Paragraphes |
[300] |
ποῖος
δέ
τις
ὁ
τοὺς
|
βαρβάρους |
Μαραθῶνι
τῇ
μάχῃ
νικήσας
καὶ |
[80] |
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων
καὶ
τῶν
|
βαρβάρων |
ἱκανοὶ
γεγόνασιν,
εἰπεῖν
δὲ
περὶ |
[50] |
Ἕλληνας
παρακαλῶν
ἐπὶ
τὴν
τῶν
|
βαρβάρων |
στρατείαν,
Λακεδαιμονίοις
δὲ
περὶ
τῆς |
[70] |
Ἕλληνας
ἐπί
τε
τὴν
τῶν
|
βαρβάρων |
στρατείαν
παρακαλοῦντος
καὶ
περὶ
τῆς |
[290] |
γένος
τὸ
τῶν
Ἑλλήνων
τῶν
|
βαρβάρων, |
(τῷ
καὶ
πρὸς
τὴν
φρόνησιν |
[150] |
ἀτοπωτάτους
εἶναι
καὶ
σχετλιωτάτους,
οἵτινες
|
βαρέως |
ἂν
ἀκούοιεν
εἰ
λειτουργοῦντα
μὲν |
[140] |
τοῖς
προειρημένοις
ἐπιτετηδευκότας
οὐκ
οἴει
|
βαρέως |
οἴσειν
καὶ
νομιεῖν
ἐλέγχεσθαι
τὸν |
[130] |
οἱ
τούτων
ὀλιγωροῦντες
ἐπαχθέστεροι
καὶ
|
βαρύτεροι |
δοκοῦσιν
εἶναι
τοῖς
συμπολιτευομένοις.
(Ὁρᾷς |
[30] |
καὶ
ῥήτορας
καὶ
στρατηγοὺς
καὶ
|
βασιλέας |
καὶ
τυράννους,
καὶ
χρήματα
παρ' |
[70] |
οἷόν
τε
πραοτάτην.
Ὅπου
δὲ
|
βασιλεῖ |
διαλεψόμενος
ὑπὲρ
τοῦ
δήμου
τοὺς |
[70] |
ὥς
περ
ἱερωσύνην
εἰληφότα
τὴν
|
βασιλείαν, |
οὕτω
τὴν
γνώμην
ἔχειν,
ἀλλὰ |
[60] |
τῷ
κατ'
ἐκεῖνον
τὸν
χρόνον
|
βασιλεύοντι, |
συμβουλεύων
ὡς
δεῖ
τῶν
πολιτῶν |
[40] |
ὅτι
παρὰ
Νικοκλέους
τοῦ
Σαλαμινίων
|
βασιλέως |
πολλὰς
ἔλαβον
καὶ
μεγάλας
δωρεάς. |
[60] |
λόγου
δυναμένων,
ἐπιτιμᾶν
δὲ
καὶ
|
βασκαίνειν |
τὰ
τῶν
ἄλλων
μεμελετηκότων,
οἳ |
[20] |
με
νομίζοντας
οἷός
περ
εἰμί,
|
βεβαιότερον |
ἔτι
ταύτην
ἕξειν
τὴν
διάνοιαν. |
[180] |
ὧν
ἔμαθον
ἀναγκάζουσιν,
ἵνα
ταῦτα
|
βεβαιότερον |
κατάσχωσι
καὶ
τῶν
καιρῶν
ἐγγυτέρω |
[20] |
τῶν
τοιούτων
ἀγώνων.
(Οὕτω
γὰρ
|
βεβίωκα |
τὸν
παρελθόντα
χρόνον,
ὥστε
μηδένα |
[160] |
τὴν
φιλοσοφίαν
διαφέρειν
καὶ
κοσμιώτερον
|
βεβιωκέναι |
τῶν
ἄλλων.
