εὖ
διακεῖσθαι
|
πρὸς |
αὐτὴν
πεποιηκότας.
(Ἢν
οὖν
σωφρονῆτε, |
[130] |
λόγον
εἰπεῖν.
Εἰ
μὲν
ὑμεῖς
|
πρὸς |
αὐτὸ
τὸ
δίκαιον
ἀποβλέποντες
σκέψεσθε |
[160] |
οὔθ'
ὡς
τὸ
πρῶτον
διετέθην
|
πρὸς |
αὐτόν.
Ἐγὼ
γὰρ
ὑπὲρ
μὲν |
[70] |
τοῖς
δυνάσταις
πλησιάζειν·
~φανήσομαι
γὰρ
|
πρὸς |
αὐτὸν
ἐλευθέρως
καὶ
τῆς
πόλεως |
[190] |
πολίταις
τοὺς
λόγους
ποιούμενον
ἢ
|
πρὸς |
αὑτὸν
διανοούμενον,
τίς
οὐκ
οἶδεν |
[140] |
καὶ
τοῖς
λόγοις
ἀσφαλεστέροις
χρῇ
|
πρὸς |
αὐτούς,
ἐπεὶ
νῦν
γε
τίνα |
[140] |
δ'
ὅπως
ἕκαστοι
βούλονται
διατεθῆναι
|
πρὸς |
αὐτούς·
σὲ
δ'
οὐδενὸς
μετέχοντα |
[250] |
δὲ
νομίζομεν
οἵτινες
ἂν
αὐτοὶ
|
πρὸς |
αὑτοὺς
ἄριστα
περὶ
τῶν
πραγμάτων |
[90] |
ὅπως
βούλεσθε
θέτε
με
διακεῖσθαι·
|
πρὸς |
γὰρ
τὸ
παρὸν
πανταχῶς
ἕξει |
[130] |
τὴν
τῇ
στρατηγίᾳ
μὲν
συμφέρουσαν,
|
πρὸς |
δὲ
τὰς
χρείας
τῶν
ἀεὶ |
[150] |
τοσούτω
χεῖρον
ἀγωνιεῖται
παρ'
αὐτοῖς·
|
πρὸς |
δὲ
τοὺς
ἄλλους,
περὶ
ὧν |
[240] |
τινὰς
προφάσεις
παμπληθεῖς
δ'
εἰσί̓
|
(πρὸς |
δὲ
τοὺς
πολλὴν
ἐπιμέλειαν
ποιουμένους |
[260] |
ἑκάστους
ἡμῶν
ὥσπερ
δίκαιόν
ἐστι,
|
~πρὸς |
δὲ
τούτοις
ἵνα
καὶ
τοῦτο |
[290] |
δύνασθαι
λέγειν,
ἐνθένδε
πάντας
λαμβάνοντας·
|
πρὸς |
δὲ
τούτοις
καὶ
τὴν
τῆς |
[10] |
μέλλουσιν
ἢ
τοῖς
ἤδη
προειρημένοις,
|
πρὸς |
δὲ
τούτοις
μὴ
ζητεῖν
εὐθὺς |
[140] |
ἐν
οἷς
ἅπαντες
πολιτευόμενοι
τυγχάνουσι.
|
(Πρὸς |
δὲ
τούτοις
οὕτως
ἰδίοις
οὖσι |
[120] |
ἡ
πόλις
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησιν.
|
(Πρὸς |
δὲ
τούτοις
τὰς
δοριαλώτους
τῶν |
[40] |
πλεονάκις
συγγίγνωνται,
τοσούτῳ
μᾶλλον
θαυμαζομένους·
|
πρὸς |
δὲ
τούτοις
τοὺς
μὲν
περὶ |
[250] |
τὴν
δύναμιν
αὐτῶν
οὕτω
διακέησθε
|
πρὸς |
ἑκάστους
ἡμῶν
ὥσπερ
δίκαιόν
ἐστι, |
[300] |
γὰρ
ἢν
οὕτως
ὑμᾶς
αἴσθωνται
|
πρὸς |
ἑκατέρους
αὐτῶν
διακειμένους,
ἐθελήσουσιν
οἱ |
[130] |
πόλιν
ἐπὶ
τὴν
ὀργὴν
τὴν
|
πρὸς |
ἐκεῖνον
καὶ
τοὺς
φλαῦρόν
τι |
[150] |
τῷ
πλεῖστον
ἐξειργασμένῳ
καὶ
θῆτε
|
πρὸς |
ἐκεῖνον,
οὔθ'
ὑμεῖς
παντάπασιν
ἀσκέπτως |
[100] |
φανερῶς
ἐξηλεγχόμην
ἀδικῶν,
διὰ
τὴν
|
πρὸς |
ἐκεῖνον
φιλίαν
σώζεσθαί
μοι
προσήκειν· |
[140] |
ταῖς
τούτων,
ἀλλ'
οἵας
περ
|
πρὸς |
ἐμὲ
λέγειν
ἐπιχειρεῖς;
(Ἀποφαίνεις
γὰρ |
[20] |
κατέστησεν,
ἡγούμενος
τὸν
ἀγῶνα
τὸν
|
πρὸς |
ἐμὲ
παρ'
ἑτέρων
αὑτῷ
χρηματισμὸν |
[210] |
λέγειν
ὡς
οὐδὲν
ἂν
ἀλλήλους
|
πρὸς |
ἐπιείκειαν
εὐεργετήσαιμεν.
(Ὃ
δὲ
πάντων |
[70] |
τὴν
δύναμιν
αὐτῶν,
ἢν
παραβάλλητε
|
πρὸς |
ἕτερα
τῶν
εὐδοκιμούντων
καὶ
τῶν |
[70] |
καὶ
τὰ
συμβόλαια
τὰ
γιγνόμενα
|
πρὸς |
ἡμᾶς
αὐτούς·
εἰ
δὲ
τοῖς |
[250] |
τοῦ
πείθειν
ἀλλήλους
καὶ
δηλοῦν
|
πρὸς |
ἡμᾶς
αὐτοὺς
περὶ
ὧν
ἂν |
[220] |
πυθοίμην
παρὰ
τῶν
χαλεπῶς
ἐχόντων
|
πρὸς |
ἡμᾶς,
τίνα
ποτὲ
γνώμην
ἔχουσι |
[160] |
ἀπολομένων
ἐν
τῷ
πολέμῳ
τῷ
|
πρὸς |
Λακεδαιμονίους
ἁπάντων
τῶν
ὑπαρχόντων
ἡμῖν, |
[0] |
καὶ
τούτων
τινὰς
οὐχ
οὕτω
|
πρός |
με
διακειμένους
ὥσπερ
ἤλπιζον,
ἀλλὰ |
[90] |
τινες
τολμήσαιεν
εἰπεῖν
τῶν
παντάπασι
|
πρός |
με
δυσκόλως
διακειμένων,
ὡς
τούτοις |
[140] |
τις
τῶν
ἐπιτηδείων
ἐτόλμησεν
εἰπεῖν
|
πρός |
με
λόγον
πάντων
σχετλιώτατον,
ὡς |
[150] |
εἶναι
καὶ
δυσκόλους
τοῖς
συμπολιτευομένοις;
|
(Πρὸς |
μὲν
οὖν
τοὺς
μηδὲν
τῶν |
[260] |
καὶ
τὴν
ἄλλην
παιδείαν
διαπονηθέντες
|
πρὸς |
μὲν
τὸ
βέλτιον
εἰπεῖν
ἢ |
[250] |
δ'
εἴ
τινες
ὁπλομαχεῖν
μαθόντες
|
πρὸς |
μὲν
τοὺς
πολεμίους
μὴ
χρῷντο |
[10] |
δικαστηρίῳ
πρέποντα
ῥηθῆναι,
τὰ
δὲ
|
πρὸς |
μὲν
τοὺς
τοιούτους
ἀγῶνας
οὐχ |
[190] |
δυνηθείη.
