Chant, vers |
[3, 250-299] |
Τρώων
τε·
~Ζεῦ
κύδιστε
μέγιστε
|
καὶ |
ἀθάνατοι
θεοὶ
ἄλλοι
~ὁππότεροι
πρότεροι |
[3, 300-349] |
μέν
που
τό
γε
οἶδε
|
καὶ |
ἀθάνατοι
θεοὶ
ἄλλοι
~ὁπποτέρῳ
θανάτοιο |
[3, 0-49] |
τ᾽
ἐπεὶ
οὖν
χειμῶνα
φύγον
|
καὶ |
ἀθέσφατον
ὄμβρον
~κλαγγῇ
ταί
γε |
[3, 100-149] |
πολλὰ
πέπασθε
~εἵνεκ᾽
ἐμῆς
ἔριδος
|
καὶ |
Ἀλεξάνδρου
ἕνεκ᾽
ἀρχῆς·
~ἡμέων
δ᾽ |
[3, 350-399] |
χιτῶνα
~ἔγχος·
ὃ
δ᾽
ἐκλίνθη
|
καὶ |
ἀλεύατο
κῆρα
μέλαιναν.
~Ἀτρεΐδης
δὲ |
[3, 350-399] |
κεν
φιλότητα
παράσχῃ.
~Ἦ
ῥα
|
καὶ |
ἀμπεπαλὼν
προΐει
δολιχόσκιον
ἔγχος,
~καὶ |
[3, 100-149] |
~οὐκ
οἴη,
ἅμα
τῇ
γε
|
καὶ |
ἀμφίπολοι
δύ᾽
ἕποντο,
~Αἴθρη
Πιτθῆος |
[3, 100-149] |
τ᾽
ὄζον
Ἄρηος
~Οὐκαλέγων
τε
|
καὶ |
Ἀντήνωρ
πεπνυμένω
ἄμφω
~ἥατο
δημογέροντες |
[3, 100-149] |
~αὐτός,
ἐπεί
οἱ
παῖδες
ὑπερφίαλοι
|
καὶ |
ἄπιστοι,
~μή
τις
ὑπερβασίῃ
Διὸς |
[3, 250-299] |
κε
τέλος
πολέμοιο
κιχείω.
~Ἦ,
|
καὶ |
ἀπὸ
στομάχους
ἀρνῶν
τάμε
νηλέϊ |
[3, 50-99] |
πουλυβοτείρῃ,
~αὐτὸν
δ᾽
ἐν
μέσσῳ
|
καὶ |
ἀρηΐφιλον
Μενέλαον
~οἴους
ἀμφ᾽
Ἑλένῃ |
[3, 50-99] |
Ἀχαιούς,
~αὐτὰρ
ἔμ᾽
ἐν
μέσσῳ
|
καὶ |
ἀρηΐφιλον
Μενέλαον
~συμβάλετ᾽
ἀμφ᾽
Ἑλένῃ |
[3, 250-299] |
ὅρκια
πιστὰ
τάμητε·
~αὐτὰρ
Ἀλέξανδρος
|
καὶ |
ἀρηΐφιλος
Μενέλαος
~μακρῇς
ἐγχείῃσι
μαχήσοντ᾽ |
[3, 100-149] |
ἔγχεα
μακρὰ
πέπηγεν.
~Αὐτὰρ
Ἀλέξανδρος
|
καὶ |
ἀρηΐφιλος
Μενέλαος
~μακρῇς
ἐγχείῃσι
μαχήσονται |
[3, 400-449] |
γλυκὺς
ἵμερος
αἱρεῖ.
~Ἦ
ῥα,
|
καὶ |
ἄρχε
λέχος
δὲ
κιών·
ἅμα |
[3, 350-399] |
~Καί
νύ
κεν
εἴρυσσέν
τε
|
καὶ |
ἄσπετον
ἤρατο
κῦδος,
~εἰ
μὴ |
[3, 100-149] |
ἔμβαλε
θυμῷ
~ἀνδρός
τε
προτέρου
|
καὶ |
ἄστεος
ἠδὲ
τοκήων·
~αὐτίκα
δ᾽ |
[3, 50-99] |
δὲ
νεέσθων
~Ἄργος
ἐς
ἱππόβοτον
|
καὶ |
Ἀχαιΐδα
καλλιγύναικα.