Ἐμοὶ
δὲ
τοὐναντίον |
[140] |
ἡμέραν
οὕτω
κοσμίως
καὶ
τεταγμένως
|
βεβιωκότα |
σαυτὸν
ὡς
οὐκ
οἶδ'
εἴ |
[300] |
τούτων
ἕκαστον,
οὐ
τοὺς
συκοφαντικῶς
|
βεβιωκότας |
οὐδὲ
τοὺς
ἀμελῶς,
οὐδὲ
τοὺς |
[20] |
ἀνεγκλητεὶ
μέχρι
ταυτησὶ
τῆς
ἡλικίας
|
βεβιωκὼς |
εἰς
τὸν
αὐτὸν
καθέστηκα
κίνδυνον, |
[320] |
τὸν
παρελθόντα
χρόνον
οὕτω
τυγχάνω
|
βεβιωκὼς |
μέχρι
ταύτης
τῆς
ἡμέρας,
ὥς |
[160] |
καλῶς
ἀγωνιεῖσθαι·
(καὶ
γὰρ
τοῖς
|
βεβιωμένοις |
καὶ
τοῖς
πεπραγμένοις
ἐπίστευον,
καὶ |
[0] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
τῶν
ἐμοὶ
|
βεβιωμένων· |
διὰ
τούτου
γὰρ
ἤλπιζον
καὶ |
[30] |
ἐμῆς
οὔθ'
ὑπὸ
τῶν
συγγραμμάτων
|
βέβλαπται |
τῶν
πολιτῶν,
τὸν
ἐνεστῶτα
κίνδυνον |
[210] |
ἡμετέραις
διανοίαις
ἕκαστον
τῶν
ὄντων
|
βέλτιον |
γίγνεσθαι
καὶ
χρησιμώτερον,
αὐτοὺς
δ' |
[260] |
παιδείαν
διαπονηθέντες
πρὸς
μὲν
τὸ
|
βέλτιον |
εἰπεῖν
ἢ
βουλεύσασθαι
περὶ
τῶν |
[80] |
πολίτας
προτρέπειν
προθυμούμενον
πρὸς
τὸ
|
βέλτιον |
καὶ
δικαιότερον
προστῆναι
τῶν
Ἑλλήνων, |
[210] |
καὶ
πονῆσαν
οὐκ
ἂν
εἴη
|
βέλτιον, |
τὰς
δὲ
ψυχὰς
τὰς
ἄμεινον |
[70] |
ὁρᾷ
τοὺς
μὲν
χείρους
τῶν
|
βελτιόνων |
ἄρχοντας
καὶ
τοὺς
ἀνοητοτέρους
τοῖς |
[270] |
μὴν
ἀλλ'
αὐτούς
γ'
αὑτῶν
|
βελτίους |
ἂν
γίγνεσθαι
καὶ
πλέονος
ἀξίους, |
[180] |
παιδεύοντες
μέχρι
μὲν
τοῦ
γενέσθαι
|
βελτίους |
αὐτοὺς
αὑτῶν
τοὺς
μαθητὰς
καὶ |
[220] |
πάντα
ποιοῦσι
νομίζοντες
αὐτοί
τε
|
βελτίους |
γενήσεσθαι
καὶ
τοὺς
ἐνθάδε
παιδεύοντας |
[240] |
τοιαύτας
διατριβάς,
ἐν
αἷς
ἡγοῦνται
|
βελτίους |
γενομένους
χαλεπωτέρους
ἔσεσθαι
ταῖς
αὑτῶν |
[40] |
τούτοις
πρωτεύοντας
πολὺ
σοφωτέρους
καὶ
|
βελτίους |
καὶ
μᾶλλον
ὠφελεῖν
δυναμένους
εἶναι |
[170] |
τοὐναντίον
πέφυκεν
ὥστ'
ὠφελεῖν
καὶ
|
βελτίους |
ποιεῖν
τοὺς
πλησιάζοντας
καὶ
πλέονος |
[200] |
τὰς
αὑτῶν
ἐπιμελείας
γίγνονταί
τινες
|
βελτίους, |
πῶς
οὐκ
ἂν
οὗτοι
λαβόντες |
[280] |
ἀμελήσαντας
τοῦ
σπουδάζειν
ὅπως
ἔσονται
|
βελτίους, |
τοὺς
δὲ
χείρω
τὴν
φύσιν |
[140] |
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
ἐπιτηδευμάτων
τὰ
|
βέλτιστα, |
καὶ
πρὸς
τοῖς
ἄλλοις
κακοῖς |
[130] |
τε
πράξεων
τὰς
ὠφελιμωτάτας
καὶ
|
βελτίστας |
καὶ
τῶν
λόγων
τοὺς
ἀληθεστάτους |
[290] |
γενόμενοι
λέγειν
οὐ
πρὸς
τὸ
|
βέλτιστον |
ἀποβλέπουσιν,
ἀλλ'
ὅπως
ἂν
τύχωσιν, |
[270] |
ὡς
ἐπὶ
τὸ
πολὺ
τοῦ
|
βελτίστου |
δυναμένους,
φιλοσόφους
δὲ
τοὺς
ἐν |
[280] |
καὶ
πολιτεύωνται
διακειμένους
καὶ
τοὺς
|
βελτίστους |
αὐτοὺς
εἶναι
δοκοῦντας.
