Chant, vers |
16, [50-99] |
μένῃ
καὶ
δῶμα
κομίζῃ,
~εὐνήν
|
τ᾽ |
αἰδομένη
πόσιος
δήμοιό
τε
φῆμιν, |
16, [200-249] |
μέγα
κλέος
αἰὲν
ἄκουον,
~χεῖράς
|
τ᾽ |
αἰχμητὴν
ἔμεναι
καὶ
ἐπίφρονα
βουλήν· |
16, [400-449] |
θέμιστες,
~αὐτός
τε
κτενέω
τούς
|
τ᾽ |
ἄλλους
πάντας
ἀνώξω·
~εἰ
δέ |
16, [0-49] |
καὶ
ἄμφω
φάεα
καλὰ
~χεῖράς
|
τ᾽ |
ἀμφοτέρας·
θαλερὸν
δέ
οἱ
ἔκπεσε |
16, [400-449] |
ἔδεις,
μνάᾳ
δὲ
γυναῖκα
~παῖδά
|
τ᾽ |
ἀποκτείνεις,
ἐμὲ
δὲ
μεγάλως
ἀκαχίζεις· |
16, [300-349] |
αὐτὴ
Πηνελόπεια,
~ἀλλ᾽
οἶοι
σύ
|
τ᾽ |
ἐγώ
τε
γυναικῶν
γνώομεν
ἰθύν· |
16, [300-349] |
τε.
~μνηστῆρες
δ᾽
ἀκάχοντο
κατήφησάν
|
τ᾽ |
ἐνὶ
θυμῷ,
~ἐκ
δ᾽
ἦλθον |
16, [100-149] |
~ἔργα
τ᾽
ἐποπτεύεσκε
μετὰ
δμώων
|
τ᾽ |
ἐνὶ
οἴκῳ
~πῖνε
καὶ
ἦσθ᾽ |
16, [100-149] |
μὲν
Ὀδυσσῆος
μέγ᾽
ἀχεύων
~ἔργα
|
τ᾽ |
ἐποπτεύεσκε
μετὰ
δμώων
τ᾽
ἐνὶ |
16, [400-449] |
κρήδεμνα,
~Ἀντίνοον
δ᾽
ἐνένιπεν
ἔπος
|
τ᾽ |
ἔφατ᾽
ἔκ
τ᾽
ὀνόμαζεν·
~Ἀντίνο᾽ |
16, [200-249] |
~κλαῖον
δὲ
λιγέως,
ἀδινώτερον
ἤ
|
τ᾽ |
οἰωνοί,
~φῆναι
ἢ
αἰγυπιοὶ
γαμψώνυχες, |
16, [400-449] |
ἐνένιπεν
ἔπος
τ᾽
ἔφατ᾽
ἔκ
|
τ᾽ |
ὀνόμαζεν·
~Ἀντίνο᾽
ὕβριν
ἔχων,
κακομήχανε, |
16, [0-49] |
ἕνεκ᾽
ἐνθάδ᾽
ἱκάνω,
~ὄφρα
σέ
|
τ᾽ |
ὀφθαλμοῖσιν
ἴδω
καὶ
μῦθον
ἀκούσω, |
16, [150-199] |
γ᾽
ἀγγείλας
ὀπίσω
κίε,
μηδὲ
|
κατ᾽ |
ἀγροὺς
~πλάζεσθαι
μετ᾽
ἐκεῖνον·
ἀτὰρ |
16, [150-199] |
ἀγλαὰ
ἔργα
ἰδυίῃ.
~στῆ
δὲ
|
κατ᾽ |
ἀντίθυρον
κλισίης
Ὀδυσῆϊ
φανεῖσα·
~οὐδ᾽ |
16, [200-249] |
ἠδὲ
κακῶσαι.
~ὣς
ἄρα
φωνήσας
|
κατ᾽ |
ἄρ᾽
ἕζετο,
Τηλέμαχος
δὲ
~ἀμφιχυθεὶς |
16, [0-49] |
φάθ᾽
ὁ
δ᾽
αὖτις
ἰὼν
|
κατ᾽ |
ἄρ᾽
ἕζετο·
τῷ
δὲ
συβώτης. |
16, [350-399] |
ἔχειν
πατρώϊα
πάντα,
~μή
οἱ
|
χρήματ᾽ |
ἔπειτα
ἅλις
θυμηδέ᾽
ἔδωμεν
~ἐνθάδ᾽ |
16, [350-399] |
ὁδῷ·
βίοτον
δ᾽
αὐτοὶ
καὶ
|
κτήματ᾽ |
ἔχωμεν,
~δασσάμενοι
κατὰ
μοῖραν
ἐφ᾽ |
16, [150-199] |
νέον
ἠὲ
πάροιθεν,
~ἄλλα
δὲ
|
εἵματ᾽ |
ἔχεις,
καί
τοι
χρὼς
οὐκέθ᾽ |
16, [200-249] |
νέῳ
καὶ
καλὰ
περὶ
χροῒ
|
εἵματ᾽ |
ἔχοντι.
