Chant, vers |
[3, 300-349] |
ποικίλα
τεύχε᾽
ἔκειτο·
~αὐτὰρ
ὅ
|
γ᾽ |
ἀμφ᾽
ὤμοισιν
ἐδύσετο
τεύχεα
καλὰ
|
[3, 150-199] |
μ᾽
ἀνείρεαι
ἠδὲ
μεταλλᾷς·
~οὗτός
|
γ᾽ |
Ἀτρεΐδης
εὐρὺ
κρείων
Ἀγαμέμνων,
~ἀμφότερον |
[3, 0-49] |
~Ἰλιὰς
|
Γ
|
~Αὐτὰρ
ἐπεὶ
κόσμηθεν
ἅμ᾽
ἡγεμόνεσσιν |
[3, 450-499] |
Μενελάῳ·
~οὐ
μὲν
γὰρ
φιλότητί
|
γ᾽ |
ἐκεύθανον
εἴ
τις
ἴδοιτο·
~ἶσον |
[3, 350-399] |
κε
φαίης
~ἀνδρὶ
μαχεσσάμενον
τόν
|
γ᾽ |
ἐλθεῖν,
ἀλλὰ
χορὸν
δὲ
~ἔρχεσθ᾽ |
[3, 350-399] |
οἶκον
δὲ
νέεσθαι.
~Κεῖνος
ὅ
|
γ᾽ |
ἐν
θαλάμῳ
καὶ
δινωτοῖσι
λέχεσσι
|
[3, 200-249] |
χειμερίῃσιν,
~οὐκ
ἂν
ἔπειτ᾽
Ὀδυσῆΐ
|
γ᾽ |
ἐρίσσειε
βροτὸς
ἄλλος·
~οὐ
τότε |
[3, 400-449] |
γάρ
πώ
ποτέ
μ᾽
ὧδέ
|
γ᾽ |
ἔρως
φρένας
ἀμφεκάλυψεν,
~οὐδ᾽
ὅτε |
[3, 400-449] |
ἦεν.
~Ἦ
μὲν
δὴ
πρίν
|
γ᾽ |
εὔχε᾽
ἀρηϊφίλου
Μενελάου
~σῇ
τε |
[3, 150-199] |
καὶ
ὁμηλικίην
ἐρατεινήν.
~Ἀλλὰ
τά
|
γ᾽ |
οὐκ
ἐγένοντο·
τὸ
καὶ
κλαίουσα |
[3, 200-249] |
ἐρίσσειε
βροτὸς
ἄλλος·
~οὐ
τότε
|
γ᾽ |
ὧδ᾽
Ὀδυσῆος
ἀγασσάμεθ᾽
εἶδος
ἰδόντες. |
[3, 250-299] |
πάντ᾽
ἐπακούεις,
~καὶ
ποταμοὶ
καὶ
|
γαῖα, |
καὶ
οἳ
ὑπένερθε
καμόντας
~ἀνθρώπους |
[3, 200-249] |
Λακεδαίμονι
αὖθι
φίλῃ
ἐν
πατρίδι
|
γαίῃ. |
~Κήρυκες
δ᾽
ἀνὰ
ἄστυ
θεῶν |
[3, 100-149] |
ἐξεδύοντο·
τὰ
μὲν
κατέθεντ᾽
ἐπὶ
|
γαίῃ
|
~πλησίον
ἀλλήλων,
ὀλίγη
δ᾽
ἦν |
[3, 0-49] |
γυναῖκ᾽
εὐειδέ᾽
ἀνῆγες
~ἐξ
ἀπίης
|
γαίης |
νυὸν
ἀνδρῶν
αἰχμητάων
~πατρί
τε |
[3, 100-149] |
Ἑλένῃ
λευκωλένῳ
ἄγγελος
ἦλθεν
~εἰδομένη
|
γαλόῳ |
Ἀντηνορίδαο
δάμαρτι,
~τὴν
Ἀντηνορίδης
εἶχε |
[3, 50-99] |
~κέκλυτε
νῦν
καὶ
ἐμεῖο·
μάλιστα
|
γὰρ |
ἄλγος
ἱκάνει
~θυμὸν
ἐμόν,
φρονέω |
[3, 150-199] |
ὀφθαλμοῖσιν,
~οὐδ᾽
οὕτω
γεραρόν·
βασιλῆϊ
|
γὰρ |
ἀνδρὶ
ἔοικε.
