HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ISOCRATE, Conseils à Démonique

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ι  =  151 formes différentes pour 339 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Paragraphes
[46]   καὶ τὰς πλησμονὰς ἀγαπᾶν εὐθὺς  αἱ   λῦπαι ταῖς ἡδοναῖς παραπεπήγασιν, τὸ
[26]   αἰσχρὸν εἶναι νόμιζε τῶν ἐχθρῶν  νικᾶσθαι   ταῖς κακοποιίαις καὶ τῶν φίλων
[38]   βοηθῇς. ~Παρασκεύαζε σεαυτὸν πλεονεκτεῖν μὲν  δύνασθαι,   ἀνέχου δὲ τὸ ἴσον ἔχων,
[28]   τοῦ τε ζημίαν μεγάλην ἐκτῖσαι  δύνασθαι   καὶ τοῦ φίλῳ σπουδαίῳ δυστυχοῦντι
[8]   ὥστε μηδὲ τὸν ἅπαντα χρόνον  δύνασθαι   λήθην ἐμποιῆσαι τῶν ἐκείνοις πεπραγμένων.
[22]   ἐὰν ὁμοίως συμφέρῃ τὰς πράξεις  σιωπᾶσθαι   σοί τε τῷ λέγοντι κἀκείνοις
[34]   εὐβουλίαν. Περὶ ὧν ἂν αἰσχύνῃ  παρρησιάσασθαι,   βούλῃ δέ τισιν τῶν φίλων
[50]   θνητὸν ὄντα τῆς τῶν θεῶν  στοχάσασθαι   διανοίας, ἡγοῦμαι κἀκείνους ἐπὶ τοῖς
[33]   τιμωρίαν ἔδοσαν. Οὓς ἂν βούλῃ  ποιήσασθαι   φίλους, ἀγαθόν τι λέγε περὶ
[34]   βούλῃ δέ τισιν τῶν φίλων  ἀνακοινώσασθαι,   χρῶ τοῖς λόγοις ὡς περὶ
[28]   ἀπολαύειν ἐπισταμένοις, κτήματα δὲ τοῖς  κτᾶσθαι   δυναμένοις. Τίμα τὴν ὑπάρχουσαν οὐσίαν
[26]   ταῖς κακοποιίαις καὶ τῶν φίλων  ἡττᾶσθαι   ταῖς εὐεργεσίαις. Ἀποδέχου τῶν ἑταίρων
[5]   συμβουλεύειν, ὧν χρὴ τοὺς νεωτέρους  ὀρέγεσθαι   καὶ τίνων ἔργων ἀπέχεσθαι καὶ
[38]   τὸ ἴσον ἔχων, ἵνα δοκῇς  ὀρέγεσθαι   τῆς δικαιοσύνης μὴ δι' ἀσθένειαν
[51]   ~Οἷς δεῖ παραδείγμασι χρώμενόν ς'  ὀρέγεσθαι   τῆς καλοκαγαθίας, καὶ μὴ μόνον
[12]   Διόπερ ἐγώ σοι πειράσομαι συντόμως  ὑποθέσθαι,   δι' ὧν ἄν μοι δοκεῖς
[5]   ἐπορεύθησαν, οὗτοι μόνοι τῆς ἀρετῆς  ἐφικέσθαι   γνησίως ἠδυνήθη σαν, ἧς οὐδὲν
[24]   γὰρ αὐτὸν καὶ περὶ σὲ  γενέσθαι   τοιοῦτον, οἷος καὶ περὶ ἐκείνους
[14]   οἵους ἂν εὔξαιο περὶ σεαυτὸν  γενέσθαι   τοὺς σεαυτοῦ παῖδας. Ἄσκει τῶν
[22]   ἀγαθοὺς ἄνδρας τρόπον ὅρκου πιστότερον  φαίνεσθαι   παρεχομένους. Προσήκειν ἡγοῦ τοῖς πονηροῖς
[12]   δὲ ψυχὴ τοῖς σπουδαίοις λόγοις  αὔξεσθαι   πέφυκεν. Διόπερ ἐγώ σοι πειράσομαι
[35]   ἀλλοτρίων. Οὕτω δ' ἂν μάλιστα  βουλεύεσθαι   παροξυνθείης εἰ τὰς συμφορὰς τὰς
[19]   ἀθάνατον. Μὴ κατόκνει μακρὰν ὁδὸν  πορεύεσθαι   πρὸς τοὺς διδάσκειν τι χρήσιμον
[36]   ἐκείνων ἐπιτηδεύματα· δόξεις γὰρ αὐτοὺς  ἀποδέχεσθαι   καὶ ζηλοῦν, ὥστε σοι συμβήσεται
[45]   τοὺς ἐπὶ τὴν ἀρετὴν παρακαλοῦντας  ἀποδέχεσθαι.   ~Μάλιστα δ' ἂν παροξυνθείης ὀρεχθῆναι
[5]   νεωτέρους ὀρέγεσθαι καὶ τίνων ἔργων  ἀπέχεσθαι   καὶ ποίοις τισὶν ἀνθρώποις ὁμιλεῖν
[27]   περὶ τὸν πλοῦτον σπουδαζόντων μὲν,  χρῆσθαι   δὲ τοῖς ὑπάρχουσιν μὴ δυναμένων·
[35]   τῶν σεαυτοῦ μέλλῃς τινὶ συμβούλῳ  χρῆσθαι,   σκόπει πρῶτον πῶς τὰ ἑαυτοῦ
[24]   ποιήσεις, ἐὰν μὴ δεόμενος τὸ  δεῖσθαι   προσποιῇ. ~Περὶ τῶν ῥητῶν ὡς
[11]   ζῴων, τοὺς δὲ παῖδας μὴ  μιμεῖσθαι   τοὺς σπουδαίους τῶν γονέων. ~Ἡγοῦ
[21]   τοὺς ἀκουσίους ὑπομένειν. Ὑφ' ὧν  κρατεῖσθαι   τὴν ψυχὴν αἰσχρὸν, τούτων ἐγκράτειαν
[15]   σωφροσύνην· τούτοις γὰρ ἅπασιν δοκεῖ  κρατεῖσθαι   τὸ τῶν νεωτέρων ἦθος. ~Μηδέποτε
[37]   παρίστασο μήτε συνηγόρει· δόξεις γὰρ  καὶ   αὐτὸς τοιαῦτα πράττειν, οἷα ἂν
[46]   οἰκονομεῖν ἀεὶ τὰς τέρψεις εἰλικρινεῖς  καὶ   βεβαιοτέρας ἀποδίδωσιν· ~κἀκεῖ μὲν πρότερον
[17]   δόκει ποιεῖν ὡς μηδένα λήσων·  καὶ   γὰρ ἂν παραυτίκα κρύψῃς, ὕστερον
[16]   μηδὲν αἰσχρὸν ποιήσας ἔλπιζε λήσειν·  καὶ   γὰρ ἂν τοὺς ἄλλους λάθῃς,
[35]   τὰς ἐκ τῆς ἀβουλίας ἐπιβλέψειας·  καὶ   γὰρ τῆς ὑγιείας πλείστην ἐπιμέλειαν
[18]   ἀκούσαντα χρήσιμον λόγον μὴ μαθεῖν  καὶ   διδόμενόν τι ἀγαθὸν παρὰ τῶν
[36]   ~Μιμοῦ τὰ τῶν βασιλέων ἤθη  καὶ   δίωκε τὰ ἐκείνων ἐπιτηδεύματα· δόξεις
[49]   μὲν γὰρ αὐτοῖς χρήματα  καὶ   δόξαν καὶ φίλους ἐνεχείρισεν, οἱ
[36]   ἐπιτηδεύματα· δόξεις γὰρ αὐτοὺς ἀποδέχεσθαι  καὶ   ζηλοῦν, ὥστε σοι συμβήσεται παρά
[11]   ἐκείνου τρόπον ἡγησάμενον, μιμητὴν δὲ  καὶ   ζηλωτὴν τῆς πατρῴας ἀρετῆς γιγνόμενον·
