Par. |
[50] |
τῷ
πολέμῳ
προσέχειν
τὸν
νοῦν·
|
ἐκ |
γὰρ
τῆς
ταραχῆς
καὶ
τῆς |
[104] |
πολέμῳ
προδυστυχήσασαι
πάλιν
αὑτὰς
ἀνέλαβον,
|
ἐκ |
δὲ
τούτων
τὴν
μὲν
ἡγεμόνα |
[17] |
Ἡρακλῆς
μετήλλαξε
τὸν
βίον,
θεὸς
|
ἐκ |
θνητοῦ
γενόμενος,
κατὰ
μὲν
ἀρχὰς |
[68] |
ἀλλήλους·
πλείους
δὲ
φεύγουσι
νῦν
|
ἐκ |
μιᾶς
πόλεως
ἢ
πρότερον
ἐξ |
[91] |
δ'
οὐχ
οἷόν
τ'
ἐστὶν
|
ἐκ |
παντὸς
τρόπου
ζητεῖν
τὴν
σωτηρίαν, |
[18] |
κατὰ
δόσιν,
ἐκβληθεὶς
γὰρ
Τυνδάρεως
|
ἐκ |
τῆς
ἀρχῆς,
ἐπειδὴ
Κάστωρ
καὶ |
[104] |
καὶ
Θηβαίων,
εὕροιμεν
ἂν
οὐκ
|
ἐκ |
τῆς
εἰρήνης
μεγάλην
ἐπίδοσιν
λαβούσας, |
[19] |
γὰρ
Ἡρακλῆς
τὰς
βοῦς
τὰς
|
ἐκ |
τῆς
Ἐρυθείας
ὑπὸ
Νηλέως
καὶ |
[104] |
γὰρ
ἐπιφάνειαι
καὶ
λαμπρότητες
οὐκ
|
ἐκ |
τῆς
ἡσυχίας,
ἀλλ'
ἐκ
τῶν |
[111] |
τρόπαιον
ἡμῶν
ἔστησαν
ἡγουμένου
βασιλέως
|
ἐκ |
τῆς
οἰκίας
τῆς
ἡμετέρας.
Ἔστιν |
[73] |
καὶ
τὸν
ὄχλον
τὸν
ἄλλον
|
ἐκ |
τῆς
πόλεως
ἐκπέμψαι,
τοὺς
μὲν |
[78] |
τε
τῶν
ὑπαρχόντων
καὶ
τῶν
|
ἐκ |
τοῦ
πολέμου
γιγνομένων,
αὑτοῖς
δὲ |
[70] |
μεταγνοίην,
ἀλλὰ
πάντας
ἂν
τοὺς
|
ἐκ |
τοῦ
πολέμου
κινδύνους
ὑπομείναιμι
πρὶν |
[104] |
οὐκ
ἐκ
τῆς
ἡσυχίας,
ἀλλ'
|
ἐκ |
τῶν
ἀγώνων
γίγνεσθαι
φιλοῦσιν.
~Ὧν |
[51] |
βουλομένους
ἐλευθέρους
εἶναι
τὰς
μὲν
|
ἐκ |
τῶν
ἐπιταγμάτων
συνθήκας
φεύγειν
ὡς |
[29] |
κυρίους
αὐτῆς
ὄντας.
~Ἔτι
τοίνυν
|
ἐκ |
τῶν
ἐχομένων
γνώσεσθε
σαφέστερον
ὅτι |
[103] |
ἀρετήν.
~Ἔστι
δ'
οὐδὲν
ἀνέλπιστον
|
ἐκ |
τῶν
νῦν
παρόντων
συμβῆναί
τι |
[78] |
τροφὴν
ἡμῖν
μὲν
ῥᾳδίαν
οὖσαν
|
ἔκ |
τε
τῶν
ὑπαρχόντων
καὶ
τῶν |
[39] |
εἰρήνην
ἄξομεν.
Οἶμαι
γὰρ
ὑμᾶς
|
οὐκ |
ἀγνοεῖν
ὅτι
πάντες
εἰώθασι
πρὸς |
[103] |
δεόντων
ἡμῖν.
Οἶμαι
γὰρ
ὑμᾶς
|
οὐκ |
ἀγνοεῖν
ὅτι
πολλαὶ
πράξεις
ἤδη |
[81] |
ποιήσωμεν,
ὃ
μιμησαμένοις
ἡμῖν
συνήνεγκεν,
|
οὐκ |
ἄδηλον
ὅτι
ῥᾳδίως
τῶν
πολεμίων |
[36] |
δι'
ἀρετὴν
δὲ
σωζόμενον,
ὥστ'
|
οὐκ |
ἀθυμεῖν
δεῖ
τοὺς
ὑπὲρ
τῶν |
[54] |
ἅπασαν
αἰχμάλωτον
ἔλαβεν.
~Καίτοι
πῶς
|
οὐκ |
αἰσχρὸν
τότε
μὲν
ἕκαστον
ἡμῶν |
[98] |
δ'
αὐθαδείαις
καὶ
ταῖς
σεμνότησιν
|
οὐκ |
ἀληθινῶς,
ἀλλὰ
καταπεπλασμένως
χρῆσθαι.
