HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Isocrate, Sur la permutation de biens (texte complet)

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ν  =  49 formes différentes pour 167 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Paragraphes
[100]   τὸν αὐτὸν χρόνον Λακεδαιμονίους ἐνίκησε  ναυμαχῶν,   καὶ ταύτην αὐτοὺς ἠνάγκασε συνθέσθαι
[110]   μηδ' ὑφ' ἑνὸς ἑωρᾶσθαι μήτε  ναυτικὸν   ἐντὸς Μαλέας περιπλέον μήτε πεζὸν
[260]   ὄντων, Ἐμπεδοκλῆς δὲ τέτταρα, καὶ  νεῖκος   καὶ φιλίαν ἐν αὐτοῖς, Ἴων
[110]   σωφροσύνῃ δόξαν εἰληφὼς ἀπὸ διακοσίων  νεῶν   καὶ χιλίων ταλάντων κατεπολέμησε, ταύτην
[230]   τῷ παρόντι πολιτευομένων καὶ τῶν  νεωστὶ   τετελευτηκότων τοὺς πλείστην ἐπιμέλειαν τῶν
[120]   πόλεις καὶ τοὺς ἀεί τι  νεωτερίζοντας   ἐν τοῖς συμμάχοις, οὐκ ἐπηκολούθησε
[300]   ἑκατέρους αὐτῶν διακειμένους, ἐθελήσουσιν οἱ  νεώτεροι   καταφρονήσαντες τῆς ῥᾳθυμίας προσέχειν σφίσιν
[170]   ἀναγκαῖόν ἐστιν, ὅπως οἱ  νεώτεροι   παιδευθῶσιν, οὕτω τὴν πόλιν πράττουσαν
[260]   χρόνον τινὰ συμβουλεύσαιμ' ἂν τοῖς  νεωτέροις,   μὴ μέντοι περιιδεῖν τὴν αὑτῶν
[170]   δὲ συκοφαντοῦντας ἀτιμητέον, τοῖς δὲ  νεωτέροις   συμβουλευτέον ἐν ταύτῃ διατρίβειν μᾶλλον
[190]   οὐ γάρ, ὅτε μὲν ἦν  νεώτερος,   ἀλαζονευόμενος φαίνομαι καὶ μεγάλας τὰς
[60]   δοκῶ τοῖς λόγοις διαφθείρειν τοὺς  νεωτέρους,   ἀλλὰ μὴ προτρέπειν ἐπ' ἀρετὴν
[280]   πολὺν ἤδη χρόνον ἀπελαύνετε τοὺς  νεωτέρους,   ἀποδεχόμενοι τοὺς λόγους τῶν διαβαλλόντων
[50]   τὴν πόλιν βλάπτουσι καὶ τοὺς  νεωτέρους   διαφθείρουσι, δι' ἑτέρων ποιοίμην τὴν
[240]   ὡς πόρρω τοῦ διαφθείρειν τοὺς  νεωτέρους   ἐσμέν. Εἰ γάρ τι τοιοῦτον
[30]   κατήγορος ὡς διαφθείρω τοὺς  νεωτέρους   λέγειν διδάσκων καὶ παρὰ τὸ
[170]   ἔχει δύναμιν ὥστε διαφθείρειν τοὺς  νεωτέρους,   οὐ τοῦτον χρὴ μόνον κολάζειν
[210]   ἂν ἡμῖν γίγνοιτο διαφθείρουσι τοὺς  νεωτέρους.   Πότερ' ἂν ἡσθείημεν ὁρῶντες
[170]   περὶ ἐπιτηδεύματος πολλοὶ τῶν  νεωτέρων   προσέχουσι τὸν νοῦν. (Οἶμαι δ'
[10]   τι καὶ τοιοῦτον τῶν  νεωτέρων   τοῖς ἐπὶ τὰ μαθήματα καὶ
[240]   λόγῳ δυναμένους, ἐπιτιμῶσι δὲ τῶν  νεωτέρων   τοῖς τυχεῖν ταύτης τῆς τιμῆς
[300]   τῆς ψυχῆς ἐπιμέλειαν, προτρέψετε τῶν  νεωτέρων   τοὺς βίον ἱκανὸν κεκτημένους καὶ
[120]   πολλὰς πόλεις ἑλεῖν καὶ πολλάκις  νικῆσαι   μαχόμενος. (Οὕτω δ' ἐσπούδαζε περὶ
[300]   τοὺς βαρβάρους Μαραθῶνι τῇ μάχῃ  νικήσας   καὶ τὴν δόξαν τὴν ἐκ