~Ὣς
ἔφαθ᾽
Ἕκτωρ |
[3, 250-299] |
δὲ
νέονται
~Ἄργος
ἐς
ἱππόβοτον
|
καὶ |
Ἀχαιΐδα
καλλιγύναικα.
~Ὣς
φάτο
ῥίγησεν |
[3, 250-299] |
δή
ῥ᾽
ἵκοντο
μετὰ
Τρῶας
|
καὶ |
Ἀχαιούς,
~ἐξ
ἵππων
ἀποβάντες
ἐπὶ |
[3, 300-349] |
ὁμίλου
θωρήχθησαν,
~ἐς
μέσσον
Τρώων
|
καὶ |
Ἀχαιῶν
ἐστιχόωντο
~δεινὸν
δερκόμενοι·
θάμβος |
[3, 250-299] |
χθόνα
πουλυβότειραν
~ἐς
μέσσον
Τρώων
|
καὶ |
Ἀχαιῶν
ἐστιχόωντο.
~Ὄρνυτο
δ᾽
αὐτίκ᾽ |
[3, 250-299] |
τρίχας·
αὐτὰρ
ἔπειτα
~κήρυκες
Τρώων
|
καὶ |
Ἀχαιῶν
νεῖμαν
ἀρίστοις.
~Τοῖσιν
δ᾽ |
[3, 250-299] |
καλέουσιν
ἄριστοι
~Τρώων
θ᾽
ἱπποδάμων
|
καὶ |
Ἀχαιῶν
χαλκοχιτώνων
~ἐς
πεδίον
καταβῆναι |
[3, 100-149] |
ἔργα
ἴδηαι
~Τρώων
θ᾽
ἱπποδάμων
|
καὶ |
Ἀχαιῶν
χαλκοχιτώνων,
~οἳ
πρὶν
ἐπ᾽ |
[3, 100-149] |
ἐνέπασσεν
ἀέθλους
~Τρώων
θ᾽
ἱπποδάμων
|
καὶ |
Ἀχαιῶν
χαλκοχιτώνων,
~οὕς
ἑθεν
εἵνεκ᾽ |
[3, 350-399] |
καὶ
ἀμπεπαλὼν
προΐει
δολιχόσκιον
ἔγχος,
|
~καὶ |
βάλε
Πριαμίδαο
κατ᾽
ἀσπίδα
πάντοσε |
[3, 300-349] |
δ᾽
Ἀλέξανδρος
προΐει
δολιχόσκιον
ἔγχος,
|
~καὶ |
βάλεν
Ἀτρεΐδαο
κατ᾽
ἀσπίδα
πάντοσε |
[3, 250-299] |
καὶ
πάντ᾽
ἐπακούεις,
~καὶ
ποταμοὶ
|
καὶ |
γαῖα,
καὶ
οἳ
ὑπένερθε
καμόντας
|
[3, 150-199] |
τότ᾽
ἐστρατόωντο
παρ᾽
ὄχθας
Σαγγαρίοιο·
|
~καὶ |
γὰρ
ἐγὼν
ἐπίκουρος
ἐὼν
μετὰ |
[3, 200-249] |
οὐ
πολύμυθος
~οὐδ᾽
ἀφαμαρτοεπής·
ἦ
|
καὶ |
γένει
ὕστερος
ἦεν.