(Καὶ
ταῦτα |
[290] |
μᾶλλον
ἢ
ψέγεσθαι,
καὶ
νομίζεσθαι
|
βελτίστους |
εἶναι
καὶ
σωφρονεστάτους
τῶν
ἡλικιωτῶν; |
[310] |
λυμαινόμενοι
καὶ
συκοφαντοῦντες,
καὶ
τοὺς
|
βελτίστους |
ἐκ
τῶν
ὄντων
ἐκβάλλοντες,
οὕτω |
[230] |
πλείστην
ἐπιμέλειαν
τῶν
λόγων
ποιουμένους
|
βελτίστους |
ὄντας
τῶν
ἐπὶ
τὸ
βῆμα |
[90] |
τῶν
μὲν
χείρω
τῶν
δὲ
|
βελτίω |
δόξαν
λαμβανόντων
ἐγὼ
μόνος
μὴ |
[230] |
βελτίστους
ὄντας
τῶν
ἐπὶ
τὸ
|
βῆμα |
παριόντων,
ἔτι
δὲ
τῶν
παλαιῶν |
[320] |
αἰσθάνομαι,
καίπερ
ὑπὸ
τῆς
ὀργῆς
|
βίᾳ |
φερόμενος,
τὸ
μὲν
ὕδωρ
ἡμᾶς |
[170] |
λόγος
ἐστίν,
ἤδη
τελευτῆσαι
τὸν
|
βίον |
ἀξίως
εἰπὼν
τῆς
ὑποθέσεως
καὶ |
[150] |
δ'
ἐν
πάνυ
μετρίοις
τὸν
|
βίον |
διαγαγόντες·
ὁ
δὲ
πλεῖστα
κτησάμενος |
[150] |
τοῖς
ἄλλοις
εὐδοκιμοῦντας,
ἔπειτα
τὸν
|
βίον |
ἡδίω
νομίσας
εἶναι
τοῦτον
ἢ |
[300] |
ἐπιμέλειαν,
προτρέψετε
τῶν
νεωτέρων
τοὺς
|
βίον |
ἱκανὸν
κεκτημένους
καὶ
σχολὴν
ἄγειν |
[140] |
πλείστους,
πλὴν
τῶν
τὸν
σὸν
|
βίον |
καὶ
τὸν
τρόπον
ἠγαπηκότων,
ἔν |
[0] |
τρόπον
ὃν
ἔχω
καὶ
τὸν
|
βίον |
ὃν
ζῶ
καὶ
τὴν
παιδείαν |
[40] |
εἰδέναι
τοὺς
πολίτας
καὶ
τὸν
|
βίον |
ὃν
ζῶ
καὶ
τοὺς
λόγους |
[160] |
περιποιήσασθαι
τῶν
ἐπὶ
τὸν
αὐτὸν
|
βίον |
ὁρμησάντων,
ἀμφότερα
δόξειν,
καὶ
περὶ |
[30] |
διατρίβειν,
ὅθεν
ἂν
προέλωνται
τὸν
|
βίον |
πορίζεσθαι.
