Partie, Chap.
[2, 10]	καὶ ἡ παραφροσύνη μέγα ἐπιδιδοῖ·	αἱ	δὲ νύκτες μᾶλλον σημαίνουσιν ἢ
[2, 9]	περισσὸν ἀριθμὸν εὐλαβέεσθαι, ὡς αὗται	αἱ	ἡμέραι ἑτεροῤῥοπέας ποιέουσι τοὺς κάμνοντας.
[2, 10]	δὲ νύκτες μᾶλλον σημαίνουσιν ἢ	αἱ	ἡμέραι τὰ περὶ τὴν παραφροσύνην.
[2, 8]	καὶ αἷμα ἐκ ῥινῶν, καὶ	αἱ	κοιλίαι τοῖσι τοιουτέοισιν ἐκταράσσονται. Ὁκόσοισι
[2, 23]	διακειμένους, τοὺς ἰκτεριώδεας, καὶ ὧν	αἱ	κοιλίαι ὠμὰ ἐκβάλλουσι, καὶ αἱμοῤῥαγέοντας
[2, 5]	δὲ καὶ λίην ξηραὶ γενόμεναι	αἱ	φλέβες ἐντείνονταί τε καὶ φλεγμαίνουσαι
[2, 7]	δὲ ὑδαρὲς μελίκρητον. Ὁκόταν δὲ	αἱ	φῦσαι δυσώδεες ἔωσιν, οὕτως ἢ
[2, 10]	γενέσθαι· σβεννυμένων δὲ τουτέων, ἢν	αἱ	χεῖρες ἐφέλκωνται ἢ τρομεραὶ γένωνται,
[2, 19]	ὑπάγῃ, λέλυται. Ξυμφέρει δὲ καὶ	ἐγκοιμᾶσθαι	τῷ τοιῷδε, καὶ πίνειν οἶνον
[2, 18]	κεφαλῇ ἐμποιέει, τούτοισι καλῶς ἔχει	ἐπικοιμᾶσθαι,	καὶ θερμόν τι ἐπιῤῥοφῇν, πρὸς
[2, 18]	ἀκρητέστερον· ἢν δὲ μὴ λαπαχθῇ,	ὑποχρίσασθαι	τὸ σῶμα θερμῷ, καὶ ὑδαρέα
[2, 6]	ξυντείνεται, καὶ δοκέει οἱ τέτανος	ἐντετάσθαι,	καὶ ἡ φωνὴ ἀπέῤῥωγε, καὶ
[2, 6]	οὐ δυνάμενοι τὸ ἔξωθεν πνεῦμα	ἐπάγεσθαι.	Τοῖσι τοιουτέοισι δὲ ἢν μὴ
[2, 6]	εὐκάμπτου δὲ ἄκαμπτος, ὥστε ταχέως	ἀποπνίγεσθαι,	ἢν μή τις ὀξέως βοηθῇ.
[2, 9]	οὖν δεῖ τὸν περισσὸν ἀριθμὸν	εὐλαβέεσθαι,	ὡς αὗται αἱ ἡμέραι ἑτεροῤῥοπέας
[2, 16]	τουτέων ἔχῃ αἴτιον, πρὸς τοῦτο	ποιέεσθαι	τὴν θεραπείην. ~Τὰ δὲ ἐκ
[2, 25]	ὑπὸ φρένας ἴσχῃ τὰ ἀλγήματα,	ἀνακέεσθαι	ξυμφέρει, καὶ μηδεμίην κίνησιν κινέεσθαι·
[2, 25]	ἀνακέεσθαι ξυμφέρει, καὶ μηδεμίην κίνησιν	κινέεσθαι·	τῷ τοιῷδε σώματι μηδὲν προσφέρεσθαι,
[2, 2]	ἀφέλῃς, κλυσμῷ κατὰ τὴν κοιλίην	χρέεσθαι	διὰ τρίτης ἡμέρης, ἕως ἂν
[2, 18]	καὶ χλωρά· τουτέοισι δὲ μὴ	χρέεσθαι,	ἢν μὴ μετὰ σιτίων. Ἔχει
[2, 8]	καὶ περιστέλλοντα ὁμαλῶς· ποτῷ δὲ	χρέεσθαι	μελικρήτῳ ὑδαρεῖ, καὶ ῥοφήματι χυλῷ
[2, 8]	ὅκως μὴ ψυχθήσονται· πόματι δὲ	χρέεσθαι	ὡς ἐλαχίστῳ ὕδατι ψυχρῷ ἢ
[2, 10]	ταχείη, οὐδ´ ἀπαλλαγὴ τοῦ νουσήματος	γίγνεσθαι,	ἀλλὰ χρόνον τῷ τοιῷδε σημαίνει·
[2, 20]	ὧν ὁ μὲν ὑποσαρκίδιος, ἐγχειρέων	γίγνεσθαι	ἄφυκτος, ὁ δὲ μετ´ ἐμφυσημάτων,
[2, 8]	δὲ μακροὶ οἱ πυρετοὶ οἵδε	γίγνεσθαι,	καὶ ἀποσκήμματα ἴσχειν, ἢν μὲν
[2, 10]	λυγμώδης, ἐπὶ τούτοισιν ἀσώδεα φιλέει	γίγνεσθαι,	καὶ περὶ ὑποῤῥίνιον καὶ μέτωπον
[2, 9]	φέρηται ἐκ τῶν μυκτήρων, φιλέει	γίγνεσθαι	σπασμός· ἢν δὲ σπασμὸς γένηται
[2, 10]	ἄρθρον, καὶ τοῦτο δεήσει φυματῶδες	γενέσθαι·	σβεννυμένων δὲ τουτέων, ἢν αἱ
[2, 4]	~Τὸ δὲ ἄφωνον τινὰ ἐξαίφνης	γενέσθαι,	φλεβῶν ἀπολήψιες λυπέουσιν, ἢν ὑγιαίνοντι
[2, 7]	γὰρ ἐπιτοπουλὺ σημεῖόν ἐστι μέλλοντος	παροξύνεσθαι	τοῦ πυρετοῦ ψύξις ποδῶν· εἰ
[2, 25]	κινέεσθαι· τῷ τοιῷδε σώματι μηδὲν	προσφέρεσθαι,	ἔξω τῆς ἀνατρίψιος. Τὰ δὲ
[2, 8]	ἑφθὸν ἐν ὕδατι καὶ ἐλαίῳ.	Τεκμαίρεσθαι	δὲ ἐκ τῶν οὔρων τὸ
[2, 8]	ἐκ τῶν οὔρων τὸ μέλλον	ἔσεσθαι·	ἢν μὲν γὰρ παχύτερα καὶ
[2, 1]	πτύσεται παχέα, ἢν μέλλῃ ὑγιὴς	ἔσεσθαι.	Καύσου γένος ἄλλο. Κοιλίη ὑπάγουσα,
[2, 7]	πυρετῶν, ὅκως μηδέποτε προσοίσεις μελλόντων	ἔσεσθαι	τῶν πυρετῶν, ἀλλὰ ληγόντων, ἀλλὰ
[2, 8]	καὶ ἐπιδιδῷ ἐπὶ τὸ βέλτιον·	φυλάσσεσθαι	δὲ χρὴ καὶ τῶν ἄλλων
[2, 9]	ἡμέραι ἑτεροῤῥοπέας ποιέουσι τοὺς κάμνοντας.	Φυλάσσεσθαι	οὖν δεῖ τὴν πρώτην ἡμέρην,
[2, 7]	ἀλλὰ μέγιστον ἡγοῖο τοῦτ´ εἶναι	διαφυλάσσεσθαι,	ἕως ἂν διάθερμοι σφόδρα γένωνται·
[2, 11]	περιπλευμονικὰ καὶ πλευριτικὰ ὧδε χρὴ	σκέπτεσθαι·	ἢν ὀξὺς ὁ πυρετὸς ᾖ,
[2, 18]	ἢ γλυκὺν, ἢν διψῇ, ἐπιπιόντα	ἀναπαύεσθαι·	ἢν δὲ μὴ ἐγκοιμηθῇ, πλείω
[2, 18]	ἢν δὲ μὴ ἐγκοιμηθῇ, πλείω	ἀναπαύεσθαι·	τὰ δ´ ἄλλα ὁμοίως τοῖσιν
[2, 38]	εἶτα ἐς καινὸν ἄγγος συνθεὶς	ταμιεύεσθαι·	δίδου πρὸ τῶν σιτίων. ~Καὶ
[2, 8]	δοκέῃ, κλύσαι· τούτους ξυμφέρει οὕτω	θεραπεύεσθαι,	τῷ σώματι ἡσυχίην ἄγοντας, ἀλείφοντά
[2, 3]	καὶ ξυστροφαὶ νουσημάτων, οὐ δύνανται	λύεσθαι,	ἤν τις πρῶτον ἐπιχειρέῃ φαρμακεύειν·
[2, 8]	εἰσι καὶ οὖρα λεπτὰ, τουτέοισι	προσδέχεσθαι	πρὸς τὰς κρίσιας παροξυνθησόμενον τὸν
[2, 10]	ἢν δὲ τἄλλα ῥήϊστα γένηται,	προσδέχεσθαι	τῷ τοιῷδε ἐς πόδας ἀλγήματα·
[2, 8]	δὲ ἐς ζοφερὰ οἰκήματα, καὶ	κατακεκλίσθαι	ὡς ἐπὶ μαλθακωτάτοισι στρώμασι, πολὺν
[2, 22]	τὰς ἀνέσιας, ὥστε τοὺς καιροὺς	διαπεφυλάχθαι	ὁκότε μὴ δεῖ τὰ σιτία
[2, 8]	αἷμα ἐκ ῥινῶν, καὶ αἱ	κοιλίαι	τοῖσι τοιουτέοισιν ἐκταράσσονται. Ὁκόσοισι δὲ
[2, 23]	τοὺς ἰκτεριώδεας, καὶ ὧν αἱ	κοιλίαι	ὠμὰ ἐκβάλλουσι, καὶ αἱμοῤῥαγέοντας ἐκ
[2, 3]	φλεγμασίαι τε καὶ ὑπὲρ φρενῶν	περιωδυνίαι,	καὶ ξυστροφαὶ νουσημάτων, οὐ δύνανται
[2, 3]	ταῦτα ὑπογίγνεται, μάλιστα δὲ ἥπατος	περιωδυνίαι,	καὶ σπληνὸς βαρέα, καὶ ἄλλαι
[2, 3]	καὶ σπληνὸς βαρέα, καὶ ἄλλαι	φλεγμασίαι	τε καὶ ὑπὲρ φρενῶν περιωδυνίαι,
[2, 21]	τὸ φάκινον ἔτνος, καὶ ἄρτοι	ἐγκρυφίαι,	καὶ ἰχθύες πυρέσσοντι μὲν ἑφθοὶ,
[2, 10]	ἡ γλῶσσα τρηχείη γένηται καὶ	ἀψυχίαι	ἐνέωσι, φιλέει τῷ τοιῷδε καὶ
[2, 11]	καὶ κόκκαλος ἐν μέλιτι ἀττικῷ·	καὶ	ἀβρότονον ἐν ὀξυμέλιτι, πέπερι· ἐλλέβορον
[2, 1]	γίγνεται, καὶ δίψαι σφοδραὶ ἔνεισι,	καὶ	ἀγρυπνίη, ἐνίοτε δὲ καὶ παραλλάξιες
[2, 18]	κραιπάλην. Ὁκόσοι δὲ μονοσιτεῦσι, κενοὶ	καὶ	ἀδύνατοί εἰσι, καὶ οὐρέουσι θερμὸν,
[2, 8]	δὲ καὶ αἷμα ἐκ ῥινῶν,	καὶ	αἱ κοιλίαι τοῖσι τοιουτέοισιν ἐκταράσσονται.
[2, 29]	καὶ μὴ βρέχε πρὶν ἀποπέσῃ,	καὶ	αἰεὶ μίην καταλίμπανε, καὶ μετὰ
[2, 8]	ἄλλας ἴσχειν μεταβολάς· ῥέει δὲ	καὶ	αἷμα ἐκ ῥινῶν, καὶ αἱ
[2, 23]	ὧν αἱ κοιλίαι ὠμὰ ἐκβάλλουσι,	καὶ	αἱμοῤῥαγέοντας ἐκ ῥινὸς ἢ καθ´
[2, 6]	πήγνυσι τὰ ξύνεγγυς τοῦ αἵματος,	καὶ	ἀκίνητον καὶ στάσιμον ποιέει, φύσει
[2, 19]	πίνειν οἶνον λεπτὸν καὶ παλαιὸν	καὶ	ἀκρητέστερον, καὶ ἔλαιον δίδου, ὥστε
[2, 8]	οὐ πεπαίνεται, ἀλλ´ ἄνιδρός τε	καὶ	ἄκριτος ὁ πυρετὸς ἐπὶ πολὺν
[2, 1]	ὡς ὑπὸ κόπου ἐχόμενον κοπιᾷ	καὶ	ἀλγέει. Γίγνεται δὲ ὡς ἐπιτοπουλὺ
[2, 7]	ἔνδον ταραχὴν, καὶ μετεωρισμὸν γνώμης,	καὶ	ἀλγήματα· καὶ ἕλκεται, καὶ ἐμέειν
[2, 14]	κριτικοὶ, πίνειν οἶνον κρητικὸν οἰνώδεα,	καὶ	ἄλητον ἑφθὸν ἐσθίειν, καὶ κηρωτῇ
[2, 37]	~Λεπίδος μῆλαι τρεῖς τῷ πλάτει,	καὶ	ἀλήτου σητανίου κόλλης· ταῦτα λεῖα
[2, 3]	ἥπατος περιωδυνίαι, καὶ σπληνὸς βαρέα,	καὶ	ἄλλαι φλεγμασίαι τε καὶ ὑπὲρ
[2, 29]	ἐς τὸ ἄνω διακεντήσας δίες,	καὶ	ἄλλο ὑποκάτω τούτου· ἀνατείνας δὲ
[2, 9]	κόρον, ἢ πλευροῦ ἀλγηδὼν ἐνείη,	καὶ	ἅμα τῷ ἀλγήματι ἢ βηχίον
[2, 23]	πλευρὰ καὶ μετάφρενον, τοὺς ἀπονεναρκωμένους,	καὶ	ἀμαυρὰ βλέποντας, καὶ οἷσιν ἦχοι
[2, 30]	κύμινον πεφρυγμένον, καὶ λευκὰ σήσαμα,	καὶ	ἀμυγδάλας νέας τρίψας ἐν μέλιτι,
[2, 6]	ὑποτάμνων, καὶ φαρμακεύων τοῖσιν ἐκλεικτοῖσι,	καὶ	ἀναγαργαρίζων θερμοῖσι, καὶ κεφαλὴν ὑποξυρῶν,
[2, 8]	μεταβολὰς ἔχῃ, χρόνον τε σημαίνει,	καὶ	ἀνάγκη τῷ νοσέοντι μεταβάλλειν καὶ
[2, 7]	ἅλες τοῦ θερμοῦ ἅπαντος ἄνω,	καὶ	ἀναθυμιωμένου ἐς τὴν κεφαλὴν, εἰκότως
[2, 6]	τῆς γλώσσης ἀποπελιουμένης καὶ στρογγυλουμένης	καὶ	ἀνακαμπτομένης διὰ τὰς φλέβας τὰς
[2, 5]	καὶ ῥευμάτων· εὐβοηθητότερα γάρ ἐστιν·	καὶ	ἀναλαμβάνοντα, καὶ τὰς κρίσιας ἐπιθεωρέοντα,
[2, 11]	ἢ καὶ λεπτὰ καὶ ἀφρώδεα	καὶ	ἀνθηρὰ, καὶ εἴ τι ἄλλο
[2, 11]	ἀνάγηται ῥηϊδίως, καὶ εὔπνοος ᾖ	καὶ	ἀνώδυνος τὰ πλευρὰ, καὶ ἀπύρετος,
[2, 21]	ἔχουσι, καὶ δριμέα τὰ ὑποχωρήματα	καὶ	ἀνώμαλα διέρχεται ὑπὸ ξυντήξιος αὐτέοισιν,
[2, 11]	τὸ ῥόφημα ὀλίγον, χυλὸν λεπτὸν,	καὶ	ἅπαξ, ἐν ὁκοτέρῃ ἂν ὥρῃ
[2, 18]	ἔξαψιν ποιέει, τό τ´ ὠμὸν	καὶ	ἄπεπτον· κάκιστον δὲ ἐν ποτῷ
[2, 18]	οἶνον, ὁκόσον ξύμμετρον, καὶ ὑδαρέστερον,	καὶ	ἀπὸ δείπνου περιπατῆσαι ὀλίγον, ἕως
[2, 14]	καιρῶν, ὀλέθριον. ~Τετάνου δὲ ὀσφύος,	καὶ	ἀπὸ μελαγχολικῶν διὰ φλεβῶν πνευμάτων
[2, 30]	καταταμὼν κυκλίσκους ἕψεε ἐν ὕδατι,	καὶ	ἀποζέσας εὖ μάλα ἀπόχεον, καὶ
[2, 8]	μακροὶ οἱ πυρετοὶ οἵδε γίγνεσθαι,	καὶ	ἀποσκήμματα ἴσχειν, ἢν μὲν τὰ
[2, 11]	ᾖ καὶ ἀνώδυνος τὰ πλευρὰ,	καὶ	ἀπύρετος, κατὰ σμικρὸν παχυτέρῳ τε
[2, 18]	πόνον ἐμποιέει. Φακὸς δὲ στύφει,	καὶ	ἄραδον ἐμποιέει, ἢν μετὰ τοῦ
[2, 21]	ψυχρὸς, καὶ τὸ φάκινον ἔτνος,	καὶ	ἄρτοι ἐγκρυφίαι, καὶ ἰχθύες πυρέσσοντι
[2, 18]	τὸν θώρηκα, καὶ κεφαλῆς βάρος,	καὶ	ἄσην, καὶ εἴ τι ἄλλο
[2, 22]	μὴ δεῖ τὰ σιτία προσενεγκεῖν,	καὶ	ἀσφαλέως ὁκότε δεῖ προσενεγκεῖν, εἰδέναι·
[2, 10]	περὶ ὑποῤῥίνιον καὶ μέτωπον ἱδρῶτες	καὶ	αὐχένα ὄπισθεν τῆς κεφαλῆς· οἱ
[2, 8]	τῶν ἄλλων πυρετῶν τὰς κρίσιας,	καὶ	ἀφαιρέειν τὰ ῥοφήματα κατὰ τοῦτον
[2, 4]	τὸν δεξιὸν τὴν ἔσω φλέβα,	καὶ	ἀφαιρέειν τοῦ αἵματος, κατὰ τὴν
[2, 29]	ταῦτα ἀναλαβὼν ἐλλεβορίσαι. Εἶτα γυμναζέσθω	καὶ	ἀφιδρούτω· γυμνασίου δὲ τρίψις, πάλη
[2, 11]	ἢ πελιὰ, ἢ καὶ λεπτὰ	καὶ	ἀφρώδεα καὶ ἀνθηρὰ, καὶ εἴ
[2, 6]	τοῦ τραχήλου ἑκουσίῃ ἀποφέρηται, δεινότερα	καὶ	ἀφυκτότερα ἐστὶ, καὶ διὰ τὴν
[2, 5]	ὑπὸ τῆς στάσιος, καὶ σκοτώσιες,	καὶ	ἀφωνίη, καὶ καρηβαρίη, καὶ σπασμοὶ,
[2, 10]	χειμερινῷ ἡ γλῶσσα τρηχείη γένηται	καὶ	ἀψυχίαι ἐνέωσι, φιλέει τῷ τοιῷδε
[2, 10]	ἡ κοιλίη ἐξαίφνης ὑγρὰ διαχωρήσῃ,	καὶ	ἀψυχίη γένηται, ἢ ἀφωνίη ἐπιλάβῃ,
[2, 11]	πνεύματος δὲ ἀναφερομένου ἢν πονέῃ,	καὶ	βῆχες ἐνέωσι, καὶ πτύσματα πτύῃ
[2, 6]	ἡ ἀντίσπασις τοῦ πνεύματος πυκνὴ	καὶ	βιαίη παραγίγνεται. Οἱ τοιοίδε τὴν
[2, 11]	πονηροὶ, ὑπὸ πνιγμοῦ καὶ ῥωγμῆς	καὶ	βίης ἐπικρατεόντων τῶν νουσημάτων, ἢν
[2, 17]	δὲ πορείη αἰτίη καὶ κορυζέων	καὶ	βράγχων. ~Ὁκόσα δὲ ἀπὸ διαιτημάτων,
[2, 14]	ποδῶν, θερμῷ προβρέχων ἐν σκάφῃ,	καὶ	βραχίονας ἕως δακτύλων κατελίσσειν, καὶ
[2, 17]	γὰρ μεμάθηκε φοιτῇν ἐκ κραιπαλέων	καὶ	βρωμάτων φυσωδέων ἀλγήματα ἐς ὀσφὺν
[2, 18]	τὸ ἔθος διαιτηθῇ, μάλιστα ἐπισημαίνει.	Καὶ	γὰρ ὁκόσοι ἂν μὴ μεμαθηκότες
[2, 8]	δὲ ἐν πυρετοῖσι κοιλίη ὑγρὴ	καὶ	γνώμη τεταραγμένη, οἱ πολλοὶ τῶν
[2, 19]	στρόφοι, καὶ ἔμετοι, καὶ πνιγμοὶ,	καὶ	δηγμοὶ, τούτοισι κράτιστον ἀτρεμίζειν· πίνειν
[2, 6]	ἀποφέρηται, δεινότερα καὶ ἀφυκτότερα ἐστὶ,	καὶ	διὰ τὴν ὥρην, καὶ ὅτι
[2, 14]	ὅκως καὶ τὰ ἔξωθεν περιέξει,	καὶ	διαλιπὼν πυρία τοῖσιν ἀσκίοισι, θερμὸν
[2, 9]	εἰδῆσαι. Ὁκόταν δὲ ἔρῃ αὐτὸν	καὶ	διασκέψῃ ταῦτα πάντα, πρῶτον μὲν
[2, 11]	τὸ πάνακες ἐν ὀξυμέλιτι ἀναζέσαντα	καὶ	διηθέοντα διδόναι πίνειν, καὶ ἡπατικοῖσι
[2, 39]	τὸ μηκώνιον τρίβων, ὕδωρ ἐπιχέων,	καὶ	διηθέων, ἄλευρον φυρῶν, ἰτρίον ὀπτῶν,
[2, 9]	ἰδόντα τὴν ἀρχὴν ἐξ ὅτου	καὶ	διότι· ἡγέεται γὰρ τοῦτο πρῶτον
[2, 11]	σμικρὸν παχυτέρῳ τε καὶ πλείονι,	καὶ	δὶς τῆς ἡμέρης· ἢν δὲ
[2, 1]	ὑποχωρήματα ἔξυγρα καὶ ὠχρὰ γίγνεται,	καὶ	δίψαι σφοδραὶ ἔνεισι, καὶ ἀγρυπνίη,
[2, 1]	ἐπιτοπουλὺ καὶ ἐκ πορείης μακρῆς	καὶ	δίψεος μακροῦ, ὁκόταν ἀναξηρανθέντα τὰ
[2, 23]	τοὺς πνευματώδεας, τοὺς ξηρὰ βήσσοντας	καὶ	διψώδεας, τοὺς φυσώδεας, φλεβῶν ἀπολήψιας,
[2, 6]	τένοντας ἐν τῷ τραχήλῳ ξυντείνεται,	καὶ	δοκέει οἱ τέτανος ἐντετάσθαι, καὶ
[2, 20]	πυρίη, καὶ ἐγκρατείη· ξηρὰ δὲ	καὶ	δριμέα ἐσθιέτω· οὕτω γὰρ οὐρητικώτατος
[2, 11]	δύσπνοος ᾖ, καὶ οὖρα λεπτὰ	καὶ	δριμέα, καὶ ἱδρῶτες περὶ τράχηλον
[2, 10]	ὁμαλοὶ ἐπιγένωνται, καὶ οὖρα παχέα	καὶ	δριμέα καταδράμῃ, ἢ ἐς ἀπόστασιν
[2, 21]	κοιλίας τὰς κάτω θερμὰς ἔχουσι,	καὶ	δριμέα τὰ ὑποχωρήματα καὶ ἀνώμαλα
[2, 6]	ὥρην, καὶ ὅτι ἀπὸ θερμῶν	καὶ	δριμέων. ~Ἢν πυρετὸς λάβῃ παλαιῆς
[2, 5]	~Ὁκόταν ἀλγήματα προγένηται, μελαίνης χολῆς	καὶ	δριμέων ῥευμάτων ἐπιῤῥύσιες γίγνονται· ἀλγέει
[2, 11]	φυλακὴ δὲ ἔστω ἕως ἀπυρέτου	καὶ	ἑβδόμης· ἔπειτα ἢν ἀσφαλὴς ἐὼν
[2, 19]	κοιλίη ὑπάγῃ, λέλυται. Ξυμφέρει δὲ	καὶ	ἐγκοιμᾶσθαι τῷ τοιῷδε, καὶ πίνειν
[2, 20]	μάλιστα δὲ ταλαιπωρίη, καὶ πυρίη,	καὶ	ἐγκρατείη· ξηρὰ δὲ καὶ δριμέα
[2, 18]	ὁκόσα μὲν ὑδαρέα, βραδυπορώτερά ἐστι,	καὶ	ἐγκυκλέεται, καὶ ἐπιπολάζει περὶ ὑποχόνδρια,
[2, 14]	ἑφθὸν ἐσθίειν, καὶ κηρωτῇ ἀλείφειν	καὶ	ἐγχρίειν· τά τε σκέλεα περιελίσσειν
[2, 10]	πυρετοῖσι τὰ σκέλεα γίγνεται φυματώδεα,	καὶ	ἐγχρονιζόμενα μὴ ἐκπεπαίνεται ἔτι ἐόντων
[2, 21]	τὰ τούτοισιν ὅμοια καὶ ποτὰ	καὶ	ἐδέσματα προσφερέσθω. ~Τῆς διαιτητικῆς ἐστι
[2, 9]	τι μέλαν διεχώρησεν ἰσχυρῶς χρῶμα,	καὶ	εἰ καθαρὸν, ὁκοῖα ὑγιαίνοντος ἂν
[2, 9]	ἐν τῇσιν ἐξαναστάσεσιν εἰ λειποθυμέει,	καὶ	εἰ τοῦ πνεύματος εὐφορίη αὐτὸν
[2, 18]	καὶ κεφαλῆς βάρος, καὶ ἄσην,	καὶ	εἴ τι ἄλλο ἄλγημα εἴη
[2, 11]	λεπτὰ καὶ ἀφρώδεα καὶ ἀνθηρὰ,	καὶ	εἴ τι ἄλλο διαφέρον ἔχοι
[2, 6]	κήρωμα κεφαλῇ καὶ τραχήλῳ περιτιθέναι,	καὶ	εἰρίοισι περιελίσσειν, καὶ σπόγγοισι μαλθακοῖσιν,
[2, 1]	ἀλγέει. Γίγνεται δὲ ὡς ἐπιτοπουλὺ	καὶ	ἐκ πορείης μακρῆς καὶ δίψεος
[2, 18]	περικαῆ· χολερώδεα δ´ ἂν εἴη	καὶ	ἐκταρακτικά. Ὕεια δὲ βέλτιστα τῶν
[2, 19]	λεπτὸν καὶ παλαιὸν καὶ ἀκρητέστερον,	καὶ	ἔλαιον δίδου, ὥστε ἡσυχίη καὶ
[2, 20]	θερμοὺς ἄρτους ἐξ οἴνου μέλανος	καὶ	ἐλαίου ἀποβάπτων ἐσθιέτω· καὶ ὡς
[2, 8]	δὲ ἀκροχλίαρον, ἑφθὸν ἐν ὕδατι	καὶ	ἐλαίῳ. Τεκμαίρεσθαι δὲ ἐκ τῶν
[2, 7]	καὶ μετεωρισμὸν γνώμης, καὶ ἀλγήματα·	καὶ	ἕλκεται, καὶ ἐμέειν ἐθέλει, καὶ
[2, 6]	θερμὸν γεγενημένον, δάκνει τοιόνδε ἐὸν,	καὶ	ἑλκοῖ, καὶ πνεύματος ἐμπίπλησι, καὶ
[2, 7]	γνώμης, καὶ ἀλγήματα· καὶ ἕλκεται,	καὶ	ἐμέειν ἐθέλει, καὶ ἢν πονηρὰ
[2, 19]	καὶ χολὴ ὑποχωρέῃ, καὶ στρόφοι,	καὶ	ἔμετοι, καὶ πνιγμοὶ, καὶ δηγμοὶ,
[2, 6]	στάσιμον ποιέει, φύσει ψυχρὸν ἐὸν	καὶ	ἐμφρακτικόν. Διὰ τοῦτο πνίγονται, τῆς
[2, 9]	μελίκρητον θερμὸν ἀφηψημένον. Καταμανθάνειν δὲ	καὶ	ἐν τῇσιν ἐξαναστάσεσιν εἰ λειποθυμέει,
[2, 10]	ἀψυχίαι ἐνέωσι, φιλέει τῷ τοιῷδε	καὶ	ἐπάνεσις εἶναι τοῦ πυρετοῦ· ἀλλ´
[2, 8]	μεταβάλλειν καὶ ἐπὶ τὰ χείρω	καὶ	ἐπὶ τὰ βελτίω τὴν ἀνωμαλίην.
