Paragraphes |
[60] |
προσήκουσαν
αὑτοῖς
γυναῖκα.
Ἢ
δεινόν
|
γ' |
ἂν
εἴη.
(Τὰς
μὲν
ὑπὸ |
[40] |
οὗτος;
Ναὶ
μὰ
Δία,
εἴ
|
γ' |
ἦν
ἀληθὲς
τὸ
πρᾶγμα.
~Οἶμαι |
[70] |
τούτου
τοῦ
παιδίου;
~Ἀλλ'
ὦ
|
γαθοί, |
τοῦτο
μὲν
καὶ
λαθεῖν
φήσαιτ' |
[10] |
ἂν
κωμάζειν
τολμήσειεν·
οὐδὲ
αἱ
|
γαμεταὶ |
γυναῖκες
ἔρχονται
μετὰ
τῶν
ἀνδρῶν |
[10] |
οὐ
δή
πού
γε
ἐπὶ
|
γαμετὰς |
γυναῖκας
οὐδεὶς
ἂν
κωμάζειν
τολμήσειεν· |
[80] |
γεγαμηκώς,
ἠναγκάζετο
ἂν
ὑπὲρ
τῆς
|
γαμετῆς |
γυναικὸς
καὶ
θεσμοφόρια
ἑστιᾶν
τὰς |
[70] |
(ἀλλὰ
μὴν
ὥς
γε
οὔτε
|
γαμηλίαν |
εἰσήνεγκεν
ὁ
θεῖος
ἡμῶν,
οὔτε |
[70] |
ἐπείσθη
ἐγγυήσασθαι,
ἐπείσθη
ἂν
καὶ
|
γαμηλίαν |
ὑπὲρ
αὐτῆς
τοῖς
φράτερσιν
εἰσενεγκεῖν |
[70] |
καὶ
περὶ
τῆς
τοῖς
φράτορσι
|
γαμηλίας |
μὴ
ἀμνημονεῖτε.
Οὐ
γὰρ
τῶν |
[30] |
κλήρου
ἕνεκα
σύγκειται
αὐτοῖς;
Οὐ
|
γὰρ |
ἄν
ποτε
οἱ
μὲν
εἰς |
[50] |
ὑπὸ
τοῦ
Πύρρου
γενέσθαι.
Οὐ
|
γὰρ |
ἂν
ὑπερβάντες
τὸν
τελευταῖον
τοῦ |
[60] |
νομίσητε
ὑμεῖς,
ὦ
ἄνδρες·
(ὐδεὶς
|
γὰρ |
ἀνθρώπων
μισεῖ
τὸ
λυσιτελοῦν,
οὐδὲ |
[0] |
τὴν
τούτου
μαρτυρίαν
ἑαλωκέναι·
περὶ
|
γὰρ |
αὐτοῦ
τούτου
διαμαρτυρήσας
τὴν
τῶν |
[40] |
τὸν
ἐμὸν
ὑὸν
αὑτῷ·
οὔτε
|
γὰρ |
διαθέσθαι
οὔτε
δοῦναι
οὐδενὶ
οὐδὲν |
[30] |
τὰ
ψευδῆ
μεμαρτυρηκὼς
οὗτος.
Ὅπου
|
γάρ, |
ἐάν
τίς
τι
ἀτίμητον
δῷ, |
[10] |
ἀναίδειαν
ὧν
λέγουσιν.
Ὁ
μὲν
|
γὰρ |
ἐγγυᾶν
μέλλων
εἰς
τὸν
τριτάλαντον |
[20] |
ἐπὶ
τῇ
γυναικί.
Τοῦτο
μὲν
|
γὰρ |
εἴ
τινα
ἐδίδου,
εἰκὸς
ἦν |
[30] |
περιφανῶς
ἀναίσχυντος
ὢν
ἐλέγχεται.
(Τί
|
γὰρ |
ἔμελλεν
ὄφελος
εἶναι
αὐτῷ
τῆς |
[70] |
ἀναισχυντότατοι
ἀνθρώπων
εἰσὶν
οὗτοι.
Τίνος
|
γὰρ |
ἕνεκα,
εἰ
ἦν
γνησία
θυγάτηρ |
[50] |
γνησίαν
ἀδελφὴν
οὖσαν
αὑτοῦ.
(Ἀκριβῶς
|
γὰρ |
ἐπιστάμεθα
πάντες
ὅτι
ἀδελφῶν
μὲν |
[40] |
βουλομένῳ
βοηθεῖν
ταῖς
ἐπικλήροις;
(Οὔτε
|
γὰρ |
ἐπιτίμιον
ταῖς
πρὸς
τὸν
ἄρχοντα |
[50] |
δοῦναι
ταύτην
ἀνθ'
ἑαυτοῦ.
Ἀκριβῶς
|
γὰρ |
ᾖδει
διότι
τοῖς
γε
ἐκ |
[70] |
θάτερον
ἔμελλεν
ὑπάρχειν
αὐτῇ·
ἢ
|
γὰρ |
ἡμῶν
τινα
τῶν
ἐγγύτατα
γένους |
[20] |
ὁτουοῦν
πιστεύσειεν
ἄλλος
οὐδείς.
(Ἴσως
|
γὰρ |
ἦν
νὴ
Δία
πάρεργον
καὶ |
[40] |
ψεῦδος
προφασίσασθαι
πρὸς
ὑμᾶς·
ἢ
|
γὰρ |
λαθεῖν
σφᾶς
προσποιήσαιτ'
ἂν
οὗτος, |
[0] |
μάρτυς
σαφέστατα
τοῦτον
ἐξελέγχει.
