Livre, Chap.
[4, 4]	ὑγραίνουσα ποιέει ὁδὸν ῥηϊτέρην τοῖσι	κα	ταμηνίοισι· τῶν δὲ καταμηνίων μὴ
[4, 9]	οὕτως ἔχει, ὅκως ἄν τις	κα	ταναγκάσῃ αὐτά. Οὕτω δὴ καὶ
[4, 10]	τῇσι μήτρῃσι κατὰ τὸ χωρίον	καθ´	ὅ τι καὶ ἐπηρώθη στενὸν
[4, 1]	ὑπὸ τῆς κινήσιος καὶ ἀφρέει,	καθάπερ	καὶ τἄλλα ὑγρὰ ξύμπαντα κλονεύμενα
[4, 11]	μοι δοκέει εἶναι καὶ πηρωθῆναι,	καθάπερ	ὁ τοκεύς. Ταῦτα δέ μοι
[4, 2]	τῶν ὀρχίων, οἷσιν ἀείρεται καὶ	καθίεται,	καὶ ταῦτα ἐν τῇ τομῇ
[4, 2]	ἀφιᾶσιν, ὀλίγον δὲ καὶ ἀσθενὲς	καὶ	ἄγονον· χωρέει γὰρ τὸ πλεῖστον
[4, 1]	οἱ νεφροὶ ἑλκωθῶσιν, ἔστιν ὅτε	καὶ	αἷμα ξυμφέρεται· παρὰ δὲ τῶν
[4, 8]	πλέον ξυμβάληται ἐς τὸ ἐοικέναι	καὶ	ἀπὸ πλεόνων χωρίων τοῦ σώματος,
[4, 9]	τῇσι μήτρῃσιν ἐνόσησε τὸ ἔμβρυον,	καὶ	ἀπὸ τῆς μητρὸς, εἰ τῆς
[4, 3]	στερεῶν καὶ ἀπὸ τῶν μαλθακῶν,	καὶ	ἀπὸ τοῦ ὑγροῦ παντὸς τοῦ
[4, 3]	ὁ ἄνθρω πος ἐν ἑωυτῷ,	καὶ	ἀπὸ τουτέων αἱ νοῦσοι γίνονται·
[4, 8]	ἀνδρὸς ἀπὸ παντὸς τοῦ σώματος,	καὶ	ἀπὸ τῶν ἀσθενέων ἀσθενὴς καὶ
[4, 8]	καὶ ἀπὸ τῶν ἀσθενέων ἀσθενὴς	καὶ	ἀπὸ τῶν ἰσχυρῶν ἰσχυρή· καὶ
[4, 3]	σώματος, καὶ ἀπὸ τῶν στερεῶν	καὶ	ἀπὸ τῶν μαλθακῶν, καὶ ἀπὸ
[4, 3]	ἀποκρίνεσθαι ἀπὸ παντὸς τοῦ σώματος,	καὶ	ἀπὸ τῶν στερεῶν καὶ ἀπὸ
[4, 1]	καὶ ὑπὸ ἄλλου τινὸς, ἀφρέει·	καὶ	ἀποκρινο μένου ἀπ´ αὐτοῦ ὁρᾷν
[4, 1]	ἐπιέναι τοῦ ὑγροῦ ἐς αὐτὸν	καὶ	ἀποχωρέειν. Ἐπὴν δὲ ἔλθῃ ἐς
[4, 7]	γυναῖκα ἔχειν καὶ θῆλυν γόνον	καὶ	ἄρ σενα· παρὰ μὲν γὰρ
[4, 7]	καὶ τοὺς αὐτοὺς ἄνδρας γόνον	καὶ	ἄρσενα καὶ θῆλυν ποιέειν. Ἔχει
[4, 7]	οὕτω τὰ περὶ γονῆς θήλεος	καὶ	ἄρσενος. ~Καὶ ἐν αὐτῇφι τῇ
[4, 7]	δρὶ ἔστι γόνος καὶ θήλεος	καὶ	ἄρσενος τοῖσιν ἐμφανέσι γινομένοισι· πολλαὶ
[4, 9]	ἔστιν ὅτε τὰ τέκνα λεπτὰ	καὶ	ἀσθενέα γί νεται, ἐκ πατρὸς
[4, 2]	μὲν καὶ ἀφιᾶσιν, ὀλίγον δὲ	καὶ	ἀσθενὲς καὶ ἄγονον· χωρέει γὰρ
[4, 4]	πρῶτα μὲν ἐξαΐσσειν τὴν φλόγα	καὶ	αὔξεσθαι δι´ ὀλίγου πρὸς τὴν
[4, 2]	τετμημένοι εἰσὶν, οὗτοι λαγνεύουσι μὲν	καὶ	ἀφιᾶσιν, ὀλίγον δὲ καὶ ἀσθενὲς