Μηδὲν |
[48] |
Ὧν
ὑπαρχόντων
οὐκ
ἔστιν
ὅπως
|
οὐκ |
ἄμεινον
πράξομεν
τῶν
μηδετέρου
τούτων |
[110] |
οὐδὲν
ἂν
ἔχοιμεν
εἰπεῖν,
ὡς
|
οὐκ |
ἀμφότεροι
δίκαια
τυγχάνουσι
λέγοντες.
~Οὐκ |
[4] |
φύσει
καὶ
ταῖς
ἐπιμελείαις,
πῶς
|
οὐκ |
ἀμφοτέρων
χρὴ
τῶν
ἡλικιῶν
πεῖραν |
[75] |
γενέσθαι
βουληθέντων
ὑμῶν;
Τίνες
δ'
|
οὐκ |
ἂν
ἐκπλαγεῖεν
καὶ
δείσειαν
στρατόπεδον |
[57] |
χρόνον
δυστυχοῦντες
ἀνταρκέσειαν;
~Τίς
δ'
|
οὐκ |
ἂν
ἐπιτιμήσειεν
ἡμῖν,
εἰ
Μεσσηνίων |
[37] |
προδήλου,
τοῦ
δ'
ἀγνοουμένου,
πῶς
|
οὐκ |
ἂν
ποιήσαιτε
καταγέλαστον
εἰ
τὸ |
[17] |
θεὸς
περὶ
μὲν
ὧν
ἐπηρώτησαν
|
οὐκ |
ἀνεῖλεν,
ἐκέλευσεν
δ'
αὐτοὺς
ἐπὶ |
[60] |
ταῖς
ὑπ'
ἐμοῦ
προειρημέναις.
Ὥστ'
|
οὐκ |
ἄξιον
διὰ
τοῦτο
φοβεῖσθαι
τοὺς |
[24] |
διῆλθον·
ὁ
γὰρ
παρὼν
καιρὸς
|
οὐκ |
ἐᾷ
μυθολογεῖν,
ἀλλ'
ἀναγκαῖον
ἦν |
[104] |
Ἀθηναίων
καὶ
Θηβαίων,
εὕροιμεν
ἂν
|
οὐκ |
ἐκ
τῆς
εἰρήνης
μεγάλην
ἐπίδοσιν |
[104] |
αἱ
γὰρ
ἐπιφάνειαι
καὶ
λαμπρότητες
|
οὐκ |
ἐκ
τῆς
ἡσυχίας,
ἀλλ'
ἐκ |
[68] |
τι
τῶν
δεινῶν
ἢ
χαλεπῶν
|
οὐκ |
ἐνταῦθα
συνδεδράμηκεν.
~Ὧν
οἱ
μὲν |
[2] |
οἱ
πολέμιοι
προστάττουσιν,
τοὺς
δ'
|
οὐκ |
ἐρρωμένως
ἐναντιουμένους,
τοὺς
δὲ
παντάπασιν |
[48] |
μόνοις
ἡμῖν
ἐστιν.
Ὧν
ὑπαρχόντων
|
οὐκ |
ἔστιν
ὅπως
οὐκ
ἄμεινον
πράξομεν |
[100] |
ἑβδομήκοντα
μυριάδας
τῶν
βαρβάρων
συμβαλόντες
|
οὐκ |
ἔφυγον
οὐδ'
ἡττήθησαν,
ἀλλ'
ἐνταῦθα |
[43] |
τῶν
βαρβάρων
δύναμιν
ἀνυπόστατον
οὖσαν
|
οὐκ |
ἠξίωσαν
βουλεύσασθαι
περὶ
τῶν
προσταττομένων |
[1] |
τοῖς
τῆς
πόλεως
νομίμοις
ὡς
|
οὐκ |
οἶδ'
εἴ
τις
ἄλλος
τῶν |
[111] |
οὐκ
ἀμφότεροι
δίκαια
τυγχάνουσι
λέγοντες.
|
~Οὐκ |
οἶδ'
ὅ
τι
δεῖ
μακρολογεῖν |
[42] |
δὲ
τῷ
Περσικῷ
πολέμῳ
τίς
|
οὐκ |
οἶδεν
ἐξ
οἵων
συμφορῶν
εἰς |
[87] |
πόλιν
ταύτην
περιίδωμεν
αὐξηθεῖσαν,
τίς
|
οὐκ |
οἶδεν
ὅτι
πάντα
τὸν
βίον |
[5] |
περὶ
ὧν
ὑμεῖς
μέλλετε
κρίνειν
|
οὐκ |
οἴονται
δεῖν
ἡμᾶς,
ἐν
οἷς |
[13] |
τῆς
αὑτῶν
πολεμεῖν,
ὑπὲρ
Μεσσήνης
|
οὐκ |
οἴονται
δεῖν
κινδυνεύειν,
ἀλλ'
ἵν' |
[72] |
ἃ
μέλλω
λέγειν,
ὅμως
δ'
|
οὐκ |
ὀκνήσω
παρρησιάσασθαι
περὶ
αὐτῶν.
Καὶ |
[9] |
μὲν
σώμασιν
κρατηθῆναι
διὰ
τὸν
|
οὐκ |
ὀρθῶς
ἡγησάμενον,
τὰς
δὲ
ψυχὰς |