Chant, vers |
14, [500-549] |
ὑῶν
ἄπο
κοιμηθῆναι,
~ἀλλ᾽
ὅ
|
γ᾽ |
ἄρ᾽
ἔξω
ἰὼν
ὡπλίζετο·
χαῖρε |
14, [150-199] |
Ὀδυσσεὺς
~ἔλθοι
ὅπως
μιν
ἐγώ
|
γ᾽ |
ἐθέλω
καὶ
Πηνελόπεια
~Λαέρτης
θ᾽ |
14, [100-149] |
ψυχὴ
δὲ
λέλοιπεν·
~ἢ
τόν
|
γ᾽ |
ἐν
πόντῳ
φάγον
ἰχθύες,
ὀστέα |
14, [300-349] |
νύ
ἐς
δεκάτην
γενεὴν
ἕτερόν
|
γ᾽ |
ἔτι
βόσκοι·
~τόσσα
οἱ
ἐν |
14, [50-99] |
ἐξαφύοντες.
~ἦ
γάρ
οἱ
ζωή
|
γ᾽ |
ἦν
ἄσπετος·
οὔ
τινι
τόσση
|
14, [350-399] |
ἠδ᾽
ὅσ᾽
ἀλήθης.
~ἀλλὰ
τά
|
γ᾽ |
οὐ
κατὰ
κόσμον
ὀΐομαι,
οὐδέ |
14, [350-399] |
ῥ᾽
ἄνδρα
κτείνας,
πολλὴν
ἐπὶ
|
γαῖαν |
ἀληθείς,
~ἦλθεν
ἐμὰ
πρὸς
δώματ᾽ |
14, [300-349] |
μιν
πέμψουσι
φίλην
ἐς
πατρίδα
|
γαῖαν. |
~ἀλλ᾽
ἐμὲ
πρὶν
ἀπέπεμψε·
τύχησε |
14, [300-349] |
ἠδὲ
φιλῆσαι
ἰόντ᾽
ἐς
πατρίδα
|
γαῖαν, |
~καί
μοι
κτήματ᾽
ἔδειξεν
ὅσα |
14, [300-349] |
ἐλείπομεν,
οὐδέ
τις
ἄλλη
~φαίνετο
|
γαιάων, |
ἀλλ᾽
οὐρανὸς
ἠδὲ
θάλασσα,
~δὴ |
14, [100-149] |
~ὀφθαλμοῖσιν
ἰδέσθαι
ἐὼν
ἐν
πατρίδι
|
γαίῃ· |
~ἀλλά
μ᾽
Ὀδυσσῆος
πόθος
αἴνυται |
14, [300-349] |
δεκάτῃ
δέ
με
νυκτὶ
μελαίνῃ
|
~γαίῃ |
Θεσπρωτῶν
πέλασεν
μέγα
κῦμα
κυλίνδον. |
14, [50-99] |
καὶ
ἀνάρσιοι,
οἵ
τ᾽
ἐπὶ
|
γαίης |
~ἀλλοτρίης
βῶσιν
καί
σφι
Ζεὺς |
14, [300-349] |
ἐπὶ
πῆμα
γενοίμην.
~ἀλλ᾽
ὅτε
|
γαίης |
πολλὸν
ἀπέπλω
ποντοπόρος
νηῦς,
~αὐτίκα |
14, [0-49] |
ἄλγεά
τε
στοναχάς
τε·
~ἀντιθέου
|
γὰρ |
ἄνακτος
ὀδυρόμενος
καὶ
ἀχεύων
~ἧμαι, |
14, [450-499] |
~εὐξάμενός
τι
ἔπος
ἐρέω·
οἶνος
|
γὰρ |
ἀνώγει
~ἠλεός,
ὅς
τ᾽
ἐφέηκε |
14, [450-499] |
ἅμα
τρίτος
ἄρχον
ἐγών·
αὐτοὶ
|
γὰρ |
ἄνωγον.
