Livre, Chap.
[4, 7]	οὕτως ἔχει· ὡς μὴ θαυ	μάζειν	τὰς αὐτὰς γυναῖκας καὶ τοὺς
[4, 3]	τῶν στερεῶν καὶ ἀπὸ τῶν	μαλθακῶν,	καὶ ἀπὸ τοῦ ὑγροῦ παντὸς
[4, 9]	ἔξω παρῄει, τῶν μητρέων χανουσέων	μᾶλλον,	καὶ διὰ τοῦτο ἀσθενὲς ἐγένετο·
[4, 4]	ἢ ὁ ἀνήρ· διότι δὲ	μᾶλλον	ὁ ἀνὴρ ἥδεται, ἀποκρίνεται αὐτῷ
[4, 4]	ἔξω, ἢν χάσκωσιν αἱ μῆτραι	μᾶλλον	τοῦ καιροῦ. Καὶ ἥδεται, ἐπὴν
[4, 4]	οὐ ξηραὶ, ξηραὶ δὲ ἐοῦσαι	μᾶλλον	τοῦ καιροῦ συστρέφονται ἰσχυρῶς, συσ
[4, 4]	ξίν· ἢν μὲν μίσγωνται ἀνδράσι,	μᾶλλον	ὑγιαίνουσιν· ἢν δὲ μὴ, ἧσ
[4, 10]	πηροῦται τὸ παιδίον· ἢν δὲ	μᾶλλον	φλασθῇ τὸ ἔμβρυον, τοῦ ὑμένος
[4, 4]	μίσγεσθαι, διὰ παντὸς τοῦ χρόνου,	μέ	χρις ἂν αὐτὴν μεθιῇ ὁ
[4, 9]	δέ τις ἐς ἄγγος θῇ	μέγα,	ὅ τι ἐπιεικές ἐστι σίκυον
[4, 9]	νοσήσῃ, ἐπιεικές ἐστι μεγάλων τοκέων	μέγα	τέκνον γενέσθαι. Ἔχει δὲ οὕτως,
[4, 9]	καὶ μὴ νοσήσῃ, ἐπιεικές ἐστι	μεγάλων	τοκέων μέγα τέκνον γενέσθαι. Ἔχει
[4, 9]	οἱ ἔῃ ἐν τῇ αὔξῃ,	μέζον	γίνεται· ἢν δὲ στενοχωρίη, ἔλασσον.
[4, 9]	χαδέειν, ἀλλὰ μὴ πολλῷ κάρτα	μέζον	τῆς φύσιος τοῦ σικύου, ἴσος
[4, 1]	ὅτι ἐπὴν λαγνεύσωμεν σμικρὸν οὕτω	μεθέντες,	ἀσθενέες γινόμεθα. Ἔχει δὲ οὕτω·
[4, 6]	ὁτὲ μὲν ἰσχυρότερόν ἐστι τὸ	μεθιέ	μενον ἀπὸ τῆς γυναικὸς, ὁτὲ
[4, 4]	σώματι ἡδονὴν καὶ θέρμην παρέχειν.	Μεθίει	δὲ καὶ ἡ γυνὴ ἀπὸ
[4, 4]	χρόνου, μέ χρις ἂν αὐτὴν	μεθιῇ	ὁ ἀνήρ· κἢν μὲν ὀργᾷ
[4, 5]	ἡ γυνὴ ἐθελήσῃ· ἢν δὲ	μέλλῃ	λήψεσθαι, οὐ χωρέει ἔξω, ἀλλ´
[4, 5]	ἡ γυνὴ, ἢν μὲν μὴ	μέλλῃ	λήψεσθαι πρὸς ἑωυ τὴν, πρὸς
[4, 6]	δὲ καὶ τόδε οὕτω· ἢν	μὲν	ἀπ´ ἀμφοτέρων τὸ σπέρμα ἰσχυρότερον
[4, 4]	δὲ μὴ, ἧσ σον· ἅμα	μὲν	γὰρ αἱ μῆτραι ἰκμαλέαι γίνονται