~ῥηΐδιον
δὲ
θεοῖσι,
τοὶ |
16, [150-199] |
μάχεσθαι.
~ἦ
καὶ
χρυσείῃ
ῥάβδῳ
|
ἐπεμάσσατ᾽ |
Ἀθήνη.
~φᾶρος
μέν
οἱ
πρῶτον |
16, [400-449] |
ἀποτρωπῶσι
θεοί,
παύσασθαι
ἄνωγα.
~ὣς
|
ἔφατ᾽ |
Ἀμφίνομος,
τοῖσιν
δ᾽
ἐπιήνδανε
μῦθος. |
16, [400-449] |
~Ἀντίνοον
δ᾽
ἐνένιπεν
ἔπος
τ᾽
|
ἔφατ᾽ |
ἔκ
τ᾽
ὀνόμαζεν·
~Ἀντίνο᾽
ὕβριν |
16, [350-399] |
μετεφώνεεν
οἷς
ἑτάροισι·
~μή
τιν᾽
|
ἔτ᾽ |
ἀγγελίην
ὀτρύνομεν·
οἵδε
γὰρ
ἔνδον. |
16, [200-249] |
ἀγάασθαι·
~οὐ
μὲν
γάρ
τοι
|
ἔτ᾽ |
ἄλλος
ἐλεύσεται
ἐνθάδ᾽
Ὀδυσσεύς,
~ἀλλ᾽ |
16, [0-49] |
Τηλέμαχε,
γλυκερὸν
φάος.
οὔ
σ᾽
|
ἔτ᾽ |
ἐγώ
γε
~ὄψεσθαι
ἐφάμην,
ἐπεὶ |
16, [0-49] |
καὶ
μῦθον
ἀκούσω,
~ἤ
μοι
|
ἔτ᾽ |
ἐν
μεγάροις
μήτηρ
μένει,
ἦέ |
16, [150-199] |
φείδεο
δ᾽
ἡμέων"
~τὸν
δ᾽
|
ἠμείβετ᾽ |
ἔπειτα
πολύτλας
δῖος
Ὀδυσσεύς·
~οὔ |
16, [0-49] |
ῥῶπας
καὶ
κῶας
ὕπερθεν·
~ἔνθα
|
καθέζετ᾽ |
ἔπειτα
Ὀδυσσῆος
φίλος
υἱός.
~τοῖσιν |
16, [250-299] |
Ὀδυσσεύς,
~ἀλλὰ
κατῄκισται,
ὅσσον
πυρὸς
|
ἵκετ᾽ |
ἀϋτμή.
~πρὸς
δ᾽
ἔτι
καὶ |
16, [150-199] |
κίε,
μηδὲ
κατ᾽
ἀγροὺς
~πλάζεσθαι
|
μετ᾽ |
ἐκεῖνον·
ἀτὰρ
πρὸς
μητέρα
εἰπεῖν
|
16, [50-99] |
θέμις
ἐστίν,
~ἦ
μάλα
μευ
|
καταδάπτετ᾽ |
ἀκούοντος
φίλον
ἦτορ,
~οἷά
φατε |
16, [300-349] |
μήτε
συβώτης
~μήτε
τις
οἰκήων
|
μήτ᾽ |
αὐτὴ
Πηνελόπεια,
~ἀλλ᾽
οἶοι
σύ |
16, [300-349] |
ἔπειτ᾽
Ὀδυσῆος
ἀκουσάτω
ἔνδον
ἐόντος,
|
~μήτ᾽ |
οὖν
Λαέρτης
ἴστω
τό
γε |
16, [350-399] |
Πηνελοπείῃ
~ἥνδανε
μύθοισι·
φρεσὶ
γὰρ
|
κέχρητ᾽ |
ἀγαθῇσιν·
~ὅ
σφιν
ἐϋφρονέων
ἀγορήσατο |
16, [400-449] |
τοῖσιν
δ᾽
ἐπιήνδανε
μῦθος.