[2, 8]	καὶ ἀνάγκη τῷ νοσέοντι μεταβάλλειν	καὶ	ἐπὶ τὰ χείρω καὶ ἐπὶ
[2, 30]	τρίψας ἐν μέλιτι, ἐκλεικτὸν δίδου,	καὶ	ἐπὶ τούτῳ οἶνον γλυκύν· ῥοφήματα
[2, 8]	ἢν θορυβῆται, ἢν δ´ ἀνῇ	καὶ	ἐπιδιδῷ ἐπὶ τὸ βέλτιον· φυλάσσεσθαι
[2, 10]	ἂν ἔλασσον ῥυῇ, τοσῷδε χεῖρον	καὶ	ἐπίμηκες· ἢν δὲ τἄλλα ῥήϊστα
[2, 39]	ἑδρικοῖσιν ὑδερικοῖσί τε τρώγειν δίδου,	καὶ	ἐπιπίνειν οἶνον γλυκὺν, ὑδαρέα, ἢ
[2, 18]	ὑδαρέα, βραδυπορώτερά ἐστι, καὶ ἐγκυκλέεται,	καὶ	ἐπιπολάζει περὶ ὑποχόνδρια, καὶ ἐς
[2, 30]	καὶ ἀποζέσας εὖ μάλα ἀπόχεον,	καὶ	ἐπιχέας ἄλλο ἕψεε, ἕως ἂν
[2, 10]	ἢν δὲ ἅψηται τοῦ ποδὸς,	καὶ	ἐπώδυνος γενόμενος παραμένῃ πυριφλεγὴς γενόμενος,
[2, 18]	τήν τε ἀπεψίην, καὶ φυσωδέστερα	καὶ	ἐρευγματώδεα, καὶ χολέρης γεννητικά· ἔστι
[2, 10]	καὶ φλυζάκια ἐπὶ τὴν ὀφρὺν,	καὶ	ἐρυθήματα ἴσχει, καὶ τὸ βλέφαρον
[2, 31]	δίδου. ~Δυσεντερίης· κυάμων καθαρῶν τεταρτημόριον,	καὶ	ἐρυθροδάνου δυοκαίδεκα κάρφεα λεῖα ξυμμίξαντα
[2, 10]	ἐς ὦμον καὶ ἐς στῆθος	καὶ	ἐς ἄρθρον, καὶ τοῦτο δεήσει
[2, 10]	μὴ λυθῇ, κατὰ σμικρὸν ἥξει	καὶ	ἐς αὐχένα ἀλγήματα καὶ ἐς
[2, 25]	τοιῶνδε. Κράτιστον δὲ, ἐς οὔρησιν	καὶ	ἐς ἱδρῶτας καὶ ἐς περιπάτους
[2, 17]	βρωμάτων φυσωδέων ἀλγήματα ἐς ὀσφὺν	καὶ	ἐς ἰσχία, οἷσι δ´ ἂν
[2, 10]	ἥξει καὶ ἐς αὐχένα ἀλγήματα	καὶ	ἐς κληῗ δα καὶ ἐς
[2, 11]	καὶ ὁκόσα δεῖ ἐς κοιλίην	καὶ	ἐς οὔρησιν, ἐν οἴνῳ καὶ
[2, 18]	ἐγκυκλέεται, καὶ ἐπιπολάζει περὶ ὑποχόνδρια,	καὶ	ἐς οὔρησιν οὐ κατατρέχει· τοιούτου
[2, 25]	ἐς οὔρησιν καὶ ἐς ἱδρῶτας	καὶ	ἐς περιπάτους ἄγειν· καὶ τρίψει
[2, 10]	κληῗ δα καὶ ἐς ὦμον	καὶ	ἐς στῆθος καὶ ἐς ἄρθρον,
[2, 10]	θεραπείην κατὰ τὰς φλέβας δηλοῖ,	καὶ	ἐς τὴν ὑστεραίην λεπτῶν οὔρων
[2, 19]	τάχιστα θερμῷ καὶ ὡς λιπαρωτάτῳ,	καὶ	ἐς ὕδωρ, ἀλείφων ὡς πλείστῳ,
[2, 10]	ἀλγήματα καὶ ἐς κληῗ δα	καὶ	ἐς ὦμον καὶ ἐς στῆθος
[2, 11]	δίδου· ἢν δὲ ἀνάγηται ῥηϊδίως,	καὶ	εὔπνοος ᾖ καὶ ἀνώδυνος τὰ
[2, 18]	δὲ πάντα φυσώδεα, καὶ ὠμὰ,	καὶ	ἑφθὰ, καὶ πεφρυγμένα· ἥκιστα δὲ
[2, 31]	ἐρυθροδάνου δυοκαίδεκα κάρφεα λεῖα ξυμμίξαντα	καὶ	ἑψήσαντα, λιπαρὸν διδόναι ἐκλείχειν. ~Ὀφθαλμῶν·
[2, 6]	ἀπέῤῥωγε, καὶ τὸ πνεῦμα σμικρὸν,	καὶ	ἡ ἀντίσπασις τοῦ πνεύματος πυκνὴ
[2, 20]	ἡ ὥρη θερινὴ ἐοῦσα τύχῃ,	καὶ	ἡ ἡλικίη ἀκμάζῃ, καὶ ῥώμη
[2, 19]	καὶ ἔλαιον δίδου, ὥστε ἡσυχίη	καὶ	ἡ κοιλίη ὑπίῃ, καὶ λέλυται.
[2, 10]	τεταρταίῳ ἡ γλῶσσα ἐκτεταραγμένα διαλέγηται,	καὶ	ἡ κοιλίη χολώδεα ὑποχωρέῃ ὑγρὰ,
[2, 10]	καὶ οἰδέει ἰσχυρῶς ὁ ὀφθαλμὸς,	καὶ	ἡ παραφροσύνη μέγα ἐπιδιδοῖ· αἱ
[2, 6]	καὶ δοκέει οἱ τέτανος ἐντετάσθαι,	καὶ	ἡ φωνὴ ἀπέῤῥωγε, καὶ τὸ
[2, 20]	μάλιστα. Ἢν δὲ δύσπνοος ᾖ,	καὶ	ἡ ὥρη θερινὴ ἐοῦσα τύχῃ,
[2, 18]	ἔστι δὲ τὰ εὐωδέστατα, στερεὰ	καὶ	ἥδιστα, ταῦτα ἄριστα δίεφθα καὶ
[2, 11]	τοῦ σώματος ἕξιν καὶ ὥρην	καὶ	ἡλικίην καὶ χροιὴν πλεῖον, καὶ
[2, 16]	τοῖσι τοιουτέοισιν· οὐδὲν γὰρ ὠφελήσει,	καὶ	ἤν τι πάθῃ, αἴτιον δόξει
[2, 10]	τὴν ὑστεραίην λεπτῶν οὔρων ἐπιφάσιας·	καὶ	ἢν ἀκμάζῃ τῇ ἡλικίῃ καὶ
[2, 9]	ἤδη καὶ τὰ ἄλλα συνορῇν·	καὶ	ἢν ἡ τετάρτη τῇ τρίτῃ
[2, 19]	τοῦ θερμοῦ παράχεε κατὰ σμικρὸν,	καὶ	ἢν θερμαινομένῳ αὐτέῳ ἡ κοιλίη
[2, 14]	πουλὺς χρόνος ᾖ ἀδιαχωρήτῳ ἐούσῃ·	καὶ	ἢν μὲν ἐπιδιδῷ τί σοι,
[2, 14]	οἶνον, ὁκόταν βούληται, εὔκρητον ἐπιπινέτω·	καὶ	ἢν μέν σοι ἐπιδιδῷ, ἐπὶ
[2, 11]	δὲ ἐξ ἀρχῆς τρεῖς ὑποκλύζειν,	καὶ	ἢν μὴ κουφίζῃ, οὕτως ὑποκάθαιρε·
[2, 7]	καὶ ἕλκεται, καὶ ἐμέειν ἐθέλει,	καὶ	ἢν πονηρὰ ἐμέῃ, ὀδυνῆται· θέρμης
[2, 9]	τὸ πνεῦμα δι´ ἀμφοτέρων ἕλκηται,	καὶ	ἢν πουλὺ φέρηται ἐκ τῶν
[2, 11]	ἀναζέσαντα καὶ διηθέοντα διδόναι πίνειν,	καὶ	ἡπατικοῖσι καὶ τῇσιν ἀπὸ τῶν
[2, 28]	ξυμμίσγεται δὲ καὶ τοῖσιν ἐλλεβόροισι,	καὶ	ἧσσον πνίγει τὸ τρίτον μέρος
[2, 11]	καὶ ἡλικίην καὶ χροιὴν πλεῖον,	καὶ	θαρσέων, ἢν ὀξὺ τὸ ἄλγημα
[2, 8]	ὁκόταν δὲ στῶσιν, ἀπαντῆσαι διαίτῃ	καὶ	θεραπείῃ τῇ προσηκούσῃ, κατὰ φύσιν
[2, 39]	κοπρίων· ἢ μηκώνιον ξυλλέγων ταμιεύου,	καὶ	θεράπευε.
[2, 1]	ὁκόταν ἀναξηρανθέντα τὰ φλέβια δριμέα	καὶ	θερμὰ ῥεύματα ἐπισπάσηται. Γίγνεται δὲ
[2, 18]	δὲ μάλιστα ἐπισημαίνει· σκόροδον φῦσαν	καὶ	θέρμην περὶ τὸν θώρηκα, καὶ
[2, 6]	ἅτε ὑπὸ τῆς ὥρης δριμὺ	καὶ	θερμὸν γεγενημένον, δάκνει τοιόνδε ἐὸν,
[2, 18]	ἐμποιέει, τούτοισι καλῶς ἔχει ἐπικοιμᾶσθαι,	καὶ	θερμόν τι ἐπιῤῥοφῇν, πρὸς ὅπερ
[2, 18]	μὴ μετὰ σιτίων. Ἔχει δὲ	καὶ	ἰδίας μοχθηρίας ἕκαστον αὐτέων. Ἐρέβινθος
[2, 14]	ἑπόμενα οὖρα πέψιν ἔχοντα ἔλθῃ	καὶ	ἱδρῶτες κριτικοὶ, πίνειν οἶνον κρητικὸν
[2, 11]	καὶ οὖρα λεπτὰ καὶ δριμέα,	καὶ	ἱδρῶτες περὶ τράχηλον καὶ κεφαλὴν
[2, 14]	τῶν τενόντων σφοδρῶς ἔμπροσθεν ἀντισπῶνται,	καὶ	ἱδρῶτες περὶ τράχηλον καὶ πρόσωπον,
[2, 25]	κάτω κοιλίης λυόμενα δι´ οὔρων	καὶ	ἱδρώτων, ἢν ὀλισθῇ μετρίως, ὑπὸ
[2, 20]	οὕτω γὰρ οὐρητικώτατος ἂν εἴη,	καὶ	ἰσχύοι μάλιστα. Ἢν δὲ δύσπνοος
[2, 3]	ἐπὶ κλυσμὸν, ἢν μὴ μέγα	καὶ	ἰσχυρὸν τὸ νούσημα ᾖ· εἰ
[2, 21]	φάκινον ἔτνος, καὶ ἄρτοι ἐγκρυφίαι,	καὶ	ἰχθύες πυρέσσοντι μὲν ἑφθοὶ, ἀπυρέτῳ
[2, 7]	καὶ πόματι μελικρήτῳ· ἔπειτα σιτίοισι	καὶ	ἰχθύσιν ἑφθοῖσι καὶ οἴνῳ ὑδαρεῖ,
[2, 18]	καταδράμῃ καὶ οὐρήσῃ· χρεέσθω δὲ	καὶ	ἰχθύσιν ἑφθοῖσιν. Βρώματα δὲ μάλιστα
[2, 25]	προσκλινέσθωσαν ἐς ὅτε δυνατοί εἰσι,	καὶ	καθίζοντα ἀνατρίβειν μιν πουλὺν χρόνον
[2, 9]	γένηται τῷ τοιῷδε, θάνατος προσδόκιμος,	καὶ	καλῶς ἔχει προλέγειν. ~Ἢν δὲ
[2, 5]	στάσιος, καὶ σκοτώσιες, καὶ ἀφωνίη,	καὶ	καρηβαρίη, καὶ σπασμοὶ, ἢν ἤδη
[2, 8]	ἀφαιρέουσι, καὶ τὰς ῥῖνας σκάλλουσι,	καὶ	κατὰ βραχὺ μὲν ἀποκρίνονται τὸ
[2, 29]	ἀνατείνας δὲ τὰ ῥάμματα ῥάψον	καὶ	κατάδει, ἕως ἂν ἀποπέσῃ· κἢν
[2, 8]	κατακλίνειν δὲ ἐς ζοφερὰ οἰκήματα,	καὶ	κατακεκλίσθαι ὡς ἐπὶ μαλθακωτάτοισι στρώμασι,
[2, 7]	πάλιν ἀνάλογον, λυομένου τοῦ πυρετοῦ	καὶ	κατακερματιζομένου, ἐς τοὺς πόδας καταβαίνει·
[2, 4]	ὀδόντων τρισμοὶ, σφυγμοὶ, σιηγόνων ξυναγωγὴ,	καὶ	κατάψυξις ἀκρωτηρίων, πνευμάτων ἀπολήψιες ἀνὰ
[2, 21]	ἡμιπαγέα ἐσθιέτω ὀπτὰ, καὶ σεμίδαλιν,	καὶ	κέγχρον, καὶ χόνδρον ἑφθὸν ἐν
[2, 8]	ἀσώδεές εἰσι, καὶ ὑποχόνδρια ξυντείνουσι,	καὶ	κεκλιμένοι οὐκ ἀνέχονται ἐν τῷ
[2, 11]	δριμέα, καὶ ἱδρῶτες περὶ τράχηλον	καὶ	κεφαλὴν γίγνωνται· οἱ τοιοῦτοι ἱδρῶτες
[2, 6]	τοῖσιν ἐκλεικτοῖσι, καὶ ἀναγαργαρίζων θερμοῖσι,	καὶ	κεφαλὴν ὑποξυρῶν, καὶ κήρωμα κεφαλῇ
[2, 18]	καὶ θέρμην περὶ τὸν θώρηκα,	καὶ	κεφαλῆς βάρος, καὶ ἄσην, καὶ
[2, 6]	ἀναγαργαρίζων θερμοῖσι, καὶ κεφαλὴν ὑποξυρῶν,	καὶ	κήρωμα κεφαλῇ καὶ τραχήλῳ περιτιθέναι,
[2, 11]	ἀλγήματα τῶν πλευρέων χλιάσματα προστιθέναι	καὶ	κηρώματα· ἀλείφειν δὲ σκέλεα καὶ
[2, 14]	οἰνώδεα, καὶ ἄλητον ἑφθὸν ἐσθίειν,	καὶ	κηρωτῇ ἀλείφειν καὶ ἐγχρίειν· τά
[2, 11]	τὸ νούσημα. Περιπλευμονίης ἐκλεικτὸν, χαλβάνη	καὶ	κόκκαλος ἐν μέλιτι ἀττικῷ· καὶ
[2, 6]	ὁκόταν δὲ ψυχρόν τε ἐὸν	καὶ	κολλῶδες ἐμφράξηται, τοῦ πνεύματος τὰς
[2, 6]	ἐκ τῆς κεφαλῆς ῥεῦμα πουλὺ	καὶ	κολλῶδες ὥρην χειμερινὴν ἢ ἐαρινὴν
[2, 17]	δυσουρέεται, τουτέων δὲ πορείη αἰτίη	καὶ	κορυζέων καὶ βράγχων. ~Ὁκόσα δὲ
[2, 18]	δὲ πονηρὸν πρὸς τὴν κεφαλαλγίην	καὶ	κραιπάλην. Ὁκόσοι δὲ μονοσιτεῦσι, κενοὶ
[2, 20]	ἐλάχιστα πίνων, ὡς πλεῖστα πονεέτω,	καὶ	κρέα ὕεια σαρκώδεα ἐσθιέτω μετὰ
[2, 23]	τάς τε ἀπὸ ταὐτομάτου ἀπαλλάξιας	καὶ	κρίσιας ἀφαιρήσεις. ~Ἢν δὲ αἷμα
[2, 34]	δυσὶν ἡμέρῃσι πεφθῇ, ἐκπιέσας, σμύρναν	καὶ	κρόκον τρίψας, καὶ ξυμμίξας τὸ
[2, 18]	καὶ τρέμουσιν ἐν παντὶ ἔργῳ,	καὶ	κροτάφους ἐπιξυντείνονται, καὶ τὸ δεῖπνον
[2, 10]	δίδου, καὶ χαλβάνην ἐν μέλιτι,	καὶ	κύμινον ἐκλεικτικὸν, καὶ χυλὸν πτισάνης
[2, 18]	καὶ ὑγροτέρην μᾶζαν ἀντὶ ἄρτου,	καὶ	λαχάνων λάπαθον, ἢ μαλάχην, ἢ
[2, 1]	μετ´ οὔρων λευκῶν καὶ παχέων	καὶ	λείων ὑφισταμένων, κἢν ἀπόστημά που
[2, 19]	ἡσυχίη καὶ ἡ κοιλίη ὑπίῃ,	καὶ	λέλυται. Σίτων δὲ καὶ τῶν
[2, 11]	πτύῃ πυῤῥὰ ἢ πελιὰ, ἢ	καὶ	λεπτὰ καὶ ἀφρώδεα καὶ ἀνθηρὰ,
[2, 11]	καθαρθῇ, ἀναγκαῖον διδόναι, ἔλασσον δὲ	καὶ	λεπτότερον· οὐ γὰρ δυνήσεται ὑπὸ
[2, 11]	ἐὼν φαίνηται, οὕτω χυλῷ ὀλίγῳ	καὶ	λεπτῷ τὸ πρῶτον, ξὺν μέλιτι
[2, 12]	ἢ ἱδρῶτας καὶ οὖρα παχέα	καὶ	λευκὰ ἐπιφανῇ, ἢ ἐς τριταίους
[2, 30]	τρίψας λεῖον, ξύμμισγε κύμινον πεφρυγμένον,	καὶ	λευκὰ σήσαμα, καὶ ἀμυγδάλας νέας
[2, 5]	τὰ ἐντὸς δακνόμενος· δηχθεῖσαι δὲ	καὶ	λίην ξηραὶ γενόμεναι αἱ φλέβες
[2, 24]	τὴν κοιλίην, καὶ οὕτως ἀφαιρέειν,	καὶ	λιμοκτονέειν, καὶ οἶνον ἀφαιρέειν αὐτέων·
[2, 2]	ἐν ἀσφαλείῃ γένοιτο ὁ νοσέων,	καὶ	λιμῷ, εἰ χρῄζοι. ~Φλεγμαίνοντα ὑποχόνδρια
[2, 21]	πρῶτον, ἔπειτα ἐκ προσαγωγῆς πλεῖον,	καὶ	λίνου σπέρμα, καὶ πύρινα ἄλφιτα,
[2, 11]	δὲ σκέλεα καὶ ὀσφὺν θερμῷ,	καὶ	λίπος ἐγκαταλείφειν· ἐπὶ δὲ ὑποχόνδρια
[2, 30]	ἕψεε, ἕως ἂν ἁπτομένῳ δίεφθον	καὶ	μαλθακὸν φανῇ· εἶτα τρίψας λεῖον,
[2, 29]	ἀπὸ ὄρθρου· δρόμου δὲ ἀπεχέσθω,	καὶ	μέθης, καὶ τῶν δριμέων ἔξω
[2, 1]	ἡ γλῶσσα τρηχείη καὶ ξηρὴ	καὶ	μέλαινα κάρτα· καὶ τὰ περὶ
[2, 8]	ᾖ, βελτίω· ἢν δὲ λεπτότερα	καὶ	μελάντερα, πονηρότερα· ἢν δὲ μεταβολὰς
[2, 1]	τοιῷδε δίδου πίνειν ὕδωρ τε	καὶ	μελίκρητον ἑφθὸν ὑδαρὲς ὁκόσον ἐθέλει·
[2, 6]	ἐκπιεζεῦντα, πυριῇν· πίνειν τε ὕδωρ	καὶ	μελίκρητον μὴ ψυχρά· χυλὸν δὲ
[2, 10]	παραφυλάσσειν τῇ λιμοκτονίῃ καὶ ὑδατοποσίῃ	καὶ	μελικρήτου πόσει· καὶ χυλοῖσι παραφύλασσε,
[2, 11]	καὶ ἐς οὔρησιν, ἐν οἴνῳ	καὶ	μέλιτι, τὰ δὲ ἐς κοιλίην,
[2, 29]	ἀποπέσῃ, καὶ αἰεὶ μίην καταλίμπανε,	καὶ	μετὰ ταῦτα ἀναλαβὼν ἐλλεβορίσαι. Εἶτα
[2, 23]	ἀπολήψιας, ἐντεταμένους ὑποχόνδρια καὶ πλευρὰ	καὶ	μετάφρενον, τοὺς ἀπονεναρκωμένους, καὶ ἀμαυρὰ
[2, 7]	σώματος διὰ τὴν ἔνδον ταραχὴν,	καὶ	μετεωρισμὸν γνώμης, καὶ ἀλγήματα· καὶ
[2, 10]	παραφυλάσσειν παρεπόμενον τοῖσιν ἀποβαίνουσιν. Θερινῆς	καὶ	μετοπωρινῆς ὥρης ἐπὶ τῶν ὀξέων
[2, 3]	φαρμακείης δεῖ· δέεται δὲ ἀσφαλείης	καὶ	μετριότητος μετὰ φαρμακείης φλεβοτομίη. Ὁκόσοι
[2, 10]	φιλέει γίγνεσθαι, καὶ περὶ ὑποῤῥίνιον	καὶ	μέτωπον ἱδρῶτες καὶ αὐχένα ὄπισθεν
[2, 9]	κεφαλὴν ὅκως ἔχει, εἰ ἀνάλγητος	καὶ	μὴ βάρος ἔχει ἐν ἑωυτῇ·
[2, 29]	εἶτα ἀποπιέσας, τῷ σηπτῷ χρέο,	καὶ	μὴ βρέχε πρὶν ἀποπέσῃ, καὶ
[2, 19]	κράτιστον ἀτρεμίζειν· πίνειν δὲ μελίκρητον,	καὶ	μὴ ἐξεμέειν. ~Ὑδρώπων δύο φύσιες,
[2, 23]	ἢ πόνος αὐτοῖσιν ἐπιτρέχῃ σφοδρὸς,	καὶ	μὴ ἐπικρατέωσιν· τῶν τοιῶνδε μηδένα
[2, 10]	ἐπώδυνος γενόμενος παραμένῃ πυριφλεγὴς γενόμενος,	καὶ	μὴ λυθῇ, κατὰ σμικρὸν ἥξει
[2, 10]	ἰσχνῶν ἐόντων τῶν περὶ φάρυγγα,	καὶ	μὴ πεπαίνηται, ἀλλὰ σβεσθῇ, φιλέει
[2, 25]	ἴσχῃ τὰ ἀλγήματα, ἀνακέεσθαι ξυμφέρει,	καὶ	μηδεμίην κίνησιν κινέεσθαι· τῷ τοιῷδε
[2, 7]	οἱ πόδες ψυχροὶ γίγνονται, ἄσαρκες	καὶ	νευρώδεες φύσει ἐόντες· ἔτι δὲ
[2, 6]	κεφαλῆς θερμὸν τὸ ῥεῦμα καταῤῥυῇ,	καὶ	νιτρῶδες ᾖ, ἅτε ὑπὸ τῆς
[2, 18]	ὄγκος πουλὺς αὐτοῖσι τῆς γαστρὸς	καὶ	νυσταγμὸς καὶ πληθώρη· ἢν δὲ
[2, 14]	πρόσωπον, ὑπὸ τοῦ πόνου δακνομένων	καὶ	ξηραινομένων τῶν τενόντων τῶν οὐρωδέων,
[2, 6]	πνεύματος ἐμπίπλησι, καὶ ὀρθοπνοίη παραγίγνεται	καὶ	ξηρασίη πολλὴ, καὶ τὰ θεωρεύμενα
[2, 1]	Γίγνεται δὲ ἡ γλῶσσα τρηχείη	καὶ	ξηρὴ καὶ μέλαινα κάρτα· καὶ
[2, 34]	ἐκπιέσας, σμύρναν καὶ κρόκον τρίψας,	καὶ	ξυμμίξας τὸ γλεῦκος, ἕψησον ἐν
[2, 11]	τοῦ θώρηκος ᾖ τὸ ἄλγημα,	καὶ	ξυντείνῃ λίην, τῷ πλευριτικῷ τὴν
[2, 8]	ἐόντων ἡ κοιλίη ὑγρὴ ᾖ	καὶ	ξυντήκῃ, δοκέει μοι τὰ ῥοφήματα
[2, 3]	τε καὶ ὑπὲρ φρενῶν περιωδυνίαι,	καὶ	ξυστροφαὶ νουσημάτων, οὐ δύνανται λύεσθαι,
[2, 7]	τὸν χρόνον τοῦτον ἡ κεφαλὴ	καὶ	ὁ θώρηξ κατέψυκται. Τοῦ δ´
[2, 9]	ὁκοῖα ὑγιαίνοντος ἂν εἴη διαχωρήματα,	καὶ	ὁ πυρετὸς ἐς τὴν τρίτην
[2, 19]	γαστὴρ πεφύσηται, καὶ ψόφοι ἔνεισι,	καὶ	ὀδύνη πλευρέων καὶ ὀσφύος, διαχωρέει
[2, 2]	ἢν ἰσχυρὸν φαίνηται τὸ νούσημα,	καὶ	οἱ ἔχοντες ἀκμάζωσι τῇ ἡλικίῃ,
[2, 10]	παραβλαστάνει, καὶ σκληρὴ φλεγμονὴ κατέχει,	καὶ	οἰδέει ἰσχυρῶς ὁ ὀφθαλμὸς, καὶ
[2, 24]	καὶ οὕτως ἀφαιρέειν, καὶ λιμοκτονέειν,	καὶ	οἶνον ἀφαιρέειν αὐτέων· ἔπειτα τῇ
[2, 14]	ἑφθὸν χλιαρὸν ἐσθιέτω ὡς πλεῖστον,	καὶ	οἶνον, ὁκόταν βούληται, εὔκρητον ἐπιπινέτω·
[2, 21]	ἑφθοὶ, ἀπυρέτῳ δὲ ἐόντι ὀπτοὶ,	καὶ	οἶνος μέλας ἀπυρέτῳ· ἢν δὲ
[2, 7]	ἔπειτα σιτίοισι καὶ ἰχθύσιν ἑφθοῖσι	καὶ	οἴνῳ ὑδαρεῖ, ἐς νύκτα ὀλίγῳ·
[2, 8]	προσφέρειν, καὶ τὰ πόματα στατικὰ	καὶ	οἰνωδέστερα ἢ καὶ στυπτικώτερα. Ὁκόσοισι
[2, 23]	τοὺς ἀπονεναρκωμένους, καὶ ἀμαυρὰ βλέποντας,	καὶ	οἷσιν ἦχοι τῶν οὐάτων ἐμπίπτουσι,
[2, 17]	ἀλγήματα, πλευρέων, νώτου, ὀσφύος, ἰσχίων,	καὶ	ὁκόσα ἀναπνέοντες ἀλγέουσι πρόφασιν ἔχοντες,
[2, 11]	τῇσιν ἀπὸ τῶν φρενῶν περιωδυνίῃσι,	καὶ	ὁκόσα δεῖ ἐς κοιλίην καὶ
[2, 29]	οἶνον δὲ κιῤῥὸν αὐστηρὸν, ὑδαρέα,	καὶ	ὀλίγον τὸ ποτὸν πινέτω. ~Τοῖσι
[2, 18]	τουτέων κακὰ ἔχει. Σίλφιον δὲ	καὶ	ὀπὸς ἔστι μὲν οἷσι μάλιστα,
[2, 6]	καὶ ἑλκοῖ, καὶ πνεύματος ἐμπίπλησι,	καὶ	ὀρθοπνοίη παραγίγνεται καὶ ξηρασίη πολλὴ,
[2, 1]	ἢ αἰδοίου πελίωμα) οὐ κρίνεται·	καὶ	ὄρχις ἐνταθεὶς κριτικόν. Ῥοφήματα ἐπισπαστικὰ
[2, 14]	καὶ βραχίονας ἕως δακτύλων κατελίσσειν,	καὶ	ὀσφὺν ἀπὸ τοῦ τραχήλου ἕως
[2, 11]	καὶ κηρώματα· ἀλείφειν δὲ σκέλεα	καὶ	ὀσφὺν θερμῷ, καὶ λίπος ἐγκαταλείφειν·
[2, 19]	ψόφοι ἔνεισι, καὶ ὀδύνη πλευρέων	καὶ	ὀσφύος, διαχωρέει δὲ οὐδὲν κάτω,
[2, 6]	ἐστὶ, καὶ διὰ τὴν ὥρην,	καὶ	ὅτι ἀπὸ θερμῶν καὶ δριμέων.