(Καὶ
μηδεὶς
οἰέσθω
με
|
πρὸς |
μὲν
ὑμᾶς
συστέλλειν
τὴν
ὑπόσχεσιν, |
[70] |
λοιπὸν
μέρος
αὐτοῖς.
{Ἐκ
τοῦ
|
πρὸς |
Νικόκλεα,
(Τῶν
μὲν
τοίνυν
λόγων |
[180] |
μὲν
πρὸς
τοῦτο
πεφυκέναι
καλῶς,
|
πρὸς |
ὃ
ἂν
προῃρημένοι
τυγχάνωσιν,
ἔπειτα |
[170] |
~τούς
τε
γὰρ
ἐπιεικεῖς
ὑμῶν,
|
πρὸς |
οὕς
περ
ἐγὼ
ποιήσομαι
τοὺς |
[90] |
ἰδίων
εἰς
τὴν
πόλιν
ἀνηλωκότας.
|
Πρὸς |
οὓς
ὅπως
βούλεσθε
θέτε
με |
[260] |
αὐτοὶ
δ'
αὑτῶν
εὐμαθέστεροι
γίγνονται
|
πρὸς |
τὰ
μείζω
καὶ
σπουδαιότερα
τῶν |
[0] |
ἢ
πρὸς
τοὺς
ἀγῶνας
ἢ
|
πρὸς |
τὰς
ἐπιδείξεις
γιγνομένοις,
οὐδὲν
ἂν |
[130] |
τὴν
τῶν
πολλῶν
ὡς
διάκειται
|
πρὸς |
τὰς
ἡδονάς,
καὶ
διότι
μᾶλλον |
[260] |
χρησίμην
εἶναι
τὴν
παιδείαν
ταύτην
|
πρὸς |
τὰς
πράξεις
ὀρθῶς
μοι
δοκοῦσι |
[220] |
ἐχόντων;
(Ἴσως
οὖν
ἄν
τις
|
πρὸς |
ταῦτα
τολμήσειεν
εἰπεῖν
ὡς
πολλοὶ |
[270] |
γίγνεσθαι
καὶ
πλέονος
ἀξίους,
εἰ
|
πρός |
τε
τὸ
λέγειν
εὖ
φιλοτίμως |
[320] |
ἡγοῦμαι
τῶν
τοιούτων
τοῖς
τηλικούτοις,
|
πρός |
τε
τῷ
ταῦτα
γιγνώσκειν,
αἰσχυνθείην |
[180] |
μὲν
παιδοτρίβαι
τὰ
σχήματα
τὰ
|
πρὸς |
τὴν
ἀγωνίαν
εὑρημένα
τοὺς
φοιτῶντας |
[130] |
ὅ
τι
ἂν
πράξῃς
οὐ
|
πρὸς |
τὴν
ἀλήθειαν
κρινοῦσιν
ἀλλὰ
πρὸς |
[200] |
μελέταις
καὶ
ταῖς
φιλοπονίαις
ἁλισκομένας
|
πρὸς |
τὴν
τῆς
φρονήσεως
ἄσκησιν
ταῦτα |
[130] |
προειρημένοις·
οὕτω
γὰρ
ἀφυὴς
ἦν
|
πρὸς |
τὴν
τῶν
ἀνθρώπων
θεραπείαν
ὥσπερ |
[180] |
τί
τούτων
μεγίστην
ἔχει
δύναμιν
|
πρὸς |
τὴν
τῶν
λόγων
παιδείαν,
ἀποκριναίμην |
[290] |
οὐ
μικρὸν
ἡγοῦνται
συμβαλέσθαι
μέρος
|
πρὸς |
τὴν
τῶν
λόγων
παιδείαν·
ὥστ' |
[270] |
(Ἔπειτα
τῶν
πράξεων
τῶν
συντεινουσῶν
|
πρὸς |
τὴν
ὑπόθεσιν
ἐκλέξεται
τὰς
πρεπωδεστάτας |
[300] |
τραχέως
οἱ
δ'
ὀλιγώρως
διακείσεσθε
|
πρὸς |
τὴν
φιλοσοφίαν,
ἀλλ'
ὑπολαβόντες
κάλλιστον |
[290] |
Ἑλλήνων
τῶν
βαρβάρων,
(τῷ
καὶ
|
πρὸς |
τὴν
φρόνησιν
καὶ
πρὸς
τοὺς |
[120] |
καταστήσειεν.
(Εἰ
δὲ
τύχοι
καθορμισθεὶς
|
πρὸς |
τὴν
χώραν,
οὐκ
ἂν
ἐφῆκε |
[100] |
δυνηθείην.
Ἐμνήσθη
δὲ
καὶ
τῆς
|
πρὸς |
Τιμόθεόν
μοι
φιλίας
γεγενημένης,
καὶ |
[110] |
αὐτῶν.
