Chant, vers |
[3, 200-249] |
τανύπεπλος
ἀμείβετο
δῖα
γυναικῶν·
~οὗτος
|
δ᾽ |
Αἴας
ἐστὶ
πελώριος
ἕρκος
Ἀχαιῶν· |
[3, 300-349] |
~σείοντ᾽
ἐγχείας
ἀλλήλοισιν
κοτέοντε.
~Πρόσθε
|
δ᾽ |
Ἀλέξανδρος
προΐει
δολιχόσκιον
ἔγχος,
~καὶ |
[3, 300-349] |
δὲ
λόφος
καθύπερθεν
ἔνευεν·
~εἵλετο
|
δ᾽ |
ἄλκιμον
ἔγχος,
ὅ
οἱ
παλάμηφιν |
[3, 250-299] |
γυνὴ
καὶ
κτήμαθ᾽
ἕποιτο·
~οἳ
|
δ᾽ |
ἄλλοι
φιλότητα
καὶ
ὅρκια
πιστὰ |
[3, 50-99] |
γυναῖκά
τε
οἴκαδ᾽
ἀγέσθω·
~οἳ
|
δ᾽ |
ἄλλοι
φιλότητα
καὶ
ὅρκια
πιστὰ |
[3, 50-99] |
γυναῖκά
τε
οἴκαδ᾽
ἀγέσθω·
~οἳ
|
δ᾽ |
ἄλλοι
φιλότητα
καὶ
ὅρκια
πιστὰ |
[3, 300-349] |
οἶνος
~αὐτῶν
καὶ
τεκέων,
ἄλοχοι
|
δ᾽ |
ἄλλοισι
δαμεῖεν.
~Ὣς
ἔφαν,
οὐδ᾽ |
[3, 200-249] |
ἡμετέρῳ
ὁπότε
Κρήτηθεν
ἵκοιτο.
~Νῦν
|
δ᾽ |
ἄλλους
μὲν
πάντας
ὁρῶ
ἑλίκωπας |
[3, 100-149] |
ὅθι
Σκαιαὶ
πύλαι
ἦσαν.
~Οἳ
|
δ᾽ |
ἀμφὶ
Πρίαμον
καὶ
Πάνθοον
ἠδὲ |
[3, 400-449] |
ὡς
νῦν
ἔκπαγλ᾽
ἐφίλησα,
~μέσσῳ
|
δ᾽ |
ἀμφοτέρων
μητίσομαι
ἔχθεα
λυγρὰ
~Τρώων |
[3, 400-449] |
ἐν
τρητοῖσι
κατεύνασθεν
λεχέεσσιν,
~Ἀτρεΐδης
|
δ᾽ |
ἀν᾽
ὅμιλον
ἐφοίτα
θηρὶ
ἐοικὼς
|
[3, 250-299] |
ἐσσομένοισι
μετ᾽
ἀνθρώποισι
πέληται.
~Εἰ
|
δ᾽ |
ἂν
ἐμοὶ
τιμὴν
Πρίαμος
Πριάμοιό |
[3, 200-249] |
φίλῃ
ἐν
πατρίδι
γαίῃ.
~Κήρυκες
|
δ᾽ |
ἀνὰ
ἄστυ
θεῶν
φέρον
ὅρκια |
[3, 50-99] |
τε
τέχνῃ
~νήϊον
ἐκτάμνῃσιν,
ὀφέλλει
|
δ᾽ |
ἀνδρὸς
ἐρωήν·
~ὣς
σοὶ
ἐνὶ |
[3, 0-49] |
τε
τρόμος
ἔλλαβε
γυῖα,
~ἂψ
|
δ᾽ |
ἀνεχώρησεν,
ὦχρός
τέ
μιν
εἷλε |
[3, 400-449] |
~ἧσο
παρ᾽
αὐτὸν
ἰοῦσα,
θεῶν
|
δ᾽ |
ἀπόεικε
κελεύθου,
~μηδ᾽
ἔτι
σοῖσι |
[3, 350-399] |
~πλῆξεν
ἀνασχόμενος
κόρυθος
φάλον·
ἀμφὶ
|
δ᾽ |
ἄρ᾽
αὐτῷ
~τριχθά
τε
καὶ |
[3, 300-349] |
ἄρνας
θέτο
ἰσόθεος
φώς,
~ἂν
|
δ᾽ |
ἄρ᾽
ἔβαιν᾽
αὐτός,
κατὰ
δ᾽ |
[3, 250-299] |
τοὶ
δ᾽
ὀτραλέως
ἐπίθοντο.