~αὐτίκ᾽
|
ἔπειτ᾽ |
ἀνστάντες
ἔβαν
δόμον
εἰς
Ὀδυσῆος, |
16, [100-149] |
ἀμύμονος
ἠὲ
καὶ
αὐτός·
~αὐτίκ᾽
|
ἔπειτ᾽ |
ἀπ᾽
ἐμεῖο
κάρη
τάμοι
ἀλλότριος |
16, [300-349] |
ἀλλήλους
ἀγόρευον,
~ἡ
δ᾽
ἄρ᾽
|
ἔπειτ᾽ |
Ἰθάκηνδε
κατήγετο
νηῦς
εὐεργής,
~ἣ |
16, [450-499] |
ἄρ᾽
εἰσαναβᾶσ᾽
ὑπερώϊα
σιγαλόεντα
~κλαῖεν
|
ἔπειτ᾽ |
Ὀδυσῆα,
φίλον
πόσιν,
ὄφρα
οἱ |
16, [300-349] |
καὶ
αἵματος
ἡμετέροιο,
~μή
τις
|
ἔπειτ᾽ |
Ὀδυσῆος
ἀκουσάτω
ἔνδον
ἐόντος,
~μήτ᾽ |
16, [350-399] |
καταδύντι
~οὔ
ποτ᾽
ἐπ᾽
ἠπείρου
|
νύκτ᾽ |
ἄσαμεν,
ἀλλ᾽
ἐνὶ
πόντῳ
~νηῒ |
16, [50-99] |
~τοιγὰρ
ἐγώ
τοι,
τέκνον,
ἀληθέα
|
πάντ᾽ |
ἀγορεύσω.
~ἐκ
μὲν
Κρητάων
γένος |
16, [200-249] |
ὅτις
σφέας
εἰσαφίκηται·
~καί
μ᾽
|
εὕδοντ᾽ |
ἐν
νηῒ
θοῇ
ἐπὶ
πόντον |
16, [0-49] |
ὃν
παῖδα
φίλα
φρονέων
ἀγαπάζῃ
|
~ἐλθόντ᾽ |
ἐξ
ἀπίης
γαίης
δεκάτῳ
ἐνιαυτῷ, |
16, [450-499] |
παύσαντο
πόνου
τετύκοντό
τε
δαῖτα,
|
~δαίνυντ᾽ |
οὐδέ
τι
θυμὸς
ἐδεύετο
δαιτὸς |
16, [350-399] |
νέεσθαι.
~οὔ
πω
πᾶν
εἴρηθ᾽
|
ὅτ᾽ |
ἄρ᾽
Ἀμφίνομος
ἴδε
νῆα,
~στρεφθεὶς |
16, [350-399] |
ἅμα
δ᾽
ἠελίῳ
καταδύντι
~οὔ
|
ποτ᾽ |
ἐπ᾽
ἠπείρου
νύκτ᾽
ἄσαμεν,
ἀλλ᾽ |
16, [400-449] |
γε
μνηστήρων·
θεόθεν
δ᾽
οὐκ
|
ἔστ᾽ |
ἀλέασθαι.
~ὣς
φάτο
θαρσύνων,
τῷ |
16, [450-499] |
δῖ᾽
Εὔμαιε.
τί
δὴ
κλέος
|
ἔστ᾽ |
ἀνὰ
ἄστυ;
~ἦ
ῥ᾽
ἤδη |
16, [400-449] |
ἐπὶ
ξεστοῖσι
θρόνοισιν.
~ἡ
δ᾽
|
αὖτ᾽ |
ἄλλ᾽
ἐνόησε
περίφρων
Πηνελόπεια,
~μνηστήρεσσι |
16, [450-499] |
~ἐκ
λόχου,
ἦ
ἔτι
μ᾽
|
αὖτ᾽ |
εἰρύαται
οἴκαδ᾽
ἰόντα;
~τὸν
δ᾽ |
16, [0-49] |
~Οδύσσεια
~τὼ
δ᾽
|
αὖτ᾽ |
ἐν
κλισίῃ
Ὀδυσεὺς
καὶ
δῖος |
16, [400-449] |
καὶ
ἀνωγέμεν
ἄλλους.
~τὴν
δ᾽
|
αὖτ᾽ |
Εὐρύμαχος,
Πολύβου
πάϊς,
ἀντίον
ηὔδα· |
16, [100-149] |
Ἀρκείσιος
υἱὸν
ἔτικτε,
~μοῦνον
δ᾽
|
αὖτ᾽ |
Ὀδυσῆα
πατὴρ
τέκεν·
αὐτὰρ
Ὀδυσσεὺς
|
16, [200-249] |
ἐόντα
~οὔτε
τι
θαυμάζειν
περιώσιον
|
οὔτ᾽ |
ἀγάασθαι·
~οὐ
μὲν
γάρ
τοι |
16, [200-249] |
καὶ
ἰφθίμοισι
μάχεσθαι.
~μνηστήρων
δ᾽
|
οὔτ᾽ |
ἂρ
δεκὰς
ἀτρεκὲς
οὔτε
δύ᾽ |
16, [100-149] |
τρύχουσι
δὲ
οἶκον.
~ἡ
δ᾽
|
οὔτ᾽ |
ἀρνεῖται
στυγερὸν
γάμον
οὔτε
τελευτὴν
|