Paragraphes |
[18] |
μεμάθηκας,
προσλάμβανε
ταῖς
ἐπιστήμαις·
ὁμοίως
|
γὰρ |
αἰσχρὸν
ἀκούσαντα
χρήσιμον
λόγον
μὴ |
[24] |
γενόμενος
δὲ
πειρῶ
διαμένειν.
Ὁμοίως
|
γὰρ |
αἰσχρὸν
μηδένα
φίλον
ἔχειν
καὶ |
[31] |
σπουδαῖα
τοῖς
γελοίοις
χαίρων·
τὸ
|
γὰρ |
ἄκαιρον
πανταχοῦ
λυπηρόν·
μηδὲ
τὰς |
[45] |
περὶ
σοῦ
τυγχάνω.
Τῶν
μὲν
|
γὰρ |
ἄλλων
τοὺς
πλείστους
εὑρήσομεν,
ὥσπερ |
[52] |
δὲ
τὰ
χρήσιμα
συλλέγειν.
Μόλις
|
γὰρ |
ἄν
τις
ἐκ
ταύτης
τῆς |
[37] |
πονηρῷ
πρὸς
τὰς
διοικήσεις·
ὧν
|
γὰρ |
ἂν
ἐκεῖνος
ἁμάρτῃ,
σοὶ
τὰς |
[17] |
ποιεῖν
ὡς
μηδένα
λήσων·
καὶ
|
γὰρ |
ἂν
παραυτίκα
κρύψῃς,
ὕστερον
ὀφθήσει. |
[16] |
αἰσχρὸν
ποιήσας
ἔλπιζε
λήσειν·
καὶ
|
γὰρ |
ἂν
τοὺς
ἄλλους
λάθῃς,
σεαυτῷ |
[15] |
μετὰ
θράσους
ἀποδέχου·
τὸ
μὲν
|
γὰρ |
ἀνόητον,
τὸ
δὲ
μανικόν.
Ἃ |
[21] |
μακρὰς
περὶ
τῶν
αὐτῶν·
πλησμονὴ
|
γὰρ |
ἁπάντων.
Γύμναζε
σεαυτὸν
πόνοις
ἑκουσίοις, |
[15] |
κόσμον
αἰσχύνην,
δικαιοσύνην,
σωφροσύνην·
τούτοις
|
γὰρ |
ἅπασιν
δοκεῖ
κρατεῖσθαι
τὸ
τῶν |
[32] |
τοὺς
ἡνιόχους
ἀποβαλοῦσιν·
ἐκεῖνά
τε
|
γὰρ |
ἀτάκτως
φέρεται
διαμαρτάνοντα
τῶν
εὐθυνόντων |
[26] |
τοῖς
ἀγαθοῖς
μὴ
φθονοῦντας·
πολλοὶ
|
γὰρ |
ἀτυχοῦσιν
μὲν
συνάχθονται,
καλῶς
δὲ |
[15] |
ἀλλὰ
σύννουν·
δι'
ἐκεῖνο
μὲν
|
γὰρ |
αὐθάδης,
διὰ
δὲ
τοῦτο
φρόνιμος |
[49] |
τύχης
εἶναι
προδότας·
ἡ
μὲν
|
γὰρ |
αὐτοῖς
χρήματα
καὶ
δόξαν
καὶ |
[24] |
κέχρηται
τοῖς
πρότερον
φίλοις·
ἔλπιζε
|
γὰρ |
αὐτὸν
καὶ
περὶ
σὲ
γενέσθαι |
[36] |
δίωκε
τὰ
ἐκείνων
ἐπιτηδεύματα·
δόξεις
|
γὰρ |
αὐτοὺς
ἀποδέχεσθαι
καὶ
ζηλοῦν,
ὥστε |
[45] |
τὴν
ἄλλην
παιδείαν
φιλοπονίᾳ·
τὸν
|
γὰρ |
αὑτῷ
τὰ
βέλτιστα
πράττειν
ἐπιτάττοντα, |
[34] |
τὰ
παρεληλυθότα
τῶν
μελλόντων·
τὸ
|
γὰρ |
ἀφανὲς
ἐκ
τοῦ
φανεροῦ
ταχίστην |