Πρῶτον
μὲν
δύνασθαι
γνῶναι
|
πρὸς |
τίνας
πολεμητέον
καὶ
τίνας
συμμάχους |
[80] |
πάντας
τοὺς
πολίτας
προτρέπειν
προθυμούμενον
|
πρὸς |
τὸ
βέλτιον
καὶ
δικαιότερον
προστῆναι |
[290] |
τύχῃ
δεινοὶ
γενόμενοι
λέγειν
οὐ
|
πρὸς |
τὸ
βέλτιστον
ἀποβλέπουσιν,
ἀλλ'
ὅπως |
[260] |
μηδὲν
ἐν
τῷ
παρόντι
μήτε
|
πρὸς |
τὸ
λέγειν
μήτε
πρὸς
τὸ |
[110] |
αὐταὶ
δεδηλώκασιν·
ὡς
δὲ
καὶ
|
πρὸς |
τὸ
παρασκευάσασθαι
μεγαλοπρεπῶς
καὶ
τῆς |
[150] |
ἐνδελεχεστάτης
καὶ
πολυτελεστάτης,
τοσοῦτον
προλαβὼν
|
πρὸς |
τὸ
πλείω
κτήσασθαι
τῶν
ἄλλων, |
[260] |
μήτε
πρὸς
τὸ
λέγειν
μήτε
|
πρὸς |
τὸ
πράττειν
ὠφελοῦσαν,
γυμνασίαν
μέντοι |
[130] |
πρὸς
τὴν
ἀλήθειαν
κρινοῦσιν
ἀλλὰ
|
πρὸς |
τὸ
σοὶ
συμφέρον
ὑπολήψονται,
καὶ |
[200] |
πρεσβύτεροι
δὲ
γενόμενοι
πλέον
διήνεγκαν
|
πρὸς |
τὸ
φρονεῖν
καὶ
λέγειν
τῶν |
[250] |
τῶν
ὁμοίων
τἀναντία
γιγνώσκειν,
μηδὲ
|
πρὸς |
τοιοῦτο
πρᾶγμα
δυσμενῶς
φαίνεσθαι
διακειμένους, |
[140] |
τῶν
ἐπιτηδευμάτων
τὰ
βέλτιστα,
καὶ
|
πρὸς |
τοῖς
ἄλλοις
κακοῖς
τοῖς
μὲν |
[30] |
οὔτ'
ἐπὶ
τοῖς
δικαστηρίοις
οὔτε
|
πρὸς |
τοῖς
διαιτηταῖς,
ἀλλ'
οὕτως
ἀπέχομαι |
[260] |
καὶ
τῶν
πράξεων
τὰς
μηδὲν
|
πρὸς |
τὸν
βίον
φερούσας
ἀναιρεῖν
ἐξ |
[160] |
ὑμᾶς
οὔθ'
ὡς
ἔχω
νῦν
|
πρὸς |
τὸν
ἐνεστῶτα
κίνδυνον
κατειπεῖν
τὴν |
[0] |
ὁ
μέλλων
ἀναγνωσθήσεσθαι
τοῖς
ἢ
|
πρὸς |
τοὺς
ἀγῶνας
ἢ
πρὸς
τὰς |
[190] |
καὶ
θαρρῶν
καὶ
κινδυνεύων,
καὶ
|
πρὸς |
τοὺς
βουλομένους
πλησιάζειν
καὶ
πρὸς |
[210] |
θεραπεύοντας
ἤ
τῶν
ἀνθρώπων
ἔνιοι
|
πρὸς |
τοὺς
εὖ
ποιοῦντας,
τὰς
δ' |
[210] |
τοὺς
μὲν
λέοντας
πραότερον
διακειμένους
|
πρὸς |
τοὺς
θεραπεύοντας
ἤ
τῶν
ἀνθρώπων |
[310] |
κατὰ
δὲ
τούτων
γραφὰς
μὲν
|
πρὸς |
τοὺς
θεσμοθέτας,
εἰσαγγελίας
δ'
εἰς |
[290] |
καὶ
πρὸς
τὴν
φρόνησιν
καὶ
|
πρὸς |
τοὺς
λόγους
ἄμεινον
πεπαιδεῦσθαι
τῶν |
[270] |
παραγενήσεται
τοῖς
φιλοσόφως
καὶ
φιλοτίμως
|
πρὸς |
τοὺς
λόγους
διακειμένοις.
(Καὶ
μὴν |
[20] |
ἀναγκασθήσεται
λέγειν
ἅπερ
ἐγὼ
νῦν
|
πρὸς |
τοὺς
μέλλοντας
περὶ
αὐτοῦ
τὴν |
[190] |
πρὸς
τοὺς
βουλομένους
πλησιάζειν
καὶ
|
πρὸς |
τοὺς
μέλλοντας
περί
μου
τὴν |
[180] |
διέλθοιμι
τὰς
ὑποσχέσεις
ἃς
ποιούμεθα
|
πρὸς |
τοὺς
πλησιάζειν
ἡμῖν
βουλομένους.
(Λέγομεν |
[190] |
τὴν
ὑπόσχεσιν,
ἐπειδὰν
δὲ
διαλέγωμαι
|
πρὸς |
τοὺς
συνεῖναί
μοι
βουλομένους,
ἅπασαν |
[180] |
τὰς
ἄλλας
ἐργασίας
πρῶτον
μὲν
|
πρὸς |
τοῦτο
πεφυκέναι
καλῶς,
πρὸς
ὃ |
[120] |
ἄλλως
εἰπεῖν
τολμήσειεν.
~Ἔτι
τοίνυν
|
πρὸς |
τούτοις
ἀπορίας
ἐνεγκεῖν
στρατοπέδου
καὶ |
[230] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
ἁπάντων,
καὶ
|
πρὸς |
τούτοις
εἰς
τὴν
ἀκρόπολιν
οὐκ |
[280] |
ἄλλων
καὶ
ταῦτ'
ἴσασι,
~καὶ
|
πρὸς |
τούτοις
ὅτι
τὰ
μὲν
εἰκότα |
[150] |
εἰσφορὰν
εἰσενεγκεῖν
ἀναγκασθείς,
ἔτι
δὲ
|
πρὸς |
τούτοις
οὔτε
γυναῖκα
γήμας
οὔτε |
[270] |
δύνασθαι
τοὺς
ἀκούοντας
ἐρασθεῖεν,
καὶ
|
πρὸς |
τούτοις
τῆς
πλεονεξίας
ἐπιθυμήσαιεν,
μὴ |
[280] |
δὲ
τῶν
ἀνθρώπων
τοὺς
ἄριστα
|
πρὸς |
τούτους
μεθ'
ὧν
ἂν
οἰκῶσι |
[310] |
γιγνώσκων,
ὅμως
ἔτι
βούλομαι
διαλεχθῆναι
|
πρὸς |
ὑμᾶς.
(Ἀγανακτῶ
γὰρ
ὁρῶν
τὴν |
[270] |
ἂν
νομιζομένην
ὁρίσαι
καὶ
δηλῶσαι
|
πρὸς |
ὑμᾶς.
Ἁπλῶς
δέ
πως
τυγχάνω |
[60] |
τῶν
εἰρημένων
καταμαθεῖν.
Ἐνθυμήθητε
δὲ
|
πρὸς |
ὑμᾶς
αὐτούς,
εἰ
δοκῶ
τοῖς |
[300] |
τοῖς
προγόνοις
πεπραγμένων,
καὶ
διέλθετε
|
πρὸς |
ὑμᾶς
αὐτοὺς
καὶ
σκέψασθε
ποῖός |
[120] |
γιγνομένην
πολλαὶ
τῶν
πόλεων
τῶν
|
πρὸς |
ὑμᾶς
δυσκόλως
ἐχουσῶν
ἀναπεπταμέναις
αὐτὸν |
[140] |
συνεβούλευε
μὴ
λέγειν,
οὐκ
ἀποκρύψομαι
|
πρὸς |
ὑμᾶς.
(Ἐπειδὴ
γὰρ
ἀπήνεγκε
τὴν |
[290] |
τῶν
Ἑλλήνων
οἱ
μὲν
δυσκόλως
|
πρὸς |
ὑμᾶς
ἔχουσιν,
οἱ
δ'
ὡς |
[90] |
πολυπράγμονες
μαθηταὶ
γεγόνασιν,
οὓς
ἀποκρύπτομαι
|
πρὸς |
ὑμᾶς.
Ἔχω
γὰρ
λόγον
ὃς |
[40] |
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
παρρησιάσομαί
γε
|
πρὸς |
ὑμᾶς.
(Καὶ
γὰρ
ἂν
αἰσχυνθείην |
[180] |
ὥσπερ
οἱ
γενεαλογοῦντες
πρῶτον
διελθεῖν
|
πρὸς |
ὑμᾶς.
Ὁμολογεῖται
μὲν
γὰρ
τὴν |
[160] |
εἰρημένην
ἀπολογίαν·
οὐκ
ὀκνήσω
δὲ
|
πρὸς |
ὑμᾶς
οὔθ'
ὡς
ἔχω
νῦν |
[70] |
ἀλλ'
ὅλοις
εἴδεσι
προειλόμην
χρῆσθαι
|
πρὸς |
ὑμᾶς.
