Chant, vers |
[3, 400-449] |
σ᾽
ἢ
ἄλοχον
ποιήσεται
ἢ
|
ὅ |
γε
δούλην.
~Κεῖσε
δ᾽
ἐγὼν |
[3, 150-199] |
~Δεύτερον
αὖτ᾽
Ὀδυσῆα
ἰδὼν
ἐρέειν᾽
|
ὁ |
γεραιός·
~εἴπ᾽
ἄγε
μοι
καὶ |
[3, 150-199] |
γε.
~Ὣς
φάτο,
τὸν
δ᾽
|
ὁ |
γέρων
ἠγάσσατο
φώνησέν
τε·
~ὦ |
[3, 100-149] |
ἀνδρῶν
φρένες
ἠερέθονται·
~οἷς
δ᾽
|
ὁ |
γέρων
μετέῃσιν
ἅμα
πρόσσω
καὶ |
[3, 300-349] |
καὶ
ποικίλα
τεύχε᾽
ἔκειτο·
~αὐτὰρ
|
ὅ |
γ᾽
ἀμφ᾽
ὤμοισιν
ἐδύσετο
τεύχεα |
[3, 350-399] |
καλεῖ
οἶκον
δὲ
νέεσθαι.
~Κεῖνος
|
ὅ |
γ᾽
ἐν
θαλάμῳ
καὶ
δινωτοῖσι |
[3, 400-449] |
ὀΐζυε
καί
ἑ
φύλασσε,
~εἰς
|
ὅ |
κέ
σ᾽
ἢ
ἄλοχον
ποιήσεται |
[3, 350-399] |
ὀψιγόνων
ἀνθρώπων
~ξεινοδόκον
κακὰ
ῥέξαι,
|
ὅ |
κεν
φιλότητα
παράσχῃ.
~Ἦ
ῥα |
[3, 150-199] |
τέτηκα.
~Τοῦτο
δέ
τοι
ἐρέω
|
ὅ |
μ᾽
ἀνείρεαι
ἠδὲ
μεταλλᾷς·
~οὗτός |
[3, 350-399] |
πατρί·
~Ζεῦ
ἄνα
δὸς
τίσασθαι
|
ὅ |
με
πρότερος
κάκ᾽
ἔοργε
~δῖον |
[3, 300-349] |
ἔνευεν·
~εἵλετο
δ᾽
ἄλκιμον
ἔγχος,
|
ὅ |
οἱ
παλάμηφιν
ἀρήρει.
~Ὣς
δ᾽ |
[3, 350-399] |
κόμισαν
δ᾽
ἐρίηρες
ἑταῖροι·
~αὐτὰρ
|
ὃ |
ἂψ
ἐπόρουσε
κατακτάμεναι
μενεαίνων
~ἔγχεϊ |
[3, 200-249] |
τρίτον
αὖτ᾽
Αἴαντα
ἰδὼν
ἐρέειν᾽
|
ὃ |
γεραιός·
~τίς
τὰρ
ὅδ᾽
ἄλλος |
[3, 250-299] |
καλλιγύναικα.