[39] |
τοὺς
μετὰ
δικαιοσύνης
ζημιωθέντας·
οἱ
|
γὰρ |
δίκαιοι
τῶν
ἀδίκων
εἰ
μηδὲν |
[13] |
δὲ
μετὰ
τῆς
πόλεως·
οὕτω
|
γὰρ |
δόξεις
ἅμα
τε
τοῖς
θεοῖς |
[10] |
τοὺς
τῷ
γένει
προσήκοντας·
ἡγεῖτο
|
γὰρ |
εἶναι
πρὸς
ἑταιρείαν
πολλῷ
κρείττω |
[43] |
εὐλαβοῦ
ψόγον
ἢ
κίνδυνον·
δεῖ
|
γὰρ |
εἶναι
φοβερὰν
τοῖς
μὲν
φαύλοις |
[44] |
τὴν
νῦν
παροῦσαν
ἡλικίαν·
οὐδὲ
|
γὰρ |
ἐμὲ
τοῦτο
διέλαθεν·
ἀλλὰ
προειλόμην |
[40] |
τὴν
σαυτοῦ
φρόνησιν
ἄσκει·
μέγιστον
|
γὰρ |
ἐν
ἐλαχίστῳ
νοῦς
ἀγαθὸς
ἐν |
[6] |
οὐδὲ
βεβαιότερόν
ἐστιν.
~Κάλλος
μὲν
|
γὰρ |
ἢ
χρόνος
ἀνήλωσεν
ἢ
νόσος |
[41] |
πρότερον
ἐπισκόπει
τῇ
γνώμῃ·
πολλοῖς
|
γὰρ |
ἡ
γλῶττα
προτρέχει
τῆς
διανοίας. |
[29] |
βελτίω.
Μηδενὶ
συμφορὰν
ὀνειδίσῃς·
κοινὴ
|
γὰρ |
ἡ
τύχη
καὶ
τὸ
μέλλον |
[50] |
τοὺς
σπουδαίους
τῶν
ἀνθρώπων.
Ζεὺς
|
γὰρ |
Ἡρακλέα
καὶ
Τάνταλον
γεννήσας,
ὡς |
[29] |
Τοὺς
ἀγαθοὺς
εὖ
ποίει·
καλὸς
|
γὰρ |
θησαυρὸς
παρ'
ἀνδρὶ
σπουδαίῳ
χάρις |
[37] |
μήτε
παρίστασο
μήτε
συνηγόρει·
δόξεις
|
γὰρ |
καὶ
αὐτὸς
τοιαῦτα
πράττειν,
οἷα |
[35] |
πῶς
τὰ
ἑαυτοῦ
διῴκησεν·
ὁ
|
γὰρ |
κακῶς
διανοηθεὶς
περὶ
τῶν
οἰκείων |
[38] |
πενίαν
ἢ
πλοῦτον
ἄδικον·
τοσούτῳ
|
γὰρ |
κρείττων
δικαιοσύνη
χρημάτων,
ὅσῳ
τὰ |
[31] |
βαρὺ
γὰρ,
μηδὲ
φιλεπιτιμητὴς,
παροξυντικὸν
|
γάρ. |
~Μάλιστα
μὲν
εὐλαβοῦ
τὰς
ἐν |
[31] |
ὑπουργοῦντες·
μηδὲ
φιλαίτιος
ὢν,
βαρὺ
|
γὰρ, |
μηδὲ
φιλεπιτιμητὴς,
παροξυντικὸν
γάρ.
~Μάλιστα |
[48] |
πολλοὺς
ἔχειν
τοὺς
ἐπιπλήττοντας.
Πάντες
|
γὰρ |
μισοῦσιν
οὐχ
οὕτω
τοὺς
ἐξαμαρτάνοντας |
[41] |
ὧν
ἀναγκαῖον
εἰπεῖν.
Ἐν
τούτοις
|
γὰρ |
μόνοις
ὁ
λόγος
τῆς
σιγῆς |
[19] |
πάντα
τὸν
χρόνον
παραμένει·
σοφία
|
γὰρ |
μόνον
τῶν
κτημάτων
ἀθάνατον.
Μὴ |
[32] |
καιρὸς,
ἐξανίστασο
πρὸ
μέθης.