~Ἀλλ᾽
ὅτε |
[3, 400-449] |
ἀμφοτέρων
μητίσομαι
ἔχθεα
λυγρὰ
~Τρώων
|
καὶ |
Δαναῶν,
σὺ
δέ
κεν
κακὸν |
[3, 450-499] |
ἀνδρῶν
Ἀγαμέμνων·
~κέκλυτέ
μευ
Τρῶες
|
καὶ |
Δάρδανοι
ἠδ᾽
ἐπίκουροι·
~νίκη
μὲν |
[3, 200-249] |
ἔπος
νημερτὲς
ἔειπες·
~ἤδη
γὰρ
|
καὶ |
δεῦρό
ποτ᾽
ἤλυθε
δῖος
Ὀδυσσεὺς |
[3, 350-399] |
ἀσπίδος
ἦλθε
φαεινῆς
ὄβριμον
ἔγχος,
|
~καὶ |
διὰ
θώρηκος
πολυδαιδάλου
ἠρήρειστο·
~ἀντικρὺ |
[3, 350-399] |
~Κεῖνος
ὅ
γ᾽
ἐν
θαλάμῳ
|
καὶ |
δινωτοῖσι
λέχεσσι
~κάλλεΐ
τε
στίλβων |
[3, 300-349] |
ἀπονέοντο·
~Ἕκτωρ
δὲ
Πριάμοιο
πάϊς
|
καὶ |
δῖος
Ὀδυσσεὺς
~χῶρον
μὲν
πρῶτον |
[3, 400-449] |
~σῇ
τε
βίῃ
καὶ
χερσὶ
|
καὶ |
ἔγχεϊ
φέρτερος
εἶναι·
~ἀλλ᾽
ἴθι |
[3, 350-399] |
δινωτοῖσι
λέχεσσι
~κάλλεΐ
τε
στίλβων
|
καὶ |
εἵμασιν·
οὐδέ
κε
φαίης
~ἀνδρὶ |
[3, 50-99] |
βοὴν
ἀγαθὸς
Μενέλαος·
~κέκλυτε
νῦν
|
καὶ |
ἐμεῖο·
μάλιστα
γὰρ
ἄλγος
ἱκάνει
|
[3, 350-399] |
πρότερος
κάκ᾽
ἔοργε
~δῖον
Ἀλέξανδρον,
|
καὶ |
ἐμῇς
ὑπὸ
χερσὶ
δάμασσον,
~ὄφρα |
[3, 200-249] |
Μενελάῳ·
~τοὺς
δ᾽
ἐγὼ
ἐξείνισσα
|
καὶ |
ἐν
μεγάροισι
φίλησα,
~ἀμφοτέρων
δὲ |
[3, 350-399] |
ἐτώσιον,
οὐδ᾽
ἔβαλόν
μιν.
~Ἦ
|
καὶ |
ἐπαΐξας
κόρυθος
λάβεν
ἱπποδασείης,
~ἕλκε |
[3, 200-249] |
τε
μεγάλην
ἐκ
στήθεος
εἵη
|
~καὶ |
ἔπεα
νιφάδεσσιν
ἐοικότα
χειμερίῃσιν,
~οὐκ |
[3, 250-299] |
ἐθέλωσιν
Ἀλεξάνδροιο
πεσόντος,
~αὐτὰρ
ἐγὼ
|
καὶ |
ἔπειτα
μαχήσομαι
εἵνεκα
ποινῆς
~αὖθι |
[3, 300-349] |
τέλος
πεπρωμένον
ἐστίν.
~Ἦ
ῥα
|
καὶ |
ἐς
δίφρον
ἄρνας
θέτο
ἰσόθεος |
[3, 250-299] |
ἥν
τιν᾽
ἔοικεν,
~ἥ
τε
|
καὶ |
ἐσσομένοισι
μετ᾽
ἀνθρώποισι
πέληται.
~Εἰ |
[3, 450-499] |
ἥν
τιν᾽
ἔοικεν,
~ἥ
τε
|
καὶ |
ἐσσομένοισι
μετ᾽
ἀνθρώποισι
πέληται.
~Ὣς |
[3, 300-349] |
ἔχεν
εἰσορόωντας
~Τρῶάς
θ᾽
ἱπποδάμους
|
καὶ |
ἐϋκνήμιδας
Ἀχαιούς.
