Chant, vers
20, [300-349]	κατὰ δώματ᾽ Ὀδυσσῆος θείοιο. ~Τηλεμάχῳ	δέ	κε μῦθον ἐγὼ καὶ μητέρι
20, [250-299]	ἐμοὶ δ᾽ ἐκτήσατο κεῖνος. ~ὑμεῖς	δέ,	μνηστῆρες, ἐπίσχετε θυμὸν ἐνιπῆς ~καὶ
20, [200-249]	λευγαλέοισιν. ~ἴδιον, ὡς ἐνόησα, δεδάκρυνται	δέ	μοι ὄσσε ~μνησαμένῳ Ὀδυσῆος, ἐπεὶ
20, [150-199]	ἐξ εὔχεται εἶναι ~ἀνδρῶν; ποῦ	δέ	νύ οἱ γενεὴ καὶ πατρὶς
20, [0-49]	μιγῆναι ~ὕστατα καὶ πύματα, κραδίη	δέ	οἱ ἔνδον ὑλάκτει. ~ὡς δὲ
20, [0-49]	ἐφήσει ~μοῦνος ἐὼν πολέσι. σχεδόθεν	δέ	οἱ ἦλθεν Ἀθήνη ~οὐρανόθεν καταβᾶσα·
20, [50-99]	Ὀδυσσεύς· ~μερμήριζε δ᾽ ἔπειτα, δόκησε	δέ	οἱ κατὰ θυμὸν ~ἤδη γιγνώσκουσα
20, [250-299]	κύπελλα δὲ νεῖμε συβώτης. ~σῖτον	δέ	σφ᾽ ἐπένειμε Φιλοίτιος, ὄρχαμος ἀνδρῶν,
20, [150-199]	τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον, ~ἀγχίμολον	δέ	σφ᾽ ἦλθε Μελάνθιος, αἰπόλος αἰγῶν.
20, [150-199]	γυναῖκες ~ἦλθον ἀπὸ κρήνης· ἐπὶ	δέ	σφισιν ἦλθε συβώτης ~τρεῖς σιάλους
20, [100-149]	τίει μερόπων ἀνθρώπων ~χείρονα, τὸν	δέ	τ᾽ ἀρείον᾽ ἀτιμήσασ᾽ ἀποπέμπει. ~τὸν
20, [250-299]	δ᾽ ἄρ᾽ ὀπτήσαντες ἐνώμων, ἐν	δέ	τε οἶνον ~κρητῆρσιν κερόωντο· κύπελλα
20, [350-399]	ἐρέθιζον, ἐπὶ ξείνοις γελόωντες· ~ὧδε	δέ	τις εἴπεσκε νέων ὑπερηνορεόντων· ~Τηλέμαχ᾽
20, [250-299]	ἄχος κραδίην Λαερτιάδην Ὀδυσῆα. ~ἦν	δέ	τις ἐν μνηστῆρσιν ἀνὴρ ἀθεμίστια
20, [250-299]	ἧσο μετ᾽ ἀνδράσιν οἰνοποτάζων· ~κερτομίας	δέ	τοι αὐτὸς ἐγὼ καὶ χεῖρας
20, [0-49]	φυλάσσω ~ἐν πάντεσσι πόνοις. ἐρέω	δέ	τοι ἐξαναφανδόν· ~εἴ περ πεντήκοντα
20, [0-49]	μέν τοι ὅδ᾽ ἐστί, γυνὴ	δέ	τοι ἥδ᾽ ἐνὶ οἴκῳ ~καὶ,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/01/2006