Ὅταν
|
γὰρ |
ὁ
νοῦς
ὑπ'
οἴνου
διαφθαρῇ, |
[27] |
τοῖς
ὑπάρχουσιν
μὴ
δυναμένων·
παραπλήσιον
|
γὰρ |
οἱ
τοιοῦτοι
πάσχουσιν,
ὥσπερ
ἂν |
[9] |
ὑπ'
ἐμοῦ
σοι
λεγομένων.
Οὐ
|
γὰρ |
ὀλιγωρῶν
τῆς
ἀρετῆς
οὐδὲ
ῥᾳθυμῶν |
[25] |
ἀπορρήτων
ἀνακοινοῦ·
μὴ
τυχὼν
μὲν
|
γὰρ |
οὐδὲν
βλαβήσει,
τυχὼν
δὲ
μᾶλλον |
[42] |
εἶναι
τῶν
ἀνθρωπίνων
βέβαιον·
οὕτω
|
γὰρ |
οὔτ'
εὐτυχῶν
ἔσει
περιχαρὴς
οὔτε |
[3] |
παρόντα
καιρὸν
συναγωνιζόμενον·
σὺ
μὲν
|
γὰρ |
παιδείας
ἐπιθυμεῖς,
ἐγὼ
δὲ
παιδεύειν |
[30] |
κολακεύοντας
ὥσπερ
τοὺς
ἐξαπατῶντας·
ἀμφότεροι
|
γὰρ |
πιστευθέντες
τοὺς
πιστεύσαντας
ἀδικοῦσιν.
Ἐὰν |
[47] |
τῆς
τελευτῆς
αἴσθησιν
λαμβάνομεν·
τὰ
|
γὰρ |
πλεῖστα
τῶν
περὶ
τὸν
βίον |
[17] |
διαβολὰς,
κἂν
ψευδεῖς
ὦσιν·
οἱ
|
γὰρ |
πολλοὶ
τὴν
μὲν
ἀλήθειαν
ἀγνοοῦσιν, |
[16] |
θήρευε
τὰς
μετὰ
δόξης·
τέρψις
|
γὰρ |
σὺν
τῷ
καλῷ
μὲν
ἄριστον, |
[12] |
καλῶν
ἀκουσμάτων
πεπληρωμένον·
τὰ
μὲν
|
γὰρ |
σώματα
τοῖς
συμμέτροις
πόνοις,
ἡ |
[18] |
τὴν
τῶν
λόγων
φιληκοίαν·
οὕτω
|
γὰρ |
τὰ
τοῖς
ἄλλοις
χαλεπῶς
εὑρημένα |
[19] |
εἶναι
χρημάτων
κρείττω·
τὰ
μὲν
|
γὰρ |
ταχέως
ἀπολείπει,
τὰ
δὲ
πάντα |
[43] |
μετ'
αἰσχρᾶς
φήμης·
τὸ
μὲν
|
γὰρ |
τελευτῆσαι
πάντων
ἡ
πεπρωμένη
κατέκρινεν, |
[34] |
περὶ
ἀλλοτρίου
του
πράγματος·
οὕτω
|
γὰρ |
τὴν
ἐκείνων
τε
γνώμην
αἰσθήσει |
[52] |
τι
χρήσιμον
εἰρήκασιν
ἀναγιγνώσκειν.
~Ὥσπερ
|
γὰρ |
τὴν
μέλιτταν
ὁρῶμεν
ἐφ'
ἅπαντα |
[42] |
ἐν
ἑτέροις
ὢν
κατάδηλος·
ἄτοπον
|
γὰρ |
τὴν
μὲν
οὐσίαν
ἐν
ταῖς |
[13] |
τοῖς
ὅρκοις
ἐμμένων·
ἐκεῖνο
μὲν
|
γὰρ |
τῆς
τῶν
χρημάτων
εὐπορίας
σημεῖον, |
[35] |
ἐκ
τῆς
ἀβουλίας
ἐπιβλέψειας·
καὶ
|
γὰρ |
τῆς
ὑγιείας
πλείστην
ἐπιμέλειαν
ἔχομεν, |
[23] |
μηδ'
ἂν
εὐορκεῖν
μέλλῃς·
δόξεις
|
γὰρ |
τοῖς
μὲν
ἐπιορκεῖν,
τοῖς
δὲ |
[20] |
χρῶ
δὲ
τοῖς
βελτίστοις·
οὕτω
|
γὰρ |
τοῖς
μὲν
οὐκ
ἀπεχθὴς
ἔσει, |
[36] |
ἡγοῦ
τὸν
ἐκείνων
τρόπον.