[4, 7]	γόνον καὶ ἄρ σενα· παρὰ	μὲν	γὰρ τοῖσιν ἐθηλυτόκεον, ἐκρατέετο τὸ
[4, 3]	ἐκ νούσων διακρίσιες. Καὶ ταῦτα	μὲν	εἰρέαταί μοι περὶ γονῆς, ὁκόθεν
[4, 4]	φλόγα οἶνον ἐπιχέει, συμβαίνει πρῶτα	μὲν	ἐξαΐσσειν τὴν φλόγα καὶ αὔξεσθαι
[4, 4]	γυνὴ ἀπὸ τοῦ σώματος ὁτὲ	μὲν	ἐς τὰς μήτρας, αἱ δὲ
[4, 1]	διότι πρὸ λαγνείης. Καὶ ταῦτα	μὲν	ἐς τοῦτό μοι εἰρέαται. ~Οἱ
[4, 9]	δὴ καὶ τῷ παιδίῳ, ἢν	μὲν	εὐρυχωρίη οἱ ἔῃ ἐν τῇ
[4, 6]	δὲ οὕτω καὶ τόδε· ὁτὲ	μὲν	ἰσχυρότερόν ἐστι τὸ μεθιέ μενον
[4, 2]	οὖς τετμημένοι εἰσὶν, οὗτοι λαγνεύουσι	μὲν	καὶ ἀφιᾶσιν, ὀλίγον δὲ καὶ
[4, 5]	δὲ μιχθῇ ἡ γυνὴ, ἢν	μὲν	μὴ μέλλῃ λήψεσθαι πρὸς ἑωυ
[4, 4]	οὕτω τῇσι γυναι ξίν· ἢν	μὲν	μίσγωνται ἀνδράσι, μᾶλλον ὑγιαίνουσιν· ἢν
[4, 4]	τῇσι γυναικείῃσι νούσοισιν. Καὶ ταῦτα	μέν	μοι εἰρέαται ἐς τοῦτο. ~Ἐπὴν
[4, 4]	αὐτὴν μεθιῇ ὁ ἀνήρ· κἢν	μὲν	ὀργᾷ ἡ γυνὴ μίσγεσθαι, πρό
[4, 1]	ΠΕΡΙ ΝΟΥΣΩΝ ΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟΝ. ~Νόμος	μὲν	πάντα κρατύνει· ἡ δὲ γονὴ
[4, 10]	ἀνατέλλον σκολιὸν γίνεται, ἢ τῇ	μὲν	παχὺ, τῇ δὲ λεπτόν· οὕτω
[4, 9]	τε καὶ ἰσχυρῶν ἐόντων· κἢν	μὲν	πολλῶν ἤδη γενομένων τῶν παιδίων
[4, 6]	στέαρ, τήξειε πρὸς πυρὶ, μέχρι	μὲν	ὑγρὸν ἔῃ, οὐ διάδηλον γίνεται
[4, 6]	μὲν ἰσχυρότερόν ἐστι τὸ μεθιέ	μενον	ἀπὸ τῆς γυναικὸς, ὁτὲ δὲ
[4, 1]	ἄλλου τινὸς, ἀφρέει· καὶ ἀποκρινο	μένου	ἀπ´ αὐτοῦ ὁρᾷν παρίσταται οἷάπερ
[4, 1]	νεφρῶν ἔρχεται διὰ τῶν ὀρχίων	μεσάτων	ἐς τὸ αἰδοῖον· καὶ χωρέει
[4, 6]	τὸ στέαρ, τήξειε πρὸς πυρὶ,	μέχρι	μὲν ὑγρὸν ἔῃ, οὐ διάδηλον
[4, 2]	τῆς γονῆς· καὶ τῇσι παρθένοισι,	μέχρις	ἂν νέαι ἔωσιν, οὐ χωρέει
[4, 5]	καὶ ἐννοήσῃ ὁκόταν ἡ γονὴ	μὴ	ἐξέλθῃ, ἀλλ´ ἐμμείνῃ, εἰδήσει ᾗ