[2, 18]	ἀνυπέρβλητος γὰρ ἡ φύσις αὐτέων,	καὶ	οὐ τῆς τυχούσης κοιλίης καταπέψαι·
[2, 23]	φαρμακεύειν· κίνδυνόν τε γὰρ ἕξει,	καὶ	οὐδὲν ὀνήσεις, τάς τε ἀπὸ
[2, 11]	καὶ πονηρὸν ἢν δύσπνοος ᾖ,	καὶ	οὖρα λεπτὰ καὶ δριμέα, καὶ
[2, 8]	ἀρχῆς καὶ σφυγμοὶ κεφαλῆς εἰσι	καὶ	οὖρα λεπτὰ, τουτέοισι προσδέχεσθαι πρὸς
[2, 10]	κριτικοὶ καὶ ὕπνοι ὁμαλοὶ ἐπιγένωνται,	καὶ	οὖρα παχέα καὶ δριμέα καταδράμῃ,
[2, 12]	μὴ ἐς πυρετοὺς ἢ ἱδρῶτας	καὶ	οὖρα παχέα καὶ λευκὰ ἐπιφανῇ,
[2, 18]	μονοσιτεῦσι, κενοὶ καὶ ἀδύνατοί εἰσι,	καὶ	οὐρέουσι θερμὸν, παρὰ τὸ ἔθος
[2, 18]	περιπατῆσαι ὀλίγον, ἕως οὖρα καταδράμῃ	καὶ	οὐρήσῃ· χρεέσθω δὲ καὶ ἰχθύσιν
[2, 7]	δὲ καταβάσης ἐς τοὺς πόδας,	καὶ	οὔρου διελθόντος, κἢν μὴ ἱδρώσῃ,
[2, 24]	στερεὴν πρότερον ποιέειν τὴν κοιλίην,	καὶ	οὕτως ἀφαιρέειν, καὶ λιμοκτονέειν, καὶ
[2, 19]	τοιῷδε, καὶ πίνειν οἶνον λεπτὸν	καὶ	παλαιὸν καὶ ἀκρητέστερον, καὶ ἔλαιον
[2, 7]	τοῦ θερμοῦ ἐς τὸν θώρηκα·	καὶ	πάλιν ἀνάλογον, λυομένου τοῦ πυρετοῦ
[2, 1]	ἔνεισι, καὶ ἀγρυπνίη, ἐνίοτε δὲ	καὶ	παραλλάξιες φρενῶν. Τῷ τοιῷδε δίδου
[2, 32]	τετριμμένῳ ξηρῷ ὑπάλειφε τοὺς ὀφθαλμοὺς,	καὶ	παράπασσε τοὺς κανθούς. ~Ὑγρῶν· ἐβένου
[2, 10]	γένωνται, σπασμὸς τὸν τοιόνδε ἐπιλαμβάνει	καὶ	παραφροσύνη· ἀτὰρ καὶ φλυζάκια ἐπὶ
[2, 18]	Τὰ μὲν γὰρ μελαγχολικὰ παθήματα	καὶ	παροξυνθείη ἂν ὑπὸ βοείων κρεῶν·
[2, 11]	νουσημάτων, ἢν μὴ οὖρα πολλὰ	καὶ	παχέα ὁρμήσῃ, καὶ πτύσματα πέπονα
[2, 8]	ἐν ἀρχῇ τὰ οὖρα νεφελοειδέα	καὶ	παχέα, τοὺς τοιούσδε ὑποκαθαίρειν, ἢν
[2, 1]	κριτικοὶ γνήσιοι μετ´ οὔρων λευκῶν	καὶ	παχέων καὶ λείων ὑφισταμένων, κἢν
[2, 8]	δοκέει μοι τὰ ῥοφήματα ψυχρότερα	καὶ	παχύτερα προσφέρειν, καὶ τὰ πόματα
[2, 10]	ἐπὶ τούτοισιν ἀσώδεα φιλέει γίγνεσθαι,	καὶ	περὶ ὑποῤῥίνιον καὶ μέτωπον ἱδρῶτες
[2, 8]	σώματι ἡσυχίην ἄγοντας, ἀλείφοντά τε	καὶ	περιστέλλοντα ὁμαλῶς· ποτῷ δὲ χρέεσθαι
[2, 8]	τουτέοισι διαφερόντως τοὺς πόδας θερμαίνων,	καὶ	περιστέλλων κηρώμασι, καὶ ταινιδίοισι περιελίσσων
[2, 14]	τοῖσιν ἀσκίοισι, θερμὸν ὕδωρ ἐγχέων,	καὶ	περιτείνων σινδόνιον, ἐπανάκλινε αὐτόν· κοιλίην
[2, 18]	φυσώδεα, καὶ ὠμὰ, καὶ ἑφθὰ,	καὶ	πεφρυγμένα· ἥκιστα δὲ βεβρεγμένα καὶ
[2, 18]	αὐτέων. Ἐρέβινθος μὲν φῦσαν, ὠμὸς	καὶ	πεφρυγμένος, καὶ πόνον ἐμποιέει. Φακὸς
[2, 18]	περίοδον· κἢν μὲν λαπαχθῆ, δειπνῆσαι	καὶ	πιεῖν οἶνον ἐλάσσονα ἀκρητέστερον· ἢν
[2, 18]	δὲ καὶ τὸ στόμα ἁλυκὸν	καὶ	πικρὸν, καὶ τρέμουσιν ἐν παντὶ
[2, 19]	δὲ καὶ ἐγκοιμᾶσθαι τῷ τοιῷδε,	καὶ	πίνειν οἶνον λεπτὸν καὶ παλαιὸν
[2, 5]	κλυσμῷ, ὄνου γάλα ἑφθὸν δίδου,	καὶ	πινέτω μὴ ἔλασσον δώδεκα κοτυλῶν·
[2, 11]	ἀπύρετος, κατὰ σμικρὸν παχυτέρῳ τε	καὶ	πλείονι, καὶ δὶς τῆς ἡμέρης·
[2, 2]	ἢν δὲ ἀσθενέστεροι φαίνωνται, ἢ	καὶ	πλείω τοῦ αἵματος ἀφέλῃς, κλυσμῷ
[2, 9]	ἔχει ἐν ἑωυτῇ· ἔπειτα ὑποχόνδρια	καὶ	πλευρὰ, εἰ ἀνάλγητα· ὑποχόνδριον μὲν
[2, 23]	φυσώδεας, φλεβῶν ἀπολήψιας, ἐντεταμένους ὑποχόνδρια	καὶ	πλευρὰ καὶ μετάφρενον, τοὺς ἀπονεναρκωμένους,
[2, 11]	κριθίνου ὕδατος. ~Τὰ δὲ περιπλευμονικὰ	καὶ	πλευριτικὰ ὧδε χρὴ σκέπτεσθαι· ἢν
[2, 18]	αὐτοῖσι τῆς γαστρὸς καὶ νυσταγμὸς	καὶ	πληθώρη· ἢν δὲ ἐπιδειπνήσωσι, κοιλίη
[2, 6]	δάκνει τοιόνδε ἐὸν, καὶ ἑλκοῖ,	καὶ	πνεύματος ἐμπίπλησι, καὶ ὀρθοπνοίη παραγίγνεται
[2, 19]	ὑποχωρέῃ, καὶ στρόφοι, καὶ ἔμετοι,	καὶ	πνιγμοὶ, καὶ δηγμοὶ, τούτοισι κράτιστον
[2, 26]	τρεῖς, ἀφελὼν τὴν κεφαλὴν ἑκάστης,	καὶ	πόδας καὶ πτερὰ, τρίψας ἐν
[2, 10]	ὀξέων αἵματος ἀπόσταξις ἐξαπίνης ξυντονίην	καὶ	πολλὴν θεραπείην κατὰ τὰς φλέβας
[2, 7]	θερμὴν ἀνάγκη τὴν κοιλίην εἶναι	καὶ	πολλῆς ἄσης μεστὴν, καὶ ὑποχόνδριον
[2, 7]	δὲ καθαρθῇ, διαιτᾷν ῥοφήματι πρῶτον	καὶ	πόματι μελικρήτῳ· ἔπειτα σιτίοισι καὶ
[2, 11]	τῆς περιπλευμονίης, ἀβοήθητον μὴ ἀνακαθαιρομένου,	καὶ	πονηρὸν ἢν δύσπνοος ᾖ, καὶ
[2, 18]	μὲν φῦσαν, ὠμὸς καὶ πεφρυγμένος,	καὶ	πόνον ἐμποιέει. Φακὸς δὲ στύφει,
[2, 21]	ἐσθίειν, καὶ τὰ τούτοισιν ὅμοια	καὶ	ποτὰ καὶ ἐδέσματα προσφερέσθω. ~Τῆς
[2, 11]	ὁκοῖον ὀρόβων. Οὐδὲν δὲ κωλύει	καὶ	πρὸς τὰ ἄλλα ἀλγήματα τῶν
[2, 10]	ἔτι ἐόντων ἐν πυρετοῖσιν, ἢν	καὶ	προσπέσῃ πνιγμὸς ἐν φάρυγγι, ἰσχνῶν
[2, 14]	ἀντισπῶνται, καὶ ἱδρῶτες περὶ τράχηλον	καὶ	πρόσωπον, ὑπὸ τοῦ πόνου δακνομένων
[2, 26]	τὴν κεφαλὴν ἑκάστης, καὶ πόδας	καὶ	πτερὰ, τρίψας ἐν τρισὶ κυάθοισιν
[2, 1]	ἰσχίων ἢ σκελέων ἄλγημα ξυμβήσεται,	καὶ	πτύσεται παχέα, ἢν μέλλῃ ὑγιὴς
[2, 1]	τράχηλον γένηται, ἢ σκελέων ἄλγημα,	καὶ	πτύσματα παχέα πτύσῃ (ταῦτα δὲ
[2, 11]	οὖρα πολλὰ καὶ παχέα ὁρμήσῃ,	καὶ	πτύσματα πέπονα ἔλθῃ· ὅ τι
[2, 11]	ἢν πονέῃ, καὶ βῆχες ἐνέωσι,	καὶ	πτύσματα πτύῃ πυῤῥὰ ἢ πελιὰ,
[2, 1]	καὶ χολώδεας ἰχῶρας ἐς ἑωυτά·	καὶ	πυρετὸς πολὺς ἴσχει, τό τε
[2, 20]	εὐτυχίης δεόμενος· μάλιστα δὲ ταλαιπωρίη,	καὶ	πυρίη, καὶ ἐγκρατείη· ξηρὰ δὲ
[2, 24]	τῇ προσηκούσῃ τὰ ἐπίλοιπα αὐτέων	καὶ	πυρίῃσιν ἐνίκμοισι θεράπευε. Ἢν δέ
[2, 21]	προσαγωγῆς πλεῖον, καὶ λίνου σπέρμα,	καὶ	πύρινα ἄλφιτα, καὶ τῶν αἰγυπτίων
[2, 5]	ἐόντων πάντων τῶν λυπεόντων πνευμάτων	καὶ	ῥευμάτων· εὐβοηθητότερα γάρ ἐστιν· καὶ
[2, 7]	ἄσης μεστὴν, καὶ ὑποχόνδριον ἐντεταμένον,	καὶ	ῥιπτασμὸν τοῦ σώματος διὰ τὴν
[2, 10]	θεραπείῃ, ὡς ἐλάχιστα προσφέρειν πόματα	καὶ	ῥοφήματα, ἵνα βελτιόνως ἔχῃ, ἢν
[2, 8]	ποτῷ δὲ χρέεσθαι μελικρήτῳ ὑδαρεῖ,	καὶ	ῥοφήματι χυλῷ πτισάνης ἐς ἑσπέρην·
[2, 11]	τοιοῦτοι ἱδρῶτες πονηροὶ, ὑπὸ πνιγμοῦ	καὶ	ῥωγμῆς καὶ βίης ἐπικρατεόντων τῶν
[2, 20]	τύχῃ, καὶ ἡ ἡλικίη ἀκμάζῃ,	καὶ	ῥώμη ᾖ, ἀπὸ τοῦ βραχίονος
[2, 2]	οἱ ἔχοντες ἀκμάζωσι τῇ ἡλικίῃ,	καὶ	ῥώμη παρῇ αὐτέοισιν. Ἢν μὲν
[2, 21]	καὶ ὠὰ ἡμιπαγέα ἐσθιέτω ὀπτὰ,	καὶ	σεμίδαλιν, καὶ κέγχρον, καὶ χόνδρον
[2, 18]	Τυρὸς δὲ φῦσαν καὶ στεγνότητα	καὶ	σιτίων ἔξαψιν ποιέει, τό τ´
[2, 18]	ψυχρά· τὰ δὲ ἀηδέστατα, δυσώδεα	καὶ	σκληρὰ, ταῦτα κάκιστα, καὶ τὰ
[2, 10]	ἕτερον παρὰ τὸ ἕτερον παραβλαστάνει,	καὶ	σκληρὴ φλεγμονὴ κατέχει, καὶ οἰδέει
[2, 5]	τε γίγνονται ὑπὸ τῆς στάσιος,	καὶ	σκοτώσιες, καὶ ἀφωνίη, καὶ καρηβαρίη,
[2, 10]	ἢ ἐς ἀπόστασιν στηρίξῃ· κόκκαλος	καὶ	σμύρνα ἐκλεικτόν· πίνειν δὲ τούτοισι
[2, 5]	σκοτώσιες, καὶ ἀφωνίη, καὶ καρηβαρίη,	καὶ	σπασμοὶ, ἢν ἤδη ἐπὶ τὴν
[2, 3]	ὑπογίγνεται, μάλιστα δὲ ἥπατος περιωδυνίαι,	καὶ	σπληνὸς βαρέα, καὶ ἄλλαι φλεγμασίαι
[2, 6]	τὴν γλῶσσαν ἐναποστηρίζωνται ἀραιὴν ἐοῦσαν	καὶ	σπογγοειδέα, διὰ τὴν ξηρασίην ὑπὸ
[2, 6]	τραχήλῳ περιτιθέναι, καὶ εἰρίοισι περιελίσσειν,	καὶ	σπόγγοισι μαλθακοῖσιν, ἐν ὕδατι θερμῷ
[2, 6]	ξύνεγγυς τοῦ αἵματος, καὶ ἀκίνητον	καὶ	στάσιμον ποιέει, φύσει ψυχρὸν ἐὸν
[2, 18]	ἢ μεθύοντι. Τυρὸς δὲ φῦσαν	καὶ	στεγνότητα καὶ σιτίων ἔξαψιν ποιέει,
[2, 6]	τοῦτο πνίγονται, τῆς γλώσσης ἀποπελιουμένης	καὶ	στρογγυλουμένης καὶ ἀνακαμπτομένης διὰ τὰς
[2, 21]	Ἢν δὲ πυρετὸς μὴ ἔχῃ,	καὶ	στρόφοι ἔωσι, γάλα ὄνειον θερμὸν
[2, 19]	κοιλίη ᾖ, καὶ χολὴ ὑποχωρέῃ,	καὶ	στρόφοι, καὶ ἔμετοι, καὶ πνιγμοὶ,
[2, 8]	πόματα στατικὰ καὶ οἰνωδέστερα ἢ	καὶ	στυπτικώτερα. Ὁκόσοισι δὲ τῶν πυρετῶν
[2, 8]	πυρετῶν δῖνοί τε ἀπ´ ἀρχῆς	καὶ	σφυγμοὶ κεφαλῆς εἰσι καὶ οὖρα
[2, 18]	αὐστηρότερα, παλμὸν ἐν τῷ σώματι	καὶ	σφυγμὸν ἐν τῇ κεφαλῇ ἐμποιέει,
[2, 8]	οὐκ ἀνέχονται ἐν τῷ αὐτέῳ,	καὶ	τὰ ἄκρεα ψύχονται πάντα, πλείστης
[2, 8]	παχέα, τοὺς τοιούσδε ὑποκαθαίρειν, ἢν	καὶ	τὰ ἄλλα ξυμφέρῃ· ὁκόσοισι δὲ
[2, 9]	νούσοισι τριταίους, πρὸς ταύτην ἤδη	καὶ	τὰ ἄλλα συνορῇν· καὶ ἢν
[2, 11]	ἀλλ´ ἐπειδὰν ξυντήξιες ὠμῶν γένωνται,	καὶ	τὰ ἀντέχοντα ἀποβάλλῃ, ἀνθέξει οὐδέν.
