Chant, vers |
[3, 150-199] |
εὐρὺ
κρείων
Ἀγαμέμνων,
~ἀμφότερον
βασιλεύς
|
τ᾽ |
ἀγαθὸς
κρατερός
τ᾽
αἰχμητής·
~δαὴρ |
[3, 0-49] |
~σεύωνται
ταχέες
τε
κύνες
θαλεροί
|
τ᾽ |
αἰζηοί·
~ὣς
ἐχάρη
Μενέλαος
Ἀλέξανδρον |
[3, 150-199] |
~ἀμφότερον
βασιλεύς
τ᾽
ἀγαθὸς
κρατερός
|
τ᾽ |
αἰχμητής·
~δαὴρ
αὖτ᾽
ἐμὸς
ἔσκε |
[3, 0-49] |
ὄφελες
ἄγονός
τ᾽
ἔμεναι
ἄγαμός
|
τ᾽ |
ἀπολέσθαι·
~καί
κε
τὸ
βουλοίμην, |
[3, 350-399] |
ἱμερόεντα
καὶ
ὄμματα
μαρμαίροντα,
~θάμβησέν
|
τ᾽ |
ἄρ᾽
ἔπειτα
ἔπος
τ᾽
ἔφατ᾽ |
[3, 200-249] |
ζάκοτόν
τέ
τιν᾽
ἔμμεναι
ἄφρονά
|
τ᾽ |
αὔτως.
~Ἀλλ᾽
ὅτε
δὴ
ὄπα |
[3, 50-99] |
Ἀχαιοὶ
~ἰοῖσίν
τε
τιτυσκόμενοι
λάεσσί
|
τ᾽ |
ἔβαλλον·
~αὐτὰρ
ὃ
μακρὸν
ἄϋσεν |
[3, 50-99] |
οἳ
δ᾽
ἔσχοντο
μάχης
ἄνεῴ
|
τ᾽ |
ἐγένοντο
~ἐσσυμένως·
Ἕκτωρ
δὲ
μετ᾽ |
[3, 50-99] |
πέλεκυς
ὥς
ἐστιν
ἀτειρὴς
~ὅς
|
τ᾽ |
εἶσιν
διὰ
δουρὸς
ὑπ᾽
ἀνέρος |
[3, 0-49] |
γυναιμανὲς
ἠπεροπευτὰ
~αἴθ᾽
ὄφελες
ἄγονός
|
τ᾽ |
ἔμεναι
ἄγαμός
τ᾽
ἀπολέσθαι·
~καί |
[3, 0-49] |
κέρδιον
ἦεν
~ἢ
οὕτω
λώβην
|
τ᾽ |
ἔμεναι
καὶ
ὑπόψιον
ἄλλων.
~Ἦ |
[3, 0-49] |
ἡγεμόνεσσιν
ἕκαστοι,
~Τρῶες
μὲν
κλαγγῇ
|
τ᾽ |
ἐνοπῇ
τ᾽
ἴσαν
ὄρνιθες
ὣς
|
[3, 100-149] |
ἐκ
δ᾽
ἔβαν
αὐτοί,
~τεύχεά
|
τ᾽ |
ἐξεδύοντο·
τὰ
μὲν
κατέθεντ᾽
ἐπὶ |
[3, 0-49] |
γεράνων
πέλει
οὐρανόθι
πρό·
~αἵ
|
τ᾽ |
ἐπεὶ
οὖν
χειμῶνα
φύγον
καὶ |
[3, 0-49] |
~τόσσόν
τίς
τ᾽
ἐπιλεύσσει
ὅσον
|
τ᾽ |
ἐπὶ
λᾶαν
ἵησιν·
~ὣς
ἄρα |
[3, 450-499] |
οὔ
τις
δύνατο
Τρώων
κλειτῶν
|
τ᾽ |
ἐπικούρων
~δεῖξαι
Ἀλέξανδρον
τότ᾽
ἀρηϊφίλῳ |
[3, 0-49] |
τε
νυκτὸς
ἀμείνω,
~τόσσόν
τίς
|
τ᾽ |
ἐπιλεύσσει
ὅσον
τ᾽
ἐπὶ
λᾶαν |
[3, 350-399] |
σεῖο
θεῶν
ὀλοώτερος
ἄλλος·
~ἦ
|
τ᾽ |
ἐφάμην
τίσασθαι
Ἀλέξανδρον
κακότητος·
~νῦν |