[4, 1]	καὶ κλονέεται ὑπὸ τῆς κινήσιος	καὶ	ἀφρέει, καθάπερ καὶ τἄλλα ὑγρὰ
[4, 6]	ἂν κρατήσῃ κατὰ πλῆθος, ἐκεῖνο	καὶ	γίνεται· ἢν γὰρ πολλῷ πλέον
[4, 9]	παρῄει, τῶν μητρέων χανουσέων μᾶλλον,	καὶ	διὰ τοῦτο ἀσθενὲς ἐγένετο· νοσέει
[4, 1]	ἐν τῷ σώματι διακεχυμένον ἔῃ	καὶ	διάθερμον, εἴτε ὑπὸ ταλαιπωρίης, εἴτε
[4, 1]	ὑγρὸν θερμαίνεται ἐν τῷ σώματι	καὶ	διαχέε ται καὶ κλονέεται ὑπὸ
[4, 1]	τοῦτον ἐκ παντὸς τοῦ σώματος,	καὶ	διαχέει ἐκ τοῦ ἐγκεφάλου εἰς
[4, 2]	αὔξης καὶ στομοῦνται, καὶ ὁδὸς	καὶ	δίοδος διὰ στενῶν γίνεται, καὶ
[4, 3]	δέ μοι καὶ περὶ τουτέων,	καὶ	διότι ἐκ τουτέων αἱ νοῦσοι
[4, 3]	γονῆς, ὁκόθεν γίνεται καὶ ὅκως	καὶ	διότι, καὶ οἷσιν οὐ γίνεται
[4, 3]	οἷσιν οὐ γίνεται ἡ γονὴ	καὶ	διότι οὐ γίνεται, καὶ περὶ
[4, 1]	τί ἐστὶ, καὶ ὁκόσα ἐργάζεται,	καὶ	διότι πρὸ λαγνείης. Καὶ ταῦτα
[4, 7]	σιν ἐκουροτόκεον, ἐκράτεε τὸ ἰσχυρότερον,	καὶ	ἐγένετο ἄρσενα· χω ρέει δὲ
[4, 7]	ἰσχυρότερον, πλέονος γενομένου τοῦ ἀσθενέος,	καὶ	ἐγένετο θήλεα· παρὰ δὲ τοῖ
[4, 8]	περὶ γονῆς θήλεος καὶ ἄρσενος.	~Καὶ	ἐν αὐτῇφι τῇ γονῇ ἐξέρχεται
[4, 8]	τῷ προτέρῳ λόγῳ, ὅτι ἔνεστι	καὶ	ἐν τῇ γυ ναικὶ καὶ
[4, 7]	γονῆς. ~Ξυμβάλλεσθαι δὲ παρέχει ὅτι	καὶ	ἐν τῇ γυναικὶ καὶ ἐν
[4, 6]	σπέρμα καὶ τὸ ἄρ σεν,	καὶ	ἐν τῇ γυναικὶ ὁμοίως· ἰσχυρότερον
[4, 7]	ὅτι καὶ ἐν τῇ γυναικὶ	καὶ	ἐν τῷ ἀν δρὶ ἔστι
[4, 8]	καὶ ἐν τῇ γυ ναικὶ	καὶ	ἐν τῷ ἀνδρὶ καὶ κουρογονίη
[4, 6]	ἀν δρὸς ὡσαύτως· καὶ ἔστι	καὶ	ἐν τῷ ἀνδρὶ τὸ θῆλυ
[4, 5]	ἡ γυνὴ τόκων ἔμπειρος ἔῃ	καὶ	ἐννοήσῃ ὁκόταν ἡ γονὴ μὴ
[4, 1]	σῶμα καὶ ἐς τὸν μυελὸν,	καὶ	ἐξ αὐτοῦ τείνουσιν ὁδοὶ, ὥστε
[4, 4]	μῆτραι ἰκμαλέαι γίνονται, ὁτὲ δὲ	καὶ	ἔξω, ἢν χάσκωσιν αἱ μῆτραι
[4, 10]	τὸ χωρίον καθ´ ὅ τι	καὶ	ἐπηρώθη στενὸν ἔῃ, ἀνάγκη ἐν
[4, 1]	ἐξ αὐτοῦ τείνουσιν ὁδοὶ, ὥστε	καὶ	ἐπιέναι τοῦ ὑγροῦ ἐς αὐτὸν
[4, 1]	ἀφρέοντος τὸ ἰσχυρότατον καὶ πιότατον,	καὶ	ἔρχεται εἰς τὸν νωτιαῖον μυελόν·
[4, 1]	τοῦ ἐγκεφάλου εἰς τὴν ὀσφὺν	καὶ	ἐς πᾶν τὸ σῶμα καὶ
[4, 1]	καὶ ἐς πᾶν τὸ σῶμα	καὶ	ἐς τὸν μυελὸν, καὶ ἐξ