[2, 14]	τῶν ἰσχίων, λάσιον ἐγκηρώσας, ὅκως	καὶ	τὰ ἔξωθεν περιέξει, καὶ διαλιπὼν
[2, 14]	μὴ πυρετὸς καὶ ὕπνος ἐπιγένηται,	καὶ	τὰ ἑπόμενα οὖρα πέψιν ἔχοντα
[2, 6]	ὀρθοπνοίη παραγίγνεται καὶ ξηρασίη πολλὴ,	καὶ	τὰ θεωρεύμενα ἰσχνὰ φαίνεται, καὶ
[2, 11]	ἢν ὀξὺς ὁ πυρετὸς ᾖ,	καὶ	τὰ ὀδυνήματα τοῦ ἑτέρου πλευροῦ
[2, 1]	καὶ ξηρὴ καὶ μέλαινα κάρτα·	καὶ	τὰ περὶ τὴν νηδὺν δακνόμενος
[2, 8]	ῥοφήματα ψυχρότερα καὶ παχύτερα προσφέρειν,	καὶ	τὰ πόματα στατικὰ καὶ οἰνωδέστερα
[2, 18]	δυσώδεα καὶ σκληρὰ, ταῦτα κάκιστα,	καὶ	τὰ πρόσφατα· βέλτιστα δέ ἐστι
[2, 25]	οὐ γίγνονται ὑγιέες, ἀλλ´ ἀποστηρίζει	καὶ	τὰ τοιουτότροπα. ~Πόμα ὑδρωπιῶντι· κανθαρίδας
[2, 21]	ἐν γάλακτι, ἑφθὰ ψυχρὰ ἐσθίειν,	καὶ	τὰ τούτοισιν ὅμοια καὶ ποτὰ
[2, 10]	ἀφαρμακεύτους εἶναι· ἢν δὲ διαβορβορύζῃ,	καὶ	τὰ ὑποχωρήματα χολώδεα ᾖ, σκαμμωνίῳ
[2, 8]	πόδας θερμαίνων, καὶ περιστέλλων κηρώμασι,	καὶ	ταινιδίοισι περιελίσσων πρόσεχε, ὅκως μὴ
[2, 29]	ἐλλείπῃ, ὀπίσω ποιέειν τὰ αὐτά.	Καὶ	τὰς αἱμοῤῥοΐδας τὸν αὐτὸν τρόπον
[2, 22]	καὶ τὰς ἐπιτάσιας τῶν πυρετῶν	καὶ	τὰς ἀνέσιας, ὥστε τοὺς καιροὺς
[2, 22]	φυλάσσειν ἐν τοῖσι μακροῖσιν ἀῤῥωστήμασι	καὶ	τὰς ἐπιτάσιας τῶν πυρετῶν καὶ
[2, 5]	εὐβοηθητότερα γάρ ἐστιν· καὶ ἀναλαμβάνοντα,	καὶ	τὰς κρίσιας ἐπιθεωρέοντα, φαρμακεύειν, ἢν
[2, 8]	τῶν τοιουτέων τὰς κροκύδας ἀφαιρέουσι,	καὶ	τὰς ῥῖνας σκάλλουσι, καὶ κατὰ
[2, 6]	Φλεβοτομίην τε ποιεύμενος ἀπὸ βραχιόνων,	καὶ	τὰς ὑπὸ τὴν γλῶσσαν φλέβας
[2, 14]	πρωῒ νήστει πρὸ τοῦ βρέχειν,	καὶ	ταχὺ ἐπὶ τουτέοισι τὸ ἄλευρον
[2, 4]	τοῦ αἵματος, κατὰ τὴν ἕξιν	καὶ	τὴν ἡλικίην διαλογιζόμενον τὸ πλεῖον
[2, 27]	κοιλίην λῦσον ὄνου γάλακτι ἑφθῷ,	καὶ	τὴν κεφαλὴν ξυρῶν ψυκτικὰ πρόσφερε,
[2, 27]	τοὺς χόνδρους ἔξωθεν προσπίεζε ἑκατέρωθεν·	καὶ	τὴν κοιλίην λῦσον ὄνου γάλακτι
[2, 1]	τὸ στόμα γίγνηται, ἐμέειν ξυμφέρει,	καὶ	τὴν κοιλίην ὑποκλύσαι· ἢν δὲ
[2, 23]	οἷσιν ἦχοι τῶν οὐάτων ἐμπίπτουσι,	καὶ	τῆς οὐρήθρης ἀκρατέως διακειμένους, τοὺς
[2, 9]	οἴου ἐσομένην. Προσέχειν δὲ χρὴ	καὶ	τῇσι χερσίν· ἢν γὰρ τρομεραὶ
[2, 11]	διηθέοντα διδόναι πίνειν, καὶ ἡπατικοῖσι	καὶ	τῇσιν ἀπὸ τῶν φρενῶν περιωδυνίῃσι,
[2, 10]	τὴν ὀφρὺν, καὶ ἐρυθήματα ἴσχει,	καὶ	τὸ βλέφαρον τὸ ἕτερον παρὰ
[2, 18]	παντὶ ἔργῳ, καὶ κροτάφους ἐπιξυντείνονται,	καὶ	τὸ δεῖπνον οὐ δύνανται πέσσειν,
[2, 4]	τὴν ἡλικίην διαλογιζόμενον τὸ πλεῖον	καὶ	τὸ ἔλασσον. Ξυμπίπτει δὲ τοῖσι
[2, 39]	ταμιεύεσθαι· δίδου πρὸ τῶν σιτίων.	~Καὶ	τὸ μηκώνιον τρίβων, ὕδωρ ἐπιχέων,
[2, 8]	μὴ πρόσφερε, ἕως ἂν λήξῃ,	καὶ	τὸ οὖρον πεπανθῇ· κατακλίνειν δὲ
[2, 11]	περιωδύνῳ ἐόντι δίδου· ἀγαθὸν δὲ	καὶ	τὸ πάνακες ἐν ὀξυμέλιτι ἀναζέσαντα
[2, 6]	ἐντετάσθαι, καὶ ἡ φωνὴ ἀπέῤῥωγε,	καὶ	τὸ πνεῦμα σμικρὸν, καὶ ἡ
[2, 6]	ἐς τὰς σφαγίτιδας φλέβας ἐπιῤῥυῇ,	καὶ	τὸ ῥεῦμα πλεῖον διὰ τὴν
[2, 11]	ἀπαλλάσσῃ, ἔλασσόν τε τὸ πόμα,	καὶ	τὸ ῥόφημα ὀλίγον, χυλὸν λεπτὸν,
[2, 18]	τὸ ἔθος κενεαγγέοντες· γίγνεται δὲ	καὶ	τὸ στόμα ἁλυκὸν καὶ πικρὸν,
[2, 10]	καὶ ἢν ἀκμάζῃ τῇ ἡλικίῃ	καὶ	τὸ σῶμα ἐκ γυμνασίων ἢ
[2, 21]	τῶν σητανίων πυρῶν παχὺς, ψυχρὸς,	καὶ	τὸ φάκινον ἔτνος, καὶ ἄρτοι
[2, 28]	ἐν ὀξυμέλιτι τετριμμένον· ξυμμίσγεται δὲ	καὶ	τοῖσιν ἐλλεβόροισι, καὶ ἧσσον πνίγει
[2, 6]	Οἱ τοιοίδε τὴν ἀρτηρίην ἑλκοῦνται,	καὶ	τὸν πλεύμονα πίμπρανται, οὐ δυνάμενοι
[2, 6]	ἐμφράξηται, τοῦ πνεύματος τὰς διεξόδους	καὶ	τοῦ αἵματος ἀποφράσσον, πήγνυσι τὰ
[2, 14]	ῥίζης τρίβων ἐν οἴνῳ εὐώδει	καὶ	τοῦ δαύκου, πίνειν δίδου πρωῒ
[2, 19]	κάθιε θερμὸν, ἐν σκάφῃ κατακλίνων,	καὶ	τοῦ θερμοῦ παράχεε κατὰ σμικρὸν,
[2, 11]	τοῦ ἑτέρου πλευροῦ ἢ ἀμφοτέρων,	καὶ	τοῦ πνεύματος δὲ ἀναφερομένου ἢν
[2, 9]	ῥινῶν ἐσομένην· ὁρῇν δὲ χρὴ	καὶ	τοὺς μυκτῆρας· ἢν ὁμοίως τὸ
[2, 6]	καὶ τὰ θεωρεύμενα ἰσχνὰ φαίνεται,	καὶ	τοὺς ὄπισθεν τένοντας ἐν τῷ
[2, 27]	χαλκίτιδος τῷ δακτύλῳ προσεπιπασάμενος πίεσον,	καὶ	τοὺς χόνδρους ἔξωθεν προσπίεζε ἑκατέρωθεν·
[2, 10]	ἐς στῆθος καὶ ἐς ἄρθρον,	καὶ	τοῦτο δεήσει φυματῶδες γενέσθαι· σβεννυμένων
[2, 18]	πρόσθεν, παροξύνειεν ἄν· οὐρητικὸν δὲ,	καὶ	τοῦτο ἔχει ἀγαθόν· ἄριστον δὲ
[2, 34]	γλεῦκος, ἕψησον ἐν τῷ ἡλίῳ,	καὶ	τούτῳ ὑπάλειφε τοὺς περιωδυνέοντας· ἔστω
[2, 8]	κάτω ψυχρὰ ᾖ, περὶ ὦτα	καὶ	τράχηλον· ἢν δὲ μὴ ψυχρὰ
[2, 6]	κεφαλὴν ὑποξυρῶν, καὶ κήρωμα κεφαλῇ	καὶ	τραχήλῳ περιτιθέναι, καὶ εἰρίοισι περιελίσσειν,
[2, 18]	τὸ στόμα ἁλυκὸν καὶ πικρὸν,	καὶ	τρέμουσιν ἐν παντὶ ἔργῳ, καὶ
[2, 25]	ἱδρῶτας καὶ ἐς περιπάτους ἄγειν·	καὶ	τρίψει ἡσύχῳ χρέο, ἵνα μὴ
[2, 21]	λίνου σπέρμα, καὶ πύρινα ἄλφιτα,	καὶ	τῶν αἰγυπτίων κυάμων ἐξελὼν τὰ
[2, 19]	ὑπίῃ, καὶ λέλυται. Σίτων δὲ	καὶ	τῶν ἄλλων ἀπεχέσθω. Ἢν δὲ
[2, 8]	τὸ βέλτιον· φυλάσσεσθαι δὲ χρὴ	καὶ	τῶν ἄλλων πυρετῶν τὰς κρίσιας,
[2, 29]	δρόμου δὲ ἀπεχέσθω, καὶ μέθης,	καὶ	τῶν δριμέων ἔξω ὀριγάνου· ἐμεέτω
[2, 5]	ἐπιῤῥέοντα· ὅθεν διαφθαρέντος τοῦ αἵματος,	καὶ	τῶν πνευμάτων οὐ δυναμένων ἐν
[2, 3]	τὰ δὲ ἀντέχοντα τῷ νουσήματι	καὶ	ὑγιεινὰ ξυντήκουσιν· ἀσθενέος δὲ τοῦ
[2, 18]	χρὴ δειπνέειν ἔλασσον ἢ μεμαθήκασι,	καὶ	ὑγροτέρην μᾶζαν ἀντὶ ἄρτου, καὶ
[2, 18]	λαπαχθῇ, ὑποχρίσασθαι τὸ σῶμα θερμῷ,	καὶ	ὑδαρέα οἶνον λευκὸν ἢ γλυκὺν,
[2, 18]	τὸ σιτίον οἶνον, ὁκόσον ξύμμετρον,	καὶ	ὑδαρέστερον, καὶ ἀπὸ δείπνου περιπατῆσαι
[2, 10]	τὸν τοιόνδε παραφυλάσσειν τῇ λιμοκτονίῃ	καὶ	ὑδατοποσίῃ καὶ μελικρήτου πόσει· καὶ
[2, 3]	βαρέα, καὶ ἄλλαι φλεγμασίαι τε	καὶ	ὑπὲρ φρενῶν περιωδυνίαι, καὶ ξυστροφαὶ
[2, 10]	τοιοῦτος, ἢν μὴ ἱδρῶτες κριτικοὶ	καὶ	ὕπνοι ὁμαλοὶ ἐπιγένωνται, καὶ οὖρα
[2, 14]	τῷ τοιῷδε ἢν μὴ πυρετὸς	καὶ	ὕπνος ἐπιγένηται, καὶ τὰ ἑπόμενα
[2, 5]	περιέχοντας τόπους ἐμπέσῃ τὰ ῥεύματα,	καὶ	ὑπὸ τῶν πνευμάτων οὐ δυναμένων
[2, 8]	Ὁκόσοισι δὲ πυρετοὶ ἀσώδεές εἰσι,	καὶ	ὑποχόνδρια ξυντείνουσι, καὶ κεκλιμένοι οὐκ
[2, 7]	εἶναι καὶ πολλῆς ἄσης μεστὴν,	καὶ	ὑποχόνδριον ἐντεταμένον, καὶ ῥιπτασμὸν τοῦ
[2, 18]	ἐσθίειν δὲ ἄνευ τῆς φορίνης	καὶ	ὑπόψυχρα. ~Χολέρης δὲ ξηρῆς ἡ
[2, 3]	νούσημα ᾖ· εἰ δὲ μὴ,	καὶ	ὕστερον φαρμακείης δεῖ· δέεται δὲ
[2, 6]	ὑπὸ τὴν γλῶσσαν φλέβας ὑποτάμνων,	καὶ	φαρμακεύων τοῖσιν ἐκλεικτοῖσι, καὶ ἀναγαργαρίζων
[2, 3]	λύειν φαρμακείῃ, τοῦ μὲν ξυντεταμένου	καὶ	φλεγμαίνοντος οὐδὲν ἀφαιρέουσιν· οὐ γὰρ
[2, 5]	γενόμεναι αἱ φλέβες ἐντείνονταί τε	καὶ	φλεγμαίνουσαι ἐπισπῶνται τὰ ἐπιῤῥέοντα· ὅθεν
[2, 10]	τοιόνδε ἐπιλαμβάνει καὶ παραφροσύνη· ἀτὰρ	καὶ	φλυζάκια ἐπὶ τὴν ὀφρὺν, καὶ
[2, 8]	ἄκρεα ψύχονται πάντα, πλείστης ἐπιμελείης	καὶ	φυλακῆς δέονται· διάγειν δὲ τούτοισι
[2, 22]	~Τῆς διαιτητικῆς ἐστι μέγιστον παρατηρέειν	καὶ	φυλάσσειν ἐν τοῖσι μακροῖσιν ἀῤῥωστήμασι
[2, 18]	πάντα ἔχει, τήν τε ἀπεψίην,	καὶ	φυσωδέστερα καὶ ἐρευγματώδεα, καὶ χολέρης
[2, 10]	ὀξύμελι, δαῦκον τρίψας, πιεῖν δίδου,	καὶ	χαλβάνην ἐν μέλιτι, καὶ κύμινον
[2, 18]	καὶ πεφρυγμένα· ἥκιστα δὲ βεβρεγμένα	καὶ	χλωρά· τουτέοισι δὲ μὴ χρέεσθαι,
[2, 18]	ἀπεψίην, καὶ φυσωδέστερα καὶ ἐρευγματώδεα,	καὶ	χολέρης γεννητικά· ἔστι δὲ τὰ
[2, 19]	δὲ ὑγρὴ ἡ κοιλίη ᾖ,	καὶ	χολὴ ὑποχωρέῃ, καὶ στρόφοι, καὶ
[2, 1]	ἐν θερινῇ ὥρῃ ἐπισπάσηται δριμέας	καὶ	χολώδεας ἰχῶρας ἐς ἑωυτά· καὶ
[2, 21]	ὀπτὰ, καὶ σεμίδαλιν, καὶ κέγχρον,	καὶ	χόνδρον ἑφθὸν ἐν γάλακτι, ἑφθὰ
[2, 11]	ἕξιν καὶ ὥρην καὶ ἡλικίην	καὶ	χροιὴν πλεῖον, καὶ θαρσέων, ἢν
[2, 10]	καὶ ὑδατοποσίῃ καὶ μελικρήτου πόσει·	καὶ	χυλοῖσι παραφύλασσε, μηδὲν πιστεύων τῇ
[2, 10]	ἐν μέλιτι, καὶ κύμινον ἐκλεικτικὸν,	καὶ	χυλὸν πτισάνης ἐπὶ τουτέοισι ῥοφέειν·
[2, 19]	δὲ ξηρῆς ἡ γαστὴρ πεφύσηται,	καὶ	ψόφοι ἔνεισι, καὶ ὀδύνη πλευρέων
[2, 18]	καὶ ἥδιστα, ταῦτα ἄριστα δίεφθα	καὶ	ψυχρά· τὰ δὲ ἀηδέστατα, δυσώδεα
[2, 21]	τὰ πικρὰ, καταλέσας, ἐπιπάσσων πινέτω·	καὶ	ὠὰ ἡμιπαγέα ἐσθιέτω ὀπτὰ, καὶ
[2, 18]	πεπληρωμένοισιν. Ὄσπρια δὲ πάντα φυσώδεα,	καὶ	ὠμὰ, καὶ ἑφθὰ, καὶ πεφρυγμένα·
[2, 23]	οὐρήθρης ἀκρατέως διακειμένους, τοὺς ἰκτεριώδεας,	καὶ	ὧν αἱ κοιλίαι ὠμὰ ἐκβάλλουσι,
[2, 11]	κατὰ τὴν τοῦ σώματος ἕξιν	καὶ	ὥρην καὶ ἡλικίην καὶ χροιὴν
[2, 20]	μέλανος καὶ ἐλαίου ἀποβάπτων ἐσθιέτω·	καὶ	ὡς ἐλάχιστα πίνων, ὡς πλεῖστα
[2, 25]	πάθος, αὐτὸν ἀνακαθίζειν ὡς πλειστάκις,	καὶ	ὡς ἥκιστα προσκλινέσθωσαν ἐς ὅτε
[2, 8]	χρόνον ἐπὶ τὰ αὐτὰ καρτερέοντα,	καὶ	ὡς ἥκιστα ῥιπτάζειν· μάλιστα γὰρ
[2, 19]	Κλύσον οὖν ὅτι τάχιστα θερμῷ	καὶ	ὡς λιπαρωτάτῳ, καὶ ἐς ὕδωρ,
[2, 29]	ὡς παχύτατον εἰρίου οἰσυπηροῦ ῥάμμα	καὶ	ὡς μέγιστον ἀποδήσας, ἀσφαλεστέρη γὰρ
[2, 18]	ἀπαλλάξαιεν, εἰ διέφθοισί τε χρέοιντο	καὶ	ὡς παλαιοτάτοισιν. Αἴγεια δὲ κρέα,
[2, 7]	πυρετῶν, ἀλλὰ ληγόντων, ἀλλὰ παυσαμένων,	καὶ	ὡς ποῤῥωτάτω ἀπὸ τῆς ἀρχῆς.
[2, 1]	ἀλγέει· τά τε ὑποχωρήματα ἔξυγρα	καὶ	ὠχρὰ γίγνεται, καὶ δίψαι σφοδραὶ
[2, 8]	ἔσεσθαι· ἢν μὲν γὰρ παχύτερα	καὶ	ὠχρότερα ᾖ, βελτίω· ἢν δὲ
[2, 37]	λεκίσκιον ἀττικὸν στρογγύλον, πόσις. ~Λεπίδος	μῆλαι	τρεῖς τῷ πλάτει, καὶ ἀλήτου
[2, 3]	περιωδυνίαι, καὶ σπληνὸς βαρέα, καὶ	ἄλλαι	φλεγμασίαι τε καὶ ὑπὲρ φρενῶν
[2, 9]	φύσιν θεωρέων. ~Εἰσὶ δὲ ὄψιες	πολλαὶ	τῶν καμνόντων· διὸ προσεκτέον τῷ
[2, 23]	ὅταν πλεῖστον ἀπέχωσι τῆς ἐπιτάσιος.	~Εἰδέναι	δὲ τοὺς κεφαλαλγικοὺς ἐκ γυμνασίων
[2, 22]	καὶ ἀσφαλέως ὁκότε δεῖ προσενεγκεῖν,	εἰδέναι·	ἔστι δὲ ὅταν πλεῖστον ἀπέχωσι
[2, 6]	καὶ κήρωμα κεφαλῇ καὶ τραχήλῳ	περιτιθέναι,	καὶ εἰρίοισι περιελίσσειν, καὶ σπόγγοισι
[2, 11]	ἄλλα ἀλγήματα τῶν πλευρέων χλιάσματα	προστιθέναι	καὶ κηρώματα· ἀλείφειν δὲ σκέλεα
[2, 18]	αὐτοῦ φαγέειν μέλλοντι ἐς πόσιν	ἰέναι,	ἢ μεθύοντι. Τυρὸς δὲ φῦσαν
[2, 5]	ὑπὸ τῶν πνευμάτων οὐ δυναμένων	διεξιέναι	καταξηρανθῇ. Ἀλλὰ χρὴ τοὺς τοιούτους
[2, 5]	δηχθεῖσαι δὲ καὶ λίην ξηραὶ	γενόμεναι	αἱ φλέβες ἐντείνονταί τε καὶ
[2, 9]	ἀριθμὸν ἄρτιον ἢ περισσὸν δεῖ	φανῆναι·	μάλιστα μὲν οὖν δεῖ τὸν
[2, 7]	τοιόνδε, ἀλλὰ μέγιστον ἡγοῖο τοῦτ´	εἶναι	διαφυλάσσεσθαι, ἕως ἂν διάθερμοι σφόδρα
[2, 10]	εἰ δὲ μὴ, ἐᾷν ἀφαρμακεύτους	εἶναι·	ἢν δὲ διαβορβορύζῃ, καὶ τὰ
[2, 8]	οὖν μοι τὰ τοιάδε μελαγχολικὰ	εἶναι·	ἢν δὲ τοιῶνδε ἐόντων ἡ
[2, 7]	ἔωσι, θερμὴν ἀνάγκη τὴν κοιλίην	εἶναι	καὶ πολλῆς ἄσης μεστὴν, καὶ
[2, 24]	σοι κατάπυκνος ἡ κοιλίη δοκέῃ	εἶναι,	μαλθακῷ κλύσματι ὑπόκλυζε. ~Ἢν δὲ
[2, 16]	ἤν τι πάθῃ, αἴτιον δόξει	εἶναι	ὁ ἐλλέβορος· ἢν δὲ διαλύηται
[2, 10]	φιλέει τῷ τοιῷδε καὶ ἐπάνεσις	εἶναι	τοῦ πυρετοῦ· ἀλλ´ ὅμως τὸν
[2, 27]	~Ἴσχαιμον. Ὀπὸν συκῆς ἐν εἰρίῳ	προσθεῖναι	ἔσω πρὸς τὴν φλέβα, ἢ
[2, 31]	λεῖα ξυμμίξαντα καὶ ἑψήσαντα, λιπαρὸν	διδόναι	ἐκλείχειν. ~Ὀφθαλμῶν· σποδὸς πεπλυμένη, λιπαρῷ
[2, 11]	δὲ φαρμακευθεὶς συχνὰ καθαρθῇ, ἀναγκαῖον	διδόναι,	ἔλασσον δὲ καὶ λεπτότερον· οὐ
[2, 10]	σμύρνα ἐκλεικτόν· πίνειν δὲ τούτοισι	διδόναι	ὀξύμελι ὡς ἐλάχιστον· ἢν δὲ
[2, 11]	ἐν ὀξυμέλιτι ἀναζέσαντα καὶ διηθέοντα	διδόναι	πίνειν, καὶ ἡπατικοῖσι καὶ τῇσιν
[2, 7]	τὸν καιρὸν δεῖ τὸ ῥόφημα	διδόναι·	τότε δὲ ὄλεθρος. ~Ὁκόσοισι δὲ
[2, 7]	ἥκῃ, κάτω κλύσαι κλυσμῷ, ἢ	καθᾶραι	φαρμάκῳ· ὁκόταν δὲ καθαρθῇ, διαιτᾷν
[2, 1]	καὶ ὠχρὰ γίγνεται, καὶ δίψαι	σφοδραὶ	ἔνεισι, καὶ ἀγρυπνίη, ἐνίοτε δὲ
[2, 9]	ἀριθμὸν εὐλαβέεσθαι, ὡς αὗται αἱ	ἡμέραι	ἑτεροῤῥοπέας ποιέουσι τοὺς κάμνοντας. Φυλάσσεσθαι
[2, 10]	νύκτες μᾶλλον σημαίνουσιν ἢ αἱ	ἡμέραι	τὰ περὶ τὴν παραφροσύνην. Τὰ
[2, 10]	ἢν αἱ χεῖρες ἐφέλκωνται ἢ	τρομεραὶ	γένωνται, σπασμὸς τὸν τοιόνδε ἐπιλαμβάνει
[2, 9]	καὶ τῇσι χερσίν· ἢν γὰρ	τρομεραὶ	ἔωσι, προσδέχου τῷ τοιῷδε ἀπόσταξιν
[2, 10]	ᾖ, ἢ ἐκ πόσιος χεῖρες	τρομεραὶ,	καλῶς ἔχει παραφροσύνην προειπεῖν ἢ
[2, 5]	δακνόμενος· δηχθεῖσαι δὲ καὶ λίην	ξηραὶ	γενόμεναι αἱ φλέβες ἐντείνονταί τε
[2, 21]	ἢν μὲν δυνατοὶ ἔωσιν, ἐλλεβόρῳ	ἀντισπάσαι·	ἢν δὲ μὴ, ὁ χυλὸς
[2, 35]	ἀγγείῳ. ~Ὑπὸ ὑστερικῶν πνιγομένων γνῶσις·	πιέσαι	τοῖσι δακτύλοισι· κἢν αἴσθηται, ταῦτα
[2, 27]	τὴν φλέβα, ἢ πυτίην ξυστρέψαντα	ἐμβῆσαι	ἐς τὸν μυκτῆρα, ἢ χαλκίτιδος
[2, 9]	διότι· ἡγέεται γὰρ τοῦτο πρῶτον	εἰδῆσαι.	Ὁκόταν δὲ ἔρῃ αὐτὸν καὶ
[2, 18]	συχνὴν περίοδον· κἢν μὲν λαπαχθῆ,	δειπνῆσαι	καὶ πιεῖν οἶνον ἐλάσσονα ἀκρητέστερον·
[2, 18]	τουτέοισιν ἐκλουσαμένοισι καθεύδειν· κοιμηθέντας δὲ	περιπατῆσαι	βραδέως συχνὴν περίοδον· κἢν μὲν
[2, 18]	καὶ ὑδαρέστερον, καὶ ἀπὸ δείπνου	περιπατῆσαι	ὀλίγον, ἕως οὖρα καταδράμῃ καὶ
[2, 8]	ἂν στῶσιν, ὁκόταν δὲ στῶσιν,	ἀπαντῆσαι	διαίτῃ καὶ θεραπείῃ τῇ προσηκούσῃ,
[2, 5]	ἀλγέει δὲ τὰ ἐντὸς δακνόμενος·	δηχθεῖσαι	δὲ καὶ λίην ξηραὶ γενόμεναι
[2, 29]	καταλίμπανε, καὶ μετὰ ταῦτα ἀναλαβὼν	ἐλλεβορίσαι.	Εἶτα γυμναζέσθω καὶ ἀφιδρούτω· γυμνασίου
[2, 25]	μαλθακῷ κλύσματι ὑπόκλυζε. ~Ἢν δὲ	φαρμακεῦσαι	δόξῃ, ἐλλεβόρῳ ἀσφαλέως ἄνω κάθαιρε·
[2, 7]	τὴν ὀσφὺν βάρος ἥκῃ, κάτω	κλύσαι	κλυσμῷ, ἢ καθᾶραι φαρμάκῳ· ὁκόταν
[2, 8]	τοὺς τοιούτους, ἀλλ´ ἢν δοκέῃ,	κλύσαι·	τούτους ξυμφέρει οὕτω θεραπεύεσθαι, τῷ
[2, 1]	ἐμέειν ξυμφέρει, καὶ τὴν κοιλίην	ὑποκλύσαι·	ἢν δὲ μὴ πρὸς ταῦτα
[2, 6]	παχείη. Ὁκόταν οὖν πλήρεες αὗται	ἐοῦσαι	ἐς τὴν γλῶσσαν ἐναποστηρίζωνται ἀραιὴν
[2, 5]	αἱ φλέβες ἐντείνονταί τε καὶ	φλεγμαίνουσαι	ἐπισπῶνται τὰ ἐπιῤῥέοντα· ὅθεν διαφθαρέντος
[2, 7]	ὑδαρὲς μελίκρητον. Ὁκόταν δὲ αἱ	φῦσαι	δυσώδεες ἔωσιν, οὕτως ἢ βαλάνῳ
[2, 28]	ἡμιόλιον δραχμῆς ἐν ὀξυμέλιτι τετριμμένον·	ξυμμίσγεται	δὲ καὶ τοῖσιν ἐλλεβόροισι, καὶ
[2, 9]	ἀρχὴν ἐξ ὅτου καὶ διότι·	ἡγέεται	γὰρ τοῦτο πρῶτον εἰδῆσαι. Ὁκόταν
[2, 3]	μὴ, καὶ ὕστερον φαρμακείης δεῖ·	δέεται	δὲ ἀσφαλείης καὶ μετριότητος μετὰ
[2, 18]	οὐ διέρχεται τῇ κοιλίῃ, ἀλλὰ	καλέεται	ξηρὴ χολέρη· μάλιστα δὲ γίγνεται,
[2, 18]	μὲν ὑδαρέα, βραδυπορώτερά ἐστι, καὶ	ἐγκυκλέεται,	καὶ ἐπιπολάζει περὶ ὑποχόνδρια, καὶ
[2, 17]	δ´ ἂν αὐτέων ᾖ τοιάδε,	δυσουρέεται,	τουτέων δὲ πορείη αἰτίη καὶ
[2, 7]	μετεωρισμὸν γνώμης, καὶ ἀλγήματα· καὶ	ἕλκεται,	καὶ ἐμέειν ἐθέλει, καὶ ἢν
[2, 1]	δριμέα καὶ θερμὰ ῥεύματα ἐπισπάσηται.	Γίγνεται	δὲ ἡ γλῶσσα τρηχείη καὶ
[2, 18]	θερμὸν, παρὰ τὸ ἔθος κενεαγγέοντες·	γίγνεται	δὲ καὶ τὸ στόμα ἁλυκὸν
[2, 1]	κόπου ἐχόμενον κοπιᾷ καὶ ἀλγέει.	Γίγνεται	δὲ ὡς ἐπιτοπουλὺ καὶ ἐκ
[2, 1]	(ταῦτα δὲ ξυστάσης τῆς κοιλίης	γίγνεται,	ἢ ἰσχίου ὀδύνη, ἢ αἰδοίου
[2, 29]	ὡς μέγιστον ἀποδήσας, ἀσφαλεστέρη γὰρ	γίγνεται	ἡ θεραπείη· εἶτα ἀποπιέσας, τῷ
[2, 18]	καλέεται ξηρὴ χολέρη· μάλιστα δὲ	γίγνεται,	ἢν μετὰ πολλοῦ τυροῦ μιχθῇ
[2, 1]	τε ὑποχωρήματα ἔξυγρα καὶ ὠχρὰ	γίγνεται,	καὶ δίψαι σφοδραὶ ἔνεισι, καὶ
[2, 1]	~ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ. ΝΟΘΑ. ~Καῦσος	γίγνεται,	ὁκόταν ἀναξηρανθέντα τὰ φλέβια ἐν
[2, 10]	παραφροσύνην. Τὰ δὲ σημεῖα μάλιστα	γίγνεται	πολλὰ ἐπὶ τὸν περισσὸν ἀριθμὸν
[2, 9]	αὐτῶν τουτέων, κινδυνώδης ὁ κάμνων	γίγνεται.	Τὰ δὲ σημεῖα· ἡ μὲν
[2, 10]	δὲ ἐν πυρετοῖσι τὰ σκέλεα	γίγνεται	φυματώδεα, καὶ ἐγχρονιζόμενα μὴ ἐκπεπαίνεται
[2, 6]	καὶ πνεύματος ἐμπίπλησι, καὶ ὀρθοπνοίη	παραγίγνεται	καὶ ξηρασίη πολλὴ, καὶ τὰ
[2, 6]	τοῦ πνεύματος πυκνὴ καὶ βιαίη	παραγίγνεται.	Οἱ τοιοίδε τὴν ἀρτηρίην ἑλκοῦνται,
[2, 3]	πνεύματος ἀπολήψιος τὰ παθήματα ταῦτα	ὑπογίγνεται,	μάλιστα δὲ ἥπατος περιωδυνίαι, καὶ
[2, 8]	κατὰ κοιλίην, τὸ οὖρον οὐ	πεπαίνεται,	ἀλλ´ ἄνιδρός τε καὶ ἄκριτος
[2, 10]	γίγνεται φυματώδεα, καὶ ἐγχρονιζόμενα μὴ	ἐκπεπαίνεται	ἔτι ἐόντων ἐν πυρετοῖσιν, ἢν
[2, 6]	πολλὴ, καὶ τὰ θεωρεύμενα ἰσχνὰ	φαίνεται,	καὶ τοὺς ὄπισθεν τένοντας ἐν
[2, 6]	ὑγρὸν, ἐκ πλατείης μὲν στρογγύλη	γίνεται,	ἐξ εὐχρόου δὲ πελιδνὴ, ἐκ
[2, 6]	περιέχῃ, πλεῖον ἑκκαίδεκα. ~Σύναγχος δὲ	γίνεται,	ὁκόταν ἐκ τῆς κεφαλῆς ῥεῦμα
[2, 6]	ὄπισθεν τένοντας ἐν τῷ τραχήλῳ	ξυντείνεται,	καὶ δοκέει οἱ τέτανος ἐντετάσθαι,
[2, 1]	ὀδύνη, ἢ αἰδοίου πελίωμα) οὐ	κρίνεται·	καὶ ὄρχις ἐνταθεὶς κριτικόν. Ῥοφήματα
[2, 7]	θερμότεροι γίγνονται τοῦ ἄλλου σώματος·	αὔξεται	μὲν γὰρ ψύχων τοὺς πόδας,
[2, 16]	δὲ χρὴ οἷσιν ἀπὸ κεφαλῆς	φέρεται	ῥεῦμα· ὁκόσοι δὲ ἐξ ἀποστημάτων
[2, 1]	ἢ ἰσχίων ἢ σκελέων ἄλγημα	ξυμβήσεται,	καὶ πτύσεται παχέα, ἢν μέλλῃ
[2, 9]	προσεκτέον τῷ ἰωμένῳ, ὅκως μὴ	διαλήσεται	τῶν προφασίων, μήτε τῶν κατὰ
[2, 11]	δὲ καὶ λεπτότερον· οὐ γὰρ	δυνήσεται	ὑπὸ κενεαγγείης ὑπνώσσειν, οὐδὲ πέσσειν
[2, 18]	πληθώρη· ἢν δὲ ἐπιδειπνήσωσι, κοιλίη	ἐκταράσσεται·	ξυμφέρει δὲ τουτέοισιν ἐκλουσαμένοισι καθεύδειν·
[2, 1]	ἢ σκελέων ἄλγημα ξυμβήσεται, καὶ	πτύσεται	παχέα, ἢν μέλλῃ ὑγιὴς ἔσεσθαι.