Ταῦτα
μὲν
οὖν,
ὅπως |
[130] |
καὶ
διότι
μᾶλλον
φιλοῦσι
τοὺς
|
πρὸς |
χάριν
ὁμιλοῦντας
ἢ
τοὺς
εὖ |
[60] |
λεγόμενα
περὶ
τῆς
εἰρήνης
τῆς
|
πρὸς |
Χίους
καὶ
Ῥοδίους
καὶ
Βυζαντίους, |
[0] |
μήτε
παντάπασιν
ἀσώτως
μηδ'
ὀλιγώρως
|
πρὸς |
χρήματα
διακειμένους·
(ᾐσθημένος
δ'
ὥσπερ |
[260] |
μὲν
οὖν
οὐκ
οἶμαι
δεῖν
|
προσαγορεύειν |
τὴν
μηδὲν
ἐν
τῷ
παρόντι |
[290] |
ἂν
αὐτὴν
ἄστυ
τῆς
Ἑλλάδος
|
προσαγορεύεσθαι |
καὶ
διὰ
τὸ
μέγεθος
καὶ |
[140] |
ἐπεὶ
νῦν
γε
τίνα
χρὴ
|
προσδοκᾶν |
γνώμην
ἕξειν
τοὺς
τοιούτους,
ὅταν |
[10] |
τύχω
διαλεχθεὶς
ὧν
οὗτος
ὑμᾶς
|
προσδοκᾶν |
πεποίηκε,
τὰς
πράξεις
ἡγῆσθέ
μου |
[20] |
ἑτέρων
αὑτῷ
χρηματισμὸν
ποιήσειν,
καὶ
|
προσδοκῶν, |
ἢν
ἐμοῦ
περιγένηται
τοῖς
λόγοις, |
[140] |
μὲν
ἐλπίζοντες,
ὀφθήσεσθαι
δ'
οὐ
|
προσδοκῶντες· |
σώζοντες
οὖν
τοὺς
ὁμοίους
σφίσιν |
[80] |
ὄντα
με
κατέλαβον
οἷόν
περ
|
προσεδόκησαν· |
νῦν
δὲ
τοσούτων
γεγενημένων,
καὶ |
[310] |
ἂν
τῶν
παλαιῶν
ἀνδρῶν
γενήσεσθαι
|
προσεδόκησεν, |
ἄλλως
τε
καὶ
παρ'
ὑμῖν |
[160] |
δ'
ἀντὶ
τῆς
δόξης
ἧς
|
προσεδόκων |
ἀγῶνες
περί
με
καὶ
κίνδυνοι |
[120] |
τῶν
χρημάτων·
οὐ
γὰρ
τούτῳ
|
προσεῖχε |
τὸν
νοῦν,
ὅπως
ἐκ
τῶν |
[190] |
τοὺς
συνόντας
ἡμῖν
εὐθὺς
μὲν
|
προσελθόντας |
διαφέρειν
αὐτοὺς
αὑτῶν,
~ὀλίγας
δ' |
[270] |
τῆς
ἀρετῆς,
ἀλλὰ
τούτῳ
μάλιστα
|
προσέξει |
τὸν
νοῦν,
ὅπως
δόξαν
ὡς |
[150] |
σεμνὸν
ὥστ'
ὀλίγου
δεῖν
πάντες
|
προσεποιοῦντο |
πλείω
κεκτῆσθαι
τὴν
οὐσίαν
ἧς |
[230] |
ἀλλὰ
τοσούτῳ
μᾶλλον
τῶν
ἄλλων
|
προσέσχον |
αὐτοῖς
τὸν
νοῦν,
ὥστε
Σόλων |
[110] |
συντάξεων
τῶν
ἀπὸ
Θρᾴκης·
καὶ
|
προσέτι |
Χαλκιδεῖς
ἅπαντας
κατεπολέμησεν.
Εἰ
δὲ |
[300] |
οἱ
νεώτεροι
καταφρονήσαντες
τῆς
ῥᾳθυμίας
|
προσέχειν |
σφίσιν
αὐτοῖς
καὶ
τῇ
φιλοσοφίᾳ |
[260] |
διατρίβοντες,
(καὶ
δυσκαταμαθήτοις
πράγμασιν
ἀναγκαζόμενοι
|
προσέχειν |
τὸν
νοῦν,
ἔτι
δὲ
συνεθιζόμενοι |
[10] |
γεγραμμένου
ποιεῖσθαι
τὴν
ἀκρόασιν,
ἔπειτα
|
προσέχειν |
τὸν
νοῦν
ἔτι
μᾶλλον
τοῖς |
[30] |
βλασφημεῖν
καὶ
διαβάλλειν
βουλομένων,
μὴ
|
προσέχειν |
τὸν
νοῦν,
μηδὲ
πιστεύειν
τοῖς |
[200] |
τε
πράγμασι
καὶ
σφίσιν
αὐτοῖς
|
προσέχειν |
τὸν
νοῦν.
(Ὅπου
δὲ
καὶ |
[70] |
ἔχειν,
ἀλλὰ
τῶν
ἡδονῶν
ἀμελήσαντα
|
προσέχειν |
τὸν
νοῦν
τοῖς
πράγμασιν.
(Ἐπιχειρῶ |
[110] |
τὸν
ἄλλον
χρόνον
ἀμελουμένης
Χερρονήσου
|
προσέχειν |
ὑμᾶς
αὐτῇ
τὸν
νοῦν
ἐποίησε. |
[40] |
οὖν
ἀκουσόμενοι
τὴν
ἀλήθειαν,
οὕτω
|
προσέχετε |
τὸν
νοῦν.
(Πρῶτον
μὲν
οὖν |
[220] |
πόλει
καὶ
πλείστην
ἡσυχίαν
ἄγοντας,
|
προσέχοντας |
δὲ
τὸν
νοῦν
σφίσιν
αὐτοῖς |
[180] |
τὰς
ἐπιστήμας,
οἱ
δὲ
μάλιστα
|
προσέχοντες |
τὸν
νοῦν
καὶ
δυνάμενοι
θεωρεῖν |
[170] |
ἐπιτηδεύματος
ᾧ
πολλοὶ
τῶν
νεωτέρων
|
προσέχουσι |
τὸν
νοῦν.
(Οἶμαι
δ'
ὑμᾶς |
[120] |
τὴν
εὔνοιαν
τὴν
τῶν
ἄλλων
|
προσήγετο, |
νομίζων
τοῦτο
στρατήγημα
μεῖζον
εἶναι |
[280] |
δυναμένους
εὐφυεῖς
καλοῦσι,
προσῆκον
τῆς
|
προσηγορίας |
ταύτης
τυγχάνειν
τοὺς
ἄριστα
πρὸς |
[170] |
περὶ
ὧν
ἧττόν
μοι
σπουδάσαι
|
προσῆκε. |
(Καίτοι
δεξαίμην
ἄν,
εἰρήσεται
γὰρ |
[160] |
τηλικουτονὶ
καθέστηκα
κίνδυνον.
