HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Isocrate, Sur la permutation de biens (texte complet)

Liste des contextes (ordre alphabétique)

β = 72 formes différentes pour 152 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Paragraphes

[300]   ποῖος δέ τις ὁ τοὺς βαρβάρους Μαραθῶνι τῇ μάχῃ νικήσας καὶ

[80]   τῶν ἄλλων Ἑλλήνων καὶ τῶν βαρβάρων ἱκανοὶ γεγόνασιν, εἰπεῖν δὲ περὶ

[50]   Ἕλληνας παρακαλῶν ἐπὶ τὴν τῶν βαρβάρων στρατείαν, Λακεδαιμονίοις δὲ περὶ τῆς

[70]   Ἕλληνας ἐπί τε τὴν τῶν βαρβάρων στρατείαν παρακαλοῦντος καὶ περὶ τῆς

[290]   γένος τὸ τῶν Ἑλλήνων τῶν βαρβάρων, (τῷ καὶ πρὸς τὴν φρόνησιν

[150]   ἀτοπωτάτους εἶναι καὶ σχετλιωτάτους, οἵτινες βαρέως ἂν ἀκούοιεν εἰ λειτουργοῦντα μὲν

[140]   τοῖς προειρημένοις ἐπιτετηδευκότας οὐκ οἴει βαρέως οἴσειν καὶ νομιεῖν ἐλέγχεσθαι τὸν

[130]   οἱ τούτων ὀλιγωροῦντες ἐπαχθέστεροι καὶ βαρύτεροι δοκοῦσιν εἶναι τοῖς συμπολιτευομένοις. (Ὁρᾷς

[30]   καὶ ῥήτορας καὶ στρατηγοὺς καὶ βασιλέας καὶ τυράννους, καὶ χρήματα παρ'

[70]   οἷόν τε πραοτάτην. Ὅπου δὲ βασιλεῖ διαλεψόμενος ὑπὲρ τοῦ δήμου τοὺς

[70]   ὥς περ ἱερωσύνην εἰληφότα τὴν βασιλείαν, οὕτω τὴν γνώμην ἔχειν, ἀλλὰ

[60]   τῷ κατ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον βασιλεύοντι, συμβουλεύων ὡς δεῖ τῶν πολιτῶν

[40]   ὅτι παρὰ Νικοκλέους τοῦ Σαλαμινίων βασιλέως πολλὰς ἔλαβον καὶ μεγάλας δωρεάς.

[60]   λόγου δυναμένων, ἐπιτιμᾶν δὲ καὶ βασκαίνειν τὰ τῶν ἄλλων μεμελετηκότων, οἳ

[20]   με νομίζοντας οἷός περ εἰμί, βεβαιότερον ἔτι ταύτην ἕξειν τὴν διάνοιαν.

[180]   ὧν ἔμαθον ἀναγκάζουσιν, ἵνα ταῦτα βεβαιότερον κατάσχωσι καὶ τῶν καιρῶν ἐγγυτέρω

[20]   τῶν τοιούτων ἀγώνων. (Οὕτω γὰρ βεβίωκα τὸν παρελθόντα χρόνον, ὥστε μηδένα

[160]   τὴν φιλοσοφίαν διαφέρειν καὶ κοσμιώτερον βεβιωκέναι τῶν ἄλλων. Ἐμοὶ δὲ τοὐναντίον

[140]   ἡμέραν οὕτω κοσμίως καὶ τεταγμένως βεβιωκότα σαυτὸν ὡς οὐκ οἶδ' εἴ

[300]   τούτων ἕκαστον, οὐ τοὺς συκοφαντικῶς βεβιωκότας οὐδὲ τοὺς ἀμελῶς, οὐδὲ τοὺς

[20]   ἀνεγκλητεὶ μέχρι ταυτησὶ τῆς ἡλικίας βεβιωκὼς εἰς τὸν αὐτὸν καθέστηκα κίνδυνον,

[320]   τὸν παρελθόντα χρόνον οὕτω τυγχάνω βεβιωκὼς μέχρι ταύτης τῆς ἡμέρας, ὥς

[160]   καλῶς ἀγωνιεῖσθαι· (καὶ γὰρ τοῖς βεβιωμένοις καὶ τοῖς πεπραγμένοις ἐπίστευον, καὶ

[0]   καὶ τῶν ἄλλων τῶν ἐμοὶ βεβιωμένων· διὰ τούτου γὰρ ἤλπιζον καὶ

[30]   ἐμῆς οὔθ' ὑπὸ τῶν συγγραμμάτων βέβλαπται τῶν πολιτῶν, τὸν ἐνεστῶτα κίνδυνον

[210]   ἡμετέραις διανοίαις ἕκαστον τῶν ὄντων βέλτιον γίγνεσθαι καὶ χρησιμώτερον, αὐτοὺς δ'

[260]   παιδείαν διαπονηθέντες πρὸς μὲν τὸ βέλτιον εἰπεῖν ἢ βουλεύσασθαι περὶ τῶν

[80]   πολίτας προτρέπειν προθυμούμενον πρὸς τὸ βέλτιον καὶ δικαιότερον προστῆναι τῶν Ἑλλήνων,

[210]   καὶ πονῆσαν οὐκ ἂν εἴη βέλτιον, τὰς δὲ ψυχὰς τὰς ἄμεινον

[70]   ὁρᾷ τοὺς μὲν χείρους τῶν βελτιόνων ἄρχοντας καὶ τοὺς ἀνοητοτέρους τοῖς

[270]   μὴν ἀλλ' αὐτούς γ' αὑτῶν βελτίους ἂν γίγνεσθαι καὶ πλέονος ἀξίους,

[180]   παιδεύοντες μέχρι μὲν τοῦ γενέσθαι βελτίους αὐτοὺς αὑτῶν τοὺς μαθητὰς καὶ

[220]   πάντα ποιοῦσι νομίζοντες αὐτοί τε βελτίους γενήσεσθαι καὶ τοὺς ἐνθάδε παιδεύοντας

[240]   τοιαύτας διατριβάς, ἐν αἷς ἡγοῦνται βελτίους γενομένους χαλεπωτέρους ἔσεσθαι ταῖς αὑτῶν

[40]   τούτοις πρωτεύοντας πολὺ σοφωτέρους καὶ βελτίους καὶ μᾶλλον ὠφελεῖν δυναμένους εἶναι

[170]   τοὐναντίον πέφυκεν ὥστ' ὠφελεῖν καὶ βελτίους ποιεῖν τοὺς πλησιάζοντας καὶ πλέονος

[200]   τὰς αὑτῶν ἐπιμελείας γίγνονταί τινες βελτίους, πῶς οὐκ ἂν οὗτοι λαβόντες

[280]   ἀμελήσαντας τοῦ σπουδάζειν ὅπως ἔσονται βελτίους, τοὺς δὲ χείρω τὴν φύσιν

