Chant, vers |
11, [400-449] |
ἄλλοι
ἑταῖροι
~νωλεμέως
κτείνοντο
σύες
|
ὣς |
ἀργιόδοντες,
~οἵ
ῥά
τ᾽
ἐν |
11, [600-649] |
μ᾽
ἔπεμψεν
ἰδὲ
γλαυκῶπις
Ἀθήνη.
|
~ὣς |
εἰπὼν
ὁ
μὲν
αὖτις
ἔβη |
11, [250-299] |
ἐγώ
τοί
εἰμι
Ποσειδάων
ἐνοσίχθων.
|
~ὣς |
εἰπὼν
ὑπὸ
πόντον
ἐδύσετο
κυμαίνοντα. |
11, [50-99] |
ἐλέησά
τε
θυμῷ·
~ἀλλ᾽
οὐδ᾽
|
ὣς |
εἴων
προτέρην,
πυκινόν
περ
ἀχεύων, |
11, [200-249] |
τεῇ
εἴπῃσθα
γυναικί.
~νῶι
μὲν
|
ὣς |
ἐπέεσσιν
ἀμειβόμεθ᾽
αἱ
δὲ
γυναῖκες |
11, [450-499] |
δ᾽
ἀνεμώλια
βάζειν.
~νῶι
μὲν
|
ὣς |
ἐπέεσσιν
ἀμειβομένω
στυγεροῖσιν
~ἕσταμεν
ἀχνύμενοι |
11, [50-99] |
τε
καὶ
ἔρξω.
~νῶι
μὲν
|
ὣς |
ἐπέεσσιν
ἀμειβομένω
στυγεροῖσιν
~ἥμεθ᾽
ἐγὼ |
11, [300-349] |
δὲ
θεοῖς
ὑμῖν
τε
μελήσει.
|
~ὣς |
ἔφαθ᾽
οἱ
δ᾽
ἄρα
πάντες |
11, [200-249] |
ὄφρ᾽
ἔτι
μᾶλλον
ὀδυρόμενος
στεναχίζω;
|
~ὣς |
ἐφάμην,
ἡ
δ᾽
αὐτίκ᾽
ἀμείβετο |
11, [150-199] |
ἔγημεν
Ἀχαιῶν
ὅς
τις
ἄριστος.
|
~ὣς |
ἐφάμην,
ἡ
δ᾽
αὐτίκ᾽
ἀμείβετο |
11, [400-449] |
Κλυταιμνήστρη
δόλον
ἤρτυε
τηλόθ᾽
ἐόντι.
|
~ὣς |
ἐφάμην,
ὁ
δέ
μ᾽
αὐτίκ᾽ |
11, [100-149] |
κέν
με
ἀναγνοίη
τὸν
ἐόντα;
|
~ὣς |
ἐφάμην,
ὁ
δέ
μ᾽
αὐτίκ᾽ |
11, [450-499] |
μή
τι
θανὼν
ἀκαχίζευ,
Ἀχιλλεῦ.
|
~ὣς |
ἐφάμην,
ὁ
δέ
μ᾽
αὐτίκ᾽ |
11, [400-449] |
περὶ
πτόλιος
μαχεούμενον
ἠδὲ
γυναικῶν;
|
~ὣς |
ἐφάμην,
ὁ
δέ
μ᾽
αὐτίκ᾽ |
11, [50-99] |
ἢ
ἐγὼ
σὺν
νηὶ
μελαίνῃ.
|
~ὣς |
ἐφάμην,
ὁ
δέ
μ᾽
οἰμώξας |
11, [550-599] |
δὲ
μένος
καὶ
ἀγήνορα
θυμόν.
|
~ὣς |
ἐφάμην,
ὁ
δέ
μ᾽
οὐδὲν |
11, [500-549] |
ἐπιμὶξ
δέ
τε
μαίνεται
Ἄρης.
|
~ὣς |
ἐφάμην,
ψυχὴ
δὲ
ποδώκεος
Αἰακίδαο
|
11, [200-249] |
τ᾽
ἀγανοφροσύνη
μελιηδέα
θυμὸν
ἀπηύρα.
|
~ὣς |
ἔφατ᾽
αὐτὰρ
ἐγώ
γ᾽
ἔθελον |
11, [450-499] |
~ἀφραδέες
ναίουσι,
βροτῶν
εἴδωλα
καμόντων;
|
~ὣς |
ἔφατ᾽
αὐτὰρ
ἐγώ
μιν
ἀμειβόμενος |
11, [500-549] |
βιόωνται
ἐέργουσίν
τ᾽
ἀπὸ
τιμῆς.
|
~ὣς |
ἔφατ᾽
αὐτὰρ
ἐγώ
μιν
ἀμειβόμενος |
11, [150-199] |
οὐδ᾽
εἶδες
ἐνὶ
μεγάροισι
γυναῖκα;
|
~ὣς |
ἔφατ᾽
αὐτὰρ
ἐγώ
μιν
ἀμειβόμενος |
11, [400-449] |
καὶ
ἥ
κ᾽
ἐυεργὸς
ἔῃσιν.
|
~ὣς |
ἔφατ᾽
αὐτὰρ
ἐγώ
μιν
ἀμειβόμενος |
11, [100-149] |
τὰ
δέ
τοι
νημερτέα
εἴρω.
|
~ὣς |
ἔφατ᾽
αὐτὰρ
ἐγώ
μιν
ἀμειβόμενος |
11, [450-499] |
τέθνηκεν
ἐπὶ
χθονὶ
δῖος
Ὀρέστης.
|
~ὣς |
ἔφατ᾽
αὐτὰρ
ἐγώ
μιν
ἀμειβόμενος |
11, [50-99] |
ἔρεσσον
ἐὼν
μετ᾽
ἐμοῖς
ἑτάροισιν.
|
~ὣς |
ἔφατ᾽
αὐτὰρ
ἐγώ
μιν
ἀμειβόμενος |
11, [400-449] |
τε
κατέκτανε
βοῦν
ἐπὶ
φάτνῃ.
|
~ὣς |
θάνον
οἰκτίστῳ
θανάτῳ·
περὶ
δ᾽ |
11, [100-149] |
~ἀλλ᾽
ἔτι
μέν
κε
καὶ
|
ὣς |
κακά
περ
πάσχοντες
ἵκοισθε,
~αἴ |
11, [400-449] |
ἑλέειν
σύν
τε
στόμ᾽
ἐρεῖσαι.
|
~ὣς |
οὐκ
αἰνότερον
καὶ
κύντερον
ἄλλο |
11, [150-199] |
δέ
τοι
πάλιν
εἶσιν
ὀπίσσω.
|
~ὣς |
φαμένη
ψυχὴ
μὲν
ἔβη
δόμον |
11, [50-99] |
πίω
καί
τοι
νημερτέα
εἴπω.
|
~ὣς |
φάτ᾽
ἐγὼ
δ᾽
ἀναχασσάμενος
ξίφος |