[70]   μέρος αὐτοῖς. {Ἐκ τοῦ πρὸς  Νικόκλεα,   (Τῶν μὲν τοίνυν λόγων ἅλις
[70]   δὲ περὶ τούτων, παραινῶ τῷ  Νικοκλεῖ   μὴ ῥᾳθυμεῖν μηδ' ὥς περ
[60]   Ἔστι δ' μέλλων δειχθήσεσθαι  Νικοκλεῖ   τῷ Κυπρίῳ, τῷ κατ' ἐκεῖνον
[40]   τοῦ κατηγόρου λέγοντος ὅτι παρὰ  Νικοκλέους   τοῦ Σαλαμινίων βασιλέως πολλὰς ἔλαβον
[40]   τίνι πιστὸν ὑμῶν ἐστιν ὡς  Νικοκλῆς   ἔδωκέ μοι ταύτας, ἵνα δίκας
[300]   τοὺς ἐν τοῖς στεφανίταις ἀγῶσι  νικῶντας·   πολὺ γὰρ καλλίω δόξαν ἐκείνων
[140]   οὐκ οἴει βαρέως οἴσειν καὶ  νομιεῖν   ἐλέγχεσθαι τὸν βίον τὸν αὑτῶν
[300]   τούτους δὲ μισήσετε καὶ προδότας  νομιεῖτε   καὶ τῆς πόλεως καὶ τῆς
[240]   τἀναντία τούτοις πράττειν, καὶ ταῦτα  νομίζειν   εἶναι κάλλιστα τῶν ἐπιτηδευμάτων οἷς
[10]   δ' ἂν ἐποιησάμην οὕτως αὐτὸν  νομίζειν   εἶναί με δεινόν, ὥσπερ ἐν
[150]   παραπλησίαν καὶ τὴν οὐσίαν ἔχειν  νομίζειν.   (Ἢν οὖν ἐξισώσητέ με τῷ
[20]   τὴν φωνὴν ἀκούοντας ἀνέχεσθαι, καὶ  νομίζειν   μὲν ἀοικήτους εἶναι ταύτας τῶν
[230]   νῦν τοὺς εἰσαφικνουμένους εἰς αὐτὴν  νομίζειν   μὴ μόνον ἄρχειν ἀξίαν εἶναι
[70]   πείθειν αὐτόν, ὡς χρὴ δεινὸν  νομίζειν,   ὅταν ὁρᾷ τοὺς μὲν χείρους
[50]   καινοὺς λόγους, μηδ' ὀχληρόν με  νομίζειν,   ὅτι λέγω τοὺς πάλαι παρ'
[120]   (Καί τοι χρὴ στρατηγὸν ἄριστον  νομίζειν   οὐκ εἴ τις μιᾷ τύχῃ
[30]   ἀπολογίας φαίνωμαι, τοιοῦτον εἶναί με  νομίζειν·   οὕτω γὰρ γιγνώσκοντες αὐτοί τε
[280]   πλέον ἔχειν ἡγεῖσθαι καὶ πλεονεκτήσειν  νομίζειν   παρὰ μὲν τῶν θεῶν τοὺς
[150]   πιστεύειν, μηδὲ τὰς ἐργασίας ἴσας  νομίζειν   τάς τε τῶν σοφιστῶν καὶ
[170]   ὑποθέσεως καὶ πείσας ὑμᾶς τοιαύτην  νομίζειν   τὴν τῶν λόγων μελέτην οἵα
[100]   ἐκείνου λόγον οὐκ ἀλλότριον εἶναι  νομίζειν   τοῖς ἐνεστῶσι πράγμασιν, οὐδ' ἐμὲ
[120]   πολλοὺς θαυμάζειν τὰ λεγόμενα καὶ  νομίζειν   τὸν ἔπαινον τὸν ἐκείνου κατηγορίαν
[200]   πῶς οὐκ ἄφρονας εἶναι χρὴ  νομίζειν   τοὺς τὰς δυνάμεις τὰς ἐν
[290]   χρὴ μᾶλλον ψέγεσθαι, καὶ  νομίζεσθαι   βελτίστους εἶναι καὶ σωφρονεστάτους τῶν
[300]   οὓς ἐπαινεῖσθε, καὶ δημοτικωτέρους εἶναι  νομίζετε   τοὺς τοῦ μισεῖσθαι τὴν πόλιν
[200]   ὁμολογήσαιεν, ὅτι τούτους τεχνικωτάτους εἶναι  νομίζομεν   ἐπὶ πασῶν τῶν τεχνῶν καὶ
[250]   πλήθει λέγειν δυναμένους, εὐβούλους δὲ  νομίζομεν   οἵτινες ἂν αὐτοὶ πρὸς αὑτοὺς
[270]   φημί, προσήκει τὴν δικαίως ἂν  νομιζομένην   ὁρίσαι καὶ δηλῶσαι πρὸς ὑμᾶς.
