HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ISOCRATE, Conseils à Démonique

Liste des contextes (ordre alphabétique)


κ  =  82 formes différentes pour 167 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Paragraphes
[52]   ἐφ' ἅπαντα μὲν τὰ βλαστήματα  καθιζάνουσαν,   ἀφ' ἑκάστου δὲ τὰ βέλτιστα
[7]   μὲν τοῖς ἄλλοις ἀδύνατα δυνατὰ  καθιστᾶσα,   τὰ δὲ τῷ πλήθει φοβερὰ
[37]   παρίστασο μήτε συνηγόρει· δόξεις γὰρ  καὶ   αὐτὸς τοιαῦτα πράττειν, οἷα ἂν
[46]   οἰκονομεῖν ἀεὶ τὰς τέρψεις εἰλικρινεῖς  καὶ   βεβαιοτέρας ἀποδίδωσιν· ~κἀκεῖ μὲν πρότερον
[17]   δόκει ποιεῖν ὡς μηδένα λήσων·  καὶ   γὰρ ἂν παραυτίκα κρύψῃς, ὕστερον
[16]   μηδὲν αἰσχρὸν ποιήσας ἔλπιζε λήσειν·  καὶ   γὰρ ἂν τοὺς ἄλλους λάθῃς,
[35]   τὰς ἐκ τῆς ἀβουλίας ἐπιβλέψειας·  καὶ   γὰρ τῆς ὑγιείας πλείστην ἐπιμέλειαν
[18]   ἀκούσαντα χρήσιμον λόγον μὴ μαθεῖν  καὶ   διδόμενόν τι ἀγαθὸν παρὰ τῶν
[36]   ~Μιμοῦ τὰ τῶν βασιλέων ἤθη  καὶ   δίωκε τὰ ἐκείνων ἐπιτηδεύματα· δόξεις
[49]   μὲν γὰρ αὐτοῖς χρήματα  καὶ   δόξαν καὶ φίλους ἐνεχείρισεν, οἱ
[36]   ἐπιτηδεύματα· δόξεις γὰρ αὐτοὺς ἀποδέχεσθαι  καὶ   ζηλοῦν, ὥστε σοι συμβήσεται παρά
[11]   ἐκείνου τρόπον ἡγησάμενον, μιμητὴν δὲ  καὶ   ζηλωτὴν τῆς πατρῴας ἀρετῆς γιγνόμενον·
[9]   τοῦ πατρὸς προαιρέσεις ἀναμνησθεὶς οἰκεῖον  καὶ   καλὸν ἕξεις παράδειγμα τῶν ὑπ'
[12]   δυνατὸν διατεθῆναι τὸν μὴ πολλῶν  καὶ   καλῶν ἀκουσμάτων πεπληρωμένον· τὰ μὲν
[28]   ἐπιστάμενος. ~Πειρῶ τὸν πλοῦτον χρήματα  καὶ   κτήματα κατασκευάζειν· ἔστι δὲ χρήματα
[1]   παρόντας μόνον τιμῶσιν, οἱ δὲ  καὶ   μακρὰν ἀπόντας ἀγαπῶσιν, καὶ τὰς
[10]   μεγαλοπρεπὴς καὶ τοῖς φίλοις κοινὸς,  καὶ   μᾶλλον ἐθαύμαζεν τοὺς περὶ αὑτὸν
[10]   αὑτοῦ βίον, ἀλλὰ φιλόκαλος ἦν  καὶ   μεγαλοπρεπὴς καὶ τοῖς φίλοις κοινὸς,
[44]   ἀποθανεῖν ἴδιον τοῖς σπουδαίοις ἀπένειμεν.  ~Καὶ   μὴ θαυμάσῃς, εἰ πολλὰ τῶν
[51]   χρώμενόν ς' ὀρέγεσθαι τῆς καλοκαγαθίας,  καὶ   μὴ μόνον τοῖς ὑφ' ἡμῶν
[2]   οὖν πρέπειν τοὺς δόξης ὀρεγομένους  καὶ   παιδείας ἀντιποιουμένους τῶν σπουδαίων ἀλλὰ
[50]   γεννήσας, ὡς οἱ μῦθοι λέγουσι  καὶ   πάντες πιστεύουσι, τὸν μὲν διὰ