~ἀλλ᾽
ὅτε
δή
ῥ᾽ |
14, [400-449] |
κεν
ᾧ
θυμῷ
ἐθέλῃ·
δύναται
|
γὰρ |
ἅπαντα.
~ἦ
ῥα
καὶ
ἄργματα |
14, [250-299] |
~χρήματ᾽
ἀν᾽
Αἰγυπτίους
ἄνδρας·
δίδοσαν
|
γὰρ |
ἅπαντες.
~ἀλλ᾽
ὅτε
δὴ
ὄγδοόν |
14, [50-99] |
σέθεν
ἔλθοι,
~ξεῖνον
ἀτιμῆσαι·
πρὸς
|
γὰρ |
Διός
εἰσιν
ἅπαντες
~ξεῖνοί
τε |
14, [50-99] |
φίλη
τε
~γίγνεται
ἡμετέρη·
ἡ
|
γὰρ |
δμώων
δίκη
ἐστὶν
~αἰεὶ
δειδιότων, |
14, [300-349] |
~ἀλλ᾽
ἐμὲ
πρὶν
ἀπέπεμψε·
τύχησε
|
γὰρ |
ἐρχομένη
νηῦς
~ἀνδρῶν
Θεσπρωτῶν
ἐς |
14, [100-149] |
ἐμοὶ
δὲ
μάλιστα,
τετεύχαται·
οὐ
|
γὰρ |
ἔτ᾽
ἄλλον
~ἤπιον
ὧδε
ἄνακτα |
14, [300-349] |
~ἔνθ᾽
Ὀδυσῆος
ἐγὼ
πυθόμην·
κεῖνος
|
γὰρ |
ἔφασκε
~ξεινίσαι
ἠδὲ
φιλῆσαι
ἰόντ᾽ |
14, [450-499] |
ἀλλά
με
χεῖμα
~δάμναται·
οὐ
|
γὰρ |
ἔχω
χλαῖναν·
παρά
μ᾽
ἤπαφε |
14, [150-199] |
μηδέ
με
τούτων
~μίμνησκ᾽
ἦ
|
γὰρ |
θυμὸς
ἐνὶ
στήθεσσιν
ἐμοῖσιν
~ἄχνυται, |
14, [250-299] |
τις
ἔτλη
~μεῖναι
ἐναντίβιον·
περὶ
|
γὰρ |
κακὰ
πάντοθεν
ἔστη.
~ἔνθ᾽
ἡμέων |
14, [50-99] |
ἀνδρῶν
ὑπὸ
γούνατ᾽
ἔλυσε·
~καὶ
|
γὰρ |
κεῖνος
ἔβη
Ἀγαμέμνονος
εἵνεκα
τιμῆς |
14, [400-449] |
προσεφώνεε
δῖος
ὑφορβός·
~ξεῖν᾽
οὕτω
|
γάρ |
κέν
μοι
ἐϋκλείη
τ᾽
ἀρετή |
14, [250-299] |
ἐπήϊσσον
μελίῃσιν,
~ἱέμενοι
κτεῖναι-
δὴ
|
γὰρ |
κεχολώατο
λίην-
~ἀλλ᾽
ἀπὸ
κεῖνος |
14, [400-449] |
συβώτης
~λήθετ᾽
ἄρ᾽
ἀθανάτων·
φρεσὶ
|
γὰρ |
κέχρητ᾽
ἀγαθῇσιν·
~ἀλλ᾽
ὅγ᾽
ἀπαρχόμενος |
14, [100-149] |
οὐ
παρεόντ᾽
ὀνομάζειν
~αἰδέομαι·
πέρι
|
γάρ |
μ᾽
ἐφίλει
καὶ
κήδετο
θυμῷ· |
14, [200-249] |
σ᾽
ὀΐομαι
εἰσορόωντα
~γιγνώσκειν·
ἦ
|
γάρ |
με
δύη
ἔχει
ἤλιθα
πολλή. |
14, [0-49] |
ἐκτὸς
ἴαυον,
~πολλὸν
παυρότεροι·
τοὺς
|
γὰρ |
μινύθεσκον
ἔδοντες
~ἀντίθεοι
μνηστῆρες,
ἐπεὶ |
14, [150-199] |
κεχρημένος,
οὔ
τι
δεχοίμην.
