Livre, Chap.
[4, 9]	ἰσχὺν ἑωυτοῦ. Ἢν δὲ πάντα	τὰ	γενόμενα παιδία ἀσθενέα ἔῃ, αἱ
[4, 2]	ἂν νέαι ἔωσιν, οὐ χωρέει	τὰ	καταμήνια δι´ αἴτιον τωὐτό. Ἐπὴν
[4, 2]	διὰ τόδε, καὶ τῇ παρθένῳ	τὰ	καταμήνια. Ταῦτα δέ μοι οὕτως
[4, 2]	πωροῦνται γὰρ οἱ ὄρχιες· καὶ	τὰ	νεῦρα σκληρὰ καὶ μωρὰ γενόμενα
[4, 2]	γόνου ἀπὸ τῆς κεφαλῆς παρὰ	τὰ	οὔατα ἐς τὸν νωτιαῖον μυελόν·
[4, 11]	δὲ, πεπηρωμένων ἀνθρώπων, ὑγιέα γίνονται	τὰ	παι δία, ὡς ἐπὶ τὸ
[4, 10]	ἢ ἑτέρῳ τρόπῳ τοιῷδε πηροῦται	τὰ	παιδία, ἐπὴν ἐν τῇσι μήτρῃσι
[4, 7]	δὲ καὶ τοῖσι κτήνεσιν οὕτω	τὰ	περὶ γονῆς θήλεος καὶ ἄρσενος.
[4, 8]	πλεόνων χωρίων τοῦ σώματος, κείνῳ	τὰ	πλείονα ἔοικε· καὶ ἔστιν ὅτε
[4, 8]	καὶ ἔστιν ὅτε θυγάτηρ γενομένη	τὰ	πλείονα ἔοικε κάλλιον τῷ πατρὶ
[4, 4]	τῶν δὲ καταμηνίων μὴ χωρεόντων	τὰ	σώματα τῶν γυ ναικῶν ἐπίνοσα
[4, 9]	δὲ καὶ τόδε· ἔστιν ὅτε	τὰ	τέκνα λεπτὰ καὶ ἀσθενέα γί
[4, 2]	γέγονεν. Τοῖσι δὲ παισὶ λεπτὰ	τὰ	φλέβια ἐόντα καὶ πληρευμένα κωλύει
[4, 9]	Σχεδὸν δὲ εἰπεῖν καὶ πάντα	τὰ	φυόμενα οὕτως ἔχει, ὅκως ἄν
[4, 2]	οἱ εὐνοῦχοι χρηστοί· τῶν δὲ	τάδε	ἐκτριβέντων ἡ ὁδὸς τῆς γονῆς
[4, 1]	ἐχομένη. Καὶ οἱ ἐξονειρώσσοντες διὰ	τάδε	ἐξονειρώσσουσιν· ἐπὴν τὸ ὑγρὸν ἐν
[4, 1]	ἐν τῷ σώματι καὶ διαχέε	ται	καὶ κλονέεται ὑπὸ τῆς κινήσιος
[4, 1]	ἔῃ καὶ διάθερμον, εἴτε ὑπὸ	ταλαιπωρίης,	εἴτε καὶ ὑπὸ ἄλλου τινὸς,
[4, 1]	κινήσιος καὶ ἀφρέει, καθάπερ καὶ	τἄλλα	ὑγρὰ ξύμπαντα κλονεύμενα ἀφρέει· οὕτω
[4, 4]	ποιέει ὁδὸν ῥηϊτέρην τοῖσι κα	ταμηνίοισι·	τῶν δὲ καταμηνίων μὴ χωρεόντων
[4, 9]	ἔχει, ὅκως ἄν τις κα	ταναγκάσῃ	αὐτά. Οὕτω δὴ καὶ τῷ
[4, 4]	ἐξαπίνης ἀπὸ τοῦ ὑγροῦ ἀπὸ	ταρα	χῆς ἰσχυροτέρης ἢ τῇ γυναικί.
[4, 7]	ἔχει· ὡς μὴ θαυ μάζειν	τὰς	αὐτὰς γυναῖκας καὶ τοὺς αὐτοὺς
[4, 4]	τοῦ σώματος ὁτὲ μὲν ἐς	τὰς	μήτρας, αἱ δὲ μῆτραι ἰκμαλέαι
[4, 4]	ἅμα τῇ γονῇ πιπτούσῃ ἐς	τὰς	μήτρας, ἔπειτα λήγει· ὥσπερ εἴ
[4, 2]	παιδὸς καὶ τῆς παρθένου ἐπὶ	τὰς	μήτρας εὔροαι γίνονται ὑπὸ τῆς
[4, 4]	γονὴ πεσοῦσα τοῦ ἀνδρὸς ἐς	τὰς	μήτρας σβέννυσι τὴν θέρμην καὶ
[4, 11]	καὶ πηρωθῆναι, καθάπερ ὁ τοκεύς.	Ταῦτα	δέ μοι ἐς τοῦτο εἰρέαται·
[4, 2]	καὶ τῇ παρθένῳ τὰ καταμήνια.	Ταῦτα	δέ μοι οὕτως ἀποπέφανται. ~Τὴν
[4, 2]	οἷσιν ἀείρεται καὶ καθίεται, καὶ	ταῦτα	ἐν τῇ τομῇ ἀποτέμνεται, διὸ
[4, 3]	αἱ ἐκ νούσων διακρίσιες. Καὶ	ταῦτα	μὲν εἰρέαταί μοι περὶ γονῆς,
[4, 1]	καὶ διότι πρὸ λαγνείης. Καὶ	ταῦτα	μὲν ἐς τοῦτό μοι εἰρέαται.
[4, 4]	ἐν τῇσι γυναικείῃσι νούσοισιν. Καὶ	ταῦτα	μέν μοι εἰρέαται ἐς τοῦτο.
[4, 8]	μητρὶ ἢ τῷ πατρί. Καὶ	ταῦτά	μοι καὶ τοσαῦτα ἐστὶν ἱστόρια
[4, 2]	εἰρέαται. ~Οἱ δὲ εὐνοῦχοι διὰ	ταῦτα	οὐ λαγνεύουσιν, ὅτι σφέων ἡ
[4, 2]	κνησμὸς οὐχ ὁμοίως παραγίνεται· διὰ	ταῦτα	οὐδὲ κλονέεται ἐν τῷ σώματι
[4, 1]	γονὴ, χωρέει παρὰ τοὺς νεφρούς·	ταύτῃ	γὰρ ἡ ὁδός ἐστι διὰ
[4, 10]	τῇ μητρί· ἢν δὲ φλασθῇ,	ταύτῃ	πηροῦται τὸ παιδίον· ἢν δὲ
[4, 5]	δος, καὶ μίσγεται ὁμοῦ τό	τε	ἀπὸ τοῦ ἀνδρὸς ἐλθὸν καὶ
[4, 9]	ἐκ πατρὸς καὶ μητρὸς παχέων	τε	καὶ ἰσχυρῶν ἐόντων· κἢν μὲν
[4, 6]	τὸ ἰσχυρὸν τοῦ ἀσθενέος, κρατηθῇ	τε	τὸ ἀσθενὲς, ἐς ἄρσεν περιηνέχθη.