(Καί
τοι
|
προσῆκε |
τοὺς
εὖ
φρονοῦντας
εὔχεσθαι
τοῖς |
[100] |
ἰδιώταις
ὑπὲρ
ὧν
ἕκαστος
ἔπραξε
|
προσήκει |
διαλεχθεῖσι
καταβαίνειν
ἢ
δοκεῖν
περιεργάζεσθαι, |
[90] |
αὐτῶν
τούτων
ἐξ
ὧν
περ
|
προσήκει |
καὶ
δίκαιόν
ἐστι,
ποιήσομαι
τὴν |
[230] |
αἰσχρὰν
γεγενημένους
πῶς
οὐκ
ἐπαινεῖσθαι
|
προσήκει |
μᾶλλον
ἢ
κρίνεσθαι;
Δῆλον
γὰρ |
[290] |
πλημμελοῦσιν.
(Ὥσθ'
ἅπασι
μὲν
βούλεσθαι
|
προσήκει |
πολλοὺς
εἶναι
τοὺς
ἐκ
παιδείας |
[50] |
τούτων,
ὡς
τῇ
πόλει
τιμᾶσθαι
|
προσήκει |
πολὺ
μᾶλλον
ἐκ
τῶν
περὶ |
[240] |
πονηρίαις
καὶ
συκοφαντίαις,
ὑμᾶς
δὲ
|
προσήκει |
τἀναντία
τούτοις
πράττειν,
καὶ
ταῦτα |
[40] |
ἐπιχειρήσειεν·
ἧς
δ'
οὖν
ἐμοὶ
|
προσήκει, |
ταύτης
μνησθεὶς
ἐάσω
τὰς
ἄλλας. |
[270] |
τινων
φιλοσοφίαν
οὐκ
εἶναι
φημί,
|
προσήκει |
τὴν
δικαίως
ἂν
νομιζομένην
ὁρίσαι |
[110] |
μείζω
ταύτης
παρασχέσθαι;
(Δεύτερον
τί
|
προσήκει |
τὸν
στρατηγὸν
τὸν
ἀγαθόν;
Στρατόπεδον |
[320] |
ταύτης
τῆς
ἡμέρας,
ὥς
περ
|
προσήκει |
τοὺς
εὐσεβεῖς
καὶ
θεοφιλεῖς
τῶν |
[0] |
οὖν
δαπάνην
οὕτως
ἠνέγκαμεν,
ὥσπερ
|
προσήκει |
τοὺς
μήτε
λίαν
ὑπὸ
τῶν |
[140] |
ἐφ'
αἷς
ᾠόμην
ἐπαινεῖσθαί
με
|
προσήκειν. |
Ἀκροώμενος
δέ
τις
τῶν
ἐπιτηδείων |
[100] |
πρὸς
ἐκεῖνον
φιλίαν
σώζεσθαί
μοι
|
προσήκειν· |
ἐπειδὴ
δὲ
Λυσίμαχος
καὶ
τοῖς |
[80] |
Διόπερ
ἔφασκον
ἀμφοτέροις
μὲν
ἐπαινεῖσθαι
|
προσήκειν, |
πολὺ
δὲ
μᾶλλον
τοῖς
τὸ |
[230] |
δεινότης
ποιεῖ
τοῖς
ἀλλοτρίοις
ἐπιβουλεύειν,
|
προσῆκεν |
ἅπαντας
τοὺς
δυναμένους
εἰπεῖν
πολυπράγμονας |
[310] |
περὶ
τῶν
ἄλλων.
Καί
τοι
|
προσῆκεν |
αὐτοὺς
νῦν
μισεῖσθαι
μᾶλλον
ἢ |
[180] |
τῶν
ἄλλων.
Εἶναι
δὲ
τούτων
|
προσῆκον |
ἑκατέροις,
(τοῖς
τε
διδάσκουσι
καὶ |
[280] |
καὶ
μιμεῖσθαι
δυναμένους
εὐφυεῖς
καλοῦσι,
|
προσῆκον |
τῆς
προσηγορίας
ταύτης
τυγχάνειν
τοὺς |
[90] |
ἡμαρτηκότων·
ὧν
αὐτὸς
ὀλιγωρήσας
οὐδὲν
|
προσήκοντας |
τῇ
γραφῇ
λόγους
εἴρηκεν·
(ἔδει |
[30] |
οὖν
τὰ
μὲν
μείζω
τοῦ
|
προσήκοντος |
εἴρηκε,
τὰ
δ'
ὅλως
ψεύδεται, |
[10] |
οὐκ
ἀλόγως
οὐδ'
ἀκαίρως,
ἀλλὰ
|
προσηκόντως |
τοῖς
ὑποκειμένοις.
(Τοσοῦτον
οὖν
μῆκος |
[210] |
σπουδαιοτέρας
παιδευθείσας
καὶ
τυχούσας
τῆς
|
προσηκούσης |
ἐπιμελείας·
(ἔτι
δ'
εἰ
περὶ |
[170] |
δόξαν
ἐνίοις
τὴν
ἐναντίαν
τῆς
|
προσηκούσης |
περιέθηκεν·
ὅπερ
καὶ
τῇ
παιδεία |
[190] |
γεγενημένος.
(Ταῦτα
μὲν
οὖν
ἐκείνοις
|
προσκείσθω |
τοῖς
πρότερον
περὶ
ἡμῶν
εἰρημένοις· |
[30] |
εἰ
συγχωρήσαιμι
τῷ
κατηγόρῳ
καὶ
|
προσομολογήσαιμι |
πάντων
ἀνθρώπων
εἶναι
δεινότατος,
καὶ |
[170] |
τὴν
γραφὴν
ταύτην,
ἀκμάζοντί
μοι
|
προσπεσεῖν |
τὸν
κίνδυνον·
οὐ
γὰρ
ἂν |
[140] |
ἐστιν,
ὡς
ἂν
ἕκαστον
τύχῃ
|
προσπεσόν, |
οὕτως
εἰπεῖν
περὶ
αὐτῶν·
ἃ |
[130] |
δὲ
τὰς
χρείας
τῶν
ἀεὶ
|
προσπιπτόντων |
οὐχ
ἁρμόττουσαν,
ἅπασιν
ἔδοξεν
ἔνοχος |
[10] |
δ'
ἀναγιγνώσκετε
τὴν
ἀπολογίαν
τὴν
|
προσποιουμένην |
μὲν
περὶ
κρίσεως
γεγράφθαι,
βουλομένην |
[130] |
συλλόγοις
λογοποιεῖν
δυναμένους
καὶ
πάντα
|
προσποιουμένους |
εἰδέναι
θεραπεύουσι,
σὺ
δ'
οὐ |
[210] |
δ'
οὐχ
ὑπὲρ
ἁπάντων
τῶν
|
προσποιουμένων |
δύνασθαι
παιδεύειν
ποιοῦμαι
τοὺς
λόγους, |
[220] |
τῶν
ἄλλων
πολλοὺς
καὶ
τῶν
|
προσποιουμένων |
εἶναι
σοφιστῶν
ἔχειν
τινὰς
τὴν |
[80] |
τὴν
σωφροσύνην
καὶ
τὴν
δικαιοσύνην
|
προσποιουμένων |
προτρέπειν
ἡμεῖς
ἂν
ἀληθέστεροι
καὶ |
[240] |
μὲν
ὡς
ἐξηπατημένων
καὶ
πεφενακισμένων
|
προσποιοῦνται |
καταγελᾶν
αὐτῶν,
ὁπόταν
δὲ
τύχωσι, |
[310] |
πολιτῶν
λαβόντα
τὴν
ἐπωνυμίαν
ταύτην,
|
προστάτην |
ἠξίωσαν
τῆς
πόλεως
εἶναι,
περὶ |
[230] |
ἀπὸ
Σόλωνος.