Εἰ
|
γὰρ |
μὴ
ἐδόκει
οὗτος
τὰ
ψευδῆ |
[20] |
εἶναι
τὸ
πρᾶγμα.
Ἐγὼ
μὲν
|
γὰρ |
νομίζω,
ἐκ
τῶν
εἰκότων
σκοπούμενος, |
[60] |
σαφέστατα
μαθεῖν
ἔστι
τοῦτο.
(Ὁ
|
γὰρ |
νόμος
διαρρήδην
λέγει
ἐξεῖναι
διαθέσθαι |
[60] |
προσήκει
τῶν
δοθέντων.
(Τοῖς
μὲν
|
γάρ, |
ὅτι
γόνῳ
γεγόνασιν,
οὐδεὶς
ἂν |
[70] |
μαρτυρίαν
τεκμήριόν
ἐστι
τοῦτο.
Δῆλον
|
γὰρ |
ὅτι,
εἰ
ἐπείσθη
ἐγγυήσασθαι,
ἐπείσθη |
[50] |
ἤδη
ἀληθῆ
ταῦτα
μεμαρτύρηκε.
Δῆλον
|
γὰρ |
ὅτι
εἰ
μὴ
ἠγγύητο
παρὰ |
[70] |
εἰσαγαγεῖν
ὑὸν
ἑαυτῷ;
(Δῆλον
μὲν
|
γὰρ |
ὅτι
ἐπίκληρον
καταλιπὼν
ἀκριβῶς
ἂν |
[10] |
ὕστερον
ἐπλησίαζον
τετελευτηκότος
ἐκείνου·
δῆλον
|
γὰρ |
ὅτι
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
ὁ |
[50] |
αὐτῆς
τὴν
μητέρα;
Ἐγὼ
μὲν
|
γὰρ |
οὐ
νομίζω,
ἀλλὰ
καὶ
ἠμφισβήτησεν |
[30] |
τι
τῶν
τοιούτων;
Ἐγὼ
μὲν
|
γὰρ |
οὐ
νομίζω.
Εἶτα
παρὰ
τούτου |
[70] |
ἡμῶν
οὐδὲ
εἷς·
ἀδελφὸς
μὲν
|
γὰρ |
οὐκ
ἦν
αὐτῷ
οὐδ'
ἀδελφοῦ |
[10] |
μαρτυρίαν
οὗτοι
παρέσχοντο
ταύτην·
ἴστε
|
γὰρ |
πάντες
ὡς
ὅταν
μὲν
ἐπὶ |
[50] |
λῆξιν
ἠξίωσαν
οὗτοι.
Ὁ
μὲν
|
γὰρ |
Πύρρος
πλείω
ἢ
εἴκοσιν
ἔτη |
[10] |
θείῳ
τοιοῦτόν
τι
συμβέβηκεν.
(Ἤδη
|
γάρ |
τινες
νέοι
ἄνθρωποι
ἐπιθυμήσαντες
τοιούτων |
[40] |
τὴν
ἀδελφιδῆν
τὴν
σαυτοῦ;
Ὁπότε
|
γάρ |
τις
ἐπεδικάζετο
τοῦ
κλήρου,
νόθην |
[70] |
συνεστιᾶσθαι;
(Πρὸς
δὲ
τούτοις
(τουτὶ
|
γὰρ |
τὸ
δεινόν
ἐστιν)
ἐπισκῆψαι
φάσκοντες |
[70] |
φράτορσι
γαμηλίας
μὴ
ἀμνημονεῖτε.
Οὐ
|
γὰρ |
τῶν
ἐλαχίστων
πρὸς
τὴν
τούτου |
[50] |
οὐδένα
λόγον
λεχθῆναι
δεῖ·
ἅπαντες
|
γὰρ |
ὑμεῖς
καὶ
οἱ
ἄλλοι
πολῖται |
[20] |
τὸν
ἐγγυώμενον
τὴν
τοιαύτην·
οὐδεὶς
|
γὰρ |
ὑμῶν
ἀγνοεῖ
ὅτι
ὀλίγα
διαμένειν |
[40] |
τῇ
μαρτυρίᾳ
ὄντα
ταύτῃ.
Φέρε
|
γάρ, |
ὦ
Νικόδημε,
εἰ
ἦσθα
ἠγγυηκὼς |
[50] |
αὐτοῖς.
Μαρτυρία.
(Ἀλλὰ
μὴν
κἀκεῖνό
|
γε |
δηλοῖ,
ὡς
οὐχ
ὁμολογοῦσι
τὴν |
[50] |
Ἀκριβῶς
γὰρ
ᾖδει
διότι
τοῖς
|
γε |
ἐκ
τῆς
γνησίας
θυγατρὸς
παισὶ |
[40] |
κλῆρον
εἶναι;
Ἀλλὰ
μὴν
ὥς
|
γε |
ἐπεδικάσατο
ὁ
ἡμέτερος
ἀδελφὸς
τοῦ |
[10] |
αὐτῆς.
(Καίτοι
οὐ
δή
πού
|
γε |
ἐπὶ
γαμετὰς
γυναῖκας
οὐδεὶς
ἂν |
[0] |
τῇ
μαρτυρίᾳ
ὄντα
ταύτῃ,
ὅς
|
γε |
ἐτόλμησε
μαρτυρῆσαι
ἐγγυῆσαι
τῷ
θείῳ |
[20] |
Δία,
ὡς
ἔγωγε
ᾤμην,
εἴ
|
γε |
ἦν
ἀληθὲς
τὸ
πρᾶγμα.
Οὐ |
[30] |
ὥς
φασι,
τῆς
αὐτοῦ.