[4, 6]	ἀπὸ τοῦ ἀν δρὸς ὡσαύτως·	καὶ	ἔστι καὶ ἐν τῷ ἀνδρὶ
[4, 8]	σώματος, κείνῳ τὰ πλείονα ἔοικε·	καὶ	ἔστιν ὅτε θυγάτηρ γενομένη τὰ
[4, 4]	ὀργᾷ, συντελέει τῷ ἀνδρὶ ἡδομένη·	καὶ	ἔχει οὕτως ὥσπερ εἴ τις
[4, 4]	παύεται τὸ ὕδωρ ζέον· οὕτω,	καὶ	ἡ γονὴ πεσοῦσα τοῦ ἀνδρὸς
[4, 4]	καὶ θέρμην παρέχειν. Μεθίει δὲ	καὶ	ἡ γυνὴ ἀπὸ τοῦ σώματος
[4, 4]	γυναικός. Ἐξαΐσσει δὲ ἡ ἡδονὴ	καὶ	ἡ θέρμη ἅμα τῇ γονῇ
[4, 4]	αἱ μῆτραι μᾶλλον τοῦ καιροῦ.	Καὶ	ἥδεται, ἐπὴν ἄρξηται μίσγεσθαι, διὰ
[4, 5]	καὶ τὸ ἀπὸ τῆς γυναικός·	καὶ	ἢν ἡ γυνὴ τόκων ἔμπειρος
[4, 1]	ἐς τὸ αἰδοῖον, οἷσιν ὑποτριβομένοισι	καὶ	θερμαινομένοισι καὶ πληρευμέ νοισιν ὥσπερ
[4, 1]	καὶ τῷ σώματι παντὶ ἡδονὴ	καὶ	θέρμη ἐκ τούτου παραγίνεται· τριβομένου
[4, 4]	καὶ τῷ ἄλλῳ σώματι ἡδονὴν	καὶ	θέρμην παρέχειν. Μεθίει δὲ καὶ
[4, 7]	τῷ ἀν δρὶ ἔστι γόνος	καὶ	θήλεος καὶ ἄρσενος τοῖσιν ἐμφανέσι
[4, 8]	ἐν τῷ ἀνδρὶ καὶ κουρογονίη	καὶ	θηλυγονίη. ~Γίνεται δὲ καὶ τόδε·
[4, 7]	ἄνδρα καὶ τὴν γυναῖκα ἔχειν	καὶ	θῆλυν γόνον καὶ ἄρ σενα·
[4, 7]	αὐτοὺς ἄνδρας γόνον καὶ ἄρσενα	καὶ	θῆλυν ποιέειν. Ἔχει δὲ καὶ
[4, 9]	πατρὸς καὶ μητρὸς παχέων τε	καὶ	ἰσχυρῶν ἐόντων· κἢν μὲν πολλῶν
[4, 2]	ἐκ τῶν ὀρχίων, οἷσιν ἀείρεται	καὶ	καθίεται, καὶ ταῦτα ἐν τῇ
[4, 1]	τῷ σώματι καὶ διαχέε ται	καὶ	κλονέεται ὑπὸ τῆς κινήσιος καὶ
[4, 8]	ναικὶ καὶ ἐν τῷ ἀνδρὶ	καὶ	κουρογονίη καὶ θηλυγονίη. ~Γίνεται δὲ
[4, 8]	τῷ πατρὶ ἢ τῇ μητρὶ,	καὶ	κοῦρος γενόμενος ἔστιν ὅτε κάλλιον
[4, 9]	εὐρυχωρίην· ἢν δὲ ἔχῃ εὐρυχωρίην	καὶ	μὴ νοσήσῃ, ἐπιεικές ἐστι μεγάλων
[4, 9]	ἀσθενέα γί νεται, ἐκ πατρὸς	καὶ	μητρὸς παχέων τε καὶ ἰσχυρῶν
[4, 5]	στόματος ὑπὸ τῆς ἰκμά δος,	καὶ	μίσγεται ὁμοῦ τό τε ἀπὸ
[4, 6]	τοῦ ἰσχυροτέρου, κρατέεται τὸ ἰσχυρὸν	καὶ	μιχθὲν τῷ ἀσθενεῖ ἐς θῆλυ
[4, 5]	γονή. Αἱ γὰρ μῆτραι δεξάμεναι	καὶ	μύσασαι ἔχου σιν ἐν ἑωυτῇσιν,
[4, 2]	ὄρχιες· καὶ τὰ νεῦρα σκληρὰ	καὶ	μωρὰ γενόμενα ὑπὸ τοῦ πώρου
[4, 1]	γινόμεθα. Ἔχει δὲ οὕτω· φλέβες	καὶ	νεῦρα ἀπὸ παντὸς τοῦ σώματος