(Τοὺς
μὲν
τοίνυν
ἀπὸ |
[300] |
οἰκειότερον
ἄν
τις
τὸν
ἅπαντα
|
βίον |
συνδιατρίψειεν
οὕτω
δὲ
μεγάλαις
χρῶνται |
[40] |
τὰ
τῶν
ἡμιθέων
ἀναζητοῦντες
τὸν
|
βίον |
τὸν
αὑτῶν
κατέτριψαν,
οἱ
δὲ |
[140] |
οἴσειν
καὶ
νομιεῖν
ἐλέγχεσθαι
τὸν
|
βίον |
τὸν
αὑτῶν
οὐ
σπουδαῖον
ὄντα; |
[140] |
ὑμῶν
ἕκαστος,
καὶ
τόν
τε
|
βίον |
τὸν
ἐμαυτοῦ
καὶ
τὰς
πράξεις |
[140] |
τοὺς
τοιούτους,
ὅταν
τόν
τε
|
βίον |
τὸν
σαυτοῦ
καὶ
τὰς
πράξεις |
[260] |
πράξεων
τὰς
μηδὲν
πρὸς
τὸν
|
βίον |
φερούσας
ἀναιρεῖν
ἐξ
ἁπασῶν
τῶν |
[270] |
μεῖζον
δυναμένας
τὰς
ἐκ
τοῦ
|
βίου |
γεγενημένας
ἢ
τὰς
ὑπὸ
τοῦ |
[290] |
ἡλικίας
καὶ
καλὴν
ἀρχὴν
τοῦ
|
βίου |
ποιούμενον
αὑτοῦ
πρότερον
ἢ
τῶν |
[270] |
δεδιὼς
ὑπὲρ
γήρως
καὶ
μικροῦ
|
βίου |
προδιδόναι
τὴν
ἀλήθειαν.
(Δέομαι
δ' |
[0] |
δ'
ὑπογυίου
μοι
τῆς
τοῦ
|
βίου |
τελευτῆς
οὔσης,
ἀντιδόσεως
γενομένης
περὶ |
[320] |
ἐλπίδας
ἔχω
τότε
μοι
τοῦ
|
βίου |
τὴν
τελευτὴν
ἥξειν,
ὅταν
μέλλῃ |
[40] |
πολλὰς
εἰπεῖν
διαφορὰς
περὶ
τοῦ
|
βίου |
τοῦ
τ'
ἐμοῦ
καὶ
τῶν |
[150] |
Ἑλλήνων
ἦσαν,
πλεῖστον
δὲ
χρόνον
|
βιοὺς |
καὶ
περὶ
τὸν
χρηματισμὸν
τοῦτον |
[280] |
οὐδένες
γὰρ
ἐν
ἅπαντι
τῷ
|
βίῳ |
μᾶλλον
ἐλαττοῦνται
τῶν
τοιούτων,
οὐδ' |
[260] |
μαθόντων
διὰ
τὸ
μήτε
τῷ
|
βίω |
παρακολουθεῖν
μήτε
ταῖς
πράξεσιν
ἐπαμύνειν, |
[70] |
μεγίστων
ἀγαθῶν
αἰτίους
εἶναι
τῷ
|
βίῳ |
τῶν
ἀνθρώπων·
ἀλλ'
ἡ
μὲν |
[70] |
ἄξιος
εἴην
οὐ
μόνον,
εἰ
|
βλαβεροῖς |
χρῶμαι
τοῖς
λόγοις,
δοῦναι
δίκην |
[50] |
Ἀξιῶ
γὰρ
οὐ
μόνον,
εἰ
|
βλαβεροῖς |
χρῶμαι
τοῖς
λόγοις,
μηδεμιᾶς
συγγνώμης |
[260] |
τοιαῦτα
τῶν
μαθημάτων
διατρίβοντας
οὐ
|
βλάπτειν |
ἀλλ'
ὠφελεῖν
τοὺς
συνόντας,
ἐλάττω |
[100] |
καὶ
τοῖς
τοιούτοις
ἐπιχειρεῖ
με
|
βλάπτειν |
ἐξ
ὧν
δικαίως
ἂν
ὠφελοίμην, |
[50] |
λόγους
οἳ
καὶ
τὴν
πόλιν
|
βλάπτουσι |
καὶ
τοὺς
νεωτέρους
διαφθείρουσι,
δι' |
[120] |
ταῖς
ὑμετέραις
γνώμαις,
οὐδ'
ἠβουλήθη
|
βλάπτων |
τὴν
πόλιν
εὐδοκιμεῖν,
ἀλλὰ
τοῦτ' |
[0] |
ἐμαυτὸν
ὄντα,
μηδ'
ἐπὶ
τοῖς
|
βλασφημεῖν |
εἰθισμένοις
ὥσπερ
νῦν
γενόμενον.