~Ὣς
φάτο
ῥίγησεν
δ᾽
|
ὃ |
γέρων,
ἐκέλευσε
δ᾽
ἑταίρους
~ἵππους |
[3, 100-149] |
ἰέναι,
ἠδ᾽
ἄρν᾽
ἐκέλευεν
~οἰσέμεναι·
|
ὃ |
δ᾽
ἄρ᾽
οὐκ
ἀπίθησ᾽
Ἀγαμέμνονι |
[3, 350-399] |
παραὶ
λαπάρην
διάμησε
χιτῶνα
~ἔγχος·
|
ὃ |
δ᾽
ἐκλίνθη
καὶ
ἀλεύατο
κῆρα |
[3, 300-349] |
οἱ
αἰχμὴ
~ἀσπίδ᾽
ἐνὶ
κρατερῇ·
|
ὃ |
δὲ
δεύτερον
ὄρνυτο
χαλκῷ
~Ἀτρεΐδης |
[3, 50-99] |
τιτυσκόμενοι
λάεσσί
τ᾽
ἔβαλλον·
~αὐτὰρ
|
ὃ |
μακρὸν
ἄϋσεν
ἄναξ
ἀνδρῶν
Ἀγαμέμνων· |
[3, 100-149] |
φέρειν
Πρίαμόν
τε
καλέσσαι·
~αὐτὰρ
|
ὃ |
Ταλθύβιον
προΐει
κρείων
Ἀγαμέμνων
~νῆας |
[3, 150-199] |
ἐστί·
~μείων
μὲν
κεφαλῇ
Ἀγαμέμνονος
|
Ἀτρεΐδαο, |
~εὐρύτερος
δ᾽
ὤμοισιν
ἰδὲ
στέρνοισιν |
[3, 300-349] |
προΐει
δολιχόσκιον
ἔγχος,
~καὶ
βάλεν
|
Ἀτρεΐδαο |
κατ᾽
ἀσπίδα
πάντοσε
ἴσην,
~οὐδ᾽ |
[3, 350-399] |
προΐει
δολιχόσκιον
ἔγχος,
~καὶ
βάλε
|
Πριαμίδαο |
κατ᾽
ἀσπίδα
πάντοσε
ἴσην·
~διὰ |
[3, 100-149] |
λευκωλένῳ
ἄγγελος
ἦλθεν
~εἰδομένη
γαλόῳ
|
Ἀντηνορίδαο |
δάμαρτι,
~τὴν
Ἀντηνορίδης
εἶχε
κρείων |
[3, 400-449] |
ἐμίγην
φιλότητι
καὶ
εὐνῇ,
~ὥς
|
σεο |
νῦν
ἔραμαι
καί
με
γλυκὺς |
[3, 250-299] |
~ὄτρυνεν
δὲ
γέροντα
παριστάμενος
ἐπέεσσιν·
|
~ὄρσεο |
Λαομεδοντιάδη,
καλέουσιν
ἄριστοι
~Τρώων
θ᾽ |
[3, 50-99] |
ἀγαθὸς
Μενέλαος·
~κέκλυτε
νῦν
καὶ
|
ἐμεῖο· |
μάλιστα
γὰρ
ἄλγος
ἱκάνει
~θυμὸν |
[3, 150-199] |
πάροιθ᾽
ἐλθοῦσα
φίλον
τέκος
ἵζευ
|
ἐμεῖο, |
~ὄφρα
ἴδῃ
πρότερόν
τε
πόσιν |
[3, 350-399] |
εὐρύν·
~Ζεῦ
πάτερ
οὔ
τις
|
σεῖο |
θεῶν
ὀλοώτερος
ἄλλος·
~ἦ
τ᾽ |
[3, 100-149] |
Μενέλαος
~μακρῇς
ἐγχείῃσι
μαχήσονται
περὶ
|
σεῖο· |
~τῷ
δέ
κε
νικήσαντι
φίλη |
[3, 300-349] |
αὖ
θώρηκα
περὶ
στήθεσσιν
ἔδυνεν
|
~οἷο |
κασιγνήτοιο
Λυκάονος·
ἥρμοσε
δ᾽
αὐτῷ. |
[3, 150-199] |
αἰολοπώλους
~λαοὺς
Ὀτρῆος
καὶ
Μυγδόνος
|
ἀντιθέοιο, |
~οἵ
ῥα
τότ᾽
ἐστρατόωντο
παρ᾽ |
[3, 0-49] |
~ἐρχομένων·
μάλα
δ᾽
ὦκα
διέπρησσον
|
πεδίοιο. |
~Οἳ
δ᾽
ὅτε
δὴ
σχεδὸν |
[3, 150-199] |
ῥα
τότ᾽
ἐστρατόωντο
παρ᾽
ὄχθας
|
Σαγγαρίοιο· |
~καὶ
γὰρ
ἐγὼν
ἐπίκουρος
ἐὼν |
[3, 100-149] |
ἡμεῖς
οἴσομεν
ἄλλον·
~ἄξετε
δὲ
|
Πριάμοιο |
βίην,
ὄφρ᾽
ὅρκια
τάμνῃ
~αὐτός, |
[3, 100-149] |
Ἀντηνορίδης
εἶχε
κρείων
Ἑλικάων
~Λαοδίκην
|
Πριάμοιο |
θυγατρῶν
εἶδος
ἀρίστην.