[4, 2]	ὀρχίων ἡ ὁδός· καὶ νεῦρα	τείνει	λεπτὰ καὶ πυκνὰ ἐς τὸ
[4, 2]	ὑπὸ τοῦ πώρου οὐ δύναται	τείνειν	καὶ χαλᾷν. Ὁκόσοι δὲ παρ´
[4, 2]	φλέβες αἱ ἐς τὸ αἰδοῖον	τείνουσαι	τοῦ παιδὸς καὶ τῆς παρθένου
[4, 1]	ἔρχεται εἰς τὸν νωτιαῖον μυελόν·	τείνουσι	γὰρ ἐς τοῦτον ἐκ παντὸς
[4, 1]	νεῦρα ἀπὸ παντὸς τοῦ σώματος	τείνουσιν	ἐς τὸ αἰδοῖον, οἷσιν ὑποτριβομένοισι
[4, 1]	τὸν μυελὸν, καὶ ἐξ αὐτοῦ	τείνουσιν	ὁδοὶ, ὥστε καὶ ἐπιέναι τοῦ
[4, 9]	καὶ τόδε· ἔστιν ὅτε τὰ	τέκνα	λεπτὰ καὶ ἀσθενέα γί νεται,
[4, 9]	ἐπιεικές ἐστι μεγάλων τοκέων μέγα	τέκνον	γενέσθαι. Ἔχει δὲ οὕτως, ὥσπερ
[4, 8]	τὸ σπέρμα χωρέει ἐς τὸ	τέκνον.	Ὁκότερος δ´ ἂν πλέον ξυμβάληται
[4, 8]	τῶν ἰσχυρῶν ἰσχυρή· καὶ τῷ	τέκνῳ	οὕτως ἐστὶν ἀνάγκη ἀποδί δοσθαι.
[4, 11]	ἀφ´ οὗ τὸ σπέρμα γίνεται,	τέσσαρες	ἰδέαι ἐοῦσαι, ὁκόσαι ἐν φύσει
[4, 3]	ἐν τῷ σώματι. Εἰσὶ δὲ	τέσσαρες	ἰδέαι τοῦ ὑγροῦ, αἷμα, χολὴ,
[4, 0]	ΦΥΣΙΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ. ΠΕΡΙ ΝΟΥΣΩΝ ΤΟ	ΤΕΤΑΡΤΟΝ.	~Νόμος μὲν πάντα κρατύνει· ἡ
[4, 2]	χαλᾷν. Ὁκόσοι δὲ παρ´ οὖς	τετμημένοι	εἰσὶν, οὗτοι λαγνεύουσι μὲν καὶ
[4, 10]	ἀλλ´ ὑπὸ λίθου ἢ ὑπό	τευ	ἄλλου ἀποληφθῇ, ἀνατέλλον σκολιὸν γίνεται,
[4, 9]	μὲν εὐρυχωρίη οἱ ἔῃ ἐν	τῇ	αὔξῃ, μέζον γίνεται· ἢν δὲ
[4, 9]	λεπτὸν γενέσθαι, ἅτε οὐκ ἔχον	τῇ	αὔξῃ τὴν αὐτὴν εὐρυχωρίην· ἢν
[4, 9]	καὶ ὅμοιος· ἐρίζει γὰρ ἐν	τῇ	αὔξῃ τῷ κοίλῳ τοῦ ἄγγεος.
[4, 10]	καὶ τῶν δένδρων ἅσσα ἐν	τῇ	γῇ ἐόντα μὴ ἔχει εὐρυχωρίην,
[4, 8]	καὶ ἄρσενος. ~Καὶ ἐν αὐτῇφι	τῇ	γονῇ ἐξέρχεται καὶ τῆς γυναικὸς
[4, 4]	ἡδονὴ καὶ ἡ θέρμη ἅμα	τῇ	γονῇ πιπτούσῃ ἐς τὰς μήτρας,
[4, 8]	λόγῳ, ὅτι ἔνεστι καὶ ἐν	τῇ	γυ ναικὶ καὶ ἐν τῷ
[4, 4]	ἀπὸ ταρα χῆς ἰσχυροτέρης ἢ	τῇ	γυναικί. Ἔχει δὲ καὶ τόδε
[4, 4]	ἔπειτα λήγειν, ὡσαύτως δὲ καὶ	τῇ	γυναικὶ ἡ θέρμη ἐξαΐσσει πρὸς
[4, 7]	δὲ παρέχει ὅτι καὶ ἐν	τῇ	γυναικὶ καὶ ἐν τῷ ἀν
[4, 6]	τὸ ἄρ σεν, καὶ ἐν	τῇ	γυναικὶ ὁμοίως· ἰσχυρότερον δέ ἐστι
[4, 10]	γίνεται, ἢ τῇ μὲν παχὺ,	τῇ	δὲ λεπτόν· οὕτω δὴ ἔχει
[4, 1]	αὐτοῦ ὁρᾷν παρίσταται οἷάπερ ἐν	τῇ	λαγνείῃ· ἔχει γὰρ τὸ ὑγρὸν
[4, 10]	ἀποληφθῇ, ἀνατέλλον σκολιὸν γίνεται, ἢ	τῇ	μὲν παχὺ, τῇ δὲ λεπτόν·
[4, 8]	Ἔστι δὲ οὐκ ἀνυστὸν πάντα	τῇ	μητρὶ ἐοικέναι, τῷ δὲ πα
[4, 8]	τοῦ σώματος, κεῖνο κάλλιον ἔοικε	τῇ	μητρί. Ἔστι δὲ οὐκ ἀνυστὸν
[4, 8]	γενόμενος ἔστιν ὅτε κάλλιον ἔοικε	τῇ	μητρὶ ἢ τῷ πατρί. Καὶ
[4, 10]	ἄλλου τινὸς βιαίου παθήματος προσγενομένου	τῇ	μητρί· ἢν δὲ φλασθῇ, ταύτῃ
[4, 8]	ἔοικε κάλλιον τῷ πατρὶ ἢ	τῇ	μητρὶ, καὶ κοῦρος γενόμενος ἔστιν
[4, 4]	αἱ μῆτραι ἰκμαλέαι γίνονται ἐν	τῇ	μίξει καὶ οὐ ξηραὶ, ξηραὶ
[4, 4]	γυνὴ τοῦ ἀν δρὸς ἐν	τῇ	μίξει, πλείονα δὲ χρόνον ἢ
[4, 4]	~Τῇσι δὲ γυναιξί φημι ἐν	τῇ	μίξει τριβομένου τοῦ αἰδοίου καὶ
[4, 2]	ἁδρὸς ἔῃ, διὰ τόδε, καὶ	τῇ	παρθένῳ τὰ καταμήνια. Ταῦτα δέ
[4, 2]	καὶ καθίεται, καὶ ταῦτα ἐν	τῇ	τομῇ ἀποτέμνεται, διὸ οὐχ ὑπάρχουσιν
[4, 9]	ἅτε οὐκ ἔχον τῇ αὔξῃ	τὴν	αὐτὴν εὐρυχωρίην· ἢν δὲ ἔχῃ
[4, 8]	τοῦ ἀνδρὸς πλέον ἔλθῃ ἐς	τὴν	γονὴν ἢ τῆς γυναικὸς, κεῖνο
[4, 2]	φλέβια ἐόντα καὶ πληρευμένα κωλύει	τὴν	γονὴν ἰέναι, καὶ ὁ κνησμὸς
[4, 11]	ἐοῦσαι, ὁκόσαι ἐν φύσει ὑπῆρξαν,	τὴν	γονὴν οὐχ ὅλην παρέχουσιν, ἀσθενέστε
[4, 4]	γυναικὶ ἡ θέρμη ἐξαΐσσει πρὸς	τὴν	γονὴν τοῦ ἀνδρὸς, ἔπειτα λήγει.