Πολύ
|
γε |
μάλιστ'
ἄν,
εἰ
ἦν
ἀληθὲς |
[40] |
γιγνώσκουσιν
ὑμῶν,
ὥστε
οὐκ
ἀπορῶ
|
γε |
μαρτύρων,
ὅταν
τι
λέγω
περὶ |
[10] |
τῶν
ἐπιτυχόντων.
Ἀλλὰ
μὴν
τῶν
|
γε |
μεμαρτυρηκότων
οὐδενὶ
ἐπισκήψασθαι
οὗτοι
ἠξίωσαν. |
[80] |
δήμῳ
ὑπὲρ
τῆς
γυναικὸς
ἀπό
|
γε |
οὐσίας
τηλικαύτης.
Οὐ
τοίνυν
φανεῖται |
[70] |
τῶν
ἑαυτοῦ.
(ἀλλὰ
μὴν
ὥς
|
γε |
οὔτε
γαμηλίαν
εἰσήνεγκεν
ὁ
θεῖος |
[30] |
εἶναι
τὴν
αὑτοῦ
γυναῖκα;
(Ἆρά
|
γε |
οὐχὶ
δῆλον,
ὦ
ἄνδρες,
ὅτι |
[20] |
τὸ
πρᾶγμα.
Καὶ
πῶς;
Οἷς
|
γε |
περὶ
αὐτοῦ
τούτου
ὁ
ἀγὼν |
[20] |
βούλοιτο,
τῆς
γυναικός·
(καὶ
μάρτυράς
|
γε |
πολλῷ
πλείους
εἰκὸς
ἦν
τὸν |
[50] |
τὴν
ἀρχὴν
ἐκεῖνον
οὐδ'
ἄλλον
|
γε |
τῶν
εἰσποιήτων
οὐδένα
οὕτως
εὐήθη |
[30] |
τιμήσας
ἔδωκεν,
ἦ
που
ὅστις
|
γέ |
φησιν
ἄνευ
ὁμολογίας
προικὸς
τὴν |
[80] |
τὸν
τριτάλαντον
οἶκον,
εἰ
ἦν
|
γεγαμηκώς, |
ἠναγκάζετο
ἂν
ὑπὲρ
τῆς
γαμετῆς |
[10] |
μὴ
προσήκειν
τῇ
μὴ
ὀρθῶς
|
γεγενημένῃ |
γυναικί.
Ἀναγίγνωσκε.
Σὺ
δ'
ἐπίλαβε |
[40] |
τούτου
ἀδελφιδῆ
τῷ
ἡμετέρῳ
θείῳ
|
γεγενημένη, |
ἐπέτρεψεν
ἂν
Νικόδημος
ὡς
ἐξ |
[70] |
τὴν
οὕτω
κοινὴν
τοῖς
βουλομένοις
|
γεγενημένην, |
ταύτην
ἐπιχειρήσει
τις
ὑμᾶς
πείθειν |
[40] |
ἐκ
τῆς
ἐγγυητῆς
τῷ
Πύρρῳ
|
γεγενημένην |
ὡς
ἐξ
ἑταίρας
ἐκείνῳ
οὖσαν |
[70] |
ἢ
εἰ
ἐξ
ἄλλου
τινὸς
|
γεγενημένοι |
εἰσὶ
παῖδες
αὐτῇ.
Ταῦτα
οὖν |
[60] |
παρελθόντες
τὸν
τελευταῖον
τοῦ
οἴκου
|
γεγενημένον |
κληρονόμον
τοῦ
Πύρρου
κλήρου
τὴν |
[50] |
ὑπερβάντες
τὸν
τελευταῖον
τοῦ
οἴκου
|
γεγενημένον |
κληρονόμον
ὑπὲρ
τῆς
γυναικὸς
τοῦ |
[80] |
Οὐ
τοίνυν
φανεῖται
οὐδὲν
τούτων
|
γεγενημένον |
οὐδεπώποτε.
Οἱ
μὲν
οὖν
φράτορες |
[0] |
τὸ
αἴτιον
τοῦ
μηδὲν
τούτων
|
γεγενῆσθαι |
περὶ
τῆς
ἐγγυητῆς
ὡς
μεμαρτύρηκεν |
[50] |
ἐστιν
ἡμῖν,
ὅτῳ
δὲ
γόνῳ
|
γεγόνασι |
γνήσιοι
παῖδες,
οὐδενὶ
ἐπιδικάζεσθαι
τῶν |
[60] |
(Τοῖς
μὲν
γάρ,
ὅτι
γόνῳ
|
γεγόνασιν, |
οὐδεὶς
ἂν
δήπου
ἀμφισβητήσειε
περὶ |
[50] |
ἐκ
τῆς
γνησίας
θυγατρὸς
παισὶ
|
γεγονόσιν |
ἁπάντων
τῶν
παππῴων
κληρονομία
προσήκει. |
[10] |
ἄλλων
οἰκείων
καὶ
ὑπὸ
τῶν
|
γειτόνων |
τῶν
ἐκείνου
μεμαρτύρηται
πρὸς
ὑμᾶς· |
[60] |
ἐπέτρεψαν
Ξενοκλέα,
τὸν
μηδαμόθεν
μηδὲν
|
γένει |
προσήκοντα
Πύρρῳ,
λαβόντα
ἔχειν
τὴν |
[60] |
Ἐνδίου
ποίησιν
ὑπὸ
τοῦ
Πύρρου
|
γενέσθαι |
ἐπεσκημμένοι
εἰσὶ
τοῖς
μεμαρτυρηκόσι
ταῦτα, |
[50] |
οὐδέν,
ἀλλὰ
πάντα
ταῦτα
εἴασε
|
γενέσθαι. |
Οἱ
δὲ
νόμοι
περὶ
ἁπάντων |
[50] |
Ἐνδίου
ποίησιν
ὑπὸ
τοῦ
Πύρρου
|
γενέσθαι. |
Οὐ
γὰρ
ἂν
ὑπερβάντες
τὸν |
[30] |
τι
ἔπαθεν
ἡ
γυνὴ
πρὶν
|
γενέσθαι |
παῖδας
αὐτῇ;
(Ἆρ'
οὖν
δοκεῖ |
[30] |
τι
ἔπαθεν
ἡ
γυνὴ
πρὶν
|
γενέσθαι |
παῖδας
αὐτῇ.