~Ἂν
|
δ᾽ |
ἄρ᾽
ἔβη
Πρίαμος,
κατὰ
δ᾽ |
[3, 350-399] |
μάλ᾽
ὥς
τε
θεός,
ἐκάλυψε
|
δ᾽ |
ἄρ᾽
ἠέρι
πολλῇ,
~κὰδ
δ᾽ |
[3, 0-49] |
γε
κακὴν
ἔριδα
προφέρονται.
~Οἳ
|
δ᾽ |
ἄρ᾽
ἴσαν
σιγῇ
μένεα
πνείοντες |
[3, 100-149] |
ἠδ᾽
ἄρν᾽
ἐκέλευεν
~οἰσέμεναι·
ὃ
|
δ᾽ |
ἄρ᾽
οὐκ
ἀπίθησ᾽
Ἀγαμέμνονι
δίῳ. |
[3, 300-349] |
Λυκάονος·
ἥρμοσε
δ᾽
αὐτῷ.
~Ἀμφὶ
|
δ᾽ |
ἄρ᾽
ὤμοισιν
βάλετο
ξίφος
ἀργυρόηλον
|
[3, 400-449] |
θάλαμον
κίε
δῖα
γυναικῶν.
~Τῇ
|
δ᾽ |
ἄρα
δίφρον
ἑλοῦσα
φιλομειδὴς
Ἀφροδίτη
|
[3, 350-399] |
λήγοντα
καθίζειν.
~Ὣς
φάτο,
τῇ
|
δ᾽ |
ἄρα
θυμὸν
ἐνὶ
στήθεσσιν
ὄρινε· |
[3, 50-99] |
πιστὰ
τάμωμεν.
~Ὣς
ἔφαθ᾽
οἳ
|
δ᾽ |
ἄρα
πάντες
ἀκὴν
ἐγένοντο
σιωπῇ· |
[3, 0-49] |
φόνον
καὶ
κῆρα
φέρουσαι·
~ἠέριαι
|
δ᾽ |
ἄρα
ταί
γε
κακὴν
ἔριδα |
[3, 450-499] |
δὴ
φαίνετ᾽
ἀρηϊφίλου
Μενελάου,
~ὑμεῖς
|
δ᾽ |
Ἀργείην
Ἑλένην
καὶ
κτήμαθ᾽
ἅμ᾽ |
[3, 250-299] |
καὶ
κτήματα
πάντ᾽
ἀποδοῦναι,
~τιμὴν
|
δ᾽ |
Ἀργείοις
ἀποτινέμεν
ἥν
τιν᾽
ἔοικεν, |
[3, 100-149] |
καὶ
ἄστεος
ἠδὲ
τοκήων·
~αὐτίκα
|
δ᾽ |
ἀργεννῇσι
καλυψαμένη
ὀθόνῃσιν
~ὁρμᾶτ᾽
ἐκ |
[3, 250-299] |
καὶ
Ἀχαιῶν
νεῖμαν
ἀρίστοις.
~Τοῖσιν
|
δ᾽ |
Ἀτρεΐδης
μεγάλ᾽
εὔχετο
χεῖρας
ἀνασχών· |
[3, 350-399] |
ἐν
θαλάμῳ
εὐώδεϊ
κηώεντι.