(Ἐκεῖνός
τε
γὰρ
|
προστάτης |
τοῦ
δήμου
καταστὰς
οὕτως
ἐνομοθέτησε |
[180] |
τοὺς
δ'
ἐγκρατῶς
ἐμμεῖναι
τοῖς
|
προσταττομένοις. |
(Ταῦτα
μὲν
οὖν
ἐστιν
ἃ |
[150] |
πόλει
παρέχω
καὶ
ποιοῦντα
τὸ
|
προσταττόμενον, |
μηδὲν
δὲ
δέομαι
μήτε
κληροῦσθαι |
[70] |
καὶ
τοὺς
ἀνοητοτέρους
τοῖς
φρονιμωτέροις
|
προστάττοντας, |
λέγων
ὡς
ὅσῳ
περ
ἂν |
[140] |
καὶ
κάλλιον
ὧν
οἱ
νόμοι
|
προστάττουσι. |
(Ταῦτ'
ἀκούοντας
τοὺς
τἀναντία
πᾶσι |
[200] |
ψυχὰς
ἀνδρικὰς
ἐχόντων.
(Καὶ
ταῦτα
|
προστάττουσιν |
οὔθ'
ἡμῶν
ἀκηκοότες
τοιαύτας
ποιουμένων |
[100] |
ὀλίγων
ἐπεστάτησαν,
τῶν
δ'
ἑκάστῳ
|
προσταχθέντων |
οὕτως
ἐπεμελήθησαν
ὥστε
τυχεῖν
τῆς |
[80] |
πρὸς
τὸ
βέλτιον
καὶ
δικαιότερον
|
προστῆναι |
τῶν
Ἑλλήνων,
πῶς
εἰκὸς
τοῦτον |
[310] |
τοῦ
μετριάζειν,
κατὰ
μικρὸν
ἀεὶ
|
προστιθέντες |
εἰς
τὰς
ἐσχάτας
ἀκαιρίας
ἐμβάλλομεν |
[140] |
ταῦτα
διῆλθον,
ἵνα
προειδὼς
ἄμεινον
|
προσφέρῃ |
καὶ
τοῖς
λόγοις
ἀσφαλεστέροις
χρῇ |
[30] |
ὑμᾶς
τοῖς
μὲν
λόγοις
οἷς
|
πρότερον |
ἀκηκόατε
περί
μου
τῶν
βλασφημεῖν |
[90] |
(Καὶ
τοὺς
μὲν
λόγους
ὀλίγῳ
|
πρότερον |
ἀνέγνωμεν
ὑμῖν,
τοὺς
δὲ
κεχρημένους |
[110] |
τετρακόσια
καὶ
δισχίλια
τάλαντα
τὸ
|
πρότερον |
ἀνήλωσε,
ταύτην
εἷλεν
ἀπὸ
τῶν |
[270] |
τὰς
ὑποσχέσεις
ποιουμένους
περὶ
αὐτῶν
|
πρότερον |
ἀπερεῖν
καὶ
παύσεσθαι
ληροῦντας,
πρὶν |
[170] |
αἰτία
καὶ
νῦν
οὖσα
καὶ
|
πρότερον |
γεγενημένη
καὶ
τοῖς
πολίταις
καὶ |
[60] |
χρόνοις
γεγενημένους,
ὥστε
τούς
τε
|
πρότερον |
γράψαντας
περὶ
τὴν
ὑπόθεσιν
ταύτην |
[90] |
τοσούτους
τὸ
πλῆθος
ὅσους
ὀλίγῳ
|
πρότερον |
διῆλθον
ὑμῖν.
(Εἴ
τε
τῶν |
[250] |
ἔχομεν,
ὅ
περ
ἤδη
καὶ
|
πρότερον |
εἶπον,
οὐδὲν
τῶν
ἄλλων
ζώων |
[80] |
λέγοντες
μὲν
γὰρ
ταὐτὰ
τοῖς
|
πρότερον |
εἰρημένοις
ἀναισχυντεῖν
καὶ
ληρεῖν
δόξουσι, |
[70] |
μόνος
ἀπεχοίμην
τῶν
ὑπ'
ἐμοῦ
|
πρότερον |
εἰρημένων,
ἄλλως
τε
καὶ
νῦν |
[0] |
ὢν
φαίνηται
τῶν
παρ'
ἐμοῦ
|
πρότερον |
ἐκδεδομένων.
Καὶ
γὰρ
οὐδὲ
ῥᾴδιος |
[240] |
με
φήσουσιν.
Ὀλίγῳ
μὲν
γὰρ
|
πρότερον |
ἔλεγον
ὡς
πολλοὶ
τῶν
καλῶν |
[60] |
ἁμαρτανομένοις
ἢ
τοὺς
τὰ
πεπραγμένα
|
πρότερον |
ἐπαινοῦντας,
καὶ
τοὺς
ὑπὲρ
ὧν |
[310] |
ὀλιγαρχίαν
ὀνειδίζοντες
καὶ
λακωνισμόν,
οὐ
|
πρότερον |
ἐπαύοντο
πρὶν
ἠνάγκασαν
ὁμοίους
γενέσθαι |
[40] |
ἐξελεγχομένης
τῆς
αἰτίας
ἧς
εἶχον
|
πρότερον, |
ζητεῖν
ἑτέραν
μεταλαβεῖν
διάνοιαν,
καὶ |
[290] |
ἀρχὴν
τοῦ
βίου
ποιούμενον
αὑτοῦ
|
πρότερον |
ἢ
τῶν
αὑτοῦ
ποιήσασθαι
τὴν |
[200] |
ταῖς
ὁμιλίαις
χαριεστέρους
ὄντας
ἢ
|
πρότερον |
ἦσαν,
τῶν
τε
λόγων
κριτὰς |
[240] |
τοιοῦτον
οὐδὲν
οἷον
αὐτοὺς
ὀλίγῳ
|
πρότερον |
ᾐτιώμην·
(ἀλλ'
εἰ
δεῖ
τἀληθὲς |
[280] |
τοιαύταις
ἀκολασίαις
ἡμερεύειν,
ἐν
αἷς
|
πρότερον |
οὐδ'
ἂν
οἰκέτης
ἐπιεικὴς
οὐδεὶς |
[30] |
λαβεῖν
τιμωρίαν.
(Ἀλλὰ
γὰρ
οὔτε
|
πρότερον |
οὔτε
νῦν
οὐδείς
μοι
φανήσεται |
[270] |
ἐνεργάσαιτ'
ἂν
καὶ
δικαιοσύνην,
οὔτε
|
πρότερον |
οὔτε
νῦν
οὐδεμίαν
εἶναι,
τούς |
[150] |
τῶν
πραγμάτων
οἱ
νῦν
τοῖς
|
πρότερον |
πεπολιτευμένοις
ἔχουσιν.
Ὅτε
μὲν
γὰρ |
[190] |
μὲν
οὖν
ἐκείνοις
προσκείσθω
τοῖς
|
πρότερον |
περὶ
ἡμῶν
εἰρημένοις·
οὐκ
ἀγνοῶ |
[10] |
ἡδέως
ἂν
εἶδεν
ἄμεινον
ἢ
|
πρότερον |
πράττοντας.