~Τὴν
δ᾽ |
[3, 300-349] |
προτὶ
Ἴλιον
ἀπονέοντο·
~Ἕκτωρ
δὲ
|
Πριάμοιο |
πάϊς
καὶ
δῖος
Ὀδυσσεὺς
~χῶρον |
[3, 250-299] |
δ᾽
ἂν
ἐμοὶ
τιμὴν
Πρίαμος
|
Πριάμοιό |
τε
παῖδες
~τίνειν
οὐκ
ἐθέλωσιν |
[3, 100-149] |
ἀργεννῇσι
καλυψαμένη
ὀθόνῃσιν
~ὁρμᾶτ᾽
ἐκ
|
θαλάμοιο |
τέρεν
κατὰ
δάκρυ
χέουσα
~οὐκ |
[3, 100-149] |
Τρῶές
τε
~ἐλπόμενοι
παύσασθαι
ὀϊζυροῦ
|
πολέμοιο. |
~Καί
ῥ᾽
ἵππους
μὲν
ἔρυξαν |
[3, 250-299] |
~αὖθι
μένων,
ἧός
κε
τέλος
|
πολέμοιο |
κιχείω.
~Ἦ,
καὶ
ἀπὸ
στομάχους |
[3, 100-149] |
Ἄρηα
~ἐν
πεδίῳ
ὀλοοῖο
λιλαιόμενοι
|
πολέμοιο· |
~οἳ
δὴ
νῦν
ἕαται
σιγῇ, |
[3, 150-199] |
ἐπὶ
Σκαιῇσι
πύλῃσι,
~γήραϊ
δὴ
|
πολέμοιο |
πεπαυμένοι,
ἀλλ᾽
ἀγορηταὶ
~ἐσθλοί,
τεττίγεσσιν |
[3, 300-349] |
καλὰ
~δῖος
Ἀλέξανδρος
Ἑλένης
πόσις
|
ἠϋκόμοιο. |
~Κνημῖδας
μὲν
πρῶτα
περὶ
κνήμῃσιν |
[3, 0-49] |
~κλαγγῇ
ταί
γε
πέτονται
ἐπ᾽
|
ὠκεανοῖο |
ῥοάων
~ἀνδράσι
Πυγμαίοισι
φόνον
καὶ |
[3, 350-399] |
οἱ
ῥῆξεν
ἱμάντα
βοὸς
ἶφι
|
κταμένοιο· |
~κεινὴ
δὲ
τρυφάλεια
ἅμ᾽
ἕσπετο |
[3, 100-149] |
φέρον
πολύδακρυν
Ἄρηα
~ἐν
πεδίῳ
|
ὀλοοῖο |
λιλαιόμενοι
πολέμοιο·
~οἳ
δὴ
νῦν |
[3, 400-449] |
δὲ
δαίμων.
~Αἳ
δ᾽
ὅτ᾽
|
Ἀλεξάνδροιο |
δόμον
περικαλλέ᾽
ἵκοντο,
~ἀμφίπολοι
μὲν |
[3, 400-449] |
δίφρον
ἑλοῦσα
φιλομειδὴς
Ἀφροδίτη
~ἀντί᾽
|
Ἀλεξάνδροιο |
θεὰ
κατέθηκε
φέρουσα·
~ἔνθα
κάθιζ᾽ |
[3, 250-299] |
τε
παῖδες
~τίνειν
οὐκ
ἐθέλωσιν
|
Ἀλεξάνδροιο |
πεσόντος,
~αὐτὰρ
ἐγὼ
καὶ
ἔπειτα |
[3, 50-99] |
Τρῶες
καὶ
ἐϋκνήμιδες
Ἀχαιοὶ
~μῦθον
|
Ἀλεξάνδροιο, |
τοῦ
εἵνεκα
νεῖκος
ὄρωρεν.
