Chant, vers |
20, [350-399] |
καὶ
καρτερὸς
ἀνὴρ
~θησέμεναι·
πρότεροι
|
γὰρ |
ἀεικέα
μηχανόωντο.
|
20, [250-299] |
ὡς
αὐτοί
περ
ἐλάγχανον·
ὣς
|
γὰρ |
ἀνώγει
~Τηλέμαχος,
φίλος
υἱὸς
Ὀδυσσῆος |
20, [50-99] |
ὀνείρατ᾽
ἐπέσσευεν
κακὰ
δαίμων.
~τῇδε
|
γὰρ |
αὖ
μοι
νυκτὶ
παρέδραθεν
εἴκελος |
20, [300-349] |
~οὐκ
ἔβαλες
τὸν
ξεῖνον·
ἀλεύατο
|
γὰρ |
βέλος
αὐτός.
~ἦ
γάρ
κέν |
20, [150-199] |
ἀπαμειβόμενος
προσέφη
πολυμήτις
Ὀδυσσεύς·
~αἲ
|
γὰρ |
δή,
Εὔμαιε,
θεοὶ
τισαίατο
λώβην, |
20, [150-199] |
καὶ
οἴσετε
θᾶσσον
ἰοῦσαι.
~οὐ
|
γὰρ |
δὴν
μνηστῆρες
ἀπέσσονται
μεγάροιο,
~ἀλλὰ |
20, [100-149] |
ἦ
αὔτως
κεῖται
ἀκηδής;
~τοιαύτη
|
γὰρ |
ἐμὴ
μήτηρ,
πινυτή
περ
ἐοῦσα· |
20, [300-349] |
τε
πινομένοιο
~καὶ
σίτου·
χαλεπὸν
|
γὰρ |
ἐρυκακέειν
ἕνα
πολλούς.
~ἀλλ᾽
ἄγε |
20, [250-299] |
δ᾽
ἧμιν
ἀπειλήσας
ἀγορεύει.
~οὐ
|
γὰρ |
Ζεὺς
εἴασε
Κρονίων·
τῷ
κέ |
20, [200-249] |
~οὐδ᾽
ὄπιδα
τρομέουσι
θεῶν·
μεμάασι
|
γὰρ |
ἤδη
~κτήματα
δάσσασθαι
δὴν
οἰχομένοιο |
20, [250-299] |
πάλαι,
ὡς
ἐπέοικεν,
~ἴσην·
οὐ
|
γὰρ |
καλὸν
ἀτέμβειν
οὐδὲ
δίκαιον
~ξείνους |
20, [0-49] |
ἐνὶ
φρεσὶ
μερμηρίζω·
~εἴ
περ
|
γὰρ |
κτείναιμι
Διός
τε
σέθεν
τε |
20, [300-349] |
ἀεικείας
ἐνὶ
οἴκῳ
~φαινέτω·
ἤδη
|
γὰρ |
νοέω
καὶ
οἶδα
ἕκαστα,
~ἐσθλά |
20, [100-149] |
τέκνον,
ἀναίτιον
αἰτιόῳο.
~οἶνον
μὲν
|
γὰρ |
πῖνε
καθήμενος,
ὄφρ᾽
ἔθελ᾽
αὐτός, |
20, [100-149] |
Ὀδυσσεὺς
~Ζηνός
τε
βροντῇ·
φάτο
|
γὰρ |
τίσασθαι
ἀλείτας.
~αἱ
δ᾽
ἄλλαι |
20, [200-249] |
προσέειπε
βοῶν
ἐπιβουκόλος
ἀνήρ·
~αἲ
|
γὰρ |
τοῦτο,
ξεῖνε,
ἔπος
τελέσειε
Κρονίων· |