(Σκοπούμενος |
[30] |
πρότερον
ἀκηκόατε
περί
μου
τῶν
|
βλασφημεῖν |
καὶ
διαβάλλειν
βουλομένων,
μὴ
προσέχειν |
[240] |
τοῖς
τοιούτοις
τῇ
πόλει
παρασχήσουσι,
|
βλασφημεῖν |
οἴονται
χρῆναι.
Καὶ
Θηβαίοις
μὲν |
[220] |
πᾶσιν
ἀνθρώποις
εὐδοκιμούντων,
ὅμως
τολμῶσι
|
βλασφημεῖν |
περὶ
αὐτῶν
καὶ
λέγειν
ὡς |
[20] |
καὶ
πεπεισμένους
ὑπὸ
τῶν
βουλομένων
|
βλασφημεῖν |
ταχέως
μεταπεισθήσεσθαι
περὶ
αὐτῶν,
τοὺς |
[90] |
καὶ
διαλύσει
πάσας
τὰς
τοιάσδε
|
βλασφημίας· |
ἀξιῶ
γάρ,
(εἰ
μέν
τινες |
[190] |
τὰς
γνώμας
αὐτῶν,
ἢ
τὰς
|
βλασφημίας |
καὶ
κατηγορίας
αἷς
χρῶνται
καθ' |
[0] |
γὰρ
εἰδὼς
ἐνίους
τῶν
σοφιστῶν
|
βλασφημοῦντας |
περὶ
τῆς
ἐμῆς
διατριβῆς,
καὶ |
[100] |
πολλῶν
ἀγαθῶν
αἰτίου
τῇ
πόλει
|
βλασφήμους |
καὶ
λίαν
ἀσελγεῖς
λόγους
εἰπών. |
[250] |
ἔριδας
σπουδαζόντων
ἔνιοί
τινες
ὁμοίως
|
βλασφημοῦσι |
περὶ
τῶν
λόγων
τῶν
κοινῶν |
[90] |
ὁ
λόγος
δικαίως
ἄν
με
|
βλάψειεν, |
ὃν
ἴσως
ἄν
τινες
τολμήσαιεν |
[140] |
οὖν
τοὺς
ὁμοίους
σφίσιν
αὐτοῖς
|
βοηθεῖν |
νομίζουσι.
Τούτου
δ'
ἕνεκά
σοι |
[60] |
ταῦτ'
ἔχωσιν
εἰπεῖν,
ἀφέμενος
τοῦ
|
βοηθεῖν |
τοῖς
εἰρημένοις
πειράσομαι
μέρος
ἑτέρου |
[170] |
κατήγορον
ἀμύνασθαι
καὶ
τῇ
φιλοσοφίᾳ
|
βοηθῆσαι· |
νῦν
δὲ
φοβοῦμαι
μὴ
διὰ |
[270] |
ἀρχὴν
αὐτῶν
ἀκούσαντες
θορύβου
καὶ
|
βοῆς |
ἅπαν
ἐμπλήσητε
τὸ
δικαστήριον.
Ὅμως |
[290] |
πράξεις
πλημμελοῦσιν.
(Ὥσθ'
ἅπασι
μὲν
|
βούλεσθαι |
προσήκει
πολλοὺς
εἶναι
τοὺς
ἐκ |
[90] |
πόλιν
ἀνηλωκότας.
