Livre, Chap.
[4, 4]	μίξει, πλείονα δὲ χρόνον ἢ	ὁ	ἀνήρ· διότι δὲ μᾶλλον ὁ
[4, 4]	ὁ ἀνήρ· διότι δὲ μᾶλλον	ὁ	ἀνὴρ ἥδεται, ἀποκρίνεται αὐτῷ ἐξαπίνης
[4, 4]	μέ χρις ἂν αὐτὴν μεθιῇ	ὁ	ἀνήρ· κἢν μὲν ὀργᾷ ἡ
[4, 3]	Τοσαύτας γὰρ ἰδέας ἔχει ξυμφυέας	ὁ	ἄνθρω πος ἐν ἑωυτῷ, καὶ
[4, 2]	κωλύει τὴν γονὴν ἰέναι, καὶ	ὁ	κνησμὸς οὐχ ὁμοίως παραγίνεται· διὰ
[4, 7]	μιχθέντες θῆλυν γόνον ἐποίησαν. Οὗτος	ὁ	λόγος ἐρέει καὶ τὸν ἄνδρα
[4, 9]	φύσιος τοῦ σικύου, ἴσος ἔσται	ὁ	σίκυος τοῦ ἄγγεος τῷ κοίλῳ
[4, 11]	δοκέει εἶναι καὶ πηρωθῆναι, καθάπερ	ὁ	τοκεύς. Ταῦτα δέ μοι ἐς
[4, 9]	τις ἐς ἄγγος θῇ μέγα,	ὅ	τι ἐπιεικές ἐστι σίκυον χαδέειν,
[4, 10]	μήτρῃσι κατὰ τὸ χωρίον καθ´	ὅ	τι καὶ ἐπηρώθη στενὸν ἔῃ,
[4, 1]	μυελὸν, καὶ ἐξ αὐτοῦ τείνουσιν	ὁδοὶ,	ὥστε καὶ ἐπιέναι τοῦ ὑγροῦ
[4, 4]	αἷμα θερμαίνουσα καὶ ὑγραίνουσα ποιέει	ὁδὸν	ῥηϊτέρην τοῖσι κα ταμηνίοισι· τῶν
[4, 1]	τοὺς νεφρούς· ταύτῃ γὰρ ἡ	ὁδός	ἐστι διὰ φλεβῶν, κἢν οἱ
[4, 1]	τὸ οὖρον, ἀλλά οἱ ἄλλη	ὁδός	ἐστιν αὐτῆς ἐχομένη. Καὶ οἱ
[4, 2]	τῆς αὔξης καὶ στομοῦνται, καὶ	ὁδὸς	καὶ δίοδος διὰ στενῶν γίνεται,
[4, 2]	δι´ αὐτῶν τῶν ὀρχίων ἡ	ὁδός·	καὶ νεῦρα τείνει λεπτὰ καὶ
[4, 2]	τῶν δὲ τάδε ἐκτριβέντων ἡ	ὁδὸς	τῆς γονῆς ἐμπέφρακται· πωροῦνται γὰρ
[4, 1]	οὐχ ὅπη τὸ οὖρον, ἀλλά	οἱ	ἄλλη ὁδός ἐστιν αὐτῆς ἐχομένη.