[140]   ἀλλὰ καὶ τῶν ἐπιτηδευμάτων τὰ βέλτιστα, καὶ πρὸς τοῖς ἄλλοις κακοῖς

[130]   τε πράξεων τὰς ὠφελιμωτάτας καὶ βελτίστας καὶ τῶν λόγων τοὺς ἀληθεστάτους

[290]   γενόμενοι λέγειν οὐ πρὸς τὸ βέλτιστον ἀποβλέπουσιν, ἀλλ' ὅπως ἂν τύχωσιν,

[270]   ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ τοῦ βελτίστου δυναμένους, φιλοσόφους δὲ τοὺς ἐν

[280]   καὶ πολιτεύωνται διακειμένους καὶ τοὺς βελτίστους αὐτοὺς εἶναι δοκοῦντας. (Καὶ ταῦτα

[290]   μᾶλλον ἢ ψέγεσθαι, καὶ νομίζεσθαι βελτίστους εἶναι καὶ σωφρονεστάτους τῶν ἡλικιωτῶν;

[310]   λυμαινόμενοι καὶ συκοφαντοῦντες, καὶ τοὺς βελτίστους ἐκ τῶν ὄντων ἐκβάλλοντες, οὕτω

[230]   πλείστην ἐπιμέλειαν τῶν λόγων ποιουμένους βελτίστους ὄντας τῶν ἐπὶ τὸ βῆμα

[90]   τῶν μὲν χείρω τῶν δὲ βελτίω δόξαν λαμβανόντων ἐγὼ μόνος μὴ

[230]   βελτίστους ὄντας τῶν ἐπὶ τὸ βῆμα παριόντων, ἔτι δὲ τῶν παλαιῶν

[320]   αἰσθάνομαι, καίπερ ὑπὸ τῆς ὀργῆς βίᾳ φερόμενος, τὸ μὲν ὕδωρ ἡμᾶς

[170]   λόγος ἐστίν, ἤδη τελευτῆσαι τὸν βίον ἀξίως εἰπὼν τῆς ὑποθέσεως καὶ

[150]   δ' ἐν πάνυ μετρίοις τὸν βίον διαγαγόντες· ὁ δὲ πλεῖστα κτησάμενος

[150]   τοῖς ἄλλοις εὐδοκιμοῦντας, ἔπειτα τὸν βίον ἡδίω νομίσας εἶναι τοῦτον ἢ

[300]   ἐπιμέλειαν, προτρέψετε τῶν νεωτέρων τοὺς βίον ἱκανὸν κεκτημένους καὶ σχολὴν ἄγειν

[140]   πλείστους, πλὴν τῶν τὸν σὸν βίον καὶ τὸν τρόπον ἠγαπηκότων, ἔν

[0]   τρόπον ὃν ἔχω καὶ τὸν βίον ὃν ζῶ καὶ τὴν παιδείαν

[40]   εἰδέναι τοὺς πολίτας καὶ τὸν βίον ὃν ζῶ καὶ τοὺς λόγους

[160]   περιποιήσασθαι τῶν ἐπὶ τὸν αὐτὸν βίον ὁρμησάντων, ἀμφότερα δόξειν, καὶ περὶ

[30]   διατρίβειν, ὅθεν ἂν προέλωνται τὸν βίον πορίζεσθαι. (Τοὺς μὲν τοίνυν ἀπὸ

[300]   οἰκειότερον ἄν τις τὸν ἅπαντα βίον συνδιατρίψειεν οὕτω δὲ μεγάλαις χρῶνται

[40]   τὰ τῶν ἡμιθέων ἀναζητοῦντες τὸν βίον τὸν αὑτῶν κατέτριψαν, οἱ δὲ

[140]   οἴσειν καὶ νομιεῖν ἐλέγχεσθαι τὸν βίον τὸν αὑτῶν οὐ σπουδαῖον ὄντα;

[140]   ὑμῶν ἕκαστος, καὶ τόν τε βίον τὸν ἐμαυτοῦ καὶ τὰς πράξεις

[140]   τοὺς τοιούτους, ὅταν τόν τε βίον τὸν σαυτοῦ καὶ τὰς πράξεις

[260]   πράξεων τὰς μηδὲν πρὸς τὸν βίον φερούσας ἀναιρεῖν ἐξ ἁπασῶν τῶν

[270]   μεῖζον δυναμένας τὰς ἐκ τοῦ βίου γεγενημένας ἢ τὰς ὑπὸ τοῦ

[290]   ἡλικίας καὶ καλὴν ἀρχὴν τοῦ βίου ποιούμενον αὑτοῦ πρότερον ἢ τῶν

[270]   δεδιὼς ὑπὲρ γήρως καὶ μικροῦ βίου προδιδόναι τὴν ἀλήθειαν. (Δέομαι δ'

[0]   δ' ὑπογυίου μοι τῆς τοῦ βίου τελευτῆς οὔσης, ἀντιδόσεως γενομένης περὶ

[320]   ἐλπίδας ἔχω τότε μοι τοῦ βίου τὴν τελευτὴν ἥξειν, ὅταν μέλλῃ

[40]   πολλὰς εἰπεῖν διαφορὰς περὶ τοῦ βίου τοῦ τ' ἐμοῦ καὶ τῶν

[150]   Ἑλλήνων ἦσαν, πλεῖστον δὲ χρόνον βιοὺς καὶ περὶ τὸν χρηματισμὸν τοῦτον

[280]   οὐδένες γὰρ ἐν ἅπαντι τῷ βίῳ μᾶλλον ἐλαττοῦνται τῶν τοιούτων, οὐδ'

[260]   μαθόντων διὰ τὸ μήτε τῷ βίω παρακολουθεῖν μήτε ταῖς πράξεσιν ἐπαμύνειν,

[70]   μεγίστων ἀγαθῶν αἰτίους εἶναι τῷ βίῳ τῶν ἀνθρώπων· ἀλλ' ἡ μὲν

[70]   ἄξιος εἴην οὐ μόνον, εἰ βλαβεροῖς χρῶμαι τοῖς λόγοις, δοῦναι δίκην

[50]   Ἀξιῶ γὰρ οὐ μόνον, εἰ βλαβεροῖς χρῶμαι τοῖς λόγοις, μηδεμιᾶς συγγνώμης

[260]   τοιαῦτα τῶν μαθημάτων διατρίβοντας οὐ βλάπτειν ἀλλ' ὠφελεῖν τοὺς συνόντας, ἐλάττω