[2, 15]	προλέγειν. ~Τὰ δὲ νουσήματα πάντα	λύεται	ἢ κατὰ στόμα ἢ κατὰ
[2, 25]	ἢν ὀλισθῇ μετρίως, ὑπὸ αὐτοματισμοῦ	λύεται	τὰ σμικρά· τὰ σφοδρὰ δὲ
[2, 1]	αἷμα ἐκ τῶν ῥινῶν ῥυῇ,	λύεται	τὸ πάθος, κἢν ἱδρῶτες ἐπιγένωνται
[2, 14]	πνευμάτων ἀπολήψιες ὁκόταν ἔωσι, φλεβοτομίη	ῥύεται.	Ὁκόταν δὲ ἀπὸ τῶν τενόντων
[2, 18]	μάλιστα, τοῖσι δὲ ἀπείροισιν οὐ	διέρχεται	τῇ κοιλίῃ, ἀλλὰ καλέεται ξηρὴ
[2, 21]	δριμέα τὰ ὑποχωρήματα καὶ ἀνώμαλα	διέρχεται	ὑπὸ ξυντήξιος αὐτέοισιν, ἢν μὲν
[2, 8]	κρισίων ᾖ, μὴ δίδου, ἢν	θορυβῆται,	ἢν δ´ ἀνῇ καὶ ἐπιδιδῷ
[2, 11]	μέλιτι μίσγων δίδου· ἢν δὲ	ἀνάγηται	ῥηϊδίως, καὶ εὔπνοος ᾖ καὶ
[2, 10]	πυρέσσοντι τεταρταίῳ ἡ γλῶσσα ἐκτεταραγμένα	διαλέγηται,	καὶ ἡ κοιλίη χολώδεα ὑποχωρέῃ
[2, 5]	κρίσιας ἐπιθεωρέοντα, φαρμακεύειν, ἢν μὴ	κουφίζηται,	ἄνω· τὴν δὲ κάτω κοιλίην,
[2, 35]	γνῶσις· πιέσαι τοῖσι δακτύλοισι· κἢν	αἴσθηται,	ταῦτα ὑστερικά ἐστιν· ἢν δὲ
[2, 9]	ὁμοίως τὸ πνεῦμα δι´ ἀμφοτέρων	ἕλκηται,	καὶ ἢν πουλὺ φέρηται ἐκ
[2, 14]	ὡς πλεῖστον, καὶ οἶνον, ὁκόταν	βούληται,	εὔκρητον ἐπιπινέτω· καὶ ἢν μέν
[2, 1]	ἐθέλει· κἂν πικρὸν τὸ στόμα	γίγνηται,	ἐμέειν ξυμφέρει, καὶ τὴν κοιλίην
[2, 10]	δ´ ἂν τούτων τῶν ἀριθμῶν	γίγνηται,	ὄλεθροι ἐπιγίγνονται. Τοὺς τοιούτους δὲ
[2, 27]	πρόσφερε, ἢν ἐν ὥρῃ θερμῇ	γίγνηται.	~Σησαμοειδὲς ἄνω καθαίρει· ἡ πόσις,
[2, 10]	ἐξαίφνης ὑγρὰ διαχωρήσῃ, καὶ ἀψυχίη	γένηται,	ἢ ἀφωνίη ἐπιλάβῃ, ἢ σπασμώδης
[2, 10]	ἢ ἀφωνίη ἐπιλάβῃ, ἢ σπασμώδης	γένηται	ἢ λυγμώδης, ἐπὶ τούτοισιν ἀσώδεα
[2, 1]	ῥυῇ, ἢ ἀπόστημα περὶ τράχηλον	γένηται,	ἢ σκελέων ἄλγημα, καὶ πτύσματα
[2, 1]	λείων ὑφισταμένων, κἢν ἀπόστημά που	γένηται·	ἢν δ´ ἄνευ τούτων λυθῇ,
[2, 10]	πυρετῷ χειμερινῷ ἡ γλῶσσα τρηχείη	γένηται	καὶ ἀψυχίαι ἐνέωσι, φιλέει τῷ
[2, 32]	ὡς ἐνάλειπτον· ὁκόταν δὲ ξηρὸν	γένηται,	λείῳ τετριμμένῳ ξηρῷ ὑπάλειφε τοὺς
[2, 1]	ἕως ἂν ἔξω τῶν κρισίμων	γένηται,	μὴ δίδου. Κἢν αἷμα ἐκ
[2, 11]	ἐστι τὰ μὲν πτύελα, ὁκόταν	γένηται	ὅμοια τῷ πύῳ, τὰ δὲ
[2, 10]	Ὁκόταν δὲ πυρετοῖσι φοβερόν τι	γένηται	πεμπταίοισιν ἐοῦσιν, ἡ κοιλίη ἐξαίφνης
[2, 10]	ἐπίμηκες· ἢν δὲ τἄλλα ῥήϊστα	γένηται,	προσδέχεσθαι τῷ τοιῷδε ἐς πόδας
[2, 9]	γίγνεσθαι σπασμός· ἢν δὲ σπασμὸς	γένηται	τῷ τοιῷδε, θάνατος προσδόκιμος, καὶ
[2, 9]	ἐν τῇ κλίνῃ, ἢν ἀψυχίη	ἐγγένηται,	ταῦτα ὁκόταν προσῇ τῷ κάμνοντι
[2, 10]	σπασμόν· κἢν μὲν ἐν ἀρτίῃσιν	ἐπιγένηται,	βέλτιον, ἐν κρισίμῃσι δὲ ὀλέθριον·
[2, 13]	πυρετόν· ἄνευ δὲ ῥίγεος ἢν	ἐπιγένηται	ἔξω τῶν καιρῶν, ὀλέθριον. ~Τετάνου
[2, 7]	Ἢν δὲ λαπαρῷ ἐόντι καῦσος	ἐπιγένηται,	ἤν σοι δοκέῃ φαρμακεύειν ἐπιτηδείως
[2, 14]	ἢν μὴ πυρετὸς καὶ ὕπνος	ἐπιγένηται,	καὶ τὰ ἑπόμενα οὖρα πέψιν
[2, 5]	ἀνὰ τὰς φλέβας. ~Ὁκόταν ἀλγήματα	προγένηται,	μελαίνης χολῆς καὶ δριμέων ῥευμάτων
[2, 10]	Ὁκόταν πυρέσσοντι τεσσαρεσκαιδεκαταίῳ ἐόντι ἀφωνίη	προσγένηται,	οὐ φιλέει ἥκειν λύσις ταχείη,
[2, 10]	τῶν περὶ φάρυγγα, καὶ μὴ	πεπαίνηται,	ἀλλὰ σβεσθῇ, φιλέει τῷ τοιῷδε
[2, 11]	ἑβδόμης· ἔπειτα ἢν ἀσφαλὴς ἐὼν	φαίνηται,	οὕτω χυλῷ ὀλίγῳ καὶ λεπτῷ
[2, 9]	ὑγιαίνοντι ὁκόταν πάσας τὰς ἡμέρας	φαίνηται,	σωτήριον· ὁκόταν δὲ μὴ ὑπακούῃ
[2, 2]	ὀξέα πάθεα, φλεβοτομήσεις, ἢν ἰσχυρὸν	φαίνηται	τὸ νούσημα, καὶ οἱ ἔχοντες
[2, 7]	ἐθέλει, καὶ ἢν πονηρὰ ἐμέῃ,	ὀδυνῆται·	θέρμης δὲ καταβάσης ἐς τοὺς
[2, 6]	ψυχρόν τε ἐὸν καὶ κολλῶδες	ἐμφράξηται,	τοῦ πνεύματος τὰς διεξόδους καὶ
[2, 9]	ἀμφοτέρων ἕλκηται, καὶ ἢν πουλὺ	φέρηται	ἐκ τῶν μυκτήρων, φιλέει γίγνεσθαι
[2, 6]	ἔξω μέρεα τοῦ τραχήλου ἑκουσίῃ	ἀποφέρηται,	δεινότερα καὶ ἀφυκτότερα ἐστὶ, καὶ
[2, 1]	φλέβια δριμέα καὶ θερμὰ ῥεύματα	ἐπισπάσηται.	Γίγνεται δὲ ἡ γλῶσσα τρηχείη
[2, 1]	τὰ φλέβια ἐν θερινῇ ὥρῃ	ἐπισπάσηται	δριμέας καὶ χολώδεας ἰχῶρας ἐς
[2, 19]	Τὸν τοιόνδε διαφύλαξον, ὅκως μὴ	ἐμέσηται,	ἀλλ´ ἡ κοιλίη ὑπελεύσηται. Κλύσον
[2, 10]	πουλὺ ἀλὲς ἀποσυθὲν αἷμα ἐξόδους	ποιήσηται,	τῆς πλεονεξίης κατὰ ῥῖνας, ἢ
[2, 19]	μὴ ἐμέσηται, ἀλλ´ ἡ κοιλίη	ὑπελεύσηται.	Κλύσον οὖν ὅτι τάχιστα θερμῷ
[2, 19]	~Χολέρης δὲ ξηρῆς ἡ γαστὴρ	πεφύσηται,	καὶ ψόφοι ἔνεισι, καὶ ὀδύνη
[2, 1]	ἢν δὲ μὴ πρὸς ταῦτα	λύηται,	γάλα ὄνου ἑψήσας κάθαιρε. Ἁλμυρὸν
[2, 16]	εἶναι ὁ ἐλλέβορος· ἢν δὲ	διαλύηται	τὸ σῶμα, ἢ πόνος ἐν
[2, 10]	ἐς πόδας ἀλγήματα· ἢν δὲ	ἅψηται	τοῦ ποδὸς, καὶ ἐπώδυνος γενόμενος
[2, 9]	δεῖ τὴν πρώτην ἡμέρην, ᾗ	ἦρκται	ἀσθενέειν ὁ κάμνων, ἰδόντα τὴν
[2, 7]	ἡ κεφαλὴ καὶ ὁ θώρηξ	κατέψυκται.	Τοῦ δ´ εἵνεκα προσεκτέον, ὅτι,
[2, 3]	περιωδυνίαι, καὶ ξυστροφαὶ νουσημάτων, οὐ	δύνανται	λύεσθαι, ἤν τις πρῶτον ἐπιχειρέῃ
[2, 18]	ἐπιξυντείνονται, καὶ τὸ δεῖπνον οὐ	δύνανται	πέσσειν, ὅκως περ ἢν ἠριστηκότες
[2, 6]	ἀρτηρίην ἑλκοῦνται, καὶ τὸν πλεύμονα	πίμπρανται,	οὐ δυνάμενοι τὸ ἔξωθεν πνεῦμα
[2, 6]	ἐὸν καὶ ἐμφρακτικόν. Διὰ τοῦτο	πνίγονται,	τῆς γλώσσης ἀποπελιουμένης καὶ στρογγυλουμένης
[2, 8]	πάντα, πλείστης ἐπιμελείης καὶ φυλακῆς	δέονται·	διάγειν δὲ τούτοισι προσφέροντας μηδὲν
[2, 5]	χολῆς καὶ δριμέων ῥευμάτων ἐπιῤῥύσιες	γίγνονται·	ἀλγέει δὲ τὰ ἐντὸς δακνόμενος·
[2, 7]	κεφαλὴν, εἰκότως οἱ πόδες ψυχροὶ	γίγνονται,	ἄσαρκες καὶ νευρώδεες φύσει ἐόντες·
[2, 5]	τὴν φλέβα ἔλθῃ· ἔνθεν ἐπίληπτοι	γίγνονται	ἢ παραπλῆγες, ἢν ἐς τοὺς
[2, 16]	ἄλλην τινὰ ἰσχυρὴν αἰτίην ἔμπυοι	γίγνονται,	μὴ δίδου ἐλλέβορον τοῖσι τοιουτέοισιν·
[2, 10]	σκέλεα· λυθέντων δὲ τουτέων, ἔξοδοι	γίγνονται	πτυσμῶν παχέων, οὔρων λείων, λευκῶν.
[2, 7]	λήγῃ, τοὐναντίον οἱ πόδες θερμότεροι	γίγνονται	τοῦ ἄλλου σώματος· αὔξεται μὲν
[2, 25]	ἢ ἄνευ ἄλλων κακῶν οὐ	γίγνονται	ὑγιέες, ἀλλ´ ἀποστηρίζει καὶ τὰ
[2, 5]	φύσιν ὁδοὺς βαδίζειν, καταψύξιές τε	γίγνονται	ὑπὸ τῆς στάσιος, καὶ σκοτώσιες,
[2, 10]	τούτων τῶν ἀριθμῶν γίγνηται, ὄλεθροι	ἐπιγίγνονται.	Τοὺς τοιούτους δὲ ἢν μὲν
[2, 5]	λίην ξηραὶ γενόμεναι αἱ φλέβες	ἐντείνονταί	τε καὶ φλεγμαίνουσαι ἐπισπῶνται τὰ
[2, 18]	ἐν παντὶ ἔργῳ, καὶ κροτάφους	ἐπιξυντείνονται,	καὶ τὸ δεῖπνον οὐ δύνανται
[2, 8]	σκάλλουσι, καὶ κατὰ βραχὺ μὲν	ἀποκρίνονται	τὸ ἐρωτώμενον, αὐτοὶ δὲ ἀφ´
[2, 8]	ταινιδίοισι περιελίσσων πρόσεχε, ὅκως μὴ	ἔσονται	ψυχρότεροι τοῦ ἄλλου σώματος· θερμοῖσι
[2, 8]	πρόσφερε, ἀλλὰ παρατήρει ὅκως μὴ	ψυχθήσονται·	πόματι δὲ χρέεσθαι ὡς ἐλαχίστῳ
[2, 8]	καὶ αἱ κοιλίαι τοῖσι τοιουτέοισιν	ἐκταράσσονται.	Ὁκόσοισι δὲ πυρετοὶ ἀσώδεές εἰσι,
[2, 8]	ὑποχόνδρια ξυντείνουσι, καὶ κεκλιμένοι οὐκ	ἀνέχονται	ἐν τῷ αὐτέῳ, καὶ τὰ
[2, 7]	πουλὺ ἀπέχοντες τῶν θερμοτάτων τόπων	ψύχονται,	ξυναθροιζομένου τοῦ θερμοῦ ἐς τὸν
[2, 8]	τῷ αὐτέῳ, καὶ τὰ ἄκρεα	ψύχονται	πάντα, πλείστης ἐπιμελείης καὶ φυλακῆς
[2, 25]	πονηρόν· οἱ τοιοῦτοι γὰρ ἢ	ἀπόλλυνται,	ἢ ἄνευ ἄλλων κακῶν οὐ
[2, 6]	παραγίγνεται. Οἱ τοιοίδε τὴν ἀρτηρίην	ἑλκοῦνται,	καὶ τὸν πλεύμονα πίμπρανται, οὐ
[2, 6]	αὗται ἐοῦσαι ἐς τὴν γλῶσσαν	ἐναποστηρίζωνται	ἀραιὴν ἐοῦσαν καὶ σπογγοειδέα, διὰ
[2, 10]	δὲ τουτέων, ἢν αἱ χεῖρες	ἐφέλκωνται	ἢ τρομεραὶ γένωνται, σπασμὸς τὸν
[2, 11]	ἱδρῶτες περὶ τράχηλον καὶ κεφαλὴν	γίγνωνται·	οἱ τοιοῦτοι ἱδρῶτες πονηροὶ, ὑπὸ
[2, 7]	διαφυλάσσεσθαι, ἕως ἂν διάθερμοι σφόδρα	γένωνται·	εἶθ´ οὕτω τὸ ξυμφέρον πρόσφερε.
[2, 11]	ὑπομένειν) ἀλλ´ ἐπειδὰν ξυντήξιες ὠμῶν	γένωνται,	καὶ τὰ ἀντέχοντα ἀποβάλλῃ, ἀνθέξει
[2, 10]	αἱ χεῖρες ἐφέλκωνται ἢ τρομεραὶ	γένωνται,	σπασμὸς τὸν τοιόνδε ἐπιλαμβάνει καὶ
[2, 10]	ἱδρῶτες κριτικοὶ καὶ ὕπνοι ὁμαλοὶ	ἐπιγένωνται,	καὶ οὖρα παχέα καὶ δριμέα
[2, 1]	λύεται τὸ πάθος, κἢν ἱδρῶτες	ἐπιγένωνται	κριτικοὶ γνήσιοι μετ´ οὔρων λευκῶν
[2, 2]	τῶν πλευριτικῶν· ἢν δὲ ἀσθενέστεροι	φαίνωνται,	ἢ καὶ πλείω τοῦ αἵματος
[2, 5]	φλέβες ἐντείνονταί τε καὶ φλεγμαίνουσαι	ἐπισπῶνται	τὰ ἐπιῤῥέοντα· ὅθεν διαφθαρέντος τοῦ
[2, 14]	ἀπὸ τῶν τενόντων σφοδρῶς ἔμπροσθεν	ἀντισπῶνται,	καὶ ἱδρῶτες περὶ τράχηλον καὶ
[2, 6]	ῥεῦμα πλεῖον διὰ τὴν εὐρύτητα	ἐπισπάσωνται·	ὁκόταν δὲ ψυχρόν τε ἐὸν
[2, 8]	ὁ πυρετὸς ἐπὶ πολὺν χρόνον	ἔσται.	Τὰ δὲ ῥοφήματα, ὁκόταν ἐγγὺς
[2, 1]	ἄνευ τούτων λυθῇ, ὑποστροφὴ πάλιν	ἔσται	τῆς ἀῤῥωστίης, ἢ ἰσχίων ἢ
[2, 9]	τὸν περισσὸν ἀριθμὸν εὐλαβέεσθαι, ὡς	αὗται	αἱ ἡμέραι ἑτεροῤῥοπέας ποιέουσι τοὺς
[2, 6]	φλὲψ παχείη. Ὁκόταν οὖν πλήρεες	αὗται	ἐοῦσαι ἐς τὴν γλῶσσαν ἐναποστηρίζωνται
[2, 19]	θερμαινομένῳ αὐτέῳ ἡ κοιλίη ὑπάγῃ,	λέλυται.	Ξυμφέρει δὲ καὶ ἐγκοιμᾶσθαι τῷ
[2, 19]	καὶ ἡ κοιλίη ὑπίῃ, καὶ	λέλυται.	Σίτων δὲ καὶ τῶν ἄλλων
[2, 19]	διαχωρέει δὲ οὐδὲν κάτω, ἀλλ´	ἀπεστέγνωται.	Τὸν τοιόνδε διαφύλαξον, ὅκως μὴ
[2, 3]	καὶ ὑπὲρ φρενῶν περιωδυνίαι, καὶ	ξυστροφαὶ	νουσημάτων, οὐ δύνανται λύεσθαι, ἤν
[2, 18]	καὶ οὐ τῆς τυχούσης κοιλίης	καταπέψαι·	βέλτιστα δ´ ἂν ἀπαλλάξαιεν, εἰ
[2, 1]	ἔξυγρα καὶ ὠχρὰ γίγνεται, καὶ	δίψαι	σφοδραὶ ἔνεισι, καὶ ἀγρυπνίη, ἐνίοτε
[2, 10]	ἢν καὶ προσπέσῃ πνιγμὸς ἐν	φάρυγγι,	ἰσχνῶν ἐόντων τῶν περὶ φάρυγγα,
[2, 9]	ἑωυτῇ· ἔπειτα ὑποχόνδρια καὶ πλευρὰ,	εἰ	ἀνάλγητα· ὑποχόνδριον μὲν γὰρ, εἰ
[2, 9]	πρῶτον μὲν κεφαλὴν ὅκως ἔχει,	εἰ	ἀνάλγητος καὶ μὴ βάρος ἔχει
[2, 7]	παροξύνεσθαι τοῦ πυρετοῦ ψύξις ποδῶν·	εἰ	δ´ ἐν τοιούτῳ καιρῷ προσοίσεις,
[2, 10]	πέμπτης, ἢν βορβορύζῃ ἡ κοιλίη·	εἰ	δὲ μὴ, ἐᾷν ἀφαρμακεύτους εἶναι·
[2, 7]	οὕτως ἢ βαλάνῳ ἢ κλυσμῷ·	εἰ	δὲ μὴ, ἐπισχεῖν ὀξύμελι πίνοντα,
[2, 29]	ἀποπέσῃ· κἢν μὲν ἱκανῶς ἔχῃ·	εἰ	δὲ μὴ, ἢν ἐλλείπῃ, ὀπίσω
[2, 3]	καὶ ἰσχυρὸν τὸ νούσημα ᾖ·	εἰ	δὲ μὴ, καὶ ὕστερον φαρμακείης
[2, 14]	σοι ἐπιδιδῷ, ἐπὶ τὸ βέλτιον·	εἰ	δὲ μὴ, προλέγειν. ~Τὰ δὲ
[2, 14]	τί σοι, ἐπὶ τὸ βέλτιον·	εἰ	δὲ μὴ, τοῦ μόδου τῆς
[2, 18]	καταπέψαι· βέλτιστα δ´ ἂν ἀπαλλάξαιεν,	εἰ	διέφθοισί τε χρέοιντο καὶ ὡς
[2, 9]	εἰ ἀνάλγητα· ὑποχόνδριον μὲν γὰρ,	εἰ	ἐπίπονόν ἐστιν ἢ ἐπηρμένον ἢ
[2, 9]	μέλαν διεχώρησεν ἰσχυρῶς χρῶμα, καὶ	εἰ	καθαρὸν, ὁκοῖα ὑγιαίνοντος ἂν εἴη
[2, 9]	δὲ καὶ ἐν τῇσιν ἐξαναστάσεσιν	εἰ	λειποθυμέει, καὶ εἰ τοῦ πνεύματος
[2, 8]	οὐ θαυμάσαιμι δ´ ἂν οὐδ´	εἰ	παραφρονήσειαν. Οἷσι δὲ ἐν ἀρχῇ
[2, 9]	τῇσιν ἐξαναστάσεσιν εἰ λειποθυμέει, καὶ	εἰ	τοῦ πνεύματος εὐφορίη αὐτὸν ἔχει,
[2, 2]	γένοιτο ὁ νοσέων, καὶ λιμῷ,	εἰ	χρῄζοι. ~Φλεγμαίνοντα ὑποχόνδρια μὴ πνευμάτων
[2, 18]	κεφαλῆς βάρος, καὶ ἄσην, καὶ	εἴ	τι ἄλλο ἄλγημα εἴη μεμαθηκὸς
[2, 11]	καὶ ἀφρώδεα καὶ ἀνθηρὰ, καὶ	εἴ	τι ἄλλο διαφέρον ἔχοι παρὰ
[2, 28]	καὶ τοῖσιν ἐλλεβόροισι, καὶ ἧσσον	πνίγει	τὸ τρίτον μέρος τῆς πόσιος.