[4, 10]	ἅσσα ἐν τῇ γῇ ἐόντα	μὴ	ἔχει εὐρυχωρίην, ἀλλ´ ὑπὸ λίθου
[4, 9]	ἐοῦσαι τοῦ καιροῦ· ἢν γὰρ	μὴ	ἔχῃ εὐρυ χωρίην ἔνθα τὸ
[4, 4]	ἀνδράσι, μᾶλλον ὑγιαίνουσιν· ἢν δὲ	μὴ,	ἧσ σον· ἅμα μὲν γὰρ
[4, 7]	τῆς γυναικὸς οὕτως ἔχει· ὡς	μὴ	θαυ μάζειν τὰς αὐτὰς γυναῖκας
[4, 5]	μιχθῇ ἡ γυνὴ, ἢν μὲν	μὴ	μέλλῃ λήψεσθαι πρὸς ἑωυ τὴν,
[4, 9]	ἢν δὲ ἔχῃ εὐρυχωρίην καὶ	μὴ	νοσήσῃ, ἐπιεικές ἐστι μεγάλων τοκέων
[4, 4]	ἥδεται ἡ γυνή· ἢν δὲ	μὴ	ὀργᾷ, συντελέει τῷ ἀνδρὶ ἡδομένη·
[4, 9]	ἐπιεικές ἐστι σίκυον χαδέειν, ἀλλὰ	μὴ	πολλῷ κάρτα μέζον τῆς φύσιος
[4, 9]	γενόμενα παιδία ἀσθενέα ἔῃ, αἱ	μῆ	τραι αἴτιαί εἰσι, στενότεραι ἐοῦσαι
[4, 4]	κα ταμηνίοισι· τῶν δὲ καταμηνίων	μὴ	χωρεόντων τὰ σώματα τῶν γυ
[4, 8]	ἐναντίον τούτου, οὐδὲ μηδετέρῳ ἐοικέναι	μηδέν·	ἀλλ´ ἀμφοτέροισιν ἀνάγκη τίς ἐστιν
[4, 8]	ἐοικέναι, τῷ δὲ πα τρὶ	μηδὲν,	ἢ τὸ ἐναντίον τούτου, οὐδὲ
[4, 8]	ἢ τὸ ἐναντίον τούτου, οὐδὲ	μηδετέρῳ	ἐοικέναι μηδέν· ἀλλ´ ἀμφοτέροισιν ἀνάγκη
[4, 5]	μήτρῃσιν ἡ γονή. Αἱ γὰρ	μῆτραι	δεξάμεναι καὶ μύσασαι ἔχου σιν
[4, 4]	σον· ἅμα μὲν γὰρ αἱ	μῆτραι	ἰκμαλέαι γίνονται ἐν τῇ μίξει
[4, 4]	ἐς τὰς μήτρας, αἱ δὲ	μῆτραι	ἰκμαλέαι γίνονται, ὁτὲ δὲ καὶ
[4, 4]	καὶ ἔξω, ἢν χάσκωσιν αἱ	μῆτραι	μᾶλλον τοῦ καιροῦ. Καὶ ἥδεται,
[4, 4]	σώματος ὁτὲ μὲν ἐς τὰς	μήτρας,	αἱ δὲ μῆτραι ἰκμαλέαι γίνονται,
[4, 4]	τῇ γονῇ πιπτούσῃ ἐς τὰς	μήτρας,	ἔπειτα λήγει· ὥσπερ εἴ τις
[4, 2]	καὶ τῆς παρθένου ἐπὶ τὰς	μήτρας	εὔροαι γίνονται ὑπὸ τῆς αὔξης
[4, 4]	πεσοῦσα τοῦ ἀνδρὸς ἐς τὰς	μήτρας	σβέννυσι τὴν θέρμην καὶ τὴν
[4, 4]	τριβομένου τοῦ αἰδοίου καὶ τῶν	μητρέων	κινευμένων, ὥσπερ κνησμὸν ἐμπίπτειν ἐς