[9]   τοῦ πατρὸς προαιρέσεις ἀναμνησθεὶς οἰκεῖον  καὶ   καλὸν ἕξεις παράδειγμα τῶν ὑπ'
[12]   δυνατὸν διατεθῆναι τὸν μὴ πολλῶν  καὶ   καλῶν ἀκουσμάτων πεπληρωμένον· τὰ μὲν
[28]   ἐπιστάμενος. ~Πειρῶ τὸν πλοῦτον χρήματα  καὶ   κτήματα κατασκευάζειν· ἔστι δὲ χρήματα
[1]   παρόντας μόνον τιμῶσιν, οἱ δὲ  καὶ   μακρὰν ἀπόντας ἀγαπῶσιν, καὶ τὰς
[10]   μεγαλοπρεπὴς καὶ τοῖς φίλοις κοινὸς,  καὶ   μᾶλλον ἐθαύμαζεν τοὺς περὶ αὑτὸν
[10]   αὑτοῦ βίον, ἀλλὰ φιλόκαλος ἦν  καὶ   μεγαλοπρεπὴς καὶ τοῖς φίλοις κοινὸς,
[44]   ἀποθανεῖν ἴδιον τοῖς σπουδαίοις ἀπένειμεν.  ~Καὶ   μὴ θαυμάσῃς, εἰ πολλὰ τῶν
[51]   χρώμενόν ς' ὀρέγεσθαι τῆς καλοκαγαθίας,  καὶ   μὴ μόνον τοῖς ὑφ' ἡμῶν
[2]   οὖν πρέπειν τοὺς δόξης ὀρεγομένους  καὶ   παιδείας ἀντιποιουμένους τῶν σπουδαίων ἀλλὰ
[50]   γεννήσας, ὡς οἱ μῦθοι λέγουσι  καὶ   πάντες πιστεύουσι, τὸν μὲν διὰ
[12]   ἐπιτηδευμάτων πλεῖστον πρὸς ἀρετὴν ἐπιδοῦναι  καὶ   παρὰ τοῖς ἄλλοις ἅπασιν ἀνθρώποις
[24]   περὶ σὲ γενέσθαι τοιοῦτον, οἷος  καὶ   περὶ ἐκείνους γέγονεν. Βραδέως μὲν
[24]   πρότερον φίλοις· ἔλπιζε γὰρ αὐτὸν  καὶ   περὶ σὲ γενέσθαι τοιοῦτον, οἷος
[5]   ὀρέγεσθαι καὶ τίνων ἔργων ἀπέχεσθαι  καὶ   ποίοις τισὶν ἀνθρώποις ὁμιλεῖν καὶ
[24]   γὰρ αἰσχρὸν μηδένα φίλον ἔχειν  καὶ   πολλοὺς ἑταίρους μεταλλάττειν. Μήτε μετὰ
[10]   φύσιν νόμου καὶ τρόπον γένους  καὶ   προαίρεσιν ἀνάγκης. ~Ἐπιλίποι δ' ἂν
[33]   κερδαίνοντες πράττουσιν, αὕτη δὲ μόνη  καὶ   προσεζημίωσε τοὺς ἔχοντας· πολλάκις γὰρ
[5]   καὶ ποίοις τισὶν ἀνθρώποις ὁμιλεῖν  καὶ   πῶς τὸν ἑαυτῶν βίον οἰκονομεῖν.
[34]   τὴν ἐκείνων τε γνώμην αἰσθήσει  καὶ   σεαυτὸν οὐ καταφανῆ ποιήσεις. ~Ὅταν
[21]   τὰς τῶν ἄλλων ἀτυχίας ἐπιβλέπῃς  καὶ   σεαυτὸν ὡς ἄνθρωπος ὢν ὑπομιμνήσκῃς.
[3]   ἐγὼ δὲ παιδεύειν ἄλλους ἐπιχειρῶ,  καὶ   σοὶ μὲν ἀκμὴ φιλοσοφεῖν, ἐγὼ
[46]   δὲ περὶ τὴν ἀρετὴν φιλοπονεῖν  καὶ   σωφρόνως τὸν αὑτοῦ βίον οἰκονομεῖν
[6]   ταύτης πλείω τοὺς ἔχοντας ἔβλαψεν  καὶ   τὰ μὲν σώματα τῶν ἀσκούντων
[50]   τῶν ἀνθρώπων. Ζεὺς γὰρ Ἡρακλέα  καὶ   Τάνταλον γεννήσας, ὡς οἱ μῦθοι
[46]   καλῶν ἔργων, εἰ καταμάθοις ὅτι  καὶ   τὰς ἡδονὰς ἐκ τούτων μάλιστα
[1]   δὲ καὶ μακρὰν ἀπόντας ἀγαπῶσιν,  καὶ   τὰς μὲν τῶν φαύλων συνηθείας
[46]   Ἐν μὲν γὰρ τῷ ῥᾳθυμεῖν  καὶ   τὰς πλησμονὰς ἀγαπᾶν εὐθὺς αἱ
[9]   ἐκείνοις πεπραγμένων. ~Οὐ μὴν ἀλλὰ  καὶ   τὰς τοῦ πατρὸς προαιρέσεις ἀναμνησθεὶς
[1]   τάς τε τῶν σπουδαίων γνώμας  καὶ   τὰς τῶν φαύλων διανοίας, πολὺ
[38]   ζῶντας μόνον ὠφελεῖ, τὸ δὲ  καὶ   τελευτήσασι δόξαν παρασκευάζει, κἀκείνων μὲν
[36]   τε τῷ πλήθει μᾶλλον εὐδοκιμεῖν  καὶ   τὴν παρ' ἐκείνων εὔνοιαν βεβαιοτέραν
[3]   τῆς πατρικῆς κληρονομεῖν. ~Ὁρῶ δὲ  καὶ   τὴν τύχην ἡμῖν συλλαμβάνουσαν καὶ
[25]   τῆς περὶ τὸν βίον ἀτυχίας  καὶ   τῆς ἐν τοῖς κινδύνοις κοινωνίας·
[49]   μόνον εἰς αὑτοὺς ἁμαρτάνειν ἀλλὰ  καὶ   τῆς τύχης εἶναι προδότας·
[2]   παῖδας ὥσπερ τῆς οὐσίας οὕτω  καὶ   τῆς φιλίας τῆς πατρικῆς κληρονομεῖν.
[5]   ὧν χρὴ τοὺς νεωτέρους ὀρέγεσθαι  καὶ   τίνων ἔργων ἀπέχεσθαι καὶ ποίοις
[29]   ὀνειδίσῃς· κοινὴ γὰρ τύχη  καὶ   τὸ μέλλον ἀόρατον. Τοὺς ἀγαθοὺς
[13]   ἅμα τε τοῖς θεοῖς θύειν  καὶ   τοῖς νόμοις ἐμμένειν. ~Τοιοῦτος γίγνου
[36]   εὔνοιαν βεβαιοτέραν ἔχειν. Πείθου μὲν  καὶ   τοῖς νόμοις τοῖς ὑπὸ τῶν
[13]   θεοὺς μὴ μόνον θύων ἀλλὰ  καὶ   τοῖς ὅρκοις ἐμμένων· ἐκεῖνο μὲν
[10]   ἀλλὰ φιλόκαλος ἦν καὶ μεγαλοπρεπὴς  καὶ   τοῖς φίλοις κοινὸς, καὶ μᾶλλον
[36]   τὸ πλῆθος δεῖ θεραπεύειν, οὕτω  καὶ   τὸν ἐν μοναρχίᾳ κατοικοῦντα τὸν
[7]   τῷ πλήθει φοβερὰ θαρσαλέως ὑπομένουσα,  καὶ   τὸν μὲν ὄκνον ψόγον, τὸν
[3]   καὶ τὴν τύχην ἡμῖν συλλαμβάνουσαν  καὶ   τὸν παρόντα καιρὸν συναγωνιζόμενον· σὺ
[4]   λόγον μόνον παρακαλοῦσιν, οἱ δὲ  καὶ   τὸν τρόπον αὐτῶν ἐπανορθοῦσιν. ~Διόπερ
[44]   τε παρόντος βίου συμβουλίαν ἐξενεγκεῖν  καὶ   τοῦ μέλλοντος χρόνου παράγγελμα καταλιπεῖν.
