Paragraphes
[70]	ἀκριβῶς ἂν ἤδει ὅτι δυοῖν	θάτερον	ἔμελλεν ὑπάρχειν αὐτῇ· ἢ γὰρ
[20]	(Ἔτι δὲ καὶ περὶ ἐκείνου	θαυμάζω,	εἰ μηδεμίαν προῖκα μήθ' ὁ
[30]	τὸν πατέρα ἐμαρτύρησαν θέσθαι αὐτῇ.	(Θαυμάζω	οὖν εἰ ὁ ἀνὴρ ὁ
[20]	φασὶ ποιήσασθαι οὗτοι, ὥστε οὐδὲν	θαυμαστὸν	ὀλιγωρηθῆναι ἦν τὸ πρᾶγμα. Καὶ
[60]	τοῦ Ξενοκλέους οἱ τοῦ Πύρρου	θεῖοι,	εἰ ᾖδεσαν γνησίαν θυγατέρα τῷ
[30]	γυναικί, οἱ δὲ τοῦ Πύρρου	θεῖοι	ἐν τῇ δεκάτῃ φάσκοντες παραγενέσθαι
[20]	τῇ ἐγγύῃ παραγενέσθαι, καὶ ταῦτα	θεῖοι	ὄντες τῷ ἐγγυωμένῳ. (Ὑμέτερον οὖν
[30]	μεμαρτυρήκασι παραγενέσθαι. ~Καὶ οἱ αὐτοὶ	θεῖοι	οὗτοι ἐν τῇ δεκάτῃ τῆς
[70]	τὴν γυναῖκα, ἐπετρέπετε ὑμεῖς οἱ	θεῖοι	τὴν τοῦ ἀδελφιδοῦ τοῦ ὑμετέρου
[60]	ἐπετρέψατε ἐπιδικάζεσθαι οἱ τοῦ Πύρρου	θεῖοι	τὸν Ἔνδιον τοῦ Πύρρου κλήρου
[20]	φησι τὴν ἀδελφήν· οἱ δὲ	θεῖοι	τῷ ἀδελφιδῷ ἄπροικον τὴν τοιαύτην
[10]	χρησαμένων πρὶν γνῶναι τὸν ἡμέτερον	θεῖον	αὐτήν, ἢ ὅσοι ἐκείνου γιγνώσκοντος
[30]	τοσούτῳ ἔφρασεν αὐτῷ, οὐδ' ὁ	θεῖος	αὐτός, Νικόδημος; (Ἀλλ' ἀντὶ τοῦ
[50]	τούτων δοκεῖ ἂν ὑμῖν ὁ	θεῖος	ἐπιτρέψαι, ὁ ἐγγυῆσαι μεμαρτυρηκὼς αὐτῆς
[70]	ὅτι ἐγγυητὴν γυναῖκα ὁ ἡμέτερος	θεῖος	ἔσχεν; Ἀλλ' ὑμεῖς, ὡς ἔγωγ'
[20]	δι' ἐπιθυμίαν τὴν ἐγγύην ὁ	θεῖος	ἡμῶν ἐποιεῖτο τῆς τοιαύτης γυναικός,
[70]	γε οὔτε γαμηλίαν εἰσήνεγκεν ὁ	θεῖος	ἡμῶν, οὔτε τὴν θυγατέρα, ἥν
[30]	Εἶτα παρὰ τούτου ὁ ἡμέτερος	θεῖος	ἠξίωσεν ἂν ἐγγυήσασθαι τὴν ἀδελφήν,
[30]	ἁπάντων, ὁ πατὴρ καὶ ὁ	θεῖος	καὶ ἡ μήτηρ οὐκ ἂν
[70]	ἡμετέρῳ θείῳ καταλειπομένη, ποιησάμενος ὁ	θεῖος	κατέλιπε τὸν ἐμὸν ἀδελφὸν ὑὸν
[70]	Νικοδήμου μαρτυρίαν τῶν αὐτοῦ τοῦ	θείου	ἐκμαρτυριῶν πιστοτέραν ἡγήσεσθε εἶναι, καὶ
[0]	καὶ κληρονόμος ἂν τῶν τοῦ	θείου	ἡ διαμαρτυρηθεῖσα γνησία θυγάτηρ εἶναι,
[0]	κληρονόμον, γνησία θυγάτηρ τοῦ ἡμετέρου	θείου	ἥκει φάσκουσα εἶναι Φίλη, καὶ
[10]	καὶ οὐ γυνὴ τοῦ ἡμετέρου	θείου,	ἣν οὗτος ἐγγυῆσαι ἐκείνῳ μεμαρτύρηκεν,
[20]	αὑτοῦ, ἢ παρακαλέσαι μάρτυρας τοὺς	θείους	τοὺς ἑαυτοῦ ἐπὶ ἁμάρτημα τηλικοῦτον.