[270]   μὴ τῆς ὑπὸ τῶν ἀνοήτων  νομιζομένης,   ἀλλὰ τῆς ὡς ἀληθῶς τὴν
[20]   τοὺς δὲ τοιοῦτον εἶναί με  νομίζοντας   οἷός περ εἰμί, βεβαιότερον ἔτι
[120]   γὰρ ὑμᾶς τούτους μόνους ἄνδρας  νομίζοντας,   τοὺς ἀπειλοῦντας καὶ τοὺς ἐκφοβοῦντας
[220]   χρήματα διδόασι καὶ πάντα ποιοῦσι  νομίζοντες   αὐτοί τε βελτίους γενήσεσθαι καὶ
[50]   ~Ταῦτα λογιζόμενοι καὶ πολὺ κρείττω  νομίζοντες   εἶναι τὴν αἵρεσιν, βούλονται μετασχεῖν
[260]   περὶ αὐτῶν, ἀλλ' οἵ τε  νομίζοντες   μηδὲν χρησίμην εἶναι τὴν παιδείαν
[40]   δὲ καὶ μαθηταὶ γίγνεσθαι βούλονται,  νομίζοντες   τοὺς ἐν τούτοις πρωτεύοντας πολὺ
[310]   προβολὰς δ' ἐν τῷ δήμῳ,  νομίζοντες   τοὺς ταύτῃ τῇ τέχνῃ χρωμένους
[320]   ταύτην ἔχοντος τὴν γνώμην, καὶ  νομίζοντος   τι ἂν ὑμῖν δόξῃ,
[160]   ἀπεσχόμην, παρὰ ξένων δὲ καὶ  νομιζόντων   εὖ πάσχειν ἐπορισάμην τὰς ὠφελίας,
[210]   πεφυκυίας τῶν σωμάτων μηδὲν ἂν  νομίζουσι   γενέσθαι σπουδαιοτέρας παιδευθείσας καὶ τυχούσας
[140]   τοὺς ὁμοίους σφίσιν αὐτοῖς βοηθεῖν  νομίζουσι.   Τούτου δ' ἕνεκά σοι ταῦτα
[280]   πονηρὰν δὲ δόξαν κτωμένους, πλεονεκτεῖν  νομίζουσιν,   ἀλλ' οὐ τοὺς ὁσιωτάτους καὶ
[240]   γὰρ Πειθὼ μίαν τῶν θεῶν  νομίζουσιν   εἶναι, καὶ τὴν πόλιν ὁρῶσι
[140]   ξένων σοι γιγνόμενα πολὺ πλείω  νομίζουσιν   εἶναι τῶν διδομένων, (αὐτόν τε
[160]   ἄλλων τῶν κατηγορηθέντων ἱκανὴν εἶναι  νομίζω   τὴν εἰρημένην ἀπολογίαν· οὐκ ὀκνήσω
[270]   ἐκ τῶν λοιπῶν σοφοὺς μὲν  νομίζω   τοὺς ταῖς δόξαις ἐπιτυγχάνειν ὡς
[120]   εὔνοιαν τὴν τῶν ἄλλων προσήγετο,  νομίζων   τοῦτο στρατήγημα μεῖζον εἶναι καὶ
[170]   ἑκάστῳ δοκῇ δίκαιον εἶναι καὶ  νόμιμον,   οὕτω φέρετε τὴν ψῆφον. ~Βούλομαι
[250]   ποιούμεθα, καὶ λόγος ἀληθὴς καὶ  νόμιμος   καὶ δίκαιος ψυχῆς ἀγαθῆς καὶ
[30]   τε δόξετε καλῶς κρίνειν καὶ  νομίμως,   ἐγώ τε τεύξομαι πάντων τῶν
[120]   πόλεων οὕτω πράως διῴκει καὶ  νομίμως   ὡς οὐδεὶς ἄλλος τὰς συμμαχίδας,
[150]   εὐδοκιμοῦντας, ἔπειτα τὸν βίον ἡδίω  νομίσας   εἶναι τοῦτον τὸν τῶν