[100]   καὶ τοῖς τοιούτοις ἐπιχειρεῖ με βλάπτειν ἐξ ὧν δικαίως ἂν ὠφελοίμην,

[50]   λόγους οἳ καὶ τὴν πόλιν βλάπτουσι καὶ τοὺς νεωτέρους διαφθείρουσι, δι'

[120]   ταῖς ὑμετέραις γνώμαις, οὐδ' ἠβουλήθη βλάπτων τὴν πόλιν εὐδοκιμεῖν, ἀλλὰ τοῦτ'

[0]   ἐμαυτὸν ὄντα, μηδ' ἐπὶ τοῖς βλασφημεῖν εἰθισμένοις ὥσπερ νῦν γενόμενον. (Σκοπούμενος

[30]   πρότερον ἀκηκόατε περί μου τῶν βλασφημεῖν καὶ διαβάλλειν βουλομένων, μὴ προσέχειν

[240]   τοῖς τοιούτοις τῇ πόλει παρασχήσουσι, βλασφημεῖν οἴονται χρῆναι. Καὶ Θηβαίοις μὲν

[220]   πᾶσιν ἀνθρώποις εὐδοκιμούντων, ὅμως τολμῶσι βλασφημεῖν περὶ αὐτῶν καὶ λέγειν ὡς

[20]   καὶ πεπεισμένους ὑπὸ τῶν βουλομένων βλασφημεῖν ταχέως μεταπεισθήσεσθαι περὶ αὐτῶν, τοὺς

[90]   καὶ διαλύσει πάσας τὰς τοιάσδε βλασφημίας· ἀξιῶ γάρ, (εἰ μέν τινες

[190]   τὰς γνώμας αὐτῶν, ἢ τὰς βλασφημίας καὶ κατηγορίας αἷς χρῶνται καθ'

[0]   γὰρ εἰδὼς ἐνίους τῶν σοφιστῶν βλασφημοῦντας περὶ τῆς ἐμῆς διατριβῆς, καὶ

[100]   πολλῶν ἀγαθῶν αἰτίου τῇ πόλει βλασφήμους καὶ λίαν ἀσελγεῖς λόγους εἰπών.

[250]   ἔριδας σπουδαζόντων ἔνιοί τινες ὁμοίως βλασφημοῦσι περὶ τῶν λόγων τῶν κοινῶν

[90]   ὁ λόγος δικαίως ἄν με βλάψειεν, ὃν ἴσως ἄν τινες τολμήσαιεν

[140]   οὖν τοὺς ὁμοίους σφίσιν αὐτοῖς βοηθεῖν νομίζουσι. Τούτου δ' ἕνεκά σοι

[60]   ταῦτ' ἔχωσιν εἰπεῖν, ἀφέμενος τοῦ βοηθεῖν τοῖς εἰρημένοις πειράσομαι μέρος ἑτέρου

[170]   κατήγορον ἀμύνασθαι καὶ τῇ φιλοσοφίᾳ βοηθῆσαι· νῦν δὲ φοβοῦμαι μὴ διὰ

[270]   ἀρχὴν αὐτῶν ἀκούσαντες θορύβου καὶ βοῆς ἅπαν ἐμπλήσητε τὸ δικαστήριον. Ὅμως

[290]   πράξεις πλημμελοῦσιν. (Ὥσθ' ἅπασι μὲν βούλεσθαι προσήκει πολλοὺς εἶναι τοὺς ἐκ

[90]   πόλιν ἀνηλωκότας. Πρὸς οὓς ὅπως βούλεσθε θέτε με διακεῖσθαι· πρὸς γὰρ

[50]   μὲν οὖν τῆς ἐμῆς εἴτε βούλεσθε καλεῖν δυνάμεως εἴτε φιλοσοφίας εἴτε

[190]   μὲν πέφρασται τῶν ἔμπροσθεν εἰρημένων, βούλεται δὲ ταὐτὰ δηλοῦν ἐκείνοις. Ὃ

[320]   ὅπως ἕκαστος ὑμῶν χαίρει καὶ βούλεται, τοῦτον τὸν τρόπον φερέτω τὴν

[250]   λέγοντες πείθομεν, ταῖς αὐταῖς ταύταις βουλευόμενοι χρώμεθα, καὶ ῥητορικοὺς μὲν καλοῦμεν

[180]   τῆς μὲν γὰρ ἔργον εἶναι βουλεύσασθαι καὶ περὶ τῶν ἰδίων καὶ

[260]   μὲν τὸ βέλτιον εἰπεῖν ἢ βουλεύσασθαι περὶ τῶν πραγμάτων οὐδεμίαν πω

[110]   ποιήσασθαι. Καί τοι τοῦ καλῶς βουλεύσασθαι τίς ἂν ἀπόδειξιν ἔχοι σαφεστέραν

[170]   μαθόντας τὴν ἀλήθειαν ἄμεινον καὶ βουλεύσεσθαι καὶ διαγνώσεσθαι περὶ αὐτῆς. (Ἀξιῶ

[180]   ἂν οἱ μὲν ἀθλητὰς οὓς βουληθεῖεν, οἱ δὲ ῥήτορας ἱκανοὺς ποιήσαιεν,

[40]   ἐκείνων ὄντας, τοὺς δ' εἰ βουληθεῖεν ταχέως ἂν ἑλεῖν καὶ τοὺτους

[80]   ὃ ῥᾳδίως ὅστις ἂν οὖν βουληθεὶς ποιήσειἐ, τοῖς δὲ περὶ τοὺς

[250]   ἡμᾶς αὐτοὺς περὶ ὧν ἂν βουληθῶμεν, οὐ μόνον τοῦ θηριωδῶς ζῆν

[170]   ἐατέον ποιεῖν ὅ τι ἂν βουληθῶσιν, (ἀλλ' εἰ μὲν ἡ φιλοσοφία

[220]   μηδὲν δαπανηθεῖσιν εἶναι τοιούτοις, ὁπόταν βουληθῶσιν; Οὐ γὰρ μαθεῖν ἀλλ' ἐπιχειρῆσαι

[160]   καὶ ποιεῖν ὅ τι ἂν βουληθῶσιν, ὥστε Λυσίμαχος μὲν ὁ προῃρημένος

[310]   θεσμοθέτας, εἰσαγγελίας δ' εἰς τὴν βουλήν, προβολὰς δ' ἐν τῷ δήμῳ,

[130]   τῶν προγεγενημένων. ~Ἔχει δ' οὕτως· βούλομαι γὰρ καὶ τὸν ὑπὲρ τῆς

[70]   οἵους περ ἐξ ἀρχῆς ὑπεθέμην. (Βούλομαι δ' ὑμῖν διὰ βραχέων ἀπολογήσασθαι

[60]   (Δυοῖν μὲν τοίνυν λόγοιν ἀκηκόατε· βούλομαι δὲ καὶ τοῦ τρίτου μικρὰ

[50]   διατριβῆς, ἀκηκόατε πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν. (Βούλομαι δὲ περὶ ἐμαυτοῦ καὶ νόμον