~Τὸν
δ᾽
Ἑλένη |
[3, 150-199] |
ἐστρατόωντο
παρ᾽
ὄχθας
Σαγγαρίοιο·
~καὶ
|
γὰρ |
ἐγὼν
ἐπίκουρος
ἐὼν
μετὰ
τοῖσιν |
[3, 400-449] |
~κεῖνον
δ᾽
αὖτις
ἐγώ·
πάρα
|
γὰρ |
θεοί
εἰσι
καὶ
ἡμῖν.
~Ἀλλ᾽ |
[3, 200-249] |
τοῦτο
ἔπος
νημερτὲς
ἔειπες·
~ἤδη
|
γὰρ |
καὶ
δεῦρό
ποτ᾽
ἤλυθε
δῖος |
[3, 400-449] |
ὀνείδεσι
θυμὸν
ἔνιπτε·
~νῦν
μὲν
|
γὰρ |
Μενέλαος
ἐνίκησεν
σὺν
Ἀθήνῃ,
~κεῖνον |
[3, 250-299] |
χθονὸς
ἀσπαίροντας
~θυμοῦ
δευομένους·
ἀπὸ
|
γὰρ |
μένος
εἵλετο
χαλκός.
~Οἶνον
δ᾽ |
[3, 400-449] |
δὴ
φιλότητι
τραπείομεν
εὐνηθέντε·
~οὐ
|
γάρ |
πώ
ποτέ
μ᾽
ὧδέ
γ᾽ |
[3, 450-499] |
ἐκεύθανον
εἴ
τις
ἴδοιτο·
~ἶσον
|
γάρ |
σφιν
πᾶσιν
ἀπήχθετο
κηρὶ
μελαίνῃ. |
[3, 0-49] |
ἢ
ἄγριον
αἶγα
~πεινάων·
μάλα
|
γάρ |
τε
κατεσθίει,
εἴ
περ
ἂν |
[3, 50-99] |
μὴ
βάλλετε
κοῦροι
Ἀχαιῶν·
~στεῦται
|
γάρ |
τι
ἔπος
ἐρέειν
κορυθαίολος
Ἕκτωρ. |
[3, 0-49] |
Ἀλέξανδρον
θεοειδέα
~ὀφθαλμοῖσιν
ἰδών·
φάτο
|
γὰρ |
τίσεσθαι
ἀλείτην·
~αὐτίκα
δ᾽
ἐξ |
[3, 450-499] |
τότ᾽
ἀρηϊφίλῳ
Μενελάῳ·
~οὐ
μὲν
|
γὰρ |
φιλότητί
γ᾽
ἐκεύθανον
εἴ
τις |
[3, 400-449] |
ἢ
ἄλοχον
ποιήσεται
ἢ
ὅ
|
γε |
δούλην.
~Κεῖσε
δ᾽
ἐγὼν
οὐκ |
[3, 100-149] |
χέουσα
~οὐκ
οἴη,
ἅμα
τῇ
|
γε |
καὶ
ἀμφίπολοι
δύ᾽
ἕποντο,
~Αἴθρη |
[3, 0-49] |
φέρουσαι·
~ἠέριαι
δ᾽
ἄρα
ταί
|
γε |
κακὴν
ἔριδα
προφέρονται.
~Οἳ
δ᾽ |
[3, 300-349] |
Μενελάῳ·
~Ζεὺς
μέν
που
τό
|
γε |
οἶδε
καὶ
ἀθάνατοι
θεοὶ
ἄλλοι
|
[3, 0-49] |
καὶ
ἀθέσφατον
ὄμβρον
~κλαγγῇ
ταί
|
γε |
πέτονται
ἐπ᾽
ὠκεανοῖο
ῥοάων
~ἀνδράσι |
[3, 150-199] |
ἔσκε
κυνώπιδος,
εἴ
ποτ᾽
ἔην
|
γε. |
~Ὣς
φάτο,
τὸν
δ᾽
ὁ |
[3, 200-249] |
Πολυδεύκεα
~αὐτοκασιγνήτω,
τώ
μοι
μία
|
γείνατο |
μήτηρ.
