Chapitre |
[15] |
καὶ
ἱδρῶτας,
ὡς
διαγέγραπται
ἕκαστα
|
εἶναι |
ἀγαθὰ,
ἐπιγίγνεσθαι·
οὕτω
μὲν
γὰρ |
[9] |
καὶ
ἐν
τοῖσι
μετεωρισμοῖσιν
ἐλαφρὸν
|
εἶναι· |
εἰ
δὲ
βαρὺς
ἐὼν
φαίνοιτο |
[13] |
τῶν
χρωμάτων,
νομίζειν
χρὴ
πονηρὸν
|
εἶναι· |
εἰ
δὲ
καὶ
πάντα
τὰ |
[12] |
λεπτὸν,
σημαίνει
τὸ
νούσημα
ἄπεπτον
|
εἶναι· |
ἢν
δὲ
καὶ
πουλυχρόνιον
εἴη |
[3] |
τὰ
σκέλεα
ὑπτίου
κειμένου
ξυγκεκαμμένα
|
εἶναι |
ἰσχυρῶς,
καὶ
διαπεπλιγμένα.
Ἐπὶ
γαστέρα |
[15] |
κοιλίην
καὶ
τὰς
πλευρὰς
θερμὰς
|
εἶναι
|
ἰσχυρῶς,
τὸ
δὲ
μέτωπον
καὶ |
[11] |
τῷ
νουσήματι
λαπαρὴν
τὴν
κοιλίην
|
εἶναι |
καὶ
εὔογκον.
Ὑδαρὲς
δὲ
κάρτα, |
[11] |
μήτε
τρύζειν,
μήτε
πυκνόν
τι
|
εἶναι, |
καὶ
κατ´
ὀλίγον
ὑποχωρέειν·
κοπιῶν |
[15] |
σῶμα
ὁμαλῶς
φαίνεσθαι
θερμόν
τε
|
εἶναι |
καὶ
μαλθακὸν,
καὶ
δίψαν
μὴ |
[12] |
τοῖσι
χρώμασιν,
οἷσιν
εἴρηται,
κακὰς
|
εἶναι, |
καὶ
μέμφεσθαι.
Μὴ
ἐξαπατάτω
δέ |
[7] |
δὲ
πῦον
ἄριστον
λευκόν
τε
|
εἶναι |
καὶ
ὁμαλὸν
καὶ
λεῖον
καὶ |
[15] |
καὶ
ἱδρῶτας,
ὡς
διαγέγραπται
ἕκαστα
|
εἶναι |
κακὰ,
ἐπιγίγνεσθαι·
οὕτω
γὰρ
εἰ |
[4] |
τοῦ
τοίχου
ἄχυρα
ἀποσπώσας,
πάσας
|
εἶναι |
κακὰς
καὶ
θανατώδεας.
~Πνεῦμα
δὲ |
[2] |
τουτέων
ὁμολογέῃ,
ἧσσον
νομίζειν
δεινὸν
|
εἶναι· |
κρίνεται
δὲ
τὰ
τοιαῦτα
ἐν
|
[2] |
Ἢν
δὲ
μηδὲν
τουτέων
φῇ
|
εἶναι, |
μηδὲ
ἐν
τῷ
χρόνῳ
τῷ |
[12] |
τοῖσι
χρώμασιν,
οἷσιν
εἴρηται,
ἀγαθὰς
|
εἶναι |
νομίζειν
καὶ
ἐπαινέειν,
τὰς
δὲ |
[23] |
σημεῖον
γένηται
τῶν
προκεκριμένων
πονηρῶν
|
εἶναι, |
προλέγειν
δεῖ
ὡς
ἐν
κινδύνῳ |
[1] |
~Τὸν
ἰητρὸν
δοκέει
μοι
ἄριστον
|
εἶναι |
πρόνοιαν
ἐπιτηδεύειν·
προγιγνώσκων
γὰρ
καὶ |
[2] |
πάντα
κακὰ
νομίζειν
καὶ
ὀλέθρια
|
εἶναι. |
Σκοπέειν
δὲ
χρὴ
καὶ
τὰς |
[15] |
νοῦσον,
πνεῦμα
μέγα
καὶ
πυκνὸν
|
εἶναι, |
τὴν
ὀδύνην
μὴ
παύεσθαι,
τὸ |
[15] |
εὐπετέως
φέρειν
τὸ
νούσημα,
εὔπνοον
|
εἶναι, |
τῆς
ὀδύνης
ἀπηλλάχθαι,
τό
τε |