~Ὧν
χρὴ
μεμνημένους
μὴ |
[220] |
οἱ
δὲ
πονηροὶ
καὶ
τοὺς
|
πρότερον |
συνεῖναι
διανοουμένους
ἀποτρέπουσιν.
Ὥστε
τίς |
[100] |
τυχεῖν
τῆς
τιμῆς
τῆς
ὀλίγῳ
|
πρότερον |
ὑπ'
ἐμοῦ
λεχθείσης,
ὁ
δὲ |
[10] |
γνῶναι
ῥᾴδιον
ἐξ
ὧν
ὁ
|
πρότερος |
εἴρηκεν,
ἀλλ'
ἀγαπητὸν
ἢν
ἐξ |
[60] |
τοὐναντίον·
ἀπολύσας
γὰρ
ἀπὸ
τοῦ
|
προτέρου |
καὶ
χωρίς,
ὥσπερ
τὰ
καλούμενα |
[80] |
μεῖζον
καὶ
τὸ
πλέονος
ἄξιον
|
προτιμᾶν, |
ἔπειτα
κἀκεῖνο
γιγνώσκειν,
ὅτι
νόμους |
[60] |
διαφθείρειν
τοὺς
νεωτέρους,
ἀλλὰ
μὴ
|
προτρέπειν |
ἐπ'
ἀρετὴν
καὶ
τοὺς
ὑπὲρ |
[80] |
σωφροσύνην
καὶ
τὴν
δικαιοσύνην
προσποιουμένων
|
προτρέπειν |
ἡμεῖς
ἂν
ἀληθέστεροι
καὶ
χρησιμώτεροι |
[80] |
τοι
τὸν
πάντας
τοὺς
πολίτας
|
προτρέπειν |
προθυμούμενον
πρὸς
τὸ
βέλτιον
καὶ |
[280] |
Καὶ
τοὺς
μὲν
ἐπὶ
ταῦτα
|
προτρέποντας |
οὐδεὶς
πώποτε
τῶν
κήδεσθαι
φασκόντων |
[300] |
ἐπιτηδευμάτων
τὴν
τῆς
ψυχῆς
ἐπιμέλειαν,
|
προτρέψετε |
τῶν
νεωτέρων
τοὺς
βίον
ἱκανὸν |
[80] |
μὲν
τοὺς
νόμους
τιθέναι
προαιρουμένοις
|
προὔργου |
γέγονε
τὸ
πλῆθος
τῶν
κειμένων |
[260] |
περιστάτοις
γιγνομέναις,
δεῖν
δὲ
τοὺς
|
προὔργου |
τι
ποιεῖν
βουλομένους
καὶ
τῶν |
[240] |
τοὺς
δὲ
δι'
ἄλλας
τινὰς
|
προφάσεις |
παμπληθεῖς
δ'
εἰσί̓
(πρὸς
δὲ |
[60] |
Διὰ
τὴν
αὐτὴν
δὲ
ταύτην
|
πρόφασιν |
καὶ
νῦν
αὐτὸν
αὐτὸν
ὑμῖν |
[90] |
ἢ
τοῖς
δι'
ἀρετὴν
ἐν
|
πρυτανείῳ |
σιτουμένοις·
τούτων
μὲν
γὰρ
ἕκαστος |
[300] |
τὴν
παιδείαν
ἅπαντες
ἂν
ἡμᾶς
|
πρωτεύειν |
προκρίνειαν.
Χρὴ
δὲ
τοὺς
καὶ |
[40] |
βούλονται,
νομίζοντες
τοὺς
ἐν
τούτοις
|
πρωτεύοντας |
πολὺ
σοφωτέρους
καὶ
βελτίους
καὶ |
[90] |
γεγενημένους.
Ἤρξαντο
μὲν
οὖν
ἐν
|
πρώτοις |
Εὔνομός
μοι
καὶ
Λυσιθείδης
καὶ |
[70] |
οὖν
τῷ
προοιμίῳ
καὶ
τοῖς
|
πρώτοις |
λεγομένοις
ἐπιτιμῶ
ταῖς
μοναρχίαις,
ὅτι |
[190] |
ἐλπίδας
ἔχω
πᾶσι
φανερὸν
ποιήσειν.
|
(Πρῶτον |
δ'
ἐνθυμήθητε
περὶ
τῶν
φλυαρίαν |
[180] |
λόγων
παιδείας
ὥσπερ
οἱ
γενεαλογοῦντες
|
πρῶτον |
διελθεῖν
πρὸς
ὑμᾶς.
Ὁμολογεῖται
μὲν |
[160] |
τὴν
ἀλήθειαν,
οὔθ'
ὡς
τὸ
|
πρῶτον |
διετέθην
πρὸς
αὐτόν.
Ἐγὼ
γὰρ |
[270] |
οὕτω
πέφυκε,
ταχέως
οἶμαι
δηλώσειν.
|
Πρῶτον |
μὲν
γὰρ
ὁ
λέγειν
ἢ |
[110] |
ἀλλὰ
σαφῶς
φράσαι
περὶ
αὐτῶν.
|
Πρῶτον |
μὲν
δύνασθαι
γνῶναι
πρὸς
τίνας |
[200] |
οὕτως
εἰκῇ
καταφρονεῖν
τῆς
φιλοσοφίας·
|
πρῶτον |
μὲν
εἰ
πάσας
τὰς
πράξεις |
[220] |
γένωνται,
(πολλὰ
χρήματα
τελέσαντες;
Ἀλλὰ
|
πρῶτον |
μὲν
οἱ
ταύτην
ἔχοντες
τὴν |
[40] |
ἀλήθειαν,
οὕτω
προσέχετε
τὸν
νοῦν.
|
(Πρῶτον |
μὲν
οὖν
ἐκεῖνο
δεῖ
μαθεῖν |
[210] |
διὰ
τέλους
ἀκοῦσαι
τῶν
λεγομένων.
|
(Πρῶτον |
μὲν
οὖν
ὁρίσασθαι
δεῖ
τίνων |
[70] |
νῦν
λέγω
περὶ
αὐτῶν.
Καὶ
|
πρῶτον |
μὲν
ποῖος
γένοιτ'
ἂν
λόγος |
[180] |
ἢ
περὶ
τὰς
ἄλλας
ἐργασίας
|
πρῶτον |
μὲν
πρὸς
τοῦτο
πεφυκέναι
καλῶς, |
[10] |
(Χρὴ
δὲ
τοὺς
διεξιόντας
αὐτὸν
|
πρῶτον |
μὲν
ὡς
ὄντος
μικτοῦ
τοῦ |
[310] |
τεκμήριον·
Σόλωνα
μὲν
γάρ,
τὸν
|
πρῶτον |
τῶν
πολιτῶν
λαβόντα
τὴν
ἐπωνυμίαν |
[50] |
μὲν
γὰρ
λόγος
ὁ
μέλλων
|
πρῶτος |
ὑμῖν
δειχθήσεσθαι
κατ'
ἐκείνους
ἐγράφη |
[140] |
χρήσομαι
τοῖς
ὑπολοίποις,
καὶ
τίνος
|
πρώτου |
μνησθῶ
καὶ
ποίου
δευτέρου·
τὸ |
[70] |
συμβουλεύοντος;
(Ἐν
μὲν
τοίνυν
τῷ
|
πρώτῳ |
λόγῳ
περὶ
τούτων
τυγχάνω
διειλεγμένος, |
[220] |
τολμήσειεν.