~Ἄλλους |
[3, 350-399] |
ἀλλὰ
χορὸν
δὲ
~ἔρχεσθ᾽
ἠὲ
|
χοροῖο |
νέον
λήγοντα
καθίζειν.
~Ὣς
φάτο, |
[3, 300-349] |
καὶ
ἀθάνατοι
θεοὶ
ἄλλοι
~ὁπποτέρῳ
|
θανάτοιο |
τέλος
πεπρωμένον
ἐστίν.
~Ἦ
ῥα |
[3, 300-349] |
θώρηκα
περὶ
στήθεσσιν
ἔδυνεν
~οἷο
|
κασιγνήτοιο |
Λυκάονος·
ἥρμοσε
δ᾽
αὐτῷ.
~Ἀμφὶ |
[3, 400-449] |
~ἔνθα
κάθιζ᾽
Ἑλένη
κούρη
Διὸς
|
αἰγιόχοιο
|
~ὄσσε
πάλιν
κλίνασα,
πόσιν
δ᾽ |
[3, 250-299] |
ἐπὶ
χθονὸς
ἀσπαίροντας
~θυμοῦ
δευομένους·
|
ἀπὸ |
γὰρ
μένος
εἵλετο
χαλκός.
~Οἶνον |
[3, 250-299] |
τέλος
πολέμοιο
κιχείω.
~Ἦ,
καὶ
|
ἀπὸ |
στομάχους
ἀρνῶν
τάμε
νηλέϊ
χαλκῷ· |
[3, 350-399] |
δέ
μιν
πολύκεστος
ἱμὰς
ἁπαλὴν
|
ὑπὸ |
δειρήν,
~ὅς
οἱ
ὑπ᾽
ἀνθερεῶνος |
[3, 0-49] |
λᾶαν
ἵησιν·
~ὣς
ἄρα
τῶν
|
ὑπὸ |
ποσσὶ
κονίσαλος
ὄρνυτ᾽
ἀελλὴς
~ἐρχομένων· |
[3, 0-49] |
παλίνορσος
ἀπέστη
~οὔρεος
ἐν
βήσσῃς,
|
ὑπό |
τε
τρόμος
ἔλλαβε
γυῖα,
~ἂψ |
[3, 350-399] |
ἔοργε
~δῖον
Ἀλέξανδρον,
καὶ
ἐμῇς
|
ὑπὸ |
χερσὶ
δάμασσον,
~ὄφρα
τις
ἐρρίγῃσι |
[3, 0-49] |
περ
κλαγγὴ
γεράνων
πέλει
οὐρανόθι
|
πρό· |
~αἵ
τ᾽
ἐπεὶ
οὖν
χειμῶνα |
[3, 400-449] |
οἴκαδ᾽
ἄγεσθαι,
~τοὔνεκα
δὴ
νῦν
|
δεῦρο |
δολοφρονέουσα
παρέστης;
~ἧσο
παρ᾽
αὐτὸν |
[3, 150-199] |
Πρίαμος
δ᾽
Ἑλένην
ἐκαλέσσατο
φωνῇ·
|
~δεῦρο |
πάροιθ᾽
ἐλθοῦσα
φίλον
τέκος
ἵζευ |
[3, 200-249] |
νημερτὲς
ἔειπες·
~ἤδη
γὰρ
καὶ
|
δεῦρό |
ποτ᾽
ἤλυθε
δῖος
Ὀδυσσεὺς
~σεῦ |
[3, 150-199] |
θάνατός
μοι
ἁδεῖν
κακὸς
ὁππότε
|
δεῦρο
|
~υἱέϊ
σῷ
ἑπόμην
θάλαμον
γνωτούς |
[3, 400-449] |
δὴ
νῦν
δεῦρο
δολοφρονέουσα
παρέστης;
|
~ἧσο |
παρ᾽
αὐτὸν
ἰοῦσα,
θεῶν
δ᾽ |
[3, 50-99] |
ἦ
τέ
κεν
ἤδη
~λάϊνον
|
ἕσσο |
χιτῶνα
κακῶν
ἕνεχ᾽
ὅσσα
ἔοργας. |
[3, 0-49] |
ἄγαμός
τ᾽
ἀπολέσθαι·
~καί
κε
|
τὸ |
βουλοίμην,
καί
κεν
πολὺ
κέρδιον |
[3, 300-349] |
ἀρηϊφίλῳ
Μενελάῳ·
~Ζεὺς
μέν
που
|
τό |
γε
οἶδε
καὶ
ἀθάνατοι
θεοὶ |
[3, 150-199] |
~Ἀλλὰ
τά
γ᾽
οὐκ
ἐγένοντο·
|
τὸ |
καὶ
κλαίουσα
τέτηκα.