[180]   νόμιμον, οὕτω φέρετε τὴν ψῆφον. ~Βούλομαι δὲ περὶ τῆς τῶν λόγων

[310]   ταῦτα καὶ γιγνώσκων, ὅμως ἔτι βούλομαι διαλεχθῆναι πρὸς ὑμᾶς. (Ἀγανακτῶ γὰρ

[10]   προσποιουμένην μὲν περὶ κρίσεως γεγράφθαι, βουλομένην δὲ περὶ ἐμοῦ δηλῶσαι τὴν

[160]   τὴν οὐσίαν ἧς ἔχοντες ἐτύγχανον, ~βουλόμενοι μετασχεῖν τῆς δόξης ταύτης· νῦν

[210]   τίνων ὀρεγόμενοι καὶ τίνος τυχεῖν βουλόμενοι τολμῶσί τινες ἀδικεῖν· ἢν γὰρ

[290]   καὶ περὶ τὰ τοιαῦτα γυμνάζεσθαι βουλομένοις, (ἔτι δὲ τὴν ἐμπειρίαν, ἥ

[240]   τοῖς τυχεῖν ταύτης τῆς τιμῆς βουλομένοις. Καὶ τοῖς μὲν θεοῖς οὐδεὶς

[230]   ἐν οἷς ἔξεστιν ἰδεῖν τοῖς βουλομένοις τοὺς πολυπράγμονας καὶ τοὺς ταῖς

[270]   μὴν οὐδ' ὁ πείθειν τινὰς βουλόμενος ἀμελήσει τῆς ἀρετῆς, ἀλλὰ τούτῳ

[0]   διαλεχθῆναι περὶ ἁπάντων ὧν τυγχάνω βουλόμενος. (Ταῦτα δὲ διανοηθεὶς ἔγραφον τὸν

[50]   περὶ τῶν τοιούτων εὐεργεσιῶν, καὶ βουλόμενος τὴν ἡγεμονίαν ἔτι σαφέστερον ἀποφαίνειν

[190]   διαλέγωμαι πρὸς τοὺς συνεῖναί μοι βουλομένους, ἅπασαν ὑπ' ἐμαυτῷ ποιεῖσθαι τὴν

[130]   ὡς χρὴ τοὺς πολιτευομένους καὶ βουλομένους ἀρέσκειν προαιρεῖσθαι μὲν τῶν τε

[30]   ἢ τοὺς ἑτέροις πράγματα παρέχειν βουλομένους, ἐμοὶ δὲ τοὺς πλείστην σχολὴν

[260]   δὲ τοὺς προὔργου τι ποιεῖν βουλομένους καὶ τῶν λόγων τοὺς ματαίους

[180]   ποιούμεθα πρὸς τοὺς πλησιάζειν ἡμῖν βουλομένους. (Λέγομεν γὰρ ὡς δεῖ τοὺς

[290]   συμβεβηκότος, τοὺς δὲ τοιούτους γενέσθαι βουλομένους λοιδοροῦσιν ὡς ἀδίκου καὶ κακοῦ

[190]   καὶ κινδυνεύων, καὶ πρὸς τοὺς βουλομένους πλησιάζειν καὶ πρὸς τοὺς μέλλοντας

[290]   ἂν συμβαίη δεινότατον, εἰ τοὺς βουλομένους τοῖς αὐτοῖς τούτοις διενεγκεῖν τῶν

[240]   πολλὴν ἐπιμέλειαν ποιουμένους καὶ τυχεῖν βουλομένους ὧν εἰς ἐπιθυμίαν αὐτοὶ καθεστᾶσι,

[240]   ἧς ἡ θεὸς ἔχει μετασχεῖν βουλομένους ὡς κακοῦ πράγματος ἐπιθυμοῦντας διαφθείρεσθαί

[100]   καὶ τῷ κατηγόρῳ καὶ τῷ βουλομένῳ τῶν ἄλλων, εἴ τις ἔχει

[220]   ἂν τῶν συμπονηρεύεσθαι καὶ συνεξαμαρτάνειν βουλομένων. Ἀλλ' ἵνα κακοπράγμονες καὶ συκοφάνται

[20]   ἐπιτηδευμάτων καὶ πεπεισμένους ὑπὸ τῶν βουλομένων βλασφημεῖν ταχέως μεταπεισθήσεσθαι περὶ αὐτῶν,

[0]   πεπλησιακότων ἢ τῶν τούτους μιμεῖσθαι βουλομένων. (Μέχρι μὲν οὖν πόρρω τῆς

[30]   μου τῶν βλασφημεῖν καὶ διαβάλλειν βουλομένων, μὴ προσέχειν τὸν νοῦν, μηδὲ

[140]   μισῆσαι, τοῖς δ' ὅπως ἕκαστοι βούλονται διατεθῆναι πρὸς αὐτούς· σὲ δ'

[240]   ὃ παρὰ τῶν θεῶν αὐτοὶ βούλονται λαβεῖν, οὐδέν φασι τῶν δεόντων

[50]   κρείττω νομίζοντες εἶναι τὴν αἵρεσιν, βούλονται μετασχεῖν τῆς παιδείας ταύτης, ἧς

[40]   πολλοὶ δὲ καὶ μαθηταὶ γίγνεσθαι βούλονται, νομίζοντες τοὺς ἐν τούτοις πρωτεύοντας

[70]   ὑπεθέμην. (Βούλομαι δ' ὑμῖν διὰ βραχέων ἀπολογήσασθαι περὶ ἑκάστου, καὶ ποιῆσαι

[110]   μὴ καθ' ἕκαστον ἀλλὰ διὰ βραχέων εἰπεῖν, τεττάρων καὶ εἴκοσι πόλεων

[60]   καλούμενα κεφάλαια, ποιήσας, πειρῶμαι διὰ βραχέων ἕκαστον ὧν συμβουλεύω φράζειν. Τούτου

[60]   πρὸς Χίους καὶ Ῥοδίους καὶ Βυζαντίους, (ἐπιδείξας δ' ὡς συμφέρει τῇ

[280]   τῶν ἐπιτηδευμάτων. (Τοὺς μέν γε βωμολοχευομένους καὶ σκώπτειν καὶ μιμεῖσθαι δυναμένους