Λαβὲ
δὴ
καὶ |
[30] |
ὅτι
ἃ
πάλαι
οὗτοι
μαρτυροῦσι
|
γενέσθαι, |
πολλῷ
ὕστερον
τῆς
λήξεως
τοῦ |
[20] |
ἐκμαρτυρήσαντι
μὴ
ἐξείη
ὕστερον
ἐξάρνῳ
|
γενέσθαι |
τὴν
μαρτυρίαν,
ὑμεῖς
τε
πολλοῖς |
[10] |
ὧν
ἄν
τις
ὑπονοήσειεν
ἐγγύην
|
γενέσθαι |
τοιαύτης
γυναικός,
εἰ
ἄρα
καὶ |
[10] |
ἴωμεν,
ἃς
δεῖ
μετὰ
μαρτύρων
|
γενέσθαι, |
τοὺς
οἰκειοτάτους
καὶ
οἷς
ἂν |
[50] |
τοῦ
Ἐνδίου
ποίησιν
τῷ
Πύρρῳ
|
γενέσθαι· |
ὡς
δὲ
οὐχ
ὁμολογῶν
πῶς |
[50] |
οὕτως
ἀναιδὴς
ἢ
τολμηρὸς
εἰσποίητος
|
γενέσθαι, |
ὥστε
μηδὲ
τὸ
δέκατον
μέρος |
[50] |
τούτου
γυναῖκα,
ἐὰν
ἄρα
τι
|
γένηται |
καὶ
ἐκ
τούτου
τεκμήριον
ὡς |
[10] |
οὐκ
ἂν
πάνυ
μικρὸν
ἔργον
|
γένοιτο. |
Ἐὰν
μὲν
οὖν
ὑμεῖς
κελεύητε, |
[20] |
γυναικί,
ἵνα
μὴ
ἐπ'
ἐκείνῳ
|
γένοιτο |
ῥᾳδίως
ἀπαλλάττεσθαι,
ὁπότε
βούλοιτο,
τῆς |
[40] |
ἐκείνῳ,
ἀναγίγνωσκε
τὴν
μαρτυρίαν.
Μαρτυρία.
|
(Γενομένης |
τοίνυν
τῆς
ἐπιδικασίας
ταύτης
οὐκ |
[40] |
ἑταίρας
οὖσαν
αὐτὴν
ἐγγυᾶσθαι;
Καὶ
|
γενομένων |
αὐτῶν
οὐκ
ἂν
εἰσήγγειλε
πρὸς |
[70] |
οὔτε
ἐγένετο
οὔτ'
ἔστι,
μὴ
|
γενομένων |
δὲ
παίδων
γνησίων
ἐκείνῳ,
ἐγγυτέρω |
[50] |
τῇ
γνησίᾳ
θυγατρὶ
τῶν
πατρῴων;
|
Γενομένων |
δὲ
τούτων
δοκεῖ
ἂν
ὑμῖν |
[60] |
τοὺς
εἰσποιήτους
ἅπαντες
οἱ
κατὰ
|
γένος |
προσήκοντες
ἀμφισβητεῖν
ἀξιοῦσιν.
Ἵνα
οὖν |
[60] |
Πύρρῳ,
λαβόντα
ἔχειν
τὴν
κατὰ
|
γένος |
προσήκουσαν
αὑτοῖς
γυναῖκα.
Ἢ
δεινόν |
[60] |
καταλειπομένη,
λαβόντα
ἔχειν
τὴν
κατὰ
|
γένος |
προσήκουσαν
αὑτοῖς
γυναῖκα,
καὶ
τοσαύτης |
[70] |
γὰρ
ἡμῶν
τινα
τῶν
ἐγγύτατα
|
γένους |
ἐπιδικασάμενον
ἕξειν
γυναῖκα,
ἢ
εἰ |
[60] |
αὐταῖς
γνησίους
ἀδελφούς,
τοῖς
ἐγγύτατα
|
γένους |
ἐπιδίκους
ὁ
νόμος
εἶναι
κελεύει, |
[70] |
Πότερον
ὅτι
προσήκοντες
αὐτῷ
ἐγγυτέρω
|
γένους |
ἡμῶν
ἦσαν
ἄλλοι,
οὓς
βουλόμενος |
[40] |
ἐγγυῆσαι
ἐπιτρέψαι
ἄν
τι
τούτων
|
γίγνεσθαι, |
καὶ
οὐκ
ἂν
ἐπὶ
τοῦ |
[10] |
ἀδελφὴ
εἴη
παρ'
αὐτῷ,
μεμαρτυρήκασι
|
γίγνεσθαι |
περὶ
αὐτῆς.