[310]   τούτοις χρῆσθε καὶ κατηγόροις καὶ  νομοθέταις   περὶ τῶν ἄλλων. Καί τοι
[140]   λελειτουργήκατε καὶ κάλλιον ὧν οἱ  νόμοι   προστάττουσι. (Ταῦτ' ἀκούοντας τοὺς τἀναντία
[50]   (Βούλομαι δὲ περὶ ἐμαυτοῦ καὶ  νόμον   θεῖναι χαλεπώτερον περὶ τῶν
[250]   καὶ συνελθόντες πόλεις ᾠκίσαμεν καὶ  νόμους   ἐθέμεθα καὶ τέχνας εὕρομεν, καὶ
[310]   περὶ τῶν ἄλλων κακουργιῶν τοὺς  νόμους   ἔθεσαν. (Τοῖς μὲν γὰρ μεγίστοις
[80]   προτιμᾶν, ἔπειτα κἀκεῖνο γιγνώσκειν, ὅτι  νόμους   μὲν θεῖναι μυρίοι καὶ τῶν
[290]   πολιτεύεσθε καὶ μάλιστα φυλάττετε τοὺς  νόμους   οὓς ὑμῖν οἱ πρόγονοι κατέλιπον,
[70]   δὴ πάντας ἂν ὁμολογῆσαι τοὺς  νόμους   πλείστων καὶ μεγίστων ἀγαθῶν αἰτίους
[80]   ἐστίν, (ἀλλὰ τοῖς μὲν τοὺς  νόμους   τιθέναι προαιρουμένοις προὔργου γέγονε τὸ
[80]   περὶ πλείονος ποιεῖσθαι τῶν τοὺς  νόμους   τιθέντων καὶ γραφόντων, ὅσῳ πέρ
[80]   λόγους τοὺς εἰρημένους καὶ τοὺς  νόμους   τοὺς κειμένους ἀναριθμήτους εἶναι, καὶ
[80]   ἀναριθμήτους εἶναι, καὶ τῶν μὲν  νόμων   ἐπαινεῖσθαι τοὺς ἀρχαιοτάτους τῶν δὲ
[170]   μεμνημένους τῶν ὅρκων καὶ τῶν  νόμων   καθ' οὓς συνεληλύθατε δικάσοντες· ἔστι
[240]   ἐκ παντὸς τρόπου ζητοῦντας τὴν  νόσον   ταύτην διαφυγεῖν λοιδοροῦντες διατελοῦσιν. (Ὃ
[10]   φθονοῦντας ἔτι μᾶλλον ὑπὸ τῆς  νόσου   ταύτης λυπεῖσθαι· μείζω γὰρ δίκην
[300]   αὐτοῖς καὶ τῇ φιλοσοφίᾳ τὸν  νοῦν.   (Ἀναμνήσθητε δὲ τὸ κάλλος καὶ
[110]   Χερρονήσου προσέχειν ὑμᾶς αὐτῇ τὸν  νοῦν   ἐποίησε. Τὸ δὲ τελευταῖον Ποτίδαιαν,
[260]   δυσκαταμαθήτοις πράγμασιν ἀναγκαζόμενοι προσέχειν τὸν  νοῦν,   ἔτι δὲ συνεθιζόμενοι λέγειν καὶ
[10]   τὴν ἀκρόασιν, ἔπειτα προσέχειν τὸν  νοῦν   ἔτι μᾶλλον τοῖς λέγεσθαι μέλλουσιν
[130]   Ἢν οὖν ἐμοὶ πείθῃ καὶ  νοῦν   ἔχῃς, οὐ καταφρονήσεις τῶν ἀνδρῶν
[200]   εὑρῆσθαι δοκουσῶν; (Χρὴ δὲ τοὺς  νοῦν   ἔχοντας οὐκ ἀνωμάλως ποιεῖσθαι τὰς
[80]   πόλει συμφερόντως. ~Χρὴ δὲ τοὺς  νοῦν   ἔχοντας περὶ ἀμφότερα μὲν ταῦτα