[4, 2]	αὐτῶν τῶν ὀρχίων ἡ ὁδός·	καὶ	νεῦρα τείνει λεπτὰ καὶ πυκνὰ
[4, 2]	πληρευμένα κωλύει τὴν γονὴν ἰέναι,	καὶ	ὁ κνησμὸς οὐχ ὁμοίως παραγίνεται·
[4, 2]	ὑπὸ τῆς αὔξης καὶ στομοῦνται,	καὶ	ὁδὸς καὶ δίοδος διὰ στενῶν
[4, 7]	δὲ ἑτέρους ἄνδρας ἐλθοῦσαι ἐκουροτόκησαν·	καὶ	οἱ ἄνδρες οἱ αὐτοὶ κεῖνοι
[4, 1]	ἄλλη ὁδός ἐστιν αὐτῆς ἐχομένη.	Καὶ	οἱ ἐξονειρώσσοντες διὰ τάδε ἐξονειρώσσουσιν·
[4, 7]	μίξιν ἀφικόμενοι, ἄρσενα γόνον ἐποίησαν,	καὶ	οἷσιν ἄρσην γόνος ἐγίνετο, ἐς
[4, 3]	γίνεται καὶ ὅκως καὶ διότι,	καὶ	οἷσιν οὐ γίνεται ἡ γονὴ
[4, 8]	οὕτως ἐστὶν ἀνάγκη ἀποδί δοσθαι.	Καὶ	ὁκόθεν ἂν τοῦ σώματος τοῦ
[4, 1]	παντὸς τοῦ νοσήματος τί ἐστὶ,	καὶ	ὁκόσα ἐργάζεται, καὶ διότι πρὸ
[4, 3]	μοι περὶ γονῆς, ὁκόθεν γίνεται	καὶ	ὅκως καὶ διότι, καὶ οἷσιν
[4, 9]	σίκυος τοῦ ἄγγεος τῷ κοίλῳ	καὶ	ὅμοιος· ἐρίζει γὰρ ἐν τῇ
[4, 9]	τοῦ ἀρυστῆρος τῷ κοίλῳ ἴσος	καὶ	ὅμοιος· ἢν δέ τις ἐς
[4, 4]	ἰκμαλέαι γίνονται ἐν τῇ μίξει	καὶ	οὐ ξηραὶ, ξηραὶ δὲ ἐοῦσαι
[4, 2]	Ἐπὴν δὲ αὔξωνται καὶ παρθένος	καὶ	παῖς, αἱ φλέβες αἱ ἐς
[4, 9]	τοῦ ἄγγεος. Σχεδὸν δὲ εἰπεῖν	καὶ	πάντα τὰ φυόμενα οὕτως ἔχει,
[4, 1]	ἀλλ´ οὔ μοι περὶ ὀνειρωσσόντων	καὶ	παντὸς τοῦ νοσήματος τί ἐστὶ,
[4, 2]	αἴτιον τωὐτό. Ἐπὴν δὲ αὔξωνται	καὶ	παρθένος καὶ παῖς, αἱ φλέβες
[4, 3]	γονὴ καὶ διότι οὐ γίνεται,	καὶ	περὶ καταμηνίων παρθένων. ~Τῇσι δὲ
[4, 3]	νοῦσοι γίνονται· δεδήλωται δέ μοι	καὶ	περὶ τουτέων, καὶ διότι ἐκ
[4, 11]	θαῦμα δέ μοι δοκέει εἶναι	καὶ	πηρωθῆναι, καθάπερ ὁ τοκεύς. Ταῦτα
[4, 1]	τοῦ ὑγροῦ ἀφρέοντος τὸ ἰσχυρότατον	καὶ	πιότατον, καὶ ἔρχεται εἰς τὸν
[4, 1]	αἰδοῖον, οἷσιν ὑποτριβομένοισι καὶ θερμαινομένοισι	καὶ	πληρευμέ νοισιν ὥσπερ κνησμὸς ἐμπίπτει
[4, 2]	παισὶ λεπτὰ τὰ φλέβια ἐόντα	καὶ	πληρευμένα κωλύει τὴν γονὴν ἰέναι,
[4, 9]	ἀπηνθη κότα, ἐόντα δὲ νεογνὸν	καὶ	προσεόντα τῷ σικυηλάτῳ, θείη ἐς
[4, 2]	ὁδός· καὶ νεῦρα τείνει λεπτὰ	καὶ	πυκνὰ ἐς τὸ αἰδοῖον ἐκ
[4, 6]	περιηνέχθη. Ὥσπερ εἴ τις κηρὸν	καὶ	στέαρ μίξας ὁμοῦ, πλέον ποιήσας
