Livre, Chap. |
[4, 4] |
ἢν
μὲν
μίσγωνται
ἀνδράσι,
μᾶλλον
|
ὑγιαίνουσιν· |
ἢν
δὲ
μὴ,
ἧσ
σον· |
[4, 11] |
ἑτέρου.
~Ὅτι
δὲ,
πεπηρωμένων
ἀνθρώπων,
|
ὑγιέα |
γίνονται
τὰ
παι
δία,
ὡς |
[4, 11] |
ἀριθμὸν
πάντα
τὸ
πεπηρωμένον
τῷ
|
ὑγιεῖ· |
ἐπὴν
δέ
τί
οἱ
νόσημα |
[4, 1] |
καὶ
ἀφρέει,
καθάπερ
καὶ
τἄλλα
|
ὑγρὰ |
ξύμπαντα
κλονεύμενα
ἀφρέει·
οὕτω
δὲ |
[4, 4] |
μίξις
τὸ
αἷμα
θερμαίνουσα
καὶ
|
ὑγραίνουσα |
ποιέει
ὁδὸν
ῥηϊτέρην
τοῖσι
κα |
[4, 6] |
τήξειε
πρὸς
πυρὶ,
μέχρι
μὲν
|
ὑγρὸν |
ἔῃ,
οὐ
διάδηλον
γίνεται
τὸ |
[4, 1] |
διὰ
τάδε
ἐξονειρώσσουσιν·
ἐπὴν
τὸ
|
ὑγρὸν |
ἐν
τῷ
σώματι
διακεχυμένον
ἔῃ |
[4, 2] |
κλονέεται
ἐν
τῷ
σώματι
τὸ
|
ὑγρὸν |
ἐς
ἀπόκρισιν
τῆς
γονῆς·
καὶ |
[4, 1] |
τοῦ
ἀν
θρώπου
κινευμένου,
τὸ
|
ὑγρὸν |
θερμαίνεται
ἐν
τῷ
σώματι
καὶ |
[4, 2] |
διὰ
στενῶν
γίνεται,
καὶ
τὸ
|
ὑγρὸν |
κλόνησιν
τότε
ἴσχει,
εὐρυ
χωρίη |
[4, 1] |
τῇ
λαγνείῃ·
ἔχει
γὰρ
τὸ
|
ὑγρὸν |
τοῦτο
ὅπερ
λαγνεύοντι·
ἀλλ´
οὔ |
[4, 3] |
Εἰσὶ
δὲ
τέσσαρες
ἰδέαι
τοῦ
|
ὑγροῦ, |
αἷμα,
χολὴ,
ὕδωρ
καὶ
φλέγμα. |
[4, 4] |
ἀποκρίνεται
αὐτῷ
ἐξαπίνης
ἀπὸ
τοῦ
|
ὑγροῦ |
ἀπὸ
ταρα
χῆς
ἰσχυροτέρης
ἢ |
[4, 11] |
οἱ
νόσημα
προσπέσῃ
καὶ
τοῦ
|
ὑγροῦ |
αὐτοῦ,
ἀφ´
οὗ
τὸ
σπέρμα |
[4, 1] |
ἀνθρώπῳ
ἀπο
κρίνεται
ἀπὸ
τοῦ
|
ὑγροῦ |
ἀφρέοντος
τὸ
ἰσχυρότατον
καὶ
πιότατον, |
[4, 1] |
ὁδοὶ,
ὥστε
καὶ
ἐπιέναι
τοῦ
|
ὑγροῦ |
ἐς
αὐτὸν
καὶ
ἀποχωρέειν.
Ἐπὴν |
[4, 3] |
τῶν
μαλθακῶν,
καὶ
ἀπὸ
τοῦ
|
ὑγροῦ |
παντὸς
τοῦ
ἐν
τῷ
σώματι. |
[4, 1] |
ἀνδρὸς
ἔρχεται
ἀπὸ
παντὸς
τοῦ
|
ὑγροῦ |
τοῦ
ἐν
τῷ
σώματι
ἐόντος |
[4, 4] |
οὕτως
ὥσπερ
εἴ
τις
ἐπὶ
|
ὕδωρ |
ζέον
ἕτερον
ψυχρὸν
ἐπιχέει,
παύεται |
[4, 4] |
ἕτερον
ψυχρὸν
ἐπιχέει,
παύεται
τὸ
|
ὕδωρ |
ζέον·
οὕτω,
καὶ
ἡ
γονὴ |
[4, 3] |
ἰδέαι
τοῦ
ὑγροῦ,
αἷμα,
χολὴ,
|
ὕδωρ |
καὶ
φλέγμα.
Τοσαύτας
γὰρ
ἰδέας |
[4, 10] |
μᾶλλον
φλασθῇ
τὸ
ἔμβρυον,
τοῦ
|
ὑμένος |
ῥαγέντος
τοῦ
περιέχοντος
αὐτὸ,
φθείρεται |
[4, 2] |
τῇ
τομῇ
ἀποτέμνεται,
διὸ
οὐχ
|
ὑπάρχουσιν |
οἱ
εὐνοῦχοι
χρηστοί·
τῶν
δὲ |
[4, 11] |
ἰδέαι
ἐοῦσαι,
ὁκόσαι
ἐν
φύσει
|
ὑπῆρξαν, |
τὴν
γονὴν
οὐχ
ὅλην
παρέχουσιν, |
[4, 1] |
εἴτε
ὑπὸ
ταλαιπωρίης,
εἴτε
καὶ
|
ὑπὸ |
ἄλλου
τινὸς,
ἀφρέει·
καὶ
ἀποκρινο |
[4, 10] |
ἐόντα
μὴ
ἔχει
εὐρυχωρίην,
ἀλλ´
|
ὑπὸ |
λίθου
ἢ
ὑπό
τευ
ἄλλου |
[4, 1] |
διακεχυμένον
ἔῃ
καὶ
διάθερμον,
εἴτε
|
ὑπὸ |
ταλαιπωρίης,
εἴτε
καὶ
ὑπὸ
ἄλλου |
[4, 10] |
εὐρυχωρίην,
ἀλλ´
ὑπὸ
λίθου
ἢ
|
ὑπό |
τευ
ἄλλου
ἀποληφθῇ,
ἀνατέλλον
σκολιὸν |
[4, 2] |
ἐπὶ
τὰς
μήτρας
εὔροαι
γίνονται
|
ὑπὸ |
τῆς
αὔξης
καὶ
στομοῦνται,
καὶ |
[4, 5] |
ἑωυτῇσιν,
ἅτε
εἰλυσπασθέντος
τοῦ
στόματος
|
ὑπὸ |
τῆς
ἰκμά
δος,
καὶ
μίσγεται |
[4, 1] |
καὶ
διαχέε
ται
καὶ
κλονέεται
|
ὑπὸ |
τῆς
κινήσιος
καὶ
ἀφρέει,
καθάπερ |
[4, 2] |
μυελόν·
αὕτη
δὲ
ἡ
δίοδος
|
ὑπὸ |
τῆς
τομῆς
οὐλῆς
γενομένης
στερεὴ |
[4, 2] |
νεῦρα
σκληρὰ
καὶ
μωρὰ
γενόμενα
|
ὑπὸ |
τοῦ
πώρου
οὐ
δύναται
τείνειν |
[4, 1] |
τείνουσιν
ἐς
τὸ
αἰδοῖον,
οἷσιν
|
ὑποτριβομένοισι |
καὶ
θερμαινομένοισι
καὶ
πληρευμέ
νοισιν |