~ἐχθρὸς
|
γάρ |
μοι
κεῖνος
ὁμῶς
Ἀΐδαο
πύλῃσι
|
14, [450-499] |
μοι
ἐνύπνιον
ἦλθεν
ὄνειρος.
~λίην
|
γὰρ |
νηῶν
ἑκὰς
ἤλθομεν·
ἀλλά
τις |
14, [250-299] |
ἐπισπεῖν
~αὐτοῦ
ἐν
Αἰγύπτῳ·
ἔτι
|
γάρ |
νύ
με
πῆμ᾽
ὑπέδεκτο
~αὐτίκ᾽ |
14, [350-399] |
ἐπέλασσαν
ἄγοντες
~ἀνδρὸς
ἐπισταμένου·
ἔτι
|
γάρ |
νύ
μοι
αἶσα
βιῶναι.
~τὸν |
14, [50-99] |
ὑπέρβιον,
οὐδ᾽
ἔπι
φειδώ.
~ὅσσαι
|
γὰρ |
νύκτες
τε
καὶ
ἡμέραι
ἐκ |
14, [50-99] |
δὲ
φθινύθουσιν
ὑπέρβιον
ἐξαφύοντες.
~ἦ
|
γάρ |
οἱ
ζωή
γ᾽
ἦν
ἄσπετος· |
14, [200-249] |
κακὰ
μήδετο
μητίετα
Ζεύς·
~μῆνα
|
γὰρ |
οἶον
ἔμεινα
τεταρπόμενος
τεκέεσσιν
~κουριδίῃ |
14, [500-549] |
τὰ
σὰ
ῥάκεα
δνοπαλίξεις.
~οὐ
|
γὰρ |
πολλαὶ
χλαῖναι
ἐπημοιβοί
τε
χιτῶνες
|
14, [100-149] |
ποθι
γνώω
τοιοῦτον
ἐόντα.
~Ζεὺς
|
γάρ |
που
τό
γε
οἶδε
καὶ |
14, [100-149] |
πτερόεντα
προσηύδα·
~ὦ
φίλε,
τίς
|
γάρ |
σε
πρίατο
κτεάτεσσιν
ἑοῖσιν,
~ὧδε |
14, [350-399] |
μεγάλα
στενάχοντες
~φοίτων·
ἀλλ᾽
οὐ
|
γάρ |
σφιν
ἐφαίνετο
κέρδιον
εἶναι
~μαίεσθαι |
14, [200-249] |
θεὸς
ἐν
φρεσὶ
θῆκεν·
~ἄλλος
|
γάρ |
τ᾽
ἄλλοισιν
ἀνὴρ
ἐπιτέρπεται
ἔργοις. |
14, [150-199] |
τίνες
ἔμμεναι
εὐχετόωντο;
~οὐ
μὲν
|
γάρ |
τί
σε
πεζὸν
ὀΐομαι
ἐνθάδ᾽ |
14, [50-99] |
ἐπικρατέωσιν
ἄνακτες
~οἱ
νέοι.
ἦ
|
γὰρ |
τοῦ
γε
θεοὶ
κατὰ
νόστον |
14, [350-399] |
χαρίζεο
μήτε
τι
θέλγε·
~οὐ
|
γὰρ |
τοὔνεκ᾽
ἐγώ
σ᾽
αἰδέσσομαι
οὐδὲ |
14, [200-249] |
ἀνὴρ
ἐπιτέρπεται
ἔργοις.