Paragraphes
[300]	ποῖος δέ τις ὁ τοὺς	βαρβάρους	Μαραθῶνι τῇ μάχῃ νικήσας καὶ
[80]	τῶν ἄλλων Ἑλλήνων καὶ τῶν	βαρβάρων	ἱκανοὶ γεγόνασιν, εἰπεῖν δὲ περὶ
[50]	Ἕλληνας παρακαλῶν ἐπὶ τὴν τῶν	βαρβάρων	στρατείαν, Λακεδαιμονίοις δὲ περὶ τῆς
[70]	Ἕλληνας ἐπί τε τὴν τῶν	βαρβάρων	στρατείαν παρακαλοῦντος καὶ περὶ τῆς
[290]	γένος τὸ τῶν Ἑλλήνων τῶν	βαρβάρων,	(τῷ καὶ πρὸς τὴν φρόνησιν
[150]	ἀτοπωτάτους εἶναι καὶ σχετλιωτάτους, οἵτινες	βαρέως	ἂν ἀκούοιεν εἰ λειτουργοῦντα μὲν
[140]	τοῖς προειρημένοις ἐπιτετηδευκότας οὐκ οἴει	βαρέως	οἴσειν καὶ νομιεῖν ἐλέγχεσθαι τὸν
[130]	οἱ τούτων ὀλιγωροῦντες ἐπαχθέστεροι καὶ	βαρύτεροι	δοκοῦσιν εἶναι τοῖς συμπολιτευομένοις. (Ὁρᾷς
[30]	καὶ ῥήτορας καὶ στρατηγοὺς καὶ	βασιλέας	καὶ τυράννους, καὶ χρήματα παρ'
[70]	οἷόν τε πραοτάτην. Ὅπου δὲ	βασιλεῖ	διαλεψόμενος ὑπὲρ τοῦ δήμου τοὺς
[70]	ὥς περ ἱερωσύνην εἰληφότα τὴν	βασιλείαν,	οὕτω τὴν γνώμην ἔχειν, ἀλλὰ
[60]	τῷ κατ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον	βασιλεύοντι,	συμβουλεύων ὡς δεῖ τῶν πολιτῶν
[40]	ὅτι παρὰ Νικοκλέους τοῦ Σαλαμινίων	βασιλέως	πολλὰς ἔλαβον καὶ μεγάλας δωρεάς.
[60]	λόγου δυναμένων, ἐπιτιμᾶν δὲ καὶ	βασκαίνειν	τὰ τῶν ἄλλων μεμελετηκότων, οἳ
[20]	με νομίζοντας οἷός περ εἰμί,	βεβαιότερον	ἔτι ταύτην ἕξειν τὴν διάνοιαν.
[180]	ὧν ἔμαθον ἀναγκάζουσιν, ἵνα ταῦτα	βεβαιότερον	κατάσχωσι καὶ τῶν καιρῶν ἐγγυτέρω
[20]	τῶν τοιούτων ἀγώνων. (Οὕτω γὰρ	βεβίωκα	τὸν παρελθόντα χρόνον, ὥστε μηδένα
[160]	τὴν φιλοσοφίαν διαφέρειν καὶ κοσμιώτερον	βεβιωκέναι	τῶν ἄλλων. Ἐμοὶ δὲ τοὐναντίον
[140]	ἡμέραν οὕτω κοσμίως καὶ τεταγμένως	βεβιωκότα	σαυτὸν ὡς οὐκ οἶδ' εἴ
[300]	τούτων ἕκαστον, οὐ τοὺς συκοφαντικῶς	βεβιωκότας	οὐδὲ τοὺς ἀμελῶς, οὐδὲ τοὺς
[20]	ἀνεγκλητεὶ μέχρι ταυτησὶ τῆς ἡλικίας	βεβιωκὼς	εἰς τὸν αὐτὸν καθέστηκα κίνδυνον,
[320]	τὸν παρελθόντα χρόνον οὕτω τυγχάνω	βεβιωκὼς	μέχρι ταύτης τῆς ἡμέρας, ὥς
[160]	καλῶς ἀγωνιεῖσθαι· (καὶ γὰρ τοῖς	βεβιωμένοις	καὶ τοῖς πεπραγμένοις ἐπίστευον, καὶ
[0]	καὶ τῶν ἄλλων τῶν ἐμοὶ	βεβιωμένων·	διὰ τούτου γὰρ ἤλπιζον καὶ
[30]	ἐμῆς οὔθ' ὑπὸ τῶν συγγραμμάτων	βέβλαπται	τῶν πολιτῶν, τὸν ἐνεστῶτα κίνδυνον
[210]	ἡμετέραις διανοίαις ἕκαστον τῶν ὄντων	βέλτιον	γίγνεσθαι καὶ χρησιμώτερον, αὐτοὺς δ'
[260]	παιδείαν διαπονηθέντες πρὸς μὲν τὸ	βέλτιον	εἰπεῖν ἢ βουλεύσασθαι περὶ τῶν
[80]	πολίτας προτρέπειν προθυμούμενον πρὸς τὸ	βέλτιον	καὶ δικαιότερον προστῆναι τῶν Ἑλλήνων,
[210]	καὶ πονῆσαν οὐκ ἂν εἴη	βέλτιον,	τὰς δὲ ψυχὰς τὰς ἄμεινον
[70]	ὁρᾷ τοὺς μὲν χείρους τῶν	βελτιόνων	ἄρχοντας καὶ τοὺς ἀνοητοτέρους τοῖς
[270]	μὴν ἀλλ' αὐτούς γ' αὑτῶν	βελτίους	ἂν γίγνεσθαι καὶ πλέονος ἀξίους,
[180]	παιδεύοντες μέχρι μὲν τοῦ γενέσθαι	βελτίους	αὐτοὺς αὑτῶν τοὺς μαθητὰς καὶ
[220]	πάντα ποιοῦσι νομίζοντες αὐτοί τε	βελτίους	γενήσεσθαι καὶ τοὺς ἐνθάδε παιδεύοντας
[240]	τοιαύτας διατριβάς, ἐν αἷς ἡγοῦνται	βελτίους	γενομένους χαλεπωτέρους ἔσεσθαι ταῖς αὑτῶν
[40]	τούτοις πρωτεύοντας πολὺ σοφωτέρους καὶ	βελτίους	καὶ μᾶλλον ὠφελεῖν δυναμένους εἶναι
[170]	τοὐναντίον πέφυκεν ὥστ' ὠφελεῖν καὶ	βελτίους	ποιεῖν τοὺς πλησιάζοντας καὶ πλέονος
[200]	τὰς αὑτῶν ἐπιμελείας γίγνονταί τινες	βελτίους,	πῶς οὐκ ἂν οὗτοι λαβόντες
