Chant, vers |
[3, 300-349] |
φιλότητα
καὶ
ὅρκια
πιστὰ
γενέσθαι.
|
~Ὣς |
ἄρ᾽
ἔφαν,
πάλλεν
δὲ
μέγας |
[3, 150-199] |
τεκέεσσί
τ᾽
ὀπίσσω
πῆμα
λίποιτο.
|
~Ὣς |
ἄρ᾽
ἔφαν,
Πρίαμος
δ᾽
Ἑλένην |
[3, 300-349] |
ἔγχος,
ὅ
οἱ
παλάμηφιν
ἀρήρει.
|
~Ὣς |
δ᾽
αὔτως
Μενέλαος
ἀρήϊος
ἔντε᾽ |
[3, 100-149] |
κε
νικήσαντι
φίλη
κεκλήσῃ
ἄκοιτις.
|
~Ὣς |
εἰποῦσα
θεὰ
γλυκὺν
ἵμερον
ἔμβαλε |
[3, 50-99] |
ἐς
ἱππόβοτον
καὶ
Ἀχαιΐδα
καλλιγύναικα.
|
~Ὣς |
ἔφαθ᾽
Ἕκτωρ
δ᾽
αὖτ᾽
ἐχάρη |
[3, 50-99] |
φιλότητα
καὶ
ὅρκια
πιστὰ
τάμωμεν.
|
~Ὣς |
ἔφαθ᾽
οἳ
δ᾽
ἄρα
πάντες |
[3, 50-99] |
τι
ἔπος
ἐρέειν
κορυθαίολος
Ἕκτωρ.
|
~Ὣς |
ἔφαθ᾽
οἳ
δ᾽
ἔσχοντο
μάχης |
[3, 100-149] |
ὄχ᾽
ἄριστα
μετ᾽
ἀμφοτέροισι
γένηται.
|
~Ὣς |
ἔφαθ᾽
οἳ
δ᾽
ἐχάρησαν
Ἀχαιοί |
[3, 300-349] |
τεκέων,
ἄλοχοι
δ᾽
ἄλλοισι
δαμεῖεν.
|
~Ὣς |
ἔφαν,
οὐδ᾽
ἄρα
πώ
σφιν |
[3, 450-499] |
καὶ
ἐσσομένοισι
μετ᾽
ἀνθρώποισι
πέληται.
|
~Ὣς |
ἔφατ᾽
Ἀτρεΐδης,
ἐπὶ
δ᾽
ᾔνεον |
[3, 400-449] |
δέ
κεν
κακὸν
οἶτον
ὄληαι.
|
~Ὣς |
ἔφατ᾽
ἔδεισεν
δ᾽
Ἑλένη
Διὸς |
[3, 250-299] |
ἐς
ἱππόβοτον
καὶ
Ἀχαιΐδα
καλλιγύναικα.
|
~Ὣς |
φάτο
ῥίγησεν
δ᾽
ὃ
γέρων, |
[3, 350-399] |
ἠὲ
χοροῖο
νέον
λήγοντα
καθίζειν.
|
~Ὣς |
φάτο,
τῇ
δ᾽
ἄρα
θυμὸν |
[3, 150-199] |
κυνώπιδος,
εἴ
ποτ᾽
ἔην
γε.
|
~Ὣς |
φάτο,
τὸν
δ᾽
ὁ
γέρων |
[3, 200-249] |
ὀνείδεα
πόλλ᾽
ἅ
μοί
ἐστιν.
|
~Ὣς |
φάτο,
τοὺς
δ᾽
ἤδη
κάτεχεν |