[4, 7]	ἐρέει καὶ τὸν ἄνδρα καὶ	τὴν	γυναῖκα ἔχειν καὶ θῆλυν γόνον
[4, 3]	Ταῦτα δέ μοι οὕτως ἀποπέφανται.	~Τὴν	δὲ γονήν φημι ἀποκρίνεσθαι ἀπὸ
[4, 4]	καὶ αὔξεσθαι δι´ ὀλίγου πρὸς	τὴν	ἐπίχυσιν τοῦ οἴνου, ἔπειτα λήγειν,
[4, 4]	μήτρας σβέννυσι τὴν θέρμην καὶ	τὴν	ἡδονὴν τῆς γυναικός. Ἐξαΐσσει δὲ
[4, 4]	ἀνδρὸς ἐς τὰς μήτρας σβέννυσι	τὴν	θέρμην καὶ τὴν ἡδονὴν τῆς
[4, 9]	δὲ τῶν ζώων ἕκαστον κατὰ	τὴν	ἰσχὺν ἑωυτοῦ. Ἢν δὲ πάντα
[4, 1]	διαχέει ἐκ τοῦ ἐγκεφάλου εἰς	τὴν	ὀσφὺν καὶ ἐς πᾶν τὸ
[4, 5]	μὴ μέλλῃ λήψεσθαι πρὸς ἑωυ	τὴν,	πρὸς τῷ ἔθει χωρέει ἔξω
[4, 4]	ἐπιχέει, συμβαίνει πρῶτα μὲν ἐξαΐσσειν	τὴν	φλόγα καὶ αὔξεσθαι δι´ ὀλίγου
[4, 6]	ὁμοῦ, πλέον ποιήσας τὸ στέαρ,	τήξειε	πρὸς πυρὶ, μέχρι μὲν ὑγρὸν
[4, 9]	καὶ ἀπὸ τῆς μητρὸς, εἰ	τῆς	αὔξης αὐτοῦ ἔξω παρῄει, τῶν
[4, 2]	τὰς μήτρας εὔροαι γίνονται ὑπὸ	τῆς	αὔξης καὶ στομοῦνται, καὶ ὁδὸς
[4, 2]	δὲ τάδε ἐκτριβέντων ἡ ὁδὸς	τῆς	γονῆς ἐμπέφρακται· πωροῦνται γὰρ οἱ
[4, 2]	ὅτι σφέων ἡ δίοδος ἀμαλδύνεται	τῆς	γονῆς· ἔστι γὰρ δι´ αὐτῶν
[4, 2]	σώματι τὸ ὑγρὸν ἐς ἀπόκρισιν	τῆς	γονῆς· καὶ τῇσι παρθένοισι, μέχρις
[4, 6]	τοῦ ἄρσενος καὶ τοῦ θήλεος	τῆς	γονῆς. ~Ξυμβάλλεσθαι δὲ παρέχει ὅτι
[4, 4]	τὴν θέρμην καὶ τὴν ἡδονὴν	τῆς	γυναικός. Ἐξαΐσσει δὲ ἡ ἡδονὴ
[4, 5]	ἀνδρὸς ἐλθὸν καὶ τὸ ἀπὸ	τῆς	γυναικός· καὶ ἢν ἡ γυνὴ
[4, 8]	αὐτῇφι τῇ γονῇ ἐξέρχεται καὶ	τῆς	γυναικὸς καὶ τοῦ ἀνδρὸς ἀπὸ
[4, 8]	ἔλθῃ ἐς τὴν γονὴν ἢ	τῆς	γυναικὸς, κεῖνο κάλλιον ἔοικε τῷ
[4, 6]	ἐστι τὸ μεθιέ μενον ἀπὸ	τῆς	γυναικὸς, ὁτὲ δὲ ἀσθενέστερον· καὶ
[4, 7]	ἀεὶ, ἀλλ´ ἄλλοτε ἀλλοῖον. Καὶ	τῆς	γυναικὸς οὕτως ἔχει· ὡς μὴ
[4, 8]	ἂν δὲ πλέον ἔλθῃ ἀπὸ	τῆς	γυναικὸς τοῦ σώματος, κεῖνο κάλλιον
[4, 5]	ἅτε εἰλυσπασθέντος τοῦ στόματος ὑπὸ	τῆς	ἰκμά δος, καὶ μίσγεται ὁμοῦ
[4, 2]	τὸ πλεῖστον τοῦ γόνου ἀπὸ	τῆς	κεφαλῆς παρὰ τὰ οὔατα ἐς
[4, 1]	διαχέε ται καὶ κλονέεται ὑπὸ	τῆς	κινήσιος καὶ ἀφρέει, καθάπερ καὶ
[4, 9]	ἐνόσησε τὸ ἔμβρυον, καὶ ἀπὸ	τῆς	μητρὸς, εἰ τῆς αὔξης αὐτοῦ
[4, 10]	φημὶ αὐτὸ ἢ φλασθὲν πηρωθῆναι	τῆς	μητρὸς πληγείσης κατὰ τὸ ἔμβρυον,
[4, 2]	αἰδοῖον τείνουσαι τοῦ παιδὸς καὶ	τῆς	παρθένου ἐπὶ τὰς μήτρας εὔροαι
[4, 2]	αὕτη δὲ ἡ δίοδος ὑπὸ	τῆς	τομῆς οὐλῆς γενομένης στερεὴ γέγονεν.
[4, 9]	ἀλλὰ μὴ πολλῷ κάρτα μέζον	τῆς	φύσιος τοῦ σικύου, ἴσος ἔσται
[4, 4]	Ἔχει δὲ καὶ τόδε οὕτω	τῇσι	γυναι ξίν· ἢν μὲν μίσγωνται
[4, 4]	γίνεται ἐπίνοσα, εἰρήσεταί μοι ἐν	τῇσι	γυναικείῃσι νούσοισιν. Καὶ ταῦτα μέν
[4, 4]	γίνεται, καὶ περὶ καταμηνίων παρθένων.	~Τῇσι	δὲ γυναιξί φημι ἐν τῇ
[4, 10]	καὶ τὸ παιδίον, ἢν ἐν	τῇσι	μήτρῃσι κατά τι τοῦ σώματος
[4, 10]	πηροῦται τὰ παιδία, ἐπὴν ἐν	τῇσι	μήτρῃσι κατὰ τὸ χωρίον καθ´
[4, 10]	ἔλασσον. ~Τὸ δὲ πηρωθὲν ἐν	τῇσι	μήτρῃσι παιδίον φημὶ αὐτὸ ἢ
[4, 9]	τοιοῦτον γένηται, δῆλον ὅτι ἐν	τῇσι	μήτρῃσιν ἐνόσησε τὸ ἔμβρυον, καὶ
[4, 5]	χωρέει ἔξω, ἀλλ´ ἐμμένει ἐν	τῇσι	μήτρῃσιν ἡ γονή. Αἱ γὰρ
[4, 2]	ἐς ἀπόκρισιν τῆς γονῆς· καὶ	τῇσι	παρθένοισι, μέχρις ἂν νέαι ἔωσιν,
[4, 9]	ἐς ἄγγος θῇ μέγα, ὅ	τι	ἐπιεικές ἐστι σίκυον χαδέειν, ἀλλὰ
[4, 1]	ὀνειρωσσόντων καὶ παντὸς τοῦ νοσήματος	τί	ἐστὶ, καὶ ὁκόσα ἐργάζεται, καὶ
[4, 10]	κατὰ τὸ χωρίον καθ´ ὅ	τι	καὶ ἐπηρώθη στενὸν ἔῃ, ἀνάγκη
[4, 11]	πεπηρωμένον τῷ ὑγιεῖ· ἐπὴν δέ	τί	οἱ νόσημα προσπέσῃ καὶ τοῦ
[4, 10]	ἢν ἐν τῇσι μήτρῃσι κατά	τι	τοῦ σώματος στενότερον ἔῃ τὸ
[4, 8]	ἀμφοτέροισιν ἀνάγκη τίς ἐστιν ἐοικέναι	τινὶ,	εἴπερ ἄρα ἀπ´ ἀμφοτέρων τῶν
[4, 1]	ταλαιπωρίης, εἴτε καὶ ὑπὸ ἄλλου	τινὸς,	ἀφρέει· καὶ ἀποκρινο μένου ἀπ´
[4, 10]	ἢ πεσού σης, ἢ ἄλλου	τινὸς	βιαίου παθήματος προσγενομένου τῇ μητρί·
[4, 4]	καὶ ἔχει οὕτως ὥσπερ εἴ	τις	ἐπὶ ὕδωρ ζέον ἕτερον ψυχρὸν