[4, 7]	ἑτέρους ἄνδρας ἐλθοῦσαι ἐκουροτόκησαν· καὶ	οἱ	ἄνδρες οἱ αὐτοὶ κεῖνοι παρ´
[4, 7]	ἐλθοῦσαι ἐκουροτόκησαν· καὶ οἱ ἄνδρες	οἱ	αὐτοὶ κεῖνοι παρ´ οἷσιν ἐθηλυτόκεον
[4, 2]	μὲν ἐς τοῦτό μοι εἰρέαται.	~Οἱ	δὲ εὐνοῦχοι διὰ ταῦτα οὐ
[4, 9]	τῷ παιδίῳ, ἢν μὲν εὐρυχωρίη	οἱ	ἔῃ ἐν τῇ αὔξῃ, μέζον
[4, 1]	ὁδός ἐστιν αὐτῆς ἐχομένη. Καὶ	οἱ	ἐξονειρώσσοντες διὰ τάδε ἐξονειρώσσουσιν· ἐπὴν
[4, 2]	τομῇ ἀποτέμνεται, διὸ οὐχ ὑπάρχουσιν	οἱ	εὐνοῦχοι χρηστοί· τῶν δὲ τάδε
[4, 1]	ὁδός ἐστι διὰ φλεβῶν, κἢν	οἱ	νεφροὶ ἑλκωθῶσιν, ἔστιν ὅτε καὶ
[4, 11]	τῷ ὑγιεῖ· ἐπὴν δέ τί	οἱ	νόσημα προσπέσῃ καὶ τοῦ ὑγροῦ
[4, 2]	τῆς γονῆς ἐμπέφρακται· πωροῦνται γὰρ	οἱ	ὄρχιες· καὶ τὰ νεῦρα σκληρὰ
[4, 2]	τότε ἴσχει, εὐρυ χωρίη γάρ	οἱ	τότε γίνεται ἔνθα κλονήσεται· καὶ
[4, 1]	μένου ἀπ´ αὐτοῦ ὁρᾷν παρίσταται	οἷάπερ	ἐν τῇ λαγνείῃ· ἔχει γὰρ
[4, 4]	ὥσπερ εἴ τις ἐπὶ φλόγα	οἶνον	ἐπιχέει, συμβαίνει πρῶτα μὲν ἐξαΐσσειν
[4, 4]	ὀλίγου πρὸς τὴν ἐπίχυσιν τοῦ	οἴνου,	ἔπειτα λήγειν, ὡσαύτως δὲ καὶ
[4, 2]	τὸ αἰδοῖον ἐκ τῶν ὀρχίων,	οἷσιν	ἀείρεται καὶ καθίεται, καὶ ταῦτα
[4, 7]	ἀφικόμενοι, ἄρσενα γόνον ἐποίησαν, καὶ	οἷσιν	ἄρσην γόνος ἐγίνετο, ἐς ἑτέρας
[4, 7]	ἄνδρες οἱ αὐτοὶ κεῖνοι παρ´	οἷσιν	ἐθηλυτόκεον αἱ γυναῖκες, ἑτέρων γυναικῶν
[4, 3]	καὶ ὅκως καὶ διότι, καὶ	οἷσιν	οὐ γίνεται ἡ γονὴ καὶ
[4, 1]	σώματος τείνουσιν ἐς τὸ αἰδοῖον,	οἷσιν	ὑποτριβομένοισι καὶ θερμαινομένοισι καὶ πληρευμέ
[4, 8]	κεῖνο κάλλιον ἔοικε τῷ πατρί·	ὁκόθεν	ἂν δὲ πλέον ἔλθῃ ἀπὸ
[4, 8]	ἐστὶν ἀνάγκη ἀποδί δοσθαι. Καὶ	ὁκόθεν	ἂν τοῦ σώματος τοῦ ἀνδρὸς
[4, 3]	μὲν εἰρέαταί μοι περὶ γονῆς,	ὁκόθεν	γίνεται καὶ ὅκως καὶ διότι,
[4, 1]	τοῦ νοσήματος τί ἐστὶ, καὶ	ὁκόσα	ἐργάζεται, καὶ διότι πρὸ λαγνείης.