[28]   τε ζημίαν μεγάλην ἐκτῖσαι δύνασθαι  καὶ   τοῦ φίλῳ σπουδαίῳ δυστυχοῦντι βοηθῆσαι·
[21]   πόνοις ἑκουσίοις, ὅπως ἂν δύνῃ  καὶ   τοὺς ἀκουσίους ὑπομένειν. Ὑφ' ὧν
[21]   ὥσπερ ἂν πρὸς ἑαυτὸν ἁμαρτάνοντα  καὶ   τοὺς ἄλλους ἔχειν ἀξιώσειας, ἐν
[26]   ἐπὶ τοῖς κακοῖς δυσχεραίνοντας ἀλλὰ  καὶ   τοὺς ἐπὶ τοῖς ἀγαθοῖς μὴ
[52]   τὰ βέλτιστα λαμβάνουσαν, οὕτω δεῖ  καὶ   τοὺς παιδείας ὀρεγομένους μηδενὸς μὲν
[50]   πῶς ἔχουσι πρὸς τοὺς φαύλους  καὶ   τοὺς σπουδαίους τῶν ἀνθρώπων. Ζεὺς
[10]   ἑταιρείαν πολλῷ κρείττω φύσιν νόμου  καὶ   τρόπον γένους καὶ προαίρεσιν ἀνάγκης.
[51]   τῶν ποιητῶν τὰ βέλτιστα μανθάνειν  καὶ   τῶν ἄλλων σοφιστῶν εἴ τι
[45]   βέλτιστα πράττειν ἐπιτάττοντα, τοῦτον εἰκὸς  καὶ   τῶν ἄλλων τοὺς ἐπὶ τὴν
[8]   ἔκ τε τῶν Ἡρακλέους ἄθλων  καὶ   τῶν Θησέως ἔργων, οἷς
[51]   ὑφ' ἡμῶν εἰρημένοις ἐμμένειν ἀλλὰ  καὶ   τῶν ποιητῶν τὰ βέλτιστα μανθάνειν
[26]   τῶν ἐχθρῶν νικᾶσθαι ταῖς κακοποιίαις  καὶ   τῶν φίλων ἡττᾶσθαι ταῖς εὐεργεσίαις.
[45]   τοῖς ὑγιεινοτάτοις χαίροντας, οὕτω  καὶ   τῶν φίλων τοῖς συνεξαμαρτάνουσι πλησιάζοντας
[49]   γὰρ αὐτοῖς χρήματα καὶ δόξαν  καὶ   φίλους ἐνεχείρισεν, οἱ δὲ σφᾶς
[12]   αὔξεσθαι πέφυκεν. Διόπερ ἐγώ σοι  πειράσομαι   συντόμως ὑποθέσθαι, δι' ὧν ἄν
[50]   τῆς τῶν θεῶν στοχάσασθαι διανοίας,  ἡγοῦμαι   κἀκείνους ἐπὶ τοῖς οἰκειοτάτοις μάλιστα
[4]   τὰ τῶν τρόπων ἤθη σπουδαῖοι  πεφυκέναι   δόξουσιν, τοσούτῳ μᾶλλον ἐκείνων τοὺς
[45]   Σὲ δὲ νομίζω τοὐναντίον τούτων  ἐγνωκέναι,   τεκμηρίῳ χρώμενος τῇ περὶ τὴν
[12]   δὲ τὴν γνώμην οὐ δυνατὸν  διατεθῆναι   τὸν μὴ πολλῶν καὶ καλῶν
[46]   ἀποδέχεσθαι. ~Μάλιστα δ' ἂν παροξυνθείης  ὀρεχθῆναι   τῶν καλῶν ἔργων, εἰ καταμάθοις
[27]   δοκῇς μηδὲ τούτων ἀπόντων ὀλιγωρεῖν.  ~Εἶναι   βούλου τὰ περὶ τὴν ἐσθῆτα
[15]   αὐθάδης, διὰ δὲ τοῦτο φρόνιμος  εἶναι   δόξεις. Ἡγοῦ μάλιστα σεαυτῷ πρέπειν
[32]   Ἀθάνατα μὲν φρόνει τῷ μεγαλόψυχος  εἶναι,   θνητὰ δὲ τῷ συμμέτρως τῶν
[15]   αἰσχρὸν, ταῦτα νόμιζε μηδὲ λέγειν  εἶναι   καλόν. Ἔθιζε σεαυτὸν εἶναι μὴ
[15]   λέγειν εἶναι καλόν. Ἔθιζε σεαυτὸν  εἶναι   μὴ σκυθρωπὸν ἀλλὰ σύννουν· δι'
[48]   ὡς τοὺς ἐπιεικεῖς μὲν φήσαντας  εἶναι   μηδὲν δὲ τῶν τυχόντων διαφέροντας,
[2]   σπουδαίων ἀλλὰ μὴ τῶν φαύλων  εἶναι   μιμητὰς, ἀπέσταλκά σοι τόνδε τὸν
[26]   τοῖς καιροῖς βοηθῇς. ~Ὁμοίως αἰσχρὸν  εἶναι   νόμιζε τῶν ἐχθρῶν νικᾶσθαι ταῖς
[21]   δὲ τοιοῦτος, ἐὰν κέρδη μὲν  εἶναι   νομίζῃς, δι' ὧν εὐδοκιμήσεις ἀλλὰ
[34]   ταχέως τὰ δόξαντα. Ἡγοῦ κράτιστον  εἶναι   παρὰ μὲν τῶν θεῶν εὐτυχίαν,
[49]   ἁμαρτάνειν ἀλλὰ καὶ τῆς τύχης  εἶναι   προδότας· μὲν γὰρ αὐτοῖς
[10]   τῷ γένει προσήκοντας· ἡγεῖτο γὰρ  εἶναι   πρὸς ἑταιρείαν πολλῷ κρείττω φύσιν
[33]   τὴν παιδείαν τοσούτῳ μεῖζον ἀγαθὸν  εἶναι   τῆς ἀπαιδευσίας, ὅσῳ τὰ μὲν
[42]   σιγᾶν λέγειν. ~Νόμιζε μηδὲν  εἶναι   τῶν ἀνθρωπίνων βέβαιον· οὕτω γὰρ
[24]   πειρῶ τῶν φίλων μήτ' ἄπειρος  εἶναι   τῶν ἑταίρων θέλε. Τοῦτο δὲ
[49]   βίῳ παντὶ ἐλαττουμένους οὐ φαύλους  εἶναι   φήσωμεν; Δικαίως δ' ἂν τοὺς
[40]   σώματι. Πειρῶ τῷ μὲν σώματι  εἶναι   φιλόπονος, τῇ δὲ ψυχῇ φιλόσοφος,
[43]   ψόγον κίνδυνον· δεῖ γὰρ  εἶναι   φοβερὰν τοῖς μὲν φαύλοις τὴν