[4, 9]	αὔξης αὐτοῦ ἔξω παρῄει, τῶν	μητρέων	χανουσέων μᾶλλον, καὶ διὰ τοῦτο
[4, 10]	τὸ παιδίον, ἢν ἐν τῇσι	μήτρῃσι	κατά τι τοῦ σώματος στενότερον
[4, 10]	τὰ παιδία, ἐπὴν ἐν τῇσι	μήτρῃσι	κατὰ τὸ χωρίον καθ´ ὅ
[4, 10]	~Τὸ δὲ πηρωθὲν ἐν τῇσι	μήτρῃσι	παιδίον φημὶ αὐτὸ ἢ φλασθὲν
[4, 9]	γένηται, δῆλον ὅτι ἐν τῇσι	μήτρῃσιν	ἐνόσησε τὸ ἔμβρυον, καὶ ἀπὸ
[4, 5]	ἔξω, ἀλλ´ ἐμμένει ἐν τῇσι	μήτρῃσιν	ἡ γονή. Αἱ γὰρ μῆτραι
[4, 8]	δὲ οὐκ ἀνυστὸν πάντα τῇ	μητρὶ	ἐοικέναι, τῷ δὲ πα τρὶ
[4, 8]	σώματος, κεῖνο κάλλιον ἔοικε τῇ	μητρί.	Ἔστι δὲ οὐκ ἀνυστὸν πάντα
[4, 8]	ἔστιν ὅτε κάλλιον ἔοικε τῇ	μητρὶ	ἢ τῷ πατρί. Καὶ ταῦτά
[4, 10]	τινὸς βιαίου παθήματος προσγενομένου τῇ	μητρί·	ἢν δὲ φλασθῇ, ταύτῃ πηροῦται
[4, 8]	κάλλιον τῷ πατρὶ ἢ τῇ	μητρὶ,	καὶ κοῦρος γενόμενος ἔστιν ὅτε
[4, 9]	τὸ ἔμβρυον, καὶ ἀπὸ τῆς	μητρὸς,	εἰ τῆς αὔξης αὐτοῦ ἔξω
[4, 9]	γί νεται, ἐκ πατρὸς καὶ	μητρὸς	παχέων τε καὶ ἰσχυρῶν ἐόντων·
[4, 10]	αὐτὸ ἢ φλασθὲν πηρωθῆναι τῆς	μητρὸς	πληγείσης κατὰ τὸ ἔμβρυον, ἢ
[4, 6]	εἴ τις κηρὸν καὶ στέαρ	μίξας	ὁμοῦ, πλέον ποιήσας τὸ στέαρ,
[4, 4]	μῆτραι ἰκμαλέαι γίνονται ἐν τῇ	μίξει	καὶ οὐ ξηραὶ, ξηραὶ δὲ
[4, 4]	τοῦ ἀν δρὸς ἐν τῇ	μίξει,	πλείονα δὲ χρόνον ἢ ὁ
[4, 4]	δὲ γυναιξί φημι ἐν τῇ	μίξει	τριβομένου τοῦ αἰδοίου καὶ τῶν
[4, 7]	αἱ γυναῖκες, ἑτέρων γυναικῶν ἐς	μίξιν	ἀφικόμενοι, ἄρσενα γόνον ἐποίησαν, καὶ
[4, 4]	σώματι παρέχουσιν· ἅμα δὲ ἡ	μίξις	τὸ αἷμα θερμαίνουσα καὶ ὑγραίνουσα
[4, 4]	καιροῦ. Καὶ ἥδεται, ἐπὴν ἄρξηται	μίσγεσθαι,	διὰ παντὸς τοῦ χρόνου, μέ
[4, 4]	κἢν μὲν ὀργᾷ ἡ γυνὴ	μίσγεσθαι,	πρό σθεν τοῦ ἀνδρὸς ἀφίει,