[4, 4]	μήτρας, ἔπειτα λήγει· ὥσπερ εἴ	τις	ἐπὶ φλόγα οἶνον ἐπιχέει, συμβαίνει
[4, 9]	ἴσος καὶ ὅμοιος· ἢν δέ	τις	ἐς ἄγγος θῇ μέγα, ὅ
[4, 8]	ἐοικέναι μηδέν· ἀλλ´ ἀμφοτέροισιν ἀνάγκη	τίς	ἐστιν ἐοικέναι τινὶ, εἴπερ ἄρα
[4, 9]	φυόμενα οὕτως ἔχει, ὅκως ἄν	τις	κα ταναγκάσῃ αὐτά. Οὕτω δὴ
[4, 6]	ἐς ἄρσεν περιηνέχθη. Ὥσπερ εἴ	τις	κηρὸν καὶ στέαρ μίξας ὁμοῦ,
[4, 9]	Ἔχει δὲ οὕτως, ὥσπερ εἴ	τις	σίκυον ἤδη ἀπηνθη κότα, ἐόντα
[4, 2]	τείνει λεπτὰ καὶ πυκνὰ ἐς	τὸ	αἰδοῖον ἐκ τῶν ὀρχίων, οἷσιν
[4, 1]	διὰ τῶν ὀρχίων μεσάτων ἐς	τὸ	αἰδοῖον· καὶ χωρέει οὐχ ὅπη
[4, 1]	παντὸς τοῦ σώματος τείνουσιν ἐς	τὸ	αἰδοῖον, οἷσιν ὑποτριβομένοισι καὶ θερμαινομένοισι
[4, 2]	παῖς, αἱ φλέβες αἱ ἐς	τὸ	αἰδοῖον τείνουσαι τοῦ παιδὸς καὶ
[4, 4]	παρέχουσιν· ἅμα δὲ ἡ μίξις	τὸ	αἷμα θερμαίνουσα καὶ ὑγραίνουσα ποιέει
[4, 5]	ἀπὸ τοῦ ἀνδρὸς ἐλθὸν καὶ	τὸ	ἀπὸ τῆς γυναικός· καὶ ἢν
[4, 6]	γυναικὸς, ὁτὲ δὲ ἀσθενέστερον· καὶ	τὸ	ἀπὸ τοῦ ἀν δρὸς ὡσαύτως·
[4, 6]	ἀνδρὶ τὸ θῆλυ σπέρμα καὶ	τὸ	ἄρ σεν, καὶ ἐν τῇ
[4, 6]	γυναικὶ ὁμοίως· ἰσχυρότερον δέ ἐστι	τὸ	ἄρσεν τοῦ θήλεος· ἀνάγκη γὰρ
[4, 6]	ἰσχυρὸν τοῦ ἀσθενέος, κρατηθῇ τε	τὸ	ἀσθενὲς, ἐς ἄρσεν περιηνέχθη. Ὥσπερ
[4, 6]	γίνεται· ἢν γὰρ πολλῷ πλέον	τὸ	ἀσθενὲς σπέρμα ᾖ τοῦ ἰσχυροτέρου,
[4, 10]	γίνεται· ἢν δὲ στενοχωρίη, ἔλασσον.	~Τὸ	δὲ πηρωθὲν ἐν τῇσι μήτρῃσι
[4, 10]	ῥαγέντος τοῦ περιέχοντος αὐτὸ, φθείρεται	τὸ	ἔμβρυον· ἢ ἑτέρῳ τρόπῳ τοιῷδε
[4, 10]	πηρωθῆναι τῆς μητρὸς πληγείσης κατὰ	τὸ	ἔμβρυον, ἢ πεσού σης, ἢ
[4, 9]	μὴ ἔχῃ εὐρυ χωρίην ἔνθα	τὸ	ἔμβρυον θρέψεται, ἀνάγκη ἐστὶν αὐτὸ
[4, 9]	ὅτι ἐν τῇσι μήτρῃσιν ἐνόσησε	τὸ	ἔμβρυον, καὶ ἀπὸ τῆς μητρὸς,
[4, 10]	παιδίον· ἢν δὲ μᾶλλον φλασθῇ	τὸ	ἔμβρυον, τοῦ ὑμένος ῥαγέντος τοῦ
[4, 8]	δὲ πα τρὶ μηδὲν, ἢ	τὸ	ἐναντίον τούτου, οὐδὲ μηδετέρῳ ἐοικέναι
[4, 8]	δ´ ἂν πλέον ξυμβάληται ἐς	τὸ	ἐοικέναι καὶ ἀπὸ πλεόνων χωρίων
[4, 10]	τι τοῦ σώματος στενότερον ἔῃ	τὸ	ἕτερον τοῦ ἑτέρου. ~Ὅτι δὲ,
[4, 6]	ἔστι καὶ ἐν τῷ ἀνδρὶ	τὸ	θῆλυ σπέρμα καὶ τὸ ἄρ
[4, 6]	σπέρμα ᾖ τοῦ ἰσχυροτέρου, κρατέεται	τὸ	ἰσχυρὸν καὶ μιχθὲν τῷ ἀσθενεῖ
[4, 6]	περιηνέχθη· ἢν δὲ πλέον ἔῃ	τὸ	ἰσχυρὸν τοῦ ἀσθενέος, κρατηθῇ τε
[4, 1]	τοῦ ἐν τῷ σώματι ἐόντος	τὸ	ἰσχυρότατον ἀποκρι θέν· τούτου δὲ
[4, 1]	κρίνεται ἀπὸ τοῦ ὑγροῦ ἀφρέοντος	τὸ	ἰσχυρότατον καὶ πιότατον, καὶ ἔρχεται
[4, 1]	δὲ ἱστόριον τόδε, ὅτι ἀποκρίνεται	τὸ	ἰσχυρότατον, ὅτι ἐπὴν λαγνεύσωμεν σμικρὸν
[4, 7]	δὲ τοῖ σιν ἐκουροτόκεον, ἐκράτεε	τὸ	ἰσχυρότερον, καὶ ἐγένετο ἄρσενα· χω
[4, 7]	μὲν γὰρ τοῖσιν ἐθηλυτόκεον, ἐκρατέετο	τὸ	ἰσχυρότερον, πλέονος γενομένου τοῦ ἀσθενέος,
[4, 11]	ὅλην παρέχουσιν, ἀσθενέστε ρον δὲ	τὸ	κατὰ τὸ πεπηρωμένον, οὐ θαῦμα
[4, 6]	ὑγρὸν ἔῃ, οὐ διάδηλον γίνεται	τὸ	κρατέον· ἐπὴν δὲ παγῇ, τότ´
[4, 4]	σθεν τοῦ ἀνδρὸς ἀφίει, καὶ	τὸ	λοιπὸν οὐκ ἔτι ὁμοίως ἥδεται
[4, 6]	τόδε· ὁτὲ μὲν ἰσχυρότερόν ἐστι	τὸ	μεθιέ μενον ἀπὸ τῆς γυναικὸς,
[4, 1]	αἰδοῖον· καὶ χωρέει οὐχ ὅπη	τὸ	οὖρον, ἀλλά οἱ ἄλλη ὁδός
[4, 10]	ἢν δὲ φλασθῇ, ταύτῃ πηροῦται	τὸ	παιδίον· ἢν δὲ μᾶλλον φλασθῇ
[4, 10]	λεπτόν· οὕτω δὴ ἔχει καὶ	τὸ	παιδίον, ἢν ἐν τῇσι μήτρῃσι
[4, 11]	ἀσθενέστε ρον δὲ τὸ κατὰ	τὸ	πεπηρωμένον, οὐ θαῦμα δέ μοι
[4, 11]	ἔχει γὰρ τὸν ἀριθμὸν πάντα	τὸ	πεπηρωμένον τῷ ὑγιεῖ· ἐπὴν δέ
[4, 11]	τὰ παι δία, ὡς ἐπὶ	τὸ	πλεῖστον συμβαίνει· ἔχει γὰρ τὸν
[4, 2]	ἀσθενὲς καὶ ἄγονον· χωρέει γὰρ	τὸ	πλεῖστον τοῦ γόνου ἀπὸ τῆς
[4, 11]	τοῦ ὑγροῦ αὐτοῦ, ἀφ´ οὗ	τὸ	σπέρμα γίνεται, τέσσαρες ἰδέαι ἐοῦσαι,
[4, 6]	οὕτω· ἢν μὲν ἀπ´ ἀμφοτέρων	τὸ	σπέρμα ἰσχυρότερον ἔλθῃ, ἄρσεν γίνεται·
[4, 8]	ἄρα ἀπ´ ἀμφοτέρων τῶν σωμάτων	τὸ	σπέρμα χωρέει ἐς τὸ τέκνον.