[12]   ἐπιτηδευμάτων πλεῖστον πρὸς ἀρετὴν ἐπιδοῦναι  καὶ   παρὰ τοῖς ἄλλοις ἅπασιν ἀνθρώποις
[24]   περὶ σὲ γενέσθαι τοιοῦτον, οἷος  καὶ   περὶ ἐκείνους γέγονεν. Βραδέως μὲν
[24]   πρότερον φίλοις· ἔλπιζε γὰρ αὐτὸν  καὶ   περὶ σὲ γενέσθαι τοιοῦτον, οἷος
[5]   ὀρέγεσθαι καὶ τίνων ἔργων ἀπέχεσθαι  καὶ   ποίοις τισὶν ἀνθρώποις ὁμιλεῖν καὶ
[24]   γὰρ αἰσχρὸν μηδένα φίλον ἔχειν  καὶ   πολλοὺς ἑταίρους μεταλλάττειν. Μήτε μετὰ
[10]   φύσιν νόμου καὶ τρόπον γένους  καὶ   προαίρεσιν ἀνάγκης. ~Ἐπιλίποι δ' ἂν
[33]   κερδαίνοντες πράττουσιν, αὕτη δὲ μόνη  καὶ   προσεζημίωσε τοὺς ἔχοντας· πολλάκις γὰρ
[5]   καὶ ποίοις τισὶν ἀνθρώποις ὁμιλεῖν  καὶ   πῶς τὸν ἑαυτῶν βίον οἰκονομεῖν.
[34]   τὴν ἐκείνων τε γνώμην αἰσθήσει  καὶ   σεαυτὸν οὐ καταφανῆ ποιήσεις. ~Ὅταν
[21]   τὰς τῶν ἄλλων ἀτυχίας ἐπιβλέπῃς  καὶ   σεαυτὸν ὡς ἄνθρωπος ὢν ὑπομιμνήσκῃς.
[3]   ἐγὼ δὲ παιδεύειν ἄλλους ἐπιχειρῶ,  καὶ   σοὶ μὲν ἀκμὴ φιλοσοφεῖν, ἐγὼ
[46]   δὲ περὶ τὴν ἀρετὴν φιλοπονεῖν  καὶ   σωφρόνως τὸν αὑτοῦ βίον οἰκονομεῖν
[6]   ταύτης πλείω τοὺς ἔχοντας ἔβλαψεν  καὶ   τὰ μὲν σώματα τῶν ἀσκούντων
[50]   τῶν ἀνθρώπων. Ζεὺς γὰρ Ἡρακλέα  καὶ   Τάνταλον γεννήσας, ὡς οἱ μῦθοι
[46]   καλῶν ἔργων, εἰ καταμάθοις ὅτι  καὶ   τὰς ἡδονὰς ἐκ τούτων μάλιστα
[1]   δὲ καὶ μακρὰν ἀπόντας ἀγαπῶσιν,  καὶ   τὰς μὲν τῶν φαύλων συνηθείας
[46]   Ἐν μὲν γὰρ τῷ ῥᾳθυμεῖν  καὶ   τὰς πλησμονὰς ἀγαπᾶν εὐθὺς αἱ
[9]   ἐκείνοις πεπραγμένων. ~Οὐ μὴν ἀλλὰ  καὶ   τὰς τοῦ πατρὸς προαιρέσεις ἀναμνησθεὶς
[1]   τάς τε τῶν σπουδαίων γνώμας  καὶ   τὰς τῶν φαύλων διανοίας, πολὺ
[38]   ζῶντας μόνον ὠφελεῖ, τὸ δὲ  καὶ   τελευτήσασι δόξαν παρασκευάζει, κἀκείνων μὲν
[36]   τε τῷ πλήθει μᾶλλον εὐδοκιμεῖν  καὶ   τὴν παρ' ἐκείνων εὔνοιαν βεβαιοτέραν
[3]   τῆς πατρικῆς κληρονομεῖν. ~Ὁρῶ δὲ  καὶ   τὴν τύχην ἡμῖν συλλαμβάνουσαν καὶ
[25]   τῆς περὶ τὸν βίον ἀτυχίας  καὶ   τῆς ἐν τοῖς κινδύνοις κοινωνίας·
[49]   μόνον εἰς αὑτοὺς ἁμαρτάνειν ἀλλὰ  καὶ   τῆς τύχης εἶναι προδότας·
[2]   παῖδας ὥσπερ τῆς οὐσίας οὕτω  καὶ   τῆς φιλίας τῆς πατρικῆς κληρονομεῖν.