[19]   ~Ἡγοῦ τῶν ἀκουσμάτων πολλὰ πολλῶν  εἶναι   χρημάτων κρείττω· τὰ μὲν γὰρ
[29]   τοῖς τὰς ἀλλοτρίας κύνας σιτίζουσιν·  ἐκεῖναί   τε γὰρ τοὺς διδόντας ὥσπερ
[12]   δοκεῖς ἐπιτηδευμάτων πλεῖστον πρὸς ἀρετὴν  ἐπιδοῦναι   καὶ παρὰ τοῖς ἄλλοις ἅπασιν
[46]   τὰς πλησμονὰς ἀγαπᾶν εὐθὺς αἱ  λῦπαι   ταῖς ἡδοναῖς παραπεπήγασιν, τὸ δὲ
[18]   φιλομαθὴς, ἔσει πολυμαθής. μὲν  ἐπίστασαι,   ταῦτα διαφύλαττε ταῖς μελέταις,
[28]   καὶ τοῦ φίλῳ σπουδαίῳ δυστυχοῦντι  βοηθῆσαι·   πρὸς δὲ τὸν ἄλλον βίον
[19]   πελάγη διαπερᾶν ἕνεκα τοῦ πλείω  ποιῆσαι   τὴν ὑπάρχουσαν οὐσίαν, τοὺς δὲ
[8]   τὸν ἅπαντα χρόνον δύνασθαι λήθην  ἐμποιῆσαι   τῶν ἐκείνοις πεπραγμένων. ~Οὐ μὴν
[12]   παρὰ τοῖς ἄλλοις ἅπασιν ἀνθρώποις  εὐδοκιμῆσαι.   ~Πρῶτον μὲν οὖν εὐσέβει τὰ
[19]   πορείας ὑπομένειν ἐπὶ τῷ βελτίω  καταστῆσαι   τὴν αὑτῶν διάνοιαν. ~Τῷ μὲν
[43]   αἰσχρᾶς φήμης· τὸ μὲν γὰρ  τελευτῆσαι   πάντων πεπρωμένη κατέκρινεν, τὸ
[28]   ἕνεκεν, τοῦ τε ζημίαν μεγάλην  ἐκτῖσαι   δύνασθαι καὶ τοῦ φίλῳ σπουδαίῳ
[50]   κἀκείνους ἐπὶ τοῖς οἰκειοτάτοις μάλιστα  δηλῶσαι   πῶς ἔχουσι πρὸς τοὺς φαύλους
[32]   εὐθυνόντων τε ψυχὴ πολλὰ  σφάλλεται   διαφθαρείσης τῆς διανοίας. Ἀθάνατα μὲν
[32]   ἀποβαλοῦσιν· ἐκεῖνά τε γὰρ ἀτάκτως  φέρεται   διαμαρτάνοντα τῶν εὐθυνόντων τε
[36]   ἀποδέχεσθαι καὶ ζηλοῦν, ὥστε σοι  συμβήσεται   παρά τε τῷ πλήθει μᾶλλον
[18]   τὰ τοῖς ἄλλοις χαλεπῶς εὑρημένα  συμβήσεταί   σοι ῥᾳδίως μανθάνειν. ~Ἡγοῦ τῶν
[35]   περὶ τῶν οἰκείων οὐδέποτε καλῶς  βουλεύσεται   περὶ τῶν ἀλλοτρίων. Οὕτω δ'
[48]   δ' ὅτι τοῖς μὲν φαύλοις  ἐνδέχεται   τὰ τυχόντα πράττειν· εὐθὺς γὰρ
[24]   ποιοῦ, πρὶν ἂν ἐξετάσῃς πῶς  κέχρηται   τοῖς πρότερον φίλοις· ἔλπιζε γὰρ
[48]   εὐθὺς γὰρ τοῦ βίου τοιαύτην  πεποίηνται   τὴν ὑπόθεσιν· τοῖς δὲ σπουδαίοις
[26]   φθονοῦντας· πολλοὶ γὰρ ἀτυχοῦσιν μὲν  συνάχθονται,   καλῶς δὲ πράττουσι φθονοῦσιν. Τῶν
[4]   διατρίβουσιν· ὅσοι δὲ τοῖς νεωτέροις  εἰσηγοῦνται,   μὴ δι' ὧν τὴν δεινότητα
[38]   δοκῇς ὀρέγεσθαι τῆς δικαιοσύνης μὴ  δι'   ἀσθένειαν ἀλλὰ δι' ἐπιείκειαν. Μᾶλλον
[47]   τῶν περὶ τὸν βίον οὐ  δι'   αὐτὰ τὰ πράγματα ποιοῦμεν, ἀλλὰ
[15]   εἶναι μὴ σκυθρωπὸν ἀλλὰ σύννουν·  δι'   ἐκεῖνο μὲν γὰρ αὐθάδης, διὰ
[38]   δικαιοσύνης μὴ δι' ἀσθένειαν ἀλλὰ  δι'   ἐπιείκειαν. Μᾶλλον ἀποδέχου δικαίαν πενίαν
[12]   ἐγώ σοι πειράσομαι συντόμως ὑποθέσθαι,  δι'   ὧν ἄν μοι δοκεῖς ἐπιτηδευμάτων
[21]   ἐὰν κέρδη μὲν εἶναι νομίζῃς,  δι'   ὧν εὐδοκιμήσεις ἀλλὰ μὴ δι'
[21]   δι' ὧν εὐδοκιμήσεις ἀλλὰ μὴ  δι'   ὧν εὐπορήσεις, τῇ δ' ὀργῇ
[4]   δὲ τοῖς νεωτέροις εἰσηγοῦνται, μὴ  δι'   ὧν τὴν δεινότητα τὴν ἐν
[50]   ἀναξίους τῆς ὑπαρχούσης εὐδαιμονίας κατέστησαν.  ~Εἰ   δὲ δεῖ θνητὸν ὄντα τῆς
[46]   παροξυνθείης ὀρεχθῆναι τῶν καλῶν ἔργων,  εἰ   καταμάθοις ὅτι καὶ τὰς ἡδονὰς
[14]   ὑγίειαν· τούτου δ' ἂν ἐπιτύχοις,  εἰ   λήγοις τῶν πόνων ἔτι πονεῖν
[45]   ἂν τοῖς θεοῖς χάριν σχοίην,  εἰ   μὴ διαμάρτοιμι τῆς δόξης ἧς
[39]   οἱ γὰρ δίκαιοι τῶν ἀδίκων  εἰ   μηδὲν ἄλλο πλεονεκτοῦσιν, ἀλλ' οὖν
[11]   ἂν ἡμᾶς πᾶς χρόνος  εἰ   πάσας τὰς ἐκείνου πράξεις καταριθμησαίμεθα.