[280]	ἀμελήσαντας τοῦ σπουδάζειν ὅπως ἔσονται	βελτίους,	τοὺς δὲ χείρω τὴν φύσιν
[140]	ἀλλὰ καὶ τῶν ἐπιτηδευμάτων τὰ	βέλτιστα,	καὶ πρὸς τοῖς ἄλλοις κακοῖς
[130]	τε πράξεων τὰς ὠφελιμωτάτας καὶ	βελτίστας	καὶ τῶν λόγων τοὺς ἀληθεστάτους
[290]	γενόμενοι λέγειν οὐ πρὸς τὸ	βέλτιστον	ἀποβλέπουσιν, ἀλλ' ὅπως ἂν τύχωσιν,
[270]	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ τοῦ	βελτίστου	δυναμένους, φιλοσόφους δὲ τοὺς ἐν
[280]	καὶ πολιτεύωνται διακειμένους καὶ τοὺς	βελτίστους	αὐτοὺς εἶναι δοκοῦντας. (Καὶ ταῦτα
[290]	μᾶλλον ἢ ψέγεσθαι, καὶ νομίζεσθαι	βελτίστους	εἶναι καὶ σωφρονεστάτους τῶν ἡλικιωτῶν;
[310]	λυμαινόμενοι καὶ συκοφαντοῦντες, καὶ τοὺς	βελτίστους	ἐκ τῶν ὄντων ἐκβάλλοντες, οὕτω
[230]	πλείστην ἐπιμέλειαν τῶν λόγων ποιουμένους	βελτίστους	ὄντας τῶν ἐπὶ τὸ βῆμα
[90]	τῶν μὲν χείρω τῶν δὲ	βελτίω	δόξαν λαμβανόντων ἐγὼ μόνος μὴ
[230]	βελτίστους ὄντας τῶν ἐπὶ τὸ	βῆμα	παριόντων, ἔτι δὲ τῶν παλαιῶν
[320]	αἰσθάνομαι, καίπερ ὑπὸ τῆς ὀργῆς	βίᾳ	φερόμενος, τὸ μὲν ὕδωρ ἡμᾶς
[170]	λόγος ἐστίν, ἤδη τελευτῆσαι τὸν	βίον	ἀξίως εἰπὼν τῆς ὑποθέσεως καὶ
[150]	δ' ἐν πάνυ μετρίοις τὸν	βίον	διαγαγόντες· ὁ δὲ πλεῖστα κτησάμενος
[150]	τοῖς ἄλλοις εὐδοκιμοῦντας, ἔπειτα τὸν	βίον	ἡδίω νομίσας εἶναι τοῦτον ἢ
[300]	ἐπιμέλειαν, προτρέψετε τῶν νεωτέρων τοὺς	βίον	ἱκανὸν κεκτημένους καὶ σχολὴν ἄγειν
[140]	πλείστους, πλὴν τῶν τὸν σὸν	βίον	καὶ τὸν τρόπον ἠγαπηκότων, ἔν
[0]	τρόπον ὃν ἔχω καὶ τὸν	βίον	ὃν ζῶ καὶ τὴν παιδείαν
[40]	εἰδέναι τοὺς πολίτας καὶ τὸν	βίον	ὃν ζῶ καὶ τοὺς λόγους
[160]	περιποιήσασθαι τῶν ἐπὶ τὸν αὐτὸν	βίον	ὁρμησάντων, ἀμφότερα δόξειν, καὶ περὶ
[30]	διατρίβειν, ὅθεν ἂν προέλωνται τὸν	βίον	πορίζεσθαι. (Τοὺς μὲν τοίνυν ἀπὸ
[300]	οἰκειότερον ἄν τις τὸν ἅπαντα	βίον	συνδιατρίψειεν οὕτω δὲ μεγάλαις χρῶνται
[40]	τὰ τῶν ἡμιθέων ἀναζητοῦντες τὸν	βίον	τὸν αὑτῶν κατέτριψαν, οἱ δὲ
[140]	οἴσειν καὶ νομιεῖν ἐλέγχεσθαι τὸν	βίον	τὸν αὑτῶν οὐ σπουδαῖον ὄντα;
[140]	ὑμῶν ἕκαστος, καὶ τόν τε	βίον	τὸν ἐμαυτοῦ καὶ τὰς πράξεις
[140]	τοὺς τοιούτους, ὅταν τόν τε	βίον	τὸν σαυτοῦ καὶ τὰς πράξεις
[260]	πράξεων τὰς μηδὲν πρὸς τὸν	βίον	φερούσας ἀναιρεῖν ἐξ ἁπασῶν τῶν
[270]	μεῖζον δυναμένας τὰς ἐκ τοῦ	βίου	γεγενημένας ἢ τὰς ὑπὸ τοῦ
[290]	ἡλικίας καὶ καλὴν ἀρχὴν τοῦ	βίου	ποιούμενον αὑτοῦ πρότερον ἢ τῶν
[270]	δεδιὼς ὑπὲρ γήρως καὶ μικροῦ	βίου	προδιδόναι τὴν ἀλήθειαν. (Δέομαι δ'
[0]	δ' ὑπογυίου μοι τῆς τοῦ	βίου	τελευτῆς οὔσης, ἀντιδόσεως γενομένης περὶ
[320]	ἐλπίδας ἔχω τότε μοι τοῦ	βίου	τὴν τελευτὴν ἥξειν, ὅταν μέλλῃ
[40]	πολλὰς εἰπεῖν διαφορὰς περὶ τοῦ	βίου	τοῦ τ' ἐμοῦ καὶ τῶν
[150]	Ἑλλήνων ἦσαν, πλεῖστον δὲ χρόνον	βιοὺς	καὶ περὶ τὸν χρηματισμὸν τοῦτον
[280]	οὐδένες γὰρ ἐν ἅπαντι τῷ	βίῳ	μᾶλλον ἐλαττοῦνται τῶν τοιούτων, οὐδ'
[260]	μαθόντων διὰ τὸ μήτε τῷ	βίω	παρακολουθεῖν μήτε ταῖς πράξεσιν ἐπαμύνειν,
[70]	μεγίστων ἀγαθῶν αἰτίους εἶναι τῷ	βίῳ	τῶν ἀνθρώπων· ἀλλ' ἡ μὲν
[70]	ἄξιος εἴην οὐ μόνον, εἰ	βλαβεροῖς	χρῶμαι τοῖς λόγοις, δοῦναι δίκην
[50]	Ἀξιῶ γὰρ οὐ μόνον, εἰ	βλαβεροῖς	χρῶμαι τοῖς λόγοις, μηδεμιᾶς συγγνώμης
[260]	τοιαῦτα τῶν μαθημάτων διατρίβοντας οὐ	βλάπτειν	ἀλλ' ὠφελεῖν τοὺς συνόντας, ἐλάττω