~Αὐτὴ
|
δ᾽ |
αὖ
Ἑλένην
καλέουσ᾽
ἴε·
τὴν |
[3, 200-249] |
ἔπειθ᾽
Ἑλένη
Διὸς
ἐκγεγαυῖα·
~οὗτος
|
δ᾽ |
αὖ
Λαερτιάδης
πολύμητις
Ὀδυσσεύς,
~ὃς |
[3, 300-349] |
δῦναι
δόμον
Ἄϊδος
εἴσω,
~ἡμῖν
|
δ᾽ |
αὖ
φιλότητα
καὶ
ὅρκια
πιστὰ |
[3, 100-149] |
οὐκ
ἀπίθησ᾽
Ἀγαμέμνονι
δίῳ.
~Ἶρις
|
δ᾽ |
αὖθ᾽
Ἑλένῃ
λευκωλένῳ
ἄγγελος
ἦλθεν
|
[3, 200-249] |
δόλους
καὶ
μήδεα
πυκνά.
~Τὴν
|
δ᾽ |
αὖτ᾽
Ἀντήνωρ
πεπνυμένος
ἀντίον
ηὔδα· |
[3, 50-99] |
Ἀχαιΐδα
καλλιγύναικα.
~Ὣς
ἔφαθ᾽
Ἕκτωρ
|
δ᾽ |
αὖτ᾽
ἐχάρη
μέγα
μῦθον
ἀκούσας, |
[3, 50-99] |
κακῶν
ἕνεχ᾽
ὅσσα
ἔοργας.
~Τὸν
|
δ᾽ |
αὖτε
προσέειπεν
Ἀλέξανδρος
θεοειδής·
~Ἕκτορ |
[3, 250-299] |
Τρώων
καὶ
Ἀχαιῶν
ἐστιχόωντο.
~Ὄρνυτο
|
δ᾽ |
αὐτίκ᾽
ἔπειτα
ἄναξ
ἀνδρῶν
Ἀγαμέμνων, |
[3, 400-449] |
Μενέλαος
ἐνίκησεν
σὺν
Ἀθήνῃ,
~κεῖνον
|
δ᾽ |
αὖτις
ἐγώ·
πάρα
γὰρ
θεοί |
[3, 300-349] |
ἔδυνεν
~οἷο
κασιγνήτοιο
Λυκάονος·
ἥρμοσε
|
δ᾽ |
αὐτῷ.
~Ἀμφὶ
δ᾽
ἄρ᾽
ὤμοισιν |
[3, 300-349] |
ὅ
οἱ
παλάμηφιν
ἀρήρει.
~Ὣς
|
δ᾽ |
αὔτως
Μενέλαος
ἀρήϊος
ἔντε᾽
ἔδυνεν. |
[3, 400-449] |
μ᾽
ὀπίσσω
~πᾶσαι
μωμήσονται·
ἔχω
|
δ᾽ |
ἄχε᾽
ἄκριτα
θυμῷ.
~Τὴν
δὲ |
[3, 100-149] |
μὲν
ἔρυξαν
ἐπὶ
στίχας,
ἐκ
|
δ᾽ |
ἔβαν
αὐτοί,
~τεύχεά
τ᾽
ἐξεδύοντο· |
[3, 100-149] |
δὲ
πέπαυται,
~ἀσπίσι
κεκλιμένοι,
παρὰ
|
δ᾽ |
ἔγχεα
μακρὰ
πέπηγεν.
~Αὐτὰρ
Ἀλέξανδρος |
[3, 200-249] |
ἀγγελίης
σὺν
ἀρηϊφίλῳ
Μενελάῳ·
~τοὺς
|
δ᾽ |
ἐγὼ
ἐξείνισσα
καὶ
ἐν
μεγάροισι |
[3, 400-449] |
ἢ
ὅ
γε
δούλην.