[5]   ὧν χρὴ τοὺς νεωτέρους ὀρέγεσθαι  καὶ   τίνων ἔργων ἀπέχεσθαι καὶ ποίοις
[29]   ὀνειδίσῃς· κοινὴ γὰρ τύχη  καὶ   τὸ μέλλον ἀόρατον. Τοὺς ἀγαθοὺς
[13]   ἅμα τε τοῖς θεοῖς θύειν  καὶ   τοῖς νόμοις ἐμμένειν. ~Τοιοῦτος γίγνου
[36]   εὔνοιαν βεβαιοτέραν ἔχειν. Πείθου μὲν  καὶ   τοῖς νόμοις τοῖς ὑπὸ τῶν
[13]   θεοὺς μὴ μόνον θύων ἀλλὰ  καὶ   τοῖς ὅρκοις ἐμμένων· ἐκεῖνο μὲν
[10]   ἀλλὰ φιλόκαλος ἦν καὶ μεγαλοπρεπὴς  καὶ   τοῖς φίλοις κοινὸς, καὶ μᾶλλον
[36]   τὸ πλῆθος δεῖ θεραπεύειν, οὕτω  καὶ   τὸν ἐν μοναρχίᾳ κατοικοῦντα τὸν
[7]   τῷ πλήθει φοβερὰ θαρσαλέως ὑπομένουσα,  καὶ   τὸν μὲν ὄκνον ψόγον, τὸν
[3]   καὶ τὴν τύχην ἡμῖν συλλαμβάνουσαν  καὶ   τὸν παρόντα καιρὸν συναγωνιζόμενον· σὺ
[4]   λόγον μόνον παρακαλοῦσιν, οἱ δὲ  καὶ   τὸν τρόπον αὐτῶν ἐπανορθοῦσιν. ~Διόπερ
[44]   τε παρόντος βίου συμβουλίαν ἐξενεγκεῖν  καὶ   τοῦ μέλλοντος χρόνου παράγγελμα καταλιπεῖν.
[28]   τε ζημίαν μεγάλην ἐκτῖσαι δύνασθαι  καὶ   τοῦ φίλῳ σπουδαίῳ δυστυχοῦντι βοηθῆσαι·
[21]   πόνοις ἑκουσίοις, ὅπως ἂν δύνῃ  καὶ   τοὺς ἀκουσίους ὑπομένειν. Ὑφ' ὧν
[21]   ὥσπερ ἂν πρὸς ἑαυτὸν ἁμαρτάνοντα  καὶ   τοὺς ἄλλους ἔχειν ἀξιώσειας, ἐν
[26]   ἐπὶ τοῖς κακοῖς δυσχεραίνοντας ἀλλὰ  καὶ   τοὺς ἐπὶ τοῖς ἀγαθοῖς μὴ
[52]   τὰ βέλτιστα λαμβάνουσαν, οὕτω δεῖ  καὶ   τοὺς παιδείας ὀρεγομένους μηδενὸς μὲν
[50]   πῶς ἔχουσι πρὸς τοὺς φαύλους  καὶ   τοὺς σπουδαίους τῶν ἀνθρώπων. Ζεὺς
[10]   ἑταιρείαν πολλῷ κρείττω φύσιν νόμου  καὶ   τρόπον γένους καὶ προαίρεσιν ἀνάγκης.