[100]	καὶ τοῖς τοιούτοις ἐπιχειρεῖ με	βλάπτειν	ἐξ ὧν δικαίως ἂν ὠφελοίμην,
[50]	λόγους οἳ καὶ τὴν πόλιν	βλάπτουσι	καὶ τοὺς νεωτέρους διαφθείρουσι, δι'
[120]	ταῖς ὑμετέραις γνώμαις, οὐδ' ἠβουλήθη	βλάπτων	τὴν πόλιν εὐδοκιμεῖν, ἀλλὰ τοῦτ'
[0]	ἐμαυτὸν ὄντα, μηδ' ἐπὶ τοῖς	βλασφημεῖν	εἰθισμένοις ὥσπερ νῦν γενόμενον. (Σκοπούμενος
[30]	πρότερον ἀκηκόατε περί μου τῶν	βλασφημεῖν	καὶ διαβάλλειν βουλομένων, μὴ προσέχειν
[240]	τοῖς τοιούτοις τῇ πόλει παρασχήσουσι,	βλασφημεῖν	οἴονται χρῆναι. Καὶ Θηβαίοις μὲν
[220]	πᾶσιν ἀνθρώποις εὐδοκιμούντων, ὅμως τολμῶσι	βλασφημεῖν	περὶ αὐτῶν καὶ λέγειν ὡς
[20]	καὶ πεπεισμένους ὑπὸ τῶν βουλομένων	βλασφημεῖν	ταχέως μεταπεισθήσεσθαι περὶ αὐτῶν, τοὺς
[90]	καὶ διαλύσει πάσας τὰς τοιάσδε	βλασφημίας·	ἀξιῶ γάρ, (εἰ μέν τινες
[190]	τὰς γνώμας αὐτῶν, ἢ τὰς	βλασφημίας	καὶ κατηγορίας αἷς χρῶνται καθ'
[0]	γὰρ εἰδὼς ἐνίους τῶν σοφιστῶν	βλασφημοῦντας	περὶ τῆς ἐμῆς διατριβῆς, καὶ
[100]	πολλῶν ἀγαθῶν αἰτίου τῇ πόλει	βλασφήμους	καὶ λίαν ἀσελγεῖς λόγους εἰπών.
[250]	ἔριδας σπουδαζόντων ἔνιοί τινες ὁμοίως	βλασφημοῦσι	περὶ τῶν λόγων τῶν κοινῶν
[90]	ὁ λόγος δικαίως ἄν με	βλάψειεν,	ὃν ἴσως ἄν τινες τολμήσαιεν
[140]	οὖν τοὺς ὁμοίους σφίσιν αὐτοῖς	βοηθεῖν	νομίζουσι. Τούτου δ' ἕνεκά σοι
[60]	ταῦτ' ἔχωσιν εἰπεῖν, ἀφέμενος τοῦ	βοηθεῖν	τοῖς εἰρημένοις πειράσομαι μέρος ἑτέρου
[170]	κατήγορον ἀμύνασθαι καὶ τῇ φιλοσοφίᾳ	βοηθῆσαι·	νῦν δὲ φοβοῦμαι μὴ διὰ
[270]	ἀρχὴν αὐτῶν ἀκούσαντες θορύβου καὶ	βοῆς	ἅπαν ἐμπλήσητε τὸ δικαστήριον. Ὅμως
[290]	πράξεις πλημμελοῦσιν. (Ὥσθ' ἅπασι μὲν	βούλεσθαι	προσήκει πολλοὺς εἶναι τοὺς ἐκ
[90]	πόλιν ἀνηλωκότας. Πρὸς οὓς ὅπως	βούλεσθε	θέτε με διακεῖσθαι· πρὸς γὰρ
[50]	μὲν οὖν τῆς ἐμῆς εἴτε	βούλεσθε	καλεῖν δυνάμεως εἴτε φιλοσοφίας εἴτε
[190]	μὲν πέφρασται τῶν ἔμπροσθεν εἰρημένων,	βούλεται	δὲ ταὐτὰ δηλοῦν ἐκείνοις. Ὃ
[320]	ὅπως ἕκαστος ὑμῶν χαίρει καὶ	βούλεται,	τοῦτον τὸν τρόπον φερέτω τὴν
[250]	λέγοντες πείθομεν, ταῖς αὐταῖς ταύταις	βουλευόμενοι	χρώμεθα, καὶ ῥητορικοὺς μὲν καλοῦμεν
[180]	τῆς μὲν γὰρ ἔργον εἶναι	βουλεύσασθαι	καὶ περὶ τῶν ἰδίων καὶ
[260]	μὲν τὸ βέλτιον εἰπεῖν ἢ	βουλεύσασθαι	περὶ τῶν πραγμάτων οὐδεμίαν πω
[110]	ποιήσασθαι. Καί τοι τοῦ καλῶς	βουλεύσασθαι	τίς ἂν ἀπόδειξιν ἔχοι σαφεστέραν
[170]	μαθόντας τὴν ἀλήθειαν ἄμεινον καὶ	βουλεύσεσθαι	καὶ διαγνώσεσθαι περὶ αὐτῆς. (Ἀξιῶ
[180]	ἂν οἱ μὲν ἀθλητὰς οὓς	βουληθεῖεν,	οἱ δὲ ῥήτορας ἱκανοὺς ποιήσαιεν,
[40]	ἐκείνων ὄντας, τοὺς δ' εἰ	βουληθεῖεν	ταχέως ἂν ἑλεῖν καὶ τοὺτους
[80]	ὃ ῥᾳδίως ὅστις ἂν οὖν	βουληθεὶς	ποιήσειἐ, τοῖς δὲ περὶ τοὺς
[250]	ἡμᾶς αὐτοὺς περὶ ὧν ἂν	βουληθῶμεν,	οὐ μόνον τοῦ θηριωδῶς ζῆν
[170]	ἐατέον ποιεῖν ὅ τι ἂν	βουληθῶσιν,	(ἀλλ' εἰ μὲν ἡ φιλοσοφία
[220]	μηδὲν δαπανηθεῖσιν εἶναι τοιούτοις, ὁπόταν	βουληθῶσιν;	Οὐ γὰρ μαθεῖν ἀλλ' ἐπιχειρῆσαι
[160]	καὶ ποιεῖν ὅ τι ἂν	βουληθῶσιν,	ὥστε Λυσίμαχος μὲν ὁ προῃρημένος
[310]	θεσμοθέτας, εἰσαγγελίας δ' εἰς τὴν	βουλήν,	προβολὰς δ' ἐν τῷ δήμῳ,
[130]	τῶν προγεγενημένων. ~Ἔχει δ' οὕτως·	βούλομαι	γὰρ καὶ τὸν ὑπὲρ τῆς
[70]	οἵους περ ἐξ ἀρχῆς ὑπεθέμην.	(Βούλομαι	δ' ὑμῖν διὰ βραχέων ἀπολογήσασθαι
[60]	(Δυοῖν μὲν τοίνυν λόγοιν ἀκηκόατε·	βούλομαι	δὲ καὶ τοῦ τρίτου μικρὰ