[2, 11]	γνώσῃ δὲ ἐκ τῶν οὔρων.	Δεῖ	δὲ ῥόφημα προσφέρειν τοῖσιν ἐκ
[2, 3]	δὲ μὴ, καὶ ὕστερον φαρμακείης	δεῖ·	δέεται δὲ ἀσφαλείης καὶ μετριότητος
[2, 11]	τῶν φρενῶν περιωδυνίῃσι, καὶ ὁκόσα	δεῖ	ἐς κοιλίην καὶ ἐς οὔρησιν,
[2, 22]	σιτία προσενεγκεῖν, καὶ ἀσφαλέως ὁκότε	δεῖ	προσενεγκεῖν, εἰδέναι· ἔστι δὲ ὅταν
[2, 22]	τοὺς καιροὺς διαπεφυλάχθαι ὁκότε μὴ	δεῖ	τὰ σιτία προσενεγκεῖν, καὶ ἀσφαλέως
[2, 9]	ποιέουσι τοὺς κάμνοντας. Φυλάσσεσθαι οὖν	δεῖ	τὴν πρώτην ἡμέρην, ᾗ ἦρκται
[2, 7]	κατὰ τόνδε οὖν τὸν καιρὸν	δεῖ	τὸ ῥόφημα διδόναι· τότε δὲ
[2, 9]	δεῖ φανῆναι· μάλιστα μὲν οὖν	δεῖ	τὸν περισσὸν ἀριθμὸν εὐλαβέεσθαι, ὡς
[2, 9]	ἐς ἀριθμὸν ἄρτιον ἢ περισσὸν	δεῖ	φανῆναι· μάλιστα μὲν οὖν δεῖ
[2, 29]	δὲ τὰ ῥάμματα ῥάψον καὶ	κατάδει,	ἕως ἂν ἀποπέσῃ· κἢν μὲν
[2, 10]	παχέων, οὔρων λείων, λευκῶν. Πυρετῷ	λυγγώδει,	ὀπὸν σιλφίου, ὀξύμελι, δαῦκον τρίψας,
[2, 13]	ἰσχία στηρίξῃ ὀδύνη. ~Ἐν πυρετῷ	χολώδεϊ	πρὸ τῆς ἑβδόμης μετὰ ῥίγεος
[2, 14]	τῆς ῥίζης τρίβων ἐν οἴνῳ	εὐώδει	καὶ τοῦ δαύκου, πίνειν δίδου
[2, 1]	ὑπὸ κόπου ἐχόμενον κοπιᾷ καὶ	ἀλγέει.	Γίγνεται δὲ ὡς ἐπιτοπουλὺ καὶ
[2, 5]	καὶ δριμέων ῥευμάτων ἐπιῤῥύσιες γίγνονται·	ἀλγέει	δὲ τὰ ἐντὸς δακνόμενος· δηχθεῖσαι
[2, 1]	τὰ περὶ τὴν νηδὺν δακνόμενος	ἀλγέει·	τά τε ὑποχωρήματα ἔξυγρα καὶ
[2, 10]	καὶ σκληρὴ φλεγμονὴ κατέχει, καὶ	οἰδέει	ἰσχυρῶς ὁ ὀφθαλμὸς, καὶ ἡ
[2, 18]	καὶ στεγνότητα καὶ σιτίων ἔξαψιν	ποιέει,	τό τ´ ὠμὸν καὶ ἄπεπτον·
[2, 6]	αἵματος, καὶ ἀκίνητον καὶ στάσιμον	ποιέει,	φύσει ψυχρὸν ἐὸν καὶ ἐμφρακτικόν.
[2, 18]	Φακὸς δὲ στύφει, καὶ ἄραδον	ἐμποιέει,	ἢν μετὰ τοῦ φλοιοῦ ᾖ.
[2, 18]	καὶ σφυγμὸν ἐν τῇ κεφαλῇ	ἐμποιέει,	τούτοισι καλῶς ἔχει ἐπικοιμᾶσθαι, καὶ
[2, 18]	ὠμὸς καὶ πεφρυγμένος, καὶ πόνον	ἐμποιέει.	Φακὸς δὲ στύφει, καὶ ἄραδον
[2, 8]	κοιλίη ὑγρὴ ᾖ καὶ ξυντήκῃ,	δοκέει	μοι τὰ ῥοφήματα ψυχρότερα καὶ
[2, 6]	ἐν τῷ τραχήλῳ ξυντείνεται, καὶ	δοκέει	οἱ τέτανος ἐντετάσθαι, καὶ ἡ
[2, 8]	ἀφ´ ἑωυτῶν οὐδὲν λέγουσι κατηρτημένον·	δοκέει	οὖν μοι τὰ τοιάδε μελαγχολικὰ
[2, 8]	μάλιστα γὰρ τοῦτο τοὺς τοιούτους	ὠφελέει.	Ἐπὶ δὲ τὸ ὑποχόνδριον λίνου
[2, 10]	ἢ λυγμώδης, ἐπὶ τούτοισιν ἀσώδεα	φιλέει	γίγνεσθαι, καὶ περὶ ὑποῤῥίνιον καὶ
[2, 9]	πουλὺ φέρηται ἐκ τῶν μυκτήρων,	φιλέει	γίγνεσθαι σπασμός· ἢν δὲ σπασμὸς
[2, 10]	τεσσαρεσκαιδεκαταίῳ ἐόντι ἀφωνίη προσγένηται, οὐ	φιλέει	ἥκειν λύσις ταχείη, οὐδ´ ἀπαλλαγὴ
[2, 10]	ἡ κοιλίη χολώδεα ὑποχωρέῃ ὑγρὰ,	φιλέει	παραληρέειν ὁ τοιόσδε· ἀλλὰ χρὴ
[2, 10]	καὶ μὴ πεπαίνηται, ἀλλὰ σβεσθῇ,	φιλέει	τῷ τοιῷδε αἷμα ἐκ τῶν
[2, 10]	τρηχείη γένηται καὶ ἀψυχίαι ἐνέωσι,	φιλέει	τῷ τοιῷδε καὶ ἐπάνεσις εἶναι
[2, 9]	καὶ ἐν τῇσιν ἐξαναστάσεσιν εἰ	λειποθυμέει,	καὶ εἰ τοῦ πνεύματος εὐφορίη
[2, 8]	ψυχρὰ ᾖ, ἄλλας ἴσχειν μεταβολάς·	ῥέει	δὲ καὶ αἷμα ἐκ ῥινῶν,
[2, 19]	καὶ ὀδύνη πλευρέων καὶ ὀσφύος,	διαχωρέει	δὲ οὐδὲν κάτω, ἀλλ´ ἀπεστέγνωται.
[2, 3]	τοῦ σώματος γενομένου, τὸ νούσημα	ἐπικρατέει·	ὁκόταν δὲ τὸ νούσημα ἐπικρατήσῃ
[2, 18]	βραδυπορώτερά ἐστι, καὶ ἐγκυκλέεται, καὶ	ἐπιπολάζει	περὶ ὑποχόνδρια, καὶ ἐς οὔρησιν
[2, 25]	κακῶν οὐ γίγνονται ὑγιέες, ἀλλ´	ἀποστηρίζει	καὶ τὰ τοιουτότροπα. ~Πόμα ὑδρωπιῶντι·
[2, 8]	τὸ ὑποχόνδριον λίνου σπέρμα ἐγχρίων	ἐπιτίθει,	φυλασσόμενος ὅκως μὴ φρίξῃ προστιθέμενος·
[2, 29]	μὴ βρέχε πρὶν ἀποπέσῃ, καὶ	αἰεὶ	μίην καταλίμπανε, καὶ μετὰ ταῦτα
[2, 7]	ἀλγήματα· καὶ ἕλκεται, καὶ ἐμέειν	ἐθέλει,	καὶ ἢν πονηρὰ ἐμέῃ, ὀδυνῆται·
[2, 1]	καὶ μελίκρητον ἑφθὸν ὑδαρὲς ὁκόσον	ἐθέλει·	κἂν πικρὸν τὸ στόμα γίγνηται,
[2, 10]	τρομεραὶ γένωνται, σπασμὸς τὸν τοιόνδε	ἐπιλαμβάνει	καὶ παραφροσύνη· ἀτὰρ καὶ φλυζάκια
[2, 10]	τὸ ἕτερον παρὰ τὸ ἕτερον	παραβλαστάνει,	καὶ σκληρὴ φλεγμονὴ κατέχει, καὶ
[2, 7]	καὶ κατακερματιζομένου, ἐς τοὺς πόδας	καταβαίνει·	κατὰ δὲ τὸν χρόνον τοῦτον
[2, 18]	ξυνταθέντι βίῃ ἢ τάχει πονέειν	ξυμβαίνει·	ὡς μάλιστα δὲ ἡσυχαζέτω, ἕως
[2, 9]	ἡ μὲν μέλαινα διαχώρησις θάνατον	σημαίνει,	ἡ δὲ ὁμοίη τῷ ὑγιαίνοντι
[2, 8]	δὲ μεταβολὰς ἔχῃ, χρόνον τε	σημαίνει,	καὶ ἀνάγκη τῷ νοσέοντι μεταβάλλειν
[2, 10]	γίγνεσθαι, ἀλλὰ χρόνον τῷ τοιῷδε	σημαίνει·	ὁκόταν δὲ φανῇ ἐπὶ τῇ
[2, 10]	κἢν μὲν πουλὺ ῥυῇ, λύσιν	σημαίνει	τῆς νούσου· ἢν δὲ μὴ,
[2, 18]	παρὰ τὸ ἔθος διαιτηθῇ, μάλιστα	ἐπισημαίνει.	Καὶ γὰρ ὁκόσοι ἂν μὴ
[2, 18]	ἰχθύσιν ἑφθοῖσιν. Βρώματα δὲ μάλιστα	ἐπισημαίνει·	σκόροδον φῦσαν καὶ θέρμην περὶ
[2, 6]	ὥρης δριμὺ καὶ θερμὸν γεγενημένον,	δάκνει	τοιόνδε ἐὸν, καὶ ἑλκοῖ, καὶ
[2, 23]	μηδένα φαρμακεύειν· κίνδυνόν τε γὰρ	ἕξει,	καὶ οὐδὲν ὀνήσεις, τάς τε
[2, 11]	γένωνται, καὶ τὰ ἀντέχοντα ἀποβάλλῃ,	ἀνθέξει	οὐδέν. Πέπονα δέ ἐστι τὰ
[2, 14]	ἐγκηρώσας, ὅκως καὶ τὰ ἔξωθεν	περιέξει,	καὶ διαλιπὼν πυρία τοῖσιν ἀσκίοισι,
[2, 10]	καὶ μὴ λυθῇ, κατὰ σμικρὸν	ἥξει	καὶ ἐς αὐχένα ἀλγήματα καὶ
[2, 16]	καὶ ἤν τι πάθῃ, αἴτιον	δόξει	εἶναι ὁ ἐλλέβορος· ἢν δὲ
[2, 7]	καὶ ἰχθύσιν ἑφθοῖσι καὶ οἴνῳ	ὑδαρεῖ,	ἐς νύκτα ὀλίγῳ· ἡμέρῃ δὲ
[2, 8]	ὁμαλῶς· ποτῷ δὲ χρέεσθαι μελικρήτῳ	ὑδαρεῖ,	καὶ ῥοφήματι χυλῷ πτισάνης ἐς
[2, 11]	τὰ δὲ ἐς κοιλίην, ξὺν	ὑδαρεῖ	μελικρήτῳ πίνειν πλείω δίδου. ~Δυσεντερίη
[2, 19]	αὐτέῳ ἡ κοιλίη ὑπάγῃ, λέλυται.	Ξυμφέρει	δὲ καὶ ἐγκοιμᾶσθαι τῷ τοιῷδε,
[2, 18]	ἢν δὲ ἐπιδειπνήσωσι, κοιλίη ἐκταράσσεται·	ξυμφέρει	δὲ τουτέοισιν ἐκλουσαμένοισι καθεύδειν· κοιμηθέντας
[2, 25]	φρένας ἴσχῃ τὰ ἀλγήματα, ἀνακέεσθαι	ξυμφέρει,	καὶ μηδεμίην κίνησιν κινέεσθαι· τῷ
[2, 1]	πικρὸν τὸ στόμα γίγνηται, ἐμέειν	ξυμφέρει,	καὶ τὴν κοιλίην ὑποκλύσαι· ἢν
[2, 8]	ἀλλ´ ἢν δοκέῃ, κλύσαι· τούτους	ξυμφέρει	οὕτω θεραπεύεσθαι, τῷ σώματι ἡσυχίην
[2, 8]	ἐοῦσι θέρμασμα μηδὲν πρόσφερε, ἀλλὰ	παρατήρει	ὅκως μὴ ψυχθήσονται· πόματι δὲ
[2, 28]	ὥρῃ θερμῇ γίγνηται. ~Σησαμοειδὲς ἄνω	καθαίρει·	ἡ πόσις, ἡμιόλιον δραχμῆς ἐν
[2, 37]	κατάποτα ξυστρέψας, δίδου· κάτω ὕδωρ	καθαίρει.	~Κοιλίην ἐκκοπροῖ· ἐς ἰσχάδας ὀποῦ
[2, 10]	χυλοῖσι παραφύλασσε, μηδὲν πιστεύων τῇ	ἀνέσει	τῶν πυρετῶν, ὡς οἱ τοιάδε
[2, 10]	καὶ ἐς ἄρθρον, καὶ τοῦτο	δεήσει	φυματῶδες γενέσθαι· σβεννυμένων δὲ τουτέων,
[2, 12]	ἀπόστημα ἢ ἔπαρμά τι παυσαμένη	ποιήσει,	ἢν μὴ ἐς πυρετοὺς ἢ
[2, 16]	ἐλλέβορον τοῖσι τοιουτέοισιν· οὐδὲν γὰρ	ὠφελήσει,	καὶ ἤν τι πάθῃ, αἴτιον
[2, 1]	μηδὲ δριμὺ προσφέρειν, οὐ γὰρ	ὑποίσει·	ῥοφήματα δὲ, ἕως ἂν ἔξω
[2, 10]	λιμοκτονίῃ καὶ ὑδατοποσίῃ καὶ μελικρήτου	πόσει·	καὶ χυλοῖσι παραφύλασσε, μηδὲν πιστεύων
[2, 11]	τι δ´ ἂν τούτων αὐτοματίσῃ,	λύσει	τὸ νούσημα. Περιπλευμονίης ἐκλεικτὸν, χαλβάνη
[2, 7]	ψυχροὶ γίγνονται, ἄσαρκες καὶ νευρώδεες	φύσει	ἐόντες· ἔτι δὲ πουλὺ ἀπέχοντες
[2, 6]	καὶ ἀκίνητον καὶ στάσιμον ποιέει,	φύσει	ψυχρὸν ἐὸν καὶ ἐμφρακτικόν. Διὰ
[2, 37]	πόσις. ~Λεπίδος μῆλαι τρεῖς τῷ	πλάτει,	καὶ ἀλήτου σητανίου κόλλης· ταῦτα
[2, 4]	τὸ πλεῖον καὶ τὸ ἔλασσον.	Ξυμπίπτει	δὲ τοῖσι πλείστοισιν αὐτέων τοιάδε·
[2, 10]	ἐπὶ τῇ ἡμέρῃ ταύτῃ, μακρότερον	ξυμπίπτει.	Ὁκόταν δὲ πυρέσσοντι τεταρταίῳ ἡ
[2, 14]	τοῦ δαύκου, πίνειν δίδου πρωῒ	νήστει	πρὸ τοῦ βρέχειν, καὶ ταχὺ
[2, 13]	ἑβδόμης μετὰ ῥίγεος ἴκτερος ἐπιγενόμενος	λύει	τὸν πυρετόν· ἄνευ δὲ ῥίγεος
[2, 11]	ἔχοντα ὁκοῖον ὀρόβων. Οὐδὲν δὲ	κωλύει	καὶ πρὸς τὰ ἄλλα ἀλγήματα
[2, 18]	καὶ πόνον ἐμποιέει. Φακὸς δὲ	στύφει,	καὶ ἄραδον ἐμποιέει, ἢν μετὰ
[2, 18]	τῷ σώματι ξυνταθέντι βίῃ ἢ	τάχει	πονέειν ξυμβαίνει· ὡς μάλιστα δὲ
[2, 18]	ἄν· οὐρητικὸν δὲ, καὶ τοῦτο	ἔχει	ἀγαθόν· ἄριστον δὲ αὐτοῦ φαγέειν
[2, 18]	χρέεσθαι, ἢν μὴ μετὰ σιτίων.	Ἔχει	δὲ καὶ ἰδίας μοχθηρίας ἕκαστον
[2, 9]	πάντα, πρῶτον μὲν κεφαλὴν ὅκως	ἔχει,	εἰ ἀνάλγητος καὶ μὴ βάρος
[2, 9]	εἰ ἀνάλγητος καὶ μὴ βάρος	ἔχει	ἐν ἑωυτῇ· ἔπειτα ὑποχόνδρια καὶ
[2, 18]	τῇ κεφαλῇ ἐμποιέει, τούτοισι καλῶς	ἔχει	ἐπικοιμᾶσθαι, καὶ θερμόν τι ἐπιῤῥοφῇν,
[2, 9]	εἰ τοῦ πνεύματος εὐφορίη αὐτὸν	ἔχει,	ἰδεῖν τε τὴν διαχώρησιν, μή
[2, 10]	ἐκ πόσιος χεῖρες τρομεραὶ, καλῶς	ἔχει	παραφροσύνην προειπεῖν ἢ σπασμόν· κἢν
[2, 9]	τοιῷδε, θάνατος προσδόκιμος, καὶ καλῶς	ἔχει	προλέγειν. ~Ἢν δὲ ἐν πυρετῷ
[2, 18]	Θέρμος δὲ ἥκιστα τουτέων κακὰ	ἔχει.	Σίλφιον δὲ καὶ ὀπὸς ἔστι
[2, 18]	τε βοείοισιν ἔνι κακὰ, πάντα	ἔχει,	τήν τε ἀπεψίην, καὶ φυσωδέστερα
[2, 9]	ἐπίπονόν ἐστιν ἢ ἐπηρμένον ἢ	ἔχει	τινὰ σκολιότητα ἢ κόρον, ἢ
[2, 3]	τοῦ σώματος, τὸ τοιόνδε ἀνιήτως	ἔχει.	~Τὸ δὲ ἄφωνον τινὰ ἐξαίφνης
[2, 18]	ὑποχόνδρια, καὶ ἐς οὔρησιν οὐ	κατατρέχει·	τοιούτου δὲ πόματος πληρωθεὶς, μηδὲν
[2, 10]	ἕτερον παραβλαστάνει, καὶ σκληρὴ φλεγμονὴ	κατέχει,	καὶ οἰδέει ἰσχυρῶς ὁ ὀφθαλμὸς,
[2, 10]	ἐπὶ τὴν ὀφρὺν, καὶ ἐρυθήματα	ἴσχει,	καὶ τὸ βλέφαρον τὸ ἕτερον
[2, 1]	ἐς ἑωυτά· καὶ πυρετὸς πολὺς	ἴσχει,	τό τε σῶμα ὡς ὑπὸ
[2, 3]	χρῄζοι. ~Φλεγμαίνοντα ὑποχόνδρια μὴ πνευμάτων	ἀπολήψει,	φρενῶν ἐντάσιες, ἢ πνευμάτων προστάσιες,
[2, 25]	καὶ ἐς περιπάτους ἄγειν· καὶ	τρίψει	ἡσύχῳ χρέο, ἵνα μὴ πυκνώσῃς
[2, 25]	αὐτόν· κἢν μὲν ἐν τῷ	θώρηκι	ὑπὲρ τῶν φρενῶν λυπέῃ τὸ
[2, 30]	διεὶς σητανίου πλύματι ἀλεύρου, ἑψήσας,	μέλι	ἐπιχέας, χλιερὸν ἐπιῤῥοφέων, οὕτω διαγέτω
[2, 39]	διηθέων, ἄλευρον φυρῶν, ἰτρίον ὀπτῶν,	μέλι	ἑφθὸν παραχέων, τοῖσιν ἑδρικοῖσιν ὑδερικοῖσί
[2, 10]	λευκῶν. Πυρετῷ λυγγώδει, ὀπὸν σιλφίου,	ὀξύμελι,	δαῦκον τρίψας, πιεῖν δίδου, καὶ
[2, 7]	κλυσμῷ· εἰ δὲ μὴ, ἐπισχεῖν	ὀξύμελι	πίνοντα, ἕως ἂν καταβῇ ἐς
[2, 8]	τούτοισι προσφέροντας μηδὲν ἄλλο ἢ	ὀξύμελι	ὑδαρές· ῥόφημα δὲ μὴ πρόσφερε,
[2, 11]	μηδὲν δίδου· μετὰ κάθαρσιν δὲ	ὀξύμελι·	φαρμακεύειν δὲ τεταρταῖον· τὰς δὲ
[2, 10]	ἐκλεικτόν· πίνειν δὲ τούτοισι διδόναι	ὀξύμελι	ὡς ἐλάχιστον· ἢν δὲ διψώδεες
[2, 8]	κρίσιας παροξυνθησόμενον τὸν πυρετόν· οὐ	θαυμάσαιμι	δ´ ἂν οὐδ´ εἰ παραφρονήσειαν.