(Καίτοι
οὐ
δή |
[50] |
ὀλίγωρον
τῶν
νόμων
τῶν
κειμένων
|
γίγνεσθαι, |
ὥσθ'
ὑπαρχούσης
γνησίας
θυγατρὸς
τῷ |
[30] |
ταῦτα
τῆς
προικὸς
εἰς
αὐτὸν
|
γιγνομένης, |
εἴ
τι
ἔπαθεν
ἡ
γυνὴ |
[30] |
ὁμολογηθείσης
προικὸς
ἐκ
τῶν
νόμων
|
γιγνομένης |
εἰς
αὐτόν,
εἴ
τι
ἔπαθεν |
[70] |
καταλιπεῖν
αὐτήν,
καὶ
ἐπισκῆψαι
τῶν
|
γιγνομένων |
ἐκ
τῆς
θυγατρὸς
παίδων
εἰσαγαγεῖν |
[10] |
τῶν
δὲ
ἀδήλων
καὶ
ἐξαίφνης
|
γιγνομένων |
τοὺς
προστυχόντας
ἕκαστοι
μάρτυρας
ποιούμεθα. |
[60] |
αἱ
λήξεις
τοῖς
ἀμφισβητεῖν
βουλομένοις
|
γίγνωνται, |
καὶ
μὴ
ὡς
ἐρήμων
τῶν |
[10] |
θεῖον
αὐτήν,
ἢ
ὅσοι
ἐκείνου
|
γιγνώσκοντος |
ἐπλησίαζον
αὐτῇ,
ἢ
ὅσοι
ὕστερον |
[40] |
καὶ
σιωπῶντος
ἐμοῦ
οἱ
πολλοὶ
|
γιγνώσκουσιν |
ὑμῶν,
ὥστε
οὐκ
ἀπορῶ
γε |
[60] |
πατρῴου,
ἀλλ'
ἐβάδιζεν
ἂν
ἡ
|
γνησία |
εἰς
τὰ
ἑαυτῆς
πατρῷα,
καὶ |
[0] |
τῶν
τοῦ
θείου
ἡ
διαμαρτυρηθεῖσα
|
γνησία |
θυγάτηρ
εἶναι,
ἀλλ'
οὐκ
ἂν |
[60] |
τοῦ
Πύρρου
θείων,
εἰ
ἦν
|
γνησία |
θυγάτηρ
ἐκείνῳ
καταλειπομένη,
λαβόντα
ἔχειν |
[0] |
πέρυσιν,
ὑπερβᾶσα
τὸν
τελευταῖον
κληρονόμον,
|
γνησία |
θυγάτηρ
τοῦ
ἡμετέρου
θείου
ἥκει |
[70] |
Τίνος
γὰρ
ἕνεκα,
εἰ
ἦν
|
γνησία |
θυγάτηρ
τῷ
ἡμετέρῳ
θείῳ
καταλειπομένη, |
[50] |
δέκατον
μέρος
ἐπιδοὺς
ἐκδοῦναι
τῇ
|
γνησίᾳ |
θυγατρὶ
τῶν
πατρῴων;
Γενομένων
δὲ |
[60] |
ἐπίδικος
ἡ
γυνή,
εἴ
περ
|
γνησία |
κατελείφθη,
ἐκ
τῶν
νόμων
σαφέστατα |
[40] |
ὡς
προσῆκον
αὑτῷ,
τῇ
δὲ
|
γνησίᾳ |
οὔσῃ
θυγατρὶ>
(τρισ)
χιλίας
δραχμὰς |
[50] |
ἠγγυήκει
αὐτὴν
τῷ
Ξενοκλεῖ
ὡς
|
γνησίαν |
ἀδελφὴν
οὖσαν
αὑτοῦ.
(Ἀκριβῶς
γὰρ |
[70] |
οὔτε
τὴν
θυγατέρα,
ἥν
φασι
|
γνησίαν |
αὐτῷ
εἶναι
οὗτοι,
εἰσαγαγεῖν
εἰς |
[70] |
τοὺς
φράτορας
εἰσαγαγόντι
ὡς
οὖσαν
|
γνησίαν |
ἑαυτῷ,
ἐπὶ
ἅπαντι
τῷ
κλήρῳ |
[60] |
οὖν
ὑμῶν
ἡγείσθω,
εἰ
ἐνόμιζε
|
γνησίαν |
εἶναι
τὴν
ἑαυτοῦ
γυναῖκα
Ξενοκλῆς, |
[40] |
διαμαρτυρῆσαι
τὴν
ἀδελφιδῆν
τὴν
ἑαυτοῦ
|
γνησίαν |
θυγατέρα
Πύρρῳ
καταλειφθῆναι.
(Περὶ
μὲν |
[60] |
τοῦ
Πύρρου
θεῖοι,
εἰ
ᾖδεσαν
|
γνησίαν |
θυγατέρα
τῷ
ἑαυτῶν
ἀδελφιδῷ
καταλειπομένην |
[40] |
εἰ
ᾖδεις
ἐξ
αὐτῆς
θυγατέρα
|
γνησίαν |
καταλειπομένην,
(πῶς
ἐπέτρεψας
τῷ
ἡμετέρῳ |
[70] |
ἐκ
ταύτης
ἀποφανθεῖσαν
θυγατέρα
ὡς
|
γνησίαν |
οὖσαν
αὑτῷ.
