Chant, vers |
5, [150-199] |
ἔφατ᾽
ἔκ
τ᾽
ὀνόμαζεν·
~ἦ
|
δὴ |
ἀλιτρός
γ᾽
ἐσσὶ
καὶ
οὐκ |
5, [400-449] |
μεγαλήτορα
θυμόν·
~ὤ
μοι,
ἐπεὶ
|
δὴ |
γαῖαν
ἀελπέα
δῶκεν
ἰδέσθαι
~Ζεύς, |
5, [200-249] |
οἱ
πλώοιεν
ἐλαφρῶς.
~αὐτὰρ
ἐπεὶ
|
δὴ |
δεῖξ᾽
ὅθι
δένδρεα
μακρὰ
πεφύκει, |
5, [400-449] |
ὅσσον
τε
γέγωνε
βοήσας,
~καὶ
|
δὴ |
δοῦπον
ἄκουσε
ποτὶ
σπιλάδεσσι
θαλάσσης· |
5, [400-449] |
μέγα
κῦμα
κάλυψεν.
~ἔνθα
κε
|
δὴ |
δύστηνος
ὑπὲρ
μόρον
ὤλετ᾽
Ὀδυσσεύς, |
5, [300-349] |
εὐρείῃ
χάριν
Ἀτρεΐδῃσι
φέροντες.
~ὡς
|
δὴ |
ἐγώ
γ᾽
ὄφελον
θανέειν
καὶ |
5, [150-199] |
μεγαλήτορα
πότνια
νύμφη
~ἤι᾽
ἐπεὶ
|
δὴ |
Ζηνὸς
ἐπέκλυεν
ἀγγελιάων.
~τὸν
δ᾽ |
5, [450-499] |
φρένα
θυμὸς
ἀγέρθη,
~καὶ
τότε
|
δὴ |
κρήδεμνον
ἀπὸ
ἕο
λῦσε
θεοῖο. |
5, [250-299] |
θυμόν·
~ὢ
πόποι,
ἦ
μάλα
|
δὴ |
μετεβούλευσαν
θεοὶ
ἄλλως
~ἀμφ᾽
Ὀδυσῆι |
5, [300-349] |
ἱκέσθαι,
~ἄλγε᾽
ἀναπλήσειν·
τὰ
δὲ
|
δὴ |
νῦν
πάντα
τελεῖται.
~οἵοισιν
νεφέεσσι |
5, [200-249] |
~διογενὲς
Λαερτιάδη,
πολυμήχαν᾽
Ὀδυσσεῦ,
~οὕτω
|
δὴ |
οἶκόνδε
φίλην
ἐς
πατρίδα
γαῖαν
|
5, [50-99] |
θηεῖτο
διάκτορος
ἀργεϊφόντης.
~αὐτὰρ
ἐπεὶ
|
δὴ |
πάντα
ἑῷ
θηήσατο
θυμῷ,
~αὐτίκ᾽ |
5, [300-349] |
μοι
μήκιστα
γένηται;
~δείδω
μὴ
|
δὴ |
πάντα
θεὰ
νημερτέα
εἶπεν,
~ἥ |
5, [400-449] |
λιμένας
τε
θαλάσσης.
~ἀλλ᾽
ὅτε
|
δὴ |
ποταμοῖο
κατὰ
στόμα
καλλιρόοιο
~ἷξε |
5, [150-199] |
ἔπεα
πτερόεντα
προσηύδα·
~ἄλλο
τι
|
δὴ |
σύ,
θεά,
τόδε
μήδεαι,
οὐδέ |
5, [50-99] |
ὀχήσατο
κύμασιν
Ἑρμῆς.
~ἀλλ᾽
ὅτε
|
δὴ |
τὴν
νῆσον
ἀφίκετο
τηλόθ᾽
ἐοῦσαν, |
5, [400-449] |
ἀελπέα
δῶκεν
ἰδέσθαι
~Ζεύς,
καὶ
|
δὴ |
τόδε
λαῖτμα
διατμήξας
ἐπέρησα,
~ἔκβασις |
5, [150-199] |
καὶ
οὐκ
ἀποφώλια
εἰδώς,
~οἷον
|
δὴ |
τὸν
μῦθον
ἐπεφράσθης
ἀγορεῦσαι.
~ἴστω |
5, [0-49] |
φύγεν
ἕρκος
ὀδόντων.
~οὐ
γὰρ
|
δὴ |
τοῦτον
μὲν
ἐβούλευσας
νόον
αὐτή, |
5, [350-399] |
κραδίη
προτιόσσετ᾽
ὄλεθρον.
~ἀλλ᾽
ὅτε
|
δὴ |
τρίτον
ἦμαρ
ἐυπλόκαμος
τέλεσ᾽
Ἠώς, |
5, [250-299] |
ἐμεῖο
μετ᾽
Αἰθιόπεσσιν
ἐόντος,
~καὶ
|
δὴ |
Φαιήκων
γαίης
σχεδόν,
ἔνθα
οἱ |