Paragraphes |
[40] |
νόθην
καθισταμένην
τὴν
ἀδελφιδῆν
τὴν
|
σαυτοῦ; |
Ὁπότε
γάρ
τις
ἐπεδικάζετο
τοῦ |
[60] |
γνησία
κατελείφθη,
ἐκ
τῶν
νόμων
|
σαφέστατα |
μαθεῖν
ἔστι
τοῦτο.
(Ὁ
γὰρ |
[0] |
εἶναι,
ὁ
τόθ'
ἑαλωκὼς
μάρτυς
|
σαφέστατα |
τοῦτον
ἐξελέγχει.
Εἰ
γὰρ
μὴ |
[10] |
ἐξαμαρτεῖν.
Πόθεν
οὖν
ἄν
τις
|
σαφέστερον |
γνοίη
περὶ
τούτων,
ἢ
ἔκ |
[50] |
Μαρτυρία.
(Πῶς
οὖν
ἄν
τις
|
σαφέστερον |
ἐξελέγχοι
ψευδομαρτυρίων
διώκων
ἢ
ἔκ |
[0] |
ἀποστάσης
τοῦ
κλήρου
τῆς
ἀμφισβητούσης
|
σβητούσης |
γνησίας
θυγατρὸς
Πύρρῳ
εἶναι,
μεγάλη |
[40] |
ἀδικοῦντα.
Ἢ
καὶ
ταῦτα
λαθεῖν
|
σεαυτὸν |
προσποιήσει;
(Ἔπειτ'
οὐδ'
ἐκ
τῆς |
[0] |
εἰ
μὴ
ἐκομίζετο,
ὁποίαν
δίκην
|
σίτου |
ἢ
τῆς
προικὸς
αὐτῆς
ἐν |
[70] |
ἐν
εἴκοσιν
ἔτεσιν,
ὁποίαν
δίκην
|
σίτου |
ἢ
τῆς
προικὸς
αὐτῆς
ὑπὲρ |
[40] |
οὖν
τῆς
τούτου
πονηρίας
καὶ
|
σιωπῶντος |
ἐμοῦ
οἱ
πολλοὶ
γιγνώσκουσιν
ὑμῶν, |
[10] |
τῶν
περὶ
αὐτὸ
τὸ
πρᾶγμα
|
σκεψάμενος; |
(Ἐνθυμεῖσθε
δὲ
τὴν
ἀναίδειαν
ὧν |
[20] |
τῷ
ἐγγυωμένῳ.
(Ὑμέτερον
οὖν
ἔργον
|
σκέψασθαι |
νῦν,
εἰ
δοκεῖ
πιστὸν
εἶναι |
[50] |
τούτου
σχεδὸν
εἴρηται
τὰ
πολλά·
|
σκέψασθε |
δὲ
καὶ
περὶ
τοῦ
ἔχοντος |
[10] |
ἄλλῳ
ἐγγυηθεῖσα
οὐδὲ
συνοικήσασα
φαίνεται·
|
σκεψώμεθα |
δὲ
καὶ
ἐξ
ὧν
ἄν |
[20] |
γὰρ
νομίζω,
ἐκ
τῶν
εἰκότων
|
σκοπούμενος, |
πολὺ
ἂν
μᾶλλον
τὸν
Πύρρον |
[40] |
δι'
αὐτὸ
τοῦτο
ἀγανακτήσαντι
δήπου
|
σοι |
εἰσαγγεῖλαι
τὸν
Ἔνδιον
προσῆκεν,
εἰ |
[40] |
ἠγγύα
ὁ
Ἔνδιος
τὴν
ἀδελφιδῆν
|
σου, |
ἐπέτρεψας,
ὦ
Νικόδημε,
τὴν
ἐκ |
[20] |
ἄλλους
πολλοὺς
μάρτυρας,
παρακεκληκὼς
ἐνθένδε
|
σταδίους |
ἐγγὺς
τριακοσίους
ἐκεῖσε·
(περὶ
δὲ |
[70] |
φρατόρων
τῶν
ἐκείνου
μαρτυρίαν.
Ἀναγίγνωσκε·
|
σὺ |
δ'
ἐπίλαβε
τὸ
ὕδωρ.