Πρὸς
οὓς
ὅπως
|
βούλεσθε |
θέτε
με
διακεῖσθαι·
πρὸς
γὰρ |
[50] |
μὲν
οὖν
τῆς
ἐμῆς
εἴτε
|
βούλεσθε |
καλεῖν
δυνάμεως
εἴτε
φιλοσοφίας
εἴτε |
[190] |
μὲν
πέφρασται
τῶν
ἔμπροσθεν
εἰρημένων,
|
βούλεται |
δὲ
ταὐτὰ
δηλοῦν
ἐκείνοις.
Ὃ |
[320] |
ὅπως
ἕκαστος
ὑμῶν
χαίρει
καὶ
|
βούλεται, |
τοῦτον
τὸν
τρόπον
φερέτω
τὴν |
[250] |
λέγοντες
πείθομεν,
ταῖς
αὐταῖς
ταύταις
|
βουλευόμενοι |
χρώμεθα,
καὶ
ῥητορικοὺς
μὲν
καλοῦμεν |
[180] |
τῆς
μὲν
γὰρ
ἔργον
εἶναι
|
βουλεύσασθαι |
καὶ
περὶ
τῶν
ἰδίων
καὶ |
[260] |
μὲν
τὸ
βέλτιον
εἰπεῖν
ἢ
|
βουλεύσασθαι |
περὶ
τῶν
πραγμάτων
οὐδεμίαν
πω |
[110] |
ποιήσασθαι.
Καί
τοι
τοῦ
καλῶς
|
βουλεύσασθαι |
τίς
ἂν
ἀπόδειξιν
ἔχοι
σαφεστέραν |
[170] |
μαθόντας
τὴν
ἀλήθειαν
ἄμεινον
καὶ
|
βουλεύσεσθαι |
καὶ
διαγνώσεσθαι
περὶ
αὐτῆς.
(Ἀξιῶ |
[180] |
ἂν
οἱ
μὲν
ἀθλητὰς
οὓς
|
βουληθεῖεν, |
οἱ
δὲ
ῥήτορας
ἱκανοὺς
ποιήσαιεν, |
[40] |
ἐκείνων
ὄντας,
τοὺς
δ'
εἰ
|
βουληθεῖεν |
ταχέως
ἂν
ἑλεῖν
καὶ
τοὺτους |
[80] |
ὃ
ῥᾳδίως
ὅστις
ἂν
οὖν
|
βουληθεὶς |
ποιήσειἐ,
τοῖς
δὲ
περὶ
τοὺς |
[250] |
ἡμᾶς
αὐτοὺς
περὶ
ὧν
ἂν
|
βουληθῶμεν, |
οὐ
μόνον
τοῦ
θηριωδῶς
ζῆν |
[170] |
ἐατέον
ποιεῖν
ὅ
τι
ἂν
|
βουληθῶσιν, |
(ἀλλ'
εἰ
μὲν
ἡ
φιλοσοφία |
[220] |
μηδὲν
δαπανηθεῖσιν
εἶναι
τοιούτοις,
ὁπόταν
|
βουληθῶσιν; |
Οὐ
γὰρ
μαθεῖν
ἀλλ'
ἐπιχειρῆσαι |
[160] |
καὶ
ποιεῖν
ὅ
τι
ἂν
|
βουληθῶσιν, |
ὥστε
Λυσίμαχος
μὲν
ὁ
προῃρημένος |
[310] |
θεσμοθέτας,
εἰσαγγελίας
δ'
εἰς
τὴν
|
βουλήν, |
προβολὰς
δ'
ἐν
τῷ
δήμῳ, |
[130] |
τῶν
προγεγενημένων.