~Καί
ῥ᾽
ἐγγὺς |
[3, 150-199] |
πτερόεντ᾽
ἀγόρευον·
~οὐ
νέμεσις
Τρῶας
|
καὶ |
ἐϋκνήμιδας
Ἀχαιοὺς
~τοιῇδ᾽
ἀμφὶ
γυναικὶ |
[3, 300-349] |
μῦθον
ἔειπε·
~κέκλυτέ
μευ
Τρῶες
|
καὶ |
ἐϋκνήμιδες
Ἀχαιοί·
~ἤτοι
ἐγὼν
εἶμι |
[3, 50-99] |
ἀμφοτέροισιν
ἔειπε·
~κέκλυτέ
μευ
Τρῶες
|
καὶ |
ἐϋκνήμιδες
Ἀχαιοὶ
~μῦθον
Ἀλεξάνδροιο,
τοῦ |
[3, 400-449] |
δ᾽
ἐν
Κραναῇ
ἐμίγην
φιλότητι
|
καὶ |
εὐνῇ,
~ὥς
σεο
νῦν
ἔραμαι |
[3, 200-249] |
τε
~ἔξοχος
Ἀργείων
κεφαλήν
τε
|
καὶ |
εὐρέας
ὤμους;
~τὸν
δ᾽
Ἑλένη |
[3, 100-149] |
ἑτέρην
δὲ
μέλαιναν,
~Γῇ
τε
|
καὶ |
Ἠελίῳ·
Διὶ
δ᾽
ἡμεῖς
οἴσομεν |
[3, 400-449] |
ἐγώ·
πάρα
γὰρ
θεοί
εἰσι
|
καὶ |
ἡμῖν.
~Ἀλλ᾽
ἄγε
δὴ
φιλότητι |
[3, 0-49] |
Ἀλέξανδρος
θεοειδὴς
~παρδαλέην
ὤμοισιν
ἔχων
|
καὶ |
καμπύλα
τόξα
~καὶ
ξίφος·
αὐτὰρ |
[3, 400-449] |
Μῃονίης
ἐρατεινῆς,
~εἴ
τίς
τοι
|
καὶ |
κεῖθι
φίλος
μερόπων
ἀνθρώπων·
~οὕνεκα |
[3, 0-49] |
ὠκεανοῖο
ῥοάων
~ἀνδράσι
Πυγμαίοισι
φόνον
|
καὶ |
κῆρα
φέρουσαι·
~ἠέριαι
δ᾽
ἄρα |
[3, 150-199] |
τά
γ᾽
οὐκ
ἐγένοντο·
τὸ
|
καὶ |
κλαίουσα
τέτηκα.
~Τοῦτο
δέ
τοι |
[3, 450-499] |
Μενελάου,
~ὑμεῖς
δ᾽
Ἀργείην
Ἑλένην
|
καὶ |
κτήμαθ᾽
ἅμ᾽
αὐτῇ
~ἔκδοτε,
καὶ |
[3, 250-299] |
~τῷ
δέ
κε
νικήσαντι
γυνὴ
|
καὶ |
κτήμαθ᾽
ἕποιτο·
~οἳ
δ᾽
ἄλλοι |
[3, 50-99] |
ἀρηΐφιλον
Μενέλαον
~συμβάλετ᾽
ἀμφ᾽
Ἑλένῃ
|
καὶ |
κτήμασι
πᾶσι
μάχεσθαι·
~ὁππότερος
δέ |
[3, 50-99] |
ἀρηΐφιλον
Μενέλαον
~οἴους
ἀμφ᾽
Ἑλένῃ
|
καὶ |
κτήμασι
πᾶσι
μάχεσθαι.
~Ὁππότερος
δέ |
[3, 250-299] |
ξανθὸς
Μενέλαος,
~Τρῶας
ἔπειθ᾽
Ἑλένην
|
καὶ |
κτήματα
πάντ᾽
ἀποδοῦναι,
~τιμὴν
δ᾽ |
[3, 250-299] |
καταπέφνῃ
~αὐτὸς
ἔπειθ᾽
Ἑλένην
ἐχέτω
|
καὶ |
κτήματα
πάντα,
~ἡμεῖς
δ᾽
ἐν |
[3, 150-199] |
μέγας
τε.
~Ἤτοι
μὲν
κεφαλῇ
|
καὶ |
μείζονες
ἄλλοι
ἔασι,
~καλὸν
δ᾽ |
[3, 50-99] |
ἀκὴν
ἐγένοντο
σιωπῇ·
~τοῖσι
δὲ
|
καὶ |
μετέειπε
βοὴν
ἀγαθὸς
Μενέλαος·
~κέκλυτε |
[3, 450-499] |
ἀπήχθετο
κηρὶ
μελαίνῃ.