Ὥσπερ
|
γὰρ |
τὸν
ἐν
δημοκρατίᾳ
πολιτευόμενον
τὸ |
[5] |
τὸν
ἑαυτῶν
βίον
οἰκονομεῖν.
Ὅσοι
|
γὰρ |
τοῦ
βίου
ταύτην
τὴν
ὁδὸν |
[48] |
ἐνδέχεται
τὰ
τυχόντα
πράττειν·
εὐθὺς
|
γὰρ |
τοῦ
βίου
τοιαύτην
πεποίηνται
τὴν |
[22] |
τὰς
τῶν
χρημάτων
παρακαταθήκας·
δεῖ
|
γὰρ |
τοὺς
ἀγαθοὺς
ἄνδρας
τρόπον
ὅρκου |
[29] |
ἀλλοτρίας
κύνας
σιτίζουσιν·
ἐκεῖναί
τε
|
γὰρ |
τοὺς
διδόντας
ὥσπερ
τοὺς
τυχόντας |
[11] |
τῆς
πατρῴας
ἀρετῆς
γιγνόμενον·
αἰσχρὸν
|
γὰρ |
τοὺς
μὲν
γραφεῖς
ἀπεικάζειν
τὰ |
[19] |
διδάσκειν
τι
χρήσιμον
ἐπαγγελλομένους·
αἰσχρὸν
|
γὰρ |
τοὺς
μὲν
ἐμπόρους
τηλικαῦτα
πελάγη |
[2] |
τῆς
πρὸς
Ἱππόνικον
συνηθείας·
πρέπει
|
γὰρ |
τοὺς
παῖδας
ὥσπερ
τῆς
οὐσίας |
[49] |
τῶν
τυχόντων
διαφέροντας,
εἰκότως·
~ὅπου
|
γὰρ |
τοὺς
τῷ
λόγῳ
μόνον
ψευδομένους |
[1] |
πρὸς
ἀλλήλους
συνηθείαις·
οἱ
μὲν
|
γὰρ |
τοὺς
φίλους
παρόντας
μόνον
τιμῶσιν, |
[44] |
χρόνου
παράγγελμα
καταλιπεῖν.
Τὴν
μὲν
|
γὰρ |
τούτων
χρείαν
ῥᾳδίως
εἰδήσεις,
τὸν |
[46] |
μάλιστα
γνησίως
ἔχομεν.
Ἐν
μὲν
|
γὰρ |
τῷ
ῥᾳθυμεῖν
καὶ
τὰς
πλησμονὰς |
[30] |
ἀλλὰ
μὴ
σεμνός·
τὸν
μὲν
|
γὰρ |
τῶν
ὑπεροπτικῶν
ὄγκον
μόλις
ἂν |
[33] |
αὐτῶν
πρὸς
τοὺς
ἀπαγγέλλοντας·
ἀρχὴ
|
γὰρ |
φιλίας
μὲν
ἔπαινος,
ἔχθρας
δὲ |
[37] |
μὴ
πλουσιώτερος
ἀλλ'
ἐνδοξότερος·
πολλῶν
|
γὰρ |
χρημάτων
κρείττων
ὁ
παρὰ
τοῦ |
[25] |
τοῖς
κινδύνοις
κοινωνίας·
τὸ
μὲν
|
γὰρ |
χρυσίον
ἐν
τῷ
πυρὶ
βασανίζομεν, |
[33] |
καὶ
προσεζημίωσε
τοὺς
ἔχοντας·
πολλάκις
|
γὰρ |
ὧν
τοῖς
λόγοις
ἐλύπησαν,
τούτων |
[29] |
εὖ
ποίει·
καλὸς
γὰρ
θησαυρὸς
|
παρ' |
ἀνδρὶ
σπουδαίῳ
χάρις
ὀφειλομένη.