[51]   τῶν ποιητῶν τὰ βέλτιστα μανθάνειν  καὶ   τῶν ἄλλων σοφιστῶν εἴ τι
[45]   βέλτιστα πράττειν ἐπιτάττοντα, τοῦτον εἰκὸς  καὶ   τῶν ἄλλων τοὺς ἐπὶ τὴν
[8]   ἔκ τε τῶν Ἡρακλέους ἄθλων  καὶ   τῶν Θησέως ἔργων, οἷς
[51]   ὑφ' ἡμῶν εἰρημένοις ἐμμένειν ἀλλὰ  καὶ   τῶν ποιητῶν τὰ βέλτιστα μανθάνειν
[26]   τῶν ἐχθρῶν νικᾶσθαι ταῖς κακοποιίαις  καὶ   τῶν φίλων ἡττᾶσθαι ταῖς εὐεργεσίαις.
[45]   τοῖς ὑγιεινοτάτοις χαίροντας, οὕτω  καὶ   τῶν φίλων τοῖς συνεξαμαρτάνουσι πλησιάζοντας
[49]   γὰρ αὐτοῖς χρήματα καὶ δόξαν  καὶ   φίλους ἐνεχείρισεν, οἱ δὲ σφᾶς
[25]   ἀλλ' αὐτεπάγγελτος αὐτοῖς ἐν τοῖς  καιροῖς   βοηθῇς. ~Ὁμοίως αἰσχρὸν εἶναι νόμιζε
[11]   μὲν ἀκριβὲς αὐτῶν ἐν ἑτέροις  καιροῖς   δηλώσομεν, δεῖγμα δὲ τῆς Ἱππονίκου
[3]   ἡμῖν συλλαμβάνουσαν καὶ τὸν παρόντα  καιρὸν   συναγωνιζόμενον· σὺ μὲν γὰρ παιδείας
[32]   ἐὰν δέ ποτέ σοι συμπέσῃ  καιρὸς,   ἐξανίστασο πρὸ μέθης. Ὅταν γὰρ
[41]   προτρέχει τῆς διανοίας. Δύο ποιοῦ  καιροὺς   τοῦ λέγειν, περὶ ὧν
[47]   τέρψεις εἰλικρινεῖς καὶ βεβαιοτέρας ἀποδίδωσιν·  ~κἀκεῖ   μὲν πρότερον ἡσθέντες ὕστερον ἐλυπήθησαν,
[22]   σιωπᾶσθαι σοί τε τῷ λέγοντι  κἀκείνοις   τοῖς ἀκούουσιν. ~Ὅρκον ἐπακτὸν προσδέχου
[50]   τῶν θεῶν στοχάσασθαι διανοίας, ἡγοῦμαι  κἀκείνους   ἐπὶ τοῖς οἰκειοτάτοις μάλιστα δηλῶσαι
[38]   δὲ καὶ τελευτήσασι δόξαν παρασκευάζει,  κἀκείνων   μὲν τοῖς φαύλοις μέτεστιν, τούτου
[50]   ἐποίησεν, τὸν δὲ διὰ τὴν  κακίαν   ταῖς μεγίσταις τιμωρίαις ἐκόλασεν. ~Οἷς
[6]   νόσος ἐμάρανεν, πλοῦτος δὲ  κακίας   μᾶλλον καλοκαγαθίας ὑπηρέτης ἐστὶν,
[16]   μὲν ἄριστον, ἄνευ δὲ τούτου  κάκιστον.   ~Εὐλαβοῦ τὰς διαβολὰς, κἂν ψευδεῖς
[29]   τοὺς τυχόντας ὑλακτοῦσιν οἵ τε  κακοὶ   τοὺς ὠφελοῦντας ὥσπερ τοὺς βλάπτοντας
[26]   μὴ μόνον τοὺς ἐπὶ τοῖς  κακοῖς   δυσχεραίνοντας ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐπὶ
[26]   νόμιζε τῶν ἐχθρῶν νικᾶσθαι ταῖς  κακοποιίαις   καὶ τῶν φίλων ἡττᾶσθαι ταῖς
[29]   παρ' ἀνδρὶ σπουδαίῳ χάρις ὀφειλομένη.  Κακοὺς   εὖ ποιῶν ὅμοια πείσει τοῖς
[42]   μετρίως ἐπὶ τοῖς γιγνομένοις τῶν  κακῶν,   γίγνου δὲ τοῖς ἄλλοις μηδ'
[35]   τὰ ἑαυτοῦ διῴκησεν· γὰρ  κακῶς   διανοηθεὶς περὶ τῶν οἰκείων οὐδέποτε
[27]   εἴ τις ἵππον κτήσαιτο καλὸν  κακῶς   ἱππεύειν ἐπιστάμενος. ~Πειρῶ τὸν πλοῦτον
[11]   τοὺς μὲν γραφεῖς ἀπεικάζειν τὰ  καλὰ   τῶν ζῴων, τοὺς δὲ παῖδας
[43]   ἐκ τοῦ πολέμου σωτηρίαν μετὰ  καλῆς   δόξης, ἀλλὰ μὴ μετ' αἰσχρᾶς
[6]   κτῆμα σεμνότερον οὐδὲ βεβαιότερόν ἐστιν.  ~Κάλλος   μὲν γὰρ χρόνος ἀνήλωσεν
[27]   τὴν ἐσθῆτα φιλόκαλος, ἀλλὰ μὴ  καλλωπιστής.   Ἔστι δὲ φιλοκάλου μὲν τὸ
[27]   δὲ φιλοκάλου μὲν τὸ μεγαλοπρεπὲς,  καλλωπιστοῦ   δὲ τὸ περίεργον. Ἀγάπα τῶν
[51]   παραδείγμασι χρώμενόν ς' ὀρέγεσθαι τῆς  καλοκαγαθίας,   καὶ μὴ μόνον τοῖς ὑφ'
[13]   τοῦτο δὲ τῆς τῶν τρόπων  καλοκαγαθίας   τεκμήριον. Τίμα τὸ δαιμόνιον ἀεὶ
[6]   πλοῦτος δὲ κακίας μᾶλλον  καλοκαγαθίας   ὑπηρέτης ἐστὶν, ἐξουσίαν μὲν τῇ
[15]   ταῦτα νόμιζε μηδὲ λέγειν εἶναι  καλόν.   Ἔθιζε σεαυτὸν εἶναι μὴ σκυθρωπὸν
[9]   πατρὸς προαιρέσεις ἀναμνησθεὶς οἰκεῖον καὶ  καλὸν   ἕξεις παράδειγμα τῶν ὑπ' ἐμοῦ
[27]   ἂν εἴ τις ἵππον κτήσαιτο  καλὸν   κακῶς ἱππεύειν ἐπιστάμενος. ~Πειρῶ τὸν
[3]   φίλους τοὺς προτρεπτικοὺς λόγους συγγράφουσιν,  καλὸν   μὲν ἔργον ἐπιχειροῦσιν, ~οὐ μὴν
[29]   ἀόρατον. Τοὺς ἀγαθοὺς εὖ ποίει·  καλὸς   γὰρ θησαυρὸς παρ' ἀνδρὶ σπουδαίῳ
[16]   δόξης· τέρψις γὰρ σὺν τῷ  καλῷ   μὲν ἄριστον, ἄνευ δὲ τούτου
[12]   διατεθῆναι τὸν μὴ πολλῶν καὶ  καλῶν   ἀκουσμάτων πεπληρωμένον· τὰ μὲν γὰρ
[46]   δ' ἂν παροξυνθείης ὀρεχθῆναι τῶν  καλῶν   ἔργων, εἰ καταμάθοις ὅτι καὶ
[43]   πεπρωμένη κατέκρινεν, τὸ δὲ  καλῶς   ἀποθανεῖν ἴδιον τοῖς σπουδαίοις ἀπένειμεν.