~Καὶ
ἔν
τε |
[60] |
δὲ
Φίλῃ,
ἥν
φασι
θυγατέρα
|
γνησίαν |
τῷ
Πύρρῳ
καταλελεῖφθαι,
λαχεῖν
τοῦ |
[60] |
τοῦ
Πύρρου
κλήρου
ἄνευ
τῆς
|
γνησίας |
θυγατρός,
εἰ
ἦν
ἐκείνῳ,
ἄλλως |
[40] |
ἐπιδικάσασθαι
τοῦ
κλήρου
ἄνευ
τῆς
|
γνησίας |
θυγατρός,
ἣν
φὴὴς
τῷ
ἡμετέρῳ |
[50] |
διότι
τοῖς
γε
ἐκ
τῆς
|
γνησίας |
θυγατρὸς
παισὶ
γεγονόσιν
ἁπάντων
τῶν |
[0] |
τοῦ
κλήρου
τῆς
ἀμφισβητούσης
σβητούσης
|
γνησίας |
θυγατρὸς
Πύρρῳ
εἶναι,
μεγάλη
ἀνάγκη |
[0] |
ἀδελφοῦ
κλῆρον
εἶναι,
ὡς
οὔσης
|
γνησίας |
θυγατρὸς
Πύρρῳ,
οὗ
ἦν
ἐξ |
[60] |
(Οὐκοῦν
εἰ
μὲν
ἄνευ
τῆς
|
γνησίας |
θυγατρὸς
τὸν
Ἔνδιον
Πύρρος
ἐποιεῖτο |
[50] |
τῶν
κειμένων
γίγνεσθαι,
ὥσθ'
ὑπαρχούσης
|
γνησίας |
θυγατρὸς
τῷ
τὸν
κλῆρον
καταλιπόντι |
[50] |
τῷ
Ἐνδίῳ
ἠμφισβήτησεν
ὑπὲρ
τῆς
|
γνησίας |
θυγατρὸς
τῶν
πατρῴων,
(ἄλλως
τε |
[40] |
τῶν
θυγατέρων,
ἐάν
τις
καταλιπὼν
|
γνησίας |
τελευτᾷ.
Γνώσεσθε
δὲ
αὐτῶν
ἀκούσαντες |
[50] |
ἡμῖν,
ὅτῳ
δὲ
γόνῳ
γεγόνασι
|
γνήσιοι |
παῖδες,
οὐδενὶ
ἐπιδικάζεσθαι
τῶν
πατρῴων |
[60] |
αὐτῶν
τελευτήσῃ
μὴ
καταλιπὼν
αὐταῖς
|
γνησίους |
ἀδελφούς,
τοῖς
ἐγγύτατα
γένους
ἐπιδίκους |
[60] |
τὰ
αὑτοῦ,
ἐὰν
μὴ
παῖδας
|
γνησίους |
καταλίπῃ
ἄρρενας·
ἂν
δὲ
θηλείας |
[60] |
πρότερονν
ὅσοι
μὲν
ἂν
καταλίπωσι
|
γνησίους |
παῖδας
ἐξ
αὑτῶν,
οὐ
προσήκει |
[70] |
ἔστι,
μὴ
γενομένων
δὲ
παίδων
|
γνησίων |
ἐκείνῳ,
ἐγγυτέρω
ἡμῶν
οὐδὲ
εἷς· |
[60] |
τὰ
αὑτοῦ·
ἄνευ
δὲ
τῶν
|
γνησίων |
θυγατέρων
οὐχ
οἷόν
τε
οὔτε |
[0] |
τῆς
ἐμῆς
Πύρρος,
ἄπαις
ὢν
|
γνησίων |
παίδων,
ἐποιήσατο
Ἔνδιον
τὸν
ἀδελφὸν |
[60] |
αὐτοὺς
ἔρεσθε,
εἴ
τις
τῶν
|
γνησίων |
τῶν
αὑτοῦ
ἐπιδικάζεσθαι
ἀξιοῖ.
Ταῦτα |
[10] |
Πόθεν
οὖν
ἄν
τις
σαφέστερον
|
γνοίη |
περὶ
τούτων,
ἢ
ἔκ
τε |
[70] |
αὐτοῦ
τοῦ
πράγματος
ῥᾴδιόν
ἐστι
|
γνῶναι |
ὅσον
ἀναισχυντότατοι
ἀνθρώπων
εἰσὶν
οὗτοι. |
[30] |
ἐξ
αὐτῶν
τῶν
νόμων
ἐστὶ
|
γνῶναι |
ὅτι
φαίνεται
περιφανῶς
τὰ
ψευδῆ |
[10] |
ἢ
τῶν
πρότερον
χρησαμένων
πρὶν
|
γνῶναι |
τὸν
ἡμέτερον
θεῖον
αὐτήν,
ἢ |
[20] |
τῶν
πολιτῶν
καὶ
τοὺς
ἡμῖν
|
γνωριμωτάτους |
ἕκαστος
ἡμῶν
παρακαλεῖ
μάλιστα,
(καὶ |
[0] |
κλήρου
τῷ
θείῳ
γυναικὸς
εἴη·
|
γνώσεσθε |
δ'
ἀκούσαντες
καὶ
ὑμεῖς
τῆς |
[40] |
ἐάν
τις
καταλιπὼν
γνησίας
τελευτᾷ.
|
Γνώσεσθε |
δὲ
αὐτῶν
ἀκούσαντες
τῶν
νόμων |
[10] |
καὶ
ὑμεῖς
αὐτῶν
τῶν
μαρτυριῶν,
|
γνώσεσθε |
ὡς
οὗτός
τε
περιφανῶς
τὰ |
[50] |
πᾶσίν
ἐστιν
ἡμῖν,
ὅτῳ
δὲ
|
γόνῳ |
γεγόνασι
γνήσιοι
παῖδες,
οὐδενὶ
ἐπιδικάζεσθαι |
[60] |
δοθέντων.
(Τοῖς
μὲν
γάρ,
ὅτι
|
γόνῳ |
γεγόνασιν,
οὐδεὶς
ἂν
δήπου
ἀμφισβητήσειε |
[30] |
ἀνὴρ
καταστήσειεν
εἶναι
τὴν
αὑτοῦ
|
γυναῖκα; |
(Ἆρά
γε
οὐχὶ
δῆλον,
ὦ |
[50] |
ἔχοντος
τὴν
ἀδελφιδῆν
τὴν
τούτου
|
γυναῖκα, |
ἐὰν
ἄρα
τι
γένηται
καὶ |
[20] |
ἢ
ἐξ
ἐγγυητῆς
τὴν
ἑαυτοῦ
|
γυναῖκα |
εἶναι.
