Chant, vers |
20, [150-199] |
ἔτι
καὶ
νῦν
ἐνθάδ᾽
ἀνιήσεις
|
κατὰ |
δῶμα
~ἀνέρας
αἰτίζων,
ἀτὰρ
οὐκ |
20, [300-349] |
τ᾽
ἦν
ἰσχέμεναί
τε
~μνηστῆρας
|
κατὰ |
δώματ᾽
ἐπεὶ
τόδε
κέρδιον
ἦεν, |
20, [150-199] |
κρήνην
μελάνυδρον,
~αἱ
δ᾽
αὐτοῦ
|
κατὰ |
δώματ᾽
ἐπισταμένως
πονέοντο.
~ἐς
δ᾽ |
20, [300-349] |
μήτε
τιν᾽
ἄλλον
~δμώων,
οἳ
|
κατὰ |
δώματ᾽
Ὀδυσσῆος
θείοιο.
~Τηλεμάχῳ
δέ |
20, [250-299] |
ἠέ
τῳ
ἄλλῳ
~δμώων,
οἳ
|
κατὰ |
δώματ᾽
Ὀδυσσῆος
θείοιο.
~ὣς
εἰπὼν |
20, [200-249] |
ποθεν
ἐλθὼν
~ἀνδρῶν
μνηστήρων
σκέδασιν
|
κατὰ |
δώματα
θείῃ.
~τὸν
δ᾽
ἀπαμειβόμενος |
20, [100-149] |
ἀλείτας.
~αἱ
δ᾽
ἄλλαι
δμῳαὶ
|
κατὰ |
δώματα
κάλ᾽
Ὀδυσῆος
~ἀγρόμεναι
ἀνέκαιον |
20, [300-349] |
δμῳάς
τε
γυναῖκας
~ῥυστάζοντας
ἀεικελίως
|
κατὰ |
δώματα
καλά.
~ὣς
ἔφαθ᾽
οἱ |
20, [50-99] |
~αὐτὰρ
ἐπεὶ
κλαίουσα
κορέσσατο
ὃν
|
κατὰ |
θυμόν,
~Ἀρτέμιδι
πρώτιστον
ἐπεύξατο
δῖα |
20, [50-99] |
δ᾽
ἔπειτα,
δόκησε
δέ
οἱ
|
κατὰ |
θυμὸν
~ἤδη
γιγνώσκουσα
παρεστάμεναι
κεφαλῆφι. |
20, [0-49] |
δὲ
μερμήριζε
κατὰ
φρένα
καὶ
|
κατὰ |
θυμόν,
~ἠὲ
μεταΐξας
θάνατον
τεύξειεν |
20, [200-249] |
Ὀδυσσῆος
θείοιο
~χλαίνας
μὲν
κατέθεντο
|
κατὰ |
κλισμούς
τε
θρόνους
τε,
~οἱ |
20, [150-199] |
γεύσασθαι,
ἐπεὶ
σύ
περ
οὐ
|
κατὰ |
κόσμον
~αἰτίζεις·
εἰσὶν
δὲ
καὶ |
20, [150-199] |
Ἀχαιοὶ
εἰσορόωσιν,
~ἦέ
σ᾽
ἀτιμάζουσι
|
κατὰ |
μέγαρ᾽
ὡς
τὸ
πάρος
περ; |
20, [0-49] |
δὴ
ταῦτά
γε
πάντα,
θεά,
|
κατὰ |
μοῖραν
ἔειπες·
~ἀλλά
τί
μοι |
20, [100-149] |
μὲν
ἄρ᾽
ἄλλαι
εὗδον,
ἐπεὶ
|
κατὰ |
πυρὸν
ἄλεσσαν,
~ἡ
δὲ
μί᾽ |
20, [0-49] |
στήθεσσι
φίλοισι·
~πολλὰ
δὲ
μερμήριζε
|
κατὰ |
φρένα
καὶ
κατὰ
θυμόν,
~ἠὲ |