~πρὶν
μὲν
|
γὰρ |
Τροίης
ἐπιβήμεναι
υἷας
Ἀχαιῶν
~εἰνάκις |
14, [300-349] |
ἐκομίσσατο
Φείδων
~ἥρως
ἀπριάτην·
τοῦ
|
γὰρ |
φίλος
υἱὸς
ἐπελθὼν
~αἴθρῳ
καὶ |
14, [400-449] |
δὲ
συβώτης
~ἵστατο
δαιτρεύσων·
περὶ
|
γὰρ |
φρεσὶν
αἴσιμα
ᾔδη.
~καὶ
τὰ |
14, [150-199] |
λέγων
ἐμὰ
κήδεα
θυμοῦ,
~ὅσσα
|
γε |
δὴ
ξύμπαντα
θεῶν
ἰότητι
μόγησα. |
14, [250-299] |
ὄφρ᾽
ἱκόμεσθα
~Φοινίκην,
ὅθι
τοῦ
|
γε |
δόμοι
καὶ
κτήματ᾽
ἔκειτο.
~ἔνθα |
14, [50-99] |
~οἱ
νέοι.
ἦ
γὰρ
τοῦ
|
γε |
θεοὶ
κατὰ
νόστον
ἔδησαν,
~ὅς |
14, [200-249] |
ὀϊστοί,
~λυγρά,
τά
τ᾽
ἄλλοισίν
|
γε |
καταριγηλὰ
πέλονται.
~αὐτὰρ
ἐμοὶ
τὰ |
14, [300-349] |
ἐς
Δουλίχιον
πολύπυρον.
~ἔνθ᾽
ὅ
|
γέ |
μ᾽
ἠνώγει
πέμψαι
βασιλῆϊ
Ἀκάστῳ
|
14, [100-149] |
ἐόντα.
~Ζεὺς
γάρ
που
τό
|
γε |
οἶδε
καὶ
ἀθάνατοι
θεοὶ
ἄλλοι, |
14, [200-249] |
πάντα
λέλοιπεν
~ἀλλ᾽
ἔμπης
καλάμην
|
γέ |
σ᾽
ὀΐομαι
εἰσορόωντα
~γιγνώσκειν·
ἦ |
14, [200-249] |
τετύγμην.
~ἀλλ᾽
ὅτε
δὴ
τήν
|
γε |
στυγερὴν
ὁδὸν
εὐρύοπα
Ζεὺς
~ἐφράσαθ᾽ |
14, [50-99] |
δμώεσσι
πάρεστι,
~χοίρε᾽
ἀτὰρ
σιάλους
|
γε |
σύας
μνηστῆρες
ἔδουσιν,
~οὐκ
ὄπιδα |
14, [500-549] |
ταλαπείριον
ἀντιάσαντα,
~νῦν·
ἀτὰρ
ἠῶθέν
|
γε |
τὰ
σὰ
ῥάκεα
δνοπαλίξεις.
~οὐ |
14, [450-499] |
μάλ᾽
ἀεῖσαι
~καί
θ᾽
ἁπαλὸν
|
γελάσαι, |
καί
τ᾽
ὀρχήσασθαι
ἀνῆκε,
~καί |
14, [300-349] |
σίδηρον.
~καί
νύ
ἐς
δεκάτην
|
γενεὴν |
ἕτερόν
γ᾽
ἔτι
βόσκοι·
~τόσσα |
14, [450-499] |
πεσόντος,
~πηγυλίς·
αὐτὰρ
ὕπερθε
χιὼν
|
γένετ᾽ |
ἠΰτε
πάχνη,
~ψυχρή,
καὶ
σακέεσσι |
14, [300-349] |
ἔτι
πάγχυ
δύης
ἐπὶ
πῆμα
|
γενοίμην. |
~ἀλλ᾽
ὅτε
γαίης
πολλὸν
ἀπέπλω |
14, [400-449] |
οὕτως,
Εὔμαιε,
φίλος
Διὶ
πατρὶ
|
γένοιο |
~ὡς
ἐμοί,
ὅττι
τε
τοῖον |
14, [100-149] |
αὖτις
ἵκωμαι
~οἶκον,
ὅθι
πρῶτον
|
γενόμην |
καί
μ᾽
ἔτρεφον
αὐτοί.