Εἶτα
ἐπὶ
ταύτην
ἂν |
[0] |
ἡμετέρῳ
τὴν
ἀδελφὴν
τὴν
ἑαυτοῦ
|
γυναῖκα |
εἶναι
κατὰ
τοὺς
νόμους.
(Ὅτι |
[70] |
καὶ
ἐξεδίδου
ὁ
Ἔνδιος
τὴν
|
γυναῖκα, |
ἐπετρέπετε
ὑμεῖς
οἱ
θεῖοι
τὴν |
[50] |
ὡς
οὖσαν
ἐξ
ἑταίρας
τὴν
|
γυναῖκα, |
ἐπιδέδεικται
καὶ
μεμαρτύρηται·
ὡς
δ' |
[70] |
ταύτης
κατὰ
τοὺς
νόμους
ἕξειν
|
γυναῖκα, |
ἔτι
δὲ
καὶ
ἐν
τῇ |
[60] |
τὴν
κατὰ
γένος
προσήκουσαν
αὑτοῖς
|
γυναῖκα. |
Ἢ
δεινόν
γ'
ἂν
εἴη. |
[70] |
τῶν
ἐγγύτατα
γένους
ἐπιδικασάμενον
ἕξειν
|
γυναῖκα, |
ἢ
εἰ
μηδεὶς
ἡμῶν
ἐβούλετο |
[10] |
ἐγγυητὴν
ἔσχε
τὴν
τούτου
ἀδελφὴν
|
γυναῖκα, |
ἢ
τῶν
πρότερον
χρησαμένων
πρὶν |
[30] |
ἐγγυησαμένῳ
ἐκπέμψαι
ὁπότε
βούλοιτο
τὴν
|
γυναῖκα |
ἦν;
Ἦν
δ'
ἂν
ἐπ' |
[60] |
ποίησιν
μὴ
ἐπίδικον
εἶναι
τὴν
|
γυναῖκα, |
καὶ
διὰ
ταῦτα
μὴ
φῶσιν |
[60] |
τὴν
κατὰ
γένος
προσήκουσαν
αὑτοῖς
|
γυναῖκα, |
καὶ
τοσαύτης
οὐσίας
τοῦτον
καταστῆναι |
[60] |
ἐνόμιζε
γνησίαν
εἶναι
τὴν
ἑαυτοῦ
|
γυναῖκα |
Ξενοκλῆς,
λαχεῖν
ἂν
ὑπὲρ
αὐτῆς |
[70] |
τις
ὑμᾶς
πείθειν
ὅτι
ἐγγυητὴν
|
γυναῖκα |
ὁ
ἡμέτερος
θεῖος
ἔσχεν;
Ἀλλ' |
[50] |
ὡς
ἐξ
ἑταίρας
οὖσαν
τὴν
|
γυναῖκα, |
ὄντων
αὐτῷ
παίδων
ἤδη
τηλικούτων |
[30] |
ἐὰν
ὁ
ἀνὴρ
ἐκπέμψῃ
τὴν
|
γυναῖκα, |
οὐκ
ἔξεστι
πράξασθαι
τῷ
δόντι |
[70] |
κατὰ
τοὺς
νόμους
ἕξειν
ταύτην
|
γυναῖκα. |
(Οὐκοῦν
ἐκ
μὲν
τοῦ
τὴν |
[10] |
ὡμολογήκασιν
εἶναι
τοῦ
βουλομένου
τὴν
|
γυναῖκα, |
πῶς
ἂν
εἰκότως
ἡ
αὐτὴ |
[60] |
συνοικοῦντες
ἤδη
ἀφῄρηνται
τὰς
ἑαυτῶν
|
γυναῖκας. |
(Εἶτα
τὰς
μὲν
ὑπὸ
τῶν |
[80] |
γυναικὸς
καὶ
θεσμοφόρια
ἑστιᾶν
τὰς
|
γυναῖκας, |
καὶ
τἆλλα
ὅσα
προσῆκε
λῃτουργεῖν |
[10] |
δή
πού
γε
ἐπὶ
γαμετὰς
|
γυναῖκας |
οὐδεὶς
ἂν
κωμάζειν
τολμήσειεν·
οὐδὲ |
[60] |
πατέρων
ἐκδοθείσας
καὶ
συνοικούσας
ἀνδράσι
|
γυναῖκας |
(περὶ
ὧν
τίς
ἂν
ἄμεινον |
[10] |
κωμάζειν
τολμήσειεν·
οὐδὲ
αἱ
γαμεταὶ
|
γυναῖκες |
ἔρχονται
μετὰ
τῶν
ἀνδρῶν
ἐπὶ |
[10] |
προσήκειν
τῇ
μὴ
ὀρθῶς
γεγενημένῃ
|
γυναικί. |
Ἀναγίγνωσκε.