[3, 350-399] |
~θάμβησέν
τ᾽
ἄρ᾽
ἔπειτα
ἔπος
|
τ᾽ |
ἔφατ᾽
ἔκ
τ᾽
ὀνόμαζε·
~δαιμονίη, |
[3, 150-199] |
τοῖσιν
ἐλέχθην
~ἤματι
τῷ
ὅτε
|
τ᾽ |
ἦλθον
Ἀμαζόνες
ἀντιάνειραι·
~ἀλλ᾽
οὐδ᾽ |
[3, 0-49] |
~Τρῶες
μὲν
κλαγγῇ
τ᾽
ἐνοπῇ
|
τ᾽ |
ἴσαν
ὄρνιθες
ὣς
~ἠΰτε
περ |
[3, 100-149] |
~Λάμπόν
τε
Κλυτίον
θ᾽
Ἱκετάονά
|
τ᾽ |
ὄζον
Ἄρηος
~Οὐκαλέγων
τε
καὶ |
[3, 150-199] |
μιν
ἔγωγε
ἐΐσκω
πηγεσιμάλλῳ,
~ὅς
|
τ᾽ |
οἰῶν
μέγα
πῶϋ
διέρχεται
ἀργεννάων. |
[3, 350-399] |
ἔπειτα
ἔπος
τ᾽
ἔφατ᾽
ἔκ
|
τ᾽ |
ὀνόμαζε·
~δαιμονίη,
τί
με
ταῦτα |
[3, 150-199] |
νηυσὶ
νεέσθω,
~μηδ᾽
ἡμῖν
τεκέεσσί
|
τ᾽ |
ὀπίσσω
πῆμα
λίποιτο.
~Ὣς
ἄρ᾽ |
[3, 200-249] |
~οὕς
κεν
ἐῢ
γνοίην
καί
|
τ᾽ |
οὔνομα
μυθησαίμην·
~δοιὼ
δ᾽
οὐ |
[3, 50-99] |
Ἀλέξανδρος
θεοειδής·
~Ἕκτορ
ἐπεί
με
|
κατ᾽ |
αἶσαν
ἐνείκεσας
οὐδ᾽
ὑπὲρ
αἶσαν· |
[3, 350-399] |
δολιχόσκιον
ἔγχος,
~καὶ
βάλε
Πριαμίδαο
|
κατ᾽ |
ἀσπίδα
πάντοσε
ἴσην·
~διὰ
μὲν |
[3, 300-349] |
δολιχόσκιον
ἔγχος,
~καὶ
βάλεν
Ἀτρεΐδαο
|
κατ᾽ |
ἀσπίδα
πάντοσε
ἴσην,
~οὐδ᾽
ἔρρηξεν |
[3, 100-149] |
~αὐτίκα
δ᾽
ἀργεννῇσι
καλυψαμένη
ὀθόνῃσιν
|
~ὁρμᾶτ᾽ |
ἐκ
θαλάμοιο
τέρεν
κατὰ
δάκρυ |
[3, 450-499] |
ἐσσομένοισι
μετ᾽
ἀνθρώποισι
πέληται.
~Ὣς
|
ἔφατ᾽ |
Ἀτρεΐδης,
ἐπὶ
δ᾽
ᾔνεον
ἄλλοι |
[3, 400-449] |
κεν
κακὸν
οἶτον
ὄληαι.
~Ὣς
|
ἔφατ᾽ |
ἔδεισεν
δ᾽
Ἑλένη
Διὸς
ἐκγεγαυῖα, |
[3, 350-399] |
τ᾽
ἄρ᾽
ἔπειτα
ἔπος
τ᾽
|
ἔφατ᾽ |
ἔκ
τ᾽
ὀνόμαζε·
~δαιμονίη,
τί |
[3, 150-199] |
πῶϋ
διέρχεται
ἀργεννάων.
~Τὸν
δ᾽
|
ἠμείβετ᾽ |
ἔπειθ᾽
Ἑλένη
Διὸς
ἐκγεγαυῖα·
~οὗτος |
[3, 50-99] |
ἐν
μέσσῳ
καὶ
ἀρηΐφιλον
Μενέλαον
|
~συμβάλετ᾽ |
ἀμφ᾽
Ἑλένῃ
καὶ
κτήμασι
πᾶσι |
[3, 100-149] |
ὀπίσσω
~λεύσσει,
ὅπως
ὄχ᾽
ἄριστα
|
μετ᾽ |
ἀμφοτέροισι
γένηται.