~Τοῦτο
δέ |
[3, 50-99] |
δῶρ᾽
Ἀφροδίτης
~ἥ
τε
κόμη
|
τό |
τε
εἶδος
ὅτ᾽
ἐν
κονίῃσι |
[3, 200-249] |
ὧδ᾽
Ὀδυσῆος
ἀγασσάμεθ᾽
εἶδος
ἰδόντες.
|
~Τὸ |
τρίτον
αὖτ᾽
Αἴαντα
ἰδὼν
ἐρέειν᾽ |
[3, 100-149] |
τε
καὶ
Ἀντήνωρ
πεπνυμένω
ἄμφω
|
~ἥατο |
δημογέροντες
ἐπὶ
Σκαιῇσι
πύλῃσι,
~γήραϊ |
[3, 150-199] |
~ἦ
ῥά
νύ
τοι
πολλοὶ
|
δεδμήατο |
κοῦροι
Ἀχαιῶν.
~Ἤδη
καὶ
Φρυγίην |
[3, 200-249] |
Πολυδεύκεα
~αὐτοκασιγνήτω,
τώ
μοι
μία
|
γείνατο |
μήτηρ.
~Ἢ
οὐχ
ἑσπέσθην
Λακεδαίμονος |
[3, 450-499] |
Ἀλέξανδρον
θεοειδέα.
~Ἀλλ᾽
οὔ
τις
|
δύνατο |
Τρώων
κλειτῶν
τ᾽
ἐπικούρων
~δεῖξαι |
[3, 350-399] |
κεν
εἴρυσσέν
τε
καὶ
ἄσπετον
|
ἤρατο |
κῦδος,
~εἰ
μὴ
ἄρ᾽
ὀξὺ |
[3, 150-199] |
φάτο,
τὸν
δ᾽
ὁ
γέρων
|
ἠγάσσατο |
φώνησέν
τε·
~ὦ
μάκαρ
Ἀτρεΐδη |
[3, 150-199] |
ἄρ᾽
ἔφαν,
Πρίαμος
δ᾽
Ἑλένην
|
ἐκαλέσσατο |
φωνῇ·
~δεῦρο
πάροιθ᾽
ἐλθοῦσα
φίλον |
[3, 350-399] |
~ὅς
οἱ
ὑπ᾽
ἀνθερεῶνος
ὀχεὺς
|
τέτατο |
τρυφαλείης.
~Καί
νύ
κεν
εἴρυσσέν |
[3, 350-399] |
~ἔγχος·
ὃ
δ᾽
ἐκλίνθη
καὶ
|
ἀλεύατο |
κῆρα
μέλαιναν.
~Ἀτρεΐδης
δὲ
ἐρυσσάμενος |
[3, 0-49] |
Μενέλαος
Ἀλέξανδρον
θεοειδέα
~ὀφθαλμοῖσιν
ἰδών·
|
φάτο |
γὰρ
τίσεσθαι
ἀλείτην·
~αὐτίκα
δ᾽ |
[3, 250-299] |
ἱππόβοτον
καὶ
Ἀχαιΐδα
καλλιγύναικα.