[50]	διατριβῆς, ἀκηκόατε πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν.	(Βούλομαι	δὲ περὶ ἐμαυτοῦ καὶ νόμον
[180]	νόμιμον, οὕτω φέρετε τὴν ψῆφον.	~Βούλομαι	δὲ περὶ τῆς τῶν λόγων
[310]	ταῦτα καὶ γιγνώσκων, ὅμως ἔτι	βούλομαι	διαλεχθῆναι πρὸς ὑμᾶς. (Ἀγανακτῶ γὰρ
[10]	προσποιουμένην μὲν περὶ κρίσεως γεγράφθαι,	βουλομένην	δὲ περὶ ἐμοῦ δηλῶσαι τὴν
[160]	τὴν οὐσίαν ἧς ἔχοντες ἐτύγχανον,	~βουλόμενοι	μετασχεῖν τῆς δόξης ταύτης· νῦν
[210]	τίνων ὀρεγόμενοι καὶ τίνος τυχεῖν	βουλόμενοι	τολμῶσί τινες ἀδικεῖν· ἢν γὰρ
[290]	καὶ περὶ τὰ τοιαῦτα γυμνάζεσθαι	βουλομένοις,	(ἔτι δὲ τὴν ἐμπειρίαν, ἥ
[240]	τοῖς τυχεῖν ταύτης τῆς τιμῆς	βουλομένοις.	Καὶ τοῖς μὲν θεοῖς οὐδεὶς
[230]	ἐν οἷς ἔξεστιν ἰδεῖν τοῖς	βουλομένοις	τοὺς πολυπράγμονας καὶ τοὺς ταῖς
[270]	μὴν οὐδ' ὁ πείθειν τινὰς	βουλόμενος	ἀμελήσει τῆς ἀρετῆς, ἀλλὰ τούτῳ
[0]	διαλεχθῆναι περὶ ἁπάντων ὧν τυγχάνω	βουλόμενος.	(Ταῦτα δὲ διανοηθεὶς ἔγραφον τὸν
[50]	περὶ τῶν τοιούτων εὐεργεσιῶν, καὶ	βουλόμενος	τὴν ἡγεμονίαν ἔτι σαφέστερον ἀποφαίνειν
[190]	διαλέγωμαι πρὸς τοὺς συνεῖναί μοι	βουλομένους,	ἅπασαν ὑπ' ἐμαυτῷ ποιεῖσθαι τὴν
[130]	ὡς χρὴ τοὺς πολιτευομένους καὶ	βουλομένους	ἀρέσκειν προαιρεῖσθαι μὲν τῶν τε
[30]	ἢ τοὺς ἑτέροις πράγματα παρέχειν	βουλομένους,	ἐμοὶ δὲ τοὺς πλείστην σχολὴν
[260]	δὲ τοὺς προὔργου τι ποιεῖν	βουλομένους	καὶ τῶν λόγων τοὺς ματαίους
[180]	ποιούμεθα πρὸς τοὺς πλησιάζειν ἡμῖν	βουλομένους.	(Λέγομεν γὰρ ὡς δεῖ τοὺς
[290]	συμβεβηκότος, τοὺς δὲ τοιούτους γενέσθαι	βουλομένους	λοιδοροῦσιν ὡς ἀδίκου καὶ κακοῦ
[190]	καὶ κινδυνεύων, καὶ πρὸς τοὺς	βουλομένους	πλησιάζειν καὶ πρὸς τοὺς μέλλοντας
[290]	ἂν συμβαίη δεινότατον, εἰ τοὺς	βουλομένους	τοῖς αὐτοῖς τούτοις διενεγκεῖν τῶν
[240]	πολλὴν ἐπιμέλειαν ποιουμένους καὶ τυχεῖν	βουλομένους	ὧν εἰς ἐπιθυμίαν αὐτοὶ καθεστᾶσι,
[240]	ἧς ἡ θεὸς ἔχει μετασχεῖν	βουλομένους	ὡς κακοῦ πράγματος ἐπιθυμοῦντας διαφθείρεσθαί
[100]	καὶ τῷ κατηγόρῳ καὶ τῷ	βουλομένῳ	τῶν ἄλλων, εἴ τις ἔχει
[220]	ἂν τῶν συμπονηρεύεσθαι καὶ συνεξαμαρτάνειν	βουλομένων.	Ἀλλ' ἵνα κακοπράγμονες καὶ συκοφάνται
[20]	ἐπιτηδευμάτων καὶ πεπεισμένους ὑπὸ τῶν	βουλομένων	βλασφημεῖν ταχέως μεταπεισθήσεσθαι περὶ αὐτῶν,
[0]	πεπλησιακότων ἢ τῶν τούτους μιμεῖσθαι	βουλομένων.	(Μέχρι μὲν οὖν πόρρω τῆς
[30]	μου τῶν βλασφημεῖν καὶ διαβάλλειν	βουλομένων,	μὴ προσέχειν τὸν νοῦν, μηδὲ
[140]	μισῆσαι, τοῖς δ' ὅπως ἕκαστοι	βούλονται	διατεθῆναι πρὸς αὐτούς· σὲ δ'
[240]	ὃ παρὰ τῶν θεῶν αὐτοὶ	βούλονται	λαβεῖν, οὐδέν φασι τῶν δεόντων
[50]	κρείττω νομίζοντες εἶναι τὴν αἵρεσιν,	βούλονται	μετασχεῖν τῆς παιδείας ταύτης, ἧς
[40]	πολλοὶ δὲ καὶ μαθηταὶ γίγνεσθαι	βούλονται,	νομίζοντες τοὺς ἐν τούτοις πρωτεύοντας
[70]	ὑπεθέμην. (Βούλομαι δ' ὑμῖν διὰ	βραχέων	ἀπολογήσασθαι περὶ ἑκάστου, καὶ ποιῆσαι
[110]	μὴ καθ' ἕκαστον ἀλλὰ διὰ	βραχέων	εἰπεῖν, τεττάρων καὶ εἴκοσι πόλεων
[60]	καλούμενα κεφάλαια, ποιήσας, πειρῶμαι διὰ	βραχέων	ἕκαστον ὧν συμβουλεύω φράζειν. Τούτου
[60]	πρὸς Χίους καὶ Ῥοδίους καὶ	Βυζαντίους,	(ἐπιδείξας δ' ὡς συμφέρει τῇ
[280]	τῶν ἐπιτηδευμάτων. (Τοὺς μέν γε	βωμολοχευομένους	καὶ σκώπτειν καὶ μιμεῖσθαι δυναμένους

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 2/10/2008