(Ἡδέως
δ'
ἂν
κἀκεῖνο
|
πυθοίμην |
παρὰ
τῶν
χαλεπῶς
ἐχόντων
πρὸς |
[250] |
τῶν
πολιτῶν
διαφθείραιεν,
ἢ
καὶ
|
πυκτεύειν |
καὶ
παγκρατιάζειν
ὡς
οἷόν
τ' |
[120] |
ἐχουσῶν
ἀναπεπταμέναις
αὐτὸν
ἐδέχοντο
ταῖς
|
πύλαις· |
ἐν
αἷς
ἐκεῖνος
οὐδεμίαν
ταραχὴν |
[210] |
ἂν
ἡσθείημεν
ὁρῶντες
ἢ
καὶ
|
πυνθανόμενοι |
πονηροὺς
αὐτοὺς
ὄντας
καὶ
δοκοῦντας |
[260] |
βουλεύσασθαι
περὶ
τῶν
πραγμάτων
οὐδεμίαν
|
πω |
λαμβάνουσιν
ἐπίδοσιν,
αὐτοὶ
δ'
αὑτῶν |
[10] |
(Δέομαι
οὖν
ὑμῶν
μήτε
πιστεύειν
|
πω |
μήτ'
ἀπιστεῖν
τοῖς
εἰρημένοις,
πρὶν |
[190] |
ὅτι
τοὺς
δυσκόλως
διακειμένους
οὐδέν
|
πω |
τῶν
εἰρημένων
ἱκανόν
ἐστιν
ἀπαλλάξαι |
[220] |
ἄλλων
ζῆν
ἐθελήσαιεν;
Τίνας
δὲ
|
πώποθ' |
ἑωράκασιν
οἱ
ταῦτα
λέγοντες
ἀναβαλλομένους |
[30] |
δικαστηρίοις
οἰκοῦντας,
ἐμὲ
δ'
οὐδεὶς
|
πώποθ' |
ἑώρακεν
οὔτ'
ἐν
τοῖς
συνεδρίοις |
[300] |
περὶ
αὐτῶν.
(Ὧν
ὑμῖν
οὐδὲν
|
πώποτ' |
ἐμέλησεν,
ἀλλὰ
τοσοῦτον
διημαρτήκατε
τοῦ |
[30] |
ποιεῖ
με
τηλικοῦτον,
ὅσος
οὐδεὶς
|
πώποτε |
γέγονεν
οὔτε
τῶν
περὶ
τὰ |
[20] |
παρελθόντα
χρόνον,
ὥστε
μηδένα
μοι
|
πώποτε |
μήτ'
ἐν
ὀλιγαρχία
μήτ'
ἐν |
[0] |
τὰ
πινάκια
γράφουσιν,
ὅμως
οὐδὲ
|
πώποτε |
τὴν
μικρολογίαν
ταύτην
ἠμυνάμην
αὐτῶν, |
[250] |
διὰ
μὲν
εὐεξίαν
σώματος
οὐδὲν
|
πώποτε |
τὴν
πόλιν
τῶν
ἐλλογίμων
ἔργων |
[100] |
πόλεις
κατὰ
κράτος
ὅσας
οὐδεὶς
|
πώποτε |
τῶν
ἐστρατηγηκότων,
οὔτε
τῶν
ἐκ |
[280] |
μὲν
ἐπὶ
ταῦτα
προτρέποντας
οὐδεὶς
|
πώποτε |
τῶν
κήδεσθαι
φασκόντων
τῆς
ἡλικίας |
[120] |
τοσούτοις
ἐζημίωσε
χρήμασιν
ὅσοις
οὐδένα
|
πώποτε |
τῶν
προγεγενημένων.
~Ἔχει
δ'
οὕτως· |
[40] |
μὲν
τοίνυν
τοσούτων
ὄντων
οὐδεὶς
|
πώποτε |
φανήσεται
μαθητῶν
ἠξιωμένος,
ἐγὼ
δὲ |
[80] |
δὲ
τῶν
μὲν
ἰδιωτῶν
οὐδένα
|
πώποτε |
φανήσομαι
παρακαλέσας
ἐπ'
ἐμαυτόν,
τὴν |
[30] |
γὰρ
ὁ
μηδ'
ἀκηκοὼς
μηδὲν
|
πώποτε |
φλαῦρον
εἰς
ἀγῶνά
με
τηλικουτονὶ |
[0] |
ὀρθῶς
περί
μου
γιγνώσκοντας,
ἐνεθυμούμην
|
πῶς |
ἂν
δηλώσαιμι
καὶ
τούτοις
καὶ |
[90] |
μὴ
τὴν
αὐτὴν
ἔχω
γνώμην,
|
πῶς |
ἂν
εἰκότως
γνωσθείην
τοὺς
συνόντας |
[310] |
δ'
ἐφεστώτων
μοι
λόγων
ἀπορῶ
|
πῶς |
αὐτοὺς
διαθῶμαι·
δοκεῖ
γάρ
μοι |
[300] |
σκέψασθε
ποῖός
τις
ἦν
καὶ
|
πῶς |
γεγονὼς
καὶ
τίνα
τρόπον
πεπαιδευμένος |
[220] |
ἂν
καὶ
διαφθείραιεν,
καὶ
τοὺς
|
πῶς |
διακειμένους
λάβοιεν
ἂν
μαθητάς;
Ἄξιον |
[40] |
περὶ
τὴν
φιλοσοφίαν
διατρίβοντες.
Καίτοι
|
πῶς |
εἰκὸς
τοὺς
τοσοῦτον
τοῖς
ἐπιτηδεύμασιν |
[80] |
καὶ
δικαιότερον
προστῆναι
τῶν
Ἑλλήνων,
|
πῶς |
εἰκὸς
τοῦτον
τοὺς
συνόντας
διαφθείρειν; |
[250] |
γυμναζομένους
τῶν
φιλοσοφούντων.
Καί
τοι
|
πῶς |
οὐκ
ἄλογον
τοὺς
τοῦ
φαυλοτέρου |
[200] |
αὑτῶν
ἐπιμελείας
γίγνονταί
τινες
βελτίους,
|
πῶς |
οὐκ
ἂν
οὗτοι
λαβόντες
ἐπιστάτην |
[200] |
αὐτῶν
ἰδιώτας
ἀπαλλαττομένους.
(Καί
τοι
|
πῶς |
οὐκ
ἄφρονας
εἶναι
χρὴ
νομίζειν |
[230] |
ἄλλην
πρᾶξιν
μηδεμίαν
αἰσχρὰν
γεγενημένους
|
πῶς |
οὐκ
ἐπαινεῖσθαι
προσήκει
μᾶλλον
ἢ |
[290] |
τοι
τοὺς
τοιούτῳ
λογισμῷ
κεχρημένους
|
πῶς |
οὐκ
ἐπαινεῖσθαι
χρὴ
μᾶλλον
ἢ |
[270] |
δηλῶσαι
πρὸς
ὑμᾶς.
Ἁπλῶς
δέ
|
πως |
τυγχάνω
γιγνώσκων
περὶ
αὐτῶν.
(Ἐπειδὴ |
[200] |
ἀκριβεστέρους
τῶν
πλείστων
γεγενημένους;
Ὥστε
|
πῶς |
χρὴ
τῆς
τοιαύτης
διατριβῆς
καταφρονεῖν, |