[4, 11]	σπέρμα γίνεται, τέσσαρες ἰδέαι ἐοῦσαι,	ὁκόσαι	ἐν φύσει ὑπῆρξαν, τὴν γονὴν
[4, 2]	οὐ δύναται τείνειν καὶ χαλᾷν.	Ὁκόσοι	δὲ παρ´ οὖς τετμημένοι εἰσὶν,
[4, 5]	τόκων ἔμπειρος ἔῃ καὶ ἐννοήσῃ	ὁκόταν	ἡ γονὴ μὴ ἐξέλθῃ, ἀλλ´
[4, 5]	ἔξω ἡ γονὴ ἀπ´ ἀμφοτέρων,	ὁκόταν	ἡ γυνὴ ἐθελήσῃ· ἢν δὲ
[4, 6]	γίνεται· ἢν δὲ ἀσθενὲς, θῆλυ·	ὁκότερον	δ´ ἂν κρατήσῃ κατὰ πλῆθος,
[4, 8]	σπέρμα χωρέει ἐς τὸ τέκνον.	Ὁκότερος	δ´ ἂν πλέον ξυμβάληται ἐς
[4, 9]	πάντα τὰ φυόμενα οὕτως ἔχει,	ὅκως	ἄν τις κα ταναγκάσῃ αὐτά.
[4, 3]	περὶ γονῆς, ὁκόθεν γίνεται καὶ	ὅκως	καὶ διότι, καὶ οἷσιν οὐ
[4, 11]	φύσει ὑπῆρξαν, τὴν γονὴν οὐχ	ὅλην	παρέχουσιν, ἀσθενέστε ρον δὲ τὸ
[4, 2]	οὗτοι λαγνεύουσι μὲν καὶ ἀφιᾶσιν,	ὀλίγον	δὲ καὶ ἀσθενὲς καὶ ἄγονον·
[4, 4]	τὴν φλόγα καὶ αὔξεσθαι δι´	ὀλίγου	πρὸς τὴν ἐπίχυσιν τοῦ οἴνου,
[4, 9]	τοῦ ἄγγεος τῷ κοίλῳ καὶ	ὅμοιος·	ἐρίζει γὰρ ἐν τῇ αὔξῃ
[4, 9]	ἀρυστῆρος τῷ κοίλῳ ἴσος καὶ	ὅμοιος·	ἢν δέ τις ἐς ἄγγος
[4, 4]	καὶ τὸ λοιπὸν οὐκ ἔτι	ὁμοίως	ἥδεται ἡ γυνή· ἢν δὲ
[4, 6]	σεν, καὶ ἐν τῇ γυναικὶ	ὁμοίως·	ἰσχυρότερον δέ ἐστι τὸ ἄρσεν
[4, 2]	ἰέναι, καὶ ὁ κνησμὸς οὐχ	ὁμοίως	παραγίνεται· διὰ ταῦτα οὐδὲ κλονέεται
[4, 6]	τις κηρὸν καὶ στέαρ μίξας	ὁμοῦ,	πλέον ποιήσας τὸ στέαρ, τήξειε
[4, 5]	τῆς ἰκμά δος, καὶ μίσγεται	ὁμοῦ	τό τε ἀπὸ τοῦ ἀνδρὸς
[4, 11]	αὖθις ὀπίσω ἐς τὸν λόγον	ὃν	ἔλεγον.
[4, 1]	λαγνεύοντι· ἀλλ´ οὔ μοι περὶ	ὀνειρωσσόντων	καὶ παντὸς τοῦ νοσήματος τί
[4, 1]	ἔχει γὰρ τὸ ὑγρὸν τοῦτο	ὅπερ	λαγνεύοντι· ἀλλ´ οὔ μοι περὶ
[4, 1]	τὸ αἰδοῖον· καὶ χωρέει οὐχ	ὅπη	τὸ οὖρον, ἀλλά οἱ ἄλλη
[4, 11]	εἰρέαται· ἀνα βήσομαι δ´ αὖθις	ὀπίσω	ἐς τὸν λόγον ὃν ἔλεγον.