[4, 2]	εὔροαι γίνονται ὑπὸ τῆς αὔξης	καὶ	στομοῦνται, καὶ ὁδὸς καὶ δίοδος
[4, 2]	ἐμπέφρακται· πωροῦνται γὰρ οἱ ὄρχιες·	καὶ	τὰ νεῦρα σκληρὰ καὶ μωρὰ
[4, 1]	τῆς κινήσιος καὶ ἀφρέει, καθάπερ	καὶ	τἄλλα ὑγρὰ ξύμπαντα κλονεύμενα ἀφρέει·
[4, 2]	ὀρχίων, οἷσιν ἀείρεται καὶ καθίεται,	καὶ	ταῦτα ἐν τῇ τομῇ ἀποτέμνεται,
[4, 3]	ἢ αἱ ἐκ νούσων διακρίσιες.	Καὶ	ταῦτα μὲν εἰρέαταί μοι περὶ
[4, 1]	ἐργάζεται, καὶ διότι πρὸ λαγνείης.	Καὶ	ταῦτα μὲν ἐς τοῦτό μοι
[4, 4]	μοι ἐν τῇσι γυναικείῃσι νούσοισιν.	Καὶ	ταῦτα μέν μοι εἰρέαται ἐς
[4, 8]	τῇ μητρὶ ἢ τῷ πατρί.	Καὶ	ταῦτά μοι καὶ τοσαῦτα ἐστὶν
[4, 4]	οἴνου, ἔπειτα λήγειν, ὡσαύτως δὲ	καὶ	τῇ γυναικὶ ἡ θέρμη ἐξαΐσσει
[4, 2]	ἐπὴν ἁδρὸς ἔῃ, διὰ τόδε,	καὶ	τῇ παρθένῳ τὰ καταμήνια. Ταῦτα
[4, 7]	λόγος ἐρέει καὶ τὸν ἄνδρα	καὶ	τὴν γυναῖκα ἔχειν καὶ θῆλυν
[4, 4]	τὰς μήτρας σβέννυσι τὴν θέρμην	καὶ	τὴν ἡδονὴν τῆς γυναικός. Ἐξαΐσσει
[4, 8]	ἐν αὐτῇφι τῇ γονῇ ἐξέρχεται	καὶ	τῆς γυναικὸς καὶ τοῦ ἀνδρὸς
[4, 7]	ἀσθενὲς ἀεὶ, ἀλλ´ ἄλλοτε ἀλλοῖον.	Καὶ	τῆς γυναικὸς οὕτως ἔχει· ὡς
[4, 2]	τὸ αἰδοῖον τείνουσαι τοῦ παιδὸς	καὶ	τῆς παρθένου ἐπὶ τὰς μήτρας
[4, 2]	ὑγρὸν ἐς ἀπόκρισιν τῆς γονῆς·	καὶ	τῇσι παρθένοισι, μέχρις ἂν νέαι
[4, 5]	τε ἀπὸ τοῦ ἀνδρὸς ἐλθὸν	καὶ	τὸ ἀπὸ τῆς γυναικός· καὶ
[4, 6]	τῆς γυναικὸς, ὁτὲ δὲ ἀσθενέστερον·	καὶ	τὸ ἀπὸ τοῦ ἀν δρὸς
[4, 6]	τῷ ἀνδρὶ τὸ θῆλυ σπέρμα	καὶ	τὸ ἄρ σεν, καὶ ἐν
[4, 4]	πρό σθεν τοῦ ἀνδρὸς ἀφίει,	καὶ	τὸ λοιπὸν οὐκ ἔτι ὁμοίως
[4, 10]	δὲ λεπτόν· οὕτω δὴ ἔχει	καὶ	τὸ παιδίον, ἢν ἐν τῇσι
[4, 2]	καὶ δίοδος διὰ στενῶν γίνεται,	καὶ	τὸ ὑγρὸν κλόνησιν τότε ἴσχει,
[4, 9]	κουρογονίη καὶ θηλυγονίη. ~Γίνεται δὲ	καὶ	τόδε· ἔστιν ὅτε τὰ τέκνα
[4, 6]	πρὸς ἑωυτήν. ~Ἔχει δὲ οὕτω	καὶ	τόδε· ὁτὲ μὲν ἰσχυρότερόν ἐστι
[4, 6]	ἰσχυροτέρου σπέρματος γίνεσθαι. Ἔχει δὲ	καὶ	τόδε οὕτω· ἢν μὲν ἀπ´
[4, 4]	ἢ τῇ γυναικί. Ἔχει δὲ	καὶ	τόδε οὕτω τῇσι γυναι ξίν·
[4, 7]	καὶ θῆλυν ποιέειν. Ἔχει δὲ	καὶ	τοῖσι κτήνεσιν οὕτω τὰ περὶ