~Τοῖσι
δὲ
|
καὶ |
μετέειπεν
ἄναξ
ἀνδρῶν
Ἀγαμέμνων·
~κέκλυτέ |
[3, 200-249] |
Ὀδυσσεύς·
~ἀλλ᾽
ὅτε
δὴ
μύθους
|
καὶ |
μήδεα
πᾶσιν
ὕφαινον
~ἤτοι
μὲν |
[3, 200-249] |
φίλησα,
~ἀμφοτέρων
δὲ
φυὴν
ἐδάην
|
καὶ |
μήδεα
πυκνά.
~Ἀλλ᾽
ὅτε
δὴ |
[3, 200-249] |
ἐούσης
~εἰδὼς
παντοίους
τε
δόλους
|
καὶ |
μήδεα
πυκνά.
~Τὴν
δ᾽
αὖτ᾽ |
[3, 100-149] |
ἀρχῆς·
~ἡμέων
δ᾽
ὁπποτέρῳ
θάνατος
|
καὶ |
μοῖρα
τέτυκται
~τεθναίη·
ἄλλοι
δὲ |
[3, 150-199] |
Φρύγας
ἀνέρας
αἰολοπώλους
~λαοὺς
Ὀτρῆος
|
καὶ |
Μυγδόνος
ἀντιθέοιο,
~οἵ
ῥα
τότ᾽ |
[3, 0-49] |
ὤμοισιν
ἔχων
καὶ
καμπύλα
τόξα
|
~καὶ |
ξίφος·
αὐτὰρ
δοῦρε
δύω
κεκορυθμένα |
[3, 250-299] |
ἐπακούεις,
~καὶ
ποταμοὶ
καὶ
γαῖα,
|
καὶ |
οἳ
ὑπένερθε
καμόντας
~ἀνθρώπους
τίνυσθον |
[3, 200-249] |
φέρον
ὅρκια
πιστὰ
~ἄρνε
δύω
|
καὶ |
οἶνον
ἐΰφρονα
καρπὸν
ἀρούρης
~ἀσκῷ |
[3, 150-199] |
τε
λιποῦσα
~παῖδά
τε
τηλυγέτην
|
καὶ |
ὁμηλικίην
ἐρατεινήν.
~Ἀλλὰ
τά
γ᾽ |
[3, 350-399] |
περικαλλέα
δειρὴν
~στήθεά
θ᾽
ἱμερόεντα
|
καὶ |
ὄμματα
μαρμαίροντα,
~θάμβησέν
τ᾽
ἄρ᾽ |
[3, 200-249] |
μάχην
καταδύμεναι
ἀνδρῶν
~αἴσχεα
δειδιότες
|
καὶ |
ὀνείδεα
πόλλ᾽
ἅ
μοί
ἐστιν. |
[3, 100-149] |
ὁ
γέρων
μετέῃσιν
ἅμα
πρόσσω
|
καὶ |
ὀπίσσω
~λεύσσει,
ὅπως
ὄχ᾽
ἄριστα |
[3, 300-349] |
εἴσω,
~ἡμῖν
δ᾽
αὖ
φιλότητα
|
καὶ |
ὅρκια
πιστὰ
γενέσθαι.
~Ὣς
ἄρ᾽ |
[3, 250-299] |
ἕποιτο·
~οἳ
δ᾽
ἄλλοι
φιλότητα
|
καὶ |
ὅρκια
πιστὰ
ταμόντες
~ναίοιμεν
Τροίην |
[3, 50-99] |
ἀγέσθω·
~οἳ
δ᾽
ἄλλοι
φιλότητα
|
καὶ |
ὅρκια
πιστὰ
ταμόντες
~ναίοιτε
Τροίην |
[3, 50-99] |
ἀγέσθω·
~οἳ
δ᾽
ἄλλοι
φιλότητα
|
καὶ |
ὅρκια
πιστὰ
τάμωμεν.
~Ὣς
ἔφαθ᾽ |
[3, 350-399] |
χερσὶ
δάμασσον,
~ὄφρα
τις
ἐρρίγῃσι
|
καὶ |
ὀψιγόνων
ἀνθρώπων
~ξεινοδόκον
κακὰ
ῥέξαι, |
[3, 100-149] |
ἦσαν.