[4, 1]	καὶ ἀποκρινο μένου ἀπ´ αὐτοῦ	ὁρᾷν	παρίσταται οἷάπερ ἐν τῇ λαγνείῃ·
[4, 4]	μεθιῇ ὁ ἀνήρ· κἢν μὲν	ὀργᾷ	ἡ γυνὴ μίσγεσθαι, πρό σθεν
[4, 4]	ἡ γυνή· ἢν δὲ μὴ	ὀργᾷ,	συντελέει τῷ ἀνδρὶ ἡδομένη· καὶ
[4, 2]	γονῆς ἐμπέφρακται· πωροῦνται γὰρ οἱ	ὄρχιες·	καὶ τὰ νεῦρα σκληρὰ καὶ
[4, 2]	ἔστι γὰρ δι´ αὐτῶν τῶν	ὀρχίων	ἡ ὁδός· καὶ νεῦρα τείνει
[4, 1]	τῶν νεφρῶν ἔρχεται διὰ τῶν	ὀρχίων	μεσάτων ἐς τὸ αἰδοῖον· καὶ
[4, 2]	ἐς τὸ αἰδοῖον ἐκ τῶν	ὀρχίων,	οἷσιν ἀείρεται καὶ καθίεται, καὶ
[4, 1]	ἐκ τοῦ ἐγκεφάλου εἰς τὴν	ὀσφὺν	καὶ ἐς πᾶν τὸ σῶμα
[4, 6]	μεθιέ μενον ἀπὸ τῆς γυναικὸς,	ὁτὲ	δὲ ἀσθενέστερον· καὶ τὸ ἀπὸ
[4, 4]	αἱ δὲ μῆτραι ἰκμαλέαι γίνονται,	ὁτὲ	δὲ καὶ ἔξω, ἢν χάσκωσιν
[4, 4]	ἡ γυνὴ ἀπὸ τοῦ σώματος	ὁτὲ	μὲν ἐς τὰς μήτρας, αἱ
[4, 6]	~Ἔχει δὲ οὕτω καὶ τόδε·	ὁτὲ	μὲν ἰσχυρότερόν ἐστι τὸ μεθιέ
[4, 8]	τὰ πλείονα ἔοικε· καὶ ἔστιν	ὅτε	θυγάτηρ γενομένη τὰ πλείονα ἔοικε
[4, 1]	κἢν οἱ νεφροὶ ἑλκωθῶσιν, ἔστιν	ὅτε	καὶ αἷμα ξυμφέρεται· παρὰ δὲ
[4, 8]	μητρὶ, καὶ κοῦρος γενόμενος ἔστιν	ὅτε	κάλλιον ἔοικε τῇ μητρὶ ἢ
[4, 9]	~Γίνεται δὲ καὶ τόδε· ἔστιν	ὅτε	τὰ τέκνα λεπτὰ καὶ ἀσθενέα
[4, 1]	θέν· τούτου δὲ ἱστόριον τόδε,	ὅτι	ἀποκρίνεται τὸ ἰσχυρότατον, ὅτι ἐπὴν
[4, 11]	ἔῃ τὸ ἕτερον τοῦ ἑτέρου.	~Ὅτι	δὲ, πεπηρωμένων ἀνθρώπων, ὑγιέα γίνονται
[4, 9]	τῶν παιδίων τοιοῦτον γένηται, δῆλον	ὅτι	ἐν τῇσι μήτρῃσιν ἐνόσησε τὸ
[4, 8]	ἐστὶν ἱστόρια τῷ προτέρῳ λόγῳ,	ὅτι	ἔνεστι καὶ ἐν τῇ γυ
[4, 1]	τόδε, ὅτι ἀποκρίνεται τὸ ἰσχυρότατον,	ὅτι	ἐπὴν λαγνεύσωμεν σμικρὸν οὕτω μεθέντες,
[4, 7]	τῆς γονῆς. ~Ξυμβάλλεσθαι δὲ παρέχει	ὅτι	καὶ ἐν τῇ γυναικὶ καὶ
[4, 6]	δὲ παγῇ, τότ´ ἐμφανὲς γίνεται,	ὅτι	κρατέει τὸ στέαρ τοῦ κηροῦ
[4, 2]	εὐνοῦχοι διὰ ταῦτα οὐ λαγνεύουσιν,	ὅτι	σφέων ἡ δίοδος ἀμαλδύνεται τῆς
[4, 3]	ὅκως καὶ διότι, καὶ οἷσιν	οὐ	γίνεται ἡ γονὴ καὶ διότι
[4, 3]	γίνεται ἡ γονὴ καὶ διότι	οὐ	γίνεται, καὶ περὶ καταμηνίων παρθένων.