~Ἢ
οὐχ
ἑσπέσθην
Λακεδαίμονος |
[3, 200-249] |
πολύμυθος
~οὐδ᾽
ἀφαμαρτοεπής·
ἦ
καὶ
|
γένει |
ὕστερος
ἦεν.
~Ἀλλ᾽
ὅτε
δὴ |
[3, 300-349] |
αὖ
φιλότητα
καὶ
ὅρκια
πιστὰ
|
γενέσθαι. |
~Ὣς
ἄρ᾽
ἔφαν,
πάλλεν
δὲ |
[3, 50-99] |
δέ
κε
νικήσῃ
κρείσσων
τε
|
γένηται
|
~κτήμαθ᾽
ἑλὼν
εὖ
πάντα
γυναῖκά |
[3, 50-99] |
δέ
κε
νικήσῃ
κρείσσων
τε
|
γένηται, |
~κτήμαθ᾽
ἑλὼν
εὖ
πάντα
γυναῖκά |
[3, 100-149] |
ὅπως
ὄχ᾽
ἄριστα
μετ᾽
ἀμφοτέροισι
|
γένηται. |
~Ὣς
ἔφαθ᾽
οἳ
δ᾽
ἐχάρησαν |
[3, 150-199] |
αὖτ᾽
Ὀδυσῆα
ἰδὼν
ἐρέειν᾽
ὁ
|
γεραιός· |
~εἴπ᾽
ἄγε
μοι
καὶ
τόνδε |
[3, 200-249] |
αὖτ᾽
Αἴαντα
ἰδὼν
ἐρέειν᾽
ὃ
|
γεραιός· |
~τίς
τὰρ
ὅδ᾽
ἄλλος
Ἀχαιὸς |
[3, 0-49] |
ὄρνιθες
ὣς
~ἠΰτε
περ
κλαγγὴ
|
γεράνων |
πέλει
οὐρανόθι
πρό·
~αἵ
τ᾽ |
[3, 150-199] |
πω
ἴδον
ὀφθαλμοῖσιν,
~οὐδ᾽
οὕτω
|
γεραρόν· |
βασιλῆϊ
γὰρ
ἀνδρὶ
ἔοικε.
~Τὸν |
[3, 200-249] |
εὐρέας
ὤμους,
~ἄμφω
δ᾽
ἑζομένω
|
γεραρώτερος |
ἦεν
Ὀδυσσεύς·
~ἀλλ᾽
ὅτε
δὴ |
[3, 200-249] |
ἠδὲ
χρύσεια
κύπελλα·
~ὄτρυνεν
δὲ
|
γέροντα |
παριστάμενος
ἐπέεσσιν·
~ὄρσεο
Λαομεδοντιάδη,
καλέουσιν |
[3, 250-299] |
~Ὣς
φάτο
ῥίγησεν
δ᾽
ὃ
|
γέρων, |
ἐκέλευσε
δ᾽
ἑταίρους
~ἵππους
ζευγνύμεναι· |
[3, 150-199] |
~Ὣς
φάτο,
τὸν
δ᾽
ὁ
|
γέρων |
ἠγάσσατο
φώνησέν
τε·
~ὦ
μάκαρ |
[3, 100-149] |
φρένες
ἠερέθονται·
~οἷς
δ᾽
ὁ
|
γέρων |
μετέῃσιν
ἅμα
πρόσσω
καὶ
ὀπίσσω
|
[3, 100-149] |
ἕτερον
λευκόν,
ἑτέρην
δὲ
μέλαιναν,
|
~Γῇ |
τε
καὶ
Ἠελίῳ·
Διὶ
δ᾽ |
[3, 150-199] |
~ἥατο
δημογέροντες
ἐπὶ
Σκαιῇσι
πύλῃσι,
|
~γήραϊ |
δὴ
πολέμοιο
πεπαυμένοι,
ἀλλ᾽
ἀγορηταὶ |
[3, 100-149] |
προΐει
κρείων
Ἀγαμέμνων
~νῆας
ἔπι
|
γλαφυρὰς |
ἰέναι,
ἠδ᾽
ἄρν᾽
ἐκέλευεν
~οἰσέμεναι· |
[3, 100-149] |
κεκλήσῃ
ἄκοιτις.
~Ὣς
εἰποῦσα
θεὰ
|
γλυκὺν |
ἵμερον
ἔμβαλε
θυμῷ
~ἀνδρός
τε |
[3, 400-449] |
σεο
νῦν
ἔραμαι
καί
με
|
γλυκὺς |
ἵμερος
αἱρεῖ.