Μαρτυρία. |
[10] |
μὴ
ὀρθῶς
γεγενημένῃ
γυναικί.
Ἀναγίγνωσκε.
|
Σὺ |
δ'
ἐπίλαβε
τὸ
ὕδωρ.
Μαρτυρίαι. |
[70] |
Δία
ἄλλον
τινὰ
ποιησάμενος
τῶν
|
συγγενῶν |
ἔδωκεν
ἂν
ἔχειν
τὸν
κλῆρον |
[70] |
δὲ
μή,
τῶν
ἄλλων
τινὰ
|
συγγενῶν |
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
ἐπὶ
πάσῃ |
[30] |
τῆς
λήξεως
τοῦ
κλήρου
ἕνεκα
|
σύγκειται |
αὐτοῖς;
Οὐ
γὰρ
ἄν
ποτε |
[10] |
τῷ
ἡμετέρῳ
θείῳ
τοιοῦτόν
τι
|
συμβέβηκεν. |
(Ἤδη
γάρ
τινες
νέοι
ἄνθρωποι |
[30] |
σφόδρα
διακριβώσασθαι
περὶ
τῶν
ἑαυτῷ
|
συμφερόντων; |
Ναὶ
μὰ
Δία,
ὡς
ἔγωγ' |
[60] |
ἄρρενας·
ἂν
δὲ
θηλείας
καταλίπῃ,
|
σὺν |
ταύταις.
Οὐκοῦν
μετὰ
τῶν
θυγατέρων |
[10] |
ἀνδρῶν
ἐπὶ
τὰ
δεῖπνα,
οὐδὲ
|
συνδειπνεῖν |
ἀξιοῦσι
μετὰ
τῶν
ἀλλοτρίων,
καὶ |
[70] |
τῇ
δεκάτῃ
τῇ
ταύτης
κληθέντες
|
συνεστιᾶσθαι; |
(Πρὸς
δὲ
τούτοις
(τουτὶ
γὰρ |
[10] |
ὅτι
οὐδενὶ
ἄλλῳ
ἐγγυηθεῖσα
οὐδὲ
|
συνοικήσασα |
φαίνεται·
σκεψώμεθα
δὲ
καὶ
ἐξ |
[60] |
νόμος
εἶναι
κελεύει,
καὶ
πολλοὶ
|
συνοικοῦντες |
ἤδη
ἀφῄρηνται
τὰς
ἑαυτῶν
γυναῖκας. |
[60] |
ὑπὸ
τῶν
πατέρων
ἐκδοθείσας
καὶ
|
συνοικούσας |
ἀνδράσι
γυναῖκας
(περὶ
ὧν
τίς |
[30] |
οὖν
εἰ
ὁ
ἀνὴρ
ὁ
|
συνοικῶν |
πλείω
ἢ
ὀκτὼ
ἔτη
ἤδη |
[40] |
πρὸς
ὑμᾶς·
ἢ
γὰρ
λαθεῖν
|
σφᾶς |
προσποιήσαιτ'
ἂν
οὗτος,
ἢ
καὶ |
[20] |
ἧκεν
ἔχων
ἐνθένδε
Διόφαντον
τὸν
|
Σφήττιον |
μεθ'
ἑαυτοῦ,
ὃς
ἔλεγε
τὴν |
[30] |
οὗ
ἐπιθυμῶν
λέγει
πρὸς
ὑμᾶς,
|
σφόδρα |
βούλεται
πονηρὸς
εἶναι;
~Περὶ
μὲν |
[30] |
ἀληθὲς
τὸ
πρᾶγμα,
οὐκ
ἂν
|
σφόδρα |
διακριβώσασθαι
περὶ
τῶν
ἑαυτῷ
συμφερόντων; |
[50] |
ἡμετέρων;
περὶ
μὲν
οὖν
τούτου
|
σχεδὸν |
εἴρηται
τὰ
πολλά·
σκέψασθε
δὲ |
[60] |
ἄρχοντα
ἐκινδύνευεν
ἂν
περὶ
τοῦ
|
σώματος |
καὶ
τῆς
οὐσίας
ἁπάσης
τῆς |