~Οἳ
δ᾽
ἀμφὶ
Πρίαμον
|
καὶ |
Πάνθοον
ἠδὲ
Θυμοίτην
~Λάμπόν
τε |
[3, 250-299] |
~Ἠέλιός
θ᾽
ὃς
πάντ᾽
ἐφορᾷς
|
καὶ |
πάντ᾽
ἐπακούεις,
~καὶ
ποταμοὶ
καὶ |
[3, 50-99] |
μάχεσθαι,
~ἄλλους
μὲν
κάθισον
Τρῶας
|
καὶ |
πάντας
Ἀχαιούς,
~αὐτὰρ
ἔμ᾽
ἐν |
[3, 50-99] |
ὄρωρεν.
~Ἄλλους
μὲν
κέλεται
Τρῶας
|
καὶ |
πάντας
Ἀχαιοὺς
~τεύχεα
κάλ᾽
ἀποθέσθαι |
[3, 300-349] |
στίχας,
ἧχι
ἑκάστῳ
~ἵπποι
ἀερσίποδες
|
καὶ |
ποικίλα
τεύχε᾽
ἔκειτο·
~αὐτὰρ
ὅ |
[3, 250-299] |
πάντ᾽
ἐφορᾷς
καὶ
πάντ᾽
ἐπακούεις,
|
~καὶ |
ποταμοὶ
καὶ
γαῖα,
καὶ
οἳ |
[3, 200-249] |
κοσμήτορε
λαῶν
~Κάστορά
θ᾽
ἱππόδαμον
|
καὶ |
πὺξ
ἀγαθὸν
Πολυδεύκεα
~αὐτοκασιγνήτω,
τώ |
[3, 300-349] |
ῥέοι
ὡς
ὅδε
οἶνος
~αὐτῶν
|
καὶ |
τεκέων,
ἄλοχοι
δ᾽
ἄλλοισι
δαμεῖεν. |
[3, 350-399] |
δ᾽
ἄρ᾽
αὐτῷ
~τριχθά
τε
|
καὶ |
τετραχθὰ
διατρυφὲν
ἔκπεσε
χειρός.
~Ἀτρεΐδης |
[3, 450-499] |
καὶ
κτήμαθ᾽
ἅμ᾽
αὐτῇ
~ἔκδοτε,
|
καὶ |
τιμὴν
ἀποτινέμεν
ἥν
τιν᾽
ἔοικεν, |
[3, 150-199] |
πόλεμον
πολύδακρυν
Ἀχαιῶν·
~ὥς
μοι
|
καὶ |
τόνδ᾽
ἄνδρα
πελώριον
ἐξονομήνῃς
~ὅς |
[3, 150-199] |
ὁ
γεραιός·
~εἴπ᾽
ἄγε
μοι
|
καὶ |
τόνδε
φίλον
τέκος
ὅς
τις |
[3, 250-299] |
στομάχους
ἀρνῶν
τάμε
νηλέϊ
χαλκῷ·
|
~καὶ |
τοὺς
μὲν
κατέθηκεν
ἐπὶ
χθονὸς |
[3, 50-99] |
φρονέω
δὲ
διακρινθήμεναι
ἤδη
~Ἀργείους
|
καὶ |
Τρῶας,
ἐπεὶ
κακὰ
πολλὰ
πέπασθε
|
[3, 0-49] |
~ἢ
οὕτω
λώβην
τ᾽
ἔμεναι
|
καὶ |
ὑπόψιον
ἄλλων.
~Ἦ
που
καγχαλόωσι |
[3, 150-199] |
πολλοὶ
δεδμήατο
κοῦροι
Ἀχαιῶν.
~Ἤδη
|
καὶ |
Φρυγίην
εἰσήλυθον
ἀμπελόεσσαν,
~ἔνθα
ἴδον |
[3, 400-449] |
ἀρηϊφίλου
Μενελάου
~σῇ
τε
βίῃ
|
καὶ |
χερσὶ
καὶ
ἔγχεϊ
φέρτερος
εἶναι· |
[3, 150-199] |
θεῇς
εἰς
ὦπα
ἔοικεν·
~ἀλλὰ
|
καὶ |
ὧς
τοίη
περ
ἐοῦσ᾽
ἐν |