Chant, vers
19, [350-399]	δέ οἱ αὐτὸς ἔδωκεν ~Ἑρμείας·	τῷ	γὰρ κεχαρισμένα μηρία καῖεν ~ἀρνῶν
19, [300-349]	δείπνοιο μέδηται ~ἥμενος ἐν μεγάρῳ·	τῷ	δ᾽ ἄλγιον ὅς κεν ἐκείνων
19, [150-199]	φίλον τ᾽ ἔμεν αἰδοῖόν τε.	~τῷ	δ᾽ ἤδη δεκάτη ἢ ἑνδεκάτη
19, [400-449]	ἠδὲ γυναιξὶν ἀνὰ χθόνα πουλυβότειραν·	~τῷ	δ᾽ Ὀδυσεὺς ὄνομ᾽ ἔστω ἐπώνυμον·
19, [300-349]	αὐτὸς ἔῃ καὶ ἀπηνέα εἰδῇ,	~τῷ	δὲ καταρῶνται πάντες βροτοὶ ἄλγε᾽
19, [350-399]	οὐδ᾽ ἐξαίτους ἑκατόμβας, ~ὅσσα σὺ	τῷ	ἐδίδους, ἀρώμενος ἧος ἵκοιο ~γῆράς
19, [100-149]	ἀρετῶσι δὲ λαοὶ ὑπ᾽ αὐτοῦ.	~τῷ	ἐμὲ νῦν τὰ μὲν ἄλλα
19, [300-349]	τοῦτο, ξεῖνε, ἔπος τετελεσμένον εἴη·	~τῷ	κε τάχα γνοίης φιλότητά τε
19, [550-599]	~καὶ διοϊστεύσῃ πελέκεων δυοκαίδεκα πάντων,	~τῷ	κεν ἅμ᾽ ἑσποίμην, νοσφισσαμένη τόδε
19, [450-499]	ἐς πατρίδ᾽ ἔπεμπον ~εἰς Ἰθάκην.	τῷ	μέν ῥα πατὴρ καὶ πότνια
19, [50-99]	ἀλάπαξε Κρονίων· ἤθελε γάρ που·	~τῷ	νῦν μήποτε καὶ σύ, γύναι,
19, [100-149]	ἀεκαζομένην μνῶνται, τρύχουσι δὲ οἶκον.	~τῷ	οὔτε ξείνων ἐμπάξομαι οὔθ᾽ ἱκετάων
19, [250-299]	νοστήσαντα φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν.	~τῷ	ῥα κακῇ αἴσῃ κοίλης ἐπὶ
19, [350-399]	ἄνωγε ~κούρη Ἰκαρίοιο, περίφρων Πηνελόπεια.	~τῷ	σε πόδας νίψω ἅμα τ᾽
19, [450-499]	σὺ δέ μ᾽ ἔτρεφες αὐτὴ	~τῷ	σῷ ἐπὶ μαζῷ· νῦν δ᾽
19, [150-199]	οἶός τε μάλιστα ~οἴκου κήδεσθαι,	τῷ	τε Ζεὺς κῦδος ὀπάζει. ~ἀλλὰ
19, [250-299]	ἀλλοῖον ὀδύρεται ἄνδρ᾽ ὀλέσασα ~κουρίδιον,	τῷ	τέκνα τέκῃ φιλότητι μιγεῖσα, ~ἢ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 22/12/2005