Chant, vers |
[13, 650-699] |
ἵνα
μὴ
πάθοι
ἄλγεα
θυμῷ.
|
~τὸν |
βάλ᾽
ὑπὸ
γναθμοῖο.
καὶ
οὔατος· |
[13, 600-649] |
δ᾽
ἰθὺς
Μενελάου
κυδαλίμοιο
~ἤϊε·
|
τὸν |
δ᾽
ἄγε
μοῖρα
κακὴ
θανάτοιο |
[13, 350-399] |
χεῖρας
ἀλύξας
~ἂψ
ἵππους
στρέψαι,
|
τὸν |
δ᾽
Ἀντίλοχος
μενεχάρμης
~δουρὶ
μέσον |
[13, 50-99] |
ἔνερθε
πόδες
καὶ
χεῖρες
ὕπερθε.
|
~τὸν |
δ᾽
ἀπαμειβόμενος
προσέφη
Τελαμώνιος
Αἴας· |
[13, 250-299] |
ἐνὶ
κλισίῃσι
λιλαίομαι,
ἀλλὰ
μάχεσθαι.
|
~τὸν |
δ᾽
αὖ
Μηριόνης
πεπνυμένος
ἀντίον |
[13, 250-299] |
κόρυθες
καὶ
θώρηκες
λαμπρὸν
γανόωντες.
|
~τὸν |
δ᾽
αὖ
Μηριόνης
πεπνυμένος
ἀντίον |
[13, 200-249] |
τὰς
Τρωσὶν
ἀπείλεον
υἷες
Ἀχαιῶν;
|
~τὸν |
δ᾽
αὖτ᾽
Ἰδομενεὺς
Κρητῶν
ἀγὸς |
[13, 250-299] |
ἔχεσκον
~ἀσπίδα
Δηϊφόβοιο
βαλὼν
ὑπερηνορέοντος.
|
~τὸν |
δ᾽
αὖτ᾽
Ἰδομενεὺς
Κρητῶν
ἀγὸς |
[13, 250-299] |
σὲ
δὲ
ἴδμεναι
αὐτὸν
ὀΐω.
|
~τὸν |
δ᾽
αὖτ᾽
Ἰδομενεὺς
Κρητῶν
ἀγὸς |
[13, 300-349] |
~δεύεσθαι
πολέμοιο
κάρη
κομόωντας
Ἀχαιούς.
|
~τὸν |
δ᾽
αὖτ᾽
Ἰδομενεὺς
Κρητῶν
ἀγὸς |
[13, 750-799] |
νῦν
τοι
σῶς
αἰπὺς
ὄλεθρος.
|
~τὸν |
δ᾽
αὖτε
προσέειπεν
Ἀλέξανδρος
θεοειδής· |
[13, 0-49] |
οὐδ᾽
ὑπένερθε
διαίνετο
χάλκεος
ἄξων·
|
~τὸν |
δ᾽
ἐς
Ἀχαιῶν
νῆας
ἐΰσκαρθμοι |
[13, 200-249] |
ἀπόληγε
κέλευέ
τε
φωτὶ
ἑκάστῳ.
|
~τὸν |
δ᾽
ἠμείβετ᾽
ἔπειτα
Ποσειδάων
ἐνοσίχθων· |
[13, 450-499] |
κέρδιον
εἶναι
~βῆναι
ἐπ᾽
Αἰνείαν·
|
τὸν |
δ᾽
ὕστατον
εὗρεν
ὁμίλου
~ἑσταότ᾽ |
[13, 550-599] |
~μαρναμένων
μετὰ
ποσσὶ
κυλινδομένην
ἐκόμισσε·
|
~τὸν |
δὲ
κατ᾽
ὀφθαλμῶν
ἐρεβεννὴ
νὺξ |
[13, 500-549] |
δ᾽
ἑτάρων
εἰς
ἔθνος
ἐχάζετο.
|
τὸν |
δὲ
Πολίτης
~αὐτοκασίγνητος
περὶ
μέσσῳ |
[13, 200-249] |
ἔτι
γὰρ
πολέμοιο
μενοίνα
~ἀντιάαν·
|
τὸν |
δὲ
προσέφη
κρείων
ἐνοσίχθων
~εἰσάμενος |
[13, 200-249] |
γὰρ
δόρυ
χάλκεον
ᾔει
~οἰσόμενος·
|
τὸν |
δὲ
προσέφη
σθένος
Ἰδομενῆος·
~Μηριόνη |
[13, 550-599] |
ἀνεσπάσατ᾽
ἐγγύθεν
ἐλθὼν
~ἥρως
Μηριόνης·
|
τὸν |
δὲ
σκότος
ὄσσε
κάλυψε.
~Δηΐπυρον |
[13, 750-799] |
τείχει
ἔσαν
βεβλημένοι
οὐτάμενοί
τε.
|
~τὸν |
δὲ
τάχ᾽
εὗρε
μάχης
ἐπ᾽ |
[13, 450-499] |
ἔθρεψε
δόμοις
ἔνι
τυτθὸν
ἐόντα·
|
~τὸν |
δέ
τοι
Ἰδομενεὺς
δουρικλυτὸς
ἐξενάριξεν. |
[13, 300-349] |
ἐς
πόλεμον
κεκορυθμένοι
αἴθοπι
χαλκῷ.
|
~τὸν |
καὶ
Μηριόνης
πρότερος
πρὸς
μῦθον |
[13, 400-449] |
περίβη
καί
οἱ
σάκος
ἀμφεκάλυψε.
|
~τὸν |
μὲν
ἔπειθ᾽
ὑποδύντε
δύω
ἐρίηρες |
[13, 200-249] |
κατ᾽
ἰγνύην
βεβλημένος
ὀξέϊ
χαλκῷ.
|
~τὸν |
μὲν
ἑταῖροι
ἔνεικαν,
ὃ
δ᾽ |
[13, 650-699] |
μέλαν
ῥέε,
δεῦε
δὲ
γαῖαν.
|
~τὸν |
μὲν
Παφλαγόνες
μεγαλήτορες
ἀμφεπένοντο,
~ἐς |
[13, 400-449] |
ἀνὴρ
ὤριστος
ἐνὶ
Τροίῃ
εὐρείῃ·
|
~τὸν |
τόθ᾽
ὑπ᾽
Ἰδομενῆϊ
Ποσειδάων
ἐδάμασσε
|
[13, 200-249] |
μετὰ
γαμφηλῇσιν
ἔχοντε,
~ὥς
ῥα
|
τὸν |
ὑψοῦ
ἔχοντε
δύω
Αἴαντε
κορυστὰ
|