[4, 7]	ἐποίησαν. Οὗτος ὁ λόγος ἐρέει	καὶ	τὸν ἄνδρα καὶ τὴν γυναῖκα
[4, 8]	τῷ πατρί. Καὶ ταῦτά μοι	καὶ	τοσαῦτα ἐστὶν ἱστόρια τῷ προτέρῳ
[4, 1]	παραγίνεται· τριβομένου δὲ τοῦ αἰδοίου	καὶ	τοῦ ἀν θρώπου κινευμένου, τὸ
[4, 8]	γονῇ ἐξέρχεται καὶ τῆς γυναικὸς	καὶ	τοῦ ἀνδρὸς ἀπὸ παντὸς τοῦ
[4, 6]	κηροῦ κατὰ πλῆθος· οὕτως ἔχει	καὶ	τοῦ ἄρσενος καὶ τοῦ θήλεος
[4, 6]	οὕτως ἔχει καὶ τοῦ ἄρσενος	καὶ	τοῦ θήλεος τῆς γονῆς. ~Ξυμβάλλεσθαι
[4, 11]	δέ τί οἱ νόσημα προσπέσῃ	καὶ	τοῦ ὑγροῦ αὐτοῦ, ἀφ´ οὗ
[4, 7]	θαυ μάζειν τὰς αὐτὰς γυναῖκας	καὶ	τοὺς αὐτοὺς ἄνδρας γόνον καὶ
[4, 4]	ὥσπερ κνησμὸν ἐμπίπτειν ἐς αὐτὰς	καὶ	τῷ ἄλλῳ σώματι ἡδονὴν καὶ
[4, 2]	οἱ τότε γίνεται ἔνθα κλονήσεται·	καὶ	τῷ παιδὶ χωρέει, ἐπὴν ἁδρὸς
[4, 9]	κα ταναγκάσῃ αὐτά. Οὕτω δὴ	καὶ	τῷ παιδίῳ, ἢν μὲν εὐρυχωρίη
[4, 1]	πληρευμέ νοισιν ὥσπερ κνησμὸς ἐμπίπτει	καὶ	τῷ σώματι παντὶ ἡδονὴ καὶ
[4, 8]	καὶ ἀπὸ τῶν ἰσχυρῶν ἰσχυρή·	καὶ	τῷ τέκνῳ οὕτως ἐστὶν ἀνάγκη
[4, 10]	κατ´ ἐκεῖνο τὸ χωρίον· ὥσπερ	καὶ	τῶν δένδρων ἅσσα ἐν τῇ
[4, 4]	τῇ μίξει τριβομένου τοῦ αἰδοίου	καὶ	τῶν μητρέων κινευμένων, ὥσπερ κνησμὸν
[4, 4]	ἡ μίξις τὸ αἷμα θερμαίνουσα	καὶ	ὑγραίνουσα ποιέει ὁδὸν ῥηϊτέρην τοῖσι
[4, 1]	διάθερμον, εἴτε ὑπὸ ταλαιπωρίης, εἴτε	καὶ	ὑπὸ ἄλλου τινὸς, ἀφρέει· καὶ
[4, 3]	τοῦ ὑγροῦ, αἷμα, χολὴ, ὕδωρ	καὶ	φλέγμα. Τοσαύτας γὰρ ἰδέας ἔχει
[4, 2]	τοῦ πώρου οὐ δύναται τείνειν	καὶ	χαλᾷν. Ὁκόσοι δὲ παρ´ οὖς
[4, 1]	ὀρχίων μεσάτων ἐς τὸ αἰδοῖον·	καὶ	χωρέει οὐχ ὅπη τὸ οὖρον,
[4, 9]	αἴτιαί εἰσι, στενότεραι ἐοῦσαι τοῦ	καιροῦ·	ἢν γὰρ μὴ ἔχῃ εὐρυ
[4, 4]	χάσκωσιν αἱ μῆτραι μᾶλλον τοῦ	καιροῦ.	Καὶ ἥδεται, ἐπὴν ἄρξηται μίσγεσθαι,
[4, 4]	ξηραὶ δὲ ἐοῦσαι μᾶλλον τοῦ	καιροῦ	συστρέφονται ἰσχυρῶς, συσ τρεφόμεναι δὲ
[4, 8]	τῆς γυναικὸς τοῦ σώματος, κεῖνο	κάλλιον	ἔοικε τῇ μητρί. Ἔστι δὲ
[4, 8]	καὶ κοῦρος γενόμενος ἔστιν ὅτε	κάλλιον	ἔοικε τῇ μητρὶ ἢ τῷ
[4, 8]	γονὴν ἢ τῆς γυναικὸς, κεῖνο	κάλλιον	ἔοικε τῷ πατρί· ὁκόθεν ἂν
[4, 8]	θυγάτηρ γενομένη τὰ πλείονα ἔοικε	κάλλιον	τῷ πατρὶ ἢ τῇ μητρὶ,