~Κεῖσε
|
δ᾽ |
ἐγὼν
οὐκ
εἶμι·
νεμεσσητὸν
δέ |
[3, 200-249] |
Μενέλαος
ὑπείρεχεν
εὐρέας
ὤμους,
~ἄμφω
|
δ᾽ |
ἑζομένω
γεραρώτερος
ἦεν
Ὀδυσσεύς·
~ἀλλ᾽ |
[3, 400-449] |
ἄρχε
λέχος
δὲ
κιών·
ἅμα
|
δ᾽ |
εἵπετ᾽
ἄκοιτις.
~Τὼ
μὲν
ἄρ᾽ |
[3, 400-449] |
θοῶς
ἐπὶ
ἔργα
τράποντο,
~ἣ
|
δ᾽ |
εἰς
ὑψόροφον
θάλαμον
κίε
δῖα |
[3, 350-399] |
δ᾽
ἄρ᾽
ἠέρι
πολλῇ,
~κὰδ
|
δ᾽ |
εἷσ᾽
ἐν
θαλάμῳ
εὐώδεϊ
κηώεντι. |
[3, 250-299] |
γὰρ
μένος
εἵλετο
χαλκός.
~Οἶνον
|
δ᾽ |
ἐκ
κρητῆρος
ἀφυσσόμενοι
δεπάεσσιν
~ἔκχεον, |
[3, 350-399] |
λαπάρην
διάμησε
χιτῶνα
~ἔγχος·
ὃ
|
δ᾽ |
ἐκλίνθη
καὶ
ἀλεύατο
κῆρα
μέλαιναν. |
[3, 0-49] |
Ἀτρέος
υἱὸν
Ἀλέξανδρος
θεοειδής.
~Τὸν
|
δ᾽ |
Ἕκτωρ
νείκεσσεν
ἰδὼν
αἰσχροῖς
ἐπέεσσιν· |
[3, 400-449] |
οἶτον
ὄληαι.
~Ὣς
ἔφατ᾽
ἔδεισεν
|
δ᾽ |
Ἑλένη
Διὸς
ἐκγεγαυῖα,
~βῆ
δὲ |
[3, 150-199] |
βασιλῆϊ
γὰρ
ἀνδρὶ
ἔοικε.
~Τὸν
|
δ᾽ |
Ἑλένη
μύθοισιν
ἀμείβετο
δῖα
γυναικῶν· |
[3, 200-249] |
τε
καὶ
εὐρέας
ὤμους;
~τὸν
|
δ᾽ |
Ἑλένη
τανύπεπλος
ἀμείβετο
δῖα
γυναικῶν· |
[3, 150-199] |
λίποιτο.
~Ὣς
ἄρ᾽
ἔφαν,
Πρίαμος
|
δ᾽ |
Ἑλένην
ἐκαλέσσατο
φωνῇ·
~δεῦρο
πάροιθ᾽ |
[3, 400-449] |
ἁρπάξας
ἐν
ποντοπόροισι
νέεσσι,
~νήσῳ
|
δ᾽ |
ἐν
Κραναῇ
ἐμίγην
φιλότητι
καὶ |
[3, 50-99] |
ἀποθέσθαι
ἐπὶ
χθονὶ
πουλυβοτείρῃ,
~αὐτὸν
|
δ᾽ |
ἐν
μέσσῳ
καὶ
ἀρηΐφιλον
Μενέλαον |
[3, 250-299] |
ἐχέτω
καὶ
κτήματα
πάντα,
~ἡμεῖς
|
δ᾽ |
ἐν
νήεσσι
νεώμεθα
ποντοπόροισιν·
~εἰ |
[3, 100-149] |
ἱστὸν
ὕφαινε
~δίπλακα
πορφυρέην,
πολέας
|
δ᾽ |
ἐνέπασσεν
ἀέθλους
~Τρώων
θ᾽
ἱπποδάμων |
[3, 0-49] |
φάτο
γὰρ
τίσεσθαι
ἀλείτην·
~αὐτίκα
|
δ᾽ |
ἐξ
ὀχέων
σὺν
τεύχεσιν
ἆλτο |
[3, 350-399] |
κατακτάμεναι
μενεαίνων
~ἔγχεϊ
χαλκείῳ·
τὸν
|
δ᾽ |
ἐξήρπαξ᾽
Ἀφροδίτη
~ῥεῖα
μάλ᾽
ὥς |
[3, 300-349] |
μέγα
τε
στιβαρόν
τε·
~κρατὶ
|
δ᾽ |
ἐπ᾽
ἰφθίμῳ
κυνέην
εὔτυκτον
ἔθηκεν
|
[3, 300-349] |
Μενέλαος
ἀρήϊος
ἔντε᾽
ἔδυνεν.