[20]   περὶ αὐτῶν. Καίτοι χρὴ τοὺς  νοῦν   ἔχοντας τοιούτους εἶναι κριτὰς τοῖς
[250]   μάλιστα χρωμένους αὐτῷ τοὺς πλεῖστον  νοῦν   ἔχοντας. Ὧν οὐδὲν ἐνθυμηθεὶς Λυσίμαχος
[140]   οἱ μὲν λογίζεσθαι δυνάμενοι καὶ  νοῦν   ἔχοντες ἴσως ἄν σε ζηλώσειαν,
[200]   γὰρ ἡγεμόνος ἔτυχον ἀληθινοῦ καὶ  νοῦν   ἔχοντος, εὑρεθεῖεν ἂν ἐν τοῖς
[240]   δὲ τῶν καλῶν κἀγαθῶν καὶ  νοῦν   ἐχόντων ἀπολλυμένους, ὁπόταν ληφθῶσιν. (Ὥσθ'
[300]   οὔσης κατηγοροῦσιν. (Ἔστιν οὖν δικαστῶν  νοῦν   ἐχόντων τοὺς μὲν τῶν τοιούτων
[120]   πραγμάτων ὀρθῶς ἀεὶ πράττων καὶ  νοῦν   ἐχόντως διατετέλεκεν· ὅπερ Τιμοθέῳ συμβέβηκεν.
[180]   οἱ δὲ μάλιστα προσέχοντες τὸν  νοῦν   καὶ δυνάμενοι θεωρεῖν τὸ συμβαῖνον
[30]   διαβάλλειν βουλομένων, μὴ προσέχειν τὸν  νοῦν,   μηδὲ πιστεύειν τοῖς μήτε μετ'
[170]   πολλοὶ τῶν νεωτέρων προσέχουσι τὸν  νοῦν.   (Οἶμαι δ' ὑμᾶς οὐκ ἀγνοεῖν
[200]   καὶ σφίσιν αὐτοῖς προσέχειν τὸν  νοῦν.   (Ὅπου δὲ καὶ διὰ τὰς
[270]   ἀλλὰ τούτῳ μάλιστα προσέξει τὸν  νοῦν,   ὅπως δόξαν ὡς ἐπιεικεστάτην λήψεται
[120]   οὐ γὰρ τούτῳ προσεῖχε τὸν  νοῦν,   ὅπως ἐκ τῶν τοιούτων αὐτὸς
[40]   τὴν ἀλήθειαν, οὕτω προσέχετε τὸν  νοῦν.   (Πρῶτον μὲν οὖν ἐκεῖνο δεῖ
[220]   ἡσυχίαν ἄγοντας, προσέχοντας δὲ τὸν  νοῦν   σφίσιν αὐτοῖς καὶ τὰς συνουσίας
[70]   τῶν ἡδονῶν ἀμελήσαντα προσέχειν τὸν  νοῦν   τοῖς πράγμασιν. (Ἐπιχειρῶ δὲ καὶ
[230]   τῶν ἄλλων προσέσχον αὐτοῖς τὸν  νοῦν,   ὥστε Σόλων μὲν τῶν ἑπτὰ
[230]   πόλιν κατεσκεύασεν, ὥστ' ἔτι καὶ  νῦν   ἀγαπᾶσθαι τὴν διοίκησιν τὴν ὑπ'
[60]   καὶ κρείττους τοὺς ἐπιπλήττοντας τοῖς  νῦν   ἁμαρτανομένοις τοὺς τὰ πεπραγμένα
[230]   ταύτην ἔσχε τὴν ἐπωνυμίαν, τὴν  νῦν   ἀτιμαζομένην καὶ κρινομένην παρ' ὑμῖν,
[60]   αὐτὴν δὲ ταύτην πρόφασιν καὶ  νῦν   αὐτὸν αὐτὸν ὑμῖν δεῖξαι προειλόμην,
[280]   τοῦτον λέγεσθαι περὶ αὐτῶν, ἐπεὶ  νῦν   γ' οὕτως ἀνέστραπται καὶ συγκέχυται
[140]   ἀσφαλεστέροις χρῇ πρὸς αὐτούς, ἐπεὶ  νῦν   γε τίνα χρὴ προσδοκᾶν γνώμην