Κακοὺς |
[25] |
φίλοις,
ἐὰν
μὴ
προσμένῃς
τὰς
|
παρ' |
ἐκείνων
δεήσεις,
ἀλλ'
αὐτεπάγγελτος
αὐτοῖς |
[36] |
πλήθει
μᾶλλον
εὐδοκιμεῖν
καὶ
τὴν
|
παρ' |
ἐκείνων
εὔνοιαν
βεβαιοτέραν
ἔχειν.
Πείθου |
[44] |
χαλεπῶς
εὑρήσεις.
Ὅπως
οὖν
μὴ
|
παρ' |
ἑτέρου
τὰ
λοιπὰ
ζητῇς,
ἀλλ' |
[31] |
μηδὲ
τὰς
χάριτας
ἀχαρίστως
χαριζόμενος,
|
ὅπερ |
πάσχουσιν
οἱ
πολλοὶ,
ποιοῦντες
μὲν, |
[12] |
τοῖς
σπουδαίοις
λόγοις
αὔξεσθαι
πέφυκεν.
|
Διόπερ |
ἐγώ
σοι
πειράσομαι
συντόμως
ὑποθέσθαι, |
[5] |
καὶ
τὸν
τρόπον
αὐτῶν
ἐπανορθοῦσιν.
|
~Διόπερ |
ἡμεῖς
οὐ
παράκλησιν
εὑρόντες
ἀλλὰ |
[27] |
παραπλήσιον
γὰρ
οἱ
τοιοῦτοι
πάσχουσιν,
|
ὥσπερ |
ἂν
εἴ
τις
ἵππον
κτήσαιτο |
[21] |
παραπλησίως
ἔχῃς
πρὸς
τοὺς
ἁμαρτάνοντας,
|
ὥσπερ |
ἂν
πρὸς
ἑαυτὸν
ἁμαρτάνοντα
καὶ |
[52] |
εἴ
τι
χρήσιμον
εἰρήκασιν
ἀναγιγνώσκειν.
|
~Ὥσπερ |
γὰρ
τὴν
μέλιτταν
ὁρῶμεν
ἐφ' |
[36] |
νόμον
ἡγοῦ
τὸν
ἐκείνων
τρόπον.
|
Ὥσπερ |
γὰρ
τὸν
ἐν
δημοκρατίᾳ
πολιτευόμενον |
[44] |
τὰ
λοιπὰ
ζητῇς,
ἀλλ'
ἐντεῦθεν
|
ὥσπερ |
ἐκ
ταμιείου
προφέρῃς,
ᾠήθην
δεῖν |
[11] |
πρὸς
ὃν
δεῖ
ζῆν
ς'
|
ὥσπερ |
πρὸς
παράδειγμα,
νόμον
μὲν
τὸν |
[2] |
συνηθείας·
πρέπει
γὰρ
τοὺς
παῖδας
|
ὥσπερ |
τῆς
οὐσίας
οὕτω
καὶ
τῆς |
[22] |
Προσήκειν
ἡγοῦ
τοῖς
πονηροῖς
ἀπιστεῖν,
|
ὥσπερ |
τοῖς
χρηστοῖς
πιστεύειν.
Περὶ
τῶν |
[29] |
οἵ
τε
κακοὶ
τοὺς
ὠφελοῦντας
|
ὥσπερ |
τοὺς
βλάπτοντας
ἀδικοῦσιν.
~Μίσει
τοὺς |
[30] |
βλάπτοντας
ἀδικοῦσιν.
~Μίσει
τοὺς
κολακεύοντας
|
ὥσπερ |
τοὺς
ἐξαπατῶντας·
ἀμφότεροι
γὰρ
πιστευθέντες |
[29] |
ἐκεῖναί
τε
γὰρ
τοὺς
διδόντας
|
ὥσπερ |
τοὺς
τυχόντας
ὑλακτοῦσιν
οἵ
τε |
[45] |
γὰρ
ἄλλων
τοὺς
πλείστους
εὑρήσομεν,
|
ὥσπερ |
τῶν
σιτίων
τοῖς
ἡδίστοις
μᾶλλον |
[35] |
σεαυτὸν
οὐ
καταφανῆ
ποιήσεις.
~Ὅταν
|
ὑπὲρ |
τῶν
σεαυτοῦ
μέλλῃς
τινὶ
συμβούλῳ |