[30]	Μαρτυρία. (Οὗτος τοίνυν τῷ ἡμετέρῳ	θείῳ	ἄπροικον τὴν ἀδελφὴν τὴν ἑαυτοῦ
[40]	ἡ τούτου ἀδελφιδῆ τῷ ἡμετέρῳ	θείῳ	γεγενημένη, ἐπέτρεψεν ἂν Νικόδημος ὡς
[0]	ἡ ἀμφισβητοῦσα τοῦ κλήρου τῷ	θείῳ	γυναικὸς εἴη· γνώσεσθε δ' ἀκούσαντες
[70]	ἦν γνησία θυγάτηρ τῷ ἡμετέρῳ	θείῳ	καταλειπομένη, ποιησάμενος ὁ θεῖος κατέλιπε
[40]	θυγατρός, ἣν φὴὴς τῷ ἡμετέρῳ	θείῳ	καταλειφθῆναι; Ἢ οὐκ ᾖδεις ἐν
[10]	ἣν οὗτος ἐγγυῆσαι τῷ ἡμετέρῳ	θείῳ	μεμαρτύρηκε, μνημονεύειν χρὴ ὑφ' ὅσων
[30]	ἂν Νικόδημος ἠγγύησε τῷ ἡμετέρῳ	θείῳ	τὴν ἀδελφήν; Καὶ ταῦτα εἰδὼς
[10]	εἰ ἄρα καὶ τῷ ἡμετέρῳ	θείῳ	τοιοῦτόν τι συμβέβηκεν. (Ἤδη γάρ
[0]	γε ἐτόλμησε μαρτυρῆσαι ἐγγυῆσαι τῷ	θείῳ	τῷ ἡμετέρῳ τὴν ἀδελφὴν τὴν
[60]	τόδ' ἐπέτρεψε τῶν τοῦ Πύρρου	θείων,	εἰ ἦν γνησία θυγάτηρ ἐκείνῳ
[70]	μηδεὶς ἡμῶν ἐβούλετο λαμβάνειν, τῶν	θείων	τινὰ τούτων τῶν μαρτυρούντων, εἰ
[30]	ὄνομα Κλειταρέτην τὸν πατέρα ἐμαρτύρησαν	θέσθαι	αὐτῇ. (Θαυμάζω οὖν εἰ ὁ
[80]	ὑπὲρ τῆς γαμετῆς γυναικὸς καὶ	θεσμοφόρια	ἑστιᾶν τὰς γυναῖκας, καὶ τἆλλα
[60]	γνησίους καταλίπῃ ἄρρενας· ἂν δὲ	θηλείας	καταλίπῃ, σὺν ταύταις. Οὐκοῦν μετὰ
[40]	καὶ εἰ ᾖδεις ἐξ αὐτῆς	θυγατέρα	γνησίαν καταλειπομένην, (πῶς ἐπέτρεψας τῷ
[60]	τῇ δὲ Φίλῃ, ἥν φασι	θυγατέρα	γνησίαν τῷ Πύρρῳ καταλελεῖφθαι, λαχεῖν
[60]	τὸν νόμον· εἰ δὲ τὴν	θυγατέρα	ἐδίδου καὶ ἐπὶ τούτῳ ποιησάμενος
[70]	(Οὐκοῦν ἐκ μὲν τοῦ τὴν	θυγατέρα	εἰς τοὺς φράτορας εἰσαγαγεῖν καὶ
[70]	ὁ θεῖος ἡμῶν, οὔτε τὴν	θυγατέρα,	ἥν φασι γνησίαν αὐτῷ εἶναι
[40]	τὴν ἀδελφιδῆν τὴν ἑαυτοῦ γνησίαν	θυγατέρα	Πύρρῳ καταλειφθῆναι. (Περὶ μὲν οὖν
[70]	ἔχειν τὸν κλῆρον καὶ τὴν	θυγατέρα	τὴν ἑαυτοῦ. Καὶ τί αὐτὸν
[70]	τὴν ἀδελφὴν τὴν Νικοδήμου, τὴν	θυγατέρα	τὴν ἐκ ταύτης ἀποφανθεῖσαν εἶναι
[40]	ἐπεδικάζετο τοῦ κλήρου, νόθην τὴν	θυγατέρα	τοῦ καταλιπόντος τὸν κλῆρον καθίστη.