[4, 6]	στέαρ μίξας ὁμοῦ, πλέον ποιήσας	τὸ	στέαρ, τήξειε πρὸς πυρὶ, μέχρι
[4, 6]	τότ´ ἐμφανὲς γίνεται, ὅτι κρατέει	τὸ	στέαρ τοῦ κηροῦ κατὰ πλῆθος·
[4, 1]	τὴν ὀσφὺν καὶ ἐς πᾶν	τὸ	σῶμα καὶ ἐς τὸν μυελὸν,
[4, 5]	ἰκμά δος, καὶ μίσγεται ὁμοῦ	τό	τε ἀπὸ τοῦ ἀνδρὸς ἐλθὸν
[4, 8]	σωμάτων τὸ σπέρμα χωρέει ἐς	τὸ	τέκνον. Ὁκότερος δ´ ἂν πλέον
[4, 0]	ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ. ΠΕΡΙ ΝΟΥΣΩΝ	ΤΟ	ΤΕΤΑΡΤΟΝ. ~Νόμος μὲν πάντα κρατύνει·
[4, 1]	ἐξονειρώσσοντες διὰ τάδε ἐξονειρώσσουσιν· ἐπὴν	τὸ	ὑγρὸν ἐν τῷ σώματι διακεχυμένον
[4, 2]	οὐδὲ κλονέεται ἐν τῷ σώματι	τὸ	ὑγρὸν ἐς ἀπόκρισιν τῆς γονῆς·
[4, 1]	καὶ τοῦ ἀν θρώπου κινευμένου,	τὸ	ὑγρὸν θερμαίνεται ἐν τῷ σώματι
[4, 2]	δίοδος διὰ στενῶν γίνεται, καὶ	τὸ	ὑγρὸν κλόνησιν τότε ἴσχει, εὐρυ
[4, 1]	ἐν τῇ λαγνείῃ· ἔχει γὰρ	τὸ	ὑγρὸν τοῦτο ὅπερ λαγνεύοντι· ἀλλ´
[4, 4]	ζέον ἕτερον ψυχρὸν ἐπιχέει, παύεται	τὸ	ὕδωρ ζέον· οὕτω, καὶ ἡ
[4, 10]	ἐπὴν ἐν τῇσι μήτρῃσι κατὰ	τὸ	χωρίον καθ´ ὅ τι καὶ
[4, 10]	τοῦ σώματος πηροῦσθαι κατ´ ἐκεῖνο	τὸ	χωρίον· ὥσπερ καὶ τῶν δένδρων
[4, 9]	καὶ θηλυγονίη. ~Γίνεται δὲ καὶ	τόδε·	ἔστιν ὅτε τὰ τέκνα λεπτὰ
[4, 2]	χωρέει, ἐπὴν ἁδρὸς ἔῃ, διὰ	τόδε,	καὶ τῇ παρθένῳ τὰ καταμήνια.
[4, 6]	ἑωυτήν. ~Ἔχει δὲ οὕτω καὶ	τόδε·	ὁτὲ μὲν ἰσχυρότερόν ἐστι τὸ
[4, 1]	ἀποκρι θέν· τούτου δὲ ἱστόριον	τόδε,	ὅτι ἀποκρίνεται τὸ ἰσχυρότατον, ὅτι
[4, 6]	σπέρματος γίνεσθαι. Ἔχει δὲ καὶ	τόδε	οὕτω· ἢν μὲν ἀπ´ ἀμφοτέρων
[4, 4]	τῇ γυναικί. Ἔχει δὲ καὶ	τόδε	οὕτω τῇσι γυναι ξίν· ἢν
[4, 7]	καὶ ἐγένετο θήλεα· παρὰ δὲ	τοῖ	σιν ἐκουροτόκεον, ἐκράτεε τὸ ἰσχυρότερον,
[4, 9]	πολλῶν ἤδη γενομένων τῶν παιδίων	τοιοῦτον	γένηται, δῆλον ὅτι ἐν τῇσι
[4, 2]	τομῆς οὐλῆς γενομένης στερεὴ γέγονεν.	Τοῖσι	δὲ παισὶ λεπτὰ τὰ φλέβια
[4, 4]	καὶ ὑγραίνουσα ποιέει ὁδὸν ῥηϊτέρην	τοῖσι	κα ταμηνίοισι· τῶν δὲ καταμηνίων
[4, 7]	θῆλυν ποιέειν. Ἔχει δὲ καὶ	τοῖσι	κτήνεσιν οὕτω τὰ περὶ γονῆς
[4, 7]	ἄρ σενα· παρὰ μὲν γὰρ	τοῖσιν	ἐθηλυτόκεον, ἐκρατέετο τὸ ἰσχυρότερον, πλέονος
[4, 7]	γόνος καὶ θήλεος καὶ ἄρσενος	τοῖσιν	ἐμφανέσι γινομένοισι· πολλαὶ γὰρ γυναῖκες
[4, 10]	τὸ ἔμβρυον· ἢ ἑτέρῳ τρόπῳ	τοιῷδε	πηροῦται τὰ παιδία, ἐπὴν ἐν
[4, 11]	εἶναι καὶ πηρωθῆναι, καθάπερ ὁ	τοκεύς.	Ταῦτα δέ μοι ἐς τοῦτο
[4, 9]	μὴ νοσήσῃ, ἐπιεικές ἐστι μεγάλων	τοκέων	μέγα τέκνον γενέσθαι. Ἔχει δὲ
[4, 5]	γυναικός· καὶ ἢν ἡ γυνὴ	τόκων	ἔμπειρος ἔῃ καὶ ἐννοήσῃ ὁκόταν
[4, 2]	καθίεται, καὶ ταῦτα ἐν τῇ	τομῇ	ἀποτέμνεται, διὸ οὐχ ὑπάρχουσιν οἱ
[4, 2]	δὲ ἡ δίοδος ὑπὸ τῆς	τομῆς	οὐλῆς γενομένης στερεὴ γέγονεν. Τοῖσι
[4, 7]	Οὗτος ὁ λόγος ἐρέει καὶ	τὸν	ἄνδρα καὶ τὴν γυναῖκα ἔχειν
[4, 11]	τὸ πλεῖστον συμβαίνει· ἔχει γὰρ	τὸν	ἀριθμὸν πάντα τὸ πεπηρωμένον τῷ
[4, 11]	βήσομαι δ´ αὖθις ὀπίσω ἐς	τὸν	λόγον ὃν ἔλεγον.
