Par. |
[5] |
μεγίσταις
τὴν
πόλιν
περιβάλλοιμεν,
εἰπεῖν
|
δ' |
ἃ
γιγνώσκομεν
περὶ
ὧν
ὑμεῖς |
[37] |
τοῦ
μὲν
ὄντος
προδήλου,
τοῦ
|
δ' |
ἀγνοουμένου,
πῶς
οὐκ
ἂν
ποιήσαιτε |
[92] |
μηδὲν
αἰσχρὸν
φανῆναι
πράττοντας.
~Εἰσὶν
|
δ' |
αἱ
τῶν
πόλεων
κακίαι
καταφανεῖς |
[37] |
τὸ
μὲν
ὁμολογούμενον
ἀποδοκιμάσαιτε,
τὸ
|
δ' |
ἀμφισβητούμενον
ἑλέσθαι
δόξειεν
ὑμῖν,
ἄλλως |
[47] |
γήρᾳ
τὸν
βίον
ἐτελεύτησεν.
~Ἀπείποιμεν
|
δ' |
ἂν
ἀκούοντές
τε
καὶ
λέγοντες, |
[88] |
ἅπαντα
τὸν
χρόνον
κατασκευάζοντες.
~Ἡδέως
|
δ' |
ἂν
αὐτῶν
πυθοίμην
ὑπὲρ
τίνων |
[83] |
ἃς
πρότερον
ἐτυγχάνομεν
ἔχοντες.
~Πάντων
|
δ' |
ἂν
δεινότατον
ποιήσαιμεν,
εἰ
συνειδότες |
[56] |
πάντα
τὰ
προσταττόμενα
ποιήσειν;
Πῶς
|
δ' |
ἂν
οἱ
τοιοῦτοι
πολὺν
χρόνον |
[87] |
οἵας
κελεύουσιν
ἡμᾶς.
~Οὐχ
οὕτω
|
δ' |
ἂν
προθύμως
ἐπὶ
τὸν
πόλεμον |
[81] |
αὑτῶν
ποιήσασθαι
τοὺς
κινδύνους.
~Ἐπιλίποι
|
δ' |
ἂν
τὸ
λοιπὸν
μέρος
τῆς |
[110] |
τὰς
ἐφ'
αὑτῶν
γενομένας,
τοὺς
|
δ' |
ἀπαιτοῦντας
τὴν
χώραν
ἣν
οἱ |
[70] |
οὖν
ἐλπίδας
ἔχω
τοιαύτας.
~Τοσοῦτον
|
δ' |
ἀπέχω
τοῦ
ποιῆσαί
τι
τῶν |
[67] |
εὐδαιμονέστατοι
τῶν
Ἑλλήνων
ἦσαν.
~Οὕτω
|
δ' |
ἀπίστως
τὰ
πρὸς
σφᾶς
αὐτοὺς |
[107] |
οὕτω
διακείσθω
τὴν
γνώμην.
~Ἔστιν
|
δ' |
ἁπλοῦν
τὸ
καλῶς
βουλεύσασθαι
περὶ |
[72] |
ἐξ
ὧν
ἐπανορθώσουσιν
ἡμᾶς·
ἂν
|
δ' |
ἄρα
ψευσθῶμεν
τῶν
ἐλπίδων
καὶ |
[76] |
τοῖς
ξενικοῖς
στρατεύμασιν
ὡμοιωμένον,
ταῖς
|
δ' |
ἀρεταῖς
καὶ
τοῖς
ἐπιτηδεύμασιν
τοιοῦτον, |
[98] |
ὅμοιοι
τοῖς
ἄλλοις
εἶναι,
ταῖς
|
δ' |
αὐθαδείαις
καὶ
ταῖς
σεμνότησιν
οὐκ |
[73] |
δ'
εἰς
τὴν
ἤπειρον,
ἄσμενοι
|
δ' |
αὐτοὺς
ἅπαντες
οὗτοι
δέξονται
καὶ |
[17] |
ὧν
ἐπηρώτησαν
οὐκ
ἀνεῖλεν,
ἐκέλευσεν
|
δ' |
αὐτοὺς
ἐπὶ
τὴν
πατρῴαν
ἰέναι |
[96] |
θυσίας
μείζους
ἡμῶν
ποιουμένους,
ἀκουσόμενος
|
δ' |
αὐτῶν
τοιαύταις
βλασφημίαις
χρωμένων
οἵαις |
[79] |
πολλαῖς
εὐπορίαις
πυνθάνωνται
γεγενημένους,
τοὺς
|
δ' |
αὑτῶν
ὁρῶσι
καθ'
ἑκάστην
ἡμέραν |
[31] |
δικαίαν
ποιουμένοις
τὴν
αἴτησιν,
ἡμῖν
|
δ' |
ἐδήλωσε
καὶ
τὰς
θυσίας
ἃς |
[89] |
ποιήσαντες
ἃ
προστάττουσιν
ἡμῖν.