[35]   διανοηθεὶς περὶ τῶν οἰκείων οὐδέποτε  καλῶς   βουλεύσεται περὶ τῶν ἀλλοτρίων. Οὕτω
[26]   πολλοὶ γὰρ ἀτυχοῦσιν μὲν συνάχθονται,  καλῶς   δὲ πράττουσι φθονοῦσιν. Τῶν ἀπόντων
[17]   τούτου κάκιστον. ~Εὐλαβοῦ τὰς διαβολὰς,  κἂν   ψευδεῖς ὦσιν· οἱ γὰρ πολλοὶ
[30]   ὄγκον μόλις ἂν οἱ δοῦλοι  καρτερήσειαν,   τὸν δὲ τῶν ὁμιλητικῶν τρόπον
[19]   τοὺς δὲ νεωτέρους μηδὲ τὰς  κατὰ   γῆν πορείας ὑπομένειν ἐπὶ τῷ
[43]   ἀδοξίαν. Μάλιστα μὲν πειρῶ ζῆν  κατὰ   τὴν ἀσφάλειαν· ἐὰν δέ ποτέ
[42]   ἄλλοις μηδ' ἐν ἑτέροις ὢν  κατάδηλος·   ἄτοπον γὰρ τὴν μὲν οὐσίαν
[44]   καὶ τοῦ μέλλοντος χρόνου παράγγελμα  καταλιπεῖν.   Τὴν μὲν γὰρ τούτων χρείαν
[8]   ἔπαινον ἡγουμένη. ~Ῥᾴδιον δὲ τοῦτο  καταμαθεῖν   ἐστὶν ἔκ τε τῶν Ἡρακλέους
[46]   ὀρεχθῆναι τῶν καλῶν ἔργων, εἰ  καταμάθοις   ὅτι καὶ τὰς ἡδονὰς ἐκ
[18]   παρὰ τῶν φίλων μὴ λαβεῖν.  Κατανάλισκε   τὴν ἐν τῷ βίῳ σχολὴν
[11]   εἰ πάσας τὰς ἐκείνου πράξεις  καταριθμησαίμεθα.   Ἀλλὰ τὸ μὲν ἀκριβὲς αὐτῶν
[28]   τὸν πλοῦτον χρήματα καὶ κτήματα  κατασκευάζειν·   ἔστι δὲ χρήματα μὲν τοῖς
[37]   βασιλέα προσήκει θαυμάζειν. ~Εἰς ἀρχὴν  κατασταθεὶς   μηδενὶ χρῶ πονηρῷ πρὸς τὰς
[19]   πορείας ὑπομένειν ἐπὶ τῷ βελτίω  καταστῆσαι   τὴν αὑτῶν διάνοιαν. ~Τῷ μὲν
[34]   γνώμην αἰσθήσει καὶ σεαυτὸν οὐ  καταφανῆ   ποιήσεις. ~Ὅταν ὑπὲρ τῶν σεαυτοῦ
[27]   κτῆσιν ἀλλὰ τὴν μετρίαν ἀπόλαυσιν.  Καταφρόνει   τῶν περὶ τὸν πλοῦτον σπουδαζόντων
[43]   γὰρ τελευτῆσαι πάντων πεπρωμένη  κατέκρινεν,   τὸ δὲ καλῶς ἀποθανεῖν ἴδιον
[49]   αὐτοὺς ἀναξίους τῆς ὑπαρχούσης εὐδαιμονίας  κατέστησαν.   ~Εἰ δὲ δεῖ θνητὸν ὄντα
[36]   οὕτω καὶ τὸν ἐν μοναρχίᾳ  κατοικοῦντα   τὸν βασιλέα προσήκει θαυμάζειν. ~Εἰς