[4, 1]	δὲ ἔλθῃ ἐς τοῦ τον	τὸν	μυελὸν ἡ γονὴ, χωρέει παρὰ
[4, 1]	πᾶν τὸ σῶμα καὶ ἐς	τὸν	μυελὸν, καὶ ἐξ αὐτοῦ τείνουσιν
[4, 2]	κεφαλῆς παρὰ τὰ οὔατα ἐς	τὸν	νωτιαῖον μυελόν· αὕτη δὲ ἡ
[4, 1]	καὶ πιότατον, καὶ ἔρχεται εἰς	τὸν	νωτιαῖον μυελόν· τείνουσι γὰρ ἐς
[4, 1]	Ἐπὴν δὲ ἔλθῃ ἐς τοῦ	τον	τὸν μυελὸν ἡ γονὴ, χωρέει
[4, 8]	πατρί. Καὶ ταῦτά μοι καὶ	τοσαῦτα	ἐστὶν ἱστόρια τῷ προτέρῳ λόγῳ,
[4, 3]	αἷμα, χολὴ, ὕδωρ καὶ φλέγμα.	Τοσαύτας	γὰρ ἰδέας ἔχει ξυμφυέας ὁ
[4, 6]	τὸ κρατέον· ἐπὴν δὲ παγῇ,	τότ´	ἐμφανὲς γίνεται, ὅτι κρατέει τὸ
[4, 2]	ἴσχει, εὐρυ χωρίη γάρ οἱ	τότε	γίνεται ἔνθα κλονήσεται· καὶ τῷ
[4, 2]	γίνεται, καὶ τὸ ὑγρὸν κλόνησιν	τότε	ἴσχει, εὐρυ χωρίη γάρ οἱ
[4, 9]	ἐν τῇ αὔξῃ τῷ κοίλῳ	τοῦ	ἄγγεος. Σχεδὸν δὲ εἰπεῖν καὶ
[4, 9]	σικύου, ἴσος ἔσται ὁ σίκυος	τοῦ	ἄγγεος τῷ κοίλῳ καὶ ὅμοιος·
[4, 1]	ἐκ τούτου παραγίνεται· τριβομένου δὲ	τοῦ	αἰδοίου καὶ τοῦ ἀν θρώπου
[4, 4]	φημι ἐν τῇ μίξει τριβομένου	τοῦ	αἰδοίου καὶ τῶν μητρέων κινευμένων,
[4, 4]	δὲ πολλῷ ἥδεται ἡ γυνὴ	τοῦ	ἀν δρὸς ἐν τῇ μίξει,
[4, 6]	δὲ ἀσθενέστερον· καὶ τὸ ἀπὸ	τοῦ	ἀν δρὸς ὡσαύτως· καὶ ἔστι
[4, 1]	τριβομένου δὲ τοῦ αἰδοίου καὶ	τοῦ	ἀν θρώπου κινευμένου, τὸ ὑγρὸν
[4, 8]	ἐξέρχεται καὶ τῆς γυναικὸς καὶ	τοῦ	ἀνδρὸς ἀπὸ παντὸς τοῦ σώματος,
[4, 4]	ἡ γυνὴ μίσγεσθαι, πρό σθεν	τοῦ	ἀνδρὸς ἀφίει, καὶ τὸ λοιπὸν
[4, 5]	μίσγεται ὁμοῦ τό τε ἀπὸ	τοῦ	ἀνδρὸς ἐλθὸν καὶ τὸ ἀπὸ
[4, 4]	θέρμη ἐξαΐσσει πρὸς τὴν γονὴν	τοῦ	ἀνδρὸς, ἔπειτα λήγει. Ἧσσον δὲ
[4, 1]	πάντα κρατύνει· ἡ δὲ γονὴ	τοῦ	ἀνδρὸς ἔρχεται ἀπὸ παντὸς τοῦ
[4, 4]	οὕτω, καὶ ἡ γονὴ πεσοῦσα	τοῦ	ἀνδρὸς ἐς τὰς μήτρας σβέννυσι
[4, 8]	Καὶ ὁκόθεν ἂν τοῦ σώματος	τοῦ	ἀνδρὸς πλέον ἔλθῃ ἐς τὴν
[4, 6]	κατὰ πλῆθος· οὕτως ἔχει καὶ	τοῦ	ἄρσενος καὶ τοῦ θήλεος τῆς
[4, 9]	θείη ἐς ἀρυ στῆρα, ἔσται	τοῦ	ἀρυστῆρος τῷ κοίλῳ ἴσος καὶ
[4, 7]	ἐκρατέετο τὸ ἰσχυρότερον, πλέονος γενομένου	τοῦ	ἀσθενέος, καὶ ἐγένετο θήλεα· παρὰ
[4, 6]	δὲ πλέον ἔῃ τὸ ἰσχυρὸν	τοῦ	ἀσθενέος, κρατηθῇ τε τὸ ἀσθενὲς,
[4, 7]	δὲ οὐκ ἀεὶ τοῦτο ἀπὸ	τοῦ	αὐτέου ἀνδρὸς ἰσχυρὸν, οὐδὲ ἀσθενὲς
[4, 2]	ἄγονον· χωρέει γὰρ τὸ πλεῖστον	τοῦ	γόνου ἀπὸ τῆς κεφαλῆς παρὰ
[4, 1]	τοῦ σώματος, καὶ διαχέει ἐκ	τοῦ	ἐγκεφάλου εἰς τὴν ὀσφὺν καὶ
[4, 3]	καὶ ἀπὸ τοῦ ὑγροῦ παντὸς	τοῦ	ἐν τῷ σώματι. Εἰσὶ δὲ
[4, 1]	ἔρχεται ἀπὸ παντὸς τοῦ ὑγροῦ	τοῦ	ἐν τῷ σώματι ἐόντος τὸ
[4, 10]	σώματος στενότερον ἔῃ τὸ ἕτερον	τοῦ	ἑτέρου. ~Ὅτι δὲ, πεπηρωμένων ἀνθρώπων,
[4, 6]	ἰσχυρότερον δέ ἐστι τὸ ἄρσεν	τοῦ	θήλεος· ἀνάγκη γὰρ ἀπὸ ἰσχυροτέρου
[4, 6]	ἔχει καὶ τοῦ ἄρσενος καὶ	τοῦ	θήλεος τῆς γονῆς. ~Ξυμβάλλεσθαι δὲ
[4, 6]	πλέον τὸ ἀσθενὲς σπέρμα ᾖ	τοῦ	ἰσχυροτέρου, κρατέεται τὸ ἰσχυρὸν καὶ
[4, 9]	τραι αἴτιαί εἰσι, στενότεραι ἐοῦσαι	τοῦ	καιροῦ· ἢν γὰρ μὴ ἔχῃ
[4, 4]	ἢν χάσκωσιν αἱ μῆτραι μᾶλλον	τοῦ	καιροῦ. Καὶ ἥδεται, ἐπὴν ἄρξηται
[4, 4]	ξηραὶ, ξηραὶ δὲ ἐοῦσαι μᾶλλον	τοῦ	καιροῦ συστρέφονται ἰσχυρῶς, συσ τρεφόμεναι
[4, 6]	γίνεται, ὅτι κρατέει τὸ στέαρ	τοῦ	κηροῦ κατὰ πλῆθος· οὕτως ἔχει
[4, 1]	μοι περὶ ὀνειρωσσόντων καὶ παντὸς	τοῦ	νοσήματος τί ἐστὶ, καὶ ὁκόσα
[4, 4]	δι´ ὀλίγου πρὸς τὴν ἐπίχυσιν	τοῦ	οἴνου, ἔπειτα λήγειν, ὡσαύτως δὲ
[4, 2]	αἱ ἐς τὸ αἰδοῖον τείνουσαι	τοῦ	παιδὸς καὶ τῆς παρθένου ἐπὶ
[4, 10]	τὸ ἔμβρυον, τοῦ ὑμένος ῥαγέντος	τοῦ	περιέχοντος αὐτὸ, φθείρεται τὸ ἔμβρυον·
[4, 2]	σκληρὰ καὶ μωρὰ γενόμενα ὑπὸ	τοῦ	πώρου οὐ δύναται τείνειν καὶ
[4, 9]	πολλῷ κάρτα μέζον τῆς φύσιος	τοῦ	σικύου, ἴσος ἔσται ὁ σίκυος
