Paragraphes |
[0] |
παράσχωσιν.
Νῦν
δὲ
τίς
οὐκ
|
ἂν |
ἀθυμήσειεν,
(ὅταν
ὁρᾷ
τοὺς
μὲν |
[10] |
αὐτῶν
οὐκ
ἔστιν
ὅστις
οὐκ
|
ἂν |
Αἰακίδας
προκρίνειεν·
ἐν
μὲν
γὰρ |
[0] |
ὅτι
τούτων
εὐλογήσονται
μᾶλλον
ὧν
|
ἂν |
ἀμείνους
σφᾶς
αὐτοὺς
παράσχωσιν.
Νῦν |
[70] |
τὴν
ἐκείνου
φύσιν
ῥηθῆναι
μάλιστ'
|
ἂν |
ἁρμόσειεν.
(Τῶν
μὲν
οὖν
εἰς |
[50] |
καταφυγὴν
καὶ
τῇ
πόλει
τάχιστ'
|
ἂν |
αὐτὸν
γενέσθαι
βοηθόν.
Καὶ
πολλὰ |
[60] |
καὶ
θαυμαστότατον
καθ'
ὅ
τι
|
ἂν |
αὐτῶν
ἐπιστήσω
τὴν
διάνοιαν.
~Ὥστ' |
[0] |
καὶ
διαλεγομένους
καὶ
συναγωνιζομένους
οἷς
|
ἂν |
βουληθῶσι,
καὶ
περὶ
τούτων
δηλῶσαι |
[80] |
ἐπὶ
σοὶ
μὴ
διαμαρτεῖν
τούτων·
|
ἂν |
γὰρ
ἐμμένῃς
τῇ
φιλοσοφίᾳ
καὶ |
[70] |
ἀπ'
Εὐαγόρου
γεγονόσι
πολὺ
καλλίστην
|
ἂν |
γενέσθαι
ταύτην
παράκλησιν,
εἴ
τις |
[30] |
γάρ
ἐστιν
οὕτω
ῥᾴθυμος,
ὅστις
|
ἂν |
δέξαιτο
παρὰ
τῶν
προγόνων
τὴν |
[50] |
μὲν
ἄλλους
ὀνομαστὶ
διελθεῖν
πολὺ
|
ἂν |
ἔργον
εἴη·
(Κόνωνα
δὲ
τὸν |
[0] |
τὴν
σὴν
μεγαλοπρέπειαν,
πολὺ
δ'
|
ἂν |
ἔτι
πλείω
χάριν
ἔχειν
ἢ |
[50] |
τούτων
ἁπάντων
οὐδεὶς
ὅστις
οὐκ
|
ἂν |
Εὐαγόραν
αἴτιον
εἶναι
προσομολογήσειεν.
(Μέγιστον |
[30] |
ἀρετὴν
τὴν
ἑκατέρου
κρίνειν,
δικαίως
|
ἂν |
Εὐαγόραν
καὶ
τούτου
μᾶλλον
ἐπαινέσειαν. |
[0] |
τινες
δυσκόλως
πεφύκασιν,
ὥσθ'
ἥδιον
|
ἂν |
εὐλογουμένων
ἀκούοιεν
οὓς
οὐκ
ἴσασιν |
[10] |
τῆς
εὐσεβείας
τῆς
ἐκείνου
τάχιστ'
|
ἂν |
εὑρέσθαι
παρὰ
τῶν
θεῶν
τῶν |
[40] |
τῶν
πεπραγμένων
αὐτῷ.
(Τίς
γὰρ
|
ἂν |
ἐφίκοιτο
τοιαύτης
φύσεως,
ὃς
οὐ |
[40] |
τῶν
ὄντων
κάλλιστα
κτησάμενον
τίς
|
ἂν |
ἢ
ποιητὴς
ἢ
λόγων
εὑρετὴς |
[10] |
ἃ
τοσαύτην
ἔχει
χάριν,
ὥστ'
|
ἂν |
καὶ
τῇ
λέξει
καὶ
τοῖς |
[40] |
οὖν
ἐπὶ
μικροῖς
διήνεγκε,
τοιούτων
|
ἂν |
καὶ
τῶν
λόγων
αὐτῷ
προσῆκεν |
[30] |
πεπραγμένων
ἅπασι
φανερόν,
ὅτι
ῥᾳδίως
|
ἂν |
κἀκείνοις
τοῖς
ἔργοις
ἐπεχείρησεν.
Πρὸς |
[60] |
πραγμάτων
διοίκησιν,
εἰς
πολλὴν
ἀπορίαν
|
ἂν |
κατασταίην·
ἀεὶ
γάρ
μοι
δοκεῖ |
[60] |
ἠβουλήθησαν
ὅσοι
περ
ἐκείνους,
πολὺ
|
ἂν |
μείζω
καὶ
τὴν
δόξαν
αὐτῶν |
[30] |
πράξεις
τὰς
Εὐαγόρου
παραβάλλοιμεν,
οὔτ'
|
ἂν |
ὁ
λόγος
ἴσως
τοῖς
καιροῖς |
[30] |
ἴσως
τοῖς
καιροῖς
ἁρμόσειεν
οὔτ'
|
ἂν |
ὁ
χρόνος
τοῖς
λεγομένοις
ἀρκέσειεν· |
[40] |
προσῆκεν
ἀξιοῦσθαι·
νῦν
δ'
ἅπαντες
|
ἂν |
ὁμολογήσειαν
τυραννίδα
καὶ
τῶν
θείων |
[30] |
Ἑλλήνων
καὶ
τῶν
βαρβάρων
ῥᾳδίως
|
ἂν |
ποιήσειαν·
ὁ
δὲ
διὰ
τῆς |
[70] |
τούτοις
εἶναι
μόνοις,
παρ'
οἷς
|
ἂν |
σταθῶσι,
τοὺς
δὲ
λόγους
ἐξενεχθῆναί |
[0] |
διέλθοι
τὰς
ἐκείνου
πράξεις,
ἀείμνηστον
|
ἂν |
τὴν
ἀρετὴν
τὴν
Εὐαγόρου
παρὰ |
[70] |
πεπλασμένοις
καὶ
τοῖς
γεγραμμένοις
οὐδεὶς
|
ἂν |
τὴν
τοῦ
σώματος
φύσιν
ὁμοιώσειε, |
[70] |
ἧς
ἀκριβέστερον
καὶ
φιλοπονώτερον
ἐξειργασάμην
|
ἂν |
τὸν
ἔπαινον
τοῦτον·
οὐ
μὴν |
[30] |
πατρικὰς
βασιλείας
παραλαβόντων
τίς
οὐκ
|
ἂν |
τοὺς
Εὐαγόρου
κινδύνους
προκρίνειεν;
Οὐδεὶς |
[30] |
ὅτι
καὶ
τοὺς
Εὐαγόρου
κινδύνους
|
ἂν |
ὑπέμεινεν,
ἐκ
δὲ
τῶν
τούτῳ |
[0] |
τραγῳδουμένους,
αὑτὸν
δὲ
προειδῇ,
μηδ'
|
ἂν |
ὑπερβάλλῃ
τὰς
ἐκείνων
ἀρετάς,
μηδέποτε |
[20] |
ὕπνοις
γενομένας,
ἐξ
ὧν
μειζόνως
|
ἂν |
φανείη
γεγονὼς
ἢ
κατ'
ἄνθρωπον, |