[2, 18]	δὲ κρέα, ὅσα τε βοείοισιν	ἔνι	κακὰ, πάντα ἔχει, τήν τε
[2, 25]	ἀσφαλέως ἄνω κάθαιρε· κάτω δὲ	μηδενὶ	τῶν τοιῶνδε. Κράτιστον δὲ, ἐς
[2, 29]	ἡμερέων ἢ τρὶς ἐν τῷ	μηνί·	οὕτω γὰρ ἂν ἔχοι ἄριστα
[2, 24]	κρίσιας ἀφαιρήσεις. ~Ἢν δὲ αἷμα	τινὶ	ξυμφέρῃ ἀφαιρέειν, στερεὴν πρότερον ποιέειν
[2, 11]	κατὰ σμικρὸν παχυτέρῳ τε καὶ	πλείονι,	καὶ δὶς τῆς ἡμέρης· ἢν
[2, 11]	τάμνειν χρὴ τὴν ἐν τῷ	βραχίονι	φλέβα τὴν ἔσω, ἐφ´ ὁκότερον
[2, 10]	καὶ αὐχένα ὄπισθεν τῆς κεφαλῆς·	οἱ	δὲ ταῦτα πάσχοντες θνήσκουσιν οὐκ
[2, 2]	ἰσχυρὸν φαίνηται τὸ νούσημα, καὶ	οἱ	ἔχοντες ἀκμάζωσι τῇ ἡλικίῃ, καὶ
[2, 14]	παχύτατοι τὴν ῥάχιν ξυνέχουσιν, ᾗ	οἱ	μέγιστοι ξύνδεσμοι καταπεφυκότες ἕως ἐς
[2, 7]	δὲ ὁ πυρετὸς λήγῃ, τοὐναντίον	οἱ	πόδες θερμότεροι γίγνονται τοῦ ἄλλου
[2, 7]	ἀναθυμιωμένου ἐς τὴν κεφαλὴν, εἰκότως	οἱ	πόδες ψυχροὶ γίγνονται, ἄσαρκες καὶ
[2, 7]	δ´ εἵνεκα προσεκτέον, ὅτι, ὁκόταν	οἱ	πόδες ψυχροὶ ἔωσι, θερμὴν ἀνάγκη
[2, 8]	κοιλίη ὑγρὴ καὶ γνώμη τεταραγμένη,	οἱ	πολλοὶ τῶν τοιουτέων τὰς κροκύδας
[2, 8]	τὸν καιρόν. Μεμαθήκασι δὲ μακροὶ	οἱ	πυρετοὶ οἵδε γίγνεσθαι, καὶ ἀποσκήμματα
[2, 6]	τῷ τραχήλῳ ξυντείνεται, καὶ δοκέει	οἱ	τέτανος ἐντετάσθαι, καὶ ἡ φωνὴ
[2, 10]	τῇ ἀνέσει τῶν πυρετῶν, ὡς	οἱ	τοιάδε ἔχοντες σημεῖα, ἐπικίνδυνοί εἰσι
[2, 6]	πνεύματος πυκνὴ καὶ βιαίη παραγίγνεται.	Οἱ	τοιοίδε τὴν ἀρτηρίην ἑλκοῦνται, καὶ
[2, 25]	σμικρά· τὰ σφοδρὰ δὲ πονηρόν·	οἱ	τοιοῦτοι γὰρ ἢ ἀπόλλυνται, ἢ
[2, 11]	περὶ τράχηλον καὶ κεφαλὴν γίγνωνται·	οἱ	τοιοῦτοι ἱδρῶτες πονηροὶ, ὑπὸ πνιγμοῦ
[2, 14]	ξηραινομένων τῶν τενόντων τῶν οὐρωδέων,	οἳ	παχύτατοι τὴν ῥάχιν ξυνέχουσιν, ᾗ
[2, 10]	ὀφθαλμὸς, καὶ ἡ παραφροσύνη μέγα	ἐπιδιδοῖ·	αἱ δὲ νύκτες μᾶλλον σημαίνουσιν
[2, 3]	φλεγμαίνοντος οὐδὲν ἀφαιρέουσιν· οὐ γὰρ	ἐνδιδοῖ	ὠμὸν ἐὸν τὸ πάθος· τὰ
[2, 10]	ἐς σκέλεα· λυθέντων δὲ τουτέων,	ἔξοδοι	γίγνονται πτυσμῶν παχέων, οὔρων λείων,
[2, 2]	ὁ νοσέων, καὶ λιμῷ, εἰ	χρῄζοι.	~Φλεγμαίνοντα ὑποχόνδρια μὴ πνευμάτων ἀπολήψει,
[2, 21]	ἐγκρυφίαι, καὶ ἰχθύες πυρέσσοντι μὲν	ἑφθοὶ,	ἀπυρέτῳ δὲ ἐόντι ὀπτοὶ, καὶ
[2, 1]	πάθος, κἢν ἱδρῶτες ἐπιγένωνται κριτικοὶ	γνήσιοι	μετ´ οὔρων λευκῶν καὶ παχέων
[2, 1]	τὸ πάθος, κἢν ἱδρῶτες ἐπιγένωνται	κριτικοὶ	γνήσιοι μετ´ οὔρων λευκῶν καὶ
[2, 10]	ὁ τοιοῦτος, ἢν μὴ ἱδρῶτες	κριτικοὶ	καὶ ὕπνοι ὁμαλοὶ ἐπιγένωνται, καὶ
[2, 14]	πέψιν ἔχοντα ἔλθῃ καὶ ἱδρῶτες	κριτικοὶ,	πίνειν οἶνον κρητικὸν οἰνώδεα, καὶ
[2, 6]	γεγενημένον, δάκνει τοιόνδε ἐὸν, καὶ	ἑλκοῖ,	καὶ πνεύματος ἐμπίπλησι, καὶ ὀρθοπνοίη
[2, 10]	μὴ ἱδρῶτες κριτικοὶ καὶ ὕπνοι	ὁμαλοὶ	ἐπιγένωνται, καὶ οὖρα παχέα καὶ
[2, 10]	πολλὴν θεραπείην κατὰ τὰς φλέβας	δηλοῖ,	καὶ ἐς τὴν ὑστεραίην λεπτῶν
[2, 25]	ἕξιν· ἢν δὲ κλινοπετὴς ᾖ,	ἄλλοι	τριβέτωσαν αὐτόν· κἢν μὲν ἐν
[2, 8]	ὑγρὴ καὶ γνώμη τεταραγμένη, οἱ	πολλοὶ	τῶν τοιουτέων τὰς κροκύδας ἀφαιρέουσι,
[2, 8]	ὑγρὴ ᾖ καὶ ξυντήκῃ, δοκέει	μοι	τὰ ῥοφήματα ψυχρότερα καὶ παχύτερα
[2, 8]	οὐδὲν λέγουσι κατηρτημένον· δοκέει οὖν	μοι	τὰ τοιάδε μελαγχολικὰ εἶναι· ἢν
[2, 19]	καὶ ἔμετοι, καὶ πνιγμοὶ, καὶ	δηγμοὶ,	τούτοισι κράτιστον ἀτρεμίζειν· πίνειν δὲ
[2, 19]	καὶ στρόφοι, καὶ ἔμετοι, καὶ	πνιγμοὶ,	καὶ δηγμοὶ, τούτοισι κράτιστον ἀτρεμίζειν·
[2, 8]	δῖνοί τε ἀπ´ ἀρχῆς καὶ	σφυγμοὶ	κεφαλῆς εἰσι καὶ οὖρα λεπτὰ,
[2, 4]	στάσιες, χειρῶν διαστάσιες, ὀδόντων τρισμοὶ,	σφυγμοὶ,	σιηγόνων ξυναγωγὴ, καὶ κατάψυξις ἀκρωτηρίων,
[2, 7]	τοῦτ´ εἶναι διαφυλάσσεσθαι, ἕως ἂν	διάθερμοι	σφόδρα γένωνται· εἶθ´ οὕτω τὸ
[2, 5]	καὶ ἀφωνίη, καὶ καρηβαρίη, καὶ	σπασμοὶ,	ἢν ἤδη ἐπὶ τὴν καρδίην
[2, 14]	ῥάχιν ξυνέχουσιν, ᾗ οἱ μέγιστοι	ξύνδεσμοι	καταπεφυκότες ἕως ἐς πόδας ἀποτελευτῶσι,
[2, 4]	ὀμμάτων στάσιες, χειρῶν διαστάσιες, ὀδόντων	τρισμοὶ,	σφυγμοὶ, σιηγόνων ξυναγωγὴ, καὶ κατάψυξις
[2, 18]	καὶ κραιπάλην. Ὁκόσοι δὲ μονοσιτεῦσι,	κενοὶ	καὶ ἀδύνατοί εἰσι, καὶ οὐρέουσι
[2, 6]	καὶ τὸν πλεύμονα πίμπρανται, οὐ	δυνάμενοι	τὸ ἔξωθεν πνεῦμα ἐπάγεσθαι. Τοῖσι
[2, 8]	εἰσι, καὶ ὑποχόνδρια ξυντείνουσι, καὶ	κεκλιμένοι	οὐκ ἀνέχονται ἐν τῷ αὐτέῳ,
[2, 8]	στυπτικώτερα. Ὁκόσοισι δὲ τῶν πυρετῶν	δῖνοί	τε ἀπ´ ἀρχῆς καὶ σφυγμοὶ
[2, 10]	ἢν μὴ ἱδρῶτες κριτικοὶ καὶ	ὕπνοι	ὁμαλοὶ ἐπιγένωνται, καὶ οὖρα παχέα
[2, 10]	ὡς οἱ τοιάδε ἔχοντες σημεῖα,	ἐπικίνδυνοί	εἰσι θνήσκειν· ὁκόταν δὲ ταῦτα
[2, 7]	πυρετὸς λήγῃ, τοὐναντίον οἱ πόδες	θερμότεροι	γίγνονται τοῦ ἄλλου σώματος· αὔξεται
[2, 8]	περιελίσσων πρόσεχε, ὅκως μὴ ἔσονται	ψυχρότεροι	τοῦ ἄλλου σώματος· θερμοῖσι δὲ
[2, 2]	τι τῶν πλευριτικῶν· ἢν δὲ	ἀσθενέστεροι	φαίνωνται, ἢ καὶ πλείω τοῦ
[2, 11]	κεφαλὴν γίγνωνται· οἱ τοιοῦτοι ἱδρῶτες	πονηροὶ,	ὑπὸ πνιγμοῦ καὶ ῥωγμῆς καὶ
[2, 10]	ἂν τούτων τῶν ἀριθμῶν γίγνηται,	ὄλεθροι	ἐπιγίγνονται. Τοὺς τοιούτους δὲ ἢν
[2, 8]	τοῦτον τὸν καιρόν. Μεμαθήκασι δὲ	μακροὶ	οἱ πυρετοὶ οἵδε γίγνεσθαι, καὶ
[2, 38]	δίδου· κάτω ὕδωρ καθαίρει. ~Κοιλίην	ἐκκοπροῖ·	ἐς ἰσχάδας ὀποῦ τοῦ τιθυμάλλου
[2, 7]	τὴν κεφαλὴν, εἰκότως οἱ πόδες	ψυχροὶ	γίγνονται, ἄσαρκες καὶ νευρώδεες φύσει
[2, 7]	προσεκτέον, ὅτι, ὁκόταν οἱ πόδες	ψυχροὶ	ἔωσι, θερμὴν ἀνάγκη τὴν κοιλίην
[2, 10]	ταῦτα συνειδῇς, οὕτω προλέγειν, ἤν	σοι	ἀρέσκῃ, θεωρήσας εὖ μάλα. Ὁκόταν
[2, 7]	λαπαρῷ ἐόντι καῦσος ἐπιγένηται, ἤν	σοι	δοκέῃ φαρμακεύειν ἐπιτηδείως ἔχειν, ἔσω
[2, 14]	καὶ ἢν μὲν ἐπιδιδῷ τί	σοι,	ἐπὶ τὸ βέλτιον· εἰ δὲ
[2, 14]	εὔκρητον ἐπιπινέτω· καὶ ἢν μέν	σοι	ἐπιδιδῷ, ἐπὶ τὸ βέλτιον· εἰ
[2, 24]	πυρίῃσιν ἐνίκμοισι θεράπευε. Ἢν δέ	σοι	κατάπυκνος ἡ κοιλίη δοκέῃ εἶναι,
[2, 18]	διαιτηθῇ, μάλιστα ἐπισημαίνει. Καὶ γὰρ	ὁκόσοι	ἂν μὴ μεμαθηκότες ἀριστῇν, ἀριστήσωσιν,
[2, 16]	οἷσιν ἀπὸ κεφαλῆς φέρεται ῥεῦμα·	ὁκόσοι	δὲ ἐξ ἀποστημάτων ἢ φλεβοῤῥαγίης
[2, 18]	πρὸς τὴν κεφαλαλγίην καὶ κραιπάλην.	Ὁκόσοι	δὲ μονοσιτεῦσι, κενοὶ καὶ ἀδύνατοί
[2, 3]	καὶ μετριότητος μετὰ φαρμακείης φλεβοτομίη.	Ὁκόσοι	δὲ τὰ φλεγμαίνοντα ἐν ἀρχῇ
[2, 21]	πρὸς τοὺς προσάντεας περιπάτους ἀντέχῃ.	~Ὁκόσοι	κοιλίας τὰς κάτω θερμὰς ἔχουσι,
[2, 25]	ὡς ἥκιστα προσκλινέσθωσαν ἐς ὅτε	δυνατοί	εἰσι, καὶ καθίζοντα ἀνατρίβειν μιν
[2, 21]	ὑπὸ ξυντήξιος αὐτέοισιν, ἢν μὲν	δυνατοὶ	ἔωσιν, ἐλλεβόρῳ ἀντισπάσαι· ἢν δὲ
[2, 18]	Ὁκόσοι δὲ μονοσιτεῦσι, κενοὶ καὶ	ἀδύνατοί	εἰσι, καὶ οὐρέουσι θερμὸν, παρὰ
[2, 14]	τῶν τενόντων τῶν οὐρωδέων, οἳ	παχύτατοι	τὴν ῥάχιν ξυνέχουσιν, ᾗ οἱ
[2, 19]	χολὴ ὑποχωρέῃ, καὶ στρόφοι, καὶ	ἔμετοι,	καὶ πνιγμοὶ, καὶ δηγμοὶ, τούτοισι
[2, 8]	τοῖσι τοιουτέοισιν ἐκταράσσονται. Ὁκόσοισι δὲ	πυρετοὶ	ἀσώδεές εἰσι, καὶ ὑποχόνδρια ξυντείνουσι,
[2, 8]	καιρόν. Μεμαθήκασι δὲ μακροὶ οἱ	πυρετοὶ	οἵδε γίγνεσθαι, καὶ ἀποσκήμματα ἴσχειν,
[2, 5]	ἐπὶ τὴν φλέβα ἔλθῃ· ἔνθεν	ἐπίληπτοι	γίγνονται ἢ παραπλῆγες, ἢν ἐς
[2, 21]	μὲν ἑφθοὶ, ἀπυρέτῳ δὲ ἐόντι	ὀπτοὶ,	καὶ οἶνος μέλας ἀπυρέτῳ· ἢν
[2, 21]	καὶ τὸ φάκινον ἔτνος, καὶ	ἄρτοι	ἐγκρυφίαι, καὶ ἰχθύες πυρέσσοντι μὲν
[2, 14]	τὴν ῥάχιν ξυνέχουσιν, ᾗ οἱ	μέγιστοι	ξύνδεσμοι καταπεφυκότες ἕως ἐς πόδας
[2, 8]	βραχὺ μὲν ἀποκρίνονται τὸ ἐρωτώμενον,	αὐτοὶ	δὲ ἀφ´ ἑωυτῶν οὐδὲν λέγουσι
[2, 25]	τὰ σφοδρὰ δὲ πονηρόν· οἱ	τοιοῦτοι	γὰρ ἢ ἀπόλλυνται, ἢ ἄνευ
[2, 11]	τράχηλον καὶ κεφαλὴν γίγνωνται· οἱ	τοιοῦτοι	ἱδρῶτες πονηροὶ, ὑπὸ πνιγμοῦ καὶ
[2, 16]	δι´ ἄλλην τινὰ ἰσχυρὴν αἰτίην	ἔμπυοι	γίγνονται, μὴ δίδου ἐλλέβορον τοῖσι
[2, 20]	γὰρ οὐρητικώτατος ἂν εἴη, καὶ	ἰσχύοι	μάλιστα. Ἢν δὲ δύσπνοος ᾖ,
[2, 21]	δὲ πυρετὸς μὴ ἔχῃ, καὶ	στρόφοι	ἔωσι, γάλα ὄνειον θερμὸν ὀλίγον
[2, 19]	ᾖ, καὶ χολὴ ὑποχωρέῃ, καὶ	στρόφοι,	καὶ ἔμετοι, καὶ πνιγμοὶ, καὶ
[2, 19]	ξηρῆς ἡ γαστὴρ πεφύσηται, καὶ	ψόφοι	ἔνεισι, καὶ ὀδύνη πλευρέων καὶ
[2, 29]	τῷ μηνί· οὕτω γὰρ ἂν	ἔχοι	ἄριστα τὸ σῶμα· οἶνον δὲ
[2, 11]	καὶ εἴ τι ἄλλο διαφέρον	ἔχοι	παρὰ τὰ μεμαθηκότα, τούτοισιν οὕτω
[2, 23]	καὶ ἀμαυρὰ βλέποντας, καὶ οἷσιν	ἦχοι	τῶν οὐάτων ἐμπίπτουσι, καὶ τῆς
[2, 8]	γὰρ τοῦτο τοὺς τοιούτους ὠφελέει.	Ἐπὶ	δὲ τὸ ὑποχόνδριον λίνου σπέρμα
[2, 11]	ὀσφὺν θερμῷ, καὶ λίπος ἐγκαταλείφειν·	ἐπὶ	δὲ ὑποχόνδρια λίνου σπέρμα καταπλάσσειν
[2, 3]	τοιῶνδε ἡγεμονικόν ἐστιν· ἔπειτα δὲ	ἐπὶ	κλυσμὸν, ἢν μὴ μέγα καὶ
[2, 8]	ζοφερὰ οἰκήματα, καὶ κατακεκλίσθαι ὡς	ἐπὶ	μαλθακωτάτοισι στρώμασι, πολὺν χρόνον ἐπὶ
[2, 8]	τε καὶ ἄκριτος ὁ πυρετὸς	ἐπὶ	πολὺν χρόνον ἔσται. Τὰ δὲ
[2, 8]	ἐπὶ μαλθακωτάτοισι στρώμασι, πολὺν χρόνον	ἐπὶ	τὰ αὐτὰ καρτερέοντα, καὶ ὡς
[2, 8]	καὶ ἐπὶ τὰ χείρω καὶ	ἐπὶ	τὰ βελτίω τὴν ἀνωμαλίην. Τοὺς
[2, 8]	ἀνάγκη τῷ νοσέοντι μεταβάλλειν καὶ	ἐπὶ	τὰ χείρω καὶ ἐπὶ τὰ
[2, 10]	τοιῷδε σημαίνει· ὁκόταν δὲ φανῇ	ἐπὶ	τῇ ἡμέρῃ ταύτῃ, μακρότερον ξυμπίπτει.
[2, 5]	καρηβαρίη, καὶ σπασμοὶ, ἢν ἤδη	ἐπὶ	τὴν καρδίην ἢ τὸ ἧπαρ
[2, 10]	καὶ παραφροσύνη· ἀτὰρ καὶ φλυζάκια	ἐπὶ	τὴν ὀφρὺν, καὶ ἐρυθήματα ἴσχει,
[2, 5]	καρδίην ἢ τὸ ἧπαρ ἢ	ἐπὶ	τὴν φλέβα ἔλθῃ· ἔνθεν ἐπίληπτοι
[2, 14]	καὶ ἢν μέν σοι ἐπιδιδῷ,	ἐπὶ	τὸ βέλτιον· εἰ δὲ μὴ,
[2, 14]	ἢν μὲν ἐπιδιδῷ τί σοι,	ἐπὶ	τὸ βέλτιον· εἰ δὲ μὴ,
[2, 8]	ἢν δ´ ἀνῇ καὶ ἐπιδιδῷ	ἐπὶ	τὸ βέλτιον· φυλάσσεσθαι δὲ χρὴ
[2, 10]	ἐπὶ τὸν περισσὸν ἀριθμὸν ἢ	ἐπὶ	τὸν ἄρτιον· ὁκοτέρῳ δ´ ἂν
[2, 9]	δὲ τοῦ πνεύματος εὐφορίη, διαναστὰς	ἐπὶ	τὸν θρόνον ἢ αὐτοῦ ἐν
[2, 10]	δὲ σημεῖα μάλιστα γίγνεται πολλὰ	ἐπὶ	τὸν περισσὸν ἀριθμὸν ἢ ἐπὶ
[2, 10]	κύμινον ἐκλεικτικὸν, καὶ χυλὸν πτισάνης	ἐπὶ	τουτέοισι ῥοφέειν· ἄφυκτος δὲ ὁ
[2, 14]	πρὸ τοῦ βρέχειν, καὶ ταχὺ	ἐπὶ	τουτέοισι τὸ ἄλευρον ἑφθὸν χλιαρὸν
[2, 10]	ἢ σπασμώδης γένηται ἢ λυγμώδης,	ἐπὶ	τούτοισιν ἀσώδεα φιλέει γίγνεσθαι, καὶ
[2, 30]	ἐν μέλιτι, ἐκλεικτὸν δίδου, καὶ	ἐπὶ	τούτῳ οἶνον γλυκύν· ῥοφήματα δὲ,
[2, 10]	ἀποβαίνουσιν. Θερινῆς καὶ μετοπωρινῆς ὥρης	ἐπὶ	τῶν ὀξέων αἵματος ἀπόσταξις ἐξαπίνης
[2, 11]	δα ἢ περὶ μαζὸν ἢ	περὶ	βραχίονα, τάμνειν χρὴ τὴν ἐν
[2, 0]		~ΠΕΡΙ	ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ. ΝΟΘΑ. ~Καῦσος γίγνεται,
[2, 11]	περαίνῃ πρὸς κληῗ δα ἢ	περὶ	μαζὸν ἢ περὶ βραχίονα, τάμνειν
[2, 1]	καὶ μέλαινα κάρτα· καὶ τὰ	περὶ	τὴν νηδὺν δακνόμενος ἀλγέει· τά
[2, 10]	σημαίνουσιν ἢ αἱ ἡμέραι τὰ	περὶ	τὴν παραφροσύνην. Τὰ δὲ σημεῖα
[2, 18]	ἐπισημαίνει· σκόροδον φῦσαν καὶ θέρμην	περὶ	τὸν θώρηκα, καὶ κεφαλῆς βάρος,
[2, 1]	ἐκ ῥινῶν ῥυῇ, ἢ ἀπόστημα	περὶ	τράχηλον γένηται, ἢ σκελέων ἄλγημα,
[2, 11]	λεπτὰ καὶ δριμέα, καὶ ἱδρῶτες	περὶ	τράχηλον καὶ κεφαλὴν γίγνωνται· οἱ
[2, 14]	σφοδρῶς ἔμπροσθεν ἀντισπῶνται, καὶ ἱδρῶτες	περὶ	τράχηλον καὶ πρόσωπον, ὑπὸ τοῦ
[2, 10]	τούτοισιν ἀσώδεα φιλέει γίγνεσθαι, καὶ	περὶ	ὑποῤῥίνιον καὶ μέτωπον ἱδρῶτες καὶ
[2, 18]	ἐστι, καὶ ἐγκυκλέεται, καὶ ἐπιπολάζει	περὶ	ὑποχόνδρια, καὶ ἐς οὔρησιν οὐ
[2, 10]	ἐν φάρυγγι, ἰσχνῶν ἐόντων τῶν	περὶ	φάρυγγα, καὶ μὴ πεπαίνηται, ἀλλὰ
[2, 8]	μὲν τὰ κάτω ψυχρὰ ᾖ,	περὶ	ὦτα καὶ τράχηλον· ἢν δὲ
[2, 11]	ἀττικῷ· καὶ ἀβρότονον ἐν ὀξυμέλιτι,	πέπερι·	ἐλλέβορον μέλανα ἀποζέσας πλευριτικῷ ἐν
[2, 8]	ῥοφήματα κατὰ τοῦτον τὸν καιρόν.	Μεμαθήκασι	δὲ μακροὶ οἱ πυρετοὶ οἵδε
[2, 18]	δὲ χρὴ δειπνέειν ἔλασσον ἢ	μεμαθήκασι,	καὶ ὑγροτέρην μᾶζαν ἀντὶ ἄρτου,
[2, 22]	καὶ φυλάσσειν ἐν τοῖσι μακροῖσιν	ἀῤῥωστήμασι	καὶ τὰς ἐπιτάσιας τῶν πυρετῶν
[2, 7]	τεταρταῖον. Ὁκόταν δὲ φαρμακεύσῃς, τοῖσι	ῥοφήμασι	χρῶ, διαφυλάσσων τοὺς παροξυσμοὺς τῶν
[2, 8]	τοὺς πόδας θερμαίνων, καὶ περιστέλλων	κηρώμασι,	καὶ ταινιδίοισι περιελίσσων πρόσεχε, ὅκως
[2, 8]	καὶ κατακεκλίσθαι ὡς ἐπὶ μαλθακωτάτοισι	στρώμασι,	πολὺν χρόνον ἐπὶ τὰ αὐτὰ
[2, 11]	καὶ τῇσιν ἀπὸ τῶν φρενῶν	περιωδυνίῃσι,	καὶ ὁκόσα δεῖ ἐς κοιλίην
[2, 6]	ἐὸν, καὶ ἑλκοῖ, καὶ πνεύματος	ἐμπίπλησι,	καὶ ὀρθοπνοίη παραγίγνεται καὶ ξηρασίη
[2, 10]	ἐν ἀρτίῃσιν ἐπιγένηται, βέλτιον, ἐν	κρισίμῃσι	δὲ ὀλέθριον· ἢν μὲν πουλὺ
[2, 34]	χαλκίτιδος δραχμὴ, σταφυλῆς· ὁκόταν δυσὶν	ἡμέρῃσι	πεφθῇ, ἐκπιέσας, σμύρναν καὶ κρόκον
[2, 9]	μάλα τοὺς τοιούσδε ἐν ταύτῃσι	τῇσι	νούσοισι τριταίους, πρὸς ταύτην ἤδη
[2, 9]	ἐσομένην. Προσέχειν δὲ χρὴ καὶ	τῇσι	χερσίν· ἢν γὰρ τρομεραὶ ἔωσι,
[2, 9]	εὖ μάλα τοὺς τοιούσδε ἐν	ταύτῃσι	τῇσι νούσοισι τριταίους, πρὸς ταύτην
[2, 9]	τῇ προσηκούσῃ, κατὰ φύσιν θεωρέων.	~Εἰσὶ	δὲ ὄψιες πολλαὶ τῶν καμνόντων·
[2, 10]	οἱ τοιάδε ἔχοντες σημεῖα, ἐπικίνδυνοί	εἰσι	θνήσκειν· ὁκόταν δὲ ταῦτα συνειδῇς,
[2, 25]	ἥκιστα προσκλινέσθωσαν ἐς ὅτε δυνατοί	εἰσι,	καὶ καθίζοντα ἀνατρίβειν μιν πουλὺν
[2, 8]	ἀπ´ ἀρχῆς καὶ σφυγμοὶ κεφαλῆς	εἰσι	καὶ οὖρα λεπτὰ, τουτέοισι προσδέχεσθαι
[2, 18]	δὲ μονοσιτεῦσι, κενοὶ καὶ ἀδύνατοί	εἰσι,	καὶ οὐρέουσι θερμὸν, παρὰ τὸ
[2, 8]	ἐκταράσσονται. Ὁκόσοισι δὲ πυρετοὶ ἀσώδεές	εἰσι,	καὶ ὑποχόνδρια ξυντείνουσι, καὶ κεκλιμένοι
[2, 1]	ὠχρὰ γίγνεται, καὶ δίψαι σφοδραὶ	ἔνεισι,	καὶ ἀγρυπνίη, ἐνίοτε δὲ καὶ
[2, 19]	ἡ γαστὴρ πεφύσηται, καὶ ψόφοι	ἔνεισι,	καὶ ὀδύνη πλευρέων καὶ ὀσφύος,
[2, 17]	ἐς ὀσφὺν καὶ ἐς ἰσχία,	οἷσι	δ´ ἂν αὐτέων ᾖ τοιάδε,
[2, 8]	δ´ ἂν οὐδ´ εἰ παραφρονήσειαν.	Οἷσι	δὲ ἐν ἀρχῇ τὰ οὖρα
[2, 18]	δὲ καὶ ὀπὸς ἔστι μὲν	οἷσι	μάλιστα, τοῖσι δὲ ἀπείροισιν οὐ
[2, 3]	ἢ πνευμάτων προστάσιες, ὀρθοπνοίης ξηρῆς,	οἷσι	μὴ πῦον ὕπεστιν, ἀλλὰ ὑπὸ
[2, 6]	περιτιθέναι, καὶ εἰρίοισι περιελίσσειν, καὶ	σπόγγοισι	μαλθακοῖσιν, ἐν ὕδατι θερμῷ ἐκπιεζεῦντα,
[2, 6]	τὸ ἔξωθεν πνεῦμα ἐπάγεσθαι. Τοῖσι	τοιουτέοισι	δὲ ἢν μὴ ἐς τὰ
[2, 18]	ἥκιστα δὲ βεβρεγμένα καὶ χλωρά·	τουτέοισι	δὲ μὴ χρέεσθαι, ἢν μὴ
[2, 8]	κοιλίη ἐν τοῖσι πυρετοῖσιν ὑγρὴ,	τουτέοισι	διαφερόντως τοὺς πόδας θερμαίνων, καὶ
[2, 8]	κεφαλῆς εἰσι καὶ οὖρα λεπτὰ,	τουτέοισι	προσδέχεσθαι πρὸς τὰς κρίσιας παροξυνθησόμενον
[2, 10]	ἐκλεικτικὸν, καὶ χυλὸν πτισάνης ἐπὶ	τουτέοισι	ῥοφέειν· ἄφυκτος δὲ ὁ τοιοῦτος,
[2, 14]	τοῦ βρέχειν, καὶ ταχὺ ἐπὶ	τουτέοισι	τὸ ἄλευρον ἑφθὸν χλιαρὸν ἐσθιέτω
[2, 7]	μελικρήτῳ· ἔπειτα σιτίοισι καὶ ἰχθύσιν	ἑφθοῖσι	καὶ οἴνῳ ὑδαρεῖ, ἐς νύκτα
[2, 18]	βέλτιστα δ´ ἂν ἀπαλλάξαιεν, εἰ	διέφθοισί	τε χρέοιντο καὶ ὡς παλαιοτάτοισιν.
[2, 8]	θερμαίνων, καὶ περιστέλλων κηρώμασι, καὶ	ταινιδίοισι	περιελίσσων πρόσεχε, ὅκως μὴ ἔσονται
[2, 14]	περιέξει, καὶ διαλιπὼν πυρία τοῖσιν	ἀσκίοισι,	θερμὸν ὕδωρ ἐγχέων, καὶ περιτείνων
[2, 6]	κεφαλῇ καὶ τραχήλῳ περιτιθέναι, καὶ	εἰρίοισι	περιελίσσειν, καὶ σπόγγοισι μαλθακοῖσιν, ἐν
[2, 7]	πρῶτον καὶ πόματι μελικρήτῳ· ἔπειτα	σιτίοισι	καὶ ἰχθύσιν ἑφθοῖσι καὶ οἴνῳ
[2, 39]	μέλι ἑφθὸν παραχέων, τοῖσιν ἑδρικοῖσιν	ὑδερικοῖσί	τε τρώγειν δίδου, καὶ ἐπιπίνειν
[2, 11]	καὶ διηθέοντα διδόναι πίνειν, καὶ	ἡπατικοῖσι	καὶ τῇσιν ἀπὸ τῶν φρενῶν
[2, 36]	ἢν δὲ μὴ, σπασμώδεα. ~Τοῖσιν	ὑπνωτικοῖσι,	μηκώνιον, λεκίσκιον ἀττικὸν στρογγύλον, πόσις.