Ὅλως
|
δ' |
εἰ
δεῖ
μηδὲν
ὑποστειλάμενον
εἰπεῖν, |
[3] |
πόλιν
ἀνάξια
ψηφισαμένην
αὑτῆς.
~Ἡγοῦμαι
|
δ' |
εἰ
καὶ
περὶ
τῶν
ἄλλων |
[2] |
νεώτερος
ὢν
παρελήλυθα
συμβουλεύσων.
~Ἐγὼ
|
δ' |
εἰ
μέν
τις
τῶν
εἰθισμένων |
[53] |
τὴν
πόλιν
αὐτῶν
διέσωσεν·
Βρασίδας
|
δ' |
εἰς
Ἀμφίπολιν
εἰσελθὼν,
ὀλίγους
τοὺς |
[51] |
πολέμους
ἐποιούμεθα
τοῦ
δέοντος,
ἐπειδὴ
|
δ' |
εἰς
ἀνάγκην
καθέσταμεν
ὥστε
κινδυνεύειν, |
[73] |
τοὺς
μὲν
εἰς
Σικελίαν,
τοὺς
|
δ' |
εἰς
Κυρήνην,
τοὺς
δ'
εἰς |
[73] |
τοὺς
δ'
εἰς
Κυρήνην,
τοὺς
|
δ' |
εἰς
τὴν
ἤπειρον,
ἄσμενοι
δ' |
[84] |
Ἀσίαν
εἰς
Μασσαλίαν
ἀπῴκησαν,
ἡμεῖς
|
δ' |
εἰς
τοσοῦτον
μικροψυχίας
ἔλθοιμεν
ὥστε |
[22] |
βέλτιον
ἢ
νῦν
πράξειν.
Μεσσήνιοι
|
δ' |
εἰς
τοῦτ'
ἀσεβείας
ἦλθον
ὥστ' |
[104] |
ἡγεμόνα
τῶν
Ἑλλήνων
καταστᾶσαν,
τὴν
|
δ' |
ἐν
τῷ
παρόντι
τηλικαύτην
γεγενημένην |
[92] |
μέρος
τῇ
τύχῃ
μέτεστιν,
τὸ
|
δ' |
ἐνθάδε
γνωσθὲν
αὐτῆς
τῆς
διανοίας |
[87] |
καὶ
βεβαίαν
γενησομένην,
ἐξ
ὧν
|
δ' |
ἔνιοί
τινες
συμ
βουλεύουσιν
οὐ |
[31] |
κἀκείνων
μὲν
σωτηρίαν
αἰτούντων,
ἡμῶν
|
δ' |
ἐπερωτώντων
ὅτῳ
τρόπῳ
τάχιστ'
ἂν |
[44] |
ἄλλων
δεσπόται
κατέστησαν.
~Οὐ
μόνον
|
δ' |
ἐπὶ
ταύτης
ἄν
τις
τῆς |
[8] |
τοῦ
δὲ
πατρὸς
βασιλεύοντος,
αὐτὸς
|
δ' |
ἐπίδοξος
ὢν
τυχεῖν
τῆς
τιμῆς |
[46] |
μηνῶν
κατέσχεν
ἅπασαν
Μακεδονίαν,
τὸν
|
δ' |
ἐπίλοιπον
χρόνον
βασιλεύων
γήρᾳ
τὸν |
[28] |
κατῆγον,
ἠδίκουν
μὲν
ἂν,
ὅμως
|
δ' |
εὐλογωτέρως
ἂν
εἰς
ἡμᾶς
ἐξημάρτανον· |
[17] |
πλάνοις
καὶ
κινδύνοις
ἦσαν,
τελευτήσαντος
|
δ' |
Εὐρυσθέως
κατῴκησαν
ἐν
Δωριεῦσιν.
Ἐπὶ |
[22] |
χώρας,
ἔκγονον
δ'
Ἡρακλέους,
αὐτῶν
|
δ' |
ἡγεμόνα
γεγενημένον.
~Διαφυγόντες
δ'
οἱ |
[13] |
ἂν
εὑρεῖν
ἠδυνήθησαν.