[4, 6]	πυρὶ, μέχρι μὲν ὑγρὸν ἔῃ,	οὐ	διάδηλον γίνεται τὸ κρατέον· ἐπὴν
[4, 2]	μωρὰ γενόμενα ὑπὸ τοῦ πώρου	οὐ	δύναται τείνειν καὶ χαλᾷν. Ὁκόσοι
[4, 11]	δὲ τὸ κατὰ τὸ πεπηρωμένον,	οὐ	θαῦμα δέ μοι δοκέει εἶναι
[4, 2]	~Οἱ δὲ εὐνοῦχοι διὰ ταῦτα	οὐ	λαγνεύουσιν, ὅτι σφέων ἡ δίοδος
[4, 4]	γίνονται ἐν τῇ μίξει καὶ	οὐ	ξηραὶ, ξηραὶ δὲ ἐοῦσαι μᾶλλον
[4, 5]	ἐθελήσῃ· ἢν δὲ μέλλῃ λήψεσθαι,	οὐ	χωρέει ἔξω, ἀλλ´ ἐμμένει ἐν
[4, 2]	παρθένοισι, μέχρις ἂν νέαι ἔωσιν,	οὐ	χωρέει τὰ καταμήνια δι´ αἴτιον
[4, 1]	ὑγρὸν τοῦτο ὅπερ λαγνεύοντι· ἀλλ´	οὔ	μοι περὶ ὀνειρωσσόντων καὶ παντὸς
[4, 11]	καὶ τοῦ ὑγροῦ αὐτοῦ, ἀφ´	οὗ	τὸ σπέρμα γίνεται, τέσσαρες ἰδέαι
[4, 2]	ἀπὸ τῆς κεφαλῆς παρὰ τὰ	οὔατα	ἐς τὸν νωτιαῖον μυελόν· αὕτη
[4, 7]	ἀπὸ τοῦ αὐτέου ἀνδρὸς ἰσχυρὸν,	οὐδὲ	ἀσθενὲς ἀεὶ, ἀλλ´ ἄλλοτε ἀλλοῖον.
[4, 2]	οὐχ ὁμοίως παραγίνεται· διὰ ταῦτα	οὐδὲ	κλονέεται ἐν τῷ σώματι τὸ
[4, 8]	μηδὲν, ἢ τὸ ἐναντίον τούτου,	οὐδὲ	μηδετέρῳ ἐοικέναι μηδέν· ἀλλ´ ἀμφοτέροισιν
[4, 7]	ἐγένετο ἄρσενα· χω ρέει δὲ	οὐκ	ἀεὶ τοῦτο ἀπὸ τοῦ αὐτέου
[4, 8]	ἔοικε τῇ μητρί. Ἔστι δὲ	οὐκ	ἀνυστὸν πάντα τῇ μητρὶ ἐοικέναι,
[4, 4]	ἀνδρὸς ἀφίει, καὶ τὸ λοιπὸν	οὐκ	ἔτι ὁμοίως ἥδεται ἡ γυνή·
[4, 9]	ἐστὶν αὐτὸ λεπτὸν γενέσθαι, ἅτε	οὐκ	ἔχον τῇ αὔξῃ τὴν αὐτὴν
[4, 2]	ἡ δίοδος ὑπὸ τῆς τομῆς	οὐλῆς	γενομένης στερεὴ γέγονεν. Τοῖσι δὲ
[4, 1]	καὶ χωρέει οὐχ ὅπη τὸ	οὖρον,	ἀλλά οἱ ἄλλη ὁδός ἐστιν
[4, 2]	καὶ χαλᾷν. Ὁκόσοι δὲ παρ´	οὖς	τετμημένοι εἰσὶν, οὗτοι λαγνεύουσι μὲν
[4, 2]	δὲ παρ´ οὖς τετμημένοι εἰσὶν,	οὗτοι	λαγνεύουσι μὲν καὶ ἀφιᾶσιν, ὀλίγον
[4, 7]	γυναῖκας μιχθέντες θῆλυν γόνον ἐποίησαν.	Οὗτος	ὁ λόγος ἐρέει καὶ τὸν