[4, 1]	ξύμπαντα κλονεύμενα ἀφρέει· οὕτω δὲ	κἀν	τῷ ἀνθρώπῳ ἀπο κρίνεται ἀπὸ
[4, 9]	σίκυον χαδέειν, ἀλλὰ μὴ πολλῷ	κάρτα	μέζον τῆς φύσιος τοῦ σικύου,
[4, 10]	στενῷ κινευμένου τοῦ σώματος πηροῦσθαι	κατ´	ἐκεῖνο τὸ χωρίον· ὥσπερ καὶ
[4, 6]	θῆλυ· ὁκότερον δ´ ἂν κρατήσῃ	κατὰ	πλῆθος, ἐκεῖνο καὶ γίνεται· ἢν
[4, 6]	κρατέει τὸ στέαρ τοῦ κηροῦ	κατὰ	πλῆθος· οὕτως ἔχει καὶ τοῦ
[4, 9]	νοσέει δὲ τῶν ζώων ἕκαστον	κατὰ	τὴν ἰσχὺν ἑωυτοῦ. Ἢν δὲ
[4, 10]	παιδίον, ἢν ἐν τῇσι μήτρῃσι	κατά	τι τοῦ σώματος στενότερον ἔῃ
[4, 10]	φλασθὲν πηρωθῆναι τῆς μητρὸς πληγείσης	κατὰ	τὸ ἔμβρυον, ἢ πεσού σης,
[4, 11]	παρέχουσιν, ἀσθενέστε ρον δὲ τὸ	κατὰ	τὸ πεπηρωμένον, οὐ θαῦμα δέ
[4, 10]	παιδία, ἐπὴν ἐν τῇσι μήτρῃσι	κατὰ	τὸ χωρίον καθ´ ὅ τι
[4, 2]	νέαι ἔωσιν, οὐ χωρέει τὰ	καταμήνια	δι´ αἴτιον τωὐτό. Ἐπὴν δὲ
[4, 2]	τόδε, καὶ τῇ παρθένῳ τὰ	καταμήνια.	Ταῦτα δέ μοι οὕτως ἀποπέφανται.
[4, 4]	τοῖσι κα ταμηνίοισι· τῶν δὲ	καταμηνίων	μὴ χωρεόντων τὰ σώματα τῶν
[4, 3]	διότι οὐ γίνεται, καὶ περὶ	καταμηνίων	παρθένων. ~Τῇσι δὲ γυναιξί φημι
[4, 8]	ἀπὸ τῆς γυναικὸς τοῦ σώματος,	κεῖνο	κάλλιον ἔοικε τῇ μητρί. Ἔστι
[4, 8]	τὴν γονὴν ἢ τῆς γυναικὸς,	κεῖνο	κάλλιον ἔοικε τῷ πατρί· ὁκόθεν
[4, 7]	καὶ οἱ ἄνδρες οἱ αὐτοὶ	κεῖνοι	παρ´ οἷσιν ἐθηλυτόκεον αἱ γυναῖκες,
[4, 8]	ἀπὸ πλεόνων χωρίων τοῦ σώματος,	κείνῳ	τὰ πλείονα ἔοικε· καὶ ἔστιν
[4, 2]	πλεῖστον τοῦ γόνου ἀπὸ τῆς	κεφαλῆς	παρὰ τὰ οὔατα ἐς τὸν
[4, 4]	ἂν αὐτὴν μεθιῇ ὁ ἀνήρ·	κἢν	μὲν ὀργᾷ ἡ γυνὴ μίσγεσθαι,
[4, 9]	παχέων τε καὶ ἰσχυρῶν ἐόντων·	κἢν	μὲν πολλῶν ἤδη γενομένων τῶν
[4, 1]	ἡ ὁδός ἐστι διὰ φλεβῶν,	κἢν	οἱ νεφροὶ ἑλκωθῶσιν, ἔστιν ὅτε
[4, 6]	ἄρσεν περιηνέχθη. Ὥσπερ εἴ τις	κηρὸν	καὶ στέαρ μίξας ὁμοῦ, πλέον
[4, 6]	ὅτι κρατέει τὸ στέαρ τοῦ	κηροῦ	κατὰ πλῆθος· οὕτως ἔχει καὶ
[4, 1]	αἰδοίου καὶ τοῦ ἀν θρώπου	κινευμένου,	τὸ ὑγρὸν θερμαίνεται ἐν τῷ
[4, 10]	στενὸν ἔῃ, ἀνάγκη ἐν στενῷ	κινευμένου	τοῦ σώματος πηροῦσθαι κατ´ ἐκεῖνο