~Ὣς
ἔφαθ᾽
οἳ |
[3, 50-99] |
τ᾽
ἐγένοντο
~ἐσσυμένως·
Ἕκτωρ
δὲ
|
μετ᾽ |
ἀμφοτέροισιν
ἔειπε·
~κέκλυτέ
μευ
Τρῶες |
[3, 300-349] |
κύδιστε
μέγιστε
~ὁππότερος
τάδε
ἔργα
|
μετ᾽ |
ἀμφοτέροισιν
ἔθηκε,
~τὸν
δὸς
ἀποφθίμενον |
[3, 250-299] |
ἔοικεν,
~ἥ
τε
καὶ
ἐσσομένοισι
|
μετ᾽ |
ἀνθρώποισι
πέληται.
~Εἰ
δ᾽
ἂν |
[3, 450-499] |
ἔοικεν,
~ἥ
τε
καὶ
ἐσσομένοισι
|
μετ᾽ |
ἀνθρώποισι
πέληται.
~Ὣς
ἔφατ᾽
Ἀτρεΐδης, |
[3, 350-399] |
λάβεν
ἱπποδασείης,
~ἕλκε
δ᾽
ἐπιστρέψας
|
μετ᾽ |
ἐϋκνήμιδας
Ἀχαιούς·
~ἄγχε
δέ
μιν |
[3, 350-399] |
παχείῃ.
~Τὴν
μὲν
ἔπειθ᾽
ἥρως
|
μετ᾽ |
ἐϋκνήμιδας
Ἀχαιοὺς
~ῥῖψ᾽
ἐπιδινήσας,
κόμισαν |
[3, 450-499] |
ἠδ᾽
ἐπίκουροι·
~νίκη
μὲν
δὴ
|
φαίνετ᾽ |
ἀρηϊφίλου
Μενελάου,
~ὑμεῖς
δ᾽
Ἀργείην |
[3, 400-449] |
λέχος
δὲ
κιών·
ἅμα
δ᾽
|
εἵπετ᾽ |
ἄκοιτις.
~Τὼ
μὲν
ἄρ᾽
ἐν |
[3, 50-99] |
πρόφερε
χρυσέης
Ἀφροδίτης·
~οὔ
τοι
|
ἀπόβλητ᾽ |
ἐστὶ
θεῶν
ἐρικυδέα
δῶρα
~ὅσσά |
[3, 200-249] |
νιφάδεσσιν
ἐοικότα
χειμερίῃσιν,
~οὐκ
ἂν
|
ἔπειτ᾽ |
Ὀδυσῆΐ
γ᾽
ἐρίσσειε
βροτὸς
ἄλλος· |
[3, 250-299] |
~Τρῶας
ἔπειθ᾽
Ἑλένην
καὶ
κτήματα
|
πάντ᾽ |
ἀποδοῦναι,
~τιμὴν
δ᾽
Ἀργείοις
ἀποτινέμεν |
[3, 250-299] |
θ᾽
ὃς
πάντ᾽
ἐφορᾷς
καὶ
|
πάντ᾽ |
ἐπακούεις,
~καὶ
ποταμοὶ
καὶ
γαῖα, |
[3, 250-299] |
κύδιστε
μέγιστε,
~Ἠέλιός
θ᾽
ὃς
|
πάντ᾽ |
ἐφορᾷς
καὶ
πάντ᾽
ἐπακούεις,
~καὶ |
[3, 100-149] |
~τεύχεά
τ᾽
ἐξεδύοντο·
τὰ
μὲν
|
κατέθεντ᾽ |
ἐπὶ
γαίῃ
~πλησίον
ἀλλήλων,
ὀλίγη |
[3, 150-199] |
ἰοῦσαν,
~ἦκα
πρὸς
ἀλλήλους
ἔπεα
|
πτερόεντ᾽ |
ἀγόρευον·
~οὐ
νέμεσις
Τρῶας
καὶ |
[3, 150-199] |
ἱεῖσι·
~τοῖοι
ἄρα
Τρώων
ἡγήτορες
|
ἧντ᾽ |
ἐπὶ
πύργῳ.
~Οἳ
δ᾽
ὡς |
[3, 300-349] |
ἐγγὺς
στήτην
διαμετρητῷ
ἐνὶ
χώρῳ
|
~σείοντ᾽ |
ἐγχείας
ἀλλήλοισιν
κοτέοντε.