~Ὣς
|
φάτο |
ῥίγησεν
δ᾽
ὃ
γέρων,
ἐκέλευσε |
[3, 350-399] |
χοροῖο
νέον
λήγοντα
καθίζειν.
~Ὣς
|
φάτο, |
τῇ
δ᾽
ἄρα
θυμὸν
ἐνὶ |
[3, 150-199] |
εἴ
ποτ᾽
ἔην
γε.
~Ὣς
|
φάτο, |
τὸν
δ᾽
ὁ
γέρων
ἠγάσσατο |
[3, 200-249] |
πόλλ᾽
ἅ
μοί
ἐστιν.
~Ὣς
|
φάτο, |
τοὺς
δ᾽
ἤδη
κάτεχεν
φυσίζοος |
[3, 150-199] |
ἔοικε.
~Τὸν
δ᾽
Ἑλένη
μύθοισιν
|
ἀμείβετο |
δῖα
γυναικῶν·
~αἰδοῖός
τέ
μοί |
[3, 200-249] |
ὤμους;
~τὸν
δ᾽
Ἑλένη
τανύπεπλος
|
ἀμείβετο |
δῖα
γυναικῶν·
~οὗτος
δ᾽
Αἴας |
[3, 0-49] |
~ἂψ
δ᾽
ἑτάρων
εἰς
ἔθνος
|
ἐχάζετο |
κῆρ᾽
ἀλεείνων.
~Ὡς
δ᾽
ὅτε |
[3, 0-49] |
δύω
κεκορυθμένα
χαλκῷ
~πάλλων
Ἀργείων
|
προκαλίζετο |
πάντας
ἀρίστους
~ἀντίβιον
μαχέσασθαι
ἐν |
[3, 300-349] |
ῥα
καὶ
ἐς
δίφρον
ἄρνας
|
θέτο |
ἰσόθεος
φώς,
~ἂν
δ᾽
ἄρ᾽ |
[3, 450-499] |
ἴδοιτο·
~ἶσον
γάρ
σφιν
πᾶσιν
|
ἀπήχθετο |
κηρὶ
μελαίνῃ.
~Τοῖσι
δὲ
καὶ |
[3, 300-349] |
αὐτῷ.
~Ἀμφὶ
δ᾽
ἄρ᾽
ὤμοισιν
|
βάλετο |
ξίφος
ἀργυρόηλον
~χάλκεον,
αὐτὰρ
ἔπειτα |
[3, 300-349] |
δεινὸν
δὲ
λόφος
καθύπερθεν
ἔνευεν·
|
~εἵλετο |
δ᾽
ἄλκιμον
ἔγχος,
ὅ
οἱ |
[3, 250-299] |
~θυμοῦ
δευομένους·
ἀπὸ
γὰρ
μένος
|
εἵλετο |
χαλκός.
~Οἶνον
δ᾽
ἐκ
κρητῆρος |
[3, 350-399] |
κταμένοιο·
~κεινὴ
δὲ
τρυφάλεια
ἅμ᾽
|
ἕσπετο |
χειρὶ
παχείῃ.
~Τὴν
μὲν
ἔπειθ᾽ |
[3, 250-299] |
~πὰρ
δέ
οἱ
Ἀντήνωρ
περικαλλέα
|
βήσετο |
δίφρον·
~τὼ
δὲ
διὰ
Σκαιῶν |
[3, 300-349] |
~πὰρ
δέ
οἱ
Ἀντήνωρ
περικαλλέα
|
βήσετο |
δίφρον.
~Τὼ
μὲν
ἄρ᾽
ἄψορροι |
[3, 300-349] |
~αὐτὰρ
ὅ
γ᾽
ἀμφ᾽
ὤμοισιν
|
ἐδύσετο |
τεύχεα
καλὰ
~δῖος
Ἀλέξανδρος
Ἑλένης |
[3, 250-299] |
ἀρίστοις.