[0]   ἐπὶ τοῖς βλασφημεῖν εἰθισμένοις ὥσπερ  νῦν   γενόμενον. (Σκοπούμενος οὖν εὕρισκον οὐδαμῶς
[160]   ἔζων ἕνεκά γε τῶν συκοφαντῶν·  νῦν   δ' ἀντὶ τῆς δόξης ἧς
[10]   διώκοντος λόγων ἐψηφίσθαι τὰ δίκαια.  Νῦν   δ' εἰ μὲν εὖ τυγχάνει
[150]   ἄξιος ἦν μᾶλλον διαβολῆς.  (Νῦν   δ' εἰς πολλὴν ἀπορίαν καθέστηκα,
[240]   δίκην ζητοῦντας παρ' ἡμῶν λαμβάνειν.  (Νῦν   δ' ἐκεῖνοι μὲν συνιστᾶσι τοὺς
[230]   ἐν ἅπασι ταὐτὸ πέφυκεν ἐνεργάζεσθαι.  (Νῦν   δ' εὑρήσετε καὶ τῶν ἐν
[240]   φιλοσοφίας τραχύτερον πρὸς αὐτὴν ἔχουσι·  νῦν   δ' οὕτως ἐναργεῖς ὑπείληφα τοὺς
[160]   ~βουλόμενοι μετασχεῖν τῆς δόξης ταύτης·  νῦν   δ' ὑπὲρ τοῦ μὴ πλουτεῖν
[0]   ἂν οἶμαι προδιαλεχθῆναι περὶ αὐτοῦ·  νῦν   δὲ διὰ τὴν καινότητα καὶ
[50]   ἂν εἶχον τὴν αἰτίαν ταύτην·  νῦν   δὲ κρινόμενος καὶ κινδυνεύων ἀναγκάζομαι
[10]   ποτέ μοι πράγματα ποιεῖν ἐπεχείρησε.  Νῦν   δὲ λέγει μὲν ὡς ἐγὼ
[50]   αὐτὸς δυνήσεσθαι διελθεῖν περὶ αὐτῶν·  νῦν   δέ με τὸ γῆρας ἐμποδίζει
[140]   οὐκ ἂν ὁμοίως ἔμελεν αὐτοῖς·  νῦν   δὲ τά τε παρὰ τῶν
[110]   κἀκεῖνος πλείονος ἄξιος ἔδοξεν εἶναι.  Νῦν   δὲ ταῦτα μὲν ἐάσω διὰ
[130]   τι περὶ αὐτοῦ λέγειν τολμῶντας.  Νῦν   δὲ ταῦτα μὲν ἐάσω, περὶ
[80]   με κατέλαβον οἷόν περ προσεδόκησαν·  νῦν   δὲ τοσούτων γεγενημένων, καὶ τῶν
[90]   τὴν συνουσίαν τὴν ἐμὴν γεγενημένους·  νῦν   δὲ τούτων μὲν οὐδέτερον πεποίηκε,
[170]   ἀμύνασθαι καὶ τῇ φιλοσοφίᾳ βοηθῆσαι·  νῦν   δὲ φοβοῦμαι μὴ διὰ ταύτην
[60]   τῶν εἰρημένων αὑτοῖς, τούς τε  νῦν   δοκοῦντας εἶναι δεινοὺς μὴ τολμᾶν
[270]   οὖν τούτων ἀπόχρη μοι τὸ  νῦν   εἶναι ταῦτ' εἰρηκέναι καὶ συμβεβουλευκέναι·
[240]   δεῖ τἀληθὲς εἰπεῖν καὶ τὸ  νῦν   ἐν τῇ διανοίᾳ μοι παρεστηκός,
[160]   τοῖς ἡλικιώταις καὶ συμπαιδευομένοις  νῦν   ἐν τοῖς συμπολιτευομένοις- (ὅτε δ'
[140]   αὐτῶν· δ' οὖν μοι  νῦν   ἐπελήλυθε, καὶ περὶ ὧν ἐγὼ
[170]   μισουμένην. Ἔχω δὲ καὶ  νῦν   ἔτι ταύτην τὴν γνώμην. (Οὐκ