[44]   σπουδαίοις ἀπένειμεν. ~Καὶ μὴ θαυμάσῃς,  εἰ   πολλὰ τῶν εἰρημένων οὐ πρέπει
[35]   δ' ἂν μάλιστα βουλεύεσθαι παροξυνθείης  εἰ   τὰς συμφορὰς τὰς ἐκ τῆς
[17]   ὀφθήσει. Μάλιστα δ' ἂν εὐδοκιμοίης,  εἰ   φαίνοιο ταῦτα μὴ πράττων
[51]   μανθάνειν καὶ τῶν ἄλλων σοφιστῶν  εἴ   τι χρήσιμον εἰρήκασιν ἀναγιγνώσκειν. ~Ὥσπερ
[27]   οἱ τοιοῦτοι πάσχουσιν, ὥσπερ ἂν  εἴ   τις ἵππον κτήσαιτο καλὸν κακῶς
[13]   καλοκαγαθίας τεκμήριον. Τίμα τὸ δαιμόνιον  ἀεὶ   μὲν, μάλιστα δὲ μετὰ τῆς
[46]   σωφρόνως τὸν αὑτοῦ βίον οἰκονομεῖν  ἀεὶ   τὰς τέρψεις εἰλικρινεῖς καὶ βεβαιοτέρας
[13]   ἀνθρώποις εὐδοκιμῆσαι. ~Πρῶτον μὲν οὖν  εὐσέβει   τὰ πρὸς τοὺς θεοὺς μὴ
[43]   ~Μᾶλλον εὐλαβοῦ ψόγον κίνδυνον·  δεῖ   γὰρ εἶναι φοβερὰν τοῖς μὲν
[22]   τὰς τῶν χρημάτων παρακαταθήκας·  δεῖ   γὰρ τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας τρόπον
[11]   φύσεως νῦν ἐξενηνόχαμεν, πρὸς ὃν  δεῖ   ζῆν ς' ὥσπερ πρὸς παράδειγμα,
[36]   ἐν δημοκρατίᾳ πολιτευόμενον τὸ πλῆθος  δεῖ   θεραπεύειν, οὕτω καὶ τὸν ἐν
[50]   ὑπαρχούσης εὐδαιμονίας κατέστησαν. ~Εἰ δὲ  δεῖ   θνητὸν ὄντα τῆς τῶν θεῶν
[52]   δὲ τὰ βέλτιστα λαμβάνουσαν, οὕτω  δεῖ   καὶ τοὺς παιδείας ὀρεγομένους μηδενὸς
[51]   ταῖς μεγίσταις τιμωρίαις ἐκόλασεν. ~Οἷς  δεῖ   παραδείγμασι χρώμενόν ς' ὀρέγεσθαι τῆς
[38]   τὸ δὲ καὶ τελευτήσασι δόξαν  παρασκευάζει,   κἀκείνων μὲν τοῖς φαύλοις μέτεστιν,
[36]   σοι συμβήσεται παρά τε τῷ  πλήθει   μᾶλλον εὐδοκιμεῖν καὶ τὴν παρ'
[7]   δυνατὰ καθιστᾶσα, τὰ δὲ τῷ  πλήθει   φοβερὰ θαρσαλέως ὑπομένουσα, καὶ τὸν
[29]   μέλλον ἀόρατον. Τοὺς ἀγαθοὺς εὖ  ποίει·   καλὸς γὰρ θησαυρὸς παρ' ἀνδρὶ
[47]   τέρψεις εἰλικρινεῖς καὶ βεβαιοτέρας ἀποδίδωσιν·  ~κἀκεῖ   μὲν πρότερον ἡσθέντες ὕστερον ἐλυπήθησαν,
[36]   ἐν μοναρχίᾳ κατοικοῦντα τὸν βασιλέα  προσήκει   θαυμάζειν. ~Εἰς ἀρχὴν κατασταθεὶς μηδενὶ
[15]   δικαιοσύνην, σωφροσύνην· τούτοις γὰρ ἅπασιν  δοκεῖ   κρατεῖσθαι τὸ τῶν νεωτέρων ἦθος.
[17]   δὲ τὴν δόξαν ἀποβλέπουσιν. Ἅπαντα  δόκει   ποιεῖν ὡς μηδένα λήσων· καὶ
[40]   μάλιστα δὲ τὴν σαυτοῦ φρόνησιν  ἄσκει·   μέγιστον γὰρ ἐν ἐλαχίστῳ νοῦς
[21]   τὴν ψυχὴν αἰσχρὸν, τούτων ἐγκράτειαν  ἄσκει   πάντων, κέρδους, ὀργῆς, ἡδονῆς, λύπης.
[14]   σεαυτὸν γενέσθαι τοὺς σεαυτοῦ παῖδας.  Ἄσκει   τῶν περὶ τὸ σῶμα γυμνασίων
[7]   ταῖς διανοίαις συναυξηθῇ, μόνη μὲν  συγγηράσκει,   πλούτου δὲ κρείττων, χρησιμωτέρα δ'
[10]   ὑπαρχόντων ὡς ἀθάνατος. ~Οὐδὲ ταπεινῶς  διῴκει   τὸν αὑτοῦ βίον, ἀλλὰ φιλόκαλος
[34]   τὴν διάγνωσιν. Βουλεύου μὲν βραδέως,  ἐπιτέλει   δὲ ταχέως τὰ δόξαντα. Ἡγοῦ
[38]   ὅσῳ τὰ μὲν ζῶντας μόνον  ὠφελεῖ,   τὸ δὲ καὶ τελευτήσασι δόξαν
[10]   αὑτὸν σπουδάζοντας τοὺς τῷ  γένει   προσήκοντας· ἡγεῖτο γὰρ εἶναι πρὸς
[19]   τὰ δὲ πάντα τὸν χρόνον  παραμένει·   σοφία γὰρ μόνον τῶν κτημάτων
[19]   μόνον τῶν κτημάτων ἀθάνατον. Μὴ  κατόκνει   μακρὰν ὁδὸν πορεύεσθαι πρὸς τοὺς
[32]   διαφθαρείσης τῆς διανοίας. Ἀθάνατα μὲν  φρόνει   τῷ μεγαλόψυχος εἶναι, θνητὰ δὲ
[27]   κτῆσιν ἀλλὰ τὴν μετρίαν ἀπόλαυσιν.  Καταφρόνει   τῶν περὶ τὸν πλοῦτον σπουδαζόντων
[2]   δὲ τῆς πρὸς Ἱππόνικον συνηθείας·  πρέπει   γὰρ τοὺς παῖδας ὥσπερ τῆς
[44]   εἰ πολλὰ τῶν εἰρημένων οὐ  πρέπει   σοι πρὸς τὴν νῦν παροῦσαν
[19]   κρείττω· τὰ μὲν γὰρ ταχέως  ἀπολείπει,   τὰ δὲ πάντα τὸν χρόνον
[35]   σεαυτοῦ μέλλῃς τινὶ συμβούλῳ χρῆσθαι,  σκόπει   πρῶτον πῶς τὰ ἑαυτοῦ διῴκησεν·
[41]   τι ἂν μέλλῃς ἐρεῖν, πρότερον  ἐπισκόπει   τῇ γνώμῃ· πολλοῖς γὰρ
[22]   ὡς ἄνθρωπος ὢν ὑπομιμνήσκῃς. ~Μᾶλλον  τήρει   τὰς τῶν λόγων τὰς
[37]   πονηρῷ πράγματι μήτε παρίστασο μήτε  συνηγόρει·   δόξεις γὰρ καὶ αὐτὸς τοιαῦτα
[21]   πάντων, κέρδους, ὀργῆς, ἡδονῆς, λύπης.  Ἔσει   δὲ τοιοῦτος, ἐὰν κέρδη μὲν
[31]   ἅπαντες ἡδέως ὑποφέρουσιν. ~Ὁμιλητικὸς δ'  ἔσει   μὴ δύσερις ὢν μηδὲ δυσάρεστος
[42]   βέβαιον· οὕτω γὰρ οὔτ' εὐτυχῶν  ἔσει   περιχαρὴς οὔτε δυστυχῶν περίλυπος. Χαῖρε
[18]   πράττουσιν ἐπιτιμῴης. ~Ἐὰν ᾖς φιλομαθὴς,  ἔσει   πολυμαθής. μὲν ἐπίστασαι, ταῦτα
[20]   γὰρ τοῖς μὲν οὐκ ἀπεχθὴς  ἔσει,   τοῖς δὲ φίλος γενήσει. ~Τὰς
[25]   μὴ τυχὼν μὲν γὰρ οὐδὲν  βλαβήσει,   τυχὼν δὲ μᾶλλον αὐτῶν τὸν
[34]   γὰρ τὴν ἐκείνων τε γνώμην  αἰσθήσει   καὶ σεαυτὸν οὐ καταφανῆ ποιήσεις.