[19]   μόνον τῶν κτημάτων ἀθάνατον. Μὴ  κατόκνει   μακρὰν ὁδὸν πορεύεσθαι πρὸς τοὺς
[36]   νόμοις τοῖς ὑπὸ τῶν βασιλέων  κειμένοις,   ἰσχυρότατον μέντοι νόμον ἡγοῦ τὸν
[33]   τὰ μὲν ἄλλα μοχθηρὰ πάντες  κερδαίνοντες   πράττουσιν, αὕτη δὲ μόνη καὶ
[39]   ~Μηδένα ζήλου τῶν ἐξ ἀδικίας  κερδαινόντων,   ἀλλὰ μᾶλλον ἀποδέχου τοὺς μετὰ
[21]   λύπης. Ἔσει δὲ τοιοῦτος, ἐὰν  κέρδη   μὲν εἶναι νομίζῃς, δι' ὧν
[21]   αἰσχρὸν, τούτων ἐγκράτειαν ἄσκει πάντων,  κέρδους,   ὀργῆς, ἡδονῆς, λύπης. Ἔσει δὲ
[24]   ποιοῦ, πρὶν ἂν ἐξετάσῃς πῶς  κέχρηται   τοῖς πρότερον φίλοις· ἔλπιζε γὰρ
[43]   ἐὰν δέ ποτέ σοι συμβῇ  κινδυνεύειν,   ζήτει τὴν ἐκ τοῦ πολέμου
[25]   ἀτυχίας καὶ τῆς ἐν τοῖς  κινδύνοις   κοινωνίας· τὸ μὲν γὰρ χρυσίον
[43]   περιπατεῖν. ~Μᾶλλον εὐλαβοῦ ψόγον  κίνδυνον·   δεῖ γὰρ εἶναι φοβερὰν τοῖς
[9]   ἐγύμναζεν, τῇ δὲ ψυχῇ τοὺς  κινδύνους   ὑπέμενεν. Οὐδὲ τὸν πλοῦτον παρακαίρως
[23]   ἀπολύων, φίλους ἐκ μεγάλων  κινδύνων   διασῴζων. Ἕνεκα δὲ χρημάτων μηδένα
[2]   καὶ τῆς φιλίας τῆς πατρικῆς  κληρονομεῖν.   ~Ὁρῶ δὲ καὶ τὴν τύχην
[29]   τὰ βελτίω. Μηδενὶ συμφορὰν ὀνειδίσῃς·  κοινὴ   γὰρ τύχη καὶ τὸ
[10]   καὶ μεγαλοπρεπὴς καὶ τοῖς φίλοις  κοινὸς,   καὶ μᾶλλον ἐθαύμαζεν τοὺς περὶ
[37]   τὰς αἰτίας ἀναθήσουσιν. Ἐκ τῶν  κοινῶν   ἐπιμελειῶν ἀπαλλάττου μὴ πλουσιώτερος ἀλλ'
[25]   καὶ τῆς ἐν τοῖς κινδύνοις  κοινωνίας·   τὸ μὲν γὰρ χρυσίον ἐν
[30]   τοὺς βλάπτοντας ἀδικοῦσιν. ~Μίσει τοὺς  κολακεύοντας   ὥσπερ τοὺς ἐξαπατῶντας· ἀμφότεροι γὰρ
[15]   δόξεις. Ἡγοῦ μάλιστα σεαυτῷ πρέπειν  κόσμον   αἰσχύνην, δικαιοσύνην, σωφροσύνην· τούτοις γὰρ
[21]   τοὺς ἀκουσίους ὑπομένειν. Ὑφ' ὧν  κρατεῖσθαι   τὴν ψυχὴν αἰσχρὸν, τούτων ἐγκράτειαν