Σὺ
δ'
ἐπίλαβε
τὸ |
[50] |
δυοῖν
τὰ
ἕτερα
προσῆκε
τῇ
|
γυναικί, |
ἢ
γυναικί
ἢ
ζῶντι
τῷ |
[50] |
ἕτερα
προσῆκε
τῇ
γυναικί,
ἢ
|
γυναικί |
ἢ
ζῶντι
τῷ
Ἐνδίῳ
ἀμφισβητῆσαι |
[20] |
διωμολογήσατο
ἔχειν
αὐτὸν
ἐπὶ
τῇ
|
γυναικί, |
ἵνα
μὴ
ἐπ'
ἐκείνῳ
γένοιτο |
[30] |
Φίλην
ὄνομα
εἶναι
ἐπεγράψατο
τῇ
|
γυναικί, |
οἱ
δὲ
τοῦ
Πύρρου
θεῖοι |
[20] |
λαμβάνων
διωμολογήσαντο
ἕξειν
ἐπὶ
τῇ
|
γυναικί. |
Τοῦτο
μὲν
γὰρ
εἴ
τινα |
[50] |
τὴν
περὶ
τῆς
ἐγγυήσεως
τῆς
|
γυναικός. |
Ἀναγίγνωσκε
αὐτοῖς.
Μαρτυρίαι
ἀνάγνωθι
δὴ |
[80] |
ἐν
τῷ
δήμῳ
ὑπὲρ
τῆς
|
γυναικὸς |
ἀπό
γε
οὐσίας
τηλικαύτης.
Οὐ |
[20] |
θεῖος
ἡμῶν
ἐποιεῖτο
τῆς
τοιαύτης
|
γυναικός, |
δῆλον
ὅτι
κἂν
ἀργύριον
πολλῷ |
[70] |
προικὸς
αὐτῆς
ὑπὲρ
τῆς
ἐγγυητῆς
|
γυναικὸς |
ἐδικάσατο
τῷ
ἔχοντι
τὸν
Πύρρου |
[10] |
τις
ὑπονοήσειεν
ἐγγύην
γενέσθαι
τοιαύτης
|
γυναικός, |
εἰ
ἄρα
καὶ
τῷ
ἡμετέρῳ |
[0] |
ἀμφισβητοῦσα
τοῦ
κλήρου
τῷ
θείῳ
|
γυναικὸς |
εἴη·
γνώσεσθε
δ'
ἀκούσαντες
καὶ |
[30] |
μὴ
ᾖδει
τοὔνομα
τῆς
ἑαυτοῦ
|
γυναικός. |
Εἶτα
οὐδὲ
παρὰ
τῶν
αὑτοῦ |
[0] |
κύριος
τῆς
εἰληχυίας
τοῦ
κλήρου
|
γυναικὸς |
ἐτόλμησε
διαμαρτυρῆσαι
μὴ
ἐπίδικον
τῇ |
[50] |
παίδων
ἤδη
τηλικούτων
ἐκ
τῆς
|
γυναικός, |
ζῶντι
ἂν
τῷ
Ἐνδίῳ
ἠμφισβήτησεν |
[80] |
ἠναγκάζετο
ἂν
ὑπὲρ
τῆς
γαμετῆς
|
γυναικὸς |
καὶ
θεσμοφόρια
ἑστιᾶν
τὰς
γυναῖκας, |
[20] |
ῥᾳδίως
ἀπαλλάττεσθαι,
ὁπότε
βούλοιτο,
τῆς
|
γυναικός· |
(καὶ
μάρτυράς
γε
πολλῷ
πλείους |
[0] |
τῆς
ἐγγυητῆς
ὡς
μεμαρτύρηκεν
οὗτος
|
γυναικός, |
~καὶ
πρὸς
τούτοις
εἴ
τις |
[30] |
μὲν
ἀνὴρ
λαγχάνων
ὑπὲρ
τῆς
|
γυναικὸς |
τῆς
αὑτοῦ
τοῦ
κλήρου
τοῦ |
[30] |
πυθέσθαι,
οὐδ'
ἡ
μήτηρ
τῆς
|
γυναικὸς |
τὸ
τῆς
θυγατρὸς
ὄνομα
τῆς |
[50] |
οἴκου
γεγενημένον
κληρονόμον
ὑπὲρ
τῆς
|
γυναικὸς |
τοῦ
Πύρρου
κλήρου
λαχεῖν
τὴν |
[10] |
τινες
νέοι
ἄνθρωποι
ἐπιθυμήσαντες
τοιούτων
|
γυναικῶν, |
καὶ
ἀκρατῶς
ἔχοντες
αὑτῶν,
ἐπείσθησαν |
[0] |
κεκτημένῳ,
εἶτα
πότερον
ἡ
ἐγγυητὴ
|
γυνὴ |
ἀπέλιπε
τὸν
ἄνδρα
ζῶντα
ἢ |
[70] |
πρὸς
ὁποῖον
ἄρχοντα
ἡ
ἐγγυητὴ
|
γυνὴ |
ἀπέλιπε
τὸν
ἄνδρα
ἢ
τὸν |
[10] |
πῶς
ἂν
εἰκότως
ἡ
αὐτὴ
|
γυνὴ |
ἐγγυητὴ
δόξειεν
εἶναι;
(Ἀλλὰ
μὴν |
[60] |
Ὡς
δ'
ἦν
ἐπίδικος
ἡ
|
γυνή, |
εἴ
περ
γνησία
κατελείφθη,
ἐκ |
[30] |
αὐτόν,
εἴ
τι
ἔπαθεν
ἡ
|
γυνὴ |
πρὶν
γενέσθαι
παῖδας
αὐτῇ;
(Ἆρ' |
[30] |
γιγνομένης,
εἴ
τι
ἔπαθεν
ἡ
|
γυνὴ |
πρὶν
γενέσθαι
παῖδας
αὐτῇ.
Λαβὲ |
[30] |
τοῦ
νόμου,
ἐὰν
ἀπολίπῃ
ἡ
|
γυνὴ |
τὸν
ἄνδρα
ἢ
ἐὰν
ὁ |
[10] |
ἦν
τῷ
βουλομένῳ
καὶ
οὐ
|
γυνὴ |
τοῦ
ἡμετέρου
θείου,
ἣν
οὗτος |