~Πρόσθε
δ᾽ |
[3, 250-299] |
καὶ
ἀρηΐφιλος
Μενέλαος
~μακρῇς
ἐγχείῃσι
|
μαχήσοντ᾽ |
ἀμφὶ
γυναικί·
~τῷ
δέ
κε |
[3, 400-449] |
ἦρχε
δὲ
δαίμων.
~Αἳ
δ᾽
|
ὅτ᾽ |
Ἀλεξάνδροιο
δόμον
περικαλλέ᾽
ἵκοντο,
~ἀμφίπολοι |
[3, 50-99] |
τε
κόμη
τό
τε
εἶδος
|
ὅτ᾽ |
ἐν
κονίῃσι
μιγείης.
~Ἀλλὰ
μάλα |
[3, 150-199] |
αὖτ᾽
ἐμὸς
ἔσκε
κυνώπιδος,
εἴ
|
ποτ᾽ |
ἔην
γε.
~Ὣς
φάτο,
τὸν |
[3, 200-249] |
ἔειπες·
~ἤδη
γὰρ
καὶ
δεῦρό
|
ποτ᾽ |
ἤλυθε
δῖος
Ὀδυσσεὺς
~σεῦ
ἕνεκ᾽ |
[3, 450-499] |
κλειτῶν
τ᾽
ἐπικούρων
~δεῖξαι
Ἀλέξανδρον
|
τότ᾽ |
ἀρηϊφίλῳ
Μενελάῳ·
~οὐ
μὲν
γὰρ |
[3, 150-199] |
καὶ
Μυγδόνος
ἀντιθέοιο,
~οἵ
ῥα
|
τότ᾽ |
ἐστρατόωντο
παρ᾽
ὄχθας
Σαγγαρίοιο·
~καὶ |
[3, 200-249] |
ἀγασσάμεθ᾽
εἶδος
ἰδόντες.
~Τὸ
τρίτον
|
αὖτ᾽ |
Αἴαντα
ἰδὼν
ἐρέειν᾽
ὃ
γεραιός· |
[3, 200-249] |
καὶ
μήδεα
πυκνά.
~Τὴν
δ᾽
|
αὖτ᾽ |
Ἀντήνωρ
πεπνυμένος
ἀντίον
ηὔδα·
~ὦ |
[3, 50-99] |
οὐκ
ἄν
τις
ἕλοιτο·
~νῦν
|
αὖτ᾽ |
εἴ
μ᾽
ἐθέλεις
πολεμίζειν
ἠδὲ |
[3, 150-199] |
ἀγαθὸς
κρατερός
τ᾽
αἰχμητής·
~δαὴρ
|
αὖτ᾽ |
ἐμὸς
ἔσκε
κυνώπιδος,
εἴ
ποτ᾽ |
[3, 50-99] |
καλλιγύναικα.
~Ὣς
ἔφαθ᾽
Ἕκτωρ
δ᾽
|
αὖτ᾽ |
ἐχάρη
μέγα
μῦθον
ἀκούσας,
~καί |
[3, 150-199] |
ἦσαν
ὅσοι
ἑλίκωπες
Ἀχαιοί.
~Δεύτερον
|
αὖτ᾽ |
Ὀδυσῆα
ἰδὼν
ἐρέειν᾽
ὁ
γεραιός· |
[3, 200-249] |
ἕποντο
νέεσσ᾽
ἔνι
ποντοπόροισι,
~νῦν
|
αὖτ᾽ |
οὐκ
ἐθέλουσι
μάχην
καταδύμεναι
ἀνδρῶν
|
[3, 0-49] |
~ἐν
θυμῷ
μεμαῶτες
ἀλεξέμεν
ἀλλήλοισιν.
|
~Εὖτ᾽ |
ὄρεος
κορυφῇσι
Νότος
κατέχευεν
ὀμίχλην |
[3, 0-49] |
ἄρα
τῶν
ὑπὸ
ποσσὶ
κονίσαλος
|
ὄρνυτ᾽ |
ἀελλὴς
~ἐρχομένων·
μάλα
δ᾽
ὦκα |
[3, 200-249] |
χθονὸς
ὄμματα
πήξας,
~σκῆπτρον
δ᾽
|
οὔτ᾽ |
ὀπίσω
οὔτε
προπρηνὲς
ἐνώμα,
~ἀλλ᾽ |