~Ἦ
ῥα,
καὶ |
[3, 200-249] |
ἑλίκωπας
Ἀχαιούς,
~οὕς
κεν
ἐῢ
|
γνοίην |
καί
τ᾽
οὔνομα
μυθησαίμην·
~δοιὼ |
[3, 50-99] |
ἂν
δὴ
μείνειας
ἀρηΐφιλον
Μενέλαον;
|
~γνοίης |
χ᾽
οἵου
φωτὸς
ἔχεις
θαλερὴν |
[3, 150-199] |
δεῦρο
~υἱέϊ
σῷ
ἑπόμην
θάλαμον
|
γνωτούς |
τε
λιποῦσα
~παῖδά
τε
τηλυγέτην |
[3, 350-399] |
δὲ
νεκταρέου
ἑανοῦ
ἐτίναξε
λαβοῦσα,
|
~γρηῒ |
δέ
μιν
ἐϊκυῖα
παλαιγενέϊ
προσέειπεν
|
[3, 0-49] |
βήσσῃς,
ὑπό
τε
τρόμος
ἔλλαβε
|
γυῖα, |
~ἂψ
δ᾽
ἀνεχώρησεν,
ὦχρός
τέ |
[3, 200-249] |
Ἀντήνωρ
πεπνυμένος
ἀντίον
ηὔδα·
~ὦ
|
γύναι |
ἦ
μάλα
τοῦτο
ἔπος
νημερτὲς |
[3, 400-449] |
μύθοισιν
ἀμειβόμενος
προσέειπε·
~μή
με
|
γύναι |
χαλεποῖσιν
ὀνείδεσι
θυμὸν
ἔνιπτε·
~νῦν |
[3, 0-49] |
ἑτάρους
ἐρίηρας
ἀγείρας,
~μιχθεὶς
ἀλλοδαποῖσι
|
γυναῖκ᾽ |
εὐειδέ᾽
ἀνῆγες
~ἐξ
ἀπίης
γαίης |
[3, 50-99] |
γένηται,
~κτήμαθ᾽
ἑλὼν
εὖ
πάντα
|
γυναῖκά |
τε
οἴκαδ᾽
ἀγέσθω·
~οἳ
δ᾽ |
[3, 50-99] |
γένηται
~κτήμαθ᾽
ἑλὼν
εὖ
πάντα
|
γυναῖκά |
τε
οἴκαδ᾽
ἀγέσθω·
~οἳ
δ᾽ |
[3, 150-199] |
καὶ
ἐϋκνήμιδας
Ἀχαιοὺς
~τοιῇδ᾽
ἀμφὶ
|
γυναικὶ |
πολὺν
χρόνον
ἄλγεα
πάσχειν·
~αἰνῶς |
[3, 250-299] |
Μενέλαος
~μακρῇς
ἐγχείῃσι
μαχήσοντ᾽
ἀμφὶ
|
γυναικί· |
~τῷ
δέ
κε
νικήσαντι
γυνὴ |
[3, 150-199] |
δ᾽
Ἑλένη
μύθοισιν
ἀμείβετο
δῖα
|
γυναικῶν· |
~αἰδοῖός
τέ
μοί
ἐσσι
φίλε |
[3, 200-249] |
δ᾽
Ἑλένη
τανύπεπλος
ἀμείβετο
δῖα
|
γυναικῶν· |
~οὗτος
δ᾽
Αἴας
ἐστὶ
πελώριος |
[3, 400-449] |
εἰς
ὑψόροφον
θάλαμον
κίε
δῖα
|
γυναικῶν. |
~Τῇ
δ᾽
ἄρα
δίφρον
ἑλοῦσα |
[3, 0-49] |
αἰσχροῖς
ἐπέεσσιν·
~Δύσπαρι
εἶδος
ἄριστε
|
γυναιμανὲς |
ἠπεροπευτὰ
~αἴθ᾽
ὄφελες
ἄγονός
τ᾽ |
[3, 250-299] |
γυναικί·
~τῷ
δέ
κε
νικήσαντι
|
γυνὴ |
καὶ
κτήμαθ᾽
ἕποιτο·
~οἳ
δ᾽ |