[15]   σωφροσύνην· τούτοις γὰρ ἅπασιν δοκεῖ  κρατεῖσθαι   τὸ τῶν νεωτέρων ἦθος. ~Μηδέποτε
[34]   δὲ ταχέως τὰ δόξαντα. Ἡγοῦ  κράτιστον   εἶναι παρὰ μὲν τῶν θεῶν
[4]   ~οὐ μὴν περί γε τὸ  κράτιστον   τῆς φιλοσοφίας διατρίβουσιν· ὅσοι δὲ
[19]   ἀκουσμάτων πολλὰ πολλῶν εἶναι χρημάτων  κρείττω·   τὰ μὲν γὰρ ταχέως ἀπολείπει,
[10]   γὰρ εἶναι πρὸς ἑταιρείαν πολλῷ  κρείττω   φύσιν νόμου καὶ τρόπον γένους
[38]   πλοῦτον ἄδικον· τοσούτῳ γὰρ  κρείττων   δικαιοσύνη χρημάτων, ὅσῳ τὰ μὲν
[41]   μόνοις λόγος τῆς σιγῆς  κρείττων,   ἐν δὲ τοῖς ἄλλοις ἄμεινον
[37]   ἀλλ' ἐνδοξότερος· πολλῶν γὰρ χρημάτων  κρείττων   παρὰ τοῦ πλήθους ἔπαινος.
[7]   μόνη μὲν συγγηράσκει, πλούτου δὲ  κρείττων,   χρησιμωτέρα δ' εὐγενείας ἐστὶν, τὰ
[17]   λήσων· καὶ γὰρ ἂν παραυτίκα  κρύψῃς,   ὕστερον ὀφθήσει. Μάλιστα δ' ἂν
[28]   ἀπολαύειν ἐπισταμένοις, κτήματα δὲ τοῖς  κτᾶσθαι   δυναμένοις. Τίμα τὴν ὑπάρχουσαν οὐσίαν
[5]   γνησίως ἠδυνήθη σαν, ἧς οὐδὲν  κτῆμα   σεμνότερον οὐδὲ βεβαιότερόν ἐστιν. ~Κάλλος
[28]   χρήματα μὲν τοῖς ἀπολαύειν ἐπισταμένοις,  κτήματα   δὲ τοῖς κτᾶσθαι δυναμένοις. Τίμα
[28]   ~Πειρῶ τὸν πλοῦτον χρήματα καὶ  κτήματα   κατασκευάζειν· ἔστι δὲ χρήματα μὲν
[19]   παραμένει· σοφία γὰρ μόνον τῶν  κτημάτων   ἀθάνατον. Μὴ κατόκνει μακρὰν ὁδὸν
[27]   ὥσπερ ἂν εἴ τις ἵππον  κτήσαιτο   καλὸν κακῶς ἱππεύειν ἐπιστάμενος. ~Πειρῶ
[27]   ὑπαρχόντων ἀγαθῶν μὴ τὴν ὑπερβάλλουσαν  κτῆσιν   ἀλλὰ τὴν μετρίαν ἀπόλαυσιν. Καταφρόνει
[7]   ἐπεσκότησεν. ~Ἡ δὲ τῆς ἀρετῆς  κτῆσις   οἷς ἂν ἀκιβδήλως ταῖς διανοίαις
[29]   ὅμοια πείσει τοῖς τὰς ἀλλοτρίας  κύνας   σιτίζουσιν· ἐκεῖναί τε γὰρ τοὺς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 6/12/2007