[4, 4]	τοῦ αἰδοίου καὶ τῶν μητρέων	κινευμένων,	ὥσπερ κνησμὸν ἐμπίπτειν ἐς αὐτὰς
[4, 1]	ται καὶ κλονέεται ὑπὸ τῆς	κινήσιος	καὶ ἀφρέει, καθάπερ καὶ τἄλλα
[4, 2]	ὁμοίως παραγίνεται· διὰ ταῦτα οὐδὲ	κλονέεται	ἐν τῷ σώματι τὸ ὑγρὸν
[4, 1]	σώματι καὶ διαχέε ται καὶ	κλονέεται	ὑπὸ τῆς κινήσιος καὶ ἀφρέει,
[4, 1]	καθάπερ καὶ τἄλλα ὑγρὰ ξύμπαντα	κλονεύμενα	ἀφρέει· οὕτω δὲ κἀν τῷ
[4, 2]	γάρ οἱ τότε γίνεται ἔνθα	κλονήσεται·	καὶ τῷ παιδὶ χωρέει, ἐπὴν
[4, 2]	στενῶν γίνεται, καὶ τὸ ὑγρὸν	κλόνησιν	τότε ἴσχει, εὐρυ χωρίη γάρ
[4, 4]	καὶ τῶν μητρέων κινευμένων, ὥσπερ	κνησμὸν	ἐμπίπτειν ἐς αὐτὰς καὶ τῷ
[4, 1]	θερμαινομένοισι καὶ πληρευμέ νοισιν ὥσπερ	κνησμὸς	ἐμπίπτει καὶ τῷ σώματι παντὶ
[4, 2]	τὴν γονὴν ἰέναι, καὶ ὁ	κνησμὸς	οὐχ ὁμοίως παραγίνεται· διὰ ταῦτα
[4, 9]	στῆρα, ἔσται τοῦ ἀρυστῆρος τῷ	κοίλῳ	ἴσος καὶ ὅμοιος· ἢν δέ
[4, 9]	ὁ σίκυος τοῦ ἄγγεος τῷ	κοίλῳ	καὶ ὅμοιος· ἐρίζει γὰρ ἐν
[4, 9]	γὰρ ἐν τῇ αὔξῃ τῷ	κοίλῳ	τοῦ ἄγγεος. Σχεδὸν δὲ εἰπεῖν
[4, 9]	εἴ τις σίκυον ἤδη ἀπηνθη	κότα,	ἐόντα δὲ νεογνὸν καὶ προσεόντα
[4, 8]	καὶ ἐν τῷ ἀνδρὶ καὶ	κουρογονίη	καὶ θηλυγονίη. ~Γίνεται δὲ καὶ
[4, 8]	πατρὶ ἢ τῇ μητρὶ, καὶ	κοῦρος	γενόμενος ἔστιν ὅτε κάλλιον ἔοικε
[4, 6]	παγῇ, τότ´ ἐμφανὲς γίνεται, ὅτι	κρατέει	τὸ στέαρ τοῦ κηροῦ κατὰ
[4, 6]	ἀσθενὲς σπέρμα ᾖ τοῦ ἰσχυροτέρου,	κρατέεται	τὸ ἰσχυρὸν καὶ μιχθὲν τῷ
[4, 6]	ἔῃ, οὐ διάδηλον γίνεται τὸ	κρατέον·	ἐπὴν δὲ παγῇ, τότ´ ἐμφανὲς
[4, 6]	ἔῃ τὸ ἰσχυρὸν τοῦ ἀσθενέος,	κρατηθῇ	τε τὸ ἀσθενὲς, ἐς ἄρσεν
[4, 6]	ἀσθενὲς, θῆλυ· ὁκότερον δ´ ἂν	κρατήσῃ	κατὰ πλῆθος, ἐκεῖνο καὶ γίνεται·
[4, 1]	ΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟΝ. ~Νόμος μὲν πάντα	κρατύνει·	ἡ δὲ γονὴ τοῦ ἀνδρὸς
[4, 1]	δὲ κἀν τῷ ἀνθρώπῳ ἀπο	κρίνεται	ἀπὸ τοῦ ὑγροῦ ἀφρέοντος τὸ
[4, 7]	ποιέειν. Ἔχει δὲ καὶ τοῖσι	κτήνεσιν	οὕτω τὰ περὶ γονῆς θήλεος
[4, 2]	τὰ φλέβια ἐόντα καὶ πληρευμένα	κωλύει	τὴν γονὴν ἰέναι, καὶ ὁ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/09/2009