~Οἳ
|
δ᾽ |
ἐπεὶ
οὖν
ἑκάτερθεν
ὁμίλου
θωρήχθησαν, |
[3, 100-149] |
θυγάτηρ,
Κλυμένη
τε
βοῶπις·
~αἶψα
|
δ᾽ |
ἔπειθ᾽
ἵκανον
ὅθι
Σκαιαὶ
πύλαι |
[3, 50-99] |
τοὶ
δ᾽
ἱδρύνθησαν
ἅπαντες.
~Τῷ
|
δ᾽ |
ἐπετοξάζοντο
κάρη
κομόωντες
Ἀχαιοὶ
~ἰοῖσίν |
[3, 350-399] |
ἐπαΐξας
κόρυθος
λάβεν
ἱπποδασείης,
~ἕλκε
|
δ᾽ |
ἐπιστρέψας
μετ᾽
ἐϋκνήμιδας
Ἀχαιούς·
~ἄγχε |
[3, 350-399] |
ἐϋκνήμιδας
Ἀχαιοὺς
~ῥῖψ᾽
ἐπιδινήσας,
κόμισαν
|
δ᾽ |
ἐρίηρες
ἑταῖροι·
~αὐτὰρ
ὃ
ἂψ |
[3, 50-99] |
κορυθαίολος
Ἕκτωρ.
~Ὣς
ἔφαθ᾽
οἳ
|
δ᾽ |
ἔσχοντο
μάχης
ἄνεῴ
τ᾽
ἐγένοντο
|
[3, 250-299] |
ῥίγησεν
δ᾽
ὃ
γέρων,
ἐκέλευσε
|
δ᾽ |
ἑταίρους
~ἵππους
ζευγνύμεναι·
τοὶ
δ᾽ |
[3, 0-49] |
φανέντα,
κατεπλήγη
φίλον
ἦτορ,
~ἂψ
|
δ᾽ |
ἑτάρων
εἰς
ἔθνος
ἐχάζετο
κῆρ᾽ |
[3, 200-249] |
ἐστὶ
πελώριος
ἕρκος
Ἀχαιῶν·
~Ἰδομενεὺς
|
δ᾽ |
ἑτέρωθεν
ἐνὶ
Κρήτεσσι
θεὸς
ὣς |
[3, 100-149] |
Πριάμοιο
θυγατρῶν
εἶδος
ἀρίστην.
~Τὴν
|
δ᾽ |
εὗρ᾽
ἐν
μεγάρῳ·
ἣ
δὲ |
[3, 100-149] |
ἀμφοτέροισι
γένηται.
~Ὣς
ἔφαθ᾽
οἳ
|
δ᾽ |
ἐχάρησαν
Ἀχαιοί
τε
Τρῶές
τε
|
[3, 300-349] |
Ἀχαιῶν
ἐστιχόωντο
~δεινὸν
δερκόμενοι·
θάμβος
|
δ᾽ |
ἔχεν
εἰσορόωντας
~Τρῶάς
θ᾽
ἱπποδάμους |
[3, 250-299] |
~τὼ
δὲ
διὰ
Σκαιῶν
πεδίον
|
δ᾽ |
ἔχον
ὠκέας
ἵππους.
~Ἀλλ᾽
ὅτε |
[3, 200-249] |
μοί
ἐστιν.