[4, 5]	σιν ἐν ἑωυτῇσιν, ἅτε εἰλυσπασθέντος	τοῦ	στόματος ὑπὸ τῆς ἰκμά δος,
[4, 8]	καὶ τοῦ ἀνδρὸς ἀπὸ παντὸς	τοῦ	σώματος, καὶ ἀπὸ τῶν ἀσθενέων
[4, 3]	γονήν φημι ἀποκρίνεσθαι ἀπὸ παντὸς	τοῦ	σώματος, καὶ ἀπὸ τῶν στερεῶν
[4, 1]	γὰρ ἐς τοῦτον ἐκ παντὸς	τοῦ	σώματος, καὶ διαχέει ἐκ τοῦ
[4, 8]	πλέον ἔλθῃ ἀπὸ τῆς γυναικὸς	τοῦ	σώματος, κεῖνο κάλλιον ἔοικε τῇ
[4, 8]	ἐοικέναι καὶ ἀπὸ πλεόνων χωρίων	τοῦ	σώματος, κείνῳ τὰ πλείονα ἔοικε·
[4, 4]	δὲ καὶ ἡ γυνὴ ἀπὸ	τοῦ	σώματος ὁτὲ μὲν ἐς τὰς
[4, 10]	ἔῃ, ἀνάγκη ἐν στενῷ κινευμένου	τοῦ	σώματος πηροῦσθαι κατ´ ἐκεῖνο τὸ
[4, 10]	ἐν τῇσι μήτρῃσι κατά τι	τοῦ	σώματος στενότερον ἔῃ τὸ ἕτερον
[4, 1]	φλέβες καὶ νεῦρα ἀπὸ παντὸς	τοῦ	σώματος τείνουσιν ἐς τὸ αἰδοῖον,
[4, 8]	ἀποδί δοσθαι. Καὶ ὁκόθεν ἂν	τοῦ	σώματος τοῦ ἀνδρὸς πλέον ἔλθῃ
[4, 1]	ἀποχωρέειν. Ἐπὴν δὲ ἔλθῃ ἐς	τοῦ	τον τὸν μυελὸν ἡ γονὴ,
[4, 3]	σώματι. Εἰσὶ δὲ τέσσαρες ἰδέαι	τοῦ	ὑγροῦ, αἷμα, χολὴ, ὕδωρ καὶ
[4, 4]	ἥδεται, ἀποκρίνεται αὐτῷ ἐξαπίνης ἀπὸ	τοῦ	ὑγροῦ ἀπὸ ταρα χῆς ἰσχυροτέρης
[4, 11]	τί οἱ νόσημα προσπέσῃ καὶ	τοῦ	ὑγροῦ αὐτοῦ, ἀφ´ οὗ τὸ
[4, 1]	τῷ ἀνθρώπῳ ἀπο κρίνεται ἀπὸ	τοῦ	ὑγροῦ ἀφρέοντος τὸ ἰσχυρότατον καὶ
[4, 1]	τείνουσιν ὁδοὶ, ὥστε καὶ ἐπιέναι	τοῦ	ὑγροῦ ἐς αὐτὸν καὶ ἀποχωρέειν.
[4, 3]	ἀπὸ τῶν μαλθακῶν, καὶ ἀπὸ	τοῦ	ὑγροῦ παντὸς τοῦ ἐν τῷ
[4, 1]	τοῦ ἀνδρὸς ἔρχεται ἀπὸ παντὸς	τοῦ	ὑγροῦ τοῦ ἐν τῷ σώματι
[4, 10]	δὲ μᾶλλον φλασθῇ τὸ ἔμβρυον,	τοῦ	ὑμένος ῥαγέντος τοῦ περιέχοντος αὐτὸ,
[4, 4]	ἐπὴν ἄρξηται μίσγεσθαι, διὰ παντὸς	τοῦ	χρόνου, μέ χρις ἂν αὐτὴν
[4, 7]	μάζειν τὰς αὐτὰς γυναῖκας καὶ	τοὺς	αὐτοὺς ἄνδρας γόνον καὶ ἄρσενα
[4, 1]	μυελὸν ἡ γονὴ, χωρέει παρὰ	τοὺς	νεφρούς· ταύτῃ γὰρ ἡ ὁδός
[4, 3]	πος ἐν ἑωυτῷ, καὶ ἀπὸ	τουτέων	αἱ νοῦσοι γίνονται· δεδήλωται δέ
[4, 3]	περὶ τουτέων, καὶ διότι ἐκ	τουτέων	αἱ νοῦσοι γίνονται ἢ αἱ
[4, 3]	δεδήλωται δέ μοι καὶ περὶ	τουτέων,	καὶ διότι ἐκ τουτέων αἱ
[4, 7]	χω ρέει δὲ οὐκ ἀεὶ	τοῦτο	ἀπὸ τοῦ αὐτέου ἀνδρὸς ἰσχυρὸν,
[4, 9]	μητρέων χανουσέων μᾶλλον, καὶ διὰ	τοῦτο	ἀσθενὲς ἐγένετο· νοσέει δὲ τῶν
[4, 11]	τοκεύς. Ταῦτα δέ μοι ἐς	τοῦτο	εἰρέαται· ἀνα βήσομαι δ´ αὖθις
[4, 4]	ταῦτα μέν μοι εἰρέαται ἐς	τοῦτο.	~Ἐπὴν δὲ μιχθῇ ἡ γυνὴ,
[4, 1]	λαγνείης. Καὶ ταῦτα μὲν ἐς	τοῦτό	μοι εἰρέαται. ~Οἱ δὲ εὐνοῦχοι
[4, 1]	λαγνείῃ· ἔχει γὰρ τὸ ὑγρὸν	τοῦτο	ὅπερ λαγνεύοντι· ἀλλ´ οὔ μοι
[4, 1]	νωτιαῖον μυελόν· τείνουσι γὰρ ἐς	τοῦτον	ἐκ παντὸς τοῦ σώματος, καὶ
[4, 1]	ἐόντος τὸ ἰσχυρότατον ἀποκρι θέν·	τούτου	δὲ ἱστόριον τόδε, ὅτι ἀποκρίνεται
[4, 8]	τρὶ μηδὲν, ἢ τὸ ἐναντίον	τούτου,	οὐδὲ μηδετέρῳ ἐοικέναι μηδέν· ἀλλ´
[4, 1]	παντὶ ἡδονὴ καὶ θέρμη ἐκ	τούτου	παραγίνεται· τριβομένου δὲ τοῦ αἰδοίου
[4, 9]	παιδία ἀσθενέα ἔῃ, αἱ μῆ	τραι	αἴτιαί εἰσι, στενότεραι ἐοῦσαι τοῦ
[4, 4]	τοῦ καιροῦ συστρέφονται ἰσχυρῶς, συσ	τρεφόμεναι	δὲ ἰσχυρῶς πόνον τῷ σώματι
[4, 8]	μητρὶ ἐοικέναι, τῷ δὲ πα	τρὶ	μηδὲν, ἢ τὸ ἐναντίον τούτου,
[4, 1]	καὶ θέρμη ἐκ τούτου παραγίνεται·	τριβομένου	δὲ τοῦ αἰδοίου καὶ τοῦ
[4, 4]	γυναιξί φημι ἐν τῇ μίξει	τριβομένου	τοῦ αἰδοίου καὶ τῶν μητρέων
[4, 10]	φθείρεται τὸ ἔμβρυον· ἢ ἑτέρῳ	τρόπῳ	τοιῷδε πηροῦται τὰ παιδία, ἐπὴν
[4, 4]	κνησμὸν ἐμπίπτειν ἐς αὐτὰς καὶ	τῷ	ἄλλῳ σώματι ἡδονὴν καὶ θέρμην
[4, 7]	ἐν τῇ γυναικὶ καὶ ἐν	τῷ	ἀν δρὶ ἔστι γόνος καὶ
[4, 4]	ἢν δὲ μὴ ὀργᾷ, συντελέει	τῷ	ἀνδρὶ ἡδομένη· καὶ ἔχει οὕτως
[4, 8]	τῇ γυ ναικὶ καὶ ἐν	τῷ	ἀνδρὶ καὶ κουρογονίη καὶ θηλυγονίη.