~Τοῖσιν
δ᾽
Ἀτρεΐδης
μεγάλ᾽
|
εὔχετο |
χεῖρας
ἀνασχών·
~Ζεῦ
πάτερ
Ἴδηθεν |
[3, 300-349] |
~ἵπποι
ἀερσίποδες
καὶ
ποικίλα
τεύχε᾽
|
ἔκειτο· |
~αὐτὰρ
ὅ
γ᾽
ἀμφ᾽
ὤμοισιν |
[3, 450-499] |
φιλότητί
γ᾽
ἐκεύθανον
εἴ
τις
|
ἴδοιτο· |
~ἶσον
γάρ
σφιν
πᾶσιν
ἀπήχθετο |
[3, 200-249] |
~οἴκῳ
ἐν
ἡμετέρῳ
ὁπότε
Κρήτηθεν
|
ἵκοιτο. |
~Νῦν
δ᾽
ἄλλους
μὲν
πάντας |
[3, 50-99] |
ἑκὼν
δ᾽
οὐκ
ἄν
τις
|
ἕλοιτο· |
~νῦν
αὖτ᾽
εἴ
μ᾽
ἐθέλεις |
[3, 250-299] |
κε
νικήσαντι
γυνὴ
καὶ
κτήμαθ᾽
|
ἕποιτο· |
~οἳ
δ᾽
ἄλλοι
φιλότητα
καὶ |
[3, 150-199] |
ἡμῖν
τεκέεσσί
τ᾽
ὀπίσσω
πῆμα
|
λίποιτο. |
~Ὣς
ἄρ᾽
ἔφαν,
Πρίαμος
δ᾽ |
[3, 0-49] |
δ᾽
ἐξ
ὀχέων
σὺν
τεύχεσιν
|
ἆλτο |
χαμᾶζε.
~Τὸν
δ᾽
ὡς
οὖν |
[3, 300-349] |
ἀφείη
χάλκεον
ἔγχος.
~Λαοὶ
δ᾽
|
ἠρήσαντο, |
θεοῖσι
δὲ
χεῖρας
ἀνέσχον,
~ὧδε |
[3, 300-349] |
μὲν
ἄρ᾽
ἄψορροι
προτὶ
Ἴλιον
|
ἀπονέοντο· |
~Ἕκτωρ
δὲ
Πριάμοιο
πάϊς
καὶ |
[3, 50-99] |
δ᾽
ἱδρύνθησαν
ἅπαντες.
~Τῷ
δ᾽
|
ἐπετοξάζοντο |
κάρη
κομόωντες
Ἀχαιοὶ
~ἰοῖσίν
τε |
[3, 300-349] |
κλῆρος
ὄρουσεν.
~Οἳ
μὲν
ἔπειθ᾽
|
ἵζοντο |
κατὰ
στίχας,
ἧχι
ἑκάστῳ
~ἵπποι |
[3, 250-299] |
~ἵππους
ζευγνύμεναι·
τοὶ
δ᾽
ὀτραλέως
|
ἐπίθοντο. |
~Ἂν
δ᾽
ἄρ᾽
ἔβη
Πρίαμος, |
[3, 400-449] |
δ᾽
ὅτ᾽
Ἀλεξάνδροιο
δόμον
περικαλλέ᾽
|
ἵκοντο, |
~ἀμφίπολοι
μὲν
ἔπειτα
θοῶς
ἐπὶ |
[3, 250-299] |
ἵππους.
~Ἀλλ᾽
ὅτε
δή
ῥ᾽
|
ἵκοντο |
μετὰ
Τρῶας
καὶ
Ἀχαιούς,
~ἐξ |
[3, 50-99] |
δ᾽
ἔσχοντο
μάχης
ἄνεῴ
τ᾽
|
ἐγένοντο
|
~ἐσσυμένως·
Ἕκτωρ
δὲ
μετ᾽
ἀμφοτέροισιν |
[3, 50-99] |
οἳ
δ᾽
ἄρα
πάντες
ἀκὴν
|
ἐγένοντο |
σιωπῇ·
~τοῖσι
δὲ
καὶ
μετέειπε |
[3, 150-199] |
ἐρατεινήν.