[150]   κἀκείνου τότε ταῦτα λέγοντος καὶ  νῦν   ἡγοῦμαι πάντων ἀνθρώπων ἀτοπωτάτους εἶναι
[30]   ἂν ἐκ τῆς κατηγορίας τῆς  νῦν   καὶ τῆς ἀπολογίας φαίνωμαι, τοιοῦτον
[30]   εἰληφέναι τὰ δ' ἔτι καὶ  νῦν   λαμβάνειν. (Τοῦτον δὲ τὸν τρόπον
[10]   ἐμοῦ πάλαι γεγραμμένων ἐγκαταμεμιγμένα τοῖς  νῦν   λεγομένοις οὐκ ἀλόγως οὐδ' ἀκαίρως,
[70]   ἀληθῆ καὶ τότε προεῖπον καὶ  νῦν   λέγω περὶ αὐτῶν. Καὶ πρῶτον
[160]   ἔχοιεν χάριν, ὥστ' ἔτι καὶ  νῦν   με θεραπεύειν, (ὑμεῖς δ' εἰς
[40]   καὶ τοὺς λόγους οὓς λέγω,  νῦν   μὴ δηλοίην ὑμῖν αὐτοὺς ἀλλ'
[310]   ἄλλων. Καί τοι προσῆκεν αὐτοὺς  νῦν   μισεῖσθαι μᾶλλον κατ' ἐκεῖνον
[300]   ταύτης, οὐχ οὕτω δ' ὥσπερ  νῦν   οἱ μὲν τραχέως οἱ δ'
[70]   πρότερον εἰρημένων, ἄλλως τε καὶ  νῦν   ὅτ' οὐ μόνον μικροῖς μέρεσιν
[80]   τυγχάνουσιν, ἄλλως τε δὴ καὶ  νῦν.   (Ὅτε μὲν γὰρ ἤρχετο τὸ
[30]   (Ἀλλὰ γὰρ οὔτε πρότερον οὔτε  νῦν   οὐδείς μοι φανήσεται τοιοῦτον οὐδὲν
[270]   καὶ δικαιοσύνην, οὔτε πρότερον οὔτε  νῦν   οὐδεμίαν εἶναι, τούς τε τὰς
[170]   ἡμῶν πολλῶν ἀγαθῶν αἰτία καὶ  νῦν   οὖσα καὶ πρότερον γεγενημένη καὶ
[170]   χρόνον ἐφορῶν οὕτως αὐτὴν ὥσπερ  νῦν   παρ' ὑμῖν φερομένην. (Τῆς μὲν
[320]   ἀνθρωπίνων αὐτοῖς πραγμάτων, (οὐδὲ τῶν  νῦν   περὶ ἐμὲ γιγνομένων οὐδὲν αὐτοὺς
[280]   τυγχάνουσιν ὄντες· (χρὴ δὲ καὶ  νῦν   πλέον ἔχειν ἡγεῖσθαι καὶ πλεονεκτήσειν
[160]   πρὸς ὑμᾶς οὔθ' ὡς ἔχω  νῦν   πρὸς τὸν ἐνεστῶτα κίνδυνον κατειπεῖν
[20]   καταστὰς ἀναγκασθήσεται λέγειν ἅπερ ἐγὼ  νῦν   πρὸς τοὺς μέλλοντας περὶ αὐτοῦ
[150]   ὁμοίας περὶ τῶν πραγμάτων οἱ  νῦν   τοῖς πρότερον πεπολιτευμένοις ἔχουσιν. Ὅτε
[230]   ἄλλοις ἅπασιν, ὥστ' ἔτι καὶ  νῦν   τοὺς εἰσαφικνουμένους εἰς αὐτὴν νομίζειν
[190]   ἑτέραν μεταλήψεσθαι δόξαν ἀνθ' ἧς  νῦν   τυγχάνουσιν ἔχοντες. (Δεῖ δὴ μηδ'
[310]   ἐπιεικὲς ἂν φανῆναι, πάντα δὲ  νυνὶ   λεγόμενα πολὺν ἂν ὄχλον ἐμοί




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 2/10/2008