[4, 5]	ὑπὸ τῆς ἰκμά δος, καὶ	μίσγεται	ὁμοῦ τό τε ἀπὸ τοῦ
[4, 4]	τῇσι γυναι ξίν· ἢν μὲν	μίσγωνται	ἀνδράσι, μᾶλλον ὑγιαίνουσιν· ἢν δὲ
[4, 6]	ἰσχυροτέρου, κρατέεται τὸ ἰσχυρὸν καὶ	μιχθὲν	τῷ ἀσθενεῖ ἐς θῆλυ περιηνέχθη·
[4, 7]	γόνος ἐγίνετο, ἐς ἑτέρας γυναῖκας	μιχθέντες	θῆλυν γόνον ἐποίησαν. Οὗτος ὁ
[4, 5]	εἰρέαται ἐς τοῦτο. ~Ἐπὴν δὲ	μιχθῇ	ἡ γυνὴ, ἢν μὲν μὴ
[4, 11]	τὸ πεπηρωμένον, οὐ θαῦμα δέ	μοι	δοκέει εἶναι καὶ πηρωθῆναι, καθάπερ
[4, 4]	γυναικείῃσι νούσοισιν. Καὶ ταῦτα μέν	μοι	εἰρέαται ἐς τοῦτο. ~Ἐπὴν δὲ
[4, 1]	Καὶ ταῦτα μὲν ἐς τοῦτό	μοι	εἰρέαται. ~Οἱ δὲ εὐνοῦχοι διὰ
[4, 4]	διότι δὲ γίνεται ἐπίνοσα, εἰρήσεταί	μοι	ἐν τῇσι γυναικείῃσι νούσοισιν. Καὶ
[4, 11]	καθάπερ ὁ τοκεύς. Ταῦτα δέ	μοι	ἐς τοῦτο εἰρέαται· ἀνα βήσομαι
[4, 3]	αἱ νοῦσοι γίνονται· δεδήλωται δέ	μοι	καὶ περὶ τουτέων, καὶ διότι
[4, 8]	ἢ τῷ πατρί. Καὶ ταῦτά	μοι	καὶ τοσαῦτα ἐστὶν ἱστόρια τῷ
[4, 2]	παρθένῳ τὰ καταμήνια. Ταῦτα δέ	μοι	οὕτως ἀποπέφανται. ~Τὴν δὲ γονήν
[4, 3]	διακρίσιες. Καὶ ταῦτα μὲν εἰρέαταί	μοι	περὶ γονῆς, ὁκόθεν γίνεται καὶ
[4, 1]	τοῦτο ὅπερ λαγνεύοντι· ἀλλ´ οὔ	μοι	περὶ ὀνειρωσσόντων καὶ παντὸς τοῦ
[4, 2]	τὰ οὔατα ἐς τὸν νωτιαῖον	μυελόν·	αὕτη δὲ ἡ δίοδος ὑπὸ
[4, 1]	ἔλθῃ ἐς τοῦ τον τὸν	μυελὸν	ἡ γονὴ, χωρέει παρὰ τοὺς
[4, 1]	τὸ σῶμα καὶ ἐς τὸν	μυελὸν,	καὶ ἐξ αὐτοῦ τείνουσιν ὁδοὶ,
[4, 1]	καὶ ἔρχεται εἰς τὸν νωτιαῖον	μυελόν·	τείνουσι γὰρ ἐς τοῦτον ἐκ
[4, 5]	Αἱ γὰρ μῆτραι δεξάμεναι καὶ	μύσασαι	ἔχου σιν ἐν ἑωυτῇσιν, ἅτε
[4, 2]	καὶ τὰ νεῦρα σκληρὰ καὶ	μωρὰ	γενόμενα ὑπὸ τοῦ πώρου οὐ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/09/2009