~Ἀλλὰ
τά
γ᾽
οὐκ
|
ἐγένοντο· |
τὸ
καὶ
κλαίουσα
τέτηκα.
~Τοῦτο |
[3, 400-449] |
μὲν
ἔπειτα
θοῶς
ἐπὶ
ἔργα
|
τράποντο, |
~ἣ
δ᾽
εἰς
ὑψόροφον
θάλαμον |
[3, 100-149] |
τῇ
γε
καὶ
ἀμφίπολοι
δύ᾽
|
ἕποντο, |
~Αἴθρη
Πιτθῆος
θυγάτηρ,
Κλυμένη
τε |
[3, 200-249] |
ἐξ
ἐρατεινῆς,
~ἢ
δεύρω
μὲν
|
ἕποντο |
νέεσσ᾽
ἔνι
ποντοπόροισι,
~νῦν
αὖτ᾽ |
[3, 100-149] |
δ᾽
ἔβαν
αὐτοί,
~τεύχεά
τ᾽
|
ἐξεδύοντο· |
τὰ
μὲν
κατέθεντ᾽
ἐπὶ
γαίῃ
|
[3, 50-99] |
Ἕκτωρ.
~Ὣς
ἔφαθ᾽
οἳ
δ᾽
|
ἔσχοντο |
μάχης
ἄνεῴ
τ᾽
ἐγένοντο
~ἐσσυμένως· |
[3, 250-299] |
κρητῆρος
ἀφυσσόμενοι
δεπάεσσιν
~ἔκχεον,
ἠδ᾽
|
εὔχοντο |
θεοῖς
αἰειγενέτῃσιν.
~Ὧδε
δέ
τις |
[3, 150-199] |
Μυγδόνος
ἀντιθέοιο,
~οἵ
ῥα
τότ᾽
|
ἐστρατόωντο |
παρ᾽
ὄχθας
Σαγγαρίοιο·
~καὶ
γὰρ |
[3, 300-349] |
~ἐς
μέσσον
Τρώων
καὶ
Ἀχαιῶν
|
ἐστιχόωντο
|
~δεινὸν
δερκόμενοι·
θάμβος
δ᾽
ἔχεν |
[3, 250-299] |
~ἐς
μέσσον
Τρώων
καὶ
Ἀχαιῶν
|
ἐστιχόωντο. |
~Ὄρνυτο
δ᾽
αὐτίκ᾽
ἔπειτα
ἄναξ |
[3, 250-299] |
πὰρ
ξίφεος
μέγα
κουλεόν
αἰὲν
|
ἄωρτο, |
~ἀρνῶν
ἐκ
κεφαλέων
τάμνε
τρίχας· |
[3, 350-399] |
ἔγχος,
~καὶ
διὰ
θώρηκος
πολυδαιδάλου
|
ἠρήρειστο· |
~ἀντικρὺ
δὲ
παραὶ
λαπάρην
διάμησε |
[3, 250-299] |
μέσσον
Τρώων
καὶ
Ἀχαιῶν
ἐστιχόωντο.
|
~Ὄρνυτο |
δ᾽
αὐτίκ᾽
ἔπειτα
ἄναξ
ἀνδρῶν |
[3, 300-349] |
ἐνὶ
κρατερῇ·
ὃ
δὲ
δεύτερον
|
ὄρνυτο |
χαλκῷ
~Ἀτρεΐδης
Μενέλαος
ἐπευξάμενος
Διὶ |
[3, 150-199] |
ἐγένοντο·
τὸ
καὶ
κλαίουσα
τέτηκα.
|
~Τοῦτο |
δέ
τοι
ἐρέω
ὅ
μ᾽ |
[3, 200-249] |
ηὔδα·
~ὦ
γύναι
ἦ
μάλα
|
τοῦτο |
ἔπος
νημερτὲς
ἔειπες·
~ἤδη
γὰρ |