~οὐδέ |
14, [200-249] |
ἐτίμα
~Κάστωρ
Ὑλακίδης,
τοῦ
ἐγὼ
|
γένος |
εὔχομαι
εἶναι
~ὃς
τότ᾽
ἐνὶ |
14, [150-199] |
ἰότητι
μόγησα.
~ἐκ
μὲν
Κρητάων
|
γένος |
εὔχομαι
εὐρειάων,
~ἀνέρος
ἀφνειοῖο
πάϊς· |
14, [100-149] |
ὄληται.
~αἶψά
κε
καὶ
σύ,
|
γεραιέ, |
ἔπος
παρατεκτήναιο.
~εἴ
τίς
τοι |
14, [150-199] |
Κρονίων.
~ἀλλ᾽
ἄγε
μοι
σύ,
|
γεραιέ, |
τὰ
σ᾽
αὐτοῦ
κήδε᾽
ἐνίσπες |
14, [400-449] |
ὅττι
τε
τοῖον
ἐόντ᾽
ἀγαθοῖσι
|
γεραίρεις. |
~τὸν
δ᾽
ἀπαμειβόμενος
προσέφης,
Εὔμαιε |
14, [400-449] |
ἑκάστῳ·
~νώτοισιν
δ᾽
Ὀδυσῆα
διηνεκέεσσι
|
γέραιρεν
|
~ἀργιόδοντος
ὑός,
κύδαινε
δὲ
θυμὸν |
14, [500-549] |
ἀπαμειβόμενος
προσέφης,
Εὔμαιε
συβῶτα·
~ὦ
|
γέρον, |
αἶνος
μέν
τοι
ἀμύμων,
ὃν |
14, [0-49] |
ὁ
δὲ
προσέειπεν
ἄνακτα·
~ὦ
|
γέρον, |
ἦ
ὀλίγου
σε
κύνες
διεδηλήσαντο
|
14, [100-149] |
ἔπειτα
συβώτης,
ὄρχαμος
ἀνδρῶν·
~ὦ
|
γέρον, |
οὔ
τις
κεῖνον
ἀνὴρ
ἀλαλήμενος |
14, [150-199] |
ἀπαμειβόμενος
προσέφης,
Εὔμαιε
συβῶτα·
~ὦ
|
γέρον, |
οὔτ᾽
ἄρ᾽
ἐγὼν
εὐαγγέλιον
τόδε |
14, [0-49] |
ἠελίοιο.
~ἀλλ᾽
ἕπεο,
κλισίηνδ᾽
ἴομεν,
|
γέρον, |
ὄφρα
καὶ
αὐτός,
~σίτου
καὶ |
14, [350-399] |
σὺν
ἀντιθέοις
ἑτάροισι.
~καὶ
σύ,
|
γέρον |
πολυπενθές,
ἐπεί
σέ
μοι
ἤγαγε |
14, [450-499] |
ἄνακτος,
~νόσφιν
δεσποίνης
καὶ
Λαέρταο
|
γέροντος· |
~πὰρ
δ᾽
ἄρα
μιν
Ταφίων |
14, [0-49] |
ἄνακτος,
~νόσφιν
δεσποίνης
καὶ
Λαέρταο
|
γέροντος, |
~ῥυτοῖσιν
λάεσσι
καὶ
ἐθρίγκωσεν
ἀχέρδῳ· |
14, [150-199] |
καὶ
Πηνελόπεια
~Λαέρτης
θ᾽
ὁ
|
γέρων |
καὶ
Τηλέμαχος
θεοειδής.