~Ὣς
φάτο,
τοὺς
|
δ᾽ |
ἤδη
κάτεχεν
φυσίζοος
αἶα
~ἐν |
[3, 150-199] |
μέγα
πῶϋ
διέρχεται
ἀργεννάων.
~Τὸν
|
δ᾽ |
ἠμείβετ᾽
ἔπειθ᾽
Ἑλένη
Διὸς
ἐκγεγαυῖα· |
[3, 100-149] |
~Γῇ
τε
καὶ
Ἠελίῳ·
Διὶ
|
δ᾽ |
ἡμεῖς
οἴσομεν
ἄλλον·
~ἄξετε
δὲ |
[3, 100-149] |
ἐπὶ
γαίῃ
~πλησίον
ἀλλήλων,
ὀλίγη
|
δ᾽ |
ἦν
ἀμφὶς
ἄρουρα·
~Ἕκτωρ
δὲ |
[3, 450-499] |
πέληται.
~Ὣς
ἔφατ᾽
Ἀτρεΐδης,
ἐπὶ
|
δ᾽ |
ᾔνεον
ἄλλοι
Ἀχαιοί.
|
[3, 250-299] |
δ᾽
ἄρ᾽
ἔβη
Πρίαμος,
κατὰ
|
δ᾽ |
ἡνία
τεῖνεν
ὀπίσσω·
~πὰρ
δέ |
[3, 300-349] |
δ᾽
ἄρ᾽
ἔβαιν᾽
αὐτός,
κατὰ
|
δ᾽ |
ἡνία
τεῖνεν
ὀπίσσω·
~πὰρ
δέ |
[3, 400-449] |
αἰγιόχοιο
~ὄσσε
πάλιν
κλίνασα,
πόσιν
|
δ᾽ |
ἠνίπαπε
μύθῳ·
~ἤλυθες
ἐκ
πολέμου· |
[3, 300-349] |
πρόσθεν
ἀφείη
χάλκεον
ἔγχος.
~Λαοὶ
|
δ᾽ |
ἠρήσαντο,
θεοῖσι
δὲ
χεῖρας
ἀνέσχον, |
[3, 50-99] |
φάλαγγας
~μέσσου
δουρὸς
ἑλών·
τοὶ
|
δ᾽ |
ἱδρύνθησαν
ἅπαντες.
~Τῷ
δ᾽
ἐπετοξάζοντο |
[3, 100-149] |
ἔπασχον
ὑπ᾽
Ἄρηος
παλαμάων·
~ἀγχοῦ
|
δ᾽ |
ἱσταμένη
προσέφη
πόδας
ὠκέα
Ἶρις· |
[3, 150-199] |
ἔην
γε.
~Ὣς
φάτο,
τὸν
|
δ᾽ |
ὁ
γέρων
ἠγάσσατο
φώνησέν
τε· |
[3, 100-149] |
ὁπλοτέρων
ἀνδρῶν
φρένες
ἠερέθονται·
~οἷς
|
δ᾽ |
ὁ
γέρων
μετέῃσιν
ἅμα
πρόσσω |
[3, 250-299] |
Ἀχαιΐδα
καλλιγύναικα.
~Ὣς
φάτο
ῥίγησεν
|
δ᾽ |
ὃ
γέρων,
ἐκέλευσε
δ᾽
ἑταίρους
|
[3, 250-299] |
ἔπειτα
ἄναξ
ἀνδρῶν
Ἀγαμέμνων,
~ἂν
|
δ᾽ |
Ὀδυσεὺς
πολύμητις·
ἀτὰρ
κήρυκες
ἀγαυοὶ
|
[3, 100-149] |
ὑπερβασίῃ
Διὸς
ὅρκια
δηλήσηται.