[4, 6]	ὡσαύτως· καὶ ἔστι καὶ ἐν	τῷ	ἀνδρὶ τὸ θῆλυ σπέρμα καὶ
[4, 1]	κλονεύμενα ἀφρέει· οὕτω δὲ κἀν	τῷ	ἀνθρώπῳ ἀπο κρίνεται ἀπὸ τοῦ
[4, 6]	κρατέεται τὸ ἰσχυρὸν καὶ μιχθὲν	τῷ	ἀσθενεῖ ἐς θῆλυ περιηνέχθη· ἢν
[4, 8]	ἀνυστὸν πάντα τῇ μητρὶ ἐοικέναι,	τῷ	δὲ πα τρὶ μηδὲν, ἢ
[4, 5]	λήψεσθαι πρὸς ἑωυ τὴν, πρὸς	τῷ	ἔθει χωρέει ἔξω ἡ γονὴ
[4, 9]	ἀρυ στῆρα, ἔσται τοῦ ἀρυστῆρος	τῷ	κοίλῳ ἴσος καὶ ὅμοιος· ἢν
[4, 9]	ἔσται ὁ σίκυος τοῦ ἄγγεος	τῷ	κοίλῳ καὶ ὅμοιος· ἐρίζει γὰρ
[4, 9]	ἐρίζει γὰρ ἐν τῇ αὔξῃ	τῷ	κοίλῳ τοῦ ἄγγεος. Σχεδὸν δὲ
[4, 2]	τότε γίνεται ἔνθα κλονήσεται· καὶ	τῷ	παιδὶ χωρέει, ἐπὴν ἁδρὸς ἔῃ,
[4, 9]	ταναγκάσῃ αὐτά. Οὕτω δὴ καὶ	τῷ	παιδίῳ, ἢν μὲν εὐρυχωρίη οἱ
[4, 8]	γενομένη τὰ πλείονα ἔοικε κάλλιον	τῷ	πατρὶ ἢ τῇ μητρὶ, καὶ
[4, 8]	κάλλιον ἔοικε τῇ μητρὶ ἢ	τῷ	πατρί. Καὶ ταῦτά μοι καὶ
[4, 8]	τῆς γυναικὸς, κεῖνο κάλλιον ἔοικε	τῷ	πατρί· ὁκόθεν ἂν δὲ πλέον
[4, 8]	μοι καὶ τοσαῦτα ἐστὶν ἱστόρια	τῷ	προτέρῳ λόγῳ, ὅτι ἔνεστι καὶ
[4, 9]	ἐόντα δὲ νεογνὸν καὶ προσεόντα	τῷ	σικυηλάτῳ, θείη ἐς ἀρυ στῆρα,
[4, 1]	ἐξονειρώσσουσιν· ἐπὴν τὸ ὑγρὸν ἐν	τῷ	σώματι διακεχυμένον ἔῃ καὶ διάθερμον,
[4, 3]	τοῦ ὑγροῦ παντὸς τοῦ ἐν	τῷ	σώματι. Εἰσὶ δὲ τέσσαρες ἰδέαι
[4, 1]	παντὸς τοῦ ὑγροῦ τοῦ ἐν	τῷ	σώματι ἐόντος τὸ ἰσχυρότατον ἀποκρι
[4, 1]	κινευμένου, τὸ ὑγρὸν θερμαίνεται ἐν	τῷ	σώματι καὶ διαχέε ται καὶ
[4, 1]	νοισιν ὥσπερ κνησμὸς ἐμπίπτει καὶ	τῷ	σώματι παντὶ ἡδονὴ καὶ θέρμη
[4, 4]	συσ τρεφόμεναι δὲ ἰσχυρῶς πόνον	τῷ	σώματι παρέχουσιν· ἅμα δὲ ἡ
[4, 2]	διὰ ταῦτα οὐδὲ κλονέεται ἐν	τῷ	σώματι τὸ ὑγρὸν ἐς ἀπόκρισιν
[4, 8]	ἀπὸ τῶν ἰσχυρῶν ἰσχυρή· καὶ	τῷ	τέκνῳ οὕτως ἐστὶν ἀνάγκη ἀποδί
[4, 11]	τὸν ἀριθμὸν πάντα τὸ πεπηρωμένον	τῷ	ὑγιεῖ· ἐπὴν δέ τί οἱ
[4, 8]	παντὸς τοῦ σώματος, καὶ ἀπὸ	τῶν	ἀσθενέων ἀσθενὴς καὶ ἀπὸ τῶν
[4, 4]	καταμηνίων μὴ χωρεόντων τὰ σώματα	τῶν	γυ ναικῶν ἐπίνοσα γίνεται· διότι
[4, 4]	ὁδὸν ῥηϊτέρην τοῖσι κα ταμηνίοισι·	τῶν	δὲ καταμηνίων μὴ χωρεόντων τὰ
[4, 2]	οὐχ ὑπάρχουσιν οἱ εὐνοῦχοι χρηστοί·	τῶν	δὲ τάδε ἐκτριβέντων ἡ ὁδὸς
[4, 10]	ἐκεῖνο τὸ χωρίον· ὥσπερ καὶ	τῶν	δένδρων ἅσσα ἐν τῇ γῇ
[4, 9]	τοῦτο ἀσθενὲς ἐγένετο· νοσέει δὲ	τῶν	ζώων ἕκαστον κατὰ τὴν ἰσχὺν
[4, 8]	τῶν ἀσθενέων ἀσθενὴς καὶ ἀπὸ	τῶν	ἰσχυρῶν ἰσχυρή· καὶ τῷ τέκνῳ
[4, 3]	ἀπὸ τῶν στερεῶν καὶ ἀπὸ	τῶν	μαλθακῶν, καὶ ἀπὸ τοῦ ὑγροῦ
[4, 4]	μίξει τριβομένου τοῦ αἰδοίου καὶ	τῶν	μητρέων κινευμένων, ὥσπερ κνησμὸν ἐμπίπτειν
[4, 9]	τῆς αὔξης αὐτοῦ ἔξω παρῄει,	τῶν	μητρέων χανουσέων μᾶλλον, καὶ διὰ
[4, 1]	καὶ αἷμα ξυμφέρεται· παρὰ δὲ	τῶν	νεφρῶν ἔρχεται διὰ τῶν ὀρχίων
[4, 2]	γονῆς· ἔστι γὰρ δι´ αὐτῶν	τῶν	ὀρχίων ἡ ὁδός· καὶ νεῦρα
[4, 1]	δὲ τῶν νεφρῶν ἔρχεται διὰ	τῶν	ὀρχίων μεσάτων ἐς τὸ αἰδοῖον·
[4, 2]	πυκνὰ ἐς τὸ αἰδοῖον ἐκ	τῶν	ὀρχίων, οἷσιν ἀείρεται καὶ καθίεται,
[4, 9]	κἢν μὲν πολλῶν ἤδη γενομένων	τῶν	παιδίων τοιοῦτον γένηται, δῆλον ὅτι
[4, 3]	παντὸς τοῦ σώματος, καὶ ἀπὸ	τῶν	στερεῶν καὶ ἀπὸ τῶν μαλθακῶν,
[4, 8]	τινὶ, εἴπερ ἄρα ἀπ´ ἀμφοτέρων	τῶν	σωμάτων τὸ σπέρμα χωρέει ἐς
[4, 2]	χωρέει τὰ καταμήνια δι´ αἴτιον	τωὐτό.	Ἐπὴν δὲ αὔξωνται καὶ παρθένος

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/09/2009