~Ἔχει
δ'
οὕτως·
|
βούλομαι |
γὰρ
καὶ
τὸν
ὑπὲρ
τῆς |
[70] |
οἵους
περ
ἐξ
ἀρχῆς
ὑπεθέμην.
|
(Βούλομαι |
δ'
ὑμῖν
διὰ
βραχέων
ἀπολογήσασθαι |
[60] |
(Δυοῖν
μὲν
τοίνυν
λόγοιν
ἀκηκόατε·
|
βούλομαι |
δὲ
καὶ
τοῦ
τρίτου
μικρὰ |
[50] |
διατριβῆς,
ἀκηκόατε
πᾶσαν
τὴν
ἀλήθειαν.
|
(Βούλομαι |
δὲ
περὶ
ἐμαυτοῦ
καὶ
νόμον |
[180] |
νόμιμον,
οὕτω
φέρετε
τὴν
ψῆφον.
|
~Βούλομαι |
δὲ
περὶ
τῆς
τῶν
λόγων |
[310] |
ταῦτα
καὶ
γιγνώσκων,
ὅμως
ἔτι
|
βούλομαι |
διαλεχθῆναι
πρὸς
ὑμᾶς.
(Ἀγανακτῶ
γὰρ |
[10] |
προσποιουμένην
μὲν
περὶ
κρίσεως
γεγράφθαι,
|
βουλομένην |
δὲ
περὶ
ἐμοῦ
δηλῶσαι
τὴν |
[160] |
τὴν
οὐσίαν
ἧς
ἔχοντες
ἐτύγχανον,
|
~βουλόμενοι |
μετασχεῖν
τῆς
δόξης
ταύτης·
νῦν |
[210] |
τίνων
ὀρεγόμενοι
καὶ
τίνος
τυχεῖν
|
βουλόμενοι |
τολμῶσί
τινες
ἀδικεῖν·
ἢν
γὰρ |
[290] |
καὶ
περὶ
τὰ
τοιαῦτα
γυμνάζεσθαι
|
βουλομένοις, |
(ἔτι
δὲ
τὴν
ἐμπειρίαν,
ἥ |
[240] |
τοῖς
τυχεῖν
ταύτης
τῆς
τιμῆς
|
βουλομένοις. |
Καὶ
τοῖς
μὲν
θεοῖς
οὐδεὶς |
[230] |
ἐν
οἷς
ἔξεστιν
ἰδεῖν
τοῖς
|
βουλομένοις |
τοὺς
πολυπράγμονας
καὶ
τοὺς
ταῖς |
[270] |
μὴν
οὐδ'
ὁ
πείθειν
τινὰς
|
βουλόμενος |
ἀμελήσει
τῆς
ἀρετῆς,
ἀλλὰ
τούτῳ |
[0] |
διαλεχθῆναι
περὶ
ἁπάντων
ὧν
τυγχάνω
|
βουλόμενος. |
(Ταῦτα
δὲ
διανοηθεὶς
ἔγραφον
τὸν |
[50] |
περὶ
τῶν
τοιούτων
εὐεργεσιῶν,
καὶ
|
βουλόμενος |
τὴν
ἡγεμονίαν
ἔτι
σαφέστερον
ἀποφαίνειν |
[190] |
διαλέγωμαι
πρὸς
τοὺς
συνεῖναί
μοι
|
βουλομένους, |
ἅπασαν
ὑπ'
ἐμαυτῷ
ποιεῖσθαι
τὴν |
[130] |
ὡς
χρὴ
τοὺς
πολιτευομένους
καὶ
|
βουλομένους |
ἀρέσκειν
προαιρεῖσθαι
μὲν
τῶν
τε |
[30] |
ἢ
τοὺς
ἑτέροις
πράγματα
παρέχειν
|
βουλομένους, |
ἐμοὶ
δὲ
τοὺς
πλείστην
σχολὴν |
[260] |
δὲ
τοὺς
προὔργου
τι
ποιεῖν
|
βουλομένους |
καὶ
τῶν
λόγων
τοὺς
ματαίους |
[180] |
ποιούμεθα
πρὸς
τοὺς
πλησιάζειν
ἡμῖν
|
βουλομένους. |
(Λέγομεν
γὰρ
ὡς
δεῖ
τοὺς |
[290] |
συμβεβηκότος,
