Chant, vers
10, [300-349]	φάρμακ᾽ ἐθέλχθης· ~οὐδὲ γὰρ οὐδέ	τις	ἄλλος ἀνὴρ τάδε φάρμακ᾽ ἀνέτλη,
10, [500-549]	εἰς Ἰθάκην στεῖραν βοῦν, ἥ	τις	ἀρίστη, ~ῥέξειν ἐν μεγάροισι πυρήν
10, [250-299]	δ᾽ ἅμ᾽ ἀιστώθησαν ἀολλέες, οὐδέ	τις	αὐτῶν ~ἐξεφάνη· δηρὸν δὲ καθήμενος
10, [500-549]	~εἰς Ἄϊδος δ᾽ οὔ πώ	τις	ἀφίκετο νηὶ μελαίνῃ. ~ὣς ἐφάμην,
10, [0-49]	Αἰόλου μεγαλήτορος Ἱπποτάδαο. ~ὧδε δέ	τις	εἴπεσκεν ἰδὼν ἐς πλησίον ἄλλον·
10, [300-349]	ἀμείψεται ἕρκος ὀδόντων. ~σοὶ δέ	τις	ἐν στήθεσσιν ἀκήλητος νόος ἐστίν.
10, [200-249]	τε· ~ὦ φίλοι, ἔνδον γάρ	τις	ἐποιχομένη μέγαν ἱστὸν ~καλὸν ἀοιδιάει,
10, [550-599]	ἀπήμονας ἦγον ἑταίρους. ~Ἐλπήνωρ δέ	τις	ἔσκε νεώτατος, οὔτε τι λίην
10, [150-199]	ἀννεῖται· ἀλλὰ φραζώμεθα θᾶσσον ~εἴ	τις	ἔτ᾽ ἔσται μῆτις. ἐγὼ δ᾽
10, [100-149]	σιωπῇ ~ναύλοχον ἐς λιμένα, καί	τις	θεὸς ἡγεμόνευεν. ~ἔνθα τότ᾽ ἐκβάντες
10, [250-299]	περισκέπτῳ ἐνὶ χώρῳ. ~ἔνθα δέ	τις	μέγαν ἱστὸν ἐποιχομένη λίγ᾽ ἄειδεν,
10, [550-599]	τε χαίτας· ~ἀλλ᾽ οὐ γάρ	τις	πρῆξις ἐγίγνετο μυρομένοισιν. ~ἀλλ᾽ ὅτε
10, [200-249]	δάκρυ χέοντες· ~ἀλλ᾽ οὐ γάρ	τις	πρῆξις ἐγίγνετο μυρομένοισιν. ~αὐτὰρ ἐγὼ
10, [100-149]	προσεφώνεον ἔκ τ᾽ ἐρέοντο ~ὅς	τις	τῶνδ᾽ εἴη βασιλεὺς καὶ οἷσιν
10, [0-49]	ἰδώμεθα ὅττι τάδ᾽ ἐστίν, ~ὅσσος	τις	χρυσός τε καὶ ἄργυρος ἀσκῷ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/10/2005