[4, 1]	τἄλλα ὑγρὰ ξύμπαντα κλονεύμενα ἀφρέει·	οὕτω	δὲ κἀν τῷ ἀνθρώπῳ ἀπο
[4, 10]	μὲν παχὺ, τῇ δὲ λεπτόν·	οὕτω	δὴ ἔχει καὶ τὸ παιδίον,
[4, 9]	ἄν τις κα ταναγκάσῃ αὐτά.	Οὕτω	δὴ καὶ τῷ παιδίῳ, ἢν
[4, 6]	γίνεσθαι. Ἔχει δὲ καὶ τόδε	οὕτω·	ἢν μὲν ἀπ´ ἀμφοτέρων τὸ
[4, 4]	ἐπιχέει, παύεται τὸ ὕδωρ ζέον·	οὕτω,	καὶ ἡ γονὴ πεσοῦσα τοῦ
[4, 6]	ἔλαβεν πρὸς ἑωυτήν. ~Ἔχει δὲ	οὕτω	καὶ τόδε· ὁτὲ μὲν ἰσχυρότερόν
[4, 1]	ἰσχυρότατον, ὅτι ἐπὴν λαγνεύσωμεν σμικρὸν	οὕτω	μεθέντες, ἀσθενέες γινόμεθα. Ἔχει δὲ
[4, 7]	Ἔχει δὲ καὶ τοῖσι κτήνεσιν	οὕτω	τὰ περὶ γονῆς θήλεος καὶ
[4, 4]	γυναικί. Ἔχει δὲ καὶ τόδε	οὕτω	τῇσι γυναι ξίν· ἢν μὲν
[4, 1]	μεθέντες, ἀσθενέες γινόμεθα. Ἔχει δὲ	οὕτω·	φλέβες καὶ νεῦρα ἀπὸ παντὸς
[4, 2]	τὰ καταμήνια. Ταῦτα δέ μοι	οὕτως	ἀποπέφανται. ~Τὴν δὲ γονήν φημι
[4, 8]	ἰσχυρῶν ἰσχυρή· καὶ τῷ τέκνῳ	οὕτως	ἐστὶν ἀνάγκη ἀποδί δοσθαι. Καὶ
[4, 6]	στέαρ τοῦ κηροῦ κατὰ πλῆθος·	οὕτως	ἔχει καὶ τοῦ ἄρσενος καὶ
[4, 9]	εἰπεῖν καὶ πάντα τὰ φυόμενα	οὕτως	ἔχει, ὅκως ἄν τις κα
[4, 7]	ἄλλοτε ἀλλοῖον. Καὶ τῆς γυναικὸς	οὕτως	ἔχει· ὡς μὴ θαυ μάζειν
[4, 4]	τῷ ἀνδρὶ ἡδομένη· καὶ ἔχει	οὕτως	ὥσπερ εἴ τις ἐπὶ ὕδωρ
[4, 9]	μέγα τέκνον γενέσθαι. Ἔχει δὲ	οὕτως,	ὥσπερ εἴ τις σίκυον ἤδη
[4, 11]	ἐν φύσει ὑπῆρξαν, τὴν γονὴν	οὐχ	ὅλην παρέχουσιν, ἀσθενέστε ρον δὲ
[4, 2]	γονὴν ἰέναι, καὶ ὁ κνησμὸς	οὐχ	ὁμοίως παραγίνεται· διὰ ταῦτα οὐδὲ
[4, 1]	ἐς τὸ αἰδοῖον· καὶ χωρέει	οὐχ	ὅπη τὸ οὖρον, ἀλλά οἱ
[4, 2]	ἐν τῇ τομῇ ἀποτέμνεται, διὸ	οὐχ	ὑπάρχουσιν οἱ εὐνοῦχοι χρηστοί· τῶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/09/2009