~νῦν
αὖ |
14, [50-99] |
δ᾽
ὀλίγη
τε
φίλη
τε
|
~γίγνεται |
ἡμετέρη·
ἡ
γὰρ
δμώων
δίκη |
14, [150-199] |
μοι
κεῖνος
ὁμῶς
Ἀΐδαο
πύλῃσι
|
~γίγνεται, |
ὃς
πενίῃ
εἴκων
ἀπατήλια
βάζει. |
14, [200-249] |
καλάμην
γέ
σ᾽
ὀΐομαι
εἰσορόωντα
|
~γιγνώσκειν· |
ἦ
γάρ
με
δύη
ἔχει |
14, [500-549] |
περ
σύες
ἀργιόδοντες
~πέτρῃ
ὕπο
|
γλαφυρῇ |
εὗδον,
Βορέω
ὑπ᾽
ἰωγῇ.
|
14, [350-399] |
πάλιν
αὖτις
ἔβαινον
~νηὸς
ἔπι
|
γλαφυρῆς· |
ἐμὲ
δ᾽
ἔκρυψαν
θεοὶ
αὐτοὶ
|
14, [300-349] |
νεφέλην
ἔστησε
Κρονίων
~νηὸς
ὕπερ
|
γλαφυρῆς, |
ἤχλυσε
δὲ
πόντος
ὑπ᾽
αὐτῆς. |
14, [150-199] |
χρόνον
ἠμὲν
ἐδωδὴ
~ἠδὲ
μέθυ
|
γλυκερὸν |
κλισίης
ἔντοσθεν
ἐοῦσι,
~δαίνυσθαι
ἀκέοντ᾽ |
14, [200-249] |
μεγάρῳ
ἠμὲν
τράφεν
ἠδ᾽
ἐγένοντο
|
~γνήσιοι |
ἐξ
ἀλόχου·
ἐμὲ
δ᾽
ὠνητὴ |
14, [100-149] |
~εἰπέ
μοι,
αἴ
κέ
ποθι
|
γνώω |
τοιοῦτον
ἐόντα.
~Ζεὺς
γάρ
που |
14, [250-299] |
ἐναντίον
ἤλυθον
ἵππων
~καὶ
κύσα
|
γούναθ᾽ |
ἑλών·
ὁδ᾽
ἐρύσατο
καί
μ᾽ |
14, [200-249] |
~ἐφράσαθ᾽
ἣ
πολλῶν
ἀνδρῶν
ὑπὸ
|
γούνατ᾽ |
ἔλυσε,
~δὴ
τότ᾽
ἔμ᾽
ἤνωγον |
14, [50-99] |
~πρόχνυ,
ἐπεὶ
πολλῶν
ἀνδρῶν
ὑπὸ
|
γούνατ᾽ |
ἔλυσε·
~καὶ
γὰρ
κεῖνος
ἔβη |
14, [50-99] |
τε
κλῆρόν
τε
πολυμνήστην
τε
|
γυναῖκα, |
~οἷά
τε
ᾧ
οἰκῆϊ
ἄναξ |
14, [200-249] |
καὶ
οἰκί᾽
ἔνειμαν.
~ἠγαγόμην
δὲ
|
γυναῖκα |
πολυκλήρων
ἀνθρώπων
~εἵνεκ᾽
ἐμῆς
ἀρετῆς, |
14, [100-149] |
ἀνὴρ
ἀλαλήμενος
ἐλθὼν
~ἀγγέλλων
πείσειε
|
γυναῖκά |
τε
καὶ
φίλον
υἱόν,
~ἀλλ᾽ |
14, [250-299] |
περικαλλέας
ἀγροὺς
~πόρθεον,
ἐκ
δὲ
|
γυναῖκας |
ἄγον
καὶ
νήπια
τέκνα,
~αὐτούς |
14, [100-149] |
δάκρυα
πίπτει,
~ἣ
θέμις
ἐστὶ
|
γυναικός, |
ἐπὴν
πόσις
ἄλλοθ᾽
ὄληται.
~αἶψά |