Chant, vers |
[3, 150-199] |
εὐρὺ
κρείων
Ἀγαμέμνων,
~ἀμφότερον
βασιλεύς
|
τ᾽ |
ἀγαθὸς
κρατερός
τ᾽
αἰχμητής·
~δαὴρ |
[3, 0-49] |
~σεύωνται
ταχέες
τε
κύνες
θαλεροί
|
τ᾽ |
αἰζηοί·
~ὣς
ἐχάρη
Μενέλαος
Ἀλέξανδρον |
[3, 150-199] |
~ἀμφότερον
βασιλεύς
τ᾽
ἀγαθὸς
κρατερός
|
τ᾽ |
αἰχμητής·
~δαὴρ
αὖτ᾽
ἐμὸς
ἔσκε |
[3, 0-49] |
ὄφελες
ἄγονός
τ᾽
ἔμεναι
ἄγαμός
|
τ᾽ |
ἀπολέσθαι·
~καί
κε
τὸ
βουλοίμην, |
[3, 350-399] |
ἱμερόεντα
καὶ
ὄμματα
μαρμαίροντα,
~θάμβησέν
|
τ᾽ |
ἄρ᾽
ἔπειτα
ἔπος
τ᾽
ἔφατ᾽ |
[3, 200-249] |
ζάκοτόν
τέ
τιν᾽
ἔμμεναι
ἄφρονά
|
τ᾽ |
αὔτως.
~Ἀλλ᾽
ὅτε
δὴ
ὄπα |
[3, 50-99] |
Ἀχαιοὶ
~ἰοῖσίν
τε
τιτυσκόμενοι
λάεσσί
|
τ᾽ |
ἔβαλλον·
~αὐτὰρ
ὃ
μακρὸν
ἄϋσεν |
[3, 50-99] |
οἳ
δ᾽
ἔσχοντο
μάχης
ἄνεῴ
|
τ᾽ |
ἐγένοντο
~ἐσσυμένως·
Ἕκτωρ
δὲ
μετ᾽ |
[3, 50-99] |
πέλεκυς
ὥς
ἐστιν
ἀτειρὴς
~ὅς
|
τ᾽ |
εἶσιν
διὰ
δουρὸς
ὑπ᾽
ἀνέρος |
[3, 0-49] |
γυναιμανὲς
ἠπεροπευτὰ
~αἴθ᾽
ὄφελες
ἄγονός
|
τ᾽ |
ἔμεναι
ἄγαμός
τ᾽
ἀπολέσθαι·
~καί |
[3, 0-49] |
κέρδιον
ἦεν
~ἢ
οὕτω
λώβην
|
τ᾽ |
ἔμεναι
καὶ
ὑπόψιον
ἄλλων.
~Ἦ |
[3, 0-49] |
ἡγεμόνεσσιν
ἕκαστοι,
~Τρῶες
μὲν
κλαγγῇ
|
τ᾽ |
ἐνοπῇ
τ᾽
ἴσαν
ὄρνιθες
ὣς
|
[3, 100-149] |
ἐκ
δ᾽
ἔβαν
αὐτοί,
~τεύχεά
|
τ᾽ |
ἐξεδύοντο·
τὰ
μὲν
κατέθεντ᾽
ἐπὶ |
[3, 0-49] |
γεράνων
πέλει
οὐρανόθι
πρό·
~αἵ
|
τ᾽ |
ἐπεὶ
οὖν
χειμῶνα
φύγον
καὶ |
[3, 0-49] |
~τόσσόν
τίς
τ᾽
ἐπιλεύσσει
ὅσον
|
τ᾽ |
ἐπὶ
λᾶαν
ἵησιν·
~ὣς
ἄρα |
[3, 450-499] |
οὔ
τις
δύνατο
Τρώων
κλειτῶν
|
τ᾽ |
ἐπικούρων
~δεῖξαι
Ἀλέξανδρον
τότ᾽
ἀρηϊφίλῳ |
[3, 0-49] |
τε
νυκτὸς
ἀμείνω,
~τόσσόν
τίς
|
τ᾽ |
ἐπιλεύσσει
ὅσον
τ᾽
ἐπὶ
λᾶαν |
[3, 350-399] |
σεῖο
θεῶν
ὀλοώτερος
ἄλλος·
~ἦ
|
τ᾽ |
ἐφάμην
τίσασθαι
Ἀλέξανδρον
κακότητος·
~νῦν |
[3, 350-399] |
~θάμβησέν
τ᾽
ἄρ᾽
ἔπειτα
ἔπος
|
τ᾽ |
ἔφατ᾽
ἔκ
τ᾽
ὀνόμαζε·
~δαιμονίη, |
[3, 150-199] |
τοῖσιν
ἐλέχθην
~ἤματι
τῷ
ὅτε
|
τ᾽ |
ἦλθον
Ἀμαζόνες
ἀντιάνειραι·
~ἀλλ᾽
οὐδ᾽ |
[3, 0-49] |
~Τρῶες
μὲν
κλαγγῇ
τ᾽
ἐνοπῇ
|
τ᾽ |
ἴσαν
ὄρνιθες
ὣς
~ἠΰτε
περ |
[3, 100-149] |
~Λάμπόν
τε
Κλυτίον
θ᾽
Ἱκετάονά
|
τ᾽ |
ὄζον
Ἄρηος
~Οὐκαλέγων
τε
καὶ |
[3, 150-199] |
μιν
ἔγωγε
ἐΐσκω
πηγεσιμάλλῳ,
~ὅς
|
τ᾽ |
οἰῶν
μέγα
πῶϋ
διέρχεται
ἀργεννάων. |
[3, 350-399] |
ἔπειτα
ἔπος
τ᾽
ἔφατ᾽
ἔκ
|
τ᾽ |
ὀνόμαζε·
~δαιμονίη,
τί
με
ταῦτα |
[3, 150-199] |
νηυσὶ
νεέσθω,
~μηδ᾽
ἡμῖν
τεκέεσσί
|
τ᾽ |
ὀπίσσω
πῆμα
λίποιτο.
~Ὣς
ἄρ᾽ |
[3, 200-249] |
~οὕς
κεν
ἐῢ
γνοίην
καί
|
τ᾽ |
οὔνομα
μυθησαίμην·
~δοιὼ
δ᾽
οὐ |