~Αἰεὶ
|
δ᾽ |
ὁπλοτέρων
ἀνδρῶν
φρένες
ἠερέθονται·
~οἷς |
[3, 100-149] |
καὶ
Ἀλεξάνδρου
ἕνεκ᾽
ἀρχῆς·
~ἡμέων
|
δ᾽ |
ὁπποτέρῳ
θάνατος
καὶ
μοῖρα
τέτυκται
|
[3, 250-299] |
ὀμόσσῃ,
~ὑμεῖς
μάρτυροι
ἔστε,
φυλάσσετε
|
δ᾽ |
ὅρκια
πιστά·
~εἰ
μέν
κεν |
[3, 400-449] |
λάθεν·
ἦρχε
δὲ
δαίμων.
~Αἳ
|
δ᾽ |
ὅτ᾽
Ἀλεξάνδροιο
δόμον
περικαλλέ᾽
ἵκοντο, |
[3, 0-49] |
δ᾽
ὦκα
διέπρησσον
πεδίοιο.
~Οἳ
|
δ᾽ |
ὅτε
δὴ
σχεδὸν
ἦσαν
ἐπ᾽ |
[3, 0-49] |
ἔθνος
ἐχάζετο
κῆρ᾽
ἀλεείνων.
~Ὡς
|
δ᾽ |
ὅτε
τίς
τε
δράκοντα
ἰδὼν |
[3, 250-299] |
δ᾽
ἑταίρους
~ἵππους
ζευγνύμεναι·
τοὶ
|
δ᾽ |
ὀτραλέως
ἐπίθοντο.
~Ἂν
δ᾽
ἄρ᾽ |
[3, 200-249] |
καί
τ᾽
οὔνομα
μυθησαίμην·
~δοιὼ
|
δ᾽ |
οὐ
δύναμαι
ἰδέειν
κοσμήτορε
λαῶν
|
[3, 50-99] |
~ὅσσά
κεν
αὐτοὶ
δῶσιν,
ἑκὼν
|
δ᾽ |
οὐκ
ἄν
τις
ἕλοιτο·
~νῦν |
[3, 200-249] |
κατὰ
χθονὸς
ὄμματα
πήξας,
~σκῆπτρον
|
δ᾽ |
οὔτ᾽
ὀπίσω
οὔτε
προπρηνὲς
ἐνώμα, |
[3, 150-199] |
καὶ
μείζονες
ἄλλοι
ἔασι,
~καλὸν
|
δ᾽ |
οὕτω
ἐγὼν
οὔ
πω
ἴδον |
[3, 0-49] |
κονίσαλος
ὄρνυτ᾽
ἀελλὴς
~ἐρχομένων·
μάλα
|
δ᾽ |
ὦκα
διέπρησσον
πεδίοιο.
~Οἳ
δ᾽ |
[3, 150-199] |
μὲν
κεφαλῇ
Ἀγαμέμνονος
Ἀτρεΐδαο,
~εὐρύτερος
|
δ᾽ |
ὤμοισιν
ἰδὲ
στέρνοισιν
ἰδέσθαι.
~Τεύχεα |
[3, 350-399] |
τετραχθὰ
διατρυφὲν
ἔκπεσε
χειρός.
~Ἀτρεΐδης
|
δ᾽ |
ᾤμωξεν
ἰδὼν
εἰς
οὐρανὸν
εὐρύν· |
[3, 150-199] |
ἡγήτορες
ἧντ᾽
ἐπὶ
πύργῳ.
~Οἳ
|
δ᾽ |
ὡς
οὖν
εἴδονθ᾽
Ἑλένην
ἐπὶ |
[3, 0-49] |
σὺν
τεύχεσιν
ἆλτο
χαμᾶζε.
~Τὸν
|
δ᾽ |
ὡς
οὖν
ἐνόησεν
Ἀλέξανδρος
θεοειδὴς |
[3, 0-49] |
μαχέσασθαι
ἐν
αἰνῇ
δηϊοτῆτι.
~Τὸν
|
δ᾽ |
ὡς
οὖν
ἐνόησεν
ἀρηΐφιλος
Μενέλαος
|