~Εἰς
τοῦτο
|
δ' |
ἥκουσι
πλεονεξίας
καὶ
τοσαύτην
ἡμῶν |
[11] |
καὶ
πολιτείας
πονηρὰς
ἐμβαλόντες,
οὗτοι
|
δ' |
ἡμᾶς
ἥκουσι
κακῶς
ποιήσοντες·
~τὴν |
[55] |
τὰς
ἐσχάτας
ὑπομεῖναι
πολιορκίας,
αὐτοὺς
|
δ' |
ἡμᾶς
ὑπὲρ
τοῦ
μηδὲν
ἀναγκασθῆναι |
[78] |
ἴδωσιν
εἰς
πολιορκίαν
καθεστηκυίας,
τὴν
|
δ' |
ἡμετέραν
οὕτω
διεσκευασμένην
ὥστε
μηκέτι |
[22] |
κύριον
δὲ
τῆς
χώρας,
ἔκγονον
|
δ' |
Ἡρακλέους,
αὐτῶν
δ'
ἡγεμόνα
γεγενημένον. |
[23] |
αὐτῶν
δ'
ἡγεμόνα
γεγενημένον.
~Διαφυγόντες
|
δ' |
οἱ
παῖδες
αὐτοῦ
τοὺς
κινδύνους |
[34] |
ταῦθ'
ἱκανῶς
εἰρῆσθαι
νομίζω.
~Λέγουσιν
|
δ' |
οἱ
συμβουλεύοντες
ὑμῖν
ποιεῖσθαι
τὴν |
[48] |
μᾶλλον
τῶν
ἄλλων
ἔχομεν,
πολιτείαν
|
δ' |
οἵαν
εἶναι
χρὴ
παρὰ
μόνοις |
[52] |
πρεσβυτέρων
ἄν
τις
ἀκούσειεν,
τοὺς
|
δ' |
ὀνομαστοτάτους
ἔχω
κἀγὼ
διελθεῖν.
~Πεδάριτος |
[71] |
μὲν
οὖν
οὐδέτερον
ποιητέον,
σκεπτέον
|
δ' |
ὅπως
ἀξίως
ἡμῶν
αὐτῶν
πολεμήσομεν |
[2] |
πολλὴν
ἂν
ἡσυχίαν
ἦγον·
νῦν
|
δ' |
ὁρῶν
τοὺς
μὲν
συναγορεύοντας
οἷς |
[5] |
ῥηθέντων
ἑλέσθαι
τὰ
συμφορώτατα;
~Θαυμάζω
|
δ' |
ὅσοι
τριήρων
μὲν
ἡγεῖσθαι
καὶ |
[14] |
εἰρήνην
κατὰ
σφᾶς
αὐτούς.
~Ἐγὼ
|
δ' |
οὐ
τοσούτῳ
χαλεπώτερον
ἡγοῦμαι
τὸν |
[4] |
ἀπείργειν
ἡμᾶς
τοῦ
συμβουλεύειν·
ἐπειδὴ
|
δ' |
οὐ
τῷ
πλήθει
τῶν
ἐτῶν |
[103] |
καὶ
πεπαιδεύμεθα
πρὸς
ἀρετήν.
~Ἔστι
|
δ' |
οὐδὲν
ἀνέλπιστον
ἐκ
τῶν
νῦν |
[75] |
εἰκὸς
γενέσθαι
βουληθέντων
ὑμῶν;
Τίνες
|
δ' |
οὐκ
ἂν
ἐκπλαγεῖεν
καὶ
δείσειαν |
[57] |
πολὺν
χρόνον
δυστυχοῦντες
ἀνταρκέσειαν;
~Τίς
|
δ' |
οὐκ
ἂν
ἐπιτιμήσειεν
ἡμῖν,
εἰ |
[2] |
οἷς
οἱ
πολέμιοι
προστάττουσιν,
τοὺς
|
δ' |
οὐκ
ἐρρωμένως
ἐναντιουμένους,
τοὺς
δὲ |
[72] |
ἐστιν
ἃ
μέλλω
λέγειν,
ὅμως
|
δ' |
οὐκ
ὀκνήσω
παρρησιάσασθαι
περὶ
αὐτῶν. |
[81] |
τὰς
ἐσομένας
λέγειν
ἐπιχειρήσαιμεν.
Ἐκεῖνο
|
δ' |
οὖν
πᾶσιν
φανερὸν,
ὅτι
τῶν |
[110] |
αἰσχύναις
ἡμᾶς
αὐτοὺς
περιβαλεῖν.
~Ἡγοῦμαι
|
δ' |
οὕτως
ἂν
ὑμᾶς
μάλιστα
παροξυνθῆναι |
[86] |
ἄλλων
πλέον
ἔχειν
ἠξιοῦμεν.
~Ἔχει
|
δ' |
οὕτως.
Ἐγὼ
τούτους
εἴρηκα
τοὺς |
[20] |
οὐ
συνεξήμαρτεν
τοῖς
ἀδελφοῖς.