τοὺς
δὲ
τοιούτους
γενέσθαι
|
βουλομένους |
λοιδοροῦσιν
ὡς
ἀδίκου
καὶ
κακοῦ |
[190] |
καὶ
κινδυνεύων,
καὶ
πρὸς
τοὺς
|
βουλομένους |
πλησιάζειν
καὶ
πρὸς
τοὺς
μέλλοντας |
[290] |
ἂν
συμβαίη
δεινότατον,
εἰ
τοὺς
|
βουλομένους |
τοῖς
αὐτοῖς
τούτοις
διενεγκεῖν
τῶν |
[240] |
πολλὴν
ἐπιμέλειαν
ποιουμένους
καὶ
τυχεῖν
|
βουλομένους |
ὧν
εἰς
ἐπιθυμίαν
αὐτοὶ
καθεστᾶσι, |
[240] |
ἧς
ἡ
θεὸς
ἔχει
μετασχεῖν
|
βουλομένους |
ὡς
κακοῦ
πράγματος
ἐπιθυμοῦντας
διαφθείρεσθαί |
[100] |
καὶ
τῷ
κατηγόρῳ
καὶ
τῷ
|
βουλομένῳ |
τῶν
ἄλλων,
εἴ
τις
ἔχει |
[220] |
ἂν
τῶν
συμπονηρεύεσθαι
καὶ
συνεξαμαρτάνειν
|
βουλομένων. |
Ἀλλ'
ἵνα
κακοπράγμονες
καὶ
συκοφάνται |
[20] |
ἐπιτηδευμάτων
καὶ
πεπεισμένους
ὑπὸ
τῶν
|
βουλομένων |
βλασφημεῖν
ταχέως
μεταπεισθήσεσθαι
περὶ
αὐτῶν, |
[0] |
πεπλησιακότων
ἢ
τῶν
τούτους
μιμεῖσθαι
|
βουλομένων. |
(Μέχρι
μὲν
οὖν
πόρρω
τῆς |
[30] |
μου
τῶν
βλασφημεῖν
καὶ
διαβάλλειν
|
βουλομένων, |
μὴ
προσέχειν
τὸν
νοῦν,
μηδὲ |
[140] |
μισῆσαι,
τοῖς
δ'
ὅπως
ἕκαστοι
|
βούλονται |
διατεθῆναι
πρὸς
αὐτούς·
σὲ
δ' |
[240] |
ὃ
παρὰ
τῶν
θεῶν
αὐτοὶ
|
βούλονται |
λαβεῖν,
οὐδέν
φασι
τῶν
δεόντων |
[50] |
κρείττω
νομίζοντες
εἶναι
τὴν
αἵρεσιν,
|
βούλονται |
μετασχεῖν
τῆς
παιδείας
ταύτης,
ἧς |
[40] |
πολλοὶ
δὲ
καὶ
μαθηταὶ
γίγνεσθαι
|
βούλονται, |
νομίζοντες
τοὺς
ἐν
τούτοις
πρωτεύοντας |
[70] |
ὑπεθέμην.
(Βούλομαι
δ'
ὑμῖν
διὰ
|
βραχέων |
ἀπολογήσασθαι
περὶ
ἑκάστου,
καὶ
ποιῆσαι |
[110] |
μὴ
καθ'
ἕκαστον
ἀλλὰ
διὰ
|
βραχέων |
εἰπεῖν,
τεττάρων
καὶ
εἴκοσι
πόλεων |
[60] |
καλούμενα
κεφάλαια,
ποιήσας,
πειρῶμαι
διὰ
|
βραχέων |
ἕκαστον
ὧν
συμβουλεύω
φράζειν.
Τούτου |
[60] |
πρὸς
Χίους
καὶ
Ῥοδίους
καὶ
|
Βυζαντίους, |
(ἐπιδείξας
δ'
ὡς
συμφέρει
τῇ |
[280] |
τῶν
ἐπιτηδευμάτων.
(Τοὺς
μέν
γε
|
βωμολοχευομένους |
καὶ
σκώπτειν
καὶ
μιμεῖσθαι
δυναμένους |