[17]   γὰρ ἂν παραυτίκα κρύψῃς, ὕστερον  ὀφθήσει.   Μάλιστα δ' ἂν εὐδοκιμοίης, εἰ
[20]   ἀπεχθὴς ἔσει, τοῖς δὲ φίλος  γενήσει.   ~Τὰς ἐντεύξεις μὴ ποιοῦ πυκνὰς
[12]   ὡς σοὶ σκοπεῖν, ὅπως ἐνάμιλλος  γενήσει   τοῖς τοῦ πατρὸς ἐπιτηδεύμασιν. Οὕτω
[25]   ταῖς ἀτυχίαις διαγιγνώσκομεν. Οὕτως ἄριστα  χρήσει   τοῖς φίλοις, ἐὰν μὴ προσμένῃς
[25]   δὲ μᾶλλον αὐτῶν τὸν τρόπον  ἐπιστήσει.   Δοκίμαζε τοὺς φίλους ἔκ τε
[29]   ὀφειλομένη. Κακοὺς εὖ ποιῶν ὅμοια  πείσει   τοῖς τὰς ἀλλοτρίας κύνας σιτίζουσιν·
[30]   ὠφελοῦντας ὥσπερ τοὺς βλάπτοντας ἀδικοῦσιν.  ~Μίσει   τοὺς κολακεύοντας ὥσπερ τοὺς ἐξαπατῶντας·
[29]   ἀγάπα. ~Στέργε μὲν τὰ παρόντα,  ζήτει   δὲ τὰ βελτίω. Μηδενὶ συμφορὰν
[43]   δέ ποτέ σοι συμβῇ κινδυνεύειν,  ζήτει   τὴν ἐκ τοῦ πολέμου σωτηρίαν
[34]   ἀφανὲς ἐκ τοῦ φανεροῦ ταχίστην  ἔχει   τὴν διάγνωσιν. Βουλεύου μὲν βραδέως,
[41]   γνώμῃ· πολλοῖς γὰρ γλῶττα  προτρέχει   τῆς διανοίας. Δύο ποιοῦ καιροὺς
[32]   νοῦς ὑπ' οἴνου διαφθαρῇ, ταὐτὰ  πάσχει   τοῖς ἅρμασι τοῖς τοὺς ἡνιόχους
[45]   θεοῖς χάριν σχοίην, εἰ μὴ  διαμάρτοιμι   τῆς δόξης ἧς ἔχων περὶ
[22]   χρηστοῖς πιστεύειν. Περὶ τῶν ἀπορρήτων  μηδενὶ   λέγε, πλὴν ἐὰν ὁμοίως συμφέρῃ
[37]   παρὰ τοῦ πλήθους ἔπαινος.  Μηδενὶ   πονηρῷ πράγματι μήτε παρίστασο μήτε
[29]   παρόντα, ζήτει δὲ τὰ βελτίω.  Μηδενὶ   συμφορὰν ὀνειδίσῃς· κοινὴ γὰρ
[12]   σπουδαίους τῶν γονέων. ~Ἡγοῦ δὲ  μηδενὶ   τῶν ἀθλητῶν οὕτω προσήκειν ἐπὶ
[37]   προσήκει θαυμάζειν. ~Εἰς ἀρχὴν κατασταθεὶς  μηδενὶ   χρῶ πονηρῷ πρὸς τὰς διοικήσεις·
[35]   ~Ὅταν ὑπὲρ τῶν σεαυτοῦ μέλλῃς  τινὶ   συμβούλῳ χρῆσθαι, σκόπει πρῶτον πῶς
[39]   ἀποδέχου τοὺς μετὰ δικαιοσύνης ζημιωθέντας·  οἱ   γὰρ δίκαιοι τῶν ἀδίκων εἰ
[17]   τὰς διαβολὰς, κἂν ψευδεῖς ὦσιν·  οἱ   γὰρ πολλοὶ τὴν μὲν ἀλήθειαν
[1]   τοὺς φίλους παρόντας μόνον τιμῶσιν,  οἱ   δὲ καὶ μακρὰν ἀπόντας ἀγαπῶσιν,
[4]   μὲν ἐπὶ λόγον μόνον παρακαλοῦσιν,  οἱ   δὲ καὶ τὸν τρόπον αὐτῶν
[49]   καὶ δόξαν καὶ φίλους ἐνεχείρισεν,  οἱ   δὲ σφᾶς αὐτοὺς ἀναξίους τῆς
[30]   τῶν ὑπεροπτικῶν ὄγκον μόλις ἂν  οἱ   δοῦλοι καρτερήσειαν, τὸν δὲ τῶν
[1]   ἐν ταῖς πρὸς ἀλλήλους συνηθείαις·  οἱ   μὲν γὰρ τοὺς φίλους παρόντας
[4]   ἐκείνων τοὺς ἀκούοντας ὠφελοῦσιν, ὅσον  οἱ   μὲν ἐπὶ λόγον μόνον παρακαλοῦσιν,
[50]   Ἡρακλέα καὶ Τάνταλον γεννήσας, ὡς  οἱ   μῦθοι λέγουσι καὶ πάντες πιστεύουσι,
[31]   χάριτας ἀχαρίστως χαριζόμενος, ὅπερ πάσχουσιν  οἱ   πολλοὶ, ποιοῦντες μὲν, ἀηδῶς δὲ
[27]   ὑπάρχουσιν μὴ δυναμένων· παραπλήσιον γὰρ  οἱ   τοιοῦτοι πάσχουσιν, ὥσπερ ἂν εἴ
[29]   διδόντας ὥσπερ τοὺς τυχόντας ὑλακτοῦσιν  οἵ   τε κακοὶ τοὺς ὠφελοῦντας ὥσπερ
[50]   καὶ Τάνταλον γεννήσας, ὡς οἱ  μῦθοι   λέγουσι καὶ πάντες πιστεύουσι, τὸν
[4]   ὅπως τὰ τῶν τρόπων ἤθη  σπουδαῖοι   πεφυκέναι δόξουσιν, τοσούτῳ μᾶλλον ἐκείνων
[39]   μετὰ δικαιοσύνης ζημιωθέντας· οἱ γὰρ  δίκαιοι   τῶν ἀδίκων εἰ μηδὲν ἄλλο
[29]   τοὺς τυχόντας ὑλακτοῦσιν οἵ τε  κακοὶ   τοὺς ὠφελοῦντας ὥσπερ τοὺς βλάπτοντας
[26]   ἐπὶ τοῖς ἀγαθοῖς μὴ φθονοῦντας·  πολλοὶ   γὰρ ἀτυχοῦσιν μὲν συνάχθονται, καλῶς
[31]   ἀχαρίστως χαριζόμενος, ὅπερ πάσχουσιν οἱ  πολλοὶ,   ποιοῦντες μὲν, ἀηδῶς δὲ τοῖς
[17]   κἂν ψευδεῖς ὦσιν· οἱ γὰρ  πολλοὶ   τὴν μὲν ἀλήθειαν ἀγνοοῦσιν, πρὸς
[30]   ὑπεροπτικῶν ὄγκον μόλις ἂν οἱ  δοῦλοι   καρτερήσειαν, τὸν δὲ τῶν ὁμιλητικῶν
[12]   συντόμως ὑποθέσθαι, δι' ὧν ἄν  μοι   δοκεῖς ἐπιτηδευμάτων πλεῖστον πρὸς ἀρετὴν
[31]   τραχέως ἀπαντῶν, μηδ' ἂν ἀδίκως  ὀργιζόμενοι   τυγχάνωσιν, ἀλλὰ θυμουμένοις μὲν αὐτοῖς
[5]   ταύτην τὴν ὁδὸν ἐπορεύθησαν, οὗτοι  μόνοι   τῆς ἀρετῆς ἐφικέσθαι γνησίως ἠδυνήθη
[11]   τρόπον γένους καὶ προαίρεσιν ἀνάγκης.  ~Ἐπιλίποι   δ' ἂν ἡμᾶς πᾶς
[30]   τοὺς κολακεύοντας ὥσπερ τοὺς ἐξαπατῶντας·  ἀμφότεροι   γὰρ πιστευθέντες τοὺς πιστεύσαντας ἀδικοῦσιν.