[60]	Πύρρου θεῖοι, εἰ ᾖδεσαν γνησίαν	θυγατέρα	τῷ ἑαυτῶν ἀδελφιδῷ καταλειπομένην καὶ
[70]	εἰσαγαγεῖν τὴν ἐκ ταύτης ἀποφανθεῖσαν	θυγατέρα	ὡς γνησίαν οὖσαν αὑτῷ. ~Καὶ
[40]	ἔξεστι τῶν ἑαυτοῦ ἄνευ τῶν	θυγατέρων,	ἐάν τις καταλιπὼν γνησίας τελευτᾷ.
[60]	σὺν ταύταις. Οὐκοῦν μετὰ τῶν	θυγατέρων	ἔστι δοῦναι καὶ διαθέσθαι τὰ
[60]	αὑτοῦ· ἄνευ δὲ τῶν γνησίων	θυγατέρων	οὐχ οἷόν τε οὔτε ποιήσασθαι
[0]	τοῦ θείου ἡ διαμαρτυρηθεῖσα γνησία	θυγάτηρ	εἶναι, ἀλλ' οὐκ ἂν ἡ
[60]	Πύρρου θείων, εἰ ἦν γνησία	θυγάτηρ	ἐκείνῳ καταλειπομένη, λαβόντα ἔχειν τὴν
[0]	ὑπερβᾶσα τὸν τελευταῖον κληρονόμον, γνησία	θυγάτηρ	τοῦ ἡμετέρου θείου ἥκει φάσκουσα
[70]	γὰρ ἕνεκα, εἰ ἦν γνησία	θυγάτηρ	τῷ ἡμετέρῳ θείῳ καταλειπομένη, ποιησάμενος
[40]	αὑτῷ, τῇ δὲ γνησίᾳ οὔσῃ	θυγατρὶ>	(τρισ) χιλίας δραχμὰς προῖκα ἐπιδοὺς
[50]	μέρος ἐπιδοὺς ἐκδοῦναι τῇ γνησίᾳ	θυγατρὶ	τῶν πατρῴων; Γενομένων δὲ τούτων
[30]	φασἰ κληθέντες τῆς τοῦ Πύρρου	θυγατρός,	ἀδελφιδῆς τούτου, ἐξ ἐκείνης τῆς
[70]	οὓς βουλόμενος τὴν ἐπιδικασίαν τῆς	θυγατρὸς	ἀποστερῆσαι ἐποιεῖτο τὸν ἐμὸν ἀδελφὸν
[30]	οὗτοι ἐν τῇ δεκάτῃ τῆς	θυγατρὸς	ἀποφανθείσης εἶναι ὑπὸ τοῦ ἀδελφιδοῦ
[60]	Πύρρου κλήρου ἄνευ τῆς γνησίας	θυγατρός,	εἰ ἦν ἐκείνῳ, ἄλλως τε
[40]	τοῦ κλήρου ἄνευ τῆς γνησίας	θυγατρός,	ἣν φὴὴς τῷ ἡμετέρῳ θείῳ
[30]	μήτηρ τῆς γυναικὸς τὸ τῆς	θυγατρὸς	ὄνομα τῆς αὑτῆς ἐν χρόνῳ
[70]	ἐπισκῆψαι τῶν γιγνομένων ἐκ τῆς	θυγατρὸς	παίδων εἰσαγαγεῖν ὑὸν ἑαυτῷ; (Δῆλον
[50]	τοῖς γε ἐκ τῆς γνησίας	θυγατρὸς	παισὶ γεγονόσιν ἁπάντων τῶν παππῴων
[0]	κλήρου τῆς ἀμφισβητούσης σβητούσης γνησίας	θυγατρὸς	Πύρρῳ εἶναι, μεγάλη ἀνάγκη ἅμα
[0]	κλῆρον εἶναι, ὡς οὔσης γνησίας	θυγατρὸς	Πύρρῳ, οὗ ἦν ἐξ ἀρχῆς
[60]	εἰ μὲν ἄνευ τῆς γνησίας	θυγατρὸς	τὸν Ἔνδιον Πύρρος ἐποιεῖτο ὑὸν
[50]	κειμένων γίγνεσθαι, ὥσθ' ὑπαρχούσης γνησίας	θυγατρὸς	τῷ τὸν κλῆρον καταλιπόντι ἑτέρῳ
[50]	Ἐνδίῳ ἠμφισβήτησεν ὑπὲρ τῆς γνησίας	θυγατρὸς	τῶν πατρῴων, (ἄλλως τε καὶ
[30]	ἂν ᾖδει τὸ ὄνομα τῆς	θυγατρός,	ὥς φασι, τῆς αὐτοῦ. Πολύ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/10/2008