[2, 35]	ὑστερικῶν πνιγομένων γνῶσις· πιέσαι τοῖσι	δακτύλοισι·	κἢν αἴσθηται, ταῦτα ὑστερικά ἐστιν·
[2, 10]	ὑδατοποσίῃ καὶ μελικρήτου πόσει· καὶ	χυλοῖσι	παραφύλασσε, μηδὲν πιστεύων τῇ ἀνέσει
[2, 24]	τὰ ἐπίλοιπα αὐτέων καὶ πυρίῃσιν	ἐνίκμοισι	θεράπευε. Ἢν δέ σοι κατάπυκνος
[2, 8]	ἔσονται ψυχρότεροι τοῦ ἄλλου σώματος·	θερμοῖσι	δὲ ἐοῦσι θέρμασμα μηδὲν πρόσφερε,
[2, 6]	φαρμακεύων τοῖσιν ἐκλεικτοῖσι, καὶ ἀναγαργαρίζων	θερμοῖσι,	καὶ κεφαλὴν ὑποξυρῶν, καὶ κήρωμα
[2, 18]	κοιλίη ἐκταράσσεται· ξυμφέρει δὲ τουτέοισιν	ἐκλουσαμένοισι	καθεύδειν· κοιμηθέντας δὲ περιπατῆσαι βραδέως
[2, 28]	τετριμμένον· ξυμμίσγεται δὲ καὶ τοῖσιν	ἐλλεβόροισι,	καὶ ἧσσον πνίγει τὸ τρίτον
[2, 8]	ῥόφημα διδόναι· τότε δὲ ὄλεθρος.	~Ὁκόσοισι	δὲ διὰ τέλεος ἡ κοιλίη
[2, 8]	ἢν καὶ τὰ ἄλλα ξυμφέρῃ·	ὁκόσοισι	δὲ ἐν ἀρχῇ τὰ οὖρα
[2, 8]	ἐλαχίστῳ ὕδατι ψυχρῷ ἢ μελικρήτῳ.	Ὁκόσοισι	δὲ ἐν πυρετοῖσι κοιλίη ὑγρὴ
[2, 10]	θνήσκουσιν οὐκ ἐς μακρὸν πνευματωθέντες.	Ὁκόσοισι	δὲ ἐν πυρετοῖσι τὰ σκέλεα
[2, 8]	αἱ κοιλίαι τοῖσι τοιουτέοισιν ἐκταράσσονται.	Ὁκόσοισι	δὲ πυρετοὶ ἀσώδεές εἰσι, καὶ
[2, 8]	καὶ οἰνωδέστερα ἢ καὶ στυπτικώτερα.	Ὁκόσοισι	δὲ τῶν πυρετῶν δῖνοί τε
[2, 9]	τοὺς τοιούσδε ἐν ταύτῃσι τῇσι	νούσοισι	τριταίους, πρὸς ταύτην ἤδη καὶ
[2, 35]	~Ὑπὸ ὑστερικῶν πνιγομένων γνῶσις· πιέσαι	τοῖσι	δακτύλοισι· κἢν αἴσθηται, ταῦτα ὑστερικά
[2, 18]	ὀπὸς ἔστι μὲν οἷσι μάλιστα,	τοῖσι	δὲ ἀπείροισιν οὐ διέρχεται τῇ
[2, 30]	καὶ ὀλίγον τὸ ποτὸν πινέτω.	~Τοῖσι	δὲ ἐμπύοισι σκίλλης καταταμὼν κυκλίσκους
[2, 22]	μέγιστον παρατηρέειν καὶ φυλάσσειν ἐν	τοῖσι	μακροῖσιν ἀῤῥωστήμασι καὶ τὰς ἐπιτάσιας
[2, 4]	καὶ τὸ ἔλασσον. Ξυμπίπτει δὲ	τοῖσι	πλείστοισιν αὐτέων τοιάδε· ἐρυθήματα προσώπου,
[2, 8]	διὰ τέλεος ἡ κοιλίη ἐν	τοῖσι	πυρετοῖσιν ὑγρὴ, τουτέοισι διαφερόντως τοὺς
[2, 7]	ἢ τεταρταῖον. Ὁκόταν δὲ φαρμακεύσῃς,	τοῖσι	ῥοφήμασι χρῶ, διαφυλάσσων τοὺς παροξυσμοὺς
[2, 6]	δυνάμενοι τὸ ἔξωθεν πνεῦμα ἐπάγεσθαι.	Τοῖσι	τοιουτέοισι δὲ ἢν μὴ ἐς
[2, 8]	ἐκ ῥινῶν, καὶ αἱ κοιλίαι	τοῖσι	τοιουτέοισιν ἐκταράσσονται. Ὁκόσοισι δὲ πυρετοὶ
[2, 16]	ἔμπυοι γίγνονται, μὴ δίδου ἐλλέβορον	τοῖσι	τοιουτέοισιν· οὐδὲν γὰρ ὠφελήσει, καὶ
[2, 8]	οἰκήματα, καὶ κατακεκλίσθαι ὡς ἐπὶ	μαλθακωτάτοισι	στρώμασι, πολὺν χρόνον ἐπὶ τὰ
[2, 8]	ἢ μελικρήτῳ. Ὁκόσοισι δὲ ἐν	πυρετοῖσι	κοιλίη ὑγρὴ καὶ γνώμη τεταραγμένη,
[2, 10]	μακρὸν πνευματωθέντες. Ὁκόσοισι δὲ ἐν	πυρετοῖσι	τὰ σκέλεα γίγνεται φυματώδεα, καὶ
[2, 10]	θεωρήσας εὖ μάλα. Ὁκόταν δὲ	πυρετοῖσι	φοβερόν τι γένηται πεμπταίοισιν ἐοῦσιν,
[2, 6]	φλέβας ὑποτάμνων, καὶ φαρμακεύων τοῖσιν	ἐκλεικτοῖσι,	καὶ ἀναγαργαρίζων θερμοῖσι, καὶ κεφαλὴν
[2, 18]	μεμαθηκότες ἀριστῇν, ἀριστήσωσιν, ὄγκος πουλὺς	αὐτοῖσι	τῆς γαστρὸς καὶ νυσταγμὸς καὶ
[2, 10]	καὶ σμύρνα ἐκλεικτόν· πίνειν δὲ	τούτοισι	διδόναι ὀξύμελι ὡς ἐλάχιστον· ἢν
[2, 18]	σφυγμὸν ἐν τῇ κεφαλῇ ἐμποιέει,	τούτοισι	καλῶς ἔχει ἐπικοιμᾶσθαι, καὶ θερμόν
[2, 19]	ἔμετοι, καὶ πνιγμοὶ, καὶ δηγμοὶ,	τούτοισι	κράτιστον ἀτρεμίζειν· πίνειν δὲ μελίκρητον,
[2, 8]	καὶ φυλακῆς δέονται· διάγειν δὲ	τούτοισι	προσφέροντας μηδὲν ἄλλο ἢ ὀξύμελι
[2, 30]	τὸ ποτὸν πινέτω. ~Τοῖσι δὲ	ἐμπύοισι	σκίλλης καταταμὼν κυκλίσκους ἕψεε ἐν
[2, 26]	πόδας καὶ πτερὰ, τρίψας ἐν	τρισὶ	κυάθοισιν ὕδατος τὰ σώματα, ὁκόταν
[2, 18]	κεφαλαλγίην καὶ κραιπάλην. Ὁκόσοι δὲ	μονοσιτεῦσι,	κενοὶ καὶ ἀδύνατοί εἰσι, καὶ
[2, 6]	διεξόδους καὶ τοῦ αἵματος ἀποφράσσον,	πήγνυσι	τὰ ξύνεγγυς τοῦ αἵματος, καὶ
[2, 8]	αὐτοὶ δὲ ἀφ´ ἑωυτῶν οὐδὲν	λέγουσι	κατηρτημένον· δοκέει οὖν μοι τὰ
[2, 8]	τοῦ ἄλλου σώματος· θερμοῖσι δὲ	ἐοῦσι	θέρμασμα μηδὲν πρόσφερε, ἀλλὰ παρατήρει
[2, 17]	ὀσφύος, ἰσχίων, καὶ ὁκόσα ἀναπνέοντες	ἀλγέουσι	πρόφασιν ἔχοντες, πολλάκις γὰρ μεμάθηκε
[2, 9]	ὡς αὗται αἱ ἡμέραι ἑτεροῤῥοπέας	ποιέουσι	τοὺς κάμνοντας. Φυλάσσεσθαι οὖν δεῖ
[2, 8]	πολλοὶ τῶν τοιουτέων τὰς κροκύδας	ἀφαιρέουσι,	καὶ τὰς ῥῖνας σκάλλουσι, καὶ
[2, 3]	ἐν ἀρχῇ τῶν νούσων εὐθέως	ἐπιχειρέουσι	λύειν φαρμακείῃ, τοῦ μὲν ξυντεταμένου
[2, 18]	κενοὶ καὶ ἀδύνατοί εἰσι, καὶ	οὐρέουσι	θερμὸν, παρὰ τὸ ἔθος κενεαγγέοντες·
[2, 23]	καὶ ὧν αἱ κοιλίαι ὠμὰ	ἐκβάλλουσι,	καὶ αἱμοῤῥαγέοντας ἐκ ῥινὸς ἢ
[2, 8]	κροκύδας ἀφαιρέουσι, καὶ τὰς ῥῖνας	σκάλλουσι,	καὶ κατὰ βραχὺ μὲν ἀποκρίνονται
[2, 8]	πυρετοὶ ἀσώδεές εἰσι, καὶ ὑποχόνδρια	ξυντείνουσι,	καὶ κεκλιμένοι οὐκ ἀνέχονται ἐν
[2, 23]	καὶ οἷσιν ἦχοι τῶν οὐάτων	ἐμπίπτουσι,	καὶ τῆς οὐρήθρης ἀκρατέως διακειμένους,
[2, 21]	~Ὁκόσοι κοιλίας τὰς κάτω θερμὰς	ἔχουσι,	καὶ δριμέα τὰ ὑποχωρήματα καὶ
[2, 10]	ἵνα βελτιόνως ἔχῃ, ἢν μὴ	ὑπερβῶσι	τὴν τεσσαρεσκαιδεκάτην ἐπανέντες. Ὁκόταν πυρέσσοντι
[2, 21]	πυρετὸς μὴ ἔχῃ, καὶ στρόφοι	ἔωσι,	γάλα ὄνειον θερμὸν ὀλίγον τὸ
[2, 7]	ὅτι, ὁκόταν οἱ πόδες ψυχροὶ	ἔωσι,	θερμὴν ἀνάγκη τὴν κοιλίην εἶναι
[2, 9]	τῇσι χερσίν· ἢν γὰρ τρομεραὶ	ἔωσι,	προσδέχου τῷ τοιῷδε ἀπόσταξιν αἵματος
[2, 10]	ὡς ἐλάχιστον· ἢν δὲ διψώδεες	ἔωσι	σφόδρα, τοῦ κριθίνου ὕδατος. ~Τὰ
[2, 14]	διὰ φλεβῶν πνευμάτων ἀπολήψιες ὁκόταν	ἔωσι,	φλεβοτομίη ῥύεται. Ὁκόταν δὲ ἀπὸ
[2, 11]	ἀναφερομένου ἢν πονέῃ, καὶ βῆχες	ἐνέωσι,	καὶ πτύσματα πτύῃ πυῤῥὰ ἢ
[2, 10]	γλῶσσα τρηχείη γένηται καὶ ἀψυχίαι	ἐνέωσι,	φιλέει τῷ τοιῷδε καὶ ἐπάνεσις
[2, 2]	τὸ νούσημα, καὶ οἱ ἔχοντες	ἀκμάζωσι	τῇ ἡλικίῃ, καὶ ῥώμη παρῇ
[2, 18]	νυσταγμὸς καὶ πληθώρη· ἢν δὲ	ἐπιδειπνήσωσι,	κοιλίη ἐκταράσσεται· ξυμφέρει δὲ τουτέοισιν
[2, 14]	ξύνδεσμοι καταπεφυκότες ἕως ἐς πόδας	ἀποτελευτῶσι,	τῷ τοιῷδε ἢν μὴ πυρετὸς
[2, 22]	εἰδέναι· ἔστι δὲ ὅταν πλεῖστον	ἀπέχωσι	τῆς ἐπιτάσιος. ~Εἰδέναι δὲ τοὺς
[2, 18]	βάρος, καὶ ἄσην, καὶ εἴ	τι	ἄλλο ἄλγημα εἴη μεμαθηκὸς πρόσθεν,
[2, 11]	ἀφρώδεα καὶ ἀνθηρὰ, καὶ εἴ	τι	ἄλλο διαφέρον ἔχοι παρὰ τὰ
[2, 16]	ὄγκος παρὰ τὸ ἔθος, ὅ	τι	ἂν ξυμβαίνῃ μήτε ὑπὸ ποτῶν,
[2, 10]	μάλα. Ὁκόταν δὲ πυρετοῖσι φοβερόν	τι	γένηται πεμπταίοισιν ἐοῦσιν, ἡ κοιλίη
[2, 11]	καὶ πτύσματα πέπονα ἔλθῃ· ὅ	τι	δ´ ἂν τούτων αὐτοματίσῃ, λύσει
[2, 18]	καλῶς ἔχει ἐπικοιμᾶσθαι, καὶ θερμόν	τι	ἐπιῤῥοφῇν, πρὸς ὅπερ μάλιστα ἡδίστως
[2, 8]	μὴ πρόσαγε τούτοισιν· ἢν γάρ	τι	κινήσῃς κατὰ κοιλίην, τὸ οὖρον
[2, 9]	ἰδεῖν τε τὴν διαχώρησιν, μή	τι	μέλαν διεχώρησεν ἰσχυρῶς χρῶμα, καὶ
[2, 16]	οὐδὲν γὰρ ὠφελήσει, καὶ ἤν	τι	πάθῃ, αἴτιον δόξει εἶναι ὁ
[2, 12]	δίδου. ~Δυσεντερίη ἀπόστημα ἢ ἔπαρμά	τι	παυσαμένη ποιήσει, ἢν μὴ ἐς
[2, 14]	ἐούσῃ· καὶ ἢν μὲν ἐπιδιδῷ	τί	σοι, ἐπὶ τὸ βέλτιον· εἰ
[2, 16]	μήτε ὑπὸ ἀγρυπνιῶν· ἢν μέν	τι	τουτέων ἔχῃ αἴτιον, πρὸς τοῦτο
[2, 9]	ἢ πόνος κοιλίης· ὅταν δέ	τι	τουτέων παρῇ, ἐν ὑποχονδρίῳ μὲν
[2, 9]	τῇ τρίτῃ ἡμέρῃ ὅμοιον ἔχῃ	τι	τῶν αὐτῶν τουτέων, κινδυνώδης ὁ
[2, 2]	ᾖ, ἐκλεικτοῖσιν ἀνακάθαιρε, εἴτ´ ἄλλο	τι	τῶν πλευριτικῶν· ἢν δὲ ἀσθενέστεροι
[2, 30]	τῆς λευκῆς ὑποτρίψας ὁκόσον λεκίσκιον,	ὕδατι	διεὶς σητανίου πλύματι ἀλεύρου, ἑψήσας,
[2, 6]	περιελίσσειν, καὶ σπόγγοισι μαλθακοῖσιν, ἐν	ὕδατι	θερμῷ ἐκπιεζεῦντα, πυριῇν· πίνειν τε
[2, 30]	σκίλλης καταταμὼν κυκλίσκους ἕψεε ἐν	ὕδατι,	καὶ ἀποζέσας εὖ μάλα ἀπόχεον,
[2, 8]	ἔστω δὲ ἀκροχλίαρον, ἑφθὸν ἐν	ὕδατι	καὶ ἐλαίῳ. Τεκμαίρεσθαι δὲ ἐκ
[2, 8]	πόματι δὲ χρέεσθαι ὡς ἐλαχίστῳ	ὕδατι	ψυχρῷ ἢ μελικρήτῳ. Ὁκόσοισι δὲ
[2, 9]	ἀλγηδὼν ἐνείη, καὶ ἅμα τῷ	ἀλγήματι	ἢ βηχίον ἢ στρόφος ἢ
[2, 3]	πάθος· τὰ δὲ ἀντέχοντα τῷ	νουσήματι	καὶ ὑγιεινὰ ξυντήκουσιν· ἀσθενέος δὲ
[2, 7]	φαρμάκῳ· ὁκόταν δὲ καθαρθῇ, διαιτᾷν	ῥοφήματι	πρῶτον καὶ πόματι μελικρήτῳ· ἔπειτα
[2, 8]	δὲ χρέεσθαι μελικρήτῳ ὑδαρεῖ, καὶ	ῥοφήματι	χυλῷ πτισάνης ἐς ἑσπέρην· κοιλίην
[2, 8]	ἀλλὰ παρατήρει ὅκως μὴ ψυχθήσονται·	πόματι	δὲ χρέεσθαι ὡς ἐλαχίστῳ ὕδατι
[2, 7]	πρῶτον ἐς τὴν κάτω κοιλίην·	πόματι	δὲ χρεέσθω ὀξυμέλιτι· ὁκόταν δὲ
[2, 7]	καθαρθῇ, διαιτᾷν ῥοφήματι πρῶτον καὶ	πόματι	μελικρήτῳ· ἔπειτα σιτίοισι καὶ ἰχθύσιν
[2, 24]	ἡ κοιλίη δοκέῃ εἶναι, μαλθακῷ	κλύσματι	ὑπόκλυζε. ~Ἢν δὲ φαρμακεῦσαι δόξῃ,
[2, 30]	ὁκόσον λεκίσκιον, ὕδατι διεὶς σητανίου	πλύματι	ἀλεύρου, ἑψήσας, μέλι ἐπιχέας, χλιερὸν
[2, 8]	τούτους ξυμφέρει οὕτω θεραπεύεσθαι, τῷ	σώματι	ἡσυχίην ἄγοντας, ἀλείφοντά τε καὶ
[2, 18]	ἢ αὐστηρότερα, παλμὸν ἐν τῷ	σώματι	καὶ σφυγμὸν ἐν τῇ κεφαλῇ
[2, 25]	μηδεμίην κίνησιν κινέεσθαι· τῷ τοιῷδε	σώματι	μηδὲν προσφέρεσθαι, ἔξω τῆς ἀνατρίψιος.
[2, 18]	ἔργον ὀξέως διαπρήξῃ, ὁκόσα τῷ	σώματι	ξυνταθέντι βίῃ ἢ τάχει πονέειν
[2, 7]	ἄσαρκες καὶ νευρώδεες φύσει ἐόντες·	ἔτι	δὲ πουλὺ ἀπέχοντες τῶν θερμοτάτων
[2, 10]	φυματώδεα, καὶ ἐγχρονιζόμενα μὴ ἐκπεπαίνεται	ἔτι	ἐόντων ἐν πυρετοῖσιν, ἢν καὶ
[2, 11]	ἐκλεικτὸν, χαλβάνη καὶ κόκκαλος ἐν	μέλιτι	ἀττικῷ· καὶ ἀβρότονον ἐν ὀξυμέλιτι,
[2, 30]	καὶ ἀμυγδάλας νέας τρίψας ἐν	μέλιτι,	ἐκλεικτὸν δίδου, καὶ ἐπὶ τούτῳ
[2, 10]	πιεῖν δίδου, καὶ χαλβάνην ἐν	μέλιτι,	καὶ κύμινον ἐκλεικτικὸν, καὶ χυλὸν
[2, 11]	καὶ λεπτῷ τὸ πρῶτον, ξὺν	μέλιτι	μίσγων δίδου· ἢν δὲ ἀνάγηται
[2, 11]	ἐς οὔρησιν, ἐν οἴνῳ καὶ	μέλιτι,	τὰ δὲ ἐς κοιλίην, ξὺν
[2, 11]	δὲ καὶ τὸ πάνακες ἐν	ὀξυμέλιτι	ἀναζέσαντα καὶ διηθέοντα διδόναι πίνειν,
[2, 7]	κάτω κοιλίην· πόματι δὲ χρεέσθω	ὀξυμέλιτι·	ὁκόταν δὲ ἐς τὴν ὀσφὺν
[2, 11]	μέλιτι ἀττικῷ· καὶ ἀβρότονον ἐν	ὀξυμέλιτι,	πέπερι· ἐλλέβορον μέλανα ἀποζέσας πλευριτικῷ
[2, 28]	ἡ πόσις, ἡμιόλιον δραχμῆς ἐν	ὀξυμέλιτι	τετριμμένον· ξυμμίσγεται δὲ καὶ τοῖσιν
[2, 21]	κέγχρον, καὶ χόνδρον ἑφθὸν ἐν	γάλακτι,	ἑφθὰ ψυχρὰ ἐσθίειν, καὶ τὰ
[2, 27]	καὶ τὴν κοιλίην λῦσον ὄνου	γάλακτι	ἑφθῷ, καὶ τὴν κεφαλὴν ξυρῶν
[2, 18]	ἢ μεμαθήκασι, καὶ ὑγροτέρην μᾶζαν	ἀντὶ	ἄρτου, καὶ λαχάνων λάπαθον, ἢ
[2, 18]	καὶ πικρὸν, καὶ τρέμουσιν ἐν	παντὶ	ἔργῳ, καὶ κροτάφους ἐπιξυντείνονται, καὶ
[2, 18]	ὀξέως διαπρήξῃ, ὁκόσα τῷ σώματι	ξυνταθέντι	βίῃ ἢ τάχει πονέειν ξυμβαίνει·
[2, 10]	τεσσαρεσκαιδεκάτην ἐπανέντες. Ὁκόταν πυρέσσοντι τεσσαρεσκαιδεκαταίῳ	ἐόντι	ἀφωνίη προσγένηται, οὐ φιλέει ἥκειν
[2, 11]	ἀποζέσας πλευριτικῷ ἐν ἀρχῇ περιωδύνῳ	ἐόντι	δίδου· ἀγαθὸν δὲ καὶ τὸ
[2, 7]	λάβῃ παλαιῆς κόπρου ὑπεούσης, νεοβρῶτι	ἐόντι,	ἤν τε ξὺν ὀδύνῃ πλευροῦ,
[2, 7]	κλυσμῷ ὑπαγαγεῖν. Ἢν δὲ λαπαρῷ	ἐόντι	καῦσος ἐπιγένηται, ἤν σοι δοκέῃ
[2, 21]	πυρέσσοντι μὲν ἑφθοὶ, ἀπυρέτῳ δὲ	ἐόντι	ὀπτοὶ, καὶ οἶνος μέλας ἀπυρέτῳ·
[2, 8]	τε σημαίνει, καὶ ἀνάγκη τῷ	νοσέοντι	μεταβάλλειν καὶ ἐπὶ τὰ χείρω
[2, 18]	ἀγαθόν· ἄριστον δὲ αὐτοῦ φαγέειν	μέλλοντι	ἐς πόσιν ἰέναι, ἢ μεθύοντι.
[2, 9]	σημαίνει, ἡ δὲ ὁμοίη τῷ	ὑγιαίνοντι	ὁκόταν πάσας τὰς ἡμέρας φαίνηται,
[2, 4]	γενέσθαι, φλεβῶν ἀπολήψιες λυπέουσιν, ἢν	ὑγιαίνοντι	τόδε ξυμβῇ ἄνευ προφάσιος ἢ
[2, 9]	ἐγγένηται, ταῦτα ὁκόταν προσῇ τῷ	κάμνοντι	ἢ τῇ καμνούσῃ κατ´ ἀρχὰς,
[2, 21]	καὶ ἄρτοι ἐγκρυφίαι, καὶ ἰχθύες	πυρέσσοντι	μὲν ἑφθοὶ, ἀπυρέτῳ δὲ ἐόντι
[2, 10]	ὑπερβῶσι τὴν τεσσαρεσκαιδεκάτην ἐπανέντες. Ὁκόταν	πυρέσσοντι	τεσσαρεσκαιδεκαταίῳ ἐόντι ἀφωνίη προσγένηται, οὐ
[2, 10]	ταύτῃ, μακρότερον ξυμπίπτει. Ὁκόταν δὲ	πυρέσσοντι	τεταρταίῳ ἡ γλῶσσα ἐκτεταραγμένα διαλέγηται,
[2, 18]	μέλλοντι ἐς πόσιν ἰέναι, ἢ	μεθύοντι.	Τυρὸς δὲ φῦσαν καὶ στεγνότητα
[2, 26]	ἀποστηρίζει καὶ τὰ τοιουτότροπα. ~Πόμα	ὑδρωπιῶντι·	κανθαρίδας τρεῖς, ἀφελὼν τὴν κεφαλὴν
[2, 6]	καὶ διὰ τὴν ὥρην, καὶ	ὅτι	ἀπὸ θερμῶν καὶ δριμέων. ~Ἢν
[2, 7]	κατέψυκται. Τοῦ δ´ εἵνεκα προσεκτέον,	ὅτι,	ὁκόταν οἱ πόδες ψυχροὶ ἔωσι,
[2, 19]	ἡ κοιλίη ὑπελεύσηται. Κλύσον οὖν	ὅτι	τάχιστα θερμῷ καὶ ὡς λιπαρωτάτῳ,
[2, 9]	τὴν ἀρχὴν ἐξ ὅτου καὶ	διότι·	ἡγέεται γὰρ τοῦτο πρῶτον εἰδῆσαι.
[2, 6]	ἑκουσίῃ ἀποφέρηται, δεινότερα καὶ ἀφυκτότερα	ἐστὶ,	καὶ διὰ τὴν ὥρην, καὶ
[2, 18]	πομάτων, ὁκόσα μὲν ὑδαρέα, βραδυπορώτερά	ἐστι,	καὶ ἐγκυκλέεται, καὶ ἐπιπολάζει περὶ
[2, 22]	καὶ ἐδέσματα προσφερέσθω. ~Τῆς διαιτητικῆς	ἐστι	μέγιστον παρατηρέειν καὶ φυλάσσειν ἐν
[2, 7]	πρόσφερε. Ὡς γὰρ ἐπιτοπουλὺ σημεῖόν	ἐστι	μέλλοντος παροξύνεσθαι τοῦ πυρετοῦ ψύξις
[2, 11]	ἀποβάλλῃ, ἀνθέξει οὐδέν. Πέπονα δέ	ἐστι	τὰ μὲν πτύελα, ὁκόταν γένηται
[2, 18]	καὶ τὰ πρόσφατα· βέλτιστα δέ	ἐστι	τῇ θερινῇ, μετοπωρινῇ δὲ κάκιστα.
[2, 22]	ἀσφαλέως ὁκότε δεῖ προσενεγκεῖν, εἰδέναι·	ἔστι	δὲ ὅταν πλεῖστον ἀπέχωσι τῆς
[2, 18]	καὶ ἐρευγματώδεα, καὶ χολέρης γεννητικά·	ἔστι	δὲ τὰ εὐωδέστατα, στερεὰ καὶ
[2, 18]	ἔχει. Σίλφιον δὲ καὶ ὀπὸς	ἔστι	μὲν οἷσι μάλιστα, τοῖσι δὲ
[2, 7]	πυρετὸς λάβῃ παλαιῆς κόπρου ὑπεούσης,	νεοβρῶτι	ἐόντι, ἤν τε ξὺν ὀδύνῃ
[2, 14]	καὶ τοῦ δαύκου, πίνειν δίδου	πρωῒ	νήστει πρὸ τοῦ βρέχειν, καὶ