[9]   ἕξεις παράδειγμα τῶν ὑπ' ἐμοῦ  σοι   λεγομένων. Οὐ γὰρ ὀλιγωρῶν τῆς
[3]   δὲ παιδεύειν ἄλλους ἐπιχειρῶ, καὶ  σοὶ   μὲν ἀκμὴ φιλοσοφεῖν, ἐγὼ δὲ
[12]   λόγοις αὔξεσθαι πέφυκεν. Διόπερ ἐγώ  σοι   πειράσομαι συντόμως ὑποθέσθαι, δι' ὧν
[44]   πολλὰ τῶν εἰρημένων οὐ πρέπει  σοι   πρὸς τὴν νῦν παροῦσαν ἡλικίαν·
[18]   τοῖς ἄλλοις χαλεπῶς εὑρημένα συμβήσεταί  σοι   ῥᾳδίως μανθάνειν. ~Ἡγοῦ τῶν ἀκουσμάτων
[12]   ἐπὶ τοὺς ἀνταγωνιστὰς ἀσκεῖν, ὡς  σοὶ   σκοπεῖν, ὅπως ἐνάμιλλος γενήσει τοῖς
[43]   τὴν ἀσφάλειαν· ἐὰν δέ ποτέ  σοι   συμβῇ κινδυνεύειν, ζήτει τὴν ἐκ
[36]   αὐτοὺς ἀποδέχεσθαι καὶ ζηλοῦν, ὥστε  σοι   συμβήσεται παρά τε τῷ πλήθει
[44]   δεῖν μηδὲν παραλιπεῖν ὧν ἔχω  σοι   συμβουλεύειν. ~Πολλὴν δ' ἂν τοῖς
[5]   εὑρόντες ἀλλὰ παραίνεσιν γράψαντες μέλλομέν  σοι   συμβουλεύειν, ὧν χρὴ τοὺς νεωτέρους
[32]   πότοις συνουσίας· ἐὰν δέ ποτέ  σοι   συμπέσῃ καιρὸς, ἐξανίστασο πρὸ μέθης.
[37]   ὧν γὰρ ἂν ἐκεῖνος ἁμάρτῃ,  σοὶ   τὰς αἰτίας ἀναθήσουσιν. Ἐκ τῶν
[22]   ὁμοίως συμφέρῃ τὰς πράξεις σιωπᾶσθαι  σοί   τε τῷ λέγοντι κἀκείνοις τοῖς
[2]   τῶν φαύλων εἶναι μιμητὰς, ἀπέσταλκά  σοι   τόνδε τὸν λόγον δῶρον, τεκμήριον
[5]   πῶς τὸν ἑαυτῶν βίον οἰκονομεῖν.  Ὅσοι   γὰρ τοῦ βίου ταύτην τὴν
[4]   τὸ κράτιστον τῆς φιλοσοφίας διατρίβουσιν·  ὅσοι   δὲ τοῖς νεωτέροις εἰσηγοῦνται, μὴ
[3]   ἐγὼ δὲ τοὺς φιλοσοφοῦντας ἐπανορθῶ.  Ὅσοι   μὲν οὖν πρὸς τοὺς ἑαυτῶν
[36]   ὑπὸ τῶν βασιλέων κειμένοις, ἰσχυρότατον  μέντοι   νόμον ἡγοῦ τὸν ἐκείνων τρόπον.
[5]   βίου ταύτην τὴν ὁδὸν ἐπορεύθησαν,  οὗτοι   μόνοι τῆς ἀρετῆς ἐφικέσθαι γνησίως
[27]   μὴ δυναμένων· παραπλήσιον γὰρ οἱ  τοιοῦτοι   πάσχουσιν, ὥσπερ ἂν εἴ τις
[6]   ἐξουσίαν μὲν τῇ ῥᾳθυμίᾳ παρασκευάζων,  ἐπὶ   δὲ τὰς ἡδονὰς τοὺς νέους
[4]   ἀκούοντας ὠφελοῦσιν, ὅσον οἱ μὲν  ἐπὶ   λόγον μόνον παρακαλοῦσιν, οἱ δὲ
[45]   εἰκὸς καὶ τῶν ἄλλων τοὺς  ἐπὶ   τὴν ἀρετὴν παρακαλοῦντας ἀποδέχεσθαι. ~Μάλιστα
[26]   κακοῖς δυσχεραίνοντας ἀλλὰ καὶ τοὺς  ἐπὶ   τοῖς ἀγαθοῖς μὴ φθονοῦντας· πολλοὶ
[42]   τῶν ἀγαθῶν, λυποῦ δὲ μετρίως  ἐπὶ   τοῖς γιγνομένοις τῶν κακῶν, γίγνου
[26]   τῶν ἑταίρων μὴ μόνον τοὺς  ἐπὶ   τοῖς κακοῖς δυσχεραίνοντας ἀλλὰ καὶ
[50]   θεῶν στοχάσασθαι διανοίας, ἡγοῦμαι κἀκείνους  ἐπὶ   τοῖς οἰκειοτάτοις μάλιστα δηλῶσαι πῶς
[42]   οὔτε δυστυχῶν περίλυπος. Χαῖρε μὲν  ἐπὶ   τοῖς συμβαίνουσιν τῶν ἀγαθῶν, λυποῦ
[12]   μηδενὶ τῶν ἀθλητῶν οὕτω προσήκειν  ἐπὶ   τοὺς ἀνταγωνιστὰς ἀσκεῖν, ὡς σοὶ
[19]   τὰς κατὰ γῆν πορείας ὑπομένειν  ἐπὶ   τῷ βελτίω καταστῆσαι τὴν αὑτῶν
[29]   ποίει· καλὸς γὰρ θησαυρὸς παρ'  ἀνδρὶ   σπουδαίῳ χάρις ὀφειλομένη. Κακοὺς εὖ
[34]   ἀνακοινώσασθαι, χρῶ τοῖς λόγοις ὡς  περὶ   ἀλλοτρίου του πράγματος· οὕτω γὰρ
[10]   κοινὸς, καὶ μᾶλλον ἐθαύμαζεν τοὺς  περὶ   αὑτὸν σπουδάζοντας τοὺς τῷ
[33]   ποιήσασθαι φίλους, ἀγαθόν τι λέγε  περὶ   αὐτῶν πρὸς τοὺς ἀπαγγέλλοντας· ἀρχὴ
[4]   μὲν ἔργον ἐπιχειροῦσιν, ~οὐ μὴν  περί   γε τὸ κράτιστον τῆς φιλοσοφίας
[24]   σὲ γενέσθαι τοιοῦτον, οἷος καὶ  περὶ   ἐκείνους γέγονεν. Βραδέως μὲν φίλος
[24]   φίλοις· ἔλπιζε γὰρ αὐτὸν καὶ  περὶ   σὲ γενέσθαι τοιοῦτον, οἷος καὶ
[14]   τοὺς γονεῖς, οἵους ἂν εὔξαιο  περὶ   σεαυτὸν γενέσθαι τοὺς σεαυτοῦ παῖδας.