~Ὑπολαβόντες
|
δ' |
οὕτως
ἔχειν
τὴν
μαντείαν
καὶ |
[91] |
καὶ
περιποιῆσαι
σφᾶς
αὐτούς·
Λακεδαιμονίους
|
δ' |
οὐχ
οἷόν
τ'
ἐστὶν
ἐκ |
[7] |
τῶν
ἄλλων
ἄρχειν
ἠγωνιζόμεθα,
νῦν
|
δ' |
ὑπὲρ
τοῦ
μὴ
ποιεῖν
αὐτοὶ |
[94] |
ἄλλοις
ἐπιτάττειν
ἐθέλειν
ἀποθνῄσκειν,
ἡμᾶς
|
δ' |
ὑπὲρ
τοῦ
μὴ
ποιεῖν
τὸ |
[65] |
καθ'
ἑκάστην
ἡμέραν
γιγνομένας.
Οὕτω
|
δ' |
ὡμαλισμένοι
ταῖς
συμφοραῖς
εἰσιν
ὥστε |
[38] |
μὲν
προέσθαι
τῶν
ὑμετέρων
αὐτῶν
|
μηδ' |
αἰσχύνῃ
μηδεμιᾷ
τὴν
πόλιν
περιβαλεῖν, |
[25] |
ὥστε
μηδὲ
περὶ
ἑνὸς
ἀντιλέγειν,
|
μηδ' |
ἂν
αὐτὴν
τὴν
Σπάρτην
ἐκλιπεῖν |
[90] |
~Ἃ
χρὴ
διαλογισαμένους
μὴ
φιλοψυχεῖν,
|
μηδ' |
ἐπακολουθεῖν
ταῖς
τῶν
συμμάχων
γνώμαις, |
[40] |
πώποτε
τῶν
δυστυχησάντων
ἀνέλαβον
αὑτοὺς
|
μηδ' |
ἐπεκράτησαν
τῶν
ἐχθρῶν,
οὐδ'
ἡμᾶς |
[79] |
τῶν
ἀναγκαίων
ἐνδεεῖς
ὄντας,
καὶ
|
μηδ' |
ἐπικουρῆσαι
δύνωνται
τοῖς
κακοῖς
τούτοις, |
[83] |
τῆς
τῶν
ἄλλων
ἐλευθερίας,
ἡμεῖς
|
μηδ' |
ὑπὲρ
τῆς
ἡμετέρας
αὐτῶν
σωτηρίας |
[1] |
τῆς
πόλεως
νομίμοις
ὡς
οὐκ
|
οἶδ' |
εἴ
τις
ἄλλος
τῶν
ἡλικιωτῶν, |
[111] |
ἀμφότεροι
δίκαια
τυγχάνουσι
λέγοντες.
~Οὐκ
|
οἶδ' |
ὅ
τι
δεῖ
μακρολογεῖν
πλὴν |
[67] |
ἐπαρκέσειαν,
οἱ
δὲ
καταδεέστερον
πράττοντες
|
οὐδ' |
ἂν
εὑρεῖν
δέξαιντο
μᾶλλον
ἢ |
[70] |
ἀδικοῖεν
ἡμᾶς,
οἱ
δὲ
περιορῷεν,
|
οὐδ' |
ἂν
οὕτω
μεταγνοίην,
ἀλλὰ
πάντας |
[26] |
αὐτῶν
ἔχομεν
εἰπεῖν.
~Ἀλλὰ
μὴν
|
οὐδ' |
ἐκεῖν'
ὑμᾶς
λέληθεν,
ὅτι
τὰς |
[40] |
αὑτοὺς
μηδ'
ἐπεκράτησαν
τῶν
ἐχθρῶν,
|
οὐδ' |
ἡμᾶς
εἰκὸς
ἐλπίζειν
περιγενήσεσθαι
πολεμοῦντας. |
[66] |
γάρ
ἐστιν
τῶν
πόλεων
ἀκέραιος,
|
~οὐδ' |
ἥτις
οὐχ
ὁμόρους
ἔχει
τοὺς |
[100] |
τῶν
βαρβάρων
συμβαλόντες
οὐκ
ἔφυγον
|
οὐδ' |
ἡττήθησαν,
ἀλλ'
ἐνταῦθα
τὸν
βίον |
[6] |
μὴν
ὡς
ἐπιθυμῶν
τοῦ
λέγειν,
|
οὐδ' |
ὡς
ἄλλως
πως
παρεσκευασμένος
ζῆν |
[86] |
δέον
ἡμᾶς
ἤδη
ταῦτα
πράττειν,
|
οὐδ' |
ὡς
οὐδεμιᾶς
ἄλλης
ἐνούσης
ἐν |