[45]   διαμάρτοιμι τῆς δόξης ἧς ἔχων  περὶ   σοῦ τυγχάνω. Τῶν μὲν γὰρ
[45]   τούτων ἐγνωκέναι, τεκμηρίῳ χρώμενος τῇ  περὶ   τὴν ἄλλην παιδείαν φιλοπονίᾳ· τὸν
[46]   ταῖς ἡδοναῖς παραπεπήγασιν, τὸ δὲ  περὶ   τὴν ἀρετὴν φιλοπονεῖν καὶ σωφρόνως
[27]   ἀπόντων ὀλιγωρεῖν. ~Εἶναι βούλου τὰ  περὶ   τὴν ἐσθῆτα φιλόκαλος, ἀλλὰ μὴ
[14]   τοὺς σεαυτοῦ παῖδας. Ἄσκει τῶν  περὶ   τὸ σῶμα γυμνασίων μὴ τὰ
[25]   τοὺς φίλους ἔκ τε τῆς  περὶ   τὸν βίον ἀτυχίας καὶ τῆς
[40]   ὑπερέχουσιν. ~Πάντων μὲν ἐπιμελοῦ τῶν  περὶ   τὸν βίον, μάλιστα δὲ τὴν
[47]   λαμβάνομεν· τὰ γὰρ πλεῖστα τῶν  περὶ   τὸν βίον οὐ δι' αὐτὰ
[27]   τὴν μετρίαν ἀπόλαυσιν. Καταφρόνει τῶν  περὶ   τὸν πλοῦτον σπουδαζόντων μὲν, χρῆσθαι
[14]   τοῖς νόμοις ἐμμένειν. ~Τοιοῦτος γίγνου  περὶ   τοὺς γονεῖς, οἵους ἂν εὔξαιο
[35]   τῶν οἰκείων οὐδέποτε καλῶς βουλεύσεται  περὶ   τῶν ἀλλοτρίων. Οὕτω δ' ἂν
[22]   ἀπιστεῖν, ὥσπερ τοῖς χρηστοῖς πιστεύειν.  Περὶ   τῶν ἀπορρήτων μηδενὶ λέγε, πλὴν
[21]   πυκνὰς τοῖς αὐτοῖς, μηδὲ μακρὰς  περὶ   τῶν αὐτῶν· πλησμονὴ γὰρ ἁπάντων.
[35]   διῴκησεν· γὰρ κακῶς διανοηθεὶς  περὶ   τῶν οἰκείων οὐδέποτε καλῶς βουλεύσεται
[25]   μὴ δεόμενος τὸ δεῖσθαι προσποιῇ.  ~Περὶ   τῶν ῥητῶν ὡς ἀπορρήτων ἀνακοινοῦ·
[34]   παρὰ δ' ἡμῶν αὐτῶν εὐβουλίαν.  Περὶ   ὧν ἂν αἰσχύνῃ παρρησιάσασθαι, βούλῃ
[41]   περὶ ὧν οἶσθα σαφῶς,  περὶ   ὧν ἀναγκαῖον εἰπεῖν. Ἐν τούτοις
[41]   ποιοῦ καιροὺς τοῦ λέγειν,  περὶ   ὧν οἶσθα σαφῶς, περὶ
[25]   μὲν γὰρ χρυσίον ἐν τῷ  πυρὶ   βασανίζομεν, τοὺς δὲ φίλους ἐν
[51]   μεγίσταις τιμωρίαις ἐκόλασεν. ~Οἷς δεῖ  παραδείγμασι   χρώμενόν ς' ὀρέγεσθαι τῆς καλοκαγαθίας,
[32]   οἴνου διαφθαρῇ, ταὐτὰ πάσχει τοῖς  ἅρμασι   τοῖς τοὺς ἡνιόχους ἀποβαλοῦσιν· ἐκεῖνά
[47]   λύπας τὰς ἡδονὰς ἔχομεν. Ἐν  πᾶσι   δὲ τοῖς ἔργοις οὐχ οὕτω
[38]   μόνον ὠφελεῖ, τὸ δὲ καὶ  τελευτήσασι   δόξαν παρασκευάζει, κἀκείνων μὲν τοῖς
[50]   Τάνταλον γεννήσας, ὡς οἱ μῦθοι  λέγουσι   καὶ πάντες πιστεύουσι, τὸν μὲν
[45]   οὕτω καὶ τῶν φίλων τοῖς  συνεξαμαρτάνουσι   πλησιάζοντας ἀλλ' οὐ τοῖς νουθετοῦσιν.
[26]   ἀτυχοῦσιν μὲν συνάχθονται, καλῶς δὲ  πράττουσι   φθονοῦσιν. Τῶν ἀπόντων φίλων μέμνησο
[50]   οἱ μῦθοι λέγουσι καὶ πάντες  πιστεύουσι,   τὸν μὲν διὰ τὴν ἀρετὴν
[50]   τοῖς οἰκειοτάτοις μάλιστα δηλῶσαι πῶς  ἔχουσι   πρὸς τοὺς φαύλους καὶ τοὺς
[18]   λόγον μὴ μαθεῖν καὶ διδόμενόν  τι   ἀγαθὸν παρὰ τῶν φίλων μὴ
[41]   ἐπίστῃ τὰ συμφέροντα. ~Πᾶν  τι   ἂν μέλλῃς ἐρεῖν, πρότερον ἐπισκόπει
[33]   ἂν βούλῃ ποιήσασθαι φίλους, ἀγαθόν  τι   λέγε περὶ αὐτῶν πρὸς τοὺς
[51]   καὶ τῶν ἄλλων σοφιστῶν εἴ  τι   χρήσιμον εἰρήκασιν ἀναγιγνώσκειν. ~Ὥσπερ γὰρ
[19]   ὁδὸν πορεύεσθαι πρὸς τοὺς διδάσκειν  τι   χρήσιμον ἐπαγγελλομένους· αἰσχρὸν γὰρ τοὺς
[37]   τοῦ πλήθους ἔπαινος. Μηδενὶ πονηρῷ  πράγματι   μήτε παρίστασο μήτε συνηγόρει· δόξεις
[40]   ἀνθρώπου σώματι. Πειρῶ τῷ μὲν  σώματι   εἶναι φιλόπονος, τῇ δὲ ψυχῇ
[40]   ἐλαχίστῳ νοῦς ἀγαθὸς ἐν ἀνθρώπου  σώματι.   Πειρῶ τῷ μὲν σώματι εἶναι
[14]   ἐπιτύχοις, εἰ λήγοις τῶν πόνων  ἔτι   πονεῖν δυνάμενος. ~Μήτε γέλωτα προπετῆ
[49]   πού γε τοὺς τῷ βίῳ  παντὶ   ἐλαττουμένους οὐ φαύλους εἶναι φήσωμεν;
[22]   πράξεις σιωπᾶσθαι σοί τε τῷ  λέγοντι   κἀκείνοις τοῖς ἀκούουσιν. ~Ὅρκον ἐπακτὸν
[28]   δύνασθαι καὶ τοῦ φίλῳ σπουδαίῳ  δυστυχοῦντι   βοηθῆσαι· πρὸς δὲ τὸν ἄλλον
[46]   τῶν καλῶν ἔργων, εἰ καταμάθοις  ὅτι   καὶ τὰς ἡδονὰς ἐκ τούτων
[48]   ἀποβαινόντων ἕνεκεν διαπονοῦμεν. ~Ἐνθυμοῦ δ'  ὅτι   τοῖς μὲν φαύλοις ἐνδέχεται τὰ
[27]   ἐσθῆτα φιλόκαλος, ἀλλὰ μὴ καλλωπιστής.  Ἔστι   δὲ φιλοκάλου μὲν τὸ μεγαλοπρεπὲς,
[20]   φιλοπροσήγορος, τῷ δὲ λόγῳ εὐπροσήγορος.  Ἔστι   δὲ φιλοπροσηγορίας μὲν τὸ προσφωνεῖν
[28]   πλοῦτον χρήματα καὶ κτήματα κατασκευάζειν·  ἔστι   δὲ χρήματα μὲν τοῖς ἀπολαύειν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 6/12/2007